Δροσος Γεωργιος

CERN: Δοκιμαστικές συγκρούσεις πρωτονίων με ενέργεια ρεκόρ. Στην ενέργεια ρεκόρ των 13 TeV (τετραηλεκτρονιοβόλτ) έφτασαν οι δοκιμαστικές συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων (πρωτονίων) στον μεγάλο επιταχυντή, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών (CERN) Με τον τρόπο αυτό, ελέγχονται και ρυθμίζονται όλα τα συστήματα που προστατεύουν τον επταχυντή, τους μαγνήτες και τους τέσσερις ανιχνευτές του (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb) από σωματίδια που «ξεστρατίζουν» από τις άκρες της δέσμης των σωματιδίων. Οι σχετικές δοκιμές συνεχίζονται σήμερα. Η επίσημη έναρξη των συγκρούσεων σωματιδίων αναμένεται να γίνει στις αρχές Ιουνίου. Σε αυτό το σημείο οι δέσμες ακτίνων θα περιέχουν ακόμη περισσότερα πρωτόνια: θα φτάνουν τα 2.800. Και τα διάφορα πειράματα θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη με κάθε ανιχνευτή να λειτουργεί δοκιμάζοντας και να να ανιχνεύει όλα τα εξωτικά, πρωτοφανή σωματίδια των "συντριμμιών" που θα αιωρούνται από τις συγκρούσεις των πρωτονίων σε αυτές τις νέες ενέργειες. Προς το παρόν οι συγκρούσεις είναι ένα μέρος από τις δοκιμαστικές διαδικασίες που έχουν σχεδιαστεί για να διασφαλιστεί ότι τίποτα δεν θα χαθεί και δεν θα περάσει απαρατήρητο, όταν ο επιταχυντής τεθεί σε πλήρη εργοστασιακή λειτουργία. «Ξεκινάμε με συγκρούσεις πρωτονίων που φτάνουν τα 13 TeV και προσαρμόζουμε τις τροχιές τους, ώστε να συγκρούονται μετωπικά», δήλωσε ο Ronaldus Suykerbuyk της ομάδας εργασίας του CERN. Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νιούμπολντ του Πανεπιστημίου Μπρίστολ, που εργάζεται στο πείραμα CMS, δήλωσε ότι οι νέες αυτές ενέργειες φέρνουν νέες τεχνολογικές προκλήσεις. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64190407

«Ντροπή σας» Έπειτα από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες που ντρόπιασαν τη διαστημική βιομηχανία της Ρωσίας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νμτίτρι Ρογκόζιν κατακεραύνωσε την υπηρεσία Roscosmos και τους «σάπιους» αξιωματούχους της, και κατέθεσε πρόταση για την αναδιοργάνωσή της. Μιλώντας στη Δούμα λίγες μέρες μετά την απώλεια ενός πυραύλου Proton που μετέφερε μεξικανικό δορυφόρο, ο βλοσυρός Ρογκόζιν προειδοποίησε ότι η Ρωσία κινδυνεύει να χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επεφύλασσε τις δριμύτερες επικρίσεις του για το διαστημικό κέντρο Κρούνιτσεφ όπου παράγονται οι Proton. Μετά το τελευταίο ατύχημα διατάχθηκαν έρευνες εναντίον πρώην εργαζομένων του κέντρου, οι οποίοι κατηγορούνται για παραποίηση εγγράφων και πρόκληση ζημίας εννέα δισ. ρουβλιών ή 161 εκατ. ευρώ, είπε στην Κάτω Βουλή της Δούμας. «Με τέτοια ηθική σήψη της ηγεσίας, δεν προκαλεί έκπληξη η χαμηλή ποιότητα των προϊόντων» δήλωσε ο Ρογκόζιν σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Υποστήριξε ακόμα ότι η τελευταία συντριβή πυραύλου Proton ήταν πανομοιότυπη με δύο προηγούμενα ατυχήματα το 1988 και το 2014, κάτι που δείχνει ότι τα πραγματικά αίτια της βλάβης δεν βρέθηκαν ποτέ. «Στη βιομηχανία ακόμα δεν γνωρίζουν τον ψηφιακό σχεδιασμό. Είναι ντροπή, έχουμε κολλήσει στην αλλαγή του αιώνα» δήλωσε ο Ρογκόζιν. Επισήμανε επίσης ότι το κέντρο Κρούνιτσεφ απασχολεί 13 φορές περισσότερους υπαλλήλους από ό,τι η Orbital Sciences, μια από τις αμερικανικές εταιρείες που έχουν συνάψει συμβόλαια με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδιος για θέματα Διαστήματος και Άμυνας, κατέθεσε νομοθετική πρόταση για τη μεταρρύθμιση της διαστημικής βιομηχανίας. Η πρόταση, η οποία περιλαμβάνει τροπολογίες για 23 διαφορετικούς νόμους, εγκρίθηκε από τη Δούμα με την πρώτη ανάγνωση και πήρε το δρόμο για την Άνω Βουλή και την τελική υπογραφή από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Το πακέτο προβλέπει μεταξύ άλλων την αναδιοργάνωση της διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos σε «κρατική επιχείρηση». Η νέα εταιρεία θα ακολουθεί το μοντέλο της Rosatom, η οποία επιβλέπει την πυρηνική βιομηχανία. Στην ηγεσία θα παραμείνει ο σημερινός επικεφαλής της Roscosmos Ιγκόρ Κομάροφ, πρώην τραπεζίτης. Ο Ρογκόζιν πρότεινε επίσης αυξήσεις μισθών στη διαστημική βιομηχανία, η οποία μαστίζεται από έλλειψη μηχανικών. Πολλοί μηχανικοί, είπε, αμοίβονται με μόλις 30.000 ρούβλια (600 δολάρια) το μήνα, και αναγκάζονται να μένουν σε κοιτώνες μακριά από τη Μόσχα. Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P 10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M" 11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1. Σχόλιο:Απο το Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων διαπιστώνεται οτι 6 απο τις 11 αποτυχημένες εκτοξεύσεις αφορουν τον Πύραυλο Proton-M. Τρεις τον πυραυλο Soyuz(Μια τον Soyuz-U και δυο τον νεο πύραυλο Soyuz-2.1a) και απο μια τον Πύραυλο Rokot και τον Πύραυλο Zenit-2SB. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231409265 Εκτόξευση σε τροχιά του «μυστηριώδους» Χ-37Β της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Σε τροχιά εκτοξεύτηκε την Τετάρτη το μη επανδρωμένο διαστημοπλάνο X-37B της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας- ένα «μυστηριώδες» από πολλές απόψεις σκάφος, λόγω του πέπλου μυστικότητας που το περιβάλλει, το οποίο έχει χαρακτηριστεί και ως «μίνι» διαστημικό λεωφορείο. Πρόκειται για την τέταρτη αποστολή του τύπου (υπάρχουν δύο διαστημοπλάνα του συγκεκριμένου είδους) και, όπως υπογραμμίζεται σε σχετικό δημοσίευμα του space.com, η συγκεκριμένη εκτόξευση αποτελεί και την έναρξη της πρώτης πτήση διαστημοπλοίου που κινείται με ηλιακή ενέργεια. Το X-37B εκτοξεύτηκε με πύραυλο Atlas V από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, και οι λεπτομέρειες γύρω από τη φύση της αποστολής του είναι μυστικές, οπότε είναι ασαφές το τι ακριβώς θα κάνει όσο παραμένει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Ωστόσο, σύμφωνα με αξιωματούχους της αεροπορίας, η εν λόγω αποστολή (OTV-4) θα επικεντρώνεται λιγότερο στο ίδιο το σκάφος και περισσότερο στο φορτίο που μεταφέρει σε τροχιά. Σημειώνεται ότι μαζί, στον ίδιο πύραυλο, ήταν φορτωμένοι 10 μικροί cubesats, περιλαμβανομένου του LightSail, που αναπτύχθηκε από την Planetary Society με σκοπό να δοκιμάσει/ επιδείξει τεχνολογία «ηλιακών ιστίων» για τα διαστημόπλοια. Η αμερικανική πολεμική αεροπορία, όπως αναφέρθηκε, έχει δύο X-37B, τα οποία έχουν κατασκευαστεί από τη Phantom Works της Boeing. Το καθένα έχει διαστάσεις 8,8 x 2,9 μέτρα, με άνοιγμα φτερών 4,6 μέτρων – ενδεικτικά αναφέρεται πως θα μπορούσε να χωρέσει μέσα στον χώρο φόρτωσης ενός διαστημικού λεωφορείου. Εκτοξεύεται κάθετα και προσγειώνεται οριζόντια. Η μυστικότητα γύρω από το πρόγραμμα έχει οδηγήσει σε εικασίες ότι πρόκειται για κάποιου είδους διαστημικό όπλο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον, για παράδειγμα, εχθρικών δορυφόρων, ωστόσο η αμερικανική πολεμική αεροπορία απορρίπτει αυτούς τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι πρόκειται για μέσο δοκιμών τεχνολογιών για επαναχρησιμοποιούμενα διαστημικά σκάφη. Δεν είναι γνωστό πόσο θα διαρκέσει η αποστολή, ωστόσο η OTV-1 διήρκεσε 225 ημέρες, η OTV-2 469 και η OTV-3 675- ρεκόρ για επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο. Όσον αφορά στο φορτίο, δεν αποτελεί εντελώς μυστήριο, καθώς θα περιλαμβάνει ένα προηγμένο σύστημα προώθησης Hall (κινητήρας ιόντων) και νέα υλικά. Όσον αφορά στο LightSail- διαστάσεων που αντιστοιχούν σε ένα καρβέλι ψωμί- αναμένεται να επιστρέψει στη Γη μέσα σε μερικές εβδομάδες, έχοντας πρώτα αναπτύξει το ηλιακό πανί του. http://www.naftemporiki.gr/story/954979/ektokseusi-se-troxia-tou-mustiriodous-x-37b-tis-amerikanikis-polemikis-aeroporias

Εντοπίστηκε ζωή στο νέο πιο ξηρό μέρος της Γης. Ερευνητές εντόπισαν στοιχεία ζωής στο πιο ξηρό σημείο της Γης στην έρημο Ατακάμα, μια περιοχή στη Χιλή που έχει αναγνωριστεί επίσης ως η πιο άγονη στον κόσμο. Η ανακάλυψη ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά τη διαδικασία αναζήτηση ζωής στον Άρη. Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη. Ωστόσο μετά από συστηματική έρευνα μία επιστημονική ομάδα από τη Χιλή ανακάλυψε ότι μία άλλη περιοχή με την ονομασία Μαρία Ελένα Σάουθ (MES) είναι ακόμα πιο ξηρή, εμφανίζοντας μέση ατμοσφαιρική σχετική υγρασία ίση με αυτή που αποκάλυψαν οι τελευταίες μετρήσεις από την επιφάνεια του Άρη. «Με έκπληξη ανακαλύψαμε μια σειρά βιώσιμων ειδών βακτηρίων στο έδαφος της MES χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μοριακών και μη μεθόδων, αποκαλύπτοντας έτσι την παρουσία ζωής στο πιο ξηρό μέρος που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Αρμάντο Αζούα-Μπούστος, επικεφαλής της μελέτης. Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη. Ο Αζούα-Μπούστος προέρχεται από την περιοχή της Ατακάμα και εδώ και χρόνια ήταν πεπεισμένος ότι υπάρχει πιο ξηρό μέρος από τη Γιουνγκάι. Για αυτό το λόγο τοποθέτησε αισθητήρες υγρασίας σε διάφορα μέρη και ανακάλυψε τη MES, που πλέον αποτελεί μία από τις καλύτερες περιοχές προσομοίωσης του Κόκκινου Πλανήτη πάνω στη Γη. «Αν θέλουμε να δοκιμάσουμε την επόμενη γενιά των ρομπότ και εργαλείων, καθώς και άλλων τεχνικών και τεχνολογιών για τον Άρη, τότε η MES αποτελεί τον ιδανικό υποψήφιο, καθώς διαθέτει πολλές από τις βασικές συνθήκες που χαρακτηρίζουν τον Κόκκινο Πλανήτη», δήλωσε ο Αζούα-Μπούστος. http://www.naftemporiki.gr/story/955122/euresi-zois-sto-neo-pio-ksiro-meros-tis-gis

