alepohori

ουπς

Thanks! Ψάχνω λύση για την υγρασία και προτιμώ κάποια μη ενεργοβόρα. Δείτε λίγο αυτό που έκανα στον Πάρνωνα. Το χάρτινο κουτί με ανοιχτό το καπάκι πάνω στο τραπέζι παίζει το ρόλο σκέπαστρου και είναι ιδέα του φίλου μου Θανάση! Αργότερα τοποθέτησα εκατέρωθεν του κουτιού και της μηχανής και πάνω στο τραπέζι χαρτομάντηλα έτσι ώστε να κρέμονται (σαν υγροπαγίδες). Άφησα έτσι όλο το set up αυτό για περίπου 2 ώρες χωρίς να τραβάω, ώστε να δω αν κάνει δουλειά, διότι κατά την διάρκεια των λήψεων δε θα μπορούσα να κάνω πολλά. Δυστυχώς είδα ότι πάλι ο φακός θάμπωνε, έστω και λίγο, οπότε καθόλη την διάρκεια των λήψεων έπρεπε με το σεσουάρ ανά 15-20 λεπτά να φυσάω... Δείτε την φωτογραφία και αν έχετε κάτι να προτείνετε, ... παρακαλώ!

Μήτσο έχω διαπιστώσει και εγώ λάθη κατά καιρούς. Πάντως γενικά τα νούμερα που δίνει είναι ρεαλιστικά και αποτελεί για μένα την πιο αξιόπιστη πηγή. Έχω ξαναπεί ότι καλό είναι να ανατρέχουμε σε μόνο 1 πηγή για τα μεγέθη γαλαξιών για να έχουμε ένα σταθερό μέτρο σύγκρισης.

Μάνο σαν MCG υπάρχει και στο CDS. http://aladin.u-strasbg.fr/aladin.gml Το εργαλείο Aladin Applet είναι πολύ χρήσιμο για να ξέρουμε τα μεγέθη των αστεριών που μπορούμε να δούμε.

Πάρνωνας 4-5/6/2011 5 ώρες 38s κάθε λήψη 1s interval ISO5000 f/2.8

Τάκη αυτό που είδα από σένα ποιο πλανητικό ήταν; Πολύ καλή εικόνα και ωραίο γαλάζιο χρωματάκι. Ο κύριος Κεχαγιόπουλος μια φορά δεν ήρθε να δει τι βλέπω, όμως! Όλη νύχτα ρίζωσε στη καρέκλα. Καλή συνέχεια!

Σας έχει συμβεί ποτέ να θέλετε να περιγράψετε κάτι κα να διστάζετε γιατί σκέφτεστε μήπως σας αμφισβητήσουν; Όσο σίγουροι κι αν είστε. Αυτό νιώθω εγώ τώρα. Αλλά ΟΚ. Δημοκρατία έχουμε. Πάρνωνας, χθες 4/6/2011. Η υγρασία ήταν πολλή και γιαυτό άργησα να αρχίσω. Ώσπου να ξεκινήσω όμως ο Ηρακλής είχε μόλις περάσει τη μεσουράνηση, και ήταν ιδανικός για το περίφημο Abell 2151. Αυτό το σμήνος το έχω ξεσκίσει στο παρελθόν, αλλά έχουν μείνει κάποιες ... εκκρεμότητες! Δεν είδα πολλούς. Έναν και καλό! CGCG108-138, μεγέθους 15.5ν και SB13.1. Κάθε φορά που προσπαθώ έναν γαλαξία, χάνω την αίσθηση του χρόνου. Πρέπει να τον πάλευα περίπου 1.5 ώρα. Είχα τυπώσει τη φωτογραφία του DSS που μου είχε δώσει ο Μάνος, η οποία περιλάμβανε ολόκληρο το 2151 με το όνομα του κάθε γαλαξία δίπλα. Δεν την χρησιμοποίησα όμως. Ήθελα να προσπαθήσω να βρω αυτόν τον αμυδρότατο γαλαξία μόνο με την βοήθεια του συμπληρωματικού χάρτη Α9 της Uranometria. Το σίγουρο είναι ότι μόνο με τον χάρτη Α9 η περιήγηση στο Α2151 είναι πολύ δύσκολη. Τα αστέρια δεν είναι αρκετά για να μας οδηγήσουν επαρκώς ανάμεσα σε γαλαξίες 14ου και 15ου μεγέθους. Η ισημερινή όμως μας λύνει τα χέρια με τη γνώση των τεσσάρων σημείων του ουράνιου θόλου, αλλά και με τις μικρομετρικές κινήσεις των 2 αξόνων της. Η βοήθεια που προσφέρει για κινήσεις ανάμεσα σε άστρα και γαλαξίες με ακρίβεια, είναι τεράστια. Και γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστούμε ότι το τηλεσκόπιό μου είναι διαμέτρου μόλις 8 ιντσών. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα έναν συνδυασμό αστροαλμάτων μέσα από το Nagler 7mm (ο ερευνητής είναι άχρηστος σε τέτοια πεδία). Φτάνοντας στο πεδίο του γαλαξία, ξεκίνησα τα γνωστά περάσματα πάνω από τον στόχο με τον άξονα της Ορθής Αναφοράς. Έπρεπε και εγώ να βρισκόμουν συνεχώς σε κίνηση. Να ξεκουράζομαι ανά διαστήματα, κοιτώντας ψηλά απλώς με τα μάτια μου. Έβλεπα περίπου στη θέση του γαλαξία ένα πολύ αμυδρό σημείο. Αμέσως σκέφτηκα ότι ήταν ο γαλαξίας, αλλά γρήγορα αναθεώρησα: Η μέχρι τώρα εμπειρία μου μού έχει δείξει ότι η έκλαμψη ενός οριακά αμυδρού σημείου (άστρου) διαρκεί περισσότερη ώρα από αυτήν ενός αντίστοιχης αμυδρότητας γαλαξία: Η θέαση οριακά αμυδρού γαλαξία είναι στιγμιαία. Αυτή λοιπόν η έκλαμψη πολύ γρήγορα με έκανε να αναγνωρίσω ένα εξαιρετικά αμυδρό άστρο στη πολύ κλειστή περιοχή του γαλαξία. Αυτό είναι καλό. Πάντα βοηθά την θέαση ενός γαλαξία ένα παρακείμενο αμυδρό άστρο. Διότι "επαναφέρει" το μάτι στη κατάλληλη εστίαση, διατηρώντας ταυτόχρονα την πλάγια όραση. Ήρθε η ώρα για τον γαλαξία μας. Παρουσιαζόταν σε ανύποπτες στιγμές. Λίγα λεπτά μετά από κάθε πάψη για ξεκούραση. Σε στιγμές χαλάρωσης. Σε στιγμές που είχα το μάτι μου χαλαρό στο διπλανό αστέρι σαρώνοντας το πεδίο του με πλάγια. Και όλα αυτά όση ώρα περνούσα σιγά σιγά από πάνω μέσω του χειριστηρίου RA. Υπενθυμίζω ότι δεν έβλεπα την φωτογραφία του DSS. Σήμερα την είδα από το νετ και σας την παραθέτω. Το αστέρι-βοηθός είναι μαρκαρισμένο. Σύμφωνα με το Aladin Applet έχει μέγεθος 15.729

Πολύ σημαντικό τέχνασμα, πρέπει να το γνωρίζουν όλοι οι νευτωνικοί, ώστε να απομυθοποιηθούν επιτέλους τα αστροάλματα. Όσοι έχουν ασχοληθεί με γαλαξιακά σμήνη και ειδικά με λίγες ίντσες μπορούν να καταλάβουν την δυσκολία αλλά και την πρόκληση, όχι μόνο να θεαθούν, αλλά και να αναγνωριστούν οι γαλαξίες τους. Χρειάζεται μεγάλη ακρίβεια στις κινήσεις και ειδικά με dob.Οι κινήσεις γίνονται είτε βάσει γωνιακών αποστάσεων (γωνιοάλματα, προυποθέτουν γνώση του πραγματικού πεδίου του προσοφθαλμίου), είτε απλών αστροαλμάτων (με νοητά γεωμετρικά σχήματα και γραμμές). Φυσικά ξεχνάμε τον ερευνητή και χρησιμοποιούμε το προσοφθάλμιο για άλματα (αστρο- ή γωνιο-). Εύγε Μάνο. Πολύ δύσκολη προσπάθεια, αλλά για όσους είναι λάτρεις του καρα-καραdeep sky, είναι λόγος ευτυχίας! ΥΓ. Μήπως θυμάσαι το μέγιστο μέγεθος στο οποίο έβλεπες σχεδόν με ευθεία όραση;

Βρείτε ένα όμορφο επίγειο αντικείμενο και παρατηρείστε το από τέτοια θέση ώστε η οπτική ευθεία να "κοιτά" σε απόκλιση -23μοίρες 57' 36" (περίπου). Είναι η απόκλιση της Σελήνης κατά την έκλειψη (δεν έχει σημασία σε ποια φάση της, η απόκλιση δεν αλλάζει αισθητά σε λίγες ώρες). Αν το γωνιακό μέγεθος του αντικειμένου είναι όμοιο ή αισθητικά ταιριαστό με αυτό της Σελήνης, τότε το θέμα είναι λουκούμι για φωτογράφιση! Η γνώση της απόκλισης ενός επίγειου θέματος σε σχεση με το σημείο που το παρατηρούμε είναι πολύ βολική. Απλώς μετά αναζητούμε την μέρα που η Σελήνη θα έχει την ίδια απόκλιση και το μόνο που πρέπει να δούμε από το αστρονομικό πρόγραμμα είναι το πότε. Για να βρούμε λοιπόν την απόκλιση ενός επίγειου θέματος ως προς το σημείο που θα σταθούμε, αρκεί να πάμε μια καθαρή νύχτα με το λαπτοπ και να προσπαθήσουμε να δούμε ένα άστρο που διέρχεται πίσω από το θέμα μας. Στη συνέχεια, καταγράφουμε την απόκλισή του. Στο μέλλον απλώς ψάχνουμε τις μέρες που η Σελήνη έχει την ίδια απόκλιση, ώστε να πάμε να τη φωτογραφίσουμε. Εννοείται, ότι η ευθεία "μάτι-επίγειο θέμα" πρέπει να "χτυπά τον ουράνιο θόλο σε σημείο κοντά στην εκλειπτική. Για όσους ενδιαφέρονται, η απόκλιση είναι κατάλληλη για φωτογράφιση στο Σούνιο, θα έχει τον ναό φάτσα-κάρτα!

Όντως, ο χώρος είναι πολύ όμορφος. Καλή επιτυχία! Υγ. Απάντηση για την ακέφαλη γυναίκα δεν είδα, ή μήπως να έλεγα ακέφαλη αστρονόμα.. Χμμ, έτσι εξηγείται..

Τάσο ρίξε μια ματιά στον Δημητριάδη στη Βουλιαγμένης. Το δικό μου το είχα πάρει από εκεί το 2006 και δεν έχει πάθει το παραμικρό. Ίσως να μην υπάρχει ακόμα, αλλά δε χάνεις τίποτα. Και χωράει παντού. Φαίνεται εδώ:

Προφανώς είναι η Σελήνη και όχι ο Ήλιος. Οι ρυθμίσεις της μηχανής είναι "ρυθμίσεις νύχτας" (οι κατάλληλες για την ανάδειξη του Γαλαξία) και τις έχει σταθερές για να είναι ομαλή η μετάβαση από το διάστημα που η Σελήνη είναι ψηλά, μέχρι τότε που θα δύσει. Για να καταλάβεις, το παρακάτω βίντεο είναι ένα timelapse που έφτιαξα τη περασμένη βδομάδα. Ξέρεις πότε τραβήχτηκε η πρώτη λήψη; 21:40! Επέλεξα τις ρυθμίσεις για πλήρες σκοτάδι και ξεκίνησα τις λήψεις όταν ακόμα ο Ήλιος βρισκόταν στις -11 μοίρες. http://www.youtube.com/watch?v=nHxMdH0x5XI

Η αιτία που προκαλεί αυτό το όμορφο κόκκινο χρώμα στο σεληνιακό δίσκο, είναι και η αιτία της "τριχρωμίας" (λευκό, γαλάζιο, κόκκινο) που "βάφεται" η Σελήνη κατά την μερική έκλειψη και ειδικότερα, όταν ήδη ένα μέρος της έχει περάσει στη σκιά. Στην ολικότητα, η Σελήνη φωτίζεται από το χρώμα που παίρνει ο ουρανός του γήινου ορίζοντα κατά την δύση/ανατολή του Ηλίου. Στη μερική φάση, η Σελήνη φωτίζεται από ένα "υβριδικό" φως: 1) Από το άμεσο ηλιακό φως (λευκό), 2) από το φως του γήινου ουρανού (από τα μεγάλα υψόμετρα της ατμόσφαιρας - γαλάζιο) και 3) από το κόκκινο φως του ουρανού που προέρχεται από τα μέρη εκείνα του ουρανού χαμηλά στον γήινο ορίζοντα (κόκκινο). Αξίζει να προσπαθήσει κανείς να εντοπίσει την πανέμορφη αυτή πολυχρωμία στην επιφάνεια της Σελήνης!!!

Ποιον χάρτη και τι στήριξη έχεις;

Γιατί δε συνεχίζετε τα αστροάλματα από το προσοφθάλμιο; Εγώ με τους βοηθητικούς χάρτες της Uranometria με αστέρια 11mag, αυτό κάνω.

Ρε geonik, έλεος.... Έλεος..