Δροσος Γεωργιος

Εντοπίστηκε έκρηξη κρυοηφαιστείου στον Πλούτωνα η οποία αποκαλύπτει τον υπόγειο ωκεανό του (βίντεο) πηγή φωτό NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute Πολύ σημαντική ανακάλυψη για τον παγωμένο πλανήτη νάνο.Ο Πλούτωνας ανακαλύφθηκε το 1930 και για ογδόντα χρόνια παρέμενε ένας σκοτεινός απόλυτα ψυχρός κόσμος για τον οποίο γνωρίζαμε ελάχιστα πράγματα. Το 2015 έφθασε στον Πλούτωνα το σκάφος της αποστολής New Horizons και αποκάλυψε ένα απρόσμενα ενδιαφέροντα και ενεργό γεωλογικά κόσμο.Έχουν αποκαλυφθεί πολλά εντυπωσιακά φαινόμενα που συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα, την επιφάνεια αλλά και το υπέδαφος του Πλούτωνα που πριν από μερικά χρόνια υποβιβάστηκε από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση από την κατηγορία των πλανητών σε αυτή των πλανητών νάνων προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις εντός και εκτός επιστημονικής κοινότητας.Με δημοσίευση της ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριντα παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που έκανε σε εικόνες και δεδομένα της αποστολής New Horizons και αναφέρει ότι εντόπισε τα ίχνη μιας τρομερής έκρηξης ενός υπερηφαιστείου που συνέβη πριν από μερικά εκατ. έτη σε μια περιοχή που σήμερα βρίσκεται κρατήρας Kiladze που έχει διάμετρο 44 χλμ.Σύμφωνα με τους ερευνητές έχουμε να κάνουμε με ένα κρυοηφαίστειο που εκτόξευσε παγωμένα υλικά και άπλωσε στη περιοχή μια κρύα λάβα. Το ενδιαφέρον σημείο της μελέτης είναι ότι ανάμεσα στην ύλη που βγήκε από τα… σωθικά του ηφαιστείου ήταν και νερό κάτι που αν ισχύει επιβεβαιώνει τις μελέτες που έχουν υποδείξει την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού στο υπέδαφος του Πλούτωνα γεγονός που αν με την σειρά του ισχύει τοποθετεί τον Πλούτωνα στους υδάτινους κόσμους του ηλιακού μας συστήματος και δυνητικά κόσμο υποψήφιο για την ύπαρξη ζωής έστω και σε μικροβιακή μορφή είτε στο παρελθόν είτε ακόμη και σήμερα. H ύπαρξη του ωκεανού μπορεί επίσης να εξηγήσει τις γεωλογικές διεργασίες στον Πλούτωνα και κυρίως την συνεχή αναδιαμόρφωση της επιφάνειας του. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1531219/entopistike-ekrixi-kryoifaisteioy-ston-ploytona-i-opoia-apokalyptei-ton-ypogeio-okeano-toy-vinteo/

Νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη υπόγειου ωκεανού στον Γανυμήδη (βίντεο) πηγή φωτό NASA Εντοπίστηκαν αμμωνιακά άλατα και οργανικές ύλες.Το διαστημικό σκάφος Juno της NASA που εξερευνά το σύστημα του Δία έχει πλησιάσει αρκετές φορές τον Γανυμήδη, το μεγαλύτερο δορυφόρο του Δία και του ηλιακού συστήματος μας, καταγράφοντας εικόνες και συλλέγοντας πολύτιμα δεδομένα που αποκαλύπτουν ένα ενεργό και σύνθετο γεωατμοσφαιρικά κόσμο στον οποίο όλα τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι διαθέτει ένα υπόγειο ωκεανό άρα βάζει υποψηφιότητα για την παρουσία ζωής.Ο Γανυμήδης με διάμετρο 5.268 χιλιόμετρα είναι μεγαλύτερος ακόμη και από τον πλανήτη Ερμή και τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα. Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο στις 7 Ιανουαρίου του 1610. Η επιφάνεια του Γανυμήδη είναι ένα μείγμα δύο διαφορετικών τύπων εδαφών. Το ένα είναι πολύ παλιό, με πολλούς κρατήρες και σκοτεινές περιοχές, και ένα νεώτερο με φωτεινές περιοχές σημαδεμένο με ένα εκτεταμένο τόξο ρηγμάτων και ραβδώσεων που έχουν τεκτονική προέλευση αν και οι λεπτομέρειες μας είναι ακόμη άγνωστες. Το σκούρο έδαφος, το οποίο περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο της επιφάνειας, περιέχει άργιλο και οργανικές ύλες.Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η NASA πολυμελής διεθνής ερευνητική ομάδα μελέτησε δεδομένα που έχει καταγράψει το Juno και διαπίστωσε ότι στην επιφάνεια του Γανυμήδη υπάρχουν αμμωνιακά άλατα και οργανικές ύλες.«Βρήκαμε τη μεγαλύτερη αφθονία αλάτων και οργανικών ουσιών τόσο σε σκοτεινές όσο και σε φωτεινές περιοχές της επιφάνειας του Γανυμήδη οι οποίες προστατεύονται από το μαγνητικό του πεδίο. Αυτό υποδηλώνει ότι βλέπουμε τα υπολείμματα νερού ενός ωκεανού που βρίσκεται σε μεγάλο βάθος, νερό που έφτασε στην επιφάνεια αυτού του παγωμένου κόσμου» αναφέρει ο Σκοτ Μπόλτον του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο που είναι ο επικεφαλής των ερευνών της αποστολής Juno. Τον Γανυμήδη θα εξερευνήσει και το σκάφος της αποστολής JUICE του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Το σκάφος εκτοξεύτηκε τον περασμένο Απρίλιο και αναμένεται να φτάσει στο Δία σε οκτώ χρόνια με στόχο να εξερευνήσει το γίγαντα αερίου του ηλιακού μας συστήματος καθώς και τα παγωμένα φεγγάρια του, Γανυμήδη, Καλλιστώ και Ευρώπη στα οποία έχει υποδειχθεί η ύπαρξη υπογείων ωκεανών και άρα είναι όλα κόσμοι με πιθανότητα να διαθέτουν ζωή έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1531576/nea-eyrimata-epivevaionoyn-tin-yparxi-ypogeioy-okeanoy-ston-ganymidi-vinteo/

Η ώρα του πρώτου συνεχίζεται! Η Ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία και η Ρωσική Ομοσπονδία Κοσμοναυτικής παρουσιάζουν ένα μεγάλο έργο στην Αρκτική - το πρώτο στρατοσφαιρικό άλμα στον κόσμο στον Βόρειο Πόλο. Η ρωσική ομάδα θα συνεχίσει την παράδοση στην εξερεύνηση των πολικών γεωγραφικών πλάτη και θα αποδείξει την ηγεσία της χώρας μας σημειώνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Το άλμα σε μεγάλο υψόμετρο θα γίνει τον Απρίλιο του 2024 από ύψος 10.000 μέτρων στη βάση του πάγου Barneo. Ο εξοπλισμός μεγάλου υψομέτρου αναπτύχθηκε στο NPP ZVEZDA. Ο εξοπλισμός θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά σε πραγματικές συνθήκες χαμηλών θερμοκρασιών και πίεσης. Το άλμα θα πραγματοποιηθεί από έμπειρους αλεξιπτωτιστές: πιλότο-κοσμοναύτη, Ήρωα της Ρωσίας Μιχαήλ Κορνιένκο και πιλότο-εκπαιδευτή, μέλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αλεξιπτωτιστών Alexander Lynnik, ο οποίος πήδηξε από ύψος 2.500 μέτρων στον Βόρειο Πόλο το 2013. Σκοπός της πτήσης του 2013 ήταν η κατασκευή του διεθνούς στρατοπέδου drifting Barneo. Σύμφωνα με το πλήρωμα του IL-76, αυτό ήταν ένα από τα πιο δύσκολα άλματα κατά τη διάρκεια του έργου. Ήδη τον Απρίλιο του επόμενου έτους, ο Barneo θα εξασφαλίσει την ασφάλεια και την εκκένωση των συμμετεχόντων στο άλμα ρεκόρ στον Βόρειο Πόλο. Διερευνάται το ενδεχόμενο αυτή τη φορά οι αλεξιπτωτιστές στη βάση του Μπάρνεο να συναντηθούν από τον Ρώσο κοσμοναύτη Σεργκέι Κουντ-Σβερτσκόφ. Το 2021, εργάστηκε σε ένα στρατόπεδο στην Ανταρκτική (Ανταρκτική αποστολή μετεωρίτη του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου Ural, που οργανώθηκε ως μέρος της RAE-67). https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568257

Εντοπίστηκε η χαμένη ήπειρος Argoland (βίντεο) πηγή φωτό Faculty of Geoscience Utrecht University Είναι βυθισμένη κάτω από τον Ινδικό Ωκεανό.Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου υποστηρίζει ότι εντόπισε στοιχεία για μια χαμένη ήπειρο που απομακρύνθηκε από την ξηρά μάζα που έγινε Αυστραλία πριν από 155 εκατομμύρια χρόνια. Η ήπειρος αυτή έχει λάβει την ονομασία Argoland και οι γεωλόγοι έχουν οδηγηθεί στην πεποίθηση ότι υπήρχε εξαιτίας της γεωμορφίας της Δυτικής Αυστραλίας και κάποιων ευρημάτων τα προηγούμενα χρόνια που υποδεικνύουν ότι υπήρχε εκεί κάποτε ένα μεγάλο κομμάτι γης που εξαφανίστηκε.Η ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι αυτό το κομμάτι γης είχε έκταση περίπου πέντε χιλιάδων χλμ. αφού αποκολλήθηκε ταξίδεψε προς τα βορειοδυτικά και τώρα είναι βυθισμένο τρεις χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του Ινδικού Ωκεανού. «Η κατάσταση στη Νοτιοανατολική Ασία είναι πολύ διαφορετική από μέρη όπως η Αφρική και η Νότια Αμερική, όπου μια ήπειρος χωρίστηκε σε δύο κομμάτια. Η Argoland διασπάστηκε σε πολλά διαφορετικά θραύσματα γεγονός που εμπόδισε την οπτική μας για το ταξίδι που έκανε αυτή η ήπειρος» λέει ο Έλντερτ Άντβοκάατ, καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια προσομοίωση με βάση τα υπάρχοντα γεωλογικά ευρήματα για την Argoland και διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο κομμάτι γης βυθισμένο κάτω από τον ωκεανό αλλά η Argoland διασπάστηκε σε πολλά μικρότερα κομμάτια τα οποία εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί που βυθίστηκαν. πηγή φωτό. Advokaat & van Hinsbergen / Gondwana Research Η ανακάλυψη φωτίζει μια κρίσιμη γεωλογική περίοδο της Γης όταν η τελευταία υπερήπειρος του πλανήτη, η Παγγαία, άρχισε να διασπάται πριν από 175 εκατ. έτη και από αυτή την διάσπαση προέκυψαν οι ήπειροι όπως εμείς τις γνωρίζουμε σήμερα. Εκτός των άλλων αυτή η νέα μελέτη μπορεί να φωτίσει διεργασίες όπως οι κινήσεις των τεκτονικών πλακών και ο σχηματισμός των βουνών φαινόμενα που είναι στενά συνδεδεμένα αλλά και διεργασίες όπως η εξέλιξη της βιοποικιλότητας και του κλίματος στον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530811/entopistike-i-chameni-ipeiros-argoland-vinteo/

