Δροσος Γεωργιος

Επιταχύνει ο επιταχυντής του CERN. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να ξεκινήσει ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN) και φαίνεται αποφασισμένος να…πάρει το αίμα του πίσω και να καλύψει τάχιστα το χαμένο έδαφος εξαιτίας της μεγάλης καθυστέρησης στην οποία υποχρεώθηκε για πάνω από ένα χρόνο, μετά τη σοβαρή τεχνική βλάβη του πέρυσι το Σεπτέμβριο. Οι επιστήμονες που κατευθύνουν το μεγάλο πείραμα, δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από την πρόοδο που έχει κιόλας γίνει μετά την επαναλειτουργία, την περασμένη Παρασκευή, του μεγαλύτερου μηχανήματος στον κόσμο, το οποίο βρίσκεται σε ένα υπόγειο τούνελ 27 χλμ. κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα. Ο αρμόδιος για τον επιταχυντή διευθυντής Στιβ Μάιερς του CERN δήλωσε, σύμφωνα με το BBC, ότι ο επιταχυντής μέσα σε λίγες μόνο ώρες έκανε όσα είχε κάνει σε πέντε μέρες λειτουργίας του πέρυσι. Πρόσθεσε ότι οι ερευνητές αξιοποίησαν αυτό τον χρόνο των επισκευών για να αναβαθμίσουν ορισμένα όργανα και το λογισμικό, ώστε να πετύχουν καλύτερη απόδοση, κάτι που ήδη φαίνεται εξ αρχής. «Όλα πάνε μια χαρά μέχρι στιγμής», δήλωσε ο εκπρόσωπος του του CERN Τζέημς Γκίλις, ο οποίος πάντως διευκρίνισε ότι δεν πρέπει να αναμένεται κάποια σημαντική εξέλιξη τις επόμενες μέρες. Προς το παρόν, όπως είπε, οι τεχνικοί του CERN στέλνουν ακτίνες πρωτονίων στον επιταχυντή με διάρκεια μόλις μισής ώρας, όμως σταδιακά η διάρκεια αυτή θα φτάσει τις 12 ώρες. Οι πρώτες συγκρούσεις σωματιδίων από αντίθετες κατευθύνσεις μέσα στο τούνελ, προγραμματίζεται να λάβουν χώρα τις επόμενες 10 - 15 μέρες και θα είναι χαμηλής ενέργειας, ώστε να μην «ζοριστεί» πρόωρα ο επιταχυντής.

Ο «σκοτεινός» εξερευνητής. ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Η ΝΑSΑ ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκαν οι δοκιμές ενός καινούργιου διαστημικού τηλεσκοπίου το οποίο σκοπεύει να εκτοξεύσει σε τρεις εβδομάδες. Το WΙSΕ (Wide-field Ιnfrared Survey Εxplorer) θα εξερευνά τα σκοτεινά ουράνια σώματα τα οποία δεν μπορούν να εντοπίσουν τα υπάρχοντα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια. Το WΙSΕ μπορεί να παρατηρεί την υπέρυθρη ακτινοβολία και έτσι να έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει εκατομμύρια διαστημικά σώματα (από αστεροειδείς και άστρα ως και ολόκληρους γαλαξίες) που για διαφόρους λόγους δεν είναι ορατά από άλλα τηλεσκόπια. Το διαστημόπλοιο θα μεταφερθεί την Παρασκευή στην εξέδρα εκτόξευσης που βρίσκεται στην αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια και σύμφωνα με τον σχεδιασμό της ΝΑSΑ, αν όλα πάνε καλά, η εκτόξευση θα γίνει στις 9 Δεκεμβρίου με τη βοήθεια του πυραύλου Delta 2. Στη φωτογραφία, καλλιτεχνική απεικόνιση του τηλεσκοπίου. Για το προηγουμενο θεμα του Αρη περιμενω:ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.

Μπορειτε να γινεται Αρειανοι. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου ή, πιο απλά, ερασιτεχνική επιστημονική έρευνα μαζί με διασκέδαση. Η NASA και η Microsoft δημιούργησαν ένα νέο διαδραστικό online διαδικτυακό τόπο, όπου οι χρήστες του Ίντερνετ μπορούν να παίζουν παιγνίδια (games) και παράλληλα να εξερευνούν τον Άρη και να βοηθούν τους επιστήμονες να κάνουν νέες ανακαλύψεις. Πρόκειται για μια πρωτότυπη εφαρμογή της νέας αντίληψης περί «σοφίας του πλήθους», που ίσως μπορεί να αποδειχτεί ανώτερη ακόμα και από αυτή την ειδημόνων. Το site με τίτλο “Γίνε Αρειανός» προσκαλεί οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να βοηθήσει τους επιστήμονες να βγάλουν άκρη και να αξιοποιήσουν τον τεράστιο όγκο εικόνων και άλλων πληροφοριακών στοιχείων που έχουν συλλεχθεί για τον «κόκκινο πλανήτη», π.χ. βελτιώνοντας τους υπάρχοντες χάρτες. «Βρισκόμαστε σε ένα σημείο στην ιστορία όπου ο καθένας μπορεί να γίνει εξερευνητής. Οι άνθρωποι από όλο τον κόσμο μπορούν να διευρύνουν τις εξειδικευμένες προσπάθειες λίγων εκατοντάδων ερευνητών του Άρη και να κάνουν τις δικές τους αυθεντικές συνεισφορές», δήλωσε εκπρόσωπος της NASA, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC. Οι χρήστες θα μπορούν, για παράδειγμα, να μετρήσουν τους κρατήρες του Άρη, κάτι που είχε αποθαρρύνει ακόμα και τη NASA μέχρι τώρα, λόγω του τεράστιου αριθμού τους. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία και την μεγαλύτερη εταιρία λογισμικού του κόσμου, που έχει συνεργαστεί για την τεχνολογία του site (με βάση την πλατφόρμα Microsoft Windows Azure Platform), «η συνεργασία χιλιάδων εθελοντών μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να δημιουργήσουν πολύ καλύτερους χάρτες». «Υπάρχουν τόσα πολλά δεδομένα που έρχονται συνεχώς από τον Άρη. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα ευρύτερο κοινό που θα εξετάζει αυτά τα δεδομένα, θα τα ταξινομεί και θα βοηθά στην κατανόηση της σημασίας τους», ανέφερε εκπρόσωπος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA. Το όλο εγχείρημα, παράλληλα, έχει επιμορφωτικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, φέρνοντας πολύ κόσμο πιο κοντά στον «κόκκινο πλανήτη», ο οποίος θα αποτελέσει το στόχο μελλοντικών επανδρωμένων διαστημικών αποστολών. Το site φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες του Άρη, που έχουν τραβηχτεί από τη δεκαετία του ΄60 μέχρι σήμερα, πολλές από τις οποίες δεν είχαν ποτέ μέχρι τώρα δημοσιοποιηθεί. Οι χρήστες μπορούν επίσης να θέτουν ερωτήσεις και να παίρνουν απαντήσεις σχετικά με τον πλανήτη. Ακόμα μπορούν να παίζουν games και να κερδίζουν πόντους ανάλογα με το πόσους κρατήρες μετράνε ή πόσο καλούς χάρτες μπορούν να δημιουργήσουν. ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.

Έτοιμος να επαναλειτουργήσει ο CERN. Μετά από εκτεταμένες επισκευές, που διήρκεσαν πάνω από ένα χρόνο και πλέον ολοκληρώθηκαν πλήρως, ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων του CERN, θα τεθεί σε επαναλειτουργία πιθανότατα αυτό Σαββατοκύριακο, σύμφωνα με το BBC και τον «Γκάρντιαν». Παρόλα αυτά, οι αρμόδιοι του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων αποφεύγουν να δημοσιοποιήσουν την ακριβή ημερομηνία και ώρα που οι πρώτες ακτίνες πρωτονίων θα σταλούν στο μήκους 27 χλμ. υπόγειο κυκλικό τούνελ, σε βάθος 100 μέτρων κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα. Ο επιταχυντής η δημιουργία του οποίου κόστισε γύρω στα 10 δισ. δολάρια- είχε διακόψει τη λειτουργία του το Σεπτέμβριο του 2008, λίγες μέρες μετά την πανηγυρική εγκαινίαση των εργασιών του, όταν λόγω σοβαρού ηλεκτρικού τεχνικού προβλήματος υπέστησαν ζημιά 53 από τους συνολικά 1.624 σούπερ-μαγνήτες του και προκλήθηκε εκτεταμένη διαρροή υγρού ηλίου στο τούνελ (το ήλιο χρησιμοποιείται για να κρατά χαμηλά την θερμοκρασία του επιταχυντή). Οι επιστήμονες του CERN, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να αναπαράγουν τις συνθήκες που επικρατούσαν λίγο μετά το αρχικό «Μπινγκ Μπανγκ» της δημιουργίας του σύμπαντος, θα ξεκινήσουν συγκρατημένα την επανέναρξη της λειτουργίας του μηχανήματος, στέλνοντας ακτίνες από αντίθετες κατευθύνσεις, προκειμένου να συγκρουστούν, αλλά με ενέργεια μόλις 450 δισ. ηλεκτρονιοβόλτ, πολύ κάτω από τις πραγματικές δυνατότητες του επιταχυντή, έτσι ώστε πρώτα να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για νέο «φιάσκο». Μόνο όταν όλα πάνε καλά, οι συγκρούσεις σωματιδίων θα γίνουν με ακτίνες υψηλών ενεργειών, οπότε και θα αρχίσει στην πραγματικότητα το ουσιαστικό ερευνητικό έργο του CERN, που ελπίζεται να ανοίξει νέους ορίζοντες στη φυσική και στην κατανόηση της ύλης, με πρώτη και πιθανότερη την ανακάλυψη του μυστηριώδους «μποζονίου του Χιγκς». Όποιος το βρει, έχει εξασφαλισμένο το Νόμπελ Φυσικής, αλλά ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και ο ανταγωνιστικός αμερικανικός επιταχυντής Tevatron του Fermilab έχει όσο το CERN επιδιόρθωνε τη βλάβη- προλάβει να πάρει κεφάλι στην κούρσα.

Τελευταία εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου για το 2009. Το διαστημικό λεωφορείο Atlantis εκτοξεύτηκε το βράδυ της Δευτέρας φορτωμένο προμήθειες και ανταλλακτικά για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΙSS). Είναι η τελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου για φέτος και μια από τις έξι που απομένουν για τη συναρμογόγηση του πολυεθνικού τροχιακού εργαστηρίου. Το εξαμελές πλήρωμα θα παραμείνει σε τροχιά 11 ημέρες. Θα παραδώσει στον ISS σχεδόν 15 τόνους προμηθειών, νέων αντλιών και δεξαμενών και άλλου εξοπλισμού. Προσκεκλημένοι για την εκτόξευση στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν και περίπου 100 λάτρεις του Διαστήματος και του Διαδικτύου, οι οποίοι ανέλαβαν να ενημερώνουν για την πορεία της αποστολής μέσω του Twitter. Στην φωτογραφια το Atlantis λίγο πριν από την πυροδότηση.

