wereniki

Δυστυχώς, ούτε κι εμείς θα τα καταφέρουμε να ανέβουμε στην πανελλήνια συνάντηση Θα τα έχουμε όμως στο πανελλήνιο συνέδριο στα Χανιά!

Άλλα δύο αστρογιλέκα μόλις ήρθαν Ελλάδα και μάλιστα Κρήτη, αλλά δεν τα έχουμε χρησιμοποιήσει ακόμα! Ανυπομονούμε...

Sorry για την εμβόλιμη παρένθεση στις εξαιρετικές αναρτήσεις σας, αλλά τώρα έλαβα την πρόσκληση... ...Το εκκλησάκι που ήθελε ο Ποιητής στη Σίκινο! Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Σαμαράς είχε πει προ μηνών για το εκκλησάκι: «Η Σίκινος για τον Ελύτη εκφράζει την παρθένα, καθαρή Ελλάδα. Του άρεσε και ο ήχος της λέξης “Σίκινος”.

και μουσικές... Starry Starry Night

κι άλλες εμπορικές...

«Τι χρώμα έχει το σκοτάδι;...» Σ’ αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά μέρας – νύχτας...! http://www.youtube.com/watch?v=IdizBgmouNk&feature=player_embedded

"Night and Day Clothes", Salvador Dali

"Song of the Stars" WHEN the radiant morn of creation broke, And the world in the smile of God awoke, And the empty realms of darkness and death Were moved through their depths by his mighty breath, And orbs of beauty and spheres of flame From the void abyss by myriads came,-- In the joy of youth as they darted away, Through the widening wastes of space to play, Their silver voices in chorus rung, And this was the song the bright ones sung. "Away, away, through the wide, wide sky,-- The fair blue fields that before us lie,-- Each sun, with the worlds that round him roll, Each planet, poised on her turning pole; With her isles of green, and her clouds of white, And her waters that lie like fluid light. "For the source of glory uncovers his face, And the brightness o'erflows unbounded space; And we drink, as we go, the luminous tides In our ruddy air and our blooming sides: Lo, yonder the living splendours play; Away, on our joyous path, away! "Look, look, through our glittering ranks afar, In the infinite azure, star after star, How they brighten and bloom as they swiftly pass! How the verdure runs o'er each rolling mass! And the path of the gentle winds is seen, Where the small waves dance, and the young woods lean. "And see, where the brighter day-beams pour, How the rainbows hang in the sunny shower; And the morn and eve, with their pomp of hues, Shift o'er the bright planets and shed their dews; And 'twixt them both, o'er the teeming ground, With her shadowy cone the night goes round! "Away, away! in our blossoming bowers, In the soft air wrapping these spheres of ours, In the seas and fountains that shine with morn, See, Love is brooding, and Life is born, And breathing myriads are breaking from night, To rejoice like us, in motion and light. "Glide on in your beauty, ye youthful spheres, To weave the dance that measures the years; Glide on, in the glory and gladness sent, To the farthest wall of the firmament,-- The boundless visible smile of Him, To the veil of whose brow your lamps are dim." --From Poems / William Cullen Bryant [electronic text] Bryant, William Cullen, 1794-1878

Space Odyssey - Mystic of Poseidon http://www.youtube.com/watch?v=0iXt1yXl_1s&feature=related

Space Odyssey - Red Circle (Ο Κόκκινος Κύκλος)

πηγές: http://www.smh.com.au/technology/sci-tech/astronomy-now-has-a-new-star-on-the-horizon-20110622-1gfhk.html http://news247.gr/health/perivallon/enastres_nyktes_gemates_mageia.1185744.html

Ο Cherney δεν είχε καμία σχέση με τη φωτογραφία, αλλά και την αστρονομία. ''Ξεκίνησα όταν η μικρή μου κόρη γύρισε μία ημέρα από το σχολείο και με ρωτούσε για τους πλανήτες. Μαζί ψάξαμε πληροφορίες και τότε κατάλαβα ότι είναι κάτι που με ενδιέφερε'' δηλώνει ο ίδιος.

''Δεν το βλέπω ως τελικό προϊόν, πάντα θα υπάρχει και κάτι άλλο που θα θέλω να φωτογραφίσω. Στόχος μου είναι η συνεχής εξέλιξη και να δείξω στους ανθρώπους έναν απίστευτο ουρανό που κατά πάσα πιθανότητα δε θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να θαυμάσουν'' αναφέρει ο 36χρονος άνδρας.

''Στην Αυστραλία δε χρειάζεται να απομακρυνθούμε και πολύ για να δούμε ανάλογες εικόνες, όπως θα συνέβαινε με τους κατοίκους του βόρειου τμήματος, οπού ο ουρανός δεν είναι τόσο καθαρός'' συμπληρώνει ο Cherney.

Κατάφερε να απαθανατίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια, αποδεικνύοντας ότι η απουσία φωτορύπανσης μπορεί να δώσει εκθαμβωτικές φωτογραφίες. Όλα φαίνονται με γυμνό μάτι και οι φωτογραφίες δεν έχουν υποστεί καμία περαιτέρω επεξεργασία.

Η έλλειψη περιβαλλοντικής μόλυνσης στο νότιο άκρο της Αυστραλίας έδωσε την ευκαιρία στον ερασιτέχνη φωτογράφο να βγάλει κάποιες από τις ομορφότερες φωτογραφίες της ζωής του. Τα αστέρια, τα σύννεφα, ο γαλαξίας και η Σελήνη δημιουργούν μία πανδαισία χρωμάτων.

