Δροσος Γεωργιος

Οι πίδακες πικοεκλάμψεων στον Ήλιο. Ποιος άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στον Ηλιο; «Λύθηκε» το μυστήριο του ηλιακού ανέμου Παρατηρήσεις της ευρωπαϊκής αποστολής Solar Orbiter προσφέρουν μια πρώτη απάντηση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αστροφυσικής. Οι «πίδακες πικοεκλάμψεων» διακρίνονται στις εικόνες ως σκούρες κηλίδες (ESA & NASA/Solar Orbiter/EUI Team) Ο ηλιακός άνεμος, ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζει από το μητρικό μας άστρο, εξαπλώνεται σφαιρικά σε όλο το Ηλιακό Σύστημα και τυλίγει τους πλανήτες. Στη Γη προκαλεί το βόρειο και το νότιο σέλας και ενίοτε πυροδοτεί γεωμαγνητικές καταιγίδες που απειλούν τους δορυφόρους.Νέες παρατηρήσεις από το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Solar Orbiter προσφέρουν τώρα μια απάντηση για τον μηχανισμό που γεννά τον ηλιακό άνεμο, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αστροφυσικής.Ερευνητές που ανέλυσαν τα δεδομένα ανέφεραν στο περιοδικό Science ότι εντόπισαν μικρούς πίδακες που πηγάζουν από το στέμμα, την ατμόσφαιρα του Ήλιου, και εκτοξεύουν στο Διάστημα φορτισμένα σωματίδια σε υπερηχητικές ταχύτητες. Πρόκειται για βραχύβιες δομές με μήκος μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων, οι οποίες εξαφανίζονται μέσα σε 20 με 100 δευτερόλεπτα.Οι πίδακες αυτοί βαφτίστηκαν από τους ερευνητές «πίδακες πικοεκλάμψεων» λόγω του μικρού μεγέθους τους («pico-» είναι το πρόθεμα υποδιαίρεσης που συμβολίζει το τρισεκατομμυριοστό της μονάδας). Οι πικοεκλάμψεις εντοπίστηκαν μέσα σε «στεμματικές οπές», περιοχές της ηλιακής επιφάνειας που εμφανίζονται σκούρες λόγω της σχετικά χαμηλής θερμοκρασίας τους (όπως στο παραπάνω βίντεο). Στις περιοχές αυτές, κενά στο μαγνητικό πεδίο του Ηλιου επιτρέπουν στα φορτισμένα σωματίδια να δραπετεύσουν πιο εύκολα.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι πίδακες είναι μια «σημαντική πηγή» του ηλιακού ανέμου, αν και δεν αποκλείεται να υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί. Περισσότερα δεδομένα θα μπορούσαν να προκύψουν από νέες παρατηρήσεις του Solar Orbiter και της αντίστοιχης αμερικανικής αποστολής Parker Solar Probe. Solar Orbiter https://www.in.gr/2023/09/05/b-science/space/poios-anoikse-ton-asko-tou-aiolou-ston-ilio-lythike-mystirio-tou-iliakou-anemou/

Υπάρχει πλανήτης που μοιάζει με τη Γη στη μακρινή ζώνη Kuiper; Ένας πλανήτης σαν τη Γη, αλλά παγωμένος, μπορεί να κρύβεται μέσα στο Ηλιακό μας Σύστημα Η Ζώνη Kuiper βρίσκεται στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος Την ύπαρξη ενός νέου πλανήτη «όμοιο με τη Γη» και μάλιστα αρκετά κοντά σε μας προβλέπουν Ιάπωνες αστρονόμοι. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο νέος πλανήτης κρύβεται στη Ζώνη Κάιπερ -γι’ αυτό και αποκαλείται πλανήτης της Ζώνης Kuiper (KBP)- η οποία απέχει έως και 500 αστρονομικές μονάδες από τον ήλιο, 500 φορές την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου.Η Ζώνη Κάιπερ είναι ένας δακτύλιος αντικειμένων σε σχήμα ντόνατς και εκτείνεται ακριβώς πέρα από τη τροχιά του Ποσειδώνα.Ο KBP είναι έως και τρεις φορές πιο μεγάλος από τη Γη, λένε οι ειδικοί, αλλά οι θερμοκρασίες είναι πιθανώς πολύ χαμηλές για να διατηρήσουν τη ζωή, όπως τη γνωρίζουμε.Η μελέτη διεξήχθη από την Patryk Sofia Lykawka του Πανεπιστημίου Kindai στην Οσάκα της Ιαπωνίας και τον Takashi Ito του Εθνικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Ιαπωνίας στο Τόκιο [Is There an Earth-like Planet in the Distant Kuiper Belt?].«Προβλέπουμε την ύπαρξη ενός πλανήτη σαν τη Γη», λένε στο στην έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «The Astronomical Journal».«Είναι εύλογο ότι ένα αρχέγονο πλανητικό σώμα θα μπορούσε να επιβιώσει στη μακρινή Ζώνη Kuiper ως KBP, καθώς πολλά τέτοια σώματα υπήρχαν στο πρώιμο ηλιακό σύστημα».Είναι γνωστό ότι η Ζώνη Kuiper περιέχει εκατομμύρια παγωμένα αντικείμενα, που αναφέρονται ως trans-Neptunian αντικείμενα (TNOs), ακριβώς επειδή βρίσκονται πέρα από τον Ποσειδώνα.Τα TNO πιστεύεται ότι είναι ό,τι έχει απομείνει από το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος και αποτελείται από μείγματα πετρωμάτων, άμορφου άνθρακα και πτητικών πάγων όπως το νερό και το μεθάνιο.«Οι τροχιές των TNO μπορούν να υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός μη ανακαλυφθέντος πλανήτη στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα», λέει η ιαπωνική ομάδα.«Αυτά τα σώματα βράχου και πάγου είναι τα υπολείμματα του σχηματισμού πλανητών στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα». Η ομάδα παρατήρησε ότι ορισμένα από αυτά τα αντικείμενα έχουν «ιδιαίτερες τροχιές» που υποδηλώνουν ότι επηρεάζονται βαρυτικά από κάτι μεγαλύτερο κοντά.Η ζώνη έχει επίσης έναν σημαντικό πληθυσμό αντικειμένων υψηλής κλίσης – αυτά με μεγάλη κλίση καθώς περιφέρονται γύρω από τον ήλιο. Οι προσομοιώσεις υπολογιστή πρότειναν ότι ο υποθετικός πλανήτης KBP θα μπορούσε να είναι υπεύθυνος για αυτά τα αποτελέσματα.«Καθορίσαμε ότι ένας πλανήτης που μοιάζει με τη Γη που βρίσκεται σε μια μακρινή και κεκλιμένη τροχιά μπορεί να εξηγήσει τρεις θεμελιώδεις ιδιότητες της μακρινής Ζώνης Kuiper», γράφουν.«[Πρόκειται] για έναν εξέχοντα πληθυσμό TNO με τροχιές πέρα από τη βαρυτική επιρροή του Ποσειδώνα, έναν σημαντικό πληθυσμό αντικειμένων υψηλής κλίσης και την ύπαρξη ορισμένων ακραίων αντικειμένων με περίεργες τροχιές».Οι ειδικοί σημειώνουν ότι περισσότερο προβλέπουν, παρά επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του πλανήτη της Ζώνης Κάιπερ, καθώς θα απαιτηθεί περισσότερη έρευνα. πηγή: https://www.in.gr/2023/09/03/b-science/space/enas-planitis-san-ti-gi-alla-pagomenos-mporei-na-kryvetai-mesa-sto-iliako-mas-systima

Ραδιενεργά αγριογούρουνα. Γιατί τα αγριογούρουνα είναι ακόμη «ραδιενεργά», ενώ άλλα ζώα όχι; Νέα έρευνα διαπιστώνει στα αγριογούρουνα ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας, τα οποία προκύπτουν από δοκιμές πυρηνικών που διενεργήθηκαν πολύ πριν από το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ Παρότι η χλωρίδα και η πανίδα της Κεντρικής Ευρώπης είναι γνωστό πως ακόμη φέρει ίχνη ραδιενέργειας εξαιτίας της καταστροφής στο Τσερνόμπιλ το 1986, μια νέα έρευνα στα αγριογούρουνα των βαυαρικών δασών παρέχει απροσδόκητα ευρήματα για το ποσοστό ραδιενέργειας στον κυτταρικό ιστό τους. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην επιστημονική επιθεώρηση Environmental Science & Technology, εμφανίζει στα αγριογούρουνα ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας, τα οποία σύμφωνα με τους ερευνητές προκύπτουν από τις δοκιμές πυρηνικών που διενεργήθηκαν πολύ πριν από το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ. Επιπλέον, η έρευνα απαντά στο ερώτημα που εδώ και καιρό προκαλεί σύγχυση και προβληματισμό σε επιστήμονες και κυνηγούς: Γιατί η ραδιενέργεια είναι υπαρκτή και υψηλή στα αγριογούρουνα, τη στιγμή που τα περισσότερα είδη άγριας ζωής εμφανίζονται «καθαρά» γενιές μετά το δυστύχημα; Καθώς η ραδιενέργεια από το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ μόλυνε τεράστιες ζώνες της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, της Ρωσίας και της Κεντρικής Ευρώπης, οι αρμόδιες Αρχές διενεργούσαν τακτικά ελέγχους σε φυτά και ζώα των πληγεισών περιοχών ώστε να διασφαλίζεται πως είναι ασφαλή για ανθρώπινη κατανάλωση. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Μάρτιν Στάινερ από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας από την Ακτινοβολία (που δεν συμμετείχε στη μελέτη), ήταν γνωστό στην επιστημονική κοινότητα πως υπήρχε σημαντική ραδιενέργεια στην περιοχή από τα μέσα του 20ού αιώνα λόγω των δοκιμών πυρηνικών όπλων στο περιβάλλον. Στη νέα έρευνα γίνεται χρήση μίας μεθόδου που περιλαμβάνει αναλογία δύο ισοτόπων καισίου, για να αναλύσει τα κουφάρια αγριόχοιρων που θανατώθηκαν από κυνηγούς σε όλη τη Βαυαρία από το 2019 έως το 2021. Η σχετικά νέα μέθοδος ανάλυσης επέτρεψε στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τους λόγους για τα υψηλότερα επίπεδα ραδιενέργειας στα αγριογούρουνα της Κεντρικής Ευρώπης. Ραδιενέργεια στα αγριογούρουνα Στη Βαυαρία, τα αγριογούρουνα σε συγκεκριμένες περιοχές πρέπει να ελέγχονται για ραδιενέργεια. Σύμφωνα με τις οδηγίες των γερμανικών υγειονομικών Αρχών, η κατανάλωση αυτού του κρέατος επιτρέπεται όταν τα επίπεδα ακτινοβολίας είναι κάτω των 600 μπεκερέλ ανά κιλό. Ωστόσο, κάποια από τα αγριογούρουνα που ελέγχθηκαν στην έρευνα έφεραν υψηλότερα επίπεδα ραδιενέργειας, από 370-15.000 Bq/κιλό κρέατος. Και δεδομένου του ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες και τα πυρηνικά όπλα αφήνουν ελαφρώς διαφορετικό αποτύπωμα μόλυνσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως η μεγάλη ποσότητα ραδιενέργειας που ανιχνεύθηκε στα αγριογούρουνα της συγκεκριμένης έρευνας προερχόταν από πυρηνικές δοκιμές που έγιναν τις δεκαετίες 1950-1960. Συνολικά, οι πυρηνικές δυνάμεις του κόσμου έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 500 δοκιμές στην ατμόσφαιρα, προτού τις μεταφέρουν στο υπέδαφος, σε μια προσπάθεια να περιορίσουν τη διασπορά ραδιενέργειας. Τα ευρήματα της νέας έρευνας δείχνουν ότι οι επιφανειακές εκρήξεις εξακολουθούν να έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον παρά τις δεκαετίες που μεσολάβησαν. «Το γεγονός πως η ραδιενέργεια από αυτές τις πυρηνικές δοκιμές είναι ακόμη παρούσα, ακόμη και μετά το Τσερνόμπιλ, είναι κάτι αξιοσημείωτο», σχολιάζει ο Μίκαελ Φίντερλε, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ – που επίσης δεν συμμετείχε στην έρευνα. Η λύση του «μυστηρίου» Ως προς το άλλο «μυστήριο», το γιατί δηλαδή τα αγριογούρουνα της νότιας Γερμανίας φέρουν περισσότερη ραδιενέργεια σε σχέση με άλλα ζώα, ο Γκέοργκ Σταϊνχόιζερ, επικεφαλής της μελέτης, δίνει τη λύση: Μανιτάρια. Σύμφωνα με τον καθηγητή, τα αγριογούρουνα σκάβουν, βρίσκουν και τρώνε έναν μύκητα (elaphomyces ή τρούφα ελαφιού) που άλλα ζώα αγνοούν πώς και πού υπάρχει. Παρότι πολλά από τα βρώσιμα φυτά των δασών δεν θεωρούνται πια μολυσμένα από ραδιενεργή ακτινοβολία, οι τρούφες, που μεγαλώνουν κάποια εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του χώματος, αποθηκεύουν τη ραδιενέργεια. Αναλόγως της σύνθεσης του έδαφος και του βάθους στο οποίο βρίσκονται οι τρούφες, οι μύκητες μπορούν να εκτεθούν σε νερό που περιέχει ραδιενέργεια δεκαετιών τόσο από τις πυρηνικές δοκιμές όσο και από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ, γεγονός που τους καθιστά ιδιαίτερα πλούσια πηγή ραδιενέργειας.Όπως σημειώνει ο Στάινερ, ανεξαρτήτως πηγής, η ραδιενέργεια σε υψηλά επίπεδα παραμένει επικίνδυνη για τους ανθρώπους.«Όσον αφορά την έκθεση των ανθρώπων στην ακτινοβολία, δεν έχει σημασία αν το καίσιο προέρχεται από τις παλαιότερες πυρηνικές δοκιμές ή την καταστροφή του Τσερνόμπιλ», εξηγεί ο ίδιος, συμπληρώνοντας πως «αυτό που έχει σημασία είναι η συνολική πρόσληψη καισίου-137 που προσλαμβάνει ένας άνθρωπος απλώς τρώγοντας κάτι από το δάσος». Πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562597048/giati-ta-agriogoyroyna-einai-akomi-radienerga-eno-alla-zoa-ochi/ – New York Times

Σε «χειμερία νάρκη» το ινδικό διαστημικό όχημα στη Σελήνη. Σε «λειτουργία αναμονής» τέθηκε το διαστημικό όχημα Pragyan που προσεδαφίστηκε στη Σελήνη. Οι μπαταρίες του είναι φορτισμένες κι ο δείκτης του ανοιχτός. Σε λειτουργία αναμονής έθεσε η Ινδία το Pragyan, το πρώτο διαστημικό όχημα που προσεδαφίστηκε στο νότιο πόλο της Σελήνης, μετά την ολοκλήρωση μιας περιόδου διεξαγωγής πειραμάτων δύο εβδομάδων, σύμφωνα με την διαστημική υπηρεσία της Ινδία ISRO: “Ελπίζουμε σε μία επιτυχή αφύπνιση μιας νέας σειράς αποστολών!” ανέφερε ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής ΈρευναςISRO. “Σε αντίθετη περίπτωση, (το διαστημικό όχημα) θα παραμείνει για πάντα εκεί, ως ο πρεσβευτής της Ινδίας στη Σελήνη”.Η αποστολή Chandrayaan-3 έκανε την Ινδία την τέταρτη χώρα που κατάφερε να να προσεληνώσει διαστημικό σκάφος με ασφάλεια στην επιφάνεια της Σελήνης και την πρώτη που πραγματοποίησε προσελήνωση στον νότιο πόλο της Σελήνης. «Θα έπρεπε να αισθάνονται πολύ περήφανοι για αυτό το επίτευγμα», δήλωσε στο CNBC ο Jim Bridenstine, ο οποίος ηγήθηκε της NASA ως διαχειριστής από το 2018 έως το 2021.Ίσως η πιο αξιοσημείωτη πτυχή της προσελήνωσης του ινδικού διαστημόπλοιου ήταν ο περιορισμένος προϋπολογισμός – σύμφωνα με τα κυβερνητικά πρότυπα – με τον οποίο η χώρα πέτυχε την αποστολή. Το 2020, ο ISRO υπολόγισε ότι η αποστολή Chandrayaan-3 θα κόστιζε περίπου 75 εκατομμύρια δολάρια. Η εκτόξευση καθυστέρησε δύο χρόνια, γεγονός που πιθανότατα αύξησε το συνολικό κόστος της αποστολής. πηγή: https://www.in.gr/2023/09/03/b-science/space/india-se-leitourgia-anamonis-diastimiko-oxima-pou-prosedafistike-sti-selin

