Δροσος Γεωργιος

Ρωσική επανδρωμένη κοσμοναυτική το 2023 Εκτοξεύσεις πλοίων: το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 (σε μη επανδρωμένη έκδοση) και το Soyuz MS-24, καθώς και τέσσερα «φορτηγά» - Progress MS-22, Progress MS-23, αναχώρησε από το Baikonur στον ISS. «Progress MS -24" και "Πρόοδος MS-25" Εργασία στο ISS: οι κοσμοναύτες πήγαν στο διάστημα 6 φορές και πραγματοποίησαν 51 πειράματα στον σταθμό, έξι από τα οποία ήταν νέα. Νέες εξελίξεις: ολοκληρώθηκε η δημιουργία μιας στατικής μακέτας ενός επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς νέας γενιάς και αναπτύχθηκε μια προκαταρκτική σχεδίαση του ρωσικού τροχιακού σταθμού. Διεθνής συνεργασία: υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ της Roscosmos και της Εθνικής Ακαδημίας της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας για πτήση με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS στο ρωσικό τμήμα την άνοιξη του 2024. Η συμφωνία μεταξύ της Roscosmos και της NASA για τις πολλαπλές πτήσεις παρατάθηκε έως το 2025. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα: https://www.roscosmos.ru/40106/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569028

Πέταξε για τη Σελήνη το γεράκι της NASA (βίντεο) Το «γεράκι» της NASA θα μελετήσει το φυσικό μας δορυφόρος. πηγή φωτό (NASA) Πρόκειται για μια προηγμένη σεληνάκατο που αποτελεί ένα πολυσύνθετο εργαστήριο.Στις 09:19 ώρα Ελλάδος το πρωί της Δευτέρας εκτοξεύτηκε με προορισμό τη Σελήνη η αποστολή Peregrine της NASA. Η αποστολή Peregrine Lunar Lander πήρε το όνομα της από το γεράκι peregrine που είναι το ταχύτερο πτηνό κατάδυσης και γενικότερα το ταχύτερο ζώο στον πλανήτη. Σύμφωνα με τα παγκόσμια ρεκόρ Γκίνες, το 2005 ένα γεράκι peregrine καταγράφηκε να κάνει κατάδυση με ταχύτητες άνω των 380 χλμ./ώρα.Στο πλαίσιο της απόφασης που έχει πάρει η NASA να περιορίσει στο ελάχιστο την οργάνωση διαστημικών αποστολών με αποκλειστικά δικά της μέσα και τη σύναψη συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα για το σύνολο των δραστηριοτήτων της η αμερικανική διαστημική υπηρεσία είχε συμφωνήσει με τις εταιρείες Astrobotic και United Launch Alliance για την αποστολή Peregrine.Μια σεληνάκατος εκτοξεύτηκε πάνω σε ένα νέο τύπο πυραύλων, τον Vulcan Centaur και είναι η πρώτη επίσημη εκτόξευση και μεταφορά φορτίου στο Διάστημα του νέου πυραύλου. Η αποστολή αυτή οργανώθηκε από το τμήμα Commercial Lunar Payload Services (CLPS) της NASA το οποίο δημιουργήθηκε για να ασχολείται με τις αποστολές μεταφοράς φορτίων στη Σελήνη σε συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς. Προηγμένο εργαστήριο. Η σεληνάκατος της αποστολής είναι εξοπλισμένη με μια σειρά από όργανα μελέτης του σεληνιακού περιβάλλοντος. Ένα από τα όργανα αυτά είναι το PITMS (Peregrine ion trap mass spectrometer) θα ερευνήσει τη σεληνιακή εξώσφαιρα, η οποία είναι ένα λεπτό αέριο περίβλημα γύρω από το φεγγάρι, χρησιμοποιώντας τη φασματομετρία μάζας. Η φασματομετρία μάζας αναφέρεται στην τεχνική που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να μετρήσουν την αναλογία μάζας προς φορτίο των ιόντων, τα οποία είναι φορτισμένα σωματίδια όπως άτομα υδρογόνου που συγκρατούν ένα θετικό πρωτόνιο, αλλά όχι αρνητικό ηλεκτρόνιο για να εξισορροπηθεί το πρωτόνιο.«Τα αποτελέσματα της επιστήμης από το PITMS θα στοχεύουν στη βελτίωση της γνώσης μας για την αφθονία και τη συμπεριφορά των πτητικών οργανικών ενώσεων στο φεγγάρι (άχρωμα και άοσμα υγρά και αέρια) και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται σε διαταραχές όπως η εξάτμιση πυραύλων», δήλωσε ο Ράιαν Γουάτκινς, στέλεχος στο Γραφείο Στρατηγικής και Ένταξης της Επιστημονικής Εξερεύνησης της NASA.Το Peregrine θα φέρει επίσης ένα σύστημα φασματόμετρου νετρονίων, το NSS, το οποίο θα μετρήσει την ποσότητα των νετρονίων κοντά στη σεληνιακή επιφάνεια καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τους. Το NSS θα βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν πόσο υδρογόνο υπάρχει στο σεληνιακό περιβάλλον καθώς και τα επίπεδα ενυδάτωσης του εδάφους.Η σεληνάκατος θα διαθέτει επίσης τη συστοιχία LRA, που είναι μια συσκευή που αποτελείται από οκτώ ανακλαστήρες που μοιάζουν με καθρέφτες σε μια μικρή δομή στήριξης αλουμινίου: «Το LRA θα επιτρέψει την εμβέλεια λέιζερ ακριβείας για να βοηθήσει στον προσδιορισμό αποστάσεων από οποιοδήποτε διαστημόπλοιο σε τροχιά ή προσελήνωσης. Το LRA θα είναι ένα παθητικό οπτικό όργανο που θα λειτουργεί ως μόνιμος δείκτης θέσης στο φεγγάρι τις επόμενες δεκαετίες» λέει ο Γουάτκινς.Άλλα όργανα που στέλνει η NASA με την αποστολή περιλαμβάνουν το υπέρυθρο σύστημα φασματόμετρου πτητικών NIRVSS και το φασματόμετρο γραμμικής μεταφοράς ενέργειας LETS.«Το NIRVSS είναι μια σουίτα αισθητήρων που περιλαμβάνει ένα φασματόμετρο στο εγγύς υπέρυθρο, ένα θερμικό ραδιόμετρο και μια συσκευή απεικόνισης επτά χρωμάτων υψηλής ανάλυσης. Αυτοί οι αισθητήρες θα κάνουν παρατηρήσεις της σεληνιακής επιφάνειας για να καθορίσουν τη σύνθεση της επιφάνειας, τη μορφολογία και το θερμικό περιβάλλον» εξηγεί ο Γουάτκινς.Το LETS είναι μια οθόνη παρακολούθησης ακτινοβολίας που θα ξεκινήσει να κάνει μετρήσεις και αναλύσεις της επιφάνειας της Σελήνης όταν η σεληνάκατος είναι ακόμη σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο. Η οθόνη αυτή θα βοηθήσει τους επιστήμονες να διαπιστώσουν της αλληλεπιδράσεις των ηλιακών σωματιδίων με τη σεληνάκατο κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί εάν οι άνθρωποι πρόκειται να μένουν σε σεληνιακή τροχιά για μεγάλα χρονικά διαστήματα αλλά και στη σεληνιακή επιφάνεια και θα είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποια προστατευτικά μέτρα θα πρέπει να ληφθούν για να αποτρέψουν την υπερβολική έκθεση στην επικίνδυνη ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία Τα μεξικάνικα ρομπότ. Μαζί με το Peregrine θα ταξιδέψουν και πέντε αυτόνομα «μικρο-ρομπότ» όπως τα χαρακτηρίζουν οι δημιουργοί τους. Πρόκειται για πέντε μικροσκοπικά ρομποτάκια μήκους μόλις δέκα εκατοστών και βάρους 60 γραμμαρίων που έχουν κατασκευαστεί από μια ομάδα 250 φοιτητών του Εργαστηρίου Ειδικών Οργάνων (LINX) του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM). Τα πέντε ρομπότ θα διασκορπισθούν στο σεληνιακό έδαφος με μηχανισμό παρόμοιο με καταπέλτη. Θα πραγματοποιήσουν ατμοσφαιρικές μετρήσεις και αναλύσεις και αποτελούν μέρος του ερευνητικού προγράμματος COLEMNA του Μεξικού στο πλαίσιο του οποίου θα αποστέλλονται ομάδες τέτοιων μικρο-ρομπότ που θα έχουν διαφόρων ειδών δυνατότητων. Κάποια θα μπορούν εκτός των άλλων να ενώνονται μεταξύ τους και να δημιουργούν φωτοβολταϊκά συστήματα, άλλα θα μπορούν να κάνουν ελέγχους στο έδαφος για να διαπιστωθεί αν είναι εφικτή και ασφαλής η δημιουργία εγκαταστάσεων εκεί κ.α. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1562264/petaxe-gia-ti-selini-to-geraki-tis-nasa-vinteo/

Ταξίδι στο κέντρο της Γης σχεδιάζει η Ισλανδία για απεριόριστη γεωθερμική ενέργεια (βίντεο) Θα γίνει για πρώτη φορά γεώτρηση σε θάλαμο μάγματος.Μπορεί να ακούγεται σαν την αρχή μιας ταινίας καταστροφής, αλλά η Ισλανδία θα μπορούσε να γράψει επιστημονική ιστορία με το να γίνει η πρώτη χώρα που θα πραγματοποιήσει γεώτρηση στον θάλαμο μάγματος ενός ηφαιστείου. Στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Krafla Magma Testbed (KMT) της Ισλανδίας σχεδιάζεται μια γεώτρηση στο θάλαμο μάγματος σε ένα ηφαίστειο που ονομάζεται Krafla στα βορειοανατολικά της χώρας.Η γεώτρηση προγραμματίζεται να γίνει το 2026 στο θάλαμος ο οποίος βρίσκεται μεταξύ 1,6 και 3,2 χλμ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.Σύμφωνα με τους εμπνευστές του προγράμματος αν η γεώτρηση είναι επιτυχής σε όλες τις πτυχές της θα παραχθεί απεριόριστη γεωθερμική ενέργεια για να τροφοδοτήσει όλα τα κτίρια της Ισλανδίας είτε αυτά είναι κατοικίες είτε γραφεία, καταστήματα ή όποια άλλη εγκατάσταση. Η θερμοκρασία του μάγματος που φτάνει τους 1,300 βαθμούς Κελσίου δημιουργεί φόβους ασφαλείας με ενδεχόμενο πιθανών εκρήξεων αλλά οι ειδικοί που ασχολούνται με το πρότζεκτ αυτό επιμένουν πώς όλα όσα θα γίνουν έχουν ελεγχθεί και δεν κρύβουν κάποιο κίνδυνο. «Είναι το πρώτο ταξίδι στο κέντρο της Γης» λέει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του έργου Μπγιορν Γκούντμουντσον. Η εξαιρετικά ενεργή ηφαιστειακά Ισλανδία αξιοποιεί ήδη τη γεωθερμική ενέργεια για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Οι ισλανδικοί σταθμοί γεωθερμίας ανοίγουν πηγάδια που φτάνουν σε βάθη 1,6 χλμ για να εξάγουν θερμούς υδρατμούς οι οποίοι διαχωρίζονται σε υγρό νερό και ατμό σε ειδικές εγκαταστάσεις. Στη συνέχεια ο ατμός διοχετεύεται μέσω στροβίλων που περιστρέφονται για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αλλά αυτό συλλαμβάνει μόνο ένα κλάσμα της διαθέσιμης ενέργειας.Επιπλέον η γεωθερμική ενέργεια είναι σχετικά δροσερή σε σύγκριση με τον ατμό σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Η γεωθερμική ενέργεια έχει θερμοκρασία 250 βαθμούς Κελσίου ενώ ο ατμός σε μονάδα ορυκτών καυσίμων έχει θερμοκρασία 450 βαθμών Κελσίου. «Η χαμηλότερη θερμοκρασία δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική όσον αφορά την παροχή ενέργειας επομένως υπάρχει ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε υπέρ-καυτή γεωθερμία», λέει ο Τζον Εικελμπέργκερ, ηφαιστειολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Fairbanks.Αντίθετα, η χρήση των υψηλότερων θερμοκρασιών από τον θάλαμο μάγματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρότερη παροχή ενέργειας. «Ο σκοπός της παραγωγής ενέργειας από σχεδόν υπέρ-καυτή γεωθερμία μάγματος είναι ότι αυτά τα πηγάδια είναι κατά μια τάξη μεγέθους πιο ισχυρά όσον αφορά την παραγωγή ενέργειας» υποστηρίζει ο Γκούντμουσον. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1561809/taxidi-sto-kentro-tis-gis-schediazei-i-islandia-gia-aperioristi-geothermiki-energeia-vinteo/

