Δροσος Γεωργιος

Πόσοι πλανήτες του Γαλαξία είναι φιλικοί στη ζωή; Στον γαλαξία μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν 200-400 δισεκατομμύρια άστρα. Πολλές εκατοντάδες εκ. (αν όχι μερικά δισεκατομμύρια) υπολογίζεται ότι είναι και οι πλανήτες που υπάρχουν στον γαλαξία μας. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες με στόχο τον υπολογισμό του αριθμού των πλανητών που έχουν συνθήκες φιλικές προς την ζωή. Η πιο πρόσφατη σχετική μελέτη έγινε από επιστήμονες πανεπιστημίων των ΗΠΑ και του Πουέρτο Ρίκο. Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο υπολογισμού που λαμβάνει υπόψη τις τροχιές πλανητών γύρω από το μητρικό τους άστρο οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν περί τους 100 εκ. πλανήτες στον γαλαξία μας στους οποίους θα μπορούσε να αναπτυχθεί ζωή. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Challenges». Επειδή ο αριθμός αυτός ακούγεται ιδιαίτερα μικρός σε σχέση με το συνολικό αριθμό πλανητών στον γαλαξία μας οι ερευνητές έσπευσαν να σημειώσουν ότι η μελέτη τους αφορά τους πλανήτες εκείνους που έχουν συνθήκες ικανές να επιτρέψουν την ανάπτυξη και συντήρηση πολύπλοκων μορφών ζωής, μορφών ζωής πάνω από το μικροβιακό επίπεδο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=604579

Γεγονός η πρώτη αποστολή βίντεο μέσω λέιζερ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Ο λόγος για την επικοινωνία μεταξύ του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και Γης, πιο συγκεκριμένα για την ταχύτητα της επικοινωνίας. Η ταχύτητα λοιπόν του ΔΔΣ, ενώ οι περισσότεροι θα περίμεναν να είναι πολύ πιο γρήγορη από αυτή που προσφέρουν οι Internet γραμμές aDSL / οπτικών ινών, τελικά είναι αρκετά πιο αργή - ή μάλλον ήταν πιο αργή. Πρόσφατα, η NASA ανακοίνωσε την επίτευξη αποστολής δεδομένων υπό την μορφή ενός βίντεο-χαιρετισμού, από τον ΔΔΣ προς έναν επίγειο σταθμό, χρησιμοποιώντας ένα καινούριο σύστημα που «πυροβολεί» μια δεσμίδα λέιζερ. Στο «εσωτερικό» της δεσμίδας μεταφέρθηκαν τα δεδομένα του βίντεο, με «ιντερνετική» ταχύτητα περί τα 50 Megabit ανά δευτερόλεπτο. Ο χρόνος της αποστολής διήρκεσε 148 δευτερόλεπτα, για την αποστολή πολλαπλών αντιγράφων του βίντεο (3,5 δευτερόλεπτα έκαστο), κάτι που με την παλαιότερη μέθοδο επικοινωνίας (μέσω ραδιοκυμάτων του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος) θα χρειάζονταν παραπάνω από δέκα λεπτά της ώρας. Για να καταλάβουμε την ταχύτητα επικοινωνίας του ΔΔΣ με την Γη, αρκεί να αναφέρουμε πως οι τυπικές και ονομαστικές ταχύτητες στις Internet-γραμμές της Ελλάδας, που θεωρούνται από τις χαμηλότερες σε Ευρώπη/ΗΠΑ, είναι στα 24 έως 50 Megabit ανά δευτερόλεπτο, ενώ στο εξωτερικό προσφέρονται ακόμα μεγαλύτερες (80, 100, 150 Mbit). Αυτό που έχει όμως μεγάλη σημασία, είναι ότι το να μεταφερθούν δεδομένα από ένα σημείο εκτός πλανήτη σε ένα συγκεκριμένο στην επιφάνειά του, με σταθερή ροή χωρίς απώλειες και ταυτόχρονα με υψηλή ταχύτητα, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Όπως αναφέρει ο Ματ Άμπρααμσον, επικεφαλής του τμήματος που διαχειρίζεται το ειδικό λέιζερ OPALS (Optical Payload for Lasercomm Science), η σταθερή, συνεχής και επιτυχημένη στόχευση της δεσμίδας λέιζερ μεταξύ του διαστημικού και επίγειου σταθμού, μπορεί να παρομοιαστεί σε δυσκολία σαν να στοχεύει κάποιος μια μικρή δεσμίδα λέιζερ (όπως τα καταδεικτικά στυλο-λειζερ πχ. που χρησιμοποιούνται σε εταιρικές παρουσιάσεις), σε μια και μοναδική τρίχα από τα μαλλιά ενός ατόμου, ευρισκόμενο σε απόσταση 10 μέτρων και παράλληλα κινούμενο! Η κυριολεκτική μετάφραση είναι ό,τι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περιφέρεται σε τροχιά απόστασης 400 περίπου χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και με ταχύτητα περί τα 5.334 χλμ/ω! Ενδεχομένως τώρα να γίνεται πιο κατανοητό το πόσο σημαντικό και ταυτόχρονα δύσκολο, είναι το επίτευγμα της NASA και της αποστολής του πρώτου βίντεο μέσω λέιζερ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Βίντεο. http://www.inewsgr.com/20/gegonos-i-proti-apostoli-vinteo-meso-leizer-apo-ton-diethni-diastimiko-stathmo.htm Το "Progress M-21M» αποδεσμευθηκε από τη μονάδα παροχής υπηρεσιών "Zvezda" Το TGC "Progress M-21M» ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 26 Νοεμβρίου 2013 και στις 30 Νοεμβρίου του 2013 συνδεθηκε με τον ISS. Το Cargo διαστημόπλοιο παρέδωσε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περίπου 2,5 τόνους φορτίου: καύσιμα, τα τρόφιμα, το νερό και άλλα αναλώσιμα υλικά που απαιτούνται για τη λειτουργία του σταθμού στον τομέα των επανδρωμένων λειτουργίων. Κατά τη διάρκεια της συνδεσής του στο ISS το TGC "Progress M-21M« διορθωσε την τροχιά του δύο φορές (13 Μαρτίου και 29 Απριλίου) και πραγματοποίησε ελιγμό για να αποφύγει τα συντρίμμια από το ISS (24 Μαρτίου). Για δοκιμή το TGC "Progress M-21M" αποδέσμευθηκε από το ΔΔΣ στις 3 Απριλίου και σε ελεύθερη πτήση μέχρι τις 25 Απριλίου, στη συνέχεια, και πάλι αυτόματα συνδεθηκε με τον ISS. Το TGC "Progress M-21M" στις 9, Ιουνίου 2014 στις 21 ώρες 23 λεπτά ώρα Μόσχας σε μια προκαθορισμένη περιοχή του Νότιου Ειρηνικού κατεστραφη. http://www.federalspace.ru/20673/

Υποψίες νέας φυσικής από το πείραμα LHCb. Το πείραμα LHCb είναι ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα πειράματα που διεξάγονται στον LHC, τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (τα άλλα μεγάλα πειράματα είναι τα ATLAS, CMS και ALICE). Οι ερευνητές του πειράματος LHCb, σε συνέδριο που πραγματοποιείται στην Νέα Υόρκη, παρουσίασαν τα πρόσφατα αποτελέσματά τους πίσω από τα οποία θα μπορούσε να κρύβεται νέα φυσική. Τι περίεργο έδειξε το πείραμα LHCb; Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων προβλέπει ότι τα μέλη της οικογένειας των λεπτονίων, το ηλεκτρόνιο, το μιόνιο και τα σωματίδιο τ διαφέρουν μόνο ως προς τις μάζες τους. Αν εξαιρέσει κανείς τις αλληλεπιδράσεις τους με το μποζόνιο Higgs, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις συμπεριφέρονται σαν να είναι το ίδιο σωματίδιο αλλά με διαφορετική γεύση (κβαντικός αριθμός που χαρακτηρίζει τους διαφορετικούς τύπους λεπτονίων), κάτι που όμως φαίνεται να μην παίζει ρόλο. Σε ενέργειες πολύ μεγαλύτερες από τη μάζα του λεπτονίου τ, συμπεριφέρονται πανομοιότυπα και όταν προκύπτουν από διασπάσεις άλλων σωματιδίων παράγονται σε ίσες ποσότητες. Η ανάλυση των δεδομένων του πειράματος LHCb έδειξε ότι τα λεπτόνια παραβιάζουν τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου όταν προκύπτουν από διασπάσεις Β μεσονίων, σωματίδια που συνίστανται από b quarks (bottom quark = κουάρκ πυθμένας ή χαμηλό κουάρκ). Και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί με νέα φυσική. Συνήθως αυτά τα σωματίδια με το που δημιουργούνται διασπώνται σχεδόν αμέσως σε ελαφρά αδρόνια. Αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, διασπώνται και σε λεπτόνια. Το LHCb κατέγραψε διασπάσεις στις οποίες παράγονται ηλεκτρόνια και μιόνια. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο ο αριθμός των παραγομένων ηλεκτρονίων θα έπρεπε να είναι ίσος με τον αριθμό των μιονίων. Αντ’ αυτού παρατηρήθηκε αυξημένη κατά 25% η παραγωγή ηλεκτρονίων. Αν αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν και στην επανάληψη των μετρήσεων που θα πραγματοποιηθεί σύντομα, τότε θα έχουμε ένα αναμφισβήτητο σημάδι φυσικής πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. Σύμφωνα με τον Michel De Cian, από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της ανάλυσης στο συνέδριο της Νέας Υόρκης,«αν αυτή η διαφορά συνεχίσει να εμφανίζεται στις μετρήσεις, τότε θα έχουμε την απόδειξη ύπαρξης ενός νέου σωματιδίου που θα μοιάζει με το μποζόνιο Ζ». Πάντως η μέχρι στιγμής στατιστική του πειράματος LHCb δεν είναι επαρκεί ώστε να επιβεβαιώσει τις ενδείξεις νέας φυσικής. http://physicsgg.me/2014/06/07/%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%88%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%bd%ce%ad%ce%b1%cf%82-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-lhcb/

Την ΕΕ θα εξυπηρετεί από το 2016 ο νέος δορυφόρος HELLAS SAT. Ο νέος δορυφόρος της HELLAS SAT, που θα εκτοξευθεί το 2016 θα εξυπηρετεί και πολύ σημαντικές τηλεπικοινωνιακές ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού, HELLAS SAT και INMARSAT ανέλαβαν να εξυπηρετήσουν τις κινητές επιβατικές δορυφορικές επικοινωνίες, μέσω του κοινού δορυφόρου HELLAS SAT 3-IS. Πρόκειται, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, για τον δορυφόρο, που θα εξυπηρετεί τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες σύνδεσης επιβατών αεροσκαφών με κινητά δίκτυα και γρήγορο ίντερεντ, όπως και σειρά άλλων παρόμοιων υπηρεσιών. Παράλληλα, με τον νέο δορυφόρο, εξασφαλίζεται η συνέχεια των σημαντικών δορυφορικών δραστηριοτήτων που ξεκίνησαν το 2003 με την εκτόξευση του πρώτου ελλαδοκυπριακού δορυφόρου. Να σημειωθεί ότι σχεδιάζεται και η εκτόξευση ακόμα ενός δορυφόρου μετά τον HELLAS SAT 3. Η Κυπροελλαδική εταιρεία (θυγατρική πλέον της Arabsat), που διατηρεί τις σημαντικότερες της επίγειες βάσεις στην Κακορατζιά στην Κύπρο και στο Κορωπί στην Ελλάδα, όπως και σημαντικό αριθμό Κυπρίων και Ελλαδιτών επιστημόνων και ο Inmarsat έχουν υπογράψει συμφωνία για να εκτοξεύσουν ένα κοινό δορυφόρο στην τροχιακή θέση της HELLAS SAT στις 39 Μοίρες Ανατολικά. Ο κοινός δορυφόρος θα φέρει εξοπλισμό για δύο ξεχωριστές χρήσεις: Η πρώτη είναι οι κινητές δορυφορικές υπηρεσίες S Band της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την επονομασία EuropaSat, οι οποίες αναπτύσσονται μετά την αδειοδότηση του Inmarsat από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Μάιο του 2009, με σκοπό την παροχή δορυφορικών υπηρεσιών διασύνδεσης αεροπορικών επιβατών σε πανευρωπαϊκή κάλυψη. Η δεύτερη χρήση είναι η εγκατάσταση 44 αναμεταδοτών σε με την επονομασία HELLAS SAT 3, οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την αντικατάσταση του υφιστάμενου δορυφόρου HELLAS SAT 2 και για την περαιτέρω ανάπτυξη των δορυφορικών επικοινωνιών της HELLAS SAT. Ο Χριστόδουλος Πρωτοπαπάς, εκτελεστικός διευθυντής της HELLAS SAT δήλωσε ότι η εταιρεία θα συνεχίσει να αναπτύσσει την τροχιακή θέση των 39 μοιρών Ανατολικά, ώστε να καταστεί μια από τις κυρίαρχες θέσεις για την παροχή καινοτόμων τηλεοπτικών υπηρεσιών. Ο κ. Πρωτοπαπάς πρόσθεσε ότι ο νέος δορυφόρος HELLAS SAT 3 - IS, ο οποίος θα ελέγχεται από ελληνικό έδαφος από τους μηχανικούς της HELLAS SAT, θα εξυπηρετήσει τους υφιστάμενους και μελλοντικούς πελάτες της Εταιρείας μας με επιπλέον δορυφορική χωρητικότητα. H HELLAS SAT σκοπεύει να εκτοξεύσει εντός του 2017 ακόμα ένα δορυφόρο με την ονομασία HELLAS SAT 4 με ευρεία και ισχυρή δορυφορική κάλυψη στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική για πολλαπλές και καινοτόμες υπηρεσίες δεδομένων και δορυφορικής τηλεόρασης. Από το νέο δορυφόρο HELLAS SAT 4 θα παρέχονται οι καινοτόμες δορυφορικές υπηρεσίες και μέσα από πολλαπλές δορυφορικές δέσμες. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64018740 Λομονόσοφ, ο πρώτος δορυφόρος ακραίων αστροφυσικών φαινομένων, εγκαινιάζει το νέο κοσμοδρόμιο του Βοστόκ. Η Ρωσία ετοιμάζεται να θέσει, για πρώτη φορά, σε τροχιά επιστημονικό δορυφόρο, ο οποίος θα δίνει τη δυνατότητα στους αστροφυσικούς να έχουν μια μοναδική οπτική των ακραίων αστροφυσικών φαινομένων, όπως είναι οι κοσμικές εκρήξεις των ακτινών γάμμα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Μόσχας Μιχαήλ Πάνασγιουκ. Ο εν λόγω δορυφόρος, με το όνομα Λομονόσοφ, πρόκειται να τεθεί σε τροχιά το 2015, στο πλαίσιο των «εγκαινίων» του Βοστόκ, του καινούργιου διαστημικού κέντρου της Ρωσίας. «Ο Λομονόσοφ φέρει ένα ολόκληρο επιστημονικό εργαστήριο όπου θα γίνονται πειράματα για ακραία φαινόμενα, τόσο στο κοντινό όσο και στο μακρινό Διάστημα», ανέφερε ο Πάνασγιουκ. Μιλώντας σε συνάντηση στρογγυλής τραπέζης του Πανεπιστημίου της Μόσχας, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής τόνισε ότι αυτός ο προηγμένης τεχνολογίας δορυφόρος θα βοηθήσει τους επιστημονες να μελετήσουν τις υπερυψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες. «Θα είναι η πρώτη φορά που θα διεξαχθεί πείραμα τέτοιου τύπου» τόνισε και πρόσθεσε: «Ελπίζουμε ότι ο Λομονόσοφ θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε ένα σύστημα παρακολούθησης ενδεχόμενων απειλών από αστεροειδείς». Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκρήξεις των ακτινών γάμμα και οι υπερυψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες παραδοσιακά συνδέονται με τις διαδικασίες που συντελέστηκαν στα αρχικά στάδια δημιουργίας του σύμπαντος, γεγονός που σημαίνει ότι τα πειράματα που θα διεξαχθούν με τη βοήθεια του Λομονόσοφ θα μπορούσαν να ρίξουν φως σ' ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα: την εξέλιξη του σύμπαντος. http://gr.rbth.com/news/2014/06/06/o_lemonosof_o_proto_doryforo_akraion_astrofysikon_fainomenon_tha_egkaini_30817.html

