Δροσος Γεωργιος

Στο προηγουμενο post εγραφα για την υπαρξη <<υλικων ζωης >> στο Οσιρι σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Πήγασου.Να ομως μπορει να υπαρχουν υλικα ζωης πολυ κοντα μας.(Σχετικα). Μια «Ευρώπη» για τους γήινους. Οι ωκεανοί κάτω από την επιφάνεια της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία, διαθέτουν αρκετό οξυγόνο για να υποστηρίξουν μεταβολικές διαδικασίες που βασίζονται στο οξυγόνο και είναι παρόμοιες με αυτές της Γης, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Στην έκθεση εκτιμάται ότι μπορεί να υπάρχει τόσο πολύ οξυγόνο, ώστε να μπορεί να συντηρήσει πολύπλοκες, σαν τα ζώα, μορφές ζωής και όχι απλώς μικροοργανισμούς. Ο ωκεανός της Ευρώπης εκτιμάται ότι περιέχει διπλάσιο υγρό νερό σε σχέση με όλους μαζί τους ωκεανούς της Γης. Η νέα έρευνα εκτιμά ότι το οξυγόνο σε αυτό τον ωκεανό είναι 100 φορές περισσότερο από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, συνεπώς αυξάνονται οι πιθανότητες εύρεσης ζωής στο δορυφόρο του Δία. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες δεν ήσαν βέβαιοι για τις πιθανότητες ζωής στην Ευρώπη, επειδή ο ωκεανός του δορυφόρου βρίσκεται κάτω από αρκετά χιλιόμετρα πάγου νεαρής ηλικίας (περίπου 50 εκατ. ετών, δηλαδή μόλις το 1% της ηλικίας του ηλιακού μας συστήματος), ο οποίος χωρίζει τα υπόγεια νερά από το αραιό οξυγόνο που έχει εντοπιστεί στην ατμόσφαιρα. Αν μέσα στον ωκεανό δεν υπάρχει αρκετό οξυγόνο, τότε θα μπορούσε να υπάρχουν διαφορετικής μορφές ζωής (π.χ. δίπλα σε καυτές πηγές στο βυθό), οι οποίες ίσως έχουν εξωτικό μεταβολισμό, με βάση το θείο ή το μεθάνιο. Συνεπώς είναι κρίσιμο το ερώτημα αν υπάρχει αρκετό οξυγόνο, το οποίο διαπερνά τους πάγους και φτάνει στις υπόγειες θάλασσες της Ευρώπης, ώστε να στηρίξει μορφές ζωής με πιο οικείο (δηλαδή γήινο) μεταβολισμό με βάση το οξυγόνο. Η νέα έρευνα του Ρίτσαρντ Γκρίνμπεργκ του πανεπιστημίου της Αριζόνα, η οποία παρουσιάστηκε στο φετινό ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης στο Πουέρτο Ρίκο, εκτίμησε ότι ο ωκεανός της Ευρώπης δέχεται οξυγόνο με ταχύ ρυθμό, με τέτοιο ρυθμό μάλιστα που η συγκέντρωση οξυγόνου στο δορυφόρο του Δία αναμένεται να ξεπεράσει ακόμα και την ποσότητα του οξυγόνου στους ωκεανούς της Γης σε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με τον Γκρίνμπεργκ (συγγραφέα του πρόσφατου βιβλίου «Αποκαλύπτοντας την Ευρώπη: Η αναζήτηση ζωής στον ωκεανό του δορυφόρου του Δία»), οι νέες αυξημένες εκτιμήσεις για την ποσότητα του υποθαλάσσιου οξυγόνου σημαίνουν ότι η Ευρώπη μπορεί να διαθέτει όχι μόνο μικροοργανισμούς, αλλά και μικρο-πανίδα, δηλαδή πιο πολύπλοκους οργανισμούς με μορφή ζώων, που θα έχουν περισσότερες απαιτήσεις οξυγόνου. Σύμφωνα με την εκτίμησή του, η συνεχής παροχή οξυγόνου σημαίνει ότι η Ευρώπη μπορεί να υποστηρίξει συνολικά περίπου 3 δισ. κιλά μικρο-πανίδας.

Τα «υλικά της ζωής» εντοπίστηκαν στον Οσιρι. Η ΝΑSΑ ανακοίνωσε ότι ο εξωηλιακός πλανήτης με την κωδική ονομασία ΗD 209458b, ο οποίος ανεπίσημα έχει ονομαστεί Οσιρις, διαθέτει όλες εκείνες τις χημικές ουσίες που αποτελούν τα δομικά υλικά για την ανάπτυξη της ζωής. Οι επιστήμονες της ΝΑSΑ εντόπισαν οργανικές ύλες (μόρια νερού, μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα) στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Πήγασου. Ο Οσιρις, ένας γίγαντας αερίου μεγαλύτερος από τον Δία, είναι από τους πρώτους πλανήτες που ανακαλύφθηκαν έξω από το ηλιακό μας σύστημα και ο πρώτος στον οποίο εντοπίστηκε η παρουσία υδρατμών στην ατμόσφαιρά του. Οι ειδικοί όμως ακόμη και μετά την ανακάλυψη των οργανικών υλών θεωρούν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι απίθανο, να έχει αναπτυχθεί στον πλανήτη κάποια μορφή ζωής, έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Εν τούτοις η ανακάλυψη οδηγεί τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι τα υλικά δημιουργίας της ζωής αφθονούν στο Διάστημα και έτσι όταν βρεθούν σε συνθήκες πιο φιλόξενες από εκείνες που υπάρχουν στον Οσιρι θα βρουν χώρο να δράσουν. Είναι η δεύτερη φορά που εντοπίζονται οργανικές ύλες σε κάποιον εξωηλιακό πλανήτη από τους περίπου 400 που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα. Στην καλλιτεχνική απεικόνιση, ο Οσιρις και το μητρικό του άστρο, στο οποίο βρίσκεται πολύ κοντά, γεγονός που περιορίζει τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής σε αυτόν.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Μάικλ Γκριν Πρωτεργάτης της «θεωρίας των χορδών» ο διάδοχος του Σ. Χόκινγκ στο Κέιμπριτζ. Ένας από τους δημιουργούς της «θεωρίας των χορδών» στην κοσμολογία, ήδη από τη δεκαετία του ΄70, ο 63χρονος κ. Μάικλ Γκριν, ανακοινώθηκε ότι θα είναι ο επόμενος καθηγητής στη διάσημη Λουκασιανή Έδρα Μαθηματικών του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, διαδεχόμενος τον εξίσου διάσημο κ. Στέφεν Χόκινγκ. Ο τελευταίος διατηρούσε τη συγκεκριμένη έδρα από το 1980, αλλά παραιτήθηκε πρόσφατα, σε ηλικία 67 ετών (καθώς σύμφωνα με τους κανονισμούς του Κέιμπριτζ είναι το ανώτατο όριο ηλικίας για τον κάτοχο της θέσης), αναλαμβάνοντας πλέον μια διακεκριμένη θέση ερευνητή στο καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Περίμετρος.Παράλληλα, ο κ. Χόκινγκ παραμένει διευθυντής ερευνών στο Τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών και θεωρητικής φυσικής του Κέιμπριτζ, όπου θα συνεχίσει τις ερευνητικές εργασίες του στην κοσμολογία και τη βαρύτητα. Από το 1993 ο Γκριν, ο οποίος θα αναλάβει επίσημα το νέο πόστο του την 1η Νοεμβρίου, ήταν συνάδελφος του Χόκινγκ και καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Κέιμπριτζ, από όπου είχε πάρει και το διδακτορικό του, ενώ έχει επίσης περάσει από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Λονδίνου (Κουίν Μέρι) και του Πρίνστον (ΗΠΑ). Η Λουκασιανή έδρα του Κέιμπριτζ -που φέρει το όνομα του μέλους του βρετανικού Κοινοβουλίου Χένρι Λούκας, ο οποίος είχε κάνει τη σχετική δωρεά στο πανεπιστήμιο για τη δημιουργία της- δημιουργήθηκε το 1663 και θεωρείται το «πόστο» με το μεγαλύτερο επιστημονικό κύρος στον κόσμο. Μεταξύ άλλων, τη θέση κατείχαν ο Ισαάκ Νεύτων (από το 1669 έως το 1702) και ο νομπελίστας Πολ Ντιράκ (από το 1932 έως το 1969). Για περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση: http://www.lucasianchair.org/. Ο Γκριν, μέλος της Βασιλικής Εταιρίας, του κορυφαίου επιστημονικού φορέα της Βρετανίας, είναι ο 18ος κατά σειρά επιστήμονας που καταλαμβάνει την επίζηλη θέση. Το 1984, μαζί με τον Τζον Σβαρτς του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), ο Γκριν ξεκίνησε την «επανάσταση των χορδών» στη σύγχρονη φυσική. Η συγκεκριμένη άκρως πολύπλοκη θεωρία υποστηρίζει ότι τα πάντα στο σύμπαν αποτελούνται από μικροσκοπικές δονούμενες χορδές ενέργειας, ενώ περιγράφει τους διαφορετικούς τύπους σωματιδίων στον κόσμο και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η θεωρία των χορδών έγινε η πρώτη στην ιστορία της φυσικής που προέβλεψε τον αριθμό δέκα διαστάσεων του χωρο-χρόνου και σταδιακά, από μια περιθωριακή, θεωρία, βρέθηκε στο επίκεντρο των κύριων θεωρητικών αναζητήσεων στη φυσική και την κοσμολογία. Η θεωρία των χορδών,σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κέιμπριτζ, θεωρείται γενικά σήμερα η πιο πετυχημένη «υποψήφια» για να ενώσει την κβαντική θεωρία και την θεωρία της γενικής σχετικότητας, δηλαδή τις δύο θεμελιώδεις θεωρίες της φυσικής, δημιουργώντας έτσι μια συνεκτική κβαντική θεωρία της βαρύτητας.

Εθελοντές ζητά η ESA. Αν είστε ηλικίας 20-50 ετών, έχετε επιστημονικές γνώσεις, μιλάτε ρωσικά ή αγγλικά και το ύψος σας δεν ξεπερνά το 1,85, μπορείτε να ταξιδέψετε στον Αρη.( Μα δεν μιλούν άλλη γλώσσα στον κόκκινο πλανήτη; ) Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) ζητά εθελοντές για μια "αποστολή" διάρκειας 520 ημερών που έχει ως στόχο να διαπιστώσει τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από ένα ταξίδι στον Αρη. Στην πραγματικότητα η ESA θα πραγματοποιήσει μια προσομοίωση του ταξιδιού, με τους έξι συνολικά εθελοντές να διαμένουν σε μια ειδικά διαμορφωμένη εγκατάσταση στη Μόσχα. Η ομάδα θα περάσει από 4μηνη προετοιμασία και ακολούθως θα πραγματοποιήσει το "ταξίδι" των 250 ημερών για τον Αρη. Ακολούθως οι μισοί από τους εθελοντές θα περάσουν από μια ακόμα δοκιμασία, που θα προσομοιώνει 30 ημέρες παραμονής στον Αρη και στο τελευταίο στάδιο του πειράματος οι εθελοντές θα "επιστρέψουν" στη Γη. Ενδιαφέρον για συμμετοχή στο πείραμα μπορούν να εκδηλώσουν άνδρες και γυναίκες ηλικίας 20-50 ετών, από οποιαδήποτε χώρα-μέλος της ESA, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας. Στις απαιτήσεις περιλαμβάνονται επίσης η γνώση αγγλικών ή ρωσικών και η εργασική εμπειρία σε τομείς όπως η ιατρική, η βιολογία, η μηχανολογία και η πληροφορική. Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει στις 5 Νοεμβρίου. Μερικα ακομα στοιχεια για την προσομοιωση του διαστημικου ταξιδιου στον Αρη. ΜΟΣΧΑ Σαράντα χρόνια μετά το πρώτο βήμα του Νιλ Αρμστρονγκ στο έδαφος της Σελήνης, έξι κοσμοναύτες πραγματοποίησαν την πρώτη προσεδάφιση στον πλανήτη Αρη. Μόνο που αυτή τη φορά το θαυμαστό ταξίδι ήταν εικονικό: δεν απομακρύνθηκαν ούτε μέτρο από τη Μόσχα! Επρόκειτο για προσομοίωση διαστημικού ταξιδιού στον Κόκκινο Πλανήτη, η οποία ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία μέσα σε μια αποθήκη του ρωσικού Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων, όπου δημιουργήθηκαν εγκαταστάσεις 550 κυβικών μέτρων. Το πλήρωμα- τέσσερις Ρώσοι, ένας Γερμανός και ένας Γάλλος- «επέστρεψε» χαμογελαστό στο γήινο περιβάλλον έπειτα από ένα «ταξίδι» 105 ημερών. Για την περιπέτεια αυτή ο καθένας εισέπραξε 20.000 δολάρια. Οσο για τη συμβίωσή τους, οι ίδιοι βεβαιώνουν ότι υπήρξε αρμονικότατη. Τα συμπεράσματα του πειράματος θα χρησιμοποιηθούν για τον μελλοντικό σχεδιασμό αληθινών αποστολών στο Διάστημα. Από την καταπακτή του εικονικού θαλαμίσκου βγήκαν φορώντας τις γαλάζιες στολές τους υπό τα χειροκροτήματα του επιστημονικού προσωπικού που τους προσέφερε λουλούδια σαν να ήταν πραγματικοί κοσμοναύτες. «Αποστολή εξετελέσθη» ανέφερε ο κυβερνήτης Σεργκέι Ριαζάνσκι στους προϊσταμένους του της Ροσκόσμος, της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος, η οποία συνεργάστηκε στο πείραμα αυτό με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSΑ), με σκοπό τη μελέτη των αντιδράσεων του ανθρώπου σε συνθήκες παρόμοιες με εκείνες που θα συναντήσουν οι πρώτοι πραγματικοί ταξιδιώτες στον Αρη. Ερευνήθηκαν οι συνέπειες της απομόνωσης στον ύπνο και μετρήθηκαν τα επίπεδα του στρες και των ορμονών. Ο Συρίλ Φουρνιέ, ο 40χρονος γάλλος πιλότος της αποστολής, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι ο ρώσος κυβερνήτης τού έδωσε μαθήματα... χορού, βοηθώντας τον να βελτιώσει τις επιδόσεις του στο βαλς. Οσο για τον 28χρονο μηχανικό του γερμανικού στρατού Ολιβερ Κνίκελ, αυτός έγραψε στο δικό του ημερολόγιο: «Τελευταία ημέρα της απομόνωσης. Ολοι με το ένα μάτι γελάμε και με το άλλο κλαίμε, μετρώντας τα δευτερόλεπτα ώσπου να ανοίξει η πόρτα του προσομοιωτή». Το πείραμα ήταν ρεαλιστικό. Προσομοίωσε επίσης τη διαπλανητική ραδιοεπικοινωνία με υποτιθέμενες «καθυστερήσεις» έως και 20 λεπτών λόγω της μεγάλης απόστασης ανάμεσα στη Γη και στον Αρη. Κατά τα άλλα, οι έξι κοσμοναύτες έτρωγαν κανονικές μερίδες Διαστήματος, ανέπνεαν αέρα ανακυκλωμένο και χρησιμοποιούσαν τουαλέτες παρόμοιες με εκείνες των διαστημικών σταθμών. Υπήρχαν ατομικά δωμάτια των 3,2 τετραγωνικών μέτρων, ένα μικρό ιατρείο, χώρος αποθήκευσης τροφίμων, καθώς και ομοίωμα διαστημικής ακάτου, μέσα στην οποία η ομάδα πέρασε τις τελευταίες 30 ημέρες του πειράματος σε «τροχιά» γύρω από τον Αρη ως την εικονική προσεδάφιση. Στον ίδιο χώρο θα ξεκινήσει το 2010 μία ακόμη προσομοίωση, αυτή τη φορά για 520 ημέρες, περίπου όσο υπολογίζεται ότι θα διαρκέσει ένα πραγματικό ταξίδι στον Αρη.