«Εξερευνήστε την Ευρώπη» Το αμερικανικό Κογκρέσο ανέκρινε τον νέο προϋπολογισμό της NASA και της έδωσε εντολή να οργανώσει μια αποστολή εξερεύνησης της Ευρώπης, του παγωμένου δορυφόρου του Δία κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του οποίου υπάρχει ένας υπόγειος ωκεανός που πιθανώς να έχουν αναπτυχθεί σε αυτόν κάποιες μορφές ζωής Το αμερικανικό Κογκρέσο ανακοίνωσε το ποσό που ενέκρινε για την χρηματοδότηση της NASA για τους επόμενους 18 μήνες το οποίο θα είναι 18,5 δισ. δολάρια. Το Κογκρέσο ζήτησε από την διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ να υλοποιήσει το πρόγραμμα OWEP (Ocean Worlds Exploration Programme) που θα περιλαμβάνει την εξερεύνηση ωκεανών που υπάρχουν σε εξωγήινους κόσμους. Μάλιστα το Κογκρέσο έθεσε και σχετικό χρονοδιάγραμμα για την πρώτη αποστολή αυτού του προγράμματος. Ζήτησε από την NASA η πρώτη αποστολή να ξεκινήσει το αργότερο το 2022. Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν δύο δορυφόροι στους οποίους όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια. Ο ένας είναι η Ευρώπη, ο δορυφόρος του Δία και ο άλλος ο Εγκέλαδος, ο δορυφόρος του Κρόνου. Υπήρχε προβληματισμός για το ποιος από τους δύο δορυφόρους πρέπει να εξερευνηθεί πρώτος και τελικά η NASA μετά την έγκριση του νέου προϋπολογισμού αποφάσισε να οργανώσει άμεσα μια αποστολή στην Ευρώπη. Ομως σύμφωνα με τα όσα συμφωνήθηκαν με το Κογκρέσο η NASA θα οργανώσει αμέσως μετά την αποστολή στην Ευρώπη αποστολές εξερεύνησης τόσο στον Εγκέλαδο όσο και στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, τον Τιτάνα ο οποίος βρίσκεται σε μια γεωλογική και ατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με εκείνη που υπήρχε στην Γη την πρώτη περίοδο της ύπαρξης της. Πριν την τελευταία εξέλιξη και τις εντολές του Κογκρέσου η NASA είχε ξεκινήσει την οργάνωση μιας εξερευνητικής αποστολής στην Ευρώπη την οποία ονόμασε Clipper. Το σκάφος της αποστολής είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει το ταξίδι του στα μέσα της δεκαετίας του 2020. Το κόστος της αποστολής έχει υπολογιστεί στα δύο δισ. δολάρια με την NASA να προσφέρει περίπου 250 εκ. δολάρια και αναζητούσε συμμάχους για να προχωρήσει το σχέδιο. Η αποστολή Clipper έχει σχεδιαστεί να συλλέξει δεδομένα από την επιφάνεια της Ευρώπης και να είναι προπομπός για επόμενες αποστολές οι οποίες θα προσπαθήσουν να διεισδύσουν στην παγωμένη επιφάνεια και να εξερευνήσουν τον ωκεανό που βρίσκεται από κάτω. Όμως με βάση τα νέα δεδομένα και την επιθυμία του Κογκρέσου να αναζητηθεί άμεσα ζωή στους εξωγήινους ωκεανούς είναι πολύ πιθανό οι στόχοι της αποστολής Clipper να μεταβληθούν ή να οργανωθεί μια νέα αποστολή. Βασικό εμπόδιο στην εξερεύνηση των υπόγειων ωκεανών τόσο στην Ευρώπη όσο και τον Εγκέλαδο είναι ότι αυτοί (αν υπάρχουν) βρίσκονται σε βάθη δεκάδων ή και εκατοντάδων χλμ κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κατασκευαστεί ένα σύνθετο προηγμένο σύστημα που περιλαμβάνει ένα πανίσχυρο τρυπάνι που θα καταφέρει να τρυπήσει την επιφάνεια της Ευρώπης και να διεισδύσει μέχρι τον ωκεανό και ένα σκάφος ή κάποιο άλλο όργανο που θα τον εξερευνήσει. Ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει ακόμη και δεν είναι γνωστό αν μπορεί να κατασκευαστεί μέσα στην επόμενη πενταετία. Πάντως πριν από λίγες εβδομάδες η NASA ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός επαναστατικού ρομπότ εξερεύνησης του ωκεανού της Ευρώπης. Το ρομπότ αυτό θα έχει το σχήμα καλαμαριού και το πιο εντυπωσιακό του χαρακτηριστικό είναι ότι θα διαθέτει ένα προηγμένο σύστημα που θα του επιτρέπει να λειτουργεί μετατρέποντας σε ενέργεια τα μεταβαλλόμενα μαγνητικά πεδία του δορυφόρου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=706123

Παγκόσμια Διαστημική Σημαία. Φανταστείτε το έτος 2035. Οι άνθρωποι έχουν προσγειωθεί στον Άρη και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην επιφάνεια. Το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουν θα είναι να αναρτήσουν μία σημαία στο έδαφος. Αλλά αυτή δεν είναι η σημαία των ΗΠΑ, ή ακόμα και μία σημαία των Ηνωμένων Εθνών – αντ “αυτού, θα είναι μία σημαία μπλε χρώματος που θα περιλαμβάνει επτά δαχτυλίδια και θα προορίζεται για να αντιπροσωπεύσει ολόκληρο τον πλανήτη μας. Τουλάχιστον αυτό είναι το μέλλον που οραματίζεται ένας γραφίστας, ο οποίος σχεδίασε μια σημαία και λέει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές αποστολές στο σύμπαν για να σηματοδοτήσει ότι ερχόμαστε από τη Γη. Το έργο, με τίτλο Η διεθνής Σημαία του Πλανήτη Γη, δημιουργήθηκε από τον Oskar Pernefeldt από το Beckmans College of Design στη Στοκχόλμη, Σουηδία. Από τον δικτυακό του τόπο, μας λέει ότι ο σκοπός της σημαίας είναι να «υπενθυμίσει στους ανθρώπους της Γης που μοιραζόμαστε αυτόν τον πλανήτη, ότι δεν έχουν σημασία τα εθνικά σύνορα.» Το μπλε χρώμα φόντου επιλέχθηκε για να συμβολίσει το νερό στη Γη – ένα βασικό συστατικό της ζωής του πλανήτη μας Η σημαία έχει μέγεθος παρόμοιο με πολλές εθνικές σημαίες, και χαρακτηριστικό της είναι τα επτά δαχτυλίδια στο κέντρο της. Το σχήμα έχει επίσης σχεδιαστεί σαν ένα λουλούδι που, σύμφωνα με τον κ Pernefeldt, «αντιπροσωπεύει το πώς τα πάντα στον πλανήτη μας, άμεσα ή έμμεσα συνδέονται. Και πρόσθεσε: «Οι εξωτερικοί δακτύλιοι του λουλουδιού σχηματίζουν έναν κύκλο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα σύμβολο της Γης ως πλανήτης και η μπλε επιφάνεια εκτός από το νερό στον πλανήτη μας θα μπορούσε να αποτελεί το σύμπαν. Παρακολουθήστε την κατασκευή της Διεθνής Σημαίας του Πλανήτη Γη: https://www.youtube.com/watch?v=yd1CYKFAUzA Η σημαία της Γης έχει φόντο σκούρο μπλε και κεντρικό της στοιχείο είναι η φημισμένη φωτογραφία της NASA που δείχνει τον πλανήτη μας όπως φαίνεται από το Διάστημα. Η σημαία δεν είναι επίσημη, καθώς δεν υπάρχει επίσημος κυβερνητικός φορέας για τη Γη. Συνδέεται με την Ημέρα της Γης, που αφορά την ευαισθητοποίηση για θέματα περιβάλλοντος και τον εορτασμό του κινήματος της παγκόσμιας κοινότητας. Ιστορία Η πρώτη σημαία της Γης έγινε με τη μέθοδο screen-printing και τα χρώματα της Γης ήταν αντεστραμμένα: ο ωκεανός ήταν λευκός και τα σύννεφα ήταν μπλε. Με δύο μόνο χρώματα, το ένα χρώμα ήταν για τα σύννεφα και το άλλο συμβόλιζε τον ωκεανό και τη Γη. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF

Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη. Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη, από τα Κανάρια Νησιά μέχρι την Ιταλία, κατέγραψε με τον φακό της η αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η 38χρονη Ιταλίδα δημοσίευσε τα εντυπωσιακά πλάνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκμεταλλευόμενη ένα μικρό κενό στο γεμάτο πρόγραμμα των αστροναυτών του Σταθμού. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αυτή τη στιγμή, εκτός από την Κριστοφορέτι, βρίσκονται οι αστροναύτες Μπάρι Ουίλμορ, Τέρι Βερτς, Ελένα Σέροβα, Αλεξάντερ Σαμουκουτιάεφ και Αντόν Σκαπλέροφ. Οι αστροναύτες συνήθως περνούν έξι μήνες στον Σταθμό, στο πλαίσιο μίας αποστολής την οποία υποστηρίζουν 15 χώρες. http://www.naftemporiki.gr/story/953908/ena-diastimiko-taksidi-pano-apo-tin-europi Aστροναύτες-σταρ των social media. Ποιος δεν ονειρευόταν από μικρό παιδί να γίνει αστροναύτης ή έστω να γνωρίσει έναν από τους «ήρωες» του Διαστήματος; Η Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ ζουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά έχουν γίνει σταρ των social media στη Γη. Ανεβάζουν φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και έχουν συνολικά πάνω από 2 εκατομμύρια ακόλουθους στο Twitter Ο αστροναύτης, ο συνδετικός κρίκος της επιστήμης και της τεχνολογίας με την ανθρώπινη υπόσταση, είχε επί δεκαετίες μυθικές διαστάσεις και ο μόνος τρόπος που υπήρχε για τους κοινούς θνητούς να έρθουν σε επαφή με το μακρινό σύμπαν ήταν η περιορισμένη επαφή τους. Σήμερα η νέα γενιά αστροναυτών που σερφάρει στο Διαδίκτυο, «τιτιβίζει» στο Twitter και ανεβάζει βίντεο στο YouTube φέρνει όλους μας πιο κοντά στο Διάστημα και στη ζωή μακριά από τον γαλάζιο πλανήτη μας. Οι σύγχρονοι αστροναύτες που ζουν στον διαστημικό σταθμό ISS έχουν αποκτήσει στάτους ροκ σταρ, με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους στο Twitter και εκείνοι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του «κοινού» τους, στέλνοντας «ανταποκρίσεις» και φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους. Το παιχνίδι και η δουλειά είναι δύο όψεις της καθημερινότητας των αστροναυτών στον ISS. Οι φωτογραφίες που στέλνουν στη Γη γίνονται ανάρπαστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσηςΗ Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι έχει γίνει αντικείμενο λατρείας για πολλούς από τους 533.000 ακόλουθούς της, όπως και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ, που διαθέτει 1,5 εκατομμύριο «οπαδούς». Ο Χάντφιλντ, ο οποίος τραγουδούσε με την κιθάρα του μέσα στον σταθμό και ανέβαζε τα βίντεο στο YouTube, είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσει το πρώτο του μουσικό άλμπουμ. Οι δύο αστροναύτες γράφουν καθημερινά στα social media, προσθέτοντας αρκετά προσωπικά στοιχεία. Για παράδειγμα, η Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται στον διαστημικό σταθμό για περισσότερες από 170 ημέρες, δεν έκρυψε από τους θαυμαστές της την ικανοποίησή της για τον πρώτο καλό καφέ που ήπιε ύστερα από τόσον καιρό. Μια ιταλική εταιρεία της έστειλε μια ειδική καφετιέρα, η οποία μπορεί να φτιάξει τον αγαπημένο της εσπρέσο ανεξάρτητα από την κλίση ή τον προσανατολισμό που θα έχει η συσκευή, ακόμη και σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Δεν κρύβει, ακόμη, τα αγαπημένα της σνακ, που είναι τα αποξηραμένα μήλα και το κάνει με έναν πολύ φιλικό τρόπο. «Η ώρα για ένα σνακ είναι η κατάλληλη ευκαιρία για να δώσεις στο σώμα σου το σωστό καύσιμο», σχολιάζει χαρακτηριστικά στα social media. Δεν διστάζει, ακόμη, να εξηγήσει στο κοινό πως χρησιμοποιούν τη... διαστημική τους τουαλέτα οι αστροναύτες, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει την περιέργεια του κόσμου για τη θέα από το Διάστημα ποστάροντας καταπληκτικές φωτογραφίες από το βόρειο σέλας. Ο Χάντφιλντ, από την πλευρά του, σε μια στιγμή συγκίνησης κατέγραψε τον εαυτό του να δακρύζει και μοιράστηκε το παράξενο θέαμα των δακρύων σε μηδενική βαρύτητα με τους ακόλουθούς του. Το εντυπωσιακό με τη νέα γενιά αστροναυτών δεν είναι μόνο ότι είναι «δικτυωμένοι» με τον κόσμο στη Γη, αλλά ότι το καταφέρνουν χωρίς να παραμελούν το επιστημονικό τους έργο. Αλλωστε και αυτό καταγράφεται καθημερινά στα βίντεο που στέλνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι σύγχρονοι αστροναύτες διαχειρίζονται οι ίδιοι τους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ισως γι' αυτό έχουν και τόσο προσωπικό τόνο, μιλούν για τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν, για το περιβάλλον, για τον πλανήτη. Παρότι βρισκόμαστε στην εποχή των social media, η NASA δεν παρέχει ειδική εκπαίδευση στους αστροναύτες της. Εάν κάποιος δηλώσει ότι θα ήθελε βοήθεια, του κάνουν μερικά σεμινάρια πριν από την αναχώρησή του για τον διαστημικό σταθμό. Τα μόνα υποχρεωτικά μαθήματα για τους αστροναύτες είναι τα μαθήματα φωτογραφίας. Η ESA, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία, θεωρεί ότι η επαφή με τον κόσμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγέλματος του αστροναύτη. «Η δραστηριότητά μας χρηματοδοτείται από το Δημόσιο, οπότε είναι ευθύνη μας να μοιραζόμαστε την εμπειρία με όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό», εξηγεί η υπεύθυνη Τύπου της ESA. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64188971

