Δροσος Γεωργιος

Οι κοσμοναύτες προετοίμασαν τον Ευρωπαίο χειριστή έξω από τον ISS για δουλειά Το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022, στις 00:12 ώρα Μόσχας, μέλη της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation Roscosmos Oleg Artemiev και Denis Matveev έκλεισαν την καταπακτή εξόδου της μικρής έρευνας Poisk μονάδα μέτρησης. Κατά τη διάρκεια του διαστημικού περιπάτου στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος διάρκειας 7 ωρών και 47 λεπτών, προετοίμασαν τον ευρωπαϊκό τηλεχειριστή ERA για λειτουργία. Στην εξωτερική επιφάνεια της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων Nauka, οι κοσμοναύτες εγκατέστησαν μια πλατφόρμα με προσαρμογείς, μετέφεραν τον εξωτερικό πίνακα ελέγχου EMMI στο βασικό σημείο πτήσης του BTL-3 και το συνέδεσαν, τοποθέτησαν δύο μαλακές χειρολισθήρες, προσάρμοσαν τους δίσκους TRM στο Τελικοί τελεστές KE-1 και KE-2 του χειριστή ERA και αφαίρεσαν τον δακτύλιο εκκίνησης από τον τελεστή KE-1. Επίσης, ο Oleg Artemiev και ο Denis Matveev αντικατέστησαν το πλαίσιο με προστατευτικά γυαλιά για τη βιντεοκάμερα CLU-1 στον τελεστή KE-1, δοκίμασαν τον έλεγχο του χειριστή ERA από την κονσόλα EMMI και τοποθέτησαν έναν αποκλεισμό στη μπούμα φορτίου του GTM- 1. Επιπλέον, ολοκλήρωσαν μια πρόσθετη εργασία - άνοιξαν τη μπούμα GSTM-2 από το λειτουργικό μπλοκ φορτίου Zarya στη μονάδα Poisk. Αυτή ήταν η 64η ρωσική έξοδος στο πλαίσιο του έργου ISS και η έκτη το 2022. Για τον Oleg Artemiev, αυτή ήταν η όγδοη έξοδος στη διαστημική καριέρα (σημείωσε συνολικά 53 ώρες 31 λεπτά), για τον Denis Matveev - η τέταρτη (26 ώρες 8 λεπτά). Από τον Μάρτιο του 1965, 72 κοσμοναύτες της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας έχουν πραγματοποιήσει 160 εξόδους με οικιακές διαστημικές στολές. https://www.roscosmos.ru/38175/

Η ανατολή του ήλιου από τον πλανήτη Άρη. Το διαστημικό όχημα Mars Perseverance της NASA φωτογράφισε την ανατολή του ήλιου στον πλανήτη Άρη στις 4 Σεπτεμβρίου 2022 (Sol 548), χρησιμοποιώντας την αριστερή κάμερα πλοήγησης Navcam: …. δίχως ἄστρο ἂν μᾶς θέλει ἡ νύχτα, δίχως ἥλιο ἂν μᾶς καλεῖ ἡ ημέρα, ποῦ εἶναι ο κόσμος; (*) Η παραπάνω εικόνα προέκυψε από την επεξεργασία που έκανε ο Paul Byrne στην αρχική φωτογραφία του Perseverance: διαβάστε επίσης: ‘Είδε τον ήλιο να ανατέλλει 5000 φορές από την επιφάνεια του Άρη΄ https://physicsgg.me/2018/02/17/είδε-τον-ήλιο-να-ανατέλλει-5000-φορές-από-τ/ (*) Απόσπασμα από το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου «Δίχως πανί» από τη συλλογή «Κάτω από σκιές και φώτα» [1929] http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/nikhforos_brettakos_poems.htm#ΔΙΧΩΣ_ΠΑΝΙ https://physicsgg.me/2022/09/05/η-ανατολή-του-ήλιου-από-τον-πλανήτη-άρη/

Δύο αλληλοκαλυπτόμενοι σπειροειδείς γαλαξίες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (και όχι το James Webb) έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα με δυο αλληλοκαλυπτόμενους γαλαξίας. Οι δύο γαλαξίες, με τα περίεργα ονόματα SDSS J115331 και LEDA 2073461, βρίσκονται σε απόσταση πάνω από ένα δισεκατομμύριο έτη φωτός από τη Γη. Παρά το ότι στην εικόνα οι δυο γαλαξίες φαίνται να συγκρούονται, στην πραγματικότητα δεν αλληλεπιδρούν (Το Hubble στο παρελθόν έχει φωτογραφίσει γαλαξίες που πράγματι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους). Αυτή η εικόνα είναι μία από τις πολλές παρατηρήσεις του Hubble που εξετάστηκαν προσεκτικότερα από το πρόγραμμα Galaxy Zoo. Με την έναρξη του Galaxy Zoo, ανακαλύφθηκαν παράξενοι και εντυπωσιακοί γαλαξίες. Έτσι, οι αστρονόμοι που συντόνιζαν το πρόγραμμα αιτήθηκαν στη διεύθυνση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, να παρατηρήσουν τους πιο ασυνήθιστους από τους γαλαξίες που εντόπιζε το Galaxy Zoo. Η λίστα των στόχων, μεταξύ των οποίων και οι δυο αλληλοκαλυπτόμενοι γαλαξίες της παραπάνω φωτογραφίας, επιλέχθηκαν με ψηφοφορία του κοινού. https://physicsgg.me/2022/09/05/δύο-αλληλοκαλυπτόμενοι-σπειροειδείς/

Το James Webb φωτογράφισε τον τελειότερο δακτύλιο του Αϊνστάιν στα βάθη του Σύμπαντος. Η λίστα των ανακαλύψεων του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb μεγαλώνει με γεωμετρικούς ρυθμούς,.. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα ημερήσιο δελτίο διαστημικών ανακαλύψεων κάθε μια εκ των οποίων μάλιστα είναι ξεχωριστή για διαφόρους λόγους. Η νέα εικόνα που κατέγραψε το James Webb αποκαλύπτει τον τελειότερο δακτύλιο του Αινστάιν που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν.Ο δακτύλιος του Αϊνστάιν, γνωστός και ως «δακτύλιος Αϊνστάιν–Χβόλσον» ή «δακτύλιος Χβόλσον», αποτελεί το αποτέλεσμα της παραμόρφωσης σε σχήμα δακτυλίου, της εικόνας μίας μακρινής πηγής φωτός (π.χ. ενός γαλαξία ή ενός άστρου), λόγω του φαινομένου της βαρυτικής εστίασης του από ένα από ένα άλλο αντικείμενο τεράστιας μάζας, όπως ένας γαλαξίας ή μια μαύρη τρύπα. Λόγω της βαρυτικής εστίασης το φως καμπυλώνεται και αν η πηγή, ο βαρυτικός φακός και ο παρατηρητής είναι όλα ευθυγραμμισμένα το φως εμφανίζεται ως δακτύλιος.Η βαρυτική εστίαση προβλέπεται από τη Γενική Θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Αντί το φως από μια πηγή να κινείται σε ευθεία γραμμή (σε τρεις διαστάσεις), κάμπτεται λόγω της παρουσίας ενός σώματος τεράστιας μάζας, το οποίο παραμορφώνει τον χωροχρόνο. Ο δακτύλιος Αϊνστάιν είναι μια ειδική περίπτωση βαρυτικής εστίασης, που προκαλείται από την ακριβή ευθυγράμμιση της πηγής, του φακού και του παρατηρητή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συμμετρία γύρω από τον φακό, προκαλώντας μια δακτυλιοειδή δομή.Το James Webb κατέγραψε ένα δακτύλιο που είναι το φως ενός πανάρχαιου γαλαξία. Πρόκειται για τον γαλαξία SPT-S J041839-4751.8 (ή JO418) που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Το μπλε φως στο κέντρο του δακτυλιδιού είναι ένας γαλαξίας που λειτουργεί ως βαρυτικός φακός. SPACEGUY44 Στα βάθη του Σύμπαντος το James Webb κατέγραψε τον εικονιζόμενο δακτύλιο που είναι το φως ενός πανάρχαιου γαλαξία και είναι ο πιο λεπτομερής δακτύλιος του είδους που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.Εχουν καταγραφεί στο παρελθόν εικόνες του JO418 αλλά αυτή είναι η πιο λεπτομερής και μπορεί να αποκαλύψει νέα στοιχεία για αυτόν αλλά πιθανώς και για το κοσμικό περιβάλλον που υπήρχε στην παιδική ηλικία του Σύμπαντος. https://naftemporiki.gr/story/1900611/to-James-webb-fotografise-ton-teleiotero-daktulio-tou-ainstain-sta-bathi-tou-sumpantos

Ξεκίνησε ο Ψυχρός Πόλεμος για τη Σελήνη. Στη φωτογραφία εικονίζεται μέρος του χάρτη που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA με τα σημεία που επέλεξε για προσελήνωση των επανδρωμένων της αποστολών. Με κόκκινο κύκλο σημειώνονται τα σημεία που διεκδικεί πλέον και η Κίνα. Λίγες ώρες πριν την δεύτερη απόπειρα της NASA να εκτοξεύσει την αποστολή Artemis I με προορισμό την Σελήνη μια δημοσίευση σε ένα κινεζικό επιστημονικό περιοδικό ίσως εγκαινιάζει αυτό που όλοι απεύχονται αλλά μοιάζει δυστυχώς αναπόφευκτο.Από την στιγμή που η NASA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος και οι συμμαχικές τους στο Διάστημα χώρες (π.χ Καναδάς) αποφάσισαν όχι μόνο να στείλουν ανθρώπους στη Σελήνη αλλά να δημιουργήσουν ένα μόνιμο διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο καθώς και μόνιμες εγκαταστάσεις στην επιφάνεια του ήταν δεδομένο ότι θα ακολουθούσαν τόσο η Ρωσία όσο και η νέα μεγάλη ανερχόμενη διαστημική δύναμη του πλανήτη η Κίνα. Μάλιστα Κίνα και Ρωσία ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι θα δημιουργήσουν από κοινού μια επανδρωμένη βάση στη Σελήνη.H εξερεύνηση της Σελήνης, η εκμετάλλευση του πλούσιου ορυκτού της πλούτου αλλά και η δημιουργία των υποδομών που θα την καταστήσουν ένα ενδιάμεσο σταθμό για επανδρωμένες αποστολές προς άλλους προορισμούς του ηλιακού μας συστήματος με πρώτο φυσικά τον Άρη είναι ορισμένοι από τους στόχους που έχουν θέσει οι διαστημικές υπηρεσίες.Δεδομένης της έντασης σε πολλά επίπεδα που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στον Λευκό Οίκο, το Κρεμλίνο και το Πεκίνο με αποκορύφωμα φυσικά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θεωρείται από πολλούς δεδομένο ότι η Σελήνη θα αποτελέσει το επόμενο πεδίο αντιπαράθεσης των τριών χωρών και όχι μόνο αφού ενδιαφέρον για αυτόνομη παρουσία στη Σελήνη έχουν αρχίσει να δείχνουν και άλλες μεγάλες χώρες και οικονομίες όπως η Ινδία.Για διαφόρους λόγους (τοπογραφίας, φωτεινότητας, πρόσβασης σε νερό) οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές της ανθρωπότητας στο φεγγάρι σχεδιάζεται να προσεδαφιστούν σε περιοχές πέριξ ή εντός του νότιου πόλου του. Πριν από λίγες μέρες η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα χάρτη με 13 σημεία στο νότιο πόλο της Σελήνης τα οποία έχει επιλέξει ως καταλληλότερα για την προσελήνωση των επανδρωμένων αποστολών της η πρώτη εκ των οποίων προγραμματίζεται για τα μέσα της δεκαετίας που διανύουμε.Στο άρθρο στο κινεζικό επιστημονικό περιοδικό ομάδα ειδικών της Κίνας ανάμεσα στους οποίους ο επικεφαλής της κινεζικής σεληνιακής αποστολής Chang'e-4 υποδεικνύουν δέκα σημεία της Σελήνης που θεωρούν κατάλληλα για προσελήνωση των κινεζικών επανδρωμένων αποστολών εκεί. Τρία από αυτά τα σημεία είναι ίδια με αυτά που έχει επιλέξει και η NASA και έτσι αυτές οι περιοχές κινδυνεύουν τώρα σύμφωνα με αναλυτές να αποτελέσουν αντικείμενο διεκδίκησης και αντιπαράθεσης ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ.Αν λοιπόν με το καλημέρα υπάρξει αντιπαράθεση για κάποια σημεία προσεδάφισης μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τι θα συμβεί όταν αρχίσουν να πατάνε το πόδι τους εκεί αστροναύτες όλων των χωρών και πολύ περισσότερο όταν δημιουργηθούν εκεί μόνιμες επανδρωμένες βάσεις. Ο ψυχρός πόλεμος θα μεταφερθεί στο κυριολεκτικά ψυχρό περιβάλλον του Διαστήματος... https://naftemporiki.gr/story/1900215/ksekinise-o-psuxros-polemos-gia-ti-selini

