Δροσος Γεωργιος

Η μηλιά του Νεύτονα θα ταξιδέψει στο διάστημα. Ένα κομμάτι από τη διάσημη μηλιά που ενέπνευσε στον Ισαάκ Νεύτωνα, πριν από περίπου 350 χρόνια, τη θεωρία της βαρύτητας, θα μεταφερθεί στο διάστημα με την επόμενη αποστολή της NASA. Το δείγμα, που φυλάγεται στα αρχεία της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, θα συνταξιδέψει με τον Βρετανό αστροναύτη, Πίτερ Σέλερς, στο διαστημικό λεωφορείο "Ατλαντίς", στην επόμενη πτήση, στις 15 Μαΐου, με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό των 350 "γενεθλίων" της Βασιλικής Εταιρίας, του αρχαιότερου και πιο αξιοσέβαστου επιστημονικού ιδρύματος στον κόσμο, όπου ο Νεύτωνας είχε διατελέσει πρόεδρος. Το δείγμα της μηλιάς, πάνω στην οποία είναι χαραγμένο το όνομα του Νεύτωνα, θα συνοδεύεται στο διαστημικό ταξίδι του από ένα παλαιό πορτρέτο του επιστήμονα. Τόσο η μηλιά όσο και το πορτρέτο θα επιστραφούν στην Βασιλική Εταιρία μετά το ταξίδι και πρόκειται να αποτελέσουν μόνιμο έκθεμά της. "Η μηλιά, όσο βρίσκεται εκεί επάνω, δεν θα βιώνει καμία βαρύτητα, έτσι αν είχε κάποιο μήλο, αυτό δεν θα έπεφτε. Είμαι σίγουρος ότι ο σερ Ισαάκ θα ευχαριστιόταν πολύ αν έβλεπε κάτι τέτοιο, υποθέτοντας ότι θα άντεχε τα διαστημικά ταξίδια!, καθώς θα αποδείκνυε ότι ο πρώτος του νόμος για την κίνηση των σωμάτων είναι σωστός", δήλωσε ο Πίτερ Σέλερς, που εξέφρασε την χαρά του που θα συμμετάσχει στην ιστορική αυτή αποστολή, ενώ, θα μεταφέρει στο διάστημα, εκτός από την μηλιά, και μια σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 που θα διεξαχθούν στο Λονδίνο.

Εντυπωσιακή η πρώτη δοκιμή για την κάψουλα Orion της NASA. Η κάψουλα Orion που θα μεταφέρει στο μέλλον αστροναύτες της NASA εκτινάχθηκε την Πέμπτη περίπου ενάμισι χιλιόμετρο πάνω από την έρημο του Νέου Μεξικού στο πλαίσιο δοκιμής για το σύστημα διαφυγής σε περίπτωση προβλήματος κατά την εκτόξευση. Το πρωτότυπο του Orion, ενός κωνικού, εξαθέσιου οχήματος, συνδέθηκε με έναν μικρό πύραυλο που εκτοξεύτηκε στον αέρα αφήνοντας πίσω του σύννεφα άσπρου καπνού. Όταν έφτασε στο μέγιστο ύψος, η κάψουλα αποδεσμεύτηκε από τον πύραυλο και άνοιξε ένα αλεξίπτωτο για να προσγειωθεί τελικά ενάμισι χιλιόμετρο από το σημείο εκτόξευσης. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, η δοκιμή των 97 δευτερολέπτων στο Πεδίο Βολής του Γουάιτ Σαντς ήταν απόλυτα επιτυχής. Το σύστημα εκτίναξης για τη διαφυγή του πληρώματος θα ενεργοποείται στην περίπτωση αστοχίας κατά την εκτόξευση σε τροχιά. Το Orion είχε σχεδιαστεί αρχικά για να μεταφέρει τους Αμερικανούς πίσω στη Σελήνη, όπως προέβλεπε το σχέδιο της κυβέρνησης Τζορτζ Μπους. Τελικά ο Μπαράκ Ομπάμα ακύρωσε το σχεδιασμό του προκατόχου του και παρουσίασε μια νέα στρατηγική για επανδρωμένες αποστολές σε αστεροειδείς και τελικά στον Αρη. Η ανάπτυξη του Orion τελικά δεν ακυρώθηκε, ωστόσο το πρόγραμμα περικόπηκε και η κάψουλα φαίνεται ότι θα περιοριστεί σε αποστολές προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ορατό από το Διάστημα το μεγαλύτερο φράγμα καστόρων του κόσμου. Ολόκληρες γενιές ακούραστων τρωκτικών πιστεύεται ότι εργάστηκαν για το μεγαλύτερο φράγμα καστόρων του κόσμου, μια κατασκευή μήκους 850 μέτρων στην Αλμπέρτα του Καναδά, ορατή ακόμα και από το διάστημα. Το φράγμα και η τεχνητή λίμνη που εκτείνεται πίσω του εντοπίστηκαν σε δορυφορικές εικόνες της NASA και του Google Earth στο απάτητο νότιο όριο του Εθνικού Πάρκου Γουντ Μπάφαλο της βόρειας Αλμπέρτας. «Αρκετές γενιές καστόρων δούλεψαν στο φράγμα, το οποίο ακόμα μεγαλώνει» δήλωσε στο AFP o ερευνητής οικολογίας Τζιν Τι, ο οποίος ανακάλυψε το φράγμα σχεδόν κατά τύχη στη διάρκεια μελέτης για την κλιματική αλλαγή στον Καναδά. Οι κάστορες, που φαίνεται να ανακάμπτουν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια, εκτιμάται ότι ξεκίνησαν τις εργασίες στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Η κατασκευή έγινε αντιληπτή το 2007 από τους υπεύθυνους του πάρκου, οι οποίοι το φωτογράφισαν πέρυσι από τον αέρα χωρίς όμως να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν το μεγαλύτερο που έχει βρεθεί ποτέ. Τα φράγματα των καστόρων του Καναδά συνήθως έχουν μήκος από 10 έως 10 μέτρα και σε σπάνιες μόνο περιπτώσεις φτάνουν τα 500 μέτρα. Μέχρι σήμερα, το ρεκόρ του μεγαλύτερου φράγματος καστόρων στον κόσμο κατείχε μια κατασκευή μήκους 652 μέτρων που βρίσκεται στην πολιτεία της Μοντάνα στις ΗΠΑ. Το φράγμα του Γουντ Μπάφαλο, τόσο παλιό ώστε οι κομμένοι κορμοί να έχουν γεμίσει βρύα και φυτά, πιθανότατα θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Σύμφωνα με τον ερευνητή που το ανακάλυψε, οι κάστορες χτίζουν δύο νέα φράγματα στις άκρες του παλιού. Σε περίπου μια δεκαετία, οι τρεις επιμέρους κατασκευές θα έχουν ενωθεί σε ένα ενιαίο φράγμα μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου. 20 χρόνια διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Μια αναδρομή στη συνεισφορά του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble, θα παρουσιάσει ο καθηγητής φυσικής ΑΠΘ, καθηγητής θεωρητικής αστροφυσικής στο Τίμπινγκεν Γερμανίας και στο τεχνολογικό ινστιτούτο της Τζόρτζια των ΗΠΑ, Κώστας Κόκκοτας, στις 10 Μαΐου, στο κέντρο διάδοσης επιστημών και μουσείο τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ», στη Θεσσαλονίκη. Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Γαλλικού ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, του Βρετανικού συμβουλίου και του κέντρου διάδοσης επιστημών και μουσείου τεχνολογίας "ΝΟΗΣΙΣ" στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του "ΝΟΗΣΙΣ" με τίτλο "Καφέ της Επιστήμης". Μετά την ομιλία, οι παρευρισκόμενοι θα μπορέσουν να συζητήσουν με τον Κ. Κόκκοτα και να εκφράσουν απορίες τους. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποτελεί ένα μοναδικό και πρωτοπόρο όργανο μελέτης του ουρανού που κυριάρχησε στην αστρονομία τις δύο τελευταίες δεκαετίες, συλλέγοντας πληροφορίες για τις πιο απόμακρες περιοχές του σύμπαντος, αλλά και επικεντρώνοντας τις σπάνιες διακριτικές του ικανότητες στα πλέον μυστηριώδη φαινόμενα και σημεία του.

CERN: Πιο κοντά οι «εξωτικές» ανακαλύψεις λένε τώρα οι επιστήμονες. Οι φυσικοί που εργάζονται στον μεγάλο υπόγειο επιταχυντή του CERN στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, αναζητώντας απαντήσεις στα μυστήρια του σύμπαντος, θεωρούν ότι έχουν μπει πλέον για τα καλά στο δρόμο να κάνουν απρόσμενες ανακαλύψεις, όπως ανέφεραν στο πλαίσιο μιας αξιολόγησης της προόδου που έχει σημειωθεί κατά τους τελευταίους δύο μήνες επαναλειτουργίας του μηχανήματος. Όπως είπαν, ο επιταχυντής αποδεικνύει ήδη την ικανότητά του να διευρύνει τα σημερινά σύνορα της γνώσης στον τομέα της φυσικής. «Τώρα πια μπορούμε να οραματιστούμε ότι θα βρούμε εξωτικά πράγματα, όπως μεγάλες πρόσθετες διαστάσεις, σφαίρες χορδών και βαρέα χαμηλής φόρτισης σωματίδια», δήλωσε ο Όλιβερ Μπουχμίλερ, διευθυντής ενός από τους έξι ανιχνευτές των συγκρούσεων σωματιδίων, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Όπως τονίστηκε στην ενημερωτική συνάντηση στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), τέτοιες «εξωτικές» ανακαλύψεις μπορούν να συμβαδίσουν με άλλες πιο αναμενόμενες, όπως η εύρεση του μποζονίου του Χιγκς, που θεωρείται ότι δίνει μάζα στο σύμπαν, καθώς και ενδείξεων για την ύπαρξη υπερ-συμμετρικών σωματιδίων, που μπορεί να ανοίξουν ένα «παράθυρο» στον κόσμο της λεγόμενης «σκοτεινής ύλης». Η θεωρία των χορδών διατείνεται ότι το σύμπαν κατά βάση συνίσταται σε μικροσκοπικές χορδές ύλης, οι οποίες δονούνται σε ένα χωροχρονικό συνεχές δέκα διαστάσεων – κάτι που μένει να αποδειχτεί αν όντως ισχύει. Ο Στιβ Μάγιερς, διευθυντής επιταχυντών και τεχνολογίας στο CERN, τόνισε ότι από τις 30 Μαρτίου που το μηχάνημα ξαναλειτούργησε και έφτασε τη μέγιστη μέχρι τώρα ενεργειακή ισχύ των 7 TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ), δεν έχει υπάρξει κανένα πρόβλημα – σε βαθμό ανησυχητικό! «Σκέφτομαι συνεχώς ότι όλα πάνε υπερβολικά καλά. Πρέπει διαρκώς να παρακολουθούμε την ασφάλεια του μηχανήματος. Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε, είναι μια ακόμα βλάβη», δήλωσε. Από τις 30 Μαρτίου μέχρι σήμερα, στο μήκους 27 χιλιομέτρων υπόγειο κυκλικό τούνελ του επιταχυντή έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 200 εκατομμύρια συγκρούσεις σωματιδίων, αναδημιουργώντας σε μικροκλίμακα αυτό που πιθανώς συνέβη κατά το αρχικό «Μπιγκ Μπανγκ» της δημιουργίας του σύμπαντος πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Έξι ανιχνευτές του επιταχυντή καταγράφουν συνεχώς πώς συμπεριφέρονται τα σωματίδια μετά τις συγκρούσεις τους και στη συνέχεια μεταδίδουν τεράστιους όγκους δεδομένων προς περαιτέρω επεξεργασία στα εργαστήρια των φυσικών του CERN αλλά και σε άλλα ερευνητικά κέντρα ανά τον κόσμο. Ήδη ο επιταχυντής έχει εντοπίσει αρκετά σωματίδια που περιέχονται στο λεγόμενο «Καθιερωμένο Μοντέλο» (ή Πρότυπο), που οι φυσικοί δημιούργησαν τον 20ό αιώνα και το οποίο θεωρούν ότι περιγράφει με ακρίβεια πώς λειτουργεί το σύμπαν. Μεταξύ άλλων, παρατηρήθηκε το «όμορφο» κουάρκ, το οποίο εξαφανίζεται μέσα σε νανοδευτερόλεπτα από τη δημιουργία του.

Πιο κοντά τώρα σε ταξίδια στον χρόνο. Μια ιδέα του Στίβεν Χόκινγκ για τον χωρόχρονο. Είναι άραγε δυνατό στο σχετικά κοντινό μέλλον ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από μια διαστημική... «σκουληκότρυπα»; Σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ, ναι. Ο διάσημος βρετανός αστροφυσικός, στην εκπομπή με τίτλο «Στο Σύμπαν με τον Στίβεν Χόκινγκ» η οποία θα μεταδοθεί στις 9 Μαΐου από το τηλεοπτικό δίκτυο Discovery Channel, υποστηρίζει ότι ένα δυνητικό ταξίδι στον χωρόχρονο μπορεί κάποτε να γίνει πραγματικότητα. Και να ανοίξει απίθανους ορίζοντες στην ανθρωπότητα, δεδομένου ότι ο πλανήτης Γη καταστρέφεται συστηματικά από την κλιματική αλλαγή. Ο 68χρονος επιστήμονας διαψεύδει τον... εαυτό του! Πριν από μερικά χρόνια είχε υποστηρίξει ότι «δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο, γιατίαν αυτό ήταν εφικτό τότε θα είχαμε σήμερα στη Γη τουρίστες από το μέλλον». Ο ίδιος ισχυρίζεται εδώ και δεκαετίες πως ένα ταξίδι στον χρόνο θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί, αφού το όποιο διαστημικό όχημα να περάσει με την ταχύτητα του φωτός μέσα από μια «σκουληκότρυπα» με άνοιγμα ενός δισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του εκατοστού. Επιπλέον, το ίδιο το ταξίδι θα ήταν μια τρομακτική εμπειρία για τον αστροναύτη, ο οποίος θα ένιωθε ακριβώς όπως η Ελι Αρογουέι, η φυσικός που υποδύθηκε η Τζόντι Φόστερ στην ταινία «Επαφή» του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις. Τώρα όμως θεωρεί ότι ένα τέτοιο θεωρητικό ενδεχόμενο κάθε άλλο παρά αδύνατο είναι. Θα χρειαστεί όμως η μέγιστη δυνατή συνδρομή της καλύτερης υλικοτεχνικής υποδομής που έχουμε στη διάθεσή μας, δηλαδή του μεγάλου επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίων (Large Ηaldron Collider- LΗC), του κέντρου πυρηνικών ερευνών CΕRΝ της Γενεύης. Ο LΗC, το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου σήμερα, διαμέτρου 27 χιλιομέτρων, είναι το μόνο «εργαλείο» το οποίο ενδεχομένως να μπορεί να φτάσει την κυριολεκτικά «διαστημική» ταχύτητα των 299.792.458 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. «Ταχύτητα του φωτός σημαίνει να κάνεις μέσα σε ένα δευτερόλεπτο την περιστροφή της Γης επτά φορές. Για τέτοια μεγέθη μιλάμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο θα χρειαστεί τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα πάνω στον πλανήτη,κάτι που μόνο ο επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων του CΕRΝ μπορεί να μας παρέχει» τονίζει ο βρετανός κοσμολόγος στην εκπομπή. Αν συμβεί αυτό τότε το μόνο που θα χρειαστούμε, σύμφωνα με τον κ. Χόκινγκ, είναι η «σκουληκότρυπα», μια έννοια που στη Φυσική επίσης καλείται «Γέφυρα Αϊνστάιν- Ρόζεν» και αποτελεί τον συντομότερο δρόμο μέσω του χώρου και του χρόνου. Σύμφωνα με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν και τον Νέιθαν Ρόζεν, οι οποίοι συνέλαβαν τη θεωρία αυτή το 1935, οι τρύπες αυτές ενεργούν σαν σήραγγες, συνδέοντας σημεία του χωρόχρονου κατά τέτοιον τρόπο ώστε το ταξίδι μεταξύ των δύο σημείων της «σκουληκότρυπας» να διαρκέσει λιγότερο χρόνο απ΄ όσο το «συμβατικό» ταξίδι μέσω του συνηθισμένου χώρου. Ακριβώς δηλαδή όπως ένα σκουλήκι ανοίγει μια τρύπα σε ένα μήλο προκειμένου να φτάσει συντομότερα στην άλλη πλευρά του φρούτου. Οι προβλέψεις αυτές του κορυφαίου αστροφυσικού έρχονται να προστεθούν δίπλα σε αυτές δύο κορυφαίων ρώσων επιστημόνων. Οι μαθηματικοί Ιρίνα Αρέφεβα και Ιγκορ Βόλοβιτς υποστηρίζουν ότι ένα ταξίδι στον χρόνο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα στους επόμενους κιόλας μήνες. Σύμφωνα με τη θεωρία των δύο επιστημόνων, η σύγκρουση των πρωτονίων μέσα στον επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίωνμπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας «τρύπας» στο μέλλον, καθώς και τη δημιουργία μιας μηχανής που θα μας ταξιδέψει στο μέλλον. Στη μελέτη τους, οι δύο ρώσοι μαθηματικοί, οι οποίοι ειδικεύονται σε ζητήματα χωρόχρονου, υποστηρίζουν ότι η ίδια διαδικασία μπορεί να προκαλέσει μέχρι και τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας.

