Δροσος Γεωργιος

Σε κίνδυνο ο πρωτοπόρος των κομητών Philae H συσκευή Philea σταθεροποιήθηκε στην επιφάνεια του κομήτη 67P, αφού πρώτα αναπήδησε δύο φορές και μετακινήθηκε εκατοντάδες μέτρα. Φαίνεται όμως ότι έχει πέσει δίπλα σε γκρεμό με το πλάι, και ίσως δεν βλέπει τον Ήλιο για αρκετές ώρες ώστε να φορτίσει τη μπαταρία του. To ρομπότ βρίσκεται κάτω από έναν γκρεμό σε άγνωστη τοποθεσία, με τα δύο σκέλη προσεδάφισης να ακουμπούν το έδαφος και το τρίτο να αιωρείται στο κενό, ανακοίνωσε ο Ζαν-Πιέρ Μπιμπρίνγκ, υπεύθυνος του οργάνου CIVA που μετέδωσε τις πρώτες εικόνες. Ο Στεφάν Ούλαμετς, πρότζεκτ μάνατζερ του Philae, έδειξε την εικόνα ενός κρατήρα, ο οποίος εξετάστηκε αλλά απορρίφθηκε ως τοποθεσία προσεδάφισης. «Ίσως βρισκόμαστε στο χείλος του κρατήρα, κάτι που θα εξηγούσε τον παράξενο προσανατολισμό του σκάφους» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Για την ιστορική προσεδάφιση της Τετάρτης, το Philae απελευθερώθηκε από το μητρικό σκάφος Rosetta και έπεσε αργά μέχρι τον κομήτη. Απέτυχε όμως να ενεργοποιήσει δύο άγκιστρα με τα οποία θα συγκρατούνταν στην επιφάνεια -ο 67P έχει τόσο ασθενή βαρύτητα ώστε το ρομπότ κινδυνεύει να εκτιναχθεί στο Διάστημα. Αυτό παραλίγο να συμβεί όταν άγγιξε την επιφάνεια και αναπήδησε, παραμένοντας εν πτήσει για τουλάχιστον δύο ώρες πριν προσεδαφιστεί ξανά σε νέα θέση. «Ακόμα δεν έχουμε αγκιστρωθεί» ανέφερε ο Ούλαμετς. «Είμαστε σίγουροι ότι προσεδαφιστήκαμε την πρώτη φορά, μετά όμως έγινε ένα αρκετά μεγάλο άλμα». «Πρέπει έφτασε σε ύψος ενός χιλιομέτρου» είπε. Η μπαταρία του Philae επαρκεί για 60 ώρες λειτουργίας χωρίς νέα φόρτιση από τους ηλιακούς συλλέκτες. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι στο σημείο που έπεσε έχει λιακάδα μόλις για μιάμιση ώρα κάθε «μέρα» του κομήτη, διάρκειας 12 ωρών. Οι αισθητήρες έδειξαν ότι το ρομπότ, το οποίο έχει μέγεθος πλυντηρίου και βάρος 110 κιλά, αρχικά βυθίστηκε αρχικά σε βάθος 4 εκατοστών μέσα σε ένα μαλακό υλικό. Αυτό είναι αναμενόμενο, για ένα σώμα που αποτελείται από πάγο, σκόνη και βράχια. Το γεγονός ότι η συσκευή δεν αγκιστρώθηκε σωστά ίσως δημιουργεί κίνδυνο απογείωσης σε περίπτωση χρήσης του τρυπανιού για τη συλλογή δειγμάτων, είπε ο Ούλαμετς. Πρόσθεσε ότι οι μηχανικοί της αποστολής διστάζουν να ενεργοποιήσουν εκ νέου τα άγκιστρα για το φόβο εκτίναξης του ρομπότ πίσω στο Διάστημα. Θα μπορούσαν όμως να ξεδιπλώσουν έναν βραχίονα του ρομπότ για να το φέρουν στη σωστή θέση. Στο μεταξύ, το μητρικό σκάφος Rosetta συνεχίζει να αναζητά την ακριβή θέση του Philae, απέχει όμως δεκάδες χιλιόμετρα από τον κομήτη και δεν βλέπει ακόμα καθαρά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231363472 Πρώτη και τελευταία ευκαιρία για τη σωτηρία του ρομπότ Philae. Περιθώριο μίας μέρας φαίνεται ότι έχουν οι υπεύθυνοι του ρομπότ Philae να το φέρουν σε σωστή θέση και να αναλύσουν δείγματα του κομήτη 67P. Δεδομένου ότι η συσκευή βρίσκεται σε σκιά και δεν μπορεί να φορτίσει τη μπαταρία της, οι μηχανικοί ανησυχούν ότι θα πάψει να λειτουργεί το Σάββατο. Περισσότερα για την κατάσταση της υγείας του Philae αναμένονται σε συνέντευξη Τύπου που έχει προγραμματίσει για τις 15.00 ώρα Ελλάδας η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA. Σύμφωνα όμως ανεπίσημες με πηγές του BBC, οι μηχανικοί πιστεύουν ότι η επικοινωνία που θα έχουν με το Philae το βράδυ της Παρασκευής θα είναι η τελευταία αν δεν βρεθεί λύση. Θα δώσουν εντολή στο ρομπότ να περιστρέψει ελαφρώς το σώμα του πάνω στα σκέλη προσεδάφισης προκειμένου να στρέψει προς τον ήλιο τον μεγαλύτερο ηλιακό συλλέκτη του. Θα δώσουν επίσης εντολή στο Philae να ενεργοποιήσει το τρυπάνι του, το οποίο μπορεί να σκάψει σε βάθος 20 εκατοστών, σε μια προσπάθεια να εξετάσουν δείγματα της επιφάνειας όσο προλαβαίνουν. Θα είναι όμως μια ριψοκίνδυνη απόπειρα, καθώς το ρομπότ δεν έχει αγκιστρωθεί στο έδαφος και κινδυνεύει να εκτοξευτεί στο Διάστημα όταν πιέσει το έδαφος με το τρυπάνι. Η ESA έκανε λόγο για ιστορική επιτυχία όταν το Philae απελευθερώθηκε από το μητρικό σκάφος Rosetta και πραγματοποίησε την πρώτη ελεγχόμενη προσεδάφιση σε κομήτη. Δεν ήταν όμως και τόσο ελεγχόμενη, δεδομένου ότι το ρομπότ των 110 κιλών αναπήδησε δύο φορές και παρέμεινε ιπτάμενο για δύο ώρες πριν καταλήξει στην τελική του θέση. Η θέση αυτή παραμένει άγνωστη. Οι πανοραμικές εικόνες που μετέδωσε το ίδιο το Philae υποδηλώνουν πάντως ότι η συσκευή βρίσκεται στη σκιά ενός γκρεμού, με τα δύο σκέλη προσεδάφισης να ακουμπούν το έδαφος και το τρίτο να αιωρείται στο κενό. Οι υπεύθυνοι της αποστολής προσπαθούν τώρα να προσδιορίσουν τη θέση του με τριγωνομετρικές μεθόδους αξιοποιώντας τις ραδιοεπικοινωνίες του με το Rosetta. Το Rosetta απέχει τώρα αρκετά χιλιόμετρα από τον κομήτη, αργότερα όμως θα πλησιάσει και πιθανότατα θα εντοπίσει τελικά το ρομπότ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231363722 Ελληνική σφραγίδα στην επιτυχία της Ροζέτας. Ενα από τα πιο παράξενα φαινόμενα που αντιμετώπισαν οι επιστήμονες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος κατά την προσεδάφιση της διαστημοσυσκευής Philae στον κομήτη 67P ή Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, ήταν η καταγραφή μιας σειράς απροσδόκητων, όσο και μυστηριωδών μαγνητικών ταλαντώσεων. «Για να έχει ένα ουράνιο σώμα μαγνητικό πεδίο χρειάζεται να διαθέτει μάζα, αγώγιμο πυρήνα και να περιστρέφεται με ταχύτητα. Δεν περιμέναμε να συναντήσουμε τέτοια χαρακτηριστικά στους κομήτες» λέει ο Γιάννης Δαγκλής, καθηγητής του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός υπεύθυνος ενός από τα πειράματα της Ροζέτας, του διαστημοπλοίου που κατόρθωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της επιστημονικής εξερεύνησης να φτάσει σε ένα κομήτη. Ο επιστημονικός λόγος για τον οποίο οι επιστήμονες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και κραυγές χαράς, όταν το ρομπότ πάτησε στην επιφάνεια του 67Ρ, ήταν γιατί ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να συλλέξουν και να αναλύσουν τη χημική σύσταση των υλικών που τον αποτελούν. Οι κομήτες θεωρούνται φορείς αρχέγονης ύλης με καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των πλανητών. Η παρατήρηση για παράδειγμα οργανικών ενώσεων θα μπορούσε να δώσει πολύτιμα στοιχεία για τη δημιουργία της ζωής στη γη. Η Ροζέτα όμως είναι και μια ιστορία εκπληκτικής τεχνολογικής επιτυχίας της Ευρώπης, η οποία για πρώτη φορά ξεπερνάει τη NASA σε τόλμη και πρωτοτυπία και ως τέτοια κρύβει μυστικά. Οπως μια ελληνική επιστημονική καινοτομία, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να βρίσκεται μια ελληνική ομάδα σήμερα ανάμεσα στους επιστήμονες που πανηγυρίζουν την επιτυχία. Το 2008 η ESA προκήρυξε διαγωνισμό για την κατασκευή ενός ανιχνευτή σωματιδίων υψηλών ενεργειών, ο οποίος κατά παράβαση των ειωθότων, θα κατασκευαζόταν και θα λειτουργούσε από την ίδια και ο σκοπός του θα ήταν να συστήσει ένα σύστημα προστασίας των πειραμάτων πάνω στον δορυφόρο. Από το καταστατικό της, η ESA παρέχει τον πύραυλο, τον δορυφόρο και τις εγκαταστάσεις παρακολούθησης της αποστολής, όμως τα πειράματα που φορτώνονται στα διαστημόπλοια εγκρίνονται μετά διαγωνισμούς με ανταγωνιστικό τρόπο και χρηματοδοτούνται από εθνικά κεφάλαια. «Η Ελλάδα βεβαίως αποφεύγει να κάνει τέτοια προγράμματα, αφού η κρίση έχει εξανεμίσει τα σχετικά κονδύλια, όμως η προκήρυξη του προγράμματος από την ESA μας έδωσε την ιδέα να αναπτύξουμε ένα λεπτομερέστερο πρόγραμμα διαχείρισης του ανιχνευτή, που θα επέτρεπε καλύτερη λειτουργία και επιστημονικές παρατηρήσεις» εξηγεί ο Γιάννης Δαγκλής. Πράγματι, η ομάδα των ερευνητών που εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Αστεροσκοπείο Αθηνών, έκανε ένα μικρό θαύμα, κατασκευάζοντας ένα σύστημα διαχείρισης τόσο καλό, ώστε χρησιμοποιείται τόσο για την ασφάλεια του διαστημοπλοίου, όσο και για τη διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Κατάφερε δε, να μεταδίδει στις υπόλοιπες επιστημονικές ομάδες αυτά τα στοιχεία επεξεργασμένα σε πραγματικό χρόνο. Η ESA υιοθέτησε την τεχνολογία την οποία χρησιμοποιεί πλέον σε όλες της τις αποστολές! «Το σύστημά μας κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό και πλέον εφαρμόζεται σε άλλες τρεις αποστολές, ενώ περιμένουμε να ακολουθήσουν άλλες δύο», λέει ο Γιάννης Δαγκλής. Εδώ πρέπει ίσως να εξηγήσουμε ότι ο Γιάννης Δαγκλής δεν είναι ένας «τυχαίος» επιστήμονας. Εχοντας διατελέσει επί σειρά ετών διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικής του Αστεροσκοπείου Αθηνών, εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία και μέλος των επιτροπών εμπειρογνωμόνων, που σχεδιάζουν ή κρίνουν τα προγράμματα της ίδιας της Υπηρεσίας, ήξερε σε ποια κατεύθυνση να στρέψει την επιστημονική του ομάδα. Μέχρι και σήμερα το διαστημικό ρομπότ μεγέθους πλυντηρίου, που έχει γραπωθεί στη σκιά ενός βράχου στον P67, με δύο πόδια πάνω του και το τρίτο να χάσκει, ανησυχεί τους επιστήμονες. Αν δεν καταφέρει να αγκιστρώσει, τότε ίσως δεν καταφέρει να χρησιμοποιήσει το τρυπάνι του και να συλλέξει υλικά, αφού η χρήση του μπορεί να το εκτοξεύσει μακριά από το ασθενές βαρυτικό του πεδίο. Ομως τόσο ο Γιάννης Δαγκλής, όσο και το σύνολο των επιστημόνων της ESA θεωρούν την αποστολή επιτυχημένη. «Δύσκολη ήταν η προσέγγιση, η προσεδάφιση θεωρούνταν αδύνατη. Το ότι φτάσαμε ώς εδώ δεν το περίμενε κανείς μας. Επειτα, ποτέ δεν σχεδιάζεται ένα διαστημικό πρόγραμμα με έναν αποκλειστικό σκοπό, όπως είναι η μελέτη των κομητών σε αυτή την περίπτωση. Αυτό είναι μόνο το κύριο επιστημονικό αντικείμενο. Πίσω από αυτό η ESA δοκιμάζει, μεταξύ άλλων, τεχνικές προσεδάφισης για μια αποστολή στον Αρη». http://www.kathimerini.gr/791888/article/epikairothta/episthmh/ellhnikh-sfragida-sthn-epityxia-ths-rozetas Ο μουσικός κομήτης: Τι κρύβεται πίσω από τη μελωδία που έρχεται από το Διάστημα. Η Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014 θα μείνει στην Ιστορία για την προσεδάφιση του ρομπότ Philae στον κομήτη 67P, στο πλαίσιο της αποστολής Rosetta της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA). Αυτό, όμως, που δεν είναι γνωστό στους περισσότερους είναι ότι, λίγες ώρες πριν την ιστορική προσεδάφιση, τα όργανα του Rosetta καθώς πλησίαζαν τον κομήτη συνέλαβαν μυστηριώδεις ήχους, που χαρακτηρίστηκαν από τα μέλη της αποστολής ως ένα «τραγούδι» που λέει ο κομήτης. Πρόκειται για μια αναπάντεχη εξέλιξη, ένα φαινόμενο την ύπαρξη του οποίου δεν γνώριζαν και δεν ανέμεναν οι ειδικοί. Ηδη από τον περασμένο Αύγουστο, η Rosetta ενώ βρισκόταν σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τον κομήτη είχε καταγράψει ηχητικά ακούσματα, τα οποία όμως αυτά ακούγονταν μόνο σε χαμηλή συχνότητα. Προκειμένου να καταλάβουν καλύτερα αυτό το μοναδικό «τραγούδι», οι επιστήμονες της αποστολής αύξησαν την συχνότητα 10.000 φορές ώστε να ακούγεται στο ανθρώπινο αυτί. Η πρώτη εκτίμηση των μελών της αποστολής είναι ότι το «τραγούδι» αυτό είναι ήχοι που παράγονται από ένα ρεύμα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που απελευθερώνονται από τον κομήτη καθώς αυτός διασχίζει το διαστημικό κενό. Βίντεο. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5179795/o-moysikos-komhths-ti-krybetai-pisw-apo-th-melwdia-poy-erxetai-apo-to-diasthma/