Είχαν προβλέψει την μάζα του σωματιδίου Χιγκς. Και κανείς δεν έδωσε σημασία. Το μποζόνιο Higgs είναι ένα από τα στοιχειώδη σωματίδια στο Καθιερωμένο Πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής και το τελευταίο που ανακαλύφθηκε. Όταν στις 4 Ιουλίου 2012 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs, το πείραμα ATLAS μέτρησε την μάζα του στα 126,5 GeV και το πείραμα CMS στα 125,3 GeV. (Aν και το 1 GeV =109 eV είναι μονάδα μέτρησης ενέργειας, δεδομένου ότι E=mc2 σε ένα σύστημα μονάδων όπου c=1, χρησιμοποιείται και ως μονάδα μέτρησης μαζών. Έτσι, η μάζα ενός πρωτονίου είναι περίπου 1 GeV, ενώ περίπου 115 GeV είναι η μάζα ενός μεσαίου μεγέθους ατόμου.) H ακριβέστερη (μέχρι σήμερα) πειραματική εκτίμηση της μάζας του σωματιδίου Higgs ανακοινώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες: 125,11 ± 0,11 GeV. Το 2013 απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ στους Peter Higgs και Francois Englert για τις θεωρίες που ανέπτυξαν ξεχωριστά σχετικά με το πεδίο Higgs και το μποζόνιο Higgs. Όμως δεν είχαν προβλέψει την μάζα του. Ενώ μέχρι το 2012 οι περισσότεροι φυσικοί ήταν αρκετά σίγουροι ότι το Higgs υπήρχε, δεν ήξεραν ποια θα ήταν η μάζα του. Το μποζόνιο Higgs είχε ήδη αναζητήσει ο επιταχυντής TeVatron στο Fermilab στις ΗΠΑ κάτι που επέτρεψε τους φυσικούς να θέσουν ένα κάτω όριο στη μάζα του Higgs, περίπου στα 115 GeV. Γνώριζαν επίσης ότι για να λειτουργεί σωστά το Καθιερωμένο Πρότυπο η μάζα του Higgs έπρεπε ήταν μικρότερη από 1000 GeV. Όμως, οι φυσικοί είχαν θέσει ένα ακόμη ανώτερο όριο περίπου στα 180 GeV. Το επιχείρημα ήταν ότι αν η μάζα του μποζονίου Higgs ήταν μεγαλύτερη από αυτό το όριο, τότε η θεωρία για το Higgs είτε καταρρέει είτε δεν μπορεί να δημιουργήσει τις μάζες για τα άλλα σωματίδια. Με λίγα λόγια η μάζα του Higgs αναμενόταν από 115 GeV έως 180 GeV .Όμως, το 2009, τρία χρόνια πριν ανιχνευθεί το σωματίδιο Higgs στο CERN, οι φυσικοί Mikhail Shaposhnikov και Christof Wetterrich διερεύνησαν το πώς η μάζα του μποζονίου Higgs επηρεάζει την εύρεση μιας συνεπούς και προγνωστικής κβαντικής θεωρίας βαρυτικού πεδίου σε υψηλότερες ενέργειες. Kαι για να είναι η βαρύτητα ‘ασυμπτωτικά ασφαλής‘, υποθέτοντας ότι το Καθιερωμένο Πρότυπο συν τη βαρύτητα θα μπορούσαν να ισχύουν μέχρι αυθαίρετα υψηλές ενέργειες, υπολόγισαν θεωρητικά την μάζα του μποζονίου Higgs βρίσκοντας την τιμή 126 GeV± 2,2 GeV, η οποία συμφωνεί εντυπωσιακά με το πείραμα!Oι Shaposhnikov και Wetterrich προέβλεψαν σωστά τη μάζα του μποζονίου Higgs και κανείς δεν ασχολήθηκε. Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει ότι η κβαντική βαρύτητα μπορεί απλά να μην είναι το μεγάλο μυστηριώδες πρόβλημα που θεωρούν οι φυσικοί, ότι ίσως θα αρκούσε να γίνει σωστά μια προέκταση γνωστών θεωριών. Κι αυτή είναι μια τόσο βαρετή λύση που μάλλον οι περισσότεροι φυσικοί περιφρονούν. Περισσότερες λεπτομέρειες στο βίντεο της Sabine Hossenfelder που ακολουθεί: Κοινοποιήστε:

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble βλέπει τρομερούς κυκλώνες σε εξωπλανήτη. … 900 έτη φωτός μακριά από τη Γη Καλλιτεχνική άποψη του εξωπλανήτη Wasp 121-B. Ο WASP-121 b είναι ένας θερμός Δίας που περιφέρεται γρήγορα γύρω από ένα άστρο που απέχει περίπου 900 έτη φωτός από τη Γη. Η περίοδος περιφοράς του είναι 1,27 ημέρες. Είναι παλιρροιακά κλειδωμένος στο αστρο του, έτσι η πλευρά του που βλέπει στο αστρο είναι πολύ θερμή σε θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 3000 K. Οι εξωπλανήτες είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθούν, αλλά ο συνδυασμός παρατηρήσεων πολλών ετών από το Hubble έδωσε τη δυνατότητα στους αστρονόμους να κατασκευάσουν μια λεπτομερή εικόνα της ατμόσφαιράς του, ανακαλύπτοντας τις μεταβολές της. Τα υπολογιστικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να εξηγηθούν από τα καιρικά μοτίβα στην ατμόσφαιρά του – συγκεκριμένα, τεράστιους κυκλώνες που δημιουργούνται και καταστρέφονται συνεχώς. Μπορεί το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb να έχει κλέψει την παράσταση τον τελευταίο ένα χρόνο με τις εκπληκτικές του ανακαλύψεις και εικόνες από το Σύμπαν αλλά το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble αποδεικνύει και αυτό συνεχώς την διαχρονική του αξία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα εκπληκτικές εικόνες από κυκλώνες σε έναν εξωπλανήτη.Σε απόσταση περίπου 900 φωτός από τη Γη ανακαλύφθηκε το 2015 ένας καυτός Δίας, ο WASP-121b, ο οποίος βρίσκεται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο ώστε η βαρυτική επίδραση του άστρου σε αυτόν να του μεταβάλει το σχήμα του δίνοντας του μια ωοειδή μορφή. Γνωρίζαμε επίσης ότι ο πλανήτης αυτός είναι κλειδωμένος τροχιακά δηλαδή το άστρο του βλέπει μόνιμα την μια του πλευρά. Ο πλανήτης αποτελεί στόχο μελέτης της επιστημονικής κοινότητας εξαιτίας των ακραίων συνθηκών και φαινομένων που επικρατούν εκεί.Γνωρίζαμε ότι στον πλανήτη δημιουργούνται άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 18 χιλιάδες χλμ./ώρα. Διεθνής ερευνητική ομάδα μελέτησε τα δεδομένα των παρατηρήσεων που έχει κάνει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον WASP-121b [Is the atmosphere of the ultra-hot Jupiter WASP-121b variable] και με τη βοήθεια προσομοιώσεων αποτύπωσε κάποια ατμοσφαιρικά του φαινόμενα ανάμεσα στα οποία και εντυπωσιακούς από κάθε άποψη κυκλώνες οι οποίοι μοιάζουν με… έργα τέχνης αλλά είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από αυτούς. Οι παρατηρήσεις στον WASP-121b έχουν δείξει ότι στην φωτεινή πλευρά του πλανήτη οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 2,5 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου που είναι μεγαλύτερες από αυτές που υπάρχουν στην επιφάνεια πολλών άστρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα βαριά μεταλλικά στοιχεία όπως ο σίδηρος και το μαγνήσιο που υπάρχουν σε μορφή αερίου εκεί δεν συγκρατούνται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και διαρρέονται στο Διάστημα. Στην σκοτεινή η θερμοκρασία μειώνεται στο μισό και φτάνει τους 1,200 βαθμούς Κελσίου.Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι στην ατμόσφαιρα της σκοτεινής πλευράς του πλανήτη υπάρχουν νέφη που αποτελούνται από σίδηρο, τιτάνιο και κορούνδιο, το σκληρό ορυκτό που βρίσκεται στα ζαφείρια και τα ρουμπίνια. Οι αλληλεπιδράσεις των συνθηκών ανάμεσα στις δύο πλευρές συμπυκνώνουν σύμφωνα με τους ερευνητές τα νέφη αυτά τα οποία αρχίζουν να «πέφτουν» στον πλανήτη με την μορφή μιας βροχής πολύτιμων λίθων σε υγρή μορφή.«Πρόκειται για ένα από τα πιο ακραία συστήματα που γνωρίζουμε» αναφέρει ο Μπεν Μόντετ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας. Ο WASP-121b αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο παρατήρησης από το James Webb που είναι σχεδιασμένο για να μελετά με λεπτομέρεια τις ατμοσφαιρικές συνθήκες εξωπλανητών. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1561537/deite-ena-pragmatiko-ergo-technis-toy-sympantos-tromeroys-kyklones-se-exoplaniti-vinteo/ – https://www.esa.int/Science_Exploration/Space_Science/Hubble_observes_a_changing_exoplanet_atmosphere

