Δροσος Γεωργιος

Η προετοιμασία του διαστημικού σκάφους «Soyuz TMA-14M" για να ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://www.energia.ru/ru/iss/iss41/photo_09-18.html Ευρωπαϊκή Βραδιά Ερευνητή: Μια βραδιά, πολλές εκατοντάδες πόλεις στην Ευρώπη και όχι μόνο. Η μεγάλη γιορτή της επιστήμης και των ερευνητών της θα πραγματοποιηθεί και φέτος στις 26 Σεπτεμβρίου συγχρόνως σε εκατοντάδες ερευνητικά κέντρα σε πόλεις της Ευρώπης. Η ESA σε συνεργασία με το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», το Αστεροσκοπείο Αθηνών και τους συνεργαζόμενους φορείς ανανεώνει φέτος το ραντεβού της με τη Βραδιά του Ερευνητή, μια από τις πιο δημοφιλείς διοργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σας προσκαλεί για ακόμα ένα ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της έρευνας. Από τις 6 το απόγευμα έως και τα μεσάνυχτα, μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τους ερευνητές, το έργο τους και την σημαντική προσφορά τους, να πάρουν μια ιδέα από την καθημερινότητά τους και να χαρούν την μαγεία της επιστήμης. Φέτος ο Δημόκριτος συνδεθεί ζωντανά με το CERN στη Γενεύη της Ελβετίας, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου αλλά... και με το Διάστημα μέσα από ένα βίντεο ειδικά αφιερωμένο για τη βραδιά από τους αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Η έρευνα σε ταξιδεύει παντού» Από την παρατήρηση των πιο μακρινών άστρων μέχρι την εικονική περιήγηση στις ελληνικές θάλασσες κι από το κέντρο του ατόμου στην καρδιά του κυττάρου, η έρευνα σε ταξιδεύει παντού. Με αυτό το σύνθημα, η ESA θα ταξιδέψει το κοινό από τη Γη στο διάστημα και πάλι πίσω στη Γη με μια στάση στον Αττικό ουρανό. Οδηγοί στο ταξίδι αυτό θα είναι ένας αστροναύτης της ESA, δύο Έλληνες ερευνητές από το ESRIN και μια ξεχωριστή ομάδα πιλότων. Ο Πάολο Νέσπολι, αστροναύτης της ESA, θα απευθύνει χαιρετισμό στο κοινό του Δημόκριτου μέσα από ένα βίντεο ειδικά αφιερωμένο για τη φετινή βραδιά του ερευνητή, μιλώντας για τις μοναδικές εμπειρίες που έζησε και την έρευνα που διεξήγαγε κατά τη διαμονή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2011. Σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, ο Δρ. Μιχάλης Φουμέλης και η Δρ. Γεωργία Δοξάνη από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνολογιών του Μέλλοντος στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN, θα παρουσιάσουν τι είναι η Παρατήρηση της Γης από το διάστημα και τι μπορεί αυτή να προσφέρει στους επιστήμονες αλλά και στην καθημερινότητα μας. Μεταξύ άλλων θα πραγματοποιηθεί και η παρουσίαση των πρώτων εικόνων του Sentinel 1A, του πρώτου δορυφόρου σε τροχιά από τη σειρά των δορυφόρων Sentinels, που προορίζονται για την επίγεια παρατήρηση στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus και θα εκτοξευθούν μέσα στην επόμενη δεκαετία. Λεπτομερής περιγραφή θα δοθεί επίσης για τα διαθέσιμα εργαλεία από την ESA σχετικά με τη θέαση και την επεξεργασία των δορυφορικών εικόνων, με στόχο να φέρει το κοινό όλων των ηλικιών πιο κοντά στην έρευνα μέσα από το παιχνίδι και τη διασκέδαση. Με μεγάλη χαρά η ΕSA μαζί με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών θα παρουσιάσουν φέτος μία ξεχωριστή ομάδα. Η WeFly! Team αποτελείται από πιλότους αεροπορικών επιδείξεων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με ατσαλένια θέληση κινητικά προβλήματα. Η αποφασιστικότητα και το κουράγιο τους έχει συγκινήσει την Ιταλίδα αστροναύτη Samantha Christofetti, η οποία στο ταξίδι της μέχρι το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Νοέμβριο, θα μεταφέρει μαζί της την σημαία της ομάδας. Παράλληλα, στις οθόνες του Δημόκριτου θα γίνεται προβολή των δραστηριοτήτων της ESA μέσα από εντυπωσιακές εικόνες που έχει καταγράψει μέχρι σήμερα ο στόλος των δορυφόρων και παρατηρητηρίων της ESA στο διάστημα. Ενώ, θα προβληθεί επεισόδιο του προγράμματος ‘Earth from Space’ της ESA, υποτιτλισμένο στα ελληνικά, με θέμα την απεικόνιση της Αττικής απο το δορυφόρο Sentinel 1A. Εκτός από τις δραστηριότητες του Ευρωπαικού Οργανισμού Διαστήματος, στον εξωτερικό καταπράσινο χώρο του Δημόκριτου θα έχουν στηθεί μεταξύ άλλων ένα κινητό πλανητάριο, διαδραστικά πειράματα και τηλεσκόπια για αστροπαρατήρηση. Τη βραδιά θα ντύσουν με μουσικές και ρυθμούς οι ερευνητές/καλλιτέχνες σε μια πολυδιάστατη συναυλία. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους! http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Eyropaikhe_Vradiha_Ereynethe_Mia_vradiha_pollhes_ekatonthades_pholeis_sten_Eyrhope_kai_hochi_mhono

Eρευνώντας την ατμόσφαιρα του Άρη. Το διαστημικό σκάφος της NASA MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile EvolutioΝ), μετά από ένα ταξίδι 10 μηνών έφτασε τον στόχο του και στις 21 Σεπτεμβρίου θα επιχειρήσει να μπει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Άρη. Η αποστολή MAVEN ξεκίνησε στις 18 Νοεμβρίου από το διαστημικό κέντρο Canaveral και ο σκοπός της είναι η μελέτη της ατμόσφαιρας και των κλιματικών αλλαγών του Άρη. Αναμένεται να ρίξει φως στις διαδικασίες διαμέσου των οποίων εξαφανίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του. Με διαφορά 3 ημερών θα επιχειρήσει – στις 24 Σεπτεμβρίου – θα επιχειρήσει να μπεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη και το διαστημικό σκάφος της Ινδίας Mangalyaan. Το βίντεο που ακολουθεί περιγράφει την αποστολή MAVEN της NASA: http://physicsgg.me/2014/09/18/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85/

Σκοτεινή ύλη: νέα αποτελέσματα από το πείραμα AMS στο διάστημα. Ο βραβευμένος με νόμπελ φυσική Sam Ting, ο οποίος ηγείται του πειράματος AMS, παρουσίασε σήμερα το απόγευμα στο CERN που ατα αποτελέσματα της ανάλυσης των 41 δισεκατομμυρίων σωματιδίων που ανιχνεύθηκαν από τον ανιχνευτή AMS που είναι τοποθετημένος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από τα 41 δισεκατομμύρια σωματιδίων που ανίχνευσε το AMS τα 10 εκατομμύρια ταυτοποιήθηκαν ως ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια. Η κατανομή αυτών των γεγονότων στο ενεργειακό διάστημα 0,5 έως 500 GeV δείχνει ξεκάθαρα αύξηση των παρατηρούμενων ποζιτρονίων από τα 8 GeV και μετά. Η αύξηση αυτή είναι ανεξάρτητη της κατεύθυνσης, γεγονός που δείχνει ότι δεν οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο αστρικό αντικείμενο. Η ενέργεια όπου το κλάσμα ποζιτρονίων παύει να αυξάνεται έχει πλέον μετρηθεί και είναι τα 275±32 GeV. Είναι η πρώτη φορά από το 1964 – τότε άρχισαν τέτοιου είδους μετρήσεις – που παρατηρείται ένα τέτοιο σημείο καμπής Ο ρυθμός μείωσης του κλάσματος των ποζιτρονίων μετά από αυτό το όριο είναι πολύ σημαντικός για τους φυσικούς, γιατί θα μπορούσε να αποτελέσει μια ένδειξη εξαΰλωσης σωματιδίων σκοτεινής ύλης σε ζεύγη ηλεκτρονίων – ποζιτρονίων. Παρά το γεγονός ότι οι μέχρι τώρα μετρήσεις θα μπορούσαν να εξηγηθούν θεωρώντας την ακτινοβολία αστρικών αντικειμένων όπως τα πάλσαρ, είναι επίσης προκλητικά συνεπείς με μοντέλα που θεωρούν σωματίδια σκοτεινής ύλης με μάζες γύρω στo 1 ΤeV. Διαφορετικές θεωρίες σχετικά με τη φύση της σκοτεινής ύλης προβλέπουν διαφορετική συμπεριφορά του πλεονάσματος ποζιτρονίων, πέρα από το αναμενόμενο κλάσμα ποζιτρονίων εξαιτίας των συνηθισμένων συγκρούσεων κοσμικών ακτίνων. Συνεπώς, οι επιπλέον μετρήσεις στις υψηλότερες ενέργειες θα κρίνουν στο άμεσο μέλλον αν πίσω από τα δεδομένα του AMS βρίσκεται η σκοτεινή ύλη ή οφείλονται σε άλλου είδους κοσμική πηγή. Τα αποτελέσματα της ομάδας AMS δημοσιεύονται στο περιοδικό PHYSICAL REVIEW LETTERS με τον τίτλο: High Statistics Measurement of the Positron Fraction in Primary Cosmic Rays of 0.5–500 GeV with the Alpha Magnetic Spectrometer on the International Space Station Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: press.web.cern.ch http://press.web.cern.ch/sites/press.web.cern.ch/files/ams_new_results_-_18.09.2014.pdf http://physicsgg.me/2014/09/18/%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d%ce%bb%ce%b7-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%ad%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%80/

Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζονται οι προετοιμασίες εκτόξευσης για την διαστημική πτήση (WPK) "Soyuz TMA-14M." http://www.federalspace.ru/20933/ Γιατί πέφτουν οι αστροναύτες. Αν είστε λάτρεις των μαγνητοσκοπημένων σκηνών από τις αποστολές στη Σελήνη θα έχετε παρατηρήσει ότι ανεξαιρέτως όλοι οι αστροναύτες που περπατούν στο έδαφος του δορυφόρου της Γης δυσκολεύονται να κρατήσουν την ισορροπία τους και συχνά πέφτουν. Η αιτία είναι γνωστή: η έλλειψη της βαρύτητας. Κανείς ωστόσο δεν ξέρει πώς ακριβώς αυτή επιδρά στην ανθρώπινη αίσθηση του χώρου. Με μια νέα μελέτη διεθνής ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι η μειωμένη βαρύτητα μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του «πάνω» και του «κάτω». Η απώλεια αυτή, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, κυριολεκτικά «αναποδογυρίζει» το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. «Η αίσθηση του προσανατολισμού του εαυτού μας σε σχέση με τον κόσμο είναι σημαντική, όχι μόνο για την ισορροπία αλλά και για πολλές άλλες πλευρές της αντίληψής μας, όπως το να αναγνωρίζουμε πρόσωπα και αντικείμενα και να προβλέπουμε πώς τα αντικείμενα θα συμπεριφερθούν όταν τα αφήνουμε να πέσουν ή όταν τα πετάμε» εξήγησε σε δελτίο Τύπου ο Λόρενς Χάρις, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιορκ στο Τορόντο του Καναδά, εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Η παρερμηνεία τού προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" μπορεί να οδηγήσει σε αντιληπτικά σφάλματα και να απειλήσει την ισορροπία όταν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα λανθασμένο σημείο αναφοράς για να ισορροπήσει». Στα πειράματά τους οι επιστήμονες έβαλαν εθελοντές να «στροβιλιστούν» σε βαρυτικά πεδία με διαφορετική ισχύ μέσα σε έναν φυγοκεντρικό βραχίονα που τους παραχώρησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Για να «μετρήσουν» την επίδραση της βαρύτητας στην αντίληψη του «πάνω» χρησιμοποίησαν ένα ειδικό τεστ που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Γιορκ: ενώ υπόκειντο σε βαρυτικά πεδία διαφορετικής ισχύος, οι εθελοντές έβλεπαν εικόνες ενός τοπίου ή το γράμμα «p», το οποίο αντιλαμβάνονταν ως «p» ή ως «d» ανάλογα με το πού θεωρούσαν ότι βρίσκεται το «πάνω». Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PLoS One», έδειξε ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν τη σωστή αντίληψη τού πού βρίσκεται το «πάνω» όταν η βαρύτητα πέφτει σε επίπεδα χαμηλότερα από το 15% της βαρύτητας της Γης. Στη Σελήνη η βαρύτητα είναι ίση με το 17% της βαρύτητας της Γης αλλά παρ' όλα αυτά περπατώντας στο έδαφός της οι αστροναύτες έπεφταν συχνά. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό ίσως εξηγείται από τον συνδυασμό της έλλειψης βαρύτητας με το ασυνήθιστο περιβάλλον το οποίο τους έκανε να χάνουν τον προσανατολισμό τους, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν ανέφεραν κάτι τέτοιο. Ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity πορεύεται χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες στο έδαφος του Αρη και το ίδιο αναμένεται για τους ανθρώπους που θα τον διαδεχθούν. Η βαρύτητα του Αρη, ίση με το 38% της βαρύτητας της Γης, κρίνεται φιλική για τους Γήινους. Με βάση τα ευρήματά τους οι επιστήμονες θεωρούν ότι η βαρύτητα του Αρη, η οποία είναι ίση με το 38% της βαρύτητας της Γης, δεν θα πρέπει να δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα ισορροπίας και προσανατολισμού στους αστροναύτες και επισκέπτες που θα πατήσουν μελλοντικά το έδαφός του. Το να γνωρίζουν πού βρίσκεται το «πάνω» θα βοηθήσει τους γήινους που θα βρεθούν στον Κόκκινο Πλανήτη να εκτιμήσουν τις κλίσεις των λόφων ή να στρίψουν σωστά κατά τις περιηγήσεις τους ενώ παράλληλα είναι καθοριστικό για την ασφάλειά τους. «Αν ο εγκέφαλος δεν αισθάνεται αρκετή βαρύτητα ώστε να προσδιορίσει προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" οι αστροναύτες μπορεί να αποπροσανατολιστούν, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα, όπως το να γυρίσουν διακόπτες προς τη λάθος κατεύθυνση ή να κινηθούν με λάθος τρόπο σε περίπτωση κινδύνου» ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Γιορκ Μάικλ Τζένκινς, επίσης εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Επομένως είναι ζωτικής σημασίας να προσδιορίσουμε πώς δημιουργείται η αίσθηση της κατεύθυνσης του "πάνω" και πώς η βαρύτητα συμβάλλει σε αυτήν προτού ταξιδέψουμε σε περιβάλλοντα με επίπεδα βαρύτητας διαφορετικά από αυτά της Γης». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=632509 Hands-free για το Διάστημα και τον βυθό. Σε συσκευές οι οποίες είναι διαθέσιμες στο εμπόριο (ή προορίζονται να είναι), όπως το Google Glass, τα smartphones και τα tablets, βασίζεται το mobiPV (mobile procedure viewer) της ESA, που στην ουσία αποτελεί ένα είδος «hands-free» για χρήση στο Διάστημα και τον βυθό. Όπως αναφέρεται σε σχετική δημοσίευση στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το mobiPV παρέχει στους αστροναύτες πρόσβαση σε hands-free οδηγίες μέσω audio και video που μόνο αυτοί μπορούν να δουν- και δοκιμάστηκε σε υποθαλάσσιες εκπαιδευτικές αποστολές στα ανοιχτά της Φλόριντα, στην εγκατάσταση Aquarius της NASA, που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση αστροναυτών σε διαστημικούς περιπάτους και για δοκιμές νέων σχετικών τεχνολογιών. Κατά τον Μίκαελ Βολφ, στέλεχος της ESA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος παρείχε το λογισμικό που «τρέχει» η συσκευή, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοπιστία. «Ο κύριος σκοπός ήταν να αξιολογήσουμε το πώς το mobiPV μπορεί να βελτιώσει τις επιδόσεις αστροναυτών σε εργασίες εξαφανίζοντας την ανάγκη να σταματήσουν για να λάβουν οδηγίες». Το mobiPV προορίζεται επίσης να αυξήσει τη βοήθεια που μπορούν να παρέχουν οι ομάδες εδάφους σε αστροναύτες σε πραγματικό χρόνο. «Ένας χειριστής εδάφους θα φορά μία έκδοση του mobiPV συνδεδεμένη με αυτή που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, βλέποντας ακριβώς ό,τι βλέπει και ο αστροναύτης» σημείωσε ο Βολφ. Κατά τον επικεφαλής μηχανικό, Ντέιβιντ Μαρτίνεζ Ολιβέιρα, ο στόχος είναι να καταστεί εφικτή η συνεργασία με την ομάδα εδάφους «σαν να κοιτούν πάνω από τον ώμο του αστροναύτη, επιτρέποντας την υποστήριξη των εργασιών βήμα-βήμα από ειδικούς στον έλεγχο εδάφους». http://www.naftemporiki.gr/story/857421/hands-free-gia-to-diastima-kai-ton-butho

Η πρώτη ινδική αποστολή στον Άρη ετοιμάζεται να τεθεί σε τροχιά. Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με το σχεδιασμό, η Ινδία θα γίνει την επόμενη εβδομάδα η πρώτη ασιατική χώρα που θέτει σκάφος σε τροχιά γύρω από τον Άρη -ένα δύσκολο εγχείρημα στο οποίο δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Ο ινδικός δορυφόρος Mangalyaan (σημαίνει «αρειανό σκάφος») έχει το μέγεθος ενός αυτοκινήτου και ζυγίζει 1,3 τόνους εκτοξεύτηκε το Νοέμβριο του 2013 και, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο αρχικό σκέλος του ταξιδιού, φαίνεται ότι θα καταφέρει να τεθεί σε τροχιά στις 24 Σεπτεμβρίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231273096 H πρώτη αποστολή της Ινδίας στον Άρη χρειάστηκε μόλις δύο χρόνια προετοιμασίας και θα στοιχίσει συνολικά μόλις 73 εκατομμύρια δολάρια, σχεδόν δέκα φορές λιγότερο από τον δορυφόρο Maven της NASA, ο οποίος προγραμματίζεται να φτάσει στον Άρη τρεις μέρες νωρίτερα, στις 21 Σεπτεμβρίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231272360 Στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης, περίπου τα δύο τρίτα των αποστολών στον Άρη έχουν αποτύχει. Η επιτυχία του Μangalyaan θα τόνωνε την ινδική διαστημική υπερηφάνεια, ιδιαίτερα μετά την αποτυχία μιας αντίστοιχης κινεζικής αποστολής το 2011. Η επιτυχία της αποστολής θα στήριζε την Ινδία στην προσπάθειά της να γίνει σημαντικός παίκτης στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων, καθώς υπερηφανεύεται ότι το κόστος είναι δέκα φορές μικρότερο σε σχέση με τις εκτοξεύσεις της NASΑ. Το Mangalyaan φέρει πέντε επιστημονικά όργανα, συνολικού βάρους μόλις 15 κιλών, με τα οποία θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια και θα εξετάσει τη σύσταση της ατμόσφαιρας. Για το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού το σκάφος είχε τεθεί σε κατάσταση αναμονής προκειμένου να εξοικονομηθεί ενέργεια, και οι υπεύθυνοι της αποστολής στον Ινδικό Οργανισμό Διαστημικής Έρευνας (ISRO) θα πρέπει να το ξυπνήσουν τις επόμενες ημέρες. Το σκάφος Mangalyaan την επόμενη εβδομάδα θα επιβραδύνει έτσι ώστε η ταχύτητά του να μειωθεί από 22,2 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο σε 2,14 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Στη συνέχεια θα έχει μια μόνο ευκαιρία για να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Η αποστολή Mangalyaan αντιμετωπίζει σκληρή κριτική.Η σφοδρή κριτική βασίζεται στην γνωστή συλλογιστική ότι μια χώρα που δεν μπορεί να θρέψει όλους τους κατοίκους της δεν επιτρέπεται να δαπανά χρήματα για διαστημικά ταξίδια. Με την συλλογιστική αυτή συμφωνούν απόλυτα οι επενδυτές κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, οι έμποροι όπλων, οι κατασκευαστές τανκ- πολεμικών πλοίων- F16, οι τραπεζίτες, οι έμποροι ναρκωτικών κ.λ.π. (Ολα τα καλόπαιδα μαζί!!) http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231348377

219 εκατομμύρια άστρα του γαλαξία μας Δέκα χρόνια παρατηρήσεων χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί ο πληρέστερος χάρτης του Γαλαξία μας, ο οποίος συγκεντρώνει λεπτομερείς πληροφορίες για 219 εκατομμύρια άστρα στον κύριο δίσκο του γαλαξία μας. (Αραγε πόσοι τεχνολογικοί πολιτισμοι μπροστά ή πίσω απο μας μπορεί να υπαρχουν εκεί!!!) O Γαλαξίας, ένας σπειροειδής σχηματισμός με διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός, εκτιμάται ότι περιέχει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια άστρα, ωστόσο τα περισσότερα από αυτά δεν είναι ορατά από τη Γη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα άστρα του Γαλαξία, συμπεριλαμβανομένου του Ήλιου, διατάσσονται στο ίδιο επίπεδο, τον λεγόμενο γαλαξιακό δίσκο. Αυτό σημαίνει ότι οι παρατηρητές στη Γη κοιτάζουν τον Γαλαξία από το πλάι και βλέπουν μόνο το γαλαξιακό επίπεδο, ορατό στο νυχτερινό ουρανό σαν φωτεινή λωρίδα. Είναι σαν να κοιτάζει κανείς ένα πιάτο από πλάι και να βλέπει μόνο μια γραμμή αντί για ένα στρογγυλό αντικείμενο. Η τελευταία μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Montly Notices of the Royal Astronomical Society, http://mnras.oxfordjournals.org/content/444/4/3230.full.pdf+html χαρτογραφεί τα άστρα στο βόρειο τμήμα του γαλαξιακού δίσκου. Δημιουργήθηκε έπειτα από δέκα χρόνια παρατηρήσεων με το τηλεσκόπιο Isaac Newton στα Κανάρια Νησιά, το οποίο βλέπει άστρα ένα εκατομμύριο φορές πιο αμυδρά από αυτά που μπορεί να διακρίνει το ανθρώπινο μάτι (τα άστρα που μπορεί κανείς να δει στον ουρανό είναι περίπου 5.000). Ο νέος κατάλογος, διαθέσιμος δωρεάν για ερευνητές σε όλο τον κόσμο, συγκεντρώνει 219 εκατομμύρια άστρα, καθένα από τα οποία περιγράφεται με 99 επιμέρους παραμέτρους. Προσφέρει επίσης έναν χάρτη της αστρικής πυκνότητας στο γαλαξιακό επίπεδο, ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτίωση των μαθηματικών μοντέλων για το σχηματισμό και την εξέλιξη του Γαλαξία μας. Από τον χάρτη απουσιάζουν πάντως μερικά μικρά τμήματα του ουρανού, τα οποία είτε καλύπτονται από πυκνά σύννεφα γαλαξιακής σκόνης, είτε δεν ήταν δυνατόν να μελετηθούν λόγω κακοκαιρίας. http://physicsgg.me/2014/09/17/219-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%bc%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82/

