Δροσος Γεωργιος

«Τέλος εποχής» για το στατικό εργαστήριο «Φοίνιξ» της NASA στον Άρη. H Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) επισήμως ανακοίνωσε ότι θεωρεί πια χαμένη υπόθεση το σκάφος της «Φοίνιξ», δύο περίπου χρόνια μετά την προσγείωσή του στατικού επιστημονικού εργαστηρίου της στην επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη». Το Phoenix εκτοξεύτηκε από τη Γη τον Αύγουστο του 2007 κι έφτασε στον Άρη τον Μάιο του 2008. Αφότου προσγειώθηκε αυτόματα με αλεξίπτωτο στην παγωμένη επιφάνεια του βορείου πόλου του Άρη (βορειότερα από κάθε άλλο γήινο σκάφος ή όχημα μέχρι τότε), έκανε στατικές επιστημονικές έρευνες επί πέντε μήνες, συλλέγοντας και αναλύοντας δείγματα του εδάφους και αναζητώντας χημικά ίχνη για παλαιές μορφές ζωής, σκάβοντας, μυρίζοντας, ψήνοντας κλπ. το χώμα που βρισκόταν από κάτω του. Όμως στη συνέχεια, το τροφοδοτούμενο με ηλιακή ενέργεια εργαστήριο, που έχει μέγεθος περίπου όσο ένα φορτηγάκι, έπεσε σε «νάρκη», καθώς ο ήλιος χάθηκε από τον αρειανό πολικό ορίζοντα, βυθίζοντας την περιοχή γύρω από το «Φοίνιξ» στο σκοτάδι και το κρύο (ο Άρης χρειάζεται περίπου δύο γήινα χρόνια για να κάνει μια πλήρη τροχιά γύρω από το ήλιο). Ουσιαστικά από το τέλος του 2008 οι χειριστές του Phoenix στη Γη είχαν χάσει την επαφή μαζί του. Οι επιστήμονες της NASA δεν έλπιζαν ότι το «Φοίνιξ», που διέθετε επτά επιστημονικά όργανα, θα κατόρθωνε να τα βγάλει πέρα με τον χειμώνα στον πόλο του Άρη. Το «τέλος εποχής» επιβεβαιώθηκε, σύμφωνα με το BBC και τα ξένα πρακτορεία, όταν το σκάφος "Mars Orbiter", που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη», απέτυχε επανειλημμένα να έρθει σε ραδιο-επικοινωνία με το "Phoenix". Επιπλέον, μια νέα εικόνα που τράβηξε ένας δεύτερος αμερικανικός δορυφόρος γύρω από τον Άρη, ο "Mars Reconnaissance Orbiter", έδειξε ότι το «Φοίνιξ» έχει υποστεί από τον πάγο σοβαρή καταστροφή στους ηλιακούς συλλέκτες του, οι οποίοι λύγισαν από το βάρος πάνω τους κι έσπασαν - έτσι δεν μπορεί να «αναγεννηθεί» πια, παρά το μυθικό όνομά του! Το «Φοίνιξ» ήταν το έκτο σκάφος που προσγειώθηκε στον Άρη με επιτυχία, από τότε που άρχισε η ρομποτική εξερεύνηση του πλανήτη στη δεκαετία του ΄70 με το πρόγραμμα «Βίκινγκ». Δύο ακόμα οχήματα της NASA παραμένουν σήμερα σε λειτουργία στην επιφάνεια του Άρη, τα ρόβερ "Spirit" και "Opportuntiy", που προσγειώθηκαν το 2004 και έχουν ξεπεράσει τον αρχικό χρόνο της αποστολής τους κατά πολύ, αν και το πρώτο από τα δύο έχει κολλήσει για τα καλά σε ένα αμμόλοφο από πέρυσι. Μια από τις σημαντικότερες επιστημονικές ανακαλύψεις του «Φοίνιξ» υπήρξε ο εντοπισμός υπερχλωρικών αλάτων, ενός οξειδωτικού χημικού στη Γη που αποτελεί «τροφή» για μερικά μικρόβια, αλλά είναι τοξικό για άλλα. Υπήρξε επίσης το πρώτο σκάφος που βρήκε νερό με μορφή πάγου λίγα εκατοστά κάτω από την επιφάνεια. Για να εχουμε μια καλυτερη εικονα για την δουλεια που εκανε ο Φοινικας στον Αρη να τι εγραφα στις 27/5/2008. Ξεκινησε ενα πολυ σημαντικο βημα για την Διαστημικη Εξερευνηση με την προσγειωση του Phoenix Mars Lander.Περα απο την επιτυχια της προσγειωσης που ουσιαστικα τσεκαρισε με τον καλυτερο τροπο το μηχανικο μερος της συσκευης και μπορει τωρα να χρησιμοποιηθει η μεθοδος και σε αλλες αποστολες (παρ,οτι υπηρξε μια καθυστερηση 6,5 sec στο ανοιγμα του αλεξιπτωτου με συνεπεια να υπαρξει μια αποκλιση 25 χιλιομετρων απο το αναμενομενο προορισμο του μεσα ομως στα ορια της περιοχης ερευνας ) ολα πηγαν σωστα.Το σημαντικο στην μεθοδο προσεδαφισης εν σχεσει με την μεθοδο των αεροσακων που αναπηδουν με τη οποια προσγειωθηκαν τα δυο ροβερ ειναι οτι υπαρχει σημαντικο κερδος στο βαρος που μπορει να εχει ο δορυφορος κατα την εκτοξευση του(αρα περισσοτερα οργανα).Οι εικονες της περιοχης προσεδαφισης αποκαλυπτουν ενα παραξενο διαμορφωμενο τοπιο.Υπαρχουν πολλα "πολυγωνα" σαν καπιτονε που δεν ειναι εμφανη απο τους δορυφορους σε τροχια.Οπως φαινεται μεσω της καμερας του Φοινικα τα πολυγωνα δινουν στην περιοχη της προσγειωσης μια εμφανιση σαν παπλωμα,που υπαρχουν χαμηλες προσκρουσεις και ρηχες εμβυθισεις. Τα πανελ ανοιξαν επιτυχως και ετσι θα υπαρχει η αναγκαια ενεργεια γιατι αλλοιως η ζωη του φοινικα θα ηταν 34 ωρες οσο η ενεργεια των μπαταριων του.Τα οργανα του σκαφους δειχνουν πως καθεται σχεδον σε ενα επιπεδο , με μια κλιση λιγοτερο απο 0,25 μοιρες, ενω αν ειχε σημαντικη κλιση σε λαθος κατευθυνση θα ειχε μειωσει την ποσοτητα της ηλιακης ενεργειας ,τοσο απαραιτητη για τα επιστημονικα πειραματα.Ο Φοινικας θα σκαψει κατω απο τον παγο και θα αναζητησει ιχνη απο οργανικα υπολειματα που μπορει να μας δειξει αν υπηρχε ζωη στον Αρη κατα το παρελθον. Οι δυο πολοι του Αρη μοιαζουν περισσοτερο με τον Νοτιο Πολο της Γης και την περιοχη της Ανταρκτικης που αποτελειται απο ενα στρωμα παγου πανω στο πετρωμα και οχι παγος πανω σε ωκεανο.Βεβαια ο παγος στους πολους της Γης αποτελειται απο νερο ενω ο παγος στο Αρη ειναι μειγμα υδατινου παγου και παγωμενου διοξειδιου του ανθρακα.Μεγαλη διαφορα υπαρχει στη θερμοκρασια αφου στους Αρειανους πολους ειναι -123 βαθμους Κελσιου ενω στους Γηινους πολους δεν ξεπερνα τους -65 βαθμους Κελσιου. Επισης στις 11/11/2008 εγραφα για το τελος της αποστολης Τέλος στην αποστολή του Φοίνικα στον κόκκινο πλανήτη αποφάσισε να δώσει η NASA αφού σταμάτησε κάθε επικοινωνία του διαστημικού οχήματος με την ομάδα του ερευνητικού προγράμματος στη γή. Αξιωματούχοι της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ΝΑΣΑ ανακοίνωσαν τη νύχτα πως δεν μπορούν πλέον να επικοινωνήσουν με το διαστημικό όχημα Φοίνιξ στον Άρη κι ως εκ τούτου δίνουν τέλος στην πεντάμηνη και πλέον αποστολή του στον Κόκκινο Πλανήτη. Οι υπεύθυνοι έλαβαν το τελευταίο σήμα από τον Άρη στις 2 Νοεμβρίου, δηλώθηκε από τη διαστημική υπηρεσία. «Ουσιαστικά τελειώνουμε τις επιχειρήσεις, δίνοντας τέλος στην αποστολή σ’ αυτό το σημείο», τόνισε σε συνέντευξη Τύπου ο υπεύθυνος του προγράμματος Φοίνιξ Μπάρι Γκόλντστιν. Όπως αναμενόταν, αυτή την εποχή μειώνεται η ηλιοφάνεια στο τμήμα του πλανήτη όπου έχει προσγειωθεί το διαστημικό όχημα με αποτέλεσμα να μη μπορούν να επαναφορτιστούν οι μπαταρίες του. Όπως είπαν οι υπεύθυνοι της NASA, η ένταση των ηλιακών ακτίνων μειώθηκε τρείς εβδομάδες νωρίτερα από το αναμενόμενο εξαιτίας θύελλας σκόνης που έχει ξεσπάσει στην περιοχή. Η ομάδα του προγράμματος θα μπορούσε να κρατήσει την ηχητική επαφή με το διαστημικό όχημα για μερικές εβδομάδες με την ελπίδα ότι Φοίνικας θα κατάφερνε να αναζωογοννηθεί και να επικοινωνήσει με τη βάση. Τελικά, έκριναν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μάταιο αφού ο καιρός εκεί χειροτερεύει. Το διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε τον Αύγουστο του 2007 και προσγειώθηκε, τον περασμένο Μάιο, σε παγωμένη έρημο στο βόρειο πόλο του Άρη, αναζητώντας νερό και αξιολογώντας στοιχεία τα οποία θα συνηγορούσαν στην πιθανότητα ύπαρξης ζωής στον πλανήτη. Ο Φοίνικας πραγματοποίησε χημική ανάλυση δείγματος από το έδαφος του Άρη και διακρίβωσε ότι η σύνθεσή του έμοιαζε με το γήινο θαλασσινό νερό. Το γεγονός αναπτέρωσε τις ελπίδες των επιστημόνων για ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής στον κόκκινο πλανήτη. Επίσης, στη διάρκεια των ερευνών του το διαστημικό όχημα είχε στείλει στη γη περίπου 25.000 φωτογραφίες. Έως τα τέλη Οκτωβρίου, η παραμονή του Φοίνικα στον Άρη είχε ξεπεράσει και κατά δύο μήνες το αρχικό πλάνο.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Για καλυτερη ενημερωση στο θεμα!!! Ένα αστέρι κατασπαράζει αργά και αδυσώπητα έναν τεράστιο εξωπλανήτη Ο WASP-12b είναι ο πιο καυτός γνωστός εξωπλανήτης μέσα στον Γαλαξία μας, και ίσως να είναι και ο πιο βραχύβιος. Γιατί το μητρικό του άστρο καταβροχθίζει σιγά σιγά τον πλανήτη, σύμφωνα με παρατηρήσεις από ένα νέο όργανο πάνω στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το Cosmic Origins Spectrograph (COS). Ο πλανήτης μπορεί να έχει ζωή άλλα 10 εκατομμύρια χρόνια προτού αυτός διαλυθεί τελείως. Η ανακάλυψη περιγράφεται στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters. Το WASP-12 είναι ένα κίτρινο αστέρι νάνος – μοιάζει με τον Ήλιο μας – που βρίσκεται περίπου 600 έτη φωτός μακριά μας στον χειμερινό αστερισμό Auriga. Ο εξωπλανήτης αυτός ανακαλύφθηκε από την αυτοματοποιημένη έρευνα πλανητών WASP το 2008. Η έρευνα αυτή αναζητά για την περιοδική εξασθένιση του φωτός των άστρων καθώς οι πλανήτες περνούν από μπροστά τους, ένα φαινόμενο που ονομάζεται διέλευση. Το WASP-12b είναι τόσο κοντά στο μητρικό του αστέρι, 3 εκατομμύρια χιλιόμετρα, που ολοκληρώνει μια τροχιά μόνο σε 1,1 ημέρες, είναι υπέρθερμο με περίπου 1.500 βαθμούς Κελσίου και είναι τεντωμένο σε ένα σχήμα που μοιάζει με μια μπάλα του ράγκμπι – η βαρυτική έλξη του ήλιου του είναι ισχυρότερη στην μπροστινή επιφάνεια του εξωπλανήτη, παρά στην πίσω – από τις τεράστιες παλιρροϊκές δυνάμεις. Η ατμόσφαιρα του είναι σαν μεγάλο μπαλόνι, σχεδόν τρεις φορές την ακτίνα του Δία, ενώ φεύγει υλικό από πάνω του προς το αστέρι. Ο πλανήτης έχει 40 τοις εκατό περισσότερη μάζα από τον Δία. Δεν είναι ακριβώς το είδος ηλιακού συστήματος που αναμενόταν να βρεθεί. “Όλα όσα δεν περιμέναμε να βρούμε τα βρίσκουμε”, δήλωσε η Carole Haswell, αστρονόμος του Ανοικτού Πανεπιστημίου στη Μεγάλη Βρετανία, που ηγείται της έρευνας. “Οι προκαταλήψεις μας για πως θα έμοιαζαν τα υπόλοιπα πλανητικά συστήματα, εμπνεύστηκαν από το δικό μας ηλιακό σύστημα και ιδίως το Star Trek”, αστειεύτηκε η ίδια. Η έρευνα της επιβεβαιώνει την πρόβλεψη που έγινε πέρυσι από τον Shu-lin Li του Πανεπιστημίου του Πεκίνου. Αυτός υπέθεσε ότι η επιφάνεια του εξωπλανήτη θα ήταν κατεστραμμένη από την βαρύτητα του άστρου, και ότι οι παλιρροϊκές δυνάμεις θα εξόγκωναν την ατμόσφαιρα του,. Το νέο όργανο COS τοποθετήθηκε επί του Hubble το 2009 και είναι σε θέση να κάνει εξαιρετικά ευαίσθητες μετρήσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας. Οι πρόσφατες παρατηρήσεις έδειξαν ότι οι γραμμές απορρόφησης από αργίλιο, κασσίτερο και μαγγάνιο γίνονταν πιο έντονες όσο ο πλανήτης περνούσε μπροστά από το αστέρι. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη καθώς και στο μητρικό αστέρι του. Το γεγονός ότι το COS θα μπορούσε να ανιχνεύσει τα χαρακτηριστικά αυτά σε έναν πλανήτη, προσφέρει ισχυρές ενδείξεις ότι η ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι πολύ εκτεταμένη διότι είναι πολύ καυτή.

Απίστευτη Εικόνα: το διαστημικό λεωφορείο Atlantis και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός ISS περνάνε μπροστά από τον Ήλιο. Μια απίστευτη εικόνα τράβηξε στις 16 Μαΐου του 2010 περίπου 50 λεπτά πριν από την σύνδεση του Λεωφορείου με τον διαστημικό σταθμό, ο φωτογράφος Thierry Legault από τη Μαδρίτη. Φαίνονται καθαρά και το Atlantis και ο ISS μπροστά από τον Ήλιο. Ο 48χρονος φωτογράφος Thierry Legault χρειάστηκε να στηθεί σε μια ζώνη οκτώ χιλιομέτρων. που διασχίζει την Ισπανία, τη Νότια Γαλλία και τη Βόρεια Ιταλία, προκειμένου να συλλάβει τη συγκεκριμένη στιγμή. Ακόμα και έτσι όμως, εάν είχε καθυστερήσει ελάχιστα θα μπορούσε να τη χάσει, γιατί το διαστημικό λεωφορείο ταξίδευε με 26.554 km./ώρα. Ο Ήλιος εμφανίστηκε χωρίς την έντονη λάμψη του, λόγω της χρήσης ενός ειδικού φίλτρου. Η όλη προσπάθεια σίγουρα αποζημίωσε τον επίμονο φωτογράφο..

