Δροσος Γεωργιος

Πώς οι αστροναύτες θα μπορούσαν να συλλέξουν νερό στο φεγγάρι. Πρόσφατα επιβεβαιώθηκε η παρουσία του νερού στη Σελήνη και το γεγονός αυτό θα μπορούσε να υποστηρίξει τις αποστολές των αστροναυτών στη Σελήνη, αλλά ακόμη και να βοηθήσει τις αποστολές στον Άρη, αν μια τέτοια συγκομιδή μπορεί να γίνει πράξη. Μια συσκευή μικροκυμάτων που αναπτύσσεται τώρα από τη NASA θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα ακριβώς αυτό. Εάν το νερό του φεγγαριού θα μπορούσαν να συλλεχθεί, οι σεληνιακοί αστροναύτες θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως πόσιμο νερό όπως και να το διαχωρίσουν σε οξυγόνο και υδρογόνο με σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν ως καύσιμα πυραύλων για τα ταξίδια με επιστροφή στη Γη Τρία διαστημόπλοια έως τώρα – το Ινδικό Chandrayaan-1 και δύο σκάφη της NASA, Cassini και Deep Impact – έχουν ανιχνεύσει την απορρόφηση του υπέρυθρου φωτός σε ένα μήκος κύματος που υποδηλώνει την παρουσία νερού ή υδροξυλίου, ένα μόριο που αποτελείται από ένα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου. Και τα τρία βρήκαν την υπογραφή αυτή να είναι πιο έντονη στους πόλους παρά σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη της Σελήνης. Ορισμένα από αυτά τα μόρια μπορούν να δημιουργούνται συνεχώς όταν πρωτόνια του ηλιακού ανέμου – ιόντα υδρογόνου – συνδέονται με άτομα οξυγόνου στο σεληνιακό έδαφος. Οι κομήτες που συγκρούονται με το σεληνιακό έδαφος μπορεί επίσης να έχουν μεταφέρει νερό στο φεγγάρι. Το νερό που παραδίδεται από κομήτες ή παράγεται από τον ηλιακό άνεμο θα μπορούσε να είναι τυχαία διασκορπισμένο κι όχι συγκεντρωμένο κάπου, στους μόνιμα σκιασμένους κρατήρες στους δύο πόλους της Σελήνης, οι οποίοι πρόσφατα βρέθηκαν να είναι πιο ψυχροί κι από τον Πλούτωνα. "Από τη στιγμή που φτιάχτηκε εκεί το νερό, δεν πρόκειται να φύγει", λέει ο Carle Pieters του Πανεπιστημίου Brown επικεφαλής της ομάδας που κατασκεύασε το όργανο που έκανε τις μετρήσεις το διαστημόπλοιο Chandrayaan-1. «Σιδηρόδρομοι στο διάστημα» Μέχρι στιγμής, το νερό δεν φαίνεται να είναι πολύ πλούσιο – μια περιοχή σαν ένα γήπεδο του μπέιζμπολ ενδέχεται να αποφέρει μόνο ένα ποτήρι νερό, δήλωσε ο Pieters . Αλλά αν θα μπορούσε να συλλεχθεί, οι σεληνιακοί αστροναύτες θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως πόσιμο νερό και να το διαχωρίσουν σε οξυγόνο και υδρογόνο, με σκοπό να τα κάνουν καύσιμα των πυραύλων για το ταξίδι μετ ‘επιστροφής τους. Αυτό βέβαια θα συμπιέσει το κόστος, δεδομένου ότι θα μειωθεί η ποσότητα των καυσίμων που θα πρέπει να κουβαλάνε μαζί τους από τη Γη. Τα καύσιμα για πυραύλους που θα παράγονται στο φεγγάρι θα μπορούσαν ακόμη και να βοηθήσουν μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Λόγω της ασθενέστερης βαρύτητας του φεγγαριού, θα χρειαζόταν λιγότερη ενέργεια (καύσιμα) για να στείλουμε μία αποστολή στον Άρη από τη σεληνιακή επιφάνεια από ό,τι θα ήταν από τη Γη. “Το γεγονός αυτό αλλάζει τελείως τις διαστημικές πτήσεις," λέει ο Paul Spudis του Πλανητικού και Σεληνιακού Ινστιτούτου στο Χιούστον. Είναι σαν να φτιάχνουμε ένα διηπειρωτικό σιδηρόδρομο στο διάστημα." Κρύο πιάτο Αλλά πώς θα γίνει η απόσταξη του νερού που είναι κλειδωμένο πιθανόν σε μικρές συγκεντρώσεις του πάγου μέσα στο σεληνιακό έδαφος; Τα μικροκύματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κλειδί, σύμφωνα με την εργασία του Edwin Ethridge της NASA και του William Kaukler του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, ο οποίος παρουσίασε πρώτος την τεχνική αυτή κατά το 2006. Οι δύο επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα συνηθισμένο φούρνο μικροκυμάτων για να θερμάνουν ένα υλικό προσομοιωμένο με το σεληνιακό έδαφος, το οποίο είχε ψυχθεί σε θερμοκρασίες παρόμοιες του φεγγαριού, κάπου -150 ° C. Διατηρώντας το ‘έδαφος’ σε κενό αέρος για να προσομοιώσουν τις σεληνιακή συνθήκες, βρήκαν ότι με μια θέρμανση μόλις στους -50° C, με μικροκύματα έκανε τον πάγο του νερού να εξαχνώνεται, δηλαδή να μετατρέπεται απευθείας από στερεό σε ατμό. Ο ατμός αυτός στη συνέχεια διαχύθηκε έξω από τους πόρους του εδάφους, κάτω από πολύ υψηλή πίεση, προς το κενό με την πολύ χαμηλή πίεση. Στο φεγγάρι, ο ατμός θα μπορούσε να συλλεχθεί κρατώντας μια ψυχρή μεταλλική πλάκα πάνω από το έδαφος. Ο υδρατμός που θα ανεβαίνει στη συνέχεια θα συμπυκνώνεται, όπως ο παγετός πάνω στο κρύο πιάτο, “και θα μπορούσε να ξύνεται”, λέει ο Kaukler. Το ψήσιμο και η επεξεργασία του ξηρού σεληνιακού εδάφους σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να ελευθερώσουν, επίσης, οξυγόνο και υδρογόνο για τα καύσιμα των πυραύλων ή για άλλες χρήσεις. Αλλά θα ξοδέψουμε περίπου 100 φορές περισσότερη ενέργεια από ο,τι για την εξόρυξη τους από το εγγενές σεληνιακό νερό, δηλώνει ο Spudis: "Τα πάντα γίνεται ευκολότερα, φθηνότερα και ταχύτερα."

Ας δουμε και τι συμβαινει κοντα μας (Σεληνη) αφου απο οτι φαινεται στον Αρη οταν θα φτασουμε δεν θα εχουμε προβλημα νερου. Στοιχεία δείχνουν ότι οι μόνιμα σκιασμένες περιοχές του νότιου πόλου της Σελήνης περιέχει πάγο. Τα πρώτα αποτελέσματα από το διαστημόπλοιο Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO)της NASA δείχνουν ότι οι μόνιμα σκιασμένοι κρατήρες στον βόρειο και νότιο πόλο του φεγγαριού μπορεί να είναι τα πιο ψυχρά μέρη του ηλιακού συστήματος, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα να είναι παρόν στο φεγγάρι νερό με τη μορφή πάγου. Η NASA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) τον Ιούνιο για να εξερευνήσει το φεγγάρι για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή. Οι στόχοι του περιλαμβάνουν τη μέτρηση της ακτινοβολίας και του εντοπισμού των τόπων όπου θα μπορούσε να προσεδαφιστεί ένα διαστημόπλοιο καθώς και δυνητικούς πόρους για τους αστροναύτες, ειδικά για νερο. Η NASA λοιπόν ανακοίνωσε ότι κάποια προκαταρκτικά αποτελέσματα από την αποστολή του LRO δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει πάγος στους δύο πόλους του φεγγαριού, οι οποίοι είναι μόνιμα υπό σκιάν. Το όργανο Diviner Lunar Radiometer Experiment βρήκε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες σε κρατήρες στους πόλους, 238 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν. Ο Πλούτων για παράδειγμα είναι τουλάχιστον ένα βαθμό πιο ζεστός, αν και απέχει 40 φορές περισσότερο από τον ήλιο. Η ακραίες θερμοκρασίες της Σελήνης και η καταγραφή αυτών σε θερμικούς χάρτες, είναι πολύ σημαντική για το μέλλον της ανθρώπινης ή ρομποτικής ανακάλυψης μιας και οι θερμικοί χάρτες βοηθούν στην αναγνώριση περιοχών ακατάλληλων για την προσσελήνωση οχημάτων. "Μετά από δεκαετίες υποθέσεων το Diviner μας έδωσε την πρώτη επιβεβαίωση ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν στο φεγγάρι μας αυτά τα παράξενα, μονίμως σκοτεινά και εξαιρετικά ψυχρά μέρη", δήλωσε ο Ashwin Vasavada της NASA. "Η παρουσία τους αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα το νερό ή άλλες ενώσεις να είναι παγωμένα εκεί." Τα αποτελέσματα από ένα άλλο όργανο (Lunar Exploration Neutron Detector) για την ανίχνευση του υδρογόνου, αναφέρει ότι “το υδρογόνο δεν περιορίζεται σε μόνιμα σκιασμένους κρατήρες," αναφέρει ο επιστήμονας του LRO Richard Vondrak.. Όταν λέμε “νερό στη Σελήνη” δεν μιλάμε για λίμνες, ωκεανούς, ούτε καν για κοιλότητες με λάσπη. Νερό στη Σελήνη σημαίνει μόρια νερού και υδροξύλιο (υδρογόνο και οξυγόνο) που αλληλεπιδρούν με μόρια βράχου και σκόνης σε βάθος λίγων χιλιοστών κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια. Το υδροξύλιο αποτελείται από ένα άτομο υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου, αντί των δύο ατόμων υδρογόνου και ενός οξυγόνου που αποτελούν ένα μόριο νερού. Για δεκαετίες υπήρχε η άποψη ότι στη Σελήνη επικρατούν συνθήκες απόλυτης υγρασίας. Η σκοτεινή πλευρά της είναι περισσότερο από παγωμένη, αλλά όταν μπαίνει κάτω από το φως του ήλιου, οποιοσδήποτε πάγος κι αν υπήρχε θα έπρεπε να είχε από καιρό εξαφανιστεί από τις υψηλές θερμοκρασίες. Οι πιθανές εξαιρέσεις είναι κρατήρες κοντά στους πόλους της Σελήνης που μένουν πάντα στη σκιά. Η παρουσία του νερού στο φεγγάρι θα ωφελήσει σε μεγάλο βαθμό μια επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι. “Το νερό στο φεγγάρι θα μειώσει την ανάγκη μεταφοράς του από τη Γη για την κάλυψη των μελλοντικών εποίκων," λέει ο John Johnson.. "Το νερό θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί και για την παραγωγή οξυγόνου είτε για την αναπνοή είτε για καύσιμα των πυραύλων για ένα ταξίδι στον Άρη." Το διαστημόπλοιο LRO εξακολουθεί να είναι κοντά στην αρχή της αποστολής διάρκειας ενός χρόνου στο φεγγάρι. Έχει χαρτογραφήσει μέχρι σήμερα σχεδόν το ήμισυ της επιφάνειας του φεγγαριού. Και θα εξακολουθήσει τη λήψη μετρήσεων που θα δώσει στους επιστήμονες μια πιο οριστική απόδειξη για τον πάγο από νερό. Ο πάγος, αν υπάρχει στο φεγγάρι, δεν κρατάει πολύ καιρό στην επιφάνεια του φεγγαριού, εξηγεί NASA. Επειδή η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα και έχει χαμηλή βαρύτητα, ο πάγος πολύ γρήγορα εξαερώνεται κατευθείαν από τη στερεά κατάσταση σε υδρατμούς και έτσι ξεφεύγουν στο διάστημα. Ως εκ τούτου, όταν ο πάγος είναι εκτεθειμένος στο φως του ήλιου και λιώνει, εξαφανίζεται γρήγορα. Ο μόνος δυνατός τρόπος να υφίσταται πάγος στη Σελήνη θα είναι να βρίσκεται σε μόνιμα σκιασμένο χώρο. Το Μάρτιο του 1998, το διαστημόπλοιο της NASA Lunar Prospector εντόπισε αποδείξεις για 10 έως 300 εκατομμύρια τόνους υδάτινου πάγου σε παχιά φύλλα στους πόλους του φεγγαριού. “Είμαστε σίγουροι ότι το νερό υπάρχει εκεί. Η αβεβαιότητα που έχουμε είναι πολύ μικρή, " δήλωσε τότε ο Alan Binder, κύριος ερευνητής, για την αποστολή. Μεταγενέστερες όμως έρευνες έχουν θέσει τις διαπιστώσεις του Prospector υπό αμφισβήτηση, όπως εικόνες από ραντάρ. Τέλος, επιστήμονες που εργάζονται για το διαστημικό σκάφος Deep Ιmpact, το οποίο αργότερα μελέτησε τον κομήτη Τempel 1, εντόπισαν κι αυτοί σημεία όπου τα μήκη κύματος στα οποία απορροφώνται οι υπέρυθρες ακτίνες δείχνουν ότι υπάρχει νερό και υδροξύλιο. Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει η διαπίστωσή τους πως η ποσότητα του νερού ποικίλει ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αυτό δείχνει ότι το νερό δημιουργείται όταν πρωτόνια από τον ηλιακό άνεμο προσκρούουν στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι συγκρούσεις ενδέχεται να απελευθερώνουν άτομα οξυγόνου στα μεταλλεύματα και να τους επιτρέπουν να συνδυαστούν με πρωτόνια και ηλεκτρόνια για να σχηματίσουν νερό. Ειδικοι λένε πως αυτή η διαδικασία μπορεί να λειτουργεί σε βάθος μόλις ενός χιλιοστού στη σεληνιακή επιφάνεια. Αν έχει δίκιο, οι μελλοντικοί αστροναύτες δεν θα έχουν και πολύ νερό να πιουν. Θα έπρεπε, δηλώνουν, να ξύσουν επιφάνεια έκτασης ίσης με ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο για να πάρουν ένα λίτρο νερού.

Κατι ακομα για την υπαρξη νερου στον Αρη. Ο Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Αρη (MRO) ανακάλυψε πάγο νερού μέσα σε κρατήρες πρόσκρουσης στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στο βόρειο πόλο και τον ισημερινό του πλανήτη, αναφέρουν ερευνητές της NASA στο περιοδικό Science. Πάγος είναι γνωστό ότι υπάρχει στους πόλους του πλανήτη, καθώς και μέσα στο υπέδαφος σε μεσαία γεωγραφικά πλάτη, μέχρι σήμερα όμως δεν είχε εντοπιστεί εκτεθειμένος στην επιφάνεια σε τέτοιες «εύκρατες» περιοχές του πλανήτη. Η ανακάλυψη σημαίνει ότι «το πρόσφατο κλίμα του Αρη ήταν πιο υγρό από αυτό που βλέπουμε σήμερα» σχολίασε ο Σέιν Μπερν, συνεργάτης της αποστολής MRO και καθηγητής Πλανητικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Πέρυσι, το ραντάρ του Αναγνωριστικού Δορυφόρου είχε εντοπίσει ενδείξεις για παγετώνες θαμμένους κάτω από την επιφάνεια σε μεσαία γεωγραφικά πλάτη. Τώρα, ανίχνευσε πάγο νερού μέσα σε πέντε κρατήρες πρόσκρουσης που έχουν μέγεθος από όσο ένα δωμάτιο όσο ένα μικρό σπίτι. Το λευκό στρώμα πάγου ήταν εμφανέστερο στη διάρκεια του αρειανού χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι μεγάλο μέρος του εξαχνώθηκε, δηλαδή μετατράπηκε απευθείας από στερεό σε αέριο λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας και πίεσης. Το φασματόμετρο του σκάφους επιβεβαίωσε σε έναν από τους κρατήρες ότι το λευκό υλικό είναι πάγος νερού, και όχι ξηρός πάγος, δηλαδή πάγος διοξειδίου του άνθρακα.

