Δροσος Γεωργιος

Εκπληκτική φωτογραφία από κοσμικά εργαστήρια σε γειτονικό μας γαλαξία. Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου είναι ένας γειτονικός μας γαλαξίας που αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων. Ανάμεσα στα άλλα αυτός ο γαλαξίας φιλοξενεί πολλές περιοχές γέννησης νέων άστρων. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT στη Χιλή αστρονόμοι κατέγραψαν μια εκπληκτική εικόνα στην οποία αποτυπώνεται όλο το εύρος της κοσμικής δραστηριότητας. Στην εικόνα καταγράφονται εντυπωσιακά νεφελώματα, νεογέννητα άστρα και υπερκαινοφανείς αστέρες (σουπερνόβα). Η φωτογραφία καταγράφει κυρίως διάφορα νεφελώματα του γαλαξία. Οι περιοχές σε κάθε νεφέλωμα οι οποίες λάμπουν πιο έντονα είναι περιοχές όπου γεννιούνται νέα άστρα. Στο δεξί μέρος της εικόνας το έντονο λευκογάλαζο φως που εκπέμπουν τα νέα άστρα «σπάει» ένα μικρό ερυθρωπό νεφέλωμα που εντοπίστηκε πολύ πρόσφατα. Η κωδική του ονομασία είναι NGC 2035 αλλά οι επιστήμονες το ονόμασαν «Νεφέλωμα του Κεφαλιού του Δράκου». Πράγματι αν το κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά το νεφέλωμα θυμίζει κεφάλι δράκου το οποίο «κοιτάζει» προς τα αριστερά. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=543562

Μικρές μαύρες τρύπες. Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι οι τερατώδεις μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών προέρχονται από μικρούλες μαύρες τρύπες που σταδιακά μεγάλωσαν. Άρα, στο Σύμπαν πρέπει να υπάρχουν και μικρομεσαίες μαύρες τρύπες που βρίσκονται σε ενδιάμεσα στάδια ανάπτυξης. Κι όμως, μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Nature περιπλέκει την εικόνα. Διεθνής ομάδα αστρονόμων αναφέρει http://www.nature.com/nature/journal/v503/n7477/full/nature12762.html#affil-auth ότι μια μαύρη τρύπα σε απόσταση 21 εκατομμυρίων ετών φωτός, με την ονομασία M101 ULX-1, έχει πολύ μικρότερη μάζα από τη «μεσαία» μαύρη τρύπα που περίμεναν να βρουν οι επιστήμονες. Το αρχικό συμπέρασμα ήταν λανθασμένο επειδή η μαύρη τρύπα καταβροχθίζει εξαιρετικά μεγάλες ποσότητες αερίου, και οι αρχικές εκτιμήσεις την ήθελαν να έχει αντίστοιχα μεγάλη μάζα. Η μαύρη τρύπα M101 ULX-1 εκτιμάται τώρα ότι έχει μάζα μόνο 20 με 30 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, ένδειξη ότι σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα από την κατάρρευση ενός γερασμένου, μεγάλου άστρου. Επιπλέον, η συμπεριφορά της μαύρης τρύπας καθώς καταβροχθίζει τεράστιες ποσότητες υλικού δεν συμμορφώνεται για τις προβλέψεις. Αυτό σημαίνει ότι οι αστρονόμοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν τα μοντέλα τους και να συνεχίσουν να αναζητούν «μικρομεσαίες» μαύρες τρύπες, με μάζα 100 έως 1.000 φορές τη μάζα του Ήλιου. Η ανακάλυψη τέτοιων σωμάτων θα προσέφερε στήριξη στην κρατούσα θεωρία για τη γέννηση των μελανών οπών που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών. Τα τέρατα αυτά έχουν μάζα έως και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, πιστεύεται όμως ότι προήλθαν από μαύρες τρύπες μικρής μάζας που μεγάλωσαν σταδιακά απορροφώντας υλικά από το περιβάλλον τους. Η μαύρη τρύπα M101 ULX-1 ήταν ένας από τους καλύτερους υποψήφιους για τον εντοπισμό μιας μαύρης τρύπας σε ενδιάμεσο στάδιο εξέλιξης. Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι εξ' ορισμού μαύρες, δηλαδή δεν εκπέμπουν φως. Ωστόσο το αέριο που περιβάλλει το M101 ULX-1 θερμαίνεται και εκπέμπει ισχυρή ακτινοβολία λόγω των δυνάμεως τριβής που δέχεται καθώς περιδινίζεται και ετοιμάζεται να χαθεί σε μαύρη τρύπα. Το M101 ULX-1 εκπέμπει εξαιρετικά ισχυρή ακτινοβολία, ένδειξη ότι θα έπρεπε να έχει και μεγάλη μάζα. Η τελευταία μελέτη όμως εκτίμησε τη μάζα του αντικειμένου με βάση τις επιδράσεις της βαρύτητάς του σε ένα γειτονικό άστρο, και διαπιστώνει ότι η μάζα είναι είναι δεκάδες φορές μικρότερη από το αναμενόμενο. Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι δεν γνωρίζουν το γιατί. «Πολλοί ερευνητές πίστευαν ότι θα ήταν θέμα χρόνου να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας μέσου μεγέθους στο M101 ULX-1» σχολίασε ο Τζιφέγκ Λιού της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Οι θεωρητικοί φυσικοί θα πρέπει τώρα να βρουν τρόπο να εξηγήσουν τι συμβαίνει» είπε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231276772

Αλλαγή φρουράς στο Concordia. Το ταξίδι στην ερευνητική βάση Concordia στην Ανταρκτική δεν είναι ποτέ προβλέψιμο. Καθυστερήσεις που οφείλονται στις καιρικές συνθήκες μπορεί να κρατήσουν τους ταξιδιώτες στα σημεία στάσης για μέρες. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα στην Ανταρκτική το ταξίδι στο Concordia είναι αδύνατο, καθώς οι θερμοκρασίες βουτούν στους -80 ° C κατά τη διάρκεια των τεσσάρων μηνών στο σκοτάδι. Με καθυστέρηση μόνο λίγων ημερών, ο διδάκτορας γιατρός που χορηγείται από την ESA, Αδριανός Γκολέμης, έφτασε στο Concordia και ενημερώθηκε από τον Ευάγγελο Καϊμακάμη, ο οποίος έχει ήδη περάσει μια χρονιά εκτελώντας πειράματα στη βάση. Ο Αδριανός θα δαπανήσει τον επόμενο χρόνο ερευνώντας το πώς οι άνθρωποι θα διαχειριστούν τη διαβίωση σε καταστάσεις έντονου στρες, μακριά από το σπίτι χωρίς καμία πιθανότητα διάσωσης - ακριβώς όπως οι αστροναύτες που εξερευνούν το Ηλιακό μας Σύστημα. Οι πρώτοι μήνες θα είναι γεμάτοι δουλειά, με πολλούς επιστήμονες που ζουν μέσα και γύρω από τη βάση και διεξάγουν έρευνα στην άκρη του κόσμου. Καθώς οι μέρες παγώνουν και μικραίνουν, οι επιστήμονες θα εγκαταλείψουν το μόνιμο πλήρωμα των 13 το Φεβρουάριο για να κρατήσουν τη βάση λειτουργική και να φροντίσουν τον εαυτό τους για εννέα μήνες. Δεδομένου ότι η βάση και ο επιστημονικός εξοπλισμός, είναι συνεχώς σε λειτουργία , ενώ οι επιστήμονες του Concordia εργάζονται στην επιστήμη τους στην Ανταρκτική - κλιματολογία , επιστήμη των παγετώνων και μετεωρολογία – ο Αδριανός θα πειραματισθεί με το πλήρωμα και τον εαυτό του για να δούμε πώς θα αντιδράσουν στο ακραίο περιβάλλον. Αυτό το έτος, εννέα πειράματα της ESA με επικεφαλής ερευνητές από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, τη Σουηδία, την Ιταλία και τον Καναδά περιλαμβάνουν εξετάσεις για το πώς επηρεάζει η διάθεση την πρόσληψη τροφής, πώς η βιταμίνη D επηρεάζει την υγεία τους και πώς τα αιμοφόρα αγγεία αλλάζουν κατά τη διάρκεια της διαμονής. Ακόμα, μακροπρόθεσμες μελέτες εξετάζουν πώς οι υπολογιστές θα μπορούσαν να αναλύσουν την ομιλούμενη γλώσσα για να δημιουργήσουν αυτόματα και αμερόληπτα εκτιμήσεις για τη διάθεση και πώς η χαμηλότερη πίεση στην ατμόσφαιρα μπορεί να επηρεάσει τα προβλήματα αναπνοής κατά τον ύπνο. Τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν την προετοιμασία για τη μελλοντική εξερεύνηση του διαστήματος και θα ωφελήσουν τους ανθρώπους που μένουν πιο κοντά στο σπίτι. Οι ερευνητές μπορούν να υποβάλουν αίτηση για να επιλεχθούν τα πειράματά τους για μελλοντικές αποστολές σαν μέρος του ELIPS – το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για τη Ζωή και τις Φυσικές Επιστήμες στο Διάστημα. Το Concordia διευθύνεται από το Γαλλικό πολικό Ινστιτούτο IPEV και το Ιταλικό πρόγραμμα για την Ανταρκτική PNRA. Ακολουθήστε το πλήρωμα και τις προσωπικές τους ενημερώσεις στο Concordia blog http://blogs.esa.int/concordia/ καθώς προετοιμάζονται για το μεγάλο βαρύ χειμώνα και μαθαίνουν να ζουν και να επιβιώνουν μαζί σε ένα από τα πιο ακραία ​​μέρη στη Γη. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Allaghe_phroyrhas_sto_Concordia Δουλεύοντας στο διάστημα... από τη Γη. Η Μαρία, ο Μαρκ και η Άμπι είναι τρεις νέοι μηχανικοί κι έχουν τρεις διαφορετικές ιστορίες, αλλά με ένα κοινό γνώρισμα. Η δουλειά τους είναι στη Γη, αλλά φεύγει από τα όριά της. Και οι τρεις πραγματοποίησαν το όνειρό τους: δουλεύουν στη διαστημική βιομηχανία. Και δηλώνουν ευτυχισμένοι γι'αυτό. Λίγο μετά τα είκοσί τους χρόνια, ήδη έχουν σημαντικές ευθύνες. Η Μαρία εργάζεται σε έναν φινλανδικό μίνι δορυφόρο και σε εργαλεία πρόγνωσης καιρού για την αποστολή ExoMars της ESA. Η Άμπι αναπτύσσει τη δομή του οχήματος της αποστολής. Ο Μαρκ σχεδιάζει τις επιχειρήσεις του δορυφόρου Venus Express της ESA. Η Άμπι και ο Μαρκ έχουν μεταπτυχιακές σπουδές, ενώ η Μαρία είναι υποψήφια διδάκτωρ. Και οι τρεις λένε πως εμπνεύστηκαν από την ιδέα της εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος. Πλοήγηση δορυφόρων, κατασκευή διαστημικών οχημάτων και μετεωρολογικών σταθμών για τον Άρη. Όλα αυτά απαιτούν δεξιότητες, γνώση και αφοσίωση. Δυσκολίες υπάρχουν σίγουρα. Όμως κανείς εκ των τριών δεν χάνει από το βλέμμα του τη μοναδική φύση μιας καριέρας στο διάστημα. Βίντεο. http://www.esa.int/ESA_Multimedia/Videos/2013/11/ESA_Euronews_The_real-life_space_cadets_Abbie_Marc_and_Maria http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Euronews_Doylehuontas_sto_dihastema_apho_te_Ge Το σκάφος Προγκρές δοκίμασε με επιτυχία το νέο σύστημα σύνδεσης με το ΔΔΣ. Το ρωσικό φορτηγό σκάφος Προγκρές ολοκλήρωσε τον ελιγμό προσέγγισης με το Διεθνές Διαστημικό Σταθμό. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης δοκιμάστηκε επιτυχώς το νέο σύστημα σύνδεσης «Κουρς-ΝΑ». Το Σάββατο το σκάφος θα συνδεθεί με το σταθμό. Μέχρι τώρα στα Προγκρές χρησιμοποιούταν το σύστημα «Κουρς», ωστόσο στο εκσυγχρονισμένο σύστημα «Κουρς-ΝΑ» είναι εγκατεστημένα νέα στοιχεία, στο νέο σύστημα έχει αυξηθεί η ακρίβεια των συστημάτων πλοήγησης και προσέγγισης. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_28/253295345/ Στη Ρωσία παρουσίασαν ανθρωπόμορφο ρομπότ – κοσμοναύτη. Το μοντέλο ανθρωπόμορφου ρομπότ, το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί στο διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο διάστημα, παρουσίασαν στο Κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών κατά τη διάρκεια της 10ης Διεθνούς επιστημονικής – πρακτικής διάσκεψης «Επανδρωμένες πτήσεις στο διάστημα», οι εργασίες της οποίες ξεκίνησαν σήμερα. Η αρχή διεύθυνσης του ανθρωπόμορφου ρομπότ στηρίζεται στην επανάληψη των κινήσεων του ανθρώπου – χειριστή, ο οποίος φοράει μια ειδική στολή. Ο χειριστής θα βρίσκεται μέσα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ή στη Γη, ενώ το ρομπότ θα εκπληρώνει τις αποστολές του, οι οποίες θα συνδέονται με εργασίες στο ανοιχτό διάστημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_27/253202555/