Ανακάλυψαν γαλαξία νάνο σε μαύρη τρύπα... γίγαντα. Ενα ασυνήθιστο ζευγάρι των πιο ακραίων αντιθέσεων ανακάλυψαν αμερικανοί αστρονόμοι: ένας νάνος γαλαξίας που στο κέντρο του έχει μια τερατώδη σε μέγεθος μαύρη τρύπα. Πρόκειται για τον μικρότερο και πιο ελαφρύ γαλαξία που έχει ποτέ βρεθεί να φιλοξενεί μια τέτοια μαύρη τρύπα. Η μάζα της ισοδυναμεί με περίπου 21 εκατομμύρια Ήλιους, έναντι 4 εκατ. Ήλιων που είναι η μάζα της μικρότερης μαύρης τρύπας που βρίσκεται στον δικό μας πολύ μεγαλύτερο γαλαξία. Η ανακάλυψη αποτελεί άλλη μια ένδειξη ότι τελικά οι μαύρες τρύπες είναι πολύ πιο κοινές από ό,τι πιστευόταν ως τώρα. Όχι μόνο κάθε μεγάλος γαλαξίας σαν τον δικό μας διαθέτει μια τέτοια μαύρη τρύπα, φαίνεται πως ακόμη και οι μικροσκοπικοί γαλαξίες έχουν τη δική τους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας και φυσικής Ανίλ Σεθ του Πανεπιστημίου της Γιούτα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο "Nature", σύμφωνα με το τελευταίο και με το Space.com, μελέτησαν -με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ» της NASA και του οκτάμετρου οπτικού υπέρυθρου τηλεσκοπίου Gemini στο όρος Μάουνα Κέα της Χαβάης- τον σχετικά κοντινό και φωτεινό νάνο γαλαξία M60-UCD1, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 54 εκατ. ετών από τη Γη. Ο εν λόγω λιλιπούτειος γαλαξίας, που περιφέρεται δορυφορικά γύρω από τον πολύ μεγαλύτερο γαλαξία Μ60, έχει στο κέντρο του μια μαύρη τρύπα που καταλαμβάνει το 15 έως 18% περίπου της συνολικής μάζας του μικρού γαλαξία, ενώ στον δικό μας γαλαξία η μαύρη τρύπα του δεν ξεπερνά το 0,01% της συνολικής μάζας του. «Αυτό είναι άκρως εντυπωσιακό, με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας είναι 500 φορές μεγαλύτερος και πάνω από 1.000 φορές βαρύτερος από τον εν λόγω νάνο γαλαξία», δήλωσε ο Ανίλ Σεθ. Νάνοι γαλαξίες, οι οποίοι είναι πολύ περισσότεροι στο σύμπαν από τους μεγάλους γαλαξίες, θεωρούνται αυτοί που είναι μικρότεροι από το ένα πεντηκοστό του δικού μας, έχοντας διάμετρο μόνο λίγες εκατοντάδες ή χιλιάδες έτη φωτός, έναντι περίπου 100.000 ετών φωτός του δικού μας. «Δεν καταλαβαίνουμε ακόμη πώς σχηματίζονται οι τεράστιες μαύρες τρύπες», παραδέχτηκε ο ερευνητής Καρλ Γκέμπχαρντ του Πανεπιστημίου του Τέξας, Όστιν. Η άγνοια αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερη, όσον αφορά τόσο μεγάλες μαύρες τρύπες σε τόσο μικρούς γαλαξίες. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64065774

Ο αστεροειδής των δεινοσαύρων «διαμόρφωσε τα σημερινά δάση» Τα σημερινά δάση κυριαρχούνται είτε από κωνοφόρα είτε από φυλλοβόλα δέντρα, και η κυριαρχία αυτή δεν αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα μιας προϊστορικής αποκάλυψης: η πρόσκρουση του αντικειμένου που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους φαίνεται ότι ευνόησε τα φυλλοβόλα είδη. Ερευνητές διαφόρων αμερικανικών ιδρυμάτων εξέτασαν περισσότερα από 1.000 απολιθωμένα φύλλα που βρέθηκαν στην περιοχή της σημερινής Βόρειας Ντακότα και καλύπτουν διάστημα 2,2 εκατομμυρίων ετών, πριν και μετά την πρόσκρουση. Η ανάλυση έδειξε ότι πριν από το καταστροφικό συμβάν τα φύλλα των δέντρων είχαν κατά μέσο όρο παχύτερα φύλλα με λιγότερα νεύρα (αγγεία), σε σχέση με τα φύλλα που χρονολογήθηκαν μετά την πρόσκρουση. Τα λεπτά, νευρώδη φύλλα είναι τυπικό χαρακτηριστικό των φυλλοβόλων δέντρων. Απορροφούν ταχύτερα το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και επιτρέπουν έτσι στο φυτό να μεγαλώνει γρήγορα όσο οι καιρικές συνθήκες είναι ικανοποιητικές. Αντίθετα, τα αειθαλή αγγειόσπερμα φυτά μεγαλώνουν πιο αργά και συχνά απαιτούν πιο σταθερές συνθήκες. Αυτό φαίνεται ότι καταδίκασε τα αειθαλή δάση αγγειόσπερμων δέντρων, έπειτα από την πτώση ενός αστεροειδούς των 10 χιλιομέτρων στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια. Τα φυλλοβόλα είδη είχαν πια το πλεονέκτημα, αφού μπορούσαν να επιζήσουν τον παγκόσμιο χειμώνα που προκάλεσε η σκίαση της ηλιακής ακτινοβολίας από τη σκόνη της πρόσκρουσης. Ακόμα και σήμερα, επισημαίνουν οι ερευνητές, σχεδόν κανένα δάσος του πλανήτη δεν κυριαρχείται από αειθαλή αγγειόσπερμα δέντρα. Τα αγγειόσπερμα, η μεγαλύτερη ομάδα φυτών, περιλαμβάνει είδη που παράγουν πραγματικά άνθη. Τα κωνοφόρα, τα οποία είναι μεν αειθαλή αλλά δεν διαθέτουν πραγματικά άνθη, δεν καλύπτονται από τη νέα μελέτη. Τα δέντρα αυτά, ιδιαίτερα ανθεκτικά, κυριαρχούν ακόμα και σήμερα στα βόρεια δάση, εκεί όπου τα αγγειόσπερμα δεν αντέχουν τoν παρατεταμένο, βαρύ χειμώνα. Η μελέτη για την επίδραση της πρόσκρουσης στην οικολογία των δασών δημοσιεύεται στην ανοιχτή επιθεώρηση PLoS Biology. http://www.plosbiology.org/article/info:doi/10.1371/journal.pbio.1001949 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231348311

Έπειτα από χρόνια καθήλωσης, η NASA επιλέγει νέα διαστημικά ταξί. Η εξάρτηση των ΗΠΑ από τη Ρωσία για τη μεταφορά των Αμερικανών αστροναυτών από και προς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) θα τερματιστεί σε μερικά χρόνια με την εκτόξευση νέων διαστημικών σκαφών από τις εταιρείες Boeing και SpaceX, οι οποίες εξασφάλισαν τα μεγάλα συμβόλαια με τη NASA. Έπειτα από τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων το 2011, τα ρωσικά Soyuz είναι τα μόνα επανδρωμένα σκάφη που μπορούν να προσεγγίσουν το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα, και η Μόσχα χρεώνει τη NASA 71 εκατομμύρια δολάρια ανά πτήση. «Από την πρώτη μέρα, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει ξεκαθαρίσει ότι το μεγαλύτερο έθνος του κόσμου δεν θα πρέπει να εξαρτάται από οποιοδήποτε άλλο κράτος για πρόσβαση στο Διάστημα» δήλωσε ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Ανέφερε ότι οι πρώτες δοκιμαστικές εκτοξεύσεις προγραμματίζονται για το 2017, τόνισε όμως ότι οι προδιαγραφές ασφάλειας είναι σημαντικότερη προτεραιότητα από την τήρηση του χρονοδιαγράμματος. Η Boeing, παραδοσιακός συνεργάτης της NASA και μεγάλος παίκτης της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, θα λάβει συνολικά 4,2 δισ. δολάρια για την τελειοποίηση της κάψουλας CST-100, ενώ η SpaceX εξασφάλισε συμβόλαιο 2,6 δισ. δολάρια για τη δική της πρόταση, το σκάφος Crew Dragon. Το 2012, η μη επανδρωμένη έκδοση του Dragon έγινε το πρώτο σκάφος ιδιωτικής εταιρείες που ανεφοδιάζει τον ISS στο πλαίσιο συμφωνίας με τις ΗΠΑ. Η SpaceX, μια εταιρεία του Έλον Μασκ, διευθύνοντος συμβούλου της Tesla Motors και συνιδρυτή της PayPal, έχει ήδη εξασφαλίσει συμφωνία με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του ISS -η αρχή έγινε το 2012 με τη μη επανδρωμένη έκδοση του Dragon, το οποίο τώρα τροποποιείται για να μεταφέρει και πληρώματα. Τα νέα συμβόλαια προβλέπουν τουλάχιστον μια δοκιμαστική επανδρωμένη πτήση γύρω στο 2017. Αν τα σκάφη λάβουν την απαιτούμενη πιστοποίηση, θα ακολουθήσουν δύο με έξι επανδρωμένες αποστολές στον ISS για κάθε εταιρεία. Από τον διαγωνισμό για τα συμβόλαια της NASA αποκλείστηκε η Sierra Nevada Corp, η οποία είχε υποβάλλει πρόταση για ένα σκάφος σαν μίνι διαστημικό λεωφορείο με την ονομασία Dream Chaser. Στο διαγωνισμό δεν συμμετείχε η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, ιδρυτή της Amazon, η οποία είχε λάβει χρηματοδότηση από τη NASA στα αρχικά της στάδια αλλά συνεχίζει τώρα ανεξάρτητα και δεν έχει δώσει λεπτομέρειες για τα σχέδιά της. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231348270

