Δροσος Γεωργιος

ESA Euronews: Η Ευρώπη και το μέλλον της εξερεύνησης του διαστήματος. Το 2014 ήταν η πλέον εντυπωσιακή χρονιά για το ηλιακό μας σύστημα. Καταφέραμε να προσγειωθούμε σε ένα πλανήτη, νέοι αστροναύτες βρίσκονται ήδη στο διάστημα, την στιγμή που είναι προγραμματισμένες μία σειρά από καινούργιες αποστολές. Ποιο είναι το μέλλον της εξερεύνησης του διαστήματος στην Ευρώπη; Θα απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, πρώτα όμως μερικές νέες πληροφορίες για σύμπαν. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/12/ESA_Euronews_Rockets_Mars_and_Europe_s_future_in_space http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_E_Eyrhope_kai_to_mhellon_tes_exerehuneses_toy_diasthematos

Λύθηκε ο γρίφος του όρους Σαρπ. Oι υπεύθυνοι του προγράμματος του διαστημικού οχήματος Curiosity της NASA πιστεύουν ότι σήμερα πλέον μπορούν να απαντήσουν γιατί στο σημείο προσεδάφισης του ρομποτικού οχήματος στον κρατήρα Γκέιλ υπάρχει ένας μεγάλος ορεινός όγκος. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για τα υπολείμματα ιζημάτων από διαδοχικές λίμνες που κάποτε γέμιζαν τη βαθιά λεκάνη, ιζήματα που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια δεκάδων εκατομμυρίων ετών. Μόνο αργότερα οι άνεμοι δημιούργησαν την πεδιάδα που περιβάλλει την κορυφή, η οποία έχει ύψος πέντε χιλιομέτρων. Αν αυτή η προσέγγιση ευσταθεί, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο ότι το κλίμα στον πλανήτη Αρη ήταν πολύ πιο θερμό και υγρό κατά τα πρώτα δύο δισεκατομμύρια χρόνια από ό,τι αναγνώριζαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Οπως αναφέρει η επιστημονική ομάδα, ο αρχαίος Αρης θα πρέπει να είχε πλήθος βροχοπτώσεων ή χιονοπτώσεων ώστε να μπορεί να διατηρεί τέτοιες συνθήκες υγρασίας. Αυτό κατά τους ερευνητές σημαίνει ότι πιθανώς στην επιφάνειά του κάποτε να υπήρχε και ένας ολόκληρος ωκεανός. Επί δεκαετίες οι επιστήμονες υπολόγιζαν ότι οι βορειότερες πεδιάδες ενδεχομένως να «φιλοξενούσαν» κάποια λίμνη στα πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση του πλανήτη Αρη. Τα τελευταία στοιχεία που συγκέντρωσε το ρομποτικό όχημα φαίνεται να καθιστούν πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πολύ συχνά παρατηρούνται σε κρατήρες όπως ο Γκέιλ κεντρικοί λοφίσκοι, οι οποίοι συνήθως δημιουργούνται μετά την πρόσκρουση κάποιου αστεροειδούς ή κομήτη και τη δημιουργία μιας λεκάνης στην περιοχή. Ωστόσο, η ύπαρξη του όρους Σαρπ δεν μπορεί να εξηγηθεί με αυτό τον τρόπο λόγω του μεγέθους του. Οι αποκαλύψεις του Curiosity έγιναν ύστερα από ένα ολόκληρο χρόνο παρατηρήσεων και καταγραφών καθώς το ρομποτικό όχημα εκινείτο από το σημείο που προσεδαφίστηκε το 2012 νοτίως προς τη μεγάλη κορυφή. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου το ρομπότ ανίχνευσε πολλά ιζήματα τα οποία είχαν εναποτεθεί από αρχαία ποτάμια. Καθώς κινήθηκε το ρομποτικό όχημα νοτιότερα, έγινε σαφέστερο ότι αυτή η δραστηριότητα κατέληγε σε δέλτα και σε στατικές λίμνες στο κέντρο της λεκάνης. Ομως το σαφέστερο σημάδι που είχαμε γι’ αυτό ήταν η κλίση αυτών των ιζημάτων τα οποία καταβυθίζονταν προς την πλευρά του βουνού. «Πάντα βλέπουμε το ίδιο συστηματικό πρότυπο, κάτι που πραγματικά προκαλεί εντύπωση», εξηγεί ο καθηγητής Σαντζίβ Γκούπτα του Κολεγίου Ιμπίριαλ του Λονδίνου. Αυτή η κλίση των ιζημάτων υποδεικνύει ότι το νερό έτρεχε από τα χείλη του κρατήρα προς το κέντρο της κοιλάδας όπου και πρέπει να συγκεντρωνόταν. Καθώς περνούσαν τα εκατομμύρια χρόνια, τα ιζήματα δημιουργούσαν αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως όρος Σαρπ. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το μυστήριο επιλύθηκε μόνο χάρη στην ύπαρξη του ρομποτικού οχήματος Curiosity και δεν ήταν δυνατόν να λυθεί από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων. http://www.kathimerini.gr/795269/article/epikairothta/episthmh/ly8hke-o-grifos-toy-oroys-sarp

Γιγάντια γαλάζια άστρα ενώνονται. Για αρκετές δεκαετίες, οι αστρονόμοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για ένα μεγάλο, λαμπρό άστρο. Στην πραγματικότητα όμως είναι δύο γιγάντια άστρα στη διαδικασία της συγχώνευσης, αποκαλύπτουν νέες παρατηρήσεις. Και η ένωση των δύο γιγάντων θα μπορούσε να είναι εκρηκτική. Η μελέτη που παρουσιάζουν ισπανοί ερευνητές στην επιθεώρηση Astronomy & Astrophysics αφορά το αντικείμενο MY του αστερισμού της Καμηλοπάρδαλης, γνωστό και ως MY Cam. Η ανάλυση δείχνει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο άστρο αλλά για δυαδικό σύστημα, στο οποίο δύο άστρα κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Και τα δύο είναι άστρα της κατηγορίας «Ο», η οποία περιλαμβάνει γίγαντες εξαιρετικά μεγάλης θερμοκρασίας και φωτεινότητας, πιο γαλάζια από τον Ήλιο. Το ένα έχει μάζα 38 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου και το δεύτερο 32 φορές μεγαλύτερη. Τα δύο άστρα, τα οποία είναι νεογέννητα με ηλικία μόλις 2 εκατομμυρίων ετών, ολοκληρώνουν μια περιφορά το ένα γύρω από το άλλο κάθε 28 ώρες. Βρίσκονται μάλιστα τόσο κοντά το ένα με το άλλο ώστε τα εξωτερικά τους στρώματα βρίσκονται σε επαφή. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ολοκληρωθεί η συγχώνευση και τι θα ακολουθήσει. Όπως επισημαίνει ο δικτυακός τόπος του Science, ορισμένα υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι η συγχώνευση θα κορυφωθεί με μια έκρηξη ακτινοβολίας, ενώ άλλα προβλέπουν ότι το γιγάντιο άστρο που θα προκύψει θα ανεβάσει απότομα θερμοκρασία. Σε κάθε περίπτωση, το MY Cam είναι το μόνο γνωστό δυαδικό σύστημα στη διαδικασία συγχώνευσης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231370016

Rosetta: Η Γη μάλλον δεν απέκτησε νερό από παγωμένους κομήτες. Αν η Γη απέκτησε κάποτε το νερό της από το Διάστημα, πιθανότατα δεν θα το έφεραν παγωμένοι κομήτες, αλλά αστεροειδείς που έπεσαν πριν από τουλάχιστον τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, όπως προκύπτει από τα τελευταία στοιχεία της περιπετειώδους αποστολής της «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). H ανάλυση των υδρατμών γύρω από τον κομήτη - στόχο 67Ρ/Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, η οποία έγινε από το επιστημονικό όργανο «Ροζίνα» της διαστημοσυσκευής, έδειξε ότι η χημική σύνθεσή του νερού του είναι πολύ διαφορετική από το νερό του πλανήτη μας. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν οι κομήτες βγουν από το «κάδρο», παραμένει το μεγάλο ερώτημα πώς η Γη βρέθηκε να έχει τόσο νερό (καλύπτει το 71% της επιφάνειάς της), πράγμα που εδώ και χρόνια αποτελεί πηγή έντονης επιστημονικής διαμάχης. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Κάθριν Άλτβεγκ του ελβετικού Πανεπιστημίου της Βέρνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC, τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό και το «New Scientist», ανέλυσαν το νερό του κομήτη, εστιάζοντας στην ποσότητα δευτερίου που αυτό περιέχει, δηλαδή ενός βαρέος ισοτόπου του υδρογόνου. Δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου συνθέτουν το μόριο του νερού, εξ ου και ο χημικός τύπος του είναι Η2Ο. Όμως μερικές φορές ένα άτομο υδρογόνου αντικαθίσταται από ένα βαρύτερο ισότοπό του, το δευτέριο και έτσι για κάθε 10.000 κανονικά μόρια νερού, υπάρχουν τρία «βαριά» μόρια νερού που περιέχουν ένα άτομο δευτερίου. Η ανάλυση έδειξε ότι η αναλογία δευτερίου/κανονικού υδρογόνου στο νερό του κομήτη είναι υπερτριπλάσια (3,4 φορές μεγαλύτερη) σε σχέση με το νερό της Γης, γεγονός που σημαίνει ότι ο εν λόγω κομήτης διαθέτει το πιο «βαρύ» νερό που έχει βρεθεί ποτέ στο ηλιακό σύστημα. Από την άλλη, οι μελέτες μετεωριτών, οι οποίοι προέρχονται από αστεροειδείς, έχουν δείξει ότι η αναλογία του δευτερίου στο νερό τους είναι μικρότερη και πιο παραπλήσια με αυτή του νερού της Γης. Οι επιστήμονες χρειάζονται και άλλες μετρήσεις από περισσότερους κομήτες για να σιγουρευτούν, αλλά η ζυγαριά φαίνεται πλέον να κλίνει υπέρ των αστεροειδών, όσον αφορά την προέλευση του γήινου νερού. Οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να αποκλείσουν πάντως την πιθανότητα ότι άλλοι κομήτες έχουν διαφορετική αναλογία δευτερίου στο νερό τους, ενώ δεν αποκλείεται ακόμη και ο ίδιος ο κομήτης 67Ρ/Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο να έχει διαφορετική χημική σύνθεση νερού σε διαφορετικά σημεία του. Η -πιθανώς προσωρινή- απώλεια του ρομποτικού σκάφους «Φίλαι» που προ εβδομάδων προσεδαφίστηκε στον κομήτη, αλλά ξέμεινε από μπαταρία, δεν επιτρέπει, προς το παρόν τουλάχιστον, να γίνουν περαιτέρω αναλύσεις πάνω στην επιφάνεια του κομήτη, έτσι ώστε να διασταυρωθούν τα ευρήματα που έκανε το όργανο «Ροζίνα» από το μητρικό σκάφος «Ροζέτα», το οποίο συνεχίζει να παρακολουθεί από κοντά τον κομήτη. Οι κομήτες έχουν πολύ περισσότερο νερό από τους αστεροειδείς, μερικοί από τους οποίους δεν έχουν καθόλου. Επιπλέον, πολλοί περισσότεροι αστεροειδείς (γύρω στους 650.000) έχουν ανακαλυφθεί σε σχέση με κομήτες (περίπου 4.000). Εξάλλου, το 1986, όταν ο γνωστός κομήτης Χάλεϊ είχε πλησιάσει στη Γη, οι επιστήμονες είχαν την ευκαιρία να αναλύσουν σταγονίδια από το νερό του και είχαν βρει ότι η αναλογία δευτερίου - υδρογόνου σε αυτόν ήταν διπλάσια (δηλαδή αρκετά διαφορετική) από το νερό της Γης. Ανάλογες ήσαν οι κατοπινές μετρήσεις από δύο ακόμη κομήτες που πλησίασαν τη Γη, τον Χιακουτάκε (1996) και τον Χάλε - Μποπ (1997), αδυνατίζοντας περαιτέρω την θεωρία των κομητών ως «δωρητών» του νερού της Γης. Όμως το 2010, η ανάλυση του νερού του κομήτη Χάρτλεϊ-2, που έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χέρσελ», έδειξε ότι η χημική σύνθεση του νερού του πλησιάζει πολύ περισσότερο το γήινο. Μετά από όλο αυτό το... μπλέξιμο, αρκετοί επιστήμονες προτιμούν να αποκλείσουν τελείως την εξ ουρανού προέλευση του νερού μας, είτε από αστεροειδείς είτε από κομήτες, και να εστιάσουν σε άλλες εξηγήσεις καθαρά γήινες. Όμως η τελική ετυμηγορία της επιστήμης εκκρεμεί… http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64107117

