Heal

Γλαφυρότατος όπως πάντα! Να είσαι καλά Βασίλη για αυτή τη όμορφη εισαγωγή!

Αγαπητέ φίλε, Πολύ ωραίο το ερώτημα σου, είχε απασχολήσει και τους μελετητές της εποχής του, που εξήγησαν τις ιδιότητες του. Στην ουσία πρόκειται για ένα σώμα, του οποίου οι ιδιότητες εξηγούνται με τη βοήθεια της απαγορευτικής αρχής του Pauli, στο βιβλίο του Τραχανά Κβαντομηχανική ΙΙ βρίσκεται η εξήγηση στη σελίδα 320 και εξής. Αν δεν έχεις πρόσβαση στο βιβλίο συνοπτικά έχουμε: Αν υπολογίσουμε μια ενδεικτική μάζα, η οποία είναι η μέγιστη δυνατή πριν το αστέρι νετρονίων μετατραπεί σε μαύρη τρύπα, με χρήση μόνον της απαγορευτικής αρχής του Pauli, βρίσκουμε την τιμή 6.5 ηλιακές μάζες. Χωρίς όμως να λάβουμε υπόψιν μας τις ισχυρές πυρηνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ νετρονίων, τη Γενική Σχετικότητα και τις μεταβολές σε πυκνότητα. Αν λάβουμε υπόψιν μας τις διορθώσεις αυτές τότε η τιμή που βρίσκουμε είναι μεταξύ 2.5 και 3.0 ηλιακών μαζών και συμφωνεί με τις παρατηρήσεις, δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ άστρο Νετρονίων με μάζα πχ 4 ηλιακές μάζες. Συνεπώς αν αγνοήσουμε τελείως την πυρηνική αλληλεπίδραση των νετρονίων (μαζί με άλλα πράγματα) είμαστε σχεδόν κατά ένα παράγοντα χ2 λάθος. Άρα αν και δεν μπορούμε να πούμε την λέξη "γιγάντιος πυρήνας" οι πυρηνικές αλληλεπιδράσεις παίζουν ένα ρόλο. Φιλικά, Κώστας

Αγαπητέ φίλε κάποιος παλιά είχε ζητήσει κάτι ανάλογο και εδώ πέρα είναι ο σύνδεσμος: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1413 πέρα από τη συζήτηση για το αν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο σχήμα υπάρχουν και πολύ χρήσιμες εικόνες και σύνδεσμοι για ενημέρωση.

Μaxplanck άξιος!!! Και τιποτα άλλο δεν έχω να πω.

Αγαπητέ PapGeo, Δε το πρόσεξα ότι έγραφες το Nightwatch για Σαφώς και είναι μάλλον το καλύτερο από όσα υπάρχουν για να μπει κάποιος νέος στην Ερασιτεχνική Αστρονομία. Από την άλλη μεριά δε πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε συγγραφέας έχει τις ιδιαιτερότητες του όπως και κάθε αναγνώστης και ανάλογα υπάρχουν προτιμήσεις. Κώστας

Και εγώ θα συμφωνήσω με τον φίλο KOTS, να πω την αλήθεια πιστεύω ότι το Nightwatch είναι βαρύ για ένα παιδί 10 χρονών (Δ-Ε Δημοτικού). Εξίσου βαρύ (κυριολεκτικά αυτή τη φορά) είναι και ένα τηλεσκόπιο 6 ιντσών, δεν θα ισχύει φυσικά το ίδιο για ένα παιδί 2 χρόνια μεγαλύτερο ή αν είστε σίγουρη για το ότι δε θα πάει χαμένο το τηλεσκόπιο. Όσο για τα βιβλία μάλλον αυτά των εκδόσεων Ερευνητές, και τα βιβλία του Δ. Σιμόπουλου είναι τα καλύτερα για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον και την περιέργεια, παρέα με το τηλεσκόπιο, το φεγγάρι, κανά πλανήτη άντε και την Ανδρομέδα. Εξάλλου σκοπός είναι να δει το παιδί την αστρονομία σαν παιχνίδι και μετά βλέπουμε.

Θα συμφωνήσω με την προηγούμενη άποψη ότι πρέπει να λάβουμε μια εικόνα της "φωτορρύπανσης" να δούμε σε τι μήκος κύματος εκπέμπει και μετά κόβουμε και ράβουμε ανάλογα.

