Δροσος Γεωργιος

Το τηλεσκόπιο James Webb απεικόνισε τον ψυχρότερο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί ποτέ. Παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb οδήγησαν τους επιστήμονες στην ανακάλυψη ενός γιγάντιου εξωπλανήτη, ενός «σούπερ Δία» σε τροχιά γύρω από ένα κοντινό αστέρι ηλικίας περίπου 3,5 δισεκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».Ο πλανήτης, με την ονομασία Epsilon Indi Ab, είναι εντυπωσιακά φωτεινός και είναι ο ψυχρότερος εξωπλανήτης σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί πέρα από το Ηλιακό μας Σύστημα. Η μάζα του είναι πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη. Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτός είναι πιθανώς ο μόνος γιγάντιος πλανήτης στο σύστημά του.«Αυτή η ανακάλυψη είναι συναρπαστική επειδή ο πλανήτης είναι αρκετά παρόμοιος με τον Δία. Είναι λίγο θερμότερος και έχει μεγαλύτερη μάζα, αλλά μοιάζει περισσότερο με τον Δία από οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί μέχρι στιγμής», επισημαίνει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ελίζαμπεθ Μάθιους από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Αστρονομία.Προηγούμενες μελέτες είχαν εντοπίσει τον πλανήτη, αλλά η ύπαρξή του δεν είχε επιβεβαιωθεί μέχρι που το τηλεσκόπιο James Webb τον απεικόνισε. Μόνο μερικές δεκάδες εξωπλανήτες έχουν απεικονιστεί απευθείας από διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια κατά το παρελθόν. Οι εξωπλανήτες που είχαν απεικονιστεί προηγουμένως τείνουν να είναι νεότεροι και θερμότεροι. Καθώς οι πλανήτες ψύχονται και συστέλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους γίνονται σημαντικά πιο αμυδροί και επομένως δυσκολότεροι στην απεικόνιση.Ο Epsilon Indi Ab είναι ο δωδέκατος πλησιέστερος στη Γη εξωπλανήτης που έχει γίνει γνωστός μέχρι σήμερα και ο πλησιέστερος με μάζα μεγαλύτερη από τον Δια. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.nature.com/articles/s41586-024-07837-8 Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/to-tileskopio-james-webb-apeikonise-ton-psyxrotero-eksoplaniti-pou-exei-vrethei-pote/

Rocket and Space Corporation "Energia" Ακριβώς πριν από 45 χρόνια, οι αστροναύτες «άκουσαν» για πρώτη φορά τον Γαλαξία. Ναι, κατά μία έννοια, το «άκουσαν». Ο ρόλος ενός τεράστιου «αυτιού» εκτελούσε η κεραία του πρώτου διαστημικού ραδιοτηλεσκοπίου. Το καλοκαίρι του 1979, ο εξοπλισμός παραδόθηκε στον τροχιακό σταθμό Salyut-6 από το φορτηγό πλοίο Progress. Πώς λειτούργησε; Οι κοσμοναύτες Valery Ryumin και Vladimir Lyakhov έστρεψαν την κεραία KRT-10 προς τη σωστή κατεύθυνση. Έτσι το τηλεσκόπιο θα μπορούσε να ανιχνεύσει ραδιοεκπομπές ακόμη και από τα πιο μακρινά αντικείμενα. Τα ραδιοκύματα μετατράπηκαν σε ηλεκτρικά σήματα, τα οποία μπορούν ήδη να αναλυθούν και μπορεί να σχεδιαστεί ένα είδος χάρτη του τμήματος του Γαλαξία που είναι αόρατο στο μάτι - για να διευκρινιστεί η κατανομή αερίου και σκόνης, να ληφθούν δεδομένα σχετικά με την πυκνότητα και θερμοκρασία, καθώς και μαγνητικά πεδία. ️Όταν ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί το πείραμα, οι αστροναύτες έπρεπε να στείλουν χειροκίνητα την κεραία στο διάστημα. Ο αυτοματισμός λειτούργησε, αλλά η κεραία κόλλησε στο σταθμό. Στο διάστημα, ο Valery Ryumin έκοψε τα καλώδια και, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό εργαλείο (σύμφωνα με φήμες, αυτοσχέδιο από σύρμα), έστειλε την κεραία σε πτήση. Αυτό το κατόρθωμα καταγράφηκε ακόμη και από τον Σοβιετικό καλλιτέχνη επιστημονικής φαντασίας Αντρέι Σοκόλοφ. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21498

Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra έγινε 25 ετών. Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Λεωφορείο Columbia στις 23 Ιουλίου του1999. Έκτοτε, το Chandra έχει μελετήσει χιλιάδες αστρονομικά αντικείμενα και έχει κάνει πολλές πρωτοποριακές ανακαλύψεις. Για να γιορτάσουν την 25η επέτειο από την εκτόξευσή του, οι ερευνητές που χειρίζονται το διαστημικό τηλεσκόπιο δημοσίευσαν 25 νέες φωτογραφίες από ένα ευρύ φάσμα κοσμικών αντικειμένων:Κάθε μία από αυτές τις φωτογραφίες συνδυάζει δεδομένα από το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra με δεδομένα άλλων διαστημικών και επίγειων τηλεσκοπίων. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://chandra.cfa.harvard.edu/press/24_releases/press_072224.html

Δείτε το «σκοτεινό πλάσμα» που εκτόξευσε ο Ήλιος στη Γη και θα προκαλέσει γεωμαγνητική καταιγίδα (βίντεο) Το διαστημικό παρατηρητήριο SDO της NASA που έχει αποστολή τη μελέτη του Ήλιου και των φαινομένων του κατέγραψε στις 21 Ιουλίου μια ακόμη πολύ ισχυρή έκλαμψη στο μητρικό μας άστρο.Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι εκρήξεις που παρατηρούνται όταν η έντονη δραστηριότητα στα μαγνητικά πεδία του Ήλιου προκαλεί έκλυση τεράστιας ενέργειας που συνοδεύεται με μια λάμψη. Οι εκρήξεις αυτές εξαπολύουν γιγάντιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων που δημιουργούν ένα κοσμικό τσουνάμι. Αν η έκρηξη γίνει σε περιοχή του Ήλιου που εκείνη την στιγμή «βλέπει» τη Γη το τσουνάμι των σωματιδίων φτάνει στον πλανήτη μας και δημιουργεί γεωμαγνητικές καταιγίδες προκαλώντας φαινόμενα όπως το σέλας αλλά και παρεμβολές στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Η νέα έκλαμψη συνέβη στην ηλιακή κηλίδα AR3757 σε μια περιοχή του μητρικού μας άστρου η οποία «έβλεπε» τη δεδομένη στιγμή τη Γη και αναμένεται η επερχόμενη γεωμαγνητική καταιγίδα. Η θέση που βρισκόταν το SDO τη στιγμή που κατέγραφε την έκλαμψη ήταν τέτοια ώστε το χαμηλότερης θερμοκρασίας και μεγάλης πυκνότητας πλάσμα (ιονισμένο αέριο) που εκτοξεύεται από την επιφάνεια του Ήλιου να μοιάζει με μια… σκιά που κάνει ξαφνικά την εμφάνιση της στην κάμερα. Εντυπωσιακή και σπάνια σκηνή του φαινομένου κατέγραψε ηλιακό παρατηρητήριο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1723293/deite-to-skoteino-plasma-poy-ektoxeyse-o-ilios-sti-gi-kai-tha-prokalesei-geomagnitiki-kataigida-vinteo/

Έτσι εκπαιδεύονται οι αστροναύτες σε ένα εργόμετρο ποδηλάτου. https://vk.com/rsc_energia?z=clip-167742670_456239401%2F1fa724eec095c700c3%2Fpl_wall_-167742670 Roscosmos Στη Γη ετοιμάζονται για την εκτόξευση ενός νέου φορτηγού, του Progress MS-28, και στο διάστημα ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν το Progress MS-26. Το Σαββατοκύριακο, οι κοσμοναύτες πλήρωσαν τον εξοπλισμό που έπρεπε να αφαιρεθεί στο πλοίο, άντλησαν ούρα από τις δεξαμενές του σταθμού στις δεξαμενές του πλοίου, έκλεισαν τις μεταβατικές καταπακτές μεταξύ του πλοίου και της μονάδας Zvezda και έλεγξαν τη στεγανότητά τους. Αποδέσμευση του Progress MS-26 και του ISS - 13 Αυγούστου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573343

Ανακαλύφθηκε πολύτιμο «σκοτεινό οξυγόνο» που παράγεται στον πυθμένα των ωκεανων. Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι είναι απαραίτητη η παρουσία ηλιακού φωτός για την παρουσία του πολύτιμου για τη ζωή αερίου. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι εντόπισε παραγωγή οξυγόνου στον πυθμένα του ωκεανού. Πρόκειται για μια απρόσμενη ανακάλυψη αφού μπορεί περίπου το 50% του οξυγόνου που αναπνέουμε στον πλανήτη να παράγεται στους ωκεανούς αλλά η διαδικασία αυτή θεωρούνταν ότι γίνεται αποκλειστικά από θαλάσσια φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης άρα είναι απαραίτητη η παρουσία ηλιακού φωτός. Το «σκοτεινό οξυγόνο» όπως ονομάστηκε παράγεται στην άβυσσο πιθανότατα από κομμάτια μετάλλου.Οι ερευνητές διαπίστωσαν την παραγωγή οξυγόνου σε βάθη πέντε χλμ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και εκτιμούν ότι το οξυγόνο αυτό παράγεται από φυσικά μεταλλικά «οζίδια» που διασπούν το θαλασσινό νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο.Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Άντριου Σουίτμαν στέλεχος της Σκωτσέζικης Ένωσης για τη Θαλάσσια Επιστήμη είχε εντοπίσει το φαινόμενο το 2013 αλλά επειδή ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αντιληπτό χρειαζόταν και άλλες έρευνες και παρατηρήσεις ώστε να υπάρξει επιβεβαίωση του ευρήματος. Ο Σουίτμαν επανήλθε ως επικεφαλής αυτής της έρευνας η οποία επιβεβαιώνει πλέον την ύπαρξη του σκοτεινού οξυγόνου. Παρά το γεγονός ότι δεν είχε υπάρξει επιβεβαίωση της ύπαρξης του φαινομένου κάποιες εταιρείες εξόρυξης έχουν παρουσιάσει σχέδια εξόρυξης αυτών των οζιδίων με τους θαλάσσιους επιστήμονες να διατυπώνουν φόβους ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διαταράξει τη παραγωγή οξυγόνου σε αυτά τα βάθη και να βλάψουν κάθε θαλάσσια ζωή που εξαρτάται από το οξυγόνο που παράγεται εκεί.«Το είδα για πρώτη φορά το 2013, μια τεράστια ποσότητα οξυγόνου παράγεται στον πυθμένα της θάλασσας σε απόλυτο σκοτάδι. Απλώς το αγνόησα, γιατί με είχαν μάθει ότι οξυγόνο παίρνεις μόνο μέσω της φωτοσύνθεσης. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι για χρόνια αγνοούσα αυτή την δυνητικά τεράστια ανακάλυψη» λέει ο Σουίτμαν. Η ανακάλυψη Αυτός και οι συνάδελφοί του πραγματοποίησαν την έρευνά τους σε μια περιοχή της βαθιάς θάλασσας μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού όπου υπάρχει μια τεράστια λωρίδα θαλάσσιου πυθμένα που καλύπτεται με αυτούς τους μεταλλικούς όζους. Τα οζίδια σχηματίζονται όταν τα διαλυμένα μέταλλα στο θαλασσινό νερό σε μια αργή διαδικασία που διαρκεί εκατ. έτη συσσωρεύονται και γίνονται μεταλλικά «θραύσματα».Και επειδή αυτά τα οζίδια περιέχουν μέταλλα όπως λίθιο, κοβάλτιο και χαλκό τα οποία χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μπαταριών πολλές εταιρείες εξόρυξης αναπτύσσουν τεχνολογίες για να τα συλλέξουν και να τα φέρουν στην επιφάνεια.Όμως ο Σουίτμαν και οι συνάδελφοι του θεωρούν ότι το οξυγόνο αυτό μπορεί να υποστηρίζει τη ζωή στον πυθμένα της θάλασσας και εγείρονται ερωτηματικά για το εγχείρημα εξόρυξης σε αυτά τα βάθη. Έτσι και αλλιώς και πριν από αυτή την ανακάλυψη για το οξυγόνο που παράγεται στον πυθμένα των ωκεανών η επιχειρούμενη για διαφόρους λόγους προσπάθεια εξόρυξης του πυθμένα των ωκεανών έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα που αναφέρει ότι θα υπάρξει σοβαρή διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας και πλήθος περιβαλλοντικών και άλλων προβλημάτων που θα προκληθούν από αυτή την δραστηριότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1722359/anakalyfthike-polytimo-skoteino-oxygono-poy-paragetai-ston-pythmena-ton-okeanon/

Είναι πίνακας του Βαν Γκογκ ή ο Δίας; Το σκάφος της αποστολής Juno της NASA εκτοξεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2011 και μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Από τότε το Juno εξερευνά τόσο τον αέριο γίγαντα όσο και τους δορυφόρους του έχοντας ήδη προσφέρει ένα ανεκτίμητο σε ποσότητα και αξία όγκο δεδομένων για το σύστημα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή έγχρωμη φωτογραφία από το βόρειο ημισφαίριο του Δία η οποία μοιάζει πολύ με την περίφημη «Έναστρη Νύχτα», τον πίνακα που ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ φιλοτέχνησε κοιτάζοντας τον νυχτερινό ουρανό λίγο πριν την ανατολή του Ήλιου στο δωμάτιο του φρενοκομείου στο οποίο νοσηλευόταν μετά τον αυτό-ακρωτηριασμό του αυτιού του. Μάλιστα υπάρχουν αναφορές που συνδέουν τον πίνακα με πραγματικά διαστημικά αντικείμενα και πιο συγκεκριμένα με τον τον γαλαξία Μ51Α που είναι πιο γνωστός ως Γαλαξίας της Δίνης. Ο γαλαξίας αυτός βρισκόταν σε ένα σκίτσο του Βρετανού αστρονόμου του 19ου αιώνα Γουίλιαμ Πάρσονς και πιστεύεται ότι το σκίτσο αυτό το είχε δει ο Βαν Γκογκ και αξιοποίησε το γαλαξία στον πίνακα του.Η φωτογραφία ελήφθη στις 12 Μαΐου όταν το Juno πλησίασε για 61η φορά σε πολύ κοντινή απόσταση τον Δία και παρέχει μια λεπτομερή άποψη χαοτικών νεφών και κυκλωνικών καταιγίδων σε μια περιοχή του βόρειου ημισφαιρίου του πλανήτη.Τέτοιου είδους λεπτομερείς εικόνες φωτίζουν τα περίπλοκα και έντονα ατμοσφαιρικά φαινόμενα που δημιουργούνται στο Δία τα οποία αποτελούν μόνιμο πεδίο παρατήρησης της επιστημονικής κοινότητας. Εκπληκτική έγχρωμη εικόνα του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1722401/einai-pinakas-toy-van-gkogk-i-o-dias/

Για μια καλύτερη κοσμολογική θεωρία. Η ευρέως αποδεκτή μέχρι σήμερα θεωρία που περιγράφει με καλή προσέγγιση το σύμπαν μας, είναι γνωστή ως τo «Καθιερωμένο Πρότυπο της Κοσμολογίας», η συντομογραφικά ως ΛCDM. Στο ΛCDM, κυριαρχεί η σταθερή ποσότητα σκοτεινής ενέργειας (η κοσμολογική σταθερά Λ), μαζί με την ψυχρή σκοτεινή ύλη (Cold Dark Matter=CDM). Δυστυχώς όμως είναι ελλιπής, αφού υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα και ανωμαλίες. Αλλά το ίδιο ισχύει για όλες τις φυσικές μας θεωρίες. Οι ανωμαλίες στην τυπική κοσμολογία θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε μια ακόμη καλύτερη θεωρία. Κι αυτό έχει ξαναγίνει.Στην κοσμολογία εμφανίζονται διάφορες ανωμαλίες όπως, η παρατηρούμενη αφθονία του λιθίου στο σύμπαν που είναι είναι τρεις φορές μικρότερη από αυτή που προβλέπει η θεωρία, η διαφορά του 9% στην μετρούμενη τιμή της σταθεράς Hubble κ.ά, οι οποίες αναλύονται σε άρθρο του P. J. E. Peebles.Ο P. J. E. Peebles (βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2019) σε ένα πρόσφατο άρθρο του, αναπτύσσει τις απόψεις του για την κατάσταση του καθιερωμένου προτύπου της κοσμολογίας ΛCDM. Γράφει μεταξύ άλλων: «Σκεφτείτε την κατάσταση της θεμελιώδους φυσικής πριν από έναν αιώνα. Το 1924 η θεωρία του Maxwell για τον ηλεκτρομαγνητισμό είχε περάσει απαιτητικούς ελέγχους στο εργαστήριο και πολύ περισσότερα τεστ από τη μεγάλη ποικιλία πρακτικών εφαρμογών, όπως το ραδιόφωνο. Αλλά οι φυσικοί γνώριζαν πολύ καλά ότι η θεωρία αποτυγχάνει στην κλίμακα των ατόμων. Ίσως κάποιοι εξακολουθούσαν να ενδιαφέρονται για μια πιθανή αποτυχία του νόμου του αντίστροφου τετραγώνου σε μικρές κλίμακες, αλλά οι περισσότεροι σκέφτονταν τις πειραματικές ενδείξεις για την κβαντοποίηση της ενέργειας στην ύλη, όπως τις διακριτές φασματικές γραμμές, την ακτινοβολία των θερμών σωμάτων και την σκέδαση Compton.Τα επόμενα δύο χρόνια οι φυσικοί διατύπωσαν την μητρο-μηχανική και την κυματο-μηχανική, ενώ το 1927 ο Dirac εφάρμοσε την κβαντική θεωρία στον ηλεκτρομαγνητισμό. Αυτά τα βήματα προς την Κβαντική Ηλεκτρο-Δυναμική (QED), με τις μεγάλες τεχνολογικές εξελίξεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρήγαγαν την εκπληκτική συμφωνία των πειραμάτων με τις θεωρητικές προβλέψεις της QED. Η QED έχει μια πολύ απλή εννοιολογική βάση. Λίγο μετά τη γέννηση της κβαντικής μηχανικής, κατασκευάστηκε πολύ απλά εφαρμόζοντας τους συνήθεις κανόνες της κβαντικής θεωρίας στα πλάτη του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, E(y, t) και B(y, t), των οποίων η χωροχρονική εξέλιξη δίνεται από τις εξισώσεις Maxwell.Κάθε μεγάλη πρόοδος στη φυσική έχει τη δική της ιστορία, αλλά υπάρχουν και μερικά κοινά σημεία. Ο Κοπέρνικος εξορθολόγησε το Πτολεμαϊκό σύστημα μετακινώντας τον ήλιο στο κέντρο του πλανητικού συστήματος, αλλά διατήρησε την Πτολεμαϊκή μεθοδολογία αφού οι προβλέψεις της ήταν ακριβείς. Ο Αϊνστάιν αντικατέστησε τη Νευτώνεια βαρύτητα από τη γενική θεωρία της σχετικότητας, με με μια νέα αντίληψη για τον χωροχρόνο. Αλλά εξακολουθούμε να μιλάμε για παλίρροιες, για την κίνηση του εκκρεμούς του Φουκώ και τον σχηματισμό σιφώνων με νευτώνειους όρους, αφού είναι αρκετά ικανοποιητικοί στην περιγαφή, ενώ μια πλήρης εφαρμογή της γενικής σχετικότητας θα ήταν άσκοπα πολύπλοκη. Η QED αντικατέστησε τις εξισώσεις του Maxwell, αλλά οι ηλεκτρολόγοι εξακολουθούν να μελετούν ένα ηλεκτρικό κύκλωμα με ένα πολύμετρο βαθμονομημένο στα Βολτ και τα Αμπέρ των εξισώσεων του Maxwell.Έχουμε πλέον δύο καλά δοκιμασμένες προσεγγίσεις της πραγματικότητας. Η Γενική Θεωρία τη Σχετικότητας και και η QED δεν διαθέτουν μόνο μαθηματική κομψότητα αλλά και αναμφισβήτητη πειραματική επιβεβαίωση. Αυτό ήταν κάτι περισσότερο από ένα όραμα για τον πρώτο μισό αιώνα. Τώρα όμως έχουμε σοβαρή πειραματική υποστήριξη και για το κοσμολογικό μοντέλο ΛCDM.Σίγουρα όμως, η θεωρία είναι ελλιπής και ελπίζουμε να βρεθεί μια καλύτερη θεωρία. Έχει ξανασυμβεί. Η ιστορία της φυσικής μας οδηγεί στο να περιμένουμε ότι η καλύτερη θεωρία θα ενσωματώσει τα εμπειρικά επιτυχημένα τμήματα της ΛCDM.»Σύμφωνα με τον Peebles, «οι θεωρίες που υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό που μπορεί να συνδεθεί με τις παρατηρήσεις πρέπει να γίνονται σεβαστές. Μπορούν να είναι κομψές και προφητικές. Η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν ήταν ένα αποδεκτό μέρος της θεωρητικής φυσικής για μισό αιώνα πριν αρχίσουν οι πειραματικοί έλεγχοι να σχηματοποιούν την πειστική αιτιολόγηση που έχουμε τώρα. Αλλά ο μόνος τρόπος να είσαι σίγουρος ότι μια ιδέα, όσο όμορφη και αν είναι, έχει μια ασφαλή επαφή με την πραγματικότητα είναι μόνο διαμέσου της πειραματικού ελέγχου.» διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του P. J. E. Peebles με τίτλο ‘Status of the LambdaCDM theory: supporting evidence and anomalies’, ΕΔΩ: https://arxiv.org/abs/2405.18307

Με έξι μετάλλια επέστρεψαν οι Έλληνες μαθητές από την 65η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Ένα χρυσό, δύο αργυρά και τρία χάλκινα μετάλλια είναι ο απολογισμός από τη συμμετοχή Ελλήνων μαθητών στην 65η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα που διεξήχθη στο Μπαθ του Ηνωμένου Βασιλείου. Όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Μαθητική Εταιρεία: «Οι υψηλές επιδόσεις των τελευταίων ετών σε διεθνείς διαγωνισμούς συνεχίστηκαν και φέτος αφού όλοι οι μαθητές διακρίθηκαν σε έναν δύσκολο και απαιτητικό διήμερο διαγωνισμό» ο οποίος έλαβε χώρα στις 11-22 Ιουλίου 2024 με τη συμμετοχή 108 χωρών. Μαθηματική Ολυμπιάδα: Τα μετάλλια Ο Κυριάκος Τσουρέκας, από τη Σχολή Μωραΐτη κατέκτησε Χρυσό Μετάλλιο, ενώ τα δύο Αργυρά κατέκτησαν ο Ορέστης Λιγνός από τα Εκπαιδευτήρια Ελληνική Παιδεία και ο Νεκτάριος Ραφαήλ Μπερκουτάκης από το 3ο Γενικό Λύκειο Πύργου.Τέλος τα τρία Χάλκινα Μετάλλια κατέκτησαν οι Σωκράτης Ηλιάδης από το Πρότυπο Λύκειο Αναβρύτων, Ιωάννης Γαλαμάτης από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Διονύσιος Πετράκης από το Γενικό Λύκειο Κανήθου.Αρχηγός της Ελληνικής ομάδας ήταν ο πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Ανάργυρος Φελλούρης και υπαρχηγός ο Σιλουανός Μπραζιτίκος, Επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης.Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία οι μαθητές που πήραν μέρος στην Ολυμπιάδα αναδείχθηκαν, όπως κάθε χρόνο, μέσα από τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό στα Μαθηματικά που διοργανώνει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία από το 1934, στην πρώτη φάση του οποίου συμμετείχαν 12.000 μαθητές από όλη την Ελλάδα.«Η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία προετοιμάζει και υποστηρίζει τις προσπάθειες αυτών των μαθητών, πάντα σε εθελοντική βάση, στο πλαίσιο των στόχων της για την αναβάθμιση της Μαθηματικής Παιδείας και Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία συγχαίρει όλους τους μαθητές της ελληνικής ομάδας για τη μεγάλη τους επιτυχία. Σημαντική ήταν η συμβολή του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων σε όλη αυτή την προσπάθεια» επισημαίνει η ανακοίνωση της Εταιρείας. https://www.iefimerida.gr/ellada/mathimatiki-olympiada-6-metallia-ellines-mathites

Roscosmos Σε τροχιά, ετοιμάζονται ενεργά να αποχαιρετήσουν το φορτηγό - Το Progress MS-26 θα αναχωρήσει από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 13 Αυγούστου Χθες, οι κοσμοναύτες στοίβαξαν τον εξοπλισμό που έπρεπε να αφαιρεθεί στο πλοίο, πίεσαν το ISS με άζωτο από τους κυλίνδρους του πλοίου και γέμισαν τις δεξαμενές του σταθμού με πόσιμο νερό από τις δεξαμενές του πλοίου. Μην ξεχάσετε να πλεύσετε το πλοίο μαζί μας, θα δείξουμε σίγουρα την επιχείρηση ζωντανά (όλες οι εμφανίσεις και οι κωδικοί θα έρθουν λίγο αργότερα Σχετικά με άλλες διαστημικές υποθέσεις - στην έκθεση στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/40708/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573336 Roscosmos Παρουσιάζουμε το έμβλημα του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-26! Η έναρξη του είναι τον Σεπτέμβριο Το Soyuz MS-26 θα παραδώσει ένα διεθνές πλήρωμα σε τροχιά: τους κοσμοναύτες της Roscosmos Alexey Ovchinin, Ivan Vagner και τον αστροναύτη της NASA Donald Pettit. Το έμβλημα φέρει τα ονόματα, καθώς και τις κρατικές σημαίες των χωρών που συμμετέχουν στην πτήση: Ρωσία και ΗΠΑ. Στο κέντρο υπάρχουν τρεις χρυσές ανθρώπινες φιγούρες σε φόντο του διαστήματος, που αντιπροσωπεύουν τα μέλη του πληρώματος με τη μορφή «διαστημικών φορτηγίδων» - το διακριτικό κλήσης της αποστολής, που τραβούν το διαστημόπλοιο πίσω τους. Συμβολίζουν το ομαδικό πνεύμα και την ετοιμότητα του πληρώματος να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες. Ο στόχος της αποστολής, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, είναι ορατός από ψηλά. Κάτω αριστερά φαίνεται η γαλάζια Γη με το έδαφος της χώρας μας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573341

Η NASA ακύρωσε αποστολή στη Σελήνη λίγες εβδομάδες πριν την εκτόξευση υποχώρηση που ευνοεί τα σχέδια της Κίνας. Θα αναζητούσε νερό στο υπέδαφος του φεγγαριού. Σε μια ασυνήθιστη κίνηση η οποία στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση έχει ευρύτερες επιπτώσεις κυρίως όσον αφορά την κούρσα που έχει ξεκινήσει για την κατάκτηση της Σελήνης και την κυριαρχία σε εδάφη και πλουτοπαραγωγικούς της πόρους η NASA ανακοίνωσε ότι διακόπτει την αποστολή VIPER που ήταν προγραμματισμένο να εκτοξευθεί τον προσεχή Νοέμβριο.Το VIPER είχε αποφασισθεί να προσσεληνωθεί σε ένα σημείο κοντά στην άκρη του μεγάλου κρατήρα Νόμπιλε που έχει διάμετρο 73 χιλιόμετρα στο νότιο πόλο της Σελήνης. Ένα μεγάλο μέρος του κρατήρα παραμένει σχεδόν σε μόνιμη σκιά από τον Ήλιο, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα ανακάλυψης νερού σε παγωμένη μορφή που ήταν ο κύριος στόχος της αποστολής.Ο εντοπισμός και στη συνέχεια η αξιοποίηση σεληνιακού νερού αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην προσπάθεια μόνιμης παραμονής του ανθρώπου στο φυσικό μας δορυφόρο αφού το… τοπικό νερό θα μπορεί να τροφοδοτεί τις βάσεις και αργότερα άλλες εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν εκεί με πόσιμο νερό και οξυγόνο ή υδρογόνο για κάθε χρήση όπως για παράδειγμα, για δημιουργία πυραυλικών καυσίμων.Το ρόβερ έχει κατασκευάσει η αμερικανική εταιρεία Astrobotic και το κόστος κατασκευής έφτασε τα 200 εκατ. δολάρια μαζί με το κόστος εκτόξευσης το συνολικό κόστος εκτιμάται ότι θα ξεπερνούσε τα 400 εκατ. δολάρια. Το κινούμενο με ηλιακή ενέργεια και βάρους 450 κιλών ρόβερ, με μέγεθος αμαξιδίου του γκολφ, θα χρησιμοποιούσε τρυπάνια, τρία φασματόμετρα και άλλο εξοπλισμό ανίχνευσης χημικών ουσιών για να εντοπίσει αποθέματα νερού σε μορφή πάγου σε βάθος έως ένα μέτρο κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια.Θα πραγματοποιούσε επίσης γεωλογικές μελέτες για να καταγραφούν δεδομένα για τα υλικά και μεταλλεύματα της Σελήνης που μπορούν να αποδειχθούν χρήσιμα για τον άνθρωπο σε διάφορα επίπεδα (τοπικής χρήσης, εμπορικής εκμετάλλευσης κ.α.) Η αιτία και ο κερδισμένος Η NASA αναφέρει ότι οι συνεχείς καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της κατασκευής και δοκιμών του είχαν αύξαναν συνεχώς το κόστος και υπήρχε φόβος πώς θα υπήρχε αναβολή στην προγραμματισμένη ημερομηνία εκτόξευσης (είχε υπάρξει και προηγούμενη αναβολή) θα έκανε την αποστολή ασύμφορη οικονομικά. Η NASA αποφάσισε πώς είτε θα έρθει σε κάποια συμφωνία με ιδιωτική εταιρεία η οποία θα θελήσει να χρησιμοποιήσει το ρόβερ είτε θα το αποσυναρμολογήσει και θα χρησιμοποιήσει τα διάφορα όργανα και μηχανικά του μέρη ως εξοπλισμό άλλων διαστημικών αποστολών.Η απόφαση αυτή αποτελεί σύμφωνα με τους αναλυτές μια σαφής υποχώρηση στη κούρσα για την κατάκτηση της Σελήνης στην οποία το τελευταίο χρονικό διάστημα φαίνεται ότι παίρνει κεφάλι η Κίνα με τις συνεχείς πετυχημένες αποστολές ρομποτικών εξερευνητών την στιγμή που ο μεγάλος στόχος των ΗΠΑ για επανέναρξη των επανδρωμένων αποστολών στο φεγγάρι μέσω του προγράμματος Artemis παρουσιάζει συνεχείς καθυστερήσει γεγονός που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι το Πεκίνο που ξέρει να κρατά πολύ καλά κρυμμένο το φιλόδοξο και ευρείας έκταση διαστημικό του πρόγραμμα είναι πιθανό να προλάβει να στείλει πρώτο στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου τους ταϊκοναύτες του όπως ονομάζει η Κίνα τους αστροναύτες.Η Κίνα εκτός των άλλων έχει δημιουργήσει σε συνεργασία με την Ρωσία μια συμμαχία στην οποία προστίθενται συνεχώς διάφορες χώρες για τη δημιουργία μια μεγάλης επανδρωμένης βάσης στη Σελήνη. Την ίδια στιγμή η διαστημική συμμαχία ΗΠΑ-Ευρώπης-Καναδά-Ιαπωνίας έχεις στρέψει το ενδιαφέρον της στη δημιουργία ενός διαστημικού σταθμού γύρω από τη Σελήνη, την Σεληνιακή Πύλη, η κατασκευή του οποίου παρουσιάζει επίσης σημαντικές καθυστερήσεις. Στη φωτογραφία εικονίζεται το ρόβερ VIPER που καθηλώθηκε στη Γη και πιθανότατα θα προσφέρει τα όργανα του σε άλλες αποστολές. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1720828/i-nasa-akyrose-apostoli-sti-selini-liges-evdomades-prin-tin-ektoxeysi-ypochorisi-poy-eynoei-ta-schedia-tis-kinas/

Διαμάντια στον πλανήτη Ερμή; Ένα στρώμα διαμαντιών, πάχους 15 χιλιομέτρων, πιθανόν να βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του Ερμή, σύμφωνα με την μελέτη ‘A diamond-bearing core-mantle boundary on Mercury’, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Communications.Αν και τα διαμάντια είναι αδύνατον να εξορυχθούν, η ανακάλυψή τους θα βοηθήσει στην επίλυση μερικών γεωλογικών μυστηρίων του πλανήτη. Για παράδειγμα, ο Ερμής διαθέτει μαγνητικό πεδίο. Αν και είναι πολύ πιο ασθενέστερο από το μαγνητικό πεδίο της Γης, ο μαγνητισμός του είναι ακατανόητος επειδή ο πλανήτης είναι μικρός και φαίνεται να είναι γεωλογικά ανενεργός. Ο Ερμής διαθέτει επίσης ασυνήθιστα σκοτεινές επιφάνειες που η αποστολή Messenger της NASA αναγνώρισε ως γραφίτη, μια μορφή άνθρακα.Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό πυροδότησε την περιέργεια των ερευνητών από το Κέντρο Προηγμένης Έρευνας Επιστήμης και Τεχνολογίας Υψηλής Πίεσης στο Πεκίνο. Η εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα του Ερμή, τους έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι μάλλον κάτι ασυνήθιστο συνέβη στο εσωτερικό του.Παρά τις παραξενιές του Ερμή, οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι πιθανότατα σχηματίστηκε με τον τρόπο που σχηματίστηκαν και οι υπόλοιποι βραχώδεις πλανήτες: από την ψύξη ενός θερμού ωκεανού μάγματος. Στην περίπτωση του Ερμή, αυτός ο ωκεανός ήταν πιθανότατα πλούσιος σε άνθρακα και πυριτικά άλατα. Αρχικά, τα μέταλλα υπέστησαν πήξη στο εσωτερικό του, σχηματίζοντας έναν κεντρικό πυρήνα, ενώ το υπόλοιπο μάγμα κρυσταλλώθηκε στον μεσαίο μανδύα και τον εξωτερικό φλοιό του πλανήτη. Για χρόνια, οι ερευνητές πίστευαν ότι η θερμοκρασία και η πίεση του μανδύα ήταν αρκετά υψηλές ώστε ο άνθρακας να σχηματίσει γραφίτη, ο οποίος, όντας ελαφρύτερος από τον μανδύα, επέπλεε στην επιφάνεια. Αλλά μια μελέτη του 2019 πρότεινε ότι ο μανδύας του Ερμή μπορεί να είναι 80 μίλια βαθύτερος από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Αυτό θα αύξανε σημαντικά την πίεση και τη θερμοκρασία στο όριο μεταξύ του πυρήνα και του μανδύα, δημιουργώντας συνθήκες όπου ο άνθρακας θα μπορούσε να κρυσταλλωθεί σε διαμάντι. Για να διερευνήσει αυτή την πιθανότητα, η ομάδα των Βέλγων και Κινέζων ερευνητών, έφτιαξε χημικές ‘σούπες που περιείχαν σίδηρο, πυρίτιο και άνθρακα. Τέτοια μείγματα, παρόμοια σε σύνθεση με ορισμένα είδη μετεωριτών, πιστεύεται ότι μιμούνται τον ωκεανό μάγματος του αρχέγονου Ερμή. Οι ερευνητές έβαλαν επίσης αυτές τις ‘σούπες’ με ποικίλες ποσότητες θειούχου σιδήρου. υπολόγισαν ότι ο ωκεανός μάγματος περιείχε ποσότητες θείου, καθώς η σημερινή επιφάνεια του Ερμή είναι επίσης πλούσια σε θείο. Οι ερευνητές υπέβαλαν τα χημικά μείγματα σε πιέσεις σύνθλιψης 7 γιγαπασκάλ – 70.000 φορές περίπου η ατμοσφαιρική πίεση της Γης στο επίπεδο της θάλασσας – και θερμοκρασίες έως 1.970 βαθμούς Κελσίου. Αυτές οι ακραίες συνθήκες προσομοιώνουν εκείνες που επικρατούν βαθιά στο εσωτερικό του Ερμή. Επιπλέον, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις σε υπολογιστές για να πάρουν ακριβέστερες τιμές της πίεσης και της θερμοκρασίας στο όριο πυρήνα-μανδύα του Ερμή, καθώς επίσης και την προσέγγιση των φυσικών συνθηκών κάτω από τις οποίες ο γραφίτης ή το διαμάντι θα ήταν σταθερά. Τέτοια υπολογιστικά μοντέλα υπολογιστών, σύμφωνα με τους ερευνητές, μας λένε για τις θεμελιώδεις δομές του εσωτερικού ενός πλανήτη. Τα πειράματα έδειξαν ότι ορυκτά όπως η ολιβίνη πιθανότατα σχηματίστηκαν στον μανδύα – ένα εύρημα που ήταν σύμφωνο με προηγούμενες μελέτες. Ωστόσο, η ομάδα ανακάλυψε επίσης ότι η προσθήκη θείου στη χημική διεργασία προκάλεσε στερεοποίηση μόνο σε πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες. Τέτοιες συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές για τον σχηματισμό διαμαντιών. Πράγματι, οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή έδειξαν ότι, κάτω από αυτές τις αναθεωρημένες συνθήκες, τα διαμάντια μπορεί να κρυσταλλώθηκαν όταν ο εσωτερικός πυρήνας του Ερμή στερεοποιήθηκε. Επειδή ήταν λιγότερο πυκνά από τον πυρήνα, στη συνέχεια επέπλεαν μέχρι το όριο πυρήνα-μανδύα. Οι υπολογισμοί έδειξαν επίσης ότι τα διαμάντια, αν υπάρχουν, σχηματίζουν ένα στρώμα με μέσο πάχος περίπου 9 μίλια (15 km). Η εξόρυξη αυτών των πολύτιμων λίθων δεν είναι εφικτή. Πέρα από τις ακραίες θερμοκρασίες του πλανήτη, τα διαμάντια βρίσκονται σε μεγάλο βάθος – περίπου 300 μίλια (485 χιλιόμετρα) κάτω από την επιφάνεια.Όμως η ανακάλυψη των διαμαντιών στο εσωτερικό του Ερμή είναι σημαντική για έναν διαφορετικό λόγο: Μπορεί να είναι υπεύθυνα για το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Τα διαμάντια μπορεί να βοηθήσουν στη μεταφορά θερμότητας μεταξύ του πυρήνα και του μανδύα, κάτι που θα δημιουργούσε διαφορές θερμοκρασίας και θα προκαλούσε τον στροβιλισμό του υγρού σιδήρου, δημιουργώντας έτσι ένα μαγνητικό πεδίο. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα μπορούσαν επίσης να εξηγήσουν πώς εξελίσσονται οι πλούσιοι σε άνθρακα εξωπλανήτες . Οι διεργασίες που οδήγησαν στον σχηματισμό ενός στρώματος διαμαντιού στον Ερμή μπορεί να έχουν συμβεί και σε άλλους πλανήτες, αφήνοντας ενδεχομένως παρόμοιες υπογραφές. Περισσότερες στοιχεία μπορεί να προκύψουν από την αποστολή BepiColombo, μια κοινή αποστολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης. Το διαστημικό σκάφος που εκτοξεύτηκε το 2018, θα αρχίσει να περιφέρεται γύρω από τον Ερμή το 2025. πηγή: https://www.livescience.com/space/mercury/9-miles-of-solid-diamonds-may-lurk-beneath-mercurys-surface-new-study-finds

