Χωρίς να θέλω να μειώσω την σημασία που έχει ο Πάρνωνας για όλους εμάς, λέω ότι έχει "χαλάσει" αισθητά. Δε το βλέπω από τον χάρτη της φωτορύπανσης, αλλά από τις ευρυγώνιες φωτογραφίες που βγάζω από εκεί τα τελευταία 5 χρόνια. Αστροίχνη νότιου ουρανού δεν μπορούν πλέον να βγουν καθαρά. Η Σπάρτη και η Καλαμάτα κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Λίγο καλύτερα είναι αν σημαδεύεις βόρεια. Αλλά και πάλι δεν συγκρίνεται ο ουρανός του Πάρνωνα με τον ουρανό της Αρτοτίνας, από όπου έχω τραβήξει αυτό, το οποίο αντιζωδιακό φαινόταν δύσκολα και με γυμνό μάτι, ούτε με τον ουρανό του Όρλιακα, τουλάχιστον στο χωριό Σπήλαιο, όπου είχα βρεθεί πριν 3 χρόνια, πάλι για το ίδιο φως. Αντιζωδιακό φως νομίζω είναι αδύνατον να ληφθεί από τον Πάρνωνα και γενικά από την Πελοπόννησο, εκτός ίσως από τον Χελμό, από όπου προς τα νότια δεν υπάρχει τίποτα. Τα λέω αυτά, διότι ο Πάρνωνας το 2006 που πρωτοπήγα ήταν πολύ σκοτεινότερος, ενώ η κατάσταση θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο αν τα ελληνικά βουνά και δη οι κορυφές τους, γίνουν κτήμα κεφαλαιούχων και επενδυτών, είτε προς εκμετάλλευση του υπεδάφους, είτε του ανέμου, ακόμα και των πηγών τους (ναι, ναι καλά διαβάσατε, ιδιωτικοποίηση των πηγών, προς τα εκεί βαδίζουμε).