Τέλη Οκτωβρίου η δοκιμή του πυραύλου που θα αντικαταστήσει τα διαστημικά λεωφορεία. Ο πύραυλος Ares Ι στον οποίο θα βασίζονται από το 2016 οι επανδρωμένες αποστολές της NASΑ μεταφέρθηκε την Τρίτη στην εξέδρα εκτόξευσης του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι για την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση που προγραμματίζεται για τις 27 Οκτωβρίου. Ο Ares I, ένας ασυνήθιστα στενόμακτρος γίγαντας με ύψος 100 μέτρα, θα εκτοξευτεί για μια δίλεπτη πτήση που θα φτάσει σε ύψος μόλις 40 χιλιομέτρων, προκειμένου να ελεγχθεί η αεροδυναμική συμπεριφορά και η λειτουργία του κατώτερου σταδίου του. Είναι η πρώτη φορά εδώ και 34 χρόνια που ένας διαφορετικός πύραυλος ορθώνεται στην εξέδρα 39-Β του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ, η οποία χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για τα διαστημικά λεωφορεία. Η NASA σχεδιάζει να αποσύρει τα διαστημικά λεωφορεία το 2010, ενώ ο νέος πύραυλος Ares και η κάψουλα Orion που θα τοποθετείται στην κορυφή του δεν θα είναι έτοιμα για επανδρωμένες πτήσεις πριν από το 2015 το νωρίτερο. Το πρόγραμμα «Αστερισμός» της NASA για την ανάπτυξη του Ares και του Orion έχει συναντήσει σημαντικά τεχνικά και οικονομικά εμπόδια και ενδέχεται να ακυρωθεί το προσεχές διάστημα. Η κυβέρνηση Ομπάμα αναμένεται να ανακοινώσει την τελική της απόφαση όταν λάβει την έκθεση που έχει παραγγείλει σε επιτροπή ειδικών. Η δοκιμή της επόμενης Τρίτης αφορά το κατώτερο στάδιο του πυραύλου, που θα πέσει με αλεξίπτωτο στη Γη, ενώ τα ανώτερα τμήματα και η κάψουλα στην κορυφή του θα είναι απλά ομοιώματα. Εκτός από τον πύραυλο Ares I για τη μεταφορά του πληρώματος, η NASA αναπτύσσει και τον ακόμα μεγαλύτερο Ares V, ο οποίος θα είναι μη επανδρωμένος και προορίζεται να μεταφέρει τις ακάτους που θα χρησιμοποιηθούν για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη. Η επιχείρηση μεταφοράς του Ares I στην εξέδρα εκτόξευσης διήρκεσε επτά ώρες. Ειχα γραψει και παλαιοτερα οτι η ΝΑΣΑ ειχε σημαντικα προβληματα στο σχεδιασμο του σκαφους Orion.Ο πυραυλος Ares I με τον οποιο θα εκτοξευτει το Orion προβλεπεται να τρανταζεται τοσο βιαια ωστε να κινδυνευει να διαλυθει τα πρωτα λεπτα μετα την εκτοξευση παραδεχτηκε η ΝΑΣΑ.Οι δονησεις της κατωτερης βαθμιδας εχουν ιδια συχνοτητα με τις δονησεις του θαλαμου καυσης με αποτελεσμα να υπαρχει φαινομενο συντονισμου που μεγιστοποιει τους κραδασμους. Οπως αποκαλυφθηκε οι μηχανικοι βαθμολογησαν τις πιθανες δονησεις με τον αριθμο 5 σε μια πενταβαθμια κλιμακα επικινδυνοτητας. Για να δουμε τι θα δειξει η πρωτη δοκιμαστικη εκτοξευση.

Στη δημοσιότητα οι εικόνες της NASA από τον «βομβαρδισμό» της Σελήνης. «Μείναμε έκπληκτοι με τα δεδομένα που συλλέχθηκαν» σχολιάζουν ερευνητές της NASA, δέκα ημέρες μετά την ελεγχόμενη συντριβή ενός άδειου πύραυλου και ενός δορυφόρου στη Σελήνη, σε μια προσπάθεια εντοπισμού νερού. Νέες εικόνες που δημοσιοποίησε η υπηρεσία δείχνουν ένα σύννεφο συντριμμιών, ύψους περίπου 1,6 χλμ και διαμέτρου 6-8 χλμ, που φωτογραφήθηκε στο ορατό, το υπεριώδες και το εγγύς υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, λίγο μετά την πρόσκρουση του πυραύλου Centaur μέσα σε έναν μονίμως σκοτεινό κρατήρα στο νότιο πόλο του φεγγαριού. «Μείναμε έκπληκτοι με τα δεδομένα που συλλέχθηκαν» δηλώνει ο Αντονι Κολαπρέτ, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής LCROSS. «Η ομάδα μας εργάζεται σκληρά για την ανάλυση και τα δεδομένα φαίνονται να είναι πολύ καλής ποιότητας. Δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν την πρόσκρουση του πυραύλου στις 9 Οκτωβρίου είχαν δηλώσει απογοητευμένοι για την απουσία φαντασμαγορικών εικόνων στη ζωντανή μετάδοση της NASA. Το μόνο που είχε ανακοινώσει τότε η υπηρεσία ήταν ότι κατέγραψε μια υπέρυθρη λάμψη από το χτύπημα. Η αποστολή, όμως, ήταν κάθε άλλο παρά αποτυχημένη για τους ερευνητές του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA, όπου βρισκόταν το κέντρο ελέγχου. «Υπάρχει μια ξεκάθαρη ένδειξη για μια τολύπη ατμού και λεπτόκοκκων συντριμμιών» αναφέρει ο Κολαπρέτ. «Η λαμπρότητα των αναβλημάτων φαίνεται να βρίσκεται στο κατώτερο όριο των προβλέψεών μας και αυτό ίσως αποτελεί στοιχείο για τις ιδιότητες του υλικού που εκτίναξε ο [πύραυλος] Centaur». Οι εικόνες που μετέδωσε ο δορυφόρος LCROSS (Lunar Crater Observation and Sensing Satellite), με ανάλυση μικρότερη των δύο μέτρων, υποδεικνύουν ότι ο κρατήρας της πρώτης πρόσκρουσης είχε διάμετρο περίπου 28 μέτρα, αρκετά λιγότερο από ό,τι είχε εκτιμηθεί. Ακόμα μικρότερος πιστεύεται ότι ήταν ο κρατήρας από τη πρόσκρουση του ίδιου του δορυφόρου τέσσερα λεπτά αργότερα και περίπου 80 χλμ μακριά από το σημείο της πρώτης πρόσκρουσης . Το διπλό χτύπημα έπληξε τον κρατήρα Cabeus του φεγγαριού, τον οποίο ποτέ δεν βλέπει το φως του ήλιου. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι οι μονίμως σκιασμένοι κρατήρες, κυρίως στο νότιο πόλο της Σελήνης, συγκρατούν πάγο νερού που έφτασε στο φεγγάρι από προσκρούσεις κομητών. Η ανάλυση των δεδομένων του LCROSS θα συνεχιστεί για εβδομάδες, επισημαίνει η NASA. Ακόμα 32 πλανήτες ανακαλύφθηκαν εκτός του Ηλιακού Συστήματος. Αστρονόμοι του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή ανακάλυψαν ακόμα 32 εξωπλανήτες και εκτιμούν ότι το 40% των άστρων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τον Ήλιο περιτριγυρίζονται από πλανήτες στην ίδια τάξη μεγέθους με τη Γη. Η ανακάλυψη ανεβάζει τον αριθμό των εξωπλανητών, ή εξωηλιακών πλανητών, πάνω από τους 400. Οι νέοι εξωπλανήτες, που εντοπίστηκαν με το τηλεσκόπιο των 3,6 μέτρων που βρίσκεται στη Λα Σίλα της Χιλής, ποικίλουν σε μέγεθος από πέντε φορές τη μάζα της Γης μέχρι πέντε φορές τη μάζα του Δία, ανακοίνωσαν οι ερευνητές. Ο μικρότερος εξωηλιακός πλανήτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα έχει μάζα περίπου μιάμιση φορά μεγαλύτερη της Γης. Ο Στεφάν Ούντρι, αστρονόμος του ESO και του Πανεπιστημίου της Γενεύης εκτίμησε ότι τα θεαματικά αποτελέσματα της νέας έρευνας συνηγορούν στη θεωρία ότι το Σύμπαν βρίθει από πλανήτες. «Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι πλανήτες σαν τη Γη υπάρχουν παντού. Στη φύση δεν αρέσει το κενό. Αν υπάρχει χώρος να βάλει ένα πλανήτη, θα υπάρχει ένας πλανήτης εκεί» σχολίασε σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια συνεδρίου στην Πορτογαλία. «Περισσότερο από το 40% των άστρων σαν τον Ήλιο διαθέτουν πλανήτες μικρής μάζας» εκτίμησε. Η τελευταία ανακάλυψη έγινε με το φασματογράφο HARPS (Ανιχνευτής Πλανητών Γωνιακής Ταχύτητας Υψηλής Ακρίβειας) που λειτουργεί συνδεδεμένος στο τηλεσκόπιο. Το προηγμένο αυτό όργανο, που έχει εντοπίσει μέχρι σήμερα 75 πλανήτες γύρω από 30 διαφορετικά άστρα, δεν μπορεί να απεικονίσει τους εξωπλανήτες, συμπεραίνει όμως την παρουσία τους από τον ανεπαίσθητο κλυδωνισμό που προκαλούν στα μητρικά τους άστρα. Φωτογραφίες των νέων εξωπλανητών επομένως δεν υπάρχουν.

Φιλη Tsaprazi. Στις 16/10/2009 εγραψες οτι ο πληθυσμος του πλανητη ειναι 6,790,841,639 ατομα. Θα ηθελα να γραψεις το site που βρηκες αυτα τα στοιχεια.Πιστευω οτι θα ειναι καποιο διεθνες site ισως του Ο.Η.Ε. Εκ των προτερων ευχαριστω. Τωρα κατι που διαπιστωσα προσφατα.Το 1980 το Ο.Η.Ε. κανοντας προβλεψη πενηντακονταετιας για τον πληθυσμο του πλανητη υποστηριζε οτι με τα τοτε στοιχεια το 2030 ο πληθυσμος θα εφτανε τα 12,000,000,000,δις Προσφατα η προβλεψη πενηντακονταετιας του Ο.Η.Ε. ηταν για 9,500,000,000.δις Αυτη η σημαντικωτατη διαφορα (2,500,000,000 δις ατομα λιγοτερα) προηλθε απο την σημαντικη οικονομικη αναπτυξη των φτωχων χωρων και την συμμετοχη ολο και περισσοτερων γυναικων στην παραγωγικη διαδικασια και κατα επεκταση οι ιδιες οι γυναικες να αποκτουν σχετικη αυτονομια και να μειωσουν σημαντικα το υψος των οικογενειων τους και των γεννησεων. Ετσι φαινεται καθαρα οτι μονο η οικονομικη αναπτυξη και η μορφωση κυριως των γυναικων θα μπορεσει να αποτελεσει ικανη μεθοδο για την αντιμετωπιση του σημαντικωτερου προβληματος του πλανητη που ειναι ο υπερπληθυσμος.

