Δροσος Γεωργιος

Έκθεση: Η κατάκτηση του Διαστήματος, Θα ήθελες να δεις μια έκθεση φανταστική, αλλά όχι επιστημονικής φαντασίας; Επισκέψου την «Κατάκτηση του Διαστήματος» στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» του ΙΜΕ. Η έκθεση μας ταξιδεύει σε όλα τα σημαντικά βήματα του άνθρωπου στο Διάστημα, αλλά εστιάζει και στη διαστημική εξερεύνηση τα επόμενα 50-100 xρόνια. Θα «επισκεφτούμε» τη Σελήνη, αστεροειδείς και δορυφόρους, αλλά κυρίως θα γνωρίσουμε τον Άρη, τον πλανήτη με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να μας φιλοξενήσει μελλοντικά. Θα δούμε μοντέλα με αστροναύτες να τρώνε, να κοιμούνται και να ασκούνται κατά το πολύμηνο ταξίδι τους στον Άρη, θα «μπούμε» σε τροχιά γύρω του με έναν προσομοιωτή πτήσης, θα υποβληθούμε σε τεστ για να δούμε αν είμαστε ικανοί για ένα τέτοιο ταξίδι και θα φωτογραφηθούμε με διαστημική στολή. ! Η έκθεση «Η κατάκτηση του Διαστήματος» έρχεται από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης σε συνεργασία με το Μουσείο Επιστήμης, Τεχνολογίας και Διαστήματος του Ισραήλ. Συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών με οπτικο-ακουστικό υλικό, διαλέξεις και παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού. Διαστημικό ρόβερ Το 2004 δύο οχήματα ρόβερ της ΝΑΣΑ προσγειώθηκαν στον Άρη. Εξοπλισμένα με κάμερες και επιστημονικές συσκευές, τα ρόβερ, ανακάλυψαν πράματα και θάματα για τον κόκκινο πλανήτη. Όπως το ότι κάποτε είχε νερό σε υγρή μορφή! Διαδραστικό τραπέζι Κι αν δε μας αρέσει η κρύα επιφάνεια του Άρη; Αγγίζοντας ένα τραπέζι αφής, «μπορούμε» να τον μετατρέψουμε σε «γήινο» πλανήτη, δημιουργώντας συνθήκες ατμόσφαιρας, με τη σύγκρουση αστεροειδών, την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα, και στη συνέχεια μορφές ζωής, όπως φύκια και φυτά. Τηλεσκόπιο Ηubble Το τηλεσκόπιο Ηubble αιωρείται στο Διάστημα. Στην έκθεση βλέπουμε μια πολύ σημαντική στιγμή, όταν το 2009 ο αστροναύτης John Grunsfeld εγκατέστησε επάνω του μια εξελιγμένη φωτογραφική μηχανή, η οποία καταγράφει τις περισσότερες από τις υπέροχες εικόνες που παίρνουμε από το Διάστημα. «Επιστροφή στη Σελήνη... για πάντα!» Η «Θόλος», το Θέατρο Εικονικής Πραγματικότητας του «Ελληνικού Κόσμου», μαζί με 120 πλανητάρια σε όλο τον κόσμο, προβάλλει την ψηφιακή ταινία «Επιστροφή στη Σελήνη... για πάντα!» του Βραβείου Google Lunar X, του μεγαλύτερου παγκόσμιου διαγωνισμού. Στο διαγωνισμό, ομάδες πολιτών από όλο τον κόσμο –ανάμεσά τους και σχολεία- ανταγωνίζονται για την αποστολή ενός διαστημικού ρομπότ στη Σελήνη, με κίνητρο το μεγαλύτερο βραβείο στην ιστορία: 30 εκατομμύρια δολάρια! Για να κερδίσει μια ομάδα, θα πρέπει να προσεληνώσει το ρομποτικό διαστημόπλοιο, να το κινήσει για 500 μέτρα και να στείλει εικόνα στη Γη. Ποιος θα κερδίσει το Google Lunar XPRIZE; Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212-2540000 Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Πέμπτη: 9 π.μ.-1 μ.μ., Παρασκευή 9 π.μ.-8 μ.μ., Σάββατο 11 π.μ.-4 μ.μ., Κυριακή 10 π.μ.-6 μ.μ. http://www.kathimerini.gr/762943/article/ereynhtes/stoys-ereynhtes/ek8esh-h-katakthsh--toy-diasthmatos

Τομ Υψηλάντης: η ανακάλυψη του αντιπρωτονίου. Η προσωπική ιστορία (1928 – 2000) του Τομ Υψηλάντη [Tom (Athanasius) Ypsilantis] στην πραγματικότητα ταυτίζεται με την ιστορία της εξέλιξης της σωματιδιακής φυσικής ή τουλάχιστον με ένα μέρος της. Γεννήθηκε στο Σολτ Λέικ Σίτυ και ήταν απόγονος του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ήρωα της ελληνικής επανάστασης του 1821. Οι γονείς του, ο Ιωάννης Υψηλάντης και η Ευγενία Τζερεφού είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική από την Ελλάδα το 1924 όπου απέκτησαν τρία παιδιά, τη Μαρία, τον Τομ και τον Τζον. Έχασε τον πατέρα σε ηλικία μόλις 2,5 ετών από χτύπημα κεραυνού και την ανατροφή των παιδιών ανέλαβε η μητέρα του μέσα από τεράστιες δυσκολίες. Ο Τομ ήταν εξαιρετικός μαθητής στο σχολείο και καλός αθλητής. Απέκτησε το πτυχίο του χημικού από το πανεπιστήμιο της Γιούτα το 1949. O Υψηλάντης μπήκε στο Berkeley ως μεταπτυχιακός φοιτητής το 1949. Ενώ οι περισσότεροι φοιτητές τα δυο πρώτα χρόνια ξόδευαν τον περισσότερο χρόνο τους στην παρακολούθηση των μαθημάτων και τις αντίστοιχες εξετάσεις τους, ο Υψηλάντης βρήκε τον χρόνο για να ασχοληθεί και με την έρευνα δημοσιεύοντας τις πρώτες εργασίες του [η πρώτη δημοσίευσή του έχει τίτλο: «Consistency of Nuclear Radii of Even-Even Nuclei form Alpha Decay Theory», Ι. Perlman and T.J. Ypsilantis, Physical Review79, 30–34 (1950)]. To 1952 o Yψηλάντης εντάχθηκε στην ερευνητική ομάδα του καθηγητή Emilio Segre, στην οποία ανήκαν επίσης ο καθηγητής Οwen Chamberlain και ο Dr. Clyde Wiegand. Κεντρικό ζήτημα της έρευνάς τους εκείνη την εποχή ήταν η αλληλεπίδραση νουκλεονίου – νουκλεονίου. Το 1953 και ενώ οι Segré και Chamberlain βρίσκονταν σε ένα συνέδριο στην Ανατολική Ακτή , ο Υψηλάντης και ο Clyde Wiegand προσπαθούσαν να πετύχουν την πόλωση των πρωτονίων. Ο Segré αναφέρει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του: Ο Clyde Wiegand και μερικοί από τους φοιτητές μου συνέχισαν τα πειράματα μας στο Berkeley. Μεταξύ των φοιτητών ήταν ο Toμ Υψηλάντης, ο οποίος είχε σπουδάσει χημεία, αλλά είχε έρθει πρόσφατα σε μένα, γιατί ήθελε να στραφεί προς τη φυσική. Σύντομα διαπίστωσα τις αρετές του και την σπάνια επιστημονική του ικανότητα. Κατά τη διάρκεια της απουσίας μου οι Toμ και Clyde πέτυχαν την πόλωση της δέσμης πρωτονίων στο συγχροκύκλοτρο. Η μέθοδος αυτή δεν ήταν νέα, είχε προβλεφθεί θεωρητικά και αποδείχθηκε πειραματικά στο Ρότσεστερ, στη Νέα Υόρκη, αλλά ο Υψηλάντης κατόρθωσε να επιτύχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα και άρχισε την εκμετάλλευση των πολωμένων πρωτονίων, ανοίγοντας νέες δυνατότητες στην μελέτη των συγκρούσεων νουκλεονίων – νουκλεονίων. Η επιτυχία ήταν γεγονός και το πνεύμα της πρωτοβουλίας του Υψηλάντη με εντυπωσίασε, ώστε πρότεινα μια θέση για αυτόν. Ήταν ένας από τους πιο ελπιδοφόρους νέους φυσικούς στο Μπέρκλεϊ , όπου συνέχισε να κάνει εξαιρετική δουλειά για αρκετά χρόνια. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, τα πειράματα σκέδασης που ξεκίνησαν από τον Toμ έγιναν ένα πραγματικό εργοστάσιο διδακτορικών διατριβών και δημοσιεύσεων [συμπεριλαμβανομένης και της δικής του διδακτορικής διατριβής με τίτλο: «Experiments on Polarization in Nucleon–Nucleon Scattering at 310 MeV» (June1955)]. Ο Segre κατά την επίσκεψή του στο Σικάγο στις αρχές του 1954 ανέφερε στον Fermi σχετικά με τις υψηλές ασυμμετρίες που παρατηρήθηκαν από τον Υψηλάντη στη σκέδαση πολωμένων πρωτονίων από σύνθετους πυρήνες. O Fermi στη συνέχεια πρότεινε ένα οπτικό μοντέλο για την σκέδαση νουκλεονίου – πυρήνα για να εξηγήσει αυτά τα αποτελέσματα. Και αυτή ήταν η τελευταία συμβολή του Fermi στην φυσική. Το αντιπρωτόνιο είχε προβλεφθεί από τον Dirac το 1934 και μέχρι το 1955 – όταν πραγματοποιήθηκε η ανίχνευσή του χωρίς καμιά αμφιβολία – οι φυσικοί ήταν βέβαιοι ότι υπήρχε και μάλιστα κάποιοι ερευνητές ανέφεραν την παρατήρησή του. Για παράδειγμα, το 1946, κάποιοι σοβιετικοί φυσικοί ισχυρίστηκαν ότι είχαν ανιχνεύσει το αντιπρωτόνιο στην κοσμική ακτινοβολία, αλλά όπως και άλλοι παρόμοιοι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν πριν από το 1955 δεν έγιναν αποδεκτοί. Το 1954 ο επιταχυντής Bevatron του Εργαστηρίου του Berkeley είχε σχεδόν ολοκληρωθεί και διάφορες ερευνητικές ομάδες ενδιαφέρονταν για τη χρήση του, με σκοπό την ανίχνευση των αντιπρωτονίων. Υπήρχε μια αίσθηση ανταγωνισμού μεταξύ των ομάδων αυτών και μια ασυνήθιστη αίσθηση μυστικότητας έκανε την εμφάνισή της. Το όνομά του επιταχυντή προερχόταν από το BeV (Βillion electron Volts) και έμελε να είναι ο επιταχυντής στον οποίο θα ανιχνευόταν για πρώτη φορά το αντιπρωτόνιο, από τους Owen Chamberlain, Emilio Segre, Clyde Wiegand και τον Τομ Υψηλάντη. Για να παραχθούν αντιπρωτόνια σε συγκρούσεις πρωτονίων με την ύλη η ενέργεια των πρωτονίων έπρεπε να ανέρχεται τουλάχιστον στα 5,6 GeV. Η μέγιστη ενέργεια που μπορούσε να επιτευχθεί το 1954 στο Bevatron έφτανε στα 6,2 GeV, και ήταν αρκετά μεγαλύτερη από την ενέργεια κατωφλίου. Παρότι το Bevatron ήταν ιδανικό για την παραγωγή αντιπρωτονίων, δεν είχε κατασκευαστεί γι’ αυτό το σκοπό, και μόλις το 1955 χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή του συγκεκριμένου σωματιδίου. Ο Toμ, αν και ακόμα ήταν φοιτητής, εντάχθηκε στην ομάδα των Segre , Chamberlain και Wiegand κάνοντας σχέδια για αυτό το πείραμα. Η ομάδα αυτή ήταν ένα ισχυρό μίγμα ταλέντων. Με την χρήση τεχνικών time-of-flight και απαριθμητές Cherenkov προσπαθούσαν να ταυτοποιήσουν τα σπάνια αντιπρωτόνια ανάμεσα στα άφθονα πιόνια. Μία από τις κύριες συνεισφορές του Υψηλάντη, ήταν να σχεδιάσει και στη συνέχεια ελέγξει τους τετραπολικούς και διπολικούς μαγνήτες που χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτό το πείραμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαγνήτες εστίασης για την δημιουργία δεσμών φορτισμένων σωματιδίων είχαν αναπτυχθεί μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα από τους Courant και Snyder στο Brookhaven και ότι η δέσμη που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα αυτό ήταν μια από τις πρώτες δευτερεύουσες δέσμες σωματιδίων που είχαν επιτευχθεί μέχρι τότε. Το πείραμα ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1955 και από τις αρχές Οκτωβρίου τα αντιπρωτόνια είχαν ξεκάθαρα ανιχνευθεί. Οι σπινθηριστές και απαριθμητές Cherenkov που χρησιμοποιούσαν έδειξαν 60 υποψήφια γεγονότα για την ταυτοποίηση του αντιπρωτονίου. Οι συνεισφορά του Υψηλάντη σε αυτό το πείραμα ήταν πολύ σημαντική (όπως και του Wiegand), και ήταν άδικο που δεν συμπεριλήφθηκαν στο βραβείο Νόμπελ φυσικής το 1959, το οποίο απονεμήθηκε στους Segré και Chamberlain για την «ανακάλυψη του αντιπρωτονίου». Η ανακάλυψη του αντιπρωτονίου καθιέρωσε τον Υψηλάντη ως ένα από τα λαμπρότερα νέα αστέρια στο πεδίο της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων και το 1956 έγινε καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Berkeley. Αργότερα, η επιστημονική του συνεισφορά συνεχίστηκε στην Ευρώπη και στο CERN. Μεταξύ άλλων πρότεινε την τεχνική ανίχνευσης που αργότερα ονομάστηκε Ring-Imaging CHerenkov (RICH) και εφαρμόστηκε στο πείραμα DELPHI στον LEP, ενώ είχε επίσης σημαντική συμβολή στο πείραμα LHCb. Το 1966-67 ο Υψηλάντης έκανε και ένα σύντομο πέρασμα από την Ελλάδα, όταν αποδέχθηκε πρόσκληση του τότε διευθυντή του Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής Δημόκριτος, Τ. Κανελλόπουλου, για να δημιουργήσει ένα ερευνητικό πρόγραμμα. Εκεί, εργάστηκε με Έλληνες φυσικούς για την κατασκευή ενός συστήματος ανάλυσης θαλάμου φυσαλίδων. Μάλιστα, κατάφερε να πείσει την τότε ελληνική κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση αυτού του προγράμματος με το ποσό των 100.000 δολαρίων ανά έτος. Αυτή η ερευνητική ομάδα του Υψηλάντη συνεργάστηκε στη συνέχεια με τον Η. Muirhead στο Λίβερπουλ με σκοπό τη μελέτη των αλληλεπιδράσεων πρωτονίων στα 7 GeV. Στο σύντομο βίντεο που ακολουθεί ο Tομ Υψηλάντης αναφέρεται στην ανακάλυψη του αντιπρωτονίου: Στην φωτογραφία οι συγγραφείς του άρθρου για την ανακάλυψη του αντιπρωτονίου: Owen Chamberlain, Emilio Segre, Clyde Wiegand, Τομ Υψηλάντης (με τον Ε. Lofgren στο κέντρο) Ανακοίνωση στον χώρο του εργαστηρίου κατά την διάρκεια της εξέλιξης του πειράματος ανίχνευσης των αντιπρωτονίων. Αναφέρει την ανίχνευση 38 αρνητικά φορτισμένων σωματιδίων με μάζα 1840 φορές τη μάζα του ηλεκτρονίου. http://physicsgg.me/2014/04/16/%cf%84%ce%bf%ce%bc-%cf%85%cf%88%ce%b7%ce%bb%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%80%cf%81%cf%89/