Μικροσκοπικά τσιπ χωρίς μπαταρία για το «Internet of Things» Ερευνητές του Stanford University, σε συνεργασία με επιστήμονες του University of California, Berkeley, κατασκεύασαν ένα ασύρματο τσιπ μεγέθους μυρμηγκιού, το οποίο είναι σε θέση να συλλέγει την ενέργεια που χρειάζεται από τα ίδια ηλεκτρομαγνητικά κύματα με τα οποία αλληλεπιδρά η κεραία του- χωρίς να απαιτούνται μπαταρίες. Σχεδιασμένο για να υπολογίζει, εκτελεί και να αναμεταδίδει εντολές, το εν λόγω τσιπ έχει εξαιρετικά μικρό κόστος κατασκευής, κάτι το οποίο ανοίγει τον δρόμο για τη γεφύρωση του «χάσματος» που υπάρχει αυτή τη στιγμή μεταξύ του Ίντερνετ όπως το γνωρίζουμε και του οράματος του «Ίντερνετ των Πραγμάτων» (Internet of Things), βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι η ύπαρξη διασυνδεδεμένων «έξυπνων» gadgets. «Η επόμενη εκθετική εξέλιξη στη διασυνδεσιμότητα θα είναι η σύνδεση αντικειμένων μεταξύ τους και η απόκτηση δυνατότητας ελέγχου τους εξ αποστάσεως μέσω του web» σημειώνει ο Αμίν Αρμπαμπιάν, επίκουρος καθηγητής ηλεκτρολογίας- μηχανολογίας που πρόσφατα επέδειξε το εν λόγω τσιπ στο VLSI Technology and Circuits Symposium στη Χαβάη. Μεγάλο τμήμα των υποδομών που απαιτεί το Internet of Things υπάρχει ήδη – ωστόσο λείπει το ασύρματο εξάρτημα τηλεχειρισμού που είναι αρκετά φθηνό για να μπορεί να εισαχθεί σε κάθε συσκευή, οπουδήποτε και αν είναι. Όπως υπογραμμίζει ο Αρμπαμπιάν, αυτό λύνεται μέσω της τοποθέτησης όλων των βασικών στοιχείων ενός ασυρμάτου σε ένα μεμονωμένο και πολύ φθηνό τσιπ. Το χαμηλό κόστος είναι απαραίτητη προϋπόθεση, καθώς «μιλάμε για τη διασύνδεση τρισεκατομμυρίων συσκευών». Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2011- και χρειάστηκαν τρία χρόνια επειδή ο Αρμπαμπιάν ήθελε να ξανασκεφτεί την τεχνολογία ασυρμάτων από την αρχή. «Στο παρελθόν, όταν σκέφτονταν για συρρίκνωση των ασυρμάτων, το σκέφτονταν από πλευράς μείωσης του μεγέθους των εξαρτημάτων» σημειώνει. Ωστόσο η προσέγγισή του ήταν διαφορετική, καθώς στην «καρδιά» της βρισκόταν η συγκέντρωση όλων των ηλεκτρονικών που βρίσκονται, για παράδειγμα, σε μια συσκευή Bluetooth, σε ένα μεμονωμένο τσιπ πυριτίου, μεγέθους μυρμηγκιού. Η εν λόγω προσέγγιση θα είχε ένα επιπλέον όφελος: τη δραματική μείωση κατανάλωσης ενέργειας, επειδή ένα μεμονωμένο τσιπ χρειάζεται πολύ λιγότερη ενέργεια από ό,τι οι συμβατικές συσκευές (ενδεικτικά, εάν το τσιπ του Αρμπαμπιάν χρειαζόταν μπαταρία, τότε θα επαρκούσε μία απλή ΑΑΑ για να λειτουργεί για πάνω από έναν αιώνα). Ωστόσο χρειαζόταν ριζικός επανασχεδιασμός κάθε λειτουργίας: η κεραία έπρεπε να είναι μικρή (1/10 του μεγέθους μιας κεραίας Wi-Fi) και να λειτουργεί σε ταχύτητα 24 δισ. κύκλων ανά δευτερόλεπτο, κάτι που με τη σειρά του χρειαζόταν τη βελτίωση του σχεδιασμού βασικών κυκλωμάτων και ηλεκτρονικών. Εν τέλει ο Αρμπαμπιάν πέτυχε τη συγκέντρωση όλων των απαραίτητων τμημάτων σε ένα τσιπ: μία κεραία λήψης που επίσης συλλέγει ενέργεια από τα εισερχόμενα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, μία κεραία μετάδοσης για την εκπομπή και την αναμετάδοση σημάτων σε μικρές αποστάσεις και ένας κεντρικός επεξεργαστής για την ερμηνεία και την εκτέλεση εντολών. Η γαλλική STMicroelectronics έχει κατασκευάσει 100 τέτοια τσιπ, τα οποία και ο Αρμπαμπιάν χρησιμοποίησε για να αποδείξει ότι η ιδέα λειτουργεί. Πλέον οραματίζεται δίκτυα από τσιπ τοποθετημένα ανά μέτρο σε ένα σπίτι, τα οποία θα παρέχουν συνδεσιμότητα μεταξύ του Ίντερνετ και των οικιακών «έξυπνων» συσκευών – φέρνοντας την ξεκάθαρη «αυγή» του «Internet of Things». http://www.naftemporiki.gr/story/857031/mikroskopika-tsip-xoris-mpataria-gia-to-internet-of-things

Πλανήτης οδηγεί το άστρο του σε ταχύ γήρας! Η αλληλεπίδραση ενός γιγάντιου εξωπλανήτη με το μητρικό του άστρο προκαλεί μια σειρά από σπάνια κοσμικά φαινόμενα. Νέα μελέτη δείχνει ότι ο πλανήτης προκαλεί χάος στο εσωτερικό του άστρου προκαλώντας έτσι την πρόωρη γήρανση του. Το άστρο WASP 18 βρίσκεται σε απόσταση 325 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Φοίνικα και έχει λίγο μεγαλύτερη μάζα από αυτή του Ήλιου. Το 2009 εντοπίσθηκε να κινείται κοντά στο άστρο ένας πλανήτης. Σε απόσταση μόλις 3 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από το άστρο βρίσκεται ένας γιγάντιος πλανήτης αερίων που έχει μάζα δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Δία ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος. Οι γιγάντιοι πλανήτες αερίων που βρίσκονται κοντά στα μητρικά τους άστρα έχουν λάβει από την επιστημονική κοινότητα την ονομασία «καυτοί Δίες». Ο πλανήτης Wasp 18b είναι τόσο κοντά στο άστρο που ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτό μόλις σε 24 ώρες! Μάλιστα κατά την τροχιακή του κίνηση ο πλανήτης πλησιάζει το άστρο σε απόσταση μικρότερη του ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων και με δεδομένο το μέγεθος του θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σχεδόν το ακουμπάει... Πριν από τρία χρόνια ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια διαπίστωσαν ότι το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Wasp 18b επηρεάζει το άστρο ασκώντας παλιρροϊκές δυνάμεις οι οποίες υποχρεώνουν την επιφάνεια του άστρου να ανασηκώνεται και να υποχωρεί. Τώρα ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ιγκνάσιο Πιλιτέρι του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ιταλίας διαπίστωσε ότι ο Wasp 18b διαταράσσει το «βιολογικό ρολόι» του μητρικού του άστρου. «Ο Wasp 18b είναι από τους μεγαλύτερους σε μέγεθος και πιο κοντινούς στο άστρο τους καυτούς Δίες που γνωρίζουμε. Το μέγεθος πλανήτη και η απόσταση του από το άστρο του παράγει μη αναμενόμενα αποτελέσματα. Αυτός ο πλανήτης υποχρεώνει το άστρο του να γερνά πριν την ώρα του» αναφέρει ο Πιλιτέρι. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αλληλεπίδραση των δύο σωμάτων προκαλεί χάος στο μαγνητικό πεδίο του άστρου διαταράσσοντας την ομαλή κίνηση των καυτών αερίων στο εσωτερικό του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρά προβλήματα στη μεταγωγή θερμότητας στο άστρο γεγονός που την σειρά του οδηγεί στην εξασθένηση του μαγνητικού πεδίου του άστρου κάτι που τελικά προκαλεί την πρόωρη γήρανση του. Τα νέα ευρήματα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» οδήγησαν τους ερευνητές στο να χαρακτηρίσουν τον πλανήτη Wasp18b «ακραίο εξωπλανήτη». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=632289

Ο αστροναύτης του ISS-39/40 Oleg Artemyev πήρε μέρος σε επιστημονικά πειράματα. Στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Ερευνών και Ελέγχων Yury Gagarin εγιναν μια σειρά από πειραματικές μελέτες, προς το συμφέρον των διαπλανητικών πτήσεων και την εξερεύνηση των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με τον κοσμοναύτη Όλεγκ Artemyev, ο οποίος επέστρεψε στη Γη στις 11 Σεπτεμβρίου μετά από μια μακράς διάρκειας διαστημική πτήση στο ΔΔΣ. Στις 12 Σεπτεμβρίου τη δεύτερη ημέρα μετά την άφιξή του στο Star City ο Oleg Artemyev εργαστηκε σε χειροκίνητη-ελεγχόμενη κατάβαση από τροχιά προς την επιφάνεια του "άλλου κόσμου" σε μια φυγόκεντρο CF-18. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η δυνατότητα προσγείωσης με χειροκίνητη λειτουργία μετά από μια εξάμηνη διαστημική πτήση. Ο στόχος του πειράματος είναι να αξιολογήσει τη δυνατότητα των εργασιών του κοσμοναυτη για εκτός οχημάτων δραστηριότητες. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Oleg Artemyev εργάστηκε σε τυπικές λειτουργίες που σχετίζονται με την πρόσβαση στην επιφάνεια του πλανήτη: - Στολές συστήματα ελέγχου και λοιπού εξοπλισμού κατά τη διαδικασία του κλειδώματος? - Η κίνηση των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου"? - Ανύψωση και κατέβασμα της σκάλας? - Εφαρμογή του ελλιμενισμού τους συνδετήρες? - Εγκατάσταση και απομάκρυνση των κεραιών. Επιπλέον, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των πειραμάτων ο Oleg Artemyev οδήγησε ένα εικονικό μοντέλο του οχήματος (rover) και κινείται με αυτό στην "Αρειανή επιφάνεια" σε μια συγκεκριμένη τροχιά. Τα πειράματα CPC συνεχίζουν να δείχνουν τη δυνατότητα των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου" μετά από μια πτήση από έξι μήνες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Βίντεο. http://www.federalspace.ru/20927/