Μερικες μικρες ειδησεις!!! O Τζέιμς Κάμερον «έπεισε τη NASA να στείλει 3D κάμερα στον Αρη» Έχοντας ολοκληρώσει το έργο του στο φανταστικό φεγγάρι Πανδώρα, ο σκηνοθέτης του Avatar στρέφει την προσοχή του σε έναν άλλο εξωγήινο κόσμο. Ο Τζέιμς Κάμερον φέρεται να έπεισε τη NASA να εξοπλίσει με τρισδιάστατη κάμερα το επόμενο ρομπότ που θα εξερευνήσει τον Αρη. Η κάμερα θα τοποθετηθεί στην κορυφή του τροχοφόρου ρομπότ Cusiosity (Περιέργεια), το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2011, γράφει η εφημερίδα Pasadena Star News, η οποία μίλησε στον βραβευμένο σκηνοθέτη. Το 2007, το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA αποφάσισε να να μην εξοπλίσει το ρομπότ με στερεοσκοπικά μάτια, καθώς η προετοιμασία της αποστολής είχε συναντήσει σημαντικές καθυστερήσεις και υπερβάσεις του προϋπολογισμού. Φέτος τον Ιανουάριο, όμως, ο Κάμερον συναντήθηκε με τον διοικητή της NASA Τσαρλς Μπόλντεν και τον έπεισε ότι η τρισδιάστατη κάμερα θα βοηθούσε στην δημόσια προβολή της αποστολής. «Ήταν πολύ ανοιχτός στην ιδέα. Η πρώτη μας συνάντηση πήγε πολύ καλά» δήλωσε ο Κάμερον στην εφημερίδα. Ο σκηνοθέτης θα βοηθήσει τώρα στην ανάπτυξη της διπλής κάμερας, την οποία θα κατασκευάσει η καλιφορνέζικη εταιρεία Malin Space Science. Ο βραβευμένος με Όσκας κινηματογραφιστής έχει μεγάλη τεχνική εμπειρία στο θέμα, δεδομένου ότι συμμετείχε ενεργά στην ανάπτυξη του συστήματος τρισδιάστατης, «εικονικής» βιντεοσκόπησης με το οποίο γυρίστηκε το Avatar. Ερευνητικό αερόστατο 2 εκατ. δολαρίων συνετρίβη στην Αυστραλία. Παρά τρίχα γλίτωσαν οι παριστάμενοι θεατές όταν ένα γιγάντιο αερόστατο της ΝΑSA διαλύθηκε κατά την απογείωσή του στην Αυστραλία, σύρθηκε στο έδαφος και αναποδογύρισε ένα τζιπ. Το πολύτιμο φορτίο του, ένα στρατοσφαιρικό τηλεσκόπιο αξίας 2 εκατ. δολαρίων, έγινε κομμάτια. «Συντρίμμια πετάχτηκαν παντού στον αέρα. Ήταν μια στιγμή χάους» ανέφερε ένας από τους θεατές στο αυστραλιανό κανάλι ABC. Το μη επανδρωμένο αερόστατο, το οποίο είχε ύψος 120 μέτρα και θα έφτανε πλάτος ποδοσφαιρικού γηπέδου όταν διαστελόταν ψηλά στην ατμόσφαιρα, ετοιμαζόταν να αναχωρήσει από το Κέντρο Εκτόξευσης Αερόστατων του Αλις Σπρινγκς στην αυστραλιανή έρημο. Θα έφτανε σε ύψος 40 χιλιομέτρων και θα σάρωνε τον ουρανό με δύο τηλεσκόπια που βλέπουν στο φάσμα των ακτίνων Χ κα των ακτίνων γάμμα. Όμως η γόνδολα με το φορτίο λύθηκε από το αερόστατο, έπεσε στο έδαφος, διέλυσε έναν φράκτη, αναποδογύρισε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο και σταμάτησε πάνω του. «Κανείς δεν τραυματίστηκε. Για το ατυχές περιστατικό θα συγκληθεί επιτροπή διερεύνησης» ανακοίνωσε η NASA. Βρέθηκε ένα χαμένο σοβιετικό ρόβερ με κάτοπτρο πάνω στη Σελήνη. Μετά από 40 χρόνια σιωπής, ένα ξεχασμένο σοβιετικό όχημα έδωσε και πάλι σημεία ζωής στην επιφάνεια της Σελήνης, χάρη στις προσπάθειες αμερικανών ερευνητών, και τώρα αναμένεται να βοηθήσει σε νέες επιστημονικές μελέτες, κυρίως αναφορικά με την ταλάντωση του δορυφόρου της Γης. Το όχημα «Lunokhod 1» (Βέλος 1), τύπου «ρόβερ», προσγειώθηκε στο φεγγάρι στις 17 Νοεμβρίου 1970 και κάλυψε απόσταση άνω των δέκα χιλιομέτρων στο διάστημα των περίπου δέκα μηνών που διήρκεσε η αποστολή του. Η τελευταία ραδιοεπικοινωνία του με τους σοβιετικούς χειριστές του στη Γη έλαβε χώρα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1971 κι έκτοτε περιέπεσε στην αφάνεια και τη σιωπή. Το όχημα διαθέτει στο πίσω μέρος του έναν ανακλαστήρα (κάτοπτρο), που μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμος στη διεξαγωγή μετρήσεων μέσω αποστολής ακτίνας λέιζερ από τη Γη και αντανάκλασής της από το κάτοπτρο του οχήματος. Η μέτρηση με ακρίβεια (χάρη στο λέιζερ) του χρόνου και της απόστασης μεταξύ της εκπομπής και λήψης της ακτίνας μπορεί να αποκαλύψει στοιχεία για την ταλάντωση της Σελήνης. Την μέθοδο αυτή έχουν ήδη εφαρμόσει οι αστρονόμοι με ανάλογους ανακλαστήρες που ορισμένες σεληνιακές αποστολές έχουν αφήσει στο φεγγάρι. Τρία κάτοπτρα άφησαν οι αποστολές «Απόλλων» και ένα βρίσκεται στο πίσω μέρος του ρομποτικού οχήματος τύπου-ρόβερ «Λούνοκχοντ 2», που διαδέχτηκε το πρώτο «Λούνοκχοντ», Τώρα, ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθεί ξανά ο ανακλαστήρας του αρχικού «Βέλους 1». Ο δορυφόρος LRO της NASA εντόπισε, τον Μάρτιο, το «Λούνοκχοντ 1» στην επιφάνεια της Σελήνης προσδιορίζοντας το ακριβές στίγμα του. Ομάδα αμερικανών επιστημόνων του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, υπό τον Tom Murphy, έστειλαν τώρα μια ακτίνα λέιζερ στη Σελήνη και μέσα σε ελάχιστα λεπτά πήραν σήμα επιστροφής, καθώς με επιτυχία η ακτίνα ανακλάστηκε στο κάτοπτρο του «Βέλους 1» και επέστρεψε στη Γη. Στην πάνω εικόνα η λευκή κουκίδα αντιστοιχεί στο Βέλος 1 Σε σχέση με τα υπόλοιπα κάτοπτρα που επίσης βρίσκονται στη Σελήνη, το πλεονέκτημα του «Βέλους 1» είναι ότι βρίσκεται κοντύτερα στην άκρη της πλευράς του φεγγαριού που «βλέπει» τον πλανήτη μας, σε σχέση με κάθε άλλο κάτοπτρο. Το γεγονός αυτό καθιστά πολύτιμο το «Βέλος 1» για την μέτρηση και της παραμικρής ταλάντωσης της Σελήνης, κάτι που θα βοηθήσει στην μελέτη της εσωτερικής δομής της. Επίσης μπορεί να επιτρέψει τη διενέργεια με ακρίβεια πειραμάτων που αφορούν τη γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν, για να επιβεβαιωθούν οι θεωρητικές προβλέψεις της αναφορικά με την κίνηση της Σελήνης υπό την επίδραση της βαρύτητας της Γης, του ήλιου και των άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.

Με 28 νέα προγράμματα ρομποτικών αποστολών θα αναζητήσει η NASA εξωγήινους. Οι επιστήμονες της NASA μελετούν 28 προγράμματα ρομποτικών αποστολών στους πλανήτες Ερμή και 'Αρη που μπορεί να επιτρέψουν να ανακαλυφθούν μορφές εξωγήινης ζωής στο ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με Αμερικανό επιστήμονα. "Η αστροβιολογία και η έρευνα της ζωής αποτελούν "το κλειδί" για την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος", δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, ο Στιβ Σκουάιρς, πλανητολόγος στο πανεπιστήμιο Κόρνελ της Νέας Υόρκης και πρόεδρος της επιτροπής της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών. Η NASA εξετάζει κυρίως το ενδεχόμενο να οργανώσει μια αποστολή, η οποία θα ολοκληρωθεί σε τρεις φάσεις, προκειμένου να συλλέξει δείγματα από το έδαφος του Άρη, εξήγησε ο Αμερικανός επιστήμονας, που έχει εργαστεί στο πρόγραμμα των δύο ρομποτικών οχημάτων Spirit και Opportunity. "Δείγματα μπορούν να μας αποκαλύψουν μορφές παρελθούσης ή παρούσας ζωής στον 'Αρη", είπε ο Στιβ Σκουάιρς, στη διάρκεια συνεδρίου Αστροβιολογίας, που διεξάγεται αυτή την εβδομάδα στο Χιούστον του Τέξας, με αφορμή την συμπλήρωση πενήντα χρόνων του κλάδου και στο οποίο συμμετέχουν 700 ερευνητές από όλο τον κόσμο. Ας δουμε και ενα θεμα που οπως εχω ξαναγραψει αποτελει την τελικη λυση για την παραγωγη ενεργειας στον πλανητη μας που δυστυχως συγκεκριμενες πολιτικες των υπαρχοντων εταιρειων και μεθοδων παραγωγης (ειναι πολλα τα λεφτα Αρη που ελεγε και μια ατακα του παλιου Ελληνικου Κινηματογραφου) δεν επιτρεπουν την γρηγορη επιστημονικη προωθηση της!!! Αντιδραστήρα σύντηξης υδρογόνου θα κατασκευάσουν Ιταλία-Ρωσία. Ρώμη και Μόσχα υπέγραψαν συμφωνία για την ανάπτυξη ενός πειραματικού αντιδραστήρα που θα παράγει ενέργεια από τη σύντηξη υδρογόνου, μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο Itar-Tass. Υπουργοί των δύο χωρών υπέγραψαν το μνημόνιο έπειτα από συναντήσεις που είχαν στην Ιταλία τη Δευτέρα ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η συμφωνία αφορά την κατασκευή του αντιδραστήρα Ignitor («αναφλεκτήρας») σε ρωσικό έδαφος αλλά με κοινή τεχνογνωσία. Ο Ignitor θα αποτελέσει πλατφόρμα δοκιμών για τη δοκιμή τεχνολογιών πυρηνικής σύντηξης, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης. Στις αντιδράσεις αυτές, πυρήνες ελαφρών στοιχείων, όπως το υδρογόνο, συντήκονται και σχηματίζουν βαρύτερα στοιχεία με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσών ενέργειας. Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, ο ρωσο-ιταλικός αντιδραστήρας θα ακολουθεί τη διάταξη «τόκαμακ» (tokamak), η οποία χρησιμοποιεί πολύ ισχυρούς ηλεκτρομαγνήτες για να συμπιέσει και να θερμάνει ισότοπα υδρογονου έσα σε ένα θωρακισμένο δοχείο. Όταν το ιονισμένο υδρογόνο (πλάσμα) φτάσει σε θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, συντήκεται και απελευθερώνει ενέργεια, ακριβώς όπως συμβαίνει και στον Ήλιο. Η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα, την Κίνα και την Ινδία, ετοιμάζονται να ξεκινήσουν την υλοποίηση ενός αντίστοιχου αλλά πολύ μεγαλύτερου πειράματος με την ονομασία ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας). Ο ΙΤΕR θα κατασκευαστεί στη Γαλλία και θα βασιστεί σε ένα γιγάντιο τόκαμακ, διαμέτρου άνω των 6 μέτρων, θα χρησιμοποιεί όμως ασθενέστερα μαγνητικά πεδία και θα χρειάζεται μεγαλύτερα ποσά ενέργειας προκειμένου να αρχίσει η αντίδραση σύντηξης. Οι επιστήμονες εκτιμούν πάντως ότι θα περάσουν αρκετές δεκαετίες μέχρι οι τεχνολογίες σύντηξης να αρχίσουν να αξιοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα και να προσφέρουν ανεξάντλητη, σχεδόν καθαρή ενέργεια. Οσο για τον ITER Καθυστερεί η κατασκευή του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα. Η θεμελίωση του ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας), ενός γιγάντιου πειράματος για την παραγωγή ανεξάντλητης, καθαρής ενέργειας, αναβάλλεται από φέτος για την άνοιξη του 2010, καθώς η ΕΕ και οι εταίροι της αναζητούν νέα κονδύλια. Πρόσφατη αναθεώρηση του προγράμματος διπλασίασε τον προϋπολογισμό που είχε καταρτιστεί το 2006, σύμφωνα με τον οποίο ο ITER θα κόστιζε 5 δισ. ευρώ για να κατασκευαστεί και ακόμα 5 δισ. για να λειτουργήσει σε μια περίοδο 20 ετών. Το βάρος πέφτει τώρα κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι μακράν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης, καλύπτοντας το 45% του κόστους κατασκευής του αντιδραστήρα στο Κανταράς της νότιας Γαλλίας. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν επίσης οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Νότιος Κορέα, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία. Οι εργασίες θεμελίωσης προγραμματίζονταν να ξεκινήσουν φέτος το φθινόπωρο, δεν μπορούν όμως να ξεκινήσουν πριν οι 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, συν την Ελβετία, βρουν τρόπο να καλύψουν το επιπλέον κόστος. Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαβεβαίωσε το Nature.com ότι «το πρόγραμμα δεν βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής», ωστόσο ο Γκίντερ Χάσινγκερ, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Φυσικής Πλάσματος Max Planck στη Γερμανία, ανησυχεί ότι το κώλυμα «θα μπορούσε να καθυστερήσει την υλοποίηση του προγράμματος». Μια λύση θα ήταν να καλυφθεί το επιπλέον κόστος με δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία είχε εγκρίνει δάνειο 300 εκατ. ευρώ και για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Αν τα σημερινά χρονοδιαγράμματα τηρηθούν, η κατασκευή του ITER θα ολοκληρωθεί το 2018 και οι πρώτες απόπειρες παραγωγής ενέργειας θα αρχίσουν το 2026. Η γιγάντια μηχανή θα παράγει ενέργεια από αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης -μέσα στον αντιδραστήρα, ισότοπα υδρογόνου θα εκτίθενται σε ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις μέχρι να αρχίσουν να συντήκονται σε άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση ενέργειας. Από τις ίδιες αντιδράσεις παράγεται η ενέργεια των άστρων. Στην φωτογραφια οι εργασίες έχουν σταματήσει στο εργοτάξιο του Κανταράς στη νότια Γαλλία (Πηγή: Agence ITER France)

Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στον επιταχυντή LHC το ‘όμορφο’ κουάρκ γνωστό και ως bottom. Ένα σπάνιο, φευγαλέο σωματίδιο έχει διαφανεί στις πρώτες μέρες λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Συγκρουόμενων Δεσμών Πρωτονίων LHC. Ο επιταχυντής LHC ξεκίνησε τις εργασίες του στις 30 Μαρτίου και ένας από τους τέσσερις μεγάλους ανιχνευτές του εντόπισε αποδείξεις για την εμφάνιση του όμορφου (beauty) κουάρκ ή botton όπως είναι πιο γνωστό, στις 5 Απριλίου. Το κουάρκ bottom ή beauty είναι της τρίτης γενιάς με φορτίο −1⁄3 e, που οι θεωρητικοί για πρώτη φορά υπέθεσαν ότι υπήρχε στον κόσμο των σωματιδίων το 1973. Τελικά βρέθηκε το 1977 στο Fermilab. Το κουάρκ bottom μπορεί να διασπαστεί είτε σε ένα up είτε σε ένα charm κουάρκ μέσω της ασθενούς αλληλεπίδρασης, ενώ ο χρόνος ζωής του είναι μόλις ~10−12 s. Η ανακάλυψη του πρέπει να είναι η πρώτη από τις πολλές διασπάσεις του ‘όμορφου’ κουάρκ που το LHCb, το πείραμα που έχει σκοπό την ανίχνευση αυτού του κουάρκ, θα παρατηρήσει, και αποδεικνύεται έτσι ότι ο ανιχνευτής λειτουργεί κανονικά όπως έχει προγραμματιστεί. Στον ανιχνευτή έγινε η καταγραφή ενός μεσονίου, που αποτελείται από ένα κουάρκ αντι-bottom και ένα up – ένα από τα δύο πιο συνηθισμένα κουάρκ που αποτελούν τα πρωτόνια και νετρόνια. Ενώ τα up κουάρκ έχουν διάρκεια ζωής δισεκατομμύρια χρόνια, το κουάρκ bottom διασπάται πολύ γρήγορα σε άλλα χαμηλής ενέργειας σωματίδια σε περίπου 1,5 x 10−12 δευτερόλεπτα. Μετά από ένα ταξίδι μόλις 2 χιλιοστά στον επιταχυντή, τα κουάρκ botton ή beauty διασπάστηκε σε ένα πιο ελαφρύ κουάρκ – που ζευγαρώνει με το up κουάρκ – και η επιπλέον ενέργεια χρησιμοποιείται για τον σχηματισμό των μιονίων, σωματίδια που μοιάζουν με τα ηλεκτρόνια. Εξαιρετικά σπάνιες διασπάσεις «Είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση – είναι σαν να βρίσκεις βελόνα στα άχυρα», λέει ο Andreas Schopper, εκπρόσωπος του LHCb. "Ανάμεσα σε 10 εκατομμύρια δεδομένα βρήκαμε αυτό το γεγονός." Το σωματίδιο αυτό έγινε αντιληπτό από το αυτόματο σύστημα ενεργοποίησης του LHCb, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει ασυνήθιστα γεγονότα ή σωματίδια, αλλά να αγνοεί την συντριπτική πλειοψηφία των συγκρούσεων ανάμεσα στα πρωτόνια. Μάλιστα λιγότερο από το 1% των συγκρούσεων ενδιαφέρουν τους επιστήμονες του LHCb. Μόλις καταγράφεται ένα συμβάν οι λεπτομέρειες των σημάτων στέλνονται σε υπολογιστές και στις πέντε ηπείρους, όπου κατά τη διάρκεια μερικών ημερών το λογισμικό αναπλάθει τα ίχνη των σωματιδίων. "Είναι η πρώτη φορά που έχει εντοπιστεί και έχει αναδημιουργηθεί ένα τέτοιο μεγάλο σωματίδιο, " συνεχίζει ο Schopper. Επιστροφή στην Μεγάλη Έκρηξη Στον LHCb θα δούμε πολλές τέτοιες διασπάσεις, προκειμένου να ρίξουμε φως στο τι συνέβη με την αντιύλη που θα πρέπει να είχε δημιουργηθεί, παράλληλα με την ύλη στις απαρχές του σύμπαντος μας. Το πείραμα έχει ως στόχο να εξετάσει τι θα συμβεί στα beauty ή bottom κουάρκ, που σχηματίζονται σε υψηλής ενέργειας εκρήξεις – όχι τουλάχιστον στο big bang. Με τη σύγκριση των προϊόντων διάσπασης των κουάρκ αυτών, οι ερευνητές του LHC ελπίζουν να βρουν ενδείξεις ως προς το γιατί το σύμπαν μας φαίνεται να ευνοεί την ύλη από την αντιύλη. "Για την ακρίβεια των μετρήσεων θα χρειαστούμε πολλά εκατομμύρια σωματίδια bottom», λέει ο Juumlrgen Schukraft, εκπρόσωπος του πειράματος ALICE του LHC. «Αυτό δείχνει ότι ο ανιχνευτής ασκεί καλά την αποστολή του, που είναι πολύ καλό για την αναγνώριση των πολύπλοκων μοτίβων διάσπασης."