Η σύγκρουση Γης - «Θείας» γέννησε τη Σελήνη. Μία νέα γεωχημική ανάλυση από γερμανούς επιστήμονες των δειγμάτων επιφανειακών σεληνιακών πετρωμάτων, που έφεραν πριν από δεκαετίες από το φεγγάρι οι αστροναύτες των διαδοχικών αποστολών «Απόλλων» της NASA (1969-1972), φαίνεται να επιβεβαιώνει τη θεωρία για τον βίαιο «τοκετό» του δορυφόρου μας, από την πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος, της λεγόμενης «Θείας», πάνω στη Γη. Όμως, δεν έχουν όλοι οι επιστήμονες πειστεί ακόμη για το πώς δημιουργήθηκε το φεγγάρι. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν, με επικεφαλής τον Ντάνιελ Χέρβαρτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς, ανέπτυξαν μία νέα τεχνική ανάλυσης και βρήκαν μια σειρά από αχνά αλλά διακριτά χημικά «δαχτυλικά αποτυπώματα», τα οποία παραπέμπουν σε ένα ξένο σώμα μεγάλο σαν τον Αρη, που έπεσε στον πλανήτη μας πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η κατακλυσμική πρόσκρουση εκτόξευσε στο διάστημα τμήματα τόσο από τη Γη όσο και από την «Θεία» (αυτό ήταν το όνομα της μητέρας της Σελήνης στην ελληνική μυθολογία), τα οποία με το πέρασμα του χρόνου αποτέλεσαν το φεγγάρι. Μέχρι σήμερα το κρίσιμο σημείο για να θεωρηθεί επιστημονικά αξιόπιστη αυτή η -κυρίαρχη από τη δεκαετία του ΄80- θεωρία της πρόσκρουσης, η οποία φαίνεται αξιόπιστη στις προσομοιώσεις σε υπολογιστή, ήταν να επιβεβαιωθεί ότι όντως τα σεληνιακά πετρώματα διαφέρουν από τα γήινα, ακριβώς επειδή περιέχουν και απομεινάρια της δεύτερης «μητέρας» τους, της «Θείας» - κάτι που ως τώρα δεν είχε βρεθεί. Αυτό όμως φαίνεται να διαπίστωσαν για πρώτη φορά οι γερμανοί επιστήμονες, οι οποίοι ανακάλυψαν μικρές αλλά όχι ασήμαντες διαφορές στις αναλογίες των ισοτόπων του οξυγόνου μεταξύ των πετρωμάτων της Σελήνης και της Γης. Κατά μέσο όρο, οι διαφορές είναι της τάξης των 12 μερών ανά εκατομμύριο. «Αυτή η ανακάλυψη ενισχύει το σενάριο της γιγάντιας πρόσκρουσης. Είναι σαφώς η πιο πιθανή διαδικασία σχηματισμού του φεγγαριού. Έως τώρα υπήρχε μία μακρόχρονη διαμάχη, επειδή δεν είχαμε βρει ισοτοπικές διαφορές ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη», δήλωσε ο γεωχημικός Αντρέας Πακ. «Ο επόμενος στόχος είναι να βρούμε ακριβώς πόσο υλικό της Θείας υπάρχει στο φεγγάρι», δήλωσε ο Χέρβαρτς. Προηγούμενες εκτιμήσεις ανέβαζαν το «μερίδιο» της Θείας στη Σελήνη περίπου στο 70%, αλλά οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί των γερμανών επιστημόνων δείχνουν μια πιο ισομερή κατανομή, ίσως 50%-50% μεταξύ Γης και Θείας. Αλλοι επιστήμονες πάντως, εμφανίζονται πιο επιφυλακτικοί, μην αποκλείοντας ότι οι χημικές διαφορές στα ισότοπα έχουν και άλλη εξήγηση, όπως την εκ των υστέρων απορρόφηση υλικών, μετά τον σχηματισμό του φεγγαριού. Ο καθηγητής Αλεξ Χαλιντέι του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης δήλωσε πως θα περίμενε κανείς μια πολύ μεγαλύτερη διαφορά στα ισότοπα Γης-Σελήνης, αν όντως η Θεία είχε βάλει το «χεράκι» της. Όπως είπε, οι μελέτες των μετεωριτών, οι οποίοι έχουν βρεθεί στη Γη και προέρχονται από τον Αρη, καθώς και από πιο μακρινές περιοχές του διαστήματος, δείχνουν μια πολύ μεγαλύτερη χημική απόκλιση στα ισότοπα του οξυγόνου τους σε σχέση με αυτά της Γης. Συνεπώς, πρόσθεσε, αποτελεί πρόβλημα η οριακή διαφορά στα ισότοπα μεταξύ Γης και Θείας. Μία ριζοσπαστική εναλλακτική θεωρία από τον ολλανδό καθηγητή Ρομπ ντε Μέιγερ του Πανεπιστημίου του Γκρόνινγκεν είναι ότι δεν υπήρξε καμία Θεία ούτε πρόσκρουση, αλλά η Σελήνη δημιουργήθηκε από τα ίδια τα σπλάχνα της Γης, όταν μια φυσική πυρηνική έκρηξη λόγω συσσώρευσης πυρηνικών υλικών στο εσωτερικό του πλανήτη μας, σε βάθος σχεδόν τριών χιλιομέτρων, τίναξε στο διάστημα μεγάλα τμήματα του φλοιού και του μανδύα της Γης, τα οποία σταδιακά σχημάτισαν τον δορυφόρο μας. Σχολιάζοντας τη νέα γερμανική μελέτη, ο Ολλανδός επιστήμονας επέμεινε στην ορθότητα της δικής του άποψης, λέγοντας πως η διαφορά των ισοτόπων είναι πολύ μικρή και πώς για να δοθεί πιο αξιόπιστη απάντηση στο αίνιγμα, «πρέπει να στείλουμε αποστολές στη Σελήνη και να ψάξουμε κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια για πετρώματα, που δεν θα έχουν μολυνθεί από προσκρούσεις μετεωριτών και από τον ηλιακό άνεμο». Η Σελήνη είναι κατά κάποιο τρόπο μοναδική στο ηλιακό μας σύστημα, όπου συνολικά υπάρχουν πάνω από 150 φεγγάρια γύρω από άλλους πλανήτες, όμως είναι αμφίβολο αν κάποιο από αυτά δημιουργήθηκε τόσο βίαια όσο ο δικός μας δορυφόρος. Σχεδόν όλα πιστεύεται ότι είτε δορυφοροποιήθηκαν λόγω της βαρυτικής έλξης ενός μεγάλου πλανήτη, είτε δημιουργήθηκαν παράλληλα με αυτόν. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64019122

Ο αστεροειδής «Κτήνος» θα περάσει ξυστά από τη Γη. Ένας τεράστιος αστεροειδής που έχει το παρατσούκλι «Κτήνος», θα περάσει αρκετά κοντά από τη Γη το πρωί της Κυριακής 8 Ιουνίου. Ο αστεροειδής 2014 HQ124 είναι μεγαλύτερος από ένα γήπεδο, αλλά δεν απειλεί τον πλανήτη μας, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αστρονόμων, καθώς θα περάσει σε απόσταση περίπου 1,15 εκατ. χιλομέτρων, δηλαδή σχεδόν τρεις φορές όσο η απόσταση Γης-Σελήνης. Ο πελώριος αστεροειδής, διαμέτρου περίπου 350 μέτρων, ανακαλύφθηκε φέτος τον Απρίλιο από το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο WISE της NASA, σύμφωνα με το Space.com. Ταξιδεύει με ταχύτητα 14 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και θα φθάσει στο κοντινότερο σημείο από τον πλανήτη μας περίπου στις 9 το πρωί της Κυριακής (ώρα Ελλάδος). Οι αστρονόμοι επεσήμαναν το -μάλλον ανησυχητικό- γεγονός ότι ένας τέτοιος αστεροειδής-μαμούθ ήταν άγνωστος ως τώρα και έγινε αντιληπτός μόλις δύο μήνες προτού περάσει σχετικά κοντά από τη Γη. Το γεγονός αυτό αποτελεί άλλη μία υπενθύμιση για τους κινδύνους που απειλούν τον πλανήτη μας ανά πάσα ώρα και στιγμή. «Ο HQ124 είναι τουλάχιστον δέκα φορές μεγαλύτερος, ίσως και 20 φορές, από τον αστεροειδή που τραυμάτισε χίλιους ανθρώπους πέρυσι στο Τσελιάμπινσκ της Σιβηρίας. Αν επρόκειτο να μας χτυπήσει, η ενέργεια που θα απελευθερωνόταν, δεν θα μετριόταν σε χιλιοτόνους, όπως οι ατομικές βόμβες που έδωσαν τέλος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά σε μεγατόνους, όπως οι κατοπινές βόμβες υδρογόνου», δήλωσε ο αστρονόμος Μπομπ΄Σέρμαν του αστρονομικού παρατηρητηρίου Slooh. Η NASA εκτιμά ότι έχει ανακαλυφθεί πάνω από το 90% των κοντινών στη Γη αστεροειδών που έχουν το μέγεθος βουνού ή άλλων ουρανίων σωμάτων διαμέτρου άνω του ενός χιλιομέτρου. Ένας τέτοιος τεράστιος βράχος, αν ποτέ έπεφτε στον πλανήτη μας, θα προκαλούσε ανυπολόγιστες καταστροφές. Οι μικρότεροι αστεροειδείς είναι πιο δύσκλο να εντοπιστούν. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 15.000 (διαμέτρου περίπου 140 μέτρων) γυροφέρνουν τη Γη κατά καιρούς και από αυτούς μόνο το 30% έχει βρεθεί. Όσον αφορά τους ακόμη μικρότερους, με διάμετρο κάτω των 30 μέτρων, υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο που πλησιάζουν τον πλανήτη μας και από αυτούς ούτε το 1% δεν έχει ανιχνευτεί. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64019091

" Angara " " Angara " - μια νέα γενιά πυραύλων φορέα αρθρωτου τύπου με μηχανές οξυγόνου - κηροζίνης . Οι οικογένειες " Angara " LV περιλαμβάνει ελαφριά, μεσαία και βαριά κατηγορίες βάρους ωφέλιμου φορτίου εξόδου 3,8 έως 35 τόνους . Προγραμματιστής και κατασκευαστής είναι Space Center Khrunichev . " Οι Πρώτες εκτοξεύσεις πυραύλων διαφόρων κατηγοριών θα πραγματοποιηθουν με ένα μόνο συγκρότημα εκτοξεύσεων . Προς το παρόν , διάφορες κατηγορίες RN τρέχουν με διαφορετικά συγκροτήματα εκτόξευσης . Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του " Angara " LV είναι η χρήση φιλικών προς το περιβάλλον καυσίμων με βάση το οξυγόνο και την κηροζίνη . Η δημιουργία πυραύλων " Angara " είναι ένα έργο ιδιαίτερης σημασίας . Οι εργασίες για τη δημιουργία της υποδομής στο έδαφος και το όχημα εκτόξευσης " Angara " που διεξάγεται απο το Ομοσπονδιακό Διαστημικό Πρόγραμμα " Καινοτομία Στρατηγική Ανάπτυξης της Ρωσίας μέχρι το 2020 " και " Αρχές της κρατικής πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον τομέα των διαστημικών δραστηριοτήτων για την περίοδο μέχρι το 2030 και μετά , εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας στις 19 του Απριλίου 2013 № Pr -906 ". Στις 25 Ιουνίου 2014 η πρώτη προγραμματισμένη δοκιμή του " Angara " από το κοσμοδρόμιο του " Plesetsk " http://www.federalspace.ru/20654/

Βρήκαν το άστρο του… Σάουρον. Ονομάζεται HR 4769A και βρίσκεται σε απόσταση 237 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κενταύρου. Πρόκειται για ένα άστρο γύρω από το οποίο έχει σχηματιστεί ένας δίσκος κοσμικής σκόνης. Το διαστημικό τηλεσκόπιο VLT του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου στη Χιλή κατέφερε να τραβήξει μια εντυπωσιακή φωτογραφία στην οποία οι αντιθέσεις φωτός ανάμεσα στο άστρο και τον δίσκο δημιουργεί μια εικόνα που θυμίζει το μάτι του Σάουρον, του ηγέτη των σκοτεινών δυνάμεων στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στη λήψη της φωτογραφίας βασικό ρόλο έπαιξαν τα φίλτρα SPHERE του VLT τα οποία σύμφωνα με τους αστρονόμους θα βοηθήσουν τους αστρονόμους όχι μόνο να εντοπίζουν πλανήτες που κινούνται γύρω από μακρινά άστρα αλλά και να τους μελετούν. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=603337

