Δροσος Γεωργιος

Το μυστικό των πάγων.Επιστήμονες αναζητούν στην Ανταρκτική απαντήσεις για τα καιρικά φαινόμενα. Κρυμμένο στους πάγους της Ανταρκτικής, ένα γιγαντιαίο «τηλεσκόπιο», μέρος του δεκαετούς διεθνούς πειράματος ΙceCube, μεταδίδει τα πρώτα σήματα. Και οι επιστήμονες έχουν πλέον κάθε λόγο να αισιοδοξούν ότι θα φτάσουν στην πηγή των μυστήριων μικροσωματιδίων που πιστεύεται ότι επηρεάζουν τον καιρό του πλανήτη. Σε αυτό το φιλόδοξο πείραμα, οι ερευνητές εργάζονται τα τελευταία 10 χρόνια. Στόχος τους είναι να αποκαλύψουν πώς δημιουργούνται οι κοσμικές ακτίνες και τα υποατομικά σωματίδια νετρίνα που φθάνουν στον πλανήτη μας από τα πέρατα του Γαλαξία, καθώς σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες είναι πολύ πιθανό να επηρεάζουν το κλίμα της Γης. Εχει μάλιστα υποστηριχθεί πως είναι υπεύθυνα για όλα τα καιρικά φαινόμενα: από τις καταιγίδες έως τις αστραπές. Προκειμένου να ανακαλύψει περισσότερα, η διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής το αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, στο Μάντισον, δημιούργησε στους πάγους της Ανταρκτικής μεγάλο αριθμών φρεατίων βάθους περίπου 2,5 χλμ., στα οποία τοποθέτησε χιλιάδες αισθητήρες. Σε αυτό το βάθος οι αισθητήρες λειτουργούν σαν τηλεσκόπιο, το οποίο καταγράφει τις γαλάζιες λάμψεις που παράγονται όταν υψηλής ενέργειας σωματίδια των κοσμικών ακτίνων και νετρίνα συγκρούονται με τα άτομα του πάγου. Με τον τρόπο αυτό διαγράφεται η τροχιά των σωματιδίων, επιτρέποντας στους επιστήμονες να εντοπίσουν το μέρος του Γαλαξία απο όπου προέρχονται. Οι αστρονόμοι εκτιμούν πως κάποια μέρα θα είναι σε θέση να εντοπίσουν ακόμη και μαύρες τρύπες στο Διάστημα και να ερμηνεύσουν πώς επηρεάζουν τον καιρό στη Γη. Για πολλά χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν πως οι κοσμικές ακτίνες και τα νετρίνα προέρχονταν από υπολείμματα υπερκαινοφανών αστέρων, εκρήξεις γαλαξιών ή υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Πρόσφατα όμως η θεωρία αυτή άρχισε να εγκαταλείπεται. Αν και ο τελευταίος ανιχνευτής πρόκειται να εγκατασταθεί τον Δεκέμβριο, τα πρώτα αποτελέσματα από το παρατηρητήριο ΙceCube που κόστισε περίπου 195 εκατ. ευρώ ήδη αναλύονται. Μέχρι στιγμής έχει εντοπιστεί ένα σημείο απο όπου πολλές κοσμικές ακτίνες κατευθύνονται προς τον πλανήτη μας και το οποίο βρίσκεται κοντά στον Αστερισμό Ιστία. Το συγκεκριμένο σημείο είναι γνωστό για τις μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας που εκλύει στον Γαλαξία. Κοσμικές ακτίνες «Οι κοσμικές ακτίνες ανακαλύφθηκαν πριν από 100 χρόνια, όμως ακόμη δεν γνωρίζουμε από πού προέρχονται», επισημαίνει στη «Sunday Τelegraph» ο δρ Σουμπίρ Σαρκάρ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της βρετανικής ομάδας επιστημόνων. «Αν και το πείραμα εν πρώτοις φαίνεται τρελό μπορείς να μελετήσεις τον ουρανό θάβοντας τους ανιχνευτές μέσα στον πάγο; Το καταπληκτικό είναι ότι τα νετρίνα και οι κοσμικές ακτίνες μάς αποκαλύπτουν έναν εντελώς νέο τρόπο να μελετάμε το Σύμπαν και ας επιτρέπουν να δούμε περιοχές που δεν μπορούσαμε μέχρι σήμερα», προσθέτει. Η Ανταρκτική αποτελεί το καταλληλότερο μέρος για τη διεξαγωγή του πειράματος, χάρις στον υψηλής καθαρότητας πάγο σχεδόν χωρίς καθόλου φυσαλλίδες και άλλες αλλοιώσεις. Επίσκεψη του διευθυντή της NASA στην Κίνα. Ο διευθυντής της NASA Charles Bolden πρόκειται να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Κίνα μεταξύ 16 και 21 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε σήμερα από την αμερικανική υπηρεσία. Το ταξίδι είχε αρχικά προγραμματιστεί το Νοέμβριο του 2009 κατά την τότε επίσκεψη του αμερικανού προέδρου Barack Obama αλλά η ακριβής ημερομηνία παρέμενε εκκρεμείς έκτοτε. Ο εκπρόσωπος της NASA πάντως αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο των συζητήσεων που πρόκειται να έχει ο διευθυντής της υπηρεσίας με τους κινέζους επισήμους. Ο γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων John Culberson από το Τέξας έφερε αντιρρήσεις για την επίσκεψη αυτή καθώς όπως είπε το αμερικανικό Κογκρέσο θα έπρεπε πρώτα να είχε ενημερωθεί για την επίσκεψη. «Υπάρχουν σοβαροί προβληματισμοί για τους στόχους του κινεζικού διαστημικού προγράμματος και είμαι σταθερά αντίθετος σε οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ της NASA και της CNSA (China National Space Administration) σε ότι αφορά τις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις, σημείωσε ο Culberson. Το επικείμενο ταξίδι του Bolden έρχεται δύο εβδομάδες μετά την επιτυχή εκτόξευση του κινεζικού διαστημικού σκάφους Chang'e-2 το οποίο αποτελεί μέρος του προγράμματος της χώρας για να πραγματοποιήσει τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη το 2020, μετά το πρόγραμμα Apollo των ΗΠΑ. Η NASA αντιμέτωπη με ελλείψεις στον προϋπολογισμό της εγκατέλειψε πρόσφατα το πρόγραμμα «Constellation» για επιστροφή στη Σελήνη ως το πρώτο βήμα για μια μελλοντική αποστολή στον Άρη. Η ΝΑΣΑ μέτρησε τις τεχνητές διαστημικές εγκαταστάσεις. Περίπου 16 χιλ. λειτουργούντες και μη λειτουργούντες δορυφόρους, τμήματα πυραύλων-φορέων και άλλων τεχνητών διαστημικών εγκαταστάσεων βρίσκονται σε περίγεια τροχιά, ανακοινώνει η ΝΑΣΑ. Σε σχετική έκθεση αναφέρεται ότι η Ρωσία και οι χώρες της ΚΑΚ συνεχίζουν να κατέχουν την 1η θέση στον αριθμό τεχνητών εγκαταστάσεων σε περίγεια τροχιά – περίπου 6000. Οι ΗΠΑ υστερούν κατα χίλιες και πάνω εγκαταστάσεις. Στην 3η θέση βρίσκεται η Κίνα. Συνολικά σε περίγεια τροχιά βρίσκονται πάνω από 200 χιλ. μονάδες διαστημικών σκουπιδιών μεγέθους ενός έως 10 εκατοστών του μέτρου. Χαρτογράφηση της Γης με διαστημικό βαλς. Φανταστείτε την αρμονία της κίνησης. Και την έκσταση των χαρτογράφων. Για πρώτη φορά στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων, δύο δορυφόροι έχουν τεθεί σε τροχιά πολύ κοντά μεταξύ τους, σαν ένα χορευτικό ζευγάρι που στροβιλίζεται στο κενό, με ταχύτητα 7 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο σε τροχιές που θυμίζουν τα δύο σκέλη διπλής έλικας. Οι δύο δορυφόροι, TanDEM-X και TerraSAR-X, θα αρχίσουν σύντομα να χαρτογραφούν τη Γη προσφέροντας τρισδιάστατες απεικονίσεις ολόκληρου του πλανήτη με μεγαλύτερη ευκρίνεια από οποιεσδήποτε άλλες στο παρελθόν. Λειτουργούν ως ζεύγος, ώστε να δώσουν στους χαρτογράφους «στερεοσκοπική όραση», καθώς ο ένας δορυφόρος θα εκπέμπει σήματα ραντάρ προς τη Γη ενώ και οι δύο θα λαμβάνουν την αντανάκλαση των κυμάτων. Αυτή τη στιγμή, οι δορυφόροι απέχουν μεταξύ τους μόλις 350 μέτρα, ενώ όταν αρχίσει η φάση της χαρτογράφησης, μετά τα Χριστούγεννα, η απόσταση θα έχει μειωθεί στα 200 μέτρα. Σε κάποιες στιγμές, όταν παραδείγματος χάριν τα διαστημικά λεωφορεία ετοιμάζονται να προσδεθούν στον διεθνή διαστημικό σταθμό, διατηρούν σταθερή απόσταση από τον σταθμό ακόμη και λίγων μέτρων. Ομως αυτή η φάση διαρκεί ελάχιστα. Αντίθετα, το ζεύγος των γερμανικών δορυφόρων θα συνεχίσει, αν όλα εξελιχθούν βάσει προγράμματος, το διαστημικό βαλς επί τρία ολόκληρα χρόνια. «Είναι λίγο δύσκολο και πρέπει να ομολογήσω ότι υπάρχει εκνευρισμός», δήλωσε στο BBC ο Μάνφρεντ Τσινκ, της Γερμανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, αναφερόμενος στους ελιγμούς που γίνονται ώστε ο TanDEM να προσεγγίσει τον TerraSAR-X. Οι δορυφόροι θα συλλέξουν στοιχεία για ένα νέο ψηφιακό υψομετρικό μοντέλο (digital elevation model) που θα καταγράφει την επιφάνεια της Γης σε ανάλυση 12Χ12 μέτρα και το ανάγλυφο με ακρίβεια μικρότερη των 2 μέτρων. Το ψηφιακό υψομετρικό μοντέλο που χρησιμοποιείται ώς σήμερα καταρτίστηκε με στοιχεία της αμερικανικής αποστολής SRTM του 2000. Η ανάλυση ήταν 30Χ30 μέτρα για την επιφάνεια της Γης και 16 ώς 10 μέτρα για το ανάγλυφο. Οι πτήσεις ειδικών αεροσκαφών με όργανα λέιζερ (lidar) προσφέρουν χάρτες μεγαλύτερης ακρίβειας, αλλά οι χάρτες αυτοί αφορούν πάντα συγκεκριμένες περιοχές, δεν αποτελούν συνεχή χαρτογράφηση ολόκληρου του πλανήτη. Η αποστολή συντονίζεται από το Γερμανικό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων στο Ομπερπφάφενχόφεν.

Η αποκάλυψη του κομήτη Ηartley-2 Διαστημόπλοιο της ΝΑSΑ θα «συναντηθεί» μαζί του στις 4 Νοεμβρίου. Με μια αστραφτερή ουρά να απλώνεται σε μήκος 1,8 εκατ. χιλιομέτρων, ο κομήτης Ηartley-2 πλησιάζει προς τη Γη. Στις 4 Νοεμβρίου, το διαστημόπλοιο «Deep Ιmpact» θα βρεθεί σε θέση... βολής, 700 χιλιόμετρα μακριά του για να τον μελετήσει με ειδικά όργανα. Πριν από λίγες ημέρες οι κινητήρες της διαστημοσυσκευής «Deep Ιmpact» άναψαν για 60 δευτερόλεπτα και το σκάφος άρχισε να αλλάζει τροχιά. Η τελευταία μανούβρα που πραγματοποίησε στο σκοτεινό Διάστημα έφεραν το διαστημόπλοιο σε πορεία «σύγκρουσης» με έναν παγωμένο επισκέπτη που διατρέχει το ηλιακό μας σύστημα με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ταξιδεύει από το 1986. Ο κομήτης Ηartley-2, που ανακαλύφθηκε το 1986 από αστρονόμους στην Αυστραλία, πλησιάζει ήδη τη Γη και σε μικρή σχετικά απόσταση από τον πλανήτη μας διαγράφεται η φωτεινή του ουρά, που απλώνεται σε μήκος 1,8 εκατ. χιλιόμετρα. Η «σύγκρουση» του διαστημοπλοίου της ΝΑSΑ με τον παγωμένο κομήτη, φαίνεται αναπόφευκτη. Ομως στο Jet Ρropulsion Laboratory στην Καλιφόρνια, οι υπεύθυνοι επιστήμονες που παρακολουθούν λεπτό προς λεπτό την πορεία της διαστημοσυσκευής γνωρίζουν ότι με ορισμένους ακόμη επιδέξιους χειρισμούς, το «Deep Ιmpact» θα περάσει σε απόσταση 700 χιλιομέτρων από τον κομήτη, σε λιγότερο από μήνα και συγκεκριμένα στις 4 Νοεμβρίου. «Τώρα βρισκόμαστε σε απόσταση μικρότερη από 20 εκατ. μίλια μακριά από τον κομήτη και δεν βλέπουμε την ώρα να τον πλησιάσουμε να δούμε πώς είναι», ανέφερε ο επικεφαλής της αποστολής Τιμ Λάρσον. Οταν αυτό συμβεί στις 4 Νοεμβρίου, ο Ηartley-2 θα βρίσκεται 1,1 αστρονομικές μονάδες μακριά από τον ήλιο και 0,15 αστρονομικές μονάδες μακριά από τη Γη. Η ώρα «μηδέν». Η μία αστρονομική μονάδα αντιστοιχεί στην απόσταση που χωρίζει τον πλανήτη μας από τον Ηλιο. Μάλιστα νωρίτερα από την ώρα «μηδέν», στις 20 Οκτωβρίου, ο κομήτης θα είναι ορατός από τη Γη με γυμνό μάτι, σαν θαμπό αστέρι. Εκείνο το βράδυ θα κινείται σε απόσταση από τη Γη 11 εκατ. χιλιομέτρων, δηλαδή 45 φορές την απόσταση Γη - Σελήνη. Με ένα ζευγάρι κιάλια θα μπορεί ο καθένας να δει τον κομήτη, στρέφοντας τη ματιά του στον ουρανό προς τον αστερισμό του Ηνίοχου. Οκτώ μέρες αργότερα, ο κομήτης θα φθάσει στο περιήλιο, δηλαδή το κοντινότερο σημείο προς τον Ηλιο. Θα μάθουμε πολλά. Οταν το διαστημόπλοιο βρεθεί 700 χιλιόμετρα από τον κομήτη, τα επιστημονικά του όργανα θα καταγράψουν δεδομένα για τη δομή, τη σύσταση, και την ιστορία της δημιουργίας του πυρήνα του. Οι γνώσεις που θα αποκτηθούν από την ανάλυση αυτών των στοιχείων και από την ετερογένεια των συστατικών υλικών της χαίτης του θα βοηθήσουν τους ειδικούς να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους για τις συνθήκες δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος. Οι κομήτες άλλωστε θεωρούνται απομεινάρια εκείνης της αρχέγονης εποχής πριν από περισσότερα από 4,5 δισ. χρόνια. Ο Ηartley-2 ανήκει όπως εκτιμούν οι ειδικοί στη λεγόμενη οικογένεια των κομητών του πλανήτη Δία. Γύρω του περιφερόταν, ώσπου κάτι μεσολάβησε και τροποποίησε την τροχιά του. Οπως προέκυψε και από νεώτερα στοιχεία που συνέλεξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηuble, ο κομήτης έχει διάμετρο περίπου 1,5 χιλιόμετρο. Η Ρωσία και η Γαλλία θα συνενώσουν τις προσπάθειες τους για την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Τα δυο μέρη εξετάζουν τη δυνατότητα συνδυασμού της ρωσικής αποστολής «Benera-D», η εκτόξευση της οποίας σχεδιάζεται για το 2015 ή το 2016, με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα εξερεύνησης αυτού του πλανήτη. Σ΄αυτό το πρόγραμμα συμμετέχουν ενεργά οι Γάλλοι επιστήμονες, δήλωσαν οι μετέχοντες στη ρωσο-γαλλική διάσκεψη, που πραγματοποιείται στο Ινστιτούτο διαστημικών ερευνων της Μόσχας. Μεταξύ άλλων συζητείται η δυνατότητα εκτόξευσης από το κοσμοδρόμιο Κούρου στη Γαλλική Γουινέα της ρωσικής συσκευής για την έρευνα της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας της Αφροδίτης.

Στις 6/10/2010 εγραφα Η Ρωσία θα συμμετάσχει στην κατασκευή κέντρου επιτάχυνσης. Η Ρωσία θα συμμετάσχει στην κατασκευή Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιτάχυνσης για την έρευνα των ιόντων και αντιπρωτονίων (Facility for Antiproton and Ion Research - FAIR). Τη σχετική Σύμβαση εξ΄ονόματος της ρωσικής κυβέρνησης υπόγραψε στη γερμανική Βίσμπαντεν η «Ρωσάτομ», ανακοίνωσε στο ΡΙΑ «Νόβοστι» ο εκπρόσωπος της κρατικής εταιρίας. Το έργο FAIR κατασκευάζεται σε προάστιο της Νταρμσταντ στη Γερμανία. Σήμερα στο εν λόγω σχέδιο συμμετέχουν 15 χώρες, συμπεριλαμβανομένων – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και της Ρωσίας. Όπως αναμένεται, τα πρώτα πειράματα στο Κέντρο θα διεξαχθούν το 2013 και η κανονική λειτουργία του θα αρχίσει το 2016. Λιγα στοιχεια ακομα για το FAIR-(Facility for Antiproton and Ion Research.) Η Ρωσία προσχώρησε επίσημα στο σχέδιο για την ίδρυση Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας Ιόντων και Αντιπρωτονίων (FAIR - Facility for Antiproton and Ion Research). Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στους Ρώσους επιστήμονες να συμμετέχουν ως ίσοι με τους δυτικούς ομόλογούς τους στην εκπόνηση νεότατων φυσικών κατευθύνσεων. Επίσης θα εξασφαλίσει παραγγελίες στις ρωσικές επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υψηλών τεχνολογιών. Σ΄ αυτό το μεγάλο διεθνές σχέδιο εκτός της Ρωσίας συμμετέχουν οι ακόλουθες χώρες: Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ινδία, Πολωνία, Σουηδία, Φινλανδία, Ρουμανία και Σλοβενία. Και άλλες έξι χώρες - η Μεγάλη Βρετανία, η Ιταλία, η Σλοβακία, η Κίνα, η Αυστρία και η Ελλάδα θέλουν να προσχωρήσουν σ΄ αυτό κατά τη διάρκεια του έτους. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο δημιουργείται για την έρευνα της δομής της ύλης και της ανέλιξης του Σύμπαντος, είπε σε συνέντευξη που έδωσε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο Διευθυντής του Ενωμένου Ινστιτούτου Υψηλών Θερμοκρασιών, εκπρόσωπος της κρατικής εταιρίας «Ρωσατομ» στο σχέδιο FAIR ακαδημαϊκός Βλαντίμιρ Φόρτοφ: «Ο στόχος αυτού του προγράμματος είναι η έναρξη πειραματικών θεωρητικών ερευνών στον τομέα της φυσικής υψηλών συγκεντρώσεων ενέργειας. Γι΄αυτό το σκοπό θα κατασκευαστεί μεγάλο συγκρότημα επιτάχυνσης στο Ντάρμσταντ με προορισμό την έρευνα των ιδιοτήτων της ύλης σε συνθήκες εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών και πυκνοτήτων ενέργειας. Και από την άλλη, - για τη λήψη στην ύλη πλάσματος, το οποίο έχει μεγάλες πιέσεις. Δηλαδή το πρόγραμμα έχει δυο κατευθύνσεις. Από τη μιά - η ανάπτυξη της πρωτοπόρας θεμελιώδους επιστήμης, εφόσον γίνεται λόγος για τις ιδιότητες της ύλης, οι οποίες στο παρελθόν ήταν αδύνατο να ληφθούν στο εργαστήριο. Και από την άλλη - η ανάπτυξη των τεχνολογιών πάνω σ΄ αυτή τη βάση. - η ιατρική τεχνολογία, η τεχνολογία κατεργασίας υλικών και δημιουργίας λεπτών μεμβρανών με το «γάζωμα» υλικών με πολύ ταχέα σωματίδια. Το κόστος του σχεδίου είναι της τάξης των 3 δισεκ. ευρώ. Σήμερα εγκαταστάσεις τέτοιου μεγέθους, όπως ο Επιταχυντής στη Γενεύη ή το σχέδιο στο Ντάρμσταντ, δεν μπορεί να κατασκευάσει μόνη της ούτε μιά χώρα. Σ΄ αυτή την υπόθεση χρειάζεται συνεταιρισμός όπως, π.χ., στο διάστημα με το ΔΔΣ, θεωρεί ο επιστήμονας. Η χώρα μας συμμετέχει στο πρόγραμμα ως ισότιμος εταίρος. Οι Ρώσοι επιστήμονες ήδη στη διάρκεια 20 χρόνων συνεργάζονται με το Κέντρο φυσικής βαριών ιόντων στο Ντάρμσταντ. Για τη Ρωσία η συμμετοχή στο σχέδιο FAIR εκτός της καθαρά επιστημονικής έχει και εμπορική σημασία. Η Ρωσία δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα με χρήματα, αλλά με συσκευές. Έτσι βοηθούμε την εθνική μας βιομηχανία υψηλών τεχνολογιών, βοηθούμε τα ινστιτούτα μας να εξασφαλίζουν παραγγελίες και να διατηρούν το υψηλό επίπεδο παραγωγής ερευνών». Η πρώτη φάση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας Ιόντων και Αντιπρωτονίων στο Ντάρμσταντ θα είναι έτοιμη για λειτουργία το 2012. Τα πειράματα στο FAIR θα συμπληρωθούν με τις έρευνες, που σχεδιάζονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Ανδρονίων στη Γενεύη.

