Μανούσος

Έχε υπόψη σου επίσης ότι υπάρχουν εστιαστές με σπείρωμα για 2'' φίλτρα που μπορείς να συνδυάσεις και με 1,25 προσοφθάλμια.

Παναγιώτη το GSO 12'' είναι 1500mm ενώ το OO 10'' είναι 1200mm. Εγώ αυτό που σκέφτηκα ήταν να βάζαμε στο 12'' ένα 13mm και στο 10'' ένα 11mm. Με αυτό τον τρόπο έχουμε την ίδια μεγέθυνση περίπου (115 & 109 αντίστοιχα). Με το 12'' σίγουρα θα βλέπεις κάπως ποιο φωτεινό το αντικείμενο αλλά θέλαμε να δούμε αν υπάρχει διαφορά στην ποιότητα της εικόνας γενικότερα και για το αν τελικά τα λ κάνουν τη διαφορά ( το ΟΟ είναι λ/8 ). Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός.

Δηλαδή σε Deep Sky έχεις δει πολύ μεγάλη διαφορά στην εικόνα; Θέλω να πω είχες καλύτερη εικόνα συνολικά από το να είχες ένα μέτριο καθρέπτη αλλά μεγαλύτερων ιντσών;

Οπότε απ' ότι κατάλαβα η ποιότητα των οπτικών σε Deep Sky δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο και είναι προτιμότερο να επιλέξουμε πολλές ίντσες παρά πολλά λ.

Φοβερή φωτό

Ή μπορεί να ήταν κάτι τέτοιο:

Παιδιά σόρυ αλλά επειδή είμαστε off topic η συζήτηση έχει μεταφερθεί εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=93655&sid=e30d17a872f86de3769fc3193a07d082#93655

Δημήτρη αυτό το έχω προσέξει κι εγώ, συνήθως σε πολύ αμυδρά πλανητικά, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το Μ2-9 Butterfly nebula στο οποίο όταν έβαζα ένα οποιοδήποτε φίλτρο εξαφανιζόταν και δεν έβλεπα τίποτα. Για το 6881 θα το δοκιμάσω στην επόμενη εξόρμηση αν το προλάβω και θα σου πω από αυτό το thread.

Με αφορμή τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=8271&postdays=0&postorder=asc&start=15, θέλω να ρωτήσω το εξής: Έχω ένα κινέζικο 12'' Dob (GSO). Αργότερα έχω σκοπό να πάρω ένα τηλεσκόπιο μεγαλύτερο. Τι είναι καλύτερα να πάρω: α)ένα τηλεσκόπιο 16'' κινέζικο ή β)ένα 12'' αλλά με καλύτερα οπτικά. Υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ ιντσών και λ. Δηλαδή ένα τηλεσκόπιο 12'' με λ/12 μπορεί να συγκριθεί με ένα 16'' μαζικής παραγωγής (κινέζικο); Αν η ποιότητα της εικόνας στο σύνολό της (φωτεινότητα και οξύτητα) είναι ίδια μεταξύ των δύο τηλεσκοπίων τότε καλύτερα να παίρνουμε καλά τηλεσκόπια μικρότερων ιντσών που είναι και ποιο μεταφέρσιμα. Μιλάμε για Deep Sky παρατήρηση και όχι πλανητική. Θα ήθελα να διαβάσω απόψεις από άτομα που έχουν κάνει σχετικές συγκρίσεις. Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα που πρέπει να συζητηθεί.

Απ' ότι κατάλαβα μιλάτε για κάποιο τηλεσκόπιο χειροποίητο με κατά παραγγελία κάτοπτρο. Αλλά θεωρώ υπερβολή αυτό που λέτε ότι βάζει κάτω 14άρι. Ίσως να έχει ποιο οξύ είδωλο σε πλανήτες και μεγάλες μεγεθύνσεις αλλά σε Deep Sky έχει διαφορά; Είναι δυνατόν; Αν είναι έτσι να πετάξω το κινέζικο 12'' και να πάρω ένα 10'' με πολλά λ. Εγώ πάντως που είδα μέσα από OO 10'' δεν είδα διαφορά σε Deep Sky. Και θεωρώ ότι σε πολλές ίντσες, δεν παίζουν σημασία τα λ. Αν κάνω λάθος διορθώστε με.

