Δροσος Γεωργιος

Η Αθήνα στο ραντάρ. Η χερσόνησος της Αττικής, με την πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, Αθήνα, διακρίνεται με φωτεινό λευκό κοντά στο κέντρο, σε αυτήν την εικόνα ραντάρ του δορυφόρου Sentinel-1A στις 22 Απριλίου. Η Αθήνα βρίσκεται στο κέντρο του λεκανοπεδίου και περιβάλλεται από τέσσερα μεγάλα βουνά, με ψηλότερο αυτό της Πάρνηθας, που βρίσκεται στα βόρεια με μέγιστο υψόμετρο τα 1420 μ. Το μεγαλύτερο μέρος της Πάρνηθας είναι εθνικό προστατευόμενο πάρκο,το οποίο όμως υπέστη σοβαρές ζημιές το 2007 λόγω των πυρκαγιών που έπληξαν την χώρα. Στο αριστερό τμήμα της εικόνας, οι φωτεινές αντανακλάσεις ραντάρ είναι τα πλοία στο Σαρωνικό κόλπο, κοντά στα λιμάνια της περιοχής και στο κυριότερο λιμάνι της Ελλάδας, τον Πειραία. Στο δεξιό τμήμα, διακρίνονται οι διάδρομοι του αεροδρομίου ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’ της Αθήνας. Λείες επιφάνειες, όπως οι διάδρομοι του αεροδρομίου ή το νερό, εμφανίζονται σκοτεινές στις εικόνες ραντάρ, γεγονός που τις καθιστά εύκολες στο να εντοπιστούν, όπως για παράδειγμα το χαρακτηριστικό σχήμα U της λίμνης του Μαραθώνα στο επάνω δεξιά τμήμα της εικόνας. Αυτό καθιστά τις εικόνες ραντάρ ιδιαίτερα κατάλληλες για τον εντοπισμό υδάτινων πόρων ή για την παρακολούθηση της έκτασης μίας πλημμύρας, πληροφορίες χρήσιμες για τις προσπάθειες αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Η είκονα λήφθηκε στις 22 Απριλίου σε λειτουργία “ευρείας λήψης για συμβολομετρία”, η οποία είναι και η προεπιλεγμένη λειτουργία πάνω από ηπειρωτικές περιοχές, με εύρος λήψης 250 χλμ και χωρική ανάλυση εικονοστοιχείου 5 επί 20 μ. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων για την Ευρωπαϊκή Βραδιά του Ερευνητή, ο Ευρωπαϊκος Οργανισμός Διαστήματος (ESA) φιλοξενείται απόψε σε μία ειδική εκδήλωση στην Αθήνα στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών ‘Δημόκριτος’. Η ‘Βραδιά του Ερευνητή’ έχει ως στόχο την ενημέρωση σχετικά με τους ευρωπαίους ερευνητές και την εργασία τους. Στη φετινή εκδήλωση, οι άνθρωποι όλων των ηλικιών μπορούν να μάθουν περισσότερα για τον κόσμο της επιστήμης του διαστήματος και να ακούσουν ένα ειδικό μήνυμα από τον αστροναύτη Paolo Nespoli. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2014/09/E_chershonesos_tes_Attikhes_Ellhada http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Highlights/E_Athhena_sto_ranthar

Διπλό εξωπλανητικό σύστημα. Ομάδα Βρετανών, Βέλγων και Ελβετών αστρονόμων ανακάλυψε άλλους δύο εξωπλανήτες. Πρόκειται για δύο γίγαντες αερίου παρόμοιους με τον Δία. Η νέα ανακάλυψη ανεβάζει και άλλο τον αριθμό των πλανητών που έχουν ανακαλυφθεί μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Εχουν εντοπιστεί περίπου 1800 εξωπλανήτες. Οι δύο νέοι πλανήτες έλαβαν την ονομασία WASP-94B και WASP-94A και ανήκουν στην κατηγορία των «καυτών Διών». Πρόκειται για γίγαντες αερίου που κινούνται σε πολύ κοντινή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα. Οι δύο νέοι καυτοί Δίες ξεχωρίζουν από τους υπολοίπους γιατί είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα δυαδικό σύστημα όπου και τα δύο άστρα του συστήματος να φιλοξενούν από ένα καυτό Δία. Η ανακάλυψη που προσφέρει νέα δεδομένα για τον σχηματισμό πλανητών και τη δημιουργία πλανητικών συστημάτων γενικότερα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy&Astrophysics». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=636886

Για τον κίνδυνο χειραγώγησης του ίντερνετ προειδοποιεί ο Tim Berners-Lee. Η «ανοικτή» φύση του ίντερνετ απειλείται από τις προσπάθειες κυβερνήσεων και μεγάλων εταιρειών να το ελέγξουν, όπως προειδοποίησε ο Tim Berners-Lee σε ομιλία του σε φεστιβάλ στο Λονδίνο, με θέμα το μέλλον του διαδικτύου. Ο Βρετανός προγραμματιστής θεωρείται ο «πατέρας» του παγκόσμιου ιστού, αφού πριν από 25 χρόνια εφηύρε το World Wide Web και έτσι άνοιξε τον δρόμο για την αποκεντρωμένη δικτύωση που σήμερα αξιοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με τους υπολογιστές και τις «έξυπνες» συσκευές τους. Σύμφωνα ωστόσο με τον ίδιο, τα δικαιώματα όλων αυτών των χρηστών κινδυνεύουν να συρρικνωθούν, κάτι που θα αποφευχθεί μόνο αν θεσπισθεί ένας καταστατικός χάρτης, στα πρότυπα της Μάγκνα Κάρτα τον 13ο αιώνα, ο οποίος θα διασφαλίζει την ιδιωτικότητά τους και την ανεξαρτησία του διαδικτύου. «Αν μία εταιρεία μπορεί να ελέγχει την πρόσβασή σου στο ίντερνετ και τα σάιτ που μπορείς να επισκέπτεσαι, τότε ουσιαστικά ελέγχει τη ζωή σου. Αν η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει τις ιστοσελίδες των πολιτικών της αντιπάλων, για παράδειγμα, τότε διαστρέφει την εικόνα που έχεις για την πραγματικότητα, με σκοπό να παραμείνει στην εξουσία», ανέφερε στην ομιλία του χαρακτηριστικά. «Τα τελευταία χρόνια, η προοπτική χειραγώγησης του “ανοικτού” διαδικτύου έχει γίνει πολύ δελεαστική για κυβερνήσεις και μεγάλες επιχειρήσεις», κατέληξε. http://www.kathimerini.gr/785967/article/texnologia/diadiktyo/gia-ton-kindyno-xeiragwghshs-toy-internet-proeidopoiei-o-tim-berners-lee

Κοσμικό CSI: Εκαναν «νεκροψία» στα πρώτα άστρα. Εχει διαπιστωθεί ότι η αυτοκαταστροφή των άστρων μέσα σε τρομερές εκρήξεις διοχετεύει στο Διάστημα «υλικά» με τα οποία δημιουργούνται εκ νέου κοσμικές δομές και αντικείμενα που ανανεώνουν και εξελίσσουν το Σύμπαν. Μια νέα μελέτη ρίχνει φως στην καταστροφή των πρώτων άστρων του Σύμπαντος τα οποία όπως αναφέρουν οι ερευνητές «έσπειραν» τα χημικά στοιχεία που ήταν απαραίτητα για να αρχίσει να αναπτύσσεται ο Κόσμος που βρισκόταν ακόμη σε εμβρυϊκή κατάσταση. Ομάδα αστροφυσικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και του Πανεπιστημίου της Μινεσότα πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων σε υπερυπολογιστές με τις οποίες κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν το πώς καταστράφηκαν τα πρώτα άστρα του Σύμπαντος και τι επιπτώσεις είχε αυτή η καταστροφή. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές τα πρώτα άστρα που έλαμψαν στο νεαρό Σύμπαν είχαν μάζα 55-56 χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι τα πρώτα άστρα αυτοκαταστράφηκαν σε εκρήξεις σουπερνόβα που εξελίχτηκαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι οι «συμβατικές» εκρήξεις σουπερνόβα. Τα πρώτα άστρα «καίγονταν» ολοσχερώς και δεν άφηναν πίσω τους μια μελανή οπή κοσμικό φαινόμενο που όπως φαίνεται έκανε την εμφάνιση του στις επόμενες γενιές άστρων. Ομως η καύση των πρώτων άστρων παρήγαγε τις πρώτες ύλες για να αρχίσει το πρώιμο Σύμπαν να παράγει νέα κοσμικά αντικείμενα, να αλλάζει και να επεκτείνεται. Σύμφωνα με τους ερευνητές η καταστροφή των πρώτων άστρων παρήγαγε και τα πρώτα βαρέα χημικά στοιχεία του Σύμπαντος. Αυτά τα βαρέα στοιχεία μαζί με το υδρογόνο και το ήλιο που είχαν ήδη κάνει την εμφάνιση τους με τη γέννηση του Σύμπαντος δημιούργησαν ένα κοσμικό κοκτέιλ που επέτρεψε τη δημιουργία μιας νέας γενιάς άστρων και άνοιξε τον δρόμο για τον σχηματισμό πλανητικών συστημάτων και γαλαξιών. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο καταστράφηκαν τα πρώτα άστρα του Σύμπαντος θα προσφέρει νέα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231351736 Mega-έκλαμψη σε γειτονικό άστρο. Ενα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα είναι οι λεγόμενες ηλιακές εκλάμψεις, εκρήξεις που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του Ηλιου με αποτέλεσμα να εκτοξεύονται στο Διάστημα γιγάντιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων. Οταν τα σωματίδια αυτά φτάνουν στη Γη δημιουργούν φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα προκαλούν προβλήματα στα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και τα δίκτυα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν και κατέγραψαν μια τέτοια έκλαμψη σε ένα γειτονικό άστρο και πιο συγκεκριμένα σε ένα από τα άστρα του δυαδικού συστήματος DG Canum Venaticorum που βρίσκεται σε απόσταση 60 ετών φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA που την εντόπισαν η mega-έκλαμψη είχε ισχύ δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ισχυρότερης έκλαμψης που έχει καταγραφεί ποτέ στον Ηλιο! Η μέγιστη θερμοκρασία της mega-έκλαμψης έφθασε τους 200 εκ. βαθμούς Κελσίου θερμοκρασία 12 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που επικρατεί στο κέντρο του Ηλιου. Το γεγονός που κάνει ακόμη πιο εντυπωσιακή την ανακάλυψη είναι ότι τα δύο άστρα του συστήματος είναι δύο ερυθροί νάνοι με μάζα 60% μικρότερη από εκείνη του Ηλιου το καθένα εξ αυτών. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=636869

