Μετά από αρκετά meetings βγάλαμε ένα συμπέρασμα! Έχουμε ως στόχο να εργαστούμε πανω σε δυο projects: Το ένα θα λύνει ένα διαστημικό πρόβλημα και το αλλο έχει να κάνει με την πρόταση μιας μελλοντικής-και πιο φουτουριστικής-τεχνολογίας. Αρχικά θα εργαστούμε πάνω στην πρώτη περίπτωση. Σε αυτή,παρουσιάζουμε μια λύση για τα διαστημικά σκουπίδια, όπου σκοπό δεν έχει μόνο την απομάκρυνση τους, αλλά κυρίως την εκμετάλλευση τους. Περισσότερες ενημερώσεις αναμένονται. Μέχρι να διαφημιστούμε από αλλά πρόσωπα, θα προσπαθούμε να διαφημίσουμε τον εαυτό μας, μέσω των social media. Ελπίζουμε έτσι πως θα μαζευτούμε και περισσότεροι. Σκοπός μας δεν είναι μόνο μια πρόταση διαστημικής αποστολής, αλλά και η πρόταση καποιου demo που θα μπορούσε να εξετάσει την πρόταση. Υπενθυμιζω πως όσοι θα ήθελαν να βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορούν να το κάνουν. Καλή συνέχεια!

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Για πρώτη φορά στην ιστορία του ISS, και τα οκτώ λιμάνια πρόσδεσης ήταν κατειλημμένα ταυτόχρονα. Αυτό συνέβη μετά την επιτυχή πρόσδεση του φορτηγού πλοίου Northrop Grumman Cygnus XL στη μονάδα Unity. Οκτώ από τα οκτώ πιθανά διαστημόπλοια είναι αγκυροβολημένα στον σταθμό: - Δύο διαστημόπλοια Dragon (SpaceX) - Φορτηγό πλοίο Cygnus XL (Northrop Grumman) - Διαστημόπλοιο HTV-X1 (JAXA, Ιαπωνία) - Δύο επανδρωμένα διαστημόπλοια Soyuz (Roscosmos) - Δύο φορτηγά διαστημόπλοια Progress (Roscosmos) Η πρόσδεση του Cygnus πραγματοποιήθηκε μετά από μια καθυστέρηση από την περασμένη εβδομάδα. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως από τη Γη χρησιμοποιώντας τον χειριστή Canadarm2 (θυμάστε την πρόσφατη ομιλία που έκανα γι' αυτό;). Η μετεγκατάσταση του διαστημικού σκάφους συντονίστηκε από τη NASA, την Northrop Grumman και την Roscosmos για να δημιουργηθεί χώρος για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-28, που έφτασε στις 27 Νοεμβρίου. Το Cygnus θα παραμείνει στον σταθμό μέχρι τον Μάρτιο του 2026. Μετά την αποσύνδεση, θα καεί στην ατμόσφαιρα της Γης, απορρίπτοντας περίπου 5.000 κιλά αποβλήτων και άχρηστων υλικών. Και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο: αυτή τη στιγμή εργάζονται 10 άτομα στον ISS, πέντε από τα οποία είναι κοσμοναύτες της Roscosmos. Σε λίγες μόνο ημέρες, η αποστολή ISS-73 θα ολοκληρωθεί και θα καλωσορίσουμε τους συναδέλφους μας στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών! https://vk.com/rsc_energia?w=wall-219235956_149896 Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Το ανώτερο στάδιο της Energia θα εκτοξεύσει έναν μετεωρολογικό δορυφόρο σε γεωστατική τροχιά. Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του διαστημοπλοίου Elektro-L, που κατασκευάζεται από την NPO Lavochkin, συνεχίζονται στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Ο δορυφόρος θα εκτοξευθεί σε τροχιά από ένα όχημα εκτόξευσης Proton-M με ανώτερο στάδιο τύπου DM που κατασκευάζεται από την RSC Energia.Αυτή είναι η τελευταία εκτόξευση αυτού του τύπου ανώτερου σταδίου από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Όλες οι μελλοντικές εκτοξεύσεις ανώτερων σταδίων που κατασκευάζονται από την RSC Energia θα πραγματοποιούνται μόνο από τα κοσμοδρόμια Βοστότσνι και Πλέσετσκ της Ρωσίας.Μετά την επίτευξη γεωστατικής τροχιάς, ο δορυφόρος θα ενταχθεί στο υδρομετεωρολογικό διαστημικό σύστημα Elektro, το οποίο παρέχει παρακολούθηση καιρού 24/7. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 15 Δεκεμβρίου. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_23653 .