Άγνωστα μαγνητικά πεδία ίσως λύνουν το «μυστήριο» της αντιύλης. Ένα ακόμη βήμα ώστε να επαληθεύσουν τον λόγο που η ύλη επικράτησε της αντιύλης, όταν το σύμπαν είχε «ηλικία» μικρότερη ακόμη και από 1 τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου, υποστηρίζουν πως έκαναν Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Τάνμαϊ Βαχασπάτι, καθηγητή φυσικής στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι επιστήμονες έχουν διατυπώσει ένα θεωρητικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο, πίσω από την επικράτηση της ύλης, κρύβονται άγνωστα έως σήμερα αριστερόστροφα σπειροειδή μαγνητικά πεδία, που κατακλύζουν το σύμπαν. Μια υπόθεση που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται από τις αστρονομικές παρατηρήσεις, και πιο συγκεκριμένα από τις μετρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Fermi της NASA. Με βάση τις επικρατούσες θεωρίες, στις πρώτες φάσεις της Μεγάλης Έκρηξης δημιουργούνταν ίσες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων, με συνέπεια να αλληλοεξουδετερώνονται. Ωστόσο, κάποιος ανεξήγητος μηχανισμός προκάλεσε μια μικρή ασυμμετρία στην παραγωγή τους, με συνέπεια τα πλεονάζοντα σωματίδια να γίνουν οι «δομικοί λίθοι» για τον σχηματισμό των πρώτων ατόμων και, επομένως, όλων των δομών που ακολούθησαν στη συνέχεια. Το αποτέλεσμα είναι το σύμπαν σήμερα, και ό,τι αυτό περιέχει, να αποτελείται αποκλειστικά από ύλη, ενώ η αντιύλη σπανίζει. Ο μηχανισμός που έχουν προτείνει οι Αμερικανοί επιστήμονες από το 2001 είναι σπειροειδή μαγνητικά πεδία με αριστερόστροφη φορά, τα οποία προκάλεσαν αυτή την ασυμμετρία στις πρώτες φάσεις της κοσμικής δημιουργίας και σήμερα κατακλύζουν το σύμπαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ύπαρξη αυτών των μαγνητικών πεδίων θα μπορούσε να αποκαλυφθεί από τα «ίχνη» που αυτές αφήνουν στις κοσμικές ακτίνες γ – τα φωτόνια υψηλής ενέργειας που εκπέμπονται από πηγές όπως οι τεράστιες μαύρες τρύπες στο κέντρο μεγάλων γαλαξιών. Όπως αναφέρει η ομάδα σε άρθρο της στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, το οποίο δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, η ανάλυση των δεδομένων από το τηλεσκόπιο Fermi φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτά τα «ίχνη», δηλαδή την ιδιαίτερη κατανομή που θα έπρεπε να έχουν οι ακτίνες αν όντως υπάρχουν τα μαγνητικά πεδία. Μάλιστα, από την ανάλυση, μπόρεσαν να προσδιορίσουν και τις ιδιότητες αυτών των πεδίων. Πάντως, όπως σημειώνει ο Βαχασπάτι στο σάιτ του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου RT, οι μετρήσεις από το Fermi που επεξεργάσθηκαν δεν είναι ακόμη αρκετές για να επιβεβαιώσουν τελεσίδικα το θεωρητικό μοντέλο. Έτσι, ακόμη και σήμερα, το περιθώριο σφάλματος της ανάλυσής τους αγγίζει το 0,3%. «Νομίζω πως το πιο σημαντικό είναι πως βλέπουμε ένα ύποπτο σήμα στα δεδομένα, προχωρώντας βήμα προς βήμα από εδώ και πέρα», αναφέρει. Κάθε τέτοιο βήμα, προσθέτει, θα γίνει με την αναζήτηση του σήματος σε ολοένα περισσότερες μετρήσεις από το τηλεσκόπιο. http://www.naftemporiki.gr/story/953917/agnosta-magnitika-pedia-isos-lunoun-to-mustirio-tis-antiulis

Διορθώθηκε η τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι το διαστημικό σκάφος Progress, που έχει προσδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), κατάφερε να θέσει σε λειτουργία τους κινητήρες του, διορθώνοντας την τροχιά του ISS. "Κατά τη διάρκεια της νύχτας η τροχιά του ISS διορθώθηκε με επιτυχία", ανέφερε η Roskosmos, σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων. Μία πρώτη προσπάθεια τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου είχε αποτύχει προκαλώντας κρίση στη ρωσική διαστημική βιομηχανία. Η διόρθωση της τροχιάς ξεκίνησε στις 03:30 ώρα Μόσχας (και ώρα Ελλάδας) και ολοκληρώθηκε περίπου 30 λεπτά αργότερα, διευκρίνισε η Roskosmos. Προσδεμένο στο ρωσικό όχημα Zvezda, το μεταφορικό σκάφος Progress M-26M κατάφερε να διορθώσει την τροχιά του ISS, τοποθετώντας το στο επιθυμητό ύψος που θα επιτρέψει την επιστροφή στη Γη των τριών μελών του πληρώματος του σταθμού στις αρχές Ιουνίου. Ως αποτέλεσμα του ελιγμού το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 2,8 km. Η διόρθωση της τροχιάς είχε προγραμματιστεί να γίνει τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου αλλά ματαιώθηκε καθώς οι υπεύθυνοι της πτήσης δεν είχαν καταφέρει να θέσουν σε λειτουργία τους κινητήρες του διαστημικού σκάφους. http://www.kathimerini.gr/815744/article/epikairothta/episthmh/dior8w8hke-h-troxia-toy-die8noys-diasthmikoy-sta8moy Μεντβέντεφ: Ειδική επιτροπή για τα αίτια συντριβής του πυραύλου Proton-M. Τη σύσταση ειδικής επιτροπής για την διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στην συντριβή του πυραύλου Proton – M διέταξε χθες ο πρωθυπουργός της Ρωσία Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Ο πύραυλος Proton-M, ο οποίος μετέφερε έναν μεξικάνικο δορυφόρο, παρουσίασε βλάβη και συνετρίβη χθες στη Σιβηρία λίγο μετά την εκτόξευσή του. Ο πύραυλος που μετέφερε τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1 παρουσίασε κάποιο πρόβλημα περίπου 500 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, όπως μετέδωσαν ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Τα αίτια της συντριβής του πυραύλου, που είχε ως αποτέλεσμα να μην τεθεί σε τροχιά ο δορυφόρος, δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti μετέδωσε εξάλλου επικαλούμενο έναν αξιωματούχο ότι ανεστάλησαν όλες οι εκτοξεύσεις πυραύλων μεταφοράς δορυφόρων αυτού του είδους. Στο μεταξύ σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο υπουργός Μεταφορών και Συγκοινωνιών του Μεξικού Χεράρδο Πουίζ Εσπάρτζα, δήλωσε πως ο δορυφόρος ήταν πλήρως ασφαλισμένος, ως εκ τούτου δεν προκύπτουν σημαντικές οικονομικές ζημιές για τη χώρα. Οπως συμπλήρωσε, οι μεξικανικές αρχές είχαν επενδύσει 300 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία του δορυφόρου και άλλο 90 εκατ. δολ. για την πραγματοποίηση της εκτόξευσης. Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P 10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M" 11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1. http://gr.rbth.com/news/2015/05/17/mentbentef_eidiki_epitropi_gia_ta_aitia_syntribi_toy_proton-m_37139.html

Κίνδυνοι από την κοσμική ακτινοβολία για τους αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Άρη. Σαν να μην έφταναν η ανία, ο περιορισμένος χώρος και η λιγοστή παρέα, οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν προς τον Άρη κινδυνεύουν και με εγκεφαλικές βλάβες εξαιτίας της κοσμικής ακτινοβολίας. Αμερικανοί ερευνητές εξέθεσαν πειραματόζωα σε ακτίνες σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ανάλογες με αυτές που ανιχνεύονται στις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία, και διαπίστωσαν ότι προκαλούν καταστροφή του κεντρικού νευρικού συστήματος περιορίζοντας σημαντικά την απόδοση των ζώων. «Τα νέα δεν είναι θετικά για τους αστροναύτες που μελλοντικά θα συμμετάσχουν σε αποστολές διάρκειας δύο-τριών ετών στον Κόκκινο Πλανήτη», τονίζει ο Τσαρλς Λιμολί, καθηγητής Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. «Η μείωση της απόδοσης, τα κενά μνήμης και η απώλεια συνείδησης και ελλειμματική εστίαση του ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να επηρεάσουν ζωτικής σημασίας δραστηριότητες. Δεν αποκλείεται καθόλου η έκθεση σε αυτά τα σωματίδια να έχει παρενέργειες, ακόμη και μακροπρόθεσμα, στις γνωσιακές δεξιότητες του ατόμου. Η κοσμική ακτινοβολία θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη πτώση της απόδοσης, άγχος και να επηρεάσει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων», κατέληξε ο Αμερικανός καθηγητής. Τα τεχνολογικά εμπόδια που θα αντιμετωπίσουν οι επανδρωμένες αποστολές στον Αρη είναι εξαιρετικά μεγάλα, αλλά η NASA προσβλέπει στην πραγματοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος το πολύ μέχρι το 2030. Kατά την τελευταία έρευνα, τα τρωκτικά που χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα τοποθετήθηκαν σε μία ακτίνα υψηλής ενέργειας οξυγόνου και σωματιδίων τιτανίου στο εργαστήριο κοσμικής ακτινοβολίας της ΝASA προτού επαναπροωθηθούν στο εργαστήριο του Λιμολί για εξέταση. Στο Διάστημα τα σωματίδια που αποτελούν τις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία προέρχονται από τις εκρήξεις άστρων. Η έκθεση σε τέτοιου είδους σωματίδια προκάλεσε στα ποντίκια φλεγμονή στον εγκέφαλο, γεγονός που επηρέασε την καλή μετάδοση τα σημάτων μέσω των νευρώνων. Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου των ζώων απέδειξαν ότι το σύστημα της επικοινωνίας εμφάνιζε βλάβες. Εξι εβδομάδες μετά την επαφή τους με τα ενεργειακά σωματίδια, τα ποντίκια είχαν λιγότερες δενδριτικές συνάψεις, δηλαδή δομές που προβάλλουν από τους νευρώνες και μεταφέρουν ηλεκτροχημικά σήματα. Τα φορτισμένα σωματίδια έμοιαζαν να έχουν πλήξει αυτές τις νευρωνικές διακλαδώσεις και να τις είχαν θέσει εκτός λειτουργίας, δημιουργώντας προβλήματα ανάλογα με αυτά που προκαλούν οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως είναι το Αλτσχάιμερ. Η τελευταία μελέτη υποδεικνύει ότι τα διαστημικά σκάφη, τα οποία θα ξεκινούν για μακρινά ταξίδια στο σύμπαν, θα χρειαστούν ειδική θωράκιση από τις κοσμικές ακτίνες. Ομως, μια τέτοια θωράκιση απλώς θα περιορίσει το πρόβλημα και δεν θα το λύσει. Μία λύση θα ήταν η ανακάλυψη φαρμάκων που θα προστατεύουν τον εγκέφαλο από τις ακτίνες. http://physicsgg.me/2015/05/16/%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b1/

Ο Ποσειδώνας, ο Τρίτωνας και η Νηρηίδα … Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, είναι γνωστό για το κυνήγι εξωπλανητών – πλανητών που περιστρέφονται γύρω από μακρινά άστρα, παρόμοια με τον ήλιο μας. Στα πλαίσια της νέας αποστολής του με κωδικό όνομα Κ2, μελετά επίσης και αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος. Έτσι, προέκυψε μια σειρά φωτογραφιών του Ποσειδώνα και των δορυφόρων του Τρίτωνα και Νηρηίδα. Επί 70 ημέρες, από το Νοέμβριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2015, το Kepler έλαβε 101.508 φωτογραφίες του πλανήτη Ποσειδώνα. Απ’ αυτές τις φωτογραφίες δημιουργήθηκε το βίντεο διάρκειας 33 δευτερολέπτων που ακολουθεί. Ο Ποσειδώνας εμφανίζεται στο βίντεο την 15η μέρα. Φαίνεται καθαρά να περιστρέφεται γύρω του ο δορυφόρος του Τρίτωνας, με περίοδο 5,8 ημέρες. Δύσκολα διακρίνεται από αριστερά κατά την 24η ημέρα ο μικρός δορυφόρος Νηρηίδα, με περίοδο περιστροφής 360 ημέρες. Γρήγορα περάσματα στο βίντεο κάνουν αστεροειδείς, ενώ στο υπόβαθρο φαίνονται μερικά άστρα που εξετάζει το Kepler για το αν διαθέτουν ή όχι πλανήτες. Η λαμπρή εμφάνιση του Ποσειδώνα οφείλεται στο γεγονός ότι η ατμόσφαιρά του ανακλά το ηλιακό φώς. Μια ομάδα αστρονόμων σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία αυτά για να παρακολουθήσει την εξέλιξη του καιρού στον Ποσειδώνα μελετώντας τις ανεπαίσθητες διακυμάνσεις φωτεινότητας που μόνο το Kepler μπορεί να παρατηρήσει. Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/05/18/%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b9%ce%b4%cf%8e%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bd%ce%b7%cf%81%ce%b7%ce%af%ce%b4%ce%b1/

