Δροσος Γεωργιος

Roscosmos Η θρυλική συνάντηση Σογιούζ και Απόλλωνα Στις 15 Ιουλίου 1975, το Soyuz-19 εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ με τους κοσμοναύτες Alexei Leonov και Valery Kubasov. Μετά από 7 ώρες και 30 λεπτά, ο Αμερικανός Apollo με τους Thomas Stafford, Vance Brand και Donald Slayton μπήκε σε τροχιά από το διαστημόπλοιο στο Cape Canaveral. Δύο μέρες αργότερα τα πλοία ελλιμενίστηκαν με επιτυχία. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες χαιρέτισαν ο ένας τον άλλον σε δύο γλώσσες και ο Λεόνοφ και ο Στάφορντ έδωσαν τα χέρια πάνω από τον Έλβα - τη διάσημη «χειραψία στο διάστημα». Τα πληρώματα ολοκλήρωσαν τέσσερις μεταβάσεις μεταξύ πλοίων και πραγματοποίησαν πέντε επιστημονικά πειράματα, καθώς και τηλεοπτικά ρεπορτάζ, κινηματογράφηση επί του σκάφους και φωτογράφιση. Υπήρχαν δύο βάσεις και αποσυνδέσεις συνολικά. Ο τελευταίος ελιγμός της αποχώρησης του Απόλλωνα από το Σογιούζ έγινε στις 19 Ιουλίου. Το έργο Soyuz-Apollo είναι το πρώτο βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος μέσω των προσπαθειών διαφορετικών χωρών. Η αποκτηθείσα εμπειρία χρησιμοποιήθηκε στον σταθμό Mir και στο ISS. Στη φωτογραφία: Alexey Leonov και Thomas Stafford στο Soyuz Lander (1). Leonov, Stafford και Slayton (2); ελλιμενισμός του Σογιούζ και του Απόλλωνα (3). Ο Leonov, μαζί με τους αστροναύτες, επιδεικνύει το έμβλημα Soyuz-Apollo (4). https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573330

Το πρώτο δελτίο καιρού σε καφέ νάνους εξέδωσε το James Webb. Άλλη μια εντυπωσιακή ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου. Η σπουδαιότητα των ερευνών του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε ο άνθρωπος, του James Webb, δεν είναι ότι μπορεί να ερευνά με πρωτοφανή λεπτομέρεια κυριολεκτικά κάθε γωνιά του Σύμπαντος όσο μακριά και όσο καλά κρυμμένη και αν είναι αυτή αλλά ότι μπορεί να κάνει διαφόρων ειδών συλλογή δεδομένων και αναλύσεις στα διαστημικά σώματα που βάζει στο στόχαστρο του. Το τελευταίο επίτευγμα του James Webb είναι η μελέτη των καιρικών συνθηκών που επικρατεί σε ένα δυαδικό σύστημα καφέ νάνων.Οι καφέ νάνοι είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία κοσμικών σωμάτων αφού δεν είναι ούτε πλανήτες ούτε άστρα. Χαρακτηρίζονται ως «αποτυχημένα άστρα» επειδή όλα τα στοιχεία που έχουν οι επιστήμονες στη διάθεση τους δείχνει ότι ξεκίνησαν να σχηματίζονται ως άστρα αλλά κάποια στιγμή η διαδικασία αυτή διακόπηκε με αποτέλεσμα να αποτελεί στην ουσία ένα κοσμικό κατάλοιπο το οποίο συνεχίζει να διατηρούν ένα μίνιμουμ επίπεδο λειτουργίας.Οι καφέ νάνοι είναι ουράνια σώματα μεγαλύτερα από το Δία, αλλά με μικρότερη μάζα από την απαιτούμενη ώστε να μετατραπούν σε άστρα. Παρόλο εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 100 δισ. καφέ νάνοι στο γαλαξία μας, μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί λιγότεροι από δύο χιλιάδες καθώς η ακτινοβολία τους είναι πολύ αμυδρή και το μέγεθός τους σχετικά μικρό. Έχουν σχετικά υψηλές θερμοκρασίες όταν γεννιούνται (δεκάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου) . Καθώς σταδιακά κρυώνουν η θερμοκρασία τους υποχωρεί πέριξ των χιλίων βαθμών Κελσίου.Ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε το James Webb για να διεξαγάγει λεπτομερείς εξετάσεις των ατμοσφαιρικών συνθηκών σε ένα ζευγάρι καφέ νάνων που περιφέρεται ο ένας γύρω από τον άλλο. Οι δύο καφέ νάνοι με την κωδική ονομασία WISE 1049AB βρίσκονται σε απόσταση περίπου έξι ετών φωτός από τη Γη, είναι δηλαδή δύο κοντινά στη κοσμική κλίμακα διαστημικά σώματα, για αυτό και επετεύχθη η συλλογή δεδομένων από αυτά από το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο. Οι χάρτες Οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν στην αποκάλυψη των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στους δύο καφέ νάνους. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» απίστευτα η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι οι δύο καφέ νάνοι συντηρούν ένα εξαιρετικά θερμό τοξικό χημικό κοκτέιλ που στροβιλίζεται στην ατμόσφαιρα τους σχηματίζοντας πολλαπλά στρώματα νεφών που βρέθηκαν σε διαφορετικά ατμοσφαιρικά βάθη. Ανάμεσα τους υπάρχουν νέφη πυριτικών σωματιδίων που κινούνται όπως οι θύελλες σκόνης στην έρημο Σαχάρα.Και οι δύο έχουν ατμόσφαιρες κυριαρχούνται από υδρογόνο και ήλιο, με ίχνη υδρατμών, μεθανίου και μονοξειδίου του άνθρακα. Η θερμοκρασία στις κορυφές των νεφών ήταν περίπου 925 βαθμοί Κελσίου.«Δημιουργήσαμε τους πιο λεπτομερείς ‘χάρτες καιρού’ σε καφέ νάνους μέχρι σήμερα» αναφέρει η Μπεθ Μπίλερ, αστρονόμος του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα ευρήματα προσφέρουν νέα στοιχεία στο παζλ της ύπαρξης των καφέ νάνων.Οι ερευνητές Beth Biller et al, παρακολούθησαν την ατμόσφαιρα των δύο καφέ νάνων ανιχνεύοντας το φως που εκπέμπεται από τις επιφάνειές τους, τα οποίο μεταβάλλεται, καθώς οι περισσότερο ή λιγότερο νεφελώδεις περιοχές περιστρέφονται. Οπτικοποιώντας αυτά τα δεδομένα δημιούργησαν μια λεπτομερή τρισδιάστατη εικόνα της ατμόσφαιρας που αποκάλυψε το πώς άλλαξε ο καιρός των καφέ νάνων κατά τη διάρκεια μιας ημέρας (μιας πλήρους περιστροφής τους), που διαρκεί μεταξύ πέντε και επτά ώρες. Η ερευνητική ομάδα κατάφερε να αναδείξει την παρουσία και την πολύπλοκη αλληλεπίδραση αερίων, όπως υδρατμών, μεθανίου και μονοξείδιου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά τους.Η καθηγήτρια Beth Biller δήλωσε: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μπορούμε πλέον να κατανοούμε πολύ μακρινούς κόσμους. Θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τις συνθήκες όχι μόνο σε αστρονομικά αντικείμενα όπως οι καφέ νάνοι, αλλά και σε γιγάντιους εξωπλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Τελικά, οι τεχνικές που τελειοποιούμε εδώ μπορεί να επιτρέψουν τις πρώτες ανιχνεύσεις καιρού σε κατοικήσιμους πλανήτες σαν τον δικό μας, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα». Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός διαδικού συστήματος καφέ νάνων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1718229/to-proto-deltio-kairoy-se-kafe-nanoys-exedose-to-james-webb/

H NASA μετέδωσε μουσική hip-hop στην Αφροδίτη. Στον πλανήτη έφτασε σήμα με ένα τραγούδι της Μίσι Ελιοτ Μπορεί να είναι ένας από τους πιο τοξικούς και αφιλόξενους για τη ζωή πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος όμως η Αφροδίτη καταγράφεται ως «η δίδυμη αδερφή της Γης» αφού πιστεύεται ότι κάποτε στο πολύ μακρινό παρελθόν είχε συνθήκες παρόμοιες με αυτές του πλανήτη μας αλλά για άγνωστο ακόμη λόγο έγινε ένας πραγματικά κολασμένος κόσμος.Αν πάντως με κάποιο τρόπο έχει βρει τρόπο να αναπτυχθεί και επιβιώσει στην Αφροδίτη ένας νοήμον εξελιγμένος πολιτισμός αυτή την στιγμή θα χορεύει στους ρυθμούς της Μίσι Ελιοτ… Η NASA έστειλε μέσω του δικτύου DSN (Deep Space Network) ένα σήμα στην Αφροδίτη που περιέχει το «The Rain (Supa Dupa Fly)» της αμερικανίδας ράπερ. Η υπέρβαση Ως η μεγαλύτερη και πιο ευαίσθητη υπηρεσία τηλεπικοινωνιών του προγράμματος Space Communications and Navigation (SCaN) της NASA, το DSN διαθέτει μια σειρά από γιγάντιες κεραίες ραδιοσημάτων που επιτρέπουν στις αποστολές να παρακολουθούν, να στέλνουν εντολές και να λαμβάνουν επιστημονικά δεδομένα από διαστημόπλοια που ταξιδεύουν στη Σελήνη και πέρα από αυτή. Μέχρι σήμερα, το σύστημα έχει μεταδώσει μόνο ένα άλλο τραγούδι στο Διάστημα, καθιστώντας τη μετάδοση του τραγουδιού της Έλιοτ το πρώτο «διαστημικό hip-hop».«Τόσο η εξερεύνηση του διαστήματος όσο και η τέχνη της Μίσι Ελιοτ αφορούν την υπέρβαση των ορίων» αναφέρει σε δήλωση της η Μπρίτανι Μπράουν διευθύντρια του τομέα Digital and Technology Division, Office of Communications στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον η οποία αρχικά πρότεινε ιδέες στην ομάδα της Missy για να συνεργαστεί με την υπηρεσία. «Η Missy έχει ιστορικό εμφυσώντας διαστημική αφήγηση και φουτουριστικά γραφικά στα μουσικά της βίντεο, οπότε η ευκαιρία να συνεργαστείς σε κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο είναι πραγματικά κατάλληλη» λέει η Μπράουν.Το τραγούδι ταξίδεψε περίπου 254 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη στην Αφροδίτη που αποτελεί τον αγαπημένο πλανήτη της Μίσι Έλιοτ για αυτό και επιλέχθηκε να σταλεί εκεί το τραγούδι της. Μεταδιδόμενο με την ταχύτητα του φωτός, το σήμα ραδιοσυχνότητας χρειάστηκε σχεδόν 14 λεπτά για να φτάσει στην Αφροδίτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1717627/h-nasa-metedose-moysiki-hip-hop-stin-afroditi/

Συζήτηση για την κατασκευή εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα. Καθώς για πρώτη φορά μια ελληνική κυβέρνηση ανοίγει τη συζήτηση για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ο Θεόδωρος Μερτζιμέκης, αναπληρωτής καθηγητής πυρηνικής φυσικής, μιλάει στο κανάλι της Ναυτεμπορικής: για τα μικρά πυρηνικά εργοστάσια, τα «Small Modular Reactors» και τις διαφορές τους από τα μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια, για τις γειτονικές μας χώρες Τουρκία και Βουλγαρία που χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια, τις ριζωμένες αντιλήψεις για την πυρηνική ενέργεια και την ανάγκη διασύνδεσής της με την ανώτατη εκπαίδευση: https://physicsgg.me/2024/07/18/συζήτηση-για-την-κατασκευή-εργοστασί/

