kkokkolis

Το βιβλίο πάντως φαίνεται αρκετά παχύ και ελάχιστα portable.

Ο ορισμός της συνείδησης είναι γενικά σωστός, σύμφωνα με την ορολογία των γνωσιακών επιστημών. Στην δική μου δουλειά χρησιμοποιείται ακόμη πιο στενά, ως επίγνωση του εαυτού και του περιβάλλοντος. Το όργανο της συνείδησης είναι υποφλοιώδες, χαμηλής απαρτίωσης, κοινό στα περισσότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου (και οπωσδήποτε υπαρκτό στους σκύλους). Αντιθέτως, ο έλεγχος (κριτική) των πράξεων, οι ενοχές κλπ φαίνεται πως σχετίζονται με φλοιώδεις περιοχές με ιδιαίτερη ανάπτυξη στον άνθρωπο (προμετωπιαία, κροταφικά) και γενικώς αφορούν το όργανο που ο Freud περιέγραψε σαν Υπερεγώ. Το συνειδητό και το Υπερεγώ δεν ταυτίζονται και δεν πρέπει να συγχέονται. Η συνείδηση είναι μια εγγενής ως επί το πλείστον λειτουργία, ενώ το αξιακό σύστημα του ανθρώπου είναι επίκτητο, εξ ολοκλήρου ή σχεδόν εξ ολοκλήρου. Φυσικά στην καθομιλουμένη, στη φιλοσοφία, στη νομική κλπ ο όρος συνείδηση και τα παράγωγά του έχουν άλλη σημασία. Ασυνείδητος λέμε συνήθως πως είναι ένας άνθρωπος του οποίου το αξιακό σύστημα απέχει από το δικό μας (με αρνητική έννοια) ενώ για την ψυχολογία ασυνείδητη είναι μια λειτουργία που γίνεται αυτόματα χωρίς εκούσιο έλεγχο (οι κινήσεις του σώματος όταν κάνουμε ποδήλατο, η γλώσσα του σώματος κλπ) και ασυνείδητο το λειτουργικό όργανο που τις ελέγχει και το οποίο αδρά μόνο μπορούμε να προσδιορίσουμε μορφολειτουργικά ακόμη. Ένα παράδειγμα του προβλήματος της ορολογίας. Επειδή προερχόμαστε από διαφορετικούς χώρους το πρόβλημα της ορολογίας επιτείνεται. Δεν θα έλεγα πως το άρθρο της Βικιπαίδειας προέρχεται από αστοιχείωτο και παρουσιάζει αρκετά καλά αυτή την ποικίλη χρήση του όρου (αμέσως μετά την ετυμολογία). Υπάρχει πάντοτε και η αγγλική έκδοση, πιο εκτεταμένη.

Μνημείο του Apollo, Titusville, Florida, ΗΠΑ

Μνημείο του Sputnik, Yaroslav, Ρωσία

Georgia Guidestones, R. C. Christian (ψευδώνυμο), 1980 Το μυστηριώδες Stonehege των ΗΠΑ καταγράφει τις εξής 10 εντολές σε 8 ευρέως διαδεδομένες γλώσσες, καθώς και μηνύματα στα Βαβυλωνιακά (σφηνοειδής γραφή), Σανσκριτικά, Αρχαία Ελληνικά και Αιγυπτιακά (ιερογλυφική) Στην πλάκα των νεκρών γλωσσών διαβάζει κανείς Το γρανιτένιο μνημείο απασχολεί συνεχώς τους συνομωσιολόγους και έχει δεχθεί βανδαλισμούς από "Χριστιανούς" και άλλους.

The Sky Could Send You, Donna Masini Tonight in the shadow of alien green, the dark around us breathing, a man points out the obvious stars. I stand beside him under the cosmic mess. Clutter, I whisper, you could connect anything, join any dots to form a dipper or belt. My eyes cannot find any cluster twice. What I want to say is you could lose yourself in a sky like this. Looking into the flicker of history, already dead to somewhere else. There is so much time in a sky like this, in our silence and the strangeness of these ancient stars. Islands of light. They remind me of my dead friends, my infidelities. This night with is shadows and monsters is too big for me. Random, irrational as love, no matter what pictures we pretend to find. Is this why we make a dipper or belt ? To contain it, make it familiar ? Where are the gods in a sky like this ? It is very clear, the man beside me is saying, but I am lost. I see nothing. Night looks like a broken thing, as though an enormous lamp had shattered scattering pieces of itself throughout the dark. Is this why lovers reach to touch one another when the sky could send you so far into yourselves you would become someone else. The moon is beautiful, I read somewhere, but dead. I look up into the cavey dark, the silence. I have never understood the position of stars, never seen either dipper, never traced Orion's belt, seen a bull, a bear, an arching centaur in the sky. Patternless as measles the stars are. Oh how I have wanted things to be clear : love, promises, the random dark. Beneath the curved horn of a dead moon I think, listen to him, watch, this might be faith, that the names name. This might be hope or delusion, and maybe I do begin to see the beginnings of a handle, there, just there, where the lights are slightly brighter.

