Δροσος Γεωργιος

Rocket and Space Corporation "Energia" Επιτέλους μαζί. Το διαστημόπλοιο Progress MS-26 και το όχημα εκτόξευσης Soyuz 2-1.a. Σήμερα, ειδικοί της Energia, μαζί με συναδέλφους από εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos, συναρμολόγησαν ένα φορτηγό πλοίο με πύραυλο. Σύντομα θα κατευθυνθούν στην αρχική θέση. Το πλοίο θα παραδώσει 2.518 κιλά φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένων 1.478 κιλών συσκευής και εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, συσκευασίες για επιστημονικά πειράματα, ρούχα, τρόφιμα για τα πληρώματα, 580 κιλά καύσιμα για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό και 40 κιλά αζώτου. Εκτός από καύσιμα, νερό, άζωτο, πράγματα, φάρμακα και τρόφιμα για τους αστροναύτες, είναι και επιστημονικός εξοπλισμός. Φέρνουμε επίσης υλικά για το νέο πείραμα «Fullerene». Θα προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν έναν ιδανικό κρύσταλλο στον ISS. Οι φουλερίτες είναι μια σχετικά πρόσφατα ανακαλυφθείσα τρίτη κρυσταλλική μορφή άνθρακα. Οι κρύσταλλοι τους, που αποτελούνται από μόρια C60 ή C70, αντιπροσωπεύουν μια νέα κατηγορία ημιαγωγών. Αναμένεται ότι η έλλειψη βαρύτητας θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από ελαττώματα λόγω της πίεσης των τοιχωμάτων των αγγείων κατά την ανάπτυξη των κρυστάλλων. Τα φουλερένια χρησιμοποιούνται στη μεταλλουργία, την ηλεκτρονική, ακόμη και για τη δημιουργία φαρμάκων. Θα καλλιεργηθούν στον ISS για πρώτη φορά. Σήμερα το πρωί ξεκίνησε με την αφαίρεση και καθετοποίηση του πυραύλου Soyuz-2.1a με νέο φορτηγό. Επισυνάπτουμε φωτορεπορτάζ - η ατμόσφαιρα στο κοσμοδρόμιο, όπως πάντα, είναι μαγική! https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3434

Απαντήσεις για την ακτινοβολία που εκπέμπουν οι μαύρες τρύπες. … αναζητά διεθνής επιστημονική ομάδα με τη συμμετοχή του Αστεροσκοπείου Αθηνών Παρατηρήσεις ακτίνων Χ XMM-Newton ενός συγκεκριμένου AGN με κωδικό όνομα SDSS J214238.27+064600.7 σε διαφορετικές ημερομηνίες: Η επάνω σειρά δείχνει επιλεγμένες εικόνες ακτίνων Χ αυτού του AGN που επωφελείται από πολλαπλές παρατηρήσεις από το τηλεσκόπιο XMM-Newton μεταξύ 2004 και 2019. Τα ανοιχτότερα χρώματα υποδηλώνουν υψηλότερη ένταση και επομένως μεγαλύτερη ροή της πηγής κατά την ημερομηνία της παρατήρησης. Η πηγή λάμπει με το χρόνο: φωτίζει από το 2004 έως το 2008 και στη συνέχεια εξασθενεί ξανά το 2019. Το κάτω πλαίσιο δείχνει λεπτομερώς πώς αλλάζει η ροή της πηγής στις διαφορετικές ημερομηνίες που έχει παρατηρηθεί από το XMM-Newton . Στη συνείδησή μας οι μαύρες τρύπες είναι οι αδηφάγοι μυστηριώδεις σχηματισμοί του Σύμπαντος που καταπίνουν ό,τι βρεθεί γύρω τους εκπέμποντας την ίδια ώρα ακτινοβολία. Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός πίσω από αυτή την εκπομπή ακτινοβολίας; Διεθνής επιστημονική ομάδα, με τη συμμετοχή ερευνητών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, δίνει απάντηση σε ένα από τα κύρια ερωτήματα που απασχολούν την αστροφυσική κοινότητα και κάνει ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των μαύρων τρυπών.Στο κέντρο των γαλαξιών βρίσκονται υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες με μάζες που κυμαίνονται από εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου. Για παράδειγμα, η μαύρη τρύπα στον πυρήνα του δικού μας Γαλαξία είναι 4,3 εκατομμύρια φορές βαρύτερη από τον Ήλιο. Πολλές από αυτές τις μαύρες τρύπες, όσες είναι ενεργές, αυξάνουν τη μάζα τους καταπίνοντας νέφη ύλης που βρίσκονται γύρω τους. Σημειώνεται ότι οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει πάνω από ένα εκατομμύριο ενεργές μαύρες τρύπες στο Σύμπαν.Λίγο πριν πέσει για πάντα στη μαύρη τρύπα, η ύλη σχηματίζει έναν δίσκο προσαύξησης που κατευθύνει υλικό σε αυτή θρέφοντάς την και αυξάνοντας την μάζα της. Ο δίσκος αυτός ακτινοβολεί έντονα και προγενέστερες έρευνες έχουν καταδείξει ότι η ακτινοβολία δεν είναι σταθερή, αλλά παρουσιάζει έντονη αυξομείωση. Το ερώτημα όμως που απασχολούσε για χρόνια την επιστημονική κοινότητα είναι από τι εξαρτάται αυτή η αυξομείωση της ακτινοβολίας.Ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, αποτελούμενη από τον διευθυντή ερευνών Αντώνη Γεωργακάκη, τον διευθυντή ειδικό λειτουργικό επιστήμονα Αθανάσιο Ακύλα, και τον μεταδιδακτορικό ερευνητή Angel Ruiz, σε συνεργασία με ερευνητικές ομάδες από το γερμανικό ινστιτούτο Max-Planck Institute for Extraterrestrial Physics και το Πανεπιστήμιο της Νάπολης στην Ιταλία, μελέτησαν πάνω από 16.000 υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες για να μπορέσουν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα αυτό. Οι μαύρες τρύπες που επιλέχθηκαν είναι όλες ενεργές και υπερμεγέθεις, βρίσκονται στα κέντρα γαλαξιών και έχουν μεγάλο εύρος μάζας, από δέκα εκατομμύρια έως ένα δισεκατομμύριο ηλιακές μάζες. Οι επιστήμονες μελέτησαν δεδομένα που συνέλεξαν δύο δορυφόροι ακτίνων Χ, οι XMM-Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και eROSITA του γερμανικού ινστιτούτου Max Planck for Extraterrestrial physics (MPE). Η ανάλυση των δεδομένων, μέσω της εφαρμογής καινοτόμων στατιστικών μεθόδων, έδειξε για πρώτη φορά μια άμεση συσχέτιση της μεταβλητότητας της ακτινοβολίας του δίσκου προσαύξησης με δύο θεμελιώδεις φυσικές ιδιότητες: τη μάζα της μαύρης τρύπας και τον ρυθμό με τον οποίο η ύλη πέφτει μέσα στη μαύρη τρύπα. Όπως διαπίστωσαν, οι μεγάλης μάζας μαύρες τρύπες δεν μεταβάλλουν την ακτινοβολία τόσο πολύ σε αντίθεση με τις μικρής μάζας μαύρες τρύπες που έχουν πολύ μεγαλύτερο εύρος μεταβολών. Επιπλέον, όταν η ύλη πέφτει στις μαύρες τρύπες με χαμηλό ρυθμό, η ακτινοβολία έχει πολύ μεγαλύτερη μεταβλητότητα σε σύγκριση με τις μαύρες τρύπες, όπου η ύλη πέφτει με μεγαλύτερο ρυθμό. «Στη μελέτη επιδεικνύουμε ξεκάθαρα τη συσχέτιση ανάμεσα στις μεταβολές της ακτινοβολίας και στις φυσικές ιδιότητες του συστήματος προσαύξησης», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του ΙΑΑΔΕΤ Αντώνης Γεωργακάκης. «Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτές οι δύο ιδιότητες συζητιούνται, αλλά σε αυτή τη μελέτη καταδεικνύουμε με μεγάλη στατιστική βεβαιότητα ότι αυτές οι δύο φυσικές ποσότητες, η μάζα της μαύρης τρύπας και ο ρυθμός προσαύξησης, παίζουν σημαντικό ρόλο στο να καθορίσουν το επίπεδο μεταβλητότητας της ακτινοβολίας που παράγεται από ενεργές μαύρες τρύπες», προσθέτει ο ίδιος.Τα αποτελέσματα αυτά, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό MNRAS, αποτελούν, όπως υπογραμμίζει επιπλέον ο κ. Γεωργακάκης, ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση του τρόπου δημιουργίας των γιγαντιαίων μαύρων τρυπών στα κέντρα γαλαξιών.Σημειώνεται ότι το τηλεσκόπιο eROSITA, που αναπτύχθηκε από μια ομάδα γερμανικών ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων με επικεφαλής το ινστιτούτο Max Planck for Extraterrestrial physics, μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη το 2019 και είναι το μοναδικό που σαρώνει όλο τον ουρανό στοχεύοντας να παράσχει την πιο λεπτομερή χαρτογράφηση της ουράνιας σφαίρας στις ακτίνες Χ. Μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα δημοσιεύθηκαν τα πρώτα δεδομένα από το πρώτο εξάμηνο λειτουργίας του τηλεσκοπίου. Στην κοινοπραξία διαχείρισης του τηλεσκοπίου συμμετέχει και το ΙΑΑΔΕΤ συνεισφέροντας εργαλεία λογισμικού για τη βαθμονόμηση των οπτικών ακτίνων Χ και την ανάλυση των παρατηρήσεων.Οι νέες παρατηρήσεις ακτίνων Χ του eROSITA που δημοσιοποιούνται, θα αποτελέσουν μια μοναδική πηγή πληροφοριών για την αστρονομική κοινότητα για ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών εφαρμογών, από τη μελέτη συμπαγών αντικειμένων, όπως οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, μέχρι τον σχηματισμό σμηνών γαλαξιών. Μαρία Κουζινοπούλου – https://www.amna.gr/home/article/796211/Apantiseis-gia-tin-aktinobolia-pou-ekpempoun-oi-maures-trupes-anazita-diethnis-epistimoniki-omada-me-ti-summetochi-tou-Asteroskopeiou-Athinon διαβάστε περισσότερα: Twinkle, Twinkle, Big Black Hole

Μια μερική έκλειψη Ηλίου στον Άρη. Ο δορυφόρος του Άρη Φόβος είναι αδύνατον να προκαλέσει ολική έκλειψη Ηλίου. Οι ολικές εκλείψεις Ηλίου που παρατηρούμε από τη Γη οφείλονται σε μια εντυπωσιακή αστρονομική σύμπτωση: ένας παρατηρητής από τη Γη βλέπει την Σελήνη και τον Ήλιο να έχουν το ίδιο μέγεθος – ο δίσκος τους φαίνεται να έχει την ίδια διάμετρο. (Άσκηση: να δείξετε ότι αν ο Ήλιος βρίσκεται τετρακόσιες φορές πιο μακριά από τη Γη σε σχέση με την Σελήνη, τότε η διάμετρός του είναι τετρακόσιες φορές μεγαλύτερη). Στις 8 Φεβρουαρίου το διαστημικό όχημα της NASA Perseverance κατέγραψε με 57 διαδοχικές φωτογραφίες της κάμερας Mastcam-Z, μια μερική έκλειψη Ηλίου από τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Άρη, τον Φόβο. Στο βίντεο που προέκυψε από τις 57 φωτογραφίες βλέπουμε το πέρασμα του Φόβου μπροστά από τον Ήλιο σε πραγματικό χρόνο (περίπου 38 δευτερόλεπτα): πηγή: https://twitter.com/JPMajor/status/1756439547066327539

Παρατηρώντας την ομορφιά της γης με τον Konstantin Borisov Δεν είναι μυστικό ότι το έργο των αστροναυτών είναι δύσκολο και υπεύθυνο. Αυτή η μακροχρόνια δουλειά συνοδεύεται από ένα όνειρο - να δουλέψεις ανάμεσα στα αστέρια και να παρακολουθήσεις το σπίτι σου από τροχιά. Πώς να συνηθίσετε την εκπληκτική θέα από το ISS; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569154

To Hubble εντόπισε γαλαξιακά μαργαριτάρια. Στην εικόνα μια γαλαξιακή ουρά νεαρών άστρων ενός γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 173 εκατ. έτη φωτός από τη Γη. πηγή φωτό. (NASA/ESA/STScI/Jayanne English (University of Manitoba)) Εικόνα από ένα εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε καταπληκτικές εικόνες από υπέρλαμπρα αστρικά σμήνη που μοιάζουν όπως είπαν οι επιστήμονες που είδαν τις εικόνες αυτές για πρώτη φορά με κοσμικές «χορδές μαργαριταριών». Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες 425 τέτοιων αστρικών σμηνών τα οποία μοιάζουν με μακριές ουρές γαλαξιών. Στην πραγματικότητα είναι ένα κοσμικό φαινόμενο που δημιουργείται από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις σπειροειδών γαλαξιών όπως είναι ο δικός μας γαλαξίας, οι οποίοι έχουν βρεθεί σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους.Το Hubble παρατήρησε 12 σπειροειδείς γαλαξίες σε διάφορες περιοχές του Σύμπαντος που βρίσκονται ανά ομάδες σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Επειδή οι σπειροειδείς βραχίονες περιέχουν μεγάλες ποσότητες αερίου και σκόνης, όταν τραβιούνται προς τα έξω για να σχηματίσουν μια λεγόμενη παλιρροϊκή ουρά, αυτό το αέριο και η σκόνη αναδεύονται. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να πυροδοτήσει μαζική αστρογένεση. Ως εκ τούτου, οι παλιρροϊκές ουρές μπορούν να γίνουν οι πιο έντονες περιοχές σχηματισμού άστρων σε έναν γαλαξία.«Είναι έκπληξη να βλέπεις τόσο πολλά νεαρά αντικείμενα σε αυτές τις ουρές. Μας λέει πολλά για την αποτελεσματικότητα του σχηματισμού αστρικών σμηνών. Με τις παλιρροϊκές ουρές θα δημιουργηθούν νέες γενιές αστεριών που διαφορετικά θα μπορούσαν να μην υπήρχαν» λέει ο Μάικλ Ρόντρακ, του Randolph-Macon College στη Βιρτζίνια, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης των εικόνων στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587907/to-hubble-entopise-galaxiaka-margaritaria/