Δυο νεες μικρες ειδησεις!!! Οι Ιάπωνες ετοίμασαν διαστημικό... χαρταετό. Η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστήματος JΑΧΑ έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία για το επαναστατικό σκάφος ΙΚΑRΟS, το όνομα του οποίου παραπέμπει στον «ιπτάμενο» μυθικό ήρωα, αλλά ταυτόχρονα είναι και τα αρχικά της αποστολής (Ιnterplanetary Κitecraft Αccelerated by Radiation Οf the Sun) που σημαίνουν «Διαπλανητικός Χαρταετός-Σκάφος Κινούμενο με Ηλιακή Ακτινοβολία». Τo σκάφος θα εκτοξευτεί μαζί με την αποστολή ΑΚΑΤSUΚΙ που θα ταξιδέψει στην Αφροδίτη. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η εκτόξευση των δύο αποστολών θα γίνει στις 18 Μαΐου. Το ΙΚΑRΟS είναι στην ουσία ένα διαστημικό ιστιοφόρο με ένα μεγάλο «πανί» με διαγώνιο 20 μέτρων που διαθέτει ηλιακές κυψέλες οι οποίες συλλέγουν την ηλιακή ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε ενέργεια. Το σκάφος διαθέτει και συμβατικό κινητήρα προώθησης, αλλά επιδίωξη των υπευθύνων της αποστολής είναι να διαπιστωθεί αν και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ταξιδέψει ένα σκάφος στο Διάστημα με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. Αν διαπιστωθεί ότι τα διαστημικά ταξίδια με ηλιακή ενέργεια είναι εφικτά, θα ανοίξει μια νέα σελίδα στη διαστημική εξερευνηση. Εντοπίστηκε νερό σε μορφή πάγου πάνω σε αστεροειδή. Αμερικανοί επιστήμονες παρατήρησαν, για πρώτη φορά στα χρονικά, νερό σε παγωμένη μορφή στην επιφάνεια του αστεροειδούς «24 Θέμις». Εκτός από νερό, οι ερευνητές εντόπισαν και πολύπλοκες οργανικές ουσίες στον γιγάντιο βράχο, με διάμετρο 200 χιλιομέτρων. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου 480 εκατ. χιλιομέτρων από τον ήλιο, στη ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» είναι πλήρως καλυμμένος από ένα λεπτό στρώμα πάγου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, σε αυτές τις συνθήκες, ο πάγος δεν είναι σταθερός και πρέπει να ανανεώνεται με κάποιο τρόπο, πιθανώς από το εσωτερικό του αστεροειδούς. Ένα εναλλακτικό σενάριο θέλει τον αστεροειδή να έχει συγκρουστεί πρόσφατα με κάποιον παγωμένο κομήτη. Εξετάζονται και άλλες πιθανότητες, όπως η συχνή πρόσκρουση μικρότερων βράχων πάνω στον «24 Θέμις», που φέρνει στην επιφάνειά του τον κρυμμένο από κάτω πάγο ή ίσως υδρατμοί πάγου εξέρχονται συνεχώς από το εσωτερικό προς την επιφάνεια, όπου και συμπυκνώνονται με την μορφή πάγου. Η ανακάλυψη της λεπτής παγωμένης επιφάνειας του ουρανίου σώματος έγινε, με τη βοήθεια του υπέρυθρου τηλεσκοπίου της NASA στη Χαβάη, από δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες. Η μια δραστηριοποιήθηκε υπό τον καθηγητή φυσικής Ουμπέρτο Κάμπινς του πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα. Η άλλη εργάστηκε υπό τον δρα Άντι Ρίβκιν του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Τα ευρήματα των ερευνών παρουσιάστηκαν στο περιοδικό Nature. Εκτός από παγωμένο νερό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον αστεροειδή ίχνη πολύπλοκων οργανικών ουσιών, πλούσιων σε άνθρακα. Η ανακάλυψη ενισχύει την θεωρία ότι ένα μεγάλο μέρος από το νερό των ωκεανών της Γης, αλλά και ίσως και οι πρώτοι οργανικοί «σπόροι» της ζωής, προήλθαν από το διάστημα, όταν αστεροειδείς ή κομήτες προσέκρουσαν στον πλανήτη μας πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» είναι ένα από τους μεγαλύτερους περιπλανώμενους βράχους στην κύρια ζώνη των αστεροειδών. Η απόσταση ανάμεσα στον αστεροειδή και τον ήλιο είναι περίπου τριπλάσια σε σχέση με την απόσταση Γης - Ηλιου. Οι επιστήμονες ξαφνιάστηκαν που ανακάλυψαν πάγο στην επιφάνεια του αστεροειδούς, καθώς κάτω από τη θερμότητα των ηλιακών ακτίνων και με ανυπαρξία ατμόσφαιρας, πίστευαν ότι τυχόν πάγος θα είχε εξατμιστεί προ πολλού. Σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές, όταν σχηματίστηκε η Γη, η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή, συνεπώς δεν ήταν δυνατό να είχε ξεκινήσει τη ζωή της με πολύ νερό. Ως εκ τούτου, το νερό πρέπει να ήρθε από το διάστημα. Οι κομήτες περιέχουν πολύ πάγο και οι προσκρούσεις τους στην αρχέγονη Γη μπορεί να έφεραν νερό. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες υποπτεύονταν ότι δεν αρκούσαν οι κομήτες ως πηγή νερού. Τώρα πια στην «εικόνα» μπαίνουν και οι παγωμένοι αστεροειδείς, οπότε δικαιολογείται πώς ο πλανήτης μας βρέθηκε με τόσο νερό. Εξάλλου, τελευταία, έχει ενταθεί η μελέτη των αστεροειδών. Ένα ιαπωνικό διαστημικό σκάφος θα επιστρέψει στη Γη σε λίγες εβδομάδες με δείγματα βράχων από την επιφάνεια ενός αστεροειδούς. Το σκάφος «Ροζέτα» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) θα περάσει δίπλα από ένα άλλο αστεροειδή μέσα στο 2010. Επιπλέον, άλλο σκάφος της NASA θα κάνει κάτι ανάλογο το 2010 με έναν τρίτο αστεροειδή. Το θέμα μάλιστα φαίνεται ότι απασχολεί έντονα και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος έχει ζητήσει από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία να στείλει αστροναύτες σε έναν αστεροειδή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020. Στην φωτογραφια καλλιτεχνική απεικόνιση του διαστημικού σκάφους ΙΚΑRΟS που πρόκειται να ταξιδέψει στην Αφροδίτη.

Ανιχνευτής αντιύλης θα εγκατασταθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA αναβάλλει μέχρι το Νοέμβριο την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής ενός προηγμένου ανιχνευτή σωματιδίων, ο οποίος θα λειτουργήσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για 10 έως 18 χρόνια. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, ο ανιχνευτής AMS (Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο) επρόκειτο να εκτοξευτεί τον Ιούλιο με το διαστημικό λεωφορείο Endeavour και θα παρέμενε σε τροχιά για τρία μόνο χρόνια. Πρόσφατα, όμως, η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε ότι η NASA δεν θα εγκαταλείψει το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού το 2015, όπως προγραμμάτιζε, αλλά το 2020 το νωρίτερο. Οι επιστήμονες αποφάσισαν τότε πως ο AMS θα μπορούσε να παραμείνει σε λειτουργία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για να συμβεί αυτό, ο αρχικός υπεραγώγιμος μαγνήτης του AMS, ο οποίος απαιτεί για τη λειτουργία του υγρό ήλιο, πρέπει να εγκατασταθεί με έναν μόνιμο μαγνήτη μεγαλύτερης διάρκειας. Ο νέος AMS, ένα πρόγραμμα στο οποίο συνεργάζονται 16 χώρες, συναρμολογείται αυτή την εβδομάδα στο CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας), με επικεφαλής των εργασιών τον Σάμιουελ Τινγκ, νομπελίστα φυσικό που εργάζεται σήμερα στο MIT (Τεχνολογικό Ίδρυμα Μασαχουσέτης). H αντικατάσταση του μαγνήτη θεωρητικά περιορίζει την ικανότητα του οργάνου να εκτρέπει και να αναλύει τα κοσμικά σωματίδια καθώς περνούν από μια σειρά ανιχνευτών, ωστόσο, όπως τόνισε ο Δρ Τινγκ, η βελτίωση των ανιχνευτών και η παράταση του χρόνου λειτουργίας υπερσταθμίζουν αυτή την απώλεια. Ο AMS είναι 100 έως 1.000 φορές πιο ευαίσθητος από προηγούμενα αντίστοιχα όργανα και θα μπορεί να εξετάζει σωματίδια με πολύ μεγαλύτερες ενέργειες από ό,τι τα σωματίδια που μπορεί να παράγει ο γιγάντιος επιταχυντής LHC του CERN. Εκτός από αντιύλη, θα μπορέσει ίσως να ανιχνεύσει σωματίδια της μυστηριώδους «σκοτεινής ύλης». Η αποστολή για την εκτόξευση του οργάνου το Νοέμβριο θα είναι και η τελευταία των διαστημικών λεωφορείων. Θα προηγηθούν η τελευταία αποστολή του διαστημικού λεωφορείου Atlantis το Μάιο και η τελευταία αποστολή του Discovery το Σεπτέμβριο. Στην φωτοφραφια το λευκό τετράγωνο σημειώνει τη θέση που θα καταλάβει το όργανο στο σταθμό.

Δυο ειδησεις για νεα τηλεσκοπια στην μαχη της γνωσης!!! Η Χιλή θα φιλοξενήσει το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου. Στην έρημο Ατακάμα της Χιλής αποφασίστηκε τελικά να κατασκευαστεί το ευρωπαϊκό Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (ELT), το μεγαλύτερο του κόσμου, το οποίο θα μπορεί να διακρίνει μικρούς εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης. Το ELT θα κατασκευαστεί από Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο (ESO), το οποίο έχει ήδη τρεις μεγάλες εγκαταστάσεις στην Ατακάμα, ανάμεσά τους το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT). Το VLT είναι μεν πολύ μεγάλο, θα μοιάζει όμως με νάνο δίπλα στο ELT, το οποίο θα έχει κάτοπτρο διαμέτρου 42 μέτρων και θα βλέπει το Σύμπαν στο ορατό και το εγγύς υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Το τηλεσκόπιο θα κοστίσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ και αναμένεται εγκαινιαστεί το 2018. Χάρη στο γιγάντιο κάτοπτρό του, το ELT θα μπορεί να πραγματοποιεί φασματικές αναλύσεις για να προσδιορίσει τη σύσταση της ατμόσφαιρας σε πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος. «Το μέγεθος θα μας επιτρέψει βασικά να δούμε πλανήτες σαν τη Γη» δήλωσε στο Reuters ο Λαρς Λίντμπεργκ Κρίστενσεν, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης του Παρατηρητήριου. «Θα μελετήσουμε τις μαύρες τρύπες, τους γαλαξίες, τη σκοτεινή ύλη και τη σκοτεινή ενέργεια, οι οποίες είναι δύο εντελώς άγνωστα συστατικά ή τμήματα του Σύμπαντος» πρόσθεσε. Πέντε χώρες- -η Ισπανία, το Μαρόκο, η Νότια Αφρική, η Αργεντινή και η Χιλή- ήταν υποψήφιες για να φιλοξενήσουν το τηλεσκόπιο. Τελικά το ESO επέλεξε το όρος Αρμαζόνες της ερήμου Ατακάμα, με ύψος 3.500 μέτρα και 360 ανέφελες νύχτες το χρόνο. Όπως εξήγησαν οι αστρονόμοι, η οροσειρά των Ανδεων στα δυτικά της Ατακάμα προστατεύει το βουνό από τα σύννεφα και τις βροχές, ενώ το Ρεύμα του Χούμπολντ που περνά από τις ακτές της Χιλής εκτρέπει τα σύννεφα που έρχονται από την πλευρά του Ειρηνικού. Η χαμηλή πυκνότητα και υγρασία του αέρα ψηλά στο όρος Αρμαζόνες περιορίζει δραστικά τις παραμορφώσεις που δημιουργεί στις εικόνες του τηλεσκοπίου η ατμόσφαιρα. Το πρώτο αστεροσκοπείο - αεροπλάνο. Υπάρχουν μέχρι τώρα επίγεια αστεροσκοπεία, υπάρχουν δορυφορικά-τροχιακά στο διάστημα όπως το «Χαμπλ» και σύντομα θα υπάρχει και το πρώτο αστεροσκοπείο-αεροπλάνο που θα πετάει στον ουρανό. Ήδη η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ολοκληρώνει τις δοκιμές ενός νέου ισχυρού αστρονομικού «εργαλείου», που θα ρίξει φως στο μυστήρια του ουρανού: πρόκειται για το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο Υπέρυθρης Αστρονομίας, με την κωδική ονομασία «Σοφία», το οποίο στην ουσία είναι ένα κατάλληλα τροποποιημένο αεροπλάνο «τζάμπο» Μπόινγκ 747-SP. Το αστεροσκοπείο-αεροπλάνο, που έχει δημιουργηθεί σε συνεργασία με το Γερμανικό Διαστημικό Κέντρο, είναι το μοναδικό ιπτάμενο αστρονομικό παρατηρητήριο στον κόσμο, σύμφωνα με το BBC. Μεταφέρει ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου 2,7 μέτρων και βάρους άνω των 18 τόνων, το οποίο μπορεί να εντοπίσει ουράνια αντικείμενα που εκπέμπουν ακτινοβολία σε υπέρυθρα μήκη κύματος, τα οποία δεν είναι ορατά στο ανθρώπινο μάτι. Εδώ και πολύ καιρό οι αστρονόμοι του πλανήτη ονειρεύονταν ένα τηλεσκόπιο που να μην εμποδίζεται από τους υδρατμούς της γήινης ατμόσφαιρας. Η αρχή της αερομεταφερόμενης αστρονομίας έγινε στη δεκαετία του '60, όταν για πρώτη φορά ο δρ Γκέραρντ Κούιπερ χρησιμοποίησε ένα μικρό τηλεσκόπιο διαμέτρου 30 εκατοστών από το παράθυρο ενός αεροπλάνου. Μεταξύ 1974 – 1995 η NASA λειτουργούσε ένα τηλεσκόπιο πάνω σε ένα στρατιωτικό αεροσκάφος. Όμως η «Σοφία», η βάση της οποίας βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της NASA στην έρημο της νότιας Καλιφόρνιας, αλλά συχνά θα πετάει και από άλλες τοποθεσίες του πλανήτη, ανάλογα με τις επιστημονικές ανάγκες, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου, καθώς πετάει σε μεγάλο υψόμετρο (μέχρι 13.700 μέτρων). Με τον τρόπο αυτό αποφεύγει το 99% περίπου των ατμοσφαιρικών υδρατμών, οι οποίοι απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας που έρχεται από το διάστημα. Η «Σοφία», η οποία βρίσκεται υπό ανάπτυξη εδώ και περίπου μια δεκαετία, θα επιτρέψει παρατηρήσεις που μέχρι τώρα ήσαν αδύνατες από τα επίγεια τηλεσκόπια. Η NASA ολοκληρώνει πλέον το στάδιο των δοκιμαστικών πτήσεων και η πρώτη επίσημη πτήση επιστημονικών παρατηρήσεων αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο χειμώνα. Ο στόχος είναι το αεροσκάφος-τηλεσκόπιο να πετάει 100 έως 150 νύχτες (για να «βλέπει» καλύτερα τον ουρανό) μέσα στον χρόνο κατά τα επόμενα 20 χρόνια. Κάθε πτήση, που θα διαρκεί περίπου εννιά ώρες, θα απασχολεί προσωπικό 15-20 ατόμων και θα κοστίζει 100.000 έως 150.000 δολάρια. Μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια της «Σοφίας» οι επιστήμονες θα μελετήσουν τα μοριακά σύννεφα στο διάστημα, τόσο για να κατανοήσουν καλύτερα τη δημιουργία των άστρων και των πλανητών, όσο και για να αναζητήσουν βιογενετικά μόρια που θα ρίξουν φως στην προέλευση της ζωής στη Γη. Η «Σοφία» επίσης θα μελετήσει τους κομήτες και τις θεαματικές «ουρές» τους, καθώς, σύμφωνα με μια θεωρία, τα σώματα αυτά, συγκρουόμενα με τον πλανήτη μας πριν από εκατομμύρια χρόνια, είναι πιθανό να έφεραν νερό και άλλα χημικά (και ίσως βιοχημικά) υλικά και έτσι να «έσπειραν» τις πρώτες μορφές γήινης ζωής. Παρουσιάστηκε η επετειακή φωτογραφία του Hubble στη Θεσσαλονίκη. Για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο, στην παραλία της Θεσσαλονίκης, η επετειακή φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, αφιερωμένη στα 20 χρόνια λειτουργίας του. Στην Φωτογραφια το ELT που θα φέρει κάτοπτρο 42 μέτρων (απεικόνιση σε υπολογιστή)

