kkokkolis

The Elephant's Trunk in IC 1396, Brian Lula, 2007 APOD 18/10/2007

http://www.youtube.com/watch?v=108UxfghrB8&feature=related Měsíčku na nebi hlubokém (Τραγούδι της Σελήνης), Rusalka, Milada Šubrtová, Antonín Dvořák, 1901 Měsíčku na nebi hlubokém světlo tvé daleko vidím. Po světe bloudíš širokém, dívás se v příbytky lidí. Po světe bloudíš širokém, díváš se v příbytky lidí. Měsíčku postůj chvíli, pověz mi, pověz, kde je můj milý. Měsíčku postůj chvíli, pověz mi, pověz, kde je můj milý. Vzkaž ty mu stříbrný měsíčku, mé že jej objímá rámě, aby si alespoň chviličku, vzpomenul tu a tam na mne, aby si alespoň chviličku, vzpomenul tu a tam na mne. Měsíčku po nebi pluj s mým poselstvím, že jeho osud je dnes osudem i mým. Zasviť mu do dodaleka, nocí, nocí pluj, řekni mu řekni, kdo že jej čeká. Zasviť mu do dodaleka, nocí, nocí pluj, řekni mu řekni, kdo že jej čeká. Jaroslav Kvapil[1] (1868–1950)

Η τέχνη είναι το φως του κόσμου; Ο δημοσιογράφος Gene Weingarten της εφημερίδος Washington Post αποφάσισε να εκτελέσει ένα πείραμα, το οποίο του χάρισε το Βραβείο Pulitzer του 2008. Τοποθέτησε την 12η Ιανουαρίου του 2007, στον σταθμό L'Enfant Plaza του Μετρό της Washingtοn D.C, τον εξαίρετο βιολιστή Joshua David Bell, μαζί με το μυθικό του βιολί Gibson πρώην Huberman Stradivari του 1713, δύο φορές κλεμμένο και αξίας 4 εκατομμυρίων δολαρίων. Κατά τ'άλλα ο Bell φορούσε τζην και καπέλο του Baseball. Η 45λεπτη ερμηνεία 6 έργων του Johan Sebastian Bach από τον μουσικό καταγράφηκε μέσω κρυφής κάμερας. Από τους 1097 ανθρώπους που πέρασαν από μπροστά του μόνο 27 του έδωσαν χρήματα (συνολικά 32.17$), μόνο 7 σταμάτησαν να ακούσουν την μουσική και μόνο μία γυναίκα τον αναγνώρισε (προσφέροντάς του 20$ επιπλέον των 32.17$)!!! Αρκετά παιδιά σταμάτησαν έως ότου οι γονείς τους τα αποτραβήξουν βιαστικά. Είναι βέβαιο πως πολλοί από τους περαστικούς θα πλήρωναν περισσότερο από 100$, ίσως και το βράδυ της ίδιας ημέρας, προκειμένου να τον απολαύσουν ( ; ) σε μια αίθουσα συναυλιών, να ερμηνεύει τα ίδια έργα με το ίδιο βιολί, χωρίς το καπέλο.

Δεν έχω δει μέσα από GSO, σε αντίθεση με το SW. Εγώ έχω μάλλον κατασταλάξει στο SW Flextube 12'' -αν και το 10'' με προκαλεί για διαχειριστικούς λόγους- καθώς ο ενιαίος σωλήνας του SW 8'' ήδη με δυσκολεύει στην κάπως στενή σκάλα του εξοχικού (3 όροφοι και μισός) και τα 30cm παραπάνω του f1500 έναντι του f1200 περιορίζουν τις επιλογές τοποθέτησης στο αυτοκίνητο. 12'' ενιαίου σωλήνα είναι ένας πραγματικός θερμοσίφωνας. Όσο για τα πλεονεκτήματα του GSO, μια από τις μεγαλύτερες χαρές του χόμπυ αυτού είναι η σταδιακή και αέναη αναβάθμιση του εξοπλισμού. Αυτό μπορείς να το ζήσεις με το SW, αν και δεν ζητά πολλά, φωτοχιτώνιο, bobs knobs, αερόψυξη, βελτίωση του εστιαστή, Rigel. Και όταν τελειώσεις με αυτά θα ψάχνεσαι για το το άλλο να βελτιώσεις. Δεν το βλέπω σαν μειονέκτημα λοιπόν, αν και η δική σου προσέγγιση ενδέχεται να διαφέρει.