Επιτελους το ιαπωνικό σκάφος «Ακατσούκι» ταξιδεύει για την Αφροδίτη. Η Ιαπωνία εκτόξευσε τελικά –αφού η πρώτη απόπειρα είχε αποτύχει προ ημερών λόγω ομίχλης- ένα νέο υψηλής τεχνολογίας διαστημικό σκάφος με προορισμό την Αφροδίτη, προκειμένου να μελετήσει την ατμόσφαιρά και τα ηφαίστειά της. Μαζί του ταξιδεύει και το πρωτοποριακό ηλιακό «γιότ» Ίκαρος. Το σκάφος «Ακατσούκι», με διαστάσεις 1 επί 1,4 μέτρα, που ζυγίζει 500 κιλά, ταξιδεύει πάνω σε ένα πύραυλο μήκους 53 μέτρων, τον οποίο έχει κατασκευάσει η Mitshubishi Heavy Industries σε συνεργασία με την Ιαπωνική Διαστημική Υπηρεσία (JAXA). Το «Ακατσούκι» θα τεθεί επί 4,5 χρόνια σε ελλειπτική τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, σε απόσταση μεταξύ 300 – 80.000 χιλιομέτρων, σύμφωνα με το BBC και τα ξένα πρακτορεία. Στον μακρινό πλανήτη, το ιαπωνικό σκάφος δεν θα…νιώσει μοναξιά, γιατί θα έχει παρέα το ευρωπαϊκό σκάφος “Venus Express” της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), που έφτασε εκεί το 2006. Τα δύο σκάφη θα κάνουν από κοινού επιστημονικές παρατηρήσεις. Η Αφροδίτη έχει περίπου ίδιο μέγεθος με τη Γη και θεωρείται ότι έχει παρόμοια σύνθεση, όμως υπάρχουν και μεγάλες διαφορές, καθώς η επιφάνειά της είναι καλυμμένη από ένα πυκνό νέφος, κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα. Έτσι, η ατμόσφαιρά της δρα ως «κουβέρτα» που παγιδεύει τη θερμότητα της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας, με συνέπεια η μέση θερμοκρασία της να είναι 460 βαθμοί Κελσίου, ενώ η πίεση στην επιφάνειά της είναι περίπου 90 φορές μεγαλύτερη από τη γήινη. Αρκετά σοβιετικά σκάφη που προσέγγισαν τον πλανήτη στη δεκαετία του ΄60, συνετρίβησαν καθώς πλησίαζαν την επιφάνεια. Μελετώντας αυτό τον εχθρικό κόσμο, οι επιστήμονες προσδοκούν να κατανοήσουν καλύτερα ποιό ίσως θα μπορούσε να είναι το μέλλον της Γης, αν η κλιματική αλλαγή ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Επειδή η πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης εμποδίζει την ορατότητα, το ιαπωνικό σκάφος φέρει πέντε κάμερες που είναι ευαίσθητες στα υπέρυθρα και στα υπεριώδη μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Το «Ακατσούκι» θα επιχειρήσει επίσης να βρει ενεργά ηφαίστεια, καθώς το ευρωπαϊκό "Venus Express" πρόσφατα ανακάλυψε ροές λάβας πιθανώς νεότερες των 250.000 ετών. Παράλληλα, οι ιάπωνες επιστήμονες θα δοκιμάσουν την τύχη ενός συμπληρωματικού σκάφους, με την ελληνική ονομασία «Ίκαρος», ένα πολύ λεπτό και εύκαμπτο ηλιακό ιστίο σε σχήμα χαρταετού που θα ακολουθεί το «Ακατσούκι» και θα κινείται με την πίεση του «ηλιακού ανέμου», δηλαδή της ηλιακής ακτινοβολίας. Πρόκειται για ένα πειραματικό «ηλιακό γιοτ» (με «πανί» 14 Χ 14 μέτρων, που είναι πολύ λεπτότερο από μια ανθρώπινη τρίχα), το οποίο, αν πετύχει, μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση για την κίνηση των διαστημοπλοίων στο ηλιακό μας σύστημα. Οι ιάπωνες ελεγκτές του «Ίκαρου» παραδέχονται ότι η ανάπτυξη του ιστίου και ο έλεγχός του από τη Γη θα είναι δύσκολο επίτευγμα, αν και έχουν κάνει ήδη αρκετές δοκιμές σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Περισσοτερα και στην προηγουμενη δημοσιευση στις 19/5/2010. Ρεκόρ επιβίωσης στον Αρη για το ρομπότ Opportunity της NASA. Ο ρομποτικός γεωλόγος Οpportunity έκλεψε το ρεκόρ της πιο μακρόχρονης αποστολής στην εχθρική επιφάνεια του Αρη που κατείχε μέχρι σήμερα η αποστολή Viking 1 της δεκαετίας του 1970, ανακοίνωσε ενθουσιασμένη η NASA. Η στατική εξερευνητική συσκευή του Viking 1 λειτούργησε στον Κόκκινο Πλανήτη για έξι (γήινα) χρόνια και 116 ημέρες. To ρεκόρ καταρρίφθηκε την Πέμπτη 20 Μαΐου από το Opportunity, το οποίο προσεδαφίστηκε το 2004 για μια αποστολή που επρόκειτο να διαρκέσει μόλις 90 ημέρες. Περισσότερο από έξι χρόνια αργότερα, το ακούραστο ρομπότ συνεχίζει ακάθεκτο, έχοντας διανύσει σχεδόν 30 χιλιόμετρα στον ξερό, παγωμένο πλανήτη. Τρεις εβδομάδες νωρίτερα από το Opportunity είχε φτάσει στον Αρη το πανομοιότυπο ρομπότ Spirit, το οποίο όμως σταμάτησε να επικοινωνεί με τη Γη στις 22 Μαρτίου και δεν αποκλείεται να έχει πεθάνει οριστικά. Το ρομπότ έμεινε κουτσό από βλάβες σε δύο από τους έξι τροχούς του και απέτυχε να στρέψει τους ηλιακούς συλλέκτες του προς τον αμυδρό χειμωνιάτικο ήλιο. Αν τελικά ξυπνήσει το επόμενο διάστημα, θα κατακτήσει και το ρεκόρ. Στα έξι χρόνια της αποστολής τους, τα δίδυμα ρομπότ προσέφεραν πειστικές ενδείξεις για το υγρό παρελθόν του Αρη, όταν μεγάλες λίμνες και θάλασσες κάλυπταν μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του. Ο ερευνητής Ρέι Αρβιντσον του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον, ο οποίος συμμετείχε τόσο στην αποστολή των δίδυμων ρομπότ όσο και στις αποστολές Viking, δήλωσε έκπληκτος με το κατόρθωμα του Opportunity. «Δεν πίστευα ότι θα έβλεπα κάτι τέτοιο όσο ζω» σχολίασε.. Το πρόγραμμα Viking, που ξεκίνησε το 1975, περιλάμβανε δύο σκάφη που τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον Αρη καθώς και δύο συσκευές προσεδάφισης. Το Viking Lander 1 ήταν η πρώτη αποστολή που έφτασε στην επιφάνεια του Αρη -άγγιξε το εξωγήινο έδαφος στις 20 Ιουλίου 1976 και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τις 13 Νοεμβρίου 1982. Το Viking Lander 2 έφτασε στον Αρη λίγο αργότερα αλλά λειτούργησε μόνο για 3 χρόνια και 221 ημέρες μέχρι να εξαντληθούν οι μπαταρίες. Το Viking 1 θα μπορούσε να έχει επιζήσει ακόμα περισσότερο αν δεν είχε συμβεί ένα ανθρώπινο λάθος: Η NASA το απενεργοποίησε κατά λάθος το 1982 και δεν κατάφερε ποτέ να το επαναφέρει. Ας δουμε ομως και ενα ενδιαφερον αστροφυσικο θεμα. Νέα κατηγορία σουπερνόβα ενδέχεται να ανακάλυψαν οι αστρονόμοι. Τελικά δεν υπάρχουν μόνο δύο τρόποι να ανατιναχθεί ένα άστρο στον ουρανό, εκτιμούν διεθνείς ερευνητικές ομάδες. Πιστεύουν ότι ανακάλυψαν μια τρίτη, πιο αμυδρή μορφή υπερκαινοφανούς αστέρα, η οποία μάλιστα θα μπορούσε να εξηγήσει τις μεγάλες ποσότητες ασβεστίου που υπάρχουν στο Σύμπαν. «Ανακαλύπτουμε παράξενα σουπερνόβα που ίσως αντιστοιχούν σε διαφορετικούς μηχανισμούς συγκριτικά με τους δύο καλά γνωστούς τύπους, ή απλά θα μπορούσαν να είναι παραλλαγές στο ίδιο θέμα» σχολίασε στο AFP ο Αλεξ Φιλιπένκο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μέρκλεϊ. Ο Φιλιπένκο είναι μέλος μιας από τις δύο διεθνείς ομάδες που δημοσιεύουν τις παρατηρήσεις τους στο περιοδικό Nature της Παρασκευής. Σήμερα, οι υπερκαινοφανείς αστέρες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τα σουπερνόβα Τύπου Ιa πιστεύεται ότι προέρχονται από λευκούς νάνους (μικρά άστρα με μάζα αντίστοιχη με του Ήλιου) οι οποίοι απορροφούν υλικό από ένα παρόμοιο άστρο που κινείται γύρω τους. Όταν απορροφήσουν υπερβολικά πολλή μάζα, εκρήγνυνται κάτω από την ίδια τους τη βαρύτητα χωρίς να αφήνουν τίποτα πίσω τους. Στο κρίσιμο σημείο της έκρηξης, ο πυρήνας οξυγόνου και άνθρακα του άστρου καταρρέει και δημιουργεί μια θερμοπυρηνική έκρηξη τόσο λαμπρή που μπορεί να κάνει ολόκληρο το γαλαξία να ωχριά σε φωτεινότητα. Η δεύτερη κατηγορία, γνωστή ως Τύπος ΙΙ (ή Τύπος Ib ή Ic) αφορά πολύ μεγαλύτερα, νεαρά άστρα, τα οποία καταρρέουν υπό το βάρος τους και μετατρέπονται σε μαύρες τρύπες ή άστρα νετρονίων. Το 2005, όμως, οι αστρονόμοι κατέγραψαν δύο εκρήξεις αστέρων, τις SN 2005cz και SN 2005E, που δεν φαίνεται να ταιριάζουν με τις γνωστές κατηγορίες υπερκαινοφανών. Όπως οι εκρήξεις Τύπου Ιa, η έκρηξη SN 2005E φαινόταν να προέρχεται από λευκούς νάνους. Όμως οι τεράστιες ποσότητες ασβεστίου και τιτανίου που απελευθέρωσε ήταν ενδεικτικές μιας θερμοπρηνικής έκρηξης με ήλιο, αντί με οξυγόνο και άνθρακα όπως στον Τύπο Ιa. Ταυτόχρονα, η ποσότητα του υλικού που εκτινάχθηκε και το περιβάλλον στο οποίο εμφανίστηκε η έκρηξη δεν ταιριάζουν ούτε με τον Τύπο ΙΙ. Μία από τις δύο ερευνητικές ομάδες εκτιμά ότι το σουπερνόβα SN 2005E πιθανότατα αντιστοιχεί σε νέα κατηγορία, ενώ η δεύτερη ομάδα θεωρεί πιθανότερο να πρόκειται για παραλλαγή των γνωστών τύπων, η οποία αφορά λευκούς νάνους που αποτελούνται κυρίως από ήλιο, αντί από υδρογόνο. Σε κάθε περίπτωση, η καταγραφή των δύο ασυνήθιστων σουπερνόβα θα μπορούσε να εξηγήσει ένα μυστήριο που απασχολεί εδώ και χρόνια τους αστρονόμους: πού βρέθηκε τόσο ασβέστιο στο σύμπαν; Όπως όλα τα βαρύτερα στοιχεία, το ασβέστιο που υπάρχει στα οστά μας προήλθε από εκρήξεις αρχαίων υπερκαινοφανών. Όμως οι γνωστές κατηγορίες σουπερνόβα δεν παράγουν αρκετό ασβέστιο για να εξηγήσουν τη συγκέντρωση αυτού του στοιχείου στο Σύμπαν. Οι ερευνητές υπολογίζουν τώρα ότι το μισό από το υλικό που απελευθέρωσε το SN 2005E ήταν ασβέστιο που δημιουργήθηκε στον πυρήνα τους. Αυτό σημαίνει ότι δύο τέτοιες εκρήξεις ανά αιώνα θα ήταν αρκετές για να παράγουν το ασβέστιο που υπάρχει στον δικό μας Γαλαξία.

Ακόμα ένα δωμάτιο προστέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μια ρωσική υπομονάδα για τη διενέργεια επιστημονικών πειραμάτων, η οποία διαθέτει και μια θυρίδα πρόσδεσης για σκάφη ανεφοδιασμού, εγκαταστάθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μετά την άφιξή της με το διαστημικό λεωφορείο Atlantis. Με την εγκατάσταση της υπομονάδας Rassvet («Χαραυγή» στα ρωσικά), το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα των 100 δισ. δολαρίων πλησιάζει την τελική του μορφή. Με την υπομονάδα Rassvet, ο ISS έχει συνολικά 13 δωμάτια, αναφέρει το πρακτορείο Reuters: Δύο κεντρικές ρωσικές μονάδες (Zarya, Zvezda), τρία εργαστήρια (το αμερικανικό Destiny, το ευρωπαϊκό Columbus και το ιαπωνικό Kibo), δύο αεροστεγείς θυρίδες για διαστημικούς περίπατους, δύο εργαστήρια με θυρίδες πρόσδεσης, μια εξωτερική πλατφόρμα παρατήρησης και ένα παρατηρητήριο με πανοραμική θέα της Γης. Ο σταθμός, η μεγαλύτερη ενεργή ερευνητική κοινοπραξία στον κόσμο, με τη συμμετοχή 16 χωρών, θα ολοκληρωθεί το 2012 με την εγκατάσταση ενός ακόμα μεγάλου ρωσικού εργαστηρίου. Οι εργασίες συναρμολόγησης σε τροχιά ξεκίνησαν το 1998 αλλά καθυστέρησαν σημαντικά λόγω της τραγωδίας με την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003. Μόνο δύο αποστολές απομένουν για τη NASA πριν τα γερασμένα διαστημικά λεωφορεία αποσυρθούν οριστικά: To Discovery θα εκτοξευτεί το Σεπτέμβριο μεταφέροντας τα τελευταία ανταλλακτικά στα τέλη του έτους θα ακολουθήσει η αποστολή του Endeavour για την εγκατάσταση ενός ανιχνευτή σωματιδίων αξίας 2 δισ. δολαρίων. Η αποστολή του Endeavour θα είναι η 134η και τελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου. Οι αποστολές μεταφοράς πληρωμάτων και προμηθειών θα βασίζονται αποκλειστικά στα ρωσικά σκάφη μέχρι να ανατεθούν τελικά σε ιδιωτικές εταιρείες. Το Atlantis, που πραγματοποιεί κι αυτό την τελευταία αποστολή της καριέρας του, βρίσκεται συνδεδεμένο στον σταθμό από την Κυριακή και προγραμματίζεται να αναχωρήσει τη Δευτέρα. Μέχρι τότε θα πραγματοποιηθούν ακόμα δύο διαστημικοί περίπατοι για την αντικατάσταση έξι γιγάντιων μπαταριών που αποθηκεύουν ενέργεια από τους ηλιακούς συλλέκτες του σταθμού. Δειτε το βιντεο! http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=332603&dt=19/05/2010 Κατι ακομα πολυ σημαντικο για την νεα εποχη που ζουμε που δειχνει και την δυνατοτητα επιβιωσης και εξελιξης μας σαν ειδος μεσα στο Συμπαν!!! Αποθηκεύτηκε σε καταφύγιο στις Άλπεις το «ψηφιακό γονιδίωμα». Το ψηφιακό ισοδύναμο του γενετικού κώδικα των διαφορετικών ψηφιακών «φορμά» που έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα αποθηκεύτηκε σε μυστικό υπόγειο οχυρό βαθιά κάτω από τις Άλπεις για χρήση από τις μελλοντικές γενιές. Ευρωπαίοι επιστήμονες, αρχειοφύλακες και βιβλιοθηκάριοι, φοβούμενοι μήπως κάποτε οι μελλοντικές γενιές δεν μπορούν να διαβάσουν τις ψηφιακές πληροφορίες που θα είναι αποθηκευμένες σε ξεπερασμένες πια τεχνολογίες, έθαψαν σε ένα μυστικό υπόγειο οχυρό, βαθιά κάτω από τις ελβετικές Άλπεις, ένα "ψηφιακό γονιδίωμα" που θα επιτρέψει στους ανθρώπους του μέλλοντος, αν ποτέ το χρειαστούν, να "ξεκλειδώσουν" ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών. Οι επιστήμονες κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας μετέφεραν την ψηφιακή "χρονοκάψουλα" στο λεγόμενο "ελβετικό Φορτ Νοξ", μέσα σε ένα λαβύρινθο από υπόγεια τούνελ και πέντε διαδοχικές ζώνες ασφαλείας και την απόθεσαν σε μια κρύπτη κάτω από τις πλαγιές όπου βρίσκεται το Γκστάαντ, ο δημοφιλής προορισμός για σκι της διεθνούς ελίτ. Το σφραγισμένο κουτί με τον κώδικα, κρυμμένο πίσω από μια πόρτα 3,5 τόνων, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, περιέχει το "κλειδί", ώστε οι άνθρωποι του μέλλοντος να μπορούν να διαβάσουν τα απαρχαιωμένα ψηφιακά "φορμά". Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Άνταμ Φαρκουχάρ, της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, ένας από τους δύο επιστήμονες της πληροφορικής ειδικούς στην αρχειοθέτηση οι οποίοι έχουν επιφορτιστεί με την μεταφορά της "χρονοκάψουλας", "μπορούμε σήμερα να κατεβάσουμε από το ράφι και να διαβάσουμε τις σημειώσεις του Αϊνστάιν, αλλά σε 50 χρόνια από σήμερα, οι περισσότερες από τις σημειώσεις του Στέφεν Χόκινγκ θα είναι πιθανώς αποθηκευμένες μόνο ψηφιακά και ίσως δεν θα μπορούμε να έχουμε καν πρόσβαση σε αυτές". Το κόστος του εγχειρήματος ανέρχεται σε 15 εκατ. ευρώ και αποτελεί το αποκορύφωμα του τετραετούς σχεδίου "Πλανήτες", που συνδυάζει την εμπειρία 16 ευρωπαϊκών βιβλιοθηκών, αρχείων και ερευνητικών ινστιτούτων, ώστε να διατηρηθεί η ψηφιακή "περιουσία" της ανθρωπότητας, καθώς οι συνεχείς τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν κάθε όλο και περισσότερο ξεπερασμένο το υπάρχον υλικό και λογισμικό. Η "χρονοκάψουλα" που θάφτηκε κάτω από τις Άλπεις, περιέχει, σύμφωνα με τον Φαρκουχάρ, το ψηφιακό ισοδύναμο του γενετικού κώδικα των διαφορετικών ψηφιακών "φορμά" που έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα, γι' αυτό έχει αποκληθεί "ψηφιακό γονιδίωμα". Περίπου 100 GΒ δεδομένων -ισοδύναμα με 24 τόνους βιβλίων- έχουν ήδη δημιουργηθεί μέχρι τώρα για κάθε κάτοικο του πλανήτη μας. Όλος αυτός ο όγκος των ψηφιακών πληροφοριών αντιστοιχεί σε περίπου ένα τρισεκατομμύριο CD. Η συνεχής τεχνολογική εξέλιξη οδηγεί, μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην απαξίωση και ουσιαστικά στην απώλεια (λόγω αδυναμίας πρόσβασης) ψηφιακών πληροφοριών αξίας περίπου 3 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα "φορμάτ" αποθήκευσης, όπως των CD και των DVD, διαρκούν μόνο γύρω στα 20 χρόνια. "Αντίθετα με τα ιερογλυφικά που είναι σκαλισμένα σε κάποια πέτρα ή έχουν γραφτεί με μελάνι σε μια περγαμηνή, τα ψηφιακά δεδομένα έχουν ζωή ετών όχι χιλιετιών", δήλωσε ο καθηγητής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Βιέννης Αντρέας Ράουμπερ, ένας από τους πρωτεργάτες της "χρονοκάψουλας". "Η αποτυχία να λάβουμε επαρκή μέτρα ψηφιακής διατήρησης τώρα, μπορεί να μας κοστίσει δισεκατομμύρια στο μέλλον", πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι η πρωτοβουλία έχει καταστήσει ελεύθερα διαθέσιμο το κατάλληλο online λογισμικό για να επιτρέψει σε κάθε ενδιαφερόμενο να αποκωδικοποιεί δεδομένα που βρίσκονται σε απαρχαιωμένα ψηφιακά "φορμά". Χωρίς την ύπαρξη του κατάλληλου λογισμικού, καθώς και συμβατών λειτουργικών συστημάτων, δεν θα είναι δυνατή όχι μόνο η ανάγνωση, αλλά ούτε καν η επίγνωση του τι υπάρχει αποθηκευμένο σε ένα παλαιό δίσκο. Στόχος είναι η διατήρηση του "DNA" των ψηφιακών δεδομένων, με τη βοήθεια των κατάλληλων "εργαλείων" λογισμικού, ώστε να μην χαθούν οριστικά ιστορικές ψηφιακές "μνήμες" τον επόμενο αιώνα - ή και νωρίτερα. Στην φωτογραφια σε τούνελ κάτω από τις ελβετικές Αλπεις τοποθετήθηκε κιβώτιο που περιέχει πληροφορίες για το πώς μπορεί κάποιος να «ξεκλειδώσει» και να διαβάσει τα δεδομένα που υπάρχουν στα σημερινά ψηφιακά συστήματα αποθήκευσης

