Δροσος Γεωργιος

Σ. Χόκινγκ: Η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να αφανίσει το είδος μας. Ο Φρόυντ μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο βιβλίο του «Πέραν της αρχής της ηδονής», απογοητευμένος από την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας, για πρώτη φορά αποτολμά να υποστηρίξει την ενδεχόμενη ύπαρξη του ενστίκτου του θανάτου. Προς το τέλος της ζωής του περιέγραφε τον ανταγωνισμό μεταξύ του «ενστίκτου του θανάτου» με το «ένστικτο της ζωής». Ενώ το ένστικτο της ζωής, διαμέσου της λίμπιντο, ενοποιεί τις μονάδες και τις ομάδες προς όλο και μεγαλύτερα σύνολα, το ένστικτο του θανάτου, μέσω της επιθετικότητας, δρα αποδιοργανωτικά και είναι η πηγή κάθε φιλονικίας και φαγωμάρας. Είναι η μάχη της οργάνωσης κατά της αποδιοργάνωσης, η μάχη της τάξης εναντίον της αταξίας, του Κόσμου εναντίον του Χάους, της Ζωής εναντίον του Θανάτου. Στον διάλογό του με τον Αϊνστάιν σχετικά με τον πόλεμο, ο Φρόυντ καθόρισε τις διαφορές όσον αφορά το «ένστικτο του θανάτου», όταν αυτό στρέφεται εναντίον του εαυτού μας (αυτο-καταστροφική επιθετικότητα – μαζοχισμός) και όταν στρέφεται εναντίον του εξωτερικού κόσμου (ετερο-καταστροφική επιθετικότητα – σαδισμός) Ο Φρόυντ είδε τον όλεθρο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και βίωσε την κτηνωδία του ναζισμού που έφερε η οικονομική κρίση που ακολούθησε. Δεν πρόλαβε την γενίκευση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τις πρώτες πυρηνικές βόμβες και την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας, αφού έφυγε από την ζωή το 1939. Σήμερα, ένας άλλος μεγάλος επιστήμονας, ο 75χρονος Στίβεν Χόκινγκ, επισημαίνει τον άμεσο κίνδυνο που διατρέχει ο πολιτισμός μας από την ανθρώπινη επιθετικότητα, αφού πλέον έχει στην διάθεσή της την πλέον προηγμένη τεχνολογία. Σε συνέντευξή του στους Times του Λονδίνου, ο διάσημος φυσικός σημειώνει πως το ανθρώπινο είδος αντιμετωπίζει μία σειρά από απειλές, όπως η κλιματική αλλαγή και η μαζική εξαφάνιση φυτών και ζώων από τον πλανήτη. Προσθέτει επίσης ότι η τεχνολογική πρόοδος βοήθησε το είδος μας να πετύχει αξιομνημόνευτους άθλους, ωστόσο είναι πιθανόν να μας οδηγήσει στον αφανισμός. «Από την αυγή του ανθρώπινου πολιτισμού, η επιθετικότητά μας αποδείχθηκε πολύ χρήσιμη, καθώς προσέφερε ορισμένα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα για την επιβίωσή μας», επισημαίνει. «Είναι εγγεγραμμένη στα γονίδιά μας μέσω της δαρβίνειας εξέλιξης. Τώρα, όμως, η τεχνολογία προχωρά με τέτοιο ρυθμό που η επιθετικότητα μπορεί να μας αφανίσει όλους, μέσω ενός πυρηνικού ή βιολογικού πολέμου. Πρέπει να ελέγξουμε αυτό το κληρονομούμενο ένστικτο με τη λογική και τη σκέψη μας». Παρά τους κινδύνους πάντως που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος, υπάρχει ελπίδα επιβίωσης, σύμφωνα με τον Βρετανό επιστήμονα. Όμως, πρέπει να δράσουμε συντονισμένα. «Πρέπει να αναγνωρίσουμε γρήγορα αυτές τις απειλές και να αντιδράσουμε πριν βγουν εκτός ελέγχου. Αυτό ίσως σημαίνει πως χρειάζεται κάποιας μορφής παγκόσμια διακυβέρνηση», συμπληρώνει, επισημαίνοντας ωστόσο πως και αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση ίσως τελικά εξελιχθεί σε τυραννία. «Όλα αυτά μπορεί να με κάνουν να ακούγομαι πεσιμιστής, ωστόσο είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω πως η ανθρώπινη φυλή θα αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις». Ο Χόκινγκ δηλώνει επίσης χαρούμενος για όσα έχει ζήσει. «Ταξιδεύω πολύ, έχω βρεθεί στον βυθό της θάλασσας μέσα σε υποβρύχιο και έχω ζήσει την εμπειρία των συνθηκών έλλειψης βαρύτητας, σε μία πρώτη προετοιμασίας για το ταξίδι στο διάστημα που ελπίζω να κάνω με την Virgin Galactic. Είναι εντυπωσιακή εποχή για να ζει κανείς». Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο διάσημος φυσικός προειδοποιεί για τον κίνδυνο αφανισμού του ανθρώπινου είδους. Τον περασμένο Νοέμβριο, σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, είχε υποστηρίξει πως ο άνθρωπος θα εκλείψει από τη Γη μέσα στα επόμενα 1.000 χρόνια, προσθέτοντας πως ο μόνος τρόπος για να αποφύγει μια μαζική εξαφάνιση η ανθρωπότητα μέσα στην επόμενη χιλιετία, είναι να βρει έναν άλλο πλανήτη να κατοικήσει. http://www.naftemporiki.gr/story/1211969/s-xokingk-i-texnologiki-proodos-mporei-na-afanisei-to-eidos-mas

Εκτοξεύθηκε ο δεύτερος ευρωπαϊκός δορυφόρος Sentinel-2 Ο δορυφόρος παρατήρησης της Γης Sentinel-2B, που αναπτύχθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), εκτοξεύθηκε τα χαράματα της Τρίτης από το ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνα, πάνω σε ένα πύραυλο Vega. Ο βάρους 1,1 τόνων δορυφόρος διαθέτει μια μεγάλη έγχρωμη πολυφασματική κάμερα με οπτικό πεδίο 290 χιλιομέτρων (στο ορατό και στο υπέρυθρο φάσμα), καθώς και άλλα όργανα παρατήρησης υψηλής ανάλυσης, τα οποία θα επεκτείνουν κατά πολύ τις δυνατότητες επιτήρησης του περιβάλλοντος του πλανήτη μας, στο πλαίσιο του φιλόδοξου ευρωπαϊκού προγράμματος «Κοπέρνικος». Θα χρειασθούν τρεις έως τέσσερις μήνες, εωσότου ο νέος δορυφόρος τοποθετηθεί στην κατάλληλη τροχιά και ελεγχθούν όλα τα όργανά του, προκειμένου να αρχίσει η επιστημονική αποστολή του. Τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν δύο ακόμη δορυφόροι, οι Sentinel-5P και Sentinel-3B, όπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής της ESA Γιαν Βέρνερ. Είχε προηγηθεί η εκτόξευση του Sentinel-2A τον Ιούνιο του 2015. Οι «δίδυμοι αδελφοί» Sentinel-2A και Sentinel-2B θα τοποθετηθούν στην ίδια ακριβώς τροχιά, αλλά με απόσταση 180 μοιρών μεταξύ τους. Κάθε πέντε μέρες, οι δύο δορυφόροι από κοινού θα καλύπτουν όλες τις επιφάνειες της ξηράς, τα μεγάλα νησιά και τα ύδατα που περιλαμβάνονται ανάμεσα στα γεωγραφικά πλάτη των 84 μοιρών νότια και 84 μοιρών βόρεια. Η βελτίωση των γεωργικών καλλιεργειών και των αστικών χρήσεων γης, η επιτήρηση των δασών και εν γένει της βιοποικιλότητας, η ανίχνευση της ρύπανσης στην ατμόσφαιρα, στις λίμνες και στις παράκτιες περιοχές, η καταγραφή των φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, ηφαίστεια, κατολισθήσεις κ.α.) είναι ανάμεσα στα καθήκοντα που έχουν επιφορτισθεί οι δορυφόροι Sentinel. Το πρόγραμμα περιβαλλοντικής επιτήρησης «Κοπέρνικος» της ΕΕ, που υλοποιείται σε συνεργασία με την ESA, περιλαμβάνει συνολικά έξι οικογένειες δορυφόρων Sentinel. Οι Sentinel-2 σχεδιάσθηκαν και κατασκευάσθηκαν από μια κοινοπραξία 60 εταιρειών, υπό την καθοδήγηση της Airbus Defence and Space. Το ζευγάρι των Sentinel-2 θα παράγει περίπου τέσσερα terabytes περιβαλλοντικών δεδομένων κάθε μέρα. Τα στοιχεία αυτά των δορυφόρων θα είναι διαθέσιμα για ελεύθερη χρήση από τους επιστήμονες και τις αρχές, ώστε να αξιοποιηθούν όσο γίνεται ευρύτερα. Ήδη χιλιάδες χρήστες -και από την Ελλάδα- έχουν ζητήσει να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/ektokseuthike_o_deuteros_europaikos_doryforos_sentinel_2-65043081/ Το πιο κρύο σημείο στο σύμπαν θέλει να δημιουργήσει η NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ποιό είναι το πιο ψυχρό αντικείμενο του σύμπαντος; Δεδομένου ότι στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία που γεμίζει ολόκληρο το σύμπαν αντιστοιχεί μια θερμοκρασία περίπου 2,7 Κ, θα μπορούσε κανείς να πει ότι δεν υπάρχει σώμα με μικρότερη θερμοκρασία. Κι όμως δεν είναι έτσι! Ένα νεφέλωμα που ονομάζεται Boomerang, που απέχει 5000 έτη φωτός από τη Γη, έχει θερμοκρασία περίπου 1Κ. Το νεφέλωμα διαστέλλεται πολύ γρήγορα και γι αυτό έχει τόσο χαμηλή θερμοκρασία. Στα γήινα όμως εργαστήρια είναι δυνατόν να επιτευχθούν πολύ μικρότερες θερμοκρασίες. Φέτος το καλοκαίρι, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θα στείλει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) ένα όργανο σε μέγεθος μπαούλου, που θα έχει ως στόχο να δημιουργήσει το πιο ψυχρό σημείο στο σύμπαν. Μέσα σε αυτό το «κουτί» υψηλής τεχνολογίας, θα υπάρχουν ένα θάλαμος κενού, λέιζερ και ένα ηλεκτρομαγνητικό «μαχαίρι», που θα χρησιμοποιηθούν για να εξαλείψουν την ενέργεια των σωματιδίων ενός αερίου, επιβραδύνοντάς τα τόσο πολύ, ώστε να παραμείνουν σχεδόν ακίνητα. Το πάγωμα των ατόμων του αερίου θα κατεβάσει τη θερμοκρασία τους σε μόλις ένα δισεκατομμυριοστό του βαθμού πάνω από το απόλυτο μηδέν. Θα πρόκειται για μια θερμοκρασία τουλάχιστον 100 εκατομμύρια φορές πιο χαμηλή από αυτήν που υπάρχει στα βάθη του διαστήματος. Η συσκευή όπου θα γίνει το πείραμα, λέγεται Εργαστήριο Κρύων Ατόμων (CAL), αναπτύχθηκε από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA και θα ταξιδέψει στον ISS τον Αύγουστο πάνω σε ένα πύραυλο της ιδιωτικής εταιρείας SpaceX. «Η μελέτη αυτών των υπέρ-ψυχρων ατόμων μπορεί να μεταμορφώσει την κατανόησή μας για την ύλη και τη θεμελιώδη φύση της βαρύτητας. Τα πειράματα που θα κάνουμε, θα μας δώσουν νέες ενοράσεις για τη βαρύτητα και τη σκοτεινή ενέργεια, μερικές από τις πιο διάχυτες δυνάμεις στο σύμπαν», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμων Ρόμπερτ Τόμσον του JPL. Όταν τα άτομα ψυχθούν σε τόσο ακραίες θερμοκρασίες μέσα στο Εργαστήριο Κρύων Ατόμων, μπορεί να σχηματίσουν μια διακριτή κατάσταση της ύλης, γνωστή ως συμπύκνωμα Bose-Einstein, στην οποία έχει αρχίσει πλέον να ισχύει η κβαντική και όχι η συνήθης φυσική. Τότε η ύλη μπορεί να συμπεριφέρεται λιγότερο σαν σωματίδια και περισσότερο σαν κύματα. Μέχρι σήμερα η NASA δεν έχει δημιουργήσει ή παρατηρήσει ποτέ ένα συμπύκνωμα Bose-Einstein στο διάστημα. Στη Γη, λόγω της βαρύτητας, τέτοια συμπυκνώματα μπορούν να παρατηρηθούν μόνο για κλάσματα του δευτερολέπτου. Αλλά στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με την μικρότερη βαρύτητα, μπορεί να παρατηρηθούν για περισσότερο χρόνο, ίσως για πέντε έως δέκα δευτερόλεπτα. Πέντε διαφορετικές επιστημονικές ομάδες από αμερικανικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα θα διεξάγουν πειράματα στον ISS με το Εργαστήριο Κρύων Ατόμων. Τα πειράματα αυτά μπορεί στο μέλλον να οδηγήσουν σε διάφορες πρακτικές εφαρμογές (βελτιωμένους αισθητήρες, κβαντικούς υπολογιστές, ατομικά ρολόγια κ.α.). http://physicsgg.me/2017/03/07/%ce%b7-nasa-%ce%b8%ce%b1-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%cf%88%cf%85%cf%87%cf%81%cf%8c-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%af%ce%bf/

NASA: Δημοσίευσε εντυπωσιακές φωτογραφίες από νέο γαλαξία! Ένας εντυπωσιακός σε μέγεθος αλλά και σχήμα υβριδικός γαλαξίας, ο UGC 12591, αποτυπώθηκε σε υψηλής ποιότητας φωτογραφίες από το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA. Ο UGC 12591 διαθέτει χαρακτηριστικά τόσο φακοειδή όσο και σπειροειδή γαλαξία. Είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τον Milky Way και οι σπείρες του περιστρέφονται με ταχύτητα που υπερβαίνει τα 1,1 εκατομμύρια μίλια την ώρα. Βρίσκεται σε απόσταση 400 εκατομμυρίων ετών φωτός από την Γη και αποτελεί τμήμα μίας μεγαλύτερης δομής στο διάστημα, της «Perseus-Pisces Supercluster», στο βόρειο ημισφαίριο. Οι αστρονόμοι μελετούν τον UGC 12591 προκειμένου να διευκρινίσουν εάν σχηματίστηκε έχοντας συνενωθεί με άλλον γαλαξία ή εάν μεγάλωσε με το πέρασμα του χρόνου. http://www.pronews.gr/portal/20170306/genika/diastima/49/nasa-dimosieyse-entyposiakes-fotografies-apo-neo-planiti-vinteo