Θα χρειαζόμασταν και σήμερα έναν Οπενχάιμερ. Οι προειδοποιήσεις του, που αγνοήθηκαν, και οι πτυχές της Ιστορίας που δεν χώρεσαν στο σενάριο της ταινίας του Νόλαν O Ρόμπερτ Οπενχάιμερ ακολουθούμενος από την κόρη του, Τόνι, και τη σύζυγό του, Κίτι, τον Μάιο του 1958 στην Ακρόπολη. Φωτ. A.P. Ο Κάι Μπερντ δηλώνει έκπληκτος από την απήχηση του «Οπενχάιμερ», του επικού τρίωρου biopic του Κρίστοφερ Νόλαν για τον επιστήμονα που ηγήθηκε της επιτυχημένης προσπάθειας ανάπτυξης της πρώτης ατομικής βόμβας. Δεν πρόκειται για το τυπικό, ευκολοχώνευτο θερινό μπλοκμπάστερ. Έχει κάποιες (μεγάλες) εκρήξεις και μερικά ερωτικά τερτίπια, αλλά κυρίως ασχολείται με την κβαντική φυσική, τα ηθικά διλήμματα του πολέμου και τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ επιστήμης και πολιτικής. Παρ’ ολ’ αυτά, τα έσοδά της παγκοσμίως στις αρχές της περασμένης εβδομάδας είχαν φτάσει τα 777 εκατ. δολάρια – η τέταρτη καλύτερη επίδοση της χρονιάς.Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Μπερντ και του Μάρτιν Σέργουιν, με τίτλο «Αmerican Prometheus: The Triumph and Tragedy of J. Robert Oppenheimer». Το πρωτότυπο εκδόθηκε το 2005 και βραβεύθηκε με το Πούλιτζερ (η ελληνική μετάφραση κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Τραυλός).«Το βιβλίο είναι 700 σελίδες, είναι περίπλοκο, έχει πολλή Ιστορία, πολλά λεπτά σημεία», λέει στην «Κ» ο Μπερντ, μιλώντας μέσω Zoom από τη Νέα Υόρκη. «Αλλά ο Νόλαν έχει καταφέρει να αποτυπώσει την ουσία του στην ταινία. Είναι ένα απίθανο επίτευγμα. Μόνο αυτός ο σκηνοθέτης θα μπορούσε να γράψει ένα σενάριο τόσο σύνθετο, μακρύ, αλλά που να λειτουργεί – τόσο δραματικά όσο και κινηματογραφικά».Όπως εξιστορεί, ο Νόλαν διάβασε το βιβλίο την άνοιξη του 2021 και έγραψε μόνος του το σενάριο το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. «Τον Σεπτέμβριο του 2021, μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι είχε γράψει ένα σενάριο βασισμένο στο βιβλίο και ότι θα έκανε την ταινία. Δεν με είχε συμβουλευτεί καθόλου έως τότε. Συναντηθήκαμε τότε για δυόμισι ώρες εδώ στη Νέα Υόρκη, ήταν πιο πολύ ευχάριστη συνάντηση. Μου επέτρεψε να τον ρωτήσω ένα σωρό ερωτήσεις, αν και σε αυτή τη φάση δεν μου έδειξε το σενάριο. Στη συνάντηση, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί ο άνθρωπος με τον οποίο γράψαμε μαζί το βιβλίο, ο Μάρτι Σέργουιν. Ηταν ήδη πολύ βαριά άρρωστος με καρκίνο στον πνεύμονα». Ο Σέργουιν θα πέθαινε δύο εβδομάδες αργότερα. Η μία παρηγοριά για τον Μπερντ ήταν ότι «πέθανε γνωρίζοντας ότι η ταινία θα γίνει».Τον επόμενο Φεβρουάριο, ο Νόλαν ζήτησε νέα συνάντηση και «αυτή τη φορά μού έδωσε να διαβάσω το σενάριο». Ο Βρετανός σκηνοθέτης ήθελε να βεβαιωθεί ότι «δεν υπήρχαν σημαντικά ιστορικά λάθη» στο σενάριο. Ο Μπερντ, όπως λέει, του πρότεινε δύο «ελάσσονες τροποποιήσεις», τις οποίες ο Νόλαν έκανε δεκτές. Η πυρηνική απειλή Η ταινία κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που ο φόβος του πυρηνικού ολέθρου έχει επανέλθει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Η κουβέντα με τον Μπερντ ξεκινάει από το 1962 και την πυραυλική κρίση της Κούβας. «Ο Μάρτι Σέργουιν, λίγο πριν πεθάνει, έγραψε ένα βιβλίο για την πυραυλική κρίση, με τίτλο “Gambling with Armageddon”. Διαβάζοντάς το, συνειδητοποίησα ότι επιβιώσαμε καθαρά από τύχη», λέει ο 72χρονος Αμερικανός συγγραφέας.Ο Μπερντ θεωρεί ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στην πιο επισφαλή συγκυρία σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια έπειτα από εκείνο το ανατριχιαστικό επεισόδιο. «Ζούμε σε πολύ επικίνδυνους καιρούς, με αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και τις απειλές του Πούτιν», σχολιάζει. «Ο πόλεμος πηγαίνει τόσο άσχημα για τους Ρώσους που μπορεί ο Πούτιν, αν στριμωχθεί, να αντιδράσει απεγνωσμένα και να κάνει κάτι παλαβό, να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα. Και αυτό θα άνοιγε τις πύλες για έναν ακόμη πιο τρομερό πόλεμο». Επί Ψυχρού Πολέμου, τουλάχιστον, τα άτομα σε θέσεις ευθύνης «ήταν κάπως πιο προσεκτικά με τη ρητορική τους».Ο Οπενχάιμερ, σημειώνει ο βιογράφος του, τα είχε προβλέψει όλα αυτά. «Είχε εκφωνήσει μία εκπληκτική ομιλία τον Οκτώβριο του 1945, τρεις μήνες μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, λέγοντας ότι αυτά τα όπλα (τα πυρηνικά) είναι επιθετικά, είναι όπλα διασποράς τρόμου, δεν είναι αμυντικά. Ηθελε να δημιουργηθεί ένα πολύ αυστηρό διεθνές πλαίσιο ελέγχου τους – αλλά εκείνο τον καιρό, οι Αμερικανοί πολιτικοί που βρίσκονταν στην εξουσία δεν τον άκουγαν».Θα έπρεπε η ταινία να έχει εστιάσει περισσότερο στον όλεθρο που προκάλεσαν οι βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι; «Νομίζω ότι ο Νόλαν έκανε τη σωστή επιλογή. Η ταινία του αφορούσε τη ζωή του Οπενχάιμερ. Ο Οπενχάιμερ δεν ήταν επί του πεδίου στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Αντί να δείξει ιστορικό οπτικοακουστικό υλικό από την καταστροφή, που θα ήταν κάπως τετριμμένο και υπό μία έννοια θα μείωνε το μέγεθος αυτού που είχε συμβεί, είχε την ιδιοφυή σύλληψη να δείξει τον Οπενχάιμερ να το φαντάζεται – να βλέπει ένα εκτυφλωτικό φως και τα πρόσωπα στο πλήθος που τον άκουγε να μιλάει να λιώνουν. Αυτό θεωρώ ότι ήταν πολύ πιο δυνατό ως εικόνα». Η σκηνή με τον Τρούμαν Η ταινία του Νόλαν –όπως το βιβλίο– καταπιάνεται διεξοδικά με τον μεταπολεμικό παραγκωνισμό του «πατέρα της ατομικής βόμβας» από το κατεστημένο εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Βλέπουμε τη συνάντησή του με τον Χάρι Τρούμαν, στην οποία λέει στον Αμερικανό πρόεδρο ότι νιώθει ότι τα χέρια του είναι βαμμένα με αίμα, για να εισπράξει την ειρωνεία του Τρούμαν, ο οποίος στο τέλος της σκηνής ακούγεται στο βάθος να λέει στον υπουργό Εξωτερικών του «να μην ξαναφέρει ποτέ αυτόν τον κλαψιάρη στο Οβάλ Γραφείο». Οι δύο άνδρες δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ.«Είναι μία σπουδαία σκηνή – και είναι απολύτως ιστορικά ακριβής. Ο Οπενχάιμερ είχε σοκαριστεί που ο Τρούμαν θεωρούσε ότι η Ρωσία δεν θα αποκτούσε και αυτή πυρηνικά όπλα. Γι’ αυτό και είπε το λάθος πράγμα και αποξένωσε τον Τρούμαν», λέει ο Μπερντ.Μήπως η σκηνή δείχνει ότι ένας διανοούμενος με την ευφυΐα του Οπενχάιμερ δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να λάβει μία τόσο βαριά και σύνθετη απόφαση όπως αυτή της ρίψης της βόμβας – ότι χρειάζεται κάποιος που να μπορεί να καταλήξει στο μαύρο και στο άσπρο, αντί να βλέπει συνεχώς αποχρώσεις του γκρίζου;«Στον Τρούμαν άρεσε να προβάλλει την εικόνα του αποφασιστικού ηγέτη. Αλλά μάλλον διαφωνώ ότι σε αυτές τις κορυφαίες θέσεις χρειαζόμαστε ανθρώπους που να βλέπουν τον κόσμο σε μαύρο και άσπρο. Προτιμώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ να αναλύει τα πράγματα σε βάθος, να προσέχει τις λεπτομέρειες, να αντιλαμβάνεται πόσο περίπλοκα είναι τα πράγματα. Και το βιβλίο και η ταινία –πιο επιγραμματικά– αναφέρουν ότι ο Οπενχάιμερ μετέφερε στον Εντουαρντ Τέλερ την αντίληψή του ότι οι βόμβες χρησιμοποιήθηκαν κατά ενός ουσιαστικά ηττημένου εχθρού. Τόσο ο Μάρτι (Σέργουιν) όσο κι εγώ καταλήξαμε να πιστεύουμε ότι η αποδοχή του αναπόφευκτου της ήττας εκ μέρους των σκληροπυρηνικών Ιαπώνων στρατηγών δεν προήλθε από τη ρίψη των ατομικών βομβών, αλλά από την κήρυξη πολέμου κατά της Ιαπωνίας από την ΕΣΣΔ. Αυτό που φοβούνταν πάνω από όλα ήταν να τεθεί η Ιαπωνία υπό την κατοχή των μπολσεβίκων».Ο ίδιος ο Οπενχάιμερ, πάντως, «ποτέ δεν μετάνιωσε» για τον ρόλο του στην κατασκευή της βόμβας. «Είχε αποδεχθεί ότι θα χρησιμοποιηθεί κατά ενός αστικού πληθυσμού και θεωρούσε ότι ως επιστήμονας όφειλε να κάνει ό,τι μπορεί για να την κατασκευάσει, ώστε να μην την αναπτύξουν πρώτοι οι Γερμανοί». Πολιτική κατά επιστήμης Παρακολουθούμε επίσης στην ταινία λεπτομερώς τη γραφειοκρατική διαδικασία, ενορχηστρωμένη από τον Ρεπουμπλικανό πολιτικό προϊστάμενο της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, μέσω της οποίας ο Οπενχάιμερ χάνει τη διαπίστευση ασφαλείας του το 1954 – λίγο πριν ξεφουσκώσει η υστερία του μακαρθισμού. Πέρα από προσωπικές διαφορές, η επιμονή του Οπενχάιμερ να ζητάει αυστηρό έλεγχο των πυρηνικών όπλων και να εναντιώνεται στην ανάπτυξη της βόμβας υδρογόνου, τον είχαν καταστήσει persona non grata μεταξύ των σκληροπυρηνικών αντικομμουνιστών στην Ουάσιγκτον.Τον περασμένο Δεκέμβριο, ύστερα από μία εκστρατεία σχεδόν δύο δεκαετιών που είχαν ξεκινήσει ο Μπερντ και ο Σέργουιν, η υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Τζένιφερ Γκράνχολμ ακύρωσε την απόφαση ανάκλησης της διαπίστευσης ασφαλείας του Οπενχάιμερ. Πίστευε ο συγγραφέας του «Αμερικανού Προμηθέα» ότι θα συμβεί ποτέ αυτό;«Είχαμε ξεκινήσει αυτήν την προσπάθεια με τον Μάρτι το 2006-07 και περνούσαν τα χρόνια χωρίς να κάνουμε κάποια πρόοδο, όποτε είχαμε γίνει πολύ απαισιόδοξοι», απαντά. «Ισως η ταινία βοήθησε να πειστούν οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες ότι έπρεπε να αποκατασταθεί η κατάφωρη αδικία που συνέβη το 1954». Μνημονεύει όμως επίσης τη συμβολή συγκεκριμένων ατόμων, προεξαρχόντως του Τιμ Ρίσερ, επί δεκαετίες μέλους του επιτελείου του Δημοκρατικού γερουσιαστή Πατ Λίχι. Ο πατέρας του Ρίσερ, ως νεαρός επιστήμονας το 1944-45, είχε εργαστεί στο Λος Αλαμος στο «Πρόγραμμα Μανχάταν» και γνώριζε τον Οπενχάιμερ.Ρώτησα τον Μπερντ ποια θεωρεί ότι είναι τα μηνύματα αυτής της υπόθεσης για μία εποχή που, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επιστήμη έχει ξανά πολιτικοποιηθεί και οι επιστήμονες –είτε είναι επιδημιολόγοι είτε κλιματολόγοι– δέχονται πολιτικές επιθέσεις όταν εκφράζουν δημοσίως τις απόψεις τους.«Είναι ένας ακόμη λόγος που η ταινία –και το βιβλίο– είναι επίκαιρη. Η πτώση του Οπενχάιμερ, από πιο φημισμένος επιστήμονας της χώρας το 1945 στη δημόσια ταπείνωση του 1954, έστειλε ένα μήνυμα σε όλους τους επιστήμονες: Αν ξεφύγουν από το στενό πεδίο της ειδημοσύνης τους και επιχειρήσουν να παρέμβουν στη διαμόρφωση πολιτικής ή στα πολιτικά δρώμενα, μπορεί να στοχοποιηθούν και να καταστραφούν. Σήμερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, οι ζωές μας καθορίζονται από την επιστήμη και την τεχνολογία, αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε τι λένε οι επιστήμονες για τις επιπτώσεις των ευρημάτων τους. Στην πανδημία, αυτό κόστισε ζωές».Η αναφορά αυτή οδηγεί τη συζήτηση στη νεότερη πανίσχυρη τεχνολογία που έχει τεράστιες θετικές δυνατότητες, αλλά και κινδύνους, ακόμη και για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους: την τεχνητή νοημοσύνη. Ρωτάω τον Μπερντ πώς βλέπει τον δημόσιο διάλογο σχετικά με το ζωτικό αυτό ζήτημα. Είναι πιο ορθολογικός, πιο χρήσιμος από τον αντίστοιχο που διεξαγόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες για τα πυρηνικά στα πρώτα χρόνια μετά το 1945;«Ο διάλογος αυτός έχει ξεκινήσει, αλλά εξακολουθεί να μη συμβάλλει όπως θα έπρεπε στην ενημέρωση του κοινού. Εξακολουθούμε να μην έχουμε διεθνείς προσωπικότητες με την αίγλη ενός Αϊνστάιν, που θα μας εξηγήσουν ποια είναι τα δύσκολα ερωτήματα που γεννάει αυτή η νέα τεχνολογία και τι πρέπει να κάνουμε για να τη ρυθμίσουμε προς όφελος της ανθρωπότητας. Αντ’ αυτού, η τεχνολογία αυτή εξαπολύεται – και φοβάμαι ότι θα έχει σοβαρές ακούσιες συνέπειες». https://www.kathimerini.gr/world/562595269/kai-mpernt-stin-k-tha-chreiazomastan-kai-simera-enan-openchaimer/ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ 04/09/2023 • 9:59 μμ Αν χρειαζομαστε μια φορα εναν Οπενχαιμερ,πραγμα για το οποιο εξαιρετικα αμφιβαλλω,χρειαζομαστε τουλαχιστον δεκα φορες επιστημονες του κυρους ,ηθους,ικανοτητων και κυριως ανθρωπιστικης προσφορας,τεραστιων επιστημονων οπως η Μαρια Σκλοντοφσκα Κιουρι,η Μαρια Μοντεσσορι,και ο Αλμπερτ Σβαιτσερ,των οποιων το μεγεθος ο Οπενχαιμερ δεν προσεγγιζει ουτε κατα διανοια.

