Roscosmos Μαγνητικές καταιγίδες: Πώς προστατεύεται το διαστημόπλοιο από αυτές; Οι μαγνητικές καταιγίδες είναι αποτέλεσμα της ηλιακής δραστηριότητας. Ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων που μεταφέρουν κοσμική ακτινοβολία ορμούν προς τη Γη. Αυτή η ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει ζημιά στα ηλεκτρονικά σε τροχιά και να μειώσει τη διάρκεια ζωής τους. Πώς επηρεάζει η κοσμική ακτινοβολία την τεχνολογία: 🔴Προκαλεί δυσλειτουργίες στα ενσωματωμένα συστήματα 🔴Προκαλεί ζημιά στα μικροτσίπ και τους αισθητήρες 🔴Μειώνει τη διάρκεια ζωής των διαστημοπλοίων Τι κάνουν οι μηχανικοί, οι σχεδιαστές και οι ειδικοί στις επιχειρήσεις της Roscosmos για να προστατεύσουν την τεχνολογία: Χρησιμοποιούν μόνο αποδεδειγμένα εξαρτήματα Όλα τα εξαρτήματα ηλεκτρονικού εξοπλισμού δοκιμάζονται για αντοχή στην ακτινοβολία. Ειδική επίστρωση και προστατευτικές ασπίδες Τα εξαρτήματα με ανεπαρκή αντοχή στην ακτινοβολία προστατεύονται αυξάνοντας το πάχος της δομής της συσκευής ή χρησιμοποιώντας μια ειδική επίστρωση που απορροφά την ιονίζουσα ακτινοβολία. Επιπλέον, εγκαθίστανται πρόσθετες προστατευτικές ασπίδες για την απορρόφηση και τη μείωση του αριθμού των φορτισμένων σωματιδίων που διεισδύουν στη συσκευή. Αισθητήρες Ακτινοβολίας Ορισμένες συσκευές χρησιμοποιούν ειδικούς αισθητήρες που παρακολουθούν τα επίπεδα ακτινοβολίας σε πραγματικό χρόνο. Σύστημα Προστασίας Ηλεκτρονικών Ορισμένες συσκευές διακόπτουν για λίγο την τροφοδοσία όταν ένα φορτισμένο σωματίδιο χτυπήσει την ευαίσθητη περιοχή τους, αποτρέποντας μεμονωμένες βλάβες και δυσλειτουργίες. Χάρη στην εμπειρογνωμοσύνη και τις μηχανικές λύσεις των Ρώσων επιστημόνων, το διαστημόπλοιό μας συνεχίζει να λειτουργεί ομαλά—ακόμα και εν μέσω κοσμικής καταιγίδας.   Roscosmos Συσκευή Bion-M: Ένα διαστημικό εγχειρίδιο Στις 20 Αυγούστου, εκτοξεύσαμε στο διάστημα τον βιολογικό δορυφόρο Bion-M Νο. 2. ▶️ Αυτή την εβδομάδα, στις 19 Σεπτεμβρίου, αναμένουμε την προσγείωση της μονάδας καθόδου. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη δομή του δορυφόρου. 🔵Το σύστημα πρόωσης, υπεύθυνο για τους ελιγμούς σε τροχιά, και οι μπαταρίες για το σύστημα τροφοδοσίας του διαστημικού σκάφους βρίσκονται εδώ. 🔵Η κεραία ραδιοζεύξης υψηλής ταχύτητας έχει σχεδιαστεί για να μεταδίδει πληροφορίες βίντεο σχετικά με τις ζωτικές λειτουργίες των βιολογικών αντικειμένων κατά τη διάρκεια συνεδριών επικοινωνίας. 🔵Οι κεραίες της ενσωματωμένης συσκευής συγχρονισμού συντεταγμένων-χρόνου, της τηλεμετρίας και του συστήματος μέτρησης εντολών είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της επικοινωνίας με τη Γη και τη μετάδοση διαφόρων παραμέτρων. 🔵Οι φιάλες οξυγόνου αποτελούν μέρος του συστήματος υποστήριξης ζωής για βιολογικά αντικείμενα. 🔵Η πλατφόρμα διαχωρισμού έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί μέρος του επιστημονικού και υποστηρικτικού εξοπλισμού. 🔵Το διαμέρισμα οργάνων στεγάζει τον κύριο ενσωματωμένο εξοπλισμό που διασφαλίζει τη λειτουργία του δορυφόρου σε τροχιά. 🔵Το ψυγείο-ψύκτης διαχέει τη θερμότητα στο διάστημα για να διατηρεί βέλτιστες θερμοκρασίες λειτουργίας για όλα τα δορυφορικά συστήματα σε διαστημικές συνθήκες. 🔵Τα ηλιακά πάνελ είναι η κύρια πηγή ενέργειας για τα διαστημόπλοια. 