Τα αστέρια πέφτουν σαν μία γαλαξιακή βροχή στο νυχτερινό ουρανό, ενώ παράλληλα συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό, κάνοντας αντανάκλαση στα ήρεμα νερά του ωκεανού.

Έναστρες νύκτες γεμάτες μαγεία Ο Alex Cherney 36 ετών, ερασιτέχνης φωτογράφος με λατρεία για τον ωκεανό και τα ουράνια σώματα πέρασε 18 μήνες απαθανατίζοντας τον έναστρο ουρανό.

«ΤΑ ΔΥΟ ΑΣΤΕΡΙΑ”, από το βιβλίο: Του ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ "ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ" Εισαγωγή , μετάφραση: Ευγένιος Αρανίτσης Εκδόσεις ΕΡΑΤΩ, 1982 Πολύ μακριά στα βάθη τ΄ουρανού Ζούνε δυο μικρά χαριτωμένα άστρα. Που αιώνια απομακρύνονται το ένα από το άλλο. Κι αιώνια προσπαθούνε να πλησιάσουν. Απλώνουν τα φτερά τους τα αραχνούφαντα Για νάρθουνε το ένα δίπλα στο άλλο. Αλλά και τα δυο τους φεύγουν προς τα πίσω Κάθε φορά που πρόκειται ν΄αγγίξουν. Τζένη γνωρίζεις Αυτά τ΄αστέρια ? Ή θα πρέπει μήπως να σου πω την αλήθεια Ότι δε μας μοιάζουν.. Γιατί είμαστε πάντα μαζί. Εκεί πέρα στο άπειρο Σύμπαν Μέσα από τον πόλεμο των φυσικών στοιχείων Φτάνει στην καρδιά σου το ρέμα της αγάπης μου Της ανυπομονησίας μου και της θλίψης. Η δεσποινίς που είχε κλέψει τη καρδιά του σοφού ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή του κι ονομαζόταν Τζένη φον Βεστφάλεν. Ο Μαρξ δε διέθετε το ταλέντο του Μπάυρον, διέθετε όμως ένα ανάλογο πάθος για συνομιλίες με τα άστρα και νυχτερινούς περιπάτους σε κήπους, που ευωδιάζουν και όπου μόνον στον έρωτα και στην ονειροπόληση επιτρέπεται η είσοδος. διπλό αστέρι

"οι δυο λύκοι" Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος, της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε: "Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό: Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ. Ο άλλος είναι το Καλό: Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό". Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: "Ποιος λύκος νικάει;" Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ............... "Αυτός που ταΐζεις...!"

...και η Τέχνη προσπαθεί να αντιγράψει τη Φύση!

Τέλειο!!! γιατί η σφεντόνα και οι πετριές, δεν έφερναν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα

..ακρωτηρίο Κανάβεραλ της Φλόριντα των ΗΠΑ.. ..λίγα μέτρα από την εξέδρα εκτόξευσης 39Α του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι της NASA.. ..το διαστημικό λεωφορείο ATLANTIS περιμένει, έτοιμο να εκτοξευτεί σε λίγες ώρες από τώρα.. ..το τελευταίο του ταξίδι στο διάστημα στο πλαίσιο της αποστολής STS-135.. .. κι ένα μικρό κουνούπι απολαμβάνει ατάραχο την ημέρα του, στα κλαδιά της παραλίας του ακρωτηρίου Κανάβεραλ.. Η υπέροχη φωτογραφία είναι του Bill Ingalls της NASA και νομίζω αποτυπώνει το: «αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας..»!

"Όταν τα μάτια σου είναι όμορφα σαν όλα μαζί του κόσμου Τα τραγούδια Όταν είναι μεγάλα τα μάτια σου σαν την πιο μεγάλη ελπίδα Τα μάτια σου. Όταν χαμογελούσες ένα περιστέρι διάβαινε στη βραδιασμένη κάμαρα Ένα σύννεφο χρυσό ταξίδευε στον ουρανό όταν χαμογελούσες. Όταν χαμογελούσες ξεχνούσα τη στέγη που έσταζε, ξεχνούσα Το τρύπιο πάτωμα. Έλεγα κιόλας, να, μες από τις τρύπες του Όπου και να ναι θα φυτρώσουνε μεγάλα κόκκινα τριαντάφυλλα. Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο, αγάπη μου Τότε Που μου χαμογελούσες. Θυμάσαι εκείνη τη νύχτα που κοιτάζαμε ώρες τον ουρανό Σε ένιωθα μέσα στα χέρια μου να τρέμεις. «Αστέρια μου, είπα, κάντε την αγάπη μας λαμπερή κάντε την αγαπημένη μου χαρούμενη. Αστέρια μου, καλά μου αστέρια, κάντε εγώ και εκείνη να πεθάνουμε μαζί» Κι έτσι αυτή την νύχτα Είχαμε στην μέση των άστρων για πάντοτε παντρευτεί.." «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας», Τάσος Λειβαδίτης

"Καί είς τήν σκοτιάν βαθείαν, είς τό απέραντον διάστημα, τα φώτα σιγαλέα κινώνται των αστέρων λελυπημένα" Α.ΚΑΛΒΟΣ