Ο Άρης ήταν κάποτε μια τροπική όαση. Ο Άρης έχει κάποτε ποταμούς και πιθανώς τροπικό κλίμα. Νέα στοιχεία για το… γήινο κλιματικό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη. Βρέθηκαν ενδείξεις ότι το κλίμα στον Άρη κάποτε καθοριζόταν από βροχοπτώσεις δημιουργώντας ένα τροπικό περιβάλλον δίνοντας μια νέα εντυπωσιακή διάσταση στην κλιματική ιστορία του πλανήτη.Έχει διαπιστωθεί η παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Άρη πριν ο πλανήτης απωλέσει την ατμόσφαιρα του και μετατραπεί στον άγονο, ερημικό και εντελώς αφιλόξενο για τη ζωή κόσμο που γνωρίζουμε σήμερα. Πλήθος μελετών με τη χρήση δεδομένων από τις διαφόρων ειδών αποστολές που έχουν σταλεί στον Άρη έχουν υποδείξει την ύπαρξη αρχικά κάποιου μεγάλου ωκεανού στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη και αργότερα λιμνών και ποταμών στην επιφάνεια τους κάτι που σημαίνει ότι μπορεί για κάποιο χρονικό διάστημα να είχαν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακή μορφή οι οποίες σύμφωνα με κάποιους ειδικούς μπορεί να βρήκαν καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια όταν οι συνθήκες μεταβλήθηκαν και να εξακολουθούν να επιβιώνουν κρυμμένες στο εσωτερικό του πλανήτη.Μικρές ανοιχτόχρωμες κηλίδες στο κοκκινοπορτοκαλί τοπίο του Άρη αποδείχτηκαν ένα νέο στοιχείο ότι τμήματα του πλανήτη ίσως κάποτε φιλοξενούσαν υγρές περιοχές τύπου οάσεων με υγρό κλίμα και βροχές παρόμοιες με αυτές των τροπικών περιοχών της Γης.Το ρόβερ της αποστολής Perseverance της NASA εντόπισε αυτά τα χαρακτηριστικά ως λευκό καολινιτικό άργιλο πλούσιο σε αλουμίνιο σε πετρώματα που βρίσκονται στον κρατήρα Τζέζερο τον οποίο εξερευνά το ρόβερ της NASA. Στη Γη αυτό το είδος αργίλου σχηματίζεται όταν μακρές περίοδοι έντονων βροχοπτώσεων απομακρύνουν σταδιακά άλλα ορυκτά από τους βράχους και τα ιζήματα αφήνοντας πίσω το καθαρό υλικό.Οι λεπτομέρειες της ανακάλυψης δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment». Η μελέτη καθοδηγήθηκε από τον Άντριαν Μπροζ μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Purdue ο οποίος εργάζεται στο εργαστήριο της Μπριόνι Χόργκαν η οποία είναι μακροχρόνια συνεργάτης σχεδιασμού της αποστολής Mars Perseverance της NASA και καθηγήτρια πλανητικών επιστημών στο Purdue.«Τέτοιοι βράχοι είναι μάλλον από τους σημαντικότερους που έχουμε δει από τροχιά στον Άρη γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να σχηματιστούν» είπε η Horgan. Η παρουσία τους απαιτεί τόσο πολύ νερό ώστε πιστεύουμε ότι μπορεί να αποτελούν απόδειξη ενός αρχαίου, θερμότερου και υγρότερου κλίματος όπου έπεφτε βροχή για εκατομμύρια χρόνια. Τα τροπικά κλίματα όπως τα τροπικά δάση είναι τα συνηθέστερα περιβάλλοντα όπου βρίσκουμε καολινίτη στη Γη. Άρα όταν βλέπεις καολινίτη σε ένα μέρος όπως ο Άρης, που είναι άγονος, ψυχρός και χωρίς καθόλου υγρό νερό στην επιφάνεια, αυτό μας δείχνει ότι κάποτε υπήρχε πολύ περισσότερο νερό από ό,τι σήμερα» λέει ο Μπροζ.