Δροσος Γεωργιος

Η λεπτομερέστερη απεικόνιση ενός άστρου που βρίσκεται σε άλλον γαλαξία. Χρησιμοποιώντας ένα από τα ισχυρότερα τηλεσκόπια του κόσμου, οι αστρονόμοι κατάφεραν να εστιάσουν στην επιφάνεια του ερυθρού υπεργίγαγντα WOH G64, ενός άστρου που βρίσκεται έξω από τον δικό μας Γαλαξία, στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου. Πρόκειται για έναν τεχνικό άθλο που μεταξύ άλλων μας δίνει μια εικόνα για τον αναπόφευκτο θάνατο του Ήλιου.Από την εποχή του Γαλιλαίου μέχρι σχετικά πρόσφατα, ακόμα και τα πλησιέστερα και μεγαλύτερα άστρα δεν ήταν ορατά παρά ως σημειακές κουκίδες. Χάρη όμως στην πρόοδο της τεχνολογίας, τα σημερινά τηλεσκόπια μπορούν να διακρίνουν πλανήτες που περιφέρονται γύρω από κοντινά άστρα, ή ακόμα και να ζουμάρουν στην επιφάνεια άστρων εντός του Γαλαξία.Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astronomy & Astrophysics κοιτάζει πολύ μακρύτερα, μέχρι το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου -έναν από τους μικρούς δορυφόρους γαλαξίες του Γαλαξία μας, ορατός με γυμνό μάτι στον ουρανό του νότιου ημισφαιρίου. Συγκεκριμένα, οι παρατηρήσεις αφορούν το άστρο WOH G64, το βρίσκεται στην εντυπωσιακή απόσταση των 160.000 ετών φωτός από τη Γη, περίπου 1,6 φορές η διάμετρος του Γαλαξία.Το άστρο είναι τόσο ευδιάκριτο λόγω του πελώριου μεγέθους του. Πρόκειται για έναν «ερυθρό γίγαντα», ένα άστρο παραπλήσιου μεγέθους με τον Ήλιο το οποίο έχει εξαντλήσει τα πυρηνικά του καύσιμα και έχει διογκωθεί κατά εκατοντάδες φορές, πριν τελικά καταρρεύσει και μετατραπεί σε λευκό νάνο.Το WOH G64, ένα από τα μεγαλύτερα άστρα που γνωρίζουμε στο Σύμπαν, είναι 2.000 φορές πιο μεγάλο από τον Ήλιο και 282.000 φορές πιο φωτεινό. «Για πρώτη φορά, καταφέραμε να ζουμάρουμε στην επιφάνεια ενός ετοιμοθάνατου άστρου έξω από τον Γαλαξία μας» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Κείτσι Ονάκα του Πανεπιστημίου «Αντρές Μπέλο» στη Χιλή, επικεφαλής της διεθνούς μελέτης. «Ανακαλύψαμε ένα ωοειδές κέλυφος να περιβάλλει το άστρο» συνέχισε. «Είμαστε ενθουσιασμένοι επειδή μπορεί να σχετίζεται με τη δραματική εκτίναξη υλικού από το ετοιμοθάνατο άστρο πριν εκραγεί σε σουπερνόβα.Η μελέτη κατέστη εφικτή χάρη στην τελευταία αναβάθμιση του «Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLΤ) που διαχειρίζεται το Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείου του Νότου (ESO) στη Χιλή. Πρόκειται για τέσσερα επιμέρους οπτικά τηλεσκόπια που μπορούν να λειτουργήσουν από κοινού για να προσφέρουν εικόνες εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης.Η σύγκριση των δεδομένων με παλαιότερες παρατηρήσεις του ερυθρού γίγαντα WOH G64 δείχνουν ότι η φωτεινότητα του άστρου μειώνεται.«Διαπιστώσαμε ότι το άστρο έχει περάσει σημαντικές αλλαγές τα τελευταία δέκα χρόνια, κάτι που μας προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη ζωή ενός άστρου σε πραγματικό χρόνο» σχολίασε ο Γκερντ Βάιγκελτ του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας «Μαξ Πλανκ» στη Βόννη.Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η λαμπρότητα του άστρου μειώνεται λόγω των αερίων που εκτινάσσονται και κόβουν τη θέα.Το άστρο θα είναι όλο και πιο δύσκολο να παρατηρηθεί καθώς γίνεται όλο και χλωμότερο. Όταν όμως έρθει η έκρηξη σουπερνόβα, οι αστρονόμοι θα είναι έτοιμοι να την καταγράψουν με κάθε λεπτομέρεια. O Ήλιος δεν διαθέτει αρκετή μάζα για να εκραγεί σε σουπερνόβα, θα περάσει όμως στην φάση του ερυθρού γίγαντα σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα μελέτη δίνει έτσι μια εικόνα για το πώς θα μοιάζει ο Ήλιος όταν φουσκώσει και καταπιεί τους πλησιέστερους πλανήτες, τον Ερμή και την Αφροδίτη, πιθανώς όμως και τη Γη. To άστρο περιβάλλεται από ένα ωοειδές κέλυφος αερίου (ESO/K. Ohnaka et al.) Ο ερυθρός γίγαντας και το κέλυφός του σε καλλιτεχνική απεικόνιση (ESO/L. Calçada) Η θέση του άστρου στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου πάνω από τα τηλεσκόπια του VLT (ESO/K. Ohnaka et al./Y. Beletsky) https://www.in.gr/2024/11/21/in-science/space/proto-istoriko-portreto-astrou-se-allo-galaksia/ – https://www.aanda.org/articles/aa/full_html/2024/11/aa51820-24/aa51820-24.html

Σημαντικό βήμα στη δημιουργία κβαντικών σκληρών δίσκων. Η εξέλιξη αυτή φέρνει πιο κοντά τη δημιουργία των... θαυματουργών κβαντικών υπολογιστών. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητική ομάδα υποστηρίζει έλυσε ένα πρόβλημα που απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια τους επιστήμονες της κβαντικής τεχνολογίας εξέλιξη που φέρνει πιο κοντά την εμφάνιση των αποκαλούμενων «κβαντικών σκληρών δίσκων».Η λύση περιελάμβανε την ανάπτυξη ενός νέου τύπου συστήματος διόρθωσης σφαλμάτων για τη σταθεροποίηση των qubits – τα δομικά στοιχεία των κβαντικών πληροφοριών – ενάντια στις παρεμβολές, ξεπερνώντας ένα σημαντικό εμπόδιο που αντιμετωπίζει η ανάπτυξη κβαντικών υπολογιστών. Η τεχνική θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για εξαιρετικά αποδοτικά συστήματα κβαντικής μνήμης ικανά να αποθηκεύουν τεράστιους όγκους κβαντικών δεδομένων. «Αυτή η πρόοδος είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη κλιμακωτών κβαντικών υπολογιστών, καθώς επιτρέπει μια πιο συμπαγή κατασκευή συστημάτων κβαντικής μνήμης. Με τη μείωση της φυσικής επιβάρυνσης του qubit, τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για τη δημιουργία ενός πιο συμπαγούς κβαντικού σκληρού δίσκου ενός αποτελεσματικού συστήματος κβαντικής μνήμης ικανό να αποθηκεύει τεράστιες ποσότητες κβαντικών πληροφοριών αξιόπιστα» αναφέρουν ερευνητές.Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον κβαντικό υπολογισμό έγκειται στη διαχείριση σφαλμάτων που διαταράσσουν τους υπολογισμούς. Οι κβαντικοί υπολογιστές βασίζονται σε qubits, μικροσκοπικές μονάδες κβαντικών πληροφοριών παρόμοιες με bit στους κλασικούς υπολογιστές, που είναι απίστευτα ευαίσθητοι σε περιβαλλοντικές διαταραχές όπως αλλαγές θερμοκρασίας και ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές. Ακόμη και μικροσκοπικές διαταραχές στην ευαίσθητη κβαντική κατάσταση ενός qubit μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια δεδομένων και σφάλματα στα κβαντικά συστήματα.H δημιουργία κβαντικών υπολογιστών αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο στον τομέα της πληροφορικής αφού αυτοί οι υπολογιστές αναμένεται φέρουν επανάσταση στον σύγχρονο κόσμο. Η χρήση των κβαντικών υπολογιστών πιστεύεται ότι θα φέρει αδιανόητη ώθηση σε κάθε τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1834494/simantiko-vima-sti-dimioyrgia-kvantikon-skliron-diskon/

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης βρέφος σε ασυνήθιστο αστρικό σύστημα. Εχει ηλικία μόλις τριών εκατ. ετών και είναι ο νεότερος που έχει εντοπιστεί με τη μέθοδο της πλανητικής διέλευσης. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει την ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη βρεφικής ηλικίας που ανήκει σε ένα ασυνήθιστο αστρικό σύστημα. Η ανακάλυψη ρίχνει φως τόσο στη διαδικασία γέννησης πλανητών όσο και σε διάφορα σπάνια φαινόμενα που συμβαίνουν στους δίσκους ύλης που σχηματίζονται γύρω από νεαρής ηλικίας άστρα. Ο εξωπλανήτης IRAS 04125+2902 b βρίσκεται σε απόσταση περίπου 430 ετών φωτός από τη Γη σε ένα αστρικό σύστημα στο Μοριακό Νέφος του Ταύρου ένα ενεργό αστρικό φυτώριο με εκατοντάδες νεογέννητα άστρα. Ο εξωπλανήτης έχει ηλικία μόλις τριών εκατ. ετών και τέτοιοι κόσμοι πλανητών σε βρεφική ηλικία συνήθως κρύβονται μέσα στους πυκνούς αστρικούς δίσκους ύλης που σχηματίστηκαν.Όμως η ερευνητική ομάδα τον εντόπισε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της πλανητικής διέλευσης όπου οι επιστήμονες μελετούν τις διακυμάνσεις φωτεινότητας ενός άστρου η οποία μεταβάλλεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο όταν περνά ανάμεσα στο άστρο και το όργανο παρατήρησης ένας πλανήτης. Οι επιστήμονες έχουν καταφέρει μέσω της ανάλυσης αυτών των διακυμάνσεων φωτεινότητας όχι μόνο να εντοπίζουν την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη αλλά και κάποια χαρακτηριστικά του όπως το μέγεθος του. Είναι ο νεότερος σε ηλικία εξωπλανήτης που εντοπίζεται με τη μέθοδο της πλάνητικής διέλευσης.Οι ερευνητές κατάφεραν να κάνουν την ανακάλυψη επειδή κάποιες στιγμές ο δίσκος ύλης στο σύστημα του εξωπλανήτη παραμορφώνεται και επιτρέπει την παρατήρηση του άστρου και της περιοχής. Οι ερευνητές εικάζουν ότι το σύστημα αυτό είναι δυαδικό δηλαδή υπάρχει και ένα ακόμη άστρο που βρίσκεται σε κοινή τροχιακή πορεία με το μητρικό άστρο του εξωπλανήτη. Οι βαρυτικές και άλλες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα δύο άστρα είναι σύμφωνα με τους ερευνητές αυτές που παραμορφώνουν τον δίσκο ύλης και επέτρεψαν την ανακάλυψη του εξωπλανήτη.Προφανώς οι μελέτες στο σύστημα αυτό θα συνεχιστούν για να αναδειχθούν και άλλα πολύτιμα στοιχεία για τη γέννηση πλανητών, τη συμπεριφορά νεαρών άστρων ίσως και για την προσπάθεια εντοπισμού και άλλων πλανητών εκεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1833674/anakalyfthike-exoplanitis-vrefos-se-asynithisto-astriko-systima/

Roscosmos Το Progress MS-27 ολοκλήρωσε την πτήση του Το φορτηγό, το οποίο λειτούργησε για έξι μήνες ως μέρος του ρωσικού τμήματος του ISS, εκτροχιάστηκε, εισήλθε στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας και κατέρρευσε. Άκαυστα δομικά στοιχεία του πλοίου έπεσαν σε μη πλωτή περιοχή του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Το φορτηγό εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ στις 30 Μαΐου, έφερε 2,5 τόνους φορτίου στο σταθμό. Στον ISS θα αντικατασταθεί από το Progress MS-29, η εκτόξευσή του θα γίνει στις 21 Νοεμβρίου, η σύνδεση με το σταθμό θα γίνει στις 23 Νοεμβρίου. https://vk.com/rsc_energia https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577203 Roscosmos ‼ Η τροχιά του ISS προσαρμόστηκε λόγω της απειλής σύγκρουσης με διαστημικά σκουπίδια Στις 23:09 ώρα Μόσχας, ενεργοποιήθηκαν οι κινητήρες του φορτηγού Progress MS-28, το οποίο λειτούργησε για 330,90 δευτερόλεπτα και παρήγαγε ώθηση 0,5 m/s, γεγονός που επέτρεψε την αύξηση της τροχιάς του ISS κατά περίπου 800 μέτρα. Μετά τον ελιγμό, η τροχιακή περίοδος του σταθμού ήταν 92,86 λεπτά, η τροχιακή κλίση ήταν 51,66 μοίρες, το μέσο τροχιακό υψόμετρο ήταν 417,35 km, το ελάχιστο ήταν 416,20 km και η μέγιστη ήταν 430,86 km. Πηγή: Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων TsNIIMash https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_577210