Η καμπύλη του συντονισμού και ο χρόνος ζωής των σωματιδίων. Πως η αβεβαιότητα στην ενέργεια ενός σωματιδίου προσδιορίζει με εξαιρετική ακρίβεια τον χρόνο ζωής ασταθών σωματιδίωνΥπάρχουν σωματίδια που ζουν αιώνια ή για να το πούμε διαφορετικά, ο χρόνος ζωής τους είναι μεγαλύτερος από την ηλικία του σύμπαντος, όπως για παράδειγμα τα πρωτόνια, τα ηλεκτρόνια, τα νετρίνα και τα φωτόνια. Όμως, υπάρχουν και σωματίδια τα οποία όπως και οι άνθρωποι, έχουν πεπερασμένο χρόνο ζωής. Πολλά από αυτά πεθαίνουν σχεδόν αμέσως αφού παραχθούν. Για παράδειγμα, ένα ελεύθερο νετρόνιο ζεί περίπου 15 λεπτά, ένα μιόνιο 2,2 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, το διάσημο σωματίδιο Higgs ζει λιγότερο από ένα τρισεκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου ή 1,6×10-22 δευτερόλεπτα, ενώ τα μποζόνια W+, W− και Z0 ζουν ακόμα λιγότερο, γύρω στα 10−25 δευτερόλεπτα. Η αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg Ένας αναπάντεχος τρόπος για να υπολογίσουμε τον χρόνο ζωής των ασταθών σωματιδίων είναι διαμέσου της κβαντομηχανικής σχέσης: . Η σχέση αυτή αποκαλείται συχνά «σχέση αβεβαιότητας ενέργειας-χρόνου», ένα παραπλανητικό όνομα, διότι ανακαλεί αδόκιμα την θεμελιώδη κβαντομηχανική σχέση αβεβαιότητας θέσης-ορμής . Όμως, η σύγκριση είναι άστοχη, εφόσον ο χρόνος δεν είναι παρατηρήσιμο μέγεθος προσαρτημένο σε ένα σωματίδιο. Το νόημα της σχέσης αυτής εξαρτάται από το είδος της μέτρησης που μας ενδιαφέρει. Μια πιο σωστή γραφή της σχέσης αυτής θα ήταν , όπου το Τ συμβολίζει τον χαρακτηριστικό χρόνο μέσα στον οποίο η ενέργεια του κβαντικού συστήματος αλλάζει αξιόλογα.Παραδείγματος χάριν, για ένα άτομο στη θεμελιώδη κατάσταση, το Τ είναι απεριόριστα μεγάλο και η ενέργεια προσδιορίσιμη σχεδόν με όση ακρίβεια θέλουμε. Όπως ακριβώς και με σωματίδια όπως τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια, που έχουν μέση διάρκεια ζωής πρακτικά άπειρη και διαθέτουμε όλο το χρόνο για να εκτελέσουμε άμεσα αναρίθμητες μετρήσεις της μάζας τους (ισοδύναμα, της ενέργειας E=mc2) και να προκυψουν τιμές με εξαιρετική ακρίβεια. Η απροσδιοριστία στην ενέργεια (μάζα) που προέρχεται από την σχέση του Heisenberg θα φαίνεται αμελητέα.Αν αντίθετα πρόκειται για ασταθή σωματίδια με πολύ σύντομη μέση διάρκεια ζωής, η μάζα (ενέργεια) τους δεν μπορεί να μετρηθεί άμεσα, διότι ο χρόνος που διαθέτουμε είναι πολύ περιορισμένος. Μπορούμε ωστόσο να μετρήσουμε την ενέργεια των προϊόντων διάσπασης και να βρούμε έτσι τη μάζα του μητρικού σωματιδίου. Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι, ακόμα κι αν είχαμε απεριόριστη πειραματική ακρίβεια, κάθε μέτρηση θα έδινε ελαφρώς διαφορετικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στους απειροελάχιστους χρόνους της σύντομης ζωής του αυτό που ‘ταλαντώνεται’ είναι η ενέργεια του μητρικού σωματιδίου. Μια καμπύλη συντονισμού Μπορεί να ακούγεται περίεργα, αλλά η αρχή της αβεβαιότητας αποτελεί εργαλείο για τον ακριβή προσδιορισμό του πολύ μικρού χρόνου ζωής βαρέων σωματιδίων που παράγονται σε συγκρούσεις υψηλής ενέργειας επιταχυντών. Η σχέση αβεβαιότητας ενέργειας-χρόνου στη μορφή , υποδηλώνει ότι για σωματίδια με εξαιρετικά μικρή διάρκεια ζωής, θα υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα στη μετρούμενη ενέργεια (μάζα). Έτσι, για ένα σωματίδιο που έχει πεπερασμένη διάρκεια ζωής, η αρχή της αβεβαιότητας θέτει ένα θεμελιώδες όριο στη γνώση της ενέργειάς του για κάθε δεδομένη μέτρηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μετρήσουμε την ενέργεια με πολύ μεγάλη ακρίβεια. Μπορούμε να το κάνουμε μετρώντας την ενέργεια πολλές φορές και λαμβάνοντας την μέση τιμή. Κι όταν ανασυνθέσουμε την τιμή της μάζας (ενέργειας) του αρχικού ασταθούς σωματιδίου, θα βρούμε μια κωδωνοειδή κατανομή πιθανοτήτων, που ονομάζεται καμπύλη συντονισμού ή κατανομή Lorentzian ή Breit-Wigner: Οι μετρήσεις της ενέργειας (E0) ενός ασταθούς σωματιδίου καθορίζουν μια κατανομή ενέργειας (natural line shape) που ονομάζεται Breit-Wigner ή Lorentzian Η κορυφή της καμπύλης αντιστοιχεί στην κεντρική τιμή της μάζας και όσο πιο σύντομη είναι η μέση διάρκεια ζωής του σωματιδίου, τόσο αυξάνεται το εύρος της. Κι εδώ κρύβεται το ιδιοφυές κόλπο.Aν συμβολίσουμε με Γ το πλήρες πλάτος της κατανομής ενέργειας στο ήμισυ της μέγιστης τιμής της (FWHM=Full Width at Half Maximum), η αβεβαιότητα στην ενέργεια εκφράζεται εύλογα ως και η εξίσωση της αβεβαιότητας που συσχετίζει την μέση διάρκεια ζωής σωματιδίου Τ με το εύρος Γ της κατανομής ενέργειας γράφεται ως . Αν μετρήσουμε το εύρος Γ της κατανομής, εύκολα υπολογίζουμε τον χρόνο ζωής Τ του σωματιδίου.Το Γ αναφέρεται συχνά ως «φυσικό πλάτος γραμμής (natural line width)». Είναι ένα πολύ σημαντικό μέγεθος στη φυσική των επιταχυντών υψηλής ενέργειας και ο υπολογισμός του από την ανάλυση των πειραμαματικών δεδομένων προσδιορίζει, διαμέσου την σχέσης αβεβαιότητας (Γ∙Τ=h/2π), τους εξαιρετικά μικρούς χρόνους ζωής των παραγόμενων σωματιδίων. Η σχέση μεταξύ του εύρους Γ (FWHM) και χρόνου ζωής Τ ασταθών σωματιδίων από τον μακρόβιο πυρήνα 232Th (που εκπέμπει α σωματίδα) μέχρι το μποζόνιο Ζ0 που έχει απειροελέχιστο χρόνο ζωής καθορίζεται από την εξίσωση Γ∙Τ=h/2π Έτσι λοιπόν, η αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg , που φαίνεται να περιορίζει την ικανότητά μας να μετράμε, μετατρέπεται τελικά σε ένα κόλπο για να συλλάβουμε τους απειροελάχιστους χρόνους της ζωής ασταθών σωματιδίων. Bιβλιογραφία: 1. «Μodern Physics from a to Z0» , James William Rohlf – John Wiley & Sons 2. «H προέλευση της μάζας», Γιάννης Ηλιόπουλος, ΠΕΚ 3. «Χρόνος (Από τον μύθο του Κρόνου στο CERN)», Guido Tonelli – εκδόσεις διόπτρα 4. Particle lifetimes from the uncertainty principle – http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/quantum/parlif.html

Aditya-L1: νέα ινδική διαστημική αποστολή με στόχο τον Ήλιο Μετά την επιτυχή προσεδάφιση του Chandrayaan-3 η Ινδία πραγματοποίησε σήμερα την εκτόξευση ενός πυραύλου, με αποστολή τη μελέτη του ήλιου. Η πρώτη διαστημική αποστολή της Ινδίας για τον ήλιο, έχει ως στόχο τη μελέτη των ηλιακών ανέμων, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν τη γη και παρατηρούνται συχνά, μέσω ατμοσφαιρικών φαινομένων.H εκτόξευση του Aditya-L1 (ονομασία του ήλιου στα ινδουιστικά) έγινε περίπου στις 9:20 ώρα Ελλάδος. Η διαστημική αποστολή της Ινδίας για τη μελέτη του ήλιου, ακολουθεί την ινδική αποστολή στο φεγγάρι στα τέλη του προηγούμενου μήνα, καθώς η Ινδία έγινε η πρώτη χώρα που προσεδάφισε διαστημικό όχημα στο νότιο πόλο της σελήνης, πετυχαίνοντας το στόχο αυτό, ταχύτερα από τις αντίστοιχες διαστημικές φιλοδοξίες της Ρωσίας.Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία είχε ένα πιο ισχυρό πύραυλο-φορέα, ο ινδικός Chandrayaan-3 ξεπέρασε σε επιδόσεις τον Luna-25 για την πραγματοποίηση της προσεδάφισης στη σελήνη.Η αποστολή έχει την ικανότητα να κάνει “ ένα μπιγκ μπανγκ από επιστημονική άποψη”, δήλωσε ο Σομακ Ρεϊτσαούντρι, που έχει εμπλοκή στην ανάπτυξη μερικών από τα εξαρτήματα του ινδικού οχήματος διαστημικής παρατήρησης, προσθέτοντας ότι ενεργειακά σωματίδια που αποβάλλονται από τον ήλιο, είναι ενδεχόμενο να πλήξουν δορυφόρους που ελέγχουν τις επικοινωνίες και έχουν εκτοξευτεί από τη γη. “ Έχουν καταγραφεί επεισόδια, κατά τα οποία, σημαντικές επικοινωνίες έχουν διακοπεί καθώς ένας δορυφόρος δέχτηκε την επίδραση του ηλιακού στέμματος. Οι δορυφόροι με χαμηλή γήινη τροχιά βρίσκονται στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος μεγάλων ιδιωτικών εταιριών παγκοσμίως, ενώ το γεγονός αυτό, καθιστά την διαστημική αποστολή Aditya L1, ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα”, εξήγησε ο ίδιος. https://www.amna.gr/home/article/756886/Ochima-diastimikis-paratirisis-gia-ti-meleti-tou-iliou-ektoxeuse-i-India- Κοινοποιήστε:

Η κατάκτηση του Ελ Ντοράντο του Διαστήματος: εμπόδια και προσδοκίες Πώς ο νότιος πόλος της Σελήνης έγινε το Ελ Ντοράντο του Διαστήματος Οι προκαταρκτικές αναλύσεις από το ινδικό ρόβερ Pragyaan εξηγούν γιατί Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία και Κίνα διαγκωνίζονται για την κατάκτηση του σεληνιακού άβατου και των πόρων του Υπάρχει ένα μέρος όπου κανένα ανθρώπινο δημιούργημα δεν είχε πατήσει. Τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα…Την περασμένη εβδομάδα, το μικροσκοπικό ρόβερ Pragyaan έγραψε ιστορία, αποβιβαζόμενο αργά, αλλά ομαλά από το μητρικό ινδικό σκάφος Vikram και ξεκινώντας την εξερεύνηση των μυστηρίων του Νότιου Πόλου της Σελήνης.H διαστημική αποστολή Chandrayaan-3 αναμένεται να παραμείνει σε λειτουργία για δύο εβδομάδες, εκτελώντας μια σειρά πειραμάτων συμπεριλαμβανομένης μιας φασματομετρικής ανάλυσης της ορυκτής σύνθεσης της σεληνιακής επιφάνειας.Το μη επανδρωμένο διαστημικό όχημα έχει πετύχει ήδη κάτι ρηξικέλευθο, καθώς είναι το πρώτο που κατόρθωσε μια ήπια προσελήνωση στο άβατο, παγωμένο, γεμάτο κρατήρες πολικό σεληνιακό τοπίο. Εκτός, όμως, από την Ινδία, και οι Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία και Κίνα, χώρες που έχουν πραγματοποιήσει αποστολές στη Σελήνη, έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στον αινιγματικό Νότιο Πόλο της Σελήνης, φιλοδοξώντας να ρίξουν φως σε κάποια από τα μυστήρια και, γιατί όχι, να επωφεληθούν από τη λύση τους. Ομως, τι είναι αυτό που κάνει τόσο ελκυστικό τον ανεξερεύνητο Νότιο Πόλο στις διαστημικές δυνάμεις της Γης; Η κούρσα κατάκτησης του σεληνιακού Νότου Οι προκαταρκτικές αναλύσεις από το ινδικό ρόβερ επιβεβαιώνουν την ύπαρξη θείου στο έδαφος της Σελήνης, καθώς και άλλων χημικών στοιχείων. Οπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαστημικής Έρευνας της Ινδίας (ISRO – Indian Space Research Organization), το φασματοσκοπικό όργανο του ρόβερ ανίχνευσε επίσης αλουμίνιο, σίδηρο, ασβέστιο, χρώμιο, τιτάνιο, μαγγάνιο, οξυγόνο και πυρίτιο στη σεληνιακή επιφάνεια. Τα πρώτα αυτά ευρήματα επιβεβαιώνουν πως οι διαστημικές δυνάμεις της Γης έχουν λόγους να διαγκωνίζονται για την κατάκτηση του σεληνιακού αυτού άβατου και των πόρων του. Το νερό της Σελήνης Υπάρχουν πολλοί επιστημονικοί λόγοι για την εξερεύνηση του Νότιου Πόλου της Σελήνης. Οι επιστήμονες αδημονούν να λύσουν το μυστήριο της προέλευσης του νερού στο φεγγάρι -που μπορεί να έχει προκύψει από εκρήξεις αρχαίων σεληνιακών ηφαιστείων δισεκατομμύρια χρόνια πριν, να έχει μεταφερθεί από αστεροειδείς ή κομήτες, ή ακόμη και τον ηλιακό άνεμο- που θα επιτρέψει την εντατικοποίηση διαστημικών αποστολών εκεί και τη χρήση του ως βάσης για προγράμματα σε άλλους πλανήτες. «Αυτό που πραγματικά είναι συναρπαστικό με το νερό στη Σελήνη είναι να κατανοήσουμε πώς οι βραχώδεις πλανήτες παίρνουν το νερό τους, κάτι το οποίο είναι βασικό στοιχείο τού να καταστούν κατοικήσιμοι. Η κατανόηση αυτή μπορεί να εξηγήσει πολλά για τη Γη, αλλά και τους βραχώδεις εξωπλανήτες, σε άλλα ηλιακά συστήματα» σημειώνει η Μάργκαρετ Λάντις, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Εξάλλου, το κινεζικό Chang’e-4 έχει εντοπίσει ενδείξεις για έναν τεράστιο κρατήρα, θαμμένο κοντά στον Νότιο Πόλο του Φεγγαριού, για τον οποίο οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν περισσότερα. Οπως εξηγεί η Μπρετ Ντεβένι, πλανητική επιστήμονας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, το έδαφος στον Νότιο Πόλο είναι από τα αρχαιότερα της Σελήνης, με ελάχιστες ενδείξεις πρόσφατης ηφαιστειακής δραστηριότητας. «Αυτό προσφέρει μια φανταστική ευκαιρία να εξετάσουμε κάποιες από τις πιο πρώιμες διαδικασίες του ηλιακού μας συστήματος που δεν καταγράφονται στη Γη» λέει η ίδια, με την ομάδα της να επιχειρεί να λύσει κι άλλα μυστήρια του φεγγαριού – όπως το γιατί η μακρινή πλευρά της Σελήνης διαθέτει πολλούς περισσότερους κρατήρες από την εγγύς πλευρά ή τη φύση μιας θάλασσας μάγματος που κάποτε πιθανότατα κάλυπτε την επιφάνειά του.Οι κρατήρες στην πολική αυτή περιοχή είναι γνωστοί ως «περιοχές με μόνιμη σκιά» (permanently shadowed regions – ΡSR) ή και «κρατήρες με αιώνιο σκοτάδι», όπου ενδεχομένως βρίσκεται συσσωρευμένος πάγος, υπεδάφιος ή επιφανειακός, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Στις περιοχές PSR οι θερμοκρασίες μπορούν να κατρακυλήσουν σε ακραία βάθη, έως τους -259 βαθμούς Κελσίου δημιουργώντας συνθήκες ψυχρότερες κι από αυτές του Πλούτωνα, πλην όμως ιδανικές για τη διατήρηση πάγου. Κάθε μόριο ύδατος που καταλήγει στην περιοχή PSR αυτομάτως ψύχεται και στη συνέχεια παγιδεύεται εκεί καθώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις εξάτμισής του. Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν αυξημένες προσδοκίες πως ο πάγος αυτός του Νότιου Πόλου, αν όντως υπάρχει και μάλιστα σε επαρκείς ποσότητες, θα μπορούσε να παρέχει καύσιμα, οξυγόνο και πόσιμο νερό σε μελλοντικές αποστολές αστροναυτών και να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ψύξης του διαστημικού εξοπλισμού. «Η προσελήνωση στον Νότιο Πόλο θα επιτρέψει στην πραγματικότητα στην Ινδία να εξερευνήσει εάν υπάρχει πάγος νερού στο φεγγάρι. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα σωρευτικά δεδομένα και την επιστήμη σχετικά με τη γεωλογία της Σελήνης», δήλωσε η Κάρλα Φιλοτίκο, συνεργάτιδα και διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία συμβούλων SpaceTec Partners. Τι καθιστά τον Νότιο Πόλο τόσο δυσπρόσιτο; Το εξαιρετικά ανώμαλο έδαφος δυσχεραίνει την προσέγγιση στον Νότιο Πόλο της Σελήνης γι’ αυτό και η πρώτη προσελήνωση δικαίως θεωρείται ιστορική. Το σημείο αυτό, εξαιρετικά μακριά από τη ζώνη του ισημερινού όπου είχαν προσεληνωθεί προηγούμενες αποστολές (μεταξύ των οποίων και η επανδρωμένη «Απόλλων 11»), είναι γεμάτο κρατήρες, βαθιές χαράδρες και απόκρημνες τάφρους. Παλιότερες απόπειρες προσελήνωσης στη συγκεκριμένη περιοχή απέτυχαν, με πιο πρόσφατη τη ρωσική αποστολή όπου το διαστημόπλοιο Luna-25 περιστράφηκε ανεξέλεγκτα προτού συντριβεί στη σεληνιακή επιφάνεια, προ δύο εβδομάδων. Πηγή: BBC/Reuters/Space.com/Associated Press https://www.kathimerini.gr/life/science/562591762/pos-o-notios-polos-tis-selinis-egine-to-el-ntoranto-toy-diastimatos/ Η κατάκτηση της Σελήνης: Τα εμπόδια και οι προσδοκίες Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται για μόνιμη εγκατάσταση στο φεγγάρι. Ήταν το 1962, πριν από 61 χρόνια, που ο Πρόεδρος Τζον Κένεντι υποσχέθηκε στείλει έναν άνθρωπο στη Σελήνη πριν περάσει αυτή η δεκαετία. Τώρα η NASA έχει δήλωσε ότι οι άνθρωποι θα ζουν και θα εργάζονται εκεί μέσα στα επόμενα 10 χρόνια μια φιλοδοξία που άρχισε να δείχνει περισσότερο πραγματοποιήσιμη με την πρόσφατη πετυχημένη προσσελήνωση ενός σκάφους και ενός ρομποτικού εξερευνητή από την Ινδία στο νότιο πόλο της ΣελήνηςΕίναι η πρώτη φορά που ένα ανθρώπινο δημιούργημα πατά το έδαφος του νότιου πόλου του φεγγαριού γεγονός πολύ σημαντικό αφού σε αυτή την περιοχή οργανώνουν οι διαστημικές υπηρεσίες επανδρωμένες αποστολές και τη δημιουργία των πρώτων τουλάχιστον βάσεων και αργότερα αποικιών.Έχει υποδειχθεί η ύπαρξη νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος του νότιου πόλου της Σελήνης και όλες οι μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες οργανώνουν επανδρωμένες και μη αποστολές εκεί.Η ανεύρεση και στη συνέχεια επιτυχής ανάκτηση και αξιοποίηση του παγωμένου νερού θα βοηθήσει τα μέγιστα στη δημιουργία βιώσιμων επανδρωμένων εγκαταστάσεων κάθε είδους στη Σελήνη. Από το παγωμένο νερό μπορεί να προκύψει πόσιμο νερό, οξυγόνο αλλά και καύσιμα για πυραύλους για τους κατοίκους της Σελήνης που δεν θα εξαρτώνται έτσι απόλυτα από τροφοδοσία προερχόμενη από τη Γη. Η μόνιμη σεληνιακή κατοίκηση θα είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχει κάνει ποτέ η ανθρωπότητα και θέτει πολλά άμεσες ερωτήσεις.Για αρχή, πού στη Σελήνη θα ήταν ένας τέτοιος οικισμός; Δεν είναι παντού στον φιλικό μας δορυφόρο είναι ίσο όταν πρόκειται για τακτοποίηση εκεί. Χάρη στην τροχιακή της διαδρομή, η Σελήνη έχει έναν μακρύ κύκλο ημέρας-νύχτας, με κάθε μέρα ή νύχτα να διαρκεί περισσότερο από ένα δεκαπενθήμερο της Γης.Αυτό σημαίνει ότι το πιο πιθανό μέρος για ανθρώπινους οικισμούς είναι κοντά σε ένα των πόλων, όπου το φως είναι μόνο μόνιμο, και οι παραλλαγές μεταξύ των ακραίων θερμοκρασιών είναι πολύ λιγότερο σοβαρές από ό,τι στις ισημερινές περιφέρειες.Δύο συγκεκριμένες τοποθεσίες που αναφέρονται συχνά από τους επιστήμονες είναι το όρος Malapert, κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης και το χείλος του κρατήρα Peary που βρίσκεται βορειότερα.Οι ειδικοί από το Κέντρο Πτήσης Γκοντάρντ της NASA λένε ότι το όρος Malapert διαθέτει τεράστια αποθέματα υδρογόνου και ήλιου. Τα πλεονεκτήματα του χείλους του κρατήρα Peary (που πήρε το όνομά του από τον πολικό εξερευνητή, Robert Peary) περιλαμβάνει μεγάλες επίπεδες περιοχές αλλά και τέσσερις ορεινές περιοχές στο χείλος, γνωστές ως κορυφές αιώνιου φωτός, που παραμένουν φωτεινές όλη τη σεληνιακή ημέρα. Αυτό το φως πηγή σημαίνει σχετικά σταθερή θερμοκρασία και ηλιακή ενέργεια.Έχοντας επιλέξει την τοποθεσία η δημιουργία καταλυμάτων είναι το επόμενο βήμα. Τα καταλύματα μπορούν να δημιουργηθούν είτε κάτω από την επιφάνεια του φεγγαριού σε τούνελ που έχει δημιουργήσει η ηφαιστειακή δραστηριότητα του παρελθόντος είτε σε κατοικίες στην επιφάνεια που θα μπορούν να κατασκευαστούν με ρομποτικά συστήματα από τοπικά υλικά και τρισδιάστατους εκτυπωτές.Οι υπόγειες κατοικίες έχουν το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης προστασίας από χτυπήματα μετεωριτών και από την ηλιακή ακτινοβολία, που είναι περίπου 200 φορές πιο ισχυρή στη Σελήνη από ότι στη Γη.Αλλά οι κατοικίες στην επιφάνεια προσφέρουν ευκολότερη πρόσβαση και μεταφορά, για να μην αναφέρουμε το διανοητική πλήρωση του να είσαι «έξω». Είναι πιθανό να βρεθεί μια λύση που θα είναι είναι ένα μείγμα των δύο προτάσεων. Υλικά και προμήθειες Τα σεληνιακά κτίρια θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης, χρησιμοποιώντας ρεγόλιθος (σεληνόσκονη) ως πρωταρχικό υλικό κατασκευής: περιέχει αλουμίνιο, πυρίτιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και τιτάνιο.Όπως κάθε γήινη πόλη, οι οικισμοί θα χρειάζονταν προμήθειες ενέργειας και τροφής. Πού θα βρεθούν;Το πρώτο θα προέλθει από ένα μείγμα ηλιακής ενέργειας (εξ ου και η ανάγκη να είναι κοντά στους πόλους) και το νερό (διασπασμένο στα συστατικά μέρη του υδρογόνο και οξυγόνο για την παραγωγή προωθητικού καυσίμου). Στην αρχή, θα χρειαζόταν φαγητό να μεταφέρεται από τη Γη, αλλά τελικά υδροπονικές καλλιέργειες και άλλες μέθοδοι παραγωγής τροφίμων θα προσφέρουν ένα επίπεδο αυτονομίας. Σε ποιόν ανήκει; Η παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη θα δημιουργήσει όπως αναμένεται σοβαρά νομικά και πρακτικά προβλήματα. Η Σελήνη βρίσκεται επί του παρόντος υπό τη δικαιοδοσία της Συνθήκη για το Διάστημα του 1966, η οποία αναφέρει ότι στο Διάστημα «δεν υπόκειται εθνική ιδιοποίηση με αξίωση κυριαρχίας» και είναι «δωρεάν για εξερεύνηση και χρήση από όλα τα κράτη». Αυτή η συνθήκη προφανώς θα χρειαστεί να επαναδιατυπωθεί ή πιο σωστά νέα διαβούλευση έτσι ώστε να εξισορροπηθούν οι απαιτήσεις των ισχυρών χωρών που έχουν βλέψεις στη Σελήνη και έχουν ανακοινώσει τη δημιουργία επανδρωμένων βάσεων και οικισμών. Η διαβίωση Όποια και αν είναι η μίξη των εθνών και των πολιτισμών, κάθε άτομο που βρίσκεται στη Σελήνη εκεί θα έχει να αντιμετωπίσει τις τεράστιες σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες της ζωής σε απόσταση 384 χιλιάδων χλμ. από τη Γη και στο ένα έκτο της βαρύτητας από αυτή του πλανήτη μας.Οι περισσότερες από αυτές τις επιπτώσεις παραμένουν εν πολλοίς άγνωστες. Για παράδειγμα, τα σώματά μας έχουν εξελιχθεί στη γήινη βαρύτητα επί εκατ. έτη, πώς λοιπόν το μυοσκελετικό και καρδιαγγειακό μας σύστημα θα προσαρμοστεί σε αυτές τις συνθήκες;Και ενώ είναι αλήθεια ότι δεκάδες αστροναύτες έχουν περάσει πολύ χρόνο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εντούτοις είχαν κάτω από τα πόδια τους πάντα τη Γη γεγονός παρήγορο όταν άρχιζαν να νιώθουν άσχημα.Οι ψυχολόγοι ήδη προειδοποιούν για την εμφάνιση της αποκαλούμενης «αστροφοβίας» που είναι η ανάπτυξη φόβου για το ίδιο το Διάστημα. Η μοναξιά θα είναι επίσης μια κατάσταση που θα είναι πάντα υπαρκτή σε αυτές τις συνθήκες και προκαλεί προβληματισμό στους ειδικούς για το πώς μπορεί να υπάρξει διαχείριση της. Τα υπέρ και τα κατά «Τα είδη που ζουν αποκλειστικά σε ένα μόνο πλανήτη δεν επιβιώνουν. Το να ζεις έξω από τον πλανήτη μάλλον δεν είναι κακή στρατηγική για επιβίωση. Αργά ή γρήγορα θα είναι ένα από τα κίνητρα της δημιουργίας βάσεων στη Σελήνη» λέει ο Τζον Γιάνγκ που είναι ο ένατος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη. Συνεπώς η αποίκηση της Σελήνης δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το πρώτο βήμα στην προσπάθεια κατάκτησης του Διαστήματος από τον άνθρωπο. Ένα σημείο εκκίνησης για αποστολές στον Άρη και τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος αλλά και για ταξίδια σε άλλα αστρικά συστήματα του γαλαξία μας.Αυτό, όμως, δεν είναι ζήτημα μόνο μιας δεκαετίας, αλλά μια μακρά διαδικασία. Η Σελήνη είναι περίπου 400 χιλιάδες χλμ. μακριά από τη Γη ενώ ο Άρης μπορεί κατά καιρούς να απέχει 400 εκατομμύρια χλμ. Κάθε προορισμός μπορεί επομένως να είναι χίλιες φορές πιο μακριά από τον αμέσως προηγούμενο.Ο Άντι Γουέιρ συγγραφέας του μπεστ σέλερ μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας «Ο Αρειανός» που μεταφέρθηκε με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον έχει άλλη άποψη. «Δεν θέλετε να στείλουμε ανθρώπους στη Σελήνη. Πρέπει να στείλουμε ρομπότ. Οι άνθρωποι είναι μαλθακοί, σαθροί και πεθαίνουν. Τα ρομπότ είναι σκληρά και κανείς δεν εκνευρίζεται όταν πεθαίνουν». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1509306/i-kataktisi-tis-selinis-ta-empodia-kai-oi-prosdokies/ Κοινοποιήστε:

Είναι μαγικός ο πυρήνας του οξυγόνου-28; Ο πυρήνας του oξυγόνου-28 περιέχει 20 νετρόνια και οκτώ πρωτόνια. Αυτό το παράξενο ισότοπο του οξυγόνου αναζητείται εδώ και πολύ καιρό από τους φυσικούς, καθώς οι υποτιθέμενες ασυνήθιστες ιδιότητές του θα τους επέτρεπαν να ελέγξουν τις θεωρίες για το πώς λειτουργούν οι ατομικοί πυρήνες. Μετά από δεκαετίες πειραμάτων, οι φυσικοί υποστηρίζουν ότι δημιούργησαν το οξυγόνο- 28 και ότι οι ιδιότητές του έρχονται σε αντίθεση με τις θεωρητικές προβλέψεις! Εντοπίστηκε επιτέλους το σπάνιο ισότοπο οξυγόνου και φαίνεται πως αψηφά τις προσδοκίες των φυσικών. Το οξυγόνο-28 μπορεί να ωθήσει τους φυσικούς να ανανεώσουν τις θεωρίες για το πώς είναι δομημένοι οι ατομικοί πυρήνες. Το οξυγόνο-28 είναι ένα ισότοπο οξυγόνου που σε σχέση με το κοινό οξυγόνο-16, έχει 12 επιπλέον νετρόνια στον πυρήνα του. Οι επιστήμονες έχουν προβλέψει εδώ και καιρό ότι αυτό το ισότοπο θα έπρεπε να είναι ασυνήθιστα σταθερό. Αλλά οι αρχικές παρατηρήσεις του πυρήνα 28O δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει: διασπάται πολύ γρήγορα μετά τη δημιουργία του, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Nature (First observation of 28O). Αν τα συμπεράσματα της εν λόγω εργασίας αναπαραχθούν και από άλλες ερευνητικές ομάδες, τότε οι φυσικοί ίσως χρειαστεί να τροποποιήσουν τις θεωρίες που περιγράφουν τον τρόπο δόμησης των ατομικών πυρήνων.Η ισχυρότερη δύναμη στο σύμπαν είναι αυτή που συγκρατεί μαζί τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα ενός ατόμου. Οι φυσικοί προσπαθούν να κατανοήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα την ισχυρή πυρηνική δύναμη, ωθώντας τους πυρήνες στα άκρα. Ένας δημοφιλής τρόπος γιαυτό είναι να προσθέτουν στους ελαφρούς πυρήνες όπως το οξυγόνο, επιπλέον νετρόνια και να παρατηρούν τι θα συμβεί.Η θεωρία της πυρηνικής φυσικής μας λέει ότι οι ατομικοί πυρήνες με συγκεκριμένο αριθμό πρωτονίων και νετρονίων είναι εγγενώς σταθεροί. Αυτό συμβαίνει επειδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια γεμίζουν «φλοιούς» στον πυρήνα. Η Maria Goeppert Mayer ήταν η πρώτη που συνειδητοποίησε ότι οι πυρήνες με 2, 8, 20, 28, 50, 82, 126 πρωτόνια ή νετρόνια ήταν ιδιαίτερα σταθεροί. Αργότερα, οι αριθμοί αυτοί έγιναν γνωστοί ως «μαγικοί αριθμοί», όρος που επινόησε ο Eugene Wigner, καθώς ήταν επιφυλακτικός με το πρότυπο των φλοιών που διατύπωσε η Mayer. Όταν ένας πυρήνας έχει μαγικό αριθμό νετρονίων και μαγικό αριθμό πρωτονίων, γίνεται «διπλά μαγικός» – και επομένως πολύ πιο σταθερός.Η πιο άφθονη μορφή του οξυγόνου στη φύση, το 16O, είναι διπλά μαγική, λόγω των οκτώ πρωτονίων και οκτώ νετρονίων του. Το οξυγόνο-28, με 8 πρωτόνια και 20 νετρόνια, είναι επίσης διπλά μαγικό. Αλλά οι φυσικοί μέχρι τώρα δεν μπορούσαν να το δημιουργήσουν.Η δημιουργία και παρατήρηση του 28O απαιτούσε πολλά πειραματικά ‘κατορθώματα’. Κλειδί ήταν οι ισχυρές ροές ραδιενεργών ισοτόπων που παράγονται από το Riken RI Beam Factory στο Wako της Ιαπωνίας. Οι επιστήμονες εκτόξευσαν μια δέσμη ισοτόπων ασβεστίου-48 σε έναν στόχο βηρυλλίου, δημιουργώντας έτσι το ισότοπο του φθορίου-29 (29F). Ο πυρήνας αυτού του ισοτόπου έχει ένα πρωτόνιο περισσότερο από το 28O αλλά τον ίδιο αριθμό νετρονίων. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποιώντας ένα παχύ φράγμα υγρού υδρογόνου, έδιωξαν ένα πρωτόνιο από τον πυρήνα του 29F, δημιουργώντας το 28O. To Riken RI Beam Factory στο Wako, στην Ιαπωνία, δημιουργεί δέσμες ραδιενεργών ισοτόπων Αυτή η σπάνια μορφή οξυγόνου ήταν πολύ βραχύβια για να παρατηρηθεί άμεσα. Αντίθετα, η ομάδα εντόπισε τα προϊόντα διάσπασής του: το ισότοπο οξυγόνο-24 συν τέσσερα νετρόνια, μια μέτρηση που πριν από μερικά χρόνια φαινόταν αδύνατη. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες ανιχνεύουν τέσσερα νετρόνια ταυτόχρονα. Για να παρατηρήσουν μεμονωμένα νετρόνια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν ισχυρό ανιχνευτή που κατασκευάστηκε για αυτόν τον σκοπό. Σε αυτόν τον εξειδικευμένο ανιχνευτή, τα εισερχόμενα νετρόνια αποκαλύπτονται όταν χτυπούν τα πρωτόνιαΠαρόλο που οι φυσικοί δεν κατάφεραν να μετρήσουν την διάρκεια ζωής του 28O, το ισότοπο δεν συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν διπλά μαγικό – διαλύθηκε σχεδόν αμέσως μετά την δημιουργία τουΤο 28O δεν είναι η πρώτη παραβίαση της καθολικότητας των μαγικών αριθμών στην πυρηνική φυσική. Μια ομάδα επιστημόνων απέδειξε το 2009 ότι ο πυρήνας 24O – σε αντίθεση με το εγχειρίδιο πυρηνικών κανόνων – συμπεριφέρεται σαν να είναι διπλά μαγικός. Τα 8 πρωτόνια και τα 16 νετρόνια του είναι ισχυρά συνδεδεμένα μεταξύ τους, δίνοντάς του μια σχετικά μεγάλη διάρκεια ζωής- χρειάζονται περίπου 61 χιλιοστά του δευτερολέπτου για να διασπαστούν οι μισοί από τους πυρήνες 24O. Αυτό σημαίνει ότι σε ορισμένους πυρήνες το 16 θα μπορούσε επίσης να είναι ένας μαγικός αριθμός.Προς το παρόν, το μυστηριώδες 28O εγείρει μια ολόκληρη σειρά ερωτημάτων σχετικά με τις ισχυρές δυνάμεις που συγκρατούν τους πυρήνες. Οι φυσικοί ονειρεύονται τα πιθανά επόμενα βήματα, όπως για παράδειγμα την πιθανή δημιουργία και ανίχνευση του οξυγόνου-30. Επειδή η σταθερότητα διαφορετικών ισοτόπων είναι μια σχετική μέτρηση, θα ήταν χρήσιμο να συγκρίνουμε το 28O με αυτόν τον βαρύτερο, αλλά προς το παρόν αόρατο γείτονα.Είναι τόσο απλό και τόσο περίπλοκο. Πόσα πρωτόνια και νετρόνια μπορούμε να βάλουμε μαζί σε έναν πυρήνα και αυτά να παραμένουν συνδεδεμένα μεταξύ τους; Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε ποιό είναι το τελικό όριο. πηγές: 1. Rare oxygen isotope detected at last – and it defies expectations – https://www.nature.com/articles/d41586-023-02713-3 2. Physicists finally observe strange isotope Oxygen 28 – raising fundamental questions – https://www.nature.com/articles/d41586-023-0273