Στον Ήλιο χρωστά το χρώμα της η Ερυθρά Κηλίδα του Δία. Αν δεν υπήρχε ο Ήλιος, τότε η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία θα ήταν πολύ περισσότερο «χλωμή», όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα ειδικών από το εργαστήριο Αεριοπροώθησης της ΝΑΣΑ στην Καλιφόρνια. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αιτία στην οποία αποδίδουν οι περισσότεροι επιστήμονες το έντονο κόκκινο χρώμα της κηλίδας, δηλαδή στην πρωτογενή χημική σύσταση των νεφών που την αποτελούν. Τα νέα δεδομένα προέρχονται από το διαστημόπλοιο Cassini της ΝΑΣΑ, τα οποία συνδυάσθηκαν με εργαστηριακά πειράματα. Το αποτέλεσμα ήταν οι ερευνητές να συμπεράνουν πως το μεγάλο υψόμετρο στο οποίο φτάνει η Κηλίδα, μαζί με τη διάσπαση χημικών ενώσεων στη ατμόσφαιρα του πλανήτη λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας, είναι οι δύο λόγοι που η συγκεκριμένη δομή έχει τόσο έντονο χρώμα που είναι ορατή ακόμη και με μικρά τηλεσκόπια. «Το μοντέλο που δημιουργήσαμε υποδεικνύει πως, κάτω από το ερυθρό ανώτερο στρώμα, το υπόλοιπο τμήμα της Κηλίδας έχει πολύ πιο άτονα χρώματα», λέει ο Κέβιν Μπέινς, από την ομάδα που πραγματοποίησε την έρευνα. «Πιθανότατα αυτά τα κατώτερα στρώματα είναι λευκά ή γκρίζα». Στα πειράματα στο εργαστήριο, οι ερευνητές «βομβάρδισαν» με υπέρυθρη ακτινοβολία (προσομοιώνοντας τη δράση του ήλιου) ένα μείγμα αμμωνίας και ακετυλενίου, δηλαδή των κύριων συστατικών της ατμόσφαιρας του Δία. Τα προϊόντα της αντίδρασης ταίριαζαν στις παρατηρήσεις που είχε κάνει το Cassini στον πλανήτη το 2000. Επίσης επιχείρησαν να διασπάσουν μόρια όξινου θειούχου αμμωνίου, μιας χημικής ένωσης που συναντάται σε μεγάλες ποσότητες στα υψηλότερα νέφη του Δία, αν και το χρώμα που προέκυψε ήταν πράσινο. Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα είναι ουσιαστικά μια τεράστια καταιγίδα που μαίνεται στον Δία τουλάχιστον από τον 16ο αιώνα, όταν και παρατηρήθηκε από τα πρώτα τηλεσκόπια. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει μειωθεί σημαντικά το μέγεθός της, παραμένοντας ωστόσο ακόμη και σήμερα πολύ μεγαλύτερη από τη Γη. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως η επικείμενη διαστημική αποστολή Juno, το 2016, θα τους παράσχει πολύ περισσότερα στοιχεία για τους φυσικούς μηχανισμούς που τη διέπουν. http://www.naftemporiki.gr/story/879568/ston-ilio-xrosta-to-xroma-tis-i-eruthra-kilida-tou-dia

Ζωή στα έγκατα της Γης. Οι ειδικοί αναζητούν απαντήσεις για τη δημιουργία της ζωής στην επιφάνεια της Γης. Ομως τα τελευταία χρόνια διάφορες έρευνες εντοπίζουν συνεχώς την παρουσία της ζωής σε ολοένα και μεγαλύτερα βάθη στο εσωτερικό της. Πριν από λίγες εβδομάδες ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ ανακοίνωσε ότι εντόπισε ευρήματα που υποδεικνύουν την παρουσία ζωής σε βάθος περίπου 20 χλμ. από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Οι ερευνητές εντόπισαν αραγωνίτη (ένα πολυμορφικό ορυκτό του ασβεστίου) σε πετρώματα που βρίσκονται σήμερα στην επιφάνεια της Γης αλλά έχει διαπιστωθεί ότι πριν από διάστημα 100 εκατ. ετών βρίσκονταν σε βάθος 20 χλμ. Η χημική ανάλυση του συγκεκριμένου αραγωνίτη δείχνει ότι σχηματίστηκε από μεθάνιο το οποίο παρήγαγαν μικροοργανισμοί που βρίσκονταν σε εκείνο το μεγάλο βάθος. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη αφού θα είναι το βαθύτερο ως σήμερα σημείο στον πλανήτη στον οποίο διαπιστώνεται η παρουσία ζωής. Επιπλέον, η παρουσία ζωής (έστω και σε μικροβιακό επίπεδο) σε τόσο μεγάλα βάθη αυξάνει τις ελπίδες να υπάρχει ζωή κάτω από το έδαφος πλανητών στην επιφάνεια των οποίων επικρατούν ακραίες και γενικότερα μη φιλικές για τη ζωή συνθήκες. Η «βαθιά βιόσφαιρα» Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν διεξήγαγαν αναλύσεις και μελέτες σε περιοχές της Γης που οι ειδικοί ονομάζουν «βαθιά βιόσφαιρα». Πρόκειται για περιοχές σε μεγάλα βάθη του πλανήτη. Ανακάλυψαν μικροβιακές μορφές ζωής που ζουν σε βάθη 5 χλμ. Εκτιμούν ότι τα μικρόβια αυτά ζουν αποκομμένα από τη βιόσφαιρα της επιφάνειας για εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια έτη. Τα μικρόβια που εντόπισαν οι ερευνητές αποτελούν μια ανεξάρτητη κοινότητα η οποία δεν επικοινωνεί με εκείνες της... άνω βιόσφαιρας. Από τις αναλύσεις όμως διαπιστώθηκε ότι τα μικρόβια του... κάτω κόσμου έχουν γενετικές ομοιότητες με εκείνα που ζουν στην επιφάνεια της Γης, γεγονός που υποδεικνύει την ύπαρξη ενός κοινού προγόνου ο οποίος πιθανότατα έζησε κατά την περίοδο εμφάνισης της ζωής στη Γη. Η ανακάλυψη έρχεται να στηρίξει μια νέα θεωρία που κερδίζει συνεχώς έδαφος στην επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με αυτήν, η ζωή στη Γη δημιουργήθηκε μέσα σε μικρές σχισμές υπόγειων πετρωμάτων - κάποια είδη πετρωμάτων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης μπορούν να παραγάγουν υδρογόνο και μεθάνιο. Με αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν να τροφοδοτούνται μικροβιακές μορφές ζωής και να μην έχουν έτσι ανάγκη την ενέργεια του Ηλιου. Φυσικά για τον σχηματισμό (και) των υπόγειων μορφών ζωής απαραίτητο συστατικό είναι το νερό. Οι θιασώτες της νέας θεωρίας αναφέρουν ότι μικρές ποσότητες νερού που κύλησαν μέσα στις σχισμές των υπόγειων πετρωμάτων ήταν αρκετές για να συμβάλουν στη δημιουργία των «εναλλακτικών» μικροβίων. Η κρατούσα θεωρία θέλει τη ζωή να δημιουργείται μέσα στην «αρχέγονη σούπα» των θαλασσών ή λιμνών της επιφάνειας της Γης. Ερευνητές από τις ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα σκουλήκι το οποίο ζει 1,3 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, το μεγαλύτερο βάθος στο οποίο έχει εντοπιστεί ως σήμερα κάποιος πολυκύτταρος οργανισμός. Το ονόμασαν Halicephalobus mephisto προς τιμήν του Μεφιστοφελή, της ενσάρκωσης του Σατανά στον «Φάουστ» του Γκαίτε. Οι επιστήμονες αποκάλυψαν μάλιστα ότι στο σχετικό άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature», είχαν βάλει αρχικά τον τίτλο «Σκουλήκια από την Κόλαση» αλλά οι υπεύθυνοι της επιθεώρησης δεν τον αποδέχθηκαν. Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον αναζητεί ζωή στο υπέδαφος από το 1996. Βάσει των ερευνών της είναι κάποια ορυχεία στη Νότια Αφρική που εκτείνονται σε βάθος τριών χιλιομέτρων. Προηγούμενες μελέτες, κυρίως κάτω από τον ωκεάνιο πυθμένα, έχουν εντοπίσει σε βάθος περίπου δύο χιλιομέτρων την παρουσία μονοκύτταρων οργανισμών οι οποίοι καταφέρνουν να επιβιώνουν σε θερμοκρασίες που φθάνουν τους 110 βαθμούς Κελσίου. Το H.mephisto όμως είναι διαφορετική και μοναδική μέχρι στιγμής περίπτωση. Πρόκειται για ένα σκουλήκι μήκους 0,5 χιλιοστών το οποίο ζει σε σχισμές πετρωμάτων και τρέφεται με βακτήρια. Εντοπίστηκε στο χρυσωρυχείο Beatrix στη Νότια Αφρική και όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές καταφέρνει να αναπαραχθεί ασεξουαλικά, με διαίρεση των κυττάρων του και δημιουργία κλώνων του. Οι χημικές αναλύσεις που έκαναν οι επιστήμονες δείχνουν ότι το σκουλήκι ζει σε αυτά τα βάθη εδώ και τουλάχιστον τρεις χιλιάδες χρόνια. Η ανακάλυψη του H.mephisto κάνει ακόμη πιο αισιόδοξη την επιστημονική κοινότητα για τον εντοπισμό όχι απλά μικροβιακών αλλά πιο πολύπλοκων μορφών ζωής στο Διάστημα αφού όπως φαίνεται η ζωή βρίσκει τρόπους να επιβιώνει σε εξαιρετικά ακραίες συνθήκες. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=650407

«Σογιούζ TMA-15M» Το διαστημόπλοιο «Σογιούζ TMA-15M» με το πλήρωμα 42/43 έχει προγραμματιστεί η εκτοξευση για τις 24 του Νοέμβρη την 00 ώρες 01 λεπτά ώρα Μόσχας από την εξέδρα εκτόξευσης 31 του κοσμοδρόμιου Μπαικονούρ. http://www.federalspace.ru/21107/