Ντμίτρι Μεντελέγιεφ. Η ξεθωριασμένη φωτογραφία του Μεντελέγιεφ και ο πρώτος Περιοδικός Πίνακας των στοιχείων. «Υπάρχει μια ξεθωριασμένη φωτογραφία του ρώσου χημικού Ντμίτρι Μεντελέγιεφ, τραβηγμένη την ώρα που εργάζεται, στο σπίτι του στην Αγία Πετρούπολη, κάποια χρονική στιγμή περίπου στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα. Aπεικονίζεται μια απόκοσμη μορφή καθισμένη πίσω από την ακαταστασία που καταπνίγει την επιφάνεια ενός τραπεζιού. Στη φωτογραφία, ο Μεντελέγιεφ δεν διαφέρει και πολύ από κάποιον σαμάνο της Σιβηρίας, τοποθετημένον κάπου στο μέλλον στο περιβάλλον κάποιου σύγχρονου απόγονου των σαμάνων: στο χώρο μελέτης του ιδιοφυούς καθηγητή. Έχει μια μακριά λευκή απεριποίητη γενειάδα που καταλήγει σε τρία ευδιάκριτα στριφτά άκρα, σημάδι της επίμονης δραστηριότητας των δακτύλων του σε περιόδους αφηρημάδας και περισυλλογής. Τα απεριποίητα άσπρα μαλλιά του χύνονται στους ώμους του. Ο Μεντελέγιεφ είχε τη συνήθεια να τα κόβει μία φορά το χρόνο. Όταν άρχιζε να μπαίνει η άνοιξη και να ζεσταίνει ο καιρός, προφανώς, φώναζε κάποιο βουκόλο από τα πέριξ, ο οποίος επιλαμβανόταν του θέματος χρησιμοποιώντας την ψαλίδα που κουρεύουν τα πρόβατα. H κόμη του Μεντελέγιεφ, στάθηκε η αφορμή για να τον περιγράψει ο σκοτσέζος χημικός Σερ Ουίλιαμ Ράμσεϊ ως «έναν ιδιόρρυθμο ξένο που κάθε τρίχα της κεφαλής του έμοιαζε να ενεργεί ανεξάρτητα από όλες τις άλλες». Ο Ράμσεϊ υπέθετε ότι ο Μεντελέγιεφ ήταν σιβηρικής καταγωγής και τον είχε εκλάβει ως «Καλμούχο ή καλικάντζαρο, δηλαδή κάτι σαν ξωτικό, κάτι σαν αλλόκοτο και άξεστο πλάσμα». Στη φωτογραφία, ο Μεντελέγιεφ είναι προσηλωμένος πάνω σε μια κόλλα χαρτί και γράφει με μια πένα που κρατάει στις άκρες των μακριών του δακτύλων. Στο υπόλοιπο του ευρύχωρου και ακανόνιστου γραφείου του κυριαρχεί η σύγχυση. Xαρτιά και σημειώσεις, ένα κύπελλο σε ένα δίσκο, κάποια σύνεργα απροσδιόριστης χρήσης και, στα ράφια κάτω από το γραφείο, σκόρπιες οι στοίβες των επιστημονικών δημοσιεύσεων. Πίσω από τον Μεντελέγιεφ διακρίνεται μια βιβλιοθήκη που περιέχει τρεις σχολαστικά τακτοποιημένες σειρές από δεμένους τόμους. Στη μέση τους, κρέμεται ένα υπόμνημα των τόμων της βιβλιοθήκης, κάτι σαν φωτοστέφανο ακριβώς πάνω από το κεφάλι του μεγαλοφυούς επιστήμονα – κάτι σαν ένα τεράστιο θαυμαστικό. (Εύρηκα!) Πάνω από τη βιβλιοθήκη κρέμονται σε μη ευθυγραμμισμένη σειρά γκραβούρες σε σκουρόχρωμες κορνίζες ακαθόριστης απόχρωσης, πορτρέτα των μεγάλων επιστημόνων του παρελθόντος, καλύπτοντας την ταπετσαρία με τα σχέδια εποχής. Πάνω πάνω, στο λιγοστό φως, διακρίνονται οι φυσιογνωμίες του Γαλιλαίου, του Καρτέσιου, του Νεύτωνα και του Φάραντεϊ, λες και επιβλέπουν τον ασπρομάλλη γραφιά με την τρομερή κόμη καθώς επιτελεί το έργο του καταμεσής της ακαταστασίας. Το 1869 ο Μεντελέγιεφ δεν σκεπτόταν τίποτε άλλο εκτός από το πρόβλημα των χημικών στοιχείων. Σε αυτά κρυβόταν το αλφάβητο που συνέθετε τη γλώσσα του σύμπαντος. Μέχρι τότε είχαν ανακαλυφθεί εξήντα τρία διαφορετικά χημικά στοιχεία: από το χαλκό και το χρυσό, στοιχεία γνωστά ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, μέχρι το ρουβίδιο, το οποίο είχε ανιχνευθεί πριν από λίγο καιρό στην ατμόσφαιρα του ήλιου. Ήταν γνωστό πως το κάθε στοιχείο αποτελείτο από διαφορετικά άτομα και πως το κάθε άτομο είχε τις δικές του μοναδικές ιδιότητες. Παρ’ όλα αυτά, είχε παρατηρηθεί πως κάποια στοιχεία χαρακτηρίζονταν από κάποιες ασαφώς παρεμφερείς ιδιότητες, πράγμα που καθιστούσε δυνατή την κατάταξή τους στην ίδια ομάδα. Τα άτομα που συγκροτούν τα διαφορετικά στοιχεία ήταν ήδη γνωστό ότι χαρακτηρίζονταν από διαφορετικά ατομικά βάρη. Το πιο ελαφρό στοιχείο ήταν το υδρογόνο, με ατομικό βάρος 1. Το πιο βαρύ γνωστό στοιχείο ήταν ο μόλυβδος, του οποίου το ατομικό βάρος πίστευαν ότι ήταν 207. Αυτό σήμαινε πως τα στοιχεία θα μπορούσαν να καταχωρισθούν σε λίστες γραμμικής μορφής, κατ’ αύξον ατομικό βάρος. Ή θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν με βάση παρεμφερείς ιδιότητες. Πολλοί επιστήμονες άρχιζαν να υποψιάζονται πως υπήρχε κάποιου είδους σύνδεση ανάμεσα στις δύο αυτές μεθόδους ταξινόμησης, κάποια κρυμμένη δομή πάνω στην οποία βασίζονταν όλα τα στοιχεία. Την προηγούμενη δεκαετία ο Δαρβίνος είχε ανακαλύψει πως όλες οι μορφές ζωής ακολουθούσαν μια εξελικτική πορεία. Και δυο αιώνες νωρίτερα, ο Νεύτωνας είχε ανακαλύψει πως η λειτουργία ολόκληρου του σύμπαντος βασιζόταν στους νόμους της βαρύτητας. Τα χημικά στοιχεία ήταν ένας ζωτικής σημασίας κρίκος ανάμεσα στις δύο αυτές ανακαλύψεις. Η ύπαρξη μιας δομής σ’ αυτό το σημείο θα σήμαινε για τη Xημεία ό,τι σήμαινε για τη Φυσική η ανακάλυψη του Νεύτωνα και ό,τι σήμαινε για τη Βιολογία η ανακάλυψη του Δαρβίνου. Θα αποκάλυπτε το σχέδιο του σύμπαντος. Ο Μεντελέγιεφ είχε επίγνωση της σημασίας των ερευνών του. Έκανε το πρώτο βήμα προς την αποκάλυψη των έσχατων μυστικών της ύλης, του πρωτογενούς σχεδίου πάνω στο οποίο βασιζόταν η ίδια η ζωή, ίσως και η προέλευση του σύμπαντος. Καθισμένος στο γραφείο του, κάτω από τα πορτρέτα των φιλοσόφων και των φυσικών επιστημόνων, ο Μεντελέγιεφ συνέχιζε να στοχάζεται πάνω στο ανεπίλυτο πρόβλημα. Τα στοιχεία είχαν διαφορετικά βάρη και διαφορετικές ιδιότητες. Μπορούσες αφενός να τα αριθμήσεις και αφετέρου να τα κατατάξεις σε ομάδες. Kάπου εκεί βρισκόταν το μυστικό. Ο Μεντελέγιεφ, καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, ήταν πολύ γνωστός για τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις σχετικά με τα στοιχεία. Τα γνώριζε όπως ένας διευθυντής σχολείου γνωρίζει τους μαθητές του: τους άστατους χαρακτήρες που είναι κοινωνικά απροσάρμοστοι, τους νταήδες που φοβερίζουν τους πιο αδύναμους, τους πειθαρχικούς που τους έφερνε εύκολα βόλτα, τους τύπους με την ανεξήγητα μειωμένη απόδοση και τους επικίνδυνους που χρειάζονται παρακολούθηση. Παρά τις προσπάθειές του, αδυνατούσε να διακρίνει μια συνολική κατευθυντήρια αρχή μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των χαρακτηριστικών. Θα έπρεπε κάπου κάτι να υπάρχει. Το σύμπαν του επιστήμονα δεν μπορούσε απλά και μόνον να βασίζεται σε μια τυχαία συλλογή μοναδικών σωματιδίων. Κάτι τέτοιο θα ήταν αντιεπιστημονικό…..» Σ’ αυτό το γραφείο που βλέπουμε στην ξεθωριασμένη φωτογραφία, ο Μεντελέγιεφ υλοποίησε την ιδέα του Περιοδικού Συστήματος. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Μεντελέγιεφ: “Είδα ένα όνειρο με έναν πίνακα όπου όλα τα στοιχεία βρίσκονταν στη θέση τους, όπως έπρεπε. Ξυπνώντας, αμέσως τον κατέγραψα σε μια κόλλα χαρτί“. Ο Μεντελέγιεφ, στο όνειρό του, είχε συνειδητοποιήσει ότι όταν τα στοιχεία ταξινομηθούν με βάση το ατομικό τους βάρος, οι ιδιότητές τους επαναλαμβάνονται ανά περιοδικά διαστήματα. Για τον λόγο αυτό, ονόμασε την ανακάλυψη του Περιοδικού Πίνακα των στοιχείων. Διαβάζοντας από την αρχή της ακραίας αριστερής στήλης, οι κάθετες στήλες ταξινομούν τα στοιχεία κατά σειρά αυξανόμενου ατομικού βάρους. Οι οριζόντιες γραμμές ταξινομούν τα στοιχεία σε ομάδες με παρόμοιες ιδιότητες…. Εάν δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο που να ταιριάζει στο πρότυπό του, πολύ απλά σε εκείνο το σημείο άφησε κενό. Προέβλεψε ότι μια μέρα αυτά τα κενά θα συμπληρώνονταν από στοιχεία που ακόμα δεν είχαν ανακαλυφθεί. Για παράδειγμα στην ένατη οριζόντια γραμμή (την ομάδα του Βορίου, που άρχιζε με το Β=11), προέβλεψε ότι υπήρχε ένα έως τότε άγνωστο στοιχείο μεταξύ του αλουμινίου (Αl=27), και του ουρανίου (Ur=116). Αυτό το στοιχείο το ονόμασε εκα-αλουμίνιο, προβλέποντας ότι όταν θα ανακαλυφθεί, το ατομικό του βάρος θα είναι 68. Προχώρησε ακόμη παραπέρα προβλέποντας ότι όταν θα ανακαλυφθεί, το ατομικό του βάρος θα έπρεπε να βρίσκονται κάπου μεταξύ των ιδιοτήτων των διπλανών του στοιχείων αλουμίνιο και ουράνιο. Το στοιχείο αυτό ανακάλυψε ένας γάλλος χημικός, ο Paul-Émile Lecoq de Boisbaudran το 1874, και το ονόμασε γάλλιο. Το στοιχείο αυτό είχε ατομικό βάρος 69 και ιδιότητες που έδειχναν να ανήκει στην ομάδα του βορίου, ανάμεσα στο αλουμίνιο και το ουράνιο, όπως προέβλεπε ο Μεντελέγιεφ. Όμως όταν ο Λεκόκ υπολόγισε το ειδικό βάρος του γαλλίου το βρήκε 4,7 και όχι 5,9 που ήταν η προβλεπόμενη τιμή. Όταν ο Μεντελέγιεφ έμαθε τα νέα, έστειλε επιστολή στον Λεκόκ στην οποία ισχυριζόταν ότι το δείγμα του γαλλίου που ανέλυσε δεν ήταν καθαρό και του πρότεινε να επαναλάβει το πείραμα με άλλο δείγμα. Ο Λεκόκ υπάκουσε εκτελώντας τις μετρήσεις του με άλλο δείγμα διαπιστώνοντας ότι τελικά το ειδικό βάρος του γαλλίου ήταν 5,9, όπως ακριβώς είχε προβλέψει ο Μεντελέγιεφ! Η πρόβλεψη αυτή, αλλά και οι άλλες που ακολούθησαν, έκαναν τον Περιοδικό Πίνακα του Μεντελέγιεφ ακλόνητο θεμέλιο της σύγχρονης Χημείας. ΠΗΓΗ: “Το όνειρο του Μεντελέγιεφ, Η αναζήτηση των στοιχείων από την Αλχημεία στη Χημεία”, Paul Strathern, εκδόσεις Τραυλός Στις φωτογραφίες Σ’ αυτό το γραφείο που βλέπουμε στην ξεθωριασμένη φωτογραφία, ο Μεντελέγιεφ υλοποίησε την ιδέα του Περιοδικού Συστήματος,ενα χειρόγραφο σχέδιο του Περιοδικού Πίνακα των στοιχείων, από τον ίδιο τον Μεντελέγιεφ το 1869 και ο Περιοδικός Πίνακας τον οποίο δημοσίευσε ο Μεντελέγιεφ δυο εβδομάδες μετά το όνειρό του στην ιστορική εργασία του “Ένα προτεινόμενο σύστημα για τα στοιχεία” http://physicsgg.me/2014/06/04/%ce%b7-%ce%be%ce%b5%ce%b8%cf%89%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bb/

