Δροσος Γεωργιος

Αστροφυσική και Φιλοσοφία τον Φεβρουάριο στο Mathesis. Η ποιοτική διαδικτυακή εκπαίδευση συνεχίζει να προσφέρεται ελεύθερα μέσα από την πλατφόρμα του Mathesis σε κάθε ανήσυχο πολίτη. Φέτος τον Φεβρουάριο, δύο νέα μαθήματα εκλαϊκευμένης αστροφυσικής και φιλοσοφίας έρχονται στην οθόνη του υπολογιστή σας. Μαζί με τους καλύτερους πανεπιστημιακούς δασκάλους θα στραφούμε προς τον ουρανό και θα αναρωτηθούμε αν είμαστε άραγε μόνοι μας στο σύμπαν· και ύστερα θα ταξιδέψουμε στο Καίνιξμπεργκ της Πρωσίας για να ρωτήσουμε τον Ιμμάνουελ Καντ μέχρι που φτάνουν τελικά τα όρια της γνώσης μας.Με μοναδικό προαπαιτούμενο την κριτική σκέψη θα εξετάσουμε ορισμένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα που έθεσε το είδος μας, κρατώντας μαζί μας τον συλλογισμό ότι ίσως τελικά οι ερωτήσεις αυτές –ως αφορμή για σκέψη και αναζήτηση– να είναι σημαντικότερες ακόμα και από τις απαντήσεις που θα συζητήσουμε. Ταξίδι στο Σύμπαν – Σταθμός Δεύτερος: Είμαστε μόνοι; Διδάσκοντες: Βάσω Παυλίδου – Κώστας Τάσσης, Πανεπιστήμιο Κρήτης Το μάθημα αυτό θα είναι ένα ταξίδι στο σύμπαν. Θα είναι ένα ταξίδι για όλους: δεν απαιτείται καμία πρότερη γνώση Φυσικής και οι μαθηματικές έννοιες που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι οικείες σε κάθε ταξιδιώτη που έχει τελειώσει την Α’ Γυμνασίου. Θα είναι ένα ταξίδι αναζήτησης: αυτό που θα μας ενδιαφέρει περισσότερο δεν είναι οι ίδιες οι απαντήσεις, αλλά το πώς φτάνουμε σε αυτές τις απαντήσεις. Πώς ξέρουμε ό,τι ξέρουμε για το σύμπαν; Και πώς θα ανακαλύψουμε ό,τι δεν ξέρουμε ακόμη; Οδηγός μας, η μεγάλη ερώτηση: Είμαστε μόνοι στο Σύμπαν; Πόσο πιθανό είναι να υπάρχει ζωή πέρα από τη Γη; Πώς προσπαθούν οι αστροφυσικοί να απαντήσουν αυτήν την ερώτηση; Τι θα σήμαινε για τον δικό μας, τον ανθρώπινο πολιτισμό, αν η ζωή ήταν πολύ κοινή στο Σύμπαν; Τι θα σήμαινε για τον πολιτισμό μας, αν είμαστε στ’ αλήθεια ολομόναχοι; Η δημιουργία του μαθήματος στηρίχθηκε σε δωρεά της Αθηνάς Φωτιάδου-Μητσούλη. Η φιλοσοφία του Καντ: Οι όροι και τα όρια της γνώσης Διδάσκων: Γιάννης Πίσσης, Πανεπιστήμιο Κρήτης Τι μπορώ να γνωρίζω; Υπό ποιους όρους, δηλαδή υπό ποιες προϋποθέσεις, μπορώ να γνωρίζω και μέχρι ποια όρια;Λίγα μόλις χρόνια πριν τη Γαλλική Επανάσταση, ο Καντ επιχείρησε με την Κριτική του καθαρού Λόγου μια ανάλογη «επανάσταση στον τρόπο σκέψης». Σκοπό είχε να δείξει πώς όντα σαν εμάς –«πεπερασμένα έλλογα όντα»– μπορούν να έχουν έγκυρη γνώση, χωρίς αυτό να πρέπει να το εγγυηθεί κάποιος έξω από μας: ο Θεός ή η φύση. Το πρώτο μέρος της Κριτικής εκθέτει τους όρους υπό τους οποίους μπορούμε πράγματι να έχουμε έγκυρη γνώση για τα αντικείμενα της εμπειρίας μας: τους όρους υπό τους οποίους προσλαμβάνουμε αντικείμενα με τις αισθήσεις μας και τους όρους υπό τους οποίους σκεφτόμαστε αυτά τα αντικείμενα. Το δεύτερο μέρος καταδεικνύει τα όρια της γνώσης μας: γιατί η σκέψη αναγκαστικά αποτυγχάνει να αναφερθεί σε αντικείμενα πέραν της εμπειρίας.Το μάθημα αυτό εξετάζει τη θεωρητική φιλοσοφία του Καντ και αποτελεί το πρώτο μέρος μίας σειράς τριών αυτοτελών -αλλά και συνδεόμενων μεταξύ τους- μαθημάτων πάνω στο έργο του μεγάλου Γερμανού στοχαστή. Τα μαθήματα θα κυκλοφορήσουν εντός του 2024, με αφορμή τα 300 χρόνια από τη γέννηση του Ιμμάνουελ Καντ.Σε επανάληψη προσφέρονται επίσης τα μαθήματα Παγκόσμια Ιστορία 1: Ο άνθρωπος απέναντι στη Φύση (Μαρία Ευθυμίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών), Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία 1: Βασικές Τεχνολογίες (Θεοδόσης Τάσιος, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο), Προχωρημένος Προγραμματισμός με Python (Nίκος Αβούρης, Πανεπιστήμιο Πατρών) και Πιθανότητες 1 (Μιχάλης Κολουντζάκης, Πανεπιστήμιο Κρήτης). Τα μαθήματα ξεκινάνε τη Δευτέρα, 26 Φεβρουαρίου 2024 ενώ ήδη μπορείτε να εγγραφείτε σε αυτά και να δείτε την πρώτη εβδομάδα τους στο mathesis.cup.gr. Info: mathesis@cup.gr / 210-3849038 & 2810-391096

Τα μυστικά του χρόνου. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, φυσικός στο CERN της Γενεύης και ένας από τους πατέρες της ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς, Guido Tonelli, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern», την Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024 συνομίλησε με δημοσιογράφους και ερευνητές σε εκδήλωση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, κάτω από τον θόλο του τηλεσκοπίου Δωρίδη στον λόφο της Πνύκας. κ. Τονέλι, πρωτεργάτης της ανακάλυψης του μποζονίου Χιγκς: «Ο άνθρωπος είναι μοναδικό και μη επαναλήψιμο είδος»Τι είναι ο χρόνος; Υπάρχει πραγματικά ή πρόκειται απλώς για μια τεράστια ψευδαίσθηση; Θα καταφέρουμε ποτέ να νικήσουμε την αμείλικτη επέλασή του; Αυτό το «ζητούμενο από καταγωγής κόσμου», όπως το χαρακτηρίζει ο διεθνούς φήμης φυσικός, Γκουίντο Τονέλι, και ένας από τους επιστήμονες του CERN που πρωταγωνίστησαν στην ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς, το εξερευνά στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, το οποίο παρουσιάζει σήμερα στην Αθήνα.Ο χρόνος δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, εξηγεί ο κ. Τονέλι στο βιβλίο του «Χρόνος- Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern» (εκδόσεις Διόπτρα). Καταλαμβάνει το Σύμπαν, μεταλλάσσεται, δονείται, ταλαντώνεται. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και φυσικός στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) της Γενεύης επιχειρεί ένα ταξίδι στην Ιστορία, την Επιστήμη, την Τέχνη και τη Φιλοσοφία, προκειμένου να μας βοηθήσει να συλλάβουμε καλύτερα την έννοια του χρόνου και τη σχέση μας μαζί του, αλλά και τον ρυθμό του εσωτερικού μας χρόνου. Αυτό το συγγραφικό του ταξίδι παρουσιάζει σήμερα στο βιβλιοπωλείο «Books and Life» στην Αθήνα. Μία ημέρα πριν από την εκδήλωση, ο Γκουίντο Τονέλι συνάντησε επιστήμονες και δημοσιογράφους κάτω από τον θόλο του τηλεσκοπίου Δωρίδη, στον λόφο της Πνύκας.Ο κ. Τονέλι μίλησε για τις έννοιες του χώρου και του χρόνου στο Σύμπαν, αλλά και για τον ανθρώπινο χρόνο. Στα ερωτήματα γύρω από τον χρόνο, υπενθύμισε, «η ανθρωπότητα προσπάθησε να απαντήσει και η προσπάθεια αυτή μεταφράζεται σε επανάσταση που οδήγησε στη δημιουργία έργων τέχνης, ποιημάτων και μνημείων αρχιτεκτονικής και γέννησε τα φιλοσοφικά ρεύματα και τις θρησκείες». «Η ανθρωπότητα ανέκαθεν ονειρευόταν να σταματήσει τον χρόνο, να μπορέσει να επέμβει και να τον ελέγξει. Η Επιστήμη, όμως, διαπίστωσε ότι ο χρόνος σταματάει μέσα στις μαύρες τρύπες. Σε κανένα από εμάς δεν θα συνιστούσα, βέβαια, να πλησιάσει τις μαύρες τρύπες γιατί είναι άκρως επικίνδυνες!», συμπλήρωσε με χιούμορ.Το βιβλίο για τον χρόνο είναι η δεύτερη συγγραφική δουλειά του Γκουίντο Τονέλι, μετά το «Γένεση- Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου», για τη δημιουργία του Σύμπαντος, που κυκλοφορεί από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Ο ίδιος προανήγγειλε χθες και το τρίτο του βιβλίο με τίτλο «Materia», που θα κυκλοφορήσει το ερχόμενο φθινόπωρο, και αναφέρθηκε στην ανάγκη που τον οδηγεί να γράφει για επιστημονικά θέματα απευθυνόμενος στο ευρύ κοινό. «Ο λόγος που με ώθησε να γράψω τα βιβλία είναι ότι απευθύνομαι στην πόλη μου, στην κοινότητά μου, στους αναγνώστες, σε μια προσπάθεια να συμμεριστώ μαζί τους την ομορφιά όλων αυτών των εννοιών. Γιατί πρόκειται για έννοιες πραγματικά πανέμορφες που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να είναι μόνο κατανοητές από τους επιστήμονες και όχι από τον υπόλοιπο κόσμο. Και είναι σημαντικές, γιατί όταν η επιστήμη αλλάζει με τις ανακαλύψεις της όλη την κοινωνική δομή, καταλαβαίνετε ποια είναι η επίπτωση και η επιρροή αυτών των εννοιών», υπογράμμισε.Στο ίδιο πλαίσιο και έπειτα από σχετική ερώτηση για τις αμφισβητήσεις που δέχονται οι επιστήμονες, σχολίασε ότι «όταν ο άνθρωπος αδυνατεί να συλλάβει ότι πίσω από τα επιτεύγματα υπάρχουν συγκεκριμένα θεωρήματα και έννοιες, τότε γεννιέται η δυσπιστία». Ανέδειξε, εξάλλου, την ανάγκη «να διατυπώσουμε, να εξηγήσουμε, να ανοίξουμε τις πόρτες των εργαστηρίων μας και να δείξουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα κρυπτό υπό τον ήλιο για να καταρρίψουμε αυτά τα ίχνη της δυσπιστίας και των αμφιβολιών».Επιπλέον, ο κ. Τονέλι μίλησε για τη σημασία διαλόγου ανάμεσα στις επιστήμες που ασχολούνται με τη φύση και σε εκείνες που ασχολούνται με τον άνθρωπο, καθώς «ο άνθρωπος είναι ένα μοναδικό και μη επαναλήψιμο είδος», όπως είπε χαρακτηριστικά.«Το πρώτο πράγμα που διδάσκω στους πρωτοετείς φοιτητές μου την πρώτη ημέρα στο αμφιθέατρο είναι ότι η Φυσική θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πάρα πολλά πράγματα από τον πραγματικό κόσμο που μας περιβάλλει. Όμως, κανένας νόμος της δεν μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε το τεράστιο εκείνο μέγεθος που αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις, στο γιατί φοβόμαστε συγκεκριμένα πράγματα, γιατί μας αρέσουν συγκεκριμένα έργα τέχνης ή γιατί ερωτευόμαστε συγκεκριμένα άτομα. Τα πεδία αυτά δεν μπορούν να μας βοηθήσουν να διατυπώσουμε ποιο είναι το σωστό, ποιο το λάθος, να άρουμε τις αδικίες που υφίστανται σήμερα, διότι υπάρχουν πολύ πιο έμπειροι που ασχολούνται με αυτό, οι φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες, οι ποιητές, οι ιστορικοί, όσοι ασχολούνται με τις ανθρωπιστικές επιστήμες, οι οποίοι εδώ και αιώνες ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά».Από τη συζήτηση για το Σύμπαν δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το μποζόνιο του Χιγκς, καθώς ο ίδιος είναι ένας από τους «πατέρες» της ανακάλυψής του στο CERN. Εξηγώντας τον ρόλο του μποζονίου στο να αποκτήσουν μάζα τα στοιχειώδη σωματίδια του Σύμπαντος, ο κ. Τονέλι υπογράμμισε ότι «η ανακάλυψη αυτού του στοιχείου ήταν πραγματικά μοναδική, θεμελιώδους σημασίας, γιατί μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι χωρίς αυτό, το Σύμπαν δεν θα ήταν σήμερα αυτό το οποίο γνωρίζουμε».Σημειώνεται ότι ο Γκουίντο Τονέλι έχει λάβει το διεθνές βραβείο Fundamental Physics Prize και το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής το 2013, ενώ ένα χρόνο μετά του απονεμήθηκε τιμητικό μετάλλιο από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. *Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, στις 7 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο «Books and Life» των εκδόσεων «Διόπτρα» (Σόλωνος 93-95, Αθήνα). Με τον Γκουίντο Τονέλι θα συνομιλήσουν ο βιολόγος και δημοσιογράφος, Σπύρος Μανουσέλης, και ο καθηγητής Φυσικής στα Πανεπιστήμια του Αμβούργου και του Μπέρμιγχαμ, Κώστας Νικολόπουλος. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Κατά τη χθεσινή συνάντηση του κ. Τονέλι με δημοσιογράφους, τον διεθνούς φήμης φυσικό προλόγισε η αστροφυσικός και υπεύθυνη του Κέντρου Επισκεπτών του Αστεροσκοπείου στο Θησείο, Φιόρη Μεταλληνού, η οποία υπενθύμισε ότι μια βασική υπηρεσία του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά την ίδρυσή του το 1846 είχε να κάνει με τον χρόνο, δηλαδή με τον υπολογισμό της επίσημης ώρας Ελλάδας. – https://www.amna.gr/home/article/797189/Gk-Toneli–protergatis-tis-anakalupsis-tou-mpozoniou-Chigks-O-anthropos-einai-monadiko-kai-mi-epanalipsimo-eidos