Το Philae «αγκιστρώθηκε» στον κομήτη. «Το ρομπότ Philae "λειτουργεί καλά", αλλά βρίσκεται χωρίς αμφιβολία "σε μία απότομη πλαγιά "», ανακοίνωσε σήμερα η Γαλλική Διαστημική Υπηρεσία. Λίγο πριν επιστήμονες του ESA είχαν δώσει τέλος στην αγωνία σχετικά με την τύχη του, λέγοντας πως, παρά την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα να αγκιστρωθεί στην επιφάνεια, πλέον έχει σταθεροποιηθεί επάνω στον κινούμενο κομήτη. Μετά την προσεδάφισή του το ρομποτικό όχημα στέλνει εικόνες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Σύμφωνα με τα δεδομένα που έχει στείλει, το Philae προσεδαφίστηκε τουλάχιστον τρεις φορές στον κομήτη καθώς τα «καμάκια» του δεν λειτούργησαν την πρώτη φορά, ενώ πλέον έχει σταθεροποιηθεί στην επιφάνεια του Τσούρι. Όπως ανέφεραν μηχανικοί του ΕSA, είναι πιθανό το ρομποτικό όχημα να αναπήδησε πολλές εκατοντάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια του κομήτη, μετά την πρώτη προσεδάφιση. Μετά την ευφορία, ο προβληματισμός. Μετά την ευφορία των πρώτων στιγμών, οι υπεύθυνοι της αποστολής Rosetta ελπίζουν να έχουν σήμερα μία ακριβέστερη εικόνα της κατάστασης του μικρού Φίλαι, την επομένη της ιστορικής προσεδάφισής του στην επιφάνεια του κομήτη Τσούρι. Συνέντευξη Τύπου έχει προγραμματισθεί για τις 15.00 ώρα Ελλάδος σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC), οπότε και θα παρουσιασθεί το ιατρικό δελτίο του μικρού ρομπότ. Τα πρώτα στοιχεία τα οποία ελήφθησαν μετά την προσεδάφιση αφήνουν να διαφανεί μία κατάσταση όχι και τόσο σύμφωνη με τα προβλεπόμενα και δημιουργούν αμφιβολίες για τις ικανότητες του Philae να φέρει εις πέρας το σύνολο του επιστημονικού του προγράμματος. «Δεν καταλαβαίνουμε ακόμη πραγματικά τι συνέβη», δήλωσε ο Στέφαν Ούλαμεκ, υπεύθυνος για το Philae, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των δημοσιογράφων στο Κέντρο του Ντάρμσταντ. «Θα μάθουμε περισσότερα αύριο το πρωί». Οι διακυμάνσεις στα σήματα που εξέπεμψε το ρομπότ δείχνουν ότι είτε προσεδαφίσθηκε σε αμμώδη περιοχή, είτε αναπήδησε μαλακά στην επιφάνεια του κομήτη πριν ακουμπήσει μία δεύτερη φορά. «Αρα, ίσως σήμερα προσεδαφισθήκαμε δύο φορές», δήλωσε χθες ο Ούλαμεκ προκαλώντας τα γέλια της ομάδας. «Γνωρίζουμε ότι το ρομπότ άγγιξε την επιφάνεια του κομήτη. Λάβαμε ένα πολύ καθαρό σήμα και λάβαμε επίσης τα στοιχεία του συστήματος προσεδάφισης. Είναι μία πολύ καλή είδηση», είπε. «Η κακή είδηση είναι ότι, όπως φαίνεται, τα άγγιστρά του δεν λειτούργησαν και δεν έχει αγκιστρωθεί στην επιφάνεια», πρόσθεσε. Εάν το ρομπότ δεν είναι καλά στερεωμένο στο έδαφος, «αυτό θα διαταράξει ορισμένα όργανα», δήλωσε χθες στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επικεφαλής του σχεδίου Rosetta στο Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Σπουδών (CNES) της Τουλούζης Φιλίπ Γκοντόν εξηγώντας: «Πρέπει να είναι στερεά αγγιστρωμένο στην επιφάνεια για να χρησιμοποιήσει το γεωτρύπανο που θα επιτρέψει τη συλλογή δειγμάτων του εδάφους». Η αποστολή του Philae είναι να πάρει δείγματα η ανάλυση των οποίων θα δώσει πληροφορίες για την προέλευση του ηλιακού συστήματος και για την εμφάνιση του νερού και της ζωής της Γη. Οι δυσκολίες αυτές δεν στάθηκαν ικανές να διαλύσουν την ευφορία που δημιούργησε αυτή η διεθνής πρώτη στα χρονικά της εξερεύνησης του Διαστήματος. «Είμαστε οι πρώτοι που καταφέραμε κάτι τέτοιο και θα μείνει για πάντα. Είναι μία μεγάλη επιτυχία. Ηταν μία μεγάλη ημέρα», δήλωσε ο Ζαν-Ζακ Ντορντέν, γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. «Εχουμε επαφή με το Philae, γεγονός που αντικειμενικά είναι πολύ σημαντικό και η μπαταρία λειτουργεί. Οταν υπάρχει επαφή και ενέργεια, μπορούμε να συγκεντρώσουμε στοιχεία». Η NASA χαιρέτισε τη θεαματική επιτυχία «στην εξερεύνηση του ηλιακού μας συστήματος», «βήμα-κλειδί για τη διεθνή συνεργασία», σε μία αναφορά στα τρία αμερικανικά όργανα που μεταφέρει η Rosetta. Χρειάστηκαν επτά ώρες ελεύθερης πτώσης από την αποκόλλησή του από τη Rosetta μέχρι την προσεδάφιση του Philae στην επιφάνεια του πυρήνα του κομήτη. Κατά τη διάρκεια της πτώσης αυτής το μικρό ρομπότ τράβηξε φωτογραφίες του πιστού του συνεργάτη, της Rosetta. Οποια και αν είναι η κατάσταση του Philae στην επιφάνει του κομήτη, η Rosetta, που έχει ήδη διατρέξει απόσταση 6,5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων στο Διάστημα, θα συνεχίσει να ακολουθεί τον Τσούρι τουλάχιστον μέχρι τις 13 Αυγούστου, όταν ο κομήτης θα βρεθεί στην κοντινότερη απόσταση από τον Ηλιο. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64092806 Η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τη Rosetta. 1. Rosetta’s waltz 2. Philae’s journey 3. Arrival

Ακραίες θύελλες σαρώνουν τον Ουρανό. Ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ίμκε ντε Πάτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Μπέρκλεϊ παρακολουθεί τη δραστηριότητα στον Ουρανό τόσο στο οπτικό, όσο και στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τον πλανήτη σκεπάζουν τεράστια συστήματα νεφών και προκαλούν εξίσου τεράστιες θύελλες. «Ο καιρός στον Ουρανό είναι απίστευτα δραστήριος», δήλωσε ο Ίμκε ντε Πάτερ. Μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί, μέσω του τηλεσκοπίου Keck της Χαβάης, οκτώ μεγάλες καταιγίδες στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη, η μία από τις οποίες ήταν η ισχυρότερη που έχει εντοπιστεί ποτέ. Ακολούθησαν νέες παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο παρατήρησε πληθώρα νεφών σε διάφορα υψόμετρα, καθώς και πολλαπλές θύελλες που εκτείνονται σε μία απόσταση άνω των 9.000 χιλιομέτρων. Τα φωτεινά νέφη πιθανότατα δημιουργούνται από αέρια όπως το μεθάνιο, που υψώνονται στην ατμόσφαιρα και συμπυκνώνονται σε πάγους από μεθάνιο με μεγάλη ανακλαστικότητα. Οι ανακοινώσεις έγιναν σε συνέδριο της Αστρονομικής Αμερικανικής Εταιρείας που διαξάγεται στην Τουκσόν της Αριζόνα. Ο Ουρανός είναι ένας παγωμένος γίγαντας με διάμετρο περίπου τετραπλάσια του πλανήτη μας και απέχει από τον Ήλιο 30 φορές περισσότερο από ό,τι η Γη. Έχει μια ατμόσφαιρα από υδρογόνο και ήλιο και λιγοστό μεθάνιο, που της προσδίδει τη γαλαζωπή απόχρωσή της. Επειδή ο πλανήτης, αντίθετα με τη Γη, δεν έχει εσωτερική γεωλογική δραστηριότητα και κάποια εσωτερική πηγή θερμότητας, η ατμοσφαιρική δραστηριότητά του, όπως πίστευαν ως τώρα οι αστρονόμοι, επηρεάζεται αποκλειστικά από την ηλιακή ακτινοβολία, η οποία όμως αυτή την εποχή είναι ιδιαίτερα εξασθενημένη στο βόρειό ημισφαίριό του. Αυτό ακριβώς ξενίζει τους επιστήμονες, οι οποίοι αδυνατούν να εξηγήσουν την αιτία της πρόσφατης θυελλώδους δραστηριότητας στην ατμόσφαιρα του Ουρανού. Εξάλλου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, με επικεφαλής τον Έριχ Καρκόσκα, ανακοίνωσαν στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο πως ανακάλυψαν ανομοιότητες στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία ανάμεσα στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο του Ουρανού, κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί σε κανέναν άλλο αέριο γίγαντα πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Αναλύοντας δεδομένα που είχε στείλει το σκάφος «Voyager 2» της NASA, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μερικές περιοχές της ατμόσφαιρας στο νότιο ημισφαίριο περιστρέφονται έως 15% ταχύτερα από ό,τι στο βόρειο. Επίσης διαπιστώθηκε ότι ο νότιος πόλος του Ουρανού διαθέτει μια κηλίδα που περιστρέφεται πέντε ώρες πιο γρήγορα σε σχέση με το μυστηριώδες εσωτερικό του πλανήτη. Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάποια εξήγηση γι’ αυτές τις παρατηρήσεις. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=650215

Εξιχνιάστηκε η ταυτότητα μυστηριώδους αντικειμένου στον Γαλαξία μας. Εδώ και χρόνια, οι αστρονόμοι προβληματίζονταν για την παρουσία ενός παράξενου αντικείμενου στο κέντρο του Γαλαξία μας, το οποίο ορισμένοι ειδικοί υπέθεταν πως ήταν ένα νέφος αέριου υδρογόνου που κατευθυνόταν προς την τεράστια μαύρη τρύπα που βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Τώρα όμως, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) διατείνονται πως έλυσαν τον «γρίφο», εξιχνιάζοντας την ταυτότητα του αντικειμένου, το οποίο έχει ονομασθεί G2. Η ομάδα, η οποία έχει επικεφαλής την Αντρέα Γκετζ, καθηγήτρια φυσικής και αστρονομίας στο UCLA, συμπέραναν πως σχεδόν σίγουρα το G2 είναι ένα διπλό αστρικό σύστημα που περιστρεφόταν γύρω από τη μαύρη τρύπα, με τους αστέρες του να συγχωνεύονται σε ένα εξαιρετικά μεγάλο άστρο λόγω του πανίσχυρου βαρυτικού πεδίου της μελανής οπής. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, αν το G2 ήταν ένα νέφος υδρογόνου, τότε το πεδίο θα είχα σαν συνέπεια να διαλυθεί. «Αντίθετα, το G2 επέζησε και συνέχισε την τροχιά του, παραμένοντας σχεδόν ανεπηρέαστο από τη μαύρη τρύπα», ανέφερε η Γκετζ στο σάιτ του πανεπιστημίου. Οι μαύρες τρύπες, οι οποίες σχηματίζονται από την κατάρρευση γιγάντιων άστρων, έχουν τόσο μεγάλη πυκνότητα που τίποτε δεν μπορεί να διαφύγει από τη βαρυτική τους έλξη – ούτε καν το φως. Αν και δεν μπορούν να παρατηρηθούν άμεσα, οι ιδιότητές τους αποκαλύπτονται από την επίδραση που ασκούν σε γειτονικούς αστέρες. Η Γκετζ, η οποία έχει μελετήσει χιλιάδες αστέρες στη «γειτονιά» τεράστιων μελανών οπών, λέει πως το G2 φαίνεται πως είναι απλώς ένα από τα «νεογέννητα» άστρα, που δημιουργήθηκαν επειδή η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας έγινε η αιτία να συγχωνευθούν διπλά αστρικά συστήματα. Στην περίπτωση μιας τέτοιας συγχώνευσης, τότε ο καινούριος αστέρας διαστέλλεται για περισσότερο από 1 δισ. χρόνια, πριν σταθεροποιηθεί. «Οι αστέρες στο κέντρο του γαλαξία μας είναι μεγάλοι και συχνά ανήκουν σε διπλά αστρικά συστήματα. Επομένως, είναι πιθανό πολλοί από αυτούς, για τους οποίους δεν κατανοούμε πλήρως τη συμπεριφορά τους, να προέρχονται από αυτό τον μηχανισμό και πλέον να είναι σταθεροί», συμπληρώνει η καθηγήτρια. Σύμφωνα με την ομάδα, το G2 βρίσκεται ακόμη σε στάδιο διαστολής. Το συγκεκριμένο αντικείμενο έχει μπει στο στόχαστρο αρκετών αστρονόμων τα πρόσφατα χρόνια, ιδιαίτερα καθώς προσέγγιζε τη μαύρη τρύπα. «Στην καριέρα μου, λίγα φαινόμενα έχουν μελετηθεί σε τέτοιο βαθμό», λέει χαρακτηριστικά η Γκετζ. Όπως συμπληρώνει, σε αυτή τη φάση το G2 επιμηκύνεται, κάτι που συμβαίνει συχνά όταν μεγάλα αντικείμενα περνούν κοντά από μαύρες τρύπες. Παράλληλα, τα αέρια στην επιφάνειά του θερμαίνονται από τους γειτονικούς αστέρες, δημιουργώντας έτσι ένα θεόρατο νέφος σκόνης και αερίων που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του. Η ομάδα υποστηρίζει πως δεν θα μπορούσε να φτάσει στα συμπεράσματά της αν δεν είχει χρησιμοποιήσει τα δίδυμα επίγεια τηλεσκόπια Keck στη Χαβάη και την τεχνολογία στην οποία αυτά βασίζονται, που τους επιτρέπει να «βλέπουν» καλύτερα την περιοχή γύρω από τη μαύρη τρύπα, εξαλείφοντας σε πραγματικό χρόνο την παραμόρφωση που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα. «Χάρις στα τηλεσκόπια, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε για πρώτη φορά τόσο καλά αρκετά φυσικά φαινόμενα που σχετίζονται με τις μαύρες τρύπες», κατέληξε η Γκετζ. http://www.naftemporiki.gr/story/878769/eksixniastike-i-tautotita-mustiriodous-antikeimenou-ston-galaksia-mas

Η Google νοικιάζει αεροπορική βάση της NASA. Με στόχο την επέκτασή της στην εξερεύνηση του Διαστήματος και τη ρομποτική, η Google θα καταβάλει στη NASA 1,6 δισ. δολάρια για τη μίσθωση μιας ιστορικής αεροπορικής βάσης κοντά στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στη Σίλικον Βάλεϊ. Η διαχείριση του Ομοσπονδιακού Αεροδρομίου «Μόφετ», μιας έκτασης τεσσάρων εκατομμυρίων στρεμμάτων στη χερσόνησο του Σαν Φρανσίσκο, περνά για 60 χρόνια στην Planetary Ventures, μια μυστηριώδη εταιρεία που ανήκει στη Google. Λίγα είναι γνωστά για τις δραστηριότητές της, αν και σύμφωνα με ορισμένα ρεπορτάζ η εταιρεία δραστηριοποιείται στην αγορά ακινήτων. Η Google δεν αποκάλυψε πώς σκοπεύει να αξιοποιήσει την εγκατάσταση, σύμφωνα όμως με τη NASA ο χώρος θα χρησιμοποιηθεί για «έρευνα, ανάπτυξη, συναρμολόγηση και δοκιμές στους τομείς της εξερεύνησης του Διαστήματος, την αεροπλοΐα, τη ρομποτική και άλλες αναδυόμενες τεχνολογίες. Οι δύο ιδρυτές της Google, ο Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν, είναι γνωστό ότι ενδιαφέρονται για θέματα αεροπλοΐας και Διαστήματος, και πρόσφατα είχαν εξαγοράσει εταιρείες ρομποτικής και δορυφορικής τεχνολογίας. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η Planetary Ventures θα αναλάβει να αποκαταστήσει το «Υπόστεγο Ένα» του αεροδρομίου, μια γιγάντια κατασκευή που χρονολογείται στο 1933 και έχει κριθεί ιστορική και διατηρητέα. Συνολικά 200 εκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν για την αποκατάσταση του Υποστέγου Ένα και δύο ακόμα παρόμοιων κατασκευών. Το Ομοσπονδιακό Αεροδρόμιο «Μόφετ» είχε χρησιμοποιηθεί από το αμερικανικό πολεμικό Ναυτικό πριν περάσει στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA. Χρησιμοποιείται ήδη για προσγειώσεις ιδιωτικών αεροπλάνων που μεταφέρουν υψηλόβαθμα στελέχη της Google. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231362869 Δίκτυο δορυφόρων για παροχή Ίντερνετ σχεδιάζει ο Έλον Μασκ. Η δημιουργία ενός δικτύου μικρών, οικονομικών δορυφόρων που θα παρέχουν σύνδεση στο Ίντερνετ ανά την υφήλιο, βρίσκεται στα σχέδια του, διάσημου για την Tesla Motors και την SpaceX, δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal. Όπως αναφέρει η WSJ, η οποία επικαλείται πηγές καλά πληροφορημένες για το θέμα, ο Μασκ συνεργάζεται με τον Γκρεγκ Γουάιλερ, βετεράνο της δορυφορικής βιομηχανίας και πρώην στέλεχος της Google, που έχει ιδρύσει την WorldVu Satellites Ltd. Σε συνομιλίες με στελέχη της βιομηχανίας, οι Μασκ Και Γουάιλερ φέρονται να έχουν συζητήσει την εκτόξευση περίπου 700 δορυφόρων, του καθενός κάτω των 110 κιλών- δηλαδή περίπου του μισού μεγέθους σε σχέση με τους πιο μικρούς δορυφόρους τηλεπικοινωνιών που χρησιμοποιούνται σήμερα για εμπορικούς σκοπούς. Ο «αστερισμός» των δορυφόρων αυτών θα ήταν 10 φορές μεγαλύτερος από το μεγαλύτερο «σμήνος» που υπάρχει αυτή τη στιγμή, το οποίο διαχειρίζεται η Irirdium Communications. Το εγχείρημα θεωρείται πως θα έβρισκε μπροστά του οικονομικά, τεχνικά και διαδικαστικά εμπόδια, ενώ εκτιμάται πως το σχετικό project θα απαιτούσε για την ανάπτυξή του περίπου ένα δισ. δολάρια. Τα άτομα που μίλησαν στη WSJ επεσήμαναν ότι το εγχείρημα βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, και ότι η συμμετοχή του Μασκ δεν είναι απόλυτα σίγουρη. Ωστόσο, ανέφεραν ότι οι Μασκ και Γουάιλερ εξετάζουν το ενδεχόμενο κατασκευής εργοστασίου για τους δορυφόρους, καθώς έχουν λάβει χώρα συζητήσεις με τοπικούς αξιωματούχους της Φλόριντα και του Κολοράντο. Η WorldVu φέρεται να αναζητά έναν συνεργάτη στη δορυφορική βιομηχανία για την παροχή εξειδίκευσης/ τεχνογνωσίας, ενώ την εκτόξευση των δορυφόρων πιθανότατα θα αναλάβει η SpaceX, επεσήμαναν οι πηγές, αν και δεν έχει υπάρξει σχετική συμφωνία ακόμα. http://www.naftemporiki.gr/story/878065/wsJ-diktuo-doruforon-gia-paroxi-internet-sxediazei-o-elon-mask