«Ομορφη θέα. Υπέροχη ερημιά», με τιμή εκκίνησης 11.000 δολάρια Η διάσημη φωτογραφία του αστροναύτη Μπαζ Ολντριν στην επιφάνεια της Σελήνης. Ο αστροναύτης Μπαζ Ολντριν, χειριστής σεληνακάτου, βαδίζει στην επιφάνεια του φεγγαριού κοντά στον «Αετό» μετά την προσεδάφιση στη Σελήνη. Apollo 11. Ιούλιος 1969. NASA Image #AS11-40-5903, 1969.Η διάσημη φωτογραφία του αστροναύτη Μπαζ Ολντριν στην επιφάνεια της Σελήνης, αφήνοντας τα αποτυπώματα της μπότας του πάνω στη σκόνη του εδάφους, έχει τιμή εκκίνησης 11.000 δολάρια και εκτιμάται ότι μπορεί να φτάσει έως τις 25.000 δολάρια. Τη συνοδεύει η λεζάντα: «Φωτογραφία μεγάλου μεγέθους. Apollo 11. Ιούλιος 1969. NASA Image #AS11-40-5903, 1969. Εκτύπωση σε γυαλιστερό χαρτί Kodak».Η δημοπρασία «The Final Frontier: Vintage NASA Photographs» (Το τελευταίο σύνορο: παλιές φωτογραφίες της NASA) θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά στις 10 Φεβρουαρίου στην πλατφόρμα artnet. Περιλαμβάνει μια επιλογή από ανατυπώσεις σπάνιων φωτογραφιών, οι οποίες ανακαλύφθηκαν στα αρχεία της NASA τo 1980 και συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες από ένα συλλέκτη. Αποτυπώνοντας τη χρυσή εποχή του διαστημικού ταξιδιού, οι συγκεκριμένες εικόνες είναι από τις εμβληματικότερες του 20ού αιώνα. Δεν πρόκειται μόνο για ιστορικά τεκμήρια, αλλά για την καταγραφή της πραγματοποίησης ενός ονείρου της ανθρωπότητας: να κατακτήσει το άγνωστο και να εμπνεύσει εκ νέου τον πολιτισμό της Γης.Η εικόνα μάς μεταφέρει σχεδόν μισόν αιώνα πίσω, στην αυγή μιας σεληνιακής ημέρας δύο εβδομάδων. Ο Εντουιν Ολντριν διασχίζει έναν μικρό κρατήρα κοντά σε έναν από τους ανιχνευτές προσσελήνωσης της σεληνακάτου «Αετός», που είναι τυλιγμένοι με φύλλο αλουμινίου. Η επιφάνεια του κράνους του αντικατοπτρίζει τη μακριά μαύρη σκιά του, τον ηλιακό συλλέκτη ανέμων, την αμερικανική σημαία που τοποθετήθηκε στο έδαφος από τους περιπατητές του φεγγαριού. Η λευκή φιγούρα ανήκει στον Νιλ Α. Αρμστρονγκ, κυβερνήτη του Apollo 11, ο οποίος τράβηξε τη φωτογραφία με μια κάμερα σεληνιακής επιφάνειας 70 mm. Τα αποτυπώματα των παπουτσιών που φορούν οι αστροναύτες είναι ορατά καθαρά στο πρώτο πλάνο. Λίγες ώρες νωρίτερα, οι δύο άντρες είχαν πει τις λέξεις που συγκίνησαν τον πλανήτη που βρισκόταν σε αναμονή: «Βάση Νηνεμίας εδώ. Ο Αετός προσεδαφίστηκε». Ενώ ο Αρμστρονγκ και ο Ολντριν εξερευνούσαν την επιφάνεια της Σελήνης, ο Μάικλ Κόλινς βρισκόταν μόνος στο «Κολούμπια», τη διαστημοσυσκευή του Apollo 11 και κινείτο σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι.Η επιλογή του Ολντριν ως υποψήφιου αστροναύτη έγινε τον Οκτώβριο του 1963. Μετά τους θανάτους εκείνων που αρχικά προορίζονταν για την αποστολή Gemini 9, Ελιοτ Σι και Τσαρλς Μπάσετ, σε δοκιμαστική αεροπορική πτήση, οι Ολντριν και Τζιμ Λόβελ προήχθησαν σε εναλλακτικό πλήρωμα για την αποστολή. Τελικώς έγινε κυβερνήτης στην αποστολή Gemini 12, την τελευταία του προγράμματος Gemini.Στις 21 Ιουλίου 1969, ο Ολντριν έγινε ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη, με ρεκόρ παραμονής εκτός της σεληνακάτου που καταρρίφθηκε μόλις κατά την αποστολή Apollo 14. Οι πρώτες λέξεις του πάνω στη Σελήνη ήταν: «Ομορφη θέα. Υπέροχη ερημιά» («Beautiful view. Magnificent desolation»).Μεταξύ των φωτογραφιών προς πώληση στην επικείμενη δημοπρασία, υπάρχει μία ακόμη με τιμή εκκίνησης τις 11.000 δολάρια. Πρόκειται για το φωτογραφικό αυτοπορτρέτο του Ολντριν στο Διάστημα ως μέλους της αποστολής του Gemini 12, το 1966. Τραβήχτηκε τρία χρόνια πριν από την πρώτη προσσελήνωση και πολλές δεκαετίες προτού δημιουργηθεί ο νεολογισμός «σέλφι». https://www.kathimerini.gr/culture/562812829/omorfi-thea-yperochi-erimia-me-timi-ekkinisis-11-000-dolaria/

Tο πραγματικό χρώμα του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Tα πραγματικά χρώματα των πλανητών Ποσειδώνα και Ουρανού δείχνουν πως και οι δύο πλανήτες μάλλον διαθέτουν παρόμοια γαλαζοπράσινη απόχρωση, σε αντίθεση με ότι πιστευόταν μέχρι σήμερα Στις μέχρι σήμερα απεικονίσεις ο Ουρανός φαινόταν να έχει ένα ανοιχτό κυανό χρώμα και ο Ποσειδώνας ένα εντυπωσιακό βαθύ μπλε. Οι πρώτες λεπτομερείς εικόνες των δύο παγωμένων πλανητών στο εξωτερικό τμήμα του ηλιακού μας συστήματος έγιναν δυνατές από την αποστολή του διαστημικού σκάφους Voyager 2 της NASA, το οποίο πραγματοποίησε κοντινά περάσματα από τον Ουρανό το 1986 και τον Ποσειδώνα το 1989. Το Voyager 2 παραμένει το μόνο διαστημόπλοιο που προσέγγισε τους δυο αυτούς πλανήτες.Το Voyager 2 κατέγραψε εικόνες από κάθε πλανήτη σε ξεχωριστά χρώματα και οι μονόχρωμες εικόνες συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν τις σύνθετες. Οι εικόνες του Ποσειδώνα βελτιώθηκαν για να ανδείξουν τα λευκά σύννεφα και τους ανέμους στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.Παρότι οι γνωστές εικόνες του Ουρανού από το Voyager 2 δημοσιεύτηκαν σε μια μορφή που πλησιάζει το «αληθινό» χρώμα του, οι αντίστοιχες του Ποσειδώνα προέκυψαν πολύ πιο μπλε. Αν και ήταν γνωστό εκείνη την εποχή στους πλανητικούς επιστήμονες ότι το βαθύτερο μπλε χρώμα του Ποσειδώνα προέκυψε τεχνητά – οι εικόνες κυκλοφόρησαν με λεζάντες που το εξηγούσαν – αυτή η λεπτομέρεια ξεχάστηκε με την πάροδο του χρόνου. Οι προσφάτως διορθωμένες εικόνες δείχνουν ότι ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός έχουν παρόμοια πρασινωπό-γαλάζια απόχρωση. Και οι δύο πλανήτες έχουν ατμοσφαιρική ομίχλη, αλλά ο Ποσειδώνας φαίνεται ελαφρώς πιο μπλε επειδή έχει ένα λεπτότερο στρώμα ομίχλης. Η ερευνητική ομάδα που ανασύνθεσε τις εικόνες των δυο πλανητών δημοσίευσε τα αποτελέσματά της στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Τα μεταβαλλόμενα χρώματα του Ουρανού Η ερευνητική ομάδα άδραξε την ευκαιρία να απαντήσει σε σε ένα ακόμα ερώτημα: γιατί ο Ουρανός φαίνεται να αλλάζει χρώματα καθώς περιφέρεται γύρω από τον ήλιο, όπως φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί: Ένας έτος στον Ουρανό διαρκεί 84 γήινα έτη. Ενώ ο πλανήτης φαίνεται πιο πράσινος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του χειμερινού ηλιοστασίου, έχει μια πιο μπλε απόχρωση κατά τις ισημερίες.Το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον Ουρανό από όλους τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος είναι ότι ο άξονας περιστροφής γύρω από τον εαυτό του βρίσκεται σχεδόν πάνω στην εκλειπτική, το επίπεδο δηλαδή πάνω το οποίο βρίσκεται η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, καθώς ο Ουρανός περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και τον εαυτό του, μοιάζει σαν να «κυλά» πάνω στην τροχιά του, «δείχνοντας» προς τη Γη έναν από τους πόλους του.Η ερευνητική ομάδα μελετώντας μετρήσεις της φωτεινότητας του πλανήτη που καταγράφηκαν από το Παρατηρητήριο Lowell στην Αριζόνα από το 1950 έως το 2016, ανέπτυξε ένα μοντέλο που συγκρίνει δεδομένα φωτός από τις πολικές περιοχές με τις ισημερινές περιοχές και βρήκε ότι οι πολικές περιοχές είναι πιο ανακλαστικές στα πράσινα και κόκκινα μήκη κύματος φωτός. Αυτό το μοντέλο περιελάμβανε την προσθήκη ενός «καλύμματος» μιας πυκνότητας ομίχλης από πάγο μεθανίου, η οποία παρατηρείται όταν ο πλανήτης μετακινείται από την ισημερία στο ηλιοστάσιο. Έτσι αποδείθηκε ότι ο Ουρανός είναι πιο πράσινος στο ηλιοστάσιο λόγω των πολικών περιοχών που έχουν μειωμένη αφθονία μεθανίου αλλά και αυξημένο πάχος σωματιδίων πάγου μεθανίου.Όμως πολλά μυστήρια σχετικά με τους πλανήτες Ουρανό και Ποδειδώνα παραμένουν ακόμα άλυτα. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια οι ερευνητές έχουν εντοπίσει ακτίνες Χ που προέρχονται από τον Ουρανό, ενώ το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκάλυψε πρόσφατα τους συνήθως αόρατους δακτυλίους του και τα κρυφά χαρακτηριστικά της ατμόσφαιράς του. πηγή: https://edition.cnn.com/2024/01/04/world/neptune-uranus-new-color-images-scn/index.html

Η Roscosmos δημοσιεύει αποχαρακτηρισμένα έγγραφα για τη δημιουργία αυτόματων σταθμών "Venera-11" και "Venera-12" Πριν από 45 χρόνια, από το Μπαϊκονούρ, οι πύραυλοι Proton-K εκτόξευσαν τους αυτόματους σταθμούς Venera-11 και Venera-12, των οποίων τα οχήματα καθόδου τρεις μήνες αργότερα έκαναν ήπια προσγείωση στην Αφροδίτη και πραγματοποίησαν την έρευνά τους. Τα επιστημονικά όργανα του αεροσκάφους Venera 11 εξέτασαν λεπτή χημική ανάλυση της σύστασης της ατμόσφαιρας και των νεφών, φασματική ανάλυση της ηλιακής ακτινοβολίας που είναι διάσπαρτη στην ατμόσφαιρα, ηλεκτρικές εκκενώσεις στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, καθώς και μέτρηση θερμοκρασίας, πίεσης και αεροδυναμικής υπερφόρτωσης. Τα επιστημονικά όργανα Venera-12 μελέτησαν λεπτή χημική ανάλυση της σύστασης της ατμόσφαιρας και των νεφών, φασματική ανάλυση της ηλιακής ακτινοβολίας που είναι διάσπαρτη στην ατμόσφαιρα, ηλεκτρικές εκκενώσεις στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και επίσης μέτρησαν τη θερμοκρασία, την πίεση και τις αεροδυναμικές υπερφορτώσεις. Λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα: https://www.roscosmos.ru/40074/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569026

Οι χρωματικές εκρήξεις των σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι Chen et al δημιούργησαν μια νέα εικόνα του υπολείμματος σουπερνόβα 30 Doradus B (ή 30 Dor B), συνδυάζοντας δεδομένα ακτίνων Χ από το παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra (μωβ χρώμα), οπτικά δεδομένα από το τηλεσκόπιο Blanco στη Χιλή (πορτοκαλί και κυανό χρώμα) και δεδομένα υπέρυθρων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer (κόκκινο χρώμα). Προστέθηκαν επίσης και τα οπτικά δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble σε ασπρόμαυρο, ώστε να γίνουν ευδιάκριτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αστρονομικού φαινομένου. Το 30 Dor B βρίσκεται στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, έναν μικρό γειτονικό μας γαλαξία σε απόσταση 160.000 έτη φωτός από τη Γη. Αποτελεί το μέρος μιας μεγαλύτερης περιοχής του διαστήματος όπου τα τελευταία 8 έως 10 εκατομμύρια χρόνια σχηματίζονται συνεχώς νέα άστρα.Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι η κεντρική περιοχή του 30 Dor B προέκυψε από δύο ξεχωριστές εκρήξεις σουπερνόβα. Τόσο το πάλσαρ όσο και οι φωτεινές ακτίνες Χ που φαίνονται στο κέντρο του 30 Dor B πιθανότατα προήλθαν από μια έκρηξη σουπερνόβα μετά την κατάρρευση ενός τεράστιου άστρου πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Όμως, το μεγαλύτερο αχνό κέλυφος των ακτίνων Χ, είναι αρκετά μεγάλο για να έχει προκύψει από το ίδιο σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον δύο εκρήξεις σουπερνόβα έγιναν στο 30 Dor B, με το μεγαλύτερο κέλυφος των ακτίνων Χ να προέκυψε από άλλο ή και περισσότερα σουπερνόβα πολύ νωρίτερα στο παρελθόν. Οι παρατηρήσεις στη συγκεκριμένη περιοχή θα συνεχιστούν έως ότου οι αστρονόμοι κατανοήσουν το πώς ακριβώς προέκυψε η εντυπωσιακή εικόνα που βλέπουμε σήμερα. πηγή: https://chandra.cfa.harvard.edu/photo/2024/30dorb/?fbclid=IwAR2ishdWofF14yifIRCBoyI1SvpqdrnY8hqjC_ih_Kx6LyU0dguChOrher