Στα... πιτς ο πύραυλος της αποστολής Artemis, άγνωστη η τύχη της αποστολής. NASA/Kim Shiflett Τρεις περίπου ώρες πριν την εκτόξευση της αποστολής Artemis I το βράδυ του Σαββάτου ένα νέο πρόβλημα που εμφανίστηκε αυτή τη φορά στην τροφοδοσία των καυσίμων του πυραύλου SLS και πιο συγκεκριμένα στο υγρό υδρογόνο οδήγησε στην δεύτερη ματαίωση της εκτόξευσης μετά από τα προβλήματα που εμφανίστηκαν στο σύστημα ψύξης του τρίτου κινητήρα του SLS την περασμένη Δευτέρα και οδήγησαν στην αναβολή της πρώτης απόπειρας εκτόξευσης.Η NASA ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί άλλη απόπειρα εκτόξευσης την προσεχή Τρίτη ημέρα που κλείνει το λεγόμενο «παράθυρο» εκτοξεύσεων για αυτή τη χρονική περίοδο. Το επόμενο παράθυρο για πιθανή εκτόξευση είναι από τις 16 Σεπτεμβρίου- 4 Οκτωβρίου και σε περίπτωση που ούτε τότε έχουν αποκατασταθεί τα προβλήματα στον πύραυλο το επόμενο παράθυρο είναι 17 Οκτωβρίου-31 Οκτωβρίου.Δεδομένου ότι στις δύο απόπειρες εκτόξευσης που έγιναν παρουσιάστηκαν διαφόρων ειδών προβλήματα στα σύστηματα του πυραύλου δεν υπάρχει αισιοδοξία ότι μπορεί η NASA να προλάβει το επόμενο παράθυρο σε δέκα μέρες και άρα στην καλύτερη περίπτωση πάμε για το επόμενο σε ένα μήνα αλλά δεδoμένης της κατάστασης τίποτε δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί. Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και σίγουρα η NASA έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα στο γόητρο της ενώ παράλληλα ισχυροποιούνται οι φωνές από διάφορες πλευρές πολιτικές και επιστημονικές ακόμη και από πρώην στελέχη της NASA οι οποίες εξέφραζαν τον έντονο προβληματισμό τους για την κατασκευή του SLS. https://naftemporiki.gr/story/1900383/sta-pits-o-puraulos-tis-apostolis-artemis-agnosti-i-tuxi-tis-apostolis

Artemis: Ματαιώθηκε λίγο πριν από την ώρα μηδέν η εκτόξευση στη Σελήνη Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες επιδιόρθωσης, άκρως εύφλεκτο υγρό υδρογόνο διέρρευσε κατά την προετοιμασία του γιγάντιου πυραύλου SLS. Επικίνδυνη διαρροή υδρογόνου που εμφανίστηκε ξανά και ξανά στη διαδικασία πλήρωσης με καύσιμα οδήγησε και πάλι σε αναβολή της εκτόξευσης του Artemis I, γενικής πρόβας για την επιστροφή της NASA στη Σελήνη.Νέα ευκαιρία εκτόξευσης προβλέπεται για τη Δευτέρα, παραμένει όμως αμφίβολο αν οι μηχανικοί της αποστολής θα προλάβουν να διορθώσουν τη διαρροή στο σύστημα που τροφοδοτεί τον πύραυλο με 3,7 εκατομμύρια λίτρα καυσίμου.Σε περίπτωση που η διαρροή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σύντομα, ο SLS θα πρέπει να επιστρέψει στο Κτήριο Συναρμολόγησης Οχήματος, κάτι που σχεδόν σίγουρα θα οδηγούσε σε αναβολή της εκτόξευσης μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου ή τον Οκτώβριο.Οι διαρροές καυσίμου είναι γενικά δύσκολο να ανιχνευθούν στις δοκιμές εδάφους καθώς τείνουν να εμφανίζονται μόνο όταν το σύστημα τροφοδοσίας πέσει στη θερμοκρασία του υγρού υδρογόνου στους -217 βαθμούς Κελσίου.Το πρόβλημα είχε πρωτοεμφανιστεί το καλοκαίρι στις δοκιμές πλήρωσης των δεξαμενών. Παρά τις εργασίες επιδιόρθωσης, διαρροές είχαν επανεμφανιστεί και στην πρώτη απόπειρα εκτόξευσης που αναβλήθηκε την Δευτέρα.Ο SLS, ο ισχυρότερος πύραυλος που έχει κατασκευαστεί ποτέ με ύψος 98 μέτρα, θα μετέφερε την κάψουλα Orion, στην οποία επιβαίνουν τρία ανδρείκελα σε μια πτήση γύρω από το φεγγάρι και πίσω, ένα ταξίδι 40 ημερών.Η ίδια πτήση προγραμματίζεται να επαναληφθεί με πλήρωμα το 2024, πριν την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης που θα ακολουθήσει το 2025 το νωρίτερο και θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την SpaceX του Έλον Μασκ. Το Orion θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για περίπου δύο εβδομάδες (NASA) Από το Apollo στο Artemis Το πρόγραμμα Artemis διαδέχεται το σεληνιακό πρόγραμμα Apollo που έστειλε τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι τις δεκαετίες του 1960 και 1970 (στην ελληνική μυθολογία η Άρτεμη ήταν αδελφή του Απόλλωνα).Αυτή τη φορά, το πρόγραμμα θα συνεχιστεί επ’ αόριστον με στόχο τη μόνιμη παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.Η πρώτη αποστολή του προγράμματος, κόστους 4,1 δισ. δολαρίων είναι σχεδιασμένη να δοκιμάσει τον πύραυλο SLS και την κάψουλα Orion στα όρια των δυνατοτήτων τους πριν από τις πρώτες πτήσεις με αστροναύτες, οι οποίες προγραμματίζεται να ξεκινήσουν το 2025 με μια επανάληψη του ίδιου σχεδίου πτήσης.Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ο SLS θα εκτοξεύσει ακόμα τέσσερις αστροναύτες, από τους οποίους οι δύο, στους οποίους θα περιλαμβάνεται τουλάχιστον μία γυναίκα, θα κατέβουν μέχρι την επιφάνεια της Σελήνης.Το ίδιο το Orion δεν έχει τη δυνατότητα προσσελήνωσης, γι’ αυτό και η NASA συνεργάζεται με την SpaceX του Έλον Μασκ. Ενώ κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, το Orion θα συνδεθεί με το σκάφος Starship της εταιρείας, στο οποίο θα μετεπιβιβαστούν οι δύο αστροναύτες. Το φουτουριστικό σκάφος του Μασκ θα τους μεταφέρει στην επιφάνεια και μετά πίσω στο Orion για την επιστροφή στη Γη.Μέχρι στιγμής, πάντως, το Starship παραμένει στο στάδιο ανάπτυξης και έχει πετάξει μόνο μέχρι το ύψος των 10 χιλιομέτρων.Στην πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση που σχεδιάζει η εταιρεία, πιθανώς στα τέλη του 2022 ή το 2023, το Starship θα πετάξει απλώς τον γύρω της Γης, πριν αποπειραθεί μια απόπειρα προσσελήνωσης χωρίς πλήρωμα.Και μια ακόμα τεχνική δυσκολία: μετά την εκτόξευσή του το Starship θα πρέπει να ανεφοδιαστεί με καύσιμα πριν αναχωρήσει για το φεγγάρι. VIDEOFROMSPACE Scrub! Artemis 1 moon rocket launch attempt unsuccessful after hydrogen leak https://www.tanea.gr/2022/09/03/science-technology/artemis-mataiothike-ligo-prin-apo-tin-ora-miden-i-ektokseysi-sti-selini/

Πολύχρωμο «μελίσσι» άστρων στην καρδιά του γαλαξία μας. ESA/Hubble & NASA, R. Cohen To εντυπωσιακό σφαιρωτό σμήνος NGC 6558 που κατέγραψε το Hubble. Ενα ακόμη εντυπωσιακό σφαιρωτό σμήνος στο κέντρο του γαλαξία μας εντόπισε και κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του.Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Η πυκνότητα της ύλης και η έντονη κοσμική δραστηριότητα στο κέντρο του γαλαξία μας εμποδίζει τις παρατηρήσεις ακόμη και των διαστημικών τηλεσκοπίων. Όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετά την τελευταία αναβάθμιση διαθέτει εξοπλισμό που του επιτρέπει να εισβάλει στην καρδιά του γαλαξία μας και να εντοπίζει σφαιρωτά σμήνη.Το Hubble εντόπισε το σφαιρωτό σμήνος NGC 6558 και κατέγραψε μια εκπληκτική εικόνα του που αποκαλύπτει τον πολύχρωμο κόσμο του σμήνους. Οι χρωματικές αποχρώσεις των άστρων συνδέονται με την θερμοκρασία της επιφάνειας τους και η θερμοκρασία με την σειρά της αποκαλύπτει στοιχεία για την ηλικία ενός άστρου. ESA/HUBBLE & NASA, R. COHEN «Τα σφαιρωτά σμήνη είναι πολύ ενδιαφέροντα εργαστήρια της φύσης όπου οι αστρονόμοι μπορούν να τεστάρουν τις θεωρίες τους. Επειδή τα άστρα στα σφαιρωτά σμήνη γεννιούνται την ίδια χρονική περίοδο από παρόμοια υλικά παρέχουν μοναδικές πληροφορίες για το πώς διαφορετικά άστρα εξελίσονται σε ένα κοινό περιβάλλον κάτω από παρόμοιες συνθήκες» αναφέρει η επιστημονική ομάδα του Hubble. https://naftemporiki.gr/story/1900547/poluxromo-melissi-astron-stin-kardia-tou-galaksia-mas

NASA: Υπερηχητικός αστεροειδής αναμένεται να προσπεράσει τη Γη Ταξιδεύει στο διάστημα με σχεδόν 27 φορές την ταχύτητα του ήχου Ένας μικρός υπερηχητικός αστεροειδής που πετά με ταχύτητα 10 φορές μεγαλύτερη από μια σφαίρα πρόκειται να προσπεράσει τη Γη την Τρίτη, σύμφωνα με τον ιχνηλάτη αστεροειδών της NASA.Ο εν λόγω αστεροειδής έχει ονομαστεί 2022 QC7, σύμφωνα με το Κέντρο Μελετών Αντικειμένων κοντά στη Γη (CNEOS) της NASA, και είναι σχετικά μικρός.Ο αστεροειδής 2022 QC7 έχει πλάτος που κυμαίνεται από μόλις 16 μέτρα έως 36 μέτρα, σύμφωνα με τη NASA. Τα 36 μέτρα είναι περίπου το ήμισυ του ανοίγματος των φτερών ενός αεροπλάνου Boeing 767.Αλλά ο αστεροειδής 2022 QC7 έρχεται γρήγορα προς την κατεύθυνση της Γης με ταχύτητα περίπου 9,10 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο ή 32.760 χιλιομέτρων την ώρα. Για να το θέσουμε αυτό στην προοπτική, είναι περίπου 10 φορές πιο γρήγορο από μια μέση σφαίρα τουφεκιού του ΝΑΤΟ 5,56 x 45 χιλιοστών και ισοδυναμεί με σχεδόν 27 φορές την ταχύτητα του ήχου.Η NASA έχει καταστήσει σαφές ότι ο αστεροειδής 2022 QC7 δεν έχει ουσιαστικά καμία πιθανότητα να χτυπήσει τη Γη και πρόκειται να περάσει σε απόσταση πάνω από 4,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σε μια μέση απόσταση 384.000 χιλιομέτρων, αυτό είναι πολύ πιο μακριά – αν και όχι πολύ μακριά σε κοσμική κλίμακα.Ωστόσο, ακόμα κι αν ο αστεροειδής 2022 QC7 κατάφερε να χτυπήσει τη Γη, δεν θα… κατάφερνε και πολλά, λόγω του μικρού μεγέθους του. https://www.kathimerini.gr/world/562027738/nasa-yperichitikos-asteroeidis-anamenetai-na-prosperasei-ti-gi/