🔵Η μονάδα καθόδου έχει σχεδιαστεί για να υποστηρίζει το ωφέλιμο φορτίο (βιολογικά αντικείμενα) σε τροχιά και να επιστρέφει στη Γη μετά την ολοκλήρωση της αποστολής. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_593062   Παρουσιάστηκαν τα σχέδια ενός επαναστατικού διαστημικού σκουπιδιάρικου. Πρόκειται για ένα διαστημικό όχημα που θα εξουδετερώνει με ασφάλεια τα επικίνδυνα αντικείμενα που κυκλοφορούν γύρω από τη Γη.Η μέχρι σήμερα διαστημική δραστηριότητα της ανθρωπότητας έχει δημιουργήσει μια μεγάλη χωματερή έξω ακριβώς από την γήινη ατμόσφαιρα. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος εκτιμά ότι υπάρχουν περί τα 130 εκατ. διαστημικά σκουπίδια με διάμετρο μέχρι ένα εκατοστό και περίπου 34 χιλιάδες με διάμετρο ως και δέκα εκατοστά τα οποία είναι και τα πιο επικίνδυνα. Μια νέα πρόταση πέφτει στο τραπέζι για τη καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών.Ο όγκος των διαστημικών σκουπιδιών αυξάνεται συνεχώς όσο αυξάνεται ο αριθμός των κάθε είδους διαστημικών αποστολών αλλά και από τις συγκρούσεις των διαστημικών σκουπιδιών είτε μεταξύ τους είτε με άλλα εν λειτουργία διαστημικά συστήματα και εγκαταστάσεις όπως οι διαστημικοί σταθμοί. Ως διαστημικά σκουπίδια λογίζονται επίσης οι δορυφόροι που είτε λόγω βλάβης είτε λόγω ηλικίας παύουν να λειτουργούν ή διακόπτεται η αποστολή τους.Στο τραπέζι έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια διάφορες ιδέες για την απομάκρυνση ή καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών. Ορισμένες από αυτές τις ιδέες έχουν μετατραπεί σε πρωτότυπα συστήματα με κάποια από αυτά να έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία. Όμως όλα αυτά τα συστήματα έχουν δυνατότητα εξουδετέρωσης ενός διαστημικού σκουπιδιού κάθε φορά γεγονός που δεν δημιουργεί αισιοδοξία για λύση του προβλήματος.Ιάπωνας επιστήμονας παρουσιάζει μια νέα εφεύρεση που περιλαμβάνει έναν δορυφόρο ο οποίος χρησιμοποιεί τα καυσαέρια πλάσματος (ιονισμένο αέριο) της  μηχανής του για να σπρώξει επικίνδυνα κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών στην ατμόσφαιρα όπου μπορούν να καούν με ασφάλεια. Ανέπαφη διαδικασία Οι περισσότερες προτεινόμενες λύσεις περιλαμβάνουν διαστημόπλοια που θα μπορούσαν να «αρπάζουν» τα διαστημικά σκουπίδια με ρομποτικούς βραχίονες, δίχτυα ή συστήματα με καλώδια. Το πρόβλημα με αυτές τις ιδέες ωστόσο είναι ότι μεγάλο μέρος των σκουπιδιών περιστρέφεται άτακτα. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει ο κίνδυνος η διαστημική… σκουπιδιάρα να παγιδευτεί στην χαοτική αυτή κίνηση.Μια μέθοδος χωρίς επαφή θα ήταν πιο ασφαλής και μία από τις προτάσεις είναι η χρήση των καυσαερίων της ιονικής μηχανής ενός διαστημοπλοίου ώστε να ασκεί σταδιακά αλλά σταθερά ώθηση πάνω σε ένα κομμάτι διαστημικών σκουπιδιών, επιβραδύνοντάς το μέχρι να πέσει από την τροχιά του και να καεί στην ατμόσφαιρα.Ωστόσο, μια ιονική μηχανή είναι σχεδιασμένη για να σπρώχνει ένα διαστημόπλοιο προς τα εμπρός. Αν τα καυσαέρια πλάσματος εκτοξευτούν προς ένα κομμάτι σκουπιδιού, τότε ο δορυφόρος-συλλέκτης θα απωθηθεί αντίθετα από αυτό.Τώρα όμως, ο Καζουνόρι Τακαχάσι από το Πανεπιστήμιο Τοχόκου στην Ιαπωνία ανέπτυξε μια λύση. Αντί να υπάρχει μόνο μία έξοδος καυσαερίων, ένας δορυφόρος-συλλέκτης θα μπορούσε να έχει δύο εξόδους στραμμένες σε αντίθετες κατευθύνσεις. Η ώθηση από κάθε έξοδο θα ακυρώνει την άλλη, επιτρέποντας στον δορυφόρο να διατηρεί τη θέση του ενώ εκτελεί το έργο της απομάκρυνσης των σκουπιδιών.