Κανένας γαλαξίας δεν έλκει ο ένας τον άλλον αν υποθέσουμε τις αποστάσεις δηλαδή ο ποιο κοντινός με εμάς είναι η Ανδρομέδα 240 εκατ. Έτη φωτός. Άρα λοιπών όλα τα αστέρια πρέπει λογικά να είναι και αυτά πλανήτες ,όπως και το δικό μας. Φιλε mixailg. Συγνώμη αλλα νομιζω οτι υπάρχουν δυο λάθη στην δημοσιευσή σου. α)Η Ανδρομέδα δεν απέχει απο τον Γαλαξία μας 240 εκατ. Έτη φωτός!!! β)Τα αστερια δεν ειναι πλανητες!!!

Σύγκρουση μεταξύ αστεροειδών κατέγραψε για πρώτη φορά το Hubble. Ένα μακρόστενο σύννεφο σκόνης που φωτογράφισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble πέρα από την τροχιά του Άρη είναι πιθανώς τα απομεινάρια μιας πρωτοφανούς σύγκρουσης ανάμεσα σε αστεροειδείς. Η μελέτη των συντριμμιών ίσως βοηθήσει τώρα τους επιστήμονες να καταλάβουν από πού προέρχεται η σκόνη του Ηλιακού Συστήματος. Το αντικείμενο P/2010 A2, διαμέτρου 120 μέτρων, εντοπίστηκε στη ζώνη των αστεροειδών, μια δεξαμενή εκατομμυρίων διαστημικών βράχων ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Το Hubble παρακολούθησε το αντικείμενο για πέντε μήνες, από τον Ιανουάριο έως το Μάιο και φωτογράφισε ένα σώμα σε σχήμα «Χ» στην άκρη του μακρόστενου σύννεφου, το οποίο θυμίζει ουρά κομήτη. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι πρόκειται για τα απομεινάρια της σύγκρουσης ανάμεσα σε έναν μικρό και έναν μεγάλο αστεροειδή, η οποία υπολογίζεται ότι πρέπει να συνέβη το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο του 2009. Το περίεργο είναι ότι το σύννεφο των συντριμμιών, τα οποία έχουν διάμετρο από μερικά χιλιοστά μέχρι λίγα εκατοστά. παραμένει σχετικά συμπαγές. «Περιμέναμε ότι το πεδίο των συντριμμιών θα επεκτεινόταν με δραματική ταχύτητα, σαν θραύσματα που πετάγονται από μια χειροβομβίδα» σχολίασε ο Ντέιβιντ Τζούιτ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις και επικεφαλής της μελέτης. «Στην πραγματικότητα όμως συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Διαπιστώσαμε ότι το αντικείμενο διογκώνεται πολύ αργά» ανέφερε. Σύμφωνα με τη μελέτη του Τζούιτ, που δημοσιεύεται την Πέμπτη στο περιοδικό Nature, το αντικείμενο P/2010 A2 είναι ό,τι απέμεινε από έναν αστεροειδή μέσου μεγέθους όταν χτυπήθηκε από έναν μικρότερο διαστημικό βράχο, διαμέτρου 3 έως 4,5 μέτρων. Η πρόσκρουση πρέπει να συνέβη με ταχύτητα γύρω στα 17.500 χιλιόμετρα την ώρα και απελευθέρωσε την ενέργεια ενός μικρού ατομικού όπλου. Αργότερα, η ηλιακή ακτινοβολία και ο ηλιακός άνεμος άρχισαν αργότερα να σπρώχνουν τη σκόνη της σύγκρουσης και σχημάτισαν έτσι μια ουρά παρόμοια με την ουρά ενός κομήτη. Μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι δεν είχαν καταγράψει ένα τέτοιο φαινόμενο και έπρεπε να βασίζονται σε μαθηματικά μοντέλα για να εκτιμήσουν τη συχνότητα των προσκρούσεων και την ποσότητα της παραγόμενης σκόνης. «Οι παρατηρήσεις αυτές είναι σημαντικές επειδή πρέπει να ξέρουμε από πού έρχεται η σκόνη του Ηλιακού Συστήματος, καθώς και πόση προέρχεται από σύγκρουσης κομητών και πόση από την εξαέρωση κομητών» εξήγησε ο Δρ Τζούιτ.

Δυστυχώς ο Ομπάμα φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων!!! Επίσημη έγκριση για τη νέα στρατηγική της NASA. Η νομοθεσία που δίνει νέα κατεύθυνση στο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα υπεγράφη από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ανοίγοντας το δρόμο για την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα, αλλά και για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή πέρα από την τροχιά της Σελήνης. Με την υπογραφή του νόμου (NASA Authorization Act 2010) τερματίζεται και επίσημα το Πρόγραμμα Αστερισμός που είχε σχεδιάσει ο τέως πρόεδρος Τζορτζ Μπους για επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη. Αντί για το φεγγάρι, η NASA στρέφει το βλέμμα στους αστεροειδείς με την προοπτική να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή το 2025. Απώτερος στόχος, βέβαια, παραμένει ο Άρης. Μέχρι να αναπτυχθεί ο πύραυλος και το όχημα που θα χρησιμοποιηθούν σε αυτές τις μελλοντικές αποστολές στο βαθύ Διάστημα, η μεταφορά πληρωμάτων από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ανατίθεται αρχικά στη Ρωσία και αργότερα σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες. Η νομοθεσία (η οποία εγκρίθηκε από το Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα) προβλέπει επίσης ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τουλάχιστον μέχρι το 2020. Δίνει επίσης το πράσινο φως για μία ακόμα αποστολή με τα διαστημικά λεωφορεία πριν τα γερασμένα σκάφη αποσυρθούν οριστικά το 2011. «Η ψήφος εμπιστοσύνης που μας έδωσε σήμερα ο πρόεδρος εξασφαλίζει ότι το διαστημικό πρόγραμμα της Αμερικής θα παραμείνει στο προσκήνιο ενός λαμπρού μέλλοντος για το έθνος μας» δήλωσε ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν. Αλλαγή ρότας Η στρατηγική του Τζορτζ Μπους προέβλεπε την ανάπτυξη δύο πυραύλων και μιας εξαθέσιας κάψουλας για επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη τη δεκαετία του 1920. Η ανάπτυξη των πυραύλων Aries I και II ακυρώνεται και η NASA καλείται να σχεδιάσει νέο πύραυλο με κονδύλι 11,5 δισ. δολαρίων την επόμενη εξαετία. Το πρόγραμμα ανάπτυξης της κάψουλας Orion συνεχίζεται, με τη διαφορά ότι το σκάφος θα χρησιμοποιηθεί μόνο ως όχημα διαφυγής σε περίπτωση ατυχήματος στον ISS. Δεν αποκλείεται πάντως να τροποποιηθεί στο μέλλον ώστε να χρησιμοποιηθεί και σε αποστολές πέρα από την τροχιά της Σελήνης. Για τον καθορισμό της νέας στρατηγικής ο Ομπάμα βασίστηκε στη γνωμοδότηση ανεξάρτητης επιτροπής, η οποία εκτίμησε ότι το Πρόγραμμα Αστερισμός δεν ήταν βιώσιμο χωρίς δραστική αύξηση της χρηματοδότησης. Αντιδράσεις προκάλεσε πάντως η απόφαση του Ομπάμα να παροπλίσει τα διαστημικά λεωφορεία πριν ετοιμαστεί το σκάφος που θα αντικαταστήσει. Αυτό σημαίνει ότι από το 2011 μέχρι τουλάχιστον το 2015 οι Αμερικανοί δεν θα έχουν τη δυνατότητα αυτόνομων επανδρωμένων αποστολών και θα εξαρτώνται από τα ρωσικά Soyuz. Αντιδράσεις προκάλεσε επίσης η ιδέα της χρήσης ιδιωτικών διαστημικών σκαφών για τους αστροναύτες της NASA, αν και η κυβέρνηση διαβεβαίωσε αργότερα ότι οι κανόνες ασφάλειας θα παραμείνουν πολύ αυστηροί. Στην ανάπτυξη των νέων πυραύλων θα συμμετάσχουν εξάλλου εργολάβοι της NASA όπως η Boeing, εξοικειωμένοι με τις απαιτήσεις ασφάλειας στις επανδρωμένες αποστολές. Ολα στούς ιδιώτες λοιπόν!!! Μπραβο στο lobby της Boeing.Θαυματα κάνει!!! Ερευνητικό μπαλόνι εντόπισε σπάνιες κοσμικές ακτίνες. Μια απρόσμενη ανακάλυψη έκανε το εξερευνητικό μπαλόνι ΑΝΙΤΑ που αποτελεί μέρος ενός συστήματος εντοπισμού νετρίνων, των υποατομικών σωματιδίων που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Σύμπαντος. Το σύστημα αποτελείται από ένα τηλεσκόπιο και το μπαλόνι, το οποίο κινείται σε ύψος 38 χιλιομέτρων πάνω από την Ανταρκτική. Με τα όργανα που διαθέτει το μπαλόνι μπορεί να εντοπίζει τα ραδιοκύματα τα οποία παράγονται όταν τα υψηλής ενέργειας νετρίνα πέφτουν με τρομερή ταχύτητα από το Διάστημα πάνω στο παχύ στρώμα πάγου. Πριν από λίγες εβδομάδες το μπαλόνι συνέλαβε κάποια ραδιοκύματα που δεν είχαν σχέση με τα νετρίνα και αρχικά οι επιστήμονες δεν ασχολήθηκαν με αυτά, αφού θεώρησαν ότι επρόκειτο για κάποιο είδος διαστημικού θορύβου που είχαν καταγράψει τα όργανα. Ωστόσο επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο αποφάσισαν να μελετήσουν καλύτερα αυτόν τον «θόρυβο» και διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για κοσμικές ακτίνες, και μάλιστα εξαιρετικά υψηλής ενέργειας. Η ανακάλυψη προκάλεσε αρχικά την έκπληξη και στη συνέχεια τον ενθουσιασμό των επιστημόνων, εφόσον στην ουσία έχουν πλέον στη διάθεσή τους ένα νέο σύστημα εντοπισμού κοσμικών ακτίνων υψηλής ενέργειας. Ο εντοπισμός αυτού του είδους των κοσμικών ακτίνων είναι εξαιρετικά δύσκολος, αφού γενικότερα τα πολύ πολύ υψηλής ενέργειας σωματίδια που κυκλοφορούν στο Διάστημα φθάνουν σπάνια στη Γη με την αρχική τους ενέργεια. Αυτό συμβαίνει γιατί έρχονται από τα βάθη του Σύμπαντος και έτσι τα περισσότερα από αυτά κατά την πορεία τους συγκρούονται με τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (κατάλοιπο από τη γέννηση του Σύμπαντος) και χάνουν σημαντικό μέρος της ενέργειάς τους. Η μελέτη τους είναι πολύ σημαντική, εφόσον πιστεύεται ότι πηγή αυτών των ακτίνων είναι οι πυρήνες εξαιρετικά ενεργών γαλαξιών, στο κέντρο των οποίων υπάρχουν γιγαντιαίες μαύρες τρύπες.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Επειδή τα αγγλικα μας δεν είναι στο καλύτερο δυνατο επίπεδο μερικα στοιχεία ακομα για τον Gliese 581g. Η δεύτερη γη Gliese 581g μπορεί και να μην υπάρχει. Αστρονόμοι του αστεροσκοπείου της Γενεύης αμφισβητούν την ύπαρξη του εξωπλανήτη Gliese 581g, που πριν από δύο εβδομάδες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη του αμερικανοί αστρονόμοι, και που μοιάζει πολύ με τη Γη ενώ θα μπορούσε να είναι κατοικήσιμος, μια είδηση που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση διεθνώς. Σε μια συνάντηση αστρονόμων ειδικών στην αναζήτηση πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Τορίνο της Ιταλίας, Ευρωπαίοι αστρονόμοι υποστηρίζουν πως δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα ίχνος του διάσημου Gliese 581g. Παρόλο που έκαναν προσεκτικές παρατηρήσεις στο ίδιο ηλιακό σύστημα γύρω από το άστρο Gliese 581, που απέχει περίπου 20 έτη φωτός από τη Γη, λένε ότι δεν ανακάλυψαν κανένα τέτοιο πλανήτη. Είναι γνωστό πως μια ομάδα συνεργαζόμενων αστρονόμων κυρίως από το Αστεροσκοπείο της Γενεύης, είχε πρώτη ανακαλύψει προ καιρού τέσσερις πλανήτες σε τροχιά γύρω από αυτό το άστρο, μέσω των αδιόρατων βαρυτικών επιδράσεων που οι περιφορές τους έχουν στην τροχιά του μητρικού ήλιου τους. Κανείς όμως από αυτούς τους εξωπλανήτες δεν θεωρήθηκε ότι μοιάζει με τη Γη και μπορεί να φιλοξενεί ζωή. Όμως στις 29 Σεπτεμβρίου του 2010, μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών ανακοίνωσε ότι εντόπισε ένα πέμπτο πλανήτη γύρω από το ίδιο άστρο, που ονομάστηκε Gliese 581g. Αυτός ο εξωπλανήτης όπως είδαμε υπολογίστηκε ότι έχει μάζα σχεδόν τριπλάσια της Γης, δηλαδή αρκετά μεγάλη για να διατηρήσει ατμόσφαιρα και νερό στην επιφάνειά του, άρα θα μπορούσε να φιλοξενεί και ζωή, γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε ως "δεύτερη Γη". Όμως στη διεθνή συνδιάσκεψη Αστροφυσικής Πλανητικών Συστημάτων του Τορίνο, ο αστρονόμος Francesco Pepe του αστεροσκοπείου της Γενεύης και Ελβετοί ερευνητές, που είχαν κάνει την αρχική ανακάλυψη του εξωπλανητικού ηλιακού συστήματος, ανέφεραν ότι, παρά τις προσπάθειες τους, δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα ίχνος του πέμπτου "γήινου" πλανήτη στη λεγόμενη "κατοικήσιμη ζώνη", δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το άστρο, ώστε η τροχιά του εξωπλανήτη να μην είναι ούτε πολύ κοντά σε αυτό, ούτε πολύ μακριά, όπως συμβαίνει περίπου με τη Γη. Όπως δήλωσε, ωστόσο, ο Francesco Pepe, "κανείς δεν έχει ακόμα την απαιτούμενη ακρίβεια στις παρατηρήσεις του, για να αποδείξει την απουσία ενός τόσο μικρού εξωπλανήτη". Η ομάδα της Γενεύης πιστεύει ότι τα στοιχεία που είδαν με το όργανο HARPS στο πλανητικό σύστημα του άστρου Gliese 581 ήταν τελικά θόρυβος. Οι Αμερικανοί αστρονόμοι, προς το παρόν τουλάχιστον, απέφυγαν να σχολιάσουν επισήμως την ευρωπαϊκή "πρόκληση", έως ότου δουν κάποια επιστημονική δημοσίευση, αν και ένας από αυτούς, ο Paul Butler του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι, παραδέχτηκε ότι πιθανώς θα χρειαστούν και άλλες παρατηρήσεις για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του "γήινου" εξωπλανήτη, εκτιμώντας πάντως ότι σε ένα έως δύο χρόνια θα έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του Gliese 581g Στην φωτογραφία σύγκριση του δικού μας πλανητικού συστήματος με του Gliese 581. Στις 1/10/2010 εγραφα εδω στο post για την θεληση και δυνατοτητα αποικισης της Σελήνης και του Αρη εν αρχη στην συζήτηση για την αποίκιση του Gliese 581. Πιστεύω οτι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας του Ηλιακου μας συστήματος.Με πρωτο στοχο τις βάσεις στην Σελήνη και μετα στον Αρη, θα επακολουθήσει αφενός η προσπάθεια γεωπλασιας στον Αρη που εννοείται θα κρατήσει δεκάδες ισως και εκατοντάδες χρόνια αλλα και η επίσκεψη σε ολα τα σημεία του Ηλιακου μας συστήματος είτε εσωτερικα(Ερμής-Αφροδίτη) είτε πολύ περισσότερο εξωτερικα(Διας-Κρόνος-Ουρανός-Ποσειδώνας-Πλούτωνας)αλλα εννοείται και Τιτάνας,Ευρώπη,Ιώ κ.λ.π.-κ.λ.π. Ας αφήσουμε λοιπόν τους χιλίαδες γήινους πλανήτες που σίγουρα θα βρούμε στο αμμεσο μέλλον με τις καινούργιες διαστημοσυσκευές μας και ας κοιταξουμε λίγο κοντύτερα τουλάχιστον για αυτόν τον αιώνα.

