Δροσος Γεωργιος

Χειμώνας επιβίωσης στο Κέντρο Εκπαίδευσης. Από 19 Ιαν εως 9 Φεβ 2015 στο κεντρο εκπαίδευσης Yu.A. Gagarin οι υποψήφιοι κοσμοναύτες περνούν αυτόνομη ολοκληρωμένη εκπαίδευση για την ανάληψη δράσης σε περίπτωση αναγκαστικής προσγείωσης σε μια ελώδη περιοχή το χειμώνα ή με άλλα λόγια «επιβίωση». Στην εκπαίδευση συμμετείχουν τα πληρώματα του ΔΔΣ-48/49 Ανατόλι Ivanyshyn (Roscosmos), Takuya Onishi (JAXA), Kathleen Rubins (NASA) και τα πληρώματα του ΔΔΣ-49/50 Σεργκέι Ryzhikov (Roscosmos), Αντρέι Borisenko (Roscosmos), ο Robert Kimbrough (NASA) και οι συμμετέχοντες σαν κύρια και εφεδρικα πληρώματα του ΔΔΣ-45/46 Sarah Brightman και Satoshi Takamatsu. Αυτή την εβδομάδα, ο "χειμώνας επιβίωσης" είναι θεωρητικές και πρακτικές ασκήσεις για να δοκιμάσει τις δεξιότητες που απαιτούνται απο τα πληρώματα κατά τη προσεδάφιση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ» στις ακραίες συνθήκες του δάσους και ελώδων περιοχών το χειμώνα. Επιπλέον, στα πληρώματα πραγματοποιούνται ενημερώσεις σχετικά με τη χρήση των φορητών ειδων έκτακτης ανάγκης (ΝΑΕ) και ιατρικές πτυχές της "επιβίωσης". Τα πληρώματα του ΔΔΣ-48/49 και ΔΔΣ-49/50, καθώς και οι τουρίστες του διαστήματος κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης εργάστηκαν στην προσγείωση της κάψουλας καθόδου, την απομάκρυνση των στολών, την δημιουργία των διαφορετικών τύπων των πυρκαγιών (κύριας και για σήμα), κατασκευή teplovetrozaschitnogo καταφύγιου, το μαγείρεμα και το φαγητό, και εργάστηκαν σε δράσεις για την «αλληλεπίδραση έρευνας και διάσωσης" και "την παροχή ιατρικής βοήθειας στα θύματα." Η εκπαίδευση "επιβίωσης" που τελεί υπό την επίβλεψη ειδικών CPC που ελέγχουν τη διαδικασία της κατάρτισης μαζί με εκπαιδευτές, ιατρούς και ψυχολόγους. Στο τέλος των δοκιμών διενεργείται η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων των συμμετεχόντων. http://www.federalspace.ru/21257/ Προετοιμασίες για την εκτόξευση του πυραύλου φορέα "Proton-M" με τον δορυφόρο "Inmarsat-5F2" Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζονται οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του πυραύλου «Proton-M"με το διαστημικό οχημα "Inmarsat-5F2." Σήμερα το πρωί ο πύραυλος φορέας "Proton-M" με εγκατεστημένο το διαστημικό ωφέλιμο φορτίο στον "Briz-M» δηλαδή τον "Inmarsat-5F2», παραδόθηκε στην πλατφόρμα πλήρωσης καυσίμων(HRC). Μέσα σε δύο ημέρες έχει προγραμματιστεί να εκτελεστει η πλήρωση των δεξαμενών χαμηλής πίεσης του μπλοκ "Briz-M" με προωθητικά. Μετα είναι τελικές εργασίες πριν από την απομάκρυνση από τον χώρο εκτόξευσης πυραύλων. Η Προετοιμασία για την επικείμενη εκτόξευση ακολουθεί το εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Η απόφαση σχετικά με την ετοιμότητα του πύραυλου "Proton-M" για την αφαίρεση και την εγκατάσταση στο εφαλτήριο θα λάβει η κρατική επιτροπή. Η εκτόξευση του "Inmarsat-5F2" με τον πύραυλο φορέα «Proton-M» έχει προγραμματιστεί για 1 Φεβρουαρίου 2015. Το βάρος εκτόξευσης του διαστημικού σκάφους θα είναι περίπου 6 τόνους. Αυτη θα είναι η πρώτη εκτόξευση στο διάστημα το 2015 με το όχημα εκτόξευσης "Proton". http://www.federalspace.ru/21258/

Εξερεύνηση του Άρη μέσω εικονικής πραγματικότητας. Καθώς ο Άρης παραμένει σταθερά στο «στόχαστρο» της NASA, είναι συχνά τα επιτεύγματα και ερευνητικά προγράμματα τα οποία σχετίζονται με αυτόν. Ένα εξ αυτών είναι και το Mars Helicopter: ένα προτεινόμενο add-on για τα μη επανδρωμένα οχήματα που θα εξερευνούν τον «Κόκκινο Πλανήτη», το οποίο θα μπορούσε να τριπλασιάσει την απόσταση την οποία μπορούν να καλύψουν αυτά τα οχήματα μέσα σε μία αρειανή ημέρα, παρέχοντας μεγάλο όγκο οπτικών πληροφοριών σχετικά με τις περιοχές που χρήζουν εξερεύνησης. Το ελικόπτερο θα μπορούσε να λειτουργεί ως ανιχνευτής, πετώντας μπροστά από το όχημα σχεδόν κάθε ημέρα, αναζητώντας πιθανά σημεία ενδιαφέροντος και βοηθώντας τους μηχανικούς πίσω στη Γη να σχεδιάσουν την καλύτερη πορεία. Επίσης, εικόνες από το μικρό αεροσκάφος θα μπορούσαν να επιτρέψουν τον εντοπισμό ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών του εδάφους, που θα ήταν καλή ιδέα να εξερευνηθούν λεπτομερέστερα. Άλλο κομμάτι της δουλειάς του ελικοπτέρου θα ήταν να ψάχνει για τα καλύτερα σημεία όπου θα μπορούσε το όχημα να μαζέψει δείγματα και να τα αφήσει σε σημεία από όπου θα μπορούσε να τα συλλέξει ένα άλλο όχημα στο μέλλον. Οι διαστάσεις και το βάρος του ελικοπτέρου αναμένεται να είναι μικρές (ένα κιλό, 1,1 μέτρο). Το παρόν σχέδιο αποτελεί proof-of-concept επίδειξη τεχνολογίας που έχει δοκιμαστεί στο JPL της ΝΑSA. Σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά πάντοτε με το βλέμμα στον Άρη, η NASA και Microsoft συνεργάζονται για την ανάπτυξη του λογισμικού OnSight: μιας νέας τεχνολογίας που θα επιτρέψει σε επιστήμονες να εργάζονται εικονικά στον Κόκκινο Πλανήτη, χρησιμοποιώντας την wearable τεχνολογία της εταιρείας που παρουσιάστηκε πρόσφατα, το Microsoft Hololens. Το OnSight αναπτύσσεται από το JPL και θα δώσει στους επιστήμονες ένα μέσο να σχεδιάζουν και, μαζί με το Mars Curiosity, να διεξάγουν αποστολές επιστημονικού ενδιαφέροντος στον Κόκκινο Πλανήτη. «Το OnSight δίνει στους επιστήμονες των οχημάτων μας τη δυνατότητα να περπατούν και να εξερευνούν τον Άρη από τα γραφεία τους» είπε ο Ντέιβ Λέιβρι, στέλεχος προγράμματος της αποστολής Mars Science Laboratory. «Αλλάζει θεμελιωδώς την αντίληψή μας για τον Άρη, και το πώς κατανοούμε το αρειανό περιβάλλον γύρω από το ρόβερ». Το OnSight θα χρησιμοποιεί πραγματικά δεδομένα και θα επεκτείνει τις δυνατότητες των εργαλείων/ εξοπλισμού της αποστολής Curiosity δημιουργώντας μια τρισδιάστατη εξομοίωση του αρειανού περιβάλλοντος, όπου θα μπορούν να συναντηθούν επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές θα μπορούν να εξετάζουν τον χώρο εργασίας του οχήματος σε πρώτο πρόσωπο, να σχεδιάζουν νέες δραστηριότητες και να βλέπουν τα πρώιμα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Το OnSight χρησιμοποιεί ολογραφική τεχνολογία για να εισάγει οπτική πληροφορία και δεδομένα από το ρόβερ μέσα στο οπτικό πεδίο του χρήστη. Το «holographic computing» συνδυάζει την εικόνα του φυσικού κόσμου με εικόνες/ γραφικά από υπολογιστή, δημιουργώντας μια υβριδική εμπειρία που συνδυάζει το πραγματικό με το ψηφιακό. http://www.naftemporiki.gr/story/906387/eksereunisi-tou-ari-meso-eikonikis-pragmatikotitas-kai-ena-elikoptero-gia-ton-kokkino-planiti

Εντυπωσιακή εικόνα υπερκαινοφανούς αστέρα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία ενός υπερκαινοφανούς αστέρα έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η έκρηξη σουπερνόβα με τη κωδική ονομασία SNR 0519-69.0Αυτό συνέβη στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος και καταγράφηκε από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra. Η εικόνα που δόθηκε στη δημοσιότητα αποτελεί μια σύνθεση αυτών των εικόνων και δείχνει το ωστικό κύμα της έκρηξης και τα... συντρίμμια του άστρου μέσα σε μια θάλασσα άστρων. Το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και πρόκειται για έναν γαλαξία που αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων αφού φιλοξενεί πολλές περιοχές γέννησης νέων άστρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=671176

