alepohori

Καιρό έχω να γράψω παρατηρήσεις μου. Ε τι να έγραφα, για τον ένα και μοναδικό γαλαξία που είμαι ικανός να παλεύω μια νύχτα;.. Αυτή τη φορά όμως είχα σχεδόν μια ολόκληρη βδομάδα στη διάθεσή μου. Δε νομίζω ότι ένας ερασιτέχνης αστρονόμος θέλει κάτι περισσότερο από έναν Πάρνωνα στη διάθεσή του, με λίγη και καλή παρέα και έναν ουρανό να τον πιεις στο ποτήρι! Με τέτοιες συνθήκες κατασκότεινου ουρανού λοιπόν, αλλά και απόλυτης ηρεμίας και συγκέντρωσης, πορεύτηκα 5 νύχτες στα... άπατα. Οι σελίδες του προγράμματος που είχα καταρτίσει ήταν ταξινομημένες, όχι κατά αστερισμό, αλλά κατά ορθή αναφορά, ώστε η προσπάθεια αναζήτησης κάθε στόχου να γίνεται κατά την βέλτιστη χρονική στιγμή, δηλ. όσο γίνεται πιο κοντά στη μεσουράνηση. Ο MCG6-41-21 μεγέθους 14.7v, SB13.0, βρίσκεται στη Λύρα. Βόρεια του Sheliak, δίπλα από αστεράκια, που κάνουν τον εντοπισμό της θέσης του πολύ εύκολη. Βοηθά πολύ και το αστεράκι που απέχει λίγα λεπτά βόρεια, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τη θέση του, πράγμα πολύ σημαντικό για την τελική του θέαση. Μη ξεχνάμε ότι τόσο αμυδροί στόχοι χρειάζονται αυτοσυγκέντρωση αλλά και σιγουριά! Στον ίδιο χάρτη της Uranometria, βρίσκονται άλλοι 2 αντίστοιχης δυσκολίας γαλαξίες: MCG6-40-16 μεγέθους 14.6ν, SB12.3 και MCG6-40-15 14.4v SB13.1. Είναι πάρα πολύ κοντά μεταξύ τους, ίσως να αλληλεπιδρούν και βαρυτικά. Και είναι πολύ όμορφο όταν εμφανίζονται και οι δύο ταυτόχρονα και στιγμιαία!! Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και ήρθε ως ανταμοιβή μιας προσπάθειας που μπορεί να διήρκησε 2 και πλέον ώρες. Πάντως τον τρίτο της παρέας, τον MCG6-40-13, 14.2v, SB12.9, αν και πιο εύκολος, δε κατάφερα να τον δω γιατί είχε χαμηλώσει απαγορευτικά η Λύρα. Την επόμενη μέρα συνέχισα στη Λύρα, αλλά σε άλλη περιοχή. Είπα να θυμηθώ το διασκεδαστικό και αρκετά ευκολότερο κυνήγι των πλανητικών, αστρικών ή μη! Πραγματικά ρε παιδιά, όποτε κυνηγώ γαλαξίες, λέω μέσα μου "το κυνήγι γαλαξιών είναι το αγαπημένο μου", όποτε πάλι αποφασίζω να αλλάξω ρεπερτόριο και αρχίζω τα πλανητικά, αρχίζω και ξαναγαπώ αυτά! Δε ξέρω ειλικρινά τι μου αρέσει περισσότερο!!! PNG64.9+15.5. Μέγεθος 13.3ν, 12.8photo, με 28" διάμετρο!!!! Ένα πολύ εντυπωσιακό πλανητικό. Η θεασή του ήταν αρκετά εύκολη, αλλά δεν έπαιρνε χαμπάρι με το OIII! Σχεδόν μηδαμινή ανταπόκριση. Η ανγνωρισή του ήρθε μόνο μετά από σύγκριση με τα παρακείμενα άστρα και με το φίλτρο εναλλάξ. Επόμενο πλανητικό: Δείτε σε ποια θέση βρίσκεται το PNG68.7-14.8 στο χάρτη 49................................................................ Το είδατε;; Στη μέση του ωκεανού δεν είναι;;; Στο απόλυτο λευκό του χαρτιού: Κανένα άστρο οδηγός, κανένα σημείο βοήθειας για τον εντοπισμό του... Και όχι μόνο αυτό: Έχει και μόλις 2" διάμετρο, με μέγεθος 13.7ν! Το μικρότερο πλανητικό που θα προσπαθούσα! Ευτυχώς υπάρχουν εκείνα τα διάφανα layers που συνοδεύουν την Uranometria και που χρησιμεύουν για τα γωνιοάλματα! Τη μέτρηση δηλαδή της γωνιακής απόστασης του στόχου μας από το κοντινότερο άστρο. Πράγματι, τα χρησιμοποίησα και βρήκα ότι το υπο αναζήτηση πλανητικό βρίσκεται 27 λεπτά ανατολικά του πλησιέστερου άστρου, το οποίο είχα εντοπίσει με τον ερευνητή 8Χ50 έχοντάς τον ακριβέστατα ευθυγραμμισμένο. Ήξερα λοιπόν την γωνιακή απόσταση του στόχου μου, ήξερα και το πραγματικό πεδίο του Nagler 7mm T6, τι άλλο ήθελα;;; Γωνιοάλμα με το πεδίο του Nagler, συνεχείς επιβεβαιώσεις για την επαλήθευση του πεδίου, βεβαιώθηκα ότι βρίσκομαι πάνω από το πλανητικό, και έφτασε η ώρα να το αναγνωρίσω: Προσεκτικά περάσματα του φίλτρου πάνω από το προσοφθάλμιο, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη, το πλανητικό ανταποκρινόταν στο φίλτρο ελάχιστα!!! Έπρεπε να βεβαιωθώ ότι το βλέπω όμως. Το φίλτρο έπρεπε να βιδωθεί στο προσοφθάλμιο και όχι απλώς να πηγαινοέρχεται από πάνω του. Έπρεπε πρώτα όμως να αποστηθίσω λαμπρότητες των διπλανών αστεριών, γιατί μετά θα χάνονταν. Με βιδωμένο φίλτρο, και με αποστηθισμένες λαμπρότητες, τα πράγματα απλουστεύτηκαν. Η αναγνώριση του μικρότερου πλανητικού ήταν ένα εντυπωσιακότατο γεγονός!!! Μια θέαση που απαιτούσε καλή διάκριση λαμπροτήτων και όχι πλάγια όραση. Το πλανητικάκι ίσα που ξεχώριζε με το φίλτρο, ίσα που έσκαγε μύτη, ίσα που φώτιζε παραπάνω!!! Απίστευτο!!!! Ήθελα να ξεκουραστώ λίγο και είπα να πάω στα εύκολα. NGC6703, 11.3v, SB13.1, παρεάκι με τον NGC6702, 12.2v, SB13.2. Μου χάλασαν λίγο την όραση, αλλά οκ... Για το επόμενο αντικείμενο, κυριολεκτικά δε πίστευα στα μάτια μου. Όχι ότι ήταν δύσκολο, αλλά πέρα για πέρα ασυνήθιστο: Ανοιχτό σμήνος NGC6791, μεγέθους 9.5ν, διαστάσεων 10'. Το έγραφε η Uranometria, αλλά ποιος την άκουγε: Very rich cluster, appears as a sparse globular on DSS. Πού να το φανταζόμουν..... Όσοι έχετε δει ανοιχτά σμήνη και δείτε και το 6791, ούτε εσείς θα το πιστεύετε: Εμφανίζεται σαν γαλαξίας!! Σαν ένας μεγάλος και αρκετά αχνός γαλαξίας! Αρχικά σκέφτηκα "μπα, κάτι άλλο θα βλέπω, λάθος περιοχή είμαι", και άντε ξανά τον χάρτη, ξανά τον ερευνητή..... 1, 2, 3 φορές.. "Δε μπορεί", έλεγα... "Σωστά είμαι. Τι σόι ανοιχτό σμήνος είναι αυτό...Είναι δυνατόν". Προσπάθησα να το "σπάσω". Μάταια. Ένα ανοιχτό σμήνος σα γαλαξίας. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο..... Αετός. Σαν γαλαξίας εμφανίζεται και το σφαιρωτό NGC6749, 12.4v, 4' διάμετρο. Χμμμμμ... Έχω δει και καλύτερα αντικείμενα.. Πάμε στο PNG35.9-1.1, 13.2v, SB12.2, διάμετρος 143" ! Ντόιγκ!!!. Εδώ τι να αναγνωρίσεις, έπρεπε απλά να δεις ένα τεράστιο πράγμα! Βιδωμένο το OIII στο 18mm Radian και σάρωση του πεδίου κατά τον άξονα RA, ακριβώς όπως στους γαλαξίες. Πλάγια όραση φυσικά, έστω και με φίλτρο. Πάρα πολύ όμορφο!!!!! Άλλο ένα μεγάλο πλανητικό, αλλά αρκετά ευκολότερο ήταν το NGC6781. 