Οι επιστήμονες αναπτύσσουν ένα Αρειανό αεροπλάνο. Λόγω του μεγάλου αριθμού των ενδείξεων που δείχνουν την ύπαρξη ζωής στον κόκκινο πλανήτη, οι επιστήμονες νομίζουν ότι είναι μια καλή αφορμή για μια επισταμένη εξερεύνηση του Άρη. Πιστεύουν δε ότι οι μελλοντικές μελέτες θα διεξαχθούν από ειδικά αεροπλάνα. Μέχρι στιγμής, ο Άρης έχει διερευνηθεί με τη χρήση συσκευών που προσεδαφίστηκαν, ρόβερ και τροχιακά διαστημόπλοια. Όλα αυτά δε τα μέσα είχαν μια ανεκτίμητη συμβολή στην ανάπτυξη της βάσης πληροφοριών που έχουμε τώρα για τον Άρη. Αλλά τα βασανιστικά τεκμήρια της παρουσίας υγρού νερού κάποτε στην επιφάνεια του πλανήτη αξίζει να υποβληθούν σε ενδελεχή έλεγχο, μέσα από την ατμόσφαιρα και πάνω από την επιφάνεια του εδάφους του Άρη. Και εκεί χρειαζόμαστε ένα ειδικό αρειανό αεροπλάνο. Ειδικοί του ερευνητικού κέντρου της NASA ανέπτυξαν το ARES, ένα πυραυλοκίνητο ρομποτικό αεροπλάνο για τον Άρη, υπό την καθοδήγηση του ατμοσφαιρικού επιστήμονα Joel Levine. Ο Joel Levine πιστεύει ότι μια τέτοια συσκευή θα κάνει μια θαυμάσια δουλειά στην εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη, ή ότι επίσης θα ρίξει κάποιο φως σε ορισμένα από τα πολλά μυστήρια του Άρη. Σύμφωνα με αυτόν, ο κύριος στόχος μιας τέτοιας προοπτικής της αποστολής θα είναι η συλλογή οπτικών εικόνων και δεδομένων από το έδαφος του Άρη, που ίσως θα καλύπτει εκατοντάδες μίλια σε έκταση. Οι πτήσεις θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν σε ένα υψόμετρο περίπου 1,6 χιλιομέτρων, και μπορεί να καλύψει τμήματα παρόμοια με αυτά που απαθανατίστηκαν από το όργανο HiRISE, στο Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). "Ένα αεροπλάνο με κινητήρα σε απόσταση ενός μιλίου πάνω από την επιφάνεια, μπορεί να λάβει μετρήσεις πάνω από δύσβατα σημεία του Άρη και να συλλέγει ένα σωρό στοιχεία που κανένα ρόβερ δεν μπορεί να κάνει," υποστηρίζει ο Levine. Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα θα είναι ότι η μικρή απόσταση από το έδαφος θα επιτρέψει ωστόσο τη χρήση χημικών αισθητήρων για τη συλλογή χημικών ουσιών, καθώς και την συλλογή πολύ λεπτομερών εικόνων. Δυστυχώς, τα τροχιακά διαστημόπλοια δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.Το ειδικό αεροπλάνο, που λέγεται Aerial Regional-Scale Environmental Surveyor (ARES), θα προταθεί για την επόμενη αποστολή της NASA στον Άρη. Μάλιστα, μια ομάδα 250 ειδικών εργάζεται για την ανάπτυξη αυτού του αεροπλάνου, και το πρότυπο μοντέλο έχει ήδη κατασκευαστεί στα εργαστήρια. "Υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στο νότιο ημισφαίριο του Άρη. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιοχές με πολύ υψηλό μαγνητισμό στον φλοιό, την προέλευση του οποίου κανείς δεν την καταλαβαίνει”, λέει ο Levine για τις πιθανές εφαρμογές για το ARES. "Με τη μελέτη του μαγνητισμού του φλοιού του Άρη, μπορούμε να μάθουμε αν αυτός μπορεί να προστατέψει την επιφάνεια του Άρη από τα σωματίδια υψηλής ενέργειας του ηλιακού ανέμου. Συγχρόνως, θα μας βοηθήσει να μάθουμε περισσότερα σχετικά με την ακτινοβολία που οι άνθρωποι στην επιφάνεια θα δέχονται”, προσθέτει. Οι επιστήμονες που εργάζονται για ARES ήδη ξέρουν τι να κάνουν όταν η επόμενη απόφαση της NASA θα έρθει. Η αποστολή τους είχε ήδη προταθεί το 2002, αλλά επελέγη η αποστολή Phoenix Mars Lander αντί αυτής. «Ταχυδρόμοι» της ζωής οι αστεροειδείς; Ενισχύονται οι θεωρίες ότι το νερό και τα υλικά της ζωής έφθασαν στη Γη από το Διάστημα Εξι μήνες μετά τον εντοπισμό νερού και οργανικών στοιχείων στον αστεροειδή 24 Τhemis οι επιστήμονες εντόπισαν νερό και σε έναν ακόμη αστεροειδή που κινείται στο ηλιακό μας σύστημα, ενώ παράλληλα εντοπίστηκαν (ξανά) ίχνη της παρουσίας νερού στον Αρη. Τα ευρήματα ενισχύουν τις θεωρίες που αναφέρουν ότι δομικά υλικά για τη δημιουργία της ζωής όχι μόνο αφθονούν στο Διάστημα αλλά έφθασαν στη Γη από εκεί. Χρησιμοποιώντας εξοπλισμό και όργανα της ΝΑSΑ ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδας εντόπισαν την παρουσία νερού σε παγωμένη μορφή στον αστεροειδή 65 Cybele, γεγονός το οποίο έχει εκτός των άλλων και σημειολογική σημασία, αφού η Κυβέλη (από όπου πήρε το όνομά του ο αστεροειδής) ήταν η θεά της άγριας φύσης, των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. «Η ανακάλυψη δείχνει ότι στη συγκεκριμένη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος βρίσκεται πολύ περισσότερο νερό από όσο πιστεύαμε ως σήμερα και ενισχύει τη θεωρία ότι κάποιοι αστεροειδείς που έπεσαν στη Γη έφεραν στον πλανήτη μας τόσο το νερό όσο και άλλα υλικά δημιουργίας της ζωής» δήλωσε στο 42ο Συνέδριο Πλανητικών Επιστημών της Αμερικανικής Ενωσης Αστρονομίας ο Ουμπέρτο Κάμπινς, μέλος μιας εκ των ερευνητικών ομάδων που έκανε την ανακάλυψη. Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Μars Εxpress που εξερευνά τον Αρη εντόπισε στο γιγαντιαίο φαράγγι Μelas Chasma ίχνη της ύπαρξης νερού πριν από πολλά εκατομμύρια έτη, όταν, σύμφωνα με όσα πιστεύουν οι επιστήμονες, στον Αρη υπήρχαν ποτάμια, λίμνες και πιθανώς ένας ωκεανός. Στην εικόνα που τράβηξε η κάμερα υψηλής ανάλυσης του δορυφόρου διακρίνονται στις πλαγιές οι αυλακώσεις που σύμφωνα με τους επιστήμονες δημιουργήθηκαν από το νερό.

Στον ISS οι κοσμοναύτες που θα επιβλέψουν την ολοκλήρωσή του. Δύο Ρώσοι κοσμοναύτες και ένας Αμερικανός αστροναύτης έφτασαν την Κυριακή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), στον οποίο θα παραμείνουν μέχρι την ολοκλήρωση της συναρμολόγησής του τον προσεχή Φεβρουάριο. Το ρωσικό σκάφος Soyuz που μετέφερε τους τρεις άνδρες συνδέθηκε στον ISS στις 02.01 ώρα Ελλάδας, δύο μέρες μετά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Με την άφιξη του Soyuz το πλήρωμα του σταθμού αυξάνεται από τα τρία στα έξι άτομα. Το πλήρωμα του Σογιούζ ΤΜΑ-01Μ αποτελούμενο από τους Ρώσους κοσμοναυτες Αλεξάντρ Καλερί και Ολέγκ Σκρίποτσκα, καθώς επίσης και από τον αστρονάυτη της ΝΑΣΑ Σκοτ Κέλι προχώρησε στις δοκιμές του εκσυγχρονισμένου συστήματος ψηφιακής διαχείρισης. «Στο σύστημα διεύθυνσης του μεταγωγικού διαστημοπλοίου Σογιούζ έχουν αντικατασταθεί 30 συστήματα. Κατά την πτήση τους οι κοσμοναύτες θα πρέπει να διαπιστώσουν κατά πόσο επιτυχής θα είναι η λειτουργία τους στο Διάστημα»,- είπε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Αλεξάντρ Βορομπιόφ, γραμματέας τύπου της ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας. «Ο διευθυντής της πτήσης Βιτάλι Λαποτά ανακοίνωσε ένα χαρούμενο νέο: σχεδόν 70 κιλά επιπρόσθετων υλικών μπορούν να τοποθετηθούν τώρα στο Σογιούζ χάρι στην καλύτερη διασύνδεση των συσκευών με το σύστημα ψηφιακής διαχείρισης του διαστημοπλοίου. Αυτό εξάλλου, δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς επιπρόσθετων υλικών που τόσο χρειάζονται στους κοσμοναύτες. Πολλά έγιναν και σε ό,τι αφορά την ανανέωση των επιστημονικών συσκευών. Οι δοκιμές θα πραγματοποιούνται άμεσα στις διαστημικές συνθήκες, Το πλήρωμα είναι έτοιμο για τέτοιες δοκιμές. Το πλήρωμα θα δουλεύει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σχεδόν έξι μήνες. Σ΄αυτή την περίοδο οι κοσμοναύητες θα κάνουν τρεις περιπάτους στο ανοιχτό διάστημα και μερικές δεκάδες επιστημονικά πειράματα. Εκτός απ’ αυτό, το πλήρωμα θα φιλοξενήσει πολλά διαστημόπλοια- μερικά ρωσικά πλοία εφοδιασμού «Προγκρές» και διαστημόπλοια Σογιούζ, ένα διαστημόπλοιο της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας και ένα ιαπωνικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο. Τα μέλη της αποστολής προβλέπεται να φιλοξενήσουν επίσης δύο αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία (σατλ). Μετά η ΝΑΣΑ θα κλείσει το πρόγραμμα εκτόξευσης των σατλ και οι λειτουργίες μεταφοράς ανθρώπων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα ανατεθούν αποκλειστικά στα ρωσικά Σογιούζ. Ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Σκοτ Κέλι πριν την διαστημική του πτήση, αναφερόμενος σ΄αυτό το γεγονός, είπε: «Μού φαίνεται ότι είναι πολύ καλά πως έχουμε Ρώσους εταίρους. Διαφορετικά θα ήταν απλώς αδύνατη η πτήση μας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Για την πιο πέρα προώθηση της αξιοποίησης του διαστήματος, απαιτείται πλατιά συνεργασία της Ρωσίας και των ΗΠΑ σ΄αυτό τον τομέα μιά και είμαστε αναγκασμένοι για οικονομικούς λόγους να κλείσουμε το πρόγραμμα πτήσεων των σατλ και να τα αντικαταστήσουμε από νέα διαστημόπλοια»,- είπε ο Αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κέλι. Το πλήρωμα με παράκληση Ρώσων ομογενών που ζουν στη Γαλλία και με την ευκαιρία της εκατονταετίας από το θάνατο του Λεβ Τολστόι πήρε μαζί του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τα «Διηγήματα της Σεβαστούπολης», που είχαν εκδοθεί όταν ζούσε ακόμα ο συγγραφέας. «Δεν υπάρχει ανάγκη να διηγούμαστε για το τι είναι η Σεβαστούλη για τον Ρώσο, όπως και για το ποιός είναι ο Τολστόι»,- είπε πριν την πτήση του ο κυβερνήτης του Σογιουζ Αλεξάντρ Καλερί.Η εκτόξευση του πρώτου ρωσικού διαστημοπλοίου νέου τύπου Σογιούζ ΤΜΑ-01Μ, που είναι εξοπλισμένο με ψηφιακό σύστημα διεύθυνσης εξασφαλιζόταν από 8 αεροπλάνα, 12 ελικόπτερα και το ρωσικό διασωστικό πλοίο «Ανταρκτιδα». Οι εργασίες για τη συναρμολόγηση του τροχιακού εργαστηρίου, 350 χλμ από την επιφάνεια της Γης, συνεχίζονται από το 1998. Με την ολοκλήρωση του σταθμού το 2011, τα διαστημικά λεωφορεία της NASA θα αποσυρθούν οριστικά. Το σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα προβλέπει ότι οι αμερικανικές αποστολές από και προς τον σταθμό θα ανατεθούν σε ιδιωτικές εταιρείες, ενώ η NASA θα αναλάβει το σχεδιασμό νέου σκάφους για αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά. Ο διάδοχος των διαστημικών λεωφορείων δεν αναμένεται να είναι έτοιμος πριν από το 2015 το νωρίτερο. Στο μεσοδιάστημα, οι αποστολές πληρωμάτων στον ISS θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με τα ρωσικά Soyuz. Για κάθε ταξίδι η Ρωσία χρεώνει τη NASA 51 εκατομμύρια δολάρια ανά αστροναύτη. Μερικες μικρες ειδησεις. Στοιχεία για νερό σε γιγάντια φαράγγια του Άρη. Το Melas Chasma, ένα γιγάντιο φαράγγι που αποτελεί μέρος του ρήγματος των 4.000 km της Valles Marineris στον Άρη, βυθίζεται 9 χιλιόμετρα κάτω από τις γύρω πεδιάδες σε αυτή την εικόνα, η οποία ελήφθη από την Υψηλής Ανάλυσης Κάμερα πάνω στο σκάφος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στις 1 Ιουλίου 2006, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο βαθιές κοιλότητες στον κόκκινο πλανήτη. Η εικόνα δείχνει, επίσης, στοιχεία που αποδεικνύουν ότι κάποτε έρεε νερό και υπήρχαν λίμνες στην επιφάνεια του Άρη. Οι λευκές γραμμές είναι τα κανάλια τα χαραγμένα από το νερό που έρρεε και οι ανοιχτόχρωμες περιοχές δείχνουν τις αποθέσεις θειικών συστατικών. Οι βραχώδεις σχηματισμοί αποδεικνύουν την υφή της ροής, κάτι που δείχνει ότι αυτοί κάποτε αποτέθηκαν από νερό σε υγρή μορφή, πάγο ή λάσπη. Η εικόνα καλύπτει έκταση 200 x 100 km που είναι περίπου η έκταση της Σλοβενίας. Μια κορυφαία άποψη από το Νεφέλωμα Flame. Το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (ESO) διευθύνει μερικά από τα πιο προηγμένα στον κόσμο επίγεια τηλεσκόπια, συμπεριλαμβανομένου και του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT), καθώς και το VISTA στην ορατή και υπέρυθρη ζώνη του φάσματος στο Παρατηρητήριο Paranal στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Πρόσφατα δημοσίευσαν τις κορυφαίες 100 εικόνες τους: εδώ είναι η κορυφαία από αυτές. Η παραπάνω εικόνα τραβήχτηκε από το VISTA μετά από μια 14-λεπτη έκθεση στην υπέρυθρη περιοχή και δείχνει το Νεφελώμα Flame (NGC 2024), ένα βρεφοκομείο άστρων στον αστερισμό του Ωρίωνα με έκταση 900 έως 1.500 έτη φωτός. Το VISTA θεωρείται το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο έρευνας στον κόσμο. Παρατηρείστε τα νεαρά άστρα στον πυρήνα του νεφελώματος, που συνήθως δεν είναι ορατή στο ορατό φως λόγω της σκόνης και των αερίων. Επίσης, ενδιαφέρον είναι και το μπλε λαμπρό αστέρι στο δεξιό μέρος. Είναι ένα από τα τρία φωτεινά αστέρια που σχηματίζουν τη ζώνη του Ωρίωνα. Η λάμψη ακριβώς κάτω από το κέντρο είναι η αντανάκλαση του νεφελώματος NGC 2023? Και το περίγραμμα κάτω δεξιά σηματοδοτεί την άκρη του νεφελώματος Horsehead. Επιτυχής πτήση του διαστημοπλοίου της Virgin. Την πρώτη του επιτυχή πτήση πάνω από την έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια πραγματοποίησε το διαστημικό σκάφος της Virgin Galactic, Enterprise, το οποίο στο μέλλον θα πραγματοποιεί υποτροχιακές πτήσεις αναψυχής. Το διαστημόπλοιο μεταφέρθηκε συνδεδεμένο με ένα μητρικό αεροπλάνο σε ύψος 13,700 μέτρων όπου στη και αφέθηκε να πετάξει επί 25 λεπτά παρουσία του δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη του Ρίτσαρντ Μπράνσον. "Ήταν η πιο συναρπαστική στιγμή απ΄όταν ξεκίνησε το σχέδιο αυτό το 2004" δήλωσε ο επιχειρηματίας όταν το είδε να προσγειώνεται επιτυχώς. Η εταιρεία Virgin Galactic σκοπεύει να γίνει η πρώτη εταιρεία που θα προσφέρει την εμπειρία ενός ταξιδιού σε μηδενική βαρύτητα και έχει ήδη λάβει προκαταβολές από 370 πελάτες. Το εισιτήριο εκτιμάται ότι θα κοστίζει 200 χιλιάδες δολάρια. Το Enterprise θα απογειώνεται συνδεδεμένο στο μητρικό αεροσκάφος και στη συνέχεια θα απελευθερώνεται σε ύψος 16 χιλιομέτρων όπου και θα πυροδοτεί τους πυραυλοκίνητους κινητήρες του και θα ανεβαίνει κατακόρυφα σε ύψος 100 χιλιομέτρων φτάνοντας στο διάστημα όπου οι επιβάτες θα μπορούν να βιώσουν την αίσθηση της μηδενικής βαρύτητας.

Νέο βίντεο από την επίσκεψη του 1969 στη Σελήνη. Μοναδικά στιγμιότυπα από τα πρώτα βήματα του Νιλ Άρμστρονγκ στη Σελήνη το 1969 ήρθαν στο φως μόλις χθες. Μία, λοιπόν, από τις πιο αξέχαστες σκηνές του 20ου αιώνα είναι πλέον ολοκληρωμένη. Για πρώτη φορά το ευρύ κοινό μπορεί να παρακολουθήσει τις πρώτες κινήσεις του Αμερικανού αστροναύτη στο φεγγάρι, στις 21 Ιουλίου 1969, την ώρα που κατεβαίνει τη σκάλα του Apollo 11. Τα αρχεία, που βρέθηκαν στην Αυστραλία ύστερα από δέκα χρόνια έρευνας έχουν πλέον αποκατασταθεί και προβάλλονται στην ιστοσελίδα του περιοδικού Australian Geographic. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ποιότητα της εικόνας είναι κατά πολύ ανώτερη σε σχέση με τα βίντεο που έχουν προβληθεί στο παρελθόν. Το 2009, η NASA είχε δημοσιεύσει αρκετές σκηνές από το βίντεο "ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, αλλά μεγάλο για την ανθρωπότητα", της τρίωρης αυτής "ξενάγησης" στη Σελήνη. http://www.australiangeographic.com.au/journal/exclusive-moonwalk-video-revealed.htm Η «μαύρη χήρα» του Σύμπαντος. Επιστήμονες από τον Καναδά εντόπισαν ένα άστρο που, αν και βρίσκεται σε διαδικασία κατάρρευσης, «κατασπαράζει» το γειτονικό του άστρο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς ο όγκος του και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, να είναι ήδη το μεγαλύτερο πάλσαρ (άστρο νετρονίου) που γνωρίζουμε στο Σύμπαν. Το άστρο-«κανίβαλος» έχει την κωδική ονομασία Β1957+20 και οι επιστήμονες το χαρακτήρισαν «μαύρη χήρα» του Διαστήματος. Τα μεγαλύτερα πάλσαρ που έχουν εντοπισθεί έως σήμερα έχουν μέγεθος περίπου μιάμιση φορά μεγαλύτερο από του Ηλίου και οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι αυτό είναι το μέγιστο μέγεθος στο οποίο μπορεί να φθάσει ένα άστρο νετρονίου. Η «μαύρη χήρα» έχει ήδη μέγεθος 2,4 φορές μεγαλύτερο από αυτό του μητρικού μας άστρου και συνεχίζει να «παχαίνει» καθώς καταπίνει την ύλη του γειτονικού του άστρου. Οταν ολοκληρωθεί η διαδικασία κατάρρευσης, το άστρο νετρονίου θα μετατραπεί σε μαύρη τρύπα. Οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να προσαρμόσουν τα κοσμικά μοντέλα και τις προσομοιώσεις τους στα νέα δεδομένα για να μελετήσουν το άστρο και να προβλέψουν το μέλλον του. Η ΝΑSΑ έδωσε στη δημοσιότητα την παραπάνω φωτογραφία, στην οποία εικονίζεται το άστρο νετρονίου και γύρω του η κοσμική σκόνη από το γειτονικό άστρο την οποία «καταβροχθίζει», αυξάνοντας έτσι το μέγεθός του.