Γειτονικός μας γαλαξίας ίσως έχει αδελφάκι που το έκρυβε περίτεχνα μέχρι σήμερα. Εικόνα του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου Το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου είναι πιθανώς όχι ένας αλλά δύο γαλαξίες.Το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου είναι ένας κοντινός γαλαξίας στον δικό μας ο οποίος είναι πολύ οικείος στους αστρονόμους ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν… Μία νέα έρευνα δείχνει ότι ο γαλαξίας που βρίσκεται περίπου 199.000 έτη φωτός από τη Γη στην πραγματικότητα είναι δύο γαλαξίες ο ένας πίσω από τον άλλο.Για να κάνει την ανακάλυψη, μια ομάδα με επικεφαλής την Κλερ Μάρεϊ αστρονόμο στο Επιστημονικό Ινστιτούτο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου στο Μέριλαντ, παρακολούθησε την κίνηση των νεφελωμάτων και των άστρων που γεννιούνται μέσα τους γύρω από το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Βρήκαν ότι ο μικρός γαλαξίας, ο οποίος έχει πλάτος περίπου 18.900 έτη φωτός (ή λιγότερο από το ένα πέμπτο του πλάτους του γαλαξία μας) περιέχει δύο ξεχωριστά αστρικά φυτώρια σε απόσταση χιλιάδων ετών φωτός μεταξύ τους.Τόσο το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου όσο και το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου είναι νάνοι γαλαξίες που συνδέονται βαρυτικά με τον Γαλαξία μας και έλκονται σταθερά από αυτόν με αποτέλεσμα να συγκρουστούν-συγχωνευθούν μαζί του στο απώτερο μέλλον.Ενώ το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου έχει σχήμα δίσκου παρόμοιο με αυτό του γαλαξία μας, το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου είναι πιο ακανόνιστο. Το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου έχει μόνο το ένα τρίτο της μάζας του μεγαλύτερου νάνου γαλαξία, ο οποίος έχει μάζα περίπου 7 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.Αν και προηγουμένως πιστευόταν ότι το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου αποτελείται από πολλαπλά συστατικά είναι καλυμμένο από διαστρικά νέφη αερίου και σκόνης, πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν δύσκολο να διακριθούν.Η Κλερ Μάρεϊ μελετώντας τα τελευταία χρόνια το Μικρό Νέφους του Μαγγελάνου είχε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα απομεινάρια ενός νάνου γαλαξία, για ένα γαλαξιακό «ναυάγιο» γεμάτο αέριο το οποίο διαταράσσεται από βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου και τον γαλαξία μας. Στη νέα μελέτη η Μάρεϊ και οι συνεργάτες της αποφάσισαν να μελετήσουν τα ραδιοκύματα που εκπέμπονται από το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου αξιοποιώντας παρατηρήσεις επίγειων τηλεσκοπίων και του σκάφους της ευρωπαϊκής αποστολής Gaia που πραγματοποιεί χαρτογράφηση χιλιάδων άστρων του γαλαξία μας.Οι ερευνητές κατάφεραν να συλλέξουν δεδομένα (ταχύτητα, κίνηση) χιλιάδων νεαρής ηλικίας άστρων στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Στη συνέχεια οι ερευνητές μελέτησαν την αλληλεπίδραση αυτών των άστρων με τα νεφελώματα στα οποία γεννήθηκαν. Διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κρίσιμες διαφορές (χημεία, υλικά κ.α.) σε ορισμένα από τα νεφελώματα και η μόνη εξήγηση που μπορούν να δώσουν είναι ότι το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου είναι στην πραγματικότητα δύο κοσμικά αντικείμενα και όχι ένα. Αν αυτό επιβεβαιωθεί θα πρέπει φυσικά να βρεθούν νέα ονόματα για τους δύο πλέον γαλαξίες και φυσικά να ξεκινήσει μια προσπάθεια μελέτης τους εξ αρχής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1561001/geitonikos-mas-galaxias-isos-echei-adelfaki-poy-to-ekryve-peritechna-mechri-simera/

Χρονια Πολλα και Καλη χρονια σε ολα τα μελη και τους φιλους του Astrovox, Με υγεια πανω απ¨ολα!!!

Σήμερα το πρωί το τροχιακό υψόμετρο του ISS προσαρμόστηκε Στις 23 Δεκεμβρίου στις 04:55 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες Progress MS-24 άναψαν, λειτούργησαν για 1131,85 δευτερόλεπτα και παρήγαγαν ώθηση 1,84 m/s. Μετά τον ελιγμό, το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ISS αυξήθηκε κατά 3,2 km και ανήλθε σε 417,70 km πάνω από την επιφάνεια της Γης. Έτσι οι ειδικοί προετοιμάζουν τον σταθμό για τη μελλοντική εκτόξευση του Soyuz MS-25 και την προσγείωση του Soyuz MS-24. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568492 Μίνι αγρόκτημα στο ISS Οι μελλοντικοί αστροναύτες θα χρειαστούν μια καλή πηγή πρωτεΐνης για διαπλανητικά ταξίδια. Για το σκοπό αυτό, σήμερα ο ISS μελετά την εμβρυϊκή ανάπτυξη των νεοσσών στο διάστημα. Στις αρχές Δεκεμβρίου, το πλήρωμα ξεκίνησε το πείραμα Quail. 48 αυγά ιαπωνικών ορτυκιών τοποθετήθηκαν σε μια διαστημική θερμοκοιτίδα: τα μισά από τα αυγά βρίσκονται σε μηδενική βαρύτητα, τα άλλα σε μια φυγόκεντρο που προσομοιώνει τη βαρύτητα. Στο βίντεο, ο Konstanin Borisov εξήγησε ποια έμβρυα ορτυκιού εισάγονται και πόσο διαρκεί το πείραμα. Παρεμπιπτόντως, κανένα ορτύκι δεν θα γεννηθεί σε αυτή την αποστολή - τα αυγά θα τοποθετηθούν σε κάψουλες με διάλυμα φορμαλδεΰδης και θα σταλούν στη Γη για να μελετήσουν την επίδραση της μικροβαρύτητας στα έμβρυα. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243868%2F7d19b2dd6d0457977e%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568841