3D εκτυπωμένη σεληνιακή βάση από την ESA. H ESA συνεχίζει να πρωτοπορεί με τα σχέδιά της για το μέλλον να αφορούν σε χρήση της τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης για την δημιουργία μία βάσης στη Σελήνη. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, η οποία βρίσκεται αρκετά στην επικαιρότητα τελευταία, λόγω της αποστολής της Rosetta για την εξερεύνηση των κομητών, έχει έρθει σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Foster & Partners στο Λονδίνο, με τη βοήθεια του οποίου έχει δημιουργήσει ένα ενδιαφέρον βίντεο για το πώς οραματίζονται τη δημιουργία μίας βάσης στη Σελήνη, με χρήση 3D εκτύπωσης για το στήσιμό της. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/11/3D-printing_a_lunar_base Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη Σελήνη με τη σχεδόν ανύπαρκτη ατμόσφαιρα, οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα σκληρές και οι κάθε είδους υποδομές θα πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε ακραίες καταστάσεις. Για το λόγο αυτό, η ESA χρησιμοποίησε βασάλτη από ηφαίστεια της Ιταλίας, που έχει 99,8% ομοιότητα με τα σεληνιακά πετρώματα για να εκτυπώσει τρισδιάστατα ένα κτίριο βάρους 1,5 τόνου. Το πορώδες υλικό έγινε αντικείμενο επεξεργασίας και οδήγησε στην τμηματική εκτύπωση στρωμάτων προκειμένου να μπορέσει κανείς να δημιουργήσει μία συγκεκριμένη δομή. Σε πρώτη φάση το όλο… πείραμα στέφθηκε με επιτυχία και εκτιμάται ότι θα γίνουν περισσότερες προσπάθειες εμπλουτισμού της τεχνικής αυτής με σκοπό να είναι εφικτή η διαμονή για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω στην Σελήνη. http://www.pestaola.gr/3d-ektypwmenh-selhniakh-bash-apo-thn-esa/

Ακολούθησε τη σκόνη για να βρεις πλανήτες. Μετά το ραδιοτηλεσκόπιο ALMA που είδε την δημιουργία σχηματισμού πλανητών σειρά παίρνουν τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer της NASA και Herschel της ESA. Αστρονόμοι, αναλύοντας δεδομένα των δυο αυτών τηλεσκοπίων, εντόπισαν δυο διακριτές ζώνες σκόνης και αερίων, γύρω από τα άστρα HD 95086 και HR 8799, που βρίσκονται σε απόσταση 295 και 129 ετών φωτός από τη Γη, στους αστερισμούς της Τρόπιδος και του Πήγασου, αντίστοιχα. Οι δομές που εμφανίζονται γύρω από τα άστρα αυτά προσομοιάζουν πάρα πολύ με τα πρώτα στάδια σχηματισμού του δικού μας πλανητικού συστήματος.Γύρω από τον αστέρα HR 8799, που έχει μεγαλύτερη ηλικία από τον HD 95086, έχουν εντοπιστεί, ανάμεσα στις δύο ζώνες σκόνης, να περιφέρονται τέσσερις πλανήτες. Έτσι, η σύγκριση των δυο συστημάτων HD 95086 και HR 8799 θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τα στάδια της εξέλιξης του δικού μας πλανητικού συστήματος. http://physicsgg.me/2014/11/11/%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%8d%ce%b8%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae/

Eίδαν την καρδιά ενός σουπερνόβα. Το φως του έφτασε στη Γη το 1987Α από το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος και οι επιστήμονες του έδωσαν το όνομα 1987Α. Πρόκειται για έναν από τους πιο ενδιαφέροντες υπερκαινοφανείς αστέρες που αποτελεί μόνιμο στόχο έρευνας των επιστημόνων. Ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας επίγεια ραδιοτηλεσκόπια κατάφερε να διεισδύσει βαθιά στο εσωτερικό του συγκεκριμένου υπερκαινοφανούς και να κάνει πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις συστοιχίες τηλεσκοπίων ATCA και ALMA και εντόπισαν τα ίχνη της παρουσίας ενός αστέρα νετρονίου στην καρδιά του υπερκαινοφανούς. Η παρουσία ενός αστέρα νετρονίου (ή πάλσαρ) σε έναν υπερκαινοφανή αστέρα έχει διατυπωθεί εδώ και καιρό από τους ειδικούς αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν υπάρξει αποδείξεις ή έστω κάποιες ενδείξεις που να την επιβεβαιώνουν. Οι ερευνητές εντόπισαν κάτι που είτε είναι ένα νεφέλωμα που έχει σχηματιστεί στο εσωτερικό του 1987Α από την δραστηριότητα ενός πάλσαρ είτε είναι το ίδιο το πάλσαρ. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». Προηγούμενες παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στο εσωτερικό του 1987Α βρίσκονται τεράστιες ποσότητες κοσμικής σκόνης. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι η έκρηξη σουπερνόβα παράγει κοσμική σκόνη. Ομως δεν ήταν βέβαιοι αν παράγονται πολύ μεγάλες ποσότητες, ικανές, για παράδειγμα, να γεμίσουν με κοσμική σκόνη το Σύμπαν, όταν αυτό ήταν σε βρεφική ηλικία, και να ξεκινήσει ο σχηματισμός γαλαξιών. Μελετώντας δεδομένα από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra και τα ραδιοτηλεσκόπια του αστεροσκοπείου ALMA στη Χιλή ερευνητές από τις ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι ο 1987Α αποτέλεσε ένα πραγματικό εργοστάσιο παραγωγής κοσμικής σκόνης, μεγάλο μέρος της οποίας εξακολουθεί να βρίσκεται εγκλωβισμένο στο εσωτερικό του. Η ανακάλυψη έρχεται να στηρίξει τη θεωρία για τον κρίσιμο ρόλο των υπερκαινοφανών αστέρων στη λειτουργία και την εξέλιξη του Σύμπαντος. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=649560

Η Rosetta και το Philae έλαβαν την εντολή Go για τον διαχωρισμό τους. Μετά από μια νύχτα κρίσιμων Go/No Go αποφάσεων, η Rosetta και το Philae έλαβαν θετική εντολή για να διαχωριστούν. Η αποστολή αναμένεται να είναι η πρώτη στην ιστορία που προσγειώνεται σε έναν κομήτη. Κατά τη διάρκεια ελέγχων για την κατάσταση του οχήματος προσεδάφισης διαπιστώθηκε πως το ενεργό σύστημα καθόδου, που παρέχει την ώθηση αποφυγής αναπήδησης του οχήματος την ώρα της προσεδάφισης, δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί. Κατά την προσεδάφιση, το σύστημα προσγείωσης θα απορροφήσει τις δυνάμεις της προσγείωσης καθώς τα τρυπάνια του πάγου που βρίσκονται σε κάθε πόδι του οχήματος προσεδάφισης και ένα σύστημα που με καμάκια θα κλειδώσουν το Philae στην επιφάνεια. Παράλληλα, ο προωθητήρας στο πάνω μέρος του οχήματος προσεδάφισης θα το πιέζει προς τα κάτω για να αντισταθμίσει την ώθηση από τα καμάκια που θα το ωθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. "Ο προωθητήρας κρύου αερίου πάνω στο όχημα προσεδάφισης δεν φαίνεται να λειτουργεί συνεπώς κατά την προσγείωση θα πρέπει να βασιστούμε εξολοκλήρου στα καμάκια," λέει ο Stephan Ulamec, διαχειριστής του Philae Lander του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής DLR. "Θα χρειαστούμε λίγη τύχη για να μην προσεδαφιστούμε σε βράχο ή σε κάποια απότομη πλαγιά". "Προέκυψαν διάφορα προβλήματα με τις δραστηριότητες του διαχωρισμού κατά τη διάρκεια της νύχτας αλλά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Η Rosetta ευθυγραμμίστηκε για διαχωρισμό", λέει ο Paolo Ferri, επικεφαλής των επιχειρήσεων της αποστολής της ESA. Επομένως, παρόλο το δυνητικό πρόβλημα τη στιγμή της προσεδάφισης, ο διαχωρισμός θα προχωρήσει όπως έχει προγραμματιστεί. Ο διαχωρισμός θα πραγματοποιηθεί στο διάστημα στις 10:35 ώρα Ελλάδος, αλλά τα ραδιο-σήματα από τον εκπομπό της Rosetta θα χρειαστούν 28 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα να φτάσουν στη Γη και να ληφθούν από το Κέντρο Ελέγχου της Αποστολής της Rosetta στο Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να περιμένουμε περίπου μέχρι τις 11:03 ώρα Ελλάδος, για την επιβεβαίωση πως ο διαχωρισμός έγινε με επιτυχία. Οι αποφάσεις Go/No Go που οδήγησαν σε αυτό το κομβικό σημείο της αποστολής ξεκίνησαν εχθές το βράδυ στις 21:30 ώρα Ελλάδος, με την πρώτη από φαση να επιβεβαιώνει πως η Rosetta βρίσκεται στη σωστή τροχιά για να παραδώσει το Philae στην επιφάνεια του κομήτη στον επιθυμητό χρόνο. Το δεύτερο Go δόθηκε στις 2:00 π.μ ώρα Ελλάδος, επιβεβαιώνοντας πως οι εντολές ελέγχου του διαχωρισμού και της παράδοσης ολοκληρώθηκαν και είναι έτοιμες να μεταφορτωθούν στη Rosetta. Η εντολή Go επιβεβαίωσε επίσης πως η συνολική κατάσταση της Rosetta είναι καλή, και πως το τροχιακό όχημα είναι έτοιμο να επιχειρήσει. Στις 03:35 π.μ ώρα Ελλάδος, επιβεβαιώθηκε και η κατάσταση του Philae, παρέχοντας την τελική επιβεβαίωση πως το όχημα προσεδάφισης είναι έτοιμο για την ιστορική προσγείωση στον κομήτη. Ο τελικός ελιγμός από τη Rosetta έγινε στις 09:35 ώρα Ελλάδος, και φέρνει τη Rosetta σε μια απόσταση 22.5 χλμ από το κέντρο του κομήτη προκειμένου να γίνει ο διαχωρισμός. Τον ελιγμό ακολούθησε η τελική Go/No Go εντολή που επιβεβαίωσε πως τα δυο διαστημικά σκάφη, η τροχιά, οι επίγειοι σταθμοί και οι ομάδες είναι έτοιμα για προσγείωση. Μετά το διαχωρισμό, θα κάνουμε να ακούσουμε από το Philae για περίπου δύο ώρες, έως ότου το όχημα προσεδάφισης αποκτήσει δίαυλο επικοινωνίας με τη Rosetta. Το Philae δεν μπορεί να στέλνει απευθείας τα δεδομένα του στη Γη – μόνο μέσω της Rosetta. Η κάθοδος στην επιφάνεια του Κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko θα πάρει γύρω στις επτά ώρες, συνεπώς η επιβεβαίωση μιας επιτυχούς προσεδάφισης αναμένεται σε ένα χρονικό διάστημα μιας ώρας ανάμεσα με κέντρο τις 19:02 ώρα Ελλάδος. "Είμαστε αγχωμένοι αλλά ενθουσιασμένοι", είπε ο Jean-Pierre Bibring, ο επικεφαλής επιστήμονας του οχήματος προσεδάφισης, κατά τη διάρκεια της πρωινής συνέντευξης τύπου. "Δεν είναι κάθε μέρα που προσπαθούμε να προσεδαφιστούμε σε έναν κομήτη". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Rosetta_kai_to_Philae_helavan_ten_entolhe_Go_gia_ton_diachorismho_toys

