Μανούσος

Εδώ ίσως κάνεις κάποιο λάθος ή κάτι δεν καταλαβαίνω εγώ. Βάζοντας ένα τεφλον στο κέντρο δεν σκληραίνει την κίνηση αλλά τη μαλακώνει. Οπότε αυτό θα χειροτέρευε το πρόβλημα που περιγράφεις. Αυτό τουλάχιστο συνέβη όταν έκανα δοκιμές στην κατασκευή μου. Επίσης βάζοντας ένα τεφλον στη μέση, το τηλεσκόπιο είναι ασταθές και παίζει. Δεν στηρίζεται σε 2 σημεία αντιδιαμετρικά αλλά σε 3. Αυτό μπορεί να είναι καλό σε επίπεδη επιφάνεια, αλλά σε καμπυλωμένη όπως είναι το alt δεν συμπεριφέρεται το ίδιο. Για να αυξήσεις τις τριβές θα πρέπει να απομακρύνεις τα τεφλον μεταξύ τους, ενώ για να τη μαλακώσεις, μικραίνεις την μεταξύ τους απόσταση. Αυτό που μάλλον θέλεις να περιγράψεις είναι μια λύση αν έχουμε ένα τηλεσκόπιο που δεν μπορούμε να το ισορροπήσουμε και αυξάνουμε τις τριβές για να το συγκρατούν να μην πέσει ή ανέβει. Αν η κίνηση είναι σφιχτή τότε, όπως λες, δεν χρειάζεται να είναι απόλυτα ζυγισμένο το τηλεσκόπιο. ΑΛΛΑ όπως περιγράφεις δεν θα έχεις την ίδια κίνηση πάνω-κάτω. Αν είναι εμπροσθοβαρές, τότε θα ζορίζεσαι να το σηκώσεις, αν είναι οπισθοβαρές (όπως το δικό μου), τότε θα ζορίζεσαι να το κατεβάσεις. Εγώ αυτό που θέλω όμως είναι να ασκώ την ίδια δύναμη και προς τις δύο κατευθύνσεις. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει το τηλεσκόπιο να είναι ισορροπημένο. Επειδή όμως το κέντρο βάρους είναι μεταβλητό (ανάλογα το προσοφθάλμιο) ο χρήστης θα πρέπει να προσθέτει ή να αφαιρεί ένα μικρό αντίβαρο. Έτσι η κίνηση θα είναι πάντα η ίδια. Και το πιο σημαντικό, θα είναι απαλή και βουτυρένια, όπως πρέπει να είναι για να μπορεί ο χρήστης να κάνει μικροκινήσεις. Είχα κάνει πάρα πολλές δοκιμές παίζοντας με την τριβή και η λύση με το 3ο τεφλον δεν μου άρεσε γιατί επειδή το τεφλον είναι στη μέση το τηλεσκόπιο ήταν ασταθές και παίζει. Επίσης αυξάνοντας τις τριβές θυσιάζεις την απαλή κίνηση που θεωρώ ότι είναι το παν σε ένα τηλεσκόπιο.