Μερικα θεματα για τον εναν απο τους δυο στοχους των Διαστημικων Υπηρεσιων. Οι αστροναύτες στον Άρη θα υποφέρουν από την ακτινοβολία. Ξεχάστε τον κίνδυνο να έρθουν σε επαφή οι αστροναύτες με διαστημικά περιφερόμενα σκουπίδια ή να εκραγούν οι πύραυλοι. Η ακτινοβολία μπορεί να είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανθρώπινη εξερεύνηση πέρα από την γειτονιά της Γης, ενώ θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την προτεινόμενη αποστολή προς τον Άρη. Μια επιτροπή, που κλήθηκε από τον Λευκό Οίκο για το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης, προτείνει την αποστολή αστροναυτών σε ένα από τα δύο φεγγάρια του Άρη, τον Φόβο και τον Δείμο, ανάμεσα στις άλλες δυνατότητες που θίγονται στην έκθεση της που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες. Από μια τέτοια θέση, οι αστροναύτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τηλεχειριζόμενα ρομπότ για να εξερευνήσουν την επιφάνεια του Άρη και να ανακτήσουν δείγματα του εδάφους από τον πλανήτη, καθώς και από το ίδιο το φεγγάρι – για να τα μελετήσουν αργότερα πάνω στη Γη. Με αυτή την αποστολή θα αποφευχθεί η ανάγκη να αναπτυχθούν ακριβές συσκευές για να προσεδαφιστούν οι άνθρωποι σε ένα πλανήτη με σημαντική βαρύτητα, όπως είναι ο Άρης. "Εγώ, τουλάχιστον, θα πήγαινα στον Φόβο ή στον Δείμο έστω και αν δεν υπάρχει ελπίδα για προσγείωση στον Άρη", λέει ο πλανητικός επιστήμονας Pascal Lee του Ινστιτούτου για τον Άρη, ένα ερευνητικό οργανισμό με έδρα την Καλιφόρνια. Όμως, η ύπουλη απειλή της ακτινοβολίας του διαστήματος με τη μορφή των κοσμικών ακτίνων του Γαλαξία θα μπορούσε να κρατήσει τους αστροναύτες περιορισμένους πολύ πιο κοντά στον πλανήτη μας. Οι ακτίνες είναι στην πραγματικότητα πρωτόνια που κινούνται πολύ γρήγορα καθώς και βαρύτεροι πυρήνες, που πέφτουν σαν βροχή πάνω στο ηλιακό μας σύστημα από όλες τις κατευθύνσεις. Μπορούν να διαπεράσουν τα μόρια του DNA, όταν περνούν μέσα από ζωντανά κύτταρα και το αποτέλεσμα είναι ότι η καταστροφή τους μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο. Οι άνθρωποι, στο έδαφος προστατεύονται από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας και το μαγνητικό πεδίο του, που παρέχουν επίσης κάποια προστασία και για τους αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι σεληνιακές αποστολές ήταν αρκετά σύντομες οπότε οι κίνδυνοι της ακτινοβολίας διατηρούνταν χαμηλά, αλλά και το ίδιο το φεγγάρι μπλόκαρε τα μισά από τα εισερχόμενα σωματίδια. Τα πληρώματα όμως για μεγάλες διαδρομές πέρα από την χαμηλή γήινη τροχιά δεν θα είχαν καμία τέτοια προστασία. Η θωράκιση των αστροναυτών με σχετικά ελαφρύ αλουμίνιο ή πλαστικό θα μπορούσε να μπλοκάρει τα φορτισμένα σωματίδια από τον ήλιο. Αλλά θα έπρεπε να φτιαχτούν μη πρακτικές παχιές και βαριές ασπίδες για να σταματήσουν τις κοσμικές γαλαξιακές ακτίνες με υψηλότερη ενέργεια. “Η θωράκιση δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των κινδύνων," λέει ο Frank Cucinotta, επικεφαλής επιστήμονας για τη μελέτη της ακτινοβολίας στο Διαστημικό Κέντρο της NASA Johnson στο Χιούστον. Κάποιες εναλλακτικές τεχνολογίες – οι οποίες θα δημιουργούν φυσαλίδες πλάσματος και οι οποίες θα μπορούσαν να προστατεύσουν το διαστημόπλοιο δεν προσθέτουν πολύ βάρος – αλλά είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης. Πόσο λοιπόν επικίνδυνο θα ήταν ένα ταξίδι προς τον Άρη; Οι εκτιμήσεις για το πόσο μια συγκεκριμένη δόση της ακτινοβολίας αυξάνει τον κίνδυνο του καρκίνου, είναι γεμάτη αβεβαιότητα. Όμως, οι υπολογισμοί από τον Frank Cucinotta και τους συνεργάτες του υποδεικνύουν πως το ταξίδι δεν θα πληρεί τους ισχύοντες κανόνες της NASA, οι οποίες αποσκοπούν στη διατήρηση του κινδύνου για τη ζωή κάθε αστροναύτη από θανατηφόρο καρκίνο, λόγω της διαστημικής ακτινοβολίας, κάτω από το 3 τοις εκατό. Για τα ταξίδια έξω από το γήινο μαγνητικό πεδίο, οι αστροναύτες θα μπορούσαν να φθάσουν το όριο αυτό σε λιγότερο από 200 ημέρες μέσα σε ένα διαστημόπλοιο με τοιχώματα από αλουμίνιο πάχους, περίπου, 4 εκατοστά σύμφωνα με το σενάριο με τις χειρότερες εκτιμήσεις. Όμως, η επιτροπή του Λευκού Οίκου αναμένει ότι μία αποστολή πήγαινε έλα σε ένα φεγγάρι στον Άρη θα κρατήσει τετραπλάσιο χρόνο από τον παραπάνω, κάπου 750 ημέρες. Δεδομένου ότι αυτά τα ταξίδια θα εκθέσουν τους αστροναύτες σε ακτινοβολία πολύ μεγαλύτερη από ό,τι επιτρέπεται σήμερα, η επιτροπή ζήτησε από τη NASA, εάν αυτή θα δεχόταν υψηλότερους κινδύνους για τις αποστολές. Ο Steven Lindsey, επικεφαλής του γραφείου για τους αστροναύτες της NASA, σκέφτεται ότι οι αστροναύτες θα μπορούσαν πιθανότατα να είναι ανοιχτοί σε αυτή στην ιδέα. “Εξαρτάται από το άτομο”, λέει. "Έχω πληρώματα που θα πέταγαν με οτιδήποτε." Επισης κατι ακομα: Πάγος, με μεγάλη καθαρότητα, κάτω από το έδαφος του Άρη Πάγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους του πλανήτη Άρη και σε απόσταση περίπου ίση ανάμεσα στον βόρειο πόλο και τον ισημερινό παρατήρησαν ερευνητές της ΝΑΣΑ για πρώτη φορά. "Γνωρίζαμε ότι υπάρχει πάγος κάτω από την επιφάνεια του Άρη στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη αλλά ανακαλύψαμε ότι το ίδιο συμβαίνει και πιο κοντά από όσο νομίζαμε στον ισημερινό", δήλωσε ο Σέιν Μπιρν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Αυτή η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε χάρη σε μία κάμερα υψηλής ανάλυσης η οποία είχε τοποθετηθεί στο MRO, τον Αναγνωριστικό Δορυφόρο του Άρη. "Μία άλλη ανακάλυψη είναι η μεγάλη καθαρότητα του πάγου στο κάτω μέρος των κρατήρων. Η αρχική σκέψη ήταν ότι ο πάγος βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους οπότε θα ήταν ένα μείγμα 50-50 βρωμιάς και πάγου. Αλλά μετά από τον χρόνο που χρειάστηκε να λιώσει και να εξατμιστεί καταλάβαμε ότι το μείγμα περιείχε 1% βρωμιά και 99% πάγο", πρόσθεσε ο Σέιν Μπιρν. Η έρευνα της ΝΑΣΑ δημοσιεύεται στο αμερικανικό περιοδικό Science.

Ο επικεφαλής του CERN θέλει να κατασκευάσει και τον επόμενο μεγάλο γραμμικό επιταχυντή. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει το ιστορικό πείραμα στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων (LHC) στο CERN, κάτι που αναμένεται να γίνει μέσα στο Νοέμβριο, ο γενικός διευθυντής του Ρολφ-Ντίτερ Χόιερ δήλωσε ότι θα καταβάλει προσπάθειες για να κατασκευαστεί στο CERN και ο μελλοντικός «γραμμικός επιταχυντής», το επόμενο μεγάλο πείραμα στον χώρο της σωματιδιακής φυσικής διεθνώς. Όπως είπε ο Χόιερ, σε συνέντευξή του στο physicsworld.com, η δημιουργία του νέου μεγάλου επιταχυντή (γραμμικού πλέον και όχι κυκλικού όπως αυτός που υπάρχει σήμερα στο υπόγειο τούνελ μήκους 27 χλμ. κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα), εντάσσεται στα σχέδιά του να διεθνοποιήσει περαιτέρω το CERN. Όμως για τον γραμμικό επιταχυντή, γνωστό και ως «CLIC», στον οποίο θα συγκρούονται ηλεκτρόνια και αντι-ηλεκτρόνια (ή ποζιτρόνια), αναμένεται σκληρός ανταγωνισμός από εναλλακτικές υποψηφιότητες για την φιλοξενία του, ιδίως από το αμερικανικό Fermilab, όπου βρίσκεται ο επιταχυντής Tevatron, ο κυριότερος ανταγωνιστής του επιταχυντή αδρονίων του CERN. Το CERN άρχισε ήδη να αναπτύσσει στα χαρτιά ένα μοντέλο του μελλοντικού γραμμικού επιταχυντή, ενώ ένα ανταγωνιστικό σχέδιο, γνωστό ως «Διεθνής Γραμμικός Επιταχυντής», ήδη αναπτύσσεται από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech). Ο Χόιερ (η θητεία του οποίου λήγει στο τέλος του 2013) επιβεβαίωσε ότι ο υπάρχων επιταχυντής αδρονίων θα επαναλειτουργήσει στα μέσα Νοεμβρίου φέτος, μετά την περυσινή σοβαρή βλάβη που τον έθεσε εκτός «μάχης» για πάνω από ένα χρόνο, και αφού μεσολάβησε η επισκευή ή αντικατάσταση 53 μαγνητών. Οι πρώτες συγκρούσεις σωματιδίων (πρωτονίων) θα αρχίσουν λίγες εβδομάδες αργότερα, προς το τέλος του 2009 ή στις αρχές του 2010. Οι πρώτες συγκρούσεις πρωτονίων θα γίνουν συντηρητικά, με ενέργεια μόλις 450 GeV ανά ακτίνα, πριν επιχειρηθούν σφοδρότερες συγκρούσεις με ενέργεια 3,5 TeV ανά ακτίνα. Σύμφωνα με τον Χόιερ, ο επιταχυντής θα εργαστεί με αυτή την ενεργειακή ισχύ για αρκετούς μήνες και στη συνέχεια, αναλόγως και των ευρημάτων του, κάποια στιγμή μέσα στο 2010, οι συγκρούσεις σωματιδίων θα γίνουν ακόμα ισχυρότερες, στα 5 TeV ανά ακτίνα, δηλαδή συνολικά 10 ΤeV στο σημείο συνάντησης των δύο ακτινών από αντίθετη κατεύθυνση. Μέσα στο 2011 και αν όλα έχουν πάει καλά, οι συγκρούσεις θα φτάσουν τη μέγιστη ενέργεια των 7 TeV ανά ακτίνα. Η μεγάλη ελπίδα της παγκόσμιας κοινότητας των φυσικών είναι ότι οι συγκρούσεις αυτές θα αποκαλύψουν το «μποζόνιο του Χιγκς» και άλλα «εξωτικά» σωματίδια ύλης. Αν και ο σχεδιαζόμενος γραμμικός επιταχυντής θα λειτουργεί σε χαμηλότερο ενεργειακό επίπεδο σε σχέση με τον σημερινό επιταχυντή αδρονίων, θα είναι σε θέση να κάνει ακριβέστερες μετρήσεις, επειδή οι συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων θεωρούνται «καθαρότερες» σε σχέση με τις συγκρούσεις πρωτονίων του LHC. Μολονότι το CERN ιδρύθηκε το 1954 ως αμιγώς ευρωπαϊκή επιστημονική εγκατάσταση, επιτρέπει σε άλλες μη ευρωπαϊκές χώρες να γίνουν μέλη του και αρκετοί φυσικοί άλλων χωρών (ιδίως από τις ΗΠΑ) έχουν βοηθήσει σημαντικά στη δημιουργία του μεγάλου επιταχυντή αδρονίων.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Μια και ο φιλος George Makris ανεβασε το εκπαιδευτικο βιντεο να τι ειδε το Κασινι στην ισημερια του πλανητη. Οι δακτύλιοι του Κρόνου δεν είναι επίπεδοι αλλά έχουν «εξογκώματα» όσο τα Βραχώδη Όρη! Οι επιστήμονες της NASA έχουν εντυπωσιαστεί από το μέγεθος των μεγάλων πτυχώσεων, καθώς και των σύννεφων σκόνης, που αποκαλύφθηκαν στους δακτυλίους του Κρόνου κατά τη διάρκεια της ισημερίας του πλανήτη. Μέχρι τώρα οι αστρονόμοι νόμιζαν ότι οι δακτύλιοι είναι σχεδόν επίπεδοι, αλλά πλέον οι νέες εικόνες που μετέδωσε το διαστημικό σκάφος «Κασίνι», δείχνουν ότι μερικά «εξογκώματα» στους δακτυλίους είναι τόσο ψηλά όσο…τα Βραχώδη Όρη, πάνω από 4 χλμ. «Είναι σαν να βάζεις τρισδιάστατα γυαλιά και να βλέπεις για πρώτη φορά την τρίτη διάσταση», δήλωσε ο Μπομπ Παπαλάρντο, επιστήμονας του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA και υπεύθυνος για την αποστολή του “Cassini”. «Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μας έχει δείξει μέχρι τώρα το Κασίνι», πρόσθεσε. Στις 11 Αυγούστου, την μέρα της ισημερίας του Κρόνου, οι ακτίνες του ήλιου έπεσαν με τέτοιο τρόπο που οι δακτύλιοι του Κρόνου αποκάλυψαν άγνωστες μέχρι σήμερα όψεις τους. Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει δύο φορές κατά τη διάρκεια κάθε τροχιάς του Κρόνου γύρω από τον ήλιο, η οποία διαρκεί περίπου 20,7 γήινα χρόνια. Το αντίστοιχο φαινόμενο στη Γη συμβαίνει επίσης δύο φορές, κατά τη φθινοπωρινή ισημερία (22 Σεπτεμβρίου, δηλαδή σήμερα) και την εαρινή, όταν ο ήλιος φωτίζει τον πλανήτη ακριβώς πάνω από τη γραμμή του Ισημερινού. Οι αστρονόμοι αξιοποίησαν την ισημερία του Αυγούστου στον Κρόνο για να μελετήσουν επί μια εβδομάδα τους δακτυλίους του με τη βοήθεια του «Κασίνι» και έμειναν έκπληκτοι διαπιστώνοντας πόσα σχεδόν κάθετα «εξογκώματα» υπάρχουν πάνω και κάτω από τους –κατά τα άλλα σχεδόν επίπεδους- δακτυλίους. Οι επιστήμονες, όπως είπαν, θα χρειαστούν χρόνο για να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτά τα «εξογκώματα» και ελπίζουν ότι θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν πόσο παλιοί είναι οι δακτύλιοι, καθώς και την προέλευσή τους. Τα μεγάλα κομμάτια πάγου που αποτελούν τους κύριους δακτυλίους, απλώνονται σε απόσταση 140.000 χιλιομέτρων από το κέντρο του Κρόνου και μέχρι τώρα θεωρούνταν ότι δεν ξεπερνούν σε πάχος τα δέκα μέτρα. Όμως οι νέες εικόνες του «Κασίνι» αποκάλυψαν ότι ορισμένες πτυχώσεις των δακτυλίων –που αποτελούνται από κάθετους σχηματισμούς σωματιδίων πάγου- φθάνουν σε ύψος τα 4 χλμ. «Είναι ένα από τα πιο εξωφρενικά πράγματα που μπορούσε κανείς να φανταστεί. Μοιάζει πραγματικά να είναι βγαλμένο από επιστημονική φαντασία», σχολίασε η Καρολάιν Πόρκο, από το Ινστιτούτο Διαστημικών Επιστημών του Κολοράντο και ερευνήτρια της αποστολής του «Κασίνι». Οι επιστήμονες επίσης εντυπωσιάστηκαν από δύο φωτεινές λωρίδες σε δύο διαφορετικούς δακτυλίους, οι οποίες φαίνεται να είναι σύννεφα σκόνης που έχουν προκληθεί από συγκρούσεις διαστημικής σκόνης με τα σωματίδια πάγου των δακτυλίων. Επίσης το «Κασίνι» -που μελετά τον Κρόνο, τους δορυφόρους και τους δακτυλίους από το 2004- μέτρησε τις θερμοκρασίες των δακτυλίων και διαπίστωσε ότι, κατά την ισημερία, οι δακτύλιοι είχαν την χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει ποτέ καταγραφεί (στο δακτύλιο Α ήταν μείον 195 βαθμοί Κελσίου).