Αναβλήθηκε η εκτόξευση της ιαπωνικής αποστολής στην Αφροδίτη.Επόμενη ευκαιρία το Σάββατο. Οι ακατάλληλες καιρικές συνθήκες στο διαστημικό κέντρο του Τανεγκασίμα εμπόδισαν τα ξημερώματα της Τρίτης την εκτόξευση του πρώτου ιαπωνικού δορυφόρου που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη. Εκτός από το σκάφος «Ακατσούκι» που θα μελετήσει τον γειτονικό πλανήτη, ο πύραυλος Η-ΙΙΑ θα μεταφέρει ακόμα τέσσερα δευτερεύοντα φορτία, στα οποία περιλαμβάνεται ένα «ηλιακό ιστίο» που κινείται με την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας. Η Ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA) έχει τώρα περιθώριο μέχρι τον Ιούνιο να εκτοξεύσει την αποστολή. Το επόμενο παράθυρο εκτόξευσης ανοίγει το Σάββατο στις 00.58 ώρα Ελλάδας. Ο δορυφόρος Ακατσούκι είναι εξοπλισμένος με πέντε κάμερες που βλέπουν στο υπέρυθρο και το υπεριώδες τμήμα του φάσματος και θα μπορούν έτσι να διακρίνουν την επιφάνεια της Αφροδίτης κάτω από τα πυκνά, αδιαφανή σύννεφα θειικού οξέος. Σε συνδυασμό με τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Venus Express που βρίσκεται ήδη σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη, ο Ακατσούκι θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο γειτονικός πλανήτης, που έχει ουσιαστικά το ίδιο μέγεθος με τη Γη, είναι τόσο διαφορετικός και αφιλόξενος. Μαζί με τον Ακατσούκι η JAXA θα εκτοξεύσει ένα ηλιακό ιστιοφόρο με την ονομασία Ίκαρος. Όταν βρεθεί στο διάστημα, ο Ίκαρος θα ξεδιπλώσει μια παραλληλόγραμμη μεμβράνη, πιο λεπτή από μια ανθρώπινη τρίχα, η οποία θα προωθεί το σκάφος εκμεταλλευόμενη δύο δυνάμεις: Η πρώτη είναι η λεγόμενη «πίεση ακτινοβολίας», δηλαδή η πίεση που ασκούν τα φωτόνια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (τα φωτόνια δεν έχουν μάζα, παραδόξως όμως έχουν ορμή. Η δεύτερη δύναμη είναι η πίεση που ασκεί στο ιστίο ο ηλιακός άνεμος, δηλαδή το συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ρέει από τον Ήλιο προς το εξώτερο διάστημα. Στο απώτερο μέλλον η τεχνολογία των ηλιακών ιστίων, η οποία μέχρι σήμερα έχει δοκιμαστεί μόνο σε γήινη τροχιά, θα μπορούσε να επιτρέψει ανέξοδα και γρήγορα διαπλανητικά ταξίδια, ελπίζουν οι Ιάπωνες μηχανικοί. Για τον Ικαρο ειχα γραψει σχετικα στις 29/4/2010!!! Η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστήματος JΑΧΑ έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία για το επαναστατικό σκάφος ΙΚΑRΟS, το όνομα του οποίου παραπέμπει στον «ιπτάμενο» μυθικό ήρωα, αλλά ταυτόχρονα είναι και τα αρχικά της αποστολής (Ιnterplanetary Κitecraft Αccelerated by Radiation Οf the Sun) που σημαίνουν «Διαπλανητικός Χαρταετός-Σκάφος Κινούμενο με Ηλιακή Ακτινοβολία». Τo σκάφος θα εκτοξευτεί μαζί με την αποστολή ΑΚΑΤSUΚΙ που θα ταξιδέψει στην Αφροδίτη. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η εκτόξευση των δύο αποστολών θα γίνει στις 18 Μαΐου. Το ΙΚΑRΟS είναι στην ουσία ένα διαστημικό ιστιοφόρο με ένα μεγάλο «πανί» με διαγώνιο 20 μέτρων που διαθέτει ηλιακές κυψέλες οι οποίες συλλέγουν την ηλιακή ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε ενέργεια. Το σκάφος διαθέτει και συμβατικό κινητήρα προώθησης, αλλά επιδίωξη των υπευθύνων της αποστολής είναι να διαπιστωθεί αν και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ταξιδέψει ένα σκάφος στο Διάστημα με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. Αν διαπιστωθεί ότι τα διαστημικά ταξίδια με ηλιακή ενέργεια είναι εφικτά, θα ανοίξει μια νέα σελίδα στη διαστημική εξερευνηση. Τωρα κατι για τον Ζωοδοτη Ηλιο μας. Το σταθερό μέγεθος του ήλιου διαχρονικά εκπλήσσει τους επιστήμονες. Μια ομάδα Αμερικανών αστρονόμων, μετά από πολύχρονες έρευνες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εδώ και χρόνια το μέγεθος του ηλιακού δίσκου έχει παραμείνει εντυπωσιακά –και απρόσμενα- σταθερό. Οι επιστήμονες έχουν ξαφνιαστεί από το γεγονός ότι η διάμετρος του ήλιου έχει αλλάξει λιγότερο από ένα εκατομμυριοστό κατά τα τελευταία 12 χρόνια, παρά τη διαρκή πύρινη αναστάτωση που επικρατεί διαρκώς στον ήλιο. «Η αμετάβλητη σταθερότητα του ήλιου μας δημιουργεί απορίες, δεδομένης τόσο της βιαιότητας των αλλαγών που βλέπουμε κάθε μέρα στην επιφάνειά του, όσο και των διακυμάνσεων που λαμβάνουν χώρα κατά τον 11ετή ηλιακό κύκλο», δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνητών δρ Τζεφ Κουν, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου της Χαβάης και επικεφαλής του τοπικού αστεροσκοπείου Χαλεακάλα. Η έρευνα του Κουν και των συνεργατών του εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διεθνούς προσπάθειας να κατανοηθεί η επίδραση του ήλιου στο γήινο κλίμα. «Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το κλίμα στη Γη, μέχρι να καταλάβουμε αυτές τις αλλαγές στον ήλιο», δήλωσε ο Κουν. Ο Κουν και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το παλαιό δορυφορικό παρατηρητήριο SOHO της NASA για να καταγράψουν τη διάμετρο του ήλιου και θα συνεχίσουν τις μετρήσεις τους με το νέο, τεχνολογικά εξελιγμένο και πιο ακριβές Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της NASA, το οποίο εκτοξεύτηκε στις 11 Φεβρουαρίου φέτος και αναμένεται να δώσει μια πληρέστερη από ποτέ εικόνα για τον ήλιο μας. Όμως ακόμα πιο αναλυτικά στοιχεία αναμένεται να δώσει το υπό κατασκευή επίγειο Ηλιακό Τηλεσκόπιο Προηγμένης Τεχνολογίας (ATST), το οποίο θα λειτουργήσει στην περιοχή Χαλεακάλα της Χαβάης από το 2017. Το νέο όργανο θα είναι σε θέση να καταγράψει και την παραμικρή αλλαγή στην επιφάνεια του ήλιου. Σε συνδυασμό με τα στοιχεία του τροχιακού παρατηρητηρίου SDO, οι επιστήμονες σε μερικά χρόνια ευελπιστούν ότι θα μπορούν να μπορούν να προβλέψουν τις επόμενες…κινήσεις του ήλιου.

Για την τελευταία αποστολή της καριέρας του αναχώρησε το Atlantis. Το διαστημικό λεωφορείο Atlantis εκτοξεύτηκε το βράδυ της Παρασκευής για το τελευταίο ταξίδι της 25ετούς καριέρας του, μια αποστολή ανεφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η 32η αποστολή του Atlantis, το οποίο πραγματοποίησε την παρθενική του εκτόξευση το 1985, μεταφέρει έξι αστροναύτες στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο και θα παραδώσει 12 τόνους προμηθειών και εξοπλισμού, μεταξύ άλλων ένα ρωσικό μίνι εργαστήριο για επιστημονικά πειράματα. Το διαστημικό λεωφορείο εκτοξεύτηκε στις 21:20 το βράδυ της Παρασκευής (ώρα Ελλάδος) από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Τέλος εποχής Μόνο δύο ακόμα αποστολές διαστημικού λεωφορείου απομένουν πριν ο γερασμένος στόλος της NASA αποσυρθεί οριστικά αργότερα φέτος. Μετά το τελευταίο ταξίδι επιστροφής στη Γη, το Atlantis, το Endeavoυr και το Discovery θα μεταφερθούν σε μουσεία. Τα επόμενα χρόνια η NASA θα βασίζεται στα ρωσικά Soyuz για τη μεταφορά αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Όπως αποφάσισε τελικά η κυβέρνηση Ομπάμα, οι αμερικανικές αποστολές από και προς τον σταθμό θα ανατεθούν τελικά σε ιδιωτικές εταιρείες. Η κάψουλα Orion που αναπτύσσει η NASA δεν θα χρησιμοποιηθεί τελικά για αποστολές στη Σελήνη, όπως σχεδίαζε ο τέως Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους, αλλά θα μετατραπεί σε όχημα διαφυγής για το πλήρωμα του διεθνούς σταθμού. Παραμένει άγνωστο πότε οι ΗΠΑ θα αναπτύξουν νέο σκάφος για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Ο Ομπάμα πάντως έθεσε ως απώτερο στόχο μια επανδρωμένη αποστολή στην τροχιά του Αρη μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες.

Η αποστολή LISA με τρία διαστημικά σκάφη θα αναζητήσει τα βαρυτικά κύματα του Αϊνστάιν. Απρόσκοπτα συνεχίζεται η οργάνωση της φιλόδοξης διαστημικής αποστολής LΙSΑ που έχει στόχο τον εντοπισμό των μυστηριωδών βαρυτικών κυμάτων η ύπαρξη των οποίων προβλέπεται στη γενική θεωρία της σχετικότητας. Τα βαρυτικά κύματα είναι κυματισμοί (αναταράξεις) που δημιουργούνται μέσα στον χώρο και χρόνο (χωρόχρονο) του Σύμπαντος από βίαια κοσμικά φαινόμενα όπως οι συγκρούσεις γαλαξιών. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι βαρυτικά κύματα εκπέμπονται από μαύρες τρύπες αλλά και από υπέρπυκνους αστέρες (πάλσαρ) που περιστρέφονται ο ένας γύρω από τον άλλον. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα βαρυτικά κύματα προκαλούν παραμορφώσεις στον χωροχρόνο οι οποίες λαμβάνουν τη μορφή ταλαντώσεων αναλόγων με τους κυματισμούς στην επιφάνεια του νερού μιας λίμνης μετά τη ρίψη πέτρας. Παρά τις προσπάθειες, όμως, η παρουσία των βαρυτικών κυμάτων (που θα επιβεβαιώσει και τη θεωρία της σχετικότητας) δεν έχει εντοπιστεί ως σήμερα. Έτσι οι διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης (ΝΑSΑ και ΕSΑ) ένωσαν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία ενός σύνθετου διαστημικού παρατηρητηρίου που θα προσπαθήσει να «συλλάβει» τα βαρυτικά κύματα. Το παρατηρητήριο ονομάζεται LΙSΑ (Laser Ιnterferometer Space Αntenna) και αποτελείται από τρία σκάφη τα οποία θα βρίσκονται σε απόσταση 5 εκατ. χλμ. το ένα από το άλλο σε διάταξη ισόπλευρου τριγώνου. Τα συμβολόμετρα λέιζερ που διαθέτουν τα σκάφη θα πραγματοποιούν συνεχώς μετρήσεις στον χώρο και στη μάζα για να εντοπίσουν τυχόν μεταβολές στο πεδίο του χωροχρόνου στον οποίο θα βρίσκονται τα τρία σκάφη. Ακατάληπτα σήματα αποστέλλει στη Γη το Voyager 2. Το διαστημικό σκάφος Voyager 2 το οποίο βρίσκεται έξω από τα όρια του ηλιακού συστήματος άρχισε να στέλνει από τις 22 Απριλίου -που έγινε αντιληπτό το φαινόμενο- ακατάληπτα σήματα τα οποία οι επιστήμονες της NASA δεν μπορούν να ερμηνεύσουν. Οι ενέργειες διάγνωσης της κατάστασης των συστημάτων του δεν έχουν αποφέρει κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα έτσι ώστε να δώσουν στους επιστήμονες του τμήματος JPL (Jet Propulsion Laboratory) τη δυνατότητα να εντοπίσουν και να διορθώσουν το πρόβλημα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση τύπου που εργαστηρίου JPL το πρόβλημα πρωτοπαρουσιάστηκε όταν δεδομένα για τις συνθήκες που επικρατούν και που συλλέγει το Voyager 2 στο χώρο του διαστήματος που κινείται άρχισαν να καταφθάνουν στο κέντρο ελέγχου στη Γη σε ακατάληπτη μορφή χωρίς οι ειδικοί να μπορέσουν να τα αποκρυπτογραφήσουν. Παρόλα αυτά τα δεδομένα από την κατάσταση του σκάφους που επίσης παρέχονται από τον Voyager 2 λαμβάνονται στην κανονική τους μορφή και έτσι οι επιστήμονες θεωρούν πως μέσω αυτών θα μπορέσουν να καταλάβουν το πρόβλημα που υπάρχει με τα επιστημονικά δεδομένα. Η απόσταση όμως του σκάφους είναι αρκετά μεγάλη και χρειάζονται τουλάχιστον 13 ώρες μέχρι το σήμα από τη Γη να φθάσει στο διαστημόπλοιο και φυσικά άλλες 13 από το τελευταίο να στείλει την «απάντησή» του. Οι ειδικοί θεωρούν πάντως πως το πρόβλημα οφείλεται στην κατάσταση της μνήμης η οποία μορφοποιεί τα σήματα πριν αυτά αποσταλούν πίσω στο κέντρο ελέγχου. Έτσι είτε πρόκειται για στοιχεία που έχουν υποστεί φθορά είτε για κάποια «λανθασμένα» bits έχουν εισχωρήσει στη κεντρική μνήμη προκαλώντας την αστοχία. Ο Voyager 2 εκτοξεύτηκε τον Αύγουστο του 1977 και μέχρι σήμερα έχει καλύψει σε απόσταση περί τα 13,8 δις. χιλιόμετρα -τουλάχιστον τη διπλάσια απόσταση από τη Γη στον Πλούτωνα- και βρίσκεται στα όρια της ηλιόσφαιρας η οριογραμμή όπου ο ηλιακός άνεμος αναχαιτίζεται –επιβραδύνοντας- από την κοσμική ακτινοβολία και μετά τον Voyager 1 είναι η πιο απομακρυσμένο ανθρώπινο κατασκεύασμα. Σε περίπτωση που λυθεί το πρόβλημα ο Voyager 2 είναι σχεδιασμένος ώστε να στέλνει σήματα στο κέντρο ελέγχου της αποστολής μέχρι το 2025. Κατι ακομα οχι Διαστημικο αλλα πολυ ενδιαφερον και ομορφο!!! Νανο-Γη, πολύ μικρότερη από έναν κόκκο αλατιού! Ερευνητές της ΙΒΜ στην Ελβετία ανέπτυξαν μια καινοτομική τεχνική νανοτεχνολογίας, που τους επιτρέπει να «ζωγραφίζουν» και να «σμιλεύουν» εικόνες και τρισδιάστατες κατασκευές χιλιάδες φορές μικρότερες από έναν κόκκο αλατιού. Ως πρώτη εφαρμογή για το νανο-πινέλο και για τη νανο-σμίλη τους, που δουλεύουν στο επίπεδο της ατομικής κλίμακας της ύλης, δημιούργησαν μια τρισδιάστατη υδρόγειο, η οποία είναι τόσο μικρή που χίλια τέτοια «μοντέλα» θα χωρούσαν σε έναν κόκκο αλατιού. Οι ερευνητές του εργαστηρίου της ΙΒΜ στη Ζυρίχη, υπό τον φυσικό Αρμίν Κνολ, σύμφωνα με το Live Science, χρησιμοποίησαν μια υπερβολικά μικρή μύτη από πυρίτιο, που είναι περίπου 100.000 φορές μικρότερη από μια ξυσμένη κοινή μύτη μολυβιού, και με αυτήν δημιούργησαν σχήματα και δομές μήκους μέχρι 15 νανομέτρων (δηλαδή 15 δισεκατομμυριοστών του μέτρου). Εκτός από τη μίνι-Γη, οι ερευνητές επίσης κατασκεύασαν ένα τρισδιάστατο αντίγραφο του διάσημου όρους Μάτερχορν των Ελβετικών Άλπεων, καθώς και δισδιάστατες εικόνες του λογοτύπου της ΙΒΜ. Η νέα τεχνική, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Advanced Materials” (Εξελιγμένα Υλικά), μπορεί να έχει πρακτικές εφαρμογές πέρα από τη δημιουργία μικροσκοπικών μοντέλων και έργων τέχνης. Πιθανώς ανοίγει το δρόμο για τη σημαντική μείωση του κόστους και της πολυπλοκότητας, όσον αφορά την κατασκευή νανο-αντικειμένων (δηλαδή σε νανο-κλίμακα), για μελλοντική χρήση στη βιομηχανία ηλεκτρονικών.