Rocket and Space Corporation "Energia" «Πρόοδος MS-26» στο δρόμο για τον ISS! Το φορτηγό πλοίο ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 6:25 ώρα Μόσχας. Η εκτόξευση έγινε ομαλά και τώρα το διαστημικό μας φορτηγό βρίσκεται ήδη σε τροχιά της Γης. Θα φτάσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το πρωί της 17ης Φεβρουαρίου. Το φορτηγό είναι πολύ αναμενόμενο στο ISS, επειδή το Progress MS-26 μεταφέρει πολλά χρήσιμα πράγματα: 📦 580 κιλά καυσίμου για τον ανεφοδιασμό του ISS. 📦 420 κιλά πόσιμου νερού για το πλήρωμα. 📦 40 κιλά συμπιεσμένου αζώτου για την ατμόσφαιρα του σταθμού. 📦 επιστημονικός εξοπλισμός, συμπεριλαμβανομένων τριών νέων πειραμάτων. 📦 προϊόντα υγιεινής και υγιεινής. 📦 τρόφιμα και φάρμακα. Εν τω μεταξύ, ας σας πούμε λίγα περισσότερα για την αποστολή Progress MS-26. Εκτός από τα εντελώς καθημερινά πράγματα, το πλοίο μεταφέρει ένα «φορτίο γνώσης» - υλικά και εξοπλισμό για οκτώ πειράματα, συμπεριλαμβανομένων τριών νέων. 💎 "Fullerene". Η μηδενική βαρύτητα θα βοηθήσει στην ανάπτυξη τέλειων κρυστάλλων μιας νέας κατηγορίας ημιαγωγών σε έναν ηλεκτρικό κλίβανο κενού. Χρησιμοποιούνται όχι μόνο στην ηλεκτρονική και τη μεταλλουργία, αλλά και για τη δημιουργία φαρμάκων. 🧩 «Προοπτική-ΚΜ». Το πλοίο πετάει μια κατασκευή κατασκευασμένη από υλικά με εφέ μνήμης σχήματος. Θα εγκατασταθεί στη μονάδα Poisk για δοκιμή. Στο μέλλον, αυτό θα βοηθήσει στη συμπαγή μεταφορά ακόμη και μεγάλων τμημάτων σε τροχιά. 🌍 "Orbita-MG". Εξοπλισμός για τη δοκιμή της στεγανότητας επανδρωμένων διαστημικών σκαφών. Σύνδεση του φορτηγού στη μονάδα Zvezda του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού - 17 Φεβρουαρίου στις 9:12 ώρα Μόσχας Διαβάστε περισσότερα στο κιτ τύπου μας: https://www.roscosmos.ru/40217/ https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239357%2F5a277b985308877ba8%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3445 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3446

Ανθρώπινη Ύπαρξη και Βαρυτικά Κύματα. «Οφείλουμε την ύπαρξή μας στα βαρυτικά κύματα; (Do we Owe our Existence to Gravitational Waves?)», είναι ο τίτλος της εργασίας των φυσικών John Ellis, Brian D. Fields και Rebecca Surman που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στον ιστότοπο arxiv.org. Πως συνδέονται τα βαρυτικά κύματα με την ανθρώπινη ύπαρξη; Σύμφωνα με τους Ellis et al, τα βαρυτικά κύματα καθορίζουν την εξέλιξη δυαδικών συστημάτων από άστρα νετρονίων που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο. Λόγω της εκπομπής βαρυτικών κυμάτων, το ζεύγος σταδιακά χάνει ενέργεια και η απόσταση μεταξύ τους μειώνεται μέχρις ότου φτάσουμε στην τελική σύγκρουση-συγχώνευση, ένα γεγονός που στην αστροφυσική αναφέρεται ως κιλονόβα (kilonova). Και κατά την διάρκεια της σύγκρουσης άστρων νετρονίων (κιλονόβα) προκαλείται πυρηνοσύνθεση διαμέσου της οποίας παράγονται στοιχεία χωρίς τα οποία … η ύπαρξη του ανθρώπινου οργανισμού θα ήταν αδύνατη! Σύγκριση της μετρημένης αφθονίας στοιχείων στον φλοιό της Γης (διακεκομμένη γραμμή) με αυτή που προκύπτει κατά την αστροφυσική διαδικασία πυρηνοσύνθεσης r-process. Περιλαμβάνονται τα στοιχεία βρώμιο, ιώδιο, θόριο και ουράνιο, τα οποία σχετίζονται με τη ζωή στη Γη. Οι βαρύτεροι πυρήνες μπορούν να δημιουργηθούν στο εσωτερικό άστρων, που βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους, με δυο αστροφυσικές διαδικασίες πυρηνοσύνθεσης: την αργή διαδικασία (s-process) που περιλαμβάνει σύλληψη νετρονίων από βαρείς πυρήνες σε περιοχές με μικρή πυκνότητα νετρονίων καθώς επίσης και την γρήγορη διαδικασία (r-process), η οποία πραγματοποιείται όταν έχουμε μεγάλες πυκνότητες νετρονίων. Η r-διαδικασία πραγματοποιείται κατά την διάρκεια της έκρηξης των σουπερνόβα, αλλά και όταν συγκρούονται άστρα νετρονίων (κιλονόβα). Είναι υπεύθυνη για την παραγωγή της μεγαλύτερης ποσότητας στοιχείων πολύ βαρύτερων από τον σίδηρο (πυρήνες με μαζικούς αριθμούς Α> 80), συμπεριλαμβανομένων του χρυσού, του θορίου και του πλουτωνίου.Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κυρίως από τα στοιχεία υδρογόνο, άνθρακα, οξυγόνο, άζωτο και μικρότερες ποσότητες άλλων στοιχείων. Ο συνολικός αριθμός των στοιχείων που κρίνονται απαραίτητα για τη ζωή υπερβαίνει τα 20. Τα περισσότερα από αυτά έχουν ατομικούς αριθμούς Z < 35 και παράγονται κατά την διάρκεια των εκρήξεων σουπερνόβα. Ωστόσο, ξεχωρίζουν δύο βαρύτερα βασικά στοιχεία για την ανθρώπινη βιολογία που παράγονται κυρίως από την αστροφυσική διαδικασία r: το ιώδιο με Z = 53, που είναι συστατικό των ορμονών του θυρεοειδούς, ο οποίος με τη σειρά του επηρεάζει σημαντικές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως ο μεταβολισμός, η καρδιακή δραστηριότητα, η ανάπλαση των οστών κ.α. και το βρώμιο με Z = 35, που διαδραματίζει ρόλο στο κεντρικό νευρικό σύστημα, την ανάπτυξη και την αρχιτεκτονική των ιστών κλπ. Υπάρχουν και κάποια άλλα βαριά στοιχεία που παράγονται διαμέσου της διαδικασίας r τα οποία είτε είναι άμεσα χρήσιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό, όπως το μολυβδαίνιο (Z=43) που εμπλέκεται στο μεταβολισμό των αμινοξέων, είτε έμμεσα παίζουν ρόλο στην εξέλιξη της ζωής στη Γη (και πιθανόν σε εξωπλανήτες που μοιάζουν με τη Γη), όπως το ουράνιο και το θόριο που βρίσκονται στο εσωτερικό της Γης και οι διασπάσεις των ραδιοϊσοτόπων τους 235,238U και 232Th, δημιουργούν πάνω από το 50% της γεωθερμικής ενέργειας.Τα βαριά στοιχεία που υπάρχουν στον φλοιό της Γης έχουν παραχθεί από έναν συνδυασμό των αστροφυσικών διαδικασιών r και s. Το 96% της αφθονίας του 127I στον φλοιό της Γης – στοιχείο απαραίτητο στον ανθρώπινο οργανισμό-, παράγεται διαμέσου της διαδικασίας r. Η διαδικασία r υπολογίζεται επίσης ότι παρείχε το μεγαλύτερο μέρος της αφθονίας βρωμίου και γαδολινίου στον φλοιό της Γης, το σύνολο του θορίου και ουρανίου και ένα κλάσμα του μολυβδαινίου και του καδμίου.Υποστηρίζεται λοιπόν, θεωρητικά και παρατηρησιακά, ότι η γρήγορη (r) πυρηνοσύνθεση βαρέων στοιχείων απαραίτητων για την ανθρώπινη ύπαρξη – όπως το ιώδιο και το βρώμιο-, πραγματοποιείται κατά την διάρκεια των συγκρούσεων άστρων νετρονίων ή κιλονόβα. Κι αφού τα κιλονόβα προκαλούνται από βαρυτικά κύματα, ο Ellis και οι συνεργάτες του, αναρωτιούνται με φιλοσοφική διάθεση αν τελικά ‘οφείλουμε την ύπαρξή μας στα βαρυτικά κύματα;’. Προτείνουν μάλιστα κι έναν τρόπο επιβεβαίωσης της άποψής τους: να αναζητηθούν ισότοπα (όπως το ιώδιο-129) στην επιφάνεια της Σελήνης, που πιθανόν να προέκυψαν από κάποια πρόσφατη κοντινή έκρηξη κιλονόβα. διαβάστε περισσότερα: https://arxiv.org/abs/2402.03593