Εκτοξεύτηκε ο εξερευνητής του σουπερνόβα που εξαπλώνεται στο γαλαξία μας (βίντεο) Δε Εικόνα του Νεφελώματος του Πέπλου. πηγή φωτό (NASA / ESA / Hubble / W. Blair / Leo Shatz) Η αποστολή θα φωτίσει τους μηχανισμούς των αστρικών εκρήξεων.Σε απόσταση περίπου 2,600 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου βρισκόταν ένα άστρο με μάζα 20 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Πριν από περίπου 20 χιλιάδες έτη το άστρο αυτό εξερράγη. Η έκρηξη σουπερνόβα δημιούργησε κρουστικά κύματα που αλληλεπιδρώντας με μεσοαστρικά αέρια και σκόνη σχημάτισαν ένα εντυπωσιακό νεφέλωμα το οποίο ονομάστηκε «Βρόχος του Κύκνου».Αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια ή ύλη του άστρου που εκτοξεύτηκε από την έκρηξη συνεχίζει να ταξιδεύει στο Διάστημα και το νεφέλωμα συνεχίζει να διαστέλλεται με ταχύτητα 1,5 εκατ. χλμ./ώρα έχοντας φτάσει σε έκταση τα 120 έτη φωτός. Για αυτόν τον λόγο το νεφέλωμα αυτό αποτελεί ένα από τους αγαπημένους στόχους των αστρονόμων αφού η μελέτη του φωτίζει τους μηχανισμούς ενός από τα πιο βίαια, εντυπωσιακά και κρίσιμα για την ύπαρξη και εξέλιξη του Σύμπαντος φαινόμενα. Στο Βρόχο του Κύκνου έχει εντοπιστεί μια περιοχή που θεωρείται από τους επιστήμονες ως ένα νεφέλωμα μέσα στο νεφέλωμα και εξαιτίας των χαρακτηριστικών του έχει λάβει την ονομασία Νεφέλωμα του Πέπλου.Εκτιμάται ότι το Νεφέλωμα του Πέπλου διαθέτει τις συνθήκες για να αποτελέσει μια περιοχή γέννησης νέων άστρων και για αυτό τον λόγο αποτελεί επίκεντρο της προσοχής στις παρατηρήσεις του Βρόχου του Κύκνου. Η NASA ανακοίνωσε ότι εκτόξευση με επιτυχία την αποστολή INFUSE η οποία θα μελετήσει τις αλληλεπιδράσεις της ενέργειας της έκρηξης στο γαλαξιακό περιβάλλον. «Οι εκρήξεις σουπερνόβα όπως αυτή που δημιούργησε το Βρόχος του Κύκνου έχουν τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο σχηματισμού των γαλαξιών» λέει ο Μπράιαν Φλέμινγκ από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπούλντερ, επικεφαλής της αποστολής.Τα όργανα της αποστολής θα συλλέξουν φως που εκπέμπει ο Βρόχος του Κύκνου σε μεγαλύτερα μήκη κύματος της υπεριώδους ακτινοβολία. Τα μέχρι σήμερα ευρήματα από τις παρατηρήσεις στο Βρόχο του Κύκνου δείχνουν ότι η σκόνη και τα αέρια της έκρηξης έχουν θερμοκρασία 50 χιλιάδες έως 300 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου και καθώς ταξιδεύουν στο Διάστημα συντρίβονται σε πολύ κρύο αέριο. Η μελέτη αυτής της διεργασίας και άλλων δεδομένων που θα συλλεχθούν θα βοηθήσουν τους ειδικούς να εντοπίσουν το πού βρίσκονται συγκεκριμένα στοιχεία κατά μήκος του νεφελώματος και τελικά να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν τους κύκλους ζωής των άστρων και των γαλαξιών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530733/ektoxeytike-o-exereynitis-toy-soypernova-poy-exaplonetai-sto-galaxia-mas-vinteo/

Τι είναι και τι χρησιμεύει το λευκό υδρογόνο; Στη Γαλλία δύο επιστήμονες που αναζητούσαν ορυκτά καύσιμα, ανακάλυψαν αυτό που περιγράφουν ίσως ως το μεγαλύτερο κοίτασμα λευκού υδρογόνου που έχει βρεθεί ποτέ. Το λευκό (ή φυσικό ή χρυσό) υδρογόνο είναι το μοριακό υδρογόνο που βρίσκεται στη φύση. Το όνομα λευκό υποδεικνύει τη φυσική προέλευσή του από τον φλοιό της Γης, όπου δημιουργείται μέσω γεωχημικών διεργασιών. Το διακρίνουμε από το πράσινο υδρογόνο, το οποίο παράγεται από την ηλεκτρόλυση του νερού, και από το γκρι, καφέ ή μαύρο υδρογόνο, τα οποία παράγονται εργαστηριακά από ορυκτές πηγές.Παρότι το υδρογόνο ως ενεργειακό μέσο δεν είναι κάτι νέο για την επιστήμη, το λευκό υδρογόνο είναι σχετικά καινούργιο. Η καύση του υδρογόνου παράγει νερό και καθόλου ρύπους, κάτι που το καθιστά μια φιλική στο περιβάλλον ενεργειακή λύση. Ωστόσο, έως πρότινος, οι επιστήμονες θεωρούσαν πως μαζικές ποσότητες υδρογόνου μπορούν να παραχθούν μόνο τεχνητά, σε εργαστήριο. Δύο επιστήμονες στη Γαλλία ανακάλυψαν ίσως το μεγαλύτερο κοίτασμα καθαρής πηγής ενέργειας που θα μπορούσε να αποδειχτεί σωτήρια στην προσπάθεια συγκράτησης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οι Ζακ Πιρονόν και Φιλίπ Ντε Ντονάτο, διευθυντές έρευνας στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας, ανακάλυψαν ένα κοίτασμα μεταξύ 6 εκατ. – 250 εκατομμυρίων μετρικών τόνων λευκού υδρογόνου – φυσικού αέριου υδρογόνου. «Προτείνουμε μια βαθιά γεώτρηση (βάθους έως 3.000 μέτρων) για να αποδείξουμε πως η συγκέντρωση υδρογόνου μεγαλώνει σε μεγαλύτερο βάθος. Αν όντως έτσι συμβαίνει, θα επιβεβαιώσουμε την παρουσία ενός ασυνήθιστα μεγάλου αποθέματος φυσικά παραγώμενου υδρογόνου, μεγαλύτερου από οποιοδήποτε έχει ανακαλυφθεί έως σήμερα, και θα μπορέσουμε να κάνουμε μια πρώτη ρεαλιστική εκτίμηση του μεγέθους του» εξηγούν οι δύο επιστήμονες. «Πολλοί εμπορικοί και θεσμικοί εταίροι, Γάλλοι και διεθνείς, ενδιαφέρονται να χρηματοδοτήσουν το έργο. Μένει να πείσουμε το γαλλικό κράτος για την αξία αυτής της πρωτοβουλίας, για να εξασφαλίσουμε τελικά τις απαραίτητες άδειες» σημειώνουν οι ίδιοι. «Αν με ρωτούσατε τέσσερα χρόνια πριν για το τι πίστευα για το φυσικό υδρογόνο, θα σας απαντούσα “α, δεν υπάρχει”», παραδέχεται ο Τζέφρι Έλις, γεωχημικός στο Γεωλογικό Ινστιτούτο Ηνωμένων Πολιτειών (USGS). «Το υδρογόνο βρίσκεται εκεί έξω, το ξέρουμε αυτό», λέει ο Έλις, παραδεχόμενος ωστόσο πως οι επιστήμονες δεν πίστευαν πως υπήρχε σε μεγάλες συγκεντρώσεις.Αποδεικνύεται πως ο Έλις, καθως και όσοι πίστευαν το ίδιο, έσφαλαν. Το 1987, τυχαία, ανακαλύφθηκε στο Μάλι ένα μεγάλο απόθεμα. Ωστόσο, σήμερα, η παραγωγή της χώρας της δυτικής Αφρικής δεν ξεπερνά τους 5 τόνους ετησίως – ποσότητα που ωχριά σε σύγκριση με την παγκόσμια παραγωγή γκρίζου υδρογόνου που εκτιμάται σε 80 εκατομμύρια τόνους ετησίως.Πλέον, η επιστημονική έρευνα έχει στρέψει κατά πολύ το ενδιαφέρον της στο λευκό υδρογόνο (που αποκαλείται και «φυσικό», «χρυσό» ή «γεωλογικό» υδρογόνο») καθώς θεωρείται το «ιερό δισκοπότηρο κατά της κλιματικής κρίσης που «θα συμβάλλει στην επιτάχυνση της διάσωσης του πλανήτη από τις επιπτώσεις της» σημειώνει ο γεωχημικός Βιάτσεσλαβ Ζγκόνικ. Καθαρό και φθηνό Το υδρογόνο παράγει νερό μόνο κατά την καύση του, γι’αυτό αποτελεί μια πολύ ελκυστική λύση ως δυνητική καθαρή ενέργεια για την αεροπλοΐα, τη ναυτιλία και τη χαλυβουργία, βιομηχανίες δηλαδή με τεράστιες ενεργειακές ανάγκες.Όμως, παρότι το υδρογόνο είναι το στοιχείο με τη μεγαλύτερη αφθονία στον πλανήτη, υπάρχει μόνο σε συνδυασμό με άλλα μόρια. Αυτή τη στιγμή, το εμπορικό υδρογόνο παράγεται με μια ενεργοβόρα διαδικασία που τροφοδοτείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από ορυκτά καύσιμα. Ωστόσο, το λευκό υδρογόνο δεν απαιτεί καμία από αυτές τις ενεργοβόρες διαδικασίες, γι’αυτό και προβάλλει ως η λύση του μέλλοντος. Επιπλέον, είναι και φθηνότερο καθώς η παραγωγή του εκτιμάται πως κοστίζει 1 δολάριο ανά κιλό – σε σύγκριση με τα 6 δολάρια ανά κιλό του πράσινου υδρογόνου. Αποθέματα λευκού υδρογόνου έχουν εντοπιστεί σε όλο τον κόσμο, κάποια τυχαία, άλλα μετά από σχετική αναζήτηση – σε ΗΠΑ, ανατολική Ευρώπη, Ρωσία, Αυστραλία, Ομάν, καθώς και σε Μάλι και Γαλλία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Έλις, ενδέχεται να υπάρχουν δεκάδες δισεκατομμύρια τόνοι λευκού υδρογόνου στον κόσμο – απείρως περισσότερα από τα 100 εκατομμύρια τόνων υδρογόνου που παράγονται σήμερα ετησίως, και από τα 500 εκατομμύρια τόνων που προβλέπεται να παράγονται ετησίως μέχρι το 2050, σύμφωνα με τον ίδιο. Πηγή: CNN – Business Insider https://www.kathimerini.gr/life/environment/562699228/leyko-ydrogono-ti-einai-kai-giati-theoreitai-iero-diskopotiro-gia-to-klima/

Χαλοουίν και Ημέρα Σκοτεινής Ύλης. Η φύση της σκοτεινής ύλης παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της σύγχρονης κοσμολογίας, παρά το γεγονός ότι τα αστρονομικά δεδομένα δείχνουν ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί ένα μεγάλο ποσοστό του περιεχομένου του σύμπαντος. Καθόλου τυχαία, ως Ημέρα της Σκοτεινής Ύλης έχει ορισθεί η τελευταία μέρα του Οκτωβρίου, όταν σε πολλές χώρες γιορτάζεται το «Χαλοουίν», κάτι σαν τις ελληνικές Απόκριες (αλλά προς το πιο τρομακτικό και μυστικιστικό…). Το ορθότερο θα ήταν η 31η Οκτωβρίου να είχε οριστεί ως ημέρα σκοτεινής ύλης και σκοτεινής ενέργειας, γιατί (σύμφωνα με τον Frank Wilczek), η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια έχουν παρόμοιο χαρακτήρα, οπότε η από κοινού παρουσίασή τους έχει λογική βάση. Αμφότερες αναφέρονται σε παρατηρούμενες αστρονομικές κινήσεις δίχως εμφανή αιτία. Θα ήταν ακριβέστερο, αν και λιγότερο εντυπωσιακό, να αναφερόμαστε σε «ανεξήγητες επιταχύνσεις» παρά σε «σκοτεινή ύλη» και «σκοτεινή ενέργεια». Ωστόσο, το μοτίβο των επιπλέον αυτών κινήσεων υποδηλώνει ότι οφείλονται σε βαρυτικές δυνάμεις που, κατά τα άλλα, ασκούνται από αόρατες πηγές. Για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τις διάφορες παρατηρήσεις χρειάζεται να εισαγάγουμε δυο διακριτές νέες πηγές. Εξ ορισμού, αυτές είναι η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Επιτρέψτε μου να τονίσω ότι ούτε η σκοτεινή ύλη ούτε η σκοτεινή ενέργεια είναι «σκοτεινές» με τη συνήθη έννοια του όρου. Αμφότερες έχουν, έως τώρα τουλάχιστον, αποδειχθεί αόρατες. Δεν έχουμε παρατηρήσει ούτε εκπομπή ούτε απόρρόφηση φωτός από τις περιοχές όπου υποτίθεται πως βρίσκεται το οτιδήποτε «σκοτεινό». Η σκοτεινή ύλη θα μπορούσε να συντίθεται από ένα καινούργιο είδος σωματιδίου, το οποίο παρήχθη κατά τη Μεγάλη Έκρηξη και αλληλεπιδρά ανεπαίσθητα με τη συνηθισμένη ύλη. Η σκοτεινή ενέργεια ίσως να είναι μια καθολική πυκνότητα του ίδιου του χώρου. Πρόκειται για τις δημοφιλέστερες ιδέες σχετικά με τη φύση τους μεταξύ των ερευνητών του τομέα. και ερμηνεύουν ένα μεγάλο εύρος των παρατηρήσεων με πειστικό τρόπο. Υπάρχουν και άλλες ιδέες που βρίσκουν υποστηρικτές, αλλά παραμένουν (σε ακόμη μεγαλύτερο) βαθμό εικασίες.Προς το παρόν η σημερινή μέρα έχει οριστεί μόνο ως η ημέρα της μυστηριώδους αόρατης σκοτεινής ύλης, η οποία αποτελεί το 26,8% του σύμπαντος (η συνηθισμένη ύλη αποτελεί το 4,9% του σύμπαντος και το υπόλοιπο 68,3% είναι η σκοτεινή ενέργεια). Ας σημειωθεί ότι η σκοτεινή ύλη συνεισφέρει κατά 84,5% στη συνολική ύλη του σύμπαντος.Λόγω της ημέρας, οι φυσικοί του πειράματος Belle ΙΙ μας υπενθυμίζουν μια σειρά από πρόσφατες εργασίες τους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επίλυση του μυστηρίου της σκοτεινής ύλης. Μεταξύ των πιο πρόσφατων δημοσιεύσεων του Belle II είναι: α) η αναζήτηση για το σωματίδιο Z’, ένα νέο υποθετικό μποζόνιο που χρησιμοποιείται στην διατύπωση πολλών θεωριών πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων: Search for a τ+τ− Resonance in e+e−→μ+μ−τ+τ− Events with the Belle II Experiment β) η αναζήτηση ενός σκοτεινού μποζονίου Higgs σε συνδυασμό με ένα σκοτεινό φωτόνιο: Search for a Dark Photon and an Invisible Dark Higgs Boson in μ+μ− and Missing Energy Final States with the Belle II Experiment γ) η αναζήτηση ενός μποζονίου άλφα που διασπάται προς ταυ: Search for Lepton-Flavor-Violating τ Decays to a Lepton and an Invisible Boson at Belle II και δ) η αναζήτηση ενός μακρόβιου σωματιδίου σε διασπάσεις του μεσονίου Β: Search for a long-lived spin-0 mediator in b→s transitions at the Belle II experiment Πέρα από την αστεία σύνδεση του Χαλοουίν με την Ημέρα Σκοτεινής Ύλη, είναι φανερό πως πάρα πολλοί φυσικοί (όχι μόνο του πειράμαμτος Belle II) αφιερώνουν πολλές εργατοώρες για να λύσoυν το μυστήριο της σκοτεινής ύλης. Μπορεί προς το παρόν τα διάφορα πειράματα να μην έχουν καταφέρει την ανίχνευση της σκοτεινής ύλης, όμως θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο επιτυχημένα. Και τούτο γιατί η μη ανίχνευση αποκλείει κάποιες από τις θεωρίες της σκοτεινής ύλης. Κι αυτό είναι πρόοδος. Αν έχετε χάσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας, κάθε δωμάτιο που ψάχνετε και δεν τα βρίσκετε, σας φέρνει πιο κοντά στο να βρείτε το δωμάτιο στο οποίο τα ξεχάσατε! πηγή: https://twitter.com/belle2collab/status/1719217598913708297