Πιο κοντά στην καθολική μνήμη υπολογιστών. πηγή φωτό Intel Δημιουργήθηκε νέο «γρήγορο» και ενεργειακά αποδοτικό υλικό.Οι υπολογιστές σήμερα χρησιμοποιούν βραχυπρόθεσμη μνήμη, όπως μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) και μακροπρόθεσμη μνήμη flash , όπως μονάδες SSD ή σκληρούς δίσκους, για διαφορετικούς σκοπούς. Η μνήμη RAM είναι γρήγορη, αλλά χρειάζεται σημαντικό χώρο και σταθερή παροχή ρεύματος, που σημαίνει ότι τα δεδομένα της εξαφανίζονται όταν ο υπολογιστής είναι απενεργοποιημένος. Η μνήμη flash, από την άλλη πλευρά, διατηρεί δεδομένα χωρίς να χρειάζεται ρεύμα και είναι πολύ πιο πυκνή, αλλά είναι πιο αργή από τη μνήμη RAM στη μεταφορά των αποθηκευμένων δεδομένων της στον επεξεργαστή.Στόχος της βιομηχανίας των υπολογιστών είναι η δημιουργία της αποκαλούμενης «καθολικής μνήμης» υπολογιστή που είναι τόσο γρήγορη όσο και ενεργειακά αποδοτική. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα υλικό που ανέπτυξε το οποίο όπως υποστηρίζει φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα την καθολική μνήμη.Το νέο υλικό που ονομάστηκε «GST467» και περιέχει περιέχει γερμάνιο, αντιμόνιο και τέρβιο. Το υλικό χρησιμοποιήθηκε ως ένα επαναλαμβανόμενο στρώμα σε μια δομή στοιβαγμένων στρωμάτων, γνωστή ως υπερπλέγμα, και θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για καθολική μνήμη που μπορεί να αντικαταστήσει τόσο τη μνήμη RAM όσο και την Flash. Μπορεί επίσης να είναι ταχύτερο, φθηνότερο και λιγότερο ενεργοβόρο, είπαν οι ερευνητές.Αρκετά τεχνικά εμπόδια παραμένουν μέχρι να είναι εμπορικά βιώσιμη μια καθολική μνήμη που συνδυάζει την ταχύτητα της RAM και τη μακροπρόθεσμη μνήμη της αποθήκευσης flash. Αλλά αυτό το πρωτότυπο είναι τόσο κοντά όσο έχει έρθει κανείς, έγραψαν οι επιστήμονες στην εργασία τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587905/pio-konta-sti-katholiki-mnimi-ypologiston/

Τα πιο έξυπνα μυαλά του κόσμου μόλις έλυσαν ένα μυστήριο 2.000 ετών. Credit: Vezuvius Challenge Η αρχική προσπάθεια αποκωδικοποίησης των παπύρων με φυσικό τρόπο/ Πηγή: VESUVIUS CHALLENGE Οι απανθρακωμένοι Πάπυροι του Ερκουλάνεουμ, η Πρόκληση του Βεζούβιου και η λύση του μυστηρίου από 3 νεαρούς επιστήμονες με τη βοήθεια της AI.Πέρυσι, όταν ακόμη σπούδαζε μηχανικός υπολογιστών και έκανε την πρακτική του στη SpaceX, ο Luke Farritor, άρχισε να εργάζεται πάνω σε ένα πρόβλημα που έχει αιχμαλωτίσει πολλά από τα πιο έξυπνα μυαλά του κόσμου. Έναν γρίφο, που θα μπορούσε να λυθεί μόνο με την πρόσφατη πρόοδο στην τεχνητή νοημοσύνη και τη μηχανική μάθηση (machine learning).Ο 22χρονος ήθελε να διαβάσει μία συλλογή παπύρων 2.000 ετών. Γνωστοί με το σαγηνευτικό όνομα «οι πάπυροι του Ερκουλάνεουμ» (ή πάπυροι του Ηρακλείου Καμπανίας), έμεναν αδιάβαστοι από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., καθώς θάφτηκαν κάτω από λάσπη και στάχτη. Για αιώνες μέσα στην ιστορία είχαν χαθεί. Ακόμη και όταν ανακαλύφθηκαν το 1700, οι απανθρακωμένοι πάπυροι ήταν πολύ εύθραυστοι για να τους χειριστεί κάποιος.Η αποκρυπτογράφηση των παπύρων άρχισε στην Ακαντέμια Ερκολανέζε (Accademia Ercolanese), η οποία ιδρύθηκε το 1755 από τον Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας. Η μελέτη τους συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα.Το μεγαλύτερο μέρος τους παρέμενε ένα μυστήριο. Έως ότου δισεκατομμυριούχοι επενδυτές τεχνολογίας αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το Vesuvius Challenge (Η Πρόκληση του Βεζούβιου) – έναν διαγωνισμό 1 εκατομμυρίου δολαρίων με τον τρελό, όπως πίστευαν πολλοί στην αρχή, στόχο να χρησιμοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη για να ανακτήσουν μερικά αποσπάσματα από τους πάπυρους. Και τελικά αυτό… λειτούργησε! Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal αυτή την εβδομάδα η Πρόκληση του Βεζούβιου οδήγησε σε μία μνημειώδη τεχνολογική ανακάλυψη: οι πάπυροι «άνοιξαν». Ποιοι έλυσαν το μυστήριο των 2.000 ετών Η νικήτρια ομάδα αποτελούνταν από τρεις φοιτητές, συμπεριλαμβανομένου του Farritor ο οποίος ερεύνησε ερείπια της αρχαιότητας από τον κοιτώνα του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα. Δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον πριν από τον διαγωνισμό και δεν έχουν ποτέ συναντηθεί από κοντά. Αλλά στηρίχθηκαν ο ένας στη δουλειά του άλλου και έκαναν και έκαναν κάτι μαζί που δεν θα μπορούσαν να κάνουν μόνοι – κάτι που πολλοί πίστευαν ότι δεν μπορούσε να γίνει καθόλου.Και κοιτάζοντας τόσο μακριά στο παρελθόν, προσφέρουν μια ματιά στο μέλλον«Νομίζω ότι αυτό υπόσχεται ένα πολύ συναρπαστικό μέλλον όπου οι φαινομενικά αδύνατες ιδέες θα γίνουν δυνατές», είπε στη WSJ ένα άλλο μέλος της νικήτριας ομάδας, ο Youssef Nader, 27χρονος διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο.Ο Richard Janko, καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο οποίος ονειρευόταν να διαβάσει αυτούς τους παπύρους πολλά χρόνια ακόμη πριν γεννηθούν οι νικητές του Vesuvius Challenge, δήλωσε στη WSJ ότι αυτό «δεν φαινόταν απλώς αδύνατο, ήταν πραγματικά αδύνατο». «Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το είχαμε κάνει αυτό χωρίς τα παιδιά της τεχνολογίας», τόνισε. Ποιος έθεσε τις βάσεις Για να κατανοήσουμε τι έκαναν και πώς το έκαναν, βοηθάει να γνωρίζουμε την ιστορία των Παπύρων του Ερκουλάνεουμ. Ή τουλάχιστον η πρόσφατη ιστορία. Η μεγάλη προσπάθεια να λυθεί το μυστήριό τους άρχισε πριν από δύο δεκαετίες, όταν ο επιστήμονας υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Κεντάκι, Brent Seales, επινόησε μια μέθοδο εφαρμογής σύγχρονης τεχνολογίας για να σπάσει ένα παλιό μυστήριο.Τα υπολείμματα των παπύρων δεν μοιάζουν με τίποτα που άφησαν πίσω οι αρχαίοι πολιτισμοί που μπορεί να περιέχει τα μυστικά της επιστήμης, των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Οι καμένοι κύλινδροι ήταν σε τόσο τραχύ σχήμα που δεν μπορούσαν να ξετυλιχθούν φυσικά, γεγονός που τους έκανε τέλειο στόχο για την πρωτοποριακή έρευνα του Seales. μακριά στο παρελθόν, προσφέρουν μια ματιά στο μέλλον.«Νομίζω ότι αυτό υπόσχεται ένα πολύ συναρπαστικό μέλλον όπου οι φαινομενικά αδύνατες ιδέες θα γίνουν δυνατές», είπε στη WSJ ένα άλλο μέλος της νικήτριας ομάδας, ο Youssef Nader, 27χρονος διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο.Ο Richard Janko, καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο οποίος ονειρευόταν να διαβάσει αυτούς τους παπύρους πολλά χρόνια ακόμη πριν γεννηθούν οι νικητές του Vesuvius Challenge, δήλωσε στηJ ότι αυτό «δεν φαινόταν απλώς αδύνατο, ήταν πραγματικά αδύνατο». «Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το είχαμε κάνει αυτό χωρίς τα παιδιά της τεχνολογίας», τόνισε.Ποιος έθεσε τις βάσειςΓια να κατανοήσουμε τι έκαναν και πώς το έκαναν, βοηθάει να γωρίζουμεής σύγχρονης τεχνολογίας για να σπάσει ένα παλιό μυστήριο.Τα υπολείμματα των παπύρων δεν μοιάζουν με τίποτα που άφησαν πίσω οιαρχαίοι πολιτισμοί που μπορεί να περιέχει τα μυστικά της επιστήμης, των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Οι καμένοι κύλινδροι ήταν σε τόσο τραχύ σχήμα που δεν μπορούσαν να ξετυλιχθούν φυσικά, γεγονός που τους έκανε τέλειοστόχο για την πρωτοποριακή έρευνα του Seales. Καμένος πάπυρος – Πηγή: Vesuvius Challenge Η διαδικασία ουσιαστικά ξετυλίγματος των παπύρων περιλάμβανε τρία βήματα: σάρωση, τμηματοποίηση και αναζήτηση μελανιού. Πρώτα οι κύλινδροι έπρεπε να σαρωθούν σε υψηλή ανάλυση από έναν επιταχυντή σωματιδίων. Στη συνέχεια, τα φύλλα έπρεπε να αναγνωριστούν, να διαχωριστούν και να ισοπεδωθούν ψηφιακά. Μόνο τότε τα μοντέλα μηχανικής μάθησης θα μπορούσαν να βρουν μελάνι. Ο Stephen Parsons, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο εργαστήριο του Seales, δημοσίευσε μια διατριβή πέρυσι που έδειξε ότι αυτό ήταν θεωρητικά δυνατό. Αλλά δεν ήταν σαφές πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να μετατραπεί η θεωρία σε πραγματικότητα έως ότου ο Seales έλαβε ένα email από τον Nat Friedman. «Αρχικά το αγνόησα», είπε στη WSJ, «γιατί δεν ήξερα ποιος είναι». Ο Friedman είναι επενδυτής τεχνολογίας, επιχειρηματίας και πρώην διευθύνων σύμβουλος του GitHub. Τις πρώτες μέρες της πανδημίας, του συνέβη κάτι περίεργο: Έμαθε για τους παπύρους του Ερκουλάνεουμ και του έγιναν εμμονή. Όταν έμαθε για την προσπάθεια του Seales να τους διαβάσει, θέλησε να βοηθήσει. Δεν ήταν σίγουρος πώς. Αλλά μόλις ο καθηγητής απάντησε στο email του, ο Friedman του πρότεινε μια αντισυμβατική ιδέα: έναν διαγωνισμό. Η ιδέα του διαγωνισμού Ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα των διαγωνισμών είναι ότι είναι μαγνήτες για τα ταλέντα—ειδικά νεαρά ταλέντα όπως ο Farritor. Ένας λαμπρός φοιτητής κολεγίου με ενδιαφέροντα τόσο για την επιστήμη των υπολογιστών όσο και για την αρχαιολογία, ήταν ακριβώς το είδος του ανθρώπου με τις ικανότητες να βοηθήσει. Αλλά κανείς δεν θα του το ζητούσε ποτέ. «Αυτό το είδος προσέγγισης στην έρευνα είναι κατάφωρα υποτιμημένο», λέει ο Farritor. «Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί με βραβεία όπως αυτό για τόσους πολλούς διαφορετικούς τομείς». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587827/ta-pio-exypna-myala-toy-kosmoy-molis-elysan-ena-mystirio-2-000-eton/