Γεγονός η ύπαρξη νερού στη Σελήνη, σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA. Περίπου 100 κιλά πάγου νερού εκτινάχθηκαν από μια τρύπα στο νότιο πόλο του φεγγαριού, διαμέτρου 20-30 μέτρων, που δημιουργήθηκε από την ελεγχόμενη πρόσκρουση της αποστολής L-CROSS Οκτωβρίου, ανακοίνωσε η NASA μετά τις προκαταρκτικές αναλύσεις. Στις 9 Οκτωβρίου, ο άδειος πύραυλος Centaur, βάρους 2,2 τόνων, προσέκρουσε στη λεκάνη του κρατήρα Cabeus με ταχύτητα γύρω στα 9.000 χλμ/ώρα, και δημιούργησε ένα νέφος σκόνης που εκτιμάται ότι έφτασε σε ύψος 1,6 χλμ. Η συσκευή οργάνων LCROSS, από την οποία είχε απελευθερωθεί ο χρησιμοποιημένος πύραυλος, πέρασε μέσα από τα συντρίμμια, μεταδίδοντας συνεχώς εικόνες και μετρήσεις, και συνετρίβη στο ίδιο σημείο τέσσερα λεπτά μετά την πρώτη πρόσκρουση. Η ανάλυση των φασματικών δεδομένων υποδεικνύει ότι η πρώτη πρόσκρουση εκτίναξε «περίπου μια ντουζίνα κουβάδες των 8 λίτρων». «Δεν βρήκαμε απλά λίγο νεράκι -βρήκαμε μια σημαντική ποσότητα» δήλωσε ο Αντονι Κολαπρέτ, επικεφαλής ερευνητής της αποστολής L-CROSS, σε συνέντευξη Τύπου της NASA το βράδυ της Παρασκευής. «Κανένας άλλος από τους πιθανούς συνδυασμούς χημικών ενώσεων που δοκιμάσαμε δεν ταίριαζε με τις παρατηρήσεις. Η πιθανότητα μόλυνσης [με νερό] από τον [πύραυλο] Centaur επίσης αποκλείστηκε» επισήμανε. Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Σελήνης είναι πιο στεγνό και από την ξηρότερη έρημο της Γης, ωστόσο οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι πάγος νερού μπορεί να κρύβεται μέσα σε κρατήρες του νότιου πόλου, σε σημεία όπου το φως του Ήλιου δεν φτάνει ποτέ. Ο κρατήρας Cabeus, στόχος της ελεγχόμενης πρόσκρουσης, παραμένει αιώνια βυθισμένος σκοτάδι σε θερμοκρασία -230 βαθμών Κελσίου. Ο πάγος, που θα αποτελούσε πολύτιμο φυσικό πόρο για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, πιθανώς έφτασε στη Σελήνη με την πρόσκρουση αστεροειδών πριν εκατομμύρια χρόνια. Δείτε το animation που δημιούργησε η NASA. http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=93251 Για να δουμε τωρα την αποφαση του Ομπαμα μετα την εξελιξη αυτη και την εκθεση που ειχε κανει ο πρώην πρόεδρος της Lockheed Martin Νόρμαν Ογκουστίν που ελεγε η ΝΑΣΑ να παρατησει την Σεληνη και να πραγματοποιήσει επανδρωμένες αποστολές σε κάποιον αστεροειδή ή στους δορυφόρους του Κρόνου, Φόβο και Δείμο.Σχετικα ειχα γραψει στις 26/10/2009 στην 17 σελιδα της Διαστημικης Εξερευνησης. Ο ευρωπαϊκός κυνηγός κομητών περνά «ξυστά» από τη Γη. To πρωί της Παρασκευής η ευρωπαϊκή αποστολή Rossetta πλησίασε για τρίτη και τελευταία φορά τη Γη, χρησιμοποιώντας τη ως βαρυτικό «καταπέλτη» για να αυξήσει ταχύτητα, μέχρι το ραντεβού της με τον κομήτη 67P/Τσουριόμοφ-Γκερασιμένκο το 2014. «Το Rosetta πέρασε πάνω από τον ωκεανό, λίγο νότια του ινδονησιακού νησιού της Ιάβας, ακριβώς στις 08.45.40 ώρα Κεντρικής Ευρώπης», δηλαδή στις 09.45.40 ώρα Ελλάδας, ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Το σκάφος πέρασε πίσω από τον πλανήτη, σε απόσταση 2.481 χιλιομέτρων και με ταχύτητα 13,34 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή 47.800 χλμ/ώρα. Χρησιμοποίησε το βαρυτικό πεδίο της Γης για να επιταχύνει κατά 3,6 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, ή 12.960 χλμ/ώρα. Σε όλη τη διάρκεια του ελιγμού το Rosetta βρισκόταν σε επικοινωνία με τους σταθμούς της ESA στη Δυτική Αυστραλία και την Ισπανία. Έχοντας ολοκληρώσει συνολικά τρία περάσματα από τη Γη και ένα από τον Αρη, από την εκτόξευσή του το 2004, το Rosetta βρίσκεται περίπου στη μέση ενός ταξιδιού 7,1 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, μέχρι το εξώτερο Ηλιακό Σύστημα. Τον Ιούλιο του 2010 θα περάσει μέσα από τη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Αρη και τον Δία, όπου θα εξετάσει τον διαστημικό βράχο (21) Lutetia, και το 2014 θα φτάσει τον τελικό του στόχο, τον κομήτη 67P/Τσουριόμοφ-Γκερασιμένκο. Εκεί θα απελευθερώσει μια διερευνητική συσκευή σε μέγεθος ψυγείου, η οποία θα ακουμπήσει τον κομήτη, προκειμένου να επιβεβαιώσει τη θεωρία ότι τα παγωμένα αυτά σώματα είναι ό,τι περίσσεψε από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος, πριν από 4,6 δισ. χρόνια. Ο Rosetta φωτογράφισε τη Γη από απόσταση 633.000 χλμ-Δειτε την φωτογραφια. Το νέο ρωσικό εργαστήριο παραδόθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μη επανδρωμένο ρωσικό μεταγωγικό παρέδωσε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τη μονάδα Poisk («εξερευνώ» στα ρωσικά), ένα μεταλλικό κύλινδρο μήκους 4 μέτρων που προορίζεται κυρίως για επιστημονικά πειράματα. Έπειτα από ταξίδι δύο ημερών, το σκάφος Progress που μετέφερε το εργαστήριο, καθώς και προμήθειες για τον ISS, προσδέθηκε αυτόματα στο τροχιακό συγκρότημα το βράδυ της Πέμπτης. Η εγκατάσταση του Poisk και των καλωδίων ηλεκτρικού ρεύματος και επικοινωνιών θα απαιτήσει διαστημικό περίπατο που προγραμματίζεται για τον Ιανουάριο. Η νέα ρωσική μονάδα θα επιτρέψει τη διενέργεια περισσότερων επιστημονικών πειραμάτων και περιλαμβάνει μία ακόμα θυρίδα πρόσδεσης για τα ρωσικά σκάφη που επισκέπτονται το σταθμό. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, του οποίου η συναρμολόγηση θα ολοκληρωθεί το 2012 με κόστος άνω των 100 δισ. δολαρίων, έχει μέγεθος ποδοσφαιρικού γηπέδου και φιλοξενεί σήμερα εξαμελές πλήρωμα, αποτελούμενο από δύο Ρώσους, δύο Αμερικανούς, έναν Καναδό και έναν Βέλγο. Στην φωτογραφιες το ρωσικό σκάφος πλησιάζει για πρόσδεση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και φωτογραφια απο το κεντρο διαχειρισης στην Μοσχα.

Άστρα-νάνοι μοιάζουν με τη Γη.Ακατάλληλα, όμως, για ζωή. Βρετανοί και Γερμανοί αστροφυσικοί ανακάλυψαν δύο ουράνια σώματα, που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης και επίσης διαθέτουν ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο, μόνο που -δυστυχώς- είναι άστρα και όχι πλανήτες, άρα ακατάλληλα για φιλοξενία ζωής. Η ανακάλυψη, υπό τον αστροφυσικό δρα Μπόρις Γκένσικε, έγινε από ερευνητές του βρετανικού πανεπιστημίου του Γουόργουικ και του γερμανικού πανεπιστημίου του Κιέλου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science». Τα δύο ασυνήθιστα λευκά άστρα-νάνοι, που απέχουν 400 και 220 έτη φωτός από τη Γη αντίστοιχα, αποτελούν κατάλοιπα τεράστιων άστρων, τα οποία βρίσκονται πια στο τέλος της αστρικής εξέλιξής τους, έχοντας πια καταναλώσει όλο το διαθέσιμο υλικό τους για πυρηνική σύντηξη. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία της αστροφυσικής, τα μεγάλα άστρα, με μάζα επτά έως δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτήν του δικού μας ήλιου, θα καταναλώσουν όλο το υδρογόνο, το ήλιο και τον άνθρακά τους και θα τελειώσουν τη ζωή τους είτε ως λευκοί νάνοι με πλούσιους σε οξυγόνο πυρήνες, είτε θα εκραγούν ως σούπερ-νόβα και θα καταρρεύσουν προς το εσωτερικό τους, μετατρεπόμενα σε αστέρες νετρονίων. Η ανεύρεση λευκών νάνων με άφθονο οξυγόνο θα επιβεβαίωνε αυτή τη θεωρία, όμως δυστυχώς σχεδόν όλοι οι λευκοί νάνοι έχουν τόσο πυκνά στρώματα υδρογόνου ή/και ηλίου, που εμποδίζουν τους επιστήμονες να δουν αν όντως υπάρχει οξυγόνο στο εσωτερικό του άστρου. Για πρώτη φορά, οι βρετανοί και οι γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν δύο λευκούς νάνους πλούσιους σε οξυγόνο στην επιφάνεια τους, πράγμα που θεωρείται ότι συμβαίνει, επειδή ο πυρήνας τους, για κάποιο λόγο, έχει χάσει το εξωτερικό "περιτύλιγμά" του από υδρογόνο και ήλιο.

