Δροσος Γεωργιος

Ο δορυφόρος Copernicus Sentinel-1C εκτοξεύθηκε με επιτυχία: Τι δεδομένα θα στέλνει στη Γη. Ο δορυφόρος παρατήρησης της Γης Copernicus Sentinel-1C εκτοξεύθηκε σήμερα με επιτυχία με τον πύραυλο Vega C της Arianespace από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο που βρίσκεται στη κοινότητα Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας.Ο δορυφόρος κατασκευάστηκε με κύριο ανάδοχο την Thales Alenia Space, μια κοινοπραξία των Thales (67%) και Leonardo (33%).Το Sentinel-1C αποτελεί μέρος της αποστολής του διαστημικού προγράμματος Copernicus, του τμήματος Παρατήρησης της Γης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόγραμμα διαχειρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και χρηματοδοτείται από την ΕΕ με μερική συνεισφορά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), του οργανισμού που είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη και την εκτόξευση των εξειδικευμένων δορυφόρων Sentinel. Ο ESA διευθύνει μέρος των αποστολών και διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των δεδομένων. Τι δεδομένα θα στέλνει στη Γη Ο Sentinel-1C θα βρεθεί στην ίδια τροχιά μαζί με τον δορυφόρο Sentinel-1A, παρέχοντας εικόνες της επιφάνειας της Γης, μέρα και νύχτα παντός καιρού, για ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών εφαρμογών σχεδιασμένων για την προστασία του πλανήτη μας.Αυτά τα σημαντικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση κατολισθήσεων, σεισμικών ζωνών, ηφαιστειακής δραστηριότητας και μεταβολών της επιφάνειας κάλυψης των πολικών πάγων. Θα παρέχουν επίσης πολύτιμες πληροφορίες για την παρακολούθηση της αποψίλωσης των δασών, τη χρήση των υδάτινων πόρων και την υποστήριξη των ομάδων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και των ομάδων έρευνας και διάσωσης σε περίπτωση φυσικών καταστροφών. Επιπλέον, ο Sentinel-1C είναι ο πρώτος δορυφόρος της αποστολής Sentinel-1 που εξοπλίζεται με φορτίο συστήματος αυτόματης αναγνώρισης, επιτρέποντάς του να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη θαλάσσια ασφάλεια, βελτιώνοντας τη διαχείριση της κυκλοφορίας, αποτρέποντας συγκρούσεις και παρακολουθώντας πλοία σε κρίσιμες περιοχές.Η αποστολή Sentinel-1 αποτελείται από δύο δορυφόρους σε ηλιοσύγχρονη τροχιά που λειτουργούν παράλληλα για να παρέχουν βέλτιστη παγκόσμια κάλυψη με κύκλο επανάληψης 12 ημερών. Η δυνατότητα τους να πραγματοποιούν προεργασίες σημαίνει ότι τα δεδομένα μπορούν να αποκτηθούν με συνέπεια για μεγάλες χρονικές περιόδους, πράγμα που είναι απαραίτητο για την ανάλυση των περιβαλλοντικών τάσεων. Δημόσιες αρχές, εταιρείες και πολίτες σε όλο τον κόσμο έχουν ελεύθερη, πλήρη και ανοικτή πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα.Ως κύριος ανάδοχος της αποστολής Sentinel-1 για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), η Thales Alenia Space είναι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την ενοποίηση και τις δοκιμές των δορυφόρων. Κάθε δορυφόρος Sentinel-1 κατασκευάζεται στο δορυφορικό φορέα PRIMA, που αναπτύχθηκε από την Thales Alenia Space για τον Ιταλικό Οργανισμό Διαστήματος (ASI), και φέρει ένα ραντάρ συνθετικού ανοίγματος (SAR) C-band, το οποίο αναπτύχθηκε από την Airbus Defence & Space. Αυτό το όργανο SAR επιτρέπει ακριβή χαρτογράφηση με ανάλυση έως 5 μέτρα και κάλυψη που φτάνει τα 400 χιλιόμετρα.«Είμαι πολύ χαρούμενος για την επιτυχή εκτόξευση του δορυφόρου Sentinel-1C, ο οποίος θα παρέχει πολύτιμες απεικονίσεις μέσω ραντάρ για ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών εφαρμογών που συμβάλλουν στην προστασία του πλανήτη μας», δήλωσε ο Giampiero di Paolo, Αναπληρωτής CEO, Senior Vice President υπεύθυνος για την Παρατήρηση, Εξερεύνηση και Πλοήγηση στην Thales Alenia Space. «Οι ομάδες της Thales Alenia Space, που συμμετέχουν σε 11 από τις 12 αποστολές του προγράμματος Copernicus, μπορούν να είναι υπερήφανες για αυτή την επιτυχία, που σηματοδοτεί μια νέα φάση στη συνεργασία μας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος».Με μάζα εκτόξευσης περίπου 2,2 τόνων, ο Sentinel-1C θα λειτουργεί σε χαμηλή γήινη τροχιά σε ύψος 700 χιλιομέτρων και έχει σχεδιασμένη διάρκεια ζωής τα 7,25 έτη. Στην ίδια τροχιά θα βρεθεί και ο «δίδυμος» του, Sentinel-1D, ο οποίος υποβάλλεται επί του παρόντος σε δοκιμές στις εγκαταστάσεις της Thales Alenia Space στις Κάννες. Οι νέοι δορυφόροι Sentinel-1 διαθέτουν μια καινοτόμο παγκόσμια πρωτοτυπία: έναν πατενταρισμένο μηχανισμό για τον διαχωρισμό της κεραίας του ραντάρ από το διαστημικό φορέα κατά την επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα στο τέλος της ζωής τους, συμβάλλοντας έτσι στον περιορισμό των διαστημικών σκουπιδιών. Η Leonardo συνέβαλε στην ανάπτυξη των δορυφόρων Sentinel-1C και 1D παρέχοντας τους αισθητήρες προσανατολισμού (Autonomous Star Tracker) και τις μονάδες τροφοδοσίας που υποστηρίζουν τη λειτουργία του ραντάρ, εξασφαλίζοντας συνεχή διαθεσιμότητα εικόνων.Τα δεδομένα από τον δορυφόρο Sentinel-1C θα συλλέγονται από αρκετά ευρωπαϊκά κέντρα, συμπεριλαμβανομένου του σταθμού εδάφους του διαστημικού κέντρου e-GEOS, μια κοινοπραξία μεταξύ της Telespazio (80%) και του Ιταλικού Οργανισμού Διαστήματος (20%), που βρίσκεται στη Matera της Ιταλίας. "https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a>

Νέα μελέτη επιβεβαιώνει την εξωγήινη προέλευση του νερού της Γης. Το νερό του κομήτη που εξερεύνησε ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο είναι ίδιο με αυτό των ωκεανών μας.Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances» στηρίζει την κρατούσα θεωρία για την εξωγήινη προέλευση του νερού της Γης.Η ζωή έτσι τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρουσία του νερού σε υγρή μορφή. Η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να βρει στοιχεία που να αποκαλύπτουν την προέλευση του νερού της Γης χωρίς ωστόσο να έχουν εντοπισθεί ατράνταχτες αποδείξεις για το πώς έκανε την εμφάνιση του στον πλανήτη μας.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το νερό έφτασε στη Γη με τους αμέτρητους διαστημικούς βράχους (αστεροειδείς, κομήτες κ.α.) που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας λίγο μετά τη γέννηση του. Υπάρχουν και επιστήμονες που θεωρούν το νερό της Γης προϊόν εσωτερικών γεωατμοσφαιρικών διεργασιών ενώ έχει αναδειχθεί και μια ενδιάμεση άποψη που αναφέρει ότι το νερό των ωκεανών της Γης αποτελεί μείγμα νερού που δημιουργήθηκε είτε στο εσωτερικό είτε/και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας πέφτοντας ως βροχή στην επιφάνεια και νερού που έφθασε εδώ με διαστημικούς βράχους.Τη μελέτη πραγματοποίησε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες της NASA και τα αποτελέσματα της δείχνουν ότι το νερό στον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko, τον πρώτο κομήτη που τέθηκε σε τροχιά και προσγειώθηκε σε αυτόν ένα ερευνητικό σκάφος, έχει παρόμοια μοριακή υπογραφή με το νερό στους ωκεανούς της Γης.Προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες στα δεδομένα και δείγματα που συνέλεξε το σκάφος της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta από τον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko είχαν δείξει ότι το νερό του κομήτη δεν έχει κάποια χημική συγγένεια με το νερό της Γης. Οι μελέτες αυτές βασίστηκαν σε αναλύσεις της σκόνης και αερίων του κομήτη αλλά η επανεξέταση που έκανε η ερευνητική ομάδα εμφανίζει διαφορετικά αποτελέσματα. Η σκόνη Σύμφωνα με τους ερευνητές οι προηγούμενες μελέτες βασίστηκαν στην ανάλυση δειγμάτων σκόνης και αερίων που ελήφθησαν από ένα σημείο του κομήτη όπου η τροχιακή του κίνηση και καθώς κινείται κοντά προς τον Ήλιο προκαλεί μεταβολές στη χημική τους σύσταση και όταν αναλύθηκαν αυτά τα δείγματα είχε προκληθεί αυτή η μεταβολή που ξεγέλασε τους επιστήμονες που έκαναν αυτές τις μελέτες οδηγώντας τους σε λάθος συμπέρασμα.Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη τους από τη μια πλευρά βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του ρόλου που έπαιξαν οι κομήτες στην παρουσία του νερού στη Γη αλλά και από την άλλη πλευρά σε μια νέα προσέγγιση που θα πρέπει να έχουν οι ερευνητές που μελετούν διαστημική σκόνη και να λαμβάνουν υπόψη τους νέα δεδομένα και πιθανές αλληλεπιδράσεις που μπορεί αυτή να έχει με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή που γίνεται λήψη του δείγματος. Το νερό του εικονιζόμενου κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko είναι παρόμοιο με της Γης λένε επιστήμονες της NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1848394/nea-meleti-epivevaionei-tin-exogiini-proeleysi-toy-neroy-tis-gis/

Τεράστιοι αστεροειδείς που έπεσαν «αθόρυβα» στη Γη πονοκεφαλιάζουν τους ειδικούς. Πρόκειται για δύο συμβάντα που δεν προκάλεσαν όπως φαίνεται καμία επίπτωση στον πλανήτη. Είναι δεδομένο ότι η πτώση μεγάλου μεγέθους διαστημικών βράχων σε πλανήτες (και δορυφόρους) προκαλούν διαφόρων ειδών μεγάλης έκτασης και επίσης μεγάλης χρονικής διάρκειας γεωατμοσφαιρικές καταστροφές.Πριν από 66 εκατ. έτη έπεσε στη χερσόνησο του Γιουκατάν στο Μεξικό ένας γιγάντιος αστεροειδής διαμέτρου 10-15 χλμ. με τις επιπτώσεις της τρομακτικής σύγκρουσης να οδηγούν σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία στην εξαφάνιση του 80% της ζωής στη Γη με πιο σημαντική την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που κυριαρχούσαν τον πλανήτη μας για περίπου 150 εκατ. έτη και η απουσία τους άνοιξε το δρόμο στην κυριαρχία των θηλαστικών και τελικά την εμφάνιση του ανθρώπου.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης που πραγματοποίησαν σε δύο τεράστιους κρατήρες που βρίσκονται ο ένας στον κόλπο Chesapeake Mid-Atlantic στις ΗΠΑ και ο άλλος στη Σιβηρία. Πρόκειται για τον τέταρτο και τον πέμπτο μεγαλύτερο κρατήρα στη Γη που δημιουργήθηκαν από πτώση κάποιου αστεροειδή.Οι δύο αστεροειδείς έπεσαν στη Γη με διαφορά μόλις 25 χιλιάδων ετών πριν από περίπου 35 εκατ. έτη μια εποχή δηλαδή που πιθανολογείται ότι τα οικοσυστήματα της Γης είχαν αρχίσει να ανακάμπτουν από το βαρύ χτύπημα του αστεροειδή που εξόντωσε τους δεινοσαύρους. Όμως οι ερευνητές που μελέτησαν το τοπικό περιβάλλον και πραγματοποιήσαν χρονολογήσεις που δείχνουν τις συνθήκες που επικρατούσαν μετά την πτώση των δύο αστεροειδών είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι αφού τα αποτελέσματα δεν υποδεικνύουν κανενός είδους κλιματική ή άλλη γεωατμοσφαιρική μεταβολή στον πλανήτη μας παρόμοια με αυτή που θα έπρεπε να υπάρχει από την πτώση δύο μεγάλων αστεροειδών σε πολύ κοντινή χρονική απόσταση μεταξύ τους. Τα ευρήματα Η μελέτη αναδεικνύει στοιχεία για μια μόνιμη αλλαγή του κλίματος περίπου 150.000 χρόνια μετά την πτώση των δύο αστεροειδών. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο στα αποτελέσματά μας είναι ότι δεν υπήρξε πραγματική αλλαγή μετά την πτώση των αστεροειδών. Περιμέναμε διάφορα ισότοπα να μετατοπιστούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, υποδεικνύοντας θερμότερα ή ψυχρότερα νερά, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αυτές οι μεγάλες κρούσεις αστεροειδών συνέβησαν και μακροπρόθεσμα ο πλανήτης μας φαινόταν να συνεχίζει να λειτουργεί ως συνήθως» αναφέρει Μπρίτζετ Γουέιντ καθηγήτρια του University College του Λονδίνου Bridget Wade, μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελέτησε επίσης εκατοντάδες απολιθώματα οστρακοειδών που έχουν χρονολογηθεί την εποχή που έπεσαν οι δύο αστεροειδείς στη Γη.Η ανάλυση αυτή προσφέρει ανάμεσα στα άλλα τις συνθήκες που επικρατούσαν στη θάλασσα εκείνη την περίοδο. Ανέλυσαν επίσης κάποιες ύλες στο νερό η παρουσία των οποίων εξηγείται μόνο από την πτώση αστεροειδών οι οποίες επίσης δεν υπέδειξαν κάποια πλανητική επίπτωση η οποία θα έπρεπε να υπάρχει από αυτά τα συμβάντα.Οι ερευνητές λένε ότι και οι μελέτες της πτώσης του αστεροειδή στο Μεξικό πριν από 66 εκατ. έτη υποδεικνύουν την πιθανότητα να συμβαίνουν πολύ σύντομες χρονικά μεταβολές, κλίματος ή άλλες, μετά από πτώση μεγάλων αστεροειδών, μεταβολές που διαρκούν λίγες δεκάδες έτη και άρα μπορεί το ίδιο να συνέβη και στην περίπτωση των δύο αστεροειδών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1847201/terastioi-asteroeideis-poy-epesan-athoryva-sti-gi-ponokefaliazoyn-toys-eidikoys/

Επουλώνοντας ένα κρυφό τραύμα εθνικής μνήμης. Στα σχολικά βιβλία Ιστορίας δεν αναδεικνύονται επαρκώς τα τεχνολογικά επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων. «Υπάρχει μια πολλαπλή έλλειψη και ως εκ τούτου μια πολλαπλή ανάγκη να αποκατασταθεί ένα κρυφό τραύμα εθνικής μνήμης: αγνοούμε ή, για να το θέσω ηπιότερα, υποτιμούμε τον ρόλο της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας ως ουσιώδους συστατικού του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού». Έτσι ξεκίνησε η κουβέντα μας με τον ομότιμο καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Θεοδόσιο Τάσιο με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο της Εταιρείας Διερεύνησης της Αρχαιοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒΥΤ) κάποιες από τις ανακοινώσεις του οποίου θα διαβάσετε παρακάτω. Σύμφωνα με τον διακεκριμένο έλληνα καθηγητή, «δεν υπάρχει κανένας πολιτισμός στον κόσμο ο οποίος να μην εδράζεται στην οικονομία και στην τεχνολογία. Δεν γίνεται αλλιώς, έτσι είναι η φύσις των πραγμάτων. Πώς να στηθεί πολιτισμός χωρίς πόλιν, πώς να στηθεί πολιτισμός χωρίς οικονομία, πώς να περπατήσει η οικονομία χωρίς τεχνολογία; Δεν γίνεται! Άρα, είναι προφανέστατον ότι ένας πολιτισμός δεν μπορεί να περιγραφεί ή μάλλον δεν μπορούμε να τον νιώσουμε παρά μόνον αν ξεκινήσουμε από τις ρίζες του, την οικονομία και την τεχνολογία».Είναι γεγονός ότι από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας, τα οποία εστιάζουν πρωτίστως στους πολέμους, λείπουν ή δεν αναδεικνύονται επαρκώς τα τεχνολογικά επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων. Ετσι, η εικόνα που έχουμε για αυτούς είναι μάλλον ελλιπής αφού «δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η τεχνοφιλία τους, η οποία είναι φανερή ήδη από τη μυθολογία τους, δηλαδή από την ψυχολογική διάθεση αυτών των ανθρώπων» σημείωσε ο κ. Τάσιος, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του θύμισε στο ακροατήριο του συνεδρίου ότι «στη ρίζα της ίδιας της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων βρίσκονται δύο ολύμπιοι θεοί-μηχανικοί, ο Ηφαιστος και η Αθηνά».Πράγματι, από «τα περίτεχνα και άλυτα δεσμά» που όπως αναφέρεται στην «Οδύσσεια» χρησιμοποίησε ο Ηφαιστος για να δέσει στο συζυγικό του κρεβάτι την άπιστη Αφροδίτη και τον εραστή της τον Αρη, μέχρι τα τεράστια εγγειοβελτιωτικά έργα των Μυκηναίων, τις αθηναϊκές τριήρεις (που αποδείχθηκαν το «υπερόπλο» των Αθηναίων στη διάρκεια των Περσικών Πολέμων) και τις ελεπόλεις (δηλαδή τους αυτοκινούμενους πολεμικούς πύργους) που χρησιμοποίησε ο Μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του, η ιστορία των ελληνικών φύλων είναι (και) μια ιστορία ανάπτυξης της τεχνολογίας. Την οποία δεν θα πρέπει να αγνοούμε.Στην επούλωση αυτού του κρυφού τραύματος εθνικής μνήμης στοχεύει τα τελευταία 40 χρόνια η ΕΔΑΒΥΤ μέσω διαλέξεων, μαθημάτων, συνεδρίων αλλά κυρίως μέσω του ερευνητικού έργου των μελών της.Οι επιστήμονες της ΕΔΑΒΥΤ αφενός μελετούν με σύγχρονα μέσα τα ανασκαφικά ευρήματα, αφετέρου – ανατρέχοντας στις πηγές και μελετώντας τα διεξοδικά – «ζωντανεύουν» τα αρχαία τεχνολογικά επιτεύγματα αποδεικνύοντας τη λειτουργικότητά τους. Με άλλα λόγια συμπληρώνουν κομμάτι-κομμάτι το παζλ της Ιστορίας μας. Και για αυτό χρωστούμε σε όλους ένα μεγάλο «ευχαριστώ». 1. Πως λειτουργούσε η ελέπολις του Ποσειδωνίου Η ελέπολις του Ποσειδωνίου αξιοποιήθηκε στην εκστρατεία του μεγάλου στρατηλάτη – Το πρόσφατο συνέδριο της Εταιρείας Διερεύνησης της Αρχαιοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας κατέδειξε την ιδιοφυή σκέψη των προγόνων μας.Ποίηση, θέατρο, δημοκρατία, φιλοσοφία… Πιθανότατα, οι πρώτες λέξεις που μας έρχονται στον νου αν ερωτηθούμε για τα δώρα των αρχαίων προγόνων μας στον δυτικό πολιτισμό. Σπανίως όμως θα προσθέταμε στα παραπάνω και την τεχνολογία. Και θα είχαμε εντελώς άδικο!Το εύρος των τεχνολογικών ανακαλύψεων των αρχαίων Ελλήνων κάλυπτε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας (λατομική, ναυπηγική, ναυσιπλοΐα, οικοδομική, γεωτεχνία, μηχανολογία, υδραυλικά έργα, κεραμουργία…), πράγμα που φάνηκε περίτρανα στο 3ο Διεθνές Συνέδριο Αρχαίας Ελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας, το οποίο διοργανώθηκε πρόσφατα από την Εταιρεία Διερεύνησης της Αρχαιοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒΥΤ) και το Κέντρο «Νόησις». Το ΒΗΜΑ-Science παρακολούθησε το συνέδριο και σας δίνει σήμερα μια μικρή γεύση από την τεχνολογική ιδιοφυια των αρχαίων Ελλήνων.Τι είναι όμως η τεχνολογία; «Η τεχνολογία είναι η πρώτη αντίδραση του εγκεφάλου του ανθρώπου έναντι στην «κακία» της φύσης, έναντι, δηλαδή, των συνθηκών που τον απειλούσαν» είπε στην έναρξη του συνεδρίου ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Θεοδόσιος Τάσιος και πρόσθεσε: «Είναι μια πρώτη ενεργή παρέμβαση στον κόσμο – παρέμβαση που αλλοιώνει τον κόσμο: Θαυμάζω ένα ανθισμένο κλαρί, το κόβω όμως και το κάνω δόρυ. Σκοντάφτω σε μια πέτρα στον δρόμο μου, τη λαξεύω όμως και την κάνω μαχαίρι».Σύμφωνα με τον έλληνα καθηγητή: «Χάρη στα επί χιλιάδες χρόνια θαυμαστά τεχνολογικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας ωρίμασε και η γέννηση της επιστήμης στην Ιωνία του 5ου π.Χ. αιώνα». Εξηγώντας για το ΒΗΜΑScience τη θέση ότι η τεχνολογία «γέννησε» την επιστήμη ο κ. Τάσιος σημείωσε: «Οι άνθρωποι άρχισαν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους που δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν με φυσικά μέσα. Αρχισαν λοιπόν να παράγουν καταστάσεις, προϊόντα, έργα και σιγά-σιγά μεγάλωναν οι κλίμακες αυτών των έργων (π.χ. αποξήρανση λιμνών στη Μυκηναϊκή Εποχή). Ετσι, άνοιγε το μυαλό τους, διαπίστωναν ότι μπορούσαν να παράγουν έργα χωρίς τη θεϊκή παρέμβαση. Και επιπλέον είχαν τρόπους να ελέγχουν την ορθότητα και αποτελεσματικότητα των έργων τους μέσω της νόησης.Οπότε, χάρη στην πείρα που απέκτησε ο άνθρωπος μέσω του τεχνολογικού ενεργήματος, αισθάνθηκε ότι μπορούσε με τη λογική του να ελέγξει και την πορεία των φυσικών πραγμάτων. Σκέφτηκε δηλαδή ως αντικείμενο έρευνας να μην είναι τα δικά του δημιουργήματα (τεχνολογία) αλλά τα υφιστάμενα δημιουργήματα της φύσης. Αυτό όμως είναι επιστήμη! Αν με το μυαλό αρχίζουμε να ελέγχουμε τα πώς και τα γιατί μιας ομάδας γεγονότων ή πραγμάτων, αυτό είναι επιστήμη. Και γεννήθηκε επειδή υπήρξε το προηγούμενο της τεχνολογικής παραγωγής. Συνέβη στην Ιωνία, συνέβη τον 5ο αιώνα, συνέβη στην Ελλάδα!».Προς επίρρωση των λόγων του ο κ. Τάσιος επεσήμανε ότι «ο Πλάτων θαύμαζε τον Θαλή όχι ως μαθηματικό, αλλά ως μηχανικό (ο οποίος εξέτρεψε τα ρείθρα του ποταμού Αλυος για να περάσουν τα στρατεύματα του Κροίσου). Πράγματι, ο Θαλής πέτυχε εκτροπή ποταμού με τρία φράγματα και αυτό είναι μηχανική μεγάλης κλίμακας που μοιάζει με τα έργα της δημιουργίας». Μοναδική κατασκευή Μπορεί λοιπόν η επιστήμη να γεννήθηκε από την τεχνολογία, αλλά φαίνεται πως σήμερα η επιστήμη επιστρέφει το χρέος της, καθώς αξιοποιείται για τη μελέτη των αρχαίων τεχνολογιών. Μαθηματικά και φυσική χρησιμοποίησε ο καθηγητής Τάσιος προκειμένου να μελετήσει μια μοναδική στο είδος της κατασκευή, την ελέπολι του Ποσειδωνίου.«Οι ελεπόλεις ήταν μέρος του στρατιωτικού εξοπλισμού των αρχαίων. Επρόκειτο για ογκώδεις πολυώροφες κατασκευές εξοπλισμένες στο εσωτερικό τους με καταπέλτες. Φτιαγμένες από ξύλο, περιείχαν και λίγα μεταλλικά στοιχεία, ενώ το εξωτερικό τους θωρακιζόταν περιμετρικά με βοδινές δορές ποτισμένες στο ξίδι ώστε να μην πιάνουν φωτιά. Προκειμένου να διευκολύνεται η μεταφορά τους, αποτελούνταν από μικρά προκατασκευασμένα στοιχεία και συναρμολογούνταν εκεί όπου χρειαζόταν. Τα επιμέρους τμήματά τους μεταφέρονταν με βοϊδάμαξες σε απόσταση ασφαλείας από το εχθρικό τείχος που επρόκειτο να πολιορκηθεί και η συναρμολόγηση διαρκούσε μερικές ημέρες. Μετά τη συναρμολόγηση, εκατοντάδες στρατιώτες έσπρωχναν τις ελεπόλεις σε απόσταση βολής ή και μέχρι επαφής με το τείχος».Ωστόσο, η ελέπολις που σχεδίασε ο μακεδόνας μηχανικός Ποσειδώνιος και η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί εξαίρεση καθώς αρκούσαν μερικές δεκάδες στρατιώτες για να μετακινηθεί. Και μάλιστα οι στρατιώτες βρίσκονταν στο εσωτερικό της ελεπόλεως, προστατευμένοι από τον εχθρό. «Την ελέπολι του Ποσειδωνίου περιγράφει ο ιστορικός Βίτων (~230 π.Χ.) ως έναν τροχοφόρο και κριοφόρο πύργο, ύψους 28 μ., του οποίου η βάση είχε διαστάσεις 15×23 μ.Το συνολικό βάρος της υπολογίζεται γύρω στους 90 τόνους, ενώ η κίνησή της γινόταν μηχανολογικά με ένα γιγάντιο κατακόρυφο βίντσι το οποίο περιέστρεφαν λίγοι στρατιώτες, οι οποίοι βάδιζαν κυκλικά στο δάπεδο του πρώτου ορόφου» σημείωσε κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του ο κ. Τάσιος και εξήγησε: «Οι στρατιώτες έσπρωχναν κατά την οριζόντια διεύθυνση 10 μεγάλες χειρολαβές οι οποίες προέβαλλαν ακτινωτά από το κατακόρυφο βίντσι. Η κίνηση των στρατιωτών έθετε σε περιστροφική κίνηση τον κατακόρυφο άξονα από το βίντσι, ο οποίος με τη σειρά του περιέστερεφε έναν ιμάντα που μετέφερε την κίνηση στον άξονα των μπροστινών τροχών. Ετσι οι μπροστινοί τροχοί κυλούσαν πάνω στο έδαφος υπερβαίνοντας την αντίσταση κύλισης. Ανάλογος ιμάντας υπήρχε και για τους πίσω τροχούς».Το κατά πόσο η περιγραφή του Βίτωνα ευσταθεί και μαθηματικά θέλησε να ελέγξει ο ελληνας καθηγητής. «Η αντίσταση κύλισης είναι γνωστή από άλλες ελεπόλεις, και έτσι μπορούμε να εκτιμήσουμε τη δύναμη που πρέπει να επιβάλλει ο ιμάντας στον άξονα των τροχών ώστε αυτοί να περιστραφούν. Τη δύναμη αυτή θα την έδινε στον ιμάντα ο κατακόρυφος άξονας του βιντσιού καθώς το περιέστρεφαν οι στρατιώτες. Ετσι λοιπόν καταλήγουμε να βρούμε με πόση δύναμη χρειαζόταν να σπρώχνουν οι στρατιώτες τις χειρολαβές του άξονα του βιντσιού».Οι υπολογισμοί του έλληνα καθηγητή επιβεβαίωσαν την περιγραφή του Βίτωνα: αρκούσαν όντως περί τους 40 στρατιώτες (οι οποίοι σε ομάδες των 4 έσπρωχναν καθεμία από τις 10 χειρολαβές) για να μετακινηθεί η γιγαντιαία κατασκευή που αξιοποιήθηκε στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. https://www.tovima.gr/print/science/i-gnosti-agnosti-arxaia-elliniki-texnologia/ 2. Αρχαία Ελεύθερνα: Τι έκρυβε το υπόγειο θησαυροφυλάκιο με το καπάκι των 600 κιλών Ο ευφυής τρόπος ανοίγματός του σχεδιάστηκε για να δυσκολεύει τους επίδοξους κλέφτες των εσόδων του ναού ή και της πόληςΣτη μνήμη του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Θανάση Καλπαξή, υπό την εποπτεία του οποίου ξεκίνησαν το 1985 οι ανασκαφές του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο κεντρικό πλάτωμα του λόφου Πυργί της Ελεύθερνας (Τομέας ΙΙ – Κεντρικός), ήταν αφιερωμένη η ανακοίνωση του αρχιτέκτονα Ιωάννη Μπίτη, συνεργάτη της διευθύvτριας της ανασκαφής Χριστίνας Τσιγωνάκη και της αρχαιολόγου Νικολίας Σπανού.Η ομιλία αφορούσε μια υπόγεια κατασκευή η οποία εντοπίζεται σε μνημειακό οικοδόμημα στην ακρόπολη της αρχαίας Ελεύθερνας, στο οποίο ο Καλπαξής είχε αναγνωρίσει λατρευτική χρήση. «Στον σηκό του ναού εντοπίστηκε κάτω από το μεταγενέστερο ρωμαϊκό δάπεδο υπόγεια κατασκευή η οποία χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο. Πρόκειται για έναν μικρό υπόγειο θάλαμο με χρήση θησαυροφυλακίου, ο οποίος σφράγιζε με έναν μονολιθικό κοχλία. Η λειτουργία του συνδέεται με τη φύλαξη των εσόδων του ναού ή και της πόλης» σημείωσε ο κ. Μπίτης και συνέχισε περιγράφοντας την κατασκευή, τα κύρια μέρη της οποίας από κάτω προς τα πάνω είναι «ο υπόγειος κιβωτιόσχημος θάλαμος, μια διαχωριστική πλάκα με κυκλικό άνοιγμα, ένας δακτύλιος με διαμορφωμένο σπείρωμα στην εσωτερική του επιφάνεια και τέλος μια κυκλική διαμόρφωση της ανώτερης στρώσης των λίθων».Με άλλα λόγια, στο πάτωμα του ναού εντοπίστηκε το 600 κιλών «καπάκι» της κατασκευής η οποία αναπτύσσονταν υπογείως και η οποία ονομάζεται «θησαυρός».Η ιδέα να φυλάσσονται τα πολύτιμα της πόλης σε ναούς ώστε να αποθαρρύνεται η σύληση δεν είναι αυτό που καθιστά ξεχωριστό τον «θησαυρό» της Ελεύθερνας (τον οποίο μπορούμε να φανταστούμε ως ένα πέτρινο δοχείο που κλείνει με βιδωτό καπάκι). Αυτό που τον καθιστά ξεχωριστό είναι ο ευφυής τρόπος ανοίγματός του, ο οποίος σχεδιάστηκε για να δυσκολεύει τους επίδοξους κλέφτες.Οπως διαπίστωσαν οι διακεκριμένοι ερευνητές αυτού του μοναδικού τεχνουργήματος, αν «ξετυλίξουμε» τις κυλινδρικές επιφάνειες του κοχλία και του περικοχλίου σε επίπεδα, «οι ελικοειδείς γραμμές των σπειρωμάτων δεν προέρχονται από μια κεκλιμένη ευθεία γραμμή, όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά παράγονται από μια ελαφρώς καμπυλωμένη γραμμή. Αν πάνω σε αυτό το ξετυλιγμένο επίπεδο η γραμμή ήταν ευθεία, τότε η ολίσθηση του σπειρώματος του κοχλία πάνω στο σπείρωμα του περικοχλίου θα γινόταν ακριβώς όπως η ολίσθηση ενός στερεού σώματος πάνω σε ένα κεκλιμένο επίπεδο, οπότε ο κοχλίας θα ξεβιδωνόταν παραμένοντας πάντοτε κατακόρυφος.Τώρα όμως όπου πάνω στο ξετυλιγμένο επίπεδο η γραμμή είναι καμπύλη, η ολίσθηση επάνω της συνεπάγεται και μια συνεχή ελαφρά στροφή του ολισθαίνοντος σώματος. Με άλλα λόγια, στην περίπτωσή μας, καθώς ο κοχλίας θα ξεβιδώνεται, ο άξονάς του θα εκτρέπεται όλο και περισσότερο από την κατακόρυφο». Αυτήν ακριβώς τη μηχανικώς αναγκαία περιδίνηση του άξονα οι υποψήφιοι σφετεριστές του θησαυρού θα τη θεωρούσαν ανωμαλία και πιθανότατα θα χτυπούσαν το καπάκι για να ισιώσει!Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι δεν χρειαζόταν να ανοίξει κανείς το καπάκι για να προσθέσει αντικείμενα στον θησαυρό καθώς είχε προβλεφθεί μια οδός ρίψης αντικειμένων. Τέλος, ένας μικρός γερανός μπορούσε να μετακινήσει το καπάκι όταν άνοιγε. Το ξυπνητήρι του Πλάτωνος: Το ωρολόγιο έχει τη μορφή μιας μεγάλης κλεψύδρας. Αποτελείται από δύο κατακόρυφα δοχεία και μία στεγανή κοίλη βάση, συνδεδεμένα μεταξύ τους με υδραυλικό σιφώνιο. Τα δοχεία και η βάση είναι χάλκινα, εξελασμένα στον τόρνο. Η στεγανή βάση διαθέτει χάλκινη σωληνοειδή σύριγγα (σφυρίχτρα) ικανή να παράγει οξύ ήχο σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα από τη στιγμή ενεργοποίησης του μηχανισμού, μέσω μιας μικρής μπρούτζινης στρόφιγγας. Σχεδιασμός: Δ. Καλλιγερόπουλος Κατασκευή: Μ. Κοτσαμπάσογλου Συλλογή: ΕΔΑΒυΤ Πηγή:H. Diels, Antike Technik, Berlin 1914 Σχηματική αναπαράσταση της Ελέπολις του Ποσειδωνίου, το ύψος της οποίας έφτανε τα 29 μέτρα. Credit: MARSDEN TREATISES, Θεοδόσιος Τάσιος Τομή του θησαυρού της Ελεύθερνας. Διακρίνονται από κάτω προς τα πάνω ο υπόγειος θάλαμος, μια διαχωριστική πλάκα και το «καπάκι» (δηλαδή ο δακτύλιος με το σπείρωμα και η ανώτερη στρώση των λίθων) CREDIT: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ, ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΕΛΕΥΘΕΡΝΑΣ (ΤΟΜΕΑΣ ΙΙ-ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ) https://www.tovima.gr/print/science/arxaia-eleytherna-ti-ekryve-to-ypogeio-thisayrofylakio-me-to-kapaki-ton-600-kilon/

Roscosmos Το Soyuz MS-27 έφτασε στο Μπαϊκονούρ Το νέο πλοίο εκφορτώθηκε και εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας για εισερχόμενη επιθεώρηση και περαιτέρω συντήρηση - επιθεωρήθηκε το Soyuz και ελέγχθηκε ο μηχανισμός ανοίγματος των ηλιακών συλλεκτών. Μετά την αποδοχή, το Soyuz θα υποβληθεί σε δοκιμαστική ενεργοποίηση των συστημάτων του πλοίου και θα μεταφερθεί σε λειτουργία αποθήκευσης πριν από την έναρξη των άμεσων προετοιμασιών για την εκτόξευση. Η αποστολή ξεκινά τον Μάρτιο του 2025. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577844

Ρολόγια στη Σελήνη. Μέσα στην επόμενη δεκαετία, είναι πιθανό οι άνθρωποι να επιστρέψουν στη Σελήνη. Οποιεσδήποτε εργασίες στη σεληνιακή επιφάνεια, συμπεριλαμβανομένων των εξερευνήσεων, των χαρτογραφήσεων, των κατασκευών, των εξορύξεων και διαφόρων επιστημονικών εργασιών θα απαιτήσουν μεταξύ άλλων και την ακριβή τη μέτρηση του χρόνου. Είναι λογικό, επομένως, να τοποθετηθούν ακριβή ρολόγια στη σεληνιακή επιφάνεια. Μια ιδέα είναι να συγχρονίσουν αυτά τα ρολόγια με την Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC) στη Γη εφαρμόζοντας τις καθιερωμένες τεχνικές.Όμως, εκτός από τις τεχνικές προκλήσεις της διαδικασίας συγχρονισμού των ρολογιών, υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του χρόνου που μετράται στη Γη και του χρόνου που μετράται στη Σελήνη, όπως περιγράφεται από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν.Ο χρόνος που μετράει ένα ρολόι σε οποιαδήποτε δεδομένη θέση ονομάζεται ιδιόχρονος. Η σχετικότητα του ταυτόχρονου συνεπάγεται ότι αν δυο παρατηρητές βρίσκονται σε διαφορετικά συστήματα αναφοράς δεν θα συμφωνούν σε μια δεδομένη ακολουθία γεγονότων. Με άλλα λόγια, τα ρολόγια σε διαφορετικά συστήματα αναφοράς χτυπούν με διαφορετικούς ρυθμούς. Τα φαινόμενα της κίνησης και της βαρύτητας επηρεάζουν τον ρυθμό των ρολογιών σε σύγκριση με τα «ιδανικά» ρολόγια που βρίσκονται σε ηρεμία και αρκετά μακριά από οποιαδήποτε βαρυτική μάζα. Για παράδειγμα, τα ρολόγια που βρίσκονται πιο μακριά από τη Γη χτυπούν πιο γρήγορα και τα ρολόγια που κινούνται ομαλά θα χτυπούν πιο αργά σε σχέση με τα «ιδανικά» ρολόγια και αντίστροφα. Επομένως, η επιλογή ενός κατάλληλου συστήματος αναφοράς καθίσταται απαραίτητη για την απόκτηση αυτοσυνεπών αποτελεσμάτων κατά τη σύγκριση ρολογιών σε δύο ουράνια σώματα. Οι βαρυτικές επιδράσεις στα ρολόγια και οι συγκρίσεις ρολογιών προσθέτουν ακόμη ένα επίπεδο πολυπλοκότητας στις προκλήσεις συγχρονισμού στις επικοινωνίες στο βαθύ διάστημα.Η Σελήνη έχει ασθενέστερο βαρυτικό δυναμικό από τη Γη και κινείται γύρω από το κοινό κέντρο μάζας, το βαρύκεντρο Γης-Σελήνης. Η Γη κινείται επίσης γύρω από το βαρύκεντρο Γης-Σελήνης, αλλά επειδή η μάζα της Γης είναι 81,3 φορές μεγαλύτερη από την μάζα της Σελήνης, αυτή η κίνηση είναι λιγότερο σημαντική. Το βαρύκεντρο Γης-Σελήνης βρίσκεται στην πραγματικότητα μέσα στη Γη. Αυτοί οι δύο παράγοντες – οι διαφορετικές εντάσεις των βαρυτικών πεδίων και η σχετική κίνηση – κάνουν ένα ρολόι στη Σελήνη να τρέχει με διαφορετικό μέσο ρυθμό σε σχέση με ένα πανομοιότυπο ρολόι στη Γη. Επιπλέον, η γενική σχετικότητα προβλέπει περιοδικές διακυμάνσεις στο σχετικό ρυθμό του σεληνιακού χρόνου σε σχέση με τον χρόνο της Γης. Το πλάτος των περιοδικών διακυμάνσεων είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην επιλογή ενός σχήματος συγχρονισμού και στην πρακτική μετρολογική υλοποίηση της σεληνιακής χρονικής κλίμακας.Έτσι οι φυσικοί, ακόμα και σήμερα, αναζητούν ακριβέστερες απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: ποιά είναι η καλύτερη επιλογή συστήματος συντεταγμένων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συσχετίσει τους ιδιόχρονους της Γης και της Σελήνης; Ποιά είναι η κατάλληλη επιλογή για τις θέσεις των ιδανικών ρολογιών στις επιφάνειες της Γης και της Σελήνης που διευκολύνει τη σύγκριση των ιδιοχρόνων τους; Ποιά είναι η σωστή χρονική διαφορά μεταξύ των ρολογιών στη Σελήνη και στη Γη;Τον Απρίλιο του 2024 ο Λευκός Οίκος έδωσε εντολή στη NASA και σε άλλες υπηρεσίες να συνεργαστούν με διεθνείς οργανισμούς για να καταλήξουν σε ένα νέο φεγγαροκεντρικό σύστημα αναφοράς του χρόνου. Ο Bijunath R. Patla και ο συνάδελφός του Neil Ashby, όπως και άλλοι επιστήμονες, ασχολήθηκαν με το ζήτημα αυτό. «Αν βρισκόμαστε στη Σελήνη, τα ρολόγια θα χτυπάνε διαφορετικά [από ό,τι στη Γη]», δήλωσε ο Bijunath Patla. Σημείωσε ότι η κίνηση της Σελήνης σε σχέση με τη δική μας κάνει τα ρολόγια να τρέχουν πιο αργά από τα γήινα πρότυπα, αλλά η χαμηλότερη βαρύτητά της οδηγεί τα ρολόγια να τρέχουν πιο γρήγορα. «Ετσι, πρόκειται για δύο ανταγωνιστικές επιδράσεις και το καθαρό αποτέλεσμα είναι μια παρέκκλιση 56 μικροδευτερολέπτων ανά ημέρα» (Αυτό είναι 0,000056 δευτερόλεπτα). Αν και η διαφορά των 56 μικροδευτερολέπτων είναι μικρή για τα ανθρώπινα δεδομένα, είναι σημαντική όταν πρόκειται για την καθοδήγηση πολλαπλών αποστολών ή για την επικοινωνία μεταξύ Γης και Σελήνης.Η σύγχρονη πλοήγηση ακριβείας βασίζεται στον συγχρονισμό των ρολογιών, ο οποίος προϋποθέτει συντονισμό με τη χρήση ραδιοκυμάτων, τα οποία ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός. Το φως διανύει 30 εκατοστά σε 1 νανοδευτερόλεπτο (0,001 μικροδευτερόλεπτα), ένα απίστευτα σύντομο χρονικό διάστημα για τα ανθρώπινα δεδομένα, οπότε αν δεν ληφθεί υπόψη η απόκλιση των 56 μικροδευτερολέπτων θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε σφάλματα πλοήγησης με αποκλίσεις … χιλιομέτρων. Ακόμα και ένα κλάσμα αυτού του σφάλματος δεν είναι αποδεκτό όταν πρόκειται για τις αποστολές Artemis, οι οποίες απαιτούν να γνωρίζουν τη θέση κάθε οχήματος, προσεδάφισης ή αστροναύτη με ακρίβεια 10 μέτρων ανά πάσα στιγμή.Ο θεωρητικός φυσικός Sergei Kopeikin του Πανεπιστημίου του Μιζούρι και ο αστρονόμος George Kaplan του Ναυτικού Αστεροσκοπείου των ΗΠΑ επίσης υπολόγισαν – ανεξάρτητα– μια χρονική διαφορά 56 μικροδευτερολέπτων μεταξύ της Γης και της Σελήνης. Εντόπισαν επίσης μικρότερες, περιοδικές διακυμάνσεις που οφείλονται σε μικροσκοπικές μεταβολές των παλιρροϊκών δυνάμεων από τον Ήλιο και τον Δία, επιδράσεις σε επίπεδο νανοδευτερολέπτων, οι οποίες, ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη για την επίτευξη ακρίβειας πλοήγησης σε κλίμακα 10 μέτρων.Θα χρειαστούν πολλά χρόνια ή δεκαετίες προτού η Σελήνη κατοικηθεί από αρκετούς ανθρώπους και ρομπότ ώστε να χρειαστεί αυτό το επίπεδο ακρίβειας στη μέτρηση του χρόνου. Ωστόσο, οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αναγνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει μια σεληνιακή πρότυπη ώρα πολύ πριν χρειαστεί. Τώρα έκαναν αυτό το δύσκολο πρώτο βήμα προς τη γνώση της ώρας στη Σελήνη. πηγές: 1. Lunar time in general relativity – Sergei M. Kopeikin, George H. Kaplan 2. A Relativistic Framework to Estimate Clock Rates on the Moon – Neil Ashby, Bijunath R. Patla 3. Time moves faster on the moon, new study of Einstein’s relativity shows – Matthew R. Francis

Το James Webb ξαναγράφει την ιστορία του Σύμπαντος εντοπίζοντας και άλλους πανάρχαιους γαλαξίες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο ίσως εντόπισε τους αρχαιότερους γαλαξίες που γνωρίζουμε. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος, το James Webb, μπορεί να έσπασε το (δικό του) ρεκόρ ανακάλυψης αρχέγονων γαλαξιών. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για γαλαξίες που υπήρχαν αμέσως μετά τη γέννηση του Σύμπαντος γεγονός που μεταβάλει τα δεδομένα της κοσμολογίας ανοίγοντας νέα επιστημονικά και ερευνητικά κεφάλαια.Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv διεθνής επιστημονική ομάδα αναφέρει ότι φως που κατέγραψε το James Webb προερχόμενο από τις εσχατιές του Σύμπαντος προέρχεται από πέντε γαλαξίες που υπήρχαν όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 200 εκατ. ετών.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν, συνέβη πριν από περίπου 13,8 δισ. έτη και ακολούθησε μια μακρά περίοδος κατά την οποία το Σύμπαν ήταν ένας απόλυτα σκοτεινός και παγωμένος κόσμος όπου συντελούνταν με αργό ρυθμό οι κοσμικές διεργασίες που οδήγησαν στη γέννηση των πρώτων άστρων και ακολούθως των πρώτων γαλαξιών. Η περίοδος αυτή ονομάστηκε Κοσμικός Μεσαίωνας και τα διαθέσιμα δεδομένα έδειχναν ότι τα πρώτα άστρα έκαναν την εμφάνιση τους μερικές εκατοντάδες εκατ. έτη μετά την γέννηση του Σύμπαντος και όσον αφορά τουλάχιστον τους γαλαξίες αυτοί δεν έκαναν την εμφάνιση τους πριν συμπληρωθούν περίπου ένα δισ. έτη από τη Μεγάλη Έκρηξη.Το James Webb ανακαλύπτει συνεχώς ολοένα και μεγαλύτερης ηλικίας γαλαξίες υποχρεώνοντας τους κοσμολόγους να μεταβάλλουν αναλόγως τα μοντέλα και τις θεωρίες τους. Ο αρχαιότερος γαλαξίας που γνωρίζουμε τον οποίο επίσης ανακάλυψε το James Webb, ο γαλαξίας με κωδική ονομασία JADES-GS-z14-0, είναι 90 εκατ. έτη μεγαλύτερος σε ηλικία από αυτούς που εντόπισε τώρα το James Webb αν φυσικά επιβεβαιωθεί ή ύπαρξη και ηλικία τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1845903/to-james-webb-xanagrafei-tin-istoria-toy-sympantos-entopizontas-kai-alloys-panarchaioys-galaxies/

Roscosmos Ο κοσμοναύτης Alexey Zubritsky ολοκλήρωσε με επιτυχία την εκπαίδευση στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος Το ISS αποτελείται από 17 ενότητες. Μεταξύ αυτών είναι το επιστημονικό εργαστήριο Columbus, σχεδιασμένο για πειράματα φυσικής, επιστήμης υλικών, ιατρικών και βιολογικών πειραμάτων. Στη Γερμανία, ο Alexey Zubritsky είχε μια προπόνηση σε αυτήν την ενότητα. Οι αστροναύτες μελετούν πού βρίσκονται τα συστήματα ψύξης ή τροφοδοσίας, ποια ράφια χρησιμοποιούνται για διάφορα πειράματα. Εξοικειώνονται με την τοποθέτηση του εξοπλισμού έκτακτης ανάγκης, τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές του από τις αμερικανικές μονάδες και τις ενέργειες σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο Alexey θα πάει στην πρώτη του διαστημική αποστολή τον Μάρτιο του 2025. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577769 Rocket and Space Corporation "Energia" Ο ISS έχει ξεκινήσει ένα νέο στάδιο του πειράματος. Στόχος είναι η δημιουργία αποτελεσματικής προστασίας από την κοσμική ακτινοβολία. Μιλήσαμε λίγο περισσότερο για τη μελέτη των νετρονίων, ως μία από τις κύριες απειλές για το σώμα μας στο διάστημα. Κοσμοναύτες στον ISS πραγματοποίησαν το επιστημονικό πείραμα "BTN-Neutron-2" για να μελετήσουν το ενεργειακό φάσμα των νετρονίων έξω και εντός του σταθμού, αναφέρει ο ειδικός ανταποκριτής του TASS, ο κοσμοναύτης της Roscosmos, Ivan Vagner: https://vk.cc/cFC9hQ

Εντοπίστηκε η πιο φιλική στη ζωή περιοχή του Άρη. Διαθέτει συνθήκες που (θεωρητικά) επιτρέπουν την υπόγεια παρουσία μικροοργανισμών. Ερευνητική ομάδα υποστηρίζει σε μελέτη που πραγματοποίησε ότι μια τεράστια πεδιάδα στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη διαθέτει τις κατάλληλες υπόγειες συνθήκες για την υποστήριξη ζωντανών οργανισμών. Η περιοχή που ονομάζεται Acidalia Planitia περιέχει σύμφωνα με τους ερευνητές τα κατάλληλα επίπεδα νερού, θερμότητας και ενέργειας στο έδαφός της για να ευδοκιμήσουν εκεί βακτήρια.Το επόμενο βήμα είναι να πραγματοποιηθεί εκεί μια αποστολή επανδρωμένη η ρομποτική για να ληφθούν δείγματα από το υπέδαφος και να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής. Αρκετοί ειδικοί εκτιμούν ότι είναι πιθανό να εμφανίστηκε κάποια στιγμή ζωή στον Άρη έστω και σε μικροβιακή μορφή όταν στην επιφάνεια υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες όπως νερό σε υγρή μορφή και όταν το περιβάλλον έγινε αφιλόξενο αυτές οι μορφές ζωής μετανάστευσαν στο υπέδαφος όπου μπορούσαν να επιβιώσουν.«Είναι μια πολλά υποσχόμενη περιοχή-στόχος για μελλοντικές αποστολές στην αναζήτηση υφιστάμενης ζωής στο υπέδαφος του Άρη» λέει ο Αντρέα Μπουτουρίνι από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, επικεφαλής της μελέτης. Βέβαια για να εξακριβωθεί αν υπάρχει ζωή στο υπέδαφος του Άρη θα πρέπει να ληφθούν δείγματα από μεγάλα βάθη και αυτή την στιγμή δεν είναι διαθέσιμη τέτοια τεχνολογική δυνατότητα από ρομποτικά οχήματα και συστήματα που μπορούμε να στείλουμε άμεσα στον Κόκκινο Πλανήτη και μια επανδρωμένη αποστολή με τέτοιο εξοπλισμό θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά ακόμη χρόνια μέχρι να μπορεί να γίνει. Οπότε περιοριζόμαστε προς το παρόν σε λήψη δειγμάτων σε βάθος μερικών εκατοστών από την επιφάνεια του Άρη που μπορούν να κάνουν τα ρόβερ που στέλνουμε εκεί. Εικόνα από ένα σημείο της πεδιάδας https://www.naftemporiki.gr/techscience/1844847/entopistike-i-pio-filiki-sti-zoi-periochi-toy-ari/

Δείτε τον αστεροειδή που διέσχισε τη Σιβηρία και εξερράγη στον ουρανό (βίντεο) Το εντυπωσιακό φαινόμενο καταγράφηκε από κατοίκους. Πάνω από τον ουρανό της Σιβηρίας στις 11:14 το βράδυ της Τρίτης επτά ώρες μετά τη σχετική προειδοποίηση που εξέδωσε η NASA έκανε την εμφάνιση του ένας μικρός αστεροειδής ο οποίος διέσχισε τον ουρανό και εξερράγη εκπέμποντας μια έντονη ερυθρή λάμψη πάνω από την επαρχία της Γιακουτίας στην ανατολική Σιβηρία.Ο αστεροειδής έλαβε την ονομασία COWECP5 και η πορεία του προς την αυτοκαταστροφή εισερχόμενος στη γήινη ατμόσφαιρα καταγράφηκε από τα κινητά τηλέφωνα κατοίκων των περιοχών που περνούσε οι οποίοι στη συνέχεια δημοσίευσαν τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η τελική φάση της πορείας του όπου ο διαστημικός βράχος πυρακτώνεται ήταν μια μοναδική εμπειρία για όσους την είδαν να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους.Οι τοπικές Αρχές της Γιακουτίας τέθηκαν σε επιφυλακή όταν διαπιστώθηκε ότι ο αστεροειδής θα περάσει από την περιοχή και μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί κάποιες ζημιές που μπορεί να προκλήθηκαν από την κάθοδο του. Ένα τηλεσκόπιο στην Αριζόνα εντόπισε τον COWECP5 επτά ώρες πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα και διαπιστώθηκε ότι είχε διάμετρο περίπου ενός μέτρου γεγονός που (θεωρητικά) τον καθιστούσε ακίνδυνο αφού το μικρό του μέγεθος θα οδηγούσε καταστροφή του στην ατμόσφαιρα.Μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε τα τεχνικά μέσα να εντοπίζουμε μικρού μεγέθους διαστημικά σώματα που η βαρυτική έλξη της Γης τα συλλαμβάνει και τα οδηγεί στην ατμόσφαιρα της όπου κατά βάση αυτοκαταστρέφονται λόγω της τριβής ή πέφτουν σε κάποιο ωκεανό. Όμως τα τελευταία χρόνια τα συστήματα ελέγχου του κοντινού στη Γη διαστημικού χώρου εντοπίζουν τέτοιους μικρούς διαστημικούς βράχους.Ο COWECP5 έγινε ο 12ος αστεροειδής που εντοπίζεται πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα και σημαίνει συναγερμός. Είναι η τέταρτη φορά που εντοπίζεται αστεροειδής να εισέρχεται στη Γη το 2024 χωρίς κάποιος εξ αυτών να προκαλεί τελικά κάποιο πρόβλημα. Σύμφωνα με τις προσομοιώσεις που έχουν γίνει για να είναι απειλητικός και δυνητικά καταστροφικός αν πέσει στη Γη ένας αστεροειδής θα πρέπει να έχει διάμετρο τουλάχιστον 18 μέτρων. Στιγμιότυπο από την πτώση του αστεροειδή στη Σιβηρία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1845651/deite-ton-asteroeidi-poy-dieschise-ti-siviria-kai-exerragi-ston-oyrano/

Η Amazon παρουσίασε νέα «μοντέλα θεμελίωσης» τεχνητής νοημοσύνης. Στο συνέδριο AWS ανακοίνωσε η Amazon τα νέα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης. Ο εμπορικός γίγαντας βάζει τη δική του σφραγίδα στη βιομηχανία ΑΙ. Δυναμική απάντηση έδωσε η Amazon στις κατηγορίες ότι έχει μείνει από τους ανταγωνιστές της και γενικότερα από τους τεχνολογικούς κολοσσούς στον τομέα της ανάπτυξης τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης. Ο ιντερνετικός εμπορικός γίγαντας παρουσίασε στο ετήσιο συνέδριο της AWS μια σειρά από πλατφόρμες τεχνητής νοημοσύνης που ανήκουν στην κατηγορία των αποκαλούμενων «μοντέλων θεμελίωσης» που αποτελούν την τελευταία εξέλιξη στον κλάδο της «βαθιάς μάθησης» της τεχνητής νοημοσύνης.Τα μοντέλα θεμελίωσης μπορούν για παράδειγμα, βλέποντας τι γράφετε σε μια πρόταση να την ολοκληρώνουν χρησιμοποιώντας λέξεις και φράσεις που (θεωρητικά) ταιριάζουν καλύτερα στο νόημα της πρότασης. Μπορούν επίσης από ένα δείγμα μελωδίας που έχει συνθέσει κάποιος μουσικός να δημιουργήσει ένα ολόκληρο τραγούδι που θα ακολουθεί τα συνθετικά μοτίβα του μουσικού και θα μοιάζει σαν να το έχει συνθέσει αυτός. Μπορούν επίσης να βοηθούν κάποιον να κάνει καταμερισμό εργασίας όπως για παράδειγμα να γράφει το βασικό μέρος ενός κώδικα για έναν προγραμματιστή αφήνοντας τον να επικεντρωθεί στα πιο εξειδικευμένα μέρη αυτού του κώδικα.Η Amazon ονόμασε τα νέα της μοντέλα ΑΙ «Nova» και μπορούν να μετατρέπουν κείμενα σε ομιλία, εικόνες, βίντεο ή και το ανάποδο από μια απλή εντολή του χρήστη με πιο γρήγορο, αποδοτικό αλλά και χαμηλότερο κόστος από ότι το κάνουν τα παρόμοιου τύπου προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης που κάνουν την εμφάνιση τους το τελευταίο χρονικό διάστημα.Οι πλατφόρμες της Amazon είναι σχεδιασμένες για να δημιουργούν χρήστες εικόνες ή σύντομα βίντεο για εμφάνιση προϊόντων στις ιστοσελίδες της εταιρείας με κάποιους πάντως να θέτουν ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων όσον αφορά το περιεχόμενο αυτών των βίντεο και εικόνων.Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα κυκλοφορήσει μια νέα ανανεωμένη έκδοση του ψηφιακού οικιακού βοηθού της Alexa. Μια έκδοση βασισμένη στην τεχνητή νοημοσύνη ώστε ο βοηθός να αλληλεπιδρά με τους χρήστες του πιο αποτελεσματικά και πιο γρήγορα από ότι σήμερα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1845715/i-amazon-paroysiase-nea-montela-themeliosis-technitis-noimosynis/

Επιστροφή στην Ελιγολάνδη. Γιορτάζοντας τα 100 χρόνια της κβαντικής μηχανικής Στο νησί της Ελιγολάνδης (Helgoland) στα ανοικτά των ακτών της Γερμανίας, τον Ιούνιο του 1925 ο Werner Heisenberg έβαλε τα θεμέλια της κβαντομηχανικής. «Στις τρεις η ώρα ένα πρωί Ιουνίου του 1925, ο 23χρονος Βέρνερ Χάιζενμπεργκ εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος από αλλεργίες, ήταν τόσο ταραγμένος που δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Βγήκε από το δωμάτιο που νοίκιαζε στο ανεμοδαρμένο νησί της Βόρειας Θάλασσας, την Ελιγολάνδη και άρχισε να περπατάει αργά στο σκοτάδι. Ανέβηκε σε έναν βράχο με θέα τη θάλασσα στην άκρη του μικρού νησιού και περίμενε να βγει ο ήλιος. Παρατηρώντας την ανατολή αποκρυσταλλώνει στο μυαλό του τη νέα ιδέα. Μια ιδέα που θα μεταμόρφωνε τη φυσική στο σύνολό της – μαζί με το σύνολο της επιστήμης, αλλά και την ίδια την αντίληψή μας για τον κόσμο. Μια ιδέα που η ανθρωπότητα δεν την έχει ‘χωνέψει’ ακόμη πλήρως. Ο Χάιζενμπεργκ εκείνη την εποχή ήταν ένας άγνωστος μεταδιδακτορικός φοιτητής φυσικής και μόλις είχε συλλάβει μέσα από πρωτόγονα και άγνωστα στους φυσικούς μαθηματικά, αυτό που σύντομα θα γινόταν γνωστό ως μητρομηχανική.» O Werner Heisenberg βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1932 για την δημιουργία της κβαντικής μηχανικής Αν επιμείνουμε να συνδέσουμε τη γέννηση της κβαντικής μηχανικής με έναν συγκεκριμένο τόπο και ημερομηνία, τότε ο τόπος είναι το νησί της Ελιγολάνδης και η ημερομηνία ο Ιούνιος του 1925 είναι. Εκεί όπου προέκυψε η μνημειώδης δημοσίευση στο Zeitschrift für Physik τον Σεπτέμβριο του 1925, με τίτλο «Über quantentheoretische Umdeutung kinematischer und mechanischer Beziehungen» («Κβαντική θεωρητική ανα-θεώρηση των κινηματικών και μηχανικών σχέσεων») διαβάστε σχετικά: «Η Ελιγολάνδη με το μοναδικό της δέντρο« https://physicsgg.me/2023/01/28/η-ελιγολάνδη-με-το-μοναδικό-της-δέντρο/ Στο άρθρο του ο Heisenberg έγραφε ότι πρέπει «να εγκαταλείψουμε εντελώς κάθε ελπίδα παρατήρησης των μέχρι τώρα μη παρατηρήσιμων μεγεθών (όπως η θέση και η περίοδος τροχιάς του ηλεκτρονίου)». Σήμερα τα σχόλια του Heisenberg μπορεί να φαίνονται αδιάφορα. Αλλά η πρότασή του σίγουρα θα ήταν σχεδόν αδιανόητη για όσους φυσικούς του μεσοπολέμου που στην πλειοψηφία τους ήταν διαποτισμένοι από την Νευτώνεια μηχανική. Ο εμπειρότερος στα μαθηματικά Max Born, ένιωσε κάτι οικείο με τις περίεργες «κβαντομηχανικές σχέσεις» του Heisenberg με τις παράξενες διατάξεις που οι μαθηματικοί αποκαλούσαν πίνακες. To περιγράφει στο βιβλίο του Physics in My Generation που εκδόθηκε το 1956: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συγκίνηση που βίωσα όταν κατάφερα να συμπυκνώσω τις ιδέες του Heisenberg για τις κβαντικές συνθήκες στη μυστηριώδη εξίσωση PX – XP = h/2πi , που αποτελεί την καρδιά της νέας μηχανική και αργότερα ονομάστηκε σχέση αβεβαιότητας». Ο πίνακας P σχετίζεται με την ορμή ενός σωματιδίου (η ταχύτητα πολλαπλασιαζόμενη με τη μάζα του) και ο πίνακας X σχετίζεται με τη θέση του σωματιδίου, το γράμμα i είναι το μαθηματικό σύμβολο της τετραγωνικής ρίζας του −1 και h είναι η σταθερά του Πλανκ. Η εξίσωση αυτή εμας λέει ότι ο πολλαπλασιασμός της θέσης επί την ταχύτητα είναι διαφορετικός από τον πολλαπλασιασμό της ταχύτητας επί την θέση. Αν η θέση και η ταχύτητα ήταν αριθμοί δεν θα υπήρχε διαφορά, γιατί π.χ. το 3×4 είναι το ίδιο με το 4×5. Όμως εδώ η θέση και η ταχύτητα είναι πίνακες αριθμών και όταν πολλαπλασιάζουμε δύο πίνακες Α και Β παίζει ρόλο η σειρά πολλαπλασιασμού αφού Α×Β≠Β×Α. Η εξίσωση της αβεβαιότητας μας δίνει τη διαφορά μεταξύ του αποτελέσματος πολλαπλασιασμού δύο ποσοτήτων μείον το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού αν τις αντιμεταθέσουμε. Η δημοσίευση του Χάιζενμπεργκ τον Σεπτέμβριο του 1925, πριν από έναν αιώνα, είναι ο λόγος για τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν το 2025 Διεθνές Έτος Κβαντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας. Είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση του κοινού για την κβαντική επιστήμη και τις εφαρμογές της, με πολυάριθμες δραστηριότητες σε εξέλιξη καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Μία από αυτές θα είναι το συνέδριο με τίτλο «Helgoland 2025», που θα διεξαχθεί από τις 9 έως τις 14 Ιουνίου στην Ελιγολάνδη, εκεί όπου ακριβώς 100 χρόνια πριν ο Χάιζενμπεργκ εμπνεύστηκε μηχανική των μητρών, την «πρώτη διατύπωση της κβαντικής θεωρίας» (διαβάστε περισσότερα: Return to Helgoland: celebrating 100 years of quantum mechanics). https://physicsworld.com/a/return-to-helgoland-celebrating-100-years-of-quantum-mechanics/ Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, σε μια συνέντευξη με τον ιστορικό Thomas Kuhn, ο Heisenberg περιγράφει όσα συνέβησαν την δεκαετία του 1920 και οδήγησαν στην ανακάλυψη και τις ερμηνείες της κβαντομηχανικής. Η συνέντευξη μεταφράστηκε στα ελληνικά (384 σελίδες) από τον φυσικό Αποστόλη Παπάζογλου και μπορείτε να την βρείτε ΕΔΩ. https://ylikonet.gr/2024/07/26/οι-thomas-kuhn-και-john-heilbron-ανακρίνουν-τον-werner-heisenberg/ Στη συνέχεια παρατίθεται ένα σχετικό μικρό απόσπασμα: Heisenberg: Ας μιλήσουμε για την άνοιξη και το καλοκαίρι του ’25. Επέστρεψα από την Κοπεγχάγη. Είχα μόλις τελειώσει το άρθρο με τον Kramers για τη διασπορά και, όπως σας είπα, πήγα στο σπίτι μ’ ένα βιβλίο για τις συναρτήσεις Bessel, με την ελπίδα να προβλέψω την ένταση στο άτομο του υδρογόνου. Kuhn: Στο σπίτι στο Göttingen; Heisenberg: Ναι στο Göttingen. Είχα πάρει το βιβλίο απ’ το γραφείο του Born – είχε πάρα πολλά εγχειρίδια. Μου έδωσε ένα απ’ τα βιβλία του και προσπάθησα να μελετήσω τις συναρτήσεις Bessel και να δω, αν μπορώ να μαντέψω τις εντάσεις του υδρογόνου. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα – ήταν εξαιρετικά πολύπλοκο. Kuhn: Θυμάστε πόσο καιρό το προσπαθούσατε; Heisenberg: Μερικές εβδομάδες, μόνο μερικές εβδομάδες. Μετά είδα σταδιακά, ότι το πρώτο πράγμα που έπρεπε να ξέρω, ήταν το πώς μπορώ να μάθω τα πλάτη του γινομένου ΧY, αν γνωρίζω όλα τα πλάτη ενός μεγέθους Χ και ενός άλλου μεγέθους Υ. Kuhn: Δεν μου είναι σαφές, το πώς από το πρόβλημα του ατόμου του υδρογόνου, με το οποίο παλεύατε, προέκυψε το εν λόγω πρόβλημα. Heisenberg:Το θέμα είναι, ότι στο άτομο του υδρογόνου προκύπτουν μάλλον πολύπλοκοι πολλαπλασιασμοί, μάλλον πολύπλοκα μαθηματικά και όμως στο τέλος έχεις μια συνάρτηση Bessel ως πλάτος. Αλλά μετά βλέπεις, ότι αυτή η συνάρτηση προκύπτει μέσω πολλών και πολύπλοκων διαδικασιών υπολογισμού. Και σκέφτηκα: «να προσπαθήσω να μιμηθώ αυτές τις διαδικασίες, με τον ίδιο τρόπο που μιμήθηκα τη θεωρία διαταραχών στην εξίσωση διασποράς, δηλαδή πολλαπλασιάζοντας τα πλάτη». Μετά είδα, ότι δεν μπορούσα να μιμηθώ αυτές τις διαδικασίες, διότι τα μαθηματικά ήταν τόσο πολύπλοκα. Τότε άρχισα να σκέφτομαι σχετικά με τη θεμελιώδη πλευρά της διαδικασίας. Και αυτή ήταν, βέβαια, ότι οι πιο στοιχειώδεις πράξεις είναι η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός. Υπήρχε ένα ακόμη σημείο σχετικά μ’ αυτό. Είχα σκεφτεί για κάποιο διάστημα σχετικά με διορθώσεις υψηλότερης τάξης στην ακτινοβολία. Προκειμένου να υπολογιστεί η ακτινοβολία, ας πούμε, δεν έχεις μόνο τη διπολική ακτινοβολία, έχεις την τετραπολική και πάει λέγοντας. Υπάρχουν τότε τμήματα στην αλληλεπίδραση μεταξύ ηλεκτρονίων και ακτινοβολίας, τα οποία δεν εξαρτώνται γραμμικά από τη συντεταγμένη, αλλά από το τετράγωνό της. Και σκέφτηκα: «ακόμα κι αν είχα λύσει το όλο πρόβλημα, πώς θα μπορούσα να υπολογίσω την τετραπολική ακτινοβολία αντί για τη διπολική;». Και έτσι έφτασα στην ιδέα, ότι κάποιος έπρεπε πρώτα να ελέγξει αν «μπορεί γενικά να πολλαπλασιαστεί το Χ με το Y. Αν τα Χ και Y είναι γνωστά, ως πλάτη μοτίβων της κβαντικής θεωρίας, μπορεί να προβλεφθεί το μοτίβο ΧY;». Αυτό πρακτικά είχε ήδη γίνει στο άρθρο για τη διασπορά. Στο άρθρο εκείνο είχαμε πρακτικά τον πολλαπλασιασμό μητρών, χωρίς βέβαια να το γνωρίζουμε. Και μετά είδα, ότι μπορεί να πολλαπλασιαστεί το Χ με το Y. Υπήρχε ένα πολύ δυσάρεστο χαρακτηριστικό σχετικά με το ότι το Y·Χ δεν ισούται με Y·Χ. Αυτό το είδα και ήμουν πολύ απογοητευμένος με την κατάσταση. Αλλά μετά είπα: «τελικά, δεν προσπαθώ ένα πρόβλημα, στο οποίο να πρέπει να αντιμετωπίσω μόνο πολύ απλούς πολλαπλασιασμούς – όχι τόσο πολύπλοκους όπως στην κίνηση Kepler;». Και έτσι κατέληξα στον αναρμονικό ταλαντωτή – όπου αν εφαρμόσεις τη θεωρία διαταραχών, προκύπτουν λίγες δυνάμεις του Χ και αυτό είναι αντιμετωπίσιμο. Έτσι είπα: «τώρα πρέπει να ελέγξω, αν μπορώ να κατασκευάσω μια πλήρη κβαντομηχανική για τον αναρμονικό ταλαντωτή, χρησιμοποιώντας απλά το είδος πολλαπλασιασμού, που χρησιμοποιήθηκε στη θεωρία διασποράς». Και αυτό έκανα. Νομίζω, ότι ταυτόχρονα έπρεπε να κάνω κάποιες διαλέξεις στο Göttingen. Αυτό ήταν νωρίς το Μάιο, στην αρχή των διακοπών. Και τότε αρρώστησα. Είχα ένα πολύ σοβαρό αλλεργικό πυρετό, δεν μπορούσα να δω και ήμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Ρώτησα τον Born αν θα μπορούσα να πάω στην Ελιγολάνδη, όπου μπορεί κανείς να ξεφορτωθεί τις αλλεργίες. Εκείνο τον καιρό ασχολούμουν ισχυρά μ’ αυτούς τους υπολογισμούς και θυμάμαι ότι… Kuhn: Να σας διακόψω, αν μου επιτρέπετε. Ίσως λείπει ένα στοιχείο εδώ. Κάποιος θα μπορούσε να καθοδηγηθεί από την εξίσωση διασποράς, για το πώς μπορεί να πολλαπλασιαστεί το Χ με το Y. Υπάρχει όμως και το βήμα, που εμπλέκεται στο στάδιο της εκ μέρους σας αντιμετώπισης της όλης σειράς των Χ, ως δυναμικής μεταβλητής, εφαρμόζοντας το νόμο του Newton στο Χ, το οποίο θεωρείται τώρα ως σειρά. Αυτό δεν το έκανε η εξίσωση διασποράς. Heisenberg: Δεν μπορώ να πω ότι αυτό μου προέκυψε σε μια μόνο στιγμή, την οποία να θυμάμαι. Προέκυψε σταδιακά, ως κάτι σχεδόν προφανές. Υπό αυτή την έννοια, θα έλεγε κάποιος: «τι σημαίνει το Χ(t);». Το Χ(t) σ’ ένα άτομο δεν σημαίνει πραγματικά μια τροχιά, διότι μια τέτοια τροχιά έχει τη λάθος συχνότητα και πάει λέγοντας. Οπότε τι σημαίνει; Σημαίνει οπωσδήποτε κάποιο είδος ακτινοβολίας, οπότε όλες εκείνες οι πιθανά εκπεμπόμενες συχνότητες εκπροσωπούν με κάποιο τρόπο το Χ(t). Το «εκπροσωπούν με κάποιο τρόπο» ήταν φυσικά ένας πολύ ασαφής όρος, όμως ένιωθα: «γιατί αυτή η αναπαράσταση του Χ(t) να μην υπακούει επίσης στους νόμους της κίνησης, ότι m·X’(t) είναι η ορμή και πάει λέγοντας;». Δεν έβλεπα λόγο να μην μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Έπρεπε κάποιος τουλάχιστον να το προσπαθήσει. Και μετά σκέφτηκα: «δεν μπορεί να βρεθεί ένα απλό παράδειγμα, στο οποίο να προσπαθήσω να δω πώς δουλεύουν τα πράγματα;». Και ο αναρμονικός ταλαντωτής ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα. Ταυτόχρονα, αμφέβαλλα πολύ για το αν το όλο εγχείρημα θα δούλευε. Έτσι είπα: «αν πράγματι αντικαταστήσω το Χ(t) με αυτά τα περίεργα υποδείγματα στοιχείων, θα είχα καμία τύχη, για παράδειγμα, να δείξω τη διατήρηση της ενέργειας;». Έτσι αρχικά αμφέβαλλα, για το αν θα ίσχυε η διατήρηση της ενέργειας. Αυτή ήταν ακριβώς η κατάσταση όταν έφυγα από το Göttingen για την Ελιγολάνδη – ήμουν εν μέσω τέτοιων σκέψεων. Σκεφτόμουν: «τώρα έχω ένα πρόβλημα, στο οποίο μπορώ να εργαστώ και να κάνω υπολογισμούς και ίσως προκύψει ότι η ενέργεια διατηρείται». Μετά αρρώστησα. Πήρα το βραδινό τρένο για το Cuxhaven και έπρεπε να μπω σ’ ένα πλοίο το πρωί. Ήμουν υπερβολικά κουρασμένος και το πρόσωπό μου ήταν πρησμένο. Πήγα για πρωινό σ’ ένα μικρό πανδοχείο και η οικοδέσποινα είπε: «πρέπει να πέρασες δύσκολη νύχτα. Πρέπει να σε έδειρε κάποιος». Της είπα, ότι ήμουν λίγο άρρωστος και με συμπόνεσε. Πήρα το πλοίο, έφτασα στο Ελιγολάνδη και τις πρώτες μέρες συνέχισα να είμαι αρκετά άρρωστος. Αλλά ταυτόχρονα, άρχισα να εργάζομαι πολύ σκληρά και ήμουν σε κατάσταση μεγάλου ενθουσιασμού, διότι έβλεπα ότι το πράγμα δούλευε τόσο καλά. Θυμάμαι ότι είχα το σχήμα, μέσω του οποίου θα μπορούσα να δείξω τη διατήρηση της ενέργειας και δούλευα όλη νύχτα, κάνοντας αρκετά σφάλματα στους υπολογισμούς. Γύρω στις δύο ή τρεις το πρωί είδα ότι η διατήρηση της ενέργειας ήταν σωστή. Ήμουν υπερβολικά ενθουσιασμένος και ήταν ήδη μόνο νωρίς το πρωί. Αποφάσισα να βγω μια βόλτα. Σχεδόν σκαρφάλωσα έναν από τους γκρεμούς της Ελιγολάνδης απλά για την έξαψη και ένιωσα: «λοιπόν τώρα κάτι έχει συμβεί». Μετά από λίγο γύρισα σπίτι και κοιμήθηκα βαθιά. Έπειτα ξεκίνησα να γράφω σ’ ένα χαρτί. Kuhn: Πριν πάτε στην Ελιγολάνδη, είχατε λύσει το πρόβλημα των εντάσεων του αναρμονικού ταλαντωτή, αλλά δεν είχατε καταλήξει στη διατήρηση της ενέργειας; Heisenberg: Όχι, είχα στο χαρτί μόνο τις γενικές ιδέες, ότι θα χρησιμοποιούσα ένα Χ που θα ήταν πάντα ένα Χ του n και του n-1. Μετά συνειδητοποίησα, ότι ένας αναρμονικός ταλαντωτής δεν είχε μόνο στοιχεία μητρών από το n στο n-1, αλλά επίσης από το n στο n-2 ή το n-3, ανάλογα με το είδος του ταλαντωτή. Και είχα γενικές εξισώσεις – πώς να υπολογίσω το Χ2, αν είχα το Χ και πώς το Χ·Y, αν είχα τα Χ και Y. Μετά βέβαια με προβλημάτιζε τρομερά το γεγονός, ότι το Χ·Y δεν ήταν ίσο με το Y·Χ. Όμως είπα: «ευτυχώς δεν το χρειάζομαι, ευτυχώς δεν είναι τόσο σημαντικό, διότι έχω μόνο το Χ και το Χ·Χ». Αυτό φυσικά ήταν ένα θέμα. Δεν μου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό, ότι θα έπρεπε να γράψω Χ·Px συν ή μείον Px·X. Έπρεπε βέβαια να σκεφτώ την κβαντική συνθήκη. Και αυτό ήταν ένα σημαντικό σημείο. Γνώριζα όμως από την Κοπεγχάγη, πόσο σημαντικός ήταν ο κανόνας άθροισης των Thomas και Kuhn. Αυτό είχε πάρει αρκετό καιρό και νομίζω ότι ήμουν στην Κοπεγχάγη όταν είδα, πώς θα μπορούσα να μεταφράσω τον κανόνα των Thomas και Kuhn σε μια κβαντομηχανική – όπως την αποκαλώ – πρόταση, όπου εμφανίζονταν μόνο διαφορές. Δεν είδα, ότι ήταν ένας μεταθετικός κανόνας, αλλά είδα ότι θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μια πρόταση, έτσι ώστε να εμφανίζονται μόνο διαφορές ή γινόμενα μεταξύ πλατών. Αυτό σήμαινε, ότι θα μπορούσα να μεταφέρω αυτόν τον κανόνα αθροίσματος στο όλο μου σχήμα και τότε ο κανόνας θα τα διόρθωνε όλα – μπορούσα να δω, ότι θα διόρθωνε την κβάντωση. Kuhn: Προσπαθήσατε να το κάνετε με άλλους τρόπους; Ήταν δεδομένο, ότι απουσίαζε από το σχήμα σας μια κβαντική συνθήκη και υπήρχαν πολλά σημεία και πολλοί τρόποι, όπου θα μπορούσε κανείς την αναζητήσει. Η χρήση του κανόνα των Thomas και Kuhn είναι μια μεγαλοφυής πράξη, αλλά θα υπέθετε κάποιος, ότι υπήρξαν και αρκετές άλλες ενδιάμεσες προσπάθειες. Heisenberg: Όχι, θα έλεγα ότι ήταν μάλλον τετριμμένο για τους ακόλουθους λόγους: Πρώτα απ’ όλα, υπήρχε το ολοκλήρωμα pdq. Έπειτα είχαμε δει, ότι το ολοκλήρωμα είναι 1⁄2 σε κάποιες περιπτώσεις και σε κάποιες άλλες όχι. Αυτό έπαιξε ένα ρόλο. Διότι τότε ένιωθα, ότι ίσως μόνο η διαφορά του ολοκληρώματος μεταξύ μιας κβαντικής κατάστασης και της επόμενης να ήταν σημαντική. Έτσι σκέφτηκα: «ίσως δεν πρέπει να γράψω το ολοκλήρωμα pdq, αλλά να γράψω τη διαφορά μεταξύ του ολοκληρώματος σε μια κατάσταση από το ολοκλήρωμα στη γειτονική κατάσταση». Μετά είδα, ότι αν το έκανα και προσπαθούσα να το μεταφράσω σύμφωνα με το σχήμα της θεωρίας διασποράς, θα προέκυπτε ο κανόνας άθροισης των Thomas και Kuhn. Και αυτό ήταν το θέμα. Έπειτα σκέφτηκα: «αυτός είναι προφανώς ο τρόπος». Στη συνέχεια επέλεξα ένα ακόμη σημείο, τη θεμελιώδη κατάσταση. Εφόσον ο κανόνας άθροισης των Thomas και Kuhn είναι απλά η διαφορά μεταξύ του ολοκληρώματος pdq εδώ και εκεί, ήταν σαφές ότι έλειπε μια σταθερά ολοκλήρωσης. Και τότε μπορούσε κανείς να δει, ότι αυτή η σταθερά θα μπορούσε να προκύψει από τη θεμελιώδη κατάσταση, λέγοντας ότι πρέπει να υπάρχει μια χαμηλότερη κατάσταση, προσδιορισμένη από το γεγονός ότι το πλάτος της πρέπει να είναι μηδέν, διότι δεν υπάρχει χαμηλότερη κατάσταση. Αυτό προσδιόρισε τη σταθερά και όλα έγιναν σαφή. Kuhn: Αυτό πρέπει να συνέβη λίγο αργότερα. Heisenberg: Ναι, αλλά το καθοριστικό σημείο ήταν η διατήρηση της ενέργειας – αυτό ήταν το κύριο σημείο. Με κάποιο τρόπο, δεν μπορούσα να δω ότι θα προέκυπτε. Ήρθε σαν ένα είδος ‘μάννα εξ ουρανού’ (‘Geschenk des Himmels’). Και ένιωσα, ότι αν προέκυπτε, θα σήμαινε ότι κάτι υπάρχει σ’ αυτό το σχήμα, ότι διαθέτει εσωτερική συνέπεια. Αυτό ήταν λοιπόν το σημείο, που πείστηκα ότι είχα βρει κάτι πραγματικό. Αυτή η δουλειά με τον κανόνα άθροισης των Thomas και Kuhn ήταν μια μάλλον προφανής υπόθεση και στη συνέχεια ήθελα να δω, πώς θα προέκυπταν ημιακέραιοι κβαντικοί αριθμοί απ’ τον αναρμονικό ταλαντωτή. Μετά δεν θυμάμαι τι έκανα πρώτα. Πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα ήταν ξανά, να γράψω επιστολή στον Pauli, δεν είμαι σίγουρος.(…) διαβάστε ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ https://drive.google.com/file/d/1VDZyd7N4y22KRQaKXK8rEoB0L0MTVHVs/view https://physicsgg.me/2024/12/03/επιστροφή-στην-ελιγολάνδη/

O Ελον Μασκ εκτόξευσε τη «Διαστημική Ασπίδα» των ΗΠΑ (βίντεο) Πρόκειται για ένα προηγμένο κατασκοπευτικό δορυφορικό σμήνος. Πριν από δύο εβδομάδες έγινε γνωστό ότι οι ΗΠΑ αναπτύσσουν σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη ένα δορυφορικό σμήνος με προηγμένες κατασκοπευτικές δυνατότητες. Όπως έγινε γνωστό το περασμένο Σάββατο με πύραυλο της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, εκτοξεύτηκαν ορισμένοι από τους δορυφόρου του σμήνους που ονομάζεται «Starshield».Πρόκειται για ένα δίκτυο εκατοντάδων κατασκοπευτικών δορυφόρων που θα βρίσκεται υπό τη διεύθυνση του National Reconnaissance Office (NRO), της υπηρεσίας του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών που σχεδιάζει, κατασκευάζει, εκτοξεύει και χειρίζεται τους αμερικανικού αναγνωριστικούς δορυφόρους. Οι δορυφόροι θα παρακολουθούν κάθε στοιχείο που χρειάζεται το Πεντάγωνο, από ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις έως άλλους στόχους στρατηγικού ενδιαφέροντος. «Δεν θα μπορείτε να κρυφτείτε, γιατί θα σας παρακολουθούμε συνεχώς», λέει ο Κρις Σκολέζε, διευθυντής του NRO. Το Starshield κατασκευάζεται από την SpaceX από το 2021. Η εταιρεία του Ελον Μασκ εξασφάλισε με μυστικό συμβόλαιο 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την κατασκευή εκατοντάδων τέτοιων δορυφόρων. Μέχρι σήμερα η SpaceX έχει εκτοξεύσει περισσότερους από 80 από αυτούς τους νέους δορυφόρους με πυραύλους Falcon 9. Σύμφωνα με τον Σκολέζε, ο αριθμός των δορυφόρων θα είναι τέτοιος που θα πρέπει να ελέγχονται από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, με αυτοματοποιημένες διαδικασίες για να έχει ο αμερικανικός στρατός εικόνες από το Διάστημα σε δευτερόλεπτα, όχι σε λεπτά ή ώρες. Η στρατηγική της ανάπτυξης ενός μεγάλου σε αριθμό σμήνους κατασκοπευτικών δορυφόρων που θα είναι μάλιστα διάσπαρτοι όχι μόνο παρέχει συνεχή και λεπτομερή επιτήρηση στόχων, αλλά, θεωρητικά, καθιστά επίσης πολύ πιο δύσκολο για τους αντιπάλους των ΗΠΑ (Ρωσία, Κίνα) να τους εξουδετερώσουν με διαστημικά όπλα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1844465/o-elon-mask-ektoxeyse-ti-diastimiki-aspida-ton-ipa-vinteo/ Roscosmos Οι πτητικές δοκιμές του διαστημικού συγκροτήματος Meteor-3M ολοκληρώθηκαν Η Κρατική Επιτροπή αποφάσισε να ολοκληρώσει τις δοκιμές πτήσης και συνέστησε στον κρατικό πελάτη να αποδεχθεί το διαστημικό συγκρότημα Meteor-3M με το διαστημόπλοιο Meteor-M No. 2-4 που παράγεται από την VNIIIEM Corporation. Το διαστημικό συγκρότημα Meteor-3M έχει σχεδιαστεί για τηλεπισκόπηση της Γης και της ατμόσφαιρας για τα συμφέροντα της μετεωρολογίας, της υδρολογίας, της αγρομετεωρολογίας, της παρακολούθησης του κλίματος, της παρακολούθησης της περιβαλλοντικής κατάστασης και των φυσικών και ανθρωπογενών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Εξυπηρετεί επίσης επιστημονική ηλιογεωφυσική έρευνα και ατμοσφαιρική ανάλυση σε παγκόσμια κλίμακα και χρησιμοποιείται για την υποστήριξη επιχειρήσεων διάσωσης. ℹ Περισσότερες λεπτομέρειες στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/41084/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577757

Πολυβιταμίνες στη μάχη της σωτηρίας των κοραλλιών της Γης. Νέα μέθοδος ενίσχυσης της υγείας και ανθεκτικότητας των κοραλλιογενών υφάλων. Καθώς οι θερμοκρασίες και η οξύτητα των ωκεανών συνεχίζουν να αυξάνονται, οι επιστήμονες αγωνίζονται για να προστατεύσουν τους κοραλλιογενείς υφάλους της Γης από τις διαρκώς αυξανόμενες απειλές της κλιματικής αλλαγής και μια λύση μοιάζει περισσότερο με κάτι που υπάρχει σε πολλά ντουλάπια μπάνιων ή κουζίνας.Ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια πολυβιταμίνη για να βοηθήσουν να γίνουν αυτά τα κρίσιμα οικοσυστήματα πιο ανθεκτικά στο θερμικό στρες και να ενισχύσουν την υγεία τους. Δεν πρόκειται βέβαια για παρασκεύασμα βιταμίνης C και ασβεστίου που καταπίνει κάποιος με ένα ποτήρι νερό για να ενισχύσει το ανοσοποιητικό του σύστημα αν και έχει αρκετές ομοιότητες με αυτή τη διαδικασία.Μέλη του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης και του Πανεπιστημίου των Παρθένων Νήσων ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δοκιμάσουν εργαστηριακά πλακίδια που έχουν εγχυθεί με θρεπτικά συστατικά που θα ενσωματωθούν σε έναν τεχνητό ύφαλο επτά μέτρων. Αφού φυτευτούν τα νεαρά κοράλλια στη δομή, τα πλακίδια θα εκπέμπουν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες για να απορροφήσουν τα κοράλλια.«Μελετούμε πώς αντιδρούν τα κοράλλια όταν αναπτύσσονται σε υποστρώματα που έχουν εγχυθεί με βασικά μεταλλικά μικροθρεπτικά συστατικά, όπως μαγγάνιο, ψευδάργυρος και σίδηρος. Η ταχεία θέρμανση των νερών σε συνδυασμό με μια ενεργή περίοδο τυφώνων έχει καταστήσει δύσκολη τη διεξαγωγή δοκιμών πεδίου των υποστρωμάτων μας. Ωστόσο, τα προκαταρκτικά δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια πειραμάτων πάνω από ένα χρόνο δείχνουν ότι τα κοράλλια που είχαν τα πρώτα πλεονεκτήματα των πολυβιταμινών ήταν πιο ανθεκτικά και ανθεκτικά στο θερμικό στρες» λέει η Κολίν Χάνσελ ανώτερη επιστήμονας και χημικός της θάλασσας στο Woods Hole. Η μέθοδος Η ομάδα σχεδιάζει να ενσωματώσει πλακίδια που έχουν εγχυθεί με θρεπτικά συστατικά στη δομή από σκυρόδεμα ενός τεχνητού υφάλου. Η δομή θα παρέχει μια στέρεη βάση για τη φύτευση νεαρών κοραλλιών και για την εγκατάσταση των προνυμφών κοραλλιών. Η ομάδα σχεδιάζει να ενσωματώσει πλακίδια που έχουν εγχυθεί με θρεπτικά συστατικά στη δομή από σκυρόδεμα ενός τεχνητού υφάλου. Η δομή θα παρέχει μια στέρεη βάση για τη φύτευση νεαρών κοραλλιών και για τις προνύμφες των κοραλλιών για να εγκατασταθούν.Ο τεχνητός ύφαλος θα εξυπηρετεί επίσης έναν άλλο σκοπό, σύμφωνα με την Marilyn Brandt, οικολόγο της νόσου των κοραλλιών στο Πανεπιστήμιο των Παρθένων Νήσων.«Ο τεχνητός ύφαλος θα προστατεύσει την ακτογραμμή από το κύμα καταιγίδας και τη διάβρωση παρέχοντας παράλληλα βιότοπο για κοράλλια που παλεύουν από την κλιματική αλλαγή, καθώς εργαζόμαστε για την αποκατάσταση των φυσικών υφάλων στην περιοχή», εξήγησε. Αν και οι επιτόπιες δοκιμές εξακολουθούν να είναι απαραίτητες για να διασφαλιστεί ότι τα πρόσθετα θρεπτικά συστατικά στο περιβάλλον δεν καλύπτουν ένα συγκεκριμένο είδος κοραλλιών ή δεν προωθούν την ανάπτυξη χωροκατακτητικών ειδών, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι ο τεχνητός ύφαλος θα δημιουργήσει ένα ποικίλο περιβάλλον για τα είδη που βασίζονται σε τους«Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι ένας τεχνητός ύφαλος μοιάζει και ακούγεται όσο το δυνατόν πιο παρόμοιος με έναν φυσικό ύφαλο. Αυτό δεν αποτελείται μόνο από κοράλλια, αλλά και από σφουγγάρια, ανεμώνες και άλλα βιογεωχημικά συστατικά του οικοσυστήματος των υφάλων. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις είναι απαραίτητο για να γίνει ολόκληρος ο βιότοπος υγιής» λέει η Χάνσελ.Εκτός από την παροχή κρίσιμου οικοτόπου για τουλάχιστον το 25 τοις εκατό της θαλάσσιας ζωής στον πλανήτη, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θεωρούνται κλειδί για την εύρεση νέων φαρμάκων. Προστατεύουν επίσης τις ακτές, μειώνοντας τις επιπτώσεις από τα κύματα, τις καταιγίδες και τις πλημμύρες, που γίνονται πιο σοβαρές και συχνές λόγω της κλιματικής αλλαγής.Είναι το σπίτι σε σημαντικούς τροφοδότες φίλτρων που απομακρύνουν τους ρύπους από τους ωκεανούς και υποστηρίζουν μεγάλες ποσότητες φυτικής ζωής που προσλαμβάνουν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο. Συμμετέχουν επίσης στο «χτίσιμο» των παραλιών μας και μεγάλο μέρος της άμμου είναι φτιαγμένο από κοραλλιογενείς σκελετούς. Πολλές χώρες βασίζονται σε κοραλλιογενείς υφάλους τόσο για τη παροχή τροφής σε στους κατοίκους της όσο και για την τοπική βιομηχανία αλιείας. Οι ερευνητές κατά τη διάρκεια των πειραμάτων. πηγή φωτό. (Colleen Hansel, ©Woods Hole Oceanographic Institution) Εικόνα των κοραλλιών που είναι τοποθετημένα πάνω σε πλακίδια που τους παρέχουν θρεπτικά συστατικά. πηγή φωτό. ((Colleen Hansel, ©Woods Hole Oceanographic Institution) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1844619/polyvitamines-sti-machi-tis-sotirias-ton-korallion-tis-gis/

Ο χρόνος τρέχει ταχύτερα στη Σελήνη από τη Γη, Αυτό προκύπτει από μελέτη που βασίζεται στη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας. Πρόσφατα ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τη NASA να φτιάξει τοπική ώρα για τη Σελήνη και τους πλανήτες για να οργανωθούν καλύτερα οι επανδρωμένες αποστολές εκεί και ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας τις θεωρίες του Αϊνστάιν αναφέρει ότι διαπίστωσε πώς ο χρόνος στο φεγγάρι τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι στον πλανήτη μας.Το πραγματικό ερώτημα όπως λένε οι ειδικοί δεν είναι «Τι ώρα είναι στη Σελήνη;» αλλά, μάλλον «Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος στη Σελήνη;». Η ώρα που δείχνει ένα ρολόι μπορεί να ρυθμιστεί από οποιονδήποτε χρονομέτρη αλλά η Φυσική καθορίζει πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος. Στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν προσδιόρισε ότι δύο παρατηρητές δεν θα συμφωνήσουν για τη διάρκεια μιας ώρας εάν δεν κινούνται με την ίδια ταχύτητα προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτή η διαφωνία ισχύει επίσης μεταξύ ενός ατόμου στην επιφάνεια της Γης και ενός άλλου σε τροχιά ή στη Σελήνη.«Αν βρισκόμαστε στη Σελήνη, τα ρολόγια θα μετρούν διαφορετικά από ό,τι στη Γη» λέει ο Μπιτζουνάθ Πάτλα θεωρητικός φυσικός του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Ο Πάτλα λέει ότι η κίνηση της Σελήνης σε σχέση με την κίνηση της Γης κάνει τα ρολόγια να τρέχουν πιο αργά από το πρότυπο που ακολουθούμε στον πλανήτη μας αλλά η χαμηλότερη βαρύτητα της οδηγεί σε γρηγορότερα ρολόγια. «Αυτά είναι δύο ανταγωνιστικά εφέ, και το καθαρό αποτέλεσμα αυτού είναι μια μετατόπιση 56 μικροδευτερόλεπτων ανά ημέρα» αναφέρει ο Πάτλα που σε συνεργασία με τον φυσικό του NIST Νιλ Άσμπι χρησιμοποίησαν τη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν για να υπολογίσουν αυτόν τον αριθμό, μια βελτίωση σε σχέση με προηγούμενες αναλύσεις.Αν και μια διαφορά 56 μικροδευτερόλεπτων είναι μικρή για τα ανθρώπινα πρότυπα, είναι σημαντική όταν πρόκειται για την καθοδήγηση πολλαπλών αποστολών με ακρίβεια ή για την επικοινωνία μεταξύ Γης και Σελήνης. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astronomical Journal»«Το θεμελιώδες πράγμα είναι η ασφάλεια της πλοήγησης στο πλαίσιο ενός σεληνιακού οικοσυστήματος όταν έχετε πολύ περισσότερη δραστηριότητα στη Σελήνη από ό,τι έχετε τώρα. Όσον αφορά την πλοήγηση, μια μετατόπιση 56 μικροδευτερόλεπτων σε μια ημέρα μεταξύ ενός ρολογιού στη Σελήνη και ενός ρολογιού στη Γη είναι μια μεγάλη διαφορά, επομένως πρέπει να το προσαρμόσετε» λέει η Σέριλ Γκράμπινγκ μηχανικός συστημάτων στο Διαστημικό Κέντρο Γκοντάρντ της NASA. Η απόκλιση Η σύγχρονη πλοήγηση ακριβείας βασίζεται στον συγχρονισμό των ρολογιών, ο οποίος περιλαμβάνει συντονισμό χρησιμοποιώντας ραδιοκύματα, τα οποία ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός. Η Γκράμλινγκ σημείωσε ότι το φως ταξιδεύει 30 εκατοστά σε 1 νανοδευτερόλεπτο (0,001 μικροδευτερόλεπτο) ένα απίστευτα μικρό χρονικό διάστημα για τα ανθρώπινα πρότυπα επομένως η αποτυχία να ληφθεί υπόψη η διαφορά των 56 μικροδευτερόλεπτων θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε σφάλματα πλοήγησης τόσο μεγάλα όσο 17 χιλιόμετρα ανά ημέρα. Ακόμη και ένα μικρό μέρος αυτού είναι απαράδεκτο όταν πρόκειται για επανδρωμένες αποστολές οι οποίες θα απαιτούν να γνωρίζουν όλοι τη θέση κάθε ρόβερ, σκάφους προσεδάφισης ή κάθε αστροναύτη σε απόσταση 10 μέτρων ανά πάσα στιγμή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1843545/o-chronos-trechei-tachytera-sti-selini-apo-ti-gi/

Η Αφροδίτη δεν είχε ποτέ ωκεανούς και δεν ήταν «δίδυμη της Γης» Νέα μελέτη ανατρέπει όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα για τον γειτονικό μας πλανήτη. Μπορεί να είναι ένας από τους πιο τοξικούς και αφιλόξενους για τη ζωή πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος όμως η Αφροδίτη καταγράφεται ως «η δίδυμη αδερφή της Γης» αφού πιστεύεται ότι κάποτε στο πολύ μακρινό παρελθόν είχε συνθήκες παρόμοιες με αυτές του πλανήτη μας αλλά για άγνωστο ακόμη λόγο έγινε ένας πραγματικά κολασμένος κόσμος. Μια νέα μελέτη έρχεται να ανατρέψει αυτή την εικόνα αφού οι ερευνητές αναφέρουν ότι η Αφροδίτη δεν διέθετε ποτέ ωκεανούς όπως εκτιμούν πολλοί επιστήμονες.Έχουν προταθεί δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες για την Αφροδίτη: η μία όπου η Αφροδίτη είχε ένα εύκρατο κλίμα για δισεκατομμύρια χρόνια με νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια της και η άλλη όπου μια καυτή πρώιμη Αφροδίτη δεν μπόρεσε ποτέ να αποκτήσει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια της» αναφέρει ομάδα αστροχημικών του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ στην οποία συμμετείχε και η κυπριακής καταγωγής επιστήμονας Τερέζα Κωνσταντίνου.Οι ερευνητές μοντελοποίησαν την τρέχουσα χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης και ανακάλυψαν ότι «ο πλανήτης δεν ήταν ποτέ κατοικήσιμος σε υγρό νερό». «Η Αφροδίτη σήμερα είναι ένας κολασμένος κόσμος» όπως λέει η NASA. Έχει μέση επιφανειακή θερμοκρασία περίπου 465 βαθμούς Κελσίου και πίεση 90 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης στο επίπεδο της θάλασσας ενώ είναι μόνιμα τυλιγμένη σε πυκνά, τοξικά σύννεφα θειικού οξέος.Στη μελέτη τους, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το εσωτερικό του πλανήτη στερείται υδρογόνου, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι πολύ πιο ξηρό από το εσωτερικό της Γης. Αντί να εμφανισθεί στην επιφάνεια της Αφροδίτης νερό σε υγρή μορφή παρέμεινε στην ατμόσφαιρα της πιθανότατα ως ατμός. Οι θεωρίες Το 2016 μια ομάδα επιστημόνων που εργάζονταν για το Ινστιτούτο Διαστημικών Σταθμών Γκοντάρντ της NASA πρότεινε ότι η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν κατοικήσιμος. Η ομάδα χρησιμοποίησε ένα μοντέλο υπολογιστή παρόμοιο με τον τύπο που χρησιμοποιείται για την πρόβλεψη της κλιματικής αλλαγής στη Γη.«Πολλά από τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιούμε για τη μοντελοποίηση της κλιματικής αλλαγής στη Γη μπορούν να προσαρμοστούν για τη μελέτη του κλίματος σε άλλους πλανήτες, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η αρχαία Αφροδίτη μπορεί να ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος από αυτό που είναι σήμερα», δήλωσε τότε ο Μάικλ Γουέι ερευνητής στο GISS και επικεφαλής της μελέτης.Μια άλλη μελέτη, από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο πέρυσι, πρότεινε ότι η Αφροδίτη «ήταν ακατοίκητη για πάνω από το 70% της ιστορίας της, τέσσερις φορές περισσότερο από ορισμένες προηγούμενες εκτιμήσεις».Οι ερευνητές της νέας μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» υποστηρίζουν ότι σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της η Αφροδίτη ήταν ήδη πολύ ζεστή για να υποστηρίξει τους ωκεανούς. Υπήρχαν υδρατμοί (βλέπουμε ακόμη αποδείξεις γι’ αυτό σήμερα), αλλά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να συμπυκνωθεί σε ωκεανούς. Αντίθετα, η Αφροδίτη ήταν ένας κόσμος ατμού, που μπορούσε να φτάσει σε επιφανειακές θερμοκρασίες έως και 1,340 βαθμούς Φαρενάιτ. Με τις περισσότερες μετρήσεις, αυτό σημαίνει ότι η επιφάνεια της Αφροδίτης ήταν ήδη ένας κολασμένος, αφιλόξενος κόσμος και ποτέ δεν έγινε πολύ καλύτερος.«Σε δισεκατομμύρια χρόνια, αυτός ο ατμοσφαιρικός ατμός θα υποστεί φωτοδιάσπαση, σπάζοντας τα μόρια του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο, με το ελαφρύτερο υδρογόνο να διαφεύγει σταδιακά στο Διάστημα» λέει η Τερέζα Κωνσταντίνου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1844519/i-afroditi-den-eiche-pote-okeanoys-kai-den-itan-didymi-tis-gis/

Roscosmos Το «Soyuz» με το «Condor-FKA» απογειώθηκε από το Vostochny! Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε σήμερα στις 00:50 ώρα Μόσχας από τη θέση 1C του κοσμοδρόμου. Ο πύραυλος λειτούργησε κανονικά, το ανώτερο στάδιο χωρίστηκε από το τρίτο στάδιο του πυραύλου και τώρα εκτοξεύει το διαστημόπλοιο στην επιθυμητή τροχιά. Σε τροχιά ο δεύτερος δορυφόρος ραντάρ «Condor-FKA»! Τα οχήματα εκτόξευσης λειτούργησαν κανονικά. Ο νέος δορυφόρος έχει σχεδιαστεί για 24ωρη τηλεπισκόπηση με ραντάρ παντός καιρού της Γης σε μέση και υψηλή ανάλυση. Η πρώτη συσκευή εκτοξεύτηκε σε τροχιά το 2023. Ένα από τα καθήκοντα των δορυφόρων ραντάρ είναι να παρακολουθούν τις συνθήκες πάγου της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής σε συνεχή λειτουργία. Η Βόρεια Θαλάσσια Οδός είναι ένα σημαντικό από οικονομική άποψη έργο για τη χώρα μας. Επομένως, η ασφάλεια και η ευκολία των διαδρομών για τα πλοία στην περιπολική περιοχή διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο. https://vk.com/roscosmos?z=video-33119141_456243050%2F7d22cdb175c4df14c1%2Fpl_post_-33119141_19463 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577654

Το James Webb «εισέβαλε» στο πλησιέστερο σούπερ εργοστάσιο παραγωγής άστρων του γαλαξία μας (βίντεο) Αποτελεί στόχος μελέτης για το σχηματισμό άστρων και πλανητη. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα, το James Webb, έστρεψε τα όργανα του στο Westerlund 1 το μεγαλύτερο και πλησιέστερο στη Γη σούπερ αστρικό σμήνος καταγράφοντας εντυπωσιακές εικόνες.Λίγα άστρα σχηματίζονται στο γαλαξία μας κάθε χρόνο αλλά στο παρελθόν η κατάσταση ήταν διαφορετική. Ο Γαλαξίας συνήθιζε να παράγει πολλά περισσότερα άστρα φτάνοντας πιθανότατα στο αποκορύφωμά του να αναδύει δεκάδες ή εκατοντάδες αστέρια ετησίως πριν από περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια αλλά στη συνέχεια η παραγωγή άστρων άρχισε σταδιακά να μειώνεται.Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της γέννησης νέων άστρων στο γαλαξία μας λαμβάνει χώρα πλέον σε ογκώδη σμήνη αστεριών, γνωστά ως «σούπερ αστρικά σμήνη», όπως το Westerlund 1. Αυτά είναι νεαρά σμήνη άστρων το καθένα εκ των οποίων είναι κατά μέσο όρο έχει μάζα 10.000 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. Το Westerlund 1 είναι ηλικίας μεταξύ 3 και 5 εκατομμυρίων ετών περίπου, ένα σμήνος βρεφικής ηλικίας δηλαδή στα συμπαντικά δεδομένα.Οι παρατηρήσεις και μελέτη του Westerlund 1 βοηθούν τους αστρονόμους να εμβαθύνουν σε αυτό το γαλαξιακό εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Λίγα σούπερ αστρικά σμήνη εξακολουθούν να υπάρχουν στο γαλαξία μας, αλλά προσφέρουν σημαντικές ενδείξεις για την προηγούμενη εποχή, όταν σχηματίστηκαν τα περισσότερα άστρα του γαλαξία μας. Το Westerlund 1 είναι το μεγαλύτερο από αυτά τα εναπομείναντα σούπερ αστρικά σμήνη στον Γαλαξία μας και η συνολική μάζα του σμήνους αντιστοιχεί σε μάζα μεταξύ 50,000 και 100,000 της μάζας του Ήλιου. Είναι επίσης το πλησιέστερο σούπερ αστρικό σμήνος στη Γη σε απόσταση περίπου 13,000 έτη φωτός.Αυτές οι ιδιότητες καθιστούν το Westerlund 1 εξαιρετικό στόχο για τη μελέτη της επίδρασης του περιβάλλοντος ενός σούπερ αστρικού σμήνος στη διαδικασία σχηματισμού άστρων και πλανητών, καθώς και στην εξέλιξη άστρων με διαφορετικά μεγέθη και μάζες. Μία από τις εντυπωσιακές εικόνες του σμήνους Westerlund 1 από το James Webb. πηγή φωτό. (NASA/ MIRI/ NIRCam/ Giuseppe, et al 2024/ EWOCS)) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1842115/to-james-webb-eisevale-sto-plisiestero-soyper-ergostasio-paragogis-astron-toy-galaxia-mas-vinteo/

Η πρώτη εικόνα ενός φωτονίου με την υπογραφή των Άντζελας Δημητριάδου και Μπεν Γιούεν. Σημαντική εξέλιξη σε πολλούς ερευνητικούς και επιστημονικούς τομείς - Τι λένε οι ερευνητές για το επίτευγμα. Ερευνητές στο Μπέρμιγχαμ δημιούργησαν την πρώτη εικόνα ενός φωτονίου, ενός σωματιδίου φωτός σε σχήμα λεμονιού που εκπέμπεται από την επιφάνεια ενός νανοσωματιδίου ανοίγοντας νέους δρόμους στη Φυσική.Η θεωρία που κατέστησε δυνατή αυτή την εικόνα δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Physical Review Letters» επιτρέπει στους επιστήμονες να υπολογίσουν και να κατανοήσουν διάφορες ιδιότητες αυτών των κβαντικών σωματιδίων που θα μπορούσαν να ανοίξουν μια σειρά από νέες δυνατότητες σε πεδία όπως ο κβαντικός υπολογισμός, οι φωτοβολταϊκές συσκευές και τεχνητή φωτοσύνθεση.Η κβαντική συμπεριφορά του φωτός είναι καλά εδραιωμένη, με πάνω από 100 χρόνια πειραμάτων που δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει τόσο σε κυματική όσο και σε σωματιδιακή μορφή. Αλλά η θεμελιώδης κατανόησή μας αυτής της κβαντικής φύσης είναι πολύ πιο πίσω, και έχουμε μόνο περιορισμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο δημιουργούνται και εκπέμπονται τα φωτόνια ή για το πώς αλλάζουν στο χώρο και το χρόνο.«Θέλουμε να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε αυτές τις διαδικασίες για να αξιοποιήσουμε αυτή την κβαντική πλευρά. Πώς αλληλεπιδρούν πραγματικά το φως και η ύλη σε αυτό το επίπεδο;» ανέφερε στο Live Science o Μπεν Γιούεν ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμπιγχαμ που πραγματοποίησε το επίτευγμα μαζί με την Άντζελα Δημητριάδου καθηγήτρια θεωρητικής νανοφωτονικής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμπιγχαμ.Ωστόσο, η ίδια η φύση του φωτός σημαίνει ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες. «Μπορούμε να σκεφτούμε ότι ένα φωτόνιο είναι μια θεμελιώδης διέγερση ενός ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. Μπορείτε να χωρίσετε ένα συνεχές σε μικρότερα μέρη και μεταξύ δύο οποιονδήποτε σημείων, υπάρχει ακόμα ένας άπειρος αριθμός πιθανών σημείων που μπορείτε να επιλέξετε. Αυτά τα πεδία είναι μια συνέχεια διαφορετικών συχνοτήτων, καθεμία από τις οποίες θα μπορούσε ενδεχομένως να διεγερθεί. Με την πρώτη ματιά, θα έπρεπε να γράψουμε και να λύσουμε έναν άπειρο αριθμό εξισώσεων για να φτάσουμε σε μια απάντηση» εξηγεί ο Γιούεν.Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ιδιότητες ενός φωτονίου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις ιδιότητες του περιβάλλοντός του, οδηγώντας σε μερικά απίστευτα πολύπλοκα μαθηματικά. Το κόλπο Για να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινομενικά αδύνατο έργο οι δύο ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα έξυπνο μαθηματικό κόλπο για να απλοποιήσουν δραματικά τις εξισώσεις.Η εισαγωγή φανταστικών αριθμών, πολλαπλάσια της αδύνατης τετραγωνικής ρίζας του -1, είναι ένα ισχυρό εργαλείο κατά τον χειρισμό μιγαδικών εξισώσεων. Ο χειρισμός αυτών των φανταστικών συνιστωσών επιτρέπει σε πολλούς από τους δύσκολους όρους της εξίσωσης να ακυρώνουν ο ένας τον άλλον. Με την προϋπόθεση ότι όλοι οι φανταστικοί αριθμοί μετατραπούν ξανά σε πραγματικούς αριθμούς πριν φτάσουν στη λύση, αυτό αφήνει έναν πολύ πιο διαχειρίσιμο υπολογισμό.«Μεταμορφώσαμε αυτό το συνεχές πραγματικών συχνοτήτων σε ένα διακριτό σύνολο πολύπλοκων συχνοτήτων. Κάνοντας αυτό, απλοποιούμε τις εξισώσεις από ένα συνεχές σε ένα διακριτό σύνολο που μπορούμε να χειριστούμε. Μπορούμε να τις βάλουμε σε έναν υπολογιστή και να τις λύσουμε» λέει ο Γιούεν.Οι δύο ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτούς τους νέους υπολογισμούς για να μοντελοποιήσουν τις ιδιότητες ενός φωτονίου που εκπέμπεται από την επιφάνεια ενός νανοσωματιδίου, περιγράφοντας τις αλληλεπιδράσεις με τον πομπό και πώς το φωτόνιο διαδόθηκε μακριά από την πηγή. Από αυτά τα αποτελέσματα, η ομάδα δημιούργησε την πρώτη εικόνα ενός φωτονίου, ενός σωματιδίου σε σχήμα λεμονιού κάτι που δεν έχει επιτευχθεί ποτέ μέχρι σήμερα στην Φυσική.«Πρέπει να πούμε ότι αυτό είναι το σχήμα ενός φωτονίου που δημιουργείται κάτω από αυτές τις συνθήκες. Το σχήμα αλλάζει εντελώς με το περιβάλλον. Αυτό είναι πραγματικά το νόημα της νανοφωτονικής, ότι διαμορφώνοντας το περιβάλλον, μπορούμε πραγματικά να διαμορφώσουμε το ίδιο το φωτόνιο» καταλήγει ο Γιούεν. Η πρώτη εικόνα ενός φωτονίου. πηγή φωτό/ (Ben Yuen and Angela Demetriadou) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1842657/epeteychthi-i-katagrafi-tis-protis-eikonas-enos-fotonioy/

Πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη οδήγησε σε αύξηση 900% σε ταξιδιωτικές απάτες: Τι να προσέχετε. Επιτήδειοι χρήστες της Τεχνητής Νοημοσύνης φαίνεται πως εξαπατούν τους ταξιδιώτες με πιο εξελιγμένες τακτικές που πρέπει να έχετε υπ’ όψιν.Με απώλεια περίπου 907 ευρώ κατά μέσο όρο στα θύματα απάτης και δραματική αύξηση 900% στις ταξιδιωτικές απάτες τους τελευταίους 18 μήνες, η Booking.com εφιστά την προσοχή μας προκειμένου να προστατευτούμε. Με τις αναζητήσεις για «προσφορές διακοπών της τελευταίας στιγμής» να έχουν αυξηθεί κατά 250% τους τελευταίους μήνες, καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, οι ειδικοί της AIPRM συνέταξαν έναν κατάλογο με τις κορυφαίες απειλές που καθοδηγούνται από την τεχνητή νοημοσύνη και που πρέπει να προσέχουμε το επόμενο διάστημα. Ιστοσελίδες-«μαϊμού» κρατήσεων αεροπορικών και ξενοδοχείων Διαφημίζοντας ακαταμάχητες τιμές για πτήσεις και καταλύματα, ορισμένοι ιστότοποι δελεάζουν τους ταξιδιώτες με προσφορές που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές –και δεν είναι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει συνήθως και η αίσθηση του επείγοντος που εξωθεί τους ταξιδιώτες να προβούν σε αγορά για να προλάβουν την ευκαιρία. Μόλις, όμως, συμπληρώσουν τα στοιχεία τους, οι επιτήδειοι «κλέβουν» τα προσωπικά τους στοιχεία και κωδικούς, αφήνοντάς τους με ένα εισιτήριο για το πουθενά και χωρίς χρήματα. Προσέξτε για ύποπτες διευθύνσεις URL, μικρά ορθογραφικά λάθη ή οτιδήποτε σας φαίνεται παράξενο στο σχεδιασμό ή τις προσφορές του ιστότοπου. Διπλοτσεκάρετε πάντα μέσω επίσημων καναλιών και διαβάστε επαληθευμένες κριτικές προτού υποβάλετε τις προσωπικές σας πληροφορίες. AI chatbots που προσφέρουν ψεύτικες ταξιδιωτικές προσφορές Τα chatbots τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιούνται για να υποδυθούν τους εκπροσώπους εξυπηρέτησης πελατών, προσφέροντας τεράστιες εκπτώσεις σε πτήσεις, ξενοδοχεία ή πακέτα διακοπών. Αυτά τα bots μπορεί να ζητούν ευαίσθητες προσωπικές πληροφορίες ή να προτρέπουν τους χρήστες να πληρώσουν προκαταβολικά για ανύπαρκτα ταξίδια. Σε κάθε περίπτωση, επαληθεύστε τυχόν προσφορές που βρίσκετε στο διαδίκτυο μέσω επίσημων ταξιδιωτικών ιστότοπων και αποφύγετε την παροχή πληροφοριών πληρωμής μέσω άγνωστων καναλιών. Αν κάτι μοιάζει πολύ βιαστικό, είναι σίγουρο red flag. Ηλεκτρονικά μηνύματα phishing Ένας στους πέντε ανθρώπους κάνει κλικ σε ηλεκτρονικά μηνύματα phishing που δημιουργούνται από τεχνητή νοημοσύνη, ενώ ένα συγκλονιστικό 65% εξαπατάται ώστε να αποκαλύψει προσωπικές πληροφορίες. Πολλές φορές πρόκειται για εξαιρετικά πειστικό περιεχόμενο phishing μεταμφιεσμένο σε νόμιμες εταιρείες. Μπορεί, για παράδειγμα, να λάβετε ένα μήνυμα κειμένου ή email που ισχυρίζεται ότι η πτήση σας ακυρώθηκε και ότι για να μην χάσετε την κράτησή σας, πρέπει να κάνετε κλικ σε έναν σύνδεσμο και να εισαγάγετε αμέσως τα στοιχεία πληρωμής σας. Η πίεση να ενεργήσετε γρήγορα θα μπορούσε να σας οδηγήσει να δώσετε κατά λάθος τις οικονομικές σας πληροφορίες στα χέρια απατεώνων. Μην κάνετε ποτέ κλικ σε ύποπτους συνδέσμους και μην παρέχετε ευαίσθητες πληροφορίες μέσω ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή μηνυμάτων. Ελέγχετε πάντα τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αποστολέα και να είστε προσεκτικοί σε κάθε επικοινωνία που ζητά προσωπικά στοιχεία. Αν έχετε αμφιβολίες, επικοινωνήστε απευθείας με την αεροπορική εταιρεία, το ξενοδοχείο ή το ταξιδιωτικό γραφείο. Κριτικές που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη Οι ψεύτικες κριτικές αεροπορικών εταιρειών που δημιουργούνται από τεχνητή νοημοσύνη έχουν εκτοξευθεί κατά ένα εντυπωσιακό 189%, ενώ μόνο το Tripadvisor σημείωσε ένα ρεκόρ 2 εκατομμυρίων κριτικών ως ψεύτικες στην πλατφόρμα του πέρυσι. Με την άνοδο των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, οι επιτήδειοι μπορούν πλέον να δημιουργήσουν εκατοντάδες φαινομενικά γνήσιες κριτικές μέσα σε λίγα λεπτά, καθιστώντας δυσκολότερο για τους ταξιδιώτες να διακρίνουν μεταξύ πραγματικού και ψευδούς περιεχομένου. Διασταυρώνετε πάντα τις κριτικές σε πολλαπλές πηγές, μην βασίζεστε αποκλειστικά σε κριτικές από ιστοσελίδες ταξιδιωτικών κρατήσεων και δώστε προσοχή στα μοτίβα. Αν ένα μέρος έχει ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό εξαιρετικά θετικών κριτικών που δημοσιεύονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, πιθανότατα έχουν δημιουργηθεί από τεχνητή νοημοσύνη. Ψεύτικα ταξιδιωτικά προγράμματα και εικόνες που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη Ενώ πολλοί ταξιδιώτες χρησιμοποιούν σήμερα την τεχνητή νοημοσύνη για να βοηθήσουν στον προγραμματισμό των ταξιδιών τους, οι γνώστες εκμεταλλεύονται αυτή την τεχνολογία για να δημιουργήσουν προγράμματα σχεδιασμένα για να εξαπατήσουν. Αυτά τα ψεύτικα προγράμματα συχνά περιλαμβάνουν ελκυστικά πακέτα διακοπών που υπόσχονται αξέχαστες διακοπές σε ασυναγώνιστη τιμή, με εικόνες που δημιουργούνται από τεχνητή νοημοσύνη και χρησιμοποιούνται για την προώθηση ψεύτικων δραστηριοτήτων, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται δελεαστικά. Κι όλα τελειώνουν μόλις στείλετε την προκαταβολή ή την πλήρη πληρωμή. Για να αποφύγετε τους απατεώνες, να είστε σε εγρήγορση όταν σας παρουσιάζονται προσφορές που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές και να επαληθεύετε την πηγή. Τα προγράμματα που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη συχνά περιέχουν ανεπαίσθητες ασυνέπειες. Εξετάστε προσεκτικά τις φωτογραφίες: οι εικόνες που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχουν ατέλειες, όπως αφύσικο φωτισμό ή θολές περιοχές. https://www.clickatlife.gr/taksidi/story/210198/pos-i-texniti-noimosuni-odigise-se-auksisi-900-se-taksidiotikes-apates-ti-na-prosexete?utm_source=naftemporiki&utm_medium=clickatlife-cat

Μια νέα απεικόνιση του γαλαξία Σομπρέρο. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb δημοσίευσε μια νέα εικόνα του γαλαξία Σομπρέρο Ο Γαλαξίας Σομπρέρο, γνωστός και ως Μεσιέ 104 (Μ104) ή NGC 4594, είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένος, που απέχει περίπου 30 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ξεχωριστά χαρακτηριστικά του είναι ο λαμπρός πυρήνας, το ασυνήθιστα μεγάλο κεντρικό εξόγκωμα και μία έντονη σκοτεινή λωρίδα σκόνης στον εμφανιζόμενο υπό μεγάλη κλίση δίσκο του. Η λωρίδα αυτή και το πολύ μεγάλο κεντρικό εξόγκωμα δίνουν σε αυτόν τον γαλαξία την εμφάνιση ενός μεξικάνικου καπέλου «σομπρέρο», απ’ όπου και η ονομασία του. Το φαινόμενο μέγεθός του τον καθιστά εύκολα ορατό με μεσαία ερασιτεχνικά τηλεσκόπια. Η κεντρική μεγάλης μάζας μαύρη τρύπα και η λωρίδα σκόνης προσελκύουν την προσοχή και των επαγγελματιών αστρονόμων.Στη νέα εικόνα του γαλαξία Σομπρέρο στο μεσαίο υπέρυθρο από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA/ESA/CSA, δεν φαίνεται ο λαμπερός πυρήνας που εντυπωσιάζει στις εικόνες ορατού φωτός, αλλά αντ’ αυτού αποκαλύπτεται ένας λείος εσωτερικός δίσκος. Φαίνονται επίσης λεπτομέρειες του εξωτερικού δακτυλίου του γαλαξία και το πως κατανέμεται η σκόνη, ένα βασικό δομικό στοιχείο των αστρονομικών αντικειμένων στο σύμπαν. Ο εξωτερικός δακτύλιος του γαλαξία δείχνει στο υπέρυθρο για πρώτη φορά περίπλοκες συστάδες.Σύμφωνα με τους αστρονόμους του Webb η συσσωρευμένη φύση της σκόνης, όπου το MIRI (Mid-Infrared Instrument) ανιχνεύει οργανικά μόρια που ονομάζονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία νέων περιοχών σχηματισμού άστρων. Ωστόσο, σε αντίθεση με ορισμένους γαλαξίες που μελετήθηκαν με τον Webb, συμπεριλαμβανομένου του Messier 82, όπου γεννιούνται 10 φορές περισσότερα άστρα από ό,τι στον Γαλαξία μας, ο γαλαξίας Σομπρέρο δεν αποτελεί μια ιδιαίτερη εστία σχηματισμού άστρων.Η υπερμαζική μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία Σομπρέρο, γνωστή και ως ενεργός γαλαξιακός πυρήνας (AGN), είναι μάλλον ήρεμη, παρά την τεράστια μάζα της – 9 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου. Εστιάζοντας στον γαλαξία Σομπρέρο. Στον γαλαξία Σομπρέρο υπάρχουν περίπου 2000 σφαιρικά σμήνη, συλλογές από εκατοντάδες χιλιάδες άστρων μεγάλης ηλικίας που συγκρατούνται από τη βαρύτητα. Το υπόβαθρο της εικόνας του MIRI κατακλύζεται από γαλαξίες διαφορετικών σχημάτων και χρωμάτων. Τα διαφορετικά χρώματα των γαλαξιών του υποβάθρου μπορούν δώσουν πληροφορίες στους αστρονόμους για τις ιδιότητές τους, συμπεριλαμβανομένης και της απόστασής τους. Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει τον γαλαξία Σομπρέρο όπως τον βλέπουν τα διαστημικά τηλεσκόπια James Webb και Hubble, αποκαλύπτοντας το πόσο διαφορετική είναι η «όρασή» τους: Πάνω: εικόνα του γαλαξία Σομπρέρο από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb στο μέσο υπέρυθρο. Κάτω: εικόνα του γαλαξία στο ορατό φως από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. πηγή: https://esawebb.org/news/weic2427/

Μπορούν οι κατσίκες ή άλλα ζώα να προβλέψουν σεισμούς και ηφαιστειακές εκρήξεις; Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 η αισιοδοξία σχετικά με την επιτυχή πρόβλεψη σεισμών έφτασε στο αποκορύφωμά της, όταν οι κινέζοι ανακοίνωσαν πως είχαν προβλέψει με επιτυχία έναν πραγματικά μεγάλο και καταστροφικό σεισμό. Στις 4 Φεβρουαρίου 1975 ένας σεισμός μεγέθους 7,3 χτύπησε τη βιομηχανική πόλη Χαϊτσενγκ, προκαλώντας σημαντικές ζημιές σε κτίρια, αλλά μόνο μικρές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Επιστήμονες που μελέτησαν τα αρχεία περίπου 30 χρόνια μετά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πράγματι υπήρξε πρόβλεψη βασισμένη σε πρόδρομα φαινόμενα, όπως η αύξηση της συχνότητας των μικροσεισμών και παρατηρήσεις της συμπεριφοράς ζώων, και πιο συγκεκριμένα φιδιών και άλλων ερπετών που ξύπναγαν από την χειμερία νάρκη τους ανεβαίνοντας στην επιφάνεια του εδάφους (Σχετικά με την πρόβλεψη των σεισμών)Επιστήμονες στρατολογούν χιλιάδες σκύλους, κατσίκες και άλλα ζώα φάρμας- καθώς και ένα ευρύ φάσμα άγριας ζωής – προκειμένου να παρακολουθήσουν μέσω δορυφόρου τις μετακινήσεις τους. Πρόκειται για μια νέα διεθνή επιστημονική συνεργασία που έχει ως στόχο να επιβεβαιώσει- ή όχι- το αν τα ζώα μπορούν να προβλέψουν σεισμούς ή ηφαιστειακές εκρήξεις. Οι ερευνητές θα τοποθετήσουν μικροσκοπικούς πομπούς σε θηλαστικά, πτηνά και έντομα και στη συνέχεια, ένας ειδικός δορυφόρος- που θα εκτοξευτεί το επόμενο έτος- θα παρακολουθεί τις κινήσεις αυτών των ζώων.Σύμφωνα με ερευνητές, οι κατσίκες στη Σικελία κοντά στο όρος Αίτνα αρνούνται να μετακομίσουν σε βοσκοτόπια που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο όταν επίκειται ηφαιστειακή έκρηξη.Ο στόχος των επιστημόνων δεν είναι μόνο να μελετήσουν πώς αντιδρούν τα ζώα σε επικείμενα φυσικά γεγονότα όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις, αλλά και να αποκτήσουν νέες γνώσεις για τη μετανάστευση, την εξάπλωση ασθενειών μεταξύ των ζώων και τον αντίκτυπο της κλιματικής κρίσης σε αυτά, λένε οι ερευνητές.«Τελικά, ελπίζουμε να εκτοξεύσουμε έναν στόλο περίπου έξι δορυφόρων και να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο δίκτυο παρατήρησης που όχι μόνο θα παρέχει λεπτομέρειες για τις μετακινήσεις της άγριας ζωής και την υγεία των ζώων σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά θα αποκαλύπτει πώς τα πλάσματα αντιδρούν σε φυσικά φαινόμενα όπως οι σεισμοί», δήλωσε στον Guardian ο επικεφαλής του έργου, Μάρτιν Βικέλσκι από το Max Planck Institute of Animal Behavior στη Γερμανία.Η αξία της μελέτης των ζώων σχετικά με την πρόβλεψη των ηφαιστειακών εκρήξεων έχει ήδη αποδειχθεί σε πρώιμα πειράματα στη Σικελία στις πλαγιές της Αίτνας, είπε ο ερευνητής.«Διαπιστώσαμε ότι τα κατσίκια είναι πολύ καλά στην πρόβλεψη μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων» πρόσθεσε.Οι αισθητήρες έδειξαν ότι τα ζώα γίνονταν νευρικά πριν από μια ηφαιστειακή έκρηξη και αρνούνταν να μετακινηθούν σε λιβάδια που βρίσκονταν σε μεγαλύτερο υψόμετρο, κάτι που υπό κανονικές συνθήκες θα έκαναν.«Ξέρουν εκ των προτέρων τι έρχεται. Δεν καταλαβαίνουμε πώς το κάνουν, αλλά το κάνουν», είπε χαρακτηριστικά.Ομοίως, ερευνητές παρακολούθησαν σκύλους, πρόβατα και άλλα ζώα φάρμας στα βουνά Abruzzo έξω από τη Ρώμη και διαπίστωσαν ότι και εκείνα αντέδρασαν στους επτά από τους οκτώ μεγάλους σεισμούς που έπληξαν την περιοχή τα τελευταία 12 χρόνια.Οι ιστορίες ζώων που συμπεριφέρονται παράξενα πριν από σεισμούς ή εκρήξεις δεν είναι κάτι καινούριο. Ο Θουκυδίδης είχε γράψει ότι οι αρουραίοι, οι σκύλοι, τα φίδια και οι νυφίτσες εγκατέλειψαν την πόλη της Ελίκης λίγο πριν από έναν σεισμό το 373 π.Χ. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και πριν την εκδήλωση ενός σεισμού που έπληξε την κινεζική πόλη Χαϊτσένγκ το 1975, όταν τα φίδια και οι αρουραίοι της περιοχής βγήκαν από τα λαγούμια τους. Το γιατί αυτά τα ζώα συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο είναι λιγότερο σαφές.«Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός σεισμού, οι τεκτονικές πλάκες γλιστρούν η μία πάνω στην άλλη κάτω από τεράστιες πιέσεις με αποτέλεσμα να εκτοξεύονται ιόντα από τα πετρώματα στον αέρα. Τα ζώα μπορεί να αντιδρούν σε αυτό», πρότεινε ο Βικέλσκι, ο οποίος είναι και ιδρυτής της International Cooperation for Animal Research Using Space (Icarus), μιας διεθνούς συνεργασίας στην οποία συμμετεχουν επιστημονικές ομάδες από όλο τον κόσμο.Οι ερευνητές έχουν εξοπλίσει αγριογούρουνα με «ηλεκτρονικά» αυτιά- μικροσκοπικά επιταχυνσιόμετρα που ζυγίζουν 30 γραμμάρια. Ανάλογα με τις αλλαγές στις κινήσεις του ζώου, τα επιταχυνσιόμετρα μπορούν να ανιχνεύσουν εάν έχει αναπτύξει αφρικανική πανώλη των χοίρων – έναν εξαιρετικά μεταδοτικό ιό που εξαπλώνεται εύκολα μεταξύ αγριόχοιρων και οικόσιτων χοίρων.Το να γνωρίζουμε πότε εμφανίζεται μια επιδημία στη φύση θα μπορούσε να είναι σημαντικό για τον περιορισμό των επιπτώσεων της νόσου στις φάρμες, λένε οι ερευνητές.«Αυτό αλλάζει το παιχνίδι για την παρακολούθηση ασθενειών της άγριας ζωής», δήλωσε ο Κέβιν Μορέλ, ένας επιστήμονας του Ινστιτούτου Max Planck.Η τεχνολογία πιθανώς θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν στη μετανάστευση των ζώων. Οι ερευνητές έχουν επίσης τοποθετήσει πομπούς σε μικροσκοπικά πλάσματα και οι κινήσεις τους θα μπορούσαν σύντομα να αποκαλύψουν τα μυστήρια που κρύβονται πίσω από τις μεταναστεύσεις των χιλιάδων χιλιομέτρων που κάνουν μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής κάθε χρόνο.«Ομοίως, θα είμαστε σε θέση να μελετήσουμε τους πληθυσμούς των ζώων για να προσδιορίσουμε πώς ανταποκρίνονται στις αλλαγές των οικοτόπων που προκαλούνται από την υπερθέρμανση του πλανήτη», κατέληξε ο ερευνητής. – https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/mporoun-ta-zoa-na-provlepsoun-seismous-i-ifaisteiakes-ekrikseis/

Ο σπουδαίος αστροφυσικός Βασίλης Ξανθόπουλος. Μια αποφράδα ημέρα στα τέλη Νοεμβρίου του 1990 ένας παράφρων μεταπτυχιακός φοιτητής εισέβαλε οπλισμένος σε αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών του Πανεπστημίου Κρήτης και έκοψε το νήμα της ζωής δύο νέων και πολλά υποσχόμενων επιστημόνων, του Βασίλη Ξανθόπουλου και του Στέφανου Πνευματικού, τραυματίζοντας παράλληλα τρεις ακόμα ανθρώπους. Το γεγονός συντάραξε την ελληνική και τη διεθνή επιστημονική κοινότητα και βεβαίως την ελληνική κοινωνία. O Bασίλης Ξανθόπουλος γεννήθηκε στη Δράμα το 1951 και τελείωσε το Λύκειο το 1969. Πτυχιούχος μαθηματικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1973 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Chicago όπου πήρε πτυχία Masters (1976), PH.D. (1978) στη Φυσική. Εκεί υπήρξε μαθητής του μεγάλου Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ (βραβείο Nobel Φυσικής 1983), γνωστού από το ομώνυμο Όριο Chandrasekhar. Δίδαξε στα πανεπιστήμια Montana S.U., Syracuse, Harvard, Chicago και στο ινστιτούτο Max Plank. Διετέλεσε επιμελητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1980-82). Από το 1983 και μέχρι τον θάνατό του ο Βασίλης Ξανθόπουλος ήταν καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διετέλεσε και πρόεδρος τμήματος (1987-90) σε ηλικία μόλις 35 ετών. Συνεισέφερε στη μελέτη των συγκρουόμενων επίπεδων βαρυτικών κυμάτων. Μαζί με τον Τσαντρασεκάρ ανακάλυψαν μία ακριβή λύση για τη σύγκρουση αυτή, κατά την οποία τα βαρυτικά κύματα αλληλεπιδρούν μη γραμμικά και δημιουργούν στη ζώνη αλληλεπιδράσεως μια καμπυλωμένη περιοχή του χωρόχρονου που είναι τοπικώς ισομετρική προς το Κενό Kerr. Η λύση αυτή ονομάζεται σήμερα «λύση Chandrasekhar-Ξανθόπουλου για συγκρουόμενο επιπεδο κύμα». Επίσης, ασχολήθηκε με θέματα Μαθηματικής Φυσικής, ιδίως σχετιζόμενα με την επίλυση μη γραμμικών διαφορικών εξισώσεων που βέβαια χρειάζονται πολύ στη Γενική Σχετικότητα. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει πάνω από 60 πρωτότυπες εργασίες, πάνω από 200 κριτικές εργασιών άλλων επιστημόνων και το μικρό εκλαϊκευτικό βιβλίο «Περί αστέρων και Συμπάντων» (Πανεπ.Εκδόσεις Κρήτης, 1η έκδ.1986). Πολλοί πιστεύουν πως με τη δολοφονία του η Ελλάδα έχασε μια ουσιαστική ελπίδα για Νόμπελ Φυσικής.Για τον Βασίλη Ξανθόπουλο μίλησαν στην εκπομπή των ΦΥΣΙΚΩΝ της Παρασκευής 29 Νοεμβρίου 2024, ο Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Σταύρος Αυγολούπης, στενός συνεργάτης και φίλος του την περίοδο που ήταν στο ΑΠΘ, και ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγου Θανάσης Οικονόμου, φίλος του από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Ο Καθηγητής Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Έμπερχαρντ Καρλς του Τύμπιγκεν Κώστας Κόκκοτας θα παρουσιάσει με εκλαϊκευτικό τρόπο την επιστημονική παρακαταθήκη του Βασίλη Ξανθόπουλου. Ειδική συμμετοχή θα έχει η Καθηγήτρια Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης Βασιλική Παυλίδου, επιμελήτρια του αρχείου Βασίλη Ξανθόπουλου. THE MATHEMATICAL THEORY OF BLACK HOLES AND OF COLLIDING PLANE WAVES, S. CHANDRASEKHAR Ο S. Chandrasekhar (Βραβείο Nobel 1983) συνομιλεί με τον Βασίλη Ξανθόπουλο. https://physicsgg.me/2024/11/30/ο-σπουδαίος-αστροφυσικός-βασίλης-ξαν/

Έχουν συνείδηση τα άλλα ζωικά είδη και οι νέες υπολογιστικές μηχανές; Η εξελικτική μεταμόρφωση των φορέων συνειδητότητας Οι σύγχρονες επιστήμες του εγκεφάλου και του νου, ακολουθώντας την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου, περιγράφουν την ανάδυση της συνείδησης ως προϊόν της βιολογικής προσαρμογής των εγκεφαλικών δομών και λειτουργιών των ενσυνείδητων οργανισμών σε συγκεκριμένες συνθήκες. Στις 12 Φεβρουαρίου κάθε χρόνο γιορτάζεται διεθνώς η ημέρα γέννησης του Κάρολου Δαρβίνου ή η «Darwin Day». Σήμερα, για να τιμήσουμε τις εξελικτικές ιδέες του Δαρβίνου και την αποφασιστική συμβολή τους στην επιστημονική κατανόηση όλων ανεξαιρέτως των βιολογικών φαινομένων στον πλανήτη Γη, θα εστιάσουμε στις μεταμορφώσεις του αινιγματικού φαινομένου της συνείδησης, δηλαδή στην αδιάλειπτη εξέλιξή της από απλούστερα ζωικά είδη στον άνθρωπο. Και ίσως αύριο, από το ανθρώπινο είδος στις υπολογιστικές μηχανές.Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε ότι μόνο οι άνθρωποι και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι είχαν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε έναν καθρέφτη, κάτι που θεωρείται σαφής ένδειξη αυτοαναγνώρισης, η οποία προϋποθέτει μια συνειδησιακή ικανότητα αυτογνωσίας. Το ερώτημα που, εδώ και πολλά χρόνια, απασχολεί τους ηθολόγους, δηλαδή τους ερευνητές της ζωικής συμπεριφοράς, και τους νευροεπιστήμονες είναι αν και τα άλλα είδη πιθήκων (οι λεγόμενες μαϊμούδες) διέθεταν αυτή την «ανώτερη» νοητική ικανότητα.Μια σειρά από πολύ έξυπνα πειράματα που δημοσιεύτηκαν το 2017 στο διεθνές περιοδικό PNAS (Proceeding of the National Academy of Sciences) έδειξαν σαφώς ότι όχι μόνο οι ανθρωποειδείς πίθηκοι αλλά και οι μαϊμούδες του γένους μακάκοι (Macaca mulatta) επιδεικνύουν αυτή την ικανότητα. Τα νέα πειράματα πραγματοποίησε μια πρωτοποριακή ομάδα Κινέζων ερευνητών που εργάζονται στο εργαστήριο νευροεπιστημών της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Και η δοκιμασία στην οποία υπέβαλαν και, για πρώτη φορά, κατάφεραν να περάσουν με επιτυχία αυτές οι μαϊμούδες ονομάζεται «τεστ αυτοαναγνώρισης σε καθρέφτη» ή MSR (αγγλιστί, Mirror Self-Recognition). Η επιτυχία σε αυτό το τεστ είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να θεωρηθεί επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ένα ζώο έχει και άρα μπορεί να εκδηλώνει κάποιες ικανότητες αυτεπίγνωσης. Τα ανεπιγνώστως ενσυνείδητα ζώα Στην πιο συνηθισμένη εκδοχή της αυτή η πειραματική δοκιμασία συνίσταται στο να σημαδεύουν οι ερευνητές με μια ακίνδυνη χρωστική ακτίνα λέιζερ ένα σημείο του προσώπου, δημιουργώντας ένα ορατό αλλά ασυνήθιστο σημάδι, το οποίο το ζώο δεν θα μπορούσε να το αντιληφθεί αν δεν διέθετε ήδη την ικανότητα να αναγνωρίζει την εικόνα του εαυτού του σε έναν καθρέφτη. Μέχρι το 2017, από όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά που υποβλήθηκαν σε αυτή τη δοκιμασία μόνο οι άνθρωποι και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι κατάφεραν να περάσουν με επιτυχία αυτό το φαινομενικά απλό τεστ.Οι προηγούμενες σχετικές έρευνες είχαν δείξει ότι τα άλλα είδη πιθήκων μπορούσαν να μάθουν σχετικά γρήγορα να χρησιμοποιούν τους καθρέφτες για να εντοπίζουν κάποια αντικείμενα, όχι όμως τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, όταν οι ερευνητές σημάδευαν με χρώμα ένα σημείο του προσώπου τους, οι μαϊμούδες που είχαν τοποθετηθεί μπροστά σε έναν μεγάλο καθρέφτη δεν αντιδρούσαν αγγίζοντας το χρωματισμένο σημείο του προσώπου τους, όπως θα έκανε ένας χιμπατζής ή κάθε ανθρώπινο παιδάκι ηλικίας 2 ετών και άνω.Γιατί οι Κινέζοι ερευνητές πέτυχαν εκεί που άλλοι ερευνητές είχαν αποτύχει; Διότι τροποποίησαν ελαφρώς το τεστ προσθέτοντας στην πειραματική διαδικασία μια σύντομη περίοδο εκπαίδευσης: αρχικά φώτιζαν με ακτίνες λέιζερ ένα σημείο του σώματος που ήταν ορατό στο ίδιο το ζώο και όχι μόνο μέσω ενός καθρέφτη. Κατόπιν, εκπαίδευσαν τους πιθήκους να το ακουμπάνε μόλις έβλεπαν αυτό το έντονα χρωματισμένο σημείο του σώματός τους. Σταδιακά οι ερευνητές μετατόπιζαν το σημείο αυτό σε άλλα μέρη του σώματος του ζώου που ήταν ορατά μόνο με τη βοήθεια ενός μεγάλου καθρέφτη που υπήρχε στο κλουβί.‘Οταν σημάδεψαν με τη φωτεινή ακτίνα λέιζερ ένα σημείο του προσώπου του ζώου που δεν είχε επιλεγεί ποτέ μέχρι τότε, και το οποίο ήταν ορατό μόνο μέσω του καθρέφτη, διαπίστωσαν ότι όσες μαϊμούδες είχαν εκπαιδευτεί στην αναγνώριση των χρωματισμένων σημαδιών εντόπιζαν και ακουμπούσαν αμέσως το φωτεινό σημείο στο πρόσωπό τους. Αντίθετα, οι πίθηκοι της ομάδας ελέγχου, οι οποίοι δεν είχαν εκπαιδευτεί στην αναγνώριση αυτών των φωτεινών σημείων, δεν κατάφερναν ποτέ να περάσουν το τεστ. Ετσι, όμως, δημιουργείται η υποψία ότι η επικρατέστερη, μέχρι σήμερα, θεωρία σχετικά με την πλήρη αδυναμία των άλλων ζωικών ειδών να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη ίσως να μην ευσταθεί, επειδή στην πραγματικότητα ενδέχεται να έχουν κάποια ικανότητα αυτοαναγνώρισης, απλώς χρειάζονται νέα, πιο κατάλληλα πειράματα για να αποκαλυφθεί.Πάντως τα τελευταία 30 χρόνια έχει σημειωθεί εντυπωσιακή πρόοδος στην κατανόηση των βιολογικών προϋποθέσεων της νοημοσύνης, δηλαδή των εγκεφαλικών κυκλωμάτων που εμπλέκονται άμεσα στις γνωστικές ικανότητες, στις ιδιαίτερες εμπειρίες και συμπεριφορές ενός οργανισμού, και στα διαφορετικά επίπεδα συνειδητότητας, που ενδεχομένως επιδεικνύουν όχι μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα άλλα ζωικά είδη.Ένα βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις πιο πρόσφατες σχετικές έρευνες είναι ότι τόσο η βιολογική ικανότητα γνώσης του περιβάλλοντος όσο και η εξίσου ζωτικής σημασίας ικανότητα αυτεπίγνωσης, εμφανίζεται σε πολύ περισσότερα είδη ζώων απ’ ό,τι πιστεύαμε μέχρι πολύ πρόσφατα. Πιο συγκεκριμένα, οι συγκριτικές έρευνες των εγκεφαλικών δομών ανάμεσα σε πολύ διαφορετικά είδη ζώων αποκάλυψαν την παρουσία κάποιων απρόσμενα σύνθετων νευρωνικών κυκλωμάτων και νευρικών διεργασιών, που εμπλέκονται όχι μόνο στις πιο σύνθετες συμπεριφορές των σπονδυλωτών (πρωτεύοντα θηλαστικά, ψάρια, πτηνά, κ.ά.), αλλά και στις φαινομενικά απλούστερες συμπεριφορές των ασπόνδυλων ζώων (χταπόδια, καλαμάρια, έντομα, σκώληκες κ.ά.).Και από ό,τι γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα, προκύπτει μία πολύ σαφής εικόνα για την εξέλιξη κάποιων βασικών μορφών επίγνωσης, όχι μόνο στα σπονδυλωτά, αλλά και σε κάποια ασπόνδυλα ζώα, τα οποία μπορούν να επιδεικνύουν -πιθανότατα χωρίς να έχουν την παραμικρή συνείδηση- σχετικά σύνθετες νοητικές και γνωστικές ικανότητες, όπως π.χ. ικανότητες μάθησης, μνήμης και σχεδιασμού μελλοντικών συμπεριφορών με βάση τις εμπειρίες τους.Προφανώς αυτές οι ικανότητες εξελίχθηκαν αρχικά και εξακολουθούν να υπάρχουν επειδή συμβάλλουν στην επιβίωση αυτών των οργανισμών. Και μολονότι οι ανώτερες νοητικές λειτουργίες που επιδεικνύουν δεν ελέγχονται συνειδητά από τα περισσότερα είδη ζώων, θα πρέπει να αποτελούν ένα εμφανές εξελικτικό πλεονέκτημα και γι’ αυτό ακριβώς ενισχύονται από τη φυσική επιλογή όποτε εμφανίζονται στη ζωή των έμβιων όντων.Όμως, αν πλέον υπάρχουν σοβαρές επιστημονικές εξηγήσεις για τις απρόσμενα υψηλές μνημονικές, νοητικές, μαθησιακές και συναισθηματικές ικανότητες όλο και περισσότερων ζωικών ειδών, τότε γιατί αυτές οι μη ανθρώπινες νοητικές λειτουργίες δεν θεωρούνται ως ένα διαφορετικό είδος ζωικής συνείδησης, που, ενώ κάλλιστα μπορεί να συγκριθεί με την ανθρώπινη, δεν πρέπει ποτέ να ταυτίζεται μαζί της;Μήπως πρόκειται για ένα «κατώτερο» μη γλωσσικό είδος ζωικής συνείδησης, που εμφανίστηκε κατά το παρελθόν, εξελίχθηκε στη δική μας συνείδηση και, έκτοτε, συνεχίζει να υπάρχει και να εξελίσσεται παράλληλα με την ανθρώπινη; Και γιατί η επιστημονική κοινότητα, χωρίς να παραβλέπει τις εξόφθαλμες εξελικτικές ομοιότητες, επιμένει στο να τονίζει τις μεγάλες συνειδησιακές μας διαφορές από τα άλλα ζώα;Ίσως ακουστεί κοινότοπο, αλλά ο βασικός λόγος για την επικράτηση των εμφανώς ανθρωποκεντρικών προκαταλήψεών μας σχετικά με την απουσία συνείδησης στα άλλα ζώα είναι ότι τα ζώα -ακόμη και τα αξιαγάπητα κατοικίδια- δεν μιλάνε όπως εμείς. Δυστυχώς, κανένα ζώο δεν μπορεί να μας διηγηθεί λεκτικά τις ιδιαίτερες νοητικές ή τις λιγότερο ή περισσότερο συνειδητές εμπειρίες του, που εμείς, εντελώς ανθρωπομορφικά, πιστεύουμε ότι διαθέτει. Το εφιαλτικό όνειρο ενσυνείδητων μηχανών Σε αντίθεση με τα άλλα ζώα, οι νέες υπολογιστικές μηχανές έχουν σχεδιαστεί για μπορούν να «μιλάνε» τέλεια στη γλώσσα των ανθρώπων. Γεγονός που μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι διαθέτουν κάποιες αυτόνομες και δημιουργικές νοητικές ικανότητες, η εξέλιξη των οποίων υποτίθεται ότι θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, στην εμφάνιση μιας διαφορετικής υπολογιστικής συνείδησης. Είναι αυτό το μελλοντικό σενάριο ρεαλιστικό κι αν ναι, θα έπρεπε να είναι επιθυμητό;Οι οπαδοί του προγράμματος της σκληρής Τεχνητής Νοημοσύνης (hard AI) υποστηρίζουν ότι η δημιουργία στο μέλλον νοημόνων μηχανών με αυτόνομη συνείδηση είναι αναπόφευκτη και αυτό γιατί τόσο τα υπολογιστικά προγράμματα όσο και το υλισμικό των σημερινών υπολογιστών βελτιώνονται διαρκώς, οπότε, αργά ή γρήγορα, θα καταφέρουμε να προσομοιώσουμε όλες τις ανθρώπινες νοητικές λειτουργίες σε εγκεφάλους πυριτίου. Και όταν αυτές οι νέες υπολογιστικές μηχανές αποκτήσουν επαρκή πολυπλοκότητα, τότε η συνείδησή τους θα αναδυθεί αυτομάτως.Η εμμονή της επιστημονικής κοινότητας στο πρόγραμμα της «σκληρής ΤΝ» φαίνεται να δικαιολογείται επαρκώς, τις δυο τελευταίες δεκαετίες, από τις όντως καινοφανείς και επαναστατικές τεχνολογικές εφαρμογές της. Πάντως, μέχρι σήμερα, αυτή η εντελώς αφηρημένη υπολογιστική προσέγγιση της ανθρώπινης συνείδησης, μολονότι οδηγεί στη δημιουργία νέων αξιοθαύμαστων και πανίσχυρων ψηφιακών μηχανών, δεν έχει καταφέρνει ακόμη να τις προικίσει με ανθρώπινου τύπου νοημοσύνη, ούτε βέβαια με την ικανότητα να επιδεικνύουν αυτόνομη δημιουργική συνείδηση.Εξάλλου, από τη συνολική ιστορία της ανθρώπινης τεχνολογίας, θα έπρεπε να έχουμε διδαχτεί ότι όσο ισχυρότερο, πολυπλοκότερο και αυτόνομο γίνεται ένα τεχνολογικό σύστημα, τόσο πιο ανεπαρκής είναι η προβλεπτική μας ικανότητα σχετικά με τη συμπεριφορά του. Κάτι που θα πρέπει να το θυμούνται πάντα όσοι επιθυμούν διακαώς και εργάζονται πυρετωδώς για την προσομοίωση της πολύπλοκης ανθρώπινης συνείδησης σε ασώματα υπολογιστικά συστήματα.Ωστόσο την πρόσφατη δυνατότητα υλοποίησης του τεχνολογικού ονείρου της δημιουργίας ενσυνείδητων ψηφιακών ή αναλογικών μηχανών δεν μπορούμε να μην τη συνδέσουμε άμεσα με ένα επίσης πρόσφατο ιστορικό αλλά πιο ανατρεπτικό γεγονός.Από τα τέλη του εικοστού αιώνα, για την κυρίαρχη πολιτική εξουσία και πρακτική, η αξία των ανθρώπων όπως τη γνωρίζαμε είναι… υπό αίρεση. Δεδομένου ότι, σχεδόν σε κάθε τομέα της κοινωνικής τους ζωής, οι άνθρωποι μπορούν να αντικατασταθούν από νέα υπολογιστικά αυτόματα, τα οποία, ενώ αρχικά φαίνεται πως δημιουργούνται για την αναβάθμιση της ζωής μας, τελικά καταλήγουν στο να επιταχύνουν πλανητικά την έλευση της μετα-ανθρώπινης κατάστασης. Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδ. ΠΕΚ το πολύ διαφωτιστικό βιβλίο του Πίτερ Γκόντφρι-Σμιθ «Ένας άλλος νους. Το χταπόδι, η θάλασσα και η βαθύτερη προέλευση της συνείδησης». Στο οποίο παρουσιάζονται τα νέα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τις διαφορετικές μορφές συνείδησης στο γήινο ζωικό βασίλειο.Ο συγγραφέας του, διάσημος επιστημολόγος των βιολογικών επιστημών και δεινός δύτης, εξετάζει σε αυτό βιβλίο μια σειρά από καίρια ερωτήματα: Πώς απέκτησαν τα ζώα συνείδηση του εαυτού τους; Αποτελεί άραγε τυχαίο γεγονός ότι η εξελικτική διαδικασία έχει παραγάγει τουλάχιστον δύο διαφορετικές μορφές νοημοσύνης; Γιατί έγινε τόσο έξυπνο το χταπόδι; Πώς είναι να έχεις οχτώ πλοκάμια με τόσο πολλούς νευρώνες ώστε αυτά να μπορούν να «σκέφτονται από μόνα τους»; PETER GODFREY-SMITH – ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΝΟΥΣ Το χταπόδι, η θάλασσα και η βαθύτερη προέλευση της συνείδησης Μετάφραση: Χρήστος Η. Γεμελιάρης https://physicsgg.me/2024/12/01/έχουν-συνείδηση-τα-άλλα-ζωικά-είδη-και/

Rocket and Space Corporation "Energia" Πώς ο ISS αποφεύγει τα διαστημικά συντρίμμια; Μόλις τις προάλλες, ο σταθμός πραγματοποίησε έναν ελιγμό για να «ξεφύγει» από το θραύσμα ενός δορυφόρου χωρίς ιδιοκτήτη. Αυτή είναι η δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο που ο ISS αναγκάστηκε να αποφύγει τα διαστημικά συντρίμμια. Σε ποιες περιπτώσεις συμβαίνει αυτό; Φανταστείτε αν η πιθανότητα σύγκρουσης είναι μεγαλύτερη από 0,001%. Τα αντικείμενα μπαίνουν στο οπτικό πεδίο των βαλλιστικών ειδικών κυριολεκτικά αμέσως μετά την ανίχνευση. Ωστόσο, ο «συναγερμός» ηχεί μόνο εάν τα συντρίμμια διασχίσουν την «επικίνδυνη ζώνη» του ISS (±25 km κατά μήκος και ±2 km σε ύψος). Θεωρείτε ότι αυτό είναι αντασφάλιση; Μάταια. Για παράδειγμα, αυτή την εβδομάδα ένα θραύσμα ενός παλιού δορυφόρου που εκτοξεύτηκε πριν από 25 χρόνια έπρεπε να πετάξει ±13 km από το σταθμό με ταχύτητα 12 km ανά δευτερόλεπτο. Η πιθανότητα σύγκρουσης είναι μόνο περίπου 0,007%, αλλά μπορείτε να φανταστείτε τις συνέπειες του «πυροβολισμού» οποιασδήποτε μονάδας με ένα τέτοιο αντικείμενο. Επομένως, το τροχιακό υψόμετρο αυξάνεται κατά περίπου 500 - 1000 μέτρα. Αυτό δεν συμβαίνει τόσο συχνά, μέχρι στιγμής το ρεκόρ είναι πέντε φορές το χρόνο. Αλλά αν η υπεκφυγή είναι αδύνατη, οι κοσμοναύτες πηγαίνουν στα πλοία «καθήκοντα» και, για κάθε ενδεχόμενο, προετοιμάζονται για την κάθοδο. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_22064