Η εξέλιξη έχει χτιστεί επάνω στον ανταγωνισμό για την επιβίωση και την αναπαραγωγή. Τα επιτυχημένα όντα είναι αρκετά εγωκεντρικά. Η ηθική εμφανίζεται με τον πολιτισμό, προκειμένου να θέσει κανόνες που ελέγχουν μερικώς τα ένστικτα αυτά (της αρπαγής, του φόνου, της πολυμιξίας κλπ) ώστε οι άνθρωποι να είναι συμβατοί με την διαβίωση στα εκάστοτε οργανωμένα κοινωνικά πλαίσια. Η ηθική οργανώθηκε σε ολόκληρα συστήματα, θρησκευτικά, νομικά, φιλοσοφικά, υποκοσμικά, φυλετικά κλπ, καθώς οι κοινωνικές δομές έγιναν όλο και πιο περίπλοκες. Παράλληλα τα συστήματα αυτά συχνά παρεκκλίνουν του αρχικού τους στόχου και χρησιμοποιούνται από τις άρχουσες τάξεις, τα ιερατεία και τις ένοπλες δυνάμεις ως εργαλεία ελέγχου των κατωτέρων τάξεων. Ανέκαθεν οι νόμοι και οι ηθικές αξίες ήταν αυστηρότεροι για τους μη προνομιούχους οι οποίοι χαρακτηρίζονται από μια στενή σχέση αμφίδρομης αιτιότητας με τις ηθικές αξίες: όσοι σέβονται απολύτως την θρησκεία, το νόμο και την ηθική παραμένουν μη προνομιούχοι δια βίου (και όσοι δεν τις σέβονται, πχ πολιτικοί, ανέρχονται κοινωνικά) και όσοι είναι μη προνομιούχοι μαθαίνουν να σέβονται την θρησκεία, το νόμο και την ηθική (και πράγματι στατιστικά η θρησκεία θριαμβεύει στις τάξεις των απόρων, οι πτωχοί φοβούνται το νόμο όσο κανείς εύπορος και όσο πιο προαστική είναι μια κοινωνία τόσο πιο αυστηρές οι ηθικές της αξίες). Τελικά δηλαδή η ηθική χρησιμοποιείται και αυτή για τον ανταγωνισμό και είναι ένα από τα όπλα των πατρικίων εναντίον των πληβείων. Τώρα, αν υπήρχε η δυνατότητα να ισχύουν οι ίδιες ηθικές αξίες για όλους και να τις σέβονται το ίδιο όλοι, οι ηθικές αυτές αξίες να αποστειρώνονταν από τον σπεσισμό (που επιβάλει την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω σε όλες τις άλλες μορφές ζωής, προϊόν ανταγωνισμού και αυτό), η ισονομία να ήταν πραγματικότητα, οι θρησκευτικοί λειτουργοί να μην σώρευαν πλούτο και εξουσία κλπ, κλπ, κλπ, αν ήταν εφικτό δηλαδή η αρετή να είναι καθολική και διαχρονική, τότε θα είχαμε ένα διαφορετικό είδος πολιτισμού και ίσως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια ποιοτική διαφορά του ανθρώπινου σχεδίου από εκείνο της φύσης. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν δεδομένα για το ότι επετεύχθη κάτι τέτοιο. Για την κατάχρηση της ηθικής από αήθεις, της θρησκείας από θεομπαίχτες και του νόμου από "λειτουργούς" του μπορούμε να γεμίσουμε ολόκληρες βιβλιοθήκες. Αυτά εν ολίγοις, αν κατάλαβα τι ρωτάς Πάνο και κατά τη γνώμη μου πάντοτε.

