alepohori

Δημήτρη, αντικειμενικά,.. πόσοι dobάδες έχουν αφήσει ένα στόχο να κυλήσει για να δούν πού είναι η δύση, και να συνεχίσουν έτσι τα αστροάλματα. Το έχεις κάνει εσύ; Κανείς άλλος; Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, ούτε εμπεριέχει διάθεση ειρωνείας (το διευκρινίζω προς πάσα κατεύθυνση). Θα ήθελα όμως ειλικρινά να ξέρω αν έχετε χρησιμοποιήσει αυτόν τον τρόπο με dob στήριξη. Πολλές φορές σε περιπτώσεις σμηνών Abell έχω αναρωτηθεί "αν δεν είχα την ισημερινή, τι θα έκανα, πώς θα έβρισκα τον δρόμο μου;" . Και είναι κάτι που πάντα θέλω να το κουβεντιάσω με έναν dobά από κοντά, αλλά δε βρίσκω. Και αναγνωρίζω ότι είναι μαι αδυναμία που έχω στα αστροάλματα: Να κινηθώ σε δύσκολα και στενά πεδία, χωρίς τη χρήση Βορρά, Νότου, Ανατολής, Δύσης, όταν τα αστέρια είναι σχεδόν ανύπαρκτα.

Θα είχε πράγματι πολύ ενδιαφέρον μια σύγκριση από κάποιον που έχει χρησιμοποιήσει και τους 2 χάρτες. Την αναμένω με ενδιαφέρον. Δεν είδα να γίνεται πουθενά αναφορά για τα διάφανα layers που συνοδεύουν την Uranometria για την μέτρηση γωνιακών αποστάσεων. Εγώ προσωπικά βρίσκω την Uranometria ανεπαρκή όταν θέλω να δω τα πολύ αμυδρά άστρα (15-15.5 mag) που βρίσκονται κοντά σε πολύ αμυδρούς στόχους. Τότε τυπώνω φωτογραφία DSS. Ποτέ άλλοτε δεν έχω χρειαστεί κάτι άλλο εκτός από την Uranometria. Αλλά εγώ, ας μου επιτραπεί να πω, έχω ένα πλεονέκτημα, που πραγματικά κάνει τη διαφορά "μέσα στα στενά σοκάκια των γαλαξιακών σμηνών": Η ισημερινή στήριξη. Η γνώση των 4 σημείων της ουράνιας σφαίρας, είναι ένα πλεονέκτημα που πραγματικά αντισταθμίζει την έλλειψη αμυδρότερων αστεριών στην Uranometria, εξαλείφοντας την ανάγκη λεπτομερέστερων χαρτών. Ξέρω ότι είμαι από τους λίγους που χρησιμοποιούν χειροκίνητη ισημερινή για παρατήρηση, αν όχι ο μοναδικός, αλλά ήθελα να καταθέσω και αυτή τη λύση στο τραπέζι.

Δημήτρη αν δεν κάνω λάθος οι φωτογραφίες στο πρωτο post του Θανάση είναι απο την εκτύπωση του Είδα του Θανάση και θέλω να δω και του Δημήτρη! Με τρώει η ιδέα. Ας ελπίζω ότι θα ξεπεράσω τη φοβία που έχω με τους δωρεάν χάρτες..

Μήπως μπορείτε να ανεβάσετε καμιά φωτογραφία να τον δούμε στη τελική του μορφή;

Μη ξεχάσεις να δεις αν η αράχνη είναι μαύρη ματ και δε γυαλίζει καθόλου. Αλλιώς βάψτην. Μια που θα την έχεις έξω από τον σωλήνα, ευκαιρία θα είναι. Είναι πολύ βασικό.