Πανέμορφη Ανδρομέδα. Η Ανδρομέδα, ένας από τους πιο κοντινούς γαλαξίες στο δικό μας, φωτογραφήθηκε με υψηλότερη ανάλυση, μεγαλύτερη καθαρότητα και λεπτομέρεια από ποτέ, χάρη στο διαστημικό τηλεσκόπιο Swift της NASA. Το Swift ασχολήθηκε για 24 ώρες με το γειτονικό γαλαξία, παίρνοντας 330 φωτογραφίες του (συνολικά 85 GΒ δεδομένων). Στο κέντρο της Ανδρομέδας διακρίνεται μια φωτεινή περιοχή που αποτελείται από τη μαζική συγκέντρωση παλαιότερων και ψυχρότερων άστρων, τα οποία βρίσκονται κοντά στο γαλαξιακό πυρήνα. Οι φωτογραφίες απεικονίζουν μια περιοχή του διαστήματος περίπου 200.000 ετών φωτός σε μήκος και 100.000 ετών φωτός σε ύψος, σχεδόν διπλάσια από τη διάμετρο του δικού μας γαλαξία. Στους εξωτερικούς σπειροειδείς βραχίονες της Ανδρομέδας βρίσκονται τα νεαρότερα και πιο θερμά άστρα, τα οποία τροφοδοτούν ακόμα τις πυρηνικές συντήξεις τους με τα αέρια και την αστρική σκόνη της γύρω περιοχής τους. Η Ανδρομέδα, σε απόσταση 2,5 εκατ. ετών φωτός, ήταν ο πρώτος γαλαξίας στην ιστορία της αστρονομίας που αναγνωρίστηκε πέρα από το δικό μας και ο κοντινότερος σπειροειδής. Η ανακάλυψή του κυριολεκτικά άλλαξε την αντίληψή μας για το σύμπαν. Μέχρι τότε οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα περίπου 200 δισ. άστρα του γαλαξία μας αποτελούσαν το σύνολο του σύμπαντος. Από τότε που υπολογίστηκε ότι μόνη της η Ανδρομέδα έχει γύρω στο 1 τρισεκατομμύριο άστρα (!), οι αστρονομικοί υπολογισμοί πλέον βρήκαν πάνω από 100 δισεκατομμύρια άλλους γαλαξίες, ο καθένας από τους οποίους περιέχει αρκετές δεκάδες ή εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα. Χαρτογραφήθηκαν τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Για πρώτη φορά, με τη βοήθεια του διαστημικού σκάφους ΙΒΕΧ, της NASA, επιστήμονες δημιούργησαν τον πρώτο χάρτη του ηλιακού μας συστήματος. Το διαστημικό σκάφος ΙΒΕΧ ("Διαστρικός Συνοριακός Εξερευνητής"), βοήθησε σημαντικά τους επιστήμονες να δημιουργήσουν τον πρώτο χάρτη των "συνόρων" του ηλιακού μας συστήματος, μιας άγνωστης μέχρι σήμερα περιοχής, σε απόσταση περίπου 16 δισ. χλμ. από τη Γη. Το σκάφος, που είχε εκτοξευτεί τον περυσινό Οκτώβριο και διαγράφει μια μεγάλη ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο, μελέτησε το σύνορο ανάμεσα στο ηλιακό σύστημα και τον υπόλοιπο γαλαξία μας και διαπίστωσε ότι αποτελείται κυρίως από άτομα υδρογόνου, τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα, αλλά τώρα έχουν ουδετεροποιηθεί. Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας του ΙΒΕΧ, Ντέηβιντ ΜακΚόμας, τα νέα στοιχεία έχουν εντυπωσιάσει τους επιστήμονες, καθώς δεν ταιριάζουν σε καμία από τις μέχρι τώρα θεωρίες τους για τη συγκεκριμένη περιοχή, που βρίσκεται αρκετά πέρα από τον Πλούτωνα, τον τελευταίο πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Ο ΙΒΕΧ ανακάλυψε μια ξεκάθαρη πολύ στενή συνοριακή ζώνη, που είναι δύο έως τρεις φορές πιο φωτεινή από οτιδήποτε άλλο στον ουρανό, η οποία δεν είχε γίνει καθόλου αντιληπτή μέχρι σήμερα. Τώρα αναμένεται από τους επιστήμονες να εστιάσουν την προσοχή τους στη σύνθεση και τη δομή αυτού του μέχρι τώρα "συνόρου", που βρίσκεται στην λεγόμενη "ηλιόπαυση", εκεί δηλαδή που σταματά η "επικράτεια" του ήλιου μας (ορίζεται ως η περιοχή όπου έχουν ισοδύναμη πίεση τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή). Σημειώνεται ότι η πραγματική έκταση και το πραγματικό σχήμα της ηλιόσφαιρας αποτελούσε εδώ και πάνω από πέντε δεκαετίες αντικείμενο έντονης επιστημονικής διαμάχης. Τώρα οι επιστήμονες θέλουν τώρα να μάθουν περισσότερα για το πώς τα σύνορα του ηλιακού συστήματος και οι ηλιακοί άνεμοι που ξεκινούν από τον ήλιο, αλληλεπιδρούν με το "διαστρικό μέσο" (μεσοαστρική ύλη), την περιοχή ανάμεσα στα άστρα, η οποία είναι γεμάτη αέρια και σκόνη. Επίσης προσδοκούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη κατανόηση για την ηλιόσφαιρα, τη "γιγάντια φούσκα", όπως την έχει περιγράψει η NASA, που περιλαμβάνει μέσα της τη Γη και τους άλλους πλανήτες και η οποία αποτελεί το πρώτο στρώμα προστασίας από την κοσμική ακτινοβολία υψηλής ενέργειας, που έρχεται από το σύμπαν. Η ανακάλυψη περιγράφεται σε πέντε ξεχωριστές επιστημονικές εργασίες στο περιοδικό Science, του οποίου αποτελεί το κεντρικό θέμα. Ανάμεσα στους ερευνητές, βρίσκονται και οι ελληνικής καταγωγής Σταμάτης Κριμιτζής (πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών) και Γ.Λειβαδιώτης (Νοτιοδυτικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Σαν Αντόνιο Τέξας).

Πυρηνικη συντηξη. Θελω να γραψω λιγα πραγματα για την απολυτη λυση για το ενεργειακο προβλημα του πλανητη που δεν ειναι αλλο απο την πυρηνικη συντηξη. Ξερουμε απο την φυσικη μας στο Λυκειο οτι η πυρηνικη συντηξη μπορει να δωσει απειρη ενεργεια και η πρωτη υλη (υδρογονο) ειναι οτι περισσοτερο υπαρχει επανω στον πλανητη μας.(Νερο) Οταν δε επιτευχθει, η λυση της κλιματικης αλλαγης θα ειναι αμεση.(Καταργηση της καυσης ολων των ειδων που παραγουν διοξειδιο του ανθρακα για την παραγωγη ενεργειας.)(Καταργηση και των πυρηνικων σταθμων παραγωγης ενεργειας.) Ας δουμε λοιπον που ειμαστε:Το 2006 ειχαμε την υπογραφη. Διεθνές κονσόρτσιουμ υπέγραψε επίσημη συμφωνία για την κατασκευή ενός πειραματικού θερμοπυρηνικού αντιδραστήρα. Το πρόγραμμα, γνωστό ως Iter, στοχεύει στην παραγωγή ενέργειας από πυρηνικές αντιδράσεις σαν και αυτές που πραγματοποιούνται στον Ήλιο. Αν αποδειχτεί επιτυχημένο, θα μπορεί να παράγει «καθαρή» και απεριόριστη ενέργεια. Το πρόγραμμα, που θα έχει έδρα τη Γαλλία, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων συζητήσεων μεταξύ Νότιας Κορέας, Ρωσίας, Κίνας, Ε.Ε., Η.Π.Α., Ινδίας και Ιαπωνίας. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο πρότυπος σταθμός θα μπορεί να παράσχει ενέργεια μέσα στα επόμενα 30 χρόνια. «Η πυρηνική σύντηξη θα μπορούσε να γίνει η κυρίαρχη πηγή ενέργειας στη Γη σε έναν αιώνα περίπου – πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να τα καταφέρουμε», δήλωσε ο Jerome Pamela από το Iter στο BBC. «Το να μην το κάνουμε θα ήταν ανεύθυνο, γιατί οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες, σπουδαίες για την ανθρωπότητα», συνέχισε προσθέτοντας ότι είναι μια «πολύ απαιτητική πρόκληση» να μιμηθούμε το έργο του Ήλιου. Για να χρησιμοποιηθούν ελεγχόμενες αντιδράσεις σύντηξης ως πηγή ενέργειας, πρέπει να θερμανθεί ένα αέριο σε θερμοκρασίες που ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου – πολύ πιο υψηλές από τις θερμοκρασίες που επικρατούν στο κέντρο του Ήλιου. Οι τεχνικές απαιτήσεις για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, είναι τεράστιες. Ωστόσο, η ανταμοιβή, αν το Iter επιτύχει, είναι εξαιρετικά ελκυστική. Ένα από τα πλεονεκτήματα είναι η μικρή ποσότητα καυσίμων που απαιτείται. Η απελευθέρωση ενέργειας από μία πυρηνική σύντηξη είναι 10 εκατομμύρια μεγαλύτερη από αυτή μιας τυπικής χημικής αντίδρασης, όπως η καύση πετρελαίου. Το πρόγραμμα εδρεύει στο Cadarache, περίπου 60 χλμ από τη Μασσαλία. Προς το παρόν, στην περιοχή φιλοξενείται το Tore-Supra, ένα από τα ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα για τη σύντηξη. Η γαλλική τοποθεσία επιλέχθηκε μετά από μία μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων. Η Ε.Ε., ως έδρα του προγράμματος, επωμίζεται το 50% των εξόδων κατασκευής που αγγίζουν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι εργασίες για την δημιουργία των εγκαταστάσεων και ενός κέντρου για επισκέπτες θα ξεκινήσουν το 2008, ενώ ο αντιδραστήρας θα αρχίσει να κατασκευάζεται το 2009. Η υπογραφή της συμφωνίας πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο των Ηλυσίων στο Παρίσι, με οικοδεσπότες των Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο. Ομως οπως συνηθως γινεται και σε συνθηκες οικονομικης κρισης λοιπουν τα χρηματα και η θεμελίωση του ITER (Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας), ενός γιγάντιου πειράματος για την παραγωγή ανεξάντλητης, καθαρής ενέργειας, αναβάλλεται από φέτος για την άνοιξη του 2010, καθώς η ΕΕ και οι εταίροι της αναζητούν νέα κονδύλια. Πρόσφατη αναθεώρηση του προγράμματος διπλασίασε τον προϋπολογισμό που είχε καταρτιστεί το 2006, σύμφωνα με τον οποίο ο ITER θα κόστιζε 5 δισ. ευρώ για να κατασκευαστεί και ακόμα 5 δισ. για να λειτουργήσει σε μια περίοδο 20 ετών. Το βάρος πέφτει τώρα κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι μακράν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης, καλύπτοντας το 45% του κόστους κατασκευής του αντιδραστήρα στο Κανταράς της νότιας Γαλλίας. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν επίσης οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Νότιος Κορέα, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία. Οι εργασίες θεμελίωσης προγραμματίζονταν να ξεκινήσουν φέτος το φθινόπωρο, δεν μπορούν όμως να ξεκινήσουν πριν οι 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, συν την Ελβετία, βρουν τρόπο να καλύψουν το επιπλέον κόστος. Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαβεβαίωσε το Nature.com ότι «το πρόγραμμα δεν βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής», ωστόσο ο Γκίντερ Χάσινγκερ, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Φυσικής Πλάσματος Max Planck στη Γερμανία, ανησυχεί ότι το κώλυμα «θα μπορούσε να καθυστερήσει την υλοποίηση του προγράμματος». Μια λύση θα ήταν να καλυφθεί το επιπλέον κόστος με δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία είχε εγκρίνει δάνειο 300 εκατ. ευρώ και για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Αν τα σημερινά χρονοδιαγράμματα τηρηθούν, η κατασκευή του ITER θα ολοκληρωθεί το 2018 και οι πρώτες απόπειρες παραγωγής ενέργειας θα αρχίσουν το 2026. Η γιγάντια μηχανή θα παράγει ενέργεια από αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης -μέσα στον αντιδραστήρα, ισότοπα υδρογόνου θα εκτίθενται σε ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις μέχρι να αρχίσουν να συντήκονται σε άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση ενέργειας. Από τις ίδιες αντιδράσεις παράγεται η ενέργεια των άστρων. ΠΡΟΣΟΧΗ:Δεν σημαινει οτι επειδη υπαρχει στο μελλον αυτη η απολυτη λυση θα πρεπει να σταματησουμε τις προσπαθειες για πρασινη αναπτυξη και περιορισμο ΤΩΡΑ των εκπομπων των αεριων του θερμοκηπιου.