Μελέτη για το μποζόνιο Χιγκς καταρρίπτει κάθε ρεκόρ συνεργασίας. Από τις 33 σελίδες που καταλαμβάνει η τελευταία μελέτη για το περίφημο μποζόνιο Χιγκς, μόνο οι εννέα περιγράφουν την ίδια την έρευνα. Οι υπόλοιπες 24 αφιερώνονται στα ονόματα 5.154 ερευνητών, το μεγαλύτερο αριθμό συγγραφέων στα χρονικά της επιστημονικής βιβλιογραφίας. Η μελέτη, η οποία αναρτήθηκε στις 14 Μαΐου στην ηλεκτρονική έκδοση του Physical Review Letters (και θα δημοσιευτεί αργότερα και στην έντυπη έκδοση) προσφέρει την ακριβέστερη μέχρι στιγμής μέτρηση της μάζας του μποζονίου Χιγκς, βασικό τμήμα του μηχανισμού που δίνει στην ύλη τη μάζα του. http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.114.191803 Συγκριτικά, η ιστορική μελέτη του 2012 που επιβεβαίωνε την ύπαρξη του σωματιδίου είχε 2.932 συγγραφείς, από τους οποίους μάλιστα οι 21 είχαν ήδη αποβιώσει πριν από τη δημοσίευση. Το τελευταίο διάστημα, οι μελέτες με τεράστιο αριθμό συγγραφέων έρχονται η μία μετά την άλλη. Τον Μάρτιο δημοσιεύτηκε γενωμική έρευνα με λίστα 1.000 ονομάτων, και λίγες εβδομάδες αργότερα ακολούθησε δημοσίευση για τους βακτηριοφάγους με 2.863 συντάκτες. Και την περασμένη εβδομάδα, η online έκδοση του Nature δημοσίευσε μελέτη του CERN με 2.700 συγγραφείς. Σύμφωνα με το Thomson Reuters Science Watch, νέα μελέτη είναι μόλις η δεύτερη που σπάει το φράγμα των 3.000 ονομάτων, έπειτα από προηγούμενη μελέτη του CERN που δημοσιεύτηκε το 2008. Η έρευνα εκείνη αφορούσε τα σχεδιαζόμενα πειράματα στον ανιχνευτή CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Στη νέα μελέτη-ρεκόρ, οι ομάδες των ανιχνευτών CMS και Atlas συνεργάζονται για να εκτιμήσουν τη μάζα του Χιγκς με απόκλιση μόλις ±0,25%. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231408464 Υπάρχει σωματίδιο «Ω! Θεέ μου»; Το σωματίδιο «Oh My God» ήταν ένα σωματίδιο κοσμικών ακτίνων, πιθανότατα πρωτόνιο, πολύ μεγάλης ενέργειας, το οποίο ανιχνεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1991, από τον ανιχνευτή High Resolution Fly’s Eye του Πανεπιστημίου της Utah. Η ενέργεια του σωματιδίου ήταν 320×1018 eV ή 320 ΕeV. Η ενέργεια αυτή είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια των σωματιδίων που επιταχύνει ο LHC, αλλά και αρκετά εκατομμύρια φορές από τις υψηλότερες ενέργειες σωματιδίων κοσμικής ακτινοβολίας που είχαν ανιχνευτεί μέχρι τότε. Προφανώς η ανίχνευση ενός σωματιδίου κοσμικής ακτινοβολίας με τόσο μεγάλη ενέργεια σόκαρε τους φυσικούς – εξ ου και το όνομα «Ω! Θεέ μου». Το σωματίδιο ταξίδευε σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός – κι αν υποθέσουμε ότι επρόκειτο για πρωτόνιο η ταχύτητά του έφτανε στα 0,999 999 999 999 999 999 999 9951 της ταχύτητας του φωτός. Έκτοτε έχουν καταγραφεί μερικές εκατοντάδες γεγονότα με ενέργειες πάνω από 60 EeV – κανένα όμως δεν έφτασε τα 320 EeV. Η προέλευση του σωματιδίου «Ω! Θεέ μου» παραμένει ακόμα μυστήριο. Για τις προσπάθειες ανίχνευσης κοσμικών ακτίνων με υπερ-υψηλές ενέργειες και για τις πιθανές θεωρητικές ερμηνείες μπορείτε να διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: https://www.quantamagazine.org/20150514-the-particle-that-broke-a-cosmic-speed-limit/?utm_campaign=snsdemo&utm_medium=twitter&utm_source=snsanalytics Η Γραφική παράσταση της ροής των κοσμικών ακτίνων συναρτήσει της ενέργειας. Το τελευταίο σημείο κάτω δεξιά παριστάνει το σωματίδιο «Ω! Θεέ μου». http://physicsgg.me/2015/05/17/%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%89-%ce%b8%ce%b5%ce%ad-%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Αναβάλει την πτήση της στο διάστημα η βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν. Η διάσημη βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν δεν θα είναι τελικά η 8η διαστημική τουρίστας! Με δήλωσή της που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της http://www.sarahbrightman.com/news/postponement-of-flight-plans λέει πως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη πτήση της προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) επικαλούμενη οικογενειακούς λόγους. «Η Σάρα Μπράιτμαν ανακοίνωσε σήμερα ότι αναβάλλει τα σχέδιά της να συμμετάσχει στην προσεχή αποστολή στο “Soyuz ΤΜΑ-18Μ”. Η Μπράιτμαν δήλωσε ότι για οικογενειακούς λόγους αναγκάστηκε να αλλάξει τα σχέδια της, και προς το παρόν αναβάλει όλες τις διαστημικές προετοιμασίες», αναφέρει η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της. Η βρετανίδα σταρ εξέφρασε τις ευχαριστίες της προς τη διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας Roscosmos, την Energia, το κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών Γκαγκάριν (GCTC -Gagarin Cosmonaut Training Center), το Star City, την NASA και όλους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες, «για την υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια αυτής της συναρπαστικής περιόδου της ζωής της». Η πτήση της Μπράιτμαν στο ΔΔΣ είχε προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2015 και θα διαρκούσε 10 ημέρες. Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti, αντικαταστάτης της Μπράιτμαν στη διαστημική τουριστική αποστολή έχει οριστεί ο Ιάπωνας επιχειρηματίας και «μεγάλος φαν του Διαστήματος» Σατόσι Τακαμάτσου. Η πτήση του Τακαμάτσου προς τον ISS πιθανόν να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη τριετία, 2017-2018. Οπως αναφέρει δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου TASS, o ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Προκόπιεφ ή κάποιος άλλος νεαρός κοσμοναύτης πιθανόν να αντικαταστήσει την Μπράιτμαν και να πετάξει με το διαστημικό σκάφος Soyuz στην προγραμματισμένη αποστολή του Σεπτεμβρίου. Επικαλούμενο πηγή από τον τομέα πυραύλων και διαστημικών πτήσεων, το TASS αναφέρει πως η εταιρεία Space Adventures έχει μόνο μερικές ημέρες, έως και μία εβδομάδα, προκειμένου να ανακοινώσει αντικαταστάτη, αλλιώς θα συμμετάσχει στην αποστολή κάποιος από τους νεαρούς ρώσους κοσμοναύτες που δεν έχουν πετάξει μέχρι στιγμής στο διάστημα. http://gr.rbth.com/news/2015/05/14/anabalei_tin_ptisi_ti_sto_diastima_i_bretanida_tragoydistria_sara_mprait_37089.html «Βοστόκ» Σήμερα 15 Μαΐου, σηματοδοτεί τα 55 χρόνια από την εκτόξευση σε τροχιά του πρώτου τεχνητού δορυφόρου , η οποία έγινε το πρότυπο του θρυλικού πλοίου «Βοστόκ», η οποία ένα χρόνο αργότερα πέταξε στο διάστημα, με τον Γιούρι Γκαγκάριν. Επί του σκάφους η μηχανή είχε εγκατασταθεί καμπίνα με ένα φορτίο που προσομοιώνε το βάρος ενός ατόμου και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή. Το πρώτο πλοίο ηταν σε μια απλοποιημένη μορφή, δεν έχει θερμική προστασία, συστήματα υποστήριξης ζωής και ένα touchdown. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε μόνο για να ελέγξει τα βασικά συστήματα του. Στο πλοίο υπήρχε ο ραδιοπομπός "Signal", καθώς και εξοπλισμός για τη διαβίβαση των δεδομένων στη Γη για τις συσκευές και ακριβή μέτρηση των παραμέτρων της τροχιάς. http://www.energia.ru/ru/news/news-2015/news_05-15.html

Αραβική αποστολή στον Άρη. Λεπτομέρειες σχετικά με τα σχέδιά τους για αποστολή ενός μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου στον Άρη αποκάλυψαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, το σχέδιο είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το 2020, με αποστολή την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας του πλανήτη από τροχιά. Το σκάφος έχει την ονομασία «Hope» (Ελπίδα) και αναμένεται να αποτελέσει σημαντικό βήμα όσον αφορά την δραστηριότητα των ΗΑΕ στο Διάστημα, οπου ήδη δραστηριοποιούνται ανερχόμενες δυνάμεις σαν την Ινδία και την Κίνα, μπαίνοντας σε μια «αρένα» όπου κυριαρχούν παραδοσιακά οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Το σκάφος είχε ανακοινωθεί ως στόχος σε πρώτη φάση πέρυσι, και πλέον γνωστοποιήθηκαν οι επιστημονικοί σκοποί της αποστολής. Το διαστημόπλοιο θα φέρει φασματόμετρα για την ανάλυση υπέρυθρων και υπεριωδών σημάτων, μαζί με μια ψηφιακή κάμερα. Αυτά θα κάνουν μετρήσεις σχετικά με το νερό, τη σκόνη και άλλα μόρια στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, σε μια προσπάθεια να διερευνηθεί η μετατροπή του Άρη από έναν υγρό, θερμό κόσμο στην έρημο που είναι σήμερα. Οι σκοποί αυτοί είναι αντίστοιχοι των αποστολών MAVEN και ΜΟΜ, από τη NASA και την ινδική διαστημική υπηρεσία αντίστοιχα. Σημειώνεται ότι μέχρι τώρα τα ΗΑΕ δεν έχουν ιδιαίτερη διαστημική δραστηριότητα, έχοντας εκτοξεύσει κάποιους μικρούς δορυφόρους, οπότε και το «Hope» αποτελεί τολμηρό βήμα προς τα εμπρός. Θα πρόκειται για την πρώτη αποστολή στον Άρη που επιχειρείται από τον αραβικό κόσμο. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του PhysOrg, ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, αντιπρόεδρος και πρωθυπουργός των ΗΑΕ, δήλωσε σε εκδήλωση στο Ντουμπάι ότι βασικός στόχος της αποστολής είναι η ελπίδα στον αραβικό κόσμο, «να στείλουμε το μήνυμα που θα λέει ότι μπορείτε να γίνετε καλύτεροι, να βελτιώσετε τη χώρα σας». Σημειώνεται ότι το σκάφος δεν πρόκειται να προσεδαφιστεί. Το πρόγραμμα, όπως προαναφέρθηκε, είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το καλοκαίρι του 2020, για ένα ταξίδι επτά με εννέα μηνών. Θεωρείται ότι θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον «Κόκκινο Πλανήτη» μέχρι τουλάχιστον το 2023. Ήδη 75 μηχανικοί δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα, αριθμός που αναμένεται να έχει διπλασιαστεί ως το 2020. http://www.naftemporiki.gr/story/952690/arabiki-apostoli-ston-ari

Κινεζικός υπερυπολογιστής διαπρέπει στην αναγνώριση εικόνων και ομιλίας. Έναν ισχυρό υπερυπολογιστή, ο οποίος φέρνει «νέο αίμα» στον χώρο της κατανόησης ομιλίας, εικόνων και γραπτού λόγου από την τεχνητή νοημοσύνη, υποστηρίζει πως δημιούργησε ο κινεζικός κολοσσός του χώρου των μηχανών αναζήτησης, Baidu. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα στο MIT Technology Review, ο νέος υπολογιστής ονομάζεται Minwa και βρίσκεται στο Πεκίνο. Διαθέτει 72 επεξεργαστές και 144 GPUs (μονάδες επεξεργασίας γραφικών). Την Δευτέρα η Baidu κυκλοφόρησε ένα paper στο οποίο ισχυριζόταν ότι ο υπολογιστής έχει χρησιμοποιηθεί για την «εκπαίδευση» λογισμικού machine-learning που θέτει νέο ρεκόρ στην αναγνώριση εικόνων, σπάζοντας ένα ρεκόρ που μέχρι τώρα κατείχε η Google. Η υπολογιστική ισχύς του Minwa θα τον έβαζε στα 300 ισχυρότερα συστήματα του κόσμου εάν δεν εξειδικευόταν στο deep learning, υποστηρίζει ο Ρεν Γου, ένας εκ των επιστημόνων που δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα. Ο ίδιος υποστηρίζει πως πρόκειται πιθανώς για τον ταχύτερο υπερυπολογιστή που είναι αφιερωμένος στο deep learning. «Έχουμε μεγάλη ισχύ στα χέρια μας- πολύ μεγαλύτερη από ό,τι οι ανταγωνιστές μας» προσθέτει. Η υπολογιστική ισχύς έχει σημασία στο deep learning, που έχει φέρει σημαντικά επιτεύγματα στην αναγνώριση ομιλίας, εικόνας και προσώπου, ενώ έχει βελτιώσει επίσης τις υπηρεσίες αναζήτησης εικόνας και αναγνώρισης ομιλίας που προσφέρονται από την Google και τη Baidu. Η συγκεκριμένη τεχνική βασίζεται σε μια προσέγγιση που είχε εδραιωθεί πριν δεκαετίες, στην οποία τα δεδομένα επεξεργάζεται ένα δίκτυο τεχνητών νευρώνων που διαχειρίζονται πληροφορίες με τρόπους οι οποίοι είναι εμπνευσμένοι από βιολογικούς εγκεφάλους. Το deep learning περιλαμβάνει τη χρήση μεγαλύτερων νευρικών δικτύων από ό,τι στο παρελθόν, κατανεμημένων σε ιεραρχικά στρώματα, και την «εκπαίδευσή τους» με μεγάλους όγκους δεδομένων. Μέχρι τώρα, μεγαλύτερα σετ δεδομένων και δίκτυα φαίνονται να τα πάνε καλύτερα όσον αφορά στη συγκεκριμένη τεχνολογία. Σε αυτό το σημείο διαφέρει από παλαιότερες τεχνικές machine learning, οι οποίες «έβλεπαν» τις επιδόσεις τους να πέφτουν με τα μεγαλύτερα data sets. http://www.naftemporiki.gr/story/952682/kinezikos-uperupologistis-diaprepei-stin-anagnorisi-eikonon-kai-omilias