«Διαβάζοντας» τον διαστημικό καιρό. Η Ευρώπη βυθίζεται στο σκοτάδι, τα κινητά τηλέφωνα σταματούν να λειτουργούν, τα GPS των αεροπλάνων χάνουν το σήμα τους, οι επιβάτες ενός αεροπλάνου που πετά πάνω από τον Βόρειο Πόλο δέχονται τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, την ίδια στιγμή, ο ουρανός της Ελλάδας φωτίζεται από πολύχρωμες λάμψεις. Παρότι ακραία διαστημικά καιρικά φαινόμενα δεν έχουν «χτυπήσει» τη Γη τα τελευταία χρόνια, ένα τέτοιο καταστροφικό σενάριο δεν βρίσκεται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Η μεγαλύτερη ηλιακή καταιγίδα καταγράφηκε το 1859 από τον αστρονόμο Ρίτσαρντ Κάρινγκτον και προκάλεσε ανάφλεξη στα καλώδια του τηλέγραφου ενώ, αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε, πολικό σέλας έγινε ορατό μέχρι το Μεξικό. «Υπάρχει 12% πιθανότητα να συμβεί ένα γεγονός όπως το φαινόμενο Κάρινγκτον μέσα στην επόμενη δεκαετία», αναφέρει ο αστροφυσικός Πιτ Ρίλεϊ σε δημοσίευσή του το 2012 στο επιστημονικό περιοδικό Space Weather. «Ενα τέτοιο φαινόμενο σήμερα θα προκαλούσε τεράστιες ζημιές σε δορυφόρους και γραμμές ηλεκτροδότησης» λέει στην «Κ» ο Βασίλης Αγγελόπουλος, καθηγητής Διαστημικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες και επικεφαλής δύο αποστολών της NASA που μελετούν το φαινόμενο του διαστημικού καιρού και συγκεκριμένα τις επιπτώσεις της ηλιακής δραστηριότητας στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Οι θερμοκρασίες που επικρατούν στην ατμόσφαιρα του Ηλιου φτάνουν συνήθως 20.000 βαθμούς Κελσίου. Η μαγνητική όμως δραστηριότητα του Ηλιου καταφέρνει συχνά να ζεστάνει υπερβολικά κάποια σημεία της ατμόσφαιράς του, δημιουργώντας ηλιακές εκλάμψεις που φαίνονται από τη Γη σαν φωτεινές κηλίδες. Αυτή η θερμή πυκνή μάζα αερίων, η οποία αγγίζει το ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου, δεν μπορεί να συγκρατηθεί από την έλξη του βαρυτικού πεδίου του Ηλιου και δραπετεύει προς τους πλανήτες. Αν, για παράδειγμα, η επιφάνεια του Ηλιου ήταν νερό που βράζει, τα πυκνά αέρια, ή όπως ονομάζονται ηλιακός άνεμος, είναι οι υδρατμοί που δραπετεύουν από την κατσαρόλα. Ο ηλιακός άνεμος «χτυπώντας» τους γειτονικούς πλανήτες επηρεάζει το μαγνητικό τους πεδίο και προκαλεί το φαινόμενο του διαστημικού καιρού ή των ηλιακών καταιγίδων. Πριν από λίγες ημέρες, μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Γιάροσλαβ Ντούντικ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ της Βρετανίας, ανακοίνωσε ότι παρατήρησε για πρώτη φορά τον μηχανισμό δημιουργίας των ηλιακών εκλάμψεων, επιβεβαιώνοντας μια θεωρία που πρωτοδιατυπώθηκε πριν από περίπου 20 χρόνια. Πάνω σε αυτή τη θεωρία και σε συνδυασμό με μεταγενέστερους υπολογισμούς οι Γάλλοι συνάδελφοι του δρος Ντούντικ, είχαν ξεκινήσει από το 2006 να σχεδιάζουν τρισδιάστατα μοντέλα που αναπαριστούν ελικοειδείς σχηματισμούς μαγνητικών γραμμών στον Ηλιο, υπεύθυνους για τις εκρήξεις που συμβαίνουν στην επιφάνειά του. Και δεν έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους. Όπως μόλις δημοσίευσαν οι επιστήμονες στο τεύχος του Απριλίου του επιστημονικού περιοδικού The Astrophysical Journal, μια ομάδα τεσσάρων τηλεσκοπίων της αποστολής Solar Dynamics Observatory της NASA που παράγει στερεοσκοπικές εικόνες υψηλής ανάλυσης κάθε 12 δευτερόλεπτα, κατέγραψε σε βίντεο μια μαγνητική δραστηριότητα του Ηλιου που κατέληξε σε έκρηξη έκτασης 35 φορές του μεγέθους της Γης, επιβεβαιώνοντας τα μοντέλα των Γάλλων επιστημόνων. «Γνωρίζοντας πλέον τη διαδικασία με την οποία εκλύεται αυτή η ενέργεια από τον Ηλιο, θα μας βοηθήσει να προβλέψουμε και την ποσότητα αυτής ενέργειας», λέει στην «Κ» ο επικεφαλής της έρευνας δρ Ντούντικ. «Οσο καλύτερα είναι αυτά τα μοντέλα με τόσο μεγαλύτερη ακρίβεια μπορούμε να προβλέψουμε την κατεύθυνση του ηλιακού ανέμου, την ταχύτητα με την οποία φεύγει από τον Ηλιο και αν τελικά θα χτυπήσει τη Γη», συμπληρώνει ο δρ Αγγελόπουλος. «Μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι οι παρατηρήσεις των επιστημόνων του Κέιμπριτζ στον Ηλιο μοιάζουν τόσο πολύ με αυτά που πιστεύουμε ότι συμβαίνουν στη Γη ως αποτέλεσμα του ηλιακού ανέμου», λέει ο δρ Αγγελόπουλος, ο οποίος μελετά το φαινόμενο του διαστημικού καιρού μέσα στο γήινο μαγνητικό πεδίο, τη μαγνητόσφαιρα. Επικεφαλής των δίδυμων αποστολών της NASA «Θέμις» και «Αρτεμις», ενός στόλου δορυφόρων που μελετούν τον τρόπο που δημιουργούνται οι ηλιακές καταιγίδες στη μαγνητόσφαιρα της Γης, ο δρ Αγγελόπουλος έκανε πρόσφατα μια σημαντική ανακάλυψη. «Παρότι βλέπαμε την ύπαρξή της δεν γνωρίζαμε τι προκαλούσε αυτή τη μεγάλη έκλυση ενέργειας στη Γη», λέει ο δρ Αγγελόπουλος, ο οποίος πιστεύει ότι η απάντηση βρίσκεται στο φαινόμενο της μαγνητικής επανένωσης, κατά το οποίο τα δύο αντίθετα φορτισμένα μαγνητικά πεδία των πόλων συγκρούονται μεταξύ τους εκλύοντας μεγάλα ποσά ενέργειας. Ο ηλιακός άνεμος, όπως διαπερνά τη Γη, παρασύρει μαζί του και το μαγνητικό της πεδίο, με αποτέλεσμα αυτό να «ξεχειλώνει» κατά εκατομμύρια χιλιόμετρα παίρνοντας ένα σχήμα που μοιάζει με ανεμούριο. Στο σημείο λοιπόν που οι μαγνητικές γραμμές του μαγνητικού πεδίου καταφέρνουν τελικά να συναντηθούν απελευθερώνεται ενέργεια, η οποία προσκρούει στην ατμόσφαιρα της Γης δημιουργώντας το σέλας, αναφέρει ο δρ Αγγελόπουλος σε δημοσίευση της επιστημονικής του ομάδας τον περασμένο Σεπτέμβριο στο επιστημονικό περιοδικό Science. Παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες, οι δύο επιστημονικές ομάδες συμφωνούν ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να καταφέρουν να προβλέψουν τον διαστημικό καιρό. «Από τη στιγμή που ο ηλιακός άνεμος φύγει από τον Ήλιο, και μέχρι να “χτυπήσει” τη Γη μας δίνεται μια προειδοποίηση έως και δύο ημερών για να προφυλαχθούμε από τις επιπτώσεις μιας γιγαντιαίας ηλιακής έκλαμψης», αναφέρει ο Πολ Μπέλαν, καθηγητής Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια, σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου. Σε αυτό το διάστημα οι δορυφόροι μπορούν να τεθούν σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας (safe mode), να ειδοποιηθούν οι αστροναύτες του διαστημικού σταθμού ώστε να μην εξέλθουν από αυτόν, να αλλάξουν πορεία τα αεροπλάνα αποφεύγοντας τις πτήσεις πάνω από τους πόλους και να προετοιμαστούν οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για τον κίνδυνο ενός γενικευμένου μπλακάουτ. http://physicsgg.me/2014/04/13/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c/