Μερικες ομορφες και αξιολογες νεες ειδησεις για την Διαστημικη Εξερευνηση. Η Πλανητική Εταιρία σχεδιάζει νέα διαστημική αποστολή με «ηλιακά πανιά» Η Πλανητική Εταιρία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει έως το τέλος του 2010 μια νέα αποστολή του πρώτου στον κόσμο διαστημικού «ηλιακού ιστιοφόρου», που θα κινείται μόνο με την πίεση, την οποία θα ασκεί το φως του ήλιου πάνω σε ειδικά ιστία. Είχε προηγηθεί μια ανάλογη αποτυχημένη απόπειρα το 2005, όταν το πρώτο σκάφος με ηλιακά «πανιά», το Cosmos 1, που είχε εκτοξευθεί από ένα ρωσικό υποβρύχιο στη θάλασσα του Μπάρεντς, είχε καταλήξει τελικά στον ωκεανό αντί να τεθεί σε τροχιά. Το LightSail-1 θα είναι το πρώτο από τρία παρόμοια διαστημικά «ιστιοφόρα» που θα κατασκευαστούν με τη βοήθεια μιας γενναιόδωρης ανώνυμης δωρεάς ύψους 1 εκατ. δολ. Τα ηλιακά ιστία θα δέχονται την πίεση του φωτός (των φωτονίων) και όχι του ιονισμένου ηλιακού ανέμου. Αρχικά το σκάφος θα επιταχύνει πολύ αργά, αλλά τελικά υποτίθεται ότι θα «πιάνει» τρομακτικές ταχύτητες χάρη στη συνεχή πίεση από το ηλιακό φως. «Η διαφορά με έναν κανονικό πύραυλο, είναι ότι αυτός επιταχύνει πολύ στην αρχή, αλλά μετά σταματά, ενώ το ηλιακό ιστιοφόρο θα δέχεται μια συνεχή επιτάχυνση», δήλωσε ο Λούις Φρίντμαν, επικεφαλής της Πλανητικής Εταιρίας, συνιδρυτής της οποίας υπήρξε το 1980 ο διάσημος αστρονόμος Καρλ Σάγκαν, σε συνεργασία με ερευνητές της NASA, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Ο Σάγκαν είχε την αρχική ιδέα να δημιουργηθεί ένα ηλιακό ιστιοφόρο για να συναντήσει τον κομήτη του Χάλεϊ στη δεκαετία του ΄70. Το πρωτοποριακό σκάφος ελπίζεται ότι μπορεί να φθάσει την τεράστια ταχύτητα των 160.000 χλμ. ανά ώρα και να βγει από το ηλιακό μας σύστημα σε μόλις πέντε χρόνια αντί για 25. Οι φανατικοί υποστηρικτές του σκάφους επιμένουν ότι η δική του τεχνολογία θα αποτελέσει την λύση για τα μελλοντικά διαστημικά ταξίδια και όχι οι πύραυλοι που κινούνται με καύσιμα ή χημικά. Το LightSail θα είναι πολύ μικρό (όσο μια φραντζόλα ψωμί), αλλά θα διαθέτει τέσσερα τριγωνικά ιστία Mylar από αλουμίνιο, με συνολική επιφάνεια περίπου 36 τετραγωνικών μέτρων, σε σχήμα διαμαντιού, με ελάχιστο πάχος (το ένα τέταρτο μιας πλαστικής σακούλας). Αν όλα πάνε καλά αυτή τη φορά, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη σε υψόμετρο 800 χλμ., δηλαδή περίπου διπλάσιο από το συνηθισμένο υψόμετρο που φθάνουν τα διαστημικά λεωφορεία της NASA. Η αποστολή θα κοστίσει γύρω στα 1,8 εκατ. δολ. (όλα από ιδιωτικές πηγές). Η κατασκευή του σκάφους θα γίνει από την εταιρία Stellar Exploration με έδρα την Καλιφόρνια. Ακόμα δεν έχει αποφασιστεί από πού και πώς θα εκτοξευτεί στο διάστημα. Τα επόμενα σκάφη LightSail 2 και 3 προορίζονται για αποστολή αρχικά σε μεγαλύτερο υψόμετρο και στη συνέχεια πιο μακριά στο διάστημα. Για ταξίδια σε μεγάλη απόσταση από τον ήλιο, όταν τα φωτόνια θα είναι εξασθενημένα, το σκάφος θα δέχεται πρόσθετη ώθηση από μια ακτίνα λέιζερ που θα ξεκινά από τη Γη και θα στοχεύει το ιστίο του. Το μέσο χρώμα του σύμπαντος είναι… μπεζ. Το σύμπαν μπορεί να φαίνεται σαν μια τεράστια σκοτεινή έκταση, όμως το μέσο χρώμα του είναι στην πραγματικότητα μπεζ, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Οι αστροφυσικοί της NASA Καρλ Γκλέιζμπρουκ και Ίβαν Μπάλντρι, σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο, μελέτησαν το χρώμα του φωτός που εκπέμπεται από 200.000 γαλαξίες και κατέληξαν ότι το μέσο χρώμα του σύμπαντος είναι μια απόχρωση του μπεζ. Αυτό το αχνό «κοσμικό γάλα» έχει προκύψει σταδιακά, καθώς κατά τα τελευταία δέκα δισεκατομμύρια χρόνια το μπλε του σύμπαντος σταδιακά χάνεται, όσο κυριαρχούν όλο και περισσότερο τα πιο ερυθρά άστρα. Το χρώμα των άστρων εξαρτάται από την θερμοκρασία τους. Τα καυτά άστρα είναι μπλε, επειδή περισσότερη ενέργεια εκπέμπεται στο μπλε τμήμα του φάσματος, ενώ τα πιο κρύα άστρα εμφανίζονται πιο κόκκινα. Το σύμπαν διαχρονικά γίνεται λιγότερο θερμό και συνεπώς λιγότερο μπλε. Σύμφωνα με την έρευνα, που επεκτάθηκε σε απόσταση αρκετών δισεκατομμυρίων ετών φωτός (στο χώρο και τον χρόνο), εδώ και έξι δισεκατομμύρια χρόνια το σύμπαν από ένα απαλό τιρκουάζ μετατράπηκε σε μπεζ, πολύ κοντά στο λευκό χρώμα. Ανάλογα με την προσαρμογή του ανθρώπινου ματιού στις διαφορετικές ποσότητες φωτός, το σύμπαν φαίνεται ποικίλει ανάμεσα σε απαλό ροζ, κρεμ και απαλό τιρκουάζ, με το μπεζ, που βρίσκεται κάπου στη μέση, να αποτελεί το μέσο όρο. Γαλαξιακό πορτρέτο. Η ΝΑSΑ έδωσε στη δημοσιότητα τη διπλανή εντυπωσιακή φωτογραφία από το κέντρο του γαλαξία μας. Η φωτογραφία αποτελεί μια σύνθεση από εικόνες τις οποίες έχουν τραβήξει τα διαστημικά τηλεσκόπια Ηubble, Spitzer και Chandra και αποτυπώνει την έντονη κοσμική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στο κέντρο του γαλαξία. Η συμβολή τού κάθε τηλεσκοπίου αποτυπώνεται με διαφορετικό χρώμα. Με το κίτρινο χρώμα είναι οι υπέρυθρες καταγραφές του Ηubble και αφορούν περιοχές που αποτελούνται από εκατοντάδες χιλιάδες άστρα αλλά και περιοχές όπου γεννιούνται νέα άστρα. Με κόκκινο χρώμα παρουσιάζονται τα νεφελώματα και άλλες κοσμικές δομές που παράγουν οι άνεμοι οι οποίοι προέρχονται από τα άστρα και έχουν εντοπιστεί από το Spitzer. Με το μπλε και το βιολετί χρώμα αποτυπώνονται από το Chandra τα καυτά αέρια που έχουν θερμοκρασία εκατ. βαθμών Κελσίου και έχουν δημιουργηθεί από αστρικές εκρήξεις, αλλά και από τη δραστηριότητα της κολοσσιαίας μαύρης τρύπας η οποία βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία. Η λαμπρή γαλάζια περιοχή στην αριστερή πλευρά της φωτογραφίας είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σημείο στο οποίο υπήρχε κάποτε ένα τριπλό αστρικό σύστημα και τώρα έχουν απομείνει τα δύο άστρα, αφού το τρίτο της παρέας εξερράγη και στη θέση του έχει δημιουργηθεί είτε ένα άστρο νετρονίου είτε μια σχετικά μικρή μαύρη τρύπα.

Νέο δωμάτιο για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εκτόξευσε η Ρωσία. Μη επανδρωμένο ρωσικό σκάφος Progress M-MRM2 εκτοξεύτηκε το απόγευμα της Τρίτης με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου θα παραδώσει ένα νέο δωμάτιο σχεδιασμένο για επιστημονικά πειράματα. Η μονάδα Poisk («εξερευνώ» στα ρωσικά) είναι το πρώτο νέο ρωσικό τμήμα του ISS εδώ και μια δεκαετία. Το νέο δωμάτιο, ένας μεταλλικός κύλινδρος μήκους 4 μέτρων και πλάτους 2,5, όχι μόνο θα επεκτείνει το χώρο διαβίωσης και εργασιών στον ISS, αλλά φέρει στην άκρη της και μια ακόμα θυρίδα πρόσδεσης για τα ρωσικά Soyuz που επισκέπτονται το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα. Το σκάφος που μεταφέρει το Poisk, μαζί με προμήθειες για το εξαμελές πλήρωμα του σταθμού, προγραμματίζεται να συνδεθεί αυτόματα στον ISS την Πέμπτη στις 17.44 ώρα Ελλάδας. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα τροχιακό συγκρότημα σε μέγεθος ποδοσφαιρικού γηπέδου, είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας ανάμεσα στις διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Ευρώπης, του Καναδά και της Ιαπωνίας. Η συναρμολόγησή του αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2011 με κόστος που θα υπερβεί τα 100 δισ. δολάρια. Μερικες φωτογραφιες απο την προετοιμασια και την εκτοξευση. Περισσοτερα στο http://www.energia.ru/english/index.html