Το James Webb αποκαλύπτει τα «εσώψυχα» διάσημου νεφελώματος (βίντεο) Μια από τις νέες εικόνες του νεφελώματος του καβουριού από το James Webb. πηγή φωτό (NASA / ESA / CSA / Webb / STScI / Tea Temim, Princeton University) Νέα ενδιαφέροντα στοιχεία για το Νεφέλωμα του Καβουριού.Κινέζοι αστρονόμοι εντόπισαν το 1054 στον ουράνιο θόλο μια έντονη λάμψη που ήταν ορατή και στη διάρκεια της μέρας. Η λάμψη αυτή προερχόταν από τον αστερισμό του Ταύρου, η απόσταση της υπολογίστηκε σε περίπου 6,5 χιλιάδες έτη φωτός και ήταν η πρώτη κοσμική λάμψη που συνδέθηκε με έκρηξη σουπερνόβα, την έκρηξη δηλαδή που προκαλείται από την αυτοκαταστροφή ενός άστρου.Έπρεπε να περάσουν επτά αιώνες για να εντοπιστεί εκ νέου το σουπερνόβα και έκτοτε άρχισε να γίνεται αντικείμενο συχνής παρατήρησης από τους αστρονόμους. Το 1840 ο Βρετανός αστρονόμος και κατασκευαστής τηλεσκοπίων Ουίλιαμ Πάρσονς παρατήρησε το νεφέλωμα με ένα τηλεσκόπιο 36 ιντσών και μέσα από τον φακό του τηλεσκοπίου το σουπερνόβα έμοιαζε στον Πάρσονς με ένα νεφέλωμα που μοιάζει με καβούρι για αυτό και το ονόμασε έτσι. Η κωδική ονομασία της έκρηξης NGC 1952 και το νεφέλωμα που έχει σχηματιστεί έχει αυτή τη στιγμή έκταση περίπου έξι ετών φωτός αποτελώντας ένα από τους σταθερούς στόχους παρατηρήσεων των αστρονόμων για την ανίχνευση διαφόρων κοσμικών φαινομένων.Ερευνητική ομάδα έστρεψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το James Webb, για να καταγράψει νέες λεπτομερείς εικόνες του νεφελώματος και να αποκαλύψει άγνωστα στοιχεία για αυτό. Οι παρατηρήσεις του James Webb επέτρεψαν μια νέα καλύτερη χαρτογράφηση του νεφελώματος και την καλύτερη κατανόηση του τι συμβαίνει εκεί. Μια από τις νέες εικόνες του νεφελώματος του καβουριού από το James Webb. πηγή φωτό (NASA / ESA / CSA / Webb / STScI / Tea Temim, Princeton University) «Οι παρατηρήσεις του James Webb μας επιτρέπουν να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τη σύνθεση της ύλης που εκτοξεύτηκε από την έκρηξη, ιδιαίτερα την περιεκτικότητα σε σίδηρο και νικέλιο, κάτι που μπορεί να αποκαλύψει τον τύπο της έκρηξης που προκάλεσε το Νεφέλωμα του Καβουριού. Με την πρώτη ματιά το σχήμα του Νεφελώματος του Καβουριού είναι παρόμοιο με αυτό που αποτυπώνουν οι εικόνες Hubble και ειδικά αυτές που κατέγραψε το 2005» λέει ο Τι Τέμιμ, αστρονόμος το Πανεπιστήμιο Πρίνστον, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Στην υπέρυθρη παρατήρηση του James Webb η δομή που μοιάζει με ένα κλουβί χνουδωτών αέριων νημάτων εμφανίζεται με κόκκινο-πορτοκαλί χρώμα. Ωστόσο, στις κεντρικές περιοχές, οι εκπομπές από κόκκους σκόνης (κίτρινο-λευκό και πράσινο) χαρτογραφείται από για πρώτη φορά. Πρόσθετες πτυχές της εσωτερικής λειτουργίας του Νεφελώματος του Καβουριού γίνονται πιο εμφανείς και φαίνονται με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στο υπέρυθρο φως που μπορεί να συλλαμβάνει το James Webb. Πιο συγκεκριμένα το James Webb καταγράφει αυτό που είναι γνωστό ως ακτινοβολία σύγχροτρον: εκπομπή που παράγεται από φορτισμένα σωματίδια, όπως τα ηλεκτρόνια, που κινούνται γύρω από τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου με σχετικιστικές ταχύτητες. Η ακτινοβολία εμφανίζεται εδώ ως γαλακτώδες υλικό που μοιάζει με καπνό σε όλο το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού του Νεφελώματος του Καβουριού. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι προϊόν του πάλσαρ του νεφελώματος, ενός ταχέως περιστρεφόμενου αστέρα νετρονίων. Το ισχυρό μαγνητικό πεδίο του πάλσαρ επιταχύνει τα σωματίδια σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες και τα αναγκάζει να εκπέμπουν ακτινοβολία καθώς περιστρέφονται γύρω από τις γραμμές μαγνητικού πεδίου» αναφέρουν οι ερευνητές. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1531157/to-james-webb-apokalyptei-ta-esopsycha-diasimoy-nefelomatos-vinteo/

Μικρό διαστημόπλοιο (SSV) που αναπτύχθηκε από το MSTU με το όνομά του. Bauman, στο πλαίσιο των δοκιμών πτήσης, παρακολούθησαν με επιτυχία τις ηλιογεωφυσικές παραμέτρους του διαστήματος προς όφελος της Roshydromet. Το μικρό διαστημόπλοιο είναι εξοπλισμένο με ανιχνευτές γαλαξιακών κοσμικών ακτίνων GAMVEKI που αναπτύχθηκαν από κοινού από το MSTU και το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής που πήρε το όνομά του. Fedorov (IPG) Roshydromet. Αυτοί οι ανιχνευτές είναι ανάλογα του εξοπλισμού GALS, ο οποίος αποτελεί μέρος του φορτίου στόχου των μετεωρολογικών συσκευών Meteor-M και Elektro-L. Μικρά διαστημόπλοια ως μέρος του σχετικού συμπλέγματος φορτίου εκτοξεύτηκαν με επιτυχία από το κοσμοδρόμιο Vostochny τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους στο πλαίσιο του προγράμματος Roscosmos UniverSat. Το πρόγραμμα σας επιτρέπει να δημιουργήσετε γρήγορα πειραματικά μικρά διαστημόπλοια με τον πιο πρόσφατο μετεωρολογικό και γεωφυσικό εξοπλισμό στόχο και να πραγματοποιήσετε τις δοκιμές του στο διάστημα. Μετά από αυτό είναι δυνατό να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με τη δημιουργία ομάδων τέτοιων μικρών διαστημικών σκαφών ή/και την ενσωμάτωση πολλά υποσχόμενου εξοπλισμού που έχει λάβει τα προσόντα πτήσης. Λεπτομέρειες υπάρχουν στο υλικό στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39880/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568245

Αυτός ο Οκτώβριος ευχαρίστησε τους γήινους με πολλές συναρπαστικές όψεις στο διάστημα (στις 14 Οκτωβρίου έγραψα για μια μερική έκλειψη Ηλίου). Κι έτσι, μας χάρισε ένα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο: χθες, 28 Οκτωβρίου, σημειώθηκε μερική έκλειψη Σελήνης! Πανσέληνος για Γήινους Στο παρελθόν, ορισμένοι λαοί πίστευαν ότι το λαμπρό τέλος του σεληνιακού κύκλου του Οκτωβρίου, γνωστό στο βόρειο ημισφαίριο ως «Φεγγάρι του κυνηγού», παρείχε ιδανικό βραδινό φως για το κυνήγι θηραμάτων που τρέφονται με το καλοκαίρι. Παρεμπιπτόντως, η πανσέληνος του Σεπτεμβρίου είναι γνωστή ως η Σελήνη της Συγκομιδής. Στις μέρες μας, η πανσέληνος (και φυσικά οι εκλείψεις) είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τους λάτρεις της αστρονομίας να συγκεντρωθούν γύρω από ένα τηλεσκόπιο (ή να οπλιστούν με απλά κιάλια) και να «αγγίξουν» το διάστημα. Εκλειψη Και χθες έγινε μερική έκλειψη. Για το ήμισυ της επικράτειας του πλανήτη μας, το 6% του δίσκου του δορυφόρου μπλοκαρίστηκε μερικώς μέσα σε 1,5 ώρα. Το φαινόμενο μπορούσε να παρατηρηθεί από τις 22:36 έως τις 23:53 ώρα Μόσχας σε Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Ανταρκτική και Ωκεανία. Μερικοί κάτοικοι της Βόρειας και Νότιας Αμερικής μπορούσαν επίσης να το δουν. Πανσέληνος για τους «κατοίκους» του ISS Εδώ στο διάστημα κοιτάμε τακτικά τη Σελήνη και σε κάποιο βαθμό μετράμε το πέρασμα του χρόνου με πανσέληνους. Επιπλέον, δεν υπάρχουν σύννεφα μεταξύ μας, ο δορυφόρος της Γης είναι πάντα στον ορίζοντα. Δεν εστιάζουμε στα ημερολόγια, αλλά στα φυσικά φαινόμενα, όπως και οι πρόγονοί μας! Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το παράθυρο του GA MLM στις 23:40 ώρα Μόσχας (βόρειο τμήμα της Μογγολίας), εστιακή απόσταση φακού 1200 mm. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568248