Οι διαστημικές τηγανητές πατάτες του ΑΠΘ. Μία «λαχταριστή» και «χρυσαφένια» αναγνώριση επεφύλαξε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και την Ελλάδα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), στην ανασκόπησή του για το 2023 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην οποία συμπεριέλαβε ένα βίντεο τηγανίσματος πατάτας στο διάστημα, από τα πειράματα της Ομάδας Δυναμικής Πολυφασικών Συστημάτων, του Εργαστηρίου Χημικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας, του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου.«Αν τηγανίζατε πατάτες στον πλανήτη Δία, πιθανότατα θα είχαν καλύτερη γεύση από ό,τι στη Γη», ξεκινά το βίντεο που ανήρτησε ο ESA στον σύνδεσμο https://www.facebook.com/EuropeanSpaceAgency/videos/frying-in-zero-gravity/3548278812059977/. Στη συνέχεια επεξηγεί το πείραμα και τους στόχους του, προβάλλοντας στιγμιότυπα από την ομάδα των Ελλήνων ερευνητών να το υλοποιεί στο πλαίσιο παραβολικών πτήσεων. «Η φριτέζα του διαστήματος» «Καταφέραμε και τηγανίσαμε πραγματικές πατάτες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και είδαμε ότι γίνεται», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ o πρόεδρος του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ, διευθυντής του Εργαστηρίου Χημικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας και της επιστημονικής ομάδας Δυναμικής Πολυφασικών Συστημάτων, Θοδωρής Καραπάντσιος, ο οποίος είναι επικεφαλής εμβληματικών πειραμάτων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, έχοντας συμμετάσχει με την ερευνητική του ομάδα σε περισσότερα από 20 έργα ανάπτυξης τεχνολογίας για διαστημικές εφαρμογές και σε 11 πειραματικές καμπάνιες παραβολικών πτήσεων.Τώρα το Εργαστήριο Χημικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας του ΑΠΘ σχεδιάζει και τη φριτέζα του διαστήματος, τη συσκευή που θα συμπληρώσει την… οικοσκευή των αστροναυτών. Ήδη οι επιστήμονες εργάζονται για την επίλυση διάφορων τεχνολογικών προβλημάτων που απορρέουν από το τηγάνισμα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, εκ των οποίων ένα από τα πιο σημαντικά είναι οι οσμές που εκλύονται και μάλιστα μέσα σε έναν χώρο ο οποίος δεν αερίζεται. «Οι αστροναύτες δήλωναν ότι στα ταξίδια λαχταρούσαν… τηγανητές πατάτες» Η ιδέα για τις διαστημικές τηγανητές πατάτες δεν γεννήθηκε στο ΑΠΘ. Η πρόταση στον κ. Καραπάντσιο και την ομάδα του -που εδώ και πολλά χρόνια πειραματίζεται στον βρασμό σε έλλειψη βαρύτητας- έγινε από στελέχη της NASA και του ESA στη διάρκεια ενός φόρουμ, στην έδρα του κρατικού αμερικανικού οργανισμού που ασχολείται με την εξερεύνηση του διαστήματος, την αεροναυτική και τη μελέτη του περιβάλλοντος της Γης.Η ομάδα του ΑΠΘ είχε δώσει το έναυσμα παρουσιάζοντας πειράματα, σύμφωνα με τα οποία ο μηχανισμός δημιουργίας και κίνησης φυσαλίδων ατμού κατά τον βρασμό στο εσωτερικό πορωδών κεραμικών μέσων μοιάζει με αυτόν κατά το τηγάνισμα. Αν και οι πρώτες δραστηριότητες της ομάδας του ΑΠΘ αφορούσαν τη χρήση του βρασμού σε πορώδη κεραμικά υλικά ως μέσο για να διατηρηθεί χαμηλή η θερμοκρασία των τοιχωμάτων διαστημοπλοίων κατά την επιστροφή τους στην ατμόσφαιρα της γης ή σε περίπτωση φωτιάς, προέκυψε ζωηρό ενδιαφέρον για το τηγάνισμα πατάτας στο Διάστημα, καθώς υπήρχαν δηλώσεις από αστροναύτες που λέγανε πως αυτό που τους λείπει στα ταξίδια μακριά από τη Γη είναι οι… τηγανιτές πατάτες. «Η δουλειά πάνω στο συγκεκριμένο ερώτημα – project ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια. Πρωτίστως έπρεπε να αποδείξουμε πως έχουμε την ικανότητα να το κάνουμε για να πάρουμε τη χρηματοδότηση. Η περίοδος αυτή ήταν συναρπαστική, καθώς χρειάστηκε να γίνουν πολλά πειράματα αρχικά σε μεγάλη κλίμακα -με πολλές πατάτες- στο εργαστήριο, να βρεθούν τα κατάλληλα on-line μετρητικά που θα έδιναν αξιόπιστη πληροφορία για την εξέλιξη του τηγανίσματος, τόσο εντός της πατάτας όσο και εντός του λαδιού, ενώ στη συνέχεια κρίθηκε επιβεβλημένη η διεξαγωγή του πειράματος στη μεγάλη φυγόκεντρο (Large Diameter Centrifuge) που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος για να αξιολογηθεί ποσοτικά η επίδραση της μεταβολής της επιτάχυνσης της βαρύτητας», εξήγησε ο κ. Καραπάντσιος.Σημείωσε, δε, ότι τα αποτελέσματα του πειράματος του ΑΠΘ δημοσιεύτηκαν σε έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό όπου «πλέον της λεπτομερούς παρουσίασης των πειραμάτων προτείναμε και κατάλληλο φυσικό μηχανισμό» και «μάλιστα πήραμε πολύ καλές κριτικές όσον αφορά στην ερμηνεία που δώσαμε στα πειράματα». «Πειράματα σε 25 δευτερόλεπτα» Η πειραματική συσκευή – φριτέζα του ΑΠΘ, μεταφέρθηκε από το εργαστήριο του Αριστοτελείου στον αέρα και στις παραβολικές πτήσεις, όπου οι απαιτήσεις για συντονισμό και οργάνωση ήταν ιδιαίτερα υψηλές. «Όλα έπρεπε να είναι οργανωμένα με ακρίβεια δευτερολέπτου», είπε ο κ. Καραπάντσιος, περιγράφοντας τη διαδικασία των παραβολικών πτήσεων, όπου τα μέλη της επιστημονικής ομάδας έπρεπε να ολοκληρώνουν μέρη του πειράματος μέσα σε 25 δευτερόλεπτα έλλειψης βαρύτητας, όσο δηλαδή διαρκούσε η κάθε μία «παραβολική βουτιά» του αεροσκάφους, η οποία γίνεται όταν το αεροσκάφος σβήνει προσωρινά τους κινητήρες και κυριολεκτικά πέφτει από περίπου τα 10 χιλιόμετρα υψόμετρο στα 8 χιλιόμετρα.Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 186 παραβολικές βουτιές των 25 δευτερολέπτων η κάθε μία, μέσα σε έξι μέρες, σε δύο καμπάνιες παραβολικών πτήσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων χιλιάδες φυσαλίδες εκλύθηκαν και καταγράφηκαν από κάμερες υψηλές ταχύτητας κατά το «τηγάνισμα».«Κι αν για τους περισσότερους τα 25 δευτερόλεπτα της παραβολικής βουτιάς, όπου το αεροσκάφος χάνει απότομα δύο χιλιόμετρα ύψος, αποτελούν ελάχιστο χρόνο, για εμάς που κάνουμε το πείραμα φαίνεται…αιώνας», πρόσθεσε ο κ. Καραπάντσιος. Με αφορμή το πείραμα για το Διάστημα, τα μέλη της ομάδας του Εργαστηρίου διαπίστωσαν πως μια ήπια φυγοκέντρηση πλανητικού τύπου (περιστροφή σε δύο άξονες) -χωρίς να δημιουργεί πολύ μεγάλες δυνάμεις- είναι ικανή να πετύχει τηγάνισμα σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και σε μικρότερο χρόνο. Έφτιαξαν, λοιπόν, ένα μηχάνημα το οποίο το έχουν πατεντάρει και αυτή την περίοδο προσπαθούν να το προωθήσουν στην αγορά. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο κ. Καραπάντσιος, έχουν ήδη ενδιαφερθεί αμερικανικές εταιρίες. Εκπρόσωποί τους ήρθαν στη Θεσσαλονίκη για να το δουν και επιθυμούν να το εφαρμόσουν σε βιομηχανική κλίμακα -να προτηγανίσουν πατάτα- όπου ο χρόνος και η θερμοκρασία σημαίνουν… χρήμα.«Τηγανητές πατάτες στον μισό χρόνο, σε χαμηλότερη θερμοκρασία και με οικονομία στο λάδι!» Όπως είδαν στις δοκιμές, μέσω της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε στο Εργαστήριο Χημικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας του ΑΠΘ, η πατάτα μπορεί να τηγανίζεται στον μισό χρόνο και σε μικρότερη θερμοκρασία π.χ. στους 150-160 βαθμούς Κελσίου αντί στους 180 βαθμούς. Αυτό σημαίνει λιγότερα έως καθόλου καρκινογόνα προϊόντα και εξοικονόμηση ενέργειας. Επίσης το λάδι δεν υποβαθμίζεται γρήγορα και άρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περισσότερα τηγανίσματα.«Τα τεστ έδειξαν ότι η συγκεκριμένη πατέντα έχει τεχνολογικό και εμπορικό ενδιαφέρον», είπε ο κ. Καραπάντσιος προσθέτοντας πως ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί για μια συσκευή που θα μπορούσε να μπει στα νοικοκυριά αφορά στον σχεδιασμό της ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος για τον χειριστή από τα κινούμενα μέρη. «Εξάγοντας «πράσινο χρυσό» και γνώση» Προβάλλοντας την υψηλή διατροφική αξία του ελαιόλαδου η ομάδα του ΑΠΘ πρότεινε το τηγάνισμα στο Διάστημα να γίνεται με ελαιόλαδο, αν και είναι γνωστό ότι οι υψηλές θερμοκρασίες κατά το τηγάνισμα το υποβαθμίζουν. «Παρόλα αυτά η ψυχολογική σημασία να καταναλώνεται ένα τέτοιο προϊόν από τους αστροναύτες είναι σημαντική και γι’ αυτό το ελληνικό ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε στα πειράματα μας, προβάλλοντας με αυτό τον τρόπο τον πράσινο χρυσό του αγροδιατροφικού τομέα της χώρας μας», επισήμανε ο καθηγητής, ενώ αναφερόμενος στο κόστος των πειραμάτων πρόσθεσε πως αυτό είναι της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για καθένα από αυτά και χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια ή από τον Ευρωπαϊκό Διαστημικό Οργανισμό. «Είμαστε μια μικρή εξαγωγική «μονάδα». Εξάγουμε γνώσεις και επιστήμη και φέρνουμε χρήματα στον τόπο μας και με αυτόν τον τρόπο κρατάμε εδώ νέους Έλληνες επιστήμονες με προσόντα», κατέληξε. – https://www.amna.gr/home/article/786902/Oi-diastimikes-tiganites-patates-tou-APTh-proballontai-stin-anaskopisi-tou-Europaikou-Organismou-Diastimatos

Από τι είναι φτιαγμένη η φωτιά; «Η φλόγα δεν είναι στην πραγματικότητα ουσία» Οι διακριτές ζώνες μιας φλόγας Σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, το είδος μας πάντα είχε εμμονή με τη φωτιά. Από τα πρώτα γρυλίσματα γύρω απ’ τις υπαίθριες φωτιές της Πλειστόκαινου εποχής μέχρι την εξαιρετική ερμηνεία του Κερτ Ράσελ στην ταινία «Κύματα φωτιάς» , η φωτιά ανέκαθεν κατείχε κεντρικό ρόλο στις κοινωνίες και τη φαντασία μας.Αλλά η λέξη φωτιά είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μια καύσιμη ύλη, μια χημική αντίδραση, και τα προϊόντα που παράγουν μαζί. To ερώτημα του τίτλου δεν αναφέρεται σ’ αυτό, αλλά μάλλον στην ίδια τη φλόγα. Που είναι και πολύ συναρπαστική. Αλλά: Η φλόγα δεν είναι στην πραγματικότητα ουσία. Η φλόγα είναι η σε εξέλιξη χημική μεταβολή της καύσιμης ύλης από οξειδωτικά αέρια, που παράγει θερμική ενέργεια και φως. Για να δημιουργηθεί μια φλόγα υπάρχουν τρία βασικά προαπαιτούμενα: 1) καύσιμη ύλη, 2) οξυγόνο (ή άλλο οξειδωτικό αέριο, αλλά εδώ ας μείνουμε στο παλιό καλό Ο2) και 3) μια πηγή θερμότητας για να ξεκινήσει η αντίδραση. Η καύσιμη ύλη (είτε πρόκειται για ένα κούτσουρο είτε για οτιδήποτε άλλο) περιέχει χημικούς δεσμούς. Σ’ αυτούς τους χημικούς δεσμούς είναι αποθηκευμένη μια ποσότητα ενέργειας, η οποία λαχταράει ν’ απελευθερωθεί. Η φλόγα είναι η απελευθέρωση αυτής της ενέργειας – ενέργειας που αρχικά ήταν αποθηκευμένη στους χημικούς δεσμούς μεταξύ των ατόμων του κούτσουρου και απελευθερώνεται με τη χαρακτηριστική θερμότητα και το φως της φλόγας.Η φλόγα είναι ενέργεια. Είναι η χημική αντίδραση που συμβαίνει μεταξύ του οξυγόνου και των μοριακών δεσμών της καύσιμης ύλης. Αν και είναι λίγο πολύπλοκο για να το εξηγήσουμε εδώ, σε αυτή την αντίδραση κάποιοι δεσμοί σπάνε, άλλοι σχηματίζονται και ηλεκτρόνια αλλάζουν θέση.Κάτι ενδιαφέρον σχετικά με τη φλόγα είναι ότι έχει διακριτές στρώσεις, στις οποίες λαμβάνουν χώρα διαφορετικά στάδια της χημικής αντίδρασης. Αν έχεις ποτέ κοιτάξει από κοντά τη φλόγα ενός κεριού, σίγουρα θα έχεις δει αυτές τις στρώσεις. Πιο κοντά στην καύσιμη ύλη είναι η εσωτερική στρώση – αυτή είναι το λιγότερο ζεστό σημείο και περιέχει ένα μείγμα καυτών υδρατμών απ΄την καύσιμη ύλη και λίγο οξυγόνο. Η μεσαία στρώση της φλόγας είναι το μέρος όπου η αντίδραση αρχίσει να δυναμώνει – είναι πολύ πιο ζεστή και φωτεινή από την εσωτερική στρώση. Τέλος, η εξωτερική στρώση είναι το μέρος που η χημική αντίδραση προχωράει για τα καλά – είναι η πιο ζεστή και η πιο λεπτή στρώση της φλόγας.Έτσι λοιπόν, την επόμενη φορά που θα βρίσκεσαι δίπλα στο τζάκι, μην ξεχάσεις να ευχαριστήσεις τη θερμογόνο ανταλλαγή ηλεκτρονίων που πραγματοποιείται στα ιδιαιτέρως οξειδωτικά αέρια στην ατμόσφαιρά μας, τα οποία αναπνέεις κιόλας. απόσπασμα από το βιβλίο της Εlson Leah, (ΔΕΝ) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΑΖΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, εκδόσεις Παπαδόπουλος