Ιάκωβε να ρωτήσω; Ποια είναι η διαφορά των δύο παραπάνω χαρακτηριστικών;

Η παράθεση παραδέχεται μια αλήθεια που οι άλλοι κατασκευαστές την κρύβουν. Και όσο για τη τιμή, δεν έχω μετανιώσει στιγμή για την αγορά του N7T6 και του XW10, έστω και αν κόστισαν συνολικά 670 ευρώ. Τώρα, τα συγκεκριμένα δε μπορώ να φανταστώ πόσο καλύτερη εικόνα μπορεί να προσφέρουν για να δικαιολογήσουν τέτοια τιμή. Γιατί 90 μοίρες πεδίο, καλό και εντυπωσιακό, δε λέω, αλλά εγώ τουλάχιστον δε το ζητάω.

Φυσιολογικό είναι. Βλέπεις έναν δίσκο με έναν μαύρο κύκλο στη μέση, σωστά; Αυτό το μαύρο είναι το δευτερεύον. Όταν μετακινείσαι, αλλάζει η προβαλλόμενη θέση του δευτερεύοντος λόγω παράλλαξης και γιαυτό φαίνεται σε άλλη θέση σε σχέση με τον δίσκο. Γιαυτό και το star test προυποθέτει πρώτα να φέρουμε τον δίσκο ακριβώς στο κέντρο του πεδίου μας και το μάτι μας ακριβώς πάνω στην οπτική ευθεία του σωλήνα. Νομίζω το δεύτερο. Δημήτρη, πώς κάνατε ευθυγράμμιση δευτερεύοντος με star test; Σύμφωνα με το Astronomy Hacks, το star test έχει 2 στάδια: Με μεσαία μεγέθυνση αφεστιάζουμε πολύ για να δούμε τη θέση του δευτερεύοντος πάνω στο δίσκο (λουκουμάς) και με μεγάλη μεγέθυνση όπου αφεστιάζουμε λίγο ώστε να διαπιστώσουμε τον βαθμό συμμετρίας των κύκλων περίθλασης. Και τα 2 στάδια αποσκοπούν στην ευθυγράμμιση πρωτεύοντος.

Παιδιά μη το ψάχνετε! Το οριακό με τραβάει, ό,τι και να λέμε. Δε μπορώ να παρατήσω ένα πράγμα, επειδή είναι δύσκολο. Ακόμα και αν το κάνω, κάτι με ενοχλεί, με τρώει να επιστρέψω. Το ζητούμενο για μένα είναι η τελική επιτυχής έκβαση της προσπάθειας. Έανς γαλαξίας σε μια νύχτα; Ένας. Από εκεί αντλώ την ευτυχία, την πεμπτουσία, την οποία άλλοι αντλούν από μια ωραία αστροφωτογραφία ή από τη διάκριση λεπτομερειών σε έναν γαλαξία. Αυτή η στιγμιαία εμφάνιση του αμυδρού, μια αντίληψη της στιγμής, με τρελαίνει τελείως. Πάντα ήταν κάτι μαγικό για μένα, που με πρώτη αφορμή μού αρέσει να το μοιράζομαι, προσπαθώντας να περιγράψω συναισθήματα. Νομίζω ότι αυτό δε περιγράφεται με άλλα γλαφυρότερα λόγια. Δε γίνεται (ακόμα τουλάχιστον) να στραφώ σε άλλο στυλ. Όταν γεράσω (που δεν έχω σκοπό), βλέπουμε.

Τι παρεξήγηση βρε Τάκη....! Πολύ χαίρομαι που μιλάμε ελεύθερα!! Σε ευχαριστώ!!

Πολύ δύσκολα είναι και ορισμένα σκοτεινά που δεν έχουν αστρικό φόντο πίσω τους. Ένας γαλαξίας αμυδρός, θα τον παλεύεις 1-2 ώρες, κάποια στιγμή θα σου σκάσει μύτη και θα φανεί. Το σκοτεινό, όσο και να παλεύεις, όσο και να χτυπιέσαι, αν δεν έχει κάτι πίσω του να το αναδείξει, δε φαίνεται, δε ξεχωρίζει. Μπορεί να το βλέπεις, αλλά δε το αναγνωρίζεις. Τρανό παράδειγμα το Β355 στο Κύκνο. Αρνήθηκε πεισματικά να μου φανερωθεί. Όποιος το δει, ας πει. Τάκη, πού διαφωνείς σε όσα λέω; Πες να γίνει κουβέντα!