Με τον δασκαλο στο Διαστημα. Ολοι μας εχουμε την εντυπωση οτι στην χωρα μας τιποτε δεν γινεται και ολα ειναι διαλυμενα.Μεσα ομως σε αυτη την κατασταση υπαρχουν πολιτες που προσπαθουν και παραγουν εργο μονο που δεν γινεται γνωστο γιατι τα Μ.Μ.Ε. ασχολουνται με την τρεχουσα πολιτικη επικαιροτητα και οτι λαμπει και φερνει τηλεθεαση(βλεπε Πετρουλα). Να ομως που προσπαθεια υπαρχει και πρεπει αυτην οσο μπορουμε να την αναδεικνυουμε: Με τον δασκαλο στο Διαστημα: Ο καθηγητής Λυκείου Θ. Πιερράτος θα «ταξιδέψει» με τους μαθητές του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αφού κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος O Θοδωρής Πιερράτος , καθηγητής Λυκείου στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης, θα «ταξιδέψει» με τους μαθητές του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αφού κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSΑ) με θέμα «Πάρτε την τάξη σας στο Διάστημα». Πέρυσι τέτοια εποχή η ΕSΑ προκήρυξε έναν διαγωνισμό μεταξύ των δασκάλων και των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των χωρών-μελών της, με αντικείμενο την υποβολή προτάσεων για τη διενέργεια εκπαιδευτικών πειραμάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σκοπός των πειραμάτων ήταν να δείξουν σε μαθητές ηλικίας 9-18 ετών τις συνέπειες των συνθηκών έλλειψης βαρύτητας που επικρατούν στα διαστημόπλοια. Στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος δεκάδες εκπαιδευτικοί από τις 20 χώρες-μέλη της ΕSΑ και τελικά το πρώτο βραβείο δόθηκε στην πρόταση μέτρησης της μάζας ενός σώματος σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας που υπέβαλαν, ανεξάρτητα ο καθένας, τρεις καθηγητές από την Ελλάδα, την Ισπανία και το Βέλγιο. Μεταξύ των προτάσεων των τριών καθηγητών οι κριτές της ΕSΑ θεώρησαν καλύτερη την ελληνική και έτσι όλοι οι συμπατριώτες μας, αλλά και εμείς οι δάσκαλοί του στο πανεπιστήμιο, μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι ότι ο Θοδωρής Πιερράτος είναι ο μεγάλος νικητής του διαγωνισμού. Η πρόταση που πήρε το δεύτερο βραβείο αφορούσε τη μελέτη τριχοειδών φαινομένων. Η μάζα, το ελατήριο και η βαρύτητα Μία από τις πιο κοινές παρανοήσεις των μαθητών, αλλά και ενός μέσου πολίτη είναι η σύγχυση ανάμεσα στις έννοιες του βάρους και της μάζας ενός σώματος. Στη φυσική ως βάρος ενός σώματος ορίζουμε τη δύναμη με την οποία η Γη έλκει το σώμα και ως μάζα την ποσότητα της ύλης που έχει αυτό. Το βάρος ενός σώματος είναι ανάλογο της μάζας του και συντελεστής αναλογίας είναι η επιτάχυνση με την οποία πέφτει ένα σώμα στη Γη, όπως κατά την παράδοση έδειξε ο Γαλιλαίος ρίχνοντας διάφορα σώματα από την κορυφή του πύργου της Πίζας. Η ιδέα του πειράματος που πρότεινε ο έλληνας καθηγητής είναι απλή: Στη Γη κρεμάμε το σώμα του οποίου θέλουμε να βρούμε τη μάζα από ένα ελατήριο και μετράμε το βάρος του μετρώντας το πόσο επιμηκύνεται το ελατήριο. Στη συνέχεια, γνωρίζοντας το βάρος, μπορούμε να υπολογίσουμε και τη μάζα. Στο Διάστημα όμως δεν μπορούμε να ζυγίσουμε ένα σώμα, αφού τόσο το σώμα όσο και το ελατήριο περιφέρονται γύρω από τη Γη με τον ίδιο τρόπο, άρα το σώμα δεν στηρίζεται από το ελατήριο. Η μέθοδος που προτείνει ο έλληνας καθηγητής είναι να τραβήξουμε το σώμα, τεντώνοντας το ελατήριο, και μετά να το αφήσουμε ελεύθερο. Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, το σώμα θα αρχίσει να ταλαντώνεται και επειδή η περίοδος ταλάντωσης εξαρτάται από τη σκληρότητα του ελατηρίου, που τη γνωρίζουμε ήδη από το πείραμα στη Γη, μπορούμε τελικά να υπολογίσουμε τη μάζα του σώματος μετρώντας απλώς την περίοδο των ταλαντώσεων! Τα δύο πειράματα, αυτό της μέτρησης της μάζας και αυτό της μελέτης των τριχοειδών φαινομένων, θα εκτελεσθούν εν πτήσει από τον βέλγο αστροναύτη Frank de Winne, ο οποίος θα μεταφερθεί στον σταθμό τον Μάιο. Παράλληλα τα πειράματα θα πραγματοποιηθούν και στο έδαφος, στα σχολεία των καθηγητών που συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί το προσεχές φθινόπωρο με τη ζωντανή σύνδεση των σχολείων με τον σταθμό, οπότε οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να συγκρίνουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων που εκτέλεσαν στο έδαφος με αυτά που θα εκτελεσθούν στο Διάστημα. Στην Ελλάδα η ζωντανή σύνδεση με τον σταθμό θα πραγματοποιηθεί μέσω του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών και Μουσείου Τεχνολογίας «Νόησις» στη Θεσσαλονίκη, όπου θα συγκεντρωθούν οι μαθητές από τα Διαβατά. Το Lego του Διαστήματος Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ένας τεράστιος τεχνητός δορυφόρος, που περιφέρεται σε ύψος 400 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης, Ρωσίας, Ηνωμένων Πολιτειών, Καναδά και Ιαπωνίας. Οταν ολοκληρωθεί το 2011, θα μπορεί να φιλοξενεί επταμελές πλήρωμα και να καλύπτει τις ανάγκες των αστροναυτών σε ενέργεια και νερό με αυτόνομο τρόπο. Λόγω του εξαιρετικά μεγάλου μεγέθους του δεν ήταν δυνατόν να εκτοξευθεί στην πλήρη του μορφή, επειδή δεν υπάρχει πύραυλος ικανός να μεταφέρει σε τροχιά ένα τόσο μεγάλο αντικείμενο. Ετσι άρχισε να συναρμολογείται στο Διάστημα το 1998 με τη διαδοχική προσθήκη αυτοτελών μονάδων. Η ευρωπαϊκή συνεισφορά, μέσω της ΕSΑ, είναι η κατασκευή της μονάδας επιστημονικών πειραμάτων «Κολόμβος» (Columbus) και το Αυτοματοποιημένο Οχημα Μεταφοράς (ΑΤV). Η μονάδα «Κολόμβος» συνδέθηκε με τον σταθμό πέρυσι τον Φεβρουάριο, ενώ η πρώτη πτήση του ΑΤV πραγματοποιήθηκε τρεις μήνες αργότερα. Λόγω του μεγέθους του, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι εύκολα ορατός από τη Γη, σαν ένα φωτεινό σημάδι που κινείται με μεγάλη ταχύτητα στον ουρανό από τη Δύση προς την Ανατολή (ανάποδα από ό,τι ο Ηλιος και τα αστέρια). Λεπτομέρειες για τις ώρες που μπορείτε να τον παρατηρήσετε από διάφορες πόλεις της Ελλάδας μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση http://esa.heavensabove.com/esa/iss-step1-1.asp. Ποιος Ειναι! Ο κ. Θ. Πιερράτος μετράει τη σκληρότητα του ελατηρίου στην αίθουσα εκπαιδευτικών πειραμάτων του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών, στη Θεσσαλονίκη Ο Θόδωρος (για τους φίλους του Θοδωρής) Πιερράτος γεννήθηκε το 1969. Σπούδασε στα Τμήματα Φυσικής του ΑΠΘ (προπτυχιακά) και του Πανεπιστημίου Κρήτης (μεταπτυχιακά). Από το 2003 εργάζεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και εφέτος διδάσκει στο 2ο Γενικό Λύκειο Εχεδώρου στα Διαβατά Θεσσαλονίκης. Από το 2007 εκπονεί διδακτορική διατριβή στη Διδακτική της Φυσικής στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής στο ΑΠΘ. Ετσι λοιπον την Δευτερα 21/9/2009 εχουμε Μαθητες να "ταξιδευουν"στο Διαστημα. «Ταξίδεψαν» στο διάστημα και δοκίμασαν σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας να μετρήσουν το βάρος αντικειμένων, μίλησαν μ' έναν αστροναύτη και προσπάθησαν να καταλάβουν τις δυσκολίες που συνεπάγεται η εργασία σ' ένα περιβάλλον που καμία σχέση δεν έχει με τις συνθήκες στη γη. Πρόκειται για περίπου 200 μαθητές σχολείων της Θεσσαλονίκης, που συμμετείχαν σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας, με αφορμή διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (European Space Agency - ESA) μεταξύ καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Θέμα του ήταν η πρόταση ενός πειράματος που θα μπορούσε να γίνει ταυτόχρονα στη γη και στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, για να δείξει τις ιδιότητες ενός περιβάλλοντος μικροβαρύτητας. Το πρώτο βραβείο, ανάμεσα σε 100 συμμετοχές, κέρδισε ο Ελληνας Θόδωρος Πιερράτος, καθηγητής στο 2ο Λύκειο Εχεδώρου, στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης, ο οποίος πρότεινε ένα πείραμα που αφορά τη μέτρηση της μάζας ενός αντικειμένου στο διάστημα με ταλάντωση. «Αν ο αστροναύτης κρεμάσει ένα αντικείμενο σε ελατήριο και μετρήσει την περίοδο ταλάντωσης, γνωρίζοντας τη σταθερά του ελατηρίου- τη σκληρότητά του δηλαδή- τότε μπορεί να υπολογίσει τη μάζα του», ανέφερε στην ομιλία του, στην εκδήλωση, ο κ.Πιερράτος, προτρέποντας τους μαθητές να πραγματοποιήσουν και οι ίδιοι το πείραμα. Το ίδιο έκανε, σε ζωντανή σύνδεση από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και ο Βέλγος αστροναύτης Frank De Winne, επιδεικνύοντας στους μαθητές την ορθότητα του πειράματος και σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Οι μαθητές, στη διάρκεια της εκδήλωσης, απάντησαν και σ’ ένα τεστ ερωτήσεων με θέμα το διάστημα, κερδίζοντας διάφορα δώρα και παρακολούθησαν τη βράβευση των νικητών του διαγωνισμού, με παράλληλες συνδέσεις σ' άλλα τρία ευρωπαϊκά κέντρα επιστημών, στο Μιλάνο, τη Βαρκελώνη και το Μέχελεν Βελγίου. «Οι συνδέσεις στα αντίστοιχα κέντρα έγιναν με βάση τον τόπο κατοικίας των υπόλοιπων καθηγητών που βραβεύτηκαν στο διαγωνισμό», διευκρίνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Κέντρου Διάδοσης, Χαράλαμπος Βάρβογλης, προσθέτοντας ότι η εκδήλωση είχε στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών στις δυνατότητες που προσφέρει η υψηλή διαστημική τεχνολογία, στο πλαίσιο της συμμετοχής της Ελλάδας στα διαστημικά προγράμματα της ESA.

Το διαστημόπλοιο Planck πήρε ακόμη πιο καθαρή εικόνα της κοσμικής αυγής. Το διαστημόπλοιο Planck της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος που εκτοξεύτηκε το Μάιο του 2009, έλαβε τις πρώτες εικόνες του λυκόφωτος του big bang, αποκαλύπτοντας την με μια πρωτοφανή λεπτομέρεια. Πάντως, ο πρώτος συνολικός χάρτης του ουρανού αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί σε περίπου έξι μήνες. Μέχρι τώρα έχει παρατηρηθεί στη μικροκυματική περιοχή του φάσματος ένα μικρό τμήμα του ουρανού σαν πολύχρωμη ταινία από το Planck. Στην παραπάνω εικόνα η ταινία βρίσκεται επάνω σε μια εικόνα του δίσκου του Γαλαξία μας Το διαστημόπλοιο πέταξε στο διάστημα στις 14 Μαΐου. Πρόκειται να παρατηρήσει την λάμψη του θερμού αερίου κάπου 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, που σήμερα την ονομάζουμε Κοσμικό Υπόβαθρο Μικροκυμάτων. Οι λεπτομερείς ιδιότητες αυτής της ακτινοβολίας μπορεί να περιέχουν ενδείξεις για τις κρυφές επιπλέον διαστάσεις ή ακόμα και για πολλαπλά σύμπαντα, ή να μας προσφέρει ενδείξεις για το τι προκάλεσε τη σύντομη και απίστευτα γρήγορη κοσμική διαστολή όταν η ηλικία του σύμπαντος ήταν απίστευτα μικρή, δηλαδή την περίοδο του πληθωρισμού. Το Planck άρχισε να χαρτογραφεί το υπόβαθρο των μικροκυμάτων στις 13 Αυγούστου, κάπου 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη στο σημείο Langrange L2, ενώ οι ανιχνευτές του βρίσκονται κατά προσέγγιση σε μια θερμοκρασία 0,1° C πάνω από το απόλυτο μηδέν. Τώρα, η ομάδα του Planck έχει κυκλοφορήσει την πρώτη εικόνα του σκάφους, με τη μορφή της ταινίας, που καλύπτει περίπου το 5 τοις εκατό του ουρανού. Ακόμα καλύτερες εικόνες. Οι μικρές διαφοροποιήσεις στη θερμοκρασία από θέση σε θέση στο πρώιμο σύμπαν μας δίνει αυτή την χαρακτηριστική εικόνα με την διάστικτη εμφάνιση. "Με λίγα τοις εκατό των δεδομένων που τράβηξε, βλέπουμε ότι λειτουργεί καλά και ότι μας δίνει καλά αποτελέσματα”, λέει το μέλος της ομάδας Γεώργιος Ευσταθίου του Πανεπιστημίου του Cambridge και διευθυντής του φημισμένου Ινστιτούτου για την κοσμολογία Kavli. Το σκάφος Planck αναμένεται στο τέλος των παρατηρήσεων του να μας δώσει τον πλέον λεπτομερή χάρτη από όλο τον ουρανό του Κοσμικού Υποβάθρου Μικροκυμάτων, οπότε θα βελτιωθεί κατά πολύ ο σημερινός χάρτης, που έφτιαξε το διαστημόπλοιο Wilkinson της NASA (WMAP), που ξεκίνησε το 2001. Οι ανιχνευτές του Planck έχουν 10-πλασια ευαισθησία από αυτή του WMAP, και περίπου 2,5 φορές τη γωνιακή ανάλυση. “Κάθε ταινία που σαρώνει ο Planck, παίρνουμε δεδομένα που είναι πολλές, πολλές φορές πιο ευαίσθητα από του WMAP," δήλωσε ο Ευσταθίου. Παρά το γεγονός ότι το σκάφος Planck σχεδιάστηκε για την παρατήρηση του ουρανού μόνο για 15 μήνες, η επιστημονική ομάδα πιστεύει ότι μπορεί να διαρκέσει για περισσότερο από 30 μήνες, με βάση τις νέες εκτιμήσεις για το χρονικό διάστημα που θα κρατήσει το ψυκτικό υγρό. Ο επιπλέον χρόνος θα επιτρέψει στο Planck τη μέτρηση της ακτινοβολίας με ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια, δεδομένου ότι θα σαρώσει το σύνολο του ουρανού τέσσερις φορές – δύο φορές περισσότερο από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί. Δευτερεύον στόχος των επιστημόνων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είναι να βρεθούν αδιάσειστα στοιχεία και για τον πληθωρισμό που έλαβε χώρα τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος. Μέχρι στιγμής οι επιστήμονες παρότι ένα από τα τρία όργανά του δεν λειτουργεί είναι ευχαριστημένοι με την απόδοση του τηλεσκοπίου. Οι πιο μακρινοί γαλαξίες του σύμπαντος. Το ανανεωμένο διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble ανακάλυψε τους πιο μακρινούς γαλαξίες – αλλά μάλλον πρόκειται και για τους πρώτους γαλαξίες που φτιάχτηκαν μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη – από που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα. Το Ηubble ανακάλυψε 16 γαλαξίες στην απόσταση των 12.9 δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη, και 5 γαλαξίες στην απόσταση των 13 δισ. ετών, κάτι που σημαίνει ότι δημιουργήθηκαν μόλις 700 εκατομμύρια έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, η οποία τοποθετείται στα 13,7 δισεκατομμύρια έτη. Μέχρι τώρα το πιο μακρινό αντικείμενο εθεωρείτο το GRB 090423 (που έδινε εκρήξεις ακτίνων-γ) , που ανακάλυψε το Swift της NASA τον Απρίλιο του 2009, και βρισκόταν 13.035 δισ. έτη φωτός μακριά μας. Οι γαλαξίες αυτοί δημιουργήθηκαν οκτώ δισεκατομμύρια έτη πριν από τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες τώρα αναρωτιούνται αν πρόκειται για τους πιο παλιούς γαλαξίες ή υπάρχουν ακόμη πιο μακρινοί και άρα ακόμη πιο παλαιοί γαλαξίες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το Ηubble ακόμη και με τη νέα αναβάθμιση που του έγινε και τα καινούργια όργανα που διαθέτει πολύ δύσκολα θα καταφέρει να διεισδύσει πιο βαθιά στις εσχατιές του Σύμπαντος. Γι αυτό και η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να περιμένει την εκτόξευση του James Webb, του τηλεσκοπίου που θα πάρει τη θέση του Ηubble το 2014, το οποίο είναι πιθανό να καταφέρει να δει αν και τι υπάρχει στα όρια του Σύμπαντος. Εκτός από τους μακρινούς γαλαξίες παρατήρησε ένα σφαιρικό σμήνος άστρων (Ωμέγα του Κενταύρου) καθώς και το Νεφέλωμα Πεταλούδα (Butterfly Nebula). Προσδέθηκε στον ISS το μη επανδρωμένο ιαπωνικό μεταγωγικό. Το καινούργιο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού HTV «συνελήφθη» σε τροχιά από το ρομποτικό βραχίονα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και μεταφέρθηκε στη θυρίδα πρόσδεσης του συγκροτήματος για την εκφόρτωση των προμηθειών. Η άφιξη του μη επανδρωμένου μετατωγικού την Παρασκευή έρχεται μια εβδομάδα μετά την παρθενική του εκτόξευσή του από την Ιαπωνική Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA). Είναι η πρώτη φορά που οι αστροναύτες του ISS χρησιμοποιούν τον καναδικό ρομποτικό βραχίονα για να συλλάβουν σκάφος ανεφοδιασμού. Τα ευρωπαϊκά ATV και τα ρωσικά Progress συνδέονται απευθείας στη θυρίδα πρόσδεσης του πολυεθνικού τροχιακού συγκροτήματος. O ISS θα βασίζεται όλο και περισσότερο σε αυτά τα μη επανδρωμένα φορτηγά, καθώς η NASA σχεδιάζει να αποσύρει τα διαστημικά λεωφορεία το 2010. Το ΗΤV, ένας μεταλλικός κύλινδρος μήκους δέκα μέτρων, μεταφέρει 4,5 τόνους τροφίμων, φορητών υπολογιστών, υλικών για επιστημονικά πειράματα (όπως σπόρους για την καλλιέργεια φυτών σε τροχιά) καθώς και ένα ακόμα ρομποτικό βραχίονα. Η αποστολή ανεφοδιασμού κόστισε 217 εκατ. δολάρια, ενώ η ανάπτυξη του νέου σκάφους στοίχισε στην Ιαπωνία συνολικά 680 εκατ. δολάρια. Το HTV θα μπορούσε να τροποποιηθεί στο μέλλον για χρήση και σε επανδρωμένες αποστολές.