Orion. Το Orion κατέληξε από το αχανές διάστημα στον Ειρηνικό Ωκεανό και περισυνελέγη από το πλοίο του αμερικανικού ναυτικού Anchorage. Ο συντονισμός της ομάδας του αμερικανικού ναυτικού και αυτής της NASA αποδείχθηκε εξαιρετικός και έτσι το διαστημόπλοιο ανασύρθηκε με απόλυτη επιτυχία έξω από το νερό. Έτσι το Orion πήρε το δρόμο της επιστροφής του προς τη βάση του. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF-orion-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Προσκρούσεις αστεροειδών «έδωσαν βασικά συστατικά της ζωής» Ένα λέιζερ ακραίας ισχύος χρησιμοποιήθηκε στην Τσεχία για να αναπαράγει τις εφιαλτικές συνθήκες μιας πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη. Και τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο βομβαρδισμός του πλανήτη παρήγαγε τα βασικά συστατικά του RNA, το οποίο ήταν πιθανώς το πρώτο μόριο που χρησιμοποιήθηκε ως γενετικό υλικό. Αρκετοί πλανητολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι τα αμινοξέα των πρωτεϊνών και οι χημικές βάσεις του DNA και του RNA μεταφέρθηκαν στη Γη από αστεροειδείς και κομήτες, οι οποίοι είναι πλούσιοι σε οργανικές ουσίες. Το τελευταίο πείραμα δίνει τώρα μια εναλλακτική θεωρία, σύμφωνα με την οποία μεγάλες ποσότητες των βασικών συστατικών του RNA θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί τη στιγμή της πρόσκρουσης. Διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε ένα πανίσχυρο λέιζερ της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών για να βομβαρδίσει ένα υγρό μείγμα που περιείχε άργιλο και μεθαναμίδιο, μια απλή ουσία που σχηματίζεται από την αντίδραση νερού με υδροκυάνιο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το μεθαναμίδιο μπορεί να υπήρχε σε μεγάλες ποσότητες στη νεογέννητη Γη. Το λέιζερ βομβάρδισε το μείγμα για ένα τρίτο του νανοδευτερολέπτου, παράγοντας ακραίες πιέσεις και θερμοκρασίες άνω των 4.200 βαθμών Κελσίου. Ο φωτεινός παλμός προκάλεσε επίσης την εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας και ακτίνων Χ, όπως θα περίμενε κανείς να συμβεί τη στιγμή μιας κοσμικής πρόσκρουσης. Οι χημικές αναλύσεις που ακολούθησαν έδειξαν ότι οι ακραίες συνθήκες του πειράματος οδήγησαν στο σχηματισμό απλών ενώσεων όπως το μονοξείδιο του άνθρακα και η αμμωνία, έδωσαν όμως και τις τέσσερις χημικές βάσεις από τις οποίες αποτελείται το RNA: αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη και ουρακίλη (το DNA περιέχει θυμίνη αντί για ουρακίλη). «Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που δημιουργήθηκαν και οι τέσσερις βάσεις σε μια σειρά αντιδράσεων» λέει ο Στίβεν Μπένερ του Ιδρύματος Εφαρμοσμένης Μοριακής Εξέλιξης στη Φλόριντα, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην ανοιχτή επιθεώρηση PNAS, σε καμία περίπτωση δεν αρκεί για να αποδείξει ότι τα συστατικά της ζωής έχουν εξωγήινη προέλευση. Η θεωρία που προτείνουν οι ερευνητές ωστόσο είναι ευλογοφανής: πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά το σχηματισμό της, η νεογέννητη Γη επλήγη από αυτό που οι αστρονόμοι ονομάζουν «Όψιμος Μεγάλος Βομβαρδισμός». Ήταν μια βροχή αστεροειδών που έπεφταν για εκατομμύρια χρόνια στους εσώτερους πλανήτες -Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης- και άλλαξε δραματικά την επιφάνειά τους. Ο Όψιμος Μεγάλος Βομβαρδισμός δεν αποκλείεται να σκότωσε τυχόν μορφές ζωής που είχαν ήδη εμφανιστεί στη Γη, δεν αποκλείεται όμως να έδωσε τα συστατικά που απαιτούνταν για το επόμενο κεφάλαιο της Εξέλιξης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231369783

Ο διπλός δορυφόρος Proba-3 ένα βήμα πιο κοντά στο διάστημα. Ένα ζευγάρι δορυφόρων που θα πετούν σε σχηματισμό ώστε να δημιουργήσουν μια τεχνητή έκλειψη μετατρέπεται τώρα σε πραγματικότητα έτοιμη να βρεθεί στο διάστημα από τους βιομηχανικούς συνεργάτες της ESA. Το τελευταίο μέλος της οικογένειας μίνι-δορυφόρων Proba της ESA θα ξεκινήσει τη φιλόδοξη αποστολή του σε περίπου τέσσερα χρόνια. Δύο δορυφόροι που θα εκτοξευτούν μαζί, έπειτα θα χωριστούν και θα πετάξουν παράλληλα, συνεχίζοντας πειραματιζόμενοι με υψηλής ακρίβειας τεχνικές σχηματισμών πτήσης. Όπως έχει γίνει πια παράδοση με τις αποστολές Proba, η επιτυχία της τεχνολογίας Proba-3 θα αποδειχθεί μέσω της απόκτησης υψηλής ποιότητας επιστημονικών δεδομένων. Στην περίπτωση αυτή, ο «σκοτεινός» δορυφόρος θα κρύβει το φλογερό δίσκο του Ήλιου όπως θα φαίνεται από το δορυφόρο «στεμματογράφο», αποκαλύπτοντας μυστηριώδης περιοχές του "στέμματος" - φάντασμα του μητρικού μας άστρου, ή της εξωτερικής ατμόσφαιρας. Ο Ήλιος είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο φωτεινός από το στέμμα γύρω του, έτσι η επισκίαση του είναι απαραίτητη για μελέτες του στέμματος. Για τις μελέτες αυτές, οι δορυφόροι θα πετούν με 150 μέτρα απόσταση μεταξύ τους με ακρίβεια χιλιοστού και κλάσματος της μοίρας," εξηγεί ο Agnes Mestreau-Garreau, διευθυντής του έργου Proba-3 της ESA. "Η τεχνική πρόκληση θα τους κρατά ελεγχόμενους με ασφάλεια και σωστά τοποθετημένους τον έναν σε σχέση με τον άλλο. "Ωστόσο η επιτυχία θα μας δώσει έναν εντελώς νέο τρόπο σχεδιασμού και πτήσης των διαστημικών αποστολών, με πολλαπλούς αυστηρά ελεγχόμενους δορυφόρους που θα είναι σε θέση να σχηματίσουν γιγάντια εικονικά όργανα στο διάστημα, πολύ μεγαλύτερα από οτιδήποτε που θα μπορούσε να εκτοξευθεί ως ένα κομμάτι." Τα στοιχεία πτήσης που θα συγκεντρωθούν από τον Proba-3 μπορούν στη συνέχεια να καθοδηγήσουν τον προγραμματισμό των προσομοιωτών, ανοίγοντας το δρόμο για το σχεδιασμό και την αξιολόγηση ενός ευρέως φάσματος αποστολών σχηματισμών-πτήσης για να πραγματοποιούν όλες τις εργασίες ενός εικονικού μεγάλου ενιαίου δορυφόρου. Από την επιστημονική σκοπιά, η σκιά από τον έναν Proba-3 δορυφόρο στον άλλον θα δώσει μια άποψη διαρκείας των κοντινών περιοχών του ηλιακού στέμματος. Συνήθως, αυτά τα τμήματα είναι ορατά μόνο για σύντομες στιγμές κατά τη διάρκεια των επίγειων ηλιακών εκλείψεων. Ουσιαστικά, οι δύο δορυφόροι θα συγκροτήσουν έναν ενιαίο «γίγαντιο στεμματογράφο» στο διάστημα. Η αποστολή Proba-3 προσφέρεται να απαντήσει σε διάφορα αινίγματα, όπως το γεγονός ότι το στέμμα, σε θερμοκρασία πάνω από ένα εκατομμύριο βαθμούς, κατά κάποιο τρόπο παραμένει πολύ θερμότερο από την 6000 °C επιφάνεια του Ήλιου. Στις 11 Ιουλίου η ESA στο Παρίσι φιλοξένησε την υπογραφή της σύμβασης για την αποστολή Proba-3, μεταξύ του Franco Ongaro, Τεχνικού Διευθυντή και Διευθυντή Διαχείρισης Ποιότητας της ESA, και του Diego Rodriguez, Διευθυντή του Τμήματος για το Διάστημα της Ισπανικής Sener. Στις 27 Νοεμβρίου, η σύμβαση για το επιστημονικό φορτίο του Proba-3 υπεγράφη από τον Franco Ongaro και τον Thierry Chantreine, Γενικό Διευθυντή του Βελγικού Διαστημικού Κέντρου της Λιέγης, στο τεχνικό κέντρο ESTEC της ESA στο Νόρντβαικ της Ολλανδίας. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_diplhos_doryphhoros_Proba-3_hena_vhema_pio_kontha_sto_dihastema

Τα ίχνη αρχαίων λιμνών και ποταμιών στον Άρη. Το διαστημικό ρόβερ Curiosity της NASA, που προσεδαφίστηκε στον πλανήτη Άρη τον Αύγουστο του 2012, συνεχίζει ακάθεκτο τις έρευνές του. Οι παρατηρήσεις του δείχνουν ότι το όρος Sharp δημιουργήθηκε από ιζήματα σε μια μεγάλη λίμνη πριν από εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η ερμηνεία των ευρημάτων του Curiosity στον κρατήρα Gale δείχνει ότι ο πλανήτης Άρης στο παρελθόν είχε το κατάλληλο κλίμα που ευνοούσε την ύπαρξη λιμνών για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε πολλές περιοχές του. Η μελέτη των διαστρωματώσεων στο όρος Sharp δείχνουν εναλλαγές μεταξύ λίμνης, ποταμιού και αιολικών αποθέσεων, γεγονός που αποδεικνύει την επαναλαμβανόμενη πλήρωση και εξάτμιση μιας λίμνης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με τον John Grotzinger, έναν ερευνητή του προγράμματος Curiosity, «εκεί που τώρα υπάρχει ένα βουνό, κάποτε υπήρχε μια σειρά από λίμνες». Μια πανοραμική εικόνα της περιοχής γύρω από το όρος Sharp στον πλανήτη Άρη – μια σύνθεση φωτογραφιών που έβγαλε το ρομποτικό όχημα Curiosity. Η διάταξη των στρωμάτων ψαμμίτη οδηγεί τους επιστήμονες να συμπεράνουν ότι εκεί υπήρχε ποταμός. Το Curiosity κατά την διάρκεια μιας διαδρομής 8 χιλιομέτρων από τον Αύγουστο του 2012, έφερε στο φως στοιχεία που δείχνουν την αλλαγή σχήματος του πυθμένα του κρατήρα κατά τη διάρκεια της εποχής που υπήρχαν λίμνες στον Άρη. Σύμφωνα με τον Sanjeev Gupta, μέλος της επιστημονικής ομάδας Curiosity, «βρήκαμε ιζηματογενή πετρώματα που αποδεικνύουν την ύπαρξη μικρών αρχαίων δέλτα. Το Curiosity διέσχισε το σύνορο από μια περιοχή που κυριαρχούσαν τα ποτάμια σε μια περιοχή που κυριαρχούσαν οι λίμνες». Είναι φανερό πως η Γεωλογία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξαγωγή συμπερασμάτων από τα δεδομένα του Curiosity σχετικά με την ύπαρξη αρχαίων ποταμιών και λιμνών αλλά και των αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο περιβάλλον του Άρη τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Θα μπορούσαν άραγε αυτά τα ευρήματα να πείσουν κάποιους, σαν τον … Sheldon Cooper – θεωρητικό φυσικό στη χιουμοριστική σειρά The Big Bang Theory – ότι η Γεωλογία είναι αληθινή επιστήμη; http://physicsgg.me/2014/12/09/%cf%84%ce%b1-%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%bb%ce%b9%ce%bc%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84/