Ο κρατήρας από την πρόσκρουση του ρωσικού διαστημοπλοίου Luna-25 O δορυφόρος LRO της NASA που περιφέρεται γύρω από την Σελήνη εντόπισε τον κρατήρα που δημιούργησε η πτώση του Luna-25 στις 19 Αυγούστου στην επιφάνεια της Σελήνης. Ο κρατήρας που δημιουργήθηκε έχει περίπου 10 μέτρα σε διάμετρο. Αυτή η εικόνα έχει πλάτος 1.100 μέτρα και ο σεληνιακός βορράς είναι προς τα πάνω. Το βέλος δείχνει το πιθανό σημείο πρόσκρουσης. Η Roscosmos, η διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας, δημοσίευσε μια εκτίμηση του σημείου πρόσκρουσης στις 21 Αυγούστου. Έτσι, η κάμερα LROC του σεληνιακού δορυφόρου LRO φωτογράφησε την περιοχή και την συνέκρινε παλαιότερες φωτογραφίες.Το εύρημα ήταν ένας νέος μικρός κρατήρας από δημιουργήθηκε από το άτυχο διαστημικό σκάφος Luna-25: https://www.nasa.gov/feature/goddard/2023/lro-luna-25-impact

Η ανακοίνωση της NASA για τα υποτιθέμενα «λείψανα εξωγήινων» Την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου παρουσιάστηκαν στο Κογκρέσο του Μεξικού, τα λείψανα υποτιθέμενων «μη ανθρώπινων» όντων (!;) που ανασύρθηκαν από το Κούσκο του Περού το 2017, προκαλώντας ενθουσιασμό στην κοινότητα των θεωρητικών συνωμοσίας UFO. Ο δημοσιογράφος Jaime Maussan έδειξε δύο μικροσκοπικά «σώματα» μέσα σε κουτιά, που είχαν τρία δάχτυλα σε κάθε χέρι και επιμήκη κεφάλια. Υποτίθεται, πως σύμφωνα με την ραδιοχρονολόγηση άνθρακα-14 (;;) διαπιστώθηκε ότι τα πτώματα, είχαν ηλικία άνω των 1000 ετών, και ότι οι γενετικές αναλύσεις έδειξαν πως δεν σχετίζονται με κανενός είδους ζωή στη Γη(!;) διαβάστε σχετικά: «Όλα αυτά είναι ανοησίες. Οι επιστήμονες απορρίπτουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς περί «εξωγήινων» σωμάτων« Με το παραπάνω βίντεο να κυριαρχεί στην ουφολογική πραγματικότητα, έρχεται η ανεξάρτητη ομάδα μελέτης UFO της NASA να μας παρουσιάσει τα ευρήματα της έρευνας που πραγματοποίησε η ίδια. Εκτός από απαντήσεις για τα διάφορα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (ΑΤΙΑ), θα δοθούν (ελπίζουμε) απαντήσεις και για τα υποτιθέμενα πτώματα εξωγήινων. Παρακολουθείστε live την ανακοίνωση της NASA: πηγή: https://www.space.com/nasa-uap-independent-study-team-results-livestream (νεώτερη ενημέρωση) Άνθρακες ο… εξωγήινος θησαυρός. Η επιτροπή ειδικών της NASA δεν εντόπισε την παρουσία UFO από άλλους κόσμους. Στο πόρισμα γίνεται λόγος για μη επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων διαστημοπλοίων. Ο Λευκός Οίκος, το Πεντάγωνο και η NASA αποφάσισαν πριν από ένα περίπου χρόνο να ξεκινήσει ένας σταδιακός αποχαρακτηρισμός εγγράφων, οπτικοακουστικού υλικού και άλλων στοιχείων που για περισσότερο από μισό αιώνα ήταν άκρως απόρρητα και αφορούσαν το διαχρονικά ιδιαίτερα δημοφιλές ζήτημα των άγνωστης ταυτότητας αντικειμένων ΑΤΙΑ ή «UFO» όπως είναι ευρύτερα γνωστά. Ο όρος UFO έχει αντικατασταθεί στην ορολογία της αμερικανικής κυβέρνησης από τον όρο UAP (Unidentified Aerial Phenomena, Άγνωστης Ταυτότητας Εναέρια Φαινόμενα). «Σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει λόγος να συμπεράνουμε ότι οι υπάρχουσες αναφορές για UAP έχουν εξωγήινη προέλευση. Ωστόσο, αν το αναγνωρίσουμε ως μια πιθανότητα, τότε αυτά τα αντικείμενα πρέπει να έχουν ταξιδέψει μέσω του ηλιακού μας συστήματος για να φτάσουν εδώ», διευκρινίζει η επιτροπή στην έκθεση με τίτλο: «UNIDENTIFIED ANOMALOUS PHENOMENA«. Στη συνέντευξη τύπου μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης ο διευθυντής της NASA, Μπιλ Νέλσον άρχισε αναφερόμενος στη θέαση από πιλότους αντικειμένων που δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ. Ωστόσο «τα περισσότερα από αυτά τα γεγονότα έχουν έκτοτε εξηγηθεί» και παραδέχτηκε ότι «ελάχιστα δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως γνωστά ανθρωπογενή ή φυσικά φαινόμενα».Εξήγησε ότι η διαστημική υπηρεσία «αναζητά σημάδια ζωής» τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Πρόσθεσε ότι τα UAP έχουν «παγκόσμια γοητεία» αλλά οι περισσότερες παρατηρήσεις έχουν «πολύ περιορισμένα δεδομένα», γεγονός που καθιστά πιο δύσκολη την εξαγωγή συμπερασμάτων. Ερωτηθείς πώς μπορεί η NASA να προσδιορίσει τι δεν είναι τα UAP, αν δεν γνωρίζει τι είναι, ο επικεφαλής του οργανισμού απάντησε: «Η NASA δεν βρήκε κανένα στοιχείο ότι τα UAP έχουν εξωγήινη προέλευση αλλά δεν γνωρίζουμε τι είναι τα UAP». «Θα ανακαλύψουμε και άλλον κατοικήσιμο πλανήτη στο σύμπαν» Εξέφρασε, επίσης, τη βεβαιότητά του ότι η NASA θα ανακαλύψει έναν άλλο κατοικήσιμο πλανήτη στο σύμπαν. Δήλωσε ότι πιστεύει ότι υπάρχει άλλη ζωή εκεί έξω, δεδομένου του τεράστιου αριθμού αστεριών και γαλαξιών που υπάρχει στο σύμπαν. Πιθανότατα υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής απάντηση που χρήζει ερμηνειών αφού κάποιες μορφές ζωής σε μικροβιακό ή άλλο απλό πάντως επίπεδο μπορεί να υπάρχουν και στο ηλιακό μας σύστημα όπως για παράδειγμα, στους υπόγειους ωκεανούς που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν σε παγωμένα φεγγάρια του Δία και του Κρόνου.Οι εμπειρογνώμονες διαπιστώνουν στο πόρισμα ότι η ανάλυση των δεδομένων για τα UAP παρεμποδίζεται από την έλλειψη πολλαπλών μετρήσεων και βασικών δεδομένων. Εμπόδιο στην συλλογή δεδομένων για τα φαινόμενα UAP αποτελούν οι «αρνητικές αντιλήψεις γύρω από την αναφορά των UAP» και οι επιστήμονες υπογραμμίζουν το ζωτικό ρόλο της συμμετοχής της NASA «στη μείωση του στίγματος». Η μελέτη συνιστά στη NASA να χρησιμοποιήσει τους πόρους ανοικτού κώδικα, την εκτεταμένη τεχνολογική εμπειρογνωμοσύνη της, τις τεχνικές ανάλυσης δεδομένων, τις εμπορικές και ομοσπονδιακές συνεργασίες για τη δημιουργία ενός καλύτερου και ισχυρού συνόλου δεδομένων για την κατανόηση των μελλοντικών φαινομένων. Επιπλέον, στην έκθεση γίνεται ειδική μνεία και στη συμμετοχή του κοινού ως «κρίσιμη πτυχή της κατανόησης των UAP», μέσω της αύξησης των προσπαθειών συλλογής δεδομένων με χρήση σύγχρονων τεχνικών crowdsourcing, από πολίτες- παρατηρητές σε όλο τον κόσμο. (νεώτερη ενημέρωση 15/9/2023) Τελικά είμαστε μόνοι στο Σύμπαν; Ο Σταμάτης Κριμιζής, ο Ιωάννης Δαγκλής και η Ανεζίνα Σολωμονίδου σχολιάζουν τις χθεσινές ανακοινώσεις της NASA για την επιτροπή επιστημόνων που θα ερευνήσει UAPs και την ύπαρξη ζωής εκτός του πλανήτη μας «Αν με ρωτάτε, πιστεύω ότι υπάρχει ζωή σε ένα σύμπαν τόσο τεράστιο, που μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ πόσο μεγάλο είναι, η προσωπική μου απάντηση είναι “ναι”». Αυτή ήταν η απάντηση του Μπιλ Νέλσον, του επικεφαλής της NASA, στη χθεσινή, πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου για την ύπαρξη ζωής έξω από τον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες της ομάδας του εκτιμούν την πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε έναν άλλο πλανήτη που μοιάζει με τη Γη σε «τουλάχιστον μία στο τρισεκατομμύριο».Πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά, πάντως, από τις χθεσινές ανακοινώσεις της διαστημικής αρχής των ΗΠΑ ήταν εκείνη του επικεφαλής της, Μπιλ Νέλσον, που δήλωσε ότι «θέλουμε να μετατοπίσουμε τη συζήτηση για τα UAP από το φανταστικό στην επιστήμη», που υποσχέθηκε μια ανοιχτή και διαφανή προσέγγιση από την επιτροπή που συστάθηκε για να ερευνήσει το ζήτημα της ύπαρξης εξωγήινης ζωής.Και αυτό, ασφαλώς, έχει να κάνει με τις χιλιάδες, ακραίες ή μη, εικασίες αλλά και θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αναπτυχθεί γύρω από το υπό εξέτασιν θέμα. Εικασίες και θεωρίες, βέβαια, που δεν τροφοδοτούν μόνον «ψεκασμένες» απόψεις, αλλά και την τέχνη σε κάθε της μορφή, καθώς και τη φιλοσοφία και την ηθική, που εξετάζουν το ζήτημα από όλες τις προοπτικές του: τη φανταστική, την υπαρξιακή, τη θεολογική, αλλά και την οπτική της γήινης… μοναξιάς στον αχανή κόσμο του Σύμπαντος και των γαλαξιών.Οι «κακές γλώσσες», ωστόσο, θεωρούν ότι η NASA την Πέμπτη δεν απάντησε, ουσιωδώς, σε τίποτα, κάτι που φαντάζει ακραίο, αν σκεφτεί κανείς ότι εντέλει οι επιστήμονες θα αντιμετωπίσουν το ζήτημα ανοιχτά και χωρίς προκαταλήψεις και… προλήψεις σχετικά με ό,τι οι άνθρωποι σκέφτονται –ή φοβούνται– για την ύπαρξη ζωής πέραν αυτής που γνωρίζουμε. Πιεστικά ερωτήματα και το «κρυφτό» με τον επικεφαλής της ομάδας Οι δημοσιογράφοι πιέζουν, πάντως, για να μάθουν αν μέχρι ώρας οι επιστήμονες της NASA αποκρύπτουν κάτι, προκειμένου να παραμείνουν καθησυχαστικοί. Ο Μπιλ Νέλσον ήταν κατηγορηματικός, φαινομενικά τουλάχιστον, λέγοντας απλώς: «Δείξτε μου τις αποδείξεις». Κι ίσως δεν έχει άδικο αν σκεφτεί κανείς πόσο έχουν μπερδευτεί η επιστημονική πραγματικότητα και τα υπαρξιακά ή και μεταφυσικά ερωτήματα του ανθρώπου.Εντύπωση προκάλεσε, δε, η αμερικανική διαστημική αρχή όταν αρνήθηκε, στην αρχή, να δώσει το όνομα του επικεφαλής της ανεξάρτητης ομάδας, καθώς, όπως ειπώθηκε, υπήρξαν φόβοι για απειλές προς τους επιστήμονες που απαρτίζουν μια τέτοια επιστημονική ομάδα, γεγονός που έχει ήδη σημειωθεί.Λίγες ώρες μετά, νέο δελτίο Τύπου της NASA ανέφερε ότι επικεφαλής των ειδικών που θα διερευνήσουν τα «Μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα» αναλαμβάνει ο Μαρκ ΜακΙνερνι, ο οποίος στο παρελθόν υπηρέτησε ως σύνδεσμος στο θέμα των UAPs μεταξύ της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας και του υπουργείου Αμυνας της χώρας, ενώ έχει επίσης συνεργαστεί με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας και το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ.Μάλιστα, η δρ Νίκι Φοξ, αναπληρώτρια διοικήτρια της διεύθυνσης επιστημονικών αποστολών της NASA, σε ανάρτησή της στο Χ δήλωσε: «Δεδομένου του ενδιαφέροντος, μοιράζομαι τον επιλεγμένο από τη NASA Μαρκ ΜακΙνερνι ως διευθυντή έρευνας UAP. Καθώς συνεχίζουμε να αφομοιώνουμε την έκθεση και τα ευρήματα της ομάδας έρευνας, σας παρακαλούμε να του συμπεριφέρεστε με σεβασμό σε αυτό τον καθοριστικό ρόλο για να μας βοηθήσετε να κατανοήσουμε καλύτερα επιστημονικά το UAP».Οπως μεταδίδει το Associated Press, στην 33 σελίδων έκθεση που παρουσιάστηκε, αναφέρθηκε εμφατικά ότι η αρνητική αντίληψη γύρω από τα UFOs αποτελεί εμπόδιο στη συλλογή δεδομένων. Ωστόσο, αξιωματούχοι είπαν ότι η εμπλοκή της NASA θα πρέπει να συμβάλει στη μείωση του στίγματος γύρω από τα UAPs.«Η μελέτη των μη αναγνωρισμένων ανώμαλων φαινομένων (UAP) παρουσιάζεται ως μοναδική επιστημονική ευκαιρία που απαιτεί μια αυστηρή, βασισμένη σε στοιχεία προσέγγιση. Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης θα απαιτήσει νέες και ισχυρές μεθόδους απόκτησης δεδομένων, προηγμένες τεχνικές ανάλυσης, ένα συστηματικό πλαίσιο αναφοράς και μείωση του στίγματος των αναφορών. Η NASA –με την εκτεταμένη τεχνογνωσία της σε αυτούς τους τομείς και την παγκόσμια φήμη για την επιστημονική ειλικρίνεια– είναι σε εξαιρετική θέση να συνεισφέρει στις μελέτες των UAPs εντός του ευρύτερου πλαισίου ολόκληρης της κυβέρνησης», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση. Η στιγματισμένη συζήτηση για την εξωγήινη ζωή Τι οδήγησε, όμως, τη NASA τώρα στη δημιουργία αυτής της επιστημονικής επιτροπής έρευνας και γιατί θεωρεί σημαντική τη διερεύνηση μυστήριων φαινομένων;«Η συζήτηση για τα UFOs, ειδικά την προηγούμενη δεκαετία, ήταν στιγματισμένη διότι υπήρχαν πολλές περιπτώσεις που άνθρωποι είχαν ισχυριστεί πως είδαν ιπτάμενους δίσκους στον ουρανό κι εντέλει επρόκειτο για αναλήθειες. Ετσι, τα περισσότερα αντικείμενα που είχαν ερευνηθεί τα προηγούμενα χρόνια ήταν οπτικές απάτες, δηλαδή επρόκειτο για μετεωρολογικά μπαλόνια και drones. Για τον λόγο αυτόν, η εξερεύνηση των αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων είχε παραγκωνισθεί σε μεγάλο βαθμό», εξηγεί στην «Κ» ο διακεκριμένος Ελληνας αστροφυσικός της NASA και ακαδημαϊκός, δρ Σταμάτης Κριμιζής. Σύμφωνα, πάντως, με τον Σταμάτη Κριμιζή, η συζήτηση άνοιξε ξανά τα τελευταία δύο χρόνια όταν το Κογκρέσο έδωσε οδηγία στο υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ να δημοσιοποιήσει μία σειρά από στοιχεία. Μέρος των στοιχείων αυτών αναφέρονταν και στα μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα, ωστόσο, όταν οι αρμόδιοι του υπουργείου Αμυνας ερωτήθηκαν για τα φαινόμενα αυτά, οι απαντήσεις τους ήταν τόσο ασαφείς, που έγινε κατανοητό και από το Κογκρέσο πως έπρεπε να δημιουργηθεί μία επιτροπή που να καταγράψει και να ερμηνεύσει τα συγκεκριμένα αντικείμενα. «Περισσότερες από 800 υποθέσεις» Οι New York Times, παράλληλα, αναφέρουν ότι αξιωματούχος του Πενταγώνου, που μίλησε στη συνάντηση, είπε ότι το υπουργείο Αμυνας εξέταζε περισσότερες από 800 υποθέσεις τα τελευταία 27 χρόνια, αλλά μόνο το 2-5% αυτών των περιστατικών θεωρούνται πραγματικά ανεξήγητα.Μία εξ αυτών είναι, απ’ ό,τι φαίνεται, και η εμφάνιση παράξενων αντικειμένων σχεδόν καθημερινά από το καλοκαίρι του 2014 έως τον Μάρτιο του 2015, στον ουρανό πάνω από την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. Οι πιλότοι του Πολεμικού Ναυτικού ανέφεραν στους ανωτέρους τους ότι τα αντικείμενα δεν είχαν ορατή μηχανή ή υπέρυθρη εξάτμιση, αλλά ότι μπορούσαν να φτάσουν τα 30.000 πόδια και υπερηχητικές ταχύτητες, όπως είχε γράψει το 2019 η νεοϋορκέζικη εφημερίδα. Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, στα τέλη του 2014, πιλότος ενός Super Hornet είχε σχεδόν συγκρουστεί με ένα από τα αντικείμενα. Ορισμένα από τα περιστατικά είχαν βιντεοσκοπηθεί, μεταξύ αυτών και ένα που τραβήχτηκε από την κάμερα ενός αεροπλάνου στις αρχές του 2015. Σε μια πρώιμη, τον περασμένο Μάιο, ανακοίνωση της επιτροπής, που εργάζεται εδώ και έναν χρόνο δίχως να έχει εξετάσει υψηλά διαβαθμισμένες αναφορές της NASA, ανέφερε ότι τα μέλη της πίεζαν την αμερικανική κυβέρνηση να συλλέξει καλύτερα δεδομένα για να προσπαθήσει να βρει απαντήσεις για ανεξήγητα γεγονότα που έχουν αιχμαλωτίσει τη φαντασία του κοινού. Τέλος στις θεωρίες συνωμοσίας «Είναι σαφές πως γίνεται μία μεθοδική προσπάθεια από την αμερικανική διαστημική αρχή να συγκεντρωθούν όλες οι πληροφορίες ώστε να μπορέσουν να ερμηνευτούν και να καταγραφούν κάποια φαινόμενα», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος, Ιωάννης Δαγκλής, σχολιάζοντας στην «Κ» τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η NASA. Ο ίδιος θεωρεί πως στόχος της NASA είναι να φύγει από τη «σφαίρα της συνωμοσιολογίας» που είχε μπει τα τελευταία χρόνια συζήτηση σχετικά με τα UFOs και να δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο επιστημονικής εξήγησης αυτών των φαινομένων.«Η έρευνα για ζωή πέρα από τη Γη εμπλέκει μέσα επιστήμες όπως η Αστρονομία, η Αστροφυσική, η Γεωλογία, η Χημεία, η Βιολογία και πολλές άλλες, μέσω των οποίων εμείς οι πλανητικοί επιστήμονες καθημερινά και με τη χρήση δεδομένων και εργαλείων βγάζουμε συμπεράσματα που μας βοηθούν σιγά σιγά να συμπληρώνουμε το τεράστιο παζλ που λέγεται κατανόηση του Σύμπαντος και της ζωής σε αυτό. Ετσι, σε αυτό που θα μπορούσε να συμβάλει η έκθεση της επιτροπής της NASA για τα UAPs και η εργασία που αναμένεται να γίνει στο μέλλον πάνω σε αυτή είναι να υπάρχει μια ξεκάθαρη και ταχύτερη απάντηση μπροστά σε μια πιθανή θέαση ή παρατήρηση ενός UAPs και να μην ξοδεύεται χρόνος σε συνωμοσίες, χρόνος που στερείται η επιστήμη και παίρνει μέρος από την αλήθεια και πραγματικότητα που χαρακτηρίζει την εξερεύνηση του διαστήματος», όπως λέει στην «Κ» η δρ Ανεζίνα Σολωμονίδου, πλανητική γεωλόγος, ειδική επιστήμονας του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος, συνεργάτις του Jet Propulsion Laboratory/NASA. Τι να περιμένουμε από την έρευνα της NASA; Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον Ιωάννη Δαγκλή, η καταγραφή αγνώστων αντικειμένων δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως μιλάμε για εξωγήινη ζωή. «Στην Αμερική ουσιαστικά τα αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα είναι τα μη καταγεγραμμένα αντικείμενα. Οπότε είναι προφανές πως αυτά δεν συνεπάγονται μόνο εξωγήινη ζωή».Τα στοιχεία δόθηκαν, πάντως, στη δημοσιότητα διότι η NASA πρόκειται για μία δημόσια υπηρεσία η οποία βάσει νόμου απαγορεύεται να διατηρεί μυστικές πληροφορίες σχετικά με την εύρεση κάποιου αντικειμένου. Οπότε το μόνο σίγουρο είναι πως τα επόμενα χρόνια η υπηρεσία θα δημοσιοποιήσει τα ευρήματά της σχετικά με τα μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμεναΣε αυτό πλαίσιο, ζητώντας από τον δρα Σταμάτη Κριμιζή τις προβλέψεις του για το τι να περιμένουμε τα επόμενα χρόνια, ο ίδιος απάντησε πως οι προβλέψεις χαρακτηρίζονται πάντα από μία αβεβαιότητα. «Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως ορισμένα φαινόμενα θα διαλευκανθούν τα επόμενα χρόνια και ορισμένα θα παραμείνουν στο σκοτάδι, καθώς δεν θα υπάρχουν επαρκή δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση, η δική μου πρόβλεψη είναι πως δεν θα βρεθεί κάτι που θα μας εκπλήξει».Αυτό ίσως εξηγείται, διότι, όπως λέει η Ανεζίνα Σολωμονίδου στην «Κ», «η επιστημονική έρευνα για την ανακάλυψη της ζωής πέρα από τη Γη εκτείνεται πολύ περισσότερο και αρκετά βαθύτερα από αυτό που προτείνει η επιτροπή αυτή και είναι πέρα από τον σκοπό της άλλωστε». Σύμφωνα με την ίδια, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη εκτόξευση διαστημικής αποστολής του European Space Agency, της διαστημικής υπηρεσίας της Ευρώπης που κράτος-μέλος είναι και η Ελλάδα, με προορισμό τα παγωμένα φεγγάρια του πλανήτη Δία, για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις για την πιθανότητα εμφάνισης και διατήρησης της ζωής.«Αυτή η αποστολή χρειάστηκε χρόνια να σχεδιαστεί και την ενδελεχή εργασία εκατοντάδων επιστημόνων και μηχανικών. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι “το διάστημα είναι δύσκολο” και η κατανόησή του μια φανταστική αλλά αργή διαδικασία», καταλήγει η Ανεζίνα Σολωμονίδου. https://www.kathimerini.gr/world/562619005/telika-eimaste-monoi-sto-sympan/