Περισσοτερα νεα απο τα δυο θεματα στις 22/4/2010. Τρια μικρα βιντεο απο το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO). Το πρώτο βίντεο μεταδόθηκε στις 30 Μαρτίου και παρακολουθεί μια σχετικά μικρή έκρηξη στην επιφάνεια του Ήλιου. Η κάμερα κατέγραψε την υπεριώδη ακτινοβολία που εκπέμπει το ιονισμένο αέριο ήλιο σε θερμοκρασία γύρω στους 50.000 βαθμούς Κελσίου. http://www.youtube.com/watch?v=Lmm3J0WAres&feature=player_embedded Το επόμενο βίντεο ξεκινά με το μαγνητόγραμμα του Ήλιου, δηλαδή ένα χάρτη του μαγνητικού πεδίου, και συνεχίζει με εικόνες που ελήφθησαν σε επτά επιμέρους μήκη κύματος. Η βιντεοσκόπηση σε ένα τόσο μεγάλο εύρος θερμοκρασιών ακτινοβολίας «θα απαντήσει σημαντικά ερωτήματα για τη θερμοκρασία και τη δομή ενέργειας της ηλιακής ατμόσφαιρας». http://www.youtube.com/watch?v=99skxXgxTCc&feature=player_embedded Το τρίτο βίντεο παρακολουθεί τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου γύρω από μια ηλιακή κηλίδα. Οι περιοδικοί αυτοί σχηματισμοί είναι περιοχές χαμηλής θερμοκρασίας που δημιουργούνται από διαταραχές των μαγνητικών γραμμών και σχετίζονται με τις λεγόμενες ηλιακές εκλάμψεις που στέλνουν διάπυρο υλικό μέχρι τη Γη. http://www.youtube.com/watch?v=vSif6VR0lyA&feature=player_embedded Όπως δήλωσε ο Ρίτσαρντ Φίσερ, διευθυντής του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της NASA, το βίντεο δεν συμφωνεί με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την εξέλιξη των ηλιακών κηλίδων. Η εκτόξευση του παρατηρητηρίου έρχεται σε μια ιδανική στιγμή: Έπειτα από μια διετία ασυνήθιστα χαμηλής δραστηριότητας, ο Ήλιος δίνει ενδείξεις ότι αρχίζει να ξυπνά, μια διαδικασία που θα μελετηθεί για πρώτη φορά με τόση ακρίβεια. Η δραστηριότητα του Ήλιου ακολουθεί έναν κύκλο αυξομείωσης με περίοδο 11 ετών. Σήμερα βρίσκεται στο λεγόμενο ηλιακό ελάχιστο, μια περίοδο στην οποία μειώνεται η συνολική ισχύς του άστρου αλλά και ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων στην επιφάνειά του. Τα τρία όργανα του SOD θα μπορέσουν επίσης να διεισδύσουν στον πυρήνα του Ήλιου, εκεί όπου τα ρεύματα υπέρθερμου πλάσματος σχηματίζουν το μαγνητικό πεδίο του άστρου το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει πολλές άλλες διεργασίες. Μερικα ακομα νεα για την εκτοξευση του X-37B. Το Τροχιακό Δοκιμαστικό Όχημα X-37B εκτοξεύτηκε στις 02.52 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή από βάση της πολεμικής αεροπορίας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα. «Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είμαστε σίγουροι για το πότε θα γυρίσει» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γκάρι Πέιτον, αξιωματικός των διαστημικών προγραμμάτων της πολεμικής αεροπορίας. Το σκάφος μπορεί να παραμείνει σε τροχιά έως και εννέα μήνες και όταν ολοκληρώσει την αποστολή είναι προγραμματισμένο να προσγειωθεί αυτόματα σε διάδρομο τροχοδρόμησης της Αεροπορικής Βάσης Βάντερμπεργκ της Καλιφόρνιας. Το φορτίο και οι λεπτομέρειες της πρώτης αποστολής του X-37B παραμένουν απόρρητες. Σύμφωνα με προηγούμενες ανακοινώσεις του στρατού, το σκάφος χρησιμεύει ως πλατφόρμα δοκιμών για αεροδιαστημικές τεχνολογίες «πριν αυτές αξιοποιηθούν σε λειτουργικά δορυφορικά προγράμματα». Ο Πέιτον πρόσθεσε ότι οι δοκιμές θα αποτελέσουν τη βάση για «προγράμματα ανάπτυξης που θα προσφέρουν νέες δυνατότητες για τα μαχητικά μας στο μέλλον». Σύμφωνα με το Reuters, οι δοκιμές με το X-37B θα επιτρέψουν στη NASA να μειώσει το κόστος και τον χρόνο προετοιμασίας για τις επανδρωμένες αποστολές. Οι πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων χρειάζονται μήνες προετοιμασίες με τη συμμετοχή χιλιάδων μηχανικών, επισημαίνει το πρακτορείο. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του σκάφους ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 στη NASΑ και αργότερα ανατέθηκε στον αμερικανικό στρατό. Το κόστος παραμένει άγνωστο, εκτιμάται όμως από αναλυτές στα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Το επαναχρησιμοποιούμενο X-37B ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική λογική με το διαστημικό λεωφορείο. Eίναι όμως πολύ μικρότερο, με μήκος 8,9 μέτρα και άνοιγμα φτερών 4,5 μέτρα. Όταν βρίσκεται σε τροχιά, αντλεί ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες ιόντων λιθίου. Το πρωτότυπο κατασκευάστηκε από τα ερευνητικά εργαστήρια Phantom Works της Boeing. Αν η πρώτη αποστολή είναι επιτυχής, η πολεμική αεροπορία θα πραγματοποιήσει και δεύτερη το 2011. «Προσοχή στους εξωγήινους» λέει ο Στίβεν Χόκινγκ. Ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ δήλωσε ότι εξωγήινες μορφές ζωής σχεδόν σίγουρα υπάρχουν, αλλά τόνισε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφύγουν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Σε μια σειρά εκπομπών για το Discovery Channel, ο Στ.Χόκινγκ δήλωσε ότι είναι «απολύτως λογικό» να συμπεράνει κανείς ότι μορφή ζωής με νοημοσύνη υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι οι εξωγήινοι μπορεί να κάνουν επιδρομή στη Γη για τους πόρους της και μετά να φύγουν. «Εάν μας επισκεφτούν οι εξωγήινοι» δήλωσε ο διάσημος φυσικός, «το αποτέλεσμα θα είναι όπως όταν ο Κολόμβος έφτασε στην Αμερική, γεγονός που δεν είχε θετική κατάληξη για τους αυτόχθονες Αμερικανούς». Τόνισε ότι αντί να προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με εξωγήινες μορφές ζωής, θα έπρεπε να αποφύγουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Πρέπει να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας και να δούμε ότι οι μορφές ζωής με νοημοσύνη μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι που δεν θα θέλαμε να γνωρίσουμε» πρόσθεσε. «Η πραγματική πρόκληση είναι να σκεφτούμε με το πως θα έμοιαζαν οι εξωγήινοι» είπε, τονίζοντας ότι πιθανότατα η ζωή στο Διάστημα θα αποτελείται από απλά μικρόβια. «Αστροπάρτι» το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. O Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης επιλέχθηκε, μαζί με άλλους 99 αστρονομικούς συλλόγους και ιδρύματα της Ευρώπης, να φιλοξενήσει την επετειακή εικόνα για τα 20 χρόνια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χάμπλ». Η αποκάλυψή της στο κοινό θα γίνει το Σάββατο, στα πλαίσια του παγκόσμιου μήνα αστρονομίας, στις 9 το βράδυ, στη νέα παραλία, μπροστά στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς». Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης είχε πραγματοποιήσει άλλη εκδήλωση για το διαστημικό παρατηρητήριο Χέρσελ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το μεγαλύτερο και πιο ακριβό διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει εκτοξευθεί ποτέ. Στην φωτογραφια ο Ήλιος όπως φωτογραφήθηκε στην περιοχή του υπεριώδους στις 30 Μαρτίου και το μυστηριώδες X-37B στη μοναδική φωτογραφία που δημοσιοποίησε ο στρατός.

Εντυπωσιακές ηλιακές εικόνες από τη NASA. H Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες εντυπωσιακές εικόνες του ήλιου που τράβηξε το νέο δορυφορικό Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής, πρωταρχικός στόχος του οποίου είναι να δώσει στους επιστήμονες τη δυνατότητα στο μέλλον να προβλέπουν έγκαιρα τις επερχόμενες καταστροφικές ηλιακές καταιγίδες. Αν και δεν έδωσαν ακόμα λεπτομέρειες, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ήδη μαθαίνουν νέα πράγματα από τις παρατηρήσεις του νέου δορυφόρου που εκτοξεύτηκε στις 11 Φεβρουαρίου πάνω σε έναν πύραυλο "Άτλας" και ήδη έστειλε στη Γη εντυπωσιακές έγχρωμες φωτογραφίες, καθώς και σύντομα βιντεοκλίπ, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και το BBC. Ο δορυφόρος φέρει τρεις συστοιχίες επιστημονικών οργάνων, εκ των οποίων η μια έχει κατασκευαστεί από το εργαστήριο ατμοσφαιρικής και διαστημικής επιστήμης του πανεπιστημίου του Κολοράντο και οι άλλες δύο από την εταιρεία Lockheed Martin. Τα τρία όργανα εστιάζουν αντίστοιχα στις διεργασίες στο εσωτερικό του ήλιου, στην επιφάνεια και στην ατμόσφαιρά του. Τα διαφορετικά μήκη κύματος που λειτουργούν τα τρία όργανα, επιτρέπουν στους επιστήμονες να μελετούν τον ήλιο με μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ. Οι πρώτες θεαματικές φωτογραφίες και τα πρώτα βίντεο (με κάμερες πολύ υψηλής ανάλυσης) του Solar Dynamics Observatory, που αναμένεται να λειτουργήσει για τουλάχιστον πέντε χρόνια, δείχνουν τεράστιες εκρήξεις στον ήλιο και εντυπωσιακά αέρια εξάρματα που ξεπηδούν από την επιφάνειά του. Η ηλιακή δραστηριότητα έχει σημαντική επίδραση στον πλανήτη μας, καθώς οι εκρήξεις φορτισμένων σωματιδίων και η εκπομπή έντονης ακτινοβολίας μπορούν μεταξύ άλλων να αποδιοργανώσουν τις δορυφορικές επικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτρισμού, και να υποσκάψουν την υγεία των αστροναυτών. Οι επιστήμονες της NASA εκτιμούν ότι η αποστολή του δορυφόρου θα φέρει πραγματική επανάσταση στις γνώσεις μας για την φυσική του ήλιου, με τον ίδιο τρόπο που το διαστημικό τηλεσκόπιο "Χαμπλ" έριξε νέο φως στην αστρονομία και την κοσμολογία. Κατι ακομα: Σήμερα η πρώτη δοκιμαστική πτήση του X-37B. Για σήμερα έχει προγραμματιστεί η πρώτη δοκιμαστική πτήση του ρομποτικού διαστημικού αεροσκάφους Χ-37Β από την αμερικανική πολεμική αεροπορία στη Φλόριντα. Το Χ-37Β, το οποίο είναι σχεδιασμένο για διαστημικές αποστολές διάρκειας έως 270 ημερών σε χαμηλή τροχιά έχει μεταφερθεί στη βάση εκτόξευσης στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. Αν όλα εξελιχθούν με βάση τον προγραμματισμό, η εκτόξευση θα γίνει με πύραυλο και στη συνέχεια θα αρχίσει η πτήση του ρομποτικού διαστημικού αεροσκάφους για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Το ρομποτικό αεροσκάφος θα ολοκληρώσει την πτήση του και θα προσγειωθεί στην αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια. Το αεροσκάφος, η ενέργεια του οποίου εξασφαλίζεται από μπαταρίες και ηλιακές κυψέλες, μοιάζει με μικρό διαστημικό όχημα, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα μεταφοράς αστροναυτών. Η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έχει κρατήσει μυστικές τις λεπτομέρειες της αποστολής και τον τελικό στόχο. Περιορίστηκε στο να ανακοινώσει ότι η σημερινή πτήση έχει προγραμματιστεί για να δοκιμαστούν τα συστήματα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε το 1999 υπό την αιγίδα της NASA και πέρασε στην ευθύνη διαφόρων κυβερνητικών υπηρεσιών πριν ανατεθεί τελικά στην πολεμική αεροπορία. Σημειωμα:Ξεκινησε απο την ΝΑΣΑ αλλα δυστυχως το πηρε η Πολεμικη Αεροπορια για καθαρα στρατιωτικους λογους.

Γιγαντιαίοι CERN πάνω από τα σύννεφα. Επιταχυντές σωματιδίων δεν δημιουργούνται μόνο από Ευρωπαίους επιστήμονες αλλά και από την ίδια τη φύση. Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, οι ηλεκτρικές καταιγίδες που μαίνονται 40 χιλιόμετρα πάνω από τα κεφάλια μας, δημιουργούν στενές ακτίνες ηλεκτρονίων με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός, σύμφωνα με νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Για να δημιουργηθεί ένας φυσικός επιταχυντής στον ουρανό, πρέπει να συνυπάρξουν ταυτόχρονα ισχυρές αστραπές λόγω των καταιγίδων και κοσμικές ακτίνες, δηλαδή υψηλής ενέργειας σωματίδια από το διάστημα, σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Μάρτιν Φούλεκρουγκ. Η κοσμική ακτινοβολία αποσπά ηλεκτρόνια από τα μόρια του ατμοσφαιρικού αέρα, ενώ οι αστραπές ωθούν τα ηλεκτρόνια προς τα πάνω, κατά μήκος των ηλεκτρικών πεδίων των αστραπών. Τα ηλεκτρόνια αυτά, που έχουν επιταχυνθεί, μετατρέπονται σε μια στενή ακτίνα σωματιδίων που μπορεί να κινηθεί ανοδικά από το χαμηλότερο επίπεδο της ατμόσφαιρας (την τροπόσφαιρα) προς την μέση ατμόσφαιρα και ακόμα πιο ψηλά. Η ενέργεια μιας ακτίνας ηλεκτρονίων ισοδυναμεί με την ισχύ ενός μικρού πυρηνικού εργοστασίου αλλά είναι πολύ μικρότερη από την ενέργεια που παράγεται στο CERN. Τα ηλεκτρόνια αυτά, που παράγουν πληθώρα ραδιοκυμάτων παγιδεύονται, τελικά, στις ζώνες ακτινοβολίας της Γης και προκαλούν παρεμβολές στις δορυφορικές επικοινωνίες και στην πλοήγηση. Αρχικές υποψίες για τη δημιουργία φυσικών επιταχυντών στη ζώνη που βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα των ηλεκτρικών καταιγίδων, είχαν δημιουργηθεί το 1925, όταν ο Σκοτσέζος φυσικός και νομπελίστας, Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον μελέτησε τα ηλεκτρικά φορτία που απελευθερώνονται από τις καταιγίδες. Τα επόμενα χρόνια, πέντε διαφορετικές προγραμματισμένες διαστημικές και δορυφορικές αποστολές (TARANIS, ASIM, CHIBIS, IBUKI, FIREFLY) θα μπορέσουν να μετρήσουν απευθείας αυτές τις ακτίνες σωματιδίων των φυσικών επιταχυντών. "Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι η φύση δημιουργεί επιταχυντές σωματιδίων μόλις λίγα χιλιόμετρα πάνω από τα κεφάλια μας", δήλωσε ο Φούλεγκρουγκ. "Όταν οι μελλοντικές αποστολές μελετήσουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια το φαινόμενο από το διάστημα, θα έχουμε μια πολύ καλύτερη ιδέα για το πώς πραγματικά δουλεύουν. Οι επιταχυντές αυτοί αποτελούν ένα γοητευτικό παράδειγμα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη Γη και στο ευρύτερο σύμπαν". Η έρευνα, υπό τον δρα Μάρτιν Φούλεκρουγκ του πανεπιστημίου του Μπαθ, ο οποίος ειδικεύεται στους κεραυνούς και τις καταιγίδες, παρουσιάστηκε στο εθνικό αστρονομικό συνέδριο της Βρετανίας, στη Γλασκόβη, σύμφωνα με το "Science Daily".