Μαθαίνοντας τον κομήτη της Rosetta. Η Rosetta αποκαλύπτει πως ο κομήτης που τη φιλοξενεί παρουσιάζει μια αξιόλογη ποικιλία από χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του και με πολλές διαδικασίες που συμβάλλουν στη δραστηριότητά του, απεικονίζει μια σύνθετη εικόνα της εξέλιξης της. Σε μια ειδική έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Science, παρουσιάζονται τα πρώτα αποτελέσματα από επτά από τα 11 επιστημονικά όργανα της Rosetta που βασίζονται σε μετρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της προσέγγισης και σύντομα μετά την άφιξή της στο κομήτη 67P / Churyumov–Gerasimenko τον Αύγουστο του 2014. Τώρα έχουν μετρηθεί πολλά από τα βασικά στατιστικά στοιχεία του γνώριμου σχήματος διπλού λοβού του κομήτη: ο μικρός λοβός μετράται στα 2.6 × 2.3 × 1.8 χιλιόμετρα και ο μεγάλος λοβός στα 4.1 × 3.3 × 1.8 χιλιόμετρα. Ο συνολικός όγκος του κομήτη είναι 21.4 km3 και το όργανο Radio Science Instrument μέτρησε τη μάζα του να είναι 10 δισεκατομμύρια τόνοι, αποδίδοντας μια πυκνότητα 470 kg/m3. Θεωρώντας πως η συνολική σύνθεση του κυριαρχείται από παγωμένο νερό και σκόνη με πυκνότητα 1500-2000 kg/m3, οι επιστήμονες της Rosetta δείχνουν ότι ο κομήτης έχει ένα πολύ υψηλό πορώδες της τάξης του 70-80%, με την εσωτερική δομή του να περιλαμβάνει πιθανόν ασθενώς συνδεδεμένες μάζες πάγου- σκόνης με μικρά κενά μεταξύ τους. Η επιστημονική κάμερα OSIRIS, έχει απεικονίσει περίπου το 70% της επιφάνειας μέχρι σήμερα: η υπόλοιπη αόρατη περιοχή βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο, που δεν έχει ακόμη φωτιστεί πλήρως έπειτα από την άφιξη της Rosetta. Οι επιστήμονες έχουν μέχρι στιγμής εντοπίσει 19 περιφέρειες που χωρίζονται από διακριτά όρια και, ακολοθώντας το αρχαίο αιγυπτιακό θέμα της αποστολής Rosetta, οι περιοχές αυτές ονομάστηκαν σύμφωνα με αιγυπτιακές θεότητες, και ομαδοποιήθηκαν ανάλογα με το είδος του εδάφους που κυριαρχεί σε αυτές. Πέντε βασικοί - αλλά διαφορετικοί - τύποι εδάφους έχουν προσδιοριστεί: καλυμμένοι με σκόνη; με εύθραυστα υλικά με κοιλότητες και κυκλικές δομές; λάκκους μεγάλης κλίμακας; λεία εδάφη; και εκτεθειμένες περισσότερο συμπαγείς επιφάνειες (σαν βράχοι). Το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου είναι σκεπασμένο με σκόνη. Καθώς ο κομήτης θερμαίνεται, ο πάγος μετατρέπεται απευθείας σε αέριο που διαφεύγει για να σχηματίσει την ατμόσφαιρα ή την κόμη. Η σκόνη σύρεται μαζί με το αέριο σε χαμηλότερες ταχύτητες, και τα σωματίδια που δεν ταξιδεύουν αρκετά γρήγορα ώστε να ξεπεράσουν την αδύναμη βαρύτητα πέφτουν πίσω στην επιφάνεια. Μερικές πηγές μεμονωμένων πιδάκων δραστηριότητας έχουν επίσης ανιχνευτεί. Ενώ ένα σημαντικό μέρος της δραστηριότητας προέρχεται από την ομαλή περιοχή του λαιμού, πίδακες έχουν επίσης εντοπιστεί να αναβλίζουν από λάκκους. Τα αέρια που διαφεύγουν από την επιφάνεια φαίνεται επίσης να παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη μεταφορά της σκόνης σε όλη την επιφάνεια, παράγοντας κυματισμούς σαν θίνες, και βράχους με 'ουρές-ανέμου' - οι βράχοι δρουν ως φυσικά εμπόδια προς την κατεύθυνση της ροής του αερίου, δημιουργώντας ραβδώσεις στην υπήνεμη πλευρά του υλικού. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Mathahinontas_ton_komhete_tes_Rosetta Σε δίλημμα οι υπεύθυνοι της αποστολής Rosetta. Οι υπεύθυνοι της αποστολής Rosetta πασχίζουν να λάβουν μια απόφαση για το εάν θα στείλουν το σκάφος πιο κοντά στον κομήτη 67P προκειμένου να εντοπίσουν το αγνοούμενο ρομπότ Philae -μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής που θα θυσίαζε κάποιες επιστημονικές παρατηρήσεις. Το Philae απελευθερώθηκε από το Rosetta και προσεδαφίστηκε σε άγνωστη τοποθεσία του κομήτη στις 12 Νοεμβρίου. Το μόνο που γνωρίζει η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA είναι ότι το ρομπότ πρέπει να βρίσκεται στη σκιά και δεν μπορεί να φορτίσει τη μπαταρία του με τους ηλιακούς συλλέκτες. Οι υπεύθυνοι της αποστολής υπολογίζουν ότι το Philae πρέπει να βρίσκεται σε μια μακρόστενη περιοχή διαστάσεων 20 επί 200 μέτρα. Μέχρι τώρα, όμως, το ρομπότ δεν έχει εντοπιστεί σε εικόνες υψηλής ανάλυσης που τράβηξε το Rosetta από απόσταση 20 χιλιομέτρων. Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, η ESA εξετάζει το ενδεχόμενο να πραγματοποιήσει έρευνα για το ρομπότ στις 14 Φεβρουαρίου, όταν το Rosetta θα πετάξει μόλις 6 χιλιόμετρα πάνω από τον 67P. Το σχέδιο προβλέπει ότι το σκάφος θα πετάξει ανάμεσα στον κομήτη και τον Ήλιο και θα μπορέσει έτσι να φωτογραφήσει την επιφάνεια του 67P χωρίς σκιές, κάτι που θα μπορούσε να αποκαλύψει νέα στοιχεία για την επιφάνειά του. Αν τελικά η ESA αποφασίσει να τροποποιήσει την αποστολή, το Rosetta θα πρέπει να περάσει πάνω από τη σκιασμένη περιοχή όπου πιστεύεται ότι κρύβεται το Philae. Ο εντοπισμός του ρομπότ δεν είναι απλώς ζήτημα τιμής για την ESA. Θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αξιοποιήσουν τα δεδομένα του πειράματος Consert, το οποίο έστειλε ραδιοκύματα να περάσουν μέσα από τον κομήτη και στη συνέχεια να φτάσουν στο Rosetta. Το πείραμα, το οποίο θα μπορούσε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το εσωτερικό του 67P, δεν μπορεί να δώσει λεπτομερή στοιχεία αν δεν είναι γνωστή η θέση του ρομπότ. Επιπλέον, ο εντοπισμός του ρομπότ θα βοηθούσε τους επιστήμονες να εκτιμήσουν αν και πότε θα βρεθεί στη λιακάδα το Philae, ώστε να ξυπνήσει μόνο του από τη νάρκη. Το κοντινό πέρασμα στις 14 Φεβρουαρίου είναι μοναδική ευκαιρία, δεδομένου ότι ο κομήτης πλησιάζει πλέον στον Ήλιο και θερμαίνεται, οπότε εκτοξεύει στο διάστημα όλο και περισσότερο αέριο. Το Rosetta κινδυνεύει από αυτούς τους πίδακες και δεν θα ξαναπλησιάσει τον κομήτη σε μικρή απόσταση μέχρι το 2016, όταν ο 67P θα έχει αρχίσει να απομακρύνεται από τον Ήλιο. Η απόφαση της ESA για το πέρασμα του Φεβρουαρίου αναμένεται στα τέλη της εβδομάδας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231380442

Ο πραγματικός Αρχοντας των Δαχτυλιδιών. Αν οι δακτύλιοι του Κρόνου ήταν τόσο μεγάλοι, θα φαίνονταν μεγαλύτεροι και από τη Σελήνη στον ουρανό της Γης. Είναι οι δακτύλιοι ενός γιγάντιου πλανήτη σε απόσταση 434 ετών φωτός, οι πρώτοι που ανακαλύπτονται εκτός του Ηλιακού Συστήματος. «Ο πλανήτης αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από τον Κρόνο και τον Δία, και το σύστημα των δακτυλίων του είναι περίπου 200 φορές μεγαλύτερο από τους δακτύλιους του Κρόνου» λέει ο Ερικ Μάμαγιεκ του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ στις ΗΠΑ, μέλος της ερευνητικής ομάδας που περιέγραψε τους δακτύλιους. Ο πλανήτης περιφέρεται γύρω από το μικρό άστρο J1407 και έχει πάρει την ονομασία J1407b. Πρέπει να είναι ένας γίγαντας από αέριο, 40 φορές μεγαλύτερος από τον Κρόνο, και περιβάλλεται από τουλάχιστον 30 δακτυλίους, καθένας από τους οποίους εκτείνεται σε απόσταση δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η ομάδα του Μάμαγιεκ κατάλαβε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει όταν ανέλυσαν δεδομένα του ερευνητικού προγράμματος SuperWASP, σχεδιασμένου να ανιχνεύει μεγάλους πλανήτες την ώρα που περνούν μπροστά από τα μητρικά άστρα τους. Το περίεργο ήταν ότι κάποιο γιγάντιο, μυστηριώδες αντικείμενο έκρυψε το άστρο για ολόκληρους μήνες. Και η ανάλυση υπέδειξε ότι επρόκειτο για έναν γιγάντιο δίσκο σκόνης. «Οι λεπτομέρειες που βλέπουμε στην καμπύλη του φωτός είναι απίστευτες» σχολιάζει ο Μάθιου Κένγουορθι, συνεργάτης του Μάμαγιεκ στο Αστεροσκοπείο του Λάιντεν στην Ολλανδία. «Η έκλειψη [του άστρου] διήρκεσε αρκετές εβδομάδες, είδαμε όμως ταχύτατες μεταβολές, σε χρονικές κλίμακες των μερικών δεκάδων λεπτών, ως αποτέλεσμα της λεπτής δομής των δακτύλιων», δηλαδή των κενών ανάμεσα στους δακτύλιους. «Το άστρο J1407 βρίσκεται υπερβολικά μακριά για να μπορούμε να το παρατηρήσουμε άμεσα, μπορέσαμε όμως να δημιουργήσουμε ένα ακριβές μοντέλο [των δακτυλίων] βασιζόμενοι στις ταχείες μεταβολές της φωτεινότητας καθώς το φως του άστρου περνούσε μέσα από το σύστημα δακτυλίων» εξηγεί ο ερευνητής. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη των δύο ερευνητών, η οποία έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο έγκριτο Astrophysical Journal, το σύστημα δακτυλίων έχει διάμετρο 120 εκατομμύρια χιλιόμετρα, πάνω από 200 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τους δακτύλιους του Κρόνου. Το υλικό που περιέχει εκτιμάται ότι έχει μάζα συγκρίσιμη με τη μάζα της Γης και αποτελείται από μικρά σωματίδια σκόνης και πάγου.Οι ερευνητές εντόπισαν τουλάχιστον ένα κενό στη δομή των δακτυλίων, και πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε από έναν νεογέννητο δορυφόρο που συσσωρεύει νέο υλικό καθώς κινείται στην τροχιά του. Καθώς το υλικό των δακτυλίων συμπυκνώνεται και σχηματίζει νέα φεγγάρια, οι δακτύλιοι θα γίνονται πιθανότατα όλο και λεπτότεροι και τελικά θα εξαφανιστούν σε μερικά εκατομμύρια χρόνια. Αυτό πιστεύεται εξάλλου ότι συνέβη και στον Δία, ο οποίος ίσως περιβαλλόταν στα αρχικά στάδια της ζωής του από έναν παρόμοιο δίσκο σκόνης. Ακόμα και οι δακτύλιοι του Κρόνου πρέπει να ήταν μεγαλύτεροι και πυκνότεροι στο μακρινό παρελθόν, πριν ακόμα σχηματιστούν οι δορυφόροι του πλανήτη. Με άλλα λόγια, το σύστημα του J1407b προσφέρει μια εικόνα για το παρελθόν του Ηλιακού Συστήματος, έστω κι αν είναι μια εικόνα σε μεγέθυνση. «Η κοινότητα της πλανητικής επιστήμης υποθέτει εδώ και δεκαετίες ότι οι πλανήτες σαν τον Δία και τον Κρόνο πρέπει να περιβάλλονταν στα αρχικά τους στάδια από δίσκους σκόνης που οδήγησαν αργότερα στον σχηματισμό δορυφόρων» λέει ο Μάμαγιεκ. «Μέχρι όμως να ανακαλύψουμε αυτό το αντικείμενο το 2012, κανείς δεν είχε δει ένα τέτοιο σύστημα δακτυλίων» επισημαίνει. Αυτό που έχουμε δει, όμως, είναι οι δίσκοι σκόνης που περιβάλλουν νεογέννητα άστρα και σχηματίζουν τελικά ολόκληρους πλανήτες αντί για φεγγάρια. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=671146

Αστεροειδής αποκαλύπτει τη γέννηση και τον θάνατο του μαγνητικού πεδίου της Γης. Μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τη μαγνητική «μνήμη» διαστημικών βράχων που κατέληξαν στη Γη προερχόμενοι από τον ίδιο αστεροειδή. Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακαλύψουν περισσότερα στοιχεία για τον μηχανισμό που δημιούργησε το μαγνητικό πεδίο της Γης, αλλά και το πώς θα εξελιχθεί στον χρόνο «ζωής» που του απομένει. Οι βράχοι είναι μετεωρίτες που βρέθηκαν στην Αργεντινή και οι οποίοι ενσωματώνουν στο εσωτερικό τους μικροσκοπικά σωματίδια που διατηρούν τη μαγνητική «ιστορία» του αστεροειδούς. Έτσι, κατ’ αναλογία φέρνουν στο «φως» το παρελθόν, αλλά και το μέλλον της γήινης μαγνητόσφαιρας. Ο «μητρικός» αστεροειδής των μετεωριτών κινείται σε τροχιά ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ενώ όπως και τα υπόλοιπα παρόμοια σώματα στην ίδια ζώνη, αποτελεί υλικό από έναν μικρό πλανήτη που δεν σχηματίστηκε ποτέ λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία. Επομένως, τα μαγνητικά «σήματα» στο εσωτερικό των βράχων αντιστοιχούν σε ολόκληρη τη χρονική περίοδο από τον σχηματισμό του πυρήνα του αστεροειδούς από ρευστό σίδηρο, ο οποίος παρήγαγε το μαγνητικό πεδίο, μέχρι τη στιγμή που ο πυρήνας ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε, με συνέπεια το μαγνητικό πεδίο να εξαφανισθεί. Η αποκρυπτογράφηση αυτών των «σημάτων» αφορά και τη Γη, επειδή ένας παρόμοιος εξώτερος πυρήνας από ρευστό σίδηρο είναι η αιτία και του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας. Για να ανακτήσουν τα δεδομένα, οι Βρετανοί επιστήμονες επιστράτευσαν μια διάταξη γνωστή ως σύγχροτρο, όπου σωματίδια επιταχύνονται μέσα σε έναν θάλαμο με σχήμα δακτυλίου. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύτηκαν στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Nature. «Οι ιδέες για το πώς μεταβάλλεται ο πυρήνας της Γης, κατά τη διάρκεια εξέλιξης του πλανήτη μας, βρίσκονται σήμερα υπό αναθεώρηση», δήλωση στο BBC o Δρ Ρίτσαρντ Χάρισον, επικεφαλής της έρευνας από το Κέιμπριτζ. «Μελετώντας τον αστεροειδή αποκτούμε μια εικόνα για τη γένεση και την εξαφάνιση του μαγνητικού του πεδίου, βλέποντας επομένως υπό νέο πρίσμα πώς λειτουργεί η ανάλογη διαδικασία στη Γη». Τα σωματίδια στους μετεωρίτες που φέρουν τη μαγνητική «υπογραφή» του αστεροειδούς είναι εξαιρετικά μικροσκοπικά, με διαστάσεις περίπου όσο το ένα χιλιοστό της ανθρώπινης τρίχας. Η «ιστορία» του μαγνητικού πεδίου που αποκαλύπτουν είναι πιο σύντομη από τον χρόνο «ζωής» της γήινης μαγνητόσφαιρας. «Από τη στιγμή που οι αστεροειδείς έχουν μικρότερο μέγεθος από τον πλανήτη μας, ο πυρήνας τους στερεοποιήθηκε πολύ πιο γρήγορα», προσθέτει ο ερευνητής. Η ίδια «μοίρα», δηλαδή η πλήρης στερεοποίηση, προβλέπεται και για τον πυρήνα της Γης. Τότε, θα εξαφανισθεί το γήινο μαγνητικό πεδίο, αφήνοντάς τον πλανήτη μας εκτεθειμένο στην ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. Πάντως, σύμφωνα με τον Χάρισον, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα. http://www.naftemporiki.gr/story/906722/asteroeidis-apokaluptei-ti-gennisi-kai-ton-thanato-tou-magnitikou-pediou-tis-gis