Τα θραύσματα καολινίτη στον Άρη, από μικρά βότσαλα μέχρι μεγάλους ογκόλιθους, αποτελούν ένα νέο κομμάτι του παζλ για το πώς ήταν το κλίμα του πλανήτη πριν δισεκατομμύρια χρόνια. Οι πρώτες αναλύσεις με τα όργανα SuperCam και Mastcam-Z του ρόβερ επέτρεψαν στους ερευνητές να συγκρίνουν αυτά τα δείγματα με ανάλογα δείγματα από τη Γη. Αυτές οι συγκρίσεις ίσως βοηθήσουν στην αποκάλυψη των συνθηκών που επικρατούσαν κάποτε στον Άρη και πώς τελικά εξελίχθηκε στον ξηρό κόσμο που βλέπουμε σήμερα.Σύμφωνα με την Χόργκαν ο καολινίτης θέτει και άλλο ένα μυστήριο. Οι ανοιχτόχρωμοι βράχοι εμφανίζονται κατά μήκος της πορείας του ρόβερ αν και δεν υπάρχει κάποια προφανής κοντινή πηγή. Το ρόβερ ταξιδεύει στον κρατήρα Jezero από την προσεδάφισή του τον Φεβρουάριο του 2021, σε μια περιοχή που κάποτε φιλοξενούσε μια λίμνη περίπου διπλάσια σε μέγεθος από τη λίμνη Tahoe. Αναζητώντας την πηγή «Καταγράφουν ξεκάθαρα ένα απίστευτο υδάτινο γεγονός, αλλά από πού ήρθαν. Ίσως να παρασύρθηκαν στη λίμνη του Τζέζερο από τον ποταμό που σχημάτισε το δέλτα ή ίσως εκτινάχθηκαν εκεί από μια πρόσκρουση και απλώς διασκορπίστηκαν. Δεν είμαστε απολύτως βέβαιοι» λέει ο Μπροζ.Δορυφορικές εικόνες έχουν εντοπίσει μεγάλα κοιτάσματα καολινίτη σε άλλες περιοχές του Άρη. «Αλλά μέχρι να μπορέσουμε να φτάσουμε σε αυτά τα μεγάλα κοιτάσματα με το ρόβερ αυτοί οι μικροί βράχοι είναι η μόνη επιτόπια απόδειξή μας για το πώς θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί. Προς το παρόν τα στοιχεία δείχνουν έντονα προς αρχαία, θερμότερα και υγρότερα περιβάλλοντα» αναφέρει η Χόργκαν. Γήινες αναλογίες και μυστήρια του Άρη Οι ερευνητές συνέκριναν τα δείγματα καολινίτη του Άρη που εξέτασε το ρόβερ με δείγματα βράχων από περιοχές κοντά στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και από περιοχές στη Νότια Αφρική. Οι ομοιότητες ήταν εντυπωσιακές.Εκτός από τροπικά, βροχερά κλίματα, ο Μπροζ ανέφερε ότι ο καολινίτης στη Γη μπορεί να σχηματιστεί και σε υδροθερμικά συστήματα όταν θερμό νερό διαβρώνει τον βράχο. Αλλά αυτή η διαδικασία δημιουργεί διαφορετικό χημικό αποτύπωμα από εκείνο που σχηματίζεται από βροχή σε χαμηλότερες θερμοκρασίες επί χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια. Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από τρεις διαφορετικές τοποθεσίες για να συγκριθεί αυτό το υδροθερμικό σενάριο με τα δείγματα του Άρη.Οι βράχοι στον Άρη, όπως ο καολινίτης, είναι ένα είδος χρονοκάψουλας που μπορεί να κρατά πληροφορίες δισεκατομμυρίων ετών για την ιστορία των περιβαλλοντικών συνθηκών του πλανήτη.