Ο Τραμπ είδε μαζί με τον Μασκ την εκτόξευση του σούπερ πυραύλου της Space X (βίντεο) Ο Super Heavy πέταξε και δοκιμάστηκαν διάφορα συστήματα του αλλά δεν προσγειώθηκε ομαλά. Υπό το βλέμμα του Ντόναλντ Τραμπ πραγματοποιήθηκε η έκτη δοκιμαστική πτήση του Super Heavy, του τεράστιου και πανίσχυρου πυραύλου της Space X με τον οποίο η εταιρεία του Ελον Μασκ θέλει να μεταφέρει μεγάλες ποσότητες φορτίων στο Διάστημα καθώς και το διαστημόπλοιο Starship με το οποίο ο Αμερικανός μεγιστάνας επιθυμεί να μεταφέρει ανθρώπους στον Άρη αλλά όπως ανέφερε πρόσφατα να μεταφέρει και επιβάτες σε πτήσεις εξπρές εντός της Γης.Στην προηγούμενη δοκιμαστική πτήση ο πύραυλος εκτοξεύτηκε και επέστρεψε στη βάση του όπου ρομποτικοί βραχίονες τον άρπαξαν κυριολεκτικά στον αέρα και τον τοποθέτησαν στη συνέχεια στη θέση του σε μια ασφαλή διαδικασία προσγείωσης. Αυτή την φορά ο πύραυλος δεν ακολούθησε την ίδια διαδικασία επιστροφής αλλά κατέληξε σε μια ελεγχόμενη πτώση στον Κόλπο του Μεξικού εξαιτίας κάποιων «τεχνικών ζητημάτων» που εμπόδισαν την προσπάθεια προσγείωσης στη βάση με τους βραχίονες όπως ανέφερε η Space X η οποία όμως έσπευσε να αναφέρει ότι η δοκιμή ήταν πετυχημένη. Η δοκιμή έγινε για να ελεγχθεί η ασπίδα προστασίας από τη θερμότητα του πυραύλου ενώ επίσης σε αυτή την έκτη δοκιμή ο πύραυλος πέταξε πιο ψηλά και με διαφορετική πορεία (γωνία) από τις προηγούμενες για να δοκιμαστούν τα συστήματα πτήσης και όλα πήγαν καλά σύμφωνα με την εταιρεία. Ο Μασκ έχει θέσει στόχο οι πρώτες επανδρωμένες πτήσεις στον Άρη με το Starship να γίνουν πριν το τέλος της δεκαετίας και θεωρεί ότι η προεδρία Τραμπ θα βοηθήσει στην επίτευξη αυτού του στόχου αφού θα αλλάξει το στάτους των ελέγχων και περιορισμών που θέτουν οι ρυθμιστικές Αρχές στις εκτοξεύσεις και γενικότερα στις δοκιμές διαστημικών τεχνολογιών και συστημάτων αλλαγές. Στιγμιότυπο από την στιγμή που ο πύραυλος της Space X πέφτει ελεγχόμενα στη θάλασσα στη χθεσινή δοκιμή. (πηγή φωτό. (Space X) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1832131/o-tramp-eide-mazi-me-ton-mask-tin-ektoxeysi-toy-soyper-pyrayloy-tis-space-x-vinteo/

Πανόραμα με μυστηριώδεις πέτρες έστειλε το ρομπότ της NASA που ψάχνει ζωή στον Άρη. Αποτελούνται από θείο το οποίο οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς βρέθηκε εκεί. Ενώ βρισκόταν στο κυνήγι για σημάδια αρχαίας μικροβιακής ζωής στον Άρη το Curiosity, ο ρομποτικός εξερευνητής της NASA, κατέγραψε ένα μυστηριώδες πεδίο από λευκές πέτρες που φαίνεται να διαθέτουν θείο σε μια σειρά εντυπωσιακών νέων εικόνων.Το Curosity κατέγραψε για πρώτη φορά το εντυπωσιακό σκηνικό το καλοκαίρι στο κανάλι Gediz Vallis του Κόκκινου Πλανήτη. «Κοιτάξαμε το πεδίο από κάθε γωνία από την κορυφή και το πλάι και αναζητήσαμε οτιδήποτε αναμεμειγμένο με το θείο που θα μπορούσε να μας δώσει ενδείξεις για το πώς σχηματίστηκε. Συλλέξαμε έναν τόνο δεδομένων και τώρα έχουμε ένα διασκεδαστικό παζλ να λύσουμε» λέει Άσγουιν Βασαβάντα στέλεχος της αποστολής Curiosity.Το ρόβερ Curiosity Mars της NASA κατέγραψε νέες εικόνες του πεδίου τον Οκτώβριο που δόθηκαν τώρα στη δημοσιότητα. Οι εικόνες της περιοχής από τον δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter της NASA είχαν δείξει ανοιχτόχρωμο έδαφος, αλλά οι πέτρες ήταν πολύ μικρές για να καταγράψει με λεπτομέρεια ο MRO. Η ομάδα του Curiosity εξεπλάγη από τις πέτρες και τους κίτρινους κρυστάλλους που περιείχαν όταν το ρόβερ πέρασε από πάνω τους.Οι έρευνες επιβεβαίωσαν ότι οι πέτρες αποτελούνταν από καθαρό θείο κάτι που καμία αποστολή δεν έχει δει στο παρελθόν στον Άρη. Το πώς σχηματίστηκε το θείο στην περιοχή παραμένει άγνωστο.Το Curiosity απαθανάτισε αυτό το πανόραμα χρησιμοποιώντας το όργανό του Mastcam. Οι επιστήμονες της NASA ελπίζουν να μάθουν πώς το κανάλι σχηματίστηκε τόσο αργά κατά τη διάρκεια μιας μετάβασης σε ένα πιο ξηρό κλίμα στον Κόκκινο Πλανήτη. Ψάχνουν επίσης για αποδείξεις ότι ο αρχαίος Άρης κάποτε υποστήριζε μικροβιακή ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο πλανήτης είχε λίμνες και ποτάμια.Τα χαρακτηριστικά της κοιλάδας, που βρίσκεται στους πρόποδες του ύψους τριών μιλίων Mount Sharp, υποδηλώνουν ότι το νερό μετακινήθηκε στην περιοχή καθώς το κλίμα άλλαζε. Ωστόσο, οι ειδικοί εξακολουθούν να εργάζονται για να καταλάβουν τι αποτελούσε μέρη του καναλιού, συμπεριλαμβανομένου του αναχώματος συντριμμιών Pinnacle Ridge. Το ανάχωμα καταγράφηκε στο νέο πανόραμα του ρόβερ και η NASA συντάσσει ένα χρονοδιάγραμμα γεγονότων.Αφού τραβήξει μερικές ακόμη πανοραμικές εικόνες, το ρόβερ θα εγκαταλείψει το κανάλι, ταξιδεύοντας σε έναν κρυστάλλινο σχηματισμό που ονομάζεται boxwork, ένα σύνολο μοτίβων που μοιάζουν με ιστό που εκτείνεται για μίλια από την επιφάνεια του πλανήτη. Η αποστολή. Το Curiosity, o ρομποτικός εξερευνητής της NASA, προσεδαφίστηκε στην περιοχή Αιολίς Πάλους του κρατήρα Γκέιλ στον Άρη στις 5 Αυγούστου 2012. Η αποστολή είχε διετή διάρκεια αλλά η επιτυχία και η αντοχή του ρόβερ υποχρέωσε τους επιτελείς της NASA να δώσουν μια παράταση η οποία αποδείχθηκε διαρκείας αφού έκλεισε αισίως δώδεκα έτη παρουσίας στον Κόκκινο Πλανήτη. Οι στόχοι του ρομπότ είναι να ερευνήσει το κλίμα και τη γεωλογία του Άρη και να διαπιστώσει εάν ο κρατήρας Γκέιλ προσέφερε ποτέ ευνοϊκές περιβαλλοντολογικές συνθήκες για την ύπαρξη κάποιων μορφών ζωής. Οι ανακαλύψεις που έχει κάνει σε αυτά τα δέκα χρόνια το Curiosity είναι πολλές και βοηθούν τους επιστήμονες να συνθέσουν το γεωλογικό και ατμοσφαιρικό παζλ του Άρη. Το πανόραμα με τις μυστηριώδεις πέτρες στον Άρη. πηγή φωτό (NASA/JPL-Caltech/MSSS) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1831997/panorama-me-mystiriodeis-petres-esteile-to-rompot-tis-nasa-poy-psachnei-zoi-ston-ari/

Ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος «μεταναστεύει» στη Ρωσία. Πρόκειται για μια εξέλιξη που επηρεάζει τις πυξίδες και συστήματα εντοπισμού στίγματος. Επιστήμονες εντόπισαν απροσδόκητη δραστηριότητα στην Αρκτική καθώς ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος κατευθύνεται προς τη Ρωσία με τρόπο που δεν έχει ξαναδεί.Οι βελόνες της πυξίδας στο βόρειο ημισφαίριο δείχνουν προς την κατεύθυνση του μαγνητικού Βόρειου Πόλου και η θέση ποικίλλει ως αποτέλεσμα των μεταβαλλόμενων περιγραμμάτων των μαγνητικών πεδίων της Γης. Ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος διαφέρει από τον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο οποίος παραμένει ακίνητος στη διασταύρωση όλων των γραμμών γεωγραφικού μήκους.Ο Δρ. Γουίλιαμ Μπράουν ειδικός στα μοντέλα γεωμαγνητικού πεδίου της Γης στο Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο εξηγεί: «Είναι μια μεγάλη, χαοτική και ταραχώδης σφαίρα λιωμένου σιδήρου που τριγυρίζει στη μέση της γης που δημιουργεί το μέγεθος. Επομένως, ενώ μπορούμε να παρακολουθούμε και να δούμε πώς αλλάζει είναι αρκετά δύσκολο να προβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών»Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος κινούνταν κατά μήκος της βόρειας καναδικής ακτής για αιώνες. «Όμως ο μαγνητικός Βόρεος Πόλος άρχισε να μετακινείται προοδευτικά στον Αρκτικό Ωκεανό τη δεκαετία του 1990, και μετά από αυτό, επιτάχυνε και κατευθύνθηκε προς τη Σιβηρία.Από το 1600 έως το 1990, υπολογίζεται ότι κινούνταν περίπου 10-15 χιλιόμετρα το χρόνο. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 όμως επιτάχυνε περίπου 55 χιλιόμετρα το χρόνο» ανέφερε ο Δρ Μπράουν στον Independent. H κίνηση του μαγνητικού Βόρειου Πόλου αποτελεί προϊόν επεξεργασίας δεδομένων και συνεργασίας του Βρετανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου (BSG) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA).Το μοντέλο προβλέπει τη θέση του πόλου ανά πάσα στιγμή. Το νέο μοντέλο που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο θα βοηθά στην καθοδήγηση των εργαλείων πυξίδας ενός smartphone. Συμβάλλει επίσης στα συστήματα εντοπισμού στίγματος (π.χ. GPS) και χρησιμοποιείται από για την πλοήγηση στρατιωτικών υποβρυχίων στα ύδατα της Αρκτικής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1830742/o-magnitikos-voreios-polos-metanasteyei-sti-rosia/