Συμφωνία ΗΠΑ και Ευρώπης για κοινή εξερεύνηση του Άρη. Οι διαστημικές υπηρεσίες της Ευρώπης (ESA) και των ΗΠΑ (NASA) υπέγραψαν μια κατ’ αρχήν συμφωνία για συντονισμό των προγραμμάτων τους που αφορούν την εξερεύνηση του Άρη. Η συμφωνία, που υπεγράφη στην Ουάσιγκτον από τους επικεφαλής των δύο υπηρεσιών, δίνει το πράσινο φως στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στις δύο πλευρές του Ατλαντικού να αρχίσουν να καταστρώνουν κοινά σχέδια για τον «κόκκινο πλανήτη», σύμφωνα με το BBC. Η αρχή της συνεργασίας θα γίνει με ένα σκάφος σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη το 2016 (υπό ευρωπαϊκή καθοδήγηση), το οποίο θα μελετήσει την ύπαρξη αερίων (κυρίως μεθανίου) στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, ενώ παράλληλα θα τοποθετήσει ένα στατικό μετεωρολογικό σταθμό στην επιφάνεια του Άρη. Η συνεργασία θα συνεχιστεί με την αποστολή τόσο αμερικανικών όσο και ευρωπαϊκών οχημάτων τύπου «ρόβερ» στην επιφάνεια του Άρη το 2018 (υπό αμερικανική καθοδήγηση). Οι πύραυλοι για τις αποστολές του 2016 και 2018 θα παραχωρηθούν από τη NASA. Ο τελικός στόχος, στο μέλλον, θα είναι μια αποστολή που θα συλλέξει πετρώματα και χώμα από τον Άρη και θα τα επιστρέψει για μελέτη στα επιστημονικά εργαστήρια της Γης. Η λεγόμενη «Πρωτοβουλία Κοινής Εξερεύνησης του Άρη» (πρόγραμμα MEJI) συζητείτο εδώ και μήνες μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης και πλέον, με την υπογραφή του σχετικού μνημονίου συνεργασίας, αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. NASA και ESA αναγνωρίζουν επίσημα πια ότι μπορούν να πετύχουν περισσότερα στον επιστημονικό τομέα, αν συνεργαστούν για την μελέτη του «κόκκινου πλανήτη» και μοιραστούν την μέχρι τώρα εμπειρία, την οποία έχουν αποκομίσει από τα ανεξάρτητα προγράμματα εξερεύνησης του πλανήτη που έχουν όλα αυτά τα χρόνια. Καθώς και οι δύο διαστημικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν οικονομικούς περιορισμούς στους προϋπολογισμούς τους, εν μέσω της ευρύτερης οικονομικής κρίσης, η συμφωνία ελπίζεται ότι θα βοηθήσει και σε αυτό το επίπεδο, μέσα από την κατανομή εργασιών, ευθυνών και κονδυλίων μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων. Τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της ESA έχουν ήδη εγκρίνει ποσό 850 εκατ. ευρώ για την αποστολή του Άρη, όμως το ποσό πρέπει να αυξηθεί περαιτέρω (τουλάχιστον στο 1 δισ. ευρώ), ώστε να υπάρξει ομαλή χρηματοδότηση του προγράμματος MEJI. Η πρόσθετη χρηματοδότηση και η κατανομή της μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών αναμένεται να αποφασιστεί σε νέο διακρατικό συμβούλιο της ESA στα μέσα Δεκεμβρίου.

Έπαθλο 900.000 δολαρίων σε διαγωνισμό για διαστημικούς ανελκυστήρες. Μια μικρή πλατφόρμα που ανεβοκατεβαίνει ένα κατακόρυφο καλώδιο, ωθούμενη από μια δέσμη λέιζερ, κέρδισε έπαθλο 900.000 δολαρίων σε διαγωνισμό της NASA για το σχεδιασμό ενός ανελκυστήρα που θα μεταφέρει φορτία σε γήινη τροχιά. Η υπερφιλόδοξη ιδέα του διαστημικού ανελκυστήρα εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960 και έγινε περισσότερο γνωστή το 1979 από το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Αρθουρ Κλαρκ Πηγές του Παραδείσου. Ηλεκτροκίνητα οχήματα θα μπορούσαν μια μέρα να κινούνται κατά μήκος ενός ισχυρού καλωδίου που αναρτάται σε μια βάση στην επιφάνεια της Γης και εκτείνεται σε ύψος χιλιάδων χιλιομέτρων, μέχρι μια πλατφόρμα που κινείται σε γεωσύγχρονη τροχιά -το είδος της τροχιάς στην οποία κινούνται οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι, ώστε να παραμένουν διαρκώς πάνω από το ίδιο σημείο της Γης. Στον τέταρτο διαγωνισμό διαστημικών ανελκυστήρων που οργάνωσε η NASA, στην έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια, οι μηχανές των διαγωνιζόμενων κλήθηκαν να σκαρφαλώσουν όσο πιο γρήγορα γινόταν ένα καλώδιο που κρεμόταν από ελικόπτερο. Κανείς δεν κατάφερε να πετύχει τις ταχύτητες που απαιτούνταν για το πρώτο βραβείο των 2 εκατ. δολαρίων, ωστόσο μια ομάδα, η LaserMotive από το Σιάτλ, κατάφερε να φτάσει στο προβλεπόμενο ύψος των 900 μέτρων και κέρδισε το δεύτερο έπαθλο των 900.000 δολαρίων. Οι δύο άλλες ομάδες, η KC Space Pirates από το Κάνσας και η Space Desing Team από το Σασκάτσουαν, δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την κορυφή και αποκλείστηκαν. Η LaserMotive κάλυψε την απόσταση των 900 μέτρων σε 3 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα. Η πλατφόρμα της ομάδας φέρει στην κάτω επιφάνειά της φωτοβολταϊκά στοιχεία, τα οποία μετατρέπουν σε ηλεκτρική ενέργεια το φως μιας δέσμης λέιζερ που εκπέμπεται από το έδαφος. Σύμφωνα με τον Τόμας Νούτζεντ, επικεφαλής της LaserMotive, η τεχνολογία αυτή πιθανότατα θα αργήσει να αξιοποιηθεί σε διαστημικούς ανελκυστήρες, θα μπορούσε όμως να χρησιμοποιηθεί για τη μετάδοση ενέργειας σε απομονωμένες στρατιωτικές βάσεις ή σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη που παραμένουν εν πτήσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Δειτε την αναβαση:

Φιλε μου Μουσοκλη. Τα δημοσιευματα οπως τα αναφερει ο Alexander φτανουν.Το γεγονος ειναι υπαρκτο.Αυτο ομως που μου εκανε εντυπωση εναι αυτο που αναφερεται στο http://www.madata.gr/index.php/diafora/technology/45839.html (Το πρόβλημα μάλιστα το εντόπισαν χρήστες του διαδικτύου που παρακολουθούσαν τις μετρήσεις, οι οποίες δημοσιεύονται από τους υπεύθυνους του CERN, και έσπευσαν να ενημερώσουν τους αρμόδιους.) Εδω φαινεται ποσο πολυ η γνωση και η επιστημονικη προσπαθεια εχει γινει μαζικη!!! Αυτο ειναι το τεραστιο κερδος της παγκοσμιοποιησης της επιστημονικης γνωσης. Να θυμηθουμε στην αρχαια εποχη την διαφορα μεταξυ της Ελληνικης γνωσης που ηταν ανοικτη στην κοινωνια(Αγορα-Λυκειο) σε αντιθεση με την Αιγυπτιακη που την κρατουσαν κρυφη οι ιερεις και γνωστες για να διαχειριζονται τις μαζες. Ετσι η Ελληνικη γνωση διαδοθηκε και κατεκτησε την Οικουμενη σε αντιθεση με την Αιγυπτιακη που την ψαχνουμε ακομα με τις αρχαιολογικες σκαπανες. Εξαλλου μην ξεχναμε οτι στο CERN αντρωθηκε το διαδικτυο και τωρα παλι οπως λενε εχουν ετοιμασει συστηματα χιλιαδες φορες ταχυτερα απο τα υπαρχοντα που θα βγουν στην αγορα σε λιγο καιρο;

Παραλογες η'συνομοσιωλογικες θεωριες. Φαινεται οτι παρα πολλα γεγονοτα και καταστασεις μας οδηγουν να αρχισουμε να πιστευουμε σε παραλογες η' συνομοσιωλογικες θεωριες. Διαβαστε αυτο το τελευταιο: Μια μπαγκέτα ψωμί σταμάτησε τον επιταχυντή του CERN. Ένα… ξέμπαρκο κομματάκι ψωμιού τύπου μπαγκέτας ήταν αρκετό για να υπερθερμάνει και να σταματήσει ξανά τον παντοδύναμο επιταχυντή του CERN, πάνω που οι τεχνικοί και οι επιστήμονες στη Γενεύη έχουν αρχίσει τη σταδιακή επαναλειτουργία του μηχανήματος, το οποίο είχε τεθεί εκτός λειτουργίας πέρυσι το Σεπτέμβριο λόγω σοβαρής τεχνικής βλάβης από διαρροή υγρού ηλίου. Οι τεχνικοί του μηχανήματος πρόσεξαν ότι οι θερμοκρασίες του συστήματος άρχισαν σταδιακά να ανεβαίνουν. Η έρευνα που ακολούθησε αμέσως, αποκάλυψε το πιο απρόσμενο πρόβλημα. Μια από τις ισχυρές μονάδες ψύξης υψηλού βολτάζ είχε μπλοκάρει από ένα κομμάτι τραγανιστής μπαγκέτας! Τα συστήματα ψύξης λειτουργούν για να ρίξουν την θερμοκρασία του επιταχυντή στους μόλις 1,9 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν. Και η παραμικρή άνοδος της θερμοκρασίας σημαίνει συναγερμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εξαιτίας του ψωμιού η θερμοκρασία ανέβηκε κατά πέντε βαθμούς, στους μείον 266 βαθμούς. Η εκπρόσωπος του CERN, σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου», η οποία επιβεβαίωσε το περιστατικό, είπε ότι παραμένει μυστηριώδης η προέλευση του ψωμιού μέσα στη ζωτική εγκατάσταση που προστατεύεται από φράχτες υψηλής ασφαλείας. «Κανείς δεν ξέρει πώς βρέθηκε εκεί. Η καλύτερη εικασία είναι ότι έπεσε από κάποιο πουλί ή πετάχτηκε από κάποιο διερχόμενο αεροπλάνο», δήλωσε η εκπρόσωπος. Το ψωμί ανακαλύφθηκε σε ένα ζυγό μετασχηματιστή, σε ένα από τα οκτώ κτίρια που βρίσκονται πάνω το μήκους 27 χλμ. τούνελ του υπόγειου επιταχυντή. Οι τεχνικοί του CERN εργάστηκαν για την αποκατάσταση της θερμοκρασίας, ώστε να συνεχίσει η αργή επανενεργοποίηση του επιταχυντή.

Η πιο πλήρης φωτογραφία του γαλαξία μας. Κατι πολυ ομορφο για ολους εδω στο astrovox και σε ολους τους φιλους των νυκτερινων οριζοντων. Δεν είναι συνηθισμένο να χρειάζονται δύο χρόνια και ταξίδια 26.000 μιλίων συνολικά για να τραβηχτεί μια και μόνη φωτογραφία. Τόσα όμως χρειάστηκε ο 42ρονος καθηγητής φυσικής Άξελ Μέλινγκερ του πανεπιστημίου του Κεντρικού Μίσιγκαν στις ΗΠΑ για να δημιουργήσει μια πραγματικά ξεχωριστή φωτογραφία: την πρώτη υψηλής ανάλυσης (658 megapixel) πανοραμική φωτογραφία του γαλαξία μας. Ο Μέλινγκερ συνδύασε πάνω από 3.000 επιμέρους φωτογραφίες του γαλαξία μας, τις οποίες τράβηξε από τις πιο διαφορετικές γωνίες στα πιο διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, από το Τέξας ως τη Νότια Αφρική και τη Νότια Αμερική, πάντα μακριά από τις πόλεις με την φωταύγειά τους, που θολώνει το σκοτεινό νυχτερινό ουρανό. Η πανοραμική εικόνα δείχνει περίπου 25 εκατ. άστρα και νεφελώματα, μερικά 1.000 φορές πιο αχνά από αυτά που μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Η σύνθεση τόσων χιλιάδων φωτογραφιών σε μια κολοσσιαία και μοναδική φωτογραφία απαίτησε εκατοντάδες ώρες εργασίας σε ηλεκτρονικό υπολογιστή με τη βοήθεια ειδικού μαθηματικού μοντέλου. Η όλη εργασία θα παρουσιαστεί στο περιοδικό “Publications” της Αστρονομικής Εταιρίας του Ειρηνικού, σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο. «Η φωτογραφία δείχνει την θέση μας στο γαλαξία. Αν μπορείτε να φανταστείτε να κινείστε στο διάστημα χωρίς να υπάρχει γύρω σας η Γη ή ο Ήλιος, αυτό είναι που θα βλέπατε», δήλωσε ο Μέλινγκερ, που χρησιμοποίησε μια κάμερα SBIG STL-11000.