Η Περιπλανώμενη Γη. Στο διήγημα «Η περιπλανώμενη Γη» του κινέζου συγγραφέα Liu Cixin (που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο κινεζικό περιοδικό επιστημονικής φαντασίας Science Fiction World τον Ιούλιο του 2000), οι ηγέτες του πλανήτη συμφωνούν να ωθήσουν τη Γη έξω από το ηλιακό σύστημα για να γλιτώσουν από μια επικείμενη ηλιακή έκλαμψη που αναμένεται να καταστρέψει τον πλανήτη μας. Στο βιβλίο αυτό βασίζεται και το σενάριο της ομώνυμης ταινίας: Αν και πρόκειται για ιστορία επιστημονικής φαντασίας, υπάρχει περίπτωση η Γη να φύγει από το ηλιακό μας σύστημα; «Είναι πολύ απίθανο», δήλωσε στο Live Science ο Ματέο Τσεριότι, μηχανικός αεροδιαστημικής και λέκτορας μηχανικής διαστημικών συστημάτων στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.Ωστόσο, όπως εξήγησε, «απίθανο» δεν σημαίνει και «αδύνατο» και πρότεινε έναν τρόπο που θα μπορούσε θεωρητικά να γίνει.«Η Γη θα μπορούσε να απομακρυνθεί από την τροχιά της, εάν ένα τεράστιο διαστρικό αντικείμενο πετούσε στο διαστρικό χώρο, έμπαινε στο ηλιακό σύστημα και περνούσε κοντά από τον πλανήτη μας», εξήγησε.«Σε αυτή τη στενή συνάντηση, γνωστή ως ‘flyby’, η Γη και το αντικείμενο θα αντάλλαζαν ενέργεια και δυναμική και η τροχιά της Γης θα διαταρασσόταν. Αν το αντικείμενο ήταν ογκώδες, κινείτο γρήγορα και ήταν αρκετά κοντά, θα μπορούσε να ωθήσει τη Γη σε μια τροχιά εκτός του ηλιακού συστήματος», εξήγησε.Ο Τίμοθι Ντέιβις, ανώτερος λέκτορας Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμφώνησε ότι η Γη θα μπορούσε θεωρητικά να εκτοπιστεί από το ηλιακό σύστημα.«Οι πλανήτες, όπως υπάρχουν αυτή τη στιγμή, βρίσκονται σε σταθερές τροχιές γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, αν ο Ήλιος είχε μια στενή συνάντηση με ένα άλλο αστέρι, τότε οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις αυτών των σωμάτων θα μπορούσαν να διαταράξουν αυτές τις τροχιές και ενδεχομένως να ωθήσουν τη Γη έξω από το ηλιακό σύστημα», δήλωσε ο Ντέιβις στο Live Science.Ωστόσο, ο επιστήμονας σημείωσε ότι, ενώ αυτό το σενάριο είναι εφικτό, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συμβεί – τουλάχιστον, στο άμεσο μέλλον.«Τέτοιες αστρικές συναντήσεις είναι αρκετά σπάνιες», είπε. «Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι το άστρο Gliese 710 αναμένεται να πλησιάσει αρκετά κοντά, από αστρονομική άποψη, στον Ήλιο σε περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια – αλλά είναι απίθανο ότι θα διαταράξει τους πλανήτες».Αν και είναι απίθανο ότι εξωτερικές δυνάμεις θα αναγκάσουν τη Γη να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα σύντομα, θα μπορούσε η ανθρωπότητα να κατασκευάσει μηχανήματα ικανά να μετατοπίσουν τον πλανήτη σε τέτοιο βαθμό ώστε να βγει εκτός τροχιάς;«Η ενέργεια που απαιτείται για την απομάκρυνση της Γης από την τροχιά της και την εκτόξευσή της από το ηλιακό σύστημα ισοδυναμεί με την ταυτόχρονη έκρηξη εξάκις εκατομμύρια πυρηνικές βόμβες μεγατόνων – κάτι που φαίνεται απίθανο να συμβεί», δήλωσε ο Ντέιβις.Αν και ένα τέτοιο γεγονός δεν είναι καθόλου πιθανό, τι θα συνέβαινε αν η Γη έφευγε από το ηλιακό σύστημα; Τι επιπτώσεις θα είχε αν ο πλανήτης μας κατέληγε να εκτοξευθεί μόνιμα στα βάθη του σύμπαντος;«Η Γη θα περιπλανιόταν στο διαστρικό διάστημα μέχρι να αιχμαλωτιστεί ή να καταβροχθιστεί από ένα άλλο άστρο ή μια μαύρη τρύπα», δήλωσε ο Τσεριότι, προσθέτοντας ότι αν η Γη έφευγε από το ηλιακό σύστημα, αυτό θα είχε πιθανότατα ως αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό μεγάλου μέρους -αν όχι όλης- της ζωής του πλανήτη.«Είναι απίθανο να παραμείνει η ατμόσφαιρα. Το παγκόσμιο κλίμα της Γης είναι πολύ ευαίσθητο λόγω της λεπτής ισορροπίας της ακτινοβολίας που εισέρχεται από τον ήλιο και της ενέργειας που διαχέεται στο βαθύ διάστημα. Αν αυτό μεταβαλλόταν, οι θερμοκρασίες θα άλλαζαν αμέσως και δραματικά», εξήγησε ο Τσεριότι.Ο Ντέιβις συμφώνησε ότι η ζωή στη Γη δεν θα επιβίωνε από την απομάκρυνση του πλανήτη μας από το ηλιακό σύστημα.«Αν η Γη έφευγε από το ηλιακό σύστημα, είναι πολύ πιθανό ότι η συντριπτική πλειονότητα της ζωής όπως την ξέρουμε θα εξαφανιζόταν. Σχεδόν όλη η ενέργεια που χρησιμοποιούν οι ζωντανοί οργανισμοί της Γης προέρχεται από τον Ήλιο, είτε άμεσα (π.χ. τα φυτά που φωτοσυνθέτουν), είτε έμμεσα (π.χ. τα φυτοφάγα ζώα που τρώνε τα φυτά και τα σαρκοφάγα ζώα που τρώνε τα φυτοφάγα). Σε αυτό το σενάριο, όσο περισσότερο απομακρυνόταν η Γη από τον Ήλιο, τόσο χαμηλότερη θα ήταν η θερμοκρασία της. Στο τέλος θα πάγωνε εντελώς. Η μόνη φυσική πηγή θερμότητας που θα απέμενε θα ήταν η διάσπαση των ραδιενεργών στοιχείων στο φλοιό της Γης που έχουν απομείνει από το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος», σημείωσε ο Ντέιβις.Ο επιστήμονας εξήγησε ότι κάποια ζωή μπορεί να παραμείνει, αλλά τελικά θα ήταν καταδικασμένη.«Κάποια ακραιόφιλα (ζώα/φυτά που μπορούν να ζήσουν σε ακραία περιβάλλοντα) θα μπορούσαν να ζήσουν από αυτή την ενέργεια, αλλά η σύνθετη ζωή θα εξαφανιζόταν πιθανότατα εντελώς. Αυτή η ραδιενεργή θερμότητα θα επέτρεπε στη Γη να διατηρήσει μόνο μια θερμοκρασία γύρω στους μείον 230 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτές τις θερμοκρασίες το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας θα πάγωνε επίσης, μετατρέποντας τη Γη σε έναν νεκρό, παγωμένο κόσμο», δήλωσε ο Ντέιβις.Κοιτάζοντας μακριά στο μέλλον, ο Τσεριότι πρόσθεσε ότι το ηλιακό μας σύστημα θα διαταραχθεί τόσο πολύ που η Γη είτε θα εκτοπιστεί από αυτό, είτε θα καταστραφεί εντελώς.«Προβλέπουμε ότι ο γαλαξίας μας βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με την Ανδρομέδα -τον πλησιέστερο γειτονικό μας γαλαξία- σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Μια τέτοια σύγκρουση είναι πιθανό να διαταράξει το ηλιακό σύστημα» δήλωσε.«Προβλέπεται επίσης ότι στα επόμενα 5 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου, ο Ήλιος θα μεγαλώσει και θα καταπιεί τη Γη», πρόσθεσε.Έτσι, ενώ η Γη θα εγκαταλείψει τελικά το ηλιακό σύστημα, δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούμε για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα. https://physicsgg.me/2022/09/04/η-περιπλανώμενη-γη/