Ο Αρης εχει την τιμητικη του στην σημερινη δημοσιευση!!! Ευρωπαίοι στον Άρη. Ένας Γάλλος και ένας Ιταλός, Κολομβιανής καταγωγής, θα εκπροσωπήσουν την Ευρώπη σε μια 18μηνη αποστολή στον Άρη. Μόνο που δεν θα φύγουν ποτέ από τη Γη. Ο 31χρονος Ρομάν Τσαρλς και ο 26χρονος Ντιέγο Ουμπρίνα, οι οποίοι δεν είναι αστροναύτες, επιλέχθηκαν από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSA) για ένα πείραμα εξομοίωσης μακράς πτήσης προς τον πλανήτη Άρη. Οι δύο τους μαζί με δύο Ρώσους και έναν Κινέζο, στις 3 Ιουνίου θα μπουν σε ειδικά διαμορφωμένα κοντέινερ χωρίς παράθυρα προκειμένου να συμμετάσχουν σε ένα πείραμα που θα εκτιμήσει τις φυσικές και διανοητικές αντοχές που απαιτούνται για ταξίδια μακράς διάρκειας στο διάστημα. Το "διαστημόπλοιό" τους Mars500, βρίσκεται στη Ρωσία στο Ινστιτούτο διερεύνησης Βιοιατρικών Προβλημάτων. Όλα τα εφόδια, όπως νερό και φαγητό, που χρειάζονται για το "ταξίδι" θα φορτωθούν στο "διαστημόπλοιο" πριν την αναχώρηση. Επίσης, οι επιστήμονες θέλουν να κάνουν το πείραμα όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται και γι΄αυτό το λόγο η επικοινωνία με τα πληρώματα και τη βάση στη Γη θα γίνεται με καθυστέρηση είκοσι λεπτών, όσο δηλαδή χρειάζεται ένα μήνυμα που εκπέμπεται από τον Άρη να φτάσει στον πλανήτη μας. Όσοι αντέξουν το ταξίδι των 250 ημερών θα χρειαστεί να περπατήσουν στην επιφάνεια του Άρη φορώντας μια ειδικά διαμορφωμένη για το σκοπό αυτό, ρωσικής κατασκευής, διαστημική στολή. Ένα από τα κοντέινερ θα έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που θα θυμίζει το έδαφος του Άρη. Οι "αστροναύτες" θα παρακολουθούνται διαρκώς από επιστήμονες οι οποίοι θα βλέπουν πως τους επηρεάζει το στρες ψυχικά και σωματικά και θα μπορούν να ελέγχουν τα επίπεδα ορμονών στο αίμα τους, την ποιότητα του ύπνου τους, αλλά και τα οφέλη των διαιτητικών συμπληρωμάτων. Επίσης όπως διευκρινίζουν οι αρμόδιοι του πειράματος, αν κάποιος από τους συμμετέχοντες σε αυτό νιώσει ότι δεν αντέχει την απομόνωση και θέλει να φύγει θα μπορεί να το κάνει, ωστόσο διευκρινίζουν πως σε μια τέτοια περίπτωση θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να πείσουν τον "αστροναύτη" να αντέξει και να παραμείνει. Για να εχουμε ομως μια συνεχεια του πειραματος εγραψα στις 21/10/2009 ΜΟΣΧΑ Σαράντα χρόνια μετά το πρώτο βήμα του Νιλ Αρμστρονγκ στο έδαφος της Σελήνης, έξι κοσμοναύτες πραγματοποίησαν την πρώτη προσεδάφιση στον πλανήτη Αρη. Μόνο που αυτή τη φορά το θαυμαστό ταξίδι ήταν εικονικό: δεν απομακρύνθηκαν ούτε μέτρο από τη Μόσχα! Επρόκειτο για προσομοίωση διαστημικού ταξιδιού στον Κόκκινο Πλανήτη, η οποία ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία μέσα σε μια αποθήκη του ρωσικού Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων, όπου δημιουργήθηκαν εγκαταστάσεις 550 κυβικών μέτρων. Το πλήρωμα- τέσσερις Ρώσοι, ένας Γερμανός και ένας Γάλλος- «επέστρεψε» χαμογελαστό στο γήινο περιβάλλον έπειτα από ένα «ταξίδι» 105 ημερών. Για την περιπέτεια αυτή ο καθένας εισέπραξε 20.000 δολάρια. Οσο για τη συμβίωσή τους, οι ίδιοι βεβαιώνουν ότι υπήρξε αρμονικότατη. Τα συμπεράσματα του πειράματος θα χρησιμοποιηθούν για τον μελλοντικό σχεδιασμό αληθινών αποστολών στο Διάστημα. Από την καταπακτή του εικονικού θαλαμίσκου βγήκαν φορώντας τις γαλάζιες στολές τους υπό τα χειροκροτήματα του επιστημονικού προσωπικού που τους προσέφερε λουλούδια σαν να ήταν πραγματικοί κοσμοναύτες. «Αποστολή εξετελέσθη» ανέφερε ο κυβερνήτης Σεργκέι Ριαζάνσκι στους προϊσταμένους του της Ροσκόσμος, της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος, η οποία συνεργάστηκε στο πείραμα αυτό με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSΑ), με σκοπό τη μελέτη των αντιδράσεων του ανθρώπου σε συνθήκες παρόμοιες με εκείνες που θα συναντήσουν οι πρώτοι πραγματικοί ταξιδιώτες στον Αρη. Ερευνήθηκαν οι συνέπειες της απομόνωσης στον ύπνο και μετρήθηκαν τα επίπεδα του στρες και των ορμονών. Ο Συρίλ Φουρνιέ, ο 40χρονος γάλλος πιλότος της αποστολής, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι ο ρώσος κυβερνήτης τού έδωσε μαθήματα... χορού, βοηθώντας τον να βελτιώσει τις επιδόσεις του στο βαλς. Οσο για τον 28χρονο μηχανικό του γερμανικού στρατού Ολιβερ Κνίκελ, αυτός έγραψε στο δικό του ημερολόγιο: «Τελευταία ημέρα της απομόνωσης. Ολοι με το ένα μάτι γελάμε και με το άλλο κλαίμε, μετρώντας τα δευτερόλεπτα ώσπου να ανοίξει η πόρτα του προσομοιωτή». Το πείραμα ήταν ρεαλιστικό. Προσομοίωσε επίσης τη διαπλανητική ραδιοεπικοινωνία με υποτιθέμενες «καθυστερήσεις» έως και 20 λεπτών λόγω της μεγάλης απόστασης ανάμεσα στη Γη και στον Αρη. Κατά τα άλλα, οι έξι κοσμοναύτες έτρωγαν κανονικές μερίδες Διαστήματος, ανέπνεαν αέρα ανακυκλωμένο και χρησιμοποιούσαν τουαλέτες παρόμοιες με εκείνες των διαστημικών σταθμών. Υπήρχαν ατομικά δωμάτια των 3,2 τετραγωνικών μέτρων, ένα μικρό ιατρείο, χώρος αποθήκευσης τροφίμων, καθώς και ομοίωμα διαστημικής ακάτου, μέσα στην οποία η ομάδα πέρασε τις τελευταίες 30 ημέρες του πειράματος σε «τροχιά» γύρω από τον Αρη ως την εικονική προσεδάφιση. Στον ίδιο χώρο θα ξεκινήσει το 2010 μία ακόμη προσομοίωση, αυτή τη φορά για 520 ημέρες, περίπου όσο υπολογίζεται ότι θα διαρκέσει ένα πραγματικό ταξίδι στον Αρη. Στην φωτογραφια οι εξι κοσμοναυτες Νέα στοιχεία για αρχαία ζωή στον Άρη μετά την επανεξέταση ενός μετεωρίτη από τη NASA. Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι μια νέα μελέτη που πραγματοποίησαν σε ένα διάσημο μετεωρίτη του Άρη, που βρέθηκε το 1996, προσφέρει πρόσθετα αξιόπιστα στοιχεία στο γεγονός ότι υπήρχε αρχαία ζωή σε ένα σημείο στον Άρη. Ο βράχος από το διάστημα έχει γίνει αιτία για μια διχόνοια ανάμεσα στην διεθνή επιστημονική κοινότητα, από τότε που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά. Πολλές δε ομάδες ήταν είτε υπέρ είτε κατά της παρουσίας ζωής κάποτε στον Άρη. Όμως χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους, η ομάδα της NASA αποφασίσει ότι η ύπαρξη ζωής στον Άρη την πρώτη περίοδο της ζωής του, εξακολουθεί να είναι η πιο εύλογη εξήγηση για τις δομές που εντοπίζονται στα βράχια, εκθέσεις. Το πιο ενδιαφέρον για το νέο αυτό project είναι ότι δεν επικεντρώνεται άμεσα στη μελέτη των αρχαίων μετεωριτών. Αντίθετα, η ομάδα ανέλυσε τις μελέτες που προτείνουν ότι οι δομές που βρέθηκαν σε βράχους του διαστήματος δεν είχαν σημάδια της ζωής. Τα αποτελέσματά τους είναι πολύ καθαρά – άλλες προελεύσεις αντί για μορφές ζωής δεν έχουν πιθανότητα για αυτά τα συγκεκριμένα δείγματα. Η έρευνα έρχεται μετά από 14 χρόνια όπου τότε μια άλλη ομάδα της NASA με επικεφαλής τους David McKay, Everett Gibson και Kathie Thomas-Keprta, δημοσίευσε μια αναφορά στο περιοδικό Science, που ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε βιογενή στοιχεία πάνω στον μετεωρίτη ALH84001. Η πρόσφατη δημοσίευση έχει τίτλο «Προέλευση των Νανοκρυστάλλων Μαγνητίτη στον Αρειανό Μετεωρίτη ALH84001" και αφού μελετάει πάλι την παλιά υπόθεση, προσθέτει νέα στοιχεία για την υποστήριξη των ισχυρισμών αυτών. "Σε αυτή τη μελέτη, ερμηνεύουμε τα αποτελέσματά μας για να δείξουμε ότι οι in situ ανόργανες υποθέσεις είναι ασυμβίβαστες με τα δεδομένα, και, επομένως, συμπεραίνουμε ότι η βιογενής υπόθεση εξακολουθεί να είναι μια βιώσιμη εξήγηση," αποκαλύπτει η Thomas-Keprta, που ήταν η υπεύθυνη της έρευνας. «Πιστεύουμε ότι η βιογενής υπόθεση είναι τώρα ισχυρότερη από ό,τι όταν την προτείναμε για πρώτη φορά πριν από 13 χρόνια», προσθέτει ο Everett Gibson, ανώτερος επιστήμονας στην Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. «Τα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τη δυνατότητα της παρουσίας ζωής κατά το απώτατο παρελθόν στον πλανήτη Άρη, έχει κτιστεί αργά αργά κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν σημάδια παλιών επιφανειακών νερών, που συμπεριλαμβάνουν στάσιμα ποτάμια, λίμνες και, ενδεχομένως, ωκεανούς, σημάδια νερού που έτρεχε κοντά ή πάνω στην επιφάνεια, νερό που προέρχεται από καταθέσεις αργιλικών ορυκτών και ανθρακικών αλάτων στο παλιό ανάγλυφο του εδάφους, καθώς και μια πρόσφατη απελευθέρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη, μία ανακάλυψη που μπορεί να έχει διάφορες εξηγήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της παρουσίας μικροβιακής ζωής, την κύρια πηγή του μεθανίου πάνω στη Γη», εξηγεί ο David McKay, ο οποίος είναι επικεφαλής για την εξερεύνηση και την αστροβιολογία του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσοντης της NASA. Στην φωτογραφια αυτές οι δομές μπορεί να παριστάνουν απολιθώματα αρχαίας ζωής στον Άρη. Τωρα κατι ακομα για την ματαιοδοξια μας!!!Η Γη από τον Άρη Μια νέα εντυπωσιακή διαστημική φωτογραφία έρχεται να «γράψει ιστορία» και να δώσει ένα ακόμα πλήγμα στον εγωκεντρισμό ή, καλύτερα, τον γεω-κεντρισμό μας. Πρόκειται για την πρώτη εικόνα της Γης και ταυτόχρονα του δορυφόρου της, που έχει ποτέ τραβηχτεί από τον Άρη και γενικότερα από οποιονδήποτε άλλο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Η εικόνα ελήφθη από το σκάφος Mars Global Surveyor της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), το οποίο εκτοξεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1997 και έκτοτε βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη». Η φωτογραφία δείχνει τον πλανήτη μας -και πιο πέρα τη Σελήνη- σε σχήμα «μισής Γης», τυλιγμένη από το απέραντο σκοτάδι του διαστήματος – μια ακόμη υπόμνηση για το πόσο μυστηριώδης και εύθραυστη είναι η ζωή μας. Η NASA έχει επεξεργαστεί ψηφιακά την φωτογραφία, ώστε η Γη και η πολύ πιο σκοτεινή Σελήνη να είναι ταυτόχρονα ορατές στο ίδιο πλάνο. Επειδή η Γη και το φεγγάρι είναι πιο κοντά στον ήλιο μας σε σχέση με τον Άρη, εμφανίζουν φάσεις για κάποιον που βρίσκεται πάνω στον «κόκκινο πλανήτη» (δηλαδή η Γη εμφανίζεται ως ημισέληνος, μισός πλανήτης, ολόκληρος κοκ), όπως ακριβώς συμβαίνει για ένα γήινο παρατηρητή που παρατηρεί από τον πλανήτη μας τη Σελήνη, την Αφροδίτη και τον Άρη.

Η μηλιά του Νεύτονα θα ταξιδέψει στο διάστημα. Ένα κομμάτι από τη διάσημη μηλιά που ενέπνευσε στον Ισαάκ Νεύτωνα, πριν από περίπου 350 χρόνια, τη θεωρία της βαρύτητας, θα μεταφερθεί στο διάστημα με την επόμενη αποστολή της NASA. Το δείγμα, που φυλάγεται στα αρχεία της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, θα συνταξιδέψει με τον Βρετανό αστροναύτη, Πίτερ Σέλερς, στο διαστημικό λεωφορείο "Ατλαντίς", στην επόμενη πτήση, στις 15 Μαΐου, με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό των 350 "γενεθλίων" της Βασιλικής Εταιρίας, του αρχαιότερου και πιο αξιοσέβαστου επιστημονικού ιδρύματος στον κόσμο, όπου ο Νεύτωνας είχε διατελέσει πρόεδρος. Το δείγμα της μηλιάς, πάνω στην οποία είναι χαραγμένο το όνομα του Νεύτωνα, θα συνοδεύεται στο διαστημικό ταξίδι του από ένα παλαιό πορτρέτο του επιστήμονα. Τόσο η μηλιά όσο και το πορτρέτο θα επιστραφούν στην Βασιλική Εταιρία μετά το ταξίδι και πρόκειται να αποτελέσουν μόνιμο έκθεμά της. "Η μηλιά, όσο βρίσκεται εκεί επάνω, δεν θα βιώνει καμία βαρύτητα, έτσι αν είχε κάποιο μήλο, αυτό δεν θα έπεφτε. Είμαι σίγουρος ότι ο σερ Ισαάκ θα ευχαριστιόταν πολύ αν έβλεπε κάτι τέτοιο, υποθέτοντας ότι θα άντεχε τα διαστημικά ταξίδια!, καθώς θα αποδείκνυε ότι ο πρώτος του νόμος για την κίνηση των σωμάτων είναι σωστός", δήλωσε ο Πίτερ Σέλερς, που εξέφρασε την χαρά του που θα συμμετάσχει στην ιστορική αυτή αποστολή, ενώ, θα μεταφέρει στο διάστημα, εκτός από την μηλιά, και μια σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 που θα διεξαχθούν στο Λονδίνο.

Εντυπωσιακή η πρώτη δοκιμή για την κάψουλα Orion της NASA. Η κάψουλα Orion που θα μεταφέρει στο μέλλον αστροναύτες της NASA εκτινάχθηκε την Πέμπτη περίπου ενάμισι χιλιόμετρο πάνω από την έρημο του Νέου Μεξικού στο πλαίσιο δοκιμής για το σύστημα διαφυγής σε περίπτωση προβλήματος κατά την εκτόξευση. Το πρωτότυπο του Orion, ενός κωνικού, εξαθέσιου οχήματος, συνδέθηκε με έναν μικρό πύραυλο που εκτοξεύτηκε στον αέρα αφήνοντας πίσω του σύννεφα άσπρου καπνού. Όταν έφτασε στο μέγιστο ύψος, η κάψουλα αποδεσμεύτηκε από τον πύραυλο και άνοιξε ένα αλεξίπτωτο για να προσγειωθεί τελικά ενάμισι χιλιόμετρο από το σημείο εκτόξευσης. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, η δοκιμή των 97 δευτερολέπτων στο Πεδίο Βολής του Γουάιτ Σαντς ήταν απόλυτα επιτυχής. Το σύστημα εκτίναξης για τη διαφυγή του πληρώματος θα ενεργοποείται στην περίπτωση αστοχίας κατά την εκτόξευση σε τροχιά. Το Orion είχε σχεδιαστεί αρχικά για να μεταφέρει τους Αμερικανούς πίσω στη Σελήνη, όπως προέβλεπε το σχέδιο της κυβέρνησης Τζορτζ Μπους. Τελικά ο Μπαράκ Ομπάμα ακύρωσε το σχεδιασμό του προκατόχου του και παρουσίασε μια νέα στρατηγική για επανδρωμένες αποστολές σε αστεροειδείς και τελικά στον Αρη. Η ανάπτυξη του Orion τελικά δεν ακυρώθηκε, ωστόσο το πρόγραμμα περικόπηκε και η κάψουλα φαίνεται ότι θα περιοριστεί σε αποστολές προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ορατό από το Διάστημα το μεγαλύτερο φράγμα καστόρων του κόσμου. Ολόκληρες γενιές ακούραστων τρωκτικών πιστεύεται ότι εργάστηκαν για το μεγαλύτερο φράγμα καστόρων του κόσμου, μια κατασκευή μήκους 850 μέτρων στην Αλμπέρτα του Καναδά, ορατή ακόμα και από το διάστημα. Το φράγμα και η τεχνητή λίμνη που εκτείνεται πίσω του εντοπίστηκαν σε δορυφορικές εικόνες της NASA και του Google Earth στο απάτητο νότιο όριο του Εθνικού Πάρκου Γουντ Μπάφαλο της βόρειας Αλμπέρτας. «Αρκετές γενιές καστόρων δούλεψαν στο φράγμα, το οποίο ακόμα μεγαλώνει» δήλωσε στο AFP o ερευνητής οικολογίας Τζιν Τι, ο οποίος ανακάλυψε το φράγμα σχεδόν κατά τύχη στη διάρκεια μελέτης για την κλιματική αλλαγή στον Καναδά. Οι κάστορες, που φαίνεται να ανακάμπτουν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια, εκτιμάται ότι ξεκίνησαν τις εργασίες στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Η κατασκευή έγινε αντιληπτή το 2007 από τους υπεύθυνους του πάρκου, οι οποίοι το φωτογράφισαν πέρυσι από τον αέρα χωρίς όμως να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν το μεγαλύτερο που έχει βρεθεί ποτέ. Τα φράγματα των καστόρων του Καναδά συνήθως έχουν μήκος από 10 έως 10 μέτρα και σε σπάνιες μόνο περιπτώσεις φτάνουν τα 500 μέτρα. Μέχρι σήμερα, το ρεκόρ του μεγαλύτερου φράγματος καστόρων στον κόσμο κατείχε μια κατασκευή μήκους 652 μέτρων που βρίσκεται στην πολιτεία της Μοντάνα στις ΗΠΑ. Το φράγμα του Γουντ Μπάφαλο, τόσο παλιό ώστε οι κομμένοι κορμοί να έχουν γεμίσει βρύα και φυτά, πιθανότατα θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Σύμφωνα με τον ερευνητή που το ανακάλυψε, οι κάστορες χτίζουν δύο νέα φράγματα στις άκρες του παλιού. Σε περίπου μια δεκαετία, οι τρεις επιμέρους κατασκευές θα έχουν ενωθεί σε ένα ενιαίο φράγμα μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου. 20 χρόνια διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Μια αναδρομή στη συνεισφορά του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble, θα παρουσιάσει ο καθηγητής φυσικής ΑΠΘ, καθηγητής θεωρητικής αστροφυσικής στο Τίμπινγκεν Γερμανίας και στο τεχνολογικό ινστιτούτο της Τζόρτζια των ΗΠΑ, Κώστας Κόκκοτας, στις 10 Μαΐου, στο κέντρο διάδοσης επιστημών και μουσείο τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ», στη Θεσσαλονίκη. Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Γαλλικού ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, του Βρετανικού συμβουλίου και του κέντρου διάδοσης επιστημών και μουσείου τεχνολογίας "ΝΟΗΣΙΣ" στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του "ΝΟΗΣΙΣ" με τίτλο "Καφέ της Επιστήμης". Μετά την ομιλία, οι παρευρισκόμενοι θα μπορέσουν να συζητήσουν με τον Κ. Κόκκοτα και να εκφράσουν απορίες τους. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποτελεί ένα μοναδικό και πρωτοπόρο όργανο μελέτης του ουρανού που κυριάρχησε στην αστρονομία τις δύο τελευταίες δεκαετίες, συλλέγοντας πληροφορίες για τις πιο απόμακρες περιοχές του σύμπαντος, αλλά και επικεντρώνοντας τις σπάνιες διακριτικές του ικανότητες στα πλέον μυστηριώδη φαινόμενα και σημεία του.