Ενημερώσεις Ζωντανά: Η προσεδάφιση της αποστολής Rosetta στον κομήτη. Στις 12 Νοεμβρίου, το διαστημικό όχημα διερεύνησης Philae της Rosetta έχει οριστεί να κάνει την πρώτη προσγείωση που έγινε ποτέ σε έναν κομήτη, όταν αγγίξει την επιφάνεια του κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko. Η απελευθέρωση του οχήματος προσεδάφισης έχει προγραμματιστεί για τις 11:03 ώρα Ελλάδος και η προσγείωση αναμένεται να επακολουθήσει περίπου επτά ώρες αργότερα, στις 18:02 ώρα Ελλάδος. Ακολουθήστε αυτό το ιστορικό γεγονός μέσω απευθείας ενημερώσεων που θα δημοσιεύονται στα παρακάτω κανάλια: ■Ζωντανή σύνδεση webcast από το κέντρο ελέγχου της αποστολής: http://new.livestream.com/esa/cometlanding Το Webcast θα ξεκινήσει στις 21:00 ώρα Ελλάδος και θα συνεχιστεί (με παύσεις) καλύπτοντας τα σημαντικά ορόσημα της αποστολής κατά τη διάρκεια της νύχτας την Τρίτη μέχρι την Τετάρτη. Δείτε το πρόγραμμα της ESA TV schedule εδώ για λεπτομέρειες. ■Rosetta blog: http://blogs.esa.int/rosetta Ενημερώσεις με νεότερα και πληροφορίες θα παρέχονται απευθείας από το κέντρο ελέγχου της αποστολής και τις επιστημονικές ομάδες. ■Twitter: Όλα τα κανάλια και ιστοσελίδες, καθώς και οι λογαριασμοί κοινωνικής δικτύωσης της ESA, Twitter, Rosetta Facebook και ESA Flickr, είναι συνδεδεμένα με την κεντρική ιστοσελίδα της αποστολής Rosetta: http://rosetta.esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Enemerhoseis_Zontanha_E_prosedhaphise_tes_apostolhes_Rosetta_ston_komhete

Το σέλας (aurora) από τον Διαστημικό Σταθμό. http://www.youtube.com/watch?v=IpvtTlZMt7Y

Παρακολουθείστε την ιστορική προσγείωση σε κομήτη. Ποτέ έως τώρα μία -ανθρώπινη τουλάχιστον- διαστημική συσκευή δεν έχει προσγειωθεί σε έναν κομήτη. Αυτό ακριβώς θα επιχειρήσει την Τετάρτη το πρωί το μητρικό μη επανδρωμένο ρομποτικό διαστημικό σκάφος «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Το Philae θα αρχίσει να κατεβαίνει αργά και, αν όλα πάνε καλά, η προσγείωσή του στον κομήτη θα γίνει μετά από επτά ώρες, στις 17:30 ώρα Ελλάδος, ενώ το ραδιοσήμα που θα επιβεβαιώνει την επιτυχία, θα φθάσει στη Γη μετά από μισή ώρα Το διαστημικό σκάφος έχει ήδη πλησιάσει κοντά στον κομήτη – στόχο 67Ρ/Τσουριούμοφ/Γκερασιμένκο και πρόκειται να απελευθερώσει μια μικρή θυγατρική επίσης ρομποτική συσκευή – εργαστήριο, με την αρχαία ελληνοαιγυπτιακή ονομασία «Φίλαι» (Philae), που θα επιχειρήσει να προσγειωθεί στον εν κινήσει κομήτη και να «αγκιστρωθεί» σε αυτόν. Η αποστολή, για την προετοιμασία της οποίας χρειάστηκαν δύο δεκαετίες περίπου, θεωρείται δύσκολη και η έκβαση του παράτολμου εγχειρήματος είναι αβέβαιη. Η επιφάνεια του παγωμένου κομήτη, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση περίπου μισού δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας, δεν είναι καθόλου ομαλή και οι υπεύθυνοι της αποστολής (μετά από κοπιώδεις μαθηματικούς υπολογισμούς) προσπάθησαν να διαλέξουν την λιγότερο κακή λύση -την τοποθεσία «Αγκιλκία» – όμως η επιτυχία κάθε άλλο παρά διασφαλισμένη είναι. Ο κομήτης φέρει το όνομα δύο ουκρανών αστρονόμων, οι οποίοι τον εντόπισαν για πρώτη φορά το 1969, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC. Οι φωτογραφίες που έχει τραβήξει ως τώρα η «Ροζέτα», η οποία έφθασε στον 67Ρ/Τσουριούμοφ/Γκερασιμένκο στις 6 Αυγούστου φέτος, δείχνουν ότι ο κομήτης, συνολικού μήκους περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων, έχει περίεργο σχήμα, αποτελούμενος από δύο ξεχωριστούς «λοβούς» ενωμένους μεταξύ τους με ένα λεπτό «λαιμό». Έχει πολύ σκούρο χρώμα, εκλύει αέρια με πολύ άσχημη μυρωδιά (κάτι μεταξύ κλούβιων αυγών και ούρων αλόγων) και στην επιφάνειά του υπάρχει μια πληθώρα από βράχους ύψους έως 50 μέτρων, ρωγμές και λοφίσκους με κλίσεις πάνω από 30 μοίρες. Είναι κάτι που δεν περίμεναν οι υπεύθυνοι της αποστολής και γι’ αυτό ανησυχούν κατά πόσο το «Φίλαι» θα καταφέρει να «δέσει» πάνω σε μια τέτοια επιφάνεια. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν καν πόσο σκληρή είναι η επιφάνεια ενός κομήτη και κατά πόσο το ρομποτικό σκάφος θα βουλιάξει μέσα της. Ο αποχωρισμός του βάρους 100 κιλών οχήματος προσγείωσης «Φίλαι» από το βάρους τριών τόνων σκάφος «Ροζέτα» (που είχε εκτοξευτεί το 2004) θα λάβει χώρα περίπου στις 10:30 το πρωί ώρα Ελλάδος της Τετάρτης και ενώ θα βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τον κομήτη. Το «Φίλαι» θα αρχίσει να κατεβαίνει αργά και, αν όλα πάνε καλά, η προσγείωσή του στον κομήτη θα γίνει μετά από επτά ώρες, δηλαδή στις 17:30 ώρα Ελλάδος, ενώ το ραδιοσήμα που θα επιβεβαιώνει την επιτυχία, θα φθάσει στη Γη μετά από μισή ώρα. Πενήντα εταιρείες από 14 ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ, καθώς και προσωπικό 200 ατόμων, συνέβαλαν για να υλοποιηθεί η φιλόδοξη αποστολή. Η όλη επιχείρηση, που έχει κοστίσει ως τώρα 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, κατευθύνεται από το κέντρο ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Αν αποτύχει η πρώτη προσπάθεια, θα γίνει μια δεύτερη απόπειρα προσγείωσης σε λίγες εβδομάδες. Δεν μπορεί όμως να αποκλειστεί ότι το όχημα «Φίλαι» θα καταστραφεί κατά την προσπάθεια προσγείωσης, αν και οι μηχανικοί της αποστολής δίνουν πιθανότητες επιτυχίας γύρω στο 70%. Αν η «Φίλαι» τα καταφέρει, χάρη στα δύο ειδικά άγκιστρα – καμάκια που διαθέτει, να προσδεθεί στην ανώμαλη επιφάνεια του κομήτη, θα αρχίσει στη συνέχεια να κάνει φυσικές και χημικές μελέτες με τα δέκα επιστημονικά όργανά της. Κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ πριν και αναμένεται να προσφέρει σημαντικά επιστημονικά στοιχεία. Χάρη στις μπαταρίες της, η «Φίλαι» θα έχει ενέργεια για τις πρώτες 60 ώρες και μετά θα χρησιμοποιήσει την ηλιακή ενέργεια, κάτι που μπορεί να της επιτρέψει να αντέξει ως τον Αύγουστο του 2015, όταν ο κομήτης θα έχει πλησιάσει τον Ήλιο. Μεταξύ άλλων, διαθέτει ένα μικρό γεωτρύπανο για να πάρει δείγματα από βάθος έως 20 εκατοστών στο υπέδαφος του κομήτη, ανιχνευτή ακτίνων-Χ, φασματογράφο, πανοραμικές μικροκάμερες κ.α. Τα ευρήματα των ερευνών θα στέλνονται στη «Ροζέτα» και από εκεί στη Γη. Οι κομήτες αποτελούνται από αρχαίο πάγο, σκόνη και άλλα υλικά που προέρχονται από την πρωτογενή ύλη, από όπου προήλθε το ηλιακό μας σύστημα πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν πάνω στον κομήτη ενδείξεις ακόμη και για την προέλευση της ζωής στη Γη. Εκδήλωση στο ΑΠΘ Τα μυστικά του κομήτη Τσουριούμοφ – Γκερασιμένκο (Churyumov – Gerasimenko), προορισμού του διαστημικού σκάφους Ροζέττα (Rosetta), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), θα πληροφορηθούν από… πρώτο χέρι οι Φοιτητές του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα πρώτα αδημοσίευτα αποτελέσματα από την επικείμενη προσεδάφιση της διαστημικής συσκευής “Philae” πάνω στον κομήτη, που θα πραγματοποιηθεί μεθαύριο, Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014, θα παρουσιάσει στους φοιτητές ο επιφανής Έλληνας αστροφυσικός, Senior Scientist του Εργαστηρίου Αστροφυσικής και Διαστημικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Σικάγο και σημαίνων συντελεστής της διαστημικής αποστολής του “Ροζέττα” Θανάσης Οικονόμου. Η ομιλία του θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 12.30, στην Αίθουσα Α31 του Τμήματος Φυσικής. Ζωντανη καλυψη. http://new.livestream.com/esa/cometlanding http://physicsgg.me/2014/11/10/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%b5%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b3%ce%b5/

Νέο πείραμα για τον «γρίφο» της μάζας των νετρινων. Ξεκίνησε τη λειτουργία της στις ΗΠΑ η μεγαλύτερη πειραματική διάταξη που κατασκευάσθηκε ποτέ για να εξιχνιάσει τα μυστήρια των νετρινων. Η διάταξη αποτελείται από δύο τεράστιους ανιχνευτές που βρίσκονται σε απόσταση 800 χιλιομέτρων μεταξύ τους, καταγράφοντας τα σωματίδια στην αρχή και το τέλος αυτής της διαδρομής. Έτσι, όπως ελπίζουν οι ειδικοί του Εθνικού Εργαστηρίου Επιταχυντών Fermilab, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι του πειράματος, θα μπορέσουν να μετρήσουν με ακρίβεια τη μάζα των νετρίνων και να αναλύσουν τις ιδιότητές τους. Για δεκαετίες, οι φυσικοί θεωρούσαν πως τα νετρίνα έχουν μηδενική μάζα, κάτι που καταρρίφθηκε το 1998 από παρατηρησιακά δεδομένα. Μέχρι σήμερα όμως, δεν είναι γνωστές οι ακριβείς τιμές της και, ακόμη περισσότερο, για ποιον λόγο τα νετρίνα έχουν μάζα. Η απρόσμενη ανακάλυψη του 1998 αποκλίνει επίσης από τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου, του μοντέλου που περιγράφει τα γνωστά στοιχειώδη σωμάτια και τους 3 από τους 4 τρόπους με τους οποίους αυτά αλληλεπιδρούν. Έτσι, η καλύτερη κατανόηση αυτών των «φευγαλέων» σωματιδίων είναι πιθανό να ανοίξει τον δρόμο για να εξηγηθούν πληρέστερα οι νόμοι της φύσης. Παράλληλα, τα νετρίνα φαίνεται πως βρίσκονται στην «καρδιά» ενός ακόμη κοσμικού μυστηρίου: της αιτίας που το σύμπαν μας αποτελείται από ύλη και όχι αντιύλη. Αν και με τη Μεγάλη Έκρηξη πρέπει να δημιουργήθηκαν ίσες ποσότητες από στοιχειώδη σωματίδια και αντισωματίδια, για κάποιον αδιευκρίνιστο έως σήμερα λόγο στην πορεία η ύλη «επικράτησε» της αντιύλης. Έναν λόγο που οι επιστήμονες πιστεύουν πως θα ανακαλύψουν, αν λύσουν τον «γρίφο» της μάζας των νετρίνων. Τα νετρίνα κυριολεκτικά κατακλύζουν το σύμπαν, αφού ενδεικτικά κάθε δευτερόλεπτο περίπου 100 τρισεκατομμύρια περνούν μέσα από το σώμα μας. Ωστόσο είναι ακίνδυνα και δεν γίνονται αντιληπτά, αφού αλληλεπιδρούν ασθενώς με την ύλη. Επίσης, διακρίνονται σε τρία είδη, γνωστά και ως «γεύσεις»: τα νετρίνα ηλεκτρονίων, τα μιονικά νετρίνα και τα νετρίνα ταυ. Παρ’ όλα αυτά, «μεταμορφώνονται» από το ένα είδος στο άλλο, καθώς μπορούν να αλλάζουν «γεύση». Η δέσμη των νετρίνων του πειράματος παράγεται στο εργαστήριο Fermi, όπου ο πρώτος ανιχνευτής καταγράφει τα σωμάτια στην αρχή του «ταξιδιού» τους. Κινούμενα με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός, τα νετρίνα καλύπτουν σε ελάχιστο χρόνο τα 800 χιλιόμετρα της διαδρομής τους, καταλήγοντας στη βόρεια Μινεσότα, όπου αποτυπώνονται από τον δεύτερο ανιχνευτή. Μέσα στα επόμενα έξι χρόνια, οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν δέσμες από τρισεκατομμύρια νετρίνα αφού, με δεδομένο ότι τα σωματίδια αλληλεπιδρούν ασθενώς με την ύλη, ένα πολύ μικρό ποσοστό τους θα μπορέσει να καταγραφεί από τον δεύτερο ανιχνευτή. Επίσης, αν και οι παραγόμενες δέσμες θα αποτελούνται αποκλειστικά από μιονικά νετρίνα, στο τέλος της πορείας τους ένα ποσοστό θα έχει μετατραπεί σε νετρίνα ηλεκτρονίων και νετρίνα ταυ. http://www.naftemporiki.gr/story/878176/neo-peirama-gia-ton-grifo-tis-mazas-ton-netronion