Ερμής, ένας πραγματικά σιδερένιος πλανήτης. Το μεγάλο αίνιγμα της σύστασης του Ερμή φαίνεται επιτέλους να λύνεται χάρη στα νέα δεδομένα της αποστολής Messenger της NASA: O πλανήτης όχι μόνο κρύβει στην καρδιά του έναν συμπαγή σιδερένιο πυρήνα, αλλά διαθέτει και μεγάλες ποσότητες σιδήρου στην επιφάνειά του. Οι πλανητολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι ο Ερμής είναι ο δεύτερος πιο πυκνός πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος (5,4 φορές πυκνότερος από το νερό), σχεδόν εξίσου πυκνός με τη Γη (5,5 φορές). H υψηλή πυκνότητα, σε συνδυασμό με άλλα χαρακτηριστικά υποδηλώνει ότι ο ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης κρύβει έναν πυρήνα από σίδηρο, ο οποίος αντιστοιχεί στο 42 % του όγκου του στο 60% της συνολικής του μάζας. Το περίεργο όμως ήταν ότι οι παρατηρήσεις με επίγεια τηλεσκόπια έδειχναν χαμηλές συγκεντρώσεις σιδήρου στην επιφάνεια του Ερμή, αντίθετα από ό,τι θα ανέμενε κανείς για ένα σώμα με μεταλλικό πυρήνα. Στην πραγματικότητα, ο φλοιός του Ερμή είναι πλούσιος όχι μόνο σε πυρίτιο αλλά και σε σίδηρο και σε τιτάνιο, αποκαλύπτει τώρα το σκάφος Messenger. «Γνωρίζουμε τώρα ότι η αφθονία του σιδήρου και του τιτανίου στην επιφάνεια του Ερμή είναι υψηλότερη από ό,τι ανέμεναν οι περισσότεροι από εμάς -είναι παρόμοια με ορισμένους σεληνιακούς βασάλτες» δήλωσε ο Ντέιβιντ Λόρενς, ερευνητής της αποστολής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς. Τα νέα δεδομένα μεταδόθηκαν στις 29 Σεπτεμβρίου κατά το τρίτο και τελευταίο κοντινό πέρασμα της αποστολής από τον Ερμή, την τελική φάση πριν το σκάφος τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη το 2011. Το Messenger έχει ήδη χαρτογραφήσει το 98% της επιφάνειας του πλανήτη, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος παρέμενε αθέατο μέχρι σήμερα. Στο τρίτο πέρασμα του σκάφους οι επιστήμονες μπόρεσαν επίσης να αναλύσουν την εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα του πλανήτη, εντόπισαν μια μεγάλη ακανόνιση λεκάνη, πιθανότατα προϊόν αρχαίας ηφαιστειακής δραστηριότητας, καθώς και έναν κρατήρα διαμέτρου 290 χιλιομέτρων, ο οποίος αποδίδεται στην πρόσκρουση αστεροειδή. Αστρονόμοι πιθανόν να επεσήμαναν για πρώτη φορά εξωπλανήτες εκτός του Γαλαξία μας. Καναδοί αστρονόμοι έχουν σοβαρές ενδείξεις για την παρουσία εξωπλανητών εκτός του δικού μας γαλαξία μας, για πρώτη φορά. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 400 εξωπλανήτες, από το 1995 που ανιχνεύθηκε ο πρώτος εξωπλανήτης, όμως όλοι αυτοί βρίσκονται μέσα στη γαλαξιακή γειτονιά μας. Τώρα όμως, ο Erin Mentuch και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Τορόντο, καθώς μελετούσαν 88 μακρινούς γαλαξίες, σε απόσταση μέχρι και 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, πιστεύουν ότι εντόπισαν ίχνη πλανητικού σχηματισμού στο εσωτερικό τους. Αν όντως αυτό επαληθευτεί, θα είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες βλέπουν κάτι τέτοιο τόσο μακριά στον χώρο και πίσω στον χρόνο. Όταν οι ερευνητές μελετούσαν τα μήκη κύματος του φωτός που εκπέμπεται από τους μακρινούς γαλαξίες, βρήκαν αυτό που περίμεναν, ότι αυτό κορυφωνόταν σε δύο κύρια διακριτά μήκη, ένα που αφορούσε το φως των άστρων και ένα που αφορούσε την αχνή θερμότητα που έρχεται από τη διαστρική σκόνη. Αυτό που δεν περίμεναν, ήταν ότι βρήκαν επίσης ένα τρίτο μικρότερο μήκος κύματος, που ήταν πολύ θερμό για να είναι αστρική σκόνη και πολύ ψυχρό για να είναι άστρο. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η πιο πιθανή πηγή αυτής της απρόσμενης ακτινοβολίας είναι να προέρχεται από στροβιλιζόμενους δίσκους σκόνης, αερίων και βράχων που πρόκειται να συγχωνευτούν μελλοντικά υπό την επίδρασή της βαρύτητάς τους και να σχηματίσουν ηλιακά συστήματα. Ο Roberto Abraham, ερευνητής κι αυτός της ίδιας ομάδας λέει: “Είναι το πλέον εκπληκτικό αποτέλεσμα που βρήκαμε μέχρι τώρα. Η περαιτέρω μελέτη του φαινομένου ίσως δείξει αν η διαδικασία σχηματισμού πλανητών έχει αλλάξει διαχρονικά καθώς το σύμπαν «γερνάει». Η ανακάλυψη θα παρουσιαστεί στο περιοδικό αστροφυσικής “The Astrophysical Journal”, σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο. Στην φωτογραφια ο Ερμής σε πορτρέτο που ελήφθη από απόσταση 228 χλμ (η εικόνα έχει περιστραφεί κατά 90 μοίρες)

Κατασκευη νεας γενιας διαστημοπλοιων. Στις 2/11/2009 εγραφα για την προοπτικη της Διαστημικης Εξερευνησης οτι το 2010 που σταματουν τα Διαστημικα Λεωφορεια και μεχρι το 2015 τουλαχιστον ο ISS θα εξυπηρετειται απο τα Soyuz.Μετα θα ξεκινησουν παλι οι Αμερικανοι με το Ares I και τον Ωριωνα ενω οι Ρωσοι θα εχουν ετοιμασει το αντικαταστατη του Soyuz πιθανον το Klipper. Ετσι μεχρι το 2020 και το τελος του Διαστημικου Σταθμου θα εχουν δοκιμασθει επαρκως τα νεα διαστημικα λεωφορεια και των Ρωσων και τον Αμερικανων. Μερικα νεα στοιχεια για την προσπαθεια των Ρωσων που προχωραει με εντατικους ρυθμους στην κατασκευη νεας γενιας διαστημοπλοιων. Η Ρωσία ετοιμάζεται εντατικά για τις διαστημικές εξερευνήσεις του 21ου αιώνα, όχημα των οποίων θα είναι πλέον τα πυρηνοκίνητα διαστημόπλοια. Αυτό ανακοίνωσε ο επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας «ΡοσΚόσμος» Ανατόλι Πέρμινοφ στην προεδρική επιτροπή για τον εκσυγχρονισμό και την τεχνολογική ανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας, στην οποία το Κρεμλίνο αποδίδει απόλυτη προτεραιότητα. Το σχέδιο κατασκευής πυρηνοκίνητων σκαφών θα αναβαθμίσει κατά τους εμπνευστές τους τις δυνατότητες μελέτης και κατάκτησης του ανοιχτού Διαστήματος, κάτι που «είναι σήμερα αδύνατο και θα είναι και στο μέλλον χωρίς τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας». Ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβιέντεφ βρήκε το σχέδιο «ιδέα μεγάλης προοπτικής» και ανέθεσε στην κυβέρνηση να φροντίσει να επιλύσει το ταχύτερο ζητήματα χρηματοδότησης του προγράμματος. Η κατασκευή των νέων διαστημικών σκαφών προορίζεται να καλύψει τις ανάγκες των πτήσεων μακράς διάρκειας, συμπεριλαμβανομένης της εξασφάλισης των προϋποθέσεων για μια επανδρωμένη πτήση στον Αρη. Οι Ρώσοι επιστήμονες οραματίζονται ήδη πτήσεις μεταξύ και άλλων πλανητών ή διαστημικών βάσεων εκτός Γης, καθώς και τη δημιουργία μελλοντικά βάσης στη Σελήνη, όπου κατά τις εκτιμήσεις και τους υπάρχοντες σχεδιασμούς θα «επιστρέψει» αναγκαστικά και πιθανότατα θα εγκατασταθεί μέρος των ανθρωπίνων διαστημικών δραστηριοτήτων. Οι Ρώσοι επιστήμονες οραματίζονται ήδη πτήσεις μεταξύ πλανητών αλλά και διαστημικών βάσεων που θα «φιλοξενούν» ανθρώπινες δραστηριότητες του μέλλοντος... (φωτ. Ass. Press) Απαντώντας στον Ντ. Μεντβιέντεφ, ο Α. Πέρμινοφ ανακοίνωσε ότι η μακέτα του σκάφους και του ενεργειακού συστήματος νέου, πυρηνικού τύπου αναμένεται να είναι έτοιμη περί το 2012. Η κατασκευή του νέου διαστημόπλοιου θα μειώσει κατά τρεις φορές το κόστος της «διαστημικής επιβίωσης», που εξασφαλίζεται σήμερα με ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες και κατά δύο φορές το κόστος «διάτρησης της ατμόσφαιρας και εξόδου στο ανοιχτό Διάστημα». Ο κ. Πέρμινοφ χαρακτήρισε τη Ρωσία «πρώτη δύναμη» στα παγκόσμια διαστημικά προγράμματα επανδρωμένων πτήσεων και κατέχουσα τη «δεύτερη θέση» ως προς τις «διαστημικές της δυνατότητες», αποφεύγοντας να ερμηνεύσει αν θεωρεί τις ΗΠΑ ή την Κίνα πλέον ως βασικό της ανταγωνιστή. Κατά τις εκτιμήσεις του το πρόγραμμα των πυρηνοκίνητων σκαφών, «εφόσον επιτύχει», θα προσφέρει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία στο ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα, από το οποίο εν πολλοίς εξαρτάται σήμερα και η αμερικανική NASA, στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Τεχνολογικοί κίνδυνοι Προετοιμάζοντας και για τα χειρότερα, ο κ. Πέρμινοφ εξήγησε ότι οι «τεχνολογικοί κίνδυνοι» από την υλοποίηση του σχεδίου είναι υψηλοί, όμως θα αντιμετωπιστούν χάρη στην υπάρχουσα πολύχρονη επιστημονική και τεχνική εμπειρία της Ρωσίας στη διαχείριση πυρηνικών μονάδων και αντιδραστήρων και σε συνεργασία με τον πυρηνικό κολοσσό της χώρας «Ροσ-ΑΤομ». Υπολογίζεται ότι για την προώθηση του σχεδίου θα χρειαστούν επενδύσεις περίπου 400 δισ. ευρώ σε διάστημα τουλάχιστον 9 ετών.

