wereniki

"Πολλοί στίχοι είναι σαν αργυρές κλωστές δεμένες στα καμπανάκια των άστρων - αν τους τραβήξεις, μια ασημένια κωδωνοκρουσία δονεί τον ορίζοντα. Πολλά ποιήματα βουλιάζουν μες στην ίδια τους τη λάμψη, περήφανα ποιήματα. Δεν καταδέχονται τίποτα να πουν. Ξέρω πολλά ποιήματα που πνίγηκαν στο χρυσό πηγάδι της σελήνης." Απόσπασμα από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "Το χρέος των ποιητών", από τη σειρά "Άνθρωποι και τοπία" (1958).

Εγκαινιάστηκε η εικαστική παρέμβαση του καλλιτέχνη Κώστα Τσόκλη στη Σπιναλόγκα με τίτλο: "Εσύ, ο τελευταίος λεπρός". Εξώφυλλο στο πρόγραμμα της έκθεσης, άγαλμα νέας γυναίκας ακρωτηριασμένης, που λες και ακροβατεί πάνω από την άβυσσο λίγο πριν την τελική πτώση... Και στο νου μου έρχονται τα λόγια του Ποιητή Οδ. Ελύτη: "Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"...

5 Ιουνίου, Ημέρα Περιβάλλοντος. Κατοχυρώθηκε από τον ΟΗΕ το 1972. Ας γίνει τη μέρα αυτή μια νέα αρχή, για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε όλοι το περιβάλλον και ας επιστρέψουμε στα βασικά, γιατί αυτά έχουμε χάσει! Ας είναι κάθε μέρα, Ημέρα περιβάλλοντος, αφού το περιβάλλον είναι το μόνο πραγματικό περιουσιακό μας στοιχείο! ..................... Οι φωτογραφίες αποτελούν μέρος της έκθεσης "Running the Numbers", του φωτογράφου Chris Jordan. http://www.slideboom.com/presentations/447721/%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%AF%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1 και αυτό, από την Jane Perkins, και... Τέχνη από σκουπίδια! http://www.mediagate.gr/Internet/item/4515-Monadikh-technh-apo%E2%80%A6-skoypidia-(pics)

Γεια σου, φίλε Γιάννη, με τα πολύ ωραία σου! (Κι ύστερα μου λες, να μην επιμένω.. Φυσικά και θα επιμένω!)

"...Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκαν καθόλου τα παιδιά... Είχανε κλείσει ένα σωρό τζιτζίκια στο κουτί των μολυβιών, και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν κάτου απ' το προσκεφάλι τους ένα τραγούδι που το ξέραν τα παιδιά από πάντα και το ξεχνούσαν με τον ήλιο. Χρυσά βατράχια κάθονταν στις άκρες των ποδιών, χωρίς να βλέπουν στα νερά τη σκιά τους. Κι ήτανε σαν αγάλματα μικρά της ερημιάς και της γαλήνης. Τότε το ΦΕΓΓΑΡΙ σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι. Μεγάλο σούσουρο έγινε στα φύλλα. Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι κι όλη τη νύχτα παίζανε στον κάμπο. Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά, κι όπου πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα. Μα, ευτυχώς, οι μεγάλοι που ξέρουν πολλά, δεν καλοβλέπουν. Μονάχα οι μάνες κάτι υποψιάστηκαν. Γι αυτό τα παιδιά κρύβουνε τα χρυσωμένα χέρια τους στις άδειες τσέπες, μην τα μαλώσει η μάνα τους, που όλη τη νύχτα παίζανε κρυφά με το φεγγάρι." [...] Γιάννης Ρίτσος, απόσπασμα από το "Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού".

"...Τι βιαστικός, λες και χωρίς πανσέληνο αύριο δε θα 'βλεπες να εκλείψω." Κική Δημουλά

Όπως λένε οι ειδικοί, είμαστε καταδικασμένοι ως...γειτονικοί γαλαξίες, αλλά ένα χορό πριν εξοντώσουμε ο ένας τον άλλο, πριν την τελική συγχώνευση, ας τον χορέψουμε! Χορογραφία μου θυμίζει Milky Way Galaxy Doomed: Collision with Andromeda Pending APOD 4/6/2012

Kim McMillen - "Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά"

“Δεν υπάρχει φρεγάτα σαν ένα βιβλίο Να μας πάει χώρες μακριά, Ούτε ίππος ταχύς σαν μια σελίδα Καλπάζουσας ποίησης. Αυτό το πέρασμα μπορεί να το διασχίσει και ο φτωχότερος Χωρίς την τυραννία διοδίων. Πόσο λιτή είναι η άμαξα Που μεταφέρει μια ανθρώπινη ψυχή!” Emily Elizabeth Dickinson (1830 – 1886)