Το τραγούδι μιας Μαύρης Τρύπας. Πρόσφατα η NASA, ο Εθνικός Οργανισμός Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ, έδωσε στη δημοσιότητα ένα «αρχείο ήχου», δηλαδή ένα αρχείο ψηφιακών ηχητικών δεδομένων για απλά υπολογιστικά συστήματα, χάρη στο οποίο μπορούμε, πρώτη φορά, να ακούσουμε τους ήχους που υποτίθεται ότι παράγει η μαύρη τρύπα που έχει εντοπιστεί (από καιρό) στο κέντρο του σμήνους γαλαξιών του Περσέα, σε απόσταση πάνω από 240 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη (ακούστε εδώ την ‘μελωδία’ των μαύρων τρυπών) Πόσο «μαύρες» είναι τελικά οι μαύρες τρύπες; Οι μαύρες τρύπες αποτελούν, αναμφίβολα, ένα από τα πιο εξωτικά και αινιγματικά αντικείμενα του Σύμπαντος. Ο όρος «μαύρη τρύπα» εισάγεται το 1967 από τον κορυφαίο Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Γουίλερ για να περιγράψει όχι μια τρύπα με την κυριολεκτική έννοια, αλλά τα γιγάντια και απρόσμενα «κενά» που προκύπτουν από τις τοπικές παραμορφώσεις του διαστημικού χωροχρόνου, όπως ακριβώς προέβλεπε η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Πράγματι, αυτές οι ασυνήθιστα «εσωστρεφείς» δομές δημιουργούνται όταν ένα πολύ μεγάλο άστρο, τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από τον δικό μας Ήλιο, εξαντλεί τα υλικά-ενεργειακά του αποθέματα, τα οποία τροφοδοτούν τις πυρηνικές αντιδράσεις που το συντηρούν, και έτσι καταρρέει με μία μεγάλη έκρηξη. Η μαύρη τρύπα εμφανίζεται, δηλαδή, στο σημείο του Διαστήματος όπου κάποτε υπήρχε μόνο ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, που στην τελική φάση της εξέλιξής του χάνει οριστικά τη μάχη ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει και να συμπυκνωθούν τα υλικά του σε ένα σημείο του χωροχρόνου.Η πλήρης κατάρρευση ενός μεγάλου άστρου στον εαυτό του καμπυλώνει τοπικά τον χωρόχρονο και οδηγεί στη δημιουργία μιας «μαύρης τρύπας». Τα άστρα αυτά ονομάζονται από τους αστροφυσικούς «σουπερνόβα» –ελληνιστί, υπερκαινοφανείς αστέρες– και το εκρηκτικό τέλος τους είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αστρονομικά φαινόμενα του Σύμπαντος.Πρόκειται για ένα απολύτως φυσικό αστρονομικό φαινόμενο, που όχι μόνο προβλέπεται αλλά και ως έναν βαθμό εξηγείται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας που είχε διατυπώσει ο Αϊνστάιν ήδη από το 1915. Και όπως έδειξαν οι μετέπειτα αστρονομικές παρατηρήσεις, κάθε μαύρη τρύπα είναι τόσο πυκνή και παραμορφώνει τόσο πολύ το σημείο του χωροχρόνου όπου βρίσκεται, ώστε ακόμη και το φως δεν μπορεί να διαφύγει από το βαρυτικό της πεδίο: έχει γίνει πλέον αόρατη, και γι’ αυτό ονομάζεται «μαύρη». Οι μαύρες τρύπες μπορούν να γίνουν «ορατές» μόνον έμμεσα: τα σύγχρονα και πολύ ισχυρά ραδιοτηλεσκόπια εντοπίζουν τη θέση τους βασιζόμενα αποκλειστικά στις επιδράσεις που ασκούν οι μαύρες τρύπες στα γειτονικά τους ουράνια σώματα. Χάρη σε αυτά τα φαινόμενα «αστρικού κανιβαλισμού» μάθαμε ότι μαύρες τρύπες υπάρχουν παντού στο διάστημα, κυρίως στο κέντρο των γαλαξιών. Για παράδειγμα, στο κέντρο του γαλαξία μας έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον δύο μαύρες τρύπες. Κάτι που διαπιστώθηκε με έμμεσο τρόπο, παρατηρώντας την αδικαιολόγητα επιταχυνόμενη κίνηση των αστέρων γύρω από αυτές, καθώς και τις ασυνήθιστες ριπές ενέργειας ή ακτινοβολίας που εκπέμπονται όταν κάποια ογκώδη ουράνια σώματα πέφτουν μέσα τους. Οι διάφορες παρατηρήσεις σχετικά με τη θέση, τη φύση και τη δυναμική των μαύρων τρυπών άρχισαν να συστηματοποιούνται θεωρητικά κατά τη δεκαετία του 1970, συμβάλλοντας στην αναθεώρηση κάποιων δογματικών απόψεων της Αστροφυσικής. Καθοριστικό για αυτήν την επιστημονική ανανέωση ήταν το έργο του Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος μελέτησε όσο κανένας άλλος τη δυναμική αυτών των φαινομένων. Οι πρωτοποριακές έρευνές του τον οδήγησαν τελικά στο να απορρίψει την καθιερωμένη στατική εικόνα των μαύρων τρυπών, ενώ κατόπιν απέκλεισε και την πιθανότητα να διαθέτουν αυτές οι δομές έναν αυστηρά προκαθορισμένο (εξαρχής) «ορίζοντα γεγονότων», που όπως υπέθεταν τότε τις περιβάλλει και εμποδίζει το φως να διαφεύγει από αυτές.Έτσι, το 2015, σε μια σημαντική ομιλία του στη Σουηδία, ο Χόκινγκ θα δηλώσει: «Οι μαύρες τρύπες δεν είναι και τόσο μαύρες όσο τις περιγράφουν. Δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που θεωρούσαμε κάποτε ότι είναι. Τα πράγματα μπορούν να βγαίνουν από μία μαύρη τρύπα και, δυνητικά, να καταλήγουν σε ένα διαφορετικό σημείο του Σύμπαντος». Μια σαφής ένδειξη αυτού του γεγονότος είναι ότι οι αστροφυσικοί μπορούν να αναγνωρίζουν, να φωτογραφίζουν και, πιο πρόσφατα, να «ακούν» τις αλληλεπιδράσεις μιας μαύρης τρύπας με τα ουράνια σώματα που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον της. Όταν οι μαύρες τρύπες σπάνε τη… σιωπή τους Πριν από έναν χρόνο, χάρη στα δεδομένα που συνέλεξαν μέσω των διαστημικών τηλεσκοπίων, όπως αυτά του διεθνούς δικτύου Event Horizon Telescope, οι αστροφυσικοί απέκτησαν μια σαφέστερη εικόνα τόσο για την ακριβή θέση στο διάστημα όσο και για το γενικό περίγραμμα ορισμένων μαύρων τρυπών. Όμως αυτές οι εντυπωσιακές οπτικές εικόνες, προϊόν πολυετών παρατηρήσεων και επεξεργασίας από περίπλοκα υπολογιστικά προγράμματα, είναι ακουστικά «βουβές»: δεν μας αποκαλύπτουν τίποτα για τους ήχους που ενδεχομένως παράγονται από τις κινήσεις αυτών των μαύρων γιγάντων και τις αλληλεπιδράσεις τους με άλλα ουράνια σώματα του γαλαξία!Μήπως, τελικά, αυτά τα εντυπωσιακά διαστημικά φαινόμενα δεν μπορούν να παράγουν ήχους αντιληπτούς από τον άνθρωπο; Τότε, όμως, πώς προέκυψαν οι διάφορες ηχητικές καταγραφές (που υπάρχουν στο Διαδίκτυο) για τις εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων, για τα βαρυτικά κύματα ή, ακόμη, για τους «ήχους» που εκπέμπονται από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος;Συνήθως, δεν υπογραμμίζεται επαρκώς το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι εντυπωσιακοί αλλά και απρόσμενα οικείοι ήχοι από το διάστημα δεν είναι «πραγματικοί», αλλά ένας τρόπος να αναπαριστούμε ακουστικά, δηλαδή να μεταφράζουμε τα ανιχνεύσιμα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και τα βαρυτικά κύματα από το διάστημα σε ηχητικά κύματα, που μόνον «κατόπιν εορτής» είναι αντιληπτά από το ακουστικό μας σύστημα.Πράγματι, τα ηχητικά κύματα εκτός της Γης, που φτάνουν δηλαδή από το διάστημα, προκύπτουν από την εφαρμογή της «ηχοποίησης» (sonification): μία σχετικά νέα τεχνολογική μέθοδος ηχητικής αναπαράστασης όλων των διαθέσιμων πληροφοριών και των φυσικών παραμέτρων για μια σειρά από διαστημικά φαινόμενα που δεν είναι καθόλου εύκολο να οπτικοποιηθούν. Καταφεύγουμε στις τεχνικές ηχοποίησης για να πετύχουμε τη μετατροπή σε ακουστικές πληροφορίες των πολυάριθμων πληροφοριών που συλλέγονται από τα ραδιοτηλεσκόπια πάνω στη Γη ή από παρατηρητήρια στο διάστημα.Έτσι, το σύντομο ηχητικό απόσπασμα που δημιούργησαν οι επιστήμονες της NASA και δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από μερικές ημέρες, βασίστηκε σε πραγματικές πληροφορίες που συλλέχθηκαν από τις αστρονομικές παρατηρήσεις της μακρινής μαύρης τρύπας, που βρίσκεται στο κέντρο του σμήνους γαλαξιών του Περσέα και επιπλέον έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να ακούγεται από το ανθρώπινο αυτί.Συνήθως δεν τονίζεται επαρκώς το γεγονός ότι οι τόσο εντυπωσιακοί αλλά και απρόσμενα οικείοι «ήχοι» από το διάστημα δεν είναι πραγματικοί, αλλά ένας τρόπος για να αναπαρα­στήσουμε ακουστικά, δηλαδή να «μεταφρά­σουμε», σε ηχητικά κύματα, τα ηλεκτρο­μαγνητικά ή τα βαρυτικά κύματα, που προέρχονται από το διάστημα. Εκτός, όμως, από τη γνωστική αξία αυτών των «ηχοποιήσεων» για την Αστροφυσική και την Κοσμολογία, τα τελευταία χρόνια αυτές οι τεχνικές γνωρίζουν και ενδιαφέρουσες αισθητικές εφαρμογές σε διάφορα καλλιτεχνικά πεδία, όπως π.χ. των ψηφιακών τεχνών και της τέχνης του ήχουΣε σχέση με τις προηγούμενες ηχοποιήσεις άλλων διαστημικών αντικειμένων, αυτή η τελευταία έχει την ιδιαιτερότητα ότι βασίζεται, εν μέρει, σε κάποια πραγματικά ακουστικά κύματα. Ωστόσο, ακόμη κι αν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε μέχρι το κέντρο του σμήνους του Περσέα, όπου βρίσκεται η μαύρη τρύπα, δεν θα ακούγαμε ποτέ το σκοτεινό της τραγούδι, επειδή η πραγματική συχνότητά του είναι υπερβολικά χαμηλή για να γίνει αντιληπτή από το ανθρώπινο ακουστικό σύστημα.Συνεπώς, για να κάνουν τον ήχο της μαύρης τρύπας ακουστικά ανιχνεύσιμο, οι επιστήμονες όφειλαν να αυξήσουν τρισεκατομμύρια φορές τη συχνότητά του. Και αυτό ακριβώς έκαναν. Με όρους της οικείας μουσικής κλίμακας, ενώ τα ηχητικά κύματα που εξέπεμπε η μαύρη τρύπα υπολόγισαν ότι είναι 57 οκτάβες κάτω από το Ντο, ανέβασαν, μέσω της ηχοποίησης, τη συχνότητά τους κατά 58 οκτάβες πάνω από την πραγματική τους συχνότητα. Μόνο χάρη σε αυτές τις ανθρώπινες παρεμβάσεις μπορούμε όλοι να ακούσουμε τους ήχους που υποτίθεται ότι εκπέμπει η μαύρη τρύπα. Για να ακούσετε τη συγκεκριμένη ηχοποίηση της NASA: New NASA Black Hole Sonifications with a Remix | NASA https://www.nasa.gov/mission_pages/chandra/news/new-nasa-black-hole-sonifications-with-a-remix.html Μπορείτε επίσης να ακούσετε τις προηγούμενες ηχοποιήσεις της NASA στον διαδικτυακό τόπο «A Universe of Sound» https://chandra.si.edu/sound/ https://chandra.si.edu/sound/ https://physicsgg.me/2022/09/05/το-τραγούδι-μιας-μαύρης-τρύπας/

Frank Drake (1930-2022) Η εξίσωση Drake δημιουργήθηκε από τον αστρονόμο και πρωτοπόρο στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης Frank Drake και χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας ή και σε ολόκληρο το σύμπαν Πέθανε σε ηλικία 92 ετών, στο σπίτι του στην Καλιφόρνια, ο επιφανής ραδιοαστρονόμος Φρανκ Ντρέικ, διάσημος σε όλο τον κόσμο για την πρωτοπόρα έρευνα του πάνω στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης.Ο Φρανκ Ντρέικ, ήταν ο… πατέρας της διάσημης ομώνυμης «Εξίσωσης Ντρέικ» (Drake Equation) που υπολογίζει τον πιθανό αριθμό εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας με βάση μια σειρά από παραμέτρους. Επρόκειτο για ένα θέμα ταμπού που φόβιζε τους αστρονόμους και συνεχίζει ακόμη να κρατά πολλούς σε απόσταση από τη σχετική έρευνα μέχρι σήμερα. Χάρη στην τόλμη του, ο Ντρέικ ενέπνευσε λίγους αλλά αποφασισμένους επιστήμονες να ασχοληθούν πιο σοβαρά με το ζήτημα.Σήμερα πια, χάρη στην ανακάλυψη χιλιάδων εξωπλανητών, η σημαντική ιστορική συνεισφορά του γίνεται καλύτερα αντιληπτή. Σε ένα σύμπαν που έχει ηλικία περίπου 13,8 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι καθόλου απίθανο να έχουν υπάρξει πολιτισμοί σε άλλους κόσμους.Ο Ντρέικ υπήρξε καθηγητής αστρονομίας και αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ, καθώς επίσης επί 19 χρόνια πρόεδρος του Ινστιτούτου Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI). Το 1961, όσο εργαζόταν στο ραδιοτηλεσκόπιο National Radio Astronomy Observatory (NRAO) στη Δυτική Βιρτζίνια και ενώ είχε από το 1960 ξεκινήσει την πρώτη οργανωμένη έρευνα ραδιοσημάτων από «έξυπνες» εξωγήινες πηγές (Project Ozma), παρουσίασε τη διάσημη πια εξίσωση του που έκτοτε αποτέλεσε πλαίσιο αναφοράς για τις μελέτες αναφορά με την πιθανότητα να βρεθούν εξωγήινοι.Πέρα από την εξίσωση, η οποία ήταν ένα θεωρητικό κατασκεύασμα (που πήγε κόντρα στις προκαταλήψεις των συναδέλφων του, πολλοί από τους οποίους μέχρι σήμερα απαξιώνουν την έρευνα για τους εξωγήινους), σε όλη την καριέρα του εργάσθηκε για να τελειοποιήσει τις τεχνικές μεθόδους ανίχνευσης ραδιοσημάτων από εξωγήινη νοημοσύνη. Επίσης συμμετείχε στην ανακάλυψη των ζωνών ακτινοβολίας του Δία και έπαιξε σημαντικό ρόλο στις παρατηρήσεις που οδήγησαν στην κατανόηση των αστέρων νετρονίων (πάλσαρ). Το πρώτο διαστρικό μήνυμα Ο Ντρέικ δημιούργησε το 1974 το πρώτο διαστρικό μήνυμα που μεταδόθηκε σκόπιμα στο διάστημα από τη Γη, γνωστό ως «μήνυμα Αρεσίμπο» από το όνομα του ομώνυμου ραδιοτηλεσκοπίου. Το ραδιοτηλεσκόπιο Arecibo δεν υπάρχει πια Επίσης πήρε μέρος, μαζί με τον αστρονόμο Καρλ Σέιγκαν και άλλους, στον σχεδιασμό των μηνυμάτων στις πλάκες που τοποθετήθηκαν στις διαστημοσυσκευές Pioneer 10 και 11, H χρυσή πλάκα που μεταφέρουν τα διαστημικά σκάφη pioneer 10 και 11 καθώς επίσης του αντίστοιχου χρυσού δίσκου στα σκάφη Voyager 1 και 2, με μηνύματα προοριζόμενα να δουν εξωγήινοι (το κατά πόσο θα τα καταλάβουν είναι άλλο θέμα…). H εξωτερική θήκη του χρυσού δίσκου των Voyager Έψαχνε μέχρι το τέλος Ο Ντρέικ είχε γεννηθεί στο Σικάγο το 1930, είχε σπουδάσει φυσική στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης και είχε πάρει το διδακτορικό του στην αστρονομία από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Μετά τη θητεία του στο ραδιοτηλεσκόπιο NRAO και αφού διεύθυνε το τηλεσκόπιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο (1966-68), εργάστηκε στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), προτού γίνει καθηγητής αστρονομίας στο Κορνέλ (1976) και μετά στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ (1984-1996).Μετά τη συνταξιοδότηση του συνέχισε άοκνα τη μελέτη του πάνω στην ανίχνευση εξωγήινης ζωής, μέσω σχεδιασμού νέου τύπου ραδιοτηλεσκοπίων. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. https://physicsgg.me/2022/09/03/frank-drake-1930-2022/

