Δροσος Γεωργιος

Επιστήμονες ανασυνέθεσαν την πτώση ενός γιγάντιου αστεροειδή. Η Γη σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της αποτελεί πόλο έλξης μικρότερων και μεγαλύτερων διαστημικών σωμάτων. Ειδικά στην πρώιμη περίοδο της η Γη κυριολεκτικά βομβαρδιζόταν από διαστημικά σώματα. Η μεγαλύτερη τέτοια σύγκρουση θεωρείται εκείνη όπου ένα σώμα μεγέθους παρόμοιο με αυτό του Αρη έπεσε στη νεαρή τότε Γη προκαλώντας τη γέννηση της Σελήνης. Η «διασημότερη» σύγκρουση είναι φυσικά εκείνη που έγινε πριν από περίπου 65 εκ. έτη στη Βόρειο Αμερική η οποία σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Ερευνητές στις ΗΠΑ συνέλεξαν στοιχεία για μια τρομερή σύγκρουση που συνέβη πριν από περίπου 3 δισ. έτη. Οι ερευνητές ανασυνέθεσαν αυτή τη σύγκρουση η οποία κάνει εκείνη των δεινοσαύρων να μοιάζει με χάδι. Γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ ανασυνέθεσαν την πτώση ενός αστεροειδή που έπεσε στη Γη πριν από 3.26 δισ. έτη δηλαδή, περίπου 800 εκ. έτη μετά τον σχηματισμό του πλανήτη μας. Στοιχεία για αυτή τη κατακλυσμιαία σύγκρουση εντοπίστηκαν στη Νότιο Αφρική. Ο αστεροειδής των δεινοσαύρων είχε διάμετρο περίπου 10 χλμ. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το συμβάν που μελέτησαν ήταν προϊόν της πτώσης στη Γη ενός αστεροειδή με διάμετρο 37-58 χλμ! Η τρομερή σύγκρουση δημιούργησε ένα κρατήρα με διάμετρο 500 χλμ. Η σεισμική δραστηριότητα που προκλήθηκε από τη σύγκρουση ήταν παγκόσμια και σύμφωνα με τους ερευνητές η ισχυρότερη που έχει υπάρξει ποτέ στον πλανήτη. Οι σεισμοί ταρακούνησαν συθέμελα ολόκληρο τον πλανήτη για διάστημα μισής ώρας και δημιούργησαν γιγάντια τσουνάμι. «Γνωρίζαμε ότι είχε συμβεί αυτή η σύγκρουση και ότι ήταν μεγάλη αλλά δεν γνωρίζαμε τελικά πόσο μεγάλη ήταν» αναφέρει ο Ντόναλντ Λόου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geochemistry, Geophysics, Geosystems». Στην καλλιτεχνική απεικόνιση εικονίζεται αριστερά o κρατήρας που δημιούργησε ο αστεροιδής των δεινοσαύρων που υπολογίζεται ότι είχε διάμετρο περίπου 150 χλμ. Δεξιά εικονίζεται ο κρατήρας που δημιούργησε αστεροειδής πριν από 3.26 δισ. έτη ο οποίος είχε διάμετρο περίπου 500 χλμ! http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=585418

Ο LHCb επιβεβαιώνει την ύπαρξη εξωτικού σωματιδίου που αποτελείται από 4 κουάρκ Tην επιβεβαίωση για την ύπαρξη ενός νέου, εξωτικού σωματιδίου ανακοίνωσαν χθες φυσικοί του πειράματος LHCb (Large Hadron Collider beauty) που λαμβάνει χώρα στο CERN της Ελβετίας. Πρόκειται για το Ζ(4430), ένα σωματίδιο που αποτελείται από τέσσερα κουάρκ (tetraquark). Τα κουάρκ είναι τα στοιχειώδη σωματίδια που μαζί με τα ηλεκτρόνια συνθέτουν τη συνήθη ύλη και το παραδοσιακό μοντέλο για την περιγραφή τους επιτρέπει την ύπαρξη ζευγών κουάρκ και τριών κουάρκ. Ο τελευταίος μάλιστα είναι και ο συνδυασμός που ευθύνεται για την ύπαρξη των πρωτονίων και των νετρονίων στους πυρήνες των ατόμων. Οποιαδήποτε σύζευξη περισσότερων από τριών κουάρκ σε ένα σωματίδιο ανήκει στην κατηγορία των εξωτικών αδρονίων, κάτι που δεν προβλέπεται από τα απλούστερα θεωρητικά μοντέλα για τα κουάρκ. Η πρώτη ένδειξη για το Ζ(4430) είχε έρθει το 2008 από το πείραμα Belle Collaboration στην Ιαπωνία http://physicsgg.me/2013/06/19/zc3900-νέο-σωματίδιο-που-αποτελείται-από-4-κ/ και στη συνέχεια ανακοινώθηκε με τη μορφή ανακάλυψης, αφού οι φυσικοί του πειράματος μέτρησαν την κατανομή μάζας τους με ακρίβεια 5.2 σίγμα (σιγουριά της τάξεως του 99.9999%). Η ανάλυση από τα δεδομένα του πειράματος LHCb ήταν αρκετά πιο λεπτομερής. Σε 180 τρισεκατομμύρια συγκρούσεις πρωτονίων στον επιταχυντή LHC, το πείραμα κατέγραψε 25.000 διασπάσεις μεσονίων, οι οποίες επέτρεψαν στους φυσικούς να συνοδεύσουν την ανακάλυψή τους με τη συντριπτική ακρίβεια των 13.9 σίγμα, κάτι που μεταφράζεται σε απόκλιση από το 100% της τάξεως του 10-44. Το LHCb επίσης προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με το πείραμα Belle, καταγράφοντας το σπιν και την ισοτιμία του σωματιδίου, δύο από τις κβαντικές του ιδιότητες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το Ζ(4430) είναι το πρώτο τετρακουάρκ που παρατηρείται και αποτελείται πιθανότατα από ένα γοητευτικό, ένα αντί-γοητευτικό, ένα κάτω και ένα αντι-άνω κουάρκ. Γνωρίζοντας πλέον πως υπάρχει τουλάχιστον ένα εξωτικό αδρόνιο, οι επιστήμονες έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν πως υπάρχουν και άλλες αχαρτογράφητες περιοχές του υποατομικού κόσμου, με το δρόμο να μένει ανοικτός και για την ύπαρξη πιο σύνθετων συνδυασμών, όπως πεντακουάρκ κτλ. Ίσως τελικά να είχε δίκιο ο Ιταλός φυσικός Ενρίκο Φέρμι, ο οποίος όταν τον είχε ρωτήσει o φοιτητής του Λέον Λέντερμαν για το όνομα ενός σωματιδίου τη δεκαετία του ’50, είχε δώσει την απάντηση «Νεαρέ, εάν μπορούσα να θυμηθώ τα ονόματα όλων αυτών των σωματιδίων, θα είχα γίνει βοτανολόγος». http://physicsgg.me/2014/04/10/%ce%bf-lhcb-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83/

Εκτοξευτηκε το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος φορτίου " Progress M - 23M " Από το κοσμοδρόμιο " Μπαϊκονούρ " στις 19:26:27 Ώρα Μόσχας ( MSK ) εκτοξεύτηκε το " Progress M - 23M » . Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι η προμήθεια στο σταθμό περίπου 2,4 τόνους φορτίου. Το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε τροχιά με τις ακόλουθες παραμέτρους : κλίση του 51,65 μοιρες, το ελάχιστο ύψος των 193,52 χιλιόμετρα , κατ 'ανώτατο όριο - 238,39 χιλιόμετρα , τροχιακή περίοδο - 88.54 min . Συστήματα πάνω στο όχημα να λειτουργεί κανονικά . Η σύνδεσης με το " Pirs " ρωσικό τομέα ( RS ) , πραγματοποιήθηκε στις 01:14 ώρα Μόσχας. http://www.energia.ru/ru/iss/iss39/progress_m-23m/photo_04-09.html Ξεκίνησαν οι δοκιμές του LDSD, ενός διαστημικού ιπτάμενου δίσκου! Αν το δει κάποιος στον ουρανό θα πιστέψει ότι εξωγήινοι έφθασαν στη Γη. To LDSD (Low Density Supersonic Decelerator) είναι ένα σκάφος σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου που κατασκεύασαν οι μηχανικοί της NASA και όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ξεκίνησαν οι πρώτες δοκιμές του. Το LDSD θα μεταφέρει σε πρώτη φάση εξοπλισμό και μεγάλου βάρους φορτία στο Διάστημα ενώ οι επιτελείς της NASA ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα μπορεί να μεταφέρει και ανθρώπους σε άλλους πλανήτες. Το μεγάλο εμπόδιο μέχρι σήμερα στη μεταφορά βαρύ φορτίου σε διαστημικά σκάφη είναι ότι τα υπάρχοντα συστήματα προσεδάφισης δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα σκάφη με μεγάλο βάρος και η προσεδάφιση να γίνει ομαλά και με ασφάλεια. Το LDSD ενσωματώνει ένα νέο σύνθετο σύστημα προσεδάφισης το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά. Το σύστημα αυτό που ονομάζεται «ουράνιος γερανός» (sky crane) αποτελείται από αλεξίπτωτα αλλά και πυραύλους ανάσχεσης ώστε η προσεδάφιση του σκάφους να γίνεται απόλυτα ομαλά. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585368 Εκπληκτική ομοιότητα του νεφελώματος Abell 33 με διαμαντένιο κόσμημα. Μια πραγματικά καταπληκτική φωτογραφία του νεφελώματος Abell 33 που βρίσκεται σε απόσταση 2.5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη κατέγραψε το τηλεσκόπιο VLT του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή. To νεφέλωμα είναι ολοστρόγγυλο σε τιρκουάζ απόχρωση με ένα άστρο να λάμπει στις παρυφές του. Το όλο «σύνολο» έκανε τους ειδικούς που είδαν πρώτοι την εικόνα να παρομοιάσουν το νεφέλωμα με ένα… διαμαντένιο δαχτυλίδι. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585382