Προσεδαφίστηκε το διαστημικό λεωφορείο Discovery. Το διαστημικό λεωφορείο Discovery προσεδαφίστηκε με ασφάλεια στο διαστημικό κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα το μεσημέρι της Τρίτης, ολοκληρώνοντας μία από τις τελευταίες αποστολές της NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η προγραμματισμένη για τη Δευτέρα επιστροφή του Discovery είχε αναβληθεί λόγω ακατάλληλων καιρικών συνθηκών. Το διαστημικό λεωφορείο με επταμελές πλήρωμα προσεδαφίστηκε στις 16:08 (ώρα Ελλάδος) έχοντας ολοκληρώσει την 131η αποστολή του διαστημικού προγράμματος. Στις 30/3/2010 με τιτλο: Μερικα νεα στοιχεια για τους δορυφορους του Ηλιακου μας Συστηματος εγραφα για την Ιω τον δορυφορο του Δια.Ας δουμε τωρα εναν αλλο σημαντικο δορυφορο!!! Τιτάνας: Η δεύτερη Γη Είναι ίσως το πιο παράξενο από όλα τα φεγγάρια, διότι είναι τόσο παράξενα οικεία. Ο Τιτάνας είναι διπλάσιος από τη δική μας Σελήνη και έχει μια πυκνή ατμόσφαιρα παγωμένης αιθαλομίχλης πορτοκαλί χρώματος. Η πρόσφατη αποκάλυψη του προσώπου του Τιτάνα έδειξε πως έχει παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως η Γη: λίμνες, λόφους και σπήλαια, διακλαδώσεις ποταμών, κάμπους με λάσπη και αμμόλοφους σαν τις ερήμους. Η παχιά ατμόσφαιρα από άζωτο έχει ομίχλες, υγρασία και σύννεφα βροχής. Όπως σχολίασε ένας επιστήμονας, όταν μας ήρθαν οι πρώτες εικόνες από την διαστημοσυσκευή Huygens το 2005, μοιάζει ακριβώς με την Αγγλία. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Ο Τιτάνας στρέφεται γύρω από τον Κρόνο, σε 10-πλάσια απόσταση από τον ήλιο από όσο είναι η Γη. Κάτω από αυτόν τον αδύναμο ήλιο η επιφάνειά του φτάνει μόνο στους -180° C. Κάθε ποσότητα νερού γίνεται πάγος που είναι αρκετά σκληρός για να σχηματίσει οροσειρές. Η βροχή, τα ποτάμια και οι λίμνες που είδε η διαστημοσυσκευή Huygens είναι στην πραγματικότητα υγροί υδρογονάνθρακες που θα ήταν αέρια στην ευχάριστη θερμοκρασία της Γης. Πρόσφατες εκτιμήσεις μάλιστα αναφέρουν ότι οι λίμνες είναι από 80% αιθάνιο, με λίγο προπάνιο, μεθάνιο και ακετυλένιο, τα οποία οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή τροφής για την όποια μορφή ζωής του Τιτάνα, σύμφωνα με αστροβιολόγους. Αν δε έχει αναπτυχθεί κάποια μορφή εξωγήινης ζωή πάνω στον Τιτάνα, αυτή θα είναι πολύ παράξενη, άκρως δύσοσμη και ιδιαιτέρως εκρηκτική, σε σύγκριση με τη ζωή στον πλανήτη μας, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις του αστροβιολόγου William Bains του ΜΙΤ, ο οποίος προειδοποιεί ότι μπορεί να βρεθούμε προ εκπλήξεων!… Ο Bains αναφέρει ότι «το Χόλυγουντ θα είχε προβλήματα με αυτούς τους εξωγήινους…». Όπως είπε, μια τέτοια εξωγήινη μορφή ζωής, αν επιβιβαζόταν σε ένα γήινο διαστημικό σκάφος, θα άρχισε να βράζει, θα έσκαγε και οι φλόγες θα σκότωναν τους πάντες τριγύρω. Επιπλέον, «η μπόχα της αναπνοής της θα ήταν απίστευτα ανυπόφορη»! Αλλά όπως λέει αυτά τα…προβληματάκια δεν θα έπρεπε να μας αποθαρρύνουν. Η έρευνα του Bains εστιάζει στο πόσο «εξωτική» και ακραία μπορεί να είναι η χημεία μιας εξωγήινης ζωής. Εξηγεί ότι η ζωή χρειάζεται ένα υγρό. Ακόμα και στην πιο ξηρή έρημο της Γης τα φυτά χρειάζονται νερό για να λειτουργήσει ο μεταβολισμός τους. Έτσι, αν υπάρχει ζωή στον Τιτάνα, θα πρέπει να έχει αίμα βασισμένο στο υγρό μεθάνιο και όχι στο νερό. Αυτό σημαίνει μια ριζικά διαφορετική χημεία. Τα μόρια θα προέρχονται από μια ευρύτερη ποικιλία στοιχείων σε σχέση με τα γήινα στοιχεία, όμως παράλληλα θα αντιδρούν πολύ περισσότερο από χημικής απόψεως». Ο μεταβολισμός με βάση το υγρό μεθάνιο εκτιμάται ότι στηρίζεται σε μόρια μικρότερα και περισσότερα από τη γήινη βιοχημεία. Η γήινη ζωή χρησιμοποιεί περίπου 700 μόρια. Η βιοχημεία στον Τιτάνα πιθανότατα θα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα μόρια από περισσότερα στοιχεία (π.χ. θειάφι και φώσφορο), πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι εξωγήινες μορφές ζωής θα μυρίζουν πολύ άσχημα (για τις γήινες μύτες!) και ταυτόχρονα θα είναι πολύ ασταθείς (για τα γήινα δεδομένα) και έτοιμες να εκραγούν. Λόγω της ανεπάρκειας ηλιακής ενέργειας σε σχέση με τη Γη, ο Bains θεωρεί πάντως ότι είναι απίθανο να έχουν αναπτυχθεί στον Τιτάνα μορφές ζωής τύπου δεινοσαύρων. Πιο πιθανή θεωρεί την ύπαρξη οργανισμών σαν τις λειχήνες –βρωμερών πάντως και εκρηκτικών. Ας σημειωθεί ότι πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ίσως και η Γη να είχε καλυφθεί με ένα πέπλο ατμοσφαιρικής ελαφριάς ομίχλης όπως αυτό που σήμερα έχει ο Τιτάνας. Με αυτό τον τρόπο θα έδινε οργανικά μόρια σαν τροφή για να σχηματιστούν οι πρώτες μορφές ζωής στη Γη. Σήμερα νομίζουμε ότι η ατμόσφαιρα του Τιτάνα, η οποία περιέχει οργανικά σωματίδια – σαν αερόλυμα – τα οποία σχηματίζονται όταν αντιδρά το φως του ήλιου με το μεθάνιο, μπορεί να προσφέρει τις ενδείξεις για το γήινο κλίμα, όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι πρωτόγονοι οργανισμοί πριν 3,6 δισεκατομμύρια έτη. Στην φωτογραφια τα ασυνήθιστα μαύρα σχήματα σε αυτήν την εικόνα από το ραντάρ του Cassini που βρίσκονται στην βόρεια πολική περιοχή του Τιτάνα, πιστεύεται ότι είναι ρευστές λίμνες μεθανίου-αιθανίου

Μετα την ομορφη ιστορικη συζητηση των προηγουμενων ημερων ας δουμε μερικα μικρα νεα. Για σημερα Τρίτη αναβλήθηκε η προσεδάφιση του Discovery στη Φλόριντα. Η χαμηλή νέφωση και η ασθενής βροχή στη Φλόριντα ανάγκασαν τη NASA να αναβάλλει την επιστροφή του Discovery τη Δευτέρα, έπειτα από μια αποστολή δύο εβδομάδων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Η προσγείωση στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι προγραμματίζεται τώρα για τις 14.33 ώρα Ελλάδας την Τρίτη. Το σκάφος αποσυνδέθηκε από τον ISS το Σάββατο και μπορεί να παραμείνει σε τροχιά μέχρι την Τετάρτη, αν και το επταμελές πλήρωμα έχει ήδη λάβει οδηγίες να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας για λόγους εξοικονόμησης. Το Discovery μετέφερε στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα οκτώ τόνους προμηθειών και επιστημονικού εξοπλισμού. Μόλις τρεις αποστολές των διαστημικών λεωφορείων απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση του σταθμού στα τέλη του 2010, οπότε τα σκάφη της NASA θα αποσυρθούν οριστικά. Από το 2011, όλες οι μεταφορές πληρωμάτων από και προς τον σταθμό θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με τα ρωσικά Soyuz. Χθες εγραφα για τους μικροτερους διαστημικους παιχτες στο θεμα για την κατακτηση παλι της Σεληνης.Ας δουμε δυο απ΄αυτους!!! Τον Ιούνιο εκτοξεύεται ο κορεατικός διαστημικός πύραυλος KSLV-1 και το 2015 ο τουρκικός ΑΤΑ-1 Η Νότιος Κορέα πρόκειται να εκτοξεύσει τον ερχόμενο Ιούνιο τον εγχώριος κατασκευασμένο πύραυλο-φορέα δορυφόρων Korea Space Launch Vehicle-1 (KSLV-1). Η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί στις 9 Ιουνίου αν και εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν. Ο τουρκικός διαστημικός πύραυλος-φορέας με τον κωδικό ΑΤΑ-1 πρόκειται να εκτοξευτεί κατά πάσα πιθανότητα το 2014-2015, ενώ στο πρόγραμμα ανάπτυξης του που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας συμμετέχουν, κρατικά ερευνητικά ινστιτούτα και η εταιρεία Roketsan. Βάσει των στοιχείων αυτών και της εξέλιξης που έχει το νυν πρόγραμμα τουρκικών βαλλιστικών βλημάτων Yildirim, υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 η Τουρκία θα έχει την ικανότητα εκτόξευσης βαλλιστικού βλήματος MRBM με ακτίνα δράσης άνω των 1000 χλμ. και κεφαλή βάρους ενός τόνου. Η επικείμενη εκτόξευση του συγκεκριμένου διαστημικού πυραύλου-φορέα φέρνει εμμέσως στο προσκήνιο το αντίστοιχο τουρκικό διαστημικό πυραυλικό πρόγραμμα αφού οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει στην ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνολογίας για το συγκεκριμένο θέμα. Η Τουρκία την ίδια περίοδο εκπαιδεύει τεχνικούς με ιταλική βοήθεια για την σχεδίαση και κατασκευή δορυφόρων φιλοδοξώντας στο μέλλον να είναι αυτόνομη στον τομέα αυτό. Στην φωτογραφια το οπίσθιο τμήμα του Discovery με φόντο τον γήινο ορίζοντα όπως φωτογραφήθηκε από τον ISS.

Φιλε christopherPAPA. Δεν νομιζω οτι υπαρχει πια Κοκκινη Αρκουδα μετα την διαλυση της Σοβιετικης Ενωσης.Η δε Ρωσια δεν ξερω αν μπορουμε να την ορισουμε σαν αρκουδα στις συγχρονες συνθηκες της Παγκοσμιοποιησης. Ομως επειδη παρακολουθω την Διαστημικη Εξερευνηση αρκετα προσεκτικα και επιμονα ας δουμε ενα μικρο ημερολογιο των επιτευγματων των δυο βασικων συντελεστων της. Στις 4 /10/1957 εκτοξευεται ο Σπουτνικ 1 και ξεκινα η μεγαλη αντιπαραθεση Σοβιετικης Ενωσης-Η.Π.Α με φοντο τον ψυχρο πολεμο των δυο αντιπαλων. Στις 3/11/1957 εκτοξευεται ο Σπουτνικ 2 που μεταφερει το πρωτο εμβιο ον,την σκυλιτσα Λαικα. Στις 31/1/1958 εκτοξευεται ο πρωτος δορυφορος απο την Η.Π.Α. ,ο Εξπλορερ 1 που ανακαλυπτει και τις ζωνες Βαν Αλεν. Στις 12/4/1961 εκτοξευεται ο πρωτος ανθρωπος, ο Ρωσος Γιουρι Γκαγκαριν. Στις 5/5/1961 εκτοξευεται ο πρωτος Αμερικανος ο Αλαν Σεπαρντ. Στις 20/2/1962 ο Αμερικανος Τζον Γκλεν πραγματοποιει για πρωτη φορα πληρη περιστροφη της Γης. Στις 18/3/1965 ο Ρωσος Αλεξει Λεονοφ κανει την πρωτη βολτα στο Διαστημα. Στις 20/7/1969 ο Αpollo 11 πηγαινει τον πρωτο ανθρωπο στη Σεληνη. Στις 19/4/1971 η ΕΣΣΔ επανδρωνει για πρωτη φορα τον πρωτο Διαστημικο Σταθμο τον Σογιουτ και στις 15/7/1975 γινεται χειραψια απο Αμερικανικο πληρωμα στον διαστημικο σταθμο και ουσιαστικα ληγει η << Διαστημικη Κουρσα>>. Τοτε γινεται η στροφη απο την Η.Π.Α., εγκαταλειπεται η παλαια μεθοδος εκτοξευσης των αστροναυτων και ξεκινα στις 12/4/1981 η εποχη των διαστημικων λεωφορειων με την εκτοξευση του Κολουμπια. Κατα γενικη ομολογια η αποφαση για τα Διαστημικα Λεωφορεια ηταν κακη με αποτελεσμα να εχουμε στα 29 χρονια λειτουργιας τους(με 3 πτησεις ακομα στον I.S.S σταματουν) δυο μεγαλα ατυχηματα(Τσαλεντζερ-Κολουμπια) και περισσοτερα απο 5 χρονια καθηλωση των διαστημικων εκτοξευσεων των Η.Π.Α. Αντιθετα η Σοβιετικη Ενωση -απο το 1991 Ρωσια- δειχνοντας μια στοχοπροσηλωση καταφερνει να δημιουργησει ενα δευτερο διαστημικο σταθμο,τον MIR,και να εχει ολα αυτα τα χρονια την πρωτοκαθεδρια στις διαστημικες εκτοξευσεις απο το Μπαικανουρ(καθε χρονο διπλασιες εκτοξευσεις απο ολους τους αλλους διαστημικους παιχτες). Ετσι απο τις 20/11/1998 εκτοξευει το πρωτο κομματι, το Ζαρια,και αρχιζει το χτισιμο του τριτου Διαστημικου σταθμου, του ISS και τωρα πια θα εχει η Ρωσια μονη της την καλυψη του. Τωρα μετα το λαθος των Διαστημικων Λεωφορειων οι Η.Π.Α. συνεχιζουν με δυο σοβαροτατα λαθη. 1.Παραχωρουν την μεταφορα αστροναυτων στο I.S.S. σε εμπορικες εταιρειες. Στις 3/2/2010 εγραφα σχετικα: Μετα απο αυτην την εξελιξη εχουμε και λεμε: 1)Ο ISS θα εξυπηρετειται αποκλειστικα απο τους Ρωσους για αγνωστο χρονικο διαστημα μπορει και μεχρι το τελος του. (Πιθανο το 2020) 2)Εμπορικες εταιρειες καποια στιγμη θα μπορουν να ανεβοκατεβαζουν αστροναυτες στον ISS. 3)Εφοσον θα ειναι εμπορικες εταιρειες το κοστος θα εινα μεταβαλλομενο και θα εξαρταται απο τις οικονομικες συνθηκες τις εμπορικης εταιρειας και σιγουρα θα ειναι ακριβοτερο απο τωρα γιατι υπαρχει το κερδος για να μην πουμε η κερδοσκοπια προς την ΝΑΣΑ και το Αμερικανικο Δημοσιο. 4)Δεν συζηταμε τα επιπεδα ασφαλειας των αστροναυτων.Πιστευουμε οτι η ΝΑΣΑ θα το ελεγχει. 2)Εγκαταλειπουν την Σεληνη και μιλανε για μέχρι το 2025 την ανάπτυξη ενός διαστημοπλοίου ικανού για εξερεύνηση στο Βαθύ Διάστημα και από τα μέσα της δεκαετίας του 2030 τη σταδιακή αποστολή αστροναυτών αρχικά σε ένα αστεροειδή, αργότερα σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τέλος στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Επειδη το θεμα Σεληνη δεν κλεινει τοσο ευκολα. Τι θα κανει η ΝΑΣΑ οταν θα αρχισουν οι γνωστες χωρες της ομαδας BRIC(Βραζιλια-Ρωσια-Ινδια-Κινα) να ξεκινουν η καθε μια μονη η¨ολες μαζι για την Σεληνη. Γιατι στην Σεληνη θα παμε???Το ζητημα ειναι ποιος θα παει τωρα πρωτος για μονιμη πια εγκατασταση! Τωρα βεβαια θα δουμε και τι θα κανει η Ευρωπαικη Διαστημικη Υπηρεσια,η Ιαπωνια,ο Καναδας και αλλοι μικροτεροι διαστημικοι παιχτες.