Πιθανότατα άφθονη η εξωγήινη ζωή στον γαλαξία μας. Αν και τα ηλιακά συστήματα στον Γαλαξία μας που είναι «φιλικά» στην ανάπτυξη ζωής ενδεχομένως φτάνουν τα μερικά δισεκατομμύρια, ο πλησιέστερος εξωγήινος πολιτισμός πιθανότατα βρίσκεται σε τόσο μεγάλη απόσταση από τη Γη που είναι πρακτικά αδύνατον να έρθουμε σε επαφή μαζί του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ο αστροβιολόγος Amri Wandel, επιχειρώντας να εκτιμήσει το ενδεχόμενο ύπαρξης νοήμονων μορφών ζωής πέρα από τον πλανήτη μας. Αν και το άρθρο του επιστήμονα θα περιληφθεί σε έκδοση του περιοδικού International Journal of Astrobiology που θα διατεθεί στις αρχές της επόμενης χρονιάς, έχει προδημοσιευθεί online από τις 4 Δεκεμβρίου. Στην έρευνά του, ο Wandel βασίσθηκε στην εξίσωση Drake, η οποία διατυπώθηκε το 1961 και υπολογίζει την πιθανότητα να υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί στον Γαλαξία. Μέχρι σήμερα, όμως, η εξίσωση είχε ένα σημαντικό μειονέκτημα, αφού για τις περισσότερες παραμέτρους της δεν λαμβάνονται υπόψη πραγματικά παρατηρησιακά δεδομένα για να καθορισθούν οι τιμές τους. Έτσι, ο αστροβιολόγος επιχείρησε να εκτιμήσει μια ακόμη παράμετρο, και πιο συγκεκριμένα το ποσοστό των πλανητών στον Γαλαξία μας, στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή. Γι’ αυτό τον σκοπό, αξιοποίησε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, το οποίο εκτοξεύθηκε το 2009 με αποστολή να εντοπίσει εξωπλανήτες όπου οι συνθήκες είναι παρόμοιες με τη Γη, ώστε να μπορούν σε αυτούς να αναπτυχθεί ζωή. Με βάση τις παρατηρήσεις από το Kepler, οι υπολογισμοί του Wandel είναι αρκετά ενθαρρυντικοί, αφού έδειξαν πως ο αριθμός αυτών των πλανητών κυμαίνεται από αρκετά εκατομμύρια μέχρι μερικά δισεκατομμύρια. Ωστόσο, όσο ενθουσιασμό δημιουργεί αυτό το νούμερο, άλλη τόση απαισιοδοξία δημιουργεί η εκτίμηση του αστροβιολόγου σχετικά με την απόστασή τους από τον «κόσμο» μας. Πιο συγκεκριμένα, η ανάλυση του Wandel δείχνει πως ο πλησιέστερος πλανήτης όπου όντως υπάρχει ζωή, ακόμη και στο επίπεδο εξέλιξης των μονοκύτταρων μικροοργανισμών, θα πρέπει να βρίσκεται 10-100 έτη φωτός μακριά. Μάλιστα, στην περίπτωση των νοήμονων όντων, τα οποία θα έχουν αναπτύξει έναν προηγμένο πολιτισμό, οι εκτιμήσεις αυξάνουν ακόμη περισσότερο την απόσταση – η οποία στην καλύτερη περίπτωση είναι μερικές χιλιάδες έτη φωτός. Με δεδομένο ότι τα κάθε λογής τηλεπικοινωνιακά σήματα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, το συμπέρασμα αυτό σημαίνει πως θα χρειάζονταν μερικές χιλιάδες χρόνια για να έρθουμε σε «επαφή» μαζί τους. Αν και με την έρευνα του Wandel γίνεται ένα βήμα ώστε η εξίσωση του Drake να γίνει πιο αντικειμενική στις εκτιμήσεις της, η αλήθεια είναι πως υπάρχουν ακόμη αρκετά «ανοικτά» ερωτηματικά, η απάντηση των οποίων θα μπορούσε να μικρύνει (ή και να μεγαλώσει) αυτή την απόσταση. Κατ’ αρχάς, για να καθορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συγκεκριμένη παράμετρο, ο αστροβιολόγος αξιοποίησε δεδομένα από το Kepler, κάνοντας ωστόσο την υπόθεση πως ζωή μπορεί να αναπτυχθεί μόνο σε πλανήτες που οι τροχιές τους ανήκουν στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή ούτε πολύ μακριά αλλά ούτε και υπερβολικά κοντά στον αστέρα τους. Μια υπόθεση που ίσως διαψευσθεί αν, για παράδειγμα, ανακαλυφθούν μικροοργανισμοί στην Ευρώπη ή τον Τιτάνα, τους δύο παγωμένους δορυφόρους του Κρόνου και του Δία αντίστοιχα. Επιπλέον, η δουλειά του Wandel αφορά μία συγκεκριμένη παράμετρο, αφήνοντας όλες τις υπόλοιπες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις. Έτσι, π.χ. οι υπολογισμοί του δεν λένε τίποτα για το πόσο πιθανό είναι να έχει όντως αναπτυχθεί ζωή σε έναν «φιλόξενο» πλανήτη. Ένα νούμερο που αναμένεται να συγκεκριμενοποιηθεί περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες, όταν νέες διαστημικές αποστολές θα αρχίσουν να εξετάζουν δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες, ψάχνοντας στην ατμόσφαιρά τους για ενδείξεις βιολογικών δραστηριοτήτων. http://www.naftemporiki.gr/story/888546/pithanotata-afthoni-i-eksogiini-zoi-ston-galaksia-mas

Σκόνη κομητών βρέθηκε στους πάγους της Ανταρκτικής. Σωματίδια που άφησαν πίσω τους κομήτες καθώς ταξίδευαν στο Ηλιακό Σύστημα έπεσαν στη Γη και διατηρήθηκαν αναλλοίωτα στους πάγους της Ανταρκτικής, ανακάλυψαν αμερικανοί και ιάπωνες ερευνητές. Το πολύτιμο υλικό, λένε, θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για το σχηματισμό των πλανητών. Μέχρι το 2006, ο μόνος τρόπος για τη συλλογή σκόνης από κομήτες, επισήμως γνωστής ως «χονδριτικά πορώδη διαπλανητικά σωματίδια», ήταν οι ερευνητικές πτήσεις ψηλά στη στρατόσφαιρα. Τα αεροπλάνα αφήνουν εκτεθειμένους στον αέρα δίσκους συλλογής σωματιδίων, οι οποίοι παγιδεύουν τυχόν σωματίδια που έφτασαν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας από το Διάστημα. Οι ποσότητες που συλλέγονται με αυτή την τεχνική είναι απελπιστικά μικρές, περίπου ένα μικροσκοπικό σωματίδιο ανά αρκετές ώρες πτήσεις. Η κατάσταση άλλαξε προς το καλύτερο για τους πλανητολόγους το 2006, όταν η αποστολή Stardust στη NASA έστειλε στη Γη τα πρώτα δείγματα που ελήφθησαν άμεσα από την κόμη ενός κομήτη. Πολύ μεγαλύτερες ποσότητες της πολύτιμης σκόνης φαίνεται όμως ότι κρύβονται στην Ανταρκτική. Η προσπάθεια ξεκίνησε σε δύο τοποθεσίες της λευκής ηπείρου το 2000. Οι ερευνητές έλιωσαν δείγματα πάγου, φίλτραραν το νερό και ανακάλυψαν χιλιάδες μικρομετεωρίτες με διάμετρο άνω των 10 μικρομέτρων. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια προσπαθειών μέχρι να εξεταστούν αυτοί οι κόκκοι ένας προς ένας και να αναγνωριστούν περίπου 40 σωματίδια με τα χαρακτηριστικά της σκόνης των κομητών. Όπως αναφέρει η ερευνητική ομάδα στo Earth and Planetary Science Letters, η σκόνη από την Ανταρκτική είναι πανομοιότυπη με τα δείγματα του Stardust και τα σωματίδια που έχουν συλλεχθεί στη στρατόσφαιρα. Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια, η σκόνη της Ανταρκτικής θα μπορούσε να δώσει νέα στοιχεία για τη διαδικασία σχηματισμού της Γης και των υπόλοιπων πλανητών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231369368

Δοκιμή διά πυρός για το σκάφος που θα μεταφέρει τους Αμερικανούς στον Άρη. Ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής η πρώτη δοκιμαστική αποστολή του Orion, του σκάφους της NASA που προορίζεται να μεταφέρει τον άνθρωπο πιο μακριά από ποτέ. Η μη επανδρωμένη πτήση έφτασε 15 φορές ψηλότερα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και εκτέθηκε σε ακραίες θερμοκρασίας όταν επανήλθε στην ατμόσφαιρα για να πέσει στον Ειρηνικό. Τοποθετημένο στην κορυφή ενός μεγάλου πυραύλου Delta IV, το Orion εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 14.05 ώρα Ελλάδας, 07.15 τοπική ώρα. Περίπου 18 λεπτά αργότερα, το σκάφος βρισκόταν ήδη σε τροχιά και προετοιμαζόταν για την επόμενη πυροδότηση του κινητήρα του. Την Πέμπτη, η εκτόξευση είχε αναβληθεί λόγω προβλήματος σε βαλβίδες των δεξαμενών υδρογόνου στον Delta IV. Η κωνική κάψουλα, με διάμετρο πέντε μέτρα και βάρος οκτώ τόνους, σχεδιάστηκε να μεταφέρει για πρώτη φορά τους αμερικανούς αστροναύτες πέρα από την τροχιά της Σελήνης -πρώτα στους αστεροειδείς και τελικά στον Άρη. Έπειτα από 4,5 ώρες πτήσης, γύρω στις 18.30 ώρα Ελλάδας, το Orion έπεσε με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό, από όπου επρόκειτο να περισυλλεγεί από σκάφη του πολεμικού ναυτικού. Τρεις ήταν οι πιο κρίσιμες φάσης της πτήσης: Ζώνες Βαν Άλλεν: Το σκάφος έφτασε το ύψος των 6.000 χιλιομέτρων, πολύ ψηλότερα από την ασφαλή τροχιά στην οποία κινείται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, σε ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να περάσει από τις λεγόμενες Ζώνες Βαν Άλεν, οι οποίες περιβάλλουν τον πλανήτη και συγκεντρώνουν επικίνδυνα πρωτόνια και ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας. Τα σωματίδια αυτά θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα του σκάφους. Και η προστασία από αυτή την ακτινοβολία θα είχε κρίσιμη σημασία στις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Επανείσοδος στην ατμόσφαιρα: Σε γενικές γραμμές, όσο πιο μακριά ταξιδεύει κανείς στο Διάστημα τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα με την οποία επιστρέφει. Στην επιστροφή του, το Orion εισήλθε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα γύρω στα 32.000 χιλιόμετρα την ώρα και η θερμική του ασπίδα εκτέθηκε σε θερμοκρασίες άνω των 2.000 βαθμών. Η απόδοση της θερμικής ασπίδας, της μεγαλύτερης που έχει κατασκευαστεί ποτέ, έχει κρίσιμη σημασία, δεδομένου ότι οι μελλοντικές αποστολές πέρα από την Σελήνη θα επιστρέφουν με ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες. Αλεξίπτωτα: Γιγάντια αλεξίπτωτα που αναπτύχθηκαν ειδικά για το Orion άνοιξαν διαδοχικά για να επιβραδύνουν την κάθοδό του μέχρι την επιφάνεια του ωκεανού. Μελλοντικά, η κάψουλα θα εκτοξεύεται με τον πύραυλο SLS («Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων») ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η ανάπτυξή του δεν έχει ολοκληρωθεί. Η επόμενη δοκιμαστική πτήση του Orion, και αυτή χωρίς πλήρωμα, προγραμματίζεται για το 2018. Η κάψουλα θα περάσει πίσω από τη Σελήνη πριν επιστρέψει τη Γη. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση θα ακολουθήσει τη διετία 2020-2021. (Ερώτημα;Γιατι χρειάζονται τεσσερα χρονια μεχρι την επόμενη δοκιμαστική πτήση του Orion!!!) Βίντεο. https://www.youtube.com/watch?v=J92MxvIANEQ#t=35 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231368809

