Εμένα πάλι μου αρέσει και η παρατήρηση και η αστροφωτογράφηση. Από το βουνό παρατηρώ με το 16άρι μου dob, από το εξοχικό φωτογραφίζω με LRGB από μέτριο ουρανό και από την Αθήνα φωτογραφίζω σε narrowband, συνήθως σε Hα (ασπρόμαυρο) ή παντρεύοντας Ηα και ΟΙΙΙ και σπανιότερα και SII (με "εξωτικά" χρώματα). Αν έχω μικρό παράθυρο χρόνου, παρατηρώ με ένα 130άρι heritage και τώρα τελευταία δοκίμασα μια asi 224mc στη βιντεοπαρατήρηση με άριστα αποτελέσματα. Δεν με νοιάζει η ποιότητα ή η τελειότητα του αποτελέσματος, δεν με ενδιαφέρει η φυσικότητα ή όχι των χρωμάτων, με ενδιαφέρει ότι έχω βρει τρόπους να ασχολούμαι με το χόμπυ πολλές φορές - καιρού επιτρέποντος - τη βδομάδα και όχι μια-δυο φορές το μήνα. Άποψή μου είναι ότι από τη στιγμή που μιλάμε για χόμπυ, το ζητούμενο είναι όπως θα έλεγε ο Μπένθαμ η μεγιστοποίηση της ευχαρίστησης που αντλεί κανείς από αυτό που κάνει και τίποτα παραπέρα. Βεβαίως έχει τύχει να δείξω πράγματα στο τηλεσκόπιο και πολλούς έχω απογοητεύσει, αλλά τι να κάνουμε, η παρατηρησιακή αστρονομία δεν ταιριάζει σε όλους.