Έλληνας ερευνητής παράγει νερό από τον αέρα και μιλά στη «Ν» για τις βιώσιμες και ποιοτικές καλλιέργειες. Μια καινοτόμος συσκευή για πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά.Πριν από λίγο καιρό ο γεωπόνος και developer Χρήστος Αποστόλου παρουσίασε δύο εφαρμογές που ανάπτυξε με τα χαρακτηριστικά ονόματα Ksou Ksou και KatsaridoKsouKsou οι οποίες αποτελούν τις πρώτες ελληνικές δωρεάν εφαρμογές κινητών οι οποίες όπως υποστηρίζει ο δημιουργός τους δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες να απωθούν οποιοδήποτε κουνούπι αλλά και κατσαρίδα που πιθανώς βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από αυτούς με το πάτημα ενός κουμπιού.Ο 27χρονος developer επανέρχεται με μια καινοτόμα συσκευή που αποσκοπεί στη δημιουργία νερού από την ατμόσφαιρα με τη χρήση πολύ χαμηλής τάσης ρεύματος. Το AITER είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί-εκμεταλλεύεται το νερό που βρίσκεται αποθηκευμένο στην ατμόσφαιρα, την υγρασία. Όπως αναφέρει με αυτόν τον τρόπο, εξάγουμε καθαρότερο νερό, βοηθάμε στην αειφορία και στην βιωσιμότητα καθώς επίσης, η συσκευή μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά βοηθώντας στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων υψηλότερης ποιότητας.Το AITER έχει την μοναδική δυνατότητα να κατευθύνει το νερό απευθείας από τις πλάκες κατακράτησης, σε οποιοδήποτε μέσο αποθήκευσης. Ακόμα ένα θετικό στοιχείο του AITER είναι ότι μπορεί να μας τροφοδοτεί με νερό πολύ καλής ποιότητας, διότι χρησιμοποιεί την υγρασία της ατμόσφαιρας, την αποθηκεύει στην ψυχρή πλευρά της πλάκας κατακράτησης του και από εκεί μετατρέπεται σε σταγόνες που καταρρέουν απευθείας στο μέσο που έχουμε επιλέξει. Το νερό που προέρχεται από την υγρασία έχει ευεργετικές ιδιότητες, κυρίως για τα φυτά μας, καθώς το σύστημα χρήσης του AITER, μπορεί να απευθυνθεί και στην αυτόματη συλλογή νερού για τα φυτά τα οποία τονώνει δίνοντας μεγαλύτερη ανάπτυξη και πιο υγιές φύλλωμα σε σύγκριση με αυτό που τα ποτίζουμε εμείς.Το νερό της υγρασίας είναι ποιοτικά ανώτερο σε σχέση με το νερό της άρδευσης των καλλιεργειών που συνήθως προέρχεται από γεωτρήσεις, ακόμα και από το αποσταγμένο νερό κάποιες φορές αλλά και για άλλα αποθηκευτικά μέσα σε περιοχές που δεν μπορεί υπάρξει σωλήνας νερού. Το φαινόμενο Το σύστημα λειτουργεί βάση ενός φαινομένου, που παρατηρείται όταν το ηλεκτρικό ρεύμα διαρρέει σε δύο διαφορετικά υλικά που ενώνονται σε ένα σημείο. Ανάλογα με τη φορά του ηλεκτρικού ρεύματος, αυτό το σημείο μπορεί είτε να θερμαίνεται είτε να ψύχεται. Η ψύκτρα παραγωγής νερού(κυρίως λόγω της έντονης διαφοράς θερμοκρασίας) αποτελείται από δύο διαφορετικά υλικά, τα οποία όμως ενώνονται σε δύο σημεία. Το ένα θερμαίνεται και το άλλο ψύχεται. Η εξήγηση είναι σχετικά απλή. Χρησιμοποιούνται δύο υλικά με διαφορετικό αριθμό ηλεκτρονίων. Αυτά ενώνονται σε δύο σημεία με αγώγιμο υλικό, οπότε για να αποκατασταθεί η ισορροπία και να υπάρχει παντού ομοιόμορφη κατανομή ηλεκτρονίων, τα ελεύθερα ηλεκτρόνια μετακινούνται μεταξύ των υλικών και δημιουργείται έτσι ένα ηλεκτρικό πεδίο. Χρησιμοποιώντας το θερμοηλεκτρικό φαινόμενο απάγεται πολύ γρήγορα θερμότητα από τη μία πλάκα στην άλλη. Επειδή ακριβώς απάγει πολύ μεγάλα ποσά θερμότητας η πλάκα στην οποία τα ανάγει, ζεσταίνεται πολύ και θέλει πάρα πολύ καλή ψύξη.Αν εφαρμόσουμε ηλεκτρικό ρεύμα στο σύστημα, τότε θα συμβεί το εξής: στην προσπάθειά του να διατηρήσει την ισορροπία του, στο ένα σημείο ένωσης θα απορροφάτε ενέργεια από το περιβάλλον (ψύξη), ενώ στο άλλο θα αποβάλλεται ενέργεια στο περιβάλλον με τη μορφή θερμότητας (θέρμανση). Το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο όσο αυξάνεται η ένταση του ρεύματος που εφαρμόζεται. Στην συγκεκριμένη περίπτωση του AITER το σύστημα λειτουργεί με περίπου 240 WATT την ώρα. Στο σημείο ένωσης που προκαλείτε ψύξη, χρησιμοποιούμε μια επιπρόσθετη ψύκτρα και με κατευθυνόμενη ροή χλιαρού αέρα, ο πάγος που δημιουργείται μετατρέπεται σε μορφή σταγόνων. Επίσης στο σημείο ένωσης που προκαλείται θέρμανση, έχει τοποθετηθεί συσκευή με διπλούς ανεμιστήρες ώστε να μειώνεται η θερμοκρασία(περίπου 130 °C με 140 °C μετατρέπονται σε 60 °C με 85 °C) της συσκευής και να λειτουργεί μακροπρόθεσμα χωρίς να μειώνεται το προσδόκιμο ζωής. Ο Χρήστος Αποστόλου μίλησε στο Naftemporiki.gr για την συσκευή του. Πώς προέκυψε η ιδέα του συστήματος;Η ιδέα για το σύστημα AITER προέκυψε από την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα έλλειψης καθαρού νερού και της υψηλής κατανάλωσης ενέργειας σε συμβατικές διαδικασίες εξαγωγής νερού. Με γνώμονα την αειφορία και τη βιωσιμότητα, αναζήτησα μια καινοτόμα λύση που να εκμεταλλεύεται την υγρασία της ατμόσφαιρας. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την υλοποίηση της; Η υλοποίηση του AITER απαιτούσε περίπου δύο χρόνια ενδελεχούς έρευνας, σχεδιασμού και δοκιμών προτού φτάσω σε ένα λειτουργικό πρωτότυπο. Ουσιαστικό ρόλο έπαιξε και ο πατέρας μου καθώς με βοήθησε στην μηχανική υλοποίηση του πρότζεκτ. Ποια είναι τα βασικά πλεονεκτήματα και ποιες οι βασικότερες πρακτικές της εφαρμογές;Τα βασικά πλεονεκτήματα του AITER περιλαμβάνουν την εξαγωγή καθαρού νερού με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, συμβάλλοντας στην αειφορία. Επιπλέον, η τεχνολογία αυτήν ενισχύει την αγροτική παραγωγή με υγιή και ανθεκτικά φυτά, προσφέροντας υψηλής ποιότητας τρόφιμα. Οικονομία νερού: Κατά μέσο όρο τον χρόνο χρησιμοποιούνται επτακις εκατομμύρια λίτρα νερό για το πότισμα των καλλωπιστικών φυτών, οπότε μέσω του AITER δεν θα χρησιμοποιείται ούτε ένα ml νερού αρδευτικού νερού καθώς όλα γίνονται μέσω της υγρασίας που υπάρχει ήδη στην ατμόσφαιρα. Συνεισφορά στην Αειφορία: Η χρήση ανανεώσιμων πηγών, όπως η υγρασία της ατμόσφαιρας, για την παραγωγή νερού μπορεί να ενισχύσει τις προσπάθειες για τη βιώσιμη χρήση των υδατικών πόρων. Καθαρότερο Νερό: Έλλειψη αλάτων και άλλων ρύπων που μπορεί να βρίσκονται σε άλλες πηγές. Η συσκευή AITER μπορεί να οδηγήσει σε πιο καθαρό νερό.Ανθεκτικότερα Φυτά και Καλλιέργειες: Αν το νερό υγρασίας χρησιμοποιείται για την πότιση φυτών, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά, παράγοντας τρόφιμα υψηλότερης ποιότητας. Καλύτερη ομοιομορφία κατά την εφαρμογή του νερού ακόμα και στα όρια της γλάστρας. Καμία απώλεια νερού καθώς παρέχεται στο φυτό μας το νερό που χρειάζεται και επειδή είναι εξαιρετικής ποιότητας, απορροφάτε σχεδόν όλο από τις ρίζες.Έλεγχος ορισμένων ασθενειών και εντόμων επειδή κατά την άρδευση δεν υπάρχει διαβροχή του φυλλώματος των καλλιεργειών.Ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης και απόδοσης των φυτών, επειδή οι αρδεύσεις είναι συχνές και έτσι το εδαφικό νερό στην περιοχή του ριζοστρώµατος βρίσκεται κοντά στην υδατοϊκανότητα. Υπό ποιές προυποθέσεις και σε ποιο χρονικό ορίζοντα θα μπορεί η τεχνολογία αυτή να αποκτήσει εμπορική διάσταση και σε ποιούς τομείς θα έχει μεγαλύτερη χρησιμότητα; Το AITER θα μπορούσε να αποκτήσει εμπορική διάσταση εντός των επόμενων 3-5 ετών, αλλά προς το παρόν δεν έχει δημιουργηθεί με στόχο την πώληση. Αναμένω ότι η τεχνολογία αυτήν θα έχει μεγαλύτερη χρησιμότητα σε τομείς όπως η γεωργία, η ανανεώσιμη ενέργεια, και οι περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση σε καθαρό νερό. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587689/ellinas-ereynitis-paragei-nero-apo-ton-aera-kai-mila-sti-n-gia-tis-viosimes-kai-poiotikes-kalliergeies/

69 μεγα-τζάουλ σε 5 δευτερόλεπτα από πυρηνική σύντηξη. Νέο ρεκόρ στην παραγωγή ενέργειας από πυρηνική σύντηξη στις εγκαταστάσεις του πυρηνικού αντιδραστήρα Joint European Torus (JET) στο Oxfordshire. Το γεγονός περιγράφεται ως τo κατάλληλο κύκνειο άσμα για το πρωτοποριακό έργο του αντιδραστήρα JET που παροπλίστηκε. Το τελικό πείραμα σύντηξης στις εγκαταστάσεις του αντιδραστήρα Joint European Torus παρήγαγε 69 megajoules ενέργειας. To 2022 η ομάδα επιστημόνων του Joint European Torus (JET), του μεγαλύτερου αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο που βρίσκεται στην Οξφόρδη, είχε ανακοινώσει την παραγωγή 59 megajoules ενέργειας σε διάστημα 5 δευτεροπλέπτων, υπερδιπλασιάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ που χρονολογείται το 1997, σύμφωνα με την Βρετανική Αρχή Ατομικής Ενέργειας. Προχθές ανακοινώθηκε η επίτευξη νέου παγκοσμίου ρεκόρ: στον JET παράχθηκαν 69 megajoules ενέργειας σε πέντε δευτερόλεπτα. Το νέο ρεκόρ επετεύχθη χρησιμοποιώντας μόλις 0,2 mg καυσίμου. Η ποσότητα των 69 megajoules δεν είναι μεγάλη αφού μπορεί άπαξ να θερμάνει ποσότητα νερού ικανή να γεμίσει περίπου 600 κούπες τσαγιού. Όμως ένα σύστημα που θα παρήγαγε συνεχώς χωρίς διακοπή 69 megajoules θα μπορούσε να ηλεκτροδοτεί απρόσκοπτα περίπου 12 χιλιάδες νοικοκυριά.Tο παραπάνω επίτευγμα ήταν το «κύκνειο άσμα» για τον αντιδραστήρα που λειτουργεί από το 1983 και ήταν πρωτοπόρος στην τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί στους μελλοντικούς εμπορικούς αντιδραστήρες σύντηξης. Η επιστημονική έρευνα στον JET ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο και ο αντιδραστήρας θα παροπλιστεί. Περισσότεροι από 300 επιστήμονες και μηχανικοί συμμετείχαν στο πρόγραμμα που ονομάζεται EUROfusion και συνεισέφεραν στα πειράματα (συγκριτικά, το Manhattan Project που έδωσε τα επιθυμητά αποτελέσματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα απασχόλησε περίπου 130.000 άτομα και κόστισε 2 δισεκατομμύρια δολάρια – που ισοδυναμούν με περίπου 26 δισεκατομμύρια δολάρια του 2022)Ο αντιδραστήρας Joint European Torus (JET) είναι γνωστός ως tokamak και χρησιμοποιεί ισχυρά μαγνητικά πεδία για να περιορίσει τα πλάσμα σε σχήμα ντόνατ. Τα αέρια θερμαίνονται σε θερμοκρασία περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επικρατεί στο κέντρο του ήλιου. Οι ακραίες συνθήκες στο tokamak προκαλούν τις πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης, στις οποίες οι ατομικοί πυρήνες ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν βαρύτερους, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Στα πειράματα του JET χρησιμοποιήθηκαν δύο ισότοπα του υδρογόνου, το δευτέριο και το τρίτιο, ως καύσιμο. Στις αντιδράσεις σύντηξης, το δευτέριο και το τρίτιο ενώνονται και παράγουν ήλιο, απελευθερώνοντας μέγάλη ποσότητα ενέργειας. Το ρεκόρ, που ανακοινώθηκε την Πέμπτη, είναι ενθαρρυντικό για τον ITER, έναν μεγαλύτερο πυρηνικό αντιδραστήρα σύντηξης που κατασκευάζεται στη νότια Γαλλία. Αυτός ο αντιδραστήρας θα αρχίσει να πραγματοποιεί πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης – με στόχο την παραγωγή περισσότερης ενέργειας από αυτή που χρησιμοποιείται για την θέρμανση του πλάσματος – το 2035, δηλαδή «vis mon Mai pour manger du trèfle» που λένε οι Γαλλοι. πηγή: https://www.theguardian.com/environment/2024/feb/08/energy-based-on-power-of-stars-is-step-closer-after-nuclear-fusion-heat-record