Ο Τακαχάσι με δημοσίευση του στην επιθεώρηση «Scientific Reports» παρουσιάζει το σύστημα του το οποίο αποκαλεί σύστημά «διπλής κατεύθυνσης ηλεκτρόδιο-ελεύθερο ωθητή πλάσματος». Μια ιονική μηχανή λειτουργεί χρησιμοποιώντας ως προωθητικό αέριο ένα ευγενές αέριο συνήθως χρησιμοποιείται ξένο, αλλά ο Τακαχάσι χρησιμοποίησε αργό.«Μπορεί να λειτουργεί με αργό με παρόμοια αποδοτικότητα όπως με το ξένο, αλλά με μειωμένο κόστος για τη συσκευή πρόωσης» λέει ο Τακαχάσι. Το αέριο γεμίζει έναν θάλαμο, με μία κάθοδο στη μία πλευρά που παράγει ένα νέφος ηλεκτρονίων τα οποία έλκονται στη θετικά φορτισμένη τοιχωματική επιφάνεια εκκένωσης. Στη διαδρομή τους αλληλεπιδρούν με το αέριο και το ιονίζουν. Το ιονισμένο αέριο ονομάζεται πλάσμα και είναι ηλεκτρικά φορτισμένο έτσι ώστε να μπορεί να κατευθυνθεί και να επιταχυνθεί μέσω ηλεκτρομαγνητικών πεδίων προς το ακροφύσιο του ωθητή παράγοντας ώθηση.Στο σύστημα του Τακαχάσι το πλάσμα μπορεί να ρέει κατά μήκος των δυναμικών γραμμών και προς τις δύο πλευρές παρέχοντας τη διπλής κατεύθυνσης εκτόξευση πλάσματος που μπορεί να συμβάλει στην καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2007095/paroysiastikan-ta-schedia-enos-epanastatikoy-diastimikoy-skoypidiarikoy/

Η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη και μια μέρα θα διαρκεί (κάποτε) 25 ώρες. Αμερικανός επιστήμονας αναλύει ένα φαινόμενο που μεταβάλει την κατάσταση του πλανήτη μας. Είναι ο αξιόπιστος ουράνιος σύντροφος της Γης που εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Όμως μελέτες έχουν δείξει ότι η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη και αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή του πλανήτη μας επιβραδύνεται φαινόμενο που αυξάνει τη διάρκεια μιας μέρας.Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια η μέση διάρκεια μιας ημέρας στη Γη ήταν μικρότερη από 13 ώρες ενώ στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων πριν από περίπου 70 εκατ. έτη η μέρα διαρκούσε 23,5 ώρες. Η αιτία βρίσκεται στη σχέση ανάμεσα στη Σελήνη και τους ωκεανούς μας ενώ και η κλιματική αλλαγή ίσως επιδεινώνει την κατάσταση με αποτέλεσμα να αυξάνεται σταδιακά η διάρκεια της μέρας και να φτάσουμε κάποια στιγμή όπου η ζωή στη Γη θα βιώνει ημερήσιες συνθήκες 25ωρου και όχι 24ωρου όπως σήμερα.Καθ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία η Σελήνη υπήρξε μια αδιάρρηκτη, φαντασμαγορική παρουσία πάνω από τη Γη. Η «απαλή» βαρυτική της έλξη ρυθμίζει τις παλίρροιες, ενώ το αχνό της φως φωτίζει τις νυχτερινές συνήθειες πολλών ειδών. Ολόκληροι πολιτισμοί βασίστηκαν στις φάσεις της για να φτιάξουν τα ημερολόγιά τους, ενώ κάποια ζώα  χρησιμοποιούν το φως του Ήλιου που αντανακλάται από την επιφάνειά της για να προσανατολιστούν.Ακόμη πιο σημαντικό η Σελήνη ίσως συνέβαλε στη δημιουργία των συνθηκών που καθιστούν δυνατή τη ζωή στον πλανήτη μας και ενδέχεται να βοήθησε στην ίδια την απαρχή της ζωής στη Γη. Η εκκεντρική της τροχιά θεωρείται επίσης ότι επηρεάζει σημαντικά συστήματα καιρικών φαινομένων που καθορίζουν τη ζωή μας.