Ανακατασκευή της ηφαιστειακής έκρηξης του Κολούμπου χρησιμοποιώντας τρισδιάστατα σεισμικά προφίλ. Την ιστορική υποθαλάσσια έκρηξη του ηφαιστείου Κολούμπου στο Αιγαίο, που συνέβη το 1650 προκαλώντας ένα καταστροφικό τσουνάμι, ανακατασκεύασαν ερευνητές του γερμανικού ινστιτούτου GEOMAR σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Η τρισδιάστατη απεικόνιση έδωσε νέα στοιχεία για το συμβάν και ανοίγει νέους δρόμους για την παρακολούθηση των ηφαιστειακών εκρήξεων.Η ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής του Γιενς Κάρστενς από το Κέντρο Ωκεάνιων Ερευνών GEOMAR Helmholtz του Κιέλου, εξερεύνησε τον υποθαλάσσιο κρατήρα του Κολούμπου με μηχανήματα σύγχρονης τεχνολογίας απεικόνισης και ανακατασκεύασαν τα ιστορικά γεγονότα χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά τρισδιάστατα σεισμικά προφίλ. Τα συμπεράσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «Nature Communications» [Cascading events during the 1650 tsunamigenic eruption of Kolumbo volcano].Η έκρηξη ήταν ορατή στη Σαντορίνη για αρκετές εβδομάδες. Τον Σεπτέμβριο του 1650 οι άνθρωποι ανέφεραν ότι το χρώμα του νερού είχε αλλάξει και το νερό έβραζε. Περίπου επτά χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σαντορίνης ένα υποθαλάσσιο ηφαίστειο είχε αναδυθεί από τη θάλασσα και άρχισε να εκτοξεύει πυρακτωμένους βράχους. Σύννεφα καπνού σκοτείνιαζαν τον ουρανό και μπορούσαν να παρατηρηθούν φωτιές και αστραπές. Στη συνέχεια, το νερό υποχώρησε ξαφνικά για να ορμήσει προς την ακτογραμμή λίγα λεπτά αργότερα «χτυπώντας» την με κύματα ύψους έως και 20 μέτρων. Ένας τεράστιος κρότος ακούστηκε σε απόσταση άνω των 100 χιλιομέτρων, ελαφρόπετρα και τέφρα έπεσαν στα γύρω νησιά και ένα θανατηφόρο σύννεφο δηλητηριωδών αερίων στοίχισε τη ζωή σε αρκετούς ανθρώπους στη Σαντορίνη.Οι λεπτομέρειες της ιστορικής έκρηξης συγκεντρώθηκαν και δημοσιεύθηκαν από έναν Γάλλο ηφαιστειολόγο του 19ου αιώνα, ενώ υπάρχουν και ιστορικές περιγραφές από τους κατοίκους του νησιού. Πώς όμως προέκυψαν αυτά τα καταστροφικά γεγονότα;Για να δώσει απαντήσεις, η ερευνητική ομάδα μελέτησε τον ηφαιστειακό κρατήρα του Κολούμπου με ειδικά μηχανήματα θαλάσσιας τεχνολογίας. «Θέλαμε να καταλάβουμε πώς προέκυψε το τσουνάμι εκείνη την εποχή και γιατί το ηφαίστειο εξερράγη τόσο βίαια», σημειώνει ο Γιενς Κάρστενς.Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τρισδιάστατες σεισμικές μεθόδους για να δημιουργήσει μια 3D εικόνα του κρατήρα, το ρηχότερο τμήμα του οποίου βρίσκεται 18 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού.Η τρισδιάστατη σεισμική απεικόνιση είναι μια γεωφυσική τεχνική που εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι τα ηχητικά κύματα ανακλώνται μερικώς στα όρια των στρωμάτων. Αυτό καθιστά δυνατή τη δημιουργία προφίλ διατομής των γεωλογικών δομών κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Σε αντίθεση με τα δισδιάστατα σεισμικά ανάκλασης, τα 3D θαλάσσια σεισμικά ανάκλασης χρησιμοποιούν πολλαπλά καλώδια μέτρησης (δέκτες) που ρυμουλκούνται παράλληλα πίσω από το ερευνητικό σκάφος. Το αποτέλεσμα είναι μια τρισδιάστατη εικόνα, γνωστή ως σεισμικός όγκος, η οποία μας επιτρέπει να κοιτάξουμε κάτω από τον πυθμένα και να αναλύσουμε λεπτομερώς τη γεωλογία της περιοχής.Η τρισδιάστατη απεικόνιση κατά τη συγκεκριμένη έρευνα κατέδειξε ότι ο κρατήρας είχε διάμετρο δυόμιση χιλιομέτρων και βάθος 500 μέτρων, γεγονός που υποδηλώνει μια πραγματικά μαζική έκρηξη, ενώ τα σεισμικά προφίλ αποκάλυψαν επίσης ότι η μία πλευρά του κώνου είχε παραμορφωθεί σοβαρά.Στη συνέχεια οι ερευνητές αποφάσισαν να συγκρίνουν τους διάφορους μηχανισμούς που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει το τσουνάμι με τις ιστορικές μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια του ΕΚΠΑ και μία από τους συγγραφείς της μελέτης, Εύη Νομικού, διαπιστώθηκε ότι «μόνο ο συνδυασμός μιας κατολίσθησης ακολουθούμενης από μια ηφαιστειακή έκρηξη θα μπορούσε να εξηγήσει το τσουνάμι». «Η έκρηξη απο μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει τη δημιουργία του τσουνάμι. Ωστόσω, όταν η κατολίσθηση συμπεριλήφθηκε στις προσομοιώσεις, τα δεδομένα συμφωνούσαν με τις ιστορικές παρατηρήσεις», προσθέτει η ίδια.Η μελέτη παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την ανάπτυξη προγραμμάτων παρακολούθησης της ενεργού υποθαλάσσιας ηφαιστειακής δραστηριότητας, όπως το πρόγραμμα «Santory», με επικεφαλής την κ. Νομικού.«Ελπίζουμε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τα αποτελέσματά μας για την ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων για την παρακολούθηση των ηφαιστειακών αναταραχών. Το όνειρό μας είναι να δημιουργήσουμε ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, συλλέγοντας δεδομένα σε πραγματικό χρόνο. Τώρα έχουμε τοποθετήσει καινοτόμους υποθαλάσσιους αισθητήρες στο ενεργό υδροθερμικό πεδίο του Κολούμπου και τα δεδομένα συλλέγονται κάθε έξι μήνες», επισημαίνει η κ. Νομικού. https://www.amna.gr/home/article/771750/Epistimones-anakataskeuazoun-tin-istoriki-ifaisteiaki-ekrixi-tou-Koloumpou-chrisimopoiontas-trisdiastata-seismika-profil

Τα περιστέρια επιλύουν προβλήματα όπως η τεχνητή νοημοσύνη. «Μπορεί να χουν ένα πολύ μικρό εγκέφαλο σε μέγεθος, αλλά σίγουρα είναι πολύ αποτελεσματικός όσον αφορά την ικανότητα μάθησης» Τα περιστέρια αποδεικνύονται θαυμάσιοι ταξινομητές σύνθετων οπτικών ερεθισμάτων – λύνουν προβλήματα με τον τρόπο τηςτεχνητής νοημοσύνης! Ο Brandon Turner, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, ανακάλυψε ότι οι μέθοδοι εκμάθησης των περιστεριών είναι παράξενα παρόμοιες με τις σύγχρονες τεχνικές τεχνητής νοημοσύνης [The pigeon as a machine: Complex category structures can be acquired by a simple associative model]. Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι ο τρόπος με τον οποίο τα περιστέρια λύνουν προβλήματα δεν διαφέρει από την τεχνητή νοημοσύνη.Τα περιστέρια, που συχνά παραβλέπονται ως ενοχλητικά πτηνά, είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά ευφυή ζώα που μπορούν να θυμούνται πρόσωπα, να βλέπουν τον κόσμο με έντονα χρώματα, να πλοηγούν σε πολύπλοκες διαδρομές, να μεταφέρουν ειδήσεις, ακόμη και να σώζουν ζωές.Κατά τη διάρκεια της μελέτης, δόθηκε σε 24 περιστέρια μια ποικιλία από οπτικές εργασίες, μερικές από τις οποίες έμαθαν να κατηγοριοποιούν μέσα σε λίγες μέρες και άλλες μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οι ερευνητές βρήκαν ενδείξεις ότι ο μηχανισμός που χρησιμοποιούσαν τα περιστέρια για να κάνουν σωστές επιλογές είναι παρόμοιος με την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιούν τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης για να κάνουν τις σωστές προβλέψεις.«Η συμπεριφορά των περιστεριών υποδηλώνει ότι η φύση έχει δημιουργήσει έναν αλγόριθμο που είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός στην εκμάθηση πολύ απαιτητικών εργασιών. Όχι απαραίτητα με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά με μεγάλη συνέπεια», δήλωσε ο Eντουαρντ Γουάσερμαν, συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής πειραματικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Στα περιστέρια εμφανίστηκαν μπροστά σε μια οθόνη διάφορα ερεθίσματα, όπως γραμμές διαφορετικού πλάτους, τοποθέτησης και προσανατολισμού, καθώς και τεμαχισμένοι και ομόκεντροι δακτύλιοι. Κάθε πουλί έπρεπε να ραμφίσει ένα κουμπί δεξιά ή αριστερά για να αποφασίσει σε ποια κατηγορία ανήκαν. Αν το έκαναν σωστά, έπαιρναν τροφή- αν το έκαναν λάθος, δεν είχε σνακ.«Τα περιστέρια δεν χρειάζονται κάποιο κανόνα», δήλωσε ο Μπράντον Τέρνερ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Αντίθετα, μαθαίνουν μέσω της δοκιμής και του λάθους. Για παράδειγμα, όταν τους δόθηκε μια οπτική εικόνα, ας πούμε της «κατηγορίας Α», οτιδήποτε έμοιαζε κοντά σε αυτήν, το κατέταξαν σωστά στην «κατηγορία Α», αξιοποιώντας την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν ομοιότητες.Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, τα περιστέρια βελτίωσαν την ικανότητά τους να κάνουν σωστές επιλογές από 55% έως 95% του χρόνου, όταν επρόκειτο για κάποιες από τις απλούστερες εργασίες. Όταν τους παρουσιάστηκε μια πιο σύνθετη πρόκληση, η ακρίβειά τους αυξήθηκε από 55% σε 68%.Σε ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης, ο κύριος στόχος είναι η αναγνώριση μοτίβων και η λήψη αποφάσεων. Τα περιστέρια, όπως δείχνουν οι έρευνες, μπορούν να κάνουν το ίδιο. Μαθαίνοντας από τις συνέπειες, όταν δεν τους δίνεται ένα σφαιρίδιο τροφής, τα περιστέρια έχουν μια αξιοσημείωτη ικανότητα να διορθώνουν τα λάθη τους. Η λειτουργία της ομοιότητας είναι επίσης εύκαιρη στα περιστέρια, χρησιμοποιώντας την ικανότητά τους να εντοπίζουν ομοιότητες μεταξύ δύο αντικειμένων.«Μόνο με αυτούς τους δύο μηχανισμούς, μπορείτε να ορίσετε ένα νευρωνικό δίκτυο ή μια τεχνητή ευφυή μηχανή για να λύσετε βασικά προβλήματα κατηγοριοποίησης, δήλωσε ο Tέρνερ. «Επομένως είναι λογικό ότι οι μηχανισμοί που υπάρχουν στην τεχνητή νοημοσύνη υπάρχουν και στο περιστέρια».Οι ερευνητές στοχεύουν τώρα να συνεργαστούν με επιστήμονες που μελετούν τα περιστέρια και τον εγκέφαλό τους. Ελπίζουν ότι τα ευρήματα αυτά μπορούν να έχουν πρακτικές εφαρμογές για την καλύτερη κατανόηση των ανθρώπινων εγκεφαλικών βλαβών.«Ίσως μπορέσουμε να αποκτήσουμε περαιτέρω εικόνα για το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο αυτού του μικρού πουλιού», δήλωσε ο Γουάσερμαν. «Μπορεί να χουν ένα πολύ μικρό εγκέφαλο σε μέγεθος, αλλά σίγουρα είναι πολύ αποτελεσματικός όσον αφορά την ικανότητα μάθησης». Κανένα περιστέρι δεν έπαθε κακό κατά τη διάρκεια της μελέτης. https://www.huffingtonpost.gr/entry/anatreptike-ereena-ta-peristeria-epileoen-provlemata-opos-e-technete-noemosene_gr_653a317ce4b0783c4b9ff528 – https://www.theguardian.com/environment/2023/oct/26/pigeons-smart-ai-learning

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά υπέρυθρο σέλας στον Ουρανό. Μία εικόνα του υπέρυθρου σέλαος του Ουρανού.πηγή φωτό. (NASA/ESA/M. Showalter (SETI Institute)) Το εντυπωσιακό φαινόμενο ρίχνει φως σε ατμοσφαιρικές και μαγνητικές διεργασίες του αέριου πλανήτη.Αστρονόμοι που μελέτησαν δεδομένα από το μεγάλο τηλεσκόπιο Keck II στο Mauna Kea στη Χαβάη παρατήρησαν με επιτυχία το υπέρυθρο σέλας του Ουρανού για πρώτη φορά. Όπως τα σέλας στη Γη έτσι και αυτά στον Ουρανό προκαλούνται όταν τα φορτισμένα σωματίδια που οδηγούν τον ηλιακό άνεμο αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη και διοχετεύονται κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου προς τους μαγνητικούς πόλους. Καθώς εισέρχονται στην ατμόσφαιρα του Ουρανού, τα φορτισμένα σωματίδια συγκρούονται με μόρια της ατμόσφαιρας του πλανήτη, προκαλώντας τη λάμψη αυτών των μορίων.Στη Γη, το σέλας προέρχεται από συγκρούσεις με άτομα οξυγόνου και αζώτου λαμβάνοντας αποχρώσεις κυρίως κόκκινο, πράσινο και μπλε. Στον Ουρανό, ωστόσο, τα κυρίαρχα ατμοσφαιρικά αέρια είναι το υδρογόνο και το ήλιο σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από ό,τι στη Γη. Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η λάμψη του σέλαος στο Ουρανό να είναι κυρίως στα υπεριώδη και υπέρυθρα μήκη κύματος.Υπεριώδες σέλας στον Ουρανό εντοπίστηκε το 1986 από το σκάφος Voyager 2 της NASA που πλησίασε τον πλανήτη. Χρειάστηκαν σχεδόν 40 χρόνια για να ανιχνευθεί το αντίστοιχο υπέρυθρο. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το φασματόμετρο Keck II Near-Infrared (NIRSPEC) αστρονόμοι με επικεφαλής την επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λέστερ εντόπισαν γραμμές εκπομπής από το μόριο H3+. Το H3+ είναι ένα κατιόν τριυδρογόνου που περιέχει τρία πρωτόνια και μόνο δύο ηλεκτρόνια, που σημαίνει ότι είναι θετικά φορτισμένο.Η εκπομπή του Ουρανού ήταν το αποτέλεσμα του μοριακού υδρογόνου που ιονίστηκε και σχημάτισε κατιόντα Η3+ μετά από συγκρούσεις με φορτισμένα σωματίδια, με την εκπομπή να δημιουργεί μια υπέρυθρη λάμψη σέλας πάνω από τον βόρειο μαγνητικό πόλο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530457/entopistike-gia-proti-fora-yperythro-selas-ston-oyrano/