Πώς ο χρόνος αλλάζει τη φύση και τη Φυσική. Πριν από 12 χρόνια ανακοινώθηκε διεθνώς η ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς στον Μεγάλο Επιταχυντή Σωματιδίων στη Γενεύη. Ενας από τους αναμφισβήτητους πρωταγωνιστές αυτών των ερευνών ήταν ο Ιταλός φυσικός Γκουίντο Τονέλι. Την επόμενη εβδομάδα ο Γκουίντο Τονέλι θα έρθει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει τα βιβλία του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα. Στις 13 Δεκεμβρίου 2011 (7,5 μήνες πριν την επίσημη ανακοίνωση της ανίχνευσης του μποζονίου Χιγκς), τα πειράματα CMS και ATLAS εκτιμούσαν ότι η μάζα του μποζονίου Higgs βρίσκονταν στο εύρος 124 – 126 GeV! Ο Guido Tonelli (δεξιά), είχε παρουσιάσει τα δεδομένα του CMS σχετικά με την μάζα του μποζονίου Χιγκς. Η Fabiola Gianotti παρουσίασε τα αντίστοιχα δεδομένα του ATLAS. Με αυτή την ευκαιρία, αλλά και για να παρουσιάσουμε στους αναγνώστες μας τις ιδέες αυτού του σπουδαίου φυσικού, του ζητήσαμε να μας εξηγήσει ποιούς κινδύνους εγκυμoνεί για τη φυσική η κυρίαρχη σήμερα τάση εξάλειψης του χρόνου. Σπύρος Μανουσέλης – https://www.efsyn.gr/epistimi/mihanes-toy-noy/422046_pos-o-hronos-allazei-ti-fysi-kai-ti-fysiki Το βιβλίο «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ένα πολυσυζητημένο δοκίμιο που έγραψε ο διάσημος Ιταλός φυσικός Γκουίντο Τονέλι (Guido Tonelli) για να υπερασπιστεί τον αποφασιστικό ρόλο του χρόνου σε όλα τα μακροσκοπικά και μικροσκοπικά φυσικά φαινόμενα, αλλά και ευρύτερα στην εξέλιξη της επιστημονικής σκέψης. Ο συγγραφέας υιοθετεί δηλαδή μια μάλλον αιρετική προσέγγιση της σημασίας του χρόνου, αφού οι κυρίαρχες θεωρίες και οι περισσότεροι σύγχρονοι φυσικοί προσπαθούν να εξαλείψουν από τα θεμελιώδη φυσικά φαινόμενα την ενοχλητική παρουσία του χρόνου, όπως υποστηρίξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας (Βλ. «Μηχανές του Νου» 3-2-2024). Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern Ποιος είναι, όμως, ο Γκουίντο Τονέλι και γιατί οι απόψεις του για τον χρόνο έχουν ενοχλήσει πολλούς συνάδελφους του; Στις 4 Ιουλίου του 2012, ανακοινώθηκε στη Γενεύη η ανακάλυψη της ύπαρξης του μποζονίου του Χιγκς, ενός υποθετικού, μέχρι τότε, σωματιδίου που, σύμφωνα με το «Καθιερωμένο Μοντέλο» της μικροφυσικής, καθορίζει τη μάζα όλων των άλλων υποατομικών σωματιδίων. Η ύπαρξη του αινιγματικού σωματιδίου του Χιγκς επιβεβαιώθηκε πειραματικά χάρη στις έρευνες στον Μεγάλο Αδρονικό Επιταχυντή, που βρίσκεται στο CERN (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στη Γενέυη), και ένας από τους αναμφισβήτητους πρωταγωνιστές αυτών των ερευνών ήταν ο Γκουίντο Τονέλι.Αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί είναι η επίσκεψη του Τονέλι στην Αθήνα για να παρουσιάσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern». Η εκδήλωση θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, στις 18.30, στο αμφιθέατρο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου (Πατησίων 47). ● Καθηγητά Τονέλι, σήμερα οι διαθέσιμες φυσικές εξηγήσεις-θεωρίες εξακολουθούν να αγνοούν το 95% των βασικών συστατικών και των λειτουργιών του Σύμπαντος. Και παρά τις πολύ μεγάλες προόδους της, η σύγχρονη Φυσική απέχει ακόμη πολύ από το να κατανοεί πλήρως ορισμένα από τα θεμελιώδη ζητήματα που την απασχολούν. Και πρώτα απ’ όλα το πρόβλημα της εγγενούς χρονικότητας κάθε φυσικού φαινομένου. Πώς εξηγείται ότι τόσο η σχετικιστική μακροφυσική όσο και η σύγχρονη κβαντική μικροφυσική επιθυμούν να «σκοτώσουν τον Κρόνο», έχουν δηλαδή ανάγκη να εξαλείψουν τον Χρόνο; Ναι, παρά τις μεγάλες προόδους, η άγνοιά μας είναι ακόμη τεράστια. Και ειλικρινά είναι ενοχλητικό ότι, ακόμη και σήμερα, δεν είμαστε σε θέση να βρούμε κάποια σαφή εξήγηση για τη σκοτεινή ύλη που συγκρατεί μεταξύ τους τούς γαλαξίες και για τη σκοτεινή ενέργεια που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος. Εχουμε βέβαια κατανοήσει πώς λειτουργεί η συνήθης ύλη, αυτή που συγκροτεί τα άστρα, τους πλανήτες, τα πετρώματα και όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας, πρόκειται όμως για ένα ασήμαντο τμήμα του όλου: αφού αντιστοιχεί μόλις στο 5%, και το υπόλοιπο 95% του Σύμπαντος παραμένει ακόμη εντελώς μυστηριώδες.Πάντως, μέχρι τώρα, σε όλα τα φαινόμενα που παρατηρούμε, ο χρόνος εξακολουθεί να παίζει αποφασιστικό ρόλο. Αρρηκτα συνδεδεμένος με τον χώρο, ο χρόνος παραμορφώνεται από την ύλη-ενέργεια και η παρουσία του εξηγεί τη συμπεριφορά του γνωστού Σύμπαντος σε μεγάλη κλίμακα. Εμφανίζεται, όμως, και στα φαινόμενα που καθορίζουν τη συμπεριφορά της ύλης σε μικροσκοπικό επίπεδο: τα ελάχιστα κβαντικά κύματα και οι βαθύτερες συμμετρίες κυβερνώνται από τον χρόνο. Χωρίς την προσφυγή στον χρόνο, η σύγχρονη Φυσική δεν θα ήταν σε θέση να εξηγήσει με ακρίβεια τα φυσικά φαινόμενα που αναπτύσσονται σε σαράντα τάξεις μεγέθους.Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι σύμφωνα με κάποιες υποθέσεις, που διατυπώνονται από τους φίλους θεωρητικούς φυσικούς, ο χρόνος φαίνεται να μην αποτελεί ένα αναγκαίο και απαραίτητο συστατικό για το Σύμπαν μας. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες από αυτές τις θεωρητικές υποθέσεις, ο χρόνος θα μπορούσε να αναδυθεί μόνο ως ένα δευτερεύον προϊόν, δεδομένου ότι το ουσιαστικό συστατικό του Σύμπαντος θεωρείται μόνο ο χώρος, ο οποίος έχει μία πολύ λεπτή κοκκώδη υφή.Εντούτοις, είναι σημαντικό να επισημάνουμε το γεγονός ότι, μέχρι σήμερα, αυτές οι θεωρίες είναι μόνο κομψές εικασίες, που δεν έχουν την παραμικρή εμπειρική επιβεβαίωση. Εύλογα, λοιπόν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η σύγχρονη Φυσική δεν μπορεί να απαλλαγεί ή να υπάρξει χωρίς τον χρόνο. Και ότι απέχουμε πολύ από την υλοποίηση του πανάρχαιου ονείρου των ανθρώπων να «σκοτώσουν τον Κρόνο». ● Εσείς, αντίθετα, στα βιβλία σας παρουσιάζετε τη χρονική εξέλιξη τόσο του Σύμπαντος, συνολικά, όσο και των επιμέρους φυσικών φαινομένων ως μια διαδικασία που διαμορφώνεται τελικά από την τύχη και την αναγκαιότητα. Τι ακριβώς εννοείτε και γιατί υποστηρίζετε ότι πρόκειται για μια φυσική διαδικασία που δεν κατευθύνεται σε έναν προκαθορισμένο στόχο, ούτε και σχεδιάστηκε (εξ αρχής) από τους φυσικούς νόμους ή από κάποιον Προγραμματιστή; Διότι, μέχρι τώρα, για το κάθε φυσικό φαινόμενο που έχουμε υποβάλει σε συστηματική έρευνα βρήκαμε πάντοτε μόνο φυσικές εξηγήσεις. Οσο για τις πολυάριθμες περιπτώσεις για τις οποίες δεν διαθέτουμε, ακόμη, κάποια ικανοποιητική εξήγηση, το μόνο που θα συμβούλευα είναι να έχουμε υπομονή. Για παράδειγμα, θα χρειαστούν πολλά χρόνια ή δεκαετίες, και ίσως θα πρέπει να έρθει μια νέα γενιά ερευνητών, όμως, αργά ή γρήγορα, θα ανακαλύψουμε τη φυσική προέλευση της σκοτεινής ύλης και ενέργειας. Και είμαι πεπεισμένος ότι η εξήγησή τους θα είναι, για ακόμη μία φορά, ένας υλικός μηχανισμός που δρα στο εσωτερικό της Φύσης.Ολα ανεξαιρέτως τα φυσικά φαινόμενα ακολουθούν μια ορισμένη πορεία, η οποία διαμορφώνεται από την τύχη και την αναγκαιότητα, με τρόπο ώστε να μην παραβιάζονται κάποιες βαθύτερες συμμετρίες που οδηγούν στις αρχές διατήρησης. Αυτό που πολύ συχνά παραβλέπουμε ή δεν λαμβάνουμε υπόψη είναι το τεράστιο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από τη γέννηση του Σύμπαντος μέχρι σήμερα: 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, καθώς και τον ασύλληπτο αριθμό των «διαφορετικών εργαστηρίων» της Φύσης, μέσα στα οποία συντελέστηκαν τα αναρίθμητα «πειράματα» που οδήγησαν το Σύμπαν στη σημερινή του κατάσταση: εκατοντάδες δισεκατομμύρια γαλαξίες, καθένας από τους οποίους περιέχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα, τα οποία, με τη σειρά τους, περιβάλλονται από τους πιο διαφορετικούς και παράξενους πλανήτες. ● Συνεπώς, τύχη και αναγκαιότητα αποτελούν για εσάς τις αποφασιστικές έννοιες για την κατανόηση κάθε φυσικής, βιολογικής και, ενδεχομένως, κοινωνικο-ιστορικής εξέλιξης. Επιπλέον, η ιστορία της ανθρώπινης γνώσης μάς διδάσκει ότι τόσο η ευρύτερη επιστημονική περιπέτεια όσο, ειδικότερα, αυτή της Φυσικής, ήταν κατά το παρελθόν και παραμένει μια διαρκής γνωστική επανάσταση, δηλαδή μια σταθερή ρήξη με τις απόλυτες επιστημονικές αλήθειες και τα δόγματα που επικρατούν κάθε εποχή. Στα βιβλία σας, μάλιστα, υποστηρίζετε –από κοινού με άλλους επιστήμονες και επιστημολόγους– ότι κάθε επιστημονική θεωρία και πρακτική θεμελιώνεται στην αναγνώριση του σφάλματος. Επομένως, κάθε επιστήμη βρίσκεται διαρκώς σε αναζήτηση μιας εναλλακτικής θεωρίας που θα διαψεύσει ένα μέρος ή και το σύνολο της επικρατέστερης, μέχρι τότε, θεωρίας. Αν αυτό ισχύει, γιατί θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόσκαιρη επιστημονική γνώση και στις τεχνολογικές εφαρμογές της; Τύχη και αναγκαιότητα παίζουν όντως αποφασιστικό ρόλο στην κατανόηση των εξελίξεων στη Φυσική και τη Βιολογία. Αντίθετα, η δυναμική των ανθρώπινων ιστορικο-κοινωνικών εξελίξεων είναι αρκετά διαφορετική, επειδή σε αυτήν υπεισέρχονται τα ανθρώπινα όντα με τα πάθη, τους φόβους και τα όνειρά τους. Και σε αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι νόμοι της Φυσικής, και η επιστημονική μας μέθοδος αποτυγχάνει όταν εξετάζουμε μοναδικά φαινόμενα που δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Αντιστρόφως, η μέθοδος του Γαλιλαίου, δηλαδή της συστηματικής παρατήρησης των φυσικών αντικειμένων και της πραγματοποίησης πειραμάτων για να διαπιστώσουμε αν ισχύουν οι προβλέψεις των υποθέσεων που διατυπώνονται, αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική για την έρευνα των φυσικών φαινομένων. Και είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι οι επιστήμονες δεν αναζητούν την «Αλήθεια», αντίθετα ονειρεύονται να καταρρίψουν τις βεβαιότητες που θα έχουν συσσωρευτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η εντυπωσιακή ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης προκύπτει από τις προσπάθειες χιλιάδων επιστημόνων να ανακαλύψουν νέα φαινόμενα, τα οποία θα τους αναγκάσουν να προτείνουν μια ευρύτερη και πιο πλήρη επιστημονική θεωρία. Εδώ όμως απαιτείται μεγάλη προσοχή, επειδή η «παλιά θεωρία» δεν αποδείχτηκε εντελώς εσφαλμένη, απλώς είχε ένα πιο περιορισμένο πεδίο εφαρμογών. Για παράδειγμα, η κλασική μηχανική χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα, με μεγάλη επιτυχία, για τη λεπτομερή περιγραφή της κίνησης των μακροσκοπικών σωμάτων (ενός αεροπλάνου, ενός αυτοκινήτου κ.λπ.), ενώ είναι ακατάλληλη για την περιγραφή της κίνησης των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να καταφύγουμε στην κβαντική μηχανική, μια γενικότερη και πληρέστερη θεωρία από την Κλασική Μηχανική. Με ανάλογο τρόπο, σήμερα, αναζητάμε μια ευρύτερη θεωρία της ύλης, η οποία θα πρέπει να υπερβαίνει το «Καθιερωμένο Μοντέλο» για τις θεμελιώδεις φυσικές αλληλεπιδράσεις. Και η νέα φυσική που θα προκύψει θα πρέπει αφενός να εξηγεί τα φαινόμενα που δεν κατανοούμε σήμερα, και αφετέρου να περιλαμβάνει, ως υποπερίπτωση, την τρέχουσα θεωρία, η οποία θα εξακολουθεί να ισχύει για τα φαινόμενα μιας ορισμένης ενεργειακής κλίμακας. Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου Ο Guido Tonelli είναι κορυφαίος ερευνητής στη φυσική των σωματιδίων, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και ένας από τους πρωταγωνιστές της ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς στον Μεγάλο Επιταχυντή Σωματιδίων του CERN στη Γενεύη. Για το σπουδαίο επιστημονικό του έργο έχει λάβει το διεθνές βραβείο Fundamental Physics Prize (2013), το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (2013), ενώ το 2014 του απονεμήθηκε τιμητικό μετάλλιο από τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Εκτός από το πιο πρόσφατο βιβλίο του για τον Χρόνο, από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί και το βιβλίο του «Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου», αμφότερα πολύ καλά μεταφρασμένα από τη Μαρία Οικονομίδου. Την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου, ώρα 20.30, θα παρουσιάσει στην Αρτα το βιβλίο του «Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου», στην αίθουσα του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Αρτης. Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, ώρα 18.30, θα παρουσιάσει στην Αθήνα –μαζί με δύο Ελληνες ομιλητές– το βιβλίο του «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern», στο αμφιθέατρο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου (Πατησίων 47). Οι εκδηλώσεις θα γίνουν με ταυτόχρονη διερμηνεία. https://physicsgg.me/2024/02/10/πώς-ο-χρόνος-αλλάζει-τη-φύση-και-τη-φυσι/