Ευρωπαϊκές αποικίες στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Στις 30 Ιουνίου ο Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ, διοικητής του Κέντρου Αεροδιαστήματος της Γερμανίας, αναλαμβάνει επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Μιλώντας σε μεγάλο συνέδριο στο Κολοράντο ο Βέρνερ ανέφερε ότι ένα από τα βασικά του σχέδια είναι η δημιουργία μιας μόνιμης επιστημονικής βάσης στην αθέατη πλευρά της Σελήνης προκειμένου να διαδεχθεί τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος σύμφωνα με τις διαστημικές υπηρεσίες θα μπορεί να λειτουργήσει ακόμη για ένα χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των 5-10 ετών. Οι δηλώσεις του Βέρνερ εκτός των άλλων επιβεβαιώνουν το μεγάλο ενδιαφέρον της ESA για την «κρυμμένη» πλευρά της Σελήνης - τα στελέχη της πιστεύουν ότι αποτελεί εξαιρετικό σημείο για να κάνει ο άνθρωπος την πρώτη του απόπειρα να ζήσει σε έναν κόσμο μακριά από τη Γη. Είναι γνωστό ότι η τροχιακή κίνηση της Σελήνης μάς υποχρεώνει να βλέπουμε πάντοτε την ίδια πλευρά της. Η άλλη πλευρά έχει επικρατήσει να ονομάζεται και «σκοτεινή», κάτι που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, αφού και εκείνη δέχεται το ηλιακό φως. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τη μη ορατή σε εμάς πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου «μακρινή» ή «αθέατη». Το γεγονός ότι δεν είχαμε οπτική επαφή με αυτή την πλευρά της Σελήνης δημιούργησε για πολλά χρόνια ένα μυστήριο γύρω από αυτόν τον αθέατο σεληνιακό κόσμο. Ακόμη και όταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 άρχισαν να πηγαίνουν στην αθέατη πλευρά της Σελήνης εξερευνητικά σκάφη και να μαθαίνουμε ολοένα και περισσότερα πράγματα για αυτήν, τα μυστήρια και οι θεωρίες για το τι υπάρχει εκεί δεν περιορίστηκαν καθόλου - το αντίθετο. Στις αρχές του έτους η ESA έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που τιτλοφορείται «Προορισμός: Σελήνη» και αφορά ένα σχέδιο δημιουργίας αποικιών στην αθέατη πλευρά του δορυφόρου της Γης. Εχει μάλιστα εντοπίσει και μια περιοχή όπου θα δημιουργηθούν αυτές οι αποικίες. Πρόκειται για το λεκανοπέδιο Aitken στον Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει διάμετρο περίπου 2.500 χιλιόμετρα και μεγάλα υψώματα, κάποια εκ των οποίων έχουν ύψος πολλών χιλιομέτρων. Αυτά τα υψώματα τα λούζει μόνιμα το ηλιακό φως, άρα αποτελούν ιδανικό τόπο δημιουργίας αποικιών που θα χρησιμοποιούν την άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. Παράλληλα η ESA ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με τη φημισμένη αρχιτεκτονική εταιρεία Foster&Partners που εδρεύει στο Λονδίνο για την κατασκευή μικρών οικημάτων στη Σελήνη. Οπως υποστηρίζουν τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, η πρόοδος στην τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing) θα επιτρέψει τη δημιουργία μικρών οικημάτων που θα είναι φτιαγμένα από τα υλικά του εδάφους του φυσικού μας δορυφόρου. Τα πρώτα σχέδια που έδωσε στη δημοσιότητα η αρχιτεκτονική εταιρεία δείχνουν οικήματα στα οποία θα υπάρχει η δυνατότητα παραμονής τεσσάρων ατόμων. Οι σεληνιακές κατοικίες-βάσεις θα κατασκευάζονται από αυτόνομα ρομπότ, θα έχουν σχήμα θόλου και θα προστατεύουν πλήρως τους ανθρώπους από τις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολία αλλά και την πτώση μετεωριτών. Το 90% των οικημάτων θα κατασκευάζεται από σεληνιακά υλικά. Τα υλικά αυτά θα γίνονται πρώτα ένας πολτός. Ο πολτός αυτός θα εισάγεται στο μηχάνημα της εκτύπωσης, το οποίο μέσω ψεκασμού θα εκτυπώνει στερεά δομικά υλικά που θα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του οικήματος. Με δεδομένο ότι ελάχιστα μέρη των οικημάτων θα πρέπει να μεταφερθούν από τη Γη, οι επιτελείς της ESA πιστεύουν ότι τα οικήματα αυτά είναι εφικτό να είναι έτοιμα να υποδεχθούν κατοίκους κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 40 έτη. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=704089

Οι γαλαξίες πεθαίνουν με αργό στραγγαλισμό. Γιατί ορισμένοι γαλαξίες σταματούν να παράγουν άστρα και εκφυλίζονται σε κοσμικά λείψανα; Κάτι πρέπει να τους στραγγαλίζει αποκόπτοντας την τροφοδοσία τους με ζωογόνο αέριο υδρογόνο, υποψιάζονται βρετανοί ντεντέκτιβ. Δεδομένου ότι το βασικό συστατικό όλων των άστρων είναι το αέριο υδρογόνο, η απουσία αυτού του αερίου δεν μπορεί παρά να σταματήσει την αστρογένεση και να «σκοτώσει» τον γαλαξία. Σήμερα, μόνο οι μισοί γαλαξίες που βλέπουμε στο Σύμπαν παράγουν άστρα – ανάμεσά τους και ο δικός μας Γαλαξίας, έστω και αν ο ρυθμός αστρογένεσης είναι σήμερα πολύ μικρότερος από ό,τι πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Σε μια προσπάθεια να βρουν τον ένοχο για το θάνατο των υπόλοιπων μισών γαλαξιών, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Εδιμβούργου εξέτασαν δύο σενάρια που έχουν προταθεί. Το πρώτο σενάριο είναι ότι κάποια άγνωστη δύναμη, εσωτερική ή εξωτερική, τραβά το υδρογόνο έξω από τους γαλαξίες και σταματά έτσι την τροφοδοσία τους. Το δεύτερο σενάριο είναι ότι κάποιος άλλος παράγοντας εμποδίζει τους γαλαξίες να απορροφήσουν το αέριο που υπάρχει διαθέσιμο στον διαγαλαξιακό χώρο. Για να διαπιστώσουν τι τελικά συμβαίνει, οι ερευνητές συνέκριναν 3.905 γαλαξίες που παράγουν άστρα με 22.618 γαλαξίες που είναι πλέον νεκροί. Οι νεκροί γαλαξίες, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Nature, http://www.nature.com/nature/journal/v521/n7551/full/nature14439.html έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε σίδηρο και άλλα μέταλλα, συγκριτικά με ζωντανούς γαλαξίες της ίδιας μάζας. Αυτό συνηγορεί στη θεωρία της διακοπής τροφοδοσίας με εισερχόμενο αέριο: το υδρογόνο που εισρέει στους γαλαξίες δεν περιέχει σχεδόν καθόλου μέταλλα, οπότε σταδιακά αραιώνει το περιεχόμενο του γαλαξία σε μέταλλα. Όταν το αέριο αυτό σταματήσει να εισρέει, η περιεκτικότητα σε μέταλλα αυξάνεται λόγω της συνεχιζόμενης παραγωγής τους στους πυρήνες των υφιστάμενων άστρων. Αν αντίθετα ο γαλαξιακός θάνατος είχε προκληθεί από απομάκρυνση του αερίου, η αστρογένεση θα είχε σταματήσει απότομα και οι συγκεντρώσεις των μετάλλων δεν θα άλλαζαν μετά θάνατον. Η μελέτη προσφέρει «τις πρώτες πειστικές ενδείξεις ότι οι γαλαξίες στραγγαλίζονται μέχρι θανάτου» λέει ο Γινγκτζίε Πενγκ του Κέμπριτζ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Το επόμενο βήμα, βέβαια, είναι να ανακαλύψουμε ποιος το έκανε. Στην ουσία γνωρίζουμε την αιτία θανάτου, ακόμα όμως δεν γνωρίζουμε το δολοφόνο. Υπάρχουν πάντως μερικοί ύποπτοι» λέει. Ένας από αυτούς τους υπόπτους θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία είναι εξ ορισμού αόρατη αλλά υπάρχει στο Σύμπαν σε μεγαλύτερες ποσότητες από την κανονική ύλη. Το βαρυτικό πεδίο ενός αόρατου σύννεφου σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να τραβήξει το διαθέσιμο αέριο μακριά από τον γαλαξία και να προκαλέσει έτσι τον στραγγαλισμό του. http://physicsgg.me/2015/05/14/%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%b5%ce%b8%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%81%ce%b3%cf%8c-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b1/ Ακραία διασκορπισμένους γαλαξίες. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Πίτερ βαν Ντόκουμ του Πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας επίσης το τηλεσκόπιο Κεκ της Χαβάης, επιβεβαίωσε την ύπαρξη των πιο «αφράτων» γαλαξιών στο σύμπαν και έκανε τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». Πρόκειται για γαλαξίες που έχουν σχεδόν διπλάσιες διαστάσεις (περίπου 60.000 έτη φωτός) σε σχέση με τον δικό μας γαλαξία, παρόλα αυτά περιλαμβάνουν μόνο το 1% των άστρων. Αυτοί οι ιδιόμορφοι γαλαξίες βρίσκονται σε απόσταση περίπου 300 εκατ. ετών φωτός και οι αστρονόμοι τούς ονόμασαν «ακραία διασκορπισμένους γαλαξίες». «Αν υπάρχουν εξωγήινοι σε κάποιον πλανήτη ενός τέτοιου γαλαξία, μάλλον δεν θα μπορούν καν να καταλάβουν ότι ζουν σε γαλαξία. Ο νυχτερινός ουρανός τους θα είναι πολύ πιο σκοτεινός και άδειος από άστρα», δήλωσε ο αστρονόμος Ααρον Ρομανόφσκι. Οι επιστήμονες θέτουν πλέον ως στόχο να καταλάβουν πώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι περίεργοι γαλαξίες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=704322

Εντόπισαν τετραπλό σύστημα κβάζαρ! Οι αστρονόμοι ξύνουν το κεφάλι τους, αδυνατώντας να δώσουν μια εξήγηση για την απρόσμενη ανακάλυψη του πρώτου τετραπλού κβάζαρ. Στην ουσία πρόκειται για τέσσερις ενεργές μαύρες τρύπες πολύ κοντά η μία στην άλλη. Το παράξενο υπέρλαμπρο «κουαρτέτο» βρίσκεται σε μια από τις μεγαλύτερες δομές που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί στο μακρινό σύμπαν και περιβάλλεται από ένα τεράστιο νέφος κρύου και πυκνού αερίου υδρογόνου, σε απόσταση περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιόζεφ Χενάβι του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ, χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη για τις παρατηρήσεις τους. Σχεδόν 500.000 κβάζαρ έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, από τα οποία γύρω στα 100 είναι διπλά και μόνο δύο τριπλά, αλλά κανένα τετραπλό έως τώρα. Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, είτε έπιασαν το «τζακ-ποτ» της αστρονομίας, ανακαλύπτοντας κάτι που έχει πιθανότητα μία στα δέκα εκατομμύρια να υπάρξει, είτε πρέπει να αναθεωρήσουν εκ βάθρων τις έως τώρα θεωρίες τους για τα κβάζαρ (τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες). Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Τα κβάζαρ δημιουργούνται σε μια συγκεκριμένη και σχετικά σύντομη φάση της εξέλιξης των γαλαξιών, όταν μεγάλες ποσότητες ύλης πέφτουν μέσα σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα (με μάζα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου μας) που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία. Η μαύρη τρύπα λάμπει έντονα σαν κβάζαρ, όσο υπάρχουν τριγύρω αρκετά αέρια για να τα «ρουφήξει». Καθώς τα «καταπίνει», εκλύεται μια τρομακτική ποσότητα ενέργειας ορατή στα πέρατα του σύμπαντος. Έτσι, στη διάρκεια αυτής της φάσης, ο ενεργός γαλαξιακός πυρήνας (δηλαδή η μαύρη τρύπα στο στάδιο του κβάζαρ) είναι το πιο φωτεινό αντικείμενο στο σύμπαν, εκατοντάδες φορές λαμπρότερο από άλλους γαλαξίες, ακόμη κι αν αυτοί περιέχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα. Αυτή η υπέρλαμπρη φάση διαρκεί λίγο (10 έως 100 εκατομμύρια χρόνια) στη ζωή ενός γαλαξία που φθάνει τα 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Γι' αυτό δεν είναι εύκολο οι αστρονόμοι να εντοπίσουν κβάζαρ στον ουρανό - πόσο μάλλον τέσσερα δίπλα-δίπλα. Δύο οποιαδήποτε τυπικά κβάζαρ, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, απέχουν περίπου 100 εκατομμύρια έτη έτη φωτός μεταξύ τους. Όμως στην περίπτωση του «κουαρτέτου» η μεταξύ τους απόσταση δεν ξεπερνά τα 700.000 έτη φωτός. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=704295