Δε ξέρω για τους καινούργιους, αλλά οι παλιοί εστιαστές κρεμαγιέρας στα Orion Optics, όπως ο δικός μου, είναι ίδιοι με των skywatcher. Κινέζικοι και όντως για κλάμματα. Εγώ του έχω βάλει ένα μικρό λεπτό κομμάτι τεφλόν κάτω από το πέδιλο που ρυθμίζει την τάση και είναι βελούδο. Αν το θες για παρατήρηση, πιστεύω ότι δεν αξίζει να δώσεις λεφτά για αγορά άλλου, παρά μόνο να σκεφτείς κάτι να βελτιώσεις αυτόν.

Παιδιά ευχαριστώ. Απλώς να ξεφύγουμε λίγο από τα συνηθισμένα. Τίποτα παραπάνω. Διότι και μόνο το γεγονός ότι έχουμε γεμίσει με dob 8" εδώ μέσα, χωρίς την αντίστοιχη προμήθεια χαρτών, θεωρώ ότι αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση.

Καιρό έχω να γράψω παρατηρήσεις μου. Ε τι να έγραφα, για τον ένα και μοναδικό γαλαξία που είμαι ικανός να παλεύω μια νύχτα;.. Αυτή τη φορά όμως είχα σχεδόν μια ολόκληρη βδομάδα στη διάθεσή μου. Δε νομίζω ότι ένας ερασιτέχνης αστρονόμος θέλει κάτι περισσότερο από έναν Πάρνωνα στη διάθεσή του, με λίγη και καλή παρέα και έναν ουρανό να τον πιεις στο ποτήρι! Με τέτοιες συνθήκες κατασκότεινου ουρανού λοιπόν, αλλά και απόλυτης ηρεμίας και συγκέντρωσης, πορεύτηκα 5 νύχτες στα... άπατα. Οι σελίδες του προγράμματος που είχα καταρτίσει ήταν ταξινομημένες, όχι κατά αστερισμό, αλλά κατά ορθή αναφορά, ώστε η προσπάθεια αναζήτησης κάθε στόχου να γίνεται κατά την βέλτιστη χρονική στιγμή, δηλ. όσο γίνεται πιο κοντά στη μεσουράνηση. Ο MCG6-41-21 μεγέθους 14.7v, SB13.0, βρίσκεται στη Λύρα. Βόρεια του Sheliak, δίπλα από αστεράκια, που κάνουν τον εντοπισμό της θέσης του πολύ εύκολη. Βοηθά πολύ και το αστεράκι που απέχει λίγα λεπτά βόρεια, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τη θέση του, πράγμα πολύ σημαντικό για την τελική του θέαση. Μη ξεχνάμε ότι τόσο αμυδροί στόχοι χρειάζονται αυτοσυγκέντρωση αλλά και σιγουριά! Στον ίδιο χάρτη της Uranometria, βρίσκονται άλλοι 2 αντίστοιχης δυσκολίας γαλαξίες: MCG6-40-16 μεγέθους 14.6ν, SB12.3 και MCG6-40-15 14.4v SB13.1. Είναι πάρα πολύ κοντά μεταξύ τους, ίσως να αλληλεπιδρούν και βαρυτικά. Και είναι πολύ όμορφο όταν εμφανίζονται και οι δύο ταυτόχρονα και στιγμιαία!! Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και ήρθε ως ανταμοιβή μιας προσπάθειας που μπορεί να διήρκησε 2 και πλέον ώρες. Πάντως τον τρίτο της παρέας, τον MCG6-40-13, 14.2v, SB12.9, αν και πιο εύκολος, δε κατάφερα να τον δω γιατί είχε χαμηλώσει απαγορευτικά η Λύρα. Την επόμενη μέρα συνέχισα στη Λύρα, αλλά σε άλλη περιοχή. Είπα να θυμηθώ το διασκεδαστικό και αρκετά ευκολότερο κυνήγι των