Στις 14 Φεβρουαρίου του 1990 το διαστημικό σκάφος Voyager 1, όταν αυτό απείχε από την Γη απόσταση 6,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, μετά από αίτημα του Carl Sagan, έστρεψε για μια τελευταία φορά τις κάμερες προς τη Γη, τραβώντας μια φωτογραφία όπου η Γη φαίνεται σαν μια «χλωμή μπλε κουκκίδα» : Το 2020, για την 30ή επέτειο λήψης της εικόνας, η NASA δημοσίευσε μια νέα βελτιωμένη έκδοση της αρχικής φωτογραφίας του Voyager (Pale Blue Dot Revisited) https://physicsgg.me/2024/02/14/να-υπολογιστεί-το-γαλάζιο-εμβαδόν/

Roscosmos Το Progress MS-26 θα παραδώσει 2.518 κιλά φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένων 1.478 κιλών εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, ρούχα, τρόφιμα, ιατρικά και υγειονομικά προϊόντα για το πλήρωμα, Το Progress MS-26 φέρνει σε τροχιά: 🛢 580 κιλά καυσίμου για τον ανεφοδιασμό του ISS. 💧 420 κιλά πόσιμου νερού για το πλήρωμα. 🌀 40 κιλά συμπιεσμένου αζώτου για την ατμόσφαιρα του σταθμού. 🔬 επιστημονικός εξοπλισμός, συμπεριλαμβανομένων τριών νέων πειραμάτων. 🚿 προϊόντα υγιεινής και υγιεινής. 🍏 τρόφιμα και φάρμακα. Επίσης, μεταξύ του φορτίου είναι αναλώσιμα για επιστημονικά πειράματα: ▪ «Fullerene» - ανάπτυξη κρυστάλλων φουλλερίτη σε πολυζωνικό ηλεκτρικό φούρνο κενού MEP-01 στη μονάδα «Science» - την τρίτη κρυσταλλική μορφή άνθρακα, που αντιπροσωπεύει μια νέα κατηγορία ημιαγωγών. ▪ Perspektiva-KM - μια μετασχηματιζόμενη διαστημική δομή από πολυμερή σύνθετα υλικά με εφέ μνήμης σχήματος θα σταλεί στο πλοίο. Οι κοσμοναύτες θα το εγκαταστήσουν στη μονάδα Poisk κατά τη διάρκεια διαστημικών περιπάτων. ▪ "Orbita-MG" - ανάπτυξη τεχνολογιών για μη καταστροφική παρακολούθηση της τεχνικής κατάστασης των υπό πίεση κελυφών επανδρωμένων διαστημικών αντικειμένων μακροχρόνιας λειτουργίας. Τι πιο όμορφο, ένας πύραυλος στην αρχή ή μια χνουδωτή αλεπού στο λευκό χιόνι; Το ερώτημα είναι ρητορικό, φυσικά, δεν θέλουμε να διαλέξουμε! Και μπορούμε να το αντέξουμε οικονομικά. Η υπέροχη Marusya, μια διασημότητα του Μπαϊκονούρ, ήρθε να θαυμάσει το διαστημικό φορτηγό. Εν τω μεταξύ τη θαυμάζουμε https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3439 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569163

Αποχαιρετώντας το φορτηγό: Το Progress MS-24 έφυγε από τον ISS Σήμερα στις 05:09:30 ώρα Μόσχας, το φορτηγό πλοίο αποσυνδέθηκε από τη μονάδα εξυπηρέτησης Zvezda του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, έχοντας εργαστεί σε αυτό για περίπου έξι μήνες. Άνοιγμα του κινητήρα για φρενάρισμα - 8:16:51 ώρα Μόσχας Τη θέση του διαστημικού σκάφους στο σταθμό θα πάρει το Progress MS-26, η εκτόξευσή του από το Μπαϊκονούρ θα γίνει στις 15 Φεβρουαρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569167 Το Progress MS-24 ολοκλήρωσε την πτήση του Σήμερα το φορτηγό βγήκε από τροχιά, μπήκε στην ατμόσφαιρα και καταστράφηκε. Σύμφωνα με το Mission Control, άκαυστα δομικά στοιχεία του πλοίου έπεσαν σε μη πλωτή περιοχή του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Το Progress MS-24 εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ στις 23 Αυγούστου με όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a και έφερε 2,5 τόνους φορτίου στον ISS. Έκανε οκτώ διορθώσεις στην τροχιά του σταθμού, συμπεριλαμβανομένης μιας για να αποφύγει τον ISS από πιθανή σύγκρουση με διαστημικά συντρίμμια. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569169

Νέα προσπάθεια ιδιωτικής προσσελήνωσης στο φεγγάρι. Αν όλα πάνε καλά ο εικονιζόμενος Οδυσσέας θα βρίσκεται στην επιφάνεια της Σελήνης. πηγή φωτό. (Intuitive Machines) Διαστημικό σκάφος αμερικανικής εταιρείας θα επιχειρήσει να ακουμπήσει την επιφάνεια της Σελήνης σε λίγες μέρες.Πριν από λίγες εβδομάδες η αμερικανική εταιρεία Astrobotic πραγματοποίησε την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης ιδιωτικής εταιρείας. Όμως ένα απρόσμενο τεχνικό πρόβλημα (διαρροή καυσίμου) δεν επέτρεψε στη σεληνάκατο της αποστολής να φτάσει στο φεγγάρι.Μια ακόμη αμερικανική εταιρεία η Intuitive Machines ανακοίνωσε ότι θα επιχειρήσει να είναι αυτή που θα γράψει το όνομα της στην ιστορία ως η πρώτη ιδιωτική εταιρεία που πραγματοποίησε προσσελήνωση. Το σκάφος της αποστολής ονομάζεται «Οδυσσέας» και σύμφωνα με τον προγραμματισμό η εκτόξευση θα γίνει στις 14 Φεβρουαρίου με πύραυλο της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ. Αν για κάποιο λόγο (π.χ καιρικές συνθήκες) η εκτόξευση δεν γίνει στις 14 Φεβρουαρίου θα υπάρχει περιθώριο δύο ακόμη ημερών για να γίνει.Αν η εκτόξευση γίνει με επιτυχία το σκάφος θα επιχειρήσει να πατήσει την επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου στις 22 Φεβρουαρίου. Πιο συγκεκριμένα το σκάφος θα προσπαθήσει να προσεδαφιστεί στον κρατήρα Malapert A που βρίσκεται στον νότιο πόλο της Σελήνης. Ο Οδυσσέας θα μεταφέρει εξοπλισμό της NASA για την πραγματοποίηση επιστημονικών μελετών στη Σελήνη αλλά και εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα ερευνητών του Αεροναυτικού Πανεπιστημίου Embry-Riddle. Θα μεταφέρει επίσης ένα φορτίο συνολικού βάρους 130 κιλών από ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες στέλνουν διαφόρων ειδών αντικείμενα και… αναμνηστικά στο φεγγάρι όπως φωτογραφίες, κείμενα κ.α. Ανάμεσα στα αντικείμενα που θα ταξιδέψουν στη Σελήνη είναι αντίγραφα γλυπτών του Τζεφ Κουνς. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1589256/nea-prospatheia-idiotikis-prosselinosis-sto-feggari/

Rocket and Space Corporation "Energia" Επιτέλους μαζί. Το διαστημόπλοιο Progress MS-26 και το όχημα εκτόξευσης Soyuz 2-1.a. Σήμερα, ειδικοί της Energia, μαζί με συναδέλφους από εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos, συναρμολόγησαν ένα φορτηγό πλοίο με πύραυλο. Σύντομα θα κατευθυνθούν στην αρχική θέση. Το πλοίο θα παραδώσει 2.518 κιλά φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένων 1.478 κιλών συσκευής και εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, συσκευασίες για επιστημονικά πειράματα, ρούχα, τρόφιμα για τα πληρώματα, 580 κιλά καύσιμα για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό και 40 κιλά αζώτου. Εκτός από καύσιμα, νερό, άζωτο, πράγματα, φάρμακα και τρόφιμα για τους αστροναύτες, είναι και επιστημονικός εξοπλισμός. Φέρνουμε επίσης υλικά για το νέο πείραμα «Fullerene». Θα προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν έναν ιδανικό κρύσταλλο στον ISS. Οι φουλερίτες είναι μια σχετικά πρόσφατα ανακαλυφθείσα τρίτη κρυσταλλική μορφή άνθρακα. Οι κρύσταλλοι τους, που αποτελούνται από μόρια C60 ή C70, αντιπροσωπεύουν μια νέα κατηγορία ημιαγωγών. Αναμένεται ότι η έλλειψη βαρύτητας θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από ελαττώματα λόγω της πίεσης των τοιχωμάτων των αγγείων κατά την ανάπτυξη των κρυστάλλων. Τα φουλερένια χρησιμοποιούνται στη μεταλλουργία, την ηλεκτρονική, ακόμη και για τη δημιουργία φαρμάκων. Θα καλλιεργηθούν στον ISS για πρώτη φορά. Σήμερα το πρωί ξεκίνησε με την αφαίρεση και καθετοποίηση του πυραύλου Soyuz-2.1a με νέο φορτηγό. Επισυνάπτουμε φωτορεπορτάζ - η ατμόσφαιρα στο κοσμοδρόμιο, όπως πάντα, είναι μαγική! https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3434