Αρχίζει η κατασκευή του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου στον κόσμο. Άνοιξε χθες κι επίσημα ο δρόμος για την κατασκευή του καλύτερου «παράθυρου στο σύμπαν» που είχαν ποτέ στη διάθεσή τους οι αστρονόμοι, με την έγκριση δημιουργίας του European Extremely Large Telescope (E-ELT) στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Με φωτοσυλλεκτική επιφάνεια διαμέτρου 39 μέτρων, τη μεγαλύτερη που είχε ποτέ επίγειο τηλεσκόπιο, το E-ELT αναμένεται να είναι έτοιμο το 2024, ξεκινώντας από εκείνη τη στιγμή τις παρατηρήσεις του. Το E-ELT θα ανήκει στον Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (ESO), έναν διεθνή οργανισμό αστρονομικής έρευνας με μέλη δεκαπέντε χώρες από την Ευρώπη, ο οποίος ενέκρινε χθες υπερψήφισε τον προϋπολογισμό για την ανάπτυξή του. «Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ESO σημαίνει πως εξασφαλίσθηκαν πλέον τα απαραίτητα κονδύλια, ώστε η κατασκευή του τηλεσκοπίου να ξεκινήσει σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα», αναφέρει ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Τιμ ντε Ζέγιου, στη γραπτή ανακοίνωση της απόφασης. Το πρώτο βήμα για την έγκριση του E-ELT είχε γίνει τον Ιούλιο του 2012, όταν ο ESO άναψε το «πράσινο φως» για την κατασκευή του, υπό την προϋπόθεση όμως πως θα διασφαλιζόταν στην πορεία το 90% του συνολικού κόστους του έργου, το οποίο υπολογίζεται πως θα αγγίξει τα 1,083 δισ. ευρώ. Κάτι που έγινε εφικτό τον Οκτώβριο, όταν εντάχθηκε στον οργανισμό η Πολωνία, ως 15ο κράτος-μέλος. Στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε, ο ESO πραγματοποίησε ορισμένες προσαρμογές στο έργο, χωρίζοντάς το σε δύο φάσεις. Η κύρια «φάση 1», η οποία περιλαμβάνει ουσιαστικά την κατασκευή του τηλεσκοπίου και του μεγαλύτερου εξοπλισμού του, αντιστοιχεί στο 90% του συνολικού κόστους. Η επόμενη «φάση 2» αφορά την ανάπτυξη ορισμένων εξαρτημάτων του, όπως των 200 περίπου τμημάτων από τα 798 του κατόπτρου του και του συστήματος προσαρμοστικής οπτικής, το οποίο θα εξαλείφει την παραμόρφωση που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα. Η χθεσινή απόφαση αφορά τον προϋπολογισμό της «φάσης 1», αναφέρεται στην ανακοίνωση, με την έγκριση της «φάσης 2» να αναμένεται όταν εξασφαλισθούν τα αντίστοιχα κονδύλια. Στην ίδια ανακοίνωση, ο γενικός διευθυντής του οργανισμού απαριθμεί τις νέες δυνατότητες που θα δώσει το E-ELT στους αστρονόμους. «Θα επιτρέψει τον αρχικό χαρακτηριστικό εξωπλανητών με μέγεθος παρόμοιο με τη Γη και τη μελέτη αστρικών σχηματισμών σε γειτονικούς γαλαξίες, ενώ θα ανιχνεύσει αμυδρά σήματα από το μακρινό διάστημα», σημειώνει. Εκτός από το E-ELT, στα σκαριά βρίσκονται δύο ακόμη «θηριώδη» (αν και μικρότερα) τηλεσκόπια. Έτσι, το 2021 αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία πάλι στην έρημο Ατακάμα το Τεράστιο Τηλεσκόπιο «Μαγγελάνος» (GMT), με φωτοσυλλεκτική επιφάνεια διαμέτρου 24 μέτρων. Έναν χρόνο αργότερα, θα ξεκινήσει παρατηρήσεις από τη Χαβάη το Τηλεσκόπιο των Τριάντα Μέτρων, με φωτοσυλλεκτική επιφάνεια διαμέτρου 30 μέτρων, όπως υποδηλώνει και το όνομά του. Και τα τρία αστρονομικά όργανα αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να πλησιάσουν πιο κοντά στην απάντηση των πιο σημαντικών ερωτημάτων σχετικά με το σύμπαν, όπως για παράδειγμα για τη φύση της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας. http://www.naftemporiki.gr/story/888026/arxizei-i-kataskeui-tou-megaluterou-tileskopiou-ston-kosmo «Έξυπνη σκόνη» φέρνει επανάσταση στα διαστημικά τηλεσκόπια. Πάνω σε έναν νέο τύπο διαστημικού τηλεσκοπίου, που θα χρησιμοποιεί σμήνη από σωματίδια τα οποία θα απελευθερώνονται από ειδικό δοχείο και θα ελέγχονται μέσω λέιζερ, δουλεύουν επιστήμονες του Rochester Institute of Technology και του NASA Jet Propulsion Laboratory. Aυτοί οι μικροσκοπικοί φακοί, που θα μπορούν να αιωρούνται, θα παρέχουν πλεονέκτημα σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σε σήμερα, όπως στα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, σύμφωνα με τον Γκρόβερ Σβαρτσλάντερ, επίκουρο καθηγητή του πανεπιστημίου. Ο Σβαρτσλάντερ συνεργάζεται με την ομάδα του JPL, της οποίας ηγείται ο Μάρκο Κουαντρέλι. Η δεύτερη φάση του προγράμματος των «ουράνιων τόξων σε τροχιά» χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του Innovative Advanced Concepts Program της NASA. Το συγκεκριμένο project προσπαθεί να συνδυάσει τη διαστημική οπτική και την «έξυπνη σκόνη»- δηλαδή την τεχνολογία αυτόνομων ρομποτικών συστημάτων. Η εν λόγω σκόνη είναι φτιαγμένη από φωτο-πολυμερές (φωτοευαίσθητο πλαστικό), το οποίο καλύπτεται από μεταλλική επίστρωση. «Ο σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ένα πολύ μεγάλο aperture τηλεσκόπιο στο Διάστημα, και αυτό είναι τυπικά πολύ ακριβό και δύσκολο να γίνει» αναφέρει σχετικά ο Σβαρτσλάντερ. «Δεν χρειάζεται να έχεις ένα τηλεσκόπιο συνεχούς μάζας για να κάνεις αστρονομία- μπορεί να διαμοιραστεί σε μεγάλη έκταση. Το concept που προτείνουμε θα ήταν ένας πολύ φθηνός, εύκολος τρόπος να επιτύχουμε μεγάλη κάλυψη- κάτι που δεν θα μπορούσες να κάνεις με προσέγγιση τύπου James Webb». Ένας προσαρμοστικός αισθητήρας οπτικού imaging, αποτελούμενος από μικροσκοπικούς αιωρούμενους καθρέφτες θα μπορούσε να υποστηρίξει μεγάλης κλίμακας αποστολές της NASA και να οδηγήσει σε νέες τεχνολογίας στον τομέα. Σμήνη «έξυπνης σκόνης» τέτοιου είδους, σχηματίζοντας μεμονωμένους ή πολλαπλούς φακούς, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε μέγεθος, φτάνοντας διαμέτρους από μερικών δεκάδων μέχρι χιλιάδων χιλιομέτρων. Σύμφωνα με τον Σβαρτσλάντερ, η ανάλυση και λεπτομέρεια θα ήταν άνευ προηγουμένου, επιτρέποντας τον εντοπισμό ακόμη και νεφών σε εξωπλανήτες. «Αυτό είναι πραγματικά επόμενης γενιάς» ανέφερε σχετικά. «Είναι 20, 30 χρόνια μακριά. Είμαστε στο πρώτο βήμα». http://www.naftemporiki.gr/story/887364/eksupni-skoni-fernei-epanastasi-sta-diastimika-tileskopia

Ώρα αφύπνισης για την πρώτη αποστολή στον Πλούτωνα. Εννέα χρόνια μετά την εκτόξευση, το σκάφος New Horizons της NASA, η πρώτη αποστολή στον μακρινό Πλούτωνα, βγήκε από την κατάσταση αναμονής ενόψει της άφιξης στον στόχο. Το 2015 θα μας προσφέρει τις πρώτες καθαρές εικόνες αυτού του παγωμένου κόσμου, ο οποίος φαίνεται θολός ακόμα και στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το απόγευμα του Σαββάτου, οι διαχειριστές της αποστολής, στο διάσημο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, έλαβαν το μήνυμα ότι το σκάφος είχε ξυπνήσει όπως ήταν προγραμματισμένο. Ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτός, το σήμα χρειάστηκε τέσσερις ώρες και 26 λεπτά να φτάσει στη Γη. Το New Horizons απείχε 4,66 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον μητρικό του πλανήτη και 162 εκατ. χιλιόμετρα από τον Πλούτωνα. Δεδομένου ότι είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ, και δεν μπορεί να επιβραδύνει όταν φτάσει τον στόχο, το New Horizons θα έχει μόνο μια ευκαιρία να μελετήσει τον Πλούτωνα καθώς τον προσπερνά με μεγάλη ταχύτητα. Ο Πλούτωνας, μικρότερος από τη Σελήνη, θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, έχασε όμως αυτόν τον τίτλο το 2006 και εξέπεσε στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων. Στην απόφαση οδήγησε εν πολλοίς η ανακάλυψη ενός ακόμα μεγαλύτερου σώματος στην ίδια γειτονιά του Ηλιακού Συστήματος, τον πλανήτη νάνο Έριδα. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, ένας δακτύλιος που ξεκινά στην τροχιά του Πλούτωνα και εκτείνεται πολύ πιο έξω, φιλοξενεί πολλά ακόμα τέτοια σώματα, αποτελούμενα κυρίως από πάγους και βράχια. Το New Horizons θα εξερευνήσει για πρώτη φορά αυτή τη ζώνη στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος. Θα προσφέρει αρχικά τις πρώτες καθαρές εικόνες του πλανήτη-νάνου και των πέντε φεγγαριών του, όλα τους με ονόματα που συνδέονται με τον Κάτω Κόσμο: Χάροντας, Νύκτα, Ύδρα, Κέρβερος και Στυξ. Αφού προσπεράσει τον Πλούτωνα, το New Horizons σχεδιάζεται να επισκεφθεί ένα ακόμα σώμα στη Ζώνη του Κάιπερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αναζητά κάποιον κατάλληλο υποψήφιο, μέχρι στιγμής όμως ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει καθοριστεί. Λίγοι μήνες απομένουν για να βρεθεί λύση μέχρι τις 14 Ιουλιου, όταν το New Horizons φτάσει στην ελάχιστη απόστασή του από τον Πλούτωνα. Οι παρατηρήσεις θα έχουν ξεκινήσει νωρίτερα, στις 15 Ιανουαρίου. Λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ήλιο (ο Πλούτωνας χρειάζεται 247,7 χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά) το σκάφος δεν χρησιμοποιεί ηλιακούς συλλέκτες. Αντλεί ενέργεια από μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ισοτόπων, η οποία παράγει θερμότητα από τη διάσπαση ραδιενεργών υλικών και προσφέρει κάτι λιγότερο από 200 watt ηλεκτρικής ισχύος. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231369159

«Δισεκατομμύρια» αστεροειδείς κρύβονται στο μακρινό νέφος του Όορτ. H λεγόμενη Ζώνη των Αστεροειδών, η οποία εκτείνεται ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, εκτιμάται ότι περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες βράχους. Πιο μακριά, όμως, στη γειτονιά των κομητών, δεν αποκλείεται να κρύβονται ακόμα οκτώ δισεκατομμύρια αστεροειδείς. Ερευνητές στις ΗΠΑ και τη Βρετανία χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα για να προσομοιώσουν τι μπορεί να συνέβη στα νεογέννητα σώματα του Ηλιακού Συστήματος, όταν η σκόνη και τα αέρια που περιέβαλλαν τον νεογέννητο Ήλιο είχαν πια καθαρίσει. Όπως αναφέρει η ομάδα στην επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τους νεογέννητους πλανήτες ανάγκασε πολλούς αστεροειδείς να πέσουν στον Ήλιο. Πολλοί όμως εκτινάχθηκαν μέχρι το Νέφος του Όορτ, ένα σφαιρικό σύννεφο με δισεκατομμύρια κομήτες, το οποίο ξεκινά πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα και εκτείνεται σε απόσταση περίπου ενός έτους φωτός. Σύμφωνα με προηγούμενες εκτιμήσεις το νέφος μπορεί να φιλοξενεί γύρω στα 200 δισεκατομμύρια κομήτες. Η νέα μελέτη εκτιμά ότι στον πληθυσμό αυτό πρέπει να προστεθούν περίπου 8 εκατομμύρια αστεροειδείς. Αν κάποιος από αυτούς έπαιρνε για κάποιο λόγο το δρόμο προς τη Γη θα γινόταν δύσκολα αντιληπτός καθώς, οι διαστημικοί αυτοί βράχοι είναι πολύ πιο σκούροι από τους κομήτες. Θα ήταν επιπλέον πιο δύσκολο να τον σταματήσουμε, αφού θα ταξίδευε με μεγάλη ταχύτητα. Ωστόσο οι εκτιμήσεις των ερευνητών είναι καθησυχαστικές: δείχνουν ότι τέτοιες φονικές προσκρούσεις αστεροειδών σε πλανήτες συμβαίνουν μόνο μια φορά ανά ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Αυτό που θα πρέπει να μας ανησυχεί περισσότερο είναι οι κομήτες που βρίσκονται ήδη κοντά στη γειτονιά μας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231368873