Ο μονόκερος με ακτίνες Χ πιο φωτεινός το καλοκαίρι Την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022, η ομάδα του τηλεσκοπίου ART-XC με το όνομα M.N. Ο Pavlinsky, ο οποίος εργάζεται ως μέρος του ρωσικού διαστημικού παρατηρητηρίου Spektr-RG, 1,5 εκατομμύριο χιλιόμετρα από τη Γη, είπε ότι ένας σύντροφος, το μεταβλητό αστέρι V520 Unicorn, ανακαλύφθηκε γύρω από ένα φωτεινό πάλσαρ ακτίνων Χ. Ρωσικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ART-XC με το όνομα M.N. Ο Pavlinsky συνεχίζει τη σε βάθος ανασκόπηση του Γαλαξία μας του Γαλαξία μας. Τα επίγεια οπτικά τηλεσκόπια ως μέρος του προγράμματος υποστήριξης του παρατηρητηρίου Spektr-RG βοηθούν στον προσδιορισμό της φύσης τους. Η κοινή τους εργασία βοηθά τους ερευνητές να βρουν νέα ενδιαφέροντα αντικείμενα. Νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, η οθόνη MAXI X-ray all-sky της Ιαπωνίας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εντόπισε ένα νέο φωτεινό μεταβατικό ακτίνων Χ, το MAXI J0655-013. Σύντομα αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πάλσαρ ακτίνων Χ, ένα αστέρι νετρονίων που περιστρέφεται με περίοδο λίγο πάνω από χίλια δευτερόλεπτα. Αποδείχθηκε ενδιαφέρον ότι στην περιοχή εντοπισμού αυτού του αντικειμένου υπάρχει μια αδύναμη πηγή SRGA J065513.5-012846, που ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο ART-XC με το όνομα M.N. Pavlinsky κατά τη διάρκεια της έρευνας ολόκληρου του ουρανού. Λόγω της όχι πολύ καλής θέσης του στον ουρανό (εκείνη την εποχή αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ κοντά στον Ήλιο), μέχρι πρόσφατα δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί ακριβώς σε ποιο οπτικό αστέρι αντιστοιχεί η νέα πηγή ακτίνων Χ. Τέλος, έγιναν παρόμοιες παρατηρήσεις και αποδείχτηκε ότι, πρώτον, οι πηγές MAXI και ART-XC αποδείχθηκαν το ίδιο αντικείμενο, το οποίο απλά λαμπρύνθηκε χίλιες φορές και, δεύτερον, το μεταβλητό αστέρι V520 Unicorn, το οποίο αποδείχθηκε ότι να είναι ένας οπτικός σύντροφος του νέου πάλσαρ έχει ήδη παρατηρηθεί από το τηλεσκόπιο 1,6 μέτρων του Παρατηρητηρίου Sayan ως μέρος του προγράμματος οπτικής υποστήριξης Spektra-RG το 2021. «Το οπτικό φάσμα που αποκτήσαμε χρησιμοποιώντας το φασματόμετρο ADAM έδειξε ξεκάθαρα ότι το V520 Monoceros είναι ένα τυπικό σύστημα Be στο οποίο η ύλη συσσωρεύεται από έναν μπλε γίγαντα σε ένα συμπαγές αντικείμενο (ένα αστέρι νετρονίων). Θα είναι τώρα ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τα οπτικά φάσματα που λαμβάνονται πριν και μετά το φλας. Στα τέλη του φθινοπώρου, μόλις καταστεί δυνατή η παρατήρηση του αντικειμένου στα ρωσικά τηλεσκόπια, σίγουρα θα το κάνουμε» λεει ο Igor Zaznobin, κατώτερος ερευνητής στο Τμήμα Αστροφυσικής Υψηλής Ενέργειας του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ο οποίος διεξήγαγε παρατηρήσεις με οπτικό τηλεσκόπιο. Το διαστημόπλοιο Spektr-RG, που αναπτύχθηκε στην Επιστημονική και Παραγωγική Ένωση που ονομάστηκε από την S.A. Το Lavochkin (μέρος της Roscosmos State Corporation), εκτοξεύτηκε στις 13 Ιουλίου 2019 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. Δημιουργήθηκε με τη συμμετοχή της Γερμανίας στο πλαίσιο του Ομοσπονδιακού Διαστημικού Προγράμματος της Ρωσίας με εντολή της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το αστεροσκοπείο είναι εξοπλισμένο με δύο μοναδικά τηλεσκόπια καθρέφτη ακτίνων Χ: το ART-XC που πήρε το όνομά του από τον M.N. Pavlinsky (IKI RAS, Ρωσία) και eROSITA (MPE, Γερμανία), που λειτουργούν με βάση την αρχή της οπτικής ακτίνων Χ λοξής πρόσπτωσης. Τα τηλεσκόπια είναι εγκατεστημένα στη διαστημική πλατφόρμα Navigator (NPO Lavochkina, Ρωσία), προσαρμοσμένα στις εργασίες του έργου. Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι να χαρτογραφήσει ολόκληρο τον ουρανό στο μαλακό (0,3–8 keV) και το σκληρό (4–20 keV) εύρος του φάσματος των ακτίνων Χ με πρωτοφανή ευαισθησία. Επιστημονικός διευθυντής του παρατηρητηρίου ακτίνων Χ τροχιακής Spektr-RG είναι ο ακαδημαϊκός Rashid Sunyaev. Σύμφωνα με τα υλικά του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. https://www.roscosmos.ru/38176/

Διεθνής Διαστημικός Σταθμός: Το τροχιακό εργαστήριο είναι «επικίνδυνο», λέει η Ρωσία. Οι Δυτικές κυρώσεις στη ρωσική διαστημική βιομηχανία δεν αφήνουν περιθώριο για παράταση της συνεργασίας με τη NASA. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) είναι επικίνδυνα γερασμένος και απειλεί την ασφάλεια των πληρωμάτων, δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, καθώς η Μόσχα ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το τροχιακό συγκρότημα και να κατασκευάσει δικό της σταθμό.«Από τεχνική άποψη ο ISS έχει ξεπεράσει τη διάρκεια της εγγύησης. Είναι μια επικίνδυνη κατάσταση» δήλωσε ο επικεφαλής της Roscosmos Γιούρι Μπόρισοφ σύμφωνα με το Reuters. «Έχει αρχίσει μια χιονοστιβάδα βλαβών του εξοπλισμού, αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές» είπε.Ο ISS, σε τροχιά εδώ και 24 χρόνια, είναι μια σπάνια περίπτωση διαστημικής συνεργασίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, παρουσιάζει όμως σοβαρές φθορές και επιπλέον επηρεάζεται από τη διπλωματική ένταση λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.Η NASA θα ήθελε να κρατήσει τον σταθμό σε λειτουργία έως το 2030, η Ρωσία όμως έχει προαναγγείλει την αποχώρησή της «κάποια στιγμή» μετά το 2024.Τον περασμένο μήνα, ο Μπορίσοφ παρουσίασε μοντέλο του διαστημικού σταθμού που σχεδιάζει να κατασκευάσει μόνη της Ρωσία, για πρώτη φορά μετά τον παροπλισμό του σοβιετικού σταθμού Mir.Την Πέμπτη αναφέρθηκε και πάλι στο ρωσικό σχέδιο, το οποίο θα είναι ανοιχτό σε συνεργασίες με «φιλικές χώρες» όπως η Κίνα.Ο Μπόρισοφ, πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός, δήλωσε ότι οι Δυτικές κυρώσεις στη ρωσική διαστημική βιομηχανία δεν αφήνουν περιθώριο για παράταση της συνεργασίας στον ISS.Ακόμα, ο Μπόρισοφ επιτέθηκε κατά της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, η οποία διέκοψε τη συνεργασία με τη Ρωσία για την αποστολή ExoMars, η οποία προγραμματιζόταν να εκτοξευτεί φέτος για τον Άρη αλλά αναβλήθηκε επ’ αόριστον.«Μεγάλες προσπάθειες και τεράστια χρηματικά ποσά δαπανήθηκαν γι’ αυτό […] όμως παρενέβησαν πολιτικά θέματα, και ποιο είναι το αποτέλεσμα. Δεν έπρεπε να γίνει έτσι, είναι λάθος» είπε.Η Ρωσία αναζητά τώρα άλλες χώρες για συνεργασία, «πρώτα από όλα την Κίνα», για την εξερεύνηση της Σελήνης.Εκτός από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, στο πρόγραμμα του ISS συμμετέχουν επίσης η Ιαπωνία, ο Καναδάς και 11 χώρες της Ευρώπης. https://physicsgg.me/2022/09/02/διεθνής-διαστημικός-σταθμός-το-τροχι/

Χαρτογραφήθηκαν τα σκουπίδια της μεγάλης «χωματερής» του Ειρηνικού Ωκεανού. ΥouTube Εικόνα από ένα σημείο της χωματερής πλαστκών σκουπιδιών στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αποτελεί τον κορυφαίο εκπρόσωπο της μόλυνσης των θαλασσών από τα πλαστικά σκουπίδια. Πρόκειται για μια τεραστίων διαστάσεων και συνεχώς διογκούμενη σε πυκνότητα και έκταση «χωματερή» από πλαστικά σκουπίδια. Ο «Μεγάλος Σκουπιδοτενεκές του Ειρηνικού» όπως είναι ευρύτερα γνωστός.Bρίσκεται στις βόρειες περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού και είναι χωρισμένος σε δύο αλληλοτροφοδοτούμενες με σκουπίδια περιοχές ενδιάμεσα της Χαβάης. Η συνολική έκταση των δύο περιοχών ξεπερνά το ένα εκατ. τετ. χλμ. Η περιοχή που βρίσκεται πιο ανατολικά αποτελείται από πλαστικά σκουπίδια που προέρχονται από την Ασία και η άλλη περιοχή από σκουπίδια των δυτικών ακτών της αμερικανικής ηπείρου.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Scientific Reports» ερευνητική ομάδα αποκαλύπτει την προέλευση αλλά και το είδος των σκουπιδιών αυτής της θαλάσσιας χωματερής. Όπως αναφέρουν το 70% των σκουπιδιών προέρχονται από την Κίνα και την Ιαπωνία ενώ άλλο ένα περίπου 20% ξεκινά από τη Νότιο Κορέα, την Ταιβάν τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Με απλά λόγια μόλις έξι χώρες είναι υπεύθυνες για αυτή την τεράστια οικολογική καταστροφή.Η συντριπτική πλειοψηφία των σκουπιδιών σύμφωνα με την έρευνα είναι τα απορριπτόμενα αλιευτικά εργαλεία (ALDFG). Πρόκειται για αλιευτικό εξοπλισμό κάθε είδους (δίχτυα, παγίδες κ.α.) τα οποία τα αλιευτικά σκάφη είτε τα χάνουν κατά τη διάρκεια της αλιείας είτε αφού ολοκληρωθεί το ψάρεμα τα παρατάνε στη θάλασσα. Οι έξι χώρες ασκούν υπερεντατική αλιεία στον Ειρηνικό Ωκεανό αποτέλεσμα της οποίας είναι ο χαμένος/παρατημένος αλιευτικός εξοπλισμός που έχει δημιουργήσει αυτή την χωματερή. https://naftemporiki.gr/story/1900032/xartografithikan-ta-skoupidia-tis-megalis-xomateris-tou-eirinikou-okeanou Σχολιο:Και εμεις που δεν μπορουμε να κουβαλησουμε ουτε ενα μικρο αντικειμενο χωρις πλαστικη σακουλα γιατι ετσι εχουμε μαθει.Τι ωραιοι που ειμαστε!!!!