Ποια σχολή της συστημικής το κάνει αυτό; Η συστημική είναι πιο διασπασμένη και από την αριστερά, από ένα σημείο και πέρα αδυνάτησα να την παρακολουθήσω. Η συστημική στην Ελλάδα μάλιστα συχνά δεν είναι επιστήμη, αλλά πρόφαση κερδοσκοπίας κατά τη γνώμη μου. Για την ελευθερία του λόγου, μαζί σου. Λάβαρο. Εξακολουθώ να νομίζω πάντως πως χρησιμοποιούμε κάπως διαφορετικά την ορολογία. Έτσι το νήμα της συζήτησης δεν είναι ευθύ και ίσως δεν καταλήξουμε κάπου.

Ποιός το λέει ότι πρέπει και ποιά είναι αυτή η εφαρμοσμένη και μεγαλύτερη επιστήμη; Επίσης, σε ενοχλούν οι ερωτήσεις μου; Αν ναι αποσύρομαι αμέσως.

Γιαυτό καταφεύγουμε στην επιστήμη, για να καταπολεμήσουμε και την αλαζονεία (που την θεωρούσα τμήμα του φάσματος της υποκειμενικότητας).

La Nuit, Jean-Louis Hamon, 1821-1874

La nuit, Marceline Desbordes-Valmore, 1819-1833 Viens ! Le jour va s'éteindre... il s'efface, et je pleure. N'as-tu pas entendu ma voix ? écoute l'heure ; c'est ma voix qui te nomme et t'accuse tout bas ; c'est l'amour qui t'appelle, et tu ne l'entends pas ! Mon courage se meurt. Toute à ta chère idée, d'elle, de toi toujours tendrement obsédée, pour ton ombre j'ai pris l'ombre d'un voyageur, et c'était un vieillard riant de ma rougeur. Eh quoi ! Le jour s'éteint ? N'est-ce pas un nuage, un vain semblant du soir, un fugitif orage ? Que je voudrais le croire ! Hélas ! Un si beau jour ne devrait pas mourir sans consoler l'amour. Viens ! Ce voile jaloux ne doit pas te surprendre. Dans les cieux à son gré laisse-le se répandre ; ne va pas comme moi le prendre pour la nuit, quand son obscurité m'importune et me nuit. Si le soleil plus pur allait paraître encore ! Si j'allais avec lui revoir ce que j'adore ! Si je pouvais du moins, en lui livrant ces fleurs, me cacher dans son sein, et rougir de mes pleurs ! Il me dirait : " je viens, j'accours, ma bien-aimée ! " ce nuage qui fuit t'aurait-il alarmée ? " la nuit est loin, regarde ! " et je verrais ses yeux rendre la vie aux miens, et la lumière aux cieux. Non ! Le jour est fini. Ce calme inaltérable, l'oiseau silencieux fatigué de bonheur, le chant vague et lointain du jeune moissonneur, tout m' invite au repos... tout m'insulte et m'accable. Mais adieu tout ! Adieu, toi qui ne m'entends pas, toi qui m'as retenu la moitié de mon être, qui n'as pu m'oublier, qui vas venir peut-être ! Tu trouveras au moins la trace de mes pas, si tu viens ! Adieu, bois où l' ombre est si brûlante ! ... nuit plus brûlante encor, nuit sans pavots pour moi, tu règnes donc enfin ! Oui, c'est toi, c'est bien toi ! Quand me rendras-tu l'aube ? Oh ! Que la nuit est lente ! Hélas ! Si du soleil tu balances le cours, tu vas donc ressembler au plus long de mes jours ! L'alouette est rentrée aux sillons ; la cigale à peine dans les airs jette sa note égale ; un souffle éveillerait les échos du vallon, et les échos muets ne diront pas mon nom. Et vous, dont la fatigue a suspendu la course, vieillard ! Ne riez plus, si mes tristes accents... non ! Déjà le sommeil appesantit ses sens ; il rêve sa jeunesse au doux bruit de la source. Oh ! Que je porte envie à ses songes confus ! Que je le trouve heureux ! Il dort, il n'attend plus.