Δεν ξέρω αν θα είναι τόσο εύκολο να λύσουμε το πρόβλημα της φωτορρύπνασης με ένα ψηφιακό φίλτρο γιατί δεν θα πρόκειται για ένα μόνο μήκος κύματος να το κόψουμε αλλά για μια συνεχή κατανομή που λογικά θα έχει αλληλοπικαλύψεις με μήκη κύματος που αποτελούν σήμα, από την άλλη μια δοκιμή ποτέ δεν έβλαψε κανένα. Όσο για τον Αισχύλο και τον Αρχιμήδη θα συμφωνήσω με τον Βασίλη (κατά κόσμον Μάξιμο ). Το ωραίο ακόμα και αν δεν ανήκει στο χώρο που αγαπάμε (αστρονομία, επιστήμη ή δεν ξέρω τι άλλο αρέσει στον καθένα) δεν πρέπει να το υποτιμούμε. Μου θυμίζει μονόπλευρες εκτιμήσεις καθηγητών (δυστυχώς) που έλεγαν τι θα ήταν τα μαθηματικά χωρίς τη φυσική, τί η φυσική χωρίς τη χημεία και πάει λέγοντας... Μάλλον άγνοια και στη συνέχεια άδικη υποτίμηση του ενός ή του άλλου τομέα οδηγούν σε τέτοιες απόψεις. Δεν μπορούμε όμως να τα ξέρουμε όλα και για αυτό δεν είναι δίκαιο να τα κρίνουμε όλα.

Νίκο μπορείς να βγάλεις εισητήριο με την Aegean με επιστροφή στη Ρόδο 100 Ευρώ και από Ρόδο με πλοίο στο Καστελλόριζο. Από ότι είδα τα εισητήρια στα πλοία είναι σχεδόν εξίσου ακριβά (80 Ευρώ Πειραιάς-Ρόδος με επιστροφή).

ΥΓ: Όχι τόσο εντυπωσιακά βίνεο σε πολύ μικρή ανάλυση, αλλά πολύ χρήσιμα (μαζί με την εξήγηση για το καθένα) μπορείτε να βρείτε εδώ: http://antwrp.gsfc.nasa.gov/htmltest/rjn_bht.html Περίπου στη μέση της σελίδας εκεί που γράφει: "Fantasy MPEG movie to a black hole"

Για να πούμε την αλήθεια είναι ελάχιστα τα πράγματα που γνωρίζουμε με σιγουριά (πάρτε για παράδειγμα τον καιρό που κάνει μεθαύριο). Ακούγεται σε μερικούς περίεργο να αναρωτιώμαστε τι γίνεται στις μελανές και ίσως σε τέτοιες ερωτήσεις απαντούν απαξιωτικά. Για τι όμως μπορούμε να είμαστε σίγουροι τελικά; Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ΕΦΟΣΟΝ η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ισχύει θα ισχύουν ορισμένα πράγματα, που είμαστε σίγουροι για την ορθότητά της σε ένα βαθμό μεγαλύτερο του 99...% (αυτό το ποσοστό σημαίνει ότι αν η θεωρητική πρόβλεψη της ΓΘΣ δίνει μια τιμή για ένα μέγεθος τότε η πραγματική της τιμή αν την μετρήσουμε άμεσα, χωρίς να παρεμβάλεται κάποιο φαινόμενο που σχετίζεται με τη ΓΘΣ, η τιμή αυτή δεν μπορεί παρά να απέχει ελάχιστα από αυτήν και όχι ότι υπάρχει μια πιθανότητα 1% να είναι τα εντελώς άσχετα). Αυτά τα πράγματα που ισχύουν με βεβαιότητα είναι ότι η συμπεριφορά μιας μελανής οπής θα χαρακτηρίζεται από 3 και μόνο πράγματα: την μάζα της, το ηλεκτρικό της φορτίο και την στροφορμή της. Τώρα τι συμβαίνει πέφτοντας σε μια μελανή οπή και περνώντας τον ορίζοντά της είναι ένα ανοιχτό πρόβλημα μιας και δεν μπορούμε να έχουμε σίγουρες απαντήσεις και υπάρχουν προβλήματα απειρισμού ορισμένων φυσικών ποσοτήτων, η μελέτη τους μάλιστα είναι δουλειά κυρίως των μαθηματικών και όχι τόσο της φυσικής μιας και στο επίπεδο που είμαστε δεν είναι εύκολη η πραγματοποίηση πειραμάτων. Οι μαθηματικοί εργάζονται με εμπιστοσύνη στις εξισώσεις του Einstein, μελετώντας τη συμπεριφορά τους όταν ξεπερνάμε τον ορίζοντα. Ακόμη όμως και αυτές οι εξισώσεις καταρρέουν όταν φτάσουμε στην ανωμαλία, στο κέντρο δηλαδή της μελανής οπής. Εκεί παρουσιάζεται η αναγκαιότητα μιας νέας θεωρίας βαρύτητας που να λύνει αυτά τα προβλήματα, ενώ παράλληλα στο όριο των χαμηλότερων πεδίων να δίνει τη Γενική Σχετικότητα και κατά συνέπεια σε πολύ ασθενή πεδία να δίνει τη Νευτώνεια Βαρύτητα. Μπορούμε όμως να μιλήσουμε με σιγουριά (όπως περιγράψαμε την σιγουριά παραπάνω) για το τι γίνεται κοντά στην επιφάνεια του ορίζοντα, μια πολύ γλαφυρή περιγραφή για ένα τέτοιο εικονικό ταξίδι μπορεί να βρει κανείς στην εισαγωγή του βιβλίου του Kip Thorne (Μαύρες Τρύπες και Στρεβλώσεις του Χρόνου), αναγκαίο σε κάθε δημιουργό ταινιών επιστημονικής φαντασίας, ιδίως αν ποτέ στερέψει από ιδέες... Πράγματι όλος ο κόσμος θα φαίνεται σαν από ένα μικρό φινιστρίνι πίσω από τον παρατηρητή ενώ η μελανή οπή θα καλύπτει σχεδόν όλο το χώρο μπροστά και τριγύρω από τον ριψοκίνδυνο ταξιδιώτη, τα χρώματα από ότι έρχεται μακριά από την μελανή θα αλλάζουν προς πιο μπλε αποχρώσεις, ενώ ότι πλησιάζει την μελανή οπή θα φαίνεται να φρενάρει και να κοκκινίζει όσο πάει να πέσει προς αυτή. Το τέντωμα που θα νιώθει από τις παλιρροικές ένας παρατηρητής θα είναι τεράστια αν η μελανή οπή είναι μικρή όπως αυτές που προκύπτουν από αστρικά πτώματα, αν όμως πάει προς το κέντρο ενός γαλαξία ή ενός κβάζαρ θα είναι σχεδόν ανεπαίσθητη. Για μια πιο όμορφη εικόνα των παραπάνω αλλά και πιο "αστροφυσικων" φαινομένων υπάρχει αυτή η σελίδα με ωραία animations: http://chandra.harvard.edu/resources/animations/blackholes.html