Όμως η Σελήνη καθώς εκτελεί την τροχιακή της κίνηση απομακρύνεται αργά σε μια διαδικασία γνωστή ως «σεληνιακή υποχώρηση». Μετρώντας την αντανάκλαση λέιζερ από ανακλαστήρες που τοποθέτησαν οι αστροναύτες των αποστολών Apollo στην επιφάνειά της οι επιστήμονες κατάφεραν πρόσφατα να υπολογίσουν με απόλυτη ακρίβεια πόσο γρήγορα η Σελήνη απομακρύνεται. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έγιναν η Σελήνη απομακρύνεται από τον πλανήτη μας κατά 3,8 εκατοστά κάθε χρόνο.Ο Δρ. Στίβεν ΝτιΚερμπι, ερευνητής Φυσικής και Αστρονομίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν με άρθρο του εξηγεί τι συμβαίνει και τι αναμένεται να συμβεί στο απώτερο μέλλον με αυτό το φαινόμενο.«Καθώς η Σελήνη συνεχίζει να απομακρύνεται, ο αριθμός των δευτερολέπτων, λεπτών και τελικά ωρών σε μια ημέρα θα αυξηθεί σταδιακά αλλά είναι απίθανο να το παρατηρήσει κάποιος από εμάς που ζούμε σήμερα. Μην ανησυχείτε, αυτές οι επιδράσεις είναι τόσο μικρές, 3,8 εκατοστά το χρόνο σε σχέση με μια απόσταση 384.000 χιλιομέτρων είναι μόλις 0,00000001% ετησίως. Θα συνεχίσουμε να έχουμε εκλείψεις, παλίρροιες και ημέρες διάρκειας 24 ωρών για εκατομμύρια χρόνια» λέει ο ΝτιΚερμπι που αναφέρει ότι η Σελήνη απομακρύνεται εξαιτίας των παλιρροιών. Οι παλίρροιες της Γης επηρεάζονται έντονα από τη βαρυτική έλξη της Σελήνης, η οποία προκαλεί στους ωκεανούς δύο «εξογκώματα». Το ένα δείχνει προς τη Σελήνη, εκεί όπου η δύναμη της βαρύτητας είναι ισχυρότερη, ενώ το άλλο δείχνει μακριά από αυτήν εκεί όπου η βαρυτική δύναμη είναι ασθενέστερη.«Αυτά τα υγρά εξογκώματα δεν ευθυγραμμίζονται απόλυτα με τη Σελήνη αλλά ‘προηγούνται” λίγο, επειδή η Γη περιστρέφεται και τα παρασύρει μπροστά. Αυτή η πρόσθια έλξη από το πλησιέστερο παλιρροϊκό εξόγκωμα κάνει τη Σελήνη να επιταχύνει, με αποτέλεσμα η τροχιά της να αυξάνεται σε μέγεθος. Αυτό σημαίνει ότι η Σελήνη απομακρύνεται ελαφρώς από τη Γη» εξηγεί ο επιστήμονας που σημειώνει ότι θα χρειαστούν πολλά εκατ. έτη για να υπάρξει πιθανή αλλαγή στη διάρκεια της μέρας και αργότερα η εκκίνηση της διαδικασίας αυτοκαταστροφής του Ήλιου θα διακόψει το φαινόμενο αφού θα εξαφανιστούν όπως λέει οι ωκεανοί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2006966/i-selini-apomakrynetai-apo-ti-gi-kai-mia-mera-tha-diarkei-kapote-25-ores/

Η τρύπα του όζοντος επουλώνεται λένε επιστήμονες του ΟΗΕ. Το στρώμα ανακάμπτει σε επίπεδα πριν την δεκαετία του 1980 όταν εντοπίστηκε το πρόβλημα. Έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από τότε που οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια τρύπα στο στρώμα του όζοντος της Γης η οποία μάλιστα διογκωνόταν συνεχώς. Ελήφθησαν κάποια μέτρα περιορισμού του φαινομένου με περιόδους ύφεσης αλλά και έξαρσης και μια νέα ελπιδοφόρα μελέτη αναφέρει βρισκόμαστε σε πορεία προς την πλήρη αποκατάστασή της τρύπας.Ειδικοί από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) αναφέρουν ότι σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια η συνολική κάλυψη στρατοσφαιρικού όζοντος ήταν υψηλότερη στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη το 2024.Επιπλέον η τρύπα του όζοντος που εμφανίζεται κάθε άνοιξη πάνω από την Ανταρκτική ήταν πολύ κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 1990–2020.