Πίσω στη Γη τρία μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Δύο αστροναύτες από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, μαζί με έναν βετεράνο Ρώσο κοσμοναύτη, προσεδαφίστηκαν με κάψουλα Soyuz στη στέπα του Καζακστάν, έπειτα από πεντέμισι μήνες παραμονής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Ο Ουάισμαν, μαζί με τον γερμανό Αλεξάντερ Γκερστ και τον ρώσο Μαξίμ Σουράφ, αναχώρησαν με στο Soyuz στις 02.31 την Κυριακή και έπεσαν με αλεξίπτωτο στο παγωμένο Καζακστάν, κοντά στο Αρκαλίκ, περίπου 3,5 ώρες αργότερα. Επέβαιναν το ίδιο σκάφος με το οποίο είχαν φτάσει στον ISS στις 28 Μαΐου. Το πρόγραμμα του σταθμού ήταν φορτωμένο τις τελευταίες εβδομάδες με την άφιξη ενός ρωσικού σκάφους ανεφοδιασμού Progress και την αναχώρηση του Dragon, ενός ρομποτικού φορτηγού της εταιρείας SpaceX που ανεφοδιάζει το συγκρότημα για λογαριασμό της NASA. Στις 29 Οκτωβρίου, όμως, το πλήρωμα του σταθμού είδε σε ζωντανή μετάδοση την έκρηξη του πυραύλου της Orbital Sciences λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση με προορισμό τον ISS. Στο σταθμό των 100 δισ. δολαρίων βρίσκονται τώρα δύο ρώσοι και ένας αμερικανός. Ακόμα τρία νέα μέλη πληρώματος προγραμματίζεται να φτάσουν στο συγκρότημα στις 23 Νοεμβρίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231362407 Η συσσώρευση της γνώσης. Την ερχόμενη Τετάρτη, 12 Νοεμβρίου, η ευρωπαϊκή διαστημοσυσκευή «Ροζέτα» ετοιμάζεται να εκτοξεύσει μία μικρότερη, με την προσωνυμία «Philae», που θα προσεδαφιστεί ομαλά στην παγωμένη επιφάνεια του κομήτη «67P/Churyumov–Gerasimenko». Σκοπός της αποστολής είναι να ανακαλύψει κατά πόσο τα υλικά που περιλαμβάνουν οι κομήτες συνέβαλαν στη δημιουργία της ζωής πάνω στη Γη. Δεν είναι φυσικά ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία παρόμοια διαστημοσυσκευή, αφού μέχρι σήμερα πάνω από 6.800 τέτοια διαστημικά οχήματα έχουν τοποθετηθεί στο Διάστημα σε τροχιά γύρω από τη Γη ή ακόμη και πιο πέρα. Στις σχεδόν έξι δεκαετίες από την εκτόξευση του σοβιετικού «Σπούτνικ 1» έχουμε ήδη ρίξει τα πρώτα εύθραυστα σκάφη μας στα μυστικά ρεύματα του διαστημικού ωκεανού. Στην αρχή με φόβο και δισταγμό, κι αργότερα με όλο και πιο μεγάλη αυτοπεποίθηση, καθώς εξερευνήσαμε τους πλανητικούς υφάλους γύρω μας. Χάρη στις αποστολές αυτές, δεκάδες διαφορετικοί κόσμοι μάς έχουν αποκαλύψει μια μεγάλη ποικιλία χαρακτηριστικών, που αποδεικνύουν καθαρά τη βίαιη φύση των αρχικών σταδίων της εξέλιξης του ηλιακού μας συστήματος, ενώ μας δίνουν επίσης και απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα όπως είναι η θέση του ανθρώπου στο σύμπαν. Ζούμε, δηλαδή, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα θα τη θυμάται για πάντα, μια εποχή στην οποία οι «Σπούτνικ», οι «Μάρινερ», τα «Βενέρα» και τα δεκάδες άλλα διαστημικά οχήματα ξεκίνησαν μιαν απαράμιλλη προσπάθεια εξερεύνησης του σύμπαντος. Και ίσως να αποδειχθεί, σύντομα, ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός απ’ όλους, το πιο αμύθητο μαργαριτάρι από την εξερεύνησή μας στο Διάστημα είναι η συνειδητοποίηση ότι ζούμε σ’ ένα νησί απομονωμένο σε μιαν απέραντη εβενόχρωμη θάλασσα την οποία μόλις πρόσφατα αρχίσαμε να εξερευνούμε. Στον νέο αυτό ωκεανό του Διαστήματος τα σύγχρονα διαστημόπλοια είναι τα νέα μας φορτηγά, τα πλοία των θησαυρών του νέου ωκεανού, που εκτοξεύουν δορυφόρους και διαστημοσυσκευές και που στο μέλλον θα μεταφέρουν τα υλικά για την οικοδόμηση μόνιμων επανδρωμένων διαστημικών καταυλισμών. Πρόκειται για τα πλοία που θα ανοίξουν την απέραντη θάλασσα του Διαστήματος όπως ο Κολόμβος και ο Μαγγελάνος άνοιξαν στην ανθρωπότητα τους επίγειους ωκεανούς. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι διαστημικές μας δραστηριότητες θα μας αποκομίσουν σύντομα πλούτη αδιανόητα για την εποχή του Κολόμβου και του Μαγγελάνου. Γιατί στις δικές μας περιπλανήσεις στο Διάστημα έχουμε ανακαλύψει τον δικό μας «χρυσό» και τα δικά μας «μπαχαρικά». Τα έχουμε ανακαλύψει στην καινούργια γνώση, στα νέα προϊόντα, στις νέες τεχνολογίες. Πλούτη και κέρδη πολλαπλάσια της επένδυσης που έχει γίνει. Και παρόλο που τα επικά ταξίδια της ανθρωπότητας δεν έγιναν ποτέ με ευκολία, ήσαν εντούτοις αναπόφευκτα, γιατί ακόμη κι αν ο Κολόμβος είχε αποτύχει στην προσπάθειά του, κάποιος άλλος θα είχε κάνει το ταξίδι στην Αμερική. Πάρτε για παράδειγμα τους Πολυνήσιους. Πολύ πριν οι Ευρωπαίοι θαλασσοπόροι αποτολμήσουν την εξερεύνηση των ωκεανών, οι Πολυνήσιοι είχαν ήδη αποικίες στον Ειρηνικό. Ξεκινώντας από τη Νέα Γουινέα και με μοναδικό οδηγό τη γνώση τους για τον άνεμο, τα ρεύματα και τα άστρα, ταξίδεψαν σε τεράστιες αποστάσεις στην ανοιχτή θάλασσα από το ένα μοναχικό νησί στο άλλο, ενώ στα πιο απομακρυσμένα νησιά το ταξίδι τους ήταν ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Παρ’ όλα αυτά, το επιχείρησαν. Οι θαλασσοδαρμένοι και εξόριστοι αυτοί εξερευνητές πήγαν για να δημιουργήσουν αποικίες και να εγκατασταθούν στο μέσο μιας άδειας θάλασσας. Κι εμείς σήμερα δεν είμαστε διαφορετικοί από τους Πολυνήσιους εκείνους. Καθόμαστε πάνω στο μικρό μας νησί, στις ακρογιαλιές του διαστημικού ωκεανού που μόλις τώρα αρχίζουμε να εξερευνούμε. Και απορούμε και αναρωτιόμαστε για τα άλλα φωτεινά νησιά που γεμίζουν τον νυχτερινό ουρανό. Θα φτάσουμε άραγε μια μέρα και σ’ αυτά; (Ναι,θα φτάσουμε) Κάποτε ο Κέπλερ είχε πει ότι «όταν θα έχουν επινοηθεί τα πλοία που θα ταξιδεύουν στο κενό μεταξύ των άστρων, θα υπάρξουν επίσης και οι άνθρωποι που θα ταξιδέψουν μ’ αυτά». Γιατί πραγματικά ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει έλλειψη Κολόμβων και Μαγγελάνων. Γιατί είναι αναπόφευκτο. Αν συνεχίσουμε να ωριμάζουμε ως είδος, αν είμαστε προσεκτικοί και ευγενικοί με τους εαυτούς μας και με τη Γη, κάποια μέρα κάποιοι από μας θα μπαρκάρουν για το πρώτο τους ταξίδι στα άστρα. Γιατί είναι στη φύση μας να εξερευνούμε, να είμαστε ταξιδιώτες και ανιχνευτές. Και κάποια μέρα, όταν θα είμαστε έτοιμοι, θα πάμε στα άστρα. Γιατί είναι δικαίωμά μας και μοίρα μας. ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ (επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου) Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/11/09/%ce%b7-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%83%cf%8e%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%bd%cf%8e%cf%83%ce%b7%cf%82/ 10 Νοεμβρίου-Οι δεινόσαυροι πεθαίνουν στο Πλανητάριο ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ, ΠΕΝΤΕΛΗΣ 11 & ΛΕΩΦ. ΣΥΓΓΡΟΥ 387, Π. ΦΑΛΗΡΟ Την ψηφιακή παράσταση «Ο θάνατος των δεινοσαύρων» παρουσιάζει το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο αύριο και προσκαλεί μεγάλους και μικρούς σε ένα συναρπαστικό ταξίδι εκατομμύρια χρόνια πίσω στον χρόνο, στην εποχή της κυριαρχίας των δεινοσαύρων στη Γη αλλά και της μυστηριώδους εξαφάνισής τους. Το ταξίδι αυτό θα προβληθεί στον εντυπωσιακό τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου με τρόπο που μετατρέπει την παράσταση σε μια εικονική περιπέτεια που κόβει την ανάσα. Κατά την αυριανή ημέρα της πρεμιέρας θα πραγματοποιηθούν τρεις παραστάσεις (ώρες 18.30, 20.00 και 21.00) με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, βάσει δελτίων εισόδου που θα αρχίσουν να διανέμονται από τις 18.00. Την πρώτη παράσταση θα προλογίσει ο Μιχαήλ Δερμιτζάκης, ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=648710

«Σκόνη» η μεγαλύτερη ανακάλυψη. Τον περασμένο Μάρτιο μία ομάδα αστρονόμων από το Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, που έγινε γνωστή ως ομάδα BICEP, παρατήρησε, από το ισχυρό τηλεσκόπιό της στον Νότιο Πόλο, «ζάρες στο ύφασμα» του Διαστήματος που πιθανώς να αποτελούν το απομεινάρι της ακτινοβολίας της Μεγάλης Εκρηξης. «Μία νέα εποχή στην κοσμολογία», «η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 21ου αιώνα» και άλλα διθυραμβικά σχόλια συνόδευσαν τα ευρήματα, παρότι η επιστημονική κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας BICEP, τόνισε την ανάγκη επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων. Οι πρώτες σκιές αμφιβολίας ξεκίνησαν να πέφτουν τον Ιούνιο, όταν η ίδια ερευνητική ομάδα μετά εβδομάδες συζητήσεων, διαπληκτισμών και αντιπαραθέσεων με ανεξάρτητους κριτές επιστημονικών περιοδικών και άλλους αστροφυσικούς, παραδέχτηκε, με δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters, ότι υπάρχει πιθανότητα η διαστρική σκόνη να ευθύνεται για ένα ποσό ή και για ολόκληρο το σήμα που κατέγραψαν. Οι ελπίδες της επιστημονικής κοινότητας εναποτέθηκαν στα ευρήματα του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ΕSA) που τελικά, πριν από λίγες εβδομάδες, όπως ανακοινώθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Astronomy & Astrophysics, επιβεβαίωσε ότι η διαστρική σκόνη… έχει βάλει το χέρι της στα αποτελέσματα. «Η ομάδα BICEP είχε πράγματι επιλέξει μία από τις πιο καθαρές περιοχές του ουρανού για να ψάξει για βαρυτικά κύματα. Τώρα όμως που με το Planck έχουμε στα χέρια μας τον χάρτη της κατανομής της σκόνης σε ολόκληρο τον ουρανό, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει περιοχή του ουρανού χωρίς καθόλου σκόνη», λέει στην «Κ» ο Τίμοθι Πίρσον, από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας και μέλος της ερευνητικής ομάδας του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck. Οι ρυτιδώσεις που αναζητούν οι επιστήμονες ονομάζονται βαρυτικά κύματα και, αν αποδειχθεί η ύπαρξή τους, αποτελούν τη σφραγίδα της βίαιης διαστολής του σύμπαντος κατά τη διάρκεια των πρώτων στιγμών της δημιουργίας του. Η «βρεφική» αυτή εικόνα του σύμπαντος εκτός ότι μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη δημιουργία των γαλαξιών, μπορεί να επιβεβαιώσει τη θεωρία του κοσμολογικού πληθωρισμού και ότι το ορατό μας σύμπαν αποτελεί ένα απειροελάχιστο κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου κόσμου. Οι επιστήμονες του BICEP προσπάθησαν να ανιχνεύσουν το σήμα των βαρυτικών κυμάτων σε ένα μικρό τμήμα του ουρανού, μέσω της πόλωσης της Κοσμικής Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, γνωστή ως CMB (Cosmic Microwave Background), δηλαδή να παρατηρήσουν την πόλωση της ακτινοβολίας-απομεινάρι της Μεγάλης Εκρηξης στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα μικροκυμάτων. «Δεν λέμε ότι τα αποτελέσματα της ομάδας BICEP είναι λανθασμένα, έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν με τα στοιχεία που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το μόνο που λέμε είναι ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα η σκόνη να έχει αλλοιώσει τα αποτελέσματά τους», λέει ο δρ Πίρσον. Για να «ξεσκονίσουν» τα ευρήματά τους οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν τα χαρακτηριστικά της σκόνης και να μελετήσουν την πόλωσή της, ώστε να μπορέσουν να αφαιρέσουν τη συνεισφορά της από τα ευρήματά τους. «H σκόνη που υπάρχει στο Διάστημα ανάμεσα στα αστέρια, και η οποία μοιάζει με τη σκόνη όπως την ξέρουμε στο σπίτι μας, αποτελείται από υπολείμματα νεκρών αστεριών» εξηγεί στην «Κ» ο καθηγητής αστροφυσικής Κωνσταντίνος Τάσσης από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ειδικός στη φυσική της μεσοαστρικής ύλης. «Καθώς πεθαίνουν τα αστέρια επιστρέφουν το υλικό τους στο μεσοαστρικό χώρο, ένα υλικό που λειτουργεί σαν λίπασμα για να φτιαχτούν καινούργια αστέρια», προσθέτει η Βασιλική Παυλίδου, επίσης καθηγήτρια αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, η οποία μαζί με τον κ. Τάσση μετρούν την πόλωση της κοσμικής ακτινοβολίας μέσα από το τηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου στον Ψηλορείτη. Οπως εξηγούν οι Ελληνες επιστήμονες, επειδή οι θερμοκρασίες στον μεσοαστρικό χώρο είναι πολύ χαμηλές, τα βαρύτερα από τα στοιχεία που την αποτελούν στερεοποιούνται, προσκολλάται το ένα στο άλλο και δημιουργούν κόκκους σκόνης που μοιάζουν με μικροσκοπικές πευκοβελόνες. «Ο λόγος που παίρνεις πόλωση από τη σκόνη είναι πολύ διαφορετικός από την πόλωση των βαρυτικών κυμάτων, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι παρόμοιο» διευκρινίζει η κ. Παυλίδου. Οι κόκκοι της σκόνης, όπως και κάθε σώμα που έχει κάποια θερμότητα εκπέμπει ακτινοβολία, η οποία όμως δεν φαίνεται με το μάτι γιατί εκπέμπεται στα μικροκύματα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Πόλωση της σκόνης σημαίνει ευθυγράμμιση της ακτινοβολίας που εκπέμπει, μία ευθυγράμμιση για την οποία ευθύνονται τα μαγνητικά πεδία που διαπερνούν τον χώρο ανάμεσα στα αστέρια. «Ενα πολύ μικρό μαγνητικό πεδίο, 10 δισεκατομμύρια φορές μικρότερο από τα μαγνητικό πεδίο της Γης, είναι αρκετό για να ευθυγραμμίσει αυτές τις μικρές βελόνες και να πολώσει το φως που εκπέμπουν», συμπληρώνει ο κ. Τάσσης. Για να κατανοηθεί σε βάθος η συνεισφορά της σκόνης σε τέτοιες έρευνες, σύμφωνα με τους Ελληνες ερευνητές, είναι χρήσιμο να διερευνηθεί η δράση της όχι μόνο στα μικροκύματα, αλλά σε ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, συμπεριλαμβανομένου του ορατού. Παρότι η σκόνη από τη μία είναι πολύ ψυχρή και δεν ακτινοβολεί στο ορατό φάσμα, την ίδια στιγμή απορροφά μέρος του φωτός των αστεριών. Οπως πέφτει η ένταση του φωτός του ήλιου όταν αυτό περνά μέσα από τα σύννεφα, έτσι και η ακτινοβολία κάποιου αστεριού που περνά μέσα από ένα νέφος σκόνης πέφτει, γιατί ένα μέρος του φωτός απορροφάται από τη σκόνη. Η σκόνη, η οποία λειτουργεί σαν φακός polaroid, πολώνει αυτήν την ακτινοβολία. Την κατεύθυνση αυτής της πόλωσης, όπως και άλλων κοσμικών πηγών, μπορεί να μετρήσει το πολωσίμετρο RoboPol που έχει εγκαταστήσει μία διεθνής ερευνητική ομάδα στο μεγάλο τηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας στο Ηράκλειο. «Οταν παρατηρείς πόλωση στο ορατό δεν βλέπεις την CMB (Κοσμική Μικροκυματική Ακτινοβολία) βλέπεις μόνο σκόνη, οπότε μπορείς να δημιουργήσεις ένα χάρτη της σκόνης», λέει η κ. Παυλίδου, η οποία μαζί με τον κ. Τάσση ανήκουν στην ερευνητική ομάδα του RoboPol. «Στο μέλλον μία από κοινού ανάλυση της πόλωσης του αστρικού φωτός με τη μικροκυματική πόλωση που καταγράφει το Planck, θα μπορούσε να μας δώσει μία πληρέστερη εικόνα του γαλαξία, με την κατανομή της σκόνης και των μαγνητικών πεδίων σε αυτόν, ενώ σίγουρα θα βοηθήσει στην κατανόηση μελλοντικών παρατηρήσεων της CMB», λέει ο κ. Πίρσον, που εκτός από επιστήμονας του Planck συμμετέχει και στην ερευνητική ομάδα του RoboPol. «Αν η ομάδα BICEP έχει δίκιο και μέρος του σήματος που ανίχνευσε οφείλεται πράγματι σε βαρυτικά κύματα, μέσα σε ένα-δύο χρόνια θα μπορέσουν να το επιβεβαιώσουν με τηλεσκόπια από την επιφάνεια της Γης», λέει ο κ. Πίρσον. «Αν όμως αποδειχθεί ότι η ποσότητα της σκόνης στον ουρανό είναι τόσο πολλή που δεν μπορεί να διακριθεί το αρχέγονο φως, θα χρειαστεί να μπει σε εφαρμογή ένα νέο διαστημικό σχέδιο, ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο», προσθέτει, εξηγώντας ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν πρέπει να περιμένουμε σύντομα απαντήσεις, τουλάχιστον μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. http://physicsgg.me/2014/11/09/%cf%83%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b7-%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7/