Ο αστεροειδής 1999 FN53. Ένας γιγάντιος αστεροειδής, μεγέθους ενός χιλιομέτρου, θα περάσει σήμερα από τη Γη, σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA. Ο αστεροειδής με το όνομα 1999 FN53 δεν αναμένεται να δημιουργήσει πρόβλημα κατά το πέρασμά του, αφού αυτό θα γίνει σε απόσταση 6,3 δισεκατομμυρίων μιλίων από τον μπλε πλανήτη μας. Σε 100 χρόνια, αναφέρει η Mirror, ο -ενός χιλιομέτρου- αστεροειδής θα έρθει ακόμα πιο κοντά στη Γη, αλλό όχι τόσο κοντά ώστε να αποτελεί πρόβλημα για τη ζωή στον πλανήτη μας. Στην φωτογραφία της NASA μία γραφική απεικόνιση της τροχιά που αναμένεται να έχει ο 1999 FN53. “Αυτό είναι ένα κοντινό πέρασμα, με τη χαλαρή έννοια του όρου», είπε ο Πολ Χόντας, υπεύθυνος του NASA's Near-Earth Object Program Office στο εργαστήριο Jet Propulsion στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. «Μπορούμε να υπολογίσουμε την κίνηση του αστεροειδή για τα επόμενα 3.000 χρόνια, και δεν θα αποτελέσει ποτέ απειλή για τη Γη», δήλωσε ο ίδιος. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-0

Η τεχνολογία της NASA σώζει ζωές. Τέσσερις άνθρωποι που είχαν εγκλωβιστεί στα ερείπια μετά τον ισχυρό σεισμό που έπληξε το Νεπάλ στις 25 Απριλίου βρέθηκαν ζωντανοί χάρη σε μια συσκευή της NASA που ανιχνεύει την κίνηση της αναπνοής και της κυκλοφορίας του αίματος κάτω από το δέρμα. Η συσκευή Finder λειτουργεί όπως τα ραντάρ, σαρώνοντας το χώρο με ραντάρ ακόμα και κάτω από αρκετά μέτρα ερειπίων. «Είμαι πολύ ικανοποιημένος που έκανε τη δουλειά του. Είναι η πρώτη φορά που το Finder χρησιμοποιείται σε μια πραγματική φυσική καταστροφή» δήλωσε στους Los Angeles Times ο Τζέιμς Λαξ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Η συσκευή αναπτύχθηκε από το JPL σε συνεργασία με το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Η τεχνολογία αδειοδοτήθηκε στην εταιρεία R4 Inc, της οποίας ο πρόεδρος ταξίδεψε στο Νεπάλ με δύο πρωτότυπα του σαρωτή. Το Finder, το οποίο έχει μέγεθος βαλίτσας και βάρος κάτω από δέκα κιλά, εντόπισε δύο επιζώντες σε μια κλωστοϋφαντουργία που κατέρρευσε στη σεισμόπληκτη πόλη του Τσαουτάρα, καθώς και δύο ακόμα άτομα σε διαφορετικό κτήριο. Τα θύματα είχαν παγιδευτεί κάτω από αρκετά μέτρα τούβλων, λάσπης, ξύλων και άλλων υλικών. Η συσκευή εκπέμπει μικροκύματα χαμηλής ενέργειας τα οποία μπορούν να διαπερνούν στερεά υλικά σε βάθος αρκετών μέτρων. Ένα μέρος της ακτινοβολίας ανακλάται από τα σώματα των επιζώντων και επιστρέφει στη συσκευή. Η ρυθμική κίνηση του στήθους κατά την αναπνοή, όπως και οι παλμοί της κυκλοφορίας του αίματος, είναι δυνατό να γίνουν αντιληπτοί όταν τα ανακλώμενα μικροκύματα φτάνουν στη συσκευή ταχύτερα ή πιο αργά από ό,τι θα αναμενόταν για ένα ακίνητο αντικείμενο. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι το Finder μπορεί να διακρίνει τους επιζώντες από ζώα ή ακόμα και από ένα εκκρεμές που συνεχίζει να ταλαντώνεται στα ερείπια. Τέσσερις ζωές έχουν ήδη σωθεί με την τεχνολογία της NASA, και πολλές ακόμα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν στο μέλλον. http://physicsgg.me/2015/05/12/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%cf%83%cf%8e%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b6%cf%89%ce%ad%cf%82/

H ιστορία του διαστημικού σκάφους Kepler. Το διαστημικό σκάφος Kepler, της NASA εκτοξεύθηκε στις 6 Μαρτίου 2009. Η αποστολή του ήταν να ψάξει σε ένα τμήμα του γαλαξία μας, τα άστρα που διέθεταν πλανήτες και θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή. Άρχισε να συλλέγει δεδομένα από τις 12 Μαΐου 2009. Επιβεβαίωσε την ύπαρξη 1024 εξωπλανητών, εκ των οποίων οι 8 έχουν μέγεθος παρόμοιο με τη Γη και βρίσκονται στην κατοικίσιμη ζώνη των άστρων τους. Η αποστολή παραλίγο να τερματιστεί στα μέσα του 2013, όταν το Kepler παρουσίασε βλάβη στο μηχανισμό που το βοηθούσε να διατηρεί τη θέση και τον προσανατολισμό του. Όμως, οι μηχανικοί της NASA έδωσαν τελικά τη λύση με ένα ευφυές τρικ: διατηρούν το σκάφος σταθερό αξιοποιώντας την πίεση του ηλιακού φωτός. Έτσι, από τον Μάιο του 2014, το διαστημικό σκάφος Kepler ξεκίνησε μια νέα αποστολή, η οποία βαφτίστηκε K2 από το όνομα της δεύτερης ψηλότερης κορυφής των Ιμαλαΐων, ερευνώντας αναγκαστικά μια διαφορετική περιοχή του ουρανού. http://physicsgg.me/2015/05/13/h-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%82-kepler/

Δημιουργώντας ένα οικοσύστημα για τον Άρη. Ο «Κόκκινος Πλανήτης» θεωρείται το επόμενο μεγάλο «νέο σύνορο» της Ανθρωπότητας, που αναμένεται να δεχτεί την επίσκεψη των αστροναυτών εξερευνητών του Διαστήματος μετά τη Σελήνη. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα μιλώνας, η προοπτική του αποικισμού του θεωρείται δύσκολη, και αυτό κυρίως λόγω του αφιλόξενου περιβάλλοντός του. Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και εξελιχθούν αποικίες στον Άρη, θα χρειαστεί αυτό που στην Επιστημονική Φαντασία όριζαν και ορίζουν ως μερικό «terraforming» (γαιοδιαμόρφωση). Ωστόσο, σε πιο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η προοπτική της «οικοποίησης» (ecopoiesis), δηλαδή της δημιουργίας ενός οικοσυστήματος που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα NIAC της NASA χρηματοδοτεί τη δουλειά του Γιουτζίν Μπόλαντ, επικεφαλής επιστήμονα της Techshot Inc, ο οποίος εργάζεται πάνω στο «Mars Room». Το «Αρειανό δωμάτιο» στεγάζει έναν θάλαμο δοκιμών που είναι σε θέση να εξομοιώνει τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης του Άρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας ημέρας/ νύχτας και την ηλιακή ακτινοβολία που «βομβαρδίζει» την επιφάνεια του πλανήτη. Εντός του δωματίου, ο Μπόλαντ και η ομάδα του δοκιμάζουν τη βιωσιμότητα της χρήσης οργανισμών οι οποίοι θα μπορούσαν να «χτίσουν» ένα οικοσύστημα, παράγοντας οξυγόνο μέσω της χρήσης αρειανού ρεγόλιθου. Κάποιοι εξ αυτών θα μπορούσαν επίσης να απομακρύνουν άζωτο από το έδαφος του Άρη. Πρόκειται για έναν πιθανό τρόπο υποστήριξης μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, μέσω της παραγωγής οξυγόνου χωρίς να χρειάζεται η αποστολή βαρέων δεξαμενών. Ας στείλουμε μικρόβια και ας τα αφήσουμε να κάνουν τη βαριά δουλειά για εμάς» αναφέρει ο Μπόλαντ. Μακροπρόθεσμα, θόλοι στον πλανήτη οι οποίοι θα παράγουν οξυγόνο μέσω οικοποίησης, από συστήματα μετατροπής με βακτήρια ή άλγες, θα κατασκευάζονταν σε μεγάλους αριθμούς στην επιφάνεια του Άρη, στεγάζοντας εξερευνητικές ομάδες. Ο Μπόλαντ και οι συνάδελφοί του οραματίζονται την αποστολή του απαιτούμενου εξοπλισμού με ειδικό όχημα, που θα έβρισκε ενδεικνυόμενα σημεία και θα έβαζε μικρές συσκευές- κοντέινερ στο έδαφος. Από εκεί, ειδικά επιλεγμένοι γήινοι οργανισμοί θα αλληλεπιδρούσαν με το έδαφος που είχε εισαχθεί στο κοντέινερ. Επίσης, άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το έδαφος του Άρη είναι ο υπόγειος πάγος. Σε κάθε περίπτωση, ειδική μέριμνα θα έπρεπε να υπάρχει για να μην εκτίθενται οι γήινοι οργανισμοί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε το κοντέινερ θα πρέπει να είναι ερμητικά κλεισμένο κατά τη διαδικασία. http://www.naftemporiki.gr/story/952199/dimiourgontas-ena-oikosustima-gia-ton-ari Ονειρα αποικιας στον Αρη στη δεκαετία του 1960. Όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι στη δεκαετία του 1960 φαντάζονταν τον πλανήτη Άρη, πολλοί πίστευαν ότι από τον 21ο αιώνα, θα είχαμε τουλάχιστον προσγειωθεί εκεί με ανθρώπους, και ενδεχομένως ακόμη και να είχαμε αποικίσει. Αλλά ενώ αυτά τα όνειρα δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα, οι οραματιστές δεν έχουν σταματήσει να φαντάζονται πως θα έμοιαζε μία ανθρώπινη αποικία στον κόκκινο πλανήτη στο μέλλον. Αυτές οι όμορφες εικόνες είναι εκπληκτικές, αποκαλύπτοντας πόλεις που περιβάλλονται από γυαλί και ορειβάτες σε ένα τεράστιο ηφαίστειο του Άρη, όπως και ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά στον ουρανό. Τα σχέδια δημιουργήθηκαν από τον Ville Ericsson, έναν καλλιτέχνη και εικονογράφο από τη Στοκχόλμη που προβλέπει ένα μέλλον για τον Άρη, που όχι μόνο έχει αποικιστεί, αλλά εν μέρει είναι μετασχηματισμένος όπως η Γη. Τα σχέδια του κ Ericsson περιλαμβάνουν τεράστιους διαφανής θόλους με τις πόλεις στο εσωτερικό τους, αλλά και τα φυτά και τη χλόη που μεγαλώνει στο έδαφος. Οι τρούλοι έχουν προταθεί ως μια καλή δομή για χρήση στον Άρη, δεδομένου ότι θα μπορούν να παραμένουν ανέπαφοι, και να αντέχουν στη χαμηλή πίεση στο περιβάλλον του. Μέσα στο θόλο υπό πίεση, οι άνθρωποι θα μπορούν να περπατήσουν, χωρίς την ανάγκη μίας στολής αστροναύτη, όπως φαίνεται σε μία από τις εικόνες. Στις φωτογραφίες μια ομάδα ορειβατών ανεβαίνουν το όρος Όλυμπος, το μεγαλύτερο ηφαίστειο όχι μόνο στον κόκκινο πλανήτη, αλλά σε όλο το ηλιακό σύστημα, καθώς ο Όλυμπος είναι 25 μίλια (16 χιλιόμετρα) ψηλός, τρεις φορές το ύψος του όρους Έβερεστ, και εκτείνεται σε μία περιοχή περίπου 374 μίλια (624 χιλιόμετρα). Δύο άλλες εικόνες δείχνουν ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, που φέρει κάποιες ομοιότητες με το ΔΔΣ, με μεγάλη αρθρωτή δομή που μοιάζει να έχει ηλιακούς συλλέκτες για την παροχή ρεύματος, και μεγάλες καύσιμο-δεξαμενές, ενώ ένα περιστρεφόμενο τμήμα του παρέχει τεχνητή βαρύτητα για το πλήρωμα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%BF-60-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Φιλικός στη ζωή ο ωκεανός του Εγκέλαδου. Εχει διαπιστωθεί ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υδάτων μέρος των οποίων εκτοξεύεται με δύναμη στο Διάστημα μέσα από δεκάδες πίδακες. Οι επιστήμονες θεωρούν πολύ πιθανό ο δορυφόρος του Κρόνου να διαθέτει ένα μεγάλο υπόγειο ωκεανό. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι τα νερά αυτού του ωκεανού είναι φιλικά προς την ζωή, τουλάχιστον σε επίπεδο μικροοργανισμών (μικροβίων) όπως αυτοί που υπάρχουν και στους ωκεανούς της Γης. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon μελέτησαν τα δεδομένα που αφορούν το νερό που εκτοξεύεται από τα γκέιζερ του Εγκέλαδου και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχει pH 11 ή pH 12. Το pH είναι ένας δείκτης που αποκαλύπτει πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι ένα υδατικό διάλυμα. Το pH του νερού του Εγκέλαδου είναι φιλικό για την παρουσία μικροβιακής ζωής παρόμοιας με εκείνης που υπάρχει στους ωκεανούς της Γης. Οι ερευνητές εκτιμούν επίσης ότι το νερό του Εγκέλαδου έχει παρόμοια επίπεδα αλατότητας με εκείνα των ωκεανών της Γης. Το νερό του Εγκέλαδου περιέχει επίσης ποσότητες ανθρακικού νάτριου (σόδα) για αυτό και οι ερευνητές έσπευσαν να τον ονομάσουν «ωκεανό σόδας». Σύμφωνα με τους ερευνητές η χημική σύσταση του ωκεανού του Εγκέλαδου είναι παρόμοια με εκείνη της λίμνης Mono στην Καλιφόρνια και της λίμνης Magadi στην Κένυα. Οπως σημειώνουν οι ερευνητές εκτός από την χημική σύσταση του νερού βασικό ρόλο στο να μπορεί να συντηρήσει την ζωή ένας υπόγειος ωκεανός όπως αυτός του Εγκέλαδου και άλλων δορυφόρων και πλανητών είναι η λεγόμενη διαδικασία ερπετοποίησης. Πρόκειται για την αντίδραση μεταξύ των πετρωμάτων με υψηλές συγκεντρώσεις μεταλλικών στοιχείων και του νερού του ωκεανού. Η αντίδραση αυτή παράγει μοριακό υδρογόνο το οποίο με τη σειρά του προσφέρει μια πηγή χημικής ενέργειας που είναι απαραίτητη για να μπορεί να υποστηριχθεί η παρουσία μιας βιοσφαίρας σε σημεία όπου δεν φτάνει το ηλιακό φως. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geochemica et Cosmochimica Acta». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=703904