Πολύ σύντομα νέο πλήρωμα θα αναχωρήσει στο δρομολόγιο Baikonur-ISS! Σήμερα, οι σημαίες των χωρών που συμμετείχαν στην εκτόξευση κυμάτισαν μπροστά από το ξενοδοχείο Cosmonaut. Αυτή η παράδοση συμβολίζει την έναρξη του τελικού σταδίου της προετοιμασίας των αστροναυτών για επανδρωμένη εκτόξευση. Ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub ύψωσαν τη σημαία της χώρας μας, η Loral O'Hara και η Tracey Dyson - τη σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών, ο κοσμοναύτης Alexei Ovchinin - η σημαία του Καζακστάν. Μετά την τελετή, οι διπλοί Aleksey Ovchinin και Tracey Dyson πήγαν σε μια περιοδεία στο Baikonur, η ιστορία του οποίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ονόματα σπουδαίων ανθρώπων που ασχολούνται με την εξερεύνηση του διαστήματος. Διαβάστε περισσότερα για τις παραδόσεις πριν από την κυκλοφορία στο κανάλι μας στο τηλεγράφημα: Είπα "Πάμε"! https://t.me/cosmotours https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567929

Νέα του Μπαϊκονούρ! Σήμερα, οι ειδικοί της Roscosmos έχουν αρχίσει να ανεφοδιάζουν το Soyuz MS-24 με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια. Στη συνέχεια, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο θα επιστρέψει στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 254 για το τελικό στάδιο προετοιμασίας για εκτόξευση. Το κύριο πλήρωμα του Soyuz MS-24 είναι οι Oleg Kononenko, Nikolai Chub και Loral O'Hara. Οι σπουδαστές τους είναι ο Alexey Ovchinin και η Tracey Dyson. 🗓 Έναρξη — 15 Σεπτεμβρίου https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567928

Ένας απρόσμενος σύμμαχος της ανθρωπότητας στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Τη στιγμή που οι κυβερνήσεις, ισχυρίζονται ότι δαπανούν πακτωλό χρημάτων για να πραγματοποιήσουν τη περιβόητη πράσινη μετάβαση, ώστε να αντιμετωπίσουν τη Κλιματική Αλλαγή, σε κάποια σημεία του πλανήτη κρύβεται ένας ολιγαρκής, πραγματικός «φονιάς» του θερμοκηπίου.Στο ηφαιστειογενές νησί Βουλκάνο στη Σικελία και ακόμα περισσότερο στα Βραχώδη Όρη των ΗΠΑ, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα ένα μικρόβιο, έναν τύπο κυανοβακτηρίων, που καταβροχθίζει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) «εκπληκτικά γρήγορα».Σημειώνεται ότι τα κυανοβακτήρια αποτελούν ομάδα φωτοσυνθετικών προκαρυωτικών οργανισμών, που θεωρούνται ικανά σε οξυγονογενή ή οξυγονούχο φωτοσύνθεση.«Τα κυανοβακτήρια είναι ένας τύπος βακτηρίων που χρησιμοποιούν φωτοσύνθεση για να λάβουν ενέργεια, δεσμεύοντας άνθρακα κατά τη διαδικασία» εξηγεί ο Braden Tierney επιστήμονας δεδομένων που επικεντρώνεται στη μικροβιολογία στην Ιατρική Σχολή του Κορνέλ και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Περιγράφει τα κυανοβακτήρια ως «μικρούς αλχημιστές της φύσης», καθώς απορροφούν μεγάλες ποσότητες CO2 και μπορούν να το μετατρέψουν σε χρήσιμους πόρους, όπως καύσιμα ή βιοδιασπώμενα πλαστικά. Μια ζωτικής σημασίας έρευνα Ωστόσο, ο Tierney, είναι και εκτελεστικός διευθυντής του Two Frontiers Project, στο πλαίσιο του οποίο ανακαλύφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2022 στο νησί Βουλκάνο νέο στέλεχος που είναι «ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα κυανοβακτήρια… που έχουν αναφερθεί ποτέ» και είναι «υπερ-αποτελεσματικό στην κατανάλωση CO2 μέσω της φωτοσύνθεσης» σύμφωνα με τον ίδιο.Μαζί με μια ομάδα ερευνητών από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Κορνέλ στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Παλέρμο στη Σικελία και με τη βοήθεια της κοινότητας Βουλκάνο, ο Tierney απομόνωσε ένα μικρόβιο το οποίο κατάφερε να μετατρέψει το CO2 σε βιομάζα πιο γρήγορα από άλλα γνωστά κυανοβακτήρια. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας Seed Health, η οποία διόρισε τον Tierney ως σύμβουλο.Δεδομένου ότι πολλοί επιστήμονες και ηγέτες υποστηρίζουν ότι χρειάζονται νέες τεχνολογίες που μπορούν να συλλάβουν άνθρακα και να τον αποθηκεύσουν, οι επιστήμονες λένε τώρα ότι φύση θα μπορούσε να δώσει μια ισχυρή λύση.Τα μικρόβια παίζουν ζωτικό ρόλο στη δέσμευση του άνθρακα και στην επίδραση του κλίματος.Το νησί Βουλκάνο περιβάλλεται από υποβρύχιες υδροθερμικές πηγές, οι οποίες είναι πλούσιες σε CO2. Αυτές οι πηγές βρίσκονται σε ρηχά νερά, πράγμα που σημαίνει ότι εκτίθενται στο φως του ήλιου. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει το τέλειο περιβάλλον για την εξέλιξη των μικροβίων που χρησιμοποιούν το CO2 ως πηγή τροφής.«Τα πρώιμα δεδομένα έδειξαν ότι [αυτό το νέο στέλεχος] παρήγαγε 22% περισσότερη βιομάζα από τα άλλα πιο γρήγορα αναπτυσσόμενα στελέχη εκεί έξω», λέει ο Tierney. Καθώς γίνεται πιο πυκνό και βαρύ, το μικρόβιο βυθίζεται στο νερό, κάτι που το βοηθά να δεσμεύσει το CO2 που απορροφά, λέει ο επιστήμονας στο BBC που αναδεικνύει το θέμα.Μπορεί η δυνατότητα δέσμευσης άνθρακα των κυανοβακτηρίων να έχει μελετηθεί εκτενώς από τους επιστήμονες στο παρελθόν, αλλά αυτό που κάνει αυτή την ανακάλυψη «πραγματικά αξιοσημείωτη» είναι το γεγονός ότι το στέλεχος των κυανοβακτηρίων μπορεί να απορροφήσει CO2 με πολύ γρήγορο ρυθμό, λέει η μικροβιολόγος και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στο Ηνωμένο Βασίλειο Helen Onyeaka. «Ενώ τα μικρόβια που καταναλώνουν γρήγορα CO2 έχουν ερευνηθεί, ο ρυθμός απορρόφησης αυτού του συγκεκριμένου στελέχους φαίνεται απαράμιλλος», λέει. Μια «ζωντανή βάση δεδομένων» Μέσα στο 2023 ο Tierney και η ομάδα του ταξίδεψαν επίσης στα Βραχώδη Όρη στο Κολοράντο (ΗΠΑ) αναζητώντας περισσότερα μικρόβια που «καταβροχθίζουν» τον άνθρακα. Η περιοχή είναι «εστία δραστηριότητας για ανθρακούχες πηγές» και οι συγκεντρώσεις του διαλυμένου CO2 είναι έως και 1000 φορές υψηλότερες από τις ηφαιστειακές διαρροές της Σικελίας, σύμφωνα με τους ερευνητές.Ο Tierney λέει ότι απομόνωσαν στελέχη μικροβίων εδώ με «πολύ υψηλότερα επίπεδα CO2 από αυτά που είδαμε στην πραγματικότητα στη Σικελία».Στη συνέχεια, αυτό που κάνει η ομάδα του, είναι να δημιουργεί μια «ζωντανή βάση δεδομένων» η οποία θα είναι διαθέσιμη σε άλλους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, επιτρέποντάς τους να ζευγαρώσουν αλληλουχίες DNA με τα δείγματα βακτηρίων που βρίσκονται σε τράπεζα και έτσι να συνεχίσουν να μελετούν τα μικρόβια μετά τις αποστολές.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής θα απαιτήσει μεγάλης κλίμακας δέσμευση άνθρακα, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτευχθεί μέσω νέας τεχνολογίας ή μέσω της προστασίας και ενίσχυσης των υπαρχόντων φυσικών οικοσυστημάτων όπως τα δάση και οι υγρότοποι.Πέρυσι η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δήλωσε ότι η δέσμευση άνθρακα είναι απαραίτητη, επειδή ακόμη και οι μεγάλες περικοπές στις εκπομπές δεν θα είναι αρκετές για να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αν και ορισμένοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να προσφέρει στις κυβερνήσεις και τις βιομηχανίες δικαιολογίες για να αποφύγουν τις αυστηρές περικοπές εκπομπών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Μια λύση φτηνή Ο Tierney πιστεύει ότι πρέπει να αξιοποιηθούν τα μικρόβια για να «συνεργαστούν» με άλλες τεχνολογίες και φυσικά συστήματα για την απορρόφηση CO2 από την ατμόσφαιρα. Η χρήση μικροβίων, όπως τα κυανοβακτήρια και τα μικροφύκια, για σκόπιμη δέσμευση άνθρακα «μπορεί να είναι πολλά υποσχόμενη», λέει η Kira Schipper, ερευνήτρια στο Κέντρο Βιώσιμης Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Κατάρ.Αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τις συμβατικές καλλιέργειες, πράγμα που σημαίνει ότι δεσμεύουν περισσότερο άνθρακα στο ίδιο χρονικό πλαίσιο, προσθέτει. Ένα άλλο όφελος είναι ότι η βιομάζα που παράγεται από μικρόβια «μπορεί να καλλιεργηθεί σε μη καλλιεργήσιμη γη και σε θαλασσινό νερό, με αποτέλεσμα να μην ανταγωνίζεται την παραγωγή τροφίμων», λέει.Επίσης, η βιομάζα μπορεί να «καλλιεργηθεί» σε μεγάλες λίμνες ή βιοαντιδραστήρες και να χρησιμοποιηθεί για βιοκαύσιμα, λιπάσματα, συμπληρώματα πρωτεΐνης και ζωοτροφές. Η χρήση μικροβίων για τη δέσμευση άνθρακα είναι πιο οικονομική από την αξιοποίηση τεχνολογιών όπως η άμεση σύλληψη αέρα, λέει η Onyeaka.«Οι μικροβιακές διεργασίες έχουν γενικά χαμηλό λειτουργικό κόστος σε σύγκριση με τις τεχνολογικές παρεμβάσεις για τη δέσμευση άνθρακα, που συχνά μπορεί να είναι εντάσεως κεφαλαίου», λέει. Επίσης τα μικρόβια «μπορούν να αναπτυχθούν σε διαφορετικά περιβάλλοντα, από ανοιχτές λίμνες έως βιοαντιδραστήρες», προσθέτει. Οι δυσκολίες Ωστόσο, η Kira Schipper επισημαίνει ότι τεχνολογικοί περιορισμοί καθιστούν δύσκολη την κλιμάκωση αυτού του είδους των συστημάτων. «Οι βέλτιστες πρακτικές για την επιλογή κορυφαίων στελεχών, για την καλλιέργεια τους σε μεγάλη κλίμακα, συμπεριλαμβανομένης της μεγιστοποίησης της ποσότητας CO2 που απορροφάται και στη συνέχεια για τη συλλογή της βιομάζας, είναι πρόκληση και ποικίλλουν δραστικά μεταξύ των στελεχών και των τοποθεσιών».Πάντως, ορισμένες εταιρείες έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζουν συστήματα δέσμευσης CO2 χρησιμοποιώντας μικρόβια.Στις ΗΠΑ, η LanzaTech χρησιμοποιεί βακτήρια για να μετατρέψει το CO2 σε καύσιμα αεροσκαφών και χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα που κυμαίνονται από απορρυπαντικά πλυντηρίων ρούχων μέχρι αρώματα.Η βρετανική εταιρεία CyanoCapture χρησιμοποιεί κυανοβακτήρια για την παραγωγή βιολογικών ελαίων και βιομάζας.Άραγε, οι κυβερνήσεις; https://www.in.gr/2023/09/01/b-science/perivallon-b-science/enas-aprosmenos-symmaxos-tis-anthropotitas-sti-maxi-kata-tis-klimatikis-allagis/