EVA 2 Σεπτεμβρίου 2022 Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο 64ος διαστημικός περίπατος και ο έκτος φέτος προγραμματίζονται για τις 2 Σεπτεμβρίου 2022. Θα πραγματοποιηθεί από το πλήρωμα της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στον σταθμό - κοσμοναύτες της κρατικής εταιρείας Roscosmos Oleg Artemyev και Denis Matveyev. Για τον Oleg Artemiev, αυτή θα είναι η όγδοη έξοδος, για τον Denis Matveev - η τέταρτη. Ο Oleg Artemiev θα χρησιμοποιήσει το κοστούμι Orlan-MKS No. 5 με κόκκινες ρίγες, ο Denis Matveev θα χρησιμοποιήσει το Orlan-MKS No. 4 με μπλε ρίγες. Συνολικά, από τον Μάρτιο του 1965, 72 κοσμοναύτες της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας πραγματοποίησαν 159 εξόδους με οικιακές διαστημικές στολές. Εκτιμώμενος χρόνος κυκλοφορίας: 16:20 ώρα Μόσχας. Εκτιμώμενος χρόνος εξόδου: 6 ώρες 18 λεπτά. Σκοπός εξόδου: Έτοιμη για χρήση του ERA European Remote Manipulator. Έξοδος από τις εργασίες: εγκατάσταση μιας πλατφόρμας με προσαρμογείς στη μονάδα Science. μεταφορά του εξωτερικού πίνακα ελέγχου EMMI στο βασικό σημείο πτήσης BTL-3 στη μονάδα Nauka και η σύνδεσή του. εγκατάσταση δύο μαλακών χειρολισθήρων στη μονάδα Science. Ρύθμιση των ηλεκτροκινητήρων TRM στους τελικούς τελεστές KE-1 και KE-2 του χειριστή ERA στη μονάδα Nauka. αποσυναρμολόγηση του δακτυλίου εκκίνησης από τον τελεστή KE-1 του χειριστή ERA στη μονάδα Nauka. αντικατάσταση του πλαισίου με προστατευτικά γυαλιά για τη βιντεοκάμερα CLU-1 στον τελεστή KE-1 του χειριστή ERA στη μονάδα Nauka. έλεγχος δοκιμής του χειριστή ERA από την κονσόλα EMMI στη μονάδα Science. εγκατάσταση μπλοκαρίσματος στον βραχίονα φορτίου GSTM-1. εκτίναξη από τον ISS δακτυλίων εκτόξευσης που αποσυναρμολογήθηκαν από τον χειριστή ERA. άνοιγμα της μπούμας GSTM-2 από τη μονάδα Zarya στη μονάδα Poisk (αν υπάρχει χρόνος). εγκατάσταση ενός αποκλειστή στη μπούμα GSTM-2 (αν υπάρχει χρόνος). https://www.roscosmos.ru/38162/

Οι αστροναύτες από τον ISS αξιολογούν την περιβαλλοντική κατάσταση στη Γη Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev και Sergei Korsakov, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Την Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για τον διαστημικό περίπατο των Oleg Artemiev και Denis Matveev στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος — μελέτη του ενημερωμένου κυκλογράμματος του διαστημικού περιπάτου και διαπραγματεύσεις με ειδικούς, φόρτιση μπαταριών και προετοιμασία εξοπλισμού για το συγκρότημα βίντεο Glisser-M, πλήρωση και εγκατάσταση δεξαμενών πόσης σε διαστημικές στολές Orlan-MKS, πλέγματα καθαρισμού βαλβίδων εξισορρόπησης και εκτόνωσης πίεσης, έλεγχος της κατάστασης του ωστήρα της καταπακτής εξόδου Νο. 1 της μικρής ερευνητικής μονάδας Poisk και ασφάλιση του προστατευτικού δακτυλίου. Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Προετοιμασία μιας περιφερειακής θέσης στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science" για τον έλεγχο των βιντεοκάμερων CLU του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA κατά την έξοδο.Επιθεώρηση των γρήγορα αποσπώμενων βιδωτών σφιγκτήρων στη διασταύρωση μεταξύ του λειτουργικού μπλοκ φορτίου Zarya και της μικρής ερευνητικής μονάδας Rassvet.Το υλικό προετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu. A. Gagarin CTC https://www.roscosmos.ru/38172/

Πρώτο πλήρωμα ISS-68: Ήρωας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πιλότος-κοσμοναύτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, διοικητής Soyuz MS-22, διοικητής ISS-68 Sergei Prokopyev, Roscosmos (Ρωσία). δοκιμαστικός κοσμοναύτης, μηχανικός πτήσης Soyuz MS-22, μηχανικός πτήσης ISS-68 Dmitry Petelin, Roscosmos (Ρωσία). αστροναύτης, μηχανικός πτήσης Soyuz MS-22-2, μηχανικός πτήσης ISS-68 Frank Rubio, NASA (ΗΠΑ). κοσμοναύτης δοκιμής, ειδικός αποστολής πληρώματος 5, μηχανικός πτήσης ISS-68 Anna Kikina, Roscosmos (Ρωσία). Εφεδρικό πλήρωμα του ISS-68: Ήρωας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πιλότος-κοσμοναύτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, διοικητής Soyuz MS, μηχανικός πτήσης ISS Oleg Kononenko, Roscosmos (Ρωσία). δοκιμαστικός κοσμοναύτης, μηχανικός πτήσης Soyuz MS, μηχανικός πτήσης ISS Nikolai Chub, Roscosmos (Ρωσία)· αστροναύτης, μηχανικός πτήσης Soyuz MS-2, μηχανικός πτήσης ISS Loral O'Hara, NASA (ΗΠΑ). κοσμοναύτης δοκιμής, ειδικός αποστολής πληρώματος 5, μηχανικός πτήσης ISS Andrey Fedyaev, Roscosmos (Ρωσία). Η εκτόξευση του Soyuz MS-22 έχει προγραμματιστεί για τις 21 Σεπτεμβρίου 2022, το Crew Dragon - για τις 3 Οκτωβρίου 2022. https://www.roscosmos.ru/38168/ «Συγκεντρωθήκαμε σαν πλήρωμα»: Ρώσος κοσμοναύτης μίλησε για ετοιμότητα πτήσης Το πλήρωμα του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 και της 68ης αποστολής μεγάλης διάρκειας, που αναχωρεί για τον ISS στα τέλη Σεπτεμβρίου, μίλησε για την ετοιμότητά τους για πτήση κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου σε ηλεκτρονική μορφή στον ιστότοπο TASS μαζί με την Roscosmos State Corporation και το Κέντρο εκπαίδευσης αστροναυτών. Η πτήση της αποστολής θα είναι η πρώτη από τις τρεις προγραμματισμένες εκτοξεύσεις βάσει της συμφωνίας πολλαπλών πτήσεων. Στη συνέντευξη Τύπου συμμετείχαν: Soyuz MS-22 και Expedition 68 Prime Crew Commander Sergey Prokopiev, Soyuz MS-22 Flight Engineers Dmitry Petelin και Frank Rubio, Backup Crew Commander Oleg Kononenko, ISS Flight Engineers Nikolai Chub και Loral O'Hara. Κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την προετοιμασία για την πτήση, τις δυσκολίες και τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια της συνεδρίας των εξετάσεων, την προγραμματισμένη έρευνα στην επερχόμενη αποστολή, καθώς και την αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών του πληρώματος. Σύμφωνα με τον Σεργκέι Προκόπιεφ, παρά το γεγονός ότι ο Αμερικανός αστροναύτης μόλις πρόσφατα εντάχθηκε στο πλήρωμα, κατάφερε να ενταχθεί στην ομάδα. «Ξεκινήσαμε να προπονούμαστε πολύ νωρίτερα, ο Φρανκ εντάχθηκε έξι μήνες νωρίτερα, οπότε έχουμε ήδη συμμετάσχει ως πλήρωμα, η αλληλεπίδραση είναι σε εξαιρετικό επίπεδο», είπε ο αστροναύτης. Ο Προκόπιεφ μίλησε επίσης για τη διαδικασία δημιουργίας του εμβλήματος, ο σχεδιασμός του οποίου λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες όλων των μελών του πληρώματος. Ο λευκός κύκνος προσωποποιεί το βομβαρδιστικό Tu-160, το οποίο πέταξε ο Προκόπιεφ, υπάρχει ένα σύμβολο στρατολόγησης στην ομάδα Ρώσων κοσμοναυτών το 2012, όταν ο Petelin έγινε δεκτός στην ομάδα και η χελώνα είναι σύμβολο στρατολόγησης στην ομάδα της NASA. ομάδα που περιελάμβανε τον Rubio. «Όλο το έμβλημα έχει τη δική του ιστορία, όπως και το διακριτικό κλήσης», εξήγησε ο διοικητής του πληρώματος. Όσο για το διακριτικό κλήσης, ο διοικητής του πληρώματος αρχικά ήθελε να πάρει το όνομα «Ουράλ», αφού ο ίδιος καταγόταν από εκείνα τα μέρη, αλλά γυρίζοντας στην ιστορία της αστροναυτικής, ανακάλυψε ότι το όνομα έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από άλλο πλήρωμα και δεν συνηθίζεται να το επαναλαμβάνει στο σώμα κοσμοναυτών. «Επέλεξα για πολύ καιρό και μου φάνηκε ότι τα βουνά Αλτάι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και ακόμα υποτιμημένο μέρος. Νομίζω ότι «έπαιξα μπροστά από την καμπύλη» επιλέγοντας αυτό το όνομα. Έτσι, το Αλτάι θα ακούγεται και από το διάστημα», είπε ο κοσμοναύτης. Στη συνέχεια, ο Dmitry Petelin απάντησε στην ερώτηση σχετικά με τις διαφορές στην εκπαίδευση στρατιωτικών πιλότων και πολιτικών μηχανικών: «Η ειδικότητα δεν είναι σημαντική εδώ. Το κυριότερο είναι να πιστέψεις στον εαυτό σου, να φτιάξεις ένα σαφές σχέδιο και σταδιακά, βήμα προς βήμα, να προχωρήσεις προς την υλοποίησή του. Κρίνοντας από τα στατιστικά στοιχεία, είμαστε περίπου ζυγός αριθμός στο σώμα κοσμοναυτών: και πιλότοι και παιδιά με εκπαίδευση μηχανικού. Νομίζω ότι οι συνθήκες είναι ίδιες, αρκεί να υπάρχει στόχος και φιλοδοξία. Οι δημοσιογράφοι εξέτασαν το ζήτημα των αλλαγών και των ιδιαιτεροτήτων κατά την προετοιμασία των αποστολών στον Oleg Kononenko, ο οποίος έχει ήδη πραγματοποιήσει τέσσερις πτήσεις στο διάστημα. «Η ζωή δεν σταματάει, οι μηχανικοί μας αναπτύσσουν συνεχώς νέα συστήματα, δημιουργούνται επιστημονικά πειράματα στο σταθμό. Στο πλαίσιο αυτό, εισάγονται νέες εξετάσεις. Κατανοούμε διάφορες πτυχές της επιστήμης που δεν έχουμε μελετήσει πριν, εκσυγχρονίζουμε τις γνώσεις μας», δήλωσε ο Oleg Kononenko, διοικητής του εφεδρικού πληρώματος ISS-68. Παραδοσιακά, στις συνεντεύξεις τύπου πριν από την πτήση, οι δημοσιογράφοι ενδιαφέρονται για τις απαντήσεις των αστροναυτών σχετικά με τους δείκτες έλλειψης βαρύτητας που δείχνουν τη στιγμή που το διαστημόπλοιο εκτοξεύεται σε τροχιά. Για το πλήρωμα του Soyuz MS-22, θα είναι το Cheburashka, ένα μικρό παιχνίδι που το πλήρωμα παρείχε η Soyuzmultfilm και το Yellow, Black and White. Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ότι το πλοίο με το οποίο θα πάει το πλήρωμα στο διάστημα φέρει το όνομα του Ρώσου επιστήμονα και εφευρέτη Konstantin Tsiolkovsky, του οποίου τα 165α γενέθλια θα είναι στις 17 Σεπτεμβρίου 2022, λίγες μέρες πριν την έναρξη της νέας αποστολής ISS. Η πτήση του πληρώματος Tsiolkovsky θα διαρκέσει 188 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων προγραμματίζονται πέντε διαστημικοί περίπατοι και 48 επιστημονικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων πειραμάτων με χρήση τρισδιάστατου εκτυπωτή. https://www.roscosmos.ru/38168/