Απαντήσεις για την ακτινοβολία που εκπέμπουν οι μαύρες τρύπες. … αναζητά διεθνής επιστημονική ομάδα με τη συμμετοχή του Αστεροσκοπείου Αθηνών Παρατηρήσεις ακτίνων Χ XMM-Newton ενός συγκεκριμένου AGN με κωδικό όνομα SDSS J214238.27+064600.7 σε διαφορετικές ημερομηνίες: Η επάνω σειρά δείχνει επιλεγμένες εικόνες ακτίνων Χ αυτού του AGN που επωφελείται από πολλαπλές παρατηρήσεις από το τηλεσκόπιο XMM-Newton μεταξύ 2004 και 2019. Τα ανοιχτότερα χρώματα υποδηλώνουν υψηλότερη ένταση και επομένως μεγαλύτερη ροή της πηγής κατά την ημερομηνία της παρατήρησης. Η πηγή λάμπει με το χρόνο: φωτίζει από το 2004 έως το 2008 και στη συνέχεια εξασθενεί ξανά το 2019. Το κάτω πλαίσιο δείχνει λεπτομερώς πώς αλλάζει η ροή της πηγής στις διαφορετικές ημερομηνίες που έχει παρατηρηθεί από το XMM-Newton . Στη συνείδησή μας οι μαύρες τρύπες είναι οι αδηφάγοι μυστηριώδεις σχηματισμοί του Σύμπαντος που καταπίνουν ό,τι βρεθεί γύρω τους εκπέμποντας την ίδια ώρα ακτινοβολία. Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός πίσω από αυτή την εκπομπή ακτινοβολίας; Διεθνής επιστημονική ομάδα, με τη συμμετοχή ερευνητών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, δίνει απάντηση σε ένα από τα κύρια ερωτήματα που απασχολούν την αστροφυσική κοινότητα και κάνει ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των μαύρων τρυπών.Στο κέντρο των γαλαξιών βρίσκονται υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες με μάζες που κυμαίνονται από εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου. Για παράδειγμα, η μαύρη τρύπα στον πυρήνα του δικού μας Γαλαξία είναι 4,3 εκατομμύρια φορές βαρύτερη από τον Ήλιο. Πολλές από αυτές τις μαύρες τρύπες, όσες είναι ενεργές, αυξάνουν τη μάζα τους καταπίνοντας νέφη ύλης που βρίσκονται γύρω τους. Σημειώνεται ότι οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει πάνω από ένα εκατομμύριο ενεργές μαύρες τρύπες στο Σύμπαν.Λίγο πριν πέσει για πάντα στη μαύρη τρύπα, η ύλη σχηματίζει έναν δίσκο προσαύξησης που κατευθύνει υλικό σε αυτή θρέφοντάς την και αυξάνοντας την μάζα της. Ο δίσκος αυτός ακτινοβολεί έντονα και προγενέστερες έρευνες έχουν καταδείξει ότι η ακτινοβολία δεν είναι σταθερή, αλλά παρουσιάζει έντονη αυξομείωση. Το ερώτημα όμως που απασχολούσε για χρόνια την επιστημονική κοινότητα είναι από τι εξαρτάται αυτή η αυξομείωση της ακτινοβολίας.Ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, αποτελούμενη από τον διευθυντή ερευνών Αντώνη Γεωργακάκη, τον διευθυντή ειδικό λειτουργικό επιστήμονα Αθανάσιο Ακύλα, και τον μεταδιδακτορικό ερευνητή Angel Ruiz, σε συνεργασία με ερευνητικές ομάδες από το γερμανικό ινστιτούτο Max-Planck Institute for Extraterrestrial Physics και το Πανεπιστήμιο της Νάπολης στην Ιταλία, μελέτησαν πάνω από 16.000 υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες για να μπορέσουν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα αυτό. Οι μαύρες τρύπες που επιλέχθηκαν είναι όλες ενεργές και υπερμεγέθεις, βρίσκονται στα κέντρα γαλαξιών και έχουν μεγάλο εύρος μάζας, από δέκα εκατομμύρια έως ένα δισεκατομμύριο ηλιακές μάζες. Οι επιστήμονες μελέτησαν δεδομένα που συνέλεξαν δύο δορυφόροι ακτίνων Χ, οι XMM-Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και eROSITA του γερμανικού ινστιτούτου Max Planck for Extraterrestrial physics (MPE). Η ανάλυση των δεδομένων, μέσω της εφαρμογής καινοτόμων στατιστικών μεθόδων, έδειξε για πρώτη φορά μια άμεση συσχέτιση της μεταβλητότητας της ακτινοβολίας του δίσκου προσαύξησης με δύο θεμελιώδεις φυσικές ιδιότητες: τη μάζα της μαύρης τρύπας και τον ρυθμό με τον οποίο η ύλη πέφτει μέσα στη μαύρη τρύπα. Όπως διαπίστωσαν, οι μεγάλης μάζας μαύρες τρύπες δεν μεταβάλλουν την ακτινοβολία τόσο πολύ σε αντίθεση με τις μικρής μάζας μαύρες τρύπες που έχουν πολύ μεγαλύτερο εύρος μεταβολών. Επιπλέον, όταν η ύλη πέφτει στις μαύρες τρύπες με χαμηλό ρυθμό, η ακτινοβολία έχει πολύ μεγαλύτερη μεταβλητότητα σε σύγκριση με τις μαύρες τρύπες, όπου η ύλη πέφτει με μεγαλύτερο ρυθμό. «Στη μελέτη επιδεικνύουμε ξεκάθαρα τη συσχέτιση ανάμεσα στις μεταβολές της ακτινοβολίας και στις φυσικές ιδιότητες του συστήματος προσαύξησης», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του ΙΑΑΔΕΤ Αντώνης Γεωργακάκης. «Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτές οι δύο ιδιότητες συζητιούνται, αλλά σε αυτή τη μελέτη καταδεικνύουμε με μεγάλη στατιστική βεβαιότητα ότι αυτές οι δύο φυσικές ποσότητες, η μάζα της μαύρης τρύπας και ο ρυθμός προσαύξησης, παίζουν σημαντικό ρόλο στο να καθορίσουν το επίπεδο μεταβλητότητας της ακτινοβολίας που παράγεται από ενεργές μαύρες τρύπες», προσθέτει ο ίδιος.Τα αποτελέσματα αυτά, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό MNRAS, αποτελούν, όπως υπογραμμίζει επιπλέον ο κ. Γεωργακάκης, ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση του τρόπου δημιουργίας των γιγαντιαίων μαύρων τρυπών στα κέντρα γαλαξιών.Σημειώνεται ότι το τηλεσκόπιο eROSITA, που αναπτύχθηκε από μια ομάδα γερμανικών ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων με επικεφαλής το ινστιτούτο Max Planck for Extraterrestrial physics, μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη το 2019 και είναι το μοναδικό που σαρώνει όλο τον ουρανό στοχεύοντας να παράσχει την πιο λεπτομερή χαρτογράφηση της ουράνιας σφαίρας στις ακτίνες Χ. Μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα δημοσιεύθηκαν τα πρώτα δεδομένα από το πρώτο εξάμηνο λειτουργίας του τηλεσκοπίου. Στην κοινοπραξία διαχείρισης του τηλεσκοπίου συμμετέχει και το ΙΑΑΔΕΤ συνεισφέροντας εργαλεία λογισμικού για τη βαθμονόμηση των οπτικών ακτίνων Χ και την ανάλυση των παρατηρήσεων.Οι νέες παρατηρήσεις ακτίνων Χ του eROSITA που δημοσιοποιούνται, θα αποτελέσουν μια μοναδική πηγή πληροφοριών για την αστρονομική κοινότητα για ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών εφαρμογών, από τη μελέτη συμπαγών αντικειμένων, όπως οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, μέχρι τον σχηματισμό σμηνών γαλαξιών. Μαρία Κουζινοπούλου – https://www.amna.gr/home/article/796211/Apantiseis-gia-tin-aktinobolia-pou-ekpempoun-oi-maures-trupes-anazita-diethnis-epistimoniki-omada-me-ti-summetochi-tou-Asteroskopeiou-Athinon διαβάστε περισσότερα: Twinkle, Twinkle, Big Black Hole

Μια μερική έκλειψη Ηλίου στον Άρη. Ο δορυφόρος του Άρη Φόβος είναι αδύνατον να προκαλέσει ολική έκλειψη Ηλίου. Οι ολικές εκλείψεις Ηλίου που παρατηρούμε από τη Γη οφείλονται σε μια εντυπωσιακή αστρονομική σύμπτωση: ένας παρατηρητής από τη Γη βλέπει την Σελήνη και τον Ήλιο να έχουν το ίδιο μέγεθος – ο δίσκος τους φαίνεται να έχει την ίδια διάμετρο. (Άσκηση: να δείξετε ότι αν ο Ήλιος βρίσκεται τετρακόσιες φορές πιο μακριά από τη Γη σε σχέση με την Σελήνη, τότε η διάμετρός του είναι τετρακόσιες φορές μεγαλύτερη). Στις 8 Φεβρουαρίου το διαστημικό όχημα της NASA Perseverance κατέγραψε με 57 διαδοχικές φωτογραφίες της κάμερας Mastcam-Z, μια μερική έκλειψη Ηλίου από τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Άρη, τον Φόβο. Στο βίντεο που προέκυψε από τις 57 φωτογραφίες βλέπουμε το πέρασμα του Φόβου μπροστά από τον Ήλιο σε πραγματικό χρόνο (περίπου 38 δευτερόλεπτα): πηγή: https://twitter.com/JPMajor/status/1756439547066327539

Παρατηρώντας την ομορφιά της γης με τον Konstantin Borisov Δεν είναι μυστικό ότι το έργο των αστροναυτών είναι δύσκολο και υπεύθυνο. Αυτή η μακροχρόνια δουλειά συνοδεύεται από ένα όνειρο - να δουλέψεις ανάμεσα στα αστέρια και να παρακολουθήσεις το σπίτι σου από τροχιά. Πώς να συνηθίσετε την εκπληκτική θέα από το ISS; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569154

To Hubble εντόπισε γαλαξιακά μαργαριτάρια. Στην εικόνα μια γαλαξιακή ουρά νεαρών άστρων ενός γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 173 εκατ. έτη φωτός από τη Γη. πηγή φωτό. (NASA/ESA/STScI/Jayanne English (University of Manitoba)) Εικόνα από ένα εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε καταπληκτικές εικόνες από υπέρλαμπρα αστρικά σμήνη που μοιάζουν όπως είπαν οι επιστήμονες που είδαν τις εικόνες αυτές για πρώτη φορά με κοσμικές «χορδές μαργαριταριών». Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες 425 τέτοιων αστρικών σμηνών τα οποία μοιάζουν με μακριές ουρές γαλαξιών. Στην πραγματικότητα είναι ένα κοσμικό φαινόμενο που δημιουργείται από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις σπειροειδών γαλαξιών όπως είναι ο δικός μας γαλαξίας, οι οποίοι έχουν βρεθεί σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους.Το Hubble παρατήρησε 12 σπειροειδείς γαλαξίες σε διάφορες περιοχές του Σύμπαντος που βρίσκονται ανά ομάδες σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Επειδή οι σπειροειδείς βραχίονες περιέχουν μεγάλες ποσότητες αερίου και σκόνης, όταν τραβιούνται προς τα έξω για να σχηματίσουν μια λεγόμενη παλιρροϊκή ουρά, αυτό το αέριο και η σκόνη αναδεύονται. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να πυροδοτήσει μαζική αστρογένεση. Ως εκ τούτου, οι παλιρροϊκές ουρές μπορούν να γίνουν οι πιο έντονες περιοχές σχηματισμού άστρων σε έναν γαλαξία.«Είναι έκπληξη να βλέπεις τόσο πολλά νεαρά αντικείμενα σε αυτές τις ουρές. Μας λέει πολλά για την αποτελεσματικότητα του σχηματισμού αστρικών σμηνών. Με τις παλιρροϊκές ουρές θα δημιουργηθούν νέες γενιές αστεριών που διαφορετικά θα μπορούσαν να μην υπήρχαν» λέει ο Μάικλ Ρόντρακ, του Randolph-Macon College στη Βιρτζίνια, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης των εικόνων στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587907/to-hubble-entopise-galaxiaka-margaritaria/

Πιο κοντά στην καθολική μνήμη υπολογιστών. πηγή φωτό Intel Δημιουργήθηκε νέο «γρήγορο» και ενεργειακά αποδοτικό υλικό.Οι υπολογιστές σήμερα χρησιμοποιούν βραχυπρόθεσμη μνήμη, όπως μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) και μακροπρόθεσμη μνήμη flash , όπως μονάδες SSD ή σκληρούς δίσκους, για διαφορετικούς σκοπούς. Η μνήμη RAM είναι γρήγορη, αλλά χρειάζεται σημαντικό χώρο και σταθερή παροχή ρεύματος, που σημαίνει ότι τα δεδομένα της εξαφανίζονται όταν ο υπολογιστής είναι απενεργοποιημένος. Η μνήμη flash, από την άλλη πλευρά, διατηρεί δεδομένα χωρίς να χρειάζεται ρεύμα και είναι πολύ πιο πυκνή, αλλά είναι πιο αργή από τη μνήμη RAM στη μεταφορά των αποθηκευμένων δεδομένων της στον επεξεργαστή.Στόχος της βιομηχανίας των υπολογιστών είναι η δημιουργία της αποκαλούμενης «καθολικής μνήμης» υπολογιστή που είναι τόσο γρήγορη όσο και ενεργειακά αποδοτική. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα υλικό που ανέπτυξε το οποίο όπως υποστηρίζει φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα την καθολική μνήμη.Το νέο υλικό που ονομάστηκε «GST467» και περιέχει περιέχει γερμάνιο, αντιμόνιο και τέρβιο. Το υλικό χρησιμοποιήθηκε ως ένα επαναλαμβανόμενο στρώμα σε μια δομή στοιβαγμένων στρωμάτων, γνωστή ως υπερπλέγμα, και θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για καθολική μνήμη που μπορεί να αντικαταστήσει τόσο τη μνήμη RAM όσο και την Flash. Μπορεί επίσης να είναι ταχύτερο, φθηνότερο και λιγότερο ενεργοβόρο, είπαν οι ερευνητές.Αρκετά τεχνικά εμπόδια παραμένουν μέχρι να είναι εμπορικά βιώσιμη μια καθολική μνήμη που συνδυάζει την ταχύτητα της RAM και τη μακροπρόθεσμη μνήμη της αποθήκευσης flash. Αλλά αυτό το πρωτότυπο είναι τόσο κοντά όσο έχει έρθει κανείς, έγραψαν οι επιστήμονες στην εργασία τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587905/pio-konta-sti-katholiki-mnimi-ypologiston/

Τα πιο έξυπνα μυαλά του κόσμου μόλις έλυσαν ένα μυστήριο 2.000 ετών. Credit: Vezuvius Challenge Η αρχική προσπάθεια αποκωδικοποίησης των παπύρων με φυσικό τρόπο/ Πηγή: VESUVIUS CHALLENGE Οι απανθρακωμένοι Πάπυροι του Ερκουλάνεουμ, η Πρόκληση του Βεζούβιου και η λύση του μυστηρίου από 3 νεαρούς επιστήμονες με τη βοήθεια της AI.Πέρυσι, όταν ακόμη σπούδαζε μηχανικός υπολογιστών και έκανε την πρακτική του στη SpaceX, ο Luke Farritor, άρχισε να εργάζεται πάνω σε ένα πρόβλημα που έχει αιχμαλωτίσει πολλά από τα πιο έξυπνα μυαλά του κόσμου. Έναν γρίφο, που θα μπορούσε να λυθεί μόνο με την πρόσφατη πρόοδο στην τεχνητή νοημοσύνη και τη μηχανική μάθηση (machine learning).Ο 22χρονος ήθελε να διαβάσει μία συλλογή παπύρων 2.000 ετών. Γνωστοί με το σαγηνευτικό όνομα «οι πάπυροι του Ερκουλάνεουμ» (ή πάπυροι του Ηρακλείου Καμπανίας), έμεναν αδιάβαστοι από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., καθώς θάφτηκαν κάτω από λάσπη και στάχτη. Για αιώνες μέσα στην ιστορία είχαν χαθεί. Ακόμη και όταν ανακαλύφθηκαν το 1700, οι απανθρακωμένοι πάπυροι ήταν πολύ εύθραυστοι για να τους χειριστεί κάποιος.Η αποκρυπτογράφηση των παπύρων άρχισε στην Ακαντέμια Ερκολανέζε (Accademia Ercolanese), η οποία ιδρύθηκε το 1755 από τον Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας. Η μελέτη τους συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα.Το μεγαλύτερο μέρος τους παρέμενε ένα μυστήριο. Έως ότου δισεκατομμυριούχοι επενδυτές τεχνολογίας αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το Vesuvius Challenge (Η Πρόκληση του Βεζούβιου) – έναν διαγωνισμό 1 εκατομμυρίου δολαρίων με τον τρελό, όπως πίστευαν πολλοί στην αρχή, στόχο να χρησιμοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη για να ανακτήσουν μερικά αποσπάσματα από τους πάπυρους. Και τελικά αυτό… λειτούργησε! Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal αυτή την εβδομάδα η Πρόκληση του Βεζούβιου οδήγησε σε μία μνημειώδη τεχνολογική ανακάλυψη: οι πάπυροι «άνοιξαν». Ποιοι έλυσαν το μυστήριο των 2.000 ετών Η νικήτρια ομάδα αποτελούνταν από τρεις φοιτητές, συμπεριλαμβανομένου του Farritor ο οποίος ερεύνησε ερείπια της αρχαιότητας από τον κοιτώνα του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα. Δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον πριν από τον διαγωνισμό και δεν έχουν ποτέ συναντηθεί από κοντά. Αλλά στηρίχθηκαν ο ένας στη δουλειά του άλλου και έκαναν και έκαναν κάτι μαζί που δεν θα μπορούσαν να κάνουν μόνοι – κάτι που πολλοί πίστευαν ότι δεν μπορούσε να γίνει καθόλου.Και κοιτάζοντας τόσο μακριά στο παρελθόν, προσφέρουν μια ματιά στο μέλλον«Νομίζω ότι αυτό υπόσχεται ένα πολύ συναρπαστικό μέλλον όπου οι φαινομενικά αδύνατες ιδέες θα γίνουν δυνατές», είπε στη WSJ ένα άλλο μέλος της νικήτριας ομάδας, ο Youssef Nader, 27χρονος διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο.Ο Richard Janko, καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο οποίος ονειρευόταν να διαβάσει αυτούς τους παπύρους πολλά χρόνια ακόμη πριν γεννηθούν οι νικητές του Vesuvius Challenge, δήλωσε στη WSJ ότι αυτό «δεν φαινόταν απλώς αδύνατο, ήταν πραγματικά αδύνατο». «Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το είχαμε κάνει αυτό χωρίς τα παιδιά της τεχνολογίας», τόνισε. Ποιος έθεσε τις βάσεις Για να κατανοήσουμε τι έκαναν και πώς το έκαναν, βοηθάει να γνωρίζουμε την ιστορία των Παπύρων του Ερκουλάνεουμ. Ή τουλάχιστον η πρόσφατη ιστορία. Η μεγάλη προσπάθεια να λυθεί το μυστήριό τους άρχισε πριν από δύο δεκαετίες, όταν ο επιστήμονας υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Κεντάκι, Brent Seales, επινόησε μια μέθοδο εφαρμογής σύγχρονης τεχνολογίας για να σπάσει ένα παλιό μυστήριο.Τα υπολείμματα των παπύρων δεν μοιάζουν με τίποτα που άφησαν πίσω οι αρχαίοι πολιτισμοί που μπορεί να περιέχει τα μυστικά της επιστήμης, των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Οι καμένοι κύλινδροι ήταν σε τόσο τραχύ σχήμα που δεν μπορούσαν να ξετυλιχθούν φυσικά, γεγονός που τους έκανε τέλειο στόχο για την πρωτοποριακή έρευνα του Seales. μακριά στο παρελθόν, προσφέρουν μια ματιά στο μέλλον.«Νομίζω ότι αυτό υπόσχεται ένα πολύ συναρπαστικό μέλλον όπου οι φαινομενικά αδύνατες ιδέες θα γίνουν δυνατές», είπε στη WSJ ένα άλλο μέλος της νικήτριας ομάδας, ο Youssef Nader, 27χρονος διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο.Ο Richard Janko, καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο οποίος ονειρευόταν να διαβάσει αυτούς τους παπύρους πολλά χρόνια ακόμη πριν γεννηθούν οι νικητές του Vesuvius Challenge, δήλωσε στηJ ότι αυτό «δεν φαινόταν απλώς αδύνατο, ήταν πραγματικά αδύνατο». «Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το είχαμε κάνει αυτό χωρίς τα παιδιά της τεχνολογίας», τόνισε.Ποιος έθεσε τις βάσειςΓια να κατανοήσουμε τι έκαναν και πώς το έκαναν, βοηθάει να γωρίζουμεής σύγχρονης τεχνολογίας για να σπάσει ένα παλιό μυστήριο.Τα υπολείμματα των παπύρων δεν μοιάζουν με τίποτα που άφησαν πίσω οιαρχαίοι πολιτισμοί που μπορεί να περιέχει τα μυστικά της επιστήμης, των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Οι καμένοι κύλινδροι ήταν σε τόσο τραχύ σχήμα που δεν μπορούσαν να ξετυλιχθούν φυσικά, γεγονός που τους έκανε τέλειοστόχο για την πρωτοποριακή έρευνα του Seales. Καμένος πάπυρος – Πηγή: Vesuvius Challenge Η διαδικασία ουσιαστικά ξετυλίγματος των παπύρων περιλάμβανε τρία βήματα: σάρωση, τμηματοποίηση και αναζήτηση μελανιού. Πρώτα οι κύλινδροι έπρεπε να σαρωθούν σε υψηλή ανάλυση από έναν επιταχυντή σωματιδίων. Στη συνέχεια, τα φύλλα έπρεπε να αναγνωριστούν, να διαχωριστούν και να ισοπεδωθούν ψηφιακά. Μόνο τότε τα μοντέλα μηχανικής μάθησης θα μπορούσαν να βρουν μελάνι. Ο Stephen Parsons, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο εργαστήριο του Seales, δημοσίευσε μια διατριβή πέρυσι που έδειξε ότι αυτό ήταν θεωρητικά δυνατό. Αλλά δεν ήταν σαφές πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να μετατραπεί η θεωρία σε πραγματικότητα έως ότου ο Seales έλαβε ένα email από τον Nat Friedman. «Αρχικά το αγνόησα», είπε στη WSJ, «γιατί δεν ήξερα ποιος είναι». Ο Friedman είναι επενδυτής τεχνολογίας, επιχειρηματίας και πρώην διευθύνων σύμβουλος του GitHub. Τις πρώτες μέρες της πανδημίας, του συνέβη κάτι περίεργο: Έμαθε για τους παπύρους του Ερκουλάνεουμ και του έγιναν εμμονή. Όταν έμαθε για την προσπάθεια του Seales να τους διαβάσει, θέλησε να βοηθήσει. Δεν ήταν σίγουρος πώς. Αλλά μόλις ο καθηγητής απάντησε στο email του, ο Friedman του πρότεινε μια αντισυμβατική ιδέα: έναν διαγωνισμό. Η ιδέα του διαγωνισμού Ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα των διαγωνισμών είναι ότι είναι μαγνήτες για τα ταλέντα—ειδικά νεαρά ταλέντα όπως ο Farritor. Ένας λαμπρός φοιτητής κολεγίου με ενδιαφέροντα τόσο για την επιστήμη των υπολογιστών όσο και για την αρχαιολογία, ήταν ακριβώς το είδος του ανθρώπου με τις ικανότητες να βοηθήσει. Αλλά κανείς δεν θα του το ζητούσε ποτέ. «Αυτό το είδος προσέγγισης στην έρευνα είναι κατάφωρα υποτιμημένο», λέει ο Farritor. «Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί με βραβεία όπως αυτό για τόσους πολλούς διαφορετικούς τομείς». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587827/ta-pio-exypna-myala-toy-kosmoy-molis-elysan-ena-mystirio-2-000-eton/