11.4v, 11.8photo. Αυτό ήταν 114". Χρώμα δε κατάφερα να διακρίνω. Το B340 δεν το είχα στο πρόγραμμα, αλλά μου είχαν λείψει τα σκοτεινά. Εύκολος εντοπισμός, κάτω από τον π Αετού και εύκολο και εντυπωσιακό αντικείμενο. Δείτε το! Είναι κατάμαυρο και σαφώς διαχωρισμένο από το φόντο. Και ακόμα πιο όμορφη είναι και η μερική επαλήθευση του περίεργου σχήματός του από τον χάρτη! Το NGC6735 είναι ένα ανοιχτό σμήνος που θα το χαρακτήριζα αμυδρούτσικο και μικρούλι. Το ωραίο με αυτό είναι το λαμπρό (μάλλον άσχετο) άστρο που είναι στο κέντρο του! Το B326 είναι ένα μακρόστενο σκοτεινό, όχι τόσο έντονο, αλλά έχει πλάκα το σχήμα του. Διαστάσεων 25Χ3' , απαιτούσε προσεκτική διάκριση από το φόντο, ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε την στενή γραμμή του μέσω του Pentax XW 10mm. Και το ακόμα πιο όμορφο είναι ότι η σκοτεινή αυτή γραμμή καταλήγει στα δυτικά στο εύκολο πλανητικό NGC6741, 11.5v, 10.8photo. Αυτό ακριβώς το πλανητικό βοηθά στην οριοθέτηση του B326 ώστε να το αναγνωρίσουμε καλύτερα. Κύκνος. Αν διαβάσει κανείς τα δεδομένα του NGC7008, δηλ. μέγεθος 10.7ν, 13.3photo, 86", θα καταλάβει ότι είναι ένα εύκολο πλανητικό. Αλλά κρύβει εκπληξούλες: η Uranometria κάνει λόγο για "several faint stars on disk". Τι όμορφη που ήταν η επιβεβαίωση!!! Αρκετά αστεράκια αμυδρά πάνω στο δίσκο!!! Υπέροχο! Υπάρχει και κάτι άλλο όμως που δε το διάβασα στην Uranometria: Το πλανητικό έχει ένα έντονο μέρος που βρίσκεται αντιδιαμετρικά του διπλανού άστρου! Αρκετά με τα εύκολα! Πάμε στο απόλυτο πλανητικό!!!!!!! PNG68.6+1.1, 14.7v, 14.1photo, 22". Τι να πω τώρα εγώ... Η Uranometria έλεγε για άστρο 14ου μεγέθους βόρεια του πλανητικού. ΟΚ. Σαφές. Έλεγε όμως και "είναι ελαφρώς επιμηκυμένο νοτιοανατολικά-βορειοδυτικά, μάλλον λόγω άστρου στο άκρο του νεφελώματος". Πιάσ' το αυγό και κούρευτο... Και το άστρο αυτό ήταν σχετικά λαμπρό, λαμπρότερο εκείνου που βρισκόταν βόρεια... Εξαιρετικά δύσκολο αντικείμενο, τόσο λόγω μεγέθους και διάστασης, όσο και λόγω της δυσμενούς συγκυρίας να βρίσκεται άστρο κολλητά του.. Ευτυχώς το βιδωμένο OIII στον 7NT6 έπραξε τα δέοντα και η θέαση έγινε με αντίστοιχο με γαλαξίες τρόπο, σκοτώνοντας λίγο το άστρο που μας έκανε τη ζωή δύσκολη! H ώρα της χαλάρωσης: Κηφέας. Β357. Εντονότατο, εύκολο και πολύ όμορφο σκοτεινό!!! Πίσσα! 18mm Radian, αλλά και 35mm Ultima. Η αίσθηση που έχω όταν βλέπω ένα νεφέλωμα ανάκλασης είναι πολύ περίεργη. Έχει να κάνει με την άλω που περιβάλλει το μητρικό άστρο. Άλω βλέπουμε και σε άλλα άστρα, που δεν έχουν νεφέλωμα ανάκλασης γύρω τους. Αυτά τα άστρα όμως είναι πιο έντονα και η άλως οφείλεται στη σκόνη που σχεδόν πάντα υπάρχει στα οπτικά των τηλεσκοπίων μας. Όμως ρε παιδιά, αυτή η άλως που φαίνεται στα νεφελώματα ανακλάσεως είναι πολύ διαφορετική. Σου δίνει μια διαφορετική αίσθηση. Ότι κάτι υπάρχει γύρω από το άστρο. Κάτι που μερικές φορές κάνει το άστρο να φαίνεται να αργοσβήνει, είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ όμορφο. Έτσι λοιπόν λειτούργησε άλλο ένα νεφέλωμα ανάκλασης, το NGC7023. Άφησα για το τέλος ένα αντικείμενο που έχει πολλούς ορατούς με γυμνό μάτι φίλους που μας συντροφεύουν πάντα τις ξάστερες νύχτες! Το ξ Κηφέα. Διπλό. Φασματικών τύπων Α3-G, με διαχωρισμό 7.7". Καλή συνέχεια καλοκαιριού και καλές διακοπές σε όλους!