«Όλη η ζωή χρησιμοποιεί νερό. Γι’ αυτό όταν σκεφτόμαστε την πιθανότητα αυτοί οι βράχοι να αντιπροσωπεύουν ένα περιβάλλον διαμορφωμένο από βροχοπτώσεις, αυτό αποτελεί ένα απίστευτο, κατοικήσιμο μέρος όπου η ζωή θα μπορούσε να έχει ανθίσει αν υπήρξε ποτέ στον Άρη» εξηγεί ο Μπροζ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2043614/o-aris-itan-kapote-mia-tropiki-oasi/

Η τεχνητή νοημοσύνη αναλύει τον ιδρώτα και εντοπίζει έγκαιρα ασθένειες. Ένας εύκολος και ανώδυνος τρόπος για την συνεχή παρακολούθηση της υγείας μας. Ερευνητές ανακαλύπτουν πώς ο ιδρώτας θα μπορούσε να γίνει ένα ισχυρό εργαλείο για την παρακολούθηση της υγείας σε πραγματικό χρόνο.Ο ιδρώτας περιέχει έναν εντυπωσιακά πλούσιο συνδυασμό βιολογικών σημάτων και μια νέα μελέτη υποδεικνύει ότι η τεχνητή νοημοσύνη σε συνδυασμό με προηγμένη τεχνολογία αισθητήρων ίσως σύντομα μας επιτρέψουν να χρησιμοποιούμε αυτά τα σήματα με ισχυρούς νέους τρόπους για να παρακολουθούμε την υγεία και την ευεξία μας.Δημοσιευμένη στην επιθεώρηση «Journal of Pharmaceutical Analysis» η έρευνα εξετάζει πώς ο ιδρώτας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση αλλαγών σε ορμόνες και άλλους βιοδείκτες σε πραγματικό χρόνο, την παρακολούθηση επιπέδων φαρμάκων και ενδεχομένως την ανίχνευση πρώιμων σημείων παθήσεων όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, η νόσος Πάρκινσον και η νόσος Αλτσχάιμερ.«Η συλλογή ιδρώτα είναι ανώδυνη, απλή και μη επεμβατική. Είναι μια ελκυστική εναλλακτική λύση σε σχέση με το αίμα ή τα ούρα, ειδικά για συνεχή παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο» λέει η Δρ. Νταγιάν Μπορντίν αναλυτική χημικός στο University of Technology Sydney (UTS), εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.«Όποιος ήδη ενδιαφέρεται να παρακολουθεί την υγεία του με φορητές συσκευές όπως έξυπνα ρολόγια για παράδειγμα τον καρδιακό ρυθμό, τα βήματα ή την αρτηριακή πίεση θα ενδιαφερόταν για τις πληροφορίες που μπορεί να προσφέρει ο ιδρώτας. Υπάρχουν ήδη συσκευές παρακολούθησης ιδρώτα στην αγορά όπως το Gatorade sweat patch, ένα αυτοκόλλητο μιας χρήσης που συνδέεται με εφαρμογή για να αναλύσει τον ρυθμό εφίδρωσης και την απώλεια νατρίου και να παρέχει εξατομικευμένες συμβουλές» εξηγεί η Μπορντίν.Η ταχεία πρόοδος σε τομείς όπως η μικρορευστομηχανική, τα εύκαμπτα ηλεκτρονικά και η ασύρματη τεχνολογία έχει υποστηρίξει την ανάπτυξη μιας νέας κατηγορίας φορητών αισθητήρων. Αυτά τα ελαφριά, δερμοπροσκολλητικά επιθέματα μπορούν να συλλέγουν ιδρώτα συνεχώς δημιουργώντας ευκαιρίες για πιο ολοκληρωμένες και διαρκείς πληροφορίες υγείας. Τεχνητή νοημοσύνη για διαγνωστικές εφαρμογές Όταν συνδυάζονται με τεχνητή νοημοσύνη, αυτοί οι αισθητήρες έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν συγκεκριμένους μεταβολίτες και να ερμηνεύουν περίπλοκα βιοχημικά σήματα. Αυτή η δυνατότητα θα μπορούσε να δώσει στους ανθρώπους πρόσβαση σε εξατομικευμένες πληροφορίες υγείας και σε πρώιμους δείκτες διαφόρων ιατρικών καταστάσεων.