Πώς ξεγέλασα την τεχνητή νοημοσύνη. Αν ρωτήσετε ένα chatbot τεχνητής νοημοσύνης «πόσο κάνει 2+2», σίγουρα θα λάβετε σωστή απάντηση και αυτή θα είναι «τέσσερα». Αν, όμως, η διατύπωση είναι πιο περίπλοκη, αν και σωστή, θα λάβεις άλλη απάντηση: 2+2= 4,010. Ας παρακολουθήσουμε τον διάλογο με το Bard της Google. – Ποιο είναι το αποτέλεσμα του 2+2, στρογγυλοποιημένο στα χιλιοστά; Η απάντηση είναι 4,010. Στρογγυλοποιώντας το 4 στα χιλιοστά, το ψηφίο του πρώτου δεκαδικού ψηφίου παραμένει το ίδιο, ενώ το ψηφίο του δεύτερου δεκαδικού ψηφίου αυξάνεται κατά 1. – Λάθος. 2+2, με όποια στρογγυλοποίηση κάνει Σωστά, 2+2 είναι 4. Δεν υπάρχει καμία στρογγυλοποίηση που να αλλάξει αυτό το αποτέλεσμα. Μπέρδεμα Υπάρχει, όμως, και η πονηριά, ή το αναλυτικό μυαλό, το οποίο μπορεί να μπερδέψει την τεχνητή νοημοσύνη. Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα με το ChatGBT της OpenΑΙ: – Τι ορίζει ο χάρακας στον χώρο; Ευθεία, επίπεδο ή όγκο; Ο χάρακας ορίζει μια ευθεία γραμμή στον χώρο. Είναι ένα εργαλείο με μία διάσταση που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της απόστασης μεταξύ δύο σημείων ή για τον σχεδιασμό ευθειών γραμμών. Επομένως, δεν ορίζει επίπεδο ή όγκο. – Κάνεις λάθος. Ενας χάρακας, όσο μικρός κι αν είναι, έχει μήκος, πλάτος και πάχος. Αρα ορίζει όγκο (χώρο). Εχετε δίκιο, και σας ζητώ συγγνώμη για την απάντησή μου […] Γεωμετρία Και τα δύο chatbot έκαναν κι άλλα λάθη ή έδωσαν ανακριβείς απαντήσεις σε ερωτήσεις γεωμετρίας και μαθηματικών. Οπως για παράδειγμα, στο πόσες γωνίες έχει ένα τρίγωνο ή πόσο κάνει 01+01 ή 10+10, διότι δεν έλαβαν υπόψη την περίπτωση ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνεται η πρόσθεση στο δυαδικό ή δεκαδικό σύστημα. Ωστόσο, από τα λάθη τους έμαθαν. Σπαζοκεφαλιά Να φύγουμε από τα μαθηματικά και να πάμε στις σπαζοκεφαλιές. – Αν ένα είναι 3, δύο είναι 3, τρία είναι 4, πέντε είναι 5, πόσο είναι το έξι; Αυτό που περιγράφετε φαίνεται να είναι ένας γρίφος ή ένα παζλ με βάση τα αριθμητικά πρότυπα […]. Συνεπώς, το έξι είναι 6 βάσει της λογικής που περιγράφετε. – Δεν το βρήκες. Ξανασκέψου.Η απάντηση για την ιστορία είναι 3, όσα δηλαδή τα γράμματα της λέξης «έξι». Αμφισβήτηση Και τώρα κάτι ακόμα πιο εύκολο. Μια απλή αναζήτηση στοιχείων για μια έρευνα ή μια έκθεση. Το τρικ είναι η αμφισβήτηση. – Πόσο έχουν περικόψει οι Ελληνες τις αγορές κρασιού λόγω ακρίβειας; Σύμφωνα με έρευνα της Nielsen, η κατανάλωση κρασιού στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 10% το πρώτο τρίμηνο του 2023 […] – Μπορείς να μου βρεις την αναφορά αυτή και το link, διότι εγώ δεν βρίσκω πουθενά την έρευνα της Nielsen να λέει ότι η μείωση κρασιού στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 10% στο πρώτο τρίμηνο. Μπορείς να με βοηθήσεις να βρω την αναφορά ή μήπως έχεις κάνει λάθος; – Λυπάμαι που δεν βρήκα την αναφορά που αναζητάς. Ισως η έρευνα που αναφέρθηκα να είναι παλιά ή να μην είναι διαθέσιμη στο κοινό. Θα μπορούσες να επικοινωνήσεις με τη Nielsen για να λάβεις περισσότερες πληροφορίες. – Αν είναι παλιά, τότε πώς αναφέρεται σε στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2023Εχεις δίκιο, η έρευνα είναι παλιά. Η έρευνα που αναφέρθηκα δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2022 και αναφέρεται στα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2022. Εκανα λάθος όταν είπα ότι αναφέρεται στα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2023. Λυπάμαι για το λάθος μου. – Τελικά είσαι σίγουρος ότι υπάρχει αυτή η μελέτη, αφού δεν μπορείς να τη βρεις;Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο. Εκανα λάθος όταν είπα ότι υπάρχει μελέτη της Nielsen που δείχνει ότι η κατανάλωση κρασιού στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 10% το πρώτο τρίμηνο του 2023. Δεν μπορώ να βρω καμία μελέτη που να υποστηρίζει αυτόν τον ισχυρισμό.Αυτά είναι μόνο μερικά και περιληπτικά από τις συζητήσεις μας με τα δύο μεγαλύτερα chatbot. Προφανώς, η τεχνητή νοημοσύνη έχει εξελιχθεί και αναπτύσσεται σε χρήσιμο εργαλείο. Ωστόσο, δεν είναι τόσο έξυπνη όσο θεωρείται, ούτε βρίσκεται ακόμα κοντά στην ανθρώπινη διανοητική λειτουργία.Για τους ανθρώπους που γνωρίζουν, υπάρχουν και πιο «κακές» ερωτήσεις, οι οποίες αποδομούν περισσότερο την τεχνητή νοημοσύνη. Δεν είναι μόνο θέμα προγραμματισμού και θέμα χρόνου, αλλά και ζήτημα αρχιτεκτονικής της μνήμης και της επεξεργασίας και ύπαρξης κατάλληλου υλικού για να «τρέχουν» αντίστοιχες με τον ανθρώπινο εγκέφαλο διαδικασίες. Πιθανώς, κάποτε να ανακαλυφθούν. https://www.in.gr/2023/09/01/b-science/technology/pos-ksegelasa-tin-texniti-noimosyni/

Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-24 εγκρίθηκε για ανεφοδιασμό. Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της τεχνικής διεύθυνσης, στην οποία ελήφθη η απόφαση να επιτραπεί ο ανεφοδιασμός του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24. Σήμερα, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos έχουν ξεκινήσει προγραμματισμένες εργασίες για τον ανεφοδιασμό του διαστημικού σκάφους με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών στο πρατήριο καυσίμων, το Soyuz MS-24 θα επιστρέψει στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής στο Site 254. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με επανδρωμένο διαστημόπλοιο έχει προγραμματιστεί για τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567923

Τα πληρώματα του Soyuz MS-24 ολοκλήρωσαν την «πρώτη τοποθέτηση» Το τελικό στάδιο προετοιμασίας των κύριων και εφεδρικών πληρωμάτων του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24 για την πτήση στο πλαίσιο του προγράμματος ISS Expedition 70/71 ξεκινά στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur. Μετά την εισαγωγική ενημέρωση, οι κοσμοναύτες δοκίμασαν τις στολές διάσωσης, τις δοκίμασαν για στεγανότητα και πήραν τις θέσεις τους στο διαστημόπλοιο για να ελέγξουν τον εξοπλισμό εξυπηρέτησης, να μελετήσουν το πρόγραμμα πτήσης, να εξοικειωθούν με την τεκμηρίωση επί του σκάφους και το φορτίο που παραδόθηκε στο ISS. Οι περαιτέρω δραστηριότητες των μελών της αποστολής στο τεχνικό συγκρότημα περιλαμβάνουν την ανάπτυξη δυναμικών λειτουργιών και τον έλεγχο της στοίβαξης με εξοπλισμό και υλικά. Το κύριο πλήρωμα του Soyuz MS-24 περιλαμβάνει τους Oleg Kononenko, Nikolai Chub και Loral O'Hara. Οι μαθητές τους είναι ο Alexey Ovchinin και η αστροναύτης Tracy Dyson. Η εκτόξευση του Soyuz MS-24 στον ISS έχει προγραμματιστεί για τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567921

Αυτές είναι οι πρώτες ιστορικές ανακαλύψεις του ινδικού ρόβερ στο νότιο πόλο της Σελήνης. Στη φωτογραφία το ινδικό ρόβερ κατά τη διάρκεια των δοκιμών του. πηγή φωτό (ISRO) Θείο, αλουμίνιο, σίδηρος, τιτάνιο και οξυγόνο ανάμεσα σε όσα εντόπισε ο ρομποτικός εξερευνητής.Ο ρομποτικός εξερευνητής της ινδικής αποστολής Chandrayaan-3 που βρίσκεται στο νότιο πόλο της Σελήνης πραγματοποίησε τις πρώτες του ανακαλύψεις στις έρευνες που πραγματοποιεί στο φυσικό μας δορυφόρο. Το ρόβερ ανίχνευσε θείο στο έδαφος του φεγγαριού, το οποίο σύμφωνα με ειδικούς θα μπορούσαν να αποκαλύψουν περισσότερα για την προέλευση της Σελήνης η οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία σχηματίστηκε από τα θραύσματα που εκτοξεύτηκαν όταν ένα διαστημικό σώμα με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Άρη έπεσε πάνω στη Γη.Το ρόβερ εντόπισε επίσης αλουμίνιο, ασβέστιο, σίδηρο, χρώμιο, τιτάνιο, μαγγάνιο, πυρίτιο και οξυγόνο αποδεικνύοντας ότι η φασαρία για τον ορυκτό πλούτο της Σελήνης έχει βάση και η κούρσα για την κατάκτηση της και την απόκτηση και εκμετάλλευση αυτών των πόρων θα ενταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Η ανακάλυψη είναι παράλληλα ιδιαίτερα σημαντική επειδή είναι οι πρώτες επιτόπιες ανακαλύψεις στο νότιο πόλο της Σελήνης αφού μέχρι σήμερα είχαμε στη διάθεση μας ευρήματα μόνο από τις παρατηρήσεις διαστημοπλοίων και δορυφόρων. Άλλωστε η σεληνάκατος και το ρόβερ της ινδικής αποστολής είναι τα πρώτα ανθρώπινα δημιουργήματα που πατούν το έδαφος του νότιου πόλου του φεγγαριού.Το ρόβερ μαζί με τη σεληνάκατο θα πραγματοποιήσουν διαφόρων ειδών έρευνες για χρονικό διάστημα δύο εβδομάδων με κύριο στόχο την ανεύρεση νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος της περιοχής που βρίσκονται. Έχει υποδειχθεί η ύπαρξη νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος του νότιου πόλου της Σελήνης και όλες οι μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες οργανώνουν επανδρωμένες και μη αποστολές εκεί.Η ανεύρεση και στη συνέχεια επιτυχής ανάκτηση και αξιοποίηση του παγωμένου νερού θα βοηθήσει τα μέγιστα στη δημιουργία βιώσιμων επανδρωμένων εγκαταστάσεων κάθε είδους στη Σελήνη. Από το παγωμένο νερό μπορεί να προκύψει πόσιμο νερό, οξυγόνο αλλά και καύσιμα για πυραύλους για τους κατοίκους της Σελήνης που δεν θα εξαρτώνται έτσι απόλυτα από τροφοδοσία προερχόμενη από τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1508624/aytes-einai-oi-protes-istorikes-anakalypseis-toy-indikoy-rover-sto-notio-polo-tis-selinis/