Η νέα κατάκτηση της Σελήνης. Τα νέα διαστημικά σχέδια της Ρωσίας προβλέπουν τον «εποικισμό» της Σελήνης και, από εκεί, διαπλανητικά ταξίδια στον Άρη. Δίδεται μάλιστα, προτεραιότητα στην εξερεύνηση του διαστήματος με στόχο την εκμετάλλευση των πολύτιμων φυσικών πόρων του πλανητικού μας συστήματος. Η Ρωσία καθόρισε το γενικό πλαίσιο της έρευνας και της εξερεύνησης του διαστήματος. Κύριοι στόχοι είναι τα συγκροτήματα που θα περιστρέφονται στο διάστημα σε τροχιές κοντά στη Γη,(1) η εξερεύνηση και ο αποικισμός της Σελήνης,(2) καθώς και η έναρξη της υλοποίησης προγραμμάτων για την εξερεύνηση του Άρη(3) και άλλων πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα.(4) Τα νέα «διαπλανητικά» σχέδια της Ρωσίας ανέλυσε σε άρθρο του στη «Ροσίσκαγια Γκαζέτα» ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας, υπεύθυνος στο υπουργικό Συμβούλιο για τον αεροδιαστημικό τομέα, Ντμίτρι Ρογκόζιν. Σύμφωνα με τον Ντμίτρι Ρογκόζιν, οι άμεσοι στόχοι της ρωσικής διαστημικής βιομηχανίας πρέπει να είναι η διαμόρφωση της αγοράς διαστημικών υπηρεσιών και η δημιουργία των βασικών αρχών για τη μελέτη και την μελλοντική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στο βαθύ διάστημα. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει το εθνικό πρόγραμμα «Έρευνα του μακρινού διαστήματος», δήλωσε ο Ρογκόζιν. «Τώρα, έχει δοθεί πρωθυπουργική εντολή για τη διενέργεια της σχετικής μελέτης σκοπιμότητας του έργου στη «Roscosmos». Η ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος, μαζί με τα αρμόδια υπουργεία, και σε συνεργασία με τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και τη «Rosatom», θα πρέπει να επεξεργαστούν και να διατυπώσουν προτάσεις σχετικά με τη δυνατότητα υλοποίησης του διαστημικού project». «Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, βασικοί τομείς έρευνας και ανάπτυξης θα είναι η κατασκευή πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η ανάπτυξη τεχνολογιών πλάσματος για τη μετατροπή της ενέργειας, η ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, της ρομποτικής και των νέων υλικών», δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός. «Την ίδια στιγμή -πρόσθεσε- τίθενται σε εφαρμογή προγράμματα που αφορούν στα τεχνικά χαρακτηριστικά του επανδρωμένου συγκροτήματος με βάση τους πυραύλους της «υπερβαρέας» κλάσης, για τις πτήσεις στη Σελήνη και αργότερα στον Άρη». Επίσης, βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη μελέτες «για τη δημιουργία ισχυρών διατροχιακών (διαπλανητικών) οχημάτων-ρυμουλκών, χωρίς τα οποία η κατάκτηση της Σελήνης και η εξερεύνηση των άλλων πλανητών του ηλιακού συστήματος θα είναι αδύνατη». Η Σελήνη, σύμφωνα με το Ρογκόζιν, αποτελεί ένα σημαντικό αντικείμενο για τη βασική έρευνα και είναι η πλησιέστερη προς τη Γη πηγή «εξωγήϊνου» υλικού (φυσικών πόρων).(Βλέπε He3) Επιπλέον, ο φυσικός δορυφόρος του πλανήτη μας, μπορεί να γίνει μια πλατφόρμα για την τεχνολογική έρευνα και τη διεξαγωγή δοκιμών σε νέα διαστημική τεχνολογία. Σαν παραδείγματα προγραμμάτων με προοπτική, όσον αφορά στην εκμετάλλευση του σεληνιακού εδάφους, ο Ρογκόζιν αναφέρει τη δημιουργία του πρώτου σεληνιακού και εξωπλανητικού εργαστηρίου, για την «πειραματική μελέτη του σύμπαντος, μελέτη και εξόρυξη σεληνιακών ορυκτών, μετεωριτών, πρότυπη παραγωγή χρήσιμων ουσιών, αερίων, νερού από ρηγόλιθο (λεπτό στρώμα από βραχώδη συντρίμμια και σκόνη που καλύπτει το σεληνιακό έδαφος)». Η πρώτη, μετά από το 1972, προσελήνωση επανδρωμένης αποστολής στο φεγγάρι, προγραμματίζεται να γίνει το 2030. Στη συνέχεια, θα αρχίσει να αναπτύσσεται μια μόνιμη σεληνιακή βάση. Μόνο μετά από τη σταθεροποίηση της λειτουργίας της, θα μπορέσουμε να εκτελέσουμε αποστολές σε αστεροειδείς και στον Άρη. Ο πιλότος-κοσμοναύτης Σεργκέι Κρικαλιόφ, δεν βλέπει τίποτα το φανταστικό στα σχέδια της Ρωσίας για αποστολές εξερεύνησης στο βαθύ διάστημα. Κατά την άποψή του, αυτό απαιτεί ένα σύστημα «Σταθμών βάσης» γύρω από το φεγγάρι και στην ίδια τη Σελήνη, σαν ενδιάμεσους σταθμούς ενός δικτύου προστασίας και επιχειρήσεων των αποστολών. «Νομίζω, ότι τελικά θα έχουμε μια τροχιακή βάση που θα περιστρέφεται γύρω από τη Γη σαν σημείο εκκίνησης άλλων αποστολών», λέει. Επίσης, δεν θα πρέπει να διακόψουμε την έρευνα στις χαμηλές τροχιές, όπου η Ρωσία θα πρέπει να έχει τη δική της στρατηγική βάση. Αυτή θα παίξει ένα σύνθετο ρόλο. Θα λειτουργεί σαν ερευνητικό εργαστήριο, αλλά οι εγκαταστάσεις θα χρησιμοποιούνται επίσης και σαν χώρος δοκιμών για την προετοιμασία των πτήσεων μεγάλων αποστάσεων και σαν σταθμός εκκίνησης αποστολών σε μακρινούς πλανήτες. Η βάση, θα είναι ταυτόχρονα ένα εργοτάξιο, ένα σύνθετο συγκρότημα με τμήματα συναρμολόγησης νέων διαστημικών οχημάτων, συντήρησης σκαφών και τεχνικής εξυπηρέτησης δορυφόρων. Όλη η «τεχνική» εργασία και ο έλεγχος λειτουργίας θα γίνεται σε χαμηλή γήϊνη τροχιά και στη συνέχεια, αφού πιστοποιηθεί η αρτιότητα στη λειτουργία, τα διαστημικά σκάφη θα φεύγουν για τα πολύ μακρινά διαπλανητικά ταξίδια, είπε ο Κρικαλιόφ. Προβλήματα στα ηλεκτρονικά. Παρά τα φιλόδοξα σχέδια της ρωσικής κυβέρνησης για την ανάπτυξη της κοσμοναυτικής, υπάρχουν και αρκετές αδυναμίες. Μια από αυτές, είναι η υστέρηση στην παραγωγή εγχώριων ηλεκτρονικών υψηλής ποιότητας και πιο συγκεκριμένα, προηγμένων μικροηλεκτρονικών συστημάτων για διαστημόπλοια και δορυφόρους, δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός. «Τα σύνθετα ηλεκτρονικά συστήματα για τους δορυφόρους επικοινωνίας που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, ήταν, είτε κατασκευασμένα εξ’ ολοκλήρου από ξένες εταιρείες, είτε για την κατασκευή τους, οι εγχώριες επιχειρήσεις του κλάδου βασίζονται στα εισαγόμενα χάι-τεκ συστατικά των μικροηλεκτρονικών συστημάτων», δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος («Roscosmos»), εξουσιοδοτήθηκε από την Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των εγχώριων βιομηχανικών προϊόντων μικροηλεκτρονικών και ραδιοηλεκτρονικών συστημάτων. Ο Ρογκόζιν μίλησε επίσης και για το θέμα της διακοπής της συνεργασίας της NASA με τη Ρωσία, εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων, λόγω της ουκρανικής κρίσης. Σύμφωνα με τον ανώτερο αξιωματούχο, τώρα, σε συνθήκες κυρώσεων, είναι ευκαιρία ώστε να μπορέσει να διαμορφωθεί μια ανεξάρτητη -από αναξιόπιστους (!) ξένους εταίρους- στρατηγική ανάπτυξης της ρωσικής κοσμοναυτικής. http://rbth.gr/tecnology/2014/04/15/i_nea_kataktisi_ti_selini_29779.html