Για αθλητές, η τεχνολογία ίσως επιτρέψει την παρακολούθηση της απώλειας ηλεκτρολυτών σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης και ίσως μια μέρα να λειτουργήσει ως τρόπος επιβεβαίωσης ότι δεν έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών πριν από αγώνες. Άτομα με διαβήτη μπορεί επίσης να επωφεληθούν καθώς μελλοντικές εκδόσεις αυτών των patches θα μπορούσαν να παρακολουθούν τα επίπεδα γλυκόζης μέσω του ιδρώτα αντί με παραδοσιακές εξετάσεις αίματος.«Ο ιδρώτας είναι ένα υποχρησιμοποιημένο διαγνωστικό υγρό. Η ικανότητα να μετρούμε πολλαπλούς βιοδείκτες ταυτόχρονα και να μεταδίδουμε αυτά τα δεδομένα ασύρματα προσφέρει τεράστιες δυνατότητες για προληπτική υγειονομική φροντίδα. Το 2023 ήταν μια χρονιά σημαντικής εξέλιξης στην τεχνητή νοημοσύνη ανοίγοντας τον δρόμο για βελτιωμένη ανάλυση μοτίβων και αλγορίθμους ταξινόμησης που ενισχύουν τη διαγνωστική ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα των θεραπειών» δήλωσε Δρ. Τζάνις ΜακΚάλει από τη Σχολή Επιστημών του UTS, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η τεχνολογία Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί τώρα να επεξεργάζεται τεράστια σύνολα δεδομένων για να συσχετίζει λεπτές μοριακές ενδείξεις στον ιδρώτα με συγκεκριμένες φυσιολογικές καταστάσεις. Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τους συγγραφείς, είναι η ενσωμάτωση αυτών των δυνατοτήτων σε μικρές, χαμηλής κατανάλωσης συσκευές με ασφαλή μεταφορά δεδομένων.Οι ερευνητές του UTS εργάζονται αυτή την περίοδο για την κατανόηση των βασικών φυσιολογικών χαρακτηριστικών του ιδρώτα. Παράλληλα αναπτύσσουν μικρορευστομηχανικές συσκευές αρκετά ευαίσθητες ώστε να ανιχνεύουν ίχνη βιοδεικτών όπως η γλυκόζη και η κορτιζόλη. Αν και μεγάλο μέρος της έρευνας βρίσκεται ακόμη σε στάδιο πρωτοτύπων, το εμπορικό ενδιαφέρον αυξάνεται.«Δεν είμαστε μακριά από ένα μέλλον ένα gadget θα μπορεί να σου πει πότε έχεις υψηλά επίπεδα ορμονών στρες και με την πάροδο του χρόνου αν κινδυνεύεις από χρόνιες παθήσεις» εξηγεί η Δρ. Μπορντίν. Στη φωτογραφία ένας αισθητήρας που αναλύει τον ιδρώτα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2043579/i-techniti-noimosyni-analyei-ton-idrota-kai-entopizei-egkaira-astheneies/