CERN: Πιο κοντά οι «εξωτικές» ανακαλύψεις λένε τώρα οι επιστήμονες. Οι φυσικοί που εργάζονται στον μεγάλο υπόγειο επιταχυντή του CERN στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, αναζητώντας απαντήσεις στα μυστήρια του σύμπαντος, θεωρούν ότι έχουν μπει πλέον για τα καλά στο δρόμο να κάνουν απρόσμενες ανακαλύψεις, όπως ανέφεραν στο πλαίσιο μιας αξιολόγησης της προόδου που έχει σημειωθεί κατά τους τελευταίους δύο μήνες επαναλειτουργίας του μηχανήματος. Όπως είπαν, ο επιταχυντής αποδεικνύει ήδη την ικανότητά του να διευρύνει τα σημερινά σύνορα της γνώσης στον τομέα της φυσικής. «Τώρα πια μπορούμε να οραματιστούμε ότι θα βρούμε εξωτικά πράγματα, όπως μεγάλες πρόσθετες διαστάσεις, σφαίρες χορδών και βαρέα χαμηλής φόρτισης σωματίδια», δήλωσε ο Όλιβερ Μπουχμίλερ, διευθυντής ενός από τους έξι ανιχνευτές των συγκρούσεων σωματιδίων, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Όπως τονίστηκε στην ενημερωτική συνάντηση στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), τέτοιες «εξωτικές» ανακαλύψεις μπορούν να συμβαδίσουν με άλλες πιο αναμενόμενες, όπως η εύρεση του μποζονίου του Χιγκς, που θεωρείται ότι δίνει μάζα στο σύμπαν, καθώς και ενδείξεων για την ύπαρξη υπερ-συμμετρικών σωματιδίων, που μπορεί να ανοίξουν ένα «παράθυρο» στον κόσμο της λεγόμενης «σκοτεινής ύλης». Η θεωρία των χορδών διατείνεται ότι το σύμπαν κατά βάση συνίσταται σε μικροσκοπικές χορδές ύλης, οι οποίες δονούνται σε ένα χωροχρονικό συνεχές δέκα διαστάσεων – κάτι που μένει να αποδειχτεί αν όντως ισχύει. Ο Στιβ Μάγιερς, διευθυντής επιταχυντών και τεχνολογίας στο CERN, τόνισε ότι από τις 30 Μαρτίου που το μηχάνημα ξαναλειτούργησε και έφτασε τη μέγιστη μέχρι τώρα ενεργειακή ισχύ των 7 TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ), δεν έχει υπάρξει κανένα πρόβλημα – σε βαθμό ανησυχητικό! «Σκέφτομαι συνεχώς ότι όλα πάνε υπερβολικά καλά. Πρέπει διαρκώς να παρακολουθούμε την ασφάλεια του μηχανήματος. Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε, είναι μια ακόμα βλάβη», δήλωσε. Από τις 30 Μαρτίου μέχρι σήμερα, στο μήκους 27 χιλιομέτρων υπόγειο κυκλικό τούνελ του επιταχυντή έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 200 εκατομμύρια συγκρούσεις σωματιδίων, αναδημιουργώντας σε μικροκλίμακα αυτό που πιθανώς συνέβη κατά το αρχικό «Μπιγκ Μπανγκ» της δημιουργίας του σύμπαντος πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Έξι ανιχνευτές του επιταχυντή καταγράφουν συνεχώς πώς συμπεριφέρονται τα σωματίδια μετά τις συγκρούσεις τους και στη συνέχεια μεταδίδουν τεράστιους όγκους δεδομένων προς περαιτέρω επεξεργασία στα εργαστήρια των φυσικών του CERN αλλά και σε άλλα ερευνητικά κέντρα ανά τον κόσμο. Ήδη ο επιταχυντής έχει εντοπίσει αρκετά σωματίδια που περιέχονται στο λεγόμενο «Καθιερωμένο Μοντέλο» (ή Πρότυπο), που οι φυσικοί δημιούργησαν τον 20ό αιώνα και το οποίο θεωρούν ότι περιγράφει με ακρίβεια πώς λειτουργεί το σύμπαν. Μεταξύ άλλων, παρατηρήθηκε το «όμορφο» κουάρκ, το οποίο εξαφανίζεται μέσα σε νανοδευτερόλεπτα από τη δημιουργία του.

Πιο κοντά τώρα σε ταξίδια στον χρόνο. Μια ιδέα του Στίβεν Χόκινγκ για τον χωρόχρονο. Είναι άραγε δυνατό στο σχετικά κοντινό μέλλον ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από μια διαστημική... «σκουληκότρυπα»; Σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ, ναι. Ο διάσημος βρετανός αστροφυσικός, στην εκπομπή με τίτλο «Στο Σύμπαν με τον Στίβεν Χόκινγκ» η οποία θα μεταδοθεί στις 9 Μαΐου από το τηλεοπτικό δίκτυο Discovery Channel, υποστηρίζει ότι ένα δυνητικό ταξίδι στον χωρόχρονο μπορεί κάποτε να γίνει πραγματικότητα. Και να ανοίξει απίθανους ορίζοντες στην ανθρωπότητα, δεδομένου ότι ο πλανήτης Γη καταστρέφεται συστηματικά από την κλιματική αλλαγή. Ο 68χρονος επιστήμονας διαψεύδει τον... εαυτό του! Πριν από μερικά χρόνια είχε υποστηρίξει ότι «δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο, γιατίαν αυτό ήταν εφικτό τότε θα είχαμε σήμερα στη Γη τουρίστες από το μέλλον». Ο ίδιος ισχυρίζεται εδώ και δεκαετίες πως ένα ταξίδι στον χρόνο θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί, αφού το όποιο διαστημικό όχημα να περάσει με την ταχύτητα του φωτός μέσα από μια «σκουληκότρυπα» με άνοιγμα ενός δισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του εκατοστού. Επιπλέον, το ίδιο το ταξίδι θα ήταν μια τρομακτική εμπειρία για τον αστροναύτη, ο οποίος θα ένιωθε ακριβώς όπως η Ελι Αρογουέι, η φυσικός που υποδύθηκε η Τζόντι Φόστερ στην ταινία «Επαφή» του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις. Τώρα όμως θεωρεί ότι ένα τέτοιο θεωρητικό ενδεχόμενο κάθε άλλο παρά αδύνατο είναι. Θα χρειαστεί όμως η μέγιστη δυνατή συνδρομή της καλύτερης υλικοτεχνικής υποδομής που έχουμε στη διάθεσή μας, δηλαδή του μεγάλου επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίων (Large Ηaldron Collider- LΗC), του κέντρου πυρηνικών ερευνών CΕRΝ της Γενεύης. Ο LΗC, το μεγαλύτερο επιστημονικό όργανο του κόσμου σήμερα, διαμέτρου 27 χιλιομέτρων, είναι το μόνο «εργαλείο» το οποίο ενδεχομένως να μπορεί να φτάσει την κυριολεκτικά «διαστημική» ταχύτητα των 299.792.458 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. «Ταχύτητα του φωτός σημαίνει να κάνεις μέσα σε ένα δευτερόλεπτο την περιστροφή της Γης επτά φορές. Για τέτοια μεγέθη μιλάμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο θα χρειαστεί τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα πάνω στον πλανήτη,κάτι που μόνο ο επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων του CΕRΝ μπορεί να μας παρέχει» τονίζει ο βρετανός κοσμολόγος στην εκπομπή. Αν συμβεί αυτό τότε το μόνο που θα χρειαστούμε, σύμφωνα με τον κ. Χόκινγκ, είναι η «σκουληκότρυπα», μια έννοια που στη Φυσική επίσης καλείται «Γέφυρα Αϊνστάιν- Ρόζεν» και αποτελεί τον συντομότερο δρόμο μέσω του χώρου και του χρόνου. Σύμφωνα με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν και τον Νέιθαν Ρόζεν, οι οποίοι συνέλαβαν τη θεωρία αυτή το 1935, οι τρύπες αυτές ενεργούν σαν σήραγγες, συνδέοντας σημεία του χωρόχρονου κατά τέτοιον τρόπο ώστε το ταξίδι μεταξύ των δύο σημείων της «σκουληκότρυπας» να διαρκέσει λιγότερο χρόνο απ΄ όσο το «συμβατικό» ταξίδι μέσω του συνηθισμένου χώρου. Ακριβώς δηλαδή όπως ένα σκουλήκι ανοίγει μια τρύπα σε ένα μήλο προκειμένου να φτάσει συντομότερα στην άλλη πλευρά του φρούτου. Οι προβλέψεις αυτές του κορυφαίου αστροφυσικού έρχονται να προστεθούν δίπλα σε αυτές δύο κορυφαίων ρώσων επιστημόνων. Οι μαθηματικοί Ιρίνα Αρέφεβα και Ιγκορ Βόλοβιτς υποστηρίζουν ότι ένα ταξίδι στον χρόνο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα στους επόμενους κιόλας μήνες. Σύμφωνα με τη θεωρία των δύο επιστημόνων, η σύγκρουση των πρωτονίων μέσα στον επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίωνμπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας «τρύπας» στο μέλλον, καθώς και τη δημιουργία μιας μηχανής που θα μας ταξιδέψει στο μέλλον. Στη μελέτη τους, οι δύο ρώσοι μαθηματικοί, οι οποίοι ειδικεύονται σε ζητήματα χωρόχρονου, υποστηρίζουν ότι η ίδια διαδικασία μπορεί να προκαλέσει μέχρι και τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας.

Μερικες μικρες ειδησεις!!! O Τζέιμς Κάμερον «έπεισε τη NASA να στείλει 3D κάμερα στον Αρη» Έχοντας ολοκληρώσει το έργο του στο φανταστικό φεγγάρι Πανδώρα, ο σκηνοθέτης του Avatar στρέφει την προσοχή του σε έναν άλλο εξωγήινο κόσμο. Ο Τζέιμς Κάμερον φέρεται να έπεισε τη NASA να εξοπλίσει με τρισδιάστατη κάμερα το επόμενο ρομπότ που θα εξερευνήσει τον Αρη. Η κάμερα θα τοποθετηθεί στην κορυφή του τροχοφόρου ρομπότ Cusiosity (Περιέργεια), το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2011, γράφει η εφημερίδα Pasadena Star News, η οποία μίλησε στον βραβευμένο σκηνοθέτη. Το 2007, το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA αποφάσισε να να μην εξοπλίσει το ρομπότ με στερεοσκοπικά μάτια, καθώς η προετοιμασία της αποστολής είχε συναντήσει σημαντικές καθυστερήσεις και υπερβάσεις του προϋπολογισμού. Φέτος τον Ιανουάριο, όμως, ο Κάμερον συναντήθηκε με τον διοικητή της NASA Τσαρλς Μπόλντεν και τον έπεισε ότι η τρισδιάστατη κάμερα θα βοηθούσε στην δημόσια προβολή της αποστολής. «Ήταν πολύ ανοιχτός στην ιδέα. Η πρώτη μας συνάντηση πήγε πολύ καλά» δήλωσε ο Κάμερον στην εφημερίδα. Ο σκηνοθέτης θα βοηθήσει τώρα στην ανάπτυξη της διπλής κάμερας, την οποία θα κατασκευάσει η καλιφορνέζικη εταιρεία Malin Space Science. Ο βραβευμένος με Όσκας κινηματογραφιστής έχει μεγάλη τεχνική εμπειρία στο θέμα, δεδομένου ότι συμμετείχε ενεργά στην ανάπτυξη του συστήματος τρισδιάστατης, «εικονικής» βιντεοσκόπησης με το οποίο γυρίστηκε το Avatar. Ερευνητικό αερόστατο 2 εκατ. δολαρίων συνετρίβη στην Αυστραλία. Παρά τρίχα γλίτωσαν οι παριστάμενοι θεατές όταν ένα γιγάντιο αερόστατο της ΝΑSA διαλύθηκε κατά την απογείωσή του στην Αυστραλία, σύρθηκε στο έδαφος και αναποδογύρισε ένα τζιπ. Το πολύτιμο φορτίο του, ένα στρατοσφαιρικό τηλεσκόπιο αξίας 2 εκατ. δολαρίων, έγινε κομμάτια. «Συντρίμμια πετάχτηκαν παντού στον αέρα. Ήταν μια στιγμή χάους» ανέφερε ένας από τους θεατές στο αυστραλιανό κανάλι ABC. Το μη επανδρωμένο αερόστατο, το οποίο είχε ύψος 120 μέτρα και θα έφτανε πλάτος ποδοσφαιρικού γηπέδου όταν διαστελόταν ψηλά στην ατμόσφαιρα, ετοιμαζόταν να αναχωρήσει από το Κέντρο Εκτόξευσης Αερόστατων του Αλις Σπρινγκς στην αυστραλιανή έρημο. Θα έφτανε σε ύψος 40 χιλιομέτρων και θα σάρωνε τον ουρανό με δύο τηλεσκόπια που βλέπουν στο φάσμα των ακτίνων Χ κα των ακτίνων γάμμα. Όμως η γόνδολα με το φορτίο λύθηκε από το αερόστατο, έπεσε στο έδαφος, διέλυσε έναν φράκτη, αναποδογύρισε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο και σταμάτησε πάνω του. «Κανείς δεν τραυματίστηκε. Για το ατυχές περιστατικό θα συγκληθεί επιτροπή διερεύνησης» ανακοίνωσε η NASA. Βρέθηκε ένα χαμένο σοβιετικό ρόβερ με κάτοπτρο πάνω στη Σελήνη. Μετά από 40 χρόνια σιωπής, ένα ξεχασμένο σοβιετικό όχημα έδωσε και πάλι σημεία ζωής στην επιφάνεια της Σελήνης, χάρη στις προσπάθειες αμερικανών ερευνητών, και τώρα αναμένεται να βοηθήσει σε νέες επιστημονικές μελέτες, κυρίως αναφορικά με την ταλάντωση του δορυφόρου της Γης. Το όχημα «Lunokhod 1» (Βέλος 1), τύπου «ρόβερ», προσγειώθηκε στο φεγγάρι στις 17 Νοεμβρίου 1970 και κάλυψε απόσταση άνω των δέκα χιλιομέτρων στο διάστημα των περίπου δέκα μηνών που διήρκεσε η αποστολή του. Η τελευταία ραδιοεπικοινωνία του με τους σοβιετικούς χειριστές του στη Γη έλαβε χώρα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1971 κι έκτοτε περιέπεσε στην αφάνεια και τη σιωπή. Το όχημα διαθέτει στο πίσω μέρος του έναν ανακλαστήρα (κάτοπτρο), που μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμος στη διεξαγωγή μετρήσεων μέσω αποστολής ακτίνας λέιζερ από τη Γη και αντανάκλασής της από το κάτοπτρο του οχήματος. Η μέτρηση με ακρίβεια (χάρη στο λέιζερ) του χρόνου και της απόστασης μεταξύ της εκπομπής και λήψης της ακτίνας μπορεί να αποκαλύψει στοιχεία για την ταλάντωση της Σελήνης. Την μέθοδο αυτή έχουν ήδη εφαρμόσει οι αστρονόμοι με ανάλογους ανακλαστήρες που ορισμένες σεληνιακές αποστολές έχουν αφήσει στο φεγγάρι. Τρία κάτοπτρα άφησαν οι αποστολές «Απόλλων» και ένα βρίσκεται στο πίσω μέρος του ρομποτικού οχήματος τύπου-ρόβερ «Λούνοκχοντ 2», που διαδέχτηκε το πρώτο «Λούνοκχοντ», Τώρα, ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθεί ξανά ο ανακλαστήρας του αρχικού «Βέλους 1». Ο δορυφόρος LRO της NASA εντόπισε, τον Μάρτιο, το «Λούνοκχοντ 1» στην επιφάνεια της Σελήνης προσδιορίζοντας το ακριβές στίγμα του. Ομάδα αμερικανών επιστημόνων του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, υπό τον Tom Murphy, έστειλαν τώρα μια ακτίνα λέιζερ στη Σελήνη και μέσα σε ελάχιστα λεπτά πήραν σήμα επιστροφής, καθώς με επιτυχία η ακτίνα ανακλάστηκε στο κάτοπτρο του «Βέλους 1» και επέστρεψε στη Γη. Στην πάνω εικόνα η λευκή κουκίδα αντιστοιχεί στο Βέλος 1 Σε σχέση με τα υπόλοιπα κάτοπτρα που επίσης βρίσκονται στη Σελήνη, το πλεονέκτημα του «Βέλους 1» είναι ότι βρίσκεται κοντύτερα στην άκρη της πλευράς του φεγγαριού που «βλέπει» τον πλανήτη μας, σε σχέση με κάθε άλλο κάτοπτρο. Το γεγονός αυτό καθιστά πολύτιμο το «Βέλος 1» για την μέτρηση και της παραμικρής ταλάντωσης της Σελήνης, κάτι που θα βοηθήσει στην μελέτη της εσωτερικής δομής της. Επίσης μπορεί να επιτρέψει τη διενέργεια με ακρίβεια πειραμάτων που αφορούν τη γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν, για να επιβεβαιωθούν οι θεωρητικές προβλέψεις της αναφορικά με την κίνηση της Σελήνης υπό την επίδραση της βαρύτητας της Γης, του ήλιου και των άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.

Με 28 νέα προγράμματα ρομποτικών αποστολών θα αναζητήσει η NASA εξωγήινους. Οι επιστήμονες της NASA μελετούν 28 προγράμματα ρομποτικών αποστολών στους πλανήτες Ερμή και 'Αρη που μπορεί να επιτρέψουν να ανακαλυφθούν μορφές εξωγήινης ζωής στο ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με Αμερικανό επιστήμονα. "Η αστροβιολογία και η έρευνα της ζωής αποτελούν "το κλειδί" για την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος", δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, ο Στιβ Σκουάιρς, πλανητολόγος στο πανεπιστήμιο Κόρνελ της Νέας Υόρκης και πρόεδρος της επιτροπής της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών. Η NASA εξετάζει κυρίως το ενδεχόμενο να οργανώσει μια αποστολή, η οποία θα ολοκληρωθεί σε τρεις φάσεις, προκειμένου να συλλέξει δείγματα από το έδαφος του Άρη, εξήγησε ο Αμερικανός επιστήμονας, που έχει εργαστεί στο πρόγραμμα των δύο ρομποτικών οχημάτων Spirit και Opportunity. "Δείγματα μπορούν να μας αποκαλύψουν μορφές παρελθούσης ή παρούσας ζωής στον 'Αρη", είπε ο Στιβ Σκουάιρς, στη διάρκεια συνεδρίου Αστροβιολογίας, που διεξάγεται αυτή την εβδομάδα στο Χιούστον του Τέξας, με αφορμή την συμπλήρωση πενήντα χρόνων του κλάδου και στο οποίο συμμετέχουν 700 ερευνητές από όλο τον κόσμο. Ας δουμε και ενα θεμα που οπως εχω ξαναγραψει αποτελει την τελικη λυση για την παραγωγη ενεργειας στον πλανητη μας που δυστυχως συγκεκριμενες πολιτικες των υπαρχοντων εταιρειων και μεθοδων παραγωγης (ειναι πολλα τα λεφτα Αρη που ελεγε και μια ατακα του παλιου Ελληνικου Κινηματογραφου) δεν επιτρεπουν την γρηγορη επιστημονικη προωθηση της!!! Αντιδραστήρα σύντηξης υδρογόνου θα κατασκευάσουν Ιταλία-Ρωσία. Ρώμη και Μόσχα υπέγραψαν συμφωνία για την ανάπτυξη ενός πειραματικού αντιδραστήρα που θα παράγει ενέργεια από τη σύντηξη υδρογόνου, μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο Itar-Tass. Υπουργοί των δύο χωρών υπέγραψαν το μνημόνιο έπειτα από συναντήσεις που είχαν στην Ιταλία τη Δευτέρα ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η συμφωνία αφορά την κατασκευή του αντιδραστήρα Ignitor («αναφλεκτήρας») σε ρωσικό έδαφος αλλά με κοινή τεχνογνωσία. Ο Ignitor θα αποτελέσει πλατφόρμα δοκιμών για τη δοκιμή τεχνολογιών πυρηνικής σύντηξης, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης. Στις αντιδράσεις αυτές, πυρήνες ελαφρών στοιχείων, όπως το υδρογόνο, συντήκονται και σχηματίζουν βαρύτερα στοιχεία με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσών ενέργειας. Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, ο ρωσο-ιταλικός αντιδραστήρας θα ακολουθεί τη διάταξη «τόκαμακ» (tokamak), η οποία χρησιμοποιεί πολύ ισχυρούς ηλεκτρομαγνήτες για να συμπιέσει και να θερμάνει ισότοπα υδρογονου έσα σε ένα θωρακισμένο δοχείο. Όταν το ιονισμένο υδρογόνο (πλάσμα) φτάσει σε θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, συντήκεται και απελευθερώνει ενέργεια, ακριβώς όπως συμβαίνει και στον Ήλιο. Η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα, την Κίνα και την Ινδία, ετοιμάζονται να ξεκινήσουν την υλοποίηση ενός αντίστοιχου αλλά πολύ μεγαλύτερου πειράματος με την ονομασία ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας). Ο ΙΤΕR θα κατασκευαστεί στη Γαλλία και θα βασιστεί σε ένα γιγάντιο τόκαμακ, διαμέτρου άνω των 6 μέτρων, θα χρησιμοποιεί όμως ασθενέστερα μαγνητικά πεδία και θα χρειάζεται μεγαλύτερα ποσά ενέργειας προκειμένου να αρχίσει η αντίδραση σύντηξης. Οι επιστήμονες εκτιμούν πάντως ότι θα περάσουν αρκετές δεκαετίες μέχρι οι τεχνολογίες σύντηξης να αρχίσουν να αξιοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα και να προσφέρουν ανεξάντλητη, σχεδόν καθαρή ενέργεια. Οσο για τον ITER Καθυστερεί η κατασκευή του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα. Η θεμελίωση του ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας), ενός γιγάντιου πειράματος για την παραγωγή ανεξάντλητης, καθαρής ενέργειας, αναβάλλεται από φέτος για την άνοιξη του 2010, καθώς η ΕΕ και οι εταίροι της αναζητούν νέα κονδύλια. Πρόσφατη αναθεώρηση του προγράμματος διπλασίασε τον προϋπολογισμό που είχε καταρτιστεί το 2006, σύμφωνα με τον οποίο ο ITER θα κόστιζε 5 δισ. ευρώ για να κατασκευαστεί και ακόμα 5 δισ. για να λειτουργήσει σε μια περίοδο 20 ετών. Το βάρος πέφτει τώρα κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι μακράν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης, καλύπτοντας το 45% του κόστους κατασκευής του αντιδραστήρα στο Κανταράς της νότιας Γαλλίας. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν επίσης οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Νότιος Κορέα, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία. Οι εργασίες θεμελίωσης προγραμματίζονταν να ξεκινήσουν φέτος το φθινόπωρο, δεν μπορούν όμως να ξεκινήσουν πριν οι 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, συν την Ελβετία, βρουν τρόπο να καλύψουν το επιπλέον κόστος. Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαβεβαίωσε το Nature.com ότι «το πρόγραμμα δεν βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής», ωστόσο ο Γκίντερ Χάσινγκερ, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Φυσικής Πλάσματος Max Planck στη Γερμανία, ανησυχεί ότι το κώλυμα «θα μπορούσε να καθυστερήσει την υλοποίηση του προγράμματος». Μια λύση θα ήταν να καλυφθεί το επιπλέον κόστος με δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία είχε εγκρίνει δάνειο 300 εκατ. ευρώ και για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Αν τα σημερινά χρονοδιαγράμματα τηρηθούν, η κατασκευή του ITER θα ολοκληρωθεί το 2018 και οι πρώτες απόπειρες παραγωγής ενέργειας θα αρχίσουν το 2026. Η γιγάντια μηχανή θα παράγει ενέργεια από αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης -μέσα στον αντιδραστήρα, ισότοπα υδρογόνου θα εκτίθενται σε ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις μέχρι να αρχίσουν να συντήκονται σε άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση ενέργειας. Από τις ίδιες αντιδράσεις παράγεται η ενέργεια των άστρων. Στην φωτογραφια οι εργασίες έχουν σταματήσει στο εργοτάξιο του Κανταράς στη νότια Γαλλία (Πηγή: Agence ITER France)

Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στον επιταχυντή LHC το ‘όμορφο’ κουάρκ γνωστό και ως bottom. Ένα σπάνιο, φευγαλέο σωματίδιο έχει διαφανεί στις πρώτες μέρες λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Συγκρουόμενων Δεσμών Πρωτονίων LHC. Ο επιταχυντής LHC ξεκίνησε τις εργασίες του στις 30 Μαρτίου και ένας από τους τέσσερις μεγάλους ανιχνευτές του εντόπισε αποδείξεις για την εμφάνιση του όμορφου (beauty) κουάρκ ή botton όπως είναι πιο γνωστό, στις 5 Απριλίου. Το κουάρκ bottom ή beauty είναι της τρίτης γενιάς με φορτίο −1⁄3 e, που οι θεωρητικοί για πρώτη φορά υπέθεσαν ότι υπήρχε στον κόσμο των σωματιδίων το 1973. Τελικά βρέθηκε το 1977 στο Fermilab. Το κουάρκ bottom μπορεί να διασπαστεί είτε σε ένα up είτε σε ένα charm κουάρκ μέσω της ασθενούς αλληλεπίδρασης, ενώ ο χρόνος ζωής του είναι μόλις ~10−12 s. Η ανακάλυψη του πρέπει να είναι η πρώτη από τις πολλές διασπάσεις του ‘όμορφου’ κουάρκ που το LHCb, το πείραμα που έχει σκοπό την ανίχνευση αυτού του κουάρκ, θα παρατηρήσει, και αποδεικνύεται έτσι ότι ο ανιχνευτής λειτουργεί κανονικά όπως έχει προγραμματιστεί. Στον ανιχνευτή έγινε η καταγραφή ενός μεσονίου, που αποτελείται από ένα κουάρκ αντι-bottom και ένα up – ένα από τα δύο πιο συνηθισμένα κουάρκ που αποτελούν τα πρωτόνια και νετρόνια. Ενώ τα up κουάρκ έχουν διάρκεια ζωής δισεκατομμύρια χρόνια, το κουάρκ bottom διασπάται πολύ γρήγορα σε άλλα χαμηλής ενέργειας σωματίδια σε περίπου 1,5 x 10−12 δευτερόλεπτα. Μετά από ένα ταξίδι μόλις 2 χιλιοστά στον επιταχυντή, τα κουάρκ botton ή beauty διασπάστηκε σε ένα πιο ελαφρύ κουάρκ – που ζευγαρώνει με το up κουάρκ – και η επιπλέον ενέργεια χρησιμοποιείται για τον σχηματισμό των μιονίων, σωματίδια που μοιάζουν με τα ηλεκτρόνια. Εξαιρετικά σπάνιες διασπάσεις «Είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση – είναι σαν να βρίσκεις βελόνα στα άχυρα», λέει ο Andreas Schopper, εκπρόσωπος του LHCb. "Ανάμεσα σε 10 εκατομμύρια δεδομένα βρήκαμε αυτό το γεγονός." Το σωματίδιο αυτό έγινε αντιληπτό από το αυτόματο σύστημα ενεργοποίησης του LHCb, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει ασυνήθιστα γεγονότα ή σωματίδια, αλλά να αγνοεί την συντριπτική πλειοψηφία των συγκρούσεων ανάμεσα στα πρωτόνια. Μάλιστα λιγότερο από το 1% των συγκρούσεων ενδιαφέρουν τους επιστήμονες του LHCb. Μόλις καταγράφεται ένα συμβάν οι λεπτομέρειες των σημάτων στέλνονται σε υπολογιστές και στις πέντε ηπείρους, όπου κατά τη διάρκεια μερικών ημερών το λογισμικό αναπλάθει τα ίχνη των σωματιδίων. "Είναι η πρώτη φορά που έχει εντοπιστεί και έχει αναδημιουργηθεί ένα τέτοιο μεγάλο σωματίδιο, " συνεχίζει ο Schopper. Επιστροφή στην Μεγάλη Έκρηξη Στον LHCb θα δούμε πολλές τέτοιες διασπάσεις, προκειμένου να ρίξουμε φως στο τι συνέβη με την αντιύλη που θα πρέπει να είχε δημιουργηθεί, παράλληλα με την ύλη στις απαρχές του σύμπαντος μας. Το πείραμα έχει ως στόχο να εξετάσει τι θα συμβεί στα beauty ή bottom κουάρκ, που σχηματίζονται σε υψηλής ενέργειας εκρήξεις – όχι τουλάχιστον στο big bang. Με τη σύγκριση των προϊόντων διάσπασης των κουάρκ αυτών, οι ερευνητές του LHC ελπίζουν να βρουν ενδείξεις ως προς το γιατί το σύμπαν μας φαίνεται να ευνοεί την ύλη από την αντιύλη. "Για την ακρίβεια των μετρήσεων θα χρειαστούμε πολλά εκατομμύρια σωματίδια bottom», λέει ο Juumlrgen Schukraft, εκπρόσωπος του πειράματος ALICE του LHC. «Αυτό δείχνει ότι ο ανιχνευτής ασκεί καλά την αποστολή του, που είναι πολύ καλό για την αναγνώριση των πολύπλοκων μοτίβων διάσπασης."

Δυο νεες μικρες ειδησεις!!! Οι Ιάπωνες ετοίμασαν διαστημικό... χαρταετό. Η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστήματος JΑΧΑ έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία για το επαναστατικό σκάφος ΙΚΑRΟS, το όνομα του οποίου παραπέμπει στον «ιπτάμενο» μυθικό ήρωα, αλλά ταυτόχρονα είναι και τα αρχικά της αποστολής (Ιnterplanetary Κitecraft Αccelerated by Radiation Οf the Sun) που σημαίνουν «Διαπλανητικός Χαρταετός-Σκάφος Κινούμενο με Ηλιακή Ακτινοβολία». Τo σκάφος θα εκτοξευτεί μαζί με την αποστολή ΑΚΑΤSUΚΙ που θα ταξιδέψει στην Αφροδίτη. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η εκτόξευση των δύο αποστολών θα γίνει στις 18 Μαΐου. Το ΙΚΑRΟS είναι στην ουσία ένα διαστημικό ιστιοφόρο με ένα μεγάλο «πανί» με διαγώνιο 20 μέτρων που διαθέτει ηλιακές κυψέλες οι οποίες συλλέγουν την ηλιακή ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε ενέργεια. Το σκάφος διαθέτει και συμβατικό κινητήρα προώθησης, αλλά επιδίωξη των υπευθύνων της αποστολής είναι να διαπιστωθεί αν και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ταξιδέψει ένα σκάφος στο Διάστημα με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. Αν διαπιστωθεί ότι τα διαστημικά ταξίδια με ηλιακή ενέργεια είναι εφικτά, θα ανοίξει μια νέα σελίδα στη διαστημική εξερευνηση. Εντοπίστηκε νερό σε μορφή πάγου πάνω σε αστεροειδή. Αμερικανοί επιστήμονες παρατήρησαν, για πρώτη φορά στα χρονικά, νερό σε παγωμένη μορφή στην επιφάνεια του αστεροειδούς «24 Θέμις». Εκτός από νερό, οι ερευνητές εντόπισαν και πολύπλοκες οργανικές ουσίες στον γιγάντιο βράχο, με διάμετρο 200 χιλιομέτρων. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου 480 εκατ. χιλιομέτρων από τον ήλιο, στη ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» είναι πλήρως καλυμμένος από ένα λεπτό στρώμα πάγου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, σε αυτές τις συνθήκες, ο πάγος δεν είναι σταθερός και πρέπει να ανανεώνεται με κάποιο τρόπο, πιθανώς από το εσωτερικό του αστεροειδούς. Ένα εναλλακτικό σενάριο θέλει τον αστεροειδή να έχει συγκρουστεί πρόσφατα με κάποιον παγωμένο κομήτη. Εξετάζονται και άλλες πιθανότητες, όπως η συχνή πρόσκρουση μικρότερων βράχων πάνω στον «24 Θέμις», που φέρνει στην επιφάνειά του τον κρυμμένο από κάτω πάγο ή ίσως υδρατμοί πάγου εξέρχονται συνεχώς από το εσωτερικό προς την επιφάνεια, όπου και συμπυκνώνονται με την μορφή πάγου. Η ανακάλυψη της λεπτής παγωμένης επιφάνειας του ουρανίου σώματος έγινε, με τη βοήθεια του υπέρυθρου τηλεσκοπίου της NASA στη Χαβάη, από δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες. Η μια δραστηριοποιήθηκε υπό τον καθηγητή φυσικής Ουμπέρτο Κάμπινς του πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα. Η άλλη εργάστηκε υπό τον δρα Άντι Ρίβκιν του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Τα ευρήματα των ερευνών παρουσιάστηκαν στο περιοδικό Nature. Εκτός από παγωμένο νερό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον αστεροειδή ίχνη πολύπλοκων οργανικών ουσιών, πλούσιων σε άνθρακα. Η ανακάλυψη ενισχύει την θεωρία ότι ένα μεγάλο μέρος από το νερό των ωκεανών της Γης, αλλά και ίσως και οι πρώτοι οργανικοί «σπόροι» της ζωής, προήλθαν από το διάστημα, όταν αστεροειδείς ή κομήτες προσέκρουσαν στον πλανήτη μας πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο αστεροειδής «24 Θέμις» είναι ένα από τους μεγαλύτερους περιπλανώμενους βράχους στην κύρια ζώνη των αστεροειδών. Η απόσταση ανάμεσα στον αστεροειδή και τον ήλιο είναι περίπου τριπλάσια σε σχέση με την απόσταση Γης - Ηλιου. Οι επιστήμονες ξαφνιάστηκαν που ανακάλυψαν πάγο στην επιφάνεια του αστεροειδούς, καθώς κάτω από τη θερμότητα των ηλιακών ακτίνων και με ανυπαρξία ατμόσφαιρας, πίστευαν ότι τυχόν πάγος θα είχε εξατμιστεί προ πολλού. Σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές, όταν σχηματίστηκε η Γη, η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή, συνεπώς δεν ήταν δυνατό να είχε ξεκινήσει τη ζωή της με πολύ νερό. Ως εκ τούτου, το νερό πρέπει να ήρθε από το διάστημα. Οι κομήτες περιέχουν πολύ πάγο και οι προσκρούσεις τους στην αρχέγονη Γη μπορεί να έφεραν νερό. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες υποπτεύονταν ότι δεν αρκούσαν οι κομήτες ως πηγή νερού. Τώρα πια στην «εικόνα» μπαίνουν και οι παγωμένοι αστεροειδείς, οπότε δικαιολογείται πώς ο πλανήτης μας βρέθηκε με τόσο νερό. Εξάλλου, τελευταία, έχει ενταθεί η μελέτη των αστεροειδών. Ένα ιαπωνικό διαστημικό σκάφος θα επιστρέψει στη Γη σε λίγες εβδομάδες με δείγματα βράχων από την επιφάνεια ενός αστεροειδούς. Το σκάφος «Ροζέτα» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) θα περάσει δίπλα από ένα άλλο αστεροειδή μέσα στο 2010. Επιπλέον, άλλο σκάφος της NASA θα κάνει κάτι ανάλογο το 2010 με έναν τρίτο αστεροειδή. Το θέμα μάλιστα φαίνεται ότι απασχολεί έντονα και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος έχει ζητήσει από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία να στείλει αστροναύτες σε έναν αστεροειδή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020. Στην φωτογραφια καλλιτεχνική απεικόνιση του διαστημικού σκάφους ΙΚΑRΟS που πρόκειται να ταξιδέψει στην Αφροδίτη.

Ανιχνευτής αντιύλης θα εγκατασταθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA αναβάλλει μέχρι το Νοέμβριο την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής ενός προηγμένου ανιχνευτή σωματιδίων, ο οποίος θα λειτουργήσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για 10 έως 18 χρόνια. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, ο ανιχνευτής AMS (Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο) επρόκειτο να εκτοξευτεί τον Ιούλιο με το διαστημικό λεωφορείο Endeavour και θα παρέμενε σε τροχιά για τρία μόνο χρόνια. Πρόσφατα, όμως, η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε ότι η NASA δεν θα εγκαταλείψει το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού το 2015, όπως προγραμμάτιζε, αλλά το 2020 το νωρίτερο. Οι επιστήμονες αποφάσισαν τότε πως ο AMS θα μπορούσε να παραμείνει σε λειτουργία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για να συμβεί αυτό, ο αρχικός υπεραγώγιμος μαγνήτης του AMS, ο οποίος απαιτεί για τη λειτουργία του υγρό ήλιο, πρέπει να εγκατασταθεί με έναν μόνιμο μαγνήτη μεγαλύτερης διάρκειας. Ο νέος AMS, ένα πρόγραμμα στο οποίο συνεργάζονται 16 χώρες, συναρμολογείται αυτή την εβδομάδα στο CERN (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας), με επικεφαλής των εργασιών τον Σάμιουελ Τινγκ, νομπελίστα φυσικό που εργάζεται σήμερα στο MIT (Τεχνολογικό Ίδρυμα Μασαχουσέτης). H αντικατάσταση του μαγνήτη θεωρητικά περιορίζει την ικανότητα του οργάνου να εκτρέπει και να αναλύει τα κοσμικά σωματίδια καθώς περνούν από μια σειρά ανιχνευτών, ωστόσο, όπως τόνισε ο Δρ Τινγκ, η βελτίωση των ανιχνευτών και η παράταση του χρόνου λειτουργίας υπερσταθμίζουν αυτή την απώλεια. Ο AMS είναι 100 έως 1.000 φορές πιο ευαίσθητος από προηγούμενα αντίστοιχα όργανα και θα μπορεί να εξετάζει σωματίδια με πολύ μεγαλύτερες ενέργειες από ό,τι τα σωματίδια που μπορεί να παράγει ο γιγάντιος επιταχυντής LHC του CERN. Εκτός από αντιύλη, θα μπορέσει ίσως να ανιχνεύσει σωματίδια της μυστηριώδους «σκοτεινής ύλης». Η αποστολή για την εκτόξευση του οργάνου το Νοέμβριο θα είναι και η τελευταία των διαστημικών λεωφορείων. Θα προηγηθούν η τελευταία αποστολή του διαστημικού λεωφορείου Atlantis το Μάιο και η τελευταία αποστολή του Discovery το Σεπτέμβριο. Στην φωτοφραφια το λευκό τετράγωνο σημειώνει τη θέση που θα καταλάβει το όργανο στο σταθμό.

Δυο ειδησεις για νεα τηλεσκοπια στην μαχη της γνωσης!!! Η Χιλή θα φιλοξενήσει το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου. Στην έρημο Ατακάμα της Χιλής αποφασίστηκε τελικά να κατασκευαστεί το ευρωπαϊκό Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (ELT), το μεγαλύτερο του κόσμου, το οποίο θα μπορεί να διακρίνει μικρούς εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης. Το ELT θα κατασκευαστεί από Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο (ESO), το οποίο έχει ήδη τρεις μεγάλες εγκαταστάσεις στην Ατακάμα, ανάμεσά τους το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT). Το VLT είναι μεν πολύ μεγάλο, θα μοιάζει όμως με νάνο δίπλα στο ELT, το οποίο θα έχει κάτοπτρο διαμέτρου 42 μέτρων και θα βλέπει το Σύμπαν στο ορατό και το εγγύς υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Το τηλεσκόπιο θα κοστίσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ και αναμένεται εγκαινιαστεί το 2018. Χάρη στο γιγάντιο κάτοπτρό του, το ELT θα μπορεί να πραγματοποιεί φασματικές αναλύσεις για να προσδιορίσει τη σύσταση της ατμόσφαιρας σε πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος. «Το μέγεθος θα μας επιτρέψει βασικά να δούμε πλανήτες σαν τη Γη» δήλωσε στο Reuters ο Λαρς Λίντμπεργκ Κρίστενσεν, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης του Παρατηρητήριου. «Θα μελετήσουμε τις μαύρες τρύπες, τους γαλαξίες, τη σκοτεινή ύλη και τη σκοτεινή ενέργεια, οι οποίες είναι δύο εντελώς άγνωστα συστατικά ή τμήματα του Σύμπαντος» πρόσθεσε. Πέντε χώρες- -η Ισπανία, το Μαρόκο, η Νότια Αφρική, η Αργεντινή και η Χιλή- ήταν υποψήφιες για να φιλοξενήσουν το τηλεσκόπιο. Τελικά το ESO επέλεξε το όρος Αρμαζόνες της ερήμου Ατακάμα, με ύψος 3.500 μέτρα και 360 ανέφελες νύχτες το χρόνο. Όπως εξήγησαν οι αστρονόμοι, η οροσειρά των Ανδεων στα δυτικά της Ατακάμα προστατεύει το βουνό από τα σύννεφα και τις βροχές, ενώ το Ρεύμα του Χούμπολντ που περνά από τις ακτές της Χιλής εκτρέπει τα σύννεφα που έρχονται από την πλευρά του Ειρηνικού. Η χαμηλή πυκνότητα και υγρασία του αέρα ψηλά στο όρος Αρμαζόνες περιορίζει δραστικά τις παραμορφώσεις που δημιουργεί στις εικόνες του τηλεσκοπίου η ατμόσφαιρα. Το πρώτο αστεροσκοπείο - αεροπλάνο. Υπάρχουν μέχρι τώρα επίγεια αστεροσκοπεία, υπάρχουν δορυφορικά-τροχιακά στο διάστημα όπως το «Χαμπλ» και σύντομα θα υπάρχει και το πρώτο αστεροσκοπείο-αεροπλάνο που θα πετάει στον ουρανό. Ήδη η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ολοκληρώνει τις δοκιμές ενός νέου ισχυρού αστρονομικού «εργαλείου», που θα ρίξει φως στο μυστήρια του ουρανού: πρόκειται για το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο Υπέρυθρης Αστρονομίας, με την κωδική ονομασία «Σοφία», το οποίο στην ουσία είναι ένα κατάλληλα τροποποιημένο αεροπλάνο «τζάμπο» Μπόινγκ 747-SP. Το αστεροσκοπείο-αεροπλάνο, που έχει δημιουργηθεί σε συνεργασία με το Γερμανικό Διαστημικό Κέντρο, είναι το μοναδικό ιπτάμενο αστρονομικό παρατηρητήριο στον κόσμο, σύμφωνα με το BBC. Μεταφέρει ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου 2,7 μέτρων και βάρους άνω των 18 τόνων, το οποίο μπορεί να εντοπίσει ουράνια αντικείμενα που εκπέμπουν ακτινοβολία σε υπέρυθρα μήκη κύματος, τα οποία δεν είναι ορατά στο ανθρώπινο μάτι. Εδώ και πολύ καιρό οι αστρονόμοι του πλανήτη ονειρεύονταν ένα τηλεσκόπιο που να μην εμποδίζεται από τους υδρατμούς της γήινης ατμόσφαιρας. Η αρχή της αερομεταφερόμενης αστρονομίας έγινε στη δεκαετία του '60, όταν για πρώτη φορά ο δρ Γκέραρντ Κούιπερ χρησιμοποίησε ένα μικρό τηλεσκόπιο διαμέτρου 30 εκατοστών από το παράθυρο ενός αεροπλάνου. Μεταξύ 1974 – 1995 η NASA λειτουργούσε ένα τηλεσκόπιο πάνω σε ένα στρατιωτικό αεροσκάφος. Όμως η «Σοφία», η βάση της οποίας βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της NASA στην έρημο της νότιας Καλιφόρνιας, αλλά συχνά θα πετάει και από άλλες τοποθεσίες του πλανήτη, ανάλογα με τις επιστημονικές ανάγκες, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου, καθώς πετάει σε μεγάλο υψόμετρο (μέχρι 13.700 μέτρων). Με τον τρόπο αυτό αποφεύγει το 99% περίπου των ατμοσφαιρικών υδρατμών, οι οποίοι απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας που έρχεται από το διάστημα. Η «Σοφία», η οποία βρίσκεται υπό ανάπτυξη εδώ και περίπου μια δεκαετία, θα επιτρέψει παρατηρήσεις που μέχρι τώρα ήσαν αδύνατες από τα επίγεια τηλεσκόπια. Η NASA ολοκληρώνει πλέον το στάδιο των δοκιμαστικών πτήσεων και η πρώτη επίσημη πτήση επιστημονικών παρατηρήσεων αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο χειμώνα. Ο στόχος είναι το αεροσκάφος-τηλεσκόπιο να πετάει 100 έως 150 νύχτες (για να «βλέπει» καλύτερα τον ουρανό) μέσα στον χρόνο κατά τα επόμενα 20 χρόνια. Κάθε πτήση, που θα διαρκεί περίπου εννιά ώρες, θα απασχολεί προσωπικό 15-20 ατόμων και θα κοστίζει 100.000 έως 150.000 δολάρια. Μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια της «Σοφίας» οι επιστήμονες θα μελετήσουν τα μοριακά σύννεφα στο διάστημα, τόσο για να κατανοήσουν καλύτερα τη δημιουργία των άστρων και των πλανητών, όσο και για να αναζητήσουν βιογενετικά μόρια που θα ρίξουν φως στην προέλευση της ζωής στη Γη. Η «Σοφία» επίσης θα μελετήσει τους κομήτες και τις θεαματικές «ουρές» τους, καθώς, σύμφωνα με μια θεωρία, τα σώματα αυτά, συγκρουόμενα με τον πλανήτη μας πριν από εκατομμύρια χρόνια, είναι πιθανό να έφεραν νερό και άλλα χημικά (και ίσως βιοχημικά) υλικά και έτσι να «έσπειραν» τις πρώτες μορφές γήινης ζωής. Παρουσιάστηκε η επετειακή φωτογραφία του Hubble στη Θεσσαλονίκη. Για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο, στην παραλία της Θεσσαλονίκης, η επετειακή φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, αφιερωμένη στα 20 χρόνια λειτουργίας του. Στην Φωτογραφια το ELT που θα φέρει κάτοπτρο 42 μέτρων (απεικόνιση σε υπολογιστή)

Περισσοτερα νεα απο τα δυο θεματα στις 22/4/2010. Τρια μικρα βιντεο απο το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO). Το πρώτο βίντεο μεταδόθηκε στις 30 Μαρτίου και παρακολουθεί μια σχετικά μικρή έκρηξη στην επιφάνεια του Ήλιου. Η κάμερα κατέγραψε την υπεριώδη ακτινοβολία που εκπέμπει το ιονισμένο αέριο ήλιο σε θερμοκρασία γύρω στους 50.000 βαθμούς Κελσίου. http://www.youtube.com/watch?v=Lmm3J0WAres&feature=player_embedded Το επόμενο βίντεο ξεκινά με το μαγνητόγραμμα του Ήλιου, δηλαδή ένα χάρτη του μαγνητικού πεδίου, και συνεχίζει με εικόνες που ελήφθησαν σε επτά επιμέρους μήκη κύματος. Η βιντεοσκόπηση σε ένα τόσο μεγάλο εύρος θερμοκρασιών ακτινοβολίας «θα απαντήσει σημαντικά ερωτήματα για τη θερμοκρασία και τη δομή ενέργειας της ηλιακής ατμόσφαιρας». http://www.youtube.com/watch?v=99skxXgxTCc&feature=player_embedded Το τρίτο βίντεο παρακολουθεί τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου γύρω από μια ηλιακή κηλίδα. Οι περιοδικοί αυτοί σχηματισμοί είναι περιοχές χαμηλής θερμοκρασίας που δημιουργούνται από διαταραχές των μαγνητικών γραμμών και σχετίζονται με τις λεγόμενες ηλιακές εκλάμψεις που στέλνουν διάπυρο υλικό μέχρι τη Γη. http://www.youtube.com/watch?v=vSif6VR0lyA&feature=player_embedded Όπως δήλωσε ο Ρίτσαρντ Φίσερ, διευθυντής του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της NASA, το βίντεο δεν συμφωνεί με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την εξέλιξη των ηλιακών κηλίδων. Η εκτόξευση του παρατηρητηρίου έρχεται σε μια ιδανική στιγμή: Έπειτα από μια διετία ασυνήθιστα χαμηλής δραστηριότητας, ο Ήλιος δίνει ενδείξεις ότι αρχίζει να ξυπνά, μια διαδικασία που θα μελετηθεί για πρώτη φορά με τόση ακρίβεια. Η δραστηριότητα του Ήλιου ακολουθεί έναν κύκλο αυξομείωσης με περίοδο 11 ετών. Σήμερα βρίσκεται στο λεγόμενο ηλιακό ελάχιστο, μια περίοδο στην οποία μειώνεται η συνολική ισχύς του άστρου αλλά και ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων στην επιφάνειά του. Τα τρία όργανα του SOD θα μπορέσουν επίσης να διεισδύσουν στον πυρήνα του Ήλιου, εκεί όπου τα ρεύματα υπέρθερμου πλάσματος σχηματίζουν το μαγνητικό πεδίο του άστρου το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει πολλές άλλες διεργασίες. Μερικα ακομα νεα για την εκτοξευση του X-37B. Το Τροχιακό Δοκιμαστικό Όχημα X-37B εκτοξεύτηκε στις 02.52 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή από βάση της πολεμικής αεροπορίας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα. «Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είμαστε σίγουροι για το πότε θα γυρίσει» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γκάρι Πέιτον, αξιωματικός των διαστημικών προγραμμάτων της πολεμικής αεροπορίας. Το σκάφος μπορεί να παραμείνει σε τροχιά έως και εννέα μήνες και όταν ολοκληρώσει την αποστολή είναι προγραμματισμένο να προσγειωθεί αυτόματα σε διάδρομο τροχοδρόμησης της Αεροπορικής Βάσης Βάντερμπεργκ της Καλιφόρνιας. Το φορτίο και οι λεπτομέρειες της πρώτης αποστολής του X-37B παραμένουν απόρρητες. Σύμφωνα με προηγούμενες ανακοινώσεις του στρατού, το σκάφος χρησιμεύει ως πλατφόρμα δοκιμών για αεροδιαστημικές τεχνολογίες «πριν αυτές αξιοποιηθούν σε λειτουργικά δορυφορικά προγράμματα». Ο Πέιτον πρόσθεσε ότι οι δοκιμές θα αποτελέσουν τη βάση για «προγράμματα ανάπτυξης που θα προσφέρουν νέες δυνατότητες για τα μαχητικά μας στο μέλλον». Σύμφωνα με το Reuters, οι δοκιμές με το X-37B θα επιτρέψουν στη NASA να μειώσει το κόστος και τον χρόνο προετοιμασίας για τις επανδρωμένες αποστολές. Οι πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων χρειάζονται μήνες προετοιμασίες με τη συμμετοχή χιλιάδων μηχανικών, επισημαίνει το πρακτορείο. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του σκάφους ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 στη NASΑ και αργότερα ανατέθηκε στον αμερικανικό στρατό. Το κόστος παραμένει άγνωστο, εκτιμάται όμως από αναλυτές στα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Το επαναχρησιμοποιούμενο X-37B ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική λογική με το διαστημικό λεωφορείο. Eίναι όμως πολύ μικρότερο, με μήκος 8,9 μέτρα και άνοιγμα φτερών 4,5 μέτρα. Όταν βρίσκεται σε τροχιά, αντλεί ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες ιόντων λιθίου. Το πρωτότυπο κατασκευάστηκε από τα ερευνητικά εργαστήρια Phantom Works της Boeing. Αν η πρώτη αποστολή είναι επιτυχής, η πολεμική αεροπορία θα πραγματοποιήσει και δεύτερη το 2011. «Προσοχή στους εξωγήινους» λέει ο Στίβεν Χόκινγκ. Ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ δήλωσε ότι εξωγήινες μορφές ζωής σχεδόν σίγουρα υπάρχουν, αλλά τόνισε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφύγουν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Σε μια σειρά εκπομπών για το Discovery Channel, ο Στ.Χόκινγκ δήλωσε ότι είναι «απολύτως λογικό» να συμπεράνει κανείς ότι μορφή ζωής με νοημοσύνη υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι οι εξωγήινοι μπορεί να κάνουν επιδρομή στη Γη για τους πόρους της και μετά να φύγουν. «Εάν μας επισκεφτούν οι εξωγήινοι» δήλωσε ο διάσημος φυσικός, «το αποτέλεσμα θα είναι όπως όταν ο Κολόμβος έφτασε στην Αμερική, γεγονός που δεν είχε θετική κατάληξη για τους αυτόχθονες Αμερικανούς». Τόνισε ότι αντί να προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με εξωγήινες μορφές ζωής, θα έπρεπε να αποφύγουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Πρέπει να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας και να δούμε ότι οι μορφές ζωής με νοημοσύνη μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι που δεν θα θέλαμε να γνωρίσουμε» πρόσθεσε. «Η πραγματική πρόκληση είναι να σκεφτούμε με το πως θα έμοιαζαν οι εξωγήινοι» είπε, τονίζοντας ότι πιθανότατα η ζωή στο Διάστημα θα αποτελείται από απλά μικρόβια. «Αστροπάρτι» το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. O Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης επιλέχθηκε, μαζί με άλλους 99 αστρονομικούς συλλόγους και ιδρύματα της Ευρώπης, να φιλοξενήσει την επετειακή εικόνα για τα 20 χρόνια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χάμπλ». Η αποκάλυψή της στο κοινό θα γίνει το Σάββατο, στα πλαίσια του παγκόσμιου μήνα αστρονομίας, στις 9 το βράδυ, στη νέα παραλία, μπροστά στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς». Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Όμιλος Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης είχε πραγματοποιήσει άλλη εκδήλωση για το διαστημικό παρατηρητήριο Χέρσελ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το μεγαλύτερο και πιο ακριβό διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει εκτοξευθεί ποτέ. Στην φωτογραφια ο Ήλιος όπως φωτογραφήθηκε στην περιοχή του υπεριώδους στις 30 Μαρτίου και το μυστηριώδες X-37B στη μοναδική φωτογραφία που δημοσιοποίησε ο στρατός.

Εντυπωσιακές ηλιακές εικόνες από τη NASA. H Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες εντυπωσιακές εικόνες του ήλιου που τράβηξε το νέο δορυφορικό Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής, πρωταρχικός στόχος του οποίου είναι να δώσει στους επιστήμονες τη δυνατότητα στο μέλλον να προβλέπουν έγκαιρα τις επερχόμενες καταστροφικές ηλιακές καταιγίδες. Αν και δεν έδωσαν ακόμα λεπτομέρειες, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ήδη μαθαίνουν νέα πράγματα από τις παρατηρήσεις του νέου δορυφόρου που εκτοξεύτηκε στις 11 Φεβρουαρίου πάνω σε έναν πύραυλο "Άτλας" και ήδη έστειλε στη Γη εντυπωσιακές έγχρωμες φωτογραφίες, καθώς και σύντομα βιντεοκλίπ, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και το BBC. Ο δορυφόρος φέρει τρεις συστοιχίες επιστημονικών οργάνων, εκ των οποίων η μια έχει κατασκευαστεί από το εργαστήριο ατμοσφαιρικής και διαστημικής επιστήμης του πανεπιστημίου του Κολοράντο και οι άλλες δύο από την εταιρεία Lockheed Martin. Τα τρία όργανα εστιάζουν αντίστοιχα στις διεργασίες στο εσωτερικό του ήλιου, στην επιφάνεια και στην ατμόσφαιρά του. Τα διαφορετικά μήκη κύματος που λειτουργούν τα τρία όργανα, επιτρέπουν στους επιστήμονες να μελετούν τον ήλιο με μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ. Οι πρώτες θεαματικές φωτογραφίες και τα πρώτα βίντεο (με κάμερες πολύ υψηλής ανάλυσης) του Solar Dynamics Observatory, που αναμένεται να λειτουργήσει για τουλάχιστον πέντε χρόνια, δείχνουν τεράστιες εκρήξεις στον ήλιο και εντυπωσιακά αέρια εξάρματα που ξεπηδούν από την επιφάνειά του. Η ηλιακή δραστηριότητα έχει σημαντική επίδραση στον πλανήτη μας, καθώς οι εκρήξεις φορτισμένων σωματιδίων και η εκπομπή έντονης ακτινοβολίας μπορούν μεταξύ άλλων να αποδιοργανώσουν τις δορυφορικές επικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτρισμού, και να υποσκάψουν την υγεία των αστροναυτών. Οι επιστήμονες της NASA εκτιμούν ότι η αποστολή του δορυφόρου θα φέρει πραγματική επανάσταση στις γνώσεις μας για την φυσική του ήλιου, με τον ίδιο τρόπο που το διαστημικό τηλεσκόπιο "Χαμπλ" έριξε νέο φως στην αστρονομία και την κοσμολογία. Κατι ακομα: Σήμερα η πρώτη δοκιμαστική πτήση του X-37B. Για σήμερα έχει προγραμματιστεί η πρώτη δοκιμαστική πτήση του ρομποτικού διαστημικού αεροσκάφους Χ-37Β από την αμερικανική πολεμική αεροπορία στη Φλόριντα. Το Χ-37Β, το οποίο είναι σχεδιασμένο για διαστημικές αποστολές διάρκειας έως 270 ημερών σε χαμηλή τροχιά έχει μεταφερθεί στη βάση εκτόξευσης στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. Αν όλα εξελιχθούν με βάση τον προγραμματισμό, η εκτόξευση θα γίνει με πύραυλο και στη συνέχεια θα αρχίσει η πτήση του ρομποτικού διαστημικού αεροσκάφους για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Το ρομποτικό αεροσκάφος θα ολοκληρώσει την πτήση του και θα προσγειωθεί στην αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια. Το αεροσκάφος, η ενέργεια του οποίου εξασφαλίζεται από μπαταρίες και ηλιακές κυψέλες, μοιάζει με μικρό διαστημικό όχημα, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα μεταφοράς αστροναυτών. Η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έχει κρατήσει μυστικές τις λεπτομέρειες της αποστολής και τον τελικό στόχο. Περιορίστηκε στο να ανακοινώσει ότι η σημερινή πτήση έχει προγραμματιστεί για να δοκιμαστούν τα συστήματα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε το 1999 υπό την αιγίδα της NASA και πέρασε στην ευθύνη διαφόρων κυβερνητικών υπηρεσιών πριν ανατεθεί τελικά στην πολεμική αεροπορία. Σημειωμα:Ξεκινησε απο την ΝΑΣΑ αλλα δυστυχως το πηρε η Πολεμικη Αεροπορια για καθαρα στρατιωτικους λογους.