Προ-κοσμοναύτες: Οι πρόδρομοι του Γκαγκάριν. Οι πραγματικοί πρωτοπόροι του διαστήματος ήταν όσοι έκαναν τις δοκιμές των διαστημικών τεχνολογιών στη Γη. Σε σκληρές ή και πιο ακραίες συνθήκες, αφού δεν είχαν πλήρη γνώση για το διάστημα, αλλά μόνον πληροφορίες και αναλύσεις των σοβιετικών επιστημόνων. Η ιστορία των δοκιμών άρχισε το 1952-1953 με την απόφαση του Στάλιν και τη διαταγή του γενικού επιτρόπου Πολεμικής Αεροπορίας για σύσταση ομάδας δοκιμαστών του στρατού στις εγκαταστάσεις του επιστημονικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αεροπορίας. Πρώτος επικεφαλής του τμήματος ορίστηκε ο στρατιωτικός γιατρός, Γεβγκένι Καρπόφ, ο οποίος στη συνέχεια έγινε ο πρώτος διευθυντής του Κέντρου προετοιμασίας κοσμοναυτών. Οι ερευνητές αυτού του μυστικού Ινστιτούτου γαλουχήθηκαν από ακαδημαϊκούς, όπως ο Κελντίς, ο Κορολιόφ, ο Σεντόφ και από άλλους καθοδηγητές του «άλματος προς το άγνωστο». Διδάσκονταν τα μυστικά των πειραματιστών, δοκιμάζοντας οι ίδιοι πολλά από εκείνα που επεφύλασσε το μέλλον. Οι έλεγχοι προϋπέθεταν καταστάσεις, μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να υπάρχει η βεβαιότητα ότι ο οργανισμός θα αντέξει ακόμη και απρόβλεπτες δοκιμασίες. Γι’ αυτό, η επιλογή ήταν το ίδιο απαιτητική, όπως αργότερα και εκείνη των κοσμοναυτών. Από τους 5000 εξεταζόμενους για συμμετοχή στις δοκιμές στρατιωτικούς, επιλέγονταν μόνον 25. Συνολικά μέσα στις τρεις δεκαετίες (1950-1970) -σύμφωνα με τα στοιχεία του Μπορίς Μπιτσκόβσκι που είχε συμμετάσχει σε ανάλογα προγράμματα- ο αριθμός των μόνιμων δοκιμαστών ήταν περίπου 900 άτομα. Υπήρχαν επίσης και έκτακτοι εθελοντές γιατροί, μηχανικοί, αεροναυπηγοί. Ο Μπιτσκόβσκι είχε δοκιμάσει ειδικές στολές σε βαρομετρικούς θαλάμους (θαλάμους ελεγχόμενης πίεσης-βαρύτητας), ενώ, όπως ανέφερε, ελεγχόταν και η αντοχή σε συνθήκες ατυχημάτων (διάφορα αέρια και ατμοί). Πέρασε συνολικά πάνω 80 πειράματα. Ο Νικολάι Μπουρκούν ανέφερε πως η δική του ειδικότητα σχετιζόταν με τα πειράματα υψόμετρου και επιβίωσης, τόσο σε θαλάμους θερμοβαρυμετρικών αναλύσεων, όσο και σε φυσικές συνθήκες, δηλαδή στη θάλασσα, στην έρημο (Κεντρική Ασία), στην παγωμένη ταϊγκά, στον πολικό κύκλο (περιοχή Τίξι). Για παράδειγμα, ήταν μεταξύ αυτών που μπορούν να τρέχουν γρήγορα στην έρημο. Αρχικά μεταφέροντας την εξάρτυση, δηλαδή ρουχισμό, τροφή, νερό, ώστε να φανεί πόσο καιρό μπορούν να κρατήσουν αυτά. Πολλοί, μετά από αυτές τις δοκιμασίες για την υγεία τους, περνούσαν από ιατρικές επιτροπές και κατέληγαν στο νοσοκομείο. Ο Μπουρκούν θυμάται πως ο ίδιος και ένας συνάδελφός του είχαν ανάλογη τύχη. Με σκοπό να δοκιμαστεί η επίδραση της απότομης αύξησης της πίεσης, στέλνονταν σε ταχείες πτήσεις σε υψόμετρο 14 χλμ., φορώντας μάσκα, αλλά με απλές φόρμες. Όταν είχε εισαχθεί στο Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών, είχε χαρακτηριστεί ως «κατάλληλος χωρίς περιορισμούς». Ο Φιόντορ Σκιρένκο εργάστηκε το διάστημα 1959-1961, ακριβώς τον καιρό της προετοιμασίας για την «Πτήση-1». Συμμετείχε κυρίως σε αποστολές επιβίωσης σε μεγάλο υψόμετρο και σε ψυχολογικά πειράματα. Μαζί με άλλον έναν καθόταν ένα μήνα σε θάλαμο απομόνωσης, στη συνέχεια πέντε άτομα μαζί σε σκοτεινό θάλαμο. Στη δεύτερη περίπτωση ανά διαστήματα οι γιατροί ρωτούσαν τον καθένα τι ώρα είναι. Δεν υπήρχε καμία λάμπα, ήταν όπως στο αληθινό διάστημα. Σε αυτή την κατάσταση η παρέα βοηθούσε πολύ... Ενώ όσον αφορά το να μαντέψεις την ώρα, εκεί μπορούσες να πέσεις έξω ώρες ολόκληρες... Ουκρανοί, Εβραίοι, Ρώσοι, νέοι από τη Βαλτική και από το Καζακστάν, όλοι αποτελούσαν μία ομάδα. Κάποιοι πέρασαν δεκάδες, και άλλοι εκατοντάδες πειράματα. Εισέπνεαν διάφορα μείγματα αερίων, έπρεπε να υποστούν θερμότητα και χαμηλή πίεση, υπερφόρτωση του οργανισμού σε μηχανήματα φυγοκέντρησης, προσομοιώσεις αυτόματης εκτίναξης για εγκατάλειψη του σκάφους, καθώς και διάφορες ψυχολογικές επενέργειες. Δοκίμαζαν συσκευές και σκάφανδρα. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο ταγματάρχης ονόματι Χλοπκόφ, ο οποίος συμμετείχε σε περισσότερα από 400 πειράματα. Ο ταγματάρχης Γκριντουνόφ υποβαλλόταν σε υπερβολικές πιέσεις κατά τις δοκιμές και το μόνο που ρώταγε ήταν: «Πόσο δοκιμάζουν οι Αμερικάνοι; Ας δοκιμαστούμε εμείς σε περισσότερο!». Σημειωτέον, στη NASA δεν υπήρχαν δοκιμαστές οι οποίοι θα έστρωναν το δρόμο στους πρώτους αστροναύτες. Ενώ για τους Σοβιετικούς, η ευθύνη και η αυτοθυσία υπήρχαν σε υψηλότατο βαθμό. Οι Γκαγκάριν και Τιτόφ, όπως και όλοι οι κοσμοναύτες της πρώτης ομάδας, ήταν πολύ ευγνώμονες στους καθηγητές, στους επιστήμονες και τους «προ-κοσμοναύτες», έρχονταν για να δώσουν διαλέξεις στο Ινστιτούτο δίπλα από το μετρό «Ντινάμο», διδάσκοντας, συμβουλεύοντας και προετοιμάζοντας τα «νεαρά γεράκια», όπως αποκαλούσε τους κατακτητές του διαστήματος ο θεμελιωτής της σοβιετικής αστροναυτικής Σεργκέι Κορολιόφ. http://rbth.gr/tecnology/2014/04/12/pro-kosmonayte_oi_prodromoi_toy_gkagkarin_29717.html Οι κυρώσεις των ΗΠΑ επιφέρουν πλήγμα στη NASA: Μένει χωρίς κινητήρες πυραύλων και οχήματα Soyuz. Yπάρχει μια υπηρεσία στις ΗΠΑ που διαφωνεί με την πολιτική των κυρώσεων και της κλιμάκωσης της κρίσης έναντι της Ρωσίας και αυτή είναι η NASA η οποία πλήττεται άμεσα! Αυτό προκύπτει εξαιτίας πολλών και διαφορετικών λόγων. Πρώτα απ' όλα, η NASA θα σταματήσει τις απευθείας επαφές με τη Ρωσία. Ρώσοι αξιωματούχοι δεν θα είναι σε θέση να επισκεφθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές συναντήσεις και τηλεδιασκέψεις θα ακυρωθούν. Η αλληλοεξάρτηση της NASA με την διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας είναι τεράστια και αυτήν η ανταγωνιστική - συνεργατική σχέση μεταξύ των χωρών υπολογίζεται από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου . Πως όμως δημιουργήθηκε αυτή η «διαστημική σχέση» μεταξύ ων δύο άσπονδων φίλων; H «The Washington Post» αναλύει τους λόγους. Ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν σε διάγγελμά του το 1984, έκανε έκκληση για τη δημιουργία διεθνούς διαστημικού σταθμού, με τη συμμετοχή αρκετών κρατών. Το επόμενο έτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν ένα υπόμνημα που περιελάμβανε σε αυτά τα σχέδια την Ιαπωνία, τον Καναδά και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Η Ρωσία άρχισε να ασχολείται το 1992, όταν ο πρόεδρος Τζορτζ HW Μπους και ο Ρώσος Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν συμφώνησαν στην συνεργασία των διαστημικών προγραμμάτων των δύο χωρών. Ήταν μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας η οποία επαναπροσδιόρισε τη σχέση ασφάλειας και απευθείας επαφών για διάφορα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών.. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν σύντομα την αγορά των ρωσικών οχημάτων Soyuz, οι οποίοι και μετέφεραν τους αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Επίσης, ένας Ρώσος κοσμοναύτης θα έκανε βόλτα με αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο , και ένας Αμερικανός αστροναύτης θα ζούσε στο ρωσικό διαστημικό σταθμό. Η NASA παράλληλα άρχισε επίσης την αγορά κινητήρων πυραύλων «Atlas V» από τη Ρωσία. Δεδομένου ότι η NASA αποσύρθηκε από το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων το 2011, ο μόνος δρόμος για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περνά μέσα από τη Ρωσία, παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες εκμεταλλεύεται τον σταθμό. Όλοι οι αστροναύτες των ΗΠΑ «αναχωρούν» από τη Γη μέσα από μια ρωσική βάση! Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο Στιβ Σγουόνσον ο οποίος απογειώθηκε για τον διαστημικό σταθμό στα τέλη του προηγούμενου μήνα, από μια ρωσική διαστημική βάση στο Καζακστάν! Όπως και τα περισσότερα πράγματα, έτσι και εδώ, αυτό που απασχολεί την Ουάσινγκτον είναι τα χρήματα που ξοδεύονται για αυτές τις δραστηριότητες. Η Αμερικανική κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ήδη επαφές με τις εταιρείες «Orbital Sciences» και «Space X», ώστε να μπορέσουν να σχεδιάσουν πυραύλους που θα στέλνουν τους αστροναύτες της στο διάστημα, χωρίς την εξάρτηση της Ρωσίας. Αυτό όμως δε θα είναι σε θέση να πραγματοποιήθει, πρίν από το 2017. Ο διοικητής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, «καταράστηκε» το Κογκρέσο τον περασμένο μήνα, γράφοντας σε ένα blog post ότι είναι "απαράδεκτο" ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες να βασίζονται στη Ρωσία για το ταξίδι των αστροναυτών της στον διαστημικό σταθμό. Στη δεκαετία του 1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αγοράζουν ρωσικής κατασκευής κινητήρες τύπου Atlas V. Οι «ρουκέτες» αυτές βοηθούν τα διαστημόπλοια και τους δορυφόρους να επιταχύνουν τη στιγμή της εκτόξευσης. Τότε, αυτή η συνεργασία ήταν θετική. Σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών και με φθηνό κόστος. Δεν είναι όμως πλέον έτσι τα πράγματα. Η Ρωσία έχει στριμώξει ουσιαστικά την αγορά για τις μηχανές και δημιούργησε ένα μίγμα κραμάτων για το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ξέρουν τι να κάνουν και πως να αντιδράσουν, από τη στιγμή που αποφάσισαν περικοπές προυπολογισμών για το διαστημικό τους πρόγραμμα. Ο γερουσιαστής της Φλόριντα, Μπιλ Νέλσον είπε κατά τη διάρκεια ακρόασης στη Γερουσία την Τετάρτη(11/4) ότι οι Ρώσοι είναι «πολύ, πολύ καλοί στη δημιουργία κραμάτων που επιτρέπει στον κινητήρα να αντέχει σε μεγάλες θερμοκρασίες και τρομερή πίεση. Είναι μια εξαιρετική μηχανή», είπε ο Νέλσον κατά τη διάρκεια ακρόασης της Γερουσίας Επιτροπής Εμπορίου, Επιστημών και Μεταφορών. «Δεν γνωρίζουμε όλες τις τεχνικές για το πώς θα συνδυάσουν όλα αυτά τα μέταλλα για να έχουν αυτό το είδος της ώθησης», συμπλήρωσε. Εν τω μεταξύ, ο αντιπρόσωπος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολών (ΚΕΑ) στο Κορολιόφ κοντά στη Μόσχα, Αλεξάντρ Κόπτεφ, πιστεύει ότι η μονομερής διακοπή της συνεργασίας με τη Ρωσία, θα βλάψει περισσότερο τη NASA. Μαζί του συμφωνεί και ο ρώσος Ακαδημαϊκός, Ρόαλντ Σαγκντέγιεφ, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Σαν αποτέλεσμα των κυρώσεων, θα υποφέρουν οι ερευνητές που ασχολούνται με τη διαστημική επιστήμη και είναι ειλικρινά αφοσιωμένοι σε αυτήν» είπε ο εμπειρογνώμονας. Ο Σαγκντέγιεφ έφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σε σχέση με αυτό, που συνδέεται άμεσα με την Κριμαία. Δεκαοκτώ μήνες πριν, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά ο ρωσικός επιστημονικός δορυφόρος «Radioastron», που αποτελεί ένα μοναδικό ραδιοτηλεσκόπιο με εξελιγμένες οπτικές ικανότητες που ξεπερνούν τις αντίστοιχες του αμερικανικού Hubble. «Τα κοινά διεθνή προγράμματα για το συγκεκριμένο έργο αφορούν σε μια συγχρονισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ ραδιοτηλεσκόπιων σε διαφορετικές ηπείρους που εργάζονται για την υποστήριξη του «Radioastron». Και ένα από αυτά τα τηλεσκόπια, το βασικότερο στην Ευρώπη, βρίσκεται στην Ευπατόρια στην Κριμαία. Και δεν ξέρω τι θα συμβεί τώρα», δήλωσε. Ο Ακαδημαϊκός πιστεύει ότι «οι αμερικανοί επιστήμονες ασφαλώς και θα στραφούν προς τους γερουσιαστές και τα μέλη του Κογκρέσου, για να πιέσουν ώστε τα συγκεκριμένα έργα στα οποία συμμετέχουν από κοινού με τη Ρωσία, να εξαιρεθούν από τις κυρώσεις». http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%AE%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-nasa-%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CF%87%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-soyuz

Καταπληκτική εικόνα από το αρχείο του Apollo 16. Στην εικόνα βλέπουμε μια δομή που κατά τη γνώμη μου μοιάζει με μια μονάδα παραγωγής ενέργειας κάποιου είδους. Ότι και αν είναι αυτό το αντικείμενο, φαίνεται να δημιουργεί ή να προσελκύσει ένα λοφίο καθαρής ενέργειας. Φυσικά μπορείτε να δείτε την φωτογραφία μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της Nasa με φωτογραφίες του Apollo 16. http://wms.lroc.asu.edu/apollo/view?image_name=AS16-P-4095 Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-apollo-16

Ο Δίας «χάρισε» τη ζωή στη Γη. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο Δίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να γίνει η Γη φιλική στην παρουσία της ζωής. Το ότι η Γη είναι φιλόξενη για τη ζωή είναι αποτέλεσμα μιας πολυσύνθετης διεργασίας που σχετίζεται με μια σειρά γεγονότων που συνέβησαν τόσο στον πλανήτη μας όσο και μακριά από αυτόν. Οι επιστήμονες πριν από λίγα χρόνια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Δίας από ένα σημείο και μετά λειτούργησε ως ασπίδα της Γης όσον αφορά τους επικίνδυνους αστεροειδείς. Η Γη στα πρώιμα στάδια της αποτέλεσε πόλο έλξης για αστεροειδείς, κομήτες και άλλα διαστημικά σώματα. Σύμφωνα με τους ειδικούς κάποια στιγμή ο Δίας ανέλαβε δράση και προστάτευσε τη Γη χρησιμοποιώντας τις πανίσχυρες βαρυτικές του δυνάμεις είτε για «συλλαμβάνει» τα απειλητικά διαστημικά σώματα και να τα υποχρεώνει να πέφτουν πάνω του είτε εκτρέποντας την πορεία τους προς τον πλανήτη μας. Αυτό όπως είναι ευνόητο έκανε πιο εύκολη την προσπάθεια της ζωής να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί στη Γη. Οπως φαίνεται όμως ο Δίας συνέβαλε και με άλλους τρόπους στο να μπορέσει η Γη να στηρίξει τη ζωή. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία και το Πανεπιστήμιο Royal Holloway στο Λονδίνο πραγματοποίησε μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων οι οποίες έδειξαν ότι ο Δίας έπαιξε κομβικό ρόλο στη διαμόρφωση των ευνοϊκών για τη ζωή κλιματικών συνθηκών στη Γη. Οι ερευνητές μελέτησαν την «κλιματική σχέση» της Γης και του Δία με βάση την απόσταση που έχουν μεταξύ τους αλλά και την τροχιακή τους κίνηση. Μελέτησαν επίσης την κλιματική σχέση που θα υπήρχε ανάμεσα στους δύο πλανήτες αν βρίσκονταν σε διαφορετικές αποστάσεις και τροχιές. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η απόσταση και η τροχιά που έχουν οι δύο πλανήτες επηρέασαν το κλίμα της Γης με τρόπο τέτοιο ώστε οι κλιματικές συνθήκες να είναι φιλικές για την παρουσία της ζωής. Τα ευρήματα της νέας μελέτης παρουσιάζονται στο περιοδικό «Astrobiology Magazine» και αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες στην καλύτερη κατανόηση των αλληλεπιδράσεων που υπάρχουν ανάμεσα στους πλανήτες έτσι ώστε να προχωρούν σε καλύτερες εκτιμήσεις για πλανητικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα και ειδικότερα για το αν κάποιος εξωηλιακός πλανήτης συγκεντρώνει πιθανότητες να είναι φιλόξενος για την παρουσία της ζωής. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=586590

Βρέθηκε εξωηλιακό φεγγάρι; Eντοπίστηκε «κοσμικό ζευγάρι» μακριά από το ηλιακό μας σύστημα που πιθανώς αποτελείται από πλανήτη και τον δορυφόρο του. Η NASA χρηματοδότησε μια έρευνα που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες δύο μεγάλων ερευνητικών προγραμμάτων διαστημικής εξερεύνησης του MOA (Microlensing Observation in Astrophysics) και PLANET (Probing Lensing Anomalies NETwork). Χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια που βρίσκονται στη Νέα Ζηλανδία και την Τασμανία οι ερευνητές εντόπισαν ένα κοσμικό ζευγάρι σε απόσταση 1800 ετών φωτός από τη Γη. Το ζεύγος αυτό έλαβε την κωδική ονομασία MOA-2011-BLG-262 και αποτελείται από ένα διαστημικό σώμα που έχει μέγεθος περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερο από αυτό του Δία και άλλο ένα που κινείται σε τροχιά γύρω από αυτό το γιγάντιο σώμα και έχει μέγεθος δύο χιλιάδες φορές μικρότερο από τον γείτονα του. Οι ερευνητές εικάζουν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πλανήτη και τον δορυφόρο του όμως κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνουν νέες παρατηρήσεις για πιστοποιηθεί η ταυτότητα του ζεύγους. Υποστηρίζουν ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον εντοπισμό του ζεύγους, αυτή του βαρυτικού φακού (ή μικροφακού), δεν μπορεί να δείξει με απόλυτη βεβαιότητα αν το ζευγάρι αυτό είναι πλανήτης και δορυφόρος ή αν πρόκειται για άστρο και πλανήτη. Η έρευνα είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή ο εντοπισμός εξωηλιακών… φεγγαριών δεν είναι απλή υπόθεση και μέχρι σήμερα ερευνητές έχουν υποδείξει την παρουσία μόλις 1-2 τέτοιων σωμάτων χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει κάποια επίσημη επιβεβαίωση. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=586605