Ένα εκατ. δολάρια για αναμνηστικά από την προσσελήνωση του Apollo 11. Ένα έμβλημα που είχαν μαζί τους τα μέλη της αποστολής του Apollo 11 στο φεγγάρι το 1969 και μια λίστα με τους προς διενέργεια ελέγχους και τα καθήκοντα της ιστορικής αυτής αποστολής ήταν ανάμεσα στα σημαντικότερα αντικείμενα που δημοπρατήθηκαν έναντι 1 εκατ. δολαρίων από τον οίκο Bonhams στη Νέα Υόρκη. Σχεδόν 300 ενθουσιώδεις θαυμαστές της αεροδιαστημικής καθώς και φανατικοί συλλέκτες από 17 χώρες σε τέσσερις ηπείρους, υπέβαλαν τις προσφορές τους μέσω τηλεφώνου, Διαδικτύου ή αυτοπροσώπως. Συνολικά πωλήθηκε το 80% των 300 αναμνηστικών αντικειμένων που δημοπρατήθηκαν. «Τα αναμνηστικά του διαστήματος έχουν ακαταμάχητη έλξη και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να ενθουσιάζεται με την ιδέα της εξερεύνησης του διαστήματος» σημείωσε η Κασσάνδρα Χάτον, ειδική σε αντικείμενα αεροδιαστημικής του οίκου Bonhams. «Είναι κάτι που οι άνθρωποι ονειρεύονται όταν είναι παιδιά. Πολλά παιδιά ονειρεύονται να γίνουν αστροναύτες» ανέφερε χαρακτηριστικά. Μεταξύ των αντικειμένων που πωλήθηκαν είναι η λίστα με τους προς διενέργεια ελέγχους και τα καθήκοντα της αποστολής του Apollo 11, υπεύθυνος για την καταγραφή των οποίων ήταν ο Μπαζ Όλντριν, ένα έμβλημα πανομοιότυπο με αυτό που φορούσαν στις στολές τους ο Όλντριν, ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μάικλ Κόλινς -απεικονίζει έναν αετό με ένα κλαδί ελιάς πάνω από την επιφάνεια του φεγγαριού-, καθώς επίσης η αμερικανική σημαία που είχε μαζί του το πλήρωμα σε σεληνιακή τροχιά. Πολλοί άνθρωποι θυμούνται την ιστορική στιγμή που το Apollo 11 προσσεληνώθηκε κι αυτό εξηγεί εν μέρει την έλξη που προκάλεσε αυτή η δημοπρασία. «Ήταν η πρώτη φορά που πάτησε άνθρωπός το πόδι του στο φεγγάρι» υπενθύμισε η Χάτον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231310215

Παγώνει η διαστημική συνεργασία Ρωσίας–ΗΠΑ. Οι αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κριμαία, θα βλάψουν, όπως όλα δείχνουν, και την επιστήμη. Ειδικότερα, τις κοινές έρευνες των δύο χωρών στον τομέα του διαστήματος. Παρά ταύτα, συνεχίζεται σταθερά η συνεργασία Ρωσίας-Ευρώπης. Οι ρωσικές εταιρείες έχουν πολλά κοινά προγράμματα με αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Ετσι, η εφαρμογή των κυρώσεων στο διαστημικό τομέα θα φέρει δεκαετίες πίσω τον τομέα της διεθνούς διαστημικής έρευνας. Η επιβολή τους, θα επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημία στον πολιτισμό ολόκληρης της γης. Θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στη λήψη αντιπαραγωγικών μέτρων που άπτονται του σχεδιασμού και της ανάπτυξης προηγμένων διαστημικών τεχνολογιών», δήλωσε ο διευθυντής της εταιρείας πυραυλικών κινητήρων, «Energomash», Βλαντίμιρ Σόλντσεφ. Την Παρασκευή 4-4-2014, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκτόξευση δορυφόρου με τον αμερικανικό πύραυλο τύπου «Atlas-5», ο οποίος είναι εξοπλισμένος με τον πανίσχυρο ρωσικό κινητήρα RD-180 που αποδίδει ώθηση 400 τόνων. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου κινητήρα ειδικά για τον πύραυλο «Atlas», ανατέθηκε από την αμερικανική πλευρά στη ρωσική ερευνητική-παραγωγική εταιρεία, «Energomash». Όπως δήλωσε ο Βλαντίμιρ Σόλντσεφ στη «Ροσίσκαγια Γκαζέτα», οι ρωσικοί πυραυλικοί κινητήρες είναι τεχνολογικά πιο εξελιγμένοι -αρκετά χρόνια μπροστά από τους αντίστοιχους αμερικανικούς- και διαθέτουν τα καλύτερα ενεργειακά χαρακτηριστικά πυραυλικών κινητήρων υγρού οξυγόνου-κηροζίνης παγκοσμίως. Μέχρι σήμερα, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί 50 εκτοξεύσεις πυραύλων-φορέων που χρησιμοποιούν αυτούς τους κινητήρες και ήταν όλες επιτυχημένες. Οι ΗΠΑ κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να ξεφύγουν απ’ αυτή την τεχνολογική εξάρτηση. Πρόσφατα, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Chuck Hagel, υπέγραψε απόφαση, σύμφωνα με την οποία το επιτελείο της Πολεμικής Αεροπορίας θα πρέπει να βρει τρόπο να αντικαταστήσει στο άμεσο μέλλον τους ρωσικούς κινητήρες RD-180 που χρησιμοποιούνται στους πυραύλους Atlas -5. Επίσης, μπορεί να παγώσουν τα σχέδια των ΗΠΑ για την προμήθεια κινητήρων ΝΚ-33, αν και στην κατασκευάστρια εταιρεία «Kuznetsov» είναι σίγουροι για την ομαλή εκτέλεση του συμβολαίου. Σύμφωνα με πηγή της εφημερίδας «Kommersant» στην κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η Μόσχα δεν επιδεικνύει προς το παρόν κανένα ενδιαφέρον για αντίμετρα στις κυρώσεις. Ωστόσο, το ζήτημα των παραδόσεων των κινητήρων RD-180 και ΝΚ-33 στις Ηνωμένες Πολιτείες, παραμένει ανοικτό. Εν τω μεταξύ, ο αντιπρόσωπος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολών (ΚΕΑ) στο Κορολιόφ κοντά στη Μόσχα, Αλεξάντρ Κόπτεφ, πιστεύει ότι η μονομερής διακοπή της συνεργασίας με τη Ρωσία, θα βλάψει περισσότερο τη NASA. Μαζί του συμφωνεί και ο ρώσος Ακαδημαϊκός, Ρόαλντ Σαγκντέγιεφ, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Σαν αποτέλεσμα των κυρώσεων, θα υποφέρουν οι ερευνητές που ασχολούνται με τη διαστημική επιστήμη και είναι ειλικρινά αφοσιωμένοι σε αυτήν» είπε ο εμπειρογνώμονας στο ITAR-ΤASS. Κριμαία και Διάστημα Ο Σαγκντέγιεφ έφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σε σχέση με αυτό, που συνδέεται άμεσα με την Κριμαία. Δεκαοκτώ μήνες πριν, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά ο ρωσικός επιστημονικός δορυφόρος «Radioastron», που αποτελεί ένα μοναδικό ραδιοτηλεσκόπιο με εξελιγμένες οπτικές ικανότητες που ξεπερνούν τις αντίστοιχες του αμερικανικού Hubble. «Τα κοινά διεθνή προγράμματα για το συγκεκριμένο έργο αφορούν σε μια συγχρονισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ ραδιοτηλεσκόπιων σε διαφορετικές ηπείρους που εργάζονται για την υποστήριξη του «Radioastron». Και ένα από αυτά τα τηλεσκόπια, το βασικότερο στην Ευρώπη, βρίσκεται στην Ευπατόρια στην Κριμαία. Και δεν ξέρω τι θα συμβεί τώρα», δήλωσε. Ο Ακαδημαϊκός πιστεύει ότι «οι αμερικανοί επιστήμονες ασφαλώς και θα στραφούν προς τους γερουσιαστές και τα μέλη του Κογκρέσου, για να πιέσουν ώστε τα συγκεκριμένα έργα στα οποία συμμετέχουν από κοινού με τη Ρωσία, να εξαιρεθούν από τις κυρώσεις». Ενισχύεται η ρωσο-ευρωπαϊκή συνεργασία Την ίδια στιγμή, η διεθνής διαστημική συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και των ευρωπαϊκών χωρών συνεχίζει να «τρέχει» κανονικά. Τη νύχτα της 4ης Απριλίου, ο ρωσικός πύραυλος φορέας «Soyuz –ST» με τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Sentinel 1A», εκτοξεύθηκε με επιτυχία από το Διαστημικό Κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Ο δορυφόρος θα παρακολουθεί τις φυσικές καταστροφές και θα στηρίζει επιχειρήσεις που αφορούν σε δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας. Το πρόγραμμα των εκτοξεύσεων των ρωσικών «Σογιούζ», βασίζεται σε μια διακυβερνητική συμφωνία μεταξύ της Ρωσίας και της Γαλλίας, η οποία υπεγράφη το 2003. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους έχουν προγραμματιστεί τρεις ακόμα εκτοξεύσεις «Σογιούζ» από το Κουρού. Είναι η έβδομη εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου από τη γαλλική βάση στο δυτικό ημισφαίριο. Η γαλλική εταιρεία «Arianespace» και η ρωσική Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία, «Roscosmos», έχουν επίσης υπογράψει συμφωνία για την παράδοση επτά ρωσικών πυραύλων-φορέων «Σογιούζ» στο κοσμοδρόμιο του Κουρού στο διάστημα 2016-2019. Η διεθνής συνεργασία της Ρωσίας στη διαστημική έρευνα Σύμφωνα με την «Roscosmos», η Ρωσία έχει υπογράψει διακυβερνητικές συμφωνίες για συνεργασία στο διάστημα με περισσότερες από 30 χώρες, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Βραζιλίας, της Σουηδίας, της Αργεντινής και των χωρών που ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Έχουν υλοποιηθεί αρκετά έργα που αφορούν στην εφαρμοσμένη διαστημική τεχνολογία στο πλαίσιο του οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (APEC) και προετοιμάζονται προτάσεις έργων που αφορούν στη διαστημική συνεργασία με την Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και με τα κράτη της ομάδας BRICS. Η Ρωσία πραγματοποιεί εμπορικές εκτοξεύσεις ξένων δορυφόρων με τους δικούς της πυραύλους-φορείς. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 ετών, έχουν τεθεί με επιτυχία σε τροχιά δορυφόροι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κορέας, της Ιταλίας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ολλανδίας και της Ουκρανίας, με τους πυραύλους-φορείς «Dnepr». Με τον πύραυλο «Proton – M» έχουν εκτοξευθεί δορυφόροι του Μεξικό, της Μεγάλης Βρετανίας και της Τουρκίας. http://rbth.gr/politics/2014/04/08/pagonei_i_diastimiki_synergasia_rosiaipa_29611.html