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Για να βοηθησω λιγο την συζητηση ανεβαζω ενα αρθρο που εγραψε ο κ.Χαρης Βαρβογλης αναπληρωτης καθηγητης στο Τμημα Φυσικης του Αριστοτελειου Πανεπιστημιου Θεσσαλονικης. ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ Οι σφαίρες Ντάισον και οι κοσμικές σήραγγες. Γιατί δεν αφήνουν ίχνη; Το 1943 ο Ενρίκο Φέρμι, διάσημος φυσικός που τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ, έθεσε το πρόβλημα της ύπαρξης ή μη εξωγήινων πολιτισμών, διερωτώμενος γιατί δεν παρατηρούμε ίχνη τους. H συλλογιστική του ήταν ότι στο Σύμπαν υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός αστεριών με πλανήτες, και στατιστικά θα έπρεπε μερικοί τουλάχιστον από αυτούς να έχουν αναπτύξει ζωή. Αν όμως αυτό είναι αλήθεια, τότε γιατί δεν παρατηρούμε γύρω μας σημάδια αυτών των εξωγήινων πολιτισμών; Υπάρχουν μόνο τέσσερις δυνατές απαντήσεις: Είτε δεν γνωρίζουμε πού να ψάξουμε, είτε τα σημάδια υπάρχουν αλλά δεν τους δίνουμε σημασία, είτε είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν, είτε - το πιο σκληρό για το μέλλον μας - στο Σύμπαν αναπτύχθηκαν πολυάριθμοι πολιτισμοί, όλοι όμως όσοι παρουσίασαν αξιόλογη πρόοδο στην τεχνολογία τελικά καταστράφηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αφήνοντας τα τρία πρώτα ενδεχόμενα, που δεν είναι δυνατόν να προσεγγιστούν επιστημονικά, ας επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στο τέταρτο. Ποια να είναι, άραγε, τα επιτεύγματα ενός προηγμένου τεχνολογικού πολιτισμού; Μη έχοντας κανένα άλλο παράδειγμα ζωής εκτός από αυτό που υπάρχει στη Γη, είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε τον πλανήτη μας σαν μοντέλο. Ωστόσο η ως σήμερα εξέλιξη του τεχνολογικού πολιτισμού μάς έδειξε πόσο παρακινδυνευμένο είναι να κάνει κανείς μελλοντολογικές προβλέψεις με βάση το σημερινό επίπεδο γνώσεων. Για παράδειγμα, στις αρχές του εικοστού αιώνα κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί την ανάπτυξη των αεροπορικών επικοινωνιών, ενώ στα μέσα του ίδιου αιώνα κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την εκρηκτική πρόοδο των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αρα ο ασφαλέστερος τρόπος για να προβλέψουμε την εξέλιξη της τεχνολογίας είναι να περιοριστούμε στο βασικότερο στοιχείο που χαρακτηρίζει το επίπεδο ενός προηγμένου πολιτισμού, τη διαθέσιμη ενέργεια. Την παρατήρηση αυτή είχε κάνει πρώτος ο ρώσος αστροφυσικός Καρντάσεφ το 1960. Ενας πολιτισμός που διαχειρίζεται όση ενέργεια είναι διαθέσιμη σε έναν ολόκληρο πλανήτη ανήκει, σύμφωνα με τον Καρντάσεφ, στην κατηγορία πολιτισμών I. Ενας πολιτισμός που διαχειρίζεται τόση ενέργεια όση παράγει ένα αστέρι ανήκει στην κατηγορία II. Τέλος, ένας πολιτισμός που διαχειρίζεται όση ενέργεια παράγει ένας γαλαξίας ανήκει στην κατηγορία III. Ο δικός μας τεχνολογικός πολιτισμός ανήκει αυτή τη στιγμή στην κατηγορία 0, αφού παράγουμε ενέργεια καίγοντας «απολιθωμένα» φυτά, όπως είναι το κάρβουνο και το πετρέλαιο, και δεν εκμεταλλευόμαστε άλλου είδους πηγές μεγαλύτερης δυναμικότητας, όπως είναι, για παράδειγμα, η ηλιακή ακτινοβολία ή η σύντηξη του υδρογόνου των θαλασσών. Σύμφωνα όμως με τον μεγάλο φυσικό Φρίμαν Ντάισον, ο οποίος είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών του Πρίνστον, θα καταφέρουμε να φθάσουμε στην κατηγορία I σε μόλις 200 χρόνια. Σε 3.200 χρόνια θα καταφέρουμε να «προαχθούμε» στην κατηγορία II και, τέλος, σε άλλα 5.800 χρόνια, αν φυσικά οι πόλεμοι δεν έχουν αφανίσει το ανθρώπινο γένος, θα βρεθούμε στην κατηγορία III. Αν αυτά τα χρονικά διαστήματα σας φαίνονται σύντομα, σκεφθείτε ότι από την εποχή που εφευρέθηκε η ατμομηχανή έχουν περάσει τριακόσια χρόνια, από την ηλεκτρική γεννήτρια εκατόν πενήντα και από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μόλις πενήντα. Ενα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά ενός πολιτισμού κατηγορίας I είναι η ενιαία «διοίκηση» του πληθυσμού ενός πλανήτη και η επίλυση όλων των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Ενας πολιτισμός που διαχειρίζεται όλη τη διαθέσιμη ενέργεια ενός πλανήτη έχει αφήσει πίσω του τις «πρωτόγονες» πηγές ενέργειας, που βασίζονται στην καύση ανθρακούχων ορυκτών και στην παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, και έχει επικεντρωθεί στην ενέργεια που μας στέλνει ο Ηλιος. H ενέργεια αυτή είναι εκείνη που καθορίζει το κλίμα της Γης και, επομένως, σε 200 χρόνια θα είμαστε σε θέση να προβλέπουμε και να αποφεύγουμε τις καιρικές καταστροφές. Θα μπορούμε ακόμη να επηρεάζουμε τη σεισμικότητα και την ηφαιστειακή δραστηριότητα της Γης. H εκμετάλλευση όμως της ηλιακής ενέργειας θα απαιτήσει κεντρικό σχεδιασμό σε όλες τις στεριές και τις θάλασσες, πράγμα που θα έχει αποτέλεσμα την ανάδειξη μιας κυβέρνησης και τη βαθμιαία επικράτηση μιας γλώσσας και ενός νομίσματος. H τάση που παρατηρούμε σήμερα για την ενοποίηση των κρατών και της οικονομίας, καθώς και η αργή αλλά αισθητή επικράτηση της αγγλικής γλώσσας, ίσως δεν είναι συμπτώσεις. H μετεξέλιξη του πολιτισμού μας στην κατηγορία II θα απαιτήσει μερικές χιλιετίες, αφού η «συγκομιδή» όλης της ενέργειας του Ηλίου, που είναι ένα δισεκατομμύριο φορές περισσότερη απ' όση ηλιακή ενέργεια δέχεται ο πλανήτης μας, θα είναι δύσκολο εγχείρημα. Γνωρίζουμε όμως από σήμερα μια πιθανή λύση, που πρότεινε ο Ντάισον: θα διαλύσουμε τον πλανήτη Δία και με το υλικό του θα φτιάξουμε μια σφαίρα, η οποία θα απορροφά όλη την ενέργεια που ακτινοβολεί ο Ηλιος. Εχοντας διαθέσιμη τόση ενέργεια, θα μπορέσουμε να κατασκευάσουμε έναν ολόκληρο στόλο από αυτοαναπαραγόμενα ρομπότ, τα οποία θα αρχίσουν να εξερευνούν και να αποικίζουν τον Γαλαξία. H ιδέα αυτή χρησιμοποιήθηκε από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ στην αρχή της ταινίας Οδύσσεια 2001, όπου οι άνθρωποι ανακαλύπτουν σε διάφορα σημεία του ηλιακού συστήματος παράξενες διαστημικές συσκευές, οι οποίες αποτελούν τους «προσκόπους» ενός τεχνολογικά υπερ-προηγμένου πολιτισμού. Τέλος, ύστερα από πέντε χιλιάδες χρόνια θα φθάσουμε στο σημείο, με τη βοήθεια των μηχανών μας, να διαχειριζόμαστε όση ενέργεια παράγει όλος ο Γαλαξίας, η οποία είναι εκατό δισεκατομμύρια φορές περισσότερη απ' όση παράγει ο Ηλιος. Τότε θα είμαστε σε θέση να αλλάζουμε τη δομή του χωροχρόνου και να δημιουργούμε κοσμικές σήραγγες στο Σύμπαν. Χρησιμοποιώντας αυτές τις σήραγγες θα φθάνουμε στα πιο απομακρυσμένα αστέρια πιο γρήγορα από το φως, και έτσι οι τεράστιες αποστάσεις δεν θα αποτελούν πια πρόβλημα στα διαστημικά ταξίδια. Αν όμως όλα όσα συνέβησαν και θα συμβούν στη Γη σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια είναι μια συνηθισμένη διαδικασία στο Σύμπαν, τότε πού είναι οι εκπρόσωποι των πολιτισμών που αναπτύχθηκαν σε πλανήτες δισεκατομμύρια χρόνια πριν από τον δικό μας; Ισως η απουσία εξωγήινων από τη γειτονιά της Γης, η οποία παραξένεψε τον Φέρμι, να έχει μια απλή εξήγηση: είμαστε μόνοι στο Σύμπαν. Οσο γιαυτο που αναφερεις φιλε Mitsos σιγουρα μπορει να βρουμε πλανητες που να ειναι στην εποχη των Δεινοσαυρων η' πλανητες στην εποχη του Homo erectes.

Πόσο ακόμα θα πετάει ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός; Πρόκειται για το πιο περίπλοκο κατασκευαστικό εγχείρημα στην ιστορία: πετώντας σε ύψος 250 μιλίων, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ορατός με γυμνό μάτι. Κάνει μία περιστροφή γύρω από τη Γη ανά 90 λεπτά, φέροντας εξαμελές πλήρωμα. Ωστόσο, πριν καν ολοκληρωθεί πλήρως η κατασκευή του, τίθεται επί τάπητος θέμα τερματισμού της λειτουργίας του. Για το 2016 είναι προγραμματισμένο το τέλος της χρηματοδότησης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τις ΗΠΑ. Η NASA βρίσκεται εν αναμονή απόφασης του προέδρου Ομπάμα για το κατά πόσον ο σταθμός θα συνεχίσει να πετάει με αμερικανική χρηματοδότηση και ποια θα είναι η προτεραιότητα της αμερικανικής υπηρεσίας μετά από αυτό: επιστροφή στη Σελήνη ή ίσως μία αποστολή στον Άρη. Το αρχικό στάδιο του προγράμματος κατασκευής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού είχε ξεκινήσει το 1998 και η επέκταση του σταθμού συνεχίζεται. Οι ΗΠΑ είναι μία από τις 16 χώρες που συμμετέχουν στην κατασκευή και τη λειτουργία του σταθμού, του οποίου το εργαστήριο διεξάγει σειρά επιστημονικών πειραμάτων, που συμπεριλαμβάνουν έρευνες πάνω στις επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας στον άνθρωπο. Ωστόσο, η αμερικανική συνεισφορά αποτελεί τη «μερίδα του λέοντος» : 44 δισεκατομμύρια δολάρια. «Η γενική ιδέα ότι ξοδέψαμε σχεδόν 11 χρόνια για να ολοκληρώσουμε την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, να τον φέρουμε σε κατάσταση πλήρους λειτουργίας και να τον εγκαταλείψουμε μερικά χρόνια μετά…είναι κάπως παράλογη» είπε ο Ρόμπερτ Μπράουν, πρώην επικεφαλής του τμήματος μηχανικών της NASA και νυν διευθυντής του Εργαστηρίου Σχεδιασμού Διαστημικών Συστημάτων της Τζώρτζια. Μία ανεξάρτητη επιτροπή η οποία έχει ασχοληθεί με το μέλλον των αμερικανικών επανδρωμένων πτήσεων πρόσφατα συνέστησε στο Λευκό Οίκο η λειτουργία του σταθμού να συνεχιστεί μέχρι το 2020. «Έχουμε όλες αυτές τις διαφορετικές χώρες, οι οποίες δουλεύουν μαζί σε αυτό το κοινό πρόγραμμα στο Διάστημα. Αν όντως το σταματήσουμε…αυτό το πλαίσιο συνεργασίας θα λάβει τέλος» είπε ο Λιρόι Τσιάο, πρώην διοικητής του σταθμού και αστροναύτης- μέλος της προαναφερθείσας επιτροπής. «Επίσης, οι υπόλοιπες χώρες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα» συμπλήρωσε. Από την άλλη πλευρά όμως, η επιτροπή ανακάλυψε πως το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ επιδιώκει στόχους οι οποίοι υπερβαίνουν τα παρόντα επίπεδα χρηματοδότησης. Επομένως, ο «κλήρος» πέφτει στην κυβέρνηση Ομπάμα να χαράξει τη νέα πορεία της NASA. Η αμερικανική υπηρεσία σχεδιάσει να αποσύρει το στόλο των διαστημικών λεωφορείων της μέχρι το 2011. Τα κονδύλια που χρησιμοποιούνταν για τη συντήρησή του θα πάνε στο φιλόδοξο επόμενο πρόγραμμα της NASA, το Πρόγραμμα Constellation (Αστερισμός), δηλαδή την επιστροφή στη Σελήνη. Αυτό, βέβαια θα σημαίνει ότι η υπηρεσία θα πάψει να έχει στη διάθεσή της σκάφη που θα είναι σε θέση να μεταφέρουν προσωπικό στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέχρι την ανάπτυξη ενός νέου διαστημικού οχήματος, θα βασίζεται στη χρήση των ρωσικών Σογιούζ. Ως ένα από τα βασικά προβλήματα της NASA θεωρείται η γενικότερη αντίληψη της υπηρεσίας, που έχει να κάνει με την κατασκευή. «Πάντα ψάχνει το επόμενο μηχανολογικό ή κατασκευαστικό πρόγραμμα…αλλά ο βασικός στόχος είναι η επιστήμη, και αυτό δεν ‘πουλάει’ στην κοινή γνώμη…επομένως η NASA συνεχίζει σε άλλους τομείς, χωρίς να επικεντρώνει τον κύριο όγκο των εργασιών σε αυτά που, στο τέλος, θα ωφελήσουν την ανθρωπότητα περισσότερο- αυτά που ο σταθμός σχεδιάστηκε για να κάνει» είπε ο Μάρκο Κατσέρες, αναλυτής αεροδιαστημικής στο Teal Group.