Τσιολκόβσκι: Ο επιστήμονας που μιλούσε με τους αγγέλους. Ο ρώσος επιστήμονας και από τους πρωτοπόρους της αστροναυτικής, Κονσταντίν Τσιολκόβσκι (1857-1935), ήταν ένας μεγάλος ονειροπόλος. Λιγάκι τρελός, λιγάκι αφελής, συχνά έσφαλε. Είχε όμως το θάρρος να ονειρεύεται αυτά που οι άλλοι ούτε να σκεφτούν δεν τολμούσαν. Ποιος θα μπορούσε την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου να κάνει όνειρα για πτήσεις στο φεγγάρι, Γενετική Μηχανική, ανάσταση νεκρών; Μόνο αυτός. Ο Τσιολκόβσκι. Η ζωή του ξεκίνησε με μια τραγωδία. Στην πρώιμη παιδική ηλικία αρρώστησε από οστρακιά. Μετά την ασθένεια υπήρξαν επιπλοκές με αποτέλεσμα να κουφαθεί. Γι’ αυτό και δεν έλαβε την καθιερωμένη εκπαίδευση. Ο μεγάλος επιστήμονας ήταν αυτοδίδακτος. Από πολύ νωρίς έμαθε να διαβάζει και, περισσότερο από καθετί, του άρεσε να διαβάζει και να κάνει εφευρέσεις. Σε αυτές τις ασχολίες αφιερωνόταν μέρες ολόκληρες. Έφτιαχνε τόρνους, σπιτάκια, ρολόγια εκκρεμή, αυτοκινητάκια. Παρά την κώφωση, δεν ένιωθε καθόλου σε μειονεκτική θέση. Το αντίθετο. Όταν ο Τσιολκόβσκι ερωτεύτηκε για πρώτη φορά, έγραψε το εξής σε επιστολή του στην κοπέλα: «Είμαι τόσο σπουδαίος άνθρωπος, που όμοιός του δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει». Από πλευράς αυτοεκτίμησης λοιπόν όλα ήταν εντάξει. Στα 16 του έφυγε για σπουδές στη Μόσχα. Καθόταν με τις ώρες στις βιβλιοθήκες, πέρασε ακόμη και περιόδους πείνας, καθώς τα χρήματα που διέθετε ήταν ελάχιστα. Τελικά κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις για τη θέση του δασκάλου αριθμητικής. Δεν σταμάτησε τις εφευρέσεις, επεξεργαζόταν αμέτρητες θεωρίες και τις έστελνε σε περιοδικά. Αρχικά επινόησε την περίεργη θεωρία του «ταραγμένου μηδενός», η οποία αποδείκνυε το μάταιο της ανθρώπινης ζωής. Μετά ανέπτυξε τη θεωρία των αερίων και την έστειλε στον Μεντελέγεφ. Ο τελευταίος εξήρε τον νεαρό επιστήμονα, αλλά του έγραψε ότι πάντως η θεωρία των αερίων είχε ανακαλυφθεί ήδη πριν από 25 χρόνια. Ασχολούταν με εφευρέσεις σχεδόν καθημερινά. Μέσα σε ένα μικρό διάστημα είχε εφεύρει αερόστατο, μηχανικά πόδια, συσκευή αποστολής διαπλανητικών σημάτων, ηλιακό θερμοσίφωνα, γραφομηχανή, δικό του σύστημα μέτρησης, ακόμη και πανανθρώπινη αλφάβητο. Για κάποιες από αυτές μάλιστα κατάφερε να λάβει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά χρήματα δεν βρισκόταν κανένας να δώσει στον Τσιολκόβσκι. Μια φορά θέλησαν να του πληρώσουν 500 ρούβλια, αλλά ο ταχυδρόμος δεν κατάφερε να βρει τη διεύθυνσή του και έτσι δεν τα πήρε ποτέ. Στα 30 του, εντελώς απρόσμενα έγινε συγγραφέας, γράφοντας ένα διήγημα επιστήμης και φαντασίας για τη Σελήνη. Και μάλιστα με τόσες λεπτομέρειες, λες και είχε πάει εκεί ο ίδιος. Ο Γκαγκάριν αργότερα έλεγε πως κάποια από τα πράγματα που είδε στο διάστημα έμοιαζαν πολύ με τις περιγραφές του Τσιολκόβσκι. Αλλά και την έλλειψη βαρύτητας την είχε περιγράψει λεπτομερώς στα γραπτά του. Πώς τα ήξερε άραγε όλα αυτά; Στα σοβαρά δεν τον έπαιρνε κανείς. Τον θεωρούσαν έναν τρελό της πόλης, αλλά και αυτός όντως φερόταν παράξενα. Όλα τα χρήματά του τα ξόδευε για βιβλία και χημικές ουσίες, πέταγε μαζί με τα παιδιά χαρταετούς, έκανε πατινάζ κρατώντας ομπρέλα. Με την ομπρέλα εκμεταλλευόταν τον ευνοϊκό άνεμο προκειμένου αναπτύσσει μεγαλύτερη ταχύτητα. Τα άλογα των αγροτών τρόμαζαν από την ομπρέλα και οι ίδιοι οι αγρότες βλασφημούσαν. Αλλά τον Τσιολκόβσκι δεν τον ένοιαζε. Ήταν κουφός και δεν άκουγε τις βρισιές. Ο Τσιολκόβσκι πίστευε ότι η άψυχη ύλη παρ’ όλα διαθέτει ψυχή. Ζωντανό και άψυχο, είναι ένα. Δεν υπάρχει θάνατος, η οικουμένη είναι ενιαία, δεν υφίστανται σύνορα μεταξύ των κόσμων… Η παράξενη φιλοσοφία του Τσιολκόβσκι μερικές φορές έτεινε προς την ανοησία, και άλλες, προς τη φωτεινή διορατικότητα. Για παράδειγμα, δίδασκε ότι το ιδανικό γεωμετρικό σχήμα για τον άνθρωπο είναι η σφαίρα, επομένως όλοι οι άνθρωποι στο μέλλον θα πρέπει να έχουν σφαιρικό σχήμα. Πίστευε επίσης στην κλωνοποίηση (!). Η μετάδοση της ιδιοφυίας και του ταλέντου, έτσι μπορεί να βελτιωθεί η ανθρώπινη φυλή. Αλλά ποιος θα θυμόταν σήμερα τον Τσιολκόβσκι, αν αυτός ασχολούταν μόνο με εκκεντρικότητες και ερασιτεχνική φιλοσοφία; Αυτός ανέπτυξε ορισμένες πραγματικά θεμελιώδεις ιδέες, όπως τον τεχνητό δορυφόρο της Γης, τον πύραυλο που αποτελείται από πολλά μέρη (ορόφους), τον πυρηνικό κινητήρα… Και το εκπληκτικό είναι ότι όλα αυτά από το μηδέν. Καμία επιστημονική βάση, καμία ελπίδα να εφαρμόσει αυτές τις ιδέες. Συντρίβονταν το ένα μετά το άλλο τα πρώτα αεροπλάνα, αλλά αυτός έγραφε: «Είμαι σίγουρος ότι τα διαπλανητικά ταξίδια θα γίνουν πραγματικότητα. Οι ήρωες και οι τολμηροί θα ανοίξουν τους πρώτους εναέριους δρόμους: Γη – τροχιά της Σελήνης, Γη – τροχιά του Άρη. Και στη συνέχεια: Μόσχα – Σελήνη, Καλούγκα – Άρης…». Ο Τσιολκόβσκι κάποτε εκμυστηρεύτηκε στους μαθητές του ότι συνομιλεί με τους αγγέλους. Οι άγγελοι, σύμφωνα με τη θεωρία του, είναι ανώτερα νοήμονα όντα, πολύ πιο άρτια απ’ ότι οι άνθρωποι. Μάλιστα, οι άνθρωποι στο μέλλον θα πρέπει να μετατραπούν σε αγγέλους. Θα φτάσει η μέρα που η ανθρωπότητα θα συγχωνευθεί με το σύμπαν, θα γίνει αθάνατη και θα μετασχηματιστεί σε κοσμική ενέργεια. Έκανε βόλτες στους δρόμους της Καλούγκα και συχνά η όψη του έδειχνε πως δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Μερικές φορές καθόταν στη γη ακουμπώντας την πλάτη στον κορμό ενός δέντρου… Από μια άποψη, έμοιαζε με έναν αγγελιαφόρο από άλλους κόσμους. Ή με άνθρωπο από το μέλλον ο οποίος από λάθος βρέθηκε στη Ρωσία της δεκαετίας του 1920. Μετά θάνατον άρχισαν να τον αποκαλούν πατέρα της σοβιετικής αστροναυτικής. Τις ιδέες του τις χρησιμοποίησε ο μεγάλος σχεδιαστής Σεργκέι Κορολιόφ. Αυτός βέβαια, θα τα κατάφερνε και χωρίς τον Τσιολκόβσκι. Όλοι οι υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν από τους επιστήμονες ξανά. Αυτοί όμως ήταν επιστήμονες, και αυτός ονειροπόλος. Επιστήμονες υπάρχουν πολλοί, ιδιοφυείς οραματιστές πολύ ελάχιστοι. Εκείνοι, που να μπορούν να μιλούν με τους αγγέλους στη γλώσσα τους. http://rbth.gr/arts/2014/04/12/tsiolkobski_o_epistimona_poy_miloyse_me_toy_aggeloy_29687.html

12 Απριλίου: Ημέρα της Κοσμοναυτικής. «Παγιέχαλι»-«Πάμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Παράλληλα, η Διεθνής Ημέρα Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα (International Day of Human Space Flight) καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 7 Απριλίου 2011, για να τιμήσει τα επιτεύγματα του ανθρώπου στο διάστημα. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 12 Απριλίου. Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν (9/3/1934 –27/3/1968), Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961. Πενήντα τρία χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες από εκείνο το ιστορικό ταξίδι του 27χρονου Γιούρι Γκαγκάριν. Ηρωας της Σοβιετικής Ενωσης, πρωτοπόρος στην εξερεύνηση του Διαστήματος και σημείο αναφοράς για πολλές γενιές, ο Γκαγκάριν και η πτήση του. http://physicsgg.me/2011/04/11/%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%c2%b5%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%c2%b5%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%c2%b5%ce%b1/?relatedposts_hit=1&relatedposts_origin=26316&relatedposts_position=2 Το μυστήριο της κερασιάς που γύρισε απο το διάστημα. Μυστήριο περιβάλλει την πρόωρη ανθοφορία μιας γιαπωνέζικης κερασιάς που επέστρεψε από ένα ταξίδι στο διάστημα, αφήνοντας άφωνους τους μοναχούς βουδιστές και τους επιστήμονες που τη φροντίζουν με μεγάλη αγάπη. Το δένδρο αυτό ηλικίας τεσσάρων ετών άνθισε στις αρχές Απριλίου, έξι χρόνια νωρίτερα από το μέσο όρο των ομοίων του φυτών. "Δεν το πιστεύουμε. Μεγάλωσε τόσο γρήγορα!, δήλωσε ο Μασαχίρο Κατζίτα, ο πρώτος ιερέας του ναού Γκαντζοτζί στην περιφέρεια Γκίφου της κεντρικής Ιαπωνίας. To κουκούτσι από το οποίο αναπτύχθηκε αυτό το δένδρο προέρχεται από μια κερασιά που οι μοναχοί φροντίζουν με τη μέγιστη προσοχή εδώ και γενιές και η οποία, σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο, φέρεται να έχει ηλικία 1.250 ετών. "Είναι η πρώτη φορά που ένα κουκούτσι που προέρχεται από την ιερή κερασιά έχει τέτοια ανάπτυξη! Είμαστε πολύ ευτυχείς, καθώς αυτό το δενδράκι θα τη διαδεχθεί", δήλωσε με ενθουσιασμό ο ιερέας. Το αίνιγμα μεγαλώνει καθώς είναι γνωστό ότι το θαυματουργό κουκούτσι είχε μια πραγματική οδύσσεια στο διάστημα πριν επιστρέψει στο ναό. Είχε επιλεγεί πριν από χρόνια μαζί με άλλους σπόρους που προέρχονταν από το ίδιο "χιλιετές" δένδρο, αλλά και από κερασιές άλλων περιοχών της Ιαπωνίας που στάλθηκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Νοέμβριο του 2008 για ένα ταξίδι οκτώ μηνών. Έπειτα από 4.100 μικρές περιστροφές γύρω από τον πλανήτη μας, επέστρεψαν στη γη. Μερικοί από τους σπόρους αυτούς τεμαχίστηκαν στο εργαστήριο, αλλά οι περισσότεροι επέστρεψαν στις "γενέτειρές" τους και ορισμένοι φυτεύθηκαν κοντά στο προγονικό τους δένδρο. Μέσα σε διάστημα μόλις τεσσάρων χρόνων, η "διαστημική κερασιά" του ναού Γκαντζοτζί έφθασε ήδη σε ύψος τεσσάρων μέτρων. "Στην αρχή, επρόκειτο για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με στόχο να επιτραπεί στα παιδιά να μαζέψουν κουκούτσια και να μάθουν να τα φυτεύουν", θυμάται ο Μίχο Τομιόκα, υπεύθυνος του προγράμματος. "Ωστόσο πιστεύαμε ότι τα δένδρα δεν θα άνθιζαν πριν από δέκα χρόνια, όταν τα παιδιά θα είχαν σχεδόν ενηλικιωθεί". Ερευνήτρια που μετείχε στο πρόγραμμα, η Καόρι Τομίτα-Γιοκοτάνι του πανεπιστημίου της πόλης Τσουκούμπα, εκφράζει την έκπληξή της γι αυτή την "υπερηχητική" ωρίμανση. "Θα μπορούσε να είναι συνέπεια της έκθεσης του κουκουτσιού στην κοσμική ακτινοβολία", ανέφερε ως εκδοχή. "Από επιστημονικής άποψης, επί του παρόντος δεν γνωρίζουμε" γιατί αυτή η μικρή κερασιά είναι τόσο ανεπτυγμένη για την ηλικία της, παραδέχτηκε. http://www.kathimerini.gr/762269/article/epikairothta/episthmh/to-mysthrio-ths-kerasias-poy-gyrise-apo-to-diasthma Φεστιβάλ για την Επιστήμη και την Καινοτομία στην Τεχνόπολη. «Τα παιδιά μας θα ζήσουν 120 χρόνια; Μπορούμε να προβλέψουμε τους σεισμούς; Ποιος είναι ο ήχος του Διαστήματος; Ποια σχέση μπορεί να έχει η Κβαντική Φυσική με το σταφιδόψωμο; Βρέθηκε τελικά το Σωματίδιο του Θεού; Μπορεί η επιστήμη να γίνει διασκεδαστική;». Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα απαντηθούν στο Φεστιβάλ Επιστήμης και Καινοτομίας (Athens Science Festival) με θέμα «Η επιστήμη στην καθημερινότητά μας». Θα διεξαχθεί για πρώτη φορά στην Αθήνα, από 30 Απριλίου μέχρι και 4 Μαΐου στην Τεχνόπολη, με συνδιοργανωτές τον μη κυβερνητικό οργανισμό SciCo, το Βρετανικό Συμβούλιο και τον Σύνδεσμο Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση. Στα πρότυπα αντίστοιχων μεγάλων διεθνών φεστιβάλ, και το ελληνικό, απευθυνόμενο σε μικρούς και μεγάλους, στοχεύει, μέσα από μια σειρά διαδραστικών εκθεμάτων, ομιλιών, προβολών και βιωματικών εμπειριών, να αναδείξει τον ρόλο των επιστημών στην καθημερινή ζωή, να παρουσιάσει και τη σημαντική ερευνητική εργασία που εκπονείται στην Ελλάδα. Οι ενότητες που καλύπτει το φεστιβάλ περιλαμβάνουν Φυσική, Χημεία, Βιοτεχνολογία-Γενετική, Γεωλογία, Μαθηματικά, Περιβάλλον-Βιώσιμη Ανάπτυξη, Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών, Υγεία, Διατροφή, Αστρονομία, Τεχνολογία, Επιστήμη Υλικών, Ρομποτική, Επιστήμη και Τέχνη. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5107785/festibal-gia-thn-episthmh-kai-thn-kainotomia-sthn-texnopolh/

