Δροσος Γεωργιος

Μια έκλειψη 1000 έτη φωτός μακριά από την Γη θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο του 2017 Μια μεγάλη έκλειψη βρίσκεται προ των πυλών. Δεν πρόκειται για ολική ηλιακή έκλειψη σαν αυτή που θα πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο. Πρόκειται για μια έκλειψη που θα συμβεί τον Σεπτέμβριο σε ένα αστέρι το οποίο απέχει χίλια έτη φωτός από τη Γη. Προφανώς είναι πολύ πιο δύσκολο να την παρατηρήσουμε απ’ ό,τι θα ήταν αν η Σελήνη μας περνούσε μπροστά από τον Ήλιο, αλλά αναμένεται να μας δώσει πολλά στοιχεία για το απώτερο σύμπαν. Σε εργασία που πρόκειται να δημοσιευθεί στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, https://arxiv.org/abs/1705.10346 οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν έναν τεράστιο πλανήτη, πενήντα φορές μεγαλύτερο από τον Δία, με ένα τεράστιο δακτυλίδι γύρω του, σαν τον Κρόνο, αλλά πολύ μεγαλύτερο. Ο νέος πλανήτης βρίσκεται στο σύστημα του Ορίωνα, σε απόσταση χιλίων ετών φωτός, και βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα υπέρλαμπρο, νέο άστρο το οποίο είναι μεν λίγο μεγαλύτερο, αλλά έχει θερμοκρασίες ανάλογες με αυτές του Ηλίου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαπέντε ετών, πολλά τηλεσκόπια παρατήρησαν το αστέρι. Το 2008 και το 2011 οι επιστήμονες παρατήρησαν παράξενες εκλείψεις. Περιμένοντας να περιοριστεί το αστρικό φως και μετρώντας τη μείωση της φωτεινότητας, καθώς ο πλανήτης περνάει ανάμεσα στο άστρο και στο τηλεσκόπιο που τον παρατηρεί, είναι μία από τις μεθόδους που μας επιτρέπει να συλλέγουμε πληροφορίες για τους εξωπλανήτες. «Αυτό που είναι συνταρακτικό είναι ότι και στις δύο εκλείψεις βλέπουμε το φως από το άστρο να μεταβάλλεται με ταχύτητα, κάτι που υποδεικνύει την ύπαρξη δακτυλίων, αλλά αυτοί οι δακτύλιοι είναι στην πραγματικότητα πολλές φορές μεγαλύτεροι από αυτούς που θα βρίσκαμε γύρω από τον Κρόνο», εξηγεί ο αστρονόμος Μάθιου Κενγουέρθι. Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για το πρώτο αστρικό σώμα με δακτυλίους που βρίσκουμε μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, αλλά είναι ίσως το πρώτο που διαθέτει προβλέψιμη και τακτική τροχιά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειώσει κανείς ότι αυτός ο τεράστιος πλανήτης με τους δακτυλίους δεν έχει ανακαλυφθεί επισήμως. Τα τηλεσκόπια από όλο τον κόσμο πρόκειται να εστιάσουν στo άστρο PDS 110 από τις 9 έως τις 30 Σεπτεμβρίου, οπότε το ουράνιο σώμα αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του για ακόμα μία φορά. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι παρατηρήσεις τους θα δείξουν ότι ο περιορισμός της φωτεινότητας οφείλεται στο πέρασμα ενός τεράστιου εξωπλανήτη και ενός δακτυλίου από σκόνη και πετρώματα όπου αρχίζουν να σχηματίζονται φεγγάρια. http://physicsgg.me/2017/06/14/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-1000-%ce%ad%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%ac-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3/

Πρώτα σχέδια για τον διάδοχο του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN. Αν και ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) έχει ακόμη αρκετά χρόνια λειτουργίας, οι επιστήμονες καταστρώνουν από τώρα τα πλάνα για την πειραματική διάταξη που θα τον διαδεχθεί και η οποία πρόκειται να έχει τριπλάσιο μέγεθος. Εκτός από το μεγαλύτερο μέγεθος, ο νέος επιταχυντής αναμένεται να έχει επίσης περίπου 7πλάσια ισχύ. Επομένως, με δεδομένο πως θα χρειασθούν δεκαετίες για την ολοκλήρωση της κατασκευής του, ήδη οι ειδικοί συζητούν για τη σχεδίασή του. Έτσι, περισσότεροι από 500 επιστήμονες συναντήθηκαν στο Βερολίνο στις αρχές του μήνα, για να συζητήσουν διάφορες πτυχές του Future Circular Collider (FCC), όπως θα ονομάζεται ο διάδοχος του LHC. Συγκριτικά με τα 27 χιλιόμετρα που είναι η σήραγγα του LHC, ο FCC θα είναι τουλάχιστον 3 φορές μεγαλύτερος, με το τούνελ του να αγγίζει τα 80-100 χιλιόμετρα. Επίσης, αναμένεται να εγκατασταθεί στην ίδια περιοχή του CERN, δηλαδή στο γαλλοελβετικά σύνορα. Για την επιτάχυνση των σωματιδίων στο εσωτερικό του, περιμετρικά της σήραγγας θα υπάρχουν μαγνήτες διπλάσιας ισχύος απ’ ό,τι στον LHC. Με αυτό τον τρόπο, οι συγκρούσεις στo εσωτερικό του υπολογίζεται πως θα φτάσουν σε ενέργεια τα 100 Tera eV, περίπου όσο και 10 εκατομμύρια κεραυνοί. Αυτά τα επίπεδα ενέργειας υπόσχονται να επιστρέψουν στους επιστήμονες να ανιχνεύσουν σωματίδια αρκετά βαρύτερα από το μποζόνιο Higgs, το “σωματίδιο του Θεού” που προσδίδει μάζα στα υπόλοιπα σωμάτια και το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στον υπάρχοντα επιταχυντή το 2012. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως ο FCC θα αποτελέσει την αφορμή για να αναπτυχθούν νέα υλικά με ακόμη μεγαλύτερη αντοχή στην ακτινοβολία, τα οποία θα μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιούν και σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η ομάδα εργασίας του FCC ελπίζει πως θα έχει ολοκληρώσει την πρότασή της τον επόμενο χρόνια, ωστόσο ακόμη κι αν άρχιζε αμέσως η κατασκευή του, θα χρειάζονταν τουλάχιστον 20 χρόνια πριν ο νέος επιταχυντής τεθεί για πρώτη φορά σε λειτουργία. Στην περίπτωση του LHC, μεσολάβησε μία 30ετία ανάμεσα στη σχεδίασή του και τις πρώτες συγκρούσεις δεσμών στο εσωτερικό του. Με τη νέα πειραματική διάταξη, στόχος των επιστημόνων είναι να μελετήσουν τους νόμους του σύμπαντος σε ακόμη πιο οριακές συνθήκες. “Όταν μελετάμε φαινόμενα όπως η κίνηση των γαλαξιών, συνειδητοποιούμε πως κατανοούμε και μπορούμε να εξηγήσουμε μόλις το 5% του σύμπαντος”, λέει στην ιστοσελίδα του ευρωπαϊκού προγράμματος Horizon ο Μάικλ Μπένεντικτ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για τον FCC. “Σε ερωτήματα όμως όπως το αποκαλούμενο πρόβλημα της σκοτεινής ύλης, η οποία συνδέεται με το γεγονός ότι οι γαλαξίες και οι αστέρες δεν κινούνται με τον τρόπο που θα περιμέναμε, η μόνη εξήγηση είναι πως στο σύμπαν υπάρχει ένα άγνωστης φύσης υλικό, το οποίο διαταράσσει τις κινήσεις τους”. Πάντως, στην προσπάθεια εξιχνίασης άλυτων προβλημάτων της φυσικής, ο LHC δεν έχει ακόμη την τελευταία του λέξη. Κι αυτό γιατί όχι μόνο ο επιταχυντής αναμένεται να παραμείνει σε λειτουργία μέχρι το 2035 περίπου, αλλά και επειδή στα μέσα της επόμενης δεκαετίας έχει προγραμματισθεί μία σημαντική αναβάθμισή του, ώστε να πενταπλασιαστεί η “φωτεινότητά” του – δηλαδή ο αριθμός των συγκρούσεων σωματιδίων στη μονάδα του χρόνου. Μάλιστα, η συγκεκριμένη αναβάθμιση θεωρείται τόσο σημαντική, που οι υπεύθυνοι του CERN αναφέρουν πως θα εγκαινιάσει τη φάση του “LHC Υψηλής Φωτεινότητας”. Πρακτικά, αυτό θα σημαίνει πως, στη δεκαετία 2025-2035, τα πειράματα στην εγκατάσταση θα εξασφαλίσουν περίπου 10πλάσιο όγκο δεδομένων, απ’ ό,τι σε όλη την προηγούμενη “ζωή” του επιταχυντή. Επομένως, με τις ακόμη πιο ακριβείς μετρήσεις των στοιχειωδών σωματιδίων, θα αυξηθούν οι πιθανότητες να ανιχνευθούν σπάνια φαινόμενα που σήμερα δεν μπορεί να αναπαράγει ο LHC. http://www.naftemporiki.gr/story/1247217/prota-sxedia-gia-ton-diadoxo-tou-megalou-epitaxunti-adronion-sto-cern

Εκτοξευτηκε με επιτυχία το THC «Progress MS-06» Στις 14 Ιούνη 2017 στις 12:20 MSK, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) από την πλατφόρμα №31 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ξεκινήσε με επιτυχία ο πυραυλος (LV) «Soyuz-2.1a» για τη μεταφορά του οχήματος φορτίου (THC) «Πρόοδος MS -06. " Μετά από 8 λεπτά 48 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση το THC «Progress MS-06» με επιτυχία διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο και φθάνει στην επιθυμητη τροχιά. Μετά το διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος από το τρίτο στάδιο των πυραύλων οι ειδικοί η κύρια ομάδα ελέγχου πτήσης του ρωσικου τμήματος του ΔΔΣ (ISS LOCT) στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) ξεκίνησε τη διαχείριση της πτήσης. Η σύγκλιση του «Progress MS-06» με το σταθμό και η σύνδεση στη θύρα σύνδεσης του δομοστοιχείου υπηρεσίας «Zvezda» του Ρωσικου τμήματος του ISS σχεδιάζεται να διεξάχθει σε αυτόματη λειτουργία, κάτω από τον έλεγχο των ειδικών MS LOCT ISS MCC και του κοσμοναύτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν. Ο ελλιμενισμός του διαστημικου σκάφους με το ISS έχει προγραμματιστεί 16, Ιουν 2017 στις 14:42 MSK. Ο THC «Progress MS-06» θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων ξηρού φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και τα συστήματα ανεφοδιασμού DCD, νερό, συμπιεσμένα αέρια, καθώς και πολύπλοκο εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα συμπεριλαμβανομένων nanosatellites " Τάνια-YUGZU "" Σφαίρα-53», TNS-Ο №2. https://www.roscosmos.ru/23660/

Το μέλλον του αστερισμού Ωρίωνα. Ένα νέο βίντεο, βασισμένο στις μετρήσεις από τους δορυφόρους Gaia και Hipparcos της ESA, δείχνει πως θα εξελιχθεί η παρατήρησή μας για τον αστερισμό Ωρίωνα (Orion) τα επόμενα 450.000 χρόνια. Τα αστέρια δεν είναι ακίνητα στον ουρανό: οι θέσεις τους αλλάζουν συνεχώς καθώς κινούνται μέσα από τον Γαλαξία μας. Αυτές οι κινήσεις, που είναι πολύ αργές για να μπορέσουμε να τις παρατηρήσουμε με γυμνό μάτι κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, μπορούν να αποτυπωθούν μέσα από παρατηρήσεις υψηλής ακρίβειας όπως αυτές που διεξήγαγε ο διαστημικός σταθμός παρατήρησης Gaia της ESA. Μετρώντας τις τρέχουσες κινήσεις τους, μπορούμε να αναπαραστήσουμε τις παλιές τροχιές των αστεριών μέσω του Γαλαξία μας για να μελετήσουμε την προέλευση του Γαλαξία μας, και ακόμη να υπολογίσουμε τα πιθανά μονοπάτια που θα ακολουθήσουν τα αστέρια εκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Το βίντεο αυτό μας παρέχει μια ματιά στα επόμενα 450.000 χρόνια, δείχνοντας την αναμενόμενη εξέλιξη ενός γνωστού τμήματος του ουρανού, που χαρακτηρίζει τον αστερισμό του Ωρίωνα (του Κυνηγού, σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία). Το τμήμα του ουρανού που απεικονίζεται στο βίντεο έχει μέγεθος 40 x 20ο – για σύγκριση, η διάμετρος της Σελήνης στον ουρανό είναι περίπου μισός βαθμός. Μέσα από μια μυριάδα αστεριών που μετακινούνται, το σχήμα του Ωρίωνα, όπως καθορίζεται από τα φωτεινότερα αστέρια του, αναδιατάσσεται αργά σε ένα νέο μοτίβο με την πάροδο του χρόνου, αποκαλύπτοντας πως οι αστερισμοί είναι εφήμεροι. Στο κέντρο της εικόνας και προς το πάνω μέρος του καρέ, στην αρχή του βίντεο, είναι ορατός ο κόκκινος υπεργίγας αστέρας Betelgeuse (απεικονίζεται με κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωση). Με βάση την τρέχουσα κίνηση του, το αστέρι θα κινηθεί εκτός αυτού του οπτικού πεδίου σε περίπου 100.000 χρόνια. Το Σύμπαν έχει μια πολύ πιο σκληρή μοίρα για το Betelgeuse, το οποίο αναμένεται να εκραγεί ως ένας υπερκαινοφανής αστέρας (supernova) μέσα στο επόμενο εκατομμύριο ετών. Τα περισσότερα από τα αστέρια που εμφανίζονται σε αυτή την προβολή θα έχουν εκραγεί ως υπερκαινοφανείς αστέρες πριν από το τέλος του βίντεο, ενώ άλλα μπορεί να εξελίσσονται προς το σκοπό αυτό, όπως ο μπλε υπεργίγαντας Rigel του Orion, ο οποίος είναι ορατός ως το φωτεινό αστέρι στο κάτω αριστερά μέρος της εικόνας, ή ο κόκκινος υπεργίγαντας Aldebaran, ο οποίος είναι μέρος του αστερισμού του Ταύρου (Taurus), τον οποίο μπορούμε να δούμε καθώς διασχίζει το κάτω μέρος του πλαισίου από δεξιά προς τα αριστερά. Πολλά νέα αστέρια θα έχουν επίσης γεννηθεί από το μοριακό σύννεφο του Ωρίωνα, το οποίο αποτελείται από ένα μείγμα αερίου και σκόνης που δεν μπορεί να απεικονίσει άμεσα η Gaia – αφού παρουσιάζεται ως σκοτεινά τμήματα στο φόντο των αστεριών - αλλά λάμπει φωτεινά στα μήκη κύματος της υπέρυθρης ακτινοβολίας. Η γέννηση και η κατάρρευση των αστεριών δεν εμφανίζονται στο βίντεο. Η συστάδα Hyades, μια ομάδα αστεριών που συνδέονται με φυσικό τρόπο μαζί και αποτελούν μέρος του αστερισμού του Ταύρου, μετακινείται αργά από την κάτω δεξιά γωνία προς τα επάνω αριστερά. Το νέο αυτό βίντεο βασίζεται σε δεδομένα από τη Αστρομετρική Λύση Tycho-Gaia, μια πηγή δεδομένων που αναφέρει τις αποστάσεις και τις κινήσεις για δύο εκατομμύρια αστέρια που είναι κοινά μεταξύ της πρώτης παραγωγής δεδομένων της Gaia και του καταλόγου Tycho-2 από την αποστολή Hipparcos. Στα δεδομένα αυτά συμπληρώθηκαν πρόσθετες πληροφορίες από παρατηρήσεις εδάφους, καθώς και στοιχεία από τον κατάλογο Hipparcos για τα πιο λαμπερά αστέρια στο βίντεο. Το βίντεο αυτό παρέχει μια μεγεθυμένη προβολή σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του ουρανού. Η εξέλιξη των δύο εκατομμυρίων αστρικών θέσεων σε ολόκληρο τον ουρανό παρουσιάζεται εδώ. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/04/The_motion_of_two_million_stars http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/06/The_future_of_the_Orion_constellation http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_mhellon_toy_asterismohu_Orhiona

Η ΙΚΕΑ παίρνει ιδέες από τη NASA για την επίπλωση μικρών χώρων. Μια νέα συλλογή επίπλων που θα λανσάρει η IKEA το 2019 έρχεται πραγματικά από άλλο κόσμο: η σουηδική εταιρεία συνεργάζεται με τη NASA για το σχεδιασμό επίπλων που εξοικονομούν χώρο τόσο εδώ όσο και στις μελλοντικές αποικίες στον Άρη. Η απίθανη συνεργασία ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα κατά την Ημέρα Δημοκρατικού Ντιζάιν που διοργανώνει κάθε χρόνο η IKEA στην έδρα της στο Έλμχουλτ της Σουηδίας, αναφέρει το Dezeen.com. Βασικό κίνητρο φαίνεται πως ήταν οι αλλαγές που φέρνει η αστυφιλία. «Στις διαστημικές πτήσεις, η διαβίωση σε μικρούς χώρους ήταν ανέκαθεν μια πραγματικότητα» αναφέρει η εταιρεία σε ανακοίνωσή της. «Για πρώτη φορά στην ιστορία, περισσότεροι άνθρωποι ζουν στις πόλεις από ό,τι στην ύπαιθρο, και σύμφωνα με τον ΟΗΕ ο αριθμός αυτός θα φτάσει το 70% το 2050. Οι αστικές προκλήσεις όπως οι μικροί χώροι θα οδηγήσουν σε αλλαγές στο σπίτι». Η συνεργασία χωρίζεται σε δύο μέρη: σε πρώτη φάση, η IKEA θα συμμετάσχει σε πρόγραμμα της NASA και του Πανεπιστημίου της Λουντ στη Σουηδία για τις ανάγκες μιας επανδρωμένης, τριετούς αποστολής στον Άρη. Η εταιρεία θα αξιοποιήσει τις πληροφορίες που θα προκύψουν για την ανάπτυξη «προϊόντων και μεθόδων για την καθημερινή ζωή». Τα έπιπλα της «περίεργης διαστημικής συλλογής» θα φτάσουν στα ράφια το 2019. Δεύτερον, η IKEA «θα εξετάσει το εσωτερικό του χώρου διαμονής που σχεδιάζει να δημιουργήσει η NASA στον Άρη και θα συμβάλει στην ανάπτυξη αυτού του χώρου με την εμπειρία και τη γνώση της για το τι κάνει ένα σπίτι να προσφέρει την αίσθηση του σπιτιού, ακόμα κι αν βρίσκεται στον Άρη. Μήπως αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον θα δούμε βιβλιοθήκες Billy και τραπεζάκια Lack στο Διάστημα; Μάλλον όχι: «η συνεργασία αυτή δεν είναι για να πάει η IKEA στον Άρη» λέει ο Μάικλ Νίκολιτς, επικεφαλής του δημιουργικού τμήματος στο ΙΚΕΑ Range and Supply. «Όταν σχεδιάζεις για τη ζωή σε ένα διαστημικό σκάφος ή στην επιφάνεια του Άρη, πρέπει να είσαι δημιουργικός αλλά ακριβής, να βρεις νέες χρήσεις για παλιά αντικείμενα και να σκεφτείς καλά το θέμα της βιωσιμότητας. Με την αστικοποίηση και τις περιβαλλοντικές προκλήσεις εδώ στη Γη, πρέπει να κάνουμε το ίδιο». Για να σχηματίσει εικόνα από πρώτο χέρι, ομάδα της IKEA πέρασε τρεις μέρες στιο MDRS Habitat στη Γιούτα, ένα κλειστό περιβάλλον στο οποίο επίδοξοι αστροναύτες κάνουν πρόβα για μακρόχρονες αποστολές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500148650 Στη δημοσιότητα φωτογραφίες από νέα στοιχεία για τον πλανήτη Άρη. Στοιχεία με βάση τα οποία αποδεικνύεται η ύπαρξη νερού κατά το παρελθόν, εντοπίστηκαν σε μεγάλο κρατήρα στην επιφάνεια του Άρη. Ο τεράστιος κρατήρας 70 χιλιομέτρων, εικάζεται πως είναι 4 δισεκατομυρίων ετών και εντοπίστηκε στο νότιο ημισφαίριο, στην περιοχή Margaritifer Terra όπου έχουν καταγραφεί οι αρχαιότεροι κρατήρες στην επιφάνεια του Άρη. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία παρατηρεί στην ανάλυσή της, πως η επιφάνεια του εδάφους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του κρατήρα συνδέεται με την κατάρρευση των υλικών πάνω από τον χώρο του κρατήρα μετά από την ξαφνική απελευθέρωση ενός μεγάλου όγκου νερού Οι ερευνητές έχουν ήδη αποδείξει την ύπαρξη ενός γιγάντιου τσουνάμι στον Άρη, περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, που πιστεύεται ότι προκλήθηκε από έναν αστεροειδή που βυθίζεται στον ωκεανό του Κόκκινου Πλανήτη. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/604219_sti-dimosiotita-fotografies-apo-nea-stoiheia-gia-ton-planiti-ari-foto

Νέμεσις: ο δίδυμος αδελφός του Ήλιου. Σχεδόν σίγουρα ο Ήλιος μας είχε ένα δίδυμο αδελφό, όταν γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτή είναι η νέα εκτίμηση Αμερικανών επιστημόνων, σύμφωνα με τους οποίους πιθανότατα κάθε άστρο σαν τον Ήλιο στο σύμπαν δεν γεννιέται μόνο του, αλλά σε ζευγάρι με κάποιο άλλο. Στον βαθμό που αυτό είναι σωστό, ενισχύεται η θεωρία ότι ο Ήλιος μας είχε κάποτε ένα σύντροφο, ένα άστρο που έχει ονομασθεί «Νέμεσις», αλλά ποτέ δεν βρέθηκε. Ορισμένοι έχουν υποθέσει -χωρίς να έχει αποδειχθεί- ότι το άστρο αυτό πριν από 65 εκατ. χρόνια επηρέασε βαρυτικά έναν αστεροειδή και τον έστειλε να πέσει πάνω στη Γη, εξαφανίζοντας τους δεινόσαυρους. «Λέμε ότι ναι, πιθανότατα κάποτε, πριν από πολύ καιρό, υπήρξε μία Νέμεσις» δήλωσε ο αστρονόμος και φυσικός Στίβεν Στάλερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό αστρονομικό περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society«, μαζί με τη ραδιοαστρονόμο Σάρα Σανταβόϊ του Αστροφυσικού Παρατηρητηρίου Σμιθσόνιαν του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. https://arxiv.org/pdf/1705.00049.pdf Πολλά άστρα έχουν δύο ή και τρεις συντρόφους, όπως ο κοντινότερος αστρικός μας γείτονας, ο ‘Αλφα του Κενταύρου, που αποτελείται από τρία άστρα, με πιο κοντινό στη Γη τον Εγγύτατο. Οι ερευνητές, αφού μελέτησαν -με την αμερικανική συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων Very Large Array στο Νέο Μεξικό- ένα γιγάντιο μοριακό νέφος γεμάτο με νεογέννητα άστρα στον αστερισμό του Περσέα, το οποίο έχει μήκος 50 ετών φωτός και βρίσκεται σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλα τα άστρα σαν τον Ήλιο μας γεννιούνται με παρέα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η απόσταση ανάμεσα στα δίδυμα άστρα μπορεί να ξεπερνά και τις 500 αστρονομικές μονάδες (η μονάδα αυτή είναι η μέση απόσταση Γης-Ήλιου). Ένας τέτοιος δίδυμος εκτιμάται ότι θα βρισκόταν σε απόσταση 17 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο από ό,τι ο πιο μακρινός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο Ποσειδώνας. Οι επιστήμονες θεωρούν ως πιο πιθανό σενάριο ότι η Νέμεσις κάποια στιγμή «δραπέτευσε» και ανακατεύθηκε με τα άλλα άστρα του γαλαξία μας, συνεπώς δεν θα τη δούμε στο μέλλον. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όλα τα άστρα γεννιούνται μέσα σε ωοειδή «κουκούλια», που λέγονται «πυκνοί πυρήνες» και υπάρχουν παντού μέσα στα τεράστια ψυχρά νέφη μοριακού υδρογόνου, τα οποία αποτελούν τα «μαιευτήρια» των νέων άστρων. Μέσα από τα οπτικά τηλεσκόπια, αυτά τα νέφη-μαιευτήρια φαίνονται σαν μαύρες τρύπες στον έναστρο ουρανό, επειδή η σκόνη που συνοδεύει τα αέριά τους, μπλοκάρει το φως των άστρων να φθάσει στη Γη. Γι’ αυτό η μελέτη των μοριακών νεφών γίνεται με ραδιοτηλεσκόπια, καθώς τα ραδιοκύματα δεν εμποδίζονται από τη σκόνη. http://physicsgg.me/2017/06/14/%ce%bd%ce%ad%ce%bc%ce%b5%cf%83%ce%b9%cf%82-%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b4%cf%85%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%b4%ce%b5%ce%bb%cf%86%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%85/

Νέα στοιχεία ανακοινώνει η NASA για εξωπλανήτες των οποίων οι συνθήκες μοιάζουν με τη Γη! Η NASA υπόσχεται να αποκαλύψει τη Δευτέρα Νέα στοιχεία για εξωπλανήτες που μοιάζουν στη Γη, τα οποία θα προκαλέσουν ενθουσιασμό. Η Διαστημική Υπηρεσία έχει συγκεντρώσει και αναλύσει τα τελευταία ευρήματα από το πανίσχυρο τηλεσκόπιο Κέπλερ, τα οποία και αναμένεται να δημοσιοποιήσει, δίνοντας μία άλλη διάσταση στο «κυνήγι» που έχει εξαπολύσει για την εξερεύνηση του διαστήματος, με απώτερο στόχο την ανεύρεση ουρανίων σωμάτων που θα προσφέρουν τις κατάλληλες συνθήκες για την ύπαρξη ζωής. Από το 2009, το τηλεσκόπιο Κέπλερ αναζητά πλανήτες στο μέγεθος της Γης και σε απόσταση περίπου ίδια από τα άστρα του ηλιακού τους συστήματος, με εκείνη που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο μας. Οι ανακοινώσεις της NASA αναμένονται με αγωνία, καθώς δεν αποκλείεται να παρουσιαστεί εξωπλανήτης που θα τοποθετηθεί στη σχετική λίστα με τους υποψήφιους «σωσίες» του πλανήτη μας. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/604700_nea-stoiheia-anakoinonei-i-nasa-gia-exoplanites-ton-opoion-oi-synthikes

Διεισδύοντας στο εσωτερικό του πρωτονίου. Το πρωτόνιο ανακαλύφθηκε σχεδόν πριν από 100 χρόνια από τον Ernest Rutherford και ήταν ένα από τα πρώτα σωματίδια που μελετήθηκε λεπτομερώς. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά σχετικά με το πρωτόνιο που καλύπτονται με ένα πέπλο μυστηρίου. Από που προέρχεται η μάζα και το σπιν του; Από τι συνίσταται; Για να απαντήσουν στις ερωτήσεις αυτές οι φυσικοί του πειράματος ATLAS, στο CERN, χρησιμοποιούν τους «πίδακες» (jets) των σωματιδίων που παράγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) ως μεγεθυντικό φακό για να εξετάσουν την εσωτερική δομή του πρωτονίου. H δομή και η δυναμική του πρωτονίου περιγράφονται από την θεωρία των ισχυρών αλληλεπιδράσεων, την κβαντική χρωμοδυναμική (QCD). H θεωρία περιγράφει το πρωτόνιο (και άλλα αδρόνια) σαν ένα σύστημα από στοιχειώδη σωματίδια, στην περίπτωσή μας από κουάρκς και γλοιόνια. Η QCD προβλέπει επίσης ότι οι «πίδακες» των αδρονίων που παράγονται στις συγκρούσεις του LHC θα πετάξουν μακριά από το σημείο αλληλεπίδρασης σε συγκεκριμένες διακριτές κατευθύνσεις. Αυτές οι κατευθύνσεις αντιστοιχούν σε εκείνες των αρχικών κουάρκς και λεπτονίων. Η πιθανότητα παρατήρησης ενός πίδακα με συγκεκριμένες κινηματικές ιδιότητες (ονομάζεται «ενεργός διατομή») μπορεί να υπολογιστεί από την QCD. Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να παραχθεί ένας πίδακας με μικρή εγκάρσια ορμή (η ορμή στο επίπεδο που είναι κάθετο στη δέσμη) από την παραγωγή ενός πίδακα με μεγάλη εγκάρσια ορμή. Ο ανιχνευτής ATLAS μπορεί να μετράει πίδακες σε ένα μεγάλο εύρος εγκάρσιων ορμών, με ρυθμό παραγωγής που μεταβάλλεται περισσότερο από δέκα τάξεις μεγέθους. Έχουν ανιχνευθεί δισεκατομμύρια πίδακες με εγκάρσια ορμή 100 GeV, αλλά μέχρι τώρα έχουμε δει πολύ λίγους πίδακες με ορμή 2 TeV. H εντυπωσιακή επιτυχία της QCD είναι πως καταφέρνει να περιγράψει αυτό το μεγάλο εύρος ενεργειών με μεγάλη ακρίβεια. Σε μια πρόσφατη δημοσίευση, οι φυσικοί του ATLAS, μέτρησαν πόσοι πίδακες μιας δεδομένης εγκάρσιας ορμής υπήρξαν στα δεδομένα του 2012. Στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτέλεσματα με διάφορες θεωρητικές προβλέψεις και βρέθηκαν να συμφωνούν. Αυτά τα αποτελέσματα αναμένεται να περιορίσουν τις αυθαίρετες παραμέτρους που απαιτούνται για την περιγραφή της δομής του πρωτονίου. http://physicsgg.me/2017/06/13/%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b9%cf%83%ce%b4%cf%8d%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b5%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf/

Τεχνητή νοημοσύνη στην τσέπη μας. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η είδηση πέρασε κάτω από τα ραντάρ. Η Apple εξελίσσεται στην πρώτη εταιρεία που θα βάλει την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης στην τσέπη εκατομμυρίων καταναλωτών, μαζί με τις δυνατότητες επαυξημένης πραγματικότητας. Aν και πολλοί αμφισβητούν αυτή την τάση, λέγοντας πως κάτι τέτοιο δεν είναι στο DNA της εταιρείας, οι ανακοινώσεις στο τελευταίο Apple WWDC δείχνουν πως η ατζέντα της εταιρείας ανοίγει νέους δρόμους για τους δημιουργούς λογισμικού αλλά και νεοφυείς καινοτόμες επιχειρήσεις. Οι αναλυτές αναρωτιούνται εάν η Apple μπορεί να επιτύχει να κατασκευάσει προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης. Ένα ερώτημα εξίσου θεμελιώδες για την επόμενη δεκαετία της εταιρείας όπως ήταν η δημιουργία του iPhone στην προηγούμενη δεκαετία. Φαίνεται όμως πως ο τεχνολογικός γίγαντας είναι έτοιμος να προχωρήσει σε νέους δρόμους. Το Core ML τους δίνει πλέον τη δυνατότητα να προσθέσουν στις εφαρμογές τους λειτουργίες machine learning, έτσι ώστε αυτές να μαθαίνουν, να προβλέπουν και να γίνουν περισσότερο έξυπνες. Ιδιαίτερα σημαντική ανακοίνωση η προσθήκη χαρακτηριστικών Augmented Reality με μια νέα πλατφόρμα για τους developers, έτσι ώστε να μπορέσουν να γράψουν σχετικές εφαρμογές που θα δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες να τοποθετήσουν virtual περιεχόμενο σε σημεία και τοπία του πραγματικού κόσμου. Ο τομέας των apps παίρνει άλλη διάσταση και σύμφωνα με τα σχέδια του CEO της εταιρείας Tim Cook τα έσοδα από τις υπηρεσίες αναμένεται να διπλασιαστούν μέχρι το 2020, εδραιώνοντας ακόμη περισσότερο το Αpp Stores. H στροφή της εταιρείας στην παροχή τεχνολογίας που θα εξυπηρετεί τον άνθρωπο με τρόπο τελείως διαφορετικό από αυτό που μέχρι τώρα ξέραμε, προκαλεί νέες ευκαιρίες. Ψηφιακή υγεία Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόσληψη της Dr Sumbul Desai με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού τμήματος παροχής ψηφιακών υπηρεσιών υγείας από την Apple. H Desai έχει σχεδιάσει τη στρατηγική για την πρώτη εικονική κλινική πρωτοβάθμιας φροντίδας του Stanford, που ονομάζεται ClickWell Care. Ήταν μια επιτυχία που χρησιμοποιήθηκε ως case study για την ιατρική βιομηχανία, ιδιαίτερα για την κάλυψη του πληθυσμού που κινδυνεύει να μη χρησιμοποιεί την πρωτοβάθμια φροντίδα. Μέσα σε έναν χρόνο, σχεδόν το 55% έως το 60% των 4.000 κλινικών επισκέψεων πραγματοποιήθηκε ψηφιακά. Το κέντρο δέχεται προτάσεις για ερευνητικά προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης που επικεντρώνονται σε καινοτόμες χρήσεις για τα ρολόγια της Apple. Ήδη αποφασίστηκε εκτός από την παροχή έως και 1.000 ρολογιών, το κέντρο να απονείμει 10.000 δολάρια στο project που θα αναδειχθεί για την ψηφιακή υγεία μέσα από αυτή την πρωτοβουλία της Apple. http://www.naftemporiki.gr/story/1246538/texniti-noimosuni-stin-tsepi-mas

JA Start Up 2017: Πρώτο βραβείο στην ParkAllou Η ομάδα «ΡarkAllou» κατέκτησε το πρώτο βραβείο στον Tελικό Φοιτητικό Διαγωνισμό Ψηφιακής Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας «JA Start Up 2017» του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece, με τη συνεργασία της MetLife. Πρόκειται για φοιτητές του ΟΠΑ οι οποίοι, αξιοποιώντας τη ραγδαία αναπτυσσόμενη τεχνολογία internet of things, δημιούργησαν ένα έξυπνο κολονάκι. Όπως έδειξαν σε βίντεο στην παρουσίασή τους, το κολονάκι τοποθετείται στη ράμπα του πεζοδρομίου και με τη χρήση ειδικού αισθητήρα εντοπίζει το αυτοκίνητο που παρκάρει και «κλείνει» τη διάβαση. Αν περάσουν λίγα λεπτά και το όχημα είναι ακόμα εκεί, το κολονάκι ειδοποιεί -μέσω εφαρμογής στο κινητό- τη δημοτική αστυνομία να το απομακρύνει, ενώ ταυτόχρονα ειδοποιείται και ο ενδιαφερόμενος για το εμπόδιο που υπάρχει στην περιοχή που συνήθως κινείται. Η εφαρμογή επίσης παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την προσβασιμότητα σε καφετέριες, εστιατόρια και άλλους τόπους αναψυχής. Όραμα της ομάδας «ParkAllou» είναι να λύσει τα προβλήματα που εμποδίζουν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες να κυκλοφορούν έξω στο δρόμο και γενικότερα «να καλλιεργήσει μια κουλτούρα σεβασμού και ισότητας των ατόμων αυτών με τους υπόλοιπους πολίτες». Η ομάδα «ΡarkAllou» αποτελείται από τους: Άννα-Εμμανουέλα Τσιμπλακάκη, Παναγιώτη Γεωργόπουλο, Αλέξανδρο Πανταζόπουλο και Ελευθέριο Πατρίκη, τεταρτοετείς φοιτητές του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. H ομάδα εργάστηκε και διαγωνίσθηκε στον τελικό υπό την καθοδήγηση του κ. Γεώργιου Δουκίδη, καθηγητή του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και Διευθυντή του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Ηλεκτρονικού Επιχειρείν (ELTRUN). Η ομάδα θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Φοιτητικό Διαγωνισμό Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του Junior Achievement Europe «Εnterprise Challenge 2017» που θα πραγματοποιηθεί στο Ελσίνκι στις 28-30 Ιουνίου 2017. «Όχι πια παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις ράμπες των πεζοδρομίων για ΑμεΑ» ​ «Η απόφαση της κριτικής επιτροπής ήταν ομόφωνη καθώς το κολονάκι που δημιούργησε η ομάδα αξιοποιεί έξυπνη τεχνολογία internet of things, λύνει ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν παγκοσμίως τα ΑμεΑ ενώ ταυτόχρονα είναι και μία εξαιρετικά καινοτόμα επιχείρηση που μπορεί να αποφέρει σημαντικά κέρδη στους εμπνευστές της», δήλωσε ο κ. Νίκος Δασκαλάκης, VP & ESE F2F Head ΜetLife και μέλος της κριτικής επιτροπής. Με θερμά λόγια για τη νικήτρια ομάδα μίλησε και η πρόεδρος του ΣΕΝ/JA Greece κυρία Λίτσα Παναγιωτοπούλου. «Οι φοιτητές επέδειξαν μεγάλη κοινωνική ευαισθησία στη δημιουργία του προϊόντος αυτού, είναι μια ιδέα που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλο τον κόσμο και πιστεύω ότι θα εντυπωσιάσει τους κριτές και στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό», τόνισε η κυρία Παναγιωτοπούλου. «Θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα και τον καθηγητή τους τον κύριο Γεώργιο Δουκίδη. Εύχομαι και πιστεύω στην καλή επιτυχία τους». Πολύ υψηλό ήταν το επίπεδο και των υπόλοιπων ομάδων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. B’ Βραβείο: «Mr Bin» - Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Έξυπνος κάδος με δυνατότητα παρακολούθησης του επιπέδου των απορριμμάτων του έτσι ώστε να μην ξεχειλίζει και δημιουργεί εστίες μολύνσεων. Απαραίτητο για κάδους μέσα και κοντά σε νοσοκομεία που περιέχουν και νοσοκομειακό υλικό. Γ’ Βραβείο: (Ισοβαθμία) «MODUS» & «Collar Pet» - Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών : Τσάντα που πρεσβεύει την ασφάλεια, την ποιότητα και το στυλ. Πρόκειται για κλασική γυναικεία τσάντα χειρός με εσωτερικό πλέγμα ασφαλείας, ανιχνευτή τοποθεσίας, αισθητήρα δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώρισης επισήμανσης ραδιοσυχνοτήτων (rfid tags). «Collar Pet»: Ένα έξυπνο κολάρο παρακολούθησης όλων των δραστηριοτήτων ενός κατοικιδίου, το οποίο επιπλέον συνδέεται με αυτόματο μηχάνημα παροχής τροφής. Όλα τα παραπάνω συνδέονται με τη χρήση εφαρμογής. Προσκεκλημένος του ΣΕΝ/JA Greece στο διαγωνισμό ήταν ο Φάνης Κουτουβέλης, συνιδρυτής του i-Kiosk και CEO της Ιntale, της εταιρείας που οργανώνει με τη χρήση cloud λογισμικού τα καταστήματα εντατικής λιανικής (περίπτερα, mini markets κ.α.). Ο 30χρονος επιχειρηματίας τόνισε ότι ξεκίνησε τη δική του start-up, στην ηλικία των φοιτητών που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, με μόλις 50 ευρώ και σήμερα η εταιρεία του έχει λάβει χρηματοδότηση 3 εκατομμυρίων δολαρίων και εξαπλώνεται στην παγκόσμια αγορά. Άλλη μία ιστορία φοιτητικής επιτυχίας παρουσιάσθηκε στη διάρκεια του διαγωνισμού από τον Παναγιώτη Πατίκο, φοιτητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο Παναγιώτης, που είχε πάρει μέρος στο πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση» του ΣΕΝ/JA Greece όταν ήταν μαθητής Λυκείου, τόνισε ότι απέκτησε πολύτιμες δεξιότητες οι οποίες τον βοήθησαν πολύ και σε διεθνείς πρακτικές που παρακολούθησε, όπως του ομίλου Libra. Ο Παναγιώτης, παράλληλα με το Πολυτεχνείο σπουδάζει χρηματοοικονομικά στο Deree ενώ είναι και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων. http://www.naftemporiki.gr/story/1243507/Ja-start-up-2017-proto-brabeio-stin-parkallou Επιτυχία Έλληνα επιστήμονα στις ΗΠΑ: «Διάβασε» άλλα 1.000 γονιδιώματα μικροβίων. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες με επικεφαλής έναν Έλληνα βιολόγο έκαναν ένα ακόμη βήμα για την αποκάλυψη της μεγάλης μικροβιακής βιοποικιλότητας του πλανήτη μας, καθώς έδωσαν στη δημοσιότητα τα αποκωδικοποιημένα γονιδιώματα άλλων 1.003 βακτηρίων και αρχαιοβακτηρίων (γνωστών και ως «αρχαίων»). Παρόλο που ο αριθμός των μικροβίων σε μια μόνο χούφτα χώματος ξεπερνά τον αριθμό των άστρων του γαλαξία μας, μέχρι σήμερα οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για όλο αυτό τον μικροβιακό πλούτο. Μόνο πρόσφατα έχουν αρχίσει να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες γενετικής ανάλυσης για να «διαβάζουν» το DNA ολοένα περισσότερων μικροοργανισμών. Ηγετικό διεθνώς ρόλο σε αυτή την προσπάθεια κατέχει ένας Έλληνας επιστήμονας, ο Νίκος Κυρπίδης, επικεφαλής από το 2011 του σχετικού προγράμματος στο Κοινό Ινστιτούτο Γονιδιώματος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ. Στη νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Κυρπίδη, που παρουσιάσθηκε στο περιοδικό βιοτεχνολογίας "Nature Biotechnology", παρουσιάσθηκαν 1.003 νέα γονιδιώματα, η μεγαλύτερη «φουρνιά» που έχει ποτέ δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μικρόβια από κάθε «γωνιά» της Γης, από το νερό, το χώμα, τα φυτά, ακόμη και τα έντερα αγελάδων και τερμιτών. Το επίτευγμα αναμένεται να βοηθήσει σε διάφορες βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο μέλλον, καθώς η ανακάλυψη των λειτουργιών των γονιδίων, των ενζύμων και των μεταβολικών «μονοπατιών» όλων αυτών των μικροοργανισμών μπορεί να επιτρέψει την αξιοποίησή τους σε μια ευρεία γκάμα εφαρμογών σε πεδία όπως η βιοενέργεια, η βιοιατρική, η φαρμακευτική, η γεωργία, το περιβάλλον κ.α. «Τα βακτήρια και τα αρχαία συναποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό της βιοποικιλότητας των έμβιων οργανισμών στη Γη. Έχουν ήδη κατακτήσει κάθε περιβάλλον στον πλανήτη μας και συνεπώς έχουν βρει τρόπους να επιβιώνουν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, χάρη σε διαφορετικά ένζυμα και τη διαφορετική βιοχημεία τους», όπως είπε ο Κυρπίδης. http://www.pronews.gr/epistimes/604392_epityhia-ellina-epistimona-stis-ipa-diavase-alla-1000-gonidiomata-mikrovion

(LV) «Soyuz-2.1a»-«Progress MS-06» Η εκτόξευση του TGK «Πρόοδος MS-06» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιουνίου 2017.Θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων ξηρού φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και τα συστήματα ανεφοδιασμού DCD, νερό, συμπιεσμένα αέρια, καθώς και πολύπλοκο εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα συμπεριλαμβανομένων nanosatellites «Τάνια-YUGZU», " 53-Πεδίο εφαρμογής «, TNS-Ο №2. https://www.roscosmos.ru/23654/

Λύκειο από την Αθήνα εκπροσωπεί την Ελλάδα σε ερωπαϊκό διαστημικό διαγωνισμό. Για τη Βρέμη ετοιμάζονται οι μαθητές του 26ου Λυκείου Αθηνών, που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα σε διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Η ομάδα CAN.I.S ήρθε πρώτη στον πανελλήνιο διαγωνισμό διαστημικής CanSat in Greece, και πήρε το εισιτήριο για τη Γερμανία. Ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός που θα διεξαχθεί από τις 28 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου 2017 επιδιώκει την εξοικείωση μαθητών λυκείου με τεχνολογίες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται σε έναν δορυφόρο μέσα από την αξιοποίηση γνώσεων στη φυσική, τον προγραμματισμό και τα μαθηματικά. Παράλληλα, λαμβάνοντας μέρος σε αυτή τη διαδικασία τα παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον μαγικό κόσμο της έρευνας. Για το διαγωνισμό τα σχολεία έπρεπε να κατασκευάσουν μία συσκευή που έχει το μέγεθος ενός κουτιού αναψυκτικού. Η συσκευή έπρεπε να περιέχει κάποια ηλεκτρονικά συστήματα για να κάνει μια αποστολή που το σχολείο όρισε. Η συσκευή στη συνέχεια μπήκε σε έναν πύραυλο ύψους περίπου 1,5 μέτρου τον οποίο παρείχαν οι διοργανωτές. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε και έφτασε περίπου στο 1 χλμ. Τότε η συσκευή απελευθερώθηκε από τον πύραυλο και με ένα αλεξίπτωτο έπεσε στο έδαφος, εκτελώντας την αποστολή που έπρεπε να κάνει. Ο διαγωνισμός διενεργήθηκε για πρώτη φορά, καθώς τις προηγούμενες χρονιές, τα σχολεία έκαναν απευθείας αιτήσεις στον ESA που έκανε την επιλογή του σχολείου που θα συμμετείχε στον διαγωνισμό. Οι μαθητές κατάφεραν να μετατρέψουν το δορυφόρο σε εργαλείο για την παρακολούθηση της εξέλιξης μιας πυρκαγιάς, αξιοποιώντας την υπέρυθρη ακτινοβολία που περικλείει. Για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάστηκαν αρκετές ώρες δουλειάς, πολύ μεράκι και αρκετές θυσίας. Η ομάδα έλαβε το όνομα CAN.I.S που αποτελεί αρκτικόλεξο για το Can Infrared Satellite. «Ανακαλύψαμε ότι με μία απλή κάμερα και με μια πολύ εύκολη μετατροπή μπορεί κανείς να την κάνει αντί να καταγράφει το φως να καταγράφει ένα τμήμα της υπέρυθρης ακτινοβολίας. Κάναμε λοιπόν αυτή τη μετατροπή σε μια πολύ μικρή κάμερα και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν χρήσιμο να καταγράψουμε το μέτωπο μιας δασικής πυρκαγιάς από ύψος», εξηγεί μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Παναγιώτης Λάζος που είναι φυσικός στο 26ο Λύκειο Αθηνών και ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκίνησαν όλα. Και συμπληρώνει: «Μία δασική πυρκαγιά εκλύει υπέρυθρη ακτινοβολία άφθονη και άρα είναι καλύτερα να τη δεις στο υπέρυθρο παρά στο φως. Η ιδέα είναι λοιπόν ότι έχεις ένα μέτωπο φωτιάς, πετάει από πάνω αυτό το πραγματάκι και στέλνει απευθείας την εικόνα και μετρήσεις (θερμοκρασία, πίεση) στην πυροσβεστική. Και αυτό γίνεται απευθείας. Εμείς στο διαγωνισμό ορίσαμε ως πυροσβεστική το site του σχολείου. Την ημέρα της εκτόξευσης εμείς στέλναμε απευθείας μετρήσεις στο σχολείο». «Ο σκοπός μας δεν ήταν να νικήσουμε αλλά να κερδίσουμε γνώσεις. Θέλαμε να πάμε και η συσκευή μας να δουλέψει. Όχι να βγούμε πρώτοι, ούτε μας ενδιέφερε αυτό. Οπότε πιο πολύ το είδαμε ως ένα μεγάλο παιχνίδι με το οποίο περνούσαμε καλά και δεν αγχωθήκαμε να βγούμε πρώτοι», λέει η μαθήτρια Αναΐτ Εζεκελιάν, μιλώντας για την εμπειρία του διαγωνισμού, ενώ προσθέτει: «Βγήκα πολύ κερδισμένη από αυτή τη διαδικασία, έμαθα πράγματα πάνω στον προγραμματισμό που δεν τα μαθαίνουμε στο σχολείο και πράγματα για τη φυσική που δεν είναι μέσα στη σχολική ύλη και είναι χρήσιμα να τα γνωρίζουμε». «Οι περισσότεροι από εμάς θυσιάσαμε πολλές ώρες εδώ στο εργαστήριο αλλά και στο σπίτι και χάσαμε από άλλα σημαντικά κομμάτια της ζωής μας, αλλά το είχαμε πάρει απόφαση ότι αυτό γίνεται τώρα και για εμάς μπορεί να μην ξαναγίνει. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα πάμε στη Βρέμη αλλά γενικά είναι πολύ μεγάλη διαδρομή, πολύ όμορφη και παράλληλα πολύ κουραστική. Ανυπομονώ για τη Βρέμη αλλά και να μην πηγαίναμε δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου για μένα», λέει η επίσης μαθήτρια Τζωρτζίνα Παναγιωτουνάκου. Η συμμαθήτρια της, Δάφνη Μίντλετον, που ασχολήθηκε με τις χορηγίες της όλης προσπάθειας, δηλώνει ότι και η ίδια και όλη η ομάδα είναι ενθουσιασμένη με το ταξίδι στη Βρέμη. «Και αυτόν τον διαγωνισμό δεν θα τον δούμε με άγχος, θα πάμε εκεί για να το χαρούμε. Ετοιμάζουμε ακόμα κάποια πράγματα, αλλά δεν υπάρχει άγχος», δήλωσε. Για να πραγματοποιηθεί το όλο εγχείρημα χρειάστηκαν χορηγοί που βοήθησαν με τα υλικά για τη συσκευή και με χρηματικά ποσά. «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε για τη σημαντική βοήθεια που μας πρόσφεραν τον Τομέα Φυσικής Περιβάλλοντος και Μετεωρολογίας του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τους Τίμο Κόντο, Πάνο Μάκκα, Φώτη Μπελλάλη, Κώστα Τζέλο, Βαγγέλη Ευαγγελόπουλο και την εταιρεία B&T Composites», καταλήγει ο κ. Λάζος. http://www.pronews.gr/epistimes/603713_lykeio-apo-tin-athina-ekprosopei-tin-ellada-se-eropaiko-diastimiko-diagonismo

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. Την ερχόμενη Τρίτη, 13 Ιουνίου, στο Ίδρυμα Ευγενίδου παρουσιάζεται ένα βιβλίο που περιέχει την λεπτομερή περιγραφή ενός περίφημου Μηχανισμού ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ένα από τα σημαντικότερα αρχαία τεχνουργήματα που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα. Πρόκειται για το βιβλίο με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων». Συγγραφέας και επιμελητής του ο καλλιτεχνικός φωτογράφος Κωστής Στήκας, ενώ το βιβλίο αυτό αποτελεί μία πραγματικά αξιόλογη προσθήκη στην ελληνική αλλά και στην ξένη βιβλιογραφία πάνω στο θέμα. Μια απλή ματιά στον κατάλογο των περιεχομένων του αρκεί για να καταλάβει κάποιος τον πλούτο των γνώσεων που περιλαμβάνεται στις 200 σελίδες του. Όλη η ιστορική και επιστημονική γνώση για τον Μηχανισμό βρίσκεται συγκεντρωμένη στις 28 συνεντεύξεις του καλαίσθητου αυτού βιβλίου οργανωμένη σε πέντε ενότητες, ενώ η ιστορία που περιγράφεται στο βιβλίο αυτό ξεκίνησε γύρω στο έτος 70 π.Χ. Περισσότερα: http://www.kathimerini.gr/913479/gallery/epikairothta/ellada/o-mhxanismos-twn-antiky8hrwn

Μαύρες τρύπες και βαρυτόνια. Κατά τη διάρκεια του αρχαιοζωικού μεγααιώνα, όταν η μόνη μορφή ζωής στον πλανήτη Γη ήταν τα βακτήρια, σε έναν πάρα πολύ μακρινό γαλαξία δυο μαύρες τρύπες συγχωνεύτηκαν παράγοντας μια ριπή βαρυτικών κυμάτων. Κατά την διάρκεια των επόμενων 2,9 δισεκατομμυρίων ετών ενώ αυτοί οι κυματισμοί διέσχιζαν τις τεράστιες κενές αποστάσεις του διαστήματος, στην Γη η βακτηριακή ζωή εξελίχθηκε σε μια πολυπλοκότερη μορφή, τους ανθρώπους. Αυτό το νέο είδος ζωής, παρά τις αυτοκαταστροφικές τάσεις που συνεχώς φρέναραν την πρόοδό του, έμαθε να κατασκευάζει καθρέπτες και λέιζερ ώστε να μετρά βαρυτικές δονήσεις διακρίνοντας κινήσεις μεγέθους μικρότερου από τον πυρήνα των ατόμων! Έτσι, όταν τα βαρυτικά κύματα έφτασαν στην Γη, το ανθρώπινο είδος κατάφερε να πραγματοποιήσει την τρίτη ανίχνευση συγχώνευσης μαύρων τρυπών. Το γεγονός αυτό πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, κάτι αναμενόμενο σ’ έναν πλανήτη όπου οι άνθρωποι δυστυχούν ή σκοτώνονται εν ονόματι του κέρδους ή κάθε είδους ηλίθιου φανατισμού, που πεθαίνουν από την πείνα, το κρύο, ή πνίγονται καθώς αναγκάζονται να μεταναστεύουν νομίζοντας ότι θα φτάσουν εκεί όπου δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο. Παρά λοιπόν την κοινωνικο-οικονομική ανοησία που επικρατεί στον πλανήτη μας οι αστρονόμοι κατάφεραν να ανιχνεύσουν το τρίτο βαρυτικό κύμα που ονομάστηκε GW170104. Το κύμα αυτό προκλήθηκε από την συγχώνευση δυο μαύρων τρυπών, 19.4 και 31.2 ηλιακών μαζών αντίστοιχα, σε μια μαύρη τρύπα 48.7 ηλιακών μαζών, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα ενέργεια σε μορφή βαρυτικών κυμάτων που αντιστοιχεί σε περίπου 2 ηλιακές μάζες. To LIGO αποκαλύπτει μια νέα κατηγορία μαύρων τρυπών που έχουν μεγαλύτερες μάζες από τις μαύρες τρύπες που είχαν ανακαλυφθεί παλαιότερα από έρευνες με ακτίνες Χ (μωβ). Φαίνονται οι τρεις επίσημα επιβεβαιωμένες ανιχνεύσεις από το LIGO, GW150914, GW151226, GW170104, και η LVT151012 που δεν ικανοποιούσε τις προδιαγραφές για επίσημη ανακοίνωση. Η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων απέδειξε ότι είναι η δυνατή ή ύπαρξη μαύρων τρυπών με μάζες μεγαλύτερες από 20 ηλιακές μάζες. Οι προηγούμενες παρατηρήσεις ακτίνων Χ κοντά σε περιοχές μαύρων τρυπών είχαν δείξει ότι οι μαύρες τρύπες μπορούν να έχουν μάζες από 5 έως 15 ηλιακές μάζες. Η ανίχνευση των βαρυτικών αποδεικνύει πως υπάρχουν μαύρες τρύπες μεσαίου μεγέθους, μεταξύ των μεγεθών των αστρικών μαζών και των υπερ-μεγεθών που παρατηρούνται στα κέντρα των γαλαξιών. Η τελευταία ανίχνευση συγχώνευσης μαύρων τρυπών είναι και η πιο μακρινή, συνέβη περίπου 3 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, μια απόσταση διπλάσια και πλέον από τις προηγούμενες συγχωνεύσεις. Αυτή η μεγαλύτερη απόσταση μας επιτρέπει να ελέγξουμε την κβαντική πτυχή της βαρύτητας που εκφράζεται με τα σωματίδια που λέγονται βαρυτόνια. Όπως τα φωτόνια είναι οι φορείς της ηλεκτρομαγνητικής, τα γλοιόνια της ισχυρής πυρηνικής, τα μποζόνια W και Ζ της ασθενούς πυρηνικής αλληλεπίδρασης, έτσι και τα σωματίδια που μεταφέρουν την βαρυτική αλληλεπίδραση ονομάζονται βαρυτόνια. Η βαρύτητα είναι η ασθενέστερη των τεσσάρων αλληλεπιδράσεων που υπάρχουν στο σύμπαν μας (οι άλλες τρεις είναι η ηλεκτρομαγνητική, η ασθενής και η ισχυρή πυρηνική). Έτσι για να παρατηρήσουμε απευθείας ένα βαρυτόνιο [διαβάστε σχετικά: απαιτείται ανιχνευτής στο μέγεθος του πλανήτη Δία γύρω από ένα άστρο νετρονίων. Παρότι η ανίχνευση των βαρυτονίων φαίνεται αδύνατη, προς το παρόν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολύ καλά τη θεωρία των βαρυτονίων. Μια από βασικές τις θεωρητικές προβλέψεις είναι πως τα βαρυτόνια δεν έχουν μάζα, όπως τα φωτόνια. Το αποτέλεσμα είναι να διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Με την ανίχνευση του νέου βαρυτικού κύματος μπορεί να ελεγχθεί η μάζα των βαρυτονίων διαμέσου μιας ιδιότητας που ονομάζεται διασπορά (διασκορπισμός). Αν τα βαρυτόνια διαθέτουν μάζα τότε θα έπρεπε να τροποποιηθεί η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η διασπορά εμφανίζεται όταν τα κύματα που προέρχονται από την ίδια πηγή διαδίδονται με διαφορετικές ταχύτητες. Πρόκειται για την ιδιότητα στην οποία οφείλεται η ανάλυση του λευκού φωτός από ένα πρίσμα στα χρώματα του ουρανίου τόξου. Ένα παρόμοιο φαινόμενο παρατηρείται επίσης όταν ραδιοκύματα ταξιδεύουν διαμέσου του ιονισμένου πλάσματος στον διαστρικό χώρο, διότι τα φορτισμένα σωματίδια του πλάσματος αλληλεπιδρούν έντονα με το φως. Όμως, επειδή τα βαρυτικά κύματα δεν αλληλεπιδρούν ισχυρά με άλλες μάζες, δεν προκύπτει καμιά διασπορά καθώς διασχίζουν τον κενό χώρο. Ωστόσο υπάρχει ένας άλλος τρόπος που μπορεί να προκαλέσει την διασπορά. Αν τα βαρυτόνια είχαν μάζα, τότε βαρυτόνια με διαφορετικές ενέργειες θα ταξίδευαν με διαφορετικές ταχύτητες. Επομένως, κατά την διάρκεια μιας διαδρομής 3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, αυτή η διασπορά θα ήταν αρκετά μεγάλη για να παρατηρηθεί. Η τελευταία ανίχνευση βαρυτικού κύματος έδειξε ότι η η μάζα του βαρυτονίου είναι μικρότερη από 7,7×10−23 eV/c2. Φαίνεται δηλαδή ότι τα βαρυτόνια, αν υπάρχουν, δεν έχουν μάζα όπως τα φωτόνια. Έτσι, οι καλοί επιστήμονες του LIGO (κι όχι οι κακοί πρωθυπουργοί), μέσα από την τρίτη ανίχνευση συγχώνευσης ζεύγους μαύρων τρυπών στην ιστορία της ανθρωπότητας, διαπίστωσαν πως η μάζα του βαρυτονίου τείνει προς το μηδέν – συνεπώς η γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν περνάει ακόμα έναν έλεγχο. http://physicsgg.me/2017/06/12/%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1/

Η Τέχνη της Αστροφυσικής. Πρόσφατα το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, Spitzer αποκάλυψε το σύστημα επτά πλανητών στο μέγεθος της Γης, που περιφέρονται γύρω από το άστρο TRAPPIST-1. Τα στοιχεία που συνέλλεξαν το Spitzer και άλλα τηλεσκόπια, αποκαλύπτουν τα μεγέθη και τις αποστάσεις των εξωπλανητών από τα άστρα τους, ενώ θεωρητικά μοντέλα προβλέπουν επιπλέον χαρακτηριστικά σχετικά με τις ατμόσφαιρες και τις επιφάνειες των πλανητών. Όμως με τι ακριβώς μοιάζουν οι εξωπλανήτες; Έχουν ηπείρους, ωκεανούς ή ηφαίστεια; Επειδή οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν τέτοιες λεπτομέρειες σχετικά με τους εξωπλανήτες, «επιστράτευσαν» τους καλλιτέχνες Robert Hurt και Tim Pyle από το IPAC (Infrared Processing and Analysis Center) του Caltech, για να τους βοηθήσουν στην αναπαράσταση των εξωπλανητών. Έτσι δημιουργήθηκαν πολλές εικόνες και βίντεο σχετικά με τους πλανήτες του συστήματος TRAPPIST-1 που δεν είναι μόνο εντυπωσιακά, αλλά διαθέτουν και επιστημονική συνέπεια. Ένα από αυτά τα γραφικά κοσμούσε την πρώτη σελίδα της εφημερίδας «The New York Times» στις 23 Φεβρουαρίου 2017, την ημέρα που ανακοινώθηκε η ανακάλυψη. Εκτός από τους εξωπλανήτες, οι Hurt και Pyle έχουν δημιουργήσει έργα τέχνης σχετικά με άλλα αστρονομικά αντικείμενα όπως αστεροειδείς, καφέ νάνους, πάλσαρ κ.λπ. Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση της επιφάνειας του εξωπλανήτη TRAPPIST-1f, με συνεπεια ως προς τα επιστημονικά δεδομένα http://physicsgg.me/2017/06/11/%ce%b7-%cf%84%ce%ad%cf%87%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82/

Τριγμοί σε “κεντρικό δόγμα” της φυσικής από ενδείξεις τριών πειραμάτων. “Εντυπωσιακά παρόμοια” αποτελέσματα προέκυψαν από τρία ανεξάρτητα πειράματα στις ΗΠΑ, στο CERN και την Ιαπωνία, τα οποία φαίνεται να αποτελούν ενδείξεις για την παραβίαση ενός φαινομένου που δεν συμβαδίζει με το Καθιερωμένο Πρότυπο της φυσικής. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται λεπτονική καθολικότητα και είναι θεμελιώδες στο Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που περιγράφει τους “δομικούς λίθους” της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα. Μάλιστα, το ποσοστό βεβαιότητας των αποτελεσμάτων αγγίζει το 99,95%. “Αν επιβεβαιωθούν, τότε είναι πιθανόν να αποτελούν ίχνη της ύπαρξης νέων σωματιδίων ή αλληλεπιδράσεων, κάτι που θα είχε τεράστιες συνέπειες στον τρόπο που κατανοούμε τη σωματιδιακή φυσική”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ομάδα πίσω από το ένα πείραμα. Σύμφωνα με τη λεπτονική καθολικότητα, οι αλληλεπιδράσεις μίας συγκεκριμένης “οικογένειας” στοιχειωδών σωματιδίων παραμένουν ίδιες, παρά το γεγονός ότι αυτά τα σωματίδια έχουν διαφορετικές μάζας και “χρόνους ζωής” (ρυθμούς διάσπασης). Στην εν λόγω κατηγορία περιλαμβάνονται τα φορτισμένα λεπτόνια, δηλαδή τα ηλεκτρόνια, τα μιόνια και τα λεπτόνια ταυ. Όπως βρήκαν τρία πειράματα, σε σχέση με τους ρυθμούς διάσπασης των ηλεκτρονίων και των μιονίων, οι ρυθμοί διάσπασης των λεπτονίων ταυ είναι πολύ υψηλότεροι απ’ ό,τι αναμένεται θεωρητικά. Με άλλα λόγια, τα λεπτόνια ταυ διασπώνται πιο γρήγορα απ’ ό,τι προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, με βάση την αρχή της λεπτονικής καθολικότητας. Μάλιστα, το αξιοσημείωτο είναι πως στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και τα τρία πειράματα, που διεξάγονται σε εντελώς διαφορετικά περιβάλλοντα. Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τις μετρήσεις από το πείραμα LHCb στο CERN, από τον Εργαστήριο Εθνικού Επιταχυντή SLAC στην Καλιφόρνια και το πείραμα Belle στην Ιαπωνία, η τυπική απόκλιση του αποτελέσματος αγγίζει τα 4σ, δηλαδή το ποσοστό της βεβαιότητας αγγίζει το 99,95%. Πάντως, για να μιλήσουν οι επιστήμονες για βεβαιότητα, και όχι για πιθανότητα, θα πρέπει η τυπική απόκλιση να αυξηθεί στο 5σ. Κάτι που σημαίνει πως θα χρειασθεί ακόμη μεγαλύτερο δείγμα μετρήσεων, ώστε να επιβεβαιωθεί πως οι επιστήμονες όντως εντόπισαν ένα “παράθυρο” που οδηγεί σε μία θεωρία πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο. http://www.naftemporiki.gr/story/1245584/trigmoi-se-kentriko-dogma-tis-fusikis-apo-endeikseis-trion-peiramaton

(LV) «Soyuz-2.1a»-«Progress MS-06» Η εκτόξευση του TGK «Πρόοδος MS-06» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιουνίου 2017. Θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων ξηρού φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και σύστημα ανεφοδιασμού καυσίμων DCD, νερό και συμπιεσμένα αέρια. https://www.roscosmos.ru/23652/

«Soyuz-2.1a»-«Progress MS-06» Το Κέντρο Ελέγχου Αποστολής TsNIImash (MCC) ολοκλήρωσε τις προγραμματισμένες εργασίες για την προετοιμασία για τον έλεγχο της πτήσης όχημα μεταφοράς φορτίου (THC). Η εκτόξευση του πύραυλου φορέα «Soyuz-2.1a» με το THC «Πρόοδος MS-06» έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιουνίου του 2017 στις 12:20:13 MSK από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Η σύγκλιση του πλοίου «Progress MS-06» και η σύνδεση με τη θύρα σύνδεσης ISS με το δομοστοιχείο υπηρεσίας «Zvezda» προγραμματίζεται να διεξαχθει σε αυτόματη λειτουργία, κάτω από τον έλεγχο των ειδικών ISS RS LOCT σε MCC και τον κοσμοναύτη -κυβερνήτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν. Το «Πρόοδος MS-06» θα παραδώσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περισσότερους από δύο τόνους των διαφόρων προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων, του αέρα και του εξοπλισμού για τη διατήρηση του εργοστασίου σε κατάσταση λειτουργίας, τα αγροτεμάχια και τα χρήματα για το πλήρωμα υποστήριξης της ζωής. https://www.roscosmos.ru/23647/ Η SpaceX αναλαμβάνει την εκτόξευση μυστηριώδους στρατιωτικού σκάφους. Τερματίζοντας το μονοπώλιο που κατείχαν για χρόνια οι γίγαντες της αεροδιαστημικής βιομηχανίας Boeing και Lockheed Martin, η αμερικανική πολεμική αεροπορία ανέθεσε στην εταιρεία SpaceX την εκτόξευση ενός μίνι διαστημικού λεωφορείου που κανείς δεν ξέρει σε τι χρησιμεύει. Το μυστηριώδες, μη επανδρωμένο σκάφος X-37B, σχεδιασμένο να προσγειώνεται σαν αεροπλάνο στην επιστροφή του, θα εκτοξευτεί αργότερα φέτος τοποθετημένο στην κορυφή ενός πυραύλου Falcon 9 της Space X. Θα είναι η πέμπτη πτήση του σκάφους. Στην τελευταία αποστολή, η οποία ολοκληρώθηκε πριν από ένα μήνα, το σκάφος παρέμεινε σε τροχιά για σχεδόν δύο χρόνια. Το αντικείμενο των αποστολών είναι απόρρητο και το ποσό που θα καταβληθεί στη SpaceX για την εκτόξευση δεν γνωστοποιήθηκε. Η αχλή του μυστηρίου που περιβάλει το X-37B έχει δώσει γόνιμο έδαφος για κάθε είδους θεωρίες ως προς τη χρήση του. Οι δημοφιλέστερες από αυτές κάνουν λόγο κατασκοπευτικό εργαλείο ή για πλατφόρμα δοκιμών κάποιου μυστικού διαστημικού όπλου. Το επαναχρησιμοποιούμενο X-37B έχει μήκος 9 μέτρα, άνοιγμα φτερών 4,5 μέτρα, βάρος 5 τόνους και χώρο φόρτωσης με χωρητικότητα ημιφορτηγού. Μέχρι πρόσφατα, όλες οι εκτοξεύσεις για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού πραγματοποιούνταν από την United Launch Alliance (ULA), μια κοινοπραξία της Boeing και της Lockheed Martin. Η SpaceX κατάφερε τελικά να πάρει πιστοποίηση για στρατιωτικές αποστολές, ενώ έχει εξασφαλίσει δύο ξεχωριστά συμβόλαια για την εκτόξευση δορυφόρων του συστήματος GPS. Η εταιρεία του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Έλον Μασκ έχει επίσης αναλάβει αποστολές ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) για λογαριασμό της NASA. Ένας λόγος που ενδέχεται να οδήγησε την αεροπορία να επιλέξει τη SpaceX είναι το κόστος. Οι εκτοξεύσεις με τον Falcon 9, ο οποίος είναι εν μέρει επαναχρησιμοποιούμενος, τιμάται 62 εκατομμύρια δολάρια. Συγκριτικά, κάθε πτήση του πυραύλου Atlas V κοστίζει πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500148476

Ο (PH) "Proton-M" ξεκίνησε με επιτυχία από το κοσμοδρόμιο. Στις 8 του Ιουνίου 2017 στις 6:45 MSK από το Μπαϊκονούρ ξεκίνησε με επιτυχία φορέας πυραύλων (PH) "Proton-M" με ανώτερο στάδιο "Breeze-M" και τα διαστημικά οχήματα «ΕΤΑΡ 21» (Echostar 21). Αυτή είναι η πρώτη εκτόξευση του «Proton-M» το 2017 έτος. Όλα τα στάδια της πτήσης του οχήματος εκτόξευσης πραγματοποιήθηκαν σε κανονική λειτουργία. Σε χρόνο 9 λεπτών και 42 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη της τροχιακής μονάδας η αποτελούμενη booster μονάδα «Breeze-M» και ο γεωστατικος δορυφόρος διαχωρίζεται από το τρίτο πύραυλο φορέα και συνεχίζει την offline πτήση. Σύμφωνα με το πρόγραμμα η συσκευή διαχωρισμού «Ecostar-21» από την άνω βαθμίδα αναμένεται μετά από περίπου 9 ώρες και 13 λεπτά μετά την έναρξη στις 15:58 MSK. Η σύμβαση για την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους «EchoStar-21» με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα «Proton-M» ηταν συμβαση της ρωσο-αμερικανική επιχείρηση «Διεθνείς Εκκίνηση» / Διεθνές Launch Services Inc. (HUD). Ο "EchoStar-21" που κατασκευάζεται απο την εταιρεία «Space Systems Loral» / SSL (ΗΠΑ) που ανατέθηκε από το παγκόσμιο δορυφορικό φορέα εκμετάλλευσης «EchoStar» / Echostar (ΗΠΑ). «EkoCtar-21» - το τελευταίο γεωστατικο διαστημικό σκάφος, χτισμένο σε πλατφόρμα SSL 1300 έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σε κινητές δορυφορικές επικοινωνίες στην Ευρώπη. https://www.roscosmos.ru/23633/

Καταγεγραμμένες πορείες του XMM-Newton. Αυτή η μπλε “σφαίρα χορδών” παρουσιάζει 2114 μετακινήσεις που έγιναν από το διαστημικό τηλεσκόπιο XMM-Newton της ESA, καθώς μετατόπισε το βλέμμα του από ένα αντικείμενο ακτίνων Χ σε ένα άλλο, μεταξύ του Αυγούστου του 2001 και του Δεκεμβρίου του 2014. Το XMM-Newton, ευρισκόμενο σε τροχιά στο διάστημα από το 1999, μελετά φαινόμενα υψηλής ενέργειας στο Σύμπαν όπως οι μαύρες τρύπες, τα αστέρια νετρονίων, τα πάλσαρ και οι αστρικοί άνεμοι. Το διαστημικό τηλεσκόπιο συλλέγει επιστημονικά δεδομένα ακόμη και όταν μετακινείται η εστία του ανάμεσα σε αντικείμενα, αποκαλύπτοντας πηγές ακτίνων Χ σε όλο τον ουρανό. Αυτήν την στιγμή έχει καλυφθεί το 84% του ουρανού, έπειτα και από τις σχετικές διορθώσεις για αλληλεπικαλύψεις μεταξύ των καταγραφών του τηλεσκοπίου. Το διάγραμμα απεικονίζεται σε γαλαξιακές συντεταγμένες, έτσι ώστε το κέντρο του να αντιστοιχεί στο κέντρο του Γαλαξία. Τα καταγεγραμμένα μονοπάτια διέρχονται κατά κύριο λόγο μέσα από τους εκλειπτικούς πόλους, που υποδεικνύονται από την πυκνότητα των αλληλοεπικαλυπτόμενων διαδρομών πάνω αριστερά και κάτω δεξιά. Η εικόνα δημιουργήθηκε ως μέρος του Ερευνητικού Καταλόγου Καταγραφών του XMM-Newton, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2017, και η οποία παρουσιάστηκε ως η Εικόνα της Εβδομάδος για την Επιστήμη Διαστήματος (Space Science Image of the Week) τον περασμένο μήνα. Αυτή την εβδομάδα, πολλοί επιστήμονες που μελετούν τις ακτίνες Χ στο σύμπαν συναντιούνται για να συζητήσουν τις τελευταίες ανακαλύψεις στην αστροφυσική υψηλής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ανακαλύψεων από τις τρέχουσες αποστολές ακτίνων Χ, καθώς και τις προσδοκίες των μελλοντικών αποστολών. Πάνω από 5000 επιστημονικά άρθρα έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα, που αφορούν αποτελέσματα από τα δεδομένα του XMM-Newton. Οι επιστήμονες προσβλέπουν επίσης στην επόμενη γενιά δορυφόρου ακτίνων Χ, όπως το Προηγμένο Τηλεσκόπιο για Αστροφυσική Υψηλής Ενέργειας Athena της ESA, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε τροχιά προς το τέλος της επόμενης δεκαετίας. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/06/Katagegrammhenes_porehies_toy_XMM-Newton

Η Κίνα προωθεί διαστημικά προγράμματα με σκοπό να στείλει άνθρωπο στη Σελήνη. Η Κίνα προετοιμάζεται να στείλει έναν άνθρωπο στη Σελήνη, σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης που επικαλούνται έναν ανώτατο αξιωματούχο της υπηρεσίας διαστήματος. Το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα στον κόσμο που εστειλε άνθρωπο στο διάστημα με δικό της διαστημόπλοιο, μετά τη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η χώρα έχει εκφράσει την πρόθεσή της να στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι και πριν το τέλος του 2013 είχε ολοκληρώσει την πρώτη προσγείωση στη Σελήνη από το 1976, με το διαστημόπλοιο Τσάνγκ'ε-3 και με ένα όχημα που κινήθηκε στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης. Η Κίνα σχεδιάζει να προσγειώσει το πρώτο όχημα ανίχνευσης της ανεξερεύνητης "σκοτεινής πλευράς" της Σελήνης το 2018, που θα αποτελέσει παγκόσμιο ορόσημο. Ο Γιάνγκ Λιουέι, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Υπηρεσίας Επανδρωμένης Αποστολής στο Διάστημα της Κίνας και ο πρώτος Κινέζος που πήγε στο διάστημα, είπε ότι "δεν θα χρειαστεί πολύ χρόνο ακόμα" ώσπου να υπογραφεί η επίσημη άδεια και να δοθούν τα χρήματα για την αποστολή, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua (Σινγχουά) χθες. Το πρακτορείο δεν έδωσε λεπτομέρειες, αλλά η αποστολή επανδρωμένου σκάφους θα χρειαστεί αρκετό χρόνο ακόμα. Κινέζος αξιωματούχος είχε δηλώσει πέρυσι ότι η Κίνα θέλει να στείλει αποστολή αστροναυτών στο φεγγάρι έως το 2036. 'Ηταν η πρώτη επίσημη βεβαίωση από την κυβέρνηση ότι υπάρχει πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης με επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Η προώθηση του προγράμματος του διαστήματος αποτελεί προτεραιότητα για το Πεκίνο, και ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει εκφράσει την επιθυμία να δει την Κίνα ως παγκόσμια δύναμη στο διάστημα. http://www.amna.gr/articlep/160143/I-Kina-proothei-diastimika-programmata-me-skopo-na-steilei-anthropo-sti-Selini

Διεθνείς επιτυχίες με ελληνική σφραγίδα. Ακολουθούσε πάντα τους καθηγητές που την ενέπνεαν, με αυτόν τον γνώμονα επέλεξε το ΕΜΠ και συνέχισε στο ΜΙΤ, ενώ σήμερα είναι καθηγήτρια στο California Institute of Technology. Ο λόγος για τη δρα Δομνίκη Ασημάκη, που βραβεύεται την άλλη βδομάδα μαζί με άλλους τέσσερις νέους Ελληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό από το Ιδρυμα Μποδοσάκη. «Ξεκίνησα με τη μελέτη γεωτεχνικών έργων και φυσικών - βιολογικών σχηματισμών σε συνθήκες σεισμού», εξηγεί στην «Κ», «σήμερα μαζί με μια διεπιστημονική ομάδα αναζητούμε τρόπους για να περιορίσουμε όσο το δυνατόν τις υλικές ζημιές και τις ανθρώπινες απώλειες». Οι έμμεσες επιπτώσεις ενός σεισμού είναι εξίσου επικίνδυνες. «Μια σεισμική δόνηση επιφέρει διακοπή ηλεκτρικού, γκαζιού, Ιντερνετ, φαναριών...». Δεδομένου ότι δεν μπορεί να πειραματιστεί μόνον με προσομοιώματα, σπεύδει σε οποιονδήποτε σεισμόπληκτο τόπο. «Είμαι ευτυχής που είμαι και μηχανικός και δάσκαλος: άλλοτε ψάχνω με τον φακό ανά χείρας μέσα στα χαλάσματα και άλλοτε καλούμαι να κατευθύνω σωστά τους φοιτητές μου». Με την ολογραφία, την πολλά υποσχόμενη προσέγγιση της κβαντικής βαρύτητας, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τις μαύρες τρύπες και το big bang, ασχολείται ο δρ Κυριάκος Παπαδοδήμας, καθηγητής στο Groningen και ερευνητής στο CERN. «Εργάζομαι για τη διατύπωση μιας πιο ακριβούς θεωρίας για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών» απαντά ο δρ Παπαδοδήμας, που το 2013 στοιχειοθέτησε μια θεωρία προς την επίλυση του «προβλήματος της πληροφορίας των μαύρων τρυπών» που έχει διατυπώσει ο Σ. Χόκινγκ, αποκτώντας έτσι διεθνή φήμη. «Παρά την τεράστια πρόοδο που έχουμε κάνει στην κατανόηση του σύμπαντος, δεν έχουμε ακόμα απαντήσει στα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα, όπως τι είναι ο χώρος, ο χρόνος, πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πού θα καταλήξει» καταλήγει. «Εύχομαι η βράβευσή μου να ενθαρρύνει τους νέους να ασχοληθούν με τα θεμελιώδη προβλήματα της θεωρητικής φυσικής». Στην Ιατρική του Πανεπιστημίου της Γενεύης ο έτερος βραβευμένος, καθηγητής Γενετικής, δρ Μανώλης Δερμιτζάκης, έχει βαλθεί να διερευνήσει μια άλλη αλήθεια: αυτήν που φέρουμε μέσω του DNA μας. «Εχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη και πολλά που ήδη ξέρουμε» ισχυρίζεται ο δρ Δερμιτζάκης, που ερευνά την ποικιλομορφία του DNA στον άνθρωπο και πώς αυτή σχετίζεται με ασθένειες. «Το ποια γονίδιά μας θα μεταλλαχθούν σε ασθένειες είναι πολυπαραγοντικό» διευκρινίζει ο ίδιος. «Αμφιβάλλω ότι είμαστε έτοιμοι ο καθένας από εμάς να διαχειριστούμε τις πληροφορίες που περιέχει το DNA, απαιτείται κοινωνική εκπαίδευση» υπογραμμίζει ο ίδιος, που είναι διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής Health 2030. «Σε χώρες, όπως η Ελβετία, η Αγγλία και οι ΗΠΑ, τρέχουν προγράμματα ανάλυσης του γονιδιώματος ατόμων που πάσχουν από σπάνιες ασθένειες, όταν αυτό ολοκληρωθεί θα δημιουργηθεί μια τράπεζα δεδομένων, μια γνώση που θα διαχυθεί σε όλο τον κόσμο και θα συμβάλει στην πρόληψη». Αντιμετώπιση ασθενειών μέσω του υπερήχου, που μετατρέπεται από διαγνωστικό μέσο σε θεραπευτική μέθοδο, προτείνει η δρ Ελίζα Κονοφάγου, καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής και Ραδιολογίας στο Κολούμπια και διευθύντρια του εργαστηρίου υπερήχων και ελαστικής απεικόνισης. Οι εν δυνάμει εφαρμογές αφορούν ασθένειες, όπως καρκίνος, Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και καρδιαγγειακά νοσήματα. «Ο υπέρηχος έχει τη δυνατότητα να καυτηριάσει έναν ιστό, ακριβώς όπως το λέιζερ, αλλά με ακουστικά κύματα, ή να τον ταλαντώσει». Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί σε ασθένειες με «εστίες» στον εγκέφαλο. «Υπάρχει ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός, που λειτουργεί ως τροχοπέδη στη διάχυση οποιουδήποτε φαρμάκου στις κοιλότητες του εγκεφάλου. Με τον υπέρηχο μπορούμε να άρουμε προσωρινά τον φραγμό, ώστε να γίνει καλύτερη απορρόφηση του φαρμάκου». Η ίδια τεχνική μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη απόδοση της χημειοθεραπείας. «Εχουμε πραγματοποιήσει τα πειράματά μας, που τα χρηματοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας των ΗΠΑ, σε ζώα. Του χρόνου, όμως, ξεκινούμε και κλινικές μελέτες» διευκρινίζει η δρ Κονοφάγου, που είναι κάτοχος 13 πατεντών. «Πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι ο καυτηριασμός όγκων σε μαστό και πάγκρεας μέσω υπερήχου» προαναγγέλλει η Ελληνίδα επιστήμονας, που ευελπιστεί ότι μετά το πέρας των κλινικών μελετών, θα μπορέσει η εν λόγω τεχνογνωσία να μεταφερθεί και στην πατρίδα της. Συναισθηματική δυσκολία «Διδάσκοντας διεθνή μακροοικονομικά αφιερώνω μεγάλο μέρος στην ελληνική κρίση» διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Κωνσταντίνος Αρκολάκης, καθηγητής στο Yale. Γνωστικά τού είναι πολύ εύκολο, συναισθηματικά, όμως, δύσκολο. «Παρακολουθούμε επί σχεδόν μία δεκαετία απογοητευτικές πολιτικές από την Ελλάδα αλλά και από ηγετικά μέλη της Ευρωζώνης». Το ακριβές του, βέβαια, αντικείμενο είναι η μέτρηση της συνεισφοράς του διεθνούς και εσωτερικού εμπορίου, όπως και των διεθνών επενδύσεων, στην οικονομική ευημερία. Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα πρότεινε ως καταλληλότερο για τη χώρα μας; «Το μοντέλο της γενναιόδωρης κοινωνικής πολιτικής και ανακατανομής του εισοδήματος με ταυτόχρονα ισχυρά οικονομικά κριτήρια, το οποίο έχει υιοθετηθεί σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας με ενθαρρυντικά αποτελέσματα – χαμηλή ανεργία, υψηλές επιδόσεις σε παιδεία και καινοτομία» απαντά. «Αλλο μοντέλο είναι η παροχή γενναιόδωρων κινήτρων σε έρευνα, τεχνολογία και εκπαίδευση, όπως εφαρμόζεται σε χώρες της ανατολικής Ασίας». «Η εμπειρία των μεταπτυχιακών μου σπουδών ήταν η πιο καταπληκτική εμπειρία της ζωής μου» ομολογεί ο 37χρονος καθηγητής, λίγο πριν από τη βράβευσή του, απευθυνόμενος στους σημερινούς φοιτητές. «Το συναίσθημα να ανακαλύπτεις πρώτος κάτι είναι καλύτερο και από το να κερδίζει η ομάδα σου στο Ευρωπαϊκό!». Στην φωτογραφία Ο Μανώλης Δερμιτζάκης, η Ελίζα Κονοφάγου, ο Κων. Αρκολάκης, η Δομνίκη Ασημάκη και ο Κυριάκος Παπαδοδήμας είναι οι πέντε επιστήμονες έως 45 ετών που επελέγησαν ανάμεσα σε 97 υποψηφίους, για την επιστημονική τους επίδοση και τη συμβολή τους στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας. Η βράβευσή τους, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, εγινε στις 7 Ιουνίου. http://www.kathimerini.gr/911978/article/epikairothta/ellada/die8neis-epityxies-me-ellhnikh-sfragida