Η υπέροχη δίνη του Σύμπαντος. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία του γαλαξία Μ51Α (Whirpool), στον οποίο οι επιστήμονες έχουν προσδώσει, λόγω του σχήματός του, το όνομα «Γαλαξίας της Δίνης». Ο σπειροειδής γαλαξίας διαθέτει ιδιαίτερα καθαρή δομή βραχιόνων για αυτό και μοιάζει με μια κοσμική δίνη. Νέες παρατηρήσεις στον συγκεκριμένο γαλαξία ανέτρεψαν τα δεδομένα που γνωρίζαμε για αυτόν. Ο γαλαξίας δεν βρίσκεται σε απόσταση 23 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς όπως πιστεύαμε αλλά σε απόσταση 30 εκατομμυρίων ετών φωτός ενώ η διάμετρός του δεν είναι 40 χιλιάδες έτη φωτός αλλά 60 χιλιάδες. Η νέα φωτογραφία αποτελεί σύνθεση εικόνων των διαστημικών τηλεσκοπίων Hubble και Chandra. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=671117

Roscosmos και ACCD: δημιουργία κρατικών επιχειρήσεων και επιτάχυνση της μεταρρύθμισης. Στις 22 του Γενάρη του 2015 στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της διαστημικής βιομηχανίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπό την προεδρία του αναπληρωτή πρωθυπουργού Ντμίτρι Rogozin, παρουσία των διευθυντών των ερευνητικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος και του διευθυντη της ACCD και του νέου επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos), Ιγκόρ Κομάροφ. Στις 21 Ιαν του 2015 ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ διόρισε Γενικό Διευθυντή της «ACCD" τον Ιγκόρ Komarov, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos). Η ACCD και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος σύντομα θα συγχωνευθούν σε κρατικό οργανισμό «Roscosmos". Στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα περαιτέρω ανάπτυξης του κλάδου. Ο Dmitry Rogozin τόνισε - την υποχρέωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε διεθνή προγράμματα και εμπορικές συμβάσεις της Roscosmos που θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται πλήρως εντός του καθορισμένου χρονικού πλαισίου. Η Μεταρρύθμιση της διαστημικής βιομηχανίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνεχίζεται: η ACCD θα αποτελέσει μέρος του νέου Corporation "Roscosmos". Γενικός Διευθυντής του "ACCD» διορίζεται ο Γιούρι Vlasov, ο οποίος στο παρελθόν εργάστηκε ως Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ACCD. Ντμίτρι Rogozin: «Ξεκινά η δεύτερη φάση της μεταρρύθμισης. Δεν είναι μόνο η βιομηχανία, όπως ήταν με την ACCD, αλλά η βιομηχανία στο σύνολό της. Περιμένουμε για τη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος στο εγγύς μέλλον προτάσεις για τους βασικούς στόχους της. Η ενεργοποίηση της κατασκευής του κοσμοδρομίου Ανατολή και η πρώτη εκτόξευση του πυραύλου φορέα σύμφωνα με τους όρους που αναφέρονται από τον Πρόεδρο. Επίσης ζητουνται απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα της ρωσικής διαστημικής από την επανδρωμένη διαστημική πτήση στην βαθιά εξερεύνηση του διαστήματος. Igor Komarov: "Μεταρρύθμιση της αεροδιαστημικής βιομηχανίας είναι αδύνατη χωρίς τη μεταρρύθμιση του συνόλου του κλάδου. Η ρύθμιση των στόχων, η επιστήμη, η μηχανική, η κατασκευή, και η οικονομική διαχείριση και η εφαρμογή των δημόσιων προγραμμάτων σε ομοσπονδιακό επίπεδο πρέπει να ειναι σε ένα πακέτο. Υποστηρίζουμε, λοιπόν, την απόφαση για τη συγκέντρωση και τη δημιουργία μιας δημόσιας επιχείρησης. " Igor Komarov γεννήθηκε 25η Μαΐου του 1964 στην πόλη του Ένγκελς (περιοχή Saratov) Έγγαμος με πέντε παιδιά 1986: Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Πανεπιστήμιο, Σχολή Οικονομικών Επιστημών 1992-2002: εργασία σε ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα σε ηγετικές θέσεις («Inkom", "Εθνικό Αποθεματικό Τράπεζα", "Sberbank") 2002-2008: Αναπληρωτής. Γενικός Διευθυντής της «Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Εταιρία« Norilsk Nickel »για Οικονομίας και Οικονομικών 2008-2009: Σύμβουλος του Γενικού Διευθυντή του «Rostec" Μαίος 2009: Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της OAO "της Avtovaz" Αύγουστος 2009 - Οκτώβριος 2013: Πρόεδρος της "της Avtovaz" Οκτώβρη του 2013: Αναπληρωτής Επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos) Μάρτιος 2014-Ιανουάριος 2015: Διευθύνων Σύμβουλος ACCD Από τον Ιανουάριο του 2015 - επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos) Κρατικά βραβεία: Τάγματος της Αξίας (Ρωσία)- Λεγεώνας της Τιμής (Γαλλία) *** Yuri Vlasov Veniaminovich Γεννήθηκε 9, Δεκέμβρη 1959 στη Μεγάλη Ustyug (περιοχή Βόλογκντα) Έγγαμος, ενα γιο. 1983: Στρατιωτική Ακαδημία Διαστήματος. A.F.Mozhayskogo. 2007: Η Ρωσική Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης υπό τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 2006: Υποψήφιος των Τεχνικών Επιστημών. 1983-2012: Ένοπλες Δυνάμεις - από το μηχανικό έλεγχο στην κεφαλή των πυραύλων και διαστημικών όπλων και πυραύλων και διαστημικών εγκαταστάσεων άμυνα Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. 2012-2013: Πρώτος Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της NPO. Lavochkin. Από τον Απρίλιο του 2014 Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής για έργα και προγράμματα της JSC "Ηνωμένες πυραύλων και Διαστήματος Corporation". Τον Ιανουάριο του 2015 διορίστηκε Γενικός Διευθυντής του "ACCD". Κρατικά βραβεία: Τάγματος της Αξίας? Βραβείο της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos): Ομοσπονδιακή εκτελεστική εξουσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Roscosmos εξασφαλίζει την εφαρμογή της κρατικής πολιτικής στον τομέα των διαστημικών δραστηριοτήτων και την νομική ρύθμιση του, καθώς και την τοποθέτηση παραγγελιών για την ανάπτυξη, την κατασκευή και την προμήθεια της διαστημικής τεχνολογίας και της διαστημικής υποδομής. Στα καθήκοντά της περιλαμβάνεται επίσης η ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας στην εξερεύνηση του διαστήματος, καθώς και η δημιουργία των προϋποθέσεων για τη χρήση των διαστημικών δραστηριοτήτων για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της Ρωσίας. ACCD (Ενωση πυραύλων και Διαστήματος Corporation): Open Joint Stock Company ειναι 100% κρατική, η οποία ξεκίνησε στις 5, Μαρτίου 2014. Θα πρέπει να παρέχει μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση της πυραυλικης και διαστημικής βιομηχανίας στη Ρωσία, τις τεχνικές και τις μεθόδους παραγωγής. Δράσεις της Επιχείρησης: ανάπτυξη, παραγωγή, έλεγχος προμήθεια εκσυγχρονισμό και εφαρμογή της διαστημικής τεχνολογίας πυραύλων. Η εταιρία θα περιλαμβάνει της 42 εταιρειες της διαστημικής βιομηχανίας. http://www.federalspace.ru/21255/

Ερχονται οι πρώτες κοντινές εικόνες του Πλούτωνα. Στην τελική ευθεία βρίσκεται πλέον το σκάφος New Horizons προς τον πρώτο προορισμό της αποστολής του, τον Πλούτωνα. Το σκάφος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απόσταση περίπου 170 εκ. χλμ από τον πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος και αναμένεται να φτάσει σε αυτόν σε περίπου ένα μήνα. Η NASA ανακοίνωσε ότι σήμερα, Δευτέρα, το σκάφος μόλις βρεθεί σε κατάλληλη θέση θα καταγράψει εικόνες του Πλούτωνα οι οποίες θα είναι και οι πιο κοντινές που έχουμε στη διάθεση μας μέχρι τώρα από τον μακρινό παγωμένο κόσμο. Η αποστολή New Horizons, κόστους 700 εκατομμυρίων δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2006 με στόχο να μελετήσει τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο από αρχέγονα, παγωμένα σώματα που βρίσκεται έξω από τις τροχιές των οκτώ πλανητών. Πρώτος στόχος της αποστολής είναι ο Πλούτωνας (ο οποίος δεν θεωρείται πλέον πλανήτης αλλά πλανήτης-νάνος), τον οποίο δεν έχει επισκεφθεί κανένα άλλο σκάφος στο παρελθόν -τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτό το μακρινό, μικρό σώμα προέρχονται κυρίως από θολές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Επειδή το New Horizons ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα, και το βαρυτικό πεδίο του Πλούτωνα είναι υπερβολικά ασθενικό για να συλλάβει το σκάφος, η αποστολή δεν θα τεθεί σε τροχιά αλλά απλώς θα προσπεράσει τον πλανήτη-νάνο συλλέγοντας παρατηρήσεις στη διάρκεια του σύντομου ραντεβού. Στη συνέχεια θα κατευθυνθεί στην Ζώνη Κάιπερ για να μελετήσει και άλλα σώματα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=670797