Τουλάχιστον 361 ευφυείς πολιτισμοί στον γαλαξία μας. Εξωγήινοι πολιτισμοί ευφυών πλασμάτων υπάρχουν και μπορεί μάλιστα να είναι χιλιάδες, ανακοίνωσε ένας επιστήμονας στο Εδιμβούργο. Η ανακάλυψη, τα τελευταία χρόνια, άνω των 330 πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος επαναπροσδιόρισε τον αριθμό των μορφών ζωής που είναι στατιστικά πιθανό να υπάρχουν στο Διάστημα. Οι επιστήμονες υπολογίζουν τώρα ότι υπάρχουν τουλάχιστον 361 ευφυείς πολιτισμοί στον γαλαξία μας, ενώ ο αριθμός τους μπορεί να φθάνει και τις 38.000. Μολονότι οι ερευνητές ανακοινώνουν συχνά συνολικές εκτιμήσεις για την πιθανότητα να υπάρχει στο σύμπαν ευφυής ζωή πέραν των ανθρώπων, η διαδικασία αυτή βρίθει εικασιών. «Υπολογίζουμε την άγνοιά μας», λέει ο Ντάνκαν Φόργκαν, ερευνητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου που έκανε τον υπολογισμό, ο οποίος δημοσιεύεται στη Διεθνή Επιθεώρηση Αστροβιολογίας. Προχώρησε στην προσομοίωση ενός γαλαξία ο οποίος μοιάζει με τον δικό μας και ανέπτυξε ηλιακά συστήματα βάσει όσων γνωρίζουμε σήμερα από τους λεγόμενους εξωπλανήτες που έχουμε ανακαλύψει στη γαλαξιακή γειτονιά μας. Στη συνέχεια βάσει αυτών των προσομοιώσεων εξωγήινων κόσμων ανέπτυξε διαφορετικά σενάρια. Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, είναι δύσκολο να σχηματιστεί ζωή, αλλά εύκολο να αναπτυχθεί: στην περίπτωση αυτή, θα υπήρχαν στον γαλαξία 361 ευφυείς πολιτισμοί. Σύμφωνα με ένα δεύτερο σενάριο, η ζωή σχηματίστηκε εύκολα, αλλά δυσκολεύτηκε να αναπτύξει ευφυΐα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Φοργκαν υπολόγισε ότι θα υπήρχαν 31.513 άλλες μορφές ζωής. Με το τελευταίο σενάριο εξέτασε την πιθανότητα να πέρασε η ζωή από τον έναν πλανήτη στον άλλον μέσω συγκρούσεων αστεροειδών – μια δημοφιλής θεωρία για την προέλευση της ζωής στη Γη. Η προσέγγιση αυτή έδειξε ότι θα υπήρχαν 37.964 ευφυείς πολιτισμοί. Για να πλουτισω λιγο ακομα το θεμα να τι εγραφα στις 11/2/2009: Στις 5/2/09 δημοσιευθηκε μια ερευνα του Ντανκαν Φοργκαν για την υπαρξη εξωγηινων πολιτισμων.Μεσα απο 3 σεναρια καταληγει σε 361 η 31513 η 37964 μορφες ζωης στον Γαλαξια μας. http://portal.Kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_Kathciv_1_05/02/2009_266235 Βεβαια πριν φτασουμε σε αυτα τα συμπερασματα πρεπει να θυμομαστε οτι στο πρωτο παγκοσμιο συνεδριο που αφορουσε στην ερευνα για εξωγηινες διανοιες,στα 1961,ο Francis Drake (SETI Project) παρουσιασε την περιβοητη εξισωση υπολογισμου των εξωγηινων πολιτισμων. N=R* fp ne f1 fi fc L N=ο αριθμος των πολιτισμων με δυνατοτητα επικοινωνιας. R*=ο συντελεστης διαμορφωσεως καταλληλων αστρων οπως ο Ηλιος. fp=το ποσοστο των αστερων που εχουν πλανητικο συστημα ne=το ποσοστο των πλανητων γηινου τυπου ανα πλανητικο συστημα f1=το ποσοστο των πλανητων γηινου τυπου οπου υπαρχει ουσιαστικως ζωικη αναπτυξη fi=το ποσοστο των εμβιων οντων οπου αναπτυσσεται η νοημοσυνη fc=το ποσοστο των πλανητων οπου αναπτυσσεται τεχνολογια ηλεκτρομαγνητικης επικοινωνιας L=το χρονικο ευρος (σε ετη ) κατα το οποιο οι πολιτισμοι αυτοι αποστελλουν ανιχνευσιμα σηματα στο διαστημα Τοτε (1961) ισχυρισθηκε οτι στο Γαλαξια μας υπαρχουν ισως 10.000 ανεπτυγμενοι πολιτισμοι με δυνατοτητα να επικοινωνησουν μαζι μας. Αλλα πριν τον Drake το 1943 ο Ενρικο Φερμι διασημος φυσικος που τιμηθηκε με το Βραβειο Νομπελ εθεσε το προβλημα της υπαρξης η μη εξωγηινων πολιτισμων. Ετσι ο Χαρης Βαρβογλης ,αναπληρωτης καθηγητης στο Τμημα Φυσικης του Αριστοτελειου Πανεπιστημιου Θεσσαλονικης εγραφε για αυτο: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=157575&ct=33 Και να θυμομαστε παντα οτι η εξελιξη της επιστημης ειναι ταχυτατη και αυτο γιατι στο παιχνιδι της γνωσης ειναι πια ολος ο πλανητης με εκατονταδες Πανεπιστημια και εκατομμυρια μυαλα και το κυριοτερο υπαρχει ταχυτατη διαδοση της νεας γνωσης. Πλανήτη "όμοιο" με τη Γη ανακάλυψαν επιστήμονες. Τον πρώτο βραχώδη πλανήτη εκτός του ηλιακού μας συστήματος ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ευρωπαίοι επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έχει πολλά στοιχεία παρόμοια με τη Γη. Το έδαφος του Πλανήτη, τον οποίον ονομάτισαν CoRoT-7b, έχει παρόμοιο έδαφος με αυτό της Γης, ενώ είναι ο πρώτος εξωπλανήτης από τους 300 που έχουν ανακαλυφθεί που δεν καλύπτεται από αέρια και δεν είναι και μεγάλος. Μπορεί να έχει ομοιότητες με το δικό μας πλανήτη αλλά οι ειδικοί υποστηρίζουν πως είναι σαν «τον τόπο της Κόλασης» καθώς οι θερμοκρασίες που επικρατούν είναι απαγορευτικές για να την ανάπτυξη οποιουδήποτε είδους ζωής. Η θερμοκρασία την ημέρα ξεπερνά τους 2.000 βαθμούς Κελσίου, ενώ τη νύχτα πέφτει 200 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Οι επιστήμονες σε δήλωση τους αναφέρουν πως το ένα «ημισφαίριο» κοιτάζει συνεχώς προς το αστέρι γύρω από το οποίο κινείται. «Η άλλη πλευρά πολύ πιθανόν να έχει πάγο» προσθέτουν οι επιστήμονες. Αυτό που έχει εντυπωσιάσει την επιστημονική κοινότητα είναι ότι ο βραχώδης αυτός πλανήτης, που βρίσκεται στον αστερισμό του Μονόκερου, έχει τόσες ομοιότητες με το δικό μας πλανήτη, αφού πρόκειται για τον μικρότερο πλανήτη που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής σε άλλα ηλιακά συστήματα. Μάλιστα βρίσκεται σχετικά κοντά στη Γη, αφού απέχει μόλις 500 έτη φωτός από εμάς. Δειτε το σχετικο βιντεο με τις φασεις του CoRoT-7b: http://www.youtube.com/watch?v=pin4Q6VDaRg&feature=player_embedded#t=66

Μερικα ενδιαφεροντα διαστημικα νεα. 1)Βιντεοδιάσκεψη με τον ISS από το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών στη Θεσσαλονίκη την Δευτερα 21 Σεπτεμβριου. Βιντεοδιάσκεψη με έναν από τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος θα παρουσιάζει ζωντανά πειράματα σε περιβάλλον μικροβαρύτητας, θα πραγματοποιήσει στις 21 Σεπτεμβρίου το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «Νόησις» στη Θεσσαλονίκη. Η εκδήλωση οργανώνεται με αφορμή το διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος «Ταξιδέψτε τους μαθητές σας στο Διάστημα», ο οποίος απευθυνόταν σε καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διαγωνιζόμενοι πρότειναν πειράματα για το περιβάλλον μικροβαρύτητας που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα στη Γη και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πρώτο βραβείο κέρδισε ο Έλληνας Θόδωρος Πιερράτος, που διδάσκει στο 2ο Λύκειο Εχεδώρου, στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης. Στη διάρκεια εικοσάλεπτης ζωντανής σύνδεσης με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο Βέλγος αστροναύτης Φρανκ ντε Βίνι θα πραγματοποιήσει τα βραβευμένα πειράματα σε περιβάλλον μικροβαρύτητας. Η εκδήλωση, ανοιχτή για το κοινό, θα διαρκέσει από τις 11.00 μέχρι τις 15.00, ενώ η βιντεοδιάσκεψη με τον ISS προγραμματίζεται για τις τις 14.30 με 14.50. 2)Πύραυλος της NASA επιχειρεί να σπείρει σύννεφα. Τεχνητά σύννεφα στο ανώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας θα επιχειρήσει να δημιουργήσει πύραυλος της NASA που προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τα ξημερώματα της Τετάρτης. Το Πείραμα Απελευθέρωσης Φορτισμένων Αερολυμάτων (CARE) έχει στόχο τη μελέτη των λεγόμενων «φωτεινών νυχτερινών νεφών», σύννεφων από μικροσκοπικούς παγοκρυστάλλους που κινούνται υψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο είδος νέφους. «Ουσιαστικά βρίσκονται στο όριο του Διαστήματος» σχολίασε στο Space.com o Ουέιν Σκέιλς του πολυτεχνείου Virginia Tech, ο οποίος συνεργάζεται με τη NASA για το πείραμα. «Τίποτα σαν κι αυτό δεν έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν» επισήμανε. Ο υποτροχιακός πύραυλος Black Brant XII θα πυροδοτήσει το σχηματισμό νεφών απελευθερώνοντας σωματίδια μαζί με τα καυσαέρια του κινητήρα. Αυτό το σύννεφο σκόνης θα απελευθερωθεί σε ύψος περίπου 90 χιλιομέτρων και θα αφεθεί να πέσει λίγο χαμηλότερα, στο υψόμετρο όπου σχηματίζονται τα φυσικά φωτεινά νυχτερινά νέφη. Επίγεια και δορυφορικά όργανα θα παρακολουθούν τη σκόνη για εβδομάδες ή και για μήνες για να εντοπίσουν τα τεχνητά νέφη. Γνωστά και ως πολικά μεσοφορικά νέφη, τα σύννεφα αυτά δύσκολα εντοπίζονται με γυμνό μάτι. Ορισμένες φορές πάντως γίνονται ορατά λίγο πριν την αυγή, όταν φωτίζονται από τις ηλιακές ακτίνες που ξεπροβάλλουν κάτω από τον ορίζοντα. Ο πύραυλος προγραμματίζεται να εκτοξευτεί από βάση της NASA στη Βιρτζίνια γύρω στις 02.30 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη. Αν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι κατάλληλες, η εκτόξευση θα αναβληθεί για το διάστημα 16-20 Σεπτεμβρίου. 3)Ο χαρτογράφος των πάγων. Oλοκληρώθηκε η κατασκευή του Cryosat-2, ενός δορυφορικού σκάφους-ραντάρ το οποίο θα εκτοξεύσει στο Διάστημα τον Φεβρουάριο του 2010 η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ΕSΑ). Το σκάφος φέρει τα πλέον προηγμένα όργανα παρατήρησης και μετρήσεων που υπάρχουν διαθέσιμα σήμερα, τα οποία δεν διαθέτει ακόμη κανένα άλλο σκάφος ή δορυφόρος. Το Cryosat θα χαρτογραφήσει τα επίπεδα των πάγων στις πολικές περιοχές του πλανήτη (τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα) με στόχο να μελετηθεί ο ρυθμός τήξης τους. Το σκάφος διαθέτει δύο κεραίες που του προσδίδουν τη δυνατότητα να λαμβάνει τρισδιάστατες εικόνες ώστε για πρώτη φορά να μετρήσει όχι μόνο την έκταση των πάγων αλλά και το πάχος τους. Οι τελικές δοκιμές λειτουργίας του σκάφους γίνονται σε τεχνικό κέντρο λίγο έξω από το Μόναχο και, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η εκτόξευση θα γίνει στις 28 Φεβρουαρίου 2010. Το Cryosat αποτελεί μέρος του προγράμματος Εarth Εxplorer της ΕSΑ το οποίο περιλαμβάνει έναν στόλο επτά σκαφών και δορυφόρων που θα παρατηρούν και θα μελετούν τις κλιματικές μεταβολές στη Γη. Στην καλλιτεχνική απεικόνιση, το Cryosat εν ώρα δράσης.