Επιστήμονες ανασυνέθεσαν την πτώση ενός γιγάντιου αστεροειδή. Η Γη σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της αποτελεί πόλο έλξης μικρότερων και μεγαλύτερων διαστημικών σωμάτων. Ειδικά στην πρώιμη περίοδο της η Γη κυριολεκτικά βομβαρδιζόταν από διαστημικά σώματα. Η μεγαλύτερη τέτοια σύγκρουση θεωρείται εκείνη όπου ένα σώμα μεγέθους παρόμοιο με αυτό του Αρη έπεσε στη νεαρή τότε Γη προκαλώντας τη γέννηση της Σελήνης. Η «διασημότερη» σύγκρουση είναι φυσικά εκείνη που έγινε πριν από περίπου 65 εκ. έτη στη Βόρειο Αμερική η οποία σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Ερευνητές στις ΗΠΑ συνέλεξαν στοιχεία για μια τρομερή σύγκρουση που συνέβη πριν από περίπου 3 δισ. έτη. Οι ερευνητές ανασυνέθεσαν αυτή τη σύγκρουση η οποία κάνει εκείνη των δεινοσαύρων να μοιάζει με χάδι. Γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ ανασυνέθεσαν την πτώση ενός αστεροειδή που έπεσε στη Γη πριν από 3.26 δισ. έτη δηλαδή, περίπου 800 εκ. έτη μετά τον σχηματισμό του πλανήτη μας. Στοιχεία για αυτή τη κατακλυσμιαία σύγκρουση εντοπίστηκαν στη Νότιο Αφρική. Ο αστεροειδής των δεινοσαύρων είχε διάμετρο περίπου 10 χλμ. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το συμβάν που μελέτησαν ήταν προϊόν της πτώσης στη Γη ενός αστεροειδή με διάμετρο 37-58 χλμ! Η τρομερή σύγκρουση δημιούργησε ένα κρατήρα με διάμετρο 500 χλμ. Η σεισμική δραστηριότητα που προκλήθηκε από τη σύγκρουση ήταν παγκόσμια και σύμφωνα με τους ερευνητές η ισχυρότερη που έχει υπάρξει ποτέ στον πλανήτη. Οι σεισμοί ταρακούνησαν συθέμελα ολόκληρο τον πλανήτη για διάστημα μισής ώρας και δημιούργησαν γιγάντια τσουνάμι. «Γνωρίζαμε ότι είχε συμβεί αυτή η σύγκρουση και ότι ήταν μεγάλη αλλά δεν γνωρίζαμε τελικά πόσο μεγάλη ήταν» αναφέρει ο Ντόναλντ Λόου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geochemistry, Geophysics, Geosystems». Στην καλλιτεχνική απεικόνιση εικονίζεται αριστερά o κρατήρας που δημιούργησε ο αστεροιδής των δεινοσαύρων που υπολογίζεται ότι είχε διάμετρο περίπου 150 χλμ. Δεξιά εικονίζεται ο κρατήρας που δημιούργησε αστεροειδής πριν από 3.26 δισ. έτη ο οποίος είχε διάμετρο περίπου 500 χλμ! http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=585418

Ο LHCb επιβεβαιώνει την ύπαρξη εξωτικού σωματιδίου που αποτελείται από 4 κουάρκ Tην επιβεβαίωση για την ύπαρξη ενός νέου, εξωτικού σωματιδίου ανακοίνωσαν χθες φυσικοί του πειράματος LHCb (Large Hadron Collider beauty) που λαμβάνει χώρα στο CERN της Ελβετίας. Πρόκειται για το Ζ(4430), ένα σωματίδιο που αποτελείται από τέσσερα κουάρκ (tetraquark). Τα κουάρκ είναι τα στοιχειώδη σωματίδια που μαζί με τα ηλεκτρόνια συνθέτουν τη συνήθη ύλη και το παραδοσιακό μοντέλο για την περιγραφή τους επιτρέπει την ύπαρξη ζευγών κουάρκ και τριών κουάρκ. Ο τελευταίος μάλιστα είναι και ο συνδυασμός που ευθύνεται για την ύπαρξη των πρωτονίων και των νετρονίων στους πυρήνες των ατόμων. Οποιαδήποτε σύζευξη περισσότερων από τριών κουάρκ σε ένα σωματίδιο ανήκει στην κατηγορία των εξωτικών αδρονίων, κάτι που δεν προβλέπεται από τα απλούστερα θεωρητικά μοντέλα για τα κουάρκ. Η πρώτη ένδειξη για το Ζ(4430) είχε έρθει το 2008 από το πείραμα Belle Collaboration στην Ιαπωνία http://physicsgg.me/2013/06/19/zc3900-νέο-σωματίδιο-που-αποτελείται-από-4-κ/ και στη συνέχεια ανακοινώθηκε με τη μορφή ανακάλυψης, αφού οι φυσικοί του πειράματος μέτρησαν την κατανομή μάζας τους με ακρίβεια 5.2 σίγμα (σιγουριά της τάξεως του 99.9999%). Η ανάλυση από τα δεδομένα του πειράματος LHCb ήταν αρκετά πιο λεπτομερής. Σε 180 τρισεκατομμύρια συγκρούσεις πρωτονίων στον επιταχυντή LHC, το πείραμα κατέγραψε 25.000 διασπάσεις μεσονίων, οι οποίες επέτρεψαν στους φυσικούς να συνοδεύσουν την ανακάλυψή τους με τη συντριπτική ακρίβεια των 13.9 σίγμα, κάτι που μεταφράζεται σε απόκλιση από το 100% της τάξεως του 10-44. Το LHCb επίσης προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με το πείραμα Belle, καταγράφοντας το σπιν και την ισοτιμία του σωματιδίου, δύο από τις κβαντικές του ιδιότητες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το Ζ(4430) είναι το πρώτο τετρακουάρκ που παρατηρείται και αποτελείται πιθανότατα από ένα γοητευτικό, ένα αντί-γοητευτικό, ένα κάτω και ένα αντι-άνω κουάρκ. Γνωρίζοντας πλέον πως υπάρχει τουλάχιστον ένα εξωτικό αδρόνιο, οι επιστήμονες έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν πως υπάρχουν και άλλες αχαρτογράφητες περιοχές του υποατομικού κόσμου, με το δρόμο να μένει ανοικτός και για την ύπαρξη πιο σύνθετων συνδυασμών, όπως πεντακουάρκ κτλ. Ίσως τελικά να είχε δίκιο ο Ιταλός φυσικός Ενρίκο Φέρμι, ο οποίος όταν τον είχε ρωτήσει o φοιτητής του Λέον Λέντερμαν για το όνομα ενός σωματιδίου τη δεκαετία του ’50, είχε δώσει την απάντηση «Νεαρέ, εάν μπορούσα να θυμηθώ τα ονόματα όλων αυτών των σωματιδίων, θα είχα γίνει βοτανολόγος». http://physicsgg.me/2014/04/10/%ce%bf-lhcb-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83/

Εκτοξευτηκε το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος φορτίου " Progress M - 23M " Από το κοσμοδρόμιο " Μπαϊκονούρ " στις 19:26:27 Ώρα Μόσχας ( MSK ) εκτοξεύτηκε το " Progress M - 23M » . Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι η προμήθεια στο σταθμό περίπου 2,4 τόνους φορτίου. Το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε τροχιά με τις ακόλουθες παραμέτρους : κλίση του 51,65 μοιρες, το ελάχιστο ύψος των 193,52 χιλιόμετρα , κατ 'ανώτατο όριο - 238,39 χιλιόμετρα , τροχιακή περίοδο - 88.54 min . Συστήματα πάνω στο όχημα να λειτουργεί κανονικά . Η σύνδεσης με το " Pirs " ρωσικό τομέα ( RS ) , πραγματοποιήθηκε στις 01:14 ώρα Μόσχας. http://www.energia.ru/ru/iss/iss39/progress_m-23m/photo_04-09.html Ξεκίνησαν οι δοκιμές του LDSD, ενός διαστημικού ιπτάμενου δίσκου! Αν το δει κάποιος στον ουρανό θα πιστέψει ότι εξωγήινοι έφθασαν στη Γη. To LDSD (Low Density Supersonic Decelerator) είναι ένα σκάφος σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου που κατασκεύασαν οι μηχανικοί της NASA και όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ξεκίνησαν οι πρώτες δοκιμές του. Το LDSD θα μεταφέρει σε πρώτη φάση εξοπλισμό και μεγάλου βάρους φορτία στο Διάστημα ενώ οι επιτελείς της NASA ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα μπορεί να μεταφέρει και ανθρώπους σε άλλους πλανήτες. Το μεγάλο εμπόδιο μέχρι σήμερα στη μεταφορά βαρύ φορτίου σε διαστημικά σκάφη είναι ότι τα υπάρχοντα συστήματα προσεδάφισης δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα σκάφη με μεγάλο βάρος και η προσεδάφιση να γίνει ομαλά και με ασφάλεια. Το LDSD ενσωματώνει ένα νέο σύνθετο σύστημα προσεδάφισης το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά. Το σύστημα αυτό που ονομάζεται «ουράνιος γερανός» (sky crane) αποτελείται από αλεξίπτωτα αλλά και πυραύλους ανάσχεσης ώστε η προσεδάφιση του σκάφους να γίνεται απόλυτα ομαλά. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585368 Εκπληκτική ομοιότητα του νεφελώματος Abell 33 με διαμαντένιο κόσμημα. Μια πραγματικά καταπληκτική φωτογραφία του νεφελώματος Abell 33 που βρίσκεται σε απόσταση 2.5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη κατέγραψε το τηλεσκόπιο VLT του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή. To νεφέλωμα είναι ολοστρόγγυλο σε τιρκουάζ απόχρωση με ένα άστρο να λάμπει στις παρυφές του. Το όλο «σύνολο» έκανε τους ειδικούς που είδαν πρώτοι την εικόνα να παρομοιάσουν το νεφέλωμα με ένα… διαμαντένιο δαχτυλίδι. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585382