«Υπερόραση» υπόσχεται στους αστρονόμους η τεχνητή νοημοσύνη. Λόγω του τρόπου που λειτουργούν τα τηλεσκόπια, η διακριτική τους ικανότητα περιορίζεται από το μέγεθος του κάτοπτρου ή των φακών που χρησιμοποιούν. Τώρα όμως, μία ομάδα Ελβετών ερευνητών βρήκε έναν τρόπο για να ξεπεράσει αυτό το φυσικό όριο, ανοίγοντας επομένως τον δρόμο για τη βελτίωση της ευκρίνειας των αστρονομικών παρατηρήσεων στο ορατό φάσμα. Όπως περιγράφουν οι ερευνητές σε άρθρο τους στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, γι’ αυτό τον σκοπό επιστράτευσαν τεχνητά νευρωνικά δίκτυα, έναν κλάδο της τεχνητής νοημοσύνης που αφορά την ανάπτυξη υπολογιστικών συστημάτων τα οποία αντιγράφουν τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Έτσι, με τη βοήθεια αυτών των συστημάτων, μπορούν να αποκαλύπτουν στις εικόνες των τηλεσκοπίων λεπτομέρειες που πριν δεν διακρίνονταν. Η διάμετρος του κατόπτρου ή των φακών, δηλαδή το διάφραγμα, θέτει ένα μέγιστο όριο στη διακριτική ικανότητα οποιουδήποτε τηλεσκοπίου. Με απλά λόγια, όσο μεγαλύτερο είναι το κάτοπτρο ή οι φακοί, τόσο περισσότερο φως συλλέγει το τηλεσκόπιο, με συνέπεια οι αστρονόμοι να μπορούν να ανιχνεύουν πιο αμυδρά αντικείμενα και με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Η ομάδα, με επικεφαλής τον αστρονόμο Κέβιν Σαβίνσκι από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη, κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το όριο με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες «εκπαίδευσαν» ένα νευρωνικό δίκτυο να διακρίνει τους γαλαξίες και στη συνέχεια του ζήτησαν να βελτιώσει την ευκρίνεια μίας θολής εικόνας. Όπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος, έτσι και τα νευρωνικά δίκτυα για να αποκτήσουν μία δεξιότητα χρειάζονται παραδείγματα – στη συγκεκριμένα περίπτωση, τόσο θολές όσο και ευκρινείς εικόνες του ίδιου γαλαξία. Μάλιστα, το σύστημά τους αποτελείται από δύο νευρωνικά δίκτυα τα οποία ανταγωνίζονται μεταξύ τους – μία προσέγγιση που είναι γνωστή στην κοινότητα των ειδικών της τεχνητής νοημοσύνης με τον όρο «αναγεννητικά ανταγωνιστικά δίκτυα» (GAN). Για την όλη διαδικασία «εκπαίδευσης», χρειάστηκαν λίγες ώρες σε έναν υπολογιστή υψηλών επιδόσεων. Η συνέπεια ήταν τα «εκπαιδευμένα» νευρωνικά δίκτυα να μπορούν να αναγνωρίσουν και να ανασυνθέσουν χαρακτηριστικά που δεν ήταν ορατά με το τηλεσκόπιο – όπως περιοχές του γαλαξία όπου σχηματίζονται άστρα ή ζώνες σκόνης. Οι ερευνητές αντιπαρέβαλαν το αποτέλεσμα με την αυθεντική, υψηλής ευκρίνειας εικόνα, για να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα της τεχνικής, βρίσκοντας πως έχει καλύτερα αποτελέσματα από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα. Ο Σαβίνσκι θεωρεί πως πρόκειται για ένα τεράστια βήμα προόδου. «Μπορούμε να ανατρέξουμε στις παρατηρήσεις που έγιναν με τηλεσκόπια πριν από πολλά χρόνια, και να φέρουμε στο φως περισσότερες λεπτομέρειες από ποτέ – ώστε για παράδειγμα να μάθουμε περισσότερα για τις δομές των γαλαξιών. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να μην εφαρμόσουμε αυτή την τεχνική στις εικόνες από το Hubble των πιο απομακρυσμένων περιοχών του διαστήματος ή στο υλικό από το επερχόμενο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, για να αποκτήσουμε περισσότερες γνώσεις για τις πιο “αρχαίες” δομές στο σύμπαν», λέει στην ιστοσελίδα της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. http://www.naftemporiki.gr/story/1211592/yperorasi-uposxetai-stous-astronomous-i-texniti-noimosuni

Από το bit στο qubit. Παρόλο που μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργηθεί κβαντικός υπολογιστής με πρακτική αξία, η Google διαβεβαιώνει ότι βρίσκεται στα πρόθυρα ενός «ιστορικού ορόσημου», ενώ η ΙΒΜ ανακοινώνει ότι θα λανσάρει εντός του έτους μια πειραματική κβαντική υπηρεσία μέσω του Διαδικτύου. H ΙΒΜ προανήγγειλε την Δευτέρα την υπηρεσία IBM Q, http://research.ibm.com/ibm-q/ μέσω της οποίας ερευνητές και μεγάλες επιχειρήσεις θα μπορούν να αναπτύσσουν αλγόριθμους επεξεργασίας δεδομένων σε έναν πειραματικό κβαντικό υπολογιστή στη Νέα Υόρκη, στον οποίο θα έχουν πρόσβαση μέσω του cloud. Το σύστημα απέχει μακράν από το να μπορεί να συναγωνιστεί τους κλασικούς υπολογιστές, ωστόσο η εταιρεία ελπίζει ότι η πειραματική υπηρεσία της θα ενθαρρύνει την ανάπτυξη κβαντικών αλγορίθμων και θα επιταχύνει την υιοθέτηση των κβαντικών συστημάτων από τη βιομηχανία. Λίγες μέρες νωρίτερα, στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, ερευνητές της Google παρουσίαζαν το όραμά τους για την «κβαντική υπεροχή» στο περιοδικό Nature, http://www.nature.com/news/commercialize-quantum-technologies-in-five-years-1.21583 προαναγγέλλοντας μια αντίστοιχη πειραματική υπηρεσία νέφους. «Το πεδίο των κβαντικών υπολογιστών θα φτάσει σύντομα ένα ιστορικό ορόσημο» γράφουν, υποσχόμενοι ότι τα κβαντικά συστήματα θα ξεπεράσουν σύντομα τους κλασικούς υπολογιστές, τουλάχιστον σε ορισμένες εφαρμογές. Οι κβαντικοί υπολογιστές αξιοποιούν ιδιότητες της υποατομικής φυσικής που κυριολεκτικά αψηφούν τη λογική του καθημερινού κόσμου. Τα σημερινά τσιπ αποθηκεύουν τα δεδομένα σε τρανζίστορ, καθένα από τα οποία αποθηκεύει ένα bit πληροφορίας, που μπορεί να παίρνει τις τιμές «0» ή «1». Στα κβαντικά συστήματα, η αντίστοιχη μονάδα πληροφορίας είναι το qubit, το οποίο παραδόξως μπορεί να βρίσκεται στις καταστάσεις «0» και «1» ταυτόχρονα. Στην βάση αυτής της λογικής βρίσκεται το κβαντικό φαινόμενο της υπέρθεσης, στο οποίο ένα υποατομικό σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε πολλές καταστάσεις ταυτόχρονα, μέχρι να μπει κάποιος στον κόπο να το μετρήσει. Το γεγονός ότι κάθε qubit μπορεί να παίρνει δύο τιμές ταυτόχρονα σημαίνει ότι οι κβαντικοί υπολογιστές θα ήταν, θεωρητικά τουλάχιστον, απείρως ταχύτεροι από τα κλασικά συστήματα στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, όπως το σπάσιμο κρυπτογραφικών κλειδιών. Στην πράξη, όμως, για την επίλυση πρακτικών προβλημάτων ένας κβαντικός υπολογιστής μπορεί να περιλαμβάνει τουλάχιστον 50 qubit. Σήμερα, ο μέγιστος αριθμός που έχει επιτευχθεί είναι 20 qubit, τα οποία μόλις που αρκούν για απλούς υπολογισμούς. Επιπλέον, στα εργαστήρια δοκιμάζονται σήμερα δύο διαφορετικές τεχνολογίες qubit: η Google χρησιμοποιεί ιόντα που διατηρούνται μετέωρα στο κενό με ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία· η IBM ποντάρει σε μικροσκοπικά υπεραγώγιμα κυκλώματα που διατηρούνται παγωμένα κοντά στο απόλυτο μηδέν. Μέχρι στιγμής, πάντως, η IBM δεν έχει διευκρινίσει πόσα qubit θα διαθέτει η νέα υπηρεσία νέφους, ούτε πόσο θα χρεώνεται η χρήση της. Φαίνεται ωστόσο σίγουρο ότι το IBM Q θα προσελκύσει ενδιαφέρον, δεδομένου ότι η προηγούμενη υπηρεσία Quantum Experience είχε 40.000 χρήστες από 100 και πλέον χώρες. Η IBM και η Google έχουν πάντως και ανταγωνισμό: η Microsoft για παράδειγμα προσέλαβε πρόσφατα αρκετούς έγκριτους ερευνητές για την ανάπτυξη της δικής της κβαντικής μηχανής. Στην Κίνα, ο διαδικτυακός γίγαντας Alibaba συνεργάζεται με την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών για τη δημιουργία εργαστηρίου κβαντικών υπολογιστών, ενώ διάφορες εταιρείες και οργανισμοί πειραματίζονται με έναν κβαντικό υπολογιστή περιορισμένων δυνατοτήτων που αναπτύχθηκε από την καναδική D-Wave. http://physicsgg.me/2017/03/06/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-bit-%cf%83%cf%84%ce%bf-qubit/