Discovery. Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η προσγείωση του διαστημικού λεωφορείου Discovery στην αεροπορική βάση Έντουαρντς της Καλιφόρνια. Το λεωφορείο ολοκλήρωσε αποστολή 14 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου μετέφερε εφόδια και επιστημονικά όργανα. Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών είχε αποφασιστεί χθες να μην προσγειωθεί στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στη Φλόριντα, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, αλλά στη Βάση Έντουαρντς, που είναι ο εναλλακτικός χώρος προσγείωσης των διαστημικών οχημάτων στις ΗΠΑ. Το διαστημικό λεωφορείο κατά την πτήση της επιστροφής στη Γη, χρειάστηκε να αποφύγει ένα κομμάτι από διαστημικό σκουπίδι, όπως ανακοίνωσε η NASA.Σημειωτεον το διαστημικο λεωφορειο θα μεταφερθει με αεροπλανο στην βαση του. Το πρώτο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού. Τρεις ημέρες αφότου αποχαιρέτισε το διαστημικό λεωφορείο Discovery, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) ετοιμάζεται να υποδεχθεί το πρώτο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού, το οποίο εκτοξεύτηκε την Παρασκευή από το Διαστημικό Κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία. Το μη επανδρωμένο σκάφος HTV μεταφέρει 4,5 τόνους φαγητού, αναλώσιμων και επιστημονικού υλικού, όπως σπόρους για την καλλιέργεια φυτών σε τροχιά. Δεν θα προσδεθεί στον σταθμό μόνο του, αλλά θα πιαστεί με τη βοήθεια του ρομποτικού βραχίονα Canadarm του ISS. Το κυλινδρικό σκάφος, μήκους 10 μέτρων, θα φορτωθεί αργότερα με σκουπίδια και απόβλητα και θα καταστραφεί φλεγόμενο στη γήινη ατμόσφαιρα. Κάθε σκάφος HTV κοστίζει 217 εκατ. δολάρια, ενώ η ανάπτυξη της τεχνολογίας κόστισε στην Ιαπωνία σχεδόν 750 εκατ. δολάρια, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το HTV μπορεί να μεταφέρει φορτίο πέντε τόνων, συγκριτικά με τους 7,5 τόνους του αντίστοιχου ευρωπαϊκού μεταγωγικού ATV και τους 2,5 τόνους του ρωσικού Progress, ανακοίνωσε η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης. Για την εκτόξευση της Παρασκευής χρησιμοποιήθηκε ο πύραυλος H-2B, ο οποίος επίσης πραγματοποιεί την παρθενική του αποστολή. Ο Η-2Β θα μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται για εμπορικές εκτοξεύσεις δορυφόρων, ανακοίνωσε η Mitsubishi Heavy Industries που συνέβαλε στην ανάπτυξή του. Η Ιαπωνία δεν διαθέτει σήμερα δικό της σκάφος για επανδρωμένες αποστολές, θα μπορούσε όμως να τροποποιήσει το HTV για τη μεταφορά πληρώματος. H χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ολοκλήρωσε φέτος την πρώτη της ρομποτική αποστολή στη Σελήνη και σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι γύρω στο 2020. Σχετικο βιντεο απο προηγουμενη δημοσιευση: http://www.youtube.com/watch_popup?v=ShGS4_UkdzY Τωρα κατι καλο και Ελληνικο: Έλληνας επιστήμονας ανακάλυψε νέα ζώνη ακτινοβολίας στον Κρόνο. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον νεαρό ελληνικής καταγωγής ερευνητή δρα Ηλία Ρούσο, του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, ανακάλυψε μια νέα προσωρινή ζώνη ακτινοβολίας στον Κρόνο, η οποία βρίσκεται γύρω από την τροχιά του δορυφόρου Διόνη, σε απόσταση περίπου 377.000 χλμ. από το κέντρο του πλανήτη. Η ανακάλυψη παρουσιάζεται σήμερα από τον Ρούσο στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης, που πραγματοποιείται στο Πότσνταμ της Γερμανίας. Ο εντοπισμός του φαινομένου έγινε με την χρήση ενός ειδικού οργάνου απεικόνισης της μαγνητόσφαιρας, το οποίο βρίσκεται στο διαστημικό σκάφος «Κασίνι», σε τροχιά εδώ και χρόνια γύρω από τον Κρόνο από τον Ιούλιο του 2004. Ζώνες ακτινοβολίας, όπως η ζώνη Βαν Άλεν της Γης, έχουν ανακαλυφθεί στο Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Μέχρι σήμερα ήταν δυνατή η παρατήρηση της μεταβολής της έντασης της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας μόνο στις ζώνες της Γης και του Δία. Όμως η αποστολή «Κασίνι» επέτρεψε πλέον στους επιστήμονες να μελετήσουν, εδώ και πάνω από πέντε χρόνια, τις αντίστοιχες μεταβολές στην ζώνη ακτινοβολίας και του Κρόνου. Η ομάδα υπό τον Ρούσο έκανε τη σχετική ανακάλυψη αναλύοντας τα δεδομένα των οργάνων του «Κασίνι», που μετρούν την ενέργεια και την κατανομή των φορτισμένων σωματιδίων στην μαγνητική σφαίρα που περιβάλλει τον Κρόνο. Σύμφωνα με τον Ρούσο, οι πιο δραματικές μεταβολές παρατηρήθηκαν ως ξαφνικές αυξήσεις στην ένταση των υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων στο εσωτερικό τμήμα της μαγνητόσφαιρας του Κρόνου, στην περιοχή των δορυφόρων Διόνης και Τηθύος. Οι μεταβολές αυτές, που μπορεί να δημιουργήσουν πρόσκαιρα ατμόσφαιρες γύρω από τους δύο δορυφόρους του Κρόνου, σχηματίζονται ως «απάντηση» σε ηλιακές καταιγίδες που κτυπούν περιοδικά τη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου. Η νέα ζώνη, που ονομάστηκε «ζώνη της Διόνης», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, βαθμιαία απορροφήθηκε από τους δύο δορυφόρους (η Τηθύς βρίσκεται λίγο πιο κοντά στον Κρόνο, σε τροχιά απόστασης 295.000 περίπου από αυτόν). Αντίθετα με τη ζώνη Βαν Άλεν πέριξ της Γης, καθώς και την μεταβαλλόμενη ζώνη ακτινοβολίας πέρα από την τροχιά της Τηθύος, οι ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου, που βρίσκονται πιο κοντά, μεταξύ της Τηθύος και του πλανήτη, είναι πολύ σταθερές και δείχνουν αμελητέα μεταβολή κατά την περίοδο των ηλιακών καταιγίδων και καμία μεταβολή στα πέντε χρόνια που τις παρατηρεί το «Κασίνι». Η εξωτερική μεταβαλλόμενη και η εσωτερική αμετάβλητη ζώνη φαίνεται να χωρίζονται ξεκάθαρα από ένα μόνιμο κενό ακτινοβολίας κατά μήκος της τροχιάς της Τηθύος. Σύμφωνα με τον Ρούσο, οι παρατηρήσεις δείχνουν πως η Τηθύς δρα σαν φράγμα ενάντια στη «διείσδυση» ενεργειακά φορτισμένων σωματιδίων και προστατεύει τις εσωτερικές ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου από τις επιδράσεις του ηλιακού ανέμου. Το γεγονός αυτό κάνει τις εσωτερικές ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου την πιο απομονωμένη μαγνητοσφαιρική δομή στο ηλιακό σύστημά μας. Ο Ηλίας Ρούσος γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Σπούδασε φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και διαστημικές σπουδές στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος του Στρασβούργου, ενώ απέκτησε το διδακτορικό του από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μπραουνσβάιγκ της Γερμανίας.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Μελετωντας τα πορισματα της επιτροπης της ΝΑΣΑ θα ηθελα να παραθεσω καποιες σκεψεις μου για το μελλον της διαστημικης εξερευνησης κυριως σε τρια θεματα: 1)Η δωδεκασέλιδη περίληψη των πορισμάτων της επιτροπής καταλήγει ότι η υλοποίηση του σημερινού προγράμματος της NASA θα απαιτούσε αύξηση της χρηματοδότησης από τα 18 στα 21 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Στις 18/06/2008 εγραφα για το θεμα των Στρατιωτικων Δαπανων και των δαπανων για την Διαστημικη Εξερευνηση στο post Διαστημικη Εξερευνηση. Το Διεθνες Ινστιτουτο Ερευνων για την Ειρηνη της Στοκχολμης (Sipri) ανακοινωσε οτι οι Στρατιωτικες Δαπανες κατα το 2007 ανηλθαν σε 1339 δις $ η 851 δις ευρω(ισοτιμια 1,57 $/ευρω).Το 45% δηλαδη 602,5 δις $ αφορουν τις Η.Π.Α. Αντιστοιχα το 2006 ηταν 1262 δις $ η 804 δις ευρω. Ο προυπολογισμος της ΝΑΣΑ το 2007 ηταν 16,79 δις $ και ο προυπολογισμος του 2008 (αρχισε 1 Οκτωβρη του 2007 οπως συμβαινει με τους προυπολογισμους στην Η.Π.Α.) ειναι 17,31 δις $. Ο προυπολογισμος της Poskosmos (Ρωσικη Διαστημικη Υπηρεσια) ειναι για την δεκαετια 2006-2015 συνολο 13,50 δις $ η 8,6 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Δεν γνωριζω τους προυπολογισμους της ESA η της Κινας.Αν γνωριζει καποιος ας το γραψει. Δηλαδη οι Η.Π.Α. δινουν για την Διαστημικη Εξερευνηση εν σχεσει με τις Στρατιωτικες Δαπανες 602,5/16,79 δις $ ποσοστο 2,79%. Δεν λεμε βεβαια αν τα 1339 δις $ παγκοσμια πηγαιναν για Παιδεια,Υγεια,Περιβαλλον,Διαστημικη Εξερευνηση κ.λ.π. τι προοδος παγκοσμια μπορουσε να επιτευχθει. Υ.Γ. Παγκοσμιο Α.Ε.Π.2007 = 53.560 δις $ η 34.114,56 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Υ.Γ.Σημερινο σημειωμα ΝΕΩΝ. Δαπανες για αμυνα το 2006 σε δις ευρω. Η.Π.Α. 348= Κινα 78,6 = Ρωσια 45,1 =Βρετανια 35,7 =Γαλλια 34,8 = Ιαπωνια 26,5 =Γερμανια 24,4 =Ιταλια 19,7 =Σ.Αραβια 19 =Ισπανια 9,3 = Ελλαδα 5,2. Μεσα απο αυτα τα στοιχεια χωρις να ξεχναμε το θεμα της οικονομικης κρισης δεν πιστευω οτι η ΗΠΑ δεν μπορουν να διαθεσουν 3 δισ.δολλαρια επιπλεον στη ΝΑΣΑ αλλα αυτο ειναι θεμα πολιτικης αποφασης του Ομπαμα με την συμφωνη γνωμη του Κογκρεσου που τωρα ελεγχεται απολυτα απο τους Δημοκρατικους. 2)-Η NASA θα πρέπει να ζητήσει τη συνδρομή άλλων χωρών στο πρόγραμμα εξερεύνησης και να ενθαρρύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα. Στις 26/8/2009 στο post Διαστημικη εξερευνηση εγραφα: Ανακαλυψα μια μικρη ειδηση και ψαχνω λεπτομερειες.Αν ξερει καποιος περισσοτερα ας το γραψει εδω. Η Ειδηση:Η διοίκηση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος κάλεσε τη Ρωσία να προβούν σε κοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη, είπε σήμερα Τρίτη ο επικεφαλής του γραφείου της NASA στην Μόσχα. Η Ρωσία σχεδιάζει να στείλει κάποια στιγμή στο μέλλον δική της αποστολή στον Άρη. Τι τρεχει??? Δεν εχω ανακαλυψει ακομα κατι αλλα ειμαι σιγουρος οτι τελικα οι δυο ασπονδοι εχθροι του παρελθοντος θα βρουν τροπο συνεργασιας και να μην ξεχναμε οτι τωρα συνεργαζονται στον ISS και μετα το 2010 μονο οι Ρωσοι θα ανεβοκατεβαζουν πληρωματα στον Διαστημικο Σταθμο. Σημειωτεον ο ISS δεν προκεται να τελειωσει το 2015 αλλα θα συντηρηθει τουλαχιστον μεχρι το 2020 πριν καταληξει στον Ειρηνικο Ωκεανο. 3)Το θεμα της τεχνολογικης εξελιξης οπως το εθεσε και ο Βοωτης: Πάντως προσωπικά με προβληματίζει το γεγονός ότι ενώ η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία, οι διαστημικές εξελίξεις έχουν τρομερές καθυστερήσεις στα δικά μου τα μάτια τουλάχιστον. 40 χρόνια μετά την αποστολή στη σελήνη και με έτη φωτός ανώτερη τεχνολογία θα έπρεπε να πηγαινοέρχονταν στη σελήνη για πλάκα και να είχαμε πατήσει και πιο μακριά. Εδω θα ηθελα να τονισω οτι η διαστημικη τεχνολογια ειναι στην πρωτοπορια της τεχνολογικης εξελιξης αλλα το διαστημα ειναι πολυ σκληρο και καθε μικρο λαθος η αστοχια υλικου κοστιζει ακριβα(Απολλων-13,Τσαλεντζερ,Κολουμπια). Ετσι λοιπον χρειαζεται τεραστια προσοχη και φοβερη προσπαθεια απο πληθος επιστημονων και τεχνικων. Να θυμισω τι εγραφα στις 2/4/2009 στην Διαστημικη Εξερευνηση για το Ares I και το Ωριων: Η ΝΑΣΑ εχει σημαντικα προβληματα στο σχεδιασμο του σκαφους Orion.Ο πυραυλος Aries I με τον οποιο θα εκτοξευτει το Orion προβλεπεται να τρανταζεται τοσο βιαια ωστε να κινδυνευει να διαλυθει τα πρωτα λεπτα μετα την εκτοξευση παραδεχτηκε η ΝΑΣΑ.Οι δονησεις της κατωτερης βαθμιδας εχουν ιδια συχνοτητα με τις δονησεις του θαλαμου καυσης με αποτελεσμα να υπαρχει φαινομενο συντονισμου που μεγιστοποιει τους κραδασμους.Οπως αποκαλυφθηκε οι μηχανικοι βαθμολογησαν τις πιθανες δονησεις με τον αριθμο 5 σε μια πενταβαθμια κλιμακα επικινδυνοτητας. Ετσι λοιπον εχουν τα πραγματα και κατι προτασεις για προσεγγιση αστεροειδων ειναι τουλαχιστον ανευ ουσιας.