New Horizons: Το πρώτο οικογενειακό πορτρέτο του Πλούτωνα. Είναι ένα πλήρες οικογενειακό πορτρέτο -ή τουλάχιστον μια φωτογραφία των γνωστών μελών της οικογένειας. Ακριβώς δύο μήνες πριν φτάσει στο στόχο, η πρώτη αποστολή που ταξιδεύει για Πλούτωνα απαθανάτισε για πρώτη φορά τον πλανήτη νάνο δίπλα στα πέντε φεγγάρια του. Θα μπορούσε όμως να ανακαλύψει περισσότερα καθώς πλησιάζει. «Η ανίχνευση αυτών των μικροσκοπικών δορυφόρων από απόσταση άνω των 88,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων είναι εντυπωσιακό επίτευγμα» καμαρώνει ο Άλαν Στερν, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής της NASA. Οι εικόνες ελήφθησαν από την κάμερα Lorri του σκάφους το διάστημα 25 Απριλίου - 1 Μαΐου. Δημιουργήθηκαν από τη συρραφή επιμέρους λήψεων, με χρόνο έκθεσης 10 δευτερολέπτων η καθεμία. Ο Χάροντας, μακράν ο μεγαλύτερος δορυφόρος, μοιάζει να έχει ενωθεί με τον Πλούτωνα στο κέντρο της εικόνας, γύρω από το οποίο διακρίνονται σαν μικρές κουκκίδες τα άλλα τέσσερα φεγγάρια: Κέρβερος, Στύγα, Νύχτα και Ύδρα. Όλα τα σώματα στο σύστημα του Πλούτωνα εμπνέονται από τον Κάτω Κόσμο της ελληνικής μυθολογίας. Λόγω του μεγέθους τους, οι τέσσερις μικροί δορυφόροι ανακαλύφθηκαν σχετικά πρόσφατα. Ο Κέρβερος, με διάμετρο 10-30 χιλιομέτρων, εντοπίστηκε το 2011 από την ομάδα του New Horizons, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Ένα χρόνο αργότερα η ίδια ομάδα ανακάλυψε τη Στύγα, με διάμετρο 7-21 χιλιόμετρα. Τις επόμενες μέρες το New Horizons θα ξεκινήσει μια νέα αναζήτηση άγνωστων δορυφόρων, οι οποίοι θα μπορούσαν να απειλήσουν το σκάφος καθώς πλησιάζει. Δεδομένου ότι είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ, και δεν μπορεί να επιβραδύνει όταν φτάσει τον στόχο, το New Horizons θα έχει μόνο μια ευκαιρία να μελετήσει τον Πλούτωνα καθώς τον προσπερνά με μεγάλη ταχύτητα στις 14 Ιουλίου. Ο Πλούτωνας, μικρότερος από τη Σελήνη, θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, έχασε όμως αυτόν τον τίτλο το 2006 και εξέπεσε στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων. Στην απόφαση οδήγησε εν πολλοίς η ανακάλυψη ενός ακόμα μεγαλύτερου σώματος στην ίδια γειτονιά του Ηλιακού Συστήματος, τον πλανήτη νάνο Έριδα. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, ένας δακτύλιος που ξεκινά στην τροχιά του Πλούτωνα και εκτείνεται πολύ πιο έξω, φιλοξενεί πολλά ακόμα τέτοια σώματα, αποτελούμενα κυρίως από πάγους και βράχια. Το New Horizons θα εξερευνήσει για πρώτη φορά αυτή τη ζώνη στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος. Αφού προσπεράσει τον Πλούτωνα, το New Horizons σχεδιάζεται να επισκεφθεί ένα ακόμα σώμα στη Ζώνη του Κάιπερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αναζητά κάποιον κατάλληλο υποψήφιο, μέχρι στιγμής όμως ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει καθοριστεί. Στο κέντρο της εικόνας, ο Πλούτωνας και ο Χάροντας. Το κόκκινο αντιστοιχεί στην Ύδρα, το πράσινο στη Στύγα, το κίτρινο στη Νύχτα και το πορτοκαλί στον Κέρβερο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231407474

Τα πειράματα στο CERN αποκάλυψαν μια νέα σπάνια διάσπαση σωματιδίου. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες του CERN, μεταξύ των οποίων και Έλληνες φυσικοί, «είδαν» μια υπερβολικά σπάνια διάσπαση σωματιδίου, η οποία ποτέ δεν είχε παρατηρηθεί πειραματικά μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό Nature, http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature14474.html οι ερευνητικές ομάδες των πειραμάτων CMS και LHCb περιγράφουν την πρώτη παρατήρηση της εξαιρετικά σπάνιας διάσπασης του σωματιδίου B0s σε δύο μιόνια. Το λεγόμενο «Καθιερωμένο Πρότυπο» (η καλύτερη έως τώρα φυσική θεωρία που περιγράφει τα δομικά συστατικά της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις - πλην της βαρυτικής) προβλέπει ότι αυτή η σπάνια υποατομική διεργασία συμβαίνει με συχνότητα τέσσερις φορές στο δισεκατομμύριο και γι' αυτό δεν είχε καταγραφεί ποτέ πριν. Τέτοιες διασπάσεις μάλιστα θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα παράθυρο σε θεωρίες πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, όπως η υπερσυμμετρία. Η επιστημονική ανακοίνωση βασίσθηκε στην ανάλυση δεδομένων που συλλέχθηκαν από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) μεταξύ 2011 και 2012. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα πειραματικά δεδομένα ενδεχομένως υποδεικνύουν και μια δεύτερη, ακόμη σπανιότερη, διάσπαση, του B0 (‘ξαδέλφου' του B0s) σε δύο μιόνια. Τα B0s και B0 είναι μεσόνια, δηλαδή μη στοιχειώδη ασταθή υποατομικά σωματίδια, που αποτελούνται από ένα κουάρκ και ένα αντι-κουάρκ, τα οποία συγκρατούνται μαζί μέσω της ισχυρής αλληλεπίδρασης. Τέτοια σωματίδια παράγονται μόνο σε συγκρούσεις υψηλής ενέργειας στο εσωτερικό των επιταχυντών ή στη φύση, για παράδειγμα κατά την αλληλεπίδραση των κοσμικών ακτίνων. «Αποτελεί μαρτυρία της εξαιρετικής λειτουργίας του LHC και της ευαισθησίας των πειραμάτων μας, το γεγονός ότι μπορέσαμε επιτέλους να παρατηρήσουμε αυτή την εξαιρετικά σπάνια, όσο και σημαντική διάσπαση», ανέφερε ο εκπρόσωπος του LHCb Γκάι Ουίλκινσον. «Η έρευνα για τον εντοπισμό νέων σωματιδίων και η μελέτη σπάνιων διασπάσεων είναι συμπληρωματικές στρατηγικές για την ανακάλυψη μιας νέας Φυσικής. Η ακρίβεια με την οποία τα πειράματά μας μπορούν να παρατηρήσουν αυτές τις διασπάσεις-κλειδιά και να μετρήσουν τον ρυθμό τους, θα βελτιώνεται συνεχώς, θέτοντας επομένως όρια στην επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου», ανέφερε ο εκπρόσωπος του CMS Τιζιάνο Καμπορέζι. Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν μελλοντικά κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του LHC, αναμένεται να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την ακρίβεια της μέτρησης του B0s και θα καθορίσουν αν οι υποψίες για την σχετική διάσπαση του B0 τελικά επιβεβαιωθούν. Καθώς ο επιταχυντής του CERN τέθηκε ξανά σε λειτουργία πρόσφατα, χιλιάδες φυσικοί έχουν επιδοθεί στην αναζήτηση στοιχείων που θα συνηγορούν για την ύπαρξη μιας νέας Φυσικής η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει μερικά από τα μεγαλύτερα επιστημονικά αινίγματα, όπως της φύσης της σκοτεινής ύλης. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5238687/ta-peiramata-sto-cern-apokalypsan-mia-nea-spania-diaspash-swmatidioy/ Mαγνητική ασπίδα για αναζητήσεις πέρα από το υπάρχον μοντέλο της φυσικής. Ένα νέο πειραματικό εργαλείο θα αποκτήσουν σύντομα οι επιστήμονες, το οποίο θα τους βοηθήσει να ψάξουν για άγνωστα έως σήμερα φαινόμενα ή και στοιχειώδη σωματίδια. Η διάταξη είναι μια μαγνητική ασπίδα, η οποία βρίσκεται υπό κατασκευή στη γερμανική πόλη Γκάρχινγκ, κοντά στο Μόναχο, με σκοπό να εξερευνηθούν «περιοχές» της φυσικής που ενδεχομένως θα ανοίξουν τον δρόμο για νέες φυσικές θεωρίες, πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι η πιο ολοκληρωμένη θεωρία που έχει διατυπωθεί έως σήμερα για την περιγραφή των δομικών λίθων της ύλης και της ακτινοβολίας, όπως και των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων. Παρόλο που οι προβλέψεις του έχουν επιβεβαιωθεί από αμέτρητα πειράματα, είναι βέβαιο πως δεν αποτελεί την τελευταία λέξη της φυσικής, στην προσπάθειά της να εξηγήσει τον κόσμο που μας περιβάλλει. Κι αυτό γιατί αφήνει αρκετά ερωτηματικά αναπάντητα, όπως την ασυμμετρία μεταξύ της ύλης και της αντιύλης στο πρώιμο σύμπαν, τη σύσταση της σκοτεινής ύλης και τη φύση της σκοτεινής ενέργειας. Για την επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου, η διεθνής ερευνητική ομάδα που βρίσκεται πίσω από τη μαγνητική ασπίδα σχεδίασε και δοκίμασε την πειραματική διάταξη, ώστε αυτή να εξασφαλίζει εξαιρετικά ασθενές μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό της. Έτσι, η συσκευή θα έχει 10 φορές καλύτερη «επίδοση» από την πιο προηγμένη έως σήμερα μαγνητική ασπίδα, επιτρέποντας επομένως στους επιστήμονες να μετρήσουν με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια ορισμένες ιδιότητες των στοιχειωδών σωματιδίων. Με αυτό τον τρόπο, ίσως έρθουν στο «φως» καινούρια σωμάτια ή προσδιορισθούν καλύτερα διάφορες παράμετροι για την αναζήτησή τους. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε άρθρο τους στο περιοδικό Journal of Applied Physics, περιγράφοντας τις τεχνικές προδιαγραφές της ασπίδας, οι μετρήσεις υψηλής ακρίβειας είναι ένας από τους τρεις τρόπους για την αναζήτηση φυσικών θεωριών πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Μιλώντας στην ιστοσελίδα Phys.org, ο Τόμπιας Λινς, διδακτορικός ερευνητής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TU München) στις εγκαταστάσεις του οποίου θα φιλοξενείται η διάταξη, η μέθοδος αυτή έρχεται να συμπληρώσει τα πειράματα στους επιταχυντές και τις έρευνες για την καταγραφή δεδομένων που έχουν «διασωθεί» από το πρώιμο σύμπαν. «Τα πειράματα ακριβείας έχουν τη δυνατότητα να μελετήσουν τη φύση σε ενεργειακές κλίμακες που ενδεχομένως δεν μπορούν να εξασφαλίσουν οι συγκρούσεις στους υπάρχοντες επιταχυντές ή σε αυτούς που θα τους διαδεχθούν», σημειώνει ο Λινς. Ο λόγος είναι πως η ύπαρξη νέων «εξωτικών» σωματιδίων πιθανόν μεταβάλλει τις ιδιότητες ήδη γνωστών συστατικών της ύλης. Έτσι, μια μικρή απόκλιση από τις αναμενόμενες ιδιότητες ενδεχομένως να «προδώσει» ένα καινούριο και άγνωστο μέχρι τώρα σωμάτιο. Η διάταξη αποτελείται από αρκετά κελύφη, τα οποία είναι εγκιβωτισμένα το ένα μέσα στο άλλο. Κάθε κέλυφος έχει κατασκευαστεί από ένα ειδικό κράμα νικελίου και σιδήρου, ώστε να λειτουργεί σαν ένα είδος «σφουγγαριού» που απορροφά και επανακατευθύνει τα μαγνητικά πεδία. Με τη βοήθεια και της ειδικής σχεδίασης που έχει η συσκευή, το εσωτερικό της είναι θωρακισμένο τόσο από το μαγνητικό πεδίο της γης όσο και από τα πεδία που δημιουργεί εξοπλισμός όπως οι γεννήτριες και οι μετασχηματιστές. Η ασπίδα θα είναι σύντομα έτοιμη να χρησιμοποιηθεί από τους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν ήδη καταστρώσει τα σχέδια για το πρώτο πείραμα – τη μέτρηση της κατανομής της ηλεκτρικής διπολικής ροπής (EDM), ενός ισοτόπου του στοιχείο ξένον. Αν οι τιμές που προκύψουν είναι μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, τότε αυτό θα αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη ενός σωματιδίου με μάζα ανάλογη της διαφοράς των μετρήσεων από τους θεωρητικούς υπολογισμούς. Σε επόμενη φάση, θα επιχειρήσουν να ανιχνεύσουν για πρώτη φορά μαγνητικά μονόπολα. http://www.naftemporiki.gr/story/952311/magnitiki-aspida-gia-anazitiseis-pera-apo-to-uparxon-montelo-tis-fusikis