Βαλεντίνα Τερέσκοβα. Σήμερα, 6 Μαρτίου, 2017 σηματοδοτεί την επέτειο της Βαλεντίνα Τερέσκοβα - την πρώτη γυναίκα-κοσμοναύτη, ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης, υποψήφιο των τεχνικών επιστημών, καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Σχολή Ικάρων. NE Zhukovsky, Υποστράτηγος Αεροπορίας. Στις 16 Ιούνη 1963, Βαλεντίνα Vladimirovna έκανε την θρυλική πτήση της σε ένα διαστημόπλοιο «Βοστόκ-6", ανοίγοντας την εποχή της εξερεύνησης του διαστήματος στο αλλο μισό της ανθρωπότητας. Αυτή η πτήση είχε προηγηθεί ένας μακρύς δρόμος. Η Βαλεντίνα Τερέσκοβα γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου στο χωριό περιοχή Maslennikovo Tutaev Yaroslavl. Η οικογένειά της εργάζοταν στον τομέα της γεωργίας. Ο πατέρας Βλαντιμίρ Aksnovich Tereshkov ήταν σε ένα πρόγραμμα οδήγησης τρακτέρ (σκοτώθηκε στο σοβιετικο-φινλανδικο Πολέμο), και η μητέρα της - Έλενα Fedorovna Τερέσκοβα (γένος Kruglov) - εργαζόταν στο αγρόκτημα. Η οικογένεια εκτός από την Valentina ήταν η μεγαλύτερη αδελφή της και το μικρότερος αδελφός Lyudmila Βλαντιμίρ. Το καλοκαίρι του 1945 η Έλενα Fedorovna με τα τρία παιδιά της, μετακόμισε στο Yaroslavl, και άρχισε να εργάζεται στα τεχνικά υφάσματα "Κόκκινο Perekop".Η Βάλια πήγε στο σχολείο την ίδια στιγμή, το 1945. Η οικογένεια είχε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, τόσο το 1953, αμέσως μετά το τέλος του έβδομη τάξη, του Αγίου Βαλεντίνου αναγκάστηκε να πάρει μια θέση εργασίας στο εργοστάσιο για την παραγωγή ελαστικών. Αργότερα, το 1955, Βαλεντίνα αποφοίτησε από το βραδινο γυμνάσιο. Το 1955 πήγε να εργαστεί στην Yaroslavl που συνδυάζουν τεχνικά υφάσματα "Κόκκινο Perekop" και έγινε rovnichnitsey στο κατάστημα lentorovnichnom. Από 1960 έως 1962 διορίστηκε γραμματέας της Επιτροπής Κομσομόλ. Το 1959, Βαλεντίνα άρχισε να ασκειται στο αλεξίπτωτο στη Γιαροσλάβλ -αερολέσχη και έκανε 163 άλματα, τα οποία είναι μια σοβαρή ένδειξη για μια γυναίκα. Για την επιτυχία στην πτώση με αλεξίπτωτο η Τερέσκοβα έλαβε σπορ κατηγορία, και με αυτό και ξεκίνησε το δρόμο της στο διάστημα. Τον Φεβρουάριο του 1962, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα πιστώθηκε με τους κοσμοναύτες ακροατές με δική της πρωτοβουλία. Ήταν τότε που ο διάσημος σχεδιαστής του χώρου πυραύλων Σεργκέι Korolev εξέφρασε για πρώτη φορά την ιδέα να στείλει μια γυναίκα να κατακτήσει την απεραντοσύνη του χώρου. Η ιδέα αυτή έχει εγκριθεί από την ανώτατη ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ. Από Μαρ-Νοέμ, 1962, Βαλεντίνα Vladimirovna πραγματοποιήθηκε γενική εκπαίδευση στο χώρο και αφού περάσε τις εξετάσεις εγραφηκε στο σώμα κοσμοναύτων με το βαθμό του Private. Τον Ιανουάριο του 1963 άρχισε να προετοιμαζεται για την πτήση σε ένα "Vostok-6" πρόγραμμα πτήσεων με το διαστημικό σκάφος σε μια ομάδα μαζί με την Ιρίνα Solovyova, Βαλεντίνα Ponomareva και Jeanne Γιόρκιν. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας η Τερέσκοβα μαζί με άλλα μέλη της ομάδας που πραγματοποιουσαν εκπαίδευση για την αντίσταση του οργανισμού με τους παράγοντες της διαστημικής πτήσης.Η Εκπαίδευση περιελάμβανε ένα θάλαμο θερμότητας, όπου ήταν απαραίτητο για να είναι σε φόρμες lёtnom σε θερμοκρασία 70 ° C και υγρασία 30%, και το θάλαμο απομόνωσης (ένα δωμάτιο που απομονώνεται από τους ήχους), όπου κάθε θηλυκός υποψήφιος έπρεπε να περάσει 10 ημέρες. Η Εκπαίδευση έλαβε χώρα σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας με το MiG-15. Όταν οι παραβολικες συνθηκες στο εσωτερικό του αεροσκάφους ηταν για 40 δευτερόλεπτα, και αυτές ήταν 3-4 για την καθε πτήση. Κατά τη διάρκεια κάθε συνεδρίας, ήταν απαραίτητο να εκτελέσει την επόμενη εργασία:να γράψει ένα όνομα, να προσπαθήσει να φάει και να μιλήσει στο ραδιόφωνο. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην κατάρτιση στο αλεξίπτωτο σαν κοσμοναύτης λίγο πριν την προσγείωση εκτινάσσοντας και προσγειώθηκε ξεχωριστά σε ένα αλεξίπτωτο. Όπως πάντα παρών ο κίνδυνος προσθαλάσσωσης, και διεξήγαγε κατάρτιση για πτώση με αλεξίπτωτο στη θάλασσα. Αρχικά, αυτό συνεπάγωταν την ταυτόχρονη πτήση των πληρωμάτων δύο γυναικών, αλλά το 1963 το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε και αντιμετώπισε το έργο της επιλογής ενός από τους πέντε υποψηφίους. Ως αποτέλεσμα, για το σύνολο των κριτηρίων η Τερέσκοβα διορίστηκε πρώτος υποψήφιος για την πτήση. Η Valentina (διακριτικό κλήσης "Ο Γλάρος") έκανε διαστημική πτήση στις 16 - 19 Ιουν, 1963 ως διοικητής του διαστημικού οχήματος "Vostok-6" σε πτήση ομάδας με το πλοίο "Vostok-5», με πιλότο τον Valery Bykovsky. Η εκκίνηση έγινε από το Μπαϊκονούρ στις 12 το μεσημέρι 29 λεπτά 51 δευτερόλεπτα. Τ Διαστημικο οχήμα της Τερέσκοβα εκανε τροχιά 48 φορές γύρω από τη Γη.. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης στον κόσμο κράτησε ένα ημερολόγιο και έκανε φωτογραφίες του ορίζοντα, οι οποίες αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για την ανίχνευση στρωμάτων αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα. Το διαστημόπλοιο «Βοστόκ-6" προσγειώθηκε με ασφάλεια στην περιοχή Baevsky της Επικράτειας Αλτάι. Αντιστράτηγος Γενικός Νικολάι Kamanina, που ασχολούνται με την επιλογή και εκπαίδευση των κοσμοναυτών, χαρακτήρισε την έναρξη των Τερέσκοβα στα απομνημονεύματά του: «Στην Προετοιμασία του πυραύλου, πλοίων και σε όλες τις εργασίες συντήρησης ηταν εξαιρετικά σαφής. Εξ ορισμού και στον συντονισμό όλων των υπηρεσιών και συστημάτων η Τερέσκοβα θύμισε τον Gagarin. Ο καθένας που είδε την Τερέσκοβα κατά την προετοιμασία και την εκτοξευση της σε τροχιά, οι οποίοι άκουσαν τις εκθέσεις της ομόφωνα δήλωσαν: «Πέρασε η καλύτερη Πόποβιτς και Νικολάγιεφ." Ναι, είμαι πολύ χαρούμενος που δεν ήταν λάθος στην επιλογή της πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης ». Μετά την περίφημη πτήση της η Valentina εργάστηκε ως εκπαιδευτής-κοσμοναύτης κοσμοναύτης του 1ου τμήματος του 1ου ομίλου για διαστημόπλοια σε τροχιά και στους σταθμούς ελέγχου. Ωστόσο, συνέχισε ενεργή σε δημόσιες και κοινωνικές δραστηριότητες. Έτσι, από το 1968 έως το 1987, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής των Σοβιετικών Γυναικών. Η Βαλεντίνα Τερέσκοβα εξελέγη βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1966 - 1989), μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1974 - 1989), ήταν αντιπρόεδρος της Διεθνούς Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών (1969 - 1987) και μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Στο 1987 - 1992 χρόνια η Βαλεντίνα Τερέσκοβα ήταν ο πρόεδρος του Προεδρείου της Ένωσης των Σοβιετικών Συλλόγων Φιλίας και Πολιτιστικών Σχέσεων με χώρες του εξωτερικού. Από το 1992 έως 2004 - Πρόεδρος της Ρωσικής Ένωσης Διεθνους Γραφείου Συνεργασίας. Στο 1992 - 1993 χρόνια - Αντιπρόεδρος της Ρωσικής Υπηρεσίας για τη Διεθνή Συνεργασία. Από το 1994 έως το 2004η Βαλεντίνα Τερέσκοβα ήταν ο επικεφαλής του ρωσικού Κέντρου Διεθνούς Επιστημονικής και Πολιτιστικής Συνεργασίας στο πλαίσιο της ρωσικής κυβέρνησης (από το 2002 - στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας) και μέλος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών 2002-2004. Από το 2008 έως το 2011 η Βαλεντίνα ήταν αναπληρωτής της Κρατικής Δούμας της Yaroslavl Περιφέρεια (τώρα - η Yaroslavl Περιφερειακής Δούμα) της πέμπτης σύγκλησης του κόμματος «Ενωμένη Ρωσία». Στις 25 Μαρτίου 2008 - Αναπληρωτής Πρόεδρος του Γιαροσλάβλ Δούμα. Στις 4 Δεκεμβρίου του 2011 Βαλεντίνα Τερέσκοβα εξελέγη στην Κρατική Δούμα της έκτης σύγκλησης σε ομοσπονδιακό κατάλογο των υποψηφίων που διορίζονται από το κόμμα «Ενωμένη Ρωσία», και στις 13 Μάρ 2012 εγκεκριμένη από τον αναπληρωτή επικεφαλής της επιτροπής Δούμα στις διεθνείς υποθέσεις. Τώρα Βαλεντίνα Τερέσκοβα ειναι στην Κρατική Δούμα της έβδομης σύγκληση του κόμματος «Ενωμένη Ρωσία» και αναπληρωτής πρόεδρος της επιτροπής της Δούμας για την ομοσπονδιακή δομή και στα θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης. http://www.energia.ru/ru/news/news-2017/news_03-06.html 200 εκτοξεύσεις δορυφόρων ετησίως. Η αρχιτεκτονική μιας νέας γενιάς μικρών και άρα ελαφρών και φθηνών δορυφόρων, προτάθηκε για πρώτη φορά από τους καθηγητές Jordi Puig-Suari του California Polytechnic State University και Bob Twiggs του Stanford University. Οι δορυφόροι αυτοί είναι πλέον γνωστοί ως CubeSat και συνήθως έχουν διαστάσεις 10x10x11,35 εκατοστά. Πριν από 5 χρόνια, μόλις 10 έως 20 CubeSats εκτοξεύονταν κάθε χρονιά, ενώ στις μέρες μας, ο αριθμός των εκτοξεύσεων έχει αυξηθεί στις 200 περίπου ανά έτος. Οι περισσότεροι από τους CubeSats έχουν φθάσει με τη μορφή φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και έχουν εκτοξευθεί από εκεί, μειώνοντας έτσι εξαιρετικά το κόστος εκτόξευσης ανά μονάδα φορτίου. Ωστόσο, τον Μάιο του 2015, η NASA ανακοίνωσε μια νέα γενιά πυραύλων, οι οποίοι θα εκτοξεύονται από το Kennedy Space Center και θα προσφέρουν δυνατότητα μεταφοράς CubeSats. Κάθε πύραυλος θα μπορεί να θέσει σε τροχιά βάρος από 30 έως 60 κιλά, το οποίο μεταφράζεται σε αρκετές δεκάδες CubeSats. Η δυνατότητα μεταφοράς των CubeSats με τη μορφή φορτίου, τους κάνει κατάλληλους για χρήση και σε αποστολές εκτός γήινης τροχιάς. Στο άμεσο μέλλον 11 μικροί δορυφόροι θα περιστρέφονται γύρω από τη Σελήνη και 2 μικροί δορυφόροι θα φτάσουν στον Αρη μέσω της αποστολής Mars Lander. Σύμφωνα με τον Hugo Zunker, Policy Officer της Ε.Ε., ο οποίος ήταν παρών στην επίσκεψή μας στο Reading, «η Ευρώπη παρακολουθεί από κοντά την τάση των CubeSats, θεωρώντας ότι είναι κατάλληλοι για κάποιες εφαρμογές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορούν να αντικαταστήσουν το σύνολο των αποστολών που χρησιμοποιούνται οι μεγαλύτεροι δορυφόροι». Σε ερώτησή μας αν θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος Copernicus, μας απάντησε ότι δεν υπάρχει προσωρινά τέτοια πρόβλεψη, καθώς η ομάδα δορυφόρων Sentinel καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες του προγράμματος. http://www.kathimerini.gr/898960/article/epikairothta/episthmh/200-ekto3eyseis-doryforwn-ethsiws

Δορυφόρος της NASA κινδύνεψε να συγκρουστεί με φεγγάρι του Άρη. Ο δορυφόρος MAVEN που μελετά την ατμόσφαιρα του Άρη πιθανότατα θα καταστρεφόταν αν η NASA δεν προχωρούσε σε μια επείγουσα μανούβρα για να αποφύγει σύγκρουση με τον δορυφόρο Φόβο του γειτονικού πλανήτη. Ήταν μόλις στις αρχές της περασμένης εβδομάδας όταν οι μηχανικοί της αποστολής συνειδητοποίησαν ότι το MAVEN βρισκόταν σε πορεία να συγκρουστεί με το μικρό φεγγάρι την Δευτέρα 6 Μαρτίου. Έδωσαν έτσι εντολή στο σκάφος να πυροδοτήσει τον κινητήρα του και να αυξήσει ταχύτητα κατά 1,44 χιλιόμετρα την ώρα. Χάρη σε αυτή τη διόρθωση, το Maven θα περάσει από το ίδιο σημείο με τον Φόβο με ασφαλή διαφορά 2,5 λεπτών. Το Maven κινείται σε μια ελλειπτική τροχιά που διασταυρώνεται αρκετές φορές το χρόνο με τις τροχιές του Φόβου αλλά και άλλων δορυφόρων που μελετούν τον Άρη, και κινδυνεύει να συγκρουστεί αν φτάσει στο ίδιο σημείο την ίδια ώρα. Για το λόγο αυτό, το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια προβλέπει συνεχώς τις πιθανότητες σύγκρουσης και εκδίδει προειδοποιήσεις. Είναι πάντως η πρώτη φορά που το Maven αναγκάζεται να διορθώσει πορεία για να αποφύγει τον Φόβο, ένα ακανόνιστο σώμα διαμέτρου περίπου 30 χιλιομέτρων. Κύριος στόχος της αποστολής είναι να εξακριβώσει πώς το νερό και η ατμόσφαιρα του Άρη χάθηκαν στο Διάστημα, μετατρέποντας τον πλανήτη στην άνυδρη και παγωμένη έρημο που γνωρίζουμε σήμερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500132285

Τεχνητή νοημοσύνη που γράφει δικό της κώδικα «κλέβοντας» από άλλα προγράμματα. Ερευνητές της Microsoft και του University of Cambridge ανέπτυξαν ένα σύστημα, ονόματι DeepCoder, το οποίο είναι σε θέση να γράφει τον δικό του κώδικα, ανοίγοντας ίσως τον δρόμο για συστήματα που θα μπορούν να δέχονται «παραγγελίες» για προγράμματα από ανθρώπους και στη συνέχεια να τα δημιουργούν για λογαριασμό τους. Όπως αναφέρει το New Scientist, το DeepCoder ήταν σε θέση να λύσει βασικά προβλήματα που παρουσιάζονται σε διαγωνισμούς προγραμματισμού. Μακροπρόθεσμα, η προσέγγιση αυτή θα επέτρεπε σε άτομα χωρίς γνώσεις προγραμματισμού να περιγράφουν απλά μια ιδέα για ένα πρόγραμμα και το σύστημα να την υλοποιεί, όπως υποστηρίζει ο Μαρκ Μπρόκσμιντ, ένας από τους δημιουργούς του. Το DeepCoder χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται «σύνθεση προγραμμάτων» (program synthesis): Πρόκειται για τη δημιουργία νέων προγραμμάτων με γραμμές κώδικα που «κλέβονται» από άλλα, υπάρχοντα λογισμικά. Παίρνοντας τις κατάλληλες πληροφορίες για το κάθε κομμάτι κώδικα, το DeepCoder έμαθε να αναγνωρίζει ποια κομμάτια κώδικα χρειάζονται για την επίτευξη του κάθε σκοπού. Ένα από τα πλεονεκτήματα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ερευνά πιο εκτενώς και σε μεγαλύτερο εύρος από έναν άνθρωπο προγραμματιστή, δημιουργώντας πηγαίο κώδικα (source code) με τρόπο που ένας άνθρωπος μπορεί να μην σκεφτόταν. Το Deep Coder χρησιμοποιεί machine learning για να ψάχνει σε βάσεις δεδομένων με πηγαίο κώδικα και να πραγματοποιεί διαλογή ανάλογα με τη χρησιμότητα του κάθε κομματιού. Το σύστημα δημιουργεί λειτουργικά προγράμματα μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, τη στιγμή που παλαιότερα αντίστοιχα συστήματα χρειάζονταν λεπτά για να δοκιμάσουν διαφορετικούς συνδυασμούς γραμμών κώδικα πριν καταλήξουν σε έναν που λειτουργούσε. Επίσης, το DeepCoder μαθαίνει από τους συνδυασμούς που δοκιμάζει, οπότε βελτιώνεται κάθε φορά που καταπιάνεται με ένα νέο πρόβλημα, βλέποντας ποιοι είναι οι συνδυασμοί που λειτουργούν και ποιοι όχι. Η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να έχει πολλές εφαρμογές, όπως προγράμματα που εντοπίζουν και διορθώνουν αυτόματα προβλήματα στον κώδικα (bugs) αντικαθιστώντας τις ελαττωματικές γραμμές με λειτουργικές από άλλα προγράμματα. Βεβαίως, από ένα τέτοιο σύστημα προκύπτουν σαφώς ανησυχίες για τεχνητές νοημοσύνες που κάποια στιγμή μπορεί να έβγαιναν εκτός ελέγχου και να έφτιαχναν ανεξέλεγκτα προγράμματα για τους δικούς τους σκοπούς, δημιουργώντας σενάρια περί «επανάστασης των μηχανών». Ωστόσο, προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια ανησυχία, καθώς αυτή τη στιγμή το DeepCoder μπορεί να λύνει μόνο απλά προγραμματιστικά προβλήματα, που περιλαμβάνουν γύρω στις πέντε γραμμές κώδικα- παρόλα αυτά, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, με τη σωστή γλώσσα προγραμματισμού, λίγες γραμμές κώδικα αρκούν για τη δημιουργία αρκετά πολύπλοκων προγραμμάτων. http://www.naftemporiki.gr/story/1210309/texniti-noimosuni-pou-grafei-diko-tis-kodika-klebontas-apo-alla-programmata

Κατι διαφορετικό αλλα σημαντικό!!!! O Οδυσσέας υπήρξε -Επιβεβαιώνεται και από τη NASA. Η χρονολόγηση των Ομηρικών Επών αποτελεί εδώ και δεκαετίες για τους επιστήμονες άλυτο γρίφο αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα. Ωστόσο μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση. Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA. Όπως αναφέρεται, πολλά από τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έργα, φαίνεται πως συνέβησαν στην πραγματικότητα, κάτι που με απλά λόγια σημαίνει πως εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ήρωες του Ομήρου ήταν πραγματικά πρόσωπα, κερδίζουν έδαφος. Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ματθαίου Τσιμιτάκη, πρόκειται για την ακριβέστερη μέχρι στιγμής απόπειρα χρονολόγησης, η οποία συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης. Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα. Όπως τονίζει η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα»,. Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους. «Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική. Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ., αναφέρει ακόμα το ρεπορτάζ. «Από το 1300 π.Χ. ως το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Άλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα. Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες: «Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!». «Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα. Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό. «Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο» Όσον αφορά στο ερώτημα σχετικά με το αν όλα όσα περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά, η κ. Πρέκα-Παπαδήμα, τονίζει πως την απάντηση, τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια. Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο». «Το γεράκι που περιγράφει ο Όμηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη. Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας τους χάρτες της NASA, διαπίστωσαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη. Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός. http://www.pentapostagma.gr/2017/03/o-%ce%bf%ce%b4%cf%85%cf%83%cf%83%ce%ad%ce%b1%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%ae%cf%81%ce%be%ce%b5-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1.html

