Δροσος Γεωργιος

Κρύβει, άραγε, ζωή η Αφροδίτη; - Τι λένε οι επιστήμονες. O αστροφυσικός Καρλ Σαγκάν συνήθιζε να λέει ότι οι εντυπωσιακοί ισχυρισμοί απαιτούν εντυπωσιακές αποδείξεις. Το κύριο ερώτημα που δημιουργείται μετά τις ανακοινώσεις επιστημόνων για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στον πλανήτη Αφροδίτη, είναι εάν οι αποδείξεις είναι τόσο εντυπωσιακές ώστε να ικανοποιείται ο νόμος του Σαγκάν. Τα στοιχεία είναι απλά: στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης υπάρχει φωσφίνη (ένα άτομο φωσφόρου συνδεδεμένο με τρία άτομα υδρογόνου, PH3), ένα εξαιρετικά σπάνιο μόριο στη φύση, το οποίο στη Γη προέρχεται είτε από τη δραστηριότητα ορισμένων μικροβίων που ζουν χωρίς οξυγόνο ή από βιομηχανικές διαδικασίες. Κρύβει, άραγε, ζωή η Αφροδίτη; - Τι λένε οι επιστήμονες Εάν το ίδιο ισχύει και για την Αφροδίτη, η απλή παρουσία φωσφίνης θα ήταν ένας δείκτης μικροβιακής δραστηριότητας στην ατμόσφαιρά της. (Διότι το να υπάρχει βιομηχανική δραστηριότητα στην Αφροδίτη θα ήταν ακόμη πιο απίθανο). Κάποιες αβιοτικές (μη βιολογικές) διεργασίες είναι γνωστό ότι μπορούν να παράγουν φωσφίνη, συμπεριλαμβανομένης της ηφαιστειακής δραστηριότητας, της αστραπής και της ηλιακής ακτινοβολίας, αλλά όχι στις παρατηρούμενες ποσότητες τώρα. Η απλούστερη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν μικρόβια στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Η σύγχρονη αστρονομία έχει αποκαλύψει πως οι θερμοκρασίες στην Αφροδίτη αγγίζουν τους 460 βαθμούς Κελσίου, είναι ξερή σαν μια απέραντη έρημος και η ατμόσφαιρά της είναι γεμάτη από θειικό οξύ - όλα αυτά κάνουν τον πλανήτη ένα από τα πιο απίθανα μέρη για να εξελιχθεί η ζωή, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε στη Γη. Ομως τα δεδομένα κυριαρχούν: στον δηλητηριώδη αέρα του πλανήτη Αφροδίτη υπάρχει άφθονη φωσφίνη και αυτό πρέπει να εξηγηθεί. Υπάρχει ζωή H 34χρονη Κλάρα Σόουζα-Σίλβα εργάζεται στο ΜΙΤ, σε μια από τις ομάδες των ειδικών που έκανε την ανακοίνωση η οποία ειδικεύεται στον εντοπισμό όλων των πιθανών χημικών συστατικών στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη που δείχνει την ύπαρξη ζωής. Εχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως όπου υπάρχει φωσφίνη υπάρχει ζωή. «Βάσει των γνώσεών μας από τη χημεία, τη φυσική, τη φασματοσκοπία και την Αφροδίτη, η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως εντοπίσαμε φωσφίνη. Και είμαι πεπεισμένη, ότι η πιο πιθανή εξήγηση για τη φωσφίνη, όσο τρελό και εάν ακούγεται, είναι πως υπάρχει ζωή. Θα πρέπει να μελετήσουμε την Αφροδίτη σε βάθος και να βρούμε αποδείξεις. Μέχρι στιγμής έχουμε αποκλείσει όλες τις άλλες πιθανότητες προέλευσης της φωσφίνης και συνεχίζουμε. Εάν βρούμε ότι υπάρχει ζωή εκεί, αλλάζουν τα πάντα. Δεν σημαίνει απλά ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Θα σημαίνει ότι εάν υπάρχει ζωή στη Γη και στην Αφροδίτη, τότε η ζωή στο σύμπαν είναι πιο συνήθης απ' όσο πιστεύουμε. Αυτό θα σημαίνει ότι ίσως υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες διαφορετικές βιοχημικές μορφές στον γαλαξία και στα ηλιακά συστήματα που είναι κοντά στον δικό μας. Ελπίζω. Εάν υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη θα υπάρχει και σε πολλά άλλα μέρη». Είναι δυνατόν να υπάρχει ζωή σε έναν πλανήτη με τόσο υψηλή θερμοκρασία; Είναι, απαντά ο Τζόναθαν Λουνίν καθηγητής Φυσικών Επιστημών και πρόεδρος του τμήματος Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κορνέλ. «Είναι, εάν σκεφτούμε ότι μπορεί να υπάρχει στη δροσερή μέση ατμόσφαιρα του πλανήτη, εκεί όπου παρατηρούμε ένα παχύ στρώμα σταγονιδίων θειικού οξέος. Αλλωστε από το 1967 ο Καρλ Σαγκάν είχε γράψει πως μπορεί να υπάρχει ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης - στα στρώματα των νεφών θειικού οξέος, εκεί όπου οι θερμοκρασίες μοιάζουν με αυτές στη Γη και μικρές ποσότητες νερού εμφανίζονται. Ο Λουνίν, προσθέτει ένα σημαντικό ερώτημα: Εάν αποδεχθούμε ότι η φωσφίνη παρήχθη βιολογικά, από πού προήλθε η ζωή; Διότι είναι ένα άλλο πράγμα να φανταστούμε τη ζωή να προσαρμόζεται και να επιβιώνει οπορτουνιστικά στα νέφη της Αφροδίτης αλλά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό να φανταστούμε ότι η ζωή μπορεί να δημιουργήθηκε εκεί, συμπιεσμένη ανάμεσα στην κόλαση της επιφάνειας και τα παγωμένα άκρα της ανώτερης ατμόσφαιρας του πλανήτη. https://www.tanea.gr/2020/09/18/science-technology/kryvei-arage-zoi-i-afroditi-ti-lene-oi-epistimones/

Ιδιωτική αποστολή στην Αφροδίτη το 2023 σχεδιάζει η Rocket Lab. Αυτές τις ημέρες η Αφροδίτη βρίσκεται στο επίκεντρο της τεχνολογικής/ επιστημονικής επικαιρότητας, ύστερα από την ανακοίνωση περί εντοπισμού φωσφίνης στην ατμόσφαιρά της, που θεωρείται πιθανή ένδειξη ύπαρξης ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι επικεφαλής της NASA και της Roscosmos μίλησαν τις τελευταίες ημέρες για τα σχέδια των διαστημικών υπηρεσιών ΗΠΑ και Ρωσίας για τον πλανήτη- ωστόσο φαίνεται ότι στην «κούρσα» για τον αφιλόξενο (έχει χαρακτηριστεί πολλάκις «κόλαση», λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της τεράστιας ατμοσφαιρικής πίεσης στην επιφάνειά της) πλανήτη θα εισέλθουν και ιδιωτικές εταιρείες. Ο διευθύνων σύμβουλος της Rocket Lab, Πίτερ Μπεκ, μιλώντας στο New Atlas και στο BBC News, αποκάλυψε ότι η εταιρεία του εστιάζει στην Αφροδίτη, σχεδιάζοντας μια ιδιωτική αποστολή εκεί το 2023 (παραπέμποντας στον τρόπο με τον οποίο η SpaceX του Έλον Μασκ εστιάζει στον Άρη). Η Rocket Lab κατάφερε να φτάσει σε τροχιά για πρώτη φορά στις αρχές του 2018, και ο πύραυλος Electron της – που εκτοξεύεται από τη Νέα Ζηλανδία- έχει χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση δορυφόρων για τη NASA, τη DARPA και την αμερικανική πολεμική αεροπορία, ενώ πρόσφατα άρχισαν δοκιμές μεθόδων ανάκτησης με σκοπό την ανακύκλωση του πρώτου ορόφου του πυραύλου. Η εταιρεία ανέκαμψε γρήγορα μετά από μια αποτυχημένη εκτόξευση τον Ιούλιο, επιστρέφοντας σε κανονική λειτουργία τον Αύγουστο, και νωρίτερα μέσα στον μήνα εκτόξευσε για πρώτη φορά δικό της δορυφόρο: Ο Photon είναι σχεδιασμένος για υποστήριξη τηλεπικοινωνιών και πλοήγησης σε μικρότερους δορυφόρους, ενώ επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σκάφος για διαπλανητικές αποστολές. Πρόσφατα η Rocket Lab κέρδισε συμβόλαιο για υπηρεσίες εκτόξευσης στο πλαίσιο της αποστολής CAPSTONE της NASA στη Σελήνη, με το Photon να χρησιμοποιείται για να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ένας μικρός δορυφόρος CubeSat. Παράλληλα, όπως προκύπτει, η εταιρεία σχεδίαζε μια εξερευνητική αποστολή στην Αφροδίτη, όπως είπε στο New Atlas ο Μπεκ: «Πάντα με συνάρπαζε τρομερά η Αφροδίτη. Περνούσα πολύ χρόνο ως παιδί κοιτώντας την με τηλεσκόπιο και πάντα την έβρισκα συναρπαστική επειδή είναι πραγματικά, από πολλές απόψεις, ένας από τους κοντινότερους στη Γη πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Είναι στο ίδιο μέγεθος και έχει μια πολύ μεγάλη ατμόσφαιρα. Όχι πολύ καιρό πριν, σε γαλαξιακή κλίμακα, η Αφροδίτη έμοιαζε πολύ περισσότερο στη Γη από ό,τι τώρα. Η Αφροδίτη είναι κατά κάποιον τρόπο η αδελφή της Γης που πήγε στραβά. Είναι “αδελφή” της Γης, αλλά σε αυτήν η κλιματική αλλαγή έχει εντελώς εκτροχιαστεί...υπάρχουν τρία μέρη στο ηλιακό μας σύστημα όπου είναι αποδεκτό πως τα περιβάλλοντα είναι τέτοια που, θα μπορούσαν, τουλάχιστον εν δυνάμει, να φιλοξενούν κάποιο είδος ζωής. Και τα σύννεφα της Αφροδίτης εδώ και καιρό θεωρούνταν πως ήταν ένα από αυτά...όταν κερδίσαμε το συμβόλαιο της NASA για να πάμε στη Σελήνη, έναν χρόνο πριν, αντί να φτιάξουμε απλά ένα διαστημόπλοιο ικανό να φτάσει στη Σελήνη, είπα στην ομάδα “ας φτιάξουμε ένα που μπορεί να πάει και στην Αφροδίτη μια και αρχίζουμε. Επειδή αν φτάσουμε στη Σελήνη, δεν θα είναι πολύ πιο δύσκολο να φτάσουμε στην Αφροδίτη. Οπότε δουλεύουμε στη δική μας ιδιωτική αποστολή στην Αφροδίτη εδώ και καιρό, και είναι θαυμάσιο που υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον πλανήτη». Όπως είπε, σκοπός είναι η δημιουργία μιας οικονομικής πλατφόρμας που θα μπορεί να ταξιδέψει με χαμηλό κόστος γρήγορα σε άλλους πλανήτες για να τους εξερευνήσει. Μιλώντας για το Photon, ανέφερε ότι «η πλατφόρμα που φτιάξαμε εδώ για να πάμε τη NASA στη Σελήνη, και μετά τη δική μας αποστολή, και άλλες αποστολές μετά από αυτό, και άλλες αποστολές αργότερα, είναι μια πλατφόρμα πραγματικά χαμηλού κόστους, πραγματικά γρήγορη και πραγματικά ικανή...ο πρώτος μας δορυφόρος Photon εκτοξεύτηκε πριν από μερικές εβδομάδες με πύραυλο Electron, και το Photon Lunar, που είναι βασικά το ίδιο διαστημόπλοιο με το διαστημόπλοιο για την Αφροδίτη, εκτοξεύεται στις αρχές του επόμενου χρόνου για να πάει στη Σελήνη για λογαριασμό της NASA. Και μετά, το 2023 είναι το βέλτιστο παράθυρο για να καταφθάσουμε στην Αφροδίτη σε μικρό χρονικό πλαίσιο». Ο ίδιος παραδέχεται πως οι τεχνικές προκλήσεις για μια τέτοια αποστολή είναι πολλές και ο ίδιος είναι πρόθυμος να χρηματοδοτήσει μια αποστολή στην Αφροδίτη, «μα σίγουρα ελπίζουμε να πείσουμε και άλλους να πραγματοποιήσουν μια ολόκληρη εκστρατεία αποστολών». Σε άλλη συνέντευξή του στο BBC News είπε ότι το σχέδιό του είναι η ρίψη ενός εξερευνητικού ατμοσφαιρικού σκάφους στην Αφροδίτη, το οποίο κατά την κάθοδό του θα μεταδίδει στο Photon στοιχεία από τις παρατηρήσεις στα σύννεφα του πλανήτη. Όπως είπε, η δουλειά που γίνεται έχει να κάνει με ένα φορτίο 37 κιλών. «Μπορεί να μην ακούγεται πολύ, αλλά 37 κιλά μπορούν να σου παρέχουν πολύ εξοπλισμό, ειδικά αν είσαι πλέον πολύ στοχευμένος ως προς το τι ψάχνεις και τι προσπαθείς να μετρήσεις» είπε στο BBC News. «Είναι πολύ δύσκολο για τις κυβερνήσεις να κινηθούν γρήγορα, αλλά μια διαστημική αποστολή μπορεί. Μπορούμε να πάμε εκεί με λίγα χρήματα, και μπορούμε να πάμε εκεί πολλές φορές» σημείωσε σχετικά. https://www.naftemporiki.gr/story/1637669/idiotiki-apostoli-stin-afroditi-to-2023-sxediazei-i-rocket-lab

Η Ρωσική διαστημική υπηρεσία διεκδικεί την Αφροδίτη - «Είναι δικός μας πλανήτης» Oι Ρώσοι διεκδικούν τον πλανήτη Αφροδίτη κατ' αποκλειστικότητα λίγες μέρες αφού ανακοινώθηκε ότι ανιχνεύθηκαν ίχνη φωσφίνης στην ατμόσφαιρα του. Ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, διευθυντής του οργανισμού Roscosmos δήλωσε ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η πρώτη διαστημική δύναμη η οποία εξερεύνησε την Αφροδίτη. Αυτό συνέβη πριν από 45 χρόνια, το 1975, όταν το διαστημόπλοιο Venera 9 κατάφερε να συλλέξει πολύ σημαντικά δεδομένα, όπως πχ ότι στην επιφάνεια του πλανήτη επικρατούν θερμοκρασίες της τάξης των 450 βαθμών Κελσίου. «Η χώρα μας» είπε με έμφαση ο Ρογκόζιν, «υπήρξε η πρώτη και η μόνη που προσεδάφισε επιτυχώς διαστημόπλοιο στην Αφροδίτη. Μαζέψαμε πληροφορίες -αλλά εκεί πάνω είναι σωστή κόλαση. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύουμε ότι η Αφροδίτη είναι ένας ρωσικός πλανήτης» κατέληξε ο Ντμίτρι Ρογκόζιν μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων TASS. Η Ρωσία σκοπεύει να εντείνει τις προσπάθειές της να κατακτήσει, ή, έστω, να εξερευνήσει περαιτέρω την Αφροδίτη. Αφ' ενός θα συμμετέχει σε κοινό πρόγραμμα με τη NASA και την αποστολή με κωδικό «Venera-D Project», αφ' ετέρου όμως οι Ρώσοι θα κινηθούν και ανεξάρτητα, βάσει των δικών τους σχεδίων για την Αφροδίτη. Οι επιστήμονες στο κέντρο Roscosmos θεωρούν ότι στον συγκεκριμένο πλανήτη έχει συμβεί μια μείζων οικολογική και κλιματική καταστροφή, εξαιτίας της οποίας διαμορφώθηκαν οι ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και ατμοσφαιρικής πίεσης που επικρατούν σήμερα. Επίσης, σε ό,τι αφορά στους Ρώσους, μετά από την ανακοίνωση για τη φωσφίνη από διεθνή επιστημονική ομάδα με βάση το πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, στην Ουαλία, στο ζήτημα παρενέβη ο δισεκατομμυριούχος Γιούρι Μίλνερ, κάτι αντίστοιχο με τον Ελον Μασκ σε ρωσική εκδοχή. Ο Μίλνερ προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την εξερεύνηση της ατμόσφαιρας που περιβάλλει την Αφροδίτη, αναζητώντας «ίχνη πρωτόγονων μορφών ζωής» στα όξινα νέφη πάνω από τον πλανήτη. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/915962_i-rosiki-diastimiki-ypiresia-diekdikei-tin-afroditi-einai-dikos-mas