Για το πρώτο του ταξίδι ετοιμάζεται το ιαπωνικό διαστημικό όχημα μεταφοράς 'HTV-1'. Σύμφωνα με το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο "RIA Novosti" ιαπωνικός πύραυλος τύπου "H-IIB" μαζί με το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος "HTV-1"ετοιμάζεται προς εκτόξευση την Πέμπτη στις 19:01 (θερινή ώρα Κ. Ευρώπης) από το διαστημικό σταθμό "Tanegashima" στη Νότια Ιαπωνία. Με μια ομαλή εκκίνηση και χωρίς προβλήματα πτήση το διαστημικό μεταγωγικό σκάφος προβλέπεται να προσδεθεί στο διεθνή διαστημικό σταθμό στις 17.Σεπτεμβρίου .Μέχρι τώρα τροφοδοτούσαν το σταθμό συνήθως οχήματα από Ρωσία , Αμερική και Ευρώπη. Πιο συχνά χρησιμοποιούνταν ρωσικά οχήματα τύπου "Progress" ,για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα στέλνονταν τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία ,τα οποία μετέφεραν συγκριτικά πιο πολλές ποσότητες ερευνητικού υλικού,πόσιμου νερού και τροφίμων και από την Ευρώπη με οχήματα τύπου "ATV". Το νέο κυλινδρικό σκάφος"HTV-1",μάκρους δέκα μέτρων και πλάτους 4,4 μ,μπορεί να μεταφέρει έξι τόνους φορτίου κατά την πτήση.Βέβαια κατά την πρώτη του παρθενική πτήση δεν θα φορτωθεί πλήρως ,παρά μόνο με 4,5 τόνους ιαπωνικού ερευνητικού υλικού για τον πλήρη εξοπλισμό του διαστημικού σταθμού. Το όχημα "HTV-1" θα παραμείνει "αγκυροβολημένο" στο διεθνή σταθμό για ένα μήνα. Κατά πληροφορίες της διαστημικής ιαπωνικής οργάνωσης "Jaxa" η κατασκευή του προαναφερόμενου οχήματος ξεκίνησε το 1997 και το κόστος των δαπανών του ενέρχεται περίπου στα 700 εκατομμύρια δολάρια. Πηγή: de.rian.ru Το SDTV εύχεται στο μεταγωγικό ιαπωνικό όχημα " να είναι καλοτάξιδο και καλό ελλιμενισμό στον " ISS". Δειτε το βιντεο: http://www.youtube.com/watch_popup?v=ShGS4_UkdzY

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ. Μέσα στο έρεβος του Σύμπαντος ένας (μη διακρινόμενος) αστροναύτης της ΝΑSΑ απαθανατίζει τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με φόντο τον ορίζοντα της Γης δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό «γαλάζιος πλανήτης». Στα αριστερά φαίνονται καθαρά μια τεράστια θαλάσσια επιφάνεια και η ακτογραμμή της ξηράς. Αξίζει να σημειωθεί ότι η λήψη δεν είναι ούτε δορυφορική ούτε αποτέλεσμα κάποιου αυτοματοποιημένου φωτογραφικού συστήματος. Πρόκειται απλώς για μια «αναμνηστική φωτογραφία» κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου για τη συντήρηση του διαστημικού σταθμού στις 5 Σεπτεμβρίου. (ΑΡ ΡΗΟΤΟ/ ΝΑSΑ)

Γαλαξιακος κανιβαλισμος της Ανδρομεδας πριν 2 εως 3 δισεκατομμυρια χρονια!!! Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων έχει φέρει στο φως αποδείξεις για μια γειτονική κοσμική σύγκρουση. Η μελέτη τους δείχνει ότι η Ανδρομέδα ‘ρούφηξε’ κυριολεκτικά εκατομμύρια άστρα του γαλαξία του Τριγώνου (Triangulum) όταν βρέθηκε στο δρόμο της, περίπου, δύο με τρία δισεκατομμύρια χρόνια πριν, με αποτέλεσμα ο τεράστιος γαλαξίας της Ανδρομέδας να αυξήσει το συνολικό του όγκο. Το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται γαλαξιακός κανιβαλισμός οφείλεται στο ότι το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο της Ανδρομέδας καταπίνει το μικρότερο γαλαξία του Τριγώνου, ενώ και οι δύο είναι γαλαξίες ενός μικρού σμήνους γαλαξιών γνωστού ως τοπική ομάδα. Ο γαλαξίας Τρίγωνον, το τρίτο πολυπληθέστερο μέλος της τοπικής ομάδας, είναι περίπου το ένα δέκατο του μεγέθους της Ανδρομέδας. Ο Nickolay Gnedin, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Chicago, ο οποίος δε συμμετείχε στη συγκεκριμένη μελέτη, περιέγραψε αυτήν τη διαδικασία «γαλακτική αρχαιολογία στην πράξη». Οι αστρονόμοι συγκεκριμένα εντόπισαν μέσω επίγειων τηλεσκοπίων υπολείμματα άλλων γαλαξιών, ότι απέμεινε του κανιβαλισμού της Ανδρομέδας, και η οποία θα έχει πιθανότατα ως επόμενο στόχο τον δικό μας Γαλαξία. Ωστόσο κάτι τέτοιο αναμένεται σε δισεκατομμύρια χρόνια και το μόνο ορατό αποτέλεσμα θα είναι η αλλαγή της θέσης των αστεριών στον ουρανό. Το φαινόμενο της συγχώνευσης των γαλαξιών είναι γνωστό στους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες, ωστόσο οι εικόνες που κατεγράφησαν μέσω ενός τηλεσκοπίου στη Χαβάη έχουν εντυπωσιάσει τους αστρονόμους λόγω της κλίμακας του κανιβαλισμού. Οι ερευνητές ανακάλυψαν στα «προάστια» του γαλαξία-κανιβάλου αστέρια, η τροχιά των οποίων αποκαλύπτει ότι είναι αδύνατον αυτά να έχουν δημιουργηθεί μέσα στην Ανδρομέδα. Οι εικόνες της Ανδρομέδας, που απέχει 2,3 εκατομμύρια έτη φωτός από τον δικό μας Γαλαξία και μάλιστα τα άστρα του φαίνονται με γυμνό μάτι, δείχνουν για πρώτη φορά το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο της Ανδρομέδας να «καταπίνει» τον μικρότερο γαλαξία του Τριγώνου. Οι γαλαξίες είναι μεγάλες συλλογές άστρων που συχνά κατανέμονται σε κεντρικό δίσκο από τον οποίο ξεκινούν βραχίονες. Σχεδόν πριν 40 χρόνια οι αστρονόμοι έμαθαν ότι οι γαλαξίες είναι ενσωματωμένοι σε μια εκτεταμένη άλω από σκοτεινή ύλη. Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι αστέρια κατοικούν και στην εξωτερική άλω, και όπως λένε οι ερευνητές αυτά τα αστέρια είναι μάλλον λείψανα των μικρών γαλαξιών που καταστράφηκαν από το ισχυρό παλιρροιακό πεδίο ενός μεγαλύτερου γαλαξία. Μέσα σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ο γαλαξίας Τρίγωνον θα καταστραφεί εντελώς από την Ανδρομέδα και τα αστέρια του θα διασκορπιστούν σε όλη την άλω (φωτοστέφανο) της Ανδρομέδας. Και σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια μετά από αυτό, η Ανδρομέδα και ο Γαλαξίας μας αφού συγκρουστούν θα συγχωνευτούν με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ενός γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία. Βρεθηκε μαυρη τρυπα ιση με 1,000,000,000 ηλιους μας. Ιάπωνες αστρονόμοι από το πανεπιστήμιο της Χαβάης ανακάλυψαν την πιο υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που βρέθηκε ποτέ, σε γαλαξία, που απέχει περίπου 12,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από το δικό μας. Η τερατώδης μαύρη τρύπα περιέχει ύλη τουλάχιστον 1.000.000.000 φορές περισσότερη από τον ήλιο μας. Οι αστρονόμοι ξαφνιάστηκαν που βρήκαν έναν τόσο μεγάλο γαλαξία να υπάρχει σε μια εποχή που το σύμπαν είχε μόνο το 1/16 της σημερινής ηλικίας του και παράλληλα να "φιλοξενεί" μια τέτοια γιγάντια μαύρη τρύπα. Όπως εκτιμούν, τόσο ο γαλαξίας και η μαύρη τρύπα πρέπει να σχηματίστηκαν τρομερά γρήγορα στο πρώιμο σύμπαν. Αντίθετα με τις μικρότερες μαύρες τρύπες, που θεωρούνται ότι σχηματίζονται όταν ένα πολύ μεγάλο άστρο πεθαίνει και καταρρέει προς το εσωτερικό του, η προέλευση των τεράστιων μαύρων οπών παραμένει ένα άλυτο μυστήριο. Μια εκδοχή είναι ότι προέρχονται από τη συγχώνευση μικρότερων μαύρων οπών. Όταν σχηματίζονται, τέτοιες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες συνεχίζουν να μεγαλώνουν, επειδή η τρομακτική βαρύτητά τους έλκει συνεχώς ύλη από το γύρω χώρο τους. Η ενέργεια που απελευθερώνεται στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, εξηγεί το έντονο φως που εκπέμπεται από την περιοχή γύρω από τις μαύρες τρύπες. Η ανακάλυψη έγινε από τον αστρονόμο Τομοτσούγκου Γκότο του πανεπιστημίου της Χαβάης και τους συνεργάτες του, με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου "Σουμπάρου" στο όρος Μάουνα Κέα, και δημοσιεύτηκε στο αστρονομικό περιοδικό "Monthly Notices" της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας του Λονδίνου.

Κανοντας μωρα στο Διαστημα.Για να ριξουμε μια ματια στο μελλον του ανθρωπινου γενους. Πειραματική αναπαραγωγή ποντικιών σε προσομοίωση διαστημικού περιβάλλοντος με σχεδόν μηδενική βαρύτητα, έδειξε πως ίσως να είναι καλύτερα να αφήσουμε τη διαδικασία αυτή αποκλειστικά στους γήινους. Σύμφωνα με Ιάπωνες βιολόγους, ανωμαλίες στα μικροβαρυτικά τους έμβρυα έδειξαν πως «η γονιμοποίηση μπορεί να επιτευχθεί φυσιολογικά» στο διάστημα, αλλά η κανονική βαρύτητα που υπάρχει στη Γη ίσως να είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του εμβρύου. Το πείραμα, που δημοσιεύτηκε στο Public Library of Science ONE, αποτελεί την τελευταία προσθήκη σε ένα απροσδόκητα μεγάλο σώμα βιβλιογραφίας σχετικά με το πώς το περιβάλλον του διαστήματος επηρεάζει τη βασική κυτταρική διαδικασία της αναπαραγωγής. Μεταξύ των ζώων που αναπαράχθηκαν στο διάστημα, συμπεριλαμβάνονται βάτραχοι, σαλαμάνδρες, αχινοί -που δεν τα πήγαν και τόσο καλά- και ψάρια. (Τα πουλιά και οι μέλισσες, για ευνόητους δυστυχώς λόγους, δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα.) Σημαντικά λιγότερη, όμως, έρευνα έχει γίνει πάνω στην αναπαραγωγή των θηλαστικών στο διάστημα, και οι επιστήμονες έχουν λόγους να σκέφτονται τις πιθανές παρενέργειες που μπορεί να έχει η χαμηλή βαρύτητα στα θηλαστικά, των οποίων η εμβρυική ανάπτυξη είναι πιο πολύπλοκη και ευαίσθητη από τα υπόλοιπα ζώα. Προκειμένου να εξετάσουν αυτές τις παρενέργειες, οι ερευνητές γονιμοποίησαν τεχνητά ωάρια ποντικιών με σπέρμα, το οποίο είχαν διατηρήσει σε ένα τρισδιάστατο κλινοστάτη, ένα όργανο που αντιγράφει τις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, περιστρέφοντας αντικείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε η επίδραση της βαρύτητας να είναι προς πάσα κατεύθυνση. Η γονιμοποίηση επιτεύχθηκε φυσιολογικά, αποδεικνύοντας ότι η μικροβαρύτητα δεν είχε αλλοιώσει την ποιότητα του σπέρματος. Όσο, όμως, μεγάλωναν τα έμβρυα μέσα στον κλινοστάτη, πολλά από αυτά ανέπτυξαν προβλήματα. Τα κύτταρά τους παρουσίασαν πρόβλημα στον διαχωρισμό και την ωρίμανσή τους. Κάποια εμφυτεύθηκαν τελικά σε ένα θηλυκό ποντίκι και οδήγησαν σε μία υγιή γέννηση, αλλά σε χαμηλότερα ποσοστά από την ομάδα ελέγχου της κανονικής βαρύτητας. Ένα μέρος της διαφοράς ίσως να είναι αποτέλεσμα των περίπλοκων διαδικασιών που συντελέστηκαν στα ευαίσθητα κύτταρα, αλλά οι ερευνητές υποψιάζονται πως οι διαφορές αυτές αντικατοπτρίζουν και την επίδραση ενός περιβάλλοντος χαμηλής βαρύτητας στις κυτταρικές διαδικασίες που εξελίχθηκαν για την γήινη φυσική. «Η διατήρηση ζωής πέρα από τη Γη, είτε στους διαστημικούς σταθμούς είτε σε άλλους πλανήτες, απαιτεί μία ξεκάθαρη κατανόηση του πως το διάστημα επηρεάζει φάσεις-κλειδιά στην αναπαραγωγή των θηλαστικών,» αναφέρουν οι ερευνητές. Σημειωτεον πρωτοποροι στο θεμα ειναι οι Ρωσοι που κατα πληροφοριες υπηρξε προσπαθεια γονιμοποιησης στο διαστημα (Mir) μεταξυ Ρωσων κοσμοναυτων καθως οσο μπορω να θυμηθω υπηρξε γαμος μεταξυ Ρωσων Κοσμοναυτων και δημιουργια οικογενειας.(Λεονωφ-Τερεσκοβα).

Ας καλωσορισουμε την Κυπρο στην Ευρωπαικη Διαστημικη Υπηρεσια. Υπεγραφη συμφωνια συνεργασιας μεταξυ της Κυπριακης Δημοκρατιας και του Ευρωπαικου Οργανισμου Διαστηματος στις 27/8/2009. http://www.sdtv.gr/news-3763.html KAΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΕSΑ ΚΥΠΡΟ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ!!! :cheesy:

Προσκολληθηκε στον Διαστημικο Σταθμο το Discovery. Το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Discovery, που απογειώθηκε την Παρασκευή από τη Φλόριδα έπειτα από τρεις αναβολές, προσκολλήθηκε την Κυριακή το βράδυ στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA. Η πρόσδεση του Discovery στον Σταθμό περαιώθηκε χωρίς προβλήματα στις 02.54, ώρα Ελλάδος, δέκα λεπτά νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα. Οι επτά αστροναύτες, μεταξύ τους κι ένας Ελβετός, που επέβαιναν στο λεωφορείο μπόρεσαν να εισέλθουν στον Σταθμό έπειτα από μία διαδικασία τεχνικών επαληθεύσεων, οι οποίες απαίτησαν 90 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της 13ήμερης αποστολής του, το Discovery και το πλήρωμά του μετέφεραν και θα τοποθετήσουν 6,8 τόνους φορτίου, στο οποίο περιλαμβάνεται ένα νέο διαμέρισμα κοιτώνων, τρόφιμα, μία νέα δεξαμενή αμμωνίας για τα καινούργια πειράματα και έναν καινούργιο διάδρομο για τζόκινγκ. Το προσωπικό του σταθμού αυξήθηκε στους δέκα τον περασμένο Μάιο και κατά συνέπεια χρήζει επιπλέον χώρων ενδιαίτησης. Τρεις διαστημικοί έξοδοι, διάρκειας 6,5 ωρών η καθεμία, για δύο αστροναύτες κάθε φορά, προβλέπει το πρόγραμμα της αποστολής. Μία από τις κύριες εργασίες τους θα είναι η αντικατάσταση της άδειας δεξαμενής αμμωνίας και η αντικατάστασή της από μία καινούργια 800 κιλών. Η υγρή αμμωνία χρησιμοποιείται ως ψυκτικο. Ας δουμε ομως και ενα πλανητη με τασεις ... αυτοκτονίας! Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακοίνωσαν πως εντοπίστηκε ο πρώτος πλανήτης με αυτοκτονικές τάσεις, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Nature. Όσον κι αν ακούγεται αστείο, είναι πραγματικότητα, καθώς πρόκειται για τον εξωηλιακό πλανήτη ονόματι WASP-18B που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο, το οποίο πλησιάζει σταδιακά. Ενδεικτικό είναι πως η μάζα του προκαλεί στο μητρικό άστρο παλιρροϊκά κύματα υπέρθερμου αερίου όπως η Σελήνη προκαλεί στη Γη το φαινόμενο της παλίρροιας. Ωστόσο, οι παλίρροιες που προκαλεί ο WASP-18B στο μητρικό άστρο είναι χιλιάδες φορές ισχυρότερες από αυτές που προκαλεί η Σελήνη στη Γη, λόγω ισχυρότερης βαρυτικής έλξης. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως ο WASP-18B, ο οποίος απέχει 325 έτη φωτός από τη Γη, θα συγκρουστεί με το μητρικό του άστρο και θα καταστραφεί σε περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια, ενώ η θερμοκρασία πάνω σε αυτόν υπολογίζεται περίπου σε 2.000 βαθμούς Κελσίου. Όπως αναφέρεται ο ίδιος ο πλανήτης προκαλεί την ίδια του την καταστροφή, δημιουργώντας αυτό το παλιρροϊκό φαινόμενο. Το όνομα του μητρικού άστρου WASP-18 αποτελεί ακρωνύμιο για το ερευνητικό πρόγραμμα «Ευρυγώνια Αναζήτηση Πλανητών» - «Wide Angle Search for Planets». Ο WASP-18 βρίσκεται στο γαλαξία μας προς τον αστερισμό του Φοίνικα. Ως προς τον WASP-18B, το μέγεθός του ανέρχεται σε 10 φορές το μέγεθος του Δία, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως απέχει από το μητρικό άστρο 1,9 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η απόσταση μπορεί να φαίνεται τεράστια, όμως τιθέμενη σε κοσμικές αναλογίες δεν είναι, αφού μιλάμε για απόσταση 50 φορές μικρότερη από αυτή που μεσολαβεί μεταξύ της Γης και του Ήλιου. Η ταχύτητα περιφοράς του είναι πολύ υψηλή σε σημείο που ένα έτος να διαρκεί λιγότερο από 24 ώρες.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Για καλυτερη εικονα του θεματος ο δορυφορος Τσαντραγιαν-1 πριν απο την εκτοξευση του τον Οκτωβριο του 2008.

Kοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη. Ανακαλυψα μια μικρη ειδηση και ψαχνω λεπτομερειες.Αν ξερει καποιος περισσοτερα ας το γραψει εδω. Η Ειδηση:Η διοίκηση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος κάλεσε τη Ρωσία να προβούν σε κοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη, είπε σήμερα Τρίτη ο επικεφαλής του γραφείου της NASA στην Μόσχα. Η Ρωσία σχεδιάζει να στείλει κάποια στιγμή στο μέλλον δική της αποστολή στον Άρη. Τι τρεχει???

Πατημασιες των αστροναυτων του Apollo-14 διακρινονται σε φωτογραφιες του δορυφορου LRO. Ίχνη που άφησε στη σεληνιακή επιφάνεια η επανδρωμένη αποστολή Apollo 14 πριν από 38 χρόνια φωτογραφήθηκαν από το νέο δορυφόρο της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Ο Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος (LRO) πέρασε πάνω από τα βραχώδη υψίπεδα Fra Maurο στα οποία περπάτησαν το Φεβρουάριο του 1971 οι Αμερικανοί αστροναύτες Αλαν Σέπαρντ και Έντγκαρ Μίτσελ. Στην εικόνα διακρίνεται ως μικρή κουκκίδα η σεληνάκατος Antares, όργανα που ανέπτυξαν οι αστροναύτες στο πλαίσιο ενός πειράματος, καθώς και οι πατημασιές από τις βαριές μπότες τους. Τα ίχνη αποκαλύπτουν ότι οι δύο άνδρες είχαν φτάσει σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον κρατήρα που είχαν επιχειρήσει να προσεγγίσουν, πριν τελικά κουραστούν και αναγκαστούν να γυρίσουν πίσω στη σεληνάκατο. Ο Κωνικός Κρατήρας βρίσκεται μόλις 1,4 χιλιόμετρα από τη σεληνάκατο, ήταν όμως δύσκολο για τους αστροναύτες να παραμείνουν προσανατολισμένοι και να ανέβουν την απότομη ανηφόρα περπατώντας με τις στολές τους στο σαθρό έδαφος. Το Apollo 14 ήταν η τρίτη από τις έξι επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη που πραγματοποίησε η NASA το διάστημα 1969-1972. Ο δορυφόρος LRO, κόστους 504 εκατ. δολαρίων, τέθηκε φέτος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με στόχο να χαρτογραφήσει την επιφάνειά της, να εντοπίσει σημεία κατάλληλά για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, και να διαπιστώσει αν υπάρχει πάγος νερού κρυμμένος μέσα σε μονίμως σκοτεινούς κρατήρες. Αναβληθηκε για την Τεταρτη η εκτοξευση του Discovery. Αναβολή 24 ωρών έλαβε η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Discovery εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών, όπως ανακοίνωσε η NASA. Η εκτόξευσή του αναμένεται την Τετάρτη στις 1:10 τοπική ώρα (08:10 ώρα Ελλάδας). Το διαστημικό λεωφορείο με επταμελές πλήρωμα θα εκτελέσει αποστολή 13 ημερών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μεταφέροντας τρόφιμα, ανταλλακτικά και εξοπλισμό εργαστηρίων. Σκοπος της αποστολης STS-128 ειναι η μεταφορα στον ISS εξοπλισμου και επιστημονικων οργανων ,οπως ενα νεο εργαστηριο,ψυγειο-καταψυκτη για την αποθηκευση-συντηρηση των επιστημονικων δειγματων καθως επισης τροφη ,νερο,ιματισμο και μια δευτερη συσκευη εκγυμνασης για το πληρωμα.Επιπλεον θα προστεθουν στην ιαπωνικη μοναδα ερευνας Kibo καμπινες υπνου. Η αστροναυτισσα Nicole Stott θα αντικαταστησει τον συναδελφο της Timothy Kopra ως μονιμο μελος του εξαμελους πλεον πληρωματος του ISS.

Aνθρωπινη επινοητικοτητα. Υπαρχουν μερικες φορες που η ανθρωπινη επινοητικοτητα περναει τα ορια της φαντασιας.Επιστημονες σκεφτηκαν εναν ασυνηθιστο τροπο για να σταματησουν την υπερθερμανση του πλανητη:να τον μετακινησουν σε ενα πιο ψυχρο σημειο του διαστηματος. Το μόνο που χρειάζεται να γίνει είναι να περάσουν με δύναμη δίπλα από τη Γη μερικοί κομήτες και η τροχιά της θα μεταβληθεί. Ο κόσμος μας, τότε, θα μεταφερθεί σε ένα ασφαλέστερο και ψυχρότερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Η εκπληκτική αυτή ιδέα της βελτίωσης της διαπλανητικής μας γειτονιάς είναι επινόηση μίας ομάδας μηχανικών της NASA και Αμερικανών αστρονόμων, οι οποίοι ισχυρίζονται πως το σχέδιο τους θα μπορούσε να εξασφαλίσει άλλα 6 δισεκατομμύρια χρόνια χρήσιμης ζωής στον πλανήτη μας. «Η τεχνολογία δεν είναι σε καμία περίπτωση παρατραβηγμένη,» δήλωσε ο Δρ. Γκρεγκ Λόγκλιν, από το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA, στην Καλιφόρνια. «Πρόκειται για τις ίδιες τεχνικές που προτείνουν οι άνθρωποι προκειμένου να εκτραπεί η πορεία ενός αστεροειδή ή ενός κομήτη που κατευθύνεται προς τη Γη. Δεν χρειαζόμαστε απότομη ενέργεια για να μετακινήσουμε τη Γη, απλά χρειαζόμαστε λεπτότητα στον σχεδιασμό και τον χειρισμό.» Το σχέδιο, που επινόησε ο Δρ. Λόγκλιν και οι συνεργάτες του Ντον Κορικάνσκι και Φρεντ Άνταμς, απαιτεί την προσεκτική κατεύθυνση ενός κομήτη ή ενός αστεροειδούς ώστε να περάσει ξυστά από τον πλανήτη μας και να μεταφέρει τμήμα της βαρυτικής του ενέργειας στη Γη. «Η ταχύτητα της τροχιάς της Γης θα αυξηθεί και έτσι ο πλανήτης μας θα μετακινηθεί σε μία υψηλότερη τροχιά, μακριά από τον Ήλιο,» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λόγκλιν. Οι μηχανικοί θα κατευθύνουν τότε τον κομήτη τους ώστε να περάσει πολύ κοντά από τον Δία και τον Κρόνο και να συμβεί η ακριβώς αντίθετη διαδικασία. Ο κομήτης θα πάρει ενέργεια από έναν από τους δύο αυτούς γιγάντιους πλανήτες. Στη συνέχεια, η τροχιά του θα τον γυρίσει πίσω προς τη Γη και η διαδικασία θα επαναληφθεί. Βραχυπρόθεσμα, το σχέδιο αποτελεί μία ιδανική λύση στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αν και η ομάδα κατέληξε σε αυτή την ιδέα προκειμένου να προλάβει έναν πιο δραστικό κίνδυνο. Ο Ήλιος αναμένεται να υπερθερμανθεί σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια και η βιόσφαιρά μας εκτίθεται σε σοβαρότατο βαθμό, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να ψηθούμε. Εξ' ου, λοιπόν, και η απόφαση της ομάδας να σώσει τη Γη. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τοποθετήσουμε έναν χημικό πύραυλο σε έναν αστεροειδή ή έναν κομήτη και να τον πυροδοτήσουμε την κατάλληλη στιγμή,» πρόσθεσε ο Λόγκλιν. «Είναι βασικές αρχές της επιστήμης των πυραύλων.» Παρόλα αυτά, υπάρχουν δύο πράγματα στην όλη ιδέα που προκαλούν ανησυχία. Πρώτον, οι μηχανικοί του διαστήματος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με το πώς θα κατευθύνουν τον αστεροειδή ή τον κομήτη προς τη Γη. Ακόμα και ο παραμικρός λάθος υπολογισμός στην τροχιά θα μπορούσε να τον ρίξει πάνω στη Γη -με ολέθριες συνέπειες. Είναι ένας κίνδυνος που η ομάδα αναγνωρίζει. «Η σύγκρουση ενός αντικειμένου διαμέτρου 100 χιλιομέτρων με τη Γη, σε κοσμική ταχύτητα, θα αποστείρωνε τη βιόσφαιρα, τουλάχιστον σε επίπεδο μικροβίων,» υπογραμμίζει η ομάδα σε μία μελέτη της Αστροφυσικής και της Επιστήμης το Διαστήματος. «Δεν μπορεί να δοθεί περισσότερη έμφαση στον κίνδυνο.» Τι θα γίνει, όμως, με τη Σελήνη; Εάν η Γη μετακινηθεί από την τρέχουσα θέση της, «πολύ πιθανόν η Σελήνη να απομακρυνθεί από τη Γη», με αποτέλεσμα να αναστατωθεί ριζικά το κλίμα του πλανήτη. Οι κριτικές αυτές βρίσκουν σύμφωνους τους επιστήμονες. «Η έρευνά μας έδειξε με ποιον τρόπο η Γη θα ισορροπήσει αρμονικά στο ηλιακό σύστημα,» παραδέχεται ο Λόγκλιν. «Εντούτοις, το σχέδιό μας έχει πρακτικές συνέπειες. Οι υπολογισμοί μας δείχνουν πως για να μετακινηθεί η Γη σε μία ασφαλέστερη μακρινή τροχιά, θα πρέπει να περάσει από ασταθείς ζώνες και θα χρειαστεί προσεκτική καθοδήγηση και ώθηση. Οποιοσδήποτε εξωγήινος αστρονόμος, που θα παρατηρούσε το ηλιακό μας σύστημα, θα καταλάβαινε ότι συμβαίνει κάτι περίεργο και θα συνειδητοποιούσε πως υπεύθυνη για όλο αυτό είναι μία ευφυής μορφή ζωής. «Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Όταν παρατηρούμε άλλα ηλιακά συστήματα και εντοπίζουμε πλανήτες γύρω από άλλους ήλιους -κάτι που τώρα έχει αρχίσει να συμβαίνει- ίσως δούμε ότι κάποιος πλανήτης έχει μετακινηθεί. Τότε θα έχουμε τα πρώτα στοιχεία που θα αποδεικνύουν το έργο εξωγηινων οντων. Βεβαια τα πραγματα εχουν γινει πολυ ασχημα με το φαινομενο του θερμοκηπιου και την αλογιστη ανθρωπινη συμπεριφορα(οι φωτιες στην Αττικη θα προσθεσουν 6 βαθμους Κελσιου στην μεση θερμοκρασια της Αθηνας-ΝΕΑ-24/8/2009) αλλα εμεις αρχοντες με την φραπεδια μας,την σαγιοναρα και το παρονομο εξοχικο μας στο δασος Ετσι η μεση θερμοκρασια των ωκεανων ανηλθε τον Ιουλιο στο ιστορικο ρεκορ των 17 βαθμων Κελσιου Αυτο Θα επιταχύνει ενδεχομένως την τήξη των πάγων των Πόλων και θα συντελέσει στην ισχυροποίηση των κυκλώνων η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών του πλανήτη, η οποία άγγιξε των περασμένο Ιούλιο του 17 βαθμούς Κελσίου, τα υψηλότερα επίπεδα από το 1880, όταν άρχισε η συλλογή των σχετικών στοιχείων. Όπως μεταδίδει το Ασοσιέιτεντ Πρες - επικαλούμενο στοιχεία του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Στοιχείων για το Κλίμα (NCDC) - η θερμοκρασία αυτή ήταν υψηλότερη κατά περίπου 0,3 βαθμούς Κελσίου από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα, και κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ που είχε σημειωθεί το 1998. Η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία των ωκεανών ήταν 16,1 βαθμοί Κελσίου, τον Δεκέμβριο του 1909. Οι θερμοκρασίες στον Κόλπο του Μεξικού, όπου το ζεστό νερό τροφοδοτεί τους κυκλώνες, ανέρχονται σε περίπου 24,5 βαθμούς Κελσίου. Το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων μαζών στο βόρειο ημισφαίριο είναι αισθητά πιο ζεστό από ό,τι φυσιολογικά. Η Μεσόγειος είναι περί τους 0,8 βαθμούς Κελσίου πιο ζεστή από το φυσιολογικό, ενώ υψηλότερες θερμοκρασίες απαντώνται στον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό. Η θερμότητα γίνεται περισσότερο αισθητή όσο πλησιάζουμε στην Αρκτική, όπου οι θερμοκρασίες των θαλασσών είναι κατά 2,7 βαθμούς Κελσίου υψηλότερες του μέσου όρου. Οπως επισημαίνει ο διευθυντής του Earth Science and Observation Center στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο Ουαλίντ Αμπνταλάτι, οι «γλώσσες» θερμού ύδατος ενδέχεται να συμβάλλουν στην τήξη των πάγων του Βόρειου Πόλου και να προκαλέσουν ακόμη τήξη πάγων στη Γροιλανδία. Η κατάρριψη ρεκόρ στη θερμοκρασία των ωκεανών είναι πιο δυσοίωνη ένδειξη του φαινομένου του θερμοκηπίου από ό,τι η αντίστοιχη κατάρριψη ρεκόρ στη θερμοκρασία των χερσαίων επιφανειών, καθώς το νερό χρειάζεται περισσότερο χρόνο να θερμανθεί και δεν ψύχεται με την ταχύτητα που ψύχονται οι γήινες επιφάνειες. «Το ζεστό νερό που βλέπουμε σήμερα δεν θα εξαφανιστεί, έτσι απλά, του χρόνου», προειδοποιεί ο επιστήμων κλιματικής αλλαγής στο πανεπιστήμιο Βικτώρια στη Βρετανική Κολομβία (Καναδάς) Αντριου Ουίβερ. «Χρειάζεται πενταπλάσια ενέργεια για να θερμανθεί το νερό από ό,τι μια γήινη μάζα», πρόσθεσε. Το πιο ζεστό νερό «επηρεάζει τον καιρό στη ξηρά. Αυτό είναι άλλος ένας πραγματικά σημαντικός παράγων που πρέπει να λάβουμε υπόψη», υπογράμμισε ο κ. Ουίβερ. Από την πλευρά της, η καθηγήτρια μετεωρολογίας στο Georgia Institute of Technology Τζούντιθ Κάρι ανέφερε ότι οι θερμοκρασία των υδάτινων μαζών σημειώνει άνοδο σε περισσότερες περιοχές από ό,τι συνήθως, εξέλιξη η οποία δεν είχε προηγούμενο τα τελευταία πενήντα χρόνια. ΜΗΠΩΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ.