Η Κίνα στην Σελήνη το 2017. Η Κίνα, θα αποστείλει διαστημόπλοιο στην Σελήνη, το 2017, το οποίο και θα συλλέξει δείγματα εδάφους αναζητώντας το ισότοπο Helium 3, η χρήση του οποίου μπορεί να προκαλέσει επανάσταση στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Το Helium 3 έχει διαφορετική ατομική σύνθεση από το διαδεδομένο στη Γη Helium 4, καθώς ο πυρήνας του διαθέτει δύο πρωτόνια και ένα νετρόνιο και μπορεί να διευκολύνει την πρόκληση μιας “καθαρής” πυρηνικής σχάσης. Η σπανιότητα του Helium 3 το καθιστά ιδιαίτερα πολύτιμο, αλλά και πανάκριβο, καθώς κάθε γραμμάριο κοστίζει περίπου 1.000 δολάρια, ενώ ο μετρικός τόνος κοστίζει 1 δισ. δολάρια, την στιγμή που η πλατίνα, για παράδειγμα, κοστίζει 39,7 εκ. δολάρια, ο μετρικός τόνος. Αν και σπάνιο στη Γη, όμως, το Helium 3 βρίσκεται σε αφθονία στη Σελήνη, όπου υπολογίζεται πως υπάρχουν 1 έως 5 εκ. μετρικοί τόνοι. Το γήινο μαγνητικό πεδίο “εποστρακίζει” το πολύτιμο ισότοπο. Ωστόσο η Σελήνη δεν έχει μαγνητικό πεδίο, της αυτής έντασης, τουλάχιστον, με αποτέλεσμα το εν λόγω ισότοπο να βρίσκεται στην επιφάνειά της. Ωστόσο το κινεζικό σχέδιο προσκρούει σε μεγάλες δυσκολίες καθώς για την παραγωγή ενός τόνο Helium 3 θα απαιτηθεί η επεξεργασία εκατομμυρίων τόνων σεληνιακού εδάφους. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%B7-%CE%B7-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AE-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Οι συνθήκες που επικρατούν κατά τον σχηματισμό γήινων πλανητών αναπαρήχθησαν στο εργαστήριο. Χρησιμοποιώντας τεχνικές συμπίεσης που βασίζονται σε λέιζερ, επιστήμονες από το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore (LLNL) στις ΗΠΑ και στα πανεπιστήμια του Μπέρκλεϊ και του Μπαϊρόιτ αναπαρήγαγαν τις συνθήκες που επικρατούν κατά τον σχηματισμό των γήινων πλανητών, όπως επίσης και στο εσωτερικό των Υπερ-Γαιών και τους γιγάντιων πλανητών. Τα πειράματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science, αποκαλύπτουν τις ασυνήθιστες ιδιότητες του οξειδίου του πυριτίου –βασικού συστατικού των πετρωμάτων– στις υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες που επικρατούν κατά τη δημιουργία ενός πλανήτη και στην εξέλιξη της εσωτερικής δομής του. Με τη χρήση λέιζερ, ο φυσικός του LLNL Μάριους Μίλοτ και οι συνάδελφοί του από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία κατάφεραν να συμπιέσουν και να μετρήσουν τη θερμοκρασία δειγμάτων οξειδίου του πυριτίου σε 5 εκατομμύρια ατμόσφαιρες, δηλαδή 5 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη πίεση από αυτήν που επικρατεί στην επιφάνεια της Γης και συγκρίσιμη με τις συνθήκες στο εσωτερικό των υπερ-Γαιών, στο σημείο όπου ο πυρήνας τους γειτνιάζει με τον μανδύα. Παρόμοιες συνθήκες επικρατούν επίσης στις βίαιες συγκρούσεις αστεροειδών και κομητών σε έναν πλανήτη, στα τελευταία στάδια της δημιουργίας του. «Στο εσωτερικό των πλανητών, η ακραία πυκνότητα, πίεση και θερμοκρασία αλλάζουν δραστικά τις ιδιότητες των υλικών», αναφέρει ο Μίλοτ στο σάιτ του LLNL. «Η θερμότητα που μπορούν να απορροφήσουν τα στερεά υπό πίεση μέχρι να λιώσουν, που είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για τον προσδιορισμό της εσωτερικής δομής ενός πλανήτη, μπορούν σήμερα να μετρηθούν άμεσα στο εργαστήριο». Σε συνδυασμό με προηγούμενες μελέτες για το σημείο τήξης άλλων οξειδίων και του σιδήρου, τα νέα δεδομένα υποδεικνύουν πως τα πυριτικά οξείδια του μανδύα και ο μεταλλικός πυρήνας έχουν παρόμοια σημεία τήξης πάνω από τα 3 εκατομμύρια ατμόσφαιρες, υποδεικνύοντας ότι ίσως όλοι οι μεγάλοι βραχώδεις πλανήτες διαθέτουν ωκεανούς μάγματος στο υπέδαφός τους. Σε αυτό το στρώμα μπορούν να δημιουργηθούν μαγνητικά πεδία. «Επιπλέον, η έρευνά μας δείχνει πως πιθανότατα είναι στερεός ο πυρήνας αέριων γιγάντων όπως του Ποσειδώνα, του Ουρανού ή του Κρόνου. Μια ανακάλυψη που δημιουργεί νέα δεδομένα για μελλοντικά βελτιωμένα μοντέλα τα οποία θα περιγράφουν τη δομή και την εξέλιξη των ουράνιων σωμάτων αυτής της κατηγορίας», επισημαίνει ο φυσικός. Η έρευνα έγινε εφικτή από τη στιγμή που οι ερευνητές κατάφεραν να συνθέσουν στο εργαστήριο στισοβίτη, μια μορφή οξειδίου του πυριτίου υψηλής πυκνότητας, το οποίο συνήθως υπάρχει σε μικρές ποσότητες σε κρατήρες από τη σύγκρουση μετεωριτών. «Ο στισοβίτης διατηρεί τη θερμοκρασία του χαμηλότερη όταν συμπιέζεται, γεγονός που μας επέτρεψε να μετρήσουμε σημεία τήξης σε μεγαλύτερη πίεση», σημειώνει ο Μίλοτ. Οι 1.000 και πλέον εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα δείχνουν πως όλοι αυτοί οι «συγγενείς» της Γης έχουν μεγάλη ποικιλία σε μεγέθη και ιδιότητες. Χρησιμοποιώντας την ικανότητα αναπαραγωγής στο εργαστήριο των ακραίων συνθηκών που επικρατούν είτε στο εσωτερικό τους είτε κατά το σχηματισμό τους, οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα συμβάλουν στην πληρέστερη κατανόηση δημιουργία της Γης, αλλά και της προέλευσης της ζωής. http://physicsgg.me/2015/01/24/%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%83%cf%87/

Φωτογραφίες!!! Η επιφάνεια του ήλιου αλλάζει συνεχώς.Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (Solar Dynamics Observatory)- (SDO) της NASA τραβάει συνεχώς φωτογραφίες του ήλιου. Οι φωτογραφίες και τα πρώτα βίντεο του Solar Dynamics Observatory, το οποίο αναμένεται να λειτουργήσει επί τουλάχιστον μία πενταετία, δείχνουν τεράστιες εκρήξεις στον ήλιο και εντυπωσιακά αέρια εξάρματα που ξεπηδούν από την επιφάνειά του. http://www.defencenet.gr/defence/item/14-%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85

Οι 5 ακριβότερες διαστημικές αποστολές. Τα πολλά ρηξικέλευθα επιστημονικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα έχουν αλλάξει εντελώς τον σημερινό κόσμο. Τα αμέτρητα άλματα της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν συμβάλλει στην περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος. Για αυτόν τον ιερό σκοπό οι ερευνητές, οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι επιστήμονες διαθέτουν δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στην επιστήμη, με την ελπίδα της επιτυχημένης, μακροπρόθεσμης προόδου στις ανακαλύψεις τους. Αυτά είναι τα 5 πιο ακριβά Space Projects / αποστολές όλων των εποχών 5. Viking Program – 3.8 δισ. δολάρια Το πρόγραμμα Viking ξεκίνησε στις 20 Αυγούστου, 1975 και αφορούσε δύο αμερικανικές διαστημικές αποστολές που είχαν σταλεί στον Άρη, το Viking 1 και το Viking 2. Το διαστημικό σκάφος αποτελείται από δύο κύρια μέρη: ένα όχημα σε τροχιά που σχεδιάστηκε για να πάρει τις εικόνες της επιφάνειας του Άρη και η προσεδάφιση που σχεδιάστηκε για να μελετήσει τον πλανήτη από την επιφάνεια. Το κόστος των Βίκινγκς ήταν περίπου 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια και η αποστολή στο σύνολό της ήταν εξαιρετικά επιτυχής στα πορίσματά της, που έχουν δώσει το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης για τον Άρη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. 4. James Webb Space Telescope – 8.8 δισ. δολάρια Αυτό το τηλεσκόπιο ονομάστηκε προς τιμήν του James Webb, που ήταν ο 2ος administer της NASA από το 1961 έως το 1968. Το JWST έχει οριστεί να ξεκινήσει το 2018 από τη Γαλλική Γουιάνα με έναν πύραυλο ESA Ariane 5. Το JWST θα μπορούσε να μας πει περισσότερα για τις ατμόσφαιρες των εξωηλιακών πλανητών, με την ελπίδα να βρουν τελικά στοιχεία ζωής αλλού στο σύμπαν. Λόγω της εξαιρετικά υπέρυθρης ευαισθησίας του τηλεσκοπίου, το JWST θα είναι σε θέση να δει μέσα από σύννεφα σκόνης με υψηλή ανάλυση, κάτι που ποτέ δεν ήταν σε θέση να γίνει πριν! Αυτό θα βοηθήσει τους αστρονόμους να συγκρίνουν τους πιο αμυδρούς, τους πιο πρωτόγονους γαλαξίες με τους σημερινούς ελλειπτικούς και θα κατανοήσουμε επίσης, πώς οι γαλαξίες σχηματίζονται κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών. Το κόστος του τηλεσκοπίου James Webb είναι 8,8 δισ. δολάρια. 3. Project Apollo Space Program – 25 δισ. δολάρια Δεν ήταν μόνο το διαστημικό πρόγραμμα Apollo ένα από τα πιο ιστορικά επιτεύγματα στην εξερεύνηση του διαστήματος, αλλά ήταν επίσης και ένα από τα πιο ακριβά. Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν η κινητήρια δύναμη για τη διάρθρωση του προγράμματος Apollo, περίφημα υποσχόμενος ότι θα τοποθετήσει έναν άνθρωπο στο φεγγάρι. Ο στόχος αυτός επετεύχθη το 1969 με την αποστολή του Apollo 11, όταν ο Neil Armstrong και ο Buzz Aldrin κατέπληξαν τον κόσμο με την προσγείωση στο φεγγάρι. Αρχικά το εκτιμώμενο κόστος για το διαστημικό πρόγραμμα Apollo, ήταν 7 δισ. δολάρια, αλλά το αναφερόμενο κόστος της αποστολής ήταν 25 δισεκατομμύρια δολάρια. 2. International Space Station – 150 δισ. δολάρια Ακόμα κι αν αυτό κινείται ταχύτερα από οποιοδήποτε αστέρι και είναι στην πραγματικότητα πιο μακριά από οποιοδήποτε αεροπλάνο, όταν ο ουρανός είναι καθαρός, μπορείτε να δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που ταξιδεύει μέσα από τον ουρανό. Η κατασκευή του ISS ξεκίνησε το 1998 και έχει καταληφθεί από τους ερευνητές από το 2000. Το πρώτο πλήρωμα έφτασε το 2000 και έκτοτε, οι αστροναύτες ζουν στο διαστημικό σταθμό. Η NASA και οι συνεργάτες της από όλο τον κόσμο, ολοκλήρωσαν την κατασκευή του διαστημικού σταθμού το 2011. Το κόστος κατασκευής του ISS είναι περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι αστροναύτες έχουν ανακαλύψει χρήσιμα πράγματα όπως το πώς να ξεπεράσουν την απώλεια οστικής μάζας στη Γη μέσω της έρευνάς τους. 1. NASA Space Shuttle Program – 196 δισ. δολάρια Το πρόγραμμα του διαστημικού λεωφορείου ιδρύθηκε το 1972 και περιελάμβανε συνολικά 135 αποστολές, όπου χρησιμοποιήθηκαν έξι διαστημόπλοια. Μεταξύ αυτών ήταν και το Challenger και το Columbia, τα οποία είχαν τραγική κατάληξη όταν εξερράγησαν προκαλώντας το θάνατο 14 αστροναυτών. Παρά τις δύο αυτές τραγωδίες, μέσα στα 30 χρόνια αποστολών των διαστημικών λεωφορείων που συνεχώς μεταφέρουν ανθρώπους σε τροχιά, η πρωτοποριακή έρευνα έχει οδηγήσει στην οικοδόμηση του μεγαλύτερου δομικού χώρου μέχρι σήμερα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η τελική εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου συνέβη στις 8 Ιουλίου του 2001, όταν το Atlantis στάλθηκε στο διάστημα και προσγειώθηκε στις 21 Ιουλίου 2011. Από την έναρξη του προγράμματος μέχρι την ολοκλήρωσή του, το τελικό κόστος έχει εκτιμηθεί ότι θα είναι 196 δισεκατομμύρια δολάρια. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF%CE%B9-5-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%8C%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%8E%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82 Επιστήμονες επιβράδυναν την ταχύτητα του φωτός. Σκωτσέζοι επιστήμονες κατάφεραν να κάνουν το φως να ταξιδέψει πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός και το πέτυχαν αλλάζοντας το σχήμα των φωτονίων, με συνέπεια αυτά να επιβραδυνθούν. Το πρωτοποριακό πείραμα μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στην επιστήμη του φωτός. Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια της Γλασκώβης και του Έριοτ Βατ, με επικεφαλής τον φυσικό Μάιλς Πάτζετ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Express", σύμφωνα με το BBC και το "New Scientist", δημιούργησαν -με τη βοήθεια ενός υπέρυθρου λέιζερ- μια «κούρσα» φωτονίων ανά ζεύγη, κατά την οποία το ένα φωτόνιο ταξίδευε στην κανονική κατάστασή του και το άλλο άλλαζε σχήμα, καθώς διέσχιζε μια ειδική μάσκα. Η σύγκριση των ταχυτήτων έδειξε ότι το δεύτερο φωτόνιο είχε οριακά χάσει ταχύτητα (κατά λίγα εκατομμυριοστά του μέτρου ή μια επιβράδυνση της τάξης του 0,001%). Το αξιοσημείωτο είναι ότι το φως συνέχισε να κινείται πιο αργά, ακόμη και όταν είχε βρεθεί ξανά σε κενό χώρο, έχοντας περάσει μέσα από την μάσκα (επρόκειτο για μια συσκευή υγρών κρυστάλλων ελεγχόμενη από ειδικό λογισμικό). Είναι γνωστό ότι το φως κινείται πάντα πιο αργά, όταν περνάει μέσα από υλικά όπως το νερό ή το γυαλί (το φαινόμενο της διάθλασης που δημιουργεί οπτικές στρεβλώσεις στα μάτια του παρατηρητή), όμως στον κενό χώρο θα πρέπει να έχει πάντα την ίδια απόλυτη ταχύτητα, που θεωρείται σταθερά (το γνωστό "c"). Όπως γράφουν όλα τα βιβλία Φυσικής, αυτή η ταχύτητα του φωτός σε συνθήκες κενού είναι 299.792.458 μέτρα (κάτι λιγότερο από 300.000 χιλιόμετρα) ανά δευτερόλεπτο. Στην περίπτωση του πειράματος όμως, τα φωτόνια ταξίδευαν με μικρότερη ταχύτητα ακόμη και στον κενό χώρο. Σε κάθε περίπτωση, όπως είπαν οι ερευνητές, το πείραμά τους δεν αμφισβητεί τις θεωρίες σχετικότητας του Αϊνστάιν. Παραμένει επίσης ερωτηματικό, αν θα υπάρξουν πρακτικές εφαρμογές από τη νέα ανακάλυψη. Οι βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν πάντως ότι αυτό που συμβαίνει με τα «παραμορφωμένα» φωτόνια, θα πρέπει να ισχύει επίσης για τα κύματα του ήχου, τα οποία αναμένεται και αυτά να χάνουν ταχύτητα, αν διέλθουν από μια παρόμοια μάσκα. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64128659