Μια «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» στον επιταχυντή του CERN Με «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» παρομοίασαν οι υπεύθυνοι του CERN την αναβάθμιση που έκαναν στο πείραμα CMS (Compact Muon Solenoid), ένα από τα τέσσερα πειράματα μεγάλα που διεξάγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Στο πλαίσιο της αναβάθμισης, αντικατέστησαν τον ανιχνευτή pixels του CMS, δηλαδή την κάμερα που αναλαμβάνει να αποτυπώσει τις τροχιές σωματιδίων που κινούνται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Στη μήκους 27 χιλιομέτρων σήραγγα του LHC, συγκρούονται με τεράστιες ενέργειες δέσμες σωματιδίων, με σκοπό οι επιστήμονες να μελετήσουν τα «θραύσματα» που προκύπτουν. Έτσι, ελπίζουν πως μέσα στα «θραύσματα» θα ανακαλύψουν νέα σωματίδια ή ενδείξεις νέων φυσικών θεωριών που πηγαίνουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που εξηγεί τα γνωστά έως σήμερα «συστατικά» της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα. Μέσω του επιταχυντή διεξάγονται τέσσερα μεγάλα πειράματα (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb), με διαφορετικούς ανιχνευτές που ανιχνεύουν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων. Επομένως, ο ανιχνευτής pixels αποτελεί την «καρδιά» του CMS, έχοντας σχεδιαστεί για να αναπαράγει τις τροχιές των σωματιδίων που προκύπτουν από τις συγκρούσεις των δεσμών. Η νέα «καρδιά» του πειράματα μπορεί να αποτυπώνει περίπου 120 εκατομμύρια pixel, με ταχύτητα 40 εκατομμυρίων καρέ το δευτερόλεπτο. Αντίθετα, το εξάρτημα που αντικατέστησε είχε σχεδόν τη μισή ευαισθησία. «Είναι σαν να αντικαταστήσαμε μία κάμερα 66 megapixel με έναν αισθητήρα 24 megapixel», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο BBC ο Πολ Ρίνκον, τεχνικός συντονιστής του πειράματος CMS. Με το νέο εξάρτημα, οι επιστήμονες ελπίζουν πως το πείραμα θα μπορέσει να ανιχνεύσει άγνωστα μέχρι στιγμής σωματίδια, βοηθώντας τους έτσι να λύσουν μερικά από τα πιο… επίμονα μυστήρια του σύμπαντος, όπως η φύση της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Η «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» ξεκίνησε τα Χριστούγεννα, όταν ο επιταχυντής είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, ενώ η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του νέου εξαρτήματος έγινε στις 28 Φεβρουαρίου. Οι τελευταίες τεχνικές παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν στις 2 Μαρτίου. Η αναβάθμιση γίνεται ενώ ο LHC έχει μπει σε «αχαρτογράφητα νερά» για την πειραματική φυσική, μετά το ρεκόρ ενέργειας που πέτυχε το 2015. Έτσι, διασφαλίζει ακόμη περισσότερο πως οι επιστήμονες θα ανιχνεύσουν τα ίχνη κάποιας νέας φυσικής θεωρίας που ίσως προκύψουν από τις πρωτόγνωρα ισχυρές συγκρούσεις. Εξάλλου, αυτά τα ίχνη μπορεί να είναι απειροελάχιστες αποκλίσεις των πειραματικών δεδομένων από τις θεωρητικές προβλέψεις. http://physicsgg.me/2017/03/04/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%b3%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Το DNA ως σκληρός δίσκος. Ο σκληρός δίσκος του μέλλοντος μπορεί να αποδειχθεί το ίδιο το μόριο της ζωής. Καθώς η ανθρωπότητα σύντομα θα δυσκολεύεται να βρει αρκετούς σκληρούς δίσκους και άλλα τεχνητά αποθηκευτικά μέσα για όλο αυτόν τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που η ίδια δημιουργεί και διακινεί, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να μιμηθούν τη φύση και να χρησιμοποιήσουν το ίδιο μέσο όπου αποθηκεύονται οι πληροφορίες της ζωής: το DNA. Η προσπάθεια αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων στο DNA ξεκίνησε το 2012, αλλά δεν είχε γίνει μεγάλη πρόοδος έως σήμερα. Τώρα όμως, ερευνητές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανέπτυξαν μια νέα τεχνική κωδικοποίησης των πληροφοριών, η οποία μετατρέπει αποτελεσματικά το ψηφιακό DΝΑ σε βιολογικό DNA, το οποίο μπορεί -με ένα ειδικό πρόγραμμα- να μετατραπεί ξανά σε ψηφιακό DNA και μάλιστα χωρίς καθόλου λάθη. Η νέα μέθοδος τούς επέτρεψε για πρώτη φορά να συμπιέσουν (σε ένα master file) και μετά να αποθηκεύσουν στο μόριο της ζωής έξι ψηφιακά αρχεία: ένα λειτουργικό σύστημα υπολογιστή, μια σύντομη γαλλική ταινία του 1895, μία δωροκάρτα Amazon αξίας 50 δολαρίων, έναν ιό υπολογιστή, μία πλάκα Pioneer και -τιμής ένεκεν- μια μελέτη του 1948 από τον «πατέρα» της θεωρίας της πληροφορίας Κλοντ Σάνον. Οι επιστήμονες της Σχολής Μηχανικής & Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια και του Κέντρου Γονιδιωματικής της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον καθηγητή επιστήμης των υπολογιστών Γιάνιβ Έρλιχ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science» [DNA Fountain enables a robust and efficient storage architecture]. http://science.sciencemag.org/content/355/6328/950 Η αποθήκευση τόσου μεγάλου όγκου δεδομένων επιτεύχθηκε χάρη σε έναν αλγόριθμο (DNA fountain), που αρχικά σχεδιάσθηκε για την μετάδοση (streaming) βίντεο σε κινητά τηλέφωνα. Ο αλγόριθμος, με την κατάλληλη τροποποίηση, μετατρέπει τα ψηφιακά δεδομένα (τα «0» και τα «1» του δυαδικού συστήματος των υπολογιστών) σε βιολογικά δεδομένα (στις τέσσερις βάσεις-νουκλεοτίδια A, G, C και Τ του μορίου του DNA). Μπορεί έτσι να «ξεκλειδώσει» τις τεράστιες αποθηκευτικές ικανότητες της διπλής έλικας της ζωής, συμπιέζοντας πολύ περισσότερες πληροφορίες. Το DNA, εκτός από τον τεράστιο αποθηκευτικό «χώρο» του, μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, αν διατηρηθεί σε ψυχρό και ξηρό μέρος, όπως επιβεβαιώθηκε από την πρόσφατη ανακάλυψη γενετικού υλικού στα οστά ενός σκελετού ηλικίας 430.000 ετών, που είχε διατηρηθεί σε ένα ισπανικό σπήλαιο. «Το DNA δεν θα φθαρεί με το πέρασμα του χρόνου. όπως οι κασέτες και τα CD. και δεν θα είναι ποτέ απαρχαιωμένο – αν αυτό συμβεί, τότε πράγματι θα έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα», δήλωσε ο Έρλιχ. Η νέα τεχνική αποθήκευσης «πακετάρει» 215 petabytes (215 εκατομμύρια gigabytes) δεδομένων σε ένα μόνο γραμμάριο DNA και κατά μέσο όρο 1,6 bits σε κάθε βάση του DNA, 60% περισσότερα δεδομένα από κάθε προηγούμενη προσπάθεια, πράγμα που αποτελεί νέο παγκόσμιο ρεκόρ. «Πιστεύουμε ότι πρόκειται για τη συσκευή με την μεγαλύτερη πυκνότητα αποθήκευσης δεδομένων που έχει ποτέ δημιουργηθεί», ανέφερε ο Έρλιχ. Η τεχνολογία είναι ακριβής προς το παρόν (κόστισε στους ερευνητές 9.000 δολάρια), αλλά μελλοντικά αναμένεται το κόστος της να μειωθεί. Πρέπει επίσης να βελτιωθεί η ταχύτητά της, επειδή είναι αργή σε σχέση με άλλα μέσα αποθήκευσης και ανάκτησης δεδομένων. Καθώς όμως τα τελευταία δύο χρόνια, δημιουργήθηκαν περισσότερα δεδομένα παγκοσμίως από όσα σε όλη την προηγούμενη ιστορία, είναι ολοφάνερο ότι είναι θέμα χρόνου να επιστρατευθεί το DNA ως σκληρός δίσκος. http://physicsgg.me/2017/03/03/%cf%84%ce%bf-dna-%cf%89%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b4%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%82/

Η στιγμή που ένας κομήτης Sungrazing συντρίβεται στον Ήλιο με 1,3 εκατομμύρια μίλια την ώρα! ESA και NASA μαζί με το παρατηρητήριο Heliospheric κατέγραψαν την καταπληκτική στιγμή, όταν ένας κομήτης Sungrazing στις 3-4 Αυγούστου με ταχύτητα σχεδόν 1.300.000 μίλια ανά ώρα συντρίβεται στον Ήλιο. Οι κομήτες Sungrazing είναι εκείνοι που περνούν 850.000 μίλια (1.380.000 χιλιόμετρα) από την επιφάνεια του Ήλιου. Μικροί sungrazers μπορεί να καταρρεύσουν ή να εξατμιστούν από τη θερμότητα του Ήλιου και τις παλιρροιακές δυνάμεις του, ενώ άλλοι μπορεί και να επιβιώσουν. Το μέγεθός τους είναι περίπου (9 έως 46 μέτρα) σε διάμετρο και οι περισσότεροι δεν επιβιώνουν στο ταξίδι γύρω από τον Ήλιο. Είναι γνωστοί ως κομήτες Kreutz, και είναι θραύσματα ενός μεγάλου κομήτη που χώρισε πριν από χιλιάδες χρόνια. Οι κομήτες αυτοί αποτελούνται από μεγάλα κομμάτια πάγου και σκόνης που περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, συνήθως σε εξαιρετικά ελλειπτικές τροχιές που τους μεταφέρουν πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. https://www.youtube.com/watch?v=W4QhKBcq87Y http://www.pronews.gr/portal/20170302/genika/diastima/49/i-stigmi-poy-enas-komitis-sungrazing-syntrivetai-ston-ilio-me-13

Διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις 2 του Μάρτη του 2017 πραγματοποίησε την προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του. Για να εκτελέσει τον ελιγμό στις 06:10 MSK οι κινητήρες που έχουν ενσωματωθεί στην ενότητα «Zvezda» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού λειτουργησαν 43 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός έλαβε αύξηση της ταχυτητας του 0,65 m / s. Σύμφωνα με την υπηρεσία πλοήγησης του Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) των παραμέτρων ISS είχαν ως εξής: το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 403,23 χιλιόμετρα, μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 418,9 χιλιομέτρων, τροχιακή περίοδο - 92.60 λεπτά. κλίση - 51,66 βαθμούς. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών προϋποθέσεων για την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ-04 MS", που έχει προγραμματιστεί για τις 20 Απριλίου 2017. https://www.roscosmos.ru/23290/ «Κλείνει η ψαλίδα» για την πρώτη Γερμανίδα που θα αστροναύτη που θα πάει στο διάστημα το 2020 Τις έξι φιναλίστ που θα διεκδικήσουν τη μοναδική και ιστορική θέση της πρώτης Γερμανίδας αστροναύτη, έδωσε στη δημοσιότητα η διαστημική υπηρεσία του Βερολίνου, προωθώντας ένα σχέδιο που έλαβε σάρκα και οστά μετά από την οικονομική προσφορά που κατέθεσαν ιδιώτες. Υποψήφιες ήταν πάνω από 500 γυναίκες, οι οποίες είχαν δηλώσει συμετοχή. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, καθώς η νικήτρια, εκτός της ιστορικής σημασίας που θα έχει για την ίδια και τη Γερμανία, θα ταξιδέψει για 10 ημέρες σε τροχιά γύρω από τη Γη, συμμετέχοντας σε αποστολή που θα πραγματοποιηθεί το 2020. Το εγχείρημα θα κοστίσει πάνω από 5 εκατ. ευρώ και την οργάνωση έχει αναλάβει το ίδρυμα Κέσλερ, η ιδρυτής του οποίου είχε βάλει στόχο από παλιά να επιλεγεί η πρώτη γυναίκα από τη Γερμανία που θα ταξιδέψει στο διάστημα. Η Γερμανία ήταν από τις χώρες που ενώ έχουν συμετοχή στα διαστημικά προγράμματα, δεν είχε επιλεγεί ποτέ γυναίκα. http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/diastima/49/kleinei-i-psalida-gia-tin-proti-germanida-poy-tha-astronayti-poy-tha Η Lego τιμά με ειδική έκδοση τις γυναίκες επιστήμονες της NASA. Ενα μικρό βήμα για τη Lego, ένα μεγάλο βήμα για τις γυναίκες στην επιστήμη: η δανέζικη εταιρεία ετοιμάζεται να διαθέσει στην αγορά νέες φιγούρες, τις «γυναίκες της NASA», ομοιώματα ηρωίδων που άφησαν το σημάδι τους στην ιστορία της αμερικάνικης υπηρεσίας διαστήματος. Την ιδέα να τιμηθούν οι γυναίκες επιστήμονες και αστροναύτες πρότεινε στον κολοσσό των παιγνιδιών η Μάγια Ουάινστοκ, δημοσιογράφος του MIT News. «Οι γυναίκες διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο σε όλη την ιστορία του αμερικάνικου διαστημικού προγράμματος. Μολαταύτα η συμβολή τους παραμένει άγνωστη ή υποτιμημένη», έγραψε η Ουάινστοκ στην πρότασή της προς την εταιρεία, η οποία συγκέντρωσε την υποστήριξη 10.000 προσώπων, το όριο που απαιτείται για να την εξετάσει η Λέγκο. Οι φιγούρες που θα κυκλοφορήσουν το 2018 Οι φιγούρες που αναμένεται να κυκλοφορήσουν το 2018 είναι πέντε. Πρόκειται για ομοιώματα: * της Σάλι Ράιντ, της πρώτης Αμερικανίδας που πήγε στο διάστημα το 1983 * της Μέι Τζέμισον, της πρώτης αφροαμερικανίδας αστροναύτη που πήγε στο διάστημα το 1992• * της αστρονόμου Νάνσι Γκρέις Ρόμαν, της αποκαλούμενης και «μητέρας του Χαμπλ» για τον ρόλο της στην ανάπτυξη του πασίγνωστου τηλεσκοπίου * της πληροφορικού Μάργκαρετ Χάμιλτον, που ανέπτυξε τα συστήματα πλοήγησης των αποστολών του προγράμματος Apollo τις δεκαετίες 1960 και 1970• * και της μαθηματικού Κάθριν Τζόνσον, η οποία υπολόγισε την τροχιά του Apollo 11 στην πτήση του προς τη Σελήνη. Η Κάθριν Τζόνσον εξάλλου είναι ανάμεσα στις τρεις αφροαμερικανίδες η ιστορία των οποίων κατέληξε στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία Καταπληκτικές Γυναίκες, που ήταν υποψήφια για Οσκαρ. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5429197/h-lego-tima-me-eidikh-ekdosh-tis-gynaikes-episthmones-ths-nasa/