Ο Άρης δεν αποκλείεται να φιλοξενεί ζωή. Ένας βράχος που αποσπάστηκε από τον Άρη πριν από 1,3 δισεκατομμύρια χρόνια, και έπεσε στη Γη ως μετεωρίτης το 1911, περιέχει ενδείξεις ότι ο γειτονικός πλανήτης δεν αποκλείεται να φιλοξενούσε ή να φιλοξενεί και σήμερα ζωή, υποστηρίζει ελληνο-βρετανική μελέτη. Ακόμα και σήμερα, λένε οι ερευνητές, μικρόβια θα μπορούσαν να επιβιώνουν σε θερμές περιοχές του υπεδάφους όπου υπάρχει υγρό νερό. Είναι όμως μια μάλλον προκλητική υπόθεση, η οποία δύσκολα μπορεί να αποδειχθεί με τα σημερινά δεδομένα. Ο Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης, επίκουρος καθηγητής Γεωλογίας στο ΕΜΠ, http://www.eliasch.gr/ ανακάλυψε έναν ύποπτο σχηματισμό σε θραύσμα του διάσημου μετεωρίτη του Νάκλα, ο οποίος έπεσε το 1911 κοντά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και αποδείχθηκε αργότερα ότι προέρχεται από τον Άρη. Οι πρώτες ενδείξεις για ίχνη βιολογικής δραστηριότητας στον μετεωρίτη χρονολογούνται στο 1999, μέχρι σήμερα όμως η θεωρία της βιολογενούς προέλευσης παραμένει αναπόδεικτη. http://en.wikipedia.org/wiki/Nakhla_meteorite Η τελευταία μελέτη, η οποία έγινε εξώφυλλο τον Αύγουστο στην επιθεώρηση Astrobiology, εξετάζει μια δομή «σαν κύτταρο» που βρέθηκε μέσα σε θραύσμα του αργιλώδους μετεωρίτη. Ο σχηματισμός δεν φαίνεται να είναι απολιθωμένο κύτταρο, πρέπει όμως να περιείχε κάποτε νερό, αναφέρει ο Δρ Χατζηθεοδωρίδης και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, οι οποίοι μελέτησαν το θραύσμα με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης. Το συμπέρασμα είναι ότι η μικροσκοπική κοιλότητα στον μετεωρίτη περιείχε κάποτε νερό σε υψηλή θερμοκρασία. Σήμερα, νερό πιστεύεται ότι υπάρχει στον Άρη μόνο στη μορφή πάγου στο υπέδαφος και τους πόλους του πλανήτη. Η ερευνητική ομάδα διατυπώνει την υπόθεση ότι το νερό της κοιλότητας θερμάνθηκε ως αποτέλεσμα πρόσκρουσης αστεροειδή. Τα ευρήματα «έρχονται να προστεθούν στις προηγούμενες ενδείξεις ότι μεγάλοι αστεροειδείς χτύπησαν τον Άρη στο παρελθόν και δημιούργησαν μακρόβια υδροθερμικά πεδία που θα μπορούσαν να συντηρήσουν ζωή» αναφέρει ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ τη Δευτέρα. http://www.manchester.ac.uk/discover/news/article/?id=12797 Όπως ανέφερε ο Ίαν Λάιον του πανεπιστημίου, μέλος της ερευνητικής ομάδας, «η ζωή όπως την γνωρίζουμε, για παράδειγμα στη μορφή βακτηρίων, θα μπορούσε να υπάρχει στον Άρη, αν και δεν την έχουμε βρει ακόμα». Στην φωτογραφία του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που δείχνει το ελλειπτικό βιόμορφο εύρημα. Αυτή η ύποπτη κοιλότητα στο μετεωρίτη πρέπει να περιείχε κάποτε υγρό νερό, λένε οι ερευνητές. http://physicsgg.me/2014/09/16/%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%b5%ce%af-%ce%b6%cf%89/ Ο βασιλιάς των φαραγγιών. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Αρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος. Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ. Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα 10 χλμ.! Συγκριτικά, το Γκραν Κάνιον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 1.800 μέτρα. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=631738

O ήχος ενός ατόμου. Επιστήμονες του Πολυτεχνείου Chalmers χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά ηχητικά κύματα για την επικοινωνία με τεχνητά άτομα. Με τη μέθοδό τους κατάφεραν να αναπαράγουν κβαντικά φαινόμενα στα οποία ο ήχος αντικατέστησε το φως, το συνήθη δηλαδή ύποπτο στα φαινόμενα του μικρόκοσμου. «Ανοίξαμε μία νέα πόρτα που οδηγεί στον κβαντικό κόσμο, μιλώντας στα άτομα και ακούγοντάς τα», εξηγεί ο Περ Ντέλσινγκ ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας των πειραματικών και θεωρητικών φυσικών που δημοσιεύει τα αποτελέσματά της στο επιστημονικό περιοδικό Science. «Στο μέλλον σκοπεύουμε να εκμεταλλευτούμε τους νόμους της κβαντομηχανικής και να δημιουργήσουμε ισχυρότερους υπολογιστές. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε κατασκευάζοντας κβαντικά ηλεκτρικά κυκλώματα τα οποία για την ώρα μελετάμε και μαθαίνουμε να ελέγχουμε», συνέχισε ο Ντέλσινγκ. Ένα τεχνητό άτομο όπως αυτό που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές είναι ένα παράδειγμα ενός ηλεκτρικού κυκλώματος, το οποίο μπορεί να φορτιστεί με ενέργεια και στη συνέχεια να την εκπέμψει με τη μορφή σωματιδίων. Συνήθως τα σωματίδια αυτά είναι φωτόνια, όμως στην προκειμένη περίπτωση το άτομο ήταν σχεδιασμένο ώστε να απορροφά και να εκπέμπει ενέργεια στη μορφή ηχητικών κυμάτων. Σύμφωνα με τη θεωρία, ο ήχος από το άτομο χωρίζεται κι εκείνος σε κβαντικά σωματίδια, το καθένα από τα οποία αντιπροσωπεύει τον ασθενέστερο ήχο που μπορεί να ανιχνευθεί. Από τη στιγμή που ο ήχος ταξιδεύει με ταχύτητα πολύ μικρότερη από αυτή του φωτός, οι επιστήμονες έχουν όλο το χρόνο ώστε να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του συστήματος που μελετούν, κάτι που ανοίγει νέες δυνατότητες στη μελέτη αυτών των διατάξεων. H 100.000 φορές χαμηλότερη ταχύτητα του ήχου σε σχέση με το φως, υπονοεί επίσης και ένα μικρότερο μήκος κύματος, κάτι που σημαίνει πως τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν τα ηχητικά κύματα μπορούν να είναι επίσης μεγαλύτερα, δίνοντας περισσότερες επιλογές στους επιστήμονες που θέλουν να επιτύχουν απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς των συστημάτων αυτών. Στο συγκεκριμένο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν ήχοι με συχνότητα 4.8 GHz, κοντά δηλαδή στη συχνότητα των μικροκυμάτων, ή αλλιώς 20 οκτάβες πιο υψηλές συχνότητες από την πιο ψηλή νότα που μπορεί να παραγάγει ένα πιάνο. Σε μία τέτοια συχνότητα, το μέγεθος του ατόμου που ήλεγξαν οι ερευνητές ήταν της τάξης των 0.01 χιλιοστών του μέτρου, πολύ μεγαλύτερο δηλαδή σε σχέση με τα συνήθη άτομα. Στην εικόνα μικροσκοπίου: Το τεχνητό άτομο, γκρι-μπλε πάνω δεξιά, μπορεί να εκπέμπει και να απορροφά τον ήχο που κινείται κατά μήκος της επιφάνειας ενός μικροτσίπ. Η γκρι-μπλε δομή κάτω αριστερά είναι ο συνδυασμός ηχείο / μικρόφωνο που χρησιμοποιείται για την ακουστική επικοινωνία με το άτομο. Από τη στιγμή που ο ήχος ταξιδεύει με ταχύτητα πολύ μικρότερη από αυτή του φωτός, οι επιστήμονες έχουν όλο το χρόνο ώστε να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του συστήματος που μελετούν. http://physicsgg.me/2014/09/15/o-%ce%ae%cf%87%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Σεληνιακό πανόραμα από το κινεζικό ρόβερ Yutu. Η Κίνα στις 14 Δεκεμβρίου 2013 έγινε η τρίτη χώρα που έστειλε με επιτυχία διαστημικό σκάφος στη Σελήνη (μετά τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση). Δυστυχώς όμως μια βλάβη χάλασε τα αρχικά σχέδια της αποστολής. Αλλά το Yutu παραμένει ακόμα ζωντανό στέλνοντας σήματα στη Γη, σύμφωνα με τον λογαριασμό στο Twitter της UHF Satcom http://www.uhf-satcom.com/ To βίντεο που ακολουθεί δείχνει τα ίχνη του ρόβερ Yutu και το διαστημικό σκάφος Chang’e-3 που μετέφερε στη Σελήνη το εξάτροχου ρόβερ: http://physicsgg.me/2014/09/13/%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b5%ce%b6%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%81%cf%8c/ 55 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του πρώτου σταθμού στον κόσμο που έχει φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Στις 12 Σεπ. 1959 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε το "Vostok-L" με τον αυτόματο διαπλανητικό σταθμό (AWS) "Luna 2". Στις 14 Σεπτεμβρίου το "Luna 2" έγινε ο πρώτος σταθμός στον κόσμο που έχει φτάσει στην επιφάνεια του φεγγαριού. Το"Luna 2" ήταν ένα αεροστεγές δοχείο σε σχήμα μπάλας, η οποία στεγαζε οργανα επιστημονικής μέτρησης και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Στο επιστημονικό εξοπλισμό περιλαμβάνονται μέσα για την καταχώριση της πυρηνικής ακτινοβολίας και των στοιχειωδών σωματιδίων (μετρητές σπινθηρισμών), μετρητές Geiger, μαγνητόμετρα, ανιχνευτές μικρομετεωρίτες. Για τη μετάδοση πληροφοριών στη Γη το AMC είχε τρεις ραδιοπομπους που λειτουργούν σε διαφορετικές συχνότητες. Ο σταθμός παραδωσε στην επιφάνεια της σελήνης δύο μέταλλικες κούφιες σφαίρες που αποτελείται απο μια μπάλα ποδοσφαίρου από πεντάγωνα-σημαίες με το εθνόσημο της Σοβιετικής Ένωσης και την επιγραφή "ΕΣΣΔ" από τη μία πλευρά και «την ΕΣΣΔ. Σεπτέμβριο 1959 "στην άλλη. Σημαντικές επιστημονικό επίτευγμα ήταν η ανακάλυψη της σεληνιακής αποστολής του ηλιακού ανέμου και άμεση μέτρηση του. Η ανάλυση των πληροφοριών που λαμβάνονται έδειξαν ότι το φεγγάρι δεν έχει σχεδόν κανενα εγγενή μαγνητικό πεδίο και ζώνη ακτινοβολίας. http://www.federalspace.ru/20914/