Βουτιά στο «σιντριβάνι» του Εγκέλαδου. Το διαστημικό σκάφος «Cassini» που εξερευνά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του «βούτηξε» τη Δευτέρα μέσα στους πίδακες που εκτοξεύουν στο Διάστημα υλικό από την επιφάνεια του Εγκέλαδου. Το σκάφος θα προσπαθήσει να ανακαλύψει σύνθετες οργανικές ύλες και άλλα στοιχεία τα οποία συνδέονται με την παρουσία ζωής. Το 2005 εντοπίστηκαν στον Νότιο Πόλο του δορυφόρου του Κρόνου τέσσερις πίδακες που εκτοξεύουν σωματίδια πάγου, νερού και σκόνης με ταχύτητα 2.500 χλμ./ώρα σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι πίδακες πηγάζουν από ρωγμές που οδηγούν σε έναν υπόγειο, υγρό όγκο.Η ανακάλυψη στοιχείων που να υποδεικνύουν πιθανή παρουσία ζωής είναι ζωτικής σημασίας για τον προγραμματισμό των επόμενων διαστημικών αποστολών. Υπάρχει ήδη σε εξέλιξη σχεδιασμός για αποστολή στην Ευρώπη, στον παγωμένο δορυφόρο του Δία που ήταν και ο πρώτος για τον οποίον υπήρξαν ενδείξεις ότι διαθέτει νερό σε υγρή μορφή. Οι πληροφορίες που θα στείλει το «Cassini» από τον Εγκέλαδο ίσως μεταβάλουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Στην καλλιτεχνική απεικόνιση, ένας από τους πίδακες του δορυφόρου του Κρόνου μέσα στους οποίους θα εισχωρήσει το «Cassini».

Νέος ευρωπαϊκός δορυφόρος παρακολουθεί τον υδρολογικό κύκλο. Ο δορυφόρος SMΟS του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος εκτοξεύτηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας με αποστολή να χαρτογραφήσει τον κύκλο του νερού ανάμεσα στους ωκεανούς, την ξηρά και την ατμόσφαιρα. Τα δεδομένα θα βοηθήσουν στην παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής, στη γεωργία και στη μετεωρολογία. Ο SMΟS είναι ο δεύτερος από τους οκτώ δορυφόρους που περιλαμβάνει το πρόγραμμα Earth Exploers («Εξερευνητές της Γης) του ESA, σχεδιασμένους να συλλέξουν δεδομένα για επείγοντα περιβαλλοντικά ζητήματα. Ο πύραυλος Rokot που μετέφερε τον SMΟS εκτοξεύτηκε από το Κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ της Ρωσίας στις 0.350 ώρα Ελλάδας και 70 λεπτά αργότερα τέθηκε σε προσωρινή χαμηλή γήινη τροχιά. Το πρώτο σήμα του ελήφθη από επίγειο σταθμό στο Γιοχάνεσμπουργκ, ενώ το κέντρο ελέγχου της αποστολής βρίσκεται στην Τουλούζη. Ο SMOS (Δορυφόρος Υγρασίας Εδάφους και Αλατότητας Ωκεανών) φέρει ένα μόνο επιστημονικό όργανο με την ονομασία ΜIRAS (Ραδιόμετρο Απεικόνισης Μικροκυμάτων με Σύνθεση Διαφράγματος). To MIRAS ουσιαστικά χαρτογραφεί την υγρασία που βρίσκεται στο έδαφος καθώς και τη συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων στους ωκεανούς όλου του κόσμου. Το όργανο αποτελείται από 69 δέκτες, διατεταγμένους κατά μήκος τριών βραχιόνων, οι οποίοι μετρούν τη θερμοκρασία της ανακλώμενης ακτινοβολίας στην περιοχή των μικροκυμάτων. Η θερμοκρασία αυτή είναι συνάρτητη της πραγματικής θερμοκρασίας στην επιφάνεια και της αγωγιμότητάς της, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από την υγρασία και τα διαλυμένα άλατα. Οι άλλοι δορυφόροι του προγράμματος Earth Explorers: Goce (ήδη σε τροχιά): χαρτογράφηση του βαρυτικού πεδίου της Γης Cryosat-2: χαρτογράφηση των καλυμμάτων πάγου στους πόλους Aeolus: μέτρηση των ανέμων με όργανο λέιζερ Earthcare: μελέτη του σχηματισμού και της επίδρασης των νεφών Explorer 7 και 8: ο ρόλος τους δεν έχει ακόμα αποφασιστεί. Δειτε το βιντεο:

ΝΑΣΑ. Την προηγουμενη Δευτερα 26/10/2009 εγραφα οτι κατι περιεργο συμβαινει στην ΝΑΣΑ.Η επιτροπή, με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Lockheed Martin Νόρμαν Ογκουστίν,με την εκθεση που παρεδωσε μιλαει να παρατηση την Σεληνη και να πραγματοποιήσει επανδρωμένες αποστολές σε κάποιον αστεροειδή ή στους δορυφόρους του Κρόνου, Φόβο και Δείμο. Σημερα στο www.in.gr και στο post Επιστημη/Τεχνολογια εχει ανεβασει μια ψηφοφορια για πού πρέπει να βάλουν πλώρη οι επανδρωμένες αποστολές της NASA την ερχόμενη δεκαετία; Εδω φαινεται η ψηφορια την ωρα που γραφω (12,15) Για πού πρέπει να βάλουν πλώρη οι επανδρωμένες αποστολές της NASA την ερχόμενη δεκαετία; Τη Σελήνη 205 20,46% Κάποιον αστεροειδή 77 7,68% Τα φεγγάρια του Αρη 266 26,55% Για αλλού 109 10,88% Για πουθενά 323 32,24% Δεν ξέρω / Δεν απαντώ 22 2,2% Σύνολο: 1002 Η ψηφοφορία αυτή δεν είναι επιστημονική. Αποτυπώνει τις γνώμες εκείνων μόνο των χρηστών που επιλέγουν να ψηφίσουν, και όχι των χρηστών εν γένει ή του κοινού ως συνόλου. Επειδη η ψηφοφορια οπως αναφερεται δεν ειναι επιστημονικη και πολυ περισσοτερο δεν γινεται μεταξυ επιστημονων που εχουν γνωση του θεματος τις Διαστημικης Εξερευνησης δεν θα κριτικαρω το 32,24 που λεει να μην παμε πουθενα η΄ τους αλλους που λενε για αλλου 10,88 χωρις βεβαια να ξερουμε που πιθανον αναφερονται αλλα θελω να γραψω μερικα για το πραγματικο διλλημα πρωτα Σεληνη και μετα Αρη(και οχι φεγγαρια του Αρη γιατι αυτο ειναι ανοητο να φτασεις εκει και να πας στον Φοβο η΄ στο Δειμο) και γιατι ετσι. Αυτη τι στιγμη τα δεδομενα ειναι:Εχουμε τον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο που συμφωνα με ολα τα δεδομενα θα τον κρατησουμε μεχρι το 2020 πριν τον στειλουμε να κανει παρεα με τον Μιρ στον Ειρηνικο Ωκεανο. Το 2010 σταματουν τα Διαστημικα Λεωφορεια και μεχρι το 2015 τουλαχιστον ο ISS θα εξυπηρετειται απο τα Soyuz.Μετα θα ξεκινησουν παλι οι Αμερικανοι με το Ares I και τον Ωριωνα ενω οι Ρωσοι θα εχουν ετοιμασει το αντικαταστατη του Soyuz πιθανον το Klipper. Ετσι μεχρι το 2020 και το τελος του Διαστημικου Σταθμου θα εχουν δοκιμασθει επαρκως τα νεα διαστημικα λεωφορεια και των Ρωσων και τον Αμερικανων. Αφου λοιπον δεν θα υπαρχει Διαστημικος Σταθμος (οικονομια και απελευθερωση επιστημονων)θα μπορουν τοτε να κανουν το αλμα για την Σεληνη.Ως τοτε θα εχει γινει πληρη χαρτογραφηση και θα εχει βρεθει το πιο καταλληλο μερος για να χτιστει η Σεληνιακη βαση. Αυτη η εξελιξη ειναι η πιο λογικη και πιο οικονομικη με το πλεονεκτημα οτι εκει (Σεληνη)θα αναπτυξεις τις τεχνολογιες για την μακρα διαβιωση σε αλλο πλανητικο σωμα και με το οτι και να χρειαστει σε 3 ημερες θα εισαι επανω. Ετσι λοιπον θα μπορεις να βαλεις πραγματικες βασεις και μετα απο 10 με 12 χρονια θα μπορεις να κανεις το πραγματικο μεγαλο αλμα για τον Αρη. Θα με ενδιεφερε πολυ η γνωμη των φιλων του Astrovox για ολα αυτα.