Αγαπητέ φιλε KOTS, Eιλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάς. Tο κλίμα στο φόρουμ είναι πολύ καλο και ο καθένας συμμετέχει με τον τρόπο του. Δεν έχει υπογράψει κανεις συμβόλαιο ότι θα απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις, ο καθένας απαντάει όπου θέλει. Και είναι άσχημο να αφήνονται υπαινιγμοί για τους συνομιλητές, δώσε μας τη λίστα με τους 8 κακούς να τους στείλουμε εξορία στον Πλούτωνα! Φιλικά (και το εννοώ) Κώστας

Αγαπητέ φίλε Μόσχο γεια σου και καλώς όρισες! Πριν πάρεις τηλεσκόπιο και μιας και είσαι καινούριος στο χώρο καλή ιδέα θα ήταν να βρεις τους φίλους που ασχολούνται με την ερασιτεχνική αστρονομία στο νησί και να τους δεις από κοντά (υπάρχουν και μέσα στο φόρουμ ), μόνο τότε θα καταλαβεις τι πρέπει να προσέξεις σε ένα τηλεσκόπιο τι πρέπει να γνωρίζεις για να το χειρίζεσαι και τι θα μπορέσεις τελικά να δεις μέσα από αυτό. Τώρα για το ποιο είναι ένα καλό τηλεσκόπιο για έναν αρχάριο δεν θα μπω στον πειρασμό να απαντήσω, γιατί όσοι ερασιτέχνες τόσες και οι γνώμες, ενώ παράλληλα εξαρτάται τι θέλεις να κάνεις (πλανητική/ήλιο/σελήνη μέσα από πόλη ή να παίρνεις τα βουνα για σκοτεινούς ουρανούς ή μήπως λίγο από όλα; )... Κώστας

Το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος επί τάπητος στο Βερολίνο. Aρθρο από το in.gr http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=668558&lngDtrID=252

Εκτός αν πρόκειται για τη Μεγάλη Άρκτο, οπότε αλλάζει το πράμα, κάθεσαι και απολαμβάνεις!

Χρόνια πολλά στον Αντρέα τον δημιουργό αυτής της όμορφης παρέας! Αντρέα να είσαι καλά και να έχεις ότι επιθυμείς με υγεία ευτυχια και καθαρούς ουρανούς! Κώστας

Βλάβη στην επιστροφή Αμφίβολη η τύχη του σκάφους Χαγιαμπούσα με τα πρώτα δείγματα αστεροειδή... http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=667116&lngDtrID=252

To γαλαξία της Ανδρομέδας μπορείς να τον εντοπίσεις με γυμνό οφθαλμό σε σχετικά σκοτεινούς ούρανούς και πολύ εύκολα με κυάλια. Οι προσοφθάλμιοι που αναφέρεις μαζί με το τηλεσκόπιο σου και υπομονή θα σου αποκαλύψουν πολλούς γαλαξίες.