Albert Einstein. Όλα τα γραπτά του Einstein. To Πανεπιστήμιο Princeton δημιούργησε έναν ιστότοπο ελεύθερης πρόσβασης στον οποίο θα περιέχονται όλα τα γραπτά του Albert Einstein (1879 – 1955). THE COLLECTED PAPERS OF ALBERT EINSTEIN http://einsteinpapers.press.princeton.edu/ Προς το παρόν αναρτήθηκαν 2900 κείμενα του Einstein (7000 σελίδες) που έγραψε μέχρι το 1923, στην πιο συναρπαστική και δημιουργική περίοδο της ζωής του. Περιλαμβάνονται επιστημονικές εργασίες, επιστολές και προσωπικές σημειώσεις. Mε την δημοσίευση το 1905 της εργασίας με τίτλο «Περί της ηλεκτροδυναμικής των κινούμενων σωμάτων» γεννήθηκε η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Οι εκδόσεις του Πανεπιστημίου Princeton θα συνεχίσουν την δημοσιοποίηση των γραπτών του Einstein από τη συλλογή των 30000 εγγράφων που έχουν στη διάθεσή τους. http://physicsgg.me/2014/12/05/%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%80%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-einstein/

Αναβλήθηκε η εκτόξευση του Orion της NASA. Αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για σήμερα εκτόξευση του διαστημοπλοίου Orion της NASA, εξαιτίας τεχνικού ζητήματος που προέκυψε στον πύραυλο Delta IV Heavy, το οποίο δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί μέχρι τη λήξη του «παραθύρου εκτόξευσης». Όπως επισημαίνει η NASA, το επόμενο «παράθυρο» θα «ανοίξει» αύριο Παρασκευή. Η διαδικασία δεν ήταν χωρίς εμπόδια, καθώς, σύμφωνα με το BBC, η αντίστροφη μέτρηση χρειάστηκε να σταματήσει κάποιες φορές, εξαιτίας ενός σκάφους που πλησίασε πολύ κοντά, καθώς και λόγω ανέμων. Η ώρα εκτόξευσης έχει οριστεί για αύριο στις 7.05 (τοπική ώρα) και το αντίστοιχο «παράθυρο» θα διαρκέσει δύο ώρες και 39 λεπτά. Υπενθυμίζεται πως, δεδομένου ότι θα πρόκειται για την πρώτη του δοκιμαστική πτήση, δεν θα υπάρχει πλήρωμα. http://www.naftemporiki.gr/story/887323/anablithike-i-ektokseusi-tou-orion-tis-nasa Δύο συμφωνίες συνεργασίας στον τομέα του Διαστήματος για την Ελλάδα. Δύο συμφωνίες διμερούς συνεργασίας στον τομέα του Διαστήματος υπέγραψε ο γενικός γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας δρ. Χρήστος Βασιλάκος, στο πλαίσιο της συνεδρίασης σε υπουργικό επίπεδο του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ/ESA), στο Λουξεμβούργο. Οι συμφωνίες συνεργασίας Ελλάδας- Γαλλίας και Ελλάδας-Γερμανίας προβλέπουν τη χρηματοδότηση των ελληνικών εταιρειών και ερευνητικών φορέων, με κεφάλαια συνολικού ύψους 3,3 εκατομμυρίων ευρώ, για την υλοποίηση δράσεων στον τομέα του Διαστήματος σε συνεργασία με εταιρείες από τις δύο χώρες, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του ΕΟΔ. Τα σχετικά κονδύλια προέρχονται από τη συμμετοχή των δύο αυτών κρατών-μελών του ΕΟΔ στον προϋπολογισμό του Οργανισμού και θα αποτελέσουν καθαρή εισροή πόρων για την Ελλάδα. Οι δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες αυτές θα υλοποιηθούν υπό την επίβλεψη του ΕΟΔ και θα δώσουν την ευκαιρία στην ελληνική διαστημική βιομηχανία να βελτιώσει την τεχνογνωσία της, να εδραιώσει τη διεθνή της δικτύωση και να αυξήσει τις εξαγωγές της. Οι τεχνολογικοί τομείς που αφορούν οι δύο συμφωνίες, περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων υλικών, τη μικροηλεκτρονική, την ανάπτυξη εξειδικευμένου λογισμικού, την παρατήρηση της Γης και προηγμένες δικτυακές τεχνολογίες. Ο κ. Βασιλάκος δήλωσε ότι οι συμφωνίες «είναι πολύ σημαντικές για τη χώρα και η διμερής συνεργασία με τη Γαλλία και τη Γερμανία στον τομέα του Διαστήματος έρχεται σαν επισφράγιση πολυετούς και ιδιαίτερα επιτυχημένης διακρατικής συνεργασίας της Ελλάδας με τις δύο αυτές χώρες σε πλήθος θεματικών τομέων Έρευνας και Τεχνολογίας». Όπως είπε, «απώτερος στόχος των συμφωνιών του Λουξεμβούργου είναι οι προς υλοποίηση κοινές δραστηριότητες να αποτελέσουν την αρχή μίας σταθερής συνεργασίας της Ελλάδας με τις δύο ευρωπαϊκές χώρες σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα». Πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα, φέτος, για πρώτη φορά από τη συμμετοχή της στον ΕΟΔ, θα έχει τόσο υψηλή γεω-επιστροφή προς όφελος των ελληνικών επιχειρήσεων και των ακαδημαϊκών και ερευνητικών φορέων». Η Ελλάδα αποτελεί πλήρες κράτος-μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος από το 2005 και η συμμετοχή της δίνει στις εταιρείες και στους ερευνητικούς φορείς της χώρας τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε επιστημονικά και βιομηχανικά προγράμματα σχετικά με το διάστημα. Η συμμετοχή στα προγράμματα του ΕΟΔ ενισχύει την τεχνογνωσία και τις υποδομές των εγχώριων φορέων και συμβάλλει στην εξαγωγική ικανότητα της Ελλάδας. http://www.kathimerini.gr/794549/article/epikairothta/episthmh/dyo-symfwnies-synergasias-ston-tomea-toy-diasthmatos-gia-thn-ellada «Τα ρομπότ επιστρέφουν…»: Έκθεση στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Ρομπότ πάσης φύσης, τα οποία μιλούν, τρέχουν, κολυμπούν, πετούν, πηγαίνουν στο διάστημα, ρομπότ που καθαρίζουν το σπίτι, που χρησιμοποιούνται στην αρχιτεκτονική και στην εκπαίδευση και ρομπότ που αλληλεπιδρούν με τον άνθρωπο, θα βρίσκονται στη Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ιδρύματος Ευγενίδου. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ιδρύματος, την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014, από τις 17:00 μέχρι τις 21:00, η Διαδραστική Έκθεση «γεμίζει για δεύτερη φορά με ρομπότ». «Μικροί και μεγάλοι θα μπορέσουν να έρθουν σε επαφή με τα ρομπότ, να διαδράσουν μαζί τους, αλλά και να γνωρίσουν τους ερευνητές-κατασκευαστές που τα ανέπτυξαν και να τους θέσουν τα ερωτήματά τους». Την ίδια ημέρα η εκδήλωση περιλαμβάνει παρουσιάσεις για τη ρομποτική, περιήγηση στα διαδραστικά εκθέματα και προβολή με τίτλο «Επιστροφή στη Σελήνη για πάντα» στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο. Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται από τη Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ιδρύματος Ευγενίδου, το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΕΥ-ΕΜΠ), το Εργαστήριο Αυτομάτου Ελέγχου του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π., το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, και το ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος. Η είσοδος στην εκδήλωση την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου είναι ελεύθερη για το κοινό. Απαραίτητα είναι μόνο τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιηθεί από το Ταμείο του Ιδρύματος Ευγενίδου από τις 16:30 της ίδιας ημέρας. Βίντεο. ΊΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΊΔΟΥ«Τα ρομπότ επιστρέφουν…» στη Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης & Τεχνολογίας ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ Περισσότερα εδώ!! http://www.naftemporiki.gr/story/887340/ta-rompot-epistrefoun-ekthesi-sto-idruma-eugenidou

Ο «Πλάτωνας» και οι ηλιόλουστες κορυφές των σεληνιακών Άλπεων. Ο «Πλάτωνας», ένας κρατήρας 95 χιλιομέτρων και οι ηλιόλουστες κορυφές των σεληνιακών Άλπεων, τονίζονται σε αυτήν την ψηφιακή φωτογραφία της επιφάνεια της Σελήνης, Ενώ οι Άλπεις του πλανήτη μας έκαναν να ανυψωθούν εκατομμύρια χρόνια, οι σεληνιακές Άλπεις σχηματίστηκαν από μια γιγαντιαία σύγκρουση αστεροειδούς που δημιούργησε τη λεκάνη που είναι γνωστή ως Mare Imbrium ή Θάλασσα των Βροχών. Η λάβα που πλημμύρισε την επιφάνεια φαίνεται κάτω από την οροσειρά. Η διακριτή ευθεία ανάμεσα από τα βουνά λέγεται Alpine Valley, (Λιβάδι των Άλπεων), η οποία έχει μέγεθος περίπου 160 χιλιόμετρα μήκος και μέχρι 10 χιλιόμετρα πλάτος. Το μεγάλο, φωτεινό αλπικό βουνό κάτω και δεξιά της κοιλάδας είναι το Mont Blanc, (Άλπεις) φυσικά. Το ψηλότερο βουνό των σεληνιακών Άλπεων, φτάνει πάνω από 3 χιλιόμετρα από την επιφάνεια. Χωρίς ατμόσφαιρα και χωρίς χιόνι, οι σεληνιακές Άλπεις δεν αποτελεί και την ιδανική τοποθεσία για …χειμερινές διακοπές. Επίσης ένας σκιέρ 100 κιλών θα ζυγίζει μόνο 20 κιλά στη Σελήνη! Η φωτογραφία είναι η «Εικόνα της ημέρας» στην ιστοσελίδα της NASA. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF-%C2%AB%CF%80%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82%C2%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BB%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82