«Κύριε Οικονόμου η παγίδα λειτούργησε, η σκόνη πιάστηκε!». Πέρασαν πέντε εφιαλτικά λεπτά στη Διοίκηση Διαστήματος της ΝΑSΑ. Τόσος χρόνος χρειάστηκε μέχρι το διαστημόπλοιο να επιβεβαιώσει ότι έπιασε την «ουρά» του κομήτη. O Θανάσης Οικονόμου έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης. Ήταν Ιανουάριος 2004. Ακόμη κανείς δεν υποψιαζόταν τι... ψάρια είχαν πιαστεί στην απόχη. Πέντε χρόνια αργότερα, και ύστερα από εξονυχιστικές έρευνες, επιστήμονες από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της ΝΑSΑ ανακοίνωσαν με ενθουσιασμό μόλις προχθές ότι τα μικροσωματίδια από την ουρά του κομήτη Wild 2 που παγίδεψε το διαστημόπλοιο Stardust (Αστερόσκονη) περιείχαν την ουσία γλυκίνη, από τους δομικούς λίθους της ζωής. Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι οι κομήτες περιέχουν τέτοιες ουσίες, δηλαδή αμινοξέα, που συνδυάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τις πρωτεΐνες, την κινητήρια δύναμη των ζωντανών μορίων. «Είναι μία πολύ σημαντική ανακάλυψη καθώς ενισχύει τη θεωρία ότι τα βασικά συστατικά της ζωής στη Γη μπορεί να έφτασαν στον πλανήτη μας από κομήτες, αστεροειδείς ή μετεωρίτες», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Θανάσης Οικονόμου, επικεφαλής επιστήμονας στο Εργαστήριο Ενρίκο Φέρμι του Πανεπιστημίου του Σικάγου και ένας από τους λίγους ανθρώπους που έχει εφοδιάσει με τόσο πολλά ερευνητικά όργανα πολυάριθμα διαστημόπλοια της ΝΑSΑ. «Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, η νεαρή Γη όπως και άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος δέχονταν βροχή από τέτοια ουράνια σώματα. Δεν αποκλείεται λοιπόν τα βασικά συστατικά της ζωής να διασκορπίστηκαν στον πλανήτη μας από το Διάστημα και να δημιούργησαν εδώ σύνθετες μορφές ζωής». Ο διεθνούς φήμης Έλληνας ερευνητής δεν θα μπορούσε να μη βάλει το χέρι του και στο Stardust! Το διαστημόπλοιο δηλαδή που εκτοξεύτηκε το 1999 και ύστερα από περίπλοκες μανούβρες γύρω από τον Ήλιο και την Αφροδίτη, πήρε στο κυνήγι τον κομήτη Wild 2 για να παγιδέψει, ύστερα από δέκα χρόνια τελικά, σε μια περίτεχνη «φάκα» τη σκόνη που άφηνε πίσω η ουρά του. «Το όργανο που είχα φτιάξει μαζί με την ομάδα μου από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου προοριζόταν να καταμετρήσει την ποσότητα των μικροσωματιδίων που απελευθερώνεται από τον πυρήνα του κομήτη. Άλλοι συνάδελφοί μου είχαν φτιάξει το όργανο- παγίδα που θα αιχμαλώτιζε τους κόκκους σκόνης από την ουρά του κομήτη. Τα δύο όργανα θα λειτουργούσαν ταυτόχρονα και θα είχαν στη διάθεσή τους μόνο 2 λεπτά για να το πετύχουν. Τελικά όλα λειτούργησαν τέλεια». «Στο Χιούστον ανοίξαμε την παγίδα που ήταν κατασκευασμένη από πυρίτιο και νιώσαμε μεγάλη χαρά όταν είδαμε τα μικροσωματίδια που είχε αιχμαλωτίσει. Η ανακάλυψη της γλυκίνης ήταν αναπάντεχη και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι τελικά η ζωή στο Σύμπαν ίσως να μην είναι τόσο σπάνια όσο πιστεύαμε». Και τώρα, τέλος; «Όχι! Πρότεινα στη ΝΑSΑ να μην αφήσουμε το Stardust να γυρνάει άσκοπα γύρω από τον Ήλιο αλλά να το στείλουμε σε έναν άλλον κομήτη, τον Τemple 1 για κάνει ξανά την ίδια δουλειά ελπίζοντας να βρούμε πάλι κάποια ευρήματα που θα μας εκπλήξουν!». Και τι είπαν; «Το βρήκαν καλή ιδέα!». «Ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη» Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ της αποστολής του Stardust, καθηγητής Αστρονομίας Ντόναλντ Μπράουνλι , δήλωσε στα «ΝΕΑ»: Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που εντοπίστηκαν αμινοξέα στα δείγματα που ελήφθησαν από τον κομήτη. Πρόκειται για ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό επιστημονικά, διότι καταδεικνύει ότι αστεροειδείς μαζί με κομήτες μετέφεραν αμινοξέα στην πρώιμη Γη. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο το ότι έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι που μπορούν να ανιχνεύουν εξωγήινα αμινοξέα σε τόσο μικρά δείγματα. Ρωσια:Αεροδιαστημικη Εκθεση MAKS-2009. Η ρωσική κυβέρνηση θα επενδύσει στην ανάπτυξη της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, είπε σήμερα Τρίτη ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. "Η ανάπτυξη της βιομηχανίας αεροσκαφών σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος είναι σίγουρα μία από τις προτεραιότητές μας", δήλωσε σχετικά ο Ρώσος ηγέτης. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η χρηματοδότηση της βιομηχανίας αεροσκαφών έχει αυξηθεί κατά 20 φορές τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρά την οικονομική κρίση, μέσα στο 2009 διατέθηκαν περίπου 2,5 δις δολάρια για την ανάπτυξη του κλάδου. "Εμείς σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε να επενδύουμε σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς τους κλάδους της οικονομίας, για τη δημιουργία ανταγωνιστικών επιχειρήσεων που μπορούν να "συλλάβουν" εξειδικευμένα τμήματα της αγοράς", είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ετσι τουλαχιστον η Ρωσια φαινεται να κοιταει μπροστα

Eπιτροπη Σχεδιων Ανθρωπινης Διαστημικης Πτησης. Η επιτροπη Σχεδιων Ανθρωπινης Διαστημικης Πτησης μας λεει οτι χωρις ενισχυση της ΝΑΣΑ, η σεληνη και ο Αρης παραμενουν εκτος βεληνεκους. Τα σχέδια για επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη δεν μπορεί να υλοποιηθούν χωρίς να αυξηθεί σημαντικά η χρηματοδότηση της NASA, προειδοποιεί κυβερνητική επιτροπή στις ΗΠΑ. Η επιτροπή Σχεδίων Ανθρώπινης Διαστημικής Πτήσης παρουσίασε στο Λευκό Οίκο τα προκαταρκτικά της συμπεράσματα, ενώ η τελική της έκθεση αναμένεται να δημοσιοποιηθεί στις 31 Αυγούστου. Τα κυριότερα σημεία: -Η ανάπτυξη του σκάφους Orion που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία απαιτεί αύξηση της χρηματοδότησης κατά 3 δισ. δολάρια το χρόνο. Σήμερα, η NASA δαπανά τα μισά από τα 18 δισ. δολάρια του ετήσιου προϋπολογισμού της στα προγράμματα ανθρώπινης διαστημικής πτήσης, δηλαδή στις αποστολές διαστημικών λεωφορείων, τις επιχειρήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και το σχεδιασμό του νέου σκάφους. -Το Πρόγραμμα Αστερισμός, το οποίο προβλέπει επιστροφή στη Σελήνη το 2020 και επανδρωμένες αποστολές στον Αρη τη δεκαετία του 2030, είναι ουσιαστικά καταδικασμένο μετά την περικοπή 30 δισ. δολαρίων από τον δεκαετή προϋπολογισμό των 108 δισ. «Δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα με αυτό τον προϋπολογισμό» σχολίασε στο Reuters η Σάλι Ράιντ, πρώην αστροναύτης και μέλος της επιτροπής. -Ακόμα και αν δοθεί οικονομική ενίσχυση, η Σελήνη ίσως δεν είναι ο καλύτερος προορισμός για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η επιτροπή εκτιμά ότι θα ήταν οικονομικότερο και πιο ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό να σχεδιαστούν αποστολές σε αστεροειδείς ή άλλα σώματα. -Τα σημερινά κονδύλια και οι σημερινές τεχνολογίες δεν επαρκούν για αποστολή ανθρώπων στον Αρη. Μέχρι σήμερα η NASA έχει δαπανήσει 9 δισ. δολάρια στο Πρόγραμμα Αστερισμός και το σκάφος Orion, το οποίο θυμίζει τις κάψουλες των αποστολών Apollo και θα εκτοξεύεται με τον υπό ανάπτυξη πύραυλο Ares. Το Orion θα πραγματοποιήσει την πρώτη του επανδρωμένη αποστολή το 2015 το νωρίτερο, δηλαδή μια πενταετία μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων. Αυτά τα πέντε χρόνια οι Αμερικανοί αστροναύτες θα εξαρτώνται από τα ρωσικά Soyuz για αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Επιτροπή ζητά τώρα από την αμερικανική κυβέρνηση επιπλέον χρηματοδότηση 2,5 δισ. δολαρίων προκειμένου να αναπτυχθούν ιδιωτικές, εμπορικές υπηρεσίες για τη μεταφορά ανθρώπων σε χαμηλή γήινη τροχιά Στις 18/06/2008 εγραφα για το θεμα των Στρατιωτικων Δαπανων και των δαπανων για την Διαστημικη Εξερευνηση: Το Διεθνες Ινστιτουτο Ερευνων για την Ειρηνη της Στοκχολμης (Sipri) ανακοινωσε οτι οι Στρατιωτικες Δαπανες κατα το 2007 ανηλθαν σε 1339 δις $ η 851 δις ευρω(ισοτιμια 1,57 $/ευρω).Το 45% δηλαδη 602,5 δις $ αφορουν τις Η.Π.Α. Αντιστοιχα το 2006 ηταν 1262 δις $ η 804 δις ευρω. Ο προυπολογισμος της ΝΑΣΑ το 2007 ηταν 16,79 δις $ και ο προυπολογισμος του 2008 (αρχισε 1 Οκτωβρη του 2007 οπως συμβαινει με τους προυπολογισμους στην Η.Π.Α.) ειναι 17,31 δις $. Ο προυπολογισμος της Poskosmos (Ρωσικη Διαστημικη Υπηρεσια) ειναι για την δεκαετια 2006-2015 συνολο 13,50 δις $ η 8,6 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Δεν γνωριζω τους προυπολογισμους της ESA η της Κινας.Αν γνωριζει καποιος ας το γραψει. Δηλαδη οι Η.Π.Α. δινουν για την Διαστημικη Εξερευνηση εν σχεσει με τις Στρατιωτικες Δαπανες 602,5/16,79 δις $ ποσοστο 2,79%. Δεν λεμε βεβαια αν τα 1339 δις $ παγκοσμια πηγαιναν για Παιδεια,Υγεια,Περιβαλλον,Διαστημικη Εξερευνηση κ.λ.π. τι προοδος παγκοσμια μπορουσε να επιτευχθει. Υ.Γ. Παγκοσμιο Α.Ε.Π.2007 = 53.560 δις $ η 34.114,56 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Υ.Γ.Σημερινο σημειωμα ΝΕΩΝ. Δαπανες για αμυνα το 2006 σε δις ευρω. Η.Π.Α. 348= Κινα 78,6 = Ρωσια 45,1 =Βρετανια 35,7 =Γαλλια 34,8 = Ιαπωνια 26,5 =Γερμανια 24,4 =Ιταλια 19,7 =Σ.Αραβια 19 =Ισπανια 9,3 = Ελλαδα 5,2. Ενισχυεται η θεωρια οτι οι πρωτες υλες ηρθαν απο το Διαστημα. Ένα από τα βασικά πρωτεϊνικά αμινοξέα, η γλυκίνη, εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε κομήτη, ενισχύοντας τη θεωρία ότι οι πρώτες ύλες της ζωής ήρθαν στη Γη από το διάστημα, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα επιστήμονες. Μικροσκοπικά ίχνη γλυκίνης βρέθηκαν σε δείγμα από μόρια που ελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2004 από την ουρά του κομήτη Wild 2 από το διαστημόπλοιο της NASA Stardust που βρίσκεται βαθιά στο ηλιακό σύστημα, περίπου 390 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Δύο χρόνια αργότερα τα μόρια αυτά έφτασαν στη Γη σε μεταλλικό δοχείο το οποίο αποκολλήθηκε από το διαστημόπλοιο και προσγειώθηκε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα. Οι κομήτες, όπως ο Wild 2, πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν καλά διατηρημένο υλικό που χρονολογείται από την απαρχή του ηλιακού μας συστήματος, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, και ως εκ τούτου μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για τον σχηματισμό του ηλίου και των πλανητών. Ο εντοπισμός της γλυκίνης, που είναι το πιο συνηθισμένο από τα 20 πρωτεϊνικά αμινοξέα στη Γη, ανακοινώθηκε πέρυσι, αλλά χρειάστηκε χρόνος για να επιβεβαιώσουν οι επιστήμονες ότι αυτή προερχόταν από το εξωτερικό διάστημα. «Έχουμε ξαναδεί αμινοξέα σε μετεωρίτες, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίστηκε (αμινοξύ) σε κομήτη», δήλωσε η αστροβιολόγος της NASA Τζέιμι Ελσίλα, η οποία παρουσίασε τα πορίσματα της έρευνας αυτής σε σύνοδο της Αμερικανικής Χημικής Ένωσης στην Ουάσινγκτον αυτήν την εβδομάδα. Τα συμπεράσματα των επιστημόνων θα δημοσιευτούν επίσης στην επιθεώρηση Meteoritics and Planetary Science. Τα τελευταία αυτά πορίσματα ενισχύουν την άποψη ότι η Γη, όπως και άλλοι πλανήτες, μπορεί να εφοδιάστηκε από το διάστημα με τις πρώτες ύλες της ζωής που υπήρχαν αλλού στο σύμπαν. «Ο εντοπισμός γλυκίνης σε κομήτη ενισχύει την ιδέα ότι οι πρώτες ύλες της ζωής είναι διαδεδομένες στο διάστημα και ισχυροποιεί το επιχείρημα ότι η ζωή στο σύμπαν μπορεί να είναι κάτι συνηθισμένο κι όχι κάτι σπάνιο», δήλωσε παράλληλα ο Καρλ Πίλτσερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA στην Καλιφόρνια. Το 2010 θα ξεκινησει η κατασκευη του Αστεροσκοπειου Πινδου. Στις αρχές του 2010 προγραμματίζεται να ξεκινήσει η κατασκευή αστεροσκοπείου στο όρος Όρλιακα του νομού Γρεβενών, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η τοπική αυτοδιοίκηση. Η τελική μελέτη για το έργο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί ως τον Οκτώβριο. Το χρονοδιάγραμμα για το νέο αστεροσκοπείο ανακοινώθηκε από το νομάρχη Γρεβενών, Δημοσθένη Κουπτσίδη, στη διάρκεια της τρίτης «Αστρογιορτής» που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στα Γρεβενών. Στην εκδήλωση παρέστη και ο Γρεβενιώτης αστροφυσικός συνεργάτης της ΝΑΣΑ, Αθ. Οικονόμου, ο οποίος μάλιστα κατάγεται από την περιοχή που θα φιλοξενήσει το παρατηρητήριο, το δημοτικό διαμέρισμα Ζιάκα του δήμου Θ. Ζιάκα. Σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου και τους συνεργάτες του στο ΑΠΘ, τους κκ Σειραδάκη και Κάνουρα, η τοποθεσία του αστεροσκοπείου είναι η καλύτερη που υπάρχει στα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.450 μέτρων και παρουσιάζει την ελάχιστη φωτορύπανση, ενώ είναι εύκολα προσβάσιμη. Στο αστεροσκοπείο θα εγκατασταθούν τρία τηλεσκόπια, από τα οποία το ένα θα χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. =D>

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Σημερα(13/8/2009) εγραφα στο θεμα:Διαστημικη Εξερευνηση(ΔΙΑΣΤΗΜΑ) για τους νεους κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket.Εκει λοιπον αναφεροταν οτι θα χρησίμευε ο (VASIMR)για τον εκτοπισμό αστεροειδών από την πορεία τους προτού πλησιάσουν επικίνδυνα τη Γη. Ετσι λοιπον φαινεται οτι το θεμα απασχολει σοβαρα ολους αυτους που μπορουν υπευθυνα να διαμορφωσουν πολιτικη για την αντιμετωπιση των μετεωριτων. Επισης nansy για το θεμα της συνεργασιας Ρωσων-Αμερικανων να μην ξεχναμε την αγαστη συνεργασια τους στον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο και το οτι απο το 2010 εως το 2015 μονο οι Ρωσοι θα εκτοξευουν πληρωματα για τον ISS και ετσι η συνεργασια τους ειναι απολυτως αναγκαια και πιστευω οτι θα επεκταθει και για την Σεληνη και για το θεμα της αντιμετωπισης των μετεωριτων. Επειδη οι δυο εικονες στην προηγουμενη δημοσιευση θυμισαν Οδυσσεια 2000 ας μην ξεχναμε απο που ξεκινησαμε και που φτασαμε ως τωρα