Δημήτρη, έτσι τα βλέπω και εγώ. Πάνο, νομίζω πως δεν χρησιμοποιούμε την ίδια ορολογία, γιαυτό και μπερδευόμαστε. ΥΓ: Αυτό που κάνουμε πως ονομάζεται; Τρίλογος;

Αυτό μου έλεγε. Πως το όλον των διαφορών είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών τους. Δεν πείσθηκα 100% ακόμη. Εξάλλου είπαμε πως δεν υπάρχουν αποδείξεις. Και ένας εξωτερικός παρατηρητής (νάτος ο εξωγήινος) είναι ο πλέον κατάλληλος να γνωμοδοτήσει επί του θέματος. Ο άνθρωπος υπόκειται σε συστηματικό σφάλμα όταν συγκρίνει τον εαυτό του με τα ζώα.

Ερασιτεχνικώς θα πω πως προς το παρόν πιστεύω το αντίθετο. Νομίζω (δίχως να είμαι Μαρξιστής) πως πρόκειται για ποσοτική διαφορά. Πρόσφατα έκανα μια μακροσκελή συζήτηση με τον φίλο μου τον Ευάγγελο Καφετζόπουλο, συγγραφέα του "Σεξουαλικού Πιθήκου" . Μου εξηγούσε πως πιστεύει πως πρόκειται για ποιοτική διαφορά, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις γιαυτό. Κάτι σαν αλλαγή δευτέρας τάξης κατά τη συστημική επιστήμη.

Εννοείς η Φύση ή τα όντα της φύσης; Αν εννοείς το δεύτερο, η απάντηση είναι απλή. Όλα τα νοήμονα όντα έχουν κανόνες σωστής και λάθος συμπεριφοράς. Τα πρωτεύοντα περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα και τα κοινωνικά περισσότερο από τα μοναχικά. Ακόμη και το μοναχικά ακολουθούν κανόνες κατά την περίοδο του ζευγαρώματος, αλλιώς μπορεί να χάσουν την αναπαραγωγική ευκαιρία. Φυσικά τα ήθη τους τα μελετά η Ηθολογία και όχι η Ηθική Φιλοσοφία. Αλλά στα ομοιόθερμα και σε ορισμένα Υμενόπτερα και Ισόπτερα ανέκυψαν συμπεριφορές (όπως ο αλτρουϊσμός) που απασχολούν την Ηθική Φιλοσοφία σε ανθρώπινες εφαρμογές. Αν εννοείς το πρώτο, απάντησέ μου πρώτα αν η Φύση έχει νοημοσύνη και θα σου πω. Μπαινοβγαίνω (όπως και εσείς) στα διαλείμματα διαφόρων υποχρεώσεων και ζητώ συγνώμη για τη σύγχυση που προκαλείται με τις ερωταποκρίσεις.