Από τη Δευτέρα 25_07_2011 στον Πάρνωνα, όπου περάσαμε μια καταπληκτική εβδομάδα! Αν δείτε κάτι φώτα να κάνουν γύρω-γύρω και κάτι κόκκινα γράμματα στον αέρα, μη δίνετε σημασία: Ένας φίλος που του αρέσουν οι λουκουμάδες τα είχε τσούξει...

Καλά, μόνο η Ελλάδα έχει 38 μοίρες πλάτος; Τι τον χαλάει να βάλει στη γραμμή μια κατασκευή από 33 μέχρι 42 μοίρες... Αφού ο ίδιος λέει ότι ήδη έχει φτιάξει μία τέτοια. Όσο για το τελευταίο, μάλλον είναι υπερβολή.

Σου δώθηκε μια απάντηση στο ερώτημά σου. Εσύ τι πιστεύεις ότι είναι και κάνεις και ανάλυση με φίλτρα;

Κάλυψε με το χέρι σου τον κορμό μπροστά και το δέντρο, ώστε να βλέπεις μόνο τον ουρανό και θα δεις εύκολα ότι αλλάζει χρώμα, λόγω του όπισθεν φωτισμού. Μπορεί να έχει συμβεί και σε σένα. Δες τις τιμές του WB μερικών λήψεων από timelapse και μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετικές τιμές 2 διαδοχικά καρέ. Φυσικά, αν είχες επιλέξει manual WB, δε θα έχεις πρόβλημα.

Μπράβο σου φίλε!! Καθόλου εύκολα για αρχή δεν είναι αυτά!! Εύγε σου!

Καταπληκτική δουλειά έχει κάνει. Αλλά επειδή μόνο με τις ζητωκραυγές δε μαθαίνει κανείς, έχω εντοπίσει κάποιες αδυναμίες: 1. Μεταξύ 01:05 - 01:20 ο ουρανός αλλάζει ελαφρώς αποχρώσεις. Αυτό οφείλεται στο ότι είχε αφήσει το WB στο auto και αυτό άλλαζε τιμές κατά βούληση λόγω (προφανώς) του μεταβαλλόμενου φωτισμού από τα διερχόμενα αυτοκίνητα πίσω του. Έχει παρουσιαστεί και σε μένα στο πρόσφατο timelapse του Πάρνωνα, από τα συνεχή φώτα των αυτοκινήτων που άναβαν και έσβηναν καθόλη τη διάρκεια της 5ωρης λήψης. Η λύση είναι η χειροκίνητη εφαρμογή μιας μέσης αλλά ικανοποιητικής τιμής του WB πριν την επεξεργασία, ώστε οι αποχρώσεις να μένουν αμετάβλητες. 2. 01:33 - 01:42 υπερβολική μείωση θορύβου. 3. Αυτό το βαγονάκι στα timelapse δε το συμπαθώ, αλλά μάλλον είμαι από τους λίγους.

Τότε ας καταργηθούν τα γράμματα Bayer από τους χάρτες ή οι αριθμοί Flamsteed, και να έχουμε μόνο 2-3 καταλόγους. Γιατί να μπερδευόμαστε... Ιστορικοί λόγοι επιβάλλουν τη διατήρηση των Bayer/Flamsteed. Δε σημαίνει ότι ενδιαφέρει το κάθε άστρο πώς θα το ονομάζουμε εμείς. Όπως ιστορικοί λόγοι κατά τη γνώμη μου έπρεπε να διατηρήσουν τον χαρακτηρισμό "πλανήτη" στον Πλούτωνα.

Αν κατάλαβα καλά, η ανακάλυψη του νέου δορυφόρου του Πλούτωνα έγινε οπτικά. Καλά, τόσο καιρό δε παρατήρησε κανείς τις ανωμαλίες (woobles) της κίνησης του Πλούτωνα που οφείλονταν στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις των δορυφόρων του; Ή τους φαίνονταν λογικές από τους ήδη ανακαλυφθέντες δορυφόρους; Εδώ ανακαλύπτουν εξωπλανήτη από τα woobles του μητρικού άστρου.... Μυστήρια πράγματα που έχει η επιστήμη.... Για την ιστορία, έτσι διαπιστώθηκε η παρουσία του πλανήτη Ποσειδώνα: Κάτι δε κόλλαγε στη φαινόμενη τροχιά του Ουρανού. Κάτι δε τους άρεσε, ρε παιδί! Και κάτι άλλο: Η ανακάλυψη του νέου δορυφόρου πιστεύω ότι ούτε επισφραγίζει, ούτε αμφισβητεί τον χαρακτηρισμό του ως νάνο πλανήτη. Σωστά Βαγγέλη, kαι εγώ αυτό θυμάμαι: Τον Πλούτωνα τον έφαγε το βαρύκεντρο που είναι έξω, αλλά και η..... "παρενόχληση" του Ποσειδώνα!

Αρνητική αναφορά από Mauna.

418 frames 9.5 minutes total 0.10s 1s interval f/10 ISO1250 700mm Canon 7D Bresser Skylux achromatic refractor Lightroom LRTimelapse Είχα ξεκινήσει τις λήψεις πριν την ανατολή από τον βράχο, αλλά δυστυχώς η κάρτα μου με πρόδωσε, σβήνοντάς μου όλες τις λήψεις πριν από την πρώτη που εμφανίζεται εδώ....

Δε το καταλαβαίνω αυτό. Γιατί να είναι δύσκολη η εστίαση του ματιού στα μεγάλα πεδία; Ένα από τα ζητούμενα σε περιπτώσεις πολύ αμυδρών αντικειμένων, είναι η αυτοσυγκέντρωση. Και τα μεγάλα πεδία βοηθούν σε αυτό. Εκείνο το ενοχλητικό field stop που φαίνεται σε στενούς φακούς, εκτός από αντιαισθητικό είναι και αρκετό για να απασχολεί απαγορευτικά το μάτι. Είναι πολλές οι φορές που ο Nagler 7 T6 μού φαίνεται στενός κατά την πλάγια όραση, αλλά θεωρώ απίθανο να έχει την ίδια διαύγεια-καθαρότητα ένας Ethos (άσε που δε βγαίνει στα 7mm, αλλά λέμε).

Ποιος είναι μέσα; Σπάρτη, Κόρινθος (ακούς ντολμαδάκι; ), Κ. Εύβοια (Μήτσο; )....

Τάσο, υπάρχει θέση του δευτερεύοντος που δε μπορεί να ρυθμιστεί με το laser. Μπορεί το δευτερεύον να είναι κολλημένο στο τοίχωμα του σωλήνα και η ακτίνα του laser να σημαδεύει καρφί στο κέντρο του πρωτεύοντος. Το laser χρησιμεύει για την ευθυγράμμιση του πρωτεύοντος, σε μεγάλα νευτώνεια, όπου δε φτάνει το χέρι του χρήστη. Μπορεί να χρησιμεύσει και για το δευτερεύον, αλλά μόνο για την κλίση του, όχι για την θέση του. Το chesire, όπως αυτό που έδειξε ο φίλος μας, κάνει για όλα με πολύ μικρότερο κόστος. Και παρακινεί τον χρήστη να προσπαθήσει να καταλάβει πλήρως την διαδικασία και όχι να αρκεστεί στο απλοικό "η ακτίνα να πέσει μέσα στο κυκλάκι". Δεν είναι δα και καμμία επιστήμη.

Το καλύτερο βοήθημα για την ευθυγράμμιση των κατόπτρων. Το λέιζερ χρειάζεται ευθυγράμμιση. Το μάτι σου και το φυσικό φως, όχι. Αρκεί να καταλάβεις πώς λειτουργεί και δε θα χρειαστείς τίποτ' 'αλλο.