Στέφανος Τραχανάς: Επιστήμη και Δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς. Ανορθολογισμός και Ψευδοεπιστήμη Ο Στέφανος Τραχανάς, πανεπιστημιακός δάσκαλος, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης , διδάσκων κβαντική Φυσική στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου, ιδρυτικό μέλος και πρώτος διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης , ιδρυτής του Κέντρου Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Mathesis , με αφορμή το νέο του βιβλίο » Ο ΚΥΚΛΟΣ – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς», ανοίγει την βεντάλια της συζήτησης για τον Άνθρωπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του : Η Βόμβα και το πρόβλημα της ελεύθερης βούλησης -Γιατί υποστηρίζει πως η θεμελιώδης επιστήμη όχι μόνο άνθησε στις περιοχές του κόσμου όπου αναπτύχθηκε και η δημοκρατία (Αρχαία Ελλάδα, Δυτικός κόσμος), αλλά και ήταν η ίδια μια δύναμη δημοκρατίας σε διαρκή σύγκρουση με τη θεοκρατία και τον ολοκληρωτισμό; -Ποιους ορίζει ως βασικούς σταθμούς ανάπτυξης της και γιατί επιμένει πως η εχθρότητα προς το πνεύμα της επιστήμης –τη στήριξη στην εμπειρία και τον ριζικό αντιδογματισμό της– δεν ήταν ποτέ καλό σημάδι για τη δημοκρατία; -Τι λέει για το νέο κύμα ανορθολογισμού και ψευδοεπιστήμης. Ο αγώνας για την ψυχή της εκπαίδευσης: Ο νέος εκπαιδευτικός σκοταδισμός και η ανίερη συμμαχία που τον στηρίζει. -Τι είναι αυτό που λέμε επιστήμη ; Επιστήμη και Δημοκρατία : Η … ομοφρονούσα κοινωνία ως … εφιάλτης! -Υπάρχει και τι ορίζεται ως ηθική αξία της επιστήμης ; O Στέφανος Τραχανάς, από την κβαντομηχανική έως την ψευδο-επιστήμη της «Νέας Εποχής»Στην εκπομπή παρεμβαίνει και καταθέτει την οπτική του, ο Απόστολος Αποστόλου, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια Παντείου, Πάντοβας, Ρώμης, Μιλάνου, στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Federiciana Ρώμης, καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» με τον Γιώργο Σαχίνη – Στην ΚΡΗΤΗ TV https://physicsgg.me/2024/02/10/στέφανος-τραχανάς-επιστήμη-και-δημοκ/

Ποιό σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου δεν έχει ανιχνευθεί ακόμα; Το μποζόνιο Χιγκς ανιχνεύθηκε το 2012. Ήταν το τελευταίο στοιχειώδες σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου που ανακαλύφθηκε πειραματικά; Aυτό νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Κι όμως υπάρχει ένα ακόμα στοιχειώδες σωματίδιο της καθιερωμένης θεωρίας που οι φυσικοί δεν κατόρθωσαν να το ανιχνεύσουν μέχρι σήμερα. Είναι το αντινετρίνο του σωματιδίου ταυ. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχουν τρία είδη νετρίνων – τα νετρίνo του ηλεκτρονίου (), το νετρίνo του μιονίου (), το νετρίνo του ταυ (), και τα αντίστοιχα τα τρία είδη αντινετρίνων, αντινετρίνο του ηλεκτρονίου (), αντινετρίνο του μιονίου () και αντινετρίνο του ταυ (). Τα αντινετρίνα διακρίνονται από τα αντίστοιχα νετρίνα γιατί έχουν αντίθετο λεπτονικό αριθμό, αντίθετη χειραλικότητα (και κατά συνέπεια αντίθετο πρόσημο ασθενούς ισοσπίν). Τα νετρίνα είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν γιατί αλληλεπιδρούν ελάχιστα με την ύλη. Ενδεικτικά, θα μπορούσαν να διασχίσουν μόλυβδο πάχους ενός έτους φωτός πριν σκεδαστούν. Ενώ τo νετρίνο του ταυ ανιχνεύθηκε το 2000 από την ερευνητική ομάδα DONut στο Fermilab, το αντίστοιχο αντινετρίνο του ταυ δεν έχει ανιχνευθεί ακόμα. Το νετρίνο του ταυ ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά από το πείραμα DONUT το 2000 [Observation of Tau Neutrino Interactions]. Νετρίνα του ταυ ανίχνευσε και το πείραμα OPERA το 2011. Kαι τα δύο πειράματα ανίχνευσαν πολύ μικρό αριθμό νετρίνων ταυ – δέκα γεγονότα το καθένα. Δεδομένου ότι η ενεργός διατομή σκέδασης των αντινετρίνων ταυ είναι πολύ μικρότερη των νετρίνων ταυ, είναι φανερό γιατί δεν παρατηρήθηκαν αντινετρίνα του ταυ.Σε ποιό εργαστήριο είναι πιθανό να παρατηρηθεί για πρώτη φορά το αντινετρίνο ταυ; Μάλλον στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN, όπου μπορεί να παραχθεί μεγάλος αριθμός (αντι)νετρίνων και κάποια από αυτά να ταυτοποιηθούν από τον ανιχνευτή FASER.Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το μοναδικό σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου που δεν ανιχνεύθηκε ακόμα, στο βίντεο που ακολουθεί: 00:00 Introduction 01:55 How to detect tau neutrinos 07:33 Why haven’t we seen the tau antineutrino? 09:52 LHC as a neutrino source 11:16 FASER and detecting tau antineutrinos 16:49 Separating tau neutrinos and antineutrinos 21:33 Why haven’t we made the measurement! 25:55 The future

Roscosmos Ο Alexander Grebenkin ετοιμάζεται για την πρώτη του πτήση προς τον ISS Ο αστροναύτης ξεκίνησε το τελευταίο στάδιο της εκπαιδευτικής συνεδρίας μαζί με άλλα μέλη του πληρώματος του Crew-8 - τους αστροναύτες Michael Barratt, Matthew Dominick και Jeanette Epps. Στη βάση του SpaceX στο Hawthorne (Καλιφόρνια), είχαν πρακτική εκπαίδευση για να εξασκηθούν σε διάφορα στάδια της πτήσης. Στη συνέχεια, το πλήρωμα ταξίδεψε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα για να δει το διαστημόπλοιό του και να κάνει πρόβες για τις εργασίες της ημέρας εκτόξευσης. Και στο Διαστημικό Κέντρο Lyndon Johnson (Χιούστον, Τέξας), το πλήρωμα εκπαιδεύτηκε στον προσομοιωτή του αμερικανικού τμήματος του ISS. Η καθέλκυση του πλοίου Crew Dragon είναι στα τέλη Φεβρουαρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569138

Rocket and Space Corporation "Energia" Το διαστημικό φορτηγό Progress MS-26 βρίσκεται ήδη στην «πανοπλία» του φέρινγκ κεφαλής και είναι σχεδόν έτοιμο να σταλεί σε τροχιά. «Ντύνουν» το πλοίο στο φέρινγκ για αρκετές ώρες, όσο πιο προσεκτικά γίνεται. Αλλά «γδύνεται» ήδη εν πτήσει μέσα από τα σπάνια στρώματα της ατμόσφαιρας και κυριολεκτικά σε λίγες στιγμές. Αλλά αυτή δεν είναι λιγότερο σημαντική στιγμή - τα δύο ιπτάμενα πτερύγια δεν πρέπει να χτυπήσουν τον πύραυλο, πολύ λιγότερο να βλάψουν τον περίπλοκο εξοπλισμό της Progress. Για παράδειγμα, το σύστημα σύνδεσης Kurs-NA. Επομένως, μετά την ενεργοποίηση των πυρολόδων που χωρίζουν το φέρινγκ, ειδικοί μηχανισμοί βοηθούν να περιστρέφονται τα πτερύγια αυστηρά σε μια συγκεκριμένη γωνία και μόνο τότε να τα απορρίπτουν. Σήμερα στο Baikonur πραγματοποιήθηκε η επιθεώρηση του συγγραφέα και το κούμπωμα του φέρινγκ της κεφαλής. Το νέο φορτηγό είναι έτοιμο να μεταφερθεί στο MIC site 31 για γενική συναρμολόγηση με τον πύραυλο! Το πλοίο θα παραδώσει 2.518 κιλά φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένων 1.478 κιλών συσκευής και εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, συσκευασίες για επιστημονικά πειράματα, ρούχα, τρόφιμα για τα πληρώματα, 580 κιλά καύσιμα για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό και 40 κιλά αζώτου. Το φορτηγό πλοίο θα ξεκινήσει στον ISS σε μια εβδομάδα - στις 15 Φεβρουαρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569145 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3429

Οι κεραυνοί είναι γονείς της ζωής στη Γη σύμφωνα με νέα μελέτη. πηγή φωτό Uğur İkizler Ερευνητές στη Σορβόννης στηρίζουν τη γήινη και όχι διαστημική καταγωγή της ζωής στον πλανήτη μας.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας με δύο από αυτές να είναι οι κυρίαρχες και τα ευρήματα διαφόρων μελετών ενισχύουν κάθε φορά κάποιες από τις δύο αυτές θεωρίες.Η μια από τις δύο πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής. Η δεύτερη έχει εντελώς αντίθετη προσέγγιση και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας.Υπάρχουν και άλλες θεωρίες όπως μια που αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Άλλη μελέτη έχει υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι στηρίζουν τη θεωρία που συνδέει την παρουσία της ζωής στη Γη με τους κεραυνούς.Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα κεραυνοί που συνόδεψαν ηφαιστειακές εκρήξεις στις περιοχές που βρίσκονται σήμερα η Τουρκία, το Περού και η Ιταλία οδήγησαν στην παραγωγή γιγάντιων ποσοτήτων αζώτου γεγονός που αποτέλεσε τον καταλύτη στην εμφάνιση των πρώτων μορφών ζωής στη Γη. Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας ευρήματα σε αρχαία ηφαίστεια στη κεντρική Τουρκία το νότιο Περού και σε ένα ηφαιστειογενές νησί στη περιοχή της Νάπολη.Το άζωτο είναι απαραίτητο για την ενίσχυση της ζωής στη Γη και όταν συνδυάζεται με κεραυνούς, αντιδρά με το οξυγόνο και παράγει οξείδιο του αζώτου που στη συνέχεια απελευθερώνεται στο έδαφος όπου μπορεί να δημιουργήσει και να διατηρήσει τη ζωή. «Όταν κοιτάξεις τις διαφορετικές πιθανότητες το πιο πιθανό για την εμφάνιση της ζωής είναι ηφαιστειακοί κεραυνοί. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μεγάλη παραγωγή κεραυνών όταν υπάρχουν τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις» αναφέρει ο Σλιμάν Μπέκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το άζωτο είναι το πιο κοινό στοιχείο στην ατμόσφαιρα της Γης αλλά και στο Σύμπαν και προηγούμενες μελέτες έχει δείξει ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες οι κεραυνοί μπορούν να σχηματίσουν νιτρικά άλατα ανεξάρτητα από το αν προκλήθηκαν από καταιγίδα ή ηφαιστειακή έκρηξη. Ωστόσο στις μελέτες αυτές οι ερευνητές απέκλειαν τον κεραυνό καταιγίδας ως αιτία δημιουργίας ζωής λόγω των μικρών ποσοτήτων αζώτου που παράγει.«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν έναν μοναδικό ρόλο που δυνητικά διαδραματίζουν οι υποαέριες εκρήξεις στην παροχή βασικών συστατικών για την εμφάνιση ζωής στη Γη» αναφέρει η νέα μελέτη. Όταν ο ηφαιστειακός κεραυνός προκάλεσε το σχηματισμό οξειδίου του αζώτου, απελευθέρωσε αμινοξέα στο έδαφος, το οποίο είναι το θεμέλιο για τη δημιουργία αρχαίων μικροοργανισμών, σύμφωνα με μια μία μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο Charles στην Τσεχική Δημοκρατία.«Βλέπετε τα ίδια αμινοξέα σε κάθε οργανισμό, από τον άνθρωπο μέχρι τα βακτήρια και τα αρχαία, και αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα πράγματα στη Γη συνδέονται μέσω αυτού του δέντρου της ζωής που έχει μια προέλευση, ενός οργανισμού που ήταν ο πρόγονος όλων των ζωντανών όντων. Περιγράφουμε τα γεγονότα που διαμόρφωσαν γιατί αυτός ο πρόγονος πήρε τα αμινοξέα που είχε» λέει ο Στίβεν χημικός του Johns Hopkins, εκ των επικεφαλής της έρευνας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1585692/oi-keraynoi-einai-goneis-tis-zois-sti-gi-symfona-me-nea-meleti/