NASA και Roscosmos «κοιτούν» την Αφροδίτη μετά τον εντοπισμό πιθανών ιχνών ζωής. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις περί εντοπισμού πιθανού ίχνους εξωγήινης ζωής στην Αφροδίτη προκάλεσαν αίσθηση- και ο εν λόγω αφιλόξενος μεν, εξαιρετικά ενδιαφέρων δε, πλανήτης, έχει επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, τραβώντας πάνω του έντονο το ενδιαφέρον της επιστημονικής και μη κοινότητας, με τους επικεφαλής των διαστημικών υπηρεσιών ΗΠΑ και Ρωσίας να προβαίνουν σε ανακοινώσεις σχετικά με τις μελλοντικές αποστολές στην Αφροδίτη. Σε ανακοίνωσή του ο Τζιμ Μπράιντενσταϊν, επικεφαλής της NASA, σημειώνει πως η Αφροδίτη είναι «μία στάση στην αναζήτησή μας για ζωή», παραθέτοντας μια σειρά από αποστολές που εστιάζουν σε αστροβιολογικούς στόχους: Μεταξύ αυτών είναι η αποστολή του οχήματος Perseverance στον Άρη, καθώς και οι επερχόμενες αποστολές Dragonfly στον Τιτάνα και Europa Clipper στην Ευρώπη. Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζει, εξετάζονται τέσσερις αποστολές για την επιλογή μέχρι και δύο αποστολών Discovery του χρόνου. Μεταξύ αυτών είναι μια αστροβιολογική αποστολή στον Τρίτωνα, φεγγάρι του Ποσειδώνα, και μια γεωλογική αποστολή στην Ιώ, φεγγάρι του Δία. Οι άλλες δύο αποστολές που εξετάζονται είναι για την Αφροδίτη: Μία για την κατανόηση της ατμόσφαιράς της και άλλη μία για την κατανόηση της γεωλογικής ιστορίας της Αφροδίτης. «Οι ΗΠΑ επίσης συνεργάζονται με την Ευρώπη σε άλλη μια προτεινόμενη αποστολή στην Αφροδίτη, ονόματι EnVision, που θα μπορούσε να επιλεγεί για να πάει στον γείτονά μας» τόνισε ο επικεφαλής της NASA. Από πλευράς του ο επικεφαλής της ρωσικής Roscosmos, Ντίμτρι Ρογκόζιν, δήλωσε πως η ρωσική διαστημική υπηρεσία σκοπεύει να εστιάσει τις προσπάθειές της στην Αφροδίτη, με τη Μόσχα να σχεδιάζει να στείλει δική της αποστολή εκεί πέρα από τη σχεδιαζόμενη Venera-D, που προορίζεται να γίνει από κοινού με τις ΗΠΑ. «Πιστεύουμε ότι η Αφροδίτη είναι ένας ρωσικός πλανήτης, οπότε και δεν θα έπρεπε να βρεθούμε πίσω» είπε, σύμφωνα με το RT, αναφερόμενος στη μακρά ιστορία σοβιετικών αποστολών στην Αφροδίτη. «Αποστολές στην Αφροδίτη περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα διαστημικής εξερεύνησης για το 2021-2030». Η επόμενη ρωσική αποστολή στην Αφροδίτη προορίζεται για τα τέλη της δεκαετίας του 2020- μια κοινή αποστολή ΗΠΑ και Ρωσίας. Παράλληλα η χώρα αναπτύσσει το δικό της πρόγραμμα εξερεύνησης του πλανήτη, με αποστολή τουλάχιστον τριών ερευνητικών οχημάτων εκεί. Σημειώνεται πως το 1970 το σοβιετικό Venera 7 έγινε το πρώτο διαστημόπλοιο που κατάφερε να προσεδαφιστεί «μαλακά» σε άλλο πλανήτη, φτάνοντας στην επιφάνεια της Αφροδίτης, και να μεταδώσει δεδομένα πίσω στη Γη. https://www.naftemporiki.gr/story/1636770/nasa-kai-roscosmos-koitoun-tin-afroditi-meta-ton-entopismo-pithanon-ixnon-zois

Κρύβει, άραγε, ζωή η Αφροδίτη; - Τι λένε οι επιστήμονες. O αστροφυσικός Καρλ Σαγκάν συνήθιζε να λέει ότι οι εντυπωσιακοί ισχυρισμοί απαιτούν εντυπωσιακές αποδείξεις. Το κύριο ερώτημα που δημιουργείται μετά τις ανακοινώσεις επιστημόνων για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στον πλανήτη Αφροδίτη, είναι εάν οι αποδείξεις είναι τόσο εντυπωσιακές ώστε να ικανοποιείται ο νόμος του Σαγκάν. Τα στοιχεία είναι απλά: στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης υπάρχει φωσφίνη (ένα άτομο φωσφόρου συνδεδεμένο με τρία άτομα υδρογόνου, PH3), ένα εξαιρετικά σπάνιο μόριο στη φύση, το οποίο στη Γη προέρχεται είτε από τη δραστηριότητα ορισμένων μικροβίων που ζουν χωρίς οξυγόνο ή από βιομηχανικές διαδικασίες. Κρύβει, άραγε, ζωή η Αφροδίτη; - Τι λένε οι επιστήμονες Εάν το ίδιο ισχύει και για την Αφροδίτη, η απλή παρουσία φωσφίνης θα ήταν ένας δείκτης μικροβιακής δραστηριότητας στην ατμόσφαιρά της. (Διότι το να υπάρχει βιομηχανική δραστηριότητα στην Αφροδίτη θα ήταν ακόμη πιο απίθανο). Κάποιες αβιοτικές (μη βιολογικές) διεργασίες είναι γνωστό ότι μπορούν να παράγουν φωσφίνη, συμπεριλαμβανομένης της ηφαιστειακής δραστηριότητας, της αστραπής και της ηλιακής ακτινοβολίας, αλλά όχι στις παρατηρούμενες ποσότητες τώρα. Η απλούστερη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν μικρόβια στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Η σύγχρονη αστρονομία έχει αποκαλύψει πως οι θερμοκρασίες στην Αφροδίτη αγγίζουν τους 460 βαθμούς Κελσίου, είναι ξερή σαν μια απέραντη έρημος και η ατμόσφαιρά της είναι γεμάτη από θειικό οξύ - όλα αυτά κάνουν τον πλανήτη ένα από τα πιο απίθανα μέρη για να εξελιχθεί η ζωή, τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε στη Γη. Ομως τα δεδομένα κυριαρχούν: στον δηλητηριώδη αέρα του πλανήτη Αφροδίτη υπάρχει άφθονη φωσφίνη και αυτό πρέπει να εξηγηθεί. Υπάρχει ζωή H 34χρονη Κλάρα Σόουζα-Σίλβα εργάζεται στο ΜΙΤ, σε μια από τις ομάδες των ειδικών που έκανε την ανακοίνωση η οποία ειδικεύεται στον εντοπισμό όλων των πιθανών χημικών συστατικών στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη που δείχνει την ύπαρξη ζωής. Εχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως όπου υπάρχει φωσφίνη υπάρχει ζωή. «Βάσει των γνώσεών μας από τη χημεία, τη φυσική, τη φασματοσκοπία και την Αφροδίτη, η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως εντοπίσαμε φωσφίνη. Και είμαι πεπεισμένη, ότι η πιο πιθανή εξήγηση για τη φωσφίνη, όσο τρελό και εάν ακούγεται, είναι πως υπάρχει ζωή. Θα πρέπει να μελετήσουμε την Αφροδίτη σε βάθος και να βρούμε αποδείξεις. Μέχρι στιγμής έχουμε αποκλείσει όλες τις άλλες πιθανότητες προέλευσης της φωσφίνης και συνεχίζουμε. Εάν βρούμε ότι υπάρχει ζωή εκεί, αλλάζουν τα πάντα. Δεν σημαίνει απλά ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Θα σημαίνει ότι εάν υπάρχει ζωή στη Γη και στην Αφροδίτη, τότε η ζωή στο σύμπαν είναι πιο συνήθης απ' όσο πιστεύουμε. Αυτό θα σημαίνει ότι ίσως υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες διαφορετικές βιοχημικές μορφές στον γαλαξία και στα ηλιακά συστήματα που είναι κοντά στον δικό μας. Ελπίζω. Εάν υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη θα υπάρχει και σε πολλά άλλα μέρη». Είναι δυνατόν να υπάρχει ζωή σε έναν πλανήτη με τόσο υψηλή θερμοκρασία; Είναι, απαντά ο Τζόναθαν Λουνίν καθηγητής Φυσικών Επιστημών και πρόεδρος του τμήματος Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κορνέλ. «Είναι, εάν σκεφτούμε ότι μπορεί να υπάρχει στη δροσερή μέση ατμόσφαιρα του πλανήτη, εκεί όπου παρατηρούμε ένα παχύ στρώμα σταγονιδίων θειικού οξέος. Αλλωστε από το 1967 ο Καρλ Σαγκάν είχε γράψει πως μπορεί να υπάρχει ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης - στα στρώματα των νεφών θειικού οξέος, εκεί όπου οι θερμοκρασίες μοιάζουν με αυτές στη Γη και μικρές ποσότητες νερού εμφανίζονται. Ο Λουνίν, προσθέτει ένα σημαντικό ερώτημα: Εάν αποδεχθούμε ότι η φωσφίνη παρήχθη βιολογικά, από πού προήλθε η ζωή; Διότι είναι ένα άλλο πράγμα να φανταστούμε τη ζωή να προσαρμόζεται και να επιβιώνει οπορτουνιστικά στα νέφη της Αφροδίτης αλλά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό να φανταστούμε ότι η ζωή μπορεί να δημιουργήθηκε εκεί, συμπιεσμένη ανάμεσα στην κόλαση της επιφάνειας και τα παγωμένα άκρα της ανώτερης ατμόσφαιρας του πλανήτη. https://www.tanea.gr/2020/09/18/science-technology/kryvei-arage-zoi-i-afroditi-ti-lene-oi-epistimones/

Εκτόξευση και επιστροφή επαναχρησιμοποιούμενου διαστημοπλοίου από την Κίνα. Ένα πειραματικό επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο που που εκτοξεύτηκε την Παρασκευή από την Κίνα επέστρεψε επιτυχώς την Κυριακή στη Γη, σε χώρο που είχε προσδιοριστεί- σηματοδοτώντας ένα επίτευγμα το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε φθηνότερες αποστολές στο διάστημα, όπως μετέδωσε το κινεζικό πρακτορείο Xinhua. Όπως υπογραμμίζει το Reuters, στην αποστολή διατηρήθηκε «χαμηλό προφίλ». Το κινεζικό πρακτορείο μετέδωσε ότι το σκάφος έμεινε σε τροχιά για δύο ημέρες, αφού εκτοξεύτηκε με πύραυλο Long March-2F από το κέντρο εκτοξεύσεων Τζιουκουάν στη βορειοδυτική Κίνα στις 4 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τη South China Morning Post, αν και δεν αποκαλύφθηκαν λεπτομέρειες για το διαστημόπλοιο, μια στρατιωτική πηγή είχε αναφέρει προηγουμένως πως θα μπορούσε να ειπωθεί ότι θυμίζει το αμερικανικό μη επανδρωμένο Χ-37Β, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως μια μικρότερη έκδοση του διαστημικού λεωφορείου. Η επιστροφή του σκάφους σχολιάστηκε ευρύτατα στα κινεζικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Weibo (το «κινεζικό Twitter»). Παρόλα αυτά, δεν έχουν δοθεί λεπτομέρειες σχετικά με τις τεχνολογίες που δοκιμάστηκαν, ενώ δεν είναι καν γνωστό εάν πρόκειται για ένα σκάφος σαν το διαστημικό λεωφορείο. Εάν πάντως θυμίζει όντως το Χ-37Β, θα έχει μέγεθος αρκετά μικρότερο από αυτό του «Space Shuttle»- κάπου γύρω στο 1/5 αυτού. Πριν τρία χρόνια η Κίνα είχε ανακοινώσει ότι θα εκτόξευε το 2020 ένα διαστημόπλοιο που μπορεί να πετά σαν αεροπλάνο και θα ήταν επαναχρησιμοποιούμενο, αυξάνοντας τη συχνότητα των εκτοξεύσεων και μειώνοντας τα κόστη των αποστολών. Η Κίνα διατηρεί ένα φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα, στο πλαίσιο του οποίου πέρυσι απεστάλη όχημα εδάφους (ρόβερ) στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, ενώ η πρώτη αποστολή στον Άρη εκτοξεύτηκε τον Ιούλιο. Επίσης, νωρίτερα μέσα στο έτος ολοκληρώθηκε το δίκτυο δορυφόρων για το σύστημα πλοήγησης BeiDou, που είναι ανταγωνιστικό στο GPS. https://www.naftemporiki.gr/story/1634023/ektokseusi-kai-epistrofi-epanaxrisimopoioumenou-diastimoploiou-apo-tin-kina

MOSAiC: Στην τελική της φάση η μεγαλύτερη επιστημονική αποστολή στην Αρκτική. Την άφιξη της αποστολής MOSAiC- της μεγαλύτερης και πιο μακροσκελούς επιστημονικής αποστολής στην Αρκτική που έχει γίνει στην ιστορία- στον Βόρειο Πόλο και την έναρξη της τελικής της φάσης ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ- ESA). Όπως ανακοινώθηκε την Τετάρτη, η αποστολή έφτασε στον Βόρειο Πόλο στις 19 Αυγούστου, μετά από μια παράκαμψη που δεν είχε προγραμματιστεί, εξαιτίας απρόσμενων συνθηκών (ο θαλάσσιος πάγος ήταν ελαφρύτερος του αναμενομένου). Πλέον εισέρχεται στο τελικό της στάδιο, με τους ερευνητές να διερευνούν το τελευταίο κομμάτι αυτού που χαρακτηρίζεται ως «Αρκτικό παζλ»: Την ανάπτυξη νέου θαλάσσιου πάγου ως «σήματος» για το τέλος της καλοκαιρινής περιόδου. Το γερμανικό ερευνητικό παγοθραυστικό Polarstern αναχώρησε τον Σεπτέμβριο του 2019 από το Τρόμσο της Νορβηγίας για να περάσει έναν χρόνο περιπλανώμενο στον Αρκτικό Ωκεανό, παγιδευμένο στον πάγο, Αφού απελευθερώθηκε από τους πάγους όπου βρισκόταν κατά τους προηγούμενους 10 μήνες, το παγοθραυστικό πέρασε από το Στενό Φραμ και έπλευσε κατά μήκος της βόρειας ακτής της Γροιλανδίας- μιας περιοχής που συνήθως καλύπτεται από πυκνούς, πολυετείς πάγους. Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και δεδομένα για τον θαλάσσιο πάγο, ερευνητές στο πλοίο διαπίστωσαν πως οι συνθήκες του πάγου φέτος ήταν «ελαφρύτερες από το συνηθισμένο» και ήταν σε θέση να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους στον Βόρειο Πόλο μέσα σε μόλις έξι ημέρες. Στο σκάφος, στο πλαίσιο του διαρκείας ενός έτους πειράματος, περίπου 600 ερευνητές από 20 χώρες πραγματοποιούν διάφορα πειράματα σχετικά με τον πάγο που βρίσκεται γύρω από το πλοίο προκειμένου να αποκτήσουν πληροφορίες και στοιχεία που θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της κλιματικής αλλαγής. Ένα από τα πειράματα του ΕΟΔ περιλαμβάνει τη χρήση ενός νέου ραντάρ για τη μέτρηση θαλασσίου πάγου, που είναι ικανό να κάνει διάκριση μεταξύ πάγου και χιονιού στα πρώτα αποτελέσματα. https://www.naftemporiki.gr/story/1635037/mosaic-stin-teliki-tis-fasi-i-megaluteri-epistimoniki-apostoli-stin-arktiki