O πρώτος εξωπλανήτης που φωτογραφίζει το James Webb. Αυτή είναι η πρώτη απεικόνιση εξωπλανήτη από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb: Οι παραπάνω εικόνες δείχνουν τον εξωπλανήτη HIP 65426 b όπως τον είδαν οι κάμερες του Webb. Bρίσκεται σε απόσταση περίπου 350 έτη φωτός από τη Γη και πρόκειται για έναν αέριο υπερ-γίγαντα με μάζα 7 έως 12 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Δία, χωρίς στερεή επιφάνεια και προφανώς χωρίς ζωή. Περιφέρεται γύρω από το άστρο HIP 65426 σε πολύ μεγάλη απόσταση απόσταση 110 +90−30 AU, αν λάβουμε υπόψιν ότι ο Ποσειδώνας περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση ~30 AU. Πρόκειται για έναν εξωπλανήτη με ηλικία μόλις 15 έως 20 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεαρό, αν συγκριθεί με την ηλικία της Γης που είναι 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Ο εξωπλανήτης HIP 65426 b ανακαλύφθηκε από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) το 2017 και έτσι ξέραμε ότι ήταν εκεί, ωστόσο η ανώτερη υπέρυθρη όραση του Webb αποκαλύπτει λεπτομέρειες που κανένα επίγειο τηλεσκόπιο δεν θα διέκρινε.Δύο από τις κάμερες του Webb, οι οποίες βλέπουν στο εγγύς και το μέσο υπέρυθρο, διαθέτουν στεμματογράφους, δίσκους που μπλοκάρουν την εικόνα του άστρου για να γίνουν εμφανείς οι πλανήτες γύρω του. Ήταν ένας τεχνικός άθλος, δεδομένου ότι ο HIP 65426 b είναι χιλιάδες φορές πιο αμυδρός από το μητρικό άστρο του στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος.«Είναι εντυπωσιακό πόσο αποτελεσματικά λειτούργησαν οι στεμματογράφοι» επισήμανε ο Χίνκλεϊ. «Ήταν σαν να έσκαβα για διαστημικό θησαυρό» σχολίασε ο Άαριν Κάρτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ, επικεφαλής της ομάδας που ανέλυσε τα δεδομένα. «Στην αρχή το μόνο που μπορούσα να δω ήταν το φως του άστρου, όμως η προσεκτική επεξεργασίας της εικόνας μου επέτρεψε να αφαιρέσω αυτό το φως και να αποκαλύψω τον πλανήτη». «Θα έρθουν πολλές ακόμα εικόνες εξωπλανητών, οι οποίες θα διαμορφώσουν τις γνώσεις μας για τη φυσική, τη χημεία και τον σχηματισμό τους» είπε. «Μπορεί ακόμα και να ανακαλύψουμε νέους πλανήτες». THEBHP First Exoplanet HIP 65426 b Captured by NASA James Webb Space Telescope 4.5-billion-year-old Earth Η επιστημονική δημοσίευση της ανακάλυψης έχει τίτλο ‘The JWST Early Release Science Program for Direct Observations of Exoplanetary Systems I: High Contrast Imaging of the Exoplanet HIP 65426 b from 2-16 μm‘. https://arxiv.org/abs/2208.14990 https://physicsgg.me/2022/09/02/o-πρώτος-εξωπλανήτης-που-φωτογραφίζει/

Έτσι θα μοιάζει ο μελλοντικός σεληνιακός σταθμός. Μεγάλοι τεχνητοί λόφοι με γιγάντιους καθρέφτες: Έτσι θα μπορούσε να μοιάζει ένας διαστημικός σταθμός στη Σελήνη, σύμφωνα με σχέδιο που έδωσε στη δημοσιότητα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA).Στην εικόνα φαίνονται οι υποδομές που θα περιέχουν θερμοκήπια τα οποία θα συνδέονται με σήραγγες. Οι μεγάλοι κινητοί καθρέφτες λέγεται ότι κατευθύνουν το ηλιακό φως στους κρατήρες. Από εκεί , το ηλιακό φως θα πρέπει να περάσει στα θερμοκήπια με τη βοήθεια πρόσθετων καθρεφτών. Προβλέπονται επίσης χώροι εργασίας.Η δημοσίευση των σχεδίων συνέπεσε με την νέα προσπάθεια της NASA να στείλει μια μη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη αυτό το Σαββατοκύριακο.Το ευρωπαϊκό σχέδιο για τον σταθμό στο φεγγάρι προέρχεται από την αυστριακή εταιρεία Pneumocell . Δεν είναι μάλιστα η πρώτη πρόταση για σεληνιακό σταθμό που έχει υποβληθεί στην ESA. Το πρώην «αφεντικό» της ESA, Γιαν Βέρνερ , είχε διαφημίσει διεθνώς το όραμά του για το λεγόμενο «Moon Village», μια διαστημική βάση στο φεγγάρι.Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια εκτόξευσης την περασμένη Δευτέρα του πυραύλου που θα μετέφερε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη της Διαστημικής κάψουλας Orion , η NASA βλέπει τώρα το Σάββατο ως την επόμενη πιθανή ημερομηνία.Η νέα απόπειρα εκτόξευσης προγραμματίζεται στο ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 21.17 (ώρα Ελλάδος), το βράδυ του Σαββάτου.Η μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του προγράμματος «Artemis I» πρόκειται να διαρκέσει περίπου 40 ημέρες. Η NASA θέλει να στείλει ξανά ανθρώπους στη Σελήνη με την αποστολή «Artemis II» το νωρίτερο το 2025.Το πρόγραμμα αυτό έχει στόχο την προετοιμασία, μακροπρόθεσμα, για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. https://naftemporiki.gr/story/1899907/etsi-tha-moiazei-o-mellontikos-seliniakos-stathmos

Οι αστροναύτες μελετούν τη δυναμική της δομής του ISS υπό εξωτερικές επιρροές Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev και Sergei Korsakov, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 31 Αυγούστου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για τον διαστημικό περίπατο των Oleg Artemiev και Denis Matveev στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος — μελέτη της διαδρομής των μεταβάσεων και των περιοχών εργασίας της εξόδου χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα οπτικοποίησης, συναρμολόγηση φορητών πακέτων, εγκατάσταση εξαρτημάτων σε διαστημικές στολές Orlan-MKS No. 4 και No. 5; Πείραμα "Terminator" (παρατήρηση στο ορατό και κοντά στο υπέρυθρο εύρος του φάσματος των πολυεπίπεδων σχηματισμών στα ύψη της ανώτερης μεσόσφαιρας - κατώτερη θερμόσφαιρα στην περιοχή του ηλιακού τερματιστή). Πείραμα "Αναγνώριση" (μελέτη της δυναμικής της δομής του ISS υπό διάφορες εξωτερικές επιδράσεις δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στη δομοστοιχειωτή δομή του σταθμού). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). καθημερινή παρακολούθηση του ηλεκτροκαρδιογραφήματος Holter. δοκιμές της πλατφόρμας αντικραδασμικής προστασίας που έχει σχεδιαστεί για επιστημονικά πειράματα. Το υλικό προετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu. A. Gagarin CTC https://www.roscosmos.ru/38163/

Στην Space X του Ελον Μασκ στρέφεται η NASA για τις επανδρωμένες αποστολές της. Space X Το σκάφος της Space X διαθέτει ένα θόλο που επιτρέπει στο πλήρωμα να βλέπει την εντυπωσιακή θέα του Διαστήματος. Η SpaceX θα εκτοξεύσει ακόμη πέντε νέες αποστολές αστροναυτών προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για τη NASA στο τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με ένα συμβόλαιο οικονομικής αξίας 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως ανακοίνωσε χθες η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ.Ο αριθμός των διαστημικών αποστολών για τις οποίες η SpaceX έχει υπογράψει σχετικά συμβόλαια με τη χρήση της διαστημικής κάψουλας Crew Dragon, η οποία μπορεί να φιλοξενήσει αστροναύτες, έχει φτάσει πλέον στις 14. Η τελευταία ώθηση στα συμβόλαια με την SpaceX εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών της NASA, προκειμένου να διασφαλιστεί μία σταθερή ροή διαστημικών πτήσεων προς τον ISS, καθώς η Boeing στην οποία έχει επίσης ανατεθεί ένα παρόμοιο συμβόλαιο για την εκτόξευση διαστημικών πληρωμάτων παλεύει για να ολοκληρώσει την ανάπτυξη της διαστημικής κάψουλας Starliner.Το συμβόλαιο “επιτρέπει στη NASA να διατηρήσει μία συνεχή ικανότητα για τις ΗΠΑ, αναφορικά με την πρόσβαση αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μέχρι το 2030, με δύο μοναδικούς εμπορικούς συνεργάτες για την αποστολή πληρωμάτων αστροναυτών,” ανέφερε σε μία ανακοίνωσή της η NASA.Η SpaceX και η Boeing κέρδισαν ξεχωριστά η καθεμιά συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη NASA το 2014, για την ανάπτυξη, τη δοκιμή, αλλά και τις πτήσεις ρουτίνας με διαστημικές κάψουλες ικανές να μεταφέρουν αστροναύτες προς και από τον ISS. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ένα επιστημονικό εργαστήριο που βρίσκεται σε τροχιά και φιλοξενεί διεθνή πληρώματα αστροναυτών για περισσότερο από δύο δεκαετίες.Η διαστημική κάψουλα πολλαπλών χρήσεων Crew Dragon της SpaceX έχει πραγματοποιήσει πέντε επανδρωμένες διαστημικές αποστολές για τη NASA από τότε που πιστοποιήθηκε για τη μεταφορά αστροναυτών το 2020. Η SpaceX έγινε η πρώτη ιδιωτική εταιρία για την εκτόξευση αστροναυτών σε τροχιακή πτήση, ενώ αναζωογόνησε το επανδρωμένο πρόγραμμα διαστημικών πτήσεων της NASA, μετά τον τερματισμό του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων το 2011.Η ολοκλήρωση της ανάπτυξης της διαστημικής κάψουλας CST-100 Starliner της Boeing αντιμετωπίζει δυσλειτουργίες σχετικά με το λογισμικό που χρησιμοποιεί, αλλά και δυσλειτουργία του συστήματος βαλβίδων που διαθέτει. Σύμφωνα με σχετικό προγραμματισμό η CST-100 αναμένεται ότι θα πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη πτήση της τον Φεβρουάριο του 2023. Η ολοκλήρωση της αποστολής αυτής έχει το χαρακτήρα μιας τελικής δοκιμής, πριν την πιστοποίηση της αναφερόμενης διαστημικής κάψουλας από τη NASA για την πραγματοποίηση διαστημικών πτήσεων ρουτίνας.Η NASA είχε αρχικά αναθέσει έξι επανδρωμένες αποστολές στην κάθε εταιρία, αλλά ενέκρινε την πραγματοποίηση τριών επιπλέον πτήσεων μεταφοράς αστροναυτών από την SpaceX στις αρχές του 2022, μετά από τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπισε η Boeing. https://naftemporiki.gr/story/1899658/stin-space-x-tou-elon-mask-strefetai-i-nasa-gia-tis-epandromenes-apostoles-tis