Δρ. Μάνος Κιτσώνας στη «Ν»: Τριπλασιάσαμε τις δυνατότητες του θόλου στο Πλανητάριο. Ο διευθυντής του ψηφιακού Πλανηταρίου αποκαλύπτει τη σημαντική αναβάθμιση που έγινε σε αυτό.Το Πλανητάριο συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια ψηφιακής λειτουργίας και σχεδόν 60 χρόνια εκπαιδευτικής προσφοράς με περισσότερους από επτά εκατομμύρια επισκέπτες συνολικά. Στόχος του Ιδρύματος, σύμφωνα με τον διοικητή του, Ιωάννη Γκόλια, είναι μεταξύ άλλων το Πλανητάριο να αναδειχθεί ως τοπόσημο στην Αθήνα όχι μόνο για τους κατοίκους της πόλης, αλλά και για τους τουρίστες.Ο εντυπωσιακός θόλος του Πλανηταρίου αναβαθμίστηκε και υπόσχεται μια νέα μοναδική εμπειρία στους θεατές των παραστάσεων. Ο διευθυντής του νέου ψηφιακού πλανηταρίου δρ. Μάνος Κιτσώνας αποκαλύπτει στο Naftemporiki.gr τα μυστικά του αναβαθμισμένου θόλου και τι θα δούμε σε αυτόν. Ολοκληρώθηκε μια νέα αναβάθμιση του εντυπωσιακού θόλου του Πλανηταρίου. Τι περιλαμβάνει αυτή η αναβάθμιση σε τεχνολογικό επίπεδο; Με αφορμή την 20ή επέτειο από την έναρξη λειτουργίας του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, η Διοίκηση του Ιδρύματος Ευγενίδου αποφάσισε και υλοποίησε φέτος μια μεγάλης κλίμακας τεχνική αναβάθμιση σε όλους του τομείς. Σε αυτά τα 20 χρόνια λειτουργίας υποδεχτήκαμε πάνω από 4,5 εκατομμύρια επισκέπτες (7 εκατομμύρια συνολικά μαζί με τους επισκέπτες του αρχικού Πλανηταρίου). Με τη νέα αυτή αναβάθμιση το Πλανητάριο διασφαλίζει την συνέχιση της λειτουργίας του στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο ποιότητας για πολλά χρόνια ακόμη. Η φωτεινότητα και η ανάλυση της εικόνας πολλαπλασιάστηκαν με την εγκατάσταση νέων ψηφιακών προβολέων τριών λέιζερ και νέων υπολογιστών και καρτών γραφικών. Φτάσαμε σήμερα σε μια μέγιστη δυνατή φωτεινότητα 280.000 lumens αντί των 78.000 lumens που είχαμε μέχρι τώρα, 3,5 φορές μεγαλύτερη δηλαδή. Αντίστοιχα, η ανάλυση της εικόνας στον θόλο έφτασε τα 35 εκατομμύρια pixels αντί των 10 εκατομμυρίων που ήταν πριν. Ο ήχος βελτιώθηκε ακόμα περισσότερο με την εγκατάσταση νέου συστήματος και την ρύθμισή του από την αρχή, ενώ όλος γενικά ο εξοπλισμός (φώτα, αυτοματισμοί, software, συμπληρωματικές λειτουργίες, ασύρματα ακουστικά) αναβαθμίστηκε στην πιο σύγχρονη τεχνολογία. Όλες οι εργασίες της αναβάθμισης έγιναν από την εταιρεία Sky-Skan Europe, με την οποία έχουμε μακροχρόνια συνεργασία. Πως θα βιώνουν οι θεατές αυτές τις αλλαγές; Ποιά είναι η νέα εμπειρία θέασης που προσφέρει ο θόλος; Με την βοήθεια όλης αυτής της τεχνολογίας η παρακολούθηση των εκπαιδευτικών παραστάσεων γίνεται ακόμα πιο υποβλητική, αφήνοντας ένα βαθύτερο αποτύπωμα στην συνείδηση των επισκεπτών. Δημιουργείται μια αίσθηση εμβύθισης στην προβολή, μια καθηλωτική εμπειρία. Έτσι, το περιεχόμενο της παράστασης εντυπώνεται εντονότερα στους θεατές, πράγμα που υποβοηθά την κατανόησή του και τελικά την μάθηση. Είναι πραγματικά πάρα πολλοί οι επισκέπτες μας που έχουν έρθει μεγάλοι πια να μας πουν ότι εμπνεύστηκαν για να ακολουθήσουν ένα επαγγελματικό δρόμο σχετιζόμενο με την τεχνολογία ή την επιστήμη, μετά από μια επίσκεψή τους στο Πλανητάριο. Η έναρξη της λειτουργίας του αναβαθμισμένου θόλου πραγματοποιείται με μια πολύ σημαντική παράσταση την οποία επιμελήθηκαν ο εμβληματικός Διονύσης Σιμόπουλος που αφιέρωσε τη ζωή του στον κόσμο των πλανηταρίων και έφερε αυτόν τον μαγικό κόσμο στην Ελλάδα και ο σπουδαίος Βαγγέλης Παπαθανασίου. Πώς έγινε αυτή η σύμπραξη και τι θα δουν σε αυτή την παράσταση οι θεατές; Το πάθος για την τεχνολογία, το Διάστημα και φυσικά την μουσική ήταν ο κοινός τόπος που συνέβαλλε αποφασιστικά στην φιλία ανάμεσα στον Διονύση Σιμόπουλο και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ήδη από το 2006, όταν και τιμήθηκε για το έργο του από το Ίδρυμα Ευγενίδου, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μάς έδωσε μουσική για να φτιάξουμε ένα επτάλεπτο βίντεο για τον θόλο που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα ως demo. Από τότε ξεκίνησε μεταξύ τους η επικοινωνία και η ανταλλαγή ιδεών για την δημιουργία μιας κανονικής παράστασης η οποία συνεχίστηκε μέχρι που άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα υγείας και για τους δύο. Η νέα παράσταση «Είμαστε Αστρόσκονη» είναι μια πάρα πολύ ιδιαίτερη παράσταση για το Πλανητάριό μας. Πρώτα απ’ όλα είναι ξεχωριστή γιατί η μουσική της είναι του Βαγγέλη Παπαθανασίου, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Η αγάπη και το ενδιαφέρον του για το Σύμπαν και την διαστημική εξερεύνηση είναι γνωστή και είχε πολλές φορές εμπνευστεί και συνθέσει σπουδαία έργα με σχετικά θέματα. Είναι ακόμα ξεχωριστή γιατί είναι το τελευταίο σενάριο και η τελευταία σκηνοθεσία του Διονύση Σιμόπουλου. Ο Σιμόπουλος «δούλευε» διαρκώς την παράσταση, παρά τα μεγάλα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, και με την βοήθεια του Παναγιώτη Σιμόπουλου, κατάφερε να ολοκληρώσει το μοντάζ μόλις λίγες μέρες πριν φύγει. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ακριβώς αυτό που σχεδίασε ο Διονύσης Σιμόπουλος με βάση το οπτικό υλικό που ήταν διαθέσιμο. Επιθυμία του ήταν η παράσταση αυτή να αποτελεί ένα αφιέρωμα στο Σύμπαν και στην μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου.Μετά το τελικό μοντάζ, η εικόνα «ντύθηκε» με κομμάτια μουσικής που ο Βαγγέλης Παπαθανασίου προόριζε για την παράσταση, με την εξαιρετική δουλειά στην παραγωγή και την μίξη της μουσικής του, δύο πολύ στενών συνεργατών του, του Philippe Colonna και του Frederick Rousseau. Η αφήγηση είναι του ίδιου του Διονύση Σιμόπουλου από παλιότερες ηχογραφήσεις του, με βάση την συνάφεια τους με την θεματική κάθε ενότητας. Εδώ έγινε μια πάρα πολύ δύσκολη δουλειά επιλογής των κατάλληλων ηχογραφημένων κομματιών από τον Παναγιώτη Σιμόπουλο και τον Αλέξη Δεληβοριά, από έναν πολύ μεγάλο όγκο σχετικών ηχογραφήσεων του Σιμόπουλου που ήταν στην διάθεσή μας. Όλος ο συντονισμός του συγχρονισμένου σάουντρακ, της προσθήκης των ηχητικών εφέ, της επεξεργασίας των ηχογραφημένων αφηγήσεων του Διονύση Σιμόπουλου, της ηχογράφησης των αγγλικών (με αφηγητή τον Γιώργο Πυρπασόπουλο) και γενικά η επιμέλεια του τελικού ηχητικού αποτελέσματος έγινε από τον συνεργάτη μας μουσικό συνθέτη Αναστάσιο Κατσάρη. Έτσι, έναν σχεδόν χρόνο από τότε που έφυγαν οι βασικοί της δημιουργοί και εμπνευστές, και πάντα σύμφωνα με τον δικό τους σχεδιασμό, το όραμα της δημιουργίας αυτής της παράστασης έγινε επιτέλους πραγματικότητα. Η ιδιαίτερη αυτή παράσταση αποτελείται από δέκα ξεχωριστές ενότητες, κάθε μια απ’ τις οποίες παραπέμπει και σε μια ξεχωριστή παράσταση, απ’ όσες έχουμε φτιάξει στα 20 χρόνια λειτουργίας του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου. Εκτός από τις παραστάσεις που προβάλλονται αυτή την στιγμή ποιές άλλες είναι στον προγραμματισμό σας να μπουν στο πρόγραμμα παραστάσεων το προσεχές χρονικό διάστημα και θα είναι δημιουργημένες έτσι ώστε να εκμεταλλεύονται πλήρως τις νέες δυνατότητες του θόλου; Το πρόγραμμα τώρα περιλαμβάνει 8 παραστάσεις: 3 παιδικές (Ο θρύλος του Μαγεμένου Ύφαλου, Ο Μαγεμένος Ύφαλος, Ο Μαγικός Πλανήτης) και 5 για μεγάλους (Ταξίδι στον Γαλαξία, Το Κέντρο του Κόσμου, Η Ιστορία της Γης, Διαστημικές καταιγίδες και Βόρειο Σέλας, Είμαστε Αστρόσκονη) ενώ σταδιακά θα προστεθούν ακόμα κάποιες τον Νοέμβριο και αργότερα στις γιορτές. Όλες αυτές οι παραστάσεις αναδεικνύονται πολύ καλύτερα με το νέο προβολικό και ηχητικό σύστημα. Φυσικά οι επόμενες μας παραγωγές σχεδιάζονται έτσι ώστε να εκμεταλλευτούν με αποδοτικότερο τρόπο τις βελτιωμένες δυνατότητες των νέων συστημάτων μας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530239/dr-manos-kitsonas-sti-n-triplasiasame-tis-dynatotites-toy-tholoy-sto-planitario/