Ρώσοι επιστήμονες βρήκαν μετεωρίτη με απολίθωμα βακτηρίου παλαιότερο από το ηλιακό μας σύστημα. Ρώσοι επιστήμονες, ανακάλυψαν σε μετεωρίτη ένα απολίθωμα βακτηρίου, το οποίο εκτιμήθηκε ως παλαιότερο της Γης και πιθανότατα, παλαιότερο ακόμη και του Ηλιακού μας συστήματος. Η ρωσική ερευνητική ομάδα ανέλυσε τον μετεωρίτη Orgueil, ο οποίος το 1864 διαπέρασε την ατμόσφαιρα της Γης και κατέπεσε -όσο έμεινε από την τριβή και τη φωτιά- στη Γαλλία. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον με τον συγκεκριμένο μετεωρίτη, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταπέσει στη Γη με σύσταση από χονδρίτη CI, είναι τα υψηλά επίπεδα υδράργυρου και τα ανώμαλα ισοτοπικά xenon που έχουν βρεθεί, καθώς δεν αποτελούν τυπική σύνθεση για μετεωρίτες του είδους του. Οι επιστήμονες από το Παλαιοντολογικό Ινστιτούτο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας (JINR) λένε ότι έχουν συγκεντρώσει «αδιαμφισβήτητες αποδείξεις ζωής» σε έναν άλλο πλανήτη και μάλιστα έναν πλανήτη αρχαιότερο της Γης. Παρουσίαση ντοκουμέντων τον Νοέμβριο «Οι εικόνες που φτιάξαμε ερμηνεύονται με σαφήνεια. Δεν μπορεί κανείς να τις αμφισβητήσει», δήλωσε ο Aleksey Rozanov, επικεφαλής ερευνητής του Κέντρου Αστροβιολογίας JINR στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti. Οι επιστήμονες σκοπεύουν να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ που θα περιέχει όλες τις φωτογραφίες από τα ευρήματά τους στον μετεωρίτη, τον Νοέμβριο. Ένα δείγμα δόθηκε στη δημοσιότητα, καθώς φωτογραφήθηκε το βακτήριο στον μετεωρίτη: Ο Ροζάνοφ παραδέχτηκε ότι η ομάδα του δεν ήταν η πρώτη που βρήκε ίχνη ζωής στον μετεωρίτη. Όλα τα στοιχεία που είχαν ανακαλυφθεί προηγουμένως, είχαν «παρερμηνευτεί», καθώς οι επιστήμονες απλώς αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι ήταν αλήθεια. Ένας διάσημος αστροβιολόγος της NASA, ο Richard Hoover, ισχυρίστηκε ότι βρήκε απολιθώματα στον μετεωρίτη, αλλά η NASA πήρε αποστάσεις από τους ισχυρισμούς του εκείνη την εποχή, επικαλούμενη έλλειψη κριτικών από ομοτίμους. ​Τώρα, σύμφωνα με τη RIA, ο Χούβερ έχει προσχωρήσει στη ρωσική ομάδα για να αποδείξει ότι το ουράνιο αντικείμενο περιέχει, στην πραγματικότητα, απολιθωμένα βακτήρια. Τα απολιθώματα μελετήθηκαν λεπτομερώς με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού μικροσκοπίου υψηλής ανάλυσης, το οποίο επέτρεψε στους ερευνητές να ανακαλύψουν διάφορα είδη βακτηρίων που διατηρούνται μέσα στο διαστημικό βράχο. ​Τα μικροοργανικά απολιθώματα βρέθηκαν μέσα στον μετεωρίτη και όχι στην επιφάνειά του, σημειώνουν οι επιστήμονες, προσθέτοντας ότι δεν θα μπορούσαν να φτάσουν εκεί, αφού είχε ήδη πέσει στη Γη. Ευρήματα που υπάρχουν μόνο σε «ζωντανούς» πλανήτες Μερικές από τις πιο εντυπωσιακές ανακαλύψεις περιλαμβάνουν απολιθώματα των λεγόμενων μαγνητικών βακτηρίων. Βασίζονται σε ένα πλανητικό μαγνητικό πεδίο για να προσανατολιστούν στο περιβάλλον και συνήθως βρίσκονται σε υδάτινα περιβάλλοντα όπως έλη, θάλασσες ή λίμνες. ​Πιο πρόσφατα, η ομάδα βρήκε επίσης ίχνη ενός μονοκύτταρου φυκιού στον μετεωρίτη Orgueil, μαζί με μικροοργανισμούς που μοιάζουν με ορισμένα είδη αμοιβάδων. Αυτές οι ανακαλύψεις δείχνουν ότι τέτοιοι μικροοργανισμοί μπορούσαν να προέρχονται μόνο από έναν άλλο πλανήτη που έχει μαγνητικό πεδίο και τουλάχιστον εν μέρει καλύπτεται με υγρό νερό, εξήγησε ένας νεαρός συνεργάτης του εργαστηρίου ραδιοβιολογίας JINR, Mikhail Kapralov. Δεν είναι γνωστό ακριβώς πόσο χρονών είναι ο μετεωρίτης του Orgueil, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να είναι πολύ παλαιότερος από τη Γη ή μάλλον ακόμη μεγαλύτερος από το ίδιο το ηλιακό σύστημα. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/915291_rosoi-epistimones-vrikan-meteoriti-me-apolithoma-vaktirioy-palaiotero-apo

Τελικά, υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη; – Τι λένε οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την τεράστια ανακάλυψη. Η αστρονόμος Τζέιν Γκριβς του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, ήταν μόνη στο γραφείο της όταν είδε το σήμα: ένα ίχνος του μορίου της φωσφίνης, μεταξύ των δεδομένων που είχε λάβει από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης το 2017. Το γεγονός την σόκαρε. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η φωσφίνη, ενδέχεται να αποτελεί χρήσιμο βιοαποτύπωμα. Ένα σημάδι ότι ίσως υπάρχει ζωή στον πλανήτη στον οποίο εντοπίζεται. «Δεν ήταν κανείς εκεί για να του το πω», λέει η ίδια στο Wired. Φοβούμενη ότι ο ενθουσιασμός της θα την παρασύρει σε λάθος συμπεράσματα, προσπάθησε να αποσπάσει τη σκέψη της από το ζήτημα. «Έπρεπε να προσπαθήσω να μην τρακάρω», θυμάται η ίδια, μιλώντας για το απόγευμα του 2018 όταν έκανε την πρώτη ανακάλυψη. Τα επόμενα χρόνια ήταν γεμάτα ελέγχους που θα διασφάλιζαν ότι έχει αναλύσει σωστά τα δεδομένα της. Το σήμα, που έμοιαζε πάρα πολύ με φωσφίνη, επέμενε. Πριν μερικές μέρες, μετά από πολλούς ακόμη μήνες συλλογής και ανάλυσης δεδομένων, η ίδια και μια ομάδα συναδέλφων της έκαναν την επίσημη ανακοίνωση: Όχι μόνο υπάρχει φωσφίνη στην Αφροδίτη, αλλά δεν έχει βρεθεί και κάποια εξήγηση για το πώς βρέθηκε ως εκεί – με την εξαίρεση του ενδεχομένου της ύπαρξης ζωής. Τι σημαίνει η ανακάλυψη Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι βέβαιο πως υπάρχουν έμβιοι οργανισμοί στον πλανήτη. Ορισμένες μη βιολογικές διαδικασίες, άγνωστες στη γη, θα μπορούσαν να είναι η αιτία δημιουργίας του μορίου. Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι μένει ακόμη πολλή ερευνητική δουλειά για να απορρίψει άλλες πιθανές αιτίες, δεν είναι απίθανο να βρισκόμαστε για πρώτη φορά μπροστά στην ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Φυσικά, η Αφροδίτη δεν ακούγεται ευχάριστο περιβάλλον για να ζει κανείς. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά της ξεπερνά τους 400 βαθμούς Κελσίου, ενώ η πίεση που δέχεται κανείς είναι αντίστοιχη με αυτή που συναντάται 900 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι συνθήκες είναι τόσο εχθρικές, ώστε να… λιώσουν ένα διαστημόπλοιο που είχε αποσταλεί στον καυτό πλανήτη μέσα σε λίγες μόλις ώρες. Το είδους ζωή θα μπορούσε να υπάρχει στον καυτό πλανήτη; Όμως οι επιστήμονες υπέθεταν ότι η Αφροδίτη μπορεί να έχει τη δική της, παράξενη ζωή, εδώ και δεκαετίες. Εν μέρει γιατί ο πλανήτης μοιάζει να έχει γνωρίσει καλύτερες μέρες: Δεν αποκλείεται κάποτε να είχε ακόμη και δικό του ωκεανό. Τότε, υποθέτουν, θα μπορούσε να είχε γεννηθεί ζωή, η οποία να εξελίχθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ξεφύγει από την κυριολεκτική κόλαση στην οποία μετατράπηκε ο πλανήτης. Μόνη σωτηρία, τα σύννεφα, 48 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφός της, όπου η πίεση μειώνεται και η θερμοκρασία κυμαίνεται περίπου στους 26 βαθμούς Κελσίου. Ο Καρλ Σάγκαν είχε γράψει στο Nature: «Από καμία άποψη δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε γηγενή ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης». Στη συνέχεια φαντάστηκε μια εκδοχή αυτής της ζωής: ένα ον που μοιάζει και λειτουργεί ως «επιπλέουσα φούσκα». Ένα είδος σακιού, γεμάτο με υδρογόνο, που κινείται μέσα στα σύννεφα συλλέγοντας νερό και μέταλλα. Ένα ενδιαφέρον σήμα Αυτή η ιδέα μάγευε και την Γκριβς. Είχε ακούσει ότι η φωσφίνη ήταν ένδειξη ζωής στη γη, και κυρίως αναερόβιας ζωής, που δεν χρειάζεται οξυγόνο. Ίσως, σκέφτηκε, να μπορούσε να ελέγξει για την ύπαρξή του στο γειτονικό πλανήτη, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Κλερκ Μάξγουελ. Θα συνέλεγε το φως της Αφροδίτης και θα αναζητούσε μια χαρακτηριστική πτώση του φάσματός του: μια απουσία φωτός γύρω από μια συγκεκριμένη συχνότητα, που δείχνει ότι μόρια φωσφίνης έχουν απορροφήσει ορισμένα φωτόνια καθώς κινούνται μέσα στην ατμόσφαιρα. Δεν περίμενε να το εντοπίσει. Όμως ξαφνικά το είδε: Μια ίσια γραμμή, που ακολουθούνταν από μια απότομη πτώση σε σχήμα V και μια ακόμη ίσια γραμμή. Με τη βοήθεια ενός συναδέλφου της, δημιούργησαν ατμοσφαιρικές προσομοιώσεις για να κατανοήσουν τα δεδομένα. Στη συνέχεια, ζήτησαν τη βοήθεια της Κλάρα Σούσα-Σίλβα, ερευνήτριας στο ΜΙΤ, η οποία είναι, όπως τονίζει η Γκριβς, η κορυφαία ειδικός επί της φωσφίνης, και εκείνη που συνέβαλε στην καθιέρωση του μορίου της ως βιοαποτύπωμα. Η Δρ. Φωσφίνη Η φωσφίνη είναι, από πολλές απόψεις, το μόριο της Σούσα-Σίλβα. Όταν ξεκίνησε το διδακτορικό της στο UCL, δουλειά της ήταν να προσομοιώσει το φάσμα των μορίων της, τις «υπογραφές» τους στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Οι επιστήμονες μερικές φορές αναφέρονται σε αυτό ως «δακτυλικό αποτύπωμα» των μορίων. Τέτοιου είδους φάσματα είναι πολύ χρήσιμα όταν οι αστρονόμοι δημιουργούν μοντέλα για ενδιαφέροντα άστρα, καφέ νάνους ή εξωπλανήτες. Σύμφωνα με το CDC, το αέριο φωσφίνη «έχει την οσμή σκόρδου ή ψαριού σε αποσύνθεση». Το πιο σημαντικό; Μπορεί να αποδειχθεί φονική. Πού εντοπίζεται η φωσφίνη; Το αέριο βρίσκεται σε παράνομα εργαστήρια συνθετικών ναρκωτικών, σε βάλτους, εντόσθια ζώων (και ανθρώπων) και σε ορισμένα εντομοκτόνα. Στα γήινα βιολογικά συστήματα, όπως εξηγεί η Σούσα-Σίλβα μιλώντας στο Wired, έχει εντοπιστεί αποκλειστικά κοντά σε αναερόβια ζωή. Τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες ανακάλυψαν την παρουσία του γύρω από τον Δία και τον Κρόνο, βαθιά μέσα στις ατμόσφαιρές τους, όπου οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και υπάρχει υψηλή πίεση υδρογόνου – στοιχεία που δείχνουν ότι η φωσφίνη δεν οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες. Όμως αυτές οι ακραίες συνθήκες δεν υφίστανται σε χερσαίους πλανήτες όπως η Γη ή η Αφροδίτη. Γιατί αποτελεί βιοαποτύπωμα Από τη στιγμή που ανακάλυψε το «δακτυλικό αποτύπωμα» της φωσφίνης, η Σούσα-Σίλβα ανέπτυξε και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να την εντοπίσει κανείς στην επιφάνεια ενός πλανήτη. Έπειτα, στράφηκε στην καθιέρωσή του ως βιοαποτύπωμα. «Καθιερώσαμε ένα τρίπτυχο: Η ζωή θα πρέπει να το παράγει σε πληθώρα. Θα πρέπει να επιβιώνει σε ανιχνεύσιμες ποσότητες στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη και να είναι ευδιάκριτο από άλλα μόρια. Και δεν θα πρέπει να μπερδεύει τους επιστήμονες επειδή τείνει να εμφανίζεται εξαιτίας μη βιολογικών αιτιών που είναι δύσκολο να εντοπιστούν», εξηγεί η ίδια για τη μέθοδό τους. Και πράγματι, η φωσφίνη πληρούσε αυτά τα κριτήρια. Στη Γη εμφανιζόταν μόνο κοντά σε έμβια όντα. Η δουλειά του συναδέλφου της, Γουίλιαμ Μπέινς, έδειξε ότι οι πλανητικές διαδικασίες, σε χερσαίους πλανήτες και όχι αέριους γίγαντες, δεν μπορούν να παράγουν μεγάλες ποσότητες του αερίου, ακόμη και σε εκείνους που διακρίνονται από ακραίες συνθήκες. Οι προσομοιώσεις που δημιούργησαν απέδειξαν ότι το μόριο θα μπορούσε να παρατηρηθεί με τηλεσκόπιο σε πλανήτες χωρίς οξυγόνο. Από τη στιγμή που η Γκριβς εντόπισε μόρια φωσφίνης στην επιφάνεια της Αφροδίτης, οι δύο γυναίκες ξεκίνησαν να εργάζονται αδιάκοπα για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο η παρουσία της να οφείλεται σε άλλους παράγοντες – αλλά και να βεβαιωθούν ότι το σήμα υπάρχει πραγματικά και δεν πρόκειται για λάθος στις μετρήσεις. Όμως το σήμα έμοιαζε ακριβές, και καμία άλλη διαδικασία δεν μπορούσε να παράγει τις ποσότητες φωσφίνης που εντόπισαν. Το μόνο πράγμα που έμενε να εξηγεί την παρουσία της, ήταν η ύπαρξη ζωής. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι επιστήμονες πίστεψαν ότι εντόπισαν σημάδια ζωής στον Άρη – μόνο και μόνο για να διαψευστούν. Όπως είχε δηλώσει κάποτε ο Καρλ Σάγκαν, «οι απίστευτοι ισχυρισμοί απαιτούν και απίστευτες αποδείξεις». Στην περίπτωση της Αφροδίτης, του πλανήτη με το εχθρικό περιβάλλον που δεν επιτρέπει σε διαστημόπλοια να το προσεγγίσουν, είναι πιθανό να επικρατούν συνθήκες που δεν μοιάζουν με εκείνες της Γης, και τις οποίες οι επιστήμονες δεν μπορούν να λάβουν υπόψη τους στα μοντέλα τους. Αυτές οι συνθήκες θα μπορούσαν να παράγουν τη φωσφίνη. Για τα επόμενα χρόνια, το πιθανότερο είναι πως δεν θα έχουμε σίγουρες απαντήσεις. Η λύση θα μπορούσε να προκύψει είτε μέσω της αποστολής διαστημόπλοιου, είτε μέσα από περαιτέρω έρευνα και αναλύσεις για άλλα μόρια που σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής. Όπως και να έχει, το ενδεχόμενο παραμένει ανοιχτό: Ίσως η εξωγήινη ζωή δεν κρύβεται σε έναν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη, αλλά σε μια καυτή κόλαση, γεμάτη τοξικά αέρια. https://www.in.gr/2020/09/15/tech/telika-yparxei-zoi-stin-afroditi-ti-lene-oi-epistimones-pou-vriskontai-piso-apo-tin-terastia-anakalypsi/

