Πρώτο φώς εχθές για το Celestron 9.25 οπτικό σωλήνα που απόχτησα. Ο σωλήνας μπήκε πάνω στην eq6 pro. Χθές το βράδυ είχε για λίγο άνοιγμα του καιρού και δοκίμασα το τηλεσκόπιο, άν και μάλλον δεν είχε καλό seeing. Πρώτος στόχος ο Ωρίωνας που ήταν φοβερός παρόλη την φωτορύπανση. Σε συνδοιασμό με τον reducer και το 25mm plossl της Celestron το M42 φαινόταν πολύ ωραία και με καλό πεδίο. Μετά δοκίμασα Άρη με τον Vixen 7mm προσοφθάλμιο που όμως εκεί είδα πόσο ελεεινό ήταν το seeing μιάς και ο πλανήτης με δυσκολία εστιαζόταν και το είδωλο έβραζε. Είδα όμως μία υποψία απο τον νότιο πόλο. Τέλος, είδα Μ46 και Μ41 στα οποία φαίνονταν αρκετά άστρα. Εκεί άρχισε ο ουρανός να γεμίζει σύννεφα. Ανυπομονώ με το καλό να το δοκιμάσω σε σκοτεινό ουρανό.
Παρακαλώ όποιος ξέρει να απαντήσει. Η τελική φώτο που θα βγεί απο το iris θα έχει κανονικά χρώματα? Εμένα μου είναι πρασινωπά. Ή αυτά θα προκύψουν απο photoshop?
Πωλούνται και ξεχωριστά. 400 ευρώ το τηλεσκόπιο με την dobsonian βάση, 450 και με τους δακτύλιους και 100 ευρώ η θήκη. Η θήκη κάνει 180 και την δίνω 100 διότι έχει κοπεί ένα λουρί, που όμως δεν είναι θέμα διότι υπάρχουν τα λουριά που είναι για τους ώμους και άλλο ένα.
Αυτό ψάχνω κι εγώ. Αυτό που έκανα ήταν να φτιάξω flat frames από 5 από τα light frames και ένα master flat και να χρησιμοποιήσω αυτό, άν και δεν ξέρω αν είναι σωστό. Εγώ έχω κολλήσει στα χρώματα, καθώς όταν μετατρέπω τα lights σε έγχρωμα το χρώμα είναι πράσινο στο M42 και μετά το stacking παίζω με τις μπάρες στο threshold αλλά δεν βγαίνει καλό αποτέλεσμα. Η αρχικές φωτογραφίες δηλαδή έχουν κανονικά χρώματα ενώ η τελική στακαρισμένη όχι.
Θα τα πουλήσω ξεχωριστά μόνο εάν δεν πάρει κάποιος το τηλεσκόπιο με τη θήκη, καθώς είναι πολύ χρήσιμη για τις μεταφορές. Ο σωλήνας είναι γύρω στα 12 κιλά.
Πωλείται το 10ιντσο GSO dobsonian σε πολύ καλή κατάσταση, αγορασμένο τον Σεπτέμβρη του 2007 μαζί με το προσοφθάλμιό του 32mm 2" της TS, το finder, τους δαχτύλιους στήριξης και την θήκη της Geoptics. Το πουλάω για αγορά κατοδιοπτρικού. Το τηλ καινούργιο κάνει 500 ευρώ, η θήκη 180 ευρώ και οι δαχτύλιοι 120 ευρώ. Όλα μαζί τα δίνω 550 ευρώ. Φωτογραφίες θα ακολουθήσουν.
Αν αναλογιστούμε πόσοι ήλιοι υπάρχουν στο σύμπαν που ξέρουμε, αμέτρητοι πλανήτες. Βέβαια όπως έχουμε ξαναπεί μπορεί και η ζωή να αναπτύσσεται σε διαφορετικές συνθήκες απο της Γης και να είναι και νοήμων.
Το 9,25 και γενικότερα η σειρά της Celestron αυτή πλέον έχει starbright xlt οπτικά τα οποία θεωρούνται πολύ καλά. Τώρα σε σχέση με τα meade δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως λόγω αυτών των οπτικών είναι καλύτερα. Αυτό μπορούν να μας το πούν όσοι έχουν δεί μέσα και απο τα 2. Πάντως το 9,25 έχει τη φήμη ότι είναι ένα απο τα καλύτερα φωτογραφικά. Η στήριξη του όμως η CG5 δεν το σηκώνει καλά. Ένας καλός συνδοιασμός είναι με την eq6. Επίσης με την κλασσική στήριξη της meade έχω ακούσει ότι φωτογράφηση διαρκείας δεν μπορεί να γίνει καλή, παρα μόνο άν το τηλεσκόπιο μπεί σε ισημερινή στήριξη.