Πόσο «έτρεχε» το Σύμπαν; Αμερικανικό πρόγραμμα για τη χαρτογράφηση του ουρανού πραγματοποίησε μια μέτρηση για τη διαστολή του Σύμπαντος η οποία σύμφωνα με τους επιτελείς του προγράμματος είναι η ακριβέστερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα. Εχει διασπιστωθεί ότι το Σύμπαν μετά τη γέννηση του πριν από περίπου 14 δισ έτη άρχισε να διαστέλλεται χωρίς αυτή η διαδικασία να σταματήσει ποτέ. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια όλα τα σχετικά ευρήματα δείχνουν ότι αυτή η διαστολή όχι μόνο συνεχίζεται αλλά είναι και επιταχυνόμενη. Η νέα μελέτη του προγράμματος BOSS (Baryonic Oscillation Spectroscopic Survey) εντόπισε στοιχεία που αποκαλύπτουν τη διαστολή του Σύμπαντος περίπου τρία δισ. έτη μετά την γέννηση του. Διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley στις ΗΠΑ μελέτησε τα νέα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πριν από δέκα δισ. έτη το Σύμπαν είχε μπει σε μια φάση διαστολής η οποία οδηγούσε σε επέκταση του κατά 1% κάθε 44 εκ. έτη. Οι ερευνητές έκαναν την «χρονομέτρηση» μελετώντας λεπτομερείς χάρτες της κατανομής της ύλης του Σύμπαντος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν τα αποτελέσματα αυτά είναι ορθά τότε η διαστολή του Σύμπαντος ήταν εκείνη την εποχή ελαφρώς πιο... αργή από εκείνη που προτείνει το καθιερωμένο μοντέλο κοσμολογίας. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για τη μέτρηση ως... στόχους δεκάδες χιλιάδες κβάζαρ (πυρήνες μακρινών αρχαίων γαλαξιών). http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584937

NASA: Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες της γης από το διάστημα. Το «Earth Observatory» είναι ο ετήσιος διαγωνισμός που κηρύσσει η NASA με τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες της γης που έχουν τραβηχτεί από το διάστημα. Ο Αμερικανικός οργανισμός αεροναυτικής και διαστήματος, επιλέγει 32 φωτογραφίες κάθε χρόνο και τις δημοσιεύει στο διαδίκτυο, ζητώντας από το κοινό να διαλέξει τις καλύτερες. Η φωτογραφία που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους για φέτος, είναι αυτή που δείχνει τα Κανάρια νησιά. Στην εικόνα φαίνεται η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός και του ανέμου στα κύματα, που μοιάζει σαν μια ζωγραφιά με το σύμπλεγμα των νησιών να φαίνεται πως κολυμπάει στον Ατλαντικό ωκεανό... 1.Τα Κανάρια νησιά 2.Η πόλη της Λιέγης στο Βέλγιο τη νύχτα 3.Υπέρυθρη φωτογραφία από την Αλάσκα 4.Το «Edinburgh of the Seven Seas» στον Ατλαντικό 5.Η έκρηξη του ηφαιστείου Kljucevskaja Sopka στην Ρωσία http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Λύθηκε το μυστήριο της «εξάγωνης» καταιγίδας; Ερευνητές του Planetary Science Group στη Φλόριδα υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση για ένα από τα πιο εντυπωσιακά όσο και μυστηριώδη φαινόμενα στο ηλιακό μας σύστημα, την γιγάντια εξάγωνη καταιγίδα στο βόρειο πόλο του Κρόνου. Oπως πιστεύουν η καταιγίδα αυτή ελέγχεται από αεροχειμάρρους παρόμοιους με αυτούς που υπάρχουν στη Γη. Η καταιγίδα ή καλύτερα ο κυκλώνας που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη Κρόνου καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας. Ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε ένα μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα και γι αυτό έχει λάβει την ονομασία «το εξάγωνο». Το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. Οι αεροχείμαρροι μοιάζουν με τεράστια σωληνωτά ποτάμια και η ταχύτητα τους (στη Γη) είναι αυξανόμενη ξεπερνώντας σε ορισμένες περιπτώσεις τα 400 χλμ. την ώρα. Οι αεροχείμαρροι ανακαλύφθηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι αεροπόροι που προσπαθούσαν να διασχίσουν τον Ειρηνικό Ωκεανό έπεσαν πάνω τους και, όπως ανέφεραν, ένιωσαν ξαφνικά σαν να τους χτυπάει αέρας πού εξερχόταν με δριμύτητα από αεριωθούμενο αεροπλάνο. Ετσι οι άνεμοι αυτοί έλαβαν την ονομασία «Jet Streams». Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=585007

«Μετανάστης» ο Ερμής; Ο Ερμής κρύβει πολλά μυστήρια τα οποία οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να απαντήσουν. Η γεωλογία του είναι τόσο πολυεπίπεδη και σύνθετη δυσκολεύοντας τους ειδικούς να κατανοήσουν την δημιουργία και εξέλιξη του. Μια νέα μελέτη ρίχνει στο τραπέζι μια νέα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα όσο και εντυπωσιακή θεωρία. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Brown στις ΗΠΑ μελέτησαν εικόνες υψηλής ανάλυσης που έχει στείλει το διαστημικό σκάφος Messenger που εξερευνά τον Ερμή. Επικέντρωσαν την προσοχή τους σε γεωλογικούς σχηματισμούς που δεν είναι προϊόν προσκρούσεων αστεροειδών ή άλλων διαστημικών σωμάτων στην επιφάνεια του Ερμή. Τα ευρήματα από τις παρατηρήσεις που έκαναν τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ερμής σχηματίστηκε έξω από το ηλιακό μας σύστημα και κάποια στιγμή εισήλθε σε αυτό και τελικά κατέληξε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Περισσότερο φως για τα μυστήρια του Ερμή αναμένεται να ρίξει η αποστολή BepiColombo που αποτελεί συνεργασία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA). Η αποστολή είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2024. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584952

Εντοπίσθηκε μια νέα περιοχή γέννησης άστρων με ύλη που προέρχεται από γειτονικούς γαλαξίες. Αστρονόμοι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Νότιου Κονέκτικατ εντόπισαν μια περιοχή στις παρυφές του γαλαξία μας στην οποία γεννιούνται με ταχύ ρυθμό νέα άστρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές στην περιοχή αυτή κατέληξε «πλούσια» κοσμική ύλη (κυρίως αέρια) από δύο δραστήριους γειτονικούς μας γαλαξίες. Η ύλη αυτή προέρχεται από το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος και το Μικρό Μαγγελανικό Νέφος, δύο γαλαξίες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον δικό μας και στους οποίους υπάρχει έντονη κοσμική δραστηριότηα και συνεχής γέννηση άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ύλη αυτή αλληλεπιδρά με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλείται η γέννηση νέων άστρων στο γαλαξίας μας. Το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από τον δικό μας γαλάξία και το Μικρό σε απόσταση περίπου 200 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς. Είναι λοιπόν εξαιρετικά ενδιαφέρον για τους επιστήμονες το γεγονός ότι έφτασε από τέτοια απόσταση ύλη στον δικό μας και μάλίστα τέτοια σε ποσότητα και χαρακτηριστικά που είναι ικανή να παράξει κοσμική δραστηριότητα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584956

Ο πρώτος γαλαξίας είναι... γείτονα μας. Μια εκπληκτική ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του ΜΙΤ. Διαπίστωσαν ότι ένας μικρός γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας γαλαξία είναι στην πραγματικότητα ένα γαλαξιακό απολίθωμα και ίσως μάλιστα να είναι ο πρώτος γαλαξίας του Σύμπαντος! Ο Segue 1 είναι ένας γαλαξίας που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων γαλαξιών νάνων, γαλαξιών που αν και αρκετά κοινοί στο Σύμπαν εξαιτίας της εξαιρετικά χαμηλής φωτεινότητας τους δεν εντοπίζονται εύκολα και η μελέτη τους είναι εξίσου δύσκολη. Ο Segue 1 βρίσκεται σε απόσταση 75 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη και οι ερευνητές τον παρατήρησαν με τη βοήθεια των ισχυρών επίγειων τηλεσκοπίων στα αστεροσκοπεία Keck στη Χαβάη και Las Campanas στη Χιλή. Το Σύμπαν έχει ηλικία 13.8 δισ. ετών. Οι παρατηρήσεις στον Segue 1 αποκάλυψαν ότι διαθέτει τα μικρότερα ποσοστά βαρέων χημικών στοιχείων από οποιοδήποτε άλλο γαλαξία στο Σύμπαν. Αυτό το δεδομένο σε συνδυασμό με ορισμένα ακόμη οδηγούν τους ερευνητές στην εκτίμηση ότι ο Segue1 δημιουργήθηκε λίγο μετά τη γέννηση του Σύμπαντος και πιθανώς να είναι ο πρώτος γαλαξίας σε αυτό. Οπως πιστεύουν οι ερευνητές αμέσως μετά τη γέννηση του Segue1 άρχισαν να γεννιούνται άστρα αλλά δυστυχώς δημιουργήθηκε μόλις μια γενιά άστρων σε αυτόν. Εκτιμούν ότι αυτή η πρώτη γενιά άστρων ήταν η πρώτη και η... τελευταία στον γαλαξία. Υπολογίζουν ότι η διαδικασία γέννησης άστρων διήρκεσε μερικές δεκάδες εκατομμύρια έτη και σταμάτησε πριν από 13 δισ. έτη χωρίς να γεννηθεί... νέο φως στον γειτονικό μας γαλαξία. Οι ερευνητές εντόπισαν και μελέτησαν περί τα χίλια άστρα στον Segue1. Στην εικόνα μέσα στους κύκλους σημειώνονται ορισμένα από τα πανάρχαια άστρα του γαλαξία Segue1 http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584946