Αντώνη δε το ήξερα αυτό για τους πρώτους τεχνητούς δορυφόρους, πολύ εντυπωσιακό! Ευχαριστούμε και για τη όμορφη ποιοτική ανάλυση για τον συντονισμό Γης-Σελήνης και συγχαρητήρια για το ότι μπόρεσες να πεις τόσα πολλά χωρίς εξισώσεις και νούμερα!

Σε αυτές τις όμορφες σημειώσεις http://www.astro.utoronto.ca/~wu/AST221/Lectures/L4/lawofgravityIII.pdf στη σελίδα 7 και στη συνέχεια υπάρχει εξήγηση για αυτό το φαινόμενο.

Ακριβώς όπως λέει και ο Παναγιώτης για δεδομένη στροφορμή η κατάσταση ελάχιστης ενέργειας είναι αυτή της σύγχρονης περιστροφής. Με ελαφρά προχωρημένες γνώσεις φυσικής θα μπορούσε κανείς να το διαπιστώσει κανείς αυτό αν υπολόγιζε για δεδομένη στροφορμή πόση ενέργεια έχει ένα σύστημα με σύγχρονη περιστροφή και πόση για μη συγχρονη περιστροφή. Φυσικά για να επιτευχθεί πρέπει η ενέργεια να ακτινοβοληθεί με κάποιο τρόπο από το σύστημα. Ο ευκολότερος τρόπος είναι μέσω τριβών των εσωτερικών στρωμάτων στα ουράνια σώματα και συνεπώς με μετατροπή της κινητικής ενέργειας σε θερμότητα. Αντίθετα η αποβολή της στροφορμής είναι πολύ δύσκολη, με αποτέλεσμα ένα σώμα στο οποίο οι παλιρροιακές δυνάμεις είναι ισχυρές ή ισοδύναμα οι διαστάσεις του δεν είναι πολύ μικρότερες από την απόσταση από το ελκτικό του κέντρο (για παράδειγμα οι δορυφόροι των πλανητών) εύκολα θα φτάσει σε αυτή την κατάσταση. Αντιθέτως οι πλανήτες που οι διαστάσεις τους είναι πολύ μικρότερες από την απόσταση πλανήτη-Ήλιου δύσκολα θα έπιτύχουν αυτό το συγχρονισμό. Για αυτό το λόγο ενώ η Σελήνη συγχρονίζεται με τη Γη, η Γη δε παθαίνει το ίδιο με τον Ήλιο. Για του λόγου το αληθές ο λόγος της ακτίνας της Γης δια την απόσταση Γης- Ήλιου είναι: 6400/150 000 000 =0,000043 ενώ ο λόγος της ακτίνας της Σελήνης διά την απόσταση Γης Σελήνης είναι: 1700/380 000=0,0045. Αυτό εύκολα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι εύκολο να συγχρονιστεί η Σελήνη με τη Γη και πολύ δυσκολότερο για τη Γη να συγχρονιστεί με τον Ήλιο (ώστε ένα έτος να είναι ίσο με μια ημέρα). Φυσικά η παραπάνω ανάλυση θέλει και άλλοι παράγοντες να ληφθούν υπόψιν (η μάζα του Ήλιου, της Γης και της Σελήνης) καθώς και μια λεπτομερέστερη μαθηματική επεξεργασία, όμως μετά και από τη λεπτομερή μελέτη καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα.

Ωραίος Νίκο! Έτσι να ακούγεται η αστρονομία! Αν δεν πούμε εμείς ποιος θα πει; Τι μου θύμισες τώρα Βασίλη... Για να βγάζαμε μια εκδήλωση του Ωρίωνα στα τοπικά μέσα μας έβγαινε το λάδι. Βέβαια τα πράγματα άλλαξαν όταν τους καλούσαμε για εκλείψεις, τότε το θέμα πούλαγε και έρχονταν

Το Cassini εννοείς; Λογικά θα φαίνεται αλλά εξαρτάται απο το τηλεσκόπιο και το seeing. Φωτογραφικά σε αυτή τη φωτό http://www.astrovox.gr/forum/album_pic.php?pic_id=1199 ο astron το πιάσε προχτές.

27 Ιανουαρίου 2006 είναι η επόμενη αντίθεση, αυτό σημαίνει πως όλη εκείνη η περίοδος είναι βολική για παρατήρηση.