Το Curiosity ανακάλυψε κίτρινο κρυσταλλικό θείο στον Άρη. Στις 30 Μαΐου το διαστημικό όχημα Curiosity (Περιέργεια) που εξερευνά εδώ και 14 χρόνια την επιφάνεια του Άρη, πέρασε πάνω από μια πέτρα θρυμματίζοντάς την. Οι επιστήμονες της NASA εξετάζοντας τα θραύσματα έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν κάτι που δεν είχαν ξαναδεί στον Κόκκινο Πλανήτη: κίτρινους κρυστάλλους θείου.Οι κίτρινοι κρυστάλλοι του θείου φωτογραφήθηκαν από την Mastcam, στις 7 Ιουνίου 2024. Τα θραύσματα του πετρώματος έχουν διάμετρο περίπου 13 εκατοστά (από αριστερά προς τα δεξιά). Το χρώμα έχει προσαρμοστεί ώστε να ταιριάζει με αυτό που θα έβλεπε το ανθρώπινο μάτι στη Γη.Η ανάλυση των θραυσμάτων έγινε από το φασματόμετρο APXS (Alpha Particle X-Ray Spectrometer) που διαθέτει το Curiosity και διαπιστώθηκε ότι οι κίτρινοι κρύσταλλοι ήταν από καθαρό στοιχειακό θείο (S8) – ένα κίτρινο κρυσταλλικό στερεό, και όχι θείο που συνδέεται με το οξυγόνο σχηματίζοντας οξείδια ή θειικά άλατα. Είναι ένα άοσμο ορυκτό που στη Γη δημιουργείται από μια ποικιλία διαφορετικών γεωλογικών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένης της ηφαιστειακής και υδροθερμικής δραστηριότητας. Η ερευνητική ομάδα του Curiosity δεν γνωρίζει ακόμη ποιες διεργασίες σχημάτισαν το στοιχειακό θείο που βρέθηκε από το ρόβερ.Το Curiosity φωτογράφισε αυτή την πέτρα με το παρατσούκλι «Λίμνη του Χιονιού» στις 8 Ιουνίου 2024, με την κάμερα Mars Hand Lens Imager (MAHLI), που βρίσκεται στο άκρο του ρομποτικού βραχιονα που διαθέτει το ρόβερ. Εννέα ημέρες πριν από τη λήψη αυτής της εικόνας, το Curiosity θρυμμάτισε μια παρόμοια πέτρα (βλέπε προηγούμενη φωτογραφία) αποκαλύπτοντας την ύπαρξη στοιχειακού θείου στον Άρη.Το ρόβερ Curiosity ανακάλυψε τους παραπάνω βράχους στην περιοχή Gediz Vallis, μια περιοχή στην οποία έρρεε κάποτε άφθονο νερό…Ένα πανόραμα 360 μοιρών δημιουργήθηκε από τις φωτογραφίες που λήφθηκαν από την Mast Camera του διαστημικού οχήματος Curiosity. Αρχίστε το βίντεο και σύρετε το ποντίκι για να δείτε την περιοχή του πλανήτη Άρη που εξερευνά το Curiosity. πηγή: https://www.jpl.nasa.gov/news/nasas-curiosity-rover-discovers-a-surprise-in-a-martian-rock

Πιθανές ενδείξεις ζωής στην Αφροδίτη (ξανά) Η Αφροδίτη είναι ο κοντινότερος γείτονας της Γης. Έχει παρόμοια δομή αλλά είναι ελαφρώς μικρότερη από τη Γη. Καλύπτεται από μια πυκνή, τοξική ατμόσφαιρα που παγιδεύει τη θερμότητα. Για τον λόγο αυτό η θερμοκρασία στην επιφάνειά της φτάνει τους 471 βαθμούς Κελσίου, είναι δηλαδή τόσο υψηλή που λιώνει ο μόλυβδος. Πριν από πέντε περίπου χρόνια μια ομάδα αστρονόμων είχε ανακοινώσει την ανίχνευση μεγάλης ποσότητας αερίου φωσφανίου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Το φωσφάνιο ή φωσφίνη (phosphine) είναι μια ανόργανη χημική ένωση που περιέχει ένα άτομο φωσφόρου και τρία άτομα υδρογόνου, με μοριακό τύπο PH3. Η φωσφίνη που αποτελεί συστατικό της ατμόσφαιρας της Γης παράγεται από μικροοργανισμούς και βιομηχανικές δραστηριότητες. Ήταν η φωσφίνη της Αφροδίτης ένδειξη κάποιας μορφής ζωής στον αφιλόξενο πλανήτη;Ο ισχυρισμός για την παρουσία φωσφινίου αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη, και τουλάχιστον τέσσερις μελέτες που επανεξέτασαν το ζήτημα απέτυχαν να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα. Βρήκαν μεν κάποια ποσότητα φωσφίνης, 1 μέρος ανά δισεκατομμύριο, η οποία όμως είναι επτά φορές μικρότερη από ό,τι είχε ανακοινωθεί αρχικά. Έτσι, το ζήτημα ξεχάστηκε.Τώρα, δυο ξεχωριστές ομάδες αστρονόμων ανακοίνωσαν στο National Astronomy Meeting 2024 ότι βρήκαν επιπλέον στοιχεία για φωσφίνη και αμμωνία, πιθανά σημάδια ύπαρξης μικροβιακής ζωής στον πλανήτη Αφροδίτη.Όσον αφορά τη φωσφίνη, σύμφωνα με τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του Dave Clements, φαίνεται πως ανίχνευσή της ακολουθεί τον κύκλο ημέρας-νύχτας του πλανήτη: «Όταν η ατμόσφαιρα λούζεται από το φως του ήλιου, η φωσφίνη καταστρέφεται. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι υπάρχει φωσφίνη. Δεν ξέρουμε τι την παράγει. Μπορεί να είναι χημεία που δεν καταλαβαίνουμε. Ή πιθανώς κάποια μορφή ζωής». Οι παρατηρήσεις του Clements και των συναδέλφων του έγιναν με τηλεσκόπιο James Clerk Maxwell (JCMT), στη Χαβάη.Παράλληλα, η Jane Greaves από το Πανεπιστήμιο του Cardiff αποκάλυψε ότι εκτός από τη φωσφίνη, ανιχνεύθηκε στα νέφη της Αφροδίτης και αμμωνία – ένας δεύτερος πιθανός βιοδείκτης. Η αμμωνία εντοπίστηκε στα νέφη της ανώτερης ατμόσφαιρας, όπου οι θερμοκρασίες γύρω στους -15°C ή και μικρότερες.Σύμφωνα με την Greaves: «Ακόμα κι αν επιβεβαιώσουμε πλήρως όλα τα ευρήματα, δεν συνιστούν απόδειξη ότι βρήκαμε κάποια τα μαγικά μικρόβια και ζουν στην Αφροδίτη».Ο Robert Massey, αναπληρωτής διευθυντής της Royal Astronomical Society, δήλωσε ότι όπως και να έχουν τα πράγματα: «είναι συναρπαστικό να ελπίζουμε πως αυτές οι ανιχνεύσεις θα μπορούσαν να δείχνουν είτε πιθανά σημάδια ζωής είτε κάποιες άγνωστες χημικές διεργασίες. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα αποκαλύψουν περαιτέρω έρευνες στους επόμενους μήνες και χρόνια» πηγή: Signs of two gases in clouds of Venus could indicate life, scientists say – https://www.theguardian.com/science/article/2024/jul/17/signs-of-two-gases-phosphine-ammonia-in-clouds-of-venus-life

Ανακαλύφθηκε η μεγαλύτερη μικροήπειρος στον κόσμο. Βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας ανάμεσα σε Γροιλανδία και Καναδά. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι στη Βρετανία εντόπισε μια βυθισμένη «μικροήπειρο» σε μια περιοχή μεταξύ Καναδά και Γροιλανδίας. Οι ερευνητές εντόπισαν αυτό το κομμάτι γης έκτασης περίπου 400 χλμ. ενώ μελετούσαν τις τεκτονικές κινήσεις των πλακών της περιοχής.Με τον όρο μικροήπειρο οι ειδικοί αποκαλούν ένα τεκτονικό κομμάτι που αποσπάστηκε από μια ήπειρο. Η συγκεκριμένη μικροήπειρος δημιουργήθηκε μέσω μιας παρατεταμένης περιόδου ρήξης και εξάπλωσης του θαλάσσιου πυθμένα μεταξύ Γροιλανδίας και Βόρειας Αμερικής εκτιμούν οι ερευνητές.Σύμφωνα με τη μελέτη της ερευνητικής ομάδας πριν από περίπου 118 εκατομμύρια χρόνια χωρίστηκε στα δύο η τεκτονική πλάκα μεταξύ της Γροιλανδίας και του Καναδά και αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας ήταν ο σχηματισμός αυτής της μικροηπείρου πριν από 60 εκατ. έτη σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως ο Πορθμός του Ντέιβις.Οι ερευνητές μελετούσαν τις τεκτονικές κινήσεις των πλακών της περιοχής όταν βρήκαν έναν παχύ φλοιό που εκτεινόταν για σχεδόν 400 χλμ. κάτω από τον πορθμό. Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί πρόκειται για την μεγαλύτερη μικροήπειρο που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη με τις υπόλοιπες να έχουν μέση έκταση 5-25 χλμ. και θα βοηθήσει να αποκαλυφθούν νέα στοιχεία για το πώς σχηματίζονται. Στο βυθό του Πορθμού Ντέιβις εντοπίστηκε η τεράστια μικροήπειρος https://www.naftemporiki.gr/techscience/1720545/anakalyfthike-i-megalyteri-mikroipeiros-ston-kosmo/

Roscosmos Φέρτε το Soyuz στο σταθμό: έχουν αναπτυχθεί οι δεξιότητες του ραντεβού και της ελλιμενισμού του πλοίου με το ISS Οι κοσμοναύτες Alexey Ovchinin και Ivan Vagner εκπαιδεύτηκαν στον προσομοιωτή Don-Soyuz. Συνήθως, το ραντεβού με τον σταθμό συμβαίνει αυτόματα, αλλά οι αστροναύτες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να μπορούν να ελέγχουν το διαστημόπλοιο χειροκίνητα. Για να μεταβείτε σε χειροκίνητο έλεγχο, πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις: ▪ πριν το Σογιούζ μπει στη σκιά - περισσότερα από 25 λεπτά. ▪ η απόσταση μεταξύ αντικειμένων σύνδεσης είναι 2 χιλιόμετρα. ▪ Τρίτη διόρθωση πλοίου. ▪ Το ISS βρίσκεται στο οπτικό πεδίο των οπτικών οργάνων. Η λειτουργία εκτελείται από τον κυβερνήτη - ελέγχει την κίνηση στο όχημα καθόδου, ρυθμίζοντας τις ταχύτητες στο διαμήκη κανάλι και μειώνοντας τις πλευρικές ταχύτητες και διατηρεί τον προσανατολισμό του διαστημικού σκάφους σε σχέση με το ISS. Τον βοηθά ένας μηχανικός πτήσης, του οποίου ο χώρος εργασίας βρίσκεται στο τμήμα εξυπηρέτησης. Εκεί είναι εγκατεστημένος εξοπλισμός για τον προσδιορισμό των παραμέτρων της σχετικής κίνησης του πλοίου. Μετά την τελική προσέγγιση, πραγματοποιείται μια πτήση προς μια θύρα σύνδεσης που καθορίζεται από τη Γη (υπάρχουν τέσσερις από αυτές στον ISS). Στη συνέχεια, εάν είναι απαραίτητο, εκτελείται μια περιστροφή και αιώρηση σε εύρος από 250 έως 160 μέτρα. Η αποστολή ξεκινά τον Σεπτέμβριο. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573335 Roscosmos Μεταφορά για εξυπηρέτηση της προσγείωσης διαστημικών οχημάτων επανεισόδου Το εργοστάσιο ραδιοφώνου Yaroslavl (μέρος της εκμετάλλευσης RKS Roscosmos) κατασκεύασε και παρέδωσε στην TsENKI ένα πρωτότυπο ενός ειδικού οχήματος για εργασίες σε περιοχές προσγείωσης. Περιλαμβάνεται σε ένα σύνολο εργαλείων που έχουν σχεδιαστεί για λήψη, ακρόαση και εγγραφή φωνητικών συνομιλιών μεταξύ του πληρώματος και της ομάδας έρευνας και διάσωσης, καθώς και εγγραφή βίντεο της κάθοδος και της προσγείωσης του οχήματος επιστροφής. Το συγκρότημα έχει σχεδιαστεί με βάση ένα πλαίσιο παντός εδάφους KAMAZ. Εκτός από τον εγκατεστημένο ραδιοεξοπλισμό και τα ντουλάπια τηλεπικοινωνιών για την εγκατάσταση πρόσθετου εξοπλισμού, δύο πλήρεις θέσεις εργασίας για το προσωπικό είναι εξοπλισμένοι στο αμάξωμα του βαν του οχήματος. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573322 Roscosmos Το τρίτο στάδιο της ολοκληρωμένης δοκιμής του τεχνικού συγκροτήματος Angara πραγματοποιείται στο Vostochny Ειδικοί από το cosmodrome, Research Institute of Launch Complexes που ονομάζονται από τον V.P. Η Barmina και το Khrunichev Center άρχισαν να αναλύουν το πακέτο του μοντέλου ηλεκτρικού ανεφοδιασμού Angara-NZh. Τοποθετείται σε περιστρεφόμενη βάση για βήμα προς βήμα αποδέσμευση των πλαϊνών μπλοκ. Επίσης, τα μπλοκ διάταξης μεταφέρονται στην αποθήκη. Τα εξαρτήματα Angara-NZh θα μεταφερθούν σε ένα σύνολο εξοπλισμού αποθήκευσης κατά το τέταρτο στάδιο της ολοκληρωμένης δοκιμής. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573320

Roscosmos Η θρυλική συνάντηση Σογιούζ και Απόλλωνα Στις 15 Ιουλίου 1975, το Soyuz-19 εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ με τους κοσμοναύτες Alexei Leonov και Valery Kubasov. Μετά από 7 ώρες και 30 λεπτά, ο Αμερικανός Apollo με τους Thomas Stafford, Vance Brand και Donald Slayton μπήκε σε τροχιά από το διαστημόπλοιο στο Cape Canaveral. Δύο μέρες αργότερα τα πλοία ελλιμενίστηκαν με επιτυχία. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες χαιρέτισαν ο ένας τον άλλον σε δύο γλώσσες και ο Λεόνοφ και ο Στάφορντ έδωσαν τα χέρια πάνω από τον Έλβα - τη διάσημη «χειραψία στο διάστημα». Τα πληρώματα ολοκλήρωσαν τέσσερις μεταβάσεις μεταξύ πλοίων και πραγματοποίησαν πέντε επιστημονικά πειράματα, καθώς και τηλεοπτικά ρεπορτάζ, κινηματογράφηση επί του σκάφους και φωτογράφιση. Υπήρχαν δύο βάσεις και αποσυνδέσεις συνολικά. Ο τελευταίος ελιγμός της αποχώρησης του Απόλλωνα από το Σογιούζ έγινε στις 19 Ιουλίου. Το έργο Soyuz-Apollo είναι το πρώτο βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος μέσω των προσπαθειών διαφορετικών χωρών. Η αποκτηθείσα εμπειρία χρησιμοποιήθηκε στον σταθμό Mir και στο ISS. Στη φωτογραφία: Alexey Leonov και Thomas Stafford στο Soyuz Lander (1). Leonov, Stafford και Slayton (2); ελλιμενισμός του Σογιούζ και του Απόλλωνα (3). Ο Leonov, μαζί με τους αστροναύτες, επιδεικνύει το έμβλημα Soyuz-Apollo (4). https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573330

Το πρώτο δελτίο καιρού σε καφέ νάνους εξέδωσε το James Webb. Άλλη μια εντυπωσιακή ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου. Η σπουδαιότητα των ερευνών του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε ο άνθρωπος, του James Webb, δεν είναι ότι μπορεί να ερευνά με πρωτοφανή λεπτομέρεια κυριολεκτικά κάθε γωνιά του Σύμπαντος όσο μακριά και όσο καλά κρυμμένη και αν είναι αυτή αλλά ότι μπορεί να κάνει διαφόρων ειδών συλλογή δεδομένων και αναλύσεις στα διαστημικά σώματα που βάζει στο στόχαστρο του. Το τελευταίο επίτευγμα του James Webb είναι η μελέτη των καιρικών συνθηκών που επικρατεί σε ένα δυαδικό σύστημα καφέ νάνων.Οι καφέ νάνοι είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία κοσμικών σωμάτων αφού δεν είναι ούτε πλανήτες ούτε άστρα. Χαρακτηρίζονται ως «αποτυχημένα άστρα» επειδή όλα τα στοιχεία που έχουν οι επιστήμονες στη διάθεση τους δείχνει ότι ξεκίνησαν να σχηματίζονται ως άστρα αλλά κάποια στιγμή η διαδικασία αυτή διακόπηκε με αποτέλεσμα να αποτελεί στην ουσία ένα κοσμικό κατάλοιπο το οποίο συνεχίζει να διατηρούν ένα μίνιμουμ επίπεδο λειτουργίας.Οι καφέ νάνοι είναι ουράνια σώματα μεγαλύτερα από το Δία, αλλά με μικρότερη μάζα από την απαιτούμενη ώστε να μετατραπούν σε άστρα. Παρόλο εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 100 δισ. καφέ νάνοι στο γαλαξία μας, μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί λιγότεροι από δύο χιλιάδες καθώς η ακτινοβολία τους είναι πολύ αμυδρή και το μέγεθός τους σχετικά μικρό. Έχουν σχετικά υψηλές θερμοκρασίες όταν γεννιούνται (δεκάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου) . Καθώς σταδιακά κρυώνουν η θερμοκρασία τους υποχωρεί πέριξ των χιλίων βαθμών Κελσίου.Ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε το James Webb για να διεξαγάγει λεπτομερείς εξετάσεις των ατμοσφαιρικών συνθηκών σε ένα ζευγάρι καφέ νάνων που περιφέρεται ο ένας γύρω από τον άλλο. Οι δύο καφέ νάνοι με την κωδική ονομασία WISE 1049AB βρίσκονται σε απόσταση περίπου έξι ετών φωτός από τη Γη, είναι δηλαδή δύο κοντινά στη κοσμική κλίμακα διαστημικά σώματα, για αυτό και επετεύχθη η συλλογή δεδομένων από αυτά από το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο. Οι χάρτες Οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν στην αποκάλυψη των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στους δύο καφέ νάνους. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» απίστευτα η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι οι δύο καφέ νάνοι συντηρούν ένα εξαιρετικά θερμό τοξικό χημικό κοκτέιλ που στροβιλίζεται στην ατμόσφαιρα τους σχηματίζοντας πολλαπλά στρώματα νεφών που βρέθηκαν σε διαφορετικά ατμοσφαιρικά βάθη. Ανάμεσα τους υπάρχουν νέφη πυριτικών σωματιδίων που κινούνται όπως οι θύελλες σκόνης στην έρημο Σαχάρα.Και οι δύο έχουν ατμόσφαιρες κυριαρχούνται από υδρογόνο και ήλιο, με ίχνη υδρατμών, μεθανίου και μονοξειδίου του άνθρακα. Η θερμοκρασία στις κορυφές των νεφών ήταν περίπου 925 βαθμοί Κελσίου.«Δημιουργήσαμε τους πιο λεπτομερείς ‘χάρτες καιρού’ σε καφέ νάνους μέχρι σήμερα» αναφέρει η Μπεθ Μπίλερ, αστρονόμος του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα ευρήματα προσφέρουν νέα στοιχεία στο παζλ της ύπαρξης των καφέ νάνων.Οι ερευνητές Beth Biller et al, παρακολούθησαν την ατμόσφαιρα των δύο καφέ νάνων ανιχνεύοντας το φως που εκπέμπεται από τις επιφάνειές τους, τα οποίο μεταβάλλεται, καθώς οι περισσότερο ή λιγότερο νεφελώδεις περιοχές περιστρέφονται. Οπτικοποιώντας αυτά τα δεδομένα δημιούργησαν μια λεπτομερή τρισδιάστατη εικόνα της ατμόσφαιρας που αποκάλυψε το πώς άλλαξε ο καιρός των καφέ νάνων κατά τη διάρκεια μιας ημέρας (μιας πλήρους περιστροφής τους), που διαρκεί μεταξύ πέντε και επτά ώρες. Η ερευνητική ομάδα κατάφερε να αναδείξει την παρουσία και την πολύπλοκη αλληλεπίδραση αερίων, όπως υδρατμών, μεθανίου και μονοξείδιου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά τους.Η καθηγήτρια Beth Biller δήλωσε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μπορούμε πλέον να κατανοούμε πολύ μακρινούς κόσμους. Θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τις συνθήκες όχι μόνο σε αστρονομικά αντικείμενα όπως οι καφέ νάνοι, αλλά και σε γιγάντιους εξωπλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Τελικά, οι τεχνικές που τελειοποιούμε εδώ μπορεί να επιτρέψουν τις πρώτες ανιχνεύσεις καιρού σε κατοικήσιμους πλανήτες σαν τον δικό μας, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα». Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός διαδικού συστήματος καφέ νάνων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1718229/to-proto-deltio-kairoy-se-kafe-nanoys-exedose-to-james-webb/

H NASA μετέδωσε μουσική hip-hop στην Αφροδίτη. Στον πλανήτη έφτασε σήμα με ένα τραγούδι της Μίσι Ελιοτ Μπορεί να είναι ένας από τους πιο τοξικούς και αφιλόξενους για τη ζωή πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος όμως η Αφροδίτη καταγράφεται ως «η δίδυμη αδερφή της Γης» αφού πιστεύεται ότι κάποτε στο πολύ μακρινό παρελθόν είχε συνθήκες παρόμοιες με αυτές του πλανήτη μας αλλά για άγνωστο ακόμη λόγο έγινε ένας πραγματικά κολασμένος κόσμος.Αν πάντως με κάποιο τρόπο έχει βρει τρόπο να αναπτυχθεί και επιβιώσει στην Αφροδίτη ένας νοήμον εξελιγμένος πολιτισμός αυτή την στιγμή θα χορεύει στους ρυθμούς της Μίσι Ελιοτ… Η NASA έστειλε μέσω του δικτύου DSN (Deep Space Network) ένα σήμα στην Αφροδίτη που περιέχει το «The Rain (Supa Dupa Fly)» της αμερικανίδας ράπερ. Η υπέρβαση Ως η μεγαλύτερη και πιο ευαίσθητη υπηρεσία τηλεπικοινωνιών του προγράμματος Space Communications and Navigation (SCaN) της NASA, το DSN διαθέτει μια σειρά από γιγάντιες κεραίες ραδιοσημάτων που επιτρέπουν στις αποστολές να παρακολουθούν, να στέλνουν εντολές και να λαμβάνουν επιστημονικά δεδομένα από διαστημόπλοια που ταξιδεύουν στη Σελήνη και πέρα από αυτή. Μέχρι σήμερα, το σύστημα έχει μεταδώσει μόνο ένα άλλο τραγούδι στο Διάστημα, καθιστώντας τη μετάδοση του τραγουδιού της Έλιοτ το πρώτο «διαστημικό hip-hop».«Τόσο η εξερεύνηση του διαστήματος όσο και η τέχνη της Μίσι Ελιοτ αφορούν την υπέρβαση των ορίων» αναφέρει σε δήλωση της η Μπρίτανι Μπράουν διευθύντρια του τομέα Digital and Technology Division, Office of Communications στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον η οποία αρχικά πρότεινε ιδέες στην ομάδα της Missy για να συνεργαστεί με την υπηρεσία. «Η Missy έχει ιστορικό εμφυσώντας διαστημική αφήγηση και φουτουριστικά γραφικά στα μουσικά της βίντεο, οπότε η ευκαιρία να συνεργαστείς σε κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο είναι πραγματικά κατάλληλη» λέει η Μπράουν.Το τραγούδι ταξίδεψε περίπου 254 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη στην Αφροδίτη που αποτελεί τον αγαπημένο πλανήτη της Μίσι Έλιοτ για αυτό και επιλέχθηκε να σταλεί εκεί το τραγούδι της. Μεταδιδόμενο με την ταχύτητα του φωτός, το σήμα ραδιοσυχνότητας χρειάστηκε σχεδόν 14 λεπτά για να φτάσει στην Αφροδίτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1717627/h-nasa-metedose-moysiki-hip-hop-stin-afroditi/

Συζήτηση για την κατασκευή εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα. Καθώς για πρώτη φορά μια ελληνική κυβέρνηση ανοίγει τη συζήτηση για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ο Θεόδωρος Μερτζιμέκης, αναπληρωτής καθηγητής πυρηνικής φυσικής, μιλάει στο κανάλι της Ναυτεμπορικής: για τα μικρά πυρηνικά εργοστάσια, τα «Small Modular Reactors» και τις διαφορές τους από τα μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια, για τις γειτονικές μας χώρες Τουρκία και Βουλγαρία που χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια, τις ριζωμένες αντιλήψεις για την πυρηνική ενέργεια και την ανάγκη διασύνδεσής της με την ανώτατη εκπαίδευση: https://physicsgg.me/2024/07/18/συζήτηση-για-την-κατασκευή-εργοστασί/

Μπορεί η θεωρία των χορδών να επιβεβαιωθεί πειραματικά. Καταφατική είναι η απάντηση των φυσικών Naomi Gendler και David JE Marsh, αφού στην πρόσφατη εργασία τους με τίτλο «QCD Axion Dark Matter in String Theory: Haloscopes and Helioscopes as Probes of the Landscape» , έχουν ως στόχο την σύνδεση της θεωρίας χορδών με το πείραμα. Σύμφωνα λοιπόν με την Naomi Gendler: «Μία από τις μεγαλύτερες επικρίσεις εναντίον της θεωρίας χορδών είναι ότι δεν κάνει καμία πρόβλεψη που θα μπορούσε να ελεγχθεί με ένα ρεαλιστικό πείραμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η θεωρία χορδών, όπως και κάθε θεωρία της κβαντικής βαρύτητας, κάνει προβλέψεις σε ενεργειακές κλίμακες που είναι πολύ υψηλότερες από αυτές που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε οποιονδήποτε σημερινό ή μελλοντικό επιταχυντή. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε καμία ελπίδα να δούμε κάποιες αποδείξεις σημάδια της θεωρίας χορδών σε πειράματα; Σύμφωνα με τη νέα δημοσίευση (προς το παρόν στο arxiv.org), υπάρχει ελπίδα: οι λύσεις της θεωρίας χορδών συνοδεύονται με έναν αριθμό σωματιδίων γνωστά ως αξιόνια. Έχουν βρεθεί λύσεις με ένα έως και 491 αξιόνια!Ο αριθμός των αξιονίων σε μια λύση θεωρίας χορδών σχετίζεται με το σχήμα των επιπλέον διαστάσεων στη θεωρία χορδών. Χοντρικά, όσο περισσότερες «τρύπες» στις επιπλέον διαστάσεις, τόσο περισσότερα αξιόνια. Τι είναι τα αξιόνια; Είναι υποθετικά σωματίδια που μέχρι σήμερα δεν έχουν παρατηρηθεί: αφενός μεν δίνουν λύση σε ένα από τα παλαιότερα μυστήρια της φυσικής (στην πυρηνική φυσική είναι γνωστό ως πρόβλημα CP) και αφετέρου είναι ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους για να εξηγήσουν την σκοτεινή ύλη! Και το πιο σημαντικό: υπάρχουν πολλά πειράματα που βρίσκονται σε εξέλιξη αναζητώντας αξιόνια. Τα εργαστηριακά πειράματα θα έχουν την ικανότητα να ανιχνεύσουν το αξιόνιο την επόμενη δεκαετία και να μετρήσουν με ακρίβεια τη μάζα του, εφόσον αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής ύλης. Το ερώτημα που τέθηκε στην παραπάνω δημοσίευση ήταν: αν ένα πείραμα ανιχνεύσει τη σκοτεινή ύλη των αξιονίων, τι θα σημάνει αυτό για την θεωρία χορδών; Η βασική μας ιδέα είναι ότι στις λύσεις της θεωρίας χορδών, η ποσότητα της σκοτεινής ύλης των αξιονίων συσχετίζεται με τον αριθμό των αξιονίων στη θεωρία. Όσο περισσότερα αξιόνια έχει μια θεωρία, τόσο ΛΙΓΟΤΕΡΑ αξιόνια παράγουν την σκοτεινή ύλη! Αυτό είναι αντίθετο με την διαίσθηση: έχει να κάνει με τη γεωμετρία της λύσης.Διαφορετικά πειράματα σκοτεινής ύλης ανιχνεύουν αξιόνια σκοτεινής ύλης με διαφορετικές μάζες. Επομένως, αν ζούμε σε μία από αυτές τις λύσεις της θεωρίας χορδών, αυτά τα πειράματα μπορούν να μας πουν κάτι για τον αριθμό των αξιονίων και επομένως για το σχήμα της επιπλέον διάστασης. Τι κάναμε λοιπόν; Υπολογίσαμε ~200.000 λύσεις της θεωρίας χορδών. Για κάθε λύση, υπολογίσαμε αν ένα δεδομένο πείραμα αξιονίων θα έδινε σήμα. Τα αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω:Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ένα σήμα σε ένα από τα πειράματα αξιονίων σκοτεινής ύλης μπορεί να μας πει πολλά για το είδος της λύσης της θεωρίας χορδών που βιώνουμε! Ένα σήμα από το πείραμα DM-Radio μας λέει ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε λιγότερα αξιόνια, ενώ ένα σήμα από το πείραμα BREAD μας λέει ότι πρέπει να δούμε περισσότερα αξιόνια. Συμπερασματικά: τα αξιόνια μας οδηγούν σε έναν πιο πολλά υποσχόμενο τρόπο σύνδεσης της θεωρίας χορδών με το πείραμα. Στην εν λόγω εργασία ξύσαμε απλώς την επιφάνεια του πώς τα πειράματα αξιονίων μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό του τοπίου (landscape) των χορδών. Πριν ανιχνεύσουμε τα αξιόνια, θα πρέπει να καταλάβουμε τι έχει να πει γι αυτά η θεωρία χορδών!»Όμως, υπάρχει και ισχυρότατος αντίλογος στα παραπάνω (βλέπε π.χ. Peter Woit στο ‘Not Even Wrong‘). Τα εν λόγω πειράματα δεν πρόκειται να επιβεβαιώσουν (ή να απορρίψουν) κάποιες ελεγχόμενες προβλέψεις της θεωρίας των χορδών. Στην ουσία η εργασία των Gendler και Marsh είναι μια προσπάθεια να συνδεθούν οι πολυάριθμες λύσεις της θεωρίας των χορδών με πιθανά πειραματικά αποτελέσματα. Κι αυτό δεν αντανακλά την γνωστή μας σχέση θεωρίας και πειράματος στην καθιερωμένη επιστημονική μέθοδο. πηγή: https://x.com/naomigend/status/1811473063244104179

ΟΗΕ: Η ανθρωπότητα αγγίζει το πληθυσμιακό της … ταβάνι, υπάρχει παγκόσμια τάση υπογεννητικότητας. Νέα μελέτη κάνει λόγο για διακοπή της έκρηξης γεννήσεων. Στα 75 χρόνια από τη δεκαετία του 1950 ο πληθυσμός της Γης έχει υπερτριπλασιαστεί φτάνοντας τα 8,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Τώρα η έκθεση του ΟΗΕ για τις προοπτικές του παγκόσμιου πληθυσμού για το 2024 υποδηλώνει ότι ο πληθυσμός του πλανήτη μας θα αυξηθεί κατά περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους την επόμενη δεκαετία.Ωστόσο οι επιστήμονες προβλέπουν ότι τα χρόνια της ταχείας ανάπτυξης μπορεί να τελειώσουν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2080. Από το 2024 εξηντατρείς χώρες συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, έχουν ήδη φτάσει στο υψηλότερο σημείο του πληθυσμού τους με 126 ακόμη να έχουν φτάσει στο απόγειο μέχρι το δεύτερο μισό του αιώνα.«Πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή σε σύγκριση με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών από μια δεκαετία νωρίτερα» λέει ο Τζον Γουίλμοθ επικεφαλής του Τμήματος Πληθυσμού του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ έχει προβλέψει ότι ο κόσμος θα φτάσει στο απόγειο του πληθυσμού του στα μέσα της δεκαετίας του 2080 στα 10,2 δισεκατομμύρια άτομα Η μεταβολή Η Κίνα ήταν κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, αλλά έχει αντιμετωπίσει περισσότερες από δύο δεκαετίες χαμηλών ποσοστών γεννήσεων. Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ προβλέπει 80 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να φτάσει στο απόγειό του πριν από το τέλος του αιώνα. Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή σε σχέση με πριν από μια δεκαετία, όταν τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν μόνο 30 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να κορυφωθεί πριν από το 2100.Μεταξύ πολλών παραγόντων, μία από τις μεγαλύτερες τάσεις που οδηγεί σε αυτήν την αναθεωρημένη πρόβλεψη είναι η πτώση των ποσοστών γονιμότητας – ιδιαίτερα σε πολυπληθείς χώρες όπως η Κίνα. Κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται τώρα να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100.Το ποσοστό γονιμότητας της Κίνας, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν ανά γυναίκα, έπεσε κάτω από το όριο για να αντικαταστήσει τον πληθυσμό στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε δεν έχει ανακάμψει. Ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100 λόγω των χαμηλών ποσοστών γεννήσεων.Σε όλο τον κόσμο, τα δεδομένα παρουσιάζουν παρόμοια εικόνα, με τη γονιμότητα να αρχίζει να πέφτει κάτω από το ποσοστό 2,1 παιδί ανά γυναίκα που απαιτείται για τη διατήρηση της αύξησης του πληθυσμού. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες κάνουν ένα παιδί λιγότερο από ό,τι το 1990 και σε περισσότερες από τις μισές χώρες η γονιμότητα αναμένεται να πέσει κάτω από το όριο του 2,1 παιδιού ανά γυναίκα.Σε ορισμένες περιοχές, ο ΟΗΕ προβλέπει ότι αυτό θα καταστήσει τη μετανάστευση την κύρια πηγή αύξησης του πληθυσμού. «Σε ορισμένες χώρες, το ποσοστό γεννήσεων είναι τώρα ακόμη χαμηλότερο από ό,τι αναμενόταν προηγουμένως, και βλέπουμε επίσης ελαφρώς ταχύτερες μειώσεις σε ορισμένες περιοχές με υψηλή γονιμότητα» λέει ο Λι Τζουνχούα, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για Οικονομικές και Κοινωνικές Υποθέσεις. Στις 63 χώρες που προβλέπεται ότι έχουν ήδη περάσει το απόγειό τους, οι πληθυσμοί αναμένεται να μειωθούν κατά 14 τοις εκατό τα επόμενα 30 χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1716347/oie-i-anthropotita-aggizei-to-plithysmiako-tis-tavani-yparchei-pagkosmia-tasi-ypogennitikotitas/

Εντοπίστηκε νερό σε μυστηριώδη εξωπλανήτη (βίντεο) Η ανακάλυψη φωτίζει την ύπαρξη αυτού του εξωτικού κόσμου. Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει την ανακάλυψη νερού στην ατμόσφαιρα ενός εξαιρετικά ζεστού εξωπλανήτη που είναι επίσης ένας από τους πιο «μεταλλικούς» κόσμους που έχουν εντοπιστεί ποτέ. Ο σχηματισμός του πλανήτη παραμένει ένα μυστήριο που θα μπορούσε να λυθεί με αυτή την ανακάλυψη. Επιπλέον ο εντοπισμός νερού σε εξωγήινους κόσμους αποτελεί πάντα μια σημαντική εξέλιξη από την στιγμή που το νερό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ύπαρξη της ζωής έτσι τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε.Ο εξωπλανήτης είναι ο HD 149026 b που βρίσκεται περίπου 247 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ο πλανήτης είναι γνωστός ως «Smertrios» το όνομα του ο θεού του πολέμου στη γαελική μυθολογία και ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων «καυτών Κρόνων. Ο HD 149026 b κινείται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια περιστροφή γύρω από αυτό σε λιγότερο από 72 ώρες.Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Smetrios είναι παλιρροιακά κλειδωμένος στο μητρικό του άστρο και έτσι η μια του πλευρά βλέπει μόνιμα το άστρο και οι θερμοκρασίες εκεί φτάνουν τους 1,420 βαθμούς Κελσίου. Η άλλη πλευρά του που βρίσκεται μόνιμα στο σκοτάδι βιώνει όπως είναι ευνόητο χαμηλότερες θερμοκρασίες. Τα μυστήρια Όμως η πυκνότητα και η σύνθεση του Smertrios, που ανακαλύφθηκε το 2005 είναι αυτά που τον κάνουν πραγματικά παράξενο. «Ο καυτός Κρόνος είναι ένας τύπος εξωπλανήτη που ονομάζεται «γίγαντας θερμού αερίου». Οι γίγαντες με θερμό αέριο είναι εξωπλανήτες που έχουν μεγέθη παρόμοια με αυτά του Δία ή του Κρόνου που περιστρέφονται γύρω μητρικά τους άστρα σε εξαιρετικά κοντινές αποστάσεις. Αυτός ο πλανήτης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί είναι ένας από τους πιο πλούσιους σε μέταλλα και πυκνότερους γίγαντες αερίου που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής» λέει ο Σαγιέντ Άλι Ράφι αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, μέλος της ερευνητικής ομάδας είπε στο Space.com.Όταν αστρονόμοι όπως ο Ali Rafi αναφέρονται σε «μέταλλα», είναι στοιχεία που είναι βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εξέτασε τον Smertrios το 2023, το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο διαπίστωσε ότι η μεταλλικότητα του πλανήτη, το κλάσμα μετάλλων του σε υδρογόνο, είναι πολύ υψηλότερο από τους περισσότερους θερμούς Κρόνους και τους μεγαλύτερους θερμούς Δίες. Αυτή η αναλογία είναι επίσης πολύ μεγαλύτερη για τον Smertrios από ότι για τους γίγαντες του ηλιακού συστήματος, τον Δία και τον Κρόνο.Τα επίπεδα μεταλλικών στοιχείων συνήθως θεωρούνται ότι είναι αντιστρόφως ανάλογα με τη μάζα στους γίγαντες αερίων. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερος γίνεται ένας γίγαντας αερίου, τόσο λιγότερα μέταλλα θα έπρεπε να έχει. Ο Smertrios αψηφά αυτήν την τάση. Ο πλανήτης βρέθηκε επίσης να έχει έναν ασυνήθιστα μεγάλο στερεό πυρήνα, γι’ αυτό και η πυκνότητά του είναι τόσο υψηλή.«Η σύνθεση του πλανήτη φαίνεται να μην είναι συμβατή με τα τρέχοντα σενάρια σχηματισμού που έχουμε για γίγαντες θερμού αερίου και εξακολουθεί να είναι μυστήριο μέχρι σήμερα. Αυτό υποδηλώνει τη σημασία της παρατήρησης της ατμόσφαιρας του πλανήτη, καθώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της ιστορίας του σχηματισμού του πλανήτη μέσω των ατμοσφαιρικών ιδιοτήτων του, όπως η μεταλλικότητα και η αναλογία άνθρακα προς οξυγόνο» λέει ο Αλι Ράφι. Η ανακάλυψη Για να διερευνήσει την περίεργη ατμόσφαιρα του Smertrios και ανακαλύψει στοιχεία για την αιτία που ο πλανήτης είναι τόσο «μεταλλικός», η ερευνητική ομάδα στράφηκε στον φασματογράφο CARMENES, ένα όργανο στο Παρατηρητήριο Calar Alto στην Ισπανία. Στοιχεία και χημικά μόρια απορροφούν και εκπέμπουν φως σε χαρακτηριστικά μήκη κύματος. Όταν ένας πλανήτης όπως ο Smertrios διέρχεται από το μητρικό του άστρο διάφορα στοιχεία στην ατμόσφαιρά του αφήνουν «δακτυλικά αποτυπώματα» στο φιλτραρισμένο αστρικό φως. Το CARMENES μπορεί να διαβάσει αυτά τα δακτυλικά αποτυπώματα και να πει στους αστρονόμους από τι αποτελείται αυτή η ατμόσφαιρα.Η έρευνα του αυτή αποκάλυψε ανάμεσα στα άλλα και τα δακτυλικά αποτυπώματα των υδρατμών γεγονός που επέτρεψε στους ερευνητές να προχωρήσουν στη σκιαγράφηση των στοιχείων από τα οποία αποτελείται η ατμόσφαιρα του Smetrios. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο πλανήτης έχει σε αφθονία νερό και μονοξείδιο του άνθρακα και η παρουσία τους μπορεί να εξηγήσει κάποια από τα μυστήρια που καλύπτουν τον πλανήτη. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη HD 149026 b https://www.naftemporiki.gr/techscience/1716299/entopistike-nero-se-mystiriodi-exoplaniti-vinteo/

Η Ελπίδα για τη Διάσωση της Γης περνά από την Αθήνα: Αριθμός Ρεκόρ συμμετoχών στο IEEE IGARSS 2024 Επιστήμη και Τεχνολογία ένωσαν δυνάμεις απέναντι στην απειλή της Κλιματικής Αλλαγής. Απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα αναφορικά με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και των τρόπων αντιμετώπισής της, έδωσε το IEEE IGARSS 2024 Διεθνές Συμπόσιο Γεωεπιστημών και Τηλεπισκόπησης (International Geoscience and Remote Sensing Symposium), το οποίο διεξήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών από τις 7-12 Ιουλίου 2024. Οι προεδρεύοντες του Συνεδρίου Δρ. Χαράλαμπος Κοντοές Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΝΟΑ) και στην Επιχειρησιακή Μονάδα Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (IAASARS) «BEYOND Center of Earth Observation Research and Satellite Remote Sensing» και ο Καθηγητής Vito Pascazio, Università degli Studi di Napoli «Parthenope», καλωσόρισαν στην Αθήνα περισσότερους από 3.000 συνέδρους από τον Ακαδημαϊκό, τον Εκπαιδευτικό και το χώρο της Βιομηχανίας και των Νεοφυών Επιχειρήσεων. Το εξαιρετικά απαιτητικό οργανωτικά Συνέδριο οργανώθηκε υπό την ευθύνη και κατευθυντήριες γραμμές που έδωσε η οργανωτική επιτροπή, που αποτελούταν από διαπρεπείς επιστήμονες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στόχος ήταν να παρουσιάσουν τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας της Διαστημικής στους τομείς έρευνας και εφαρμογών του συνεδρίου, και να καταδειχθούν οι νέοι δρόμοι που εξασφαλίζει η Διαστημική επιστήμη και τεχνολογία της Παρατήρησης της Γης συνδυαστικά με την επιστήμη της ανάλυσης των μεγάλων δεδομένων και της Τεχνητής Νοημοσύνης με απώτερο σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση, πρόληψη και ελαχιστοποίηση των κορυφαίων ζητημάτων που απειλούν την βιωσιμότητα του πλανήτη μας, με προεξέχον αυτό της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της στο περιβάλλον, τον πρωτογενή τομέα, την πολιτική προστασία, την υγεία, τον πολιτισμό, αλλά και συλλήβδην την ασφάλεια όλων μας. Τι συζητήθηκε Πολλά θέματα αναδείχθηκαν και οι δεκάδες παρουσιάσεις, εισηγήσεις, και τεχνικές ομιλίες σε θεματικές όπως: «Μηχανική Μάθηση και Τηλεπισκόπηση – Θεωρία και Εφαρμογές για Παρατήρηση της Γης», «Γήινα θαύματα: Pangeo, AI και Copernicus σε δράση», «Ψηφιακός Δίδυμος της Γης και Επιστήμες της Γης» και «Κβαντική Τεχνολογία για Τηλεπισκόπηση» έδωσαν πειστικές απαντήσεις. Στην τελετή έναρξης του Συμποσίου απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Δημήτριος Παπαστεργίου και ακολούθησε ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας Καθ. Αθανάσιος Κυριαζής, ο Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Καθ. Μανώλης Πλειώνης, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης Γεωδαισίας και Γεωφυσικής (IUGG) και Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών Καθηγητής Χρήστος Ζερεφός, ο Πρόεδρος του ΙΕΕΕ κ. Τόμας Κάφλιν και η πρόεδρος του οργανισμού IEEE GRSS κ. Μαρίκο Μπούργκιν. Οι κεντρικοί ομιλητές καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, καθηγητής Ρόντερικ Μπίτον και ο Δρ. Ρουν Φλόμπεργαγκεν κέντρισαν το ενδιαφέρον των συνέδρων με τις παρεμβάσεις τους. Αναλυτικότερα, ο Δρ. Φλόμπεργαγκεν , Επικεφαλής του Τμήματος Κλιματικής Δράσης, Αειφορίας και Επιστήμης της Διεύθυνσης Προγράμματος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), στην ομιλία του με θέμα «Το Πρόγραμμα της ESA για την Παρατήρηση της Γης» ανέφερε: «Όλοι γνωρίζετε ότι ζούμε στη χρυσή εποχή της παρατήρησης της Γης. H ESA έχει ένα συνεκτικό και ουσιαστικό διαστημικό πρόγραμμα προς όφελος της βιωσιμότητας, της κλιματικής δράσης, της αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, συμπεριλαμβανομένης τη ασφάλειας του πλανήτη, κάτι που γίνεται όλο και πιο σημαντικό. Με περίπου 8 δισ. ευρώ σε προϋπολογισμό (1/3 των οποίων είναι αφιερωμένο στην παρατήρηση της Γης) και που αναλογεί σε περίπου 12 ευρώ ανά Ευρωπαίο, μπορούμε να πούμε ότι το πρόγραμμα Παρατήρησης της Γης της ESA δεν έχει αντίπαλο. Ανάγκη του οργανισμού είναι να αναλάβει έναν πιο εξέχοντα ρόλο στη μετάφραση, τη μετατροπή αυτών των πληροφοριών προς όφελος της κοινωνίας».Αναφερόμενος στο πρόγραμμα Copernicus και κάνοντας ειδική μνεία στη χρησιμότητα του συστήματος στην αντιμετώπιση των πλημμυρών στη Θεσσαλία, ο Δρ. Φλόμπεργαγκεν είπε «η ραχοκοκαλιά του προγράμματος παρατήρησης της Γης, οι δορυφόροι του προγράμματος Copernicus, φέρνουν ένα τεράστιο όγκο δεδομένων (350 terabytes με προοπτική να φτάσουμε τα 800), κάτι που η κοινότητα των επιστημονικών εφαρμογών της Γης δεν είχε δει μέχρι σήμερα. Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για αυτού του είδους τα δεδομένα και επίσης για την οικοδόμηση ενός οικοσυστήματος, ενός οικονομικού οικοσυστήματος επιχειρήσεων, που βασίζονται σε όλα αυτά. Και αυτό οφείλεται προφανώς στην πλήρως δωρεάν και ανοιχτή πολιτική δεδομένων». Με τη σειρά του ο καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, Πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών, στην ομιλία του με θέμα «Στέλνοντας όργανα παρατήρησης σε κάθε πλανήτη: Πώς να είσαι τυχερός» έκανε μια εκτενή ιστορική αναδρομή, καταθέτοντας την προσωπική του εμπειρία και συνεισφορά στην εξέλιξη της ερευνητικής και εμπειρικής ανακάλυψης τρόπων εξερεύνησης του διαστήματος. Μέσα από την παράθεση των διαστημικών αποστολών και των πρωταγωνιστών τους από την δεκαετία του 1960 μέχρι και σήμερα – το πρόγραμμα Explorer, στο πρόγραμμα Μariner, Voyager και την αποστολή Cassini – ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο με ερευνητική επιμονή και εμπειρική παρατήρηση μπορεί να κάνεις, όχι μόνο να πετύχει επιστημονικές κατακτήσεις αλλά και να ανατρέψεις αντιλήψεις, και να βοηθήσει την κοινωνία να πάει μπροστά. Τέλος, ο καθηγητής Ρόντερκ Μπίτον, Ομότιμος Καθηγητής της Έδρας Κοραής της Νεοελληνικής & Βυζαντινής Ιστορίας, του Τμήματος Γλώσσας & Λογοτεχνίας Κλασικών Σπουδών του King’s College του Λονδίνου ξεκίνησε την ομιλία με τίτλο «Οι Έλληνες και ο Κόσμος – μια ιστορία δυόμισι χιλιετιών» και παραδέχθηκε ότι όταν κλήθηκε να είναι κεντρικός ομιλητής σε ένα αμιγώς επιστημονικό συνέδριο: «….γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ο σκοπός αυτού του συνεδρίου δεν είναι τόσο να κοιτάξουμε εκεί ψηλά ή εκεί έξω. Αυτό το συνέδριο και αυτή η ομάδα ανθρώπων αφορά στον τρόπο με τον οποίο κοιτάμε τον δικό μας κόσμο. Κοιτάζοντας από το διάστημα κάτω από την τροχιά των δορυφόρων. Και αυτό, νομίζω, έχει ιδιαίτερη απήχηση στον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε πραγματικά όλη η επιστήμη σε αυτό το μέρος του κόσμου εδώ στην Ελλάδα, περίπου 2μιση χιλιάδες χρόνια πριν, επειδή οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν την περιέργεια να το κάνουν αυτό».Κατά στο κλείσιμο του Συνεδρίου, οι προεδρεύοντες συνόψισαν το Συνέδριο σε αριθμούς: Αναφορικά στον αριθμό των συμμετεχόντων, οι εγγραφές άγγιξαν τον αριθμό ρεκόρ των 3146 από 69 χώρες, εκ των οποίων οι 1205 ήταν φοιτητές. Αναφορικά στις επιστημονικές εργασίες, υποβλήθηκαν συνολικά 3847, από τις οποίες δεκτές έγιναν οι 2978, ενώ πραγματοποιήθηκαν συνολικά 412 συνεδρίες. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1716790/i-elpida-gia-ti-diasosi-tis-gis-perna-apo-tin-athina-arithmos-rekor-symmetochon-sto-ieee-igarss-2024/

Άμεση ανίχνευση νετρίνου του ηλεκτρονίου σε επιταχυντή σωματιδίων … για πρώτη φορά Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχουν τρεις τύποι (ή γεύσεις) νετρίνων – τα νετρίνα του ηλεκτρονίου (νe), νετρίνα του μιονίου (νμ) και νετρίνα του ταυ (ντ). Tα νετρίνα «ταλαντώνονται», που σημαίνει ότι μπορούν να αλλάζουν μεταξύ αυτών των τριών τύπων (γεύσεων). Η γεύση δεν είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των νετρίνων αφού αλλάζει με το χρόνο. Συνεπώς τα νe, νμ και ντ δεν είναι στάσιμες καταστάσεις με συγκεκριμένες μάζες αλλά υπερθέσεις στάσιμων καταστάσεων, οι οποίες παριστάνονται με ν1, ν2 και ν3. Ας σημειωθεί ότι τα «πραγματικά» νετρίνα, αυτά που έχουν καθορισμένη μάζα και παραμένουν τα ίδια για πάντα, όπως συμβαίνει με όλα τα στοιχειώδη σωματίδια είναι τα ν1, ν2 και ν3, και όχι τα νe, νμ και ντ (διαβάστε σχετικά: Ποιό είναι το βαρύτερο νετρίνο; και Πόσο βαρύ είναι ένα νετρίνο;)Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα στοιχειώδη σωματίδια που παίζουν σπουδαίο ρόλο στην σωματιδιακή φυσική. Το γεγονός ότι διαθέτουν μικρή μεν, αλλά όχι αμελητέα μάζα, αποτελεί την μοναδική αναμφισβήτητη ανακάλυψη που δείχνει ότι υπάρχει άγνωστη φυσική πέραν του Καθιερωμένου Πρότυπου των στοιχειωδών σωματιδίων (σύμφωνα με το οποίο τα νετρίνα έχουν μηδενική μάζα). Τα νετρίνα βρίσκονται παντού γύρω μας. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε τρισεκατομμύρια νετρίνα διασχίζουν το σώμα μας κάθε δευτερόλεπτο. Μπορούν να διασχίσουν χωρίς να αλληλεπιδράσουν ακόμη και ολόκληρους πλανήτες. Ενώ λοιπόν είναι από τα πιο άφθονα σωματίδια στο σύμπαν, η παρατήρησή τους είναι πολύ δύσκολη αφού αλληλεπιδρούν ελάχιστα με την ύλη.Η ύπαρξη του νετρίνου προτάθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1930 από τον Wolfgang Pauli σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να εξηγήσει την αρχή διατήρησης της ενέργειας στην διάσπαση βήτα. Ο Enrico Fermi κατάφερε να διατυπώσει μια κομψή θεωρία της διάσπασης β, η οποία περιλάμβανε το σωματίδιο που ονομάστηκε νετρίνο. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό το μικροσκοπικό σωματίδιο θα δημιουργούσε επανάσταση και στην σωματιδιακή φυσική και στην κοσμολογία. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να ανιχνευθεί το νετρίνο, στην δεκαετία του 1950, όταν άρχισαν να παράγεται πολύ μεγάλος αριθμός νετρίνων στους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Τον Ιούνιο του 1956, οι Frederick Reines και Clyde Cowan έστειλαν ένα τηλεγράφημα στον Pauli – ότι τα νετρίνα άφησαν τα ίχνη τους στον ανιχνευτή τους. Έτσι αποδείχθηκε ότι το σωματίδιο-φάντασμα ήταν ένα πραγματικό σωματίδιο.Οι φυσικοί έχουν χρησιμοποιήσει τεράστιους ανιχνευτές με πολύπλοκο εξοπλισμό για να ανιχνεύσουν νετρίνα διαφόρων προελέυσεων. Οι προσπάθειές τους οδήγησαν τελικά στην παρατήρηση νετρίνων που προέρχονται από τον Ήλιο, τις κοσμικές ακτίνες, τα σουπερνόβα και άλλα κοσμικά αντικείμενα, καθώς και από επιταχυντές σωματιδίων και πυρηνικούς αντιδραστήρες.Πολύ δύσκολη ήταν η παρατήρηση νετρίνων που παράγονται μέσα σε επιταχυντές, όταν δύο δέσμες σωματιδίων συγκρούονται μεταξύ τους. Τελικά όμως, το 2023, δύο μεγάλα πειράματα, συγκεκριμένα το FASER (Forward Search Experiment) και το SND (Scattering and Neutrino Detector)@LHC, ανίχνευσαν για πρώτη φορά νετρίνα του μιονίου που παράχθηκαν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) από συγκρούσεις πρωτονίων, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους ανιχνευτές. Πριν από λίγες ημέρες το πείραμα FASER ανέφερε την πρώτη άμεση ανίχνευση μιας ακόμα γεύσης – το νετρίνο του ηλεκτρονίου [First Measurement of 𝜈𝑒 and 𝜈𝜇 Interaction Cross Sections at the LHC with FASER’s Emulsion Detector].Η ερευνητική ομάδα του πειράματος FASER χρησιμοποίησε έναν ανιχνευτή κατασκευασμένο από βολφράμιο τοποθετημένο 500 μέτρα από το σημείο που συγκρούονται οι δέσμες των πρωτονίων του LHC. Όταν ένα νετρίνο του ηλεκτρονίου παράγεται από τις συγκρούσεις πρωτονίων φτάνει στον ανιχνευτή και αλληλεπιδρά με ένα άτομο βολφραμίου, παράγει ένα εξαιρετικά ενεργητικό ηλεκτρόνιο μαζί με πολλά άλλα σωματίδια. Οι επιστήμονες του FASER συμπέραναν την άφιξη ενός μητρικού νετρίνου του ηλεκτρονίου στον ανιχνευτή από τον χαρακτηριστικό καταρράκτη των δευτερευόντων ζευγών ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων και των φωτονίων που περιβάλλουν την τροχιά του θυγατρικού ηλεκτρονίου. Με αυτόν τον τρόπο, βρήκαν τέσσερα νετρίνα του ηλεκτρονίου. Οι φυσικοί είναι βέβαιοι, με στατιστική ακρίβεια 5 σίγμα, ότι τα ίχνη των σωματιδίων που φαίνονται στον ανιχνευτή τους για αυτά τα τέσσερα γεγονότα δεν παρήχθησαν τυχαία από άλλα ηλεκτρικά ουδέτερα σωματίδια που μιμούνται ένα νετρίνο (5σ σημαίνει ότι η πιθανότητα το σήμα να είναι τυχαίο είναι μόλις 0,00003%).Οι ερευνητές θεωρούν ότι η ικανότητα ανίχνευσης και διαφοροποίησης νετρίνων διαφορετικών γεύσεων που παράγονται σε επιταχυντές θα τους επιτρέψει να διερευνήσουν τις ηλεκτρασθενείς αλληλεπιδράσεις. Μπορεί επίσης με βάση τα νετρίνα, να διερευνηθεί η εσωτερική δομή κουάρκ-γλοιονίων του πρωτονίου. Πηγές: 1. Η πρώτη ανίχνευση νετρίνων που παράχθηκαν στον επιταχυντή του CERN 2. First Direct Detection of Electron Neutrinos at a Particle Collider – https://physics.aps.org/articles/v17/s80