Είναι η ανθρωπότητα πιο χαζή από μια αποικία ζυμομυκήτων; Επιστήμη είναι η αυτογνωσία μέσα από την παρατήρηση της φύσης (1) Η ζύμη ή μαγιά συνίσταται από τους πιο γνωστούς μονοκύτταρους οργανισμούς, τους ζυμομύκητες (Saccharomyces cerevisiae). Οι ζυμομήκυτες αν αφεθούν στην τύχη τους θα καταναλώσουν όλους τους διαθέσιμους πόρους και θα δηλητηριαστούν μεταξύ τους μέχρι να αφανιστούν. Είναι η ανθρωπότητα πιο έξυπνη από αυτούς;Με περισσότερους από 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους να ζουν στον πλανήτη Γη (περάσαμε αυτό το όριο τον Νοέμβριο του 2022), ο πλανήτης μας είναι πιο ευάλωτος από ποτέ στις επιπτώσεις που έχουμε στο παγκόσμιο περιβάλλον. Σε αντίθεση με τους ζυμομήκυτες που καταναλώνουν αλόγιστα πόρους μέχρι να καταστήσουν το περιβάλλον τους ακατοίκητο, η ανθρωπότητα (υποτίθεται πως) έχει την ευφυΐα και την ικανότητα να αναλάβει συλλογική δράση για να αποφύγει μια τέτοια μοίρα. Το κάνει; Ή θα το κάνει εν καιρώ; Το μέλλον του είδους μας και του πολιτισμού μας εξαρτάται από τις αποφάσεις που θα πάρουμε στον 21ο αιώνα.Για οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό, η συνταγή της επιτυχίας είναι απλή: συγκεντρώνει τους πόρους που του επιτρέπουν να επιβιώσει και να ευημερήσει, αποφεύγει εχθρικά και τοξικά περιβάλλοντα και αναπαράγεται με τρόπο ώστε οι απόγονοί του να έχουν την ευκαιρία να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν. Από τα μονοκύτταρα βακτήρια μέχρι τα πολύπλοκα και εξελιγμένα φυτά και ζώα, παρότι ο μεταβολισμός και οι συνθήκες διαβίωσής τους είναι πολύ διαφορετικές, αυτή η συνταγή είναι στην πράξη καθολική.Ωστόσο, ακολουθώντας απλά αυτή τη συνταγή, γενιά με γενιά, προκύπτει συχνά μια ακούσια συνέπεια: η εξάντληση των απαραίτητων πόρων και η συσσώρευση αποβλήτων που προκύπτουν από τις μεταβολικές διεργασίες. Σε αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα ή σε αρκετά μεγάλους πληθυσμούς, αυτό μπορεί να μετατρέψει ένα άφθονο περιβάλλον – που διέθετε ευνοϊκές συνθήκες για να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει η ζωή – σε ένα εξαιρετικά μολυσμένο περιβάλλον χωρίς πόρους. Αυτός ο μετασχηματισμός καθιστά το οικοσύστημα, αφιλόξενο για τους οργανισμούς που επιβίωναν εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα.Με πάνω από 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους να κατοικούν στον πλανήτη Γη, κινδυνεύουμε να κάνουμε το ίδιο ακριβώς στο μοναδικό περιβάλλον που μας ενώνει όλους: την βιόσφαιρα του πλανήτη μας. Η επιβίωσή μας εξαρτάται πλέον από την ικανότητά μας να ενεργούμε συλλογικά για το δικό μας καλό, αλλά και των μακρινών απογόνων μας [Πρέπει να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο, ή να πεθάνουμε(2)]. Διαφορετικά, θα αποδειχτούμε, τελικά, ότι δεν είμαστε πιο έξυπνοι από μια απλή αποικία ζυμομηκύτων, οι οποίοι συνήθως (αυτο)δηλητηριάζονται μέχρι να εξαφανιστούν, αν αφεθούν στην τύχη τους.Ο ζυμομύκητας είναι ένας μονοκύτταρος ευκαριωτικός οργανισμός, που σημαίνει ότι σε αντίθεση με τα βακτήρια, διαθέτει κυτταρικό πυρήνα και καλά καθορισμένα οργανίδια ικανά να εκτελούν διάφορες λειτουργίες απαραίτητες για τις λειτουργίες της ζωής τους. Η δομή των ζυμομηκύτων τους επιτρέπει να εκτελούν την διαδικασία της ζύμωσης, να μετατρέπουν δηλαδή τους υδατάνθρακες, όπως σάκχαρα και άμυλο, σε αλκοόλη και διοξείδιο του άνθρακα.Ένα πείραμα που κάνουν πολλοί μαθητές βιολογίας στο γυμνάσιο είναι να να τοποθετήσουν μικρό δείγμα ζυμομηκύτων σε ένα υγρό περιβάλλον πλούσιο σε υδατάνθρακες. Στη συνέχεια περιμένουν και παρατηρούν σε τακτά χονικά διαστήματα την πυκνότητα των ζυμομυκήτων.Τα αποτελέσματα είναι αναμενόμενα: ο πληθυσμός των μονοκύτταρων οργανισμών αυξάνεται με εκθετικό ρυθμό. Με διαθέσιμα άφθονα θρεπτικά συστατικά και πόρους, ευνοϊκές συνθήκες θερμοκρασίας και χωρίς θηρευτές ή ανταγωνιστές για τροφή, σχεδόν κάθε κύτταρο ζυμομύκητα μπορεί να επιβιώσει, να ευδοκιμήσει και να αναπαραχθεί. Επειδή το πλήθος των ζυμομυκήτων μπορεί να διπλασιάζεται κάθε 90 λεπτά περίπου κάτω από αυτές τις σχεδόν ιδανικές συνθήκες, ο αρχικός πληθυσμός Ν0 , 24 ώρες μετά την πρώτη τοποθέτησή τους σε αυτό το ιδανικό περιβάλλον, μπορεί να γίνει ~65.000Ν0 (συμβαίνουν 24/1,5=16 «διπλασιασμοί» κάθε 24 ώρες, έχουμε 216 = 65.536). Μετά από 48 ώρες, θα είχαμε 48/1,5=32 διπλασιασμούς πληθυσμού και θα έπρεπε να υπάρχουν 232 Ν0 = 4.294.967.296 Ν0 ζυμομήκυτες. Με δεδομένο ότι το πείραμα διεξάγεται σε ένα τρυβλίο Petri (και όχι σε μια ιδιωτική λίμνη) — οι θρεπτικές ουσίες δεν είναι πλέον αρκετές για τον πληθυσμό των ζυμομηκήτων και ο αριθμός τους αρχίζει να σταθεροποιείται.Όμως, καθώς ο ήδη μεγάλος αριθμός ζυμομηκύτων συνεχίζει να καταναλώνει τους υδατάνθρακες, ταυτόχρονα παράγει σημαντικές ποσότητες αποβλήτων: αλκοόλες και διοξείδιο του άνθρακα. Επειδή βρίσκονται σε υδατικό περιβάλλον, το διοξείδιο του άνθρακα αντιδρά με το νερό για να παράξει ανθρακικό οξύ, το οποίο αρχίζει σιγά-σιγά να δημιουργεί ένα όξινο διάλυμα. Αν κι αυτό είναι στην πραγματικότητα ελαφρώς ευεργετικό για κάποιο χρονικό διάστημα (οι περισσότεροι μήκυτες μαγιάς ευδοκιμούν σε ελαφρώς όξινα περιβάλλοντα, παρά σε pH=7), οι συνδυασμένες επιδράσεις: ενός (τελικά) εξαιρετικά όξινου περιβάλλοντος, πλούσιο σε αλκοόλη και φτωχό σε υδατάνθρακες (μετά από την υπερκατανάλωση), θα οδηγήσει σε κατάρρευση του πληθυσμού των ζυμομηκύτων.Στην πραγματικότητα, καθώς οι πόροι γίνονται σπάνιοι, ορισμένοι ζυμομύκητες απελευθερώνουν μια τοξίνη(3) αβλαβή για τους ίδιους, αλλά επικίνδυνη για τους υπόλοιπους, οι οποίοι πεθαίνουν όταν εκτίθενται σε αυτή. Με άλλα λόγια, μέσω ενός συνδυασμού απλής, αλόγιστης κατανάλωσης και της συνέχισης των διαδικασιών της ζωής τους, οι ζυμομηκυτες εξαντλούν τα θρεπτικά συστατικά του περιβάλλοντος και το δηλητηριάζουν, καθιστώντας το λιγότερο κατοικήσιμο για τους απογόνους τους. Πολλοί από τους επιζώντες ζυμομύκητες, σε ένα περιβάλλον με ελάχιστα θρεπτικά συστατικά, εμπλέκονται σε κάποιου είδους πόλεμο μεταξύ τους, ελπίζοντας στη δική τους ατομική επιβίωση με κόστος την επιβίωση των αντίπαλων ζυμομυκήτωνΌπως θα περίμενε κανείς, η συνεχής παρακολούθηση του πληθυσμού της ζύμης δείχνει ότι η φάση της εκθετικής ανάπτυξης δεν ακολουθείται απλώς από μια φάση σταθεροποίησης, αλλά στη συνέχεια αρχίζει να μειώνεται, πιο έντονα και γρήγορα, ανάλογα με το πόσο μεγάλος έγινε ο πληθυσμός των μηκύτων, μέχρι τελικά να εξαφανιστούν όλοι οι ζυμομήκυτες. Αν αφεθεί ανεξέλεγκτος, ο αρχικά επιτυχημένος πληθυσμός ζύμης θα εξαφανιστεί σύντομα, ως θύμα της δικής του υπερκατανάλωσης και παραγωγής μόλυνσης.Αυτό είναι ένα κοινό μοτίβο μεταξύ όλων των ανεγκέφαλων οργανισμών: συνεχίζουν απλώς να χρησιμοποιούν τον μεταβολισμό τους και να υποβάλλονται στις διαδικασίες της ζωής τους, ακόμα κι αν αυτό καταλήξει να καταστρέψει, να ρυπάνει ή ακόμα και να δηλητηριάσει τα περιβάλλοντα που ζουν οι ίδιοι και θα προσπαθήσουν να ζήσουν στο μέλλον οι απογόνοί τους.Η ταχύτατη αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού στον πλανήτη Γη μας οδηγεί σε μια ανάλογη κατάσταση με την καλλιέργεια ζυμομηκήτων σε ένα τρυβλίο Petri με άφθονα θρεπτικά συστατικά. Όταν οι άνθρωποι δεν σκοτώνονται μεταξύ τους σε πολέμους, τότε θα υπερ-καταναλώνουν, θα υπερ-ταξιδεύουν (ανά τριήμερο), θα ρυπαίνουν, θα καταστρέφουν και θα εξαντλούν το περιβάλλον (ακόμα και από το νερό!), προκαλώντας μη αντιστρέψιμες μεταβολές, που μελλοντικά θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος.Όμως, σε αντίθεση με τους ζυμομύκητες οι άνθρωποι θα μπορούσαν(4) όχι μόνο να εντοπίσουν, αλλά και να ποσοτικοποιήσουν τις επιπτώσεις που προκαλούν στο περιβάλλον τους, αλλά και να να αλλάξουν την δράση τους ανά πάσα στιγμή. «Οι άνθρωποι μεταφέρουμε την κληρονομιά ενός παρελθόντος που φτάνει μέχρι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πίσω. Η κοινωνία μας δεν είναι χτισμένη στη χαρά και την ευτυχία του παρελθόντος, αλλά στους αγώνες και τις αγωνίες πολλών γενεών προγόνων. Στις επόμενες λίγες δεκάδες ανθρώπινων γενεών είναι πιθανόν να κριθεί αν οι αγώνες και οι αγωνίες του παρελθόντος θα οδηγήσουν σε ένα λαμπρό μέλλον ή σε πλήρη εκμηδένηση.»(5) Ο μονοκύτταρος οργανισμός Saccharomyces cerevisiae Ζυμομύκητες δηλητηριασμένοι από τοξίνες που παράγονται από άλλους ζυμομήκυτες. Τα νεκρά κύτταρα επισημαίνονται με χρωστική ουσία. αναφορές: (1) Σύμφωνα με τον Otto Rank, στο «Psychology and the Soul» : Psychology is self-interpretation through others, just as physics is self-interpretation through nature (2) We must love one another or die – «September 1, 1939» , W. H. Auden (3) Yeast Is a Competitive Killer – Scientists Discover a New Venomous Phenomenon (4) Πότε θα γίνουμε Πολιτισμός Τύπου I; (5) «Tα δέκα πρόσωπα του σύμπαντος» , Fred Hoyle, εκδόσεις κάτοπτρο πηγή: Is humanity dumber than a colony of yeast cells? – https://bigthink.com/starts-with-a-bang/humanity-yeast-cells/

Ιωάννης Ηλιόπουλος: Ο μηχανισμός GIM. Τι σημαίνει η λέξη κουάρκ; Το 1964 ο Αμερικάνος φυσικός Murray Gell-Mann πρότεινε ότι τα πρωτόνια και τα νετρόνια, τα λεγόμενα νουκλεόνια, δεν αποτελούν τους στοιχειώδεις δομικούς λίθους της ύλης, αλλά συνίστανται από άλλα μικρότερα σωματίδια, τα οποία ονόμασε κουάρκ. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την πρόταση «Three quarks for Muster Mark», η οποία συναντάται στο μυθιστόρημα Finnegans Wake του Ιρλανδού συγγραφέα και ποιητή Τζέημς Τζόυς.Όμως τα κουάρκ δεν είναι τρία! Ο επονομαζόμενος μηχανισμός GIM (Glashow-Iliopoulus-Maiani) απαιτούσε την ύπαρξη ενός ακόμα κουάρκ, του γοητευτικού κουάρκ.Γιατί οι Glashow, Ηλιόπουλος και Maiani συμφωνούσαν με την προηγηθείσα πρόταση των Glashow και Bjorken, περί ύπάρξης και τέταρτου τύπου κουάρκ(*); Μας το εξηγεί ο θεωρητικός φυσικός Ιωάννης Ηλιόπουλος σε μιά σύντομη συνέντευξη που έδωσε σε κάποιο διάλειμμα του συμποσίου για τα πεντηκοστά γενέθλια του σωματιδίου J/Ψ, τον Σεπτέμβριο στη Ρώμη: (*) Για την ιστορία υπάρχουν 6 κουάρκ: πάνω (up), κάτω (down), γοητευτικό (charm), παράξενο (strange), κορυφαίο (top), πυθμένας (bottom) – και για κάθε κουάρκ υπάρχει το αντικουάρκ του. https://physicsgg.me/2024/11/19/ιωάννης-ηλιόπουλος-ο-μηχανισμός-gim/

Το νόημα της ζωής. Για τους διανοητές του Διαφωτισμού, το λάθος έπρεπε θαρραλέα να αντιμετωπίζεται με την αλήθεια. Καθώς όμως ο 18ος αιώνας έδινε τη θέση του στον 19o, η έννοια του λυτρωτικού ή ΖΩΤΙΚΟΥ ψεύδους, της ευεργετικής μυθοπλασίας και της καταστροφικής ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗΣ έβγαινε λίγο-λίγο στην επιφάνεια.Ίσως τα ανθρώπινα όντα να αφανίζονταν από την (Αφόρητη) αλήθεια, να έσβηναν κάτω από το ανελέητο βλέμμα της. (Όπως οι ρυτίδες των γυναικών φαίνονται σε άπλετο φως. Στα ραντεβουδάδικα επικρατεί πάντα Ημίφως). Ίσως τα ψεύδη και οι μύθοι να μην είναι απλώς λάθη που πρέπει να διαλυθούν, αλλά παραγωγικές Χίμαιρες, ψευδαισθήσεις, που μας επιτρέπουν να ευδοκιμούμε. (Οι Χαμενες Αυταπατες του Μπαλζάκ αυτό δεν λένε; )Η ζωή μπορεί να είναι ένα βιολογικό ατύχημα, και μάλιστα ατύχημα που είχε ελάχιστες πιθανότητες να συμβεί, ανέπτυξε όμως μέσα μας ένα τυχαίο φαινόμενο γνωστό ως «ο νους», με το οποίο μπορούμε να προστατευτούμε από τη φοβερή επίγνωση της τυχαιότητάς μας.Είναι σαν η Φύση, να μας έχει προμηθεύσει το αντίδοτο μαζί με το δηλητήριο – και τα δύο τα λέμε συνείδηση. Μπορούμε να στρέψουμε το νου μας σε ζοφερούς στοχασμούς γύρω από το πόση αδιαφορία εκδηλώνει η Φύση για τις ζωές των ατόμων και την άτεγκτη φροντίδα της για ολόκληρο το είδος. Ή μπορούμε για αντιπερισπασμό να στραφούμε στην κατασκευή ζωτικών μύθων — όπως η θρησκεία, ο ανθρωπισμός και τα παρόμοια — που μπορεί και να μας δώσουν μια υπόσταση και σπουδαιότητα μέσα σε αυτό το αφιλόξενο σύμπαν.Τέτοιες μυθολογίες μπορεί να μην αληθεύουν από επιστημονική άποψη. Ίσως, όμως, να το έχουμε παρακάνει με την επιστημονική αλήθεια, και θαρρούμε πως είναι η μόνη μάρκα αλήθειας που κυκλοφορεί. Όπως και για τις ανθρωπιστικές επιστήμες γενικά, έτσι μπορούμε και για τους μύθους να πούμε ότι περιέχουν το δικό τους είδος αλήθειας, που εδρεύει περισσότερο στα αποτελέσματα που παράγουν, παρά στις προτάσεις τις οποίες αρθρώνουν. Αν μας επιτρέπουν να πράττουμε έχοντας μια αίσθηση αξίας και σκοπού, τότε ίσως αληθεύουν αρκετά ώστε να συνεχίσουμε με αυτούς τις ζωές μας.Στον εικοστό αιώνα, φτάνοντας στο έργο του μαρξιστή Λουί Αλτουσέρ, βλέπουμε αυτό τον τρόπο σκέψης να διαποτίζει ακόμη και την μαρξιστική θεωρία, παρ’ όλη τη σθεναρή αντίθεσή της στην ψευδή συνείδηση της ιδεολογίας. Κι αν η ιδεολογία, τελικά, είναι ζωτικής ανάγκης; Κι αν χρειάζεται να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε πολιτικώς δρώντα υποκείμενα ικανά να δρουν αυτόνομα; Η μαρξιστική θεωρία μπορεί να έχει επίγνωση ότι το άτομο δεν κατέχει κανέναν ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό συνοχής ή αυτονομίας, ή ακόμη και αίσθησης της πραγματικότητας- τα ίδια όμως τα άτομα πρέπει να πιστεύουν ότι τα κατέχουν όλα αυτά, αν πρόκειται να δράσουν αποτελεσματικά. Για τον Αλτουσέρ, είναι καθήκον της σοσιαλιστικής ιδεολογίας να διαφυλάξει αυτό το ζωτικό ψευδος. (Αυτο το έλεγε ο Αλτουσέρ στις φάσεις Μανίας=υπεραισιοδοξίας. Διότι στις φάσεις της Κατάθλιψης έλεγε το αντίθετο)Σύμφωνα με τον Φρόυντ, το ίδιο περίπου ισχύει και για το Εγώ, το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια παραφυάδα του ασυνείδητου. Είναι όμως έτσι οργανωμένο ώστε να θεωρεί ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω του. Το Εγώ αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως μια συνεκτική ανεξάρτητη οντότητα – πράγμα το οποίο η ψυχανάλυση αναγνωρίζει ως ψευδαίσθηση – είναι όμως μια σωτήρια ψευδαίσθηση, χωρίς την οποία θα είμασταν ανίκανοι να λειτουργήσουμε.Φαίνεται λοιπόν, πέρα από τη συζήτηση για το νόημα της ζωής, πως μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια επιλογή ανάμεσα στο νόημα και στη ζωή. Κι αν η αλήθεια είναι τελικά καταστροφική για την ανθρώπινη ύπαρξη; Κι αν είναι μια εξοντωτική διονυσιακή δύναμη, όπως προβληματιζόταν ο πρώιμος Νίτσε; Μια άπληστη Βούληση, όπως στις ζοφερές εικοτολογίες του Σοπενάουερ; Ή μια αδηφάγα, ανελέητα απρόσωπη επιθυμία, όπως θεωρούσε ο Φρόυντ;Για τον ψυχαναλυτή Ζακ Λακάν, το ανθρώπινο υποκείμενο μπορεί, είτε να “σημαίνει”, είτε να “είναι”, αλλά όχι και τα δύο μαζί. Με το που εισαγόμαστε στο πεδίο της γλώσσας, και ως εκ τούτου στην ανθρώπινή μας φύση, αυτό που αποκαλείται “η αλήθεια του υποκειμένου”, η ύπαρξή του ως υποκείμενου, διαιρείται σε μια ατέρμονη αλυσίδα επιμέρους νοημάτων.Με τον μυθιστοριογράφο Τζόζεφ Κόνραντ, που δέχτηκε την επιρροή τόσο του Νίτσε όσο και του Σοπενχάουερ, πρωτοεμφανίστηκε αυτό το ρεύμα σκέψης στην αγγλόφωνη λογοτεχνία. Όντας καθαρόαιμος σκεπτικιστής, ο Κόνραντ δεν πίστευε ότι οι έννοιες, οι αξίες και τα ιδανικά μας έχουν κάποια βάση σε ένα κόσμο που έχει τόσο νόημα όσο και τα κύματα της θάλασσας.Έστω κι έτσι, υπάρχουν σημαντικοί ηθικοί και πολιτικοί λόγοι για να φερόμαστε σαν να είχαν στέρεη βάση. Αν δεν το κάνουμε, μια δυσάρεστη συνέπεια θα είναι η κοινωνική αναρχία. Μάλιστα, κατά μια έννοια, το τι πιστεύουμε είναι λιγότερο σημαντικό από το γεγονός της πίστης μας. Αυτό το είδος φορμαλισμού πέρασε κατόπιν στον υπαρξισμό, για τον οποίο το κλειδί για μια αυθεντική ύπαρξη είναι το γεγονός της δέσμευσης μας σε κάτι, και όχι τόσο το ακριβές περιεχόμενό της.Οι πρωταγωνιστές των θεατρικών έργων του Άρθουρ Μίλερ είναι ξεκάθαρα παραδείγματα. Χαρακτήρες όπως ο Ουίλι Λόμαν στο Θάνατο του εμποράκου, ή ο Έντι Καρμπόν στο Θέα από τη γέφυρα, είναι αφοσιωμένοι σε μια εκδοχή των ταυτοτήτων τους και του κόσμου που τους περιβάλλει, η οποία εκδοχή, αντικειμενικά, είναι εσφαλμένη. Ο Ουίλι, ας πούμε, πιστεύει ότι αυτό που μετράει στη ζωή είναι να είσαι κοινωνικά σεβαστός και οικονομικά επιτυχημένος.Κι όμως, αυτό που έχει σημασία στην περίπτωση αυτών των αυταπατώμενων χαρακτήρων, όπως και σε κάποιους τραγικούς πρωταγωνιστές του Ίψεν, είναι το πάθος που επενδύουν στη δέσμευση τους. Αυτό που μετράει τελικά είναι η ηρωική επιμονή με την οποία μένουν πιστοί στα παραμορφωμένα κοσμοείδωλα τους, ακόμα κι όταν αυτό τους οδηγεί στην πλάνη και στον θάνατο. Το να ζεις με πίστη — με την οποιαδήποτε πίστη, ίσως— δίνει νόημα στη ζωή. Από αυτή την άποψη, το νόημα της ζωής είναι θέμα στυλ με το οποίο την ζεις, και όχι περιεχομένου. (Ο Κάφκα έλεγε «μέτρα τον εαυτό σου με μέτρο την Ανθρωπότητα. Αυτό κάνει τον Άπιστο να μην πιστεύει και τον Πιστό να πιστεύει). Τέρυ Ήγκλετον – «Το νόημα της ζωής», με σχόλια (στις παρενθέσεις) του ψυχιάτρου-ψυχαναλυτή Διονύση Λιάρου – morewithlessing.com/blog

Rocket and Space Corporation "Energia" Το διαστημικό φορτηγό μας Progress MS-29 με τον όμορφο πύραυλο Soyuz-2.1a στην αρχή. Το φορτηγό πλοίο θα παραδώσει σχεδόν 2.500 κιλά φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού και αναλώσιμων για πειράματα: ✔ "Fullerene" - ανάπτυξη κρυστάλλων μιας νέας κατηγορίας ημιαγωγών. ✔"BTN-Neutron-2" - μελέτη της ακτινοβολίας υποβάθρου στο διάστημα κοντά στη Γη. ✔«3D printing» – ανάπτυξη τεχνολογίας για εκτύπωση από πολυμερή υλικά σε μηδενική βαρύτητα. ✔ "SPLANH" - μια μελέτη της επίδρασης της μακροχρόνιας πτήσης στο διάστημα στην πέψη. ✔ "Λάσμα" - πώς αλλάζει η κυκλοφορία του αίματος και ο μεταβολισμός στους ιστούς υπό συνθήκες χωρίς βάρος. ✔"Interaction-2" - όλα σχετικά με τις αποχρώσεις της επικοινωνίας του πληρώματος σε αναγκαστική απομόνωση και άλλες δύσκολες συνθήκες. ✔«Διαχωρισμός» – έρευνα για τις βέλτιστες μεθόδους αναγέννησης του νερού. «Βαμπίρ» – ανάπτυξη κρυστάλλων σε ηλεκτρικό κλίβανο κενού, απαραίτητος για δορυφόρους τηλεπισκόπησης της Γης (ERS). Έναρξη στις 21 Νοεμβρίου στις 15:22 ώρα Μόσχας. Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση βρίσκονται σε εξέλιξη, η αλεπού παρακολουθεί, όλα είναι σύμφωνα με το σχέδιο. https://vk.com/roscosmos?z=video-224305407_456239364%2F5f3747d08ff0fbe0e2%2Fpl_post_-224305407_27358 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_22007%2Fall

Διαστημικά λέιζερ θα παράγουν καθαρή ενέργεια για την ανθρωπότητα σε Γη, Σελήνη και Άρη. Επαναστατικό σύστημα παραγωγής καθαρής ενέργειας μέσω φωτοσύνθεσης. Επιστημονική ομάδα ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει μια τεχνολογία στην οποία διαστημικά λέιζερ θα αξιοποιούν τη φυσική ικανότητα των βακτηρίων να μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ενέργεια δημιουργώντας μια νέα φιλική στο περιβάλλον ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει εγκαταστάσεις στη Σελήνη και τον αλλά να παρέχουν επίσης μια πηγή καθαρής ενέργειας στη Γη.Η τεχνολογία αυτή εμπνέεται από τον τρόπο που τα φυτά και τα βακτήρια μετατρέπουν το φως σε χημική ενέργεια μέσω της διαδικασίας που έχουμε ονομάσει «φωτοσύνθεση». Ο στόχος είναι να επαναχρησιμοποιηθεί εξοπλισμός συλλογής φωτός από ορισμένους τύπους φωτοσυνθετικών βακτηρίων για να «ενισχύουν» την ενέργεια από το ηλιακό φως και να τη μετατρέπουν σε ακτίνες λέιζερ που μπορούν να μεταδώσουν αυτήν την ενέργεια στο διάστημα.Αυτή η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο τροφοδοτούμε τις διαστημικές λειτουργίες, καθιστώντας την εξερεύνηση πιο βιώσιμη, ενώ παράλληλα προάγει την τεχνολογία καθαρής ενέργειας εδώ στη Γη. Σε αντίθεση με τα συμβατικά ηλιακά πάνελ ημιαγωγών, τα οποία μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ηλεκτρική ενέργεια, αυτή η διαδικασία δεν θα βασίζεται σε κανένα ηλεκτρονικό στοιχείο.Το πρότζεκτ που ονομάζεται APACE εξετάζει πρώτα την ανάπτυξη της τεχνολογίας σε εργαστηριακές συνθήκες και στη συνέχεια θα γίνει διερεύνηση της αποτελεσματικότητα της για χρήση στο Διάστημα. Εάν είναι επιτυχής, οι ερευνητές λένε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από κρατικές διαστημικές υπηρεσίες ή ιδιωτικές διαστημικές εταιρείες για την εξερεύνηση του Διαστήματος – συμπεριλαμβανομένων σεληνιακών βάσεων ή αποστολών στον Άρη καθώς και για την παροχή ενός νέου τρόπου μετάδοσης καθαρής, ασύρματης ενέργειας στη Γη.Η τεχνολογία αναπτύσσεται από μια διεθνή ομάδα που περιλαμβάνει ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt στο Εδιμβούργο. «Η βιώσιμη παραγωγή ενέργειας στο διάστημα, χωρίς να βασίζεται σε φθαρτά συστατικά που αποστέλλονται από τη Γη, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη πρόκληση «Ωστόσο, οι ζωντανοί οργανισμοί είναι ειδικοί στο να είναι αυτάρκεις και να αξιοποιούν την αυτοσυναρμολόγηση. Το έργο μας δεν λαμβάνει μόνο βιολογική έμπνευση, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα εξετάζοντας τη λειτουργικότητα που υπάρχει ήδη στον φωτοσυνθετικό μηχανισμό των βακτηρίων για να επιτύχουμε μια σημαντική ανακάλυψη στη διαστημική ισχύ. Το έργο μας APACE στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου τύπου λέιζερ που τροφοδοτείται από το φως του ήλιου. Εάν η νέα μας τεχνολογία μπορεί να κατασκευαστεί και να χρησιμοποιηθεί σε διαστημικούς σταθμούς, θα μπορούσε να βοηθήσει στην παραγωγή ενέργειας τοπικά και ακόμη και να προσφέρει μια διαδρομή για την αποστολή ενέργειας σε δορυφόρους ή πίσω στη Γη χρησιμοποιώντας υπέρυθρες ακτίνες λέιζερ» εξηγεί ο καθηγητής Έρικ Γκούγκερ από το Ινστιτούτο Φωτονικής και Κβαντικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt στο Εδιμβούργο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1830831/diastimika-leizer-tha-paragoyn-kathari-energeia-gia-tin-anthropotita-se-gi-selini-kai-ari/

Εκρήξεις υπερηφαιστείων σάρωναν την αθέατη πλευρά της Σελήνης για ένα δισ. έτη. Η Σελήνη ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ένας ηφαιστειακός κόσμος. Απρόσμενα και εντυπωσιακά γεωλογικά ευρήματα στο φεγγάρι. Για δεκαετίες οι επιστήμονες προβληματίζονται από τη γεωλογική σύνθεση της αθέατης από τη Γη πλευράς της Σελήνης η οποία παρέμενε μυστηριώδης και μόλις πριν από λίγα χρόνια ξεκίνησε ουσιαστικά η εξερεύνηση της. Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες ανακάλυψαν σημαντικά στοιχεία που φωτίζουν το γεωλογικό παρελθόν της αθέατης πλευράς στην οποία όπως φαίνεται υπήρχε μακράς διάρκειας ηφαιστειακή δραστηριότητα.Αμερικανοί και Κινέζοι ερευνητές μελέτησαν πετρώματα και χώμα που έχει συλλέξει ο ρομποτικός εξερευνητής Chang’e-6 της Κίνας από την αθέατη πλευρά της Σελήνης ο οποίος είναι και το πρώτο ανθρώπινο δημιούργημα που έφτασε και κατάφερε να λειτουργήσει σε αυτή την περιοχή του φεγγαριού. Με δύο δημοσιεύσεις τους στις επιθεωρήσεις «Science» και «Nature» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε με την αθέατη στη Γη πλευρά της να διαθέτει τεράστια ηφαίστεια που ανήκαν στην κατηγορία των υπερηφαιστείων.Σύμφωνα με τους ερευνητές περίπου 200 εκατ. έτη μετά τον σχηματισμό της Σελήνης τα ηφαίστεια της αθέατης πλευράς ενεργοποιήθηκαν και οι εκρήξεις ήταν συνεχείς. Εντοπίστηκαν ηφαιστειακά πετρώματα και υλικά η χρονολόγηση των οποίων δείχνει ότι οι εκρήξεις ξεκίνησαν πριν από περίπου 4,2 δισ. έτη και διήρκεσαν περίπου 1,4 δισ. έτη δημιουργώντας εκτός των άλλων τεράστιους κρατήρες στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου.Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπήρχε ηφαιστειακή δραστηριότητα στην μόνιμα ορατή από τη Γη πλευρά της Σελήνης αλλά αυτά τα νέα ευρήματα διευρύνουν την κατανόησή μας για τη σεληνιακή γεωλογία συμβάλλοντας εκτός των άλλων στην καλύτερη οργάνωση επανδρωμένων και μη αποστολών στο φεγγάρι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1830704/ekrixeis-yperifaisteion-saronan-tin-atheati-pleyra-tis-selinis-gia-ena-dis-eti/

Νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η Γη έγινε κάποτε μια… χιονόμπαλα. Η Γη ήταν κάποτε μια χιονόμπαλα αλλά στα μικρά ανοίγματα που υπήρχαν επέζησαν κάποιες μορφές ζωής. Για πρώτη φορά εντοπίζονται γεωλογικές αποδείξεις ενός απόλυτα παγωμένου πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια σειρά μελετών έχει υποδείξει την εμφάνιση μιας κρυογονικής περιόδου στη Γη που πάγωσε κυριολεκτικά ολόκληρο τον πλανήτη. Για πρώτη φορά εντοπίζονται ευρήματα στη ξηρά η παρουσία των οποίων στηρίζει την ύπαρξη αυτής της περιόδου που πιθανώς έπαιξε κομβικό ρόλο στην παρουσία της ζωής.Η Γη έχει ηλικία περίπου 4,5 δισ. ετών και σε αυτή την μακρά περίοδο της ζωής της βιώνει συνεχείς μεταβολές των γεωατμοσφαρικών της συνθηκών. Η στεριά μετακινείται και μετασχηματίζεται ανά μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες εκατ. έτη ενώ συνεχείς είναι και οι κλιματικές μεταβολές. Από τη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της η ζωή στη Γη αποδείχθηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει» αφού κατάφερε να επιβιώσει και να προσαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον που δημιουργήθηκε στον πλανήτη όσο αντίξοο και μη φιλικό στη ζωή μπορεί να ήταν.Η Γη βίωσε περιόδους πολύ έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας, αυξημένων θερμοκρασιών αλλά και εποχές παγετώνων και σε κάθε περίπτωση η ζωή κατάφερνε κάθε φορά να βρει τρόπους να επιζήσει και όταν οι συνθήκες άλλαζαν και γίνονταν πιο φιλικές σε αυτή προκαλούνταν κάθε φορά μια έκρηξη εμφάνισης νέων ειδών με νέα οικοσυστήματα να κάνουν την εμφάνιση τους σε θάλασσα και στεριά.Πριν από περίπου 720 εκατ. έτη έκανε την εμφάνιση της στη Γη η αποκαλούμενη από τους επιστήμονες «Κρυογονική Περίοδος» κατά την οποία ο πλανήτης πάγωσε σε ποσοστό σχεδόν 100%. Η Γη μετατράπηκε σε μια «χιονόμπαλα» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ειδικοί. Είναι ενδεικτικό ότι εκείνη την περίοδο οι περιοχές του ισημερινού της Γης είχαν θερμοκρασίες μείον 20 βαθμών Κελσίου.Όμως σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία υπήρξαν κάποια ελάχιστα μικρής έκτασης ανοίγματα στον πάγο που είχε καλύψει την επιφάνεια του πλανήτη. Τα ανοίγματα αυτά βρίσκονταν σε θαλάσσιες περιοχές στον πυθμένα των οποίων υπήρχαν θερμές πηγές που έλιωναν τους πάγους στην επιφάνεια των υδάτων δημιουργώντας παράλληλα καταφύγια για ορισμένες μορφές ζωής. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για αυτούς τους θύλακες ζωής που αποτέλεσαν τη βάση για να ακμάσει εκ νέου η ζωή όταν οι πάγοι έλιωσαν μετά από περίπου 90 εκατ. χρόνια. Η ανακάλυψη Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι η ανάλυση δειγμάτων ψαμμίτη (ιζηματογενές πέτρωμα το οποίο αποτελείται από κόκκους άμμου) από ένα γεωλογικό σχηματισμό Tavakaiv στο Κολοράντο δείχνει ότι πράγματι η Γη μετατράπηκε σε μια «παγκόσμια χιονόμπαλα». «Αυτή η μελέτη παρουσιάζει τα πρώτα φυσικά στοιχεία ότι η Χιονόμπαλα Γη έφτασε στην καρδιά των ηπείρων στον ισημερινό» λέει ο Λίαμ Κόρτνει-Ντέιβις επικεφαλής μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Γεωλογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο (Μπούλντερ) επικεφαλής της νέας μελέτης. Οι ψαμμίτες στο Tavakaiv είναι ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του παζλ γιατί κατά την χρονική περίοδο που τοποθετείται η μετατροπή του πλανήτη μας σε χιονόμπαλα το Κολοράντο δεν βρισκόταν στο σημερινό βόρειο γεωγραφικό πλάτος του και πιθανώς βρισκόταν στον ισημερινό ως τμήμα της αρχαίας υπερηπείρου Λαυρεντίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1827698/nea-eyrimata-epivevaionoyn-oti-i-gi-egine-kapote-mia-chionompala/

Δραματική μείωση του πληθυσμού των ελεφάντων της Αφρικής αποκαλύπτει η μεγαλύτερη σχετική έρευνα. Τα ποσοστά μείωσης κυμαίνονται από 70%-90% ανάλογα με το κάθε είδος. Οι αφρικανικοί ελέφαντες είναι τα μεγαλύτερα χερσαία ζώα της Γης τα οποία είναι πολύ έξυπνα και πολύ κοινωνικά για αυτό και από τα πιο συμπαθή στον άνθρωπο ζώα. Η μεγαλύτερη σχετική μελέτη προσφέρει νέα στοιχεία για την ανησυχητική μείωση του πληθυσμού των ελεφάντων στην Αφρική τα τελευταία πενήντα έτη.Οι ερευνητές πραγματοποίησαν την πιο ολοκληρωμένη αξιολόγηση της κατάστασης των δύο ειδών αφρικανικών ελεφάντων – του ελέφαντα της σαβάνας και του ελέφαντα του δάσους – χρησιμοποιώντας δεδομένα από έρευνες πληθυσμού που πραγματοποιήθηκαν σε 475 τοποθεσίες σε 37 χώρες από το 1964 έως το 2016.Οι πληθυσμοί των ελεφάντων της σαβάνας μειώθηκαν κατά περίπου 70% κατά μέσο όρο στις τοποθεσίες που ερευνήθηκαν και οι πληθυσμοί των δασικών ελεφάντων μειώθηκαν κατά περίπου 90% κατά μέσο όρο στις περιοχές της έρευνας, με κύρια αιτία τη λαθροθηρία και την απώλεια οικοτόπων. Συνολικά, σημειώθηκε μείωση πληθυσμού κατά 77% κατά μέσο όρο στις διάφορες τοποθεσίες που ερευνήθηκαν, καλύπτοντας και τα δύο είδη.Οι ελέφαντες εξαφανίστηκαν σε ορισμένες τοποθεσίες, ενώ οι πληθυσμοί τους αυξήθηκαν σε άλλα μέρη χάρη στις προσπάθειες διατήρησης. «Πολλοί από τους χαμένους πληθυσμούς δεν θα επιστρέψουν και πολλοί πληθυσμοί χαμηλής πυκνότητας αντιμετωπίζουν συνεχείς πιέσεις. Πιθανότατα θα χάσουμε περισσότερους πληθυσμούς στο μέλλον», δήλωσε ο Τζορτζ Βιτερμάιερ, καθηγητής διατήρησης της άγριας ζωής στο Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο και πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου της οικολογικής οργάνωσης Save the Elephants, που βοήθησε στην υλοποίησης της μελέτης.Η λαθροθηρία συνήθως περιλαμβάνει ανθρώπους που σκοτώνουν ελέφαντες για τους χαυλιόδοντές τους, οι οποίοι πωλούνται παράνομα σε μια διεθνή μαύρη αγορά που οδηγείται κυρίως από τη ζήτηση ελεφαντόδοντου στην Κίνα και σε άλλα μέρη της Ασίας. Η αγροτική επέκταση είναι ο κορυφαίος παράγοντας απώλειας οικοτόπων.Ο πληθυσμός των ελεφάντων του δάσους υπολογίζεται ότι είναι περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού των ελεφάντων της σαβάνας. Η λαθροθηρία έχει επηρεάσει δυσανάλογα τους ελέφαντες του δάσους και έχει ρημάξει πληθυσμούς και των δύο ειδών στη βόρεια και ανατολική Αφρική. «Έχουμε χάσει έναν αριθμό πληθυσμών ελεφάντων σε πολλές χώρες, αλλά η περιοχή του βόρειου Σαχέλ της Αφρικής – για παράδειγμα στο Μάλι, το Τσαντ και τη Νιγηρία – έχει πληγεί ιδιαίτερα. Η υψηλή πίεση και η περιορισμένη προστασία οδήγησαν στην εξολόθρευση πληθυσμών» ανέφερε ο Βίτερμάιερ.Αλλά στη Νότια Αφρική, οι πληθυσμοί των ελεφάντων αυξήθηκαν στο 42% των περιοχών που ερευνήθηκαν. «Έχουμε δει πραγματική επιτυχία σε πολλά μέρη σε ολόκληρη την Αφρική, αλλά ιδιαίτερα στη νότια Αφρική, με ισχυρή αύξηση πληθυσμού στη Μποτσουάνα, τη Ζιμπάμπουε και τη Ναμίμπια. Για πληθυσμούς που παρουσιάζουν θετικές τάσεις, είχαμε ενεργή διαχείριση από τις κυβερνήσεις ή εκτός ομάδες που έχουν αναλάβει διαχειριστικό ρόλο» είπε ο Βιτερμάιερ.Η μελέτη δεν παρακολούθησε έναν πληθυσμό σε ολόκληρη την ήπειρο, επειδή οι διάφορες έρευνες χρησιμοποίησαν διαφορετικές μεθοδολογίες σε διαφορετικά χρονικά πλαίσια για την εκτίμηση της τοπικής πυκνότητας πληθυσμού ελεφάντων, καθιστώντας αδύνατη την ενοποιημένη καταμέτρηση κεφαλών. Αντίθετα, αξιολόγησε τις τάσεις του πληθυσμού σε καθεμία από τις τοποθεσίες που ερευνήθηκαν.Μια εκτίμηση πληθυσμού από οικολόγους που διεξήχθη χωριστά από αυτήν τη μελέτη ανέφερε ότι το 2016, τελευταίο έτος δεδομένων της μελέτης, ο πληθυσμός των ελεφάντων και των δύο ειδών μαζί είναι κάπου ανάμεσα σε 415.000 και 540.000 ελέφαντες. Αυτή παραμένει η πιο πρόσφατη συνολική εκτίμηση σε ολόκληρη την ήπειρο.«Η απώλεια μεγάλων θηλαστικών είναι ένα σημαντικό οικολογικό ζήτημα για την Αφρική και τον πλανήτη», δήλωσε ο οικολόγος Ντέιβ Μπαλφούρ οικολόγος και επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Αφρικανικής Οικολογικής Διατήρησης στο Πανεπιστήμιο Νέλσον Μαντέλα στη Νότια Αφρική, εκ των επικεφαλής της μελέτης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1828878/dramatiki-meiosi-toy-plithysmoy-ton-elefanton-tis-afrikis-apokalyptei-i-megalyteri-schetiki-ereyna/

Το ευρωπαϊκό σκάφος «Ήρα» πατάει γκάζι προς τον Άρη ο οποίος θα το… εκτοξεύσει στον αστεροειδή που θα μελετήσει. Η ESA ενεργοποίησε τους προωθητήρες του διαστημόπλοιου. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι έθεσε σε λειτουργία τους προωθητήρες του σκάφους της αποστολής «Hera» που ταξιδεύει στο Διάστημα εδώ και ένα μήνα με προορισμό το δυαδικό σύστημα αστεροειδών Δίδυμος-Δίμορφος για να μελετήσει τις επιπτώσεις που είχε η αποστολή DART της NASA στο σύστημα αυτό πριν από δύο χρόνια όταν πάνω ένα σκάφος έπεσε με ταχύτητα πάνω στο Δίμορφο με στόχο να μεταβάλει έστω και λίγο την τροχιακή του κίνηση.Η ενεργοποίηση των προωθητήρων θα θέσει το διαστημικό σκάφος στην πορεία του για να φτάσει στον Άρη τον Μάρτιο του 2025. Το σκάφος θα χρησιμοποιήσει τη βαρύτητα του Κόκκινου Πλανήτη για να αποκτήσει την απαραίτητη επιτάχυνση προς τον προορισμό του.Τον Σεπτέμβριο του 2022 το σκάφος της αποστολής DART λειτουργώντας σαν καμικάζι έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω στο Δίμορφο. Η NASA ήθελε να διαπιστώσει αν μπορεί με αυτόν τον τρόπο να μεταβληθεί η πορεία ενός διαστημικού βράχου που μπορεί να αποτελεί κίνδυνο για τη Γη, να μην χρειαστεί δηλαδή να υπάρξει καταστροφή του αστεροειδή με πυραύλους, λέιζερ ή κάποιο άλλο τρόπο. Οι ειδικοί λένε ότι διαλύοντας έναν αστεροειδή που πλησιάζει επικίνδυνα τον πλανήτη μας θα αποτρέψουμε μεν μια μεγάλη σύγκρουση αλλά θα προκαλέσουμε πολλές μικρότερου μεγέθους με ανυπολόγιστες και πάλι συνέπειες για την ανθρωπότητα.Το σκάφος καμικάζι ακολουθούσε ένα δεύτερο σκάφος που κατέγραψε εικόνες και συνέλεξε δεδομένα από την σύγκρουση η οποία αποδείχτηκε ότι μετέβαλε έστω και λίγο την τροχιακή κίνηση του Δίμορφου, άλλωστε ο στόχος ήταν να υπάρξει μια μικρή μετρήσιμη μεταβολή και όχι μια κανονική εκτροπή της πορείας του.Η αποστολή Hera θα κάνει μια πιο συνολική αποτίμηση των επιπτώσεων που είχε η σύγκρουση του σκάφους καμικάζι στο Δίμορφο και τον συνοδό αστεροειδή. Τα δεδομένα που θα συλλέξει η αποστολή Hera θα παράσχουν σημαντικές πληροφορίες για μελλοντικές αποστολές εκτροπής αστεροειδών και για τη διερεύνηση της γεωφυσικής των αστεροειδών, του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος και των εξελικτικών διαδικασιών του. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1829621/to-eyropaiko-skafos-ira-pataei-gkazi-pros-ton-ari-o-opoios-tha-to-ektoxeysei-ston-asteroeidi-poy-tha-meletisei/

Το James Webb εντόπισε τον πρώτο ηφαιστειακό εξωπλανήτη. Είναι επίσης ο μικρότερος σε μέγεθος που γνωρίζουμε με παρουσία ατμόσφαιρας. Έναν ακόμη εξωτικό κόσμο μακριά από το ηλιακό μας σύστημα ανακάλυψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος. Το James Webb διαπίστωσε πώς ένας εξωπλανήτης σε απόσταση 35 ετών φωτός από τη Γη έχει μια ατμόσφαιρα που υποδεικνύει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα.Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι αστρονόμοι σε συνδυασμό με νέες μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος έχουν οδηγήσει σε μια επανάσταση στον τομέα της ανακάλυψης εξωπλανητών, πλανητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες και έχει υποδειχθεί η ύπαρξη άλλων πέντε χιλιάδων και απομένει η επιβεβαίωση με νέες παρατηρήσεις.Παράλληλα οι ανακαλύψεις αυτές κατέρριψαν την άποψη που υπήρχε για δεκαετίες στην επιστημονική κοινότητα ότι οι τύποι πλανητών στο Σύμπαν είναι σε γενικές γραμμές όσοι τύποι πλανητών υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα. Όμως αποδείχτηκε ότι η ποικιλομορφία των πλανητών στο Σύμπαν είναι και πολύ μεγάλη αλλά και ιδιαίτερα εντυπωσιακή όσον αφορά τα πραγματικά εξωτικά ή απόκοσμα χαρακτηριστικά που διαθέτουν πολλοί εξωπλανήτες.Ο L 98-59 d είναι ένας εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε το 2019 από το διαστημικό παρατηρητήριο TESS που σχεδιάστηκε για να εντοπίζει εξωπλανήτες. Ανήκει στην κατηγορία των πλανητών που αποκαλούνται «υπερ-Γαίες» με ελαφρώς μεγαλύτερο μέγεθος και βάρος από τη Γη. Η σύνθεση των ατμοσφαιρών αυτών των πλανητών είναι ακόμα ένα ανοιχτό ερώτημα που τώρα αρχίζουν να βρίσκουν απαντήσεις σε αυτό οι επιστήμονες με τη βοήθεια του James Webb. Η ατμόσφαιρα Διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Open University στην Αγγλία ανακοίνωσε ότι με τη βοήθεια του James Webb διαπίστωσε ότι ο L 98-59 d διαθέτει μια ατμόσφαιρα πλούσια σε θείο σε έναν κόσμο που είναι 1,5 φορές μεγαλύτερος της Γης. Εάν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα είναι ο μικρότερος γνωστός εξωπλανήτης με ατμόσφαιρα. Η πιθανή παρουσία των αερίων διοξείδιο του θείου (SO2) και υδρόθειο (H2S) σε αυτή την ατμόσφαιρα υποδηλώνει μια τετηγμένη ή ηφαιστειακή επιφάνεια.Αυτή η ανακάλυψη ήταν εκπληκτική, καθώς ξεχωρίζει σε πλήρη αντίθεση με τις ατμόσφαιρες των βραχωδών πλανητών στο δικό μας ηλιακό σύστημα όπου οι υδρατμοί και το διοξείδιο του άνθρακα βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα στις ατμόσφαιρες. Μια σοβαρή πιθανότητα είναι ο ηφαιστειακός σχηματισμός που προκαλείται από τις παλλιροϊκές δυνάμεις που ασκούνται στον πλανήτη από το μητρικό του άστρο φαινόμενο που παρατηρείται στην Ιώ το ηφαιστειακό φεγγάρι του Δία.Η βαρυτική έλξη του άστρου στον πλανήτη τον… τεντώνει και τον συμπιέζει καθώς κινείται κατά μήκος της τροχιάς του. Αυτή η κίνηση μπορεί να θερμάνει το κέντρο του πλανήτη, λιώνοντας το εσωτερικό του και προκαλώντας ακραίες ηφαιστειακές εκρήξεις και πιθανώς ακόμη και ωκεανούς μάγματος. Σε συνδυασμό με την εγγύτητά του με το αστέρι (ένας χρόνος σε αυτόν τον πλανήτη είναι επτάμισι γήινες μέρες) μπορούν να επιτευχθούν πραγματικά κολασμένες θερμοκρασίες στην επιφάνεια. Εάν μελλοντικές παρατηρήσεις υποστηρίξουν την παρουσία μιας τέτοιας ατμόσφαιρας, όχι μόνο θα ήταν ο μικρότερος εξωπλανήτης με ανιχνευμένη ατμόσφαιρα, αλλά και ένα κρίσιμο βήμα προς την κατανόηση της φύσης τέτοιων πλανητών. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη που διαθέτει ενεργά ηφαίστεια. πηγή φωτό. (NASA) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1830040/to-james-webb-entopise-ton-proto-ifaisteiako-exoplaniti/

To Hubble φωτογράφησε ένα γαλαξία… φωτορυθμικών. H NASA δημοσίευσε μια εντυπωσιακή εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το γαλαξία NGC 1672, έναν σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 49 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.Σε αυτό το γαλαξία υπάρχει ένα διαρκές φεστιβάλ φωτός από διαφόρων ειδών κοσμικά αντικείμενα και δομές. Όπως κάθε σπειροειδής γαλαξίας, λαμπερά αστέρια γεμίζουν τον δίσκο του, δίνοντας στον γαλαξία μια όμορφη λάμψη. Όμως κατά μήκος των δύο μεγάλων βραχιόνων του, φυσαλίδες αερίου υδρογόνου λάμπουν σε ένα εντυπωσιακό κόκκινο φως που τροφοδοτείται από την ακτινοβολία από βρεφικής ηλικίας άστρα που κρύβονται πίσω από το πέπλο υδρογόνου.Κοντά στο κέντρο του γαλαξία υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα θεαματικά άστρα ενσωματωμένα σε έναν δακτύλιο καυτού αερίου. Αυτά τα νεογέννητα και εξαιρετικά καυτά άστρα εκπέμπουν ισχυρές ακτίνες Χ. Πιο κοντά, στο κέντρο του γαλαξία, βρίσκεται μια ακόμη πιο φωτεινή πηγή ακτίνων Χ, ένας ενεργός γαλαξιακός πυρήνας. Αυτή η μονάδα παραγωγής ενέργειας ακτίνων Χ κάνει τον NGC 1672 έναν γαλαξία Σίφερτ.Οι γαλαξίες Σίφερτ αποτελούν ένα τύπο γαλαξιών (ως επί το πλείστον σπειροειδών ή ραβδωτών σπειροειδών γαλαξιών) που περιλαμβάνουν έναν εξαιρετικά λαμπρό μικρό πυρήνα, ο οποίος μπορεί μερικές φορές να ξεπερνά σε φωτεινότητα ολόκληρο τον περιβάλλοντα γαλαξία. Πρόκειται για έναν τύπο ενεργού γαλαξία που ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Καρλ Σίφερτ ο οποίος μελέτησε τα αντικείμενα αυτά τη δεκαετία του 1940 περιγράφοντας για πρώτη φορά γαλαξίες αυτού του τύπου το 1943. Τα «φώτα» λάμπουν στον εικονιζόμενο γαλαξία NGC 1672. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1826478/to-hubble-fotografise-ena-galaxia-fotorythmikon/

Μια σφαίρα γεμάτη αστέρια. Το σφαιρωτό σμήνος Messier 15 Στην αστρονομία σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται μια σχετικά πυκνή συγκέντρωση βαρυτικά δεσμευμένων αστέρων που έχει σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το σφαιρωτό σμήνος Μεσιέ 15 (γνωστό και ως M15 ή NGC 7078) που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 33.600 ετών φωτός από τη Γη. Έχει ηλικία 12,5±1,3 δισεκατομμύρια έτη και είναι ένα από τα παλαιότερα γνωστά σφαιρωτά σμήνη. Ανακαλύφθηκε από τον Jean-Dominique Maraldi το 1746 και περιλαμβάνεται στον κατάλογο Messier.Το σφαιρικό σμήνος Μ15 είναι ορατό με γυμνό μάτι όταν επικρατούν εξαιρετικές συνθήκες. Για παράδειγμα απόψε (18/11/24), λίγο μετά τις 10 μμ θα βρίσκεται χαμηλά στον δυτικό ουρανό, στη θέση που δείχνει το παρακάτω διάγραμμα:Το Μ15 είναι μια σφαίρα γεμάτη αστέρια. Έχει διάμετρο περίπου 210 έτη φωτός, όμως περισσότερα από τα μισά άστρα είναι συσσωρευμένα στην κεντρική περιοχή με εύρος λίγο μεγαλύτερο από 10 έτη φωτός. Σύμφωνα με την εργασία των Puragra Guhathakurta et al που δημοσιεύθηκε πριν από 20 χρόνια στο περιοδικό στο Astronomical Journal, είναι πολύ πιθανό τα άστρα του M15 εκτός από την αμοιβαία αλληλεπίδραση της βαρύτητάς τους, να βρίσκονται υπό την επίδραση ενός γιγαντιαίου κεντρικού αντικειμένου – αν και μια μαύρη τρύπα δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη εξήγηση για αυτό που βλέπουμε. Αλλά αν κάποιο σφαιρωτό σμήνος έχει μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του, το M15 είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος.Υπολογίζεται ότι περιέχει 100.000 διακριτά άστρα, εκ των οποίων τα 30.000 βρισκονται σε ακτίνα 22 ετών φωτός από το κέντρο του σμήνος. Όσο πιο κοντά κοιτούσε το τηλεσκόπιο Hubble, τόσο περισσότερα άστρα έβρισκε. Αυτή η αύξηση της αστρικής πυκνότητας συνεχίζεται σε απόσταση 0,06 ετών φωτός από το κέντρο – περίπου 100 φορές η απόσταση του Πλούτωνα από τον Ήλιο μας. Η ανίχνευση διακριτών άστρων κοντά στον πυρήνα ήταν στο όριο της διακριτικής ικανότητας του Hubble.Οι Guhathakurta et al θεώρησαν ότι τα άστρα συνωστίζονται πολύ πιο κοντά στο κέντρο και υπολόγισαν την κατανομή των άστρων ως συνάρτηση της απόστασης από τον πυρήνα, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι γιαυτό ευθύνεται: είτε μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του σφαιρικού σμήνους είτε το φαινόμενο της βαρυτο-θερμικής (gravo-thermal) καταστροφής. Σύμφωνα με τον Guhathakurta, είναι μια καταστροφή με την έννοια ότι μόλις ξεκινήσει αυτή η διαδικασία μπορεί να ξεφύγει πολύ γρήγορα. Όμως άλλες διαδικασίες θα μπορούσαν να αναγκάσουν τον πυρήνα να αναπηδήσει πριν καταρρεύσει μέχρι τέλους. H βαρυτο-θερμική καταστροφή Το 1962, ο V. A. Antonov έκανε μερικές αξιοσημείωτες προσομοιώσεις που έδειξαν ότι στη Νευτώνεια μηχανική, τα βαρυτικά συστήματα θα μπορούσαν να παραβιάσουν τους συνήθεις κανόνες της θερμοδυναμικής. Αντί να φτάσουν σε ισορροπία, μπορεί να γίνονται όλο και πιο θερμότερα!Έστω ότι αφήνονται ελεύθερα υπό την επίδραση της βαρύτητάς τους πολλά άστρα (Ν σημειακές μάζες m) σε μια μεγάλη σφαίρα ακτίνας r, υποθέτοντας ότι ανακλώνται ελαστικά από την εσωτερική επιφάνεια της σφαίρας. Επιπλέον θεωρούμε ότι οι σημειακές μάζες είναι «δεσμευμένες βαρυτικά», δηλαδή η ολική τους ενέργεια είναι αρνητική (Ε<0), που σημαίνει ότι δεν θα μπορούσαν να διαφύγουν στο άπειρο, ακόμη κι αν δεν υπήρχε η ανακλαστική σφαίρα. Πώς θα εξελιχθεί το σύστημα;Ο V. A. Antonov απέδειξε αριθμητικά ότι, εκτός από μερικές ειδικές αρχικές συνθήκες το σύστημα καταλήγει σε ισορροπία, όταν η ακτίνα της σφαίρας είναι μικρότερη από μια κρίσιμη τιμή της ακτίνας: rc=0,335 GM2/(-E), όπου Μ=Ν.m η συνολική μάζα των άστρων.Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι αυτό που συμβαίνει όταν η ακτίνα της σφαίρας ξεπερνά το παραπάνω όριο. Σε αυτή την περίπτωση κάποια άστρα θα συγκεντρωθούν κοντά στο κέντρο και θα σχηματίσουν ένα πυκνό σμήνος. Τελικά αυτό το σύμπλεγμα θα αρχίσει να καταρρέει και θα γίνει πολύ «θερμό». Με άλλα λόγια τα άστρα του σμήνους αρχίζουν να κινούνται πολύ γρήγορα. Τελικά, όλα τα άστρα στη σφαίρα θα συνεχίζουν να κινούνται όλο και πιο γρήγορα! Και η πίεση στα τοιχώματα της σφαίρας σνεχώς θα αυξάνεται! Αυτό είναι το βαρυτο-θερμικό φαινόμενο.Δεν παραβιάζεται η αρχή διατήρησης της ενέργειας, διότι η αυξανόμενη αρνητική δυναμική ενέργεια του συρρικνούμενου σμήνους εξισορροπεί την αυξανόμενη κινητική ενέργεια των άστρων που κινούνται όλο και πιο γρήγορα. Θεωρώντας τα άστρα ως σημειακές μάζες η αρνητική δυναμική ενέργεια του συστήματος γίνεται αυθαίρετα μεγάλη, κάνοντάς το να παραβιάζει τους συνήθεις κανόνες της θερμοδυναμικής. Μπορεί να συνεχίσει αέναα να μετατρέπει τη δυναμική ενέργεια σε κινητική ενέργεια, όπως συμβαίνει στις μπάλες που κυλούν υπό την επιδραση του βαρυτικού πεδίου σε ένα (φανταστικό) πλάγιο επίπεδο που δεν τελειώνει ποτέ!Για να αποτραπεί η έκρηξη της σφαίρας εξαιτίας της συνεχώς αυξανόμενης πίεσης στο εσωτερικό, μπορούμε να αυξήσουμε την ακτίνας της. Αυτό θα βοηθήσει – αλλά όχι για πολύ. Η πίεση θα μειωθεί στην αρχή. Αλλά το κεντρικό σμήνος θα συνεχίσει να θερμαίνεται και θα θερμάνει όλα τα άστρα γύρω του. Και η πίεση θα αυξηθεί πάλι.Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να σταματήσουμε αυτή την απρόσμενη αύξηση της θερμοκρασίας. Να συρρικνωθεί η σφαίρα, ενάντια στην τεράστια πίεση που ασκεί το αέριο των άστρων στο εσωτερικό. Μόλις η σφαίρα γίνει αρκετά μικρή – περίπου στο μέγεθος του πυκνού σμήνος των άστρων κοντά στο μέσον – θα επιστρέψουμε στην ισορροπία. Αλλά η θερμοκρασία και η πίεση τώρα είναι πολύ υψηλότερη από πριν. Επιπλέον, ακόμη κι όταν το αέριο των άστρων φαίνεται να βρίσκεται σε ισορροπία, δεν είναι. Είναι απλώς μια μετασταθής κατάσταση. Τελικά, τυχαία θα σχηματιστεί ένα μικρό πυκνό σμήνος και θα συμβεί η βαρυτο-θερμική καταστροφή!Οι D. Lynden-Bell και Roger Wood, στο άρθρο τους με τίτλο «The gravo-thermal catastrophe in isothermal spheres and the onset of red-giant structure for stellar systems» , περιγράφουν με γλαφυρό τρόπο την βαρυτο-θερμική καταστροφή σε μια σφαίρα γεμάτη άστρα καθώς η θερμοκρασία και η πίεση στο εσωτερικό της αρχίζουν να αυξάνουνν ανεξέλεγκτα!Υπενθυμίζεται ότι όταν λέμε «άστρα» εννοούμε μεγάλης μάζας σημειακά σωματίδια. Αλλά επειδή τα άστρα συγκρούονται μάλλον σπάνια, η μελέτη των σημειακών σωματιδίων που αλληλεπιδρούν μέσω της Νευτώνειας βαρύτητας μας βοηθά να κατανοήσουμε τα ρεαλιστικά αστρικά σμήνη. Στα σφαιρικά σμήνη, η πυκνότητα συχνά γίνεται τόσο υψηλή στο κέντρο που τα άστρα συγκρούονται και σχηματίζουν μια μαύρη τρύπα στο κέντρο! Και το σφαιρωτό αστρικό σμήνος στο οποίο είναι πιθανό να συνέβη κάτι τέτοιο, είναι το Messier 15: πηγές: 1. The Gravo-Thermal Catastrophe – https://johncarlosbaez.wordpress.com/2024/09/20/the-gravo-thermal-catastrophe/ 2. Messier 15 (M15), The Great Pegasus Cluster – https://www.universetoday.com/31634/messier-15/

Παρατήρηση διάβασης εξωπλανήτη από το τηλεσκόπιο Secretan του ΑΠΘ. Την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε μια αξιοσημείωτη παρατήρηση στον θόλο «Ιωάννης Χιού Σειραδάκης» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου καταγράφηκε για πρώτη φορά διάβαση εξωπλανήτη με τη χρήση του ιστορικού διοπτρικού τηλεσκοπίου Secretan. Η διοργάνωση της παρατήρησης έγινε από το νέο μέλος της επιστημονικής ομάδας του τομέα, τον Δρ. Άγγελο Τσιάρα, ο οποίος πρόσφατα ανέλαβε την επώνυμη έδρα «Εξωπλανητικά Συστήματα και Αστροβιολογία» του ΑΠΘ.Ο εξωπλανήτης που παρατηρήθηκε ήταν ο WASP-59b, ένας αέριος γίγαντας στο μέγεθος του Δία, που περιφέρεται γύρω από το άστρο του κάθε 8 ημέρες. Το πλανητικό αυτό σύστημα βρίσκεται 378 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Η μείωση του φωτός του άστρου, εξαιτίας της διέλευσης του πλανήτη, μετρήθηκε με αξιοσημείωτη ακρίβεια, επιβεβαιώνοντας πως η διάβαση συνέβη στην προβλεπόμενη χρονική στιγμή, με απόκλιση μόλις ± 3 λεπτών από τις βιβλιογραφικές προβλέψεις.Ο WASP-59b μάλιστα περιλαμβάνεται στη λίστα υψηλής προτεραιότητας του ExoClock, ενός καινοτόμου προγράμματος παρατήρησης εξωπλανητών στο οποίο ηγούνται ο Δρ. Τσιάρας και η Αναστασία Κόκορη. Το ExoClock στοχεύει στη συλλογή και ανάλυση δεδομένων από εξωπλανήτες, μέσω συνεργασίας με επαγγελματίες και ερασιτέχνες αστρονόμους, ώστε να προβλέπονται με ακρίβεια οι διαβάσεις των εξωπλανητών. Αυτές οι πληροφορίες είναι απαραίτητες για τον σχεδιασμό της διαστημικής αποστολής ARIEL, η οποία θα επικεντρωθεί στη μελέτη της ατμόσφαιρας εξωπλανητών. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα ExoClock και την επιστημονική του δράση, μπορείτε να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο: https://www.exoclock.space/ Τμήμα Φυσικής ΑΠΘ & Περιοδικό «Φαινόμενον» Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. https://www.facebook.com/PhysicsAUTH

Η συνείδηση κρύβεται στα ηλεκτρικά πεδία του εγκεφάλου μας. Ένας μυστηριώδης ηλεκτρομαγνητικός μηχανισμός μπορεί να είναι πιο σημαντικός από την πυροδότηση νευρώνων στον εγκέφαλό μας για την κατανόηση της λειτουργίας της συνείδησής μας. Τον 19ο αιώνα ο φυσικός Χέρμαν φον Χέλμχολτς (Hermann von Helmholtz) φιλοδοξούσε να εξηγήσει διαμέσου φυσικοχημικών διεργασιών το φαινόμενο της ζωής, σε αντίθεση με την τότε δημοφιλή φιλοσοφική θεωρία της φυσιολογίας, τον βιταλισμό. Οι οπαδοί του βιταλισμού υποστήριζαν ότι τα έμβια όντα διαφέρουν από τα άψυχα αντικείμενα επειδή περιέχουν μια «ζωτική σπίθα», την οποία ορισμένοι πίστευαν ότι ήταν η ψυχή. Η σχολή του Χέλμχολτζ αμφισβήτησε αυτή τη θεωρία, δηλώνοντας ότι μόνο οι κοινές φυσικοχημικές λειτουργίες εμπλέκονται στη ζωή ενός οργανισμού. Από τότε μέχρι σήμερα οι φυσικοχημικοί νόμοι ερμήνευσαν, και εξακολουθούν να ερμηνεύουν πολλά μυστήρια της βιολογίας και της φυσιολογίας.Όμως υπάρχουν ακόμα περίπλοκα και ακατανόητα φαινόμενα που σχετίζονται με την ζωή. Κραυγαλέο παράδειγμα είναι η ανθρώπινη συνείδηση. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα μέχρι σήμερα.Η ανθρωπινη συνείδηση πρέπει να σχετίζεται με την λειτουργία διαφόρων κυττάρων στον εγκέφαλο. Οι νευρώνες, είναι ένας εξειδικευμένος τύπος κυττάρων του εγκεφάλου μας που βρίσκεται στο επίκεντρο της σημερινής νευροεπιστήμης. Είναι οι βασικοί φορείς της ηλεκτροχημικής επικοινωνίας στον εγκέφαλο. Συμμετέχουν στην διάδοση των νευρικών σημάτων και την επεξεργασία πληροφοριών. Οι νευροεπιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την αντίληψη, την μνήμη, την γνωστική λειτουργία, ακόμη και την ίδια τη συνείδηση ως προϊόντα δισεκατομμυρίων τέτοιων μικροσκοπικών νευρώνων που εκτοξεύουν τις μικροσκοπικές αιχμές ηλεκτρικής τάσης τους μέσα στον εγκέφαλό μας. Διαβάστε σχετικά: «THE SPIKE, an epic journey through the brain in 2.1 seconds» – Mark Humphries http://www.sackett.net/The-Spike.pdf Αυτές οι ενεργητικές αιχμές όχι μόνο μεταφέρουν πράγματα όπως πόνο και άλλες αισθητηριακές πληροφορίες στο συνειδητό μυαλό μας, αλλά θεωρητικά είναι επίσης ικανές να εξηγήσουν κάθε λεπτομέρεια της πολύπλοκης συνείδησής μας. Τουλάχιστον κατ’ αρχήν. Οι λεπτομέρειες αυτής της «νευρωνικής κωδικοποίησης» δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Ενώ οι νευροεπιστήμονες έχουν επικεντρωθεί εδώ και καιρό στις αιχμές που ταξιδεύουν στα εγκεφαλικά κύτταρα, τα φαινόμενα «εφαπτικού» πεδίου (“ephaptic” field effects) μπορεί τελικά να είναι ο πρωταρχικός μηχανισμός για την γνωστική λειτουργία. Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον αναδυόμενο πεδίο έρευνας στην νευροεπιστήμη. Αυτά τα φαινόμενα, που προκύπτουν από τα ηλεκτρικά πεδία που παράγονται από τους νευρώνες και όχι από τις συναπτικές πυροδοτήσεις τους, μπορεί να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατανόηση της πολυπλοκότητας και της δυναμικής της ανθρώπινης συνείδησης.Οι ερευνητές του εγκεφάλου έχουν από καιρό αναγνωρίσει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι εκτός από την ‘πυροδότηση’ με την οποία θα μπορούσαν να επικοινωνούν οι νευρώνες, όπως ο ελάχιστα γνωστός μηχανισμός που είναι γνωστός ως εφαπτική σύζευξη (ephaptic coupling). Αυτή η σύζευξη προκύπτει από ηλεκτρομαγνητικά πεδία στη μέση και μεγάλη κλίμακα αλληλεπιδράσεων του εγκεφάλου, μαζί με πεδία πολύ μικρότερης κλίμακας που συνοδεύουν συναπτικές αιχμές (που προέρχονται από την δραστηριότητα ενός τύπου Η/Μ πεδίων υψηλής τοπικότητας) και λειτουργούν σε κλίμακα νανομέτρων.Οι νευρώνες του αμφιβληστροειδούς, για παράδειγμα, λειτουργούν χωρίς νευρική πυροδότηση. Αυτά τα κύτταρα χρησιμοποιούν έναν τύπο ηλεκτροδιάχυσης, τη διάχυση φορτισμένων σωματιδίων χωρίς συνάψεις, τα σημεία σύνδεσης μεταξύ των νευρώνων. Η ηλεκτροδιάχυση περνά κατά μήκος ενός σήματος στο οπτικό νεύρο με πολύ γρήγορους ρυθμούς και με υψηλό εύρος ζώνης. Δεν θα μπορούσαμε να δούμε χωρίς αυτό.Το «εφαπτικό» στην εφαπτική σύζευξη σημαίνει απλώς «αγγίζω». Αν και δεν είναι πολύ γνωστά, τα φαινόμενα εφαπτικού πεδίου προκύπτουν από τις ηλεκτρικές και μαγνητικές αλληλεπιδράσεις που περιγράφονται στα σχολικά βιβλία. Τα πειραματικά αποτελέσματα δείχνουν ότι αυτές οι ίδιες δυνάμεις παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στον εγκέφαλο από ό,τι υποπτευόμαστε και ίσως ακόμη και στη συνείδηση.Τα φαινόμενα εφαπτικού πεδίου περιγράφονται με αξιόλογο τρόπο σε μια εργασία του 2019 από το εργαστήριο Case Western Reserve του Dominique Durand. Αυτό το εργαστήριο έδειξε ότι ο εγκεφαλικός φλοιός του ποντικιού επηρεάστηκε χωρίς συναπτικές συνδέσεις – εκ φύσεως, με αλληλεπιδράσεις εφαπτικού πεδίου. Βρήκαν ότι η επίδραση μειώθηκε μετά από μια ορισμένη απόσταση, όπως θα περιμέναμε. Σε απόσταση 400 μm ή περισσότερο, το φαινόμενο του εφαπτικού πεδίου στην ουσία εξαφανίστηκε. Αυτά τα αποτελέσματα θεωρήθηκαν τόσο σημαντικά από τους κριτές της εργασίας που ζήτησαν από το εργαστήριο Durand να αναπαράγει τα αποτελέσματα όχι μία αλλά δύο φορές πριν εγκρίνουν τη δημοσίευσή της. Μια άλλη ερευνητική ομάδα συνέκρινε την ταχύτητα των επιδράσεων του εφαπτικού πεδίου σε διάφορους ιστούς, διαπιστώνοντας ότι η ταχύτητα διάδοσης των εφαπτικών πεδίων στη φαιά ουσία είναι περίπου 5.000 φορές μεγαλύτερη από τη νευρική πυροδότηση. Επιπλέον, η πιθανή πυκνότητα πληροφοριών από τα εφαπτικά πεδία είναι έως και 125 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη σε σχέση με την αντίστοιχη της συναπτικής πυροδότησης.Πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων δείχνουν ότι η συναπτική πυροδότηση είναι απαραίτητη για την κίνηση, την ακοή, το άγγιγμα και πολλά άλλα, αλλά δεδομένης της πολύ μεγαλύτερης πυκνότητας πληροφοριών στα εφαπτικά πεδία και της διάχυσης των εφαπτικών πεδίων, θα ήταν εξαιρετικά περίεργο αν η εξέλιξη δεν είχε ‘οικειοποιηθεί’ αυτό το αποτέλεσμα για σημαντικές εγκεφαλικές λειτουργίες. Πράγματι, φαίνεται ότι το έχει κάνει, με διάφορους τρόπους.Ο Walter Freeman δήλωνε σε μια εργασία του 2006 ότι οι παραδοσιακές ταχύτητες συναπτικής πυροδότησης δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την ταχύτητα των γνωστικών λειτουργιών που είχε παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια σε κουνέλια και γάτες. Αντίθετα, η πρόσφατη πληθώρα ευρημάτων εφαπτικών επιδράσεων αναδεικνύει έναν στέρεο μηχανισμό για να εξηγήσει αυτές τις ταχύτητες. Η πρόσφατη θεωρητική εργασία των Tam Hunt και Mostyn Jones, βασισμένη σε αυτά τα ευρήματα, πρότεινε ότι τα εφαπτικά πεδία μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ο πρωταρχικός μηχανισμός για τη συνείδηση και τη νόηση, παρά η νευρωνική πυροδότηση.Μια άλλη πρόσφατη εργασία των Κώστα Αναστασίου και Christof Koch, επισημαίνει την σημασία των εφαπτικών φαινομένων. Διαπιστώνουν ότι πράγματι, η εφαπτική σύζευξη μπορεί να εξηγήσει τον «γρήγορο συντονισμό» που απαιτείται για την λειτουργία της συνείδησης «ακόμη και με την απουσία πολύ γρήγορων συνάψεων». Αυτή η εργασία θα μπορούσε να φέρει το πεδίο της επιστήμης του εφαπτικού πεδίου (ephaptic field) από τα περιθώρια της νευροεπιστήμης στο προσκήνιο. Τα ευρήματά της σχετικά με την ταχύτητα και τη διεισδυτικότητα των εφαπτικών φαινομένων μπορεί να προοιωνίζουν μια θεμελιωδώς νέα κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της γνωστικής λειτουργίας και της συνείδησης. πηγή: https://www.scientificamerican.com/article/consciousness-might-hide-in-our-brains-electric-fields/

Η Κίνα παρουσίασε επαναχρησιμοποιούμενο διαστημικό σκάφος μεταφοράς φορτίων (βίντεο) Θα το χρησιμοποιήσει για τον εφοδιασμό του επανδρωμένου διαστημικού της σταθμού. Η Κίνα παρουσίασε το σχέδιο ενός νέου επαναχρησιμοποιήσιμου διαστημικού σκάφους για τη μεταφορά φορτίων από και προς τον επανδρωμένο διαστημικό σταθμό της χώρας. Το διαστημικό λεωφορείο Haolong αναπτύσσεται από το Ινστιτούτο Σχεδιασμού και Έρευνας Αεροσκαφών Chengdu υπό την κρατική Aviation Industry Corporation of China (AVIC). Το Haolong είναι μια από τις δύο προτάσεις που ξεχώρισαν από έναν διαγωνισμό που οργάνωσε η κινεζική υπηρεσία ανθρώπινων διαστημικών πτήσεων, CMSA, για την ανάπτυξη διαστημικών σκαφών μεταφοράς φορτίου χαμηλού κόστους. Η Κίνα χρησιμοποιεί επί του παρόντος το ρομποτικής τεχνολογίας διαστημόπλοιό της Tianzhou για να στέλνει φορτία στο διαστημικό σταθμό Tiangong. Ωστόσο η CMSA ήθελε νέες, χαμηλού κόστους προτάσεις και ιδέες για σκάφη που θα μπορούν να πηγαίνουν στο διαστημικό σταθμό αλλά και να επιστρέφουν στη βάση τους σε αντίθεση με το Tianzhou, το οποίο αυτοκαταστρέφεται πέφτοντας με ταχύτητα στην ατμόσφαιρα της Γης και καίγεται από την τριβή. Μια εικόνα του νέου σκάφους μεταφοράς φορτίων της Κίνας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1826434/i-kina-paroysiase-epanachrisimopoioymeno-diastimiko-skafos-metaforas-fortion/

Νέες εντυπωσιακές εικόνες του Δία και του «πίνακα ζωγραφικής» των νεφών του. Το σκάφος Juno συνεχίζει να εξερευνά το γίγαντα αερίου του ηλιακού μας συστήματος. Το διαστημικό σκάφος Juno της NASA συμπλήρωσε 66 περιφορές γύρω από τον Δία από τότε που έφθασε στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, το 2016. To Juno ολοκλήρωσε την 66ή περιφορά του γύρω από τον Δία στις 23 Οκτωβρίου. Στη διάρκεια κάθε μιας από αυτές, η κάμερα JunoCam λαμβάνει φωτογραφίες του πλανήτη από διαφορετική γωνία και απόσταση.Στο τελευταίο του πέρασμα το Juno κατέγραψε νέες εντυπωσιακές εικόνες από τα εκπληκτικά στροβιλιζόμενα νέφη και τις χαοτικές καταιγίδες του Δία προσφέροντας νέα στοιχεία στους επιστήμονες για αυτά τα φαινόμενα.Το διαστημικό σκάφος πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Γιούνο (σ.σ. αντίστοιχη με την θεά Ήρα της ελληνικής μυθολογίας). Μέχρι σήμερα, το Juno έχει στείλει στο κέντρο ελέγχου της NASA μεγάλο όγκο δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων εικόνων της Γης, του Δία και των μεγαλύτερων φεγγαριών του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος: του Γανυμήδη και της Ευρώπης. Αποστολή του Juno είναι να μελετήσει τη βαρύτητα και το ισχυρό μαγνητικό πεδίο αυτού του γίγαντα αερίων, το πολύχρωμο σέλας και τα στροβιλιζόμενα νέφη του, προκειμένου να αποκαλύψει πώς σχηματίστηκε ο Δίας και πώς εξελίχθηκε στη συνέχεια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1825556/nees-entyposiakes-eikones-toy-dia-kai-toy-pinaka-zografikis-ton-nefon-toy/

GenAI Summit 2024 – Demo Days: Η Τεχνητή Νοημοσύνη από τη Θεωρία στην Πράξη. 100 κορυφαίοι ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, 326 διακεκριμένες εταιρείες τεχνολογίας, 47 διαδραστικά πάνελ και εργαστήρια, πάνω από 2.800 συμμετέχοντες. Το GenAI Summit, το μεγαλύτερο συνέδριο για την Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, επιστρέφει στις 18 Νοεμβρίου 2024 στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα.Μέσα από τα Demo Days, το GenAI Summit συνδυάζει θεωρία και πράξη, προσφέροντας μοναδικές hands-on εμπειρίες εστιάζοντας στο πώς οι εξελίξεις της GenAI μπορούν να μεταμορφώσουν οικονομία, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις.Στις εργασίες του συνεδρίου, θα συμμετάσχει μια εξαιρετική ομάδα ομιλητών, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων στελεχών από την NVIDIA, Palantir, AWS καθώς και πολιτικοί ηγέτες και ακαδημαϊκές προσωπικότητες από το Harvard, το Stanford κ.α.Την επιμέλεια της διοργάνωσης έχει αναλάβει μια οργανωτική ομάδα 25 νέων από την Ελλάδα, που διαπρέπουν σε κορυφαίες εταιρείες και εκπαιδευτικά ιδρύματα στο εξωτερικό παράγοντας την πρωτογενή έρευνα για τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα. Περισσότερα στοιχεία για την οργανωτική ομάδα ΕΔΩ. https://www.genaisummitseeurope.com/home#OrganizingTeam Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην Καθημερινότητα: Εξειδικευμένες Θεματικές για Κάθε Κλάδο Τα Demo Days του GenAI Summit είναι ειδικά σχεδιασμένα για να καλύψουν τις ανάγκες διαφορετικών τμημάτων και επαγγελματικών ρόλων.Επαγγελματίες των ανθρωπίνων πόρων θα μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την ΤΝ για την επιλογή και εκπαίδευση προσωπικού, ενώ υπεύθυνοι πωλήσεων θα ανακαλύψουν εργαλεία προγνωστικής ανάλυσης για τη βελτιστοποίηση του pipeline.Στον χρηματοοικονομικό κλάδο, θα παρουσιαστούν λύσεις για την αυτοματοποίηση ανάλυσης συμβολαίων και αξιολόγησης δανείων, προσφέροντας πρακτικές γνώσεις για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και την αξιοποίηση της καινοτομίας.Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ταυτόχρονα διαδραστικές παρουσιάσεις και πάνελ σε τρεις διαφορετικές σκηνές, την Κεντρική Σκηνή και την Εναλλακτική Σκηνή του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το Book Castle.Επιπλέον, θα μπορούν βιωματικά να ανακαλύψουν τους τρόπους εφαρμογής καινοτόμων εργαλείων και εξελιγμένων προγραμμάτων παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης, συμμετέχοντας σε case studies και αποκλειστικά εργαστήρια. Διεθνείς Ομιλητές και Πρωτοπόροι της Τεχνολογίας Το GenAI Summit 2024 – Demo Days συγκεντρώνει διεθνώς καταξιωμένους ειδικούς και εκπροσώπους της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής τάξης, προσφέροντας στους συμμετέχοντες πολύτιμες γνώσεις για την τρέχουσα και μελλοντική εξέλιξη της ΤΝ.Το συνέδριο θα τιμήσει με την παρουσία του ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος θα συμμετάσχει σε ένα fireside chat με θέμα “Τεχνητή Νοημοσύνη και Καινοτομία”, αναδεικνύοντας τις στρατηγικές προτεραιότητες και στις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Ελλάδα στο πλαίσιο της ψηφιακής μετάβασης.Μεταξύ των διακεκριμένων ομιλητών είναι και ο Δημήτρης Παπαστεργίου (Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης), ο Ανδρέας Σταυροπουλος (Partner, Threshold Ventures) που προσεγγίζουν το θέμα από τις σκοπιές τεχνολογίας και της δημόσιας πολιτικής.Παράλληλα, ο François Candelon (Senior Global Partner, Seven2, ex-BCG), η Dr. Marily Nika (AI Product Lead, Google, lecturer στο Harvard, ex-Meta), ο Subhan Ali (AI Product Lead, NVIDIA) θα παρουσιάσουν τεχνικές εφαρμογές που αναδιαμορφώνουν τον επιχειρηματικό κόσμο, καθώς και τις τελευταίες εξελίξεις σε υποδομές και hardware. Σχετικά με το GenAI Summit Το GenAI Summit αποτελεί το κορυφαίο συνέδριο στην ΝΑ Ευρώπη αφιερωμένο αποκλειστικά στην Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη, με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, του Γραφείου Διασύνδεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, και με την συμμετοχή οργανισμών, όπως το Qatar Foundation. Περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες ΕΔΩ. https://www.genaisummitseeurope.com/

Roscosmos Τι είναι η Γη στην κλίμακα του Σύμπαντος; Ένας μικρός και εύθραυστος μπλε πλανήτης... Από το ύψος της τροχιάς μοιάζει με μια κρυστάλλινη μπάλα που χωράει σε δύο από τις παλάμες σας! Παρακολουθούμε με χαρά πώς αλλάζουν τα σχέδια δαντέλας στην επιφάνειά της. Ας αγαπήσουμε και ας εκτιμήσουμε το σπίτι μας! Ο Konstantin Borisov πυροβόλησε την όμορφη Γη από το φινιστρίνι για εμάς. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_576717 Roscosmos Το Progress MS-29 είναι γεμάτο με καύσιμο και συμπιεσμένα αέρια Μετά την επιστροφή από το σταθμό ανεφοδιασμού και εξουδετέρωσης, το πλοίο εγκαταστάθηκε στον χώρο εργασίας του κτιρίου εγκατάστασης και δοκιμής του εργοταξίου 254 για το τελικό στάδιο της προετοιμασίας πριν από την εκτόξευση. Η αποστολή ξεκινά στις 21 Νοεμβρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_576749