Όταν λες τέλειο 10άρι τι εννοείς; Καλύτερο από Orion Optics?

Συγχαρητήρια και καλή αρχή σου εύχομαι. Με τέτοιες συνθήκες και δεν απογοητεύτηκες είναι πολύ καλό σημάδι ότι σου αρέσει πραγματικά το χόμπι. Καλή συνέχεια και σε σκοτεινό ουρανό.

Η δυσκολία μεταφοράς είναι στο σωλήνα και όχι στη βάση. Όταν όμως ο σωλήνας είναι truss τότε το πρόβλημα είναι λιγότερα αισθητό. Εγώ στο δικό μου το πρόβλημα το αντιμετωπίζω με το μονοκόμματο σωλήνα και όχι με τη βάση. Το θέμα με τη βάση είναι στο να χωράει στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου μας. Με λύπη μου όμως βλέπω ότι αντί να πέσουν οι τιμές, ανέβηκαν προφανώς για να τις ρίξουν αργότερα στα επίπεδα που ήταν μέχρι πριν μερικές μέρες.

Μπράβο παιδιά. Μου άρεσε το όλο στήσιμο της "επιχείρησης". Αρκετά κακές οι συνθήκες που μπορεί να σε απογοητεύσουν εύκολα στο να τα παρατήσεις, πράγμα που δεν κάνατε.

Καλή η ιδέα σου, αλλά προτιμώ να πηγαίνω σε σκοτεινό ουρανό. Άλλωστε αν με δουν στο σπίτι μου να φοράω ένα τέτοιο πανί θα με κοροϊδεύουν και με το δίκιο τους. Go-to για να βρεις Ωρίωνα; Έλα ρε παιδιά, αυτό το go-to έχει κάνει όποιον το έχει να χάνει το ποιο ωραίο κομμάτι της παρατήρησης: την εύρεση του αντικειμένου. Συγνώμη που το λέω αλλά αυτό το go-to έχω αρχίσει να το αντιπαθώ.

Πάντως αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι αν παρατηρήσεις ένα αντικείμενο μέσα από την πόλη και το ίδιο σε πολύ σκοτεινό ουρανό είναι σαν να βλέπεις ένα 10% από το θέμα. Τόσο από τα φώτα όσο και από την μη-προσαρμογή του ματιού σε συνθήκες σκότους. Και αυτό για μένα είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας. Το Α και το Ω σε μια παρατήρηση είναι ο σκοτεινός ουρανός. Μιλάμε για Deep Sky αντικείμενα πάντα.

Το ότι έχει εγκριθεί η εργασία για την ορθότητά της αυτό είναι γεγονός. Επίσης αυτό που ήθελα να αναφέρω είναι για τα πειραματικά δεδομένων είναι ότι η εργασία αναφέρεται κυρίως στα δεδομένα αυτά. Δηλαδή με απλά λόγια, μέχρι σήμερα θεωρούνταν ότι οι μετρήσεις είχαν κάποιο σφάλμα, ότι κάτι τέλος πάντων δεν πήγαινε καλά και ότι κάτι τους λείπει με βάση το κοσμολογικό μοντέλο της Μ. έκρηξης. Για παράδειγμα, η υπολογιζόμενη μάζα ενός γαλαξία διέφερε από τη μάζα που είναι στην πραγματικότητα, με βάση το κοσμολογικό μοντέλο που γνωρίζουμε και τους νόμους που το αποτελούν (το αναφέρω σαν παράδειγμα για να καταλαβαινόμαστε). Η θεωρία λοιπόν των Self-variations συμφωνεί απόλυτα με τις μετρήσεις και τα αποτελέσματα που παίρνουμε από τα όργανά μας. Δηλαδή συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που λες. Δεν μπορώ να αναλύσω περισσότερο γιατί δεν έχω το κατάλληλο υπόβαθρο. Δεν ξέρω το δικό σου υπόβαθρο ποιο είναι, αλλά πιστεύω στην τελική ότι δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε εμείς κάτι τέτοιο για τον αν είναι σωστό ή όχι. Άλλωστε Αυτό θα κριθεί και θα αξιολογηθεί με τον καιρό από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αναλύοντας τη θεωρία σε πολλά συνέδρια και διαλέξεις. ΥΓ. Για να μη θεωρηθεί ότι όλα αυτά που γράφω τα γράφω για να υποστηρίξω το θείο μου, δεν σχολιάζω περαιτέρω.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο φίλος μας στο συγκεκριμένο blog είναι τόσο επιθετικός και τόσο αποκρουστικός με τη συγκεκριμένη εργασία. Μόνο το γεγονός ότι η εργασία είναι δουλειά 30 ετών θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και χωρίς προκαταλήψεις. Από ότι διαβάζω στο άρθρο ο φίλος μας προσπαθεί μέσα από θεωρίες που έχουν βγάλει άλλοι να ακυρώσει τη νέα αυτή εργασία. Επίσης βλέπω ότι τα περισσότερα που αναφέρει είναι γραμμές μέσα από την εργασία αυτή. Ο κάθε ένας βέβαια έχει την άποψή του για το θέμα αλλά όπως και να 'χει, η νέα αυτή θεωρητική προσέγγιση ακόμα δεν βγήκε στη δημοσιότητα και άρχισε να ταράζει τα νερά. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό.