Να το κάνω, αλλά γιατί και για ποιόν; Τρεις και ο κούκος μιλάμε εδώ και δεν σποκλείω να λάβω κανένα μήνυμα, άμεσο ή έμμεσο, να μην μιλήσω για τούτο και για εκείνο. Η ηλικία μου και το βιογραφικό μου δεν μου επιτρέπουν να υποκύπτω σε λογοκρισίες, ειδικά από άτομα αναρμόδια φύση και θέση να λογοκρίνουν. Όπότε μπορούμε να μεταφέρουμε τη συζήτηση σε κάποιο forum βιολογίας ή να αναμείνουμε την ενεργό εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον Αλέξη καταρχήν και μερικά ακόμη μέλη. Προς το παρόν αποφάσισα να συνεχίσω το "Σπάνια Γη" των Ward & Brownlee που άφησα στη μέση.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το ερώτημα του Πάνου. Βέβαια απήντησες πως η εξέλιξη προχωρεί σε διαστήματα χιλιάδων και εκατομμυρίων ετών αλλά υπάρχουν και αντίθετες υποθέσεις, όπως του Stephen Jay Gould, τις οποίες βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες και αρκετά πειστικές. Στην περίπτωση του ανθρώπου από την μία λέμε πως έχουμε καταστρέψει τη φυσική επιλογή (κάτι που δεν μπορεί να αποδειχθεί αν δεν περάσουν μερικές χιλιάδες χρόνια) και από την άλλη οι μηχανισμοί της σεξουαλικής επιλογής συνεχίζουν να ισχύουν ελαφρώς διαφοροποιημένοι -πάντοτε κάποιοι έχουν περισσότερες αναπαραγωγικές ευκαιρίες από κάποιους άλλους- και έχουν προστεθεί μηχανισμοί κοινωνικής επιλογής, πολιτικής επιλογής, γενοκτονίες, ευγονική, τεχνητή παράταση ζωής έως την αναπαραγωγική ηλικία σε άτομα με ασθενή φαινότυπο και άλλες παρεμβάσεις στο έργο της εξέλιξης. Άλλο ένα ερώτημα για μένα είναι εκείνο της αναπαράστασης των υποτιθέμενων εξωγήινων μορφών ζωής στην λαϊκή κουλτούρα και τις τέχνες. Όταν είναι εχθρικοί είναι εντομόμορφοι, αμοιβαδόμορφοι ή ερπετόμορφοι (βλ Alien), όταν είναι φιλικοί ανθρωπόμορφοι (βλ Avatar) και συχνά έχουν μεικτά χαρακτηριστικά, όπως ανθρώπινο σώμα με τεράστιο εγκέφαλο (= ευφυΐα, αν και γνωρίζουμε πως η αυλάκωση σχετίζεται με το IQ περισσότερο από τον όγκο του κρανίου) αλλά πράσινο δέρμα ή κεραίες. Φυσικά αυτά είναι αποκυήματα φαντασίας. Θα μπορούσαμε να πάρουμε το παράδειγμα ενός γνωστού γαιώδους εξωπλανήτη και χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές παραμέτρους να υποθέσουμε αν υπήρχε ζωή επάνω του τι μορφή θα είχε αυτή, ποιές προσαρμογές θα ήταν απαραίτητες, τι έκταση θα μπορούσε να έχει η βιοποικιλότητα, αν είναι εφικτή η ανάπτυξη ευφυίας κλπ. Μέχρι στιγμής το μόνο γνωστό πρότυπο είναι εκείνο της αποκόλλησης του Κέρατος της Δυτικής Αφρικής με τις επακόλουθες μεταβολές στους βιοτόπους των εκεί πρωτευόντων. Μέσα στα τρισεκατομμύρια εξωπλανητών δεν αποκλείεται να έχει επαναληφθεί κάτι παρόμοιο σε μερικά εκατομμύρια εξωπλανήτες, αλλά υπάρχουν εναλλακτικές οδοί ανάπτυξης ενός είδους με ευφυΐα και εκτεταμένη κατασκευή και χρήση εργαλείων; Ποιές θα μπορούσαν να είναι αυτές;

Θα ήταν ωραίο να κάναμε μια ερασιτεχνική συζήτηση αστροβιολογίας. Έχουμε και βιολόγο και βιοχημικό και νευροεπιστήμονα στις τάξεις μας, τι άλλο χρειάζεται; Δεν ξέρω αν χωρά η ηθική στην συζήτηση (η οποία γίνεται επιστήμη όταν μελετάται από την νομική) αλλά η ηθολογία σίγουρα χωρά και ακόμη περισσότερο η εξέλιξη. Αν υπάρχει απόλυτη άγνοια για την προ Big Bang εποχή (αν μπορούμε να την αναφέρουμε έτσι), σήμερα η επιστήμη μας δίνει μια όμορφη αλυσίδα γεγονότων από το Big Bang έως και την τρέχουσα χρονική στιγμή, καθώς και την γνώση πως η αλληλουχία θυμίζει δένδρο: ξεκινά με έναν κορμό (που αναπαριστά τα φυσικά γεγονότα) και κατόπιν διακλαδίζεται σε μεγάλους κλάδους (που αναπαριστούν τα αστροφυσικά ή αστρονομικά και γεωλογικά γεγονότα) και κατόπιν σε πολυάριθμα κλαδιά (που αναπαριστούν τα βιολογικά γεγονότα). Η αστροβιολογία ενός άλλου πλανήτη αφορά τη μελέτη ενός τέτοιου μεγάλου κλάδου και την ανάπτυξή του σε κλαδάκια, σύμφωνα με υποθετικά μοντέλα προς το παρόν και, ελπίζουμε, σύμφωνα με αδιάσειστα στοιχεία στο μέλλον. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δεις πως διακλαδώθηκε η εξέλιξη σε έναν άλλο πλανήτη, ποιές θα είναι εκεί οι προσαρμογές, ποιά η βιοχημεία, φυσιολογία και ανατομία των εκεί όντων, αλλά και ποιά η ηθολογία και νευροβιολογία τους.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ Ορισμένα από τα εξαρτήματα της παραπάνω αγγελίας τα απέκτησα και άλλα δεν με ενδιαφέρουν πλέον. Ως εκ τούτων αναζητώ: 1) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 82 μοιρών 30mm γεμισμένο με άζωτο 2) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 68 μοιρών 24mm γεμισμένο με άζωτο 3) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 100 μοιρών 14mm γεμισμένο με άζωτο 4) Televue Radian 4mm Σας ευχαριστώ.