Ανακαλύφθηκαν οι κοντινότερες στη Γη σούπερ μαύρες τρύπες στα συντρίμμια σύγκρουσης γαλαξιών. Εικόνα της σύγκρουσης των δύο γαλαξιών όπου βρίσκονται οι δύο μαύρες τρύπες.πηγή φωτό. (International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA) Εντυπωσιακό εύρημα με πολλών ειδών επιστημονικές προεκτάσεις.Αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα δίδυμο γιγάντιων μαύρων τρυπών τεράτων που κρύβονταν μέχρι σήμερα στα συντρίμμια μιας κοσμικής σύγκρουσης που συνέβη μεταξύ δύο σπειροειδών γαλαξιών πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Οι δύο μαύρες τρύπες βρίσκονται περίπου 90 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας και είναι οι κοντινότερες στη Γη υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.Η ερευνητική ομάδα αναγνώρισε αυτό το δυαδικό σύστημα υπερμεγέθων μαύρων τρυπών καθώς μελετούσε το χαοτικό περιβάλλον της συγχώνευσης των δύο γαλαξιών που είναι ένα φαινόμενο με την κωδική ονομασία NGC 7727. Οι ερευνητές έκαναν τις παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο Gemini South που βρίσκεται στην ξηρή ατμόσφαιρα του βουνού Cerro Pachón στις Χιλιανές Άνδεις.Η τρέχουσα κατάσταση του NGC 7727 παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αστρονόμους, επειδή μας προσφέρει μια υπόδειξη για το πώς θα μοιάζει ο Γαλαξίας σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια όταν θα συγκρουστεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας που είναι και ο μεγαλύτερος γαλαξίας του Τοπικού Σμήνους, της ομάδας γαλαξιών που ανήκει ο γαλαξίας μας . Προς το παρόν η Ανδρομέδα βρίσκεται περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τον γαλαξία μας.Οι δύο μαύρες τρύπες φαίνεται βρίσκονται σε τροχιά η μία γύρω από την άλλη και υπολογίζεται ότι η μια έχει μάζα 154 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και η άλλη 6,3 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα. Επί του παρόντος οι ερευνητές λένε ότι οι μαύρες τρύπες απέχουν περίπου 1,600 έτη φωτός μεταξύ τους, αλλά τελικά, όπως και οι μητρικοί γαλαξίες τους, θα συγκρουστούν και θα συγχωνευθούν. Κατά τη συγχώνευση, θα δημιουργήσουν μια ακόμη ισχυρότερη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με το σύνολο των συνδυασμένων μαζών τους.Όπως είναι ευνόητο το ζευγάρι αυτό θα αποτελέσει πλέον στόχο των επιστημόνων αφού θα θέλουν να παρατηρήσουν τα διάφορα κοσμικά φαινόμενα που θα παράγονται από τις αλληλεπιδράσεις των δύο μαύρων τρυπών που μπορεί να ρίξουν νέο φως στους μηχανισμούς και τη φύση των πιο μυστηριωδών διαστημικών αντικειμένων του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530308/anakalyfthikan-oi-kontinoteres-sti-gi-soyper-mayres-trypes-sta-syntrimmia-sygkroysis-galaxion/

Ο Πούτιν ανακοίνωσε διαστημικό σταθμό της Ρωσίας το 2027. Ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε το διαστημικό πρόγραμμα της χώρας.Ο γηρασμένος Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έχοντας πάρει συνεχείς παρατάσεις λειτουργίας θα ολοκληρώσει την αποστολή του στο τέλος της δεκαετίας. Όμως τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση τα τελευταία χρόνια είχαν οδηγήσει το Κρεμλίνο να ανακοινώσει ότι τα πληρώματα της θα εγκαταλείψουν τον σταθμό στα μέσα της δεκαετίας και στόχος είναι η δημιουργία ενός ρωσικού διαστημικού σταθμού.Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνομιλώντας με αξιωματούχους της διαστημικής βιομηχανίας ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα παραμείνει αναγκαστικά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μέχρι το 2028 αλλά ανακοίνωσε ότι το 2027 θα εκτοξευτεί η πρώτη μονάδα του ρωσικού διαστημικού σταθμού. «Στη δημιουργία του νέου σταθμού θα ληφθούν υπόψη όλα τα προηγμένα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας για να έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τα καθήκοντα του μέλλοντος» ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος που δήλωσε απογοητευμένος μεν από την πρόσφατη αποτυχημένη αποστολή της Ρωσίας στη Σελήνη αλλά προσηλωμένος στο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας και ειδικά τον τομεά που αφορά τη Σελήνη.Η επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, Roscosmos, Γιούρι Μπορίσοφ που ήταν παρών στην συνάντηση αφέρερε ότι η επόμενη αποστολή στη Σελήνη της Ρωσίας που ήταν προγραμματισμένη για το 2027 θα επισπευθεί και πραγματοποιηθεί ένα χρόνο νωρίτερα. Να σημειωθεί ότι η Ρωσία έχει συμφωνήσει με την Κίνα στη δημιουργία μιας επανδρωμένης βάσης στην επιφάνεια της Σελήνης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530020/o-poytin-anakoinose-diastimiko-stathmo-tis-rosias-to-2027/

Η Αφροδίτη είχε «γήινες» τεκτονικές πλάκες. Η Αφροδίτη ήταν κάποτε ένας κόσμος φιλικός στη ζωή. πηγή φωτό ( ESA/AOES Medialab) Νέα γεωλογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν το φιλικό στη ζωή παρελθόν του πλανήτη.Η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά κατοικησιμότητας και φιλικότητας στη ζωή παρόμοια αν όχι πανομοιότυπα με αυτά της Γης αλλά κάποια στιγμή μετατράπηκε στον κολασμένο κόσμο. Αν και η Αφροδίτη βρισκόταν για δεκαετίες στο περιθώριο της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια υπήρξε στροφή και ξεκίνησε η οργάνωση πολλών αποστολών εξερεύνησης αλλά και πλήθος νέων μελετών για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την αποκάλυψη των μυστικών της. Έχουν πέσει μάλιστα στο τραπέζι και διάφορες ιδέες δημιουργίας μόνιμων ερευνητικών σταθμών (επανδρωμένων και μη) που θα είναι εγκατεστημένοι πάνω από τα πυκνά νέφη της Αφροδίτης.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι η Αφροδίτη διέθετε κάποτε τεκτονικές πλάκες παρόμοιες με αυτές της Γης. Το εύρημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού η τεκτονική δραστηριότητα συνδέεται άμεσα με την ανάπτυξη συνθηκών φιλικών στη ζωή και επιβεβαιώνει ακόμη περισσότερο τον χαρακτηρισμό «δίδυμη αδελφή της Γης» που της έχει δώσει η επιστημονική κοινότητα.Σύμφωνα με τους ερευνητές οι τεκτονικές πλάκες δημιουργήθηκαν στην Αφροδίτη αμέσως μετά τον σχηματισμό του πλανήτη και υπήρχε στον πλανήτη τεκτονική δραστηριότητα παρόμοια με αυτή της Γης την ίδια χρονική κάτι που σημαίνει ότι οι δύο πλανήτες βρίσκονταν ταυτόχρονα και παράλληλα σε παρόμοια γεωλογική κατάσταση κάτι που σημαίνει ότι αναπτύσσονται παρόμοιες συνθήκες και γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον σε ότι αφορά τη Γη αυτές οι συνθήκες δημιούργησαν φιλικές βάσεις για τη ζωή άρα μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι το ίδιο μπορεί να συνέβη και στην Αφροδίτη.«Ένα από τα βασικά σημεία είναι ότι πιθανότατα είχαμε δύο πλανήτες ταυτόχρονα στο ίδιο ηλιακό σύστημα που λειτουργούσαν σε τεκτονικό καθεστώς πλακών, τον ίδιο τρόπο τεκτονικής που επέτρεψε τη ζωή που βλέπουμε στη Γη σήμερα. Αυτό ενισχύει την πιθανότητα μικροβιακής ζωής στην αρχαία Αφροδίτη και δείχνει ότι σε ένα σημείο οι δύο πλανήτες που βρίσκονται στην ίδια ηλιακή γειτονιά, έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος και έχουν την ίδια μάζα, πυκνότητα και όγκο ήταν πιο όμοιοι από ό,τι στο παρελθόν πιστεύαμε πριν ξεκίνησει η απόκλιση τους» λέει ο Δρ. ο Ματ Βέλερ που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ενώ ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Brown στις ΗΠΑ και τώρα βρίσκεται στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο στο Χιούστον. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1530008/i-afroditi-eiche-giines-tektonikes-plakes/

Πώς θα φαίνεται η σύγκρουση του Γαλαξία μας με τον γαλαξία της Ανδρομέδας. … από απόσταση 90 εκατομμυρίων ετών φωτός Είναι γνωστό ότι ο Γαλαξίας μας και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (ή Μ31) θα συγχωνευθούν μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Σε έναν εξωτερικό παρατηρητή, αυτή η διαδικασία είναι πολύ πιθανόν να μοιάζει με την εικόνα του ιδιόμορφου γαλαξία NGC 7727, που τραβήχτηκε από το Νότιο Παρατηρητήριο Gemini. Χαοτικό συνονθύλευμα συγκρουόμενων σπειροειδών γαλαξιών, που εκτοξεύουν γιγάντιες παλιρροϊκές ουρές άστρων και νεφελωμάτων στο διάστημα, μας δείχνει τη μοίρα του Γαλαξία μας και του γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο NGC 7727 βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου και απέχει περίπου 90 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Η σύγκρουση που δημιούργησε τον NGC 7727 προέκυψε από ένα ζεύγος σπειροειδών γαλαξιών που ενεπλάκησαν σε έναν ουράνιο χορό πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια.Μέσα σε αυτό το χάος, σύμφωνα με τους αστρονόμους του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (VLT), υπάρχουν και δύο υπερμαζικές μαύρες τρύπες, 54 εκατομμύρια ηλιακές μάζες και 6,3 εκατομμύρια ηλιακές μάζες αντίστοιχα για κάθε συγκρουόμενο γαλαξία. Εκτιμάται ότι οι δύο μαύρες τρύπες που απέχουν περίπου 1600 έτη φωτός μεταξύ τους, τελικά θα συγχωνευθούν προς μία μαύρη τρύπα σε περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια.Αυτές οι δύο μαύρες τρύπες κατέχουν δύο ρεκόρ: α) είναι το πλησιέστερο στη Γη ζεύγος υπερμαζικών μαύρων τρυπών και β) είναι οι πιο κοντινές μεταξύ τους μαύρες τρύπες που έχουμε εντοπίσει μέχρι σήμερα. Μια διαφορετική οπτκή του γαλαξία NGC 7727 από το Very Large Telescope, που λήφθηκε το 2021 Όταν η σύγκρουση ολοκληρωθεί, ο NGC 7727 θα γίνει τελικά ένας ελλειπτικός γαλαξίας που θα συνίσταται από προϋπάρχοντα άστρα και πολύ μικρό αριθμό νεοσχηματισθέντων άστρων. Θα μοιάζει με τον ελλειπτικό γαλαξία Messier 87, με μια υπερμαζική μαύρη τρύπα στο πυρήνα του.Παρόμοια θα είναι και η μοίρα του Γαλαξία και του γαλαξία της Ανδρομέδας όταν θα συγχωνευθούν μετά από δισεκατομμύρια χρόνια. Ο Ήλιος πιθανόν να βρεθεί σε διαφορετική περιοχή του γαλαξία μας, με τη Γη και τους υπόλοιπους πλανήτες να τον ακολουθούν, χωρίς να κινδυνεύουν να καταστραφούν. Το συνονθύλευμα που θα σχηματιστεί μετά την σύγκρουση ονομάστηκε Milkomeda (Milky Way+Andromeda). πηγές: 1. What a Mess. When the Milky Way and Andromeda Merge, it’ll Look Like This 2. Gemini South Captures Cosmic ‘Cotton Candy’

Το νεαρότερο πλήρωμα κινέζων αστροναυτών κατευθύνεται προς τον κινεζικό διαστημικό σταθμό. Η Κίνα έστειλε σήμερα στο διάστημα, στον κινεζικό διαστημικό σταθμό Τιανγκόνγκ, το νεαρότερο πλήρωμα αστροναυτών της, με τη φιλοδοξία να ενισχύσει τις γνώσεις της για τις επανδρωμένες πτήσεις και να προσεδαφίσει κινέζους αστροναύτες στη Σελήνη μέχρι το 2030.Το διαστημόπλοιο Σενζού-17 (Θεϊκό Σκάφος) και οι τρεις επιβάτες του απογειώθηκαν στις 11:14 (τοπική ώρα, 06:14 ώρα Ελλάδας) με ένα πύραυλο Μεγάλη Πορεία 2F από το κέντρο εκτοξεύσεων του Τζιουτσουάν, στην έρημο Γκόμπι (βορειοδυτική Κίνα), σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδόθηκαν από το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV. Το πλήρωμα περιλαμβάνει τον διοικητή Τανγκ Χονγκμπό, ο οποίος έχει γεννηθεί τον Οκτώβριο 1975 και είναι ηλικίας 48 ετών, και τους Τανγκ Σενγκτζιέ (33 ετών) και Τζιάνγκ Σινλίν (35 ετών).Η μέση ηλικία του πληρώματος είναι τα 38 έτη, σε σύγκριση με τα 42 έτη που ήταν στην προηγούμενη αποστολή Σενζού-16.Δεκάδες εργαζόμενοι του διαστημικού προγράμματος, πολλοί από τους οποίους ζουν όλο το χρόνο στο τεράστιο κέντρο εκτοξεύσεων του Τζιουτσουάν, παρευρέθηκαν στην εκτόξευση και γιόρτασαν την επιτυχία της γύρω από μια κινεζική σημαία.Το διαστημόπλοιο πρόκειται να προσδεθεί στο κεντρικό τμήμα του σταθμού Τιανγκόνγκ (Ουράνιο Παλάτι) «περίπου εξήμισι ώρες» μετά την απογείωση, είχε ανακοινώσει χθες, Τετάρτη, ο Λιν Σιτσιάνγκ, εκπρόσωπος του κινεζικού διαστημικού προγράμματος.Η παραμονή των αστροναυτών στον Τιανγκόνγκ πρόκειται να διαρκέσει έξι μήνες.Η εμπειρία αυτή είναι πολύτιμη για τον ασιατικό γίγαντα, ο οποίος φιλοδοξεί να στείλει έναν Κινέζο στη Σελήνη μέχρι το 2030, κάτι που αποτελεί το μεγάλο στόχο του κινεζικού διαστημικού προγράμματος που προχωρεί με σταθερό ρυθμό εδώ και δεκαετίες.Ο Τιανγκόνγκ, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε πέρυσι, έχει έκτοτε την τελική μορφή του σχήματος Τ. Παρόμοιος σε μέγεθος με τον πρώην ρωσικό σταθμό Mir -είχε τεθεί σε τροχιά από τη Σοβιετική Ένωση- είναι ωστόσο πολύ πιο μικρός από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και είναι επίσης γνωστός ως CSS (τα αρχικά της αγγλικής ονομασίας του, Chinese Space Station). Θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τη Γη για τουλάχιστον 10 χρόνια. πηγή: https://www.amna.gr/home/article/771036/To-nearotero-pliroma-kinezon-astronauton-kateuthunetai-pros-ton-kineziko-diastimiko-stathmo – https://www.space.com/china-launches-shenzhou-17-crew-tiangong