Πρώτη επιτυχής εκτόξευση για το διάδοχο των διαστημικών λεωφορείων. Φορτωμένος με ελπίδες για το μέλλον της NASΑ, o πύραυλος Ares I που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία -εκτός απροόπτου-πραγματοποίησε με επιτυχία την Τετάρτη την πρώτη του δοκιμαστική πτήση χωρίς πλήρωμα. Ο Ares I-X, ο ψηλότερος και λεπτότερος πύραυλος που έχει ποτέ δημιουργήσει η NASA, εκτοξεύτηκε στις 17.30 ώρα Ελλάδας από την εξέδρα 39-Β του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ, η οποία μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τα διαστημικά λεωφορεία. Η δίλεπτη πτήση, κόστους 440 εκατ. δολαρίων, επέτρεψε στη NASA να ελέγξει την αεροδυναμική συμπεριφορά και τη λειτουργία του κατώτερου σταδίου του πυραύλου, το οποίο βασίστηκε στο σχεδιασμό των προωθητικών πυραύλων στερεού καυσίμου που χρησιμοποιούνται στα διαστημικά λεωφορεία. Το κατώτερο τμήμα του Ares έφτασε σε ύψος 40 χλμ και στη συνέχεια έπεσε με αλεξίπτωτο στον Ατλαντικό, από όπου θα περισυνελέγη για εξέταση. Τα ανώτερα τμήματα -η κάψουλα Orion για το πλήρωμα, το σύστημα διαφυγής και το ανώτερο τμήμα του κινητήρα- ήταν απλά ομοιώματα που καταστράφηκαν πέφτοντας στη θάλασσα. Θα χρειαστούν μήνες μέχρι ολοκληρωθεί η ανάλυση των δεδομένων από τους 700 αισθητήρες που θα παρακολουθούν το εγχείρημα. Στο μεταξύ, όμως, ο Λευκός Οίκος ενδέχεται να ακυρώσει το πρόγραμμα ανάπτυξης του Ares και να επιλέξει διαφορετικό σκάφος για το επανδρωμένο πρόγραμμα της NASA. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Αστερισμός» που παρουσίασε η κυβέρνηση Μπους το 2004, η NASA θα αποσύρει τα διαστημικά λεωφορεία το 2010, ενώ ο νέος πύραυλος Ares και η κάψουλα Orion που θα τοποθετείται στην κορυφή του δεν θα είναι έτοιμα για επανδρωμένες πτήσεις πριν από το 2015 το νωρίτερο. Όμως το πρόγραμμα έχει συναντήσει σημαντικά τεχνικά και οικονομικά εμπόδια και ενδέχεται να ακυρωθεί το προσεχές διάστημα. Η επιτροπή στην οποία η κυβέρνηση Ομπάμα ανέθεσε να εξετάσει το θέμα προειδοποίησε ότι προϋπολογισμός της NASA δεν επαρκεί για την υλοποίηση του προγράμματος και η υπηρεσία θα ήταν προτιμότερο να παρακάμψει την επιστροφή στη Σελήνη και να βάλει ως στόχο κάποιον αστεροειδή ή τα φεγγάρια του Αρη. Θα μπορούσε επίσης να ακυρώσει την ανάπτυξη των πυραύλων Ares και να διαλέξει άλλο πύραυλο. Εκτός από τον πύραυλο Ares I για τη μεταφορά του πληρώματος, η NASA αναπτύσσει και τον ακόμα μεγαλύτερο Ares V, ο οποίος θα είναι μη επανδρωμένος και προορίζεται να μεταφέρει τις ακάτους που θα χρησιμοποιηθούν για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη. Δειτε το βιντεο. http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=94333

Παρα τις προτροπες του πρώην πρόεδρου της Lockheed Martin Νόρμαν Ογκουστίν,η ΝΑΣΑ να παρατησει την εξελιξη του Ares τα πραγματα φαινεται να προχωρουν κανονικα: Έτοιμη η NASA για την πρώτη, κρίσιμη εκτόξευση του Ares I. Η NASA ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το μεσημέρι της Τρίτης το πρωτότυπο ενός πυραύλου που μεταφέρει ελπίδες για νέες επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη, παρά τις αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του σχεδίου. Η δοκιμαστική εκτόξευση προγραμματίζεται για τις 14.00 ώρα Ελλάδας, ωστόσο η πιθανότητα κατάλληλων καιρικών συνθηκών, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Δευτέρας, περιορίζεται στο 40%. Η εκτόξευση θα μεταδοθεί ζωντανά από το NASA TV. Δείτε το βίντεο με τις προετοιμασίες: http://www.youtube.com/watch?v=QlCXmkQ07XQ&feature=player_embedded Ο Ares I,-Χ, ένας ασυνήθιστα στενόμακρος γίγαντας με ύψος 100 μέτρα, θα εκτοξευτεί για μια δίλεπτη πτήση που θα φτάσει σε ύψος μόλις 40 χιλιομέτρων, προκειμένου να ελεγχθεί η αεροδυναμική συμπεριφορά και η λειτουργία του κατώτερου σταδίου του. Τα ανώτερα τμήματα είναι απλά ομοιώματα. «Είναι μια πρώτη ευκαιρία για τη δοκιμή και την έγκριση των χαρακτηριστικών πτήσης, του εξοπλισμού, των εγκαταστάσεων και των επιχειρήσεων εδάφους που αφορούν τον Ares» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η NASA. Θα χρειαστούν μήνες για να ολοκληρωθεί η ανάλυση των δεδομένων από τους 700 αισθητήρες που θα παρακολουθούν το εγχείρημα. Δείτε το animation της πτήσης: Είναι η πρώτη φορά εδώ και 34 χρόνια που ένας διαφορετικός πύραυλος ορθώνεται στην εξέδρα 39-Β του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ, η οποία χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τα διαστημικά λεωφορεία. Η NASA σχεδιάζει να αποσύρει τα διαστημικά λεωφορεία το 2010, ενώ ο νέος πύραυλος Ares και η κάψουλα Orion που θα τοποθετείται στην κορυφή του δεν θα είναι έτοιμα για επανδρωμένες πτήσεις πριν από το 2015 το νωρίτερο. Το πρόγραμμα «Αστερισμός» της NASA για την ανάπτυξη του Ares και του Orion έχει συναντήσει σημαντικά τεχνικά και οικονομικά εμπόδια και ενδέχεται να ακυρωθεί το προσεχές διάστημα. Η επιτροπή στην οποία η κυβέρνηση Ομπάμα ανέθεσε να εξετάσει το πρόγραμμα προειδοποίησε ότι προϋπολογισμός της NASA δεν επαρκεί για την υλοποίηση του προγράμματος και η υπηρεσία θα ήταν προτιμότερο να παρακάμψει την επιστροφή στη Σελήνη και να βάλει ως στόχο κάποιον αστεροειδή ή τα φεγγάρια του Αρη. Θα μπορούσε επίσης να ακυρώσει την ανάπτυξη των πυραύλων Ares και να διαλέξει άλλο πύραυλο. Η τελική απόφαση ανήκει τώρα στον Λευκό Οίκο. Εκτός από τον πύραυλο Ares I για τη μεταφορά του πληρώματος, η NASA αναπτύσσει και τον ακόμα μεγαλύτερο Ares V, ο οποίος θα είναι μη επανδρωμένος και προορίζεται να μεταφέρει τις ακάτους που θα χρησιμοποιηθούν για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη. Εφαρμογή για το iPhone και το iPod λανσάρει η NASA. Εφαρμογή για το iPhone που προσφέρει «πληροφορίες, βίντεο, εικόνες και ενημερώσεις για τις αποστολές της NASA» δημιουργήθηκε από τη NASA και είναι διαθέσιμη για δωρεάν κατέβασμα από το Apple Apps Store. «Η εφαρμογή της NASA προσφέρει ένα γρήγορο και ενδιαφέροντα τρόπο για να έχει το κοινό την εμπειρία της διαστημικής εξερεύνησης» δήλωσε στο AFP ο Γκάρι Μάρτιν, διευθυντής Επικοινωνίας στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA, όπου αναπτύχθηκε το πρόγραμμα. Οι χρήστες θα μπορούν μεταξύ άλλων να παρακολουθήσουν την κίνηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και άλλων αποστολών σε γήινη τροχιά και να έχουν πρόσβαση στα χρονόμετρα αντίστροφης μέτρησης για τις εκτοξεύσεις.

Κατι περιεργο συμβαινει στην ΝΑΣΑ. Η επιτροπή, με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Lockheed Martin Νόρμαν Ογκουστίν,με την εκθεση που παρεδωσε μιλαει να παρατηση την Σεληνη και να πραγματοποιήσει επανδρωμένες αποστολές σε κάποιον αστεροειδή ή στους δορυφόρους του Κρόνου, Φόβο και Δείμο. Εδω καλα -καλα η ΝΑΣΑ δεν θα εχει διαστημικο φορεα απο το 2010 εως το 2015 στην καλυτερη περιπτωση και μετα θα προσπαθησει ξεκινωντας με πτησεις στον ISS να ξεκινησει μια διαδικασια να προσεγγισει την Σεληνη και αυτοι προτεινουν ξαφνικα να παμε σε αστεροειδη(να κανουμε τι,εκτος απο το να παρουμε μερικα πετρωματα που μπορει να γινει και με ρομποτ),η να παμε στον Φοβο-Δειμο και γιατι αφου θα φτασουμε εκει οχι και στον ιδιο τον Αρη; Μηπως οι κυριοι αυτοι ψαχνουν για συμβολαια πανακριβα για τις εταιριες τους απο τις οποιες προερχονται; Ας δουμε ομως την ειδηση και ελπιζω να δημοσιευτει ολη η εκθεση για να δουμε τι γραφει ακριβως και ελπιζω ο Ομπαμα να δοσει την σωστη κατευθυνση στην ΝΑΣΑ για το μελλον της Διαστημικης Εξερευνησης. Υπάρχουν καλύτεροι προορισμοί από τη Σελήνη, συμβουλεύει τη NASA ειδική επιτροπή. Ο προϋπολογισμός της NASA δεν επαρκεί για την υλοποίηση του οράματος του Τζορτζ Μπους και η υπηρεσία θα ήταν προτιμότερο να παρακάμψει την επιστροφή στη Σελήνη και να βάλει ως στόχο κάποιον αστεροειδή ή τα φεγγάρια του Αρη, κατέληξε ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών. Η απόφαση ανήκει τώρα στον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε ζητήσει τη γνωμοδότηση. Η έκθεση των 155 σελίδων δημοσιοποιείται την ώρα που ο νέος πύραυλος Ares I της NASA περιμένει στην εξέδρα εκτόξευσης του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ για την πρώτη του δοκιμαστική εκτόξευση. Τώρα, οι συστάσεις αφήνουν «στον αέρα» την ανάπτυξη του οχήματος που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία, καθώς η επιτροπή θεωρεί ότι η NASA έχει βάλει πλώρη για λάθος προορισμό και με τον λάθος πύραυλο. Η επιτροπή, με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Lockheed Martin Νόρμαν Ογκουστίν, είχε παραδώσει την περίληψη της έκθεσης τον περασμένη μήνα, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη για αύξηση των κονδυλίων. Από το 2014, ο ετήσιος προϋπολογισμός της NASA θα πρέπει να αυξηθεί από τα 18 στα 21 δισ. δολάρια αν οι αστροναύτες της πρόκειται να ταξιδέψουν πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Σε συνέντευξη Τύπου το βράδυ της Πέμπτης, ο Ογκουστίν εστιάστηκε στους προορισμούς που θα έπρεπε να βάλει ως στόχο η NASA, εκτιμώντας ότι θα μπορούσε να πραγματοποιήσει επανδρωμένες αποστολές σε κάποιον αστεροειδή ή στους δορυφόρους του Αρη, Φόβο και Δείμο, σε λιγότερο χρόνο από τα 15 χρόνια που θα χρειαζόταν για να επιστρέψει στη Σελήνη. Το φεγγάρι θα γινόταν γύρω στο 2024 ο βασικός ενδιάμεσος σταθμός για την πρώτη αποστολή στον Αρη, στο πλαίσιο του σχεδίου που είχε αποφασίσει το 2004 η κυβέρνηση Μπους. Το πρόβλημα είναι ότι η αναχώρηση μιας αποστολής από τη Σελήνη για την επιστροφή στη Γη θα απαιτούσε πολλά καύσιμα, λόγω της υψηλής βαρύτητας του φεγγαριού, καθιστώντας το εγχείρημα υπερβολικά ακριβό. Τρεις από τις οκτώ επιλογές που δίνει η επιτροπή στη NASA προβλέπουν αποστολές σε προορισμούς εκτός της Σελήνης, με τελικό στόχο μια επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια του Αρη. Η επιτροπή θεωρεί επίσης ότι η NASA ίσως θα έπρεπε να εγκαταλείψει την ανάπτυξη του πυραύλου Ares και να εστιαστεί σε μεγαλύτερους πυραύλους, βασισμένους στις διαθέσιμες σήμερα τεχνολογίες. Συνιστά επίσης παράταση της ζωής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και μετά το 2015 και χρήση πυραύλων ιδιωτικών εταιρειών για τη μεταφορά πληρωμάτων και προορισμών. Η έκθεση θα εξεταστεί από το Λευκό Οίκο και «η οριστική απόφαση θα ληφθεί τελικά από τον πρόεδρο» δήλωσε ο εκπρόσωπος της αμερικανικής κυβέρνησης Νικ Σαπίρο.