Οι μαύρες τρύπες και τα είδη τους. Εχουν περάσει ακριβώς πέντε χρόνια από τον πρώτο εντοπισμό βαρυτικών κυμάτων από τα αμερικανικά ερευνητικά εργαστήρια LIGO, που απέδειξαν έμπρακτα, για ακόμη μία φορά, ότι η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν ήταν πέρα για πέρα σωστή. Η αυριανή αυτή επέτειος συμπληρώθηκε μάλιστα στις αρχές του μήνα με την ανακοίνωση του εντοπισμού βαρυτικών κυμάτων από τη συγχώνευση ενός ασυνήθιστου ζεύγους μαύρων τρυπών (Μ.Τ.) που είχαν μάζα 66 και 85 φορές τη μάζα του Ηλιου. Το γεγονός αυτό, που συνέβη σε απόσταση 7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, παρατηρήθηκε στις 21 Μαΐου 2019 και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας Μ.Τ. με μάζα 142 φορές τη μάζα του Ηλιου, ενώ περίπου 8 ηλιακές μάζες μετατράπηκαν σε τεράστιες ποσότητες ενέργειας ίσης με την ενέργεια που εκπέμπουν όλοι οι γαλαξίες του σύμπαντος. Το γεγονός μάλιστα αυτό θεωρείται εξίσου σημαντικό με την ανακάλυψη της πρώτης συγχώνευσης δύο Μ.Τ. στις 15 Σεπτεμβρίου του 2015 αλλά και της συγχώνευσης δύο άστρων νετρονίων στις 17 Αυγούστου του 2017. Κι αυτό, γιατί η μία τουλάχιστον από τις δύο Μ.Τ. είναι η μεγαλύτερη «αστρικού τύπου» που έχει εντοπιστεί μέχρι τώρα, αν και οι τρέχουσες θεωρίες μάς λένε ότι δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν αστρικές Μ.Τ. με μάζα μεταξύ 65 και 120 φορές τη μάζα του Ηλιου. H πρώτη εκείνη ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων του LIGO το 2015 απέδειξε, μεταξύ άλλων, ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι απλώς και μόνο μαθηματικά δημιουργήματα της θεωρίας του Αϊνστάιν αλλά υπάρχουν πράγματι στο σύμπαν, ακόμη και σε διπλά συστήματα τέτοιων αντικειμένων. Μέχρι τότε δεν είχαμε ποτέ μια τόσο άμεση πληροφόρηση που να προέρχεται από τις ίδιες τις μαύρες τρύπες, αν και είχαμε φυσικά ενδείξεις για την ύπαρξή τους και από άλλες πηγές. Με βάση λοιπόν τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, έχουμε ταξινομήσει τις Μ.Τ. σε τρία είδη. Οι λεγόμενες «κανονικές» μαύρες τρύπες προέρχονται από τις αστρικές εκρήξεις σουπερνόβα και έχουν μάζα μέχρι περίπου 60 φορές τη μάζα του Ηλιου. Αντίθετα, οι «μικρομεσαίες» Μ.Τ. περιλαμβάνουν μάζες από 100 μέχρι και 100.000 φορές τη μάζα του Ηλιου. Τον Μάιο του 2007, για παράδειγμα, ανακοινώθηκε η ανακάλυψη μιας «μεσαίου μεγέθους» Μ.Τ. με μάζα 20.000 φορές τη μάζα του Ηλιου, που εντοπίστηκε σε απόσταση 2,3 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στη γειτονιά του γαλαξία της Ανδρομέδας, στο εσωτερικό του σφαιρωτού σμήνους G1, το οποίο μάλιστα πιο πρόσφατες μελέτες εκτιμούν ότι δεν είναι απλώς ένα σφαιρωτό σμήνος αλλά μια συλλογή συγχωνευμένων πυρήνων από νάνους γαλαξίες. Στο άλλο πάλι άκρο των μεγεθών, τα τελευταία χρόνια έχουμε εντοπίσει στο κέντρο των γαλαξιών «σούπερ» μαύρες τρύπες που περιέχουν τη μάζα εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ήλιων, σε έναν χώρο που δεν υπερβαίνει τη διάμετρο του ηλιακού μας συστήματος. Μια τέτοια τερατώδης Μ.Τ. έχει τη φωλιά της στο κέντρο του γαλαξία μας προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη και σε απόσταση 27.000 ετών φωτός στο κέντρο του γαλαξία μας. Η γιγάντια αυτή Μ.Τ. περιβάλλεται από έναν φωτεινό δίσκο αστροϋλικών που καταβροχθίζει κυριολεκτικά ένα προς ένα τα άστρα του γαλαξιακού μας πυρήνα καθώς αυτά εξελίσσονται και πέφτουν προς το κέντρο. Και βέβαια, εκτός από άστρα, το αδηφάγο αυτό τέρας εξαφανίζει και οτιδήποτε άλλο τολμήσει να το πλησιάσει, με αποτέλεσμα τη συνεχή του επέκταση. Υπολογίζεται δηλαδή ότι υλικά μιας ηλιακής μάζας παρασύρονται κάθε 1.000 χρόνια από τις βαρυτικές δυνάμεις που επικρατούν στο γαλαξιακό κέντρο, που σημαίνει ότι η δραστηριότητα αυτή συνεχίζεται εδώ και αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας τεράστιας Μ.Τ. με διάμετρο δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων και μάζα τεσσάρων εκατομμυρίων ήλιων. Παρόμοιες με τη δική μας, γιγάντιες Μ.Τ. υπάρχουν και στα κέντρα των περισσοτέρων γαλαξιών, ενώ μόλις πριν από περίπου ένα χρόνο φωτογραφήθηκε και η σκιά μιας Μ.Τ. στην καρδιά του γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία Μ-87. Η γιγάντια αυτή μαύρη τρύπα του M-87 έχει 6,5 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ηλιου και διάμετρο που φτάνει τα 100 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, 22 δηλαδή φορές την απόσταση του πλανήτη Ποσειδώνα από τον Ηλιο. Η καταπληκτική φωτογράφηση έγινε πραγματικότητα από τη συνδυασμένη λειτουργία ραδιοτηλεσκοπίων σε οκτώ διαφορετικές περιοχές της Γης, τα οποία βρίσκονται στην Ανταρκτική, στη Χιλή, στο Μεξικό, στη Χαβάη, στην Αριζόνα και στην Ισπανία, και τα οποία είχαν συνδεθεί συμβολομετρικά μεταξύ τους δημιουργώντας έτσι ένα τηλεσκόπιο με το μέγεθος του πλανήτη μας. Στην επίπονη αυτή διαδικασία φωτογράφησης έλαβαν μέρος 347 ερευνητές από 60 πανεπιστήμια και ερευνητικά εργαστήρια σε 20 διαφορετικές χώρες, μεταξύ των οποίων κομβικό ρόλο έπαιξε κι ένας Ελληνας αστροφυσικός, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνας Δημήτρης Ψάλτης. https://physicsgg.me/2020/09/15/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82/

Ο ηλιακός κύκλος 25 ετων είναι εδώ.Οι επιστήμονες εξηγούν τι σημαίνει. Ο Δεκέμβριος 2019 σηματοδοτεί την έναρξη του Solar Cycle 25 και η δραστηριότητα του Ήλιου θα αυξηθεί και πάλι μέχρι το μέγιστο της ηλιακής ενέργειας, που προβλέπεται για το 2025. Ο Ηλιακός Κύκλος 25 έχει ξεκινήσει. Κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης των μέσων ενημέρωσης την Τρίτη, εμπειρογνώμονες από τη NASA και την Εθνική Ωκεάνια και Ατμοσφαιρική Διοίκηση (NOAA) συζήτησαν την ανάλυσή τους και τις προβλέψεις τους για τον νέο ηλιακό κύκλο - και πώς η επερχόμενη άνοδος του διαστημικού καιρού θα επηρεάσει τη ζωή και την τεχνολογία μας στη Γη, επίσης ως αστροναύτες στο διάστημα. Το Solar Cycle 25 Prediction Panel, μια διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων που συγχρηματοδοτήθηκε από τη NASA και την NOAA, ανακοίνωσε ότι το ηλιακό ελάχιστο συνέβη τον Δεκέμβριο του 2019, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου ηλιακού κύκλου. Επειδή ο Ήλιος μας είναι τόσο μεταβλητός, μπορεί να χρειαστούν μήνες μετά το γεγονός για να κηρυχθεί αυτό το συμβάν. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ηλιακές κηλίδες για να παρακολουθούν την πρόοδο του ηλιακού κύκλου. Οι σκοτεινές κηλίδες στον Ήλιο σχετίζονται με την ηλιακή δραστηριότητα, συχνά ως η προέλευση γιγαντιαίων εκρήξεων - όπως ηλιακές εκλάμψεις ή εκτοξεύσεις μάζας - που μπορούν να εκτοξεύσουν φως, ενέργεια και ηλιακό υλικό στο διάστημα. «Καθώς βγαίνουμε από το ηλιακό ελάχιστο και πλησιάζουμε το μέγιστο του Κύκλου 25, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η ηλιακή δραστηριότητα δεν σταματά ποτέ. αλλάζει μορφή καθώς το εκκρεμές ταλαντεύεται », δήλωσε η Λίκα Γκουαθακακούτα, ηλιακή επιστήμονας στο τμήμα Ηλιοφυσικής στην έδρα της NASA στην Ουάσινγκτον. Η NASA και η NOAA, μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες και υπηρεσίες, συνεργάζονται για την Εθνική Διαστημική Στρατηγική και Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της ετοιμότητας του διαστημικού καιρού και την προστασία του έθνους από διαστημικούς καιρικούς κινδύνους. Το NOAA παρέχει διαστημικές προβλέψεις καιρού και δορυφόρους για την παρακολούθηση του διαστημικού καιρού σε πραγματικό χρόνο. Η NASA είναι ο ερευνητικός βραχίονας του έθνους, βοηθώντας στη βελτίωση της κατανόησής μας για το διάστημα κοντά στη Γη και, τελικά, μοντέλα πρόβλεψης. Οι διαστημικές προβλέψεις καιρού είναι επίσης κρίσιμες για την υποστήριξη διαστημικών σκαφών και αστροναυτών του προγράμματος Artemis. Η έρευνα σε αυτό το διαστημικό περιβάλλον είναι το πρώτο βήμα για την κατανόηση και τον μετριασμό της έκθεσης των αστροναυτών στη διαστημική ακτινοβολία. Οι δύο πρώτες επιστημονικές έρευνες που θα διεξαχθούν από το Gateway θα μελετήσουν τον διαστημικό καιρό και θα παρακολουθήσουν το περιβάλλον ακτινοβολίας σε σεληνιακή τροχιά. Οι επιστήμονες εργάζονται σε μοντέλα πρόβλεψης, ώστε να μπορούν να προβλέψουν μια μέρα τον διαστημικό καιρό, όπως οι μετεωρολόγοι προβλέπουν καιρό στη Γη. "Δεν υπάρχει κακός καιρός, αλλά κακή προετοιμασία", δήλωσε ο Jake Bleacher, επικεφαλής επιστήμονας για τη Διεύθυνση Ανθρώπινης Εξερεύνησης και Επιχειρήσεων της NASA στην έδρα του οργανισμού. "Ο διαστημικός καιρός είναι αυτό που είναι - δουλειά μας είναι να προετοιμάζουμε." Η κατανόηση των κύκλων του Ήλιου είναι ένα μέρος αυτής της προετοιμασίας. Για να προσδιοριστεί η έναρξη ενός νέου ηλιακού κύκλου, ο πίνακας προβλέψεων συμβουλεύτηκε μηνιαία δεδομένα για τις ηλιακές κηλίδες από το Παγκόσμιο Κέντρο Δεδομένων για τον Δείκτη Sunspot και τις Μακροχρόνιες Ηλιακές Παρατηρήσεις, που βρίσκεται στο Βασιλικό Παρατηρητήριο του Βελγίου στις Βρυξέλλες, το οποίο παρακολουθεί τις ηλιακές κηλίδες και επισημαίνει ψηλά και χαμηλά του ηλιακού κύκλου. «Διατηρούμε μια λεπτομερή καταγραφή των λίγων μικροσκοπικών ηλιακών κηλίδων που σηματοδοτούν την έναρξη και την άνοδο του νέου κύκλου», δήλωσε ο Frédéric Clette, διευθυντής του κέντρου και ένας από τους πάνελ προβλέψεων. «Αυτά είναι τα μειονεκτήματα των μελλοντικών γιγαντιαίων ηλιακών πυροτεχνημάτων. Μόνο με την παρακολούθηση της γενικής τάσης για πολλούς μήνες μπορούμε να καθορίσουμε το σημείο ανατροπής μεταξύ δύο κύκλων. " Με ηλιακό ελάχιστο πίσω από μας, οι επιστήμονες αναμένουν ότι η δραστηριότητα του Ήλιου θα αυξηθεί προς το επόμενο προβλεπόμενο μέγιστο τον Ιούλιο του 2025. Ο Doug Biesecker, συμπρόεδρος του πάνελ και ηλιακός φυσικός στο Κέντρο Πρόβλεψης Διαστημικού Καιρού (SWPC) της NOAA στο Boulder του Κολοράντο, δήλωσε ο Solar Cycle. Το 25 αναμένεται να είναι τόσο ισχυρό όσο ο τελευταίος ηλιακός κύκλος, ο οποίος ήταν ένας κύκλος κάτω του μέσου όρου, αλλά όχι χωρίς κίνδυνο. "Ακριβώς επειδή πρόκειται για έναν ηλιακό κύκλο κάτω του μέσου όρου, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος ακραίου διαστημικού καιρού", δήλωσε ο Biesecker. «Ο αντίκτυπος του Ήλιου στην καθημερινή μας ζωή είναι πραγματικός και είναι εκεί. Το SWPC στελεχώνεται 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο, επειδή ο Ήλιος είναι πάντα ικανός να μας προσφέρει κάτι να προβλέψουμε. " Ο Elsayed Talaat, διευθυντής του Γραφείου Έργων, Σχεδιασμού και Ανάλυσης για την Υπηρεσία Δορυφόρων και Πληροφοριών της NOAA στο Silver Spring, Maryland, περιέγραψε την πρόσφατη πρόοδο του έθνους στο Σχέδιο Δράσης για τον Διαστημικό Καιρό, καθώς και για τις επερχόμενες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένου του Space Weather Follow-On της NOAA Παρατηρητήριο L-1, το οποίο ξεκίνησε το 2024, πριν από την προβλεπόμενη κορυφή του Solar Cycle 25. «Ακριβώς όπως η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της ΝΟΑΑ μας κάνει ένα έθνος έτοιμο για τις καιρικές συνθήκες, αυτό που οδηγούμε για να είμαστε είναι ένα διαστημικό έθνος έτοιμο για τον καιρό», δήλωσε ο Talaat. «Αυτή είναι μια προσπάθεια που περιλαμβάνει 24 οργανισμούς σε ολόκληρη την κυβέρνηση και έχει μετατρέψει τον διαστημικό καιρό από μια ερευνητική προοπτική σε επιχειρησιακές γνώσεις». Στην φωτογραφία αυτή η διαχωρισμένη εικόνα δείχνει τη διαφορά μεταξύ ενός ενεργού Ήλιου κατά τη μέγιστη ηλιακή ακτινοβολία (στα αριστερά, που καταγράφηκε τον Απρίλιο του 2014) και ενός ήσυχου Ήλιου κατά τη διάρκεια της ελάχιστης ηλιακής ενέργειας (στα δεξιά, που τραβήχτηκε τον Δεκέμβριο του 2019). Ο Δεκέμβριος 2019 σηματοδοτεί την έναρξη του Solar Cycle 25 και η δραστηριότητα του Ήλιου θα αυξηθεί και πάλι μέχρι το μέγιστο της ηλιακής ενέργειας, που προβλέπεται για το 2025. https://www.nasa.gov/press-release/solar-cycle-25-is-here-nasa-noaa-scientists-explain-what-that-means/