Φιλε MadeInStars Για να βοηθησω λιγο την συζητηση να παραθεσω καποια στοιχεια που ειχα γραψει και παλαιοτερα (11/2/2009) στο post Διαστημικη Εξερευνηση(Διαστημα). Πόσοι εξωγήινοι πολιτισμοί υπάρχουν; Στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο που αφορούσε στην έρευνα για εξωγήινες διάνοιες, στα 1961, ο Francis Drake (SETI Project) ισχυρίσθηκε ότι μόνον στο δικό μας Γαλαξία, υπάρχουν ίσως 10000 ανεπτυγμένοι πολιτισμοί με δυνατότητα να επικοινωνήσουν μαζί μας. Παρουσίασε, μάλιστα, την εξίσωση που τον οδήγησε σε αυτόν τον αριθμό, προσφέροντας έτσι ένα πρωτογενές εργαλείο ώστε να υπάρξει κάποια αξιολόγηση στις προοπτικές επιτυχίας κάθε σχεδίου επικοινωνίας: N=R* fp ne fl fi fc L όπου: N = ο αριθμός των πολιτισμών με δυνατότητα επικοινωνίας R* = ο συντελεστής διαμορφώσεως καταλλήλων άστρων (όπως ο Ήλιος) fp = το ποσοστό των αστέρων που έχουν πλανητικό σύστημα ne = το ποσοστό των πλανητών γήινου τύπου ανά πλανητικό σύστημα fl = το ποσοστό των πλανητών γήινου τύπου όπου υπάρχει ουσιαστικώς ζωική ανάπτυξη fi = το ποσοστό των έμβιων όντων όπου αναπτύσσεται η νοημοσύνη fc = το ποσοστό των πλανητών όπου αναπτύσσεται τεχνολογία ηλεκτρομαγνητικής επικοινωνίας L = το χρονικό εύρος (σε έτη) κατά το οποίο οι πολιτισμοί αυτί αποστέλλουν ανιχνεύσιμα σήματα στο διάστημα. Μεσα απο αυτη την βασικη εξισωση αναπτυχθησαν ολες οι μελετες για το πληθος των εξωγηινων πολιτισμων στον Γαλαξια μας. Στις 5/2/09 δημοσιευθηκε μια ερευνα του Ντανκαν Φοργκαν για την υπαρξη εξωγηινων πολιτισμων.Μεσα απο 3 σεναρια καταληγει σε 361 η 31513 η 37964 μορφες ζωης στον Γαλαξια μας. Νοήμονες εξωγήινοι πολιτισμοί υπάρχουν και μάλιστα κατά χιλιάδες, σύμφωνα με επιστήμονα από το Εδιμβούργο. Η ανακάλυψη της ύπαρξης περισσότερων από 330 εξωπλανητών τα τελευταία χρόνια έχει βοηθήσει στον προσδιορισμό του αριθμού των διαφορετικών εξωγήινων μορφών ζωής. Η τελευταία μελέτη υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 361 νοήμονες εξωγήινοι πολιτισμοί στον γαλαξία μας, αριθμός που μπορεί να φτάσει και τις 38.000. Οι αριθμοί αυτοί αναφέρονται στη νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του International Journal of Astrobiology. Πάντως, ακόμη κι αν η υψηλότερη πρόβλεψη είναι η σωστή, η πιθανότητα επαφής με κάποιον από τους πολιτισμούς αυτούς είναι πολύ μικρή. Αν και οι επιστήμονες έχουν καταλήξει πολλές φορές σε αριθμούς σχετικά με την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής στο σύμπαν, η διαδικασία είναι γεμάτη από προβλέψεις, με τις πιο προσφατές να κυμαίνονται από μερικές δεκάδες πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς, μέχρι και ένα εκατομμύριο. «Είναι μια διαδικασία ποσοτικοποίησης της άγνοιας μας», σχολίαζει ο Ντάνκαν Φόργκαν, ερευνητής του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου που πραγματοποίησε την πιο πρόσφατη από τις μελέτες. Στη νέα του προσέγγιση, ο Φόργκαν προσομοίασε ένα γαλαξία σαν τον δικό μας, επιτρέποντας του να αναπτύξει ηλιακά συστήματα με βάση τα όσα γνωρίζουμε από την ύπαρξη των εξωπλανητών. Στη συνέχεια, οι κόσμοι αυτοί υποβλήθηκαν σε σειρά διαφορετικών σεναρίων. Το πρώτο σενάριο υποθέτει ότι η δημιουργία ζωής είναι δύσκολη, αλλά η ανάπτυξη της εύκολη, και κατέληξε ότι στον γαλαξία υπάρχουν 361 μορφές ζωής. Το δεύτερο σενάριο αναφέρει ότι η ζωή δημιουργείται εύκολα, αλλά συντηρείται και αναπτύσσεται δύσκολα, καταλήγοντας σε 31.513 μορφές ζωής στον γαλαξία. Το τελευταίο σενάριο μελέτησε τη δυνατότητα μεταφοράς της ζωής από ένα πλανήτη σε ένα άλλο μέσω αστεροειδών, μια δημοφιλής θεωρία ακόμη και για τη δημιουργία ζωής στη Γη. Με βάση αυτό το σενάριο, υπολογίστηκε ότι οι μορφές ζωής φτάνουν τις 37.964. «Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η εικόνα που έχουμε συνθέσει και τα συμπεράσματα που καταλήγουμε είναι ακόμη ατελή σε μεγάλο βαθμό» ανέφερε ο Φόργκαν. «Ακόμη κι αν υπάρχουν άλλες μορφές ζωής, δεν είναι απαραίτητο ότι θα έρθουμε σε επαφή και δεν μπορούμε να έχουμε την παραμικρή ιδέα για την μορφή που θα έχουν».

Υποβαθμίζεται ο κίνδυνος καταστροφικής πρόσκρουσης αστεροειδή το 2036. Ο αστεροειδής Απόφις, με διάμετρο όσο δύο ποδοσφαιρικά γήπεδα, θα γίνει ορατός ακόμα και με γυμνό μάτι σε μερικά χρόνια, τελικά όμως η πιθανότητα πρόσκρουσης το 2036 είναι αστρονομικά μικρή, διαβεβαίωσε η NASA, αναθεωρώντας προς τα κάτω τον κίνδυνο. Οι αστρονόμοι είχαν σημάνει συναγερμό για το διαστημικό βράχο το Δεκέμβριο του 2004, την ώρα που τα μάτια της κοινής γνώμης ήταν στραμμένα στην καταστροφή από το τσουνάμι στην Ασία. Με διάμετρο 270 μέτρα, ο Απόφις θα μπορούσε να σβήσει από το χάρτη μεγάλες περιοχές. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος NEO (Near Earth Objects), το οποίο εντοπίζει και παρακολουθεί τα σώματα που θα μπορούσαν να χτυπήσουν τη Γη, υπολόγισαν αρχικά ότι υπήρχε πιθανότητα 1 προς 45.000 να χτυπήσει ο Απόφις τη Γη στις 13 Απριλίου 2036. Νέα δεδομένα για τη θέση και την τροχιά του αστεροειδή δείχνουν τώρα ότι η πιθανότητας είναι 1 προς 250.000. «Ο βελτιωμένος τροχιακός προσδιορισμός ενισχύει περαιτέρω την πεποίθηση ότι ο Απόφις είναι ένας αστεροειδής στον οποίο μπορούμε να προσβλέπουμε ως ευκαιρία για συναρπαστικές επιστημονικές έρευνες, και όχι ως κάτι το οποίο πρέπει να φοβόμαστε» δήλωσε ο Ντον Γιόμανς, διευθυντής του NEO στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Οι νέες εκτιμήσεις επρόκειτο να ανακοινωθούν την Πέμπτη στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που πραγματοποιείται στο Πουέρτο Ρίκο. Η καλύτερη ευκαιρία για τη μελέτη του Απόφι θα έρθει την Παρασκευή 13 Απριλίου 2029, όταν ο διαστημικός βράχος γίνει ορατός με γυμνό μάτι καθώς πλησιάζει τη Γη σε απόσταση μόλις 29.450 χιλιομέτρων, περνώντας ακόμα και μέσα από τις τροχιές πολλών δορυφόρων. Ο Αποφις ανακαλυφθηκε σε αυτη τη φωτογραφια τον Ιουνιο του 2004.

Μετα το τρεχον θεμα του βορβαρδισμου της Σεληνης που θα γινει σε λιγο αλλα δυστυχως οι Ελληνες αστρονομοι δεν θα μπορεσουν να την παρακολουθησουν ας δουμε και μερικα ακομα μικρα θεματακια: Εκδήλωση του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων για το Παγκόσμιο Ετος Αστρονομίας. Το 2009 ανακηρύχθηκε Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας και πολλές εκδηλώσεις διοργανώνονται διεθνώς και στη χώρα μας από διάφορους φορείς, που σκοπό έχουν να γνωρίσει το πλατύ κοινό τα επιτεύγματα της Αστρονομίας. Ο Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων αποφάσισε να καλέσει την δρ. Αθηνά Κουστένη, αστροφυσικό και ερευνήτρια του αστεροσκοπείου των Παρισίων, για να μιλήσει στα μέλη και τους φίλους του, σε ειδική εκδήλωση που θα οργανώσει στο Πλανητάριο την Δευτέρα 26 Οκτωβρίου και ώρα 7:00 μ.μ. Για το επιστημονικό της έργο θα μιλήσει ο δρ Ιωάννης Δαγκλής, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Σκοπός της εκδήλωσης είναι να γνωρίσει το ευρύ κοινό μια διακεκριμένη Ελληνίδα επιστήμονα και να προβληθεί ιδίως στη νέα γενιά, μία επιστήμονας σε μια όχι και τόσο συνηθισμένη για γυναίκα επιστήμη,όπως η αστρονομία, που διαπρέπει διεθνώς με το επιστημονικό της έργο και τιμά το φύλο και τη χώρα της. Πείραμα Φυσικής θα μετατρέψει το Παρίσι σε «κοσμική όπερα» Ένα πρωτότυπο πείραμα που πραγματοποιεί από το Σάββατο και για μια εβδομάδα το Παρατηρητήριο του Παρισιού συνδυάζει τη Φυσική με την οπτική ψυχαγωγία: Μια δέσμη λέιζερ θα φωτίζει τον ουρανό της πόλης κάθε φορά που ένας ανιχνευτής καταγράφει την άφιξη ενός υποατομικού σωματιδίου από την ανώτερη ατμόσφαιρα. Η «κοσμική όπερα», όπως ονομάστηκε το πείραμα, έχει στόχο να ενημερώσει το κοινό για τα υποατομικά σωματίδια και να αποτίσει φόρο τιμής στον Γερμανό φυσικό Τίοντορ Γουλφ, ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή του πύργου του Αϊφελ το 1910 για να μελετήσει την κοσμική ακτινοβολία. Ο ανιχνευτής που εγκαταστάθηκε στη στέγη του Πύργου Μονπαρνάς καταγράφει μιόνια, στοιχειώδη υποατομικά σωματίδια που παράγονται από την σύγκρουση πρωτονίων της κοσμικής ακτινοβολίας με μόρια αέρα στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Κάθε φορά που ανιχνεύεται ένα μιόνιο, μια ακτίνα λέιζερ θα εκπέμπεται από το Παρατηρητήριο του Παρισιού και θα φωτίζει τον ουρανό πάνω από την περιοχή του Καρτιέ Λατέν, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Φιλε iorant Μερικες φορες η συχρονικοτητα παιζει ομορφα παιχνιδια.Την στιγμη που διαβαζα το μηνυμα σου και σκεφτομουνα οτι ευτυχως που ηρθε στις Η.Π.Α.ο Ομπαμα που δειχνει να εχει κατανοησει το θεμα των πυρηνικων οπλων και με την κινηση του να ακυρωσει την αντιπυραυλικη ασπιδα στην Ευρωπη προχωραει αποφασιστικα με τους Ρωσους για την υπογραφη τις συνθηκης START-2 που θα μειωσει τα πυρηνικα των δυο χωρων σε 1500 οπλα ο καθενας,(σημειωτεον πριν την START-1 ο καθενας ειχε πανω απο 16000 οπλα που επεσαν στα 6000 τωρα με την START-1)και ακουσα την εκτατη ειδηση οτι εδωθη το Νομπελ Ειρηνης στον Ομπαμα για αυτο το θεμα. Ακομα να πουμε και την κινηση του Αγγλου Πρωθυπουργου Μπραουν να αφοπλισει το ενα απο τα 4 πυρηνικα υποβρυχια της Μεγαλης Βρετανιας. Σημειωτεον ο Ομπαμα ειχε ζητησει απο το Πενταγωνο εκθεση για τα πυρηνικα οπλα των Η.Π.Α. και το αναγκαιο υψος τους για την ασφαλεια των Η.Π.Α. και την εστειλε πισω στους γαλοναδες σαν απαραδεκτη και εξω απο πολιτικες του για τα πυρηνικα οπλα.