Στο μυαλό της Χέντι Λαμάρ. Κάποιοι θυμούνται τη Hedy Lamarr (Χέντι Λαμάρ 1913-2000), τη χολιγουντιανή σταρ σπάνιας ομορφιάς, που μεσουράνησε στον κινηματογράφο τις δεκαετίες ’30, ’40 και ’50 από κάποιες ταινίες της, ίσως και από τη γνωστή φράση της: «Κάθε κορίτσι μπορεί να γίνει διάσημο και να αποκτήσει λάμψη. Αρκεί να στέκεται ακίνητη και να δείχνει ηλίθια». Η ίδια δεν έμεινε στην ιστορία μόνο για την ομορφιά της, τις ατάκες και τις υποκριτικές τις ικανότητες, ούτε επειδή συνειδητοποίησε νωρίς, τη ματαιότητα της εφήμερης δόξας. Η Χέντι Λαμάρ ήταν η γυναίκα εφευρέτης, που το δημιουργικό μυαλό της μας χάρισε την κινητή τηλεφωνία και την ασύρματη σύνδεση των υπολογιστών που απολαμβάνουμε σήμερα. Στον κόσμο της επιστήμης είναι γνωστή ως μία από τους εφευρέτες της πρώτης μορφής των μεθόδων διασποράς φάσματος, της βασικής, δηλαδή, τεχνολογίας που οδήγησε στην ανάπτυξη των σύγχρονων ασύρματων τηλεπικοινωνιών. Ας δούμε, όμως, συνοπτικά, την πορεία της και την επιστημονική της προσφορά. Μετά το ξέσπασμα του Παγκοσμίου Πολέμου, η αυστριακής καταγωγής Χέντι Λαμάρ βρέθηκε στη Αμερική. Ως παθιασμένη εχθρός του ναζισμού, θέλησε να συμβάλει στη προσπάθεια των συμμάχων να αντιμετωπίσουν τα σκοτεινά σχέδια του Χίτλερ. Το αντιναζιστικό της πάθος ζωήρεψε νωρίς, τα χρόνια που ζούσε στη Γερμανία. Εκεί γνώρισε από κοντά τον κύκλο των ναζί, μέσω του πρώτου συζύγού της Φριτς Μαντλ, ο οποίος υπήρξε γνωστός έμπορος όπλων και συνεργάτης του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Ως πρώην κυρία Μαντλ είχε παρακολουθήσει από κοντά τις συζητήσεις και τις προθέσεις των Ναζί να δημιουργήσουν τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες. Όταν εκείνη κατάφερε να το σκάσει και να βρεθεί στην Αμερική, σκέφτηκε να αξιοποιήσει όσα γνώριζε και να σαμποτάρει τα σχέδια των ναζί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν αρκούν οι προθέσεις. Η Λαμάρ, ως ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, είχε τη δύναμη και την ευφυΐα να επινοήσει μαζί με τον συνθέτη Τζορτζ Άνθεϊλ (Antheil) μια «έξυπνη» συσκευή αναπήδησης συχνοτήτων, ένα σύστημα κρυφής επικοινωνίας, που θα μπορούσε να εναλλάσσει ένα σήμα μεταξύ 88 διαφορετικών συχνοτήτων, να αποκρύπτει από τα ραντάρ του εχθρού τις τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες και να μειώνει, κατά πολύ, τις πιθανότητες παρεμβολών. Η ιδέα της Χέντι Λαμάρ για την εναλλαγή των συχνοτήτων δεν αξιοποιήθηκε τότε. Αποτέλεσε, όμως, τη βάση για την ανάπτυξη της διασποράς φάσματος στη νέα τεχνολογία, η οποία αξιοποιείται, σήμερα, σε ένα ευρύτατο φάσμα συσκευών, από τα κινητά τηλέφωνα μέχρι τις ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις. Η κινηματογραφική καριέρα της Χέντι Λαμάρ υπήρξε ανάλογη της προσωπικότητάς της. Ήταν από τις πρώτες γυναίκες που εμφανίστηκαν γυμνές και υποκρίθηκαν οργασμό στη μεγάλη οθόνη στην ταινία του 1932 «Έκσταση», ενώ ανάμεσα στις μεγάλες κινηματογραφικές τις επιτυχίες συγκαταλέγεται και ο πρωταγωνιστικός της ρόλος στην θρυλική ταινία Σαμψών και Δαλιδά που γύρισε το 1949 ο Σεσίλ ντε Μιλ. Στις φωτογραφίες διάγραμμα συστήματος κρυφής επικοινωνίας. Μια εφεύρεση που υπογάφεται από τον Antheil George και την Markey Hedy Kiesler (έτσι ονομαζόταν τότε η Hedy Lamarr) Βίντεο. http://www.youtube.com/watch?v=YdmpsU_GwRo To άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 30/01/2000 http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=118761 http://physicsgg.me/2013/11/27/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b9-%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%81/

Κυνηγώντας το υδρογόνο. Στις 26 Νοεμβρίου εκτοξεύτηκε το σκάφος για τη μελέτη της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης – VeSpR (HACA). Η εκτόξευση έγινε από έναν γεωφυσικό πύραυλο, και το σκάφος εκτέλεσε μία πτήση συνολικά 10 λεπτών, εκ των οποίων εξέτασε την Αφροδίτη για 4 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα. Παρόλα αυτά, όπως ελπίζουν οι δημιουργοί του, το VeSpR (συντομογραφία του Venus Spectral Rocket) θα βοηθήσει να κατανοήσουν το από πως βρέθηκε νερό στην Αφροδίτη. Το πείραμα διεξάγει το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης. Το VeSpR είναι ένα τηλεσκόπιο υπέρυθρης ακτινοβολίας, το οποίο στοχεύει στη μελέτη ενός και μόνο δείκτη: των γραμμών ακτινοβολίας των ατόμων του υδρογόνου με την ονομασία Laiman – Alpha. Από αυτές οι επιστήμονες ελπίζουν να υπολογίσουν πόσο υδρογόνο βρίσκεται στην άνω ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και το ειδικό βάρος του ισότοπού του. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται ως το κλειδί για το προσδιορισμό του νερού στην Αφροδίτη σε διάφορες περιόδους της ιστορίας της και το πόσο γρήγορα εξαφανίστηκε από τον πλανήτη. Σήμερα στην Αφροδίτη, όπως και στον Άρη, επικρατεί ξηρασία. Αν συγκεντρώσουμε όλο το νερό, το οποίο υπάρχει στην Αφροδίτη, θα καλύψει τον πλανήτη με ένα στρώμα 3 εκατοστών – σε σύγκριση με τα αντίστοιχα 3 χιλιόμετρα της Γης. Δεν ήταν όμως πάντα ετσι. Υποθέτουν πως τρεις πλανήτες όμοιοι με τη Γη σχηματίστηκαν με ίση περίπου ποσότητα νερού, στη συνέχεια όμως το νερό αυτό εξαφανίστηκε από την Αφροδίτη και τον Άρη. Συγκεκριμένα, η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα: παρόλο που στην επιφάνεια του πλανήτη δεν υπάρχει νερό, στην ατμόσφαιρα υπάρχουν όλα τα μόρια του. Υπό την επίδραση του ηλιακού φωτός διαχωρίζονται σε υδρογόνο και οξυγόνο (ή δευτερίου), τα οποία σταδιακά ανυψώνονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, και από εκεί τα μεταφέρει ο ηλιακός άνεμος. Τα πιο ελαφρά άτομα του υδρογόνου μεταφέρονται ταχύτερα, του δευτερίου καθυστερούν λίγο. Αν προσδιοριστεί η σχέση του δευτερίου προς το υδρογόνο σε σχέση με το ύψος, τότε ίσως να προσδιορίσουμε την ποσότητα του νερού που υπήρχε στην Αφροδίτη παλιότερα και σε ποιες ποσότητες ο πλανήτης το χάνει σήμερα. Το ύψος της πτήσης του VeSpR είναι περίπου 110 χιλιόμετρα. Παρόλα που αυτά τα τέσσερα και πλέον λεπτά που το σκάφος θα βρίσκεται στο διάστημα φαίνονται πολύ λίγα, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, οι οποίοι πραγματοποιούν το πείραμα, είναι πολύ υπερήφανοι επειδή το επιστημονικό τους συμπέρασμα συνέπεσε με τέσσερις ώρες παρατηρήσεων με το διαστημικό τηλεσκόπιο Χάμπλ. Πολύ περισσότερο που το τηλεσκόπιο VeSpR μετά την πτήση του μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πάλι. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι σχεδόν ταυτόχρονα η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστήματος (JAXA) ανακοίνωσε την έναρξη των εργασιών του τηλεσκόπιου τροχιάς SPRINT-A, το οποίο είναι στραμμένο στην μελέτη της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης και του Άρη. Εκτοξευμένο φέτος το Σεπτέμβριο, το SPRINT-A (σύντμηση του Spectroscopic Planet Observatory for Recognition of Interaction of Atmosphere με την ιαπωνική ονομασία HISAKI) φέρει μαζί του ένα υπέρυθρο φασματόμετρο για την μελέτη του φαινομένου της απώλειας ατμόσφαιρας της Αφροδίτης και του Άρη υπό την επίδραση του ηλιακού ανέμου. Ο δορυφόρος βρίσκεται σε τροχιά ύψους 950 – 1150 χιλιομέτρων και θα λειτουργεί σε αυτήν επί ένα έτος. http://greek.ruvr.ru/2013_11_28/253309660/

Επιστήμονες εντόπισαν νερό στο μετεωρίτη του Τσελιάμπινσκ. Οι ειδικοί από το Ινστιτούτο Γεωλογίας του Ουραλικού Παραρτήματος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών εντόπισαν σκουριά μέσα σε θραύσμα του μετεωρίτη, που έπεσε στην περιοχή Τσελιάμπινσκ στις 15 Φεβρουαρίου του 2013. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι κάποτε μέσα στην πέτρα βρισκόταν νερό, το οποίο ακριβώς προκάλεσε τη διάβρωση. «Τα θραύσματα του μετεωρίτη βρέθηκαν μερικές μέρες μετά τη πτώση του και για αυτό τον λόγο δεν μπορούσε να σχηματιστεί η σκουριά από τα γήινα ύδατα. Αυτό μπορούσε να κάνει μόνο το εξωγήινο νερό» - λένε οι επιστήμονες. Οι επιστήμονες είχαν ήδη συναντήσει μετεωρίτες μέσα στους οποίους βρίσκονταν κρύσταλλα νερού, ενώ η ύπαρξη μέσα στην πέτρα νερού σε υγρή κατάσταση είναι το σπανιότερο φαινόμενο. Το γεγονός αυτό δίνει μια άλλη ελπίδα για την ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_27/253189758/