Επιβεβαίωση φαινομένου της Γενικής Σχετικότητας που ο Αϊνστάιν θεωρούσε αδύνατον να παρατηρηθεί. Μία διεθνής ομάδα αστρονόμων επιβεβαίωσε με παρατηρησιακά δεδομένα πως ένα μακρινό άστρο φαίνεται να βρίσκεται σε διαφορετική θέση στον ουρανό, αν και ανάμεσα σε αυτό και τη Γη παρεμβάλλεται ένα άλλο άστρο το οποίο εκτρέπει το φως του, χωρίς να χρειάζεται τα δύο σώματα να βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία. Πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα, αφού, αν και το φαινόμενο αυτό προβλέπεται από τη Γενική Σχετικότητα, ο «πατέρας» αυτής της θεωρίας, δηλαδή ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, θεωρούσε ότι ήταν αδύνατον να παρατηρηθεί. Έτσι, οι αστρονόμοι από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τον Καναδά ουσιαστικά προσέφεραν μία ακόμη απόδειξη της Γενικής Σχετικότητας, δείχνοντας παράλληλα ότι ο Αϊνστάιν είχε... άδικο, όταν υποστήριζε πως το φαινόμενο αυτό δεν θα μπορούσε να αποδειχθεί. Μάλιστα, αξιοποιώντας το, κατάφεραν να μετρήσουν τη μάζα του άστρου που παρενεβλήθη, εγκαινιάζοντας επομένως μία νέα τεχνική για αστρικές μελέτες. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί μία παραλλαγή της βαρυτικής μικροεστίασης. Με βάση τη Γενική Σχετικότητα, η βαρυτική μικροεστίαση οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε άστρο λόγω της βαρύτητάς του παραμορφώνει τον περιβάλλοντα χώρο με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριφέρεται σαν «φακός». Έτσι, όταν αυτός ο «φακός» βρεθεί ανάμεσα στη Γη και ένα άλλο άστρο (την «πηγή») παραμορφώνει τη διεύθυνση διάδοσης του φωτός που εκπέμπει αυτή η «πηγή». Η λειτουργία των άστρων ως βαρυτικών «φακών» αποτελεί μία πρόβλεψη που κάνει τη Γενική Σχετικότητα να διαφέρει ριζικά από τη Νευτώνεια φυσική και έχει επιβεβαιωθεί ήδη από το 1919 στην περίπτωση του Ήλιου, κάνοντας τότε τη Γενική Σχετικότητα και τον Αϊνστάιν πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες της εποχής. Επίσης, εδώ και μερικά χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει πολλές περιπτώσεις βαρυτικής μικροεστίασης, δηλαδή περιπτώσεις όπου ο «φακός» και η «πηγή» βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία, με συνέπεια το φως της «πηγής» να παραμορφώνεται και να σχηματίζει ένα κυκλικό φωτεινό δακτύλιο («δακτύλιο του Αϊνστάιν»). Ωστόσο, ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε προβλέψει ότι υπάρχει επίσης μία παραλλαγή της βαρυτικής μικροεστίασης, που συμβαίνει όταν τα δύο άστρα δεν βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία. Τότε, η «πηγή» θα εμφανίζεται ελαφρώς μετατοπισμένη από τη θέση της, ενώ ο δακτύλιος που θα σχηματίζεται θα είναι ασύμμετρος. Ωστόσο, όπως πίστευε, η μετατόπιση της θέσης θα είναι τόσο μικρή, όπως και το μέγεθος του δακτυλίου, που θα ήταν αδύνατον να μετρηθεί. Τώρα, η διεθνής ομάδα των αστρονόμων κατέρριψε αυτή την πρόβλεψη του Αϊνστάιν, αξιοποιώντας γι’ αυτό τον σκοπό δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Τον ρόλο του «φακού» ανέλαβε ο Stein 2051 B, ένας λευκός νάνος σε απόσταση μόλις 18 ετών φωτός από τη Γη, ο οποίος από τη μετατόπιση της θέσης της «πηγής», υπολόγιζαν πως η μάζα του είναι 0,675 η ηλιακή. Η ομάδα ελπίζει ότι στο μέλλον θα εντοπίσει και άλλες περιπτώσεις εκδήλωσης του ίδιου φαινομένου, αξιοποιώντας τα νέας «γενιάς» επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια που βρίσκονται στα σκαριά. Έτσι, θα αξιοποιήσει αυτή τη νέα τεχνική, για να υπολογίσει τις μάζες ακόμη περισσότερων άστρων. http://www.naftemporiki.gr/story/1244349/epibebaiosi-fainomenou-tis-genikis-sxetikotitas-pou-o-ainstain-theorouse-adunaton-na-paratirithei

«Soyuz-2.1a»για το TGK «Progress MC-06» Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του TGK «Progress MC-06» πραγματοποιείται με τη συναρμολόγηση και τη δοκιμή των διαστημοπλοίων (SC MIC) στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασίων με το TGK «Πρόοδος MS-06» μέσα στις επόμενες ημέρες θα μεταφερθεί για την συναρμολόγηση και δοκιμή στο κτίριο για τη γενική επιθεωρηση και προσαρμογη του πυραύλου. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/progress_ms-06/photo_06-07.html Εκτόξευση πυραύλου «βαρέων βαρών» ανοίγει το δρόμο για Ινδούς στο Διάστημα. Η Ινδία πανηγυρίζει για την επιτυχή πρώτη αποστολή του μεγαλύτερου πυραύλου της, ο οποίος αναπτύχθηκε με εγχώρια τεχνολογία και προορίζεται για την εκτόξευση μεγάλων φορτίων -στο μέλλον, θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ινδία να γίνει η τέταρτη χώρα του κόσμου που στέλνει ανθρώπους στο Διάστημα, μετά τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα. «Το έθνος είναι υπερήφανο!» έγραψε στο Twitter ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντα Μόντι. Λίγο νωρίτερα τη Δευτέρα, ο πύραυλος GSLV Mark 3 εκτοξευόταν από το διαστημικό κέντρο του νησιού Σριχαρικότα στον Κόλπο της Βεγγάλης, μιας από τις δύο τοποθεσίες από όπου εκτοξεύει δορυφόρους ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας (ISRO). H Ινδία έχει αναδειχθεί ως σημαντικός παίκτης στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων, μέχρι σήμερα όμως δεν μπορούσε να εκτοξεύει φορτία βαρύτερα από δύο περίπου τόνους. Ο νέος πύραυλος, με ύψος 43 μέτρα και βάρος 640 τόνους, μπορεί να μεταφέρει φορτία μέχρι τεσσάρων τόνων στη λεγόμενη γεωσύγχρονη τροχιά όπου κινούνται συνήθως οι δορυφόροι τηλεπικοινωνιών. Βασίζεται σε κινητήρα εγχώριας τεχνολογίας, με τον οποίο η Ινδία ελπίζει να περιορίσει την εξάρτησή της από γαλλικούς πυραυλοκινητήρες. Στην εκτόξευση της Δευτέρα ο GSLV Mark 3 έθεσε σε τροχιά έναν δορυφόρο επικοινωνιών. Το ινδικό διαστημικό πρόγραμμα έχει σημειώσει αρκετές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Τον Φεβρουάριο, διαφορετικός ινδικός πύραυλος έθεσε σε τροχιά τον αριθμό-ρεκόρ των 104 δορυφόρων, ενώ νωρίτερα είχε θέσει σε τροχιά γύρω από τον Άρη ένα σκάφος που κόστισε μόλις 73 εκατομμύρια δολάρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500147810

Ευρωπαϊκή πρωτιά για τους χημικούς μηχανικούς του ΕΜΠ στα Green Awards. Σημαντική ευρωπαϊκή διάκριση κατέκτησε η Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ στα Green Awards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συγκεκριμένα, το ερευνητικό πρόγραμμα LIFE SOL-BRINE της Σχολής, με επιστημονική υπεύθυνη την καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου, βραβεύτηκε ως το καλύτερο έργο LIFE μετά από ψηφοφορία του κοινού στη θεματική ενότητα «Περιβάλλον», λαμβάνοντας τελικά το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 4.306 ολοκληρωμένα έργα στην Ευρώπη κατά την τελευταία 25ετία (1992-2017). Η επιστημονική Υπεύθυνος του Προγράμματος Καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου μαζί με βασικούς συντελεστές της επιτυχίας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Δήμο Τήνου και την Culligan (Δρ. Δ. Ξεύγενος, Δρ. Κ. Μουστάκας, Ι. Σιώτος και Ο. Μαυρίκιος). Το σχετικό βραβείο απονεμήθηκε στις Βρυξέλλες από τον επίτροπο Περιβάλλοντος, κ. Karmenu Vella, στην τελετή απονομής στο πλαίσιο της Πράσινης Εβδομάδας (Green Week). Κύριος στόχος του έργου ήταν η ανάπτυξη ενός ενεργειακά αυτόνομου συστήματος ολικής εξάλειψης της παραγόμενης άλμης από μονάδες αφαλάτωσης, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας την αρχή μηδενικής απόρριψης (Zero Liquid Discharge). Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του έργου συνεισέφερε σημαντικά στην ανάπτυξη μiας βιώσιμης λύσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα που σχετίζονται με την αφαλάτωση. Η νέα καινοτόμος πιλοτική μονάδα είναι εγκατεστημένη στην περιοχή του Αγίου Φωκά στην Τήνο, σε υφιστάμενη μονάδα αφαλάτωσης. http://www.naftemporiki.gr/story/1243477/europaiki-protia-gia-tous-ximikous-mixanikous-tou-emp-sta-green-awards