Νέα θεωρία για τις περίφημες κοσμικές πύλες που επιτρέπουν τα ταξίδια στον χωροχρόνο. Οι ειδικοί τις ονόμασαν «σκουληκότρυπες» και στην πραγματικότητα είναι εξισώσεις πεδίου του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα. Θεωρητικώς οι σκουληκότρυπες είναι σήραγγες που συνδέουν σημεία του χωροχρόνου. Με απλά λόγια, αν κάποιος εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα, ας πούμε λίγο έξω από τη Γη, μπορεί σε χρόνο dt να βρεθεί σε ένα απομακρυσμένο σημείο του Γαλαξία ή και του Σύμπαντος - υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν χιλιάδες ή εκατομμύρια έτη για να φτάσει ως εκεί. Πριν από λίγες εβδομάδες τα φώτα της δημοσιότητας συγκέντρωσε ο Λιουκ Μπούτσερ, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ, με μια νέα θεωρία που ανέπτυξε σχετικά με τις σκουληκότρυπες. Σύμφωνα με τον δρα Μπούτσερ οι σκουληκότρυπες μπορούν να λειτουργήσουν ως ένας κοσμικός server (διακομιστής) μεταφοράς μηνυμάτων στον χρόνο. Ο επιστήμονας θεωρεί ότι μπορεί κάποιος να στείλει μέσα από μια σκουληκότρυπα μηνύματα είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον. Ο ενδιαφερόμενος θα στέλνει μέσα σε μια σκουληκότρυπα παλμούς φωτός οι οποίοι θα εμπεριέχουν το μήνυμα που επιθυμεί να στείλει στον χωροχρόνο. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι σκουληκότρυπας που ενδιαφέρουν τους φυσικούς: οι λορεντζιανές (Lorentzian) σκουληκότρυπες (από τη Γενική Σχετικότητα) και οι ευκλείδειες σκουληκότρυπες (από τη σωματιδιακή φυσική). Οι λορεντζιανές σκουληκότρυπες είναι ουσιαστικά οι συντομότεροι δρόμοι μέσω του χώρου και του χρόνου. Μελετώνται κυρίως από τους ειδικούς που ασχολούνται με τις εξισώσεις του Αϊνστάιν και εάν υπήρχαν στην πραγματική ζωή, θα ήταν περισσότερο ή λιγότερο παρόμοιες με τις σκουληκότρυπες που βλέπουμε σε ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας. Οι ευκλείδειες σκουληκότρυπες είναι ακόμη πιο παράξενες. αφού ακολουθούν ιδιότητες της κβαντικής μηχανικής και η χαοτική τους φύση δεν είναι εύκολο να μελετηθεί. Εκείνος που έκανε γνωστές στο ευρύ κοινό τις σκουληκότρυπες ήταν ο αμερικανός αστρονόμος και αστροφυσικός Καρλ Σέιγκαν. Εγραψε ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας στο οποίο εξωγήινοι επικοινωνούν με τους ανθρώπους κάνοντας γνωστή την ύπαρξή τους. Ο Σέιγκαν ήθελε να φέρει σε επαφή τους ανθρώπους και τους εξωγήινους όχι με ένα όχημα ή με κάποια άλλη μέθοδο που θα ήταν καθαρά προϊόν της φαντασίας του αλλά με έναν τρόπο που θα πατούσε σε υπαρκτά επιστημονικά δεδομένα. Ζήτησε έτσι τη βοήθεια του Κιπ Θορν, καθηγητή Θεωρητικής Φυσικής του ΜΙΤ, ο οποίος μαζί με δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές του ασχολήθηκαν με το αίτημα του Σέιγκαν. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια σκουληκότρυπα μπορούσε να αποτελέσει τη δίοδο μεταφοράς της ηρωίδας του βιβλίου, αρκεί να μπορούσε να παραχθεί αρνητική ενέργεια σε ποσότητα τέτοια ώστε να παραμείνουν ανοικτά τα στόμιά της. Φυσικά το μυθιστόρημα δεν είναι άλλο από το «Contact» που έγινε κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνίστρια την Τζόντι Φόστερ. Οι καλές ειδήσεις για τις λορεντζιανές σκουληκότρυπες είναι ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν, άρα... Οι κακές ειδήσεις αφορούν το ότι όλες οι μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι ακόμη και αν υπάρχουν οι σκουληκότρυπες πρόκειται για εντελώς ασταθή κοσμικά αντικείμενα που ανοιγοκλείνουν σε κλάσματα του δευτερόλεπτου. Αν λοιπόν υπάρχουν, χρειάζονται μεγάλα ποσά αρνητικής μάζας για να κρατηθούν ανοικτές και να εμποδιστεί η κατάρρευσή τους. Μπορούμε να πάρουμε μικρά ποσά αρνητικής ενέργειας στο εργαστήριο (με το φαινόμενο Casimir), αλλά δεν μπορούμε να πάρουμε με τις παρούσες τεχνολογίες μεγάλα ποσά αρνητικής ενέργειας, τέτοια που απαιτούνται για να κρατήσουμε σε ένα κανονικό μέγεθος αλλά και για ικανό χρονικό διάστημα τη λορεντζιανή σκουληκότρυπα. Ωστόσο πριν από λίγο καιρό μια ομάδα φυσικών από τη Γερμανία και την Ελλάδα (συμμετείχε η Παναγιώτα Καντή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) πραγματοποίησε μελέτη στην οποία διατυπώνεται η άποψη ότι η κατασκευή μιας σκουληκότρυπας μπορεί να είναι δυνατή χωρίς να χρησιμοποιήσουμε καμία αρνητική ενέργεια. «Δεν χρειάζεται καν κανονική ύλη με θετική ενέργεια» ανέφερε ο Μπέρτχαρντ Κλαϊχάουζ του Πανεπιστημίου του Oldenburg στη Γερμανία. «Οι σκουληκότρυπες μπορούν να μείνουν ανοιχτές και με "το τίποτα"» τόνισε ο ερευνητής ανοίγοντας νέο πεδίο μελετών και συζητήσεων γύρω από το αν είναι εφικτό το ταξίδι στον χωροχρόνο. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=602738 Έρευνα και καινοτομία στο επίκεντρο πολυθεματικής εκδήλωσης στον «Δημόκριτο» Στο πλαίσιο συντεταγμένων δράσεων εξωστρέφειας, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» διοργανώνει φέτος το 2nd Hellenic Forum for Science, Technology and Innovation, από τις 30 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου στο Συνεδριακό Κέντρο του, στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Για πέντε συνολικά μέρες, διακεκριμένοι επιστήμονες και στελέχη επιχειρήσεων θα παρουσιάσουν τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις σε τομείς - όπως η υγεία, η διατροφή, τα φάρμακα, η ασφάλεια, το περιβάλλον, η ενέργεια, η πληροφορική αναπτύσσοντας παράλληλα τις αναπτυξιακές προοπτικές που βασίζονται σε καινοτόμα ερευνητικά αποτελέσματα. Επιπρόσθετα, την Τετάρτη 2 Ιουλίου στις 7:00 μμ θα γίνει η τελετή βράβευσης του Καθηγητή Ιωσήφ Σηφάκη, ο οποίος το 2007 τιμήθηκε με το Βραβείο Τούρινγκ, την υψηλότερη διάκριση στον τομέα της πληροφορικής. Η βράβευση του διακεκριμένου επιστήμονα εγκαινιάζει από φέτος την καθιέρωση του βραβείου «Demokritos Scientific Excellence and Innovation Award», το οποίο θα απονέμεται κάθε χρόνο σε ένα διακεκριμένο επιστήμονα της Ελληνικής Διασποράς. Μετά την απονομή του βραβείου, Θα ακολουθήσει «Ελληνική Βραδιά», η κεντρική κοινωνική εκδήλωση του πενθήμερου, που θα πραγματοποιηθεί στους εξωτερικούς χώρους του «Δημόκριτου». Σημειώνεται ότι, μέσω του Hellenic Forum for Science, Technology and Innovation στο πλαίσιο του οποίου θα λάβουν χώρα ημερίδες, εξειδικευμένα workshops, σεμιναριακά μαθήματα και συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, εποδιώκονται η διεύρυνση των συνεργειών μεταξύ Ερευνητικών Κέντρων και βιομηχανίας καθώς και η περαιτέρω ενίσχυση των συνεργασιών της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας με Έλληνες επιστήμονες της Διασποράς. Η επίσημη έναρξη του φόρουμ θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 30 Ιουνίου, από τις 09:00 έως τις 11:00, με την παρουσία θεσμικών εκπροσώπων και τη συμμετοχή τριών διακεκριμένων ομιλητών που θα αναλάβουν να αναδείξουν το τρίπτυχο (Έρευνα- Τεχνολογία-Καινοτομία). Την πρώτη μέρα διοργάνωσης του Φόρουμ, θα πραγματοποιηθεί το σεμιναριακό μάθημα Patenting and Licensing , από τον επικεφαλής του Τμήματος Μεταφοράς Τεχνολογίας του CERN σχετικά με τη βέλτιστη αξιοποίηση ερευνητικών αποτελεσμάτων και την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Επίσης, το workshop Entrepreneurship @ MIT υπό την αιγίδα του MIT Enterprise Forum Greece, την Τετάρτη 2 Ιουλίου, θα δώσει την ευκαιρία στο κοινό του Φόρουμ να μάθει τις τελευταίες εξελίξεις για τις δράσεις με στόχο την επιχειρηματικότητα, σε απευθείας σύνδεση με το εν λόγω αμερικανικό πανεπιστήμιο. Στις ερευνητικές δυνατότητες της χώρας αλλά και στις πρωτοβουλίες και προοπτικές για ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, θα επικεντρωθούν οι δύο συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που προγραμματίζονται κατά την διάρκεια του πανθημέρου. Υπό τον τίτλο Smart specialization, research ecosystems and economic growth, την Τετάρτη 2 Ιουλίου θα συζητηθεί η στρατηγική της έξυπνης εξειδίκευσης, που αποτελεί ένα από τα βασικότερα εργαλεία του «Ορίζοντα 2020» για την έξοδο από την κρίση. Το Φόρουμ θα κλείσει με τη συζήτηση Spin-off & Entrepreneurial Challenges, κατά την οποία εκπρόσωποι της ΕΕ και από επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας θα ανταλλάξουν απόψεις για τις προκλήσεις ιδρύσεως μιας εταιρίας έντασης γνώσης στην Ελλάδα και ανάπτυξής της στην διεθνή αγορά. Για περισσότερες πληροφορίες ή εγγραφή στο Φόρουμ, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: http://www.demokritos.gr/HF2014/#. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231324492

Προσομείωση σχηματισμού υπολείμματος σουπερνόβα στο εργαστήριο. Ακτίνες λέιζερ 60 δισεκατομμύρια φορές πιο ισχυρές από έναν δείκτη λέιζερ χρησιμοποιήθηκαν στην Οξφόρδη για τη δημιουργία ενός σουπερνόβα εργαστηρίου. Τα σουπερνόβα, ή υπερκαινοφανείς αστέρες, πυροδοτούνται όταν ο πυρήνας ενός γερασμένου άστρου καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος, ή όταν οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις του βγουν εκτός ελέγχου. Το ωστικό κύμα που δημιουργούν οι εκρήξεις εξαπλώνεται στο Διάστημα και μέσα σε λίγες εκατοντάδες χρόνια καλύπτει απόσταση αρκετών ετών φωτός. Το κύμα συχνά δημιουργεί ομοιόμορφες σφαίρες γύρω από το νεκρό άστρο, αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ήθελαν να μελετήσουν το Α της Κασσιόπης (Cas A), ένα υπόλειμμα υπερκαινοφανούς που παρουσιάζει ακανόνιστο σχήμα με κόμπους και παράξενες συστροφές, οι οποίες συνδέονται με ισχυρές εκπομπές ραδιοκυμάτων και ακτίνων Χ. Πώς άραγε απέκτησε αυτό το ακανόνιστο σχήμα το υπόλειμμα του υπερκαινοφανούς; Ίσως το ωστικό κύμα διαταράχτηκε από πυκνά σύννεφα αερίου που βρέθηκαν στο διάβα του, εικάζουν οι αστροφυσικοί. Και, όπως φαίνεται, η θεωρία αυτή μπορεί να επιβεβαιωθεί από εργαστηριακά πειράματα, αντί από παρατηρήσεις με τηλεσκόπια. Η δημιουργία ενός τεχνητού σουπερνόβα υπό κλίμακα είναι εφικτή επειδή «οι νόμοι της φύσης είναι ίδιοι παντού, όπως τα κύματα μέσα σε έναν κουβά είναι συγκρίσιμα με τα κύματα στους ωκεανούς» λέει ο καθηγητής Φυσικής Τζιανλούκα Γκρέγκορι, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Physics. http://www.nature.com/nphys/journal/vaop/ncurrent/full/nphys2978.html Οι ερευνητές στόχευσαν τρεις ισχυρές δέσμες λέιζερ σε έναν στόχο από άνθρακα, λεπτότερο από μια ανθρώπινη τρίχα, ο οποίος είχε αναρτηθεί μέσα σε έναν θάλαμο με χαμηλή πυκνότητα του αερίου αργού. Η τεράστια ποσότητα θερμότητας από τα λέιζερ ανέβασε απότομα τη θερμοκρασία σε εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου και προκάλεσε την έκρηξη του στόχου και τη δημιουργία ενός ωστικού κύματος που διαδόθηκε στο αραιό αέριο. Σε μια προσπάθεια να προσομοιώσουν τις μάζες αερίου που μπορεί να διατάραξαν το σουπερνόβα του Α της Κασσιόπης, οι ερευνητές είχαν τοποθετήσει δίπλα στον στόχο ένα πλαστικό πλέγμα που διατάραξε το ωστικό κύμα. «Το πείραμα έδειξε ότι, καθώς η έκρηξη περνά μέσα από το πλέγμα γίνεται ακανόνιστη και στροβιλώδης όπως στις εικόνες του Α της Κασσιόπης» αναφέρει ο καθηγητής Γκρέγκορι. Το πείραμα έδειξε επίσης ότι το μαγνητικό πεδίο που δημιούργησε η έκρηξη ήταν ισχυρότερο με το πλέγμα παρά χωρίς, μια παρατήρηση που δείχνει να εξηγεί τις εκπομπές ραδιοκυμάτων και ακτίνων Χ από το Cas A. «Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ιδέα ότι οι εκρήξεις υπερκαινοφανών δεν εξαπλώνονται πάντα σε ομοιόμορφα κατανεμημένο διαστρικό μέσο. Βρίσκονται επίσης σε συμφωνία με παρατηρήσεις και υπολογιστικά μοντέλα ενός ωστικού κύματος που περνά από ένα “σβολιασμένο» μέσο» προσθέτει ο ερευνητής. Εκτός όμως του ότι αποκάλυψε το μηχανισμό μέσω του οποίου σχηματίστηκε το υπόλειμμα της Cas A, το πείραμα βοήθησε στην επιβεβαίωση των μαθηματικών μοντέλων για τις εκρήξεις υπερκαινοφανών. Πράγματι, η προσομοίωση του πειράματος σε υπερυπολογιστές του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne στις ΗΠΑ, ένα εγχείρημα που χρειάστηκε 20 εκατομμύρια ώρες υπολογιστών, έδωσε τα ίδια αποτελέσματα με την πραγματική μίνι έκρηξη. http://physicsgg.me/2014/06/03/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%af%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf/

Συγχαρητήρια bellatrix. Το θέμα της σκοτεινής ύλης αποτελεί ενα απο τα επτα θέματα αιχμής οπως ορίσθηκαν απο την ενωση Φυσικών και γνώση της υφής της θα αποτελεσει μετα το σωματίδιο Higgs το νέο μεγάλο αλμα της ανθρώπινης γνώσης. Εδω απλώς οι δημοσιευσεις που υπάρχουν για το θέμα!!! http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13943

Αρχαιολογία,Ανθρωπολογία και Διάστερη Επικοινωνία. Ένα νέο, θα λέγαμε περίεργο βιβλίο με τίτλο Αρχαιολογία, Ανθρωπολογία και Διάστερη Επικοινωνία http://www.nasa.gov/connect/ebooks/archaeology_anthropology_and_interstellar_communication.html προστέθηκε στην λίστα των ηλεκτρονικών βιβλίων (e-book) της NASA και αναμένεται να εγείρει έντονους προβληματισμούς. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών , η NASA έχει κυκλοφορήσει μια σειρά από δωρεάν e-books, συμπεριλαμβανομένου ενός αφιερωματικού βιβλίου με τίτλο "NASA: Η Γη ως Τέχνη" με διάφορα διαδραστικά κείμενα για τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble. Η NASA προσθέτει στην συλλογή της ένα ιδιαίτερο βιβλίο που εξάπτει την φαντασία. Πρωτοτυπεί και προβληματίζει. Το βιβλίο πρόκειται για ένα εγχείρημα του Ντάγκλας Βακοχ από το Ινστιτούτο SETI, το οποίο αποτελεί έναν οδηγό επικοινωνίας με εξωγήινα όντα. Το κείμενο προβλέπει πως οδεύουμε προς μια εποχή όπου το ανθρώπινο είδος θα συνάψει ουσιαστική επικοινωνία με εξωγήινα όντα. Μελετητές των τεράστιων προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, υποστηρίζουν πως έχει εντοπιστεί ένα πλούσιο πληροφοριακό σήμα που προέρχεται «από έναν άλλον κόσμο». «Για να βεβαιωθείτε ότι είμαστε έτοιμοι για επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό, θα πρέπει απλά να έρθει εκείνη η μέρα». Ωστόσο, σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου θα αναδυθούν σημαντικά ζητήματα προς μελέτη και με επίκεντρο την σύγχρονη αρχαιολογία και ανθρωπολογία. Γιατί όμως αρχαιολογία και ανθρωπολογία; Διότι, όπως υποστηρίζει ο κ. Βακοχ, η επικοινωνία με τα νοήμονα όντα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι μέσω του ήχου, αλλά και μέσα από εικόνες. «Θα πρέπει να διαβάσουμε και να κατανοήσουμε έναν εξωγήινο πολιτισμό βασισμένοι στην παρατήρηση», τονίζει ο κ. Βακοχ. Το βιβλίο-οδηγός αναλύει και θεωρητικοποιεί σε 300 σελίδες την επικοινωνία με την εξωγήινη ζωή. Όσα πραγματεύονται οι μελετητές στο ιδιαίτερο αυτό βιβλίο, δεν μπορεί παρά να μην θυμίζουν κάτι από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Τουλάχιστον οι σινεφίλ γνωρίζουν πώς αν οι εξωγήινοι αποδειχθούν φιλικοί, θα ήταν μια καλή αρχή να μην τους πετάξουν νερό…. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-nasa-vid