Πιστέυω ότι για πλανητική αξίζει κανείς να επενδύσει σε ένα televue radian. Απο τα καλύτερα πλανητικά προσοφθάλμια και με πολύ eye relief. Εναλλακτικά σε κάποιο ορθοσκοπικό.
Τη στιγμή που είχαν αρνηθεί έδρα στο πανεπιστήμιο στον Νανόπουλο, τον γνωστό της ΝΑΣΑ και μεγαλύτερο επιστήμονα της εποχής μας, στην βόρεια Ελλάδα, καταλαβαίνετε πιο είναι το κλίμα εδώ. Βέβαια αυτό πρίν πάει στην ΝΑΣΑ. Τώρα όσοι θέλανε να του φάνε την έδρα εκπροσωπούν ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής πραγματικότητας και της κλίκας. Οπότε δεν νομίζω ακόμη να υπάρξει συμβολή στα διαστημικά ταξίδια απο μάς.
Ναι, οι δορυφόροι του φαίνονται και με κιάλια. Είναι εντυπωσιακός ο Δίας. Είναι μεγάλος και φαίνονται αρκετές λεπτομέρειες στην επιφάνειά του, η οποία αλλάζει διαρκώς. Εντυπωσιακότατο επίσης είναι και άν πετύχεις κάποιο δορυφόρο που περνάει μπροστά του και βλέπεις τη σκιά του πάνω στον πλανήτη.
Παρεπιπτόντως, μην περιμένεις ότι με την slr θα έχεις πολύ καλύτερα αποτελέσματα στη Σελήνη, διότι είναι φωτεινός στόχος και ακόμη και οι compact με afocal μέθοδο δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα. Εκεί που οι slr υπερέχουν στην αστροφωτογράφηση και ουσιαστικά δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις μία compact είναι στον βαθύ ουρανό λόγω του μεγαλύτερου αισθητήρα, την επιλογή bulb για shutter speed μεγαλύτερη των 30 secs και άλλων πραγμάτων.
Το soft που λές έναντι στην afocal με την fuji είναι μάλλον διότι στην afocal τραβάς μροστά απο προσοφθάλμιο, δηλαδή γυαλί. Αλλά είναι και η εστίαση που είναι καλή στην fuji. Άν εστιάσεις καλά στην 400d θα είναι πολύ καλό το αποτέλεσμα.
Βασικά η εστίαση απο τον finder της μηχανής δεν είναι τόσο ακριβής γιατί δεν βλέπεις μεγενθυμένο τον στόχο. Γι αυτό θα πρέπει να εστιάσεις όσο καλύτερα μπορείς απο τον finder, να τραβήξεις τη φωτογραφία και μετά να πάς να την δείς πώς βγήκε και να μεγενθύνεις και διορθώνεις το focus αντίστοιχα. Δηλαδή ίσως να πρέπει να πάρεις μία δύο δοκιμαστικές πρώτα. Κατόπιν, παίξε με το shutter speed και είσαι κομπλέ. Ά, και αν έχεις ντεκλασέρ χρησιμοποίησέ το, διότι μπορεί όταν πατάς το κουμπί να κουνιέται λίγο.
Οι κρατήρες Theophilus και Cyrillus, διαμέτρου 100 και 98 χιλιόμετρα αντίστοιχα, όπως και ο μικρότερος Madler, 28 χιλιομέτρων, στα δεξιά τους. Ed80, Phillips spc900nc, registax.
Κανένα φίλτρο. Είναι θέμα seeing. Με single shot φωτογραφίες πρέπει να πάρεις πολλές για να πετύχεις τη στιγμή που θα φαίνεται η Σελήνη με καλή λεπτομέρεια. Γι αυτό γενικά στη Σελήνη και τους πλανήτες τραβάμε βίντεο και μετά διαλέγουμε τα καλύτερα frames και τα κάνουμε stack.
Εγώ θα έπαιρνα την eq6. Μεγάλο πράγμα το tracking και το goto. Θα μπορείς να έχεις τον πλανήτη π.χ σε μεγάλη μεγέθυνση στο προσοφθάλμιο για αρκετή ώρα και να αλλάζεις φακούς και να παρατηρείς. Και κάνεις και αστροφωτογραφία. Το dob το 12άρι, όπως έγραψα και σε άλλο thread είναι μεγάλο. Άν δεν σε πειράζει οκ, αλλά καλύτερα να προσανατολιζόσουν σε lightbridge για να μπορείς να το βγάζεις πιό εύκολα για εξόρμηση.