Ένα εκατ. δολάρια για αναμνηστικά από την προσσελήνωση του Apollo 11. Ένα έμβλημα που είχαν μαζί τους τα μέλη της αποστολής του Apollo 11 στο φεγγάρι το 1969 και μια λίστα με τους προς διενέργεια ελέγχους και τα καθήκοντα της ιστορικής αυτής αποστολής ήταν ανάμεσα στα σημαντικότερα αντικείμενα που δημοπρατήθηκαν έναντι 1 εκατ. δολαρίων από τον οίκο Bonhams στη Νέα Υόρκη. Σχεδόν 300 ενθουσιώδεις θαυμαστές της αεροδιαστημικής καθώς και φανατικοί συλλέκτες από 17 χώρες σε τέσσερις ηπείρους, υπέβαλαν τις προσφορές τους μέσω τηλεφώνου, Διαδικτύου ή αυτοπροσώπως. Συνολικά πωλήθηκε το 80% των 300 αναμνηστικών αντικειμένων που δημοπρατήθηκαν. «Τα αναμνηστικά του διαστήματος έχουν ακαταμάχητη έλξη και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να ενθουσιάζεται με την ιδέα της εξερεύνησης του διαστήματος» σημείωσε η Κασσάνδρα Χάτον, ειδική σε αντικείμενα αεροδιαστημικής του οίκου Bonhams. «Είναι κάτι που οι άνθρωποι ονειρεύονται όταν είναι παιδιά. Πολλά παιδιά ονειρεύονται να γίνουν αστροναύτες» ανέφερε χαρακτηριστικά. Μεταξύ των αντικειμένων που πωλήθηκαν είναι η λίστα με τους προς διενέργεια ελέγχους και τα καθήκοντα της αποστολής του Apollo 11, υπεύθυνος για την καταγραφή των οποίων ήταν ο Μπαζ Όλντριν, ένα έμβλημα πανομοιότυπο με αυτό που φορούσαν στις στολές τους ο Όλντριν, ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μάικλ Κόλινς -απεικονίζει έναν αετό με ένα κλαδί ελιάς πάνω από την επιφάνεια του φεγγαριού-, καθώς επίσης η αμερικανική σημαία που είχε μαζί του το πλήρωμα σε σεληνιακή τροχιά. Πολλοί άνθρωποι θυμούνται την ιστορική στιγμή που το Apollo 11 προσσεληνώθηκε κι αυτό εξηγεί εν μέρει την έλξη που προκάλεσε αυτή η δημοπρασία. «Ήταν η πρώτη φορά που πάτησε άνθρωπός το πόδι του στο φεγγάρι» υπενθύμισε η Χάτον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231310215

Παγώνει η διαστημική συνεργασία Ρωσίας–ΗΠΑ. Οι αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κριμαία, θα βλάψουν, όπως όλα δείχνουν, και την επιστήμη. Ειδικότερα, τις κοινές έρευνες των δύο χωρών στον τομέα του διαστήματος. Παρά ταύτα, συνεχίζεται σταθερά η συνεργασία Ρωσίας-Ευρώπης. Οι ρωσικές εταιρείες έχουν πολλά κοινά προγράμματα με αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Ετσι, η εφαρμογή των κυρώσεων στο διαστημικό τομέα θα φέρει δεκαετίες πίσω τον τομέα της διεθνούς διαστημικής έρευνας. Η επιβολή τους, θα επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημία στον πολιτισμό ολόκληρης της γης. Θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στη λήψη αντιπαραγωγικών μέτρων που άπτονται του σχεδιασμού και της ανάπτυξης προηγμένων διαστημικών τεχνολογιών», δήλωσε ο διευθυντής της εταιρείας πυραυλικών κινητήρων, «Energomash», Βλαντίμιρ Σόλντσεφ. Την Παρασκευή 4-4-2014, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκτόξευση δορυφόρου με τον αμερικανικό πύραυλο τύπου «Atlas-5», ο οποίος είναι εξοπλισμένος με τον πανίσχυρο ρωσικό κινητήρα RD-180 που αποδίδει ώθηση 400 τόνων. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου κινητήρα ειδικά για τον πύραυλο «Atlas», ανατέθηκε από την αμερικανική πλευρά στη ρωσική ερευνητική-παραγωγική εταιρεία, «Energomash». Όπως δήλωσε ο Βλαντίμιρ Σόλντσεφ στη «Ροσίσκαγια Γκαζέτα», οι ρωσικοί πυραυλικοί κινητήρες είναι τεχνολογικά πιο εξελιγμένοι -αρκετά χρόνια μπροστά από τους αντίστοιχους αμερικανικούς- και διαθέτουν τα καλύτερα ενεργειακά χαρακτηριστικά πυραυλικών κινητήρων υγρού οξυγόνου-κηροζίνης παγκοσμίως. Μέχρι σήμερα, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί 50 εκτοξεύσεις πυραύλων-φορέων που χρησιμοποιούν αυτούς τους κινητήρες και ήταν όλες επιτυχημένες. Οι ΗΠΑ κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να ξεφύγουν απ’ αυτή την τεχνολογική εξάρτηση. Πρόσφατα, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Chuck Hagel, υπέγραψε απόφαση, σύμφωνα με την οποία το επιτελείο της Πολεμικής Αεροπορίας θα πρέπει να βρει τρόπο να αντικαταστήσει στο άμεσο μέλλον τους ρωσικούς κινητήρες RD-180 που χρησιμοποιούνται στους πυραύλους Atlas -5. Επίσης, μπορεί να παγώσουν τα σχέδια των ΗΠΑ για την προμήθεια κινητήρων ΝΚ-33, αν και στην κατασκευάστρια εταιρεία «Kuznetsov» είναι σίγουροι για την ομαλή εκτέλεση του συμβολαίου. Σύμφωνα με πηγή της εφημερίδας «Kommersant» στην κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η Μόσχα δεν επιδεικνύει προς το παρόν κανένα ενδιαφέρον για αντίμετρα στις κυρώσεις. Ωστόσο, το ζήτημα των παραδόσεων των κινητήρων RD-180 και ΝΚ-33 στις Ηνωμένες Πολιτείες, παραμένει ανοικτό. Εν τω μεταξύ, ο αντιπρόσωπος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολών (ΚΕΑ) στο Κορολιόφ κοντά στη Μόσχα, Αλεξάντρ Κόπτεφ, πιστεύει ότι η μονομερής διακοπή της συνεργασίας με τη Ρωσία, θα βλάψει περισσότερο τη NASA. Μαζί του συμφωνεί και ο ρώσος Ακαδημαϊκός, Ρόαλντ Σαγκντέγιεφ, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Σαν αποτέλεσμα των κυρώσεων, θα υποφέρουν οι ερευνητές που ασχολούνται με τη διαστημική επιστήμη και είναι ειλικρινά αφοσιωμένοι σε αυτήν» είπε ο εμπειρογνώμονας στο ITAR-ΤASS. Κριμαία και Διάστημα Ο Σαγκντέγιεφ έφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σε σχέση με αυτό, που συνδέεται άμεσα με την Κριμαία. Δεκαοκτώ μήνες πριν, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά ο ρωσικός επιστημονικός δορυφόρος «Radioastron», που αποτελεί ένα μοναδικό ραδιοτηλεσκόπιο με εξελιγμένες οπτικές ικανότητες που ξεπερνούν τις αντίστοιχες του αμερικανικού Hubble. «Τα κοινά διεθνή προγράμματα για το συγκεκριμένο έργο αφορούν σε μια συγχρονισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ ραδιοτηλεσκόπιων σε διαφορετικές ηπείρους που εργάζονται για την υποστήριξη του «Radioastron». Και ένα από αυτά τα τηλεσκόπια, το βασικότερο στην Ευρώπη, βρίσκεται στην Ευπατόρια στην Κριμαία. Και δεν ξέρω τι θα συμβεί τώρα», δήλωσε. Ο Ακαδημαϊκός πιστεύει ότι «οι αμερικανοί επιστήμονες ασφαλώς και θα στραφούν προς τους γερουσιαστές και τα μέλη του Κογκρέσου, για να πιέσουν ώστε τα συγκεκριμένα έργα στα οποία συμμετέχουν από κοινού με τη Ρωσία, να εξαιρεθούν από τις κυρώσεις». Ενισχύεται η ρωσο-ευρωπαϊκή συνεργασία Την ίδια στιγμή, η διεθνής διαστημική συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και των ευρωπαϊκών χωρών συνεχίζει να «τρέχει» κανονικά. Τη νύχτα της 4ης Απριλίου, ο ρωσικός πύραυλος φορέας «Soyuz –ST» με τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Sentinel 1A», εκτοξεύθηκε με επιτυχία από το Διαστημικό Κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Ο δορυφόρος θα παρακολουθεί τις φυσικές καταστροφές και θα στηρίζει επιχειρήσεις που αφορούν σε δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας. Το πρόγραμμα των εκτοξεύσεων των ρωσικών «Σογιούζ», βασίζεται σε μια διακυβερνητική συμφωνία μεταξύ της Ρωσίας και της Γαλλίας, η οποία υπεγράφη το 2003. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους έχουν προγραμματιστεί τρεις ακόμα εκτοξεύσεις «Σογιούζ» από το Κουρού. Είναι η έβδομη εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου από τη γαλλική βάση στο δυτικό ημισφαίριο. Η γαλλική εταιρεία «Arianespace» και η ρωσική Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία, «Roscosmos», έχουν επίσης υπογράψει συμφωνία για την παράδοση επτά ρωσικών πυραύλων-φορέων «Σογιούζ» στο κοσμοδρόμιο του Κουρού στο διάστημα 2016-2019. Η διεθνής συνεργασία της Ρωσίας στη διαστημική έρευνα Σύμφωνα με την «Roscosmos», η Ρωσία έχει υπογράψει διακυβερνητικές συμφωνίες για συνεργασία στο διάστημα με περισσότερες από 30 χώρες, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Βραζιλίας, της Σουηδίας, της Αργεντινής και των χωρών που ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Έχουν υλοποιηθεί αρκετά έργα που αφορούν στην εφαρμοσμένη διαστημική τεχνολογία στο πλαίσιο του οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (APEC) και προετοιμάζονται προτάσεις έργων που αφορούν στη διαστημική συνεργασία με την Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και με τα κράτη της ομάδας BRICS. Η Ρωσία πραγματοποιεί εμπορικές εκτοξεύσεις ξένων δορυφόρων με τους δικούς της πυραύλους-φορείς. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 ετών, έχουν τεθεί με επιτυχία σε τροχιά δορυφόροι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κορέας, της Ιταλίας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ολλανδίας και της Ουκρανίας, με τους πυραύλους-φορείς «Dnepr». Με τον πύραυλο «Proton – M» έχουν εκτοξευθεί δορυφόροι του Μεξικό, της Μεγάλης Βρετανίας και της Τουρκίας. http://rbth.gr/politics/2014/04/08/pagonei_i_diastimiki_synergasia_rosiaipa_29611.html

Πόσο «έτρεχε» το Σύμπαν; Αμερικανικό πρόγραμμα για τη χαρτογράφηση του ουρανού πραγματοποίησε μια μέτρηση για τη διαστολή του Σύμπαντος η οποία σύμφωνα με τους επιτελείς του προγράμματος είναι η ακριβέστερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα. Εχει διασπιστωθεί ότι το Σύμπαν μετά τη γέννηση του πριν από περίπου 14 δισ έτη άρχισε να διαστέλλεται χωρίς αυτή η διαδικασία να σταματήσει ποτέ. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια όλα τα σχετικά ευρήματα δείχνουν ότι αυτή η διαστολή όχι μόνο συνεχίζεται αλλά είναι και επιταχυνόμενη. Η νέα μελέτη του προγράμματος BOSS (Baryonic Oscillation Spectroscopic Survey) εντόπισε στοιχεία που αποκαλύπτουν τη διαστολή του Σύμπαντος περίπου τρία δισ. έτη μετά την γέννηση του. Διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley στις ΗΠΑ μελέτησε τα νέα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πριν από δέκα δισ. έτη το Σύμπαν είχε μπει σε μια φάση διαστολής η οποία οδηγούσε σε επέκταση του κατά 1% κάθε 44 εκ. έτη. Οι ερευνητές έκαναν την «χρονομέτρηση» μελετώντας λεπτομερείς χάρτες της κατανομής της ύλης του Σύμπαντος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν τα αποτελέσματα αυτά είναι ορθά τότε η διαστολή του Σύμπαντος ήταν εκείνη την εποχή ελαφρώς πιο... αργή από εκείνη που προτείνει το καθιερωμένο μοντέλο κοσμολογίας. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για τη μέτρηση ως... στόχους δεκάδες χιλιάδες κβάζαρ (πυρήνες μακρινών αρχαίων γαλαξιών). http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584937