Ανακαλύφθηκε μεγα-Γη σε απόσταση 560 ετών φωτός. Αστρονόμοι στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν για πρώτη φορά ένα νέο τύπο πολύ βαρύ εξωπλανήτη, που ονόμασαν μεγα-Γη. Πρόκειται για έναν βραχώδη κόσμο, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση 560 ετών φωτός, ο οποίος ζυγίζει 17 φορές περισσότερο από τη Γη και έχει διάμετρο 2,3 φορές μεγαλύτερη. Οι ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, με επικεφαλής τον Ξαβιέ Ντιμίσκ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέντευξη Τύπου στην Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία, δήλωσαν ότι ο εξωπλανήτης είναι ο Κέπλερ-10c, ο οποίος κάθε 45 μέρες (το έτος του) διαγράφει μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, που μοιάζει με τον Ήλιο μας και βρίσκεται στον αστερισμό του Δράκοντα. Στο ίδιο σύστημα βρίσκεται και ένας άλλος μικρότερος και πολύ γρήγορος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ-10b, ένας καυτός κόσμος λάβας, με μάζα τριπλάσια από τη Γη και με διάρκεια έτους μόλις 20 ωρών. Έως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατό να υπάρχει ένας τόσο βαρύς βραχώδης πλανήτης, παρά μόνο αέριοι γίγαντες όπως ο Δίας. Παρόλα αυτά, ο Κέπλερ-10c είναι απολύτως στερεός και πολύ μεγαλύτερος από εξωπλανήτες στους οποίους έχει δοθεί ο χαρακτηρισμός σούπερ-Γη - γι' αυτό ακριβώς ονομάστηκε μεγα-Γη. Ο ιδιαίτερος εξωπλανήτης εντοπίστηκε αρχικά από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», το οποίο όμως δεν ήταν σε θέση να διακρίνει αν επρόκειτο για βραχώδη ή αέριο πλανήτη. Τελικά, κάνοντας νέες παρατηρήσεις με το Εθνικό Τηλεσκόπιο «Γαλιλαίος» στα Κανάρια Νησιά, οι αστρονόμοι κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι ο Κέπλερ-10c έχει στερεή σύνθεση και βάρος 17 φορές μεγαλύτερο από της Γης - πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Επίσης, ο πλανήτης εκτιμάται ότι δεν έχει χάσει στο διάστημα την ατμόσφαιρά του, ακριβώς επειδή ασκεί μεγάλη βαρύτητα πάνω της και τη συγκρατεί. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου να βρουν και άλλες μεγα-Γαίες. «Εκπλαγήκαμε πολύ, όταν συνειδητοποιήσαμε τι είχαμε βρει», δήλωσε ο Ντιμίσκ. «Πρόκειται για έναν πραγματικό γήινου τύπου Γκοτζίλα! Αντίθετα όμως με το τέρας της ταινίας, έχει θετικές συνέπειες για τη ζωή», πρόσθεσε ο αστρονόμος Ντίμιταρ Σασέλοφ. Με δεδομένο ότι το σύστημα πλανητών του άστρου Κέπλερ-10 έχει υπερδιπλάσια ηλικία από το δικό μας ηλιακό σύστημα, γύρω στα 11 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή σχηματίστηκε μόνο τρία δισεκατομμύρια χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), αυτό σημαίνει ότι βραχώδεις κόσμοι, δυνητικά φιλόξενοι για τη ζωή, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε στη Γη, σχηματίστηκαν πολύ νωρίτερα απ' ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι. Και όσο νωρίτερα σχηματίστηκε ένας πλανήτης σαν τη Γη τόσο περισσότερο χρόνο θα είχε στη διάθεσή της πιθανώς η ζωή για να εξελιχτεί πάνω του. Ακριβώς γι' αυτό, βραχώδεις πλανήτες αυτού του είδους, γύρω από αρχαία άστρα, είναι κατ' εξοχήν υποψήφιοι για την αναζήτηση ζωής (γιατί όχι και με νοημοσύνη, όπως επιμένουν μερικοί επιστήμονες). http://www.kathimerini.gr/770093/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-mega-gh-se-apostash-560-etwn-fwtos

Άδεια απογείωσης για τις τουριστικές πτήσεις της Virgin Galactic. Οι πτήσεις αναψυχής στο όριο του Διαστήματος πλησιάζουν ένα βήμα πιο κοντά μετά την άδεια που πήρε η Virgin Galactic από την αμερικανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FAA). Περισσότεροι από 600 υποψήφιοι επιβάτες έχουν πληρώσει μέχρι σήμερα το εισιτήριο των 250.000 ευρώ για τις πτήσεις που προγραμματίζεται να αρχίσουν στα τέλη του έτους. Το σκάφος SpaceShip Two της Virgin Galactic θα απογειώνεται από το «Spaceport America», ένα ιδιωτικό διαστημικό κέντρο στην πολιτεία του Νιου Μέξικο. Θα ανεβαίνει σε μεγάλο ύψος στερεωμένο κάτω από τα φτερά ενός μητρικού αεροπλάνου, θα πυροδοτεί τον πυραυλοκινητήρα του και θα ανεβαίνει μέχρι τα 110 χιλιόμετρα, χαρίζοντας στους επιβάτες μια ολιγόλεπτη εμπειρία της έλλειψης βαρύτητας. Μια τέτοια πτήση θα ονομαζόταν «υποτροχιακή», καθώς το σκάφος δεν πετά αρκετά γρήγορα για να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η συμφωνία της Virgin Galactic με την FAA καθορίζει το πώς θα συντονίζονται οι πτήσεις της εταιρείας με την υπόλοιπη εναέρια κυκλοφορία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231323532 Προτάσεις για το δεκαπενθήμερο που έρχεται. ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 5 - 12 ΕΤΩΝ Ταξίδι στο Διάστημα και στην Ιστορία. «Θεοί και πλανήτες: μια συνάντηση διαστημική» είναι η θεματική του πρώτου 10ήμερου του εκπαιδευτικού προγράμματος «Καλοκαίρι στην πόλη», που διοργανώνει και φέτος το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά 5 έως 12 ετών, δίνοντάς τους την ευκαιρία μέσα από προβολές εικονικής πραγματικότητας και άλλες δραστηριότητες να «ταξιδέψουν» στην Ιστορία, να αγαπήσουν το περιβάλλον και να γνωρίσουν πολλά επιστημονικά θέματα. Το πρώτο 10ήμερο είναι προγραμματισμένο από τις 16 έως τις 27 Ιουνίου και περιλαμβάνει παιχνίδια και δρώμενα που συνδυάζουν την αστρονομία με τη μυθολογία, ώστε τα παιδιά να ανακαλύψουν τον Ηλιο, τους πλανήτες και τον τρόπο που γεννήθηκε η ζωή στη Γη. Το κόστος συμμετοχής στο πρόγραμμα είναι 290 ευρώ, μαζί με το δεκατιανό και το μεσημεριανό, ενώ μόνο για την απογευματινή ζώνη είναι 60 ευρώ ανά δεκαήμερο. Επειδή οι θέσεις είναι περιορισμένες, χρειάζεται έγκαιρη τηλεφωνική κράτηση στον αριθμό 212 254 0000. ​​ΠΟΥ: Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» www.hellenic-cosmos.gr Παρατηρώντας τον πλανήτη Για τις 5 Ιουνίου έχει προγραμματισθεί η προτελευταία εκδήλωση του φεστιβάλ ΓεωΣυναντήσεις 2014 «Νερό, Αέρας, Γη, Φωτιά: παρατηρώντας τον πλανήτη». Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και θα ξεκινήσει με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Η Γη υπό το σεληνόφως», ενώ θα επακολουθήσει συζήτηση. Το «παρών» θα δώσει επίσης ο Adrien Normier, ο Γάλλος πιλότος που μέσα σε ένα χρόνο πραγματοποίησε τον γύρο του πλανήτη, συγκεντρώνοντας εναέρια δεδομένα για ερευνητικά εργαστήρια όλης της υφηλίου. Στην τέταρτη χρονιά του, το ελληνογαλλικό Φεστιβάλ «ΓεωΣυναντήσεις» διοργανώνεται από το Μαριολοπούλειο - Καναγκίνειο Ιδρυμα Επιστημών Περιβάλλοντος και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, μαζί με διάφορους συνεργάτες όπως το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και το Ιδρυμα Ευγενίδου. ​​ΠΟΥ: Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ΠΟΤΕ: 5 Ιουνίου www.mariolopoulosfoundation.gr Στον κόσμο της επιστήμης. Ξεκίνησε η υποβολή αιτήσεων για τη «Θερινή Απόδραση», τα καλοκαιρινά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης που διοργανώνει και φέτος το Κέντρο Επιστημών «Νόησις» στη Θεσσαλονίκη. Τα προγράμματα έχουν σχεδιασθεί για μαθητές Δημοτικού, με σκοπό να έρθουν σε επαφή με την επιστήμη και την τεχνολογία. Τα τρία πενθήμερα της «Θερινής Απόδρασης» είναι προγραμματισμένα για τις περιόδους 16-20 Ιουνίου, 23-27 Ιουνίου και 30 Ιουνίου-4 Ιουλίου, ενώ περιλαμβάνουν παρουσιάσεις, εργαστήρια, ομαδικά παιχνίδια και προβολές στο Πλανητάριο, το Κοσμοθέατρο και τον Προσομοιωτή. Το κόστος συμμετοχής είναι 150 ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας κολατσιό και γεύμα. ​​ΠΟΥ: Κέντρο Επιστημών «Νόησις» www.noesis.edu.gr http://www.kathimerini.gr/769791/article/epikairothta/episthmh/protaseis-gia-to-dekapen8hmero-poy-erxetai Βίντεο από συγκλονιστική έκρηξη στον Ηλιο έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Μία συγκλονιστική έκρηξη στεμματικού υλικού από τον Ήλιο, κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, IRIS. Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνεται σε βίντεο με τέτοια λεπτομέρεια μία τόσο μεγάλη έκρηξη στεμματικού υλικού. Ο χώρος μάλιστα στον οποίο απλώθηκε η μέγιστη ισχύς της έκρηξης καιισοδυναμεί σε πλάτος με πέντε πλανήτες σαν την Γη σε μήκος με επτά πλανήτες σαν τον δικό μας. Το στεμματικό υλικό αποτελείται από πρωτόνια, νετρόνια αλλά και χηµικά στοιχεία όπως το ήλιο, ο σίδηρος, το άζωτο – έχει µάλιστα και ψήγµατα χρυσού – είναι πλήρως ιονισµένο και για τον λόγο αυτόν ανάλογα µε τις… διαθέσεις του επηρεάζονται τα δορυφορικά δίκτυα τηλεπικοινωνιών ή οι σταθµοί ενέργειας ανά τον κόσµο. Το στεμματικό υλικό εξαπλώνεται σε μεγάλη έκταση στο ηλιακό μας σύστημα. Αν στην πορεία του βρεθούν κάποια διαστημόπλοια τότε οι υπεύθυνοι για την λειτουργία τους «απενεργοποιούν» ορισμένα κρίσιμα επιστημονικά τους όργανα για να μην υποστούν βλάβες. Το στεμματικό υλικό προέρχεται από τις περίφημες κηλίδες του ήλιου. Όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής Διαστήματος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ξενοφών Μουσσάς, «οι κηλίδες είναι σκοτεινές περιοχές στον ήλιο όπου δημιουργούνται έντονα μαγνητικά πεδία. Συσσωρεύονται τεράστια ποσά ενέργειας που, όταν το μαγνητικό πεδίο του ήλιου δεν μπορεί να τα συγκρατήσει, τότε δημιουργούνται εκρήξεις». Από τις εκρήξεις αυτές ξεχύνεται στεμματικό υλικό, όπως λέγεται, προς την ευρύτερη διαστημική γειτονιά μας και φυσικά προς τη Γη, με ταχύτητα από 400 χλμ. το δευτερόλεπτο έως 900 χλμ. το δευτερόλεπτο. Η συγκεκριμένη έκρηξη υπολογίστηκε πως εκτόξευσε υλικό προς το διάστημα με ταχύτητα μεγαλύτερη από 600 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Το διαστημόπλοιο IRIS βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο τους τελευταίους 11 μήνες και σκοπός του είναι να μελετά τις διεργασίες που συμβαίνουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του μητρικού μας άστρου. Βίντεο. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5127008/binteo-apo-mia-sygklonistikh-ekrhksh-stemmatikoy-ylikoy-ston-hlio-edwse-sth-dhmosiothta-h-nasa/