Τελικα ο Ομπαμα μιλησε??? Τις επικρίσεις εναντίον της νέας πολιτικής της Ουάσινγκτον για τη NASA προσπάθησε να αμβλύνει ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, παρουσιάζοντας την Πέμπτη την στρατηγική του για τη διαστημική υπηρεσία. Μιλώντας στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, όπου η πρόσφατη ακύρωση του προγράμματος Orion προστέθηκε στους φόβους για απώλειες αρκετών θέσεων εργασίας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ, ο Ομπάμα εμφανίστηκε καθησυχαστικός. Προσπάθησε επίσης να κατευνάσει τους φόβους αρκετών πως οι ΗΠΑ θα καταλήξουν «ουραγοί» στην εξερεύνηση του Διαστήματος, φόβο που είχε εκφράσει ακόμα και ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη, ο Νιλ Αρμστρονγκ. «Κανείς δεν είναι περισσότερο αφοσιωμένος στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις, στην εξερεύνηση του Διαστήματος, από εμένα -αλλά πρέπει να το κάνουμε έξυπνα». Η ενίσχυση του προϋπολογισμού της NASA κατά 6 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τον ίδιο, θα προωθήσει τον σχεδιασμό νέων επιχειρήσεων. Σκιαγραφώντας το φιλόδοξο όραμά του, έθεσε διαδοχικούς στόχους, σε μία βήμα προς βήμα προσέγγιση -έναν «οδικό χάρτη»- με απώτερο στόχο τον Αρη: Μέχρι το 2025 την ανάπτυξη ενός διαστημοπλοίου ικανού για εξερεύνηση στο Βαθύ Διάστημα και από τα μέσα της δεκαετίας του 2030 τη σταδιακή αποστολή αστροναυτών αρχικά σε ένα αστεροειδή, αργότερα σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τέλος στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. «Η Αμερική θα στείλει με ασφάλεια αστροναύτες στον Αρη και θα τους γυρίσει πίσω. Ελπίζω και εγώ να ζω ακόμη μέχρι τότε» υπογράμμισε ο Αμερικανός πρόεδρος. Ο Αμερικανός πρόεδρος επιβεβαίωσε επίσης ότι θα «αναβιώσει» το πρόγραμμα Orion, με μια ελαφρύτερη έκδοση της κάψουλας, η οποία όμως θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως όχημα διαφυγής από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) σε περίπτωση ατυχήματος. Να δουμε τι ειπαν πριν μιλησει καποιοι αστροναυτες που κατι ξερουν!!! Σε επιστολή που απέστειλαν προς τον Αμερικανό πρόεδρο ο Νιλ Αρμστρονγκ, κυβερνήτης της αποστολής Απόλλων 11, ο Τζέιμς Α. Λόβελ, κυβερνήτης της αποστολής Απόλλων 13 και ο Γιουτζίν Α. Σερενάν, κυβερνήτης του Απόλλων 17, αναφέρουν ότι «για τις ΗΠΑ, το έθνος που βρέθηκε στην πρωτοπορία της εξερεύνησης του Διαστήματος επί μισό αιώνα, η ανυπαρξία οχήματος μεταφοράς σε χαμηλή τροχιά, για άγνωστο χρονικό διάστημα, θα μας καταδικάσει στη δεύτερη ή τρίτη θέση». Επίσης, με άλλη επιστολή, 27 παλαίμαχοι της ΝASA καλούν τον πρόεδρο Ομπάμα να αναθεωρήσει τις προτάσεις του. Τέλος, ιδιαίτερα δυσαρεστημένα με το νέο πρόγραμμα εμφανίζονται τα μέλη του Κογκρέσου που εκλέγονται σε πολιτείες με κέντρα της NASA. Ο προϋπολογισμός της αμερικανικής υπηρεσίας ανήλθε στα 18,7 δισ. δολάρια, ποσοστό 0,5% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού. Με τις προτάσεις Ομπάμα η NASA πρόκειται να λάβει 19 δισ. φέτος, ενώ κυβερνητικοί αξιωματούχοι επισήμαναν ότι η NASA θα εισπράξει 6,1 δισ. δολάρια περισσότερα την ερχόμενη πενταετία, γεγονός που δείχνει τη στήριξη του Αμερικανού προέδρου προς την υπηρεσία. Ετσι εγκαταλειπεται πανηγυρικα η Σεληνη απο τις Η.Π.Α. και ανοιγεται ο δρομος στις χωρες τις ομαδας BRIC (Βραζιλια-Ρωσια-Ινδια-Κινα) να πανε εκει οπως εχω γραψει επανειλημμενα!!!ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΙΓΟΥΡΑ Μερικα μικρα νεα ακομα: Ανθρωποειδές ρομπότ θα ενταχθεί στο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. H NASA και η General Motors ανακοίνωσαν ότι σχεδιάζουν να στείλουν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Robonaut 2, ένα προηγμένο ανθρωποειδές ρομπότ που θα απαλλάσσει τους αστροναύτες από τις δύσκολες και ανιαρές εργασίες. «Η συνεργασία των ανθρώπων με τα ρομπότ έχει κρίσιμη σημασία για την κατάκτηση του Ηλιακού Συστήματος» δήλωσε ο Τζον Όλσον, διευθυντής του Γραφείου Ολοκλήρωσης Συστημάτων Εξερεύνησης της NASA. O Robonaut 2 ονομάζεται για συντομία R2 , ένα χαϊδευτικό που παραπέμπει στο ρομπότ R2-D2 της κινηματογραφικής σειράς Ο Πόλεμος των Αστρων. Δεδομένου ότι θα εργάζεται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, το ανθρωποειδές μηχάνημα δεν χρειάζεται πόδια. Έχει μόνο κεφάλι, κορμό και δύο πλήρως λειτουργικούς βραχίονες, οι οποίοι μπορούν να σηκώνουν βάρη μέχρι 10 κιλών. Τα επιδέξια χέρια του σχεδιάστηκαν μάλιστα να χρησιμοποιούν τα ίδια εργαλεία με τα ανθρώπινα χέρια. Σε πρώτη φάση, η NASA και η GM θα εξετάσουν την απόδοση του R2 σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, αργότερα όμως το ρομπότ θα μπορούσε να εργαστεί ως βοηθός μηχανικού και να συνδράμει τους αστροναύτες στη διάρκεια εξωτερικών εργασιών. Ινδικός πύραυλος με δορυφόρο συνετρίβη στη θάλασσα. Ινδικός πύραυλος εγχώριας τεχνολογίας, ο οποίος επρόκειτο να θέσει σε τροχιά ένα δορυφόρο 2,2 τόνων, συνετρίβη στον Κόλπο της Βεγγάλης λίγα λεπτά μετά την εκτόξευσή του την Πέμπτη. Η αποτυχία καταφέρει σημαντικό πλήγμα στη φιλοδοξία της Ινδίας να γίνει διαστημική δύναμη. Ο GSLV ήταν ο πρώτος πύραυλος που βασίζεται σε κρυογονικό πυραυλοκινητήρα ινδικής τεχνολογίας. Οι κρυογονικοί πύραυλοι χρησιμοποιούν υγροποιημένα καύσιμα και μπορούν να μεταφέρουν φορτία σε υψηλότερες τροχιές, όπως οι γεωσύγχρονες τροχιές σε απόσταση περίπου 37.000 χλμ από τη Γη. Αντίστοιχες τεχνολογίες έχουν αναπτύξει μέχρι σήμερα μόνο οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία, η Ιαπωνία και η Κίνα, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας είχε προσπαθήσει να αγοράσει κρυογονική τεχνολογία από τη Ρωσία, ωστόσο η αντίδραση των ΗΠΑ τον ανάγκασε να δαπανήσει 18 χρόνια ερευνών για την ανάπτυξη αντίστοιχης εγχώριας τεχνολογίας. Οι επιστήμονες του διαστημικού κέντρου της Σριχαρικότα, που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό κρατίδιο του Αντρα Πραντές, εκτιμούν ότι η αποτυχία οφείλεται πιθανότατα στη μη πυροδότηση του κρυογονικού σταδίου του πυραύλου, περίπου 8 λεπτά μετά την εκτόξευση. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας ξεκίνησε το 1963 και τον Αύγουστο του 2008 εκτόξευσε την πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή του στη Σελήνη. Η χώρα προσπαθεί τώρα να γίνει σημαντικός παίκτης στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων και θα διαθέσει 2,8 δισ. δολάρια για την υλοποίηση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής το 2016.

Μερικα ακομα νεα απο το πανεμορφο Συμπαν και το δικο μας Ηλιακο Συστημα. Εξωπλανήτες με ανάποδη τροχιά. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε εννέα ακόμα πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, ανεβάζοντας έτσι πλέον σε 452 τον αριθμό των εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί από το 1995, όταν εντοπίστηκε ο πρώτος. Παράλληλα, οι ερευνητές βρήκαν νέα στοιχεία που φαίνεται να ανατρέπουν την καθιερωμένη θεωρία για το πώς σχηματίστηκαν και πώς κινούνται οι πλανήτες γύρω από τα άστρα τους, καθώς μερικοί από τους νεοανακαλυφθέντες εξωπλανήτες κινούνται σε ανάποδη κατεύθυνση σε σχέση με την κίνηση του μητρικού άστρου τους, γύρω από το οποίο βρίσκονται σε τροχιά. Αντίθετα με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, που όλοι μιμούνται την κίνηση του ήλιου μας, δύο από τους νέους εξωπλανήτες κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με την περιστροφή του άστρου τους. Οι ερευνητές, κάνοντας νέους υπολογισμούς, συνειδητοποίησαν για πρώτη φορά ότι και άλλοι εξωπλανήτες, που είχαν ήδη ανακαλυφθεί στο παρελθόν, κινούνται ανάποδα σε σχέση με το άστρο τους. Οι θεωρητικοί της δημιουργίας των πλανητών καλούνται τώρα να εξηγήσουν πώς γίνεται ένας εξωπλανήτης να κινείται ανάποδα από το άστρο του. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι πλανήτες σχηματίζονται από ένα δίσκο σκόνης και αερίων που κινείται συμπαρασυρόμενο από ένα άστρο και, όταν το άστρο τελικά συμπυκνώνεται, ακολουθεί «κατά πόδας» και αναγκαστικά την φορά του άστρου-ήλιου του. Για «πραγματική βόμβα που έπεσε στο πεδίο των εξωπλανητών», έκανε λόγο ο αστρονόμος Αμορί Τριό του Αστεροσκοπείου της Γενεύης, ο οποίος ήταν επικεφαλής των ερευνητών. Η ανακάλυψη, που έγινε αρχικά με το γιγάντιο τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στην Χιλή και η οποία ανατρέπει τη «συμβατική σοφία» γύρω από τη δημιουργία των πλανητών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά διεθνώς σε αστρονομικό συνέδριο στη Γλασκώβη της Σκωτίας, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ενώ θα ακολουθήσουν λεπτομερείς ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Οι νέοι εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από διάφορα άστρα σε απόσταση μέχρι 1.000 ετών φωτός από τη Γη, μέσα στο γαλαξία μας. Τα άστρα βρίσκονται σε διάφορους αστερισμούς: Πήγασος, Παρθένος, Ιχθείς, Ανδρομέδα (στο βόρειο ημισφαίριο) και Ηριδανός, Ύδρα, Φοίνιξ κ.α. (στο νότιο ημισφαίριο). Και οι εννέα εξωπλανήτες ανήκουν στην κατηγορία του «καυτού Δία», επειδή αποτελούν γιγάντιους αέριους πλανήτες, των οποίων η τροχιά (αντίθετα με τον αυθεντικό Δία του δικού μας ηλιακού συστήματος) βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το άστρο-ήλιο τους, γι’ αυτό η θερμοκρασία τους είναι τόσο μεγάλη. Από τότε που ανακαλύφθηκε ο πρώτος «καυτός Δίας», η προέλευση τέτοιων πλανητών αποτελεί ένα αίνιγμα. Επειδή πάντως είναι μεγάλοι και κοντά στο άστρο τους, είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν από τη Γη, χάρη στη βαρυτική επίδραση που ασκούν στον ήλιο τους. Σύμφωνα με μια θεωρία, οι «καυτοί Δίες» σχηματίσθηκαν μακριά από τα άστρα τους και στη συνέχεια η βαρυτική έλξη των άστρων τους τούς έφερε κοντά στα άστρα τους, γύρω από τα οποία πλέον περιφέρονται. Όμως αυτή η θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικοί τέτοιοι εξωπλανήτες, αλλά όχι όλοι, καταλήγουν να έχουν τροχιά με ανάποδη κατεύθυνση σε σχέση με το άστρο τους. Ο κοντινότερος στη Γη «σκοτεινός ήλιος». Ένα αχνό ουράνιο σώμα, που βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη από δέκα έτη φωτός από τη Γη, φαίνεται πως είναι ο πιο κοντινός στον πλανήτη μας «σκοτεινός ήλιος» που έχει βρεθεί ποτέ. Η διεθνής επιστημονική ομάδα που ανακάλυψε το συγκεκριμένο καφέ "νάνο" τονίζει ότι τέτοια άστρα είναι συνηθισμένα. Μάλιστα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί κάλλιστα να υπάρχουν πολύ πιο κοντά στη Γη, αλλά δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν λόγω του χλωμού φωτός που εκπέμπουν. Είναι η πρώτη φορά μετά το 1947 που οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν ένα νέο άστρο - ήλιο τόσο κοντά στη Γη. Επίσης, οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι υπάρχουν και άλλα τέτοια σκοτεινά άστρα ακόμα πιο κοντά στη Γη. Οι καφέ "νάνοι" έχουν τόσο μικρή μάζα, που δεν καταφέρνουν ποτέ να αποκτήσουν την κατάλληλη υψηλή θερμοκρασία, ώστε να διατηρήσουν τις αναγκαίες αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης που λαμβάνουν συνεχώς χώρα σε άστρα, όπως ο δικός μας ήλιος. Ωστόσο, λάμπουν χάρη στην θερμοκρασία του σχηματισμού τους. Σταδιακά, όμως, όσο παγώνουν, φέγγουν όλο και λιγότερο. Οι ερευνητές, υπό τον Φίλιπ Λούκας του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ, "βάφτισαν" UGPS 0722-05 το σκοτεινό άστρο που απέχει 9,6 έτη φωτός από τη Γη. Έχει, δηλαδή, υπερδιπλάσια απόσταση από το άστρο Proxima Centauri, το πλησιέστερο άστρο στη Γη μετά τον ήλιο μας. Η επιβεβαίωση σχετικά με το εάν η εκτιμώμενη απόσταση είναι σωστή θα γίνει σε λίγες εβδομάδες. Μέχρι σήμερα κάτοχος του ρεκόρ εγγύτητας ήταν ένα ζεύγος καφέ "νάνων" κοντά στο άστρο Έψιλον Ίντι, σε απόσταση 11,8 ετών φωτός από τον πλανήτη μας. Το νέο σκοτεινό άστρο σπάει και άλλα ρεκόρ. Είναι ο πιο παγωμένος καφέ "νάνος" που έχει ποτέ βρεθεί, με θερμοκρασία μόλις 400 - 500 βαθμών Κελσίου. Η θερμοκρασία θεωρείται τρομερά χαμηλή για "ήλιο". Είναι επίσης το πιο αχνό, καθώς εκπέμπει μόλις το 0,000026% της ενέργειας του δικού μας ήλιου. Η σχετικά λιγοστή ενέργεια γίνεται αντιληπτή κατά βάση στο υπέρυθρο παρά στο ορατό μήκος κύματος. Θα χρειάζονταν 3,8 εκατομμύρια τέτοιοι καφέ "νάνοι" για να παράγουν ενέργεια ισοδύναμη με τον ήλιο μας όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες. Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι το μέγεθος του σκοτεινού άστρου είναι περίπου όσο του Δία, αλλά η μάζα του είναι πέντε έως 30 φορές μεγαλύτερη. Νέα στοιχεία για ύπαρξη νερού στη Σελήνη και τον Άρη. Αποθέματα νερού σε μορφή πάγου με πάχος περίπου δύο μέτρων μπορούν να βρεθούν σε μερικούς μικρούς ανήλιαγους κρατήρες στο φεγγάρι, σύμφωνα με δύο νέες αμερικανικές έρευνες που προσφέρουν επιπρόσθετα στοιχεία για την ύπαρξη νερού στο δορυφόρο της Γης και στον Άρη. Τα νέα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι ο πάγος είχε σχετικά πρόσφατα λιώσει και ξαναπαγώσει στον «κόκκινο πλανήτη». Οι δύο νέες επιστημονικές μελέτες, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, αναθερμαίνουν τη συνεχιζόμενη πολιτικο-επιστημονική διαμάχη στις ΗΠΑ για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες και οι καλύτεροι μέθοδοι εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος – με αποστολές επανδρωμένες με ανθρώπους (οπότε το νερό θα αποδειχτεί πολύτιμο στις διαστημικές βάσεις) ή με την αξιοποίηση ρομπότ και τηλεκατευθυνόμενων διαστημικών σκαφών. Η κυβέρνηση Ομπάμα τον προηγούμενο μήνα ανέφερε ότι σχεδιάζει να ματαιώσει το φιλόδοξο πρόγραμμα “Constellation”, που αποσκοπούσε στο να επαναφέρει αστροναύτες στη Σελήνη έως το 2020, μετά τη διαπίστωση ότι το -προϋπολογισμού 108 δισ. δολαρίων- πρόγραμμα έπασχε από ελλιπή χρηματοδότηση και ήδη βρισκόταν εκτός χρονοδιαγράμματος υλοποίησης. Στην πρώτη από τις δύο μελέτες που δόθηκαν στη δημοσιότητα και η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωφυσικής “Geophysical Research Letters”, ο ελληνικής καταγωγής Πολ Σπουδής και οι συνεργάτες του στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο στο Χιούστον ανέλυσαν τα δεδομένα του ινδικού σκάφους «Τσαντραγιάν» και βρήκαν νέα στοιχεία για την ύπαρξη μεγάλων αποθεμάτων πάγου σε μερικούς μόνιμα σκιασμένους κρατήρες της Σελήνης. «Καθώς το φεγγάρι βομβαρδιζόταν με αντικείμενα που περιείχαν νερό, όπως κομήτες και μετεωρίτες, και παράλληλα εφοδιαζόταν με υδρογόνο από τον ηλιακό άνεμο στη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου, ένα τμήμα αυτού του υλικού πρέπει να έχει διατηρηθεί σε αυτές τις κρύες και σκοτεινές περιοχές», σύμφωνα με τους ερευνητές. Η δεύτερη μελέτη, υπό τον Ντένις Ράις του γερμανικού Ινστιτούτου Πλανητολογίας του πανεπιστημίου του Μίνστερ, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό, η οποία ανέλυσε τα ίχνη από νεροφαγώματα στον Άρη, συμπέρανε ότι ορισμένες ποσότητες πάγου είχαν λιώσει και ξαναπαγώσει, πράγμα που σημαίνει ότι για κάποιο χρονικό διάστημα η επιφανειακή θερμοκρασία του πλανήτη ήταν υψηλότερη. Το Σεπτέμβριο του 2009, για πρώτη φορά βρέθηκαν σαφή ίχνη νερού στη Σελήνη, πιθανότατα σε μορφή πάγου. Κάτι ανάλογο έχει βρεθεί και στον Άρη, όπου επίσης έχει παρατηρηθεί να πέφτει χιόνι.

Σοβιετικη Ενωση-12 Απριλιου 1961-9:07 ωρα Μοσχας-Βοστοκ 1-ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ Ανοιγμα των πυλων του Διαστηματος-Τιποτα αλλο!!!