H Roscosmos ανακτά τη διαστημική της πρωτοπορία. Βάσεις στη Σελήνη, «δορυφόρους- καθαριστές», και νέα διαστημικά οχήματα σχεδιάζει η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος, γνωστή ως Rosсosmos. Η RBTH σας παρουσιάζει μερικά από τα πιο φιλόδοξα προγράμματα που ανακοίνωσε η Roscomos τον Αύγουστο, τα οποία όταν υλοποιηθούν, είναι σίγουρο πως θα φέρουν την επανάσταση στη διαστημική έρευνα. 1. Καθαριστής …διαστημικών σκουπιδιών Οι άνθρωποι δεν έχουν κατακτήσει ακόμη το διάστημα, αλλά έχουν καταφέρει ήδη να το μολύνουν. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Δίκτυο Διαστημικής Επιτήρησης υπάρχουν περισσότερα από 16,2 χιλιάδες άχρηστα αντικείμενα στην τροχιά της γης, τα οποία μπορεί να καταστρέψουν τα νέα διαστημικά οχήματα. Υπάρχει πιθανότητα, λοιπόν, το περιπετειώδες θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, Gravity, με πρωταγωνιστές τους εγκλωβισμένους στο διάστημα αστροναύτες, Σάντρα Μπούλοκ και Τζορτζ Κλούνεϊ, να γίνει πραγματικότητα. Τον Αύγουστο, η Roscosmos ανακοίνωσε πως σχεδιάζει ένα διαστημικό σκάφος για τον καθαρισμό της τροχιάς της γης, από αδρανείς δορυφόρους και LV ανώτερων στρωμάτων. Το έργο ονομάζεται Καθαριστής και αναμένεται να αναπτυχθεί την επταετία 2018-2025, με κυβερνητική χρηματοδότηση ύψους 10,8 δις ρουβλίων (292 εκατ. δολαρίων). 2. Νέα κοσμοδρόμια Η Roscosmos σχεδιάζει να δαπανήσει 900 δις ρούβλια (24,3 δις δολάρια ) για την υποδομή κοσμοδρομίων. Τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση της επέκτασης του κοσμοδρομίου Πλισέτσκ, την ολοκλήρωση του Βοστότσνι και την υποστήριξη της διαστημικής βάσης Μπαϊκονούρ, στο Καζακστάν. Το καλό είναι ότι η Roscosmos έχει σκεφθεί και μια φθηνότερη λύση, καθώς είναι έτοιμη να δαπανήσει μόνον 800 δις ρούβλια (21,6 δις δολάρια ) σε περίπτωση που διευθετηθεί η διαφορά με το Καζακστάν, και θα μπορεί να χρησιμοποιεί μέχρι το 2020, το Μπαϊκονούρ, όπως όλα τα άλλα ρωσικά κοσμοδρόμια. Τα 100 δις ρούβλια (2,7 δις δολάρια) που εξοικονομούνται μπορούν να δαπανηθούν για το διαστημικό συγκρότημα Βοστότσνι. 3. Τηλεπισκόπηση της Γης Η τηλεπισκόπηση της Γης είναι ένα από τα πιο αδύναμα σημεία της ρωσικής διαστημικής βιομηχανίας. Χωρίς πλήρες εθνικό πρόγραμμα οι Ρώσοι επιστήμονες πρέπει να παίρνουν πληροφορίες, κυρίως από τους διεθνείς δορυφόρους. Αλλά, το Ομοσπονδιακό Διαστημικό Πρόγραμμα για το 2016-2025 που συντάχθηκε από υπεραισιόδοξους, υπόσχεται μεγέθυνση του τροχιακού στόλου με 26 υπερσύγχρονα σπούτνικ, και κόστος μόλις 358,6 δις ρούβλια (9,7 δις δολάρια). Το σχέδιο περιλαμβάνει: Meteo-SSO, ένα παγκόσμιο υδρομετεωρολογικό και ηλιοφυσικό σύστημα, που αποτελείται από τέσσερα νέας γενιάς σπούτνικ σε τροχιά σύγχρονη με τον ήλιο. (66 δις ρούβλια / 1,8 δις δολάρια) Meteo-Glob, μία παγκόσμια μετεωρολογική ανίχνευση σε ορατή και υπέρυθρη ζώνη. (86,9 δις ρούβλια / 2,3 δις δολάρια) Resourse, περιλαμβάνει 3 δορυφόρους για την απεικόνιση της Γης σε υψηλή και υπερ-υψηλή ανάλυση. (55 δις ρούβλια / 1,5 δις δολάρια) ES-SSO: διαστημικό σύστημα εποπτείας για τοπικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Αποτελείται από 10 δορυφόρους σε τροχιά σύγχρονη με τον ήλιο. (106,3 δις ρούβλια / 2,9 δις δολάρια) ES-GSO: διαστημικό σύστημα υψηλής εποπτείας για σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Λειτουργεί με οπτικά και ραντάρ γεωστατικής τροχιάς. (44,3 δις ρούβλια / 1,2 δις δολάρια) 4. Βάση στη Σελήνη Τα ρωσικά διαστημόπλοια ήταν τα πρώτα που πέταξαν στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, έφεραν σεληνιακό έδαφος στη Γη, να το μελετήσουν και να το αναπαράγουν, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να στείλουν εκεί κανέναν άνθρωπο. Αυτή τη φορά, η Roscosmos στοχεύει σοβαρά στην εξερεύνηση της Σελήνης. Γι΄αυτό, πρόκειται να δαπανήσει 280 εκατ. δολάρια για την ανάπτυξη μιας βάσης στο φεγγάρι, ένα κινητό βραχίονα-γερανό, ένα γκρέιντερ, έναν εκσκαφέα, στρώμα καλωδίου, και ένα κινητό ρομπότ για την εξερεύνηση της επιφάνειας της Σελήνης, από το 2018 ως το 2025. Στην Roscosmos φαίνεται ότι γοητεύονται περισσότερο από την ιδέα της διαμονής στο φεγγάρι, παρά από τις απλές επισκέψεις! 5. Σεληνιακό όχημα «Γιατί δεν αρέσει στους Ρώσους να οδηγούν γρήγορα; » αναρωτιέται ρητορικά ο Νικολάι Γκόγκολ στις «Νεκρές ψυχές». Είναι σαφές ότι, μία βάση στο φεγγάρι χωρίς μεταφορικό μέσο κάνει λιγότερο συναρπαστικό το ρωσικό πρόγραμμα εξερεύνησης και αποικισμού της Σελήνης. Η Roscosmos, λοιπόν, προσδοκά μέχρι το 2021 να ξεκινήσει ο σχεδιασμός του σεληνιακού οχήματος, και μέχρι το 2025 να έχουν ολοκληρωθεί οι δοκιμές. 6. Πύραυλος «βαρέων –βαρών» για τον Άρη Τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Βλαντιμίρ Πούτιν ενέκρινε πρόγραμμα ανάπτυξης πυραύλου «βαρέων –βαρών», χωρητικότητας 120-150 τόνων. Ο ανώνυμος αυτός πύραυλος είναι μία από τις ακριβότερες ιδέες της Roscosmos και ο προϋπολογισμός του είναι διπλάσιος από αυτόν του περίφημου διαστημικού πυραύλου «Angara». Η NASA αναπτύσσει επίσης ένα παρόμοιο πρόγραμμα πυραύλων, ώστε να είναι έτοιμη να ανταγωνιστεί τους Ρώσους επιστήμονες. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου πυραύλου ανταποκρίνεται σε μια συγκεκριμένη ανάγκη: την πτήση στον Άρη. Ας ελπίσουμε ότι ο τεράστιος προϋπολογισμός αυτού του έργου δεν θα εξαντληθεί στις κακουχίες του δρόμου προς τα αστέρια! 7. Spectr-RG: έρευνα στις μαύρες τρύπες Το 2013 στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Radioastron», (ρωσο-γερμανική συνεργασία) αναπτύχθηκε το αστροφυσικό παρατηρητήριο Spektr-R, με στόχο τη μελέτη των εσχατιών του σύμπαντος, με το ραδιοτηλεσκόπιο eROSITA. Καθώς η ιδέα είχε αρχίσει να υλοποιείται από τα τέλη της δεκαετίας του '80, η επανεκκίνηση του προγράμματος που κόστισε 135 εκ. δολάρια έγινε το 2005, λόγω των αλλεπάλληλων αλλαγών από την πλευρά των γερμανών προγραμματιστών του τηλεσκοπίου. Οπότε, μέχρι το 2017 η ανθρωπότητα δεν θα είναι σε θέση να ρίξει φως στη φύση της σκοτεινής ύλης του σύμπαντος. http://gr.rbth.com/tecnology/2014/09/30/h_roscosmos_anakta_ti_diastimiki_ti_protoporia_32933.html Θα ζούμε σε πόλεις που θα βρίσκονται σε τροχιά. Στην ταινία «Elysium» η Τζόντι Φόστερ διοικεί μια υπέροχη πόλη η οποία... κινείται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ενας επιστήμονας της NASA υποστηρίζει ότι η δημιουργία γιγάντιων διαστημικών συγκροτημάτων που θα προσομοιώνουν τις συνθήκες ζωής των αστικών περιοχών του πλανήτη είναι εφικτή. Ο Αλ Γκλόμπους του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA στην Καλιφόρνια εκτιμά ότι ως το τέλος του 21ου αιώνα γύρω από τη Γη και πιθανώς και γύρω από άλλους πλανήτες (ή δορυφόρους) του ηλιακού μας συστήματος θα βρίσκονται σε τροχιά τέτοιες πόλεις. Η γνώμη του Γκλόμπους έχει βαρύτητα και αποκτά δημοσιότητα αφού εργάζεται πολλά χρόνια στη NASA και έχει συμμετάσχει σε κορυφαία προγράμματα όπως εκείνα που αφορούσαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κ.ά. Ο Γκλόμπους υποστηρίζει ότι η ανθρωπότητα διαθέτει ήδη τον τεχνικό εξοπλισμό αλλά και τους οικονομικούς πόρους για τη δημιουργία τροχιακών πόλεων και το μόνο που απαιτείται είναι η απόφαση για να ξεκινήσει η κατασκευή τους. Ο ίδιος μάλιστα προτιμά τον όρο «διαστημικές αποικίες» επειδή θεωρεί ή καλύτερα οραματίζεται ότι η κατασκευή αυτών των αποικιών θα βοηθήσει ώστε ο άνθρωπος να ταξιδέψει και έξω από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος και να εξερευνήσει και άλλες περιοχές του γαλαξία μας. Για να συμβεί βέβαια αυτό θα πρέπει οι τροχιακές πόλεις να είναι ενεργειακά αυτάρκεις και να μπορούν να παράγουν την τροφή για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων τους. Μπορεί στα άμεσα σχέδια της NASA να μην είναι η κατασκευή μιας τροχιακής πόλης, η εξερεύνηση όμως του ηλιακού μας συστήματος με τη φυσική παρουσία του ανθρώπου αποτελεί ζητούμενο για την αμερικανική υπηρεσία που επεξεργάζεται ένα φιλόδοξο σχέδιο. Πρόκειται για έναν νέο επανδρωμένο διαστημικό σταθμό που θα τοποθετηθεί στον διαστημικό χώρο ο οποίος βρίσκεται πίσω από την αθέατη πλευρά της Σελήνης. Βασικός ρόλος του σταθμού θα είναι να λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης επανδρωμένων αποστολών στον Αρη. Επισήμως δεν έχει γίνει ακόμη κάποια ανακοίνωση από τη NASA αλλά έχουν αρχίσει να διαρρέουν λεπτομέρειες του σχεδίου. Ο εν λειτουργία Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε απόσταση περίπου 400 χλμ. έξω από τον πλανήτη μας. Ο νέος σταθμός θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 400.000 χλμ. από τη Γη. Η αρχική ιδέα είναι ο σταθμός αυτός να βρίσκεται σε ένα σημείο όπου η εξισορρόπηση των βαρυτικών δυνάμεων Γης και Σελήνης θα του επιτρέπει να είναι μόνιμα «παρκαρισμένος» εκεί. Από το συγκεκριμένο σημείο θα μπορεί να λειτουργήσει ως ένα είδος «σκαλοπατιού» για επανδρωμένες αποστολές στον Αρη ή σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=636334

Στενές επαφές τρίτου τύπου με την Αφροδίτη. Η Αφροδίτη είναι ο μυστηριώδης γείτονάς μας. Η αποστολή "Venus Express" του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος συγκεντρώνει τα τελευταία οκτώ χρόνια στοιχεία, που προσφέρουν μία ανανεωμένη εικόνα για την ατμόσφαιρα και το κλίμα στον πλανήτη Αφροδίτη. Η τολμηρή αεροπέδηση αποκαλύπτει άγνωστα κύματα στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Η Αφροδίτη είναι ο παράξενος γείτονάς μας. Ένας παράξενος κόσμος, όπου ο ήλιος ανατέλλει στη Δύση, δύει στην Ανατολή και μία ημέρα διαρκεί περισσότερο από ένα έτος. Η ζωή της Αφροδίτης άρχισε την ίδια περίοδο με αυτή της Γης. Για ποιον λόγο λοιπόν η Αφροδίτη είναι τόσο διαφορετική; Αρχίζουμε την έρευνά μας από το Αστεροσκοπείο του Παρισιού, που ιδρύθηκε το 1667 και διαθέτει όλα τα σύγχρονα μέσα για τη μελέτη του ηλιακού συστήματος. Μεταξύ αυτών και ένα σύστημα καταγραφής που διερευνά το πέρασμα της Αφροδίτης μπροστά από τον ήλιο. Ο Τόμας Γουάϊντμαν, πλανητικός επιστήμονας στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, μας έδειξε ένα παλιό σύστημα καταγραφής για την παρατήρηση της διέλευσης της Αφροδίτης το 1874 και το 1882. Σήμερα το Αστεροσκοπείο του Παρισιού παραμένει στην αιχμή της πλανητικής επιστήμης. Έχει γίνει το σπίτι του Τόμας Γουάιντμαν, του ειδικού επιστήμονα, που έχει αφιερώσει τον χρόνο του προσπαθώντας να λύσει το παζλ του πλανήτη Αφροδίτη. «Η Αφροδίτη και η Γη είναι αδελφοί πλανήτες. Σχηματίστηκαν στο ίδιο τμήμα του ηλιακού μας συστήματος, ακόμα πιο κοντά από ότι είναι η Γη με τον Άρη. Έχουν τα ίδια βασικά συστατικά, τα ίδια αέρια και τα ίδια πετρώματα που περιστρέφονται γύρω από το πρώιμο ηλιακό σύστημα. Κι όμως αυτοί οι δύο πλανήτες είχαν εντελώς διαφορετικό πεπρωμένο», εξηγεί ο Τόμας Γουάϊντμαν. Η Αφροδίτη και η Γη έχουν λίγο-πολύ παράλληλες πορείες. «Η Αφροδίτη έχει πολύ πυκνή ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακα φτάνει το 97%. Ισχυρή επίδραση στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η θερμοκρασία στο έδαφος ξεπερνά τους 450 βαθμούς Κελσίου. Η πίεση είναι στα 92 μπαρ, σχεδόν εκατό φορές από ό,τι στη Γη. Διόλου ευχάριστο μέρος για να βρίσκεται κάποιος», εξηγεί ο Χάκαν Σβέντχεμ, επιστήμονας του προγράμματος "Venus express". Δυσάρεστη, αλλά και ασυνήθιστη. Η Αφροδίτη είναι ο μοναδικός πλανήτης που περιστρέφεται δεξιόστροφα. «Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να περιστραφεί μια φορά γύρω από τον άξονά του, από ό,τι χρειάζεται για να περιστραφεί γύρω από τον Ήλιο. Χρειάζονται επομένως 243 ημέρες για μία ημέρα στον πλανήτη Αφροδίτη και 224 για μία περιστροφή γύρω από τον Ήλιο», επισημαίνει ο Μισέλ Μπραϊτφέλνερ, συντονιστής του προγράμματος. Το 2005 ο ευρωπαϊκός οργανισμός διαστήματος, εγκαινίασε το διαστημικό σκάφος "Venus Express" για να ερευνήσει καλύτερα τον πλανήτη. «Πήγαμε στην ατμόσφαιρα προς μία κατεύθυνση, γιατί η μία όψη του διαστημικού σκάφους, που είχε αρχικά προστεθεί στον πύραυλο, μπορούσε να αντεπεξέλθει στις πιέσεις και τις θερμοκρασίες. Τροποποιήσαμε επίσης τα ηλιακά πάνελ, για να μεγιστοποιηθεί το περιθώριο της τριβής και του φρεναρίσματος», τονίζει ο Ντόναλντ Μέριτ, συντονιστής του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Η αεροπέδηση, η μετάβαση δηλαδή από την πρωταρχική ελλειπτική τροχιά στη λεγόμενη "επιστημονική τροχιά", έδωσε στους επιστήμονες την πρώτη εικόνα από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης και δεν ήταν η αναμενόμενη: «Αυτό που είδαμε και μας φάνηκε κάπως ασυνήθιστο, ήταν η διακύμανση της πίεσης. Ήταν σαν να υπήρχαν κύματα στην ατμόσφαιρα. Αυτού του είδους η δομή στην ατμόσφαιρα δεν ήταν η αναμενόμενη. Η ανάλυση των δεδομένων θα απασχολήσει για λίγο ακόμη τους επιστήμονες», υποστηρίζει ο Ντόναλντ Μέριτ. Η επιστημονική ομάδα έχει παρατηρήσει ότι οι άνεμοι στην Αφροδίτη γίνονται όλο και πιο ισχυροί. «Όταν φτάσαμε στην Αφροδίτη, πριν από 8 χρόνια εντοπίσαμε ανέμους 300 χιλιομέτρων την ώρα, πολύ δυνατούς. Αυτό που συνέβη τα τελευταία χρόνια ήταν, ότι οι άνεμοι αυτοί ισχυροποιήθηκαν. Τώρα μιλάμε για ανέμους που φτάνουν τα 400 χιλιόμετρα την ώρα. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί συνέβη αυτό», λέει ο Χάκαν Σβέντχεμ. Το τοπίο στην Αφροδίτη επιφυλάσσει ακόμη περισσότερους γρίφους. Μία από τις λίγες φωτογραφίες που υπάρχουν από την επιφάνεια της Αφροδίτης, έχει τραβηχτεί από το ρωσικό διαστημόπλοιο "Venera 13". Η εικόνα δεν δείχνει ηφαίστεια, αλλά αποτυπώνει πολλά ηφαιστειακά πετρώματα. «Η επιφάνεια της Αφροδίτης είναι σχετικά νέα στην κλίμακα του ηλιακού συστήματος. Και υπάρχει μια αντίφαση για εμάς, ανάμεσα στη σημερινή απουσία της ηφαιστειακής και τεκτονικής δραστηριότητας και σε αυτήν την επιφάνεια, που παρ 'όλα αυτά φαίνεται αρκετά νέα. Έτσι ίσως να υπάρχουν κάποιες σπάνιες, ισχυρές και βίαιες διεργασίες, που θα μπορούσαν να επανεμφανιστούν στην επιφάνεια του πλανήτη με έναν καταστροφικό τρόπο, δημιουργώντας ένα είδος αναγέννησης στην επιφάνεια της Αφροδίτης», υπογραμμίζει ο Τόμας Γουάϊντμαν. «Πρέπει να υπήρξε μία μεγάλη καταστροφή στην πρώιμη ιστορία του πλανήτη. Συγκρούστηκε με ένα άλλο μεγάλο αντικείμενο και αυτή η σύγκρουση σταμάτησε την περιστροφή του πλανήτη. Νομίζω ότι αυτό ήταν πραγματικά το σημείο καμπής στη ζωή της Αφροδίτης», δηλώνει ο Μισέλ Μπραϊτφέλνερ, συντονιστής του προγράμματος "Venus Express" Ενδείξεις για το τι συνέβη στο παρελθόν μπορούν να αντληθούν από τεράστιες ποσότητες δεδομένων που συλλέγονται από το "Venus Express". «Η Αφροδίτη είναι ο πιο λαμπερός πλανήτης στον ουρανό. Το πιο λαμπερό φως μετά τη Γη και τον ήλιο. Πρόκειται για έναν πλανήτη, που είναι μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι λοιπόν αυτή η ιδιαίτερη προσωπικότητα που έχει η Αφροδίτη ως ένα φωτεινό ουράνιο σώμα, που έχει αναφορά στην κουλτούρα μας. Αυτό το στοιχείο με ελκύει περισσότερο. Ίσως περισσότερο και από τους επιστημονικούς λόγους», παραδέχεται ο Τόμας Γουάϊντμαν. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/09/ESA_Euronews_Close_encounters_with_Venus http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Euronews_Stenhes_epaphhes_trhitoy_thupoy_me_ten_Aphrodhite