Δύσκολο να προβλεφθεί το «ραντεβού» το νέου μετεωρίτη UR116 2014 με τη Γη... Αίσθηση έχει προκαλέσει στη επιστημονική κοινότητα η ανακάλυψη ενός νέου κοσμικού σώματος από ρώσους αστρονόμους. Το ρωσικό δίκτυο αυτόματων υπερσύγχρονων τηλεσκοπίων «Master» έφερε στο φως στα τέλη Οκτωβρίου στοιχεία για ένα νέο, επικίνδυνο αστεροειδή, ο οποίος ονομάστηκε UR116 2014 και έχει διάμετρο περίπου 370 μέτρα και είναι 20 φορές μεγαλύτερος από τον μετεωρίτη εξερράγη τον Φεβρουάριο του 2013 πάνω από την ρωσική πόλη Τσέλιαμπινσκ. Πιθανή σύγκρουσή του με τη Γη, εκτιμάται πως θα προκαλέσει έκρηξη, χίλιες φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Τσέλιαμπινσκ. Ο αστεροειδής UR116 2014 εντοπίστηκε από τον ρώσο εμπειρογνώμομα του Πανεπιστημιακού Αστρονομικού Ινστιτούτου της Μόσχας, Ντένις Ντενισένκο, ο οποίος κατά το παρελθόν έχει ανακαλύψει επτά σουπερνόβα και πάνω από 50 διαφορετικούς αστέρες. Η RBTH συνομίλησε μαζί του για τον νέο αστεροειδή και τους πιθανούς κινδύνους για τη Γη: «Εκτιμούμε πως ο UR116 2014 δεν πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη στα επόμενα έξι χρόνια. Υπολογίζεται πως η επόμενη “συνάντησή” του με τη Γη θα είναι τον Οκτώβριο του 2017, σε απόσταση 1,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η ακριβής θέση του παραμένει ασαφής. Είναι αδύνατο να προβλεφθεί επίσης και μια μελλοντική “συνάντηση” με τον Άρη και την Αφροδίτη, η οποία θα μπορούσε ουσιαστικά να αλλάξει την τροχιά του». RBTH: Σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Γη, ποια θα είναι η κατάσταση; Θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε; «Υπάρχει πάντα μια πιθανότητα σύγκρουσης. Αστεροειδείς τέτοιου μεγέθους – διαμέτρου περίπου 370 μέτρων- είναι ικανοί να προκαλέσουν σημαντικές καταστροφές, αλλά δεν έρχεται το τέλος της ανθρωπότητας! Παραμένει πάντως αδύνατον να προβλεφθεί ακριβής ημερομηνία προσέγγισης του UR116 2014 στη Γη, ακριβώς όπως είναι αδύνατο να το πράξουμε και με οποιονδήποτε άλλον επικίνδυνο αστεροειδή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του 2012, το ηλιακό μας σύστημα εμπεριέχει από 3.000 έως 6.000 δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς και , όπως είδαμε με τον μετεωρίτη στο Chelyabinsk, οι καταστροφές μπορεί να είναι μεγάλες. Σημαντικό ρόλο παίζει και η τροχιά σύγκρουσης, ανεξάρτητα από το μέγεθος». Στις 15 Φεβρουαρίου του 2013 ένας μετεωρίτης εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης, μετατράπηκε σε βολίδα και εξερράγη σε ύψος περίπου τριάντα χιλιομέτρων, πάνω από την πόλη Τσέλιαμπινσκ της Ρωσίας (ανατολικά από τα Ουράλια Ορη και βόρεια του Καζακστάν), με το ισχυρό ωστικό κύμα να προκαλεί μεγάλες ζημιές στα τζάμια πολλών κτιρίων, επιφέροντας εκατοντάδες μικροτραυματισμούς. Η ενέργεια που απελευθερώθηκε κατά την έκρηξη του μετεωρίτη στην ατμόσφαιρα ήταν περίπου 50 κιλοτόνοι ΤΝΤ, 40 φορές μεγαλύτερη από αυτή της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο αστρικό σώμα που διλύθηκε μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης, μετά τον μετεωρίτη που εικάζεται πως προκάλεσε την Έκρηξη της Τουνγκούσκα το 1908. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ερευνών της διεθνούς ομάδας επιστημόνων με επικεφαλής την ανώτερη επιστημονικό λειτουργό του Ινστιτούτου Δυναμικής Γεωσφαιρών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Όλγα Ποπόβα, τα θραύσματα του μετεωρίτη αποκάλυψαν σημαντικά στοιχεία: Ο μετεωρίτης μάζας περίπου 11 τόνων εισήλθε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας με ταχύτητα 19 χλμ/δευτερόλεπτο και διασπάστηκε σε πλήθος τμημάτων, η ταχύτητα των οποίων κατά την προσέγγιση της Γης αυξήθηκε στα 30 χλμ./δευτερόλεπτο. Οι επιστήμονες απέδειξαν επίσης ότι πολλά θραύσματα του κοσμικού σώματος κάηκαν στην ατμόσφαιρα και δεν έφτασαν στη Γη. Το μεγαλύτερο θραύσμα βάρους 650 κιλών ανελκύστηκε τον Οκτώβριο του 2013 από το βυθό της λίμνης Τσεμπαρκούλ. http://gr.rbth.com/news/2014/11/09/nteni_ntenisenko_dyskolo_na_problefthei_to_ranteboy_to_neoy_meteoriti_ur_33645.html

«Transformer» - συναρμολογητής για τη NASA. Εμφανισιακά παραπέμπει σε κάποια τεχνολογία των κινηματογραφικών «Transformers», ωστόσο ο «ΙSAAC» (Integrated Structural Assembly of Advanced Composites) της NASA είναι πέρα για πέρα αληθινός. Ο ογκώδης ρομποτικός βραχίονας μπορεί να διαχειρίζεται υλικά με προγραμματισμένες μεθόδους, μετατρέποντας συγκολλητικές ουσίες και ίνες σε αεροδιαστημικές δομές και εξαρτήματα. «Δουλέψαμε δύο χρόνια για να αποκτήσουμε τη συγκεκριμένη ρομποτική τεχνολογία, τέτοιου επιπέδου ακριβείας. Αλλά είχαμε προτείνει την ιδέα πάνω από έξι χρόνια πριν» ανέφερε ο Τσόνσι Γου, μηχανολόγος δομικής μηχανικής. «Θα κάνει πραγματικά τη διαφορά πάνω στη δυνατότητά μας να καταλάβουμε τα σύνθετα υλικά και τις διαδικασίες χρήσης στην αεροπορία και τα διαστημικά σκάφη». Αν και η χρηματοδότηση αποτέλεσε πρόβλημα στην αρχή, ο Γου και οι συνάδελφοί του στο πρόγραμμα του ISAAC, Μπράιαν Στιούαρτ και Ρόμπερτ Μάρτιν έπεισαν το Langley Research Center να παρέχει 1,4 εκατ. δολάρια, το Aeronautics Research Mission Directorate να συνεισφέρει 1,1 εκατ., καθώς και το Space Technology Mission Directorate και το Space Technology and Exploration Directorate να συμμετέχουν με 200.000. Βίντεο από τη μεταφορά του ρομποτικού βραχίονα - συναρμολογητή ISAAC στις εγκαταστάσεις της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Χάμπτον της Βιρτζίνια. Η ίδια η μεταφορά του ISAAC στις εγκαταστάσεις της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Χάμπτον της Βιρτζίνια αποτέλεσε πρόκληση. Το σύστημα είναι ένα από τρία στον κόσμο τα οποία έχουν κατασκευαστεί από την Electroimpact, Inc (Μουκιλτέο, Ουάσιγκτον). Τα άλλα δύο χρησιμοποιούνται για συναρμολόγηση συνθέτων υλικών σε όγκο, όχι για ερευνητικούς σκοπούς, όπως προορίζεται το σύστημα που αποκτήθηκε από τη NASA. Το ρομπότ είναι γνωστό για την ακρίβεια της δουλειάς του, ωστόσο εξαιρετική ακρίβεια απαιτήθηκε και κατά τη μεταφορά και εγκατάστασή του στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων, και ειδικότερα στο Advanced Manufacturing and Flight Test Articles Development Laboratory του ερευνητικού κέντρου. O ΙSAAC αναμένεται να είναι έτοιμος και πλήρως λειτουργικός στις αρχές του 2015, με πρώτο «πελάτη» το Advanced Composites Project (ACP) του Aeronautics Research Mission Directorate. Επίσης, σχεδιάζεται χρήση του και από τα διαστημικά προγράμματα της ΝΑSA, όπως το Composites for Exploration Upper Stage (C-EUS) Project. http://www.naftemporiki.gr/story/876717/transformer-sunarmologitis-gia-ti-nasa Οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τοποθέτησαν κάμερα μέσα σε μια φυσαλίδα νερού. Ενα πρωτότυπο πείραμα πραγματοποίησαν οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Δημιούργησαν μια φυσαλίδα νερού η οποία λόγω της έλλειψης βαρύτητας αιωρούνταν και στη συνέχεια κατάφεραν να τοποθετήσουν μέσα σε αυτή μια κάμερα (μια κάμερα GoPro). Η κάμερα κατέγραψε εικόνες και έτσι γνωρίζουμε πώς φαίνεται ο ISS μέσα από μια... μπουρμπουλήθρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=648041 Ξενάγηση στο εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. http://video.in.gr/intro/#1857465