Εντυπωσιακές εικόνες από το ρεβεγιόν που έκανε αποστολή της NASA στην ηφαιστειακή πρωτεύουσα του ηλιακού μας συστήματος (βίντεο) Μία από τις νέες εικόνες που κατέγραψε από την Ιώ το Juno. πηγή φωτό (NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Ted Stryk) Το σκάφος Juno πλησίασε πολύ κοντά στην Ιώ στις 30 Δεκεμβρίου.Το διαστημικό σκάφος Juno της NASA που εξερευνά το σύστημα του Δία πλησίασε σε κοντινή απόσταση την Ιώ στις 30 Δεκεμβρίου και κατέγραψε μοναδικές εικόνες του κολασμένου δορυφόρου του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Το Juno που εξερευνά το Δία και τα φεγγάρια του από το 2016 πλησίασε την Ιώ σε απόσταση περίπου 1,500 χλμ. που είναι η κοντινότερη απόσταση που έχει πλησιάσει τον δορυφόρο σκάφος κάποιας διαστημικής αποστολής τα τελευταία 20 χρόνια.Το Juno κατέγραψε μια σειρά από νέες λεπτομερείς εικόνες του δορυφόρου οι οποίες αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τα διάφορα φαινόμενα που συντελούνται σε αυτόν τον κολασμένο κυριολεκτικά κόσμο του ηλιακού μας συστήματος. Η επίσκεψη του Juno τις τελευταίες ώρες του 2023 στην Ιώ ήταν η 57η που πραγματοποίησε στο δορυφόρο και βέβαια η πιο κοντινή. Η Ιώ είναι ο τρίτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Είναι το γεωλογικά πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, ηφαίστεια εκρήγνυνται αδιάκοπα εκτοξεύοντας κολοσσιαίες ποσότητες πυρακτωμένων υλικών σε ύψος εκατοντάδων χλμ. Η Ιώ αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του Δία και εκτός από τα πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο του Δία προκαλώντας υψηλής έντασης σέλας.Γεωλογικά η Ιώ είναι το πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα επειδή βρίσκεται αιχμαλωτισμένη σε μια βαρυτική παγίδα ανάμεσα στο Δία και τους γειτονικούς δορυφόρους Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ, που την έλκουν από διαφορετικές συνεχώς γωνίες. Μέσα σ’ αυτές τις παλιρροϊκές δυνάμεις η επιφάνεια του εδάφους της Ιούς ανεβοκατεβαίνει συνεχώς. Οι παλίρροιες θερμαίνουν το εσωτερικό της λιώνοντας τους βράχους, που μαζί με θειούχα αέρια ξεπετάγονται στην επιφάνεια με βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις. Ορισμένα από τα 400 ενεργά ηφαίστειά της εκτοξεύουν τα πυρακτωμένα τους υλικά σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων, ενώ καπναγωγοί διοξειδίου του θείου απελευθερώνονται από το εσωτερικό και ανερχόμενοι παγώνουν και πέφτουν πάλι στο έδαφος σαν όμορφο χρωματιστό χιόνι. Hφαίστεια στην επιφάνεια της Ιούς To βέλος δείχνει ένα ηφαιστειακό νέφος https://www.naftemporiki.gr/techscience/1559988/entyposiakes-eikones-apo-to-revegion-poy-ekane-apostoli-tis-nasa-stin-ifaisteiaki-proteyoysa-toy-iliakoy-mas-systimatos-vinteo/

Πρωτοχρονιάτικη έκρηξη στον Ήλιο απειλεί με μπλακ άουτ σήμερα τη Γη (βίντεο) πηγή φωτό NASA Πρόκειται για την πιο ισχυρή έκλαμψη των τελευταίων ετών.Η NASA ανακοίνωσε ότι την πρωτοχρονιά συνέβη μια πολύ ισχυρή έκρηξη στον Ήλιο, η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί από το 2017. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι εκρήξεις που παρατηρούνται όταν η έντονη δραστηριότητα στα μαγνητικά πεδία του Ήλιου διαταράσσει την μαγνητική ισορροπία στο μητρικό μας άστρο με αποτέλεσμα την έκλυση τεράστιας ενέργειας που συνοδεύεται μια με έντονη λάμψη. Οι εκρήξεις αυτές εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και λαμπρότητας, ενώ τα ηλιακά ενεργειακά σωματίδια που απελευθερώνονται, επηρεάζουν τη Γη με φαινόμενα όπως το σέλας αλλά και με παρεμβολές στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στην Γη. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία το τσουνάμι των ηλιακών σωματιδίων από την έκρηξη της 1η Ιανουαρίου έχει πλησιάσει τη Γη και αναμένεται να προκαλέσει σήμερα σέλας αλλά και κατά πάσα πιθανότητα μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης μπλακ άουτ σε τηλεπικοινωνίες ή/και ηλεκτρικά δίκτυα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1559967/protochroniatiki-ekrixi-ston-ilio-apeilei-me-mplak-aoyt-simera-ti-gi-vinteo/

Ρεβεγιόν πρωτοχρονιάς για το Hubble με κοσμικά πυροτεχνήματα (βίντεο) Το κοσμικό πυροτέχνημα. πηγή φωτό (NASA, STScI/AURA) Μια εντυπωσιακή εικόνα από γειτονικό γαλαξία λίγο πριν την έλευση του 2024.Στο πνεύμα της εορταστικής περιόδου βρίσκονται ανάμεσα στα άλλα και τα διαστημικά τηλεσκόπια καταγράφοντας τις τελευταίες μέρες εικόνες από το Σύμπαν οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παραπέμπουν στα Χριστούγεννα και τον ερχομό του νέου έτους. Το Hubble και το James Webb προσέφεραν εντυπωσιακές εικόνες από το Διάστημα οι οποίες απεικονίζουν κοσμικές δομές και σώματα που μοιάζουν με Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, με χιονόμπαλες, με χορό κ.α.Λίγες ώρες πριν ο ουρανός των περισσότερων περιοχών στη Γη φωτιστεί με πυροτεχνήματα στην αλλαγή του χρόνου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα που κατέγραψε το Hubble στην οποία αποτυπώνεται κάτι που η αμερικανική διαστημική υπηρεσία χαρακτηρίζει «πυροτεχνήματα». Πρόκειται για «κοσμικά νήματα» όπως τα χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τα οποία είναι στην πραγματικότητα υπολείμματα μιας αστρικής έκρηξης που συνέβη στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος. Το κοσμικό πυροτέχνημα. πηγή φωτό (NASA, STScI/AURA) Είναι ένας μικρός γειτονικός μας γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και θεωρείται γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας. Σε αυτό το γαλαξία βρίσκεται το νεφέλωμα της Ταραντούλας (ή 30 Doradus) που αποτελεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων στη γαλαξιακή μας κοινότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1558593/revegion-protochronias-gia-to-hubble-me-kosmika-pyrotechnimata-vinteo/

Το γαλαξιακό βαλς των Χριστουγέννων (βίντεο) Πηγή φωτό ESA/Hubble & NASA, J. Dalcanton, Dark Energy Survey/DOE/FNAL/NOIRLab/NSF/AURA Acknowledgement: L. Shatz Σπειροειδείς γαλαξίες ποζάρουν στο φακό του Hubble.Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα του Σύμπαντος προσέθεσε στο μακρύ κατάλογο του το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.Ανήμερα των Χριστουγέννων το Hubble κατέγραψε μια εικόνα στην οποία αποτυπώνονται σπειροειδείς γαλαξίες, όπως ο δικός μας, οι οποίοι βρίσκονται σε διάφορες αποστάσεις από τη Γη και μοιάζουν να συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα σε μια σκηνή που μοιάζει με ένα υπέροχο γαλαξιακό χορό.Ο μεγαλύτερος γαλαξίας στην εικόνα είναι ο NGC 1356, ο οποίος φαίνεται στη δεξιά πλευρά της εικόνας. Αυτός ο σπειροειδής γαλαξίας βρίσκεται 550 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ο NGC 1356 πλαισιώνεται από αρκετούς φαινομενικά μικρότερους γαλαξίες παρόμοιας σπειροειδούς μορφολογίας. Πάνω από τον κύριο γαλαξία βρίσκεται ο γαλαξίας που είναι γνωστός ως LEDA 467699, ενώ αμέσως στα αριστερά του βρίσκεται ο LEDA 95415. Αριστερά στο τρίο των γαλαξιών διακρίνονται διάφορα άστρα.Η εικόνα του Hubble είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του πώς οι διαστημικές λήψεις μπορεί μερικές φορές να είναι παραπλανητικές. Αν και αυτοί οι γαλαξίες φαίνονται να είναι κοντά στον NGC 1356  που φαίνεται να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους στην πραγματικότητα είναι πολύ απομακρυσμένοι. Ενώ ο NGC 1356 βρίσκεται σε απόσταση μεταξύ 500 και 600 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, ο γαλαξίας με τον οποίο φαίνεται να ανταλλάσσει αστέρια και αέριο βρίσκεται σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση. Ο LEDA 95415 είναι στην πραγματικότητα 840 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από εμάς, που σημαίνει ότι υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα περίπου 290 εκατ. ετών φωτός μεταξύ αυτών των γαλαξιών. Πηγή φωτό ESA/Hubble & NASA, J. Dalcanton, Dark Energy Survey/DOE/FNAL/NOIRLab/NSF/AURA Acknowledgement: L. Shatz Η εικόνα δείχνει τις δυνατότητες του Hubble να καταγράφει εικόνες γαλαξιών που φαίνονται κοντά αλλά είναι στην πραγματικότητα απομακρυσμένοι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1557527/to-galaxiako-vals-ton-christoygennon-vinteo/

Εργασία και Τεχνητή Νοημοσύνη: Τι μάθαμε το 2023. Οι μεγαλύτερες τάσεις για το χώρο εργασίας με τεχνητή νοημοσύνη το 2023 δείχνουν πώς η τεχνολογία έχει ταρακουνήσει την εργασία.Λίγο περισσότερο από ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που η OpenAI λάνσαρε το chatbot της, ChatGPT, αλλά η τεχνολογία απασχολεί τους περισσότερους εργαζόμενους. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, έχει γίνει μέρος της καθημερινής τους ρουτίνας.Η τεχνητή νοημοσύνη έχει μετατραπεί από μια αφηρημένη ιδέα για πολλούς, σε ένα οικείο εργαλείο που μπορεί να βελτιώσει την εργασία και δημιουργήσει νέες ιδέες. Όμως δεν έχουν όλοι καλωσορίσει την τεχνολογία, και αντιθέτως τη βλέπουν ως απειλή για την ίδια τους την καριέρα. Πρόκειται για μια πίεση και ένα δίλημμα που καθόρισε τη φετινή χρονιά.Οι μεγαλύτερες τάσεις για το χώρο εργασίας με τεχνητή νοημοσύνη το 2023 δείχνουν πώς η τεχνολογία έχει ταρακουνήσει την εργασία, όπως την ξέρουμε. Μας δίνουν επίσης μια ματιά στο πώς μπορεί να την επηρεάσει η τεχνητή νοημοσύνη το 2024, καθώς η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται με αστραπιαίο ρυθμό. Οι εργαζόμενοι βασίζονται ήδη στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Πολλοί εργαζόμενοι έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν την ΤΝ στην καθημερινή τους εργασία για την εξοικονόμηση χρόνου σε διοικητικές εργασίες, ιδίως σε υποτυπώδη γραφή και βασικές ιδέες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις θέσεις εργασίας τεχνογνωσίας, όπου η ΤΝ παρουσιάζει δυνατότητες να απελευθερώσει τους εργαζόμενους για να κάνουν δημιουργικές, πιο εξελιγμένες εργασίες. (Ορισμένοι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία ακόμη και για τη σύνταξη βιογραφικών σημειωμάτων και συνοδευτικών επιστολών για να βρουν αυτές τις θέσεις εργασίας).Καθώς όμως όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν την ΤΝ, ορισμένοι εργοδότες αντιδρούν περιορίζοντας τη χρήση της τεχνολογίας στον εργασιακό χώρο. Αυτό έχει συμπεριλάβει τη σιωπηρή παρεμπόδιση ή την απόλυτη απαγόρευση της πρόσβασης σε εργαλεία όπως το ChatGPT, με τους οργανισμούς να ανησυχούν για πιθανή κατάχρηση ή διαρροή δεδομένων, λέει ο Simon Johnson, επικεφαλής της ομάδας παγκόσμιας οικονομίας και διοίκησης στο MIT Sloan School of Management, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.Ωστόσο, ορισμένοι εργαζόμενοι που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα εργαλεία αυτά, είτε για να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους είτε για να αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι των συναδέλφων τους, αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω για να διατηρήσουν την πρόσβαση. Οι κοινότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν προσφέρει ακόμη και συμβουλές για το πώς μπορεί κανείς να έχει κρυφή πρόσβαση στην τεχνολογία στην εργασία του. Η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται και στοχεύει σε ορισμένες θέσεις εργασίας γραφείου. Πολλοί άνθρωποι υπέθεσαν ότι η τεχνητή νοημοσύνη πιθανότατα θα αντικαταστήσει τους ανθρώπους σε ρόλους που αυτοματοποιούνται εύκολα: σκεφτείτε τα chatbots εξυπηρέτησης πελατών και τα ρομπότ παράδοσης ειδών παντοπωλείου που είναι ήδη απασχολημένα στη δουλειά.Αλλά καθώς έχει εξελιχθεί τον τελευταίο χρόνο, είναι σαφές ότι θα μπορούσε να επηρεάσει πιο σύνθετους ρόλους εργασίας γνώσης που κάποτε θεωρούνταν «ασφαλείς».Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι ανησυχίες των εργαζομένων είναι βάσιμες. Μια έκθεση της Goldman Sachs του Μαρτίου του 2023 εκτιμά ότι η τεχνητή νοημοσύνη που είναι ικανή να παράγει περιεχόμενο θα μπορούσε να κάνει το ένα τέταρτο της εργασίας που γίνεται σήμερα από ανθρώπους – κάτι που ισοδυναμεί με απώλεια 300 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Ορισμένες θέσεις εργασίας δεν θα αντικατασταθούν ακόμη. Παρ’ όλο τον φόβο, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί ρόλοι και καθήκοντα που η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει στο εγγύς μέλλον. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις θέσεις εργασίας που απαιτούν κοινωνικές δεξιότητες, όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και η εξωστρεφής σκέψη.Ο Martin Ford, συγγραφέας του βιβλίου Rule of the Robots: How Artificial Intelligence Will Transform Everything, πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι των οποίων η δουλειά είναι να επινοούν νέες επιχειρηματικές στρατηγικές μπορεί να είναι σχετικά ασφαλείς από την αυτοματοποίηση. Προβλέπει επίσης ότι οι ρόλοι που απαιτούν εξελιγμένες διαπροσωπικές σχέσεις – για παράδειγμα, οι νοσηλευτές και οι σύμβουλοι επιχειρήσεων – είναι δύσκολο να αντικατασταθούν από τις μηχανές. Πρόκειται για δουλειές, λέει, που απαιτούν «πολύ βαθιά κατανόηση των ανθρώπων. Νομίζω ότι θα περάσει πολύς καιρός προτού η τεχνητή νοημοσύνη αποκτήσει την ικανότητα να αλληλεπιδρά με τρόπους που πραγματικά δημιουργούν σχέσεις». Συνεργασία με την τεχνητή νοημοσύνη. Όσο η τεχνητή νοημοσύνη διαδίδεται όλο και πιο πολύ, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η τεχνολογία στην πραγματικότητα είναι πιο πιθανό να ενισχύσει και όχι να αντικαταστήσει τους ανθρώπους.Οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν ήδη το ChatGPT ως προσωπικό βοηθό, αξιοποιώντας το για να συντάσσουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, να σχεδιάζουν δρομολόγια και να προγραμματίζουν το κόστος και τα χρονοδιαγράμματα. Ευρύτερα, οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν ήδη την ΤΝ για να βοηθήσουν στην εξάλειψη της προκατάληψης στη λήψη αποφάσεων – ορισμένες μεγάλες εταιρείες χρησιμοποιούν ήδη προσλήψεις με βάση τα δεδομένα για τον έλεγχο των ιδιοτήτων των υποψηφίων, με τις γνώσεις συμπεριφοράς να τους ταιριάζουν με τη σωστή κενή θέση.Και ενώ η τεχνητή νοημοσύνη θα εξαλείψει ορισμένες θέσεις εργασίας, θα δημιουργήσει επίσης νέες- για παράδειγμα, μηχανικούς δεδομένων, ειδικούς σε θέματα διακυβέρνησης και πλήθος ρόλων «εκπαίδευσης». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1557391/ergasia-kai-techniti-noimosyni-ti-mathame-to-2023/