NASA: Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες της γης από το διάστημα. Το «Earth Observatory» είναι ο ετήσιος διαγωνισμός που κηρύσσει η NASA με τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες της γης που έχουν τραβηχτεί από το διάστημα. Ο Αμερικανικός οργανισμός αεροναυτικής και διαστήματος, επιλέγει 32 φωτογραφίες κάθε χρόνο και τις δημοσιεύει στο διαδίκτυο, ζητώντας από το κοινό να διαλέξει τις καλύτερες. Η φωτογραφία που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους για φέτος, είναι αυτή που δείχνει τα Κανάρια νησιά. Στην εικόνα φαίνεται η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός και του ανέμου στα κύματα, που μοιάζει σαν μια ζωγραφιά με το σύμπλεγμα των νησιών να φαίνεται πως κολυμπάει στον Ατλαντικό ωκεανό... 1.Τα Κανάρια νησιά 2.Η πόλη της Λιέγης στο Βέλγιο τη νύχτα 3.Υπέρυθρη φωτογραφία από την Αλάσκα 4.Το «Edinburgh of the Seven Seas» στον Ατλαντικό 5.Η έκρηξη του ηφαιστείου Kljucevskaja Sopka στην Ρωσία http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Λύθηκε το μυστήριο της «εξάγωνης» καταιγίδας; Ερευνητές του Planetary Science Group στη Φλόριδα υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση για ένα από τα πιο εντυπωσιακά όσο και μυστηριώδη φαινόμενα στο ηλιακό μας σύστημα, την γιγάντια εξάγωνη καταιγίδα στο βόρειο πόλο του Κρόνου. Oπως πιστεύουν η καταιγίδα αυτή ελέγχεται από αεροχειμάρρους παρόμοιους με αυτούς που υπάρχουν στη Γη. Η καταιγίδα ή καλύτερα ο κυκλώνας που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη Κρόνου καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας. Ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε ένα μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα και γι αυτό έχει λάβει την ονομασία «το εξάγωνο». Το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. Οι αεροχείμαρροι μοιάζουν με τεράστια σωληνωτά ποτάμια και η ταχύτητα τους (στη Γη) είναι αυξανόμενη ξεπερνώντας σε ορισμένες περιπτώσεις τα 400 χλμ. την ώρα. Οι αεροχείμαρροι ανακαλύφθηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι αεροπόροι που προσπαθούσαν να διασχίσουν τον Ειρηνικό Ωκεανό έπεσαν πάνω τους και, όπως ανέφεραν, ένιωσαν ξαφνικά σαν να τους χτυπάει αέρας πού εξερχόταν με δριμύτητα από αεριωθούμενο αεροπλάνο. Ετσι οι άνεμοι αυτοί έλαβαν την ονομασία «Jet Streams». Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585007

«Μετανάστης» ο Ερμής; Ο Ερμής κρύβει πολλά μυστήρια τα οποία οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να απαντήσουν. Η γεωλογία του είναι τόσο πολυεπίπεδη και σύνθετη δυσκολεύοντας τους ειδικούς να κατανοήσουν την δημιουργία και εξέλιξη του. Μια νέα μελέτη ρίχνει στο τραπέζι μια νέα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα όσο και εντυπωσιακή θεωρία. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Brown στις ΗΠΑ μελέτησαν εικόνες υψηλής ανάλυσης που έχει στείλει το διαστημικό σκάφος Messenger που εξερευνά τον Ερμή. Επικέντρωσαν την προσοχή τους σε γεωλογικούς σχηματισμούς που δεν είναι προϊόν προσκρούσεων αστεροειδών ή άλλων διαστημικών σωμάτων στην επιφάνεια του Ερμή. Τα ευρήματα από τις παρατηρήσεις που έκαναν τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ερμής σχηματίστηκε έξω από το ηλιακό μας σύστημα και κάποια στιγμή εισήλθε σε αυτό και τελικά κατέληξε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Περισσότερο φως για τα μυστήρια του Ερμή αναμένεται να ρίξει η αποστολή BepiColombo που αποτελεί συνεργασία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA). Η αποστολή είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2024. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584952

Εντοπίσθηκε μια νέα περιοχή γέννησης άστρων με ύλη που προέρχεται από γειτονικούς γαλαξίες. Αστρονόμοι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Νότιου Κονέκτικατ εντόπισαν μια περιοχή στις παρυφές του γαλαξία μας στην οποία γεννιούνται με ταχύ ρυθμό νέα άστρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές στην περιοχή αυτή κατέληξε «πλούσια» κοσμική ύλη (κυρίως αέρια) από δύο δραστήριους γειτονικούς μας γαλαξίες. Η ύλη αυτή προέρχεται από το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος και το Μικρό Μαγγελανικό Νέφος, δύο γαλαξίες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον δικό μας και στους οποίους υπάρχει έντονη κοσμική δραστηριότηα και συνεχής γέννηση άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ύλη αυτή αλληλεπιδρά με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλείται η γέννηση νέων άστρων στο γαλαξίας μας. Το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από τον δικό μας γαλάξία και το Μικρό σε απόσταση περίπου 200 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς. Είναι λοιπόν εξαιρετικά ενδιαφέρον για τους επιστήμονες το γεγονός ότι έφτασε από τέτοια απόσταση ύλη στον δικό μας και μάλίστα τέτοια σε ποσότητα και χαρακτηριστικά που είναι ικανή να παράξει κοσμική δραστηριότητα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584956

Ο πρώτος γαλαξίας είναι... γείτονα μας. Μια εκπληκτική ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του ΜΙΤ. Διαπίστωσαν ότι ένας μικρός γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας γαλαξία είναι στην πραγματικότητα ένα γαλαξιακό απολίθωμα και ίσως μάλιστα να είναι ο πρώτος γαλαξίας του Σύμπαντος! Ο Segue 1 είναι ένας γαλαξίας που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων γαλαξιών νάνων, γαλαξιών που αν και αρκετά κοινοί στο Σύμπαν εξαιτίας της εξαιρετικά χαμηλής φωτεινότητας τους δεν εντοπίζονται εύκολα και η μελέτη τους είναι εξίσου δύσκολη. Ο Segue 1 βρίσκεται σε απόσταση 75 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη και οι ερευνητές τον παρατήρησαν με τη βοήθεια των ισχυρών επίγειων τηλεσκοπίων στα αστεροσκοπεία Keck στη Χαβάη και Las Campanas στη Χιλή. Το Σύμπαν έχει ηλικία 13.8 δισ. ετών. Οι παρατηρήσεις στον Segue 1 αποκάλυψαν ότι διαθέτει τα μικρότερα ποσοστά βαρέων χημικών στοιχείων από οποιοδήποτε άλλο γαλαξία στο Σύμπαν. Αυτό το δεδομένο σε συνδυασμό με ορισμένα ακόμη οδηγούν τους ερευνητές στην εκτίμηση ότι ο Segue1 δημιουργήθηκε λίγο μετά τη γέννηση του Σύμπαντος και πιθανώς να είναι ο πρώτος γαλαξίας σε αυτό. Οπως πιστεύουν οι ερευνητές αμέσως μετά τη γέννηση του Segue1 άρχισαν να γεννιούνται άστρα αλλά δυστυχώς δημιουργήθηκε μόλις μια γενιά άστρων σε αυτόν. Εκτιμούν ότι αυτή η πρώτη γενιά άστρων ήταν η πρώτη και η... τελευταία στον γαλαξία. Υπολογίζουν ότι η διαδικασία γέννησης άστρων διήρκεσε μερικές δεκάδες εκατομμύρια έτη και σταμάτησε πριν από 13 δισ. έτη χωρίς να γεννηθεί... νέο φως στον γειτονικό μας γαλαξία. Οι ερευνητές εντόπισαν και μελέτησαν περί τα χίλια άστρα στον Segue1. Στην εικόνα μέσα στους κύκλους σημειώνονται ορισμένα από τα πανάρχαια άστρα του γαλαξία Segue1 http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584946

Η επανεκκίνηση του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων. Οι επιστήμονες που εργάζονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), ο οποίος στεγάζεται στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), ανακοίνωσαν πως ξεκίνησε η διαδικασία αφύπνισης του γιγάντιου επιταχυντή, προκειμένου να είναι σε θέση να λειτουργήσει το 2015. Από το τέλος του 2012 ο LHC είχε πάψει να λειτουργεί προκειμένου να αναβαθμιστεί ώστε να λειτουργήσει σε υψηλότερες ενέργειες. Με τη χρήση νέου εξοπλισμού, τεχνολογίας αιχμής και βελτιωμένων μεθόδων, το πιο σύνθετο μηχάνημα που έχει κατασκευαστεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία αναμένεται να είναι του χρόνου σε θέση να «συγκρούσει» σωματίδια σε ενέργειες των 14 TeV, διπλάσιες από αυτές που χρειάστηκαν για την ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς το 2012. Το συνολικό κόστος της αναβάθμισης υπολογίζεται στα 3.2 δισεκατομμύρια ευρώ. Μέχρι τώρα οι ερευνητές έθεσαν με επιτυχία σε λειτουργία το τμήμα που παράγει τις δέσμες πρωτονίων που θα οδηγηθούν εντέλει στον LHC, αποσπώντας τα ηλεκτρόνια από άτομα υδρογόνου. Αμέσως επόμενη θα είναι η ενεργοποίηση του μικρότερου επιταχυντή Linac2, ο οποίος δίνει την αρχική ώθηση στα πρωτόνια, ενώ στη συνέχεια θα ενεργοποιηθούν και οι απαραίτητοι μεταγενέστεροι προωθητές, αφού για τη λειτουργία του ο LHC υποδέχεται τα σωματίδια με ήδη αυξημένη ταχύτητα. Η διαδικασία ενεργοποίησης του επιταχυντή αναμένεται να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο, με τους μηχανικούς να έχουν ήδη τελειοποιήσει το σύστημα ελέγχου, που θα πρέπει να δώσει προειδοποίηση σε περίπτωση που συμβεί κάτι απρόσμενο, όπως η ηλεκτρική βλάβη του 2008 που καθυστέρησε για μήνες το πρόγραμμα. Εάν και ένας από τους κυριότερους στόχους του επετεύχθη με την ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς το 2012, ο LHC μετά τα έργα αναβάθμισης που εκτελούνται θα επικεντρωθεί στην έρευνα για τη λεγόμενη νέα φυσική, ή αλλιώς τη φυσική πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις σε σύγχρονα προβλήματα όπως αυτό της σκοτεινής ύλης, της ύπαρξης της θεωρίας της υπερσυμμετρίας ή ακόμη και να ανιχνεύσει κρυμμένες διαστάσεις. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/04/09/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84/

Η ανακάλυψη των δακτυλίων αστεροειδούς Πριν από δυο εβδομάδες οι αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι ο αστεροειδής Χαρικλώ http://physicsgg.me/2014/03/27/ανακαλύφθηκε-αστεροειδής-που-περιβά/ είναι το μικρότερο (μέχρι στιγμής) σώμα του ηλιακού μας συστήματος που διαθέτει δακτυλίους. Δακτυλίους διαθέτουν οι πλανήτες Κρόνος, Ουρανός, Δίας και ο Ποσειδώνας. Ο αστεροειδής αυτός βρίσκεται μεταξύ των πλανητών Κρόνου και Ουρανού και ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «Κενταύρων». Πήραν το όνομά τους από τους κενταύρους της ελληνικής μυθολογίας διότι θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι κατά το ένα μισό αστεροειδείς και κατά το άλλο μισό κομήτες. Οι τροχιές τους είναι ασταθείς εξαιτίας των εξωτερικών πλανητών και γι’ αυτό πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ζώνη του Kuiper και μοιάζουν με κομήτες. Η Χαρικλώ ανακαλύφθηκε το 1997 και πήρε το όνομα μιας νύμφης της ελληνικής μυθολογίας έχει διάμετρο 250 χιλιόμετρα και διαθέτει δυο δακτυλίους. Ο εσωτερικός έχει πλάτος επτά χιλιόμετρα, ο εξωτερικός δυο και χωρίζονται μεταξύ τους με ένα κενό πλάτους εννέα χιλιομέτρων. Στα βίντεο που ακολουθούν βλέπουμε πως οι αστρονόμοι ανακάλυψαν την ύπαρξη των δακτυλίων καταγράφοντας την απόκρυψη του φωτός ενός άστρου καθώς ο αστεροειδής περνούσε μπροστά από αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=8KtU4TIMsFY http://physicsgg.me/2014/04/09/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b4%ce%b1%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bb%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5/

Αποσύνδεση του " Progress M - 22M » απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ( ISS ) Κατά τη διάρκεια της αυτόνομης πτήσης του " Progress M - 22M » θα πραγματοποιηθεί ένα επιστημονικό πείραμα " Radar -Progress ». Με το πείραμα « Ραντάρ Progress "οι ειδικοί καθορίζουν την χωρο - χρονική εξάρτηση της πυκνότητας , θερμοκρασίας και της ιοντικής σύνθεσης της τοπικης ιονοσφαιρικής ανομοιογένειας που προκύπτουν από τη λειτουργία του κινητήρα. Η μείωση της τροχιάς και η πτωση σε μια προκαθορισμένη περιοχή του Ειρηνικού έχει προγραμματιστεί για τις 18 Απριλίου στις 19:43 MSK. http://www.federalspace.ru/20420/ Προετοιμασίες του «Progress M-23M" για να ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://www.energia.ru/ru/iss/iss39/progress_m-23m/photo_04-07.html

Εξερευνώντας τον πλανήτη Αρη από τις ΗΠΑ: «Πρόβα» στην έρημο της Γιούτα Ταξίδι στον κόκκινο πλανήτη έκαναν 5 επιστήμονες χωρίς να χρειαστεί να φύγουν καν από τις ΗΠΑ. Η διαστημική «πρόβα» έγινε στην έρημο της Γιούτα που έχει ακριβώς ίδια μορφολογία με τον Άρη. Ο φωτορεπόρτερ Ουρκουχαρτ, ακολούθησε την αποστολή Crew 138 για δύο εβδομάδες τον Μάρτιο στην έρημο της Γιούτα σε μία προσομοίωση αποστολής στον Άρη. Το πλήρωμα περιγράφει την εμπειρία του στο βίντεο που δημοσίευσε την Παρασκευή το National Geographic. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%C2%AB%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%B1%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF