Δροσος Γεωργιος

Roscosmos Η Marfa συνεχίζει τη δουλειά της: ελέγχουμε ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ. Η Marfa είναι ένα κινητό ανθρωπόμορφο ρομπότ. Μπορεί να λειτουργήσει αυτόματα, αλλά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ο αστροναύτης δίνει εντολές στο ρομπότ χειροκίνητα. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο Ivan Vagner επεξεργάστηκε δύο επιλογές αλληλεπίδρασης. Πρώτον, ο αστροναύτης έλεγχε την πλατφόρμα του κινητού και ο δεύτερος χειριστής έλεγχε το ίδιο το Android και μετά άλλαξαν ρόλους. Και οι δύο συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν τις ακόλουθες εργασίες: Η Marfa ανέβηκε στον πίνακα λειτουργιών για να εκτελέσει χειρισμούς με τα χειριστήρια, πήρε μια απομίμηση επιστημονικού εξοπλισμού, τον τοποθέτησε στην πλατφόρμα φόρτωσης και τον μετέφερε σε ένα δεδομένο σημείο. Επιπλέον, εξασκήθηκαν επίσης στην εργασία με καραμπίνα - το ρομπότ την ξεκούμπωσε από τη βάση. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573382 Roscosmos "Progress MS-28": σύνδεση με το διαμέρισμα μετάβασης Το διαμέρισμα μετάβασης αποτελεί μέρος του τμήματος της κεφαλής του διαστημικού σκάφους και παρέχει μηχανική σύνδεση μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του φέρινγκ κεφαλής και ενσωμάτωση της διεπαφής εντολών του στο ενσωματωμένο σύστημα ελέγχου πυραύλων. Οι ειδικοί έλεγξαν επίσης τον εξοπλισμό του συστήματος διοίκησης και τηλεμετρίας και προετοίμασαν το «φορτηγό» για την επιθεώρηση του επερχόμενου συγγραφέα. Το Progress MS-28 θα παραδώσει 2.621 κιλά φορτίου σε τροχιά και θα εκτοξευθεί από το Baikonur στις 15 Αυγούστου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573386

Δείτε τους γιγάντιους οδικούς λαμπτήρες που θα φωτίζουν τη Σελήνη όταν επιστρέψει η ανθρωπότητα (βίντεο) Εντυπωσιακό πρότζεκτ που υπόσχεται να διευκολύνει την ανθρώπινη παρουσία στο φεγγάρι. H ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει μετά από μισό αιώνα στη Σελήνη αυτή τη φορά για μόνιμη εγκατάσταση. Στα σχέδια των μεγάλων διαστημικών υπηρεσιών και χωρών (ΗΠΑ, Ευρώπη, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.α.) είναι η δημιουργία αρχικά βάσεων και στη συνέχεια διαφόρων ειδών εγκαταστάσεων που θα περιλαμβάνουν μόνιμους οικισμούς, κατασκευαστικές ζώνες, σιδηροδρομικά δίκτυα, καινοτόμους πυρηνικούς αντιδραστήρες κ.α. Αλλά για να φτιαχτούν όλα αυτά θα χρειαστεί να υπάρχουν εγκαταστάσεις φωτισμού.Μια μέρα στο φεγγάρι διαρκεί όσο περίπου δύο γήινες εβδομάδες και οι παγωμένες σεληνιακές νύχτες δεν είναι μικρότερες. Αυτές οι μακριές, σκοτεινές νύχτες έχουν ήδη αποδειχθεί καταστροφικές για τα σεληνιακά σκάφη που βασίζονται στο φως του Ήλιου για ισχύ και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ακόμη μεγαλύτερη απειλή για τους ανθρώπους που θα ζουν στο φεγγάρι.Η εταιρεία διαστημικής τεχνολογίας Honeybee Robotics (στην οποία είναι μέτοχος η διαστημική εταιρεία Blue Origin του Τζεφ Μπέζος) προτείνει μια νέα λύση: τεράστιους σεληνιακούς λαμπτήρες δρόμου που λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια.Το πρότζεκτ ονομάζεται Lunar Utility Navigation with Advanced Remote Sensing and Autonomous Beaming for Energy Redistribution, ή LUNARSABER χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας (DARPA) του αμερικανικού Πενταγώνου. Μεγαλύτεροι από το Αγαλμα της Ελευθερίας Κάθε λαμπτήρας LUNARSABER θα είναι κατά πολύ ψηλότερος από αυτούς που τοποθετημένοι στους δρόμους της Γης αφού θα έχουν ύψος 100 μέτρα.Αυτοί οι τεράστιοι πόλοι φωτός έχουν σχεδιαστεί για να αποθηκεύουν ηλιακή ενέργεια κατά τη διάρκεια της σεληνιακής ημέρας και στη συνέχεια να φωτίζουν τη γύρω περιοχή με ισχυρούς προβολείς κατά τη διάρκεια της σεληνιακής νύχτας δύο εβδομάδων που ακολουθεί. Το μεγάλο ύψος των λαμπτήρων είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για να κοιτάξουμε πάνω από τα χείλη τεράστιων σεληνιακών κρατήρων, αλλά και για την ανύψωση επιστημονικού εξοπλισμού, όπως κάμερες και συσκευές επικοινωνίας, βάρους ως και ενός τόνου ο οποίος θα είναι απαραίτητος για τη λειτουργία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στη Σελήνη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1737070/deite-toys-gigantioys-odikoys-lamptires-poy-tha-fotizoyn-ti-selini-otan-epistrepsei-i-anthropotita-vinteo/

Η βαθύτερη υποθαλάσσια γεώτρηση έφερε στο φως πετρώματα της αβύσσου που φωτίζουν τη ζωή στη Γη. Οι επιστήμονες έχουν στα χέρια τους δείγματα μανδύα από τα έγκατα του πλανήτη. Επιστημονική αποστολή χρησιμοποίησε ένα σκάφος με εξοπλισμό γεώτρησης ωκεανού και κατάφερε να αποσπάσει τα βαθύτερα δείγματα πετρωμάτων που έχουν φτάσει ποτέ στα χέρια ειδικών από τον μανδύα της Γης.Το δείγματα προέρχονται από βάθος 1.268 μέτρα κάτω από τον βυθό της θάλασσας του Ατλαντικού και προσφέρουν ενδείξεις για το πιο μεγάλο στρώμα του πλανήτη μας.Αυτό το δείγμα κυλινδρικού πυρήνα σύμφωνα με τους ερευνητές παρέχει πληροφορίες για τη σύνθεση του άνω μέρους του μανδύα και τις χημικές διεργασίες που συμβαίνουν όταν αυτός ο βράχος αλληλεπιδρά με το θαλασσινό νερό σε μια σειρά θερμοκρασιών. Τέτοιες διαδικασίες, είπαν, μπορεί να υποστήριξαν την έλευση της ζωής στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Η γεωλογία Ο μανδύας, που περιλαμβάνει περισσότερο από το 80% του όγκου του πλανήτη, είναι ένα στρώμα πυριτικού βράχου που βρίσκεται ανάμεσα στον εξωτερικό φλοιό της Γης και τον άγρια θερμό πυρήνα. Οι βράχοι του μανδύα είναι γενικά απρόσιτοι εκτός από τις περιπτώσεις που εκτίθενται σε θέσεις του θαλάσσιου πυθμένα που απλώνονται μεταξύ των αργά κινούμενων πλακών μεγέθους ηπείρου που αποτελούν την επιφάνεια του πλανήτη.Ένα τέτοιο μέρος είναι η οροσειρά της Ατλαντίδας, ένα υποβρύχιο βουνό όπου ο βράχος του μανδύα είναι εκτεθειμένος στον πυθμένα της θάλασσας. Βρίσκεται στη μέση του Ατλαντικού ακριβώς δυτικά της τεράστιας μεσοατλαντικής κορυφογραμμής που αποτελεί το όριο μεταξύ της βορειοαμερικανικής πλάκας και της ευρασιατικής και αφρικανικής πλάκας.«Κάθε φορά που ερχόταν στην επιφάνεια ένα τμήμα του μανδύα από τη γεώτρηση η ομάδα μικροβιολογίας συνέλεγε δείγματα για καλλιέργεια βακτηρίων για να μελετήσει τις συνθήκες της ζωής σε αυτό το βαθύ υπόγειο θαλάσσιο οικοσύστημα. Απώτερος στόχος μας είναι να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για την προέλευση της ζωής και να καθορίσουμε τις δυνατότητες για ζωή πέρα από τη Γη» αναφέρουν οι ερευνητές που δημοσιεύουν τα ευρήματα τους στην επιθεώρηση «Science» https://www.naftemporiki.gr/techscience/1737028/i-vathyteri-ypothalassia-geotrisi-efere-sto-fos-petromata-tis-avyssoy-poy-fotizoyn-ti-zoi-sti-gi/

Εντοπίστηκε το αρχαιότερο ηλιακό ημερολόγιο που φωτίζει την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Βρίσκεται σε βραχογραφία στη Τουρκία και έχει ηλικία 12 χιλιάδων ετών. Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Μάρτιν Σουίτμαν του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου υποστηρίζει ότι ανακάλυψε το αρχαιότερο ηλιακό ημερολόγιο σε μια βραχογραφία ηλικίας 12 χιλιάδων ετών.Το ημερολόγιο σκαλίστηκε από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της Λίθινης Εποχής σε μια κολόνα βράχου στο Gobekli Tepe, ένα σύμπλεγμα δομών που μοιάζουν με ναούς που βρέθηκαν μεταξύ των άνω ροών των ποταμών Ευφράτη και Τίγρη στη σημερινή νότια Τουρκία.Τα αρχαιολογικά ευρήματα σε αυτή την περιοχή υποδεικνύουν ότι εκεί δημιουργήθηκε ο πρώτος οργανωμένος ανθρώπινος πολιτισμός στον πλανήτη. Η ανακάλυψη εκτός της ιστορικής του σημασίας μπορεί να έχει και αστρονομική αφού μπορεί να καταγράφονται δεδομένα που σχετίζονται με την πτώση ενός κομήτη ο οποίος μπορεί να έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη αυτού του πολιτισμού.Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα σμήνος θραυσμάτων από έναν διερχόμενο κομήτη που συνετρίβη στη Γη το 10.850 π.Χ. Υπάρχει μια θεωρία ότι η σκόνη που εκτοξεύτηκε από αυτές τις συγκρούσεις εμπόδισε τις ακτίνες του Ήλιου προκαλώντας μια μίνι εποχή παγετώνων που διήρκεσε περισσότερα από 1.200 χρόνια.Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι το κυνήγι και η συλλογή τροφής δυσκόλεψαν καθώς οι θερμοκρασίες έπεσαν, συμβάλλοντας στην εμφάνιση της γεωργίας και στη γέννηση του πολιτισμού στην ίδια περιοχή «εύφορης ημισέληνου» της Άνω Μεσοποταμίας.«Φαίνεται ότι οι κάτοικοι του Gobekli Tepe ήταν οξυδερκείς παρατηρητές του ουρανού, κάτι που είναι αναμενόμενο δεδομένου ότι ο κόσμος τους είχε καταστραφεί από ένα χτύπημα κομήτη. Αυτό το γεγονός μπορεί να πυροδότησε τον πολιτισμό εγκαινιάζοντας μια νέα θρησκεία και παρακινώντας τις εξελίξεις στη γεωργία για να αντιμετωπίσουν το ψυχρό κλίμα. Πιθανώς, οι προσπάθειές τους να καταγράψουν αυτό που είδαν είναι τα πρώτα βήματα προς την ανάπτυξη της συγγραφής χιλιετίες αργότερα» λέει ο Σουίτμαν.Το ότι ένα χτύπημα κομήτη πυροδότησε τη μίνι εποχή των παγετώνων, γνωστή ως Younger Dryas, αμφισβητείται. Ωστόσο οι ερευνητές και η ομάδα του πιστεύουν ότι ένας άλλος πυλώνας στο Gobekli Tepe θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι απεικονίζει τη βροχή των μετεωριτών Ταυρίδων – μια πιθανή πηγή των θραυσμάτων του κομήτη – διάρκειας 27 ημερών και που προέρχεται από την κατεύθυνση των αστερισμών του Υδροχόου και των Ιχθύων. H ανακάλυψη Οι ερευνητές εστίασαν σε μια κολόνα με μια σειρά από σκαλισμένα σύμβολα σε σχήμα V. Υποστηρίζουν ότι κάθε V αντιπροσωπεύει μια μέρα. Αυτό τους επέτρεψε να δημιουργήσουν ένα ηλιακό ημερολόγιο 365 ημερών, αποτελούμενο από 12 σεληνιακούς μήνες συν 11 επιπλέον ημέρες.Το θερινό ηλιοστάσιο εμφανίζεται ως μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη ημέρα, που αντιπροσωπεύεται από ένα V που φοριέται γύρω από το λαιμό ενός πλάσματος που μοιάζει με πτηνό.Καθώς απεικονίζονται οι κύκλοι τόσο της σελήνης όσο και του ήλιου, τα σκαλίσματα μπορεί να αντιπροσωπεύουν το αρχαιότερο λεγόμενο σεληνιακό ημερολόγιο του κόσμου – με βάση τις φάσεις της σελήνης και τη θέση του Ήλιου. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί το ημερολόγιο αυτό προϋπήρχε άλλων γνωστών ημερολογίων αυτού του τύπου κατά πολλές χιλιάδες χρόνια. Στο εικονιζόμενο Gobekli Tepe βρέθηκε το πανάρχαιο ηλιακό ημερολόγιο https://www.naftemporiki.gr/techscience/1736984/entopistike-to-archaiotero-iliako-imerologio-poy-fotizei-tin-exelixi-toy-anthropinoy-politismoy/

Η πρώτη αρχαιολογική «ανασκαφή» από το Διάστημα. Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού διεξάγει αρχαιολογική ερευνητική αποστολή. Περισσότεροι από 270 άνθρωποι από 23 χώρες έχουν επισκεφθεί τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) σε πάνω από δύο δεκαετίες. Με στόχο την καλύτερη κατανόηση του μικρής κλίμακας κοινωνικού συνόλου του ISS, της προσαρμογής των ανθρώπων σε αυτό το γεμάτο προκλήσεις περιβάλλον και της πραγματικής χρήσης των χώρων και του εξοπλισμού του, μια διεθνής ερευνητική ομάδα διεξάγει την πρώτη μεγάλης κλίμακας… αρχαιολογική ερευνητική αποστολή στο Διάστημα και δημοσιεύει τα πρώτα αποτελέσματα στην επιθεώρηση «PLOS ONE».Καθώς η ερευνητική ομάδα εκτίμησε ότι οι συνεντεύξεις των μελών του πληρώματος δεν φτάνουν για να αποτυπωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους στον ISS, χρησιμοποίησε την αρχαιολογική πρακτική της δοκιμαστικής τομής προσαρμοσμένης στο Διάστημα και στο γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να είναι παρόντες στις εργασίες. Ο στόχος ήταν να επιλεγούν στη συνέχεια περιοχές για πιο εκτεταμένη «ανασκαφή». Τα σημεία έρευνας Για την προκαταρκτική έρευνα επιλέχθηκαν έξι τοποθεσίες στον ISS και ζητήθηκε από τους αστροναύτες το 2022 να τραβούν φωτογραφίες από κάθε τοποθεσία καθημερινά για 60 ημέρες, προκειμένου στη συνέχεια οι ερευνητές να μελετήσουν τη χρήση των χώρων και τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί το πλήρωμα.Τα πρώτα ευρήματα από το πρότζεκτ «International Space Station Archaeological Project» και τις δύο πρώτες περιοχές μελέτης παρουσιάζονται στη δημοσίευση. Πρόκειται για έναν χώρο που προορίζεται για τη συντήρηση του εξοπλισμού (τετράγωνο 3) και έναν άλλον κοντά στις τουαλέτες και τον εξοπλισμό άσκησης (τετράγωνο 5).Η ανάλυση των φωτογραφιών σε αυτές τις περιοχές αποκάλυψε 5.438 αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς. Ο χώρος που προορίζεται για τη συντήρηση του εξοπλισμού διαπιστώθηκε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν χρησιμοποιείται για τον σκοπό που δημιουργήθηκε και αντίθετα έχει γίνει χώρος αποθήκευσης για αντικείμενα όλων των ειδών. Επίσης, το τετράγωνο 5 διαπιστώθηκε ότι είναι ένας κενός χώρος, που χρησιμοποιούνταν τελικά για αποθήκευση ειδών περιποίησης και άλλων αντικειμένων, χωρίς ωστόσο να έχει προβλεφθεί να έχει χώρους αποθήκευσης. Στα δεξιά είναι ορατή κουκέτα πληρώματος. Η κίτρινη διακεκομμένη γραμμή υποδεικνύει τα όρια τα περιοχής δειγματοληψίας. Όπως επισημαίνεται, τα ευρήματα καταδεικνύουν πώς οι παραδοσιακές αρχαιολογικές τεχνικές μπορούν να προσαρμοστούν για τη μελέτη απομακρυσμένων οικοτόπων ή περιοχών με ακραίες συνθήκες. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι «το πείραμα είναι η πρώτη αρχαιολογία που έγινε ποτέ εκτός του πλανήτη Γη.Εφαρμόζοντας μια πολύ παραδοσιακή μέθοδο δειγματοληψίας μιας περιοχής σε ένα εντελώς νέο είδος αρχαιολογικού πλαισίου, δείχνουμε πώς το πλήρωμα του ISS χρησιμοποιεί διάφορες περιοχές του διαστημικού σταθμού με τρόπους που αποκλίνουν από τα σχέδια της αποστολής. Οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές μελλοντικών διαστημικών σταθμών μπορούν να αντλήσουν πολύτιμα διδάγματα από αυτό το έργο». Φωτογραφία από μια περιοχή δειγματοληψίας στον χώρο εργασιών συντήρησης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (τετράγωνο 3). https://www.naftemporiki.gr/techscience/1736111/i-proti-archaiologiki-anaskafi-apo-to-diastima/

«Ολοένα πιο πιθανό» το 2024 να είναι η πιο θερμή χρονιά στα παγκόσμια χρονικά. Δυσοίωνες εκτιμήσεις από το παρατηρητήριο της κλιματικής αλλαγής στο ευρωπαϊκό ινστιτούτο Κοπέρνικος. «Ολοένα πιο πιθανό» θεωρείται ότι το 2024 θα γίνει η χρονιά με τις υψηλότερες θερμοκρασίες στα παγκόσμια χρονικά, σύμφωνα με το παρατηρητήριο της κλιματικής αλλαγής στο ευρωπαϊκό ινστιτούτο Κοπέρνικος, αν και ο Ιούλιος του 2024 δεν ήταν πιο θερμός από τον Ιούλιο του 2023, έστω και για λίγο.Η σειρά 13 συναπτών μηνιαίων ρεκόρ ζέστης στην επιφάνεια της Γης «έλαβε τέλος, αλλά οριακά», τόνισε η υποδιευθύντρια της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής (C3S) στο ινστιτούτο Κοπέρνικος, Σαμάνθα Μπέρτζες.Κατά τη διάρκεια του περασμένου μήνα, που σημαδεύτηκε από ρεκόρ ζέστης στην Ελλάδα και στην Ιαπωνία, ενώ στο Μαρόκο ο υδράργυρος ξεπέρασε τους 48° Κελσίου προκαλώντας 21 θανάτους σε 24 ώρες, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη ήταν 16,91° Κελσίου, δηλαδή 0,04° Κελσίου κάτω από το προηγούμενο ρεκόρ, τον Ιούλιο του 2023, σύμφωνα με το μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο του C3S του Κοπέρνικου.Η ζέστη έγινε ιδιαίτερα αισθητή στις δυτικές ΗΠΑ και στον Καναδά, στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, καθώς και στην ανατολική Ανταρκτική, ενώ η Ευρώπη έζησε τον δεύτερο πιο θερμό Ιούλιο μετά το 2010.Σε παγκόσμια κλίμακα, τον περασμένο μήνα η θερμοκρασία ήταν 1,48° Κελσίου πάνω από το φυσιολογικό επίπεδο της περιόδου 1850-1900 — της προβιομηχανικής εποχής, δηλαδή προτού η ανθρωπότητα αρχίσει μαζικές εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Έμεινε ελάχιστα κάτω από το συμβολικό όριο του 1,5° Κελσίου, που ξεπερνιόταν κάθε μήνα επί έναν χρόνο. Ωστόσο ο Ιούλιος της τρέχουσας χρονιάς είναι ο δεύτερος θερμότερος που έχει καταγραφτεί ποτέ, υπογραμμίζει η υπηρεσία. «Δεν έχει αλλάξει» η συνολική εικόνα Η συνολική εικόνα «δεν έχει αλλάξει: το κλίμα μας συνεχίζει να θερμαίνεται», τόνισε η κ. Μπέρτζες. «Οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής άρχισαν πολύ πριν από το 2023 και θα συνεχιστούν ώσπου οι παγκόσμιες εκπομπές που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου φθάσουν στο μηδέν», στην κλιματική ουδετερότητα. «Ο κόσμος οδεύει να γίνει υπερβολικά ζεστός», είπε με ανησυχία χθες η Σελέστε Σάουλο, η αντιπρόεδρος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ). Ο περασμένος μήνας κάθε άλλο παρά ήταν απαλλαγμένος από φαινόμενα που θεωρείται ότι οφείλονται στις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Κύματα καύσωνα έπληξαν την κεντρική Ευρώπη και τη Μεσόγειο. Πλημμύρες άνευ προηγουμένου σάρωσαν το Πακιστάν και την Κίνα. Κυκλώνες όπως ο Μπέριλ έπληξαν την Καραϊβική και τις ΗΠΑ. Φονικές κατολισθήσεις έπληξαν την πολιτεία Κεράλα της Ινδίας. Γιγαντιαίες πυρκαγιές ρήμαξαν δασικές εκτάσεις στην Καλιφόρνια.Εξάλλου ο κόσμος έσπασε δυο συνεχόμενες ημέρες τον Ιούλιο το ρεκόρ της υψηλότερης μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ (22η, 23η).Και οι ωκεανοί, που απορροφούν το 90% της πλεονάζουσας θερμότητας η οποία οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες, συνεχίζουν να υπερθερμαίνονται και αυτοί. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια των θαλασσών τον Ιούλιο ήταν 20,88° Κελσίου, η δεύτερη υψηλότερη τιμή οποιουδήποτε Ιουλίου στα χρονικά, μόλις 0,01° Κελσίου από το απόλυτο ρεκόρ, που καταγράφηκε τον Ιούλιο του 2023, έπειτα από 15 συναπτούς μήνες που έσπασαν ρεκόρ.Αυτό παραμένει ανησυχητικό, παρότι μπορεί να αναμένεται μεγαλύτερη πτώση καθώς το κλιματικό φαινόμενο Ελ Νίνιο, που αυξάνει τη θερμοκρασία των ωκεανών, φθάνει στο τέλος του.Οι θερμοκρασίες στις περιοχές του ισημερινού στον Ειρηνικό, όπου το φαινόμενο Ελ Νίνιο γίνεται ιδιαίτερα αισθητό, έχουν αρχίσει να μειώνονται, κάτι που «υποδεικνύει ότι αναπτύσσεται (φαινόμενο) Λα Νίνια», αντίστροφο από το Ελ Νίνιο, που γενικά ρίχνει τη θερμοκρασία του πλανήτη.Παρά την εξέλιξη αυτή, ειδικοί προεξοφλούν πως το 2024 θα σπάσει το ρεκόρ του 2023 και θα γίνει η πιο θερμή χρονιά στα χρονικά. Από τον Ιανουάριο η μέση παγκόσμια θερμοκρασία είναι ήδη 0,27° Κελσίου από ό,τι το αντίστοιχο διάστημα του 2023, τονίζει το C3S. Θα απαιτείτο μεγάλη μείωση ως το τέλος της χρονιάς ώστε το 2024 να ολοκληρωθεί με μέση θερμοκρασία χαμηλότερη από αυτή του 2023.Κάτι που «σπάνια συμβαίνει» αφότου άρχισαν οι μετρήσεις, άρα γίνεται «ολοένα πιο πιθανό ότι το 2024 θα γίνει η πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφτεί ποτέ», καταλήγει η υπηρεσία. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1736023/oloena-pio-pithano-to-2024-na-einai-i-pio-thermi-chronia-sta-pagkosmia-chronika/