Η επανεκκίνηση του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων. Οι επιστήμονες που εργάζονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), ο οποίος στεγάζεται στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), ανακοίνωσαν πως ξεκίνησε η διαδικασία αφύπνισης του γιγάντιου επιταχυντή, προκειμένου να είναι σε θέση να λειτουργήσει το 2015. Από το τέλος του 2012 ο LHC είχε πάψει να λειτουργεί προκειμένου να αναβαθμιστεί ώστε να λειτουργήσει σε υψηλότερες ενέργειες. Με τη χρήση νέου εξοπλισμού, τεχνολογίας αιχμής και βελτιωμένων μεθόδων, το πιο σύνθετο μηχάνημα που έχει κατασκευαστεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία αναμένεται να είναι του χρόνου σε θέση να «συγκρούσει» σωματίδια σε ενέργειες των 14 TeV, διπλάσιες από αυτές που χρειάστηκαν για την ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς το 2012. Το συνολικό κόστος της αναβάθμισης υπολογίζεται στα 3.2 δισεκατομμύρια ευρώ. Μέχρι τώρα οι ερευνητές έθεσαν με επιτυχία σε λειτουργία το τμήμα που παράγει τις δέσμες πρωτονίων που θα οδηγηθούν εντέλει στον LHC, αποσπώντας τα ηλεκτρόνια από άτομα υδρογόνου. Αμέσως επόμενη θα είναι η ενεργοποίηση του μικρότερου επιταχυντή Linac2, ο οποίος δίνει την αρχική ώθηση στα πρωτόνια, ενώ στη συνέχεια θα ενεργοποιηθούν και οι απαραίτητοι μεταγενέστεροι προωθητές, αφού για τη λειτουργία του ο LHC υποδέχεται τα σωματίδια με ήδη αυξημένη ταχύτητα. Η διαδικασία ενεργοποίησης του επιταχυντή αναμένεται να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο, με τους μηχανικούς να έχουν ήδη τελειοποιήσει το σύστημα ελέγχου, που θα πρέπει να δώσει προειδοποίηση σε περίπτωση που συμβεί κάτι απρόσμενο, όπως η ηλεκτρική βλάβη του 2008 που καθυστέρησε για μήνες το πρόγραμμα. Εάν και ένας από τους κυριότερους στόχους του επετεύχθη με την ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς το 2012, ο LHC μετά τα έργα αναβάθμισης που εκτελούνται θα επικεντρωθεί στην έρευνα για τη λεγόμενη νέα φυσική, ή αλλιώς τη φυσική πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις σε σύγχρονα προβλήματα όπως αυτό της σκοτεινής ύλης, της ύπαρξης της θεωρίας της υπερσυμμετρίας ή ακόμη και να ανιχνεύσει κρυμμένες διαστάσεις. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/04/09/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84/

Η ανακάλυψη των δακτυλίων αστεροειδούς Πριν από δυο εβδομάδες οι αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι ο αστεροειδής Χαρικλώ http://physicsgg.me/2014/03/27/ανακαλύφθηκε-αστεροειδής-που-περιβά/ είναι το μικρότερο (μέχρι στιγμής) σώμα του ηλιακού μας συστήματος που διαθέτει δακτυλίους. Δακτυλίους διαθέτουν οι πλανήτες Κρόνος, Ουρανός, Δίας και ο Ποσειδώνας. Ο αστεροειδής αυτός βρίσκεται μεταξύ των πλανητών Κρόνου και Ουρανού και ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «Κενταύρων». Πήραν το όνομά τους από τους κενταύρους της ελληνικής μυθολογίας διότι θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι κατά το ένα μισό αστεροειδείς και κατά το άλλο μισό κομήτες. Οι τροχιές τους είναι ασταθείς εξαιτίας των εξωτερικών πλανητών και γι’ αυτό πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ζώνη του Kuiper και μοιάζουν με κομήτες. Η Χαρικλώ ανακαλύφθηκε το 1997 και πήρε το όνομα μιας νύμφης της ελληνικής μυθολογίας έχει διάμετρο 250 χιλιόμετρα και διαθέτει δυο δακτυλίους. Ο εσωτερικός έχει πλάτος επτά χιλιόμετρα, ο εξωτερικός δυο και χωρίζονται μεταξύ τους με ένα κενό πλάτους εννέα χιλιομέτρων. Στα βίντεο που ακολουθούν βλέπουμε πως οι αστρονόμοι ανακάλυψαν την ύπαρξη των δακτυλίων καταγράφοντας την απόκρυψη του φωτός ενός άστρου καθώς ο αστεροειδής περνούσε μπροστά από αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=8KtU4TIMsFY http://physicsgg.me/2014/04/09/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b4%ce%b1%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bb%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5/

Αποσύνδεση του " Progress M - 22M » απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ( ISS ) Κατά τη διάρκεια της αυτόνομης πτήσης του " Progress M - 22M » θα πραγματοποιηθεί ένα επιστημονικό πείραμα " Radar -Progress ». Με το πείραμα « Ραντάρ Progress "οι ειδικοί καθορίζουν την χωρο - χρονική εξάρτηση της πυκνότητας , θερμοκρασίας και της ιοντικής σύνθεσης της τοπικης ιονοσφαιρικής ανομοιογένειας που προκύπτουν από τη λειτουργία του κινητήρα. Η μείωση της τροχιάς και η πτωση σε μια προκαθορισμένη περιοχή του Ειρηνικού έχει προγραμματιστεί για τις 18 Απριλίου στις 19:43 MSK. http://www.federalspace.ru/20420/ Προετοιμασίες του «Progress M-23M" για να ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://www.energia.ru/ru/iss/iss39/progress_m-23m/photo_04-07.html