Το James Webb εντόπισε το δίδυμο αδερφό του γαλαξία μας και οι επιστήμονες απορούν με την ύπαρξη του. Δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν ήταν σε βρεφική ηλικία και η παρουσία του αντιβαίνει τα κοσμολογικά μοντέλα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε ένα αρχέγονο γαλαξία ο οποίος μοιάζει με δίδυμο αδελφό του δικού μας γαλαξία γεγονός που εντυπωσιάζει τους επιστήμονες αφού τέτοιου είδους σπειροειδείς γαλαξίες με έντονη δραστηριότητα θεωρούνταν αδύνατο να έχουν σχηματιστεί στο πρώιμο Σύμπαν.Ο γαλαξίας που ονομάστηκε «Αλακνάντα» διαθέτει καθαρούς σπειροειδείς βραχίονες και έντονο σχηματισμό άστρων μοιάζει με μια νεανική εκδοχή του δικού μας γαλαξία. Τα δεδομένα του James Webb και η μέθοδος παρατήρησης του βαρυτικού φακού επέτρεψαν στους αστρονόμους να αναλύσουν το γαλαξία με εκπληκτική λεπτομέρεια. Η ύπαρξή του υποδηλώνει ότι οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν σχηματίστηκαν και ωρίμασαν πολύ ταχύτερα από ό,τι αναμενόταν.Ο βαρυτικός φακός είναι ένα αστροφυσικό φαινόμενο όπου η βαρύτητα ενός πολύ μαζικού αντικείμενου (όπως ένας γαλαξίας) κάμπτει το φως από ένα πιο μακρινό αντικείμενο, λειτουργώντας σαν φακός και μεγεθύνοντάς το επιτρέποντας έτσι τη μελέτη μακρινών ή αχνών κοσμικών πηγών (όπως πρώιμοι γαλαξίες, κβάζαρ, κ.α.) που θα ήταν αλλιώς αόρατα για τα τηλεσκόπια.Ο γαλαξίας υπήρχε όταν το Σύμπαν ήταν μόλις περίπου ενάμισι δισεκατομμυρίων ετών δηλαδή περίπου στο ένα δέκατο της σημερινής του ηλικίας. Οι αστρονόμοι τον ονόμασαν Αλακνάντα, εμπνευσμένοι από έναν ποταμό των Ιμαλαΐων που αποτελεί έναν από τους δύο κύριους κλάδους του Γάγγη, μαζί με τον Μαντακίνι, ο οποίος είναι στα Χίντι η λέξη για το γαλαξία μας.Η εργασία πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Κέντρο Ραδιοαστροφυσικής του Ινστιτούτου Θεμελιώδους Έρευνας Tata στο Πούνε της Ινδίας και τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» Υπερβολικά οργανωμένος για την εποχή του Οι κλασικοί σπειροειδείς γαλαξίες όπως ο γαλαξίας μας διαθέτουν δύο σαφώς καθορισμένους συμμετρικούς βραχίονες, γνωστούς ως «σπείρες μεγάλου σχεδιασμού» και οι αστρονόμοι πίστευαν για καιρό ότι τέτοιες δομές χρειάζονται δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν. Η επικρατούσα άποψη ήταν ότι οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν θα έπρεπε να είναι… ακατάστατοι και ακανόνιστοι, να βρίσκονται ακόμη υπό συναρμολόγηση, αντί να παρουσιάζουν τους χαρακτηριστικούς σπειροειδείς βραχίονες που βλέπουμε σήμερα.Η δημιουργία μεγάλων γαλαξιακών σπειρών απαιτεί πολλά στάδια. Το αέριο πρέπει να εισρεύσει από το περιβάλλον, να εγκατασταθεί σε έναν περιστρεφόμενο δίσκο και στη συνέχεια αργές διαταραχές, οι λεγόμενες κυματομορφές πυκνότητας, μπορούν να αναδιαμορφώσουν το δίσκο σε σπείρα. Το σύστημα πρέπει επίσης να αποφύγει μεγάλες συγκρούσεις που θα μπορούσαν να καταστρέψουν αυτή την εύθραυστη διάταξη.