Εκτοξεύτηκε το ρωσικό Σογιούζ. Το νεο ρωσικό διαστημικό σκάφος Σογιούζ (Soyuz TMA-M) που μεταφέρει δύο Ρώσους κοσμοναύτες και έναν Αμερικανό αστροναύτη εκτοξεύτηκε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα από το ρωσικό κοσμοδρόμιο στο Καζακστάν. Η πτήση στο ΔΔΣ πραγματοποιείται για πρώτη φορά με το εκσυγχρονισμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΤΜΑ» το οποίο είναι εξοπλισμένο με πολυάριθμα ψηφιακά συστήματα, νέο ηλεκτρονικό σύμπλεγμα και σύστημα τηλεμετρίας. Για αυτό τον λόγο ακριβώς για την πρώτη δοκιμαστική πτήση διαλέχτηκαν ιδιαίτερα έμπειροι κοσμοναυτες που γνωρίζουν πολύ καλά τις ρωσικές συσκευές. Ο Αλεξάντερ Καλέρι, ο Ολέγκ Σκρίποσκα και ο Σκοτ Κέλι αναμένεται να φτάσουν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου βρίσκονται ήδη τρεις άλλες συνάδελφοί τους, μετά από ταξίδι δύο ημερών. Η ρωσική τηλεόραση και το κανάλι της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας NASA μετέδωσαν την εκτόξευση που έγινε, όπως ήταν προγραμματισμένο, 03:10:55 Moscow Time. (02:10:55 ώρα Ελλάδας)

Το θεμα των βραβειων Νομπελ σιγουρα δεν ειναι μεσα στα πλαισια της Διαστημικής Εξερευνησης. Ομως αξιζει τον κοπο να δουμε μερικα για το Νομπελ Φυσικης και την συμμετοχη της χωρας μας σ΄αυτό.Εχω πει επανειλλημένα για την αλλη Ελλαδα που παράγει,σπουδάζει και προσπαθεί εξω απο τις ειδήσεις της ζώνης των 8μμ. Ελληνες δούλεψαν για το Νόμπελ Φυσικής. Ελληνες επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια Πατρών και Ιωαννίνων συνεισέφεραν για το ατομικό... κοτετσόσυρμα, την ανακάλυψη της πιο λεπτής μεμβράνης άνθρακα, του «μαγικού» γραφένιου, που έδωσε στους δύο Ρώσους φυσικούς, τον Αντρέι Γκέιμ, 51 ετών (με ολλανδική υπηκοότητα) και τον Κονσταντίν Νοβοσέλοφ, 36 ετών (με ρωσική και βρετανική υπηκοότητα), καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, το φετινό Νόμπελ Φυσικής. Η πρώτη ανακάλυψη έρχεται από το Ερευνητικό Ινστιτούτο ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ (Πάτρα) και το Τμήμα Επιστήμης των Υλικών του Πανεπιστημίου Πατρών, υπό τον καθηγητή Κώστα Γαλιώτη (υπόλοιπα μέλη της ομάδας οι Κων/νος Παπαγγελής, Γιάννης Παρθένιος και Γεωργία Τσουκλέρη), οι οποίοι έχουν ενεργό πρόγραμμα συνεργασίας με τους δύο νομπελίστες στα θέματα των μηχανικών ιδιοτήτων του γραφενίου και ήδη έχουν δημοσιεύσει μαζί τους τέσσερα άρθρα σε διεθνή περιοδικά. Χρησιμοποίησαν φασματοσκοπία Raman. «Τέχνασμα» Η δεύτερη, από το Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με τον επίκουρο καθηγητή Ελευθέριο Λοιδωρίκη, ο οποίος συνεργάστηκε με τους δύο νομπελίστες για τη δημιουργία του θεωρητικού υπόβαθρου δύο φαινομένων που αφορούν το γραφένιο. Το πρώτο εξηγεί ένα «τέχνασμα» του φωτός που επιτρέπει την οπτική απεικόνιση του γραφενίου, ενώ το δεύτερο εξηγεί την ενίσχυση της φασματοσκοπίας Raman παρουσία μεταλλικών νανοσωματιδίων σε δύο διαστάσεις. Σε 6 χρόνια «Συμβαίνει σπάνια μια επιστημονική ανακάλυψη να είναι τόσο σημαντική και να προκαλέσει τέτοιο κύμα ερευνητικής δραστηριότητας, ώστε να της απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα», λέει ο κ. Λοιδωρίκης. Στο φετινό βραβείο το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της πρώτης επιστημονικής ανακοίνωσης και της απόδοσης του βραβείου είναι μόλις 6 χρόνια. Το γραφένιο είναι ένα επίπεδο μονοατομικό στρώμα ατόμων άνθρακα σε κυψελοειδή διάταξη (σκεφτείτε κερήθρα με πάχος ενός ατόμου). Είναι η "μητέρα" των άλλων εξωτικών μορφών του άνθρακα, όπως για παράδειγμα τα φουλερένια και οι νανοσωλήνες. Η ύπαρξη σταθερής ύλης σε δισδιάστατη μορφή θεωρούνταν αδύνατη πριν από την επαναστατική δουλειά των Γκείμ και Νοβοσέλοφ το 2004». Αόρατο... Πώς κατάφεραν να το παράξουν; Κάθε φορά που σέρνουμε ένα μολύβι σε μια επιφάνεια, πολλαπλά φύλλα γραφενίου αποσχίζονται και εναποτίθενται. Η παραγωγή φύλλων γραφενίου στο εργαστήριο δεν είναι πιο πολύπλοκη από αυτό: είτε σέρνοντας καθαρό γραφίτη σε υπόστρωμα ή με την «απολέπιση» γραφίτη με κολλητική ταινία. Το δύσκολο ήταν, μέσα στο χάος των αποτυπωμάτων, να ξεχωρίσουν αυτά που ανήκουν σ' ένα και μοναδικό φύλλο γραφενίου από αυτά που ανήκουν σε πολλαπλά φύλλα. Πόσω μάλλον, όταν αυτό το ένα φύλλο είναι ουσιαστικά αόρατο. Τους λόγους που είναι τόσο σημαντικό εξηγεί ο Κώστας Γαλιώτης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και Διευθυντής του ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ: «Πάνω σ' ένα φύλλο γραφενίου συνενώνονται οι θεωρίες της Κβαντικής και της Σχετικότητας. Η ιδιόμορφη, εξαγωνική, διάταξη των ατόμων του άνθρακα επιβάλλει στα ηλεκτρόνια να συμπεριφέρονται ως σχετικιστικά κβαντικά σωματίδια μηδενικής μάζας!» Με τα λόγια των δύο ερευνητών: «Βλέπουμε την κβαντική ηλεκτροδυναμική στο ίχνος ενός μολυβιού". Η πρώτη ιδιότητα που τράβηξε την προσοχή των ερευνητών του Manchester ήταν η υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα (μεγαλύτερη του χαλκού) και η εξαιρετική ευαισθησία της σε εξωτερικά ηλεκτρικά ερεθίσματα. Αυτό δημιουργεί τη βάση για νέα τρανζίστορ, μικρότερα, ταχύτερα και χαμηλότερης ενεργειακής κατανάλωσης». Γραφενιο. Η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών απένειμε το Νόμπελ Φυσικής για το 2010 σε δύο Ρώσους φυσικούς, τους Andre Geim και Konstantin Novoselov, του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, «για τα πρωτοποριακά τους πειράματα σχετικά με το δισδιάστατο γραφένιο. Το γραφένιο είναι μια μορφή του άνθρακα. Σαν υλικό είναι εντελώς νέο – όχι μόνο το λεπτότερο που έγινε ποτέ, αλλά και το ισχυρότερο. Ως καλός αγωγός του ηλεκτρισμού άγει σαν τον χαλκό. Ως αγωγός της θερμότητας ξεπερνά όλα τα άλλα γνωστά υλικά. Είναι σχεδόν διαφανές, αλλά και τόσο πυκνό που ακόμη και το ήλιο, το μικρότερο άτομο αερίου, δεν μπορεί να το διαπεράσει. Ο άνθρακας, η βάση όλων των γνωστών μορφών ζωής στη γη, μας εξέπληξε ευχάριστα για άλλη μια φορά. Ωστόσο, με το γραφένιο, οι φυσικοί μπορούν να μελετήσουν τώρα μια νέα κατηγορία δισδιάστατων υλικών με μοναδικές ιδιότητες. Το γραφένιο καταφέρνει να κάνει δυνατά τα πειράματα που ανατρέπουν τα στερεότυπα στα φαινόμενα στην κβαντική φυσική. Επίσης, είναι δυνατόν να εμφανιστεί μια απέραντη ποικιλία πρακτικών εφαρμογών, από τη δημιουργία νέων υλικών έως και την κατασκευή καινοτόμων ηλεκτρονικών. Το τρανζίστορ από γραφένιο προβλέπεται να είναι σημαντικά ταχύτερο από το τρανζίστορ του πυριτίου και να οδηγήσει έτσι σε πιο αποτελεσματικούς υπολογιστές. Δεδομένου ότι είναι σχεδόν διαφανές και καλός αγωγός, το γραφένιο είναι κατάλληλο για την παραγωγή διαφανών οθονών αφής, πάνελ φωτισμού και ίσως ακόμη και ηλιακά κύτταρα. Όταν αναμιγνύεται με τα πλαστικά, το γραφένιο μπορεί να τα μετατρέψει σε καλούς αγωγούς του ηλεκτρισμού, καθιστώντας τα πιο ανθεκτικά στη θερμότητα και πιο ανθεκτικά. Αυτή η αντοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για νέα σούπερ ανθεκτικά υλικά, τα οποία είναι επίσης λεπτά, ελαστικά και ελαφριά. Στο μέλλον, οι δορυφόροι, τα αεροπλάνα και τα αυτοκίνητα θα μπορούσαν να κατασκευαστούν από νέα σύνθετα υλικά. Οι βραβευθέντες έχουν εργαστεί μαζί για πολύ καιρό τώρα. Ο Konstantin Novoselov είναι 36 ετών αρχικά δούλεψε με τον Andre Geim, 51 ετών, ως διδακτορικός φοιτητής στην Ολλανδία. Ακολούθησε στη συνέχεια τον Geim στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και οι δύο αρχικά σπούδασαν και ξεκίνησαν την σταδιοδρομία τους ως φυσικοί στη Ρωσία. Τώρα και οι δύο είναι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Το γραφένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί Ως σκόνη για την κατασκευή αγώγιμων πολυμερών. Ως σκόνη σε μπαταρίες Ως αποθηκευτικό υλικό για Υδρογόνο. Ως υλικό για laser ημιαγωγών και άλλων οπτοηλεκτρονικών συσκευών.(ειδικά σε 2 επίπεδα γραφενίου το χάσμα μπορεί να ρυθμιστεί από 0 έως 0.3eV) Ερευνητές της IBM έχουν αναφέρει ότι χρησιμοποίησαν το γραφένιο για τη δημιουργία «διόδων επίδρασης πεδίου» (FET), ένα είδος τρανζίστορ, με συχνότητες λειτουργίας που έφτασαν τα 30 GHz και θα μπορούσαν να αυξηθούν περαιτέρω στα 100 GHz. Για τη δημιουργία των πειραματικών τρανζίστορ η ερευνητική ομάδα εφάρμοσε μια θερμική τεχνική για το σχηματισμό στρωμάτων γραφένιου πάνω σε πυρίτιο. Κατασκεύασαν έτσι μια πλάκα πυριτίου, όμοια με αυτές στις οποίες δημιουργούνται τα συμβατικά τσιπ, καλυμμένη όμως με FET γραφένιου. Τέλος Οι φορείς του ηλεκτρισμού λόγω του πλέγματος, υπακούουν στην εξίσωση του Dirac για άμαζα φερμιόνια! Οι φορείς εξακολουθούν να είναι ηλεκτρόνια και οπές, χάνουν όμως την ενεργό τους μάζα. Τελικά το γραφένιο λειτουργεί ως κυματοδηγός για ηλεκτρόνια.

Πριν την εκτοξευση του MAVEN το 2013 στον Αρη προηγειται μια αλλη συσκευη. Η ζωή στον Άρη πρέπει να έχει μυρωδιά. Τον Νοέμβριο του 2011 η ΝΑΣΑ θα εκτοξεύσει προς τον Ερυθρό πλανήτη τον Σταθμό Curiosity, αυτόματο επιστημονικό εργαστήριο.Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι αυτή η αυτοκινούμενη πλατφόρμα βάρους 900 κιλών θα φέρει πιο κοντά την απάντηση στην παραδοσιακή και τετριμμένη πια ερώτηση: «Υπάρχει ζωή στον Άρη, έστω και σε μορφή κάποιων μικροοργανισμών ή δεν υπάρχει;» Αυτό ακριβώς είναι το κύριο καθήκον της νέας αποστολής. Ο Σταθμός θα αναζητά βακτήρια και νερό με την βοήθεια του φασματομέτρου ρωσικής κατασκευής και άλλων συσκευών.«Σε σύγκριση με τη Γη ο Άρης δεν έχει πυκνή ατμόσφαιρα και η διαπεραστική υπεριώδης ακτινοβολία του Ηλίου θα εξόντωνε το κάθε τι ζωντανό στην επιφάνεια του Ερυθρού πλανήτη. Για αυτό τον λόγο η στρατηγική αναζήτησης της ζωής στον Άρη- και στο μέλλον και στους δορυφόρου του Δία- προσανατολίζεται στα πετρώματα που υπάρχουν κάτω από την επιφάνεια. Εκεί μπορούν να υπάρχουν βακτήρια, που απορροφούν ενέργεια από το ορυκτό χώμα. Το φως δεν χρειάζεται στα βακτήρια»,- είπε η γνωστή βιολογός Γιελένα Βορομπιόβα. «Χρειάζεται να αναζητούνται τέτοιες ομάδες μικροοργανισμών που αναπτύσσονται στις συνθήκες χαμηλής περιεκτικότητας οξυγόνου είτε ολοκληρωτικής του έλλειψης. Η αναζήτηση τέτοιων συστημάτων έχει προοπτική εκεί, όπου συντελούνται βαθιές ηφαιστειακές διαδικασίες και όπου τα πετρώματα θερμαίνονται από τα ρεύματα θερμικών αερίων. Σ΄αυτές τις συνθήκες τα ρεύματα αερίων θα παίζουν τον ρόλο του σημειοδότη.Πριν μερικά χρόνια στον Άρη ανακαλύφτηκε το μεθάνιο. Η ύπαρξη αυτού του ασταθούς αερίου δείχνει ότι κάπου εκεί παράγεται μόνιμα. Από το νούμερο του ισοτόπου του άνθρακα που μπαίνει στη σύνθεση του μεθανίου, μπορεί να καθοριστεί η πηγή εξαγωγής του- είτε σαν αποτέλεσμα της ηφαιστειακής δραστηριότητας είτε ως αποτέλεσμα της λειτουργίας των βακτηρίων. Για αυτό τον λόγο ακριβώς η μέθοδος ισοτόπου του άνθρακα θα παρθεί ως βάση του προγράμματος του Σταθμού Curiosity (Κιουριοσίτι). Με σκοπό την αύξηση της ακρίβειας αυτής της μεθόδου στο σταθμό θα τοποθετήσουν την λεγόμενη «ηλεκτρονική μύτη» που αντιδρά στην μερκαπτάνη (mercaptan)- αέριο με δύσοσμη, σάπια μυρωδιά που είναι προϊόν μεταβολισμού των βακτηρίων. Για την περιεκτικότητα ισοτόπων θα έπρεπε να υποβληθούν σε έλεγχο και άλλα στοιχεία που έχουν μεγάλη σημασία για τη ζωή - το οξυγόνο, το θείο, το υδρογόνο και το άζωτο. Εκτός απ’ αυτό δεν πρέπει να ποντάρουν μόνο στην ενεργό μικροχλωρίδα: τα αριανά βακτήρια μπορούν να βρίκσκονται σε κατάσταση μακρόχρονης αναβίωσης από τότε που είχε εξαφανιστεί το υγρό νερό, το οποίο, όπως προκύπτει από διάφορες εικασίες, σκέπαζε όλο τον πλανήτη και το κλίμα έγινε πιο ψυχρό. Ακόμα και σε περίπτωση που δεν θα βρεθούν οποιαδήποτε ίχνη βακτηρίων ενώ ο Σταθμός Curiosity με τη βοήθεια του ρωσικού φασματομέτρου θα επιβεβαίωσει την ύπαρξη του νερού στον ΄Αρη –όπως είχαν υποδείξει έμμεσα οι προηγούμενοι Σταθμοί, η νέα αποστολή θα θεωρείται πετυχημένη»,- παρατήρησε συμπεραίνοντας η Γιελένα Βορομπιόβα. Σταθμό στα Ιμαλάια έστησε η NASA-Για την παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής. Ένα νέο σύστημα της NASA τέθηκε σήμερα σε λειτουργία στο Κατμαντού του Νεπάλ. Με δορυφορικές εικόνες θα ενημερώνονται στο εξής οι επιστήμονες για την κλιματική αλλαγή στα Ιμαλάια και τις συνέπειές τους στην περιοχή. Το νέο σύστημα ονομάστηκε SERVIR και από σήμερα λειτουργεί σε συνεργασία με το Διεθνές Κέντρο για την Προστασία των Βουνών (ICIMOD) στο Κατμαντού. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι για τη βιοποικιλότητα της περιοχής. Μπορεί επίσης να λειτουργήσει προειδοποιητικά για τους κινδύνους από καταιγίδες, πυρκαγιές και πλημμύρες. " Η περιοχή των Ιμαλαΐων στο σύνολό της θεωρείται κάτι σαν μαύρη τρύπα για τους επιστήμονες και ελπίζουμε να χρησιμοποιήσουμε το νέο σύστημα για να καλύψουμε την έλλειψη στοιχείων που έχουμε", είπε ο Μπασάντα Σρέσθα, υπεύθυνος του ICIMOD. Περίπου 1,3 δισ. άνθρωποι εξαρτώνται από το νερό που προέρχεται από τους παγετώνες των Ιμαλαΐων. Το πάχος των παγετώνων ελαττώνεται με ανησυχητικό ρυθμό σύμφωνα με τους ειδικούς, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να προκληθούν πλημμύρες, τις οποίες θα διαδεχτούν μακροπρόθεσμα περίοδοι ξηρασίας στην ευρύτερη περιοχή. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες διέθεταν ελάχιστα στοιχεία όσον αφορά στον αντίκτυπο των κλιματικών αλλαγών του πλανήτη στον τεράστιο ορεινό όγκο των Ιμαλαΐων, μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ως "τρίτος Πόλος", λόγω των κολοσσιαίων αποθεμάτων νερού με τη μορφή πάγου και χιονιού. Η χρηματοδότηση της ΝΑΣΑ εγκρίθηκε από το Αμερικανικό Κογκρέσσο. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε το νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση της δραστηριότητας της ΝΑΣΑ ως τα τέλη του 2013, που επιτρέπει να πραγματοποιηθεί το 2011 εκτός των προγραμματισμένων πτήσεων άλλη μιά πτήση σατλ στο ΔΔΣ. Το έγγραφο επίσης προβλέπει υλοποίηση του προγράμματος επανδρωμένων πτήσεων σε ένα από τα αστεροειδή και στον Άρη. Το σχετικό κονδύλι για το ερχόμενο έτος ανέρχεται σε 19 δισεκ. δολάρια. Συνολικά στη ΝΑΣΑ μέχρι και το 2013 θα χορηγηθούν 58 δισεκ. δολάρια για την πραγματοποίηση μερικών διαστημικών προγραμμάτων.