Εξερευνώντας τον πλανήτη Αρη από τις ΗΠΑ: «Πρόβα» στην έρημο της Γιούτα Ταξίδι στον κόκκινο πλανήτη έκαναν 5 επιστήμονες χωρίς να χρειαστεί να φύγουν καν από τις ΗΠΑ. Η διαστημική «πρόβα» έγινε στην έρημο της Γιούτα που έχει ακριβώς ίδια μορφολογία με τον Άρη. Ο φωτορεπόρτερ Ουρκουχαρτ, ακολούθησε την αποστολή Crew 138 για δύο εβδομάδες τον Μάρτιο στην έρημο της Γιούτα σε μία προσομοίωση αποστολής στον Άρη. Το πλήρωμα περιγράφει την εμπειρία του στο βίντεο που δημοσίευσε την Παρασκευή το National Geographic. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%C2%AB%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%B1%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Μια μελέτη για την κατασκευή κβαντικού τηλεσκοπίου. Η περίθλαση του φωτός – η απόκλισή του από την ευθύγραμμη διάδοση γύρω από αντικείμενα ή σχισμές – είναι ένα φαινόμενο που αναδεικνύει την κυματική του φύση. Είναι όμως και ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει την διακριτική ικανότητα των τηλεσκοπίων. Διακριτική ικανότητα είναι η ελάχιστη απόσταση στην οποία ένα τηλεσκόπιο μπορεί να διακρίνει δυο διαφορετικά σημεία. Η διακριτική ικανότητα περιορίζεται από διάφορα σφάλματα τα οποία μπορούν εν γένει να διορθωθούν. Όμως, υπάρχει ένα όριο, το όριο της περίθλασης πέρα από το οποίο η διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου δεν βελτιώνεται. Το όριο περίθλασης ενός τηλεσκοπίου ορίζεται ως η ελάχιστη γωνιακή απόσταση θ μεταξύ φωτεινών πηγών που μπορεί να διακρίνει το τηλεσκόπιο και εξαρτάται από το μήκος κύματος του εκπεμπόμενου φωτός λ και την διάμετρο D του τηλεσκοπίου: θ (rad) = 1,22∙λ / D Η Aglae Kellerer από το πανεπιστήμιο του Durham εξετάζοντας διάφορες κβαντικές τεχνικές επιχειρεί να διερευνήσει αυτό που μέχρι σήμερα φαινόταν αδύνατο … να ξεπεράσει το όριο περίθλασης, θέτοντας τις βάσεις για την κατασκευή του κβαντικού τηλεσκοπίου. Για παράδειγμα ένα κβαντικό φαινόμενο που θα βοηθούσε στο να μεγιστοποιήσουμε την διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου είναι η κβαντική σύμπλεξη. Τον περασμένο μήνα μάλιστα, οι φυσικοί Takafumi Ono, Ryo Okamoto και Shigeki Takeuchi χρησιμοποίησαν το φαινόμενο της κβαντικής σύμπλεξης για να κατασκευάσουν στο εργαστήριο το πρώτο μικροσκόπιο που εκμεταλλεύεται αυτό το φαινόμενο, αυξάνοντας δραματική την διακριτική ικανότητα του μικροσκοπίου http://www.technologyreview.com/view/524521/worlds-first-entanglement-enhanced-microscope/ http://arxiv.org/abs/1401.8075 Δυο φωτόνια που συν-πλέκονται συνδέονται τόσο βαθιά μεταξύ τους που θα μπορούσαμε να πούμε ότι μοιράζονται την ίδια ύπαρξη. Εκτελώντας μια μέτρηση στο ένα, αμέσως επηρεάζεται και το άλλο. Η μέτρηση αυτή μας δίνει πληροφορίες και για το άλλο φωτόνιο, ανεξάρτητα του πόσο μακριά βρίσκεται από μας. Οι Ono et al δημιούργησαν ζεύγη συν-πλεγμένων φωτονίων. Χρησιμοποίησαν το ένα φωτόνιο του ζεύγους για τον φωτισμό ενός αντικειμένου. Το δεύτερο φωτόνιο μπορεί στη συνέχεια να μας δώσει πληροφορίες σχετικά με το πρώτο και να βελτιωθεί έτσι η εικόνα που δίνει το μικροσκόπιο. Όμως υπάρχει ένα εμφανές πρόβλημα στο εφαρμοστεί η παραπάνω ιδέα σε ένα τηλεσκόπιο. Τα φωτόνια που εισέρχονται σ’ αυτό έρχονται από άστρα που βρίσκονται σε αποστάσεις πολλών ετών φωτός από εμάς και δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε. Σύμφωνα με την Kellerer υπάρχει τρόπος να παρακαμφθεί το εμπόδιο αυτό. Δυο φωτόνια κατευθύνονται από αντίθετες κατευθύνσεις σε άτομο και απορροφώνται από αυτό. Στη συνέχεια επανεκπέμπονται αποτελώντας ένα κβαντικό σύστημα: βρίσκονται σε σύμπλεξη. Το άτομο που απορροφά τα δυο φωτόνια αποτελεί μέρος ενός κρυστάλλου και γι αυτό δεν ανακρούεται. Έτσι, η συνολική ορμή των φωτονίων που επανεκπέμπονται προς αντίθετες κατευθύνσεις είναι μηδέν. Αν ανιχνευθεί το ένα από τα δύο φωτόνια τότε προσδιορίζεται και η κατεύθυνση του άλλου φωτονίου. Το φαινόμενο αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ένα κβαντικό τηλεσκόπιο. Προτείνει να χρησιμοποιηθούν τα φωτόνια αστροφυσικής προέλευσης για την δημιουργία ζευγών συν-πλεκομένων φωτονίων στο εσωτερικό του τηλεσκοπίου. Το ένα φωτόνιο του ζεύγους αυτού να χτυπά τον ανιχνευτή δημιουργώντας μια εικόνα και το άλλο να χρησιμοποιηθεί για την αύξηση των πληροφοριών σχετικά με το πρώτο. Σύμφωνα με μια προσομοίωση που έκανε η Kellerer σε υπολογιστή η ανάλυση της εικόνας με την μέθοδο αυτή μπορεί να βελτιωθεί έξι φορές περισσότερο. Εννοείται πως όλα αυτά αναλύονται σε θεωρητικό επίπεδο και υπάρχουν πολλά προβλήματα που θα πρέπει να επιλυθούν μέχρι την κατασκευή ενός κβαντικού τηλεσκοπίου. Διαβάστε περισσότερα: https://medium.com/the-physics-arxiv-blog/5f473cf5a4bc http://arxiv.org/pdf/1403.6681v1.pdf http://physicsgg.me/2014/04/07/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%ce%ae-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf/

Χάρισμα στην ανθρωπότητα το λογισμικό της NASA. Σχεδιάζετε τη δική σας σεληνάκατο; Για να περιορίσετε τα έξοδα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σύστημα πλοήγησης του Apollo 11. Το επόμενη διάστημα, η NASA θα προσφέρει δωρεάν, ως ανοιχτό κώδικα, μεγάλο μέρος του λογισμικού της, το οποίο μάλιστα ήδη αξιοποιείται από ερευνητές σε μια πληθώρα άσχετων και απίθανων εφαρμογών. Το 2005, υπενθυμίζει το περιοδικό Wired, θαλάσσιοι βιολόγοι τροποποίησαν τον αλγόριθμο χαρτογράφησης άστρων του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble για να παρακολουθούν φαλαινοκαρχαρίες. Το λογισμικό χρησιμοποιείται τώρα και για την παρακολούθηση των πολικών αρκούδων στην Αρκτική και των ψαριών μόλα μόλα στα Γκαλάπαγκος. «Λογισμικό προγραμματισμού εργασιών για τη λειτουργία του Hubble έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για τον προγραμματισμό μαγνητικών τομογραφιών σε μεγάλα νοσοκομεία, καθώς και σε υπηρεσίες online γνωριμιών» λέει ο Ντάνιελ Λόκνι, αξιωματούχος στο πρόγραμμα Μεταφοράς Τεχνολογίας της NASA. «Το λογισμό που σχεδιάσαμε έχει χρησιμοποιηθεί σε κιθάρες, σε τρενάκια λούνα παρκ, ακόμα και σε Cadillac» υπερηφανεύεται. Τώρα, η υπηρεσία ανοίγεται περισσότερο. Την επόμενη εβδομάδα η NASA θα δημοσιεύσει κατάλογο με περισσότερα από 1.000 προγράμματα ανάπτυξης λογισμικού. Μέχρι τις αρχές του νέου έτους η προσπάθεια θα ολοκληρωθεί με τη δημιουργία μηχανής αναζήτησης που θα επιτρέπει στους χρήστες να εντοπίζουν και να κατεβάζουν τον κώδικα που τους ενδιαφέρει. Ένα μέρος του κώδικα, όπως το λογισμικό καθοδήγησης πυραύλων, θα είναι διαθέσιμος μόνο σε ορισμένους φορείς, ενώ άλλα προγράμματα θα γίνουν διαθέσιμα ως open source: οποιοσδήποτε θα μπορεί να κατεβάσει, να τροποποιήσει και να χρησιμοποιήσει τον κώδικα, ακόμα και για εμπορικούς σκοπούς. Το άνοιγμα της NASA εντάσσεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης Ομπάμα για τη διάχυση και αξιοποίηση της αμερικανικής τεχνογνωσίας στον ιδιωτικό τομέα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, η ερευνητική υπηρεσία του Πενταγώνου, η διαβόητη DARPA, δημοσίευσε έναν αντίστοιχο κατάλογο προγραμμάτων λογισμικού. http://www.darpa.mil/OpenCatalog/index.html Η αμερικανική κυβέρνηση, εξάλλου, είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός λογισμικού χωρίς copyright εντός των ΗΠΑ. Όσον αφορά τη σεληνάκατο και το σκάφος του Apollo 11, η NASA έχει δημοσιεύσει τον κώδικα του συστήματος πλοήγησης από το 2009, επέτειο των 40 ετών από την εκτόξευση της αποστολής. http://googlecode.blogspot.gr/2009/07/apollo-11-missions-40th-anniversary-one.html Ο κώδικας μπορεί να φανεί χρήσιμος στους προγραμματιστές και τους ιστορικούς του μέλλοντος, είναι όμως μάλλον απίθανο να βρει σύγχρονες εφαρμογές: το πρόγραμμα λέγεται ότι είναι απλούστερο από το κομπιουτεράκι των Windows. http://apcmag.com/apollo-11-code-goes-open-source.htm http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231308988 Η γαλλική Ariane Space παρήγγειλε άλλους επτά ρωσικούς πύραυλους Σογιούζ Την ώρα που η NASA αναστέλλει τη συνεργασία με τη Ρωσία, η γαλλική δορυφορική εταιρεία Ariane Space υπέγραψε νέο συμβόλαιο με την ρωσική Roscosmos, για την προμήθεια επτά επιπλέον πυραύλων Σογιούζ. Οπως ανακοίνωσαν εκπρόσωποι της γαλλικής εταιρείας την περασμένη Παρασκευή, η συμφωνία είναι στα πλαίσια της επιτυχημένης συνεργασίας στην εκτόξευση πυραύλων από τη διαστημική βάση της γαλλικής Γουιάνας, στην Λατινική Αμερική. Η νέα παραγγελία έρχεται μετά την πραγματοποίηση άλλης μίας διαστημικής αποστολής που έθεσε σε τροχιά νέο δορυφόρο γεωσκόπησης (Εarth satellite) το οποίο μετέφερε ρωσικός Σογιούζ. Οι ρωσικής κατασκευής πύραυλοι χρησιμοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια για την αποστολη δορυφόρων στο διάστημα, στα πλαίσια συμφωνίας Ρωσίας – Γαλλίας που υπεγράφη το 2003. Η είδηση ​​ανακοινώθηκε εν μέσω όξυνσης των σχέσεων μεταξύ της Roscosmos και της NASA, καθώς η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε πως θα αναστείλει ορισμένες επαφές με τη Ρωσία, λόγω της κρίσης στην Ουκρανία, δεν πρόκειται όμως να διαταραχθεί η συνεργασία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS. http://rbth.gr/news/2014/04/06/i_galliki_ariane_space_pariggeile_alloy_epta_rosikoy_pyrayloy_sogioyz_29571.html Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Δεν δώσαμε εμείς εντολή να σταματήσει η συνεργασία NASA – Ρωσίας. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δεν διέταξε τη NASA να διακόψει τη συνεργασία της με τη Ρωσία, δήλωσε εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η NASA ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι «παγώνει» τις σχέσεις της με τη Ρωσία εξαιτίας των εξελίξεων στην Ουκρανία, διατηρώντας μόνο τη συνεργασία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Γνωρίζω ότι υπήρξαν ψευδή δημοσιεύματα την Πέμπτη (σ.σ.: χθες) που υποστήριζαν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπαγόρευσε την εν λόγω κίνηση. Όσο και να ήθελα να δώσω εντολές στη NASA, κάτι τέτοιο δεν συνέβη» δήλωσε η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρί Χαρφ. Το δίκτυο Verge ανέφερε ότι η απόφαση της διαστημικής υπηρεσίας έγινε βάσει οδηγιών που απέστειλε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε όλες της ομοσπονδιακές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της NASA. Ο Ιβάν Μοϊσέγιεφ, διευθυντής του Ρωσικού Ινστιτούτου Διαστημικής Πολιτικής, είπε χθες στο RIA Novosti ότι η διακοπή της συνεργασίας δεν πρόκειται να έχει καταστροφικές συνέπειες στο ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα, αφού η Ρωσία δεν εξαρτάται από την αμερικανική διαστημική βιομηχανία. Τις αμφιβολίες του ότι θα έχει αρνητικές συνέπειες στη Roscosmos η εν λόγω κίνηση της NASA εξέφρασε και ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη αρκετοί εργαζόμενοι της NASA καταδίκασαν την απόφαση για τη διακοπή συνεργασίας με τη Ρωσία, λέγοντας ότι η σύμπραξη για την ειρηνική εξερεύνηση του Διαστήματος δεν θα πρέπει να επηρεάζεται από τις «γήινες» πολιτικές. http://rbth.gr/news/2014/04/04/steit_ntipartment_den_dosame_emei_entoli_na_stamatisei_i_synergasia_nasa_29569.html