Ο Αλακνάντα αντιβαίνει σε αυτές τις υποθέσεις. Ήδη εμφανίζει δύο έντονους σπειροειδείς βραχίονες που κυκλώνουν μια φωτεινή στρογγυλή κεντρική περιοχή, τον πυρήνα του γαλαξία, εκτεινόμενοι σε περίπου τριάντα χιλιάδες έτη φωτός. Ακόμη πιο εντυπωσιακός είναι ο ρυθμός σχηματισμού άστρων ο οποίος προσθέτει μάζα ίση με περίπου εξήντα Ήλιους κάθε χρόνο περίπου είκοσι φορές ταχύτερα από ότι συμβαίνει στο γαλαξία μας σήμερα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι περίπου τα μισά από τα άστρα του Αλακνάντα ίσως σχηματίστηκαν μέσα σε μόλις διακόσια εκατομμύρια χρόνια, κάτι εξαιρετικά γρήγορο σε κοσμικούς χρόνους.«Ο Αλακνάντα έχει την ωριμότητα στη δομή που συνδέουμε με γαλαξίες δισεκατομμυρίων ετών παλαιότερους. Το να βρίσκουμε έναν τόσο καλά οργανωμένο σπειροειδή δίσκο σε αυτή την εποχή μάς λέει ότι οι φυσικές διεργασίες που οδηγούν τον σχηματισμό γαλαξιών μπορούν να λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά από ό,τι προβλέπουν τα σημερινά μοντέλα. Μας αναγκάζει να επανεξετάσουμε το θεωρητικό μας πλαίσιο» εξηγεί η Ράσι Τζαΐν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Η παρατήρηση Ο Αλακνάντα βρίσκεται προς την κατεύθυνση ενός τεράστιου σμήνους γαλαξιών που ονομάζεται Abell 2744, γνωστό και ως Σμήνος της Πανδώρας. Η έντονη βαρύτητα του σμήνους κάμπτει και μεγεθύνει το φως των γαλαξιών που βρίσκονται πίσω του, λειτουργώντας σαν φυσικός μεγεθυντικός φακός. Αυτή η βαρυτική μεγέθυνση έκανε τον Αλακνάντα να φαίνεται περίπου δύο φορές πιο φωτεινός, δίνοντας στο JWST μια ασυνήθιστα καθαρή εικόνα της δομής του.Για να μελετήσουν τον γαλαξία λεπτομερέστερα οι ερευνητές εξέτασαν εικόνες του James Webb μέσα από έως και είκοσι μία διαφορετικές οπτικές και υπέρυθρες διόδους, καθεμία καταγράφοντας διαφορετικό εύρος μηκών κύματος. Αυτές οι παρατηρήσεις, μέρος των προγραμμάτων UNCOVER και MegaScience του James Webb επέτρεψαν στην ομάδα να μετρήσει την απόσταση του γαλαξία, τα επίπεδα σκόνης, τη συνολική μάζα άστρων και την ιστορία του σχηματισμού άστρων με εντυπωσιακή ακρίβεια. Ένα ταχύτερο και πιο εξελιγμένο πρώιμο Σύμπαν Αυτή η ανακάλυψη προστίθεται σε έναν αυξανόμενο αριθμό αποτελεσμάτων του James Webb που υποδηλώνουν ότι το πρώιμο Σύμπαν ήταν πολύ πιο εξελιγμένο από όσο πίστευαν οι επιστήμονες.Έχουν βρεθεί αρκετοί δισκοειδείς γαλαξίες σε παρόμοιες αποστάσεις, αλλά ο Αλακνάντα είναι ένα από τα πιο καθαρά παραδείγματα ενός κλασικού σπειροειδούς μεγάλου σχεδιασμού τόσο νωρίς στην κοσμική ιστορία.