Δροσος Γεωργιος

Βραβείο από τη ΝASA σε Ελληνίδα ερευνήτρια Φυσικής Διαστήματος για την έρευνα των μυστηρίων του Ήλιου. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας, αυτή τη στιγμή, ένα φτιαγμένο από τον ‘Ανθρωπο διαστημόπλοιο γυρίζει τον Ήλιο με ταχύτητα 600.000 χιλιόμετρα την ώρα ενώ χάρη σε μια ασπίδα θερμότητας που έφτιαξαν μηχανικοί και αντέχει θερμοκρασία ενός εκατομμυρίου βαθμών Κελσίου, επιστήμονες εκτελούν πειράματα σε… θερμοκρασία δωματίου. Μια συναρπαστική περίοδος εξερεύνησης του αστεριού του ηλιακού συστήματος έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια, προσπάθεια με ελληνική συμμετοχή που τις τελευταίες ημέρες βραβεύτηκε από την αμερικανική NASA.«Πρόκειται για απίστευτη τεχνολογία. Το Parker Solar Probe και το Solar Orbiter είναι δύο νέα διαστημικά σκάφη χάρη στα οποία η ανθρωπότητα «ακουμπάει» τον ήλιο πιο κοντά από ποτέ. Το Parker Solar Probe της ΝΑSA εκτοξεύτηκε στις 4 Αυγούστου του 2018 και κάνει διαρκώς μια τροχιά όπως μια «θηλιά» γύρω από τον ήλιο. Κάθε φορά που κάνει άλλη μία τέτοια, η θηλιά πηγαίνει πιο κοντά και έτσι το Parker χωρίς να πέφτει πάνω στον Ήλιο θα φτάσει σε απόσταση ίση με 9 ακτίνες του αστεριού μας, το πιο κοντινό του περιήλιο. Αυτές είναι τρομακτικά κοντινές αποστάσεις και μπορούμε να πούμε πως η ανθρωπότητα «αγγίζει» τον Ήλιο», εξήγησε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104.9FM» η Δρ. Όλγα Μαλανδράκη, Ελληνίδα ερευνήτρια Φυσικής Διαστήματος, ειδικός στον διαστημικό καιρό, επικεφαλής της Επιχειρησιακής Μονάδας Διαστημικού Καιρού του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) που προμηθεύει μοναδικές σε διεθνές επίπεδο προβλέψεις Διαστημικού Καιρού.«Το έτερο διαστημόπλοιο, το Solar Orbiter, της ευρωπαϊκής ESA η εκτόξευση του οποίου έγινε στις 10 Φεβρουαρίου του 2020 είναι η δεύτερη επίσης σημαντική νέα προσπάθεια. Συνεργαζόμαστε με τις αποστολές αυτές κάτι που μαρτυρά το υψηλό επίπεδο έρευνας, που γίνεται στο Αστεροσκοπείο», σημείωσε η Ελληνίδα ερευνήτρια που την περασμένη εβδομάδα γύρισε στην Ελλάδα με μια σημαντική διάκριση. Η μυστηριώδης ηλιόσφαιρα και η ελληνική διάκριση Η Ελληνίδα επικεφαλής της Επιχειρησιακής Μονάδας Διαστημικού Καιρού του ΕΑΑ επέστρεψε με ένα σημαντικό βραβείο της NASA το Group Achievement Award για την δουλειά της με την Parker Solar Probe Team που έχει αναλάβει να αναλύει δεδομένα από τον εξελιγμένο αυτό διαστημικό βολιστήρα. «Το Team Achievement Award δόθηκε στους επιστήμονες της αποστολής Parker Solar Probe ως αναγνώριση των προσπαθειών της ομάδας να δημιουργήσει και να λειτουργήσει την πρώτη «touch the Sun» αποστολή της Ανθρωπότητας. Είμαστε ενθουσιασμένοι που συμμετέχουμε», τόνισε η κα. Μαλανδράκη που περιέγραψε και τους στόχους που έχουν τεθεί από τις αποστολές Parker Solar Probe και το Solar Orbiter.«Η ανθρωπότητα γνωρίζει, με βάση τις αποστολές που έχουμε πετάξει, δεδομένα για τον ήλιο μέχρι στο λεγόμενο σημείο L1. Το L1 είναι ακριβώς μπροστά από την Γη, ένα σημείο που ισορροπείται η βαρυτική δύναμη του Ήλιου με αυτή της Γης. Είναι ακριβώς μπροστά από την μύτη της μαγνητόσφαιρας, έξω λοιπόν από το μαγνητικό πεδίο της Γης, και εκεί πέρα βρίσκονται τα διαστημόπλοια. Και τη δεκαετία του 1980 είχαν φύγει για εκεί τα διαστημόπλοια HELIOS – μια συνεργασία της Γερμανίας με τη ΝASA – τα οποία πήγαν στο ένα τρίτο της απόστασης, δεν είχαν όμως τα πειράματα της τεχνολογίας που έχουμε σήμερα. Επομένως, το κομμάτι του διαστήματος μεταξύ Ηλίου – Γης, η εσωτερική ηλιόσφαιρα όπως λέγεται, ήταν ένα μυστήριο…», εξήγησε η Ελληνίδα ερευνήτρια Φυσικής Διαστήματος. Δύο διαστημόπλοια, μια αποστολή γύρω από τον Ήλιο Η κα. Μαλανδράκη συμμετέχει στο πείραμα IS⊙IS με τον καθηγητή McComas από το Πανεπιστήμιο του Princeton ως Principal Investigator, στο Energetic Particle Detector με τους καθηγητές Javier Rodriguez-Pacheco και Bob Wimmer-Schweingrueber Ισπανία και Γερμανία αντίστοιχα ως Co-Investigator στο Solar Orbiter και όπως ανέφερε ήδη έχουν παρατηρηθεί κάποια περίεργα αποτελέσματα κοντά στον Ήλιο». Η ίδια επισημαίνει το παράδοξο στη διαστημική φυσική, να μην μειώνεται η θερμοκρασία όσο κανείς απομακρύνεται από τον ήλιο. «Το Solar Orbiter βρήκε με καταπληκτικής ευκρίνειας εικόνες σε ενεργά κέντρα στον ήλιο στην επιφάνειά του ότι υπάρχουν κάτι μικρές, μικρές, μικρές εκρήξεις τις οποίες τις ονομάζουνε «campfire events» (σ.σ φωτιές στην εξοχή), μικρές δηλαδή φωτιές οι οποίες θερμαίνουν το στέμμα του Ήλιου και είναι πιθανόν να είναι υπεύθυνες σε μεγάλη κλίμακα για αυτό το παράδοξο», αποκάλυψε η Ελληνίδα ερευνήτρια Φυσικής Διαστήματος. Παράλληλα σημείωσε: «έχουν βρεθεί φαινόμενα που δεν τα βλέπουμε καθόλου από την τροχιά της Γης. Γίνονται κοντά στον ήλιο, είναι μικρά φαινόμενα και έχουν σαν αποτέλεσμα να γεμίζουν την περιοχή γύρω από τον ήλιο κάτι σαν μια δεξαμενή με σωματίδια. Αυτά δεν μπορούν να ανιχνευθούν στην Γη γιατί είναι πιο μικρής έντασης και συμπίπτουν με περιόδους που ο Ήλιος είναι σε αρκετά χαμηλή περίοδο δραστηριότητας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί σημαίνει ότι υπάρχουν ήδη σωματίδια γύρω από τον Ήλιο, όπου μεγαλύτερες εκρήξεις ξεκινάνε από ένα ψηλό ενεργειακό επίπεδο και τα επιταχύνουν περαιτέρω. Έτσι καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο τελικά φτάνουν στην τροχιά της Γης κάποια σωματίδια σε αυτές τις μεγάλες εντάσεις».Όπως ανέφερε τέλος η Ελληνίδα ερευνήτρια, ο επιστημονικός τομέας έχει δεχθεί σημαντική προώθηση τα τελευταία χρόνια. «Είναι καλή εποχή, γιατί έχουμε την NASA, την ESA, τους Ιάπωνες που εκτοξεύουν, έχουμε στόλο διαστημοπλοίων που δίνουν τέτοια δεδομένα. Η Ελλάδα έχει αναπτυχθεί πολύ από την ώρα που μπήκε και ως μέλος του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού. Στον τομέα του Space είναι σημαντικό να είμαστε παρόντες ως Έλληνες ερευνητές, να έχουμε χρηματοδοτήσεις να προχωρήσουν προγράμματα για να μπορούμε να δίνουμε δουλειές εδώ» πρόσθεσε. Η Δρ. Όλγα Μαλανδράκη προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τις καιρικές συνθήκες του Διαστήματος. https://www.amna.gr/home/article/778508/Brabeio-apo-ti-NASA-se-Ellinida-ereunitria-Fusikis-Diastimatos-gia-tin-ereuna-ton-mustirion-tou-liou

Ανιχνεύθηκε ένα εξαιρετικά υψηλής ενέργειας σωματίδιο κοσμικών ακτίνων. Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα σπάνιο, εξαιρετικά υψηλής ενέργειας σωματίδιο που έφτασε στη Γη από το διάστημα. Ονομάζεται Αματαράσου, από την θεά του ήλιου της ιαπωνικής μυθολογίας, και σύμφωνα με τους ειδικούς είναι μια από τις πιο υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες που έχουν ανιχνευτεί ποτέ. Η προέλευσή του παραμένει άγνωστη, ωστόσο οι ειδικοί πιστεύουν ότι ενδεχομένως να προήλθε από ένα ιδιαίτερα ισχυρό κοσμικό γεγονός, πολύ μεγαλύτερο από την έκρηξη ενός άστρου.«Πράγματα που οι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν ενέργεια, όπως για παράδειγμα μια σουπερνόβα, δεν έχουν επαρκή ενέργεια για να δημιουργήσουν κάτι τέτοιο. Απαιτούνται τεράστιες ποσότητες ενέργειας, πολύ υψηλά μαγνητικά πεδία, για να περιορίσουν το σωματίδιο ενώ αυτό επιταχύνεται» λέει ο Τζον Μάθιους, καθηγητής του πανεπιστημίου της Γιούτα στις ΗΠΑ.Το σωματίδιο Αματαράσου είχε ενέργεια που ξεπερνάει τα 240×1018 eV ή 240 EeV (exa-electron volts), εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τα σωματίδιο που κατάφερε να δημιουργήσει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων – ο πιο ισχυρός επιταχυντής του πλανήτη. Στην παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αμέσως μετά το σωματίδιο «Oh-My-God» (Ω, Θεέ μου), που ανιχνεύτηκε το 1991 με ενέργεια 320 EeV.O Toshihiro Fujii, αναπληρωτής καθηγητής του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου της Οσάκα στην Ιαπωνία, δήλωσε: «Όταν ανακάλυψα για πρώτη φορά αυτή την κοσμική ακτίνα υπερ-υψηλής ενέργειας, θεώρησα ότι επρόκειτο για λάθος, καθώς έδειχνε επίπεδα ενέργειας που δεν έχουμε ξαναδεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες»Όταν αυτές οι κοσμικές ακτίνες μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της Γης δημιουργούν μια δευτερεύουσα αλληλουχία σωματιδίων και ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Το σωματίδιο Αματεράσου εντόπισε το τηλεσκόπιο Array του αστεροσκοπείου της Utah.Το μυστηριώδες αυτό κοσμικό φαινόμενο φαίνεται ότι προήλθε από το Τοπικό Κενό (Local Void), μια άδεια περιοχή του διαστήματος που συνορεύει με τον γαλαξία μας. «Τέτοια σωματίδια είναι τόσο υψηλής ενέργειας, που δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από γαλακτικά και εξω-γαλακτικά μαγνητικά πεδία. Θα πρέπει να μπορείς να δείξεις από πού προήλθαν. Αλλά στην περίπτωση του “Oh-My-God” αλλά και του νέου αυτού σωματιδίου, ακολουθείς την πορεία του και βρίσκεις την πηγή του αλλά δεν υπάρχει τίποτα τόσο υψηλής ενέργειας εκεί, που θα μπορούσε να το έχει παραγάγει. Αυτό είναι το μυστήριο αυτής της υπόθεσης. Τι συμβαίνει τελικά;» τονίζει χαρακτηριστικά ο Μάθιους.Οι ειδικοί του χώρου ελπίζουν ότι το σωματίδιο Αματεράσου θα ανοίξει το δρόμο για νέες έρευνες, που ενδεχομένως να ρίξουν φώς στα εξαιρετικά υψηλής ενέργειας σωματίδια και την προέλευσή τους.O καθηγητής Τζον Μπελζ, του πανεπιστημίου της Γιούτα, υπογραμμίζει με τη σειρά του ότι τα κοσμικά αυτά γεγονότα φαίνεται πως προέρχονται από διαφορετικά σημεία του ουρανού. «Δεν είναι μια μυστηριώδης πηγή» είπε ο καθηγητής, εξηγώντας ότι ακριβώς επειδή δεν υπάρχει μια συμβατική εξήγηση εξετάζονται και ορισμένες «τρελές ιδέες». πηγή: https://www.cnn.gr/kosmos/story/393213/ti-sto-kalo-symvainei-eksairetika-ypsilis-energeias-somatidio-provlimatizei-tous-eidikoys – https://www.theguardian.com/science/2023/nov/24/amaterasu-extremely-high-energy-particle-detected-falling-to-earth

Έτοιμοι να προσγειωθούν στο νερό! Πλήρωμα EP-21 κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης «επιβίωσης στο νερό». Αυτή την εβδομάδα, οι κοσμοναύτες Oleg Novitsky και Ivan Vagner, οι συμμετέχοντες στη διαστημική πτήση της Λευκορωσίας Marina Vasilevskaya και Anastasia Lenkova εξασκούν ενέργειες κατά την προσγείωση ενός διαστημικού σκάφους σε μια επιφάνεια νερού. Συνήθως η εκπαίδευση γίνεται σε μεγάλα υδάτινα σώματα το καλοκαίρι, αλλά αυτή τη φορά τα μαθήματα γίνονται στο υδροεργαστήριο του Κεντρικού Κέντρου Εκπαίδευσης. Το κύριο πλήρωμα και το εφεδρικό πλήρωμα εξάσκησαν μεθόδους και τεχνικές εκκένωσης στο ελικόπτερο. Έδειξαν επίσης τις τεχνικές που έμαθαν για την έξοδο από το όχημα κατάβασης και τα ίδια τα στοιχεία της «επιβίωσης». Σήμερα έλαβαν οδηγίες και πριν από τη δοκιμαστική εκπαίδευση, όπου θα πρέπει να εξασκηθούν στη διαδικασία μετά την προσγείωση. Κατά τη διάρκεια της άσκησης ελέγχου, τα πληρώματα μέσα στο όχημα καθόδου θα αλλάξουν από τις διαστημικές στολές «Falcon» σε στολές πτήσης, στολές προστασίας από τη θερμότητα και καταδυτικές στολές «Forel». Το διεθνές πλήρωμα αντιμετωπίζει ένα κοινό καθήκον: την υλοποίηση του προγράμματος διαστημικών πτήσεων, τα επιστημονικά πειράματα και την εργασία στον σταθμό. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-25 είναι τον Μάρτιο του 2024. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568354