Τούνελ στη Σελήνη. Μια βαθιά τρύπα που πιθανότατα αποτελεί την είσοδο σε ένα τεράστιο υπόγειο τούνελ, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην επιφάνεια της Σελήνης από ιάπωνες και γερμανούς επιστήμονες. Η ίδια η τρύπα εκτιμάται ότι έχει διάμετρο 65 μέτρα και –με βάση εικόνες που έχουν ληφθεί από διαφορετικές γωνίες- βάθος τουλάχιστον 80 μέτρα. Η ανακάλυψη ενισχύει τις υποψίες των επιστημόνων ότι κάτω από το σεληνιακό έδαφος υπάρχουν μεγάλα μακριά και δαιδαλώδη κανάλια, που μπορούν στο μέλλον να προστατεύσουν τις μελλοντικές αποστολές αστροναυτών από τη διαστημική ακτινοβολία, τις πτώσεις μετεωριτών, τις απότομες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και άλλα προβλήματα. Τα υπόγεια αυτά κανάλια, που μοιάζουν με αντίστοιχα στη Γη, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν, όταν το ανώτερο στρώμα ενός ρεύματος λιωμένου βράχου στερεοποιήθηκε και η λάβα από κάτω «στράγγιξε», αφήνοντας στην θέση της ένα υπόγειο τούνελ. Μέχρι σήμερα δεν είχε βρεθεί κανένα επιφανειακό άνοιγμα που να φαίνεται ότι οδηγεί σε ένα τέτοιο τούνελ. Όμως τώρα, για πρώτη φορά, μια ομάδα ερευνητών, υπό τον Γιουνίκι Χαρουγιάμα της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης του Διαστήματος, μελέτησε προσεκτικά τις φωτογραφίες που τράβηξε το ιαπωνικό διαστημικό σκάφος «Καγκούγια», που βρισκόταν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι επί δύο περίπου χρόνια, μέχρι τον φετινό Ιούνιο. Η σχετική επιστημονική εργασία παρουσιάστηκε στο περιοδικό γεωφυσικής Geophysical Research Letters της αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. Η τρύπα βρίσκεται σε μια ηφαιστειακή περιοχή της Σελήνης, συνεπώς κατάλληλη ώστε να υπάρξει η λάβα που θα έχει δημιουργήσει το τούνελ, το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί να έχει πλάτος μέχρι 370 μέτρων, σύμφωνα με το New Scientist, είναι δηλαδή ιδιαίτερα ευρύχωρο για να φιλοξενήσει μια μελλοντική σεληνιακή βάση. Δεν είναι ακόμα σαφές πώς δημιουργήθηκε η ίδια η τρύπα στην επιφάνεια, κάτι που μπορεί να έχει συμβεί από πτώση μετεωρίτη, σεισμό ή υποχώρηση της οροφής του υπόγειου τούνελ. Οι επιστήμονες, αν και στοιχηματίζουν ότι η τρύπα οδηγεί σε τούνελ, δεν είναι εξίσου βέβαιοι ότι στο μέλλον οι αστροναύτες θα μπορούσαν να μπουν στο τούνελ, καθώς η πρόσβαση σε αυτό μπορεί να είναι φραγμένη από πέτρες ή στερεοποιημένη λάβα. Η αποστολή LRO της NASA αναμένεται να δώσει μελλοντικά δέκα φορές πιο λεπτομερείς εικόνες για τη συγκεκριμένη τρύπα και παράλληλα μπορεί να βρει στη σεληνιακή επιφάνεια νέα ανοίγματα-εισόδους σε σπήλαια.

Περπατώντας στο διάστημα. Στις 18 Μαρτίου του 1965, ο Αλεξέι Λεόνοφ άφησε την ασφάλεια του διαστημικού του οχήματος και βγήκε στο κενό για να...δοκιμάσει την τύχη του. Παρέμεινε στο διάστημα 12 λεπτά πιασμένος με ένα καλώδιο από το διαστημόπλοιο. Όταν επιχείρησε να ξαναμπεί, η στολή του είχε φουσκώσει τόσο πολύ, που δε χωρούσε από την πόρτα. Το διαστημικό κέντρο ελέγχου στη Σοβιετική Ένωση περίμενε την εξέλιξη με κομμένη την ανάσα. Τελικά, ο αστροναύτης άνοιξε μία βαλβίδα στη στολή του για να αφήσει να βγει ο αέρας, κι έτσι κατάφερε να επανέρθει στο εσωτερικό του διαστημοπλοίου. Εκείνη τη στιγμή, οι Σοβιετικοί πανηγύρισαν τη νίκη τους στην κούρσα με τους Αμερικανούς για τον πρώτο διαστημικό περίπατο. Οι Αμερικανοί ακολούθησαν τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου με τον Εντ Γουάιτ. Από τότε, περισσότεροι από 170 αστροναύτες διαφόρων εθνικοτήτων είχαν την ευκαιρία να «βηματίσουν» στο αχανές σύμπαν. Το 1984, έγιναν οι πρώτοι διαστημικοί περίπατοι χωρίς καλώδια. Ο Τζο Άλεν ήταν ένας από αυτούς. Μιλώντας παλιότερα στα «ΝΕΑ», είχε περιγράψει την εκπληκτική του εμπειρία. Ο Αμερικανός αστροναύτης πέρασε οκτώ ολόκληρες ώρες αιωρούμενος στο απόλυτο κενό. Καθισμένος, κατά κάποιο τρόπο, σε έναν... θρόνο. Γιατί με θρόνο μοιάζει το μηχάνημα κίνηση, που χρησιμοποίησε ο Αμερικανός αστροναύτης για να διανύσει τα 100 μέτρα που τον χώριζαν από ένα δορυφόρο, που είχε πάρει λάθος δρόμο. Και χρειαζόταν μία απλή ώθηση για να επανέρθει στον σωστό. Το μηχάνημα περιστροφής ήταν δεμένο στη διαστημική στολή και ο Άλεν το κατηύθυνε με τη βοήθεια ενός μοχλού. Η μόνη του επαφή με την ανθρωπότητα ήταν μέσω του ασυρμάτου. Από μακριά τον παρακολουθούσε ο συνάδελφός του, ο Γκάρντνερ. Τον περίμενε υπομονετικά να σπρώξει τον δορυφόρο, βάρους ενάμισι τόνου στην επιφάνεια της Γης, αλλά μηδενικού έξω από την ατμόσφαιρά της, και μεγέθους όσο "ένα... κατσαριδάκι Φολκσβάγκεν", προς τη μεριά του, ώστε να τον φέρουν μέσα στο διαστημικό λεωφορείο και να τον ξαναθέσουν σε τροχιά. Η δύσκολη αποστολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. «Αυτές τις οκτώ ώρες, περπατώντας στο χάος, "ζεις σε ένα όνειρο". Βλέπεις τα πάντα. Δεν ακούς τίποτα, εκτός από την ανάσα σου και τους συναδέλφους σου που σε παρακολουθούν. Δεν μπορείς όμως να αγγίξεις το πρόσωπό σου. Ιδρώνεις, οι σταγόνες κυλούν στο μέτωπό σου, μπαίνουν στα μάτια, σε τσούζουν. Δακρύζεις, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», λέει ο Άλεν. «Μόνο υπομονή». Με βοηθό το «Wired Science», απολαύστε εδώ μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες από περιπάτους στο διάστημα.

Το πιο απομακρυσμένο γαλαξιακό σμήνος που έχει βρεθεί ποτέ. Το πιο μακρινό γαλαξιακό σμήνος που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα ανακαλύφθηκε συνδυάζοντας τις παρατηρήσεις από επίγεια και τροχιακά τηλεσκόπια. Το σμήνος JKCS041 βρίσκεται σε απόσταση 10,2 δισεκατομμυρίων ετών φωτός και καταρρίπτει το προηγούμενο ρεκόρ απόστασης κατά περίπου 1 δισ. έτη φωτός. Λόγω της τεράστιας απόστασης, τα τηλεσκόπια βλέπουν σήμερα το σμήνος όπως ήταν όταν το Σύμπαν είχε ηλικία περίπου 3 δισ. έτη (σήμερα έχει ηλικία 13,7 δισ. χρόνια).. «Το αντικείμενο αυτό βρίσκεται κοντά στο όριο απόστασης που περιμέναμε για τα γαλαξιακά σμήνη» σχολιάζει ο Στέφανο Αντρεόν, του ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής. Τα σμήνη (ομάδες) γαλαξιών είναι οι μεγαλύτεροι σχηματισμοί του Σύμπαντος που συγκρατούνται από τη δύναμη της βαρύτητας. Η μελέτη των χαρακτηριστικών τους -σύνθεση, μάζα, θερμοκρασία- αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος. «Δεν νομίζω ότι η βαρύτητα θα μπορούσε να λειτουργήσει ταχύτερα ώστε να είχε σχηματίσει γαλαξιακά σμήνη νωρίτερα» από ό,τι το JKCS041, εκτιμά ο Δρ Αντρεόν. Το απόμακρο σμήνος είχε πρωτοεντοπιστεί το 2006 με το Υπέρυθρο Τηλεσκόπιο του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIRT). Προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι πρόκειται για σμήνος και όχι για απομακρυσμένους μεταξύ τους γαλαξίες, που είχαν διαταχθεί στην ίδια γραμμή θέασης, η διεθνής ερευνητική ομάδα συνδύασε δεδομένα από το UKIRT, το γαλλο-καναδικό τηλεσκόπιο στη Χαβάη και τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Chandra της NASA. Η ανακάλυψη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στην επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics.