Δροσος Γεωργιος

Τα πάντα γύρω από την Σκοτεινή Ύλη. Οι φυσικοί Marco Cirelli , Alessandro Strumia και Jure Zupan, σε ένα άρθρο-βιβλίο 510 σελίδων, εξετάζουν ΌΛΑ τα μέχρι σήμερα δεδομένα (παρατηρησιακά, πειραματικά και θεωρητικά) που σχετίζονται με τη Σκοτεινή Ύλη. Η εποχή των γεωγραφικών εξερευνήσεων της Γης ολοκληρώθηκε τον περασμένο αιώνα. Η κορυφή του Έβερεστ πατήθηκε το 1953, η τάφρος των Μαριανών εξερευνήθηκε το 1960, ενώ ο Βόρειος και Νότιος Πόλος το 1908 και 1911, αντίστοιχα. Ο περασμένος αιώνας θα μείνει στην ιστορία και για ένα ακόμη πιο σημαντικό ορόσημο: κατανοήσαμε την δομή της γνωστής μας ύλης, και επιπλέον η κβαντική μηχανική και η σχετικότητα μας δίδαξαν ότι πολλές φορές τα «πράγματα» που παρατηρούμε διαθέτουν μια εγγενή φύση που έρχεται σε αντίθεση με τη διαίσθησή μας. Όμως η εποχή των επιστημονικών εξερευνήσεων της ύλης δεν έχει τελειώσει ακόμα. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο ποσοστό της ύλης του σύμπαντος – που αναφέρεται με το όνομα Σκοτεινή Ύλη – παραμένει ακατανόητο.Με έναν παρόμοιο τρόπο όπως οι γεωγραφικές εξερευνήσεις έχουν μεταταφερθεί από την Γη στο διάστημα, το ίδιο συμβαίνει και με τις εξερευνήσεις μας για την ύλη. Η ύπαρξη της Σκοτεινής Ύλης αποδεικνύεται με αστρονομικές παρατηρήσεις από γαλαξιακές έως κοσμολογικές κλίμακες. Όμως, αυτές οι παρατηρήσεις διερευνούν μόνο τη βαρυτική συμπεριφορά της Σκοτεινής Ύλης – την συνολική μάζα και τις χωρικές κατανομές της. Για να καταλάβουμε τι είναι πραγματικά η Σκοτεινή Ύλη, πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε κι άλλες πιθανές αλληλεπιδράσεις της με την συνηθισμένη ύλη.Δεδομένης της σημασίας του προβλήματος, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός η Σκοτεινή Ύλη έχει προσελκύσει μεγάλη προσοχή: πραγματοποιούνται πολλά πειράματα και μέχρι σήμερα το 10% περίπου των εργασιών στην κοσμολογία, την αστροφυσική και τη σωματιδιακή φυσική αναφέρονται στην «σκοτεινή ύλη».Αυτό μας οδηγεί στο ερώτημα: γιατί μια ακόμα ανασκόπιση; Ο λόγος, σύμφωνα με τους Marco Cirelli, Alessandro Strumia και Jure Zupan, είναι ότι ο τομέας γνώρισε μια ραγδαία εξέλιξη τα τελευταία χρόνια και τώρα βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Για παράδειγμα, πριν από πολλά χρόνια, ο όρος «νετραλίνο (neutralino)» χρησιμοποιούνταν συχνά ως συνώνυμος με το «WIMP» (Weakly Interacting Massive Particle=Ασθενώς Αλληλεπιδρών Σωματίδιο με Μάζα), το οποίο με τη σειρά του θεωρήθηκε ως «σωματίδιο Σκοτεινής Ύλης».Σύμφωνα με την ανασκόπηση των Cirelli et al, και όπως είναι προφανές σε όσους εργάζονται στον τομέα, πρόκειται για σοβαρές και περιοριστικές απλουστεύσεις. Δικαιολογούνταν κάπως από τις θεωρητικές προκαταλήψεις που κυριαρχούσαν στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής μέχρι πριν από περίπου μια δεκαετία, αλλά δεν δικαιολογούνται πλέον στις μέρες μας. Η επανεξέταση αυτών των θεωρητικών υποθέσεων πυροδοτήθηκε από το γεγονός ότι η ίδια η θεωρητική βάση των νετραλίνων – η υπερσυμμετρία – δεν αποδείχθηκε πειραματικά (μέχρι σήμερα) στους επιταχυντές και ειδικότερα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), χωρίς θετικά στοιχεία μέχρι στιγμής. Επιπλέον, η ίδια η υπόθεση του WIMP βρίσκεται υπό στενή διερεύνηση και ο βιώσιμος χώρος παραμέτρων της μειώθηκε σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Σήμερα επανεξετάζεται ακόμα και η παλαιότερη κοινή σιωπηρή υπόθεση ό,τι η Σκοτεινή Ύλη είναι ένα νέο στοιχειώδες σωματίδιο.Η έλλειψη πειραματικών στοιχείων για αλληλεπιδράσεις (εκτός των βαρυτικών) της σκοτεινής ύλης μπορεί να σημαίνει ότι η Σκοτεινή Ύλη είναι κάτι πέρα από τα τρέχοντα θεωρητικά μας Παραδείγματα. Έτσι, η επιστημονική κοινότητα διερευνά και άλλες δυνατότητες που δεν είχαν μεγάλη προσοχή μέχρι σήμερα. Σε αυτή τη χρονική στιγμή φαίνεται επομένως χρήσιμο να επανεξεταστεί η κατάσταση της έρευνας για την Σκοτεινή Ύλη, από μια ευρύτερη σκοπιά. Αυτό δεν σημαίνει απόρριψη των «παραδοσιακών» ερευνητικών κατευθύνσεων αλλά μάλλον προσθήκη νέων. Η πρόκληση που αντιμετωπίζει κάποιος για να το κάνει είναι ότι το πεδίο κατακερματίζεται, καθιστώντας δύσκολο να αποφασίσει σε ποια ζητήματα ή πτυχές θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα σε μια τέτοια προσπάθεια.Η τρέχουσα κατάσταση στη φυσική της Σκοτεινής Ύλης μπορεί να είναι παρόμοια με τη χρονική στιγμή που οι αρχαίοι φιλόσοφοι συζητούσαν τη φύση της συνηθισμένης ύλης: η αόριστη ιδέα των ατόμων προτάθηκε μαζί με άλλες πιθανότητες, καλές ιδέες συσσωρεύτηκαν μέχρι να σταματήσουν οι συζητήσεις, περιμένοντας το «εύρηκα», μετά από το οποίο προέκυψε μια συνεκτική εικόνα και συσσωρεύτηκαν λογικά αποτελέσματα.Μετά από αυτή τη στιγμή, οι υποθέσεις θα συρρικνωθούν δραστικά και θα εμφανίζονται όλο και περισσότερα πειραματικά δεδομένα.Η συγγραφή μιας ανασκόπησης σχετικά με την Σκοτεινή Ύλη σήμερα, μοιάζει κάπως με την περιγραφή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα που εξελίσσεται ενώ το σκόρ βρίσκεται στο 0−0, όπου μπορεί κανείς εύκολα να πέσει στην παγίδα να συντάξει μια βαρετή λίστα με διάφορες προσπάθειες. Οι Cirelli et al προσπαθούν να επιτύχουν μια λογική ισορροπία μεταξύ μιας σύντομης συζήτησης των κύριων σημείων των διαφόρων δυνατοτήτων και ενός περιεκτικού αλλά κουραστικού καταλόγου. Το δημοσίευση των Marco Cirelli, Alessandro Strumia και Jure Zupan για την Σκοτεινή Ύλη είναι δομημένη ως εξής: Το Μέρος Ι εξετάζει βασικά γεγονότα και ιδέες. – Το Κεφάλαιο 1 συνοψίζει στοιχεία για την Σκοτεινή Ύλη από την αστροφυσική και την κοσμολογία, τις επιπτώσεις για τις ιδιότητές της και πιθανές εναλλακτικές λύσεις. – Το Κεφάλαιο 2 συνοψίζει όσα γνωρίζουμε για την κατανομή της πυκνότητας και της ταχύτητας της Σκοτεινής Ύλης στον Γαλαξία μας και πέρα από αυτόν. – Το Κεφάλαιο 3 εξετάζει τις βασικές ιδέες σχετικά με το τι θα μπορούσε να είναι η Σκοτεινή Ύλη, από τα σωματίδια στα κύματα έως τις αρχέγονες μαύρες τρύπες. – Το Κεφάλαιο 4 συνοψίζει ιδέες για το πώς σχηματίστηκε η Σκοτεινή Ύλη στην κοσμολογία: ως θερμικό λείψανο, ως μη θερμικό λείψανο, από τον πληθωρισμό κ.λπ. Το Μέρος II ασχολείται με πειραματικές αναζητήσεις της Σκοτεινής Ύλης. – Το Κεφάλαιο 5 εξετάζει την άμεση ανίχνευση (σύγκρουση Σκοτεινής Ύλης με τα γνωατά σωματίδια του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων). – Το Κεφάλαιο 6 εξετάζει την έμμεση ανίχνευση (εξαΰλωση ή διάσπαση σωματιδίων Σκοτεινής Ύλης προς σωματίδια Καθιερωμένου Προτύπου). – Το Κεφάλαιο 7 εξετάζει τις αναζητήσεις επιταχυντών (παραγωγή Σκοτεινής Ύλης από συγκρούσεις γνωστών σωματιδίων). – Το Κεφάλαιο 8 εξετάζει τις τρέχουσες ανωμαλίες που μπορεί να οφείλονται στην Σκοτεινή Ύλη. Το Μέρος ΙΙΙ εξετάζει τις θεωρίες Σκοτεινής Ύλης. – Το Κεφάλαιο 9 συζητά βασικά μοντέλα Σκοτεινής Ύλης. – Το Κεφάλαιο 10 συζητά ευρύτερα θεωρητικά πλαίσια που περιλαμβάνουν πιθανά υποψήφια σωματίδια Σκοτεινής Ύλης: υπερσυμμετρία, επιπλέον διαστάσεις, αξιόνια. . . – Οι εναλλακτικές θεωρίες χωρίς Σκοτεινή Ύλη και τα υποκείμενα θεωρητικά τους πλαίσια συζητούνται στο τελευταίο κεφάλαιο 11. Όλα τα πειράματα που προσπαθούν να ανιχνεύσουν σωματίδια σκοτεινής ύλης! Τα πειράματα εκτελούνται στην επιφάνεια ή κάτω από το έδαφοςτης Γης και στο διάστημα. Σύνοψη των μέχρι σήμερα γνωστών ιδιοτήτων της σκοτεινής ύλης. Ο παραπάνω πίνακας συνοψίζει την τρέχουσα κατάσταση και η παρακάτω εικόνα δείχνει μια χαρακτηριστική καμπύλη εξέλιξη της επιστήμης συναρτήσει του χρόνου.Αριστερά: το έτος ανακάλυψης του κάθε σωματιδίου. Δεξιά: τυπική συμπεριφορά επιστημονικής προόδου. Το πεδίο της έρευνας για την Σκοτεινή Ύλη βρίσκεται σήμερα κοντά στη στιγμή της ανακάλυψης («εύρηκα»): μια τεράστια επιστημονική βιβλιογραφία αναζητάει τις πολλές ανοιχτές θεωρητικές δυνατότητες, με βάση τα σχετικά λίγα αδιάσειστα πειραματικά δεδομένα. Μετά από αυτή τη στιγμή, οι υποθέσεις θα συρρικνωθούν δραστικά και θα εμφανίζονται όλο και περισσότερα πειραματικά δεδομένα. Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο-βιβλίο των Marco Cirelli , Alessandro Strumia και Jure Zupan ΕΔΩ: https://arxiv.org/abs/2406.01705

Εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Starliner της Boeing. Μεταφέρει αστροναύτες της NASA στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Μετά από πολλές αναβολές κάποιες εκ των οποίων κυριολεκτικά στο παρα…τέσσερα το διαστημικό σκάφος Starliner που κατασκεύασε η Boeing εκτοξεύτηκε σήμερα στις 17:53 ώρα Ελλάδος από το Διαστημικό Σταθμό Κέιπ Κανάβεραλ της NASA στη Φλόριντα. Το σκάφος μεταφέρει δύο αστροναύτες της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η NASA ανακοίνωσε ότι σταματά να κατασκευάζει η ίδια διαστημικά σκάφη μεταφοράς προσωπικού και θα συνεργάζεται με τον ιδιωτικό τομέα για αυτό τον σκοπό με αποτέλεσμα μεγάλες εταιρείες του χώρου όπως η Space X, ιδιοκτησίας Ελον Μασκ, και ο αεροναυπηγικός γίγαντας της Boeing να κατασκευάσουν διαστημόπλοια για να μεταφέρουν αστροναύτες ή/και ιδιώτες σε αποστολές έξω από τη Γη.Το Starliner κάνει σήμερα το παρθενικό του ταξίδι στο Διάστημα και αναμένουν πολλοί με αγωνία τα αποτελέσματα για την λειτουργία του σκάφους έτσι ώστε η NASA να μην εξαρτάται από την Space X. Στο Starliner βρίσκονται οι αστροναύτες Μπατς Γουίλμορ και Σάνι Γουίλιαμς σε μια αποστολή που έχει λάβει την ονομασία Crew Flight Test. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1679800/deite-live-tin-ektoxeysi-toy-epandromenoy-diastimikoy-skafoys-starliner-tis-boeing/

Εκτόξευση του διαστημοπλοίου Starship με το οποίο ο Ελον Μασκ θέλει να στείλει ανθρώπους στον Άρη Πρόκειται για την τέταρτη δοκιμή του σκάφους. Στις τρεις το μεσημέρι ώρα Ελλάδος είναι προγραμματισμένη η τέταρτη δοκιμαστική πτήση του διαστημικού σκάφους Starship της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Έλον Μασκ. Το σκάφος θα εκτοξευτεί με τον πύραυλο Super Heavy που ο μεγαλύτερος που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα και υπόσχεται επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία αφού θα μπορεί να μεταφέρει μεγαλύτερα φορτία από αυτά που μεταφέρουν οι σημερινοί πύραυλοι και σε μεγαλύτερες αποστάσεις από αυτές που το κάνουν οι σημερινοί πύραυλοι με σχετικά χαμηλό κόστος αφού στόχος είναι να είναι επαναχρησιμοποιούμενος.Το σκάφος Starship σχεδιάζεται να μεταφέρει φορτία αλλά και 100 επιβάτες στο Διάστημα με τον Μασκ να υποστηρίζει ότι με αυτό το σκάφος θα δημιουργήσει μια μεγάλη ανθρώπινη αποικία στον Άρη τα επόμενα 25 χρόνια. Οι τρεις προηγούμενες δοκιμές του πυραυλικού συστήματος και του σκάφους στέφθηκαν από αποτυχία ή μερική επιτυχία αλλά παρόλα αυτά η Space X και ο Μασκ ανέφεραν κάθε φορά ότι κάθε δοκιμή είχε θετικό πρόσημο αφού προσέφερε δεδομένα που η επεξεργασία τους βελτίωνε την κατασκευή και λειτουργία τόσο του πυραύλου όσο και του σκάφους και οι δοκιμές είναι απαραίτητες για να τελειοποιηθεί η κατασκευή τους. Όπως και στις προηγούμενες δοκιμές στόχος είναι ο πύραυλος να εκτοξευτεί ομαλά, να απελευθερώσει το σκάφος και να επιστρέψει στη Γη χωρίς προβλήματα ενώ το ίδιο να συμβεί με το σκάφος που είναι προγραμματισμένο να προσθαλασσωθεί στον Ινδικό Ωκεανό. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1680360/deite-live-tin-ektoxeysi-toy-diastimoploioy-starship-me-to-opoio-o-elon-mask-thelei-na-steilei-anthropoys-ston-ari/

Ερευνητές χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για τη μελέτη των κοσμικών εκρήξεων. Επιστήμονες στη Βρετανία χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να μελετήσουν τις κοσμικές εκρήξεις άστρων, γνωστές ως σούπερνοβα. Οι εκρήξεις σουπερνόβα σηματοδοτούν το τέλος της ζωής των άστρων. Όταν ένα άστρο μεγαλύτερο από τον Ήλιο εξαντλήσει τα πυρηνικά του καύσιμα τότε ο πυρήνας του καταρρέει βαρυτικά και στη συνέχεια εκρήγνυται, με τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτινάσσουν στο διάστημα ποσότητες στοιχείων όπως Υδρογόνο, Ήλιο, Άνθρακα και Οξυγόνο. Ταυτόχρονα στα εσωτερικά στρώματα πραγματοποιείται σύνθεση πυρήνων με δύο τρόπους: διαμέσου της αργής σύλληψης νετρονίων (s-process) βαρύτερα στοιχεία όπως Νέον, Μαγνήσιο, Αργόν, Ασβέστιο, Σίδηρο κ.ο.κ, και διαμέσου της ταχείας σύλληψης νετρονίων (r-process) βαρύτερα στοιχεία μέχρι το Ουράνιο κι ακόμη πιο βαρύτερα. Ωστόσο, οι ακριβείς μηχανισμοί πίσω από αυτές τις εκρήξεις παραμένουν άγνωστοι.Στόχος της ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Γουόρικ είναι να προωθήσει την κατανόηση των σουπερνόβα. Με τη βοήθεια της μηχανικής μάθησης, οι ερευνητές θα συγκρίνουν τις προσομοιώσεις των εκρήξεων με τις πραγματικές παρατηρήσεις, οι οποίες επί του παρόντος απαιτούν εκτεταμένους υπολογιστικούς πόρους και χρόνο. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, για να προσομοιωθεί μια κοσμική έκρηξη, χρειάζονται έως και 90 λεπτά. Η τεχνητή νοημοσύνη θα επιτρέψει τη δημιουργία χιλιάδων προσομοιώσεων σουπερνόβα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Επιπλέον, θα βοηθήσει τους ερευνητές να καθορίσουν ποιες προσομοιώσεις ταιριάζουν με τις πραγματικές εκρήξεις.«Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα, πραγματοποιούμε προσομοιώσεις, τις οποίες συγκρίνουμε με πραγματικές σουπερνόβα προκειμένου να καθορίσουμε τι είδους σουπερνόβα είναι και πώς ακριβώς εξερράγη», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας Δρ. Μαρκ Μαγκί. Η μελλοντική έρευνα θα συμπεριλάβει μια ευρύτερη ποικιλία κοσμικών εκρήξεων και σουπερνόβα, που θα συνδέουν άμεσα την έκρηξη με τις ιδιότητες του ξενιστή γαλαξία.Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. ΠΗΓΗ: BBC, Space Daily – https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/ereynites-xrisimopoioun-tin-texniti-noimosyni-gia-ti-meleti-ton-kosmikon-ekrikseon/

Γέρασε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Βλάβη σε γυροσκόπιο επηρεάζει την ικανότητα του οργάνου να κλειδώνει στο στόχο.Σε τροχιά εδώ και 34 χρόνια, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έχει αρχίσει να δείχνει την ηλικία του. Στα τέλη του περασμένου μήνα, το θρυλικό τηλεσκόπιο τέθηκε αυτόματα σε κατάσταση αναμονής λόγω δυσλειτουργίας σε ένα γυροσκόπιο, μια συσκευή που κρατά το όργανο στο σωστό προσανατολισμό.Όπως ανακοίνωσε η NASA σε μια σπάνια συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, η προβληματική συσκευή δεν μπορεί να επιδιορθωθεί από απόσταση και αναγκαστικά το Hubble θα λειτουργεί στο εξής με κάποιους περιορισμούς. Συγκεκριμένα, θα λειτουργεί μόνο με ένα γυροσκόπιο, ενώ ένα δεύτερο θα μείνει σε εφεδρεία και θα χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση νέας βλάβης.«Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πιθανότητα άνω του 70% να λειτουργεί τουλάχιστον ένα γυροσκόπιο έως το 2035» δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Πάτρικ Κρους του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA στο Μέριλαντ. «Οπότε δεν θεωρούμε ότι το Hubble βρίσκεται στο τέλος της ζωής του» διαβεβαίωσε.Το Hubble, το διαστημικό τηλεσκόπιο που έφερε επανάσταση στην αστρονομία, λειτουργούσε αρχικά με έξι γυροσκόπια, περιστρεφόμενους τροχούς που μπορούν να μετρούν δυνάμεις σε τρεις κατευθύνσεις. Χάρη σε αυτές τις συσκευές, το τηλεσκόπιο ήταν αρκετά σταθερό για να στοχεύει σε ένα σουβέρ από απόσταση άνω των 1.600 χιλιομέτρων.Όταν τεθεί εκ νέου σε πλήρη λειτουργία, κάτι που αναμένεται τον Ιούνιο, το Hubble θα χρησιμοποιεί άλλους αισθητήρες για να ελέγχει τη θέση του, μια πιο αργή διαδικασία που θα επηρεάσει τις παρατηρήσεις. «Θα χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να περνάμε από τον ένα στόχο στον άλλο και για να κλειδώνουμε σε αυτό τον στόχο» ανέφερε ο Κρους.Ακόμα, το τηλεσκόπιο θα δυσκολεύεται να παρατηρήσει αντικείμενα που κινούνται γρήγορα, όπως αστεροειδείς εντός της τροχιάς του Άρη, και δεν θα μπορεί να στρέφεται γρήγορα σε εφήμερα φαινόμενα όπως τα σουπερνόβα. Ακόμα, η λειτουργία με ένα γυροσκόπιο θα μικρύνει την περιοχή του ουρανού που μπορεί να παρατηρεί το Hubble από το 82% σε περίπου 40%.Στα 34 χρόνια της ζωής του το Hubble έχει αλλάξει πολλά γυροσκόπια –συνολικά 22 μεταφέρθηκαν στο τηλεσκόπιο στη διάρκεια εννέα αποστολών επιδιόρθωσης, από τις οποίες οι τελευταία πραγματοποιήθηκε το 2009. Η NASA έχει εξετάσει σχέδιο αποστολής της SpaceX για τη μεταφορά του Hubble σε υψηλότερη τροχιά, μέχρι στιγμής όμως δεν έχει σχέδια για νέα επισκευή.To Ηubble εκτοξεύτηκε το 1990 σε τροχιά ύψους περίπου 600 χιλιομέτρων, έκτοτε όμως έχει πέσει στα 540 χιλιόμετρα. Το ύψος αυτό μπορεί να ακούγεται μικρό, βρίσκεται όμως πέρα από τις ονομαστικές δυνατότητες των σκαφών που επιχειρούν σε χαμηλή γήινη τροχιά, συμπεριλαμβανομένων του Crew Dragon της SpaceX. Φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA που λήφθηκε στις 19 Μαΐου 2009 πηγή: https://www.in.gr/2024/06/05/in-science/space/hubble-gerasmeno-tileskopio-emeine-anapiro-alla-paramenei-energo/

Rocket and Space Corporation "Energia" Φαίνεται ότι το Υπερφασματόμετρο μας κοιτάζει σαν νεκρό δάσος... Ω ναι, αυτή η συσκευή, που αναπτύχθηκε από το MIPT και παραδόθηκε στον ISS από το διαστημικό μας φορτηγό, μπορεί να δει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στη Γη. Σε απόσταση έως και 500 km, το Υπερφασματόμετρο είναι ικανό: ✔ Διακρίνετε ένα ξηρό δάσος από ένα υγιές και πείτε ποια είδη δέντρων φυτρώνουν εκεί. ✔ αξιολογήστε πόσο καλά ποτίζονται οι καλλιέργειές σας. ✔ δείτε πετρελαιοκηλίδες και άλλη ρύπανση στο νερό. ✔ βρείτε «φυτείες» επιβλαβών φυτών (για να τα εξαφανίσετε, φυσικά, και δεν μιλάμε μόνο για χοιρινό χοιρινό...) Και αυτή δεν είναι μια πλήρης λίστα. Πώς το κάνει; Ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο πιο απλό γίνεται, για να μην μας κρίνουν οι ειδικοί... Το φως αποτελείται από κύματα διαφορετικού μήκους. Οποιαδήποτε αντικείμενα στη Γη, ανάλογα με τη χημική τους σύσταση, απορροφούν μερικά από τα κύματα και αντανακλούν τα άλλα: επιστρέφει, και έτσι βλέπουμε το χρώμα. Στην πραγματικότητα, ένα άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο κυριολεκτικά μέσα από τρεις τύπους κυμάτων - κόκκινο (μακρύ), πράσινο (μεσαίο) και μπλε (κοντό). Επίσης κανονικές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Και το "Υπερφασματόμετρο" μπορεί να ανιχνεύσει κύματα φωτός με μήκος από 0,43 έως 1,6 μικρόμετρα - όχι μόνο στο ορατό εύρος, αλλά και στο κοντινό υπέρυθρο (δεν πρέπει να συγχέεται με το μακρινό υπέρυθρο). Συνολικά υπάρχουν 180 στενά κανάλια χρώματος (αποχρώσεις). Αντανακλώντας από αντικείμενα με διαφορετικές δομές, τα φωτεινά κύματα παρέχουν πληροφορίες στη συσκευή. Με απλά λόγια, ένα υγιές δέντρο διαφέρει ως προς το χρώμα από εκείνο που πλήττεται από σκαθάρι του φλοιού, το ξηρό έδαφος από ελαφρώς υγρό και το νερό όπου ζουν πολλά μικροφύκια από ένα δέντρο όπου δεν υπάρχουν αρκετά από αυτά. Γενικά, θησαυρός για τους περιβαλλοντολόγους. Η συσκευή θα εγκατασταθεί στο παράθυρο της μονάδας Zvezda χρησιμοποιώντας έναν ειδικό κινητό βραχίονα. Ο κύριος στόχος των προγραμματιστών είναι να συλλέξουν δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός αστερισμού δορυφόρων με υπερφασματόμετρα. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21201 Roscosmos 1000 ημέρες στο διάστημα: το ρεκόρ του Oleg Kononenko Σήμερα στις 00:00:20 ώρα Μόσχας, ο κοσμοναύτης της Roscosmos Oleg Kononenko για πρώτη φορά στον κόσμο έφτασε τις 1000 ημέρες στη συνολική διάρκεια των διαστημικών πτήσεων. Ο Oleg Kononenko έκανε την πέμπτη του διαστημική πτήση στις 15 Σεπτεμβρίου 2023. Στις 4 Φεβρουαρίου 2024, έγινε ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ για τη συνολική διάρκεια των διαστημικών πτήσεων, ξεπερνώντας το επίτευγμα του συμπατριώτη του Gennady Padalka, ο οποίος συγκέντρωσε συνολικά 878 ημέρες 11 ώρες 29 λεπτά 48 δευτερόλεπτα σε πέντε διαστημικές πτήσεις. Αναμένεται ότι με την ολοκλήρωση της ετήσιας πτήσης προς τον ISS, που έχει προγραμματιστεί για τις 23 Σεπτεμβρίου 2024, ο συνολικός χρόνος πτήσης του Oleg Kononenko θα είναι 1110 ημέρες. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573213

Αρχαιότερο από όσο πιστεύαμε το γλυκό νερό στη Γη, ξαναγράφεται η ιστορία της ζωής στον πλανήτη Απαραίτητο για τη ζωή έκανε την εμφάνιση του πριν από τέσσερα δισ. έτη. Σειρά μελετών και νέων ευρημάτων μεταβάλλει συνεχώς το παζλ της γεωατμοσφαιρικής εξέλιξης της Γης μετά την γέννηση της που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία συνέβη πριν από 4,54 δισ. έτη. Ένα από τα βασικά ζητούμενα της επιστημονικής έρευνας είναι το πότε δημιουργήθηκαν στη Γη οι συνθήκες που ευνοούσαν την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη.Το νερό σε υγρή μορφή είναι δεδομένα ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε. Όμως οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη της ζωής συνδέεται άμεσα με την παρουσία γλυκού η ύπαρξη του οποίου με την σειρά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρουσία στεριάς.Το πώς εμφανίσθηκε στη Γη το νερό αποτελεί ακόμη πεδίο επιστημονικής διερεύνησης και αντιπαράθεσης με την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας και πλήθος μελετών και ευρημάτων να υποδεικνύουν την έλευση του νερού στον πλανήτη μας από αστεροειδείς και κομήτες που έπεφταν μαζικά σε αυτόν στη βρεφική του ηλικία. Όμως υπάρχουν και θιασώτες της άποψης ότι το νερό της Γης αποτελεί προϊόν δικής της γεωατμοσφαιρικής διεργασίας. Η ανακάλυψη Ανεξάρτητα με την προέλευση του νερού η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι περίπου 500 εκατ. έτη μετά την γέννηση της Γης, δηλαδή πριν από τέσσερα δισ. έτη, ο πλανήτης ήταν ένας απόλυτα υδάτινος κόσμος καλυμμένος ολόκληρος από ένα παγκόσμιο ωκεανό. Μελετώντας αρχαίους κρυστάλλους ζιρκονίου που εντοπίσθηκαν στους Λόφους Τζακ στην Αυστραλία ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχε γλυκό νερό στη Γη πριν από τέσσερα δισ. έτη άρα οι πρώτες ήπειροι ή έστω μεγάλες εκτάσεις στεριάς είχαν επίσης κάνει την εμφάνιση τους πριν από τέσσερα δισ. έτη ενώ η κρατούσα θεωρία όριζε την εμφάνιση τους πριν από περίπου 3,5 δισ. έτη.Αν η μελέτη αυτή αποδειχθεί ορθή όπως είναι ευνόητο αλλάζει και το πλαίσιο στην προσπάθεια εντοπισμού της εποχής που η Γη απέκτησε συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1678504/archaiotero-apo-oso-pisteyame-to-glyko-nero-sti-gi-xanagrafetai-i-istoria-tis-zois-ston-planiti/

Η Νότια Κορέα ίδρυσε διαστημική υπηρεσία και θέλει να πατήσει στον Άρη. Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Γιουν Σουκ Γιολ ανακοίνωσε την ίδρυση της διαστημικής υπηρεσίας της χώρας και έθεσε ως μεγάλο στόχο μια αποστολή στον Άρη το 2045 στην οποία θα γίνει προσεδάφιση ενός σκάφους χωρίς να ξεκαθαριστεί αν η αποστολή αυτή θα είναι επανδρωμένη ή μη.Τα κεφάλαια που έχει αποφασισθεί να διατεθούν για το διαστημικό πρόγραμμα της Νότιας Κορέας θα ανέλθουν στα 72,6 δισ. δολάρια. Θα υπάρξουν επίσης συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα με στόχο σύμφωνα με τον Γιολ η Korea Aerospace Administration (KASA) να γίνει μια από τις πέντε κορυφαίες διαστημικές δυνάμεις του κόσμου Τα επόμενα πλάνα Η Νότια Κορέα έγινε η έβδομη χώρα που κατέχει ένα εγχώριο σύστημα εκτόξευσης στο Διάστημα και την τεχνολογία ανάπτυξης δορυφόρων με την εκτόξευση του πυραύλου Nuri τον Μάιο του περασμένου έτους που έθεσε σε τροχιά έναν εμπορικό δορυφόρο.Η Νότια Κορέα σχεδιάζει τουλάχιστον τρεις ακόμη εκτοξεύσεις στο Διάστημα μέχρι το 2027 και έχει σχέδια να εκτοξεύσει στρατιωτικούς δορυφόρους αφού είναι βέβαιο ότι απόφαση για την ίδρυση της KASA σχετίζεται με το εξελισσόμενο πρόγραμμα εκτόξευσης διαστημικών δορυφόρων και ανάπτυξης πιθανώς διαστημικού οπλοστασίου από τη Βόρειο Κορέα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1678544/i-notia-korea-idryse-diastimiki-ypiresia-kai-thelei-na-patisei-ston-ari/

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: Δεν πρέπει να χάσουμε το τρένο της AI Δεν πρέπει να χάσουμε το τρένο της τεχνητής νοημοσύνης, πρόκειται για ζήτημα υπαρξιακής σημασίας, ξεκαθάρισε ο Δρ. Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για την Τεχνητή Νοημοσύνη κατά τη διάρκεια συμμετοχής του σε πάνελ της εκδήλωσης του ΣΕΒ «Άνθρωποι και Επιχειρήσεις στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης».Όπως κάθε τεχνολογική επανάσταση έτσι και η τεχνητή νοημοσύνη θα φέρει αναδιανομή πλούτου, τόνισε ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, για να συμπληρώσει ότι η ιστορία της AI είναι μακρά και ότι οι απαρχές της εντοπίζονται στις δεκαετίες του ’40 και του ’50, ενώ στην ουσία πρόκειται για σύνθεση δύο ξεχωριστών παραγόντων: της βελτιστοποίησης και της στατιστικής. Δρ. Δασκαλάκης σημείωσε ότι η πορεία της AI είχε περιόδους «ακμής και κατάθλιψης», με τη σημερινή περίοδο να χαρακτηρίζεται ως περίοδος ακμής. «Αυτό που έχει αλλάξει ουσιαστικά και δραματικά την τελευταία 15ετία είναι η ικανότητα της τεχνητής νοημοσύνης να αποτυπώνει και να κατανοεί δεδομένα», είπε.«Η τεχνητή νοημοσύνη σήμερα δεν είναι τέλεια», είπε, «αλλά είναι πλέον πολύ ικανή», ενώ τόνισε τον σημαντικό ρόλο των δεδομένων στην εκπαίδευση της τεχνητής νοημοσύνης. Αναφέρθηκε επιπλέον στην ικανότητα της AI να κατανοεί χρονοσειρές δεδομένων, αλλά και ορισμένα που κάνουν τη διαφορά: μόρια, πρωτεΐνες, κείμενο σε φυσική γλώσσα.Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον Δρ. Δασκαλάκη, είναι το τί συνιστά περιεχόμενο ενώ δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει «καύσιμο» της AI τα δεδομένα.Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση στον χώρο της AI είπε ότι υπάρχει από τη μία οριζόντια διάθεση εφαρμογών/ υπηρεσιών που είναι αυτές που προσφέρουν οι τεχνολογικοί κολοσσοί. Από την άλλη υπάρχουν και οι κάθετες εφαρμογές, δηλαδή αυτές που παράγονται από δικά μας δεδομένα και μπορούν να οδηγήσουν σε εργαλεία που εμείς θα αναπτύξουμε.Άρα, διαπίστωσε, υπάρχουν τρεις τρόποι χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης σήμερα: μέσω εμπορικά διαθέσιμων εργαλείων (π.χ. ChatGPT), μέσω υπηρεσιών που μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε δικά μας εργαλεία και τέλος ανάπτυξη εντελώς νέων εργαλείων βασισμένων σε δικά μας δεδομένα.Στη συνέχεια ο Δρ. Δασκαλάκης πέρασε στο θέμα της εκπαίδευσης του προσωπικού των επιχειρήσεων. «Πρέπει να υπάρχει βαθύτερη κατανόηση του τι κάνουν τα εργαλεία AI», είπε χαρακτηριστικά ενώ τόνισε την ανάγκη ανάπτυξης μεταπτυχιακών προγραμμάτων.Όπως είπε, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει σαφής σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά. Πρέπει να κινηθούμε σε δύο κατευθύνσεις: τόσο προς το upskilling όσο και προς το reskilling, κατέληξε ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για την Τεχνητή Νοημοσύνη.Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ερευνητικό ίδρυμα «Αρχιμήδης» για την AI ενώ τόνισε ότι υπάρχει σημαντική ελληνική διασπορά στο χώρο της τεχνητής νοημοσύνης τόσο σε επίπεδο πανεπιστημίων όσο και σε επίπεδο μεγάλων επιχειρήσεων.«Αν θέλουμε να παίξουμε στην α’ κατηγορία της τεχνητής νοημοσύνης, θα πρέπει να φτιάξουμε ένα “MIT” εδώ στην Ελλάδα», είπε για να συμπληρώσει ότι «έχουμε εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό».Αναφερόμενος στη στήριξη που θα πρέπει να υπάρχει για να «ανέβουμε κατηγορία» είπε ότι απαιτούνται 50 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να μπούμε στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση.Για το νομικό πλαίσιο που δημιουργείται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης, είπε ότι «καλό είναι να υπάρχει ένα πλαίσιο που θα βάζει τα όρια, πρέπει να δούμε πώς θα εφαρμοστεί η ΑΙ». πηγή: https://www.ot.gr/2024/06/04/texnologia/texniti-noimosyni/konstantinos-daskalakis-mit-den-prepei-na-xasoume-to-treno-tis-ai/

Ψάχνοντας την κβαντική φύση της βαρύτητας. Η ασθενέστερη δύναμη της Φύσης, η βαρύτητα, είναι και η πιο σκληρή. Η επιθυμία να κατανοήσουμε τον ασύλληπτο χαρακτήρα της αναδεύει τις πεθαμένες ρίζες της επιστήμης, γεννώντας μερικά από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψης. Ταυτόχρονα, η ελάχιστη ισχύς της βαρυτικής αλληλεπίδρασης, σε σύγκριση με όλες τις άλλες δυνάμεις, μας έχει βάλει στην δυσάρεστη κατάσταση να μην μπορούμε προς το παρόν να ερευνήσουμε την τελική της φύση. Το ερώτημα αν η βαρύτητα είναι θεμελιωδώς κλασικό ή κβαντικό πεδίο, ή ίσως μια οντότητα εντελώς διαφορετικού τύπου, παραμένει μέχρι στιγμής αναπάντητο.Ο Lami και οι συνεργάτες του προτείνουν ότι η «κβαντικότητα» της βαρύτητας θα μπορούσε να ελεγχθεί εξετάζοντας προσεκτικά τη δυναμική που προκαλείται από τη βαρύτητα ενός κβαντικού συστήματος δύο ταλαντούμενων εκκρεμών στρέψης (πράσινο). Τα εκκρεμή χωρίζονται με ηλεκτρομαγνητική και οπτική ασπίδα (μωβ). Οι ταλαντώσεις τους στις οπτικές κοιλότητες – που σχηματίζονται από τα άκρα των εκκρεμών και τους σταθερούς καθρέφτες (πορτοκαλί) – παρακολουθούνται με το φως (κόκκινο) των λέιζερ (μπλε) που στη συνέχεια φτάνει στους ανιχνευτές (γκρι).Ένα βήμα πιο κοντά στην διερεύνηση της φύσης της βαρύτητας έγινε χάρη σε μια πειραματική πρόταση του Ludovico Lami στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ και των συνεργατών του. Το νέο πείραμα που ομοιάζει με εκείνο που πραγματοποίησε ο Henry Cavendish (Χένρι Κάβεντις) το 1798 για την μέτρηση της σταθεράς της παγκόσμιας έλξης (στην πραγματικότητα το πείραμα που πραγματοποίησε με τον ζυγό στρέψης, είχε ως πρωταρχικό στόχο τη μέτρηση της μάζας της Γης). Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως το πείραμα αυτό, αν πραγματοποιηθεί, θα μπορέσει να προσφέρει πληροφορίες σχετικά με το αν η βαρύτητα είναι τελικά κλασικό ή κβαντικό φαινόμενο. Θα ανοίξει λοιπόν το δρόμο στο ερώτημα που τίθεται για την ικανότητα ή μη «συμφιλίωσης» της βαρύτητας με τις άλλες θεμελιώδεις δυνάμεις, μέσω κβαντομηχανικών περιγραφών.Τα πειράματα που είχαν προταθεί παλαιότερα για τον έλεγχο της «κβαντικότητας» της βαρύτητας επικεντρώνονταν στην κβαντική σύμπλεξη (entanglement) – ένα φαινόμενο της κβαντικής φυσικής που περιγράφει την συσχέτιση μεταξύ δύο σωματιδίων όσο μακριά κι αν βρίσκονται). Αυτά τα πειράματα βασίζονται στη δημιουργία κβαντικών συν-πλεκομένων καταστάσεων μεταξύ μεγάλων (σε μικροσκοπικό επίπεδο) αντικειμένων που τοποθετούνται σε άκρως απεντοπισμένες κβαντικές καταστάσεις. Οι θεωρητικοί προβλέπουν ότι, αν η βαρύτητα είναι εγγενώς κβαντική, η αμοιβαία βαρυτική έλξη μεταξύ των δύο αντικειμένων θα μπορούσε να οδηγήσει σε κβαντική σύμπλεξη (βλέπε: Μια δοκιμή της κβαντικής πλευράς της βαρύτητας). «Το κύριο πρόβλημα με αυτές τις παλαιότερες πειραματικές προτάσεις είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν οι κατάλληλες απεντοπισμένες καταστάσεις βαρέων αντικειμένων», λέει ο Lami, ο επικεφαλής ερευνητής της νέας εργασίας. Επιπλέον, η σύμπλεξη είναι απίστευτα εύθραυστη και είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί.Η στρατηγική που προτείνεται από τον Lami και τους συνεργάτες του αποφεύγει αυτά τα ζητήματα επειδή δεν απαιτεί την παραγωγή άκρως απεντοπισμένων κβαντικών καταστάσεων ή την δημιουργία και ανίχνευση κβαντικής σύμπλεξης. Το προτεινόμενο πείραμά τους περιλαμβάνει δύο εκκρεμή στρέψης. Τα εκρεμμή έχουν σχήμα αλτήρων, με κάθε άκρο να ζυγίζει λιγότερο από ένα γραμμάριο και να αποτελεί το μισό μιας οπτικής κοιλότητας – το άλλο μισό είναι ένας σταθερός καθρέφτης. Καθώς τα εκκρεμή ταλαντώνονται, αλλάζουν το μέγεθος και επομένως το μήκος κύματος συντονισμού κάθε κοιλότητας. Αυτή η αλλαγή μπορεί να ανιχνευθεί εκπέμποντας φως λέιζερ στις κοιλότητες και στη συνέχεια μετρώντας την ένταση του προκύπτοντος μοτίβου παρεμβολής. Για να διασφαλιστεί ότι η βαρύτητα είναι η κυρίαρχη δύναμη μεταξύ των εκκρεμών, τοποθετείται μια ασπίδα στο μέσον για να απαλείψει τυχόν ηλεκτρομαγνητικές και οπτικές αλληλεπιδράσεις. Επιπλέον, η απόσταση που χωρίζει τα εκκρεμή επιλέγεται προσεκτικά έτσι ώστε η βαρυτική τους έλξη να είναι πάντα πολύ ισχυρότερη από τη δύναμη Casimir μεταξύ των εκρεμμών και της ασπίδας.Χρησιμοποιώντας τη σύζευξή τους με τις οπτικές κοιλότητες, τα εκκρεμή οδηγούνται πρώτα στη θεμελιώδη τους κατάσταση, στην οποία βρίσκονται σε ηρεμία, και στη συνέχεια τοποθετούνται σε τυχαία επιλεγμένες συνεκτικές καταστάσεις, στις οποίες ταλαντώνονται με ένα καλά καθορισμένο πλάτος. Έτσι, αφήνονται να εξελιχθούν υπό την επίδραση της βαρύτητας για συγκεκριμένο χρόνο. Στο τέλος αυτού του χρόνου υπολογίζονται οι αναμενόμενες καταστάσεις των εκκρεμών, υποθέτοντας ότι η βαρυτική αλληλεπίδραση είναι κβαντικής φύσης. Στη συνέχεια δίνεται στα εκρεμμή μια μικροσκοπική ώθηση για να επιστρέψουν οι υπολογισμένες καταστάσεις πίσω στη θεμελιώδη κατάσταση. Τέλος, μετά την εφαρμογή αυτής της ώθησης, τα εκκρεμή ελέγχονται για να διαπιστωθεί αν είναι πράγματι στη θεμελιώδη τους κατάσταση. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται πολλές φορές και προσδιορίζεται η πιθανότητα να βρεθούν τα εκκρεμή στη θεμελιώδη τους κατάσταση ακολουθώντας αυτά τα βήματα. Αν αυτή η πιθανότητα υπερβαίνει ένα ανώτερο όριο που υπολογίζεται για την κλασική βαρύτητα, σημαίνει ότι η βαρύτητα δεν είναι κλασική.Για να υπολογίσει αυτό το ανώτερο όριο, ο Lami λέει ότι «η ομάδα του χρησιμοποίησε και εξέλιξε πολύπλοκους μαθηματικούς μηχανισμούς από την κβαντική θεωρία πληροφοριών, που υπόκεινται σε έλεγχο. Το νέο προτεινόμενο πείραμα είναι ένας εναλλακτικός τρόπος που θα μπορούσε να δείξει οριστικά αν η βαρύτητα είναι τελικά εντελώς κλασική ή κατά κάποιο τρόπο μη κλασική – και επομένως πιθανότατα κβαντική. Αν και δεν ισχυριζόμαστε ότι η μέθοδός μας είναι η καλύτερη από τις άλλες, σίγουρα είναι αρκετά διαφορετική και, ανάλογα με την πειραματική πλατφόρμα, μπορεί να αποδειχθεί πιο εύκολη στην πράξη.» διαβάστε περισσότερα: 1. Ένα «τύπου-Cavendish» πείραμα αναζητά τη κβαντική ταυτότητα της βαρύτητας – https://www.tovima.gr/2024/06/03/science/ena-typou-cavendish-peirama-anazita-ti-kvantiki-taytotita-tis-varytitas/ 2. Testing the quantum nature of gravity without entanglement – https://arxiv.org/abs/2302.03075 3. Quantum Gravity Gets a New Test – https://physics.aps.org/articles/v17/65 4. A Test of Gravity’s Quantum Side – https://physics.aps.org/articles/v10/s138 5. Παρακολουθείστε το βίντεο, Testing quantumness without entanglement (Ludovico Lami):

Roscosmos. Oleg Kononenko, Nikolay Chub και Alexander Grebenkin συναντούν το νέο φορτηγό: Το Progress MS-27 έφτασε στο ISS Σήμερα στις 14:43:05 ώρα Μόσχας, το φορτηγό πλοίο Progress MS-27 έδεσε αυτόματα στη μονάδα Poisk. Το πλοίο καθελκύστηκε από το Μπαϊκονούρ στις 30 Μαΐου. Το Progress MS-27 παρέδωσε 2504 κιλά φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, συμπεριλαμβανομένων 1290 κιλών συσκευής και εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, συσκευασίες για πειράματα, ρούχα, τρόφιμα, ιατρικά και είδη υγιεινής για το πλήρωμα της 71ης μακροχρόνιας αποστολής, 754 κιλά καύσιμα για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό για τους αστροναύτες και 40 κιλά άζωτο για την αναπλήρωση της ατμόσφαιρας του ISS. Ανάμεσα στο φορτίο είναι ένα υπερφασματόμετρο για την αποτύπωση της επιφάνειας της γης σε διάφορες φασματικές περιοχές ως μέρος του πειράματος Hurricane. Σχεδιάζεται να εγκατασταθεί σε φινιστρίνι μέσα στη μονάδα σέρβις Zvezda για την επίλυση προβλημάτων προς όφελος της οικολογίας, της γεωργίας, της δασοκομίας και της διαχείρισης των υδάτων, καθώς και για την παρακολούθηση διαφόρων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Επίσης στο πλοίο υπάρχουν εγκαταστάσεις για τη διεξαγωγή πειραμάτων "Biopolymer", "Interaction-2", "Virtual", "Correction", "Neuroimmunity" και "Pilot-T". Εν τω μεταξύ, ας μιλήσουμε για τα ενδιαφέροντα πράγματα που φέρνει το Progress MS-27. Αυτό περιλαμβάνει εξοπλισμό και αναλώσιμα για επτά πειράματα. "Τυφώνας" Ένα υπερφασματόμετρο πετάει στον ISS. Για παράδειγμα, θα επιτρέψει τη μελέτη της κατάστασης της γης για τη γεωργία και της σύνθεσης των δασών για περιβαλλοντικούς σκοπούς. Θα σας πούμε λεπτομερώς πώς λειτουργεί η συσκευή το Σαββατοκύριακο. "Βιοπολυμερές" Ανάπτυξη πολυμερών υλικών ανθεκτικών στη βιοδιάβρωση υπό συνθήκες πτήσης στο διάστημα. "Εικονικό" Χρησιμοποιώντας ειδικά όργανα, μελετούν την προσαρμογή των αστροναυτών (όραση και αιθουσαία συσκευή) στην έλλειψη βαρύτητας. "Αλληλεπίδραση-2" Καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης, οι ειδικοί παρακολουθούν πόσο καλά κατανοούν ο ένας τον άλλον οι αστροναύτες, καθώς και οι συνάδελφοί μας από το MCC. "Διόρθωση" Διερευνά το πρόβλημα της οστικής απώλειας κατά την πτήση στο διάστημα. "Νευροανοσία" Μελετά τις επιπτώσεις του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα και στο νευρικό σύστημα. "Pilot-T" Αναλύουν πόσο γρήγορα και αξιόπιστα ένας αστροναύτης εκτελεί πολύπλοκες εργασίες κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαστημικής πτήσης - από τον χειρισμό ενός διαστημικού σκάφους έως τον έλεγχο ενός ρομποτικού βραχίονα στην επιφάνεια του σταθμού. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239379%2Fae37e48ed8b262fc11%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21197 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573200

Το Chang’e-6 προσγειώνεται στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Σήμερα το πρωί (2/6/2024) το κινεζικό διαστημικό σκάφος Chang’e-6 προσεληνώθηκε στον στόχο του: τον κρατήρα Απόλλωνα, στη λεκάνη Aitken του Νότιου Πόλου της Σελήνης. Το Chang’e-6 έγινε το δεύτερο διαστημικό σκάφος που φτάνει επιτυχώς στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού. Την πρωτιά κατέχει το Chang’e 4, από τον Ιανουάριο του 2019. To Chang’e 6 προσεγγίζει την ‘σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού’ Οι ερευνητές θεωρούν ότι στην περιοχή αυτή υπάρχουν στοιχεία για την αρχέγονη ιστορία και την εξέλιξη της Σελήνης. Εκεί το Chang’e 6 θα συλλέξει 2 κιλά σεληνιακού εδάφους από την επιφάνεια, τα οποία θα μεταφερθούν στην Γη, ακολουθώντας τα βήματα του παρακάτω διαγράμματος:Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, η αποστολή του Chang’e 6 θα ολοκληρωθεί σε 53 συνολικά ημέρες από την εκτόξευσή της στις 3 Μαίου. Η άφιξη των δειγμάτων στη Γη σύμφωνα με τον προγραμματισμό αναμένεται στις 25 Ιουνίου.Η κινεζική αποστολή Chang’e 6 συνεργάζεται με Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία και Πακιστάν, μεταφέροντας: α) Τον γαλλικό ανιχνευτή ραδονίου της ESA (Detection of Outgassing Radon ή DORN, προς τιμήν του φυσικού Friedrich Dorn ο οποίος ανακάλυψε το ραδόνιο). Ο ανιχνευτής θα μελετήσει το ραδόνιο, ένα αέριο που παράγεται συνεχώς στο σεληνιακό έδαφος. Οι μετρήσεις θα γίνουν σε τροχιά, αλλά και στην σεληνιακή επιφάνεια. Η μελέτη της μεταφοράς του ραδονίου στη Σελήνη θα βοηθήσει στην κατανόηση του πως η σεληνιακή σκόνη, το νερό κ.ά. μεταφέρονται μεταξύ του σεληνιακού ρεγολίθου και της σεληνιακής εξώσφαιρας. Θα είναι το πρώτο γαλλικό όργανο ενεργό στην επιφάνεια της Σελήνης. β) Το ιταλικό INstrument for Landing-Roving Laser Retroreflector Investigations (INRRI), παρόμοιο με αυτά που χρησιμοποιούνται από το Schiaparelli EDM και το InSight , που μετρά με ακρίβεια αποστάσεις. γ) Την συσκευή Swedish Negative Ions on Lunar Surface (NILS) που θα ανιχνεύει και θα μετράει τα αρνητικά ιόντα που ανακλώνται από τη σεληνιακή επιφάνεια. δ) Τον πακιστανικό δορυφόρο ICUBE-Q που θα μπεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Θα φωτογραφίσει την σεληνιακή επιφάνεια χρησιμοποιώντας δύο οπτικές κάμερες και θα μετρήσει το μαγνητικό πεδίο της Σελήνης. https://physicsgg.me/2024/06/02/βίντεο-το-change-6-προσγειώνεται-στην-αθέατ/ Συνέλεξε χώμα από την αθέατη πλευρά της Σελήνης και το στέλνει στη Γη. Συλλογή σεληνιακού εδάφους. Εκτόξευση του δείγματος από την επιφάνεια της Σελήνης. Εντυπωσιακά στιγμιότυπα από την αποστολή Chang’e 6 στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού Τμήμα διαστημικού σκάφους της Κίνας αποσεληνώθηκε επιτυχώς, μεταφέροντας δείγματα από την αθέατη πλευρά της ΣελήνηςΤμήμα διαστημικού σκάφους της κινεζικής αποστολής Chang’e 6 αποσεληνώθηκε επιτυχώς σήμερα, μεταφέροντας δείγματα που συγκεντρώθηκαν από την αθέατη πλευρά της Σελήνης, γεγονός άνευ προηγουμένου, μεταδίδει κινεζικό κρατικό μέσο ενημέρωσης.Η μονάδα ανύψωσης («ascender»), η οποία μεταφέρει δείγματα που συλλέχθηκαν στο πλαίσιο της διαστημικής αποστολής Chang’e 6 «υψώθηκε από το έδαφος» της σκοτεινής πλευράς της Σελήνης, επίτευγμα «άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία της σεληνιακής εξερεύνησης», ανέφερε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα.Το Chang’e 6 προσεληνώθηκε την Κυριακή στην πελώρια λεκάνη του Νότιου Πόλου – Άιτκεν, έναν από τους μεγαλύτερους γνωστούς κρατήρες που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας πρόσκρουσης στο ηλιακό μας σύστημα, στην αθέατη από τη Γη πλευρά της Σελήνης, εξήγησε το Νέα Κίνα, επικαλούμενο την κινεζική υπηρεσία διαστήματος.Η αποστολή, προβλεπόμενης διάρκειας 53 ημερών, άρχισε την 3η Μαΐου, με σκοπό κυρίως να συγκεντρωθούν δείγματα από την πλευρά της Σελήνης η οποία σπανίως εξερευνάται. Το όχημα για τον σκοπό αυτό ήταν εφοδιασμένο με τρυπάνι, για να συλλεχθούν δείγματα από το σεληνιακό υπέδαφος, καθώς και ρομποτικό χέρι, για να ληφθούν δείγματα από την επιφάνεια.Αφού συγκεντρώθηκαν τα δείγματα, ξεδιπλώθηκε και τοποθετήθηκε «εθνική σημαία» της Κίνας «στην αθέατη πλευρά της Σελήνης για πρώτη φορά», πρόσθεσε το Νέα Κίνα. Η κινεζική σημαία στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού Οι επιστήμονες εκτιμούν πως η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης -αποκαλείται έτσι επειδή είναι αθέατη από τη Γη, όχι επειδή δεν φθάνουν σε αυτήν ακτίνες του Ήλιου- είναι πολλά υποσχόμενη όσον αφορά την έρευνα, καθώς οι κρατήρες εκεί δεν έχουν καλυφθεί τόσο από αρχαίες ροές λάβας όσο αυτές της πλευράς που είναι πιο κοντινή και ορατή.Τα δείγματα από την αθέατη πλευρά του φεγγαριού εκτιμάται πως θα βοηθήσουν να κατανοηθεί καλύτερα πώς σχηματίστηκε ο φυσικός δορυφόρος της Γης. πηγή: https://www.amna.gr/home/article/824309/Tmima-skafous-anichneuti-tis-Kinas-aposelinothike-epituchos–metaferontas-deigmata-apo-tin-atheati-pleura-tis-Selinis

Άδοξο τέλος για το ταξίδι στη Σελήνη του Ιάπωνα δισεκατομμυριούχου με τους φίλους του. Ο Γιουσάκου Μαεζάβα ακύρωσε την πτήση στο φεγγάρι. Ο Ιάπωνας δισεκατομμυριούχος Γιουσάκου Μαεζάβα που πούλησε την επιχείρησή του Zozo Inc στη SoftBank το 2019 έγινε διάσημος το 2020 όταν ανακοίνωσε ότι συμφώνησε με τη διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ, την Space X, να πραγματοποιήσει με το διαστημόπλοιο Starship της εταιρείας ένα ταξίδι γύρω από τη Σελήνη.Ο Μαεζάβα είχε ανακοινώσει τότε ότι δεν θα πάει μόνος του το ταξίδι αυτό αλλά θα δεχτεί αιτήσεις από γυναίκες που θα θελήσουν να πάνε μαζί σε αυτό το ταξίδι ως υποψήφιες σύντροφοι του στη ζωή με το όλο εγχείρημα να μαγνητοσκοπείται για την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ. Στη συνέχεια ο Μαεζάβα άλλαξε γνώμη και δήλωσε ότι δεν θα πάρει μαζί του μια πιθανή σύντροφο ζωής αλλά πάλι μέσω αιτήσεων θα πάρει μαζί του οκτώ άτομα που θα δραστηριοποιούνται στον χώρο των τεχνών καλύπτοντας φυσικά ο ίδιος τα έξοδα της συμμετοχής τους στο ταξίδι το οποίο ονόμασε «dearMoon Crew».Πραγματι ο Μαεζάβα επέλεξε τους οκτώ συνεπιβάτες του σε μια συμφωνία με την Space X για ένα ταξίδι κόστους περίπου 130 εκατ. δολαρίων που θα πραγματοποιούνταν το 2023. Η ακύρωση Τελικά μετά από αρκετές αναβολές του ταξιδιού ο Μαεζάβα ανακοίνωσε πώς αποσύρεται από το εγχείρημα αφού η Space X όχι μόνο δεν το υλοποίησε μέχρι σήμερα αλλά δεν υπάρχει στον ορίζοντα κάποιο χρονικό πλαίσιο από την εταιρεία πραγματοποίησης του ταξιδιού. Όπως είπε ο Ιάπωνας επιχειρηματίας δεν μπορούσε να συνεχίζει ο ίδιος να ζει με αυτή την διαρκή εκκρεμότητα γιατί τον εμπόδιζε να κάνει άλλα σχέδια για την ζωή του και επίσης δεν ήθελε να έχει επ΄ αόριστον σε αναμονή τους οκτώ συνεπιβάτες και λυπάται αλλά πρέπει να ακυρώσει το ταξίδι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1676862/adoxo-telos-gia-to-taxidi-sti-selini-toy-iapona-disekatommyrioychoy-me-toys-filoys-toy/

Η Intel ανακοίνωσε την είσοδο της στο μέτωπο της μάχης για τα τσιπ τεχνητής νοημοσύνης. Ο κολοσσός των επεξεργαστών παρουσίασε τη δική του πρόταση στα τσιπ AI Μια μέρα μετά τις ανακοινώσεις της Nvidia, της AMD και της ARM για τα τσιπάκια που ρίχνουν στην αγορά τα οποία υποστηρίζουν τις υπάρχουσες αλλά και αναδυόμενες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης η παραδοσιακή ηγέτιδα δύναμη στον τομέα των επεξεργαστών, η αμερικανική Intel, έκανε την εμφάνιση της παρουσιάζοντας την δική της πρόταση.Ο κολοσσός της βιομηχανίας επεξεργαστών είχε κρατήσει στάση αναμονής το τελευταίο χρονικό διάστημα σχετικά με τα προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης δίνοντας χώρο στην Nvidia να αλώσει κυριολεκτικά τον τομέα των τσιπ τεχνητής νοημοσύνης αποκτώντας μερίδιο σε αυτή την αγορά της τάξης του 80% γεγονός που οδήγησε σε εκτόξευσης της τιμής της μετοχής της. Πολλά ατού Η Intel παρουσίασε τους επεξεργαστές Gaudi 3 οι οποίοι αποτελούν την έκτη γενιά της οικογένειας επεξεργαστών Xeon για διακομιστές (servers). Στον συγκεκριμένο τομέα πολύ ισχυρή είναι η AMD και σύμφωνα με τους αναλυτές η Intel θέλει με τα νέα τσιπ να ανταγωνιστεί την AMD για αυτό οι τιμές των Gaudi3 θα είναι σύμφωνα με τα στελέχη της Intel σημαντικά φθηνότερα από τα αντίστοιχα της AMD. Η Intel λέει επίσης ότι οι νέοι της επεξεργαστές θα έχουν καλύτερη απόδοση από τους υπόλοιπους αντίστοιχους επεξεργαστές που κυκλοφορούν στην αγορά απαιτώντας παράλληλα λιγότερη ενέργεια γεγονός που αν πράγματι ισχύει είναι εξαιρετικά σημαντικό για πολλούς λόγους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1678365/i-intel-anakoinose-tin-eisodo-tis-sto-metopo-tis-machis-gia-ta-tsip-technitis-noimosynis/

Εντοπίστηκε το μεγαλύτερο μαιευτήριο άστρων στο Σύμπαν (βίντεο) Στο κέντρο της εικόνας υπάρχει μια διάχυτη μπλε περιοχή - ένα χάος από λαμπερά σημεία που είναι πιο φωτεινά γύρω από τον πυρήνα του γαλαξία. Αυτά είναι μεγαλύτερα αστέρια. Οι τρύπες αερίου και σκόνης είναι επίσης ορατές. Με κίτρινο και πορτοκαλί απόχρωση στον πυρήνα, εδώ σχηματίζονται νέα αστέρια. Στις παρυφές του γαλαξία, αυτά τα έλικα είναι κυρίως σκούρο κόκκινο και είναι πλούσια σε υδρογόνο. Στο κάτω αριστερό μέρος της εικόνας υπάρχουν συμπαγείς, γαλάζιες περιοχές - σμήνη νεαρών αστεριών - μέσα στο κόκκινο, ιονισμένο αέριο. Πρόκειται για ένα γαλαξία που παράγει άστρα με πρωτοφανείς ρυθμούς Οι γαλαξίες σε όλο το Σύμπαν τείνουν να γεννούν νεογέννητα αστέρια με προβλέψιμο ρυθμό αλλά κάθε τόσο οι αστρονόμοι συναντούν ένα γαλαξία που αψηφά τους κοσμικούς νόμους. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb κατέγραψε εικόνες από τον γαλαξία NGC 4449 ο οποίος φαίνεται να παράγει νέα άστρα με πολύ υψηλότερο ρυθμό από τον αναμενόμενο.Γιατί ο NGC 4449 είναι τόσο παραγωγικός είναι παραμένει άγνωστο. Η απόδοσή του μοιάζει με αυτή των πρώτων μεγάλων γαλαξιών, που πιστεύεται ότι αναπτύχθηκαν με τη συγχώνευση με μικρότερους γαλαξίες. Είναι άγνωστο πόσο καιρό θα συνεχίσει ο NGC 4449 να παράγει άστρα με αυτό τον ρυθμό αλλά οι αστρονόμοι υπολογίζουν ότι υπάρχει αρκετή ύλη (αέριο) για να τροφοδοτήσει τη γέννηση νέων άστρων για δισεκατομμύρια έτη στο μέλλον. Η διασπορά Ένα άλλο αίνιγμα που καλούνται να απαντήσουν οι επιστήμονες είναι ότι σε αντίθεση με τους περισσότερους γαλαξίες που έχουν μαζική παραγωγή άστρων αυτά γεννιούνται κατά βάση στις κεντρικές περιοχές του γαλαξία ενώ στον NGC 4449 υπάρχουν νεογέννητα άστρα τόσο στον πυρήνα του όσο και σε άλλες περιοχές του.Ο NGC 4449 είναι μέρος της ομάδας γαλαξιών M94, η οποία βρίσκεται κοντά στην αποκαλούμενη Τοπική Ομάδα, το σμήνος γαλαξιών που ανήκει ο γαλαξίας μας. Αυτή η σχετική εγγύτητα επιτρέπει στο πανίσχυρο James Webb να μελετήσει αυτόν το γαλαξία με εξαιρετική λεπτομέρεια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1677580/entopistike-to-megalytero-maieytirio-astron-sto-sympan/

Rocket and Space Corporation "Energia" Το Progress MS-25 θα εγκαταλείψει τον ISS πολύ σύντομα! 🫡 Στις 11:39 ώρα Μόσχας, το φορτηγό πλοίο θα αποσυνδεθεί από τη μονάδα Poisk. Πέρασε έξι μήνες σε τροχιά. Ο κινητήρας θα ανάψει για φρενάρισμα στις 14:48 ώρα Μόσχας και στη συνέχεια το διαστημόπλοιο θα απομακρυνθεί. Η αποστολή διαστημικού φορτηγού εκτοξεύτηκε την 1η Δεκεμβρίου. Το πλοίο μας παρέδωσε περίπου 2,5 τόνους φορτίου σε τροχιά, συμπεριλαμβανομένων 48 αυγών ιαπωνικών ορτυκιών για το ομώνυμο πείραμα. Το φορτηγό πέρασε έξι μήνες ως μέρος του ISS. Τώρα τη θέση του στο σταθμό θα πάρει το Progress MS-27, το οποίο θα ξεκινήσει στις 30 Μαΐου. Επομένως, δεν είμαστε λυπημένοι και περιμένουμε την εκτόξευση. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239377%2F1b879454f1b85b8ac4%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?z=video-30315369_456244071%2Fba11a35975c96935c0%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21160 Rocket and Space Corporation "Energia" Ανεφοδιασμένο και σχεδόν έτοιμο να πετάξει - Το Progress MS-27 πλησιάζει στην εκτόξευση. Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, το πλοίο ανεφοδιάστηκε με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Πολύ σύντομα το διαστημικό μας φορτηγό θα συναντηθεί με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a. Ωστόσο, για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να εκτελέσετε μια σειρά από σημαντικές διαδικασίες - ελλιμενίστε το πλοίο με το μεταβατικό διαμέρισμα, το οποίο παρέχει επικοινωνία με το head fairing και τον πύραυλο, και στη συνέχεια τοποθετήστε το Progress MS-27 στο ίδιο το φέρινγκ, το οποίο θα το προστατεύει κατά την εκτόξευση σε τροχιά. Ενώ οι συνάδελφοί μας κάνουν τις τελευταίες προετοιμασίες πριν από την εκτόξευση, ας σας πούμε λίγα λόγια για την αποστολή Progress MS-27. Περίπου 2.500 κιλά φορτίου θα σταλούν στον ISS: ✔ 754 κιλά καυσίμου για σταθμό ανεφοδιασμού. ✔ 420 λίτρα πόσιμου νερού για το πλήρωμα. ✔ 40 kg συμπιεσμένου αζώτου που διατηρεί την ατμόσφαιρα του ISS. ✔ τρόφιμα, ιατρικά και είδη υγιεινής. ✔ αναλώσιμα και επιστημονικός εξοπλισμός για επτά πειράματα, που σίγουρα θα σας πούμε αναλυτικότερα λίγο αργότερα. Έναρξη στις 30 Μαΐου, στις 12:43 ώρα Μόσχας. Μη χάσετε την εκπομπή! https://vk.com/rsc_energia?z=video-30315369_456244072%2F139811bda48e9c8233%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21156

Η μελέτη Τρωικού αστεροειδή και του «φεγγαριού» που διαθέτει αποκαλύπτει τη γέννηση της Γης και της Σελήνης (βίντεο) Πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα για κοσμικά φαινόμενα στο ηλιακό μας σύστημα και το Σύμπαν Τον Οκτώβριο του 2021 εκτοξεύτηκε το σκάφος της αποστολής Lucy της NASA. Το σκάφος πραγματοποιεί ένα 12ετές ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου θα πλησιάσει δέκα αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκουν στην κατηγορία των αποκαλούμενων Τρωικών αστεροειδών.Πρόκειται για δύο ομάδες αστεροειδών με ονόματα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου: μία πριν τον Δία και μία μετά από αυτόν, παγιδευμένους αφενός από την ισχυρή βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και αφετέρου από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η μία ομάδα αστεροειδών (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L4 στο Διάστημα) φέρει ονόματα Ελλήνων ηρώων του πολέμου της Τροίας και η άλλη (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L5) ονόματα Τρώων.Το σκάφος της αποστολής πλησίασε τον Τρωικό αστεροειδή Dinkinesh που στην Αμχαρική γλώσσα της Αιθιοπίας σημαίνει «Υπέροχος» και ανακάλυψε ότι ο αστεροειδής διαθέτει ένα δορυφόρο, ένα μικρότερο διαστημικό βράχο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Ο Dinkinesh έχει διάμετρο 790 μέτρα ενώ ο μικρότερος αστεροειδής που ονομάστηκε Selam έχει διάμετρο 220 μέτρα. Με ανακοίνωση της η NASA παρουσιάζει μια σειρά από ευρήματα που αποκαλύφθηκαν από τη μελέτη του Dinkinesh και του… φεγγαριού του. Η συγκόλληση Η μελέτη δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι βράχου απελευθερώθηκε κάποια στιγμή στο παρελθόν από τον Dinkinesh. Το κομμάτι που έφτανε το ένα τέταρτο του συνολικού του μεγέθους του αστεροειδή δημιούργησε ένα κρατήρα στην επιφάνειά του στέλνοντας ταυτόχρονα υλικά του στο Διάστημα. Μερικά από αυτά τα υλικά πιθανότατα επέστρεψαν στην επιφάνεια του Dinkinesh ως ογκόλιθοι για να σχηματίσουν γεωλογικές δομές στον αστεροειδή ενώ άλλα υλικά ενώθηκαν για να σχηματίσουν το Selam που αποτελεί έναν τύπο διαστημικού σώματος που οι ειδικοί αποκαλούν «μικρό δορυφόρο δυαδικής επαφής». Με παρόμοιο τρόπο σχηματίστηκε η Σελήνη σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία. Από τα υλικά που εκτοξεύτηκαν από τη σύγκρουση της Γης με ένα πρωτοπλανήτη τα οποία τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και συνενώθηκαν.«Όταν αναφερόμαστε σε μικρά σώματα στο ηλιακό σύστημα, δυαδική επαφή είναι όταν φαίνεται ότι ένα ενιαίο σώμα αποτελείται από δύο αντικείμενα που συγκρούστηκαν αλλά η σύγκρουση ήταν ασθενής και έτσι δεν υπήρξαν σοβαρές παρενέργειες και μεταβολές στα αντικείμενα και τη σχέση τους. Είναι ένα σχετικά συχνό φαινόμενο στο ηλιακό σύστημα αλλά ο Selam είναι ο πρώτος μικρός δορυφόρος δυαδικής επαφής που παρατηρείται» λέει η Κάθριν Κρέτκε πλανητολόγος του Southwest Research Institute (SwRI). ) στο Κολοράντο, εκ των επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature».«Πλανήτες σαν τη Γη σχηματίζονται από τη συσσώρευση αμέτρητων μικρών σωμάτων. Η κατανόηση των ιδιοτήτων μικρών αστεροειδών όπως ο Dinkinesh και ο Selam μας βοηθά να έχουμε μια καλύτερη εικόνα των πρώιμων φάσεων σχηματισμού πλανητών» εξηγεί ο Σιμόνε Μάρτσι, στέλεχος της αποστολής Lucy και μέλος της ομάδας που έκανε τη μελέτη. ps://www.naftemporiki.gr/techscience/1675683/i-meleti-troikoy-asteroeidi-kai-toy-feggarioy-poy-diathetei-apokalyptei-ti-gennisi-tis-gis-kai-tis-selinis-vinteo/

Φωτογραφήθηκε ο πιο μακρινός γνωστός γαλαξίας. … από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA Στην παρακάτω εικόνα που λήφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA με την NIRCam (Near-Infrared Camera) φαίνεται ο γαλαξίας JADES-GS-z14-0. Αυτός ο γαλαξίας εμφανίζει μετατόπιση προς το ερυθρό z=14,32 (+0,08/-0,20) και κατέχει πλέον το ρεκόρ(*) του πιο απομακρυσμένου γνωστού γαλαξία. Αυτό σημαίνει ότι ο γαλαξίας υπήρχε περίπου 290 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη ΈκρηξηCredit: NASA, ESA, CSA, STScI, B. Robertson (UC Santa Cruz), B. Johnson (CfA), S. Tacchella (Cambridge), P. Cargile (CfA).Ο γαλαξίας JADES-GS-z14-0 έχει εύρος πάνω από 1.600 έτη φωτός, και το φως που βλέπουμε από αυτόν προέρχεται κυρίως από νεαρά άστρα και όχι από περιοχή κοντά σε μια αυξανόμενη υπερμαζική μαύρη τρύπα. Η αφθονία του αστρικού φωτός δείχνει ότι ο γαλαξίας έχει μάζα αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου! Κι αυτό εγείρει το ερώτημα: Πώς η φύση δημιούργησε έναν τόσο φωτεινό, τεράστιο και μεγάλο γαλαξία σε λιγότερο από 300 εκατομμύρια χρόνια;Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε επίσης την παρουσία ισχυρής εκπομπής ιονισμένου αερίου στον γαλαξία που συνίσταται από υδρογόνο και οξυγόνο. Η παρουσία οξυγόνου τόσο νωρίς στη ζωή αυτού του γαλαξία εκπλήσσει διότι δείχνει ότι πολλές γενιές άστρων με μεγάλη μάζα είχαν ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο τους πριν σχηματιστεί ο γαλαξίας.Αυτές οι παρατηρήσεις μας λένε ότι ο γαλαξίας JADES-GS-z14-0 δεν μοιάζει με τους τύπους γαλαξιών στο αρχέγονο σύμπαν που προβλέπονται από τα θεωρητικά μοντέλα και τις προσομοιώσεις υπολογιστών. Είναι πιθανό την επόμενη δεκαετία οι αστρονόμοι του Webb να βρουν πολλούς τέτοιους φωτεινούς γαλαξίες, πιθανώς σε ακόμη παλαιότερες εποχές. πηγή: https://blogs.nasa.gov/webb/2024/05/30/nasas-james-webb-space-telescope-finds-most-distant-known-galaxy/ (*) Κι όμως. Το 2018 αστρονόμοι χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια ALMA και VLT του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή, ανακάλυψαν τον γαλαξία MACS1149-JD1 και υπολόγισαν ότι σχηματίστηκε περίπου 250(<290) εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, εμφανίζοντας μετατόπιση στο ερυθρό z=15(>14,32).

Προμήθειο: οι μυστηριώδεις ιδιότητες ενός σπάνιου ραδιενεργού στοιχείου. Καλλιτεχνική άποψη του προμήθειου, ενός στοιχείου των σπάνιων γαιών σε ένα φιαλίδιο που περιβάλλεται από ένα οργανικό σύμπλοκο. Οι επιστήμονες του ORNL ανακάλυψαν άγνωστα χαρακτηριστικά του προμήθειο, ανοίγοντας νεο δρόμο για την έρευνα και άλλων στοιχείων των σπάνιων γαιών. (Image credit: Jacquelyn DeMink, art; Thomas Dyke, photography; ORNL, U.S. Dept. of Energy)Σχεδόν 80 χρόνια αφότου οι επιστήμονες στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge στο Τενεσί των ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα εξαιρετικά σπάνιο ραδιενεργό στοιχείο που ονομάζεται προμήθειο, μια άλλη ερευνητική ομάδα στο ίσιο εργαστήριο κατάφερε κάτι που θα μπορούσε να «ξαναγράψει τα βιβλία χημείας». Χρησιμοποιώντας μια πρωτοποριακή νέα μέθοδο, οι ερευνητές ανακάλυψαν τις βασικές ιδιότητες του προμηθείου, ενός στοιχείου σπάνιας γαίας με ελάχιστα κατανοητές εφαρμογές.Το προμήθειο ανήκει στην ομάδα των λανθανιδών– των λεγόμενων σπάνιων γαιών- και υπάρχει φυσικά σε ελάχιστες ποσότητες. Τα μέταλλα που ανήκουν σε αυτή την ομάδα χρησιμοποιούνται σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών και τεχνολογικών εφαρμογών.«Χρησιμοποιούνται σε λέιζερ, σε οθόνες κινητών, καθώς και σε πολύ ισχυρούς μαγνήτες σε ανεμογεννήτριες και ηλεκτρικά οχήματα», δήλωσε ο Ίλια Πόποβς, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Oak Ridge National Laboratory (ORNL) και συν-συγγραφέας μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».Το προμήθειο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1945, έχει μερικές δευτερεύουσες εφαρμογές στις ατομικές μπαταρίες και στη διάγνωση του καρκίνου. Αλλά οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά για τη χημεία του στοιχείου. Η μελέτη του ραδιενεργού αυτού στοιχείου αποτελεί πρόκληση για τους επιστήμονες επειδή δεν είναι δύσκολο να βρουν το κατάλληλο δείγμα.«Το προμήθειο δεν διαθέτει σταθερό ισότοπο – είναι όλα ραδιενεργά, που σημαίνει ότι διασπώνται [σε άλλα στοιχεία] με τον καιρό. Το στοιχείο αυτό προκύπτει μέσω μιας διαδικασίας σχάσης, επομένως είναι σπάνιο και δύσκολο να μελετηθεί» σημείωσε ο ερευνητής Αλεξάντερ Ιβάνοφ.Το ORNL είναι το μόνο που εργαστήριο στις ΗΠΑ που παράγει προμήθειο-147, ένα ισότοπο του στοιχείου με χρόνο ημιζωής 2,6 χρόνια. Χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που αναπτύχθηκε πέρυσι, οι ερευνητές διαχώρισαν αυτό το ισότοπο από τα απόβλητα των πυρηνικών αντιδραστήρων, προκειμένου να το μελετήσουν. Στη συνέχεια, συνδύασαν αυτό το δείγμα με έναν συνδέτη- ένα μόριο δηλαδή που έχει σχεδιαστεί για να παγιδεύει άτομα μετάλλου – προκειμένου να σχηματίσουν ένα σταθερό σύμπλεγμα στο νερό. Το μόριο, γνωστό ως PyDGA, σχημάτισε εννέα δεσμούς προμηθείου-οξυγόνου, δίνοντας στους ερευνητές την πρώτη ευκαιρία να αναλύσουν τις ιδιότητες σύνδεσης ενός συμπλέγματος προμηθείου.Ωστόσο, η ανάλυση δεν ήταν εύκολη υπόθεση. «Επειδή το προμήθειο είναι ραδιενεργό, μόλις αποσυντεθεί, μετατρέπεται στο παρακείμενο στοιχείο, που είναι το σαμάριο», είπε ο Ιβάνοφ. «Έτσι έχουμε μια μικρή ποσότητα μόλυνσης με τη μορφή σαμάριου» πρόσθεσε. «Το τελευταίο κομμάτι του παζλ» Η ομάδα χρησιμοποίησε μια εξειδικευμένη τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία απορρόφησης ακτίνων Χ με βάση το σύγχροτρο. Φωτόνια υψηλής ενέργειας που παράγονται από έναν επιταχυντή σωματιδίων «βομβάρδισαν» το σύμπλεγμα του προμηθείου προκειμένου να δημιουργήσουν μια εικόνα των θέσεων των ατόμων και των μηκών των δεσμών. Οι ανεπαίσθητες διαφορές στα μήκη του δεσμού μετάλλου-οξυγόνου επέτρεψαν στην ομάδα να μελετήσει τον βασικό δεσμό προμηθείου-οξυγόνου. Έτσι, οι ερευνητές μπόρεσαν να συγκρίνουν τις ιδιότητες του προμηθείου με άλλα σύμπλοκα σπάνιων γαιών για πρώτη φορά.Οι λανθανιδες βρίσκονται στη φύση ως μίγματα στοιχείων, οπότε η κατανόηση των περιοδικών τάσεων, όπως τα μήκη των δεσμών και οι συμπεριφορές σχηματισμού συμπλόκων, βοηθά τους επιστήμονες να αναπτύξουν νέες και πιο αποτελεσματικές μεθόδους διαχωρισμού αυτών των πολύτιμων μετάλλων. ΠΗΓΗ: Live Science Σύνταξη: Εύη Τσιριγωτάκη – https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/ereynites-apokalypsan-tis-mystiriodeis-idiotites-enos-spaniou-radienergou-stoixeiou/

Τι απάντησε ο Στίβεν Χόκινγκ στην ερώτηση «εάν πιστεύει στον Θεό» Ο Στίβεν Χόκινγκ μοιράστηκε τις απόψεις του για τον Θεό στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Σύντομες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα». Μεταξύ άλλων ερωτημάτων στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του πραγματεύεται το αιώνιο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός;». Ξεκινά την απάντησή του ως εξής: «Η επιστήμη απαντά όλο και σε περισσότερα ερωτήματα που στο παρελθόν ανήκαν στην περιοχή της θρησκείας. Η θρησκεία ήταν μια πρώτη προσπάθεια να απαντήσουμε στις ερωτήσεις που θέτουμε όλοι μας: γιατί βρισκόμαστε εδώ, από πού ήρθαμε; Η απάντηση ήταν σχεδόν η ίδια: οι θεοί έκαναν τα πάντα. Η Γη ήταν ένας τρομακτικός τόπος, έτσι ώστε και άνθρωποι σκληροί όπως οι Βίκινγκς, πίστευαν σε υπερφυσικά όντα για δώσουν νόημα σε φυσικά φαινόμενα, όπως ο κεραυνός, οι καταιγίδες ή οι εκλείψεις. Σήμερα η επιστήμη παρέχει καλύτερες και συνεπέστερες απαντήσεις, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται στην θρησκεία, γιατί βρίσκουν ψυχική ηρεμία, αφού δεν εμπιστεύονται ούτε κατανοούν την επιστήμη.Πριν από μερικά χρόνια η εφημερίδα The Times είχε έναν τίτλο στην πρώτη σελίδα της που έλεγε: «Χόκινγκ: Ο Θεός Δεν Δημιούργησε το Σύμπαν». Το άρθρο περιείχε και δυο εικόνες. Τον Θεό μέσα από έναν πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου που έδειχνε επιβλητικός και μια φωτογραφία μου που με έδειχνε υπερφίαλο. Τις έβαλαν έτσι ώστε να φαίνεται σαν μια μονομαχία μεταξύ μας.Αλλά δεν τρέφω μνησικακία εναντίον του Θεού. Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση ότι σκοπός της εργασίας μου είναι να αποδείξω ή να διαψεύσω την ύπαρξη του Θεού. Η εργασία μου σχετίζεται με την εύρεση ενός λογικού θεωρητικού πλαισίου που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το σύμπαν που μας περιβάλλει. Στο παρελθόν πίστευαν ότι άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως κι εγώ, ζούσαν κάτω από την σκιά μιας κατάρας που προκλήθηκε από τον Θεό. Λοιπόν, είναι πιθανό να έχω συγχύσει κάποιον εκεί πάνω, αλλά προτιμώ να σκέφτομαι πως όλα μπορούν να εξηγηθούν με άλλο τρόπο. Από τους νόμους της φύσης. Εάν πιστεύετε στην επιστήμη, όπως και εγώ, θα πιστεύετε πως υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι σύμφωνα με τους οποίους λειτουργεί η φύση. Αν θέλετε, μπορείτε να λέτε ότι οι νόμοι είναι το έργο του Θεού, αλλά αυτό είναι περισσότερο ένας ορισμός του Θεού παρά μια απόδειξη της ύπαρξής του. Γύρω στο 300 π.Χ., ένας φιλόσοφος που ονομάζεται Αρίσταρχος εντυπωσιάστηκε από τις εκλείψεις, και ειδικότερα από τις εκλείψεις της Σελήνης. Ήταν αρκετά γενναίος για να αναρωτηθεί αν στ’ αλήθεια τις προκαλούσαν οι θεοί. Ο Αρίσταρχος ήταν ένας πραγματικός πρωτοπόρος της επιστήμης. Μελέτησε προσεκτικά τους ουρανούς και κατέληξε σ’ ένα τολμηρό συμπέρασμα: συνειδητοποίησε ότι την έκλειψη στην πραγματικότητα την προκαλούσε η σκιά της Γης που διερχόταν ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη και όχι ένα θεϊκό γεγονός.»Και ο Hawking συνεχίζει περιγράφοντας την συλλογιστική του Αρίσταρχου, χωρίς να κρύβει τον θαυμασμό του για τον άνθρωπο που πριν 2300 χρόνια προσπαθούσε να κατανοήσει τον κόσμο με το μυαλό του, παρακάμπτοντας μύθους, θεούς και δεισιδαιμονίες:«Απελευθερωμένος με αυτή την ανακάλυψή του, ο Αρίσταρχος μπόρεσε να βρει τι πραγματικά συνέβαινε πάνω από το κεφάλι του και να σχεδιάσει διαγράμματα που έδειχναν τις πραγματικές θέσεις του Ήλιου, της Γης και της Σελήνης. Και με βάση αυτά κατέληξε σε ακόμα πιο σημαντικά συμπεράσματα. Συμπέρανε ότι η Γη δεν ήταν το κέντρο του σύμπαντος, όπως όλοι πίστευαν, αλλά αντ’ αυτού περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Στην πραγματικότητα, η κατανόηση αυτής της διάταξης εξηγεί όλες τις εκλείψεις. Όταν η Σελήνη ρίχνει τη σκιά της στη Γη, προκύπτει μια ηλιακή έκλειψη. Κι όταν η Γη σκιάζει τη Σελήνη, προκύπτει μια σεληνιακή έκλειψη. Όμως ο Αρίσταρχος έφτασε ακόμα παραπέρα. Πρότεινε ότι τα άστρα δεν ήταν φως από μικρές χαραμάδες του ουράνιου θόλου, όπως πίστευαν οι σύγχρονοί του, αλλά ότι τα άστρα ήταν άλλοι ήλιοι, σαν τον δικό μας, που όμως βρίσκονται πάρα πολύ μακριά. Κι αυτό πρέπει να ήταν χωρίς αμφιβολία μια εκπληκτική συνειδητοποίηση. Το σύμπαν είναι μια μηχανή που διέπεται από αρχές ή νόμους – νόμους που μπορούν να κατανοηθούν από το ανθρώπινο μυαλό.Πιστεύω ότι η ανακάλυψη αυτών των νόμων ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα της ανθρωπότητας, γιατί αυτοί οι νόμοι της φύσης – όπως τους αποκαλούμε τώρα – είναι που θα μας πουν αν όντως χρειάζεται η έννοια του θεού για να εξηγήσουμε το σύμπαν. Οι νόμοι της φύσης είναι μια περιγραφή του πως πραγματικά λειτουργούν τα πράγματα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Μας εξηγούν γιατί η μπάλα του τένις ακολουθεί μια συγκεκριμένη τροχιά. Και υπάρχουν πολλοί νόμοι που εφαρμόζονται, όπως ο πώς παράγεται η ενέργεια στους μύες των παικτών για να πραγματοποιηθεί το χτύπημα της ρακέτας, μέχρι την ταχύτητα με την οποία μεγαλώνει το γρασίδι κάτω από τα πόδια τους. Αλλά εκείνο που είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι αυτοί οι φυσικοί νόμοι, εκτός από το ότι είναι αναλλοίωτοι, είναι παγκόσμιοι. Δεν ισχύουν μόνο για την πτήση μιας μπάλας, αλλά και για την κίνηση ενός πλανήτη και οτιδήποτε άλλο στο σύμπαν. Σε αντίθεση με τους νόμους που δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους, οι νόμοι της φύσης δεν μπορούν να παραβιαστούν – γι’ αυτό είναι τόσο ισχυροί και, όταν τους δούμε από θρησκευτική σκοπιά, επίσης αμφιλεγόμενοι.Αν αποδέχεστε, όπως εγώ, ότι οι νόμοι της φύσης είναι σταθεροί, τότε δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να ρωτήσετε: ποιός είναι ο ρόλος του Θεού; Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος της αντίφασης μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, και παρόλο που οι απόψεις μου έχουν γίνει πρωτοσέλιδα, είναι στην πραγματικότητα μια αρχαία σύγκρουση. Θα μπορούσε κανείς να ορίσει τον Θεό ως την ενσάρκωση των νόμων της φύσης. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι θα σκέφτονταν ως Θεό. Σημαίνουν ένα ανθρώπινο ον, με το οποίο μπορεί κανείς να έχει προσωπική σχέση. Όταν κοιτάτε το τεράστιο μέγεθος του σύμπαντος, και πόσο ασήμαντη και τυχαία είναι η ανθρώπινη ζωή σε αυτό, φαίνεται πολύ απίθανο.Χρησιμοποιώ τη λέξη «Θεός» με μια απρόσωπη έννοια, όπως έκανε ο Αϊνστάιν, για τους νόμους της φύσης, επομένως η γνώση του μυαλού του Θεού σημαίνει γνώση των νόμων της φύσης. Η πρόβλεψή μου είναι ότι θα γνωρίσουμε το μυαλό του Θεού μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα.Η μόνη εναπομείνασα περιοχή που μπορεί τώρα να ισχυριστεί η θρησκεία είναι η προέλευση του σύμπαντος, αλλά ακόμη και εδώ η επιστήμη σημειώνει πρόοδο και σύντομα θα δώσει μια οριστική απάντηση στο πώς ξεκίνησε το σύμπαν. Δημοσίευσα ένα βιβλίο που ρωτούσε αν ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν και αυτό προκάλεσε σάλο. Ο κόσμος αναστατώθηκε που ένας επιστήμονας μπορούσε να πει κάτι για το ζήτημα της θρησκείας. Δεν έχω καμία επιθυμία να πω σε κανέναν τι να πιστέψει, αλλά για μένα το να ρωτήσω αν υπάρχει Θεός είναι μια εύλογη ερώτηση για την επιστήμη. Εξάλλου, είναι δύσκολο να σκεφτούμε ένα πιο σημαντικό ή θεμελιώδες μυστήριο από το τι ή ποιός δημιούργησε και ελέγχει το σύμπαν.Νομίζω ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε αυθόρμητα από το τίποτα, σύμφωνα με τους νόμους της επιστήμης. Η βασική υπόθεση της επιστήμης είναι ο επιστημονικός ντετερμινισμός. Οι νόμοι της επιστήμης καθορίζουν την εξέλιξη του σύμπαντος, δεδομένης της κατάστασής του σε καποια χρονική στιγμή. Αυτοί οι νόμοι μπορεί, μπορεί και όχι, να έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, αλλά δεν μπορεί να παρέμβει για να παραβιάσει τους νόμους, διαφορετικά δεν θα ήταν νόμοι. Αυτό αφήνει στον Θεό την ελευθερία να επιλέξει την αρχική κατάσταση του σύμπαντος, αλλά ακόμα και εδώ φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχουν νόμοι. Άρα ο Θεός δεν θα είχε καθόλου ελευθερία.Παρά την πολυπλοκότητα και την ευρύτητα του σύμπαντος, αποδεικνύεται ότι για να το φτιάξετε χρειάζεστε μόνο τρία συστατικά. Ας φανταστούμε ότι θα μπορούσαμε να τα απαριθμήσουμε σε κάποιο είδος κοσμικού βιβλίου μαγειρικής. Ποια είναι λοιπόν τα τρία συστατικά που χρειαζόμαστε για να μαγειρέψουμε ένα σύμπαν; Το πρώτο είναι η ύλη – κάτι που έχει μάζα. Η ύλη είναι παντού γύρω μας, στο έδαφος κάτω από τα πόδια μας και έξω στο διάστημα. Σκόνη, πέτρες, πάγος, ρευστά. Τεράστια νέφη αερίων, τεράστιοι γαλαξίες άστρων – ο καθένας περιέχει δισεκατομμύρια ήλιους – που καλύπτουν απίστευτα μακρινές αποστάσεις.Το δεύτερο πράγμα που χρειάζεστε είναι ενέργεια. Ακόμα κι αν δεν το έχετε σκεφτεί ποτέ, όλοι ξέρουμε τι είναι ενέργεια. Κάτι που συναντάμε καθημερινά. Κοιτάξτε ψηλά στον Ήλιο και μπορείτε να τον νιώσετε στο πρόσωπό σας: ενέργεια που παράγεται από ένα άστρο 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Η ενέργεια διαποτίζει το σύμπαν, καθορίζοντας τις διαδικασίες που το κάνουν ένα δυναμικό, ατέρμονα μεταβαλλόμενο μέρος.Άρα έχουμε ύλη και έχουμε ενέργεια. Το τρίτο πράγμα που χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε ένα σύμπαν είναι το διάστημα. Πολύς χώρος. Μπορείτε να καταλογίσετε πολλά πράγματα στο σύμπον, να το πείτε – φοβερό, υπέροχο, βίαιο – αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορείτε να πείτε, ότι είναι στριμωγμένο. Όπου κι αν κοιτάξουμε βλέπουμε χώρο, περισσότερο χώρο κι ακόμη περισσότερο χώρο. Τέντωμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι αρκετό για να κάνει το κεφάλι σου να γυρίζει. Από πού λοιπόν θα μπορούσε να προέλθει όλη αυτή η ύλη, η ενέργεια και ο χώρος; Δεν είχαμε ιδέα μέχρι τον εικοστό αιώνα.Η απάντηση ήρθε από τις ιδέες ενός ανθρώπου, ίσως του πιο αξιοσημείωτου επιστήμονα που έζησε ποτέ. Το όνομά του ήταν Άλμπερτ Αϊνστάιν. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον συναντήσω, αφού ήμουν μόλις δεκατριών ετών όταν πέθανε. Ο Αϊνστάιν συνειδητοποίησε κάτι πολύ ασυνήθιστο: ότι δύο από τα κύρια συστατικά που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός σύμπαντος – μάζα και ενέργεια – είναι βασικά το ίδιο πράγμα, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος αν θέλετε. Η διάσημη εξίσωσή του E = mc2 σημαίνει απλώς ότι η μάζα μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος ενέργειας και αντιστρόφως. Έτσι, αντί για τρία συστατικά, μπορούμε τώρα να πούμε ότι το σύμπαν έχει μόνο δύο: ενέργεια και χώρο. Από πού λοιπόν προήλθε όλη αυτή η ενέργεια και ο χώρος; Η απάντηση βρέθηκε μετά από δεκαετίες εργασίας από τους επιστήμονες: ο χώρος και η ενέργεια προέκυψαν αυθόρμητα σε ένα γεγονός που τώρα ονομάζουμε Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang).Τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο σύμπαν και μαζί του και ο χώρος. Φούσκωσαν όλα, σαν να διαστέλλεται ένα μπαλόνι. Από πού λοιπόν προήλθε όλη αυτή η ενέργεια και ο χώρος; Πώς ένα ολόκληρο σύμπαν γεμάτο ενέργεια, η φοβερή απεραντοσύνη του διαστήματος και τα πάντα σε αυτό, εμφανίζεται απλά από το τίποτα;Για κάποιους, στο σημείο αυτό αναγκαστικά υπεισέρχεται το χέρι του Θεού. Ήταν ο Θεός που δημιούργησε την ενέργεια και τον χώρο. Η Μεγάλη Έκρηξη ήταν η στιγμή της δημιουργίας. Αλλά η επιστήμη μας λέει μια διαφορετική ιστορία. Με τον κίνδυνο να μπω σε μπελάδες, νομίζω ότι μπορούμε να καταλάβουμε πολύ περισσότερο τα φυσικά φαινόμενα που τρομοκρατούσαν τους Βίκινγκς. Μπορούμε ακόμη και να υπερβούμε την όμορφη συμμετρία ενέργειας και ύλης που ανακάλυψε ο Αϊνστάιν. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους νόμους της φύσης για να αντιμετωπίσουμε την ίδια την προέλευση του σύμπαντος και να ανακαλύψουμε αν η ύπαρξη του Θεού είναι ο μόνος τρόπος για να το εξηγήσουμε.Καθώς μεγάλωνα στην Αγγλία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μια εποχή λιτότητας. Μας έλεγαν ότι ποτέ δεν παίρνεις κάτι από το τίποτα. Αλλά τώρα, μετά από μια ζωή δουλειάς, νομίζω ότι στην πραγματικότητα μπορείς να αποκτήσεις ένα ολόκληρο σύμπαν δωρεάν.Το μεγάλο μυστήριο στην καρδιά της Μεγάλης Έκρηξης είναι να εξηγήσουμε πώς ένα ολόκληρο, φανταστικά τεράστιο σύμπαν χώρου και ενέργειας μπορεί να υλοποιηθεί από το τίποτα. Το μυστικό βρίσκεται σε ένα από τα πιο παράξενα γεγονότα για τον κόσμο μας. Οι νόμοι της φυσικής απαιτούν την ύπαρξη κάτι που ονομάζεται «αρνητική ενέργεια».Για να σας βοηθήσω να κατανοήσετε αυτήν την περίεργη αλλά κρίσιμη ιδέα, επιτρέψτε μου να βασιστώ σε μια απλή αναλογία. Φανταστείτε ότι ένας άντρας θέλει να φιάξει έναν λόφο σε ένα επίπεδο κομμάτι γης. Ο λόφος θα αντιπροσωπεύει το σύμπαν. Για να φτιάξει αυτόν τον λόφο σκάβει μια τρύπα στο έδαφος και χρησιμοποιεί αυτό το χώμα για να σχηματίσει τον λόφο του. Αλλά φυσικά δεν κάνει απλώς έναν λόφο – κάνει επίσης μια τρύπα, στην πραγματικότητα μια αρνητική εκδοχή του λόφου. Το υλικό που υπήρχε στην τρύπα έχει γίνει πλέον ο λόφος, οπότε όλα εξισορροπούνται τέλεια. Αυτή είναι η αρχή πίσω από αυτό που συνέβη στην αρχή του σύμπαντος.Όταν η Μεγάλη Έκρηξη παρήγαγε μια τεράστια ποσότητα θετικής ενέργειας, παρήγαγε ταυτόχρονα την ίδια ποσότητα αρνητικής ενέργειας. Με αυτόν τον τρόπο, το άθροισμα θετικής και αρνητικής ενέργειας ισούνται πάντα με μηδέν. Είναι ένας ακόμα νόμος της φύσης.Πού είναι λοιπόν σήμερα όλη αυτή η αρνητική ενέργεια; Βρίσκεται στο τρίτο συστατικό του κοσμικού μας βιβλίου μαγειρικής – στον χώρο. Αυτό μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά σύμφωνα με τους νόμους της φύσης σχετικά με τη βαρύτητα και την κίνηση – από τους παλαιότερους νόμους στην επιστήμη – ο ίδιος ο χώρος είναι μια τεράστια αποθήκη αρνητικής ενέργειας. Αρκετή ώστε να διασφαλιστεί ότι το συνολικό άθροισμα είναι μηδέν.Θα παραδεχτώ, εκτός κι αν είστε πολύ καλοί στα μαθηματικά, ότι αυτό είναι δύσκολο να το καταλάβετε. Όμως είναι αλήθεια. Ο ατελείωτος ιστός των δισεκατομμυρίων επί δισεκατομμυρίων γαλαξιών, που ο ένας έλκει τον άλλον με την δύναμη της βαρύτητας, λειτουργεί σαν μια γιγάντια συσκευή αποθήκευσης. Το σύμπαν είναι σαν μια τεράστια μπαταρία που αποθηκεύει αρνητική ενέργεια. Η θετική πλευρά των πραγμάτων – η μάζα και η ενέργεια που βλέπουμε σήμερα – είναι σαν τον λόφο. Η αντίστοιχη τρύπα ή αρνητική πλευρά των πραγμάτων, απλώνεται σε όλο τον χώρο.Τι σημαίνει λοιπόν αυτό στην προσπάθειά μας να μάθουμε αν υπάρχει Θεός; Σημαίνει ότι αν το σύμπαν δίνει ως άθροισμα το τίποτα, τότε δεν χρειάζεστε έναν Θεό για να το δημιουργήσετε. Το σύμπαν είναι το απολύτως δωρεάν γεύμα.Εφόσον γνωρίζουμε ότι το άθροισμα θετικών και αρνητικών ισούται με μηδέν, το μόνο που απομένει να κάνουμε τώρα είναι να βρούμε τι – ή τολμώ να πω ποιός– πυροδότησε την όλη διαδικασία εξαρχής. Τι θα μπορούσε να προκαλέσει την αυθόρμητη εμφάνιση ενός σύμπαντος; Στην αρχή, φαίνεται ένα μπερδεμένο πρόβλημα – σε τελική ανάλυση, στην καθημερινή μας ζωή τα πράγματα δεν υλοποιούνται απλώς ασυνήθιστα. Δεν μπορείτε απλά να κάνετε κλικ στα δάχτυλά σας και να εμφανιστεί ένα φλιτζάνι καφέ όταν τον επιθυμείτε. Πρέπει να τον φτιάξετε χρσησιμοποιώντας διάφορα πράγματα όπως κόκκους καφέ, νερό και ίσως λίγη ζάχαρη και γάλα. Διεισδύστε για λίγο νοερά μέσα αυτό το φλιτζάνι καφέ – μέσα από τα σωματίδια του καφέ, φτάνοντας στο ατομικό και υποατομικό επίπεδο, και φτάνετε σε έναν κόσμο όπου είναι δυνατό να δημιουργηθεί κάτι από το τίποτα. Τουλάχιστον για λίγο. Αυτό συμβαίνει επειδή, σε αυτή την κλίμακα, σωματίδια όπως τα πρωτόνια συμπεριφέρονται σύμφωνα με τους νόμους της κβαντικής μηχανικής. Και μπορούν πραγματικά να εμφανιστούν τυχαία, να παραμείνουν για λίγο και μετά να εξαφανιστούν πάλι, για να επανεμφανιστούν κάπου αλλού.Εφόσον γνωρίζουμε ότι το ίδιο το σύμπαν ήταν κάποτε πολύ μικρό – ίσως μικρότερο από ένα πρωτόνιο – αυτό σημαίνει κάτι πολύ αξιοπρόσεκτο. Σημαίνει ότι το ίδιο το σύμπαν, σε όλη του την απεραντοσύνη και την πολυπλοκότητά του, θα μπορούσε απλώς να έχει εμφανιστεί χωρίς να παραβιάσει τους γνωστούς νόμους της φύσης. Από εκείνη τη στιγμή κατά την οποία απελευθερώθηκαν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, ο ο ίδιος ο χώρος διαστελλόταν ώστε να αποθηκεύεται όλη η αρνητική ενέργεια που απαιτείται ώστε το συνολικό ενεργειακό άθροισμα να είναι μηδέν. Αλλά φυσικά τίθεται ξανά το κρίσιμο ερώτημα: δημιούργησε ο Θεός τους κβαντικούς νόμους που επέτρεψαν να συμβεί η Μεγάλη Έκρηξη; Με λίγα λόγια, χρειαζόμαστε έναν Θεό που σχεδίασε και πυροδότησε την Μεγάλη Έκρηξη; Δεν έχω καμία επιθυμία να προσβάλω την πίστη κανενός, αλλά νομίζω ότι η επιστήμη μπορεί να προτείνει μια πιο συναρπαστική εξήγηση σε σύγκριση με τον θεϊκό δημιουργό.Η καθημερινή μας εμπειρία μάς κάνει να πιστεύουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν πρέπει να προκαλούνται από κάτι που προηγήθηκε χρονικά, επομένως είναι φυσικό να πιστεύουμε ότι κάτι – ίσως ο Θεός – πρέπει να προκάλεσε την δημιουργία του σύμπαντος. Αλλά όταν μιλάμε για το σύμπαν ως σύνολο, δεν είναι απαραίτητα έτσι. Θα εξηγήσω τι εννοώ. Φανταστείτε ένα ποτάμι, που ρέει σε μια βουνοπλαγιά. Τι προκάλεσε το ποτάμι; Μάλλον η βροχή που έπεσε νωρίτερα στα βουνά. Αλλά τότε, τι προκάλεσε τη βροχή; Μια καλή απάντηση θα ήταν ο Ήλιος που λάμπει – θέρμανε τη θάλασσα προκαλώντας υδρατμούς που δημιούργησαν τα σύννεφα. Εντάξει, και τι έκανε τον Ήλιο να λάμπει; Λοιπόν, αν εξετάσουμε το εσωτερικό του, διαπιστώνουμε την διαδικασία γνωστή ως πυρηνική σύντηξη, κατά την οποία άτομα υδρογόνου ενώνονται για να σχηματίσουν ήλιο απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Μέχρι εδώ καλά. Κι από πού προέρχεται το υδρογόνο; Απάντηση: από την Μεγάλη Έκρηξη. Κι εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Οι ίδιοι οι νόμοι της φύσης μας λένε ότι όχι μόνο το σύμπαν θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί χωρίς καμία εξωτερική παράμβαση, όπως ακριβώς ένα πρωτόνιο, κι αυτό να μην απαιτεί επιπλέον ενέργεια, αλλά επίσης ότι είναι πιθανό τίποτα να μην προκάλεσε τη Μεγάλη Έκρηξη. Τίποτα.Η ερμηνεία βρίσκεται στις θεωρίες του Αϊνστάιν και στις γνώσεις του για το πώς ο χώρος και ο χρόνος στο σύμπαν είναι θεμελιωδώς αλληλένδετοι. Κάτι πολύ θαυμαστό συνέβη στον χρόνο την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης. Ο χρόνος ξεκίνησε να ρέει.Για να κατανοήσετε αυτήν την εκπληκτική ιδέα, σκεφτείτε μια μαύρη τρύπα που επιπλέει στο διάστημα. Μια τυπική μαύρη τρύπα προκύπτει από ένα άστρο τεράστιας μάζας που έχει καταρρέρευσε βαρυτικά. Ούτε το φως μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητά του κα, γι’ αυτό και είναι σχεδόν απόλυτα μαύρο. Η βαρυτική του έλξη είναι τόσο ισχυρή, που στρεβλώνει και παραμορφώνει όχι μόνο το φως αλλά και τον χρόνο. Για να το καταλάβετε αυτό, φανταστείτε ότι ένα ρολόι έχει πέφτει προς την μαύρη τρύπα. Καθώς το ρολόι πλησιάζει όλο και πιο κοντά στη μαύρη τρύπα, αρχίζει να γίνεται όλο και πιο αργό. Ο ίδιος ο χρόνος αρχίζει να επιβραδύνεται. Τώρα φανταστείτε το ρολόι καθώς εισέρχεται στη μαύρη τρύπα – εντάξει, υποθέτοντας φυσικά ότι δεν θα διαλυθεί από τις ακραίες βαρυτικές δυνάμεις – στην πραγματικότητα θα σταματούσε. Θα σταματούσε όχι επειδή έσπασε, αλλά γιατί μέσα στη μαύρη τρύπα ο ίδιος ο χρόνος δεν υπάρχει. Κι αυτό ακριβώς συνέβη στην αρχή του σύμπαντος.Τα τελευταία εκατό χρόνια έχουμε καταφέρει εντυπωσιακές εξελίξεις όσον αφορά την κατανόηση του σύμπαντος. Γνωρίζουμε τους νόμους που το κυβερνούν και το τι συμβαίνει σε όλες τις συνθήκες, εκτός από τις ακραίες, όπως αυτές που επικρατούσαν κατά την γέννηση του σύμπαντος ή στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών. Ο ρόλος που παίζει ο χρόνος στην αρχή του σύμπαντος, είναι πιστεύω, το τελικό κλειδί για την εξάλειψη της αναγκαιότητας για έναν μεγάλο σχεδιαστή και την αποκάλυψη του πως το σύμπαν δημιουργήθηκε από μόνο του.Καθώς ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο προς την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, το σύμπαν γίνεται μικρότερο και συνεχώς όλο και πιο μικρότερο, μέχρι τελικά να φτάσει σε ένα σημείο όπου ολόκληρο το σύμπαν είναι τόσο μικρό χωρικά που στην πραγματικότητα είναι μια απλή απειροστά μικρή και απείρως πυκνή μαύρη τρύπα. Και ακριβώς όπως συμβαίνει με τις τωρινές μαύρες τρύπες που περιέχονται στο σύμπαν μας, οι νόμοι της φύσης μας υπαγορεύουν κάτι εξαιρετικό. Μας λένε ότι εδώ ο χρόνος πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορούμε να φτάσουμε σε κάποια χρονική στιγμή πριν από την Μεγάλη Έκρηξη γιατί δεν υπάρχει χρόνος πριν από την Μεγάλη Έκρηξη. Ανακαλύψαμε τελικά κάτι που δεν έχει αιτία, αφού δεν υπήρχε ο χρόνος για να υπάρξει η αιτία. Για μένα αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για έναν δημιουργό, διότι δεν υπάρχει χρόνος για υπάρξει ένας δημιουργός. Οι άνθρωποι θέλουν απαντήσεις στις μεγάλες ερωτήσεις, όπως γιατί και πώς βρισκόμαστε εδώ. Δεν περιμένουν οι απαντήσεις να είναι εύκολες, έτσι είναι προετοιμασμένοι να δυσκολευτούν λίγο. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν αν ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, τους λέω ότι η ίδια η ερώτηση δεν έχει νόημα. Ο χρόνος δεν υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για την δημιουργία του σύμπαντος από τον Θεό. Είναι σαν να ρωτάμε που βρίσκεται η άκρη της Γης – η Γη είναι μια σφαίρα που δεν έχει κάποια άκρη, έτσι ψάχνουμε μάταια για κάτι που δεν υπάρχει. Έχω πίστη; Είμαστε όλοι ελεύθεροι να πιστέψουμε ότι θέλουμε, και θεωρώ πως η απλούστερη εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει Θεός. Κανείς δεν δημιούργησε το σύμπαν και κανείς δεν κατευθύνει την μοίρα μας. Αυτό με οδηγεί στο να συνειδητοποιήσω και κάτι βαθύτερο: πιθανότατα δεν υπάρχει ούτε παράδεισος, ούτε μεταθανάτια ζωή. Νομίζω ότι η πίστη στην ζωή μετά θάνατον είναι απλώς ευσεβής πόθος. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις για αυτό, και επιπλέον έρχεται σε αντίθεση με όλα τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα. Νομίζω ότι όταν πεθαίνουμε επιστρέφουμε στη σκόνη. Έχουμε αυτή την μοναδική ζωή για να εκτιμήσουμε την μεγαλείο του σύμπαντος, και γι’ αυτό είμαι εξαιρετικά ευγνώμων(…)». πηγές: 1. Stephen Hawking, «Stephen»Brief Answers to the Big Questions: the final book from Stephen Hawking», Hodder & Stoughton 2. Στίβεν Χόκινγκ: Γιατί δεν υπάρχει Θεός 3. Ο Στίβεν Χόκινγκ είχε μια πολύ απλή απάντηση στην ερώτηση εάν πιστεύει στον Θεό ή Stephen Hawking once gave a simple answer as to whether there was a God Κοινοποιήστε:

Έτοιμος για εκτόξευση ο πρώτος ξύλινος δορυφόρος. Ο πρώτος κατασκευασμένος από ξύλο δορυφόρος πρόκειται να εκτοξευθεί το Σεπτέμβριο με ένα πύραυλο SpaceX, ανακοίνωσαν οι Ιάπωνες ερευνητές που βρίσκονται πίσω από το εγχείρημα.Αυτός ο πειραματικός δορυφόρος σε σχήμα κύβου, που αναπτύχθηκε από τους επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κιότο και της δασοπονικής εταιρείας Sumitomo Forestry, έχει πλευρές μήκους 10 εκατοστών.Οι δημιουργοί του περιμένουν ότι το ξύλο θα καεί εντελώς, όταν ο δορυφόρος θα επιστρέψει στην ατμόσφαιρα, κάτι που θα επιτρέψει να αποφευχθεί ο σχηματισμός μεταλλικών σωματιδίων κατά την επιστροφή του στη Γη.«Οι δορυφόροι που δεν είναι κατασκευασμένοι από μέταλλο θα πρέπει να προκρίνονται», δήλωσε χθες, Τρίτη, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο Τακάο Ντόι, αστροναύτης και ειδικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κιότο.Οι κατασκευαστές του προβλέπουν να παραδώσουν τον δορυφόρο «LignoSat», ο οποίος είναι κατασκευασμένος από ξύλο μανόλιας, την ερχόμενη εβδομάδα στην ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA.Θα σταλεί στο Διάστημα τον Σεπτέμβριο από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι με έναν πύραυλο SpaceX και προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), διευκρίνισαν.Στη συνέχεια, ο δορυφόρος θα απελευθερωθεί από την πειραματική ιαπωνική μονάδα του ISS για να δοκιμαστούν η αντοχή του και η βιωσιμότητά του στο Διάστημα.«Τα δεδομένα θα σταλούν από τον δορυφόρο στους ερευνητές, οι οποίοι θα μπορέσουν να ελέγξουν τις ενδείξεις πίεσης και αν μπορεί να αντέξει σε τεράστιες αλλαγές θερμοκρασίας», δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο μία εκπρόσωπος της Sumitomo Forestry.Χθες, Τρίτη, ένας πύραυλος που μεταφέρει έναν άλλο δορυφόρο –μια συνεργασία ανάμεσα στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και τη JAXA– απογειώθηκε από την Καλιφόρνια για μια αποστολή με στόχο να μελετηθεί ο ρόλος που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν τα σύννεφα στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής.Ο δορυφόρος EarthCARE θα βρίσκεται για τρία χρόνια σε τροχιά σε ύψος σχεδόν 400 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης. Πηγή: ΑΠΕ-AFP – https://www.kathimerini.gr/life/technology/563048857/iaponia-kataskeyastike-o-protos-xylinos-doryforos/ Ψάρια στο διάστημα. Τα ψάρια χάνουν τον προσανατολισμό τους στον Διαστημικό Σταθμό Tiangong της Κίνας Ψάρι-ζέβρα κολυμπά στο μικρό ενυδρείο (1,25 λίτρα) του κινεζικού διαστημικού σταθμού Τέσσερα ψάρια-ζέβρα επιβιώνουν στο διάστημα, σχεδόν ένα μήνα μετά την εκτοξευσή τους με το Shenzhou-18, στον διαστημικό σταθμό Tiangong της Κίνας. Αποτελούν μέρος ενός πειράματος που μελετά την ανάπτυξη σπονδυλωτών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.Μπορεί τα ψάρια να έχουν επιβιώσει μέχρι στιγμής, παρουσιάζουν όμως κάποια σημάδια αποπροσανατολισμού. Οι αστροναύτες – Ye Guangfu, Li Cong και Li Guangsu – ανέφεραν περιπτώσεις κολύμβησης προς τα πίσω και κυκλικές κινήσεις, που δείχνουν ότι η μικροβαρύτητα έχει επίδραση στην αντίληψη του χώρου.Τα ψάρια-ζέβρα με το επιστημονικό όνομα Danio Rerio, είναι τα αγαπημένα ψάρια των επιστημόνων. Έχουν μήκος μόλις πέντε εκατοστά, ελάχιστο πάχος και εύκολα διατηρείται μεγάλος αριθμός τους στα εργαστήρια. Έχει παρόμοιο γενετικό κώδικα με τον άνθρωπο σε ποσοστό 70%, είναι σχεδόν διάφανο και μπορεί να επανορθώσει τυχόν βλάβες στην καρδιά του. Οι επιστήμονες έχουν ήδη χρησιμοποιήσει τα ψάρια αυτά για να κατανοήσουν τη λειτουργία εκατοντάδων ανθρωπίνων γονιδίων. Για όλους αυτούς τους λόγους έχει αναδειχθεί στον καλύτερο σύμμαχο των επιστημόνων στη μάχη κατά πολλών σοβαρών και χρόνιων παθήσεων. Μελετώντας το ψάρι-ζέβρα οι επιστήμονες επιχειρούν να ξεκλειδώσουν τον ρόλο των 20.000 γονιδίων του ανθρώπου. Δεδομένου ότι τα νεογέννητα ψαράκια είναι διάφανα, οι επιστήμονες μπορούν να παρατηρήσουν όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό τους. Κάνοντας κάθε είδους πειραματικές αλλαγές σε ένα ψάρι-ζέβρα, μπορεί κανείς δει αμέσως τα αποτελέσματα στη φυσιολογία τους.Για πρώτη φορά εκτοξεύθηκαν ψάρια στο διάστημα το 1973 στο Skylab. Ακολούθησαν: η αποστολή Apollo-Soyuz το 1975, η αποστολή Soyuz 21 στον σοβιετικό διαστημικό σταθμό Salyut 5 το 1976, και παρόμοιες αποστολές με τα διαστημικά λεωφορεία την δεκαετία του 1990. Επίσης, το 2012, ένα ιαπωνικό ερευνητικό πρόγραμμα μετέφερε ψάρια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η μελέτη των οποίων αποκάλυψαν μείωση της οστικής πυκνότητας στα ψάρια μέσα σε μόλις δέκα ημέρες. Και οι αστροναύτες βιώνουν παρόμοια αποτελέσματα, όχι όμως σε τόσο γρήγορες χρονικές κλίμακες. Επιπλέον, όσον αφορά τους αστροναύτες, τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να μετριαστούν κάπως με συχνή άσκηση στο διάστημα. πηγή: https://www.universetoday.com/167115/fish-are-adapting-to-weightlessness-on-the-chinese-space-station/

Ο Άρης διέλυσε ένα κομήτη για να φτιάξει τα φεγγάρια του. Ο Φόβος ίσως κάποτε ήταν ένας περιπλανώμενος διαστημικός βράχος που φυλακίστηκε στον Άρη Νέα θεωρία για τους δορυφόρους του Κόκκινου Πλανήτη Ο Αμερικανός αστρονόμος Άσαφ Χολ ανακάλυψε τον Αύγουστο του 1877 τον Φόβο και τον Δείμο, τους δύο δορυφόρους του Άρη. Πρόκειται για δύο μικρά σε μέγεθος σώματα που τα χαρακτηριστικά τους προκαλούν προβληματισμό στους επιστήμονες όλα αυτά τα χρόνια που γνωρίζουμε την ύπαρξη τους.Το σχήμα τους που δεν είναι σφαιρικό, η πολύ κοντινή απόσταση στην οποία βρίσκονται από τον πλανήτη τους, η τροχιά τους και άλλα στοιχεία έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη διάφορων θεωριών για την προέλευση των δύο δορυφόρων. Μια από πιο δημοφιλείς θεωρίες είναι ότι πρόκειται για αστεροειδείς που ανήκαν στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Άρη και κάποια στιγμή η βαρυτική έλξη του Κόκκινου Πλανήτη τους εγκλώβισε για πάντα.Μια νέα μελέτη αδημοσίευτων εικόνων του Φόβου αναφέρει ότι ο Φόβος είναι ένας κομήτης ή μέρος ενός κομήτη που η βαρυτική έλξη του Άρη τον μετέτρεψε σε φεγγάρι του. Ένας από τους στόχους της αποστολής Martian Moons Exploration (MMX) της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης, η οποία έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2026, είναι να διαπιστωθεί η προέλευση του Φόβου.Η Σόνια Φορνασιέρ καθηγήτρια αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris Cité και επικεφαλής της νέας μελέτης, είναι επιστήμονας οργάνων για την αποστολή MMX. Ενώ αυτή και άλλοι επιστήμονες ανέλυαν εικόνες για να τελειοποιήσουν την προγραμματισμένη διαδρομή του διαστημικού σκάφους, η Φορνασιέρ έπεσε πάνω σε αδημοσίευτες φωτογραφίες του Φόβου. Τραβηγμένες από κάμερες υψηλής ανάλυσης του δορυφόρου Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που μελετά τον Άρη και τα φεγγάρια του από το 2003 οι ερευνητές μελέτησαν περίπου 300 εικόνες του Φόβου που αποκαλύπτουν λεπτομέρειες των χαρακτηριστικών του. Τα παιχνίδια του φωτός και η σύγκριση Σε αυτές περιλαμβάνεται και κρατήρας Stickney πλάτους 9 χιλιομέτρων που αποτελεί και το πιο σημαντικό γεωλογικό χαρακτηριστικό του Φόβου. Η Φορνασιέρ και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν τα στιγμιότυπα για να αναλύσουν την ένταση του ηλιακού φωτός που αντανακλάται ο Φόβος από διαφορετικές γωνίες. Αυτή η τεχνική, που ονομάζεται φωτομετρία, τους επέτρεψε να προσδιορίσουν πόσο φως αντανακλούσε ο Φόβος όταν ο ήλιος ήταν ακριβώς μπροστά ή σε γωνία μετατόπισης. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η επιφάνεια του Φόβου δεν αντανακλά ομοιόμορφα το φως. Ορισμένες περιοχές, όπως το βορειοανατολικό χείλος του κρατήρα, ήταν ιδιαίτερα ανακλαστικές. Αλλά η ανάλυση της ομάδας έδειξε επίσης ότι συνολικά, η επιφάνεια του Φόβου φαινόταν αισθητά πιο φωτεινή όταν ο Ήλιος βρισκόταν ακριβώς από πάνω. Αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται τάση αντίθεσης, είναι χαρακτηριστικό πολλών αντικειμένων του ηλιακού συστήματος που δεν υπάρχει ατμόσφαιρα και αέρας σε αυτά.Επίσης οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επιφάνεια του Φόβου είναι πορώδης, όπως η άμμος. Αυτό οδήγησε την ομάδα να προτείνει ότι η επιφάνεια του Φόβου μπορεί να καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα σκόνης με αυλακωτά σωματίδια, των οποίων οι σκιές εξαφανίστηκαν όταν φωτίζονταν άμεσα. Και οι δύο αυτές ιδιότητες είναι επίσης χαρακτηριστικά των κομητών των οποίων οι τροχιές μεταβάλλονται από τις βαρυτικές δυνάμεις του Δία. Ένας από αυτούς είναι ο κομήτης 67P, τον οποίο μελέτησε από κοντά η αποστολή Rosetta της ESA το 2016. Στην πραγματικότητα, οι φωτομετρικές ιδιότητες του Φόβου ταίριαζαν σχεδόν τέλεια με τον Comet 67P. Έτσι, η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Φόβος ήταν πιθανώς ένας κομήτης που αιχμαλωτίστηκε από τον Άρη.Τα ευρήματα της μελέτης έχουν επιπτώσεις και για τον δεύτερο δορυφόρο του Άρη το Δείμο. Η Φορνασιέρ λέει ότι αν ο Φόβος ήταν κάποτε κομήτης ο Δείμος μπορεί να ήταν και αυτός. Στην πραγματικότητα, με βάση τη μελέτη, η ομάδα της προτείνει ότι τα δύο φεγγάρια μπορεί κάποτε να είχαν ενωθεί ως ένας κομήτης που παγιδεύτηκε και τελικά διαλύθηκε από τη βαρύτητα του Άρη. Με άλλα λόγια, τα δίδυμα φεγγάρια του Άρη μπορεί στην πραγματικότητα να είναι δύο μισά ενός ενιαίου συνόλου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1669183/o-aris-dielyse-ena-komiti-gia-na-ftiaxei-ta-feggaria-toy/

EarthCare: Ξεκινά η μελέτη της σχέσης σύννεφων και κλίματος με ελληνική συμμετοχή (βίντεο) O δορυφόρος της αποστολής EarthCare θα μελετήσει τα σύννεφα της Γης Στόχος οι καλύτερες προγνώσεις καιρικών συνθηκών. Εκτοξεύτηκε ο δορυφόρος της αποστολής «EarthCARE» που έχει στόχο την κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των νεφών, των αερολυμάτων και της ακτινοβολίας στη γήινη ατμόσφαιρα και τελικά την καλύτερη πρόγνωση των καιρικών και κλιματικών συνθηκών. Η αποστολή «EarthCARE» (Cloud, Aerosol and Radiation Explorer) αποτελεί κοινοπραξία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA).Ο δορυφόρος θα διερευνήσει τον ρόλο που παίζουν τα σύννεφα και τα αερολύματα στην ανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας πίσω στο Διάστημα και στην παγίδευση της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από την επιφάνεια της Γης, ώστε να κατανοηθεί καλύτερα η εξέλιξη της θερμοκρασίας της Γης. Οι παρατηρήσεις της ατμόσφαιρας θα γίνουν με τη χρήση μιας σειράς επιστημονικών οργάνων: ενός μηχανισμού λέιζερ lidar υψηλής φασματικής ανάλυσης, ενός Doppler ραντάρ νεφών και δεκτών ακτινοβολίας. H Μεσόγειος και η Ελλάδα Στην αποστολή συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. «Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε να λύσουμε σε θέματα κλιματικής έρευνας είναι τα νέφη. Τα αριθμητικά μοντέλα που χρησιμοποιούμε για την πρόγνωση καιρού και τις κλιματικές προβολές, πάσχουν από την αδυναμία μας να αναπαραστήσουμε με ακρίβεια πώς σχηματίζονται τα νέφη και πώς εξελίσσονται στο χρόνο. Αυτό γίνεται γιατί δεν ξέρουμε καλά τις φυσικές διεργασίες που διέπουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ σωματιδίων, νεφών και ακτινοβολίας. Ο EarthCARE είναι ο πρώτος δορυφόρος που θα μας παράσχει ταυτόχρονα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το Διάστημα για να αποκωδικοποιήσουμε άγνωστες ατμοσφαιρικές διεργασίες που θα βελτιώσουν τις προγνώσεις» είχε αναφέρει πρόσφατα ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Βασίλης Αμοιρίδης.Το ΙΑΑΔΕΤ θα έχει σημαντική συνεισφορά στην αποστολή, καθώς έχει σχεδιάσει και θα υλοποιήσει για την ESA το πείραμα ACROSS με πρωταρχικό στόχο τη βαθμονόμηση και διακρίβωση των παρατηρήσεων του EarthCARE. Για την υλοποίησή του το ΙΑΑΔΕΤ θα αξιοποιήσει την τεχνογνωσία που έχει αναπτύξει ήδη σε τεχνικές παρακολούθησης της ατμόσφαιρας από το έδαφος. Το πείραμα προγραμματίζεται να διεξαχθεί το 2025 και το 2026 στη Μεσόγειο, με επίκεντρο τρεις τοποθεσίες στην Ελλάδα, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τα Αντικύθηρα. Στο πείραμα θα συμμετέχουν το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο DLR, το Εργαστήριο Ατμόσφαιρας, Περιβάλλοντος και Διαστημικών Παρατηρήσεων LATMOS του Πανεπιστημίου του Παρισιού και το βρετανικό ερευνητικό εργαστήριο FAAM με όργανα και ερευνητές από διαφορετικά βρετανικά πανεπιστήμια.«Ο λόγος που έχουμε επιλέξει τη Μεσόγειο για το πείραμα είναι επειδή αποτελεί ένα σταυροδρόμι αέριων μαζών, με μεταφορά καπνού από δασικές πυρκαγιές στη Μεσόγειο, ερημική σκόνη από την Αφρική, ηφαιστειακή τέφρα από την Αίτνα, αλλά και ανθρωπογενή και θαλάσσια αιωρήματα. Επιπλέον, θα επικεντρωθούμε ιδιαίτερα στην παρατήρηση ακραίων φαινομένων, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες, για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς που επηρεάζουν την εξέλιξή τους» είχε πει κατά την παρουσίαση της αποστολής η ειδική επιστήμονας του Αστεροσκοπείου και υπεύθυνη του πειράματος, Ελένη Μαρίνου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1673863/earthcare-xekina-i-meleti-tis-schesis-synnefon-kai-klimatos-me-elliniki-symmetochi-vinteo/

Το James Webb είδε γαλαξίες να γεννιούνται στις απαρχές του Σύμπαντος. Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Science» ομάδα αστρονόμων που χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αναφέρουν την ανακάλυψη τριών εκ των πρώτων γαλαξιών που σχηματίστηκαν στο Σύμπαν κατά τη διαδικασία του σχηματισμού τους από το αρχέγονο νέφος υδρογόνου και αερίου ηλίου. Οι τρεις γαλαξίες φαίνεται να γεννιούνται περίπου 400-600 εκατ. έτη μετά την Μεγάλη Εκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία προέκυψε το Σύμπαν. Η συγκεκριμένη χρονική περίοδος είναι γνωστή ως εποχή του επαναιονισμού – μια εποχή που τα πρώτα αστέρια και οι γαλαξίες άρχισαν για πρώτη φορά να διαπερνούν τα σκοτεινά, πυκνά σύννεφα αερίου γύρω τους και έτσι να μετατραπεί το Σύμπαν στον διάφανο κόσμο που γνωρίζουμε σήμερα.«Αυτοί οι γαλαξίες είναι σαν αστραφτερά νησιά σε μια θάλασσα από κατά τα άλλα ουδέτερο, αδιαφανές αέριο. Χωρίς το James Webb, δεν θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε αυτούς τους πολύ πρώιμους γαλαξίες, πόσο μάλλον να μάθουμε τόσα πολλά για τον σχηματισμό τους. Το JWST έχει εντοπίσει αρχαίους γαλαξίες από αυτήν την εποχή στο παρελθόν, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι γίνονται μάρτυρες της ίδιας της γέννησής τους, και επομένως, της κατασκευής των πρώτων αστρικών συστημάτων στο Σύμπαν» αναφέρει ο Κάσπερ Χέιντζ, επίκουρος καθηγητής αστροφυσικής στο Cosmic Dawn Center (DAWN) στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Ο εντοπισμός Στη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το James Webb για να εξετάσουν 12 γνωστούς πρώιμους γαλαξίες που χρονολογούνται όχι περισσότερο από 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Τότε, το σύμπαν μας ηλικίας 13,8 δισεκατομμυρίων ετών ήταν περίπου το 3% της τρέχουσας ηλικίας του. Η ομάδα κυνηγούσε ειδικά για γαλαξίες στους οποίους η ακτινοβολία απορροφούνταν από τα πυκνά σύννεφα ηλεκτρικά ουδέτερου αερίου υδρογόνου που διαπερνούσαν το Sύμπαν εκείνη την εποχή. Μια τέτοια απορρόφηση θα έδειχνε ότι οι γαλαξίες παρήγαγαν με το αέριο αυτό νέα άστρα.Εάν αυτά τα ευρήματα επιβεβαιωθούν με επόμενες παρατηρήσεις του James Webb μπορεί να επιτρέψουν στους αστρονόμους να απαντήσουν σε κρίσιμες ερωτήσεις σχετικά με τη φύση των νεφών αερίου που κάποτε έκρυβαν το Sύμπαν και πώς εμφανίστηκαν οι πρώτοι γαλαξίες για να τo φωτίσουν. Εικόνα ενός εκ των γαλαξιών που γεννιούνται στο πρώιμο Σύμπαν μέσα στα πυκνά νέφη αερίου https://www.naftemporiki.gr/techscience/1671293/to-james-webb-eide-galaxies-na-gennioyntai-stis-aparches-toy-sympantos/

Ανακαλύφθηκε κοντινός και πιθανώς «εύκρατος» φιλικός στη ζωή εξωπλανήτης (βίντεο) Βρίσκεται σε απόσταση 40 ετών από τη Γη και έχει παρόμοιο μέγεθος με τον πλανήτη μας Με ανακοίνωση της η NASA αναφέρει ότι δύο διεθνείς ερευνητικές ομάδες κατάφεραν αξιοποιώντας δεδομένα από την αποστολή TESS και άλλα τεχνικά μέσα να εντοπίσουν έναν εξωπλανήτη σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη Γη ο οποίος έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του πλανήτη μας και μπορεί να γίνει υποψήφιος για να λάβει τον τίτλο του «κατοικήσιμου κόσμου, ενός πλανήτη δηλαδή με συνθήκες φιλικές στη ζωή κάτι που θα μπορέσει να υποδείξει με μεγαλύτερο βαθμό αξιοπιστίας σύντομα το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Η ατμόσφαιρα Ο πλανήτης που έχει μέγεθος κάπου ανάμεσα σε αυτά της Γης και της Αφροδίτης ονομάστηκε Gliese 12 b και περιφέρεται σε κοντινή απόσταση γύρω από ένα ψυχρό ερυθρό νάνο που έχει περίπου το 27% του μεγέθους του Ήλιου, με περίπου το 60% της θερμοκρασίας της επιφάνειας του μητρικού μας άστρου.Είναι πλησιέστερος, πιο εύκρατος κόσμος στο μέγεθος της Γης που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα» δήλωσε ο Μασαγιούκι Κουζουχάρα επίκουρος καθηγητής στο Κέντρο Αστροβιολογίας στο Τόκιο, ο οποίος ηγήθηκε της μιας ερευνητικής ομάδας. Αν διαπιστωθεί ότι ο εξωπλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα θα πρόκειται για πολύ σημαντική ανακάλυψη αφού θα ανοίξει ο δρόμος για να κατανοήσουν οι επιστήμονες περισσότερα για το πώς οι πλανήτες κοντά στα άστρα τους διατηρούν ή χάνουν την ατμόσφαιρα τους η ύπαρξη της οποίας αποτελεί απαραίτητο παράγοντα μαζί με την παρουσία νερού σε υγρή μορφή για την παρουσία της ζωής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1669961/anakalyfthike-kontinos-kai-pithanos-eykratos-kai-filikos-sti-zoi-exoplanitis-vinteo/