Evariste Galois: ένας επαναστάτης μαθηματικός. «Την άνοιξη του 1832 το Παρίσι έβραζε, έτοιμο για μια επαναστατική έκρηξη, παρόλο που τρεις μήνες αδιάκοπης επιδημίας χολέρας είχαν αμβλύνει τα πνεύματα και σκεπάσει με μελαγχολική ηρεμία τα αναστατωμένα συναισθήματα του λαού. Η μεγάλη πολιτεία έμοιαζε με γεμάτο κανόνι που δεν ήθελε παρά μια σπίθα για να πυροδοτηθεί». Πρόκειται για ένα απόσπασμα από τους «Άθλιους» του Βίκτωρα Ουγκώ, αυτόπτη μάρτυρα των συνταρακτικών γεγονότων που ακολούθησαν. Στις αρχές του Ιουνίου ξέσπασε μια μεγάλη εξέγερση στο Παρίσι. Ελάχιστοι πρόσεξαν μια σύντομη είδηση που εμφανίστηκε στις παρισινές εφημερίδες εκείνες τις ταραγμένες ημέρες. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, το πρωί της 30ης Μαΐου ο Evariste Galois, ένας νέος 20 ετών, διάσημος για τους πολιτικές του ομιλίες και απόφοιτος του Βασιλικού Κολεγίου Louis-le-Grand, σκοτώθηκε σε μονομαχία. Θάφτηκε το Σάββατο, στις 2 Ιουνίου, στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς. Σήμερα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη για την τοποθεσία του τάφου του. Πεθαίνοντας άφησε ένα ανολοκλήρωτο μαθηματικό χειρόγραφο 60 σελίδων, που κατέληξε στα χέρια του φίλου του Auguste Chevalier, ο οποίος δεν έβρισκε κανέναν να το δημοσιεύσει. Έπρεπε να φτάσει το 1846 για να τυπωθεί το χειρόγραφο. Η θεωρία που αναπτυσσόταν στο άρθρο άσκησε βαθιά επίδραση όχι μόνο στα μαθηματικά αλλά και σε όλες τις φυσικές επιστήμες… ένθετο. http://physicsgg.me/2014/09/15/evariste-galois-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82/

Τα πληρώματα TPK "Soyuz TMA-14M» ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας. Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του ISS-41/42 ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας τους. Alexander Samokutyayev (Roscosmos, Ρωσία), Έλενα Serova (Roscosmos, Ρωσία) και Barry Παρίς (NASA, USA), Gennady Padalka (Roscosmos, Ρωσία), Mikhail Kornienko (Roscosmos, Ρωσία) και Scott Kelly (NASA, USA) εκαναν εκπαίδευση με ένα αποστασιόμετρο λέιζερ και ένα δορυφορικό τηλέφωνο, είδαν την τεκμηρίωση του σκάφους και τη σύνθεση της παραγωγής αγαθών και, επίσης, έκαναν προβα τοποθέτησης στα κοστούμια "Sokol KV-". http://www.energia.ru/ru/iss/iss41/photo_09-13.html Η εικόνα της Ελλάδας με τον φακό στο Διάστημα. «Γεια σας. Με λένε Κώστα, είμαι από την Ελλάδα και θέλω να βγάλω φωτογραφίες από το Διάστημα». Κάπως έτσι έμοιαζε το πρώτο μήνυμα που έστειλε ο Κώστας Ταματέας πριν από περίπου πέντε χρόνια στην πλατφόρμα του IRC, απευθυνόμενος στη διαδικτυακή κοινότητα ερασιτεχνών φωτογράφων της στρατόσφαιρας. Από τότε ο νεαρός προγραμματιστής από τη Θεσσαλονίκη πέρασε μερόνυχτα εξαντλητικής έρευνας και δοκιμών, ώσπου το 2012 έστειλε την πρώτη του φωτογραφική κάψουλα στη στρατόσφαιρα και τώρα ετοιμάζεται να φέρει για τρίτη φορά μαγευτικές εικόνες και βίντεο της Ελλάδας από το Διάστημα. «Η αποστολή είναι μια προσωπική ικανοποίηση. Ηθελα να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου για να πάω όσο πιο κοντά γίνεται στο Διάστημα που τόσο θαυμάζω» λέει, καθώς με καλωσορίζει στο άτυπο εργαστήριό του, στο πατρικό του. Σ’ έναν χώρο περίπου 10 τ.μ., ο 29χρονος λάτρης του Διαστήματος έμαθε να σχεδιάζει κυκλώματα, να κατασκευάζει τα δικά του συστήματα τηλεμετρίας και να φωτογραφίζει τον Ολυμπο, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλία, την Εύβοια και τον Βόλο από τη στρατόσφαιρα. Πάνω στο γραφείο του βρίσκεται η νέα κάψουλα, ένα μικρό τετράγωνο κουτί από φελιζόλ, περασμένο με κόκκινη μονωτική ταινία, όπου διακρίνονται τρεις κεραίες συχνοτήτων (UHF, VHF, GSM), ένα μικρό θερμόμετρο και τέσσερις κάμερες. Το εσωτερικό του είναι γεμάτο με πλακέτες, σένσορες, μικροελεγκτές, τσιπάκια και ένα σωρό εξαρτήματα που θα διασφαλίσουν τη σωστή λειτουργία της συσκευής όταν βρεθεί στα 35 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης και στους -40 βαθμούς Κελσίου. «Η κάψουλα ανεβαίνει περίπου τέσσερις φορές πιο ψηλά από το ύψος που πετάει ένα υπερατλαντικό αεροπλάνο και έξι φορές από το αεροπλάνο που κάνει το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη», τονίζει. Στη νέα αποστολή που ετοιμάζει ο κ. Ταματέας θα προσπαθήσει να μεταδώσει ζωντανή εικόνα από το Διάστημα όσο η κάψουλα ανεβαίνει στη στρατόσφαιρα. «Αν πετύχει, θα είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα το έχω σε live streaming. Θα έχει καθυστέρηση περίπου μισού λεπτού γιατί τα εξαρτήματα που έχω είναι φτηνά. Το οικονομικό είναι πάντα πρόβλημα», σημειώνει. Οταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, η μικρή κόκκινη κάψουλα θα προσαρμοστεί σε ένα μετεωρολογικό μπαλόνι και θα αρχίσει το ταξίδι της προς το Διάστημα με ταχύτητα 5 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Μετά από περίπου μία ώρα θα ανέβει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ. Ταματέα, λίγο ψηλότερα από τα 35.000 μέτρα από την επιφάνεια της Γης. Εκεί το μπαλόνι θα σκάσει λόγω διαφοράς πίεσης και θα αρχίσει η κάθοδος με τη βοήθεια ενός μικρού αλεξίπτωτου. Μόλις φτάσει στο έδαφος, η κάψουλα θα στείλει μήνυμα στο κινητό του με τις ακριβείς συντεταγμένες της. Το «κόλλημα» του Κώστα Ταματέα με το Διάστημα ξεκίνησε στην παιδική του ηλικία στις αρχές του ’90 με τις sci-fi ταινίες και τα ντοκιμαντέρ της εποχής. Η πρώτη «διαστημική» ταινία που είδε ήταν μια βιντεοκασέτα με το Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ και αντί να γουρλώνει τα μάτια στη θέα των τερατόμορφων εξωγήινων, είχε εντυπωσιαστεί από την ιδέα και μόνο του διαστημικού ταξιδιού. Αργότερα, μέσα από ταινίες και ντοκιμαντέρ, το ενδιαφέρον του για το Διάστημα ολοένα και μεγάλωνε. Οι καθηγητέ«Εβλεπα πολύ συχνά την εκπομπή “Το Σύμπαν που Αγάπησα”. Οι καθηγητές που παρουσίαζαν το ντοκιμαντέρ, Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, εξηγούσαν πολύπλοκες έννοιες τόσο απλά κι ένιωθα ότι μιλάνε σ’ εμένα», τονίζει. Τελειώνοντας το ΤΕΙ Πληροφορικής στη Θεσσαλονίκη περνούσε τη μέρα του σερφάροντας στο Διαδίκτυο. Τυχαία έπεσε πάνω σε μια φωτογραφία από τη στρατόσφαιρα και διαβάζοντας το σχετικό άρθρο ανακάλυψε μια μικρή κοινότητα ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο που έστελναν φωτογραφικές κάψουλες στο Διάστημα. «Οταν είδα ότι αυτά τα έφτιαχναν ερασιτέχνες πήρα την απόφασή μου. Φυσικά και δεν με πίστευε κανείς όταν τους έλεγα τι θα κάνω», λέει. Δεκάδες αρχεία pdf κατέβηκαν στον υπολογιστή του με οδηγίες, φωτογραφίες και τεχνογνωσία για την κατασκευή της κάψουλας. Ενας 20χρονος Βέλγος του έμαθε, μέσω Διαδικτύου, πώς να σχεδιάζει κυκλώματα και τώρα έχει αποκτήσει γνώσεις ηλεκτρονικού. Στέλνει τα σχέδιά του στην Κίνα για να πάρει τις πλακέτες κι έπειτα συναρμολογεί τα εξαρτήματα που παραγγέλνει από διάφορες χώρες της Ευρώπης. «Στις πρώτες δοκιμές είχα κάψει δύο GSM modules, δηλαδή δύο τσιπάκια από κινητό τηλέφωνο, που μου κόστισαν 200 ευρώ και μόνο που δεν έκλαιγα. Τα λεφτά ήταν από χαρτζιλίκι και δεν ήξερα πότε θα μπορέσω να τα ξαναμαζέψω», λέει. Το όνομα του SlaRos project, προέρχεται από τα ονόματα των ηρώων του. «Θαυμάζω πολύ τον Νίκολας Τέσλα για τις εφευρέσεις του και τον μυθικό Ικαρο για την τόλμη του. Οπως στον Ικαρο έτσι και στη δική μου συσκευή το σύστημα πτήσης κάποια στιγμή μας προδίδει και πέφτουμε στη Γη. Τουλάχιστον εγώ κρατάω τις φωτογραφίες», τονίζει. Οσο βλέπουμε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες του από διάφορα μέρη της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας ο Κώστας Ταματέας εξηγεί τις πρακτικές εφαρμογές που μπορεί να έχει η κάψουλα του SlaRos. «Το SlaRos μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια, οργανισμούς και εταιρείες για επιστημονικές μετρήσεις στην τροπόσφαιρα και τη στρατόσφαιρα. Μπορεί π.χ. να μετρηθούν μετεωρολογικά δεδομένα ή ακόμη και τα επίπεδα ακτινοβολίας του ήλιου ή ραδιενέργειας πάνω από συγκεκριμένες περιοχές», σημειώνει. Ο ίδιος πάντως φαίνεται διατεθειμένος να συνεχίσει τις αποστολές του στη στρατόσφαιρα και από άλλες περιοχές της Ελλάδας τις οποίες θα επισκεφτεί με αυτοκίνητο διότι, όπως μας αποκάλυψε, τον φοβίζει το... αεροπλάνο. http://www.kathimerini.gr/783410/article/epikairothta/ellada/h-eikona-ths-elladas-me-ton-fako-sto-diasthma