Rosetta: Αφωνοι οι επιστήμονες από τον παράξενο κομήτη. Την πρώτη «φουρνιά» ευρημάτων της περιπετειώδους αποστολής της διαστημικής συσκευής Rosetta του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), στον κομήτη 67Ρ/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο έδωσαν στη δημοσιότητα οι επιστήμονες, μετά την έως τώρα ανάλυση των στοιχείων που συνέλεξαν. Το βασικό συμπέρασμα: ή ειδικά ο κομήτης αυτός είναι πολύ παράξενος ή γενικότερα θα πρέπει να αναθεωρηθούν πολλές από τις έως τώρα θεωρίες για τους κομήτες. Η Rosetta μετά το δεκαετές ταξίδι της για να φθάσει έως αυτόν, συνεχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τον διαμέτρου τεσσάρων χιλομέτρων κομήτη, πάνω στον οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται το όχημα προσεδάφισης «Φίλαι» σε κατάσταση νάρκης. Οι κομήτες πιστεύεται ότι είναι παγωμένα απομεινάρια από τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Η Rosetta αναμένεται να ρίξει περισσότερο φως σε αυτή την πρώιμη φάση του ηλιακού μας συστήματος. Οι έως τώρα ανακαλύψεις της Rosetta (οι αναλύσεις για τα στοιχεία που πρόλαβε να στείλει το «Philae», θα δημοσιοποιηθούν αργότερα) δημοσιεύτηκαν σε επτά ξεχωριστές μελέτες, σε ειδικό τεύχος του περιοδικού Science, σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Reuters, το New Scientist και το Space.com. Οι πιο χαρακτηριστικές είναι συνοπτικά οι εξής: Ο κακοτράχαλος κομήτης με σχήμα πάπιας είναι καλυμμένος με -απρόσμενα απλά- οργανικά μόρια, ενώ οι επιστήμονες περίμεναν να βρούν πιο πολύπλοκα μόρια. Στην επιφάνειά του ανιχνεύτηκε ελάχιστο νερό σε μορφή πάγου, αλλά μεγάλες ποσότητες υδρογονανθράκων (είναι η πρώτη φορά που γίνεται τέτοια ανακάλυψη σε κομήτη). Αυτό ανατρέπει την κυρίαρχη θεωρία ότι οι κομήτες αποτελούνται κυρίως από παγωμένο νερό, καθώς στην συγκεκριμένη περίπτωση ανιχνεύτηκε πολύ περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, παρά υδρατμοί. Ο κομήτης φαίνεται να αποτελείται από σχεδόν ισομεγέθεις «σβώλους», οι οποίοι πιθανώς αποτελούν τους αρχικούς δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, κατά τους επιστήμονες. Η αρχική σκόνη και τα αέρια πιθανώς δημιούργησαν τα πρώτα «βότσαλα» και αυτά, με τη σειρά τους, τους μεγαλύτερους «σβώλους» διαμέτρου περίπου τριών μέτρων ο καθένας. Από τη συγκόλλησή τους, τελικά δημιουργήθηκε ο πυρήνας του κομήτη. O πυρήνας αυτός είναι πολύ πιο «αφράτος» και πορώδης από ό,τι προβλεπόταν (κατά 70% έως 80% το εσωτερικό του πιστεύεται ότι είναι κενός χώρος). Υπάρχει μια περίπτωση να πρόκειται για δύο μικρότερους κομήτες που κάποια στιγμή συνενώθηκαν. Οι ισχυρές ριπές του ανέμου, που φυσάνε με ταχύτητα 300 μέτρων το δευτερόλεπτο, φαίνεται να δημιουργούν αμμόλοφους σωματιδίων σκόνης πάνω στον κομήτη, πράγμα που άφησε άφωνους τους επιστήμονες. Το βόρειο ημισφαίριο του κομήτη είναι πιο ζεστό από το νότιο, μια ένδειξη για εποχικές αλλαγές. Η επιφάνεια του κομήτη αντανακλά μόλις το 6% της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται, γεγονός που τον καθιστά ένα από τα πιο μαύρα αντικείμενα στο ηλιακό μας σύστημα. Ο κομήτης κάνει μια πλήρη περιστροφή κάθε 12,4 ώρες, η μάζα του φθάνει τα 10 δισεκατομμύρια τόνους, ο όγκος του τα 21,4 κυβικά χιλιόμετρα και η πυκνότητά του τα 470 κιλά ανά κυβικό μέτρο (όσο του βαμβακιού). Η βαρύτητά του είναι τόσο μικρή, που αν ένας άνθρωπος στεκόταν πάνω στον κομήτη, θα αναπηδούσε ψηλά στο διάστημα (όπως δυστυχώς έκανε και το «Φίλαι»). Πολλές ιδέες που είχαν οι επιστήμονες για τους κομήτες, θα πρέπει να αλλάξουν τώρα που για πρώτη φορά έχουν στοιχεία από πρώτο χέρι για έναν από αυτούς. «Συνηθίζαμε να θεωρούμε τους κομήτες βρώμικες χιονόμπαλες», όμως θα ήταν καλύτερο να τους περιγράφαμε ως "παγωμένες σκονό-μπαλες"» δήλωσε ο Σάιμον Γκριν του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Βρετανίας. Αυτό δεν αποκλείει όμως ότι άλλοι κομήτες είναι όντως «βρώμικες χιονόμπαλες». Η κοντινότερη προσέγγιση της Rosetta στον κομήτη θα γίνει στις 13 Αυγούστου, σε απόσταση περίπου 186 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Έως τότε μπορεί να έχει «ξυπνήσει» και το «Φίλαι», αν δεχτούν περισσότερη ηλιακή ενέργεια οι συλλέκτες για τις εξαντλημένες μπαταρίες του. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64128744

Ο Αλαν Τούρινγκ και η μίμηση του νου. Ο Αλαν Τούρινγκ (1912-1954) είναι ο ιδιοφυής επιστήμονας που κατάφερε μαζί με την ομάδα του να σπάσει τους κώδικες επικοινωνίας των Ναζί, και να αποκωδικοποιήσει τη διαβόητη μηχανή Enigma στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Θεωρείται, δικαίως, ο πατέρας της Επιστήμης των Υπολογιστών αλλά και της Τεχνητής Νοημοσύνης, χάρη στην ερευνητική δουλειά του για τις γνωστικές ικανότητες των μηχανών, ενώ μνημονεύεται και η συμβολή του στην ανάπτυξη της μαθηματικής βιολογίας. Με την ευκαιρία της προβολής, και στις ελληνικές αίθουσες, της ταινίας Το Παιχνίδι της Μίμησης (The Imitation Game) με θέμα τη ζωή του κορυφαίου Βρετανού μαθηματικού, θεωρητικού της Λογικής και κρυπτογράφου, η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ προσέγγισε μέσα από δύο ομιλίες το έργο και την προσωπικότητά του. Στην ομιλία του «Calculus ratiocinator: Από τον Leibniz στον Turing», ο συγγραφέας και μαθηματικός Τεύκρος Μιχαηλίδης αναφέρθηκε στη ζωή του κορυφαίου μαθηματικού, αλλά και στο πώς κατάφερε να μεταφράσει τη θεωρητική γλώσσα της Λογικής σε ένα μηχανικό μοντέλο, δίνοντας, μέσω αυτού, απαντήσεις σε μεγάλα θεωρητικά προβλήματα σχετικά με τη θεμελίωση των μαθηματικών. Η συνεισφορά του είχε καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στην ομιλία του «Turing καλεί Bayes», ο μαθηματικός και καθηγητής στατιστικής Πέτρος Δελλαπόρτας περιέγραψε τη μηχανή Εnigma και τον τρόπο που ο Turing χρησιμοποίησε το θεώρημα του Bayes, χωρίς να φανταστεί ότι ύστερα από 70 χρόνια, στην εποχή των big data, θα χρησιμοποιούμε ακριβώς τα ίδια μαθηματικά εργαλεία για να λύσουμε εντελώς παρόμοια προβλήματα. Δείτε στο βίντεο που συνοδεύει το θέμα αποσπάσματα από την εκδήλωση, ενώ μπορείτε να την παρακολουθήσετε ολόκληρη στο www.blod.gr του Ιδρύματος Μποδοσάκη, στη διεύθυνση: http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=1829 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231379506

Πιθανή η ύπαρξη σκουληκότρυπας στον Γαλαξία μας. Συνδυάζοντας παρατηρησιακά δεδομένα και τη γενική θεωρία της σχετικότητας, μια διεθνής ομάδα αστροφυσικών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πιθανόν ο Γαλαξίας μας «φιλοξενεί» μια σκουληκότρυπα. Η ομάδα, η οποία αποτελείται από επιστήμονες από την Ινδία, τις ΗΠΑ και τη Διεθνή Σχολή Προηγμένων Μελετών (SISSA) στην Ιταλία, δημοσίευσε τη μελέτη της στο περιοδικό Annals of Physics [Possible existence of wormholes in the central regions of halos], στην οποία μάλιστα αναφέρει πως οι υπολογισμοί της δείχνουν πως η σκουληκότρυπα θα μπορούσε να είναι «σταθερή», επιτρέποντας έτσι τα χωροχρονικά ταξίδια. http://arxiv.org/abs/1501.00490 «Λαμβάνοντας υπόψη τον χάρτη της σκοτεινής ύλης στον Γαλαξία και το πιο πρόσφατο μοντέλο για τη Μεγάλη Έκρηξη, και με την προϋπόθεση βέβαια πως οι “χωροχρονικές σήραγγες” όντως υπάρχουν, συμπεράναμε πως θα μπορούσε όντως να υπάρχει στον Γαλαξία μια τέτοια σήραγγα, με διαστάσεις μάλιστα που να αγγίζουν το μέγεθός του», αναφέρει στο σάιτ της SISSA ο Πάολο Σαλούτσι, αστροφυσικός στη Σχολή και ειδικός στη μελέτη της σκοτεινής ύλης. Όπως προσθέτει ο Σαλούτσι, οι υπολογισμοί των επιστημόνων έδειξαν πως η σήραγγα θα μπορούσε να προσφέρει τη δυνατότητα χωροχρονικών ταξιδιών, όπως περίπου αποδίδονται στην πρόσφατη ταινία Interstellar. Η αλήθεια είναι πως πολλοί μη ειδικοί έμαθαν για πρώτη φορά από την ταινία επιστημονικής φαντασίας του Κρίστοφερ Νόλαν για τις σκουληκότρυπες – ή τις «γέφυρες Αινστάιν-Ρόζεν», http://physicsgg.me/2013/06/08/h-%CE%B3%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%B1-einstein-rosen/ όπως τις αποκαλούν οι φυσικοί. Αποτελέσματα της επίλυσης των εξισώσεων της γενικής θεωρίας της σχετικότητας, οι σήραγγες συνδέουν απευθείας δύο σημεία, «παρακάμπτοντας» τη συμβατική απόσταση που τα χωρίζει. Μάλιστα, τουλάχιστον θεωρητικά, αφού δεν έχει υπάρξει έως σήμερα κανένα πειραματικό στοιχείο που να επιβεβαιώνει την ύπαρξη των σκουληκότρυπων, η «είσοδος» και η «έξοδός» τους μπορεί να ανήκουν είτε στο ίδιο είτε σε διαφορετικά σύμπαντα. Όπως είναι φυσικό, ούτε για την ύπαρξη μιας χωροχρονικής σήραγγας στον γαλαξία μας δεν υπάρχει κάποιο πειραματικό στοιχείο που να την επιβεβαιώνει. «Προφανώς δεν ισχυριζόμαστε πως ανακαλύψαμε μια σκουληκότρυπα στον γαλαξία μας, αλλά απλώς ότι, σύμφωνα με το θεωρητικό μας μοντέλο, πρόκειται για μια εύλογη θεωρία», σημειώνει ο αστροφυσικός. Όσον αφορά πάντως την πειραματική «δοκιμή» του μοντέλου, ο Σαλούτσι υποστηρίζει πως δεν είναι εκ των προτέρων αδύνατη. «Θα μπορούσαμε να το ελέγξουμε συγκρίνοντας δύο γαλαξίες – τον Γαλαξία μας με κάποιον άλλο που βρίσκεται σε αρκετά μικρή απόσταση, όπως για παράδειγμα το Νέφος του Μαγγελάνου. Ωστόσο, απέχουμε ακόμη πολύ από την υλοποίηση μιας τέτοιας σύγκρισης». Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/01/23/%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ae-%ce%b7-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b7%ce%ba%cf%8c%cf%84%cf%81%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b3/ Ο Γαλαξίας διαθέτει ένα «κρυμμένο σκελετό» Μια δημοφιλής θεωρία για τη δομή του γαλαξία μας είναι ότι διαθέτει ένα είδος «σκελετού», δίκτυα κοσμικής ύλης που τον ενώνουν. Πριν από δύο χρόνια εντοπίστηκε ένα τέτοιο δίκτυο το οποίο καταγράφηκε ως το πρώτο γνωστό... οστό του Γαλαξία. Το γαλαξιακό οστό ονομάστηκε «Νέσι», από το τέρας του Λοχ Νες, όμως η μόνη ομοιότητα με αυτό έγκειται στο φιδίσιο σχήμα του: η πολύ μακριά και λεπτή δομή θα μπορούσε να είναι κάτι αντίστοιχο με την περόνη του ποδιού μας, όπως όμως ταιριάζει σε ένα τέτοιο σώμα αποτελείται από… σκόνη και αέρια. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης υποστηρίζουν ότι εντόπισαν άλλα έξι τέτοια οστά στις σπείρες του γαλαξίας μας γεγονός που αν επιβεβαιωθεί θα σημαίνει ότι έχουμε πλέον στη διάθεση μας μια αρκετά καλή εικόνα του γαλαξιακού σκελετού. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ενωσης που πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ. Ακριβώς επειδή ζούμε μέσα σε αυτόν και δεν έχουμε μια άποψη «απ έξω» ο σκελετός του Γαλαξία μας μάς είναι ουσιαστικά άγνωστος. Εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε κοιτάζοντάς τον από μέσα και συγκρίνοντας όσα συλλαμβάνουμε με αυτά που βλέπουμε σε άλλους γαλαξίες, ο γαλαξίας μας είναι σπειροειδής: έχει δηλαδή σχήμα έλικας με μια ράβδο στο κέντρο και δυο κύριους βραχίονες που τυλίγονται γύρω από τον δίσκο του. Εδώ όμως οι γνώσεις μας σταματούν και η ακριβής διάταξη του «σκελετού» του μας διαφεύγει. Προσομοιώσεις του σχηματισμού των γαλαξιών στον ηλεκτρονικό υπολογιστή δείχνουν ότι μέσα στους δίσκους των σπειροειδών γαλαξιών όπως ο δικός μας υπάρχουν δίκτυα από λεπτά νήματα. Τέτοιου είδους νήματα – τα οποία οι αστρονόμοι αποκαλούν «οστά» – έχουν επίσης εντοπιστεί από παρατηρήσεις ανάμεσα στους βραχίονες άλλων σπειροειδών γαλαξιών. Μέχρι τώρα ωστόσο μια ανάλογη δομή δεν είχε ανακαλυφθεί στον δικό μας γαλαξία. «Για πρώτη φορά βλέπουμε ένα τέτοιο λεπτεπίλεπτο τμήμα του γαλαξιακού σκελετού» ανέφερε σε σχετική ανακοίνωση η Αλίσα Γκούντμαν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, κύρια συγγραφέας της μελέτης η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας. «Το οστό αυτό μοιάζει περισσότερο με την περόνη – το μακρύ, αδύνατο οστό στη γάμπα σας – παρά με την κνήμη, το μεγάλο παχύ οστό της γάμπας». Η δρ Γκούντμαν και οι συνεργάτες της ανακάλυψαν το γαλαξιακό οστό καθώς μελετούσαν τη «Νέσι, ένα σύννεφο από σκόνη και αέρια που είχε ανακαλυφθεί το 2010 στα δεδομένα του τηλεσκοπίου Spitzer από τον Τζέιμς Τζάκσον του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, ο οποίος το είχε ονομάσει έτσι επειδή του θύμισε το τέρας του Λοχ Νες. Εξετάζοντας καλύτερα το νέφος η ομάδα της δρος Γκούντμαν διαπίστωσε ότι είναι πολύ μακρύτερο από τους αρχικούς υπολογισμούς του δρος Τζάκσον – τουλάχιστον δυο, αλλά το πιθανότερο ως και οκτώ φορές. Επίσης οι ραδιοεκπομπές των μοριακών αερίων δείχνουν ότι δεν πρόκειται για μια τυχαία προβολή υλικών αλλά για μια συντεταγμένη δομή, ένα «χαρακτηριστικό», στον δίσκο του γαλαξία μας. Το νεοανακαλυφθέν γαλαξιακό «κοκαλάκι» μοιάζει, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, με ένα γιγάντιο κοσμικό φίδι: έχει μήκος 300 έτη φωτός αλλά το πλάτος του είναι μόλις 1-2 έτη φωτός. Υπολογίζεται ότι η μάζα του υλικού που το αποτελεί είναι 100.000 φορές η μάζα του Ηλιου. «Είναι πιθανό το οστό της “Νέσι” να βρίσκεται μέσα σε έναν ελικοειδή βραχίονα ή να αποτελεί μέρος ενός ιστού που συνδέει μεγαλύτερα ελικοειδή χαρακτηριστικά» τόνισε η δρ Γκούντμαν. «Ελπίζουμε ότι εμείς και άλλοι αστρονόμοι θα βρούμε περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά και θα τα χρησιμοποιήσουμε για να χαρτογραφήσουμε τον σκελετό του Γαλαξία σε 3D». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492184

ESA-«Προορισμός: Σελήνη» Ενα νέο φιλόδοξο σχέδιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) αποκαλύπτεται μέσα από ένα εντυπωσιακό βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα. Το βίντεο που τιτλοφορείται «Προορισμός: Σελήνη» και σε αυτό περιγράφεται ένα σχέδιο δημιουργίας αποικιών στη Σελήνη. Η ESA θεωρεί ότι παράγοντας κλειδί για να φτάσει όσο το δυνατόν πιο μακρυα ο άνθρωπος στο Διάστημα είναι να κατακτήσει τη Σελήνη. Η δημιουργία βάσεων και αποικιών στο φυσικό μας δορυφόρο αποτελεί σύμφωνα με τους ειδικούς ένα πρώτο αλλά πολύ σημαντικό βήμα για την εξάπλωση μας αρχικά στο ηλιακό σύστημα και αργότερα ακόμη πιο μακριά. Οι εμπνευστές του συγκεκριμένου σχεδίου μιλάνε για τη δημιουργία αποικιών στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Εχουν μάλιστα εντοπίσει και την περιοχή που θα δημιουργηθούν αυτές οι αποικίες. Πρόκειται για το λεκανοπέδιο Aitken στον Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει διάμετρο περίπου 2,5 χιλιάδες χλμ και μεγάλα υψώματα κάποια εκ των οποίων εκτείνονται πολλά χλμ πάνω από το δάπεδο του. Αυτά τα υψώματα τα λούζει μόνιμα το ηλιακό φως άρα αποτελούν ιδανικό τόπο δημιουργίας αποικιών που θα χρησιμοποιούν την άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-esa-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Τα μυστήρια του ηλιακού μας συστήματος. Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων σε συνδυασμό με τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια αποκαλύπτει συνεχώς νέα δεδομένα για το παρελθόν αλλά και το παρόν του ηλιακού μας συστήματος. Με βάση αυτά τα δεδομένα οι επιστήμονες προσπαθούν να ανασυνθέσουν την εξέλιξη της διαστημικής μας γειτονιάς. Δύο νέες μελέτες έρχονται να ταράξουν τα νερά της επιστημονικής κοινότητας για όσα πιστεύουμε για το ηλιακό μας σύστημα. Η μία εξ αυτών έγινε από ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής την Κάθριν Βολκ του Πανεπιστημίου British Columbia στον Καναδά. Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη στο ηλιακό σύστημα υπήρχαν πολύ περισσότεροι πλανήτες από αυτούς που γνωρίζουμε σήμερα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι εκτός από τον Ερμή υπήρχαν τουλάχιστον άλλοι τέσσερις βραχώδεις πλανήτες σε απόσταση από τον Ηλιο ίση ή και ακόμη πιο κοντινή από αυτήν που έχει ο Ερμής από το μητρικό μας άστρο. Οι επιστήμονες παρουσίασαν τη μελέτη τους στο τελευταίο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας και σε αυτήν κάνουν λόγο για ένα κοσμικό μπιλιάρδο που έλαβε χώρα πριν από μερικά δισεκατομμύρια έτη στο νεαρό τότε ηλιακό σύστημα. Οι πλανήτες που βρίσκονταν κοντά στον Ηλιο άρχισαν να συγκρούονται ο ένας με τον άλλο με αποτέλεσμα να καταστραφούν ολοσχερώς. Ο μόνος που κατάφερε να επιβιώσει ήταν ο Ερμής, αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μπορούν να εξηγηθούν μόνο με ένα τέτοιο βίαιο φαινόμενο. Τη δεύτερη μελέτη πραγματοποίησε ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης και του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι εντόπισαν ενδείξεις της παρουσίας δύο ακόμη πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα. Πιο συγκεκριμένα μιλάνε για την ύπαρξη δύο σκοτεινών παγωμένων κόσμων που βρίσκονται στα όρια του ηλιακού μας συστήματος, ακόμη πιο μακριά και από τον Πλούτωνα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτοί οι δύο «κρυμμένοι» (όπως τους χαρακτηρίζουν οι ίδιοι) κόσμοι έχουν μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Πλούτωνα, δηλαδή ανήκουν, σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις της παγκόσμιας αστρονομικής κοινότητας, στην κατηγορία των «πλανητοειδών» ή «πλανητών-νάνων». Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί, θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα για την ιστορία και εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος αλλά και γενικότερα στα μοντέλα δημιουργίας πλανητικών συστημάτων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένας άγνωστος μυστηριώδης πλανήτης στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης Χ. Η παρουσία ενός άγνωστου και αόρατου σε εμάς πλανήτη - του λεγόμενου «πλανήτη Χ» - έχει προταθεί κατά καιρούς ως ερμηνεία για διάφορες ανωμαλίες που έχουν παρατηρηθεί στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος. Η ύπαρξή του όμως δεν έχει ποτέ αποδειχθεί και η πιθανότητα αυτή έχει σε γενικές γραμμές απορριφθεί από τους ειδικούς. Πρόσφατα ένας επιφανής αστρονόμος επανέφερε το ζήτημα. Χρησιμοποιώντας μαθηματικούς τύπους και μοντέλα, όχι μόνο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο πλανήτης Χ υπάρχει, αλλά επιπλέον υπολογίζει τη θέση και το μέγεθός του. Ο Ρόντνεϊ Γκόμες, αστρονόμος του Αστεροσκοπείου της Βραζιλίας στο Ρίο ντε Τζανέιρο, υποστηρίζει ότι ο πλανήτης Χ βρίσκεται πέρα από τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα, σε απόσταση 225 δισ. χιλιομέτρων από τον Ηλιο, και έχει μέγεθος τετραπλάσιο από αυτό της Γης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η παρουσία του εξηγεί με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο τις ανωμαλίες που παρατηρούνται στις τροχιές ορισμένων πλανητών-νάνων και μικρών ουράνιων σωμάτων που βρίσκονται στη Ζώνη Κάιπερ (Kuiper Belt), μια περιοχή σε σχήμα δίσκου η οποία είναι «γεμάτη» με αντικείμενα από πετρώματα ή πάγο που περιφέρονται γύρω από τον Ηλιο πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Ομάδα ειδικών με επικεφαλής επιστήμονες του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ πραγματοποίησε μια μελέτη η οποία αποκαλύπτει την εικόνα που είχε το ηλιακό μας σύστημα στη βρεφική του ηλικία καθώς και τις διεργασίες που οδήγησαν στη δομή με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα. Τα ευρήματα έχουν ενδιαφέρον και για το παρελθόν της Γης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ηλιακό μας σύστημα στη βρεφική του ηλικία είχε εντελώς διαφορετική δομή από τη σημερινή. Αρχικά όλοι οι πλανήτες ήταν συγκεντρωμένοι κοντά στον Ηλιο. Ο Δίας, παραδείγματος χάριν, ήταν εξίσου κοντά στο μητρικό μας άστρο με τον Αρη. Λίγο μετά οι πλανήτες (κυρίως οι μεγαλύτεροι, όπως ο Δίας, ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας) άρχισαν να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στο ηλιακό μας σύστημα κινούμενοι πότε προς το εσωτερικό του και πότε προς τις εξωτερικές του περιοχές. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι κάποια στιγμή οι μεγάλοι πλανήτες συγκεντρώθηκαν στην κύρια ζώνη αστεροειδών προκαλώντας κυριολεκτικά χάος στο ηλιακό μας σύστημα. «Διαπιστώσαμε ότι το ηλιακό μας σύστημα σε εκείνη τη φάση ήταν κάτι ανάλογο με μια γυάλινη χιονόμπαλα, με τους πλανήτες να χτυπούν τους αστεροειδείς κάνοντάς τους να μοιάζουν με τις νιφάδες χιονιού μέσα στη χιονόμπαλα» αναφέρει χαρακτηριστικά η Φραντσέσκα Ντε Μέο, επικεφαλής των ερευνητών. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι η παρουσία των πλανητών κυριολεκτικά εκτόξευε δεκάδες χιλιάδες αστεροειδείς προς κάθε κατεύθυνση του ηλιακού μας συστήματος. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=669855

Διαστημικες αποστολες της ESA. Τις νέες διαστημικές της αποστολές για το 2015 ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή υπηρεσία διαστήματος (ESA). Ανάμεσα στις 8 νέες αποστολές που έχουν προγραμματιστεί περιλαμβάνονται η συνεργασία με τη ρωσική Roscosmos για την εξερεύνηση της Σελήνης, με την πρώτη εκτόξευση να προβλέπεται για το 2018, αλλά και η αρχή της αποστολής ExoMars η οποία το 2018 θα φέρει ένα ρομποτικό rover στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-esa-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-2015-%E2%80%93-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7

Σκόνη από σουπερνόβα βρέθηκε στον βυθό του Ειρηνικού. Εξωγήινη σκόνη που πιστεύεται ότι προέρχεται από εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων πριν από εκατομμύρια χρόνια βρέθηκε στο βυθό του Ειρηνικού, μια ανακάλυψη που προσφέρει νέα στοιχεία για το ρόλο των σουπερνόβα στην παραγωγή των χημικών στοιχείων στα οποία βασίζεται η ζωή. Στα αρχικά στάδια της εξέλιξής του, το Σύμπαν ήταν ένα αχανές σύννεφο υδρογόνου, το οποίο είναι το ελαφρύτερο και απλούστερο χημικού στοιχείου. Σταδιακά το υδρογόνο συμπυκνώθηκε σε νέφη, άναψε και έδωσε τα πρώτα άστρα. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα σχηματίστηκαν από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης στην καρδιά αυτών των άστρων. Και τα αυτά πέθαναν, εξερράγησαν σε σουπερνόβα και σκόρπισαν το περιεχόμενό τους στον Κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρακας, το άζωτο, το οξυγόνο και τα υπόλοιπα στοιχεία από τα οποία αποτελείται το ανθρώπινο σώμα προήλθε από άστρα που εξερράγησαν πολύ πριν το σχηματισμό της Γης. Όπως λένε συχνά οι αστροφυσικοί, όλοι είμαστε ουσιαστικά παιδιά των άστρων. Αλλά ποιων άστρων; Η νέα μελέτη εξετάζει την ποσότητα βαρέων στοιχείων, όπως το πλουτώνιο και το ουράνιο, που παράγονται από σουπερνόβα -εκρήξεις γερασμένων άστρων συγκεκριμένου μεγέθους. «Μικρές ποσότητες υλικού από αυτές τις μακρινές εκρήξεις πέφτουν στη Γη καθώς ταξιδεύουν στον Γαλαξία» λέει ο Άντον Ουάλνερ του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης στην επιθεώρηση Nature Communications. http://www.nature.com/ncomms/2015/150120/ncomms6956/full/ncomms6956.html «Αναλύσαμε γαλαξιακή σκόνη των τελευταίων 25 εκατομμυρίων ετών, η οποία είχε κατακαθίσει στον ωκεάνιο πυθμένα, και διαπιστώσαμε ότι υπάρχει πολύ λιγότερα βαριά στοιχεία όπως το πλουτώνιο και το ουράνιο από ό,τι περιμέναμε» αναφέρει. Η ερευνητική ομάδα ανέλυσαν δείγματα σε βάθος 10 εκατοστών κάτω από τον πυθμένα σε μια γεωλογικά σταθερή περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού, τα οποία αντιπροσωπεύουν 25 εκατομμύρια χρόνια σταδιακής συσσώρευσης. Αναζήτησαν το ισότοπο πλουτώνιο-244, το οποίο διασπάται αυθόρμητα με χρόνο ημιζωής 81 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι «το πλουτώνιο-244 που υπήρχε όταν σχηματίστηκε η Γη [...] πριν από τέσσερα και πλέον δισεκατομμύρια χρόνια έχει διασπαστεί» εξηγεί ο Ουάλνερ. «Επομένως, όσο πλουτώνιο-244 βρίσκουμε σήμερα στη Γη πρέπει να δημιουργήθηκε σε εκρήξεις που συνέβησαν πιο πρόσφατα, τα τελευταίες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια». Η ποσότητα πλουτωνίου-244 που βρέθηκε στο βυθό «ήταν 100 φορές μικρότερη από ό,τι περιμέναμε» αναφέρει ο ερευνητής. «Φαίνεται ότι αυτά τα βαριά στοιχεία μπορεί και να μην δημιουργήθηκαν από στάνταρτ σουπερνόβα. Ίσως παράγονται από σπανιότερες και ισχυρότερες εκρήξεις όπως η συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων». Όπως φαίνεται, οι αστροφυσικοί θα πρέπει να εξετάσουν άλλα φαινόμενα για να εξηγήσουν την παρουσία αυτών των βαρέων στοιχείων στη Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231379225

Zero Robotics 2014: Δεύτερη θέση για τη συμμαχία της Ελληνικής ομάδας. Αντλώντας έμπνευση από την αποστολή Rosetta της ESA και την επερχόμενη αποστολή της NASA OSIRIS-Rex, δόθηκε την περασμένη Παρασκευή στους φιναλίστ των Zero Robotics η αποστολή να προσομοιώσουν την απεικόνιση ενός εικονικού αστεροειδή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από όλη την Ευρώπη είχαν τον έλεγχο μικροσκοπικών δορυφόρων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε ένα διαγωνισμό για τη λήψη των καλύτερων εικόνων. Ο Διαστημικός Σταθμός μετατράπηκε σε γήπεδο για τους τελικούς. Το απόλυτο παιχνίδι ρομποτικής προκάλεσε τους νεαρούς συμμετέχοντες να γράψουν αλγόριθμους που έλεγχαν τα ρομπότ Spheres - Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites (στα Ελληνικά Σφαίρες). Οι Σφαίρες είναι δορυφόροι μεγέθους μπάλας του βόλεϊ που αιωρούνται στο Σταθμό χρησιμοποιώντας 12 ακροφύσια που κινούνται με συμπιεσμένο αέριο. Αυτά τα αυτόνομα ρομπότ έχουν τη δική τους ισχύ και πρόωση, αλλά πρέπει να τους δηλωθεί πώς να περιηγηθούν. Την περασμένη Παρασκευή ήταν η πέμπτη φορά που Ευρωπαίοι διεκδικητές υλοποίησαν τις εντολές τους στο διάστημα, και κάθε χρόνο ο ανταγωνισμός αυξάνεται. Πάνω από 140 Ευρωπαίοι φοιτητές ενώθηκαν με ανταγωνιστές από τις ΗΠΑ, το Μεξικό και τη Ρωσία, γράφοντας κώδικα για την απεικόνιση του ουράνιου σώματος κάνοντας παράλληλα ελιγμούς για να αποφύγουν μια ζημιογόνο εικονική ηλιακή έκλαμψη. Οι Ευρωπαίοι και Ρώσοι φιναλίστ συναντήθηκαν στο Τεχνικό Κέντρο της ESA στην Ολλανδία (ESTEC) για να παρακολουθήσουν το διαγωνισμό ζωντανά από το διάστημα. Οι ομάδες των ΗΠΑ και του Μεξικού συνδέθηκαν μέσω τηλεδιάσκεψης στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT). Από τον Σταθμό, η αστροναύτης της ESA Σαμάνθα Κριστοφορέτι, ο αστροναύτης της NASA Μπουτς Γουίλμορ και η κοσμοναύτης Γελένα Σέροβα επέβλεπαν τη ρομποτική μάχη. Ο αστροναύτης της ESA Πάολο Νέσπολι και η σύντροφος του στο πλήρωμα Κάντι Κόλμαν της NASA ήταν επίσης παρόντες στο ESTEC και το MIT, αντίστοιχα, εμψυχώνοντας τις ομάδες. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε πέρυσι με online γύρους αυξανόμενης δυσκολίας. Οι ομάδες αντιμετώπισαν πραγματικές προκλήσεις: έπρεπε να αντιμετωπίσουν μια απώλεια σήματος, άδειες μπαταρίες και πιεστικές προθεσμίες. Ατελείωτες νύχτες προγραμματισμού και πολλές συζητήσεις μεταξύ των ομάδων για να αποφασίσουν την τακτική είναι όλα μέρος του παιχνιδιού. Κάθε συμμαχία φιναλίστ αποτελείτο από ομάδες ως επί το πλείστον από τις ΗΠΑ και τα κράτη μέλη της ESA. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που υπήρξε συμμετοχή ομάδων από τη Ρωσία και το Μεξικό, καθιστώντας τον διαγωνισμό Zero Robotics ένα πραγματικά διεθνές εγχείρημα. Το βραβείο του πρωταθλητή πήγε στη συμμαχία που ονομάζεται LakeElevenVadars - μια συμμαχία που συμπεριλάμβανε τους "Cora’s Eleven", από την Ιταλία, που αποδίδουν τη νίκη τους στο γεγονός πως είχαν στη διάθεσή τους όσο το δυνατόν περισσότερες στρατηγικές επιλογές και επιλογές κωδικοποίησης μέχρι το τελευταίο λεπτό πριν από την λήξη της προθεσμίας υποβολής. Στη δεύτερη θέση, η ομάδα που συμμετείχε για πρώτη φορά, ΖΑΝΝΕΙΟ Stardust, από την Ελλάδα.(Συγχαρητήρια στα νέα παιδιά το μέλλον μας!!!) Μαζί με τους συναδέρφους τους από την ομάδα των ΗΠΑ, BACON (από το σχολείο Charlottesville High School - CHS, Virginia) και BRRobotics (του σχολείου Lawrenceville School, New Jersey), αποτέλεσαν τρομερούς αντιπάλους κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και έχασαν στον τελικό για απειροελάχιστη διαφορά. Το Zanneio Stardust, είναι η ομάδα του Ομίλου Αριστείας S.I.M.A. CLUB http://sima-club.weebly.com/index.html του Ζάννειου Πρότυπου Πειραματικού Λυκείου Πειραιά με υπεύθυνους καθηγητές τους μαθηματικούς κ. Παντελή Μπουμπούλη και κ. Σωτήρη Τσαντίλα και αποτελείται από τους μαθητές: Αληφραγκή Ειρήνη, Γιαννούτσο Ανδρέα, Ζαχαρόπουλο Χρήστο, Καλαϊτζιαν Φαιδρα, Καλκαντζάκο Κωνσταντίνο, Κανδεράκη Παναγιώτα, Καραμπίλα Κατερίνα, Μελισσουργάκη Νίκο, Μυροφορίδη Πέτρο-Ιωάννη, Νάκα Γεώργιο, Σκλαβούνο Δημήτρη, Σκουλουδάκη Άννα, Σπύρου Αλέξανδρο, Στεβή Μπάμπη, Τοπαλίδη Ιάσωνα, Τσιβάκη Γιώργο-Αλέξανδρο,Τσιμερέκη Κωνσταντίνο και Τσούμα Φώτη. Μια σύντομη παρουσίαση της Ελληνο - Αμερικανικής συμμαχίας και της στρατηγικής τους παρουσιάζεται σε αυτό το βίντεο. Γενναίες προσπάθειες και από την ομάδα Crab Nebula από την Ιταλία και την O.L.E από την Ισπανία που κατέλαβαν την τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Zero_Robotics_2014_Dehutere_thhese_gia_te_symmachhia_tes_Ellenikhes_omhadas

H Google κοντά σε συμφωνία ενός δισ. δολαρίων με τη SpaceX Προωθώντας τα σχέδιά της να προσφέρει δορυφορική πρόσβαση στο Διαδίκτυο σε δισεκατομμύρια νέους πελάτες, η Google ετοιμάζεται να επενδύσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια στην εταιρεία SpaceX του Έλον Μασκ, αναφέρει ο αμερικανικός Τύπος. Σύμφωνα με το ιστολόγιο τεχνολογίας The Information, https://www.theinformation.com/Google-Nears-Major-Investment-in-SpaceX-to-Bolster-Satellites το οποίο αποκάλυψε το θέμα, το ύψος της επένδυσης βασίστηκε στην εκτίμηση ότι η SpaceX έχει συνολική αξία 10 δισ. δολαρίων. Οι δύο εταιρείες αρνήθηκαν ωστόσο να σχολιάσουν τα δημοσιεύματα, και δεν είναι ξεκάθαρο τι μερίδιο της SpaceX θα αποκτήσει τελικά η Google. Ασαφές είναι επίσης το εάν η επένδυση της Google έχει άμεση σχέση με την πρόσφατη ανακοίνωση της SpaceX ότι σκοπεύει να εκτοξεύσει εκατοντάδες δορυφόρους για ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο από όλο τον κόσμο. Όπως αναφέρει η Wall Street Journal, http://www.wsj.com/articles/google-nears-1-billion-investment-in-spacex-1421706642 η Google εξετάζει το ενδεχόμενο επέκτασης στο Διάστημα εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο -εκτός από δορυφόρους, σκέφτεται να εκτοξεύσει αερόστατα και drone που θα προσφέρουν διαδικτυακή σύνδεση σε απομονωμένες περιοχές, και θα αυξήσουν έτσι τους χρήστες της εταιρείας. Το 2013 η Google προσέλαβε τον βετεράνο της δορυφορικής βιομηχανίας Γκρεγκ Ουάιλερ, επικεφαλής δεκαμελούς ομάδας ειδικών. Ο Ουάιλερ αποχώρησε πέρυσι από την εταιρεία και ετοιμάζει τώρα τη δική του επιχείρηση δορυφορικού Internet. Πρώτα όμως είχε επαφές με τον Έλον Μασκ, τον δισεκατομμυριούχο ιδρυτή της SpaceX, της PayPal και της SpaceΧ, οι οποίες όμως δεν καρποφόρησαν. Ακόμα κι αν η συμφωνία προχωρήσει, η υλοποίηση του σχεδίου εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει αρκετά ακόμα χρόνια. H SpaceX εκτοξεύει φορτία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για λογαριασμό της NASA, δεν κατασκευάζει όμως δορυφόρους. Η Google, επίσης, φαίνεται ότι δεν έχει εξασφαλίσει τμήμα του ραδιοφάσματος για τη μετάδοση του δορυφορικού σήματος στη Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231378884

Μυστηριώδης έκρηξη ραδιοκυμάτων καταγράφεται σε πραγματικό χρόνο. Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σουίνμπερν στη Μελβούρνη ήρθαν ένα βήμα πιο κοντά στο να ταυτοποιήσουν το αστροφυσικό φαινόμενο που βρίσκεται πίσω από τις μυστηριώδεις απότομες εκπομπές ακτινοβολίας ραδιοκυμάτων στο σύμπαν. Οι ερευνητές πέτυχαν για πρώτη φορά να καταγράψουν σε πραγματικό χρόνο μια τέτοια εκπομπή, η οποία είναι γνωστή ως ταχεία έκρηξη ραδιοκυμάτων (Fast Radio Burst – FRB) και έως σήμερα έχει άγνωστη αιτία. Έτσι, αν και δεν μπόρεσαν να εξακριβώσουν τον μηχανισμό που την προκαλεί, κατάφεραν να αποκλείσουν μερικές από τις υποθέσεις που είχαν διατυπωθεί μέχρι τώρα για την εξήγησή της. Οι εκρήξεις ραδιοκυμάτων διαρκούν λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου, ενώ πρωτοανακαλύφθηκαν μόλις το 2007 και μάλιστα κατά τύχη, μέσω της ανάλυσης δεδομένων από το ραδιοτηλεσκόπιο Parkes στην Αυστραλία. Από τότε, έχουν εντοπισθεί έξι ακόμη παρόμοιες εκπομπές από το ίδιο ραδιοτηλεσκόπιο, ενώ μία έβδομη ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο. Σε όλες τις περιπτώσεις, ωστόσο, ο εντοπισμός τους έγινε αφότου είχαν πια ολοκληρωθεί. Τώρα, η ομάδα κατάφερε για πρώτη φορά να παρακολουθήσει μια τέτοια έκρηξη την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη, χάρις σε μία τεχνική που ανέπτυξαν ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό και την οποία εφάρμοσαν επιστρατεύοντας το τηλεσκόπιο Parkes. Σχεδόν αμέσως μόλις εντοπίσθηκε η εκπομπή, η τεχνική τους έδωσε τη δυνατότητα να προσδιορίσουν την πηγής της, η οποία βρισκόταν σε απόσταση περίπου 5,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τον πλανήτη μας. Έτσι, γνωρίζοντας τη θέση, ειδοποίησαν αρκετά ακόμη τηλεσκόπια στη Γη και το διάστημα, ώστε να καταγράψουν το φαινόμενο και σε άλλα μήκη κύματος. Με αυτό τον τρόπο, όπως περιγράφουν οι αστροφυσικοί σε άρθρο τους στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, «ακτινογράφησαν» την έκρηξη επίσης στο υπεριώδες φάσμα, στο υπέρυθρο, το ορατό φως και τα μήκη κύματος που αντιστοιχούν στις ακτίνες Χ, χωρίς να εντοπίσουν κανένα «ίχνος» ακτινοβολίας σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Έτσι, μπόρεσαν να απορρίψουν ορισμένες πιθανές εξηγήσεις. «Η έκρηξη ήταν πιθανό να υποδεικνύει την έκλυση τόσης ενέργειας όσης εκπέμπει ο Ήλιος μέσα σε μία ολόκληρη ημέρα. Το γεγονός ωστόσο πως δεν βρέθηκε ακτινοβολία σε άλλα μήκη κύματος αποκλείει αρκετά αστρονομικά φαινόμενα που σχετίζονται με βίαια γεγονότα στο σύμπαν, όπως οι εκρήξεις ακτίνων γ ή οι εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων, τα οποία συγκαταλέγονταν στις προτεινόμενες αιτίες», σημειώνει στο σάιτ του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης ο Ντάνιελ Μαλεζάνι, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο πανεπιστήμιο και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. Επίσης, βρήκαν μία ένδειξη, που έστω και εν μέρει αρχίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο των FRB. Κι αυτό γιατί ανακάλυψαν πως η ακτινοβολία από την έκρηξη εμφανίζει κυκλική πόλωση, κάτι που σημαίνει πως στη «γειτονιά» της πηγής της υπάρχει ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. «Οι υποψήφιες θεωρίες είναι πλέον ότι οι FRB συνδέονται με μια κατηγορία αντικειμένων μεγάλης πυκνότητας, όπως αστέρες νετρονίων ή μαύρες τρύπες, και ότι προκαλούνται από κάποιο είδος σύγκρουσης ή “αστρικού σεισμού”. Σε κάθε περίπτωση, τώρα έχουμε στα χέρια μας περισσότερα στοιχεία σχετικά με το τι θα πρέπει να ψάξουμε», καταλήγει ο Μαλεζάνι. http://www.naftemporiki.gr/story/904258/mustiriodis-ekriksi-radiokumaton-katagrafetai-se-pragmatiko-xrono

Η Γη απο το Διαστημα. Κατά την 5μηνη παραμονή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο αστροναύτης Αλεξάντερ Γκερστ δημιούργησε ένα εντυπωσιακό βίντεο, διάρκειας 6 λεπτών, το οποίο είναι στην πραγματικότητα μια συρραφή 12.500 φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης που ελήφθησαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Την ώρα που διεξήγαγε επιστημονικά πειράματα ή βρισκόταν εκτός του διαστημοπλοίου, τοποθέτησε τις κάμερες και τις προγραμμάτισε ώστε να τραβούν φωτογραφίες σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η αποστολή έληξε τον Νοέμβριο όταν ο Γκερστ προσγειώθηκε στο Καζακστάν. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-12500-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82

Δύο εγχειρήματα για Δορυφορικό Ίντερνετ στην Γη και στον... Άρη. Ο δισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ ανακοίνωσε τα σχέδιά του να αναπτύξει ένα δίκτυο δορυφόρων που θα εξασφαλίσουν πολύ ταχύτερη πρόσβαση στο Ίντερνετ στην Γη σε σχέση με τα δίκτυα οπτικών ινών, τουλάχιστον όταν η επικοινωνία αφορά μεγάλες αποστάσεις. Το δίκτυο αυτό θα παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ και από τον Άρη, σημείωσε ο επιχειρηματίας. Το πρότζεκτ εκτιμάται ότι θα κοστίσει 10 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία εμφανίζεται πεπεισμένος ότι θα αποφέρουν αρκετά ώστε να χρηματοδοτηθεί και η πρώτη πόλη στον Κόκκινο Πλανήτη. Ο Έλον Μασκ είναι γνωστός για την ίδρυση της PayPal, της Tesla που ειδικεύεται στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, του πρότζεκτ Hyperloop για ένα ταχύτερο τρόπο μετακίνησης πιο γρήγορο από το αεροπλάνο και πιο οικονομικό από το τρένο, και της SpaceX, της πρώτης ιδιωτικής εταιρείας που εξασφάλισε συμβόλαιο με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με δικά της ρομποτικά φορτηγά και το 2017 θα λανσάρει τα πρώτα μικρά διαστημόπλοια-ταξί που θα μεταφέρουν αστροναύτες στον ISS, μετά από σχετική συμφωνία με την NASA το 2012. Το πρότζεκτ παρουσιάστηκε το Σάββατο 17 Ιανουαρίου κατά τα εγκαίνια των γραφείων της SpaceX στο Σιάτλ, όπου η εταιρεία αναζητά τους καλύτερους μηχανικούς. Στα σχέδια του Έλον Μασκ, σύμφωνα με το CNet, περιλαμβάνεται η εκτόξευση 700 μικρών δορυφόρων επικοινωνιών σε πολύ μικρότερη απόσταση από την Γη σε σχέση με τους άλλους δορυφόρους που εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, και συγκεκριμένα σε ύψος 1.200 χιλιομέτρων (έναντι 35.000 χλμ), κι αυτό καθώς «η ταχύτητα του φωτός είναι κατά 40% μεγαλύτερη στο κενό του διαστήματος απ'ότι στην οπτική ίνα». Πρόκειται για ένα εγχείρημα εξαιρετικά υψηλού κόστους που υπολογίζεται στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο δεν αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία σε λιγότερο από πέντε χρόνια. Μακροπρόθεσμα από την επένδυση αυτή, είπε ο Μασκ, η SpaceX θα είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει την δημιουργία μιας πόλης στον Άρη και τότε θα είναι σημαντικό να υπάρχει ένα ικανό δίκτυο επικοινωνιών, κάτι με το οποίο δεν ασχολείται κανείς, σημείωσε. Πάντως, ο Έλον Μασκ δεν είναι ο μόνος που ασχολείται με τους δορυφόρους επικοινωνιών, σημειώνει το ArsTechica. Ο επιχειρηματίας Γκρεγκ Γουάιλερ λίγες μόλις ημέρες νωρίτερα είχε ανακοινώσει ότι θα δημιουργήσει ένα δίκτυο 648 μικρών δορυφόρων βάρους 125 κιλών που θα πάρουν θέση στην ίδια απόσταση από την Γη στα 1200 χιλιόμετρα και θα είναι σε θέση να παρέχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ με ταχύτητα 8 Gigabit ανά δευτερόλεπτο όχι μόνο στην Γη σε αραιοκατοικημένες απομακρυσμένες περιοχές αλλά και εν πτήσει από το 2018. Το πλεονέκτημα της εταιρείας του, της OneWeb, θεωρείται η εξασφάλιση της σχετικής άδειας χρήσης του απαιτούμενου ραδιοφάσματος (Ku-band) από την Διεθνή Ένωση Επικοινωνιών ITU, λόγος ικανός να εξωθήσει τον Μασκ να συνεργαστεί μαζί του, όπως επισημαίνει. H Qualcomm και ο όμιλος Virgin του επιχειρηματία Ρίτσαρντ Μπράνσον έχουν επενδύσει στην OnWeb. http://tech.in.gr/news/article/?aid=1231378504