Η Ασία κατακτά και το Διάστημα. Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία και Νότια Κορέα ανταγωνίζονται και εκτός Γης τις ΗΠΑ, Ρωσία και Ευρώπη. Λίγες μόνον ημέρες είχαν περάσει από τα τέλη Οκτωβρίου και την ανακοίνωση της Ιαπωνίας για τις επιτυχημένες δοκιμές του «διαστημικού κανονιού», που θα της επιτρέψει το 2018 να πάρει δείγματα από έναν αστεροειδή, όταν η Ινδία έκλεψε τα φώτα της δημοσιότητας, στέλνοντας στις αρχές Νοεμβρίου τον πρώτο δορυφόρο της για τον Αρη. Στο μεταξύ, η γειτονική Κίνα ετοιμάζεται πυρετωδώς για την προσεδάφιση ενός ρομπότ στη Σελήνη, η εκτόξευση του οποίου προγραμματίζεται για τον Δεκέμβριο. Κάτι που σκοπεύει να κάνει μέχρι το 2020 και η Νότια Κορέα, όπως αποκάλυψε επίσημα πριν από τέσσερις εβδομάδες. Πραγματοποιώντας τέτοιες αποστολές, η Ινδία, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα θέλουν να αλλάξουν τον χάρτη της εξερεύνησης του Διαστήματος και να προστεθούν επί ίσοις όροις στην πρώτη γενιά των «διαστημικών υπερδυνάμεων», δηλαδή στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ευρώπη. Με πρώτη την Κίνα, η οποία άλλωστε είναι ήδη η μόνη χώρα πέραν της Ρωσίας που μπορεί να εκτοξεύσει αστροναύτες στο Διάστημα, με το σκάφος Shenzou. Τα διαστημικά προγράμματα των τεσσάρων χωρών είναι τόσο φιλόδοξα που πολλοί ειδικοί μιλούν για μια «ασιατική κούρσα του Διαστήματος», στα πρότυπα του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με την τότε Σοβιετική Ενωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Οπως και τότε, σίγουρα μια αιτία είναι το εθνικό γόητρο και η διεθνής προβολή του οικονομικού υπόβαθρου και των τεχνολογικών δυνατοτήτων τους», λέει στην «Κ» ο Στράτος Θεοδοσίου, αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Παράλληλα όμως, το διάστημα ανοίγει τον δρόμο για εφαρμογές που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών τους – από τις τηλεπικοινωνίες και την τηλεϊατρική μέχρι τις καλύτερες μετεωρολογικές προγνώσεις για τη γεωργία και την προστασία από φυσικές καταστροφές», προσθέτει. Σε κάθε πρόγραμμα, η «επίσκεψη» στη Σελήνη είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες. Έτσι, το 2009 το ιαπωνικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Kaguya προσέκρουσε στο έδαφος του δορυφόρου της Γης, αφού πρώτα για 2 χρόνια μελέτησε τον δορυφόρο, κινούμενο σε τροχιά γύρω από αυτόν. Το 2007 και το 2010, η Κίνα έστειλε δύο δορυφόρους, τους Chang’e 1 i και Chang’e 2, προετοιμάζοντας ουσιαστικά το έδαφος για την αποστολή ενός ρομποτικού οχήματος που θα εξερευνήσει το φεγγάρι. Το όχημα αυτό αναμένεται να εκτοξευθεί με την αποστολή Chang’e 3 στις αρχές Δεκεμβρίου, ώστε στα μέσα του επόμενου μήνα να προσσεληνωθεί. Ενα παρόμοιο ρομπότ προγραμματίζει να στείλει το 2020 και η Νότια Κορέα, εν μέρει με την τεχνική υποστήριξη της NASA. Στόχος του ρομπότ θα είναι να αναζητήσει μέταλλα που σπανίζουν στη Γη. «Παράλληλα, η Σελήνη αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για να δοκιμάσει μια χώρα τις διαστημικές τεχνολογίες της, πριν προχωρήσει σε ακόμη μακρινότερες αποστολές», προσθέτει ο κ. Θεοδοσίου. Ενδεικτική περίπτωση είναι η Ινδία, η οποία βλέπει την πτήση του διαστημόπλοιου Mangalyaan στον Αρη ως το φυσικό επόμενο βήμα της αποστολής στη Σελήνη του Chandrayaan το 2008. «Η διάχυση της γνώσης είναι τόσο μεγάλη σήμερα που κατά τη γνώμη μου το Mangalyaan συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να φτάσει αισίως στον Κόκκινο Πλανήτη», σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής. Παρόλο που από τις 40 αποστολές που έχουν γίνει έως τώρα για τον Αρη, οι 23 έχουν αποτύχει. Ανεξάρτητα από την έκβαση μιας συγκεκριμένης αποστολής, και οι τέσσερις χώρες θεωρούν ότι μέσω του εξερεύνησης του Διαστήματος θα εκπαιδεύσουν μια νέα γενιά επιστημόνων και ειδικών σε τεχνολογίες αιχμής. Πάντως, προς το παρόν, ούτε η Ινδία ούτε η Νότια Κορέα έχουν στα άμεσα πλάνα τους επανδρωμένες αποστολές, ενώ αντίθετα η Ιαπωνία και η Κίνα σχεδιάζουν να γίνουν τα δύο επόμενα κράτη που, μετά τις ΗΠΑ, θα πατήσουν στη Σελήνη. Η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου ανακοίνωσε πέρυσι το καλοκαίρι πως ο πρώτος Ιάπωνας αστροναύτης θα βρεθεί στη Σελήνη το 2020. Αν και η Κίνα δεν έχει θέσει κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, έχει διευκρινίσει πως η αποστολή Chang’e 3 γίνεται με αυτό τον απώτερο στόχο. Επίσης, πολύ πιθανά και για στρατιωτικούς λόγους, θέλει να ενισχύσει την παρουσία της στη «γειτονιά» της Γης, ενώ είναι η μοναδική χώρα παγκοσμίως που ετοιμάζει ένα νέο διαστημικό σταθμό. http://physicsgg.me/2013/11/26/%ce%b7-%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1/ Γαλιλαίος: Η Μάχη στην Αυγή της Σύγχρονης Επιστήμης. Ο Γαλιλαίος αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες στην ιστορία της επιστήμης. Το Ίδρυμα Ευγενίδου αποδίδει τον δικό του φόρο τιμής στον σπουδαίο μαθηματικό και αστρονόμο με τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ «Γαλιλαίος: Η Μάχη στην Αυγή της Σύγχρονης Επιστήμης». Η Ιταλία της Αναγέννησης ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς για την περίοδο που οι ιστορικοί ονομάζουν «Επιστημονική Επανάσταση». Σε αυτό το ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται η ζωή και το έργο του Γαλιλαίου, οι διαμάχες του και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναδείχτηκε. Ο Γαλιλαίος χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο στη φυσική φιλοσοφία και στην αστρονομία βασιζόμενος τόσο στα μαθηματικά και στο πείραμα, όσο και στις κοινωνικές και πολιτικές του συμμαχίες. Η αλήθεια του μαθηματικού και αστρονόμου Γαλιλαίου ήρθε σε σύγκρουση με την αλήθεια των σημαντικότερων φιλοσόφων του 17ου αιώνα και η σύγκρουση αυτή υπήρξε κομβική για ένα πλήθος αλλαγών. Σκηνοθεσία: Πάνος Ανέστης Κείμενο & Αφήγηση: Δημήτρης Πετάκος Επιστημονική Επιμέλεια: Δημήτρης Κοιλάκος Διεύθυνση Φωτογραφίας: Νίκος Μιστριώτης Motion Graphics & Animation: Μίνα Ασημακοπούλου Κάμερα: Πέτρος Πόγκας Ηχοληψία: Χαράλαμπος Γιαννακάκης Μοντάζ: Νίκος Παπαδόπουλος, Διονύσης Ξένος Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Νίκος Μιστριώτης, Πέτρος Πόγκας Στήσιμο Σκηνικών: Δάφνη Αρνέλλου Κατασκευή Σκηνικών Στοιχείων: Δάφνη Αρνέλλου Σκηνικά & Props: Αντίκες “Κουγιανός” Μακιγιάζ: Ιωάννα Χουτζούμη Κοστούμια: Βεστιάριο “Boudoir” Μουσική Επιμέλεια & Μίξη Ήχου: Αναστάσιος Κ. Κατσάρης Σχεδιασμός Παραγωγής: Πάνος Ανέστης, Λήδα Αρνέλλου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου Οργάνωση Παραγωγής: Λήδα Aρνέλλου Γαλιλαίος: Αντώνης Βλησίδης Μπελαρμίνε: Νίκος Μπουρνιάς Γραμματέας Ιεράς Εξέτασης: Μιχάλης Ταμπούκας Παραγωγή: Ίδρυμα Ευγενίδου Βίντεο. http://physicsgg.me/2013/11/26/%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%bb%ce%b1%ce%af%ce%bf%cf%82-%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%cf%87%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%8d%ce%b3%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd/

Τροχοφόρο ρομπότ στο φεγγάρι εκτοξεύει το Δεκέμβριο η Κίνα. Τον επόμενο μήνα η Κίνα θα επιχειρήσει την πρώτη της προσσελήνωση και θα στείλει ένα τροχοφόρο ρομπότ να εξερευνήσει την επιφάνεια της Σελήνης. Η Κίνα έχει ήδη χαρτογραφήσει την επιφάνεια του φεγγαριού με τις αποστολές Τσανγκ-ε 1 και Τσανγκ-ε 2, χάρη στις οποίες εντοπίστηκε κατάλληλο σημείο για προσσελήνωση. Η φιλόδοξη αποστολή Τσανγκ-ε 3 θα επιχειρήσει τώρα ένα ριψοκίνδυνο βήμα μπροστά. Οι μόνες χώρες πoυ έχουν καταφέρει ως σήμερα να προσεδαφίσουν αποστολές στη Σελήνη είναι οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Το εξάτροχο ρομπότ «Γιούτου» της νέας αποστολής παίρνει το όνομά του από ένα θρυλικό κουνελάκι που ζει στο φεγγάρι. Το πρωτότυπο του ρομπότ παρουσιάστηκε το Νοέμβριο στη Διεθνή Έκθεση Βιομηχανίας της Σαγκάης. Φέρει έξι τροχούς, ένα ζευγάρι ηλιακών συλλεκτών, ένα κεντρικό ιστίο στην κορυφή του οποίου υπάρχουν κάμερες, καθώς και έναν ρομποτικό βραχίονα που προορίζεται πιθανότητα για γεωλογικές αναλύσεις. Όπως σχολιάζει το Reuters, οι διαστημικές επιχειρήσεις αποτελούν πλέον προτεραιότητα για το Πεκίνο, με τον πρόεδρο Σι Τζινπίγκ να δηλώνει ότι θέλει να αναδείξει την Κίνα σε διαστημική υπερδύναμη. Τον περασμένο Ιούνιο η Κίνα πραγματοποίησε μια ακόμα επανδρωμένη αποστολή με την κάψουλα Σενζού, βασισμένη σε ρωσική τεχνολογία. Τρεις αστροναύτες πέρασαν δύο εβδομάδες σε τροχιά και κατάφεραν να προσδέσουν την κάψουλά τους στο πειραματικό εργαστήριο Τιανγκόγκ -αυτό ήταν και το πρώτο βήμα για την κατασκευή ενός κινεζικού διαστημικού σταθμού έως το 2020. Την επόμενη δεκαετία δεν αποκλείεται να ακολουθήσει επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231276158

Η εξέλιξη των άστρων σε μια εικόνα. http://physicsgg.me/2013/11/26/%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%be%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%cf%89%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b1/

Το Hubble φωτογράφισε το πρώτο κβάζαρ. Οι επιστήμονες που εργάζονται με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, δημοσίευσαν στην ιστοσελίδα της NASA φωτογραφία του κβάζαρ 3C 273, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 2,5 δισ. έτη φωτός από τη Γη, στον αστερισμό της Παρθένου. http://www.nasa.gov/content/goddard/nasas-hubble-gets-the-best-image-of-bright-quasar-3c-273/#.UpS1uSc2V8F Παρά τη μεγάλη απόσταση, είναι ένα από τα πλησιέστερα σώματα αυτού του τύπου. Στην έκθεση της NASA αναφέρεται ότι η νέα φωτογραφία είναι η καλύτερη από τις υφιστάμενες. Το 3C 273 ήταν το πρώτο ουράνιο σώμα στην ιστορία της αστρονομίας, στο οποίο δόθηκε ο τίτλος του κβάζαρ. Συγκεκριμένα, ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60 του περασμένου αιώνα. Τα κβάζαρ είναι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών. Και πηγή της ακτινοβολίας τους αποτελεί η ύλη, η οποία κατά την περιστροφή επιταχύνθηκε από το βαρυτικό πεδίο της μαύρης τρύπας σε ταχύτητα ίση σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_26/253112846/

O κομήτης ISON ανατέλλει. Ο κομήτης ISON ανατέλλει πάνω από τις Καναρίους Νήσους, λίγο πριν την ανατολή του ήλιου. Bίντεο του Juan Carlos Casado http://physicsgg.me/2013/11/27/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-ison-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b5%ce%b9/