Δείτε την στιγμή του διαχωρισμού του σούπερ πυραύλου του Ελον Μασκ με το διαστημόπλοιο Starship και την έκρηξη που ακολούθησε (βίντεο) Στιγμιότυπο από τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου της Space X ο οποίος λίγα λεπτά αργότερα εξερράγη. (πηγή φωτό Space X) Εντυπωσιακές εικόνες έδωσε στη δημοσιότητα η SpaceX.Πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες η δεύτερη δοκιμαστική εκτόξευση του σούπερ πυραύλου της Space X και του διαστημικού σκάφους Starship της εταιρείας του Ελον Μασκ με το οποίο φιλοδοξεί εκτός των άλλων να στείλει μαζικά ανθρώπους στον Άρη. Η πρώτη δοκιμή που είχε γίνει τον περασμένο Απρίλιο είχε στεφθεί από αποτυχία αφού ο πύραυλος εξερράγη λίγο μετά την απογείωση του.Παρόλα αυτά ο Μασκ είχε δηλώσει ικανοποιημένος αναφέροντας ότι έστω και έτσι θα συγκεντρωθούν χρήσιμα δεδομένα ώστε η επόμενη δοκιμή να είναι πετυχημένη αφού αυτές οι διαδικασίες χρειάζονται χρόνο και γίνονται βήμα βήμα. Βέβαια η δημοσιότητα και οι προσδοκίες που υπήρχαν πριν την δοκιμή εκείνη ήταν τόσο υψηλές που άπαντες καταχώρησαν την δοκιμή ως πλήρως αποτυχημένη.Αφού έγιναν όσες διορθώσεις και επεμβάσεις απαιτούνταν στον πύραυλο και την όλη διαδικασία δόθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) το πράσινο φως για μια νέα δοκιμή. Ο πύραυλος αυτή την φορά εκτοξεύτηκε χωρίς προβλήματα και στον προγραμματισμένο χρόνο απελευθέρωσε το Starship. Όμως στη συνέχεια ο πύραυλος αντί να επιστρέψει στο έδαφος εξερράγη και πάλι ενώ μετά την αποσύνδεση χάθηκε η επαφή με το διαστημόπλοιο το οποίο επίσης καταστράφηκε στη συνέχεια.Αν και οι περισσότεροι μίλησαν πάλι για αποτυχία τόσο ο Μασκ όσο και τα στελέχη της SpaceX δήλωσαν ικανοποιημένοι αφού αυτή τη φορά η εκτόξευση τουλάχιστον πήγε καλά και το πρόβλημα παρουσιάστηκε στο δεύτερο στάδιο της δοκιμής άρα έγινε ένα βήμα μπροστά και οργανώνουν τώρα νέα δοκιμή η οποία σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Δεκεμβρίου. Δόθηκαν στη δημοσιότητα δύο εντυπωσιακά βίντεο ένα με την στιγμή του διαχωρισμού του πυραύλου με το διαστημόπλοιο και ένα από την έκρηξη που ακολούθησε. Ο πύραυλος της Space X είναι ο μεγαλύτερος που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα και υπόσχεται επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία αφού θα μπορεί να μεταφέρει μεγαλύτερα φορτία από αυτά που μεταφέρουν οι σημερινοί πύραυλοι και σε μεγαλύτερες αποστάσεις από αυτές που το κάνουν οι σημερινοί πύραυλοι με σχετικά χαμηλό κόστος αφού στόχος είναι να είναι επαναχρησιμοποιούμενος. Το σκάφος Starship σχεδιάζεται να μεταφέρει 100 επιβάτες στο Διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1539648/deite-tin-stigmi-toy-diachorismoy-toy-soyper-pyrayloy-toy-elon-mask-me-to-diastimoploio-starship-kai-tin-ekrixi-poy-akoloythise-vinteo/

Εντοπίστηκε στον Ήλιο ένα «αρχιπέλαγος» που απειλεί τη Γη. Στη φωτογραφία σημειώνεται το αρχιπέλαγος των ηλιακών κηλίδων που δημιουργήθηκε στον Ήλιο. πηγή φωτό (NASA/SDO/HMΙ) Πρόκειται για νέες ηλιακές κηλίδες που αναμένεται να προκαλέσουν εκλάμψεις.Ηλιακές κηλίδες ονομάζονται τα σημεία του Ήλιου στα οποία υπάρχει έντονη μαγνητική δραστηριότητα η οποία παράγει πολλές φορές εκρήξεις οι οποίες έχουν λάβει την ονομασία «ηλιακές εκλάμψεις». Οι εκρήξεις αυτές είναι εξαιρετικά λαμπρές και εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Σχηματίστηκαν τις τελευταίες μέρες σε μια περιοχή της επιφάνεια του Ήλιου που βλέπει τη Γη μια σειρά από ηλιακές κηλίδες με τους ειδικούς που μελετούν το φαινόμενο να κάνουν λόγο για ένα «αρχιπέλαγος» κηλίδων που αυτή την στιγμή έχει διάμετρο 15 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Οι κηλίδες έχουν αρχίσει να παράγουν πολύ ισχυρές εκλάμψεις και θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι κάποια από τα κύματα φορτισμένων σωματιδίων που εκτοξεύονται από αυτές ή τις επερχόμενες εκλάμψεις του… αρχιπελάγους θα φτάσουν στη Γη προκαλώντας μικρότερα και μεγαλύτερα τηλεπικοινωνιακά και ηλεκτρικά μπλακ άουτ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1539644/entopistike-ston-ilio-ena-archipelagos-poy-apeilei-ti-gi/

To Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών παρουσιάζει την αστροφυσική σε μαθητές ακριτικών περιοχών. Έναρξη του εκπαιδευτικού προγράμματος UniversALL.Μια σημαντική σε πολλά επίπεδα νέα προσπάθεια ξεκινά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ). Στο πλαίσιο των προσπαθειών του ΕΑΑ για διεύρυνση των δράσεων εξωστρέφειας και διάχυσης της επιστήμης, έχει σχεδιάσει και υλοποιεί μια σειρά παιδαγωγικών δράσεων με αντικείμενο την επιστήμη της αστροφυσικής, που απευθύνονται σε μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που φοιτούν σε δημόσια σχολεία απόμακρων και ακριτικών περιοχών, για τους/τις οποίους/ες η πρόσβαση σε σχετικές δράσεις διάχυσης της επιστήμης είναι δύσκολη έως και αδύνατη.Το πρόγραμμα εφαρμόζεται για πρώτη χρονιά πιλοτικά και για φέτος η επιλεχθείσα περιφέρεια για την υλοποίηση της δράσης είναι τα σχολεία της Περιφέρειας Δωδεκανήσων.Απώτερος στόχος του προγράμματος είναι αφενός η επαφή των μαθητών/τριων με το αντικείμενο της αστροφυσικής, η οποία λόγω του ελκυστικού της περιεχομένου μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη στρέψη των μαθητών προς τις θετικές επιστήμες και την άμβλυνση του φαινομένου της σχολικής διαρροής, αφετέρου η συμβολή του ΕΑΑ στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης της γνώσης και τη διάχυσή της πέρα από τα μητροπολιτικά κέντρα, υπηρετώντας την πανανθρώπινη αξία «Επιστήμη για Όλους και Όλες».Το πρόγραμμα υλοποιείται κεντρικά από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, έχοντας ως επιστημονικό υπεύθυνο τον αστροφυσικό Δρ. Αλέξανδρο Χιωτέλλη και σε αυτό μετέχουν και συνεπικουρούν δεκάδες ερευνητές και προσωπικό του ερευνητικού κέντρου, εκπροσωπώντας ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών αντικειμένων.Η συγκεκριμένη δράση υλοποιείται καθ’ όλη τη σχολική χρονιά και περιλαμβάνει μία σειρά διαδικτυακών συναντήσεων, οι οποίες πραγματοποιούνται σε περιοδική βάση ανά δύο εβδομάδες μετά το πέρας των σχολικών μαθημάτων. Οι συναντήσεις αυτές περιλαμβάνουν διαλέξεις και διαδραστικά σεμινάρια με αντικείμενο την αστροφυσική, την πραγματοποίηση virtual και εξ αποστάσεως σχετικών πειραμάτων και αστρονομικών παρατηρήσεων αλλά και ζωντανές συνδέσεις με τα ερευνητικά τηλεσκόπια και άλλες ερευνητικές υποδομές του ΕΑΑ. Παράλληλα, οι μετέχοντες μαθητές εκπονούν τις δικές τους εργασίες σε σχετικά αντικείμενα κάτω από την επίβλεψη και καθοδήγηση των καθηγητών/τριων τους και των ερευνητών/τριων του ΕΑΑ, τις οποίες και θα παρουσιάσουν με το πέρας της δράσης. Τέλος, στα πλαίσια του προγράμματος περιλαμβάνεται η επίσκεψη και η ξενάγηση των μαθητών/τριων στις εγκαταστάσεις του ΕΑΑ, κατά την οποία θα πραγματοποιήσουν και αστρονομικές παρατηρήσεις, ενώ με το πέρας της δράσης ερευνητές και προσωπικό του ΕΑΑ θα επισκεφτούν τα νησιά των Δωδεκανήσων, όπου μαζί με τους μετέχοντες μαθητές και εκπαιδευτικούς θα πραγματοποιήσουν για την τοπική κοινωνία θεματικές εκδηλώσεις με αντικείμενο την επιστήμη και την αστρονομία, κλείνοντας έτσι φαντασμαγορικά τη δράση.Το πρόγραμμα, τελώντας υπό την έγκριση της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Δωδεκανήσων, έχει αρχίσει να υλοποιείται από τα τέλη του Οκτωβρίου και παρ’ ότι εφαρμόζεται για πρώτη χρονιά πιλοτικά, η συμμετοχή ξεπέρασε ακόμη και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Συγκεκριμένα, στη δράση μετέχουν συνολικά 18 σχολεία της Περιφέρειας Δωδεκανήσου από 9 διαφορετικά νησιά (Κάσος, Ρόδος, Κάλυμνος, Κως, Λειψοί, Τήλος, Λέρος, Πάτμος και Αστυπάλαια), 44 εκπαιδευτικοί και 456 μαθητές και μαθήτριες.Τόσο η μεγάλη συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών στο πρόγραμμα, όσο και η ενθουσιώδης διάδραση μαθητών και ερευνητών στις μέχρι τώρα συναντήσεις, υποδηλώνουν εμφατικά την αναγκαιότητα πραγματοποίησης τέτοιων δράσεων και αποτελούν θετικό ορόσημο για τη μελλοντική ενίσχυση και επέκτασης της δράσης και σε άλλες ακριτικές περιφέρειες της Ελληνικής επικράτειας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1539280/to-ethniko-asteroskopeio-athinon-paroysiazei-tin-astrofysiki-se-mathites-akritikon-periochon/

Η NASA στέλνει ένα ποίημα και το … όνομά σου σε δορυφόρο του Δία. «Μήνυμα σε μπουκάλι» με στόχο τον δορυφόρο του Δία, Ευρώπη Η διαστημική αποστολή της NASA που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του ερχόμενου έτους στον Δία, έχει ως μεγαλεπήβολο στόχο να διαπιστωθεί αν ο δορυφόρος «Ευρώπη» του μεγαλύτερου σε μάζα και διαστάσεις πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος, είναι σε θέση να υποστηρίξει τη ζωή. Το διαστημόπλοιο της αποστολής θα μεταφέρει, ωστόσο, πολλά περισσότερα από αισθητήρες και τεχνικό εξοπλισμό: Μεταξύ αυτών που θα ταξιδέψουν στον Δία θα είναι ένα… ποίημα και εκατοντάδες χιλιάδες ονόματα ανθρώπων – μεταξύ αυτών και το δικό σας, αν προλάβετε την προθεσμία έως τις 31 Δεκεμβρίου. Η NASA ζητά από τους πολίτες όλου του κόσμου να υποβάλλουν τα ονόματά τους, έως τα τέλη του 2023. Το διαστημόπλοιο Europa Clipper θα εκτοξευτεί τον Οκτώβριο του 2024 και θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία το 2030. Το ποίημα In Praise of Mystery: A Poem for Europa – Ada Limón Arching under the night sky inky with black expansiveness, we point to the planets we know, we pin quick wishes on stars. From earth, we read the sky as if it is an unerring book of the universe, expert and evident. Still, there are mysteries below our sky: the whale song, the songbird singing its call in the bough of a wind-shaken tree. We are creatures of constant awe, curious at beauty, at leaf and blossom, at grief and pleasure, sun and shadow. And it is not darkness that unites us, not the cold distance of space, but the offering of water, each drop of rain, each rivulet, each pulse, each vein. O second moon, we, too, are made of water, of vast and beckoning seas. We, too, are made of wonders, of great and ordinary loves, of small invisible worlds, of a need to call out through the dark. Η Ευρώπη (Europa) είναι ένα από τα 96 επισήμως αναγνωρισμένα «φεγγάρια» του Δία. Ξεχώρισε για τη συγκεκριμένη αποστολή διότι ενδέχεται να διαθέτει πηγή ενέργειας, υγρό νερό και χημικές ουσίες που καθιστούν τη ζωή δυνατή πάνω της. «Μήνυμα σε μπουκάλι» Δεν είναι η πρώτη φορά που η NASA στέλνει μηνύματα με νόημα ή έργα τέχνης στο διάστημα, στην περίπτωση επαφής με νοήμονα εξωγήινη ζωή. Η πιο διάσημη από αυτές τις αποστολές ήταν ο «χρυσός δίσκος» που ταξίδεψε με το Voyager το 1977 και μετέφερε στο διάστημα εικόνες, ήχους, μουσική και φωνητικές ευχές σε 55 γλώσσες. Η εκτόξευση του “μπουκαλιού” αυτού στον κοσμικό ωκεανό λέει κάτι πολύ ελπιδοφόρο για τη ζωή σ’αυτόν τον πλανήτη» τόνιζε τότε ο Καρλ Σαγκάν, αστρονόμος και επικεφαλής της επιτροπής που συγκέντρωσε το περιεχόμενο του «χρυσού δίσκου». «Μήνυμα σε μπουκάλι» είναι και η ονομασία που έδωσε η NASA στη επικείμενη διαστημική της πρωτοβουλία. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, έως το πρωί της Τετάρτης 22 Νοεμβρίου έχουν υποβληθεί σχεδόν 865.000 ονόματα – εκ των οποίων πάνω 1880 από την Ελλάδα. Τα ονόματα στην τελική φάση θα αποτυπωθούν με μικροσκοπική γραφή σε ένα μικροτσίπ μεγέθους ενός χιλιοστού, και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν σε μια μεταλλική πλάκα με χαραγμένο το ποίημα που θα συνοδεύει το σκάφος. Σημειώνεται πως, παρότι η επιφάνεια της Ευρώπης καλύπτεται από πάγο, πιστεύεται πως φιλοξενεί έναν τεράστιο ωκεανό νερού από κάτω της, ενώ η χημική δραστηριότητα κάτω από το νερό θα μπορούσε να δημιουργήσει τις συνθήκες που απαιτούνται για τη διατήρηση ζωντανών οργανισμών. Και παρότι το φως του ηλίου δεν μπορεί να φτάσει κάτω από τον πάγο της Ευρώπης, οι επιστήμονες θεωρούν πως η ακτινοβολία του Δία θα μπορούσε να αποτελέσει μια βιώσιμη πηγή ενέργειας. Πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562742485/minyma-se-mpoykali-giati-i-nasa-stelnei-to-onoma-soy-se-doryforo-toy-dia/ – https://europa.nasa.gov/message-in-a-bottle/sign-on/