Ενας... ιχνηλάτης θα επιταχύνει την εξερεύνηση του Αρη. Βρετανοί μηχανικοί κατασκευάζουν ένα υψηλής νοημοσύνης μικρο-ρομπότ το οποίο θα συνοδεύει τους νέας γενιάς ρομποτικούς εξερευνητές που θα σταλούν στον Αρη. Το ρομποτάκι θα λειτουργεί ως ένα είδος ιχνηλάτη στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη: Θα προπορεύεται του εξερευνητή και με τα ειδικά προηγμένα του όργανα θα αναζητά ασφαλή διαδρομή για τον ρομποτικό εξερευνητή, ενώ παράλληλα θα μπορεί να εντοπίζει διαφόρων ειδών σημεία και κομμάτια βράχων ή χώματος που θα αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του ιχνηλάτη με αυτό τον τρόπο η διαδικασία της εξερεύνησης θα επιταχυνθεί, για αυτό και ονόμασαν το ρομποτάκι «Faster» (δηλαδή «πιο γρήγορα»). http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5177644/enas-ixnhlaths-ston-arh/

Θα ζούμε σε... εκτυπωμένες κατοικίες στη Σελήνη. Πριν από λίγους μήνες μια ολλανδική αρχιτεκτονική εταιρεία ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε στο Αμστερνταμ την κατασκευή ενός ολόκληρου σπιτιού τα μέρη του οποίου θα έχουν εκτυπωθεί στο σύνολό τους από τρισδιάστατο εκτυπωτή. Ο Ευρωπαϊκός Διαγωνισμός Διαστήματος βρήκε την ιδέα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και προχωρά στην υλοποίηση της δίνοντας μάλιστα στη δημοσιότητα και ένα ενδιαφέρον βίντεο. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με τη φημισμένη αρχιτεκτονική εταιρεία Foster&Partners που εδρεύει στο Λονδίνο για την κατασκευή μικρών οικημάτων στη Σελήνη. Οπως υποστηρίζουν τα στελέχη της ESA, η πρόοδος στην τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing) θα επιτρέψει τη δημιουργία μικρών οικημάτων που θα είναι φτιαγμένα από τα υλικά του εδάφους του φυσικού μας δορυφόρου. Τα πρώτα σχέδια που έδωσε στη δημοσιότητα η αρχιτεκτονική εταιρεία δείχνουν οικήματα στα οποία θα υπάρχει η δυνατότητα παραμονής τεσσάρων ατόμων. Οι σεληνιακές κατοικίες-βάσεις θα κατασκευάζονται από αυτόνομα ρομπότ, θα έχουν σχήμα θόλου και θα προστατεύουν πλήρως τους ανθρώπους από τις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολία αλλά και την πτώση μετεωριτών. Το 90% των οικημάτων θα κατασκευάζεται από σεληνιακά υλικά. Τα υλικά αυτά θα γίνονται πρώτα ένας πολτός. Ο πολτός αυτός θα εισάγεται στο μηχάνημα της εκτύπωσης το οποίο μέσω ψεκασμού θα εκτυπώνει στερεά δομικά υλικά που θα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του οικήματος. Με δεδομένο ότι ελάχιστα μέρη των οικημάτων θα πρέπει να μεταφερθούν από τη Γη, οι επιτελείς της ESA πιστεύουν ότι τα οικήματα αυτά είναι εφικτό να είναι έτοιμα να υποδεχθούν κατοίκους κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 40 έτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=648357

Ένας Έλληνας μαθητής ετοιμάζεται να ακολουθήσει από κοντά την περιπέτεια της Ροζέτα.. Μόνο λίγες ημέρες απέμειναν για την πρώτη προσπάθεια που έγινε ποτέ για προσγείωση σε έναν κομήτη. Την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου η Rosetta θα απελευθερώσει το όχημα προσεδάφισης Philae σε απόσταση 22,5 χλμ από το κέντρο του κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, με μια προγραμματισμένη προσγείωση περίπου επτά ώρες αργότερα στην Agilkia. Την VIP εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί για την προσεδάφιση του Philae, θα παρακολουθήσουν ζωντανά στο Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Επιχειρήσεων της ESA (ESOC) στο Ντάρμσταντ, Γερμανία, ο μικρός μαθητής Γρύλλης Δημήτρης συνοδευόμενος από τον καθηγητή Φυσικής κο Κόσκο Σπυρίδων, εκπροσωπώντας το Δημοτικό Σχολείο της Ελληνογερμανικής Αγωγής που κέρδισε στο διαγωνισμό “WakeUp, Rosetta!”. "Θα επιθυμούσα να εκφράσω τον ενθουσιασμό μας για την ευκαιρία που έχει το σχολείο και ένας από τους μαθητές του να επισκεφθεί την ESA και μάλιστα σε μια τέτοια συγκυρία. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν τα 1002 παιδιά του δημοτικού σχολείου. Όλα τα παιδιά ενημερώθηκαν από τους δασκάλους τους για τη Ροζέτα και την αποστολή της, και ένα πρωινό φώναξαν όλα μαζί Ξύπνα Ροζέτα!", λέει η κα Αγάπη Βαβουράκη, Διευθύντρια του Δημοτικού της Ελληνογερμανικής Αγωγής. "Ο Δημήτρης Γρύλλης είναι μαθητής της ΣΤ' τάξης του δημοτικού. Εκπροσωπεί τους μαθητές της Ελληνογερμανικής Αγωγής που πήραν μέρος στο διαγωνισμό της ESA. Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που είχαμε να πάρουμε." Το βιντεάκι – «αφύπνιση» που δημιούργησαν οι μαθητές με τη βοήθεια των καθηγητών τους, βοήθησε τους επιστήμονες να ξυπνήσουν επιτυχώς τη Rosetta από την αδρανοποίηση της διάρκειας 31 μηνών, με αποτέλεσμα σήμερα να βρίσκεται λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την πιο σημαντική στιγμή της αποστολής της; την απελευθέρωση και προσεδάφιση του Philae στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko. Θυμηθείτε πως οι Έλληνες μαθητές βοήθησαν να ξυπνήσει η Rosetta: Όπως μας λέει η κα Βαβουράκη, "ο Δημήτρης επιλέχθηκε μεταξύ των 5 παιδιών της ομάδας με κλήρωση ένα πρωί στην πρωινή παράταξη του σχολείου μπροστά σε όλα τα παιδιά του δημοτικού, εκεί που φωνάξαμε «Ξύπνα Ροζέττα». "Επιλέχθηκε γιατί πέρυσι που έγινε ο διαγωνισμός συμμετείχε σε ομαδική διαθεματική εργασία της τάξης του (Ε/Δ) για τη μελέτη, το σχεδιασμό και την κατασκευή καταφυγίου για τον Άρη. Η εργασία της ομάδας (Δ. Γρύλλης, Λ. Μόσχου, Ρ. Μουλαβασίλη, Τ. Παλαιολόγου, Κ. Παπαπολύζου) στην οποία συμμετείχε μετά από εξωτερική αξιολόγηση (κ. Γαζέας Κ., λέκτορας αστροφυσικής ΕΚΠΑ, κ. Γιαννακής Ο., αστροφυσικός, ΙΑΑΔΕΤ, Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών) διακρίθηκε πρώτη". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Henas_Hellenas_mathethes_etoimhazetai_na_akoloythhesei_apho_kontha_ten_peripheteia_tes_Rozheta

Τα μισά άστρα του Σύμπαντος περιφέρονται ορφανά. Αν επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές κοσμολογικές ανακαλύψεις. Έχει διαπιστωθεί ότι κάποιες κοσμικές αλληλεπιδράσεις μπορούν να εκτρέψουν από την τροχιά τους τα άστρα και να τα υποχρεώσουν να εγκαταλείψουν με μεγάλη ταχύτητα τους μητρικούς τους γαλαξίες. Έχουν εντοπιστεί τέτοια άστρα αλλά τα μέχρι τώρα ευρήματα έδειχναν ότι το φαινόμενο είναι εξαιρετικά σπάνιο ότι τα άστρα που εγκαταλείπουν τους γαλαξίες τους δεν μπορεί να είναι περισσότερα από λίγες δεκάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί το φαινόμενο ομάδες άστρων να χάνουν τον... προσανατολισμό τους κατά τη διάρκεια γαλαξιακών συγκρούσεων και να βγαίνουν από τα σύνορα των γαλαξιών. Ομάδα επιστημόνων μελετώντας δεδομένα από την αποστολή CIBER αλλά και στοιχεία που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δισεκατομμύρια άστρα, «τα μισά άστρα του Σύμπαντος» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, βρίσκονται έξω από τους γαλαξίες έχοντας δημιουργήσει ένα πελώριο ωκεανό... ορφανών άστρων. Η ανακάλυψη εκτός των άλλων προσφέρει μια εξήγηση στο γιατί το σύμπαν είναι πιο φωτεινό από ό,τι νομίζαμε. Ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) μελέτησαν στοιχεία που προέκυψαν από το «πείραμα κοσμικού υπέρυθρου υποβάθρου» (Cosmic Infrared Background Experiment - CIBER), το οποίο έλαβε χώρα μεταξύ 2010 - 2012 με τη βοήθεια ενός πυραύλου που εκτοξεύτηκε πάνω από την ατμόσφαιρα και συνέλεξε με δύο κάμερες όσο περισσότερο υπέρυθρο κοσμικό φως μπορούσε. Στη συνέχεια προχώρησαν σε έλεγχο των ευρημάτων της μελέτης χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που παρατηρεί την υπέρυθρη ακτινοβολία. Τα ευρήματα δείχνουν ότι στο Σύμπαν υπάρχει πολύ περισσότερο υπέρυθρο φως από αυτό που μπορεί να εξηγηθεί από την παρουσία και φωτεινότητα των γαλαξιών. Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο φως προέρχεται πιθανώς από μια άλλη πηγή, μεγάλες «στρατιές» των αφανών άστρων που κινούνται ανάμεσα στους γαλαξίες και που όλα μαζί βγάζουν αρκετό φως για να δικαιολογήσουν τη συνολική φωταύγεια του σύμπαντος. «Τα άστρα αυτά παράγουν τόσο φως υποβάθρου, όσο όλοι μαζί οι γαλαξίες» αναφέρουν οι ερευνητές που δημοσιεύουν τη μελέτη τους στην επιθεώρηση «Science». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι γαλαξιακές συγκρούσεις (ή γαλαξιακές συγχωνεύσεις) δεν υποχρεώνουν μικρές ομάδες άστρων να εγκαταλείπουν τους γαλαξίες αλλά εκδιώχνουν πολύ μεγάλο αριθμό άστρων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν από τη μελέτη τα ορφανά άστρα είναι μικρότερα σε μέγεθος, φωτεινότητα και θερμότητα από τον Ηλιο. Υπάρχουν πάντως επιστήμονες που εξέφρασαν την επιφύλαξή τους κατά πόσο όντως το πλεονάζον κοσμικό φως προέρχεται από εξωγαλαξιακά άστρα, κάτι που πρέπει να επιβεβαιωθεί από μελλοντικές έρευνες. Μια εναλλακτική εξήγηση είναι ότι το φως αυτό προέρχεται από πολύ μακρινούς γαλαξίες που δεν είναι ορατοί. Ανεξάρτητα πάντως από το ποια θεωρία είναι ορθή φαίνεται ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν λίγα πράγματα για το τι υπάρχει ανάμεσα στους γαλαξίες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231361863

Η γέννηση ενός πλανητικού συστήματος Όχι, η εικόνα δεν είναι καλλιτεχνική απεικόνιση. Είναι το πραγματικό πορτρέτο ενός δίσκου αερίων και σκόνης, το οποίο σχηματίζει πλανήτες γύρω από ένα άστρο στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι μια εικόνα πρωτοφανούς λεπτομέρειας, την οποία συνέλαβε το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου «Όταν πρωτοείδαμε την εικόνα μείναμε έκπληκτοι από το επίπεδο της λεπτομέρειας» καμαρώνει η Κατερίνα Βλαχάκη, μέλος της διεύθυνσης του τηλεσκοπίου ALMA. To ολοκαίνουργιο τηλεσκόπιο, μια συστοιχία από 66 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια διασκορπισμένα στην έρημο της Χιλής, έστρεψε το βλέμμα του στο άστρο HL του Ταύρου, ή HL Tauri, το οποίο εκτιμάται ότι άρχισε να λάμπει πριν από μόλις ένα εκατομμύριο χρόνια. Τα άστρα γεννιούνται από σύννεφα αερίου και σκόνης, τα οποία καταρρέουν υπό την επίδραση της βαρύτητας και σχηματίζουν πυκνούς πυρήνες, που τελικά πυροδοτούνται και γίνονται νέα άστρα. Το αέριο και η σκόνη που περίσσεψε περιβάλλει αρχικά τα νεαρά άστρα, αργότερα όμως συγκεντρώνεται σε έναν επίπεδο δίσκο, τον λεγόμενο πρωτοπλανητικό δίσκο. Μέσα σε αυτόν τον δίσκο, οι συγκρούσεις ανάμεσα σε σωματίδια σκόνης δίνουν όλο και μεγαλύτερα σώματα -πρώτα αστεροειδείς και κομήτες, αργότερα πλανήτες. Το άστρο HL Tauri είναι μικρότερο από τον Ήλιο, ωστόσο ο πρωτοπλανητικός δίσκος του (Α) είναι μεγαλύτερος από το Ηλιακό Σύστημα (Δ). Πηγή: ALMA/ESO/NAOJ/NRAO Η θεαματική εικόνα του ALMA δείχνει τον πρωτοπλανητικό δίσκο του HL Tauri χωρισμένο σε ομόκεντρους δακτυλίους, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν κενά. Πρέπει να είναι τα κενά που σχηματίζονται από την κίνηση νεογέννητων σωμάτων, τα οποία αργότερα θα μεγαλώσουν και θα γίνουν ενήλικοι πλανήτες. Η περίπτωση του HL Tauri εξέπληξε τους αστρονόμους, οι οποίοι δεν περίμεναν να δουν ίχνη πρωτοπλανητών σε ένα τόσο νεαρό άστρο. «Το HL Tauri έχει ηλικία το πολύ ένα εκατομμύριο χρόνια, κι όμως ο δίσκος του φαίνεται να είναι γεμάτος από πλανήτες που βρίσκονται στο στάδιο του σχηματισμού τους» σχολίασε η Βλαχάκη. «Αυτή η εικόνα από μόνη της θα φέρει επανάσταση στις θεωρίες για το σχηματισμό πλανητών» είπε. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231361624