Ερωτήματα: 1) Η ΟΟ επαλουμινώνει κάτοπτρα και άλλων εταιριών εκτός από τα δικά της; 2) Υπάρχουν και άλλες εταιρίες που επαλουμινώνουν κάτοπτρα στην Ευρώπη; 3) Εάν 2=ΝΑΙ, υπάρχει θετική εμπειρία κάποιου μέλους; 4) Μήπως τελικά συμφέρει να αγοράσει κάποιος καινούριο κάτοπτρο;

Εν ολίγοις λέω πως η φυσική είναι μία μέθοδος για να προσεγγίσουμε την φύση και φαινόμενα που προϋπάρχουν και είναι ανεξάρτητα της κατανόησής τους. Η βαρύτητα λειτουργούσε πριν τον Νεύτωνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατανοούν την φύση, ούτε την φυσική και πιστεύουν πως τα πράγματα απλώς πέφτουν προς τα "κάτω" ή καταφεύγουν στη μεταφυσική (έτσι τα έφτιαξε ο Δίας ή πέφτουν επειδή κάποιος τα "μάτιασε" κλπ). Υπάρχουν τώρα φαινόμενα που έχουν γίνει αντιληπτά και η φυσική δεν τα εξήγησε ακόμη και άλλα που δεν τα έχουμε ακόμη αντιληφθεί. Τα τελευταία υπάρχουν αλλά δεν υπάρχουν για εμάς μέχρι να τα αντιληφθούμε. Τα έχουν πει πολλοί αυτά, δεν είναι τίποτε καινοτόμο. Το πλέον σημαντικό είναι πως δεν χρειάζεται να γνωρίζεις φυσική για να παίξεις μπιλιάρδο ή για να ζήσεις (αν και χρειάζεται για να κάνεις μια επιτυχή εγχείρηση). Επειδή η εξέλιξη λειτούργησε μέσα στη φύση, μέσω της μεθόδου δοκιμής- λάθους και άρα έχει σεβαστεί τους νόμους της για κάθε είδος που επεβίωσε. Δεν πρέπει να το ξεχνούμε αυτό. Τι αρτηριακή πίεση θα πρέπει να είχε ο Βροντόσαυρος ώστε ο εγκέφαλός του να τροφοδοτείται επαρκώς με αίμα; Ποιά η διαφορά στην αρτηριακή του πίεση με τον λαιμό του οριζόντιο και κατακόρυφο; Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν πως κινείτο με κατακόρυφο λαιμό αρνούνται τους νόμους της φυσικής (από τους οποίους προκύπτει πως η καρδιά του ίσως δεν θα χωρούσε στο σώμα του ώστε να φθάνει το αίμα σε τέτοιο ύψος) αλλά ο ανόητος βροντόσαυρος δεν τους αρνήθηκε, γιαυτό και επέζησε περισσότερο από εμάς (μέχρι τώρα).

Θα επανέλθω.

Άρα κατάλαβες τι εννοώ. Καθημερινά μπερδεύουμε τη φύση με τη φυσική. Αν όχι όσοι την έχουν σπουδάσει, όλοι οι υπόλοιποι, που είναι και οι συντριπτικά περισσότεροι.

Αυτό δεν είπα; (περί μεταφυσικής). Το μπιλιάρδο ή το ποδόσφαιρο είναι καλό παράδειγμα. Αυτοί οι νόμοι λοιπόν αξιοποιούνται πριν γίνουν αντικείμενο μελέτης. Έχετε σκεφτεί πως η φυσική και τα μαθηματικά μας είναι βιολογικά προϊόντα και τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό; Μπορεί να υπάρξουν φυσική ή μαθηματικά (προσοχή, όχι η φύση ή οι αριθμοί) έξω από την σφαίρα της αντίληψης και επίδρασης μιάς κοινωνίας εμβίων; Αν ναι, πρέπει να μου το δηλώσει κάτι άβιο για να το πιστέψω.