Βοηθήστε κι εσείς στην αναζήτηση του μυστηριώδους Πλανήτη Εννέα. Θα χρειαστείτε έναν υπολογιστή με σύνδεση στο Διαδίκτυο, αρκετή υπομονή, αλλά και την αποφασιστικότητα να αναζητήσετε κάτι που μπορεί να μην υπάρχει: η NASA καλεί κάθε ενδιαφερόμενο να βοηθήσει στο κυνήγι ενός υποθετικού πλανήτη στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος. Ο Πλανήτης Εννέα, αν δεν τον έχετε ακουστά, είναι ο πλανήτης που πιθανολογείται ότι κρύβεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, σύμφωνα με έμμεσες ενδείξεις που δημοσιεύτηκαν την τελευταία διετία. Η βαρυτική επίδραση ενός τέτοιου σώματος θα εξηγούσε τέλεια μια περίεργη συγκέντρωση έξι παγωμένων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Και τα έξι κινούνται σε τροχιές που παίρνουν κλίση σε σχέση με το επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ένδειξη ότι κάτι τα τραβάει προς τα εκεί. Αν ο Πλανήτης 9 όντως υπάρχει, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος από τη Γη, ίσως στο μέγεθος του Ποσειδώνα. Εκτιμάται όμως ότι βρίσκεται εκατοντάδες φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη και θα χρειαζόταν γύρω στα 15.000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το άστρο. Σε αυτήν την απόσταση, μόλις που θα διακρίνεται ακόμα και με τα καλύτερα τηλεσκόπια στη Γη, ακόμα κι αν ήξερε κανείς που ακριβώς που να κοιτάξει. Η απάντηση στο μυστήριο θα μπορούσε να έρθει από το πρόγραμμα Backyard Worlds: Planet 9, το οποίο υλοποιεί η NASA σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ. https://www.zooniverse.org/projects/marckuchner/backyard-worlds-planet-9 Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα crowdsourcing καλούνται να ελέγξουν εικόνες της αποστολής WISE της NASA, η οποία σάρωσε τον ουρανό αναζητώντας αστεροειδείς και άλλα αμυδρά αντικείμενα. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες πρέπει να ελέγχουν φωτογραφίες της ίδιας περιοχής του ουρανού οι οποίες έχουν ληφθεί με διαφορά μερικών ωρών ή ημερών. Λόγω της μεγάλης απόστασής τους, τα άστρα εμφανίζονται πάντα στις ίδιες θέσεις σε αυτές τις εικόνες, ενώ τα πιο κοντινά αντικείμενα αλλάζουν θέσεις με την πάροδο του χρόνου. Με άλλα λόγια, ο υποθετικός Πλανήτης 9 θα εμφανιζόταν στις εικόνες σαν αμυδρή, κινούμενη κουκκίδα. Η αναζήτηση αυτή μπορεί να αυτοματοποιηθεί, όχι όμως πάντα: «Οι αυτόματες αναζητήσεις δεν λειτουργούν καλά σε ορισμένες περιοχές του ουρανού, όπως το επίπεδο του Γαλαξία όπου υπάρχουν υπερβολικά πολλά άστρα, κάτι που προκαλεί σύγχυση στον αλγόριθμο» εξηγεί ο Άαρον Μέισνερ του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, ο οποίος συμμετείχε στην ανάλυση των δεδομένων από την αποστολή WISE. Οι online εθελοντές ίσως σταθούν πιο τυχεροί χάρη στην «εξαιρετική ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αναγνωρίζουν την κίνηση» λέει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500131693

Το Curiosity «είδε» ανεμοστρόβιλους στον Άρη. Το μη επανδρωμένο όχημα Curiosity της NASA που εξερευνά την επιφάνεια του πλανήτη Άρη από τον Αύγουστο του 2012, κατέγραψε μερικά εντυπωσιακά πλάνα με ανεμοστρόβιλους: Υπενθυμίζεται ότι τον Μάρτιο του 2012, το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), – βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006 – κατέγραψε έναν πολύ μεγαλύτερο ανεμοστρόβιλο, ύψους 20 χιλιομέτρων. http://physicsgg.me/2017/03/01/%cf%84%ce%bf-curiosity-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b5-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Εμμ. Δούση: «Η Ελλάδα ανήκει στις 18 πλέον ευάλωτες χώρες του πλανήτη στην κλιματική αλλαγή» «Η χώρα μας ανήκει στις 18 πλέον ευάλωτες χώρες του πλανήτη στην κλιματική αλλαγή», ανέφερε η κα αναπληρώτρια καθηγήτρια Διεθνών Θεσμών του ΕΚΠΑ Εμμανουέλα Δούση, κατά την παρουσίαση του βιβλίου της «Κλιματική Αλλαγή». Όπως είπε η Εμμανουέλα Δούση, λείπει η στοχευμένη ενημέρωση για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής από τον Δημόσιο διάλογο, ενώ όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «το πρόβλημα νομίζουμε ότι είναι μακριά αλλά είναι ήδη μπροστά μας». Όπως είπε η συγγραφέας του βιβλίου, «η κλιματική αλλαγή απαιτεί γενναίες πολιτικές αποφάσεις, με αλλαγές στην ενέργεια, την οικονομία, αλλά και την καθημερινή μας ζωή», προτείνοντας μάλιστα την επιτακτική ανάγκη για τον «περιορισμό των ορυκτών καυσίμων, την επένδυση στις ΑΠΕ, αλλά και την αλλαγή του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης». Κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Κλιματική Αλλαγή» των εκδόσεων Παπαδόπουλος ο Σταύρος Δήμας, ο επί εξαετία Επίτροπος Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής της Ε.Ε., και αρχιτέκτονας της στρατηγικής της ΕΕ για την πολιτική 20-20-20, χαρακτήρισε την κλιματική αλλαγή ως ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι οι ΗΠΑ δε θα λάβουν αρνητική θέση σε σχέση με την κλιματική αλλαγή. Παρ όλα αυτά, ανέφερε, ότι η πρόθεση του Τραμπ να ενισχύσει τον προϋπολογισμό για την ασφάλεια με περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια ευρώ, θα τον οδηγήσει στην περικοπή κονδυλίων για τις πολιτικές σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος. Όπως ανέφερε ο Σταύρος Δήμας, «τόσο η οικονομία όσο και οι πολιτείες κινούνται προκειμένου να μην εγκαταλειφθεί καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει παραλειπόμενα από την Σύνοδο της Κοπεγχάγης. «Πάλι ο κόσμος γυρίζει ανάποδα», ανέφερε ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, περιβαλλοντολόγος Σπύρος Κουβέλης, σε σχέση με τις δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ για αποχώρηση της χώρας από τη συμφωνία των Παρισίων, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο "ξύπνημα" της Κίνας. Όπως είπε ο Σπύρος Κουβέλης, «εκεί που πιέζει η οικονομία, η πολιτική οφείλει να ακολουθήσει», προσθέτοντας ότι «η ΕΕ μπορεί να περνάει δύσκολα, αλλά θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στις προσεχείς εξελίξεις, ενώ η Γαλλία ανεξάρτητα θα συνεχίσει να παίζει κυρίαρχο ρόλο». Ως ένα εξαιρετικά χρήσιμο εγχειρίδιο για την κατανόηση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής χαρακτήρισε το βιβλίο η συντονίστρια της εκδήλωσης και έγκριτη περιβαλλοντική συντάκτρια Κατερίνα Χριστοφιλίδου. Σχολιο:Μήπως και εμεις ολοι οι φίλοι του Astrovox πρεπει να ενταξουμε στα ενδιαφεροντα μας και το θεμα της κλιματικής αλλαγης που γίνεται πρωτευον για την διατηρηση αυτης της μπλε κουκίδας στο σύμπαν οπως ελεγε και ο Καρλ Σαγκαν!!! http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/epistimes/27120/emm-doysi-i-ellada-anikei-stis-18-pleon-eyalotes-hores-toy-planiti

Space Generation [Greece] 2017- Διήμερη Εκδήλωση για το Διάστημα. Η διήμερη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2017 στο Ίδρυμα Ευγενίδου και στις 18 Φεβρουαρίου 2017 στο "α2-innohub" του Corallia / si-Cluster. Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου – Ανοιχτή Ομιλία στο Κοινό Σε μία βραδιά που το κεντρικό αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου στο Π. Φάληρο της Αθήνας ήταν κατάμεστο, δύο εκλεκτοί Έλληνες επιστήμονες και ένας Ευρωπαίος αστροναύτης μίλησαν για τις διαφορετικές πτυχές της εξερεύνησης του Διαστήματος και απάντησαν σε ερωτήσεις των ακροατών. Στην πορεία της εκδήλωσης, οι ομιλητές παρουσίασαν αποτελέσματα της δουλειάς τους και ανέλυσαν τα ερευνητικά προγράμματα στα οποία συμμετέχουν καθώς και μελλοντικές διαστημικές αποστολές. Το μεγάλο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου γέμισε από νωρίς το απόγευμα, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που παρακολούθησαν τις ομιλίες σε απευθείας μετάδοση από τις γιγαντο-οθόνες στην είσοδο του Πλανητάριου, καθώς εξαντλήθηκαν οι θέσεις και στη βοηθητική αίθουσα του Ιδρύματος. Την εκδήλωση άνοιξε ο Αδριανός Γολέμης, μέλος της οργανωτικής ομάδας της εκδήλωσης SG[Greece] και εκπρόσωπος της Ελλάδας στον εθελοντικό διεθνή οργανισμό Space Generation Advisory Council (SGAC), υπό την αιγίδα του οποίου τελέστηκε η εκδήλωση. Συντονιστής της ομιλίας ήταν ο κος Βασίλης Ζερβός από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος (International Space University) του Στρασβούργου (Γαλλία), καθηγητής σε θέματα οικονομίας της διαστημικής βιομηχανίας και οργανισμών. Κύριοι εισηγητές της βραδιάς ήταν οι: - Καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, Πανεπιστήμιο John Hopkins, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και επικεφαλής διαστημικών αποστολών της NASA - Παντελής Πουλάκης, Μηχανικός Συστήματος Κίνησης του Ρομποτικού οχήματος ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) - Luca Parmitano, Αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) Ανάλυση ομιλιών Οι ομιλίες ξεκίνησαν με τον κύριο Σταμάτη Κριμιζή ο οποίος παρουσίασε την πιο πρόσφατη ρομποτική αποστολή της ΝASA ("Horizons"), με στόχο την εξερεύνηση του Πλούτωνα. Ο κύριος Κριμιζής, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στην αποστολή, αναφέρθηκε στις δυσκολίες της και ανέλυσε την τροχιά που ακολούθησε το διαστημόπλοιο προκειμένου να φτάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο νάνο-πλανήτη. Παρουσίασε εικόνες υψηλής ανάλυσης της επιφάνειας του Πλούτωνα και εξήγησε στους παρευρισκόμενους πως το σκάφος έπρεπε να είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες μεγάλης ακρίβειας καθώς και προγραμματισμένο βάσει πολύπλοκων αλγορίθμων - οι τελευταίοι είναι απαραίτητοι τόσο για τον προσανατολισμό του όσο και την επικοινωνία του με το κέντρο ελέγχου. Αναφερόμενος πρόσφατα στην εκδήλωση, ο κος Κριμιζής δήλωσε: "Ήταν μεγάλη χαρά για εμένα να συμμετέχω στις δραστηριότητες του SG[Greece]. H εκδήλωση ήταν πολύ καλά οργανωμένη και ο συντονισμός εξαιρετικός. Πάνω από όλα όμως, εκτίμησα τον ενθουσιασμό που ήταν προφανής τόσο ανάμεσα στους συμμετέχοντες όσο και στους διοργανωτές. Είμαι σίγουρος πως ήταν μια πολύτιμη εμπειρία για όλους, ειδικά για όσους συμμετείχαν για πρώτη φορά σε τέτοιου είδους εκδήλωση. Τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου ευχόμαστε η οργανωτική ομάδα του SG[Greece] να οργανώσει και στο μέλλον παρόμοιες πρωτοβουλίες, κάτι που οι νέοι και η χώρα μας έχουν τόσο ανάγκη. Τις θερμές μου ευχαριστίες." Μετά την ομιλία του κου Κριμιζή, το λόγο πήρε ο κύριος Παντελής Πουλάκης ο οποίος παρουσίασε εκτενώς το ρομποτικό όχημα ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο αναμένεται να εκτοξευτεί το 2020. Ο διακεκριμένος Έλληνας μηχανικός, επεσήμανε τη σημασία για την αναζήτηση ζωής σε άλλα πλανητικά σώματα και πρωτίστως στον πλανήτη Άρη όπου πλέον θεωρείται δεδομένη η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Ο κύριος Πουλάκης αναφέρθηκε πιο συγκεκριμένα στις πιθανές τοποθεσίες προσεδάφισης στον κόκκινο πλανήτη ενώ παρουσίασε και τις φασματοσκοπικές δυνατότητες του "ρόβερ". Τέλος ανέλυσε τις δυνατότητες του ενσωματωμένου γεωτρύπανου που αυτό διαθέτει ώστε να διερευνήσει το υπέδαφος για μικροοργανισμούς καθώς και την αυτονομία στην κίνηση που θα έχει το εν λόγω όχημα. Εν συνεχεία, τη σκυτάλη παρέλαβε ο εν ενεργεία αστροναύτης Luca Parmitano. Ο κύριος Parmitano αναφέρθηκε στις επανδρωμένες διαστημικές αποστολές, τονίζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για εξερεύνηση, η οποία πηγάζει από την περιέργεια του για το άγνωστο και το ανεξήγητο. Ακολούθως, παρουσίασε στο κοινό πτυχές από την αποστολή του στο διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS) ενώ δε δίστασε να μιλήσει και για ένα ατυχές περιστατικό που βίωσε εξαιτίας της διαστημικής στολής του: κατά τη διάρκεια ενός "διαστημικού περιπάτου" που εκτέλεσε για τη συντήρηση και επισκευή του ISS το 2013, το σκάφανδρο της στολής του άρχισε να γεμίζει με νερό λόγω μηχανικής αστοχίας. Ευτυχώς ο αστροναύτης και το υποστηρικτικό προσωπικό διαχειρίστηκαν με επιτυχία την κατάσταση. Ο Luca Parmitano ενέπνευσε τους παρευρισκόμενους με την ομιλία του και παρότρυνε τους νέους να κυνηγήσουν τα όνειρα τους τα οποία μπορούν να πραγματοποιήσουν με αφοσίωση και σκληρή δουλειά. Σάββατο 18 Φεβρουαρίου - Workshop για νέους που ενδιαφέρονται για το Διάστημα 45 συμμετέχοντες - 19 μέντορες/ειδήμονες - 5 Θεματικές ομάδες Το Σάββατο ακολούθησε το κύριο μέρος της διήμερης εκδήλωσης SG[Greece] με ένα workshop για νέους, μελλοντικούς επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες του διαστήματος, το οποίο έλαβε μέρος στο "α2-innohub", τα κεντρικά γραφεία του Corallia/si-Cluster (Ελληνικός Βιομηχανικός Συνεργατικός Σχηματισμός Τεχνολογιών του Διαστήματος). Είναι ίσως η πρώτη φορά που δίνεται ευκαιρία στη νέα γενιά να συναντήσει την παλαιότερη για να μοιραστούν και να ανταλλάξουν γνώσεις και ιδέες. Οι συμμετέχοντες είχαν τη μοναδική ευκαιρία να ενημερωθούν και να μοιραστούν τις ιδέες τους υπό την καθοδήγηση ειδημόνων της ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας, ακαδημαϊκής κοινότητας, των κρατικών δομών (Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας), καθώς και εκπροσώπων της ESA. Ο Piero Messina, από το Γραφείο Σχέσεων Κρατών Μελών και Συντονισμού του Τμήματος Στρατηγικής της ESA, υπογράμμισε τη σημασία για την Ελλάδα να συμμετάσχει, έπειτα από δύο χρόνια, σε προαιρετικά προγράμματα της ESA όπως της Παρατήρησης της Γης και της Τεχνολογίας. Η ημέρα ξεκίνησε με χαιρετισμό από τη Γενική Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας, κα Π. Κυπριανίδου, και συνεχίστηκε με σύντομη ομιλία του αστροναύτη Luca Parmitano. Ακολούθησε ενημέρωση για τη λειτουργία του διαστημικού τομέα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη από εκπροσώπους του Corallia/si-Cluster, της ΓΓΕΤ, της ESA και της γερμανικής εταιρείας OHB. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες των 8-10 ατόμων προκειμένου να ενημερωθούν και να εκφράσουν άποψη πιο στοχευμένα, μέσα από πέντε διαφορετικές θεματικές ενότητες. Τρεις ειδήμονες του χώρου καθοδηγούσαν καθεμία από τις ομάδες που προέκυψαν: 1.Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) 2.Δορυφορικές εφαρμογές και τα πλεονεκτήματά τους στην καθημερινότητα των πολιτών 3.Νανο-δορυφόροι (cubesats) 4.Εκπαίδευση και διάχυση της επιστήμης σχετικά με το διάστημα στην Ελλάδα 5.Διαστημική επιχειρηματικότητα και πιθανές ευκαιρίες που δημιουργούνται Αρχικά οι ειδήμονες-καθοδηγητές της κάθε ομάδας μοιράστηκαν την εμπειρία και τη γνώση τους σχετικά με το χώρο με τα υπόλοιπα μέλη. Έπειτα οι νεότεροι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε διαδραστική συζήτηση πάνω στο ίδιο θέμα. Στο τέλος του workshop κάθε ομάδα παρουσίασε στις υπόλοιπες τα βασικά σημεία γύρω από τα όποια κινήθηκε η συζήτηση, τα συμπεράσματά τους και πιθανές ιδέες για το μέλλον. Ένας από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, ο Άρης Γολέμης, δήλωσε: “Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία που συγκέντρωσε ενδιαφερόμενους από το ευρύτερο φάσμα του διαστημικού κλάδου. Αν και το workshop ήταν σχετικά μικρό σε διάρκεια, σε προσωπικό επίπεδο κατάφερε να ενισχύσει την πεποίθησή μου να ασχοληθώ με το πεδίο της Αεροδιαστημικής Μηχανικής και με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο πολυδιάστατος είναι ο διαστημικός τομέας. Οι έμπειροι ομιλητές ενέπνευσαν πραγματικά τους νεότερους και σίγουρα τόνωσαν την περιέργειά τους. Περιμένω με ανυπομονησία κι άλλες τέτοιες εκδηλώσεις δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που το χρειάζεται για την πρόοδο στον τομέα του διαστήματος. Να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης, όπως και τους άλλους συμμετέχοντες και ομιλητές!” Η διήμερη εκδήλωση SG[Greece] οργανώθηκε από ομάδα εθελοντών με τη βοήθεια του Space Generation Advisory Council (SGAC). Πρόκειται για διεθνή μη κερδοσκοπικό οργανισμό που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), με σκοπό να προωθήσει τα οφέλη της εξερεύνησης, της τεχνολογίας και της επιστήμης του Διαστήματος και να εμπνεύσει τους φοιτητές και τους νέους επαγγελματίες να γίνουν μέρος του διαστημικού τομέα. Αξίζει να επισημανθεί ότι αρωγοί της εκδήλωσης ήταν η ελληνική Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕSA), η συμβολή των οποίων ήταν καθοριστική τόσο για την προσέλευση του Ευρωπαίου αστροναύτη στη χώρα μας όσο και για τη συνολική πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Το SG[Greece] υποστήριξαν επίσης ο Ελληνικός Βιομηχανικός Συνεργατικός Σχηματισμός Τεχνολογιών του Διαστήματος (si-Cluster) και το Ευγενίδειο Ίδρυμα, η συνεισφορά των οποίων ήταν εξίσου σημαντική. Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ακόμη το Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος του Στρασβούργου (ISU), το Ινστιτούτο Αεροδιαστημικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ (IAT), το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), η εταιρεία OHB, η εταιρεία SPARC και το εργαστήριο Transformable-Intelligent Environments του Πολυτεχνείου Κρήτης (TUC-TIE Lab). Τη διεξαγωγή του SG[Greece] βοήθησαν τέλος το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Ολύμπιο Κέντρο Αστροφυσικής (OCfA), το ελληνικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Master of Science in Space Science Technologies and Applications" (από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) και η Ελληνική Αστρονομική Εταιρεία (ΕΛ.ΑΣ.ΕΤ.). Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορεί να βρεθεί εδώ. https://drive.google.com/file/d/0B8-ETAvidWoGWldrcFByYnlURUk/view?usp=sharing Επιλεγμένες εικόνες από την εκδήλωση μπορούν να βρεθούν εδώ. Φωτογράφος: Βασίλης Γκαραγκάνης https://www.flickr.com/browser/upgrade/?continue=%2Fphotos%2F148105477%40N08%2Fsets%2F72157677202192314 http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Space_Generation_Greece_2017-_Dihemere_Ekdhelose_gia_to_Dihastema