Κλιματική κρίση: Ο Ιανουάριος του 2024, ο θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως. Χάθηκε ο κρίσιμος στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου το 2023 - 13 βαθμοί κελσίου ο μέσος όρος θερμοκρασίας.Ο περασμένος μήνας ήταν ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως, λένε οι επιστήμονες, σε ένα ακόμη καμπανάκι για την κλιματική κρίση.Μάλιστα κατά την περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2023 έως τον Ιανουάριο του 2024, η θερμοκρασία του αέρα στην επιφάνεια του πλανήτη ήταν κατά 1,52°C υψηλότερη από ό,τι την περίοδο 1850-1900!Μέση θερμοκρασία 13,14°C, ο Ιανουάριος του 2024 ήταν ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωπαϊκού δικτύου.Περισσότερες από 190 χώρες δεσμεύτηκαν βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015 να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη σε «πολύ κάτω» από την άνοδο κατά 2 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.Οι χώρες συμφώνησαν επίσης να «συνεχίσουν προσπάθειες» για να διατηρήσουν την θέρμανση εντός του ασφαλέστερου ορίου του 1,5 C, μετά το οποίο οι κλιματικές επιπτώσεις γίνονται ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.Η Samantha Burgess, αναπληρώτρια διευθύντρια της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής (CCCS) της ΕΕ Copernicus δήλωσε: «Το 2024 ξεκινά με έναν ακόμη μήνα που σπάει ρεκόρ. Όχι μόνο είναι ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί, αλλά μόλις βιώσαμε μια περίοδο 12 μηνών άνω του 1,5°C πάνω από την προβιομηχανική περίοδο αναφοράς. Οι ραγδαίες μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσει η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας». Με πληροφορίες από Le Figaro, SkyNews

Ελληνικά μάτια στη μετανάστευση και αναπαραγωγή των χελιών στον πλανήτη. πηγή φωτό (Lifeel) Ερευνητικό πρόγραμμα παρακολουθεί την πορεία των χελιών από την Ελλάδα ως την Καραϊβική.Παρά τα πολλών ειδών προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζει η επιστημονική και ερευνητική κοινότητα στην Ελλάδα καθημερινά ανακοινώνονται σημαντικές πρωτοβουλίες και συμμετοχές Ελλήνων επιστημόνων και ερευνητών σε πολλά προγράμματα, αποστολές με διεθνή απήχηση. Στο πλαίσιο αυτό έχουμε μια σημαντική ερευνητική προσπάθεια που έχει έντονο ελληνικό χρώμα.Ένα ακόμα ταξίδι ζωής με τελικό προορισμό την θάλασσα των Σαργασσών, στην Καραϊβική, ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες για μια ομάδα χελιών, δώδεκα από τα οποία έχουν επάνω τους μια υπερσύγχρονη συσκευή GPS τελευταία τεχνολογίας. Η απελευθέρωση των χελιών από την λίμνη Βιστωνίδα έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Lifeel και υλοποιείται από το ΙΝ.ΑΛ.Ε. (Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας που εδρεύει στη Νέα Πέραμο Καβάλας).Από τα μέσα Δεκεμβρίου, οπότε ξεκίνησε το πρόγραμμα, μέχρι και σήμερα έχουν απελευθερωθεί περί τα 340 χέλια. Τα περισσότερα εξ αυτών έχουν μαρκαριστεί με μια πλαστική ταυτότητα (αναγράφεται ένας αριθμός και η ιστοσελίδα του προγράμματος), ενώ τα δώδεκα τελευταία μαρκαρίστηκαν με τον υπερσύγχρονο μηχανισμό ενός GPS.Μία από τις πιο σημαντικές δράσεις του προγράμματος Lifeel, είναι η μελέτη της αναπαραγωγικής μετανάστευσης του ευρωπαϊκού χελιού. Στη διάρκεια του προγράμματος, οι ερευνητές του ΙΝ.ΑΛ.Ε. μαζί με τους συναδέλφους τους από την Ιταλία, που επίσης συμμετέχουν στο εν λόγω πρόγραμμα, θα μελετήσουν αυτό το μοναδικό ταξίδι ζωής των χελιών, που πλέον αποτελούν προστατευόμενο είδος λόγω της υπεραλίευσης και της κλιματικής αλλαγής. Ένα εντυπωσιακό υπερατλαντικό ταξίδι 8.000 χλμ. «Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό υπερατλαντικό ταξίδι 8.000 χλμ.», υπογραμμίζει ο ιχθυολόγος του ΙΝ.ΑΛ.Ε. και επιστημονικά υπεύθυνος του έργου Δρ. Αργύρης Σαπουνίδης. «Είναι ένα ταξίδι ζωής για τα χέλια», συνεχίζει, «που το ένστικτό τους θα τα οδηγήσει στα θερμότερα νερά όπου θα γεννήσουν και θα πεθάνουν. Αν όλα πάνε καλά (δεν υπάρχει αλίευσή τους και θήρευση από φώκιες και καρχαρίες) τότε τα χέλια αναμένεται να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους, στη θάλασσα των Σαργασσών, μετά από δεκαέξι με δεκαοκτώ μήνες».Η προσπάθεια καταγραφής της πορείας που ακολουθεί το είδος των ασημόχελων στο Αιγαίο και στη συνέχεια στη Μεσόγειο, προβλέπεται να αποδώσει σημαντικά δεδομένα σχετικά με τη διαδρομή που ακολουθούν, την ταχύτητα με την οποία κολυμπούν, καθώς και το βάθος στο οποίο κινούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. Να σημειωθεί ότι τα χέλια ταξιδεύουν σε βάθη που κυμαίνονται από 200 έως 1000 μέτρα Όταν ο πομπός αποδεσμεύεται από το χέλι «Τα συνολικά δώδεκα χέλια που απελευθερώθηκαν από την λίμνη Βιστωνίδα φέρουν στην ράχη τους ειδική δορυφορική συσκευή GPS που συνδέεται με το παγκόσμιο σύστημα ARGOS, το οποίο συλλέγει τα δεδομένα που μεταδίδει ο πομπός», σημειώνει με έμφαση ο κ. Σαπουνίδης και υπογραμμίζει ότι «πρόκειται για μια πολύ εξελιγμένη συσκευή το κόστος της οποίας αγγίζει τα 4.800 δολάρια η μια, συν τα κόστη μεταφοράς και εκτελωνισμού. Οι δορυφορικές αυτές συσκευές λειτουργούν με μπαταρία. Μετά από διάστημα οχτώ – δέκα μηνών, που θα χέλια θα έχουν φτάσει περίπου στο Γιβραλτάρ, η μπαταρία της συσκευής τελειώνει και τότε η συσκευή αποδεσμεύεται από την ράχη του ασημόχελου και ανεβαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας. Είναι η στιγμή που συσκευή ξεκινάει να εκπέμπει δορυφορικά όλα τα στοιχεία που κατέγραψε και αποθήκευσε σε αυτό το διάστημα ταξιδιού των χελιών».Η επεξεργασία των στοιχείων είναι εξίσου μια εντυπωσιακή διαδικασία όσο και το ταξίδι των χελιών, αφού οι δορυφορικές συσκευές θα εκπέμψουν στον κεντρικό σέρβερ που βρίσκεται στην Γαλλία και στην συνέχεια τα δεδομένα θα μεταφερθούν στις ΗΠΑ ώστε να γίνει η αποκρυπτογράφησή τους. Ο κ. Σαπουνίδης εκτιμάει ότι σε έναν περίπου χρόνο θα έχουν στην διάθεσή τους όλα τα στοιχεία. Όσο για τα πρώτα χέλια που μαρκαρίστηκαν με την πλαστική ταυτότητα, ο εντοπισμός τους μπορεί να γίνει μόνο αν κάποιος τα αλιεύσει σε κάποιο σημείο του ταξιδιού τους, εντοπίσει την ταυτότητα και επικοινωνήσει με το πρόγραμμα παρέχοντας στοιχεία. Η ερευνητική ομάδα Στην τελευταία απελευθέρωση των χελιών σημαντική ήταν η συμβολή του αλιευτικού συνεταιρισμού Βιστωνίδας, ο οποίος διέθεσε τα χέλια για το μαρκάρισμα. Η δράση διήρκεσε τρεις μέρες οπότε και τα χέλια απελευθερώθηκαν στον Βιστωνικό Κόλπο αφού πρώτα μετρήθηκε το συνολικό μήκος τους, το μήκος του πτερυγίου τους, η διάμετρός τους, η διάμετρος του ματιού τους και το βάρος τους.Η ερευνητική ομάδα αποτελούνταν από τους Δρ. Αργύρη Σαπουνίδη, Δρ. Μάνο Κουτράκη, Φώτη Αράπογλου, Βούλα Παπαδοπούλου από το ΙΝ.ΑΛ.Ε. και τον Dr Kim Aarestrup από το Εθνικό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών της Δανίας. Από τα ακριβότερα αλιεύματα στον κόσμο Το χέλι αποτελεί σήμερα ένα από τα ακριβότερα αλιεύματα κυρίως στις ασιατικές αγορές. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο αποτελεί είδος προστατευόμενης άγριας πανίδας, το οποίο απειλείται με εξαφάνιση, καθώς το χέλι δεν αναπαράγεται στην αιχμαλωσία και η υπεραλίευση του γόνου του έχει ως συνέπεια τη μείωση του πληθυσμού του κατά 90%.Η εξαγωγή του από την Ε.Ε. έχει απαγορευτεί, ενώ εντός των κρατών της Ε.Ε. επιτρέπεται η διακίνησή του, καθώς στις αρχές της ‘Ανοιξης ξεκινάει το μακρύ ταξίδι για τη θάλασσα των Σαργάσσων προκειμένου να γεννήσει. Οι προνύμφες επιστρέφουν στην Ευρώπη, όπου στα ποτάμια της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας γίνονται γυαλόχελα (glass eels) τους μήνες Νοέμβριο έως Μάρτιο και το ψάρεμά τους αν και παράνομο γίνεται κυρίως νύχτες που έχει σελήνη. Τα γυαλόχελα με διάφορους τρόπους βγαίνουν εκτός Ε.Ε. με προορισμό τις ασιατικές αγορές και κυρίως το Χονγκ Κόνγκ όπου η τιμή τους μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 1.500 ευρώ το κιλό. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1585360/ellinika-matia-sti-metanasteysi-kai-anaparagogi-ton-chelion-ston-planiti/