Πανευρωπαϊκή έρευνα δείχνει την Ελλάδα ως μια από τις χελώνες του Διαδικτύου. Η χώρα μας είναι στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά τις online ταχύτητες.Η Ελλάδα υστερεί δραματικά σε πολλούς κρίσιμους τομείς οι οποίοι συνθέτουν ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και μια νέα πανευρωπαϊκή έρευνα έρχεται για να το καταδείξει σε ένα τομέα που βέβαια γνωρίζαμε ότι η θέση της χώρας μας βρίσκεται στα βάθη της σχετικής λίστας και αναφερόμαστε στις τηλεπικοινωνιακές υποδομές και ειδικά στις ταχύτητες σύνδεσης στο Διαδίκτυο.Έρευνα ειδικών που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ιστοσελίδας BusinessComparison.com η οποία απευθύνεται σε εταιρείες παρέχοντας τους υπηρεσίες σύγκρισης τιμών, προϊόντων και άλλων δεδομένων τοποθετεί την Ελλάδα στις χώρες με το πιο…αργό Διαδίκτυο. Οι ερευνητές έκαναν μετρήσεις του χρόνου που χρειάζεται για να φορτωθεί μια ιστοσελίδα σε κάποιο επιτραπέζιο υπολογιστή (ένα PC) και σε μια φορητή ηλεκτρονική συσκευή (laptop, κινητό τηλέφωνο, tablet) σε 30 χώρες της Ευρώπης.Ο μέσος ευρωπαϊκός χρόνος κατεβάσματος μιας ιστοσελίδας σε PC είναι 5,17 δευτ. ενώ για τις φορητές συσκευές ο μέσος ευρωπαϊκός χρόνος για φορητές συσκευές αυξάνεται σε 8,78 δευτ. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση στο κατέβασμα μιας ιστοσελίδας σε ένα PC με 5,72 δευτ. και στην 24η θέση στο κατέβασμα σε φορητές συσκευές με 9,12 δευτ.Η Σουηδία είναι στη πρώτη θέση με τις πιο γρήγορες ταχύτητες σύνδεσης στο Διαδίκτυο και στα PC και στις φορητές συσκευές ενώ ακολουθούν η Δανία και η Φιλανδία. Εντύπωση προκαλεί η θέση της Μ.Βρετανίας στη λίστα όπου καταλαμβάνει την 15η και 17η θέση αντίστοιχα ενώ και η Γερμανία δεν θα λέγαμε ότι σκίζει με την 10η και 16η θέση στις δύο κατηγορίες που έγινε η μέτρηση. Πολωνία, Κύπρος, Ρουμανία, Βουλγαρία και Τουρκία είναι οι χώρες που βρίσκονται κάτω από εμάς στη λίστα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1558240/paneyropaiki-ereyna-deichnei-tin-ellada-os-mia-apo-tis-chelones-toy-diadiktyoy/

Οι αποστολές της NASA τo 2024. Στο βίντεο που ακολουθεί η NASA παρουσιάζει προγραμματισμένες αποστολές για το έτος 2024, όπως: η επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη Artemis, η εκτόξευση δύο νέων δορυφόρων για την μελέτη του κλίματος της Γης, η αποστολή στον παγωμένο δορυφόρο του Δία Ευρώπη, τα αθόρυβα υπερηχητικά αεροσκάφη, νέα ρομποτικά οχήματα διαστημικής εξερεύνησης, τα οχήματα μεταφοράς ανθρώπων στη Σελήνη, την εκκίνηση της κατασκευής της Σεληνιακής Πύλης, τον διάδοχο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αλλά θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για να υποστηρίξει τις επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και σε επόμενη φάση τις πιθανές σεληνιακές βάσεις καθώς επίσης και τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη … [0:24] Commercial Lunar Payload Services (CLPS): https://www.nasa.gov/commercial-lunar… [0:33] VIPER (Volatiles Investigating Polar Exploration Rover): https://science.nasa.gov/mission/viper/ [0:38] PRIME-1 (Polar Resources Ice Mining Experiment-1) : https://www.nasa.gov/polar-resources-… [0:41]Artemis missions to the Moon: https://www.nasa.gov/specials/artemis/ [0:50] 3D Versions of human organs called Tissue Chips used for groundbreaking science: https://science.nasa.gov/science-rese… [0:54] Artemis III spacesuits provided by Axiom Space: https://www.nasa.gov/humans-in-space/… [1:05] Human Landing Systems (HLS) development: https://www.nasa.gov/reference/human-… [1:08] Gateway, humanity’s first lunar space station: https://www.nasa.gov/mission/gateway/ [1:11] Lunar Terrain Vehicles to explore the lunar South Pole: https://www.nasa.gov/extravehicular-a… [1:13] International Space Station (ISS) science: https://www.nasa.gov/international-sp… [1:19] NASA’s Commercial Crew Program: https://www.nasa.gov/humans-in-space/… [1:21] Boeing Crew Flight Test (CFT) to the ISS: https://www.nasa.gov/mission/boeing-cft/ [1:29] NASA-ISRO joint mission to systematically map Earth using synthetic aperture radar (NISAR): https://nisar.jpl.nasa.gov/ [1:35] PACE Plankton, Aerosol, Cloud, ocean Ecosystem mission: https://pace.gsfc.nasa.gov/ [1:38] X-59 Quesst Supersonic Low-boom Aircraft:https://www.nasa.gov/mission/quesst/ [1:46] Europa Clipper Launches to Jupiter Moon Europa: https://europa.nasa.gov/ [1:58] Total Eclipse across North America: https://science.nasa.gov/eclipses/fut… … περισσότερα ΕΔΩ: https://plus.nasa.gov/

Το διαστημικό σκάφος SLIM μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Το διαστημικό σκάφος SLIM της Ιαπωνίας μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα για την προσελήνωσή του, που θα γίνει τον επόμενο μήνα. Καλλιτεχνική απεικόνιση του SLIM στην επιφάνεια της Σελήνης Το SLIM (Smart Lander for Investigating Moon-Εξυπνη Σεληνάκατος Εξερεύνησης της Σελήνης) έχει το παρατσούκλι «Moon Sniper» γιατί είναι σχεδιασμένο να προσγειώνεται με επιτυχία σε έναν στόχο εύρους 100 μέτρων στη σεληνιακή επιφάνεια. Αν πετύχει η αποστολή τότε η Ιαπωνία θα γίνει η πέμπτη χώρα που θα έχει επιτύχει προσελήνωση διαστημικού σκάφους, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία.Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) το SLIM «μπήκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη την Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2023 στις 04:51 μ.μ. ώρα Ιαπωνίας. Η κάθοδος του σκάφους προς τη Σελήνη αναμένεται να ξεκινήσει στις 20 Ιανουαρίου γύρω στις 12:00 π.μ. ώρα Ιαπωνίας, και θα ολοκληρωθεί μετά από 20 λεπτά.Σε σύγκριση με προηγούμενα διαστημικά σκάφη που προσεληνώθηκαν «λίγα ή πάνω από 10 χιλιόμετρα» μακριά από το προγραμματισμένο σημείο, το περιθώριο σφάλματος του SLIM είναι μικρότερο από 100 μέτρα. Υπενθυμίζεται ότι οι δύο προηγούμενες ιαπωνικές αποστολές στη Σελήνη – μία δημόσια και μία ιδιωτική – απέτυχαν.Το διαστημικό σκάφος SLIM εκτοξεύθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου μαζί με το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ, XRISM (X-ray Imaging and Spectroscopy Mission), το οποίο τέθηκε την ίδια μέρα σε τροχιά περίπου 350 μιλίων πάνω από τη Γη. πηγή: https://phys.org/news/2023-12-japan-moon-lander-lunar-orbit.html – https://www.nytimes.com/2023/08/27/science/japan-space-launch-xrism-slim.html?smtyp=cur&smid=tw-nytimesworld