Πρώην διοικητές της NASA λένε «σχιζοφρενική» τη διαστημική πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας. REUTERS/ANTON VAGANOV Λίγες ώρες μετά την αναβολή της εκτόξευσης της αμερικανικής αποστολής Artemis I στη Σελήνη οι δύο προηγούμενοι διοικητές της NASA δημοσιοποίησαν την απορία και ταυτόχρονα αντίθεση τους με τη στάση που κρατούν οι ΗΠΑ στο διαστημικό τομέα απέναντι στη Ρωσία.«Θα σας πω ότι η πολιτική της χώρας μας απέναντι στη Ρωσία όσον αφορά τις διαστημικές πτήσεις είναι σχιζοφρενική» υποστήριξε ο Τζιμ Μπράιντστιν σε εκδήλωση του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα. Ο Μπράιντστιν διετέλεσε διοικητής της NASA από τον Απρίλιο του 2018 ως τον Ιανουάριο του 2021.«Από τη μια πλευρά κάνουμε ότι μπορούμε να προκαλέσουμε ζημιά στην οικονομία της Ρωσίας έτσι ώστε να μην μπορούν να κάνουν τίποτε μεγάλο και σημαντικό και από την άλλη πλευρά έχουμε αναπτύξει ένα διαστημικό πρόγραμμα που εξαρτάται απόλυτα από τη Ρωσία όσον αφορά τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Καλώ κάθε μέλος του Κογκρέσου και κάθε γερουσιαστή να αρχίσουν και μάλιστα γρήγορα να χρηματοδοτούν προγράμματα κατοίκησης του ανθρώπου στο Διάστημα ώστε να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό» ανέφερε ο Μπράιντστιν που δήλωσε ότι ο τερματισμός του προγράμματος διαστημικών λεωφορείων της NASA το 2011 έκανε τις ΗΠΑ «υπερεξαρτημένες» από τη Ρωσία.Ο πρώην διοικητής της NASA ανέφερε επίσης ότι πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικές κινήσεις από τις ΗΠΑ όσον αφορά τις συνεργασίες που θα έχει στο φιλόδοξο πρόγραμμα Artemis που έχει στόχο την δημιουργία βάσεων στη Σελήνη και τη μετατροπή της σε ενδιάμεσο σταθμό για τον Άρη και άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.Ο Τσαρλς Μπόλντεν που διετέλεσε διοικητής της NASA από το 2009 ως το 2017 επισήμανε αυτή την αντίθεση αλλά ήταν περισσότερο διπλωματικός στην τοποθέτηση του αναφέροντας ότι το επιστημονικό προσωπικό της Ρωσίας είναι εξαιρετικό αλλά το πρόβλημα είναι η πολιτική της ηγεσία. «Παρά τις εντάσεις που βιώναμε και εμείς ως υπηρεσία στο πολιτικό επίπεδο προσπαθήσαμε να ανοίξουμε νέους δρόμους διαστημικής συνεργασίας με τη Ρωσία και την Κίνα» ανέφερε ο Μπόλντεν. https://naftemporiki.gr/story/1899387/proin-dioikites-tis-nasa-lene-sxizofreniki-ti-diastimiki-politiki-ton-ipa-enanti-tis-rosias

Ακούστε την κοσμική «μουσική» του James Webb. NASA, ESA, CSA, STScI, SYSTEM Sounds Στις 12 Ιουλίου η NASA έδωσε στις δημοσιότητες τις πρώτες εικόνες που είχε καταγράψει από το Σύμπαν το James Webb. Ήταν μοναδικής λεπτομέρειας αλλά και ομορφιάς εικόνες από διάφορα διαστημικά αντικείμενα και περιοχές του Σύμπαντος οι οποίες έδειξαν τις εντυπωσιακές δυνατότητες του νέου τηλεσκοπίου,Επτά εβδομάδες αργότερα το James Webb έχει καταγράψει αρκετές ακόμη εικόνες τόσο από το ηλιακό μας σύστημα όσο φυσικά και από κάθε σημείο του Διαστήματος ενώ έχουν αρχίσει να δημοσιεύονται με σχεδόν καθημερινό ρυθμό έρευνες που βασίζονται σε αυτές τις εικόνες αλλά και τα διαφόρων ειδών δεδομένα που καταγράφει το τηλεσκόπιο με τα προηγμένα του όργανα.Η NASA αποφάσισε να γιορτάσει αυτές τις επτά πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του τηλεσκοπίου μετατρέποντας σε ήχους τις εικόνες και τα δεδομένα των πρώτων φωτογραφιών που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Οι τεχνικοί της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται «data sonification» και αφορά τη μετατροπή δεδομένων ενός διαστημικού αντικειμένου σε ήχους βάση των χαρακτηριστικών του. Για παράδειγμα, ο ήχος ενός άστρου βασίζεται στα δεδομένα του μεγέθους, της ηλικίας και της φωτεινότητας του.Η NASA μετέτρεψε σε ήχους τρεις από τις εικόνες που δημοσίευσε στις 12 Ιουλίου. Το πρώτο... σάουντρακ του James Webb αφορά την εικόνα που κατέγραψε από το νεφέλωμα Carina βρίσκεται περίπου 7,500 έτη φωτός μακριά στον ομώνυμο αστερισμό. Είναι γιγάντιο αφού εκτείνεται σε μια περιοχή περίπου 100 έτη φωτός και έχει αυξημένη λαμπρότητα. Αποτελεί εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων πολλά από τα οποία είναι τεράστια και συμβάλουν στη μεγάλη του λάμψη. CENTER FOR ASTROPHYSICS Cosmic Cliffs in the Carina Nebula Sonification Το δεύτερο μουσικό αρχείο προέρχεται από Το Νότιο Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα που είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα, δηλαδή το εντυπωσιακό υπόλειμμα ενός άστρου μάζας κοντά στη μάζα του Ηλίου μας, το οποίο έχασε τα εξωτερικά του στρώματα. CENTER FOR ASTROPHYSICS Southern Ring Nebula Sonification Το τρίτο μουσικό αρχείο αφορά τον WASP-62b που είναι ένας πλανήτης αερίου που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 600 ετών φωτός από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία του «καυτού Δία» επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο. Ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το άστρο του σε περίπου 4 μέρες. Το James Webb ανέτρεψε όσα πιστεύαμε για αυτόν τον πλανήτη αφού διαθέτει νέφη ενώ πιστεύαμε πως αυτό δεν συμβαίνει ενώ επίσης τα νέφη αυτά φαίνεται ότι διαθέτουν νερό. CENTER FOR ASTROPHYSICS WASP-96 b Sonification «Στόχος μας είναι να κάνουμε τις εικόνες και τα δεδομένα του James Webb κατανοητά μέσω του ήχου βοηθώντας τους ακροατές να δημιουργούν τις δικές τους νοητικές εικόνες» αναφέρει ο Μαρ Ρούσο, καθηγητής φυσικής αλλά και μουσικός στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο ο οποίος συμμετείχε στο εγχείρημα. https://naftemporiki.gr/story/1899588/akouste-tin-kosmiki-mousiki-tou-James-webb

Ιστορικό επίτευγμα: H NASA παρήγαγε οξυγόνο στον Άρη. Μια συσκευή σε μέγεθος τσάντας παρήγαγε τόσο οξυγόνο όσο ένα μικρό δέντρο, αρκετό για 100 λεπτά αναπνοής ενός αστροναύτη Φωτογραφία από την επιφάνεια του Άρη (Πηγή: NASA/JPL-Caltech μέσω AP) Ένα ιστορικό επίτευγμα κατόρθωσε η NASA, καθώς μια πειραματική συσκευή σε μέγεθος τσάντας – η οποία βρίσκεται πάνω στο ρομποτικό ρόβερ Perseverance – παρήγαγε οξυγόνο στον Άρη.Μάλιστα, κάνοντας τη «δουλειά» ενός μικρού δέντρου, το οξυγόνο που παρήγαγε η μικρή αυτή συσκευή ήταν αρκετό για να αναπνέει επί 100 λεπτά ένας αστροναύτης.Η εν λόγω μέθοδος MOXIE (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) πρόκειται πλέον να αξιοποιηθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα για να βοηθήσει στις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η συσκευή MOXIE – που έχει μέγεθος μικρής τσάντας – βρίσκεται πάνω στο ρομπότ Perseverance, το οποίο – ως γνωστόν – βολτάρει στον «Κόκκινο Πλανήτη» από τις αρχές του 2021 (NASA/JPL-Caltech) Το MOXIE, που είχε φθάσει στον Άρη τον Φεβρουάριο του 2021 μαζί με το Perseverance, κατάφερε να παράγει οξυγόνο με ρυθμό περίπου έξι γραμμαρίων την ώρα (όσο περίπου παράγει ένα μικρό δένδρο) και μάλιστα υπό δύσκολες πλανητικές συνθήκες. Συνολικά, έχει ήδη παράγει 50 γραμμάρια οξυγόνου, αρκετά για 100 λεπτά αναπνοής ενός αστροναύτη.Για «λαμπρή επιτυχία» έκανε λόγο ο επικεφαλής ερευνητής Μάικλ Χεχτ του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, καθώς η συσκευή συνέχισε να παράγει υψηλής ποιότητας οξυγόνο μέρα-νύχτα, σε όλες τις εποχές του χρόνου στον «Κόκκινο Πλανήτη» και σε διαφορετικές ακραίες θερμοκρασίες, ακόμη και μετά από μια θύελλα σκόνης. Χρήσιμη συσκευή για ανθρώπινη αποστολή Οι ερευνητές παρουσίασαν τα αποτελέσματα για πρώτη φορά στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances». «Είναι η πρώτη επίδειξη της πραγματικής χρήσης πόρων από την επιφάνεια ενός άλλου πλανητικού σώματος και η μεταμόρφωσή τους με χημικό τρόπο σε κάτι που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για μια ανθρώπινη αποστολή. Με αυτή την έννοια, είναι κάτι ιστορικό», δήλωσε ο καθηγητής του Τμήματος Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του ΜΙΤ Τζέφρι Χόφμαν.Η συσκευή χρησιμοποιεί φίλτρα, αντλίες και συμπιεστές για να αντλήσει διοξείδιο του άνθρακα από την αρειανή ατμόσφαιρα, να το φιλτράρει και να το καθαρίσει, να το συμπιέσει και να το θερμάνει έως τους 800 βαθμούς Κελσίου, μετά με ηλεκτροχημικό τρόπο να το διασπάσει σε άτομα (ιόντα) οξυγόνου και μονοξείδιο του άνθρακα, ώσπου τελικά να απομονώσει και να συνδυάσει τα άτομα οξυγόνου, έτσι ώστε να παράγει αναπνεύσιμο αέριο μοριακό οξυγόνο, το οποίο απελευθερώνεται στον αέρα. Ελπίδες για εργοστάσιο παραγωγής οξυγόνου στον Άρη. Η NASA εργάζεται πλέον πάνω σε μια μεγαλύτερη εκδοχή της συσκευής, όγκου περίπου ενός κυβικού μέτρου (100 φορές μεγαλύτερη από την τωρινή ΜΟΧΙΕ), κάτι που ενέχει τεχνικές προκλήσεις. To ρόβερ Perseverance, πάνω στο οποίο βρίσκεται η συσκευή MOXIE (AP Photo) Μια τέτοια μεγαλύτερη συσκευή θα μπορούσε να παράγει αρκετό οξυγόνο – με ρυθμό ισοδύναμο εκατοντάδων δέντρων – όχι μόνο για όλο το πλήρωμα μιας αποστολής στον Άρη, αλλά για και τους 30 έως 50 τόνους πυραυλικού καυσίμου (υγρού οξυγόνου) που θα χρειαστούν για την εκτόξευση και επιστροφή τους στη Γη, έτσι ώστε να μην χρειαστεί να έχει μεταφερθεί εκ των προτέρων τόσο οξυγόνο από τον πλανήτη μας στον ΆρηΣταδιακά, με τη βοήθεια περισσότερων τέτοιων συσκευών θα δημιουργηθεί ένα εργοστάσιο παραγωγής οξυγόνου στον γειτονικό πλανήτη, αξιοποιώντας το άφθονο διοξείδιο του άνθρακα που υπάρχει εκεί και αποτελεί περίπου το 96% της αρειανής ατμόσφαιρας.Για να υποστηρίξει πάντως μια αποστολή αστροναυτών, η συσκευή παραγωγής οξυγόνου θα πρέπει να δουλεύει συνεχώς για περίπου 400 μέρες.Μέχρι στιγμής η MOXIE – που συνεχίζει να δουλεύει στον Άρη – έχει εργαστεί για μια ώρα το πολύ κάθε φορά (συνολικά επτά φορές σε διαφορετικές χρονικές περιόδους). Σε κάθε περίπτωση, η τεχνολογία της θεωρείται πολλά υποσχόμενη. https://www.kathimerini.gr/life/science/562022224/istoriko-epiteygma-h-nasa-parigage-oxygono-ston-ari/