Σημερα το μεσημερι 14,31-14,35 θα εχουμε την ολοκληρωση της αποστολης του LCROSS. Περισσοτερα: Αν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα της τελευταίας στιγμής, στις 14.31 ώρα Ελλάδος η διαστημοσυσκευή LCRΟSS θα πέσει στην επιφάνεια της Σελήνης σε μια προσπάθεια να εντοπιστεί νερό και να γίνουν σχετικές αναλύσεις. Η αποστολή είναι σχεδιασμένη να πραγματοποιηθεί σε δύο φάσεις και η ΝΑSΑ θα τη μεταδώσει ζωντανά μέσα από τον διαδικτυακό τηλεοπτικό της σταθμό. Αρχικά η συσκευή LCRΟSS θα κατευθυνθεί στον κρατήρα Cabeus που βρίσκεται στον Νότιο Πόλο και πιστεύεται ότι στο υπέδαφός του υπάρχουν μεγάλα αποθέματα νερού σε παγωμένη μορφή. Από τη συσκευή θα αποσπαστεί η κεφαλή της, ο Κένταυρος, που λειτουργώντας ως οβίδα θα πέσει πάνω στον κρατήρα με ταχύτητα 9.000 χιλιομέτρων/ώρα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων η πρόσκρουση θα δημιουργήσει μέσα στον κρατήρα έναν νέο κρατήρα βάθους τεσσάρων μέτρων και μεγέθους λίγο μικρότερου από εκείνο μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων. Τόσο η πρόσκρουση όσο και το σύννεφο των υλικών θα είναι ορατό από τη Γη ακόμη και με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια αλλά μόνο σε περιοχές όπου έχει νυχτώσει και έτσι από την Ελλάδα δεν θα είναι ορατή. Αμέσως μετά την πρόσκρουση του Κενταύρου το LCRΟSS θα περάσει μέσα από τον πίδακα των εκτοξευμένων υλικών και θα αναλύσει τη σύστασή τους. Στη συνέχεια και το ίδιο το LCRΟSS θα πέσει στην επιφάνεια της Σελήνης, δημιουργώντας έναν δεύτερο πίδακα υλικών ο οποίος θα μελετηθεί από τον δορυφόρο LRΟ που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και έχει ήδη πάρει θέση στην περιοχή της πρόσκρουσης. Εκτιμάται ότι από τις δύο προσκρούσεις θα εκτοξευτούν περίπου 500 τόνοι σεληνιακών πετρωμάτων και πιθανώς πάγου στο Διάστημα σε ύψος 10 χλμ. Αν όλα πάνε καλά μέσα σε διάστημα λίγων ωρών οι επιστήμονες θα γνωρίζουν αν και τι είδους νερό υπάρχει στο υπέδαφος στη Σελήνη. Η ανακάλυψη νερού στη Σελήνη είναι κρίσιμος παράγοντας για τον σχεδιασμό των μελλοντικών επανδρωμένων αποστολών στον φυσικό μας δορυφόρο και ειδικότερα για τη δημιουργία αρχικά βάσεων και αργότερα αποικιών. Στην ιστοσελίδα http://www.nasa.gov/mission-pages/LCRΟSS/impact/index.html θα ενημερωθείτε για το πώς μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά την πρόσκρουση. Δειτε το βιντεο: http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=93251

Κινητηρας ιοντων VASIMR Εχουμε συζητησει επανειλημμενα εδω για την υπαρξη προγραμματος κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων και εχουμε καταληξει οτι η πιο προωθημενη εργασια και η πιο ενδιαφερουσα ειναι αυτη για τον κινητηρα ιοντων VASIMR.Εχουμε λοιπον ευχαριστα νεα: Δοκιμάστηκε ο πιο ισχυρός μέχρι τώρα πύραυλος ιόντων που μπορεί να φτάσει σε 39 ημέρες στον Άρη. Ένα βήμα πιο κοντά είναι πύραυλοι που θα χρησιμοποιούν ιόντα (πλάσμα) για να προωθούν υπερ-γρήγορες αποστολές στον Άρη, τώρα που ένα μοντέλο μικρής κλίμακας επιδείχθηκε με επιτυχία σε πλήρη ισχύ. Ο κινητήρας ιόντων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διατηρεί σε σταθερή τροχιά τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εντός της επόμενης πενταετίας, ενώ θα μπορούσε να θέσει και τα θεμέλια για πυραύλους που θα μπορούν μια ημέρα να ταξιδέψουν στον Άρη σε περίπου ένα μήνα. Από το 2005 μια εταιρεία στο Τέξας, η Ad Astra Rocket Company of Webster, έχει δουλέψει για να τελειοποιήσει έναν τύπο κινητήρα που λέγεται VASIMR (Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket). Αυτός ο τύπος πυραύλου χρησιμοποιεί ραδιοκύματα για τη θέρμανση του ευγενούς αερίου αργόν, μετατρέποντάς το σε ένα καυτό πλάσμα – μια κατάσταση κατά την οποία τα ηλεκτρόνια δεν δεσμεύονται πλέον από τους ατομικούς πυρήνες. Μαγνητικά πεδία τότε εκτοξεύουν υπέρθερμο πλάσμα από το πίσω μέρος του κινητήρα, δημιουργώντας μια ώση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το μοντέλο αυτό του πυραύλου εκτοξεύει τα καύσιμα με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι οι συμβατικοί κινητήρες, με αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερη επιτάχυνση ανά χιλιόγραμμο του καταναλωθέντος καυσίμου. Στο άμεσο μέλλον, η εταιρεία ελπίζει να χρησιμοποιήσει ένα κινητήρα VASIMR 200 κιλοβάτ για να παρέχει περιοδικές ωθήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), του οποίου η τροχιά μειώνεται σταδιακά σε ύψος κάτι που οφείλεται στην ατμοσφαιρική τριβή. Τώρα, η εταιρεία έχει κάνει δοκιμή σε έναν τέτοιο κινητήρα σε πλήρη ισχύ για πρώτη φορά. Έτρεξε τον κινητήρα VX-200 με ισχύ 201 κιλοβάτ σε ένα θάλαμο κενού στο Χιούστον, περνώντας το όριο των 200 κιλοβάτ για πρώτη φορά. Συμφωνία με τη NASA "Είναι ο πιο ισχυρός πύραυλος ιόντων στον κόσμο αυτή τη στιγμή," λέει ο Franklin Chang-Diaz, ο πρώην αστροναύτης της NASA που είναι επικεφαλής της εταιρείας. Ο πλησιέστερος ανταγωνιστή του είναι ένας κινητήρας 50 κιλοβάτ της NASA, βασισμένος κι αυτός σε ιόντα, που η Διαστημική Υπηρεσία θα σταματήσει την ανάπτυξη του το 2005 λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό της. Η εταιρεία Ad Astra έχει υπογράψει συμφωνία με τη NASA για να δοκιμάσει ένα κινητήρα VASIMR 200 κιλοβάτ για τον ISS το 2013. Η εταιρεία επίσης μιλάει με δύο διαστημικές επιχειρήσεις χώρο, την SpaceX και την Orbital Sciences, σχετικά με τη δυνατότητα να τους δώσει τον κινητήρα του ISS για ένα από τα οχήματα εκτόξευσης τους. Εάν οι δοκιμές πάνε καλά, η εταιρεία ελπίζει να δώσει για εμπορικές εφαρμογές τον κινητήρα της, αρχής γενομένης το επόμενο έτος. Αποδοτικότερη μηχανή Προηγουμένως, κάποια διαστημόπλοια – συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών και των ευρωπαϊκών φορτηγών σκαφών – έχουν χρησιμοποιήσει ορισμένους συμβατικούς κινητήρες στον διαστημικό σταθμό. Αλλά οι συμβατικοί κινητήρες καταναλώνουν 7,5 τόνους καυσίμου κάθε χρόνο. Ο VASIMR όμως θα μπορούσε να κάνει την ίδια δουλειά με μόλις 0,3 τόνους αερίου αργού ετησίως, υποστηρίζει ο Chang-Diaz. Επειδή κοστίζει η εκτόξευση τόσων καυσίμων για να μπει σε τροχιά ένα σκάφος, αυτή η νέα τεχνολογία θα μπορούσε να γλιτώσει πολλά εκατομμύρια δολάρια ετησίως, συνεχίζει. Τα έσοδα από την αποστολή στον ISS θα βοηθήσει την εταιρεία να φτιάξει την τεχνολογία εκείνη για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη", δήλωσε ο Chang-Diaz. Λιγότερο ακτινοβολία Ένας κινητήρας VASIMR 10 έως 20 μεγαβάτ θα μπορούσε να προωθήσει επανδρωμένες αποστολές στον Άρη σε μόλις 39 ημέρες, λέει, ενώ σήμερα θέλουμε έξι μήνες ή και περισσότερο με τους συμβατικούς πυραύλους. Η συντομότερη διαδρομή θα μειώσει την έκθεση σε ακτινοβολία τους αστροναύτες, η οποία θα μπορούσε διαφορετικά να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο για τις αποστολές στον Άρη, επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι τα επίπεδα της ακτινοβολίας μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλά στις επόμενες δεκαετίες. “Τα γρήγορα ταξίδια στον Άρη μπορεί μια ημέρα να είναι πολύ κερδοφόρα για την εταιρεία”, λέει ο Chang-Diaz. “Αλλά για τώρα, το κέρδος δεν είναι στον Άρη, είναι πιο κοντά στη Γη”, λέει.