Δεν θα είναι εύκολο έργο η δημιουργία καταλόγου περιεχομένων, ευχαριστώ ωστόσο για την τόσο ευγενή σου προσφορά. Προς το παρόν πάντως μπορείς να αρκεστείς στην αναζήτηση μέσω Google του έργου που επιθυμείς, προσθέτοντας την λέξη Astrovox. Ή απλώς ταξιδεύουμε. http://tinyurl.com/6kdc232

Le soir au bord de la mer, Tableaux de la nature, François-René de Chateaubriand, 1861 Les bois épais, les sirtes mornes, nues, Mêlent leurs bords dans les ombres chenues. En scintillant dans le zénith d'azur, On voit percer l'étoile solitaire : A l'occident, séparé de la terre, L'écueil blanchit sous un horizon pur, Tandis qu'au nord, sur les mers cristallines, Flotte la nue en vapeurs purpurines. D'un carmin vif les monts sont dessinés ; Du vent du soir se meurt la voix plaintive ; Et mollement l'un à l'autre enchaînés, Les flots calmés expirent sur la rive. Tout est grandeur, pompe, mystère, amour : Et la nature, aux derniers feux du jour, Avec ses monts, ses forêts magnifiques, Son plan sublime et son ordre éternel, S'élève ainsi qu'un temple solennel, Resplendissant de ses beautés antiques. Le sanctuaire où le Dieu s'introduit Semble voilé par une sainte nuit ; Mais dans les airs la coupole hardie, Des arts divins, gracieuse harmonie, Offre un contour peint des fraîches couleurs De l'arc-en-ciel, de l'aurore et des fleurs.

https://www.youtube.com/watch?v=EzjkBwZtxp4&feature=related Robot Violinist, Toyota, 2008 Το μέλλον δεν θα γυρίσει την πλάτη στην τέχνη, το αντίθετο. Μετά την νίκη του Deep Blue επί του Kasparov αναμένονται συγκλονιστικές μονομαχίες Ανδροειδών με τον Yo Yo Ma ή τον Richie Blackmore.

Defective Robot, Rani Naamani, 2007 https://www.youtube.com/watch?v=c86I-ZQiXZw&feature=fvwrel

MUTO, a wall-painted animation, BLU. 2008 Ψάχνω να βρω δικαιολογία για να αναρτήσω αυτό το μη αστρονομικό θέμα του BLU που μου έστειλε ο Sportikus. Δεν θα ψάξω άλλο. Δείτε το σαν κοσμολογία, μη ευκλείδειο γεωμετρία, τοπολογία, κοσμογονία ή ό,τι άλλο θέλετε. Ή απλώς δείτε το.

Evolution of Men, BLU, 2007 Μπορείτε να ευφρανθείτε με την εκπληκτική αυτή δημιουργία του BLU σε μορφή video.

Πολύ όμορφο Studious, όπως κάθε τι που μας προσέφερες. Σκέφτηκα να το μεταφέρω ώστε να είναι άμεσα ορατό προς τέρψιν των οφθαλμών μας. http://pournari.blogspot.com/2010/05/blog-post_4289.html

Στην διαδραστική έκδοση, όταν επιλέξεις το i (Show Constellations ans Objects) σου προσφέρει κάτω αριστερά μια εικόνα του γαλαξία μας με αναπαράσταση του πεδίου όρασης που επιτρέπει την θέαση της ανά πάσα στιγμή παρατηρούμενης εικόνας.

Πρόκειται για την διαδραστική έκδοση της αστροφωτογραφίας Photopic Sky Survey του Nick Risinger: http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html Η αστροφωτογραφία επίσης εδώ: http://media.skysurvey.org/openzoom.html

Κάπως έτσι είναι...