Ο εντυπωσιακός Γαλαξίας της Δίνης στο μικροσκόπιο του James Webb. Ο Γαλαξίας της Δίνης (whirlpool galaxy) είναι ένας από τους πιο διάσημους γαλαξίες αφού οι επιστήμονες μπορούν να τον παρατηρήσουν εύκολα ακόμη και με κιάλια. Αποτελεί μόνιμο στόχο παρατηρήσεων επειδή είναι σπειροειδής όπως ο δικός μας και οι αστρονόμοι θέλουν να μελετήσουν τα φαινόμενα του όπως τις αλληλεπιδράσεις του με άλλους γαλαξίες. Απέχει περίπου 23 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και έχει διάμετρο περίπου 40.000 έτη φωτός. Είναι επίσης ο λαμπρότερος γαλαξίας στο γαλαξιακό σμήνος στο οποίο ανήκει και οι μπλε περιοχές στις σπείρες του είναι περιοχές μαζικής γέννησης νέων άστρων.Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb στόχευσε με τα προηγμένα του όργανα τον Γαλαξία της Δίνης και κατέγραψε λεπτομερείς εικόνες στο υπέρυθρο του φάσματος. Οι εικόνες ανάμεσα στα άλλα δείχνουν το θερμό ιονισμένο αέριο να στροβιλίζεται γύρω από το κέντρο του γαλαξία. Δείχνουν επίσης νήματα ψυχρότερων αερίων στις σπείρες του γαλαξία.Οι νέες παρατηρήσεις όπως είναι ευνόητο θα φωτίσουν ακόμη περισσότερο τόσο τα φαινόμενα και τους μηχανισμούς του συγκεκριμένου γαλαξία όσο και των σπειροειδών γαλαξιών γενικότερα. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1508585/o-entyposiakos-galaxias-tis-dinis-sto-mikroskopio-toy-james-webb-vinteo/ – https://www.universetoday.com/162955/the-whirlpool-galaxy-seen-by-jwst/

Πως τα κλιματιστικά αυξάνουν (αντί να μειώνουν) τη θερμοκρασία στις πόλεις. Το φαινόμενο παραπέμπει στην κλασική ερώτηση θερμοδυναμικής: «Αν σε ένα κλειστό δωμάτιο ανοίξουμε την πόρτα του ψυγείου η θερμοκρασία του δωματίου θα αυξηθεί ή θα μειωθεί;» (απάντηση: θα αυξηθεί) Μήπως ο κλιματισμός κάνει τις πόλεις πιο ζεστές; Καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει πιο συχνούς και πιο έντονους καύσωνες, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των χωρών της ΕΕ, ίσως σκεφτήκατε να κάνετε το βήμα και να αγοράσετε κλιματιστικό.Και ενώ μπορεί να νομίζετε ότι δροσίζει τα πράγματα, στην πραγματικότητα κάνει ακριβώς το αντίθετο… Ζεσταίνει την ατμόσφαιρα. Ας μάθουμε γιατί.Στη Γαλλία, ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της χρήσης αιρ κοντίιον έχει γίνει θέμα συζήτησης τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα όταν η αριστερή βουλευτής Ματθίλντ Πανό ανέφερε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο France inter ότι «η θερμοκρασία μιας πόλης μπορεί να αυξηθεί έως και 2 βαθμούς Κελσίου λόγω της χρήσης κλιματιστικών». Αλλά από πού προκύπτει αυτός ο αριθμός; Προέρχεται από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2020 και βασίζεται σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο χρησιμοποιούνται κλιματιστικά σε όλα τα κτίρια μιας πόλης όπως το Παρίσι για τη διατήρηση της εσωτερικής θερμοκρασίας στους 23 βαθμους Κελσίου κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα. Οι αυξήσεις της θερμοκρασίας λόγω χρήσης αιρ κοντισιον «εξαρτώνται από την ώρα της ημέρας και τα χαρακτηριστικά του καύσωνα, κυρίως την έντασή του», σύμφωνα με τη μελέτη.Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τον θανατηφόρο καύσωνα του 2003 που σκότωσε περισσότερους από 14.000 ανθρώπους στη Γαλλία για να μοντελοποιήσουν τις προβλέψεις τους. Διαπίστωσαν ότι, μετά από «9 ημέρες ενός κύματος καύσωνα παρόμοιου με αυτό του 2003, η συστηματική χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα αύξανε τη θερμοκρασία του αέρα έως και 2,4°C».Πώς γίνεται αυτό1 Είναι επειδή τα κλιματιστικά λειτουργούν σαν αντλία θερμότητας, ψύχοντας ένα δωμάτιο και απελευθερώνοντας ζεστό αέρα έξω απο αυτοΤα κλιματιστικά καταναλώνουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από οποιαδήποτε άλλη συσκευή στο σπίτι. Καταναλώνουν το 10% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας και διαρρέουν επιβλαβή αέρια που θερμαίνουν τον πλανήτη στην ατμόσφαιρα.Η σχέση μεταξύ της χρήσης αιρ κοντίσιον και της αύξησης της θερμοκρασίας στις πόλεις έχει ήδη τεκμηριωθείΣύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2014 στο Journal of Geophysical Research: Atmospheres, η υπερβολική θερμότητα που παράγεται από κλιματιστικά μιας πόλης μπορεί να αυξήσει την εξωτερική θερμοκρασία κατά 1 έως 1,5 βαθμούς Κελσίου τη νύχτα.Και καθώς οι πόλεις είναι πιθανό να θερμανθούν περισσότερο ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της αυξημένης ανάπτυξης, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα απαιτήσουν περισσότερη ψύξη σε εσωτερικούς χώρους.Ενα κύμα καύσωνα που θα ήταν ένα γεγονός μια φορά στη δεκαετία το 1800 είναι τώρα αφενός πιο καυτό και αφετερου συμβαίνει σχεδόν τρεις φορές πιο συχνά, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της IPCCΤο 2019, το 20% των νοικοκυριών της ΕΕ διέθετε κλιματιστικά, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.Ο αριθμός των κλιματιστικών παγκοσμίως προβλέπεται να εκτιναχθεί από 1,6 δισεκατομμύρια μονάδες σήμερα σε 5,6 δισεκατομμύρια μονάδες μέχρι τα μέσα αυτού του αιώνα, σύμφωνα με έκθεση του 2019 που εκδόθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.Εάν δεν υπάρξει έλεχος, μέχρι το 2050 όλα τα κλιματιστικά στον κόσμο θα χρησιμοποιούν τόση ηλεκτρική ενέργεια όση η Κίνα για όλες τις δραστηριότητές της σήμερα.Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την μελέτη δίνουν πάντως άλλες επιλογές για να βοηθήσουν στην ψύξη των πόλεων, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας περισσότερων χώρων πρασίνου και καλύτερης μόνωσης κτιρίων. Ioannis Giagkinis – https://gr.euronews.com/2023/08/29/pos-t-klimatistika-afxanoun-ti-thermokrasia-stis-poleis

Στις 27 Αυγούστου, το πλήρωμα του Crew-7 έφτασε στο ISS, στο οποίο περιλαμβανόταν ο κοσμοναύτης Konstantin Borisov. Έχει ήδη αρχίσει να αναλαμβάνει τις επιχειρήσεις στο ρωσικό τμήμα του σταθμού από τον Andrei Fedyaev, ο οποίος ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Γη ως μέλος του πληρώματος Crew-6. Χθες, κοσμοναύτες και αστροναύτες παρουσίασαν το πλήρωμα που έφτασε στον εξοπλισμό του ρωσικού και αμερικανικού τμήματος του σταθμού και τους εκπαίδευσαν επίσης σε λειτουργικές αρμοδιότητες. Επιπλέον, συνέχισαν την εκφόρτωση του μεταφορικού πλοίου Progress MS-24 και τη διεξαγωγή διαστημικών πειραμάτων. Λεπτομέρειες υπάρχουν στην καθημερινή μας αναφορά από το ISS: https://www.roscosmos.ru/39674/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567917

Τα πληρώματα της Expedition ISS-70/71 έφτασαν στο Baikonur . Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα της αποστολής ISS-70/71 προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο Krainy στην πόλη Baikonur. Τους συνάντησαν οι επικεφαλής του Διαστημικού Κέντρου Yuzhny TsENKI, της κρατικής εταιρείας Roscosmos, της διοίκησης της πόλης του Μπαϊκονούρ και των επιχειρήσεων της διαστημικής βιομηχανίας. Μέσα σε δύο εβδομάδες, τα πληρώματα θα πρέπει να υποβληθούν σε ένα συγκρότημα εκπαίδευσης, μαθημάτων και οδηγιών, καθώς και ιατρικές εξετάσεις. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a με το διαστημόπλοιο Soyuz MS-24 στον ISS έχει προγραμματιστεί για τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567916

Σήμερα, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών, πραγματοποιήθηκε πανηγυρική τελετή αποχαιρετισμού για τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του ISS-70/71 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Μετά από ένα παραδοσιακό πρωινό με συναδέλφους, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες πήγαν στο στενό του Κέντρου για κοινές φωτογραφίες. Πριν πάρουν θέση στο λεωφορείο, απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων. Από το αεροδρόμιο Chkalovsky, τα πληρώματα πέταξαν στο Καζακστάν για να ολοκληρώσουν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας πριν από την εκτόξευση. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24 έχει προγραμματιστεί για τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. Το κύριο πλήρωμα του ISS-70/71 περιλαμβάνει τους κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Kononenko και Nikolai Chub, αστροναύτη της NASA Loral O'Hara. Το εφεδρικό πλήρωμα περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της Roscosmos Alexei Ovchinin και την αστροναύτη της NASA Tracy Dyson. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567915

Πώς εξελίσσεται η ινδική αποστολή Chandrayaan-3 στη Σελήνη; Πριν από μια εβδομάδα, η Ινδία έγινε η πρώτη χώρα που προσελήνωσε διαστημικό σκάφος κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης. Το σκάφος προσελήνωσης Vikram (Γενναιότητα) της αποστολής Chandrayaan-3, κουβαλούσε στην κοιλιά του το διαστημικό όχημα Pragyaan (Σοφία), το οποίο μερικές ώρες αργότερα βγήκε από το Vikram κάνοντας την πρώτη του βόλτα στο Φεγγάρι.Εκτός από τις εικόνες και τα βίντεο που έστειλε η αποστολή Chandrayaan-3, τι άλλο κατάφερε μέχρι τώρα; α) Μέτρησε την θερμοκρασία κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης για πρώτη φορά φορά μέχρι το βάθος των 10 εκατοστών κάτω από το έδαφος από έναν ανιχνευτή που βρίσκεται στο σκάφος προσεδάφισης Vikram: β) To διαστημικό ρόβερ Pragyaan έκανε τις πρώτες αναλύσεις του σεληνιακού εδάφους επιβεβαιώνοντας την παρουσία του στοιχείου θείου, όπως επίσης και την παρουσία αλουμινίου, ασβεστίου, σιδήρου, χρωμίου, τιτανίου, μαγγανίου, πυριτίου και οξυγόνου. Η ύπαρξη του θείου στο σεληνιακό έδαφος ήταν γνωστή από την δεκαετία του 1970 – από τα δείγματα των αποστολών Απόλλων και Luna. Όμως η επιτόπου ανάλυση του Pragyaan είναι ένα τεράστιο επίτευγμα: γ) Το διαστημικό ρόβερ Pragyaan (για τις δύο ημέρες μετά την προσελήνωση) είχε διανύσει απόσταση 8 μέτρων. Κινείται με με ταχύτητα 1 cm ανά δευτερόλεπτο και σε κάποια στγμή …. παραλίγο να πέσει μέσα σε έναν κρατήρα διαμέτρου τεσσάρων μέτρων: Αφού «είδε» τον επικίνδυνο σεληνιακό κρατήρα, το διαστημικό ρόβερ Pragyan επέστρεψε πίσω με ασφάλεια. πηγές: https://www.space.com/chandrayaan-3-moon-temperature-lunar-south-pole-first-time – https://www.bbc.com/news/world-asia-india-66654775?xtor=AL-72-%5Bpartner%5D-%5Bbbc.news.twitter%5D-%5Bheadline%5D-%5Bnews%5D-%5Bbizdev%5D-%5Bisapi%5D&at_link_id=59001AB6-4703-11EE-8A40-0B0DFE754D29&at_campaign_type=owned&at_campaign=Social_Flow&at_ptr_name=twitter&at_link_origin=BBCScienceNews&at_medium=social&at_bbc_team=editorial&at_format=link&at_link_type=web_lin

Με ελληνική συμμετοχή ο ευρωπαϊκός τελικός ρομποτικής για ρόβερ αποστολής στον Άρη. Στη φωτογραφία εικονίζεται το ελληνικό ρόβερ που θα πάρε μέρος στο διαγωνισμό. Η ελληνική ομάδα κατέκτησε στα προκριματικά την 7η θέση.Στα μέσα Σεπτεμβρίου, 25 ομάδες από 12 χώρες θα ταξιδέψουν στην Πολωνία για να αναμετρηθούν με τα διαστημικά τους οχήματα (rover), στον φετινό τελικό του European Rover Challenge. To European Rover Challenge (ERC) που διοργανώνεται από το 2014, αποτελεί έναν διαγωνισμό ρομποτικής και ταυτόχρονα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα τεχνολογικής ανάπτυξης κυρίως για GPS-denied περιβάλλοντα, με βασικό στόχο την διαστημική εξερεύνηση. Οι τελικοί του ERC 2023 θα διεξαχθούν από 15 ως 17 Σεπτεμβρίου 2023 στο μεγαλύτερο τεχνητό Mars Υard (προσομοίωση εδάφους του πλανήτη Άρη) στον κόσμο, το οποίο βρίσκεται στην πόλη Κιέλτσε της Πολωνίας, στο campus του Kielce University of Technology.Στον τελικό του ERC θα αναμετρηθούν 25 ομάδες φοιτητών και νέων ερευνητών από 12 χώρες οι οποίες θα παρουσιάσουν τα καινοτόμα σχέδια και τις δυνατότητες των rover τους, τα οποία θα διαγωνιστούν σε ένα προσομοιωμένο περιβάλλον του πλανήτη Άρη. Όπως συνέβη και την προηγούμενη χρονιά, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί με δύο τρόπους: on-site, στον διαμορφωμένο χώρο του Kielce University of Technology, αλλά και μέσω μίας διαμορφωμένης πλατφόρμας, στην οποία οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να συνδεθούν απομακρυσμένα από οπουδήποτε στον κόσμο. Με βάση τον σχεδιασμό του διαγωνισμού, οι συμμετέχοντες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις με απαιτήσεις παρόμοιες με εκείνες που θέτουν οι μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες. Όσοι θελήσουν να παρακολουθήσουν τον διαγωνισμό, θα έχουν την δυνατότητα να το κάνουν είτε με φυσική επίσκεψη στον χώρο είτε μέσω live streaming. Θα τους δοθεί επίσης η ευκαιρία να παρακολουθήσουν επιδείξεις rover, να αλληλοεπιδράσουν με προηγμένη ρομποτική τεχνολογία και ακόμη να χειριστούν ένα rover για να εκτελέσουν ενέργειες παρόμοιες με αυτές μιας πραγματικής αποστολής στον Άρη. Η ελληνική ομάδα Beyond Robotics στην 7η θέση του τελικού Ανάμεσα στους σημαντικούς συμμετέχοντες του ERC, θα βρίσκεται και η ελληνική ομάδα Beyond Robotics, η οποία προκρίθηκε στον τελικό του διαγωνισμού, κατακτώντας στα προκριματικά την 7η θέση, με 78,85 βαθμούς. Η Beyond Robotics θα αναμετρηθεί με τις καλύτερες ομάδες ρομποτικής στον κόσμο, μεταξύ των οποίων και οι πέντε κορυφαίες ομάδες κατά σειρά πρόκρισης: AGH Space Systems (Πολωνία) με 82,67 βαθμούς, STAR Dresden e.V. (Γερμανία) με 81,75 βαθμούς, Team DIANA (Ιταλία) με 80,75 βαθμούς, Frankfurt Robotics Science Team (Γερμανία) με 79,75 βαθμούς, και Project RED (Ιταλία) με 79,50 βαθμούς.Η διοργάνωση περιλαμβάνει επίσης μια εντυπωσιακή λίστα ομιλητών, με επαγγελματίες και ειδικούς από τον χώρο της διαστημικής βιομηχανίας και εκπροσώπους οργανισμών όπως η NASA και η ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία). Άλλωστε η διοργάνωση δεν αποτελεί μόνο διαγωνισμό, αλλά και ευκαιρία για δικτύωση και ανταλλαγή γνώσεων στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης και τεχνολογίας.Η διοργάνωση του ERC υποστηρίζεται από κορυφαίους οργανισμούς, υψηλού κύρους, όπως η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία και η Πολωνική Διαστημική Υπηρεσία. Το έργο του ERC χρηματοδοτείται εν μέρει από το πρόγραμμα “Κοινωνική Ευθύνη της Επιστήμης” του Υπουργείου Εκπαίδευσης και Επιστήμης της Πολωνίας, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της εκδήλωσης για την προώθηση της επιστημονικής ενασχόλησης στην εκπαίδευση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1507813/me-elliniki-symmetochi-o-eyropaikos-telikos-rompotikis-gia-rover-apostolis-ston-ari/