Έλληνας ερευνητής παράγει νερό από τον αέρα και μιλά στη «Ν» για τις βιώσιμες και ποιοτικές καλλιέργειες. Μια καινοτόμος συσκευή για πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά.Πριν από λίγο καιρό ο γεωπόνος και developer Χρήστος Αποστόλου παρουσίασε δύο εφαρμογές που ανάπτυξε με τα χαρακτηριστικά ονόματα Ksou Ksou και KatsaridoKsouKsou οι οποίες αποτελούν τις πρώτες ελληνικές δωρεάν εφαρμογές κινητών οι οποίες όπως υποστηρίζει ο δημιουργός τους δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες να απωθούν οποιοδήποτε κουνούπι αλλά και κατσαρίδα που πιθανώς βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από αυτούς με το πάτημα ενός κουμπιού.Ο 27χρονος developer επανέρχεται με μια καινοτόμα συσκευή που αποσκοπεί στη δημιουργία νερού από την ατμόσφαιρα με τη χρήση πολύ χαμηλής τάσης ρεύματος. Το AITER είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί-εκμεταλλεύεται το νερό που βρίσκεται αποθηκευμένο στην ατμόσφαιρα, την υγρασία. Όπως αναφέρει με αυτόν τον τρόπο, εξάγουμε καθαρότερο νερό, βοηθάμε στην αειφορία και στην βιωσιμότητα καθώς επίσης, η συσκευή μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά βοηθώντας στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων υψηλότερης ποιότητας.Το AITER έχει την μοναδική δυνατότητα να κατευθύνει το νερό απευθείας από τις πλάκες κατακράτησης, σε οποιοδήποτε μέσο αποθήκευσης. Ακόμα ένα θετικό στοιχείο του AITER είναι ότι μπορεί να μας τροφοδοτεί με νερό πολύ καλής ποιότητας, διότι χρησιμοποιεί την υγρασία της ατμόσφαιρας, την αποθηκεύει στην ψυχρή πλευρά της πλάκας κατακράτησης του και από εκεί μετατρέπεται σε σταγόνες που καταρρέουν απευθείας στο μέσο που έχουμε επιλέξει. Το νερό που προέρχεται από την υγρασία έχει ευεργετικές ιδιότητες, κυρίως για τα φυτά μας, καθώς το σύστημα χρήσης του AITER, μπορεί να απευθυνθεί και στην αυτόματη συλλογή νερού για τα φυτά τα οποία τονώνει δίνοντας μεγαλύτερη ανάπτυξη και πιο υγιές φύλλωμα σε σύγκριση με αυτό που τα ποτίζουμε εμείς.Το νερό της υγρασίας είναι ποιοτικά ανώτερο σε σχέση με το νερό της άρδευσης των καλλιεργειών που συνήθως προέρχεται από γεωτρήσεις, ακόμα και από το αποσταγμένο νερό κάποιες φορές αλλά και για άλλα αποθηκευτικά μέσα σε περιοχές που δεν μπορεί υπάρξει σωλήνας νερού. Το φαινόμενο Το σύστημα λειτουργεί βάση ενός φαινομένου, που παρατηρείται όταν το ηλεκτρικό ρεύμα διαρρέει σε δύο διαφορετικά υλικά που ενώνονται σε ένα σημείο. Ανάλογα με τη φορά του ηλεκτρικού ρεύματος, αυτό το σημείο μπορεί είτε να θερμαίνεται είτε να ψύχεται. Η ψύκτρα παραγωγής νερού(κυρίως λόγω της έντονης διαφοράς θερμοκρασίας) αποτελείται από δύο διαφορετικά υλικά, τα οποία όμως ενώνονται σε δύο σημεία. Το ένα θερμαίνεται και το άλλο ψύχεται. Η εξήγηση είναι σχετικά απλή. Χρησιμοποιούνται δύο υλικά με διαφορετικό αριθμό ηλεκτρονίων. Αυτά ενώνονται σε δύο σημεία με αγώγιμο υλικό, οπότε για να αποκατασταθεί η ισορροπία και να υπάρχει παντού ομοιόμορφη κατανομή ηλεκτρονίων, τα ελεύθερα ηλεκτρόνια μετακινούνται μεταξύ των υλικών και δημιουργείται έτσι ένα ηλεκτρικό πεδίο. Χρησιμοποιώντας το θερμοηλεκτρικό φαινόμενο απάγεται πολύ γρήγορα θερμότητα από τη μία πλάκα στην άλλη. Επειδή ακριβώς απάγει πολύ μεγάλα ποσά θερμότητας η πλάκα στην οποία τα ανάγει, ζεσταίνεται πολύ και θέλει πάρα πολύ καλή ψύξη.Αν εφαρμόσουμε ηλεκτρικό ρεύμα στο σύστημα, τότε θα συμβεί το εξής: στην προσπάθειά του να διατηρήσει την ισορροπία του, στο ένα σημείο ένωσης θα απορροφάτε ενέργεια από το περιβάλλον (ψύξη), ενώ στο άλλο θα αποβάλλεται ενέργεια στο περιβάλλον με τη μορφή θερμότητας (θέρμανση). Το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο όσο αυξάνεται η ένταση του ρεύματος που εφαρμόζεται. Στην συγκεκριμένη περίπτωση του AITER το σύστημα λειτουργεί με περίπου 240 WATT την ώρα. Στο σημείο ένωσης που προκαλείτε ψύξη, χρησιμοποιούμε μια επιπρόσθετη ψύκτρα και με κατευθυνόμενη ροή χλιαρού αέρα, ο πάγος που δημιουργείται μετατρέπεται σε μορφή σταγόνων. Επίσης στο σημείο ένωσης που προκαλείται θέρμανση, έχει τοποθετηθεί συσκευή με διπλούς ανεμιστήρες ώστε να μειώνεται η θερμοκρασία(περίπου 130 °C με 140 °C μετατρέπονται σε 60 °C με 85 °C) της συσκευής και να λειτουργεί μακροπρόθεσμα χωρίς να μειώνεται το προσδόκιμο ζωής. Ο Χρήστος Αποστόλου μίλησε στο Naftemporiki.gr για την συσκευή του. Πώς προέκυψε η ιδέα του συστήματος;Η ιδέα για το σύστημα AITER προέκυψε από την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα έλλειψης καθαρού νερού και της υψηλής κατανάλωσης ενέργειας σε συμβατικές διαδικασίες εξαγωγής νερού. Με γνώμονα την αειφορία και τη βιωσιμότητα, αναζήτησα μια καινοτόμα λύση που να εκμεταλλεύεται την υγρασία της ατμόσφαιρας. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την υλοποίηση της; Η υλοποίηση του AITER απαιτούσε περίπου δύο χρόνια ενδελεχούς έρευνας, σχεδιασμού και δοκιμών προτού φτάσω σε ένα λειτουργικό πρωτότυπο. Ουσιαστικό ρόλο έπαιξε και ο πατέρας μου καθώς με βοήθησε στην μηχανική υλοποίηση του πρότζεκτ. Ποια είναι τα βασικά πλεονεκτήματα και ποιες οι βασικότερες πρακτικές της εφαρμογές;Τα βασικά πλεονεκτήματα του AITER περιλαμβάνουν την εξαγωγή καθαρού νερού με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, συμβάλλοντας στην αειφορία. Επιπλέον, η τεχνολογία αυτήν ενισχύει την αγροτική παραγωγή με υγιή και ανθεκτικά φυτά, προσφέροντας υψηλής ποιότητας τρόφιμα. Οικονομία νερού: Κατά μέσο όρο τον χρόνο χρησιμοποιούνται επτακις εκατομμύρια λίτρα νερό για το πότισμα των καλλωπιστικών φυτών, οπότε μέσω του AITER δεν θα χρησιμοποιείται ούτε ένα ml νερού αρδευτικού νερού καθώς όλα γίνονται μέσω της υγρασίας που υπάρχει ήδη στην ατμόσφαιρα. Συνεισφορά στην Αειφορία: Η χρήση ανανεώσιμων πηγών, όπως η υγρασία της ατμόσφαιρας, για την παραγωγή νερού μπορεί να ενισχύσει τις προσπάθειες για τη βιώσιμη χρήση των υδατικών πόρων. Καθαρότερο Νερό: Έλλειψη αλάτων και άλλων ρύπων που μπορεί να βρίσκονται σε άλλες πηγές. Η συσκευή AITER μπορεί να οδηγήσει σε πιο καθαρό νερό.Ανθεκτικότερα Φυτά και Καλλιέργειες: Αν το νερό υγρασίας χρησιμοποιείται για την πότιση φυτών, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιή και ανθεκτικά φυτά, παράγοντας τρόφιμα υψηλότερης ποιότητας. Καλύτερη ομοιομορφία κατά την εφαρμογή του νερού ακόμα και στα όρια της γλάστρας. Καμία απώλεια νερού καθώς παρέχεται στο φυτό μας το νερό που χρειάζεται και επειδή είναι εξαιρετικής ποιότητας, απορροφάτε σχεδόν όλο από τις ρίζες.Έλεγχος ορισμένων ασθενειών και εντόμων επειδή κατά την άρδευση δεν υπάρχει διαβροχή του φυλλώματος των καλλιεργειών.Ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης και απόδοσης των φυτών, επειδή οι αρδεύσεις είναι συχνές και έτσι το εδαφικό νερό στην περιοχή του ριζοστρώµατος βρίσκεται κοντά στην υδατοϊκανότητα. Υπό ποιές προυποθέσεις και σε ποιο χρονικό ορίζοντα θα μπορεί η τεχνολογία αυτή να αποκτήσει εμπορική διάσταση και σε ποιούς τομείς θα έχει μεγαλύτερη χρησιμότητα; Το AITER θα μπορούσε να αποκτήσει εμπορική διάσταση εντός των επόμενων 3-5 ετών, αλλά προς το παρόν δεν έχει δημιουργηθεί με στόχο την πώληση. Αναμένω ότι η τεχνολογία αυτήν θα έχει μεγαλύτερη χρησιμότητα σε τομείς όπως η γεωργία, η ανανεώσιμη ενέργεια, και οι περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση σε καθαρό νερό. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587689/ellinas-ereynitis-paragei-nero-apo-ton-aera-kai-mila-sti-n-gia-tis-viosimes-kai-poiotikes-kalliergeies/