Σε ευχαριστώ πολύ! Έχω θαυμάσει και τις δικές σου κατασκευές και μου έχεις δώσει ιδέες. Τα προβλήματα υπάρχουν πάντα και είναι φυσικό. Το θέμα είναι όπως λες, να έχεις το μεράκι να τα επιλύεις. Συνεχίζω με τις καμπύλες και τα κομμάτια της βάσης. Κατασκευή καμπυλών Οι καμπύλες της κλίσης είναι 2 ξύλινα κομμάτια σε σχήμα ημισελήνου μεγάλης διαμέτρου τα οποία τοποθετούνται στα πλαϊνά του κυτίου πρωτεύοντος. Τα κομμάτια αυτά κάθονται πάνω στα πλαϊνά θηλυκά της βάσης περιστροφής και εξυπηρετούν την κίνηση καθ' ύψος. Η κάθε πλευρά της καμπύλης καλύπτεται από φορμάικα με σαγρέ επιφάνεια ενώ η επιφάνεια αυτή εφάπτεται σε 2 κομμάτια τεφλόν. Ο συνδυασμός αυτός μαζί με κάποιες άλλες παραμέτρους δίνουν το ιδανικό αποτέλεσμα απαλής και βουτυρένιας κίνησης που αποζητά ο κάθε χρήστης. Η διάμετρος των καμπυλών εξαρτάται από το κέντρο βάρους του τηλεσκοπίου. Όταν το κέντρο βάρους είναι κοντά στο κυτίο του πρωτεύοντος τότε η διάμετρος των καμπυλών είναι μικρότερη από ότι αν το κέντρο βάρους είναι μακριά, ή αλλιώς πιο κοντά στον άνω κλωβό. Όσο μεγαλύτερες είναι οι καμπύλες τόσο καλύτερη κίνηση έχουμε διότι η κίνηση καθ' ύψος εξισώνετε με την κίνηση του αζιμουθιου που γίνεται σε επίπεδο. Φυσικά δεν πρέπει να το παρακάνουμε και να έχουμε τεράστιες καμπύλες γιατί έτσι μετά θα έχουμε πρόβλημα με τη μεταφορά τους αλλά και ταλαντώσεις λόγο μεγάλου μήκους. Ο υπολογισμός του κέντρου βάρους γίνεται με 2 τρόπους: Ο ένας τρόπος είναι απλά ζυγίζοντας το τηλεσκόπιο σε οριζόντια θέση με όλα τα αξεσουάρ και οπτικά πάνω του βρίσκοντας έτσι το σημείο ισορροπίας. Τη μέθοδο αυτή την εφάρμοσα στο δικό μου τηλεσκόπιο και δούλεψε άψογα. Όμως όταν πρόκειται για μεγάλο τηλεσκόπιο, εκεί τα πράγματα αγριεύουν. Το βάρος είναι μεγάλο οι ροπές τεράστιες και είναι πολύ δύσκολο να ανασηκώσεις όλη την κατασκευή με τα 2 σου δάχτυλα για να βρεις το σημείο ισορροπίας. Θα πρέπει λοιπόν να κάνεις μια θεωρητική μελέτη η οποία όμως να ανταποκρίνεται 100% στην πραγματικότητα. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος η κατασκευή να είναι κακοζυγισμένη και αυτό που δεν θέλουμε με τίποτα είναι να έχουμε ένα τηλεσκόπιο εμπροσθοβαρές. Υπολογισμός κέντρου βάρους Διαβάζοντας το βιβλίο του David Kriege έχει μέσα μια θεωρητική ανάλυση για το πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει το κέντρο βάρους του τηλεσκοπίου του αναλύοντας τα βάρη των επιμέρους κομματιών του. Μετά υπολογίζεις τις ροπές σε σχέση με το σημείο περιστροφής σου και βλέπεις αν οι ροπές εξισώνονται. Αν όχι τότε μετατοπίζεις το σημείο σου προς τον άνω κλωβό ή το κυτίο πρωτεύοντος. Κάνοντας αυτού του είδους τις εξομοιώσεις βρίσκεις που πρέπει να είναι το κέντρο βάρος του τηλεσκοπίου. Η αποσταση του σημείου αυτού με το σημείο επαφής των τεφλον σου δίνει την ακτίνα των καμπυλών σου. Με αυτό τον τρόπο το τηλεσκόπιο μας είναι ελαφρά οπισθοβαρές (λόγω του επιπλέον βάρους των καμπυλών) κάτι που επιθυμούμε να έχουμε όταν κατασκευάζουμε ένα τηλεσκόπιο. Γιατί προτιμάμε οπισθοβαρές τηλεσκόπιο Επειδή χρησιμοποιούμε διαφορετικά προσοφθάλμια, το τηλεσκόπιο θα έχει διαφορετικό κέντρο βάρους κάθε φορά. Ο λόγος λοιπόν που θέλουμε να έχουμε ένα τηλεσκόπιο ελαφρά οπισθοβαρές είναι γιατί μπορούμε πολύ πιο εύκολα να το ισορροπήσουμε βάζοντας ένα πολύ μικρό αντίβαρος στο πάνω μέρος. Λόγω του ότι έχουμε μεγαλύτερο μηχανικό πλεονέκτημα στο πάνω μέρος, το βάρος που απαιτείται είναι το πηλίκο του πλεονάζον βάρους που έχουμε πίσω διαιρούμενο με τον εστιακό λόγο. Αντιθέτως αν έχουμε ένα τηλεσκόπιο εμπροσθοβαρές τότε απαιτείται βάρος πολλαπλάσιο του πλεονάζον βάρους επι τον εστιακό λόγο. Τέλος έχοντας το αντίβαρο στο πάνω μέρος μπορούμε πιο εύκολα να ζυγίζουμε το τηλεσκόπιο κατά τη διάρκεια της παρατήρησης χωρίς να προσπαθούμε να στερεώσουμε μεγάλα βάρη στο πίσω μέρος. Δοκιμάζοντας στην πράξη τους υπολογισμούς είδα ότι όντως ισχύουν και ότι τη τηλεσκόπιο όντως ισορροπεί (αυτή τη φορά δεν το σήκωσα με τα δάκτυλα). Αυτό που πρέπει να προσέξει κανείς είναι να ζυγίσει όλα τα αξεσουάρ που έχει μαζί με το πιο βαρύ προσοφθάλμιο που έχει στην κατοχή του. Είναι σημαντικό να μην ξεχάσει τίποτα και να βάλει ακόμη και τις βίδες. Ακόμη και το γραμμάριο παίζει σημασία. Μετά από υπολογισμούς οι καμπύλες μας είναι διαμέτρου μόλις 67 εκατοστά. Το πάχος των καμπυλών είναι 30χιλιοστά για να είναι άκαμπτες και στιβαρές. Οι καμπύλες. Οι κύκλοι κάνουν πιο ελαφριές τις καμπύλες και δίνουν ένα όμορφο αισθητικά αποτέλεσμα. Τα κομμάτια μόλις που κόπηκαν

Όποιος μου φτιάξει τέτοιο κάτοπτρο, αναλαμβάνω την κατασκευή

Αγαπητέ Δημήτρη, μόλις τελειώσει η κατασκευή με το καλό. Το Σάββατο έγινε η πρώτη συναρμολόγηση του κυρίως σώματος. Το σώμα του τηλεσκοπίου είναι ελαφρά κωνικό προς τα πάνω. Αυτό έγινε γιατί ο άνω κλωβός είναι μερικά εκατοστά παραπάνω για να μην έχουμε παρεμβολές στο οπτικό μονοπάτι αλλά και για το λόγο ότι ήθελα οι σφιγκτήρες να είναι από μέσα και όχι εκτεθειμένοι από έξω. Όλα καλά μέχρις εδώ. Επόμενο βήμα είναι το κόψιμο των καμπυλών στη σωστή διάμετρο και η κατασκευή της βάσης. Το καπάκι. Η κυψέλη με το ομοίωμα του κατόπτρου. Το ένα από τα 4 σημεία σύνδεσης του άνω κλωβού. Το κυρίως σώμα συναρμολογημένο.

Συγχαρητήρια παιδιά!! Όλος ο καλός ο κόσμος βλέπω. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να έρθω αυτή τη φορά αλλά υπόσχομαι ότι θα σμίξουμε σύντομα.

Οπότε από όλα τα παραπάνω, τουλάχιστο στη θεωρία, δεν συμφέρει να έχει κανείς γιγάντια κιάλια αλλά καλύτερα ένα μεγάλο τηλεσκόπιο μαζί με διοφθάλμιο για λόγους οικονομίας αλλά και ποιότητας. Για 12" κιάλια η επιφάνεια των κατόπτρων είναι 12*12*2 = 288 δηλαδή αν πάρουμε τη ρίζα του είναι σαν να έχουμε ένα 17" τηλεσκόπιο σε φωτοσυλλεκτική επιφάνεια και διακριτική ικανότητα. Το θέμα όμως είναι ότι από παρατηρήσεις που έχουν κάνει στο εξωτερικό και από άλλες αναφορές, λένε ότι η εμπειρία του να βλέπεις μέσα από τέτοια εργαλεία δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα αντίστοιχο 17" τηλεσκόπιο. Επίσης ένα πλεονέκτημα των διπλών είναι ότι επηρεάζονται λιγότερο από το seeing γιατί είναι 2 ξεχωριστές επιφάνειες και όχι 1 μεγάλη. Οι εμπειρίες που αναφέρουν μερικοί είναι εντυπωσιακές. Για το θέμα του τρισδιάστατου λένε ότι όχι μόνο δεν φαίνεται σε πλανήτες αλλά ακόμη και σε φωτεινά σφαιρωτά σμήνη όχι λόγω παράλλαξης αλλά λόγω ενός φαινομένου στο μάτι μας που λέγεται Χρωμοστερέοψη αλλά και λόγω ελαφρών παρεκκλίσεων του οπτικού άξονα των 2 τηλεσκοπίων στον οριζόντιο άξονα. Δηλαδή το να είναι ελαφρός απευθυγραμμισμένα τα τηλεσκόπια αυτό βοηθάει στο να βλέπουμε τρισδιάστατα. Χωρίς να είμαι γιατρός έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και είδα ότι το φαινόμενο της χρωμοστερέοψης εφαρμόζεται στα γνωστά σε όλους μας στερεογράμματα όπου σε ένα επίπεδο χαρτί βλέπεις τρισδιάστατα αντικείμενα. Δεν ξέρω περισσότερα, αλλά ίσως ένας γιατρός να μας βοηθούσε εδώ. Δείτε λίγο: http://www.binoscope.co.nz/3d.htm http://www.cloudynights.com/ubbthreads/showflat.php/Cat/0/Number/3629450/page/7/view/expanded/sb/5/o/all/fpart/ Τι ισχύει όμως τελικά;