Rolling Stones - "Moon Is Up" - Live '99 London http://www.youtube.com/watch?v=VPQTNhFoZc8&feature=youtu.be Moon is up The sun is down You can't have it both ways round Ooh babe, won't you listen to me We are worlds apart, you see Where are you now Crying out loud Where did you go When I needed you The sun sinks behind the clouds And hides his tears without a sound The moon looks on reflectively So spare a thought for you and me Where are you now Dark are the clouds Where did you go When I needed you The moon is up The sky is black I'll sail away and won't come back The sun goes down The stars will rise And dance across The darkened skies The sun goes down The moon comes up The moon is up The sun goes down And you can't have it both ways round So come on baby and listen to me 'Cause we are worlds apart, you see The sun goes down The moon comes up

"... ωραία απάντηση που δίνει σε όλα με τη σιωπή του ο έναστρος ουρανός"! Τάσος Λειβαδίτης

Αφού από την Τέχνη παίρνουμε...αντισώματα, δέστε εδώ μεγαλείο και δεν θα αρρωστήσετε ποτέ! Από το μέλος stavrakis η εξαιρετική φωτογραφία με τίτλο «ΦΩΣ ΣΤΑ ΚΥΤΗ» και περιγραφή του ίδιου: "Το ιστιοπλοϊκό παίρνοντας λίγη από την λάμψη του ήλιου μοιάζει να βάζει φωτιά στο κατάρτι του και την γραμμή του ηλιακού δίσκου ανάμεσα απ τα κύτη του. Από ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα στο Καβούρι της Βουλιαγμένης." .......................... Κι εγώ που θα σκάσω, αν δεν προσθέσω κι έναν στίχο, συμπληρώνω με Ελύτη: "Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!" ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Εύχομαι, να περάσετε τέλεια, είμαι σίγουρη ότι με τέτοια εξαιρετική παρέα η εμπειρία θα είναι μοναδική! Πολύ θα ήθελα να είμαι μαζί σας, αλλά 22/7 αρραβωνιάζουμε τη μεγάλη μας κόρη, οπότε εκείνες τις μέρες το δικό μου τηλεσκόπιο θα παραμείνει στη θήκη του... Όμως, θα περιμένω περιγραφές και φωτογραφίες από τους συμμετέχοντες, για να γίνω κι εγώ κοινωνός των όμορφων στιγμών και αστροπαρατηρήσεών σας!

"Θέλει χάδι το χώμα και ψιθύρισμα παρόμοιο με του καβαλάρη στο αυτί του αλόγου. Και το ρήγμα μέσα σου να μην έχει κιόλας απ΄τις πέτρες γίνει αντιληπτό αλλά να περπατάς ξυπόλυτος λίγη χαρά να δώσεις της τσουκνίδας …" Απόσπασμα από το ποίημα ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ της συλλογής ΤΟ ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ Η ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑ του Οδυσσέα Ελύτη. Αυτούς τους στίχους θυμήθηκα, καθώς η ματιά μου πλανιόταν στους γύρω από το "φαράγγι των νεκρών" λόφους περιδιαβαίνοντας, σούρουπο πια, τα ερείπια του μινωικού ανακτόρου στην Κάτω Ζάκρο, μετά την ολοκλήρωση και του τελευταίου προγράμματος της φετινής σχολικής χρονιάς. Διάστικτη η επιφάνεια των λόφων από τα λαβυρινθώδη σχέδια, που φτιάχνουνε αμέτρητοι τοίχοι από ξερολιθιές. Σαν να κεντούσαν οι παλιοί κάτοικοι στολίδια πάνω στην επιδερμίδα της γης, να την κατευνάσουν, να την καλοπιάσουν, για να φανεί καλή και να φέρει καρπό! Σκεφτόμουν, πόσο διαφορετική υπόσταση είχαν εκείνοι οι διαχωριστικοί τοίχοι, από αυτήν που έχουμε συνηθίσει σήμερα, όπου πλέον οι φράχτες περιχαρακώνουν ένα δικαίωμα ιδιοκτησίας ή αποτυπώνουν μια κυριαρχική βούληση.. Γι' αυτό οι σημαδεμένοι λόφοι μου έδιναν την αίσθηση της ενοποίησης, χωρίς να διαμελίζουν το τοπίο, λες και είναι... αχειροποίητοι!

δεν σας θυμίζει το "Starry Night over the Rhone", του Van Gogh;

Συνεχίζοντας την ανάρτηση με τις όμορφες, νυχτερινές φωτογραφίες δέστε τη γέφυρα George Washington και πέστε μου,

Lake Superior, Minnesota Lake Superior, Minnesota

Όμορφες νυχτερινές φωτογραφίες! London Eye London Eye

Και ένα μουσικό ταξιδάκι! THE ROLLING STONES "Moonlight Mile" http://www.youtube.com/watch?v=KW3ASB3SqRU&feature=related

Αλλά και τούτο εδώ!