Είχαμε μια αμφιβολία για τον χάρτη που είχαμε εκτυπώσει γιατί για άγνωστο λόγο το Starry night δε μου εμφάνιζε αστέρες πάνω από 12 mag. Επίσης είχα ψιλό-εκνευριστεί γιατί στο σημείο που βρισκόταν, πάνω δεξιά από τον μ του Τοξότη, βρισκόταν στον όριο της σελίδας του χάρτη μου και έπρεπε συνέχεια να αλλάζω σελίδα. Αλλάζοντας όμως το star hoping και ξεκινώντας από τον ξ Serpens, ήταν πολύ ποιο εύκολο. Τώρα μένει ο Ερμής και καθαρίσαμε με το Ηλιακό σύστημα...

Η δική μου παρουσίαση είναι απόσταγμα από τις 3 τελευταίες παρατηρήσεις που έκανα στης 25 και 29 Αυγούστου καθώς και προχτές στης 2 Σεπτέμβρη. Ο καιρός στης 25 δεν ήταν και τόσο καλός μιας και είχε πολύ κακή διαύγεια από τα ζεστά ρεύματα αέρα που επικρατούσαν. Εκείνη τη μέρα πήγα μόνος μου μιας και ο φίλος planetman δεν μπορούσε να έρθει κι εγώ ήθελα να εκμεταλλευτώ την άδειά μου. Επίσης είχα να πάω για παρατήρηση από της 6 Αυγούστου και είχα πάθει στερητικό σύνδρομο. Δε θα πω άλλα και θα ξεκινήσω με την παρουσίαση των στόχων: Πρώτος στόχος της βραδιάς ήταν το νεφέλωμα εκπομπής Sh2-82 ή αλλιώς "The little cocoon" στον αστερισμό Βέλος. Το νεφέλωμα αυτό όπως και όλα τα νεφελώματα Sh (Sharpless) είναι πολύ αμυδρά και είναι κυρίως φωτογραφικά. Αυτό που είδα λοιπόν μετά από δοκιμές με διάφορα προσοφθάλμια και φίλτρα ήταν μια υποψία νέφωσης με τον 11mm χωρίς φίλτρο μιας και δεν βοηθούσαν καθόλου. Ξεκίνησα με δύσκολα. Επόμενος στόχος ήταν τα σκοτεινά B142-143 στον Αετό. Εδώ έπρεπε να βάλω πολύ μικρή μεγέθυνση για να μπορέσω να διακρίνω ποιο εύκολα το νεφέλωμα στο πλούσιο φόντο του γαλαξία μας. Χρησιμοποίησα λοιπόν τον 32mm που είχα εργοστασιακό προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου. Αν εξαιρέσεις το πεδίο που σου δίνει, η εικόνα ήταν εξαιρετική. Το Β142 άρχισε σιγά σιγά να μου εμφανίζεται μπροστά μου σε σχήμα U λίγο γερμένο και στο ίδιο πεδίο λίγο ποιο κάτω το Β143 σαν μια στρογγυλή στάμπα. Τελικά η μαγεία των σκοτεινών νεφελωμάτων είναι ότι δεν τα βλέπεις με την πρώτη αλλά εμφανίζονται μετά από λίγο. Πολύ όμορφος στόχος. Σειρά είχε το NGC 6818 "Little Gem" 9,3mag πλανητικό στον Τοξότη. Στις σημειώσεις μου γράφω: Υποψία δαχτυλιδιού και υποψία δύο συμμετρικών λοβών. Απ' ότι βλέπω στην εικόνα τώρα έχει κατά κάποιο τρόπο και τα δύο χαρακτηριστικά. Ποιο κάτω ο γαλαξίας του Barnard NGC 6822. Ο γαλαξίας αυτός παρ' ότι 9,9mag έχει sb=15.5mag και είναι αρκετά αμυδρός. Εντύπωση μου έκανε το μεγάλο μέγεθός του που άλλωστε δικαιολογεί και την χαμηλή επιφανειακή του λαμπρότητα. Το τηλεσκόπιο τώρα γυρίζει προς τον Κυφέα. Δε συνηθίζω να πηγαίνω από αστερισμό σε