NASA-Νέα αποστολή στον Aρη για να λύσει το μυστήριο της χαμένης ατμόσφαιράς του. Το μυστήριο του γιατί και πώς ο Aρης έχασε κάποια στιγμή την ατμόσφαιρά του, θα επιχειρήσει να λύσει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, η οποία ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει μια νέα διαστημική επιστημονική αποστολή για το 2013. Η NASA έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή του σκάφους MAVEN, που θα μελετήσει την εξέλιξη της ατμόσφαιρας του «κόκκινου πλανήτη», η οποία προς το παρόν συνιστά ένα μεγάλο κενό στις γνώσεις των επιστημόνων. Η αποστολή, υπό τον Μπρους Τζακόσκι του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής του πανεπιστημίου του Κολοράντο, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μπορεί επίσης να ρίξει φως στην εξελικτική ιστορία του Αρη, όσον αφορά τη φιλοξενία ζωής διαχρονικά. Τρία επιστημονικά όργανα θα φέρει το ομώνυμο σκάφος που θα κατασκευαστεί από τη Lockheed Martin και προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το Νοέμβριο του 2013, ενώ η αποστολή αναμένεται να κοστίσει 438 εκατ. δολάρια. Η γεωμορφολογία στην επιφάνεια του Αρη δείχνει αρχαία παρουσία τρεχούμενου νερού, κάτι που προϋποθέτει την ύπαρξη -στο απώτερο παρελθόν- μιας ατμόσφαιρας πολύ πιο πυκνής από τη σημερινή, η οποία μπορούσε να τροφοδοτεί με βροχές τη ροή των υδάτων. Όμως μια δραματική κλιματική αλλαγή ανάγκασε την αρειανή ατμόσφαιρα να διαφύγει στο διάστημα. Η συνέπεια είναι ότι ο πλανήτης, χωρίς την «ασπίδα» μιας ατμόσφαιρας και ενός μαγνητικού πεδίου (αντίθετα με τη Γη που διαθέτει και τα δύο), δεν μπορεί πλέον να προστατευτεί από την ηλιακή ακτινοβολία. Αναζητούν ζωή στα σύνορα της Γης. Βρετανοί επιστήμονες σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος οργανώνουν μια αποστολή στα εξωτερικά στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας αναζητώντας μορφές ζωής. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Cranfield πιστεύουν ότι εξωγήινοι οργανισμοί, έστω και σε μικροβιακό επίπεδο, μπορεί να βρίσκονται πολύ πιο κοντά σε εμάς από όσο πιστεύαμε ως σήμερα. Οι υπεύθυνοι της αποστολής εκτιμούν ότι στα σύνορα μεταξύ της Γης και του Διαστήματος είναι πιθανό να ζουν οργανισμοί που έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν σε ακραίες συνθήκες. Ενα αερόστατο εξοπλισμένο με ειδικά όργανα θα αναζητήσει στη στρατόσφαιρα οργανισμούς που καταφέρνουν να επιβιώσουν παρά τα πολύ υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας που δέχονται, παρά τις παγωμένες θερμοκρασίες (ως και-90 βαθμούς Κελσίου) και τις συνθήκες κενού αέρος. Οι κοσμοναύτες στο ΔΔΣ χρησιμοποιούν υπνωτικά. Οι κοσμοναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιούν καταπραϋντικά και ωτοασπίδες όταν το βάρος της ευθύνης ή ο θόρυβος των συσκευών τους εμποδίζουν να κοιμηθούν. Έτσι δήλωσε η Ιρίνα Αλφιόροβα, αρχηγός της ομάδας ψυχικής στήριξης των κοσμοναυτών του Κέντρου Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων. Στο Σταθμό, όπως είπε, οι κοσμοναύτες της Ρωσίας έχουν φυτικά υπνωτικά, τέτοια όπως είναι παναγιόχορτο (λεόνουρος) και βαλεριάνα. Εξάλλου, οι Ρώσοι γιατροί θεωρούν ότι οι κοσμοναύτες πρέπει να κοιμούνται μόνοι τους, ενώ οι Αμερικανοί ειδικοί, το αντίθετο, συμβουλεύουν στους Αστροναύτες τους να χρησιμοποιούν ηρεμιστικά πριν τον ύπνο. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος θα εκτοξεύσει δυο δορυφόρους. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος έχει συνάψει συμβόλαιο με τη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Ρωσκόσμος) για άλλες δυο διαστημικές εκτοξεύσεις με τη βοήθεια ρωσικών πυραύλων-φορέων «Ροκοτ». Τη σχετική είδηση ανακοίνωσε στη Μόσχα στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος στη Ρωσία Ρενέ Πισέλ, προσθέτοντας ότι μιά από τις συσκευές προορίζεται για την έρευνα των πάγων της Αρκτικής. επίσης υπενθύμισε ότι με τη βοήθεια ρωσικών πυραύλων ήδη έχουν εκτοξευθεί τρεις ευρωπαϊκοί δορυφόροι εξ αποστάσεως ανίχνευσης της Γης – δυο με τη βοήθεια πυραύλων «Ροκοτ» και ένας – με πύραυλο «Ντνεπρ».

Η Ρωσία θα συμμετάσχει στην κατασκευή κέντρου επιτάχυνσης. Η Ρωσία θα συμμετάσχει στην κατασκευή Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιτάχυνσης για την έρευνα των ιόντων και αντιπρωτονίων (Facility for Antiproton and Ion Research - FAIR). Τη σχετική Σύμβαση εξ΄ονόματος της ρωσικής κυβέρνησης υπόγραψε στη γερμανική Βίσμπαντεν η «Ρωσάτομ», ανακοίνωσε στο ΡΙΑ «Νόβοστι» ο εκπρόσωπος της κρατικής εταιρίας. Το έργο FAIR κατασκευάζεται σε προάστιο της Νταρμσταντ στη Γερμανία. Σήμερα στο εν λόγω σχέδιο συμμετέχουν 15 χώρες, συμπεριλαμβανομένων – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και της Ρωσίας. Όπως αναμένεται, τα πρώτα πειράματα στο Κέντρο θα διεξαχθούν το 2013 και η κανονική λειτουργία του θα αρχίσει το 2016.

Σαν Σήμερα(4-10-1957) Εκτοξεύτηκε ο πρώτος δορυφόρος στο Διάστημα, «Σπούτνικ 1» «Σπούτνικ 1» ήταν ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος που εκτοξεύθηκε στο Διάστημα. Σοβιετικής κατασκευής, ο «Σπούτνικ 1» («συνοδός», στα ρωσικά), αποτελεί τον πρώτο μίας σειράς δορυφόρων με την επωνυμία «πρόγραμμα Σπούτνικ». Εκτοξεύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1957 από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν με έναν πύραυλο R-7. Χαρακτηρίσθηκε σημαντική επιτυχία για τη Σοβιετική Ενωση, η οποία αιφνιδίασε τις ΗΠΑ, και αποτέλεσε το πρώτο βήμα στον σκληρό «πόλεμο των άστρων» που έφερε αντιμέτωπες τις δύο τότε υπερδυνάμεις στο Διάστημα. Ο δορυφόρος ήταν ουσιαστικά ένα μεταλλικό σώμα σφαιρικού σχήματος, διαμέτρου 58 εκατοστών, κατασκευασμένο από αλουμίνιο βάρους περίπου 83 κιλών. Εκτός από την σημασία του ως «επιστημονική πρωτιά» ο «Σπούτνικ 1» συνέβαλε στην ανίχνευση της πυκνότητας του ατμοσφαιρικού στρώματος, μέσω τις καταμέτρησης των αλλαγών στην τροχιά του δορυφόρου. Ο «Σπούτνικ 1» συνέχισε την τροχιά του γύρω από τη Γη για 92 ημέρες, μέχρι τις 3 Ιανουαρίου του 1958: κάηκε κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα έχοντας ολοκληρώσει 1.400 τροχιές γύρω από τη Γη και έχοντας καλύψει συνολική απόσταση 70 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο επόμενος «Σπούτνικ 2» μετέφερε τον πρώτο ζωντανό οργανισμό στο διάστημα, που δεν ήταν άλλος από τη διάσημη σκυλίτσα «Λάικα». Η επιτυχία του σοβιετικού εγχειρήματος είχε ως αποτέλεσμα την επίσπευση των αμερικανικών προσπαθειών (ήδη σε εξέλιξη), και την εκτόξευση από πλευράς ΗΠΑ του Explorer 1 τον Ιανουάριο του 1958. Δειτε το βιντεο. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=10&vct=7&itmid=2793#main-video-player

Εκτοξεύτηκε η δεύτερη κινεζική αποστολή στη Σελήνη. Ο δορυφόρος Τσανγκ-ε 2, o δεύτερος κινεζικός δορυφόρος σχεδιασμένος να τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι, εκτοξεύτηκε με επιτυχία την Παρασκευή, επέτειο των 61 χρόνων από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Η αναχώρηση της αποστολής ήταν πρώτο θέμα στα κινεζικά δελτία ειδήσεων, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τους εορτασμούς για την επέτειο στην πλατεία Τιεν Αμέν του Πεκίνου, επισημαίνει το πρακτορείο Reuters. Ο Τσανγκ-ε 2 (παίρνει το όνομα μιας κινεζικής θεότητας που ταξίδεψε στο φεγγάρι) θα φτάσει στη Σελήνη σε πέντε μέρες και θα τεθεί σε τροχιά σε απόσταση 100 χλμ από την επιφάνεια. Σταδιακά θα πλησιάζει μέχρι την απόσταση των 15 μόλις χιλιομέτρων, και μεταξύ άλλων θα φωτογραφίσει τον «Όρμο των Ουράνιων Τόξων», μια περιοχή της Σελήνης στην οποία προγραμματίζεται να προσεδαφιστεί το 2013 η επόμενη αποστολή Τσανγκ-ε 3. Οι διαστημικές φιλοδοξίες της Κίνας προβλέπουν ακόμα αποστολή συλλογής σεληνιακών δειγμάτων το 2017 και επανδρωμένες αποστολές στο φεγγάρι μετά το διάστημα 2025-2030. Αυτό θα καθιστούσε την Κίνα τη δεύτερη χώρα που στέλνει ανθρώπους στη Σελήνη. Με την εκτόξευση της ιστορικής αποστολής Σενζού-5 το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα του κόσμου, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που πραγματοποιεί επανδρωμένη πτήση στο Διάστημα. Έκτοτε έχει πραγματοποιήσει δύο ακόμα επανδρωμένες αποστολές. Για το 2011 η Κίνα προγραμματίζει να εκτοξεύσει το πρώτο τμήμα του διαστημικού σταθμού της, στο οποίο θα συνδέονται τα επόμενα χρόνια οι μελλοντικές αποστολές του Σενζού («θεικό σκάφος»). Αντίστοιχες διαστημικές φιλοδοξίες έχουν πάντως κι άλλες ασιατικες χώρες: H Ινδία έστειλε αποστολή στην επιφάνεια της Σελήνης το 2008 και προγραμματίζει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της στο Διάστημα για το 2016. Η Ιαπωνία εκτόξευσε τον πρώτο σεληνιακό δορυφόρο της πέρυσι το καλοκαίρι, ενώ αντίστοιχη αποστολή ετοιμάζει και η Νότιος Κορέα.

Κλεφτές ματιές στην ύλη του πρώιμου Σύμπαντος.Ο LHC ίσως κατάφερε να παραγάγει το «πρωταρχικό μείγμα» κοσμικής ύλης. Οι ερευνητές του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN) στη Γενεύη υποψιάζονται ότι, χάρη στον ισχυρότερο επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο, κατάφεραν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο και επομένως να καταστήσουν «ορατές» κάποιες αόρατες μέχρι πρόσφατα πρωταρχικές δομές της ύλης. Απ' ό,τι φαίνεται, στις ακραίες εργαστηριακές συνθήκες στις οποίες λειτουργεί ο επιταχυντής, είναι πιθανότατα εφικτό να σχηματιστεί το αρχικό «Πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων», μια τέταρτη κατάσταση της ύλης που εμφανίστηκε τα πρώτα 20-30 μικροδευτερόλεπτα αμέσως μετά τη γένεση του Σύμπαντος, πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Μάλιστα, αρκετοί θεωρητικοί φυσικοί υποστηρίζουν ότι από αυτό το πρωταρχικό «Πλάσμα» προήλθαν όλες οι μεταγενέστερες -μικροσκοπικές και μακροσκοπικές- δομές της ύλης. Γύρω από αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα οι θεωρητικοί φυσικοί έχουν διατυπώσει τα τελευταία χρόνια διάφορες θεωρίες, λιγότερο ή περισσότερο εξωφρενικές, με αποτέλεσμα η σύγχρονη θεωρητική φυσική να θυμίζει σήμερα ένα απέραντο πεδίο μάχης στο οποίο συγκρούονται μέχρι θανάτου οι πιο αυθαίρετες, ευφάνταστες και κυρίως μη εμπειρικά ελεγμένες θεωρίες. Το αν και το ποιες από αυτές τις θεωρητικές προτάσεις θα επιβεβαιωθούν πειραματικά, και συνεπώς θα επιβιώσουν στη Φυσική του αύριο, θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα πειραματικά αποτελέσματα που θα προκύψουν από τον επιταχυντή LHC. Χωρίς βέβαια να παραβλέπουμε και τα σημαντικά τεχνολογικά οφέλη και τις τεχνικές καινοτομίες που θα προκύψουν από τη λειτουργία του. Η τερατώδης μεγαμηχανή Αν ο Βόρειος Πόλος είναι το ψυχρότερο μέρος του πλανήτη μας (-80° C), ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων είναι το ψυχρότερο μέρος του Γαλαξία μας, αφού σε αυτόν η θερμοκρασία κατεβαίνει στους -271° C. Κι αν ο Ηλιος είναι το θερμότερο μέρος του Ηλιακού μας Συστήματος, ο Μεγάλος Αδρονικός Επιταχυντής είναι ίσως ένα από τα θερμότερα μέρη του Σύμπαντος! Πώς όμως αυτό το γιγάντιο τέχνημα καταφέρνει να αναπαράγει τις ακραίες αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν λίγα μόνο κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη γέννησή του; Χάρη στους 9 χιλιάδες και πλέον πανίσχυρους υπεραγώγιμους μαγνήτες του, που δημιουργούν ένα μαγνητικό πεδίο δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης, αλλά και επειδή διαθέτει το πιο πολύπλοκο υπολογιστικό σύστημα που κατασκευάστηκε ποτέ μέχρι σήμερα. Αυτή η τεράστια μεγαμηχανή είναι στην πραγματικότητα μια υπόγεια κυκλική σήραγγα μήκους 27 χιλιομέτρων, που βρίσκεται σε βάθος περίπου 100 μέτρων κάτω από τα γραφικά λιβάδια στα περίχωρα της Γενεύης. Η σήραγγα περιβάλλεται από γιγάντιους μαγνήτες που ψύχονται σε απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες (-271,5 OC). Τέτοιες χαμηλές θερμοκρασίες απαιτούνται για να διατηρούνται οι μαγνήτες αυτοί σε υπεραγώγιμη κατάσταση. Ομως τι ακριβώς μπορεί να κάνει αυτός ο «τερατώδης» ευρωπαϊκός επιταχυντής; Ούτε λίγο -ούτε πολύ είναι σε θέση να αναπαραγάγει, σε μικρογραφία, τις ακραίες αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν κατά τις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του! Μόλις πριν από μερικές ημέρες (στις 21-09-10) ανακοινώθηκε επίσημα στη Γενεύη η παρατήρηση ενός απροσδόκητου φαινομένου που προέκυψε μετά τη σύγκρουση των αντίρροπων δεσμίδων πρωτονίων στον LHC. Σε αυτά τα πειράματα, μετά από κάθε τέτοια σύγκρουση παράγονται συνήθως καμιά εικοσαριά σωματίδια υψηλής ενέργειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, όπως διαπίστωσαν πρόσφατα, τα σωματίδια που προκύπτουν μπορεί να είναι πολύ περισσότερα, ακόμη και αρκετές δεκάδες. Οταν οι ερευνητές εστίασαν το ενδιαφέρον τους σε τέτοιες ιδιαίτερα παραγωγικές συγκρούσεις, είδαν έκπληκτοι ότι αυτά τα σωματίδια τείνουν να κατανέμονται σε διακριτές ομάδες. Με άλλα λόγια, διαπίστωσαν ότι σε τέτοιου τύπου συγκρούσεις «υψηλής πολλαπλότητας», όπως τις αποκαλούν οι ίδιοι οι ερευνητές, όταν δηλαδή από τις συγκρούσεις δεσμίδων πρωτονίων παράγονται πάνω από εκατό φορτισμένα σωματίδια, ορισμένα από αυτά τα σωματίδια είναι κατά κάποιον τρόπο εκ γενετής συσχετισμένα: εμφανίζονται πάντα στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους κατά τη στιγμή της δημιουργίας τους. Εκλεκτικές μικρο-συγγένειες Ανάλογα φαινόμενα είχαν παρατηρηθεί κατά το παρελθόν σε πειράματα με ιόντα που είχαν γίνει στα πυρηνικά εργαστήρια Brookhaven των ΗΠΑ, τότε όμως δεν επρόκειτο για συγκρούσεις πρωτονίων αλλά για συγκρούσεις ατομικών πυρήνων με πολύ μεγαλύτερη μάζα! Το γεγονός ότι, κατά τις συγκρούσεις σε επιταχυντή, παρατηρούνται ανάλογες ομαδοποιήσεις και μεταξύ υποατομικών σωματιδίων (π.χ. πρωτονίων) είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και επιδέχεται διάφορες ερμηνείες. Για παράδειγμα, ενδέχεται να είναι ένα φαινόμενο που οφείλεται και ίσως να εξηγείται επαρκώς από τη φύση των κουάρκ, των υποατομικών σωματιδίων που με τις διαφορετικές τους «γεύσεις», δηλαδή τις ποικιλίες τους, παράγουν τα πυρηνικά σωματίδια (αδρόνια). Ενδέχεται όμως -και αυτό θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον- κατά τις πρώτες στιγμές μετά τον σχηματισμό του Σύμπαντος όλη η ύλη να είχε τη μορφή Πλάσματος από κουάρκ και γλοιόνια (τα τελευταία θεωρούνται τα σωματίδια-φορείς των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των κουάρκ). Στη σημερινή κατάσταση του Σύμπαντος δεν υπάρχουν βέβαια ελεύθερα κουάρκ ή γλοιόνια. Αυτά είναι πλέον οριστικά «παγιδευμένα» στην τρέχουσα δομή της ύλης, βρίσκονται δηλαδή ενσωματωμένα στις σημερινές πιο σύνθετες μορφές οργάνωσης της ύλης-ενέργειας και συνδιαμορφώνουν τις οικογένειες των μεγαλύτερων υποατομικών σωματιδίων. Μάλιστα, όπως υποστηρίζει το καθιερωμένο σήμερα πρότυπο εξήγησης, μόνο μετά την εμφάνιση της ισχυρής πυρηνικής αλληλεπίδρασης, η οποία διαμεσολαβείται μέσω των γλοιονίων, μπόρεσαν τα κουάρκ να σχηματίσουν τους πρώτους σταθερούς ατομικούς πυρήνες. Μπορεί τα νέα πειραματικά δεδομένα που ανακάλυψαν οι ερευνητές οι οποίοι εργάζονται στον ανιχνευτή CMS (Compact Muon Solenoid) -έναν από τους τέσσερις μεγάλους ανιχνευτές που βρίσκονται στον Μεγάλο Αδρονικό Επιταχυντή- να φαίνεται ότι ενισχύουν την υπόθεση της ύπαρξης μιας τέταρτης κατάστασης της ύλης, ενός πρωταρχικού Πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων, σε καμία περίπτωση όμως δεν αποτελούν την οριστική επιβεβαίωσή της. Πολύ πιο σαφείς απαντήσεις ενδέχεται να μας προσφέρει πολύ σύντομα ένας άλλος ανιχνευτής του LHC. Πρόκειται για το πρόγραμμα «Αλίκη», το οποίο είναι ειδικά σχεδιασμένο για να διερευνά τη δομή και την οργάνωση του εξωτικού Πλάσματος κουάρκ και γλοιονίων. Οπως διευκρινίζει στη συνέντευξη Τύπου ο Γκουίντο Τονέλι, ο Ιταλός πυρηνικός φυσικός που συντονίζει αυτές τις έρευνες: «Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε επακριβώς περί τίνος πρόκειται. Υπάρχουν πέντε ή έξι εναλλακτικές επιστημονικές υποθέσεις, συνεπώς θα ήταν μάλλον πρόωρο να εξαγάγουμε οριστικά συμπεράσματα. Ο,τι παρατηρούμε είναι ένα εντελώς νέο φαινόμενο, που χρήζει περαιτέρω μελέτης».

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Η συζήτηση μας έχει κάποια χαρακτηριστικά που πρέπει να ξεκαθαριστούν.Οταν μιλάμε να πάμε σε ενα άλλο ουράνιο σώμα(Σελήνη,Αρη κ.λ.π) δεν έχει καμιά σχέση με την αποικιοκρατία στην Γη. Στην αιχμή της προσπάθειας για βάση στην Σεληνη θα την εχουν οι επιστήμονες και οι ειδικοι(στην αποκιοκρατία την ειχαν οι στρατιωτες)που θα πρέπει να στησουν βάσεις,να εξασφαλίσουν ενεργεια, να βρούν νερό για ολες τις χρήσεις, να εξασφαλισουν δηλαδη την επιβίωση των πληρωμάτων και μετα θα ερθουν τα επιστημονικα οργανα(τηλεσκόπια,σεισμογράφοι,rover κ.λ.π.)και μετα σίγουρα θα ερθει και κάποια εξόρρυξη συγκεκριμένων υλικών. Μετα σίγουρα θα ερθει και το μάζεμα του He3,του υλικου που αποτελει το καλυτερο υλικό για τους σταθμούς πυρηνικής σύντηξης που κατασκευάζονται στην Γη και ηδη οι Ρωσοι εχουν δηλώσει οτι αποτελεί το πολυτιμότερο υλικό που υπάρχει στην Σελήνη. Ετσι η αποίκιση αλλων ουράνιων σωμάτων δεν εχει καμία σχέση με αυτά που εχουμε μαθει να κάνουμε επάνω σ¨αυτην την πολύπαθη Γη!!! Υπαρχει λοιπόν καλη προοπτικη και πρέπει να είμαστε θετικοί σ¨αυτην την προσπάθεια του ανθρώπινου γένους. Υπαρχουν τόσοι τόποι που μας περιμένουν εκεί έξω αλλα υπαρχει και ο πλανητης μας που περιμένει απλά μιά πιο συνετή οικολογική συμπεριφορά που πιστεύω οτι σιγά-σιγά υπερισχύει της αλόγιστης καταστροφικής ιστορίας μας.

Εμπορικό διαστημικό σταθμό σχεδιάζει ρωσική κοινοπραξία. Ρωσική εταιρεία αποκάλυψε σήμερα τα φιλόδοξα σχέδιά της για τη δημιουργία ενός διαστημικού ξενοδοχείου για πλούσιους τουρίστες του διαστήματος. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων,RIA Novosti, η εταιρεία Orbital Technologies ανακοίνωσε ότι το τεσσάρων δωματίων διαστημικό ξενοδοχείο θα έχει μπει σε τροχιά έως το 2016. Οι ένοικοι θα μεταφέρονται στο ξενοδοχείο με διαστημόπλοια τύπου Σογιούζ κατά τον ίδιο τρόπο που μεταφέρονται οι κοσμοναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο επικεφαλής της εταιρείας Σεργκέι Κοστένγκο, διαβεβαίωσε ότι η διαμονή θα είναι πολύ άνετη και πως οι επισκέπτες θα έχουν πανοραμική θέα της Γης. Επίσης δήλωσε ότι θα απευθύνεται σε πλούσιους πελάτες και σε ανθρώπους που εργάζονται σε ιδιωτικές εταιρείες και επιθυμούν να κάνουν έρευνα στο διάστημα. Το πρώτο συγκρότημα θα απαρτίζεται από τέσσερις καμπίνες, με κατοικήσιμο όγκο 20 κυβικών μέτρων, σχεδιασμένες να φιλοξενούν έως και επτά επισκέπτες. Επιπλέον είπε ότι θα προσληφθούν κορυφαίοι σεφ για την παρασκευή φαγητών στη Γη που θα ταιριάζουν στις απαιτήσεις των πελατών. Για την υλοποίηση του σχεδίου η Orbital Technologies συνεργάζεται με την κρατική RKK Energia, η οποία κατασκευάζει τα ρωσικά Soyuz και τα σκάφη ανεφοδιασμού Progress που εξυπηρετούν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos, από την οποία θα μισθώνει εξέδρες εκτόξευσης η κατασκευαστική κοινοπραξία, ανακοίνωσε ότι ο σταθμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης στον ISS. Ακόμη ο Κοστένγκο ανέφερε ότι το σχέδιο έχει προσελκύσει Ρώσους και Αμερικανούς επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουν με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια το συγκεκριμένο σχέδιο. Ωστόσο η ρωσική εταιρεία δεν αποκάλυψε το κόστος διαμονής αλλά και κατασκευής του ξενοδοχείου. Επιπλέον, η Ρωσία συνεργάζεται με την αμερικανική εταιρεία Space Adventures, η οποία οργανώνει τα ταξίδια αναψυχής που έχουν πραγματοποιήσει ελάχιστοι εκατομμυριούχοι τουρίστες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων της NASA το 2011, και μέχρι να αναπτυχθεί νέο αμερικανικό σκάφος, τα ρωσικά Soyuz θα είναι τα μόνα σκάφη που μπορούν να μεταφέρουν αστροναύτες από και προς τον ISS. Το δικό της διαστημικό σταθμό έχει ανακοινώσει ότι ετοιμάζει και η Κίνα. Στις 28/9/2010 εγραφα για το Πώς φαίνεται το ηλιακό σύστημα στους εξωγήινους;Μερικα στοιχεια ακομα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν έναν υπερ-υπολογιστή της NASA για να καταλάβουν πώς θα φαινόταν το ηλιακό μας σύστημα σε εξωγήινους αστρονόμους που θα έψαχναν για άλλους πλανήτες. Νέες προσομοιώσεις εντόπισαν την επίδραση χιλιάδων κόκκων σκόνης στο πώς η εικόνα του πλανητικού μας συστήματος μπορεί να άλλαξε και να διαμορφώθηκε καθώς αυτό ωρίμασε. Και οι αστρονόμοι ελπίζουν πως αυτή η νέα εικόνα μπορεί να τους βοηθήσει να εντοπίζουν πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από μακρινά αστέρια. Η σκόνη προέρχεται από τη Ζώνη Kuiper, μια ζώνη αποθήκευσης ψύχους πίσω από τον Ποσειδώνα, όπου εκατομμύρια παγωμένα σώματα – συμπεριλαμβανομένου του Πλούτωνα- περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο. Τα σώματα στην Ζώνη Kuiper συγκρούονται περιστασιακά μεταξύ τους και αυτό το… αδυσώπητο χτύπημα παράγει μια καταιγίδα παγωμένων κόκκων. Αλλά ο εντοπισμός του πώς αυτή η σκόνη ταξιδεύει στο ηλιακό σύστημα δεν είναι εύκολος καθώς τα μικρά σωματίδια υπόκεινται σε μια ποικιλία δυνάμεων μαζί με την βαρυτική έλξη από τον ήλιο και τους πλανήτες. Οι κόκκοι επηρεάζονται από τον ηλιακό άνεμο, ο οποίος προσπαθεί να φέρει πλησιέστερα στον ήλιο τη σκόνη, και το ηλιακό φως, το οποίο είτε έλκει την σκόνη είτε την απωθεί. Το τι ακριβώς συμβαίνει εξαρτάται από το μέγεθος του κάθε κόκκου. «Οι καινούριες μας προσομοιώσεις μας επιτρέπουν επίσης να δούμε πώς φαινόταν η σκόνη από την Ζώνη Kuiper όταν το ηλιακό μας σύστημα ήταν πολύ νεότερο», δήλωσε ο Christopher Stark, του Ιδρύματος Carnegie στην Ουάσινγκτον, και συνέχισε λέγοντας πως «ως αποτέλεσμα μπορούμε να πάμε πίσω στο χρόνο και να δούμε πώς η απομακρυσμένη θέα του ηλιακού μας συστήματος έχει αλλάξει». «Οι πλανήτες μπορεί να είναι πολύ αμυδροί για να εντοπισθούν απευθείας αλλά εξωγήινοι που (υποθετικά) μελετούν ο ηλιακό σύστημα μπορούν να προσδιορίσουν την ύπαρξη του Ποσειδώνα, καθώς η βαρύτητά του δημιουργεί ένα μικρό κενό στη σκόνη», είπε ο said Marc Kuchner, ένας αστροφυσικός στο Διαστημικό Κέντρο Πτήσης Goddard της NASA, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. «Ελπίζουμε τα μοντέλα μας θα μας βοηθήσουν να βρούμε πλανήτες του μεγέθους του Ποσειδώνα γύρω από άλλα αστέρια. Αρχικά πιστεύαμε πως η μέτρηση των συγκρούσεων μεταξύ των κόκκων ήταν αδύνατη λόγω της πληθώρας αυτών των υπερβολικά μικρών σωματιδίων, όμως βρήκαμε έναν τρόπο να το κάνουμε ανοίγοντας ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο». Με τη βοήθεια του υπερ-υπολογιστή Discover της NASA supercomputer, οι ερευνητές κατάφεραν να καταγράψουν την κίνηση 75.000 σωματιδίων σκόνης και το πώς αλληλεπιδρούν με άλλους πλανήτες, το ηλιακό φώς, τον ηλιακό άνεμο και μεταξύ τους.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Ας δουμε και την ελληνικη δημοσιευση!!! Εξωπλανήτης όμοιος με τη Γη.Απέχει 20 έτη φωτός. Ένα πλανήτη που μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλο με τη Γη ανακάλυψαν Αμερικανοί αστρονόμοι. Πρόκειται για ένα βραχώδη εξωπλανήτη, ο οποίος διαθέτει ατμόσφαιρα και νερό και έχει το μέγεθος περίπου του δικού μας, θα μπορούσε να είναι κατοικήσιμος λόγω της κατάλληλης θερμοκρασίας του και περιφέρεται γύρω από ένα κοντινό άστρο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πάρα πολλοί, ίσως 20 έως 40 δισεκατομμύρια «γήινοι» εξωπλανήτες υπάρχουν μόνο στο γαλαξία μας (για να μη μιλήσουμε για όλο το σύμπαν…) και σιγά-σιγά θα ανακαλύπτονται, καθώς εντείνεται η σχετική αστρονομική έρευνα. Η ανακάλυψη, που παρουσιάζεται στο περιοδικό αστροφυσικής “Astrophysical Journal”, έγινε -μετά από 11 χρόνια παρατηρήσεων με τη βοήθεια του δέκα μέτρων τηλεσκοπίου Κεκ της Χαβάης- από αστρονόμους του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σάντα Κρουζ και του Ινστιτούτου Κάρνεγκι της Ουάσογκτον, υπό τον καθηγητή αστρονομίας και αστροφυσικής Στίβεν Βογκτ, σύμφωνα με το BBC, τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, το “Science” και το “New Scientist”. Ο «γήινος» εξωπλανήτης Γκλιέζε 581g περιστρέφεται σε σχεδόν κυκλική τροχιά κάθε 37 γήινες μέρες γύρω από το άστρο-νάνο Γκλιέζε 581 μαζί με άλλους πέντε εξωπλανήτες (είναι το μεγαλύτερο εξωπλανητικό ηλιακό σύστημα, μετά το δικό μας, που έχει ποτέ βρεθεί). Βρίσκεται σε απόσταση «μόνο» 20 ετών φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός είναι περίπου 10 τρισ. χλμ.), στον αστερισμό του Ζυγού. Ο πλανήτης φαίνεται να έχει τριπλάσια έως τετραπλάσια μάζα και διάμετρο μεγαλύτερη κατά 1,2 έως 1,4 φορές σε σχέση με τη Γη. Δεν είναι ούτε πολύ ζεστός, ούτε πολύ κρύος (η μέση θερμοκρασία του εκτιμάται σε μείον 31 έως μείον 12 βαθμούς Κελσίου), πράγμα που τον τοποθετεί στην «ιδανική» ζώνη των κατοικήσιμων πλανητών, που θα μπορούσαν να φιλοξενούν κάποιες μορφές ζωής. Αν όντως είναι βραχώδης (αυτό είναι πολύ πιθανό λόγω της μάζας του, αλλά όχι ακόμα εξακριβωμένο), όπως η Γη, θα μπορούσε να έχει βαρύτητα και ατμόσφαιρα παρόμοια με του δικού μας πλανήτη (άρα θα μπορούσε ένας αστροναύτης να περπατήσει πάνω του), καθώς επίσης να διαθέτει υγρό νερό στην επιφάνειά του, αν και προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν έχει ανιχνευθεί από τους αστρονόμους. Όπως η Σελήνη, η μια πλευρά του εξωπλανήτη είναι «κλειδωμένη» και λούζεται μόνιμα στο φως του άστρου-ήλιου του (που είναι πολύ αχνό, καθώς έχει μόλις το 1% της λαμπρότητας του δικού μας ήλιου), ενώ η άλλη βρίσκεται μόνιμα στο σκοτάδι. Η πιο κατοικήσιμη περιοχή του πλανήτη θα είναι αυτή που αποτελεί το «σύνορο» ανάμεσα στις ζώνες του φωτός (με εκτιμώμενη θερμοκρασία 71 βαθμών Κελσίου) και του σκοταδιού (με θερμοκρασία μείον 34 βαθμών). Όμως, θα είναι δύσκολο οι επιστήμονες να μάθουν αν όντως ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης φιλοξενεί ζωή, τουλάχιστον μέχρι να αναπτυχθούν νέες μέθοδοι και τεχνικές για την εξ αποστάσεως μελέτη ιχνών ζωής στην ατμόσφαιρα ενός τόσο μακρινού ουρανίου σώματος. Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί περίπου 500 εξωπλανήτες, αλλά κανείς ως τώρα δεν φαινόταν να πληροί τις προϋποθέσεις για φιλοξενία ζωής. Όλοι σχεδόν είναι ουσιαστικά αέριοι γίγαντες (μερικοί πολύ μεγαλύτεροι και από τον Δία), χωρίς στερεή επιφάνεια και με θερμοκρασίες υπερβολικά ψηλές ή χαμηλές. Επειδη η συζητηση αναψε για το πως θα παμε μεχρι εκει να τι εγραφα στις 18/12/2009 στην Διαστημικη Εξερευνηση σε μια ερωτηση του φιλου mitsos. Υπερφωτεινή κίνηση Alcubierre λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου. Μια ιδέα για να γίνει πιθανό ένα διαστημικό ταξίδι με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή που ταξιδεύει το φως, προτάθηκε για πρώτη φορά από το Μεξικανό θεωρητικό φυσικό Miguel Allcubierre το 1994. Αυτή η ιδέα αρχίζει από την αντίληψη, που υπονοείται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ότι η ύλη αναγκάζει την επιφάνεια του χωροχρόνου γύρω της να κυρτώνεται. Ο Miguel Alcubierre ενδιαφέρθηκε για το αν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί η "κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου" (warp drive), όπως παρουσιαζόταν στο έργο επιστημονικής φαντασίας Star Trek. Αυτό τον οδήγησε στην αναζήτηση μιας έγκυρης μαθηματικής περιγραφής του πεδίου βαρύτητας, που θα επέτρεπε ένα είδος χωροχρονικής στρέβλωσης σαν μέσο υπερφωτεινής προώθησης. Ο Alcubierre κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου θα ήταν εφικτή, εάν η ύλη θα μπορούσε να κανονιστεί έτσι ώστε να διαστέλλεται ο χωροχρόνος πίσω από ένα διαστημόπλοιο (κι έτσι να απομακρύνει το σημείο αναχώρησης πολλά έτη φωτός πίσω), και να συρρικνώνει τον χωροχρόνο μπροστά (ώστε να φέρνει τον προορισμό πιο κοντά). Με αυτό τον τρόπο θα αφήνει το ίδιο το διαστημόπλοιο σε μια τοπικά επίπεδη περιοχή του χωροχρόνου που θα ορίζεται από μια "φυσαλίδα στρέβλωσης", που θα βρίσκεται μεταξύ των δύο στρεβλώσεων του χωροχρόνου. Το σκάφος έτσι θα ήταν σαν να έκανε σερφ κατά μήκος της φυσαλίδας του με μια αυθαίρετα υψηλή ταχύτητα, ωθούμενο προς τα εμπρός λόγω της διαστολής του διαστήματος στο πίσω τμήμα του και της συστολής του διαστήματος μπροστά του. Θα μπορούσε λοιπόν να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως χωρίς καμιά παράβαση οποιουδήποτε φυσικού νόμου επειδή, ο χωροχρόνος στην τοπική φυσαλίδα στρέβλωσης θα ήταν σε ηρεμία. Επίσης, όντας τοπικά στάσιμο, το διαστημόπλοιο και το πλήρωμά του δεν θα επηρεαζόταν από τις τρομακτικές επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις (που προλαμβάνουν την ανάγκη για "διατάξεις απόσβεσης της αδράνειας"), και από τα σχετικιστικά αποτελέσματα, όπως η χρονική διαστολή (επειδή το πέρασμα του χρόνου μέσα στη φυσαλίδα στρέβλωσης θα ήταν η ίδια με αυτό στο εξωτερικό). Θα μπορούσε άραγε να γίνει πραγματικότητα μια τέτοια κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου; Όπως επισημαίνει ο Alubierre θα απαιτούσε τον επιδέξιο χειρισμό της ύλης με μια αρνητική ενεργειακή πυκνότητα. Τέτοια ύλη, γνωστή ως εξωτική ύλη, είναι το ίδιο είδος της ουσίας που απαιτείται προφανώς για να διατηρήσει ανοικτές τις σκουληκότρυπες - ένα άλλα μέσον που έχει προταθεί για να ταξιδέψουμε χωρίς το φραγμό της ταχύτητας του φωτός. Η κβαντομηχανική επιτρέπει την ύπαρξη περιοχών αρνητικής ενεργειακής πυκνότητας κάτω από ειδικές περιστάσεις, όπως είναι το φαινόμενο Casimir. Το 1999 ο Chris Van Den Broeck, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Leuven του Βελγίου, ανέλυσε περισσότερο την ιδέα της κίνησης Alubierre λόγω στρέβλωσης. Έτσι, ίσως ήρθε πιο κοντά η κατασκευή ενός διαστημοπλοίου τύπου Enterprise. Οι υπολογισμοί του Van Den Broeckο έδειξαν ότι δεν χρειάζεται τόση ενέργεια όση υπολόγισε ο Alcubierre στην εργασία του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε στα πρόθυρα της ικανότητας να στρεβλώσουμε τον χωροχρόνο. Όπως συμπεραίνει ο Van Den Broeck: "Το πρώτο υπερφωτεινό ταξίδι λόγω στρέβλωσης είναι ακόμα πολύ μακρινή υπόθεση, αλλά ίσως έχει γίνει τώρα ελαφρώς λιγότερο απίθανο." Φυσική της κίνησης Alubierre Για εκείνους που είναι εξοικειωμένοι με τα φαινόμενα της ειδικής σχετικότητας, όπως είναι η συστολή Lorentz και η χρονική διαστολή, η κίνηση Alcubierre έχει μερικές προφανώς ειδικές πτυχές. Ειδικότερα, ο Alcubierre έχει δείξει ότι ακόμα και όταν επιταχύνει το σκάφος, ταξιδεύει σε μια γεωδαισιακή ελεύθερης πτώσης. Με άλλα λόγια, ένα σκάφος που χρησιμοποιεί τη στρέβλωση του χωροχρόνου για να επιταχυνθεί και να επιβραδυνθεί είναι πάντα σε ελεύθερη πτώση, και το πλήρωμα του σκάφους δεν θα δοκίμαζε καμία βαρυτική δύναμη επιτάχυνση. Κάποιες τεράστιες παλιρροιακές δυνάμεις θα παρουσιάζονταν πλησίον των άκρων του επίπεδου διαστημικού σκάφους, λόγω της μεγάλης χωρικής κυρτότητας εκεί, αλλά με την κατάλληλη προδιαγραφή της μετρικής, αυτές θα γίνονταν πολύ μικρές μέσα στον όγκο του σκάφους. Ο D. Coule έχει υποστηρίξει ότι σχέδια όπως αυτό που προτείνεται από τον Alcubierre δεν είναι εφικτά επειδή η ύλη που τοποθετείται στο δρόμο πρέπει εκ των προτέρων να τοποθετηθεί με ταχύτητα υπερφωτεινή. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Coule, απαιτείται μια κίνηση Alcubierre προκειμένου να φτιαχτεί μια κίνηση Alcubierre. Γι αυτό και είναι αδύνατη η κατασκευή αυτής της κίνησης, ακόμα κι αν η μετρική είναι φυσικά σημαντική. Σημαντικά προβλήματα με τη μετρική αυτής της μορφής προέρχονται από το γεγονός ότι όλες οι γνωστές κινήσεις λόγω στρεβλώσεων του χωροχρόνου, παραβιάζουν διάφορες ενεργειακές συνθήκες. Είναι αλήθεια ότι ορισμένα πειραματικά ελεγμένα κβαντικά φαινόμενα, όπως το φαινόμενο Casimir, όταν περιγράφονται στα πλαίσια της κβαντικής θεωρίας πεδίου, παραβιάζουν επίσης τις ενεργειακές συνθήκες. Έτσι, κάποιος μπορεί να ελπίζει ότι οι κινήσεις τύπου Alcubierre, λόγω στρεβλώσεων του χωροχρόνου, θα μπορούσαν ίσως να πραγματοποιηθούν με μια έξυπνη εφαρμοσμένη μηχανική που θα εκμεταλλεύεται τέτοια κβαντικά αποτελέσματα. Πάντως, υπολογισμοί έδειξαν ότι απαιτούνται παράλογα τεράστιες ενέργειες για τέτοιες κινήσεις, π.χ. απαιτείται ενέργεια ισοδύναμη με 1067 gr, για να μεταφέρει ένα μικρό σκάφος πέρα από το Γαλαξία μας. Αυτά είναι μεγέθη μεγαλύτερα από τη μάζα όλου του σύμπαντος. Υπάρχουν βέβαια αντεπιχειρήματα σε αυτά τα προφανή προβλήματα ενέργειας, αλλά δεν έχουν πείσει τους φυσικούς ότι μπορούν να υπερνικηθούν. Το υπερφωτεινό ταξίδι λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου χρησιμοποιείται συχνά στην επιστημονική φαντασία για να δείξει μια ευρεία ποικιλία φανταστικών μεθόδων προώθησης, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την κίνηση Alcubierre ή οποιαδήποτε άλλη φυσική θεωρία. Η φυσική της κίνησης λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου στο έργο Star Trek δεν ήταν ποτέ καθορισμένη, ούτε οι συγγραφείς του έχουν κάνει οποιαδήποτε αναφορά στη θεωρία του Dr. Alcubierre. Όμως το 1978 ένα υπόμνημα του Jesco von Puttkamer, τεχνικού συμβούλου για το Star Trek, προτείνει μια θεωρία σημαντικά όμοια με την θεωρία στρεβλώσεων του χωροχρόνου Alcubierre. Η κίνηση Alcubierre αναφέρεται επίσης στο Orbiter, ένα μυθιστόρημα του Warren Ellis.

Λιγη Φυσικη!!! Ο χρόνος πάνω στη Γη είναι σχετικός. Ο χρόνος σε ένα ρολόι που βρίσκεται στο πάτωμα κυλάει πιο αργά σε σχέση με ένα ίδιο ρολόι που βρίσκεται πάνω σε μια σκάλα. Ο λόγος είναι διότι το ρολόι που βρίσκεται χαμηλότερα επηρεάζεται οριακά περισσότερο από την βαρύτητα. Αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνειά της. Αντίθετα, ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα για το ρολόι που βρίσκεται πιο ψηλά. Εξάλλου, αυτό υποστήριζε η θεωρία του Αϊνστάιν για τη σχετικότητα του χρόνου. Χάρη στην χρήση δύο υπερσύγχρονων ατομικών οπτικών ρολογιών ύψιστης ακρίβειας, η θεωρία αποδείχθηκε στις ΗΠΑ. Τα ρολόγια είχαν τοποθετηθεί σε υψομετρική διαφορά μόλις 33 εκατοστών. Όπως έδειξαν, εάν κάποιος ζήσει επί 79 χρόνια σε υψόμετρο 33 εκατοστών ψηλότερο από κάποιον άλλο, θα γεράσει περίπου 90 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου (νανοδευτερόλεπτα) περισσότερο. Τα "ρολόγια κβαντικής λογικής", όπως ονομάζονται, βασίζονται σε ανεπαίσθητες δονήσεις ενός ιόντος αλουμινίου που είναι παγιδευμένο σε ένα ηλεκτρικό πεδίο. Υπολογίζεται ότι "χάνουν" μόλις ένα δευτερόλεπτο ανά 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή όσο περίπου υπάρχει η ζωή η Γη. Οι δονήσεις έχουν την ίδια γκάμα συχνοτήτων με το υπεριώδες φως, συνεπώς μπορούν να ανιχνευτούν από λέιζερ, για αυτό τα συγκεκριμένα ατομικά ρολόγια στην ουσία είναι οπτικά. Είναι η πρώτη φορά στον κόσμο που οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ρολόγια να δείξουν ότι όντως ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα στο κεφάλι του ανθρώπου σε σχέση με τα πόδια του. Το γεγονός έχει ικανοποιήσει βαθιά όσους πάντα πίστευαν ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο. Η επιβεβαίωση έγινε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ, υπό τον Τζέιμς Τσιν - Ουέν Τσου. Ο Αϊνστάιν ήταν ο πρώτος, εδώ και περίπου 100 χρόνια, που κατέρριψε την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος κινείται με την ίδια ταχύτητα για όλους και παντού στο σύμπαν. Είχε συνειδητοποιήσει - με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας - ότι ο χρόνος είναι κάτι σχετικό και κινείται με διαφορετική ταχύτητα, ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις καθενός ανθρώπου. Έτσι, ο χρόνος επιβραδύνεται όταν κανείς βρίσκεται πιο κοντά στη Γη ή όταν κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Για παράδειγμα, για κάποιον που στέκεται στην αποβάθρα των τρένων, ο χρόνος στο ρολόι του θα κυλάει ανεπαίσθητα πιο γρήγορα σε σχέση με τον δίδυμο αδελφό του, ο οποίος φοράει το ίδιο ακριβώς ρολόι, αλλά βρίσκεται μέσα στο τρένο που περνά μπροστά από την αποβάθρα, μόνο και μόνο επειδή αυτός κινείται ταχύτερα σε σχέση με τον αδελφό του. Σύμφωνα με την θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, η βαρύτητα προκαλείται όταν σώματα με μεγάλη μάζα, όπως η Γη, καμπυλώνουν τον "ιστό" του χωροχρόνου, με συνέπεια ένα ρολόι που βρίσκεται πιο κοντά στη Γη, άρα και στη έλξη της βαρύτητάς της, να "τρέχει" πιο αργά σε σχέση με ένα ρολόι ψηλά σε ένα βουνό. Η απόκλιση του χρόνου έχει υπολογιστεί μαθηματικά χονδρικά σε τρία μικροδευτερόλεπτα ανά έτος ανά χιλιόμετρο υψομετρικής διαφοράς. Η "ψαλίδα" στην ταχύτητα του χρόνου είχε ήδη επιβεβαιωθεί εδώ και δεκαετίες από ατομικά ρολόγια μεγάλης ακρίβειας, που βρίσκονταν πάνω σε πυραύλους στο διάστημα ή σε αεριωθούμενα αεροπλάνα, ότι ίσχυε για μεγαλύτερα υψόμετρα και μεγαλύτερες ταχύτητες κίνησης. Για πρώτη φορά όμως, η σχετικότητα του χρόνου επιβεβαιώνεται τώρα και για ασήμαντες υψομετρικές διαφορές πάνω στη Γη μικρότερες του ενός μέτρου και ταυτόχρονα για μικρές ταχύτητες κάτω των δέκα μέτρων ανά δευτερόλεπτο, πράγμα που σημαίνει ότι άλλος χρόνος ισχύει στα κεφάλι μας και άλλος στα πόδια μας! Με άλλα λόγια, γίνεται φανερό πλέον ότι η θεωρία της σχετικότητας δεν ισχύει μόνο για ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, ούτε μόνο για διαστημικές αποστάσεις, αλλά επίσης στην καθημερινότητά μας. Ως εκ τούτου, όσοι ζουν σε ρετιρέ, ας το ξανασκεφτούν, γιατί γερνάνε πιο γρήγορα... Τι να πουμε και για τους φιλους μας που περνουν τα βουνα!!! Χαμένο βίντεο της πρώτης προσσελήνωσης επανεμφανίζεται στην Αυστραλία. Οι πρώτες καθαρές εικόνες του Νιλ Άρμστρονγκ να κατεβαίνει στην επιφάνεια του φεγγαριού, χαμένες εδώ και χρόνια σε αποθήκες της Αυστραλίας, βρέθηκαν και αποκαταστάθηκαν και θα παρουσιαστούν στο κοινό την επόμενη εβδομάδα, ανακοίνωσε ο αστρονόμος που τις εντόπισε. Την ώρα που η αποστολή Apollo 11 έφτανε στο ιστορικό της αποκορύφωμα, στις 20 Ιουλίου 1969, τα ραδιοτηλεσκόπια της Αυστραλίας είχαν οπτική επαφή με τη Σελήνη και ήταν σε καλύτερη θέση από τις ΗΠΑ για τη λήψη του τηλεοπτικού σήματος. «H NASA χρησιμοποιούσε το σήμα του σταθμού Γκόλντστοουν [στην Καλιφόρνια], ο οποίος είχε λανθασμένες ρυθμίσεις, ενώ στο σήμα που λάμβαναν οι αυστραλιανοί σταθμοί μπορείς να δεις ξεκάθαρα τον Άρμστρονγκ» ανέφερε στο AFP o Τζον Σαρκίσιαν, αστρονόμος και ιστορικός της αστρονομίας που εντόπισε και αποκατέστησε τις ιστορικές μπομπίνες. Όπως εξήγησε, στις εικόνες που είχαμε δει ως σήμερα ο Άρμστρονγκ δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου καθώς αρχίζει να κατεβαίνει τη σκάλα της σεληνάκατου. Το νέο βίντεο προσφέρει «την καλύτερη ποιότητα εικόνας», είπε. Η μπομπίνα με το βίντεο είχε χαθεί για χρόνια στα αρχεία και βρέθηκε μισοκατεστραμμένη έπειτα από μια «μακρά ιστορία για ντεντέκτιβ», ανέφερε ο Σαρκίσιαν. Έπειτα από την ψηφιοποίησή τους, οι ασπρόμαυρες εικόνες θα παρουσιαστούν την επόμενη Τετάρτη κατά την απονομή των βραβείων του περιοδικού Australian Geographic. Παρών θα είναι ο Μπαζ Όλντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη μετά τον Νιλ Άρμστρονγκ. Όσον αφορά τις εικόνες που είχαν καταγραφεί στις ΗΠΑ, η NASA παραδέχτηκε το 2006 ότι οι πρωτότυπες βιντεοταινίες... σβήστηκαν προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν. Ευτυχώς η υπηρεσία κατάφερε να βρει βιντεοσκοπημένη τη ζωντανή μετάδοση στα αρχεία του δικτύου CBS και του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσον. Ρωσικο ρομποτ. Στη θάλασσα Μπάρεντς τοποθετήθηκε το πρώτο στο ρωσικό τομέα της Αρκτικής ρομπότ, που παρακολουθεί τον ήλιο. Όπως μετέδωσε το Ρωσικό Μετεωρολογικό κέντρο, η συσκευή μπορεί να βρίσκει αυτόματα στον ουρανό τον ήλιο, να μετρά τη φωτιστική και θερμική του ενέργεια, καθώς και τη δύναμη αντανάκλασης των ηλιακών ακτίνων από τη Γη. Τα ληφθέντα δεδομένα θα περνούν από επεξεργασία και θα μεταδίδονται στο Κέντρο πληροφοριών. Έτσι θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να προβλέπουν τις συνέπειες του φαινομένου του «θερμοκηπίου» και της αλλαγής του κλίματος.

Επιστήμονες του CERN στη Θράκη Συναντήσεις με εκπροσώπους πέντε βιομηχανιών του κλάδου ηλεκτρονικών, ηλεκτρολογικών, μηχανολογικών κατασκευών και καλωδιώσεων, οι οποίες λειτουργούν στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, είχε η 12μελής επιστημονική αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας στην Πυρηνική Ενέργεια CERN, στο πλαίσιο της διερευνητικής επίσκεψης τους με στόχο τον εντοπισμό πιθανών συνεργατών. Η επίσκεψη των στελεχών του CERN στην περιοχή της Θράκης πραγματοποιήθηκε μετά από πρόσκληση της εταιρείας υψηλής τεχνολογίας «Πρίσμα Ηλεκτρονικά» , που εδρεύει στην Αλεξανδρούπολη, και με την οποία το Ευρωπαϊκό Κέντρο έχει συνεργασία τα τελευταία χρόνια. Οι εκπρόσωποι του CERN ενημερώθηκαν από τους εκπροσώπους των πέντε τοπικών βιομηχανιών για τη δυνατότητα να παράγουν και να διαθέσουν στον ευρωπαϊκό Οργανισμό, μέσα από ειδικές συνθήκες ανταγωνισμού, υλικά υψηλής ποιότητας, και διαπίστωσαν ότι και στις πέντε μονάδες βρέθηκαν προϊόντα «που μπορούν να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές αυτού του διαγωνισμού», σχολίασε σε δηλώσεις του ο εθνικός αντιπρόσωπος στο CERN, καθηγητής στο Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, Ευάγγελος Γαζής. Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι θα διοργανωθούν και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις προκειμένου να ενισχυθεί η τεχνογνωσία και η μεταφορά τεχνολογίας στη Θράκη, «ώστε να υπάρξουν καλύτεροι ανταγωνιστές και “πρωταγωνιστές”, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, σε σύγχρονα καινοτομικά προϊόντα». Υπαρχει μια αλλη Ελλαδα που παραγει,σπουδαζει,προσπαθει και αυτη πρεπει να εχουμε στο νου μας οταν ακουμε τις καθημερινες αρνητικες ειδησεις. Ολο και καλυτερα για αυτους που ξερουν!!!

Διεθνές Συνέδριο Αστροναυτικής στην Πράγα. Στην Πράγα αρχίζουν σήμερα (27/9/2010) οι εργασίες του Διεθνούς Συνεδρίου Αστροναυτικής με θέμα «Το Διάστημα για τον άνθρωπο και την επιστήμη». Ο επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας, διευθυντής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας Ανατόλι Περμίνοφ είπε στο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ ότι προβλέπεται να συζητηθούν τα προβλήματα της κατασκευής Διαστημικών Σταθμών, της ανάπτυξης διαφόρων διαστημικών μεταφορικών συστημάτων, της εξερεύνησης του Σύμπαντος, της χρησιμοποίησης των αποτελεσμάτων της διαστημικής δραστηριότητας για την καλυτέρευση της ζωής στη Γη, της κατασκευής νέων υλικών κλπ. Στο κέντρο της προσοχής του Διεθνούς Συνεδρίου Αστροναυτικής βρίσκονται οι ρωσικές πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση του Διαστήματος. Ετσι δήλωσε στο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ ο πρώτος Τσεχοσλοβάκος κοσμοναύτης Βλαντίμιρ Ρέμεκ. Η Ρωσία, όπως είπε, είναι αναγνωρισμένη πρωτοπόρα χώρα στην κατασκευή των διαστημικών Σταθμών. Για τους Διαστημικούς Σκοπούς ακριβώς θα γίνει λόγος στο Συνέδριο. Ο διευθυντής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Ροσκόσμος Ανατόλι Περμίνοφ ανακοίνωσε ότι συναντήθηκε ήδη με τον διευθυντή της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Ζακ Καρντέν, την διεύθυνση της ΝΑΣΑ, και επιστήμονες-μέλη της νορβηικής αντιπροσωπείας. Συνολικά ο Περμίνοφ, προβλέπεται να έχει στο πλαίσιο του Συνεδρίου Αστροναυτικής 10 και πάνω συναντήσεις. Η Ρωσία είναι ανοικτή για συνεργασία στην αξιοποίηση του διαστήματος, δήλωσε ο επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος («Ρωσκόσμος») Ανατόλι Περμίνοφ. Επίσης ανακοίνωσε ότι μέσα σε ένα έτος η Ρωσία μετέφερε σε περίγεια τροχιά 40 διαστημικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων και 15 ξένων. Αυτό σημαίνει ότι στη Ρωσία ανήκει το 41% των εκτοξεύσεων στον κόσμο. Ο Περμίνοφ τόνισε τη σημαντική οικονομική απόδοση του διαστημικού κλάδου. Αυξήθηκε σημαντικά η σημασία της πλοηγικής εξασφάλισης. Στη Ρωσία αυτή πραγματοποιείται με τη βοήθεια του δορυφορικού συστήματος ΓΚΛΟΝΑΣΣ. Διεθνές συνέδριο στην Κέρκυρα για την αλληλεπίδραση Γης-Ήλιου. Δεκάδες επιστήμονες διαστημικής φυσικής συμμετέχουν σε συνέδριο που πραγματοποιείται στην Κέρκυρα για τα δέκα χρόνια ζωής του Cluster, μιας ευρωπαϊκής αποστολής που μελετά την αλληλεπίδραση των ηλιακών σωματιδίων με το γήινο μαγνητικό πεδίο. Η αποστολή Cluster (σμήνος) περιλαμβάνει τέσσερις πανομοιότυπος δορυφόρους που τέθηκαν σε ελλειπτικές πολικές τροχιές το 2000 και έκτοτε πηγαινοέρχονται ανάμεσα μαγνητικό πεδίο που προστατεύει τη Γη και τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο -ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζει από το μητρικό μας άστρο και λούζει ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα. Η περίπλοκη αλληλεπίδραση του μαγνητικού πεδίου με τα ηλιακά σωματίδια ευθύνεται μεταξύ άλλων για το βόρειο και το νότιο σέλας, κινούμενα πέπλα φωτός που εμφανίζονται πάνω από τους πόλους του πλανήτη. Το Cluster ανακάλυψε μάλιστα σκοτεινές περιοχές μέσα στο σέλας οι οποίες οφείλονται σε ανωμαλίες της ιονόσφαιρας και ονομάζονται «μαύρο σέλας». Η αποστολή Cluster μελετά ακόμα τα «φονικά ηλεκτρόνια» που ρέουν γύρω από τη Γη και απειλούν με βραχυκυκλώματα τους δορυφόρους. Τα δεδομένα που συνεχίζει να μεταδίδει το κουαρτέτο δορυφόρων «επέτρεψαν ένα άλμα όσον αφορά την κατανόηση της αλληλεπίδρασης του ηλιακού ανέμου με τη Γη» σχολιάζει ο Ματ Τέιλορ, επιστήμονας της αποστολής. Στο συνέδριο συμμετέχουν όχι μόνον Ευρωπαίοι φυσικοί, αλλά και επιστήμονες των αποστολών THEMIS της NASA και Double Star της κινεζικής διαστημικής υπηρεσίας, οι οποίοι συνεργάζονται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) για την επίλυση επίκαιρων προβλημάτων της διαστημικής εξερεύνησης. Το συνέδριο, το οποίο πραγματοποιείται σε ξενοδοχείο τη Κέρκυρας το διάστημα 27 Σεπτεμβρίου-1 Οκτωβρίου, διοργανώνεται από το Ινστιτούτο Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το οποίο συμμετέχει στις αποστολές Cluster και Themis. Επειδη εγινε πολυ συζητηση για εξωγηινους στο Astrovox να μια ενδιαφερουσα ειδηση!!! Επιτροπή υποδοχής... εξωγήινων -Μαλαισιανή καθηγήτρια ανέλαβε την ευθύνη για την πρώτη επαφή. Οταν και εφόσον οι εξωγήινοι θελήσουν να επισκεφθούν τη Γη, το βέβαιο είναι πως θα μάθουν τι εστί ανθρώπινη φιλοξενία. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται ότι απασχολεί τα Ηνωμένα Εθνη που διόρισαν επί της υποδοχής στον πλανήτη μας τη Μαλαισιανή αστροφυσικό Μαζλάν Οτμάν. Μπορεί να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής ταινίας, ωστόσο στις μέρες μας η ανθρώπινη αντίδραση στην ανακάλυψη εξωγήινης ζωής είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τους επιστήμονες. Για τον λόγο αυτό, τα Ηνωμένα Εθνη τοποθέτησαν επί της υποδοχής των εξωγήινων την Οτμάν που ήδη διευθύνει το άγνωστο για πολλούς Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τις Εξωγήινες Υποθέσεις. Η 58χρονη επιστήμονας πρόκειται να παρουσιάσει τον νέο ρόλο της την επόμενη εβδομάδα σε ένα επιστημονικό συνέδριο στο Μπάκιγχαμ, στη Βρετανία. Η Οτμάν, σε πρόσφατη ομιλία της προς συναδέλφους της αστροφυσικούς, είχε επισημάνει την ανάγκη ετοιμότητας σε περίπτωση επίσκεψης εξωγήινων όντων. Την άποψή της αυτή, εκτός των άλλων, είχε στηρίξει σε πρόσφατη ανακοίνωση της ΝΑSΑ, σύμφωνα με την οποία το διαστημικό αστεροσκοπείο Κepler ανακάλυψε περισσότερους από 700 πλανήτες στους οποίους ίσως υπάρχει εξωγήινη ζωή, συμπεριλαμβανομένων περίπου 140 στο ίδιο μέγεθος με τη Γη. «Η συνεχής αναζήτηση για εξωγήινη επικοινωνία στηρίζει την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ο άνθρωπος θα λάβει σήματα από εξωγήινους» είχε παρατηρήσει. «Και όταν θα λάβουμε τέτοια σήματα θα πρέπει να έχουμε μια συντονισμένη απάντηση, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους του θέματος. Ο ΟΗΕ είναι ένας έτοιμος μηχανισμός». Η Οτμάν ήταν διευθύντρια της εθνικής διαστημικής εταιρείας της Μαλαισίας και επέβλεψε την πτήση του πρώτου αστροναύτη της χώρας της. Στις νέες αρμοδιότητές της, η πλέον σημαντική είναι κυρίως να προστατεύσει τους εξωγήινους από την ανθρωπότητα παρά το αντίθετο. «Η Οτµάν είναι η καταλληλότερη για αυτήν τη θέση» δήλωσε στους «Sunday Τimes» ο καθηγητής Ρίτσαρντ Κρόουθερ από τη Βρετανική Διαστημική Εταιρεία. Υποστηρίζει ωστόσο πως οποιαδήποτε ανθρώπινη επαφή με εξωγήινα όντα είναι πιο πιθανό να γίνει με ραδιοσήματα ή με σήματα φωτός από κάποιον μακρινό πλανήτη. Και πως αν συναντήσουμε εξωγήινους, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για μικρόβια παρά για νοήμονα όντα. Πώς φαίνεται το ηλιακό σύστημα στους εξωγήινους; Χρησιμοποιώντας υπερ-υπολογιστές της ΝΑSΑ και εικόνες που έχουν στείλει τα διαστημικά τηλεσκόπια, αμερικανοί επιστήμονες δημιούργησαν μέσω προσομοιώσεων εικόνες οι οποίες δείχνουν πώς φαίνεται το ηλιακό μας σύστημα σε παρατηρητές έξω από αυτό. Με απλά λόγια, δημιούργησαν μια ρεαλιστική εικόνα του πώς θα βλέπουν εξωγήινοι αστρονόμοι το ηλιακό μας σύστημα από τα δικά τους τηλεσκόπια. Την προσομοίωση έκαναν επιστήμονες του Ινστιτούτου Επιστημών Carnegie οι οποίοι δημιούργησαν ανάμεσα στα άλλα και την παραπάνω εικόνα. Η φωτεινή κουκκίδα στο κέντρο είναι ο Ηλιος και οι πορτοκαλί κόκκοι που τον περιβάλλουν είναι γιγαντιαίες ποσότητες κοσμικής σκόνης η οποία δημιουργείται από τις αμέτρητες συγκρούσεις των μεγαλύτερων και μικρότερων διαστημικών σωμάτων στη ζώνη αστεροειδών Κούιπερ η οποία βρίσκεται έξω από τον Ποσειδώνα, στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος. Το σέλας του Αρχοντα των Δακτυλιδιών. Η ΝΑSΑ έδωσε στη δημοσιότητα εντυπωσιακές εικόνες του Κρόνου λουσμένου σε ένα φως χρωμάτων που χορεύουν στην ατμόσφαιρά του, φαινόμενο ανάλογο με αυτό του βόρειου σέλαος στη Γη. Οι επιστήμονες της ΝΑSΑ δημιούργησαν ένα βίντεο στο οποίο εξελίσσεται το φαινόμενο στον Κρόνο με βάση περισσότερες από χίλιες εικόνες που τράβηξε το διαστημικό σκάφος «Cassini», το οποίο εδώ και έξι χρόνια εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του. Το εντυπωσιακό φαινόμενο, το οποίο διαρκεί περίπου 11 ώρες, είναι ίσως το μεγαλύτερο σε έκταση, ένταση και διάρκεια στο ηλιακό μας σύστημα και η μελέτη του θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το σέλας που εμφανίζεται στους δύο πόλους της Γης.

Προσγειώθηκε το Σογιούζ. Με ασφάλεια προσγειώθηκε σήμερα στο Καζακστάν το διαστημόπλοιο Σογιούζ το οποίο μετέφερε δύο Ρώσους και έναν Αμερικανό κοσμοναύτη, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ρωσικού κέντρου επιχειρήσεων. Η επιστροφή του Σογιούζ καθυστέρησε κατά μία ημέρα, αφού η αρχική προσπάθεια αποσύνδεσής του από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό απέτυχε καθώς δεν άνοιξαν τα άγκιστρα που το συγκρατούσαν. Το Σογιούζ μετέφερε στη γη τους Ρώσους κοσμοναύτες Αλεξάντρ Σκβορτσόφ και Μιχαήλ Κορνιένκο και την Αμερικανίδα αστροναύτη Τρέισι Κάλντγουελ-Ντάισον που βρίσκονταν στον διεθνή διαστημικό σταθμό επί έξι μήνες. Λαχανικά για αστροναύτες ξεφυτρώνουν στην έρημο της Αριζόνα. Στο εχθρικό περιβάλλον της ερήμου της Αριζόνα, το οποίο μοιάζει με το περιβάλλον του Άρη, η NASA δοκίμασε ένα σύστημα καλλιέργειας σαλατικών για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές της. Η βελτιωμένη τεχνολογία διαστημικής καλλιέργειας αναπτύχθηκε για λογαριασμό της NASA από την αμερικανική εταιρεία Orbitec, η οποία έχει εμπειρία από παλαιότερα συστήματά της που δοκιμάστηκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η μικρή μονάδα «Veggie» («λαχανικό») της Orbitec έχει επιφάνεια ενός τετραγωνικού μέτρου. Περιλαμβάνει αποδοτικό φωτισμό φωτοδιόδων (LED) και μια κατασκευή σαν ψάθα, η οποία διοχετεύει νερό και θρεπτικά συστατικά στις ρίζες των φυτών. «Ελέγχοντας το φωτισμό και την υγρασία, μεγιστοποιούμε την ανάπτυξη των φυτών και φτάνουμε στη συγκομιδή πολύ γρήγορα» είπε στο Space.com ο Πολ Ζαμπέλι, διευθυντής επιχειρήσεων στην Orbitec. H δοκιμή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ετήσιας επίδειξης Μελετών Έρευνας και Τεχνολογίας της NASA, γνωστής και ως Desert RATS. To πείραμα διήρκεσε μόνο δύο εβδομάδες, χρόνος που δεν αρκεί για την ωρίμανση των σαλατικών. Η Orbitec ελπίζει πάντως να στείλει σύντομα δύο μονάδες Veggie στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Πάντα έχουμε φυτά που αναπτύσσονται στο διαστημικό σταθμό» ανέφερε η Τζούλι Ρόμπινσον της NASA. Τα περισσότερα πειράματα, είπε, εστιάζονταν στο πώς επηρεάζεται το ριζικό σύστημα από τη μικροβαρύτητα. Οι έρευνες οδηγούν ενίοτε σε εκπλήξεις: τα διαστημικά μαρούλια, για παράδειγμα, όχι μόνο δεν ενοχλούνται από το υπερβολικό πότισμα, αλλά αντίθετα μεγαλώνουν δύο φορές ταχύτερα. Τα φυτά θα μπορούσαν να προσφέρουν στους αστροναύτες όχι μόνο τροφή αλλά και οξυγόνο. Μια ιδέα που εξετάζει η NASA είναι η ανάπτυξη βιοαντιδραστήρων μέσα στους οποίους ζουν μονοκύτταρα φύκια. Παραμένει πάντως άγνωστο αν οι διαστημικές καλλιέργειες θα προσέφεραν αρκετό και ασφαλές φαγητό. Σύμφωνα με τη Ρόμπινσον, οι αστροναύτες θα μπορούσαν να αντέξουν χωρίς λαχανικά για μια αποστολή μέχρι τον Άρη. Αν όμως ήθελαν να ταξιδέψουν ακόμα πιο πέρα, είναι σίγουρο ότι οι προμήθειες από τη Γη δεν θα αρκούσαν και θα έπρεπε να παράγουν μόνοι τους την τροφή τους. Μια ειδηση κατα την γνωμη πολυ σημαντικη. Απο την πρωτη μου δημοσιευση στο ξεκινημα της Διαστημικης Εξερευνησης στις 23/10/2007 ρωτουσα: Ποιο ειναι το μελλον των κινητηρων με χημικα καυσιμα (Ερωτηση¨ ποια ειναι η μεγαλυτερη ταχυτητα που εχουμε επιτυχει μ*αυτα) και αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων. Απο τοτε η συζητηση προχωρησε και στις 1/3/2010 εγραφα σχετικα: Εχω γραψει επανειλλημενα για τον κινητηρα Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-και οτι ειναι η πιο προωθημενη τεχνολογια που εχουμε αυτη την στιγμη για να γινει εφικτο ενα ταξιδι στον Αρη.Τα νεα ειναι ευχαριστα. Ένα ταξίδι από τη Γη στον Άρη θα μπορούσε στο μέλλον να κρατήσει μόλις 39 ημέρες –δηλαδή περίπου στο 1/6 της διάρκειας που κρατάει σήμερα το ταξίδι αυτό. Αυτή η άποψη είναι του Franklin Chang-Diaz, ενός πρώην αστροναύτη και φυσικού στο MIT, που είναι ειδικός στην τεχνολογία των πυραύλων. Ο Franklin Chang-Diaz λέει ότι το ταξίδι προς τον Κόκκινο Πλανήτη θα μπορούσε να είναι πολύ ταχύτερο αν χρησιμοποιήσουμε έναν υψηλής τεχνολογίας πύραυλο VASIMR, που τώρα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να πετάξει μετά από δεκαετίες ανάπτυξης του. Ο πύραυλος μεταβλητής ειδικής ώθησης, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γρήγορο θα γίνει το κεντρικό θέμα της μελλοντικής στρατηγικής της NASA, η οποία τώρα προσβλέπει σε σύμπραξη με ιδιωτικές επιχειρήσεις με στόχο να καλύψει το αστρονομικό κόστος της εξερεύνησης του διαστήματος. Η NASA, που ακόμη να συνέλθει από την πολιτική απόφαση να ακυρωθεί το πρόγραμμα Αστερισμός (Constellation), που θα της επέτρεπε να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, ζήτησε από τις επιχειρήσεις να τις προσφέρουν νέες τεχνολογίες για την προώθηση πυραύλων ή ακόμη και μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Οι ελπίδες της τώρα βρίσκονται πάνω σε επιχειρήσεις όπως την Ad Astra Rocket Company στο Τέξας, όπου εργάζεται ο Chang-Diaz. “Τον πρώτο καιρό η υποστήριξη της NASA στο πρόγραμμα ήταν μάλλον μικρή, διότι ο οργανισμός δεν είχε δώσει έμφαση στις προηγμένες τεχνολογίες, όπως κάνει τώρα," λέει ο Chang-Diaz. Αντίθετα η NASA επικεντρώθηκε στις αποστολές Απόλλων, που έστειλαν ανθρώπους στο φεγγάρι για πρώτη, και μέχρι τώρα τελευταία, φορά. "Ήταν γοητευμένοι για τις ημέρες του Απόλλων και ζούσαν στην εποχή του για 40 χρόνια, και έτσι αυτοί απλώς ξέχασαν την ανάπτυξη ενός νέου πυραύλου”, τονίζει. Ο Chang-Diaz, 60 ετών σήμερα, ελπίζει ότι αυτό το “νέο” να είναι ένας πύραυλος χωρίς χημικά, που τελικά θα κάνει δυνατό ένα επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη – μακράν το Άγιο Δισκοπότηρο για τους ανθρώπους της NASA. Ο πύραυλος του θα χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια για να μετατρέψει ένα καύσιμο – πιθανόν υδρογόνο, ήλιο ή δευτέριο – σε αέριο πλάσμα στους 11 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Το αέριο πλάσμα στη συνέχεια θα διοχετεύεται σε κατάλληλες απολήξεις με μαγνητικά πεδία για την κίνηση του διαστημικού σκάφους. Αυτός ο πύραυλος λοιπόν θα στείλει ένα σκάφος μεταφοράς από / προς το φεγγάρι και τον Άρη με όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες μέχρι, περίπου, 55 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο μέχρι να αναστραφούν οι κινητήρες. Ο Chang-Diaz, βετεράνος επτά διαστημικών αποστολών, εξηγεί ότι η γρήγορη επιτάχυνση θα μπορούσε να επιτρέψει ταξίδια μόλις 39 ημερών, αντί του αναμενόμενου ταξιδιού μετ ‘επιστροφής στον Άρη που θα κρατήσει τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής παραμονής των 18 μηνών πάνω στον Κόκκινο Πλανήτη, καθώς οι αστροναύτες θα περιμένουν μια κατάλληλη θέση των δύο πλανητών για να επιστρέψουν στη Γη. Η απόσταση μεταξύ της Γης και του Άρη κυμαίνεται μεταξύ 55 και 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ανάλογα με τις θέσεις των δύο πλανητών. Η χρήση του ιονισμένου καυσίμου θα μπορούσε να έχει και το επιπλέον πλεονέκτημα ότι θα βοηθά στη δημιουργία ενός μαγνητικού πεδίου γύρω από το διαστημικό σκάφος, για την προστασία του από την ακτινοβολία. Ήδη τα μοντέλα του σκάφους VASIMR έχουν κατασκευαστεί και δοκιμαστεί σε ένα κενό χώρο, σε συμφωνία με τη NASA. Το επόμενο μεγάλο βήμα, σύμφωνα με τον φυσικό Chang-Diaz, θα είναι η ανάπτυξη σε τροχιά προς το τέλος του 2013 ενός σκάφους που θα χρησιμοποιεί έναν πρωτότυπο κινητήρα VASIMR ισχύος 200 κιλοβάτ, τον VX-200. Επίσης, γίνονται συνομιλίες με διαστημικές επιχειρήσεις όπως την SpaceX και την Orbital Science Corp για να κάνουμε αυτό το σχέδιο πραγματικότητα. Παρά τα εμπόδια που έχουν μπροστά τους, ο Chang-Diaz βλέπει ότι υπάρχει μια τεράστια αγορά για την τεχνολογία του – την συντήρηση και την επισκευή των σταθερών δορυφόρων ή την εκτόξευση μη επανδρωμένων δορυφόρων και φυσικά για εμπορικές ρομποτικές αποστολές στον Άρη. Ο πύραυλος του μπορεί να δώσει πνοή σε ένα νέο, εμπορικό, κόσμο για την εξερεύνηση του διαστήματος. Σε σχετικο αρθρο στις 14/1/2009 εγραφα για το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου. 1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων. 2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων. 3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων. 4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν. 5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων. 6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 4,6% αναλογα την ωση. Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα εν.αρχη και μετα βλεπουμε. Και να η καλη ειδηση:Το πρωτότυπο κινητήρα για τη πτήση στον Άρη θα δοκιμαστεί στο ΔΔΣ Ο πρώην αστροναύτης της ΝΑΣΑ Φράνκλιν Τσανγκ-Ντίας εκπόνησε την αντίληψη μαγνητοπλασματικού αεριωθούμενου κινητήρα, χάρη στον οποίο μπορεί να μειωθεί ο χρόνος της πτήσης στον Άρη από ένα έτος στις 39 μέρες. Οι δοκιμές του πρωτοτύπου του προγραμματίζονται για το 2014 στην εξωτερική επιφάνεια του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η επανδρωμένη αποστολή στον Άρη καλείται να επιλύσει τεράστιο αριθμό προβλημάτων. Ένα από τα δυσκολότερα είναι η μακρόχρονη περίοδος του ταξιδιού. Στη διάρκεια του ενός έτους πτήσης προς τον Κόκκινο πλανήτη και άλλου ενός της επιστροφής ο αστροναύτης ρισκάρει να υποστεί ανεπανόρθωτες αλλαγές του οργανισμού του.