"Venera-3" Στις 1 Μαρ 1966 ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AIS) "Venera-3" έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης, για να γίνει η πρώτη συσκευή στον κόσμο που έχει πετάξει από τη Γη σε άλλο πλανήτη. Η AMC "Venera-3" (σχεδιασμένη και κατασκευασμένη απο την OKB-1, τώρα RSC «Energia») ξεκίνησε από το Μπαϊκονούρ στις 16 Νοεμβρίου, 1965 με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα "Lightning".Το Βάρος σταθμού ήταν 960 κιλά. Μετά αφου πηγαίνει σε μια απόσταση περίπου 350 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η AMC έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης στα ανατολικά του κρατήρα Mead. Η συσκευή σταθμός είχε την εμφάνιση μιας σφαίρας με διάμετρο 900 mm και ήταν εξοπλισμένη με μία επικάλυψη θερμικό φράγμα, και ένα αλεξίπτωτο. Ειχε αποστειρωθει επιμελώς για να αποτρέψει τη βιολογική μόλυνση της Αφροδίτης. Μέσα ήταν ένα ραδιόφωνο, επιστημονικος εξοπλισμος, τροφοδοτικά και μικρά σημαιάκια που απεικονίζαν το έμβλημα της ΕΣΣΔ. Για διάφορους λόγους, ο σταθμός δεν μεταδίδει πληροφορίες για την ίδια την Αφροδίτη, αλλά ελήφθησαν επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το διάστημα και τον circumplanetary χώρο. Ο μεγάλος όγκος της τροχιάς οι μετρήσεις είναι πολύτιμες για τη μελέτη των ultra-μακρων προβλήματων επικοινωνίας και διαπλανητικές πτήσεις. Αφροδίτη. Η έρευνα ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Σεργκέι Πάβλοβιτς Korolev με την έναρξη του Φεβρουαρίου του 1961.Η "Αφροδίτη-1" - το πρώτο στην ιστορία της ανθρωπότητας συσκευή που προορίζεται για τη μελέτη των άλλων πλανητών. Korolyov: κατανοητό ότι αυτές οι πτήσεις θα παρέχoυν πιο ακριβή φυσικά χαρακτηριστικά του διαπλανητικου χώρου για τους πλανήτες Άρη και Αφροδίτης. Ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί διαπλανητικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Επίσης, η 1η Μαρτίου σηματοδοτεί την 35η επέτειο από την παραγωγή της πρώτης χρώματος πανοραμικές εικόνες του κόσμου από την Αφροδίτη. Την ημέρα αυτή το 1982 η προσεδάφισης του αυτόματου διαπλανητικου σταθμου "Venera-13", που αναπτύχθηκε στο όνομα της ΜΚΟ Α.Ε. Lavochkin, μεταδίδονται στη Γη οι πρώτες έγχρωμες εικόνες της επιφάνειας της Αφροδίτης από τον χώρο προσγείωσης. Οι Εικόνες ελήφθησαν με δύο κεκλιμένα τηλεφωτόμετρα που κατευθύνεται προς το αντικείμενο σε γωνία 50 μοιρών ως προς τον κατακόρυφο άξονα της συσκευής. Γωνία - 180 μοίρες οριζόντια και 37 - κατακόρυφα. Το συγκεκριμένο χρώμα της επιφάνειας και το ασυνήθιστο υπόβαθρο για το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-13" και επιβεβαίωσε το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-14» - το αποτέλεσμα της επιρροής των ισχυρης και πυκνής της Αφροδίτης ατμόσφαιρα, απορροφώντας το μπλε μέρος του φάσματος της ηλιακής ακτινοβολίας Με την ανάλυση των εικόνων, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ήταν δυνατό να παρατηρηθεί ο αρχαίος φλοιός του πλανήτη, επειδή η επιφάνεια ειχε διαβρωθεί σε μεγάλο βαθμό (εκτός από προεξοχές βραχώδες υπόστρωμα) και καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό με θραυστό υλικό. Η μελέτη των επιμέρους τμημάτων του πανοράματος παρέχει πρόσθετες πληροφορίες. Έτσι, οι εικόνες που μεταδίδονται από το "Venus-13", με σαφώς ορατή τις εκπομπές του εδάφους απο την πλατφόρμα προσγείωσης. Αρκετές συνεχόμενες βολές δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους δεν παραμένει στατικό, κινείται από τον άνεμο. Η προσεκτική ανάλυση των τηλεοπτικών εικόνων επιτρέπει να καθορίσετε την κατεύθυνση και το μέγεθος της ταχύτητας του ανέμου που καθορίζεται από ακουστικές μετρήσεις. Στην επιφάνεια του πλανήτη, ήταν 0,3-0,6 m / s. Μερικά φαινόμενα που παρατηρούνται στις εικόνες της μελέτης δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να εξηγήθουν. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ο αυτόματος σταθμός διαπλανητικό Lander "Venera-13" για τις άμεσες μετρήσεις πρώτη φορά έδειξε ότι το θείο είναι ένα βασικό στοιχείο για τον καθορισμό της σύνθεσης του στο στρώμα νεφών του πλανήτη. Για πρώτη φορά με τη εκσκαφέων συσκευή Venus ελήφθησαν δείγματα εδάφους για προσδιορισμό της χημικής σύνθεσης των πετρωμάτων με ανάλυση φθορισμού ακτίνων Χ, οι οποίες απαιτούν εξαιρετικά δύσκολο έργο - το φράχτη των δειγμάτων εδάφους σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις. Ο σταθμός εκφόρτωσης ανήκει στο απόλυτο ρεκόρ των εργασιών στην επιφάνεια της Αφροδίτης - 2 ώρες 7 λεπτά. Υπενθυμίζεται ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης 465-475 βαθμούς Κελσίου, και η πίεση - περίπου 95 ατμόσφαιρες. Η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να πετύχει την τόσο μεγάλη επιτυχία στη μελέτη της Αφροδίτης με τη χρήση της AWS που έγινε γνωστή ως η "Ρωσικος πλανήτης". Συνολικά 16 αυτόματα διαπλανητικοι σταθμοι ξεκίνησε στο πλαίσιο του προγράμματος εξερεύνησης της Αφροδίτης μέχρι το 1983. Επιπλέον, το 1964, μετά την πτήση της AMC "Venera-1" η ανεξέλεγκτη διέλευση του διαπλανητικου Zond-1 πραγματοποιήθηκε, και το 1984 στο "Morning Star" στην μελέτη συμμετείχαν τα διαστημικά σκάφη «Vega-1» και «Vega-2". http://www.roscosmos.ru/23286/

Έτοιμο το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο. Τελείωσε σήμερα η κατασκευή του ραδιοτηλεσκοπίου Fast (Five-hundred-metre Aperture Spherical Radio Telescope) στην επαρχία Γκινζού της Κίνας, καθώς προστέθηκε και το τελευταίο πάνελ από τα 4.450 τμήματα του κατόπτρου του. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος ώστε τον Σεπτέμβριο, όταν θα ξεκινήσει να λειτουργεί, να χρισθεί το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, “κυνηγώντας” σήματα από εξωγήινους πολιτισμούς, αλλά και νέες ανακαλύψεις για το σύμπαν. Το Fast κόστισε 160 εκατομμύρια ευρώ, ενώ ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2011. Με διάμετρο 500 μέτρα, υπερβαίνεται σε διαστάσεις κατά 60% το 300 μέτρων Arecibo, το οποίο βρίσκεται στο Πουέρτο Ρίκο και είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο παγκοσμίως ραδιοτηλεσκόπιο. Μάλιστα, εκτός από το μέγεθός του βασίζεται σε ακόμη πιο προηγμένες τεχνολογίες, χάρις στις οποίες θα έχει διπλάσια ευαισθησία από το Arecibo. Όπως είχε αναφέρει τον περασμένο χρόνο σε συνέντευξή του ο Ναν Ρέντονγκ, καθηγητής στο τμήμα των Εθνικών Αστρονομικών Παρατηρητηρίων της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας και επικεφαλής του πρότζεκτ, ένα ραδιοτηλεσκόπιο λειτουργεί σαν ένα ευαίσθητο “αφτί”, προσπαθώντας να ανιχνεύσει πολύτιμα ραδιοκύματα μέσα στον συμπαντικό “θόρυβο”. “Είναι σαν ένας ανιχνευτής που επιχειρεί να απομονώσει τους ήχους των τζιτζικιών μέσα στην καταιγίδα”, πρόσθεσε. Για να επιτελέσει την αποστολή του, το Fast θα έπρεπε να βρίσκεται σε μία περιοχή με όσο το δυνατόν λιγότερη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από το περιβάλλον. Γι’ αυτό τον λόγο όχι μόνο επιλέχθηκε ένα απομονωμένο σημείο για την εγκατάστασή του στην επαρχία Γκινζού, αλλά και οι κινεζικές αρχές μετέφεραν σε πιο μακρινούς οικισμούς τους περίπου 9.000 ανθρώπους που ζούσαν σε μία ακτίνα 5 χιλιομέτρων από το τηλεσκόπιο. Σε περίπτωση που υπάρχουν νοήμονα όντα σε άλλους πλανήτες, που έχουν αναπτύξει πολιτισμό, τότε ένα ραδιοτηλεσκόπιο θα μπορούσε να συλλάβει ραδιοσήματα τα οποία θα “πρόδιδαν” την παρουσία τους. Σε αυτό το πλαίσιο, το Fast συνιστά ένα τεράστιο βήμα προόδου για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Παράλληλα, το ραδιοτηλεσκόπιο θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για τη μελέτη του σύμπαντος, συλλαμβάνοντας σήματα από χιλιάδες γαλαξίες. “Υπόσχεται μεγάλες ανακαλύψεις στους τομείς της αστροφυσικής, των βαρυτικών κυμάτων ή της έρευνας του διαστρικού υλικού –ενώ πιθανότατα θα “φωτίσει” ακόμη και τον τρόπο εμφάνισης ζωής”, ανέφερε πριν από δύο μήνες σε συνέντευξή του στο περιοδικό Wired ο Ντι Λι, επικεφαλής του τμήματος Εθνικών Αστρονομικών Παρατηρητηρίων της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας. http://www.pronews.gr/portal/20170301/genika/tehnologia/51/etoimo-megalytero-radiotileskopio-ston-kosmo-poy-tha-anihneyei-simata

