εγώ είχα τα 12χ50 οπότε είδα το 47 tuc με αυτά. Απλα έχοντας στο μυαλό μου πώς φαίνεται το Μ13, κατάλαβα πόσο τεράστιο ειναι. Θαύμαζα συνεχώς τα μαγγελανικα και τα μεγάλα NGC μέσα τους. Μου άρεσε πολύ ο Τοξότης και ο Σκορπιός ανάποδα, ο Ωρίωνας με το τόσο χαρακτηριστικό σχήμα του να είναι τούμπα.. Μου άρεσε επίσης η ανάποδη φορά περιστροφής του ουρανού και το γεγονός ότι δεν ήξερα τι έβλεπα. Προσπαθούσα με τον Pocket sky atlas να αναγνωρίσω αστερισμούς με αφετηρία το Μεγάλο Μαγγελανικό και τον Dorado. Όλες αυτες οι διαφοροποιήσεις του νότιου ουρανού ασκησαν μια παράξενη γοητεία σε όλους μας και φυσικά και σε μένα, που πολλές φορές κοιτώντας ψηλά μονολογούσα :"βρεθηκα επιτέλους ανάποδα", ακούγοντας έτσι λίγο απομακρυσμένος που ήμουν απο την παρέα, τον αγαπημένο μου Καββαδία.