Σε νέα φάση η αναζήτηση βαρυτικών κυμάτων. Σε νέα επίπεδα ακρίβειας και ευαισθησίας θα λειτουργεί σύντομα το αμερικανικό LIGO, ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα για την ανίχνευση των λεγόμενων βαρυτικών κυμάτων, ρυτιδώσεων στο χωροχρόνο που προβλέφθηκαν από τον Αϊνστάιν αλλά παραμένουν άφαντες μέχρι σήμερα. Η αναβάθμιση των δύο ανιχνευτών LIGO -ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και ένας ακόμα στη Λουιζιάνα- αναπτερώνει τώρα τις ελπίδες των φυσικών για την ανίχνευση του θεωρητικού φαινομένου, έπειτα από μια δεκαετία άκαρπης αναζήτησης με τους αρχικούς ανιχνευτές. Όπως αναφέρει το BBC, η αναβάθμιση των ανιχνευτών ανακοινώθηκε στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης που πραγματοποιείται στο Μπέρμιγχαμ, και τα αναβαθμισμένα συστήματα προγραμματίζεται να λειτουργήσουν σε πλήρη ισχύ από το καλοκαίρι του 2015. Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλεφθεί το 1916 από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας. Ο μεγάλος φυσικός είχε υπολογίσει ότι η περιστροφή σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Τον περασμένο Μάρτιο, διεθνής ερευνητική ομάδα προκάλεσε σάλο όταν ανακοίνωσε ότι εντόπισε ίχνη μιας ιδιαίτερης κατηγορίας βαρυτικών κυμάτων, τα οποία πρέπει να εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Η μελέτη όμως τέθηκε υπό αμφισβήτηση, και ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων παραμένει ανεπιβεβαίωτη. Τα βαρυτικά κύματα, εφόσον υπάρχουν, ουσιαστικά τεντώνουν το χώρο σε μια διάσταση (ας πούμε κατά μήκος) και τον συμπιέζουν σε μια άλλη (ας πούμε κατά πλάτος) Αυτό είναι το φαινόμενο που προσπαθούν να καταγράψουν οι ανιχνευτές LIGO. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ που μετρούν το μήκος των σωλήνων με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. Οι σωλήνες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα, όμως η πειραματική διάταξη μπορεί να μετρά μεταβολές τουλάχιστον 1.000 φορές μικρότερες από τη διάμετρο ενός ατόμου. Η αναβάθμιση των συστημάτων με ισχυρότερα λέιζερ και νέα οπτικά επιτρέπει θεωρητικά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από απόσταση περίπου 88 εκατομμυρίων ετών φωτός. Τελικός στόχος είναι η αύξηση αυτής της απόστασης στα 650 εκατομμύρια έτη φωτός -αυτό σημαίνει ότι οι ανιχνευτές θα μπορούν να σαρώνουν μια σφαίρα στο Διάστημα 1.000 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η αρχική μορφή των συστημάτων. Στην Ευρώπη λειτουργούν στο μεταξύ οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, με την ονομασία Indigo, ανακοίνωσε πρόσφατα και η Ινδία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347157

Gaia14aaa: το πρώτο σουπερνόβα που ανακάλυψε η Γαία. Η Γαία (Gaia), το νέο ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο που θα καταγράψει με ακρίβεια τη θέση και την ταχύτητα τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου άστρων του Γαλαξία μας, εντόπισε τυχαία την πρώτη της έκρηξη υπερκαινοφανούς (σουπερνόβα) η οποία συνέβη σε ένα μακρινό γαλαξία. Η Γαία, η οποία ξεκίνησε να λαμβάνει παρατηρήσεις στις 25 Ιουλίου, σαρώνει τον ουρανό ανά τακτά χρονικά διαστήματα έτσι ώστε το καθένα από το ένα δισεκατομμύριο άστρα που έχει στο στόχαστρό της να καταγραφεί τουλάχιστον 70 φορές στα επόμενα πέντε χρόνια, με στόχο την εξακρίβωση της τροχιάς και της ταχύτητάς του εντός του Γαλαξία. Κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών παρατηρήσεων με διαφορά ενός μήνα, η Γαία κατέγραψε στις 30 Αυγούστου μία εντυπωσιακή αύξηση της φωτεινότητας ενός γαλαξία που βρίσκεται 500 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας. Η δραματική αυτή αλλαγή, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες οφειλόταν σε μία έκρηξη υπερκαινοφανούς, έκρηξη ενός άστρου δηλαδή που έχει φθάσει στο τέλος της ζωής του και καθώς εκρήγνυται απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας. Το συμβάν, που πήρε το όνομα Gaia14aaa αποτελεί το πρώτο εύρημα της Γαίας που δεν εμπίπτει στο κύριο επιστημονικό της σκοπό, αν και στο μέλλον μας επιφυλάσσει πολλές παρόμοιες ανακαλύψεις. «Καθώς η Γαία κοιτάει κάθε τμήμα του ουρανού ξανά και ξανά, έχουμε μία ευκαιρία να εντοπίσουμε χιλιάδες άλλες παροδικές πηγές που μπορεί να είναι σημάδια ορισμένων από τα πιο ισχυρά φαινόμενα στο Σύμπαν, όπως αυτή η σουπερνόβα», εξηγεί ο Δρ. Σάιμον Χόντζκιν, από το ινστιτούτο αστρονομίας του Κέμπριτζ και μέλος της επιστημονικής ομάδας της Γαίας. http://physicsgg.me/2014/09/15/gaia14aaa-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%8c%ce%b2%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b5-%ce%b7/

Βρέθηκε θέση στάθμευσης για τον κυνηγό κομητών Rosetta. Έπειτα από αρκετές εβδομάδες προσεκτικής χαρτογράφησης και ανάλυσης, οι υπεύθυνοι της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta επέλεξαν τη Δευτέρα το καταλληλότερο σημείο προσεδάφισης στην επιφάνεια του κομήτη 67P. Θα είναι πάντως ένα δύσκολο εγχείρημα, για το οποίο θα υπάρξει μία και μοναδική ευκαιρία. Η μικρή συσκευή Philae που θα απελευθερώσει το σκάφος Rosetta στις 11 Νοεμβρίου θα επιχειρήσει την πρώτη, ιστορική προσεδάφιση στην επιφάνεια κομήτη -οι αναλύσεις των αρχέγονων πάγων από τους την οποία αποτελείται ο 67P θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα στοιχεία για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. To πρόβλημα είναι ότι η επιφάνεια του κομήτη είναι ανώμαλη, γεμάτη κοιλότητες και γκρεμούς, και η βαρύτητα είναι τόσο ασθενής ώστε το Philae κινδυνεύει να χαθεί στο Διάστημα, παρόλο που θα επιχειρήσει να συγκρατηθεί εκτοξεύοντας ένα καμάκι στην επιφάνεια. Το Philae θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί στις 11 Νοεμβρίου (Πηγή: ESA) Έπειτα από δύο ημέρες κρίσιμων συσκέψεων στην Τουλούζη της Γαλλίας, οι υπεύθυνοι της αποστολής στην ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA επέλεξαν την καταλληλότερη από τις πέντε υποψήφιες τοποθεσίες προσεδάφισης. Η περιοχή, που εμφανίζεται ως «J» στους χάρτες της ESA, είναι μια σχετικά ομαλή έκταση στον μεγαλύτερο από τους δύο λοβούς στους οποίους χωρίζεται ο κομήτης 67P/Churyumov-Gerasimenko. Μια δεύτερη περιοχή στον μικρότερο λοβό, γνωστή ως «J» επελέγη ως εναλλακτική λύση στην περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Το Rosetta, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κομήτη σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων, συνεχίζει τώρα να συλλέγει εικόνες των δύο περιοχών. Δεδομένου ότι ο κομήτης και το σκάφος βρίσκονται σε απόσταση περίπου 440 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, και τα σήματα από τη Γη χρειάζονται μερικά λεπτά για να φτάσουν την αποστολή, το όλο εγχείρημα της προσεδάφισης θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αυτόματα. Το ρομπότ Philae θα απελευθερωθεί από το Rosetta σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων από τον κομήτη και θα πλησιάσει με μικρή ταχύτητα. Οι τελικές εντολές για την προσεδάφιση θα έχουν μεταδοθεί από τους μηχανικούς της ESA αρκετές μέρες νωρίτερα. Οι υπεύθυνοι της αποστολής αναγνωρίζουν ότι η πιθανότητα αποτυχίας στην ιστορική προσπάθεια είναι μεγάλη. Ακόμα όμως κι αν το Philae δεν καταφέρει να προσεδαφιστεί, το Rosetta θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον κομήτη για ακόμα έναν χρόνο, και θα τον δει να αχνίζει και να ξεδιπλώνει την κόμη του καθώς πλησιάζει στον Ήλιο. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες θα μπορέσουν να παρατηρήσουν από κοντά αυτή τη δυναμική διαδικασία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347647

Η NASΑ θα φέρει δείγματα από αστεροειδή που απειλεί τη Γη. Στην πρώτη της απόπειρα να φέρει στη Γη δείγματα από έναν αστεροειδή, η NASA θα εκτοξεύσει του χρόνου την αποστολή Osiris-Rex, η οποία θα επιχειρήσει να συλλέξει δείγματα από έναν βράχο που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη τον 22ο αιώνα. Το φιλόδοξο εγχείρημα θα είναι μια πρόβα για μια μελλοντική αποστολή συλλογής δειγμάτων από τον Άρη, καθώς και για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή, η οποία προγραμματίζεται για την επόμενη δεκαετία. Το Osiris-Rex, μια αποστολή συνολικού κόστους 800 εκατομμυρίων δολαρίων, θα εκτοξευτεί το Σεπτέμβριο του 2016 με πύραυλο Atlas V. Θα χρειαστεί περίπου δύο χρόνια να φτάσει τον αστεροειδή Bennu, με μήκος γύρω στα 200 μέτρα. Η NASA εκτιμά ότι υπάρχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα να προσκρούσει ο Bennu στη Γη σε περίπου δύο αιώνες -μέχρι τότε, όμως, η ανθρωπότητα πιθανώς θα διαθέτει την τεχνολογία για να αποτρέψει μια μεγάλη καταστροφή. Συγκριτικά, το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ που τραυμάτισε 1.500 ανθρώπους όταν εξερράγη πάνω από τη Ρωσία το Φεβρουάριο εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 20 μέτρα, ενώ ο αστεροειδής που εξόντωσε τους δεινόσαυρους όταν έπεσε στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια, υπολογίζεται ότι είχε διάμετρο 10 χιλιομέτρων. Το Osiris-Rex, το οποίο κατασκευάζεται στο Ντένβερ από την εταιρεία Lockheed Martin, θα μπορούσε τώρα να προσφέρει νέα στοιχεία για τους εκατομμύρια αστεροειδείς που υπολογίζεται ότι υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα -από τους οποίους έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα περίπου 500.000. Εκτός του ότι θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να προστατευτεί από ενδεχόμενο χτύπημα, η μελέτη των αστεροειδών προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για τη γέννηση και την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Οι αστεροειδείς, ορισμένοι από τους οποίους αποτελούνται κυρίως από πετρώματα, ενώ άλλοι από σίδερο και νικέλιο, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Αποτελούνται επομένως από αρχέγονα υλικά, τα οποία μάλιστα περιέχουν σημαντικά οργανικά μόρια, τα οποία δεν αποκλείεται να έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην εμφάνιση ζωής στη Γη. Ο Bennu είναι πλούσιος σε οργανικά υλικά, λόγω όμως της σύστασής του είναι πραγματικά κατάμαυρος -μια επιπλέον δυσκολία για το σχεδιασμό καμερών κατάλληλων για τη μελέτη ενός τόσο σκοτεινού σώματος. «Μας ζήτησαν να αναπτύξουμε κάμερες για τη λήψη εικόνων από έναν αστεροειδή πιο μαύρο κι από κάρβουνο» σχολιάζει στο περιοδικό Scientific American o Πίτερ Σμιθ, κορυφαίος διαστημικός εικονολήπτης με έδρα το Τούσον. «Είναι σας να προσπαθείς να φωτογραφήσεις μια μαύρη γάτα μέσα σε καρβουναποθήκη» λέει. Αν όλα πάνε καλά, το Osiris-Rex αρχικά θα χαρτογραφήσει το σώμα και αργότερα θα ακουμπήσει την επιφάνειά του. Μια ριπή πεπιεσμένου αερίου θα εκτινάξει από την επιφάνεια σκόνη και μικρές πέτρες, οι οποίες θα κυλήσουν μέσα σε ένα κάνιστρο συλλογής. Το κάνιστρο θα απελευθερωθεί από το σκάφος και θα πέσει με αλεξίπτωτο στη Γη το 2023. Τα δείγματα του Osiris-Rex, πάντως, δεν θα είναι το πρώτο υλικό αστεροειδή που πιάνουν στα χέρια τους οι επιστήμονες. Η πρωτιά ανήκει στο ιαπωνικό Hayabusa, το οποίο, παρά τα πολλαπλά τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπισε, έστειλε στη Γη το 2010 απειροελάχιστες ποσότητες υλικού από τον μικρό αστεροειδή Itokawa. Μάλιστα η επόμενη ιαπωνική αποστολή, το Hayabusa 2, δεν αποκλείεται να ολοκληρωθεί πριν φτάσουν στη Γη τα δείγματα του Osiris-Rex. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231347071