Μερικες νεες διαστημικες ειδησεις καθως και για ενα σημαντικο επιτευγμα φυσικης!!! Σε τροχιά ο ευρωπαϊκός δορυφόρος που θα παρακολουθεί τους πόλους. Ένας προηγμένος, ογκώδης δορυφόρος που μπορεί να μετρά το πάχος των πολικών πάγων με ακρίβεια ενός εκατοστού εκτοξεύτηκε την Πέμπτη από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, με την προοπτική να προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής. Ο CryoSat-2, βάρους 700 κιλών, είναι το αντίγραφο ενός δορυφόρου που καταστράφηκε κατά την εκτόξευση το 2005. Πέντε χρόνια μετά, έπειτα από αλλεπάλληλες αναβολές, ο νέος δορυφόρος αναχώρησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν στις 16.57 ώρα Ελλάδας. Λίγα λεπτά αργότερα τέθηκε σε τροχιά και επικοινώνησε με το κέντρο ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Η αποστολή του CryoSat θα προσφέρει τις πρώτες ακριβές μετρήσεις για τα καλύματα πάγου της Ανταρκτικής και κυρίως της Αρκτικής. Η καταγραφή κάθε μεταβολής στα στρώματα πάγου αναμένεται να βελτιώσει σημαντικά τα υπολογιστικά μοντέλα του παγκόσμιου κλίματος. «Στο διάστημα που πέρασε από τότε που προτείναμε τον CryoSat το 1999, η υποχώρηση των πάγων της Αρκτικής έχει πια εξελιχθεί σε γεγονός αντί για πρόβλεψη» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ντάνκαν Ουίνγκχαμ, ο βρετανός ερευνητής που ανέλαβε επικεφαλής της δορυφορικής αποστολής. «Η υποχώρηση του πάγου είναι πολύ ταχύτερη από ό,τι προέβλεπε οποιοδήποτε κλιματικό μοντέλο. Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του πάγου με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια» επισήμανε. Βάσει των στοιχείων που έχουν συγκεντρωθεί τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες προβλέπουν ότι σε λίγα χρόνια η Αρκτική θα παραμένει εντελώς ελεύθερη από πάγο στη διάρκεια των καλοκαιριών. Ανησυχητική είναι και η αβεβαιότητα για την τύχη των πάγων της Γροιλανδίας και της ηπειρωτικής Ανταρκτικής, οι οποίοι θα μπορούσαν να ανεβάσουν τη στάθμη της θάλασσας κατά πολλά μέτρα. Το ραντάρ μικροκυμάτων του CryoStat, εξοπλισμένο με δύο κεραίες, θα μπορεί να καταγράφει με ακρίβεια ενός εκατοστού τόσο την έκταση όσο και το πάχος των πάγων. Ο CryoSat-2 είναι ο τρίτος από τους δορυφόρους της ESA στη σειρά των «Εξερευνητών της Γης». Οι δύο πρώτοι εκτοξεύτηκαν το 2009. Είναι ο GOCE, ο οποίος παρακολουθεί την ωκεάνια κυκλοφορία, και ο SMOS που παρακολουθεί την αλατότητα των ωκεανών καθώς και την υγρασία του εδάφους. Εστειλαν τη σαλμονέλα στο... Διάστημα. Το πείραμα είναι αρκετά πρωτότυπο. Το διαστημικό λεωφορείο Ντισκάβερι, που εκτοξεύτηκε τη Δευτέρα του Πάσχα με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μεταφέρει μαζί του βακτήρια σαλμονέλας. Οι αστροναύτες θέλουν να δουν πώς αυτή η μολυσματική ασθένεια επιδρά στον ανθρώπινο οργανισμό σε συνθήκες μικροβαρύτητας, μακριά δηλαδή από το γήινο περιβάλλον. Στο Διάστημα, σε κοντινή απόσταση από τη Γη, γίνονται καθημερινά πολλά επιστημονικά και ιατρικά πειράματα που στοχεύουν στην κατανόηση της λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού αλλά και της φυσιολογίας των φυτών. Το συγκεκριμένο πείραμα είναι ξεχωριστό γιατί θα δώσει την ευκαιρία στους ειδικούς να καταλάβουν τη διαδικασία με την οποία εξαπλώνονται μολυσματικές ασθένειες όπως ο καρκίνος και κάποιες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον αναμένεται να προσφέρει νέες γνώσεις για την προστασία των αστροναυτών σε μελλοντικές αποστολές μακράς διάρκειας. Κι αυτό γιατί όταν ο ανθρώπινος οργανισμός βρίσκεται σε συνθήκες μικροβαρύτητας είναι ιδιαίτερα ευπαθής σε μολύνσεις εξαιτίας της μειωμένης λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα βακτήρια σαλμονέλας που αναπτύσσονται στα τρόφιμα θα βρίσκονται μαζί με ανθρώπινα κύτταρα σε ειδική πειραματική συσκευή επί 13 μέρες στο Διάστημα. Εκεί θα διαπιστωθεί ο τρόπος αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Τα βακτήρια θεωρούνται «ειδήμονες» στο να προσαρμόζονται σε διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες και έχουν την ικανότητα να αναπροσαρμόζουν την ιογόνο δύναμή τους ώστε να παρακάμπτουν την άμυνα των κυττάρων ενός οργανισμού. Μικρός αστεροειδής πέρασε από τη γειτονιά της Γης.Ακίνδυνη προσέγγιση. Διαστημικός βράχος με διάμετρο γύρω στα 20 μέτρα πέρασε από τη Γη τα ξημερώματα της Παρασκευής σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη από ό,τι απέχει η Σελήνη, δείχνουν οι υπολογισμοί της NASA. Το πέρασμα του μικρού αστεροειδή είχε γίνει εκ των προτέρων αντιληπτό από το Πρόγραμμα NEO της υπηρεσίας, το οποίο παρακολουθεί τα διαστημικά σώματα που θα μπορούσαν δυνητικά να απειλήσουν τον πλανήτη. Ο νέος αστεροειδής, με την ονομασία 2010 GA6, πλησίασε τη Γη σε απόσταση 435.000 χιλιομέτρων στις 04.06 ώρα Ελλάδας, υπολόγισαν οι ερευνητές του προγράμματος, με έδρα στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, Συγκριτικά, η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι 384.403 χιλιόμετρα. Οι περαστικοί αστεροειδείς αυτού του είδους δεν είναι σπάνιοι: Τον Ιανουάριο, ένας άλλος μικρός βράχος πέρασε σε απόσταση 122.000 χιλιομέτρων, δηλαδή μέσα από την τροχιά του φεγγαριού. Άλλος ένας μεγάλος κομήτης συγκρούστηκε με τον Ήλιο σήμερα. Άλλη μια εισβολή ενός περιπλανώμενου παγωμένου επισκέπτη υπέστη σήμερα ο Ήλιος –μια από τις πολλές τον τελευταίο καιρό. Πιο συγκεκριμένα ένας άγνωστος κομήτης ο οποίος εισήλθε απροειδοποίητα στο ηλιακό σύστημα και εντοπίστηκε στις 9 Απριλίου για να συγκρουστεί με τον Ήλιο τις πρώτες πρωινές ώρες της 10ης Απριλίου. Ο κομήτης πιστεύεται πως ανήκει στην οικογένεια Kreutz sungrazer που στην πραγματικότητα είναι μια ομάδα θραυσμάτων ενός τεράστιου σώματος που διαλύθηκε πριν από 2000 χρόνια. Κάθε ημέρα πολλά από τα θραύσματα αυτά, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι μικρά για να προκαλέσουν κάποια προσοχή διαλύονται όταν προσεγγίζουν τον Ήλιο, αλλά σήμερα το συγκεκριμένο ήταν αρκετά μεγάλο και για αυτό το λόγο συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Μέχρι στιγμής πάντως το 2010 είναι ένα πολύ δραστήριο έτος σε ότι αφορά την εμφάνιση κομητών και την αναπόφευκτη σύγκρουσή τους με τον Ήλιο. Συνήθως κάθε χρόνο παρουσιάζονται 3 ή 4 ανάλογες περιπτώσεις αλλά μέχρι σήμερα έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον τρεις. Μία στις 4 Ιανουαρίου, μια στις 12 Μαρτίου και μια η σημερινή. Δημιουργήθηκε το σούπερ-βαρύ στοιχείο 117. Δύο ομάδες συνεργαζόμενων Αμερικανών και Ρώσων φυσικών κατάφεραν τελικά να δημιουργήσουν το σούπερ-βαρύ στοιχείο 117. Αποτελείται από άτομα που περιέχουν 117 πρωτόνια και είναι περίπου κατά 40% βαρύτερο από τον μόλυβδο. Το επίτευγμα συμπληρώνει το τελευταίο κενό που υπήρχε στην λίστα των στοιχείων μέχρι τον αριθμό 118. Οι ερευνητές παρήγαγαν το στοιχείο 117 συντήκοντας από κοινού άτομα ασβεστίου και ενός ακόμα σπάνιου και πολύ βαρύ στοιχείου, του βερκελίου. Η δημιουργία του στοιχείου έγινε στον επιταχυντή σωματιδίων του Κοινού Ινστιτούτου Πυρηνικών Ερευνών στη Ντούμπνα της Ρωσίας. Η έρευνα, σύμφωνα με ανακοίνωση της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρίας, θα παρουσιαστεί σε επόμενο τεύχος του περιοδικού Physical Review Letters. Το στοιχείο, όπως όλα τα υπερ-βαρέα άτομα, είναι ασταθές και διαρκεί μόλις ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου πριν αυτοκαταστραφεί σε έναν "χείμαρρο" ελαφρότερων στοιχείων και σωματιδίων. Πάντως, παρά την πολύ σύντομη ζωή του, το στοιχείο 117, συγκριτικά με πολλά άλλα ελαφρύτερα στοιχεία, "ζει" περισσότερο χρόνο. Η ανακάλυψη επιβεβαιώνει τις θεωρίες που προβλέπουν ότι το στοιχείο 117 και τα "ξαδελφάκια" του, στοιχεία 116 και 118, υπάρχουν σε μια "νήσο σταθερότητας" στον Περιοδικό Πίνακα. Μόνο μέσω της σύνθεσης όλο και πιο βαρέων στοιχείων οι ερευνητές θα μπορέσουν να μάθουν πόσο μακριά εκτείνεται αυτή η σταθερή περιοχή στη λίστα των στοιχείων. Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία πρακτική εφαρμογή για τόσο βραχύβια άτομα, όπως το στοιχείο 117. Ωστόσο, η σύνθεση υπερ-βαρέων στοιχείων θεωρείται ζωτική για τον έλεγχο θεωρητικών μοντέλων που εξηγούν πως συνδέονται τα νετρόνια και τα πρωτόνια, που δημιουργούν όλα τα στοιχεία στην φύση. Οι συγκεκριμένες θεωρίες, με τη σειρά τους, εξηγούν τις αναλογίες - μεγαλύτερες ή μικρότερες - που συναντώνται τα κοινότερα στοιχεία στο σύμπαν.

Ειχαμε κατα το διαστημα των γιορτων δυο εκτοξευσεις για τον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο. Με ρωσο-αμερικανικό πλήρωμα εκτοξεύθηκε το πρωί της Μ.Παρασκευής το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το επανδρώνουν οι Ρώσοι Αλεξάντερ Σκβορτσόφ και Μιχαήλ Κορνιγιένκο, καθώς και μία Αμερικανή, η Τρέισι Κάλντγουελ. Αναμένεται να παραμείνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για έξι μήνες. Το Σογιούζ εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν στις 8:04 π.μ. ώρα Μόσχας (7:04 ώρα Ελλάδας), όπως είχε προγραμματιστεί, ανέφερε εκπρόσωπος της επιτροπής Ελέγχου Αποστολής. Η συνδεση του Soyuz TMA-18 με τον ISS εγινε στις 4 Απριλη 2010 στις 9:26 ωρα Μοσχας. Το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Discovery εκτοξέυτηκε την Δευτέρα, λίγο πριν από τις 09.30 το πρωΐ (ώρα Ελλάδας) από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, για μία 13ήμερη αποστολή στο διάστημα με επταμελές πλήρωμα και με κατεύθυνση τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Είναι η δεύτερη για φέτος αποστολή του διαστημικού λεωφορείου στο Διάστημα, ενώ ακόμη τρεις είναι προγραμματισμένες να γίνουν έως την 31η Δεκεμβρίου. Το Discovery μεταφέρει προμήθειες και εξοπλισμό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Τρία από τα μέλη του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου είναι γυναίκες. Η βλάβη που εμφανίστηκε σε μια κεραία επικοινωνιών του Discovery τελικά δεν εμπόδισε την πρόσδεση του σκάφους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το διαστημικό λεωφορείο συνδέθηκε στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα στις 10.44 ώρα Ελλάδας, ενώ βρισκόταν 344 χιλιόμετρα πάνω από την Καραϊβική. Η αεροστεγής θυρίδα ανάμεσά τους άνοιξε δύο ώρες αργότερα και οι επτά αστροναύτες του Discovery συνάντησαν το εξαμελές, διεθνές πλήρωμα του ISS. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης που τέσσερις γυναίκες βρίσκονται ταυτόχρονα σε τροχιά. Τις επόμενες ώρες τα δύο πληρώματα θα μεταφέρουν στο σταθμό οκτώ τόνους επιστημονικού προμηθειών και εξοπλισμού, ο οποίος περιλαμβάνει νέες κουκέτες για τους ενοίκους του ISS και επτά ειδικές σχάρες γεμάτες επιστημονικά πειράματα. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, κόστους άνω των 100 δισ. δολαρίων, ολοκληρώνεται φέτος έπειτα 12 χρόνια προσπαθειών. Τα διαστημικά λεωφορεία θα αποσυρθούν οριστικά μετά το τέλος των εργασιών, οπότε η Ρωσία θα αναλάβει όλες τις μεταφορές πληρωμάτων από και προς τον σταθμό τουλάχιστον μέχρι το 2015. Την Τρίτη, η NASA ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας 335 εκατ. δολαρίων με τη Ρωσία για τη μεταφορά αμερικανικών πληρωμάτων στον ISS το 2013. Η κυβέρνηση Ομπάμα και η διοίκηση της NASA δεν έχουν ανακοινώσει τις τελικές τους αποφάσεις για το σκάφος που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία μετά το 2015.

Ας δουμε το χρονικό των πειραμάτων στο CERN. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών, γνωστός ως CERN, είναι το μεγαλύτερο εργαστήριο σωματιδίων στον κόσμο της φυσικής. Οι επιστήμονες του ετοιμάζονται να ξεκινήσουν μια μικρής κλίμακας αναπαράσταση του «Big Bang» που δημιούργησε το σύμπαν. Μια σύντομη ιστορία του CERN και των προόδων στη φυσική σωματιδίων: 1954 – Ιδρύεται το CERN ως μια από τις πρώτες κοινοπραξίες την Ευρώπη, εν μέρει ως ένας τρόπος για να μοιράζονται το αυξανόμενο κόστος της λειτουργίας των πυρηνικών εγκαταστάσεων. Δώδεκα ήταν τα ιδρυτικά της μέλη: Βέλγιο, Βρετανία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία και η Γιουγκοσλαβία. 1957 – Κατασκευάζεται το συγχροκύκλοτρο ο πρώτος επιταχυντής του CERN, για να προσφέρει δέσμες σωματιδίων στα πυρηνικά πειράματα της φυσικής. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε στην πυρηνική φυσική, την αστροφυσική καθώς και ιατρική φυσική, ενώ αργότερα αναπτύχθηκε το Proton Σύγχροτρο αφιερωμένο στην φυσική των σωματιδίων. Αυτή η μηχανή επιτάχυνε πρωτόνια για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 1959. 1968 – Ο επιστήμονας του CERN Georges Charpak κατασκευάζει ένα θάλαμο αερίου με πολλαπλά σύρματα (multiwire proportional chamber), το οποίο μετρά τα σωματίδια με χίλιες φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από τους προηγούμενους ανιχνευτές. 1971 – Με τον επιταχυντή ISR (Intersecting Storage Rings) πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων στον κόσμο, ένα προάγγελο του μελλοντικού LHC. 1973 – Το CERN ανακοινώνει ένα πείραμα στο θάλαμο φυσαλίδων Gargamelle, το οποίο αποδεικνύει την ύπαρξη ουδέτερων ρευμάτων – μια πολύ σημαντική ανακάλυψη για την κατανόηση των σωματιδίων της ύλης και του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν. 1976 – Κατασκευάζεται το Υπερσύγχροτρο Πρωτονίων, με περίμετρο 7 km), το οποίο δημιουργεί δέσμες για μεγάλες πειραματικές εφαρμογές του CERN. Με τη βοήθεια των δεσμών αυτών, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν το 1983 δύο φορτισμένα σωματίδια φορείς της ηλεκτρασθενούς αλληλεπίδρασης, δύο W και το ουδέτερο Z. Ο επιταχυντής αυτός είναι τώρα ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα που δίνει ακτίνες σωματιδίων για τον επιταχυντή LHC. 1989 – Κατασκευάζεται ο Μεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών Ηλεκτρονίων Ποζιτρονίων (LEP) – ο μεγαλύτερος επιταχυντής ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων με περίμετρο 27 km. Το τούνελ που κατασκευάστηκε αποτελεί το μεγαλύτερο εγχείρημα μηχανικής για την εποχή. Μετά από πειράματα αποδείχθηκε ότι υπάρχουν τρεις γενιές σωματιδίων της ύλης. Το 2000 έκλεισε για να δώσει τη θέση του πέρυσι στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. 1990 – Ο επιστήμονας του CERN, Tim Berners-Lee, ανακαλύπτει το διαδίκτυο όπως το γνωρίζουμε σήμερα στην προσπάθειά του να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των επιστημόνων. Επίσης, ο Tim Berners-Lee είναι ο πρώτος που ορίζει έννοιες όπως το URL, το http και το html, ενώ ανακαλύπτει την πρώτη μηχανή πλοήγησης και το πρώτο λογισμικό για server 1994 – Το CERN εγκρίνει την κατασκευή του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, ο οποίος κόστισε 9 δισ. δολάρια. Όταν θα βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία, τρισεκατομμύρια πρωτόνια θα κάνουν περίπου 11.245 περιστροφές του δακτυλίου το δευτερόλεπτο στο περίπου 99.99% περίπου της ταχύτητας του φωτός. 1995 – Η ομάδα του Τμήματος Δακτυλίου Αντιπρωτονίων Χαμηλής Ενέργειας του CERN δημιουργεί άτομα αντι-υδρογόνου – είναι η πρώτη φορά που σωματίδια της αντιύλης ενώνονται για να σχηματίσουν άτομα, σε μια προσπάθεια κατανόησης της ασυμμετρίας του σύμπαντος μεταξύ ύλης και αντιύλης. 2002 – Δύο πειράματα στο CERN, δημιουργούν και παγιδεύουν χιλιάδες άτομα αντιύλης σε κατάσταση «ψύχους», στην οποία είναι «δυσκίνητα» και μπορούν να μελετηθούν ευκολότερα σε περισσότερο χρόνο, πριν συναντήσουν την συνηθισμένη ύλη για να εξαϋλωθεί. . 2008 – Ξεκινούν τα πειράματα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) με σκοπό να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως πώς δημιουργείται η μάζα της ύλης, γιατί η φύση προτιμά την ύλη από την αντιύλη, πώς η ύλη εξελίχθηκε από τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του σύμπαντος. Όμως, μετά από εννέα μέρες λειτουργίας, ο LHC τίθεται εκτός λειτουργίας εξαιτίας υπερθέρμανσης. Η επισκευή του κοστίζει 30 εκατομμύρια δολάρια. 2009 – Το CERN θέτει ξανά σε λειτουργία τον LHC μετά από ένα χρόνο επισκευών. Μέσα σε μια μέρα επιτυγχάνεται η κυκλοφορία δεσμών σωματιδίων στο τούνελ, και προς τις δύο φορές, φτάνοντας ξανά στο επίπεδο που βρισκόταν το πείραμα πριν το έκτακτο κλείσιμο του επιταχυντή. 30 Νοεμβρίου 2009 – Σημειώνεται παγκόσμιο ρεκόρ στην επιτάχυνση δεσμών στο υψηλότερο επίπεδο ενέργειας που έχει επιτευχθεί ποτέ σε επιταχυντή σωματιδίων. 1 Μαρτίου 2010 – Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων τίθεται ξανά σε λειτουργία μετά από βλάβη στη διάρκεια των Χριστουγέννων. 8 Μαρτίου 2010 – Το CERN ανακοινώνει ότι στόχος του πειράματος είναι να ανιχνεύσει τη σκοτεινή ύλη, η οποία απαρτίζει το 25% του σύμπαντος, η ύπαρξη της οποίας, όμως, δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα. 30 Μαρτίου 2010 – Επιτυγχάνεται σύγκρουση σωματιδίων στη μεγαλύτερη ενέργεια όλων των εποχών ( 7 TeV)