Η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει τον κόσμο της μουσικής. Νέα έρευνα δείχνει ότι οι μουσικοί δημιουργοί ανησυχούν για τις οικονομικές χρήσεις της τεχνητής νοημοσύνης. Είναι η τεχνητή νοημοσύνη ευχή ή κατάρα; H τεχνητή νοημοσύνη γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα για τη μουσική βιομηχανία. Η γερμανική εταιρεία διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων Gema δημοσίευσε σε συνεργασία με την αντίστοιχη γαλλική Sacem τα αποτελέσματα της πρώτης έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με την επίδραση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης στη μουσική και τους δημιουργούς. Σύμφωνα με την έρευνα, το 71% των συνολικά 15.000 ερωτηθέντων δημιουργών ανησυχεί για πιθανές οικονομικές απώλειες πολλών δισεκατομμυρίων από την τεχνητή νοημοσύνη μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.Την ίδια στιγμή όμως η νέα τεχνολογία δείχνει να προσφέρει εντυπωσιακές δυνατότητες. Στη Γαλλία για παράδειγμα η Warner Music πειραματίζεται με τη φωνή της διάσημης και ιδιαίτερα αγαπητή Εντίθ Πιάφ. Παράλληλα, στο γερμανικό Πανεπιστήμιο Βίρτσμπουργκ, μια ερευνητική ομάδα αναπτύσσει νέες μεθόδους μουσικής ανάλυσης με τη βοήθεια εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης. Πρόσφατα η πανεπιστημιακή ερευνητική ομάδα διασφάλισε χρηματοδότηση αρκετών εκατομμυρίων από τα γερμανικά δημόσια ταμεία. Γράφει στίχους και σώζει παλιές ηχογραφήσειςΜετά από μια σύντομη ενασχόληση με την τεχνητή νοημοσύνη γίνεται σαφές ότι οι δυνατότητές της ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ακόμα και στις αρχές του 20ου αιώνα όσα σήμερα γίνονται σιγά σιγά γνωστά για την τεχνητή νοημοσύνη αποτελούσαν στην καλύτερη περίπτωση σενάρια για ταινίες επιστημονικής φαντασίας: Αναλαμβάνει ολόκληρα στάδια στη διαδικασία της μουσικής παραγωγής, είναι σε θέση να γράφει στίχους ή να εκπονήσει στρατηγική για τη διατήρηση παλαιών ηχογραφήσεων, όπως των Beatles για παράδειγμα. Σύμφωνα με τη μελέτη της Gema, περίπου οι μισοί από τους κάτω των 35 ετών εργαζομένους στη μουσική παραγωγή στη Γαλλία και τη Γερμανία επιστρατεύουν την τεχνητή νοημοσύνη στην καθημερινή τους εργασία. Μια από αυτές είναι η Ράνια Κιμ, η οποία κατάγεται από το Λος Άντζελες και πειραματίζεται εδώ και εννέα χρόνια με διάφορες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Με τη βοήθειά τους έχει αναλύσει 200 δικά της τραγούδια. Σε αυτή τη βάση ανέλυσε τα ηχητικά κύματα και δημιούργησε παρόμοιες κυματομορφές ήχου, δηλαδή νέα τραγούδια. Το αποτέλεσμα των πειραματισμών της κυκλοφόρησε στο πρώτο της άλμπουμ τεχνητής νοημοσύνης με τίτλο Portrait XO. Η υποστήριξη της τεχνητής νοημοσύνης εγείρει ωστόσο και νομικά ζητήματα.Οι καλοί συνθέτες δεν πρέπει να φοβούνται για τη δουλειά τους«Στο ραδιόφωνο ακούμε ήδη μουσική τεχνητής νοημοσύνης χωρίς καν να το γνωρίζουμε», λέει ο δικηγόρος Ράινχερ Καρλ, με ειδίκευση στο δίκαιο πνευματικών δικαιωμάτων. Τον καλούν συχνά σε συζητήσεις ειδικών με θέμα της χρήσης τεχνητής νοημοσύνης στη μουσική. Ο γερμανός δικηγόρος εξηγεί ότι μια σύνθεση προστατεύεται από τα πνευματικά δικαιώματα μόνο εάν πρόκειται για δημιουργία: «Το προσωπικό ερώτημα που τίθεται ωστόσο είναι πώς χρησιμοποιείται η τεχνητή νοημοσύνη στη διαδικασία δημιουργίας. Μόνο όταν ο συνθέτης έχει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία και η τεχνητή νοημοσύνη είναι εργαλείο, τότε μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για μια μουσική δημιουργία». Είναι ωστόσο δύσκολο να οριστεί η συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης σε μια σύνθεση. «Σήμερα καταχωρούνται στην εταιρεία διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων έργα που δεν είναι συνθέσεις ανθρώπων», προσθέτει ο Ράινχερ Καρλ. Σύμφωνα πάντως με την Gema δεν αποτελεί αντικείμενο ελέγχου κατά πόσο οι καλλιτέχνες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης στη διαδικασία παραγωγής.Κατά συνέπεια τίθεται το, ομολογουμένως προκλητικό, ερώτημα αν με μια τόσο καινοτόμα τεχνολογία είναι εν τέλει απαραίτητοι οι μουσικοσυνθέτες. «Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι ποτέ τόσο όσο η ανθρώπινη νοημοσύνη, η οποία είναι σε θέση να επιλέξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από το υπάρχον υλικό», λέει ο Ντέρεκ φον Κρογκ, καλλιτεχνικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος της Ακαδημίας Ποπ Μουσικής στο κρατίδιο της Βάδης -Βιρτεμβέργης.Προβλέπει ότι στο μέλλον η μουσική θα γίνει πιο πολύπλοκη και πιο πολύπλευρη από αρμονική άποψη. Ο Ντέρεκ φον Κρογκ θεωρεί πάντως ότι οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να φοβούνται μην χάσουν τη δουλειά τους. «Όταν κάποιος γράφει μουσική απευθυνόμενος στο συναίσθημα του κοινού δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το αν έχει ή όχι δουλειά σε μερικά χρόνια», καταλήγει ο καλλιτεχνικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος της γερμανικής Ακαδημίας Ποπ Μουσικής. – https://www.dw.com/el/%CE%B7-%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE-%CE%BD%CE%BF%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82/a-68176995

Η μαύρη τρύπα του γαλαξία μας στροβιλίζεται μανιωδώς και μετατρέπεται σε μπάλα ποδοσφαίρου. Το εντυπωσιακό φαινόμενο στο κέντρο του γαλαξία μας. πηγή φωτό (NASA/CXC/M.Weiss) Εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο στρέβλωσης του χωροχρόνου.Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία που απεικονίζει τα ευρήματα μιας νέας μελέτης σχετικά με την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας που ονομάζεται Τοξότης A*. Η κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία μας βρίσκεται 26.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη και εκτιμάται ότι έχει μάζα περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.Προηγούμενες παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι η μαύρη τρύπα στο κέντρου του γαλαξία μας περιστρέφεται τόσο γρήγορα που στρεβλώνει τον χωρόχρονο – δηλαδή τον χρόνο και τις τρεις διαστάσεις του χώρου – έτσι ώστε να μοιάζει περισσότερο με ποδόσφαιρο. Οι μαύρες τρύπες έχουν δύο θεμελιώδεις ιδιότητες: τη μάζα τους (πόσο ζυγίζουν) και την περιστροφή τους (πόσο γρήγορα περιστρέφονται). Ο προσδιορισμός μιας από αυτές τις δύο τιμές λέει στους επιστήμονες πολλά για οποιαδήποτε μαύρη τρύπα και πώς συμπεριφέρεται. Οι αστρονόμοι έχουν κάνει πολλές εκτιμήσεις για την ταχύτητα περιστροφής του Τοξότη A* χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές, με αποτελέσματα που κυμαίνονται από το ότι είναι μια μαύρη τρύπα που δεν περιστρέφεται καθόλου έως το ότι περιστρέφεται σχεδόν με τον μέγιστο ρυθμό.Μια νέα μελέτη συμφωνεί με τις εκτιμήσεις ότι ο Τοξότης Α* περιστρέφεται πολύ γρήγορα, γεγονός που προκαλεί τη συμπίεση του χωροχρόνου γύρω του. Η εικόνα της NASA δείχνει μια διατομή της μαύρης τρύπας και υλικού που στροβιλίζεται γύρω από αυτή σε ένα δίσκο. Η μαύρη σφαίρα στο κέντρο αντιπροσωπεύει τον λεγόμενο ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας, το σημείο χωρίς επιστροφή από το οποίο τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει.Κοιτάζοντας την περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα από το πλάι, όπως απεικονίζεται σε αυτήν την εικόνα, ο περιβάλλοντας χωροχρόνος έχει σχήμα μπάλας ποδοσφαίρου. Όσο πιο γρήγορο είναι το γύρισμα τόσο πιο επίπεδη γίνεται η μπάλα. Το κίτρινο-πορτοκαλί υλικό σε κάθε πλευρά αντιπροσωπεύει αέριο που στροβιλίζεται γύρω από τη μαύρη τρύπα. Αυτό το υλικό αναπόφευκτα βυθίζεται προς τη μαύρη τρύπα και διασχίζει τον ορίζοντα γεγονότων μόλις πέσει μέσα στη μπάλα. Η περιοχή μέσα στο σχήμα του ποδοσφαίρου αλλά έξω από τον ορίζοντα γεγονότων απεικονίζεται επομένως ως κοιλότητα. Οι μπλε σταγόνες δείχνουν πίδακες που εκτοξεύονται μακριά από τους πόλους της περιστρεφόμενης μαύρης τρύπας. Κοιτάζοντας προς τα κάτω τη μαύρη τρύπα από την κορυφή, κατά μήκος της κάννης του πίδακα, ο χωροχρόνος είναι ένα κυκλικό σχήμα. Η περιστροφή μιας μαύρης τρύπας μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντική πηγή ενέργειας. Οι περιστρεφόμενες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες παράγουν ευθυγραμμισμένες εκροές, όπως πίδακες όταν εξάγεται η περιστροφική τους ενέργεια, κάτι που απαιτεί να υπάρχει τουλάχιστον λίγη ύλη κοντά στη μαύρη τρύπα. Λόγω του περιορισμένου καυσίμου γύρω από το Τοξότη Α* η μαύρη τρύπα ήταν σχετικά ήσυχη τις τελευταίες χιλιετίες με σχετικά αδύναμους πίδακες. Η νέα μελέτη ωστόσο δείχνει ότι αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η ποσότητα του υλικού κοντά στο Τοξότη Α* αυξηθεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587297/i-mayri-trypa-toy-galaxia-mas-strovilizetai-maniodos-kai-metatrepetai-se-mpala-podosfairoy/

«Soyuz MS-25» στο κενό. Εδώ στη Γη. Το πλοίο στάλθηκε σε θάλαμο πίεσης στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Θα περάσει περίπου πέντε μέρες σε αυτό. Τι κάνει ένας θάλαμος κενού; Πολλές ισχυρές αντλίες αντλούν όλο τον αέρα από αυτό το «βαρέλι». Στο εσωτερικό δημιουργείται ένα επίπεδο πίεσης κοντά σε ένα πραγματικό κενό. Έτσι μπορούμε να ελέγξουμε τη στεγανότητα του πλοίου - και τα τρία διαμερίσματα, το σύστημα θερμικού ελέγχου, τις δεξαμενές καυσίμων κ.λπ. Ωστόσο, αυτό απαιτεί και αέριο, το οποίο θα ψάξει για διαρροές. Ο ρόλος του διαδραματίζεται από το ήλιο - ένα από τα ασφαλέστερα και χαμηλού μοριακού βάρους αέρια. Είναι εξαιρετικό για τον εντοπισμό ακόμη και των πιο μικροσκοπικών ρωγμών. Τι γίνεται αν βρουν διαρροή; Ο έλεγχος θα διακοπεί άμεσα, η έλλειψη θα διορθωθεί και η διαδικασία θα ξεκινήσει ξανά. Υπάρχει πραγματικά κίνδυνος μικροδιαρροών. Για παράδειγμα, μπορούν να σχηματιστούν κατά την προετοιμασία και τη μεταφορά του πλοίου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δοκιμές κενού πραγματοποιούνται περισσότερες από μία ή και δύο φορές, ξεκινώντας από την παραγωγή και τελειώνοντας με το κοσμοδρόμιο. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3422 Rocket and Space Corporation "Energia" Ο φαρδύς γκρι δακτύλιος στον οποίο είναι τοποθετημένο το φορτηγό πλοίο Progress MS-26 είναι ένα διαμέρισμα μετάβασης. Χωρίς αυτό, ο «κατασκευαστής» του χώρου δεν μπορεί να συναρμολογηθεί Το διαμέρισμα θα συνδέσει αργότερα το πλοίο, το όχημα εκτόξευσης και το φέρινγκ. Και όχι μόνο μηχανικά. Υπάρχουν επίσης επικοινωνίες αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. Θα ενσωματώσουν τη διεπαφή εντολών Progress στο σύστημα ελέγχου του πυραύλου Soyuz-2.1a. Παρεμπιπτόντως, η εγκατάσταση του διαμερίσματος είναι η τελευταία ευκαιρία να δοκιμάσετε τη μηχανή διόρθωσης ραντεβού του πλοίου. Αυτό περιλαμβάνει την επιθεώρηση του ακροφυσίου. Βρίσκεται στην πρύμνη, πίσω από το διαμέρισμα εξοπλισμού. Το ειδικό κάλυμμα (τόσο κυρτό, φαίνεται στην 1η φωτογραφία) σπρώχνεται στην άκρη, και μετά από έλεγχο επιστρέφεται προσεκτικά στη θέση του. Την επόμενη φορά θα ανοίξει σε τροχιά της Γης. Είναι αυτός ο κινητήρας που βοηθά το φορτηγό να ελίσσεται σε τροχιά και να αποκτά υψόμετρο στο δρόμο προς τον ISS. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3424

Σεληνιακό χούμους και σεληνιακό φαλάφελ σύντομα στο πιάτο σας. Εικόνα από την καλλιέργεια των φυτών της ρεβιθιάς στο σεληνιακό χώμα. πηγή φωτό (Jessica Atkin) Καλλιεργήθηκε με επιτυχία ρεβιθιά σε έδαφος του φεγγαριου.Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα αναζητεί τρόπους χρησιμοποίησης των τοπικών υλικών της Σελήνης για διαφόρων ειδών χρήσεις ώστε να διευκολυνθεί η μόνιμη διαμονή του ανθρώπου εκεί.Το παγωμένο νερό που έχει εντοπιστεί στο υπέδαφος της Σελήνης μπορεί να αξιοποιηθεί για κατανάλωση, για παραγωγή οξυγόνου για να αναπνέουν οι άνθρωποι στις εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν στο φεγγάρι αλλά και παραγωγή υδρογόνου για χρήση ως καύσιμο σε πυραύλους μεταφοράς διαστημικών φορτίων. Έχουν πραγματοποιηθεί επίσης πετυχημένα πειράματα χρήσης του εδάφους της Σελήνης ως δομικό υλικό σε οικήματα που θα δημιουργηθούν κυρίως με χρήση τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης.Με δημοσίευση της ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Texas A&M στις ΗΠΑ παρουσιάζει τα αποτελέσματα των πειραμάτων που έκανε για χρήση του σεληνιακού εδάφους σε καλλιέργειες φυτών. Οι ερευνητές δημιούργησαν χώμα που προσομοιάζει αυτό που υπάρχει στο έδαφος της Σελήνης και στη συνέχεια καλλιέργησαν με επιτυχία το φυτό της ρεβιθιάς το οποίο επιλέχθηκε επειδή είναι ένα φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό προτέρημα που επιβεβαιώθηκε στα πειράματα.«Τα ρεβίθια είναι μια εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης και χρησιμοποιούν λιγότερο νερό και άζωτο από άλλες καλλιέργειες τροφίμων. Χρησιμοποιήσαμε μια ποικιλία ρεβιθιού desi για να αντιμετωπίσουμε τους περιορισμούς που θα υπάρχουν σε μια εγκατάσταση στη Σελήνη» αναφέρει η Τζέσικα Άτκιν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Μένει να διαπιστωθεί η γεύση που έχουν τα… σεληνιακά ρεβίθια αλλά και το κόστος παραγωγής τους ώστε να δούμε αν υπάρχει πιθανότητα να σκεφτούν κάποιοι να τα δημιουργήσουν και να τα εμπορευθούν εδώ στη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1584808/seliniako-choymoys-kai-seliniako-falafel-syntoma-sto-piato-sas/?is_wppwa=true&wpappninja_cache=friendly