Ανακαλύφθηκε νέος τεράστιος δακτύλιος γύρω από τον Κρόνο. Ένας νέος τεράστιος δακτύλιος ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, «Σπίτσερ», πάχους 2,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων και με περίμετρο γύρω από τον πλανήτη 13 εκατομμυρίων χιλιόμετρων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και μέχρι σήμερα αόρατο δακτύλιο γύρω από τον Κρόνο, που είναι και ο μεγαλύτερος στο ηλιακό σύστημα. Ο τεράστιος δακτύλιος, που αποτελείται από σωματίδια πάγου και σκόνης, βρίσκεται στις εσχατιές του συστήματος του Κρόνου και, καθώς λόγω μεγάλης απόστασης δεν επηρεάζεται πολύ από τη βαρύτητα του πλανήτη. Επίσης η τροχιά του έχει κλίση 27 μοιρών σε σχέση με το επίπεδο του ισημερινού του Κρόνου, σύμφωνα με το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, που έκανε τη σχετική ανακοίνωση σε συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας στο Πουέρτο Ρίκο. Ο δακτύλιος είναι πολύ πλατύς, αλλά ιδιαίτερα αχνός και διάχυτος και δεν αντανακλά πολύ ορατό φως, όμως το "Σπίτσερ" μπόρεσε να τον ανιχνεύσει στο υπέρυθρο φάσμα. Επίσης όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, αν και ο δακτύλιος είναι πολύ κρύος, με θερμοκρασία περίπου στους μείον 158 βαθμούς Κελσίου, εκπέμπει θερμική ακτινοβολία. Εντυπωσιακό είναι σύμφωνα με τη ΝASA, ότι πρόκειται για έναν τεράστιο δακτύλιο, που θα χρειάζονταν ένα δισεκατομμύριο πλανήτες σαν τη Γη για να τον γεμίσουν. Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα αστρονόμων από τα πανεπιστήμια Βιρτζίνια και Μέριλαντ των ΗΠΑ και παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature". Σημειώνεται ότι έως σήμερα θεωρείτο ότι ο Κρόνος έχει επτά κύριους δακτυλίους και αρκετούς ακόμα μικρότερους. Επίσης σύμφωνα με την ανακοίνωση των επιστημόνων, εκτιμάται ότι η ύλη για το σχηματισμό του υπερμεγέθους δακτυλίου, προέρχεται από τον δορυφόρο Φοίβη, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά μεταξύ του δακτυλίου και του Κρόνου. Αυτή η ανακάλυψη ίσως ρίξει φως στο αίνιγμα κι ενός άλλου δορυφόρου, του Ιαπετού, που θεωρείται το πιο περίεργο από τα φεγγάρια του Κρόνου, καθώς έχει μόνιμα μια πολύ φωτεινή και μια πολύ σκοτεινή πλευρά. Ακόμη όπως έγινε γνωστό ο νέος δακτύλιος κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την Φοίβη, ενώ οι άλλοι δακτύλιοι, ο Ιαπετός (που ανακαλύφθηκε από τον Τζιοβάνι Κασίνι το 1671) και οι περισσότεροι υπόλοιποι δορυφόροι κινούνται αντίθετα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ποσότητες ύλης από το νέο εξωτερικό δακτύλιο κινούνται προς το εσωτερικό (δηλαδή προς τον Κρόνο) και πέφτουν πάνω στον Ιαπετό, "μαυρίζοντας" την κάποτε φωτεινή πλευρά του. Η αποστολή του "Σπίτσερ" ξεκίνησε το 2003, υπό τον έλεγχο του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA. Το τηλεσκόπιο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 106 εκατ. χλμ. από τη Γη, σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ο Λαλιμπερτέ. Το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ με το τριμελές πλήρωμά του, τον Καναδό καλλιτέχνη Γκι Λαλιμπερτέ και δύο αστροναύτες, προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) την Παρασκευή στις 08.35 ώρα Γκρίνουιτς (11.35 ώρα Ελλάδος), όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ρωσικού κέντρου ελέγχου διαστημικών πτήσεων. «Το διαστημόπλοιο Σογιούζ προσδέθηκε στο ΔΔΣ στις 12.35 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα», ώρα Μόσχας όπως είχε προβλεφθεί, δήλωσε ο εκπρόσωπος. Ο Καναδός δισεκατομμυριούχος και ιδρυτής του Τσίρκου του Ήλιου (Cirque du Soleil), ο Αμερικανός αστροναύτης Τζέφρι Ουίλιαμς και ο Ρώσος κοσμοναύτης Μαξίμ Σουράγεφ ξεκίνησαν το ταξίδι τους την Τετάρτη από το ρωσικό διαστημικό κέντρο Μπαϊκονούρ στη στέπα του Καζακστάν. Κατά την πτήση προς τον ΔΔΣ, ο έβδομος τουρίστας του διαστήματος προσαρμόστηκε στην έλλειψη βαρύτητας και διοργάνωσε μια μικρή παράσταση με σαπουνόφουσκες μέσα στο διαστημόπλοιο, δήλωσε την Πέμπτη ο Ρώσος εκπρόσωπος, σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ. Πρώτος καλλιτέχνης που ταξιδεύει στο διάστημα, ο Λαλιμπερτέ θα σκηνοθετήσει από το διάστημα ένα «πλανητικό καλλιτεχνικό γεγονός» έχοντας σύνδεση με 15 πόλεις στις πέντε ηπείρους, στις 9 Οκτωβρίου, δύο ημέρες πριν από την επιστροφή του στη Γη. Στόχος της πρωτοβουλίας του αυτής είναι να προσελκύσει την προσοχή της κοινής γνώμης στην πρόσβαση στο καθαρό νερό στη Γη. Ο 50χρονος Λαλιμπερτέ ετοιμάζει ένα δίωρο καλλιτεχνικό γεγονός, για να υμνήσει την αξία του νερού. Το θέαμα θα μεταδοθεί ζωντανά στην ηλεκτρονική διεύθυνση του One Drop Foundation, της μη κυβερνητικής οργάνωσης που έχει ιδρύσει ο Λαλιμπερτέ για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο στην αξία του πόσιμου νερού. Ο Γκι Λαλιμπερτέ είναι ο 261ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes με περιουσία που εκτιμάται σε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια (1,76 δισεκατομμύριο ευρώ). Εικαστική έκθεση αιωρούμενων συμπαντικών σωμάτων. Πλανήτες, γαλαξίες και νεφελώματα, αντικείμενα αιωρούμενα και σε κίνηση, εμπνευσμένα από το σύμπαν είναι τα έργα της εικαστικής έκθεσης του Απόστολου Κιλεσσόπουλου, που θα παρουσιαστεί στο Πλανητάριο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας. Η έκθεση, με τίτλο «Λάλον Φως» θα είναι βυθισμένη στο σκοτάδι, παραπέμποντας στο σκοτεινό σύμπαν, ενώ οι τρισδιάστατες και δυσδιάστατες δημιουργίες θα λάμπουν με την βοήθεια «μαύρου φωτός» (black light), συνοδευόμενες από ειδική μουσική υπόκρουση, αλλά και προβολές βίντεο. Ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει δομές της κοσμογονίας, συμβάντα και εικόνες, στην καλλιτεχνική τους διάσταση. Ο Απόστολος Κιλεσσόπουλος εκθέτει ομαδικά από το 1964 και ατομικά από το 1970 σε Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ. Η έκθεση είναι η 37η παρουσίασή του και θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου, στις 8.00 το βράδυ, ενώ θα διαρκέσει έως τις 22 Νοεμβρίου. Διάλεξη για το φευγαλέο νετρίνο δίνει στις 13 Οκτωβρίου ο Γ.Γραμματικάκης. Το πορτρέτο του νετρίνου, ενός φευγαλέου σωματιδίου που παράγεται στην καρδιά των άστρων και διαπερνά ολόκληρους πλανήτες χωρίς να συναντά αντίσταση, θα σκιαγραφήσει ο καθηγητής Φυσικής Γιώργος Γραμματικάκης, σε διάλεξη που θα δώσει στο Ίδρυμα Ευγενίδου στην λεωφόρο Συγγρού την Τρίτη 13 Οκτωβρίου. Η διάλεξη οργανώνεται με αφορμή το Διεθνές Εργαστήριογια το «Τηλεσκόπιο Νετρίνο Πολύ Μεγάλων Διαστάσεων στη Μεσόγειο», το οποίο θα ξεκινήσει την Τρίτη στον ίδιο χώρο. Το εργαστήριο αφορά τον «Νέστωρα», τον ανιχνευτή νετρίνων που έχει ποντιστεί έξω από την Πύλο, στο πιο βαθύ σημείο της Μεσογείου. Το νετρίνο, το οποίο ο Δρ Γραμματικάκης περιγράφει ως έναν «παράδοξο αγγελιοφόρο του Σύμπαντος», είναι στοιχειώδες σωματίδιο χωρίς ηλεκτρικό φορτίο και με απειροελάχιστη μάζα, το οποίο παράγεται από πυρηνικές αντιδράσεις στην καρδιά των άστρων και κινείται στο Διάστημα σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανιχνευθεί, καθώς διαπερνά την ύλη χωρίς να την επηρεάζει ή να επηρεάζεται -κάθε δευτερόλεπτο, περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια ηλιακά νετρίνα εκτιμάται ότι διαπερνούν το ανθρώπινο σώμα. Ο ανιχνευτής της Πύλου προσπαθεί να ανιχνεύσει νετρίνα από τα αδιόρατα ίχνη που δημιουργούν στο νερό τα ελάχιστα νετρίνα που «καταδέχονται» να αλληλεπιδράσουν με την ύλη.

Μερικες φωτογραφιες ακομα απο την προετοιμασια και εκτοξευση του Γκαι Λαλιμπερτ. Περισσοτερα www.energia.ru Σκουπιδότοπος το βαρυτικό πεδίο της Γης. Τα διαστημικά απόβλητα συνιστούν μέγιστη απειλή, προειδοποιεί ο ΟΗΕ-Τουλάχιστον 300.000 άχρηστα αντικείμενα κινούνται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Η συσώρρευση αποβλήτων στο βαρυτικό πεδίο της Γης αποτελεί διαρκή απειλή για την ασφάλεια των διαστημικών πτήσεων και των δορυφορικών υπηρεσιών, προειδοποίησε σήμερα το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για Υποθέσεις Απώτερου Διαστήματος (UNOOSA). "Η λήψη άμεσων μέτρων για τη μείωση των διαστημικών αποβλήτων αποτελεί κοινό συμφέρον για την ανθρωπότητα, κυρίως αν θέλουμε να προστατεύσουμε το διάστημα για τις επόμενες γενιές", υπογράμμισε ο διευθυντής του UNOOSA, Μάζλαν Οτμαν, σε ανακοίνωση Τύπου που εξέδωσε από την Βιένη. Σύμφωνα με το UNOOSA "οι δορυφόροι που δεν χρησιμοποιούνται πια και άλλα απόβλητα που παραμένουν σε τροχιά για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν κάνει το διάστημα πιο επικίνδυνο τόσο για τους αστροναύτες όσο και για τους εν ενεργεία δορυφόρους και για τις άλλες διαστημικές μηχανές". Οι ζημιές στους δορυφόρους μπορεί να έχουν άμεσες επιπτώσεις στις δραστηριότητες στην Γη, για παράδειγμα στην τηλεφωνία, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τις υπηρεσίες μετεωρολογίας και τις τραπεζικές υπηρεσίες. "Η αύξηση του αριθμού των δορυφόρων έχει πολλαπλασιάσει τα διαστημικά αποβλήτα που αποτελούν διαρκή κίνδυνο για συγκρούσεις", υπογράμμισε ο UNOOSA. Σύμφωνα με έκθεση που έγινε από το ισντιτούτο Space Security Index το 2008 περίπου 300.000 αντικείμενα μεγέθους από ένα έως 10 εκατοστά προερχόμενα σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπινη δραστηριότητα βρίσκονταν σε τροχιά στην περιφέρεια της Γης. Με ταχύτητες που φτάνουν τα χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα "ακόμα και τα πιο μικρά απόβλητα μπορούν να προκαλέσουν ζημιές σε μια διαστημική μηχανή", παρατηρεί η έκθεση του UNOOSA. ΕΡΩΤΗΣΗ:Τωρα τι κανουμε η καλυτερα τωρα τι μπορουμε τεχνικα να κανουμε;

Λιγα στοιχεια ακομα για ολους αυτους τους τυχερους (και πλουσιους)που εχουν ταξιδεψει στο εγγυς Διαστημα.(Διεθνη Διαστημικο Σταθμο). Space tourist Nationality Year Duration of flight Flight 1.Dennis Tito American 2001-9 days (Apr 28 – May 6) Launch: Soyuz TM-32 Return: Soyuz TM-31 2.Mark Shuttleworth South African / British 2002 -11 days (Apr 25 – May 5) Launch: Soyuz TM-34 Return: Soyuz TM-33 3.Gregory Olsen American 2005 -11 days (Oct 1 – Oct 11) Launch: Soyuz TMA-7 Return: Soyuz TMA-6 4.Anousheh Ansari Iranian / American 2006 -12 days (Sept 18 – Sept 29) Launch: Soyuz TMA-9 Return: Soyuz TMA-8 5α.Charles Simonyi Hungarian / American 2007 -15 days (Apr 7 - Apr 21) Launch: Soyuz TMA-10 Return: Soyuz TMA-9 5β.2009 -12 days ( Mar 26 - Apr 8 ) Launch: Soyuz TMA-14 Return: Soyuz TMA-13 6.Richard Garriott American / British 2008 -12 days (Oct 12 – Oct 23) Launch: Soyuz TMA-13 Return: Soyuz TMA-12 7.Guy Lalibert Canadian 2009 -9 days ( Sept 30 – Oct 8 ) Launch: Soyuz TMA-16 Return: Soyuz TMA-14

Φιλε cvrak ο Guy Laliberte ειναι ο εβδομος Διαστημικος Τουριστας. Λιγα ακομα απο το post της Διαστημικης Εξερευνησης. Κλόουν στο διάστημα Ο καναδός δισεκατομμυριούχος και ιδρυτής του τσίρκου Cirque de Soleil, Γκάι Λάλιμπερτ, ξεκίνησε σήμερα το ταξίδι του για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το διαστημόπλοιο Σογιούζ (Soyuz TM-16) με πλήρωμα τον ρώσο κοσμοναύτη Μακσίμ Σουράγιεφ, τον αμερικανό αστροναύτη Τζέφρεϊ Γουίλιαμς και τον Λάλιμπερτ, εκτοξεύθηκε στις 7:14 ώρα Γκρίνουϊτς από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν και αναμένεται να φτάσει στον ISS την Παρασκευή. "Θα είναι μια ποιητική και κοινωνική αποστολή" δήλωσε ο Λάλιμπερτ και διαβεβαίωσε ότι στην 12ημερη παραμονή του στον διαστημικό σταθμό θα κάνει τους αστροναύτες να γελάσουν και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει μια ιστοσελίδα που θα επισημαίνει την ανάγκη για πρόσβαση σε καθαρό νερό για όλους. Ο Γκάι Λάλιμπερτ, ήταν ένας καλλιτέχνης του δρόμου, ο οποίος το 1984 ίδρυσε το θεατρικό τσίρκο Cirque de Soleil, το οποίο απέκτησε διεθνή φήμη. Αποτέλεσμα αυτής της επιχειρηματικής κίνησης ήταν ο πλουτισμός του Λάλιμπερτ, γεγονός που του επέτρεψε να αγοράσει το $35 εκατομμυρίων εισιτήριο για το ταξίδι του στο διάστημα. Ο Λάλιμπερτ είναι πλέον ο έβδομος πολίτης που θα ταξιδέψει στο διάστημα. "Δεν είμαι επιστήμονας, δεν είμαι μηχανικός, είμαι καλλιτέχνης και δημιουργός" δήλωσε σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία ο καναδός τουρίστας του διαστήματος και πρόσθεσε ότι κατάφερε και έφτιαξε μια δημιουργική ομάδα από ανθρώπους από όλο τον κόσμο και τώρα με αυτή του την κίνηση ελπίζει να ευαισθητοποιήσει όσους περισσότερους μπορεί σχετικά με το ζήτημα της πρόσβασης σε καθαρό νερό. Στις 9 Οκτωβρίου ο Λάλιμπερτ και ενώ θα βρίσκεται στον Διαστημικό Σταθμό, σκοπεύει να πραγματοποιήσει μια δίωρη παράσταση που θα μεταδίδεται ζωντανά μέσω του διαδικτύου. Σε αυτή ο Γκάι Λάλιμπερτ, θα διαβάσει ένα ποίημα στο οποίο θα συμμετέχουν χαρακτήρες όπως ο Ήλιος, το Φεγγάρι και μια σταγόνα νερό. Οι χαρακτήρες αυτοί θα συμμετέχουν ενεργά σε έναν ποιητικό διάλογο που θα απευθύνεται στον πληθυσμό της Γης. Επίσης σε αυτή την παράσταση θα εμφανισθούν διασημότητες όπως ο πρώην αμερικανός αντιπρόεδρος Αλ Γκορ και το ροκ συγκρότημα U2. Το ποίημα που θα δραματοποιηθεί είναι γραμμένο από τον βραβευμένο για το έργο "η ζωή του Πι", Yan Martel (Γιαν Μάρτελ).