Meade MySky Plus http://www.youtube.com/watch?v=ZHsqOOf4_Nw

Luna, Evelyn De Morgan, 1855- 1919

Night and Dawn, Evelyn De Morgan, 1855- 1919

Evening Star over the Sea, Evelyn De Morgan, 1855- 1919

Moonbeams, Evelyn De Morgan, 1855- 1919

Rex Mars Planet Patrol Space Tank, 1952

Robot and Son, 1956

Space Academy Set, Tom Corbett, 1952

Thunderbirds, Gerry & Sylvia Anderson, 1965-1966 Αθάνατα 60's! http://www.youtube.com/watch?v=4zi8szqllPU

Muppets from Space, Columbia Pictures, 1999 Space... It's not as deep as you think!

L'Aurore boréale, Les Aspirations, William Chapman, 1904 La nuit d'hiver étend son aile diaphane Sur l'immobilité morne de la savane Qui regarde monter, dans le recueillement, La lune, à l'horizon, comme un saint-sacrement. L'azur du ciel est vif, et chaque étoile blonde Brille à travers les fûts de la forêt profonde. La rafale se tait, et les sapins glacés, Comme des spectres blancs, penchent leurs fronts lassés Sous le poids de la neige étincelant dans l'ombre. La savane s'endort dans sa majesté sombre, Pleine du saint émoi qui vient du firmament. Dans l'espace nul bruit ne trouble, un seul moment, Le transparent sommeil des gigantesques arbres Dont les troncs sous le givre ont la pâleur des marbres. Seul, le craquement sourd d'un bouleau qui se fend Sous l'invincible effort du grand froid triomphant Rompt d'instant en instant le solennel silence Du désert qui poursuit sa rêverie immense. Tout à coup, vers le nord, du vaste horizon pur Une rose lueur émerge dans l'azur, Et, fluide clavier dont les étranges touches Battent de l'aile ainsi que des oiseaux farouches, Eparpillant partout des diamants dans l'air, Elle envahit le vague océan de l'éther. Aussitôt ce clavier, zébré d'or et d'agate, Se change en un rideau dont la blancheur éclate, Dont les replis moelleux, aussi prompts que l'éclair, Ondulent follement sur le firmament clair. Quel est ce voile étrange, ou plutôt ce prodige ? C'est le panorama que l'esprit du vertige Déroule à l'infini de la mer et des cieux. Sous le souffle effréné d'un vent mystérieux, Dans un écroulement d'ombres et de lumières, Le voile se déchire, et de larges rivières De perles et d'onyx roulent dans le ciel bleu, Et leurs flots, tout hachés de volutes de feu, S'écrasent et, trouant les archipels d'opale, Déferlent par-dessus une montagne pâle De nuages pareils à des vaisseaux ancrés Dans les immensités des golfes éthérés, Et puis, rejaillissant sur des vapeurs compactes, Inondent l'horizon de roses cataractes. Le voile en un clin d'oeil se reforme plus beau, Lové comme un serpent, flottant comme un drapeau. Plus rapide cent fois qu'un jet pyrotechnique, Il fait en pétillant un sabbat fantastique, Et met en mouvement des milliers de soleils A travers des brouillards transparents et vermeils Comme cristallisés dans la plaine éthérée. Quelquefois on dirait une écharpe nacrée Qu'un groupe de houris secouerait en volant Dans l'incommensurable espace étincelant ; Tantôt on le prendrait pour le réseau de toiles Que Prométhée étend pour saisir les étoiles, Ou pour le tablier sans bornes dans lequel Les anges vanneraient des roses sur le ciel. Et la forêt regarde, enivrée, éblouie. Se dérouler au loin cette scène inouïe ; Et l'orignal, le mufle en avant, tout tremblant, Les quatre pieds cloués sur un mamelon blanc, L'oeil grand ouvert, au bord de la savane claire, Fixe depuis longtemps l'auréole polaire Poudroyant de ses feux le céleste plafond, Et son extase fauve en deux larmes se fond.