Το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο το έχω δει και δοκιμάσει από κοντά. Δεν έχει καμμία σχέση με τα κινέζικα παιδιά. Πολύ ελαφρύτερο από το GSO, στήνεται πολύ ευκολότερα και χωράει σχεδόν παντού. Θα προσπαθήσω να κάνω ένα μικρό review και να επισημάνω κάποια πραγματάκια. Θα αναφέρω μόνο κάποια από αυτά που είδα σαν πρώτη εντύπωση. Το mirror cell είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε σου επιτρέπει να κάνεις ευθυγράμμιση από το πάνω μέρος και όχι από κάτω, πράγμα που είναι βολικό. Επίσης, λόγω του σχεδιασμού του, οι βίδες ευθυγράμμισης δεν έχουν τριγωνικό σχηματισμό αλλά τετράγωνο. Αυτό επιτρέπει την κλίση σε 2 άξονες και πιο εύκολη ευθυγράμμιση. Κάτι που δεν μου άρεσε όμως είναι ότι δεν είναι 18 σημείων (όπως δείχνει η εικόνα) αλλά 6. Για τέτοιο μέγεθος καθρέπτη θα έπρεπε τουλάχιστο να είναι 9 σημείων και ας έχει τις κλασσικές βίδες ευθυγράμμισης στο κάτω μέρος. Έτσι κι αλλιώς πάλι πάνω κάτω κάνεις. Τα ξύλα που χρησιμοποιούν είναι 12 χιλιοστών σε πάχος για να είναι όσο γίνεται πιο ελαφριά κατασκευή. Κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι 12 χιλιοστά είναι λεπτό για το mirror box. Αυτό δημιουργεί κάμψεις στο mirror box και συνεπώς ταλαντώσεις. Οι ταλαντώσεις πρέπει να διατηρούνται όσο γίνεται στο ελάχιστο γιατί αυτό μετά φαίνεται σε πολλαπλάσιο βαθμό στο προσοφθάλμιο. Επειδή είναι ελαφρύ έχουν κάνει την κίνηση του τηλεσκοπίου αρκετά σφιχτή για να αντισταθμίσουν κάπως τη στιβαρότητα που πρέπει να έχει το τηλεσκόπιο, θυσιάζοντας όμως τη βουτυρένια κίνηση που περιμένει κανείς από μια τέτοια κατασκευή. Θα μπορούσε κάποιος να πειράξει τις αποστάσεις των τεφλον αλλά δυστυχώς στο αζιμούθιο το κάτω μέρος του rocker box έχει μια μεγάλη τρύπα (για να είναι ελαφρύ) και δεν μπορείς να βάλεις πιο μέσα τα τεφλον. Στο στήσιμο εννοείται ότι είναι πολύ πιο άνετο από το GSO αλλά και πάλι θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Θα μπορούσε για παράδειγμα ο άνω κλωβός να είναι μονού δακτυλίου. Έτσι θα μπορούσες να τον κρατάς με το ένα σου χέρι ενώ με το άλλο να κουμπώνεις τα truss. Επειδή σε ένα τέτοιο τηλεσκόπιο βάζεις φωτοχιτόνιο δεν χρειάζεσαι διπλό δακτύλιο. Ο διπλός δακτύλιος έχει σαν συνέπεια μεγαλύτερες καμπύλες γιατί το πάνω μέρος είναι πιο βαρύ. Αυτό επιφέρει επίσης πιο ψηλό κέντρο βάρους και συνεπώς προσθέτει αστάθεια. Τέλος για τις καμπύλες, είναι αποσπώμενες και μπορείς στη μεταφορά να τις αφαιρείς για να πιάνουν λιγότερο χώρο. Όμως δεν έχουν στην άκρη κάποια μπάρα για να τις στηρίζει και επειδή είναι λεπτές έχουν τζόγο. Αυτό σε μεγάλες κλίσεις δεν είναι καλό (οι ταλαντώσεις που λέγαμε). Εν ολίγοις θα έλεγα ότι οι Γερμανοί έχουν επενδύσει πάρα πολύ στη μεταφορικότητα αλλά έχουν θυσιάσει κάποια πράγματα τα οποία νομίζω ότι είναι σημαντικά. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο κι ας ήταν μερικά κιλά πιο βαρύ. Φυσικά (το ξαναλέω) δεν έχει καμμιά σχέση με τα κινέζικα σε όλα τα επίπεδα.

Απ 'οτι καταλαβαίνω δηλαδή, το κέρδος που έχεις είναι περίπου 40%. Δηλαδή σαν να έχεις περίπου ένα 14". Αλλά εδώ μπαίνει και ο εγκέφαλος στη μέση που δέχεται μεγαλύτερη ποσότητα πληροφορίας σε σχέση με το θόρυβο λόγω διόφθαλμης οπτικής και εκεί λένε όσοι έχουν εμπειρία ότι μπορείς να δεις πολύ περισσότερα πράγματα ακόμη και με διπλασίας διαμέτρου τηλεσκόπιο. Μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο; Πάντως πέρα από τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες, τώρα που το σκέφτομαι, χρειάζεσαι διπλά προσοφθάλμια

Κατασκευή κυτίου πρωτεύοντος Το κυτίο πρωτεύοντος φιλοξενεί το πρωτεύον κάτοπτρο μαζί με την κυψέλη του. Επίσης σε αυτό τοποθετούνται οι καμπύλες της κλίσης. Στο κάτω μέρος είναι κενό για να ψύχεται το κάτοπτρο όσο γίνεται γρηγορότερα αλλά και για να μπορεί ο χρήστης να το πλύνει χωρίς να το μετακινήσει. Το κυτίο ενισχύεται από το πλαίσιο της κυψέλης το οποίο τοποθετείται στο κάτω μέρος ενώ το πάνω μέρος είναι κλειστό με ένα καπάκι το οποίο αφαιρείται κατά την παρατήρηση. Στις γωνίες τοποθετούνται οι σφιγκτήρες για τα αντιστηρίγματα. Τους σφιγκτήρες επέλεγα να είναι εσωτερικά στο κυτίο και όχι να περισσεύουν όπως στους κλασσικούς σχεδιασμούς. Ο λόγος που το έκανα είναι γιατί δεν ήθελα να είναι εκτεθειμένοι οι σφιγκτήρες με τον κίνδυνο να χτυπηθούν στη μεταφορά. Το σχήμα του κυτίου είναι τετράγωνο και οι εσωτερικές διαστάσεις του είναι ίσες όσο τη μεγαλύτερη πλευρά του πλαισίου της κυψέλης. Στην περίπτωσή μας 45Χ45 εκατοστά. Το ύψος του είναι 20 εκατοστά, δηλαδή όσο χρειάζεται για να καλυφθεί το κάτοπτρο μέσα στο κυτίο συν το κενό για τους σφιγκτήρες. Στη μια πλευρά του κυτίου υπάρχει ένα κόψιμο σε φάλτσο για να κρατήσουμε χαμηλά το συνολικό ύψος όταν είναι σε κλίση 45 μοιρών. Από αυτό το κόψιμο γλιτώνουμε μέχρι και 5 πόντους σε ύψος. Το πλάι Έτοιμο για βάψιμο... Το καπάκι και οι σφιγκτήρες Το κουτί κολλημένο. Προσέξτε το φάλτσο στη μια πλευρά. Το κόλλημα των κομματιών

Όντως το πιο δύσκολο κομμάτι στην κατασκευή είναι τα αντιστηρίγματα και ειδικά οι σφιγκτήρες στο κάτω μέρος. Θα πρέπει να γίνουν σωστές οι κλίσεις για τις τρύπες, έχει πολλά φάλτσα κοψίματα και πρέπει να ακολουθηθεί συγκεκριμένη σειρά στη διαδικασία. Και επειδή δουλεύεις με μικρά κομμάτια το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο τόσο για τα κομμάτια αλλά κυρίως για τα χέρια σου γιατί αναγκάζεσαι να τα βάζεις κοντά στα δισκοπρίονα για να κόψεις τα φάλτσα. Σίγουρα πάντως η κατασκευή αυτή είναι καλύτερη από την προηγούμενη ειδικά στις λεπτομέρειες.

Εγώ δεν έχω καταλάβει κάτι. Όταν έχεις ένα διόφθαλμο τηλεσκόπιο είναι σαν να έχεις 1 απλό αλλά διπλάσιας διαμέτρου; Γιατί αν πάει έτσι τότε αν έχεις ένα 12" διόφθαλμο είναι σαν να έχεις ένα 24άρι!!

Δεν κατάλαβα, για δώσε περισσότερα...

Κατασκευή αντιστηριγμάτων Τα αντιστηρίγματα είναι 8 σωλήνες αλουμινίου ύψους 1,60 και πάχους 20 χιλιοστά. Το ύψος αυτό υπολογίστηκε από τη διαφορά του συνόλου της εστιακής (1,80) μείον την ακτίνα του άνω κλωβού μαζί με το πάχος του πλαισίου του εστιαστή. Επίτηδες πρέπει να αφήσουμε μερικούς πόντους παραπάνω στο ύψος για να αποφύγουμε τον κίνδυνο να έχουμε κοντύτερες σωλήνες και να μην μπορούμε να εστιάσουμε. Αργότερα όταν έχουμε έτοιμο το τηλεσκόπιο, δοκιμάζουμε με το μεγαλύτερο προσοφθάλμιο που έχουμε και αν δεν εστιάζει και θέλει περισσότερο δρόμο προς τα μέσα, τότε κόβουμε τις σωλήνες ανάλογα.

Κατασκευή σφιγκτήρων Οι σφιγκτήρες συνδέουν τον άνω κλωβό με το κυτίο του πρωτεύοντος και συνθέτουν το κυρίως σώμα του τηλεσκοπίου. Στο πάνω μέρος 4 μεταλλικές γωνιές συνδέουν ανά 2 τα αντιστηρίγματα, ενώ στο κάτω μέρος 4 ξύλινες γωνιές θα δέχοντε την κάθε σωλήνα υπό κλίση. Η σύμπλεξη και απόπλεξη γίνεται με μοχλούς για ευκολία. Οι μοχλοί αυτοί είναι από σέλα ποδηλάτου. Το δύσκολο κομμάτι ήταν στο κάτω μέρος όπου οι σφιγκτήρες πρέπει να δέχονται τις σωλήνες με τη σωστή κλίση. Ο σχεδιασμός στο πάνω μέρος δεν έχει τέτοια θέματα γιατί ο τρόπος σύνδεσης είναι πιο απλός. Υπολογίζοντας με απλή τριγωνομετρία η κλίση των σωλήνων είναι περίπου 82 μοίρες. Το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε ήταν το ίδιο με την υπόλοιπη κατασκευή αλλά με πάχος 3 εκατοστά για να είναι παχύ και να μπορεί να συγκρατεί τις σωλήνες επαρκώς. Οι γωνίες του κάτω μέρους Το πάνω μέρος

Ναι, η δουλειά είναι τεράστια. Αλλά αξίζει το αποτέλεσμα. Προς το παρόν δεν θα κάνω κάτι τέτοιο, αλλά αργότερα που ξέρεις...

Τάσο, το θέμα της ΠΕΕΑ στην Κρήτη έχει συζητηθεί στο παρελθόν με το σύλλογο του νησιού, αλλά υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το χώρο. Τα βουνά που έχουμε στην Κρήτη δυστυχώς δεν επιτρέπουν μια φιλόξενη διαμονή. Εντελώς ξερά από βλάστηση και μόνο χαράκια και ήλιο έχουν τη μέρα. Καμμιά σχέση με τον Πάρνωνα ή άλλα μέρη της Ελλάδας που έχουν οργανωθεί ΠΕΕΑ και υπάρχει πράσινο. Εκεί που θα γίνει η συνάντηση θα πρέπει απαραιτήτως να υπάρχει ρεύμα, καρέκλες, τραπεζια και ένα σωρό άλλα πράγματα για να γίνουν οι ομιλίες και τα εργαστήρια. Χρειάζεται λοιπόν ένα μέρος που να μπορούν να μείνουν άνθρωποι όπως ένα καταφύγιο και που θα μπορούσαν να κατασκηνώσουν κι όλας πολλοί επισκέπτες. Τα καταφύγια όμως που υπάρχουν είναι λίγα και σε δυσπρόσιτα σημεία που δεν πηγαίνει επιβατικό αυτοκίνητο (προς το παρόν). Συνεπώς ο επισκέπτης θα πρέπει να κάνει χλμ. κάθε φορά προκειμένου να βρεθεί από το κατάλυμα του, στο βουνό ή να έχει 4Χ4 για να διαμείνει στο καταφύγιο. Εμείς εδώ χάμω δεν έχουμε την πολυτέλεια να πηγαίνουμε για παρατήρηση και να μένουμε εκεί, αλλά πρέπει να γυρίζουμε απευθείας πίσω στο σπίτι μας, κάνοντας πολλές φορές πάνω από 100 χλμ. διαδρομή μέσα από δρόμους που δεν φωτίζονται για πολλά χιλιόμετρα (πράγμα επικίνδυνο για κάποιον που δεν έχει ξανακάνει τη διαδρομή). Για να κατασκηνώσει κανείς είναι μια λύση, αλλά για τους τολμηρούς. Δεν υπάρχει ίχνος σκιάς που να μπορείς να προστατευτείς τη μέρα, οπότε θα πρέπει να κάνεις το κουμάντο σου αλλιώς θα καείς. Ίσως αργότερα στο μέλλον όταν θα έχουν γίνει κάποιες υποδομές να μπορεί να διοργανωθεί κάτι τέτοιο κι εδώ. Προς το παρόν είμαστε Μουτζαχεντίν

Απολαύστε... http://www.stathis-firstlight.de/atm/joerg_28bino_mechanics.htm

Σόρρυ βρε Κατερίνα που δεν μπορούσα να έρθω, αλλά ο λόγος είναι ότι πλησιάζει Νέα Σελήνη και κάποιος πρέπει να έχει το κανόνι ετοιμοπόλεμο!! Σήμερα ήμουν όλη τη μέρα στο μαγαζί. Την άλλη βόλτα...

Αυτό λέγεται στατική τριβή η οποία είναι πάντα μεγαλύτερη από την τριβή κίνησης. Το τεφλον έχει σχεδόν ίδιο συντελεστή στατικής & δυναμικής τριβής με τη φορμάικα γι'αυτό έχει αυτή τη συμεριφορά. Δεν ξέρω παιδιά αλλά το υλικό αυτό όποιος δεν το έχει χρησιμοποιήσει στο τηλεσκόπιο του χάνει πολλά. Δυστυχώς το ίδιο πρόβλημα με την κίνηση ισχύει και στα GSO και πιστεύω και σε άλλα brands της κινεζικής. Αλλά η εφευρετικότητα είναι η γιατρειά. Ο Τάσος, αλλά και άλλοι ερασιτέχνες, με αυτό που έκανε θα βοηθήσει πάρα πολλούς από εμάς να βελτιώσουμε τα τηλεσκόπια μας με απλές παρεμβάσεις. Τάσο keep going!!

Συγχαρητήρια στο Δήμο Σητείας και προπάντων στους "υποκινητές" τέτοιων πρωτοβουλιών. Τι να λέμε τώρα. Για να πείσεις τις αρχές, τέτοια εποχή, να γίνει κάτι τέτοιο φαντάζομαι την προσπάθεια που απαιτήθηκε. Πάντως δεν πήγε και αυτό είναι αξιέπαινο. Δεν έρχεσαι και από Ηράκλειο μεριά να μας βάλεις στη θέση μας.

Κατασκευή Άνω Κλωβού Ο άνω κλωβός αποτελεί το πάνω μέρος του τηλεσκοπίου στο οποίο στελεχώνονται η αράχνη με το δευτερεύον, ο εστιαστής, ο ερευνητής και τυχών άλλα αξεσουάρ (telrad κτλ). Υπάρχουν 2 σχεδιασμοί για τον άνω κλωβό. Ο κλασσικός σχεδιασμός για τηλεσκόπια με αντιστηρίγματα έχουν τον άνω κλωβό με διπλό δακτύλιο. Ανάμεσα στους δακτυλίους υπάρχουν 4 στύλοι διασύνδεσης. Η αράχνη στηρίζεται στους 4 αυτούς στύλους ενώ ο εστιαστής και τα αξεσουάρ βρίσκονται ανάμεσα στους δακτυλίους σε 2 ξύλινα πλαίσια. Τέλος υπάρχει επενδυμένο kydex στον κενό χώρο το οποίο προστατεύει το δευτερεύον από ανακλάσεις περιβάλλοντος φωτισμού. Το φωτοχιτόνιο τοποθετείται μέχρι τον κάτω δακτύλιο. Στον ultra compact σχεδιασμό αυτό που θέλουμε είναι να εξοικονομήσουμε χώρο. Στην ουσία μπορούμε να προστατέψουμε το δευτερεύον από ανακλάσεις χρησιμοποιώντας το φωτιχιτόνιο μέχρι την κορυφή του τηλεσκόπιου. Έτσι δεν χρειάζεται να έχουμε 2 δακτύλιους. Ο σχεδιασμός μονού δακτυλίου αποτελείται μόνο από 1 δακτύλιο, χωρίς στύλους, και επενδυμένο kydex. Η αράχνη στηρίζεται απευθείας πάνω στον δακτύλιο ενώ ο εστιαστής και τα αξεσουάρ στηρίζονται σε 2 κομμάτια κεκλιμένων πλαισίων. Η προστασία του δευτερεύοντος κατόπτρου από τον περιβάλλον φωτισμό, γίνεται από το φωτοχιτόνιο το οποίο στην περίπτωση αυτή καλύπτει μέχρι πάνω το τηλεσκόπιο. Γενικότερα τα πλεονεκτήματα του μονού δακτυλίου σε σχέση με το διπλό σε μια ultra compact κατασκευή είναι: 1. Ελαφρύτερο πάνω μέρος που σημαίνει πιο εύκολη συναρμολόγηση στο πεδίο παρατήρησης. Πραγματικά ο μονός δακτύλιος σου επιτρέπει να τον κρατάς με το ένα χέρι σε οριζόντια θέση ενώ το άλλο χέρι είναι ελεύθερο για να κουμπώσει τα αντιστηρίγματα. 2. Μικρότερης διαμέτρου καμπύλες λόγω του ότι το κέντρο βάρους είναι πιο κοντά στο κυτίο πρωτεύοντος (ελαφρύτερο πάνω μέρος). 3. Χαμηλότερο κέντρο βάρους του τηλεσκοπίου που σημαίνει μεγαλύτερη σταθερότητα της κατασκευής. 4. Μικρότερο μέγεθος του κυτίου πρωτεύοντος, που σημαίνει αυτόματα και χαμηλότερο σε μέγεθος του κυτίου περιστροφής. 5. Ακαμψία λόγω μικρού μεγέθους των πλαϊνών κομματιών του κυτίου περιστροφής που σημαίνει ελαχιστοποίηση των ταλαντώσεων Η κατασκευή του άνω κλωβού έγινε από κόντρα πλακέ θαλάσσης σημύδας 15 χιλιοστών (θεωρώ ότι τα 12 χιλιοστά που χρησιμοποιούν κατασκευαστές είναι λίγα). Το κόψιμο έγινε με ρουτερ πάνω σε οδηγό για κύκλους για να έχουμε απόλυτα στρογγυλά κοψίματα χωρίς ανωμαλίες. Η εσωτερική διάμετρος του δακτυλίου είναι 17" αφήνοντας 0,5" κενό χώρο από την άκρη του κατόπτρου. Το πάχος του δακτυλίου είναι 4 εκατοστά, αρκετά παχύ για να αντέχει τις τάσεις της αράχνης και να μην παραμορφώνεται αλλά και λεπτό για να μπορούμε να το κρατήσουμε. Η τρύπα του εστιαστή τοποθετήθηκε ακριβώς απέναντι από το διαγώνιο του δευτερεύοντος κατόπτρου ενώ σε κεκλιμένο επίπεδο τοποθετήθηκε το πλαίσιο του ερευνητή και των αξεσουάρ. Οι τρύπες της βάσης του ερευνητή τοποθετήθηκαν στην άκρη για να έχουμε χώρο να βάλουμε επιπλέον αξεσουάρ ανάμεσα. Η διάταξη εστιαστή-telrad-ερευνητή νομίζω βολεύει καλύτερα οπότε τον ερευνητή τον έβαλα στην άκρη. Το εσωτερικό μέρος. Τα τρίγωνα που υπάρχουν στις άκρες βοηθάνε στην ενίσχυση των πλαισίων. Ο κλωβός έτοιμος για βάψιμο. Τα πλαίσια για τα αξεσουάρ Συναρμολόγηση της αράχνης Το κόψιμο του δακτυλίου. Πρώτα απ'έξω και μετά από μέσα.

Ναι, αυτές οι αράχνες εκμηδενίζουν τα spikes που δημιουργούνται γιατί το φως διαχέεται σε άπειρα σημεία. Μπορεί να έχεις την ίδια κεντρική παρεμπόδιση, αλλά αισθητικά δεν υπάρχουν καθόλου spikes.

Παιδιά αν μπορώ να εξηγήσω κάποια πράγματα με λεπτομέρεια εννοείται ότι θα το κάνω στο βαθμό που μπορώ και γνωρίζω και αν υπάρχει κάτι που δεν είναι σωστό, κάθε γνώμη και κριτική βοηθάει στο να βελτιώνουμε τα πράγματα. Καλή ερώτηση! Λοιπόν το πάχος της αράχνης είναι 2mm. Οι συμβατικές αράχνες που υπάρχουν έχουν πάχος 1mm ενώ υπάρχουν και πιο λεπτές ακόμη και 0,5mm. Η επιλογή μου στα 2mm ήταν για το λόγο ότι ήθελα να έχω μια πιο άκαμπτη κατασκευή ως προς την περιστροφή όταν ευθυγραμμίζουμε το δευτερεύον. Έχοντας λεπτά λαμάκια αν περιστρέψουμε το δευτερεύον αυτά κάμπτονται. Το ίδιο θέμα έχω στο δικό μου τηλεσκόπιο και με εκνευρίζει όταν θέλω να το ευθυγραμμίσω, πρέπει να το στρέψω περισσότερο και να το αφήσω στο περίπου μετά εκεί που θέλω. Με λίγο πιο χοντρές λάμες αυτό περιορίζεται κάπως. Η περίθλαση είναι μεγαλύτερη όντως, αλλά θεωρώ ότι η διαφορά είναι ελάχιστη. Με παχύτερα λαμάκια διαχέεται μεγαλύτερο ποσό ενέργειας αλλά το μήκος των spikes είναι μικρότερο σε αντίθεση με πιο λεπτά λαμάκια που μπορεί να έχουν χαμηλότερο ποσοστό περίθλασης αλλά τα spikes είναι μεγαλύτερα. Οπότε το οπτικό αποτέλεσμα ίσως να είναι καλύτερο αισθητικά. Έτσι τουλάχιστο έχω διαβάσει. Τώρα στην πράξη νομίζω ότι δεν θα δω διαφορές. Παιδιά τα σχέδια που έχω κάνει τα έχω στο χαρτί. Στον υπολογιστή δεν μπορώ να σχεδιάσω 3d και όσες φορές το έχω επιχειρήσει με το Sketchup έχω φάει το χρόνο μου. Αλλά μπορώ να σαρώσω τα χειρόγραφα στο τέλος και να τα ανεβάσω.

Ο λόγος που έκανα τετράγωνο το holder είναι ότι ήθελα να το κάνω με 4 βίδες ευθυγράμμισης και όχι με 3. Ναι, έχεις δίκιο για τις διαστάσεις και δεν ισχύει μόνο γι'αυτό αλλά και για τις γωνιές που συνδέουν τα 4 πόδια της αράχνης (όπως επίσης και στις άκρες). Οι διαστάσεις του τετράγωνου κομματιού είναι 50Χ50 χιλιοστά. Αυτό πάει να πει ότι η διαγώνιος είναι περίπου 71χιλιοστά (από πυθαγόρειο θεώρημα). Το δευτερεύον κάτοπτρο έχει ελάσσων άξονα 90χιλιοστά οπότε δεν θα έχει πρόβλημα. Ίδιες διαστάσεις έχει και το διαγώνιο που θα κολληθεί το δευτερεύον. Όλες οι διαστάσεις έχουν προβλεφθεί να είναι μικρότερες από 80χιλιοστά στο κέντρο, οπότε υπάρχει αρκετό κενό για να κρυφτούν πίσω από το δευτερεύον. Το αντίθετο ισχύει με τις άκρες, εκεί που θα στηρίζεται η αράχνη στο δακτύλιο. Οι 4 λάμες της αράχνης είναι 8", οπότε οι βίδες στήριξης δεν θα παρεμβάλλονται στο οπτικό μονοπάτι.

Τάσο, συγχαρητήρια!! Πολύ καλή η βελτίωση, έξυπνη και σχετικά χαμηλή σε κόστος για το αποτέλεσμα που σου δίνει. Η ομαλή κίνηση ενός dob είναι η ψυχή του και ο λόγος που υπάρχει. Αν δεν έχεις καλή κίνηση οι ίντσες πάνε χαμένες. Έχω κι εγώ κόλλημα με την κίνηση σε dob βάσεις. Είμαι σίγουρος ότι τώρα θα κάθεσαι να το κινείς χωρίς λόγο μέσα στο σπίτι (το έκανα κι εγώ). Θα ήθελα πολύ να το δοκιμάσω από κοντά (ίσως σε κάποια συνάντηση ποιος ξέρει). Καλή συνέχεια!