αστερισμό αλλά τους στόχους τους έβλεπα από το βιβλίο Deep Sky Image Catalog που σου έχει τα highlights της βραδιάς. Το αντικείμενο ήταν το νεφέλωμα NGC 7023. Χωρίς τη χρήση φίλτρων το νεφέλωμα είχε στη μέση ένα αστέρα ο οποίος φαινόταν θολωμένος από το νεφέλωμα που εκτείνονταν μπροστά. Επίσης υπήρχαν στο νεφέλωμα σκοτεινές περιοχές. Κι αυτός πολύ όμορφος στόχος. Τα νεφελώματα είχαν την τιμητική τους αυτές τις μέρες. Το νεφέλωμα NGC 7129 ήταν το επόμενο, αχνό νέφος ανάμεσα σε 3 αστέρια. Αν είχε καλύτερες συνθήκες ίσως να έβλεπα περισσότερα σε αυτό το νεφέλωμα. Δε στάθηκα πολύ και προχώρησα στο B162 άλλο ένα σκοτεινό νεφέλωμα στον Κυφέα. Παρόλο ότι περίμενα να δω κάτι ενδιαφέρον, φαινόταν πολύ αμυδρά λόγω του οτι η περιοχή, ενώ ήταν στη γαλαξιακή οδό, δεν είχε και τόσα πολλά αστέρια ή ίσως λόγω του opacity. Συνεχίζοντας πήγα στο πλανητικό νεφέλωμα NGC 7008 "Fetus nebula" στον Κύκνο με μόλις 10,7mag. Πολύ εντυπωσιακό πλανητικό. Ήταν οβάλ σαν αβγό και στη μια άκρη ήταν λες και είχε ανοίξει. Έμεινα να το κοιτάω αρκετή ώρα γιατί μου θύμιζε περισσότερο απλό νεφέλωμα παρά πλανητικό. Ο Αιγόκαιρος ήταν και καλή θέση και είπα να "πυροβολήσω" στο Saturn nebula (NGC 7009). Δεν το είχα ξαναδεί από το δικό μου τηλεσκόπιο και δεν είχα κάνει ποτέ απόπειρα να το βρω. Μου έκανε εντύπωση γιατί φαινόταν σαν τον Κρόνο σε μεγάλη γωνία κάτοψης και είχε ένα χρώμα γαλαζωπό. Το Bubble nebula (NGC 7635) είχε σειρά στην Κασσιόπη. Είχα δει φωτογραφίες από το νεφέλωμα αυτό και περίμενα να δω κάτι παρόμοιο. Τελικά το νεφέλωμα αυτό έχει εντελώς άλλη όψη με το μάτι. Βρίσκοντάς το δεν ήμουν σίγουρος για το αν ήταν αυτό που είχα βρει ή κάτι άλλο και στράφηκα στο NSOG για να δω αν υπάρχει κάποιο σκιτσάκι. Βλέπω το σκιτσάκι και επιβεβαιώνω τελικά την παρατήρηση. Στρογγυλό, οβάλ νέφος γύρω από ένα αστέρι. Οι φωτογραφίες τελικά πολλές φορές δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που βλέπεις από το προσοφθάλμιο. Πάρα πολύ ωραίος στόχος. Στη συνέχεια και αφού είχα εντυπωσιαστεί από το Bubble πάω στο NGC 7538 νεφέλωμα στον Κυφέα. Περίμενα να δω πολλά αλλά η αλήθεια είναι ότι με ψιλό-απογοήτευσε και δεν είχα γράψει σημειώσεις γι' αυτό. Πάμε σε κάτι δύσκολο τώρα, στο γαλαξία UGC 11557 13.2mag και 14,7sb πάλι στον Κυφέα (από τώρα και στο εξής οι στόχοι είναι στον Κυφέα). Πολύ αμυδρός χωρίς πυρήνα ευδιάκριτο. Ο NGC 6949 13.5mag 14.3sb, κι αυτός πολύ αμυδρός με κυκλικό σχήμα ανάμεσα σε ένα τραπέζιο από αστέρες. Εδώ πρόσεξα τη διαφορά στο exit pupil του 7mm και του 11mm με το μάτι μου. Ο NGC 6951 10,7mag 13.2sb είχε σειρά, σε κάτοψη με κυκλικό πυρήνα και άλω. Εύκολος στόχος. Δεν ξέρω βρε παιδιά αλλά με τα σκοτεινά έχω ένα κόλλημα. Πάω λοιπόν στο B152 και βάζω τον 24mm. Η αποκάλυψη ήρθε μετά από λίγο στο μάτι μου. Το σκοτεινό νεφέλωμα είχε ένα σχήμα όπως της πατάτας. Έτσι μακρόστενο με καμπύλες. Πολύ όμορφο κι αυτό. Αργότερα πήγα σε κάτι ποιο δύσκολο, το πλανητικό NGC 7076 ή Abell 75. Με 13,2mag μέγεθος ξεχώρισε μόνο με φίλτρο ΟΙΙΙ. Δεν διέκρινα κάποια δομή σε αυτό, αλλά ήταν ικανοποίηση και μόνο που κατάφερα να το διακρίνω. Φεύγω και πάω στο IC1396, ένα νεφέλωμα πάααρα πολύ μεγάλο περίπου 2,5 μοίρες. Στο κέντρο του υπήρχε ένα ανοιχτό σμήνος. Βάζοντας λοιπόν UHC κατάφερα και είδα το κεντρικό κομμάτι του με τις σκοτεινές περιοχές οι οποίες ξεχώριζαν μόνο με το φίλτρο. Επόμενος προορισμός το νεφέλωμα και σμήνος NGC 7129. Το νεφέλωμα το είχα ξαναδεί και το αναφέρω παραπάνω, αλλά έκανα άλλη μια απόπειρα τις επόμενες μέρες και είδα καλύτερο αποτέλεσμα. Χωρίς τη χρήση φίλτρου φαινόταν καλύτερα και μου έκανε εντύπωση αυτό. Επίσης το μέγεθός του ήταν σχετικά μικρό και περιβάλλονταν από 3 αστέρια σε σχήμα τριγώνου. Συνέχεια είχε ένα αμυδρό πλανητικό, το NGC 7139 13.3 mag 78''. Με χρήση ΟΙΙΙ κατάφερα και διέκρινα το κυκλικό του σχήμα με δυσκολία αλλά και είχα μια υποψία δαχτυλιδιού. Βλέποντας τη φωτό το επιβεβαίωσα μετά. Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με το πλανητικό PK103+0.1 ή Min2-51 στα 13,5mag. Με ΟΙΙΙ εμφανίστηκε ευκολότερα από το προηγούμενο λόγω του μικρότερού του μεγέθους περίπου 41''. Η επόμενη πρόκληση ήρθε μετά με το IC1454 ή Abell 67 13,8mag 33''. Εδώ επιστρατεύτηκε ο 7mm με ΟΙΙΙ. Προσπαθώντας να διακρίνω δομή δαχτυλιδιού δεν τα κατάφερα. Μόνο ένα αμυδρό γκρίζο στρογγυλό αντικείμενο. Το νεφέλωμα-ανοιχτό σμήνος NGC 7380 είχε σειρά. Με 24mm και UHC είδα ένα τριγωνικό σχήμα στο νεφέλωμα και μέσα του αστέρια. Ο τελευταίος στόχος στον Κυφέα ήταν και το ρεκόρ μου στα πλανητικά. Το PK107-2.1 ή Min1-80 14,4mag 8''. Φαινόταν σαν μια πολύ μικρή, πολύ αμυδρή θαμπάδα με τον 7mm χωρίς χρήση φίλτρου. Αλλάζοντας τώρα αστερισμό πήγα στον Αετό που είχα αφήσει μερικούς στόχους να περιμένουν με πρώτο το πλανητικό PK36-1.1 13.1mag. Φαινόταν σαν αμυδρή κηλίδα μέσα σε ένα τρίγωνο αστεριών. Πάμε στο NGC 6905 το πλανητικό που ανέφερε παραπάνω ο planetman. Συνεχίζοντας προχώρησα στο πολύ όμορφο ζεύγος γαλαξιών NGC 6928-NGC 6930 στο δελφίνι με 12,9 και 13,5 mag. Και οι δύο γαλαξίες ήταν αρκετά ευδιάκριτοι και στο ίδιο πεδίο. Τελευταίος στόχος ήταν ο γαλαξίας NGC 6944 13.8 mag ο οποίος και έκλεισε την παράσταση. Αυτά κι από μένα, καλή συνέχεια σε όλους...

Οι συγκεκριμένοι χάρτες είναι για Messier.

Ρε παιδιά άπαξ και βρεις το στόχο, όση ώρα και να περάσει, με μια ματιά από τον ερευνητή είσαι ξανά στο πεδίο γιατί απλά γνωρίζεις τι αστέρια έχει το πεδίο και έχεις σχηματίσει στο μυαλό σου το σχήμα. Μόλις βρω το στόχο τον παρατηρώ, μετά από λίγο φεύγω και διαβάζω ή γράφω στις σημειώσεις μου και μετά ξαναπάω και τον βρίσκω αμέσως. Άσε που έχω μάθει πλέον προς τα που θα γυρίσω το τηλεσκόπιο και πολλές φορές δεν κοιτάζω καν από τον ερευνητή. Κατευθείαν από το προσοφθάλμιο κεντράρω το στόχο. Δεν αξίζει να δόσεις τόσα χρήματα παραπάνω για να έχεις παρακολούθηση. Για αστροφωτογράφηση μάλιστα εκεί είναι απαραίτητο. Αλλά για παρατήρηση δεν νομίζω να αξίζει.

Έχω εκτυπώσει πολλούς χάρτες από αυτούς και σου δίνουν ένα εναλλακτικό τρόπο εύρεσης των αντικειμένων. Αν εξασκηθείς καλά με το Telrad πολλές φορές δεν χρειάζεται να δεις μέσα από τον ερευνητή. Πολύ καλοί χάρτες.

Εγώ θεωρώ ότι με τη Dob στήριξη μπορείς να κάνεις ποιο άνετη παρατήρηση. Γιατί: 1ον: μπορείς να κάθεσαι όταν παρατηρείς 2ον: σε ορισμένες θέσεις της ισημερινής κοντά στο ζενίθ ενδεχομένως να χρειαστεί να ανέβεις κάπου για να φτάσεις στο προσοφθάλμιο Στο ζενίθ μπορείς άνετα να κάνεις παρατήρηση με το Dob. Το μόνο που σε κουράζει είναι η θέση του ερευνητή πράγμα που ισχύει και με την ισημερινή (εκτός κι αν είναι διαγώνιος). Τέλος θεωρώ ότι το κόστος μιας ισημερινής στήριξης με σκοπό την παρατήρηση σε σχέση με το κόστος της Dob είναι πολύ μεγάλο για το έξτρα που προσφέρει δηλαδή την παρακολούθηση. Με αυτά τα χρήματα όπως λέει και ο Παναγιώτης μπορείς να πάρεις ένα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο ή να εξοπλιστείς με πολύ ποιοτικότερα προσοφθάλμια. Για παράδειγμα: Πες ότι είμαστε μεταξύ μιας στήριξης EQ6 pro που κοστίζει 1500Ευρώ και μιας Dob της ΟΟ για 8'' που κοστίζει περίπου 260 Ευρώ. Η διαφορά είναι 1240 Ευρώ. Δηλαδή δίνεις 1240 ευρώ παραπάνω μόνο και μόνο για να έχεις παρακολούθηση του στόχου και τίποτα παραπάνω. Κατεβαίνοντας σε κατηγορία στήριξης πχ EQ5 pro πάμε στα 1000 και μια διαφορά 740 Ευρώ. Και πάλι η διαφορά είναι τεράστια.