Βρέθηκε πολύπλοκο οργανικό μόριο στον διαστρικό χώρο. Αστρονόμοι εντόπισαν στο διάστημα με τη βοήθεια της διάταξης τηλεσκοπίων ALMA ένα ασυνήθιστο μόριο με βάση τον άνθρακα, ανακάλυψη που σχετίζεται με το ερώτημα της προέλευσης της ζωής στο Σύμπαν, αφού η ανάπτυξή της βασίζεται στην ύπαρξη μορίων ανάλογης πολυπλοκότητας όπως και αυτό. Πρόκειται για το ισοπρόπυλο κυάνιο (i-C2H3CN), ένα συγγενή άλλων οργανικών μορίων των οποίων η παρουσία είναι γνωστή στο Σύμπαν. Η ειδοποιός διαφορά του νέου μορίου όμως είναι πως η δομή του παρουσιάζει διακλαδώσεις σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μόρια που αναπτύσσονται σε μία μονή αλυσίδα. Η ανακάλυψη έγινε στην περιοχή του Τοξότη Β2 που απέχει 27.000 έτη φωτός από το Ηλιακό μας Σύστημα και στην οποία εντοπίζεται έντονη παραγωγή νέων άστρων. Πρόκειται για τον πρώτο εντοπισμό στο διαστρικό χώρο ενός μορίου που να σχετίζεται τόσο με τη ζωή. Η ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους όσον αφορά στην έρευνα για τη δυνατή πολυπλοκότητα που μπορούν να εμφανίσουν τα μόρια στο διάστημα, τα οποία μπορούν με τη σειρά τους να καταλήξουν στην επιφάνεια κάποιου πλανήτη και να αποτελέσουν τους σπόρους για την εμφάνιση μορφών ζωής. Συγκεκριμένα η δομή του ισοπρόπυλο κυανίου είναι πολύ παρόμοια με αυτή των αμινοξέων, των δομικών συστατικών των πρωτεϊνών. Η συγκεκριμένη είδηση προσφέρει νέα επιχειρήματα σε αυτούς που υποστηρίζουν πως τα συστατικά αυτά μπορούν να παραχθούν κατά το σχηματισμό νέων άστρων και στη συνέχεια στο εσωτερικό των μετεωριτών να μεταφερθούν στους πλανήτες. «Η κατανόηση της παραγωγής οργανικού υλικού στα πρώιμα στάδια του σχηματισμού των άστρων είναι κεντρικής σημασίας ώστε να λύσουμε το παζλ της σταδιακής μετεξέλιξης απλών μορίων σε μόρια που ενδεχομένων μπορούν να σχηματίσουν ζωή», δήλωσε ο Αρνό Μπελός, ερευνητής του εργαστηρίου ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύει το περιοδικό Science: Detection of a branched alkyl molecule in the interstellar medium: iso-propyl cyanide Η εύρεση των συγκεκριμένων μορίων σε τόσο μακρινή απόσταση και σε μία τόσο αχανή περιοχή δε θα ήταν δυνατή δίχως τη βοήθεια της διάταξης 66 ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacame Large Millimeter Array), η οποία βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και εντόπισε το αποτύπωμα του μορίου στην ακτινοβολία από την περιοχή του Τοξότη Β2. Το ALMA παρείχε στους ερευνητές 10 φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτή που υπήρχε σε αντίστοιχες έρευνες που είχαν προηγηθεί. Σκοπός του ALMA είναι να αποτελέσει ένα γιγάντιο μάτι που θα κοιτάξει βαθιά μέσα στο Σύμπαν και θα διαλευκάνει μυστήρια όπως αυτό της προέλευσης της ζωής. http://physicsgg.me/2014/09/28/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%cf%80%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%bc%cf%8c%cf%81%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf/ Νέο πλανήτη στο Άλφα του Κενταύρου ανακάλυψαν επιστήμονες της Αγίας Πετρούπολης – Πιθανή η ύπαρξη νερού. Αστρονόμοι από το Παρατηρητήριο Πούλκοβο στην Αγία Πετρούπολη ανακάλυψαν έναν νέο πλανήτη κοντά στο Άλφα του Κενταύρου, το πλησιέστερο άστρο στον Ήλιο και ανακοίνωσαν την ανακάλυψή τους αυτή στο επιστημονικό συνέδριο Journess-2014. Παρά το γεγονός ότι ο πλανήτης δεν είναι ορατός με τηλεσκόπιο, οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει μαθηματικά πού ακριβώς βρίσκεται. Ο νέος πλανήτης πάντως αποτελεί ένα μυστήριο για τους επιστήμονες. Βρίσκεται έξω από την περιοχή όπου θεωρείται πως ένας πλανήτης ενδέχεται να έχει νερό σε υγρή μορφή – δηλαδή όχι πάγο ή εξατμισμένο νερό. Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα της ανάλυσης της φασματικής ακτινοβολίας υποδεικνύουν ότι στον νέο πλανήτη είναι πολύ πιθανό να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εν λόγω πλανήτης είναι ο δεύτερος που ανακαλύπτεται στο Άλφα του Κενταύρου. Ο πρώτος ανακαλύφθηκε από τους επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου το 2012. http://gr.rbth.com/news/2014/09/26/neo_planiti_sto_alfa_toy_kentayroy_anakalypsan_epistimone_ti_agia_petroy_32901.html

Η Rosetta θα απελευθερώσει το όχημα προσεδάφισης στις 12 Νοεμβρίου. Η αποστολή Rosetta του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος θα απελευθερώσει το όχημα προσεδάφισής της, Philae, στην επιφάνεια του κομήτη 67Ρ / Churyumov-Gerasimenko στις 12 Νοεμβρίου. Η θέση προσγείωσης του Philae, σήμερα γνωστή ως Θέση J, βρίσκεται στον μικρότερο από τους δύο «λοβούς» του κομήτη, και μια θέση ασφαλείας στο μεγαλύτερο λοβό. Οι περιοχές που επιλέχθηκαν μόλις έξι εβδομάδες μετά την άφιξη της Rosetta στον κομήτη στις 6 Αυγούστου, μετά από 10-ετές ταξίδι της μέσα από το Ηλιακό Σύστημα. Στο διάστημα αυτό, η αποστολή Rosetta έχει διεξάγει μια πρωτοφανή επιστημονική ανάλυση του κομήτη, ένα απομεινάρι της ιστορίας των 4,6 δισεκατομμυρίων χρόνων του ηλιακού μας συστήματος. Τα τελευταία αποτελέσματα από τη Rosetta θα παρουσιαστούν με την ευκαιρία της προσγείωσης, κατά τη διάρκεια ειδικών ενημερώσεων Τύπου. Η αποστολή έως σήμερα είχε εστιάσει στην έρευνα του 67Ρ / Churyumov-Gerasimenko προκειμένου να προετοιμαστεί για την πρώτη προσπάθεια προσγείωσης σε έναν κομήτη. Η θέση J επιλέχθηκε ομόφωνα μέσα από τέσσερις άλλες υποψήφιες περιοχές ως το κύριο σημείο προσγείωσης, επειδή η πλειοψηφία του εδάφους μέσα σε μια επιφάνεια ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου έχει κλίσεις μικρότερες από 30 ° σε σχέση με την τοπική κάθετη και επειδή υπάρχουν σχετικά λίγες μεγάλες πέτρες. Η περιοχή δέχεται επίσης επαρκή καθημερινό φωτισμό για να επαναφορτίζεται το Philae και να συνεχίζει τις επιστημονικές δραστηριότητές στην επιφάνεια πέρα από την αρχική φάση λειτουργίας με μπαταρία που θα διαρκέσει 64 ώρες. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων εβδομάδων, οι ομάδες της δυναμική πτήσεων και επιχειρήσεων στην ESA έχουν κάνει μια λεπτομερή ανάλυση των τροχιών πτήσης και των χρόνων που χρειάζεται η Rosetta για να παραδώσει το όχημα προσεδάφισης το συντομότερο δυνατόν. Έχουν αναγνωριστεί δύο ισχυρά σενάρια προσγείωσης, ένα για την θέση πρώτης επιλογής και ένα για τη εναλλακτική θέση ασφαλείας. Και τα δύο προβλέπουν το διαχωρισμό και την προσγείωση, στις 12 Νοεμβρίου. Για το πρωτεύον σενάριο προσγείωσης, με στόχο τη Θέση J, η Rosetta θα απελευθερώσει το Philae στις 08:35 GMT / 09: 35 CET σε απόσταση 22,5 χλμ από το κέντρο του κομήτη, όπου η προσγείωση θα πραγματοποιηθεί περίπου επτά ώρες αργότερα. Το μονόδρομο σήμα θα ταξιδέψει από τη Rosetta στη Γη στις 12 Νοεμβρίου σε 28 λεπτά 20 δευτερόλεπτα που σημαίνει ότι η επιβεβαίωση της προσγείωσης θα καταλήξει στους επίγειους σταθμούς στη Γη γύρω στις 16.00 GMT / 17: 00 CET. Εάν ληφθεί η απόφαση να χρησιμοποιηθεί η εφεδρική Θέση C, ο διαχωρισμός θα συμβεί στις 13:04 GMT / 14: 04 CET, 12,5 χλμ από το κέντρο του κομήτη. Η προσγείωση θα συμβεί περίπου τέσσερις ώρες αργότερα, με την επιβεβαίωση να φτάνει στη Γης περίπου στις 17:30 GMT / 18: 30 CET. Οι χρόνοι εξαρτώνται από αβεβαιότητες αρκετών λεπτών. Η τελική επιβεβαίωση της πρώτης θέσης προσγείωσης και το σενάριο προσγείωσης του θα γίνει στις 14 Οκτωβρίου, μετά την επίσημη Αναθεώρηση Ετοιμότητας Επιχείρησης του Προσεδαφιστή, η οποία θα περιλαμβάνει τα αποτελέσματα των συμπληρωματικών αποτελεσμάτων υψηλής ανάλυσης των θέσεων προσγείωσης που θα πραγματοποιούνται το διάστημα αυτό. Σε περίπτωση που η εφεδρική θέση ασφαλείας επιλεγεί σε αυτό το στάδιο, η προσγείωση μπορεί ακόμα να συμβεί στις 12 Νοεμβρίου. Ένας διαγωνισμός για το κοινό να ονοματίσει την κύρια περιοχή προσγείωσης θα ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 14ης Οκτωβρίου. Το τροχιακό σκάφος Rosetta θα συνεχίσει να μελετά τον κομήτη και το περιβάλλον του, χρησιμοποιώντας τα 11 επιστημονικά όργανα του καθώς βρίσκονται μαζί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Ο κομήτης βρίσκεται σε μια ελλειπτική τροχιά 6,5 ετών που τον παρασύρει πέρα από τον Δία στο απώτατο σημείο του, μεταξύ των τροχιών του Άρη και της Γης στο πλησιέστερο της με τον Ήλιο. Η Rosetta θα συνοδεύσει τον κομήτη για περισσότερο από ένα χρόνο, καθώς θα ταλαντεύονται γύρω από τον Ήλιο και πάλι πίσω στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Οι αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν από το τροχιακό σκάφος Rosetta θα πρέπει να συμπληρωθούν από τις επιτόπιες μετρήσεις που θα εκτελεστούν από τα 10 όργανα του Philae. Θα εκδοθεί σύντομα μια πρόσκληση για τα μέσα ενημέρωσης που θα περιλαμβάνει μια επισκόπηση του προγράμματος για την εκδήλωση στις 12 Νοεμβρίου. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/09/Philae_s_descent_and_science_on_the_surface http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Rosetta_tha_apeleytherhosei_to_hochema_prosedhaphises_stis_12_Noemvrhioy

Οι αποστολές Απόλλων και το κυνήγι των βαρυτικών κυμάτων. Οι αστροναύτες των αποστολών “Απόλλων” τοποθέτησαν σεισμογράφους στην επιφάνεια της Σελήνης με σκοπό την μελέτη της σεισμικής της δραστηριότητας. Τώρα οι αστροφυσικοί ψάχνουν στα δεδομένα που συνέλλεξαν οι σεισμογράφοι αποδείξεις για την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων Ένα από τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα της επιστήμης είναι αν το σύμπαν είναι γεμάτο από βαρυτικά κύματα, και αν ναι, το κατά πόσο μπορούμε να τα εντοπίσουμε. Η ερώτηση αυτή έρχεται κατευθείαν από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein, σύμφωνα με την οποία ο χωροχρόνος μπορεί να παραμορφωθεί, να λυγίσει και να ταλαντωθεί σαν ένα λαστιχένιο φύλλο. Κάμψεις και στρεβλώσεις που οφείλονται στη βαρύτητα έχουν μετρηθεί λεπτομερώς. Τις δονήσεις όμως των βαρυτικών κυμάτων οι φυσικοί δεν κατάφεραν ακόμα να τις παρατηρήσουν απευθείας. Ωστόσο είναι βέβαιοι ότι τα βαρυτικά κύματα διαποτίζουν το σύμπαν μας και έχουν ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευάσουν ανιχνευτές που θα τα εντοπίσουν – δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα ανεπιτυχώς. Τα τελευταία χρόνια πολλοί επιστήμονες άρχισαν να επισημαίνουν πως υπάρχουν πολύ φθηνότεροι τρόποι για να ανιχνεύσουμε τα βαρυτικά κύματα. Μια ιδέα είναι να ερευνηθεί πώς επηρεάζονται τα σήματα ακριβείας που στέλνουν τα πάλσαρ από το «πέρασμα» των βαρυτικών κυμάτων. Μια άλλη σκέψη είναι να εξετάσουμε την ίδια τη Γη, εφόσον πρέπει να δονείται σαν καμπάνα όταν διέρχονται βαρυτικά κύματα. Τα σήματα τέτοιων δονήσεων θα μπορούσαν να βρίσκονται στα δεδομένα που συλλέγει το παγκόσμιο δίκτυο σεισμογράφων που δημιουργήθηκε για να μετράει τις σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πράγματι, πρόσφατα ο Michael Coughlin από το πανεπιστήμιο Harvard στο Cambridge και ο Jan Harms, έψαξαν σ’ αυτά τα δεδομένα για αποτυπώματα βαρυτικών κυμάτων, χωρίς όμως κανένα θετικό αποτέλεσμα. Μπορεί να μην βρήκαν αυτό που έψαχναν, η δουλειά τους όμως δεν πήγε χαμένη, διότι έθεσαν περιορισμούς στην ενεργειακή πυκνότητα των βαρυτικών κυμάτων που διαδίδονται στη γειτονιά μας. Στην πραγματικότητα, η έρευνά τους βελτίωσε τα όρια που έδιναν τα εργαστηριακά πειράματα κατά εννέα τάξεις μεγέθους. Τώρα οι Coughlin και Harms ισχυρίζονται ότι έχουν κάτι ακόμα καλύτερο. Ένα πρόβλημα που σχετίζεται με τα γήινα σεισμικά δεδομένα είναι ότι περιέχουν αρκετό θόρυβο υποβάθρου που οφείλεται σε τεκτονικές μετατοπίσεις, την συνεχή κίνηση των υδάτων των ωκεανών και ατμοσφαιρικές διακυμάνσεις. Συνεπώς απαιτείται ένα καλύτερο μέρος, χωρίς ωκεανούς, χωρίς ατμόσφαιρα και χωρίς μετακινήσεις του τεκτονικού φλοιού. Ακριβώς ένα τέτοιο μέρος υπάρχει και μάλιστα όχι πολύ μακριά μας: πρόκειται για τη Σελήνη. Οι πλανητικοί γεωλόγοι έχουν συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 μια σημαντική ποσότητα δεδομένων από την σεισμική δραστηριότητα στη Σελήνη, χάρη στους σεισμογράφους που τοποθέτησαν στην επιφάνειά της οι διάφορες αποστολές Apollo. Οι Coughlin και Harms έψαξαν για σημάδια βαρυτικών κυμάτων σ’ αυτά. Μπορεί και πάλι να μην βρήκαν κανένα ίχνος τους, έθεσαν όμως νέα όρια για το είδος των βαρυτικών κυμάτων που μπορεί να υπάρχουν. Τα βαρυτικά κύματα οφείλονται σε μερικά από τα πιο ακραία φαινόμενα στο σύμπαν, όπως οι συγκρούσεις μεταξύ των μαύρων τρυπών, ή το θάνατο των άστρων με ισχυρές εκρήξεις κ.λπ. Οι αστροφυσικοί περιμένουν οι δονήσεις τους να έχουν ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων που κυμαίνονται σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων στο υψηλότερο επίπεδο των χιλιάδων κύκλων ανά δευτερόλεπτο μέχρι τα κύματα πολύ χαμηλής συχνότητας του ενός κύκλου ανά 10000 χρόνια περίπου. Και ασφαλώς απαιτούνται διαφορετικοί ανιχνευτές για διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Η δυσκολία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη δεδομένου ότι η παραμόρφωση του χώρου εξαιτίας των βαρυτικών κυμάτων που πρέπει να εντοπίσουν οι ανιχνευτές συγκρίνεται με το μέγεθος ενός πρωτονίου. Αλλά ένας τρόπος για να γίνει πιο εύκολος αυτός ο εντοπισμός είναι να ψάξει κανείς για φαινόμενα συντονισμού. Αν η συχνότητα των βαρυτικών κυμάτων ταυτίζεται με την συχνότητα συντονισμού ενός αντικειμένου, τότε το αντικείμενο θα ταλαντώνεται με το μέγιστο πλάτος του και η ανίχνευση γίνεται ευκολότερη. Κι αυτό ακριβώς έκαναν οι Coughlin και Harms ψάχνοντας τα σεισμικά γεγονότα από τη Σελήνη. Τα δεδομένα που αναλύθηκαν είχαν συλλέξει οι σεισμογράφοι που τοποθέτησαν οι αποστολές Aπόλλων 12, 14, 15 και 16, από το 1969 έως το 1972. Η συστοιχία των σεισμογράφων παρέμεινε ενεργή μέχρι το 1977, όταν η NASA διέκοψε το πρόγραμμα. Τα όργανα αυτά είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν ισόπλευρο τρίγωνο με πλευρά περίπου 1100 km. Οι Coughlin και Harms μελέτησαν τα δεδομένα για τους σεληνιακούς σεισμούς που συγκεντρώθηκαν από τον Ιούλιο του 1975 μέχρι τον Μάρτιο του 1977, όπου καταγράφηκαν 12.000 σεισμοί. Τα δεδομένα αυτά βοήθησαν τους πλανητικούς γεωλόγους να κατανοήσουν την εσωτερική δομή της Σελήνης, η οποία αποδεικνύεται ότι έχει ένα στερεό εσωτερικό πυρήνα που περιβάλλεται από έναν ρευστό εξωτερικό πυρήνα και από ένα μερικώς λιωμένο στρώμα. Όμως αυτά τα δεδομένα περιέχουν κι άλλα στοιχεία σχετικά με το σεισμικό περιβάλλον. Ειδικότερα, οι δυο ερευνητές έψαξαν για την υπογραφή βαρυτικών κυμάτων στη μορφή σεισμικής δραστηριότητας σε όλους τους ανιχνευτές ταυτόχρονα. Εφόσον γνώριζαν την ευαισθησία αυτών των ανιχνευτών, η απουσία τέτοιου είδους σήματος θέτει σημαντικά όρια στο πόσο δραστικά μπορούν να είναι τα βαρυτικά κύματα. «Βρήκαμε ένα πάνω όριο περίπου τρεις τάξεις μεγέθους μικρότερο από τα καλύτερα προηγούμενα όρια, στην περιοχή των συχνοτήτων που μας ενδιαφέρει», δηλώνουν οι ερευνητές. Και κοιτάζοντας τις συσχετίσεις μεταξύ των σεισμικών δραστηριοτήτων στη Σελήνη και τη Γη αποκλείονται περιπτώσεις τυχαίων συμπτώσεων με μεγαλύτερη βεβαιότητα. Και αυτό βελτιώνει τα δεδομένα των γήινων σεισμογράφων που υποφέρουν από σήματα υποβάθρου σε σχέση με τα δεδομένα της Σελήνης. Πρόκειται για ένα σημαντικό αποτέλεσμα που συμπληρώνει το παζλ της φύσης των βαρυτικών κυμάτων. Τα σεληνικά σεισμικά δεδομένα θέτουν τα καλύτερα όρια σχετικά με την δραστηριότητα των βαρυτικών κυμάτων για την περιοχή συχνοτήτων γύρω στο 1 Hz. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα όρια σε άλλες συχνότητες είναι πολύ ισχυρότερα από αυτά, οπότε υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης σ’ αυτό το εύρος συχνοτήτων. Αλλά η βελτίωση αυτή δεν θα έρθει αναλύοντας τα υπάρχοντα σεληνιακά σεισμικά δεδομένα. Η παρούσα εργασία βασίζεται σε τεχνολογία που αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1960 και 70 και προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοσμολόγοι του 21ου αιώνα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως οι μηχανικοί των αποστολών Apollo θα περίμεναν οι σεισμογράφοι τους να είναι χρήσιμοι το 2014. Η ποιότητα όμως της εργασίας τους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα στοιχεία που συνέλλεξαν τα όργανα αυτά είναι σημαντικά ακόμα και σήμερα. Οι αποστολές στη Σελήνη είναι από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας και τα οφέλη τους είναι δύσκολο να αποτιμηθούν, όταν τα δεδομένα τους χρησιμοποιούνται ακόμα και μετά από μισό αιώνα. Δημιουργείται επομένως ένα ερώτημα το κατά πόσον είναι απαραίτητη μια νέα γενιά σεληνιακών σεισμικών μετρήσεων. Οι Coughlin και Harm ισχυρίζονται ότι ένα μοντέρνο δίκτυο θα βελτίωνε την ποιότητα των δεδομένων και ως εκ τούτου την ισχύ των ορίων, πιθανώς όμως όχι περισσότερο από μια τάξη μεγέθους. Αλλά αυτό από μόνο του, δύσκολα θα δικαιολογούσε το μεγάλο κόστος ενός τέτοιου προγράμματος. Εν τω μεταξύ οι αστροφυσικοί, και όχι μόνο αυτοί, θα περιμένουν την πρώτη απευθείας ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων από ανιχνευτές, όπως ο LIGO, με κομμένη την ανάσα. http://physicsgg.me/2014/09/29/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ad%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%bb%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%ae%ce%b3%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd/

Διαστημόπλοιο "Ray" σε τροχιά. Στις 28η Σεπτέμβρη στις 00,23 ώρα Μόσχας από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ πραγματοποίηθηκε επιτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου φορέα "Proton-M" με ανώτερο στάδιο "Breeze-M" του δορυφόρου "Ray". Στις 09:26 MSK το διαστημόπλοιο διαχωρίστηκε από το ανώτερο στάδιο "Breeze-M" και πήγε στην επιθυμητή τροχιά. http://www.federalspace.ru/20961/

Οι πρώτες «ινδικές» εικόνες του Αρη. Λίγες ώρες αφού τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Αρη το σκάφος Mangalyaan έπιασε δουλειά και άρχισε να στέλνει στο κέντρο ελέγχου της αποστολής στην Ινδία τις πρώτες εικόνες από τον Κόκκινου Πλανήτη. Το σκάφος τράβηξε κοντινές φωτογραφίες από το Syrtis Major, μια «σκούρα» περιοχή του Αρη που πιστεύεται ότι είναι ένα είδος ηφαιστείου που έχει σχηματιστεί αποκλειστικά από λάβα και περιβάλλεται από πολλούς μεγάλους κρατήρες. Το Mangalyaan θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια του Αρη και θα πραγματοποιήσει γεωλογικές και ατμοσφαιρικές αναλύσεις. Η μελέτη των πρώτων εικόνων αποκαλύπτει την κατεύθυνση αλλά και την ένταση των ανέμων στην περιοχή, ανέμων που μεταφέρουν την σκόνη της επιφάνειας του πλανήτη. Πρόκειται για δεδομένα που βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση των καιρικών φαινομένων του Αρη και διαφόρων γεωλογικών διεργασιών που συντελούνται εκεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=635430

Συμπιέζοντας την κβαντική πληροφορία. Ερευνητές του Ινστιτούτου Προηγμένης Έρευνας του Καναδά απέδειξαν πειραματικά πως η πληροφορία που είναι αποθηκευμένη σε κβαντικά μπιτ μπορεί να συμπιεστεί εκθετικά δίχως το περιεχόμενό της να υποστεί την παραμικρή απώλεια. Η ανακάλυψη μπορεί να βρει πολλές εφαρμογές στις μελλοντικές κβαντικές επικοινωνίες αλλά και στην αποθήκευση πληροφορίας. Η συμπίεση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό τμήμα των καθιερωμένων ψηφιακών επικοινωνιών που επηρεάζει στην καθημερινή μας ζωή, όπως για παράδειγμα τις εκατομμύρια τηλεφωνικές κλήσεις που μεταδίδονται κάθε στιγμή μέσω δορυφόρων, την κίνηση στο διαδίκτυο ή η χωρητικότητα του φορητού μας MP3 player. Στα κβαντικά συστήματα πληροφορικής, η πληροφορία αποθηκεύεται και επεξεργάζεται σε κβαντικά μπιτ (qubit). Ενώ τα καθιερωμένα μπιτ που χρησιμοποιούνται σήμερα μπορούν να λάβουν την τιμή 0 και 1, τα qubits εκμεταλλευόμενα τη κβαντική τους ιδιότητα μπορούν να βρίσκονται σε μία κατάσταση υπέρθεσης ή με άλλα λόγια ταυτόχρονα και στις δύο τιμές 0 και 1, γεγονός που ανοίγει νέους ορίζοντες στην επιστήμη της πληροφορικής. Το κρίσιμο στοιχείο στη συμπεριφορά του qubit είναι πως παραμένει στην κατάσταση υπέρθεσης για όσο δεν υφίσταται κάποια αλληλεπίδραση με τον εξωτερικό κόσμο, καθώς τη στιγμή που συμβαίνει αυτό η κυματοσυνάρτησή του καταρρέει και το qubit λαμβάνει άμεσα κάποια από τις τιμές 0 ή 1. Παρόλο που η συμπίεση διαδραματίζει ένα σπουδαίο ρόλο στη μετάδοση και την αποθήκευση της πληροφορίας, δεν ήταν σαφής η δυνατότητα συμπίεσης της κβαντικής πληροφορίας, γεγονός που συνιστούσε ανασταλτικό παράγοντας στην εξέλιξη των κβαντικών υπολογιστών. Σύμφωνα όμως με τη νέα μελέτη που θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Physical Review Letters αυτό είναι απολύτως εφικτό και μάλιστα με θεαματικά αποτελέσματα. Στο πείραμα οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φωτόνια ως qubits τα οποία μπορούν να μεταφέρουν πληροφορία μέσω του σπιν τους μίας κβαντικής τους ιδιότητας που μπορεί να λάβει τις διακριτές τιμές πάνω και κάτω. Μέσω υπολογισμών κατάφεραν να αποδείξουν πως η πληροφορία που μεταφέρουν τρία qubits μπορεί να αποθηκευτεί πλήρως σε δύο qubits ενώ η διαδικασία συμπίεσης γίνεται στη συνέχεια εκθετική, αφού έδειξαν πως 10 qubits αρκούν για να αποθηκεύσουν τη συμπεριφορά 1.000 qubits και αντίστοιχα 20 qubits αρκούν για να περιγράψουν την κατάσταση ενός εκατομμυρίου qubits. «Η εργασία αυτή ξεδιαλύνει μερικές από τις πιο σημαντικές διαφορές στην επεξεργασία της πληροφορίας στον κλασικό και τον κβαντικό κόσμο και επίσης υπόσχεται μία εκθετική μείωση της απαιτούμενης κβαντικής μνήμης για την εκπλήρωση διάφορων εργασιών», δήλωσε ο Εφραίμ Στάινμπεργκ, ερευνητής του πανεπιστημίου του Τορόντο. http://physicsgg.me/2014/09/28/%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b9%ce%ad%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%af/

Ρεκόρ Guinness για το CERN στα 60ά του γενέθλια. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικής Έρευνας, περισσότερο γνωστό ως CERN, γιορτάζει τα 60 χρόνια από την ίδρυσή του τη Δευτέρα, λίγες μέρες μετά την απονομή ενός ακόμα Παγκόσμιου Ρεκόρ Guinness, του τέταρτου στην ιστορία του. Εκπρόσωποι του οργανισμού Guinness World Records επισκέφθηκαν πρόσφατα το εργαστήριο και απένειμαν το βραβείο για «την πρώτη απόδειξη της ύπαρξης ενός μποζονίου Χιγκς» -του διάσημου πια σωματιδίου που αποτελεί μέρος του μηχανισμού μέσω του οποίου η ύλη αποκτά τη μάζα της. Το βραβείο απονεμήθηκε από κοινού στους ερευνητές των ανιχνευτών ATLAS και CMS που επέτρεψαν την ανακάλυψη, η οποία βραβεύτηκε εξάλλου με το Νόμπελ Φυσικής 2014. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) του CERN έχει εξασφαλίσει στο ίδρυμα τρία ακόμα ρεκόρ Guinness: για το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου, για τον ισχυρότερο επιταχυντή σωματιδίων και την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει πετύχει ποτέ ο άνθρωπος. Το CERN γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1954, όταν η συνθήκη σύστασής του υπογράφηκε από τα 12 πρώτα ιδρυτικά μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Το παγκοσμίου φήμης εργαστήριο δημιουργήθηκε λίγα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτέλεσε μία πρωτοβουλία για να αποκατασταθεί το ρήγμα που είχε διχάσει την Ευρώπη. Μεταξύ των επιστημόνων που είχαν την φιλόδοξη ιδέα της δημιουργίας του, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '40, βρίσκονταν κορυφαίοι φυσικοί και νομπελίστες όπως ο Νιλς Μπορ και ο Λουί ντε Μπρολί. Η αρχή είχε ήδη γίνει τον Ιούλιο 1946, όταν, έπειτα από πρόσκληση της Φυσικής Εταιρείας του Λονδίνο, φυσικοί από πολλές Δυτικές χώρες συναντήθηκαν στο ιστορικό εργαστήριο Κάβεντις του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ για τη «Διεθνή Συνδιάσκεψη για τα Θεμελιώδη Σωματίδια και τις Χαμηλές Θερμοκρασίες». Εξαρχής το CERN θεωρήθηκε η ιδανική ευκαιρία για να δημιουργηθεί ένα διεθνές επιστημονικό εργαστήριο θεμελιώδους έρευνας στη φυσική, το οποίο θα έφερνε ξανά κοντά μέσω της επιστημονικής συνεργασίας τις χώρες που πριν λίγα μόλις χρόνια βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση, μεταξύ τους. Το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία, η (δυτική) Γερμανία, η Ιταλία, η Βρετανία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Ελβετία, η Γιουγκοσλαβία και η Ελλάδα αποτέλεσαν τον αρχικό πυρήνα. Σήμερα πια το CERN έχει 21 χώρες-μέλη και περίπου άλλες 40 που συμμετέχουν ως παρατηρήτριες ή συνεργαζόμενες στο ερευνητικό πρόγραμμά του (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία κ.α.). Πάνω από 10.000 άνθρωποι από όλο τον κόσμο, προερχόμενοι από σχεδόν 100 χώρες, εργάζονται ή επισκέπτονται τακτικά το CERN, το οποίο αποτελεί πλέον ένα από τα πιο διεθνιστικά περιβάλλοντα εργασίας στη Γη. Στις μεγάλες ανακαλύψεις του CERN περιλαμβάνεται η ανακάλυψη των μποζονίων W και Ζ το 1983, η δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού (Worldwide Web) από τον ερευνητή Τιμ Μπέρνερς Λι το 1989, η επιβεβαίωση του Καθιερωμένου Προτύπου της Σωματιδιακής Φυσικής, χάρη στις έρευνες στον προηγούμενο μικρότερο επιταχυντή (LEP) και, το 2012, η ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς από τον νέο πολύ μεγαλύτερο επιταχυντή αδρονίων (LHC), που έχει μήκος 27 χιλιομέτρων και βρίσκεται κάτω από τα γαλλοελβετικά σύνορα, κοντά στη Γενεύη. Τον Φεβρουάριο του 2013 ο επιταχυντής έκλεισε για προγραμματισμένη και εκτεταμένη τεχνική συντήρηση και αναβάθμιση, κόστους 124 εκατ. ευρώ. Το θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία εντός του 2015, φθάνοντας πλέον στο μέγιστο επίπεδο ενέργειας στις συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων (στα 13 Tev από 7 Tev προτού κλείσει). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231351440

Το Curiosity παίρνει μια γεύση αρειανού βουνού. Την πρώτη »γεύση» από το όρος Σαρπ, το βουνό του Άρη που αποτελεί τον κύριο προορισμό της αποστολής του, πήρε ο ρομποτικός εξερευνητής της NASA. Το Curiosity, το οποίο έφθασε στους πρόποδες του όρους που βρίσκεται μέσα στον κρατήρα Γκέιλ στις 12 Σεπτεμβρίου, πραγματοποίησε τώρα και την πρώτη δειγματοληψία. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η μελέτη των νέων δειγμάτων θα δώσει ακόμη πιο σαφείς πληροφορίες για το γεωμορφολογικό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη και για το ενδεχόμενο να είχε κάποτε φιλοξενήσει τη ζωή. Χρησιμοποιώντας τον ειδικό εξοπλισμό του ο ρομποτικός εξερευνητής άνοιξε μια τρύπα με διάμετρο 1,6 εκ. και βάθος 6,7 εκ. σε ένα σημείο το οποίο οι επιστήμονες έχουν ονομάσει «Λόφοι Πάραμπ» (Pahrump Hills). Το έδαφος στο σημείο αυτό, στο οποίο έχει προγραμματιστεί να γίνουν μια σειρά από αναλύσεις, είναι αμμώδες και πιο μαλακό από τα πετρώματα που έχει εξετάσει ως τώρα το ρομπότ – όπως φαίνεται στη φωτογραφία έχει επίσης διαφορετικό χρώμα. Οι αναλύσεις που θα γίνουν στο ειδικό εργαστήριο στο «στομάχι» του Curiosity θα δώσουν στους επιστήμονες μερικές πρώτες πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση στη βάση του Σαρπ (το βουνό αποτελείται από διάφορα στρώματα πετρωμάτων) καθώς και μια ιδέα για το τι πρόκειται να συναντήσουν στην πορεία. Οι ερευνητές της αποστολής εκτιμούν ότι το έδαφος στους «Λόφους Πάραμπ» θα πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πυρίτιο – χαρακτηριστικό το οποίο το Curiosity έχει ανιχνεύσει με φασματομετρικές αναλύσεις και σε άλλα πετρώματα που έχει συναντήσει κατά τις τελευταίες εβδομάδες της πορείας του. Αν οι εκτιμήσεις τους επιβεβαιωθούν η έντονη παρουσία του πυριτίου θα έρθει να στηρίξει και άλλες ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι τα ιζηματογενή πετρώματα στην περιοχή σχηματίστηκαν παρουσία άφθονου νερού. Ηδη προηγούμενα ευρήματα του ρομποτικού εξερευνητή έχουν δείξει ότι στον κρατήρα Γκέιλ πριν από δισεκατομμύρια χρόνια υπήρχαν ποτάμια και μια λίμνη. Στην φωτογραφία η τρύπα από την πρώτη δειγματοληψία του Curiosity στο όρος Σαρπ έχει διάμετρο 1,6 εκ. και βάθος 6,7 εκ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231351293

Το νερό στη Γη αρχαιότερο από το ηλιακό μας σύστημα. Ένα μεγάλο μέρος από το νερό που υπάρχει στη Γη και πέρα από αυτήν, είναι αρχαιότερο από τον Ήλιο, καθώς προϋπήρχε της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη. Η έρευνα δείχνει ότι σχεδόν το μισό νερό που βρίσκεται στο ποτήρι μας, είναι πιο παλιό και από το άστρο μας. Η εκτίμηση αυτή ενισχύει την πιθανότητα να υπάρχει ζωή κάπου αλλού στον γαλαξία μας, καθώς φαίνεται πως το νερό είναι πιο διαδεδομένο στα πλανητικά συστήματα από ό,τι πιστευόταν ως τώρα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ίλσεντορ Κλιβς του Τμήματος Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο, τα πρακτορεία Reuters και Γαλλικό και το New Scientist», συνέκριναν -με την βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων που ανέπτυξαν- την αναλογία των ισοτόπων του υδρογόνου με το βαρύτερο ισότοπό του, το δευτέριο (που έχει ένα νετρόνιο παραπάνω), αναλύοντας δείγματα νερού από τον πλανήτη μας και μετεωρίτες. Στο ηλιακό μας σύστημα νερό έχει βρεθεί στη Γη, τη Σελήνη, τον Άρη, μετεωρίτες, κομήτες και τους παγωμένους δορυφόρους των μεγάλων πλανητών. Το ερώτημα που εδώ και χρόνια απασχολεί τους επιστήμονες, είναι από πού προέρχεται όλο αυτό το νερό. Η νέα «ετυμηγορία» είναι ότι το 30% έως 50% από τα μόρια του νερού στη Γη και γενικότερα στο ηλιακό μας σύστημα -και σχεδόν όλο το παγωμένο νερό πάνω στους κομήτες- σχηματίστηκαν νωρίτερα από τη δημιουργία του ίδιου του Ήλιου πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, προερχόμενα από μικροσκοπικά σωματίδια πάγου που έπλεαν στον διαστρικό χώρο. Αυτό, όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί άλλη μια ένδειξη ότι συνθήκες ευνοϊκές για τη ζωή μπορεί να υπήρχαν ήδη -και να υπάρχουν ακόμη- κάπου «εκεί έξω», πιθανώς σε ορισμένους εξωπλανήτες, προτού αναπτυχθούν καν στον δικό μας πλανήτη. Οι πιθανότερες περιοχές εκτός του ηλιακού μας συστήματος που θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί αυτές οι μεγάλες ποσότητες νερού, είναι τα κρύα διαστρικά νέφη αερίων και σκόνης, που αποτέλεσαν την πρώτη ύλη και για το δικό μας ηλιακό σύστημα. Το νερό ή ο πάγος με διαστρική προέλευση έχει μεγάλη αναλογία δευτέριου προς υδρογόνο, επειδή σχηματίζεται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η διακριτή αυτή χημική «υπογραφή» αποκαλύπτει την εξωηλιακή προέλευση αυτών των μορίων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231350842

Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη δεν άλλαξε τα τελευταία 10 δισ. χρόνια. Σύμφωνα με αστρονόμους που χρησιμοποίησαν τα δεδομένα τριών τηλεσκοπίων, μια από τις θεμελιώδεις δυνάμεις του σύμπαντος, η ηλεκτρομαγνητική, δεν έχει αλλάξει καθόλου κατά τα τελευταία 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Στην εργασία τους που δημοσιεύεται στον ιστότοπο arxiv.org με τίτλο «The UVES Large Program for testing fundamental physics – III. Constraints on the fine-structure constant from 3 telescopes», http://arxiv.org/abs/1409.1923 εξετάζουν μια από τις παγκόσμιες σταθερές της φυσικής, την σταθερά λεπτής υφής, η οποία σχετίζεται με την ένταση της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης – μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης. Προηγούμενες εργασίες έδειχναν ότι η σταθερά λεπτής υφής που συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα α και ισούται με 1/137– έχει διαφορετικές τιμές σε διαφορετικά μέρη του σύμπαντος ή αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Αν αλλάζει η σταθερά λεπτής υφής που προσδιορίζει την ένταση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ύλης και φωτός, τότε καταρρίπτεται η αρχή της ισοδυναμίας του Einstein, σύμφωνα με την οποία οι νόμοι της φυσικής είναι παντού οι ίδιοι. Ωστόσο, τα νέα δεδομένα από τρία τηλεσκόπια επιβεβαίωσαν με πολύ μεγάλη ακρίβεια ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός δεν έχει αλλάξει επί 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με τον M. T. Murphy, έναν από τους συγγραφείς της εργασίας, δεν υπάρχει καμία διαφορά στην τιμή της σταθεράς λεπτής υφής σε μακρινούς γαλαξίες, με την αντίστοιχη τιμή που μετράμε εδώ στη Γη. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μακρινό κβάζαρ – πρόκειται για τα πιο μακρινά αντικείμενα που είναι ορατά στο σύμπαν – ως μια φωτεινή πηγή υποβάθρου για να μελετήσουν τρεις γαλαξίες που απέχουν αποστάσεις δέκα, εννέα και οκτώ δισεκατομμύρια έτη φωτός, κατά μήκος της οπτικής διεύθυνσης του κβάζαρ. Παρατήρησαν το κβάζαρ χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο στη Χιλή, και τα δυο τηλεσκόπια Keck και Subaru στη Χαβάη, προκειμένου να ελέγξουν την ακρίβεια των μετρήσεων του κάθε τηλεσκοπίου. Ο κάθε ένας από τους τρεις γαλαξίες αφήνει τη δική του σφραγίδα στο φως από το κβάζαρ. Κι αυτό επιτρέπει στους ερευνητές να προσδιορίσουν τιμή που είχε η σταθερά λεπτής υφής πριν από οκτώ, εννιά και δέκα δισεκατομμύρια χρόνια. Τα τηλεσκόπια ανέλυσαν το φως του κβάζαρ εντοπίζοντας τις σκοτεινές γραμμές στο φάσμα του, που οφείλονται στην απορρόφηση συγκεκριμένων συχνοτήτων της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από τους παρεμβαλλόμενους γαλαξίες. Οι γραμμές απορρόφησης λειτουργούν σαν ένα barcode που περιέχει πληροφορίες για την ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση σε κάθε έναν από τους απομακρυσμένους γαλαξίες. Είναι εκπληκτικό, τονίζει ο Murphy, ότι μπορούμε να μετρήσουμε πραγματικά την τιμή μιας θεμελιώδους σταθεράς της φυσικής πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια, με πολύ μεγάλη ακρίβεια σε αυτούς τους μακρινούς γαλαξίες. Τα ευρήματα αυτά δεν εξηγούν γιατί η σταθερά λεπτής υφής είναι ίδια σε ολόκληρο το σύμπαν. Πρόκειται για μια υπόθεση της φυσικής, και δεν ξέρουμε γιατί αυτές οι σταθερές έχουν τις τιμές που έχουν, και γιατί φαίνεται να μην μεταβάλλονται. Δεν έχουμε καμία εξήγηση στην τρέχουσα θεωρία μας και θα πρέπει να προβληματιστούμε πάνω σ’ αυτό. Οι ίδιοι ερευνητές συνεχίζουν τις μετρήσεις χρησιμοποιώντας άλλους γαλαξίες σε διαφορετικές κατευθύνσεις και σε διαφορετικές αποστάσεις. Μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή την τριπλή μέθοδο των τηλεσκοπίων, παρατηρώντας νέα κβάζαρ και να απαντήσουμε οριστικά στο ερώτημα αν η δύναμη του ηλεκτρομαγνητισμού αλλάζει ή όχι, καταλήγει ο Murphy. http://physicsgg.me/2014/09/25/%ce%b7-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%b5/

Μοναδικά τοπία από τον Κόκκινο Πλανήτη. Μοναδικά τοπία από τον Κόκκινο Πλανήτη απαθανάτισε το rover της NAΣΑ Curiosity την Τετάρτη. Στις εικόνες που δημοσίευσε η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος εμφανίζεται ένας πολύ καλά σχεδιασμένος… σηματοδότης αλλά και μια σφαίρα. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%C2%AB%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B7%C2%BB-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-curiosity-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Εκτοξεύτηκε ο Σογιούζ με την πρώτη ρωσίδα κοσμοναύτη του Διαστημικού Σταθμού. Ο πύραυλος Σογιούζ εκτοξεύτηκε από τη στέπα του Καζακστάν στις 23:25 ώρα Ελλάδας. «Ολοι μέσα στο σκάφος νιώθουμε καλά» ανέφερε κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης προς το κέντρο ελέγχου του κοσμοδρομίου ο Σαμοκουτγιάεφ. Ενα λούτρινο κουνελάκι με καρφιτσωμένη μια μικρή ρωσική σημαία που κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια του πληρώματος άρχισε να «επιπλέει» σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας μετά από περίπου εννέα λεπτά από την έναρξη της διαστημικής πτήσης, σημάδι ότι όλα πήγαν καλά. «Η κάψουλα είναι πλέον με ασφάλεια σε τροχιά», ανακοίνωσε μετά από λίγο η NASA. Το πλήρωνα με επικεφαλής τον Σουράγιεφ, που επανδρώνει τον διαστημικό σταθμό από τον Μάιο, αναμένεται να επιστρέψει στη Γη τον Νοέμβριο. Το νέο πλήρωμα θα παραμείνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για 170 ημέρες μέχρι τον Μάρτιο του 2015. Οι... διαστημικές Ρωσίδες Η Γελένα Σερόβα είναι η τέταρτη Ρωσίδα κοσμοναύτης που «πετά» στο Διάστημα. Η πρώτη... διδάξασα ήταν η Σοβιετική Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η οποία έγραψε ιστορία το 1963 ως η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα σε σόλο πτήση. Ακολούθησαν η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, που έκανε δυο φορές την τροχιά της Γης, το 1982 και το 1984, και η Γελένα Κοντακόβα, το 1994 και το 1997. Μέχρι σήμερα διαστημικά ταξίδια έχουν πραγματοποιήσει συνολικά 57 γυναίκες. Τέσσερις από αυτές, οι Αμερικανίδες Τζούντιθ Ρέσνικ, Λόρελ Μπλερ Σάλτον Κλαρκ, Καλπάνα Τσόλα και Κρίστα ΜακΌλιφ, έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των αποστολών, όταν τα διαστημικά λεωφορεία στα οποία επέβαιναν εξερράγησαν. Στις 26 Σεπτεμβρίου στις 6:00. και 11 λεπτά. ώρα Μόσχας εγινε με επιτυχία ο ελλιμενισμός του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (WPK) "Soyuz TMA-14M» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το TPK "Soyuz TMA-14M" αγκυροβολησε στη μικρή μονάδα έρευνας (MRM2) "Αναζήτηση" στο ρωσικό τμήμα (RS). Η διαδικασία σύγκλισης διεξήχθη αυτόματα με έλεγχο της Mission Control Center FSUE TsNIIMash. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η αποστολή 41/42 έχει προγραμματιστεί να εργαστεί με τα φορτία του (THC) «Progress M-24M", "Progress M-25M", "Progress M-26M» και με το Ευρωπαϊκο φορτηγό πλοίο ATV-5 «Georges Lemaitre», την προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη των τρίων μέλων του πληρώματος του ISS-40/41 με το TPK "Soyuz TMA-13M", να εκτελέσουν ένα διαστημικό περίπατο από το ρωσικό πρόγραμμα, τη συμμετοχή σε επιχειρήσεις σύνδεσης του TPK "Soyuz TMA-15M »στο ΔΔΣ και για μια μικρή μονάδα έρευνας" Dawn "(MRM1). Εκτός από το σχέδια εργασίας είναι επισης η διεξαγωγή 52 επιστημονικών πειράματων και μελέτες, καθώς και τη διατήρηση του σταθμού και τον ανεφοδιασμό του εξοπλισμού του ISS που παραδίδεται από τα φορτηγά πλοία. Η προβλεπόμενη διάρκεια του πληρώματος στο ΔΔΣ θα είναι 168 ημέρες. Βίντεο εκτόξευσης. http://www.youtube.com/watch?v=6npmJxqs2SI http://www.federalspace.ru/20958/ http://gr.rbth.com/news/2014/09/26/me_epityxia_edese_ston_diethni_diastimiko_stathmo_to_soyuz_i_rosida_kosm_32881.html Η πρώτη γυναίκα-κοσμοναύτης: «Θα ήθελα να πετάξω στον Άρη» Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης στον κόσμο, μίλησε για τις δυσκολίες της προετοιμασίας των κοσμοναυτών και της δικής της προσωπικά, για τις δραστηριότητες στην πτήση και για το τι συζητούν οι κοσμοναύτες όταν συναντώνται στη Γη. Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα πέταξε στ’ αστέρια στις 16 Ιουνίου 1963 με το διαστημόπλοιο Vostok-6. Σήμερα είναι βουλευτής του Ρωσικού Κοινοβουλίου (στην Κάτω Βουλή). Η Rossiyskaya Gazeta μίλησε με την Τερσκόβα στο γραφείο της στο κτίριο της Κρατικής Δούμας. ΕΡ: Είστε από τη φύση σας άνθρωπος που του αρέσουν οι ακραίες καταστάσεις; ΑΠ: Ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό μου ακραίο. Κάθε άνθρωπος κάνει τη δουλειά του, συναντά δυσκολίες και τις ξεπερνά. Πολλοί βέβαια θα ήθελαν να πετάξουν στο διάστημα. Βέβαια, το «άλμα» που πραγματοποίησε ο Γκαγκάριν, συνεπήρε τον κόσμο εντελώς, ιδιαίτερα τους αθλητές που ασχολούνταν με ιπτάμενα σπορ. Στα τέλη του 1961 με κάλεσαν να περάσω από την επιτροπή επιλογής. Απ’ όλη τη χώρα (πάνω από χίλιες υποψηφιότητες), επέλεξαν πέντε κοπέλες. Μας ανέθεσαν να δοκιμάσουμε τον νέο εξοπλισμό. Έλεγχαν τα πάντα απολύτως, τη φυσική προετοιμασία, την ψυχολογική αντοχή. Από τις αρχές του 1962 ξεκίνησε η εντατική προετοιμασία. Ο διοικητής της ομάδας, ο Γιούρι Γκαγκάριν, παρά την εξαιρετική στάση του απέναντί μας, ήταν πολύ απαιτητικός. Στην εκπαίδευση μπορώ να πω ότι μας προετοίμαζαν περισσότερο ψυχολογικά, παρά σωματικά. Είχαμε έρθει ως αλεξιπτωτιστές, και πραγματοποιούσαμε πτώσεις μέρα και νύχτα, σε ξηρά και θάλασσα. Εκπαίδευση στα άκρα. Κάθε φορά όμως τα πάντα ήταν κάτι το καινούριο για μας. Ακόμη και το αίσθημα της έλλειψης βαρύτητας. Τότε δεν υπήρχαν ακόμη τα σύγχρονα εργαστήρια και ειδικός προσομοιωτής. Στο αεροπλάνο, το οποίο πραγματοποιούσε συγκεκριμένους ελιγμούς, υπήρχαν κάποια πολύ μικρά διαστήματα έλλειψης βαρύτητας προκειμένου να νιώσουμε αυτό το αίσθημα και να το συνηθίσουμε. Στην ειδική περιστρεφόμενη καρέκλα έπρεπε όχι απλά να καθόμαστε, αλλά να κάνουμε και ορισμένες κλίσεις στο σώμα μας. Στο θερμικό δωμάτιο η θερμοκρασία ήταν +70°C. Μια άλλη δοκιμασία ήταν το δωμάτιο απομόνωσης, το οποίο ήταν μονωμένο από τους ήχους και ο εκπαιδευόμενος περνούσε σε αυτό 10 ημέρες. ΕΡ: Τι ήταν αυτό που βοήθησε να αντέξετε τη μοναξιά στον απομονωμένο χώρο; ΑΠ: Ποτέ δεν υπέφερα από κρίσεις κλειστοφοβίας. Στο δωμάτιο απομόνωσης δοκίμαζαν την ψυχική κατάσταση, τη λειτουργία της καρδιάς, πραγματοποιούσαν πάρα πολλά τεστ, για παράδειγμα την οξύτητα της όρασης. Στην πτήση μπορούσες τότε να πάρεις μαζί ένα βιβλίο. Διάβαζα με ευχαρίστηση ποιήματα. Δεν μένει χρόνος για χαλάρωση. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο αστροναύτης στο διάστημα δεν έχει τι να κάνει και υποφέρει από μοναξιά. Στην πραγματικότητα, αυτός πρέπει να εκτελέσει ένα ολόκληρο πρόγραμμα. Οπωσδήποτε πρέπει να κάνει γυμναστική. Να μετρά με την πάροδο κάποιων ορών την πίεση, να κάνει αιμοληψίες και να τοποθετεί το αίμα σε σωληνάκια, να εκτελεί όλα τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί. Επίσης, έπρεπε να μελετήσει ενδελεχώς το σκάφος και τις συσκευές που βρίσκονταν σε αυτό. Στις 6 Μαρτίου η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα, γιόρτασε τα 75 της χρόνια Κάθε πτήση είναι μια δοκιμασία και ο καθένας κοσμοναύτης πρόσφερε στην αστροναυτική κάτι νέο. Η γυναικεία αστροναυτική έχει μεγάλες προοπτικές. Και σήμερα, στο Κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών το οποίο δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιες, προετοιμάζουν γυναίκες για πτήσεις. Σημειωτέον, όσον αφορά τις κυρώσεις. Οι αμερικανοί αστροναύτες εκπαιδεύονται μαζί με τους δικούς μας, πετούν με τα δικά μας διαστημόπλοια, και δεν είναι προς το συμφέρον τους να επιβάλλουν κάποιες κυρώσεις. Εργαζόμαστε μαζί τους όταν έρχονται στο Κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών που διαθέτουμε για να μάθουν να πετούν με τα διαστημόπλοιά μας. Οι δικοί μας δε, πηγαίνουν στο Χιούστον, στο κέντρο της NASA. Ωστόσο, αυτοί σήμερα παραβαίνουν τους όρους της συνεργασίας και εμείς έχουμε προειδοποιήσει τους Αμερικάνους ότι αν θα επιβάλλουν κυρώσεις, τότε θα επιβάλλουμε κι εμείς δικές μας. ΕΡ: Εσείς, θα θέλατε να ξαναπετάξετε στο διάστημα; ΑΠ: Φυσικά. Είναι κρίμα που δεν βρίσκομαι πια στην κατάλληλη ηλικία. Θα ήθελα πολύ να πετάξω στον Άρη. Έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια με αυτό τον πλανήτη, μελέτησα όλα όσα έχουν γραφτεί γι’ αυτόν. ΕΡ: Τον Ιούνιο του 1963 με το κωδικό όνομα «Γλάρος» («Τσάικα») πετάξατε 48 φορές γύρω από τη Γη. Ενώ την ώρα της εκτόξευσης προφέρατε τη διάσημη φράση: «Ε, ουρανέ! Βγάλε μας το καπέλο σου!». Γιορτάζετε αυτή την ημερομηνία; ΑΠ: Διατηρούμε τις παραδόσεις που είχαν δημιουργηθεί ήδη από τον Γκαγκάριν. Μαζευόμαστε, θυμόμαστε, μιλάμε για το επάγγελμα, για το τι νέο και ενδιαφέρον υπάρχει. Είναι μια συνάντηση ανάμεσα σε επαγγελματίες. Μοιραζόμαστε και τα μικρά «γήινα» νέα μας. Μεταξύ των φίλων μου υπάρχουν και Αμερικανίδες, μια Γαλλίδα, μια Αγγλίδα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το επάγγελμά μας συσπειρώνει και δείχνει ποιος είσαι στην πραγματικότητα. Η πολιτική εδώ είναι περιττή, λειτουργούν μόνο οι επαγγελματικές δεξιότητες του κοσμοναύτη. ΕΡ: Έχοντας πάει στο διάστημα, πιστεύετε στη νοήμονα αρχή του σύμπαντος; Ότι υπάρχει και κάπου αλλού ζωή; ΑΠ: Έως τώρα όλες οι προσπάθειες των επιστημόνων να βρουν μια νοήμονα μορφή ζωής στο σύμπαν δεν έχουν στεφθεί από επιτυχία. Το σύμπαν όμως είναι τεράστιο και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι σε αυτό υπάρχουν πλανήτες στους οποίους υπάρχει ζωή. Έμβια όντα, ακόμη κι αν υπάρχουν, βρίσκονται ωστόσο πολύ μακριά. Και αυτά δεν αποκρίνονται. Στέλνουμε συνεχώς στο διάστημα στοιχεία για τη Γη, για τους ανθρώπους. Απαντήσεις σε αυτά δεν έχουμε πάρει, αν και ανιχνεύουμε το σύμπαν εδώ και πολλές δεκαετίες. http://gr.rbth.com/arts/2014/09/26/i_proti_gynaika-kosmonayti_tha_ithela_na_petakso_ston_ari_32863.html

Κύρια και εφεδρικά πληρώματα του "Soyuz TMA-14M» Διοικητής του πληρώματος TPK "Soyuz TMA-14M" ο Αλέξανδρος Samokutyayev (Roscosmos, Ρωσία)- Μηχανικός πτήσης 1 TPK "Soyuz TMA-14M" η Έλενα O. Serov (Roscosmos, Ρωσία)- Flight Engineer 2 TPK "Soyuz TMA-14M"ο Eugene Barry Παρίσι (NASA, USA). Εφεδρικός διοικητής του πληρώματος TPK "Soyuz TMA-14M" ο Gennady Ivanovich Padalka (Roscosmos, Ρωσία)- Μηχανικός πτήσης 1 TPK "Soyuz TMA-14M" Mikhail Borisovich Kornienko (Roscosmos, Ρωσία)-Flight Engineer 2 TPK "Soyuz TMA-14M" Scott Joseph Kelly (NASA, USA). Τα μέλη των κύριων και εφεδρικών πληρώματα ανέφεραν την ετοιμότητά τους για την πτήση. Η εκτοξευση του διαστημικού πυραυλου "Soyuz-FG" με το "Soyuz TMA-14M» στον ISS έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου του 2014 στις 0:25 ώρα Μόσχας. Βίντεο. http://www.federalspace.ru/20953/ Έτοιμο για πτήση το διαστημοπλάνο της ESA. Έτοιμο για πτήση είναι το Intermediate eXperimental Vehile (IXV) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο αναχώρησε χθες από την Ολλανδία με προορισμό τις εγκαταστάσεις εκτόξευσης στη Γαλλική Γουϊάνα. Εν όψει της άφιξής του, το πρώτο επίπεδο του πυραύλου Vega που θα το μεταφέρει έχει ήδη μετακινηθεί στην εξέδρα εκτόξευσης. Αυτό σηματοδοτεί την έναρξη της «πορείας» προς την τέταρτη πτήση του Vega, η οποία είναι προγραμματισμένη για τα μέσα του Νοεμβρίου. Μόλις ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση του πυραύλου, το IXV θα τοποθετηθεί/ συνδεθεί και αυτό με τη σειρά του. Το διαστημοπλάνο προορίζεται να φτάσει σε ύψος 420 χιλιομέτρων πριν αρχίσει την κάθοδό του. Αξιοποιώντας το αεροδυναμικό του σχήμα, τους προωθητήρες και δύο flaps ουράς θα επιστρέψει μέσα από την ατμόσφαιρα σαν να επέστρεφε από χαμηλή τροχιά. Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν κατά την hypersonic και υπερηχητική πτήση του μέχρι την προσθαλάσσωσή του στον Ειρηνικό αναμένεται να είναι πολύτιμα όσον αφορά στον σχεδιασμό μελλοντικών οχημάτων επανεισόδου. http://www.naftemporiki.gr/story/859895/etoimo-gia-ptisi-to-diastimoplano-tis-esa Ανάπτυξη εξοπλισμού της ESA από την ελληνική Logikon Labs. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανέθεσε στη Logikon Labs, μια αμιγώς Ελληνική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας, ένα διετές ερευνητικό συμβόλαιο στον τομέα των προηγμένων τεχνολογιών υψομετρίας με χρήση λέιζερ, μετά από διεθνή διαγωνισμό υποβολής προσφορών (ESA tender). Το έργο, με τίτλο "Advanced Laser Ranging Altimetry Technologies (ALaRT)", έχει ως στόχο το σχεδιασμό, την κατασκευή, και τον έλεγχο ενός πρωτότυπου οργάνου υψομετρίας με χρήση λέιζερ, χρησιμοποιώντας καινοτόμες τεχνολογίες τρισδιάστατης απεικόνισης και τεχνικές μέτρησης απόστασης με λέιζερ (LIDAR). Το όργανο αυτό θα χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικές αποστολές Παρατήρησης της Γης και Πλανητικής Εξερεύνησης, με εφαρμογές που εκτείνονται από παρακολούθηση βλάστησης έως συνδέσεις διαστημικών σκαφών (docking) και προσεδάφιση σε αστεροειδείς. Η Logikon Labs συμμετέχει στο έργο ως μέλος μίας διεθνούς βιομηχανικής και ακαδημαϊκής κοινοπραξίας, με επικεφαλής την Ολλανδική εταιρεία Cosine BV, και θα έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της ανάπτυξης των ηλεκτρονικών και του λογισμικού για την ανάγνωση αισθητήρων και την επεξεργασία δεδομένων σε πραγματικό χρόνο. "Αυτό το συμβόλαιο επιβεβαιώνει έναν από τους βασικούς στρατηγικούς στόχους της Logikon Labs, ο οποίος είναι η ενεργή συμμετοχή της εταιρείας στο χώρο της έρευνας για το διάστημα, με τρόπο που προάγει τη διάχυση της γνώσης και ενισχύει το ρόλο της χώρας μας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος" δήλωσε ο Δημήτρης Λαμπρίδης, τεχνικός διευθυντής και συνιδρυτής της Logikon Labs. "Ατενίζουμε με μεγάλη αισιοδοξία το μέλλον της Ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας", συμπλήρωσε. Η Logikon Labs είναι μια επιχειρηματική μικρομονάδα υψηλής τεχνολογίας η οποία ιδρύθηκε το 2012 με έδρα στην Αθήνα. Η εταιρεία προσφέρει καινοτόμες υπηρεσίες σχεδίασης και ανάπτυξης ενσωματωμένων ηλεκτρονικών και λογισμικού για βιομηχανικές, επιστημονικές, και αεροδιαστημικές εφαρμογές. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες εστιάζονται στην ανάπτυξη ενσωματωμένων επεξεργαστικών συστημάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στην ψηφιακή καταγραφή και επεξεργασία μετρήσεων σε πραγματικό χρόνο, καθώς και στα δυναμικώς επαναπρογραμματιζόμενα και προσαρμόσιμα συστήματα. Κινητήρια δύναμη της Logikon Labs είναι η επιθυμία των ιδρυτών της να παρέχουν καινοτομικές λύσεις λογισμικού και ηλεκτρονικής για τις πλέον απαιτητικές εφαρμογές και αγορές, μέσα από μία μικρή, ευέλικτη ομάδα άριστα καταρτισμένων μηχανικών. http://www.kathimerini.gr/785272/article/epikairothta/episthmh/anapty3h-e3oplismoy-ths-esa-apo-thn-ellhnikh-logikon-labs Σχόλιο:Στην Ελλαδα της κρίσης και της απαξίωσης τετοια παραδείγματα σπανίζουν αλλα δείχνουν και τον δρόμο!!

Ίχνη νερού στην ατμόσφαιρα μικρού εξωπλανήτη. Η καθαρή από σύννεφα ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη στο μέγεθος του Ποσειδώνα επέτρεψε στους αστρονόμους να εντοπίσουν ίχνη νερού, με τη μορφή υδρατμών. Είναι ο μικρότερος μέχρι σήμερα πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος, στον οποίο αναλύεται η χημική σύνθεση της ατμόσφαιράς του και ανιχνεύεται νερό. Έως τώρα, μόνο γιγάντιοι εξωπλανήτες σαν τον Δία είχε καταστεί εφικτό να μελετηθούν με αυτό τον τρόπο και να βρεθούν υδρατμοί σε αυτούς, καθώς όλοι σχεδόν οι μικρότεροι κόσμοι που έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί, καλύπτονται από πυκνά νέφη που εμποδίζουν τις παρατηρήσεις. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζόναθαν Φρέιν του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC και το «New Scientist», χρησιμοποίησαν τρία διαστημικά τηλεσκόπια της NASA (Χαμπλ. Σπίτσερ και Κέπλερ) για να αναλύσουν την ατμόσφαιρα του πλανήτη ΗΑΤ Ρ-11b, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο στον αστερισμό του Κύκνου, σε απόσταση περίπου 124 ετών φωτός από τη Γη. Η διάμετρός του είναι σχεδόν τετραπλάσια του δικού μας πλανήτη. Η ανίχνευση των υδρατμών έγινε με φασματοκοπική ανάλυση των χρωμάτων του φωτός, που ο εξωπλανήτης απορροφά, καθώς περνά μπροστά από το άστρο του. Όταν μια ατμόσφαιρα περιέχει μόρια νερού, τότε αυτά απορροφούν συγκεκριμένα μήκη κύματος του αστρικού φωτός και έτσι αφήνουν τη δική τους διακριτή χημική «υπογραφή» στο φως που ταξιδεύει και φθάνει μέχρι τους φασματογράφους των τηλεσκοπίων. Η ατμόσφαιρά του εξωπλανήτη, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, περιέχει περίπου 90% υδρογόνο (είτε ως αέριο, είτε δεσμευμένο σε μόρια νερού), καθώς και σημαντικές ποσότητες υδρατμών. Στόχος των επιστημόνων είναι να κάνουν κάτι ανάλογο σε ολοένα μικρότερους βραχώδεις εξωπλανήτες, ώσπου για πρώτη φορά να καταφέρουν να ανιχνεύσουν νερό σε έναν πλανήτη σαν τη Γη. Το νερό, σύμφωνα με όσα ξέρουμε από την γήινη βιολογία τουλάχιστον, αποτελεί ζωτικό συστατικό για την ύπαρξη ζωής. Πάντως ο ΗΑΤ Ρ-11b, που είναι κυρίως αέριος και μάλλον χωρίς βραχώδη επιφάνεια, αλλά μόνο με στερεό πυρήνα, περιφέρεται πολύ κοντά στο άστρο του, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόνο πέντε γήινες ημέρες. Αναπτύσσει, έτσι, θερμοκρασίες άνω των 600 βαθμών Κελσίου, οπότε θεωρείται πολύ καυτός για να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής. Το υπό κατασκευή διαστημικό τηλεσκόπιο «Τζέημς Γουέμπ» της NASA, το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει το «Χαμπλ» το 2018, θα έχει αυξημένες δυνατότητες μελέτης της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών και ανίχνευσης τυχόν «βιο-υπογραφών» σε αυτές, δηλαδή χημικών αερίων με πιθανή βιολογική προέλευση, όπως οξυγόνο (από φωτοσύνθεση), μεθάνιο (από μικροοργανισμούς) κ.α. Το μόριο του νερού είναι κοινό στο σύμπαν, καθώς οπουδήποτε υπάρχει υδρογόνο και οξυγόνο, το νερό σχηματίζεται με φυσικό τρόπο. Ακόμη και μερικές ηλιακές κηλίδες, όταν είναι πιο ψυχρές, περιέχουν ίχνη υδρατμών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231350516

Στην τελική ευθεία η εκτόξευση του Soyuz για τον ISS. Για την ερχόμενη Πέμπτη, 25/9, είναι προγραμματισμένη η εκτόξευση του πυραύλου – φορέα Soyuz-FG με το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Soyuz TMA-14M για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS. Οπως δήλωσε το γραφείο Τύπου της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar Tass πραγματοποιούνται οι τελευταίοι τεχνικοί έλεγχοι, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. http://gr.rbth.com/news/2014/09/23/stin_teliki_eytheia_i_ektokseysi_toy_soyuz_gia_ton_iss_kai_rosida_kosmon_32827.html

Ινδία: Επιτυχής η παρθενική της αποστολή στον Αρη. Με επιτυχία έθεσε σε τροχιά γύρω από τον Άρη η ινδική διαστημική υπηρεσία το χαμηλού κόστους διαστημικό της σκάφος Mars Orbiter, όπως ανακοίνωσε προσωπικά ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόδι. «Η Ινδία κατάφερε να φτάσει στον Άρη. Συγχαρητήρια σε όλους σας, σε ολόκληρη τη χώρα. Η ιστορία γράφτηκε σήμερα», είπε ο ινδός πρωθυπουργός.. « Έχουμε τολμήσει να φτάσουμε στο άγνωστο και έχουμε επιτύχει το σχεδόν αδύνατο»συμπλήρωσε ο ινδός πρωθυπουργός που καθ'ολη τη διάρκεια της αποστολής να μπει σε τροχιά το διαστημικό σκάφος καθόταν πίσω από τους επιστήμονες στην αίθουσα ελέγχου στο διαστημικό κέντρο Μπανγκαλόρ που βρίσκεται στη νότια Ινδία. Η επιτυχία της Ινδίας λαμβάνει διαστάσεις καθώς αφενός πρόκειται για μια χαμηλού κόστους διαστημική αποστολή αξίας σύμφωνα με το Reuters 74 εκατομμυρίων δολαρίων και αφετέρου καθιστά την Ινδία ως την πρώτη χώρα που καταφέρνει να εκτελέσει και να ολοκληρώσει μια τέτοιου μεγέθους αποστολής στην παρθενική προσπάθεια της. Η Ινδία εισέρχεται πλέον στον κλειστό κύκλο των χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Ευρώπη που έχουν αποστείλει με επιτυχία διαστημικά σκάφη σε τροχιά ή τα προσεδάφισαν στον Άρη. Η διαφορά είναι ότι όλοι τους είχαν αρχικά αποτύχει αρκετές φορές. Παράλληλα, ο ινδός πρωθυπουργός σημείωσε ότι από τις 51 αποστολές που έχουν επιχειρηθεί με στόχο τον Άρη μόνο 21 έχουν επιτύχει. Η ISRO ανακοίνωσε την επιτυχία της με ένα «παιχνιδιάρικο» tweet: «Τι είναι κόκκινο, είναι πλανήτης και είναι το επίκεντρο της τροχιάς μου;», το οποίο ακολουθήθηκε από άλλα δύο σε παρεμφερές ύφος: «θα επιστρέψω μετά το πρωινό. Ωραίο το φως του ήλιου. Κάνει καλό στη μπαταρία σου» και - κάνοντας mention το Curiosity της NASA- «Τι γίνεται, Mars Curiosity; Να είμαστε σε επαφή. Εδώ κοντά θα είμαι». Την ISRO συνεχάρη και η NASA μέσω του Twitter. Το Mangalyaan φέρει πέντε επιστημονικά όργανα, συνολικού βάρους μόλις 15 κιλών, με τα οποία θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια και θα εξετάσει τη σύσταση της ατμόσφαιρας. Το Mangalyaan(«σκάφος του Άρη» στα σανσκριτικά) θα κινείται σε εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά 77 ωρών, που θα το φέρουν σε απόσταση από 365 μέχρι 80.000 χιλιόμετρα από τον Άρη. Η επιστημονική αποστολή αναμένεται να διαρκέσει από έξι μέχρι 10 μήνες, σύμφωνα με στελέχη της ISRO. Η διαστημική αποστολή της Ινδίας θα ενισχύσει το πεπαλαιωμένο-εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες- διαστημικό της πρόγραμμα, όπως εξήγγειλε ευθύς εξ αρχής με τον εκλογή του ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόδι, ο οποίος έχει θέσει ως στόχο να το επεκτείνει με καλύτερες υποδομές και ανώτερη τεχνολογία. Βίντεο. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64068519

Η Ρωσία ετοιμάζεται για την εξερεύνηση της Σελήνης. Οι προετοιμασίες για την "ανάπτυξη" στη Σελήνη έχουν ξεκινήσει, δηλώσε στο Ria Novosti ο επικεφαλής της ρωσικής Roscosmos, Oleg Ostapenko. Η Roscosmos σχεδιάζει να ξεκινήσει μια πλήρους κλίμακας εξερεύνηση της Σελήνης στα τέλη του 2020 - αρχές του '30, πρόσθεσε ο ίδιος. Μέχρι τότε, με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης της σεληνιακής επιφάνειας από τα αυτόματα διαστημικά οχήματα, θα προσδιοριστεί ο πιο κατάλληλος χώρος για εγκατάσταση των σεληνιακών βάσεων. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι τα σχέδια μας είναι άκρως ρεαλιστικά και τα αποτελέσματα θα φανούν μέσα στην επόμενη δεκαετία, τόνισε ο Ostapenko. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Οι προφητείες του Στίβεν Χόκινγκ. Αναμφισβήτητα είναι ο μεγαλύτερος σταρ της επιστημονικής κοινότητας. Ο βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ μπορεί να είναι εδώ και δεκαετίες παράλυτος και να επικοινωνεί μόνο μέσω ειδικού υπολογιστή, ωστόσο ταράζει τα νερά κάθε φορά που δημοσιοποιεί τις σκέψεις του. Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι ο Χόκινγκ προλογίζει ένα νέο βιβλίο για την ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης στο οποίο υποστηρίζει ότι το μποζόνιο Χιγκς, το επονομαζόμενο «σωματίδιο του Θεού», είναι πιθανό να καταστρέψει κάποτε το Σύμπαν. Ας ρίξουμε μια ματιά στις πιο πρόσφατες... προφητείες του Χόκινγκ. Ο Χόκινγκ προλογίζοντας το βιβλίο «Starmus, 50 Years of Man in Space» παρουσιάζεται ως υποστηρικτής της θεωρίας του λεγόμενου «κυκλικού Σύμπαντος». Πρόκειται για μια θεωρία που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με την οποία υπάρχει ένας αέναος κύκλος δημιουργίας συμπάντων. Η συμπαντική εναλλαγή γίνεται, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, μέσω μιας φυσαλίδας την οποία κβαντικές διακυμάνσεις δημιουργούν σε κάποιο κοσμικό κενό. Η φυσαλίδα αρχίζει να μεγαλώνει και καθώς μεγαλώνει «καταπίνει» τον χώρο, δηλαδή το Σύμπαν στο όποιο δημιουργήθηκε επιτρέποντας έτσι σε ένα νέο Σύμπαν να εγκατασταθεί στη θέση του προηγούμενου. Στη δημιουργία της φυσαλίδας, έστω και άθελά του, παίζει ρόλο το μποζόνιο Χιγκς, οι ιδιότητες του οποίου δείχνουν ότι το Σύμπαν είναι ασταθές και άρα μπορεί να καταρρεύσει κάποτε. Το μέλλον την ανθρωπότητας έχει απασχολήσει αρκετά τον Χόκινγκ. Πριν από λίγους μήνες ανέφερε ότι αν δεν καταφέρουμε να αποικήσουμε σύντομα άλλους πλανήτες το μέλλον του ανθρώπου στη Γη δεν είναι ευοίωνο. «Σε 50 χρόνια θα έχουμε δημιουργήσει βάσεις και κατοικίες στη Σελήνη στις οποίες θα ζουν άνθρωποι. Το ίδιο θα γίνει και στον Αρη ως το τέλος του αιώνα. Ο πλανήτης μας είναι ένας παλιός κόσμος που απειλείται από τη συνεχή αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και την εξάντληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Πρέπει να ληφθούν υπόψη αυτοί οι παράγοντες και να φτιάξουμε ένα σχέδιο Β. Αν θέλουμε ο άνθρωπος να επιβιώσει τα επόμενα εκατό χρόνια, πολύ περισσότερο αν μιλήσουμε για τα επόμενα χίλια, είναι επιβεβλημένη η αποίκηση άλλων κόσμων μακριά από τη Γη. Σε περίπτωση που ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι, είμαι βέβαιος ότι ο αιώνας που διανύουμε θα χαρακτηριστεί ως μια πραγματική διαστημική εποχή» υποστηρίζει ο Χόκινγκ. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι απόψεις του Χόκινγκ για μεταφυσικά ζητήματα όπως ο θάνατος. Το 2011 είχε πει: «Θεωρώ τον εγκέφαλο ως έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος θα πάψει να λειτουργεί όταν χαλάσουν τα εξαρτήματά του. Και δεν υπάρχει Παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον για χαλασμένους υπολογιστές». Ομως δύο χρόνια αργότερα παρευρέθηκε στην πρεμιέρα της ταινίας του Στίβεν Φίνιγκαν με τίτλο «Hawking», που πραγματεύεται τη ζωή του, και επανήλθε στο θέμα με ολίγον πιο αισιόδοξη ματιά. «Ο εγκέφαλος είναι όπως ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή. Θεωρητικά είναι εφικτό να "αντιγράψουμε", όπως ένα λογισμικό, τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε ένα κομπιούτερ και να παρέχουμε με τον τρόπο αυτόν ένα είδος μεταθανάτιας ζωής. Ωστόσο, σήμερα κάτι τέτοιο με τις επικρατούσες συνθήκες δεν είναι εφικτό. Θεωρώ πως η έννοια της συμβατικής ζωής μετά θάνατον είναι ένα παραμυθάκι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι». Μια διάλεξη του Χόκινγκ το 2013 στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) με τίτλο «Η καταγωγή του Σύμπαντος» σήκωσε πάλι πολλή σκόνη. Ο Στίβεν Χόκινγκ ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος σε μυθολογικές και θεολογικές προσεγγίσεις σχετικά με την ύπαρξη του κόσμου καθώς και σε υπαρξιακά ερωτήματα όπως: «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;», «Τι έκανε ο Θεός πριν από τη γέννηση του Σύμπαντος; Μήπως προετοίμαζε την κόλαση για όσους κάνουν τέτοιες ερωτήσεις;». Στη συνέχεια ο διάσημος αστροφυσικός έκανε αναφορά σε διάφορες κοσμολογικές θεωρίες και εστίασε σε εκείνη που έχουν αναπτύξει οι Φρεντ Χόιλ και Τόμας Γκολντ. Αυτή κάνει λόγο για ένα αιώνιο Σύμπαν που υπήρχε ανέκαθεν και δεν έχει τέλος, μέσα στο οποίο γεννιούνται συνεχώς γαλαξίες από ύλη που σχηματίζεται «αυθόρμητα». Αναφέρθηκε επίσης στις θεωρίες που κάνουν λόγο για μια διαδικασία κατά την οποία μια Μεγάλη Εκρηξη δημιουργεί ένα Σύμπαν και όταν αυτό πεθαίνει εκδηλώνεται εκ νέου μια Μεγάλη Εκρηξη που γεννά ένα καινούργιο. Ο Χόκινγκ παρέθεσε μια σειρά από επιστημονικά δεδομένα τα οποία, όπως υποστήριξε, αποδομούν όλες αυτές τις θεωρίες. «Ο χρόνος ξεκίνησε τη στιγμή της ιδιομορφίας και αυτό πιθανότατα έχει συμβεί μόλις μία φορά» είπε. Θυμήθηκε μάλιστα ότι στη δεκαετία του 1980 δημοσίευσε ένα άρθρο για τη στιγμή της γέννησης του Σύμπαντος. Την ίδια περίοδο ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' είχε αποκηρύξει τις επιστημονικές προσπάθειες που μελετούσαν τη στιγμή κατά την οποία γεννήθηκε το Σύμπαν, τη στιγμή της Δημιουργίας, αναφέροντας ότι πρόκειται για ένα ιερό θέμα που δεν πρέπει να αγγίζεται. «Ενιωσα ανακούφιση που δεν με οδήγησαν στην Ιερά Εξέταση» δήλωσε τότε ο διάσημος αστροφυσικός. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=634462

Έλενα Serova - τέταρτη γυναίκα κοσμοναύτης στην ιστορία της Ρωσίας(Σοβιετική Ενωση) Συνεχίζονται οι εργασίες προετοιμασίας του "Союз ТМА-14М" Βίντεο. http://www.federalspace.ru/20941/ «Ποντικοναύτες» εναντίον της γήρανσης. Το τελευταίο φορτίο που έφθασε από τη Γη πριν από λίγα 24ωρα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό διέθετε πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο. Ανάμεσα στα διάφορα εφόδια και εξοπλισμό υπήρχε ένας εκτυπωτής 3D, 20 ποντίκια και 30 μύγες που θα λάβουν μέρος σε διάφορα πειράματα. Τα πειράματα με τα ποντίκια παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού είναι τα πρώτα θηλαστικά (μετά τον άνθρωπο) που θα παραμείνουν για αρκετές εβδομάδες σε διαστημικές συνθήκες. Τα ποντίκια θα μελετηθούν με στόχο την ανακάλυψη νέων στοιχείων που σχετίζονται με την φθορά των μυών και τον μηχανισμό της γήρανσης. Τα ποντίκια που βρίσκονται στον ISS είναι γενετικά τροποποιημένα για να μην διαθέτουν το γονίδιο MuRF-1. Πρόκειται για ένα γονίδιο που διαθέτουν και τα ποντίκια και οι άνθρωποι και έχει διαπιστωθεί ότι παίζει κεντρικό ρόλο στη φθορά των μυών ενώ επίσης η δράση του επιταχύνει την απώλεια μυϊκής μάζας μέσω της γήρανσης και άλλων χρόνιων παθήσεων. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι μελετώντας αυτά τα… σούπερ ποντίκια σε συνθήκες μικροβαρύτητας θα εντοπίσουν νέα στοιχεία που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα εμποδίζουν την απώλεια μυϊκής μάζας στον άνθρωπο. Οι μηχανικοί της NASA σχεδίασαν ειδικές κατοικίες για τα ποντίκια στις οποίες θα μπορούν να διαβιώνουν και τρέφονται χωρίς προβλήματα, χωρίς δηλαδή να αιωρούνται η τροφή και το νερό τους http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=634300