Ο έκτος διαστημικός περίπατος φέτος ξεκίνησε! Ο Oleg Kononenko και ο Nikolay Chub άνοιξαν την καταπακτή του Poisk στις 20:49:03 ώρα Μόσχας. Θα πρέπει να περάσουν σχεδόν 7 ώρες έξω από το σταθμό. Να σας υπενθυμίσουμε ότι το κύριο καθήκον είναι να επιθεωρήσετε τη θέση της διαρροής ψυκτικού από το πρόσθετο ψυγείο και να εγκαταστήσετε ένα ραντάρ παρατήρησης της γης στη μονάδα Nauka. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243769%2F6bbe40ea09f787e122%2Fpl_wall_-30315369 Ο πολύωρος διαστημικός περίπατος ολοκληρώθηκε! Στις 4:30 ώρα Μόσχας, ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub έκλεισαν την καταπακτή εξόδου της μονάδας Poisk. Σε 7 ώρες 41 λεπτά, οι κοσμοναύτες αποσύνδεσαν τον πρόσθετο εναλλάκτη θερμότητας από τα εξωτερικά θερμικά κυκλώματα της μονάδας Nauka, επιθεώρησαν και φωτογράφισαν τη θέση της διαρροής ψυκτικού. Έβγαλαν το ραντάρ από το Poisk, το σύνδεσαν σε έναν προσαρμογέα και το τοποθέτησαν στη συσκευή παθητικής στερέωσης UFP-2 στο Nauka. Οι κοσμοναύτες εκτόξευσαν επίσης τον φοιτητικό νανοδορυφόρο Parus-MSTU. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568228

Πώς ήταν το Σαββατοκύριακο σας στο ISS; Σε τροχιά συνεχίζουν να προετοιμάζονται για τον επερχόμενο διαστημικό περίπατο που έχει προγραμματιστεί για τις 25 Οκτωβρίου. Αυτή θα είναι η πρώτη κοινή εμφάνιση του Oleg Kononenko και του Nikolai Chuba από την άφιξή τους στον σταθμό - είναι σημαντικό για αυτούς να προσαρμόσουν τις διαστημικές στολές Orlan-ISS για να τους ταιριάζουν! Την Παρασκευή, οι κοσμοναύτες έλεγξαν τα Orlans για στεγανότητα και τα συστήματα πρόσδεσής τους με την πλακέτα, την παρουσία επικοινωνιών και τη μετάδοση ιατρικών δεικτών από αυτά. Δοκιμάσαμε επίσης στολές ψύξης νερού και ανεφοδιάσαμε τα υδραυλικά συστήματα των διαστημικών στολών. Οι φιάλες οξυγόνου αντικαταστάθηκαν στη μονάδα Poisk και τοποθετήθηκε φορητός εξοπλισμός. Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, το πλήρωμα παραδοσιακά έφερε τάξη και καθαριότητα στο «σπίτι του διαστήματος». Στο βίντεο του Konstantin Borisov μπορείτε να δείτε πώς ξεφορτώνονται τη σκόνη στο σταθμό και πού βάζουν τα σκουπίδια. Περισσότερα σχετικά με τις εργασίες στο ISS - στην αναφορά στον ιστότοπό μας: https://www.roscosmos.ru/39846/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568201

Το Progress MS-25 αποστέλλεται σε θάλαμο κενού. Σας επιτρέπει να ελέγξετε τη στεγανότητα του πλοίου. Ο θάλαμος προσομοιώνει το περιβάλλον κενό του χώρου και η μάζα ηλίου-αέρα μέσα στις κατασκευές βοηθά στην αναζήτηση πιθανών διαρροών. Ο ανθρώπινος παράγοντας αποκλείεται κατά τη διάρκεια της δοκιμής - όλοι οι δείκτες καταγράφονται αυτόματα. Το ήλιο είναι ένα από τα ασφαλέστερα και χαμηλού μοριακού βάρους αέρια, το οποίο είναι εξαιρετικό για την ανίχνευση μικροδιαρροών. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η ξήρανση υπό κενό. Η "Πρόοδος" θα πρέπει να περάσει αρκετές ημέρες στο κελί. Υπό την επίδραση του κενού, τα σωματίδια του συμπυκνώματος εξατμίζονται από τα υλικά και οι επιφάνειες καθαρίζονται από αέρια και άλλες ουσίες. Αυτό είναι αδύνατο να επιτευχθεί υπό ατμοσφαιρικές συνθήκες. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3201 Επικό και αεροστεγές Το διαστημικό μας φορτηγό Progress MS-25 δοκιμάστηκε σε θάλαμο κενού. Οι δοκιμές πνευματικού κενού διήρκεσαν περίπου πέντε ημέρες, αλλά τώρα είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δεν υπάρχουν διαρροές. Τώρα το πλοίο είναι ήδη συνδεδεμένο με εξοπλισμό δοκιμών εδάφους για να συνεχίσει την προετοιμασία πριν από την πτήση. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το φορτηγό πλοίο Progress MS-25 έχει προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3207

Άρης: Κάτω από την επιφάνεια, ένας ωκεανός ραδιενεργού μάγματος. Η εσωτερική δομή του Άρη αποδεικνύεται εντελώς διαφορετική από ό,τι της Γης. Καλλιτεχνική απεικόνιση του υγρού πυριτικού στρώματος που τυλίγεται γύρω από τον πυρήνα του Άρη (phys.org) Χάρη στις μετρήσεις του πρώτου σεισμογράφου που ταξίδεψε σε άλλο πλανήτη, διεθνείς ομάδες ερευνητών ανακάλυψαν ένα στρώμα λιωμένων, ραδιενεργών πετρωμάτων γύρω από τον πυρήνα του Άρη, ένα στρώμα που απουσιάζει από τη Γη και άλλους πλανήτες.Τα ευρήματα προσφέρουν νέα στοιχεία για την εξέλιξη του ξαδέλφου της Γης και την απώλεια του νερού που κάποτε διέθετε.Τα σεισμικά κύματα αλλάζουν ταχύτητα και κατεύθυνση ανάλογα με τα γεωλογικά στρώματα μέσα από τα οποία διέρχονται. Για αυτό και οι μετρήσεις της αποστολής InSight της NASA, η οποία κατέγραψε χιλιάδες δονήσεις στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της μέχρι το 2022, επέτρεψαν στους επιστήμονες να προσδιορίσουν με νέα ακρίβεια την εσωτερική δομή του Άρη.Μια πρώτη ανάλυση που δημοσιεύτηκε το 2021 κατέληγε στην εκτίμηση ότι ο πυρήνας του Άρη, ο οποίος αποτελείται κυρίως από υγρό σίδηρο, έχει εξαιρετικά μεγάλη ακτίνα 1.830 χιλιομέτρων και καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα του όγκου του πλανήτη.Αυτό που άλλαξε τις εκτιμήσεις ήταν μια πρόσκρουση αστεροειδή τον Σεπτέμβριο του 2021, η οποία προκάλεσε δόνηση 4,2 βαθμών. Τα σεισμικά κύματα διαπέρασαν τον πυρήνα καταγράφηκαν από το InSight στην άλλη άκρη του πλανήτη.Μέχρι τότε, η ρομποτική αποστολή είχε καταγράψει μόνο σεισμικά κύματα που ανακλώνταν στον πυρήνα και δεν έδιναν σαφείς πληροφορίες για τα βαθύτερα στρώματα του Άρη. Θερμική κουβέρτα Σύμφωνα με δύο νέες μελέτες που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, διαθέσιμες εδώ και εδώ, ο πυρήνας του πλανήτη είναι αρκετά μικρότερος από ό,τι είχε προηγουμένως εκτιμηθεί, με διάμετρο 1.650 χιλιομέτρων. Είναι επίσης πυκνότερος από ό,τι έδειχνε η προηγούμενη εκτίμηση, περίπου το ίδιο πυκνός με τον γήινο πυρήνα.Επιπλέον, οι νέες αναλύσεις υποδεικνύουν ότι ο πυρήνας περιβάλλεται από ένα στρώμα μάγματος με πάχος γύρω στα 150 χιλιόμετρα.Το στρώμα αυτό λειτουργεί ως θερμική μόνωση ή «κουβέρτα» γύρω από τον πυρήνα, δήλωσε ο Βέντραν Λέκιτς του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, μέλος της ομάδας που υπογράφει την πρώτη μελέτη.«Η κουβέρτα αυτή όχι μόνο συγκρατεί τη θερμότητα που έρχεται από τον πυρήνα και εμποδίζει έτσι την ψύξη του, αλλά επιπλέον συσσωρεύει ραδιενεργά στοιχεία των οποίων η διάσπαση παράγει περισσότερη θερμότητα» εξήγησε ο Λέκιτς σε δελτίο Τύπου.Στον πυρήνα της Γης ρεύματα λιωμένου σιδήρου μεταφέρουν θερμότητα από το εσωτερικό προς τα έξω. Επειδή ο σίδηρος είναι αγώγιμο μέταλλο, τα ρεύματα αυτά δημιουργούν ένα μαγνητικό πεδίο που τυλίγει τον πλανήτη και τον προστατεύει από τον βομβαρδισμό των ηλιακών σωματιδίων και της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας.Στην περίπτωση του Άρη, η «κουβέρτα» λιωμένου μάγματος εμποδίζει τον σχηματισμό ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας, κάτι που εξηγεί γιατί ο Άρης δεν διαθέτει μαγνητικό πεδίο, εξήγησε ο Λέκιτς.Η απουσία μαγνητικού πεδίου επέτρεψε τελικά στα σωματίδια ηλιακού ανέμου να παρασύρουν ένα μέρος της αρχέγονης ατμόσφαιρας του Άρη και μαζί το νερό του.Το InSight σταμάτησε να λειτουργεί το 2022 λόγω της σκόνης που συσσωρεύτηκε στους ηλιακούς συλλέκτες του. Σχέδια για αποστολή νέου σεισμογράφου αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν, όμως οι ερευνητές θα συνεχίσουν να αναλύουν τις παρατηρήσεις της αποστολής. https://www.in.gr/2023/10/26/in-science/space/aris-kato-apo-tin-epifaneia-enas-okeanos-radienergou-magmatos/