Aποστολή της NASA ετοιμάζεται να «αγγίξει τον Ήλιο» Το Parker Solar Probe ξεκινά την ιστορική αποστολή προσέγγισης του Ήλιου Το διαστημικό σκάφος Parker πρέπει να έχει τη θερμική του ασπίδα πάντα στραμμένη προς τον Ήλιο Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα… 54 χρόνια μετά την ιστορική προσελήνωση στη Σελήνη και τον «περίπατο» του Νιλ Άρμστρονγκ στον φυσικό δορυφόρο της Γης, η ανθρωπότητα ετοιμάζεται για εξίσου σπουδαία επιτεύγματα.Το σχέδιο για την κατασκευή μόνιμης βάσης στη Σελήνη, αρχικά και ακολούθως στον πλανήτη Άρη, η εξερεύνηση εκτός ηλιακού συστήματος για πιθανή ζωή σε άλλα πλανητικά συστήματα είναι μόνο μερικά από τα προγράμματα που «τρέχει» η h NASA. Ένα πρόγραμμα, στο οποίο οι επιστήμονες προσδίδουν τεράστια σημασία είναι η εξερεύνηση του Ήλιου από το Parker Solar Probe. Θα περάσει «δίπλα» από τον Ήλιο με ταχύτητα 700.000 km/h Σε σχεδόν έναν χρόνο από τώρα, στις 24 Δεκεμβρίου 2024, το Parker Solar Probe της NASA θα περάσει μπροστά από τον Ήλιο με την εκπληκτική ταχύτητα των 195 km/s, ή 435.000 mph.Κανένα ανθρωπογενές αντικείμενο δεν θα έχει κινηθεί τόσο γρήγορα ούτε, μάλιστα, θα έχει φτάσει τόσο κοντά στο άστρο μας – μόλις 6,1 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ή 3,8 εκατομμύρια μίλια από την «επιφάνεια» του Ήλιου. «Βασικά σχεδόν προσγειωνόμαστε σε ένα άστρο», δήλωσε ο Dr Nour Raouafi.«Αυτό θα είναι ένα μνημειώδες επίτευγμα για όλη την ανθρωπότητα. Αυτό ισοδυναμεί με την προσγείωση στη Σελήνη το 1969», δήλωσε στο BBC News ο επιστήμονας του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς. Πώς θα αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα Η ταχύτητα του Parker Solar Probe θα προέλθει από την τεράστια βαρυτική έλξη που ασκείται καθώς πλησιάζει προς τον Ήλιο. Θα μοιάζει με πτήση από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα. Εικόνες υψηλής ανάλυσης της ηλιακής επιφάνειας (ή φωτόσφαιρας). Το Parker Solar Probe θα επιχειρήσει την πλησιέστερη προσέγγιση Το Parker Solar Probe της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας είναι μια από τις πιο τολμηρές αποστολές που έχουν σχεδιαστεί ποτέ. Ξεκίνησε το 2018 με στόχο να κάνει επαναλαμβανόμενα, και ολοένα πιο κοντινά, περάσματα από τον Ήλιο.Ο ελιγμός στα τέλη του 2024 θα οδηγήσει το Parker στο μόλις 4% της απόστασης Ήλιου-Γης (149 εκατομμύρια km/93 εκατομμύρια μίλια). Θερμοκρασίες 1.400 βαθμών Κελσίου Η πρόκληση θα είναι τεράστια. Στο περιήλιο, το σημείο θα βρεθεί το διαστημόπλοιο πλησιέστερα στο αστέρι, η θερμοκρασία στο μπροστινό μέρος του διαστημικού σκάφους πιθανότατα θα φτάσει τους 1.400C.Η στρατηγική του Parker είναι να μπαίνει γρήγορα και να βγαίνει γρήγορα, κάνοντας μετρήσεις του ηλιακού περιβάλλοντος με όργανα που αναπτύσσονται πίσω από μια παχιά θερμική ασπίδα. Η ανταμοιβή, ελπίζουν οι ερευνητές, θα είναι η πρωτοποριακή γνώση για ορισμένες βασικές ηλιακές διεργασίες.Η κορύφωση της αποστολής του Parker Solar Probe, θα γίνει τον Δεκέμβριο του 2024, διότι τότε η τροχιά του θα προσεγγίσει κατάλληλα για έβδομη και τελευταία φορά τον πλανήτη Αφροδίτη, ώστε να «υποβοηθηθεί βαρυτικά» (gravity assist) για το τελικό «άγγιγμα» του Ήλιου. Το Parker διερευνά το ηλιακό στέμμα, το οποίο είναι ορατό από τη Γη κατά τη διάρκεια μιας ολικής έκλειψης ηλίου πηγή: https://www.liberal.gr/epistimi/nasa-parker-solar-probe-xekina-tin-istoriki-apostoli-proseggisis-toy-ilioy – https://www.bbc.com/news/science-environment-67837161

Νέος υπέρ-υπολογιστής «Δαίδαλος»: Σε δημόσια διαβούλευση η διακήρυξη για τον ανοιχτό διαγωνισμό. Ο Δαίδαλος θα είναι 120 φορές ισχυρότερος από τον υφιστάμενο υπέρ-υπολογιστή ARIS, εκτελώντας εξήντα εκατομμύρια δισεκατομμύρια πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο.Από σήμερα, Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2023, τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η διακήρυξη για το έργο «Ανάπτυξη νέου υπολογιστικού συστήματος υψηλών επιδόσεων», γνωστό ως υπέρ-υπολογιστής «Δαίδαλος».Σύμφωνα με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το έργο χρηματοδοτείται από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, καθώς και από τον ευρωπαϊκό οργανισμό European High Performance Computing Joint Undertaking – EuroHPC, με συνολικό προϋπολογισμό 41.569.000 € (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.).Η διαδικασία της διαβούλευσης θα διεξαχθεί ηλεκτρονικά μέσω του συστήματος «Προμηθεύς» του ΕΣΗΔΗΣ για χρονικό διάστημα 45 ημερών έως τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2024, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.promitheus.gov.gr.Την ευθύνη για την ανάπτυξη και λειτουργία του υπέρ-υπολογιστή «Δαίδαλος» έχει το Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Έρευνας (ΕΔΥΤΕ Α.Ε. – GRNET), φορέας του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.Αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η προμήθεια και η εγκατάσταση προηγμένου υπολογιστικού εξοπλισμού, αποθηκευτικού χώρου και λογισμικού, για την υλοποίηση του νέου υπολογιστικού συστήματος υψηλών επιδόσεων «Δαίδαλος» (Daedalus). Επιπλέον, ο διαγωνισμός περιλαμβάνει συνοδευτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης, εγκατάστασης, παραμετροποίησης και πολυετούς συντήρησης. Ο «Δαίδαλος» Ο νέος υπέρ-υπολογιστής «Δαίδαλος» θα είναι ο μεγαλύτερος στη χώρα και από τους ισχυρότερους στην Ευρώπη, στη λίστα των κορυφαίων 500 συστημάτων παγκοσμίως σε επιδόσεις (Τ500) και αποδοτικής χρήσης (GREEN500). Θα εγκατασταθεί στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στο ανακαινιζόμενο κτήριο του πρώην ηλεκτρικού σταθμού, αναγνωρισμένο μνημείο της σύγχρονης βιομηχανικής κληρονομιάς.Ο σχεδιασμός της εγκατάστασης στο Λαύριο έχει γίνει με γνώμονα την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Θα τροφοδοτείται από συστήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και θα γίνεται χρήση σύγχρονων συστημάτων ψύξης, ώστε να υπάρχει χαμηλό ενεργειακό κόστος.Ο «Δαίδαλος» θα είναι 120 φορές ισχυρότερος από τον υφιστάμενο υπέρ-υπολογιστή ARIS, εκτελώντας εξήντα εκατομμύρια δισεκατομμύρια πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο. Η αρχιτεκτονική του είναι ιδανική για να φιλοξενήσει μεγαλύτερες και πιο ετερογενείς εφαρμογές, συνδυάζοντας υπολογιστικές εφαρμογές υψηλής απόδοσης με την Τεχνητή Νοημοσύνη, τη μηχανική μάθηση και την ανάλυση μεγάλου όγκου δεδομένων.Ο νέος υπέρ-υπολογιστής θα έχει κεντρικό ρόλο, μεταξύ άλλων, στην έρευνα για την ανάπτυξη νέων πιο αποτελεσματικών και αξιόπιστων υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση των πολιτών μέσω αιτημάτων σε φυσική γλώσσα, για την εξατομικευμένη ιατρική, την πυροπροστασία, τον χωροταξικό σχεδιασμό, αλλά και για την έξυπνη κινητικότητα και στα αυτόνομα οχήματα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1557905/neos-yper-ypologistis-daidalos-se-dimosia-diavoyleysi-i-diakiryxi-gia-ton-anoichto-diagonismo/

Νέα αποτελεσματικότερη μέθοδος εντοπισμού νερού σε εξωπλανήτες. Η παρουσία του νερού συνδέεται άμεσα με την παρουσία της ζωής.Διεθνής ερευνητική ομάδα ανέπτυξε μια νέα μέθοδο με την οποία όπως λένε διαπιστώνεται με πιο εύκολο τρόπο από ότι σήμερα η παρουσία νερού σε υγρή μορφή σε εξωπλανήτες, σε πλανήτες δηλαδή που βρίσκονται σε άλλα αστρικά συστήματα. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες και έχει υποδειχθεί η ύπαρξη άλλων τόσων και απομένει η επιβεβαίωση της παρουσίας τους.Το νερό σε υγρή μορφή αποτελεί τον πιο κρίσιμο παράγοντα για την παρουσία της ζωής τουλάχιστον έτσι όπως εμείς τη γνωρίζουμε και όπως είναι ευνόητο η ύπαρξη του σε ένα πλανήτη ή άλλο διαστημικό σώμα (δορυφόρο, αστεροειδή κλπ.) αυξάνει τις πιθανότητες παρουσίας της ζωής. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη μέτρηση της ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη και τη σύγκριση αυτών των μετρήσεων με αυτές που λαμβάνονται από γειτονικούς κόσμους.Οι ερευνητές είπαν ότι εάν ένας πλανήτης έχει μειωμένη ποσότητα CO2 στην ατμόσφαιρά του σε σύγκριση με τους γείτονές του, υποδηλώνει ότι υπάρχει υγρό νερό στην επιφάνειά του. Η θεωρία είναι ότι το CO2 στην ατμόσφαιρα του πλανήτη διαλύεται σε έναν ωκεανό – ακριβώς όπως η Γη ή απορροφάται από μια βιομάζα πλανητικής κλίμακας, είπε η ομάδα. Η παρατήρηση τόσο του διοξειδίου του άνθρακα όσο και του όζοντος ταυτόχρονα μπορεί να μας πληροφορήσει για τα επίπεδα κατοικησιμότητας και την παρουσία ζωής σε αυτόν τον πλανήτη. Οι ερευνητές είπαν ότι μέχρι τώρα δεν υπήρχε πρακτική μέθοδος για την ανίχνευση της παρουσίας υγρού νερού.Η καλύτερη μέθοδος που υπάρχει μέχρι σήμερα για την αναγνώριση νερού σε εξωπλανήτη είναι ο ανάλυση της λάμψης του φωτός των άστρων όταν αυτό αντανακλάται από το νερό αλλά αυτή η αντανάκλαση μπορεί να είναι πολύ αδύναμη για να την ανιχνεύσουν ακόμη και ισχυρά διαστημικά τηλεσκόπια. Οι ερευνητές είπαν ότι έχουν επινοήσει αυτό που αποκαλούν μια νέα «υπογραφή κατοικησιμότητας» που μπορεί να καθορίσει εάν ένας πλανήτης είναι ικανός να φιλοξενεί και να διατηρεί υγρό νερό στην επιφάνειά του.«Είναι αρκετά εύκολο να μετρηθεί η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη. Αυτό συμβαίνει επειδή το CO2 είναι ένας ισχυρός απορροφητής στο υπέρυθρο, η ίδια ιδιότητα που προκαλεί την τρέχουσα αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας εδώ στη Γη. Με τη σύγκριση της ποσότητας CO2 στις ατμόσφαιρες διαφορετικών πλανητών, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη νέα υπογραφή κατοικησιμότητας για να αναγνωρίσουμε αυτούς τους πλανήτες με ωκεανούς, που τους καθιστούν πιο πιθανό να μπορούν να υποστηρίξουν ζωή» λέει ο Αμαουρί Τριάντ καθηγητής εξωπλανητολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η ερευνητική λέει ότι η υπογραφή της κατοικησιμότητας μπορεί επίσης να καθορίσει τους δείκτες ζωής σε κάποιο εξωπλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1557705/nea-apotelesmatikoteri-methodos-entopismoy-neroy-se-exoplanitis/