wereniki

Θα Ζήσει, θα τα εκατοστίσει (αστεία ευχή για...Σύμπαν), θα συνεχίσει να φωτίζει τις μέρες μας σαν καθρεφτάκια σε μια θαμπωτική θρυψαλιασμένη Θάλασσα, θα λάμπει με το φως, που μόνο ο Λόγος του πολιτισμού έχει τη δύναμη να εκπέμπει, θα αποτελεί για αρκετούς ένα εξαιρετικό τοπίο νοήματος, τοιχογραφημένο με τα υλικά της ύπαρξης της ίδιας, καμωμένο από χιλιάδες στέρεα υλικά και συνάψεις πολύτροπες με το ανθεκτικό κονίαμα της λογικής αλλά και του ονείρου μας αντάμα! Θα εξακολουθήσει να κλείνει στου χρόνου τις φιάλες χειροποίητες μέρες και νύχτες, με πάθος για ζωή, θα εναντιώνεται στη φθορά και τη βαρβαρότητα. Και θα είναι (για μένα τουλάχιστον) σκιερό σαν εξώστης την ώρα της απαντοχής, μετά τη δύση του ήλιου... Αφιερωμένο στο Σύμπαν της Τέχνης και σε όσους το τρέφουν και το φροντίζουν! Ποίημα με αρ.778 / Έμιλι Ντίκινσον "Tέσσερα Δέντρα – σ ΄έρημο Χωράφι – Δίχως Τάξη ‘Η Σκοπό, ή Δράση Φανερή – Στην ίδια θέση – Ο Ήλιος – ένα Πρωί τα συναντά – Ο Άνεμος – Κανένας Γείτονας – κοντά τους – Μόνο ο Θεός – To Χωράφι τους δίνει – τον Τόπο – Για χάρη Του – Εκείνα – το Βλέμμα του Περαστικού – Μιας Σκιάς, ή ενός Σκίουρου ,ίσως- Κάποιου Παιδιού – Ποιο είναι το Έργο τους στην όλη Φύση – Ποιό Σχέδιο Καθένα χώρια- εμποδίζει – ή επιτρέπει – Άγνωστο –"

"...Γιατί τίποτα δεν μπορεί να εξηγήσει με αριθμούς την ύπαρξη εκείνων των φώτων, εκεί ψηλά, στην ερημιά του θεού." (Από την εισήγηση του Γιώργου Μπλάνα στην Ημερίδα που οργάνωσε η Κοσμητεία της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με θέμα "Το Χρέος") Η εξαιρετική φωτογραφία είναι από το μέλος Rossolato Antonio με τίτλο: "Σφαιρωτό σμήνος Μ10"!

Λέει ο Βρετανός αστροφυσικός Fred Hoyle: "Τα πάντα υπάρχουν. Ό,τι υπήρξε κάποτε και ό,τι θα υπάρξει στο μέλλον, ενυπάρχει ήδη στο παρόν. Μόνο η συνείδησή μας κάνει τον διαχωρισμό και δημιουργεί το αίσθημα της ιστορικής ακολουθίας και αυτό του περάσματος του χρόνου"._

Αχ, αυτό το κορίτσι με τα πορτοκάλια... Έχουμε ξαναγράψει γι' αυτό, στο Σύμπαν της Τέχνης παλαιότερα, αλλά του αξίζει και δεύτερη φορά, αφού είναι ένα σύγχρονο ΠΑΡΑΜΥΘΙ με φιλοσοφική διάσταση, μια πανέμορφη ιστορία αγάπης! Και όπως λέει ο συγγραφέας του σε κάποιο σημείο για τους κανόνες: "Μήπως ο κόσμος δεν είναι ένα μοναδικό, ένα συναρπαστικό παραμύθι; Όλα τα παραμύθια έχουν τους κανόνες τους, ίσως μάλιστα αυτοί οι κανόνες είναι που κάνουν τα παραμύθια να διαφέρουν μεταξύ τους. Πρέπει απλά να τους τηρείς. Αν δεν το κάνεις, τότε οι υποσχέσεις δεν εκπληρώνονται..... Δεν πρέπει να πλησιάσεις υπερβολικά ένα παραμύθι, που δεν θέλει να μοιραστεί μαζί σου τους κανόνες του...... Υπάρχουν παραμυθένιοι κανόνες, που αρχίζουν ως δια μαγείας μόλις αρχίσει να χρησιμοποιείται ο δυϊκός αριθμός.... Προσπαθήστε λοιπόν, να μη θίξετε αυτούς τους κανόνες....." ._

"Μητέρα", της λέω, "μη μου ετοιμάζεις πια το γάλα - δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είσαι πεθαμένη;" Περίμενα να δω τι θα πει. Ήταν Ιούνιος βράδυ, με μια φανταστική πανσέληνο στον ουρανό. Και μη μου πείτε, πως αυτό δεν ήταν μια απάντηση... Τάσος Λειβαδίτης, από τη συλλογή Βιολέτες για μια εποχή, 1985

Αγάπη και σεβασμό στη Μητέρα όλων μας, τη Μάνα Φύση! κορμός δέντρου!!!

Αυτήν μου έστειλε η μικρή μου κόρη, η Μυρτώ, για "Χρόνια Πολλά"(λόγω χρώματος μαλλιών και αγάπης στα παράξενα )

Πολλοί καλλιτέχνες, γλύπτες, ζωγράφοι, χαράκτες, Έλληνες και ξένοι, εμπνεύστηκαν από τη σχέση μάνας και παιδιού!

Ξένα γραμματόσημα τιμούν τη Μάνα.

Το μητρικό ένστικτο, πολύ δυνατό σε όοοολες τις μαμάδες όοοολου του πλανήτη... http://www.lovethesepics.com/2012/05/a-mothers-love-40-adorable-animal-mom-and-baby-photos/

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν τη μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας, ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο("Κυβέλα, μάτερ θεών"). Κυβέλη

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή, η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας. Ρέα

Και μια μικρή αναδρομή για τη γιορτή της Μητέρας: Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

13 Μαΐου 2012, Γιορτή της Μητέρας! Χρόνια μας καλά και πολλά

"Far-Flung (Across The Sky)", Peter Hammill από το δίσκο "What, Now?", 2001 Alone beneath a foreign sky I wonder Could I be any further flung than this? Against the winds which cast me to this distant shoreline I can still blow a kiss To fly off in migration, heading homeward With all my thoughts upon the wing to you. Though all our dreams and wishes seem so distant This much we can always do... If we just raise our eyes We'll share the sky. The evening sun upon my cheeks already The glimmer of a dawn approaching you; Across the curvature of earth Invisible connections bind us true. If we just close our eyes We'll be together in a little time... If we just raise our eyes We'll share the sky.

Και τέλος, βραβεύτηκε και η φωτογραφία με τον υπέροχο ουρανό στην Ισλανδία, που την έχουμε ήδη αναρτήσει στο Σύμπαν της Τέχνης(στο τέλος της σελίδας), το APOD στις 30/4/2012! http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=12092&postdays=0&postorder=asc&start=9750

Μία γαλήνια καλοκαιρινή φωτογραφία στο δρόμο για το Γουαϊόμιγκ, ΗΠΑ.

Τα χιόνια που σκεπάζουν τα δέντρα και ο νυχτερινός ουρανός.

Ο ουρανός πάνω από την αρχαία Περσία. Δείτε τα φώτα των πόλεων στο βάθος, τα αστέρια και το φεγγάρι ανάμεσα στους πλανήτες Αφροδίτη και Δία.