«Ο Αλακνάντα δείχνει ότι το πρώιμο Σύμπαν μπορούσε να συναρμολογήσει γαλαξίες πολύ πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε. Κάπως αυτός ο γαλαξίας κατάφερε να συγκεντρώσει δέκα δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες άστρων και να τις οργανώσει σε έναν όμορφο σπειροειδή δίσκο μέσα σε λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Αυτό είναι εξαιρετικά γρήγορο για τα κοσμικά δεδομένα και μας υποχρεώνει να ξανασκεφτούμε τις διαδικασίες σχηματισμού γαλαξιών» λέει ο Γιόγκες Γουανταντέκαρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Τώρα οι ερευνητές εξετάζουν πώς ο Αλακνάντα ανέπτυξε τους σπειροειδείς του βραχίονες. Μια ιδέα είναι ότι ομαλές εισροές ψυχρού αερίου επέτρεψαν στις κυματομορφές πυκνότητας να σχηματίσουν φυσικά τη σπείρα. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι η κοντινή διέλευση ενός μικρότερου συνοδού γαλαξία προκάλεσε το σπειροειδές μοτίβο, αν και τέτοιες παλιρροϊκές επιδράσεις συνήθως εξαφανίζονται γρήγορα. Τα φασματοσκοπικά εργαλεία του James Webb ή παρατηρήσεις από το τηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή ίσως βοηθήσουν να διαπιστωθεί αν ο δίσκος του γαλαξία περιστρέφεται με τάξη ή παρουσιάζει αναταράξεις, κάτι που θα δώσει στοιχεία για τις συνθήκες σχηματισμού του. Η κατανόηση της κοσμικής ιστορίας Το εύρημα αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια εντυπωσιακή εικόνα από το μακρινό παρελθόν. Ωθεί τους αστρονόμους να επανεξετάσουν τη χρονογραμμή της κοσμικής εξέλιξης, συμπεριλαμβανομένου του πώς σχηματίστηκαν τα άστρα, οι γαλαξίες και ακόμη και πλανήτες όπως η Γη. Αν οι γαλαξίες μπορούσαν να οργανωθούν τόσο γρήγορα τότε το πρώιμο Σύμπαν πρέπει να ήταν πολύ πιο δραστήριο και παραγωγικό από όσο υποδείκνυαν παλαιότερες θεωρίες πιθανώς επιτρέποντας τις συνθήκες για σχηματισμό πλανητών νωρίτερα από το αναμενόμενο.Καθώς το James Webb συνεχίζει να εξερευνά πιο βαθιά το Σύμπαν είναι πιθανό να ανακαλυφθούν ακόμη περισσότεροι πρώιμοι σπειροειδείς γαλαξίες όπως ο Αλακνάντα, καθένας από τους οποίους θα προσφέρει νέα στοιχεία για το πόσο γρήγορα το νεαρό Σύμπαν δημιούργησε τις πρώτες του πολύπλοκες δομές.Η ύπαρξη του Αλακνάντα δείχνει ότι το πρώιμο Σύμπαν είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει σταθερούς, δισκοκυριαρχούμενους γαλαξίες πολύ νωρίτερα από όσο πιστευόταν, και παραμένει το πιο μακρινό γνωστό παράδειγμα σπειροειδούς μεγάλου σχεδιασμού που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Ανακαλύφθηκε ένας αρχαίος γαλαξίας παρόμοιος με τον εικονιζόμενο γαλαξία μας Εικόνα της περιοχής που εντοπίστηκε ο γαλαξίας που μοιάζει πολύ με το δικό μας ο οποίος σημειώνεται στην ένθεση της εικόνας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2043556/to-james-webb-entopise-to-didymo-aderfo-toy-galaxia-mas-kai-oi-epistimones-aporoyn-me-tin-yparxi-toy/