Εντυπωσιακές εικόνες της Γης από τον Διαστημικό Σταθμό. Βίντεο από τον αστροναύτη Alexander Gerst της αποστολής Expedition 40. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%b1/ Η Μυθολογία των Αστερισμών. Σεμινάριο στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας, Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου. Ωρίων, Βοώτης, Δράκοντας, Κυνηγητικοί Κύνες, Παρθένος… Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου μέσα στις σάρκες της νύχτας, ένας αστερισμός θα σου αφηγηθεί μια πρωτάκουστη ιστορία απ’τον ωκεανό της Ελληνικής Μυθολογίας. Από πού προήλθαν όλα αυτά; Ποιους έρωτες, πολέμους, πάθη θνητών τε και θεών αφηγούνται τα ουράνια; Σύρε την Αργώ από την Τρόπιδα και ρίξτη στη θάλασσα του διαστήματος. Η Ανδρομέδα αλυσοδεμένη στα βράχια περιμένει απελπισμένα τον Περσέα πάνω στον φτερωτό του Πήγασο. Προσοχή στους Διόσκουρους, Κάστορα και Πολυδεύκη. Ο Κηφέας κι η Κασσιόπη, σύντροφοι παντοτινοί της Καλλιστούς που ανάλγητα η Ήρα, μεταμόρφωσε σε αρκούδα… Καπετάνιος στο πρώτο μας ταξίδι ο… θαλασσοδαρμένος Δημόκριτος Τσουκάπας, σκληρός αλλά κι έμπιστος παραμυθολόγος… Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας. Το πλήρες πρόγραμμα των σεμιναρίων και διαλέξεων. http://www.ofa.gr/seminaria/ Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Αλεξανδρείας 113, (περιοχή Μαρτίου) 546 46 Θεσσαλονίκη τηλ./fax: 2310 423133 http://physicsgg.me/2014/09/12/%ce%b7-%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%cf%83%ce%b5%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1/

Nέα ισχυρή ηλιακή καταιγίδα κατευθύνεται προς τη Γη. Σύμφωνα με τους αστρονόμους ο Ήλιος βρίσκεται στην κορύφωση της δραστηριότητάς του, στον ενδεκαετή κύκλο που διανύει, ο οποίος είναι ο πιο «ήρεμος» των τελευταίων 100 ετών. Ο Ήλιος έστειλε προς την Γη μία πολύ ισχυρή «καταιγίδα» φορτισμένων σωματιδίων, που σύμφωνα με τη NASA, αναμένεται σύντομα να πλήξει τη Γη. Το Solar Dynamics Observatory (SDO) της NASA, κατέγραψε μια ηλιακή έκλαμψη τύπου Χ1.6, που κορυφώθηκε την Τετάρτη στις 20:45 ώρα Ελλάδος: Η γεωμαγνητική καταιγίδα αναμένεται να χτυπήσει τη Γη μέσα στις επόμενες δυο ημέρες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακόμα αν θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σε δορυφόρους, συστήματα τηλεπικοινωνιών, σύστημα GPS κ.λπ. Μάλλον όμως θα δημιουργήσει εκπληκτικό σέλας στους πόλους όπως στο παρελθόν. Οι ηλιακές εκλάμψεις κατατάσσονται σε 3 κατηγορίες: τις ασθενείς ©,τις μεσαίες (Μ) και τις ισχυρές (Χ). Η σημερινή χαρακτηρίζεται ως Χ1.6, που ναι μεν είναι αρκετά ισχυρή, όχι όμως όσο η τερατώδης Χ4.9, που έγινε τον Φεβρουάριο 2014. (Ο αριθμός που ακολουθεί την κατηγορία χαρακτηρίζει την ένταση. Για παράδειγμα, μια ηλιακή έκλαμψη τύπου Χ2 έχει διπλάσια ένταση από την Χ1) http://physicsgg.me/2012/03/12/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84/ http://physicsgg.me/2012/01/23/b%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CF%89%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1/ Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b9%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%ce%ae-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%b3%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/

Η selfie του διαστημικού σκάφους Rosetta. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία ενός τμήματος του διαστημικού σκάφους Rosetta. Βλέπουμε έναν ηλιακό συλλέκτη του σκάφους, μήκους 14 μέτρων, και στο βάθος, σε απόσταση περίπου 50 χιλιόμετρα, τον κομήτη Churyumov-Gerasimenko. Στις αρχές Νοεμβρίου, η διαστημοσυσκευή Philae που μεταφέρει η Rosetta, θα επιχειρήσει προσεδάφιση στην ανώμαλη επιφάνεια του κομήτη. Κάτι που τελικά θα είναι πολύ δυσκολότερο από ότι νόμιζαν αρχικά οι επιστήμονες. http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b7-selfie-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%82-rosetta/

Τηλεσκόπιο με "μάτια εντόμου" από την ESA θα εντοπίζει επικίνδυνους αστεροειδείς. Ο εντοπισμός αστεροειδών που απειλούν τη Γη είναι δύσκολος, εν μέρει επειδή ο ουρανός είναι τόσο μεγάλος. Ωστόσο μια απάντηση μπορεί να προέλθει από τα έντομα, δεδομένου ότι έχουν αναπτύξει από καιρό τρόπους να βλέπουν σε πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Ως μέρος της παγκόσμιας προσπάθειας να κυνηγήσουμε επικίνδυνα ουράνια αντικείμενα, όπως αστεροειδείς και κομήτες, η ESA αναπτύσσει ένα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο για νυχτερινές έρευνες του ουρανού. Αυτό το τηλεσκόπιο είναι το πρώτο ενός μελλοντικού δικτύου που θα σαρώνει πλήρως τον ουρανό και θα εντοπίζει αυτόματα πιθανά νέα κοντά-στη-Γη αντικείμενα, ή NEOs (Near Earth Objects), για την μετέπειτα παρακολούθηση και έλεγχο από τους ερευνητές. Ωστόσο ένα δίκτυο παραδοσιακών τηλεσκοπίων θα ήταν περίπλοκο και δαπανηρό, λόγω του αριθμού που απαιτείται. Ακόμη, το σύστημα πρέπει να είναι σε θέση να ανακαλύπτει αντικείμενα πολλές φορές πιο αμυδρά από ότι μπορεί να αντιληφθεί το γυμνό μάτι. Ενώ δεν υπάρχει δίκτυο που να μπορεί να εντοπίσει όλα τα δυνητικά επικίνδυνα αντικείμενα, θα πρέπει, κάτω από ευνοϊκές συνθήκες, να ανιχνεύει τα πάντα για διάμετρο περίπου 40 μέτρων σε τουλάχιστον τρεις εβδομάδες πριν από την πρόσκρουση. Η απάντηση είναι ένα νέο, ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο με παρατσούκλι «fly-eye» (στα ελληνικά «μάτι της μύγας»), που χωρίζει την εικόνα σε 16 μικρότερες υπό εικόνες ώστε να επεκτείνει το πεδίο της όρασης, παρόμοια με την τεχνική που εκμεταλλεύεται ο σύνθετος οφθαλμός μιας μύγας. Ο σχεδιασμός είναι αρθρωτός, και επιτρέπει την μαζική και τη φθηνότερη παραγωγή και το χαμηλότερο κόστος συντήρησης. Θα χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του πρωτοτύπου, ώστε να τοποθετηθεί από το πρόγραμμα της ESA Space Space Situational Awareness (SSA) στις αρχές του επόμενου έτους. "Αυτή η νέα τεχνολογία είναι το κλειδί για το μελλοντικό δίκτυο παρατήρησης NEO," λέει ο Gian Maria Pinna του τμήματος SSA. Αυτά τα τηλεσκόπια παρατήρησης που εκμεταλλεύονται τις ιδιότητες του σύνθετου ματιού προσφέρουν απόδοση που αντιστοιχεί σε τηλεσκόπιο διαμέτρου 1 μέτρου, και παρέχει ένα πολύ μεγάλο οπτικό πεδίο: 6.7 ° x 6.7 ° ή περίπου 45 τετραγωνικές μοίρες. 6.7 ° είναι περίπου 13 φορές η διάμετρος της Σελήνης, όπως φαίνεται από τη Γη. "Τα νέα τηλεσκόπια θα παρέχουν την απαραίτητη ανάλυση για να καθοριστούν οι τροχιές των τυχόν εντοπισμένων αντικειμένων», λέει ο Gian Maria. "Αν το πρωτότυπο επιβεβαιώνει την αναμενόμενη απόδοση, θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη προμήθεια και την εγκατάσταση του λειτουργικού του δικτύου των τηλεσκοπίων." Αυτό το καλοκαίρι, η ESA υπέγραψε συμβόλαιο για περίπου € 1,000,000 με μια κοινοπραξία με επικεφαλής την CGS SpA (Ιταλία), η οποία περιλαμβάνει την Creotech Instruments SA (Πολωνία), την SC EnviroScopY SRL (Ρουμανία) και την Pro Optica SA (Ρουμανία) για το λεπτομερή σχεδιασμό του προηγμένου τηλεσκοπίου. Αναμένεται ότι ο λεπτομερής σχεδιασμός θα ακολουθηθεί από αρκετές επιπλέον συμβάσεις με ευρωπαϊκές εταιρείες που αποτιμώνται έως τα € 10 εκατομμύρια για την κατασκευή και την εγκατάσταση του πρώτου πρωτοτύπου τηλεσκοπίου παρατήρησης. "Η ανάπτυξη του πρώτου οπτικού αισθητήρα ειδικού για τις δραστηριότητες αναζήτησης και ανακάλυψης NEO της ESA είναι ένα θεμελιώδες βήμα προς τη συμβολή της Ευρώπης στην προστασία του πλανήτη μας από πιθανές συγκρούσεις με επικίνδυνα αντικείμενα", σημειώνει ο Nicolas Bobrinsky, επικεφαλής του προγράμματος SSA. Σχετικά με το πρόγραμμα SSA - τομέας Near Earth Objects http://www.esa.int/Our_Activities/Operations/Space_Situational_Awareness/Near-Earth_Objects_-_NEO_Segment Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/08/Future_telescope_in_operation http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Teleskhopio_me_mhatia_enthomoy_apho_ten_ESA_tha_entophizei_epikhindynoys_asteroeidehis