K2: η αποστολή διάσωσης του τηλεσκοπίου Kepler. Τον περασμένο Μάιο η NASA είχε ανακοινώσει το τέλος του διαστημικού τηλεσκοπίου Κέπλερ, εξαιτίας μηχανικής βλάβης. Οι μηχανικοί της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος όμως είχαν άλλη άποψη, παρουσιάζοντας μια νέα ιδέα που ίσως σηματοδοτεί την απαρχή της νέας αποστολής Κ2. Το πρόβλημα στο Κέπλερ ήταν η απώλεια ενός δεύτερου από τα συνολικά τέσσερα γυροσκόπια (τροχοί αντίδρασης), που επέτρεπαν στο σκάφος να επικεντρώνει το τηλεσκόπιο σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για να το κάνει αυτό με την απαιτούμενη υψηλή ακρίβεια, χρειάζονταν τουλάχιστον τρεις λειτουργικοί τροχοί αντίδρασης, οπότε η βλάβη σήμανε το τέλος της αποστολής. Η απαίτηση για την ακρίβεια στον προσανατολισμό του σκάφους προέρχεται όσο κι αν φαίνεται πρωτάκουστο, από την πίεση που ασκεί ο Ήλιος στο Κέπλερ καθώς είναι η ορμή από τα φωτόνια που εκπέμπει ο Ήλιος και προσπίπτουν στο σκάφος που αλλάζει τον προσανατολισμό του. Έχοντας αυτό υπόψη, οι μηχανικοί της αποστολής προσπάθησαν να βρουν ένα τρόπο να εκμεταλλευτούν την πίεση από το φως του Ήλιου, μετατρέποντας το φαινομενικό εμπόδιο σε σύμμαχο. Σύμφωνα με αποτελέσματα δοκιμών που πραγματοποίησαν τον Οκτώβριο, εάν χρησιμοποιηθούν τα δύο εναπομείναντα γυροσκόπια για τοποθετηθεί κατάλληλα το σκάφος σε παράλληλο προσανατολισμό με την τροχιά του, είναι δυνατόν η ηλιακή πίεση να αντικαταστήσει τον τρίτο τροχό αντίδρασης, ξαναδίνοντας τη δυνατότητα στο σκάφος να στοχεύσει με την απαιτούμενη ακρίβεια. Σε μία επίδειξη της μεθόδου όπου το σκάφος στόχευσε για 30 λεπτά μία περιοχή στον αστερισμό του Τοξότη που είχε παρατηρήσει και στο παρελθόν διαπιστώθηκε πως η ποιότητα της νέας εικόνας διέφερε μόνο κατά 5% σε σχέση με τις παρατηρήσεις κατά την περίοδο κανονικής λειτουργίας του Κέπλερ. Περαιτέρω έλεγχοι που θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες θα καθορίσουν το μέλλον του παροπλισμένου τηλεσκοπίου, ενώ η τελική απόφαση για το Κέπλερ αναμένεται στις αρχές του νέου έτους. Η αρχική αποστολή του Κέπλερ είχε στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, καθώς το τηλεσκόπιο εντόπισε κατά τη διάρκεια της τετραετούς λειτουργίας του περισσότερους από 3.500 υποψήφιους πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος, εκ των οποίων έχουν επιβεβαιωθεί τουλάχιστον 1.000, ενώ η επεξεργασία των δεδομένων της αποστολής θα συνεχίζεται για αρκετά ακόμη χρόνια. Το Κέπλερ, είχε παρατηρήσει επανειλημμένα 150.000 άστρα, πραγματοποιώντας μετρήσεις διάρκειας τριάντα λεπτών, χρονική διάρκεια που οδηγεί στην απαίτηση για απόλυτη ακρίβεια στη στόχευση και προσανατολισμό του σκάφους. Οι περιοδικές αυξομειώσεις στη φωτεινότητα που λάμβανε από άστρα του Γαλαξία, έδιναν την ένδειξη στους αστρονόμους για την παρουσία εξωπλανητών που εκείνη τη στιγμή παρεμβάλλονταν ανάμεσα στο άστρο και το σκάφος, εκτελώντας την περιοδική περιστροφή τους γύρω από τα άστρα τους. http://physicsgg.me/2013/11/27/k2-%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%89%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%af%ce%bf%cf%85-keple/

Το όχημα εξερεύνησης του 'Αρη «Curiosity» ανέκαμψε μετά από σύντομο βραχυκύκλωμα. Το όχημα εξερεύνησης του 'Αρη «Curiosity» επέστρεψε σε πλήρη λειτουργία, μετά από δυσλειτουργία του ηλεκτρικού του συστήματος. Αυτό ανακοινώθηκε στον ιστότοπο της NASA. Η δυσλειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος καταγράφηκε στις 17 Νοεμβρίου. Η ανάλυση των διαγνωστικών δεδομένων από το όχημα επέτρεψε να διαπιστωθεί ότι η δυσλειτουργία προκλήθηκε από ένα σύντομο βραχυκύκλωμα. Όλη η επιστημονική δραστηριότητα της συσκευής ανεστάλη άμεσα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το βραχυκύκλωμα σημειώθηκε στο εσωτερικό του ενεργειακού συσσωρευτή ραδιοϊσοτόπων. Εξαιτίας της αρχής λειτουργίας της ενεργειακής πηγής (στην οποία η θερμική ενέργεια της ραδιενεργού διάσπασης του ισοτόπου του πλουτωνίου μετατρέπεται σε ηλεκτρική) τέτοια αποτυχία δεν αποτελεί κίνδυνο για τη λειτουργία του. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_26/253046960/

Στο Διάστημα πέταξε το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Progress M-21M Το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Progress M-21M πέταξε προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 00:53 ώρα Μόσχας στις 26 Νοεμβρίου του 2013. Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Μόσχας) το διαστημόπλοιο αποσυνδέθηκε από τον πύραυλο-φορέα Soyuz- U και τέθηκε σε τροχιά με τις ακόλουθες παραμέτρους : κλίση 51,67 μοίρες , το ελάχιστο ύψος των 193,21 χιλιόμετρα , κατ 'ανώτατο όριο - 255,13 χιλιόμετρα , τροχιακή περίοδο - 88.68 min . Η σύζευξη του με το ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 30 Νοεμβρίου. Κατά τη σύζευξή τους προβλέπονται επαναληπτικές δοκιμές του νέου συστήματος προσέγγισης Kurs-NA. Οι πρώτες δοκιμές αυτού του συστήματος στις 24 Ιουλίου του 2012 κατέληξαν σε αποτυχία. Το Progress μεταφέρει φορτία βάρους 2,5 και πάνω τόνων για την εξασφάλιση της λειτουργίας του σταθμού: καύσιμα, εξοπλισμός, νερό και τρόφιμα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_26/253014516/ Προχωρά η κατασκευή του νέου κοσμοδρόμιου Vostochny στην Απω Ανατολή. Δεν υπάρχει πλέον καμία καθυστέρηση στην πρόοδο των έργων για το νέο κοσμοδρόμιο Vostochny στην περιοχή Αμούρ της Ρωσικής Απω Ανατολής. Όπως δήλωσε χθες ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας της Ρωσίας για τα Ειδικά Κατασκευαστικά Εργα (Spetsstroy) Αλεξάντερ Βολόσοφ, έχει εξαληφθεί κάθε καθυστέρηση στο χρονοδιάγμαμμα. Οι εκτιμήσεις τον περασμένο Ιούνιο «έβλεπαν» καθυστέρηση έως και τρεις μήνες για την πρόοδο των έργων. Σήμερα η καθυστέρηση μετρά μόλις 10 μέρες. «Η εκταμίευση της χρηματοδότησης των έργων προχωρά απρόσκοπτα και έτσι μπορούμε να επισττρέψουμε στο αρχικό χρονοδιάγραμμα» τόνισε ο Βολόσοφ. Η πρώτη φάση του έργου που αφορά την διάνοιξη και την κατασκευή των δρόμων του κοσμοδρομίου έχει ήδη ολοκληρωθεί. Η δεύτερη φάση προχωρά ακριβώς όπως έχει προγραμματιστεί και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2014. Ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν έχει δηλώσει πως γύρω από τη νέα διαστημική βάση της Ρωσίας στο Αμούρ θα αναπτυχθεί μια ολόκληρη πόλη. «Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα ακαδημαϊκή πόλη κοντά στο κοσμοδρόμιο Vostochny με στόχο την ανάπτυξη νέων project στη βιομηχανία πυραύλων» τόνισε ο Ρογκόζιν. Επίσης, όπως συμπλήρωσε, θα τοποθετηθούν κάμερες στο εργοτάξιο του κοσμοδρομίου, οι οποίες θα παρέχουν επί 24ωρης βάσης ζωντανές μεταδόσεις. Εξάλλου θα «ζωντανέψει» και η κοντινή πόλη Τσιολκόφσκι, στην οποία θα φιλοξενηθούν πάνω από 25.000 νέοι επιστήμονες και υπάλληλοι του κοσμοδρομίου. Η πόλη θα μεταμορφωθεί σε κέντρο έρευνας και δυναμικού διαστημικού design, κατέληξε ο Ρογκόζιν. Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε πρόσφατα η δημιουργία του νέου κοσμοδρομίου Vostochny στην Άπω Ανατολή επιβεβαιώνει το υψηλό επίπεδο επιστήμης και τεχνολογίας που κατέχει σήμερα η Ρωσία. «Η νέα διαστημική βάση θα πρέπει να γίνει άλλο ένα δυνατό σημείο της ανάπτυξης της ρωσικής Απω Ανατολής» τόνισε ο Πούτιν. Το Κοσμοδρόμιο Vostochny αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2015, ενώ οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα έχουν προγραμματιστεί για το 2018. http://rbth.gr/news/2013/11/22/proxora_i_kataskeyi_toy_neoy_kosmodromioy_vostochny_stin_apo_anatoli_26683.html Το τριο Swarm της ESA καθ'οδόν για να παρακολουθεί το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας. Ο σχηματισμός των τριών δορυφόρων Swarm της ESA ανυψώθηκε σε μια σχεδόν πολική τροχιά από έναν ρωσικό εκτοξευτή Rockot το απόγευμα της Παρασκευής. Για τέσσερα χρόνια, θα παρακολουθούν το μαγνητικό πεδίο της Γης, από το βάθος του πυρήνα του πλανήτη μας ως τα ύψη της ανώτερης ατμόσφαιρας του. Οι δορυφόροι Swarm θα μας δώσουν πρωτοφανείς γνώσεις σχετικά με τις πολύπλοκες λειτουργίες της μαγνητικής ασπίδας που προστατεύει τη βιόσφαιρα μας από τα φορτισμένα σωματίδια και την κοσμική ακτινοβολία. Θα εκτελούν ακριβείς μετρήσεις για να αξιολογήσουν την τρέχουσα αποδυνάμωση του και θα κατανοήσουν πώς αυτή συμβάλλει στην παγκόσμια αλλαγή. Ο εκτοξευτής Rockot εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Plesetsk στη βόρεια Ρωσία στις 12:02 GMT (14:02 ώρα Ελλάδος) στις 22 Νοεμβρίου. Περίπου 91 λεπτά αργότερα, το ανώτερο μέρος του, Breeze-KM, απελευθέρωσε τους τρεις δορυφόρους σε μια σχεδόν πολική κυκλική τροχιά σε ύψος 490 χιλιομέτρων. Η επικοινωνία με το τρίο κατέστη δυνατή λεπτά αργότερα από το σταθμό Kiruna στη Σουηδία και το σταθμό του Svalbard της Νορβηγίας. Και οι τρεις δορυφόροι που ελέγχονται από ομάδες ESA στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων στο Darmstadt, Γερμανία. Τις επόμενες ώρες ανέπτυξαν τα μήκους 4 μέτρων όργανά τους. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών μηνών λειτουργίας τους, τα επιστημονικά φορτία τους θα επαληθευτούν και θα κινηθούν προς τις αντίστοιχες επιχειρησιακές τροχιές τους. Το ζεύγος που βρίσκεται χαμηλότερα θα πετά σε σχηματισμό πλάι πλάι, περίπου 150 χιλιόμετρα (10 δευτερόλεπτα) χώρια, στον ισημερινό και σε αρχικό υψόμετρο 460 χλμ., ενώ ο δορυφόρος που βρίσκεται ψηλότερα θα ανυψωθεί σε μια υψηλότερη τροχιά, στα 530 χιλιόμετρα. "Η αποστολή Swarm είναι έτοιμη να καλύψει το κενό στην οπτική μας απέναντι στο σύστημα της Γης και στην παρακολούθηση των προβλημάτων της παγκόσμιας αλλαγής", σημείωσε ο Volker Liebig, διευθυντής της ESA για την παρατήρηση της Γης. "Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το πεδίο που μας προστατεύει από τα σωματίδια και την ακτινοβολία που προέρχεται από τον ήλιο". Swarm είναι η τέταρτη αποστολή της ESA για την Εξερεύνηση της Γης, που έρχεται μετά τους επιτυχημένους δορυφόρους CryoSat, GOCE και SMOS - όλοι τους αποστολές που επεκτείνουν τις γνώσεις μας για τη Γη και το περιβάλλον της. Ο συνδυασμός των δεδομένων που θα συλλεχθούν από την αποστολή Swarm θα δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για τις πηγές του μαγνητικού πεδίου στο εσωτερικό της Γης. Αυτό περιλαμβάνει την κατανόηση του πώς το μαγνητικό πεδίο έχει σχέση με την κίνηση του λιωμένου σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα, πως η αγωγιμότητα του μανδύα σχετίζεται με τη σύνθεση και πως ο φλοιός έχει μαγνητιστεί κατά τη διάρκεια των γεωλογικών χρόνων. Θα διερευνήσουν επίσης πώς το μαγνητικό πεδίο σχετίζεται με το περιβάλλον της Γης μέσα από τις ζώνες ακτινοβολίας και τις επιπτώσεις κοντά στη Γη, συμπεριλαμβανομένης της έλευσης της ενέργειας του ηλιακού ανέμου στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Οι Swarm θα είναι επίσης σε θέση να διακρίνουν μεταξύ των διαφόρων πηγών του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας και να εξασφαλίσουν τη συνέχεια της παρακολούθησης από το διάστημα, σε συνδυασμό με τις μετρήσεις από τα επίγεια παρατηρητήρια. Το μαγνητικό μας πεδίο παίζει σημαντικό ρόλο στην προστασία της βιόσφαιρας διότι δημιουργεί μια φυσαλίδα γύρω από τον πλανήτη μας, που εκτρέπει τα φορτισμένα σωματίδια και τα παγιδεύει στις ζώνες ακτινοβολίας. Η θωράκιση αυτή προστατεύει κάθε μορφή ζωής στη Γη από το βομβαρδισμό των βαρέων ιόντων που προέρχονται από τον Ήλιο και το βαθύ διάστημα. Από το 1980, προηγούμενες αποστολές έδειξαν αυτό το πεδίο να εξασθενεί, γεγονός που θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι ο βόρειος και νότιος μαγνητικος πόλος αρχίζουν να αντιστρέφονται - γνωστό πως έχει συμβεί σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια των γεωλογικών χρόνων. Αν και τέτοιες αναστροφές συνήθως χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν, η περαιτέρω αποδυνάμωση της μαγνητικής προστασίας μας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των γεγονότων που βλάπτουν τους δορυφόρους σε τροχιά ή να αναστατώσει τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και άλλα ηλεκτρικά συστήματα στο έδαφος. Βίντεο. http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/11/Swarm_liftoff http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_trio_Swarm_tes_ESA_kath_odhon_gia_na_parakoloythehi_to_magnetikho_pedhio_toy_planhete_mas

Η μελέτη του NGC 4921 θα προσφέρει νέα δεδομένα για τη διαστολή του Σύμπαντος. Η κωδική του ονομασία είναι NGC 4921 και είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση 310 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Οι επιστήμονες τον έχουν ονομάσει «αναιμικό γαλαξία» επειδή έχει μικρή παραγωγή άστρων και η φωτεινότητα του είναι χαμηλή. Νέες παρατηρήσεις του αναιμικού γαλαξία με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να εκτιμήσουν εκ νέου τη θέση του στο Σύμπαν και να επανεκτιμήσουν τους υπολογισμούς τους για τη διαστολή του Σύμπαντος. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το Σύμπαν διαστέλλεται και μάλιστα με επιτάχυνση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα κοσμικά αντικείμενα και ειδικότερα οι γαλαξίες να απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο. Η κατάληξη που θα έχει αυτό το φαινόμενο έχει γίνει αντικείμενο διαφόρων θεωριών. Δύο εξ αυτών έχουν ξεχωρίσει. Η μια θεωρία αναφέρει ότι η επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος οδηγεί σταδιακά στη ψύξη του. Οι γαλαξίες θα απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο ο ένας από τον άλλο με αποτέλεσμα (μετά από αρκετά δισ. έτη) να «παγώσουν» και τελικά να «σβήσουν» με το Σύμπαν να μετατρέπεται σε απόλυτα σκοτεινό και ψυχρό. Η δεύτερη θεωρία που είναι γνωστή ως «Μεγάλη Σχάση», αναφέρει ότι αυτή η διαστολή «τεντώνει» το Σύμπαν με αποτέλεσμα στο τέλος να «σκιστεί» και να καταστραφεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=542856

Τα καυσαέρια κινεζικής σεληνιακής συσκευής θα εμποδίσουν τη μελέτη της σεληνιακής ατμόσφαιρας από τη NASA. Τα αέρια της εξάτμισης από τους κινητήρες της κινεζικής σεληνιακής συσκευής «Τσανγκιέ 3» μπορεί να δημιουργήσουν εμπόδια στη λειτουργία του αμερικανικού LADEE, που μελετά την ατμόσφαιρα της Σελήνης. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι συνεργάτες του Εργαστηρίου Εφηρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα απόβλητα των προϊόντων καύσης και τα σωματίδια του καυσίμου, που θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της προσελήνωσης της κινεζικής μονάδας θα ρυπάνουν σημαντικά την σεληνιακή ατμόσφαιρα. Ωστόσο, οι αρνητικές επιπτώσεις μπορούν να ελαχιστοποιηθούν εάν οι Κινέζοι πληροφορήσουν έγκαιρα τους μηχανικούς της NASA σχετικά με την ενεργοποίηση των κινητήρων της συσκευής. Η αποστολή του «Τσανγκιέ 3» έχει προγραμματιστεί για το Δεκέμβριο του 2013. http://greek.ruvr.ru/radio_broadcast/no_program/252859515/

KAI OMΩΣ KATI KINEITAI!! Σε τροχιά το πρώτο εθνικό cluster διαστημικής τεχνολογίας. Τα μέλη του si-Cluster, συμμετείχαν στην πρώτη τους συνάντηση μετά την έναρξη του προγράμματος "Δημιουργία Καινοτομικών Συστάδων Επιχειρήσεων Ένα Ελληνικό Προϊόν, Μία Αγορά: Ο Πλανήτης - Πιλοτική Φάση Λειτουργίας" από τη ΓΓΕΤ. Τα μέλη του si-Cluster έχουν συμμετάσχει με επιτυχία σε περισσότερα από 50 έργα της ESA. Τα σημαντικά αποτελέσματα της συμμετοχής αυτής φαίνονται σήμερα, μέσω της κοινής προσπάθειας προώθησης της ελληνικής τεχνολογίας διαστήματος και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας στον τομέα διεθνώς. Το si-Cluster –ο Ελληνικός Συνεργατικός Σχηματισμός Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών – βρίσκεται σε τροχιά απογείωσης με την έναρξη των εργασιών των συνεργατικών δράσεων των μελών του στο πλαίσιο του προγράμματος της ΓΓΕΤ "Δημιουργία Καινοτομικών Συστάδων Επιχειρήσεων - Ένα Ελληνικό Προϊόν, Μία Αγορά: Ο Πλανήτης". Τα μέλη και οι συνεργαζόμενοι φορείς του si-Cluster (ώριμες εταιρείες και startups, πανεπιστημιακά εργαστήρια και ερευνητικά ινστιτούτα), βασισμένα στην υψηλή ποιότητα και εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού τους και την ευρεία προϊοντική βάση τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους, σε μια κοινή προσπάθεια προώθησης της ελληνικής τεχνολογίας διαστήματος και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας στον τομέα διεθνώς. Το Corallia Clusters Initiative και η Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ) έχουν διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην έναρξη και την ανάπτυξη ενός cluster παγκόσμιας εμβέλειας στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών, το οποίο ήδη διαθέτει το πιστοποιητικό αριστείας Bronze Label του European Secretary for Cluster Analysis. Τα μέλη του si-Cluster με περισσότερα από 1.000 στελέχη υψηλής εξειδίκευσης και κατάρτισης και με έντονη γεωγραφική εστίαση στις περιφέρειες Αττικής και Δυτικής Ελλάδας, έχουν ήδη αναπτύξει κοινά κανάλια πωλήσεων και προμηθειών και χρησιμοποιούν κοινές υποδομές και υπηρεσίες, επιτυγχάνοντας σημαντικές οικονομίες κλίμακας. Από το 2005, τα περισσότερα μέλη του si-Cluster συμμετέχουν σε έργα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Πλαισίου, συλλογικά, αλλά και ανεξάρτητα, έχοντας συσσωρεύσει σημαντική τεχνογνωσία και υψηλή εξειδίκευση σε διαστημικές επικοινωνίες, τηλε-αισθητήρες, νέα υλικά και εφαρμογές σχετικές με θέματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ελλάδα όπως: παρακολούθηση του περιβάλλοντος, προστασία πολιτών σε καταστάσεις ανάγκης, εφαρμογές GIS, ασφάλεια συνόρων και ακτών, έξυπνα ηλεκτρικά συστήματα, έξυπνα και ασφαλή μεταφορικά συστήματα (θαλάσσιες, εναέριες, οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές). Οι εδραιωμένες συνεργασίες έχουν ευνοήσει το σχηματισμό αξιοσημείωτων αλυσίδων αξίας. Αναμένεται ότι τα τρία συνεργατικά έργα αιχμής και ένα σύνολο 13 επιχειρηματικών σχεδίων που θα υλοποιηθούν στο επόμενο διάστημα θα ισχυροποιήσουν ακόμα περισσότερο και αποφασιστικά τους εμπορικούς και άλλους δεσμούς ανάμεσα στα μέλη του si-Cluster καθώς επίσης με νέους προμηθευτές και πελάτες, με στόχο την περαιτέρω βελτίωση των οικονομικών δεικτών των επιχειρήσεων καθώς και των δεικτών καινοτομίας (πατέντες, πιστοποιήσεις ποιότητας, κ.λπ). Η ομάδα του si-ClusterΜε αφορμή την έναρξη του προγράμματος, ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας Δρ. Χρήστος Βασιλάκος ανέφερε: "Οι συνέργειες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των clusters δημιουργούν μια σειρά από σημαντικά πλεονεκτήματα για τις επιχειρήσεις, οι οποίες τα αξιολογούν και οργανώνονται για να τα αξιοποιήσουν. Μέσα από αυτήν την οργάνωση επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας με κοινούς προμηθευτές, δίκτυα και πελάτες, προβολή προϊόντων, υπηρεσιών και επιτευγμάτων, ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας, πρόσβαση σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, σε γνώση και σε αξιοποιήσιμα ερευνητικά αποτελέσματα. Δημιουργείται ένα οικοσύστημα στο οποίο συνυπάρχει η συνεργασία και ο ανταγωνισμός (co-petition, όπως συνηθίζεται να ονομάζεται). Η εφαρμογή κατάλληλων πολιτικών και εργαλείων στήριξης από την πλευρά της πολιτείας μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ανάπτυξή τους". Επίσης, σημείωσε "τη βούληση της ΓΓΕΤ για την καλύτερη δυνατή υποστήριξη όλων των clusters έτσι ώστε σε μία διετία να καταστούν βιώσιμα και να αποτελέσουν σημαντικούς μοχλούς για την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας". Ο Δρ.Jorge-A.Sanchez-P.,Υπεύθυνος Στρατηγικής και Οικονομικών του Corallia και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του si-Cluster υπογράμμισε: "Το si-Cluster μπαίνει σήμερα σε τροχιά επιτάχυνσης για να κατακτήσει ένα μέρος μιας ταχέως αναπτυσσόμενης αγοράς 200 δις € σήμερα. Ξεκινά με τον καλύτερο πυρήνα επιχειρήσεων,startups, πανεπιστημιακών εργαστηρίων και ερευνητικών ινστιτούτων της χώρας με σκοπό να αποτελέσει τα επόμενα χρόνια το πιο ;high-tech project στην Ελλάδα". Ο Δρ. Θανάσης Πότσης, Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ) και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του si-Cluster δήλωσε: "Για πρώτη φορά η καινοτομία στην Ελλάδα αποκτά δυναμική και όραμα στον τομέα του διαστήματος. Το σημαντικότερο ίσως όλων είναι ότι το si-cluster θα μπορέσει να δώσει εργασία στο εγχώριο επιστημονικό δυναμικό και να συμβάλει στην προσπάθεια να μείνουν οι Έλληνες επιστήμονες στην χώρα μας ενισχύοντας την προσπάθεια για ανάπτυξη της χώρας". Ο Δρ. Σωκράτης Κωστίκογλου, Διευθυντής ΙΤ, Εφαρμογών και R&D της Space Hellas και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του si-Cluster σχολίασε: "Οι συνέργειες που θα αναπτυχθούν στα πλαίσια της συστάδας αλλά και των συνεργατικών μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για άμεσα αξιοποιήσιμα αποτελέσματα που θα μετατραπούν σε καινοτομικά και εξαγώγιμα προϊόντα ή υπηρεσίες από τις εταιρείες". Σχετικά με το si-Cluster O Ελληνικός Συνεργατικός Σχηματισμός Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών (si-Cluster) είναι ένα δυναμικό και σταθερά αναπτυσσόμενο βιομηχανικό cluster καινοτομίας στην Ελλάδα, με έντονη γεωγραφική εστίαση στην περιφέρεια της Αττικής και δομικά στοιχεία ενός οικοσυστήματος ικανού να παράγει και να προσελκύσει υψηλής στάθμης έρευνα, ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα, ώστε να ανταγωνιστεί σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά, όπως αυτή του τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών. Tο si-Cluster αποτελείται από περισσότερα από 20 βιομηχανικά μέλη, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων επιχειρήσεων και startups, ενώ πέρα από τη βιομηχανική του βάση, ισχυροποιούνται οι δεσμοί συνεργασίας του με όλους τους παράγοντες του οικοσυστήματος της καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της ακαδημαϊκής κοινότητας, των ερευνητικών κέντρων, δικτύων και ενώσεων, των εθνικών, ευρωπαϊκών, και περιφερειακών αρχών καθώς και άλλων εμπλεκομένων φορέων σε αυτόν το απαιτητικό τεχνολογικό τομέα. Περισσότερες πληροφορίες στο www.si-cluster.gr Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με : Κωνσταντίνα Νεοφώτιστου, Marketing & Communication Corallia Clusters Initiative Τ: 210.63.00.782, E: k.neofotistou@corallia.org http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Se_trochiha_to_prhoto_ethnikho_cluster_diastemikhes_technologhias

«Δισδιάστατος τσίγκος», νέος υποψήφιος διάδοχος του πυριτίου. Μια πρωτοποριακή τσίγκινη λαμαρίνα, η οποία πάχος ενός μόλις ατόμου, άγει τον ηλεκτρισμό με απόδοση 100%, και θα μπορούσε στο μέλλον να διαδεχθεί το πυρίτιο στα ηλεκτρονικά κυκλώματα. Η νέα μορφή του κασσίτερου βαφτίστηκε «στανένιο», ένας συνδυασμός του stannum, της λατινικής λέξης για τον κασσίτερο, με την κατάληξη «-ένιο» που χρησιμοποιείται και για το γραφένιο -μια μορφή του άνθρακα που έχει επίσης τη μορφή φύλλων με πάχος ενός ατόμου. Επειδή τα φύλλα αυτά έχουν αμελητέο πάχος ονομάζονται συχνά και «δισδιάστατα» υλικά. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ και του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας παρουσιάζουν τώρα θεωρητικούς υπολογισμούς που δείχνουν ότι το στανένιο θα ήταν ιδανικό για τη βιομηχανία ημιαγωγών. Σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Physical Review Letters, http://prl.aps.org/abstract/PRL/v111/i13/e136804 ο δισδιάστατος κασσίτερος θα πρέπει να συμπεριφέρεται ως «τοπολογικός μονωτής». Τα υλικά αυτής της κατηγορίας επιτρέπουν τη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος μόνο στις άκρες τους ή στην εξωτερική τους επιφάνεια, όχι όμως από το εσωτερικό τους. Όταν μάλιστα οι τοπολογικοί μονωτές έχουν πάχος ενός ατόμου, άγουν τον ηλεκτρισμό με απόδοση 100%. Οι ασυνήθιστες ιδιότητες των τοπολογικών μονωτών προκύπτουν από περίπλοκες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα ηλεκτρόνια και τα βαρέα μέταλλα που συνήθως περιέχουν αυτά τα υλικά. Οι υπολογισμοί των ερευνητών δείχνουν τώρα ότι ο κασσίτερος θα ήταν ιδανικό υλικό, καθώς θα λειτουργούσε ως τοπολογικός μονωτής σε θερμοκρασία δωματίου. Εφόσον οι προβλέψεις της μελέτης επιβεβαιωθούν με εργαστηριακά πειράματα, ο δισδιάστατος τσίγκος θα μπορούσε αρχικά να χρησιμοποιηθεί στα μικροσκοπικά καλώδια που συνδέουν στοιχεία του ίδιου ηλεκτρονικού τσιπ. Αργότερα θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως το πυρίτιο, αρκεί να βρεθεί τρόπος να μην υπερβαίνει ποτέ σε πάχος το ένα άτομο και να μην φθείρεται από τις μεθόδους παραγωγής που εφαρμόζει η βιομηχανία ημιαγωγών. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι υπάρχουν κι άλλα υλικά που θα μπορούσαν να διαδεχθούν το πυρίτιο, όπως το γραφένιο και οι νανοσωλήνες άνθρακα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=783527 Όπως όμως προβλέπει ο Σουσένγκ Ζανγκ του Στάνφορντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, η Κοιλάδα του Πυριτίου (Silicon Valley) θα μπορούσε μια μέρα να αντικατασταθεί από την Κοιλάδα του Τσίγκου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231275613

Διαστημόπλοια-καμικάζι εναντίον επικίνδυνων αστεροειδών μελετά ο ΟΗΕ. Ακόμη και διαστημόπλοια-καμικάζι σκέφτεται να χρησιμοποιήσει ο ΟΗΕ στο πλαίσιο του μεγάλου σχεδίου που εκπονεί για την προστασία της Γης από κάποιον επικίνδυνο αστεροειδή. Ενας στόλος από διαστημόπλοια «μιας χρήσεως», που θα είναι σε ετοιμότητα για να εκτοξευθούν εναντίον κάποιου επικίνδυνου αστεροειδούς, θα μπορούσαν να αλλάξουν μέσω της έκρηξης που θα δημιουργούσε η πρόσκρουση την τροχιά του ουράνιου σώματος με αποτέλεσμα αυτό να μην πέσει στη Γη. Το σενάριο της διάλυσης κάποιου αστεροειδούς με πυρηνική βόμβα δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος, καθώς κρίνεται επικίνδυνο. Ο ΟΗΕ αποφάσισε να δημιουργήσει πριν από μερικές ημέρες ένα παγκόσμιο δίκτυο ενημέρωσης για τους επικίνδυνους αστεροειδείς το οποίο θα τροφοδοτείται συνεχώς με δεδομένα από όλες τις χώρες. Σκοπός του δικτύου, που ενδέχεται να λειτουργήσει μέχρι το τέλος του έτους, είναι η έγκαιρη προειδοποίηση για κάποιον επικίνδυνο αστεροειδή ώστε να υπάρχει χρόνος αντίδρασης. Η συζήτηση για την οργάνωση του δικτύου αφορά και τους τρόπους αντίδρασης και πολλοί ειδικοί, όπως ο πρώην αστροναύτης της NASA Τομ Τζόουνς, προκρίνουν την ιδέα των διαστημοπλοίων-καμικάζι. Αστρονόμοι λένε ότι στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αστεροειδείς ικανοί να καταστρέψουν μια περιοχή μεγάλη η Νέα Υόρκη. Μεγαλύτερη ανησυχία υπάρχει για όσους έχουν διάμετρο από 100 μέχρι 1.000 μέτρα. Από το 1995 μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου 10.000 αστεροειδείς που ακολουθούν τροχιά ικανή να τους φέρει πολύ κοντά στη Γη. Από αυτούς το 9% έχει, όπως πιστεύεται, διάμετρο μεγαλύτερο από 1.000 μέτρα. Αστεροειδείς με διάμετρο μέχρι 20 μέτρα, όπως εκείνος που προσέκρουσε στο Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας, πέφτουν στη Γη περίπου κάθε 100 χρόνια. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5056756/diasthmoploia-kamikazi-enantion-epikindynwn-asteroeidwn-meleta-o-ohe/ Η NASA προκήρυξε διαγωνισμό για τον καλύτερο κυνηγό αστεροειδών. Η NASA μαζί με την αμερικανική εταιρεία Planetary Resources ετοιμάζεται να προκηρύξει διαγωνισμό για τον καλύτερο κυνηγό αστεροειδών. Το νόημα του διαγωνισμού είναι να προτείνουν στη NASA του κατάλληλους αλγορίθμους αναζήτησης των περιπλανώμενων ουρανίων σωμάτων, δυνητικά επικίνδυνων – ή ωφέλιμων – για τον πλανήτη μας. Η αναζήτηση αστεροειδών θα γίνεται με τη βοήθεια της ειδικής πλατφόρμας Asteroid Zoo, και στο βαθμό που οι λαμπρές διάνοιες θα προτείνουν αλγορίθμους, η NASA θα του ελέγχει πρακτικά. Ο διαγωνισμός θα ξεκινήσει στις αρχές της επόμενης χρονιάς. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_23/252176989/ Πτώση μετεωρίτη στην Ουκρανία κάνει τη νύχτα μέρα. Πτώσεις μετεωριτών καταγράφονται όλο και πιο συχνά σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Αυτή τη φορά και χάρη στις κάμερες που είναι τοποθετημένες στα αυτοκίνητα των ανατολικών χωρών (όχι από χόμπι αλλά γιατί το απαιτούν οι ασφαλιστικές εταιρείες) άλλη μια πτώση καταγράφηκε στην Ουκρανία. Η πτώση έγινε στις 21 Νοεμβρίου στις 03:50 το πρωί στην περιοχή Mount Castel κάνοντας τη νύχτα ημέρα για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Βίντεο. http://www.youtube.com/watch?v=JIq7qyuAP3s http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1

Εντυπωσιακές εικόνες πανάρχαιου αστρικού σμήνους ίσως αποκαλύψουν νέα δεδομένα για τις μαύρες τρύπες. Δημιουργήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα με τον γαλαξία μας και ήταν από τα πρώτα που έλαμψαν σε αυτόν φωτίζοντας τον στο Σύμπαν. Πρόκειται για το σφαιρωτό αστρικό σμήνος Messier 15 που έχει ηλικία 12 δισ. έτη. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έστρεψε τον φακό του εκεί και κατέγραψε νέες εικόνες που δείχνουν το σμήνος αυτό να εξακολουθεί να λάμπει και να φωτίζει τον Γαλαξία. Στο σμήνος αυτό υπάρχει μια «παράξενη» μελανή οπή και οι νέες εικόνες αναμένεται να προσφέρουν νέα στοιχεία για αυτές. Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία σχετικώς πυκνή συγκέντρωση αστέρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Οι αστέρες που αποτελούν τα σφαιρωτά σμήνη είναι ισχυρώς δεσμευμένοι από τη βαρύτητα του κάθε σμήνους, πράγμα που δίνει στα σμήνη αυτά το σφαιρικό τους σχήμα. Η μελέτη των σφαιρωτών αστρικών σμηνών είναι εξαιρετικά σημαντική για να συνθέσουν οι επιστήμονες το παζλ των κοσμικών διεργασιών που οδήγησαν στη μαζική παραγωγή άστρων στο πρώιμο Σύμπαν η οποία σηματοδότησε τη δημιουργία των γαλαξιών. Το Messier 15 βρίσκεται σε απόσταση περίπου 35 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Πήγασου και έχει διάμετρο 175 ετών φωτός. Υπολογίζεται ότι το σμήνος περιέχει περισσότερα από 100 χιλιάδες άστρα ενώ έχει διαπιστωθεί ότι σε αυτό το σμήνος σχηματίστηκε στον γαλαξία μας το πρώτο πλανητικό νεφέλωμα. Ενα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν σημαντικό ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι στο κέντρο του Messier 15 υπάρχει ένα σπάνιο είδος μελανής οπής. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για μια μαύρη τρύπα που βρίσκεται σε ένα «ενδιάμεσο», όπως το χαρακτηρίζουν, στάδιο ύπαρξης. Οι νέες εικόνες είναι ήδη αντικείμενο μελέτης από τους επιστήμονες που πιστεύουν ότι θα εντοπίσουν νέα στοιχεία που θα τους για για τον σχηματισμό και εξέλιξη των μελανών οπών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=542465

Η Αστροφυσική πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. «Από τα Φιλιατρά στο Χάρβαρντ. Μακρύς ο δρόμος, μοιάζει «γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις». Με αφετηρία τη μικρή αλλά δυναμική μεσσηνιακή επαρχιακή πόλη, άφιξη στη Βοστόνη έπειτα από μια τετραετή στάση στη Θεσσαλονίκη και άλλη μια πενταετή στάση στο Σικάγο. Στη συνέχεια, από το αρχαιότερο αμερικανικό πανεπιστήμιο που ίδρυσε ο Τζον Χάρβαρντ το 1636, στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, το αρχαιότερο ελληνικό ερευνητικό κέντρο, που ίδρυσε ο Γεώργιος Σίνας το 1842, με μια ενδιάμεση στάση 17 ετών στο νεότερο ελληνικό πανεπιστήμιο (1981), στο Ηράκλειο Κρήτης. Ακολουθώντας την προτροπή του μεγάλου μας Αλεξανδρινού ποιητή: “Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος”». Μιλάμε με τον Κανάρη Τσίγκανο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του. Συνέντευξη στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ - enet.gr http://physicsgg.me/2013/11/24/%ce%b7-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b4%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84/

Ο ρωσικός πύραυλος Dnepr τοποθέτησε σε τροχιά 23 δορυφόρους. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας Dnepr, που εκτοξεύτηκε με επιτυχία από το κοσμοδρόμιο Γιάσνι στην περιοχή Ορενμπούργκ (νότια Ουράλια), τοποθέτησε σε τροχιά και τους 23 δορυφόρους. Ο κύριος δορυφόρος είναι η συσκευή τηλεπισκόπησης της Γης, βάρους 300 κιλών που κατασκευάστηκε στα ΗΑΕ. Ο δoρυφόρος αυτός είναι ικανός να τραβά φωτογραφίες με ανάλυση 1 μέτρου και προορίζεται για αστικό σχεδιασμό. Ο ιαπωνικός δορυφόρος θα ελέγχει τη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και ο πολωνικός – θα μετρά τη φωτεινότητα των άστρων. Η εν λόγω εκτόξευση του Dnepr έγινε η δεύτερη κατά σειρά το τρέχον έτος. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_21/251551465/ Το ρωσικό «πουλί» και ο αμερικανικός «κάνθαρος» κηνηγούν τις μπόρες. Ο μικροδορυφόρος Firefly («Πυγολαμπίδα», ΗΠΑ), εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο στο νησί Γουάλοπς. Η συσκευή προορίζεται για τη μελέτη των καταιγίδων από το Διάστημα. Στο πλαίσιο του ίδιου καθήκοντος εδώ και δύο περίπου χρόνια λειτουργεί ο ρωσικός μικροδορυφόρος Chibis-M (σχοίνικλος), πολλά χαρακτηριστικά του οποίου επαναλαμβάνει ο δορυφόρος Firefly. Ο Firefly είναι μικροσκοπικός δορυφόρος, στον οποίο τοποθετήθηκαν δύο επιστημονικά εργαλεία και υπηρεσιακά συστήματα. Η κύρια συσκευή του είναι ο ανιχνευτής, που θα καταγράφει την ακτινοβολία που παράγεται από τις ηλεκτρικές εκκενώσεις. Οι αστραπές είναι ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο, αλλά όσο παράξενο κι αν είναι, δεν εχει μελετηθεί καλά. Εν τω μεταξύ, οι φυσικοί καταδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον για την ακτινοβολία, που συνοδεύει τους κεραυνούς. Δεν πρέπει να την φοβούμαστε γιατί η πυκνή ατμόσφαιρα την απορροφά πολύ καλά με αποτέλεσμα οι ακτίνες να περνούν ελεύθερα, στην πραγματικότητα, μόνο προς τα πάνω στο διαστημικό χώρο. Για την λεπτομερειακή μελέτη αυτού του φυσικού φαινομένου προορίζεται ακριβώς το σχέδιο Firefly. Οι εργασίες σχεδιασμού του είχαν αρχίσει το 2008 με την προβλεπόμενη για το 2010-2011 εκτόξευσή του. Όμως για οικονομικούς λόγους η εκτόξευσή του αναβλήθηκε, όπως αποδείχθηκε ως το 2013. Αναμένεται ότι ο δορυφόρος Firefly θα λειτουργήσει σε τροχιά τουλάχιστον τρεις μήνες και θα καταγράφει τα σήματα περίπου 50 καταιγίδων την ημέρα. Ο Firefly θα ακολουθήσει το ρωσικό μικροδορυφόρο Chibis-M, που έγινε η πρώτη μικρή συσκευή, προορισμένη ειδικά για τη μελετή των κεραυνών (τοποθετήθηκε σε τροχιά στις αρχές του 2012). Ο δορυφόρος Chibis-Μ είναι κάπως μεγαλύτερος από τον αμερικανικό: το βάρος τους είναι 40 κιλά, το 1/3 από τα οποία αναλογεί στις επιστημονικές συσκευές-ανιχνευτές που προορίζονται για τη μελέτη των κεραυνών. Ο Chibis-M είναι ο πρώτος μικροδορυφόρος που κατασκευάστηκε από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών πάνω στη βάση της καθολικής μικροπλατφόρμας Chibis, κατασκευασμένης από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών. Εκεί επίσης επινόησαν και τον πρωτότυπο τρόπο τοποθέτησης σε τροχιά με τη βοήθεια του διαστημοπλοίου Progress: μετά την αποσύνδεσή του από το ΔΔΣ το διαστημόπλοιο ανυψώνει την τροχιά του και αφήνει το μικροδορυφόρο που βρίσκετεται σε ειδικό κιβώτιο μεταφοράς και εκτόξευσης να πετά ελεύθερα. Ο ρωσικός δορυφόρος λειτουργεί στο Διάστημα εδώ και δύο περίπου χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε σαφές ότι η κατάσταση στο σύννεφο της μπόρας κατά την εκκένωση δεν μπορεί να αναπαραχθεί στο εργαστήριο: πολύ μεγάλες είναι οι διαστάσεις της - από δεκάδες μέτρα ως εκατοντάδες χιλιόμετρα. Κατά τη μελέτη αυτού του φαινομένου χρειάζεται να παίρνονται υπόψη και οι ιδιομορφίες της κατανομής των φορτίων στο σύννεφο, γεγονός στο οποίο έδιναν προηγούμενα πολύ λίγη προσοχή κατά τη μελέτη της ηλεκτρικής ενέργειας. Η μελέτη των καταιγίδων και συγκεκριμένα των κεραυνών από το Διάστημα μόλις αρχίζει και ως το 2015 στους μικροδορυφόρους Chibis-M και Firefly προβλέπεται να προστεθεί επίσης και ο γαλλικός μικροδορυφόρος Taranis που ονομάστηκε προς τιμή του κέλτικου θεού του κεραυνού και της φωτιάς . http://greek.ruvr.ru/2013_11_21/251572595/ Το Ιράν ετοιμάζεται να εκτοξεύσει στο διάστημα νέο δορυφόρο. Το Ιράν άρχισε τον τελικό έλεγχο όλων των συστημάτων του νέου δορυφόρου Tadbir πριν την εκτόξευσή του. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ο δορυφόρος προορίζεται για τις ανάγκες της πλοήγησης, καθώς επίσης είναι εξοπλισμένος με ειδικές συσκευές, με τις οποίες είναι δυνατή η φωτογράφηση της γήινης επιφάνειας με υψηλό επίπεδο ανάλυσης. Ο Tadbir θα μεταφερθεί σε τροχιά με πύραυλο Safir. Ο δορυφόρος θα είναι η τέταρτη διαστημική συσκευή αυτής της σειράς, που εκτοξεύεται από το Ιράν τα τελευταία 7 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_21/251623278/ Αν θα μετατραπεί το αεροδρόμιο της Καλαμάτας σε βάση εκτόξευσης πυραύλων, ρωτάει βουλευτής. Δύο υπουργεία απέστειλαν στη Βουλή έγγραφες απαντήσεις σε ερώτηση βουλευτή για το ενδεχόμενο το αεροδρόμιο της Καλαμάτας να γίνει βάση εκτόξευσης επανδρωμένων πυραύλων στο Διάστημα για τουριστικούς λόγους. Το πρώτο είναι το υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, με τον υφυπουργό Νότη Μηταράκη να διαβιβάζει έγγραφο του Invest in Greece, με το οποίο ενημερώνει ότι μέχρι σήμερα δεν έχει περιέλθει σε γνώση του οποιαδήποτε επενδυτική πρόταση που να αφορά στον τομέα της Αεροδιαστημικής στην Ελλάδα. Το δεύτερο έγγραφο εστάλη από το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με τον υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να επισημαίνει ότι το ενδεχόμενο αλλαγής της χρήσης του αεροδρομίου της Καλαμάτας για τη δημιουργία «Βάσης εκτόξευσης επανδρωμένων πυραύλων στο Διάστημα για τουριστικούς λόγους» προϋποθέτει οικονομοτεχνική μελέτη κόστους-οφέλους και σκοπιμότητας, δεδομένου ότι μια τέτοια αλλαγή χρήσης θα απαιτήσει υποδομές, επεκτάσεις και έργα κόστους αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ παράλληλα και αυτή τούτη η λειτουργία και συντήρησή τους θα πρέπει να εξετασθεί πολύ σοβαρά, σε σχέση με την ανάπτυξη τέτοιων υποδομών επί τη βάσει ευρωπαϊκών και διεθνών κανονισμών. Την ερώτηση για την ανάπτυξη Αεροδιαστημικής στην Ελλάδα είχε καταθέσει ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Βασίλης Καπερνάρος, ζητώντας να ενημερωθεί αν υπάρχει εμπεριστατωμένη μελέτη για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5055629/an-tha-metatrapei-to-aerodromio-ths-kalamatas-se-bash-ektokseyshs-pyraylwn-rwtaei-boyleyths/ Γεννηματά: Με «δέουσα προσοχή» εξετάζεται η δημιουργία διαστημικού κέντρου στην Καλαμάτα. Την «σκοπιμότητα» της μετατροπής του αεροδρομίου της Καλαμάτας σε βάση εκτόξευσης πυραύλων για τουριστικούς σκοπούς «εξετάζει, με δέουσα προσοχή, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας» όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή η αναπληρώτρια υπουργός Εθνικής Αμυνας Φώφη Γεννηματά. Συγκεκριμένα, σε γραπτή απάντησή της προς τον βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Β. Καπερνάρο που έθεσε το ερώτημα, η υπουργός απάντησε: «Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξετάζει με τη δέουσα προσοχή τη σκοπιμότητα υλοποίησης τέτοιου τύπου επενδύσεων, εφόσον αυτές είναι υπαρκτές, εντός του πλαισίου των προβλέψεων της ισχύουσας νομοθεσίας». Η κ. Γεννηματά ανακοίνωσε επίσης, την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας με τη «Μεσσηνιακή Αμφικτυονία», μεταξύ των δραστηριοτήτων της οποίας είναι και η συνεργασία με τον καθηγητή αεροδιαστημικής Π. Παπαδόπουλο. Η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία, με έδρα την Καλαμάτα είναι «το συλλογικό όργανο έκφρασης των μεσσηνιακών σωματείων της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Συμμετέχουν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Μεσσηνίας καθώς και πολλοί ΟΤΑ της Μεσσηνίας», όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας. Με το μνημόνιο, που υπογράφηκε στις 11 Νοεμβρίου 2013, αναφέρει η κ. Γεννηματά, συμφωνήθηκε «η αμοιβαία στήριξη Ελλήνων για σπουδές σε υψηλού κύρους εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού στους τομείς της αεροναυτικής, αεροδιαστημικής, την περιβαλλοντική επιστήμη κ.ά., ώστε εν συνεχεία η εμπειρία και η γνώση αυτή να επαναπατριστεί, παρέχοντας τη βάση για έναν νέο τομέα ανάπτυξης». http://www.tanea.gr/news/greece/article/5056482/gennhmata-me-deoysa-prosoxh-eksetazetai-to-endexomeno-dhmioyrgias-diasthmikoy-kentroy-sthn-kalamata/ Σχόλιο:Δεν κοιτάμε την οσο γίνεται πιο ουσιαστική συμμετοχή μας στην ESA(π.χ. Ελληνας Αστροναύτης-Περισσότερη τεχνική και επιστημονική συμμετοχή) αλλα ψαχνουμε για τραβηγμένες υποθέσεις και προτάσεις που απλώς επιχαίρουν τον εγωισμό μας σαν περιφέρεια(Μεσσηνία) και σαν χώρα. Τι ζητάω τώρα με κλειστά Πανεπιστήμια!!!