Τελικά, υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη; – Τι λένε οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την τεράστια ανακάλυψη. Η αστρονόμος Τζέιν Γκριβς του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, ήταν μόνη στο γραφείο της όταν είδε το σήμα: ένα ίχνος του μορίου της φωσφίνης, μεταξύ των δεδομένων που είχε λάβει από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης το 2017. Το γεγονός την σόκαρε. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η φωσφίνη, ενδέχεται να αποτελεί χρήσιμο βιοαποτύπωμα. Ένα σημάδι ότι ίσως υπάρχει ζωή στον πλανήτη στον οποίο εντοπίζεται. «Δεν ήταν κανείς εκεί για να του το πω», λέει η ίδια στο Wired. Φοβούμενη ότι ο ενθουσιασμός της θα την παρασύρει σε λάθος συμπεράσματα, προσπάθησε να αποσπάσει τη σκέψη της από το ζήτημα. «Έπρεπε να προσπαθήσω να μην τρακάρω», θυμάται η ίδια, μιλώντας για το απόγευμα του 2018 όταν έκανε την πρώτη ανακάλυψη. Τα επόμενα χρόνια ήταν γεμάτα ελέγχους που θα διασφάλιζαν ότι έχει αναλύσει σωστά τα δεδομένα της. Το σήμα, που έμοιαζε πάρα πολύ με φωσφίνη, επέμενε. Πριν μερικές μέρες, μετά από πολλούς ακόμη μήνες συλλογής και ανάλυσης δεδομένων, η ίδια και μια ομάδα συναδέλφων της έκαναν την επίσημη ανακοίνωση: Όχι μόνο υπάρχει φωσφίνη στην Αφροδίτη, αλλά δεν έχει βρεθεί και κάποια εξήγηση για το πώς βρέθηκε ως εκεί – με την εξαίρεση του ενδεχομένου της ύπαρξης ζωής. Τι σημαίνει η ανακάλυψη Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι βέβαιο πως υπάρχουν έμβιοι οργανισμοί στον πλανήτη. Ορισμένες μη βιολογικές διαδικασίες, άγνωστες στη γη, θα μπορούσαν να είναι η αιτία δημιουργίας του μορίου. Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι μένει ακόμη πολλή ερευνητική δουλειά για να απορρίψει άλλες πιθανές αιτίες, δεν είναι απίθανο να βρισκόμαστε για πρώτη φορά μπροστά στην ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Φυσικά, η Αφροδίτη δεν ακούγεται ευχάριστο περιβάλλον για να ζει κανείς. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά της ξεπερνά τους 400 βαθμούς Κελσίου, ενώ η πίεση που δέχεται κανείς είναι αντίστοιχη με αυτή που συναντάται 900 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι συνθήκες είναι τόσο εχθρικές, ώστε να… λιώσουν ένα διαστημόπλοιο που είχε αποσταλεί στον καυτό πλανήτη μέσα σε λίγες μόλις ώρες. Το είδους ζωή θα μπορούσε να υπάρχει στον καυτό πλανήτη; Όμως οι επιστήμονες υπέθεταν ότι η Αφροδίτη μπορεί να έχει τη δική της, παράξενη ζωή, εδώ και δεκαετίες. Εν μέρει γιατί ο πλανήτης μοιάζει να έχει γνωρίσει καλύτερες μέρες: Δεν αποκλείεται κάποτε να είχε ακόμη και δικό του ωκεανό. Τότε, υποθέτουν, θα μπορούσε να είχε γεννηθεί ζωή, η οποία να εξελίχθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ξεφύγει από την κυριολεκτική κόλαση στην οποία μετατράπηκε ο πλανήτης. Μόνη σωτηρία, τα σύννεφα, 48 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφός της, όπου η πίεση μειώνεται και η θερμοκρασία κυμαίνεται περίπου στους 26 βαθμούς Κελσίου. Ο Καρλ Σάγκαν είχε γράψει στο Nature: «Από καμία άποψη δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε γηγενή ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης». Στη συνέχεια φαντάστηκε μια εκδοχή αυτής της ζωής: ένα ον που μοιάζει και λειτουργεί ως «επιπλέουσα φούσκα». Ένα είδος σακιού, γεμάτο με υδρογόνο, που κινείται μέσα στα σύννεφα συλλέγοντας νερό και μέταλλα. Ένα ενδιαφέρον σήμα Αυτή η ιδέα μάγευε και την Γκριβς. Είχε ακούσει ότι η φωσφίνη ήταν ένδειξη ζωής στη γη, και κυρίως αναερόβιας ζωής, που δεν χρειάζεται οξυγόνο. Ίσως, σκέφτηκε, να μπορούσε να ελέγξει για την ύπαρξή του στο γειτονικό πλανήτη, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Κλερκ Μάξγουελ. Θα συνέλεγε το φως της Αφροδίτης και θα αναζητούσε μια χαρακτηριστική πτώση του φάσματός του: μια απουσία φωτός γύρω από μια συγκεκριμένη συχνότητα, που δείχνει ότι μόρια φωσφίνης έχουν απορροφήσει ορισμένα φωτόνια καθώς κινούνται μέσα στην ατμόσφαιρα. Δεν περίμενε να το εντοπίσει. Όμως ξαφνικά το είδε: Μια ίσια γραμμή, που ακολουθούνταν από μια απότομη πτώση σε σχήμα V και μια ακόμη ίσια γραμμή. Με τη βοήθεια ενός συναδέλφου της, δημιούργησαν ατμοσφαιρικές προσομοιώσεις για να κατανοήσουν τα δεδομένα. Στη συνέχεια, ζήτησαν τη βοήθεια της Κλάρα Σούσα-Σίλβα, ερευνήτριας στο ΜΙΤ, η οποία είναι, όπως τονίζει η Γκριβς, η κορυφαία ειδικός επί της φωσφίνης, και εκείνη που συνέβαλε στην καθιέρωση του μορίου της ως βιοαποτύπωμα. Η Δρ. Φωσφίνη Η φωσφίνη είναι, από πολλές απόψεις, το μόριο της Σούσα-Σίλβα. Όταν ξεκίνησε το διδακτορικό της στο UCL, δουλειά της ήταν να προσομοιώσει το φάσμα των μορίων της, τις «υπογραφές» τους στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Οι επιστήμονες μερικές φορές αναφέρονται σε αυτό ως «δακτυλικό αποτύπωμα» των μορίων. Τέτοιου είδους φάσματα είναι πολύ χρήσιμα όταν οι αστρονόμοι δημιουργούν μοντέλα για ενδιαφέροντα άστρα, καφέ νάνους ή εξωπλανήτες. Σύμφωνα με το CDC, το αέριο φωσφίνη «έχει την οσμή σκόρδου ή ψαριού σε αποσύνθεση». Το πιο σημαντικό; Μπορεί να αποδειχθεί φονική. Πού εντοπίζεται η φωσφίνη; Το αέριο βρίσκεται σε παράνομα εργαστήρια συνθετικών ναρκωτικών, σε βάλτους, εντόσθια ζώων (και ανθρώπων) και σε ορισμένα εντομοκτόνα. Στα γήινα βιολογικά συστήματα, όπως εξηγεί η Σούσα-Σίλβα μιλώντας στο Wired, έχει εντοπιστεί αποκλειστικά κοντά σε αναερόβια ζωή. Τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες ανακάλυψαν την παρουσία του γύρω από τον Δία και τον Κρόνο, βαθιά μέσα στις ατμόσφαιρές τους, όπου οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και υπάρχει υψηλή πίεση υδρογόνου – στοιχεία που δείχνουν ότι η φωσφίνη δεν οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες. Όμως αυτές οι ακραίες συνθήκες δεν υφίστανται σε χερσαίους πλανήτες όπως η Γη ή η Αφροδίτη. Γιατί αποτελεί βιοαποτύπωμα Από τη στιγμή που ανακάλυψε το «δακτυλικό αποτύπωμα» της φωσφίνης, η Σούσα-Σίλβα ανέπτυξε και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να την εντοπίσει κανείς στην επιφάνεια ενός πλανήτη. Έπειτα, στράφηκε στην καθιέρωσή του ως βιοαποτύπωμα. «Καθιερώσαμε ένα τρίπτυχο: Η ζωή θα πρέπει να το παράγει σε πληθώρα. Θα πρέπει να επιβιώνει σε ανιχνεύσιμες ποσότητες στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη και να είναι ευδιάκριτο από άλλα μόρια. Και δεν θα πρέπει να μπερδεύει τους επιστήμονες επειδή τείνει να εμφανίζεται εξαιτίας μη βιολογικών αιτιών που είναι δύσκολο να εντοπιστούν», εξηγεί η ίδια για τη μέθοδό τους. Και πράγματι, η φωσφίνη πληρούσε αυτά τα κριτήρια. Στη Γη εμφανιζόταν μόνο κοντά σε έμβια όντα. Η δουλειά του συναδέλφου της, Γουίλιαμ Μπέινς, έδειξε ότι οι πλανητικές διαδικασίες, σε χερσαίους πλανήτες και όχι αέριους γίγαντες, δεν μπορούν να παράγουν μεγάλες ποσότητες του αερίου, ακόμη και σε εκείνους που διακρίνονται από ακραίες συνθήκες. Οι προσομοιώσεις που δημιούργησαν απέδειξαν ότι το μόριο θα μπορούσε να παρατηρηθεί με τηλεσκόπιο σε πλανήτες χωρίς οξυγόνο. Από τη στιγμή που η Γκριβς εντόπισε μόρια φωσφίνης στην επιφάνεια της Αφροδίτης, οι δύο γυναίκες ξεκίνησαν να εργάζονται αδιάκοπα για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο η παρουσία της να οφείλεται σε άλλους παράγοντες – αλλά και να βεβαιωθούν ότι το σήμα υπάρχει πραγματικά και δεν πρόκειται για λάθος στις μετρήσεις. Όμως το σήμα έμοιαζε ακριβές, και καμία άλλη διαδικασία δεν μπορούσε να παράγει τις ποσότητες φωσφίνης που εντόπισαν. Το μόνο πράγμα που έμενε να εξηγεί την παρουσία της, ήταν η ύπαρξη ζωής. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι επιστήμονες πίστεψαν ότι εντόπισαν σημάδια ζωής στον Άρη – μόνο και μόνο για να διαψευστούν. Όπως είχε δηλώσει κάποτε ο Καρλ Σάγκαν, «οι απίστευτοι ισχυρισμοί απαιτούν και απίστευτες αποδείξεις». Στην περίπτωση της Αφροδίτης, του πλανήτη με το εχθρικό περιβάλλον που δεν επιτρέπει σε διαστημόπλοια να το προσεγγίσουν, είναι πιθανό να επικρατούν συνθήκες που δεν μοιάζουν με εκείνες της Γης, και τις οποίες οι επιστήμονες δεν μπορούν να λάβουν υπόψη τους στα μοντέλα τους. Αυτές οι συνθήκες θα μπορούσαν να παράγουν τη φωσφίνη. Για τα επόμενα χρόνια, το πιθανότερο είναι πως δεν θα έχουμε σίγουρες απαντήσεις. Η λύση θα μπορούσε να προκύψει είτε μέσω της αποστολής διαστημόπλοιου, είτε μέσα από περαιτέρω έρευνα και αναλύσεις για άλλα μόρια που σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής. Όπως και να έχει, το ενδεχόμενο παραμένει ανοιχτό: Ίσως η εξωγήινη ζωή δεν κρύβεται σε έναν πλανήτη που μοιάζει με τη Γη, αλλά σε μια καυτή κόλαση, γεμάτη τοξικά αέρια. https://www.in.gr/2020/09/15/tech/telika-yparxei-zoi-stin-afroditi-ti-lene-oi-epistimones-pou-vriskontai-piso-apo-tin-terastia-anakalypsi/

Το Baikonur συνεχίζει να προετοιμάζει την ενότητα "Science" για εκτόξευση. Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, ξεκίνησε το επόμενο στάδιο προετοιμασίας της ενότητας "Science" για εκτόξευση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι προετοιμασίες για δοκιμές απόδειξης από το εργοστάσιο βρίσκονται σε εξέλιξη. Αφού η μονάδα έφτασε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών του ιστότοπου αριθ. 254 του κοσμοδρόμιου Baikonur, πραγματοποιήθηκε εργασία για την προετοιμασία της Nauka για επαναφόρτωση και εγκατάσταση στο χώρο εργασίας. Ειδικοί της εταιρίας Rocket and Space "Energia" S.P. Ο Korolev (μέρος της κρατικής εταιρείας Roscosmos) και οι επιχειρήσεις της ρωσικής βιομηχανίας πυραύλων και διαστημικών έργων, πραγματοποιήθηκαν εργασίες για την προετοιμασία του μεταφορικού αυτοκινήτου για εκφόρτωση του προϊόντος, επαναφόρτωση του σε μονάδα μεταφοράς και παράδοση στο χώρο εργασίας. Οι ειδικοί αφαίρεσαν την προστασία που χρησιμοποιήθηκε κατά τη μεταφορά του προϊόντος από τη μονάδα: αποσυναρμολόγησαν το τεχνολογικό φέρινγκ κεφαλής και το μεταβατικό τεχνολογικό διαμέρισμα. Μετά από αυτό, το υλικό μέρος, εκπληρώνοντας το καθήκον του να διατηρήσει το προϊόν κατά τη μεταφορά, μετακινήθηκε στη θέση αποθήκευσης. Ταυτόχρονα, η μονάδα εγκαταστάθηκε στους δακτυλίους του καλύμματος και μετακινήθηκε στον χώρο εργασίας για εργασίες συναρμολόγησης. Την περασμένη εβδομάδα, πραγματοποιήθηκαν εργασίες για το άνοιγμα της θυρίδας της ενεργού υβριδικής βάσης σύνδεσης, εγκαταστάθηκε τεχνολογική προστασία και στη συνέχεια προσαρτήθηκε ένας θάλαμος καθαριότητας στο προϊόν, το οποίο προστατεύει το προϊόν από τη μόλυνση και εξασφαλίζει άνετες συνθήκες εργασίας μέσα στο προϊόν. Οι ειδικοί πραγματοποίησαν εργασίες μέσα στη μονάδα για την αποσυναρμολόγηση των τυπικών δαπέδων και εσωτερικών πάνελ για την περαιτέρω εγκατάσταση τεχνολογικών δαπέδων. Κατά τη διάρκεια της εργασίας με το προϊόν, ελέγχεται συνεχώς και εκτελείται παράλληλη εργασία για την εγκατάσταση προστασίας από μικρομετεωρίτες. Οι υπάλληλοι του εργοστασίου Energia πραγματοποίησαν εργασίες για την εγκατάσταση μιας μονάδας κάμερας τηλεόρασης, τη σύνδεση συνδέσμων σε μια ενεργή υβριδική μονάδα σύνδεσης, καθώς και την εγκατάσταση συσκευών για την τοποθέτηση επιστημονικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για τη διεξαγωγή διαστημικών πειραμάτων. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας εβδομάδας, πραγματοποιήθηκαν αυτόνομοι έλεγχοι μηχανισμών κεραίας στο προϊόν, πραγματοποιήθηκε ο εισερχόμενος έλεγχος καλωδίων ενός τεχνολογικού ενσωματωμένου καλωδιακού δικτύου και δοκιμάστηκε ένα περίπτερο για το άνοιγμα ηλιακών μπαταριών. Η ρωσική διαστημική βιομηχανία δεν έχει υλοποιήσει τέτοια έργα μεγάλης κλίμακας για μεγάλο χρονικό διάστημα και ως εκ τούτου κάθε μέρα θέτει νέα πολύπλοκα καθήκοντα για τους ειδικούς της RSC Energia και τις επιχειρήσεις της ρωσικής βιομηχανίας πυραύλων και διαστημικών εργων. https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_09-11.html H Ευρωπαϊκή Ένωση επενδύει προς το Διάστημα. Με την επιτυχημένη εκτόξευση του μικροδορυφόρου UPMSat-2 η Ε.Ε. αποδεικνύει το ενδιαφέρον της για τη διαστημική τεχνολογία. Σε μια κίνηση που έχει χαρακτηριστεί ως σημαντικό ορόσημο για τη διαστημική εξερεύνηση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Επίδειξης και Επικύρωσης σε Τροχιά (IOD/IOV), μικροδορυφόρος UPMSat-2 εκτοξεύθηκε επιτυχώς από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο Κουρού επί του πυραύλου Vega VV16 της Arianespace. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο ενημερωτικό δελτίο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδος (ΣΕΠΕ), με την εκτόξευση ξεκίνησε το πρώτο από τα 26 πειράματα που επιλέχθηκαν στο πλαίσιο της ενωσιακής πρωτοβουλίας IOD/IOV, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα “Ορίζων 2020”. Τα άλλα πειράματα θα ξεκινήσουν μέσα στο διάστημα 2020-22. Η Ε.Ε. συνεισφέρει και σε αυτήν την πτήση επίδειξης για την εξακρίβωση της δυνατότητας υλοποίησης (“Proof of Concept”) της υπηρεσίας αποστολής μικρών διαστημικών σκαφών Vega. Ο μικροδορυφόρος αυτός έχει βάρος 50 κιλών, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά κουβαλώντας έξι συνολικά ωφέλιμα φορτία για ερευνητικούς σκοπούς από την πλευρά της βιομηχανίας, διαστημικών οργανισμών και άλλα ερευνητικά κέντρα. Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης είναι υπεύθυνοι για το σχεδιασμό και την τελική εξέλιξή του. Το ενδιαφέρον της Ε.Ε. για το Διάστημα δεν τελειώνει στην εκτόξευση μικροδορυφόρων τέτοιου τύπου, αφού η πρωτοβουλία IOD/IOV προάγει την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα του διαστημικού τομέα της Ε.Ε, με τη διεξαγωγή πειραμάτων σε διάφορους τομείς, όπως η γεωσκόπηση, οι τηλεπικοινωνίες και η δορυφορική πλοήγηση. Γίνεται έρευνα και μελέτη πάνω στις πρακτικές κατασκευής δορυφόρων, μαζί με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών που μπορούν να έρθουν -μετά τις διαστημικές δοκιμές- στην αγορά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από τον επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό για την περίοδο 2021-2027, έχει προτείνει τη διάθεση συνολικών κεφαλαίων €16 δις. Το νέο διαστημικό πρόγραμμα θα αυξήσει τις επενδύσεις σε διαστημικές δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες ανάγκες και τεχνολογίες και ενισχύοντας την αυτόνομη πρόσβαση της Ευρώπης στο διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1636111/h-europaiki-enosi-ependuei-pros-to-diastima