Η ανθρωπότητα κινδυνεύει από την πτώση αστεροειδούς. Ο κίνδυνος πρόσκρουσης με αστεροειδή είναι υπαρκτός και όχι τόσο μακρινός. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα επείγουσας έκκλησης που συνυπέγραψαν επιστήμονες, αστροναύτες, ροκ σταρ και άλλες προσωπικότητες, στο πλαίσιο της διεθνούς ενημερωτικής καμπάνιας «Ημέρα Αστεροειδούς» που μόλις ξεκίνησε, με στόχο να φέρει το ζήτημα στο προσκήνιο. Άλλωστε πριν από λίγο καιρό σταμάτησε το μοναδικό πρόγραμμα ανίχνευσης επικίνδυνων αστεροειδών στο νότιο ημισφαίριο. Η καμπάνια εγκαινιάστηκε με παράλληλες συνεντεύξεις Τύπου στο Λονδίνο και στο Σαν Φρανσίσκο (στην Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια), σύμφωνα με το Space.com. H σχετική διακήρυξη υπογράφηκε από περισσότερους από 100 κορυφαίους επιστήμονες και αστροναύτες, όπως ο Μάρτιν Ρις (βασιλικός αστρονόμος της Βρετανίας), ο βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς (συγγραφέας των μπεστ-σέλερ «Το εγωιστικό γονίδιο» και η «Αυταπάτη του Θεού»), ο φυσικός Κιπ Θορν του Caltech (το θεωρητικό «μυαλό» πίσω από το σενάριο της ταινίας «Interstellar»), ο αστροναύτης Τζιμ Λάβελ (διοικητής της αποστολής «Απόλλων 13») κ.α. 100x Asteroid Declaration As scientists and citizens, we strive to solve humanity’s greatest challenges to safeguard our families and quality of life on Earth in the future. Asteroids impact Earth: such events, without intervention, will cause great harm to our societies, communities and families around the globe. Unlike other natural disasters, we know how to prevent asteroid impacts. There are a million asteroids in our solar system that have the potential to strike Earth and destroy a city, yet we have discovered less than 10,000 — just one percent — of them. We have the technology to change that situation. Therefore, we, the undersigned, call for the following action: 1.Employ available technology to detect and track Near-Earth Asteroids that threaten human populations via governments and private and philanthropic organisations. 2.A rapid hundred-fold (100x) acceleration of the discovery and tracking of Near-Earth Asteroids to 100,000 per year within the next ten years. 3.Global adoption of Asteroid Day, heightening awareness of the asteroid hazard and our efforts to prevent impacts, on June 30, 2015. I declare that I share the concerns of this esteemed community of astronauts, scientists, business leaders, artists and concerned citizens to raise awareness about protecting and preserving life on our planet by preventing future asteroid impacts. «Χρειαζόμαστε όλα τα κράτη να συνεργαστούν. Δεν πρόκειται μόνο για αμερικανικό ή βρετανικό πρόβλημα, αλλά για παγκόσμιο πρόβλημα που είναι ανατρέψιμο», δήλωσε ο αστροφυσικός Μπράιαν Μέι, ο οποίος επίσης είναι κιθαρίστας του γνωστού ροκ συγκροτήματος Queen. Η καμπάνια θέλει να καθιερώσει την 30ή Ιουνίου 2015 ως παγκόσμια «Ημέρα Αστεροειδών», στην επέτειο της έκρηξης ενός αστεροειδούς διαμέτρου 40 έως 80 μέτρων πάνω από την Τουνγκούσκα της Σιβηρίας στις 30 Ιουνίου 1908. Η έκρηξη είχε ισοπεδώσει πάνω από 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους – μια υπόμνηση για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, αν κάτι ανάλογο είχε συμβεί σε πυκνοκατοικημένη περιοχή. «Αν αυτό το συμβάν είχε συμβεί εξήμισι ώρες αργότερα, η Γη θα είχε περιστραφεί και το Βερολίνο -αντί για τη Σιβηρία- θα είχε βρεθεί στην τροχιά του αστεροειδούς, πράγμα που θα είχε αλλάξει εκ βάθρων την πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού», ανέφερε ο Μπιλ Νάι, επικεφαλής της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Πλανητική Εταιρεία». Οι διοργανωτές της καμπάνιας θέλουν να επιταχυνθεί η υλοποίηση των μέτρων που θα αποτρέψουν έγκαιρα ένα προβλεπόμενο πλήγμα εξ ουρανού, αλλάζοντας την τροχιά του αστεροειδούς (είτε με επιτάχυνση, είτε με επιβράδυνσή του), έτσι ώστε να μην πέσει πάνω στον πλανήτη μας. Οι αναποδιές της πρόσφατης αποστολής «Ροζέτα» πάνω στον κομήτη Τσουριούμοφ/Γκερασιμένκο έδειξαν ότι κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο, αλλά ούτε αδύνατο. Μια πιθανή λύση θα ήταν μια ρομποτική αποστολή που θα τοποθετούσε εκρηκτικά στον αστεροειδή-στόχο ή θα του ασκούσε μια βαρυτική «σπρωξιά», ώστε να τον βγάλει εκτός απειλητικής τροχιάς. Στο μεταξύ όμως, για να έχει γίνει έγκαιρα ο εντοπισμός του ουράνιου σώματος που θα αποτελέσει την μελλοντική απειλή, θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί περισσότερα τηλεσκόπια ως εξειδικευμένα παρατηρητήρια αστεροειδών και κομητών (και αυτοί μπορεί να πέσουν στη Γη). Ο πρώην αστροναύτης Ράστι Σβάικαρτ των αποστολών «Απόλλων» της NASA, που έχει ιδρύσει το μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Β612, ειδικά αφοσιωμένο στην πρόληψη μιας μελλοντικής καταστροφής από το διάστημα, εκτίμησε ότι για να προετοιμαστεί έγκαιρα η ανθρωπότητα, πρέπει ο εντοπισμός του απειλητικού αστεροειδούς να έχει γίνει τουλάχιστον 20 χρόνια πριν την προβλεπόμενη πτώση του στη Γη. Η NASA έχει ήδη βρει πάνω από το 95% των μεγάλων αστεροειδών που γυροφέρνουν τη Γη και έχουν διάμετρο τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο και κανείς από αυτούς, προς το παρόν, δεν φαίνεται να απειλεί τη Γη. Όμως εκτιμάται ότι υπάρχει περίπου ένα εκατομμύριο μικρότερων αστεροειδών όπως αυτός της Τουνγκούσκα (ικανοί για την καταστροφή μιας πόλης) και από αυτούς δεν έχει εντοπιστεί ούτε το 1%, όπως είπε ο Σβάικαρτ. Οι διοργανωτές της καμπάνιας http://www.asteroidday.org/ είπαν ότι τα χρήματα για τον εντοπισμό και την αποτροπή ενός απειλητικού αστεροειδούς πρέπει άμεσα να αυξηθούν κατά 100 φορές από τα τωρινά επίπεδα. Σήμερα οι κυβερνήσεις του πλανήτη δαπανούν όλες μαζί μόλις 40 έως 50 εκατ. δολάρια ετησίως γι” αυτό το σκοπό – ένα ποσό ολοφάνερα ανεπαρκές, δεδομένης της σοβαρότητας της απειλής και του γεγονότος ότι κάθε χρόνο οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν περίπου 1.000 νέους αστεροειδείς που τριγυρνούν κοντά στον πλανήτη μας. Και μια τελευταία δυσοίωνη υπενθύμιση: Οι παλαιότεροι κυρίαρχοι της Γης, οι δεινόσαυροι, εξαφανίστηκαν μαζικά μετά την πτώση ενός μεγάλου αστεροειδούς διαμέτρου δέκα χιλιομέτρων κάπου στο σημερινό Μεξικό, πριν από 65 εκατ. χρόνια. Όπως είπε ο πρώην αστροναύτης Εντ Λου, κυβερνήτης του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου, «ο χρόνος κυλάει σε βάρος μας και δεν μπορούμε να δούμε το ρολόι. Δεν ξέρουμε πότε θα συμβεί το επόμενο μεγάλο χτύπημα – αλλά θα συμβεί». http://physicsgg.me/2014/12/04/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%84%cf%8e%cf%83/

Στο ναό της επιστήμης, το CERN, o Βαρθολομαίος. Επίσημη επίσκεψη στο CERN, προσκεκλημένος του γενικού διευθυντή, Rolf Heuer, πραγματοποίησε την Τετάρτη, 3 Δεκεμβρίου, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 60 ετών από την ίδρυση του ερευνητικού οργανισμού, ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος. Ο κ. Βαρθολομαίος είναι ο πρώτος προκαθήμενος Ορθόδοξης Εκκλησίας που επισκέπτεται το CERN και η επίσκεψή του αποτελεί συμβολικό βήμα για την ενδυνάμωση του διαλόγου μεταξύ Εκκλησίας και Επιστήμης. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του ο οικουμενικός πατριάρχης επισκέφθηκε την αίθουσα όπου διεξάγεται το μεγαλύτερο πείραμα στον κόσμο, ο μεγάλος επιταχυντής ανδρονίων, στην υπόγεια σήραγγα μήκους 27 χλμ και βάθους πέραν των εκατό μέτρων, κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα. Επιπλέον, ενημερώθηκε από τον κ. Heuer για τις δραστηριότητες του οργανισμού και ειδικότερα για τις εργασίες αναβάθμισης του επιταχυντή, οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη, ούτως ώστε την άνοιξη του 2015 να λειτουργήσει εκ νέου σε υψηλότερες ενέργειες. Στο τέλος της επίσκεψής του ο κ. Βαρθολομαίος συμμετείχε με επιστήμονες του CERN σε συζήτηση, κατά την οποία ανέπτυξε τις θέσεις της Εκκλησίας για τη Δημιουργία, τον διάλογο με την επιστήμη, αλλά και την πολύ μεγάλη συμβολή της επιστήμης στην ειρηνική συνεργασία μεταξύ των κρατών. Τον πατριάρχη συνόδευαν, μεταξύ άλλων, οι μητροπολίτες Περγάμου Ιωάννης και Ελβετίας Ιερεμίας, καθώς και ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο CERN, πρέσβης Αλέξανδρος Αλεξανδρής. Υπενθυμίζεται ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών(CERN) ιδρύθηκε το 1954, αποτελείται 21 κράτη - μέλη, εκ των οποίων η Ελλάδα είναι ιδρυτικό, με ιδιαίτερα ενεργό παρουσία και απασχολεί δεκάδες Έλληνες, οι οποίοι έσπευσαν να καλωσορίσουν τον κ. Βαρθολομαίο. Σχόλιο:Το τελευταιο καιρό υπάρχει στροφή των εκκλησιών προς την επιστημονική γνώση και δεν ειναι τυχαίο οτι ο Παπας δεχτηκε το big ban σαν εναρξη του Συμπαντος καθως και την ισχύ της Θεωρίας της Εξελιξης του Δαρβίνου οπως επισης και ο προηγούμενος Πάπας ειχε σύμφωνη γνώμη για την πιθανότητα υπαρξης εξωγηινων πολιτισμών και μαλιστα οτι αυτοι οι πολιτισμοί μπορει να μην ειχαν περάσει απο το προπατορικό αμάρτημα(Σου λέει αν οι εξωγηινοι είναι Αθεοι πως θα το καλύψουμε) και τωρα ο Βαρθολομαίος πάει CERN. http://www.kathimerini.gr/794557/article/epikairothta/episthmh/sto-nao-ths-episthmhs-to-cern-o-var8olomaios

Η Εποχή του Ωρίωνα. Τρία χρόνια μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων, η NASA ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το μεσημέρι το νέο σκάφος Orion, σχεδιασμένο να μεταφέρει τους αμερικανούς αστροναύτες πέρα από τη Σελήνη και τελικά στον Άρη. Θα είναι μια δοκιμαστική πτήση χωρίς πλήρωμα, η οποία θα μεταδίδεται ζωντανά στο NASA ΤV σε όλη τη διάρκειά της. Τοποθετημένο στην κορυφή ενός πυραύλου βαρέων-βαρών Delta ΙV, το Orion προγραμματίζεται να εκτοξευτεί στις 14.05 ώρα Ελλάδας από το ακρωτήριο Κανάβεραλ. Η μετεωρολογική υπηρεσία της NASA εκτιμά την πιθανότητα κατάλληλων καιρικών συνθηκών στο 70%. Λίγες ώρες πριν από την εκτόξευση, οι τεχνικοί της αποστολής έδωσαν το πράσινο φως για την πλήρωση του πυραύλου με καύσιμα. Ζωντανή μετάδοση του NASA TV Στις 4,5 ώρες που θα διαρκέσει η αποστολή, η κάψουλα θα θα πραγματοποιήσει δύο περιφορές από τη Γη και θα φτάσει σε ύψος 5.800 χιλιομέτρων, 15 φορές μεγαλύτερο από το ύψος στο οποίο κινείται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Στη συνέχεια το Orion θα εισέλθει στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 32.000 χιλιομέτρων την ώρα, ανεβάζοντας τη θερμοκρασία της θερμικής ασπίδας του στους 2.200 βαθμούς Κελσίου. Τελικά θα πέσει με αλεξίπτωτα στον Ειρηνικό, περίπου 800 χιλιόμετρα από τις αμερικανικές ακτές, και θα συλλεχθεί από σκάφη του αμερικανικού ναυτικού. Δοκιμή διά πυρός: Animation της NASA εξηγεί τις βασικές παραμέτρους της αποστολής. To Orion μπορεί να θυμίζει τις κάψουλες του προγράμματος Apollo τη δεκαετία του 1970, φέρει όμως πιο προηγμένα συστήματα, όπως βελτιωμένη θερμική ασπίδα και χειριστήρια που αναπτύχθηκαν αρχικά για το Boeing 787 Dreamliner. Βασικός εργολάβος για την κάψουλα, η οποία έχει πέντε μέτρα διάμετρο και θα προσφέρει τέσσερις με έξι θέσεις, είναι η Lockheed Martin. Ο σχεδιασμός του Orion ξεκίνησε το 2004 επί προεδρίας Τζορτζ Μπους, στο πλαίσιο του προγράμματος Constellation για την επιστροφή των Aμερικανών στη Σελήνη. Όταν ο νέος πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ακύρωσε τα σχέδια του προκατόχου του, το Orion παρέμεινε αλλά ο προορισμός άλλαξε: η NASA πρώτα θα πραγματοποιήσει μια επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή και αργότερα, πιθανώς τη δεκαετία του 2030, θα προχωρήσει στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Μελλοντικά η κάψουλα θα εκτοξεύεται με τον πύραυλο SLS («Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων») ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η ανάπτυξή του δεν έχει ολοκληρωθεί. Η επόμενη δοκιμαστική πτήση του Orion, και αυτή χωρίς πλήρωμα, προγραμματίζεται για το 2017. Η κάψουλα θα περάσει πίσω από τη Σελήνη πριν επιστρέψει τη Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231368226 Ο δορυφόρος Galileo ανακτήθηκε και μεταδίδει σήματα πλοήγησης. Ο πέμπτος Ευρωπαϊκός δορυφόρος Galileo, ένας από τους δύο που παραδόθηκαν σε λάθος τροχιά από τον εκτοξευτή VS09 Soyuz-Fregat τον Αύγουστο, μετέδωσε το πρώτο του σήμα πλοήγησης στο διάστημα την Κυριακή 29 Νοέμβρη 2014. Έφτασε στην νέα του τροχιά και το φορτίο πλοήγησης που φέρει τέθηκε επιτυχώς σε λειτουργία. Μια διαδικασία λεπτομερών δοκιμών βρίσκεται σε εξέλιξη τώρα που ο δορυφόρος έφτασε σε μια καταλληλότερη τροχιά για σκοπούς πλοήγησης. Ο πέμπτος και ο έκτος από τους δορυφόρους Galileo, οι οποίοι εκτοξεύθηκαν από κοινού στις 22 Αυγούστου, κατέληξαν σε μια επιμήκη τροχιά ταξιδεύοντας έως τα 25 900 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη και πάλι κάτω στα 13 713 χιλιόμετρα. Πραγματοποιήθηκαν συνολικά 11 ελιγμοί σε 17 ημέρες, που σταδιακά ώθησαν τον πέμπτο δορυφόρο πάνω προς το χαμηλότερο σημείο της τροχιάς του. Ως αποτέλεσμα, υψώθηκε πάνω από 3500 χιλιόμετρα και η ελλειπτική τροχιά του έγινε πιο κυκλική. "Οι ελιγμοί έγιναν πολύ φυσιολογικά, με εξαιρετική απόδοση τόσο από άποψη ώθησης και κατεύθυνσης," εξήγησε ο Daniel Navarro-Reyes, αναλυτής της αποστολή Galileo της ESA. "Η τελική τροχιά είναι όπως είχαμε στοχεύσει και είναι μια απόδειξη του μεγάλου επαγγελματισμού όλων των εμπλεκόμενων ομάδων." Οι εντολές που δόθηκαν από το Κέντρο Ελέγχου του Galileo από τη Space Opal, του διαχειριστικού φορέα του Galileo, στο Oberpfaffenhofen στη Γερμανία, καθοδηγήθηκε από τους υπολογισμούς μιας συνδυασμένης ομάδας της δυναμικής της πτήσης του Κέντρου Διαστημικών Επιχειρήσεων της ESA, ESOC, στο Darmstadt της Γερμανίας και της Γαλλικής διαστημικής υπηρεσίας CNES. Οι εντολές μεταφορτώθηκαν στον δορυφόρο μέσω ενός εκτεταμένου δικτύου επίγειων σταθμών, που αποτελείται από τους σταθμούς Galileo και πρόσθετες τοποθεσίες που συντονίζονται από τη Γαλλική διαστημική υπηρεσία CNES . Ο κατασκευαστής του δορυφόρου ΟΗΒ παρείχαν επίσης τεχνογνωσία σε όλη τη διάρκεια της ανάκαμψης, βοηθώντας να προσαρμοστούν οι διαδικασίες πτήσης. Πριν ξεκινήσουν οι ελιγμοί, η συνδυασμένη ομάδα των ESA-CNES διατήρησαν τους δορυφόρους να κοιτούν προς τον Ήλιο χρησιμοποιώντας τα γυροσκόπια τους και τους ηλιακούς αισθητήρες τους. Αυτό κράτησε τους δορυφόρους σταθερούς στο διάστημα, αλλά τα ωφέλιμα φορτία πλοήγησης τους δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αξιόπιστα. Στη νέα τροχιά, η έκθεση του δορυφόρου στην ακτινοβολία έχει επίσης μειωθεί σημαντικά, διασφαλίζοντας αξιόπιστη απόδοση μακράς διάρκειας. Η νέα, πιο κυκλική τροχιά σημαίνει πως ο αισθητήρας της Γης του πέμπτου δορυφόρου μπορεί να χρησιμοποιείται συνεχώς, διατηρώντας κύρια κεραία του προσανατολισμένη προς τη Γη και επιτρέποντας το ωφέλιμο φορτίο πλοήγησης να ενεργοποιηθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τροχιά σημαίνει ότι θα ίπτανται τώρα πάνω από την ίδια τοποθεσία κάθε 20 ημέρες. Αυτό συγκρίνεται με ένα κανονικό μοτίβο επανάληψης Galileo 10 ημερών, συγχρονίζοντας αποτελεσματικά τον επίγειο εντοπισμό με τον υπόλοιπο σχηματισμό Galileo. Το ωφέλιμο φορτίο του δορυφόρου πλοήγησης ενεργοποιήθηκε στις 29 Νοεμβρίου, για να ξεκινήσει η συνολική διαδικασία γεμάτη "Δοκιμή Σε Τροχιά". Αυτή εκτελείται από το κέντρο Redu της ESA στο Βέλγιο, όπου μια κεραία διαμέτρου 20 μέτρων μπορεί να μελετήσει τη δύναμη και το σχήμα των σημάτων πλοήγησης σε υψηλή ανάλυση. "Αρχικά, τα διάφορα στοιχεία ωφέλιμου φορτίου, ειδικά το ατομικό ρολόι Passive Hydrogen Maser, θερμάνθηκαν, έπειτα μεταδόθηκε το πρώτο «σήμα στο διάστημα» του ωφέλιμου φορτίου," δήλωσε ο David Sanchez-Cabezudo, που διαχειρίζεται τη διαδικασία δοκιμής. "Το δορυφορικό σήμα πλοήγησης L-band δορυφορικό που μεταδόθηκε, παρακολουθείται χρησιμοποιώντας τη μεγάλη κεραία στο Redu, με εμπειρογνώμονες από την ΟΗΒ και την Surrey Satellite Technology Ltd - ο κατασκευαστής του ωφέλιμου φορτίου, που βασίζεται στο Guildford, Ηνωμένο Βασίλειο - επίσης σε ετοιμότητα να αναλύσουν πώς αποδίδει με την πάροδο του χρόνου." Το πρώτο Galileo FOC σήμα πλοήγησης στο διάστημα που μεταδίδεται στις τρεις ζώνες συχνοτήτων του Galileo (Ε5 / Ε6 / L1) εντοπίστηκε από τους Galileo Test User Receivers που βρίσκονται σε διάφορες τοποθεσίες στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στο Redu (Β), ESTEC (NL), Weilheim (D) και Ρώμη (Ι). Η ποιότητα του σήματος είναι καλή και σύμφωνα με τις προσδοκίες. Το ωφέλιμο φορτίο Search And Rescue - SAR (Έρευνα και Διάσωση) θα ενεργοποιηθεί σε λίγες ημέρες, προκειμένου να συμπληρώσει την διαδικασία δοκιμής σε τροχιά. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_doryphhoros_Galileo_anakthetheke_kai_metadhidei_shemata_plohegeses

Γιατί το σύμπαν είναι «φτωχό» σε άστρα. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, αστρονόμοι από το πανεπιστήμιο του Χερτφορσάιρ ανακάλυψαν έναν φυσικό μηχανισμό που μπορεί να εξηγήσει γιατί οι αστέρες στο σύμπαν είναι πολύ λιγότεροι από όσους προβλέπουν όλες οι προσομοιώσεις σε υπολογιστή. Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα μελέτησε έναν μακρινό γαλαξία και διαπίστωσε πως η δημιουργία νέων άστρων έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες ποσότητες μορίων να εκτινάσσονται στο διάστημα με τεράστιες ταχύτητες. Έτσι, μειώνεται δραστικά η «πρώτη ύλη» από την οποία θα σχηματίζονταν στη συνέχεια ακόμη περισσότεροι αστέρες. Όλοι οι υπολογισμοί που έχουν γίνει μέχρι σήμερα συγκλίνουν στο ότι ο αστρικός πληθυσμός του σύμπαντος είναι περίπου 100 εξάκις εκατομμύρια. Παρόλο που το νούμερο αυτό είναι τεράστιο, στην πραγματικότητα υπολείπεται σε σημαντικό βαθμό από κάθε θεωρητική πρόβλεψη. «Εδώ και 10-15 χρόνια είμαστε βέβαιοι πως ο αριθμός των άστρων είναι σαφώς μικρότερος από αυτόν που θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε», λέει στον Guardian o Τζέιμς Γκις από το πανεπιστήμιο του Χερτφορσάιρ και μέλος της ομάδας. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως η αστρική «γέννηση» γίνεται με τη συμπύκνωση νεφών αερίου, λόγω της βαρύτητας. Ωστόσο, όσες φορές έχει επιχειρηθεί να αναπαραχθεί αυτό το φαινόμενο σε υπολογιστές, ο πληθυσμός «εικονικών» άστρων που έχει προκύψει για όλο το σύμπαν είναι 2 με 3 φορές μεγαλύτερος από τον πραγματικό. Η ομάδα από το βρετανικό πανεπιστήμιο πιστεύει πως βρήκε τον λόγο, μελετώντας έναν γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 10 δισ. ετών φωτός και στον οποίο σχηματίζονται νέοι «ήλιοι» μαζικά – με ρυθμό 260 φορές μεγαλύτερο απ’ ό,τι στον Γαλαξία μας. Έτσι, ανακάλυψαν πως η ακτινοβολία των «νεογέννητων» άστρων δημιουργεί ένα ωστικό κύμα που εκτινάσσει στο διάστημα σημαντικές ποσότητες από την ύλη που απομένει. Η ύλη «ταξιδεύει» με ταχύτητα έως και 3,2 εκατ. χιλιόμετρα/ώρα, με συνέπεια η εκροή της σε πρώτη φάση να επιβραδύνει τον σχηματισμό νέων αστέρων και εν τέλει να τον διακόπτει τελείως. Μάλιστα, όσο περισσότερα είναι τα νεογέννητα άστρα, τόσο πιο απότομη είναι η επιβράδυνση. Πρόκειται για την πρώτη φορά που αυτή η διαδικασία φαίνεται να αποδίδεται αποκλειστικά στην αστρική «γέννηση», καθώς μέχρι σήμερα φαινόταν πως αποκλειστική αιτία για την εκροή ύλης μπορούσαν να είναι μόνο οι ενεργές μαύρες τρύπες. Ωστόσο, όπως αναφέρει η ομάδα, στον γαλαξία που μελέτησαν δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια ενεργός μαύρη τρύπα. Όπως περιγράφουν οι επιστήμονες στο άρθρο τους στο περιοδικό Nature, κατά πάσα πιθανότητα «θύματα» του ίδιου μηχανισμού είναι και οι μικροί γαλαξίες, οι οποίοι αποσυντίθενται με αυτόν τον τρόπο. Κάτι που θα εξηγούσε γιατί οι γαλαξίες-νάνοι είναι 10-100 φορές λιγότεροι απ’ ό,τι θα αναμενόταν. http://www.naftemporiki.gr/story/887160/giati-to-sumpan-einai-ftoxo-se-astra

Ο «οδικός χάρτης» της NASA για το ταξίδι στον Άρη. Τον «οδικό της χάρτη» για το ταξίδι στον Άρη, στον οποίο περιέχονται όλα όσα πρέπει να γίνουν για να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, παρουσιάζει η NASA συνοπτικά σε μία εικόνα. Όπως επισημαίνει σχετικά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, σε εξέλιξη είναι η ανάπτυξη των δυνατοτήτων που απαιτούνται για την αποστολή αστροναυτών σε έναν αστεροειδή μέχρι το 2025 και στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Οι στόχοι αυτοί περιγράφονται στη NASA Authorization Act of 2010 και τη US National Space Policy (επίσης 2010). Ο Άρης αποτελεί έναν σημαντικό προορισμό για την επιστήμη, καθώς και την εξερεύνηση μέσω ρομπότ και επανδρωμένων αποστολών, καθώς η Ανθρωπότητα επεκτείνει την παρουσία της στο Ηλιακό Σύστημα. Ο σχηματισμός και η εξέλιξή του είναι συγκρίσιμα με της Γης, κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της γνώσης σχετικά με την ιστορία και το μέλλον του πλανήτη. Ο Κόκκινος Πλανήτης είχε συνθήκες που ευνοούσαν την ύπαρξη ζωής στο παρελθόν. Η μελλοντική εξερεύνηση θα μπορούσε να αποκαλύψει στοιχεία περί εξωγήινης ζωής, απαντώντας ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που έχουν απασχολήσει την Ανθρωπότητα: το αν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Ρομποτικοί εξερευνητές μελετούν τον Άρη εδώ και άνω των 40 ετών. Το «μονοπάτι» της NASA για επανδρωμένες εξερευνητικές αποστολές ξεκινά σε χαμηλή τροχιά, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αστροναύτες στο εργαστήριο μελετούν τεχνολογίες και συστήματα επικοινωνίας που απαιτούνται για αποστολές στο βαθύ Διάστημα, καθώς και την επίδραση που έχουν στο σώμα τα μακροχρόνια διαστημικά ταξίδια. Το επόμενο βήμα είναι φυσικά το βαθύ Διάστημα, με τη NASA να προχωρά σε αποστολή ρομποτικού σκάφους για την «αιχμαλώτιση» και την ανακατεύθυνση ενός αστεροειδούς ώστε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Αστροναύτες με το σκάφος Οrion θα εξερευνήσουν τον αστεροειδή τη δεκαετία του 2020, επιστρέφοντας στη Γη με δείγματα. Αυτό το εγχείρημα θα βοηθήσει στη δοκιμή νέων συστημάτων και δυνατοτήτων που θα χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο μιας αποστολής στον Άρη. Ήδη ένας στόλος από ρομποτικά διαστημόπλοια και οχήματα βρίσκεται πάνω και γύρω από τον Άρη, «δραματικά αυξάνοντας τη γνώση μας σχετικά με τον Κόκκινο Πλανήτη και στρώνοντας τον δρόμο για μελλοντικούς ανθρώπους εξερευνητές», όπως αναφέρει η ΝΑSA. Επερχόμενες αποστολές όπως το Μars 2020 rover, με στόχο την αναζήτηση ενδείξεων περί αρχαίας ζωής, θα βοηθήσουν επίσης στην επίδειξη νέων τεχνολογιών που θα επέτρεπαν σε αστροναύτες να επιβιώσουν στον Κόκκινο Πλανήτη. «Μηχανικοί και επιστήμονες σε όλη τη χώρα δουλεύουν σκληρά για να αναπτύξουν τις τεχνολογίες που οι αστροναύτες θα χρησιμοποιήσουν για να φτάσουν και να ζήσουν κάποια στιγμή στον Άρη και να γυρίσουν σπίτι με ασφάλεια από το επόμενο ‘μεγάλο βήμα για την Ανθρωπότητα’. Η NASA επίσης αποτελεί ηγέτη σε έναν Παγκόσμιο Οδικό Χάρτη Εξερεύνησης, δουλεύοντας με διεθνείς συνεργάτες και την αμερικανική εμπορική διαστημική βιομηχανία πάνω σε μια συντονισμένη επέκταση της ανθρώπινης παρουσίας στο Ηλιακό Σύστημα, με επανδρωμένες αποστολές στην επιφάνεια του Άρη ως στόχο» αναφέρεται σχετικά στην ιστοσελίδα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. http://www.naftemporiki.gr/story/886621/o-odikos-xartis-tis-nasa-gia-to-taksidi-ston-ari