69 μεγα-τζάουλ σε 5 δευτερόλεπτα από πυρηνική σύντηξη. Νέο ρεκόρ στην παραγωγή ενέργειας από πυρηνική σύντηξη στις εγκαταστάσεις του πυρηνικού αντιδραστήρα Joint European Torus (JET) στο Oxfordshire. Το γεγονός περιγράφεται ως τo κατάλληλο κύκνειο άσμα για το πρωτοποριακό έργο του αντιδραστήρα JET που παροπλίστηκε. Το τελικό πείραμα σύντηξης στις εγκαταστάσεις του αντιδραστήρα Joint European Torus παρήγαγε 69 megajoules ενέργειας. To 2022 η ομάδα επιστημόνων του Joint European Torus (JET), του μεγαλύτερου αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο που βρίσκεται στην Οξφόρδη, είχε ανακοινώσει την παραγωγή 59 megajoules ενέργειας σε διάστημα 5 δευτεροπλέπτων, υπερδιπλασιάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ που χρονολογείται το 1997, σύμφωνα με την Βρετανική Αρχή Ατομικής Ενέργειας. Προχθές ανακοινώθηκε η επίτευξη νέου παγκοσμίου ρεκόρ: στον JET παράχθηκαν 69 megajoules ενέργειας σε πέντε δευτερόλεπτα. Το νέο ρεκόρ επετεύχθη χρησιμοποιώντας μόλις 0,2 mg καυσίμου. Η ποσότητα των 69 megajoules δεν είναι μεγάλη αφού μπορεί άπαξ να θερμάνει ποσότητα νερού ικανή να γεμίσει περίπου 600 κούπες τσαγιού. Όμως ένα σύστημα που θα παρήγαγε συνεχώς χωρίς διακοπή 69 megajoules θα μπορούσε να ηλεκτροδοτεί απρόσκοπτα περίπου 12 χιλιάδες νοικοκυριά.Tο παραπάνω επίτευγμα ήταν το «κύκνειο άσμα» για τον αντιδραστήρα που λειτουργεί από το 1983 και ήταν πρωτοπόρος στην τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί στους μελλοντικούς εμπορικούς αντιδραστήρες σύντηξης. Η επιστημονική έρευνα στον JET ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο και ο αντιδραστήρας θα παροπλιστεί. Περισσότεροι από 300 επιστήμονες και μηχανικοί συμμετείχαν στο πρόγραμμα που ονομάζεται EUROfusion και συνεισέφεραν στα πειράματα (συγκριτικά, το Manhattan Project που έδωσε τα επιθυμητά αποτελέσματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα απασχόλησε περίπου 130.000 άτομα και κόστισε 2 δισεκατομμύρια δολάρια – που ισοδυναμούν με περίπου 26 δισεκατομμύρια δολάρια του 2022)Ο αντιδραστήρας Joint European Torus (JET) είναι γνωστός ως tokamak και χρησιμοποιεί ισχυρά μαγνητικά πεδία για να περιορίσει τα πλάσμα σε σχήμα ντόνατ. Τα αέρια θερμαίνονται σε θερμοκρασία περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επικρατεί στο κέντρο του ήλιου. Οι ακραίες συνθήκες στο tokamak προκαλούν τις πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης, στις οποίες οι ατομικοί πυρήνες ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν βαρύτερους, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Στα πειράματα του JET χρησιμοποιήθηκαν δύο ισότοπα του υδρογόνου, το δευτέριο και το τρίτιο, ως καύσιμο. Στις αντιδράσεις σύντηξης, το δευτέριο και το τρίτιο ενώνονται και παράγουν ήλιο, απελευθερώνοντας μέγάλη ποσότητα ενέργειας. Το ρεκόρ, που ανακοινώθηκε την Πέμπτη, είναι ενθαρρυντικό για τον ITER, έναν μεγαλύτερο πυρηνικό αντιδραστήρα σύντηξης που κατασκευάζεται στη νότια Γαλλία. Αυτός ο αντιδραστήρας θα αρχίσει να πραγματοποιεί πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης – με στόχο την παραγωγή περισσότερης ενέργειας από αυτή που χρησιμοποιείται για την θέρμανση του πλάσματος – το 2035, δηλαδή «vis mon Mai pour manger du trèfle» που λένε οι Γαλλοι. πηγή: https://www.theguardian.com/environment/2024/feb/08/energy-based-on-power-of-stars-is-step-closer-after-nuclear-fusion-heat-record