Η συναρπαστική ιστορία του Δεύτερου Νόμου της Θερμοδυναμικής. O Stephen Wolfram δημοσίευσε χτες στον ιστότοπο arxiv.org ένα άρθρο 161 σελίδων (!) με τίτλο «How Did We Get Here? The Tangled History of the Second Law of Thermodynamics«. Περιγράφει διεξοδικά την ιστορική προέλευση και τα κύρια σκέλη της εννοιολογικής ανάπτυξης του Δεύτερου Νόμου της Θερμοδυναμικής, παραθέτει αποσπάσματα από τις πρωτότυπες πηγές και δίνει βιογραφικές πληροφορίες για τους βασικούς πρωταγωνιστές. Με μια γρήγορη ματιά βλέπουμε ότι αναφέρεται και στην διατύπωση του Δεύτερου Νόμου από τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, ως εξής: «…. υπάρχει μια ακόμη διατύπωση που εμφανίζεται επίσης μερικές φορές και συνήθως συνδέεται με το όνομα «Carathéodory» ή τον όρο «αξιωματική θερμοδυναμική». Στην πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα – ιδιαίτερα στον κύκλο γύρω από τον Ντέιβιντ Χίλμπερτ (1862–1943) – υπήρχε πολύς ενθουσιασμός για την αξιωματοποίηση των πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της Φυσικής. Έτσι, το 1908 ο μαθηματικός Constantin Carathéodory (1873–1950) πρότεινε μια αξιωματοποίηση της θερμοδυναμικής. Η βασική του ιδέα – την οποία ανέπτυξε περαιτέρω κατά τη δεκαετία του 1920 – ήταν να εξετάσει κάτι σαν το ρευστό φάσης του Gibbs και στη συνέχεια να ισχυριστεί χονδρικά ότι γίνεται (σε κάποιο βαθμό – θεωρητικά) «τόσο μπερδεμένο» που δεν υπάρχουν «πειραματικά εφικτοί» μετασχηματισμοί που να μπορούν να το ξεμπερδέψουν. Ή με την αρχική του διατύπωση: Σε κάθε γειτονιά δεδομένης κατάστασης συστήματος υπάρχουν καταστάσεις μη προσιτές από αυτή με αδιαβατική διεργασία αντιστρεπτής ή μη. Δεν υπήρξε μεγάλη επιτυχία αυτής της προσέγγισης – αν και ο Max Born (1882-1970) την υποστήριξε, ο Max Planck την απέρριψε και το 1939 ο S. Chandrasekhar (1910-1995) την χρησιμοποιεί στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του σχετικά με την αστρική δομή. Αλλά με διάφορες μορφές, η προσέγγιση Καραθεορωρή συμπεριλήφθηκε σε διάφορα βιβλία. Ένα παράδειγμα είναι η περιγραφή της στο βιβλίο του Brian Pippard (1920–2008) «The Elements of Classical Thermodynamics» (1957): Πέρα από την διατύπωση Καραθεοδωρή, μπορείτε να διαβάσετε «την περίπλοκη ιστορία για το πως φτάσαμε στον Δεύτερο Νόμο της Θερμοδυναμικής» του Stephen Wolfram ΕΔΩ: https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/2311/2311.10722.pdf

Οι agents του μέλλοντος – Οι σκέψεις του Μπιλ Γκέιτς σχετικά με την εξέλιξη της ΑI. JOHN KEATLEY/REUTERS Η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης καλπάζει και ο Μπιλ Γκέιτς περιγράφει ένα εγγύς μέλλον που φαντάζει δυστοπικό και παραδεισένιο ταυτόχρονα. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι η μεγάλη επανάσταση της εποχής μας. Το έγκριτο αμερικανικό περιοδικό «The New Yorker» κυκλοφορεί μάλιστα αυτή την εβδομάδα με ένα τεύχος εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στις προκλήσεις και τις δυσκολίες των νέων δεδομένων.Κανείς βέβαια δεν είναι πιο κατάλληλος για να κάνει προβλέψεις για το μέλλον της τεχνολογίας από τον Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες έκανε μια μακροσκελή ανάλυση στο gatesnotes.com όπου περιγράφει ορισμένες σκέψεις του σχετικά με την εξέλιξη της ΑI: «Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε την τεχνολογία σήμερα θα αλλάξει εντελώς. Δεν θα χρειάζεται να έχετε διαφορετικές εφαρμογές για διαφορετικές εργασίες. Απλώς θα λέτε στη συσκευή σας, σε απλή και καθημερινή γλώσσα, τι θέλετε να κάνετε. Και ανάλογα με το πόσες πληροφορίες θα έχετε επιλέξει να μοιραστείτε μαζί της, το λογισμικό της θα μπορεί να ανταποκριθεί με έναν εντελώς προσωποποιημένο τρόπο, επειδή θα έχει βαθιά κατανόηση της ζωής σας.Στο εγγύς μέλλον, οποιοσδήποτε είναι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο θα μπορεί να έχει έναν προσωπικό βοηθό χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, η οποία θα έχει εξελιχθεί πολύ σε σχέση με τη σημερινή τεχνολογία. Αυτός ο τύπος λογισμικού – κάτι που ανταποκρίνεται στη φυσική γλώσσα και μπορεί να ολοκληρώσει πολλές διαφορετικές εργασίες με βάση τις γνώσεις του για τον χρήστη – ονομάζεται agent. Σκέπτομαι τους agents εδώ και σχεδόν 30 χρόνια και έγραψα για αυτούς στο βιβλίο μου «The Road Ahead» το 1995, αλλά μόλις πρόσφατα έγιναν εφικτοί λόγω της προόδου στην τεχνητή νοημοσύνη.Οι agents δεν πρόκειται μόνο να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο όλοι αλληλεπιδρούν με τους υπολογιστές. Θα ανατρέψουν επίσης τη βιομηχανία λογισμικού, φέρνοντας τη μεγαλύτερη επανάσταση στους υπολογιστές από τότε που περάσαμε από την πληκτρολόγηση εντολών στο πάτημα εικονιδίων». Ενας γενναίος (τελείως) νέος κόσμος Για να δούμε πόσο δραματικές αλλαγές θα επιφέρουν οι agents, αρκεί να κάνουμε μία σύγκριση με τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που είναι διαθέσιμα σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά είναι bots. Περιορίζονται σε μία εφαρμογή και γενικώς παρεμβαίνουν μόνο όταν τους το ζητάμε – δεν βελτιώνονται ούτε μαθαίνουν τις προτιμήσεις και τις συνήθειές μας. Οι agents θα είναι πιο έξυπνοι και προνοητικοί, ικανοί να προτείνουν πράγματα προτού το ζητήσουμε, και θα εκτελούν εργασίες σε όλες τις εφαρμογές. Σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Microsoft, o πιο συναρπαστικός αντίκτυπος των AI agents είναι ο τρόπος με τον οποίο θα εκδημοκρατίσουν κάποιες υπηρεσίες που σήμερα είναι πολύ ακριβές για τους περισσότερους ανθρώπους. Θα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη επιρροή σε τέσσερις τομείς: υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, παραγωγικότητα και ψυχαγωγία/αγορές.Οσον αφορά τον τομέα της ιατρικής φροντίδας, ο Γκέιτς θεωρεί ότι οι agents θα μπορούν να δίνουν βασικές συμβουλές και να καθοδηγούν τον ασθενή σχετικά με το αν χρειάζεται ή όχι θεραπεία. Φυσικά αυτή θα είναι ίσως η τεχνολογία που θα αναπτυχθεί πιο αργά γιατί πρόκειται για ζητήματα ζωής και θανάτου. Η παροχή βοήθειας σε ασθενείς και εργαζομένους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης θα είναι ιδιαίτερα επωφελής για τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες, όπου πολλοί δεν μπορούν ποτέ να επισκεφθούν γιατρό. Η φροντίδα της ψυχικής υγείας είναι ένα άλλο παράδειγμα. Οι agents που θα είναι καλά εκπαιδευμένοι σε τέτοια ζητήματα θα καταστήσουν τη θεραπεία πολύ πιο προσιτή και ευκολότερη. Θα είναι διαθέσιμοι οποτεδήποτε και δεν θα χάνουν ποτέ την υπομονή τους. Θα μπορούσαν, με την άδειά μας πάντα, να παρακολουθούν ακόμη πιο αποτελεσματικά τις φυσικές μας αντιδράσεις σε κάθε συνεδρία μέσω του έξυπνου ρολογιού μας – αν π.χ. η καρδιά μας αρχίζει να χτυπάει γρήγορα όταν μιλάμε για ένα πρόβλημα με το αφεντικό μας – και να προτείνουν πότε θα ήταν καλύτερο να επισκεφθούμε έναν άνθρωπο ψυχοθεραπευτή, ψυχολόγο ή ψυχίατρο.Ο Μπιλ Γκέιτς πιστεύει ότι οι agents δεν θα αντικαταστήσουν τους δασκάλους, αλλά θα τους απελευθερώσουν από τις γραφειοκρατικές πτυχές της δουλειάς τους, ώστε να μπορούν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στα σημαντικά tasks. Θα τους βοηθήσουν επίσης να κάνουν πιο εξατομικευμένη διδασκαλία. Εάν ένας εκπαιδευτικός γνωρίζει ότι σε ένα παιδί αρέσει το Minecraft και η Τέιλορ Σουίφτ, θα χρησιμοποιήσει το Minecraft για να του διδάξει τον υπολογισμό του όγκου και του εμβαδού των σχημάτων και τους στίχους της σουπερστάρ της ποπ για να του διδάξει τι σημαίνει αφήγηση και τα σχήματα ομοιοκαταληξίας. Η εμπειρία θα είναι πολύ πιο πλούσια – με γραφικά και ήχο, για παράδειγμα. Εάν έχετε μια ιδέα για μια επιχείρηση, ένας εξελιγμένος agent θα σας βοηθήσει να συντάξετε ένα επιχειρηματικό σχέδιο, να στήσετε μια παρουσίαση για αυτήν και ακόμη και να δημιουργήσετε εικόνες για το πώς μπορεί να μοιάζει το προϊόν σας. Εάν πάλι θέλετε απλώς να αγοράσετε μια κάμερα, θα ζητήσετε από τον agent σας να διαβάσει όλες τις κριτικές για εσάς, να τις συνοψίσει, να σας κάνει μια σύσταση και να την παραγγείλει μόλις λάβετε εσείς την απόφαση. Εάν θέλετε να παρακολουθήσετε το «Star Wars», ο agent θα γνωρίζει εάν έχετε συνδρομή στην κατάλληλη υπηρεσία streaming ψυχαγωγικού περιεχομένου και, αν δεν έχετε, θα σας προτείνει να εγγραφείτε. Θα μπορεί επίσης να σας κάνει πλήρως εξατομικευμένες προτάσεις για ενημέρωση και ψυχαγωγία, προσαρμοσμένες αποκλειστικά στα ενδιαφέροντά σας. Το CurioAI, μια εφαρμογή που δημιουργεί ένα podcast για οποιοδήποτε θέμα βρίσκετε συναρπαστικό, μας δίνει ήδη μια γεύση τού τι έρχεται.Καθώς οδεύουμε προς αυτή τη νέα πραγματικότητα, τα ζητήματα του απορρήτου και της ασφάλειας στο Διαδίκτυο θα γίνουν ακόμη πιο επείγοντα από ό,τι είναι ήδη. Θα θέλετε να μπορείτε να αποφασίσετε σε ποιες πληροφορίες έχει πρόσβαση ο agent, ώστε να είστε βέβαιοι ότι τα δεδομένα σας κοινοποιούνται μόνο σε άτομα και εταιρείες που επιλέγετε. Προφανώς και χρειάζεται ένα ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο από το κράτος, όμως, όπως λέει ο Γκέιτς, κάποια άλλα θέματα δεν θα κριθούν από εταιρείες και κυβερνήσεις: «Για παράδειγμα, οι agents θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τους φίλους και την οικογένειά μας. Σήμερα μπορείτε να δείξετε σε κάποιον ότι νοιάζεστε για εκείνον με το να θυμάστε λεπτομέρειες για τη ζωή του – για παράδειγμα, τα γενέθλιά του. Αλλά όταν ξέρουν ότι ο agent σας πιθανότατα σας το υπενθύμισε και φρόντισε να τους στείλει λουλούδια, θα έχει την ίδια αξία για εκείνους η χειρονομία σας; Φανταστείτε επίσης ότι αν οι agents γίνουν τόσο αποτελεσματικοί, όλοι θα μπορούν να έχουν υψηλή ποιότητα ζωής χωρίς να εργάζονται τόσο πολύ. Σε ένα τέτοιο μέλλον, τι θα έκαναν οι άνθρωποι με τον χρόνο τους; Θα ήθελε κανείς ακόμα να πάει στο Πανεπιστήμιο όταν ο agent του έχει όλες τις απαντήσεις; Μπορούμε να έχουμε μια ασφαλή και ακμάζουσα κοινωνία όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υπερβολικά πολύ ελεύθερο χρόνο στα χέρια τους;». https://www.tovima.gr/print/vimagazino/oi-agents-lftou-mellontos/

Πού βρίσκεται η εργαλειοθήκη που έπεσε από τον Διαστημικό Σταθμό; Οι πιθανότερες διαδρομές της εργαλειοθήκης που έχασαν οι αστροναύτες από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, για την Τετάρτη 22/11 Tην πρώτη ημέρα του Νοεμβρίου δυο γυναίκες αστροναύτες, η Τζασμίν Μογκμπέλι και η Λοράλ Ο’Χάρα, πέρασαν έξι ώρες και 42 λεπτά εκτός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για εργασίες συντήρησης. Τότε μια τσάντα με εργαλεία τους ξέφυγε κατά λάθος προς το διάστημα και τώρα η εργαλειοθήκη βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Δεδομένου του περιεχομένου και του βάρους των εργαλείων, κάποιοι ενδεχομένως να σκέφτονται πως αν προσγειωθεί σε κατοικημένη περιοχή, θα μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς ή και θανάτους. Η τσάντα δεν θα φτάσει ποτέ στη Γη. Παρεμπιπτόντως, η τσάντα και όσα έχει μέσα αξίζουν 100.000 δολάρια. Θα περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη μας για μήνες, θα συνεχίσει να κατεβαίνει με ταχύτητα 113 χιλιομέτρων και όταν μπει στην ατμόσφαιρα θα αποσυντεθεί. Αυτό αναμένεται να συμβεί γύρω στον ερχόμενο Μάρτιο, σύμφωνα με το EarthSky. Έως τότε θα περνάει πάνω από διάφορες περιοχές και σε πολλές περιπτώσεις, θα γίνεται αντιληπτή από όσους έχουν κιάλια και τηλεσκόπιο και ξέρουν να την αναζητήσουν.Αν θέλετε να δείτε πώς θα εξελιχθεί το ταξίδι αυτό, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το N2YO, blog που παρακολουθεί μέσω δορυφόρων περισσότερα από 28.000 διαστημικά αντικείμενα, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως διαστημικά σκουπίδια.Πολλά είναι ανθρωπογενή: προέρχονται από διαστημικά σκάφη, δορυφόρους και άλλα αντικείμενα που αποστέλλονται σε διάστημα από τη Γη. Τα περισσότερα που δεν είναι είναι ορατά από τη Γη, κινούνται πολύ γρήγορα σε χαμηλή τροχιά της Γης (Low Earth Orbit -LEO). Η LEO είναι τροχιά με κέντρο τη Γη, κοντά στον πλανήτη. Το υψόμετρο δεν είναι μεγαλύτερο από το 1/3 της ακτίνας της Γης (2.000 χιλιόμετρα). Εντός της LEO βρίσκονται όλοι οι διαστημικοί σταθμοί που έχουν πλήρωμα.Αντικείμενα σε τροχιές που διέρχονται από αυτήν τη ζώνη, παρακολουθούνται καθώς παρουσιάζουν κίνδυνο σύγκρουσης στους αναρίθμητους δορυφόρους. Η NASA έχει χαρακτηρίσει τη LEO ως είναι μια «τροχιακή αυλή σκουπιδιών» και «μεγαλύτερη χωματερή σκουπιδιών στον κόσμο», καθώς είναι εκατομμύρια τα διαστημικά σκουπίδια που βρίσκονται σε τροχιά. Η τσάντα κινείται πολύ γρήγορα Η τσάντα απέκτησε τον δικό της αριθμό ταυτότητας στη βάση με τα διαστημικά σκουπίδια. Είναι ο 58229/1998-067WC. Υπάρχει ειδική σελίδα που αναφέρει τις πιθανότερες διαδρομές για κάθε ημέρα έως το τέλος του μήνα, ανάλογα φυσικά με τον καιρό. Όπως έγραψαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, το πρωί της Τετάρτης 15/11, ήταν πάνω από την Ιαπωνία και τον Ειρηνικό Ωκεανό «αλλά κινείται πολύ γρήγορα». Ο Ιάπωνας αστροναύτης Satoshi Furukawa την φωτογράφισε κατά λάθος ενώ περνούσε από την πατρίδα του, ενώ προσπαθούσε να συλλάβει το όρος Fuji από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από την Ιαπωνία, το αντικείμενο πέρασε πάνω από την Κίνα και μέσω Ασίας αφίχθη την Τρίτη 21/11 στην Ευρώπη. Το Virtual Telescope Project το αποθανάτισε στη Ρώμη, στις 15/11. Αν δείτε τους χάρτες του N2YO, θα διαπιστώσετε ότι νωρίτερα είχε περάσει από πάνω μας -πάνω από την Ελλάδα. Οι Βρετανοί ειδοποίησαν τους κατοίκους της χώρας πως ανάλογα πάντα, με τον καιρό όσοι ζουν νότια της χώρας έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να δουν την τσάντα μεταξύ 6.24 μ.μ. και 6.34 μ.μ. (τοπική ώρα) της Τρίτης 21/11. Πρόσθεσαν ότι η καλύτερη ώρα να την αναζητήσουν είναι μεταξύ 17:30 και 17:41, την Παρασκευή 24/11. ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ – https://www.news247.gr/kosmos/oi-diadromes-tis-tsantas-tis-nasa-pou-epese-apo-to-diethni-diastimiko-stathmo/

Υπάρχει ζωή στο διάστημα! Αποτελέσματα του πειράματος «TEST» (για την επέτειο του ISS) Υπάρχει ζωή στο διάστημα; Αυτό το ερώτημα στοιχειώνει την ανθρωπότητα εδώ και δεκαετίες. Τα αποτελέσματα του πειράματος «Test», που οργάνωσαν οι επιστήμονές μας στον ISS, αποδεικνύουν ότι ο κρύος και επικίνδυνος χώρος δεν είναι τόσο άψυχος όσο φαίνεται! Ποιον ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην εξωτερική επιφάνεια του διαστημικού σταθμού; Γιατί οι θανατηφόρες συνθήκες του διαστήματος δεν είναι θανατική ποινή για ορισμένους οργανισμούς; Πώς μπορεί η ζωή να μπει στο διάστημα...με ασανσέρ;! Προς τιμήν της 25ης επετείου του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, η Άννα Σεντσέβα μιλά για τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα του πειράματος του διαστημικού πειράματος στο νέο μας βίντεο! https://vk.com/roscosmos?z=video-33119141_456242760%2Fln-DFpBaGAE0fphD0372k%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568351

Τι είναι η «Κοσμική Άμπελος» που ανακάλυψε το James Webb; Πρόκειται για μια γαλαξιακή δομή σε σχήμα τόξου και εκτιμάται ότι έχει μήκος πάνω από 13 εκατομμύρια έτη φωτός και πλάτος περίπου 650.000 έτη φωτός. Συγκριτικά, ο Γαλαξίας μας έχει πλάτος περίπου 100.000 έτη φωτός. Οι αστρονόμοι εντόπισαν την «κοσμική κληματαριά» ενώ μελετούσαν τις παρατηρήσεις του JWST σε μια περιοχή που ονομάζεται Extended Groth Strip και βρίσκεται μεταξύ των αστερισμών Ursa Major και Boötes. Όλοι οι γαλαξίες που παρατηρήθηκαν στην Κοσμική Άμπελο παρουσίασαν μετατόπιση στο ερυθρό περίπου z=3,44, που σημαίνει ότι το φως που εκπέμπεται ταξίδεψε μεταξύ 11 και 12 δισεκατομμυρίων ετών πριν φτάσει στο φακό του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb..Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η «Κοσμική Άμπελος» είναι «σημαντικά μεγαλύτερη» από άλλες ομάδες γαλαξιών που έχουν παρατηρηθεί τόσο νωρίς στην ιστορία του σύμπαντος. Η γαλαξιακή ομάδα έχει εκτιμώμενη μάζα περίπου 260 δισεκατομμυρίων ηλιακών μαζών και εξακολουθεί να μεγαλώνει. Φαίνεται να βρίσκεται σε φάση δημιουργίας ενός σμήνους γαλαξιών- πρόκειται για τις πιο ογκώδεις δομές στο σύμπαν που συνδέονται μεταξύ τους με τη βαρύτητα, με μάζες που συνήθως κυμαίνονται από εκατοντάδες δισεκατομμύρια έως τετράκις δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου της Γης. Δύο γαλαξίες ωστόσο, χαρακτηρίστηκαν «αδρανείς».Οι συγγραφείς σημείωσαν πως δεν εντοπίζουν συχνά τόσο μεγάλους γαλαξίες που έχουν ήδη εξαντλήσει το αέριο που σχηματίζει αστέρια στο αρχαίο σύμπαν. Μια πιθανότητα είναι ότι και οι δύο γαλαξίες είναι τα αποτελέσματα πρόσφατων γαλαξιακών συγχωνεύσεων, με τις κοσμικές συγκρούσεις να πυροδοτούν άγριες εκρήξεις σχηματισμού άστρων που εξάντλησαν το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου αερίου των γαλαξιών περίπου μισό δισεκατομμύριο χρόνια πριν από τις παρατηρήσεις του JWST, έγραψαν οι ερευνητές.Η ανακάλυψη ττης Κοσμικής Αμπέλου εγείρει ερωτήματα για τη φύση του σύμπαντός μας και απαιτείται περαιτέρω μελέτη αυτής της αρχαίας γαλαξιακής αλυσίδας. Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στη βάση δεδομένων arXiv. πηγή: ttps://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/to-tileskopio-james-webb-anakalypse-ena-kosmiko-ampeli-me-20-galaksies-pou-ekteinontai-sto-proimo-sympan/

Ένα τέταρτο του αιώνα πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Πριν από είκοσι πέντε χρόνια, το λειτουργικό μπλοκ φορτίου Zarya, η πρώτη μονάδα του ISS, εκτοξεύτηκε σε τροχιά από το Baikonur χρησιμοποιώντας τον πύραυλο Proton-K. Την ίδια χρονιά, η ενότητα Zarya συνδέθηκε με την ενότητα Unity. Έτσι ξεκίνησε η συναρμολόγηση του μεγαλύτερου τεχνητού αντικειμένου σε χαμηλή τροχιά στη Γη στην ανθρώπινη ιστορία! Από το 2000, πληρώματα μακροχρόνιων αποστολών εργάζονται συνεχώς στον ISS. Επί του παρόντος, οι κοσμοναύτες Oleg Kononenko, Nikolai Chub και Konstantin Borisov, καθώς και οι αστροναύτες Jasmine Moghbeli, Loral O'Hara, Andreas Mogensen και Satoshi Furukawa διεξάγουν επιστημονική έρευνα και πειράματα στον σταθμό. Μερικοί αριθμοί και γεγονότα: ▪ κατά την κατασκευή και λειτουργία του ISS, πραγματοποιήθηκαν 275 εκτοξεύσεις. ▪ 273 άτομα από 21 χώρες επισκέφτηκαν τον σταθμό. ▪ η μεγαλύτερη πτήση στο σταθμό διήρκεσε 370 ημέρες 21 ώρες 22 λεπτά 16 δευτερόλεπτα. ▪ Οι κάτοικοι του ISS πραγματοποίησαν 269 διαστημικούς περιπάτους. ▪ Στις εξόδους συμμετείχαν 154 άτομα. ▪ Ολοκληρώθηκαν 337 ελλιμενισμοί και εκ νέου ελλιμενισμοί πλοίων και μονάδων. ▪ Πραγματοποιήθηκαν διορθώσεις τροχιάς 349 φορες. Διαβάστε περισσότερα για την ιστορία του σταθμού στην ιστοσελίδα μας: https://www.roscosmos.ru/39899/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568345

Ο ανεφοδιασμός του διαστημικού σκάφους Progress MS-25 ολοκληρώθηκε Διήρκεσε δύο μέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια αντλήθηκαν στις δεξαμενές και στα μπαλόνια του φορτηγού, μεταξύ άλλων για την αναπλήρωση των πόρων του ISS. Λάβετε υπόψη ότι μπορείτε πάντα να δείτε αυτήν τη συσκευή σε σταθμό εξουδετέρωσης αερίου. Φαίνεται κομψό και μυστηριώδες. Αυτός είναι ένας αναλυτής αερίου που προειδοποιεί γρήγορα για διαρροή. Τώρα αναβοσβήνει πράσινο, αλλά σε περίπτωση προβλήματος θα ανάψει το παραδοσιακό κόκκινο και θα ηχήσει μια δυνατή σειρήνα. Επίσης στο Baikonur, το συγκρότημα εκτόξευσης προετοιμάζεται για την εκτόξευση του Progress MS-25. Οι ειδικοί της Roscosmos άρχισαν να προετοιμάζουν μονάδες και συστήματα για εκτόξευση. Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1a με το νέο διαστημόπλοιο είναι την 1η Δεκεμβρίου. https://vk.com/presscentre.energia?z=video-167742670_456239332%2Fbc5589bdd7ceaa3d40%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3263 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568336

Πετυχημένη… μερικώς η εκτόξευση του σούπερ πυραύλου της SpaceX Το πρώτο μέρος της εκτόξευσης ολοκληρώθηκε ομαλά αλλά χάθηκε η επικοινωνία με το σκάφος Ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος πύραυλος που έχει κατασκευαστεί ποτέ εκτοξεύτηκε στις τρεις το μεσημέρι ώρα Ελλάδας από τις εγκαταστάσεις της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Έλον Μασκ, στο Τέξας. Ο πύραυλος μετά την προηγούμενη αποτυχημένη του εκτόξευση τον περασμένο Απρίλιο εκτοξεύτηκε ομαλά και ολοκλήρωσε με επιτυχία το πρώτο στάδιο του εγχειρήματος αφού το σκάφος Starship που μετέφερε αποσπάστηκε με επιτυχία από τον πύραυλο και ξεκίνησε την πτήση του για να βγει στο Διάστημα και να πραγματοποιήσει μια σύντομη βόλτα πριν επιστρέψει στη βάση του.Ο πύραυλος υπόσχεται επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία αφού θα μπορεί να μεταφέρει μεγαλύτερα φορτία από αυτά που μεταφέρουν οι σημερινοί πύραυλοι και σε μεγαλύτερες αποστάσεις από αυτές που το κάνουν οι σημερινοί πύραυλοι. Με αυτούς τους πυραύλους θέλει ο Έλον Μασκ εκτός των άλλων να δημιουργήσει αποικίες ανθρώπων στον Άρη. Ta στελέχη της Space X ανακοίνωσαν λίγα λεπτά μετά απελευθέρωση του Starship από τον πύραυλο ότι χάθηκε το σήμα επικοινωνίας και πιθανότατα το δεύτερο μέρος της δοκιμής δεν θα ολοκληρωθεί με επιτυχία. Παρόλα αυτά δηλώνουν εξαιρετικά ευχαριστημένοι αφού μετά την αποτυχία της πρώτης δοκιμής που είχε οδηγήσει μάλιστα σε έκρηξη που κατέστρεψε τον πύραυλο και προκάλεσε ζημιές στην πλατφόρμα εκτόξευσης όλα πήγαν όπως έπρεπε όσον αφορά τουλάχιστον το κομμάτι της εκτόξευσης που θεωρείται το πιο δύσκολο και κρίσιμο σε αυτή την διαδικασία.Λένε επίσης ότι η προσπάθεια αυτή γίνεται βήμα βήμα και έτσι κάθε δοκιμή που είναι πιο πετυχημένη από την προηγούμενη αποτελεί θετικό σημάδι και ότι όπως έμαθαν πράγματα και έκαναν βελτιώσεις στο όλο σύστημα μετά την πρώτη αποτυχία έτσι και τώρα θα δουν τι δεν πήγε καλά στο δεύτερο στάδιο της εκτόξευσης για να το διορθώσουν στην επόμενη δοκιμή με στόχο να ολοκληρωθούν οι δοκιμές όσο το δυνατόν συντομότερα και να ξεκινήσουν τα επίσημα δρομολόγια τόσο στη μεταφορά φορτίων όσο και σε επανδρωμένες αποστολές. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1538036/petychimeni-merikos-i-ektoxeysi-toy-soyper-pyrayloy-toy-elon-mask-vinteo/

Ο Άρης άλλαξε φόντο στο… προφίλ του, από κόκκινος πλανήτης έγινε πράσινος. Εικόνα του πράσινου ουρανού στον Άρη. πηγή φωτό. (NASA/JPL-Caltech/Cornell Univ./Arizona State Univ.– E. W. Knutsen) Η ατμοσφαιρική νυχτερινή πράσινη λάμψη εμφανίζεται όταν δύο άτομα οξυγόνου συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα μόριο οξυγόνου, περίπου 50 km πάνω από την επιφάνεια του Άρη. Τα άτομα του οξυγόνου σχηματίζονται την ημέρα, όταν το ηλιακό φως διασπά τα μόρια του διοξειδίου του άνθρακα CO2. Όταν τα άτομα οξυγόνου ‘μεταναστεύουν’ στη νυχτερινή πλευρά και και δεν επηρεάζονται από το ηλιακό φως, ενώνονται και εκπέμποντας πράσινο φως. Για πρώτη φορά καταγράφηκε στο ορατό φως ο ουρανός του Άρη να παίρνει πράσινη απόχρωση.Η οξείδωση του σιδήρου στην επιφάνεια του Άρη προσδίδει στην ατμόσφαιρα του μια ερυθρή απόχρωση όπως τουλάχιστον φαίνεται ο πλανήτης στον εξωτερικό παρατηρητή. Όταν όμως βρεθούν στο έδαφος του Άρη οι πρώτοι αστροναύτες θα βλέπουν έναν… πράσινο ουρανό. Ο δορυφόρος ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) κατέγραψε για πρώτη φορά στο ορατό φως την ατμόσφαιρα του Άρη να λάμπει σε πράσινη απόχρωση στη διάρκεια της νύχτας.Το φαινόμενο ονομάζεται λάμψη αέρα (ή λάμψη ημέρας ή λάμψη νύχτας, ανάλογα με την ώρα) και εμφανίζεται και στη Γη. Ενώ έχει κάποιες ομοιότητες με το σέλας στον πλανήτη μας είναι ένα διαφορετικό φαινόμενο με διαφορετικές αιτίες. Η νυχτερινή λάμψη, ειδικότερα, «συμβαίνει όταν δύο άτομα οξυγόνου συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα μόριο οξυγόνου» σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) που μαζί με τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos έστειλαν τον δορυφόρο TGO στον Άρη. .Συγκριτικά, το σέλας εμφανίζεται στη Γη όταν φορτισμένα σωματίδια προερχόμενα από τον Ήλιο συγκρούονται με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι ο Άρης έχει αερολάμψη για περίπου 40 χρόνια, αλλά η πρώτη παρατήρηση έγινε μόλις πριν από μια δεκαετία από τον δορυφόρο Mars Express της ESA, το οποίο ανίχνευσε το φαινόμενο στο υπέρυθρο φάσμα. Στη συνέχεια, το 2020, οι επιστήμονες παρατήρησαν το φαινόμενο στο ορατό φως χρησιμοποιώντας TGO, αλλά στο φως της ημέρας του Άρη και όχι τη νύχτα. Τώρα, είδαμε το φαινόμενο τη νύχτα μέσω του δορυφόρου TGO. Καλλιτεχνική απεικόνιση της πράσινης λάμψης που ‘βλέπει’ ο δορυφόρος Trace Gas Orbiter της ESA στην ατμόσφαιρα του Άρη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1538369/o-aris-allaxe-fonto-sto-profil-toy-apo-kokkinos-planitis-egine-prasinos/