Σε τρεις διακεκριμένες ερευνήτριες τα βραβεία L’ORÉAL-UNESCO. Σε μια όμορφη τελετή, παρουσία της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και εκπροσώπων της Πολιτείας, η L'ORÉAL Hellas και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή UNESCO ανακοίνωσαν για 8η χρονιά τις δικαιούχους των “Ελληνικών Βραβείων L'ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη”. Τρεις νεαρές διακεκριμένες Ερευνήτριες, η Δρ. Βασιλική Παυλίδου - Επίκουρη Καθηγήτρια Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η Δρ. Αντιγόνη Δήμα - Ερευνήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο «Αλέξανδρος Φλέμινγκ» και η Δρ. Φλωρεντία Φωστήρα - Ερευνήτρια στο Εργαστήριο Μοριακής Διαγνωστικής στο «Δημόκριτο», τιμήθηκαν για το πολύ σημαντικό ερευνητικό τους έργο, για τις ικανότητές τους και για την αφοσίωσή τους στην Επιστήμη. Το εξαιρετικά ανταγωνιστικό πρόγραμμα Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO αναγνωρίζει και επιβραβεύει ανερχόμενες γυναίκες Επιστήμονες που έχουν υλοποιήσει στην Ελλάδα υποδειγματική έρευνα με σημαντική επιστημονική αξία στο πεδίο των Βιοεπιστημών και των Φυσικών Επιστημών. Τα Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO, πέρα από την ηθική επιβράβευση, έχουν σκοπό να ενθαρρύνουν τις νέες Ελληνίδες Επιστήμονες στη συνέχιση της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας και γι αυτό συνοδεύονται και με μια οικονομική ενίσχυση αξίας 10.000 ευρώ το καθένα. «Η δημόσια αναγνώριση είναι σπάνια για τις Ερευνήτριες. Γι' αυτό τα βραβεία που υποστηρίζουν και αναδεικνύουν την αξία τέτοιων εκπληκτικών ταλέντων - όπως αυτά που απονέμονται από τη L'ORÉAL Hellas και την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO - παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να συνεχίσουν να ασχολούνται με την Επιστήμη», δήλωσε η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, κυρία Αικατερίνη Τζιτζικώστα. «Το να υποστηρίξουμε όλα τα κορίτσια που ενδιαφέρονται για την Επιστήμη και να δώσουμε την ευκαιρία στις νέες γενιές να ταυτιστούν με αυτές τις νέες γυναίκες είναι η ανεκτίμητη αξία αυτού του προγράμματος. Και η Ελλάδα έχει ανάγκη από καλά Θηλυκά μυαλά!» δήλωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κρίσης, Καθηγητής, κύριος Νίκος Χατζηχρηστίδης. Από το 2006, μέχρι σήμερα 23 νεαρές Ελληνίδες Ερευνήτριες έχουν τιμηθεί με το Βραβείο L'ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη». Το πρόγραμμα «Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη» αποτελεί μια από τις συνιστώσες του διεθνούς προγράμματος L'ORÉAL-UNESCO το οποίο έχει θεσμοθετηθεί εδώ και 16 χρόνια και έχει επιβραβεύσει μέχρι σήμερα περισσότερες από 2.000 Ερευνήτριες από όλο τον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε 2 παλαιότερες βραβευθείσες με το Διεθνές Βραβείο L'ORÉAL-UNESCO, τους απονεμήθηκε αργότερα και το Βραβείο Νόμπελ. Η διάκριση αυτή αποτελεί τεράστια αναγνώριση για τον θεσμό. Οι γυναίκες βραβεύονται για σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα που συμβάλλουν στην επίλυση ορισμένων από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, όπως ο καρκίνος, η κατάθλιψη και ο εθισμός. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64103107

Το μαγνητικό «αποτύπωμα» του Γαλαξία. Το μαγνητικό αποτύπωμα του Γαλαξία μέσα από εντυπωσιακούς κυματισμούς, αποκαλύπτει η ESΑ με μια σειρά από εικόνες που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Με αέρα που θα παρέπεμπε στους πίνακες του Βαν Γκογκ, οι εντυπωσιακές εικόνες βασίζονται σε παρατηρήσεις 1.500 ημερών του Planck με σκοπό την χαρτογράφηση της κατεύθυνσης του φωτός στον Γαλαξία. Αν και οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να διακρίνουν απευθείας τα μαγνητικά πεδία, μπορούν παρόλα αυτά να βλέπουν πώς αυτά επηρεάζουν το φως που ανακλάται από τη διαστρική σκόνη, το οποίο πάλλεται και «ταξιδεύει» προς διάφορες κατευθύνσεις. Όταν το φως πάλλεται προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, τότε λέμε ότι υπάρχει πόλωση. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, κατά τους ειδικούς, όταν το φως αντανακλάται από μια επιφάνεια όπως π.χ. έναν καθρέφτη ή τη θάλασσα. Για την απορρόφηση της πόλωσης του φωτός χρησιμοποιούνται ειδικά φίλτρα – παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται για παράδειγμα στα γυαλιά ηλίου μέσω των λεγόμενων πολωτικών φακών. Στο Διάστημα, η ακτινοβολία που εκπέμπεται από άστρα, αέρια και κόκκους σκόνης μπορεί επίσης να εμφανίζει πόλωση προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Μετρώντας τα επίπεδα της πόλωσης του φωτός, οι αστρονόμοι είναι σε θέση με τη βοήθεια της Φυσικής να μελετούν τις διαδικασίες που τη δημιουργούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη και τις ιδιότητες του μαγνητικού πεδίου μέσα από το οποίο έχει ταξιδέψει το φως. «Υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτήματα γύρω από το τι είναι το μαγνητικό πεδίο του γαλαξία μας» εξηγεί η καθηγήτρια Τζοάνα Ντάνκλει από το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Το πρόβλημα είναι ότι βρισκόμαστε μέσα στον Γαλαξία και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια τρισδιάστατη εικόνα του μαγνητικού πεδίου έχοντας την άποψη που λαμβάνουμε από τη Γη. Πολλές από τις πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι μπερδεμένες, ενώ η μετάφραση των δεδομένων που λαμβάνουμε γύρω από τον προσανατολισμό του φωτός που προέρχεται από τους διαστρικούς κόκκους σκόνης, ή τα ηλεκτρόνια, αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=656111

Επιτυχής ολοκλήρωση του Συμβουλίου της ESA σε Υπουργικό επίπεδο. Η ESA ολοκλήρωσε χθες μια παραγωγική μονοήμερη σύνοδο του Συμβουλίου σε υπουργικό επίπεδο στο Λουξεμβούργο. Οι υπουργοί των κρατών μελών της ESA συμφώνησαν την περαιτέρω ανάπτυξη μιας οικογένειας νέων εκτοξευτών, και ενέκριναν τη χρηματοδότηση για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και την εξερεύνηση του διαστήματος. Επιπλέον, οι Υπουργοί θα χαράξουν πορεία ώστε η ESA να παραμείνει ένας ανεξάρτητος, παγκόσμιας κλάσης διακυβερνητικός διαστημικός οργανισμός. Οι Υπουργοί υιοθέτησαν τρεις Αποφάσεις: ■“Απόφαση για την πρόσβαση της Ευρώπης στο διάστημα”, που καλύπτουν την ανάπτυξη των Ariane 6 και Vega C. ■“Απόφαση για την Ευρωπαϊκή στρατηγική διαστημικής εξερεύνησης”, που καλύπτει τρεις άξονες εξερεύνησης της ESA (LEO low-Earth orbit (χαμηλής τροχιάς) , Σελήνη και Άρη) ■“Απόφαση εξέλιξης της ESA”, που καλύπτει το όραμα της ESA έως το 2030. Οι τρεις Αποφάσεις είναι διαθέσιμες εδώ http://esamultimedia.esa.int/docs/corporate/Final_resolutions_1_2_3_from_CM_2014_Releasable_to_the_public.pdf Το επόμενο Συμβούλιο σε Υπουργικό Επίπεδο έχει προγραμματιστεί για το 2016 στην Ελβετία. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/12/ESA_Ministerial_Council_2014_Press_conference_replay http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Epitychhes_oloklherose_toy_Symvoylhioy_tes_ESA_se_Ypoyrgikho_ephipedo Νέος πύραυλος βαρέων βαρών για την Ευρώπη. Πράσινο φως για την ανάπτυξη του Ariane 6, του πυραύλου με τον οποίο η Ευρώπη θα μπορέσει να παραμείνει ανταγωνιστική στην αγορά εκτόξευσης μεγάλων φορτίων, έδωσαν οι χώρες-μέλη της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA. Ενέκριναν επίσης κονδύλια που επαρκούν οριακά για το ExoMars, ένα ευρωπαϊκό ρομπότ στον Άρη. Οι αρμόδιοι υπουργοί που εκπροσώπησαν τις χώρες τους σε συνάντηση στο Λουξεμβούργο ενέκριναν κονδύλια συνολικού ύψους 5,924 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα επόμενα χρόνια. «Πιστεύω ότι μπορώ να σας δώσω την περίληψη της συνάντησης λέγοντας ότι ήταν επιτυχής. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι ήταν μεγάλη επιτυχία» δήλωσε ο γενικός διευθυντής της ESA Ζαν-Ζακ Ντορντέν. Σχεδόν 4 δισ. θα διατεθούν για τον διάδοχο του Ariane 5, του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού πυραύλου, ο οποίος επιχειρεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και θεωρείται επιτυχημένος. Αντιμετωπίζει όμως αυξανόμενο ανταγωνισμό από εταιρείες όπως η αμερικανική SpaceX, και προβλέπεται να χάσει τη θέση του στην αγορά στα τέλη αυτής της δεκαετίας. Ο Ariane 6 αναμένεται να ρίξει το λειτουργικό κόστος, καθώς θα βασιστεί σε σύγχρονες μεθόδους παραγωγής και μια απλοποιημένη γραμμή παραγωγής. Θα παράγεται σε δύο εκδόσεις, τις Α62 και A64, οι οποίες θα μπορούν να θέτουν σε τροχιά φορτία 5 ή 11 τόνων αντίστοιχα. Βασικοί εργολάβοι του προγράμματος θα είναι ο όμιλος Airbus και η γαλλική Arianespace. Όπως μάλιστα αναφέρει το BBC, η Γαλλία, η οποία επιθυμούσε διακαώς να εγκριθεί ο Ariane 6, έπεισε τη Γερμανία να δώσει το πράσινο φως λέγοντας «ναι» στο αίτημα του Βερολίνου για χρηματοδότηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, (ISS) στον οποίο επικεντρώνονται οι γερμανικές διαστημικές δραστηριότητες. Συνολικά 800 εκατ. αποφασίστηκε να διατεθούν έως το 2017 για το πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο. Οριακή είναι ωστόσο η χρηματοδότηση για το ExoMars, ένα τροχοφόρο ρομπότ που προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2018 για να αναζητήσει ίχνη ζωής στον Άρη. Το χρηματοδοτικό κενό της αποστολής, η οποία είχε φτάσει παλαιότερα στο όριο της ακύρωσης, φτάνει τα 200 εκατ. ευρώ. Οι υπουργοί ενέκριναν μόνο 140 εκατ. ευρώ, ωστόσο ο γενικός διευθυντής της ESA δήλωσε πως το ποσό αρκεί για τη συνέχιση του προγράμματος. «Σημαίνει ότι μπορώ να υπογράψω συμβόλαια με τη βιομηχανία του χρόνου» είπε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231368157