Κλόουν στο διάστημα. Ο καναδός δισεκατομμυριούχος και ιδρυτής του τσίρκου Cirque de Soleil, Γκάι Λάλιμπερτ, ξεκίνησε σήμερα το ταξίδι του για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το διαστημόπλοιο Σογιούζ (Soyuz TM-16) με πλήρωμα τον ρώσο κοσμοναύτη Μακσίμ Σουράγιεφ, τον αμερικανό αστροναύτη Τζέφρεϊ Γουίλιαμς και τον Λάλιμπερτ, εκτοξεύθηκε στις 7:14 ώρα Γκρίνουϊτς από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν και αναμένεται να φτάσει στον ISS την Παρασκευή. "Θα είναι μια ποιητική και κοινωνική αποστολή" δήλωσε ο Λάλιμπερτ και διαβεβαίωσε ότι στην 12ημερη παραμονή του στον διαστημικό σταθμό θα κάνει τους αστροναύτες να γελάσουν και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει μια ιστοσελίδα που θα επισημαίνει την ανάγκη για πρόσβαση σε καθαρό νερό για όλους. Ο Γκάι Λάλιμπερτ, ήταν ένας καλλιτέχνης του δρόμου, ο οποίος το 1984 ίδρυσε το θεατρικό τσίρκο Cirque de Soleil, το οποίο απέκτησε διεθνή φήμη. Αποτέλεσμα αυτής της επιχειρηματικής κίνησης ήταν ο πλουτισμός του Λάλιμπερτ, γεγονός που του επέτρεψε να αγοράσει το $35 εκατομμυρίων εισιτήριο για το ταξίδι του στο διάστημα. Ο Λάλιμπερτ είναι πλέον ο έβδομος πολίτης που θα ταξιδέψει στο διάστημα. "Δεν είμαι επιστήμονας, δεν είμαι μηχανικός, είμαι καλλιτέχνης και δημιουργός" δήλωσε σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία ο καναδός τουρίστας του διαστήματος και πρόσθεσε ότι κατάφερε και έφτιαξε μια δημιουργική ομάδα από ανθρώπους από όλο τον κόσμο και τώρα με αυτή του την κίνηση ελπίζει να ευαισθητοποιήσει όσους περισσότερους μπορεί σχετικά με το ζήτημα της πρόσβασης σε καθαρό νερό. Στις 9 Οκτωβρίου ο Λάλιμπερτ και ενώ θα βρίσκεται στον Διαστημικό Σταθμό, σκοπεύει να πραγματοποιήσει μια δίωρη παράσταση που θα μεταδίδεται ζωντανά μέσω του διαδικτύου. Σε αυτή ο Γκάι Λάλιμπερτ, θα διαβάσει ένα ποίημα στο οποίο θα συμμετέχουν χαρακτήρες όπως ο Ήλιος, το Φεγγάρι και μια σταγόνα νερό. Οι χαρακτήρες αυτοί θα συμμετέχουν ενεργά σε έναν ποιητικό διάλογο που θα απευθύνεται στον πληθυσμό της Γης. Επίσης σε αυτή την παράσταση θα εμφανισθούν διασημότητες όπως ο πρώην αμερικανός αντιπρόεδρος Αλ Γκορ και το ροκ συγκρότημα U2. Το ποίημα που θα δραματοποιηθεί είναι γραμμένο από τον βραβευμένο για το έργο "η ζωή του Πι", Yan Martel (Γιαν Μάρτελ).

Σε επίπεδα ρεκόρ η ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας!!! Στις 27/9/2009 στην ιδια σελιδα εγραφα οτι οι αστροναυτες στον Αρη θα υποφερουν απο την ακτινοβολια. Κατι ακομα για αυτο το προβλημα:Σε επίπεδα ρεκόρ η ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας!!! Εν σκέφτεστε να ταξιδέψετε στον Αρη, φροντίστε να εφοδιαστείτε με παχιά ασπίδα. Η ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας που βομβαρδίζει το Ηλιακό Σύστημα βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ, δείχνουν οι μετρήσεις του δορυφόρου ACE της NASA. «Το 2009, οι εντάσεις της κοσμικής ακτινοβολίας έχουν αυξηθεί 19% πάνω από οτιδήποτε έχουμε δει τα τελευταία 50 χρόνια» αναφέρει ο Ρίτσαρντ Μίγουαλντ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια. «Η αύξηση είναι σημαντική, και θα μπορούσε να σημαίνει ότι πρέπει να ξανασκεφτούμε πόση προστασία χρειάζονται οι αστροναύτες σε αποστολές στο εξωδιάστημα» επισημαίνει. Η γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία στην πραγματικότητα δεν είναι ακτινοβολία. Πρόκειται για υποατομικά σωματίδια -πρωτόνια αλλά και πυρήνες βαρέων στοιχείων- που εκτοξεύονται από μακρινά σουπερνόβα (υπερκαινοφανείς αστέρες) και κατακλύζουν το διαστρικό κενό, απειλώντας τους αστροναύτες αλλά και τους δορυφόρους που κινούνται σε τροχιά. Ευτυχώς τα σωματίδια της κοσμικής ακτινοβολίας είναι φορτισμένα, οπότε εκτρέπονται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου και της Γης. Η τρέχουσα διαστημική κακοκαιρία οφείλεται στην εξασθενημένη ηλιακή δραστηριότητα τα τελευταία δύο χρόνια -η δραστηριότητα του Ήλιου πέφτει από το μέγιστο στο ελάχιστο και ανεβαίνει ξανά στο μέγιστο στη διάρκεια ενός κύκλου 22 ετών. Στη διάρκεια του ηλιακού ελάχιστου, όπως αυτό που διανύουμε σήμερα, συρρικνώνεται η ηλιόσφαιρα, δηλαδή το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, το οποίο καλύπτει ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα, αφήνοντας την κοσμική ακτινοβολία να περάσει. «Σε περιόδους χαμηλής ηλιακής δραστηριότητας, η φυσική ασπίδα [του μαγνητικού πεδίου] εξασθενίζει, οπότε περισσότερη κοσμική ακτινοβολία μπορεί να φτάσει το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα» εξηγεί ο Ντιν Πέσνελ του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA. Το μαγνητικό πεδίο και η ατμόσφαιρα της Γης μας προσφέρουν πάντως επαρκή προστασία από τη διαστημική καταιγίδα, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές. Στην πραγματικότητα, ο πλανήτης έχει ζήσει χειρότερες καταιγίδες: Σπάνια ισότοπα του στοιχείου βηρύλλιου, που σχηματίστηκαν λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα και παγιδεύτηκαν στους πολικούς πάγους, δείχνουν ότι, πριν από εκατοντάδες χρόνια, η ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας ήταν έως και διπλάσια από ό,τι σήμερα.

<Κοπερνικιο>θα ονομασθει το στοιχειο 112 του Περιοδικου Πινακα. Προς τιμήν του μεγάλου αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου θα ονομαστεί το νεώτερο και ένα από τα βαρύτερα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα, μια τεχνητή ουσία που δημιουργήθηκε σε εργαστήριο της Γερμανίας. Το στοιχείο «κοπερνίκιο», με τη συντομογραφία Cp, έχει 112 πρωτόνια στον πυρήνα του και είναι ένα από τα βαρύτερα γνωστά στοιχεία, πολύ βαρύτερο από το μόλυβδο ή το ουράνιο. Είναι εξαιρετικά ασταθές και δεν μπορεί να υπάρξει στη φύση για περισσότερο από μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. «Θα θέλαμε να τιμήσουμε έναν σπουδαίο επιστήμονα που άλλαξε την εικόνα μας για τον κόσμο» δήλωσε ο Σίγκουρτ Χόφμαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που ανακάλυψε το Cp στο Κέντρο Έρευνας Βαρέων Ιόντων στη Γερμανία, σε συνεργασία με επιστήμονες από τη Γερμανία, τη Φινλανδία, τη Ρωσία και τη Σλοβακία. Από το 1981 έως σήμερα, το ίδιο Κέντρο έχει ανακαλύψει έξι χημικά στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 107 έως 112. Οι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν ελάχιστα άτομα του νέου στοιχείου χρησιμοποιώντας έναν επιταχυντή σωματιδίων για να βομβαρδίσουν ένα στόχο από μόλυβδο με ιόνα ψευδαργύρου. Ο Περιοδικός Πίνακας, η «βίβλος» της σύγχρονης Χημείας, κατατάσσει τα χημικά στοιχεία ανάλογα με τον ατομικό αριθμό τους, δηλαδή τον αριθμό των πρωτονίων στον πυρήνα τους. Ο αριθμός των πρωτονίων και των νετρονίων στον πυρήνα καθορίζει πόσο βαρύ είναι το στοιχείο. Από τα στοιχεία με ατομικό αριθμό άνω του 92, μόνο το πλουτώνιο και το ποσειδώνιο ανιχνεύονται στη φύση, ενώ τα άλλα έχουν δημιουργηθεί μόνο στο εργαστήριο. Το ρεκόρ ατομικού βάρους κατέχει το 118, μια άλλη ασταθής ουσία που ανακαλύφθηκε στη Ρωσία το 2006 και επίσης δεν έχει προστεθεί ακόμα επίσημα στη λίστα. Το στοιχείο 112 είχε ονομαστεί προσωρινά ununbium (ununbi σημαίνει 112 στα λατινικά) μέχρι να αποφασίσουν οι ερευνητές την οριστική του ονομασία. Το νέο όνομα αναμένεται να εγκριθεί επισήμως από τη Διεθνή Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) σε περίπου έξι μήνες, αναφέρει την Τετάρτη το LiveScience.com. Ο Νικόλαος Κοπέρνικος (1473-1543) ήταν ο αστρονόμος που διατύπωσε τη σύγχρονη ηλιοκεντρική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και όχι το αντίστροφο. Τωρα ομως εχουμε επιβεβαιωση του 114 στοιχειου. Ομάδα αμερικανών επιστημόνων από το Εθνικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν, δηλαδή να επαναλάβουν για δεύτερη φορά, την παραγωγή του ιδιαίτερα βαρέος στοιχείου 114 του Περιοδικού Πίνακα, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την ανακοίνωση για πρώτη φορά από επιστήμονες του ρωσικού Ινστιτούτου Πυρηνικών Ερευνών ότι είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν αυτό το στοιχείο. Η έρευνα για το στοιχείο 114 έχει εδώ και καιρό υπάρξει κομβικό σημείο της λεγόμενης «νήσου σταθερότητας» στον χώρο της πυρηνικής επιστήμης. Η επιβεβαίωση του στοιχείου από αμερικανικής πλευράς, η οποία παρουσιάστηκε στο περιοδικό φυσικής “Physical Review Letters”, έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ Χάινο Νίτσε, στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ. Οι επιστήμονες δημιούργησαν δύο διαφορετικούς πυρήνες του στοιχείου 114, ο καθένας ένα ισότοπο με 114 πρωτόνια αλλά διαφορετικό αριθμό ηλεκτρονίων. Αναλυτικότερα, το ένα ισότοπο 114 (που «έζησε» ένα δέκατο του δευτερολέπτου) περιείχε 114 πρωτόνια και 172 νετρόνια, ενώ το δεύτερο (που «έζησε» μισό δευτερόλεπτο) περιείχε 114 πρωτόνια και 173 νετρόνια. «Επιβεβαιώνοντας την παραγωγή του στοιχείου 114, έχουμε πλέον άρει την οποιαδήποτε αμφιβολία για την αξιοπιστία των ισχυρισμών των ρώσων επιστημόνων», δήλωσε ο Νίτσε, ο οποίος πρόσθεσε ότι «αποδεικνύεται πως τα πιο ενδιαφέροντα σούπερ-βαρέα στοιχεία μπορούν στην πραγματικότητα να δημιουργηθούν στο εργαστήριο». Τα στοιχεία που είναι βαρύτερα από το ουράνιο, το στοιχείο υπ. αρ. 92 του Περιοδικού Πίνακα (ο ατομικός αριθμός παραπέμπει στον αριθμό των πρωτονίων του πυρήνα), είναι ραδιενεργά. Τα στοιχεία ως το 111 και το πρόσφατα επιβεβαιωθέν 112 έχουν γίνει με τεχνητό τρόπο, είτε σε πυρηνικούς αντιδραστήρες, είτε σε επιταχυντές, και αποσυντίθενται πολύ γρήγορα, το πολύ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ήδη από το τέλος της δεκαετίας του ΄50, ορισμένοι επιστήμονες υπολόγισαν ότι υπερβαρέα στοιχεία με ορισμένους συνδυασμούς πρωτονίων και νετρονίων θα ήσαν σχετικά σταθερά, φτάνοντας τελικά σε μια «νήσο σταθερότητας», όπου η διάρκεια ζωής των στοιχείων θα μετράται όχι με κλάσματα δευτερολέπτου, αλλά με λεπτά, μέρες ή –κατά μερικούς υπεραισιόδοξους- εκατομμύρια χρόνια. Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ έχει μακρά εμπειρία στην αναζήτηση υπερ-βαρέων στοιχείων, ειδικά από τότε που ο Γκλεν Σίμποργκ ανακάλυψε εκεί το πλουτώνιο το 1941. Όπως δήλωσε ο καθηγητής Νίτσε, η νέα ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμη βήμα για τη «νήσο σταθερότητας».