Ο Άρης, ο Δίας, η Αφροδίτη μια ολική έκλειψη Σελήνης και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Αυτό το μήνα, ο Άρης θα βρίσκεται στα καλύτερά του. Ο γειτονικός πλανήτης θα πλησιάσει στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη και θα προσφέρει ένα θέαμα που δεν θα επαναληφθεί για περίπου δύο χρόνια. Για όλο το μήνα όμως συνεχίζονται και οι παραστάσεις του Δία και της Αφροδίτης και (για τους παρατηρητικούς) το σόου του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Για όλο τον Απρίλιο θα είναι δύσκολο να χάσει κανείς τον Άρη, αν κοιτάξει μετά τη δύση προς τα νοτιοανατολικά, στην κατεύθυνση του αστερισμού της Παρθένου: χαμηλά στον ορίζοντα θα δει μια κίτρινη-πορτοκαλί κουκκίδα που θα συναγωνίζεται σε φωτεινότητα τον Σείριο, το λαμπρότερο άστρο. Πάνω και αριστερά από τον Άρη, ο γνώριμος αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου. Το πόσο φωτεινός και μεγάλος φαίνεται ο Άρης στον ουρανό εξαρτάται από το ποια πλευρά του φωτίζεται από τον Ήλιο ανά πάσα στιγμή, καθώς και από την απόστασή του από τη Γη. Η απόσταση Γης- Άρη αυξομειώνεται καθώς οι δύο πλανήτες κινούνται σε διαφορετικές τροχιές γύρω από τον Ήλιο. Το διάστημα ανάμεσά τους μπορεί να αγγίξει τα 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Στις 14 Απριλίου, όμως, θα μικρύνει στο ελάχιστο, περίπου 57 εκατομμύρια χιλιόμετρα. «Αυτές οι ευκαιρίες έρχονται μόνο κάθε δύο περίπου χρόνια. Τον περισσότερο καιρό, ο καταραμένος ο Άρης βρίσκεται πολύ μακριά» λέει ο Άλαν Μακ Ρόμπερτ του περιοδικού Sky & Telescope. http://www.skyandtelescope.com/community/skyblog/observingblog/Brightest-Mars-in-Six-Years.html Τη μέρα αυτή η Γη θα βρίσκεται ανάμεσα στον Ήλιο και τον Άρη, μια θέση που οι αστρονόμοι ονομάζουν αντίθεση. Ο πλανήτης θα είναι ορατός μέχρι την ανατολή και, καθώς έχει γυρισμένο το βόρειο ημισφαίριο προς τη Γη, μπορεί κανείς να διακρίνει με ένα ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο το πολικό κάλυμμα πάγου. Την ίδια ώρα που εμφανίζεται κάθε βράδυ ο Άρης ξεκινά και το σόου του Δία, μακράν το φωτεινότερο αντικείμενο στον ουρανό μετά τη Σελήνη. Όπως επισημαίνει το EarthSky.org, http://earthsky.org/astronomy-essentials/visible-planets-tonight-mars-jupiter-venus-saturn-mercury είναι δύσκολο να μπερδέψει κανείς τους δύο πλανήτες, καθώς ο Άρης εμφανίζεται νοτιοανατολικά και ο Δίας νοτιοδυτικά και πιο ψηλά στον ουρανό. Μάλιστα από τις 5 μέχρι τις 7 Απριλίου, ο γιγάντιος πλανήτης θα φαίνεται να περνά δίπλα από τη Σελήνη. Λίγο μετά τη δύση μπορεί κανείς να θαυμάσει την Αφροδίτη, η οποία εμφανίζεται στα ανατολικά όχι μόνο το βράδυ αλλά και πριν από το ξημέρωμα, οπότε θα είναι το φωτεινότερο σημάδι στον πρωινό ουρανό. Στις 14 Απριλίου, ακόμα, θα συμβεί ολική έκλειψη Σελήνης, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Για τους πιο προχωρημένους, η NASA προσφέρει την υπηρεσία Spot the Station http://spotthestation.nasa.gov/ που ενημερώνει τους χρήστες πότε μπορούν να δουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από την περιοχή τους. Όταν η λιακάδα ανακλάται πάνω του, το τροχιακό συγκρότημα λάμπει πιο έντονα από την Αφροδίτη καθώς τρέχει στον ουρανό. http://physicsgg.me/2014/04/07/%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84%ce%b7/

Είναι δυνατή η ανίχνευση των βαρυτονίων; Στη φύση υπάρχουν τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις και σε κάθε μία από αυτές αντιστοιχεί ένα στοιχειώδες σωματίδιο που αποτελεί τον φορέα της δύναμης. Έτσι, οι φορείς της ηλεκτρομαγνητικής αλληλεπίδρασης είναι τα φωτόνια, της ασθενούς τα μποζόνια W± και Ζ0 και της ισχυρής τα γλοιόνια. Ενώ όλα τα παραπάνω σωματίδια έχουν ανιχνευθεί, ο φορέας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης, το βαρυτόνιο (ή γκραβιτόνιο) όχι μόνο δεν έχει ανιχνευθεί, αλλά δεδομένου ότι η βαρύτητα είναι πάρα πολύ ασθενής διατυπώνονται ισχυρά επιχειρήματα από πολλούς φυσικούς ότι η πειραματική τους ανίχνευση είναι αδύνατη (υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν κβαντικές θεωρίες της βαρύτητας που δεν χρειάζονται την ύπαρξη βαρυτονίων). Ο Freeman Dyson είχε διατυπώσει την άποψη ότι, αν δεν υπάρχει κανένας τρόπος ανίχνευσης ενός βαρυτονίου, τότε τίθεται σε αμφισβήτηση η έννοιά του ως φυσική οντότητα. Το ίδιο ερώτημα, αν δηλαδή «μπορούν τα βαρυτόνια να ανιχνευθούν», προσπάθησαν να απαντήσουν οι Tony Rothman και Stephen Boughn σε μια ενδιαφέρουσα εργασία που δημοσιεύθηκε πριν από μερικά χρόνια (http://arxiv.org/pdf/gr-qc/0601043v3.pdf). Ως γνωστόν υπάρχουν ήδη πειράματα που προσπαθούν να ανιχνεύσουν βαρυτικά κύματα, κάτι που είναι μεν δύσκολο, αλλά απόλυτα εφικτό. Όμως τα βαρυτικά κύματα θεωρούνται ως σύμφωνες καταστάσεις πολλών βαρυτονίων, με τον ίδιο τρόπο που τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι σύμφωνες καταστάσεις πολλών φωτονίων. Η απάντηση που έδωσαν οι Rothman και Boughn στην εργασία τους, όσον αφορά την ανίχνευση του βαρυτονίου ήταν απογοητευτική: σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους η ανίχνευσή του είναι μάλλον αδύνατη. Θεωρώντας ως πηγή βαρυτονίων μαύρες τρύπες (και μάλιστα μίνι μαύρες τρύπες – αρχέγονης προέλευσης), υπολόγισαν την ροή βαρυτονίων σε έναν υποθετικό ανιχνευτή που θα περιείχε υδρογόνο. Η ανίχνευση των βαρυτονίων θα γινόταν προφανώς διαμέσου της ασθενικής του αλληλεπίδρασης με την ύλη. Όπως λοιπόν τα φωτόνια μπορούν να προκαλέσουν το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο όταν αλληλεπιδρούν με την ύλη, έτσι και τα βαρυτόνια, σύμφωνα με τους Rothman και Boughn, θα μπορούσαν να προκαλέσουν το αντίστοιχο «βαρυτοηλεκτρικό φαινόμενο». Οι υπολογισμοί της πιθανότητας αλληλεπίδρασης ενός βαρυτονίου με την ύλη του ανιχνευτή έδειξαν ότι η μάζα του ανιχνευτή βαρυτονίων θα έπρεπε να είναι τεράστια – περίπου όση η μάζα του πλανήτη Δία ! Αλλά και στην περίπτωση που θα μπορούσε να κατασκευαστεί ένας τέτοιος τεράστιος ανιχνευτής, θα εμφανιζόταν κι άλλο δυσεπίλυτο πρόβλημα: η θωράκισή του από διάφορες πηγές «θορύβου», όπως τα νετρίνα και άλλα σωματίδια της κοσμικής ακτινοβολίας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Rothman και Boughn η θωράκιση του ανιχνευτή θα οδηγούσε σε μια κατασκευή τεράστιας μάζας η οποία θα κατέρρεε ως μαύρη τρύπα! Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι με τις υπάρχουσες θεωρίες, η ανίχνευση των βαρυτονίων είναι πρακτικά αδύνατη. Ο Lawrence Krauss και νομπελίστας Frank Wilczek δημοσίευσαν πρόσφατα μια εργασία με τίτλο «Using cosmology to establish the quantization of gravity» (http://arxiv.org/pdf/1309.5343v2.pdf) όπου ισχυρίζονται ότι η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου θα μπορούσε να γίνει το «μονοπάτι» που θα μας αποκάλυψει την ύπαρξη των βαρυτονίων. Οι Krauss and Wilczek υποδεικνύουν ότι η ύπαρξη των βαρυτονίων και η κβαντική φύση της βαρύτητας μπορεί να βρίσκονται κρυμμένα σε κάποια χαρακτηριστικά της μικροκυματικής ακτινοβολίας από το αρχέγονο σύμπαν. Ο Krauss αναφερόμενος στα συμπεράσματα των Dyson, Rothman και Boughn, σύμφωνα με τα οποία η κατασκευή ανιχνευτή βαρυτονίων είναι αδύνατη, δήλωσε ότι τελικά το ίδιο το σύμπαν λειτουργεί ως ανιχνευτής βαρυτονίων! Οι Wilczek και Krauss στην εργασία τους συνδυάζουν πράγματα τα οποία είναι ήδη γνωστά, όπως το ότι ο πληθωρισμός δημιουργεί τις αρχέγονες βαρυτικές διακυμάνσεις, την βαρυτική ακτινοβολία υποβάθρου, που αφήνει τα αποτυπώματά της στην αντίστοιχη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου και ότι η μέτρηση της έντασής της είναι εφικτή σε μελλοντικές μετρήσεις πόλωσης της κοσμικής ακτινοβολίας. Έτσι, χρησιμοποιώντας διαστατική ανάλυση αποδεικνύουν ότι η ένταση της βαρυτικής ακτινοβολίας υποβάθρου είναι ανάλογη με το τετράγωνο της σταθεράς του Planck. To γεγονός αυτό σύμφωνα με τη θεωρία αποδεικνύει ότι η βαρυτική διαδικασία που οδηγεί στην δημιουργία αυτών των κυμάτων είναι ένα εγγενώς κβαντομηχανικό φαινόμενο. Αυτό σημαίνει ότι η εύρεση των αποτυπωμάτων των βαρυτικών κυμάτων στην πόλωση της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας θα δώσει επίσης και αποδείξεις για την ύπαρξη των βαρυτονίων. Και αυτό είναι απλά θέμα χρόνου. Ο νομπελίστας Wilczek δήλωσε ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι η διαστατική ανάλυση, μια απλή αλλά με μεγάλο βάθος τεχνική που διδάσκει στους μαθητές του, δίνει μια τόσο καθαρή εικόνα σε ζητήματα που η θεωρητική ανάλυση δεν μπορεί καν να προσεγγίσει. Σύμφωνα με τον Krauss, η νέα γενιά πειραμάτων την επόμενη δεκαετία ή και πιο σύντομα οι μετρήσεις του δορυφόρου Planck, θα αποδείξουν με τον έμμεσο αυτό τρόπο την ύπαρξη των βαρυτονίων. http://physicsgg.me/2014/04/06/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%ae-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%af/