«Το στρώμα του όζοντος επουλώνεται. Αυτό το επίτευγμα μας θυμίζει ότι όταν τα έθνη ακούν τις προειδοποιήσεις της επιστήμης, η πρόοδος είναι εφικτή» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.Αν η πρόοδος συνεχιστεί με τον τρέχοντα ρυθμό, το στρώμα του όζοντος θα μπορούσε σύντομα να ανακάμψει στα επίπεδα του 1980 δηλαδή πριν από την εμφάνιση της τρύπας. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι μια πλήρης αποκατάσταση θα μπορούσε να γίνει έως το 2066 πάνω από την Ανταρκτική, έως το 2045 πάνω από την Αρκτική και έως το 2040 για τον υπόλοιπο κόσμο. Τι είναι, τι κάνει και πώς τρύπησε Το στρώμα του όζοντος είναι το «φυσικό αντηλιακό» της Γης που προστατεύει τους ανθρώπους, τα φυτά και τα ζώα φιλτράροντας την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία UV-B. Χωρίς αυτό, θα βρισκόμασταν σε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος, καταρράκτη και καταστροφής οικοσυστημάτων λόγω υπερβολικής έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία.Στη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες εξέφρασαν για πρώτη φορά ανησυχίες σχετικά με την επίδραση των χημικών ουσιών που δημιουργεί ο άνθρωπος, γνωστών ως χλωροφθοράνθρακες (CFCs), στο στρώμα του όζοντος. Ανησυχητικό είναι ότι οι CFCs χρησιμοποιούνταν σε μια σειρά προϊόντων, όπως η ψύξη, ο κλιματισμός, οι αφροί πυρόσβεσης και ακόμη και η λακ για τα μαλλιά.Μια διεθνής συνθήκη, το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, υπογράφηκε το 1987 και οδήγησε στη σταδιακή κατάργηση πάνω από το 99% αυτών των χημικών που καταστρέφουν το όζον. Ωστόσο, ήταν ήδη αργά – μια τεράστια τρύπα είχε ήδη εμφανιστεί στο στρώμα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική.Πέρα από τους CFCs, η τρύπα του όζοντος διατηρήθηκε ανοιχτή και από την υπερθέρμανση του πλανήτη. «Ένα παραπλεύρο αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι ότι η θερμοκρασία του στρώματος του όζοντος πέφτει ελαφρώς», εξήγησε η Βρετανική Επιστημονική Αποστολή στην Ανταρκτική. «Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να σχηματίζονται περισσότερα στρατοσφαιρικά σύννεφα πάνω από την Ανταρκτική και έτσι να καθυστερεί η αποκατάσταση της τρύπας του όζοντος». Τα νέα ευρήματα Τώρα, ενθαρρυντικά δεδομένα δείχνουν ότι το βάθος της τρύπας του όζοντος ήταν κάτω από τον μέσο όρο το 2024, με μέγιστο έλλειμμα μάζας όζοντος 46,1 εκατομμυρίων τόνων στις 29 Σεπτεμβρίου. «Η εμφάνισή της ήταν σχετικά αργή και παρατηρήθηκε καθυστερημένη μείωση του όζοντος καθ’ όλη τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από σχετικά γρήγορη αποκατάσταση μετά την επίτευξη του μέγιστου ελλείμματος. Το επίπεδο απώλειας όζοντος κάτω από τον μέσο όρο συνεχίστηκε έως τα μέσα Νοεμβρίου» αναφέρεται στην έκθεση του WMO.Παρά τις ελπιδοφόρες εξελίξεις, οι ειδικοί λένε ότι η δουλειά μας «δεν έχει ακόμη τελειώσει». «Παραμένει απολύτως αναγκαίο ο κόσμος να συνεχίσει τη συστηματική και προσεκτική παρακολούθηση τόσο του στρατοσφαιρικού όζοντος όσο και των ουσιών που το καταστρέφουν και των υποκατάστατών τους» δήλωσε ο Ματ Τάλι Πρόεδρος της Επιστημονικής Συμβουλευτικής Ομάδας του WMO για το Όζον και την Ηλιακή Υπεριώδη Ακτινοβολία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2007056/i-trypa-toy-ozontos-epoylonetai-lene-epistimones-toy-oie/