Ο χαλασμένος «ιμάντας» του Ατλαντικού απειλεί με πλανητικής διάστασης καταστροφή. Ευρήματα νέας μελέτης. Ένα ζωτικό σύστημα ρευμάτων του Ατλαντικού Ωκεανού που επηρεάζει τον καιρό σε όλο τον κόσμο ενδέχεται να καταρρεύσει στα τέλη της δεκαετίας του 2030, αναφέρουν επιστήμονες σε μια νέα μελέτη κάνοντας λόγο για πλανητικής κλίμακας καταστροφή που θα άλλαζε τα πάντα στον καιρό και το κλίμα, εν γένει.Το κρίσιμο σύστημα ονομάζεται Atlantic Meridional Overturning Circulation, ή AMOC και θεωρείται ότι βρίσκεται σε τροχιά κατάρρευσης καθώς το αποδυναμώνουν οι θερμότερες θερμοκρασίες των ωκεανών και η διαταραχή των επιπέδων αλάτων την οποία προκαλεί η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.Αυτό ήταν γνωστό, ως τώρα, βάσει και άλλων ερευνών.Αυτό που κομίζει η νέα -και προς το αδημοσίευτη σε επιστημονική επιθεώρηση- είναι ένα τεχνολογικό μοντέλο που αποπειράται να εκτιμήσει το πότε θα μπορούσε να συμβεί η κατάρρευση.Και την τοποθετεί χρονικά μεταξύ 2037 και 2064, με πιθανότερο χρονικό ορόσημο το το 2050.Ο Ρενέ βαν Βέστεν, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία κάνει λόγο για περαιτέρω παραμόρφωση του κλίματος εάν καταρρεύσει ο AMOC. Χαλασμένος ιμάντας Ο οποίος λειτουργεί σαν ιμάντας μεταφοράς: Τραβά το ζεστό των επιφανειών της θάλασσας από το νότιο ημισφαίριο και τις τροπικές περιοχές και το διανέμει στον πολύ πιο κρύο Βόρειο Ατλαντικό. Το πιο κρύο και πιο αλμυρό νερό, στη συνέχεια βυθίζεται και ρέει νότια.Ο μηχανισμός αυτός προστατεύει τμήματα του νότιου ημισφαιρίου από υπερθέρμανση και τμήματα του βόρειου ημισφαιρίου από το αφόρητο κρύο, ενώ διανέμει θρεπτικά συστατικά που συντηρούν τη ζωή στα θαλάσσια οικοσυστήματα.Εκτιμάται ότι οι πιθανές επιπτώσεις μιας κατάρρευσης του AMOC θα αφήσουν μέρη του κόσμου «αγνώριστα».Τις δεκαετίες μετά την κατάρρευση, οι πάγοι της Αρκτικής θα άρχιζαν να «σέρνονται» προς Νότον και μετά από 100 χρόνια θα εκτείνονταν μέχρι τη νότια ακτή της Αγγλίας.Η μέση θερμοκρασία της Ευρώπης θα υποχωρούσε όπως και αυτή της Βόρειας Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων των ΗΠΑ. Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου θα βίωνε πλήρη ανατροπή στις εποχές του καθώς η ξηρή περίοδος και οι βροχεροί μήνες θα αναστρέφονταν. https://www.naftemporiki.gr/green/1733809/o-chalasmenos-imantas-toy-atlantikoy-apeilei-me-planitikis-diastasis-katastrofi/

Νέα σούπερ οικολογική μνήμη ηλεκτρονικών υπολογιστών για εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Λειτουργεί με εξαιρετικά μικρή κατανάλωση ενέργειας. Λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας μιας σούπερ προηγμένης μνήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών για χρήση στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης παρουσιάζεται ένας ακόμη νέος τύπος μνήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών για χρήση στη βιομηχανία της τεχνητής νοημοσύνης ο οποίος σχεδιάστηκε για να είναι εξαιρετικά φιλικός στο περιβάλλον.Ερευνητές ανέπτυξαν έναν νέο τύπο μνήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών (συσκευές και αποθηκευτικά μέσα) που λένε ότι θα μπορούσε να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας της τεχνητής νοημοσύνης κατά τουλάχιστον χίλια τοις εκατό σε σχέση με τις υπάρχουσες συσκευές μνήμης.Η νέα συσκευή ονομάζεται υπολογιστική μνήμη τυχαίας πρόσβασης (CRAM) και εκτελεί υπολογισμούς απευθείας μέσα στα κελιά μνήμης της εξαλείφοντας την ανάγκη μεταφοράς δεδομένων σε διαφορετικά μέρη ενός υπολογιστή.Στην παραδοσιακή πληροφορική, τα δεδομένα μετακινούνται συνεχώς μεταξύ του επεξεργαστή (όπου υποβάλλονται σε επεξεργασία τα δεδομένα) και της μνήμης (όπου αποθηκεύονται τα δεδομένα), στους περισσότερους υπολογιστές αυτή είναι η μονάδα RAM. Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρος σε εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν πολύπλοκους υπολογισμούς και τεράστιες ποσότητες δεδομένων.Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας για την τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να διπλασιαστεί από 460 τεραβατώρες (TWh) το 2022 σε 1.000 TWh το 2026 ισοδύναμη με τη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της Ιαπωνίας. Η ενέργεια Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «npj Unconventional Computing», οι ερευνητές απέδειξαν ότι το CRAM μπορούσε να εκτελέσει βασικές εργασίες τεχνητής νοημοσύνης όπως η βαθμωτή πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός πινάκων σε 434 νανοδευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας μόλις 0,47 μικροτζάουλ ενέργειας. Αυτή είναι περίπου 2,500 φορές λιγότερη ενέργεια σε σύγκριση με τα συμβατικά συστήματα μνήμης που έχουν ξεχωριστά στοιχεία λογικής και μνήμης, είπαν οι ερευνητές.Η έρευνα, η οποία διήρκεσε 20 χρόνια, έλαβε οικονομική υποστήριξη από τον Οργανισμό Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας των ΗΠΑ (DARPA), καθώς και από το Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας, το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών και την αμερικανικό τεχνολογικό κολοσσό Cisco. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1735953/nea-soyper-oikologiki-mnimi-ilektronikon-ypologiston-gia-efarmoges-technitis-noimosynis/

Θρίλερ στο Διάστημα: Παραμένουν εγκλωβισμένοι οι δύο αστροναύτες, εδώ και 63 μέρες -Δεν ξέρουν πότε θα γυρίσουν. Οι αστροναύτες του Boeing Starliner βρίσκονται στο διάστημα πάνω από 60 ημέρες και δεν διαφαίνεται το τέλος της περιπέτειάς τους.Οι Μπουτς Γουίλμορ και Σούνι Γουίλιαμς -δύο βετεράνοι αστροναύτες της NASA που πιλοτάρουν την πρώτη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του διαστημικού σκάφους Starliner της Boeing- βρίσκονται τώρα στο διάστημα για 63 ημέρες, περίπου επτά εβδομάδες περισσότερο από ό,τι αρχικά αναμενόταν. Δεν ξέρουν πότε θα γυρίσουν οι αστροναύτες του Starliner Δεν υπάρχει ακόμη σαφής ημερομηνία επιστροφής στον ορίζοντα.Το CNN επιβεβαίωσε την Τρίτη ότι η NASA δεν έχει ακόμη ξεκινήσει μια «εξέταση ετοιμότητας πτήσης» για την επιστροφή του πληρώματος του Starliner από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η υπηρεσία είχε δηλώσει στις 26 Ιουλίου ότι θα ξεκινούσε αυτή τη διαδικασία τις πρώτες δύο ημέρες του Αυγούστου.Αλλά οι ομάδες της Boeing και της NASA φαίνεται να εργάζονται ακόμη για την ημερομηνία επιστροφής, καθώς οι αξιωματούχοι αξιολογούν τα δεδομένα των δοκιμών και διεξάγουν αναλύσεις σχετικά με τα προβλήματα προώθησης και τις διαρροές ηλίου που εμπόδισαν το πρώτο σκέλος της πτήσης της κάψουλας Starliner.Η καθυστέρηση της διαδικασίας αξιολόγησης της ετοιμότητας πτήσης δείχνει ότι η επιστροφή του Starliner παραμένει αβέβαιη καθώς οι αξιωματούχοι εργάζονται για να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με το πώς θα πρέπει να εξελιχθεί το υπόλοιπο της αποστολής που είχε εκτοξευθεί στις 5 Ιουνίου.Ενημέρωση από τη ΝΑSA την Τετάρτη, καθυστερούν οι επιχειρήσεις για την επιστροφή των δύο αστροναυτών Η NASA θα διοργανώσει μια ενημέρωση σχετικά με την κατάσταση της αποστολής την Τετάρτη.Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία πρόκειται να αντιμετωπίσει έναν καταιγισμό ερωτήσεων σχετικά με πρόσφατες αναφορές από μέσα ενημέρωσης που υποδηλώνουν ότι η εξετάζει το ενδεχόμενο να επιστρέψει τους Γουίλμορ και Γουίλιαμς με ένα όχημα της SpaceX αντ' αυτού.Η NASA είχε πάντα ένα τέτοιο σενάριο σε εφαρμογή ως ενδεχόμενο για την αποστολή, αλλά ο πρωταρχικός στόχος είναι να επιστρέψουν οι δύο αστροναύτες με το Starliner. Η Boeing υποστηρίζει ότι το διαστημόπλοιό της είναι ασφαλές για τους αστροναύτες.Ωστόσο, η διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε την Τρίτη ότι καθυστερεί την εκτόξευση της αποστολής Crew-9 της SpaceX, μιας πτήσης ρουτίνας που έχει προγραμματιστεί να πετάξει με τέσσερις αστροναύτες για να αντικαταστήσει την αποστολή Crew-8 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Η αποστολή Crew-9 είχε προγραμματιστεί να απογειωθεί στις 18 Αυγούστου -με την προσδοκία ότι το Starliner θα είχε επιστρέψει με τους αστροναύτες πριν από αυτό. Τώρα, η αποστολή Crew-9 δεν θα απογειωθεί πριν από τις 24 Σεπτεμβρίου, δήλωσε η NASA.«Αυτή η προσαρμογή επιτρέπει περισσότερο χρόνο στους υπεύθυνους της αποστολής να ολοκληρώσουν τον προγραμματισμό της επιστροφής για τη δοκιμή πτήσης του πληρώματος», ανέφερε η NASA σε δελτίο τύπου της Τρίτης. https://www.iefimerida.gr/kosmos/diastima-paramenoyn-egklobismenoi-oi-astronaytes

Roscosmos Ο ανεφοδιασμός του Progress MS-28 με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια ολοκληρώθηκε Πραγματοποιήθηκαν τεχνολογικές εργασίες στο βενζινάδικο της τοποθεσίας Νο. 31 του Μπαϊκονούρ. Τώρα το πλοίο έχει εγκατασταθεί στο χώρο εργασίας για το τελικό στάδιο της προετοιμασίας πριν από την πτήση. Ξεκινά στις 15 Αυγούστου! https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573381

Ευρώπη και Βόρεια Αμερική είναι μια ενιαία ήπειρος υποστηρίζει νέα μελέτη. Οι ερευνητές λένε ότι οι δύο ήπειροι είναι ακόμη ενωμένες. H Γη έχει μια πολυσύνθετη γεωλογική και τεκτονική ιστορία με κομμάτια ξηράς να σχηματίζονται, να ενώνονται και να διαλύονται για δισεκατομμύρια έτη μέχρις ότου να αποκτήσει ο πλανήτης μας την εικόνα που έχει σήμερα με τις επτά ηπείρους της.Μια ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι ίσως είναι καιρός να ξαναγράψουμε τα εγχειρίδια γεωγραφίας υποστηρίζοντας ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο έξι ήπειροι.Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι λένε ότι η διάσπαση της ευρωπαϊκής και της βορειοαμερικανικής ηπείρου είναι ακόμη σε εξέλιξη. Με απλά λόγια λένε ότι Ευρώπη και Βόρειος Αμερική είναι ακόμη ενωμένες…«Η ανακάλυψη δείχνει ότι η Βόρεια Αμερική και η Ευρασιατική τεκτονική πλάκα δεν έχουν ακόμη διασπαστεί, όπως παραδοσιακά πιστεύεται ότι συνέβη πριν από 52 εκατομμύρια χρόνια. Στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να τεντώνονται και βρίσκονται σε διαδικασία διάσπασης» λέει ο Δρ. Τζόρνταν Φίθεαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα ευρήματα Η νέα μελέτη επικεντρώθηκε στον σχηματισμό της Ισλανδίας, η οποία βρίσκεται μεταξύ της Θάλασσας της Γροιλανδίας και του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού.Μέχρι τώρα, πιστευόταν ευρέως ότι η Ισλανδία σχηματίστηκε πριν από περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια όταν η μεσοατλαντική κορυφογραμμή – το όριο μεταξύ της βορειοαμερικανικής και της ευρασιατικής τεκτονικής πλάκας – άρχισε να υποχωρεί, δημιουργώντας ένα καυτό κομμάτι μανδύα που μετασχηματίστηκε σε ένα ηφαιστειακό νησί.Ωστόσο, στη μελέτη τους οι ερευνητές αμφισβητούν αυτή τη θεωρία. Αναλύοντας την κίνηση των τεκτονικών πλακών στην Αφρική, οι ερευνητές προτείνουν τώρα ότι η Ισλανδία και η Κορυφογραμμή των Φερόων της Γροιλανδίας και της Ισλανδίας (GIFR) περιέχουν επίσης κομμάτια χαμένων και βυθισμένων θραυσμάτων τόσο από την ευρωπαϊκή όσο και από τη Βόρεια Αμερική.Ονομάζουν αυτό το πρόσφατα αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό «Rifted Oceanic Magmatic Plateau» (ρήγμα ωκεανικού μαγματικού οροπεδίου) ή για συντομία ROMP.«Μου αρέσει να σκέφτομαι αυτή την ιδέα ως την Επιστήμη της Γης που ισοδυναμεί με την εύρεση της Χαμένης Πόλης της Ατλαντίδας. Θραύσματα χαμένης ηπείρου βυθίστηκαν κάτω από τη θάλασσα και χιλιόμετρα λεπτών ροών λάβας. Μελετώντας την εξέλιξη του ρήγματος στην ηφαιστειακή περιοχή Άφρα στην Αφρική και συγκρίνοντάς την με τη συμπεριφορά της Γης στην Ισλανδία, μπορούμε να δούμε ότι αυτές οι δύο περιοχές εξελίσσονται με πολύ παρόμοιους τρόπους» υποστηρίζει ο Φίθεαν. Να σημειωθεί πάντως ότι σε πρώτη τουλάχιστον φάση η μελέτη αυτή κρίνεται ως αμφιλεγόμενη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1734388/eyropi-kai-voreios-ameriki-einai-mia-eniaia-ipeiros-ypostirizei-nea-meleti/

Tσιπ μνήμης 8 επιπέδων ρίχνει στη μάχη της τεχνητής νοημοσύνης η Nvidia. O γίγαντας των επεξεργαστών ΑΙ θέλει να εδραιώσει τη κυριαρχία του. Η Nvidia κυριαρχεί στον τομέα των τσιπ τεχνητής νοημοσύνης έχοντας καταφέρει να σαρώσει κυριολεκτικά την αγορά κατακτώντας μερίδιο της τάξης του 90% που σύμφωνα με τους αναλύτες στη πραγματικότητα είναι 100% επειδή οι κάποιοι τεχνολογικοί κολοσσοί όπως η Google και η Apple χρησιμοποιούν δικά τους τσιπ τεχνητής νοημοσύνης που δεν τα διαθέτουν στο εμπόριο.Σε μια κίνηση εδραίωσης της κυριαρχίας της η Νvidia θέλει να αναβαθμίσει τους επεξεργαστές της χρησιμοποιώντας τα αποκαλούμενα τσιπάκια μνήμης 8 επιπέδων. Ενα τέτοιο τσιπάκι, to HBM3E, κατασκεύασε η Samsung και σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters η Nvidia πραγματοποίησε δοκιμές με αυτό το τσιπάκι το οποίο πέρασε όλα τα τεστ ποιότητας της Nvidia τα οποία είναι εξαιρετικά αυστηρά και έτσι αναμένεται πολύ σύντομα η κυκλοφορία νέας γενιάς επεξεργαστών ΑΙ από την Nvidia.Τα τσιπ HBM θεωρούνται ως βασικός πυλώνας της επανάστασης που συντελείται στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης λόγω του εξαιρετικού εύρους ζώνης μνήμης και της αποδοτικότητάς τους, που επιτρέπουν ταχύτερη επεξεργασία δεδομένων και βελτιωμένη απόδοση σε εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Αυτά τα τσιπ υποστηρίζουν τις πολύ υψηλές υπολογιστικές απαιτήσεις νεων τομέων της ΑΙ όπως η βαθιά μάθηση αλλά και η εκπαίδευση νευρωνικών δικτύων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1735273/tsip-mnimis-8-epipedon-richnei-sti-machi-tis-technitis-noimosynis-i-nvidia/

Τι είναι πλανήτης; Η 24η Αυγούστου του 2006 ήταν μοιραία για τον Πλούτωνα, καθώς μετά από ανοιχτή ψηφοφορία που έγινε ανάμεσα σε χιλιάδες αστρονόμους, υποβιβάστηκε από την κατηγορία των πλανητών στην κατηγορία των Μετα-Ποσειδωνίων Αντικειμένων (Trans Neptunian Objects) ή για παρηγοριά στην κατηγορία των νάνων-πλανητών.Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU) το 2006, μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες, τελικά επικράτησαν τα ψηφίσματα 5Α και 6Α. Το ψήφισμα 5A περιέχει τον βασικό καθορισμό της έννοιας «πλανήτης» και την ταξινόμηση – ονομασία των υπόλοιπων κοσμικών αντικειμένων του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με αυτό τα κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος ταξινομούνται ως εξής: (1) Σε πλανήτες, που είναι ουράνια σώματα τα οποία: α) είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, β) έχουν επαρκή μάζα ώστε λόγω της ιδιο-βαρύτητάς τους να βρίσκονται σε υδροστατική ισορροπία και επομένως να έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα και γ) έχουν συλλέξει – «καθαρίσει» – κατά μήκος της τροχιάς τους γύρω από τον Ήλιο όλα τα μικρο-σώματα (απομεινάρια του αρχικού υλικού από το οποίο προέκυψε το ηλιακό μας σύστημα). Με την τελευταία προϋπόθεση εξασφαλίζεται το γεγονός ότι ο κάθε πλανήτης είναι το κυρίαρχο βαρυτικά αντικείμενο στην τροχιά του. Για παράδειγμα, ο Πλούτωνας έχει 0,07 φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά του, ενώ η Γη έχει 1,7 εκατομμύρια φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά της. (2) Σε νάνους πλανήτες, που είναι τα ουράνια σώματα για τα οποία ισχύουν τα (1α) και (1β) αλλά δεν ισχύει το (1γ). Επιπλέον δεν θα πρέπει να είναι δορυφόροι άλλων πλανητών. (3) Στα «μικρά κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος«, (Small Solar – System Bodies) όπου ανήκουν τα υπόλοιπα κοσμικά αντικείμενα που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο (εκτός των δορυφόρων των πλανητών).Το ψήφισμα 6A αναφερόταν στο ότι ο Πλούτωνας χάνει τη θέση του ανάμεσα στους πλανήτες και χαρακτηρίζεται σύμφωνα με το ψήφισμα 5Α, ως νάνος πλανήτης και ότι αποτελούσε το μεγαλύτερο αντικείμενο των μετα-Ποσειδωνίων αντικειμένων.Όμως, από το 2006 τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά με την πληθώρα των εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί. Μέχρι στις 25 Ιουλίου 2024 ανακαλύφθηκαν 5.741 εξωπλανήτες σε 4.285 πλανητικά συστήματα, με 960 από αυτά να έχουν περισσότερους από έναν πλανήτες. Έτσι, ο επιστημονικός ορισμός του πλανήτη του 2006, ο οποίος αναφέρεται σε αντικείμενα που περιφέρονται μόνο γύρω από τον δικό μας ήλιο, πρέπει να αλλάξει. Ο νέος ορισμός θα διευκρινίζει ότι το σώμα μπορεί να περιφέρεται γύρω από ένα ή περισσότερα άστρα, καφέ νάνους ή άλλα αστρικά υπολείμματα και θα θέτει τα όρια μάζας που πρέπει να ισχύουν για τους πλανήτες σε ολόκληρο το σύμπαν. Δυστυχώς όμως, και με το νέο ορισμό, ο Πλούτωνας δεν πρόκειται να ανέβει κατηγορία…Σε ένα άρθρο με τίτλο «Quantitative Criteria for Defining Planets» των Jean-Luc Margot, Brett Gladman και του μαθητή Λυκείου Tony Yang, που θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Planetary Science Journal προτείνεται ένας τέτοιος νέος ορισμός για τους πλανήτες όλων των πλανητικών συστημάτων του σύμπαντος. Ο Jean-Luc Margot θα παρουσιάσει τον προτεινόμενο νέο ορισμό στη γενική γυνέλευση της IAU τον Αύγουστο του 2024.Οι Μargot et al υποστηρίζουν ότι o προτεινόμενος νέος ορισμός περιέχει μετρήσιμα κριτήρια που μπορούν να εφαρμοστούν για τον καθορισμό πλανητών εντός και εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με τον νέο ορισμό, πλανήτης είναι ένα ουράνιο σώμα που: ● περιφέρεται γύρω από ένα ή περισσότερα άστρα, καφέ νάνους ή αστρικά υπολείμματα και ● έχει μάζα από 1023 kg έως 2,5×10 28 kg (=13 φορές η μάζα Δία). Οι Margot, Gladman και Yang, έτρεξαν έναν μαθηματικό αλγόριθμο για τις ιδιότητες των αντικειμένων στο ηλιακό μας σύστημα και ανακάλυψαν ομάδες χαρακτηριστικών ιδιοτήτων που μοιράζονται οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία για την δημιουργία μιας ταξινόμησης για τους πλανήτες γενικά. Για παράδειγμα, αν ένα αντικείμενο έχει αρκετή βαρύτητα ώστε να καθαρίσει την διαδρομή του συσσωρεύοντας ή εκτινάσσοντας μικρότερα γειτονικά αντικείμενα, λέγεται πως είναι δυναμικά κυρίαρχο. Σύμφωνα με τον Margot: «Όλοι οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα είναι δυναμικά κυρίαρχοι, όμως άλλα αντικείμενα – συμπεριλαμβανομένων των νάνων πλανητών, όπως ο Πλούτωνας, και των αστεροειδών – δεν είναι. Έτσι αυτή η ιδιότητα περιέχεται και στον ισχύοντα ορισμό του πλανήτη.» Όμως, η απαίτηση για δυναμική κυριαρχία παρέχει ένα χαμηλότερο όριο μάζας ίσο με 1023 kg. Επίσης, οι πιθανοί πλανήτες με τον ισχύοντα ορισμό μπορεί να είναι πολύ μεγάλοι, έτσι ώστε να απαιτείται και ένα ανώτερο όριο. Μερικοί αέριοι γίγαντες για παράδειγμα, είναι τόσο μεγάλοι που συμβαίνει θερμοπυρηνική σύντηξη δευτερίου στον πυρήνα τους και το αντικείμενο μεταπίπτει σε ένα είδος υποάστρου που ονομάζεται καφέ νάνος και επομένως δεν είναι πλανήτης. Αυτό συμβαίνει όταν το αστρονομικό αντικείμενο έχει μάζα μεγαλύτερη ή ίση από 2,5×10 28 kg (=13 φορές η μάζα Δία). Επιπλέον, η απαίτηση του ισχύοντος ορισμού ώστε ο υποψήφιος πλανήτης να έχει σφαιρικό σχήμα είναι αρκετά προβληματικός. Οι εξωπλανήτες σπάνια μπορούν να παρατηρηθούν με αρκετή λεπτομέρεια για να εξακριβωθεί το σχήμα τους με βεβαιότητα. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η απαίτηση του σφαιρικού σχήματος είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί που είναι ουσιαστικά άχρηστη, παρότι οι πλανήτες είναι γενικά σφαιρικοί. Στο ηλιακό μας σύστημα, τα ουράνια σώματα με μάζα μεγαλύτερη από 1021 kg φαίνονται να είναι σφαιρικά. Έτσι, όλα τα σώματα που ικανοποιούν το προτεινόμενο κατώτερο όριο μάζας των 1023 kg αναμένεται να είναι σφαιρικά. Γι αυτό η απαίτηση της σφαιρικότητας στον ορισμό των πλανητών δεν είναι απαραίτητη.”Έχοντας τους ορισμούς προσηλωμένους στην πιο εύκολα μετρήσιμη ποσότητα – την μάζα – μειώνονται οι αμφιβολίες σχετικά με το αν ένα αστρονομικό αντικείμενο ικανοποιεί ή όχι το κριτήριο του πλανήτη», λέει ο Gladman. «Κι αυτό είναι κάτι που λείπει από τον τρέχοντα ορισμό.»Ενώ οποιαδήποτε επίσημη αλλαγή στον ορισμό του πλανήτη είναι πιθανή στα επόμενα χρόνια, ο Margot και οι συνάδελφοί του ελπίζουν ότι η εργασία τους θα ξεκινήσει μια συζήτηση που οδηγεί σε έναν πιο βελτιωμένο ορισμό. πηγή: https://www.universityofcalifornia.edu/news/scientific-definition-planet-says-it-must-orbit-our-sun-new-proposal-would-change

Roscosmos "Soyuz MS-26": έναρξη δοκιμών κενού Ήδη τον Σεπτέμβριο, το Soyuz MS-26 στέλνεται σε τροχιά! Το πλήρωμα περιλαμβάνει τους κοσμοναύτες της Roscosmos Alexey Ovchinin, Ivan Vagner και τον αστροναύτη της NASA Donald Pettit. Εν τω μεταξύ, η προετοιμασία πριν από την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους συνεχίζεται στο Baikonur - ήρθε η ώρα να ελέγξουμε τη στεγανότητα του Soyuz και των συστημάτων του επί του σκάφους. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573377 Roscosmos Το ραντεβού με τον ISS λειτούργησε τέλεια: τελική εκπαίδευση στον προσομοιωτή Don-Soyuz Η εξέταση για το πλήρωμα ISS-72 βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα με ένα τελικό τεστ γνώσεων για τον χειροκίνητο έλεγχο του Progress σήμερα οι κοσμοναύτες έδειξαν τις ικανότητές τους στην προσέγγιση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους με τον σταθμό. Συνήθως αυτή η διαδικασία συμβαίνει αυτόματα, αλλά κατά τη διάρκεια της εξέτασης ο Alexey Ovchinin και ο Ivan Vagner αντιμετώπισαν μη φυσιολογικές καταστάσεις: ▪ και τα δύο μέρη του ραδιοφωνικού συστήματος Kurs-NA απέτυχαν - το πλήρωμα βρέθηκε χωρίς δεδομένα μέτρησης εμβέλειας και ταχύτητας. ▪ Ο υπολογιστής οχήματος απέτυχε. Οι κοσμοναύτες εξασκήθηκαν σε ραντεβού με όλα τα λιμάνια ελλιμενισμού στο ρωσικό τμήμα του ISS. Η επιτροπή αξιολόγησε τις ενέργειές τους ως άριστες. Την Πέμπτη έχουν εκπαίδευση πρόσδεσης και επαναπροσέγγισης. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573379

Είναι τελικά οι κεραυνοί οι «γονείς» της ζωής στη Γη; Νέα μελέτη ενισχύει το σενάριο της γήινης καταγωγής της ζωής. Η επιστημονική κοινότητα αναζητά εναγωνίως στοιχεία που να αποδεικνύουν την προέλευση της ζωής στη Γη. Η δημοφιλέστερη θεωρία την οποία στηρίζει η πλειοψηφία των ειδικών και πλήθος μελετών και ευρημάτων υποδεικνύουν ως τόπο γέννησης των δομικών υλικών της ζωής το Διάστημα και τη μεταφορά των υλικών αυτών στον πλανήτη μας μέσω διαστημικών βράχων (αστεροειδών, κομητών, μετεωριτών) που έπεφταν ασταμάτητα στη Γη στη πρώιμη φάση της ύπαρξης της.Η δεύτερη σε δημοφιλία θεωρία αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής.Υπάρχουν και άλλες θεωρίες όπως μια που αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Άλλη μελέτη έχει υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «PNAS» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στηρίζουν τη θεωρία της γέννησης της ζωής από τους κεραυνούς.«Οι κεραυνοί χτυπώντας το έδαφος από τον ουρανό θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει υψηλές συγκεντρώσεις δραστικών μορίων σε τοπικό επίπεδο, δημιουργώντας ποικίλες πρώτες ύλες για την εμφάνιση και την επιβίωση της πρώιμης ζωής παγκοσμίως» αναφέρουν στο άρθρο τους οι ερευνητές που προσομοίωσαν κεραυνούς σε μια βιόσφαιρα που μιμούνταν τις συνθήκες σε μια νεαρή Γη. Τα πειράματα Μελέτησαν τις χημικές αντιδράσεις από τα χτυπήματα, ανακαλύπτοντας «αξοσημείωτες αποδόσεις» του διοξειδίου του άνθρακα που ανάγεται σε μονοξείδιο του άνθρακα και του μυρμηκικού οξέος και του αζώτου που μετατρέπονται σε νιτρικά, νιτρώδη και αμμώνιο. Με άλλα λόγια οι ερευνητές λένε ότι τα πειράματα δείχνουν ότι κεραυνοί μπορούν να δημιουργήσουν τα σωστά δομικά στοιχεία για τη ζωή. Ίσως κάτι περισσότερο ήξεραν οι αρχαίοι Έλληνες που όρισαν τον Δία ως Πατέρα θεών και ανθρώπων δίνοντας του ως βασικό του εργαλείο τον κεραυνό… https://www.naftemporiki.gr/techscience/1734330/einai-telika-oi-keraynoi-oi-goneis-tis-zois-sti-gi/

Mία συζήτηση από τα κβάντα ως το σύμπαν με απλά λόγια Ο μαγευτικός κόσμος της Κβαντικής Μηχανικής με τον Στέφανο Τραχανά Από το πείραμα της διπλής σχισμής μέχρι την αρχή της αβεβαιότητας και από τη γάτα του Σρέντιγκερ μέχρι τη γέννηση του σύμπαντος, ο διευθυντής του Mathesis Στέφανος Τραχανάς συζητάει με τον Παύλο Καστανά, αστροφυσικό και δημιουργό του καναλιού εκλαϊκευμένης επιστήμης Astronio, για τον κόσμο της κβαντομηχανικής:

Rocket and Space Corporation "Energia" Διαστημικό φορτηγό σε βενζινάδικο. Το "Progress MS-28" πλησιάζει στην αρχή! Τώρα στο Μπαϊκονούρ άρχισαν να ανεφοδιάζουν το πλοίο. Με τι τροφοδοτείτε ένα διαστημόπλοιο φορτίου; ➡ Το επτύλιο είναι το κύριο καύσιμο. Χρησιμοποιούνται για διαστημόπλοια σε όλο τον κόσμο, καθώς η ουσία είναι σταθερή και έχει μεγάλο εύρος θερμοκρασιών λειτουργίας. ➡Το τετροξείδιο του διαζώτου είναι το δεύτερο συστατικό του ζεύγους καυσίμου, ένα οξειδωτικό που σας επιτρέπει να αποφύγετε τη χρήση συστημάτων ανάφλεξης. ➡ Άζωτο - χρησιμοποιείται για τη συμπίεση δεξαμενών καυσίμου. Δημιουργεί πίεση εκεί για τον έλεγχο της παροχής εξαρτημάτων στους κινητήρες του διαστημικού σκάφους. Το φορτηγό μεταφέρει επίσης πάντα άζωτο για να αναπληρώσει την ατμόσφαιρα του ISS. Παρεμπιπτόντως, νερό και οξυγόνο για τον σταθμό υπάρχουν ήδη στο πλοίο. Φορτώνονται νωρίτερα, πριν ζυγοσταθμιστεί το φορτηγό, προκειμένου να αποστραγγιστεί η περίσσεια εάν είναι απαραίτητο, επειδή, σε αντίθεση με τα καύσιμα, ο όγκος του φορτίου και η κατανομή του στο εσωτερικό μπορεί πάντα να διαφέρουν. Σύμφωνα με το σχέδιο, το φορτηγό πλοίο θα ξεκινήσει στον ISS στις 15 Αυγούστου. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21526 Roscosmos Οι αστροναύτες διεξήγαγαν το επόμενο στάδιο του επιστημονικού πειράματος Terminator. Όπως είπε ο Oleg Kononenko, στο πλαίσιο της μελέτης, γίνονται παρατηρήσεις στο ορατό και κοντά στο IR εύρος του φάσματος των πολυεπίπεδων σχηματισμών σε υψόμετρα της ανώτερης μεσόσφαιρας. Επί του σκάφους, εγκαθιστώ ένα κιτ Terminator-limb στο παράθυρο της καμπίνας, σχεδιασμένο για σκοποβολή άκρων. Σε αυτή τη λειτουργία, οι δραστηριότητες κινηματογράφησης πραγματοποιούνται σε κύκλους αρκετών εβδομάδων. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τη λήψη μεμονωμένων εικόνων από νυχτερινά σύννεφα στο άκρο σε διαφορετικά μήκη κύματος χρησιμοποιώντας τις βιντεοκάμερες του σετ σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη. Περισσότερες λεπτομέρειες στον ιστότοπο TASS: https://tass.ru/kosmos/21522069 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573373

Γειτονικά στον Ήλιο άστρα αποκαλύπτουν ότι ο γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν. Ανατρέπεται η κοσμολογική ιστορία του Γαλαξία. Γνωρίζαμε ότι ο γαλαξίας μας είναι πανάρχαιος αλλά μια νέα μελέτη αναφέρει ότι ανήκει στις πρώτες γενιές γαλαξιών αφού εντοπίστηκαν άστρα γειτονικά στον Ήλιο τα οποία σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα γεννήθηκαν λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.Η κρατούσα κοσμολογική θεωρία αναφέρει ότι μετά την Μεγάλη Έκρηξη υπήρξε μια περίοδος που ονομάζεται Κοσμικός Μεσαίωνας στη διάρκεια της οποίας δεν υπήρχε κάποια εμφανής κοσμική δραστηριότητα το Σύμπαν ήταν ένας σκοτεινός παγωμένος κόσμος μέχρις ότου έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα άστρα και ακολούθως οι πρώτοι γαλαξίες.Η χρονική περίοδος που διήρκεσε ο Κοσμικός Μεσαίωνας μεταβάλλεται από νέες ανακαλύψεις αλλά εκτιμάται ότι διήρκεσε μερικές εκατοντάδες εκατ. έτη. Άρα οι γαλαξίες που έκαναν την εμφάνιση τους πριν περάσουν ένα δισ. έτη όπως είναι ευνόητο είναι πραγματικοί κοσμικοί μαθουσάλες και η μελέτη τους μπορεί να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος.Η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε ότι αυτός ο κοσμικός δίσκος στον οποίο βρίσκεται ο Ήλιος και τα άστρα που αποτέλεσαν αντικείμενο της νέας μελέτης σχηματίστηκε πριν από περίπου 8 έως 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε με τη βοήθεια της τεχνολογίας της μηχανικής μάθησης, ότι ορισμένα από τα άστρα του δίσκου που είναι κοντινά στον Ήλιο είναι ηλικίας άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών.Στο γράφημα σημειώνονται με τα βελάκια τα άστρα που μελετήθηκαν τα οποία βρίσκονται κοντά στον Ήλιο. Με μπλε χρώμα σημειώνονται τα νεαρής ηλικίας άστρα και με κόκκινο τα αρχαία. πηγή φωτό. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC/Caltech)) Η ανακάλυψη Οι ερευνητές χρονολόγησαν αυτά τα αρχαία αστέρια μελετώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από την ευρωπαϊκή αποστολή χαρτογράφησης του γαλαξία μας GAIA.«Αυτά τα αρχαία αστέρια στον δίσκο υποδηλώνουν ότι ο σχηματισμός αυτού του δίσκου του γαλαξία μας ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, περίπου 4-5 δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα», δήλωσε ο Σαμίρ Νεπάλ, που μελετά τον γαλαξία μας στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής Πότσνταμ (AIP), επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερα από 800.000 αστέρια στην ηλιακή γειτονιά, η οποία οριοθετείται περίπου 3.200 έτη φωτός γύρω από τον Ήλιο. Η ομάδα χρησιμοποίησε μηχανική μάθηση για να συνδυάσει διαφορετικά δεδομένα, δίνοντας μετρήσεις για μεταβλητές όπως η ηλικία και το περιεχόμενο μετάλλων των αστεριών. Αυτά τα δεδομένα αποκάλυψαν ότι η πλειονότητα αυτών των άστρων ήταν ηλικίας άνω των 10 δισεκατομμυρίων ετών και μερικά ήταν άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1733526/geitonika-ston-ilio-astra-apokalyptoyn-oti-o-galaxias-mas-einai-apo-toys-archaioteroys-sto-sympan/

Που βρίσκεται η άκρη του ηλιακού μας συστήματος. Τα εξωτερικά όρια του ηλιακού συστήματος δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο νομίζουμε Φέρνοντας στο μυαλό μας το ηλιακό σύστημα, βλέπουμε τον ήλιο στο κέντρο και μια αλληλουχία πλανητών να περιφέρονται γύρω από αυτόν. Σε κάποιο σημείο, ίσως τέσσερα με πέντε δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο, μια απόσταση περίπου ίση με την ‘ακτίνα’ της τροχιάς του Ποσειδώνα, θα μπορούσαμε να χαράξουμε μια νοητή κυκλική γραμμή και να πούμε πως οτιδήποτε βρίσκεται στο εσωτερικό της ανήκει στο ηλιακό μας σύστημα και ότι βρίσκεται πέρα από αυτή δεν ανήκει στο ηλιακό σύστημα. Όμως αυτό το φανταστικό όριο, δεν είναι μόνον αυθαίρετο. Είναι και λάθος.Πολύ πέρα από αυτό το όριο, υπάρχουν παγωμένα αστρονομικά αντικείμενα, τα επονομαζόμενα υπερ-ποσειδώνια αντικείμενα (Τrans-Neptunian Οbjects=TNOs), που εξακολουθούν να αλληλεπιδρούν βαρυτικά με τον ήλιο. Μερικά TNOs περιφέρονται γύρω από τον ήλιο σε έναν επίπεδο τόρο που ονομάζεται ζώνη Kuiper, και άλλα περιφέρονται πολύ πολύ πιο μακριά, σε μια σφαιρική περιοχή που ονομάζεται νέφος του Oort που εκτείνεται έως ένα τρισεκατομμύριο χιλιόμετρα γύρω από τον ήλιο μας. Σε αυτή την κλίμακα, ακόμη και οι εξωτερικοί πλανήτες που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο φαίνονται να στριμώχνονται πολύ κοντά σ’ αυτόν. Ο καθορισμός τέτοιων εξωτερικών ορίων εξαρτάται από το πώς ορίζουμε τι είναι το ηλιακό σύστημα και το τι υπάρχει έξω από αυτό.Tον Σεπτέμβριο του 2013, όταν το θρυλικό διαστημικό σκάφος Voyager 1 απείχε «μόλις» 19 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, η NASA ανακοίνωσε ότι το διαστημόπλοιο είχε εισέλθει στο διαστρικό διάστημα από τον Αύγουστο του 2012. Εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι αναρωτήθηκαν αν το Voyager ξεπέρασε πράγματι τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, θέτοντας για άλλη μία φορά το ερώτημα: που «τελειώνει» το ηλιακό σύστημα;Θεωρώντας τα TNOs της ζώνης Kuiper και του νέφους Oort μέρος του ηλιακού μας συστήματος, τότε θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Voyager 1 βρισκόταν και εξακολουθεί να βρίσκεται ακόμα μέσα στο ηλιακό σύστημα. Επιπλέον, εξακολουθεί να βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο σε σχέση με τα περισσότερα TNOs στα μαύρα βάθη του διαστήματος. Οι διαφωνίες προκύπτουν λόγω των δύο διαφορετικών τρόπων σκέψης για το πως ορίζεται το ηλιακό σύστημα: ● στην μια περίπτωση θεωρούμε την βαρυτική επίδραση του ήλιου που ασκείται στα αντικείμενα που περιφέρονται γύρω του, και ● στην άλλη θεωρούμε την μαγνητική του επίδραση, που φθάνει στο βαθύ διάστημα από τον ηλιακό του άνεμο. .Θεωρώντας τον πρώτο τρόπο σκέψης, τα αντικείμενα που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο εξαιτίας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης με αυτόν, τα όρια του ηλιακού μας συστήματος καθορίζονται από το νέφος του Oort, που εκτείνεται έως 100.000 AU (αστρονομικές μονάδες) από τον ήλιο.Όμως ακολουθώντας το δεύτερο σκεπτικο, επιστήμονες της NASA, θεωρούν ότι τα Voyager 1 και 2 βρίσκονται ήδη στο διαστρικό διάστημα.Ο ηλιακός άνεμος είναι ένα ρεύμα υποατομικών σωματιδίων που ο ήλιος εκτοξεύει συνεχώς στο διάστημα. Ρέει μακριά από τον ήλιο με μεγάλη ταχύτητα, σχεδόν δύο εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα, και αποτελείται από ηλεκτρόνια, πρωτόνια, νετρόνια και μερικούς βαρύτερους ατομικούς πυρήνες. Δεν είναι σαφές τι επιταχύνει τον άνεμο σε τόσο υψηλές ταχύτητες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ο μαγνητισμός του ήλιου είναι η κινητήρια δύναμη, αλλά ο ακριβής μηχανισμός εξακολουθεί να μην είναι κατανοητός.Αν ο χώρος ήταν πραγματικά κενός, ο ηλιακός άνεμος θα επεκτεινόταν συνεχώς μέσα στον Γαλαξία μας, και επειδή κινείται με τόσο μεγάλη ταχύτητα, τελικά θα έβγαινε έξω κι από αυτόν. Αλλά το διάστημα δεν είναι κενό. Ο τεράστιος όγκος ανάμεσα στα άστρα στην πραγματικότητα περιέχει ύλη, πολύ αραιή: περίπου ένα υποατομικό σωματίδιο ανά κυβικό εκατοστό κατά μέσο όρο (αν και αυτό μπορεί να μεταβάλλεται, ανάλογα με το πού ακριβώς βρίσκεστε στο διάστημα). Ο αέρας που αναπνέετε αυτή τη στιγμή είναι περίπου 10 εκατομμύρια φορές πυκνότερος, επομένως η διαστρική ύλη είναι πράγματι αραιή, αλλά είναι αρκετή.Το πλάσμα των σωματιδίων μέσα στην ηλιόπαυση είναι ηλιακής προέλευσης, ενώ το πλάσμα των σωματιδίων έξω από την ηλιόπαυση είναι διαστρικής προέλευσης. Γιαυτό πολλοί αστρονόμοι θεωρούν ότι η ηλιόπαυση είναι το όριο του ηλιακού συστήματος και το διάστημα πέρα από την ηλιόπαυση αναφέρεται συχνά ως «διαστρικός χώρος». Δύο διαστημόπλοια μέχρι σήμερα έσπασαν το φράγμα της ηλιόπαυσης: το Voyager 1το 2012 και το Voyager 2 το 2018.Καθώς ο ηλιακός άνεμος εισχωρεί σ’ αυτό αραιό κοσμικό αέριο, χάνει την ορμή του, επιβραδύνεται και τελικά σταματά. Έτσι καθορίζεται η ηλιόπαυση, το εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας, ο όγκος του διαστήματος που κυριαρχείται από τον ηλιακό άνεμο του ήλιου. Στην περιοχή της ηλιόπαυσης, η μαγνητική επιρροή του ήλιου μειώνεται και αυτή του διαστρικού μέσου – το διαστρικό υλικό – ενισχύεται.Αυτή ακριβώς είναι η μετάβαση που εντόπισε για πρώτη φορά το Voyager 1 το 2012. Αρκετές μετρήσεις έδειξαν ότι το διαστρικό μέσο κυριαρχούσε στην περιοχή του διαστήματος από το οποίο περνούσε το διαστημόπλοιο και ότι είχε αφήσει πίσω του την ηλιόσφαιρα. Έτσι, ενώ το Voyager 1 ήταν ακόμα καλά μέσα στο ηλιακό σύστημα (θεωρώντας ως όριο την ζώνη των ΤΝΟs), ο χώρος γύρω του επηρεαζόταν περισσότερο από τον ίδιο τον γαλαξία παρά από τον ήλιο. Παρά το όνομά της, η ηλιόσφαιρα δεν είναι σφαίρα, αλλά έχει ένα επίμηκες σχήμα, με το μπροστινό μέτωπο να απέχει περίπου 120 AU (αστρονομικές μονάδες) από τον ήλιο, ενώ δημιουργείται μια μακριά ουρά που εκτείνεται τουλάχιστον 350 AU από τον ήλιο, προς την αντίθετη κατεύθυνση.Ως συνήθως, όταν ασχολείστε με επιστημονικά ζητήματα, πρέπει να προσέχετε τον καθορισμό της ορολογίας σας. Το 2012-13, όταν προκλήθηκαν πολλές διχογνωμίες σχετικά με το Voyager 1, αν είχε ή όχι εγκαταλείψει το ηλιακό μας σύστημα και το κόμικ xkcd διασκέδασε αυτές τις διαφωνίες με την παρακάτω εικόνα:Η NASA αργότερα επιβεβαίωσε, μετά από επανεξέταση των δεδομένων της, ότι το διαστημόπλοιο είχε πράγματι εισέλθει στο διαστρικό διάστημα το 2012. Αλλά εκείνη την εποχή ήταν περίπλοκο και δύσκολο να οριστεί πού τελειώνει η ηλιόσφαιρα του ήλιου.H περίπτωση της ηλιόσφαιρας θυμίζει τον προβληματισμό για το που τελειώνει η γήινη ατμόσφαιρα της Γης και που αρχίζει το διάστημα. Και στις δύο περιπτώσεις, έχουμε να κάνουμε με ένα είδος ατμόσφαιρας, στην περίπτωση του ηλιακού συστήματος, την ηλιόσφαιρα που δημιουργείται από τον ηλιακό άνεμο. Η διαφορά εδώ είναι ότι η ατμόσφαιρα της Γης εξαφανίζεται σταδιακά με το υψόμετρο, μέχρι να ταυτιστεί με το σχεδόν κενό του διαστήματος, ενώ η ηλιόσφαιρα έχει ένα όριο. Αυτή η ουδέτερη ζώνη (για να δανειστούμε ένα ένα όρο από το Star Trek) είναι ευρεία, – δεκάδες δισεκατομμύρια χιλιόμετρα – αλλά είναι μικρή σε σύγκριση με το τεράστιο μέγεθος της ίδιας της ηλιόσφαιρας.Με το Voyager 1 να έχει περάσει εδώ και καιρό τη διαστρική έκδοση της γραμμής Kármán (τό όριο μεταξύ γήινης ατμόσφαιρας και διαστήματος), είναι σε καλό δρόμο προς τον Γαλαξία. Ακόμη και μετά από 46 χρόνια ταξιδιού, εξακολουθεί να σπάει τα όρια. Καλλιτεχνική απεικόνιση που περιλαμβάνει τον Ήλιο, τους οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας), την ζώνη των αστεροειδών (μεταξύ Άρη και Δία) και την ζώνη του Κάιπερ. Το νέφος Oort (αριστερά) είναι πολύ μεγαλύτερο από το εσωτερικό ηλιακό σύστημα (δεξιά) ή τη ζώνη Kuiper (κέντρο)(Φωτ) περισσότερες λεπτομέρειες: Phil Plait, «Where Does the Solar System End?» – https://www.scientificamerican.com/article/where-does-the-solar-system-end

Πώς η τεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να μεταμορφώσουν την εμπειρία των ασθενών. Workshop για την καλύτερη αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας στις κλινικές μελέτες προς όφελος των ασθενών. Με βάση την επιτυχημένη, προηγούμενη συνεργασία μεταξύ της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας και του Κέντρου Ψηφιακής Καινοτομίας της Pfizer για την αξιοποίηση της ψηφιακής υγείας και της τεχνητής νοημοσύνης στη φροντίδα υγείας πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη ένα νέο workshop για τον ρόλο και την καλύτερη αξιοποίηση της Ψηφιακής Τεχνολογίας στις κλινικές μελέτες προς όφελος των ασθενών.Στο workshop συμμετείχαν από την πλευρά των ασθενών η ηγεσία και μέλη της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας από διάφορες θεραπευτικές κατηγορίες (Νόσο του Crohn και Ελκώδη Κολίτιδα, Ρευματικά νοσήματα, HIV, Καρκίνος,) εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συλλόγων για τη Νόσο του Crohn και την Ελκώδη Κολίτιδα, καθώς και εκπρόσωπος από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Καρκινοπαθών και Φίλων (ΠΑΣΥΚΑΦ).Από την Pfizer συμμετείχαν επιστήμονες από το Κέντρο Ψηφιακής Καινοτομίας, το νεοσύστατο παγκόσμιο Κέντρο Έρευνας & Ανάπτυξης, το παγκόσμιο τμήμα Ασφάλειας Φαρμάκων αλλά και το βιοφαρμακευτικό τμήμα.Στη συνάντηση εργασίας οι εκπρόσωποι των ασθενών κατέγραψαν τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς σε κάθε στάδιο μιας κλινικής μελέτης ενώ είχαν την ευκαιρία να κατανοήσουν σε βάθος τον τρόπο οργάνωσης και σχεδιασμού των κλινικών δοκιμών από την πλευρά της εταιρίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη συνεργασία και την ανταλλαγή απόψεων για τις δυνατότητες που δίνει η χρήση ψηφιακών εργαλείων και Τεχνητής Νοημοσύνης, όχι μόνο στον σχεδιασμό των κλινικών δοκιμών, αλλά και στην εξέλιξή τους, ώστε να βελτιώνεται η εμπειρία των ασθενών και να γίνεται ακριβέστερη και ταχύτερη η καταγραφή και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Οι κυριότερες προκλήσεις/ευκαιρίες που υπογράμμισαν οι ασθενείς κατά τη διάρκεια μιας κλινικής δοκιμής είναι: 1. Η ανάγκη για μεγαλύτερη συμμετοχή των ασθενών στα αρχικά στάδια σχεδιασμού των κλινικών δοκιμών. 2. Τα εμπόδια στην πρόσβαση, την ένταξη και τη διατήρηση των ασθενών στις κλινικές μελέτες. 3. Η ανάγκη για καλύτερη ενημέρωση και πιο πρακτικές και κατανοητές πληροφορίες για όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν σε κλινική δοκιμή. 4. Η επιτακτική ανάγκη για μια κατανοητή , συνοπτική και σαφή διαδικασία συναίνεσης. Τα ευρήματα, οι προτάσεις και τα συμπεράσματα αυτής της πρωτοβουλίας αναμένεται να οδηγήσουν σε νέα καινοτόμα έργα, καθώς και να καθοδηγήσουν τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς προς την αναβάθμιση καλών κλινικών πρακτικών με επίκεντρο τους ασθενείς με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.Τη συνάντηση εργασίας άνοιξε με χαιρετισμό της η γενική γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας του υπουργείου Υγείας, Λίλιαν Βιλδιρίδη, η οποία ανέφερε πως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας μας στις κλινικές μελέτες αποτελεί βασική προτεραιότητα του υπουργείου, καθώς οι κλινικές μελέτες έχουν καθοριστική συμβολή στην αντιμετώπιση ανεκπλήρωτων αναγκών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και των φροντιστών τους.Σε αυτή την προσπάθεια, συμπλήρωσε, ο ρόλος των ίδιων των ασθενών είναι κομβικός, ενώ καταλυτική είναι και η αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας στον μετασχηματισμό και το ασθενοκεντρικό μοντέλο των κλινικών μελετών.H πρόεδρος της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας, Βασιλική Βακουφτσή, σημείωσε ότι το εργαστήριο αυτό ενδυναμώνει μια ήδη συλλογική προσπάθεια προώθησης της καινοτομίας προς όφελος των ασθενών και εν γένει των πολιτών.Ενώ, η επικεφαλής του παγκόσμιου Κέντρου Έρευνας & Ανάπτυξης της Pfizer στην Ελλάδα, Marge Bailanis, επεσήμανε ότι οι κλινικές δοκιμές είναι η βάση της επιστημονικής ιατρικής έρευνας και στη Pfizer αποτελούν το θεμέλιο λίθο για να ανακαλύψουν καινοτομίες που αλλάζουν τη ζωή των ασθενών.Τέλος, ο Nico Gariboldi, VP, επικεφαλής της Pfizer στη Θεσσαλονίκη, συμπλήρωσε ότι η τεχνητή νοημοσύνη και η σύγχρονη τεχνολογία έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν τις κλινικές δοκιμές, βελτιώνοντας σημαντικά την εμπειρία και τα αποτελέσματα για τους ασθενείς. https://www.naftemporiki.gr/health/1731992/pos-i-technologia-kai-i-techniti-noimosyni-mporoyn-na-metamorfosoyn-tin-empeiria-ton-asthenon-2/

Η πηγή της ζωής βρίσκεται στην «αυλή» των άστρων (βίντεο) Βρέθηκε το σημείο που δημιουργούνται τα δομικά υλικά της ζωής στο Σύμπαν. Η επιστημονική κοινότητα πραγματοποιεί εδώ και πολλά χρόνια μια παράλληλη έρευνα αναζητώντας το πότε, το πού και το πώς εμφανίστηκε η ζωή στη Γη αλλά και την προέλευση της ζωής με τη δημοφιλέστερη θεωρία να αναφέρει ότι τα δομικά υλικά της έφθασαν στον πλανήτη μας από το Διάστημα με… ταχυδρόμους τους κάθε είδους διαστημικούς βράχους (αστεροειδείς, κομήτες, μετεωρίτες) που κυκλοφορούν στο Σύμπαν.Οι θιασώτες της διαστημικής καταγωγής της ζωής έχουν από καιρό αναρωτηθεί πώς τα πολύπλοκα μόρια που χρειάζονται για τη ζωή θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί γύρω από το ταραχώδες και βίαιο περιβάλλον του Ήλιου όταν το μητρικό μας άστρο βρισκόταν σε βρεφική ηλικία.Μια οικογένεια μετεωριτών που ονομάζονται «χονδρίτες» θεωρείται ως ο πιθανότερος μεταφορέας δομικών υλικών της ζωής στη Γη. Οι χονδρίτες είναι αδιαφοροποίητοι μετεωρίτες, δηλαδή δεν έχουν αλλοιωθεί από τήξη ή γεωλογικές-χημικές διεργασίες κατά την παραμονή τους σε ένα ουράνιο σώμα. Σχηματίσθηκαν αμέσως μετά τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος, όταν κόκκοι διαστημικής σκόνης συσσωματώθηκαν και σχημάτισαν μικρά ουράνια σώματαΤο ερώτημα είναι, πώς σύνθετα οργανικά μόρια που περιέχουν στοιχεία όπως άνθρακας, άζωτο και οξυγόνο εισήλθαν ως «φορτίο» σε αυτούς τους μετεωρίτες;Ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» αναφέρει ότι ο σχηματισμός αυτών των μακρομορίων, των βασικών δομικών στοιχείων της ζωής, μπορεί να είναι οι λεγόμενες «παγίδες σκόνης» σε στροβιλιζόμενους δίσκους ύλης γύρω από νεογέννητα άστρα. Το έντονο αστρικό φως από το κεντρικό νεαρό άστρο θα μπορούσε να ακτινοβολήσει τον πάγο και τη σκόνη που συσσωρεύεται για να σχηματίσει μακρομόρια που περιέχουν άνθρακα σε μόλις δεκαετίες διαδικασία που είναι σχετικά γρήγορη.Αυτό θα σήμαινε ότι τα μακρομόρια θα μπορούσαν ήδη να είναι παρόντα όταν μεγαλύτεροι πλανητικοί μικροί σχηματίζουν πλανήτες ή θα μπορούσαν να σφραγιστούν σε αστεροειδείς με τη μορφή μικρών βότσαλων. Αυτοί οι αστεροειδείς θα μπορούσαν στη συνέχεια να είχαν διαλυθεί από επαναλαμβανόμενες συγκρούσεις στο διάστημα, δημιουργώντας μικρότερα σώματα. Μερικά από αυτά θα μπορούσαν να έχουν φτάσει στη Γη με τη μορφή μετεωριτών. Το φαινόμενο «Είναι απίστευτο να ανακαλύπτουμε έναν νέο κρίσιμο ρόλο των παγίδων σκόνης στον σχηματισμό μακρομοριακής ύλης που μπορεί να χρειάζονται οι πλανήτες για να φιλοξενήσουν ζωή. Οι παγίδες σκόνης είναι ευεργετικές περιοχές για να μετατραπούν τα σωματίδια σκόνης σε βότσαλα και πλανητοειδή, που είναι τα δομικά στοιχεία των πλανητών» λέει η Πάολα Πινίλα του Εργαστηρίου Διαστημικής Επιστήμης Mullard στο University College του Λονδίνου, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Η Πινίλα εξήγησε ότι σε αυτές τις περιοχές, πολύ μικρά σωματίδια μπορούν να αναδημιουργηθούν συνεχώς και να αναπληρώνονται με συνεχείς καταστροφικές συγκρούσεις. Αυτοί οι μικροσκοπικοί κόκκοι μεγέθους μικρού μπορούν εύκολα να ανυψωθούν στα ανώτερα στρώματα του πεπλατυσμένου νέφους υλικού σχηματισμού άστρων που περιβάλλει ένα άστρο βρέφους, που ονομάζεται πρωτοπλανητικός δίσκος.Σύμφωνα με τους ερευνητές της νέας μελέτης αυτά τα σωματίδια μπορούν να λάβουν τη σωστή ποσότητα ακτινοβολίας από το άστρο τους για να μετατρέψουν αποτελεσματικά αυτά τα μικροσκοπικά παγωμένα σωματίδια σε πολύπλοκη μακρομοριακή ύλη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1732863/i-pigi-tis-zois-vrisketai-stin-ayli-ton-astron-vinteo/

Τεχνολογία κβαντικής αποθήκευσης δεδομένων από τη NASA (βίντεο) Ανοίγει ο δρόμος για νέα δίκτυα διαστημικών επικοινωνιών και άλλων σημαντικών ανακαλύψεων. Ερευνητές στο Ερευνητικό Κέντρο Glenn της NASA σε συνεργασία με την εταιρεία παροχής υλικών προηγμένων τεχνολογιών Infleqtion Inc. ανέπτυξαν μια κβαντική τεχνολογία με την οποία επιτυγχάνεται η αποθήκευση δεδομένων μέσα σε ένα νέφος ατόμων. Σε ανακοίνωση της η NASA αναφέρει ότι αυτή η τεχνολογία αποτελεί το πρώτο βήμα στη δημιουργία ενός κβαντικού δικτύου μεγάλης κλίμακας, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο ασφαλείς διαστημικές επικοινωνίες και τελικά σε νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.Η κβαντική μνήμη αποθηκεύει πληροφορίες που κωδικοποιούνται στην ύλη ή στα φωτόνια (μεμονωμένα σωματίδια φωτός) για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η κβαντική μνήμη που αναπτύχθηκε αποθηκεύει πληροφορίες σε ένα σύννεφο ατόμων που ψύχονται με λέιζερ και αργότερα τις απελευθερώνει ως φωτόνια. Τα δίκτυα Στη Γη, πολλά κβαντικά δίκτυα χρησιμοποιούν υποδομή οπτικών ινών. Ωστόσο, οι κβαντικές πληροφορίες υποβαθμίζονται μετά από μόλις μερικές δεκάδες μίλια, περιορίζοντας σημαντικά το μέγεθος οποιουδήποτε μελλοντικού δικτύου. Μια κβαντική μνήμη θα βοηθήσει στην επέκταση των κβαντικών δικτύων για την αποστολή πληροφοριών σε μεγαλύτερες αποστάσεις.Ένα μεγάλης κλίμακας κβαντικό δίκτυο θα επεξεργαζόταν τις πληροφορίες πιο γρήγορα, θα παρείχε καλύτερη ασφάλεια πληροφοριών και θα βελτίωνε την ακρίβεια του τρόπου με τον οποίο εξερευνούμε τον κόσμο σε σύγκριση με ένα παραδοσιακό δίκτυο υπολογιστών.«Το κβαντικό μπορεί να παρέχει στη NASA τη δυνατότητα να εξερευνά ή να διαχειρίζεται καταστάσεις στο Διάστημα που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε με τις συμβατικές τεχνολογίες. Ενώ τα κβαντικά δίκτυα είναι λίγο πιο κάτω, εδώ και τώρα, είμαστε ενθουσιασμένοι που αναπτύξαμε αυτή την τεχνολογία ώστε να μπορούμε να καταλάβουμε περισσότερα για το πώς η κβαντική μνήμη επηρεάζει τα κβαντικά δίκτυα» αναφέρει ο Έβαν Κάτζ κβαντικός επιστήμονας στη NAΣΑ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1732405/technologia-kvantikis-apothikeysis-dedomenon-apo-ti-nasa-vinteo/