60 κατοικήσιμοι πλανήτες στο «απόλυτο ηλιακό σύστημα» Ο αστρονόμος του αστεροσκοπείου της Μπορντό Σον Ρέιμοντ σχεδίασε ένα ηλιακό σύστημα ιδανικό για την εμφάνιση ζωής το οποίο θα μπορούσε να φιλοξενεί ακόμη και 60 κατοικήσιμους πλανήτες. Αν και ένα τέτοιο σύστημα είναι αρκετά απίθανο να βρεθεί στην πράξη, οι υπολογισμοί του μπορούν να φανούν χρήσιμοι στην έρευνα για εξωπλανήτες. Οι αρχές στις οποίες στηρίχτηκε ο Ρέιμοντ ήταν δύο: να είναι επιστημονικά αποδεκτή η διάταξη των πλανητών και το σύστημα να είναι ευσταθές για δισεκατομμύρια χρόνια. Ένας κόκκινος νάνος θα μπορούσε να διαθέτει 24 πλανήτες σαν τη Γη στην κατοικίσιμη ζώνη του Για το λόγο αυτό ως άστρο επιλέχτηκε ένας κόκκινος νάνος, ένα αστέρι με μικρότερη μάζα από τον Ήλιο αλλά με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και μία σταθερή κατοικήσιμη ζώνη γύρω του, μια περιοχή δηλαδή όπου το νερό υπάρχει σε υγρή μορφή. Ο ερευνητής ξεκίνησε τη διάταξη με βραχώδεις πλανήτες όμοιους σε μέγεθος με τη Γη, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν και από έναν δορυφόρο (ή μικρότερο πλανήτη) αντίστοιχου μεγέθους. Στην ίδια τροχιά επίσης, είναι δυνατόν να υπάρχει κι άλλο ένα ζεύγος πλανήτη-δορυφόρου αρκεί να έπεται 60ο, κάτι που προκύπτει από τη λύση των βαρυτικών εξισώσεων. Στο Ηλιακό μας σύστημα, τα σημεία αυτά καταλαμβάνουν αστεροειδείς αντί για πλανήτες, οι οποίοι μάλιστα έχουν το δικό τους όνομα και ονομάζονται Τρώες: ο Δίας έχει χιλιάδες, και ακόμη και η Γη έχει έναν. Συνολικά υπάρχουν έξι τέτοιες πιθανές τροχιές εντός της κατοικήσιμης ζώνης ενός κόκκινου νάνου, δίνοντας συνολικά 24 ουράνια σώματα που δυνητικά θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή. Ένα πλανητικό σύστημα με 4 αέριους γίγαντες πλανήτες θα μπορούσε να περιέχει 36 κατοικίσιμους πλανήτες Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη μέρος στο οποίο μπορούν να κρύβονται τέτοια σώματα: στους αντίστοιχους με το Δία πλανήτες-γίγαντες. Αν και οι πλανήτες που αποτελούνται κατά βάση από αέρια δε θεωρείται πιθανό να είναι κατοικήσιμοι, έχουν συνήθως ένα μεγάλο αριθμό από δορυφόρους, ομοίως με την Ευρώπη και τον Εγκέλαδο, που στο Ηλιακό Σύστημα είναι πρώτης τάξεως υποψήφια σώματα για φιλοξενία ζωής. Οι υπολογισμοί δείχνουν πως είναι δυνατό για ένα κόκκινο νάνο να συνοδεύεται από τέσσερις πλανήτες στο μέγεθος του Δία, ο καθένας με 5 φεγγάρια που να μοιάζουν με τη Γη. Συμπεριλαμβάνοντας και τους αντίστοιχους Τρώες, ο αριθμός των πιθανών κατοικήσιμων κόσμων προσαυξάνεται στους 36. Tέλος, ο Ρέιμοντ θεωρώντας ένα δυαδικό σύστημα άστρων, δυο κόκκινοι νάνοι ο καθένας με τους δικούς του πλανήτες, τότε συνολικός αριθμός κατοικήσιμων πλανητών αυξάνεται στους 60. Το απόλυτο ηλιακό σύστημα, ένα δυαδικό σύστημα άστρων μπορεί να διαθέτει 60 πλανήτες Αν και ο ερευνητής παραδέχεται πως θα ήταν πολύ περίεργο η φύση να παράξει κάτι τόσο θεαματικό, κάθε επιμέρους τμήμα αυτού του «απόλυτου ηλιακού συστήματος» είναι απολύτως δυνατό και προβλέπεται από τις προσομοιώσεις, ενώ τμήματα της έρευνάς του είναι χρήσιμα για την έρευνα άλλων ηλιακών συστημάτων. http://physicsgg.me/2014/05/31/60-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%83%ce%b9%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%bf-%ce%b7/

Βραβεύθηκαν οι πρωτοπόροι του κοσμικού πληθωρισμού. Η πιθανή επιβεβαίωση της πληθωριστικής διαστολής του σύμπαντος από το πείραμα BICEP 2 έφερε στην επιφάνεια τους προβληματισμούς σχετικά με το ποιος τελικά ήταν ο πατέρας της θεωρίας του πληθωρισμού: Ο Alan Guth; o Andrei Linde; ο Δημοσθένης Καζάνας; ο Katsuhiko Sato; ο Alexei Starobinsky; ή o Leonid Petrovich Grishchuk … Η σχετική ψηφοφορία του ιστότοπου blog.vixra.org που έθετε το ερώτημα “ποιος πρέπει βραβευθεί με νόμπελ για την θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού;” (περιλαμβάνοντας και πειραματικούς φυσικούς) δίνει τα παρακάτω αποτελέσματα: Αποτελεσματα στο τελος της σελίδας. Υπάρχουν και μερικά ακόμα ονόματα με ποσοστά μικρότερα από 1% Δεν νομίζω η ψηφοφορία αυτή να έπαιξε κάποιο ρόλο, τελικά όμως η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων απένειμε χθες – όχι το βραβείο νόμπελ – αλλά το διεθνούς κύρους βραβείο αστροφυσικής Kavli στους Alan Guth, Andrei Linde και Alexei Starobinsky «για την πρωτοποριακή εργασία τους στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού», και θα μοιραστούν το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Σύμφωνα με την συλλογιστική της επιτροπής βράβευσης: H θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού που προτάθηκε και εφαρμόστηκε από τους Guth, Linde και Starobinsky, άλλαξε εκ βάθρων την αντίληψή μας σχετικά με το σύμπαν. Η θεωρία αυτή επεκτείνει την φυσική περιγραφή της εξέλιξης του σύμπαντος στις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του, όταν η ηλικία του ήταν ένα ελαχιστότατο κλάσμα του δευτερολέπτου. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, σχεδόν αμέσως μετά την Μεγάλη Έκρηξη, το σύμπαν υπέστη μια βραχύβια φάση εκθετικής διαστολής. Κατά την διάρκεια αυτής της σύντομης περιόδου – που ονομάζεται πληθωρισμός – το μέγεθος του σύμπαντος αυξήθηκε απότομα κατά έναν τεράστιο παράγοντα. Οι συνέπειες αυτού του επεισοδίου υπήρξαν καταλυτικές στην εξέλιξη του σύμπαντος. Χωρίς τον πληθωρισμό, η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης – ένα μεγάλο επίτευγμα της επιστήμης του εικοστού αιώνα – είναι ατελής. Σύμφωνα με την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης το σύμπαν δημιουργήθηκε πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια και η αρχική του πυκνότητα όπως και η αρχική θερμοκρασία του ήταν αφάνταστα υψηλές. Από τότε το σύμπαν διαστέλλεται με έναν ρυθμό που μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες εξισώσεις από την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein. Παρά τις εκπληκτικές επιτυχίες της, η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης εμφανίζει δυο μεγάλες αδυναμίες: το πρόβλημα του ορίζοντα και το πρόβλημα της επιπεδότητας. Ο κοσμικός πληθωρισμός λύνει και τα δυο. Το σύμπαν ψύχεται καθώς διαστέλλεται. Σήμερα είναι γεμάτο από μικροκυματική ακτινοβολία, την ακτινοβολία που απέμεινε από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης. Εκ πρώτης όψεως, η σχεδόν ομοιόμορφη κατανομή αυτής της ακτινοβολίας που παρατηρείται στον ουρανό, προϋποθέτει μια ανησυχητική αντίφαση: αντιδιαμετρικά σημεία που παρατηρούνται σήμερα στον ουρανό δεν είχαν ποτέ κάποια αιτιώδη επαφή μεταξύ τους. Πως είναι δυνατόν οι ιδιότητες αυτής της ακτινοβολίας να είναι τόσο όμοιες, όταν δεν υπάρχει καμιά φυσική διαδικασία που θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια ομοιομορφία; Αυτό είναι το επονομαζόμενο πρόβλημα του ορίζοντα. Μια δεύτερη αδυναμία που εμφανίζει η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης είναι το πρόβλημα της επιπεδότητας: αν κατά την Μεγάλη Έκρηξη, η γεωμετρία του σύμπαντος παρέκλινε έστω και ελάχιστα από το λεγόμενο επίπεδο σύμπαν, τότε η καμπυλότητά του θα αυξανόταν με πολύ γρήγορο ρυθμό. Ωστόσο από την δεκαετία του 1970 οι αστρονόμοι υιοθετούσαν την άποψη ότι η γεωμετρία του σύμπαντός μας είναι σχεδόν επίπεδη. Και η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξής δεν είχε καμία απάντηση σ’ αυτή την παρατήρηση. Αυτά τα δυο θεμελιώδη προβλήματα λύθηκαν με εξαιρετική κομψότητα από τον Alan Guth στην εργασία του με τίτλο «Inflationary universe: A possible solution to the horizon and flatness problems», που δημοσιεύθηκε το 1981. Ο Guth υπέθεσε ότι το σύμπαν πέρασε αρχικά από μια ιδιόμορφη κατάσταση ( το «ψευδο-κενό»), που το οδήγησε σε μια διαδικασία εκθετικής διαστολής και την απελευθέρωση της ενέργειας που υπάρχει σήμερα στο σύμπαν μας. Και η φάση αυτής της γρήγορης διαστολής έλυσε με μιας και τα δυο προβλήματα, του ορίζοντα και της επιπεδότητας του σύμπαντος. Παρόλα αυτά το απλό και κομψό μοντέλο του Guth ήταν εσφαλμένο: όπως και ο ίδιος αναγνώρισε στη συνέχεια, το μοντέλο του θα οδηγούσε σε μεγάλες ανομοιογένειες στην κατανομή της ύλης σε μεγάλες κλίμακες. Το 1982 ο Andrei Linde παρουσίασε ένα μοντέλο πληθωρισμού, σύμφωνα με το οποίο το σύμπαν μπορούσε να εξέλθει από την φάση της εκθετικής του διαστολής χωρίς να παράγει απαράδεκτες ανομοιογένειες, δίνοντας έτσι το έναυσμα για τα πιο εξελιγμένα μοντέλα κοσμικού πληθωρισμού που κυριαρχούν σήμερα. Το 1980 ο Alexei Starobinsky, ανεξάρτητα από τους Guth και Linde, διατύπωσε μια παρόμοια θεωρία που περιλάμβανε μια πρώιμη φάση εκθετικής διαστολής εξαιτίας φαινομένων κβαντικής βαρύτητας. Η θεωρία του οδηγούσε σε μια ενδιαφέρουσα πρόβλεψη: στο πρώιμο σύμπαν θα προέκυπταν βαρυτικά κύματα τα οποία κάποια μέρα στο μέλλον θα μπορούσαν να ανιχνευθούν! Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν, η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων, απένειμε χθες το βραβείο αστροφυσικής Kavli, στους Guth, Linde και Starobinsky. http://physicsgg.me/2014/05/30/%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%80%cf%8c%cf%81%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba/

Ο αστροναύτης Αλεξάντερ Γκέρστ εφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ένα διαστημόπλοιο Soyuz που εκτοξεύθηκε χθες το βράδυ από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν συνδέθηκε με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα το πρωί. Επιβάτες του σκάφους ήταν ο αστροναύτης της ESA Αλεξάντερ Γκερστ και το πλήρωμα του Expedition του 40/41, οι οποίοι θα ζήσουν και θα εργαστούν στο διάστημα για τους επόμενους έξι μήνες. Μαζί με τον Αλεξάντερ πέταξαν ο Ρώσος κοσμοναύτης Μαξίμ Σουράγιεφ και ο αστροναύτης της NASA Γκρέγκορυ Ριντ Γουάισμαν, αποδεικνύοντας την αξία της διεθνούς συνεργασίας στο διάστημα. Η πτήση του Αλεξάντερ είναι η τρίτη επίσκεψη Γερμανού υπηκόου σε τροχιακό φυλάκιο και η έκτη αποστολή μακράς διάρκειας για έναν αστροναύτη της ESA. Το διαστημικό σκάφος Soyuz TMA-09M εκτοξεύθηκε από το Μπαϊκονούρ στις 21:57 ώρα Ελλάδας στις 28 Μαΐου και έφθασε σε τροχιά εννέα λεπτά αργότερα. Μετά από τέσσερις τροχιές γύρω από τη Γη, το Soyuz τους έφτασε στη μονάδα Rassvet του Σταθμού για πρόσδεση. Το Soyuz προσδέθηκε όπως είχε προγραμματιστεί στις 03:44 ώρα Ελλάδας και η καταπακτή άνοιξε στις 05:52 ώρα Ελλάδας. Τους κοσμοναύτες υποδέχτηκε ο Αλεξάντερ Σκβορτσόφ και ο ‘Ολεγκ Αρτέμιεφ καθώς και ο αστροναύτης της NASA Στίβεν Σουάνσον, οι οποίοι θα μοιραστούν μέρος της αποστολής ως μέλη του Expedition 39/40. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας στο Σταθμό, ο Αλεξάντερ και οι νέο αφιχθέντες θα εξοικειωθούν με το νέο τους σπίτι πριν ξεκινήσουν το πλήρες πρόγραμμα της έρευνας και των τεχνικών δραστηριοτήτων. Η αποστολή του Αλεξάντερ διάρκειας 166-ημερών ονομάζεται Blue Dot, μετά την περιγραφή της μακρινής γης από τον Αμερικανό αστρονόμο Καρλ Σαγκάν ως «μια αχνή μπλε κουκκίδα», όπως φαίνεται σε μια φωτογραφία που έχει ληφθεί από το σκάφος Voyager της NASA έξι δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας. Η αποστολή περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο επιστημονικό πρόγραμμα αντανακλώντας την ποικιλομορφία της έρευνας που διεξάγεται στον Σταθμό. Σύμφωνα με την πολιτική της ESA για τη μεγιστοποίηση του πρακτικού οφέλους της έρευνας στο διάστημα, πάνω από 40 πειράματα έχουν επιστημονική αξία ή θα προετοιμαστούν για περαιτέρω αποστολές εξερεύνησης. Τα πειράματα θα καλύψουν τη φυσική υλικών, την ανθρώπινη φυσιολογία, τη βιολογία ακτινοβολίας, την ηλιακή έρευνα, τη βιοτεχνολογία, τη φυσική των ρευστών και της αστροφυσικής, μαζί με μια σειρά τεχνολογικών επιδείξεων. Ένα σημαντικό σημείο της αποστολής Blue Dot είναι ο ηλεκτρομαγνητικός φούρνος μετεωρισμού, με σκοπό τη βελτίωση των βιομηχανικών διεργασιών χύτευσης και επιτρέπει τη λεπτότερη και πιο ευαίσθητη χύτευση των μετάλλων. Με την αιώρησης λιωμένου μετάλλου σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, οι επιστήμονες μπορούν να αποκτήσουν πολύ πιο ακριβείς μετρήσεις των χαρακτηριστικών του μετάλλου από ό,τι είναι δυνατόν στη Γη όπου οι μετρήσεις επηρεάζονται συνήθως από το δοχείο που τα περιέχει. Όλα τα επιστημονικά πειράματα στον Διαστημικό Σταθμό ωθούν τα σύνορα της γνώσης, ανατροφοδοτώντας άμεσα την καινοτομία στον πλανήτη Γη. Ως μηχανικός πτήσης, ο Αλεξάντερ θα βοηθήσει επίσης να προσδεθεί το πέμπτο και τελευταίο Αυτόματο Όχημα Μεταφοράς (Automated Transfer Vehicle - ATV) της ESA, Georges Lemaitre, που έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση στις 25 Ιουλίου. Αυτά τα ATVs είναι τα μεγαλύτερα σκάφη ανεφοδιασμού που εξυπηρετούν τον Σταθμό, παραδίδοντας σημαντικό φορτίο, εκτελώντας τακτικά reboosts τροχιά και ικανό να πραγματοποιήσει ελιγμούς της 420-τόνων μονάδας του έξω από το δρόμο των επικίνδυνων διαστημικών αποβλήτων εάν παραστεί ανάγκη. Το ATV-5 θα δοκιμάσει τον νέο αισθητήρα απεικόνισης laser υπερύθρου Liris που θα επιτρέψει στο μέλλον τα σκάφη να προσδένονται με στόχους όπως δορυφορικές κάψουλες και συντρίμμια σε τροχιά. Ο Αλεξάντερ θα συμμετέχει στενά στην πρόσδεση άλλων σκαφών εφοδιασμού που αναμένεται να φθάσουν κατά τη διάρκεια της αποστολής του. Περισσότερα σημαντικά σημεία της αποστολής περιλαμβάνουν έναν προγραμματισμένο διαστημικό περίπατο. Όπως και άλλοι αστροναύτες της ESA πριν από αυτόν, ο Αλεξάντερ θα διεξάγει επίσης ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να εμπνεύσει τα παιδιά. Ακολουθήστε την αποστολή Blue Dot στο blog: http://blogs.esa.int/alexander-gerst/ Ακολουθήστε τον Alexander Gerst στο Twitter: @ Astro_Alex http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_astronahutes_Alexhanter_Gkherst_phthanei_ston_Diethnhe_Diastemikho_Stathmho Βίντεο εκτόξευσης. http://www.youtube.com/watch?v=BzRdBPxBm-E ΣΕΚΕΕ: Διεθνής διαγωνισμός για τεχνολογίες πλοήγησης μέσω δορυφόρου. Ένας διεθνής διαγωνισμός, που ακούει στο όνομα «European Satellite Navigation Competition», έρχεται φέτος στην Ελλάδα με στόχο να βραβεύσει καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες που βασίζονται στην χρήση δορυφορικών τεχνολογιών πλοήγησης στην καθημερινή ζωή. Ειδικότερα, ο Σύνδεσμος Εταιρειών Κινητών Εφαρμογών Ελλάδας (ΣΕΚΕΕ) ανέλαβε την διεξαγωγή στην Ελλάδα του σχετικού διαγωνισμού σε συνεργασία με την Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) που συντονίζει την πρωτοβουλία στο πλαίσιο του έργου LDA, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), το Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση Α.Ε. (ΕΚΧΑ) και την “Τεχνόπολις” του Δήμου Αθηναίων (ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ). Πληροφορίες σχετικά με τον διαγωνισμό. Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν επιχειρήσεις (νεοφυείς και υφιστάμενες), επιστημονικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα, καθώς και ανεξάρτητα πρόσωπα. Τα τελευταία 11 χρόνια οι συμμετοχές έχουν ξεπεράσει τις 8.200. Η προθεσμία υποβολής των προτάσεων λήγει στις 30/06/2014. Το βραβείο για την ελληνική συμμετοχή είναι ένας συνδυασμός παροχών, που περιλαμβάνουν: συμβουλευτική υποστήριξη (mentoring, coaching), παροχή διαθεσιμότητας τεχνολογικών υποδομών (cloud computing) και χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ. Οι βραβευμένοι από την Ελλάδα, θα συμμετάσχουν και στο διεθνές τμήμα του διαγωνισμού με συν-διαγωνιζόμενους τους αντίστοιχους νικητές του ESNC 2014 από άλλες χώρες. Βασικός στόχος του διαγωνισμού ESNC από το 2004, είναι να δοθεί ώθηση για την ανάπτυξη εφαρμογών δορυφορικών τεχνολογιών πλοήγησης που θα περιλαμβάνουν τα συστήματα EGNOS & Galileo, με αναφορά στην ίδια την αγορά. Η συμμετοχή στο διαγωνισμό αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία προώθησης των διαγωνιζομένων και προβολής τους, ώστε να αναπτύξουν καινοτόμες υπηρεσίες για τους πολίτες και καταναλωτές αξιοποιώντας τεχνολογίες πλοήγησης μέσω δορυφόρου. Παράλληλα, συμβάλλει στη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για την ανάπτυξη νέων κλάδων παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, οι οποίες θα βασίζονται στην καινοτομική χρήση προηγμένων τεχνολογιών. Το ESNC 2014 διοργανώνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από το Anwendungszentrum GmbH, Oberpfaffenhofen (AZO) (German Center of Applications), σε συνεργασία με φορείς από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι οποίοι έχουν την ευθύνη για την διεξαγωγή του σε εθνικό/περιφερειακό επίπεδο. Για πληροφορίες σχετικά με το ελληνικό σκέλος και τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, μπορείτε να επισκεφθείτε τον διαδικτυακό τόπο www.greece.esnc.eu http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231321631

Επετεύχθη κβαντική τηλεμεταφορά. Ολλανδοί επιστήμονες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ακριβή τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών σε απόσταση τριών μέτρων. Πρόκειται για ένα επίτευγμα που όμως απέχει ακόμη πολύ από τη διάσημη φράση «Διακτίνισέ με, Σκότι!» στο Σταρ Τρεκ όπου οι άνθρωποι τηλεμεταφέρονταν στο Διάστημα αλλά αποτελεί ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Αρκετοί επιστήμονες θεωρούν πλέον ότι κάποτε θα καταστεί εφικτή η τηλεμεταφορά ολόκληρων ανθρώπων από το ένα μέρος στο άλλο. Προς το παρόν πάντως -και για αρκετό ακόμη καιρό- θα πρέπει να αρκεστούμε στην τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών. Η εξέλιξη της συγκεκριμένης έρευνας θα συμβάλει στη δημιουργία του «κβαντικού διαδικτύου», που θα διασυνδέει αστραπιαία εξίσου γρήγορους κβαντικούς υπολογιστές. Ακόμη πιο άμεσα, προτού υλοποιηθεί το κβαντικό διαδίκτυο, η τηλεμεταφορά κβαντικών δεδομένων θα καταστήσει πιο ασφαλής από τους «ωτακουστές» τις σημερινές επικοινωνίες, καθώς η μετάδοση κβαντικών δεδομένων θεωρείται 100% ασφαλής (θεωρητικά τουλάχιστον). Την έρευνα πραγματοποίησαν ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόναλντ Χάνσον του Ινστιτούτου Νανοεπιστήμης του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Delft στην Ολλανδία. Κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν (και μάλιστα με αξιοπιστία 100%) πληροφορίες, κωδικοποιημένες σε υποατομικά σωματίδια, ανάμεσα σε δύο σημεία που απέχουν τρία μέτρα. Η τηλεμεταφορά βασίζεται στο μυστηριώδες φαινόμενο της κβαντικής «εμπλοκής» ή κβαντικού «εναγκαλισμού», κατά την οποία η κατάσταση ενός σωματιδίου επηρεάζει αυτόματα την κατάσταση ενός άλλου μακρινού σωματιδίου (κάτι που καθόλου δεν άρεσε στον Αϊνστάιν, επειδή δεν μπορούσε να το εξηγήσει). Στο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν «εναγκαλισμένα» ηλεκτρόνια παγιδευμένα μέσα σε κρύσταλλο διαμαντιού σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Οι ερευνητές πέτυχαν την τηλεμεταφορά τεσσάρων διαφορετικών καταστάσεων των υποατομικών σωματιδίων, που η κάθε μία αντιστοιχούσε σε μια μονάδα κβαντικής πληροφορίας (qubit) - κατ' αντιστοιχία των συμβατικών δυαδικών μονάδων ψηφιακής πληροφορίας (bit). Ένας βασικός στόχος των επιστημόνων είναι να δημιουργήσουν έναν ισχυρό κβαντικό υπολογιστή, που θα μπορεί να δουλεύει με έναν μεγάλο αριθμό «εναγκαλισμένων» κβαντικών μονάδων πληροφοριών (qubits), κάτι που όμως ακόμη δεν έχει καταστεί εφικτό. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Ο Χάνσον υποστηρίζει ότι οι νόμοι της Φυσικής δεν απαγορεύουν την τηλεμεταφορά μεγάλων αντικειμένων, άρα και ανθρώπων. Όπως ανέφερε, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον δεν αποκλείεται οι άνθρωποι να διακτινίζονται ακόμη και στο διάστημα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τηλεμεταφορά αφορά κατά βάση την κατάσταση ενός σωματιδίου. «Εφόσον πιστεύει κανείς ότι δεν είμαστε παρά μια συλλογή ατόμων συνενωμένων με ένα συγκεκριμένο τρόπο, θεωρητικά φαίνεται δυνατό να τηλεμεταφέρουμε τους εαυτούς μας από το ένα μέρος στο άλλο. Πρακτικά, κάτι τέτοιο θα είναι πολύ απίθανο, αλλά το να πούμε ότι ποτέ δεν θα γίνει, αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Δεν θα το απέκλεια, επειδή κανείς θεμελιώδης φυσικός νόμος δεν το εμποδίζει. Αν όμως συμβεί ποτέ, θα είναι στο μακρινό μέλλον», δήλωσε ο Χάνσον. Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει μια πολύ πιο φιλόδοξη τηλεμεταφορά σε απόσταση 1.300 μέτρων στο χώρο του πανεπιστημίου. Η προσπάθεια αυτή θα γίνει τον προσεχή Ιούλιο. Συνολικά σε όλο τον κόσμο, πέντε έως έξι επιστημονικές ομάδες ανταγωνίζονται για το ποιά θα πετύχει πρώτη την κβαντική τηλεμεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις, ίσως και με ταχύτητα μεγαλύτερη και από του φωτός. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=601289

Εκτοξεύτηκε η διαστημική αποστολή TMA - 13M. Με επιτυχία εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν ο πύραυλος Σογιούζ που μεταφέρει τριμελές πλήρωμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η διαστημική αποστολή TMA - 13M μεταφέρει τον αμερικανό αστροναύτη Ριντ Γουάισμεν, τον κοσμοναύτη Μαξίμ Σουράγιεφ της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος ( Roscosmos ) και τον Αλεξάντερ Γκέρστ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος. Ο Σογιούζ εκτοξεύθηκε στις 19,57 GMT (22:57 ώρα Ελλάδας της Τετάρτης) και εισήλθε σε τροχιά σε λιγότερο από εννέα λεπτά μετά την έναρξη της αποστολής. Το Σογιούζ αναμένεται να φθάσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που είναι σε τροχιά περίπου 400 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη σε έξι ώρες. Επικεφαλής της αποστολής είναι ο γερμανικής καταγωγής Γκέρστ που θα παραμείνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για περίπου έξι μήνες. Από το εσωτερικό του Σογιούζ ο Γκέρστ έγραψε στο twitter «η αδρεναλίνη ανεβαίνει, αλλά είμαστε χαλαροί». Ο γερμανός γεωφυσικός θα κάνει περισσότερα από 100 πειράματα πριν την προγραμματισμένη επιστροφή του στη Γη στις 11 Νοεμβρίου καθώς και τουλάχιστον ένα διαστημικό περίπατο. Στις 29 Μάη στις 5,44 λεπτά,04 sec . ώρα Μόσχας με επιτυχία πραγματοποιειθηκε η σύνδεση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου ( WPK ) " Soyuz TMA - 13M " στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ( ISS ). Το TPK " Soyuz TMA - 13M » συνδέθηκε σε μια μικρή ερευνητική μονάδα ( MRM1 ) " Αυγή " του ρωσικου τμήματος ( RS ) .Η διαδικασία σύγκλισης πραγματοποιήθηκε σε αυτόματη λειτουργία σύμφωνα με τους ειδικούς και το Κέντρο Ελέγχου Mission Control FSUE TsNIIMash. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά την περίοδο 40/41-y έχει προγραμματιστεί να ερθουν τα φορτηγα διαστημόπλοια « Progress M - 21M », «Πρόοδος M - 23M », «Πρόοδος M - 24M », «Πρόοδος M - 25M " να γίνουν τρεις διαστημικοι περιπάτοι από το ρωσικό πρόγραμμα και να ερθουν τα αμερικανικα φορτηγά πλοία Orbital - 2 « Cygnus » και Space X - 4 « Δράκος » και ευρωπαϊκο φορτηγο διαστημικό σκάφος ATV - 5 « Georges Lemaitre » . http://www.energia.ru/ru/iss/iss40/photo_05-29.html Οι αστροναύτες του ISS άρχισαν να καλλιεργούν λαχανικά. H NASA ανακοίνωσε ότι οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έθεσαν σε λειτουργία ένα μίνι θερμοκήπιο στο οποίο σε πρώτη φάση καλλιεργούνται λαχανικά. Οι επιστήμονες θέλουν να διαπιστώσουν τόσο το αν μπορούν να παραχθούν τροφές σε διαστημικές συνθήκες αλλά και το επίπεδο της ποιότητας τους. Αν δηλαδή είναι γευστικές, διαθέτουν θρεπτικές ουσίες κλπ. Ο αστροναύτης Στιβ Σουάνσον άνοιξε πριν από λίγες μέρες τους διακόπτες ενός νέου εργαστηρίου που έχει λάβει την ονομασία «θάλαμος Λαχανικών». Σε αυτό το μίνι θερμοκήπιο οι αστροναύτες καλλιεργούν μια ποικιλία κόκκινου μαρουλιού (romaine). Ταυτόχρονα στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριδα υπάρχει ένα ολόιδιο εργαστήριο όπου επίσης καλλιεργείται το ίδιο μαρούλι. Οι ειδικοί θα εξετάσουν και θα αναλύσουν τόσο τα μαρούλια που αναπτύχθηκαν στο Διάστημα όσο και εκείνα που αναπτύχθηκαν στη Γη για να διαπιστώσουν αν και τι είδους διαφορές έχουν. Η παραγωγή τροφής στο Διάστημα είναι κρίσιμος παράγοντας για την εξερεύνηση του Διαστήματος από επανδρωμένες αποστολές ή αργότερα για την δημιουργία βάσεων στη Σελήνη, τον Αρη και άλλους πλανήτες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=600195

Ρομπότ βοηθά ρομπότ στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το επιδέξιο ρομπότ Dextre που σχεδιάστηκε για εργασίες στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) ετοιμάζεται να αναλάβει την επισκευή του ρομποτικού βραχίονα του σταθμού -μια εξέλιξη που ανοίγει το δρόμο για κατάργηση των χρονοβόρων και ριψοκίνδυνων διαστημικών περιπάτων. Το καναδικής κατασκευής Dextre, αποτελούμενο από δύο μηχανικά «χέρια» συνδεδεμένα σε έναν κεντρικό άξονα, βρίσκεται εγκατεστημένο στο άκρο του ρομποτικού βραχίονα Canadarm, επίσης καναδικής κατασκευής, προκειμένου να μπορεί να φτάσει σε σχεδόν οποιοδήποτε σημείο του τροχιακού εργαστηρίου. Η Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος, ένας από τους εταίρους του ISS, παρουσίασε ένα animation της διαδικασίας επισκευής, κατά την οποία το Dextre θα μετακινήσει και θα αντικαταστήσει δύο παλιές κάμερες του Canadarm με τηλεχειρισμό από τη Γη. Στο μέλλον, η ρομποτική τεχνολογία του ISS θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε μη επανδρωμένες αποστολές επισκευής δορυφόρων και ανεφοδιασμού διαστημικών σκαφών με καύσιμα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231322606

Συνεχίζεται η προετοιμασια του "Soyuz TMA-13M". http://www.energia.ru/ru/iss/iss40/photo_05-26.html Ρογκόζιν: Η χρήση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού μετά το 2020 είναι ασύμφορη για τη Ρωσία. Ασύμφορη θεωρεί τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) μετά το 2020 η Ρωσία. Οπως δήλωσε σήμερα στον Τύπο ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν, η συμμετοχή της Μόσχας στο πρότζεκτ κοστίζει το ένα τρίτο του συνολικού προϋπολογισμού της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον Ρογκόζιν, η Ρωσία δεν βλέπει το λόγο να συνεχίσει τη διεθνή διαστημική συνεργασία με την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ιαπωνία μετά το 2020. «Δεν πρόκειται να αποσύρουμε τη συμμετοχή μας από το τρέχον πρόγραμμα και να φανούμε αφερέγγυοι απέναντι στους εταίρους μας. Θα τηρήσουμε τις διεθνείς υποχρεώσεις μας βάση της συμφωνίας που ήταν έως το 2020, αλλά ήδη έχει τεθεί θέμα επέκτασης έως το 2022. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα συμφωνήσουμε στην επέκταση έως το 2024» είπε ο Ρογκόζιν, τονίζοντας πως το πρότζεκτ είναι ασύμφορο εμπορικά ενώ πρόσθεσε πως οι τελικές προτάσεις θα υποβληθούν από την Roscosmos στην ρωσική κυβέρνηση. http://gr.rbth.com/news/2014/05/26/rogkozin_i_xrisi_toy_diethnoy_diastimikoy_stathmoy_meta_to_2020_einai_as_30611.html Ρωσική διαστημική βιομηχανία: Δρομολογούνται μεταρρυθμίσεις. O οικονομολόγος, Ίγκορ Κομαρόφ, είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της United Rocket and Space Corporation. Στο παρελθόν διηύθυνε για 4 χρόνια την "AvtoVAZ", ενώ έχει διατελέσει αναπληρωτής Γενικός Οικονομικός Διευθυντής στη «Norilsk Nickel» για έξι χρόνια. Τη δεκαετία του 90 κατείχε ηγετικές θέσεις σε πιστωτικά και χρηματοοικονομικά ιδρύματα. Με την εμφάνιση της United Rocket and Space Corporation - η οποία ιδρύθηκε με προεδρικό διάταγμα στα τέλη του 2013- ξεκίνησε μια σημαντική μεταρρύθμιση στη ρωσική διαστημική βιομηχανία. Στόχος της μεταρρύθμισης είναι η συνένωση όλων των εταιρειών του κλάδου, ενώ η Roscosmos (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος) θα διατηρήσει τα ερευνητικά ινστιτούτα και οργανισμούς, αλλά και τα υποκατάστηματα επίγειων υποδομών. http://gr.rbth.com/multimedia/video/2014/05/27/rosiki_diastimiki_biomixania_dromologoyntai_metarrythmisei_30613.html Γράφοντας μια καλή πρόταση για τα προγράμματα της ESA. Στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας μαζί με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, οργάνωσε τριήμερο Σεμινάριο με τίτλο: "Διαδικασίες συγγραφής τεχνικών προτάσεων στο πλαίσιο των προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος – Writing a good technical proposal". Στόχος του σεμιναρίου ήταν η μεταφορά της απαραίτητης τεχνογνωσίας από έμπειρα στελέχη της ESA σε εκπροσώπους Ελληνικών φορέων της διαστημικής βιομηχανίας που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος να εξοικειωθούν με τις διαδικασίες σύνταξης, υποβολής και αξιολόγησης ολοκληρωμένων τεχνικών προτάσεων καθώς και διαπραγμάτευσης και εκτέλεσης συμβολαίων της ESA. Οι εργασίες διήρκεσαν τρεις ημέρες, από τις 19 μέχρι και τις 21 Μαΐου 2014 στο Ινστιτούτο Παστέρ, στην Αθήνα. Κάθε μια από τις 21 εταιρείες που συμμετείχαν συνολικά εκπροσωπήθηκε από 1-2 στελέχη. Οι συμμετέχοντες διέθεταν τεχνικό ή/και νομικό/εμπορικό υπόβαθρο. Οι παρουσιάσεις των στελεχών της ESA εστίασαν κυρίως στις βασικές οδηγίες για τη συγγραφή μιας πλήρους και άρτια τεκμηριωμένης πρότασης προς τις προκηρύξεις της ESA. Αρχικά έγινε μια εισαγωγή στους συμμετέχοντες στις βασικές έννοιες και τις αρχές της διαδικασίας συγγραφής για μια πρόταση της ESA καθώς επίσης παρουσιάστηκε και μια εισαγωγή σε σχετικές δημοσιεύσεις που απαιτούν και καθοδηγούν τη συγγραφή μιας καλής πρότασης. Το σεμινάριο συνδύασε τις οδηγίες από τους ειδικούς της ESA με μια ισχυρή διαδραστική πρακτική προσέγγιση αρκετά λεπτομερή ώστε να δώσει στους συμμετέχοντες μια πρακτική εμπειρία των τεχνικών συγγραφής μιας πρότασης και πώς αυτό τελικά επιτυγχάνεται από τη θεωρία στην πράξη. Οι συμμετέχοντες αφού χωρίστηκαν σε τέσσερεις ομάδες κλήθηκαν να αναπτύξουν μια πρόταση σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο και να ακολουθήσουν όλα τα βήματα που απαιτούνται για την κατάθεσή της. Για να το επιτύχουν, χρησιμοποίησαν πρακτικές ασκήσεις ώστε να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους και τα βασικά στοιχεία που θα οδηγήσουν σε μια επιτυχημένη πρόταση. Στη συνέχεια στο πλαίσιο της εκπαίδευσης, παρακολούθησαν την αξιολόγηση των προτάσεων που κατέθεσαν από τους ειδικούς της ESA, έτσι ώστε να γνωρίσουν και τις διαδικασίες επιλογής των προτάσεων. Συνολικά ο σκοπός του σεμιναρίου ήταν να θέσει τα θεμέλια οι ενδιαφερόμενοι να προσεγγίζουν τις προτάσεις της ESA με μεγαλύτερη σιγουριά για μια πετυχημένη πρόταση. Οι εργασίες του σεμιναρίου είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένες ώστε να βοηθούν τους εκπροσώπους των εταιρειών που συμμετέχουν να κατανοήσουν τα βασικά στοιχεία που οδηγούν σε επιτυχημένα αποτελέσματα: -Τον σημαντικό ρόλο μιας καλά ισορροπημένης ομάδας που θα αναλάβει την πρόταση -Τη σημασία της γνώσης των τεχνικών, συμβατικών και οικονομικών απαιτήσεων των εγγράφων των προκηρύξεων της ESA πριν καν από την έναρξη τους. - Την προηγμένη προετοιμασία που πρέπει να ακολουθηθεί - Ποιες εσωτερικές αξιολογήσεις είναι αναγκαίες και χρήσιμες - Οι τεχνικές που επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να γράψει μια πειστική και ευανάγνωστη πρόταση που να είναι συμβατή με τις απαιτήσεις της ESA - Τα βασικά σημεία στα οποία θα πρέπει να επικεντρωθεί μια πρόταση για μια επιτυχημένη αναθεώρηση & τη μέγιστη βαθμολογία από το Διοικητικό Συμβούλιο Αξιολόγησης Προσφορών της ESA. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Grhaphontas_mia_kalhe_prhotase_gia_ta_progrhammata_tes_ESA

Εντυπωσιακή διαπίστωση για το γιγάντιο και μυστηριώδες Νέφος Σμιθ. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πριν από 50 χρόνια την ύπαρξη ενός γιγάντιου νέφους που κινείται περιφερειακά στον γαλαξία μας. Το Νέφος Σμιθ, όπως ονομάστηκε το νέφος από το όνομα του αστρονόμου που το εντόπισε, ακολουθεί μια πορεία η οποία κατά περιόδους το φέρνει κοντά στον δικό μας γαλαξία τον οποίο όπως φαίνεται πλησιάζει, «ακουμπά» και στη συνέχεια απομακρύνεται από αυτόν. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι το Νέφος Σμιθ είναι στην πραγματικότητα ένας γαλαξίας. Το μήκος του Νέφους Σμιθ είναι 11 χιλιάδες έτη φωτός, το πλάτος του 2,5 χιλιάδες έτη φωτός. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου το Νέφος Σμιθ πλησιάζει και πάλι τον γαλαξία μας. Οι τελευταίοι υπολογισμοί δείχνουν ότι απέχει 8.000 έτη φωτός από τις εξωτερικές σπείρες του γαλαξία μας και αναμένεται να πέσει πάνω τους σε περίπου 30 εκ. έτη. Οπως εκτιμάται το νέφος περιέχει τόσο πολύ υδρογόνο ώστε στο σημείο όπου θα πέσει θα δημιουργηθεί μια καινούργια μεγάλη περιοχή γέννησης νέων άστρων. Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελετώντας το Νέφος Σμιθ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για ένα κοινό κοσμικό νέφος αλλά για έναν αποτυχημένο γαλαξία νάνο. Με τον όρο «γαλαξίας νάνος» οι επιστήμονες περιγράφουν γαλαξίες που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν αρκετή μάζα ώστε να παραχθούν τα απαραίτητα επίπεδα βαρύτητας και να υπάρξει παραγωγή άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές το υδρογόνο και η υπόλοιπη κοσμική ύλη του Νέφους Σμιθ στην πραγματικότητα βρίσκονται μέσα σε ένα κέλυφος που αποτελείται από σκοτεινή ύλη, χαρακτηριστικό που υποδηλώνει τη γαλαξιακή του φύση. Η διαπίστωση των ερευνητών δίνει και την απάντηση σε ένα μυστήριο που απασχολούσε τους ειδικούς σχετικά με το Νέφος Σμιθ. Κανονικά το νέφος θα έπρεπε να έχει διαλυθεί μετά την αρχική (ή έστω την δεύτερη) επίσκεψη και σύγκρουση με τον γαλαξία μας. Σύμφωνα με τους ερευνητές το «κουκούλι» της σκοτεινής ύλης προστάτευσε το υδρογόνο και την υπόλοιπη κοσμική ύλη του νέφους. «Το Νέφος Σμιθ είναι πραγματικά μια μοναδική κοσμική δομή. Αν και μεγάλο κινείται με ταχύτητα και επιπλέον είναι σε απόσταση τέτοια που μπορούμε να το παρατηρήσουμε με λεπτομέρεια. Ταυτόχρονα καλύπτεται από μυστήριο αφού ένα τέτοιο αντικείμενο κανονικά δεν θα έπρεπε να επιβιώσει από την επαφή του με τον γαλαξία μας και όλα δείχνουν ότι τα κατάφερε στο παρελθόν» δηλώνει ο Μάθιου Νίκολς του Αστεροσκοπείου Sauverny στην Ελβετία που ήταν επικεφαλής της νέας μελέτης. Οι ερευνητές μελέτησαν κυρίως δεδομένα του τηλεσκοπίου GBT και δημοσιεύουν τα συμπεράσματα τους στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society». Τα ευρήματα αναμένεται να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της δημιουργίας και εξέλιξης των γαλαξιών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=599875

Ήχοι από τη Μεγάλη Έκρηξη. Πλησιάζουμε περισσότερο από ποτέ στην κατανόηση της προέλευσης του σύμπαντος. Για πρώτη φορά αφαιρούμε το πέπλο που καλύπτει το Big Bang. Τι καταλαβαίνουμε λοιπόν για τη γέννηση του κόσμου. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/05/ESA_Euronews_Echoes_from_the_Big_Bang http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Euronews_Hechoi_apho_te_Meghale_Hekrexe

Συνεχίζεται η προετοιμασια του "Soyuz TMA-13M". http://www.energia.ru/ru/iss/iss40/photo_05-25.html Καμηλοπαρδαλίδες. Μια νέα βροχή μετεωριτών στόλισε με φυσικά πυροτεχνήματα τον ουρανό το βράδυ της Παρασκευής και νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Οι λεγόμενες Καμηλοπαρδαλίδες, εντυπωσίασαν τους παρατηρητές, επισκιάζοντας σε φωτεινότητα ακόμα και τον πλανήτη Δία. Η βροχή μετεώρων που προέρχονται από την σκόνη του κομήτη 209P/LINEAR κορυφώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου και οι ομάδες παρακολούθησης της NASA και της SETI κατέγραψαν την βροχή που αν και λαμπερή τελικά δεν ήταν τόσο πλούσια όσο περίμεναν (στην κορύφωση 10 μετέωρα την ώρα αντί για 200) «Αν και αυτό είναι μεγάλη διαφορά από τις προβλέψεις, δεν προκαλεί έκπληξη, αφού ο μητρικός κομήτης 209P/LINEAR είναι αχνός και πλέον παράγει μόνο μια μικρή ποσότητα σκόνης. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%AF%CE%B1-vid Σε τροχιά δορυφόρος παρατηρησης φυσικών καταστροφών της Ιαπωνίας. Ο ιαπωνικός πύραυλος H-2A απογειώθηκε από νότια περιοχή του αρχιπελάγους για να θέσει σε τροχιά τον Alos-2, ένα δορυφόρο παρατήρησης των φυσικών καταστροφών, σύμφωνα με τις εικόνες που μετέδωσε απ' ευθείας η Υπηρεσία Διαστημικής Εξερεύνησης (JAXA). Ο πύραυλος απογειώθηκε λίγο μετά το μεσημέρι (τοπική ώρα, 06:00 ώρα Ελλάδας) από τη νότια βάση της Τανεγκασίμα και ο δορυφόρος αποχωρίσθηκε όπως προβλεπόταν περίπου 15 λεπτά αργότερα, σύμφωνα με τους σχολιαστές της υπηρεσίας. Ο δορυφόρος, ο οποίος φέρει το ακρωνύμιο Alos-2 (και το παρωνύμιο Νταΐτσι-2 στα ιαπωνικά), πρόκειται να τεθεί σε μη γεωστατική τροχιά σε ύψος 628 χιλιομέτρων. Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ο Alos-2 θα πάρει τη σκυτάλη από μια συσκευή του ίδιου τύπου, την Alos, η οποία είχε εκτοξευθεί πριν από οκτώ χρόνια και είχε τερματίσει την αποστολή της το Μάιο 2011, δύο μήνες μετά τον τρομερό σεισμό τον οποίο ακολούθησε το γιγάντιο τσουνάμι που κατέστρεψε τη βορειοανατολική Ιαπωνία. Εκτός από την παρατήρηση των καταστροφών, ο Alos-2 θα επιτρέψει να παρακολουθούνται καλλιεργημένες γαίες, να ενημερώνονται χάρτες εδαφών και υποδομών και πολλά άλλα πράγματα. Ο δορυφόρος περιλαμβάνει πολλά όργανα μετρήσεων νέας γενιάς, μεταξύ των οποίων το PALSAR-2, ένα ραντάρ που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια της κυβέρνησης για να παρακολουθεί τις γεωλογικές και τοπογραφικές διακυμάνσεις της επιφάνειας του πλανήτη, με ευκρίνεια 3 ως 10 μέτρων. Μπορεί να λειτουργεί μέρα όπως και νύκτα και υπό οποιεσδήποτε μετεωρολογικές συνθήκες. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82