Η παρατεταμένη παραμονή της Σαμάνθα στον Σταθμό. Η αποστολή της Σαμάνθα Κριστοφορέτι, αστροναύτη της ESA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, έχει παραταθεί έως τις αρχές Ιουνίου. Είχε προγραμματιστεί να τελειώσει αυτή την εβδομάδα, επιστρέφοντας στη Γη μαζί με τον αστροναύτη της NASA Τέρυ Βιρτς και τον κοσμοναύτη Άντον Σκαλπέροφ. Η αναβολή προέκυψε επειδή το διαστημόπλοιο Progress 59 της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, δεν κατάφερε να φτάσει στον Σταθμό την περασμένη εβδομάδα, αντί αυτού κάηκε στην ατμόσφαιρα σε μια ανεξέλεγκτη επανείσοδο. Το περιστατικό έθεσε περαιτέρω εκτοξεύσεις στο Σταθμό σε αναμονή εν αναμονή των αποτελεσμάτων της έρευνας για την αποτυχία. Οι έξι αστροναύτες που ζουν και εργάζονται στο τροχιακό συγκρότημα έχουν αρκετά εφόδια που διαρκούν για πολλές εβδομάδες, ανεξάρτητα από την απώλεια, έτσι η ευημερία τους δεν επηρεάζεται από η αλλαγή του χρονοδιαγράμματος. Μια ακριβής ημερομηνία για την επιστροφή θα δοθεί από την Roscosmos σύντομα. Πέντε μήνες στο διάστημα. Η αποστολή της Σαμάνθα έχει το όνομα Futura τονίζοντας την επιστημονική και τεχνολογική έρευνα που υλοποιεί σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας για να βοηθήσουν στη διαμόρφωση του μέλλοντός μας. Η ίδια πετά σαν αστροναύτης της ESA για τον Ιταλικό οργανισμό διαστήματος ASI στο πλαίσιο ειδικής συμφωνίας μεταξύ της ASI και της NASA. Η Σαμάνθα, ο Τέρι και ο Άντον έφτασαν στο Σταθμό όταν το διαστημόπλοιο Soyuz TMA-15M στο οποίο επέβαιναν προσδέθηκε στο Σταθμό στις 24 Νοεμβρίου του 2014. Από τότε έχουν δει πέντε πλοία εφοδιασμού να έρχονται και να φεύγουν, και εργάστηκαν σε αμέτρητα πειράματα. Καθώς όσο το δυνατόν περισσότερος χρόνος δαπανώνται για την επιστήμη κατά τη διάρκεια της 40 ώρης εβδομαδιαίας εργασίας τους. Η Σαμάνθα τρέχει πειράματα από την ASI και την ESA, αλλά παίρνει μέρος σε περισσότερα από επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Πολλά από αυτά είναι οι συνέχειες προηγούμενων αποστολών – η μακροβιότητα του Σταθμού είναι ένας λόγος που τον κάνει τόσο ξεχωριστό για τους επιστήμονες. Συνδεθείτε με την Σαμάνθα και βιώστε την αποστολή Futura μέσα από τα μάτια της μέσω του samanthacristoforetti.esa.int Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/04/Samantha_s_cool_Space_Station_science http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/04/International_Space_Station_toilet_tour http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/04/International_Space_Station_bathroom_tour http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/04/Barycentric_balls_in_space_-_classroom_demonstration_video_VP07b http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_paratetamhene_paramonhe_tes_Samhantha_ston_Stathmho Για έναν μήνα παρατείνεται η παραμονή τριών αστροναυτών στον ISS. Τρία μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) που επρόκειτο να επιστρέψουν την Πέμπτη στη Γη θα αναγκαστούν να παραμείνουν σε τροχιά για άλλον έναν μήνα, λόγω της απώλειας του ρωσικού διαστημοπλοίου Progress. Η επιστροφή του Ρώσου κοσμοναύτη Αντόν Σκαπλέροφ, του Αμερικανού αστροναύτη Τέρι Βιρτς και της Ιταλίδας Σαμάνθα Κριστοφορέτι αναβλήθηκε για τις αρχές Ιουνίου, δήλωσε ο διευθυντής πτήσεων του ρωσικού τομέα του ISS, Βλαντίμιρ Σολοβιόφ. Ο Ρώσος αξιωματούχος τόνισε ότι δεν είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή για να επιστρέψουν οι τρεις αστροναύτες, μόλις μία εβδομάδα μετά το ατύχημα του μη επανδρωμένου ρωσικού διαστημοπλοίου το οποίο διαλύθηκε στις 8 Μαΐου αφού οι Ρώσοι χειριστές του έχασαν τον έλεγχό του, λίγη ώρα μετά την εκτόξευσή του. Οι αστροναύτες «αντιμετώπισαν την είδηση με κατανόηση και δέχτηκαν να παραμείνουν άλλον έναν μήνα σε τροχιά», συνέχισε ο Σολοβιόφ. Η αποστολή του νέου πληρώματος του ISS, που επρόκειτο να αναχωρήσει στις 26 Μαΐου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, αναβλήθηκε επίσης για τα τέλη Ιουλίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231407240 Η NASA θέλει να δαμάσει τις σκουληκότρυπες. Οι ειδικοί τις ονόμασαν «σκουληκότρυπες» και στην πραγματικότητα είναι εξισώσεις πεδίου του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα. Θεωρητικώς οι σκουληκότρυπες είναι σήραγγες που συνδέουν σημεία του χωροχρόνου. Με απλά λόγια, αν κάποιος εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα, ας πούμε λίγο έξω από τη Γη, μπορεί σε χρόνο dt να βρεθεί σε ένα απομακρυσμένο σημείο του Γαλαξία ή και του Σύμπαντος - υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν χιλιάδες ή εκατομμύρια έτη για να φτάσει ως εκεί. Τώρα η NASA ανακοίνωσε ότι θα αναζητήσει τρόπους για να μπορέσει να τις εντοπίσει και να τις εκμεταλλευτεί! Η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για το πρόγραμμα Technology Roadmaps. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα στο οποίο καταγράφονται φουτουριστικές τεχνολογίες που θα ήθελε η NASA να αναπτύξει τα επόμενα 20 χρόνια. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά τα σχέδια είναι εκείνο που αφορά τις σκουληκότρυπες τις οποίες η NASA ευελπιστεί να… δαμάσει. «Θα διερευνήσουμε άγνωστα πεδία της φυσικής σε μια προσπάθεια να φέρουμε επανάσταση στη διαστημική εξερεύνηση. Βελτιώνοντας τις γνώσεις μας για τη βαρύτητα, τον χωροχρόνο, και το κβαντικό κενό ίσως καταφέρουμε και μάλιστα σύντομα να στείλουμε ρομπότ σε διαστρικές αποστολές» αναφέρει σε ανακοίνωση της η NASA. Σε επόμενη φάση θα επιδιωχθεί η κατασκευή διαστημικών σκαφών που θα μπορούν να ταξιδέψουν στον χωροχρόνο για να πραγματοποιηθούν και επανδρωμένες αποστολές σε περιοχές μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Από τα υπόλοιπα σχέδια του προγράμματος η NASA ανακοίνωσε ότι θα ρίξει βάρος στην ανάπτυξη νέων συστημάτων προώθησης πυραύλων και διαστημοπλοίων. Ο επιστήμονας της NASA Χάρολντ Γουάιτ σχεδίασε το εικονιζόμενο σκάφος(φωτογραφία) το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιεί την περίφημη ταχύτητα δίνης που χρησιμοποιούσε και το διαστημόπλοιο Enterprise Star στη θρυλική σειρά επιστημονικής φαντασίας Star Trek. H ταχύτητα δίνης επιτρέπει το ταξίδι στον χωροχρόνο ώστε να μετακινείται ένα σκάφος από μια περιοχή του Σύμπαντος σε μια άλλη σε χρόνο dt. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=703575 NASA: Ρομποτικά «χέλια» και δορυφόροι - ανεμόπτερα για την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος. Ένα σύνολο 15 προτάσεων προς μελέτη στο πλαίσιο της φάσης 1 του προγράμματος NASA Innovative Advanced Concept (NIAC) επέλεξε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Το εν λόγω πρόγραμμα έχει σκοπό τη μετατροπή της επιστημονικής φαντασίας σε επιστημονική πραγματικότητα, μέσω της ανάπτυξης καινοτόμων τεχνολογιών. Οι προτάσεις που επελέγησαν καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος concepts, τα οποία θεωρείται πως μπορούν να φέρουν επανάσταση στον χώρο των αεροδιαστημικών αποστολών του μέλλοντος, με στόχο την εξερεύνηση του ηλιακού μας συστήματος και αποστολές στον Άρη, σε αστεροειδείς και άλλους πλανήτες. Τα βραβεία της φάσης 1 του NIAC είναι ύψους περίπου 100.000 δολαρίων, παρέχοντας στους νικητές τη χρηματοδότηση που απαιτείται για μία εννιάμηνη περίοδο ανάλυσης και δοκιμών των concepts τους. Εάν οι μελέτες βιωσιμότητας έχουν θετικό αποτέλεσμα, οι νικητές μπορούν να υποβάλουν αιτήσεις για τα βραβεία της φάσης 2, αξίας 500.000 δολαρίων για δύο επιπλέον χρόνια ανάπτυξης concept. Mία από τις προτάσεις που επελέχθησαν έχει να κάνει με ένα μαλακό ρομποτικό ρόβερ/ όχημα για αποστολές που δεν μπορούν να γίνουν με συμβατικά συστήματα ενέργειας. Το όχημα θα μοιάζει με χέλι και θα διαθέτει κεραία στην «πλάτη» η οποία θα μαζεύει ενέργεια από κοντινά μαγνητικά πεδία- καθιστώντας το ιδανικό για αμφίβιες αποστολές εξερεύνησης σε φεγγάρια όπως η Ευρώπη ή ο Τιτάνας. Μια άλλη πρόταση έχει να κάνει με δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη- ανεμόπτερα, συνδεδεμένα με υψηλής αντοχής καλώδιο, τα οποία είναι σε διαφορετικά ύψη και πετούν χωρίς σύστημα προώθησης, χρησιμοποιώντας τον άνεμο στα κατώτερα τμήματα της στρατόσφαιρας, με το σκάφος ψηλά να παρέχει ισχύ ανύψωσης και αεροδυναμική ώθηση και το κάτω να κρατά ισορροπίες, με αποτέλεσμα έναν ατμοσφαιρικό δορυφόρο που θα μπορεί να παραμένει εν πτήσει στην στρατόσφαιρα για χρόνια. Παράλληλα, η πρόταση CRICKET (Cryogenic Reservoir Inventory by Cost-Effective Kinetically Enhanced Technology) έχει να κάνει με την αναζήτηση στοιχείων όπως το υδρογόνο, το νερό και το άζωτο σε πλανήτες, μέσω χαμηλού κόστους ρομποτικών οχημάτων που θα χαρτογραφούν τις επιφάνειες, εντοπίζοντας χρήσιμα αποθέματα/ κοιτάσματα. Όλα τα concepts βρίσκονται σε πολύ πρώιμα στάδια και, όπως προαναφέρθηκε, καλύπτουν μια ευρεία γκάμα από τομείς, από συστήματα προώθησης και υποστήριξης ζωής μέχρι επιστημονικά όργανα, καινοτόμα ρομποτικά concepts κ.α. http://www.naftemporiki.gr/story/951675/rompotika-xelia-kai-doruforoi-anemoptera-sta-sxedia-tis-nasa-gia-tin-eksereunisi-tou-iliakou-sustimatos