πλανητικών, αστρικών ή μη! Πραγματικά ρε παιδιά, όποτε κυνηγώ γαλαξίες, λέω μέσα μου "το κυνήγι γαλαξιών είναι το αγαπημένο μου", όποτε πάλι αποφασίζω να αλλάξω ρεπερτόριο και αρχίζω τα πλανητικά, αρχίζω και ξαναγαπώ αυτά! Δε ξέρω ειλικρινά τι μου αρέσει περισσότερο!!! PNG64.9+15.5. Μέγεθος 13.3ν, 12.8photo, με 28" διάμετρο!!!! Ένα πολύ εντυπωσιακό πλανητικό. Η θεασή του ήταν αρκετά εύκολη, αλλά δεν έπαιρνε χαμπάρι με το OIII! Σχεδόν μηδαμινή ανταπόκριση. Η ανγνωρισή του ήρθε μόνο μετά από σύγκριση με τα παρακείμενα άστρα και με το φίλτρο εναλλάξ. Επόμενο πλανητικό: Δείτε σε ποια θέση βρίσκεται το PNG68.7-14.8 στο χάρτη 49................................................................ Το είδατε;; Στη μέση του ωκεανού δεν είναι;;; Στο απόλυτο λευκό του χαρτιού: Κανένα άστρο οδηγός, κανένα σημείο βοήθειας για τον εντοπισμό του... Και όχι μόνο αυτό: Έχει και μόλις 2" διάμετρο, με μέγεθος 13.7ν! Το μικρότερο πλανητικό που θα προσπαθούσα! Ευτυχώς υπάρχουν εκείνα τα διάφανα layers που συνοδεύουν την Uranometria και που χρησιμεύουν για τα γωνιοάλματα! Τη μέτρηση δηλαδή της γωνιακής απόστασης του στόχου μας από το κοντινότερο άστρο. Πράγματι, τα χρησιμοποίησα και βρήκα ότι το υπο αναζήτηση πλανητικό βρίσκεται 27 λεπτά ανατολικά του πλησιέστερου άστρου, το οποίο είχα εντοπίσει με τον ερευνητή 8Χ50 έχοντάς τον ακριβέστατα ευθυγραμμισμένο. Ήξερα λοιπόν την γωνιακή απόσταση του στόχου μου, ήξερα και το πραγματικό πεδίο του Nagler 7mm T6, τι άλλο ήθελα;;; Γωνιοάλμα με το πεδίο του Nagler, συνεχείς επιβεβαιώσεις για την επαλήθευση του πεδίου, βεβαιώθηκα ότι βρίσκομαι πάνω από το πλανητικό, και έφτασε η ώρα να το αναγνωρίσω: Προσεκτικά περάσματα του φίλτρου πάνω από το προσοφθάλμιο, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη, το πλανητικό ανταποκρινόταν στο φίλτρο ελάχιστα!!! Έπρεπε να βεβαιωθώ ότι το βλέπω όμως. Το φίλτρο έπρεπε να βιδωθεί στο προσοφθάλμιο και όχι απλώς να πηγαινοέρχεται από πάνω του. Έπρεπε πρώτα όμως να αποστηθίσω λαμπρότητες των διπλανών αστεριών, γιατί μετά θα χάνονταν. Με βιδωμένο φίλτρο, και με αποστηθισμένες λαμπρότητες, τα πράγματα απλουστεύτηκαν. Η αναγνώριση του μικρότερου πλανητικού ήταν ένα εντυπωσιακότατο γεγονός!!! Μια θέαση που απαιτούσε καλή διάκριση λαμπροτήτων και όχι πλάγια όραση. Το πλανητικάκι ίσα που ξεχώριζε με το φίλτρο, ίσα που έσκαγε μύτη, ίσα που φώτιζε παραπάνω!!! Απίστευτο!!!! Ήθελα να ξεκουραστώ λίγο και είπα να πάω στα εύκολα. NGC6703, 11.3v, SB13.1, παρεάκι με τον NGC6702, 12.2v, SB13.2. Μου χάλασαν λίγο την