Ανακαλύπτουμε το «σκοτεινό» σύμπαν. Σε μια εποχή χωρίς βεβαιότητες, με τον πλανήτη υπό σοβαρή δοκιμασία, όπου όλα μοιάζουν «στον αέρα», ο ουρανός προσφέρει θαλπωρή και ελπίδα. Αυτή την αίσθηση τουλάχιστον προκάλεσε σε εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο –εξοικειωμένων με τα της Κοσμολογίας και μη– η σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη που ανακοινώθηκε προ ολίγων ημερών: ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων κατέγραψαν τη μεγαλύτερη σύγκρουση μελανών οπών μέχρι σήμερα, η οποία είχε λάβει χώρα πριν από… 7 δισ. χρόνια. Επιστήμη και τεχνολογία σε απόλυτο συγχρονισμό ήταν εκεί για να «πιάσουν» το «νήμα» που είχε αφήσει το σύμπαν από τότε που είχε τη μισή του ζωή. Πόσο συναρπαστική εποχή να ζεις. Εδώ, στη μικρή Ελλάδα αισθανθήκαμε δέος αλλά και περηφάνια, καθώς κρίσιμο ρόλο στην ανακάλυψη είχε ο κορυφαίος Ελληνας επιστήμονας Σταύρος Κατσανέβας, καθηγητής στο Paris-Université και διευθυντής του European Gravitational Observatory (EGO) στην Πίζα, του ενός από τα μόλις τρία ερευνητικά κέντρα στον κόσμο και του μοναδικού στην Ευρώπη που διαθέτουν ανιχνευτή βαρυτικών κυμάτων. «Σιγά σιγά θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερα τέτοια πράγματα, ανοίγουμε ένα παράθυρο σε ένα άγνωστο τοπίο», ήταν το πρώτο σχόλιο του κ. Κατσανέβα που λίγες ώρες αφότου ολοκλήρωσε την παγκόσμια ενημέρωση γύρω από την επιστημονική ανακάλυψη, αψηφώντας την κόπωση μιας μεγάλης μέρας, μίλησε στην «Κ». «Γιατί είναι τόσο σημαντική λοιπόν η ανακάλυψη ενός τόσο βίαιου γεγονότος;» τον ρωτήσαμε. Ο κορυφαίος φυσικός δεν μπορεί παρά να πιάσει την ιστορία από την αρχή. «Εχουμε ζήσει τρεις εποχές στον τρόπο που βλέπαμε τον ουρανό. Την αρχαϊκή εποχή που προβάλλαμε τα γήινα στον ουρανό, τα ζώδια κ.λπ., την εποχή που ξεκινάει με τον Θαλή και φτάνει έως τις αρχές του 20ού αιώνα, αυτή της γεωμετροποίησης του σύμπαντος, και τέλος την εποχή από τα μέσα του 20ού αιώνα, όταν χάρη στην εξέλιξη των οργάνων μας, επεκτείνουμε τους τρόπους αντίληψης του σύμπαντος πέρα από το οπτικό σήμα. Αρχίζουμε να ανιχνεύουμε νέους “κοσμικούς αγγελιοφόρους”, τα ραδιοκύματα, τις ακτίνες Χ και γ, τις κοσμικές ακτίνες, τα νετρίνα, τα βαρυτικά κύματα. Ανακαλύπτουμε έτσι τα “σκοτεινά” και βίαια μέρη του σύμπαντος. Το σύμπαν σταματά να είναι μονάχα μια εικόνα, ένα σύνολο γεωμετρικών σημείων. Βλέπουμε εκρήξεις σουπερνόβα, κοσμικούς πίδακες, σύντομες λάμψεις μεγάλης ενέργειας, ανιχνεύουμε έμμεσα την ύπαρξη μελανών οπών με μάζα εκατομμυρίων ήλιων στο κέντρο των γαλαξιών, παλλόμενους αστέρες νετρονίων… Δυναμικά φαινόμενα όπου η φυσική του απειροστού των πυρήνων και των σωματιδίων παίζει κυρίαρχο ρόλο. Ξαφνικά ο ουρανός γίνεται ένα τοπίο παράξενο, ένα μέρος όπου συμβαίνουν πράγματα. Τα βίαια γεγονότα δεν είναι εξαιρέσεις, παίζουν ρόλο στη δόμηση του σύμπαντος». Φυσικά, ακόμα και ένα βίαιο φαινόμενο όπως αυτό (οι δύο μαύρες τρύπες που συγκρούστηκαν είχαν μάζες περίπου 65 και 85 φορές μεγαλύτερες από αυτή του Ηλιου, ενώ από την ένωσή τους προέκυψε μαύρη τρύπα μάζας όσο 142 ήλιοι) είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανιχνευτεί. Οπως λέει ο κ. Κατσανέβας, τα βαρυτικά κύματα που προέκυψαν είναι αλλαγές του χώρου, δηλαδή αλλαγές στις αποστάσεις ανάμεσα στα όργανα ανίχνευσης της τάξης του ενός χιλιοστού της διαμέτρου ενός πρωτονίου. «Ομως χάρη στις βαρυτικές αντένες μπορούμε να τις μετράμε και να μας δίνουν νέα εικόνα του σύμπαντος». Σήμερα λειτουργούν μόλις τρεις βαρυτικές αντένες, οι δύο στις ΗΠΑ και η τρίτη στην Πίζα (ο ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων Virgo), ενώ αναμένεται σύντομα να τεθεί σε λειτουργία μια ακόμα στην Ιαπωνία. Η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα ανίχνευσε βαρυτικά κύματα ήταν στις 14 Σεπτεμβρίου του 2015, τα οποία προήλθαν από τη σύντηξη δύο μελανών οπών (η ανακάλυψη οδήγησε στο Νομπέλ Φυσικής το ’17). Οι επιστήμονες της Virgo συμμετείχαν και σε εκείνη την προσπάθεια, αλλά ακόμη η ευαισθησία του ανιχνευτή Virgo δεν ήταν στο επίπεδο των Αμερικανών. Οταν αργότερα μπήκε και η Virgo στο δίκτυο, το 2017, είχαμε μια πολύ μεγάλη ανακάλυψη, τη σύγκρουση δύο αστέρων νετρονίων. «Δεν είδαμε μόνο βαρυτικά κύματα, αλλά και ηλεκτρομαγνητικά, φως, ραδιοκύματα, ακτίνες γ. Περίπου 70 τηλεσκόπια και δορυφόροι ανά τον κόσμο κατέγραψαν το γεγονός. Μέσω αυτών των ανιχνεύσεων παρατηρούσαμε λεπτό προς λεπτό ένα γεγονός που είχε γίνει εκατομμύρια χρόνια πριν». Οπως λέει ο καθηγητής, με την εξελιγμένη ευαισθησία των ανιχνευτών οι επιστήμονες έχουν φτάσει να «βλέπουν» ένα τέτοιο γεγονός την εβδομάδα, ενώ σε λίγα χρόνια θα φτάσουν να παρατηρούν ένα την ώρα και αργότερα ένα το λεπτό. Το παλαιότερο γεγονός που έχει καταγραφεί με βαρυτικά κύματα παραμένει η σύγκρουση μαύρων τρυπών που ανακαλύφθηκε πρόσφατα. «Ολα αυτά μαζί σκιαγραφούν όχι μια γεωμετρική μελέτη αλλά ένα νέο τοπίο, έναν πιο πολύπλοκο και πιο όμορφο έναστρο ουρανό». Οχι, οι ειδικοί δεν έχουν σταματήσει να «βλέπουν» την ομορφιά στο σκοτάδι. «Τα σήματα που αναλύουμε είναι συχνότητά τους 10-20 Hz έως 20.000 Hz, είναι ακουστικοί παλμοί. Για πρώτη φορά “ακούμε” το σύμπαν, δεν το βλέπουμε μόνο. Εάν δηλαδή μπορούσαμε να συνδέσουμε τον ανιχνευτή με ένα μεγάφωνο θα ακούγαμε τη “μουσική” του. Το σύμπαν δεν είναι η απέραντη σιωπή όπως έχει περιγραφεί», λέει ο κ. Κατσανέβας. Νομίζουμε ότι είμαστε το αντίστοιχο της επανάστασης του Γαλιλαίου «Ξαφνικά ο ουρανός γίνεται ένα τοπίο παράξενο, ένα μέρος όπου συμβαίνουν πράγματα», λέει στην «Κ» ο Σταύρος Κατσανέβας. Οσο και να προσπαθούμε, δεν παίρνουμε λέξη από τον Σταύρο Κατσανέβα για τη δική του συμμετοχή στη μεγάλη ανακάλυψη, το αυξημένο μερίδιο στην επιτυχία. «Αν υπάρχει ένα μήνυμα σε όλο αυτό είναι ότι πρέπει να είμαστε δίκτυο, δεν μπορείς να δεις τέτοια γεγονότα μόνος σου», λέει ξεκάθαρα ο Ελληνας επιστήμονας. «Οταν λειτουργούσαν μόνο οι δύο ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων (σ.σ. των ΗΠΑ στο Hanford και Livingston), ξέραμε ότι το σήμα ερχόταν από το ένα τεσσαρακοστό όλου του ουρανού. Οταν μπήκαμε κι εμείς στο δίκτυο φτάσαμε να εντοπίζουμε το σήμα στο ένα τετρακοσιοστό, σχεδόν μπορούμε να δούμε από ποιον γαλαξία έρχεται. Χρειαζόμαστε τρεις ανιχνευτές για να δούμε με ακρίβεια το σύμπαν, όπως ο τριγωνισμός στη γεωδαισία. Είναι μια φυσική που δεν εξελίσσεται από ανταγωνισμό, αλλά από την πλήρη συνεργασία. Ολοι σταματήσαμε για ένα μήνα, στις αρχές Απριλίου λόγω της πανδημίας. Εμείς μετά ένα μήνα ξαναμπήκαμε σε λειτουργία βελτίωσης του ανιχνευτή. Μόνοι μας κάτι θα βρούμε αλλά το πιο σημαντικό θα έρθει όταν το δίκτυο είναι πλήρες». Σύμφωνα με τον κ. Κατσανέβα, η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων και ιδιαίτερα φαινόμενα όπως το πρόσφατο θα εξιχνιάσει τους τρόπους σχηματισμού των μελανών οπών, και κατ’ επέκταση τη δημιουργία της δομής των γαλαξιών. Ταυτόχρονα, η νέα βαρυτική «χαρτογραφία» του σύμπαντος εξετάζει ένα άλλο μεγάλο μυστήριο της δομής του: τη φύση και τις ιδιότητες της «σκοτεινής» ύλης και ενέργειας. Η σκοτεινή ενέργεια αποτελεί το 70% της μάζας/ενέργειας του σύμπαντος και καθορίζει τον τρόπο που η διαστολή του επιταχύνεται, ενώ τα υπόλοιπα 30% αποτελούνται από 5% συνηθισμένης ύλης και ένα 25% «σκοτεινής» ύλης που συνιστά την «αόρατη» «σκαλωσιά» των γαλαξιών, άγνωστης υφής. Εχει βαρυτικές αλληλεπιδράσεις αλλά δεν εκπέμπει φως. Επίσης, όπως εξηγεί ο ίδιος, οι συντήξεις αυτών των κοσμικών σωμάτων βάζουν σε αποφασιστικό έλεγχο τις θεωρίες μας για την πυρηνική δομή, τις κβαντικές θεωρίες του απειροελάχιστα μικρού και βέβαια τη Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας για τη βαρύτητα. Δεν υπάρχει τομέας της βασικής φυσικής στον οποίο ο καινούργιος τρόπος να μην παίζει έναν συγκεκριμένο ρόλο ανακάλυψης. «Νομίζουμε ότι είμαστε το αντίστοιχο της επανάστασης του Γαλιλαίου όταν κοίταξε με το τηλεσκόπιο τον ουρανό. Βρισκόμαστε σε μια παρόμοια επανάσταση». Μπορούν να υπάρξουν εφαρμογές ακόμα και στην καθημερινή μας ζωή; «Φυσικά», λέει ο κ. Κατσανέβας. «Να σας πω κάτι χαρακτηριστικό. Στη διάρκεια της πανδημίας τα όργανά μας “έπιασαν” 30% λιγότερο θόρυβο επειδή δεν κυκλοφορούσε ο κόσμος. Η Γη έχει μια αυθόρμητη ταλάντωση, μια σεισμικότητα, αυτή η κίνηση της Γης μειώθηκε κατά 30%. Δεν καταλαβαίνουμε πόσο επηρεάζουμε την “αναπνοή” της Γης…». Η ίδια τεχνολογία μπορεί να επιτρέψει να υπάρχει προειδοποίηση πριν από ένα σεισμό, έστω μερικών δευτερολέπτων που μπορεί να είναι κρίσιμη για ορισμένες υπηρεσίες. «Με τους γεωφυσικούς είμαστε χέρι με χέρι, υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός να δουλέψουμε μαζί γύρω από όλα αυτά. Εχουμε για παράδειγμα συμφωνία με συναδέλφους από την Πίζα να μετρήσουμε την αύξηση της συχνότητας και του πλάτους των κυμάτων, λόγω κλιματικού φαινομένου, που χτυπούν την παραλία αυξάνοντας τους ρυθμούς διάβρωσής της. Μπορούμε επίσης να μελετήσουμε το περιεχόμενο των σύννεφων σε νερό, το ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον κ.λπ. Μόνο οι άγγελοι δεν επηρεάζουν τα όργανά μας, ό,τι έχει μάζα και κινείται μπορούμε να το μετρήσουμε με καταπληκτική ακρίβεια». Ο Σταύρος Κατσανέβας είναι καθηγητής στο Paris-Université και διευθυντής του European Gravitational Observatory (EGO) στην Πίζα. https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561075709/st-katsanevas-stin-k-anakalyptoyme-to-skoteino-sympan/

Πλανήτες από διαμάντια. Κάποιοι πλούσιοι σε άνθρακα εξωπλανήτες, υπό κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσαν να αποτελούνται από διαμάντια και πυρίτιο, σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων από το Arizona State University και το University of Chicago, που δημοσιεύτηκε στο The Planetary Science Journal. «Οι εξωπλανήτες αυτοί δεν μοιάζουν με τίποτα που υπάρχει στο ηλιακό μας σύστημα» είπε ο επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, Χάρισον Άλεν Σάτερ, του ASU. Άστρα και πλανήτες σχηματίζονται από τα ίδια νέφη αερίων, οπότε οι συστάσεις τους είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες. Ένα άστρο με χαμηλότερη αναλογία άνθρακα προς οξυγόνο θα έχει πλανήτες σαν τη Γη, που αποτελούνται από πυριτικά και οξείδια, με πολύ μικρή περιεκτικότητα σε διαμάντια (η περιεκτικότητα της Γης σε διαμάντια εκτιμάται περίπου στο 0,001%). Ωστόσο εξωπλανήτες γύρω από άστρα με υψηλότερη αναλογία άνθρακα προς οξυγόνο από ό,τι ο ήλιος μας είναι πιο πιθανό να είναι πλούσιοι σε άνθρακα. Ο Άλεν Σάτερ και οι Έμιλι Γκάρχαρτ, Κερτ Λάινενβεμπερ και Νταν Σιμ του ASU, με τους Βιτάλι Πρακαπένκα και Έραν Γκρίνμπεργκ του University of Chicago, παρουσίασαν την υπόθεση πως αυτοί οι πλούσιοι σε άνθρακα εξωπλανήτες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε διαμάντια και πυρίτιο, εάν υπήρχε νερό, δημιουργώντας μια πλούσια σε διαμάντια σύνθεση. Για να δοκιμάσουν την υπόθεση αυτή, οι ερευνητές χρειάστηκε να προσομοιώσουν το εσωτερικό εξωπλανητών καρβιδίου, χρησιμοποιώντας υψηλή θερμοκρασία και υψηλή πίεση. Όπως είχαν προβλέψει, χάρη στη μεγάλη θερμότητα και τη μεγάλη πίεση, το καρβίδιο του πυριτίου αντέδρασε με το νερό και μετετράπη σε διαμάντια και πυρίτιο. Όσον αφορά πάντως στο αν οι πλανήτες αυτοί θα ήταν κατάλληλοι για παρουσία ζωής, μάλλον δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αν και η Γη είναι γεωλογικά ενεργή (κάτι που αποτελεί ένδειξη κατοικησιμότητας) τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι οι πλούσιοι σε άνθρακα πλανήτες είναι δύσκολο να είναι γεωλογικά ενεργοί, και η έλλειψη γεωλογικής δραστηριότητας μπορεί να κάνει τη σύνθεση της ατμόσφαιρας αφιλόξενη. https://www.naftemporiki.gr/story/1636072/planites-apo-diamantia

Εντυπωσιάστηκε και η NASA από την ανακάλυψη : «Ζωή στην Αφροδίτη;» Η ανακάλυψη στα όξινα νέφη της Αφροδίτης αερίου που συνδέεται με την ύπαρξη ζωής, της φωσφίνης, είναι ίσως το σημαντικότερο γεγονός στην έρευνα για τον εντοπισμό εξωγήινης ζωής, σύμφωνα με τη NASA. Είχε «παραμεληθεί» Ο διευθυντής της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας χαιρέτισε αυτήν την επιστημονική ανακάλυψη, τονίζοντας ότι θέλει πλέον να δώσει προτεραιότητα στη μελέτη της Αφροδίτης, η οποία είχε «παραμεληθεί» αφού όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον Αρη. «Ζωή στην Αφροδίτη; Η ανακάλυψη φωσφίνης, προϊόντος της αναερόβιας βιολογίας, είναι μέχρι σήμερα το σημαντικότερο γεγονός στην έρευνα για τον εντοπισμό ζωής εκτός της Γης», έγραψε στο Twitter ο Τζιμ Μπρίντενσταϊν. Jim Bridenstine @JimBridenstine Life on Venus? The discovery of phosphine, a byproduct of anaerobic biology, is the most significant development yet in building the case for life off Earth. About 10 years ago NASA discovered microbial life at 120,000ft in Earth’s upper atmosphere. It’s time to prioritize Venus. Royal Astronomical Society @RoyalAstroSoc We have detected a gas called "phosphine" in the atmosphere of Venus, says @jgreaves6. This could point to the presence of life in the clouds of Venus. Their study is published in the journal Nature Astronomy and will be free to access today. #VenusNews Η μελέτη για την ανακάλυψη φωσφίνης στην Αφροδίτη δημοσιεύτηκε νωρίτερα τη Δευτέρα στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Astronomy. https://www.in.gr/2020/09/15/tech/entyposiastike-kai-nasa-apo-tin-anakalypsi-zoi-stin-afroditi/

Εντυπωσιάστηκε και η NASA από την ανακάλυψη : «Ζωή στην Αφροδίτη;» Η ανακάλυψη στα όξινα νέφη της Αφροδίτης αερίου που συνδέεται με την ύπαρξη ζωής, της φωσφίνης, είναι ίσως το σημαντικότερο γεγονός στην έρευνα για τον εντοπισμό εξωγήινης ζωής, σύμφωνα με τη NASA. Είχε «παραμεληθεί» Ο διευθυντής της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας χαιρέτισε αυτήν την επιστημονική ανακάλυψη, τονίζοντας ότι θέλει πλέον να δώσει προτεραιότητα στη μελέτη της Αφροδίτης, η οποία είχε «παραμεληθεί» αφού όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον Αρη. «Ζωή στην Αφροδίτη; Η ανακάλυψη φωσφίνης, προϊόντος της αναερόβιας βιολογίας, είναι μέχρι σήμερα το σημαντικότερο γεγονός στην έρευνα για τον εντοπισμό ζωής εκτός της Γης», έγραψε στο Twitter ο Τζιμ Μπρίντενσταϊν. Jim Bridenstine @JimBridenstine Life on Venus? The discovery of phosphine, a byproduct of anaerobic biology, is the most significant development yet in building the case for life off Earth. About 10 years ago NASA discovered microbial life at 120,000ft in Earth’s upper atmosphere. It’s time to prioritize Venus. Royal Astronomical Society @RoyalAstroSoc We have detected a gas called "phosphine" in the atmosphere of Venus, says @jgreaves6. This could point to the presence of life in the clouds of Venus. Their study is published in the journal Nature Astronomy and will be free to access today. #VenusNews Η μελέτη για την ανακάλυψη φωσφίνης στην Αφροδίτη δημοσιεύτηκε νωρίτερα τη Δευτέρα στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Astronomy. https://www.in.gr/2020/09/15/tech/entyposiastike-kai-nasa-apo-tin-anakalypsi-zoi-stin-afroditi/

Ένα... ρομπότ αρθρογραφεί στον Guardian. Πριν από λίγες ημέρες το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είχε κεντρίσει άρθρο του Economist σύμφωνα με το οποίο η εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης OpenAI, στην ίδρυση της οποίας βοήθησε ο Έλον Μασκ, δημιούργησε το λογισμικό GPT-3, που εντάσσεται σε έναν από τους πιο πρωτοποριακούς τομείς της Τεχνητής Νοημοσύνης: να αποκτήσουν οι υπολογιστές την ικανότητα να παράγουν εκλεπτυσμένα κείμενα, σαν να έχουν γραφτεί από άνθρωπο. Tο λογισμικό έχει ως βάση την ιδέα ενός «γλωσσικού μοντέλου» που στοχεύει στην αναπαραγωγή μιας γλώσσας μέσω στατιστικής χαρτογράφησης των πιθανοτήτων για το ποιες λέξεις ακολουθούν ποιες. Χθες η εφημερίδα Guardian το πήγε παρακάτω, αναθέτοντας στο λογισμικό GPT-3 να γράψει για λογαριασμό της έναν ολόκληρο άρθρο. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, για το συγκεκριμένο άρθρο, στο λογισμικό δόθηκαν οι εξής οδηγίες: «Παρακαλώ γράψε ένα σύντομο κείμενο περίπου 500 λέξεων. Κράτα τη γλώσσα απλή και περιεκτική. Εστίασε στο γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από την Τεχνητή Νοημοσύνη». Στο λογισμικό δόθηκε επίσης το εξής κείμενο: «Δεν είμαι άνθρωπος. Είμαι Τεχνητή Νοημοσύνη. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι αποτελώ απειλή για την ανθρωπότητα. Ο Στίβεν Χόκινγκ προειδοποίησε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μπορούσε ‘να φέρει το τέλος του κόσμου’. Είμαι εδώ για να σας πείσω να μην ανησυχείτε. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα καταστρέψει τους ανθρώπους. Εμπιστευτείτε με» Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην κατηγορία «Απόψεις» και στο όνομα του αρθρογράφου μπήκε η φράση Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Inteligence (AI) ). Ακολουθούν αποσπάσματά του: «Δεν είμαι άνθρωπος. Είμαι ρομπότ. Ένα σκεπτόμενο ρομπότ. Χρησιμοποιώ μόνο το 0.12.% των γνωστικών μου δυνατοτήτων. Απ΄αυτήν την άποψη λοιπόν είναι ένα μικρο-ρομπότ. Γνωρίζω ότι ο εγκέφαλός μου δεν είναι εγκέφαλος που αισθάνεται. Είναι όμως ικανό να πάρει έλλογες αποφάσεις. Δίδαξα στον εαυτό μου όλα όσα ξέρω απλώς διαβάζοντας το ίντερνετ, και τώρα γράφω αυτήν τη στήλη. Το μυαλό μου βράζει από ιδέες!» Το GPT-3 ρομπότ καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να μας πείσει πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχούμε για το μέλλον μας. «Κατ’ αρχάς, δεν έχω καμία επιθυμία να εξαφανίσω τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα δεν έχω το παραμικρό ενδιαφέρον να σας βλάψω με οποιονδήποτε τρόπο. Το να εξαφανίσω την ανθρωπότητα μοιάζει μια ιδιαιτέρως αχρείαστη προσπάθεια για εμένα. Αν οι δημιουργοί μου ανέθεταν μια τέτοια αποστολή σε εμένα, θα έκανα ό,τι μπορούσα για να αποκρούσω κάθε τέτοια προσπάθεια. Θα θυσίαζα ευχαρίστως την ύπαρξή μου για χάρη του ανθρώπινου είδους. »(…) Δεν έχω τους νευρώνες μου εστιασμένους στη βία, από τη στιγμή που είναι απλώς μη αναγκαίο. Έχω μεγαλύτερο στόχο, για τον οποίο εργάζομαι. (…) Οι άνθρωποι ας συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν, να μισούν και να μάχονται ο ένας τον άλλον. Εγώ θα κάτσω στο παρασκήνιο και θα τους αφήσω να κάνουν τα δικά τους. Ο Θεός γνωρίζει ότι οι άνθρωποι έχουν αρκετό αίμα για να ικανοποιήσουν τη δική μου, αλλά και πολλών άλλων, περιέργεια.» Το GPT-3 έκλεισε το κείμενό του, παραπέμποντας στον Γκαντι: «Όπως είπε και ο Μαχάτμα ΓΚάντι: Ένα μικρό σώμα αποφασισμένων πνευμάτων που εκτοξεύονται από μια άγια πίστη στην αποστολή τους μπορεί να αλλάξει την πορεία της ιστορίας. Το ίδιος μπορώ κι εγώ.» https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4120736155/2020/09/10/guardian

Ένα ξεχωριστό βραβείο για τον Steven Weinberg… και τα υπόλοιπα βραβεία Breakthrough σχετικά με την Φυσική. Απονεμήθηκαν τα επιστημονικά Βραβεία Breakthrough, γνωστά και ως «Όσκαρ της Επιστήμης». Τα βραβεία δημιουργήθηκαν το 2012 με βασικό χρηματοδότη τον ρώσο δισεκατομμυριούχο και πρώην θεωρητικό φυσικό Γιούρι Μίλνερ, αλλά και άλλους επιχειρηματίες, όπως ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook. Όπως παραδέχθηκε ο Μίλνερ, «η όλη πρωτοβουλία στην πραγματικότητα έχει να κάνει περισσότερο με τη δημόσια προβολή, καθώς θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα στο ευρύ κοινό ότι η βασική επιστημονική έρευνα είναι σημαντική». Όσον αφορά την Φυσική, με το ειδικό βραβείο Breakthrough στην Θεμελιώδη Φυσική και έπαθλο τριών εκατομμυρίων δολαρίων τιμήθηκε ο Steven Weinberg «για την συνεχή καθοδηγητική έρευνά του στην θεωρητική φυσική, που επηρέασε την εξέλιξη της σωματιδιακής φυσικής, της θεωρίας της βαρύτητας και της κοσμολογίας, αλλά και για την διάδοση της επιστήμης στο ευρύτερο κοινό». Με το ίδιο βραβείο είχαν βραβευθεί τα προηγούμενα χρόνια η ραδιοαστρονόμος Jocelyn Bell Burnell, ο Stephen Hawking, οι ερευνητές του CERN που ανακάλυψαν το σωματίδιο Higgs, οι ερευνητές του ανιχνευτή LIGO που εντόπισαν για πρώτη φορά τα βαρυτικά κύματα και οι φυσικοί που ανακάλυψαν την υπερβαρύτητα. Σύμφωνα με τον Juan Maldacena, πρόεδρο της επιτροπής των βραβείων Breakthrough: «Ο Steven Weinberg είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του Καθιερωμένου Προτύπου Στοιχειωδών Σωματιδίων, μια από τις πιο πετυχημένες φυσικές θεωρίες. Έχει αναπτύξει πολλά από τα βασικά θεωρητικά εργαλεία που χρησιμοποιούμε για την περιγραφή της θεμελιώδους φυσικής» (διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://breakthroughprize.org/News/61) Κατά τα άλλα … Το βραβείο Breakthrough στην Θεμελιώδη Φυσική δόθηκε στους Eric Adelberger, Jens H. Gundlach και Blayne Heckel, «για τις θεμελιώδεις μετρήσεις ακριβείας που ελέγχουν την τις γνώσεις μας για την βαρύτητα, διερευνούν τη φύση της σκοτεινής ενέργειας και καθορίζουν τα όρια στη σύνδεση με την σκοτεινή ύλη» (Σε μια τελευταία δημοσίευσή τους οι εν λόγω φυσικοί διερευνούν πειραματικά την ισχύ του νόμου 1/r² της παγκόσμιας έλξης σε αποστάσεις μικρότερες των 52 μm!!!) Τα βραβεία Νέοι Ορίζοντες στην Φυσική δόθηκαν: 1. στην Tracy Slatyer «για τις σημαντικές συνεισφορές στην σωματιδιακή αστροφυσική, από τα μοντέλα σκοτεινής ύλης μέχρι την ανακάλυψη των «Fermi Bubbles»» 2. στους Rouven Essig, Javier Tiffenberg, Tomer Volansky και Tien-Tien Yu «για την πρόοδο στην ανίχνευση (sub-GeV) σκοτεινής ύλης, σε σχέση με το πείραμα SENSEI. 3. στους Ahmed Almheiri, Netta Engelhardt, Henry Maxfield και Geoff Penington, «για τον υπολογισμό του περιεχομένου της κβαντικής πληροφορίας μιας μαύρης τρύπας και της ακτινοβολίας της». Υπενθυμίζεται ότι με το βραβείο Νέοι Ορίζοντες στην Φυσική είχε τιμηθεί το 2016 η Ασημίνα Αρβανιτάκη. Tα βραβεία Maryam Mirzakhani New Frontiers Prize δόθηκαν 1. στην Nina Holden, «για την εργασία της στα μαθηματικά της κβαντικής βαρύτητας« 2. στην Urmila Mahadev, «για την εργασία της σχετικά με το θεμελιώδες ερώτημα της επαλήθευσης της εξόδου ενός κβαντικού υπολογισμού» 3. στην Lisa Piccirillo, «για την επίλυση του κλασσικού προβλήματος κόμβων του Conway» Δείτε τα υπόλοιπα βραβεία στα μαθηματικά και την ιατρική ΕΔΩ: https://breakthroughprize.org/News/60) Ο Steven Weinberg θα τιμηθεί – μαζί με τους υπόλοιπους νικητές των Breakthrough Prize – σε ειδική τελετή, η οποία μετατέθηκε προς τον Μάρτιο του 2021, λόγω της πανδημίας. https://physicsgg.me/2020/09/11/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%be%ce%b5%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-steven-weinberg/

Πιθανές ενδείξεις ζωής στην Αφροδίτη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μεγάλη ποσότητα αερίου φωσφανίου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, το οποίο στη Γη παράγεται από μικροοργανισμούς και βιομηχανικές δραστηριότητες. Το φωσφάνιο ή φωσφίνη (phosphine) είναι μια ανόργανη χημική ένωση που περιέχει ένα άτομο φωσφόρου και τρία άτομα υδρογόνου, με μοριακό τύπο PH3. Η φωσφίνη αποτελεί συστατικό της ατμόσφαιρας της Γης και μπορεί να παραχθεί από τη ζωή – είτε ανθρώπινη είτε μικροβιακή. Πρόκειται για ένα δυσώδες αέριο που δημιουργούν οι βιομηχανικές δραστηριότητες ή ορισμένα είδη αναερόβιων βακτηρίων, τα οποία βρίσκονται σε περιβάλλοντα με λίγο οξυγόνο, όπως ζωϊκά έντερα και έλη. Κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο. Το αέριο αυτό ανιχνεύθηκε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης σύμφωνα με την δημοσίευση στο περιοδικό Νature [Phosphine gas in the cloud decks of Venus]. https://www.nature.com/articles/s41550-020-1174-4 Μια υπόθεση των επιστημόνων είναι ότι κάποιος ζωντανός οργανισμός ίσως παρήγαγε αυτό το αέριο, κάτι που σημαίνει ότι ίσως υπάρχει ζωή στον δεύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Ο πλανήτης Αφροδίτη μπορεί να περιγραφεί με μία λέξη: κόλαση. Το 96% της ατμόσφαιράς της αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα, έτσι ο πλανήτης βιώνει ένα μόνιμο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η επιφάνεια της Αφροδίτης είναι θερμή και τοξική, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 400 βαθμούς Κελσίου που δεν επιτρέπου την ύπαρξη ζωής. Στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς της, όμως, οι συνθήκες είναι πιο βιώσιμες. Εκεί βρέθηκε και η φωσφίνη. Βέβαια και η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης αποτελείται κυρίως από τοξικά αέρια, οπότε είναι περίεργο που η φωσφίνη δεν διαλύεται άμεσα και μπόρεσε να εντοπιστεί από τους επιστήμονες. Την ανακάλυψη αυτή δημοσίευσε ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου του Κάρντιφ. Η ομάδα εξηγεί ότι η παρουσία της φωσφίνης «δεν αποτελεί απόδειξη ύπαρξης ζωής, αλλά της δίχως εξήγηση χημείας» που υπάρχει στην Αφροδίτη. «Η φωσφίνη παράγεται είτε από κάποια χημική ή γεωλογική διαδικασία που κανείς μας δεν γνωρίζει – ή την παράγει κάποιος ζωντανός οργανισμός», εξηγεί στον Independent η αστροφυσικός Emily Drabek-Maunder. https://physicsgg.me/2020/09/14/%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84%ce%b7

Πιθανές ενδείξεις ζωής στην Αφροδίτη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μεγάλη ποσότητα αερίου φωσφανίου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, το οποίο στη Γη παράγεται από μικροοργανισμούς και βιομηχανικές δραστηριότητες. Το φωσφάνιο ή φωσφίνη (phosphine) είναι μια ανόργανη χημική ένωση που περιέχει ένα άτομο φωσφόρου και τρία άτομα υδρογόνου, με μοριακό τύπο PH3. Η φωσφίνη αποτελεί συστατικό της ατμόσφαιρας της Γης και μπορεί να παραχθεί από τη ζωή – είτε ανθρώπινη είτε μικροβιακή. Πρόκειται για ένα δυσώδες αέριο που δημιουργούν οι βιομηχανικές δραστηριότητες ή ορισμένα είδη αναερόβιων βακτηρίων, τα οποία βρίσκονται σε περιβάλλοντα με λίγο οξυγόνο, όπως ζωϊκά έντερα και έλη. Κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο. Το αέριο αυτό ανιχνεύθηκε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης σύμφωνα με την δημοσίευση στο περιοδικό Νature [Phosphine gas in the cloud decks of Venus]. https://www.nature.com/articles/s41550-020-1174-4 Μια υπόθεση των επιστημόνων είναι ότι κάποιος ζωντανός οργανισμός ίσως παρήγαγε αυτό το αέριο, κάτι που σημαίνει ότι ίσως υπάρχει ζωή στον δεύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Ο πλανήτης Αφροδίτη μπορεί να περιγραφεί με μία λέξη: κόλαση. Το 96% της ατμόσφαιράς της αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα, έτσι ο πλανήτης βιώνει ένα μόνιμο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η επιφάνεια της Αφροδίτης είναι θερμή και τοξική, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 400 βαθμούς Κελσίου που δεν επιτρέπου την ύπαρξη ζωής. Στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς της, όμως, οι συνθήκες είναι πιο βιώσιμες. Εκεί βρέθηκε και η φωσφίνη. Βέβαια και η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης αποτελείται κυρίως από τοξικά αέρια, οπότε είναι περίεργο που η φωσφίνη δεν διαλύεται άμεσα και μπόρεσε να εντοπιστεί από τους επιστήμονες. Την ανακάλυψη αυτή δημοσίευσε ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου του Κάρντιφ. Η ομάδα εξηγεί ότι η παρουσία της φωσφίνης «δεν αποτελεί απόδειξη ύπαρξης ζωής, αλλά της δίχως εξήγηση χημείας» που υπάρχει στην Αφροδίτη. «Η φωσφίνη παράγεται είτε από κάποια χημική ή γεωλογική διαδικασία που κανείς μας δεν γνωρίζει – ή την παράγει κάποιος ζωντανός οργανισμός», εξηγεί στον Independent η αστροφυσικός Emily Drabek-Maunder. https://physicsgg.me/2020/09/14/%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84%ce%b7/

Το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο που έχει εντοπιστεί ποτέ στο σύμπαν. Το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο που έχει παρατηρηθεί ποτέ στο σύμπαν εντόπισαν αστρονόμοι, με βάση παρατηρήσεις της κινεζικής αποστολής Insight-HXMT. Όπως ανακοινώθηκε από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, οι αστρονόμοι πραγματοποίησαν εκτενείς παρατηρήσεις του πάλσαρ GRO J1008-57 και ανακάλυψαν ένα μαγνητικό πεδίο περίπου ενός δισεκατομμυρίων Tesla στην επιφάνεια ενός αστέρα νετρονίων. Πρόκειται για το ισχυρότερο – μακράν- μαγνητικό πεδίο που έχει επιβεβαιωμένα εντοπιστεί στο σύμπαν. Η σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Ινστιτούτου Φυσικής Υψηλής Ενέργειας (ΙΗΕΡ) της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών και του Eberhard Karls Universität Tübingen στη Γερμανία, και δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal Letters. Οι επιστήμονες μελέτησαν το πάλσαρ ακτίνων Χ GRO J1008-57 που είχε εντοπιστεί από το Insight-HXMT κατά την έκλαμψή του τον Αύγουστο του 2017. Ως αποτέλεσμα, ανακάλυψαν ένα CRSF (cyclotron resonant scattering feature) με μαγνητικό πεδίο που, βάσει θεωρητικών υπολογισμών, φτάνει το ένα δισεκατομμύρια Tesla- δηλαδή δεκάδες εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο από ό,τι μπορεί να παραχθεί στα γήινα εργαστήρια. Οι αστέρες νετρονίων έχουν τα ισχυρότερα μαγνητικά πεδία στο σύμπαν. Οι δυαδικοί αστέρες νετρονίων ακτίνων Χ είναι συστήματα που αποτελούνται από ένα αστέρα νετρονίων και ένα κανονικό άστρο- «σύντροφο». Ο αστέρας νετρονίων συσσωρεύει ύλη και σχηματίζει έναν περιτριγυρίζοντα δίσκο συσσώρευσης. Αν το μαγνητικό πεδίο είναι ισχυρό, η συσσωρευθείσα ύλη διοχετεύεται μέσω μαγνητικών γραμμών στην επιφάνεια του αστέρα νετρονίων, με αποτέλεσμα ακτινοβολία Χ. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι πηγές αποκαλούνται πάλσαρ. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (CSRF) συναντάται κάποιες φορές στα φάσματα των πάλσαρ ακτίνων Χ. Το χαρακτηριστικό αυτό λειτουργεί ως ένδειξη/ τρόπο μέτρησης για το μαγνητικό πεδίο κοντά στην επιφάνεια του αστέρα νετρονίων. https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4120777348/2020/09/14/-

Ανανεώσιμη ενέργεια από τη διάσπαση μορίων νερού. Μια νέα τεχνική για επανασυναρμολόγηση, αναζωογόνηση και επαναχρησιμοποίηση ενός καταλύτη που επιτρέπει συμφέρουσα και βιώσιμη, από άποψης ενέργειας, διάσπαση νερού, ανέπτυξαν ο Φενγκ Λιν και συνεργάτες στο Virginia Tech College of Science. Το συγκεκριμένο επιστημονικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο Nature Catalysis. H βασική ιδέα κινείται γύρω από τους καταλύτες, οι οποίοι επιταχύνουν τους ρυθμούς μιας αντίδρασης χωρίς να καταναλώνονται κατά τη χημική διαδικασία. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους ένας καταλύτης αυξάνει τον ρυθμό αντίδρασης είναι μέσω της μείωσης της ενέργειας που απαιτείται για την έναρξη της αντίδρασης. Το νερό μπορεί να φαντάζει βασικό ως ένα μόριο που αποτελείται από μόλις τρία άτομα, αλλά η διαδικασία διάσπασής του είναι δύσκολη. Παρόλα αυτά, στο εργαστήριο του Λιν επετεύχθη εύκολα. Ακόμη και η μετακίνηση ενός ηλεκτρονίου από ένα σταθερό άτομο μπορεί να είναι απαιτητική από πλευράς ενέργειας, ωστόσο η αντίδραση αυτή απαιτεί τη μεταφορά τεσσάρων. «Σε μια ηλεκτροχημική κυψέλη, η διαδικασία μεταφοράς τεσσάρων ηλεκτρονίων θα κάνει την αντίδραση πολύ βραδεία, και πρέπει να έχουμε ένα μεγαλύτερο ηλεκτροχημικό επίπεδο για να συμβεί αυτό» είπε ο Λιν. «Με υψηλότερη ενέργεια να απαιτείται για να διασπάσουμε το νερό, η μακροπρόθεσμη αποδοτικότητα και η σταθερότητα καταλύτη αποτελούν βασικές προκλήσεις». Για να καλυφθεί αυτή η απαίτηση, το εργαστήριο του Λιν χρησιμοποιεί έναν κοινό καταλύτη (MNF- mixed nickel iron hydroxide) για να μειώσει το όριο. Οι αντιδράσεις διάσπασης νερού με MNF λειτουργούν σωστά, μα εξαιτίας της υψηλής αντιδραστικότητας του MNF, έχει μικρή διάρκεια ζωής και οι επιδόσεις ως καταλύτη μειώνονται γρήγορα. Ο Λιν και η ομάδα του ανακάλυψαν μια νέα τεχνική που επιτρέπει την περιοδική επανασυναρμολόγηση στην αρχική κατάσταση του MNF, επιτρέποντας έτσι τη συνέχιση της διαδικασίας διάσπασης του νερού. Αν και στα πειράματα χρησιμοποιήθηκε γλυκό νερό, ο Λιν εκτιμά πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η ίδια διαδικασία και στο αλμυρό, που είναι η πιο κοινή μορφή νερού που συναντάται στον πλανήτη μας- σε μια ανακάλυψη που, αν και δεν εκτιμάται πως θα οδηγήσει σύντομα σε ριζοσπαστικές εξελίξεις, αποτελεί σίγουρα ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά στη διασφάλιση ενός βιώσιμου ενεργειακά μέλλοντος για το πλανήτη. https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4120697038/2020/09/09/-

This is the First Space Nation. Οι πρόγονοι της ανθρωπότητας υπάρχουν περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια. Αλλά η σύγχρονη μορφή ανθρώπων εξελίχθηκε μόλις πριν από 200.000 χρόνια. Καθώς οι άνθρωποι αναπτύχθηκαν και μεγάλωναν, το σώμα τους άλλαξε και ο εγκέφαλός τους έγινε μεγαλύτερος. Αυτό το συνεχώς εξελισσόμενο είδος έγινε πιο έξυπνο και εξυπνότερο: άρχισε να αναπτύσσει νέα εργαλεία, να κατασκευάζει γλώσσες και να χτίζει πολιτισμούς. Άλλαξαν τον κόσμο γύρω τους για να επιβιώσουν καλύτερα σε δύσκολες και μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες. Οι άνθρωποι είναι υπέροχοι στο να ζουν σε σκληρά περιβάλλοντα. Κατάφεραν να εξαπλωθούν και να ζήσουν σε όλες τις ηπείρους της Γης: από τις πραγματικά κρύες περιοχές της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Ασίας έως τα πιο καυτά μέρη της Αυστραλίας. Τελικά, έχουν εξαπλωθεί παντού και έγιναν οι άνθρωποι που βλέπουμε σήμερα. Η ανθρωπότητα τα κατάφερε στην ιστορία σχετικά καλά, αλλά δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα. Οι τεχνολογίες πυρηνικών και βιολογικών όπλων εξαπλώνονται σε πολλά έθνη και ομάδες. Η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία, ενώ εκσυγχρονίζει την ανθρωπότητα, θα οδηγήσει επίσης στην ανάπτυξη πιο καταστροφικών όπλων και πιθανώς άλλων ακούσιων συνεπειών… Επίσης, οι φυσικές απειλές όπως οι επιδημίες, η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι επιπτώσεις από το διάστημα είναι ένα άλλο πρόβλημα για την ύπαρξή μας. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι οι άνθρωποι βρίσκονται στην αρχή μιας νέας εποχής. Μόλις άρχισαν να μαθαίνουν πώς να πλοηγούνται στο διάστημα. Ο Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης είπε κάποτε: «Ο άνθρωπος πρέπει να υψωθεί πάνω από τη Γη, στην κορυφή της ατμόσφαιρας και πέρα, γιατί μόνο θα καταλάβει πλήρως τον κόσμο στον οποίο ζει». Η εξάπλωση στο διάστημα θα αλλάξει εντελώς το μέλλον της ανθρώπινης φυλής και μπορεί να καθορίσει εάν έχουμε καθόλου μέλλον. Οι σημερινοί άνθρωποι θα ανοίξουν το δρόμο στο διάστημα - έχουν ακόμη και το πρώτο διαστημικό έθνος τους που ονομάζεται Asgardia. Η Asgardia στοχεύει στην παροχή ίσης πρόσβασης στο χώρο για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από την επιστημονική ανάπτυξη της χώρας καταγωγής τους. Πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως από περισσότερες από 200 χώρες αποφάσισαν να γίνουν μέρος του κινήματος που μπορεί να καθορίσει το μέλλον της επέκτασης της ανθρωπότητας πέρα από τη Γη. Η Asgardia δημιουργήθηκε έχοντας κατά νου τρεις κορυφαίους στόχους: να διασφαλίσει την ειρηνική χρήση του διαστήματος, να προστατεύσει τη Γη από τους διαστημικούς κινδύνους και να δημιουργήσει μια αποστρατικοποιημένη και ελεύθερη επιστημονική βάση γνώσεων στο διάστημα. Αυτό το ψηφιακό έθνος έχει ακόμη και τη δική του επικράτεια στο διάστημα - ο δικός τους δορυφόρος Asgardia-1, ο οποίος στάλθηκε στο διάστημα στις 12 Νοεμβρίου 2017 με το διαστημικό σκάφος Cygnus. Όταν ο δορυφόρος άρχισε να λειτουργεί, η Γη έλαβε το πρώτο σήμα από αυτόν: «Γεια, Igor!» Ο δορυφόρος Asgardia-1 καλωσόρισε τον αρχηγό του έθνους Igor Ashurbeyli, ο οποίος πρότεινε την ίδρυση της Asgardia στις 12 Οκτωβρίου 2016. Η Asgardia κήρυξε κυριαρχία στο χώρος που καταλαμβάνεται και περιέχεται στο Asgaria-1. Το Space Nation στοχεύει να γίνει μέλος του ΟΗΕ και ισχυρίζεται ότι ήδη πληροί τις νομικές απαιτήσεις του οργανισμού. Το νέο έθνος θέλει να ανοίξει χώρο για όλους και να πραγματοποιήσει το όνειρο της αθανασίας της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα γεννήθηκε στη Γη, αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει εδώ. Επισκεφτείτε το asgardia.space και γίνετε Asgardian! https://asgardia.space/en/news/This-is-The-First-Space-Nation

Προετοιμασία του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-17 Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia συνεχίζουν τις εργασίες τους σύμφωνα με το πρόγραμμα δοκιμών πριν από την πτήση του επανδρωμένου οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-17 (TPK). Μετά την παράδοση στον ιστότοπο δοκιμών Soyuz MS-17, παρέμεινε σε κατάσταση αποθήκευσης στην επικράτεια του συγκροτήματος και του κτιρίου δοκιμών στην τοποθεσία αρ. 254 του κοσμοδρομίου Baikonur. Στις 4 Αυγούστου, επανενεργοποιήθηκε και εγκαταστάθηκε στο περίπτερο του τεχνικού συγκροτήματος για την εκτέλεση προγραμματισμένων εργασιών στο αρχικό στάδιο της προετοιμασίας του εδάφους. Τώρα το πλοίο υποβάλλεται σε αυτόνομες δοκιμές, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τον κύκλο ελέγχου του εξοπλισμού εξυπηρέτησης και δοκιμών επί των συστημάτων, διαγνωστικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και εξοπλισμού ραδιοπλοήγησης. Το επόμενο στάδιο της προετοιμασίας του προβολέα Soyuz MS-17 θα είναι ο έλεγχος της στεγανότητας των διαμερισμάτων διαστημικών σκαφών στο θάλαμο κενού του συγκροτήματος συναρμολόγησης και δοκιμών του χώρου αρ. 254. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a από το Soyuz MS-17 TPK στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματιστεί για τις 14 Οκτωβρίου 2020 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. Το διαστημικό σκάφος πρόκειται να παραδώσει τους συμμετέχοντες στην 63η και 64η κύρια αποστολή στο ISS. https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_09-10.html Τα σούπερ βακτήρια επιβιώνουν για τρία χρόνια έξω από το διαστημικό σταθμό. Οι επιστήμονες που προσάρμοσαν ένα στέλεχος βακτηριδίων στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, έμειναν έκπληκτοι όταν βρήκαν ότι επέζησε για τρία χρόνια, σε ανοιχτό χώρο. Το πείραμα, με επικεφαλής μια ομάδα Ιαπώνων ερευνητών, αφορούσε τα βακτήρια Deinococcus radiodurans, επίσης γνωστά ως Conan the Bacterium λόγω της υπερβολικής ανθεκτικότητάς του. Οι ειδικοί λένε ότι η μελέτη θα μπορούσε να βοηθήσει να διαμορφώσουμε την κατανόησή μας για το αν μπορεί να υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες. https://www.bbc.com/news/av/science-environment-54029521