Μια κοντινή καυτή Γη ακτινογράφησε το Hubble (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη LTT 1445Ac . πηγή φωτο. (NASA, ESA, L. Hustak (STScI)) Ένα γειτονικό βραχώδη εξωπλανήτη μελέτησε το διαστημικό τηλεσκόπιο.Με τη βοήθεια του στόλου των διαφόρων ειδών διαστημικών τηλεσκοπίων, των ολοένα και πιο ισχυρών επίγειων τηλεσκοπίων και νέων μεθόδων παρατήρησης και εντοπισμού πλανητών μακριά από το ηλιακό μας σύστημα οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει περισσότερους από πέντε χιλιάδες πλανήτες που βρίσκονται σε διάφορες περιοχές του γαλαξία μας ενώ έχει υποδειχθεί η παρουσία άλλων τόσων και αναμένεται η διαδικασία επιβεβαίωσης της ύπαρξης τους. Για τους περισσότερους από τους εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί τα στοιχεία που έχουν καταφέρει να συλλέξουν για αυτούς οι επιστήμονες είναι από ελάχιστα ως και ανύπαρκτα.Για αυτό ερευνητικές ομάδες στοχεύουν εξωπλανήτες που δεν υπάρχουν πολλά διαθέσιμα στοιχεία αλλά θεωρούνται ενδιαφέροντες και προσπαθούν με τη βοήθεια κυρίως των διαστημικών τηλεσκοπίων να ανακαλύψουν τι είδους κόσμοι είναι αυτοί. Μπορεί το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από 17 μήνες να κλέβει την παράσταση με τις συνεχείς ανακαλύψεις του και στον τομέα των εξωπλανητών όμως το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble, με τρεις δεκαετίες εμπειρίας και τεχνογνωσίας μπορεί να κάνει εξίσου καλή δουλειά στον εντοπισμό και μελέτη εξωπλανητών έστω και σε κοντινότερες αποστάσεις από αυτές που μπορεί να το κάνει το James Webb.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα που ανακάλυψε με τη βοήθεια του Hubble από το εξωπλανήτη LTT 1445Ac που ανακαλύφθηκε πριν από ένα χρόνο.Πρόκειται για έναν από τους πιο κοντινούς εξωπλανήτες που γνωρίζουμε για αυτό και αποτέλεσε αντικείμενο ενδιαφέροντος από την ερευνητική ομάδα. Ο LTT 1445Ac βρίσκεται σε απόσταση 22 ετών φωτός από τη Γη και ανήκει σε ένα τριπλό αστρικό σύστημα με δύο από τα άστρα να είναι ερυθροί νάνοι, μια κατηγορία άστρων που έχει διαπιστωθεί ότι είναι σίγουρα η πιο πολυπληθής στο γαλαξία μας και πιθανότατα στο Σύμπαν. Οι εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί σε δυαδικά αστρικά συστήματα είναι πολύ λίγοι και ακόμη λιγότεροι οι εξωπλανήτες σε τριπλά συστήματα γεγονός που μαζί με την σχετική εγγύτητα του LTT 1445Ac τον κατέστησε αντικείμενο έρευνας. Το συγκεκριμένο σύστημα διαθέτει και άλλους πλανήτες που αποτελούν αντικείμενο μελέτης των επιστημόνων.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο LTT 1445Ac είναι ένας βραχώδης πλανήτης με μέγεθος μόλις 1,07 φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης και παρόμοια επίπεδα βαρύτητας στην επιφάνεια του. Όμως η έρευνα έδειξε ότι η θερμοκρασία που επικρατεί στην επιφάνεια του είναι 260 βαθμοί Κελσίου γεγονός που τον καθιστά αφιλόξενο για την παρουσία της ζωής. «Το Hubble παραμένει βασικός παράγοντας στη μελέτη εξωπλανητών. Υπάρχουν λίγοι βραχώδεις εξωπλανήτες πλανήτες που βρίσκονται σε αρκετά κοντινή απόσταση για να μπορέσουμε να μάθουμε στοιχεία για την ατμόσφαιρά τους. Ο LTT 1445Ac βρίσκεται σε γαλαξιακές παραμέτρους ακριβώς δίπλα μας επομένως είναι ένας από τους καλύτερους εξωπλανήτες για παρακολούθηση και ανακάλυψη των συνθηκών του» αναφέρει η Λώρα Κρέιντμπεργκ του Ινστιτούτου Αστρονομίας Max Planck η οποία δεν αποτελούσε μέλος της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1538153/mia-kontini-kayti-gi-aktinografise-to-hubble-vinteo/

«Μπουράν»: από το παρελθόν στο μέλλον Στις 15 Νοεμβρίου 1988 πραγματοποιήθηκε η πρώτη και τελευταία πτήση της Energia-Buran. Η ανάπτυξη αυτού του παγκόσμιου επαναχρησιμοποιήσιμου πυραυλικού και διαστημικού συστήματος έγινε το μεγαλύτερο έργο της σοβιετικής κοσμοναυτικής. Εξακολουθεί να επηρεάζει τη ρωσική διαστημική τεχνολογία και βιομηχανία, αν και έκλεισε λίγο μετά τη θριαμβευτική πτήση... Η συζήτησή μας σήμερα αφορά την προέλευση και τα χαρακτηριστικά της δημιουργίας της Energia, τις συνθήκες υπό τις οποίες αναπτύχθηκε και τους λόγους για τους οποίους έκλεισε, και κυρίως για τη σημασία που έχει για το παρόν και το μέλλον της εγχώριας βιομηχανίας πυραύλων και διαστήματος. https://vk.com/roscosmos?z=video-33119141_456242758%2F607d25143d32a23666%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568343

Οι 4 + 1 κινήσεις της γης. Έχετε σκεφτεί ότι: Γυρίζουμε γύρω από τον ήλιο με 107.000 km/h, γύρω απο τη γη με 1500 km/h, η μετάπτωση του άξονα περιστροφής της γης μας περιστρέφει αργά κυκλικά στην επιφάνεια ενός κώνου με αποτέλεσμα σε 14000 χρόνια ζωή νάχουμε δε θα βλέπουμε τον πολικό αστέρα σαν πολικό αλλά τον Βέγα και καθώς γυρίζουμε στην επιφάνεια του κώνου λικνιζόμαστε λόγω κλόνισης του άξονα περιστροφής της γης. Όμως όλες αυτές τις κινήσεις δεν τις αντιλαμβανόμαστε και μόνο ένας παρατηρητής σε ένα αστέρι θα μας πληροφορούσε για την ύπαρξή τους. Όλες αυτές οι κινήσεις λίγο σε πολύ είναι γνωστές και καλά μελετημένες. Υπάρχει όμως και μία 5η που περιέργως οι αστροφυσικοί τη σνομπάρουν και μόνο οι της ωκεανογραφίας ασχολούνται μαζί της. Θα δούμε πιό κάτω λεπτομέρειες και μία πολύ απλή άσκηση για να δώσουμε οντότητα σε αυτή τη παράξενη κίνηση που μας κάνει να χοροπηδάμε.Είμαστε λοιπόν επιβάτες μιάς περιστρεφόμενης και περιφερόμενης γης. Όλες οι κινήσεις που βλέπουμε γύρω μας και στον ουρανό είναι σχετικές μηδέ του αεροπλάνου εξαιρουμένου. Σαν περιφερόμενοι και περιστρεφόμενοι επιβάτες είμαστε μη αδρανειακοί παρατηρητές. Κι όμως οι μαθητές μας δεν γνωρίζουν σχετικές ταχύτητες. Να τους πεις ρε αδελφέ ότι τα αστέρια είναι σαν το τραίνο στις διπλανές ράγες στο σταθμό, νομίζεις κινείται προς τα πίσω κι αν βγεις στο παράθυρο θα δεις ότι κινείσαι εσύ εμπρός. Να του πείς ότι η ανάδρομη κίνηση των πλανητών είναι σαν να προσπερνάς ενα αυτοκίνητο και έχοντας μεγαλύτερη ταχύτητα αν γυρίσεις το κεφάλι σου νομίζεις ότι πάει προς τα πίσω. Αν μάθει αυτό δεν είναι επιδεκτικός μετά στις σαχλολογίες των αστρολόγων που έχουν φαγωθεί με τον ανάδρομο Ερμή επειδή γίνεται 3 με 4 φορές το χρόνο ανάδρομος. Επίσης οι μαθητές μας αγνοούν τις φυγόκεντρες δυνάμεις και τις Coriolis. Πριν μερικά χρόνια μαθητής μου είπε ότι οι φυγόκεντρες είναι ανύπαρκτες δυνάνεις, φανταστικές. Δυνάμεις που μπορείς να μετρήσεις εσύ ο μη αδρανειακός παρατηρητής με δυναμόμετρο μόνο ανύπαρκτες δεν είναι. Η Coriolis ρε παιδιά, πολύ απλά. Πετάς τη μπάλα στοπ γύρω-γυρω του λούνα παρκ και δεν πάει ακριβώς απέναντι, θα πάει κάποιος Παρίσι και ίσως δει το ευφυές εκκρεμές του Φουκώ που έδειξε την περιστροφή της γης. Τη φυγόκεντρη με τόσες χρήσεις, να του πείς η κεντρομόλος επιτάχυνση εκεί που κινείται ο δορυφόρος είναι g η φυγόκεντρος -g , gol = g – g = 0 συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Τέλος πάντων. Στο θέμα μας.Για να κατανοήσουμε την αξία της πέμπτης κίνησης θα πρέπει πρώτα να έχουμε κατανοήσει τις παλιρροϊκές δυνάμεις και γενικά τα παλιρροϊκά φαινόμενα. Δύσκολα πράγματα, πολύ δύσκολα ειδικά για το σύστημα γη – σελήνη και τις ωκεάνιες παλίρριες που εξαρτώνται πλην της αστρονομικής παλίρροιας που θα δούμε εδώ από 400 ακόμα παράγοντες!!! Ένα δύσκολο αντικείμενο όπως αυτό αν δεν το έχεις κατανοήσει σε βάθος μην ασχολείσαι καθόλου. Είναι τραγικό φυσικός να σχεδιάζει τις δύο δυνάμεις στις αντιδιαμετρικές ως προς την σελήνη θέσεις της γης και να λέει ότι αυτές είναι οι παλιρροϊκές τη στιγμή που η μία δύναμη κοιτάει δεξιά και το εξόγκωμα που προκαλεί κοιτάει αριστερά. Δε γίνεται να αποκαλείς τη σελίδα σου Physics και να λες ότι παλιρροϊκες είναι η διαφορά των δύο παραπάνω δυνάμεων όταν η μία εφαρμόζεται σε μία μάζα στην ανατολή και η άλλη σε άλλη μάζα στη δύση. Εν τω μεταξύ οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν ασκούνται σε όλη τη γη αλλά σε όλες επιμέρους τις στοιχειώδεις μάζες στην επιφάνειά της.Οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν είναι μία δύναμη αλλά διαφορά δυνάμεων αν από τις δυνάμεις που ασκούνται από τη σελήνη σε σημειακές μάζες στα αντιδιαμετρικά ως προς τη σελήνη σημεία της γης αφαιρέσουμε τη δύναμη που θα δέχονταν αυτές οι μάζες στο κέντρο της γης. Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΚΤΙΚΗ ΝΕΥΤΩΝΙΑ ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΗΤΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ή ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΡΥΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟ ΣΤΟ ΠΙΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΣΗΜΕΙΟ. … διαβάστε τη συνέχεια τη συνέχεια της εργασίας του Άρη Ραμαντά ΕΔΩ: https://ylikonet.gr/2023/11/16/%ce%bf%ce%b9-4-1-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82/

Η επέλαση των ρομποπιθήκων της τεχνητής νοημοσύνης. Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι μια ευγενής άμιλλα μεταξύ φυσικών προσώπων και τεχνητής νοημοσύνης. Στο έργο του «Περί γενέσεως και φθοράς, ο Αριστοτέλης, σχολιάζοντας τις αντιλήψεις του Λεύκιππου, κατά τον οποίο ο κόσμος προήλθε από τυχαίους συνδυασμούς ατόμων, παρατηρεί ότι τόσο οι τραγωδίες όσο και οι κωμωδίες απαρτίζονται από τα ίδια ομογενή άτομα: τους αλφαβητικούς χαρακτήρες. Διαφέρουν μόνο στη θέση και διάταξή τους.Τρεις αιώνες αργότερα, ο Κικέρωνας στο «De natura deorum» («Περί της φύσεως των Θεών») διαφωνεί και παρατηρεί ότι αν ίσχυε η ατομική κοσμοθεώρηση και σκορπούσαμε στο έδαφος μία μεγάλη ποσότητα πεσσών σκαλισμένων στο σχήμα γραμμάτων της αλφαβήτας, θα μπορούσαν να πέσουν τυχαία σε τέτοιες θέσεις ώστε να σχηματίσουν τα «Χρονικά» του Eννιου. Πολύ αμφιβάλλει όμως αν με αυτό τον τρόπο θα ήταν δυνατόν να προκύψει έστω και ένας στίχος του ποιητή. Στους στοχασμούς αυτούς, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες ανάγει την προέλευση του Θεωρήματος των Aπειρων Πιθήκων, σύμφωνα με το οποίο ένα εργοτάξιο φιλόπονων πιθήκων, οι οποίοι χτυπάνε στα κουτουρού τα πλήκτρα γραφομηχανών για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα συγγράψουν τα άπαντα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Παραλλαγές του θεωρήματος επιστρατεύουν από έναν ακαταπόνητο έως άπειρους αφοσιωμένους στην αποστολή τους πιθήκους, ενώ το προϊόν των κόπων τους ποικίλλει μεταξύ της παραγωγής μίας απλής πρότασης και ολόκληρης βιβλιοθήκης.Στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ», o Τζόναθαν Σουίφτ, ειρωνευόμενος το θεώρημα, επινοεί έναν καθηγητή, o οποίος χρησιμοποιεί συσκευή αποτελούμενη από εκατοντάδες κύβους, περασμένους σε σύρματα, στην κάθε πλευρά των οποίων είναι γραμμένη μία λέξη. Στρίβει μια μανιβέλα και οι κύβοι περιστρέφονται, εμφανίζοντας αυθαίρετους συνδυασμούς εδρών. Κάθε φορά που μια αλληλουχία λέξεων σχηματίζει πρόταση με νόημα, τη σημειώνει και συνδυάζοντας τις προτάσεις αυτές συγγράφει περισπούδαστες φιλοσοφικές μελέτες.Οι φιλόπονοι, όμως, πίθηκοι ουδόλως πτοούνται από τέτοιες ειρωνείες. Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Εμίλ Μπορέλ στο «Mécanique Statistique et Irréversibilité» («Στατιστική Μηχανική και μη Αναστρεψιμότητα», 1913) και στο βιβλίο του, «Le Hasard» (1914), αλλά και ο Aρθουρ Eντιγκτον στο «Nature of the Physical World» («Η Φύση του Φυσικού Κόσμου», 1928), παίρνουν στα σοβαρά το Θεώρημα των Aπειρων Πιθήκων και το χρησιμοποιούν για να προσδιορίσουν τις χρονικές κλίμακες των θεμελίων της στατιστικής μηχανικής. Η πιθανότητα να παραγάγει ο ακαταπόνητος πίθηκος την τραγωδία του Aμλετ σε ένα χρονικό διάστημα της τάξης μεγέθους της ηλικίας του Σύμπαντος είναι μηδαμινή, αλλά όχι μηδενική.Και όσο πάμε, προοδεύουμε. Το 2011, ο Τζέσε Αντερσον σε συνεργασία με το «Amazon Elastic Compute Cloud» (Amazon EC2) και το «Hadoop» επιστρατεύει ως εικονικούς πίθηκους ένα εκατομμύριο μικρά προγράμματα που δημιουργούν τυχαίες ακολουθίες χαρακτήρων. Σύμφωνα με τον προπονητή τους, οι ψηφιακοί πίθηκοι κατάφεραν να γράψουν και τα 154 σονέτα καθώς και όλα τα 38 θεατρικά έργα του Σαίξπηρ, ξεκινώντας την 21η Αυγούστου 2011 με το «Το Παράπονο ενός Εραστή» και τελειώνοντας την 6η Οκτωβρίου 2011, 2 π.μ. ώρα Ειρηνικού, με το «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας». Δεν μπορεί πάρα να τους συγχαρεί κανείς.Στις 9 Ιουνίου 1870 ο Κάρολος Ντίκενς φεύγει από τη ζωή αφήνοντας ημιτελές το «The Mystery of Edwin Drood» («Το Μυστήριο του Εντουιν Ντρουντ»), το τελευταίο του μυθιστόρημα. Εξι μόνο από τις προγραμματισμένες δώδεκα ενότητες έχει γράψει και δεν έχει αφήσει επαρκείς σημειώσεις για τις υπόλοιπες. Οσους τους τρώει η περιέργεια, ας μην απελπίζονται. Μπορούν να διαβάσουν τη λύση του μυστηρίου του Εντουιν Ντρουντ στην «Ολική Βιβλιοθήκη» του Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1939). Στα ιλιγγιώδη ράφια της δημιουργημένης με τη συνδρομή των Απειρων Πιθήκων βιβλιοθήκης (θέμα της νουβέλας «Η βιβλιοθήκη της Βαβέλ», εμπνευσμένης από το έργο του γερμανού μαθηματικού Κουρντ Λάσβιτς), ο Μπόρχες τοποθετεί, μεταξύ άλλων, όχι μόνο τα άγραφα κεφάλαια του μυθιστορήματος του Ντίκενς, αλλά και τους «Αιγύπτιους» του Αισχύλου, την απόδειξη του τελευταίου θεωρήματος του Φερμά και το χαμένο γνωστικό Ευαγγέλιο του Βασιλείδη.Πλησιάζει μήπως η μέρα που θα αποκαλυφθεί η λύση του μυστηρίου του Εντουιν Ντρουντ, θα μάθουμε αν στους «Αιγυπτίους» του τελεσφορήσει το σχέδιο των Δαναΐδων να δολοφονήσουν τους συζύγους τους την πρώτη νύχτα του γάμου τους, θα σιγουρευτούμε ότι όντως είναι αδύνατον να χωρίσεις οποιαδήποτε δύναμη μεγαλύτερη της δεύτερης σε δύο ίσες δυνάμεις και θα μας αποκαλυφθεί πού εδράζεται η πίστη ότι ο Χριστός δεν σταυρώθηκε αλλά τη θέση του πήρε ο Σίμων ο Κυρηναίος, στον οποίο ο Κύριος έδωσε τη μορφή του;Αν και το 2003 έγινε στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ ένα φιλόδοξο πείραμα με λοφιοφόρους μακάκους του είδους Macaca nigra, το οποίο δεν στέφθηκε με ιδιαίτερη με επιτυχία, επειδή δεν κατάφεραν να γράψουν τα άπαντα του Σαίξπηρ, αλλά μόνο πέντε σελίδες με το γράμμα «σίγμα», στο ιστορικό Θεώρημα η λέξη «πίθηκος» δεν χρησιμοποιείται κυριολεκτικά αλλά μεταφορικά, ως μία συσκευή που παράγει τυχαίες αλληλουχίες γραμμάτων της αλφαβήτας. Τα είδη όμως εξελίσσονται. Οι πίθηκοι μεταλλάσσονται. Τη θέση τους καταλαμβάνουν οι επαρκέστερες στρατιές των bots της τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες προβλέπεται ότι θα καταφέρουν να γεμίσουν τα ιλιγγιώδη ψηφιακά ράφια της «Ολικής Βιβλιοθήκης», απαλλαγμένης μάλιστα από τα άνευ νοήματος, φραστικά συνονθυλεύματα.Στις 20 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, το περιοδικό επιστημονικής φαντασίας «Clarkesworld» παύει να δέχεται υποβολές διηγημάτων από συγγραφείς. Ο εκδότης Νιλ Κλαρκ αποδίδει την απόφασή του στο ότι το περιοδικό βομβαρδίζεται από πληθώρα ιστοριών δημιουργημένων από προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης. Αργά ή γρήγορα παρόμοιο δίλημμα θα αντιμετωπίσουν και άλλοι εκδότες περιοδικών και βιβλίων. Είναι άραγε αυτό το δοκίμιο, αυτό το μυθιστόρημα, αυτή η ποιητική συλλογή που θα πρέπει να αποφασίσω αν θα εκδώσω, προϊόν ανθρώπινης ή τεχνητής νοημοσύνης; Σε ποια από τις δύο κατηγορίες εμπίπτει ο πνευματικός δημιουργός;Ο Νιλ Κλαρκ δικαιολογεί την απόφαση του περιοδικού ισχυριζόμενος ότι πολλά από τα υποβαλλόμενα διηγήματα ήταν ξεκάθαρα γραμμένα από τεχνητή νοημοσύνη. Ο ισχυρισμός αυτός ελάχιστα πειστικός είναι. Αν ήταν εύκολο να διακρίνει ποια είναι γραμμένα από άνθρωπο και ποια από τεχνητή νοημοσύνη, θα δεχόταν τα μεν και θα απέρριπτε τα δε. Μάλλον δεν ήταν δυνατόν να προβεί σε αυτή τη διάκριση. Ισως σκέφτηκε και κάτι άλλο: Αν τα διηγήματα είναι καλά, τι σημασία έχει ποιος τα δημιούργησε; Και η επόμενη μοιραία σκέψη: Τι τους χρειάζομαι τους μεσάζοντες ανθρώπους συγγραφείς; Δεν θα είναι απλούστερο και οικονομικότερο, παρέχοντας συγκεκριμένες προδιαγραφές, να ζητάω εγώ ως εκδότης από πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης της επιλογής μου να γράφει τις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας τις οποίες θα δημοσιεύω;Εάν σήμερα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης είναι σε θέση να παράγουν ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, εφάμιλλες εκείνων τις οποίες συγγράφουν φυσικά πρόσωπα, σε σημείο μάλιστα που ένας έμπειρος εκδότης να μην είναι σε θέση να τις ξεχωρίζει, το ίδιο επίκειται να συμβεί μελλοντικά και με άλλες κατηγορίες πνευματικών δημιουργημάτων. Θα είναι βέβαια ευκολότερο για την τεχνητή νοημοσύνη να παράγει σαπουνόπερες και δυσκολότερο Ευριπίδειες τραγωδίες με δοχμιακά δίστιχα και ιαμβικά τρίμετρα ή Δάντειες ωδές σε ενδεκασύλλαβο στίχο με terza rima. Μήπως όμως είναι πλέον θέμα χρόνου; Οι εξελίξεις στον τομέα αυτό είναι ραγδαίες.Αναμφίβολα η τεχνητή νοημοσύνη παίζει στα ψηφιακά της δάχτυλα τα περιεχόμενα του καταλόγου του Ζωρζ Πολτί, στον οποίο ο γάλλος συγγραφέας τo 1895 κατηγοριοποίησε άπασες τις δραματικές καταστάσεις που είναι δυνατόν να αποτελέσουν την υπόθεση οποιουδήποτε λογοτεχνήματος και οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 36. Στον αριθμό 36 είχε πρώτος καταλήξει ο Κάρλο Γκότζι τον 18ο αιώνα και σύμφωνα με τον Γκαίτε, ακόμα και ο μεγάλος Σίλερ, παρά τις κοπιώδεις του προσπάθειες, δεν κατάφερε να επινοήσει ούτε μία παραπάνω.Τι είναι, λοιπόν, 36 δραματικές καταστάσεις (κατά πολύ λιγότερες από τα 118 χημικά στοιχεία που απαρτίζουν την ύλη) για μια κραταιά τεχνητή νοημοσύνη; Παιχνιδάκι. Το κρίσιμο δε ερώτημα εάν η έμπνευση και η δημιουργικότητα είναι έμφυτα χαρίσματα, θεϊκά δώρα ή αν είναι εφικτό να αποτελέσουν αντικείμενο διδασκαλίας, απαντούν καταφατικά οι εκατοντάδες ανά τον κόσμο σχολές δημιουργικής γραφής από τις οποίες έχουν αποφοιτήσει ουκ ολίγοι συγγραφείς.Σύμφωνα με τον ιστότοπο «WHAT UNI?» 96 Πανεπιστήμια προσφέρουν 404 κύκλους σπουδών και παρέχουν πτυχία σε αυτόν τον τομέα. Οι σχολές αυτές δεν διατείνονται ότι καλλιεργούν ήδη υπάρχουσα, αλλά ότι διδάσκουν δημιουργικότητα. Αλλωστε εδώ και δεκαετίες κυκλοφορούν προγράμματα όπως το «Ideafisher», τα οποία προσφέρουν στους χρήστες ποικίλες μεθόδους για να «κατεβάζουν» πρωτότυπες ιδέες. Υποθέτω ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει αποστηθίσει τα curricula όλων των ανωτέρω. Στη δε συχνά απευθυνόμενη προς επίδοξους συγγραφείς συμβουλή: «Γράφε για όσα ξέρεις!» η τεχνητή νοημοσύνη θα απαντούσε ευθαρσώς: «Τα ξέρω όλα, συνεπώς γράφω για όλα!»Ή, αγνοώντας την προτροπή του Αϊνστάιν «Never memorize something that you can look up», δυσανάλογη έμφαση των εκπαιδευτικών μας συστημάτων στην απομνημόνευση και συσσώρευση γνώσεων, η οποία έχει απολέσει τη χρησιμότητά της λόγω του ότι η πάσης φύσεως γνώση είναι πλέον ευκολότατα προσβάσιμη, σε αντίθεση με την καλλιέργεια της φαντασίας των μαθητών, που εισέρχονται στα σχολεία με πλούσια φαντασία και εξέρχονται με φαντασίες στραγγαλισμένες, ενδέχεται να οδηγήσει στο δυστοπικό αποτέλεσμα ευφυείς μηχανές να είναι επινοητικότερες και εφευρετικότερες από τα παιδιά μας.Όπως παλαιότερα εργάτες γης αιφνιδιάστηκαν από την επέλαση των τρακτέρ και αντικατασταθήκαν τελικά από αυτά, έτσι τώρα φυσικά πρόσωπα τα οποία ασχολούνται με την καλλιτεχνική και λογοτεχνική δημιουργία, φοβούμενα ότι τα περιμένει η ίδια μοίρα, επιζητούν προστασία ώστε να μην οδηγηθούν μαζικά στην ανεργία. Σεναριογράφοι στο Χόλιγουντ κηρύσσουν απεργίες αιτώντας να αποκλεισθούν οι ρομποπίθηκοι από την παραγωγή έργων λόγου, ενώ δημοφιλείς συγγραφείς προβαίνουν σε ομαδικές διακηρύξεις και καταθέτουν μηνύσεις, διαμαρτυρόμενοι ότι προστατευόμενα από την περί πνευματικής ιδιοκτησίας νομοθεσία έργα τους χρησιμοποιούνται χωρίς τη συγκατάθεσή τους για την εκπαίδευση προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης.Οι πιθανότητες τέτοιου είδους αντιδράσεις να τελεσφορήσουν είναι, δυστυχώς, ελάχιστες. Παρθενογένεση, ως γνωστόν, στην τέχνη δεν υπάρχει. Αιώνες τώρα νεότεροι συγγραφείς μελετούν παλαιοτέρους, διδάσκονται, επηρεάζονται και δανείζονται από αυτούς μιμούμενοι πολλές φορές το ύφος τους. Αυτό κάνει και η τεχνητή νοημοσύνη πληρέστερα, ευρύτερα και αποτελεσματικότερα. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για θέμα αρχής, αλλά κλίμακας. Οπως δεν είναι εύκολο να απαγορεύσει κανείς σε ένα φυσικό πρόσωπο να μελετάει, να διδάσκεται και να επηρεάζεται από έργα άλλων συγγραφέων ή σε έναν ζωγράφο να εκπαιδεύεται αντιγράφοντας αριστουργήματα παλαιοτέρων, ούτε για κάποια εποπτεύουσα αρχή να ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο και αστυνόμευση επ’ αυτών, το ίδιο ισχύει και για τους ρομποπίθηκους.Ο κίνδυνος δεν έγκειται στο ότι μιμούνται ή αντιγράφουν λογοτεχνικά, εικαστικά ή μουσικά έργα. Αυτό δεν θα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικό, ούτε δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Κάτι σοβαρότερο συμβαίνει και εξηγεί τον πάνδημο πανικό ο οποίος έχει ενσκήψει. Δεν μιμούνται, αλλά διδάσκονται. Δεν αντιγράφουν, αλλά αφομοιώνουν. Δεν «πιθηκίζουν», αλλά δημιουργούν.Υποθέτω ότι ίσως και εδώ λειτουργεί μηχανισμός παρόμοιος με εκείνον που αναγνωρίστηκε από τον Χέγκελ, και εκφράστηκε στην «Dialektik der Natur» («Διαλεκτική της Φύσης») του Ένγκελς: όταν η ποσοτική αύξηση σε κάποιο σύστημα υπερβεί κάποιο όριο, μια ποιοτική αλλαγή επέρχεται.Ο Γαργαντούας της τεχνητής νοημοσύνης έχει καταβροχθίσει και χωνέψει τέτοιες τεράστιες ποσότητες δεδομένων που ίσως έχει ξεπεράσει ή επίκειται να ξεπεράσει το κρίσιμο ποσοτικό όριο, επιφέροντας εκπληκτική ποιοτική αλλαγή. Πληκτρολόγηση μιας απλής εντολής θα αρκεί: Γράψε μου μια κωμωδία όπως θα την έγραφε σήμερα ο Αριστοφάνης με θέμα την κλιματική αλλαγή! Ζωγράφισέ μου τη Λίζα Μινέλι όπως θα τη ζωγράφιζε αν ζούσε ο Ντα Βίντσι! Ολοκλήρωσέ μου την Ημιτελή Συμφωνία του Σούμπερτ! Και σύντομα παρακαλώ!Αν δούμε το θέμα από μια ευρύτερη σκοπιά και αν υποθέσουμε ότι η τεχνητή νοημοσύνη φτάνει κάποτε στο σημείο να παράγει πρωτότυπα λογοτεχνικά, μουσικά και ζωγραφικά έργα εφάμιλλα ή ανωτέρα ενός Σαίξπηρ, ενός Μπετόβεν ή ενός Ντα Βίντσι, αυτό θα έπληττε συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα και επαγγελματικούς κλάδους, αλλά για την ανθρωπότητα συνολικά θα μπορούσε να θεωρηθεί ευπρόσδεκτη έως ευεργετική εξέλιξη.Σε κάθε περίπτωση θα αποδειχθεί, φοβάμαι, υπεραισιόδοξη η ελπίδα ότι οι επερχόμενες τεκτονικές ανακατατάξεις είναι δυνατόν να αποτραπούν με απεργίες και διαδηλώσεις σεναριογράφων, δικαστικές διώξεις εκ μέρους συγγραφέων και νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες δεν θα είναι δύσκολο να παρακαμφθούν από κραταιούς οργανισμούς. Σίγουρα όχι με επιθέσεις νεολουδιτών οπλισμένων με βαριοπούλες στις εγκαταστάσεις της PwC, της KPMG, της Microsoft και άλλων εταιρικών κολοσσών που επενδύουν δισεκατομμύρια στην πρωτοποριακή αυτή τεχνολογία. Όσο για τα πνευματικά δικαιώματα έργων τα οποία χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης μάλλον οι διαβουλεύσεις θα καταλήξουν σε συμβιβασμό, σύμφωνα με τον οποίο οι εκπαιδευτές θα καταθέτουν σε Λογοτεχνικές Ενώσεις και άλλους φορείς ένα ποσόν το οποίο θα διανέμεται στα μέλη τους.Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι μια ευγενής άμιλλα μεταξύ φυσικών προσώπων και τεχνητής νοημοσύνης. Οι οιωνοί όμως δεν είναι ευνοϊκοί.Στις 10 Φεβρουαρίου του 1996 στη Νέα Υόρκη το «Απέραντο Γαλάζιο» («Deep Blue»), ένας υπολογιστής της ΙΒΜ, μέτρησε τις πνευματικές δυνάμεις του απέναντι στον δημιουργό του: τον Ανθρωπο, εκπροσωπούμενο από τον παγκόσμιο πρωταθλητή και κορυφαίο σκακιστή Γκάρι Κασπάροφ. Λίγοι πίστευαν ότι μια σκακιστική ιδιοφυΐα θα ήταν δυνατόν να ηττηθεί από μια μηχανή σε μπλε κέλυφος. Και όμως! Στο τέλος του παιχνιδιού, ο Κασπάροφ καλύπτει συντετριμμένος το πρόσωπο με τις παλάμες, αποδεχόμενος την πικρή ήττα. Μετά τον θρίαμβο του «Deep Blue», ο Άνθρωπος εναποθέτει την πίστη, την ανωτερότητά του στο «Γκο», ένα αρχαίο κινέζικο παιχνίδι στρατηγικής που αιώνες αργότερα οδήγησε τον άγγλο μαθηματικό Τζον Χόρτον Κόνγουεϊ στην ανακάλυψη των σουρεαλιστικών αριθμών (surreal numbers), και το οποίο, εκτός από υπολογιστική δύναμη, απαιτεί κάτι σχεδόν αδιανόητο για έναν υπολογιστή να διαθέτει: διαίσθηση. Και όμως! Και όμως! Το 2017, ο παγκόσμιος πρωταθλητή του «Γκο», Κε Τζιέ, υφίσταται συντριπτική ήττα από τον «AlphaGo» της «Google DeepMind».Η κίνηση οδυνηρής αποδοχής ήττας του Κε Τζιέ καθρεφτίζει την αντίστοιχη του Κασπάροφ πριν από είκοσι ένα χρόνια. Ο «Deep Blue» είχε το χάρισμα της τεράστιας υπολογιστικής δύναμης. Ο «AlphaGo» διέθετε κάτι παραπάνω: νευρωνικά δίκτυα και δυνατότητες στιγμιαίας ενισχυτικής μάθησης.Ας ελπίζουμε ότι δεν μας μέλλεται να βιώσουμε παρόμοιες σκηνές συνυποψήφιων μυθιστορηματογράφων και ποιητών με φυσική υπόσταση να κρύβουν με απόγνωσή το πρόσωπο στα χέρια, τη μέρα που κάποια εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης θα κερδίζει θριαμβευτικά το πρώτο της βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας.Οι ρομποπίθηκοι καλά οργανωμένοι και έμπλεοι αυτοπεποίθησης, ακάθεκτοι επελαύνουν. Επίθεση καβαλάρηδων της Αποκάλυψης ή σωτήρια άφιξη του ιππικού; Κείμενο: Ευγένιος Τριβιζάς – https://www.in.gr/2023/11/19/in-science/episthmes/epelasi-ton-rompopithikon-tis-texnitis-noimosynis/ * Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εγκληματολόγος – συγγραφέας

Οι δύο τραγικοί αυτόχειρες της Στατιστικής Μηχανικής. Το 1975 ο φυσικος David L. Goodstein κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «States of Matter«. Το βιβλίο αυτό έγινε γνωστό, όχι τόσο για το περιεχόμενό του, αλλά για τον γλαφυρό τρόπο με τον οποίο ξεκινά το 1ο κεφάλαιο «Θερμοδυναμική και Στατιστική Φυσική» : «Ο Ludwig Boltzmann, ο οποίος ξόδεψε μεγάλο μέρος της ζωής του μελετώντας την στατιστική μηχανική, αυτοκτόνησε το 1906. Και ο συνεχιστής του έργου του, ο Paul Ehrenfest, αυτοκτόνησε επίσης το 1933. Τώρα ήρθε η σειρά μας να μελετήσουμε στατιστική μηχανική. Ίσως θα ήταν σοφό να προσεγγίσουμε το θέμα προσεκτικά. Θα ξεκινήσουμε εξετάζοντας το απλούστερο θεμελιώδες παράδειγμα, το ιδανικό αέριο, προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε τις κεντρικές έννοιες…» Η σελίδα από το βιβλίο του David L. Goodstein ‘States of Matter‘, με την αντίστοιχη υπογράμμιση, κυκλοφορεί εδώ και καιρό στο διαδίκτυο. Πάντως η πλειοψηφία των φοιτητών που παρακολουθεί για πρώτη φορά το μάθημα της Στατιστικής Μηχανικής, δεν αντιλαμβάνεται ότι ο συγγραφέας κάνει χιούμορ χρησιμοποιώντας το τραγικό τέλος των δυο μεγάλων φυσικών. Κι αυτό γιατί η ενασχόλησή τους με το ‘δύσκολο’ μάθημα της Στατιστικής Μηχανικής τους προκαλεί όντως αυτοκτονικές τάσεις! Η μανιοκατάθλιψη των Μπόλτσμαν και Έρενφεστ Ο Λούντβιχ Μπόλτσμαν ήταν Αυστριακός φυσικός που γεννήθηκε το 1844 και υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές της Στατιστικής Μηχανικής. Συνδύασε την θεωρία πιθανοτήτων στον 2ο Θερμοδυναμικό Νόμο, αποδεικνύοντας ότι η πιθανότερη κατάσταση ενός θερμοδυναμικού συστήματος είναι η κατάσταση ισορροπίας. Απέδειξε το θεώρημα ισοκατανομής της ενέργειας, και ήταν ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της Ατομικής Θεωρίας, όταν πολλοί μεγάλοι επιστήμονες αμφισβητούσαν ακόμα την ύπαρξη των ατόμων. Ο Μπόλτσμαν δεν τα πήγαινε καλά με κάποιους από τους συναδέλφους του, όπως ξακουστός Ερνστ Μαχ, οι οποίοι δεν αποδέχονταν τις θεωρίες του. Ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης δεν δίδασκε μόνο Φυσική, αλλά έδινε και διαλέξεις φυσικής Φιλοσοφίας, οι οποίες ήταν πολύ δημοφιλείς. Ο Μπόλτσμαν υπέφερε από μανιοκατάθλιψη και κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών του στη μικρή πόλη Duino κοντά στην Τεργέστη το 1906, αυτοκτόνησε με απαγχονισμό. Αν και η αιτία της αυτοκτονίας του αποδόθηκε, μάλλον λανθασμένα, στην έλλειψη αποδοχής των ιδεών του, σημαντικότερο ρόλο για την τραγική αυτή εξέλιξη έπαιξε η ψυχική του ασθένεια. Στον τάφο του Boltzmann αναγράφεται η πιο διάσημη εξίσωσή του: S = k logW, η οποία συσχετίζει την εντροπία S ενός συστήματος με τον αριθμό των μικροκαταστάσεων του συστήματος W που είναι συμβιβαστές με μια μακροκατάσταση θερμοδυναμικής ισορροπίας. Το k είναι μια σταθερά, που σήμερα ονομάζουμε σταθερά Boltzmann. Ο Πάουλ Έρενφεστ ήταν επίσης Αυστριακός θεωρητικός φυσικός που γεννήθηκε το 1880 και υπήρξε φοιτητής του Λούντβιχ Μπόλτζμαν. Έκανε το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς του, ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Λέιντεν στην Ολλανδία και κέρδισε τη φήμη του καλύτερου δασκάλου της γενιάς του κατά τον Αϊνστάιν, με τον οποίο ήταν προσωπικός φίλος, όπως και με τον Νιλς Μπορ. Ο Έρενφεστ είχε σημαντικές συνεισφορές στη Στατιστική Φυσική, την Θερμοδυναμική, αλλά και στην θεμελίωση της κβαντικής φυσικής (ανήκε στην περίφημη Σχολή της Κοπεγχάγης). Όμως το τέλος του ήταν τραγικότερο του Μπολτσμαν. Το 1933 ενώ το ναζιστικό κόμμα είχε ήδη καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία, ο Έρενφεστ έφτασε στο Άμστερνταμ για να επισκεφτεί τον μικρότερο γιό του Βάσικ που είχε το σύνδρομο Down και βρισκόταν σε ίδρυμα. Ο Έρενφεστ, όπως και ο δάσκαλός του Μπόλτσμαν έπασχε από βαριά μορφή κατάθλιψης. Με δεδομένο το επερχόμενο ζοφερό ναζιστικό μέλλον, αποφάσισε ότι ο γιός του έπρεπε να απαλλαγεί από τη δυστυχία του ταυτόχρονα με τον ίδιο. Έτσι ο πυροβόλησε πρώτα τον γιό του και στη συνέχεια τον εαυτό του. O Paul Ehrenfest στο Amsterdam το 1933. Έγινε γνωστός κυρίως από το θεώρημα και το παράδοξο Ehrenfest, αλλά και τη θεωρία των αδιαβατικών αναλλοίωτων Τελικά, οι δυο τραγικές αυτοκτονίες που στο βιβλίο του Goodstein, «συνδέονται με την μελέτη της Στατιστικής Μηχανικής», έχουν την ρίζα τους στην ασυνείδητη ενόρμηση της καταστρεπτικότητας του ανθρώπου, η οποία εκδηλώνεται είτε προς τους άλλους είτε προς τον εαυτό του. Ο Φρόϋντ ονόμαζε την ενόρμηση αυτή «ένστικτο του θανάτου«. Όταν στρέφεται προς τον εαυτό μας, τότε εμφανίζεται η κατάθλιψη και η μελαγχολία, οι οποίες μπορεί τελικά να οδηγήσουν και στην αυτοκτονία. Μιλώντας με όρους Θερμοδυναμικής και Στατιστικής Μηχανικής, η αυτο-καταστρεπτικότητα (και η ετερο-καταστρεπτικότητα) ισοδυναμεί με την «τάση αύξησης της εντροπίας» που οδηγεί στην αποδιοργάνωση και την αταξία, με λίγα λόγια στον θάνατο – αφού το βασικότερο χαρακτηριστικό των ζωντανών οργανισμών είναι η ικανότητά τους να ελαττώνουν ή τουλάχιστον να διατηρούν σταθερή την εντροπία τους. Το βιβλίο «States of Matter» του Goodstein βασίστηκε στις διαλέξεις που έδωσε στο Caltech – αρχές της δεκαετίας του 1970 – ακολουθώντας ένα νέο πρόγραμμα σπουδών στην εφαρμοσμένη φυσική. Ξεκινώντας με πρώτο κεφάλαιο την εισαγωγή στην Θερμοδυναμική και την Στατιστική Μηχανική, προχωρά σε βαθύτερες περιγραφές της συμπεριφοράς των ιδανικών αερίων, των ηλεκτρονίων στα μέταλλα, την συμπύκνωση Bose, την δομή των ρευστών, την θεωρία μοριακού πεδίου Weiss, την εξίσωση van der Waals και διάφορες πτυχές των μεταταροπών φάσης. https://physicsgg.me/2023/11/17/οι-δύο-τραγικοί-αυτόχειρες-της-στατισ/

Τύχη, Θεός και Πολυσύμπαν. Είναι το σύμπαν ρυθμισμένο έτσι ώστε να εμφανιστεί σ’ αυτό τη ζωή; Υπάρχουν 3 απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα. Οι δύο από αυτές δεν ανήκουν στην επιστήμη της Φυσικής, αλλά σε κάτι άλλο που θα μπορούσαμε ίσως να το ονομάσουμε … «αστροθεολογία». Σύμφωνα με την επονομαζόμενη ανθρωπική αρχή, το σύμπαν δημιουργήθηκε και ρυθμίστηκε με ακρίβεια, έτσι ώστε να υπάρξει ζωή και συνείδηση πάνω στον πλανήτη Γη. Το Σύμπαν δηλαδή είναι αυτό που είναι, διότι αν δεν ήταν … τότε και εμείς δεν θα είμασταν εδώ για να το παρατηρούμε και να κάνουμε αυτούς τους προβληματισμούς. (για την ακρίβεια υπάρχουν δυο διατυπώσεις της ανθρωπικής αρχής – η ισχυρή και η ασθενής). Επομένως οι τιμές των σταθερών της Φυσικής, όπως, η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, η σταθερά λεπτής υφής ή οι μάζες των κουάρκ κ.λπ, είναι αυτές που είναι, διότι αν ήταν διαφορετικές δεν θα μπορούσαν να σχηματιστούν οι πυρήνες των ατόμων. Αλλά, ακόμη κι αν αυτό συνέβαινε, δεν θα μπορούσαν να σχηματιστούν τα άστρα ή δεν θα γινόταν η σύνθεση των στοιχείων που είναι απαραίτητα για την ζωή. Συχνά υποστηρίζεται ότι η ύπαρξή μας στο σύμπαν δεν είναι τυχαία και ότι το σύμπαν διαθέτει μια «λεπτή ρύθμιση (fine tuning)» ώστε να εμφανιστεί σ’ αυτό ζωή. Τι εννοούμε όμως πραγματικά με τον όρο λεπτή ρύθμιση; Η λεπτή ρύθμιση οφείλεται σε ένα νέο (άγνωστο) σύνολο νόμων της φύσης ή σε κάτι υπερφυσικό; Μπορεί η Φυσική να απαντήσει πραγματικά σε αυτό το ερώτημα με επιστημονικό τρόπο; Ή μήπως δημιουργούμε μια ιστορία που δεν υπάρχει;Πολλοί θεωρητικοί φυσικοί υποστηρίζουν ακόμα και στις δημοσιεύσεις τους σε επιστημονικά περιοδικά ό,τι το σύμπαν είναι λεπτά ρυθμισμένο ώστε να εμφανιστεί σ’ αυτό ζωή. Αν κοιτάξετε τις σταθερές της φύσης, όπως τη μάζα του ηλεκτρονίου και των κουάρκ, την σταθερά της λεπτής υφής, και πολλές άλλες σταθερές που χρησιμοποιούν οι φυσικοί για να περιγράψουν τα φυσικά φαινόμενα, συνειδητοποιείτε ότι οι τιμές τους είναι τέτοιες που αν κάποια από αυτές τροποποιηθεί έστω και λίγο, η ζωή στο σύμπαν δεν θα ήταν δυνατή. Επομένως, το σύμπαν ή μάλλον οι τιμές των σταθερών της φύσης, πρέπει να είναι ρυθμισμένες με εξαιρετική ακρίβεια έτσι ώστε να εμφανιστεί η ζωή.Σκεφτόμαστε, άρα υπάρχουμε. Επομένως, υπάρχει μία τουλάχιστον περίπτωση «ευφυούς» ζωής στο σύμπαν μας. Γι αυτό πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ζούμε σε ένα σύμπαν τέλεια ρυθμισμένο για να εμφανιστεί ζωή. Υιοθετώντας μια τέτοια άποψη, υπάρχουν τρεις πιθανότητες: (1) Η εμφάνιση της ζωής είναι απλώς μια σύμπτωση – δηλαδή, το σύμπαν είναι αυτό που είναι, και εμείς είμαστε αυτοί που αφηγούμαστε την ιστορία του μετρώντας τις σταθερές της φύσης. (2) υπάρχει ένας «ρυθμιστής (fine-tuner)» – αυτό που αποκαλείται «fine-tuner» εξαρτάται από εσάς, είτε πρόκειται για Θεό είτε για πανψυχισμό,- και ο σκοπός του σύμπαντος είναι εμφανιστεί έξυπνη ζωή (3) Ζούμε σε ένα πολυσύμπαν, και το σύμπαν μας τυχαίνει να είναι εκείνο όπου τα πράγματα λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει ζωή. Με άλλα λόγια, αν είστε άθεος, καλύτερα να αγκαλιάσετε το πολυσύμπαν. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε καθεμία από αυτές τις τρεις δυνατότητες, ξεκινώντας από τις δύο τελευταίες. Σκεφτείτε τη δεύτερη επιλογή, ότι υπάρχει ένας ρυθμιστής (fine-tuner). Το πρόβλημα με αποδοχή κάποιου είδους συντονιστή, είτε πρόκειται για Θεό είτε για πανψυχισμό, είναι ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί. Επομένως, πρέπει να το λάβουμε αυτό ως Άρθρο Πίστης. Αυτή είναι μια προσωπική επιλογή, αλλά δεν είναι πολύ χρήσιμη επιστημονικά, ακόμα κι αν είναι καταπραϋντική ψυχολογικά. Ένα πολυσύμπαν προβλημάτων Δεδομένου ότι η δεύτερη επιλογή δεν μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά, πολλοί φυσικοί ασπάζονται την τρίτη επιλογή, το πολυσύμπαν. Αν ανάγεις το ζήτημα των τιμών των θεμελιωδών σταθερών σε μια κοσμική λοταρία, τότε ουσιαστικά ωθείς το πρόβλημα στις πιθανότητες. Υπάρχει ένα ιλιγγιωδώς τεράστιο πλήθος πιθανών συμπάντων εκεί έξω, το καθένα με διαφορετικές τιμές των σταθερών της φύσης. Και το δικό μας τυχαίνει να είναι εκείνο όπου έχουν ακριβώς τις κατάλληλες τιμές… … ώστε να υπάρχουν άστρα, πλανήτες και για να εμφανιστεί ζωή τουλάχιστον στον δικό μας πλανήτη, ενδεχομένως και σε πολλούς άλλους. Η θεωρία του πολυσύμπαντος υποθέτει σιωπηρά ότι υπάρχει κάποιο είδος μεθόδου μέτρησης για τον προσδιορισμό των διαφορετικών πιθανοτήτων, ώστε να υπάρχουν σύμπαντα με διαφορετικές θεμελιώδεις σταθερές, παρόλο που δεν έχουμε ιδέα πώς να κάνουμε αυτή τη σύγκριση.Επίσης, το πολυσύμπαν βασίζεται σε παραδοχές υποθέσεων που είναι δύσκολο να αποδειχθούν πειραματικά, είτε πρόκειται για την θεωρία χορδών είτε για την πληθωριστική κοσμολογία, είτε για συνδυασμό των δύο. Στην απλούστερη μορφή του, το πολυσύμπαν προέρχεται από ένα πεδίο που ονομάζεται inflaton, το οποίο υποτίθεται ότι πυροδότησε μια εκθετικά γρήγορη και πολύ βραχύβια περίοδο κοσμικής διαστολής στο αρχέγονο σύμπαν. Η πληθωριστική διαστολή λύνει μερικά από τα αινίγματα της κοσμολογίας (χωρίς να χρειάζεται θεωρητική βοήθεια από την εξωτική φυσική της θεωρίας χορδών), αλλά το κάνει με το τίμημα της επίκλησης μιας φυσικής που δεν είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει (δηλαδή, το πολυσύμπαν).Ακόμα κι αν η θωρία του πληθωρισμού είναι το σωστό μοντέλο για το αρχέγονο σύμπαν, και θα μπορούσε να είναι, προκύπτει το πρόβλημα ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μάθουμε αν το πολυσύμπαν υπάρχει ή όχι, δεδομένου ότι τα άλλα σύμπαντα βρίσκονται έξω από τη φούσκα πληροφοριών που ονομάζουμε κοσμικό ορίζοντα. Έτσι, στην πράξη, το πολυσύμπαν ισοδυναμεί με μια λύση του προβλήματος της λεπτής ρύθμισης που δεν διαφέρει και τόσο από τις υπερφυσικές ή πανψυχικές προτάσεις της δεύτερης περίπτωσης – κάτι που πάλι μπορεί να ισχύει αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά. Το πολυσύμπαν είναι ένα αντικείμενο πίστης. Η δυσκολότερη πρόκληση στην θεωρητική φυσική είναι να διακρίνει κανείς μεταξύ της γοητείας μιας όμορφης ιδέας και του τι είναι αυτό που της λείπει ώστε να ανήκει στον πραγματικό κόσμο.Δεν υπάρχει πρόβλημα λεπτής ρύθμισηςΑυτό μας οδηγεί στην πρώτη επιλογή για το πρόβλημα της λεπτής ρύθμισης, η οποία μας λέει απλά ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ρύθμισης. Αν ακολουθήσουμε μια ιστορική προσέγγιση για το πώς σχηματίστηκε η τρέχουσα φυσική εικόνα του σύμπαντος, συνειδητοποιούμε ότι οι σταθερές της φύσης είναι παράμετροι που υπολογίζονται πειραματικά και χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουμε μοντέλα που περιγράφουν αυτό που βλέπουμε. Μετράμε τη μάζα και το φορτίο του ηλεκτρονίου ή την ισχύ της ισχυρής πυρηνικής δύναμης ή τις μάζες των κουάρκ και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε αυτές τις τιμές σε μοντέλα που περιγράφουν πώς αλληλεπιδρούν τα σωματίδια και τα διάφορα αντικείμενα μεταξύ τους. Είναι προφανές —και μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη— ότι ο μόνος λόγος που μπορούμε να μετρήσουμε αυτές τις τιμές είναι επειδή υπάρχουμε.Αυτή η προσπάθεια ήταν απίστευτα επιτυχημένη και μας παρέχει μια μεγάλη εικόνα του φυσικού σύμπαντος. Αλλά πουθενά στο εννοιολογικό πλαίσιο της Φυσικής δεν προτείνεται η αναγκαιότητα να εξηγήσουμε τις τιμές των σταθερών της φύσης με κάποιο είδος προβλεπτικού μοντέλου. Στην πραγματικότητα, αν το σκεφτούμε λίγο, αντιλαμβανόμαστε ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι θεμελιωδώς αδύνατο. Οποιοδήποτε μοντέλο του φυσικού σύμπαντος πρέπει να ξεκινά με κάποια τιμή μιας παραμέτρου που καθορίζει την ενεργειακή κλίμακα στην οποία λειτουργεί αυτό το μοντέλο.Για παράδειγμα, στη θεωρία χορδών η ελεύθερη παράμετρος είναι η λεγόμενη τάση χορδής, που μας λέει ουσιαστικά την ενέργεια ανά μονάδα μήκους της θεμελιώδους χορδής (που παρεμπιπτόντως είναι τεράστια – αντιστοιχεί στην δύναμη Planck: ). Τότε μπορεί κανείς να ρωτήσει: Γιατί όμως αυτή η τιμή και όχι άλλη; Και η απάντηση συνήθως είναι: «Επειδή αυτή είναι η ενέργεια Planck ανά μήκος Planck, και τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να ταιριάξει εδώ». Αλλά αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα μια απάντηση. Είναι μια υπόθεση ότι εδώ σταματά η Φυσική όπως την ξέρουμε. Δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, μια θεμελιώδης πρόβλεψη «πρώτων αρχών», επειδή κάθε μοντέλο βασίζεται σε ένα εννοιολογικό πλαίσιο που πρέπει να έχει ένα σημείο εκκίνησης. Αστροθεολογία. Λοιπόν, είναι το σύμπαν τέλεια ρυθμισμένο για τη ζωή; Δεδομένου ότι δεν έχουμε στοιχεία για ζωή αλλού και ότι είναι εννοιολογικά αδύνατο στη Φυσική να υπολογίσουμε τις φυσικές σταθερές από «πρώτες αρχές» χωρίς άλλες ενσωματωμένες υποθέσεις, φαίνεται ότι oι απαντήσεις στο πρόβλημα της «λεπτής ρύθμισης» που περιέχουν είτε έναν ρυθμιστή ή το πολυσύμπαν δίνουν στη Φυσική θεολογικά χαρακτηριστικά. Αλλά τότε παύει να είναι η πραγματική Φυσική όπως την ξέρουμε, αλλά … «αστροθεολογία». διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του Marcelo Gleiser με τίτλο: Is the Universe fine-tuned for life?

«Ξηρή εξαγωγή» στο Vostochny: Το «Angara-NZh» εγκαταστάθηκε στην εξέδρα εκτόξευσης. Σήμερα, το τροχαίο υλικό με Angara-NZh έφυγε από τις πύλες του τεχνικού συγκροτήματος για το συγκρότημα εκτόξευσης του συγκροτήματος εκτόξευσης Amur. Το πρωτότυπο του πυραύλου μεταφέρθηκε με επιτυχία σε κατακόρυφη θέση και εγκαταστάθηκε στην εξέδρα εκτόξευσης. Η κοινή ομάδα άρχισε να διεξάγει ολοκληρωμένες δοκιμές του 1ου σταδίου. Τώρα οι ειδικοί της Roscosmos φέρνουν επικοινωνίες στην Angara-NZh. Οι δοκιμές θα γίνουν εντός ενός μήνα. Ο υπολογισμός θα πρέπει να επεξεργαστεί επιχειρησιακή τεκμηρίωση, συμπεριλαμβανομένου του ανεφοδιασμού και της αποστράγγισης. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243809%2Ff4a8df4cac75dfa8a9%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568330 Οι κινητήρες για το ελαφρύ Angara έχουν εγκριθεί για πτητικές δοκιμές ως μέρος μιας μονάδας αδρανών Η αθροιστική μονάδα, το δεύτερο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης, σχηματίζει την τροχιά στόχο του διαστημικού σκάφους. Η μονάδα είναι εξοπλισμένη με κινητήρες χαμηλής ώσης που αναπτύχθηκαν και κατασκευάστηκαν στο NIIMash (μέρος του NPO Energomash της Roscosmos). Πρόκειται για τέσσερις κινητήρες 11D458M με ώθηση 40 kgf και δεκατέσσερις κινητήρες προσανατολισμού και σταθεροποίησης 17D58E με ώθηση 1,3 kgf έκαστος. Πέρασαν με επιτυχία ολόκληρο τον κύκλο προετοιμασίας του εδάφους κατά την κατασκευή της μονάδας αδρανών, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών εργοστασιακού ελέγχου. Η πρώτη πτήση του Angara-1.2 στην τυπική του διαμόρφωση πραγματοποιήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν τρεις εκτοξεύσεις πυραύλων στην τροποποίηση Angara-1.2. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568333

Ερευνητική ομάδα λέει ότι ανακάλυψε στο Διάστημα τη «φάτνη» της ζωής. Νέα μελέτη υποδεικνύει τα σημεία γέννησης οργανικών μορίων και το πώς αυτά φτάνουν στους πλανήτες.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη αλλά και γενικότερα τις συνθήκες που ευνοούν την εμφάνιση της ζωής. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη υπέδειξε τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Όμως η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας θεωρεί ως πιθανότερη πηγή προέλευσης της ζωής το Διάστημα και την μεταφορά της στη Γη και τους άλλους πλανήτες του Σύμπαντος με διαστημικά σώματα, κυρίως κομήτες, που πέφτουν πάνω στους πλανήτες διασκορπίζοντας τα δομικά υλικά της ζωής που κουβαλούν πάνω τους. Όποιος πλανήτης όπως η Γη διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να αποτελέσει ένα θερμοκήπιο ώστε αυτά τα υλικά να οργανωθούν και να εξελιχθούν σε κάποιες μορφές ζωής.Διεθνής επιστημονική ομάδα με άρθρο της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv υποστηρίζει ότι εντόπισε τα σημεία του Διαστήματος που δημιουργούνται τα δομικά υλικά τα ζωής τα οποία μεταφέρονται στη συνέχεια στους πλανήτες.Προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες έχουν υποδείξει ως «μαιευτήρια» της ζωής κοσμικά φαινόμενα και σημεία του Σύμπαντος που επικρατούν συνθήκες υψηλής ενέργειας η νέα μελέτη υποδεικνύει ως σημεία γέννησης των δομικών υλικών της ζωής όπως σύνθετα οργανικά μόρια απομακρυσμένες από κοσμικά σώματα και αντικείμενα περιοχές του διαστημικού κενού στο Σύμπαν όπου οι θερμοκρασίες είναι ιδιαίτερα χαμηλές και θεωρητικά μη ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής.Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτά μόρια σχηματίζονται σε κόκκους κοσμικής σκόνης η οποία αποτελεί στη συνέχεια δομικό στοιχεία νέων αστρικών συστημάτων και γίνονται τελικά μέρος των πλανητών που σχηματίζονται σε αυτά τα συστήματα. Έτσι όπως λένε οι ερευνητές η ζωή γεννιέται στο κρύο και σκοτεινό Διάστημα και βρίσκει τον τρόπο να εμφυτευθεί στους πλανήτες ενισχύοντας έτσι την θεωρία της διαστημικής καταγωγής της ζωής αλλά προτείνοντας ένα νέο μοντέλο διασποράς της με ταχυδρόμο όχι τους κομήτες αλλά την κοσμική σκόνη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1537298/ereynitiki-omada-leei-oti-anakalypse-sto-diastima-ti-fatni-tis-zois/

Έτοιμος να εκτοξευτεί ο σούπερ πύραυλος του Ελον Μασκ με τον οποίο θέλει να στείλει ένα εκατ. ανθρώπους στον Άρη (βίντεο) Η Space X πήρε άδεια για αναχώρηση στις 17 Νοεμβρίου.Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) έδωσε μετά τους ελέγχους που πραγματοποίησε στον σούπερ πύραυλο Starship της Space X την σχετική άδεια για να πραγματοποιηθεί δοκιμαστική εκτόξευση του στο Διάστημα. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί να γίνει στις τρεις το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας την Παρασκευη 17 Νοεμβριου. Τον περασμένο Απρίλιο η Space X, η μεγαλύτερη διαστημική εταιρεία που ανήκει στον Ελον Μασκ, πραγματοποίησε μια δοκιμαστική εκτόξευση του επαναχρησιμοποιημένου πυραύλου της Starship ο οποίος υπόσχεται επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία αφού θα μπορεί να μεταφέρει μεγαλύτερα φορτία από αυτά που μεταφέρουν οι σημερινοί πύραυλοι και σε μεγαλύτερες αποστάσεις από αυτές που το κάνουν οι σημερινοί πύραυλοι. Με αυτούς τους πυραύλους θέλει ο Έλον Μασκ εκτός των άλλων να δημιουργήσει αποικίες ανθρώπων στον Άρη. Όμως οκτώ λεπτά μετά την εκτόξευση ο πύραυλος εξερράγη με την εταιρεία και τον Μασκ να δηλώνουν ικανοποιημένοι αφού υποστήριξαν ότι γνώριζαν ότι οι πιθανότητες επιτυχίας ήταν μικρές και η πιθανή αποτυχία θα βοηθούσε στο να εντοπισθούν και να διορθωθούν οι αστοχίες και τα όποια προβλήματα.Η FAA μετά από τετράμηνη διερεύνηση του συμβάντος απέστειλε ενημέρωση στην Space X υποδεικνύοντας της 63 συγκεκριμένα σημεία και τομείς που έπρεπε να γίνουν αλλαγές στον πύραυλο και την όλη διαδικασία εκτόξευσης του Starship για να δοθεί νέα άδεια εκτόξευσης. Όπως φαίνεται οι αλλαγές αυτές πραγματοποιήθηκαν και έτσι ο πύραυλος είναι και πάλι στη θέση εκτόξευσης. UPDATE: Η Space X ανακοίνωσε ότι για τεχνικούς λόγους η εκτόξευση θα αναβληθεί για 24 ώρες και η προσπάθεια θα γίνει το Σάββατο 18 Νοεμβρίου στις τρεις το μεσημέρι ώρα Ελλάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1537320/etoimos-na-ektoxeytei-o-soyper-pyraylos-toy-elon-mask-me-ton-opoio-thelei-na-steilei-ena-ekat-anthropoys-ston-ari-vinteo/