Γιγαντιαίοι CERN πάνω από τα σύννεφα. Επιταχυντές σωματιδίων δεν δημιουργούνται μόνο από Ευρωπαίους επιστήμονες αλλά και από την ίδια τη φύση. Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, οι ηλεκτρικές καταιγίδες που μαίνονται 40 χιλιόμετρα πάνω από τα κεφάλια μας, δημιουργούν στενές ακτίνες ηλεκτρονίων με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός, σύμφωνα με νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Για να δημιουργηθεί ένας φυσικός επιταχυντής στον ουρανό, πρέπει να συνυπάρξουν ταυτόχρονα ισχυρές αστραπές λόγω των καταιγίδων και κοσμικές ακτίνες, δηλαδή υψηλής ενέργειας σωματίδια από το διάστημα, σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Μάρτιν Φούλεκρουγκ. Η κοσμική ακτινοβολία αποσπά ηλεκτρόνια από τα μόρια του ατμοσφαιρικού αέρα, ενώ οι αστραπές ωθούν τα ηλεκτρόνια προς τα πάνω, κατά μήκος των ηλεκτρικών πεδίων των αστραπών. Τα ηλεκτρόνια αυτά, που έχουν επιταχυνθεί, μετατρέπονται σε μια στενή ακτίνα σωματιδίων που μπορεί να κινηθεί ανοδικά από το χαμηλότερο επίπεδο της ατμόσφαιρας (την τροπόσφαιρα) προς την μέση ατμόσφαιρα και ακόμα πιο ψηλά. Η ενέργεια μιας ακτίνας ηλεκτρονίων ισοδυναμεί με την ισχύ ενός μικρού πυρηνικού εργοστασίου αλλά είναι πολύ μικρότερη από την ενέργεια που παράγεται στο CERN. Τα ηλεκτρόνια αυτά, που παράγουν πληθώρα ραδιοκυμάτων παγιδεύονται, τελικά, στις ζώνες ακτινοβολίας της Γης και προκαλούν παρεμβολές στις δορυφορικές επικοινωνίες και στην πλοήγηση. Αρχικές υποψίες για τη δημιουργία φυσικών επιταχυντών στη ζώνη που βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα των ηλεκτρικών καταιγίδων, είχαν δημιουργηθεί το 1925, όταν ο Σκοτσέζος φυσικός και νομπελίστας, Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον μελέτησε τα ηλεκτρικά φορτία που απελευθερώνονται από τις καταιγίδες. Τα επόμενα χρόνια, πέντε διαφορετικές προγραμματισμένες διαστημικές και δορυφορικές αποστολές (TARANIS, ASIM, CHIBIS, IBUKI, FIREFLY) θα μπορέσουν να μετρήσουν απευθείας αυτές τις ακτίνες σωματιδίων των φυσικών επιταχυντών. "Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι η φύση δημιουργεί επιταχυντές σωματιδίων μόλις λίγα χιλιόμετρα πάνω από τα κεφάλια μας", δήλωσε ο Φούλεγκρουγκ. "Όταν οι μελλοντικές αποστολές μελετήσουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια το φαινόμενο από το διάστημα, θα έχουμε μια πολύ καλύτερη ιδέα για το πώς πραγματικά δουλεύουν. Οι επιταχυντές αυτοί αποτελούν ένα γοητευτικό παράδειγμα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη Γη και στο ευρύτερο σύμπαν". Η έρευνα, υπό τον δρα Μάρτιν Φούλεκρουγκ του πανεπιστημίου του Μπαθ, ο οποίος ειδικεύεται στους κεραυνούς και τις καταιγίδες, παρουσιάστηκε στο εθνικό αστρονομικό συνέδριο της Βρετανίας, στη Γλασκόβη, σύμφωνα με το "Science Daily".

Προσεδαφίστηκε το διαστημικό λεωφορείο Discovery. Το διαστημικό λεωφορείο Discovery προσεδαφίστηκε με ασφάλεια στο διαστημικό κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα το μεσημέρι της Τρίτης, ολοκληρώνοντας μία από τις τελευταίες αποστολές της NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η προγραμματισμένη για τη Δευτέρα επιστροφή του Discovery είχε αναβληθεί λόγω ακατάλληλων καιρικών συνθηκών. Το διαστημικό λεωφορείο με επταμελές πλήρωμα προσεδαφίστηκε στις 16:08 (ώρα Ελλάδος) έχοντας ολοκληρώσει την 131η αποστολή του διαστημικού προγράμματος. Στις 30/3/2010 με τιτλο: Μερικα νεα στοιχεια για τους δορυφορους του Ηλιακου μας Συστηματος εγραφα για την Ιω τον δορυφορο του Δια.Ας δουμε τωρα εναν αλλο σημαντικο δορυφορο!!! Τιτάνας: Η δεύτερη Γη Είναι ίσως το πιο παράξενο από όλα τα φεγγάρια, διότι είναι τόσο παράξενα οικεία. Ο Τιτάνας είναι διπλάσιος από τη δική μας Σελήνη και έχει μια πυκνή ατμόσφαιρα παγωμένης αιθαλομίχλης πορτοκαλί χρώματος. Η πρόσφατη αποκάλυψη του προσώπου του Τιτάνα έδειξε πως έχει παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως η Γη: λίμνες, λόφους και σπήλαια, διακλαδώσεις ποταμών, κάμπους με λάσπη και αμμόλοφους σαν τις ερήμους. Η παχιά ατμόσφαιρα από άζωτο έχει ομίχλες, υγρασία και σύννεφα βροχής. Όπως σχολίασε ένας επιστήμονας, όταν μας ήρθαν οι πρώτες εικόνες από την διαστημοσυσκευή Huygens το 2005, μοιάζει ακριβώς με την Αγγλία. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Ο Τιτάνας στρέφεται γύρω από τον Κρόνο, σε 10-πλάσια απόσταση από τον ήλιο από όσο είναι η Γη. Κάτω από αυτόν τον αδύναμο ήλιο η επιφάνειά του φτάνει μόνο στους -180° C. Κάθε ποσότητα νερού γίνεται πάγος που είναι αρκετά σκληρός για να σχηματίσει οροσειρές. Η βροχή, τα ποτάμια και οι λίμνες που είδε η διαστημοσυσκευή Huygens είναι στην πραγματικότητα υγροί υδρογονάνθρακες που θα ήταν αέρια στην ευχάριστη θερμοκρασία της Γης. Πρόσφατες εκτιμήσεις μάλιστα αναφέρουν ότι οι λίμνες είναι από 80% αιθάνιο, με λίγο προπάνιο, μεθάνιο και ακετυλένιο, τα οποία οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή τροφής για την όποια μορφή ζωής του Τιτάνα, σύμφωνα με αστροβιολόγους. Αν δε έχει αναπτυχθεί κάποια μορφή εξωγήινης ζωή πάνω στον Τιτάνα, αυτή θα είναι πολύ παράξενη, άκρως δύσοσμη και ιδιαιτέρως εκρηκτική, σε σύγκριση με τη ζωή στον πλανήτη μας, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις του αστροβιολόγου William Bains του ΜΙΤ, ο οποίος προειδοποιεί ότι μπορεί να βρεθούμε προ εκπλήξεων!… Ο Bains αναφέρει ότι «το Χόλυγουντ θα είχε προβλήματα με αυτούς τους εξωγήινους…». Όπως είπε, μια τέτοια εξωγήινη μορφή ζωής, αν επιβιβαζόταν σε ένα γήινο διαστημικό σκάφος, θα άρχισε να βράζει, θα έσκαγε και οι φλόγες θα σκότωναν τους πάντες τριγύρω. Επιπλέον, «η μπόχα της αναπνοής της θα ήταν απίστευτα ανυπόφορη»! Αλλά όπως λέει αυτά τα…προβληματάκια δεν θα έπρεπε να μας αποθαρρύνουν. Η έρευνα του Bains εστιάζει στο πόσο «εξωτική» και ακραία μπορεί να είναι η χημεία μιας εξωγήινης ζωής. Εξηγεί ότι η ζωή χρειάζεται ένα υγρό. Ακόμα και στην πιο ξηρή έρημο της Γης τα φυτά χρειάζονται νερό για να λειτουργήσει ο μεταβολισμός τους. Έτσι, αν υπάρχει ζωή στον Τιτάνα, θα πρέπει να έχει αίμα βασισμένο στο υγρό μεθάνιο και όχι στο νερό. Αυτό σημαίνει μια ριζικά διαφορετική χημεία. Τα μόρια θα προέρχονται από μια ευρύτερη ποικιλία στοιχείων σε σχέση με τα γήινα στοιχεία, όμως παράλληλα θα αντιδρούν πολύ περισσότερο από χημικής απόψεως». Ο μεταβολισμός με βάση το υγρό μεθάνιο εκτιμάται ότι στηρίζεται σε μόρια μικρότερα και περισσότερα από τη γήινη βιοχημεία. Η γήινη ζωή χρησιμοποιεί περίπου 700 μόρια. Η βιοχημεία στον Τιτάνα πιθανότατα θα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα μόρια από περισσότερα στοιχεία (π.χ. θειάφι και φώσφορο), πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι εξωγήινες μορφές ζωής θα μυρίζουν πολύ άσχημα (για τις γήινες μύτες!) και ταυτόχρονα θα είναι πολύ ασταθείς (για τα γήινα δεδομένα) και έτοιμες να εκραγούν. Λόγω της ανεπάρκειας ηλιακής ενέργειας σε σχέση με τη Γη, ο Bains θεωρεί πάντως ότι είναι απίθανο να έχουν αναπτυχθεί στον Τιτάνα μορφές ζωής τύπου δεινοσαύρων. Πιο πιθανή θεωρεί την ύπαρξη οργανισμών σαν τις λειχήνες –βρωμερών πάντως και εκρηκτικών. Ας σημειωθεί ότι πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ίσως και η Γη να είχε καλυφθεί με ένα πέπλο ατμοσφαιρικής ελαφριάς ομίχλης όπως αυτό που σήμερα έχει ο Τιτάνας. Με αυτό τον τρόπο θα έδινε οργανικά μόρια σαν τροφή για να σχηματιστούν οι πρώτες μορφές ζωής στη Γη. Σήμερα νομίζουμε ότι η ατμόσφαιρα του Τιτάνα, η οποία περιέχει οργανικά σωματίδια – σαν αερόλυμα – τα οποία σχηματίζονται όταν αντιδρά το φως του ήλιου με το μεθάνιο, μπορεί να προσφέρει τις ενδείξεις για το γήινο κλίμα, όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι πρωτόγονοι οργανισμοί πριν 3,6 δισεκατομμύρια έτη. Στην φωτογραφια τα ασυνήθιστα μαύρα σχήματα σε αυτήν την εικόνα από το ραντάρ του Cassini που βρίσκονται στην βόρεια πολική περιοχή του Τιτάνα, πιστεύεται ότι είναι ρευστές λίμνες μεθανίου-αιθανίου

Μετα την ομορφη ιστορικη συζητηση των προηγουμενων ημερων ας δουμε μερικα μικρα νεα. Για σημερα Τρίτη αναβλήθηκε η προσεδάφιση του Discovery στη Φλόριντα. Η χαμηλή νέφωση και η ασθενής βροχή στη Φλόριντα ανάγκασαν τη NASA να αναβάλλει την επιστροφή του Discovery τη Δευτέρα, έπειτα από μια αποστολή δύο εβδομάδων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Η προσγείωση στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι προγραμματίζεται τώρα για τις 14.33 ώρα Ελλάδας την Τρίτη. Το σκάφος αποσυνδέθηκε από τον ISS το Σάββατο και μπορεί να παραμείνει σε τροχιά μέχρι την Τετάρτη, αν και το επταμελές πλήρωμα έχει ήδη λάβει οδηγίες να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας για λόγους εξοικονόμησης. Το Discovery μετέφερε στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα οκτώ τόνους προμηθειών και επιστημονικού εξοπλισμού. Μόλις τρεις αποστολές των διαστημικών λεωφορείων απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση του σταθμού στα τέλη του 2010, οπότε τα σκάφη της NASA θα αποσυρθούν οριστικά. Από το 2011, όλες οι μεταφορές πληρωμάτων από και προς τον σταθμό θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με τα ρωσικά Soyuz. Χθες εγραφα για τους μικροτερους διαστημικους παιχτες στο θεμα για την κατακτηση παλι της Σεληνης.Ας δουμε δυο απ΄αυτους!!! Τον Ιούνιο εκτοξεύεται ο κορεατικός διαστημικός πύραυλος KSLV-1 και το 2015 ο τουρκικός ΑΤΑ-1 Η Νότιος Κορέα πρόκειται να εκτοξεύσει τον ερχόμενο Ιούνιο τον εγχώριος κατασκευασμένο πύραυλο-φορέα δορυφόρων Korea Space Launch Vehicle-1 (KSLV-1). Η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί στις 9 Ιουνίου αν και εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν. Ο τουρκικός διαστημικός πύραυλος-φορέας με τον κωδικό ΑΤΑ-1 πρόκειται να εκτοξευτεί κατά πάσα πιθανότητα το 2014-2015, ενώ στο πρόγραμμα ανάπτυξης του που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας συμμετέχουν, κρατικά ερευνητικά ινστιτούτα και η εταιρεία Roketsan. Βάσει των στοιχείων αυτών και της εξέλιξης που έχει το νυν πρόγραμμα τουρκικών βαλλιστικών βλημάτων Yildirim, υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 η Τουρκία θα έχει την ικανότητα εκτόξευσης βαλλιστικού βλήματος MRBM με ακτίνα δράσης άνω των 1000 χλμ. και κεφαλή βάρους ενός τόνου. Η επικείμενη εκτόξευση του συγκεκριμένου διαστημικού πυραύλου-φορέα φέρνει εμμέσως στο προσκήνιο το αντίστοιχο τουρκικό διαστημικό πυραυλικό πρόγραμμα αφού οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει στην ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνολογίας για το συγκεκριμένο θέμα. Η Τουρκία την ίδια περίοδο εκπαιδεύει τεχνικούς με ιταλική βοήθεια για την σχεδίαση και κατασκευή δορυφόρων φιλοδοξώντας στο μέλλον να είναι αυτόνομη στον τομέα αυτό. Στην φωτογραφια το οπίσθιο τμήμα του Discovery με φόντο τον γήινο ορίζοντα όπως φωτογραφήθηκε από τον ISS.

Φιλε christopherPAPA. Δεν νομιζω οτι υπαρχει πια Κοκκινη Αρκουδα μετα την διαλυση της Σοβιετικης Ενωσης.Η δε Ρωσια δεν ξερω αν μπορουμε να την ορισουμε σαν αρκουδα στις συγχρονες συνθηκες της Παγκοσμιοποιησης. Ομως επειδη παρακολουθω την Διαστημικη Εξερευνηση αρκετα προσεκτικα και επιμονα ας δουμε ενα μικρο ημερολογιο των επιτευγματων των δυο βασικων συντελεστων της. Στις 4 /10/1957 εκτοξευεται ο Σπουτνικ 1 και ξεκινα η μεγαλη αντιπαραθεση Σοβιετικης Ενωσης-Η.Π.Α με φοντο τον ψυχρο πολεμο των δυο αντιπαλων. Στις 3/11/1957 εκτοξευεται ο Σπουτνικ 2 που μεταφερει το πρωτο εμβιο ον,την σκυλιτσα Λαικα. Στις 31/1/1958 εκτοξευεται ο πρωτος δορυφορος απο την Η.Π.Α. ,ο Εξπλορερ 1 που ανακαλυπτει και τις ζωνες Βαν Αλεν. Στις 12/4/1961 εκτοξευεται ο πρωτος ανθρωπος, ο Ρωσος Γιουρι Γκαγκαριν. Στις 5/5/1961 εκτοξευεται ο πρωτος Αμερικανος ο Αλαν Σεπαρντ. Στις 20/2/1962 ο Αμερικανος Τζον Γκλεν πραγματοποιει για πρωτη φορα πληρη περιστροφη της Γης. Στις 18/3/1965 ο Ρωσος Αλεξει Λεονοφ κανει την πρωτη βολτα στο Διαστημα. Στις 20/7/1969 ο Αpollo 11 πηγαινει τον πρωτο ανθρωπο στη Σεληνη. Στις 19/4/1971 η ΕΣΣΔ επανδρωνει για πρωτη φορα τον πρωτο Διαστημικο Σταθμο τον Σογιουτ και στις 15/7/1975 γινεται χειραψια απο Αμερικανικο πληρωμα στον διαστημικο σταθμο και ουσιαστικα ληγει η << Διαστημικη Κουρσα>>. Τοτε γινεται η στροφη απο την Η.Π.Α., εγκαταλειπεται η παλαια μεθοδος εκτοξευσης των αστροναυτων και ξεκινα στις 12/4/1981 η εποχη των διαστημικων λεωφορειων με την εκτοξευση του Κολουμπια. Κατα γενικη ομολογια η αποφαση για τα Διαστημικα Λεωφορεια ηταν κακη με αποτελεσμα να εχουμε στα 29 χρονια λειτουργιας τους(με 3 πτησεις ακομα στον I.S.S σταματουν) δυο μεγαλα ατυχηματα(Τσαλεντζερ-Κολουμπια) και περισσοτερα απο 5 χρονια καθηλωση των διαστημικων εκτοξευσεων των Η.Π.Α. Αντιθετα η Σοβιετικη Ενωση -απο το 1991 Ρωσια- δειχνοντας μια στοχοπροσηλωση καταφερνει να δημιουργησει ενα δευτερο διαστημικο σταθμο,τον MIR,και να εχει ολα αυτα τα χρονια την πρωτοκαθεδρια στις διαστημικες εκτοξευσεις απο το Μπαικανουρ(καθε χρονο διπλασιες εκτοξευσεις απο ολους τους αλλους διαστημικους παιχτες). Ετσι απο τις 20/11/1998 εκτοξευει το πρωτο κομματι, το Ζαρια,και αρχιζει το χτισιμο του τριτου Διαστημικου σταθμου, του ISS και τωρα πια θα εχει η Ρωσια μονη της την καλυψη του. Τωρα μετα το λαθος των Διαστημικων Λεωφορειων οι Η.Π.Α. συνεχιζουν με δυο σοβαροτατα λαθη. 1.Παραχωρουν την μεταφορα αστροναυτων στο I.S.S. σε εμπορικες εταιρειες. Στις 3/2/2010 εγραφα σχετικα: Μετα απο αυτην την εξελιξη εχουμε και λεμε: 1)Ο ISS θα εξυπηρετειται αποκλειστικα απο τους Ρωσους για αγνωστο χρονικο διαστημα μπορει και μεχρι το τελος του. (Πιθανο το 2020) 2)Εμπορικες εταιρειες καποια στιγμη θα μπορουν να ανεβοκατεβαζουν αστροναυτες στον ISS. 3)Εφοσον θα ειναι εμπορικες εταιρειες το κοστος θα εινα μεταβαλλομενο και θα εξαρταται απο τις οικονομικες συνθηκες τις εμπορικης εταιρειας και σιγουρα θα ειναι ακριβοτερο απο τωρα γιατι υπαρχει το κερδος για να μην πουμε η κερδοσκοπια προς την ΝΑΣΑ και το Αμερικανικο Δημοσιο. 4)Δεν συζηταμε τα επιπεδα ασφαλειας των αστροναυτων.Πιστευουμε οτι η ΝΑΣΑ θα το ελεγχει. 2)Εγκαταλειπουν την Σεληνη και μιλανε για μέχρι το 2025 την ανάπτυξη ενός διαστημοπλοίου ικανού για εξερεύνηση στο Βαθύ Διάστημα και από τα μέσα της δεκαετίας του 2030 τη σταδιακή αποστολή αστροναυτών αρχικά σε ένα αστεροειδή, αργότερα σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τέλος στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Επειδη το θεμα Σεληνη δεν κλεινει τοσο ευκολα. Τι θα κανει η ΝΑΣΑ οταν θα αρχισουν οι γνωστες χωρες της ομαδας BRIC(Βραζιλια-Ρωσια-Ινδια-Κινα) να ξεκινουν η καθε μια μονη η¨ολες μαζι για την Σεληνη. Γιατι στην Σεληνη θα παμε???Το ζητημα ειναι ποιος θα παει τωρα πρωτος για μονιμη πια εγκατασταση! Τωρα βεβαια θα δουμε και τι θα κανει η Ευρωπαικη Διαστημικη Υπηρεσια,η Ιαπωνια,ο Καναδας και αλλοι μικροτεροι διαστημικοι παιχτες.