wereniki

"Ποιο κορυφαίο σπόνδυλο απ’ τη σιωπή δεν έχεις, μάγμα απέραστο η ψυχή.." Έκτωρ Κακναβάτος Να φτάσεις και να ξεπεράσεις τα χρόνια της!

" Δεν έχω άλλα λουλούδια να σου φέρω όμως μια μέρα θα γίνω ο μέγας κηπουρός φυτεύω και κλαδεύω θα ποτίζω θα 'χω το σπίτι μου πάνω σ' ένα σύννεφο θ' ανάβω τα όνειρα μου με τον ήλιο" Μίλτος Σαχτούρης 8 Μαΐου

Από ammonite, με τίτλο:"Άνθρωποι στο φεγγάρι!" Απλά... δεν υπάρχουν λόγια, μόνο κομμένη ανάσα από την ομορφιά!!!

Από DEEPSKY με τίτλο:"Super Moon 5/5/2012". Μου θύμισε τους στίχους από τα "ΤΡΙΑ ΦΕΓΓΑΡΟΤΡΑΓΟΥΔΑ" του Αργύρη Χιόνη: "β' Ποιο απρόσεχτο παιδί σ΄έπιασε πάλι απόψε, φεγγαράκι, με μουντζουρωμένα δάχτυλα;"

Από Bi2L με τίτλο:"Ταξιδεύοντας με την Μαγιάτικη Υπερσελήνη - Κέρκυρα"!!!!

Από Bi2L με τίτλο:"Supermoon Wide Field, Corfu"!

Από Kyriakos61 με τίτλο:"Big Moon 2012".

Από hgg με τίτλο:"Διπλή Αντανάκλασις Σελήνης".

Από KC με τίτλο:"Super Moon - May 2012"! (Λοιπόν, το σκάφος –έτσι για ενημέρωση- είναι ένα ωραίο Korinthian 28 γύρω στα 8,5 μέτρα, που το έβγαζε παλιά η Dromor.)

Ένα μικρό αφιέρωμα -κάθαρση- στην υπέροχη, μαγευτική, πύρινη κόμη της μεγαλύτερης πανσελήνου, με μαγευτικές ανατολές, αντιφεγγίσματα και κρυστάλλινους δρόμους στη Θάλασσα(φαντάζομαι η διαύγειά τους θα φτάνει ως το βυθό) και μαγικά τοπία από μέλη του astrovox! Ας απολαύσουμε την σταθερή, ανεκλάλητη μαγεία και αξία της ανέγγιχτης φύσης... Από spartiatis η πρώτη, με τίτλο:"Μαγιάτικη Πανσέληνος..."!!!

Επίκαιρη "καλημέρα"!

"Σε Σένα ακουμπά το Μέλλον", Walt Whitman (1819-1892) "Μην επιτρέψεις να περάσει η ζωή ούτε ν' αφήσεις να τελειώσει η μέρα χωρίς να μεγαλώσεις λιγάκι, χωρίς να χαρείς, χωρίς να δώσεις φτερά στα όνειρά σου. Μην επιτρέψεις να σε νικήσει η απογοήτευση. Μην αφήσεις κανένα να σου αφαιρέσει το δικαίωμα να εκφραστείς είναι σχεδόν ένα καθήκον. Μην εγκαταλείψεις την αγωνία, να κάνεις στη ζωή σου κάτι σπουδαίο και μην σταματήσεις, να πιστεύεις ότι τα λ ό γ ι α και η π ο ί η σ η, μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο. Ό,τι και να περάσεις να ξέρεις ότι η ουσία μας μένει άθικτη. Είμαστε όντα γεμάτα πάθος. Η ζωή είναι έρημος και όαση. Μας νικάει, μας πληγώνει, μας διδάσκει, μας μετατρέπει σε πρωταγωνιστές της ζωής μας. Ακόμα κι αν κόντρα φυσήξει ο άνεμος η ρωμαλέα όπερα συνεχίζεται: Μπορείς να παίξεις μια στροφή. Μη σταματάς ποτέ να ονειρεύεσαι, γιατί.. μέσα στα όνειρα του είναι ο άνθρωπος.. Ελεύθερος. Και μην αφήνεσαι να πέσεις στο χειρότερο από τα λάθη: την σ ι ω π ή. Οι πιο πολλοί ζουν σε μια τρομακτική σιωπή. Μην υποτάσσεσαι. Φύγε! "Εκπέμπω τις κραυγές μου στις σκεπές αυτού του κόσμου" λέει ο ποιητής. Τίμα την ομορφιά των απλών πραγμάτων. Μπορεί να γραφτεί ένα όμορφο ποίημα για τα πιο ασήμαντα πράγματα, αλλά δεν γίνεται να πάμε ενάντια στους εαυτούς μας. Αυτό μετατρέπει τη ζωή μας σε κόλαση. Να χαίρεσαι το φόβο που μέσα σου νοιώθεις για τη ζωή π' ανοίγεται μπροστά σου.. Ζήσε με δύναμη, δίχως μιζέρια. Σκέψου ότι σε Σένα... το Μέλλον ακουμπά και αντιμετώπισέ το περήφανα δίχως αγωνία και φόβους. Μάθε απ' όποιον μπορεί να σε διδάξει. Οι εμπειρίες όσων έζησαν πριν από τους δικούς μας "πεθαμένους ποιητές" θα σε βοηθούν να περπατήσεις το δρόμο τη Ζωής. Σήμερα η κοινωνία είμαστε εμείς οι "ζ ω ν τ α ν ο ί ποιητές" Μην επιτρέψεις να διαβεί η ζωή.. χωρίς να την ζήσεις."

“Επισκέπτες”, Αγγελάκας Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας Πέρα απ' τ' άστρα είν' η δικιά μας γειτονιά Κατεβήκαμε με γέλια και τα όργανα στον ώμο Έλα κάντε μας λιγάκι συντροφιά Κουραστήκαμε απ' το δρόμο. Είχε κρύο από του Δία τη μεριά Κι η Σελήνη ερημιά καθόλου κόσμο Άντε ανάψτε μας μια όμορφη φωτιά Κουραστήκαμε απ' το δρόμο. Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκιά Μας θυμίζει ένα φθινόπωρο στον Κρόνο Άντε ας παίξουμε μια τελευταία πενιά Όπου να 'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο..

Fermi Epicycles: The Vela Pulsar's Path APOD 4/5/2012

I M P R E S I O N A N T E ! http://www.twitvid.com/embed.php?guid=L558O&autoplay=0

"Ορθή, ως σύννεφο γυμνή και ονειροπόλα μέσα εις την ολόχρυση ωχρότητά της Που την αντανακλά το φουσκωμένο κύμα της μακριάς, κυανής της κόμης, Μέσα εις του δρυμού το ξέφωτο όπου αστροσκορπίζονται τα βρύα Κοιτά η Δρυάς τον σιωπηλό ουρανό. -Διστακτική, η πάλλευκη Σελήνη αφήνει τον πέπλο της να κυματίζεται Εις του Ωραίου Ενδυμίωνος τα πόδια, Και του αποθέτει το ηδύ της φίλημα με μίαν χλωμήν αχτίδα." Αρθρούρος Ρεμπώ "Σελήνη και Ενδυμίων", έργο του Σεμπαστιάνο Ρίκκι (1733). Τσίζγουϊκ Χάουζ, Λονδίνο.