όραση, αλλά οκ... Για το επόμενο αντικείμενο, κυριολεκτικά δε πίστευα στα μάτια μου. Όχι ότι ήταν δύσκολο, αλλά πέρα για πέρα ασυνήθιστο: Ανοιχτό σμήνος NGC6791, μεγέθους 9.5ν, διαστάσεων 10'. Το έγραφε η Uranometria, αλλά ποιος την άκουγε: Very rich cluster, appears as a sparse globular on DSS. Πού να το φανταζόμουν..... Όσοι έχετε δει ανοιχτά σμήνη και δείτε και το 6791, ούτε εσείς θα το πιστεύετε: Εμφανίζεται σαν γαλαξίας!! Σαν ένας μεγάλος και αρκετά αχνός γαλαξίας! Αρχικά σκέφτηκα "μπα, κάτι άλλο θα βλέπω, λάθος περιοχή είμαι", και άντε ξανά τον χάρτη, ξανά τον ερευνητή..... 1, 2, 3 φορές.. "Δε μπορεί", έλεγα... "Σωστά είμαι. Τι σόι ανοιχτό σμήνος είναι αυτό...Είναι δυνατόν". Προσπάθησα να το "σπάσω". Μάταια. Ένα ανοιχτό σμήνος σα γαλαξίας. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο..... Αετός. Σαν γαλαξίας εμφανίζεται και το σφαιρωτό NGC6749, 12.4v, 4' διάμετρο. Χμμμμμ... Έχω δει και καλύτερα αντικείμενα.. Πάμε στο PNG35.9-1.1, 13.2v, SB12.2, διάμετρος 143" ! Ντόιγκ!!!. Εδώ τι να αναγνωρίσεις, έπρεπε απλά να δεις ένα τεράστιο πράγμα! Βιδωμένο το OIII στο 18mm Radian και σάρωση του πεδίου κατά τον άξονα RA, ακριβώς όπως στους γαλαξίες. Πλάγια όραση φυσικά, έστω και με φίλτρο. Πάρα πολύ όμορφο!!!!! Άλλο ένα μεγάλο πλανητικό, αλλά αρκετά ευκολότερο ήταν το NGC6781. 11.4v, 11.8photo. Αυτό ήταν 114". Χρώμα δε κατάφερα να διακρίνω. Το B340 δεν το είχα στο πρόγραμμα, αλλά μου είχαν λείψει τα σκοτεινά. Εύκολος εντοπισμός, κάτω από τον π Αετού και εύκολο και εντυπωσιακό αντικείμενο. Δείτε το! Είναι κατάμαυρο και σαφώς διαχωρισμένο από το φόντο. Και ακόμα πιο όμορφη είναι και η μερική επαλήθευση του περίεργου σχήματός του από τον χάρτη! Το NGC6735 είναι ένα ανοιχτό σμήνος που θα το χαρακτήριζα αμυδρούτσικο και μικρούλι. Το ωραίο με αυτό είναι το λαμπρό (μάλλον άσχετο) άστρο που είναι στο κέντρο του! Το B326 είναι ένα μακρόστενο σκοτεινό, όχι τόσο έντονο, αλλά έχει πλάκα το σχήμα του. Διαστάσεων 25Χ3' , απαιτούσε προσεκτική διάκριση από το φόντο, ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε την στενή γραμμή του μέσω του Pentax XW 10mm. Και το ακόμα πιο όμορφο είναι ότι η σκοτεινή αυτή γραμμή καταλήγει στα δυτικά στο εύκολο πλανητικό NGC6741, 11.5v, 10.8photo. Αυτό ακριβώς το πλανητικό βοηθά στην οριοθέτηση του B326 ώστε να το αναγνωρίσουμε καλύτερα. Κύκνος. Αν διαβάσει κανείς τα δεδομένα του NGC7008, δηλ. μέγεθος 10.7ν, 13.3photo, 86", θα καταλάβει ότι είναι ένα εύκολο πλανητικό. Αλλά κρύβει εκπληξούλες: η Uranometria κάνει λόγο