Υπερτηλεσκόπιο ετοιμάζεται να συλλάβει την πρώτη εικόνα μαύρης τρύπας. Συνδυάζοντας 12 ραδιοτηλεσκόπια διασκορπισμένα σε όλο τον πλανήτη, διεθνής ερευνητική προσπάθεια δημιουργεί ένα εικονικό υπερτηλεσκόπιο που θα μπορούσε να συλλάβει την πρώτη εικόνα από τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας. Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι βέβαια αδύνατο να φωτογραφηθούν, αφού καταπίνουν το φως που τυχαίνει να τις πλησιάσει -εξ΄ορισμού, οι μαύρες τρύπες είναι κυριολεκτικά απόλυτα μαύρες. Αυτό που ελπίζουν να καταγράψουν οι ερευνητές με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (EHT) είναι το υλικό που περιδινίζεται βίαια γύρω από τη μαύρη τρύπα και εκπέμπει φως λίγο πριν χαθεί για πάντα μέσα στο τέρας. Η ακτινοβολία αυτή θα μπορούσε να γίνει ορατή ως φωτεινός δακτύλιος ακριβώς έξω από τον λεγόμενο ορίζοντα των γεγονότων -το απόλυτο όριο απόστασης στο οποίο μπορεί κάτι να πλησιάσει τη μαύρη τρύπα χωρίς να παγιδευτεί αναπόδραστα από την βαρυτική έλξη της. Το εικονικό τηλεσκόπιο EHT θα στρέψει το βλέμμα του στον Τοξότη Α*, τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία μας, όπως συμβαίνει με τα κέντρα σχεδόν όλων των γαλαξιών. Ο Τοξότης Α*, του οποίου η ύπαρξη έγινε αντιληπτή λόγω της βαρυτικής επίδρασής του στα κοντινά του άστρα, απέχει 26.000 έτη φωτός από τη Γη και εκτιμάται ότι έχει μάζα 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. Παρόλο που ο ορίζοντας γεγονότων έχει διάμετρο σχεδόν 20 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η άμεση απεικόνισή του από τη Γη μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Το EHT θα σχηματιστεί από 12 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο, στα οποία έχει εγκατασταθεί ειδικός εξοπλισμός. Από τις 5 έως τις 14 Απριλίου, οι υπεύθυνοι των οργάνων θα συλλέγουν δεδομένα σε σκληρούς δίσκους που θα σταλούν στη συνέχεια στο MIT. Εκεί, οι ερευνητές θα συνδυάσουν τα επιμέρους δεδομένα με τεχνικές συμβολομετρίας, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός τηλεσκοπίου στο μέγεθος της Γης. Θα περάσουν μήνες μέχρι να ολοκληρωθεί η επεξεργασία των δεδομένων, όμως η εικόνα που αναμένεται να προκύψει θα είναι πραγματικά μια νέα θέα στο Σύμπαν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500131496

Σε απόσταση αναπνοής από τον Ήλιο θα φτάσει σκάφος της NASA. Η ανακάλυψη της αιτίας που η επιφάνεια του Ήλιου, γνωστή ως φωτόσφαιρα, έχει αρκετά μικρότερη θερμοκρασία από την ατμόσφαιρά του, δηλαδή το ηλιακό στέμμα, είναι ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου Solar Probe Plus της NASA το 2018 στον Ήλιο. Το σκάφος αναμένεται να φτάσει σε απόσταση μόλις 6,4 χιλιομέτρων από τον Ήλιο, σε μία περιοχή όπου η θερμοκρασία αγγίζει τους 1.350 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, οι επιστήμονες της διαστημικής υπηρεσίας ελπίζουν πως θα συγκεντρώσει δεδομένα που θα φέρουν στο «φως» αρκετές άγνωστες πτυχές της δραστηριότητας του αστέρα. Μία από αυτές είναι η διαφορά της θερμικής ενέργειας της φωτόσφαιρας με το στέμμα, όπου οι θερμοκρασίες αγγίζουν τους 5.500 και τους 2 εκατ. βαθμούς Κελσίου, αντίστοιχα. Ένα φαινόμενο που κανονικά αντιβαίνει την κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία οι πιο μακρινές περιοχές του αστέρα θα έπρεπε να είναι και ψυχρότερες. Οι ερευνητές θέλουν επίσης να μελετήσουν με ποιον τρόπο επιταχύνεται ο ηλιακός άνεμος, δηλαδή αυτή τη ροή φορτισμένων σωματιδίων που εκτοξεύεται από την ανώτερη ατμόσφαιρά του. Επίσης, ελπίζουν πως με την αποστολή θα αποκτήσουν νέα στοιχεία, ώστε να μπορούν να προβλέψουν ηλιακά φαινόμενα τα οποία επηρεάζουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες στη Γη. Είναι χαρακτηριστικό πως, με βάση μία μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν από λίγο καιρό στο επιστημονικό περιοδικό Space Weather, αν επαναληφθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία μία ηλιακή καταιγίδα όπως αυτή που συνέβη το 1859, τότε μόνο οι οικονομικές απώλειες μόνο για τις ΗΠΑ θα αγγίξουν ημερησίως τα 41,5 δισ. δολάρια. Επίσης, με δεδομένο ότι θα καταστραφούν οι μετασχηματιστές του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, είναι πολύ πιθανό να προκληθούν εκτεταμένα μπλακάουτ. «Χωρίς τη δυνατότητα πρόβλεψης μίας ισχυρής ηλιακής καταιγίδας, θα μπορούσε να προκληθούν βλάβες που μόνο στις ΗΠΑ θα κοστίσουν 2 τρισ. δολάρια, ενώ οι ανατολικές ακτές ενδεχομένως να μείνουν χωρίς ρεύμα για έναν χρόνο», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα της αποστολής. «Για να ξεκλειδώσουμε τα μυστήρια του στέμματος, αλλά και για να προστατεύσουμε από τις απειλές του διαστημικού καιρού τις σύγχρονες κοινωνίες, που εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από την τεχνολογία, θα στείλουμε το Solar Probe Plus να “αγγίξει” τον Ήλιο». Για να αντέξει στις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στον προορισμό του, το σκάφος θα διαθέτει μία πυρίμαχη «ασπίδα» πάχους 11,5 εκατοστών. Επίσης, θα διαθέτει ανακλαστήρες θερμότητας, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν πως η θερμική ενέργεια δεν θα φτάνει στο εσωτερικό του, και τα ευαίσθητα όργανα που θα βρίσκονται εκεί. Αν αυτά τα εξαρτήματα λειτουργήσουν σωστά, τότε τα όργανα θα παραμείνουν σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης, το Solar Probe Plus θα διαθέτει ειδική προστατευτική επένδυση και από την ακτινοβολία, ώστε να μην καταστραφούν τα ηλεκτρονικά του κυκλώματα. http://www.naftemporiki.gr/story/1209684/se-apostasi-anapnois-apo-ton-ilio-tha-ftasei-skafos-tis-nasa

Τα διαστημικά σωματίδια ευθύνονται για τα προβλήματα των smartphones. Τα smartphones είναι κάτι σαν μικροί υπολογιστές, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν κολλήματα, αλλά η αιτία για αυτά βρίσκεται στο διάστημα… Μία πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Vanderbilt έδειξε ότι η προσπάθεια των κατασκευαστών να κάνουν όσο γίνεται πιο ισχυρούς τους επεξεργαστές με πολλαπλούς πυρήνες αυξάνουν το ενδεχόμενο να επηρεαστούν από την πρόσπτωση ενός σωματιδίου υψηλής ενέργειας που μπορεί να προέρχεται από τον Ήλιο ή ακόμα και από μία μακρινή μαύρη τρύπα σε κάποιο σημείο του σύμπαντος. Το σενάριο αυτό είναι σπάνιο, αλλά όχι απίθανο να συμβεί και οι κατασκευαστές έχουν ξεκινήσει να το λαμβάνουν υπόψη τους στο σχεδιασμό των smartphones. H πτώση των φορτισμένων σωματιδίων στη γήινη ατμόσφαιρα προκαλεί τη διάσπασή τους και την δημιουργία άλλων σωματιδίων, όπως είναι τα νετρόνια, τα άλφα σωματίδια και τα μιόνια. Η επαφή με τα φορτισμένα σωματίδια μπορεί να προκαλέσει αυτό που οι ερευνητές ονομάζουν single event upsets (SEUs), τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια δεδομένων, ή την πρόκληση ηλεκτρομαγνητικών προβλημάτων σε επεξεργαστές. Οι ερευνητές έχουν εξετάσει επεξεργαστές με αρχιτεκτονική 28, 20 και 16 nm και βρήκαν ότι η κοσμική ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε όλες τις περιπτώσεις. Σε γενικές γραμμές όσο μικρότερος είναι ο επεξεργαστής, δηλαδή όσο πιο λίγα είναι τα nm της αρχιτεκτονικής τόσο πιο εύκολο είναι προκληθεί πρόβλημα στα ολοκληρωμένα κυκλώματα. Τα smartphones δεν είναι οι μόνες συσκευές που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόβλημα από την κοσμική ακτινοβολία, καθώς οι ερευνητές έκαναν έλεγχο τόσο σε έναν εγκέφαλο αυτόματου πιλότου όσο και σε ένα μηχάνημα αυτόματης ψηφοφορίας. http://www.pestaola.gr/ta-diastimika-swmatidia-eythynontai-gia-ta-problhmata-twn-smartphones/ Τα ταξίδια στο διάστημα αλλάζουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σε μία μελέτη του έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος των αστροναυτών μπορεί να υποστεί αλλαγές από τα ταξίδια στο διάστημα. Σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνητών, το σχήμα των εγκεφάλων των αστροναυτών φαίνεται να αλλάζει από τα ταξίδια στο διάστημα, ένα βασικό στοιχείο που απασχολεί όσους ασχολούνται με τη διαστημική ιατρική. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ταξίδια στο διάστημα μπορούν να κάνουν τους εγκεφάλους των αστροναυτών να συμπιέζονται ή να επεκτείνονται ανάλογα με το χρόνο που περνούν στο διάστημα. Η μελέτη αυτή, σύμφωνα με το Slashgear, θεωρείται ότι είναι η πρώτη του είδους της, καθώς λαμβάνει υπόψη της όχι απλώς και μόνο τις συνέπειες που μπορούν να έχουν τα ταξίδια στο διάστημα στον άνθρωπο, αλλά συγκεκριμένα στις αλλαγές που μπορεί να επιφέρει το αφιλόξενο διαστημικό περιβάλλον στη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου. Για τους σκοπούς της μελέτης, μελετήθηκαν τα εγκεφαλογραφήματα των αστροναυτών που πέρασαν δύο εβδομάδες στο διάστημα σε σχέση με εκείνους που πέρασαν έξι μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κίνηση σε ένα περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας θεωρείται ότι είναι ένας από τους παράγοντες που επιφέρουν αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου σε όσους περνούν αρκετό χρόνο στο διάστημα. Στο μέλλον αναμένονται νέες μελέτες για τις επιπτώσεις στον γνωσιακό τομέα και εκείνον της πνευματικής απόδοσης από τα ταξίδια στο διάστημα. http://www.pestaola.gr/ta-taxidia-sto-diasthma-allazoyn-ton-anthrwpino-egkefalo/ Κέντρο διαχείρισης για το διάστημα από την DARPA. H DARPA δίνει έμφαση στις εξελίξεις της νέας διαστημικής εποχής που ανατέλλει με την προσπάθεια δημιουργίας ενός κέντρου επιχειρήσεων για το άγνωστο. H DARPA φιλοδοξεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ελέγχου και διαχείρισης των διαστημικών σκαφών που κινούνται σε πολύ μακρινές αποστάσεις από τον πλανήτη μας, σε μια προσπάθεια να χειραγωγηθούν μια σειρά από προκλήσεις που δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι εύκολο να απαντηθούν ακόμα και στα στενά πλανητικά όρια της Γης. Το πρώτο στάδιο της πρωτοβουλίας της DARPA ονομάζεται Hallmark Software TestBed, το οποίο θέλει να δημιουργήσει τις υποδομές software που θα είναι ικανές να υποστηρίζουν τα εργαλεία και τα δεδομένα που έρχονται από ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλήθος πηγών. Ο έλεγχος των δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τη Γη είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά η DARPA πιστεύει ότι οι υποδομές της πλατφόρμας που θα δημιουργήσει θα μπορούν να υποστηρίζουν μία νέα γενιά τεχνολογιών για τον χειρισμό και έλεγχο των αντικειμένων που βρίσκονται σε τροχιά και σε ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις από τον πλανήτη. Εδώ παίζει ρόλο και το interface του συστήματος, το οποίο για την DARPA θεωρείται δεδομένο ότι θα υποστηρίζει τεχνολογία τρισδιάστατης απεικόνισης. Προφανώς, η όλη πλατφόρμα θα πρέπει να είναι ευέλικτη και να μπορεί να παραμετροποιείται ανάλογα με την εκάστοτε αποστολή και ανάγκη. Μένει να το δούμε. Το σίγουρο είναι ότι το διάστημα θα παράγει διαρκώς ειδήσεις όσο περνούν τα χρόνια. http://www.pestaola.gr/kentro-diaxeirishs-gia-to-diasthma-apo-thn-darpa/ Αμερικανός αστροναύτης ανέβασε φωτογραφίες της Αθήνας από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μια καλησπέρα στην Αθήνα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έστειλε το απόγευμα της Δευτέρας ο Αμερικανός αστροναύτης Robert S. Kimbrough. Ο αστροναύτης δημοσίευσε μάλιστα και δύο σχετικές φωτογραφίες της Αθήνας από πολύ ψηλά, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter. Good afternoon Athens, Greece from @Space_Station! pic.twitter.com/ZgVDpbwsHo — Shane Kimbrough (@astro_kimbrough) February 27, 2017 Ο Robert S. Kimbrough επελέγη από τη NASA ως αστροναύτης το 2004. Ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στο διάστημα το 2008, όπου παρέμεινε για περίπου 16 μέρες στο πλαίσιο της αποστολής στη διάρκεια της οποίας έκανε και δύο διαστημικούς περιπάτους. Ο Kimbrough είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στον τομέα των επιστημών από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια. Προτού επιλεγεί ως αστροναύτης είχε ενταχθεί στη NASA το 2000 ως μηχανικός προσομοίωσης πτήσεων. Βίντεο με έναν από τους περιπάτους του Kimbrough http://www.kathimerini.gr/898236/article/epikairothta/kosmos/amerikanos-astronayths-anevase-fwtografies-ths-a8hnas-apo-ton-die8nh-diasthmiko-sta8mo

Ιστορική διαστημική αποστολή ανακοίνωσε η Space X Η ιδιωτική αμερικανική διαστημική εταιρεία SpaceX ανακοίνωσε ότι θα στείλει δύο ιδιώτες «τουρίστες» σε πτήση γύρω από τη Σελήνη έως το τέλος του 2018. Την ανακοίνωση έκανε ο μεγιστάνας, οραματιστής και ιδρυτής της εταιρείας Έλον Μασκ. Η αποστολή αποκτά ιστορικές διαστάσεις επειδή αν τελικά πραγματοποιηθεί οι δύο τουρίστες θα ταξιδέψουν πιο γρήγορα και πιο μακριά από οποιονδήποτε άνθρωπο έχει περάσει τα σύνορα της Γης μέχρι σήμερα. Η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει το νέο μεγάλο πύραυλό της ‘Falcon Heavy" (πρόκειται για έναν ενισχυμένο πύραυλο ‘Falcon 9'), ο οποίος θα στείλει επι πληρωμή στο φεγγάρι δύο επιβάτες μέσα στη διαστημική κάψουλα Dragon. Eγινε γνωστό ότι οι δύο -προς το παρόν ανώνυμοι- ιδιώτες προσέγγισαν μόνοι τους τη SpaceX ζητώντας να πάνε στο φεγγάρι και ήδη έχουν καταβάλει ένα σημαντικό μέρος του σημαντικού κόστους της αποστολής, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας. Οι δύο διαστημικοί τουρίστες γνωρίζονται μεταξύ τους και όταν ολοκληρωθούν οι ιατρικές εξετάσεις τους θα γίνουν γνωστά τα ονόματά τους. Οι δύο επιβάτες που θα εκπαιδευθούν κατάλληλα, θα είναι μόνοι τους στο διαστημικό σκάφος και η βόλτα τους γύρω από τη Σελήνη θα διαρκέσει μία εβδομάδα. Όταν η αποστολή ξεκινήσει θα έχουν περάσει περίπου 45 χρόνια από την τελευταία αποστολή ανθρώπου στη Σελήνη (η τελευταία επανδρωμένη αποστολή «Απόλλων» της NASA έγινε το 1972). Θα είναι έτσι η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος θα ταξιδέψει ξανά πέρα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Σύμφωνα με τον Μασκ, «οι δύο επιβάτες θα ταξιδέψουν ταχύτερα και μακρύτερα στο ηλιακό σύστημα από οποιονδήποτε άλλον πριν από αυτούς». Επεσήμανε επίσης ότι «ασφαλώς δεν είναι αφελείς. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο γι' αυτούς, αλλά δεν θα είναι μηδενικός». Το Dragon, όπως είπε ο Μασκ, δεν θα προσεληνωθεί. Θα προσεγγίσει πολύ στην επιφάνεια του φεγγαριού, μετά θα απομακρυνθεί στο διάστημα και τελικά θα επιστρέψει με αλεξίπτωτο στη Γη. Το συνολικό ταξίδι μπορεί να είναι 500.000 έως 650.000 χιλιόμετρα, ανάλογα με την τελική τροχιά του σκάφους, που θα μοιάζει με εκείνη της αποστολής «Απόλλων 8». Η τουριστική πτήση θα πραγματοποιηθεί, αφού πρώτα η SpaceX μεταφέρει αστροναύτες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Προς το παρόν, η εταιρεία σχεδιάζει φέτος μια μη επανδρωμένη αποστολή του Dragon στον ISS. Οι πρώτες επανδρωμένες πτήσεις με αστροναύτες αναμένεται να ξεκινήσουν στα μέσα του 2018, για να ακολουθήσει -αν όλα πάνε καλά- το ταξίδι με τους αστροτουρίστες. Το Dragon, που μπορεί να μεταφέρει έως επτά άτομα, έχει σχεδιασθεί έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, δηλαδή ρομποτικά. Οι επιβάτες -αστροναύτες ή αστροτουρίστες- θα έχουν εκπαιδευθεί να επέμβουν σε περίπτωση ανάγκης, αλλά δεν θα πιλοτάρουν αυτοί το σκάφος. Το κόστος του ταξιδιού παραμένει εμπιστευτικό μέχρι στιγμής. Πάντως η NASA πληρώνει περίπου 80 εκατομμύρια δολάρια για κάθε κράτηση θέσης στο τριών ατόμων ρωσικό «Σογιούζ», που χρησιμοποιεί πλέον για να μεταφέρει τους αστροναύτες της στον ISS, μετά την οριστική διακοπή των πτήσεων από τα διαστημικά λεωφορεία της. Ο Μασκ -επικεφαλής επίσης της εταιρείας ηλεκτρικών οχημάτων Tesla- δήλωσε ότι τα ταξίδια στο φεγγάρι και τα έσοδα που θα προκύψουν από αυτά, καθώς και η ανάλογη εμπειρία, θα βοηθήσουν τη SpaceX (που ιδρύθηκε το 2002 στην Καλιφόρνια) να υλοποιήσει τον απώτερο στόχο της: τη δημιουργία της πρώτης μόνιμης αποικίας στον 'Αρη. Εκτίμησε ότι μελλοντικά θα υπάρξει για την εταιρεία του μια αγορά ενός έως δύο αστροτουριστών ετησίως. Εμπορικές διαστημικές πτήσεις σχεδιάζει επίσης η Virgin Galactic του επιχειρηματία Ρίτσαρντ Μπράνσον, η οποία αναπτύσσει ένα σκάφος με δύο θέσεις για πλήρωμα και έξι για επιβάτες, το οποίο θα ανεβαίνει σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη, ώστε οι επιβάτες να έχουν την εμπειρία της μικροβαρύτητας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=864542

30 χρόνια από την έκρηξη του σουπερνόβα 1987Α Πριν από τρεις δεκαετίες ακριβώς, οι αστρονόμοι εντόπισαν στον ουρανό την εντυπωσιακότερη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα των τελευταίων 400 ετών, του σουπερνόβα 1987Α. Για την 30η επέτειο του σουπερνόβα 1987Α η NASA δημοσίευσε νέες εικόνες των υπολειμμάτων του σουπερνόβα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra, καθώς επίσης και τα δυο βίντεο που ακολουθούν: Στη συνέχεια θα θυμηθούμε την εξαιρετική περιγραφή της δημιουργίας και της εξέλιξης του σουπερνόβα 1987Α που έκανε ο αείμνηστος Βασίλης Ξανθόπουλος, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%9E%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_(%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82) στο κλασικό πλέον βιβλίο του, «Περί αστέρων και συμπάντων», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης , 6η έκδοση 1997 (διαβάστε τουλάχιστον την τελευταία παράγραφο του κειμένου): «Η έκρηξη του σουπερνόβα 1987Α παρατηρήθηκε στις 23 Φεβουαρίου 1987, στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, σε απόσταση 170.000 ετών φωτός. Η έκρηξη αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για την αστρονομία, γιατί με τις λεπτομερείς παρατηρήσεις που ακολούθησαν – και συνεχίζονται – έγινε για πρώτη φορά δυνατό να υποβληθούν σε ουσιαστικό έλεγχο οι θεωρίες μας για τους σουπερνόβα. Το γενικό συμπέρασμα είναι πως οι θεωρίες μας ήταν βασικά σωστές αλλά έπρεπε να δουλευτούν λίγο παραπάνω και προσεκτικότερα σε ορισμένα δευτερεύοντα σημεία. Ως συνήθως, η φαντασία της φύσης ξεπέρασε και πάλι την φαντασία των αστροφυσικών. Το μόνο δυσάρεστο ήταν πως ο σουπερνόβα 1987Α ήταν ορατός μόνον από το νότιο ημισφαίριο. Είναι πολύ σημαντικό ότι τον αστέρα που εξερράγη τον ξέραμε (που σημαίνει ότι τον είχαμε ξεχωρίσει από τα δισεκατομμύρια των άστρων και καταγράψει) από πριν. Ήταν ο αστέρας Sanduleak-69o 202o (από το όνομα του αστρονόμου που τον κατέγραψε, 69o νότιο γαλαξιακό πλάτος και 202o γαλαξιακό μήκος). Είχε μάζα περίπου ~16M☉, λαμπρότητα 40.000L☉ και ηλικία 11 εκατομμύρια χρόνια. Το επικρατέστερο μοντέλο προβλέπει ότι ο Sanduleak ξεκίνησε ως αστέρας μάζας περίπου18M☉,έκαψε το περισσότερο υδρογόνο του σε 10 εκατομμύρια χρόνια, το He σε ένα εκατομμύριο χρόνια, τον άνθρακα σε 12.000 χρόνια, το νέον σε 12 χρόνια, το οξυγόνο σε 4 χρόνια και το πυρίτιο σε μια εβδομάδα. Κατά την έκρηξη συνεχιζόταν η καύση του Η σε εξωτερικούς φλοιούς, ενώ στο κέντρο του είχε συσσωρευθεί στάχτη Fe που ξεπέρασε το όριο Chandrasekhar. Η κατάρρευση της στάχτης αυτής προκάλεσε την έκρηξη. Στο μέγιστό της, η λαμπρότητα του σουπερνόβα έφτασε τις 2·108 L☉. To μέγιστο της λαμπρότητας δεν συμπίπτει με την ίδια την έκρηξη. Αντίθετα, παρατηρήθηκε 80 ημέρες αργότερα, στις 20 Μαΐου. Η καθυστέρηση αυτή των ογδόντα ημερών επιβεβαίωσε την πρόβλεψη ότι στις εκρήξεις σουπερνόβα δημιουργούνται τα βαριά χημικά στοιχεία σε μεγάλες ποσότητες. Η εξήγηση είναι απλή. Ανάμεσα στα βαριά στοιχεία που σχηματίζονται κατά την έκρηξη περιλαμβάνονται και μεγάλες ποσότητες ραδιενεργών ισοτόπων και η αύξηση της λαμπρότητας του σουπερνόβα οφείλεται στη ραδιενέργεια που εκλύουν τα ισότοπα αυτά. Κατά την έκρηξη σχηματίζεται το ραδιενεργό νικέλιο-56 που έχει χρόνο ημιζωής 6,1 ημέρες και διασπάται προς κοβάλτιο-56. Και το κοβάλτιο, όμως, είναι ραδιενεργό και διασπάται, με χρόνο ημιζωής 77,1 ημέρες, προς άλλα σταθερά στοιχεία. Ο αστέρας Sanduleak, που είχε παρατηρηθεί και καταγραφεί πριν από την έκρηξη, ήταν κυανός και όχι ερυθρός γίγαντας. Η παρατήρηση αυτή φάνηκε προς στιγμή ότι θα ανέτρεπε τη βασική θεωρία αστρικής εξέλιξης (αφού οι κυανοί γίγαντες βρίσκονται στα πρώτα στάδια της αστρικής εξέλιξης, πριν από την κύρια ακολουθία). Απαιτήθηκαν μερικοί μήνες για να κατανοήσουμε ότι εξαιτίας μιας ιδιαιτερότητάς του, στα τελευταία στάδια της φάσης του ερυθρού γίγαντα που υπολογίζεται ότι κράτησε μερικές χιλιάδες χρόνια, ο Sanduleak είχε χρώμα μπλε! Η περιεκτικότητα του Sanduleak σε οξυγόνο και άλλα βαριά στοιχεία ήταν μικρότερη απ΄ότι είναι συνήθως σε αστέρια που βρίσκονται σε παρόμοια εξελικτική φάση. Όμως μικρότερη περιεκτικότητα των εξωτερικών φλοιών σε οξυγόνο σημαίνει μεγαλύτερη διαπερατότητα του φωτός ανά μονάδα ύλης. Έτσι, για να απορροφηθεί η ακτινοβολία ώστε να ασκηθεί η πίεση που θα εξουδετερώσει τη βαρύτητα, απαιτείται αυξημένη πυκνότητα ύλης στους εξωτερικούς φλοιούς. Ο αστέρας, λοιπόν, σταθεροποιήθηκε σε μικρότερες διαστάσεις απ’ ότι αναμενόταν, η επιφανειακή του θερμοκρασία ήταν μεγαλύτερη από ότι είναι συνήθως, και το χρώμα του ήταν μπλε. Επιπλέον, επειδή ο αστέρας είχε μικρότερες διαστάσεις από ότι αναμενόταν, ένα μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας της έκρηξης δαπανήθηκε για να διαφύγει η ύλη από το ισχυρότερο βαρυτικό πεδίο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η μέγιστη λαμπρότητα του σουπερνόβα να είναι μικρότερη από όση θα περιμέναμε, συλλογισμός που επιβεβαιώθηκε από τις παρατηρήσεις. Δυο ώρες πριν την (οπτική) έναρξη του φαινομένου σουπερνόβα, ανιχνευτές κατέγραψαν αυξημένη διέλευση νετρίνων από τη Γη. Τα νετρίνα εκπέμφθηκαν τα πρώτα δευτερόλεπτα της έκρηξης, όταν κατέρρεε ο κεντρικός πυρήνας. Τότε σχηματίστηκε ένα ωστικό κύμα, ένα κύμα σοκ, που άρχισε να διαδίδεται προς τα έξω. Η χρονική καθυστέρηση των δυο ωρών οφείλεται στο χρόνο που χρειάστηκε το κύμα αυτό για να φτάσει στα εξωτερικά στρώματα του αστέρα, οπότε άρχισε και η εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Η συνολική ενέργεια που εκπέμφθηκε με τα νετρίνα υπολογίζεται σε 3·1053 erg. Και όλη αυτή η ενέργεια εκπέμφθηκε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα μόνον! Η ισχύς του σουπερνόβα, αυτά τα πρώτα δευτερόλεπτα, ήταν όση και η ισχύς όλου του ορατού σύμπαντος! Δεν ξέρουμε με σιγουριά τι απέμεινε από τον σουπερνόβα 1987Α. Οι περισσότεροι αστροφυσικοί ποντάρουν στον σχηματισμό ενός αστέρα νετρονίων. Αλλά η ανακοίνωση, στις αρχές του 1989, της παρατήρησης ενός πάλσαρ συχνότητας 1968 στροφών/δευτερόλεπτο αποδείχθηκε εσφαλμένη. Και η αναμενόμενη μεταφορά κινητικής ενέργειας από τον πάλσαρ στο περιβάλλον κέλυφος δεν έχει παρατηρηθεί… Το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble φωτογράφησε το διαστελλόμενο κέλυφος που σχηματίστηκε κατά την έκρηξη… Σουπερνόβα και ζωή Σε κάποιoν ή κάποιους σουπερνόβα οφείλουμε τη ζωή μας! Όλα τα στοιχεία, από το He και πέρα, που είναι απαραίτητα για τη ζωή, σχηματίζονται μόνο στο εσωτερικό των αστέρων. Ευτυχώς για μας, οι εκρήξεις σουπερνόβα τα σκορπίζουν στο διάστημα και εμπλουτίζουν με αυτά τη μεσοαστρική ύλη. Έτσι, από τη δεύτερη γενιά αστέρων και μετά σε έναν γαλαξία, ηλιακά συστήματα με πλανήτες σαν τη Γη μπορούν να σχηματιστούν, με χημική σύνθεση κατάλληλη για να δημιουργήσουν ζωή. Επιπλέον, επειδή τα μεγάλα αστέρια, που κατά πλειονότητα φαίνεται πως περνούν και από την εμπειρία «σουπερνόβα», ζουν πολύ λιγότερο, έχουν προλάβει να εμπλουτίσουν το διάστημα με τα απαραίτητα βαριά στοιχεία. Εξηγείται, λοιπόν, έτσι και γιατί οι αστέρες του πληθυσμού ΙΙ είναι νεώτεροι από τους αστέρες του πληθυσμού Ι. Οι γνώσεις μας για τους σουπερνόβα είναι περιορισμένες, γιατί οι πληροφορίες έρχονται μόνο με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, που εκπέμπεται από τα επιφανειακά στρώματα του αστέρα, ενώ όλη η ασυνήθιστη δραστηριότητα γίνεται στο εσωτερικό του. Κατευθείαν στο κέντρο του αστέρα θα μπορούσαμε να «δούμε» μόνο με νετρίνα και κύματα βαρύτητας! Θα μπορούσαμε, π.χ. να «δούμε» πως άρχισε η έκρηξη στο κέντρο του αστέρα, να στρέψουμε προς τα κει τα ηλεκτρομαγνητικά μας τηλεσκόπια, και να παρατηρήσουμε όλο το φαινόμενο σουπερνόβα από την αρχή του. Δεν νομίζω ότι θα αργήσει πάρα πολύ ο πολιτισμός μας να αποκτήσει κι αυτού του είδους τα τηλεσκόπια, αν δεν κάνουμε προηγουμένως κι εμείς, πάνω στη Γη, τη δική μας ‘σουπερνόβα’.» http://physicsgg.me/2017/02/25/30-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%8c%ce%b2%ce%b1-1987/

Βίντεο: φανταστικά ιπτάμενα ρομπότ. Μια πεταλούδα (eMotionButterfly) που αποφεύγει τις συγκρούσεις με την οροφή και τους τοίχους χωρίς την ανθρώπινη καθοδήγηση, μια ιπτάμενη μέδουσα (AirJelly) που το κυρίως σώμα της περιέχει ήλιο, κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις χρησιμοποιώντας τα οκτώ πλοκάμια της και μπορεί να πετάει για δυο ώρες με μια μικρή μπαταρία, κι ένας παχουλός πιγκουίνος (AirPenguin), ένα μικρό ζέπελιν με κινούμενα πτερύγια, κινούμενη ουρά και ράμφος … http://physicsgg.me/2017/02/27/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%86%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b9%cf%80%cf%84%ce%ac%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84/