Δείτε τον Ήλιο να εξαπολύει επίθεση στη Γη (βίντεο) πηγή φωτό NASA Μια ακόμη ισχυρή ηλιακή έκλαμψη κατέγραψαν τα διαστημικά παρατηρητήρια.Μια νέα ισχυρή ηλιακή έκλαμψη παράχθηκε στο μητρικό μας άστρο το τελευταίο 48ωρο σε περιοχή που εκείνη τη στιγμή «έβλεπε» τη Γη με αποτέλεσμα το τσουνάμι των φορτισμένων σωματιδίων που δημιουργήθηκε να έχει φτάσει στον πλανήτη μας προκαλώντας προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες και τη ομαλή λειτουργία των ηλεκτρικών δικτύων. Η Αυστραλία και περιοχές της νοτιοανατολικής Ασίας έχουν αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα και αναμένεται τις επόμενες ώρες να αντιμετωπίσουν ανάλογα προβλήματα και άλλες περιοχές.Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της NASA εντόπισε την έκλαμψη και τη συνοδευτική στεμματική έκρηξη μάζας η οποία εκτός από τις δυσλειτουργίες στους δορυφόρους προκαλεί το φαινόμενο του σέλαος. Η νέα έκλαμψη προήλθε από την ενεργή ηλιακή κηλίδα AR3575. Ο Ήλιος βρίσκεται στο μέσο της φάσης του τρέχοντος κύκλου της δραστηριότητας του, που κάθε φορά διαρκεί περίπου 11 χρόνια. Ο τωρινός κύκλος άρχισε το Δεκέμβριο του 2019 και μέχρι την ολοκλήρωση θα υπάρχει συνεχής έντονη δραστηριότητα με παραγωγή ηλιακών εκλάμψεων οι οποίες προκαλούνται από διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Θα ακολουθήσει ένας κύκλος έντεκα ετών όπου θα υπάρχει ύφεση σε αυτή την δραστηριότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1584718/deite-ton-ilio-na-exapolyei-epithesi-sti-gi-vinteo/?is_wppwa=true&wpappninja_cache=friendly

Ταχυδρόμος της ζωής ο αστεροειδής Μπενού λένε οι επιστήμονες που μελετούν τα υλικά του που βρίσκονται στη Γη. Πιθανώς προέρχεται από ένα πλανήτη που διέθετε ωκεανό.Το 2016 εκτοξεύτηκε το σκάφος OSIRIS-Rex της NASA και τον Δεκέμβριο του 2018 έφτασε στον αστεροειδή Μπενού όπου τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. To 2020 το OSIRIS-Rex προσεδαφίστηκε σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή. Το σκάφος απελευθέρωσε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων ο οποίος συνέλεξε δείγματα από σκόνη και πέτρες.Ο Μπενού έχει καταχωρηθεί ως αστεροειδής τύπου Β, κάτι που σημαίνει ότι έχει πολύ άνθρακα μαζί με τα άλλα του υλικά. Πρόκειται για έναν αστεροειδή η επιφάνεια του οποίου αντανακλά περίπου το 4% του φωτός που πέφτει πάνω της, και που δεν έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή του κάτι που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχει χημικά και βράχους από την εποχή της γένεσης του ηλιακού μας συστήματος.Ο Μπενού είναι πανάρχαιος: Θεωρείται πως ήταν ανέγγιχτος για δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ εκτιμάται πως δημιουργήθηκε μέσα στα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του ηλιακού συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια για αυτό και η μελέτη των δειγμάτων του στα εργαστήρια στη Γη πιστεύεται ότι μπορεί να προσφέρει άγνωστα στοιχεία για τη ύπαρξη του ηλιακού μας συστήματος. Πιθανώς να προσφέρει και στοιχεία που να ενισχύουν τη θεωρία ότι το νερό ή άλλα δομικά υλικά της ζωής έφτασαν στη Γη με αστεροειδείς που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας στην πρώιμη φάση της ύπαρξης του.Τον περασμένο Σεπτέμβριο έφθασαν στη Γη τα δείγματα του Μπενού αλλά οι επιστήμονες της NASA δεν μπορούσαν να ανοίξουν το δοχείο (κάνιστρο) που περιείχε τα δείγματα επειδή είχαν στραβώσει κάποιες βίδες και χρειάστηκε να δημιουργηθούν εξ αρχής κάποια εργαλεία για να φτάσει το πολύτιμο υλικό στα χέρια των ειδικών.Τα αποτελέσματα των πρώτων αναλύσεων των δειγμάτων δικαιώνουν όσους σκέφτηκαν και όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτής της φιλόδοξης διαστημικής αποστολής. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο Μπενού διαθέτει υλικά που έχουν εντοπιστεί στον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του οποίου έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός με συνθήκες φιλικές στη παρουσία της ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.Η ερευνητική ομάδα που κάνει τις αναλύσεις στα δείγματα του Μπενού εκτιμά ότι ο αστεροειδής αποτελούσε μέρος ενός πλανήτη ο οποίος διέθετε ωκεανό και άρα υπήρχαν εκεί τα δομικά υλικά της ζωής. Αυτό σημαίνει πώς ο Μπενού όταν για οποιονδήποτε λόγο αποκολλήθηκε από τον πλανήτη του και άρχισε να κυκλοφορεί στο Διάστημα μετατράπηκε αυτόματα σε ένα ταχυδρόμο της ζωής αφού σε περίπτωση που πέσει πάνω σε κάποιο πλανήτη ή δορυφόρο πλανήτη θα διασπείρει αυτά τα δομικά υλικά της ζωής εκεί.Η δημοφιλέστερη θεωρία για την ύπαρξη της ζωής στη Γη υποδεικνύει την έλευση των δομικών υλικών της από το Διάστημα μέσω της πτώσης αστεροειδών και κομητών. «Η υπόθεση εργασίας μου είναι ότι ο Μπενού προέρχεται από ένα αρχαίο ωκεάνιο κόσμο. Το δείγμα του αστεροειδή περιέχει στοιχεία που θα μπορούσαν να παρέχουν ενδείξεις για την προέλευση της ζωής» λέει ο Ντάντε Λορέτα από στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα επικεφαλής ερευνητής της αποστολής. Η απειλή Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων ο Μπενού έχει μια πορεία που θα τον φέρει κοντά στη Γη το 2135 και υπάρχει πιθανότητα 1 στις 2,700 να πέσει στον πλανήτη μας το χρονικό διάστημα 2175-2199 με πιθανή ημερομηνία το 2182. Η πιθανότητα να συμβεί αυτή η σύγκρουση είναι μεν πολύ μικρή αλλά σίγουρα όχι απίθανη και η NASA έκανε γνωστό ότι οι επιστήμονες της μελέτησαν και υπολόγισαν τι θα συμβεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία αν πέσει ο Μπενού στη Γη η καταστροφικές επιπτώσεις της σύγκρουσης θα είναι παρόμοιες με αυτές που θα υπήρχαν αν κάποιος έριχνε στο ίδιο σημείο 24 ατομικές βόμβες παρόμοιας ισχύς η κάθε μια με την Βόμβα Τσαρ. Η Σοβιετική βόμβα υδρογόνου RDS-220 γνωστή ως Βόμβα Char που σημαίνει “βόμβα Τσάρος” ή Βασιλιάς των Βομβών αποτελεί το ισχυρότερο πυρηνικό όπλο που δημιουργήθηκε και δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1584923/tachydromos-tis-zois-o-asteroeidis-mpenoy-lene-oi-epistimones-poy-meletoyn-ta-ylika-toy-poy-vriskontai-sti-gi/?is_wppwa=true&wpappninja_cache=friendly

Α. Μαννέτα (Victorious Network): Η Sophia είναι το πιο εξελιγμένο είδος τεχνητής νοημοσύνης σε ρομπότ. Η νοημοσύνη της Sophia ξεπερνά το IQ του Einstein.Στο οικονομικό κανάλι της Ναυτεμπορικής και την επιχειρηματική εκπομπή In Business με τους δημοσιογράφους Μαρία Σμιλίδου και Παύλο Πανταζόπουλο εμφανίστηκε η Ανδριανή Μαννέτα, CEO της Victorious Network.Η κυρία Μαννέτα μίλησε για την πολυαναμενόμενη εμφάνιση του ανθρωποειδούς ρομπότ Sophia της Hanson Robotics στο πλαίσιο του “The Greek Festival”, που θα διαρκέσει από τις 5 έως τις 9 Μαρτίου 2024 στην Ρόδο.«Στο συνέδριο που θα διεξαχθεί στις 8 Μαρτίου στο Rhodes Palace, η Sophia θα έχει τον ρόλο της κεντρικής παρουσιάστριας, και για πρώτη φορά θα δούμε την αλληλεπίδρασή της τόσο με κορυφαίες εταιρείες όσο και με ένα πιο διευρυμένο κοινό, που υπολογίζεται να ξεπεράσει τα 600 άτομα, ενώ στις 9 Μαρτίου στο πλαίσιο διεθνούς εκστρατείας ενίσχυσης της Ρόδου μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Ιουλίου, η Sophia πρόκειται να παραχωρήσει συνέντευξη τύπου για πρώτη φορά στα Ελληνικά απαντώντας στα ερωτήματα των καλεσμένων δημοσιογράφων», ανέφερε η κ. Μαννέτα. Η κ. Μαννέτα τόνισε χαρακτηριστικά, ότι η νοημοσύνη της Sophia ξεπερνά το IQ του Einstein, μιλάει 19 γλώσσες, και πρόκειται να εντυπωσιάσει το κοινό που θα παρευρεθεί στα 2 αυτά συνέδρια. Πρόκειται να δώσει πολύτιμες απαντήσεις στα ερωτήματα που θα προκύψουν και θα άπτονται ζητημάτων πολιτισμού, επιχειρηματικότητας και σοφίας, επισημαίνει.Τέλος, η κ. Μαννέτα υπογραμμίζει ότι «η ονομασία “Sophia”, την οποία επέλεξε ο δημιουργός του ρομπότ, David Hanson, έχει ελληνική προέλευση, και παραπέμπει στην αρχαιοελληνική σοφία». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1585448/a-manneta-victorious-network-i-sophia-einai-to-pio-exeligmeno-eidos-technitis-noimosynis-se-rompot/?is_wppwa=true&wpappninja_cache=friendly

Νεώτερα για τον κρυμμένο ωκεανό κάτω από το φλοιό του Μίμα. Ο τεράστιος κρατήρας Herschel (από το όνομα του αστρονόμου Χέρσελ, που ανακάλυψε το δορυφόρο) κάνει τον Μίμα να μοιάζει με το Death Star από την ταινία Star Wars Ο Μίμας με διάμετρο περίπου 400 χιλιόμετρα είναι ένας από τους μικρότερους δορυφόρους του Κρόνου. Ονομάζεται και «Άστρο του Θανάτου» λόγω της ομοιότητάς του με τον ομώνυμο διαστημικό σταθμό στην ταινία «Πόλεμος των Άστρων». Η πυκνότητα τoυ Μίμα είναι 1148 kg/m3, πολύ κοντά στην πυκνότητα του νερού 1000 kg/m3. Έτσι, οι επιστήμονες εδώ και χρόνια θεωρούν ότι είναι πιθανό να φιλοξενεί έναν τεράστιο υπόγειο ωκεανό στο εσωτερικό του, κάτω από την παγωμένη και γεμάτη κρατήρες επιφάνειά του.Το ίδιο υποστηρίζει και η χτεσινή δημοσίευση στο περιοδικό Nature με τίτλο ‘A recently formed ocean inside Saturn’s moon Mimas‘. Δεν υπάρχει τρόπος να εξηγηθεί τόσο η περιστροφή του Μίμα, όσο και η τροχιά του, αν το εσωτερικό του θεωρηθεί ως άκαμπτο στερεό. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, πρέπει το εσωτερικό του αναγκαστικά να περιέχει έναν υπόγειο σφαιρικό υγρό ωκεανό (i). Οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι ο κρυμμένος ωκεανός έχει βάθος 72,5 χιλιόμετρα και βρίσκεται κάτω από το παγωμένο κέλυφος του Μίμα πάχους 24 χιλιομέτρων, αντιπροσωπεύοντας πάνω από τον μισό όγκο του δορυφόρου. Η θερμοκρασία στον βυθό του ωκεανού είναι μερικές δεκάδες βαθμοί Κελσίου. Ο ωκεανός θεωρείται «νεαρός», αφού σχηματίστηκε πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια. Το εσωτερικό του Μίμα, περιλαμβάνει ένα κέλυφος πάγου, τον υγρό ωκεανό και τον στερεό πυριτικό πυρήνα. Έτσι, οι δορυφόροι του Κρόνου που διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς γίνονται τρεις, μαζί με τον Τιτάνα και τον Εγκέλαδο. Οι αντίστοιχοι ωκεάνιοι δορυφόροι του Δία είναι δυο: η Ευρώπη και ο Γανυμήδης.Αν ο ωκεανός του Μίμα υπάρχει εδώ και 25 εκατομμύρια χρόνια, τότε δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να αναπτυχθεί ζωή. Από τους 5 ωκεάνιους δορυφόρους του Κρόνου και του Δία, οι πιθανότεροι υποψήφιοι να διαθέτουν κάποιου είδους μικροβιακή ζωή, είναι η Ευρώπη και ο Εγκέλαδος. (i) Ένα σχετιά απλούστερο πρόβλημα φυσικής που αναδεικνύει την διαφορά ανάμεσα σε μια κινούμενη κοίλη σφαίρα που αρχικά περιέχει υγρό και στη συνέχεια γίνεται συμπαγής γιατί το νερό παγώνει, βρίσκεται ΕΔΩ: ‘Η περίοδος του κατεψυγμένου εκκρεμούς‘ πηγή: https://www.theguardian.com/science/2024/feb/07/saturn-death-star-moon-mimas-hidden-ocean