Βρέθηκαν τα πρώτα κοσμικά νετρίνα στην Ανταρκτική. Το διεθνές Παρατηρητήριο IceCube στην Ανταρκτική εντόπισε με βεβαιότητα τα πρώτα κοσμικά νετρίνα, τα φευγαλέα υποατομικά σωματίδια που δημιουργούνται σε βίαια συμβάντα σε μακρινές περιοχές του σύμπαντος και φθάνουν μέχρι τη Γη, διαπερνώντας οτιδήποτε στερεό συναντούν στον δρόμο τους (πχ τα σώματά μας), καθώς δεν αλληλεπιδρούν σχεδόν καθόλου με τα άτομα της κανονικής ύλης. Το συγκεκριμένο υπόγειο «παγωμένο» παρατηρητήριο κοντά στον Νότιο Πόλο προσπαθεί από το 2010 να «πιάσει» κάποιο από αυτά τα σωματίδια- φαντάσματα και φαίνεται πως επιτέλους, μετά από αρκετές απογοητεύσεις, τα κατάφερε, ανιχνεύοντας μάλιστα όχι ένα, αλλά 28 νετρίνα. Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ» και το Space.com και χαιρετίστηκε διεθνώς ως μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στην αστρο-σωματιδιακή φυσική. «Πρόκειται για τεράστιο εύρημα. Μπορεί να σηματοδοτεί τη ξεκίνημα της αστρονομίας νετρίνων», δήλωσε ο Ντάρεν Γκραντ, καθηγητής φυσικής του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα και ένας από τους επικεφαλής του διεθνούς ερευνητικού προγράμματος του IceCube (ένα είδος "CERN των πάγων"), στο οποίο συμμετέχουν 260 επιστήμονες από 11 χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Σουηδία, Βέλγιο, Ελβετία, Ιαπωνία, Καναδάς, Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία και Ν. Κορέα). Τα νετρίνα είναι σωματίδια χωρίς ηλεκτρικό φορτίο και με μηδαμινή μάζα, τα οποία σχηματίζονται στους πυρήνες των ατόμων και ταξιδεύουν στο διάστημα σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αν και υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός από αυτά στο σύμπαν (τρισεκατομμύρια νετρίνα με προέλευση τον Ήλιο μάς «βομβαρδίζουν» κάθε μέρα), περνάνε τελείως απαρατήρητα. Ορισμένα νετρίνα έχουν πολύ μεγαλύτερη ενέργεια, καθώς προέρχονται από πολύ πιο μακρινές και ισχυρές πηγές σε σχέση με τον Ήλιο, όπως από εκρήξεις ακτίνων γάμμα σε άλλους γαλαξίες, μαύρες τρύπες και ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες (κβάζαρ), για αυτό λέγονται «κοσμικά νετρίνα». Η παρατήρηση αυτών των μακρινών «αγγελιαφόρων» μπορεί να ρίξει περισσότερο φως στα πιο βίαια γεγονότα του σύμπαντος. Οι πρώτες ενδείξεις ανίχνευσης κοσμικών νετρίνων που δεν προέρχονταν από τον Ήλιο, είχαν υπάρξει το 1987 και ως πηγή τους θεωρήθηκε μια σχετικά κοντινή έκρηξη σούπερ- νόβα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος. Το 2012 ανιχνεύθηκαν τα δύο πρώτα πιθανά κοσμικά νετρίνα από το IceCube, τα οποία πήραν τα χαϊδευτικά ονόματα «Μπερτ» και «Έρνι». Οι νέες μετρήσεις επιβεβαίωσαν πλέον την ύπαρξη 28 κοσμικών νετρίνων. Τα 28 νετρίνα που «έπιασε» το IceCube, προέρχονται από άγνωστες μακρινές πηγές εκτός του ηλιακού μας συστήματος, καθώς έχουν υψηλή ενέργεια άνω των 30 TeV, ενώ δύο από αυτά άνω των 1.000 TeV, όταν -συγκριτικά- ο αναβαθμισμένος επιταχυντής του CERN το 2015 θα κάνει συγκρούσεις σωματιδίων με συνολική ενέργεια 14 ΤeV. O ανιχνευτής (το αντίστοιχο των συμβατικών τηλεσκοπίων) δεν βρίσκεται ούτε στο διάστημα, ούτε καν στην επιφάνεια της Γης, αλλά αντίθετα βαθιά στο υπέδαφος. Καταλαμβάνει όγκο ενός κυβικού χιλιομέτρου κάτω από τους πάγους (εξ ου και το όνομά του) και περιλαμβάνει 5.160 ψηφιακούς οπτικούς αισθητήρες βυθισμένους με 86 χαλύβδινα καλώδια μέσα σε τρύπες που έχουν βάθος 1,5 έως 2,5 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια του πάγου. Όταν κάποιο νετρίνο τύχει να αλληλεπιδράσει με κάποιον ατομικό πυρήνα, τότε ο αισθητήρας καταγράφει τη σύγκρουση σαν μια «χιονοστιβάδα» άλλων σωματιδίων που εκπέμπουν φως. Όσο πιο έντονο είναι το παραγόμενο φως, τόσο υψηλότερης ενέργειας ήταν το νετρίνο που πιάστηκε στα παγωμένα δίχτυα του IceCube, που βρίσκεται στο ερευνητικό κέντρο Σκοτ-Αμούντσεν. Η ανακάλυψη στην Ανταρκτική θα δώσει ώθηση και σε άλλους «ανταγωνιστικούς» ανιχνευτές νετρίνων, που σχεδιάζονται ή ήδη κατασκευάζονται σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως στα βάθη της Μεσογείου Θάλασσας. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Τι θα βλέπατε αν σας στόχευαν από τη Σελήνη με λέιζερ. Το διαστημικό σκάφος της NASA LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) – προφέρεται όπως το “laddie,” και όχι “lady” – που είχε εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. http://www.space.com/23478-moon-laser-beam-earth-photo.html Το LADEE θα μελετήσει τη σύνθεση και τη δομή της ελάχιστης ατμόσφαιρας της Σελήνης. Μεταξύ άλλων είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ίσως επιφέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Η μετάδοση πληροφοριών γίνεται διαμέσου της υπέρυθρης ακτινοβολίας μια μέθοδος που είναι έξι φορές γρηγορότερη σε σχέση με την εκπομπή διαμέσου ραδιοκυμάτων. Σχεδόν όλες οι διαστημικές αποστολές βασίζονται σήμερα στις ραδιοεπικοινωνίες, οι οποίες όμως συναντούν σημαντικούς περιορισμούς. Ένα πρόβλημα είναι ότι το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα δεν είναι απεριόριστο, και οι συχνότητες που αντιστοιχούν στα ραδιοκύματα και τα μικροκύματα είναι πλέον κατειλημμένες. Η NASA, όμως, χρειάζεται όλο και ταχύτερες μεταδόσεις, και μια καλή λύση είναι η αξιοποίηση της ακτινοβολίας λέιζερ σε άλλες, πιο ευρύχωρες συχνότητες. Τον Οκτώβριο, το λέιζερ του Ladee έθεσε νέο ρεκόρ ταχύτητας για εξωγήινες μεταδόσεις στα 622 Mbps. Αυτό σημαίνει ότι οι μελλοντικές αποστολές της NASA θα μπορούν να μεταδίδουν βίντεο σε υψηλή ανάλυση και σε 3D. Στις 26 Οκτωβρίου, η οπτική μετάδοση του δορυφόρου ελήφθη από επίγειο σταθμό της ESA στο νησί της Τενερίφης, έξω από τις δυτικές ακτές της Αφρικής. Η δέσμη που έφτασε στο σταθμό δεν θα ήταν ορατή με γυμνό μάτι, δεδομένου ότι το λέιζερ εκπέμπει στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Με τη βοήθεια μιας υπέρυθρης κάμερας, όμως, η εξωγήινη λάμψη ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί. Τα δεδομένα που έλαβε η ESA μεταδόθηκαν στη χαμηλότερη ταχύτητα των 40 Mbps, η οποία όμως είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη από ό,τι σε μια τυπική ευρυζωνική σύνδεση για το σπίτι. Εκτός από το σταθμό της Τενερίφης, το Ladee στοχεύει επίσης το λέιζερ σε έναν σταθμό της NASA στο Νιου Μέξικο και σε έναν δεύτερο σταθμό της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. http://physicsgg.me/2013/11/21/%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%b5-%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%87%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb/

Τεράστια έκρηξη ακτίνων γάμμα. Μία «τερατώδης» -όπως την αποκάλεσαν οι αστρονόμοι- έκρηξη ακτίνων γάμμα, που συνέβη σε ένα μακρινό γαλαξία σε απόσταση 3,7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, όταν το σύμπαν είχε ηλικία 9,9 δισεκατομμυρίων ετών, είναι η ισχυρότερη, φωτεινότερη και μεγαλύτερης διάρκειας που έχει ποτέ παρατηρηθεί από τη Γη. Αν είχε συμβεί πιο κοντά, ο πλανήτης και η ζωή πάνω σε αυτόν θα είχαν «ψηθεί». Η μόνη πιο ισχυρή έκρηξη που ξέρουν -ή μπορούν να φανταστούν- οι επιστήμονες, είναι η ίδια η Μεγάλη Έκρηξη που δημιούργησε το σύμπαν. Οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα λαμβάνουν χώρα, όπως πιστεύουν οι αστροφυσικοί, όταν ένα τεράστιο άστρο πεθαίνει καταρρέοντας βαρυτικά σε μια νέα μαύρη τρύπα, δημιουργώντας ένα σούπερ-νόβα και εκτοξεύοντας παράλληλα στις εσχατιές του διαστήματος πανίσχυρους «πίδακες» ακτινοβολίας πολύ υψηλής ενέργειας, η οποία ταξιδεύει στο σύμπαν με την ταχύτητα του φωτός. Οι ακτίνες γάμμα είναι η μορφή του φωτός με την μεγαλύτερη ενέργεια στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα (τουλάχιστον 500.000 φορές ισχυρότερη από το ορατό φως). Τα τηλεσκόπια παρατηρούν τέτοιες εκρήξεις ακτίνων γάμμα εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, με ρυθμό πλέον περίπου μία ανά διήμερο. Όμως η συγκεκριμένη έκρηξη ξεχωρίζει με την ισχύ και τη λαμπρότητά της από οποιαδήποτε άλλη μέχρι σήμερα, καθώς ήταν πέντε φορές ισχυρότερη από την μέχρι σήμερα κάτοχο του ρεκόρ (είχε παρατηρηθεί το 1999). Οι επιστήμονες, που μελέτησαν το εντυπωσιακό -και τρομακτικό- φαινόμενο, έκαναν τέσσερις ξεχωριστές δημοσιεύσεις στο περιοδικό Science, σύμφωνα με το BBC και το New Scientist. Όπως εκτιμούν, η έκρηξη (με ενέργεια που έφθασε τα 95 GeV και διάρκεια 20 ολόκληρες ώρες) προήλθε από ένα άστρο με μάζα 20 έως 30 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου και πολύ μεγαλύτερης πυκνότητας. Η έκρηξη με την ονομασία GRB 130427A -που έγινε αντιληπτή φέτος τον Απρίλιο από τα διαστημικά τηλεσκόπια Swift και Fermi της NASA και έκτοτε ήταν αντικείμενο μελέτης- πιθανώς φάνηκε τόσο ισχυρή στη Γη λόγω της σχετικά «μικρής» απόστασης που συνέβη, καθώς οι προηγούμενες εκρήξεις γάμμα, οι οποίες εμφάνισαν μικρότερη ένταση και διάρκεια, είχαν γίνει σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις από τον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι πολύ μικρή η πιθανότητα (μία στα δέκα εκατομμύρια) να συμβεί μια τέτοια πανίσχυση έκρηξη στο δικό μας γαλαξία, δηλαδή κοντά μας, πράγμα που μπορεί να είχε ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Ακόμα και τότε, όμως, θα έπρεπε η «ακτίνα θανάτου» από την έκρηξη συμπτωματικά να στοχεύει απευθείας τη Γη για να την «ψήσει». Πάντως, ο καθηγητής αστρονομίας Πολ Ο’Μπράιαν του πανεπιστημίου του Λέστερ δήλωσε ότι «αυτές οι εκρήξεις μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε γαλαξία οποιαδήποτε στιγμή. Δεν έχουμε κανένα τρόπο να τις προβλέψουμε». Όπως είπε, η πρόβλεψη είναι ότι «θα μπορούσε να συμβαίνει μια έκρηξη ακτίνων γάμμα αρκετά κοντά στη Γη για να μας βλάψει, κάθε 500 εκατ. χρόνια. Κάποια στιγμή στην ιστορία της Γης πιθανότατα ακτινοβοληθήκαμε από μία τέτοια έκρηξη και κάτι ανάλογο θα συμβεί ξανά κάποτε στο μέλλον. Όμως η πιθανότητα να συμβεί όσο ζούμε, είναι πολύ μικρή». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5056411/terastia-ekrhksh-aktinwn-gamma-paraligo-na-kapsei-th-neogennhth-gh/