Τα 247 γραμμάρια του αστεροειδούς Μπενού. Οι μελέτες του δείγματος από τον Μπενού δείχνουν ότι έχουμε πολλά ακόμη να μάθουμε για το πώς δημιουργήθηκε η Γη αλλά και από πού προήλθαν τα υλικά για τη δημιουργία της ζωής Διακόσια σαράντα επτά γραμμάρια μαύρης σκόνης ανάμεικτης με εξίσου σκουρόχρωμες και ακανόνιστου σχήματος πέτρες είναι μια συγκομιδή υλικού που έχει κάνει τη NASA να υπερηφανεύεται ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες. Έχοντας επιτύχει στη διάρκεια της πολύχρονης πορείας του το σκάφος που τα μετέφερε και κάποιες κορυφαίες επιδόσεις, τόσο άξιες ώστε να μπορέσουν να καταχωριστούν και στο βιβλίο Γκίνες.Το σκάφος «OSIRIS-REx» που πήγε μέχρι τον αστεροειδή Μπενού και έφερε πίσω στη Γη τα δείγματα μετά από μια επαφή μόλις 5-10 δευτερολέπτων με την επιφάνεια του αστεροειδούς, κατάφερε πρώτα να βρεθεί σε τροχιά γύρω από το μικρότερο έως τώρα διαστημικό σώμα. Και αυτή η τροχιά να εκτελείται στη μικρότερη από ποτέ άλλοτε απόσταση από την επιφάνεια ενός διαστημικού σώματος. Δυο σπουδαία τεχνικά επιτεύγματα, μετρήσιμα, άξια και για το βιβλίο Γκίνες, χωρίς να σταματάει βέβαια εκεί ο θαυμασμός μας για τα όσα πέτυχε η αποστολή του «OSIRIS-REx». Ανυπομονησία Το πιο σημαντικό είναι τα όσα περιμένουμε να αποκρυπτογραφήσουν οι ειδικοί επιστήμονες από αυτά τα γραμμάρια ενός υλικού που όπως πιστεύουν προϋπήρξε του σχηματισμού της Γης αφού η ηλικία του υπολογίζεται κοντά στα 4-4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Σαν παιδιά που έχουν πάρει ένα πανάκριβο δώρο και ανοίγουν υπερβολικά προσεκτικά το πακέτο, με ίσες ποσότητες υπομονής αλλά και λαχτάρας, προχωρούν οι εντεταλμένοι επιστήμονες στο άνοιγμα των διαδοχικών περιβλημάτων. Θα περάσουν έξι μήνες μέχρι να ανακοινωθούν όλα τα στοιχεία τα σχετικά με το περιεχόμενο. Όμως η κάπως βίαιη διαδικασία της σχεδόν αστραπιαίας δειγματοληψίας συνέτεινε στο να χυθούν έξω από τον ερμητικά κλειστό αυτή τη στιγμή χώρο τού κυρίως δείγματος αρκετά ψήγματα από το έδαφος του αστεροειδούς, Αρχική καταγραφή Αυτά πέρασαν ήδη από μια πρώτη εξέταση γιατί κάποια από τα… παιδιά-επιστήμονες περίμεναν χρόνια αυτή τη στιγμή. Άλλωστε και κάποιος υψηλότατος αξιωματούχος της NASA, κατά τη διάρκεια των ανακοινώσεων δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το δίδυμο των λέξεων «playground-space», δηλαδή χώρος παιχνιδιού και Διάστημα. Προς το παρόν, μιας μικρής ποσότητας που εξετάστηκε τα συστατικά της χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: α) Νηματοειδείς σχηματισμοί με πηλώδη σύσταση και μόρια νερού σε κρυσταλλική μορφή εγκλωβισμένα στο εσωτερικό τους, β) Επίπεδοι σχηματισμοί με κύριο συστατικό το ορυκτό θείο, γ) Μικροσκοπικά πλακίδια με κύριο συστατικό οξείδια του σιδήρου και δ) Πιο ογκώδεις σχηματισμοί, κάπως σαν μικροσκοπικές φράουλες, πάλι με κύριο συστατικό οξείδια του σιδήρου. Πρώτες διαπιστώσεις Τώρα τι δείχνουν αυτά τα συστατικά στους επιστήμονες σε μια πρώτη και πρόχειρη ανάγνωση; Ότι μόρια νερού έφθασαν στη Γη και από πολυάριθμους αστεροειδείς ή θραύσματά τους που κάποτε προσγειώθηκαν στην επιφάνειά της. Τα σουλφίδια, με κύριο συστατικό το θειάφι, θεωρούνται βασικός παράγοντας στην εξέλιξη άμορφης ύλης σε πλανητικό υλικό και θεωρείται μεγάλης σημασίας για τη δόμηση βιολογικού υλικού. Δύο από τα αμινοξέα που συνθέτουν τις πρωτεΐνες μας χρησιμοποιούν το θείο για τη δημιουργία των απαραίτητων συνδέσμων μεταξύ τους. Τα σωματίδια στο σχήμα της φράουλας δεν είναι και αυτά άγνωστα στους επιστήμονες. Είναι χαρακτηριστικοί σχηματισμοί σε μετεωρίτες (Τύπου 1), που είναι οι πιο πλούσιοι σε νερό. Όπως είπε κάποιος από τους εμπειρογνώμονες που είδαν πρώτοι αυτό το υλικό, όταν άρχιζε να σχηματίζεται το δικό μας ηλιακό σύστημα το περιβάλλον όπου λάβαιναν χώρα οι πρώτες συσσωματώσεις υλικών ήταν ιδιαίτερα υγρό. Οσο για τα μικροσκοπικά πλακίδια με σύσταση κυρίως από οξείδια του σιδήρου, αναγνωρίζονται ως σχηματισμοί που δρουν ως καταλύτες για ορισμένες αντιδράσεις πάνω στην επιφάνειά τους.Από το Ινστιτούτο Carnegie, που έλαβε μέρος σε αυτές τις πρώτες εξετάσεις, οι άνθρωποι είπαν ότι τα πρώτα δείγματα περιείχαν 4,7% άνθρακα. Και αυτή η περιεκτικότητα σε άνθρακα είναι η υψηλότερη που έχει ποτέ ανιχνευθεί σε δείγματα από το Διάστημα. Κάτι που έχει τη σημασία του, διότι ο άνθρακας είναι το πλέον βασικό συστατικό σε όσα μόρια συνθέτουν τους ζωντανούς οργανισμούς. Οταν θα πάρουν στα χέρια τους τα μεγαλύτερα δείγματα, οι ειδικοί περιμένουν να αποκρυπτογραφήσουν το πώς τα ανόργανα συστατικά στο εσωτερικό τους είναι τοποθετημένα σε σχέση το ένα με το άλλο. Διότι αυτό θα δώσει μια ιδέα για το πώς συμπεριφέρθηκαν χημικά αυτά τα συστατικά όταν επέδρασε και το νερό επάνω τους.Προχωρώντας από το πλήθος των διάσπαρτων στοιχείων που αναφέρθηκαν πριν σε μια ολοκλήρωση της εικόνας με βάση αυτά, ένας από τους πρωταγωνιστές του όλου εγχειρήματος, ο Ντάντε Λορέτα (Dante Lauretta), καθηγητής Πλανητικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, δήλωσε ότι «ο λόγος που η Γη είναι κατοικήσιμη και έχουμε ωκεανούς, λίμνες, ποτάμια και βροχή είναι επειδή ακριβώς αυτά τα υλικά έφθασαν στη Γη πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου». Και η συνέχεια; Μέσα στους επόμενους έξι μήνες θα ανοιχτεί και ο κυρίως χώρος αποθήκευσης, θα καταρτιστεί ένας κατάλογος που θα περιέχει και το κάθε «ψίχουλο» του δείγματος και μαζί με επιπλέον πληροφορίες θα δοθεί πρόσβαση σε αυτόν σε όλους τους ενδιαφερόμενους επιστήμονες στον κόσμο. Εκείνοι θα υποβάλουν όποιες σχετικές ερωτήσεις θα τους προκύψουν. Επίσης θα κάνουν προτάσεις για πειράματα με το υλικό και την ποσότητα που θα χρειαζόταν. Μια επιτροπή θα αξιολογήσει τις προτάσεις και θα δώσει σε κάποιους τυχερούς υλικό. Φυσικά οι ποσότητες θα είναι απίστευτα μικρές αφού έχει αποφασιστεί πως κάτι θα δοθεί σε Ιάπωνες και Καναδούς που βοήθησαν στην προετοιμασία της αποστολής, μια ποσότητα θα γίνει «εκθέματα» και θέλουν επίσης να κρατήσουν το 70% για να φυλαχτεί ως «προίκα» σε επόμενες γενεές ερευνητών-επιστημόνων που θα έχουν επινοήσει καινούργιες, άγνωστες σήμερα μεθόδους ώστε να αξιοποιήσουν καλύτερα τα δείγματα! Ένα όνειρο από το 2004 Οι αστεροειδείς κατατάσσονται σε διάφορες κατηγορίες. Η S-class περιλαμβάνει εκείνους των οποίων το υλικό είναι πυριτικό (Si) και η C-class εκείνους που το υλικό τους είναι περισσότερο ανθρακικό. Ο Μπένου είναι τύπου b, ανήκει δηλαδή σε μια ιδιαίτερη υποκατηγορία των C-class. Αυτό που χρειαζόταν για την έρευνα ήταν ένα υλικό από τους αστεροειδείς που να μην έχει περάσει «γυμνό» από τη διαδικασία της τριβής με τη γήινη ατμόσφαιρα και της επαφής με γήινα συστατικά, οπότε μολύνεται από διάφορες άλλες ουσίες. Μία ομάδα επιστημόνων είχε προτείνει στη NASA την επίσκεψη σε αυτόν από το 2004. Η πρόταση τότε απορρίφθηκε, το 2007 απορρίφθηκε ξανά και το 2011 εγκρίνεται. Πέντε μήνες μετά την έγκριση πεθαίνει ένας από τους ανθρώπους που εξέτασαν τις λεπτομέρειες του σχεδίου αφήνοντας στον δρα Λορέτα την «εντολή»: «Να είσαι εσύ που θα ολοκληρώσεις αυτό το όνειρο». Ενα όνειρο που έχει ως τελικό σκοπό να δείξει αν κάποια υλικά, απαραίτητα για τη δημιουργία ζωής όπως την ξέρουμε στη Γη, ήλθαν από αλλού. Σήμερα, μετά από επτά χρόνια ταξίδι το υλικό έχει φθάσει στη Γη. Στο ειδικά για αυτόν τον σκοπό κατασκευασμένο κτίριο 31 σε συνθήκες πρωτοφανών μέτρων προστασίας από το γήινο περιβάλλον έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται τον θησαυρό (15 ημέρες χρειάστηκαν μόνον για να ανοίξουν το πρώτο προστατευτικό περίβλημα). – https://www.tovima.gr/print/science/mpenou-oi-protes-eksetaseis-aimatos-tou-asteroeidous/

Ενα αρχαίο τοπίο κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής – «Πιο μυστήριο και από την επιφάνεια του Αρη» Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το τοπίο αυτό θα έμοιαζε κάποτε με τους λόφους και τις κοιλάδες της σημερινής βόρειας Ουαλίας. Πηγή: Stewart Jamieson/Neil Ross/Duncan Young/ICECAP Ένα αρχαίο τοπίο, κρυμμένο κάτω από το στρώμα πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής για πάνω από 14 εκατομμύρια χρόνια, αποκαλύφθηκε μέσω δορυφορικών δεδομένων και αεροσκαφών εξοπλισμένων με ραντάρ διείσδυσης πάγου.Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια τεχνική τηλε-ανίχνευσης για τη χαρτογράφηση 32.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων γης, μιας έκτασης μεγέθους όσο το Βέλγιο. Ανακάλυψαν έτσι ένα τοπίο που διαμορφώθηκε από ποτάμια πριν τη δημιουργία του στρώματος πάγου της Ανατολικής Αντακρτικής. H Ανταρκτική έχει χάσει 7,5 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου από το 1997 Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, το τοπίο αυτό θα έμοιαζε κάποτε με τους λόφους και τις κοιλάδες της σημερινής βόρειας Ουαλίας. Οι ερευνητές θέλησαν να καταγράψουν την ιστορία, αλλά και την εξέλιξη μέσα στον χρόνο του στρώματος πάγου. «Το να κατανοούμε πώς έμοιαζε η γη προτού καλυφθεί κάτω από στρώματα πάγου, είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία αυτή» εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο τμήμα Γεωγραφίας του πανεπιστήμιου του Ντέραμ, Στιούαρτ Τζέιμισον. Πηγή: Nature Communications «Η γη κάτω από το στρώμα πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής είναι πολύ λιγότερο γνωστή από ό,τι η επιφάνεια του Άρη. Και αυτό είναι πρόβλημα γιατί το τοπίο αυτό ελέγχει τον τρόπο που ρέει ο πάγος στην Ανταρκτική, αλλά και που ανταποκρίνεται στην κλιματική αλλαγή, παρελθούσα και μέλλουσα» σημειώνει ο ίδιος. Τα φύλλα πάγου της Γης υποχωρούν με ρυθμό 600 μέτρων την ημέρα Αυτό που καθιστά ιδιαίτερα ξεχωριστό το συγκεκριμένο τοπίο, λένε οι επιστήμονες, είναι πως είναι εξαιρετικά διατηρημένο. «Είναι σπάνιο να ανακαλύπτει κανείς σχετικά αναλλοίωτα τοπία κάτω από ένα ηπειρωτικό στρώμα πάγου – κανονικά η κίνηση του πάγου, καθώς αυτός αυξομειώνεται σε μέγεθος και μετακινείται, θα διέβρωνε και θα αλλοίωνε το τοπίο» διευκρίνισε ο Τζέιμισον. Η κατανόηση των λόγων που το συγκεκριμένο αρχαίο τοπίο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτο, θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να προβλέψουν καλύτερα τη μελλοντική δυναμική του στρώματος πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής – το ενδεχόμενο λιώσιμο του οποίου θα αντιστοιχούσε σε άνοδο της στάθμης των θαλασσών κατά εξήντα μέτρα. Πηγή: CNN https://www.kathimerini.gr/life/science/562693765/ena-archaio-topio-kato-apo-ton-pago-tis-antarktikis-pio-mystirio-kai-apo-tin-epifaneia-toy-ari/