Μπορεί η θεωρία των χορδών να επιβεβαιωθεί πειραματικά. Καταφατική είναι η απάντηση των φυσικών Naomi Gendler και David JE Marsh, αφού στην πρόσφατη εργασία τους με τίτλο «QCD Axion Dark Matter in String Theory: Haloscopes and Helioscopes as Probes of the Landscape» , έχουν ως στόχο την σύνδεση της θεωρίας χορδών με το πείραμα. Σύμφωνα λοιπόν με την Naomi Gendler: «Μία από τις μεγαλύτερες επικρίσεις εναντίον της θεωρίας χορδών είναι ότι δεν κάνει καμία πρόβλεψη που θα μπορούσε να ελεγχθεί με ένα ρεαλιστικό πείραμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η θεωρία χορδών, όπως και κάθε θεωρία της κβαντικής βαρύτητας, κάνει προβλέψεις σε ενεργειακές κλίμακες που είναι πολύ υψηλότερες από αυτές που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε οποιονδήποτε σημερινό ή μελλοντικό επιταχυντή. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε καμία ελπίδα να δούμε κάποιες αποδείξεις σημάδια της θεωρίας χορδών σε πειράματα; Σύμφωνα με τη νέα δημοσίευση (προς το παρόν στο arxiv.org), υπάρχει ελπίδα: οι λύσεις της θεωρίας χορδών συνοδεύονται με έναν αριθμό σωματιδίων γνωστά ως αξιόνια. Έχουν βρεθεί λύσεις με ένα έως και 491 αξιόνια!Ο αριθμός των αξιονίων σε μια λύση θεωρίας χορδών σχετίζεται με το σχήμα των επιπλέον διαστάσεων στη θεωρία χορδών. Χοντρικά, όσο περισσότερες «τρύπες» στις επιπλέον διαστάσεις, τόσο περισσότερα αξιόνια. Τι είναι τα αξιόνια; Είναι υποθετικά σωματίδια που μέχρι σήμερα δεν έχουν παρατηρηθεί: αφενός μεν δίνουν λύση σε ένα από τα παλαιότερα μυστήρια της φυσικής (στην πυρηνική φυσική είναι γνωστό ως πρόβλημα CP) και αφετέρου είναι ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους για να εξηγήσουν την σκοτεινή ύλη! Και το πιο σημαντικό: υπάρχουν πολλά πειράματα που βρίσκονται σε εξέλιξη αναζητώντας αξιόνια. Τα εργαστηριακά πειράματα θα έχουν την ικανότητα να ανιχνεύσουν το αξιόνιο την επόμενη δεκαετία και να μετρήσουν με ακρίβεια τη μάζα του, εφόσον αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής ύλης. Το ερώτημα που τέθηκε στην παραπάνω δημοσίευση ήταν: αν ένα πείραμα ανιχνεύσει τη σκοτεινή ύλη των αξιονίων, τι θα σημάνει αυτό για την θεωρία χορδών; Η βασική μας ιδέα είναι ότι στις λύσεις της θεωρίας χορδών, η ποσότητα της σκοτεινής ύλης των αξιονίων συσχετίζεται με τον αριθμό των αξιονίων στη θεωρία. Όσο περισσότερα αξιόνια έχει μια θεωρία, τόσο ΛΙΓΟΤΕΡΑ αξιόνια παράγουν την σκοτεινή ύλη! Αυτό είναι αντίθετο με την διαίσθηση: έχει να κάνει με τη γεωμετρία της λύσης.Διαφορετικά πειράματα σκοτεινής ύλης ανιχνεύουν αξιόνια σκοτεινής ύλης με διαφορετικές μάζες. Επομένως, αν ζούμε σε μία από αυτές τις λύσεις της θεωρίας χορδών, αυτά τα πειράματα μπορούν να μας πουν κάτι για τον αριθμό των αξιονίων και επομένως για το σχήμα της επιπλέον διάστασης. Τι κάναμε λοιπόν; Υπολογίσαμε ~200.000 λύσεις της θεωρίας χορδών. Για κάθε λύση, υπολογίσαμε αν ένα δεδομένο πείραμα αξιονίων θα έδινε σήμα. Τα αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω:Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ένα σήμα σε ένα από τα πειράματα αξιονίων σκοτεινής ύλης μπορεί να μας πει πολλά για το είδος της λύσης της θεωρίας χορδών που βιώνουμε! Ένα σήμα από το πείραμα DM-Radio μας λέει ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε λιγότερα αξιόνια, ενώ ένα σήμα από το πείραμα BREAD μας λέει ότι πρέπει να δούμε περισσότερα αξιόνια. Συμπερασματικά: τα αξιόνια μας οδηγούν σε έναν πιο πολλά υποσχόμενο τρόπο σύνδεσης της θεωρίας χορδών με το πείραμα. Στην εν λόγω εργασία ξύσαμε απλώς την επιφάνεια του πώς τα πειράματα αξιονίων μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό του τοπίου (landscape) των χορδών. Πριν ανιχνεύσουμε τα αξιόνια, θα πρέπει να καταλάβουμε τι έχει να πει γι αυτά η θεωρία χορδών!»Όμως, υπάρχει και ισχυρότατος αντίλογος στα παραπάνω (βλέπε π.χ. Peter Woit στο ‘Not Even Wrong‘). Τα εν λόγω πειράματα δεν πρόκειται να επιβεβαιώσουν (ή να απορρίψουν) κάποιες ελεγχόμενες προβλέψεις της θεωρίας των χορδών. Στην ουσία η εργασία των Gendler και Marsh είναι μια προσπάθεια να συνδεθούν οι πολυάριθμες λύσεις της θεωρίας των χορδών με πιθανά πειραματικά αποτελέσματα. Κι αυτό δεν αντανακλά την γνωστή μας σχέση θεωρίας και πειράματος στην καθιερωμένη επιστημονική μέθοδο. πηγή: https://x.com/naomigend/status/1811473063244104179

ΟΗΕ: Η ανθρωπότητα αγγίζει το πληθυσμιακό της … ταβάνι, υπάρχει παγκόσμια τάση υπογεννητικότητας. Νέα μελέτη κάνει λόγο για διακοπή της έκρηξης γεννήσεων. Στα 75 χρόνια από τη δεκαετία του 1950 ο πληθυσμός της Γης έχει υπερτριπλασιαστεί φτάνοντας τα 8,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Τώρα η έκθεση του ΟΗΕ για τις προοπτικές του παγκόσμιου πληθυσμού για το 2024 υποδηλώνει ότι ο πληθυσμός του πλανήτη μας θα αυξηθεί κατά περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους την επόμενη δεκαετία.Ωστόσο οι επιστήμονες προβλέπουν ότι τα χρόνια της ταχείας ανάπτυξης μπορεί να τελειώσουν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2080. Από το 2024 εξηντατρείς χώρες συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, έχουν ήδη φτάσει στο υψηλότερο σημείο του πληθυσμού τους με 126 ακόμη να έχουν φτάσει στο απόγειο μέχρι το δεύτερο μισό του αιώνα.«Πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή σε σύγκριση με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών από μια δεκαετία νωρίτερα» λέει ο Τζον Γουίλμοθ επικεφαλής του Τμήματος Πληθυσμού του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ έχει προβλέψει ότι ο κόσμος θα φτάσει στο απόγειο του πληθυσμού του στα μέσα της δεκαετίας του 2080 στα 10,2 δισεκατομμύρια άτομα Η μεταβολή Η Κίνα ήταν κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, αλλά έχει αντιμετωπίσει περισσότερες από δύο δεκαετίες χαμηλών ποσοστών γεννήσεων. Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ προβλέπει 80 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να φτάσει στο απόγειό του πριν από το τέλος του αιώνα. Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή σε σχέση με πριν από μια δεκαετία, όταν τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν μόνο 30 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να κορυφωθεί πριν από το 2100.Μεταξύ πολλών παραγόντων, μία από τις μεγαλύτερες τάσεις που οδηγεί σε αυτήν την αναθεωρημένη πρόβλεψη είναι η πτώση των ποσοστών γονιμότητας – ιδιαίτερα σε πολυπληθείς χώρες όπως η Κίνα. Κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται τώρα να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100.Το ποσοστό γονιμότητας της Κίνας, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν ανά γυναίκα, έπεσε κάτω από το όριο για να αντικαταστήσει τον πληθυσμό στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε δεν έχει ανακάμψει. Ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100 λόγω των χαμηλών ποσοστών γεννήσεων.Σε όλο τον κόσμο, τα δεδομένα παρουσιάζουν παρόμοια εικόνα, με τη γονιμότητα να αρχίζει να πέφτει κάτω από το ποσοστό 2,1 παιδί ανά γυναίκα που απαιτείται για τη διατήρηση της αύξησης του πληθυσμού. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες κάνουν ένα παιδί λιγότερο από ό,τι το 1990 και σε περισσότερες από τις μισές χώρες η γονιμότητα αναμένεται να πέσει κάτω από το όριο του 2,1 παιδιού ανά γυναίκα.Σε ορισμένες περιοχές, ο ΟΗΕ προβλέπει ότι αυτό θα καταστήσει τη μετανάστευση την κύρια πηγή αύξησης του πληθυσμού. «Σε ορισμένες χώρες, το ποσοστό γεννήσεων είναι τώρα ακόμη χαμηλότερο από ό,τι αναμενόταν προηγουμένως, και βλέπουμε επίσης ελαφρώς ταχύτερες μειώσεις σε ορισμένες περιοχές με υψηλή γονιμότητα» λέει ο Λι Τζουνχούα, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για Οικονομικές και Κοινωνικές Υποθέσεις. Στις 63 χώρες που προβλέπεται ότι έχουν ήδη περάσει το απόγειό τους, οι πληθυσμοί αναμένεται να μειωθούν κατά 14 τοις εκατό τα επόμενα 30 χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1716347/oie-i-anthropotita-aggizei-to-plithysmiako-tis-tavani-yparchei-pagkosmia-tasi-ypogennitikotitas/

Εντοπίστηκε νερό σε μυστηριώδη εξωπλανήτη (βίντεο) Η ανακάλυψη φωτίζει την ύπαρξη αυτού του εξωτικού κόσμου. Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει την ανακάλυψη νερού στην ατμόσφαιρα ενός εξαιρετικά ζεστού εξωπλανήτη που είναι επίσης ένας από τους πιο «μεταλλικούς» κόσμους που έχουν εντοπιστεί ποτέ. Ο σχηματισμός του πλανήτη παραμένει ένα μυστήριο που θα μπορούσε να λυθεί με αυτή την ανακάλυψη. Επιπλέον ο εντοπισμός νερού σε εξωγήινους κόσμους αποτελεί πάντα μια σημαντική εξέλιξη από την στιγμή που το νερό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ύπαρξη της ζωής έτσι τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε.Ο εξωπλανήτης είναι ο HD 149026 b που βρίσκεται περίπου 247 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ο πλανήτης είναι γνωστός ως «Smertrios» το όνομα του ο θεού του πολέμου στη γαελική μυθολογία και ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων «καυτών Κρόνων. Ο HD 149026 b κινείται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια περιστροφή γύρω από αυτό σε λιγότερο από 72 ώρες.Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Smetrios είναι παλιρροιακά κλειδωμένος στο μητρικό του άστρο και έτσι η μια του πλευρά βλέπει μόνιμα το άστρο και οι θερμοκρασίες εκεί φτάνουν τους 1,420 βαθμούς Κελσίου. Η άλλη πλευρά του που βρίσκεται μόνιμα στο σκοτάδι βιώνει όπως είναι ευνόητο χαμηλότερες θερμοκρασίες. Τα μυστήρια Όμως η πυκνότητα και η σύνθεση του Smertrios, που ανακαλύφθηκε το 2005 είναι αυτά που τον κάνουν πραγματικά παράξενο. «Ο καυτός Κρόνος είναι ένας τύπος εξωπλανήτη που ονομάζεται «γίγαντας θερμού αερίου». Οι γίγαντες με θερμό αέριο είναι εξωπλανήτες που έχουν μεγέθη παρόμοια με αυτά του Δία ή του Κρόνου που περιστρέφονται γύρω μητρικά τους άστρα σε εξαιρετικά κοντινές αποστάσεις. Αυτός ο πλανήτης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί είναι ένας από τους πιο πλούσιους σε μέταλλα και πυκνότερους γίγαντες αερίου που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής» λέει ο Σαγιέντ Άλι Ράφι αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, μέλος της ερευνητικής ομάδας είπε στο Space.com.Όταν αστρονόμοι όπως ο Ali Rafi αναφέρονται σε «μέταλλα», είναι στοιχεία που είναι βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εξέτασε τον Smertrios το 2023, το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο διαπίστωσε ότι η μεταλλικότητα του πλανήτη, το κλάσμα μετάλλων του σε υδρογόνο, είναι πολύ υψηλότερο από τους περισσότερους θερμούς Κρόνους και τους μεγαλύτερους θερμούς Δίες. Αυτή η αναλογία είναι επίσης πολύ μεγαλύτερη για τον Smertrios από ότι για τους γίγαντες του ηλιακού συστήματος, τον Δία και τον Κρόνο.Τα επίπεδα μεταλλικών στοιχείων συνήθως θεωρούνται ότι είναι αντιστρόφως ανάλογα με τη μάζα στους γίγαντες αερίων. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερος γίνεται ένας γίγαντας αερίου, τόσο λιγότερα μέταλλα θα έπρεπε να έχει. Ο Smertrios αψηφά αυτήν την τάση. Ο πλανήτης βρέθηκε επίσης να έχει έναν ασυνήθιστα μεγάλο στερεό πυρήνα, γι’ αυτό και η πυκνότητά του είναι τόσο υψηλή.«Η σύνθεση του πλανήτη φαίνεται να μην είναι συμβατή με τα τρέχοντα σενάρια σχηματισμού που έχουμε για γίγαντες θερμού αερίου και εξακολουθεί να είναι μυστήριο μέχρι σήμερα. Αυτό υποδηλώνει τη σημασία της παρατήρησης της ατμόσφαιρας του πλανήτη, καθώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της ιστορίας του σχηματισμού του πλανήτη μέσω των ατμοσφαιρικών ιδιοτήτων του, όπως η μεταλλικότητα και η αναλογία άνθρακα προς οξυγόνο» λέει ο Αλι Ράφι. Η ανακάλυψη Για να διερευνήσει την περίεργη ατμόσφαιρα του Smertrios και ανακαλύψει στοιχεία για την αιτία που ο πλανήτης είναι τόσο «μεταλλικός», η ερευνητική ομάδα στράφηκε στον φασματογράφο CARMENES, ένα όργανο στο Παρατηρητήριο Calar Alto στην Ισπανία. Στοιχεία και χημικά μόρια απορροφούν και εκπέμπουν φως σε χαρακτηριστικά μήκη κύματος. Όταν ένας πλανήτης όπως ο Smertrios διέρχεται από το μητρικό του άστρο διάφορα στοιχεία στην ατμόσφαιρά του αφήνουν «δακτυλικά αποτυπώματα» στο φιλτραρισμένο αστρικό φως. Το CARMENES μπορεί να διαβάσει αυτά τα δακτυλικά αποτυπώματα και να πει στους αστρονόμους από τι αποτελείται αυτή η ατμόσφαιρα.Η έρευνα του αυτή αποκάλυψε ανάμεσα στα άλλα και τα δακτυλικά αποτυπώματα των υδρατμών γεγονός που επέτρεψε στους ερευνητές να προχωρήσουν στη σκιαγράφηση των στοιχείων από τα οποία αποτελείται η ατμόσφαιρα του Smetrios. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο πλανήτης έχει σε αφθονία νερό και μονοξείδιο του άνθρακα και η παρουσία τους μπορεί να εξηγήσει κάποια από τα μυστήρια που καλύπτουν τον πλανήτη. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη HD 149026 b https://www.naftemporiki.gr/techscience/1716299/entopistike-nero-se-mystiriodi-exoplaniti-vinteo/

Η Ελπίδα για τη Διάσωση της Γης περνά από την Αθήνα: Αριθμός Ρεκόρ συμμετoχών στο IEEE IGARSS 2024 Επιστήμη και Τεχνολογία ένωσαν δυνάμεις απέναντι στην απειλή της Κλιματικής Αλλαγής. Απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα αναφορικά με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και των τρόπων αντιμετώπισής της, έδωσε το IEEE IGARSS 2024 Διεθνές Συμπόσιο Γεωεπιστημών και Τηλεπισκόπησης (International Geoscience and Remote Sensing Symposium), το οποίο διεξήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών από τις 7-12 Ιουλίου 2024. Οι προεδρεύοντες του Συνεδρίου Δρ. Χαράλαμπος Κοντοές Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΝΟΑ) και στην Επιχειρησιακή Μονάδα Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (IAASARS) «BEYOND Center of Earth Observation Research and Satellite Remote Sensing» και ο Καθηγητής Vito Pascazio, Università degli Studi di Napoli «Parthenope», καλωσόρισαν στην Αθήνα περισσότερους από 3.000 συνέδρους από τον Ακαδημαϊκό, τον Εκπαιδευτικό και το χώρο της Βιομηχανίας και των Νεοφυών Επιχειρήσεων. Το εξαιρετικά απαιτητικό οργανωτικά Συνέδριο οργανώθηκε υπό την ευθύνη και κατευθυντήριες γραμμές που έδωσε η οργανωτική επιτροπή, που αποτελούταν από διαπρεπείς επιστήμονες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στόχος ήταν να παρουσιάσουν τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας της Διαστημικής στους τομείς έρευνας και εφαρμογών του συνεδρίου, και να καταδειχθούν οι νέοι δρόμοι που εξασφαλίζει η Διαστημική επιστήμη και τεχνολογία της Παρατήρησης της Γης συνδυαστικά με την επιστήμη της ανάλυσης των μεγάλων δεδομένων και της Τεχνητής Νοημοσύνης με απώτερο σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση, πρόληψη και ελαχιστοποίηση των κορυφαίων ζητημάτων που απειλούν την βιωσιμότητα του πλανήτη μας, με προεξέχον αυτό της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της στο περιβάλλον, τον πρωτογενή τομέα, την πολιτική προστασία, την υγεία, τον πολιτισμό, αλλά και συλλήβδην την ασφάλεια όλων μας. Τι συζητήθηκε Πολλά θέματα αναδείχθηκαν και οι δεκάδες παρουσιάσεις, εισηγήσεις, και τεχνικές ομιλίες σε θεματικές όπως: «Μηχανική Μάθηση και Τηλεπισκόπηση – Θεωρία και Εφαρμογές για Παρατήρηση της Γης», «Γήινα θαύματα: Pangeo, AI και Copernicus σε δράση», «Ψηφιακός Δίδυμος της Γης και Επιστήμες της Γης» και «Κβαντική Τεχνολογία για Τηλεπισκόπηση» έδωσαν πειστικές απαντήσεις. Στην τελετή έναρξης του Συμποσίου απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Δημήτριος Παπαστεργίου και ακολούθησε ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας Καθ. Αθανάσιος Κυριαζής, ο Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Καθ. Μανώλης Πλειώνης, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης Γεωδαισίας και Γεωφυσικής (IUGG) και Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών Καθηγητής Χρήστος Ζερεφός, ο Πρόεδρος του ΙΕΕΕ κ. Τόμας Κάφλιν και η πρόεδρος του οργανισμού IEEE GRSS κ. Μαρίκο Μπούργκιν. Οι κεντρικοί ομιλητές καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, καθηγητής Ρόντερικ Μπίτον και ο Δρ. Ρουν Φλόμπεργαγκεν κέντρισαν το ενδιαφέρον των συνέδρων με τις παρεμβάσεις τους. Αναλυτικότερα, ο Δρ. Φλόμπεργαγκεν , Επικεφαλής του Τμήματος Κλιματικής Δράσης, Αειφορίας και Επιστήμης της Διεύθυνσης Προγράμματος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), στην ομιλία του με θέμα «Το Πρόγραμμα της ESA για την Παρατήρηση της Γης» ανέφερε: «Όλοι γνωρίζετε ότι ζούμε στη χρυσή εποχή της παρατήρησης της Γης. H ESA έχει ένα συνεκτικό και ουσιαστικό διαστημικό πρόγραμμα προς όφελος της βιωσιμότητας, της κλιματικής δράσης, της αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, συμπεριλαμβανομένης τη ασφάλειας του πλανήτη, κάτι που γίνεται όλο και πιο σημαντικό. Με περίπου 8 δισ. ευρώ σε προϋπολογισμό (1/3 των οποίων είναι αφιερωμένο στην παρατήρηση της Γης) και που αναλογεί σε περίπου 12 ευρώ ανά Ευρωπαίο, μπορούμε να πούμε ότι το πρόγραμμα Παρατήρησης της Γης της ESA δεν έχει αντίπαλο. Ανάγκη του οργανισμού είναι να αναλάβει έναν πιο εξέχοντα ρόλο στη μετάφραση, τη μετατροπή αυτών των πληροφοριών προς όφελος της κοινωνίας».Αναφερόμενος στο πρόγραμμα Copernicus και κάνοντας ειδική μνεία στη χρησιμότητα του συστήματος στην αντιμετώπιση των πλημμυρών στη Θεσσαλία, ο Δρ. Φλόμπεργαγκεν είπε «η ραχοκοκαλιά του προγράμματος παρατήρησης της Γης, οι δορυφόροι του προγράμματος Copernicus, φέρνουν ένα τεράστιο όγκο δεδομένων (350 terabytes με προοπτική να φτάσουμε τα 800), κάτι που η κοινότητα των επιστημονικών εφαρμογών της Γης δεν είχε δει μέχρι σήμερα. Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για αυτού του είδους τα δεδομένα και επίσης για την οικοδόμηση ενός οικοσυστήματος, ενός οικονομικού οικοσυστήματος επιχειρήσεων, που βασίζονται σε όλα αυτά. Και αυτό οφείλεται προφανώς στην πλήρως δωρεάν και ανοιχτή πολιτική δεδομένων». Με τη σειρά του ο καθηγητής Σταμάτιος Κριμιζής, Πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών, στην ομιλία του με θέμα «Στέλνοντας όργανα παρατήρησης σε κάθε πλανήτη: Πώς να είσαι τυχερός» έκανε μια εκτενή ιστορική αναδρομή, καταθέτοντας την προσωπική του εμπειρία και συνεισφορά στην εξέλιξη της ερευνητικής και εμπειρικής ανακάλυψης τρόπων εξερεύνησης του διαστήματος. Μέσα από την παράθεση των διαστημικών αποστολών και των πρωταγωνιστών τους από την δεκαετία του 1960 μέχρι και σήμερα – το πρόγραμμα Explorer, στο πρόγραμμα Μariner, Voyager και την αποστολή Cassini – ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο με ερευνητική επιμονή και εμπειρική παρατήρηση μπορεί να κάνεις, όχι μόνο να πετύχει επιστημονικές κατακτήσεις αλλά και να ανατρέψεις αντιλήψεις, και να βοηθήσει την κοινωνία να πάει μπροστά. Τέλος, ο καθηγητής Ρόντερκ Μπίτον, Ομότιμος Καθηγητής της Έδρας Κοραής της Νεοελληνικής & Βυζαντινής Ιστορίας, του Τμήματος Γλώσσας & Λογοτεχνίας Κλασικών Σπουδών του King’s College του Λονδίνου ξεκίνησε την ομιλία με τίτλο «Οι Έλληνες και ο Κόσμος – μια ιστορία δυόμισι χιλιετιών» και παραδέχθηκε ότι όταν κλήθηκε να είναι κεντρικός ομιλητής σε ένα αμιγώς επιστημονικό συνέδριο: «….γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ο σκοπός αυτού του συνεδρίου δεν είναι τόσο να κοιτάξουμε εκεί ψηλά ή εκεί έξω. Αυτό το συνέδριο και αυτή η ομάδα ανθρώπων αφορά στον τρόπο με τον οποίο κοιτάμε τον δικό μας κόσμο. Κοιτάζοντας από το διάστημα κάτω από την τροχιά των δορυφόρων. Και αυτό, νομίζω, έχει ιδιαίτερη απήχηση στον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε πραγματικά όλη η επιστήμη σε αυτό το μέρος του κόσμου εδώ στην Ελλάδα, περίπου 2μιση χιλιάδες χρόνια πριν, επειδή οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν την περιέργεια να το κάνουν αυτό».Κατά στο κλείσιμο του Συνεδρίου, οι προεδρεύοντες συνόψισαν το Συνέδριο σε αριθμούς: Αναφορικά στον αριθμό των συμμετεχόντων, οι εγγραφές άγγιξαν τον αριθμό ρεκόρ των 3146 από 69 χώρες, εκ των οποίων οι 1205 ήταν φοιτητές. Αναφορικά στις επιστημονικές εργασίες, υποβλήθηκαν συνολικά 3847, από τις οποίες δεκτές έγιναν οι 2978, ενώ πραγματοποιήθηκαν συνολικά 412 συνεδρίες. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1716790/i-elpida-gia-ti-diasosi-tis-gis-perna-apo-tin-athina-arithmos-rekor-symmetochon-sto-ieee-igarss-2024/

Άμεση ανίχνευση νετρίνου του ηλεκτρονίου σε επιταχυντή σωματιδίων … για πρώτη φορά Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχουν τρεις τύποι (ή γεύσεις) νετρίνων – τα νετρίνα του ηλεκτρονίου (νe), νετρίνα του μιονίου (νμ) και νετρίνα του ταυ (ντ). Tα νετρίνα «ταλαντώνονται», που σημαίνει ότι μπορούν να αλλάζουν μεταξύ αυτών των τριών τύπων (γεύσεων). Η γεύση δεν είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των νετρίνων αφού αλλάζει με το χρόνο. Συνεπώς τα νe, νμ και ντ δεν είναι στάσιμες καταστάσεις με συγκεκριμένες μάζες αλλά υπερθέσεις στάσιμων καταστάσεων, οι οποίες παριστάνονται με ν1, ν2 και ν3. Ας σημειωθεί ότι τα «πραγματικά» νετρίνα, αυτά που έχουν καθορισμένη μάζα και παραμένουν τα ίδια για πάντα, όπως συμβαίνει με όλα τα στοιχειώδη σωματίδια είναι τα ν1, ν2 και ν3, και όχι τα νe, νμ και ντ (διαβάστε σχετικά: Ποιό είναι το βαρύτερο νετρίνο; και Πόσο βαρύ είναι ένα νετρίνο;)Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα στοιχειώδη σωματίδια που παίζουν σπουδαίο ρόλο στην σωματιδιακή φυσική. Το γεγονός ότι διαθέτουν μικρή μεν, αλλά όχι αμελητέα μάζα, αποτελεί την μοναδική αναμφισβήτητη ανακάλυψη που δείχνει ότι υπάρχει άγνωστη φυσική πέραν του Καθιερωμένου Πρότυπου των στοιχειωδών σωματιδίων (σύμφωνα με το οποίο τα νετρίνα έχουν μηδενική μάζα). Τα νετρίνα βρίσκονται παντού γύρω μας. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε τρισεκατομμύρια νετρίνα διασχίζουν το σώμα μας κάθε δευτερόλεπτο. Μπορούν να διασχίσουν χωρίς να αλληλεπιδράσουν ακόμη και ολόκληρους πλανήτες. Ενώ λοιπόν είναι από τα πιο άφθονα σωματίδια στο σύμπαν, η παρατήρησή τους είναι πολύ δύσκολη αφού αλληλεπιδρούν ελάχιστα με την ύλη.Η ύπαρξη του νετρίνου προτάθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1930 από τον Wolfgang Pauli σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να εξηγήσει την αρχή διατήρησης της ενέργειας στην διάσπαση βήτα. Ο Enrico Fermi κατάφερε να διατυπώσει μια κομψή θεωρία της διάσπασης β, η οποία περιλάμβανε το σωματίδιο που ονομάστηκε νετρίνο. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό το μικροσκοπικό σωματίδιο θα δημιουργούσε επανάσταση και στην σωματιδιακή φυσική και στην κοσμολογία. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να ανιχνευθεί το νετρίνο, στην δεκαετία του 1950, όταν άρχισαν να παράγεται πολύ μεγάλος αριθμός νετρίνων στους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Τον Ιούνιο του 1956, οι Frederick Reines και Clyde Cowan έστειλαν ένα τηλεγράφημα στον Pauli – ότι τα νετρίνα άφησαν τα ίχνη τους στον ανιχνευτή τους. Έτσι αποδείχθηκε ότι το σωματίδιο-φάντασμα ήταν ένα πραγματικό σωματίδιο.Οι φυσικοί έχουν χρησιμοποιήσει τεράστιους ανιχνευτές με πολύπλοκο εξοπλισμό για να ανιχνεύσουν νετρίνα διαφόρων προελέυσεων. Οι προσπάθειές τους οδήγησαν τελικά στην παρατήρηση νετρίνων που προέρχονται από τον Ήλιο, τις κοσμικές ακτίνες, τα σουπερνόβα και άλλα κοσμικά αντικείμενα, καθώς και από επιταχυντές σωματιδίων και πυρηνικούς αντιδραστήρες.Πολύ δύσκολη ήταν η παρατήρηση νετρίνων που παράγονται μέσα σε επιταχυντές, όταν δύο δέσμες σωματιδίων συγκρούονται μεταξύ τους. Τελικά όμως, το 2023, δύο μεγάλα πειράματα, συγκεκριμένα το FASER (Forward Search Experiment) και το SND (Scattering and Neutrino Detector)@LHC, ανίχνευσαν για πρώτη φορά νετρίνα του μιονίου που παράχθηκαν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) από συγκρούσεις πρωτονίων, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους ανιχνευτές. Πριν από λίγες ημέρες το πείραμα FASER ανέφερε την πρώτη άμεση ανίχνευση μιας ακόμα γεύσης – το νετρίνο του ηλεκτρονίου [First Measurement of 𝜈𝑒 and 𝜈𝜇 Interaction Cross Sections at the LHC with FASER’s Emulsion Detector].Η ερευνητική ομάδα του πειράματος FASER χρησιμοποίησε έναν ανιχνευτή κατασκευασμένο από βολφράμιο τοποθετημένο 500 μέτρα από το σημείο που συγκρούονται οι δέσμες των πρωτονίων του LHC. Όταν ένα νετρίνο του ηλεκτρονίου παράγεται από τις συγκρούσεις πρωτονίων φτάνει στον ανιχνευτή και αλληλεπιδρά με ένα άτομο βολφραμίου, παράγει ένα εξαιρετικά ενεργητικό ηλεκτρόνιο μαζί με πολλά άλλα σωματίδια. Οι επιστήμονες του FASER συμπέραναν την άφιξη ενός μητρικού νετρίνου του ηλεκτρονίου στον ανιχνευτή από τον χαρακτηριστικό καταρράκτη των δευτερευόντων ζευγών ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων και των φωτονίων που περιβάλλουν την τροχιά του θυγατρικού ηλεκτρονίου. Με αυτόν τον τρόπο, βρήκαν τέσσερα νετρίνα του ηλεκτρονίου. Οι φυσικοί είναι βέβαιοι, με στατιστική ακρίβεια 5 σίγμα, ότι τα ίχνη των σωματιδίων που φαίνονται στον ανιχνευτή τους για αυτά τα τέσσερα γεγονότα δεν παρήχθησαν τυχαία από άλλα ηλεκτρικά ουδέτερα σωματίδια που μιμούνται ένα νετρίνο (5σ σημαίνει ότι η πιθανότητα το σήμα να είναι τυχαίο είναι μόλις 0,00003%).Οι ερευνητές θεωρούν ότι η ικανότητα ανίχνευσης και διαφοροποίησης νετρίνων διαφορετικών γεύσεων που παράγονται σε επιταχυντές θα τους επιτρέψει να διερευνήσουν τις ηλεκτρασθενείς αλληλεπιδράσεις. Μπορεί επίσης με βάση τα νετρίνα, να διερευνηθεί η εσωτερική δομή κουάρκ-γλοιονίων του πρωτονίου. Πηγές: 1. Η πρώτη ανίχνευση νετρίνων που παράχθηκαν στον επιταχυντή του CERN 2. First Direct Detection of Electron Neutrinos at a Particle Collider – https://physics.aps.org/articles/v17/s80

Η πιο κοντινή προσέγγιση αστεροειδούς στη Γη. … θα γίνει την Παρασκευή 13 Απριλίου του 2029 Πρόκειται για τον αστεροειδή 99942 Άποφις, το μέγεθος του οποίου είναι μεγαλύτερο από τον πύργο του Άιφελ. Θα πλησιάσει σε απόσταση 32.000 χιλιόμετρα από τη Γη, μια απόσταση μικρότερη από ένα δέκατο της απόστασης Γης-Σελήνης. Θα είναι ορατός και δια γυμνού οφθαλμού.Αν και μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες φοβόντουσαν πιθανή καταστροφική σύγκρουση του αστεροειδούς, τελικά θα περάσει ‘ξυστά’ από τη Γη. Τώρα οι ερευνητές ελπίζουν να εξετάσουν εξονυχιστικά τον 99942 Apophis καθώς θα πραγματοποιεί το πέρασμά του, με σκοπό να ενισχύσουν την άμυνά μας ενάντια σε άλλους διαστημικούς βράχους.«Η προσέγγιση της Γης από τον Άποφις θα είναι εντελώς μοναδική», λέει ο Δρ Χόλγκερ Κραγκ, ο επικεφαλής του γραφείου του προγράμματος διαστημικής ασφάλειας της ESA, προσθέτοντας ότι κανένας αστεροειδής δεν αναμένεται να πλησιάσει τόσο κοντά τη Γη για μερικές χιλιάδες χρόνια. «Αν ο ουρανός είναι καθαρός, θα πρέπει να μπορείς να τον δεις με γυμνό μάτι».Ο Apophis θα περάσει πιο κοντά στη Γη από τους γεωστατικούς δορυφόρους που χρησιμοποιούνται για τις τηλεοπτικές εκπομπές, το GPS και την πρόγνωση του καιρού. Σε αυτή την απόσταση, είπε ο Κραγκ, ο αστεροειδής θα αρχίσει να αλληλεπιδρά με τη Γη.«Είναι το πεδίο βαρύτητας της Γης που ουσιαστικά θα αναμορφώσει ελαφρώς τον αστεροειδή, αναγκάζοντάς τον να αλλάξει τη μορφή του», είπε, προσθέτοντας ότι η βαρυτική έλξη θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει κατολισθήσεις στην επιφάνεια του αστεροειδούς.Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση της αποστολής Ramses (Rapid Apophis Mission for Security and Safety), στην οποία ένα διαστημόπλοιο θα σταλεί στον αστεροειδή για να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος, το σχήμα, τη μάζα και τον τρόπο περιστροφής του και γενικότερα της κίνησής του στο διάστημα.Ο Κραγκ είπε ότι οι πληροφορίες από την αποστολή Ramses θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον αστεροειδή και τον κίνδυνο που ενέχουν τέτοιοι διαστημικοί βράχοι. «Ο στόχος μας στην πλανητική άμυνα δεν είναι να κάνουμε επιστήμη πάνω στους αστεροειδείς, αλλά να τους χαρακτηρίσουμε με τρόπο που μια μέρα να μπορούμε να τους εκτρέψουμε εφόσον είναι επικίνδυνοι», είπε.Η καθηγήτρια Μόνικα Γκρέιντι του Ανοιχτού Πανεπιστημίου είπε ότι ενώ οι περισσότεροι αστεροειδείς βρίσκονταν σε αρκετά ασφαλείς τροχιές και δεν πλησίαζαν τον πλανήτη μας, οι αστεροειδείς που διασχίζουν τη Γη όπως το Apophis ήταν κάτι διαφορετικό.«Έρχονται κοντά στη Γη και υπάρχει πιθανότητα μια μέρα ένας από αυτούς να χτυπήσει τη Γη και να προκαλέσει μεγάλη καταστροφή. Πιστεύουμε ότι αυτό συνέβη πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, όταν όλοι οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν», είπε. Μετά την ανακάλυψή του το 2004, το Apophis κρατούσε τους επιστήμονες ξύπνιους τη νύχτα με ανησυχίες ότι θα μπορούσε να συγκρουστεί με τη Γη καθώς περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Ενώ η NASA απέκλεισε το ενδεχόμενο συγκρουστεί με τη Γη όταν ο Apophis θα μας προσεγγίσει το 2029 και το 2036, οι ειδικοί είπαν ότι μια σύγκρουση δεν αναμενόταν για τα επόμενα 100 χρόνια, τουλάχιστον.Ωστόσο, οι διαστημικές υπηρεσίες δεν αφήνουν την ασφάλεια του πλανήτη στην τύχη, αντίθετα, ερευνούν τρόπους αντιμετώπισης αστεροειδών που συνδέονται με τη Γη.Η αποστολή «Ramses» δεν είναι η μόνη αποστολή που ετοιμάζεται να ελέγξει τον Apophis. Μετά την επιτυχημένη αποστολή του Osiris-Rex της NASA πέρυσι, η οποία συνέλλεξε δείγματα ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών από τον αστεροειδή Bennu, το ίδιο διαστημόπλοιο θα επισκεφθεί τον Apophis το 2029 με έναν νέο τίτλο αποστολής, Osiris-Apex.Ενώ ο Ramses θα φτάσει στο Apophis πριν από την κοντινή προσέγγισή του στη Γης, το Osiris-Apex αναμένεται να φτάσει αργότερα. Η διαστημική αποστολή Ramses θα εξερευνήσει την σύνθεση και την εσωτερική δομή του Apophis κατά τη διάρκεια του κοντινού περάσματος του αστεροειδούς από τη Γη. πηγή: https://www.skai.gr/news/technology/o-asteroeidis-apophis-tha-perasei-ksysta-apo-ti-gi – https://www.theguardian.com/science/article/2024/jul/16/scientists-close-encounter-99942-apophis-ramses-mission-asteroid

Roscosmos Κοσμοναύτες, η "Έξοδος" σας: εκπαίδευση για τα πληρώματα του ISS-72 Ο Alexey Ovchinin και ο Ivan Vagner, καθώς και οι εφεδρικοί τους Sergei Ryzhikov και Alexey Zubritsky, εξασκήθηκαν στις επεμβάσεις που θα κάνουν κατά τη διάρκεια του διαστημικού περιπάτου. Το κύριο πλήρωμα έχει εδραιώσει τις δεξιότητές του στην εκτέλεση κλειδώματος προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Ελέγξαμε τη στεγανότητα των διαστημικών κοστουμιών και της καταπακτής που χωρίζει τα διαμερίσματα του ISS από το διαμέρισμα αερόσακου και αντιμετωπίσαμε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Τα αντίγραφα ασφαλείας βελτίωσαν τις δεξιότητές τους στην προετοιμασία της διαστημικής στολής Orlan για έξοδο και συντήρηση μετά την εργασία στη θάλασσα, καθώς και στην ανάλυση πρόσθετων εργασιών επισκευής και συντήρησης. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573319

Οι αστροναύτες των σπηλαίων. Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη σπηλαίου στη Σελήνη που στο μέλλον θα μπορούσε να φιλοξενήσει μόνιμη βάση αστροναυτών.Οι επιστήμονες είχαν υποθέσει ότι «σεληνιακές λακκούβες» όπως αυτή θα μπορούσαν να είναι είσοδοι σπηλαίων. Τώρα διαθέτουν και επιστημονικές αποδείξεις.Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την ύπαρξη ενός σπηλαίου στη Σελήνη. Βρίσκεται στην Θάλασσα της Ηρεμίας, κοντά στο σημείο που το 1969 προσεληνώθηκε το Απόλλων 11. Είναι ορατό με γυμνό μάτι από τη Γη και έχει τουλάχιστον 100 μέτρα βάθος. Σύμφωνα με τους ερευνητές θα μπορούσε να είναι ένα ιδανικό μέρος για τους ανθρώπους να χτίσουν εκεί μια μόνιμη βάση όπου οι αστροναύτες θα προστατεύονται από την ακτινοβολία και τις ακραίες σεληνιακές θερμοκρασίες. Το ανακαλυφθέν σπήλαιο, είναι πιθανώς μόνο ένα από τα εκατοντάδες σπήλαια που υπάρχουν στη Σελήνη.Η Helen Sharman, η πρώτη Βρετανίδα αστροναύτης που ταξίδεψε στο διάστημα, δήλωσε στο BBC News ότι το σπήλαιο που ανακαλύφθηκε είναι ευνοϊκό μέρος για κατασκευαστεί μια σεληνιακή βάση. Θεωρεί πως οι άνθρωποι, ενδεχομένως σε 20 με 30 χρόνια, θα μπορούσαν να ζουν σε τέτοια σεληνιακά σπήλαια. Αυτό το σπήλαιο είναι τόσο βαθύ που οι αστροναύτες θα χρειαζονται «jet pack ή ανελκυστήρα» για να μπαινοβγαίνουν.Ο Lorenzo Bruzzone και ο Leonardo Carrer από Πανεπιστήμιο Trento στην Ιταλία, επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του σπηλαίου αναλύοντας τα δεδομένα που λήφθηκαν με το ραντάρ του Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) το 2010, στη δημοσίευσή τους με τίτλο «Radar evidence of an accessible cave conduit on the Moon below the Mare Tranquillitatis pit» . Τα δεδομένα του LRO αποκάλυψαν μόλις το αρχικό τμήμα σπηλαίου, το οποίο σύμφωνα με τους υπολογισμούς έχει πλάτος τουλάχιστον 40 μέτρων και μήκος δεκάδων μέτρων, ίσως και περισσότερο. Το σπήλαιο που δημιουργήθηκε πριν από εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια, πιθανώς από την λάβα που έρρεε στη Σελήνη, δεν έχει ακόμη εξερευνηθεί πλήρως. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ραντάρ, κάμερες ή ακόμα και ρομπότ για τη χαρτογράφηση του.Η ύπαρξη σπηλαίων στη Σελήνη ήταν γνωστή εδώ και 50 χρόνια. Έκτοτε, το LRO διερεύνησε με το όργανο Mini-RF σεληνιακούς λάκκους που οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα μπορούσαν να είναι είσοδοι σπηλαίων. Η δημοσίευση των Bruzzone και Carrer που ανέλυσε αυτά τα δεδομένα επιβεβαίωσε την ύπαρξη του σπηλαίου στην Θάλασσα της Ηρεμίας, αν και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να κατανοήσουμε την πλήρη κλίμακά του. Η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει επίσης και στην αντίστοιχη εξερεύνηση σπηλαίων στον Άρη στο μέλλον. πηγή: https://www.bbc.com/news/articles/ce784r9njz0o

Μια σπάνια μαύρη τρύπα στο αστρικό σμήνος Ωμέγα του Κενταύρου. Παρατηρήσεις επτά ταχέως κινούμενων άστρων στο κέντρο ενός πυκνού αστρικού σμήνους στον Γαλαξία μας αποκαλύπτουν την παρουσία μιας μαύρης τρύπας μέσης μάζας, ίσως της πιο αινιγματικής κατηγορίας αυτών των σκοτεινών αντικειμένων.Εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που δείχνει την πιθανή θέση της μαύρης τρύπας ενδιάμεσης μάζας στο αστρικό σμήνος Ωμέγα Κενταύρου.Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων χρησιμοποίησε περισσότερες από 500 εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA/ESA για να ανιχνεύσει επτά άστρα που κινούνται γρήγορα στην εσώτατη περιοχή του σμήνους Ωμέγα του Κενταύρου, του μεγαλύτερου και φωτεινότερου σφαιρικού σμήνους στον ουρανό. Αυτά τα άστρα δίνουν νέα εντυπωσιακά στοιχεία για την παρουσία μιας μαύρης τρύπας ενδιάμεσης μάζας (IMBH=intermediate-mass black hole). Οι μάζες των IMBH κυμαίνονται από 150M☉ έως 105M☉ (M☉= η μάζα του Ήλιου).Η μαύρη τρύπα απέχει από τη Γη 17.000 έτη φωτός, και βρίσκεται πιο κοντά στη Γη από την υπερμαζική μαύρη τρύπα των 4,3 εκατομμυρίων ηλιακών μαζών στο κέντρο του Γαλαξία, που απέχει 26.000 έτη φωτός. Εκτός από το Γαλαξιακό κέντρο, είναι επίσης η μόνη γνωστή περίπτωση που αρκετά άστρα είναι στενά συνδεδεμένα με μια τεράστια μαύρη τρύπα. (α) Η πρώτη εικόνα δείχνει το αστρικό σμήνος Ωμέγα του Κενταύρου, στον αστερισμό του Κενταύρου, που εμφανίζεται ως μια εξαιρετικά πυκνή και πολυπληθής συγκέντρωση άστρων. Καταγράφηκε για πρώτη φορά στον κατάλογο του Πτολεμαίου πριν από σχεδόν 2000 χρόνια ως ένα άστρο. Ο Edmond Halley το ανέφερε ως νεφέλωμα το 1677 και στη δεκαετία του 1830 ο John Herschel ήταν ο πρώτος που το αναγνώρισε ως σφαιρωτό σμήνος. (β) Η δεύτερη εικόνα δείχνει τις λεπτομέρειες της κεντρικής περιοχής αυτού του σμήνος, με μια πιο κοντινή άποψη των μεμονωμένων άστρων. (γ) Η τρίτη εικόνα δείχνει τη θέση μαύρης τρύπας στο σύμπλεγμα. Σύμφωνα με την δημοσίευση «Fast-moving stars around an intermediate-mass black hole in ω Centauri«, από τις ταχύτητες και μόνο των ταχέως κινούμενων άστρων στη γειτονιά της μαύρης τρύπας, προκύπτει ένα σταθερό κατώτερο όριο στη μάζα της, περίπου 8.200 M☉. Εστίαση στην περιοχή της μαύρης τρύπας στο σφαιρωτό σμήνος Ωμέγα του Κενταύρου πηγή: Hubble finds evidence for rare black hole in Omega Centauri – www.esa.int διαβάστε επίσης: Astronomers find the nearest massive black hole – www.mpg.de

Τι είναι το απόρρητο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης «Φράουλα» της OpenAI; Αποκαλύψεις για το νέο πρότζεκτ τεχνολογίας νέας γενιάς ΑΙ της εταιρείας πίσω από το ChatGPT Από την στιγμή που έκανε την εμφάνιση του το πρόγραμμα γενετικής νοημοσύνης ChatGPT η εταιρεία που το δημιούργησε, η OpenAI, βρίσκεται μόνιμα στα φώτα της δημοσιότητας για πολλούς λόγους αφού σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η εταιρεία έγινε σημείο αναφοράς στη βιομηχανία της τεχνολογίας.Μία από τις αιτίες που η OpenAI απασχολεί τα μέσα ενημέρωσης είναι τα διάφορα προγράμματα και γενικότερα τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης που αναπτύσσει. Υπάρχει συνεχής φημολογία για απόρρητα πρότζεκτ που βρίσκονται υπό εξέλιξη στα εργαστήρια της OpenAI και το πρακτορείο Reuters αποκαλύπτει ένα από αυτά. Η βαθιά μάθηση Το πρότζεκτ αυτό έχει σύμφωνα με το ρεπορτάζ ονομαστεί «Φράουλα» και αφορά την ανάπτυξη τεχνολογίας που θα δίνει στα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης αυξημένα επίπεδα «λογικής» και «συλλογισμού» με βασικό στόχο τα προγράμματα ΑΙ να εισέρχονται μόνα τους χωρίς εντολή κάποιου χρήστη στο Διαδίκτυο προκειμένου να… αυτοβελτιωθούν. Πιο συγκεκριμένα τα προγράμματα αυτά θα αναζητούν στο Διαδίκτυο τρόπο να αναβαθμίζονται ώστε να εκτελούν κάθε φορά ολοένα και πιο σύνθετες εργασίες σε περίπτωση που αυτές του ζητηθούν.Το πρότζεκτ προηγουμένως ονομαζόταν Q* (προφέρεται “Q star”) οι δοκιμές του οποίου έδειξαν νωρίτερα φέτος ότι μπορούσε να απαντήσει σε “δύσκολες ερωτήσεις επιστήμης και μαθηματικών”, αναφέρει το Reuters, επικαλούμενο ανώνυμες πηγές που είναι γνωστές αυτών των δοκιμών.Σε αυτό το στάδιο, πολλά παραμένουν άγνωστα για το Strawberry συμπεριλαμβανομένου του πόσο μακριά είναι στην ανάπτυξη του και εάν είναι το ίδιο σύστημα με δεξιότητες «ανθρώπινων συλλογισμών» που η OpenAI φέρεται να έδειξε σε μια συνάντηση όλων των εργαζομένων νωρίτερα αυτή την εβδομάδα σύμφωνα με το Bloomberg. Εκτιμάται ότι στόχος της OpenAI με το πρότζεκτ «Φράουλα» είναι να προωθήσει έναν νέο κλάδο της τεχνητής νοημοσύνης αυτόν της αποκαλούμενη «βαθιάς μάθησης» που σηματοδοτεί ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός στη βιομηχανία της ΑΙ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1715075/ti-einai-to-aporrito-programma-technitis-noimosynis-fraoyla-tis-openai/

Roscosmos Ο Αλεξάντερ Γκορμπούνοφ και ο Κιρίλ Πεσκόφ κρίθηκαν ικανοί για διαστημική πτήση! Αυτή ήταν η ετυμηγορία που έβγαλε η Κύρια Ιατρική Επιτροπή, η σύσκεψη έγινε σήμερα στην Ε.Π.Α. Αναλύθηκαν δεδομένα από ιατρικές εξετάσεις αστροναυτών κατά την περίοδο εκπαίδευσης. Ο Alexander Gorbunov θα ταξιδέψει στον ISS ως μέρος της αποστολής Crew-9 τον Αύγουστο. Ο Kirill Peskov είναι το στήριγμα του στο πλήρωμα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573314

Κίνα: Ποιοι οι «θησαυροί» της αποστολής Chang’e-6; Η επιτυχής επιστροφή του διαστημικού αεροσκάφους με τους «θησαυρούς» της σελήνης αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο για την Κίνα στην εξερεύνηση του σύμπαντος. Πρόσφατα, το διαστημικό αεροσκάφος Chang’e-6 επέστρεψε με επιτυχία στη γη, μεταφέροντας για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία δείγματα από την αθέατη πλευρά της σελήνης. Για την Κίνα το γεγονός αυτό αποτελεί άλλο ένα ορόσημο στην οικοδόμηση της διαστημικής της ισχύος. Τί είδους «θησαυρούς» φέρνει η αποστολή Chang’e-6;Τα δείγματα αναμένεται να απαντήσουν σε πολλά και σημαντικά επιστημονικά ερωτήματα, επιφυλάσσοντας νέες εκπλήξεις στον αγώνα του ανθρώπου να κατανοήσει τα μυστήρια της φύσης. Πριν από την αποστολή αυτή, υπήρχαν δέκα δείγματα που είχαν συλλεχθεί από τη θεατή μόνο πλευρά της σελήνης. Η επιτυχής επιστροφή της αποστολής θα ρίξει άπλετο φως σε ένα από τα πιο θεμελιώδη επιστημονικά ερωτήματα: πού οφείλονται οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών του δορυφόρου της γης; Στο μέλλον, Κινέζοι και άλλοι επιστήμονες θα διεξάγουν συστηματική και μακροχρόνια έρευνα των δειγμάτων αυτών όπου θα αναλύουν τη δομή, τις φυσικές ιδιότητες και τη σύσταση των υλικών του σεληνιακού εδάφους. Τα αποτελέσματά τους θα γεννήσουν ακόμα μεγαλύτερα μυστήρια για τη σελήνη και το σύμπαν αλλά και θα εμβαθύνουν τις γνώσεις της ανθρωπότητας για τον σχηματισμό και την εξέλιξη της σελήνης, φέρνοντας νέες ανακαλύψεις στην επιστήμη του διαστήματος.Η αποστολή Chang’e-6, από την εκτόξευσή της έως την επιστροφή της στη γη, αποτελούνταν από έντεκα αλληλένδετα στάδια που ενσωμάτωναν βασικές τεχνολογίες για τον σχεδιασμό και τον έλεγχο της ελλειπτικής τροχιάς της σελήνης, την έξυπνη και γρήγορη δειγματοληψία και την αποχώρηση της αποστολής. Οι τεχνολογίες αυτές θα θέσουν τα θεμέλια για την κινεζική επανδρωμένη αποστολή που πρόκειται να πραγματοποιηθεί πριν το 2030. Η Κίνα συνεργάζεται με άλλες χώρες για την κατασκευή ενός διεθνούς επιστημονικού και ερευνητικού σταθμού στη σελήνη, το βασικό σχέδιο του οποίου πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2035. Η ανάλυση των σεληνιακών δειγμάτων θα συμβάλει στην αξιολόγηση της ανάπτυξης του σταθμού αυτού, ενώ αναμένεται να κρίνει την επιλογή της τοποθεσίας του και το σχέδιο κατασκευής του.Φέτος σηματοδοτεί την 20ή επέτειο του σεληνιακού έργου εξερεύνησης της Κίνας. Από το Chang’e 1 έως το Chang’e 6, η Κίνα έχει κάνει σταθερά βήματα και βγήκε από το δικό της δρόμο υψηλής ποιότητας και οικονομικά αποδοτικής σεληνιακής εξερεύνησης με κινεζικά χαρακτηριστικά. Το Chang’e 6 μετέφερε τέσσερα διεθνή όργανα και πραγματοποίησε ρεαλιστική και αποτελεσματική διεθνή συνεργασία. Τα δείγματα που φέρνει πίσω θα γίνουν επίσης ο κοινός πλούτος όλης της ανθρωπότητας στη σεληνιακή εξερεύνηση.Η ολοκλήρωση της αποστολής Chang’e 6 θα έχει επίσης θετικό ρόλο στην προώθηση της εμπορικής διαστημικής βιομηχανίας. Οι στατιστικές δείχνουν ότι η εμπορική διαστημική βιομηχανία της Κίνας αναπτύσσεται γρήγορα και ο αριθμός των νέων εμπορικών διαστημικών επιχειρήσεων το 2023 είναι 110.000. Συνολικά ολοκληρώθηκαν 26 εμπορικές εκτοξεύσεις, με ποσοστό επιτυχίας 96%. Συνολικά αναπτύχθηκαν και εκτοξεύτηκαν 120 εμπορικοί δορυφόροι, αντιπροσωπεύοντας το 54% του συνολικού αριθμού δορυφόρων που αναπτύχθηκαν και εκτοξεύτηκαν το έτος. Η κλίμακα της εμπορικής διαστημικής βιομηχανίας της Κίνας θα ξεπεράσει τα 2,3 τρισεκατομμύρια γιουάν μέχρι το 2024.Η επιτυχής επιστροφή του διαστημικού αεροσκάφους Chang’e-6 με τους «θησαυρούς» της σελήνης αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο για την Κίνα στην εξερεύνηση του σύμπαντος καθώς και για την ειρηνική χρήση του διαστήματος από την ανθρωπότητα. Το σύμπαν είναι απέραντο και η εξερεύνησή του δεν έχει τέλος. Η Κίνα θα συμβάλει περαιτέρω και σε μεγαλύτερη κλίμακα στην πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού στην εποχή των διαστρικών ταξιδιών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1712532/kina-poioi-oi-thisayroi-tis-apostolis-change-6/

Οι χρήστες των προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης θεωρούν ότι αυτά έχουν αποκτήσει συνείδηση και αυτογνωσία. Αυτή η πεποίθηση μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη της τεχνολογίας ΑΙ και των κανόνων που θα θεσπιστούν για αυτή Πολλοί χρήστες των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων (LLM), τα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, πιστεύουν τα προγράμματα αυτά έχουν συνειδητές εμπειρίες όπως και οι άνθρωποι. Αυτό αναφέρει μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neuroscience of Consciousness». Οι ειδικοί στην τεχνολογία και την επιστήμη απορρίπτουν συντριπτικά την ιδέα ότι τα σημερινά ισχυρά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης έχουν συνείδηση ή αυτογνωσία με τον ίδιο τρόπο που έχουν οι άνθρωποι και τα ζώα. Αλλά καθώς τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εξελίσσονται γίνονται ολοένα και πιο εντυπωσιακά και έχουν αρχίσει να δείχνουν σε έναν εξωτερικό παρατηρητή σημάδια που μοιάζουν με ύπαρξη συνείδησης.Το μοντέλο Claude 3 Opus που κυκλοφόρησε πρόσφατα, για παράδειγμα, κατέπληξε τους ερευνητές με τη φαινομενική αυτογνωσία και την προηγμένη κατανόηση του. Ένας μηχανικός της Google απολύθηκε το 2022 όταν δήλωσε δημόσια ότι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυσσε τότε ο γίγαντας των διαδικτυακών υπηρεσιών άρχιζε να εμφανίζει συμπεριφορές «ευαισθησίας» παρόμοιες με την ανθρώπινη ευαισθησία.Στη νέα μελέτη οι ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας του University College London υποστήριξαν ότι η αντίληψη της συνείδησης στην τεχνητή νοημοσύνη είναι εξίσου σημαντική με το αν είναι πραγματικά αισθανόμενο χαρακτηριστικό ή όχι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα καθώς εξετάζουμε το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης όσον αφορά τη χρήση, τη ρύθμιση και την προστασία από αρνητικές επιπτώσεις λένε οι ερευνητες. Η λαϊκή διαίσθηση Η μελέτη αυτή έρχεται αμέσως μετά από μια έρευνα που αναφέρει ότι το GPT-4, το LLM που βασίζεται το ChatGPT, πέρασε το τεστ Turing το οποίο κρίνει αν μια τεχνητή νοημοσύνη δεν διακρίνεται από έναν άνθρωπο σύμφωνα με άλλους ανθρώπους που αλληλεπιδρούν μαζί της.Ο ερευνητές ζήτησαν από εκατοντάδες χρήστες προγραμμάτων LLM να περιγράψουν το πώς βίωναν την αλληλεπίδραση με αυτά. Το βασικό εύρημα της μελέτης είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα LLM δείχνουν σημάδια συνείδησης κάτι που δείχνει ότι η «λαϊκή διαίσθηση» σχετικά με τη συνείδηση της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να αποκλίνει από τις διαισθήσεις των ειδικών. Οι ερευνητές λένε ότι η ασυμφωνία αυτή μπορεί να έχει «σημαντικές επιπτώσεις» για το νομικό και ηθικό καθεστώς της τεχνητής νοημοσύνης.Οι ερευνητές λένε επίσης ότι η μελέτη τους δείχνει ότι οι μη ειδικοί δεν καταλαβαίνουν την έννοια της συνείδησης όπως την αντιλαμβάνεται ένας νευροεπιστήμονας ή ψυχολόγος. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι αυτή η πραγματικότητα δεν θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στο μέλλον της βιομηχανίας της τεχνητής νοημοσύνης.Σύμφωνα με τους ερευνητές οι λαϊκές ψυχολογικές αποδόσεις της συνείδησης μπορεί να επηρεάσουν μελλοντικές ηθικές ανησυχίες για την τεχνητή νοημοσύνη, ανεξάρτητα από το αν διαθέτει πραγματικά συνείδηση ή όχι. Το βάρος της κοινής γνώμης και οι ευρείες αντιλήψεις του κοινού γύρω από οποιοδήποτε θέμα συχνά κατευθύνει την θέσπιση κανόνων επηρεάζοντας στην προκειμένη περίσταση την τεχνολογική ανάπτυξη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1714460/oi-christes-ton-programmaton-technitis-noimosynis-theoroyn-oti-ayta-echoyn-apoktisei-syneidisi-kai-aytognosia/

Ο Πιγκουίνος και το Αυγό του Σύμπαντος «χορεύουν» αγκαλιασμένοι αιώνια γεννώντας νέα άστρα. Εντυπωσιακή γαλαξιακή σύγκρουση. Ο παραμορφωμένος σπειροειδής γαλαξίας στο κέντρο της εικόνας που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, ονομάστηκε από την επιστημονική κοινότητα «Πιγκουίνος» ενώ ο συμπαγής ελλειπτικός γαλαξίας στα αριστερά ονομάστηκε «Αυγό». Η εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb δείχνει τους δύο γαλαξίες να είναι κλειδωμένοι βαρυτικά προκαλώντας μια σειρά από εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα με κυρίαρχη τη λάμψη διάσπαρτων άστρων που απεικονίζονται με γαλάζιο χρώμα.Οι δύο γαλαξίες έχουν λάβει την κοινή κωδική ονομασία Arp 142 και η πρώτη αλληλεπίδραση μεταξύ τους εκτιμάται ότι συνέβη στο χρονικό διάστημα πριν από 25-75 εκατομμύρια έτη προκαλώντας πιθανότατα τον σχηματισμό νέων άστρων στον Πιγκουίνο διαδικασία που στον εξωτερικό παρατηρητή θα ήταν ορατή ως εμφάνιση κοσμικών πυροτεχνημάτων. Οι δύο γαλαξίες έχουν περίπου την ίδια μάζα για αυτό και αυτή η γαλαξιακή αναμέτρηση έχει προς το παρόν ισόπαλο αποτέλεσμα αφού κανείς δεν μπορεί να… επιβληθεί και να απορροφήσει τον άλλο όπως συμβαίνει κατά βάση στις γαλαξιακές συγκρούσεις. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1713910/o-pigkoyinos-kai-to-aygo-toy-sympantos-choreyoyn-agkaliasmenoi-aionia-gennontas-nea-astra/

Roscosmos «Spektr-RG»: 5 χρόνια στο διάστημα Σήμερα συμπληρώνονται 5 χρόνια από την εκτόξευση του ρωσικού αστροφυσικού παρατηρητηρίου «Spektr-RG» - του πιο απομακρυσμένου εγχώριου δορυφόρου σε λειτουργία από τη Γη. Εκτοξεύτηκε σε τροχιά κοντά στο σημείο Lagrange L2, σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίου χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Τέσσερις έρευνες πλήρους ουρανού πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2019 και Φεβρουαρίου 2022. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το παρατηρητήριο έλαβε νέους, βαθύτερους χάρτες ακτίνων Χ, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τη μεταβλητότητα των ανιχνευόμενων πηγών ακτίνων Χ. Στα τέλη Φεβρουαρίου 2022, το τηλεσκόπιο eROSITA μπήκε σε κατάσταση ύπνου και το πρόγραμμα παρατήρησής του άλλαξε. Από την αποτύπωση ολόκληρης της ουράνιας σφαίρας, το τηλεσκόπιο προχώρησε στην πραγματοποίηση του δικού του προγράμματος παρατήρησης, ένα από τα κύρια καθήκοντα του οποίου ήταν μια βαθιά έρευνα του Γαλαξία μας - του Γαλαξία μας. Η έρευνα Galaxy ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2023, μετά την οποία το ART-XC επέστρεψε στην κύρια εργασία του έργου και συνέχισε το πρόγραμμα παντός ουρανού. Η πέμπτη πλήρης ανασκόπηση πραγματοποιήθηκε από τις 19 Οκτωβρίου 2023 έως τις 24 Απριλίου 2024. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573316

Δύο ερευνητές του ΙΤΕ στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μοριακής Βιολογίας (ΕΜΒΟ) Η διεθνής αυτή διάκριση δίδεται για την εξαιρετική συνεισφορά τους στην επιστήμη και την αποδεδειγμένη, με μελέτες και επιτεύγματα αιχμής, προαγωγή των Επιστημών Ζωής. Νέα μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO) εκλέχθηκαν ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Βόντας, και ο διευθυντής Ερευνών του ΙΜΒΒ ΙΤΕ και καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστος Δελιδάκης.Η διεθνής αυτή διάκριση δίδεται σε επιστήμονες με γνώμονα την εξαιρετική συνεισφορά τους στην επιστήμη και την αποδεδειγμένη, με μελέτες και επιτεύγματα αιχμής, προαγωγή των Επιστημών Ζωής. Αποτελεί δε αναγνώριση της επιστημονικής αριστείας και του υψηλού επιπέδου έρευνας που γίνεται στο ΙΜΒΒ-ΙΤΕ. Αξίζει να αναφερθεί ότι 10 επιστήμονες του ΙΤΕ έχουν εκλεγεί Μέλη του ΕΜΒΟ, σε σύνολο 20 από όλη τη χώρα.Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Μοριακής Βιολογίας γιορτάζει φέτος την 60ή του επέτειο, εκλέγοντας 120 νέα μέλη, από 37 χώρες. Στόχος του είναι η προώθηση της επιστημονικής αριστείας στο πεδίο της Μοριακής Βιολογίας. Σήμερα αριθμεί συνολικά περισσότερα από 2.100 μέλη, κορυφαίους επιστήμονες, οι οποίοι χαίρουν διεθνούς αναγνώρισης για το επιστημονικό τους έργο και διακρίνονται για τη διεξαγωγή υψηλής στάθμης καινοτόμου έρευνας. Είναι αξιοσημείωτο ότι 92 εξ αυτών έχουν τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ.Τα νέα μέλη EMBO έχουν αναγνωριστεί για επιτεύγματα που καλύπτουν το φάσμα των επιστημών ζωής, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας που έχει συμβάλει στην κατανόηση του τρόπου εξάπλωσης των μολυσματικών ασθενειών, της περιπλοκότητας των κύκλων θρεπτικών συστατικών των ωκεανών, των μυστηρίων των δικτύων κυτταρικής σηματοδότησης, των μυστικών της επιβίωσης των φυτών στην έρημο, και της διασύνδεσης μεταξύ της βιολογίας του εγκεφάλου και των συναισθημάτων μας.Θερμά συγχαρητήρια απηύθυνε η διευθύντρια του EMBO, Fiona Watt, στα νέα μέλη του EMBO για την τεράστια συνεισφορά τους στη θεμελιώδη έρευνα στις βιοεπιστήμες. Η επίσημη τελετή υποδοχής του κ. Βόντα και του κ. Δελιδάκη και των υπόλοιπων νέων μελών θα γίνει στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας, στα τέλη του Οκτωβρίου 2024. Ο Γιάννης Βόντας εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή (1997) στη Γενετική Εντόμων στο ΓΠΑ. Έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Cardiff, στο Liverpool School of Tropical Medicine και στo ΙΜΒΒ-ITE, αξιοποιώντας διαδοχικές υποτροφίες Marie Curie. Εκλέχθηκε λέκτορας στο ΓΠΑ το 2004 και εν συνεχεία Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (2008-2013). To 2013-14 εργάστηκε στο Innovative Vector Control Consortium και ανέπτυξε το πλαίσιο χρηματοδότησης για έρευνα στην ελονοσία.Το 2014 επέστρεψε στην Ελλάδα, στο ΓΠΑ ως Καθηγητής και στο ΙΜΒΒ-ΙΤΕ ως συνεργαζόμενος Ερευνητής, ενώ από το 2021 είναι και Διευθυντής του ΙΜΒΒ. Διαθέτει πλούσια διδακτική εμπειρία, ενώ στο εργαστήριο του έχουν εκπαιδευτεί >50 διδακτορικοί φοιτητές και μεταδιδάκτορες.Η έρευνα της ομάδας του εστιάζει στην ανάπτυξη και βελτίωση των χημικών και βιοτεχνολογικών μεθόδων καταπολέμησης εχθρών καλλιεργειών και εντόμων υγειονομικής σημασίας. Έχει >250 δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και έχει δώσει πολλές διαλέξεις, ως προσκεκλημένος ομιλητής. Είναι Ακαδημαϊκός Εκδότης και μέλος της επιστημονικής επιτροπής σε διεθνή περιοδικά. Ήταν για δύο συνεχόμενες χρονιές (2021 & 2022) μεταξύ των Ελλήνων ερευνητών με την μεγαλύτερη διεθνή απήχηση δημοσιεύσεων στη λίστα Clarivate. Συμμετέχει και συντονίζει επιτροπές για την αξιολόγηση ερευνητικών προγραμμάτων στην Ε.Ε. – μεταξύ άλλων στο ERC, και σε πολλές χώρες στο εξωτερικό (ANR, FWO, FCT, MRC etc). Εχει συντονίσει μεγάλο αριθμό διεθνών ανταγωνιστικών προγραμμάτων (EU Horizon2020, Horizon Europe, Industry) με συνολική χρηματοδότηση >30Μ€. Διατέλεσε μέλος του Τομεακού Επιστημονικού Συμβουλίου Βιοεπιστημών της ΓΓΕΚ και της Συμβουλευτικής Επιτροπής του ΕΛΙΔΕΚ.Ο Χρήστος Δελιδάκης έλαβε το πτυχίο του στη Βιοχημεία από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1981 και το διδακτορικό του στη Μοριακή Βιολογία από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1988. Το διδακτορικό του και η μετέπειτα μεταδιδακτορική του εργασία στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον εισήγαγαν στον τομέα της μοριακής αναπτυξιακής βιολογίας, σε μεγάλο βαθμό χάρη σε δύο μέντορες, τον αείμνηστο Φώτη Καφάτο και τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα, και οι δύο μέλη του ΕΜΒΟ. Διορίστηκε Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης το 1993 και έλαβε τη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή το 1999 και του Τακτικού Καθηγητή το 2008. Σε όλη αυτή την περίοδο υπήρξε Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο ΙΜΒΒ του ΙΤΕ, όπου πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς του.Τα τελευταία 30 χρόνια, η έρευνά του επικεντρώθηκε στον τρόπο με τον οποίο ορισμένα κυκλώματα κυτταρικής σηματοδότησης και ρύθμισης γονιδίων εμπλέκονται σε διαφορετικές βιολογικές διαδικασίες κατά την ανάπτυξη και τη νόσηση. Χρησιμοποιεί τη μύγα Drosophila ως σύστημα μοντέλο του εργαστηρίου του και έχει επικεντρωθεί στη μοριακή μελέτη του μονοπατιού σηματοδότησης Notch και των μεταγραφικών παραγοντων E(spl)/Hes.Η ομάδα του έχει ένα εκτεταμένο σύνολο γενετικών εργαλείων για τον χειρισμό αυτού του συστήματος και μεγάλη τεχνογνωσία στην ανοσοϊστοχημεία, τη συνεστιακή μικροσκοπία και τη γονιδιωματική. Από αυτή την εργασία προέκυψαν περισσότερες από 50 δημοσιεύσεις σε περιοδικά με κριτές. Έχει καθοδηγήσει 6 μεταδιδακτορικούς υποτρόφους, έχει απονείμει 16 διδακτορικά και έχει επιβλέψει >50 μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς φοιτητές. Δραστηριοποιείται ενεργά στην προπτυχιακή και μεταπτυχιακή διδασκαλία στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Συμμετέχει τακτικά και κατά καιρούς έχει προεδρεύσει σε διοικητικά όργανα, όπως η συντονιστική επιτροπή μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Βιολογίας και το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΙΜΒΒ-ΙΤΕ. Έχει συντονίσει περισσότερα από 10 εθνικά και διεθνή χρηματοδοτούμενα ερευνητικά έργα και έχει συνεργαστεί σε πολλά ακόμη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1712794/dyo-ereynites-toy-ite-ston-eyropaiko-organismo-moriakis-viologias-emvo/

Το σύμπαν εξακολουθεί να δημιουργεί νέους γαλαξίες; Θεωρούμε ότι οι γαλαξίες είναι πολύ παλιοί. Ο δικός μας Γαλαξίας σχηματίστηκε πριν από 13,6 δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μας αποκάλυψε μερικούς από τους πρώτους γαλαξίες που σχηματίστηκαν στο αρχέγονο σύμπαν. Τίθεται λοιπόν η ερώτηση: «Σχηματίζονται γαλαξίες ακόμα και σήμερα;« Είναι μια διασκεδαστική ερώτηση γιατί προσπαθώντας να την απαντήσουμε μας δίνει την ευκαιρία να διεισδύσουμε στην περίπλοκη και όμορφη διαδικασία σχηματισμού γαλαξιών. Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει. Πρώτη απάντηση: Όχι Οι γαλαξίες είναι τεράστια βαρυτικά συστήματα αστέρων, γαλαξιακών υπολειμμάτων, κοσμικής σκόνης και σκοτεινής ύλης. Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από τα ελληνικά, σημαίνει «άξονας από γάλα» και αναφέρεται στον δικό μας Γαλαξία (Milky Way). Διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό ο ένας από τον άλλο. Ένας τυπικός γαλαξίας έχει διάμετρο περίπου 100.000 έτη φωτός, ενώ η τυπική απόσταση μεταξύ των γαλαξιών είναι περίπου 1 εκατομμύριο έτη φωτός. Μερικές φορές, οι γαλαξίες συγχωνεύονται ή συσσωρεύονται μέσα σε σμήνη, αλλά με λίγες εξαιρέσεις, μπορούμε σε μεγάλο βαθμό να ξεχωρίσουμε τον έναν γαλαξία από τον άλλο. Οι γαλαξίες μοιάζουν με πόλεις: Η απόσταση μεταξύ των πόλεων είναι μεγαλύτερη από τις ίδιες τις πόλεις, επομένως είναι εύκολο να εντοπιστούν και να προσδιοριστούν. Μερικές φορές, οι πόλεις βρίσκονται η μία δίπλα στην άλλη, και μερικές φορές, μια μεγάλη πόλη συγχωνεύεται με τις γειτονικές της. Αλλά σε γενικές γραμμές, μια πόλη είναι απλώς μια πόλη.Όμως, ο ορισμός της γέννησης ενός γαλαξία είναι διαφορετικό ζήτημα. Οι γαλαξίες εμφανίστηκαν στο αρχέγονο σύμπαν μέσω μιας σταδιακής διαδικασίας που ξεκίνησε από το πρώτο δευτερόλεπτο της Μεγάλης Έκρηξης! Εκείνη την εποχή, εμφανίστηκαν μικροσκοπικοί θύλακες με μεγαλύτερη πυκνότητα από το μέσο όρο, η οποία αυξάνονταν σταθερά τα επόμενα εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Στην αρχή, μόνο η σκοτεινή ύλη συνέρρεε, καθώς η κανονική ύλη ήταν απασχολημένη με τις αλληλεπιδράσεις της. Όταν όμως οι θύλακες της σκοτεινής ύλης μεγάλωσαν αρκετά, προσέλκυσαν και την κανονική ύλη που βρίσκονταν γύρω τους.Καθώς η κανονική ύλη συγκεντρωνόταν, συμπιέστηκε, κατακερματίστηκε και έδωσε φως στα πρώτα άστρα. Αυτοί οι πρωτογαλαξίες συνέχισαν να καταναλώνουν περισσότερο αέριο, να συγχωνεύονται με τους γείτονες και να αυξάνονται για να γίνουν οι πλήρως σχηματισμένοι γαλαξίες που βλέπουμε σήμερα.Έτσι, από αυτή την οπτική γωνία, δεν δημιουργούνται νέοι γαλαξίες σήμερα. Η διαδικασία του σχηματισμού τους – της εμφάνισής τους ως μικροσκοπικών διαφορών στην πυκνότητα ή της αρχικής συγκέντρωσης της σκοτεινής ύλης – έχει ολοκληρωθεί. Πραγματοποιήθηκε άπαξ στο αρχέγονο σύμπαν και δεν επαναλήφθηκε ποτέ ξανά. Δεν υπάρχουν άλλοι πρωτογαλαξίες – ούτε άλλα νέφη αερίου που περιμένουν απλώς την ευκαιρία να συμπυκνωθούν και να δημιουργήσουν έναν νέο γαλαξία – στο σημερινό σύμπαν. Δεύτερη απάντηση: ναι Αλλά αυτός είναι μόνο ένας τρόπος για να ορίσετε την αρχή ενός γαλαξία. Μπορούμε επίσης να δούμε ένα ακόμα κομβικό βήμα: την εμφάνιση των πρώτων άστρων. Επιστρέφοντας στην αναλογία της πόλης που αναφέρθηκε παραπάνω, υπάρχει διαφορά μεταξύ του πότε μια πόλη σχεδιάζεται για πρώτη φορά – όταν τα περιγράμματα της καθορίζονται με τοπογραφικά όρια – και πότε αρχίζουν να μετακινούνται οι άνθρωποί της.Αν εστιάσουμε μόνο στον σχηματισμό των άστρων, θα δούμε ότι αυτή είναι μια συνεχής διαδικασία που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν δημιουργήσει μια λεπτομερή κατανόηση ενός αστροφυσικού μεγέθους που ονομάζεται συνάρτηση αστρικής μάζας. Μας δείχνει πόση μάζα έχει τη μορφή άστρων σε κάθε γαλαξία σε διαφορετικές εποχές στο σύμπαν.Τα άστρα αποτελούν μόνο ένα μικρό ποσοστό της μάζας ενός γαλαξία. Το υπόλοιπο αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη και σε τυχαίες συγκεντρώσεις αερίων. Ωστόσο, είναι τα άστρα που κάνουν έναν γαλαξία ορατό, αφού είναι πολύ πιο εύκολο να παρατηρηθούν από οποιοδήποτε άλλο γαλαξιακό στοιχείο.Οι νέες έρευνες που εξετάζουν δειγματοληπτικά γαλαξίες σε όλο το σύμπαν, αποκάλυψαν ότι η συνάρτηση αστρικής μάζας αυξάνεται παντού. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότεροι μικροί, μεσαίοι γαλαξίες και μεγάλοι γαλαξίες από ότι υπήρχαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Οι νέοι μικροί γαλαξίες δεν προέρχονται από την εμφάνιση πρωτογαλαξιών στους σπόρους της σκοτεινής ύλης. είναι ήδη υπάρχουσες συστάδες υλικού που μόλις αρχίζουν τον σχηματισμό άστρων. Οι μεγαλύτεροι γαλαξίες, από την άλλη πλευρά, εξελίσσονται κυρίως από τη συνεχιζόμενη συγχώνευση μικρότερων γαλαξιών. Δεν θα κρατήσει για πάντα Έτσι, έστω και με αυτό τον τρόπο, συνεχίζουν να εμφανίζονται νέοι γαλαξίες στην κοσμική σκηνή καθώς φωτίζονται με νέους γύρους σχηματισμού άστρων. Αυτοί οι γαλαξίες ήταν πάντα εκεί, ‘άραζαν’ για δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά μόλις τώρα γίνονται ορατοί. Η διαδικασία αυτή είναι εφικτή διότι ο σχηματισμός άστρων είναι απίστευτα αργός. Το μεγαλύτερο μέρος του αερίου στο εσωτερικό ενός γαλαξία δεν θα μετατραπεί ποτέ σε άστρα και θα συνεχίσει να υπάρχει ως έχει για πολύ μεγάλες περιόδους, Μπορεί να πάρει πολύ χρόνο σε έναν γαλαξία για να το χρησιμοποιήσει στην παραγωγή άστρων.Δυστυχώς, το πάρτι δεν θα κρατήσει για πάντα. Το πρόβλημα είναι ότι το σύμπαν όχι μόνο διαστέλλεται, αλλά η διαστολή του επιταχύνεται, ένα φαινόμενο που αποδίδεται στην σκοτεινή ενέργεια. Αν και οι αστρονόμοι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι είναι η σκοτεινή ενέργεια, μπορούν να παρατηρήσουν τα αποτελέσματά της στο σύμπαν: διασκορπίζει τα πάντα.Καθώς το σύμπαν γερνά, είναι όλο και πιο δύσκολο για την ύλη να συγκεντρωθεί ώστε να σχηματίσει νέους γαλαξίες, όπου θα προκληθεί ένας συνεχής σχηματισμός άστρων. Στην πραγματικότητα, η αιχμή του σχηματισμού άστρων πέρασε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Ενώ οι νέοι γαλαξίες συνεχίζουν να φωτίζονται, ο ρυθμός ανάδυσής τους επιβραδύνεται, με όλο και λιγότερους νέους γαλαξίες να εμφανίζονται κάθε χρόνο.Όμως υπάρχει ακόμα πολύς χρόνος, αφού οι γαλαξίες θα συνεχίσουν να σχηματίζουν άστρα για εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Γι αυτό ας απολαύσουμε το πάρτι όσο διαρκεί. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο του Paul Sutter: «Is the universe still making new galaxies?» – https://www.space.com/are-new-galaxies-still-forming

Χαμένος αστεροειδής. To 1937 o Γερμανός αστρονόμος Karl Reinmuth, εντόπισε σε απόσταση περίπου 800.000 χιλιομέτρων από τη Γη (δυο φορές η απόσταση Γης-Σελήνης), έναν αστεροειδή που ονομάστηκε Ερμής. Ο αστεροειδής στη συνέχεια χάθηκε από τα τηλεσκόπια και οι αστρονόμοι δεν πρόλαβαν να προσδιορίσουν με ακρίβεια την τροχιά του. Ήταν ο χαμένος αστεροειδής. Όμως, 66 χρόνια μετά, ο χαμένος αστεροειδής επανεμφανίστηκε. Οι αστρονόμοι αυτή την φορά κατάφεραν να προσδιορίσουν την τροχιά του, η οποία συμφωνούσε με τις ελάχιστες παρατηρήσεις του 1937. Toυλάχιστον για τα επόμενα εκατό περίπου χρόνια, η Γη δεν κινδυνεύει από τον «χαμένο αστεροειδή» ο οποίος δεν θα πλησιάσει τη Γη σε λιγότερο από 3 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ο Ερμής ακολουθεί μια χαοτική τροχιά και οι αστρονόμοι λένε ότι είναι δύσκολο να προβλέψουμε τι θα συμβεί στο πολύ μακρινό μέλλον. «Χαμένος αστεροειδής ή Asteroid Lost» ονομάζεται και το μουσικό άλμπουμ των Man and Robot Society του Jeff Hopp. Κυκλοφόρησε την 21η Ιουνίου του 2024 (θερινό ηλιοστάσιο!) και σε βινύλιο από την ελληνική δισκογραφική εταιρεία Sound Effect Records (*). Αλλά δεν έχει σχέση με τον χαμένο αστεροειδή Ερμή του 1937. Αφηγείται «την φανταστική ιστορία ενός πελώριου διαστημοπλοίου σε μια αποστολή κοσμικής αναζήτησης νέων όντων που διαθέτουν ενσυναίσθηση» . Πάντως, είτε το 1937 είτε σήμερα θα ήταν δύσκολο μια τέτοια αποστολή να διακρίνει στη Γη όντα με αυτό το χαρακτηριστικό. Έτσι, το εν λόγω διαστημόπλοιο «είναι μια κιβωτός καταδικασμένη σε αιώνιο ταξιδι – ένα ουράνιο σώμα εκτός πορείας – ένας χαμένος αστεροειδής» . Το άλμπουμ «Asteroid Lost» περιλαμβάνει 9 συνθέσεις, «ένα μοναδικό μείγμα progressive rock και ηλεκτρονικής διαστημικής μουσικής που ταξιδεύει τους ακροατές στο χρόνο και στο χώρο» : To εξώφυλλο του «Asteroid Lost» σχεδιάστηκε από τους καλλιτέχνες David Hardy και Bruce Pennington. πηγή: https://www.soundeffect-records.gr/asteroid-lost (*) Το «Asteroid Lost» είναι το δεύτερο άλμπουμ των Man and Robot Society, μετά το «Robosapien» που κυκλοφόρησε το 2017 (σε βινύλιο πάλι από την Sound Effect Records).

Η νέα τεχνολογία που θα αλλάξει τον τρόπο της αναζήτησης εξωγήινης ζωής. Ένα από τα πιο συνεπή σερί αρνητικών αποτελεσμάτων στην ιστορία της επιστήμης είναι η αναζήτηση στοιχείων (έστω και ενός), που να δείχνουν ότι μοιραζόμαστε το σύμπαν με άλλα νοήμονα όντα. Για περισσότερα από 60 χρόνια, οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν έστω και ένα πειστικό στοιχείο για να υποστηρίξουν την ιδέα ότι μοιραζόμαστε το σύμπαν με εξωγήινους. Παρά τις προσπάθειες αυτών των δεκαετιών, απέτυχαν να κάνουν οποιαδήποτε επαφή.Αλλά το κυνήγι για εξωγήινους πολιτισμούς μπορεί να εισέλθει σε μια νέα εποχή, πιστεύουν οι ερευνητές, σύμφωνα με τον Guardian.Οι επιστήμονες του Breakthrough Listen, του μεγαλύτερου επιστημονικού ερευνητικού προγράμματος στον κόσμο που είναι αφιερωμένο στην αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών, λένε ότι μια σειρά από τεχνολογικές εξελίξεις πρόκειται να μεταμορφώσουν την αναζήτηση νοήμονος ζωής στο σύμπαν.Οι καινοτομίες αυτές θα παρουσιαστούν στο ετήσιο συνέδριο της ομάδας, το οποίο θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Οξφόρδη, αυτή την εβδομάδα. Αναμένεται να παρευρεθούν αρκετές εκατοντάδες επιστήμονες, από αστρονόμους έως ζωολόγους.Ο αστρονόμος Steve Croft, επιστήμονας του προγράμματος Breakthrough Listen, δήλωσε: «Η έρευνα για την ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι πολύ σημαντική. Υπάρχουν εκπληκτικές τεχνολογίες που βρίσκονται υπό ανάπτυξη, όπως η κατασκευή νέων τεράστιων τηλεσκοπίων στη Χιλή, την Αφρική και την Αυστραλία, καθώς και οι εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη. Πρόκειται να μεταμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο αναζητούμε εξωγήινους πολιτισμούς». Τι είναι είναι το Square Kilometre Array Μεταξύ αυτών των νέων οργάνων είναι το Square Kilometre Array, που αποτελείται από εκατοντάδες ραδιοτηλεσκόπια που κατασκευάζονται τώρα στη Νότια Αφρική και την Αυστραλία, και το αστεροσκοπείο Vera Rubin που κατασκευάζεται στη Χιλή.Το πρώτο θα γίνει η ισχυρότερη ραδιοαστρονομική εγκατάσταση στον κόσμο, ενώ το δεύτερο, η μεγαλύτερη κάμερα στον κόσμο, θα μπορεί να απεικονίζει ολόκληρο τον ορατό ουρανό κάθε τρεις ή τέσσερις νύχτες και αναμένεται να συμβάλει στην ανακάλυψη εκατομμυρίων νέων γαλαξιών και άστρων.Και οι δύο εγκαταστάσεις πρόκειται να ξεκινήσουν τις παρατηρήσεις τα επόμενα χρόνια και θα παρέχουν δεδομένα για το Breakthrough Listen.Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για την ανάλυση αυτών των τεράστιων ροών πληροφοριών για την ανεύρεση λεπτών μοτίβων που θα αποκάλυπταν ενδείξεις νοήμονος ζωής θα δώσει πρόσθετη ισχύ στην αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών, πρόσθεσε ο Croft.«Μέχρι τώρα, περιοριζόμασταν στην αναζήτηση σημάτων που έστελναν σκόπιμα οι εξωγήινοι για να διαφημίσουν την ύπαρξή τους. Οι νέες τεχνικές πρόκειται να είναι τόσο ευαίσθητες ώστε, για πρώτη φορά, θα είμαστε σε θέση να ανιχνεύουμε ακούσιες εκπομπές σε αντίθεση με τις σκόπιμες και θα είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε εξωγήινα ραντάρ αεροδρομίων ή ισχυρούς τηλεοπτικούς πομπούς – τέτοια πράγματα». Μέχρι σήμερα υπάρχουν μόνο στην φαντασία μας Το κυνήγι των εξωγήινων πολιτισμών έχει αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο των κινηματογραφικών θεαμάτων επιστημονικής φαντασίας, από το E.T. μέχρι το Contact, το Arrival και το District 9.Ωστόσο, οι εξωγήινες μορφές ζωής έχουν παραμείνει υλικό της φαντασίας, παρά τις προσπάθειες που ξεκίνησαν σοβαρά το 1960, όταν ο αστρονόμος Frank Drake χρησιμοποίησε ένα ραδιοτηλεσκόπιο 26 μέτρων για να αναζητήσει πιθανά σήματα από τα άστρα Tau Ceti και Epsilon Eridani.Κανένα από αυτά δεν εντοπίστηκε – μια κατάσταση που συνεχίστηκε παρά τις τεράστιες αυξήσεις στην ισχύ και την πολυπλοκότητα των σύγχρονων τηλεσκοπίων.Το κατά πόσον αυτή η ροή αρνητικών αποτελεσμάτων θα συνεχιστεί, μένει να το δούμε. Ο Croft παραμένει αισιόδοξος ότι σύντομα θα καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή. «Ξέρουμε ότι οι συνθήκες για τη ζωή υπάρχουν παντού, ξέρουμε ότι τα συστατικά για τη ζωή υπάρχουν παντού.Νομίζω ότι θα ήταν πολύ περίεργο αν αποδεικνυόταν ότι είμαστε ο μοναδικός κατοικημένος πλανήτης στον γαλαξία ή στο σύμπαν. Αλλά ξέρετε, είναι πιθανό». πηγή: https://www.in.gr/2024/07/14/in-science/vretania-pos-nea-texnologia-allazei-entelos-kynigi-gia-eksogiinous-ti-einai-square-kilometre-array/ – https://www.theguardian.com/science/article/2024/jul/13/amazing-new-technology-set-to-transform-the-search-for-alien-life

Εμμανουήλ Τσεσμελής: το CERN «θα μας μεταφέρει πιο κοντά στην ώρα μηδέν της Μεγάλης Έκρηξης» … με αφορμή τα 70 χρόνια του CERN Πίσω από τις διεθνείς σχέσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Φυσικής (CERN) με τα συνδεδεμένα κράτη μέλη και τα κράτη-μη μέλη, βρίσκεται ένας Έλληνας επιστήμονας, ο πειραματικός φυσικός, Εμμανουήλ Τσεσμελής. Με την ευκαιρία του εορτασμού των 70 χρόνων του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού ερευνητικού εργαστηρίου σωματιδιακής φυσικής, ο κ. Τσεσμελής μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για όσα έχει επιτύχει το CERN, αλλά και για το μέλλον του Οργανισμού με τον σχεδιασμό ενός νέου επιταχυντή, του Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή (FCC). Ο σχεδιασμός του νέου επιταχυντή καταδεικνύει ένα πολύ φιλόδοξο πρότζεκτ. Το τούνελ μέσα στο οποίο θα βρίσκεται, θα έχει μήκος περίπου 100 χιλιομέτρων και θα περνάει κάτω από 41 δήμους στη Γαλλία και την Ελβετία, με τους οποίους γίνεται ήδη διαβούλευση. Με την έναρξη λειτουργίας του, ίσως στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2040, ο FCC αναμένεται να αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό μικροσκόπιο και τηλεσκόπιο ταυτόχρονα, που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στην ώρα μηδέν της Μεγάλης Έκρηξης. Εξάλλου, «η γνώση μας για το Σύμπαν δεν έχει τελειώσει», όπως υπογραμμίζει ο κ. Τσεσμελής, ο οποίος είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και liaison μεταξύ του CERN και της Ελλάδας. «Με την ερευνητική υποδομή που έχουμε σήμερα και με τον μελλοντικό επιταχυντή που σχεδιάζουμε, το CERN είναι και νομίζω ότι θα παραμείνει το μεγαλύτερο εργαστήριο φυσικής στον κόσμο», τονίζει ο κ. Τσεσμελής και υπενθυμίζει ότι το CERN δεν είναι μόνο η ερευνητική υποδομή του. Κατά τη διάρκεια των 70 χρόνων λειτουργίας του, έχει βοηθήσει να κατασκευαστούν νέα συστήματα και κέντρα γύρω από την Ιατρική (ένα τέτοιο, το SEEIIST, σχεδιάζεται στη νοτιοανατολική Ευρώπη με τη συμμετοχή και της Ελλάδας), ενώ έχει καταρτίσει χιλιάδες νέους επιστήμονες και υπαλλήλους άλλων ειδικοτήτων. «Το CERN είναι μια διεθνής κοινότητα που φέρνει τον κόσμο μαζί, σε ενσωματώνει και νιώθεις ότι συνεισφέρεις», όπως λέει χαρακτηριστικά. Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη του Εμμανουήλ Τσεσμελή στη Μαρία Κουζινοπούλου, στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων Ερ.: Ποια είναι τα κύρια μηνύματα που απορρέουν από την 70ετή λειτουργία του CERN; Απ.: Το CERN έχει μια πολύ σημαντική ιστορία στα 70 χρόνια λειτουργίας του, όχι μόνο στην επιστήμη, έχουμε αναπτύξει επίσης διεθνείς συνεργασίες με περίπου 110 κράτη από όλο τον κόσμο. Από άποψη επιστημονική, με την ερευνητική υποδομή που έχουμε σήμερα και στο μέλλον με τον μελλοντικό επιταχυντή που σχεδιάζουμε, τον Future Circular Collider (FCC), το CERN είναι και νομίζω ότι θα παραμείνει το μεγαλύτερο εργαστήριο φυσικής στον κόσμο στην βασική έρευνα σωματιδιακής φυσικής. Το δεύτερο πολύ ενδιαφέρον, είναι η ανάπτυξη τα τελευταία 70 χρόνια τεχνολογίας και καινοτομίας που χρησιμοποιείται πέρα από τη βασική έρευνα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που το CERN έχει βοηθήσει τις τελευταίες δεκαετίες να κατασκευαστούν νέα συστήματα για Ιατρική- ιατρική θεραπεία καρκίνου, ιατρική απεικόνιση και παράγουμε και ραδιοϊσότοπα για να μπορέσουμε να κάνουμε ιατρικά συστήματα επόμενης γενιάς θεραπείας, απεικόνισης και διάγνωσης. Νομίζω ότι το CERN είναι πρωτοπόρο και σε αυτό τον τομέα. Για παράδειγμα, οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν σχεδιάσει και λειτουργούν σήμερα τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), είχαν τη δεκαετία του ‘90 αφιερώσει χρόνο να σχεδιάσουν μηχανές μικρότερες που σήμερα χρησιμοποιούνται σε μορφή κλινικής στην Αυστρία και την Ιταλία. Προσπαθούμε να αναπτύξουμε και ένα καινούριο ινστιτούτο για τη νοτιοανατολική Ευρώπη που ονομάζεται SEEIIST, ένα κέντρο γύρω από έναν επιταχυντή για ιατρική θεραπεία καρκίνου και ιατρική απεικόνιση και μπορεί και παραγωγή ραδιοϊσοτόπων. Γίνεται ο σχεδιασμός από μια ομάδα, η Ελλάδα είναι μέρος της ομάδας που τρέχει τη μελέτη, και, όπως βοηθήσαμε στην Αυστρία και την Ιταλία και στο SESAME στην Ιορδανία, όλη αυτή η υποδομή έχει γίνει υπό την αιγίδα του CERN, κάτι παρόμοιο, μια εγκατάσταση ιατρικής μορφής θέλουμε να δημιουργήσουμε και στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Το τελευταίο κομμάτι που το CERN έχει συνεισφέρει τα τελευταία 70 χρόνια είναι στην κατάρτιση και εκπαίδευση των νέων μέσα από προγράμματα προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, διδακτορικής έρευνας και νέων επιστημόνων και μηχανικών και αυτό θέλω να το υπογραμμίσω, δεν είναι μόνο οι επιστήμονες, αλλά και πολλοί τεχνικοί και όσοι δουλεύουν στη διοίκηση. Όλα τα προγράμματά μας, είναι ανοιχτά και σε άλλους κλάδους πέρα από τη βασική έρευνα γιατί είναι πράγματι ένας διεθνής διακυβερνητικός οργανισμός, σαν μια μικρή χώρα που χρειάζεται όλες τις ειδικότητες. Η διακυβέρνηση του CERN είναι τόσο σταθερή που δεν έχει αλλάξει, το βασικό Σύνταγμα του CERN είναι όπως το γράψαμε το 1953 και όλη αυτή η προσπάθεια που κάνουμε σε όλους αυτούς τους κλάδους, είναι κάτω από τη Συνθήκη του CERN και κάτω από διεθνή συνεργασία με κράτη από όλο τον κόσμο. Ερ.: Ποιο για εσάς ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα του CERN μέχρι σήμερα στον επιστημονικό χώρο; Απ.: Η μεγαλύτερη τελευταία ανακάλυψη ήταν το σωματίδιο Χιγκς το 2012. Έπειτα από τη θεωρητική βάση, περιμέναμε μισό αιώνα για να έχουμε την υποδομή, δηλαδή τους επιταχυντές σε υψηλή ενέργεια και υψηλή φωτεινότητα, ώστε να μπορέσουμε να παράγουμε αυτά τα σωματίδια και να τα μελετήσουμε κάτω από συνθήκες εργαστηρίου. Έχουν γίνει και πολλές άλλες ανακαλύψεις, όχι μόνο σωματιδίων, αλλά και τεχνολογιών αιχμής που χρειάζονται για τους επιταχυντές, τους ανιχνευτές και την υπολογιστική υποδομή που χρησιμοποιείται όχι μόνο σε άλλα εργαστήρια βασικής έρευνας αλλά βρίσκει και τρόπους να μεταφερθεί στην κοινωνία. Η γνώση μας για το Σύμπαν δεν έχει τελειώσει τώρα. Με τον LHC που θα τρέξει τα επόμενα δύο χρόνια, μετά με την αναβάθμιση του LHC που θα τρέξει μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2040 και έπειτα με τον επόμενο επιταχυντή, τον FCC, ελπίζουμε ότι θα έχουμε την ευκαιρία, η Ευρώπη, το CERN και τα κράτη-μέλη, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, να έχουμε ένα μακροπρόθεσμο πρότζεκτ για τον υπόλοιπο αιώνα. Ερ.: Ποιος είναι ο στόχος για τη λειτουργία του επόμενου επιταχυντή που σχεδιάζεται, του FCC; Απ.: Πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model), υπάρχουν θεωρίες με σωματίδια που προβλέπονται που δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει με τον LHC, μάλλον θα έχουν υψηλότερη μάζα που δεν μπορούμε να τα παράγουμε στον LHC. Αυτό που μας δίνει ο επόμενος επιταχυντής, είναι να έχουμε περίπου δέκα φορές υψηλότερη ενέργεια που σημαίνει ότι μπορούμε να παράγουμε και να καταγράφουμε σωματίδια με υψηλότερη μάζα που δεν παράγονται στον LHC. Ένας σκοπός του επιταχυντή μπορεί να λειτουργεί σαν ένα υπερμικροσκόπιο, δηλαδή μπορεί να δούμε μέσα στη δομή της ύλης. Σήμερα έχουμε φτάσει στα κουαρκς, 10-18 μέτρα σε διάσταση, αλλά δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουμε εκεί. Οπότε φτιάχνουμε ένα πιο ισχυρό μικροσκόπιο. Το δεύτερο που μας δίνει ένας μεγάλος επιταχυντής, όπως ο FCC, είναι ότι φτιάχνουμε ένα πιο μεγάλο, πιο ισχυρό τηλεσκόπιο που μας μεταφέρει πιο κοντά στην ώρα μηδέν της Μεγάλης Έκρηξης. Τώρα φτάνουμε στα 10-12 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, δηλαδή αυτές οι συνθήκες που παράγουμε στη σύγκρουση μέσα στον LHC αναπαράγουν το Σύμπαν, όπως υπήρχε 10-12 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ο FCC θα μας φέρει δέκα φορές πιο κοντά στη Μεγάλη Έκρηξη και εκεί δεν ξέρουμε τι υπάρχει, δεν έχει ταξιδέψει κανείς σε εκείνη την περίοδο για να ξέρουμε τι υπάρχει. Ερ.: Σε τι φάση βρίσκεται ο σχεδιασμός του FCC; Απ.: Είμαστε στη φάση μελέτης, έχουμε ξεκινήσει το roadmap της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Στοιχειωδών Σωματιδίων και μέσα από αυτό το roadmap ελπίζουμε να έχουμε το πράσινο φως για να πάει στο Συμβούλιο του CERN τέλος του 2027- αρχές του 2028, ώστε να μας δώσει την έγκριση, τα κράτη μέλη βασικά, για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την κατασκευή του στις αρχές της δεκαετίας του 2030 και να ξεκινήσει η πρώτη φάση της λειτουργίας του μέσα στη δεκαετία του 2040. Η πρώτη φάση θα έχει ηλεκτρόνια και αντιηλεκτρόνια μέσα στις δέσμες και θα μας δώσει ένα μεγάλο δείγμα Χιγκς για να μπορέσουμε να τα μελετήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό,τι σήμερα. Μια δεύτερη φάση θα ακολουθήσει μετά με πρωτόνια, όπως στον LHC, αλλά σε υψηλότερη ενέργεια. Ερ.: Τι κρατάτε πιο έντονα μέσα σας από τα χρόνια που εργάζεστε στο CERN; Απ.: Ξεκίνησα εκεί ως μεταπτυχιακός φοιτητής το 1989 και αμέσως αγάπησα το εργαστήριο και είπα στον εαυτό μου ότι εδώ θέλω να γυρίσω, να εργαστώ και πράγματι ήμουν τυχερός και έγινε. Αυτό που θυμάμαι πάντα είναι το sociology του οργανισμού. Πέρα από τη φανταστική επιστήμη και τεχνολογία, είναι μια διεθνής κοινότητα που φέρνει τον κόσμο μαζί, σε ενσωματώνει και νιώθεις ότι συνεισφέρεις. Αυτό είναι κάτι που μου άρεσε από την αρχή και είπα ότι εδώ θέλω να συνεισφέρω και εγώ. – https://www.amna.gr/home/article/834451/Emmanouil-Tsesmelis–me-aformi-ta-70-chronia-tou-CERN-Sto-mellon–to-CERN-tha-mas-metaferei-pio-konta-stin-ora-miden-tis-Megalis-Ekrixis

Roscosmos "Progress MS-28": δοκιμές κενού. Αυτοματοποιημένος έλεγχος της στεγανότητας των διαμερισμάτων και των ενσωματωμένων συστημάτων του προϊόντος σε συνθήκες εδάφους - χωρίς κανένα σχόλιο! Σήμερα το φορτηγό επέστρεψε στο χώρο εργασίας του στο MIC, συνδεδεμένο με εξοπλισμό δοκιμών εδάφους για να συνεχίσει την προετοιμασία πριν από την πτήση. Εκτόξευση του Progress MS-28 - τον Αύγουστο. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573308 Roscosmos Ολοκληρώθηκε η δοκιμή των αναπτυξιακών κινητήρων RD-191M Ο υγρός κινητήρας ενός θαλάμου έχει σχεδιαστεί για το όχημα εκτόξευσης βαριάς κλάσης Angara-A5M του συγκροτήματος διαστημικών πυραύλων Amur. Ο κινητήρας RD-191M λειτουργεί με κηροζίνη και υγρό οξυγόνο. Ο RD-191M διαφέρει από τον «βασικό» κινητήρα RD-191 όσον αφορά την ώθηση - ενισχύεται κατά 10%. Στο μέλλον, αυτό θα καταστήσει δυνατή την αποστολή φορτίου στον ρωσικό τροχιακό σταθμό. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573300