Πλώρη… θανάτου για το LADEE. Η NASA ανακοίνωσε το χρονοδιάγραμμα του τέλους της αποστολής LADEE. Το σκάφος της αποστολής πραγματοποίησε επί έξι μήνες σειρά μελετών και πειραμάτων στη Σελήνη. Η αποστολή έχει πλέον ολοκληρωθεί και σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος θα πέσει στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου στις 21 Απριλίου. Τα μέλη της αποστολής κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις ώστε η πτώση του σκάφους να γίνει προοδευτικά και χωρίς να προκαλέσει… παρενέργειες. Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) συνέλεξε στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της αραιής ατμόσφαιρας της Σελήνης. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Γης, όπως όμως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες συνθήκες που μοιάζουν με εκείνες της Σελήνης. Ετσι η μελέτη και ανάλυση της ατμόσφαιρας της Σελήνης θα επιτρέψει την καλύτερη μελέτη εξωπλανητών με παρόμοιες ατμόσφαιρες. Το LADEE είναι επίσης εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά και, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, μπορεί να φέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί για ραδιοκύματα. Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα καταναλώνοντας παράλληλα 25% λιγότερη ενέργεια. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο. To LADEE βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ύψος περίπου 2-4 χλμ πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης και συνεχίζει να συλλέγει ατμοσφαιρικά δεδομένα. Οι υπεύθυνοι της αποστολής θέλουν το σκάφος να πέσει πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης στις 21 Απριλίου. Εχουν επιλέξει κάποιο σημείο στην αθέατη πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου ώστε η πτώση να είναι όσο το δυνατόν πιο μακριά από περιοχές που έχουν προσεδαφιστεί στο παρελθόν άλλες αποστολές. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=584535

Στο Νεοχώρι Πηλίου η πρώτη μόνιμη έκθεση για τον Μεγάλο Επιταχυντή στον κόσμο. Ενα μόνιμο «παράθυρο» με θέα τις εγκαταστάσεις του CERN αναμένεται να ανοίξει τον επόμενο μήνα στο Νεοχώρι Πηλίου, χάρη σε μία πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής Νοτίου Πηλίου και με τη στήριξη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στον χώρο του ανακαινισμένου παλιού δημοτικού σχολείου Νεοχωρίου θα παρουσιάζονται φωτογραφίες, εκθέματα και οπτικοακουστικό υλικό από τα πειράματα, που λαμβάνουν χώρα στην Ελβετία, ενώ ειδικά καταρτισμένο προσωπικό θα αναλαμβάνει να ξεναγήσει τους επισκέπτες -μαθητές, φοιτητές, ερευνητές, αλλά και το ευρύ κοινό- στα άδυτα του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών. Επιπλέον, θα υπάρχει η δυνατότητα ζωντανής σύνδεσης με το ίδιο το Κέντρο. Στην προσπάθειά του να υλοποιήσει την ιδέα του για διοργάνωση μιας έκθεσης για το πείραμα του CERN, ο πρόεδρος του Δ.Σ. Νοτίου Πηλίου Κωνσταντίνος Παπαμαρκάκης βρήκε αρωγό τον Διονύση Βαβουγυιό, αναπληρωτή καθηγητή φυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μετά την επιτυχία του αφιερώματος στο CERN, που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο την άνοιξη του 2012, το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία της πρώτης στον κόσμο μόνιμης έκθεσης για το ευρωπαϊκό ερευνητικό κέντρο, στο Νεοχώρι. Η έκθεση θα λειτουργεί με ελεύθερη είσοδο και αναμένεται να εγκαινιαστεί μέσα στον Μάιο -η ακριβής ημερομηνία θα καθοριστεί από το ίδιο το Κέντρο- για να τεθεί σε πλήρη λειτουργία από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. http://www.kathimerini.gr/761078/article/epikairothta/episthmh/cern-ena-ta3idi-ston-xwroxrono

Η Ευρώπη ανυψώνει τον πρώτο περιβαλλοντικό δορυφόρο του Κοπέρνικου Η ικανότητα των Ευρωπαίων πολιτών, των πολιτικών φορέων και όσων παρέχουν υπηρεσίες να έχουν πρόσβαση σε σημαντικά περιβαλλοντικά δεδομένα σε τακτική βάση θα κάνει ένα σημαντικό βήμα εμπρός σήμερα μετά την εκτόξευση του δορυφόρου Sentinel-1A της ESA. Ο δορυφόρος βάρους 2.3 τόνων εκτοξεύθηκε σε έναν πύραυλο Soyuz από τη Διαστημική Βάση στο Κούρου της Γαλλικής Γουϊάνας στις 21:02 GMT (23:02 ώρα Ελλάδος). Η απομάκρυνση του πρώτου ορόφου έγινε 118 δεύτερα αργότερα, και ακολούθησε το προστατευτικό κάλυμμα (209 δευτ.), ο όροφος 2 (287 δευτ.) και το ανώτατο μέρος (526 δευτ.). Μετά από μια καύση 617 δευτερολέπτων, ο ανώτερος όροφος Fregat έθεσε τον Sentinel σε μια τροχιά σύγχρονη με τον Ήλιο στα 693 χιλιόμετρα ύψος. Ο δορυφόρος απομακρύνθηκε από τον ανώτατο όροφο σε 23 λεπτά και 24 δεύτερα μετά την εκτόξευση. "Ο Sentinel-1A ανοίγει μια νέα σελίδα στην υλοποίηση του Κοπέρνικου, τη δεύτερη μεγάλη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το διάστημα, μετά το σύστημα πλοήγησης Γαλιλαίος,» είπε ο Ζαν-Ζακ Ντορνταίν, Γενικός Διευθυντής της ESA. "Το πρόγραμμα Κοπέρνικος θα παρέχει στους Ευρωπαίους πολίτες τις πιο φιλόδοξες δορυφορικές υπηρεσίες στον κόσμο για εφαρμογές περιβάλλοντος και ασφάλειας. "Η συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των Κρατών Μελών της ESA στη χρηματοδότηση των διαστημικών υποδομών, ο συνδυασμός δεξιοτήτων και τεχνογνωσίας μεταξύ της ΕΕ και της ESA, και οι ικανότητες της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας, θέτουν την Ευρώπη στο προσκήνιο της εκμετάλλευσης του διαστήματος για το όφελος των πολιτών, των πολιτικών φορέων και της οικονομίας." Η αποστολή είναι η πρώτη από πέντε οικογένειες αφιερωμένων αποστολών που θα απαρτίσουν τον πυρήνα του Ευρωπαϊκού δικτύου επιτήρησης του περιβάλλοντος, Κοπέρνικος. Ο Κοπέρνικος θα παρέχει επιχειρησιακές πληροφορίες για τις χερσαίες επιφάνειες σε όλο τον κόσμο, τους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα, για να υποστηρίξει τα κέντρα λήψης αποφάσεων σχετικά με το περιβάλλον και την ασφάλεια, καθώς και τις ανάγκες του κάθε πολίτη και των φορέων παροχής υπηρεσιών. Σχεδιασμένη ως ένας δορυφορικός σχηματισμός – οι Sentinel-1A και -1B – η αποστολή ραντάρ C-ζώνης θα παρέχει εικόνες παντός καιρού, ημέρας και νύχτας των επιφανειών της γης και των ωκεανών της Ευρώπης, του Καναδά και των πολικών περιοχών σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Εξοπλισμένη με ένα ισχυρό «ραντάρ συνθετικού ανοίγματος», θα εξασφαλίσει τη συνέχεια με τον Ευρωπαϊκό δορυφόρο Envisat, ο οποίος σταμάτησε να λειτουργεί το 2012, έπειτα από 10 χρόνια υπηρεσίας. Η τεχνολογία βασίζεται σε μια μακρά κληρονομιά δορυφόρων ραντάρ, ξεκινώντας από τον ERS-123 πριν από χρόνια. "Η εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου Sentinel-1 σηματοδοτεί την αλλαγή στην φιλοσοφία για τα προγράμματά μας που αφορούν την Παρατήρηση της Γης," είπε ο Βόλκερ Λίεμπιγκ, Διευθυντής των Προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης της ESA. "Στην μετεωρολογία, οι δορυφόροι παρείχαν αξιόπιστα δεδομένα για την πρόγνωση του καιρού για πάνω από 35 χρόνια. "Με το πρόγραμμα Κοπέρνικος, θα έχουμε τώρα μια παρόμοια πηγή πληροφοριών για περιβαλλοντικές υπηρεσίες καθώς και για εφαρμογές στους τομείς της διαχείρισης της ασφάλειας και των καταστροφών." Εκτός από την αναμετάδοση δεδομένων σε έναν αριθμό επίγειων σταθμών σε όλο τον κόσμο για γρήγορη διανομή, ο Sentinel-1 είναι εξοπλισμένος με ένα τερματικό λέιζερ για να μεταδίδει δεδομένα μέσω των δορυφόρων γεωστατικής τροχιάς του Ευρωπαϊκού Συστήματος Αναδιανομής Δεδομένων, για συνεχή παράδοση δεδομένων. Οι ηλιακοί συλλέκτες του δορυφόρου και η κεραία ξεδιπλώνονται αυτή την ώρα σε μια σύνθετη αλληλουχία που αναμένεται να διαρκέσει περίπου 11 ώρες. Η ολοκλήρωση της ανάπτυξης θα ανακοινωθεί στον www.esa.int/sentinel-1 και μέσω του Twitter @ESA_EO Μετά την αρχική «φάση εκτόξευσης και αρχικής τροχιάς», ο δορυφόρος θα περάσει στη φάση ανάθεσης, όταν όλα τα όργανα θα έχουν ελεγχθεί και βαθμονομηθεί. Η αποστολή αναμένεται να ξεκινήσει τις επιχειρήσεις μέσα σε τρεις μήνες. Η Thales Alenia Space Italy είναι ο κύριος ανάδοχος και η Airbus DS Germany είναι υπεύθυνη για το ραντάρ C-ζώνης. Η Airbus DS UK παρείχε το κεντρικό υποσύστημα ηλεκτρονικών του ραντάρ. Τα δεδομένα από τους δορυφόρους Sentinel θα παρέχονται σε ανοιχτή και δωρεάν βάση. Τα πρωτογενή δεδομένα θα αναλύονται και θα επεξεργάζονται από δημόσιους και ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/03/Sentinel-1_soundtrack http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/03/Safer_seas_with_Sentinel-1 http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_Sentinel-1_ehinai_hetoimos_gia_ekthoxeyse http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Eyrhope_anypshonei_ton_prhoto_perivallontikho_doryphhoro_toy_Kophernikoy http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231308706 Διακόπτει τη συνεργασία με τη Ρωσία η NASA, λόγω Ουκρανίας. Την απόφαση να ανασταλεί κάθε διαστημική συνεργασία με τη Ρωσία ανακοίνωσε η NASA, με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία. Εκπρόσωποι της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA), δήλωσαν χθες, Τετάρτη, πως η απόφαση ελήφθη λόγω της «συνεχιζόμενης παραβίασης της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας». Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, η διακοπή της συνεργασίας δεν αφορά στις προγραμματισμένες κοινές δραστηριότητες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS.(Παλι καλά) http://rbth.gr/news/2014/04/03/diakoptei_ti_synergasia_me_ti_rosia_i_nasa_logo_oykrania_29521.html

Το μεγαλύτερο γνωστό σμήνος γαλαξιών έχει μάζα 43% μεγαλύτερη από όσο πιστεύαμε. Το μεγαλύτερο γνωστό σμήνος γαλαξιών στο σύμπαν, που φέρει το παρατσούκλι «El Gordo» (ο «Χοντρός» ή ο «Τεράστιος» στα ισπανικά) είναι τελικά ακόμη πιο… χοντρό από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες. Νέες παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνουν ότι το σμήνος ACT-CL J01102-4915 (όπως είναι η κωδική ονομασία του) έχει μάζα 43% μεγαλύτερη από τις έως τώρα εκτιμήσεις. Οι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Τζέημς Τζι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Ντέηβις, υπολόγισαν ότι ο απομακρυσμένος «Χοντρός» -που απέχει 9,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη- έχει μάζα 3 εκατομμύρια δισεκατομμυρίων φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας. Το μικρότερο μέρος αυτής της μάζας αφορά τους εκατοντάδες γαλαξίες που απαρτίζουν το σμήνος, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα της μάζας βρίσκεται «κλειδωμένη» στα καυτά αέρια που «παραγεμίζουν» τους χώρους ανάμεσα στους γαλαξίες. Έχουν βρεθεί και άλλα σμήνη γαλαξιών με σχεδόν εξίσου μεγάλη μάζα (όπως το Σμήνος της Σφαίρας), όμως κανένα δεν είναι τόσο αρχαίο όπως ο «Χοντρός». Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα τεράστια γαλαξιακά σμήνη ήταν πολύ σπάνια στην αρχική φάση του σύμπαντος, το οποίο έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμυρίων ετών. Το τεράστιο μέγεθος του «Χοντρού» έγινε για πρώτη φορά αντιληπτό τον Ιανουάριο του 2012, χάρη σε παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Chandra της NASA και του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή. Οι νέες παρατηρήσεις από το «Hubble» δίνουν μια ακριβέστερη και ακόμη πιο εντυπωσιακή εκτίμηση για το τεράστιο μέγεθός του. Το επόμενο βήμα θα είναι το «Hubble» να καταφέρει να φωτογραφήσει όλο το σμήνος. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=583727

Κοσμικός πληθωρισμός και βαρυτικά κύματα. Η Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (ΘΜΕ, Big Bang Theory) αποτελεί σήμερα την κρατούσα άποψη της κοσμολογίας που υποστηρίζει ότι το σύμπαν (συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του χωρόχρονου) δημιουργήθηκε πριν 13.8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή βασίζεται στην παγκοσμιότητα των φυσικών νόμων (οι ίδιοι νόμοι ισχύουν παντού στο σύμπαν) και στην λεγόμενη κοσμολογική αρχή (το σύμπαν είναι ομογενές και ισότροπο, ίδιο σε όλες τις διευθύνεις και χωρίς κάποιο “κέντρο”). Στο μαθηματικό-θεωρητικό επίπεδο η ΘΜΕ υποστηρίζεται από τα περίφημα θεωρήματα χωροχρονικών ανωμαλιών των Πενρόουζ-Χώκινγκ. Πειραματικά η ΘΜΕ υποστηρίζεται από 4 βασικά δεδομένα: την μετατόπιση του φάσματός εκπομπής των γαλαξιών στο ερυθρό (που μέσω του φαινομένου Doppler υποδηλώνει ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους όπως τα «θραύσματα σε μια έκρηξη», αυτό λέγεται νόμος του Hubble), την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (ΚΜΑΥ), την περίσσεια ύπαρξης ελαφρών στοιχείων στο σύμπαν (υδρογόνου και ηλίου) και την εξέλιξη και την κατανομή των γαλαξιών. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2014/04/03/%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%cf%8d/

Το αεροσκάφος «γίγαντας» της NASA. Ένα γιγάντιο αεροσκάφος που μοιάζει με φάλαινα χρησιμοποιεί η NASA, για τη μεταφορά διαστημικών σκαφών, εξαρτημάτων και καυσίμων σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Το «αδηφάγο» Super Guppy, ικανό να... καταπιεί άλλα αεροσκάφη, αποτελεί τον απόγονο του Pregnant Guppy το οποίο είχε δημιουργηθεί το 1962. Το συγκεκριμένο υπεραεροσκάφος είχε τότε παίξει σημαντικό ρόλο στις αποστολές Apollo της NASA και στη μεταφορά των απαραίτητων για τις αποστολές εξαρτημάτων και καυσίμων από την Καλιφόρνια στη Φλόριδα. Μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί συνολικά πέντε Super Guppies. Η NASA υποστηρίζει πως παρά το γεγονός ότι τα υπερμεγεθή αεροσκάφη μοιάζουν σαν να μην μπορούν να πετάξουν λόγω του τεράστιου όγκου τους, στην ουσία πρόκειται για «καινοτόμες δεξαμενές καυσίμων με δυνατότητες πυραύλου» καθώς είναι σε θέση να μεταφέρουν τεράστια φορτία. Το φορτίο του αεροσκάφους φορτώνεται και ξεφορτώνεται από μπροστά και όχι από πίσω, καθώς η «μύτη» του ανοίγει αποκαλύπτοντας μια γιγάντια πύλη. Η σύγχρονη εκδοχή του Super Guppy έχει άνοιγμα φτερών 43μ., με φάρδος 8μ. το καθένα και μπορεί να μεταφέρει φορτίο 24 τόνων, σε ταχύτητες που αγγίζουν μέχρι και τα 900 χλμ./ώρα. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=583032