Roscosmos Σύμφωνα με τη NASA, ο κοσμοναύτης της Roscosmos Kirill Peskov θα πετάξει στον ISS με το διαστημόπλοιο Crew Dragon τον Φεβρουάριο του 2025 Τα μέλη του πληρώματος του είναι οι αστροναύτες της NASA Anne McClain και Nicole Ayers και ο αστροναύτης της JAXA Takuya Onishi. Η πτήση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο συμφωνίας για διασταυρούμενες πτήσεις μεταξύ της Roscosmos και της NASA. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573370

Αστεροειδής πλησίασε τον Κρόνο και αυτός… θύμωσε και τον στέλνει σε εξορία έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Ο πλανήτης εκτόξευσε κυριολεκτικά το διαστημικό βράχο για να ταξιδέψει στο γαλαξία μας. Είναι γνωστό ότι οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις των διαστημικών σωμάτων μεταξύ τους προκαλούν πολλών ειδών κοσμικά φαινόμενα και αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις κινητήριο μοχλό της λειτουργίας και εξέλιξης του Σύμπαντος όπως για παράδειγμα οι συγκρούσεις/συγχωνεύσεις γαλαξιών.Στο επίπεδο των πλανητικών συστημάτων όπως το δικό μας τέτοιου είδους βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανασυνθέτουν τη μορφή και δομή τους με πλανήτες να μετακινούνται από την αρχική θέση στην οποία σχηματίστηκαν μέσα στα συστήματα τους ή σε ορισμένες περιπτώσεις να υποχρεώνονται να τα εγκαταλείψουν και να μετατρέπονται στους αποκαλούμενους «περιπλανώμενους» πλανήτες οι οποίοι κυκλοφορούν σε ελεύθερη τροχιά στο γαλαξία.Όπως είναι ευνόητο αν οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μπορούν να σπρώξουν ένα ολόκληρο πλανήτη όχι μόνο αλλάζοντας του θέση αλλά στέλνοντας τον μακριά από το σύστημα στο οποίο ανήκει μπορούν να μεταχειριστούν με ακόμη πιο «βίαιο» τρόπο ένα απλό διαστημικό βράχο.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Research Notes of the AAS» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι εντόπισε ένα αστεροειδή ο οποίος είχε την ατυχία να πλησιάσει σε κοντινή απόσταση τον Κρόνο και ο άρχοντας των δαχτυλιδιών του ηλιακού μας συστήματος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την βαρυτική του ισχύ όχι απλά για να απομακρύνει από κοντά του το διαστημικό βράχο αλλά για να τον… τιμωρήσει που τον ενόχλησε. Η ανακάλυψη Σύμφωνα με τους ερευνητές ο αστεροειδής που έλαβε την κωδική ονομασία A117uUD πλησίασε τον Κρόνο 2022 ο οποίος εκτόξευσε στην κυριολεξία τον αστεροειδή και τον στέλνει έξω από το ηλιακό μας σύστημα.Οι ερευνητές πραγματοποίησαν 142 παρατηρήσεις του A117uUD με το ATLAS, ένα ρομποτικό σύστημα αστρονομικής έρευνας και ανίχνευσης μικρών σε μέγεθος αντικειμένων που πλησιάζουν τη Γη. Διαπίστωσαν ότι ο A117uUD κινείται με ταχύτητα 10,800 χλμ./ώρα σε μια πορεία που τον οδηγεί στην έξοδο του από το ηλιακό σύστημα.Είναι μόλις ο δεύτερος αστεροειδής που εντοπίζεται να βρίσκεται σε πορεία εξόδου από το ηλιακό μας σύστημα. Ο πρώτος είναι ο κομήτης C/1980 E1 (Bowell) που εντοπίστηκε να έχει αυτή την πορεία πριν από 44 χρόνια γεγονός που υποδεικνύει ότι ίσως πρόκειται για ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο αν και υπάρχουν αμέτρητοι αστεροειδείς στο ηλιακό μας σύστημα και πολλοί εξ αυτών πλησιάζουν σε κοντινή απόσταση κάποιους από τους πλανήτες η βαρύτητα των οποίων επηρεάζει την τροχιά τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1731596/asteroeidis-plisiase-ton-krono-kai-aytos-thymose-kai-ton-stelnei-se-exoria-exo-apo-to-iliako-mas-systima/

Πώς χρησιμοποιούν τα μαθηματικά οι πιο γρήγοροι κολυμβητές των ΗΠΑ. Ο αριθμοθεωρητικός Ken Ono διδάσκει τους Ολυμπιονίκες να κολυμπούν πιο αποτελεσματικά. Το φθινόπωρο του 2014, ο Andrew Wilson άρχισε να παρακολουθεί το μάθημα της θεωρίας αριθμών του Ken Ono στο Πανεπιστήμιο Emory στην Ατλάντα. Ο Wilson δεν είχε μόνο ειδίκευση στα εφαρμοσμένα μαθηματικά και τη φυσική, αλλά ήταν και μέλος της κολυμβητικής ομάδας του Emory. Ο Ono ενδιαφέρθηκε για τις φιλοδοξίες του Γουίλσον και σκέφτηκαν να συνεργαστούν, χρησιμοποιώντας το ενδιαφέρον τους για τα μαθηματικά, για την βελτίωσή του ως κολυμβητή. Ο Ono, ο οποίος συνήθως μελετά αφηρημένα μοτίβα σε αριθμούς και ειδικές συναρτήσεις που ονομάζονται δομοστοιχειωτές μορφές (modular forms), άρχισε να συλλέγει και να αναλύει δεδομένα επιτάχυνσης από τον Wilson και άλλους κολυμβητές του Emory για να εντοπίσει και να ποσοτικοποιήσει τις αδυναμίες τους. Μέσα σε δύο χρόνια, ο Wilson κέρδισε ένα εθνικό συλλογικό πρωτάθλημα και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Στη συνέχεια ο Ono εντάχθηκε στο επιτελείο της Ολυμπιακής ομάδας ως τεχνικός σύμβουλος. Πόσο επιτυχημένο ήταν το πρόγραμμά τους; Τα αποτελέσματα των αθλητών του – μετάλλια και ρεκόρ – μιλούν από μόνα τους.Ο αρχικός στόχος του Ken Ono, ήταν να εφαρμόσει στην κίνηση του κολυμβητή τους νόμους του Νεύτωνα. Σύμφωνα με τον ίδιο: «Θέλαμε να κατανοήσουμε τις συνέπειες των νόμων του Νεύτωνα όταν εφαρμόζονται στους κολυμβητές στην πισίνα. Πώς μετράμε την επιτάχυνση, την επιβράδυνση και την οπισθέλκουσα; Αυτές ήταν οι πρώτες ερωτήσεις που έπρεπε να απαντήσουμε κατά την ανάπτυξη των εργαλείων μας». Ο Ken Ono ξεκίνησε προσαρμόζοντας με διάφορους ευρηματικούς τρόπους επιταχυνσιόμετρα στους κολυμβητές, αλλά από τότε έχει εξελίξει τις μεθόδους του και επιπλέον καταγράφει την κολύμβηση με βίντεο υψηλής ευκρίνειας. Μελετά πώς κολυμπούν οι αθλητές όταν κάνουν τις κινήσεις τους σε διαφορετικούς ρυθμούς και το πόσο ευέλικτοι είναι. Πόσο κουράζονται μετά από συγκεκριμένες προσπάθειες, αποκτώντας έτσι μια καλή αίσθηση για τις δυνατότητές τους. Κατά τη διάρκεια αυτών των δοκιμών, μετρά τη δύναμη που δημιουργείται στον τρισδιάστατο χώρο από τα πόδια του αθλητή, από τον κυματισμό στους γοφούς και από τα χέρια του. Το βίντεο υψηλής ευκρίνειας καταγράφει γενικά μόνο 24 στιγμιότυπα οθόνης ανά δευτερόλεπτο. Όμως, κάθε αισθητήρας προσαρμοσμένος στον αθλητή δίνει 512 διανύσματα δύναμης ανά δευτερόλεπτο. Έτσι αποκαλύπτονται πράγματα που δεν θα φαίνονται ποτέ στο βίντεο. Σε επίπεδο ολυμπιακών και παγκοσμίων πρωταθλημάτων, όπου οι αγώνες κρίνονται στα εκατοστά του δευτερολέπτου, αυτά τα πράγματα έχουν σημασία. Πόσο δύσκολα εξάγονται οι χρήσιμες πληροφορίες από τα δεδομένα; Τόσο «δύσκολα», όσο η γραμμική άλγεβρα. Όταν ένας αθλητής κολυμπά, παράγει δυνάμεις που μπορεί να έχουν φορά προς τα κάτω, προς τα πάνω, προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά ή προς την κατεύθυνση του διαδρόμου κολύμβησης. Με τεχνικές γραμμικής άλγεβρας υπολογίζεται το ποσοστό σε καθεμία από αυτές τις κατευθύνσεις. Χρησιμοποιώντας όλα τα δεδομένα δημιουργείται το «ψηφιακό δίδυμο» ενός αθλητή. Πρόκειται για ένα μαθηματικό μοντέλο σαν αυτά που εφαρμόζονται σε περίπλοκα συστήματα και διαδικασίες, όπως η εξάπλωση του Covid ή η μετανάστευση πληθυσμών ζώων – συστημάτων που εξελίσοονται με την πάροδο του χρόνου. Μελετώντας το ψηφιακό δίδυμο, γίνονται προσαρμογές και να προκύψει η βέλτιστη τακτική που πρέπει να χρησιμοποιηθεί στον αγώνα του αθλητή – από το πού βάζει τα χέρια του ο κολυμβητής σε μια στροφή, πόσες αναπνοές παίρνει κ.λπ. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί η βελτίωση του χρόνου αν χρησιμοποιηθούν συγκεκριμένες κινήσεις και τακτικές. Σύμφωνα με τον Ken Ono: «Το ζήτημα του προσανατολισμού στον τρισδιάστατο χώρο είναι κρίσιμο. Το σώμα του κολυμβητή είναι συνεχώς σε κίνηση. Πώς αποφασίζουμε πότε η δύναμη ωθεί προς την κατεύθυνση της κολύμβησης; Δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν έχουμε ανακαλύψει ή εφεύρει νέα μαθηματικά. Δεν κάνουμε επιστήμη πυραύλων εδώ. Αυτό που έχει αξία είναι η προσοχή στη λεπτομέρεια που προέρχεται από την αναλυτική σκέψη. Θέλω να βρω τα πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει ανακαλύψει και να χρησιμοποιήσω τους νόμους του Νεύτωνα, μαζί με πειραματισμούς και λίγη γραμμική άλγεβρα, για να βοηθήσω τους αθλητές με τους οποίους συνεργαζόμαστε να κάνουν τις καλύτερες επιδόσεις. Υπάρχουν ακόμα προπονητές που δεν μας παίρνουν στα σοβαρά. Αλλά δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Η δουλειά μου είναι να βοηθήσω αυτούς τους αθλητές να βελτιωθούν ως κολυμβητές και να τους βοηθήσω να ενταχθούν στην Ολυμπιακή ομάδα. Είμαι μαθηματικός και αυτό είναι μια ενασχόληση μάλλον μοναχική. Είναι ίσως η μοναδική φορά στη ζωή μου όπου η εκπαίδευσή μου ως μαθηματικός φαίνεται να έχει σημασία για μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Είναι ένα ονειρικό ταξίδι.» Πάντως ο Απόστολος Χρήστου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα ύπτιο και την 4η θέση στα 100 μέτρα ύπτιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού το 2024 … χωρίς την βοήθεια του μαθηματικού Ken Ono Τα παραπάνω είναι μερικά αποσπάσματα από το άρθρο στο περιοδικό Quanta Magazine με τίτλο «How America’s Fastest Swimmers Use Math to Win Gold» – https://www.quantamagazine.org/how-americas-fastest-swimmers-use-math-to-win-gold-20240710/