για "several faint stars on disk". Τι όμορφη που ήταν η επιβεβαίωση!!! Αρκετά αστεράκια αμυδρά πάνω στο δίσκο!!! Υπέροχο! Υπάρχει και κάτι άλλο όμως που δε το διάβασα στην Uranometria: Το πλανητικό έχει ένα έντονο μέρος που βρίσκεται αντιδιαμετρικά του διπλανού άστρου! Αρκετά με τα εύκολα! Πάμε στο απόλυτο πλανητικό!!!!!!! PNG68.6+1.1, 14.7v, 14.1photo, 22". Τι να πω τώρα εγώ... Η Uranometria έλεγε για άστρο 14ου μεγέθους βόρεια του πλανητικού. ΟΚ. Σαφές. Έλεγε όμως και "είναι ελαφρώς επιμηκυμένο νοτιοανατολικά-βορειοδυτικά, μάλλον λόγω άστρου στο άκρο του νεφελώματος". Πιάσ' το αυγό και κούρευτο... Και το άστρο αυτό ήταν σχετικά λαμπρό, λαμπρότερο εκείνου που βρισκόταν βόρεια... Εξαιρετικά δύσκολο αντικείμενο, τόσο λόγω μεγέθους και διάστασης, όσο και λόγω της δυσμενούς συγκυρίας να βρίσκεται άστρο κολλητά του.. Ευτυχώς το βιδωμένο OIII στον 7NT6 έπραξε τα δέοντα και η θέαση έγινε με αντίστοιχο με γαλαξίες τρόπο, σκοτώνοντας λίγο το άστρο που μας έκανε τη ζωή δύσκολη! H ώρα της χαλάρωσης: Κηφέας. Β357. Εντονότατο, εύκολο και πολύ όμορφο σκοτεινό!!! Πίσσα! 18mm Radian, αλλά και 35mm Ultima. Η αίσθηση που έχω όταν βλέπω ένα νεφέλωμα ανάκλασης είναι πολύ περίεργη. Έχει να κάνει με την άλω που περιβάλλει το μητρικό άστρο. Άλω βλέπουμε και σε άλλα άστρα, που δεν έχουν νεφέλωμα ανάκλασης γύρω τους. Αυτά τα άστρα όμως είναι πιο έντονα και η άλως οφείλεται στη σκόνη που σχεδόν πάντα υπάρχει στα οπτικά των τηλεσκοπίων μας. Όμως ρε παιδιά, αυτή η άλως που φαίνεται στα νεφελώματα ανακλάσεως είναι πολύ διαφορετική. Σου δίνει μια διαφορετική αίσθηση. Ότι κάτι υπάρχει γύρω από το άστρο. Κάτι που μερικές φορές κάνει το άστρο να φαίνεται να αργοσβήνει, είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ όμορφο. Έτσι λοιπόν λειτούργησε άλλο ένα νεφέλωμα ανάκλασης, το NGC7023. Άφησα για το τέλος ένα αντικείμενο που έχει πολλούς ορατούς με γυμνό μάτι φίλους που μας συντροφεύουν πάντα τις ξάστερες νύχτες! Το ξ Κηφέα. Διπλό. Φασματικών τύπων Α3-G, με διαχωρισμό 7.7". Καλή συνέχεια καλοκαιριού και καλές διακοπές σε όλους!

Από τη Δευτέρα 25_07_2011 στον Πάρνωνα, όπου περάσαμε μια καταπληκτική εβδομάδα! Αν δείτε κάτι φώτα να κάνουν γύρω-γύρω και κάτι κόκκινα γράμματα στον αέρα, μη δίνετε σημασία: Ένας φίλος που του αρέσουν οι λουκουμάδες τα είχε τσούξει...

Καλά, μόνο η Ελλάδα έχει 38 μοίρες πλάτος; Τι τον χαλάει να βάλει στη γραμμή μια κατασκευή από 33 μέχρι 42 μοίρες... Αφού ο ίδιος λέει ότι ήδη έχει φτιάξει μία τέτοια. Όσο για το τελευταίο, μάλλον είναι υπερβολή.