Δυο μικρες ομορφες ειδησεις!!! Φεγγάρι «Πάκμαν» Μοιάζει με πάκμαν αλλά δεν είναι. Τι είναι; Είναι ο Μίμας, μικρός δορυφόρος του Κρόνου, που, στη συγκεκριμένη όψη, θυμίζει πολύ τη δημοφιλή φιγούρα των βίντεο γκέιμς της δεκαετίας του 1980. Το διαστημικό όχημα Cassini που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, μέτρησε τις διάφορες θερμοκρασίες στην επιφάνεια του δορυφόρου και, με βάση τις τιμές τους, παρήγαγε έναν χάρτη που θυμίζει... πάκμαν. Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι γιατί ο συγκεκριμένος δορυφόρος παρουσιάζει τέτοιες διαφοροποιήσεις στη θερμοκρασία του. Δεν αποκλείουν όμως το ενδεχόμενο αυτό να συνδέεται με την σύσταση των υλικών στην επιφάνεια του δορυφόρου. Οι ίδιοι εξηγούν ότι ορισμένα συστατικά μπορεί να συγκρατούν τη θερμότητα καλύτερα σε σύγκριση με άλλα. Ο δυσδιάκριτος Ερμής γίνεται πιο ευδιάκριτος για λίγο. Ο μικρός πλανήτης Ερμής, συνήθως κρυμμένος στην εκτυφλωτική λάμψη του Ήλιου, θα είναι ορατός με γυμνό μάτι τις επόμενες εβδομάδες γύρω στην ώρα της δύσης. Οι υπολογισμοί των αστρονόμων δείχνουν ότι ο Ερμής, ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, θα βρίσκεται ασυνήθιστα κοντά στην Αφροδίτη όλο τον Απρίλιο, ιδιαίτερα μέχρι τις 10 του μήνα. Δεδομένου ότι η Αφροδίτη είναι ένα από τα λαμπρότερα σώματα στον νυχτερινό ουρανό, μπορεί να χρησιμεύσει ως δείκτης και για τον εντοπισμό του Ερμή. Ο μικρός πλανήτης, που φαίνεται ροζ από τη Γη, θα βρίσκεται κάτω και δεξιά από την Αφροδίτη στον δυτικό ουρανό, περίπου μισή ώρα μετά το ηλιοβασίλεμα (η Αφροδίτη ονομάζεται και Αποσπερίτης στις βραδινές τις εμφανίσεις, ενώ όταν εμφανίζεται το πρωί λέγεται Αυγερινός). Όπως ανακοίνωσε ο Τζακ Χόρκιμερ, διευθυντής πλανηταρίου στο Μαϊάμι, η φαινόμενη απόσταση ανάμεσα στους δύο πλανήτες θα μειωθεί στο ελάχιστο κατά το διήμερο 3 και 4 Απριλίου. Στην πραγματικότητα, όμως, η Αφροδίτη θα βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Ήλιου. Ο βραχώδης Ερμής είναι ο μικρότερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος με ακτίνα 2.400 χλμ. Η μία πλευρά του είναι μονίμως στραμμένη στον Ήλιο και φλέγεται στους 430 βαθμούς Κελσίου, ενώ η άλλη είναι βυθισμένη σε μόνιμο σκοτάδι και παραμένει κατεψυγμένη στους -180 βαθμούς. Η χαρτογράφησή του ολοκληρώθηκε μόλις πέρυσι με την αποστολή Mercury Messenger της NASA. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ASTROVOX

Ρεκόρ ισχύος στις συγκρούσεις του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων.Νέα φάση στα πειράματα. Δέσμες πρωτονίων συγκρούστηκαν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων σε ενέργειες τρεις φορές υψηλότερες από το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ που είχε θέσει πέρυσι το ίδιο όργανο, ανακοίνωσε σήμερα Τρίτη, το CERN. Μέσα στην κυκλική σήραγγα του LHC, περίπου 100 μέτρα μέσα στο έδαφος κάτω από τα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας, δέσμες πρωτονίων που κινούνταν σε αντίθετες κατευθύνσεις συγκρούστηκαν μετωπικά στην ενέργεια των 7 TeV (tera electron Volt), ή 3,5 TeV ανά δέσμη. Η ενέργεια αυτή αντιστοιχεί χονδρικά στην ενέργεια που θα απελευθέρωνε ένα μικρό αυτοκίνητο αν προσέκρουσε σε έναν τοίχο με την ταχύτητα του ήχου. Οι επιστήμονες στην αίθουσα ελέγχου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Έρευνας ξέσπασαν σε χειροκροτήματα γύρω στις 14.00 ώρα Ελλάδας, ενώ εκατοντάδες συνάδελφοί τους σε όλο τον κόσμο παρακολουθούσαν ζωντανά το πείραμα μέσω Διαδικτύου. «Είναι μια μεγάλη επιτυχία. Πηγαίνουμε εκεί όπου δεν έχει πάει κανείς ως τώρα. Ανοίξαμε νέους δρόμους στη Φυσική» ανέφερε ο Ολιβερ Μπουσμίλερ, μέλος του ερευνητικού προγράμματος, ενώ η εκπρόσωπος του CΕRΝ Πάολα Καταπάνο χαρακτήρισε το πείραμα «αρχή μιας νέας εποχής». «Η διαδικασία της σύγκρουσης ήταν επιτυχημένη και (θεωρητικά) πλησιάσαμε πιο κοντά από όσο ποτέ πριν τη στιγμή που γεννήθηκε το Σύμπαν, ανασυνθέτοντας τις συνθήκες που επικράτησαν απειροελάχιστα κλάσματα δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη» Η επιτυχία-ορόσημο έρχεται πάντως με καθυστέρηση περίπου ενάμισι χρόνου, λόγω των αλλεπάλληλων τεχνικών προβλημάτων για τα οποία χρειάστηκαν πολύμηνες και δαπανηρές επισκευές. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων από τις συγκρούσεις αναμένεται να απαντήσει σε έσχατα ερωτήματα όπως γιατί η ύλη έχει μάζα, ποια είναι η φύση της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης και πώς εξαφανίστηκε η αντιύλη του Σύμπαντος. Τα υποατομικά συντρίμμια των συγκρούσεων καταγράφονται από τέσσερις γιγάντιους ανιχνευτές, με τις ονομασίες Alice, Atlas, CMS και LHCb. O LHC θα συνεχίσει να λειτουργεί στην ενέργεια των 7 TeV για 18 έως 24 μήνες. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου θα τεθεί ξανά εκτός λειτουργίας προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες επισκευής στους ελαττωματικούς μαγνήτες που κατευθύνουν τις δέσμες. Μετά τη νέα διακοπή, που ενδέχεται να διαρκέσει έως και ένα χρόνο, ο LHC θα λειτουργήσει στη μέγιστη δυνατή ισχύ των 14 TeV, πλησιάζοντας ακόμα πιο κοντά στις συνθήκες της Μεγάλης Έκρηξης που γέννησε το Σύμπαν. Στην φωτογραφια Επτά τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (7 ΤeV)» αναγράφεται σε οθόνη στο κέντρο ελέγχου του CΕRΝ στη Γενεύη. Είναι το μέγεθος της ισχύος- η μεγαλύτερη που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής- που κατέγραψαν οι επιστήμονες σε σύγκρουση δεσμών πρωτονίων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων.

Μερικα νεα στοιχεια για τους δορυφορους του Ηλιακου μας Συστηματος. Το μοναδικό ηφαιστειογενές φεγγάρι: Η Ιώ. Τα φεγγάρια μπορεί να υποκύπτουν στους πλανήτες τους όσον αφορά το μέγεθος, αλλά συχνά ο χαρακτήρας τους επισκιάζει τους ατάραχους γονείς τους. Τα γνωστά φεγγάρια, που είναι 20-πλάσια των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, εμφανίζουν μια αξιοσημείωτη ποικιλομορφία. Μεταξύ τους υπάρχει ο Τιτάνας, που μοιάζει σαν να είναι πλανήτης. Υπάρχει ένας πιθανός παράδεισος για τη ζωή, όπως η Ευρώπη με ένα παγωμένο υδάτινο φλοιό. Ενώ πολλά φεγγάρια, ακόμα και πολύ μικρά, είναι μυστηριώδη με παράξενα σχήματα και χρώματα, όπως κάποια φεγγάρια γύρω από τον Κρόνο που μοιάζουν με πιατάκια ή με ιπτάμενους δίσκους. Το 2010 γιορτάζουμε τα 400 χρόνια της ανακάλυψης από τον Γαλιλαίο τεσσάρων μεγάλων δορυφόρων του Δία (δεξιά εικόνα), την Ιώ, τον Γανυμήδη, την Ευρώπη και την Καλλιστώ, αλλάζοντας πάρα πολλά στις τότε γνώσεις του ανθρώπου για το πλανητικό μας σύστημα. Ονομάστηκαν μάλιστα γαλιλαϊκοί δορυφόροι, ενώ αρχικά ο ίδιος τους είχε ονομάσει «Aστρα των Μεδίκων» Παρακάτω θα δούμε μερικά ψυχρά και περίεργα φεγγάρια που τριγυρνούν γύρω από τους πλανήτες και τα οποία γνωρίσαμε αρκετά καλά στα 400 χρόνια που πέρασαν από τότε. Ξεκινάμε από την Ιώ Ένας περίεργος κόσμος: η Ιώ. Ένα βλογιοκομμένο φεγγάρι με θειώδη φρέατια, λουσμένο σε μια έντονη ακτινοβολία που αναταράσσεται συνεχώς από συνεχείς εκρήξεις ηφαιστείων. Αυτή είναι η Ιώ, μια πύρινη κόλαση του ηλιακού συστήματος. Παρά το γεγονός ότι είναι αρκετά ψυχρή για να καλύπτεται με στρώματα παγωμένου διοξειδίου του θείου, αυτό το μεγάλο εσωτερικό φεγγάρι του Δία είναι το πιο γνωστό ηφαιστειογενές μέρος στον κόσμο, που βγάζει 100 φορές περισσότερη λάβα από όλα τα ηφαίστεια της Γης, κι αυτό από μια επιφάνεια με έκταση μόλις το 1/12 του μεγέθους της Γης. Η επιφάνεια της Ιούς είναι διάστικτη με λίμνες φυσαλίδων από λειωμένους βράχους, η μεγαλύτερη από τις οποίες, η Loki Patera, είναι διαμέτρου πάνω από 200 χιλιόμετρα. Αλλού, το μάγμα ξαφνικά βγαίνει από ρωγμές στον βραχώδη φλοιό, δημιουργώντας γραμμές από τη λάβα που μπορεί να απλωθούν σε μήκος ακόμα και 50 χιλιομέτρων. Το διαστημικό όχημα της NASA New Horizons μέτρησε τη θερμότητα από μία από αυτές τις ρωγμές του πυρός το 2007, καθώς το διαστημικό σκάφος πέρασε από τον Δία καθ’ οδόν προς τον Πλούτωνα. Ορισμένες από τις εκρήξεις στην Ιώ είναι αρκετά βίαιες ώστε να εκτοξεύσουν γιγάντιες ριπές αερίου και σκόνης ακόμα και σε ύψος 500 χιλιομέτρων στο διάστημα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η ροή της λάβας εξατμίζει τα επιφανειακά στρώματα του κατεψυγμένου διοξειδίου του θείου, ή όταν το διαλυμένο αέριο μετατρέπεται σε φυσαλίδες στο εσωτερικό του μάγματος που ανέρχεται και με μια έκρηξη σκορπίζει τα συντρίμμια με υψηλή ταχύτητα μακριά από την επιφάνεια του φεγγαριού. Όλα αυτά τα ηφαιστειακά βίαια φαινόμενα οφείλονται στην έλξη μεταξύ του Δία και των δύο φεγγαριών του, της Ευρώπης και του Γανυμήδη πάνω στην Ιώ. Αυτά τα δύο φεγγάρια έχουν μια τροχιακή περίοδο ακριβώς 2 και 4 φορές αυτής της Ιούς, που έχει ως αποτέλεσμα τα τρία φεγγάρια να ευθυγραμμίζονται κάθε τόσο. Με την πάροδο του χρόνου, οι ήρεμες βαρυτικές έλξεις αυτής της περιοδικής συνόδου έχουν σαν αποτέλεσμα να ‘σκουντήξουν’ την Ιώ ώστε σταδιακά να τεθεί σε ελλειπτική τροχιά. Καθώς η Ιώ κινείται σε αυτή την τροχιά, η επιρροή της βαρύτητας του Δία αποδυναμώνεται και ενισχύεται περιοδικά, κάμπτοντας τους βράχους του φεγγαριού. Αυτές οι πιέσεις και οι τάσεις θερμαίνουν το φεγγάρι από μέσα με μια διαδικασία που ονομάζεται παλιρροιακή θέρμανση. Αυτή η επίδραση είναι τόσο ισχυρή πάνω στην Ιώ που μπορεί να λιώσει τους βράχους, δημιουργώντας έτσι τα ηφαίστεια. Μια τέτοια ακραία ηφαιστειακή δραστηριότητα μπορεί να είναι συνηθισμένη στο σύμπαν. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ο πλανήτης COROT-7b, για παράδειγμα, που η τροχιά του βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό άστρο του και έτσι αισθάνεται μια πολύ ισχυρή βαρυτική έλξη. Εάν η τροχιά του είναι ελαφρώς ελλειπτική, θα υπάρχει αρκετή λόγω παλίρροιας θερμότητα ώστε να γεμίσει τον πλανήτη με ηφαίστεια. Έτσι και η Ιώ μπορεί να μας δώσει μια γεύση από τις συνθήκες που επικρατούν σε εκατομμύρια εξωπλανήτες – κολαστήρια. Η ίδια η Ιώ φαίνεται να είναι παγωμένη, πιθανώς επειδή η τροχιά της έχει καταστεί λιγότερο ελλειπτική από αυτή που κάποτε ήταν. Σε δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια από σήμερα, είναι πιθανό ο τροχιακός συντονισμός με την Ευρώπη και τον Γανυμήδη που ισχύει σήμερα, να αλλάξει και να μην υπάρχει πια συγχρονισμός, αφήνοντας την Ιώ να στρέφεται σε μια σχεδόν κυκλική τροχιά ξαι χωρίς σχεδόν παλιρροϊκή θέρμανση. Στη συνέχεια, η θέρμανση της Ιούς τελικά θα εξασθενίσει. Λίγα στοιχεία για την Ιώ και τους δορυφόρους του Δία. Είναι ο πλησιέστερος δορυφόρος του Δία σε απόσταση 421.700 Km, από την ομάδα των τεσσάρων φεγγαριών του Γαλιλαίου. Επίσης, είναι ο 2ος σε λαμπρότητα δορυφόρος του ενώ η περίοδος περιφοράς είναι μόνο 1 ημέρα 18 ώρες και 27 λεπτά. Είναι ο πιο πολύχρωμος και βίαιος δορυφόρος του ηλιακού μας Συστήματος εξ αιτίας των 300 σχεδόν ενεργών ηφαιστειακών κέντρων που έχει. Μόνο η Γη, η Αφροδίτη και η Ιώ έχουν ενεργά ηφαίστεια σε όλο το ηλιακό μας σύστημα. Οι λίμνες που σχηματίζονται από τη λάβα βρίσκονται σε 1650 βαθμούς Κελσίου, ενώ μακριά από αυτές τις δεξαμενές της λάβας, η θερμοκρασία βυθίζεται στους -160 C. Αυτή δε η διαφορά της θερμοκρασίας αποτελεί το μεγαλύτερο εύρος θερμοκρασίας που συναντάμε στο ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με τους αστρονόμους. Οι τέσσερις λεγόμενοι γαλιλαϊκοί δορυφόροι ανακαλύφθηκαν από τον Γαλιλαίο όταν παρατήρησε τον ουρανό με το τηλεσκόπιό του, τον Ιανουάριο του 1610. Έτσι αποδείχθηκε για πρώτη φορά ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, όπως πιστευόταν έως τότε, αφού υπήρχαν τέσσερα, έστω και μικρά, ουράνια σώματα που περιφέρονταν γύρω από τον Δία. Αυτό οδήγησε στην εγκαθίδρυση και αποδοχή του ηλιοκεντρικού συστήματος που πρωτοδιατύπωσε ο Αρίσταρχος από τη Σάμο και επανέφερε ο Κοπέρνικος λίγο πριν τον Γαλιλαίο. Οι δορυφόροι του Δία ανήκουν σε τρεις κατηγορίες, όλοι με περίπου κοινά επίπεδα τροχιάς γύρω από τον γιγάντιο αέριο πλανήτη: Η πρώτη ομάδα είναι οι κοντινοί δορυφόροι, στους οποίους ανήκουν οι τέσσερις μεγάλοι γαλιλαϊκοί και πολλοί ακόμη μικρότεροι αλλά και βράχια μικρά και μεγάλα, έχουν τροχιές που συμπίπτουν με τον ισημερινό του Δία, αλλά και το επίπεδο τροχιάς του γύρω από τον Ήλιο. Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν η Μήτις, η Θήβη και η Αδράστεια, που βρίσκονται στα όρια του ασθενούς δακτυλίου του Δία, και δρουν με τη βαρύτητά τους σαν «τσοπανόσκυλα» που φυλάνε τα μικρά βράχια και τις πέτρες που αποτελούν τον δακτύλιο του Δία. Τέλος, η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει την Ανάγκη, την Κάρμη, την Πασιφάη και τη Σινώπη που έχουν ανάδρομη κίνηση γύρω από τον Δία (κινούνται ανάποδα απ’ ό,τι ο Ήλιος γύρω από τον εαυτό του, ή οι πλανήτες γύρω από τον Ήλιο, ή οι περισσότεροι πλανήτες γύρω από τον άξονά τους αλλά και οι δορυφόροι τους γύρω από τους πλανήτες και γύρω από τον άξονά τους).