Πώς ο χρόνος αλλάζει τη φύση και τη Φυσική. Πριν από 12 χρόνια ανακοινώθηκε διεθνώς η ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς στον Μεγάλο Επιταχυντή Σωματιδίων στη Γενεύη. Ενας από τους αναμφισβήτητους πρωταγωνιστές αυτών των ερευνών ήταν ο Ιταλός φυσικός Γκουίντο Τονέλι. Την επόμενη εβδομάδα ο Γκουίντο Τονέλι θα έρθει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει τα βιβλία του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα. Στις 13 Δεκεμβρίου 2011 (7,5 μήνες πριν την επίσημη ανακοίνωση της ανίχνευσης του μποζονίου Χιγκς), τα πειράματα CMS και ATLAS εκτιμούσαν ότι η μάζα του μποζονίου Higgs βρίσκονταν στο εύρος 124 – 126 GeV! Ο Guido Tonelli (δεξιά), είχε παρουσιάσει τα δεδομένα του CMS σχετικά με την μάζα του μποζονίου Χιγκς. Η Fabiola Gianotti παρουσίασε τα αντίστοιχα δεδομένα του ATLAS. Με αυτή την ευκαιρία, αλλά και για να παρουσιάσουμε στους αναγνώστες μας τις ιδέες αυτού του σπουδαίου φυσικού, του ζητήσαμε να μας εξηγήσει ποιούς κινδύνους εγκυμoνεί για τη φυσική η κυρίαρχη σήμερα τάση εξάλειψης του χρόνου. Σπύρος Μανουσέλης – https://www.efsyn.gr/epistimi/mihanes-toy-noy/422046_pos-o-hronos-allazei-ti-fysi-kai-ti-fysiki Το βιβλίο «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ένα πολυσυζητημένο δοκίμιο που έγραψε ο διάσημος Ιταλός φυσικός Γκουίντο Τονέλι (Guido Tonelli) για να υπερασπιστεί τον αποφασιστικό ρόλο του χρόνου σε όλα τα μακροσκοπικά και μικροσκοπικά φυσικά φαινόμενα, αλλά και ευρύτερα στην εξέλιξη της επιστημονικής σκέψης. Ο συγγραφέας υιοθετεί δηλαδή μια μάλλον αιρετική προσέγγιση της σημασίας του χρόνου, αφού οι κυρίαρχες θεωρίες και οι περισσότεροι σύγχρονοι φυσικοί προσπαθούν να εξαλείψουν από τα θεμελιώδη φυσικά φαινόμενα την ενοχλητική παρουσία του χρόνου, όπως υποστηρίξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας (Βλ. «Μηχανές του Νου» 3-2-2024). Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern Ποιος είναι, όμως, ο Γκουίντο Τονέλι και γιατί οι απόψεις του για τον χρόνο έχουν ενοχλήσει πολλούς συνάδελφους του; Στις 4 Ιουλίου του 2012, ανακοινώθηκε στη Γενεύη η ανακάλυψη της ύπαρξης του μποζονίου του Χιγκς, ενός υποθετικού, μέχρι τότε, σωματιδίου που, σύμφωνα με το «Καθιερωμένο Μοντέλο» της μικροφυσικής, καθορίζει τη μάζα όλων των άλλων υποατομικών σωματιδίων. Η ύπαρξη του αινιγματικού σωματιδίου του Χιγκς επιβεβαιώθηκε πειραματικά χάρη στις έρευνες στον Μεγάλο Αδρονικό Επιταχυντή, που βρίσκεται στο CERN (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στη Γενέυη), και ένας από τους αναμφισβήτητους πρωταγωνιστές αυτών των ερευνών ήταν ο Γκουίντο Τονέλι.Αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί είναι η επίσκεψη του Τονέλι στην Αθήνα για να παρουσιάσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern». Η εκδήλωση θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, στις 18.30, στο αμφιθέατρο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου (Πατησίων 47). ● Καθηγητά Τονέλι, σήμερα οι διαθέσιμες φυσικές εξηγήσεις-θεωρίες εξακολουθούν να αγνοούν το 95% των βασικών συστατικών και των λειτουργιών του Σύμπαντος. Και παρά τις πολύ μεγάλες προόδους της, η σύγχρονη Φυσική απέχει ακόμη πολύ από το να κατανοεί πλήρως ορισμένα από τα θεμελιώδη ζητήματα που την απασχολούν. Και πρώτα απ’ όλα το πρόβλημα της εγγενούς χρονικότητας κάθε φυσικού φαινομένου. Πώς εξηγείται ότι τόσο η σχετικιστική μακροφυσική όσο και η σύγχρονη κβαντική μικροφυσική επιθυμούν να «σκοτώσουν τον Κρόνο», έχουν δηλαδή ανάγκη να εξαλείψουν τον Χρόνο; Ναι, παρά τις μεγάλες προόδους, η άγνοιά μας είναι ακόμη τεράστια. Και ειλικρινά είναι ενοχλητικό ότι, ακόμη και σήμερα, δεν είμαστε σε θέση να βρούμε κάποια σαφή εξήγηση για τη σκοτεινή ύλη που συγκρατεί μεταξύ τους τούς γαλαξίες και για τη σκοτεινή ενέργεια που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος. Εχουμε βέβαια κατανοήσει πώς λειτουργεί η συνήθης ύλη, αυτή που συγκροτεί τα άστρα, τους πλανήτες, τα πετρώματα και όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας, πρόκειται όμως για ένα ασήμαντο τμήμα του όλου: αφού αντιστοιχεί μόλις στο 5%, και το υπόλοιπο 95% του Σύμπαντος παραμένει ακόμη εντελώς μυστηριώδες.Πάντως, μέχρι τώρα, σε όλα τα φαινόμενα που παρατηρούμε, ο χρόνος εξακολουθεί να παίζει αποφασιστικό ρόλο. Αρρηκτα συνδεδεμένος με τον χώρο, ο χρόνος παραμορφώνεται από την ύλη-ενέργεια και η παρουσία του εξηγεί τη συμπεριφορά του γνωστού Σύμπαντος σε μεγάλη κλίμακα. Εμφανίζεται, όμως, και στα φαινόμενα που καθορίζουν τη συμπεριφορά της ύλης σε μικροσκοπικό επίπεδο: τα ελάχιστα κβαντικά κύματα και οι βαθύτερες συμμετρίες κυβερνώνται από τον χρόνο. Χωρίς την προσφυγή στον χρόνο, η σύγχρονη Φυσική δεν θα ήταν σε θέση να εξηγήσει με ακρίβεια τα φυσικά φαινόμενα που αναπτύσσονται σε σαράντα τάξεις μεγέθους.Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι σύμφωνα με κάποιες υποθέσεις, που διατυπώνονται από τους φίλους θεωρητικούς φυσικούς, ο χρόνος φαίνεται να μην αποτελεί ένα αναγκαίο και απαραίτητο συστατικό για το Σύμπαν μας. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες από αυτές τις θεωρητικές υποθέσεις, ο χρόνος θα μπορούσε να αναδυθεί μόνο ως ένα δευτερεύον προϊόν, δεδομένου ότι το ουσιαστικό συστατικό του Σύμπαντος θεωρείται μόνο ο χώρος, ο οποίος έχει μία πολύ λεπτή κοκκώδη υφή.Εντούτοις, είναι σημαντικό να επισημάνουμε το γεγονός ότι, μέχρι σήμερα, αυτές οι θεωρίες είναι μόνο κομψές εικασίες, που δεν έχουν την παραμικρή εμπειρική επιβεβαίωση. Εύλογα, λοιπόν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η σύγχρονη Φυσική δεν μπορεί να απαλλαγεί ή να υπάρξει χωρίς τον χρόνο. Και ότι απέχουμε πολύ από την υλοποίηση του πανάρχαιου ονείρου των ανθρώπων να «σκοτώσουν τον Κρόνο». ● Εσείς, αντίθετα, στα βιβλία σας παρουσιάζετε τη χρονική εξέλιξη τόσο του Σύμπαντος, συνολικά, όσο και των επιμέρους φυσικών φαινομένων ως μια διαδικασία που διαμορφώνεται τελικά από την τύχη και την αναγκαιότητα. Τι ακριβώς εννοείτε και γιατί υποστηρίζετε ότι πρόκειται για μια φυσική διαδικασία που δεν κατευθύνεται σε έναν προκαθορισμένο στόχο, ούτε και σχεδιάστηκε (εξ αρχής) από τους φυσικούς νόμους ή από κάποιον Προγραμματιστή; Διότι, μέχρι τώρα, για το κάθε φυσικό φαινόμενο που έχουμε υποβάλει σε συστηματική έρευνα βρήκαμε πάντοτε μόνο φυσικές εξηγήσεις. Οσο για τις πολυάριθμες περιπτώσεις για τις οποίες δεν διαθέτουμε, ακόμη, κάποια ικανοποιητική εξήγηση, το μόνο που θα συμβούλευα είναι να έχουμε υπομονή. Για παράδειγμα, θα χρειαστούν πολλά χρόνια ή δεκαετίες, και ίσως θα πρέπει να έρθει μια νέα γενιά ερευνητών, όμως, αργά ή γρήγορα, θα ανακαλύψουμε τη φυσική προέλευση της σκοτεινής ύλης και ενέργειας. Και είμαι πεπεισμένος ότι η εξήγησή τους θα είναι, για ακόμη μία φορά, ένας υλικός μηχανισμός που δρα στο εσωτερικό της Φύσης.Ολα ανεξαιρέτως τα φυσικά φαινόμενα ακολουθούν μια ορισμένη πορεία, η οποία διαμορφώνεται από την τύχη και την αναγκαιότητα, με τρόπο ώστε να μην παραβιάζονται κάποιες βαθύτερες συμμετρίες που οδηγούν στις αρχές διατήρησης. Αυτό που πολύ συχνά παραβλέπουμε ή δεν λαμβάνουμε υπόψη είναι το τεράστιο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από τη γέννηση του Σύμπαντος μέχρι σήμερα: 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, καθώς και τον ασύλληπτο αριθμό των «διαφορετικών εργαστηρίων» της Φύσης, μέσα στα οποία συντελέστηκαν τα αναρίθμητα «πειράματα» που οδήγησαν το Σύμπαν στη σημερινή του κατάσταση: εκατοντάδες δισεκατομμύρια γαλαξίες, καθένας από τους οποίους περιέχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα, τα οποία, με τη σειρά τους, περιβάλλονται από τους πιο διαφορετικούς και παράξενους πλανήτες. ● Συνεπώς, τύχη και αναγκαιότητα αποτελούν για εσάς τις αποφασιστικές έννοιες για την κατανόηση κάθε φυσικής, βιολογικής και, ενδεχομένως, κοινωνικο-ιστορικής εξέλιξης. Επιπλέον, η ιστορία της ανθρώπινης γνώσης μάς διδάσκει ότι τόσο η ευρύτερη επιστημονική περιπέτεια όσο, ειδικότερα, αυτή της Φυσικής, ήταν κατά το παρελθόν και παραμένει μια διαρκής γνωστική επανάσταση, δηλαδή μια σταθερή ρήξη με τις απόλυτες επιστημονικές αλήθειες και τα δόγματα που επικρατούν κάθε εποχή. Στα βιβλία σας, μάλιστα, υποστηρίζετε –από κοινού με άλλους επιστήμονες και επιστημολόγους– ότι κάθε επιστημονική θεωρία και πρακτική θεμελιώνεται στην αναγνώριση του σφάλματος. Επομένως, κάθε επιστήμη βρίσκεται διαρκώς σε αναζήτηση μιας εναλλακτικής θεωρίας που θα διαψεύσει ένα μέρος ή και το σύνολο της επικρατέστερης, μέχρι τότε, θεωρίας. Αν αυτό ισχύει, γιατί θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόσκαιρη επιστημονική γνώση και στις τεχνολογικές εφαρμογές της; Τύχη και αναγκαιότητα παίζουν όντως αποφασιστικό ρόλο στην κατανόηση των εξελίξεων στη Φυσική και τη Βιολογία. Αντίθετα, η δυναμική των ανθρώπινων ιστορικο-κοινωνικών εξελίξεων είναι αρκετά διαφορετική, επειδή σε αυτήν υπεισέρχονται τα ανθρώπινα όντα με τα πάθη, τους φόβους και τα όνειρά τους. Και σε αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι νόμοι της Φυσικής, και η επιστημονική μας μέθοδος αποτυγχάνει όταν εξετάζουμε μοναδικά φαινόμενα που δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Αντιστρόφως, η μέθοδος του Γαλιλαίου, δηλαδή της συστηματικής παρατήρησης των φυσικών αντικειμένων και της πραγματοποίησης πειραμάτων για να διαπιστώσουμε αν ισχύουν οι προβλέψεις των υποθέσεων που διατυπώνονται, αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική για την έρευνα των φυσικών φαινομένων. Και είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι οι επιστήμονες δεν αναζητούν την «Αλήθεια», αντίθετα ονειρεύονται να καταρρίψουν τις βεβαιότητες που θα έχουν συσσωρευτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η εντυπωσιακή ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης προκύπτει από τις προσπάθειες χιλιάδων επιστημόνων να ανακαλύψουν νέα φαινόμενα, τα οποία θα τους αναγκάσουν να προτείνουν μια ευρύτερη και πιο πλήρη επιστημονική θεωρία. Εδώ όμως απαιτείται μεγάλη προσοχή, επειδή η «παλιά θεωρία» δεν αποδείχτηκε εντελώς εσφαλμένη, απλώς είχε ένα πιο περιορισμένο πεδίο εφαρμογών. Για παράδειγμα, η κλασική μηχανική χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα, με μεγάλη επιτυχία, για τη λεπτομερή περιγραφή της κίνησης των μακροσκοπικών σωμάτων (ενός αεροπλάνου, ενός αυτοκινήτου κ.λπ.), ενώ είναι ακατάλληλη για την περιγραφή της κίνησης των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να καταφύγουμε στην κβαντική μηχανική, μια γενικότερη και πληρέστερη θεωρία από την Κλασική Μηχανική. Με ανάλογο τρόπο, σήμερα, αναζητάμε μια ευρύτερη θεωρία της ύλης, η οποία θα πρέπει να υπερβαίνει το «Καθιερωμένο Μοντέλο» για τις θεμελιώδεις φυσικές αλληλεπιδράσεις. Και η νέα φυσική που θα προκύψει θα πρέπει αφενός να εξηγεί τα φαινόμενα που δεν κατανοούμε σήμερα, και αφετέρου να περιλαμβάνει, ως υποπερίπτωση, την τρέχουσα θεωρία, η οποία θα εξακολουθεί να ισχύει για τα φαινόμενα μιας ορισμένης ενεργειακής κλίμακας. Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου Ο Guido Tonelli είναι κορυφαίος ερευνητής στη φυσική των σωματιδίων, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και ένας από τους πρωταγωνιστές της ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς στον Μεγάλο Επιταχυντή Σωματιδίων του CERN στη Γενεύη. Για το σπουδαίο επιστημονικό του έργο έχει λάβει το διεθνές βραβείο Fundamental Physics Prize (2013), το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (2013), ενώ το 2014 του απονεμήθηκε τιμητικό μετάλλιο από τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Εκτός από το πιο πρόσφατο βιβλίο του για τον Χρόνο, από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί και το βιβλίο του «Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου», αμφότερα πολύ καλά μεταφρασμένα από τη Μαρία Οικονομίδου. Την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου, ώρα 20.30, θα παρουσιάσει στην Αρτα το βιβλίο του «Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου», στην αίθουσα του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Αρτης. Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, ώρα 18.30, θα παρουσιάσει στην Αθήνα –μαζί με δύο Ελληνες ομιλητές– το βιβλίο του «Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern», στο αμφιθέατρο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου (Πατησίων 47). Οι εκδηλώσεις θα γίνουν με ταυτόχρονη διερμηνεία. https://physicsgg.me/2024/02/10/πώς-ο-χρόνος-αλλάζει-τη-φύση-και-τη-φυσι/

Στέφανος Τραχανάς: Επιστήμη και Δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς. Ανορθολογισμός και Ψευδοεπιστήμη Ο Στέφανος Τραχανάς, πανεπιστημιακός δάσκαλος, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης , διδάσκων κβαντική Φυσική στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου, ιδρυτικό μέλος και πρώτος διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης , ιδρυτής του Κέντρου Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Mathesis , με αφορμή το νέο του βιβλίο » Ο ΚΥΚΛΟΣ – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς», ανοίγει την βεντάλια της συζήτησης για τον Άνθρωπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του : Η Βόμβα και το πρόβλημα της ελεύθερης βούλησης -Γιατί υποστηρίζει πως η θεμελιώδης επιστήμη όχι μόνο άνθησε στις περιοχές του κόσμου όπου αναπτύχθηκε και η δημοκρατία (Αρχαία Ελλάδα, Δυτικός κόσμος), αλλά και ήταν η ίδια μια δύναμη δημοκρατίας σε διαρκή σύγκρουση με τη θεοκρατία και τον ολοκληρωτισμό; -Ποιους ορίζει ως βασικούς σταθμούς ανάπτυξης της και γιατί επιμένει πως η εχθρότητα προς το πνεύμα της επιστήμης –τη στήριξη στην εμπειρία και τον ριζικό αντιδογματισμό της– δεν ήταν ποτέ καλό σημάδι για τη δημοκρατία; -Τι λέει για το νέο κύμα ανορθολογισμού και ψευδοεπιστήμης. Ο αγώνας για την ψυχή της εκπαίδευσης: Ο νέος εκπαιδευτικός σκοταδισμός και η ανίερη συμμαχία που τον στηρίζει. -Τι είναι αυτό που λέμε επιστήμη ; Επιστήμη και Δημοκρατία : Η … ομοφρονούσα κοινωνία ως … εφιάλτης! -Υπάρχει και τι ορίζεται ως ηθική αξία της επιστήμης ; O Στέφανος Τραχανάς, από την κβαντομηχανική έως την ψευδο-επιστήμη της «Νέας Εποχής»Στην εκπομπή παρεμβαίνει και καταθέτει την οπτική του, ο Απόστολος Αποστόλου, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια Παντείου, Πάντοβας, Ρώμης, Μιλάνου, στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Federiciana Ρώμης, καθώς και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» με τον Γιώργο Σαχίνη – Στην ΚΡΗΤΗ TV https://physicsgg.me/2024/02/10/στέφανος-τραχανάς-επιστήμη-και-δημοκ/

Ποιό σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου δεν έχει ανιχνευθεί ακόμα; Το μποζόνιο Χιγκς ανιχνεύθηκε το 2012. Ήταν το τελευταίο στοιχειώδες σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου που ανακαλύφθηκε πειραματικά; Aυτό νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Κι όμως υπάρχει ένα ακόμα στοιχειώδες σωματίδιο της καθιερωμένης θεωρίας που οι φυσικοί δεν κατόρθωσαν να το ανιχνεύσουν μέχρι σήμερα. Είναι το αντινετρίνο του σωματιδίου ταυ. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχουν τρία είδη νετρίνων – τα νετρίνo του ηλεκτρονίου (), το νετρίνo του μιονίου (), το νετρίνo του ταυ (), και τα αντίστοιχα τα τρία είδη αντινετρίνων, αντινετρίνο του ηλεκτρονίου (), αντινετρίνο του μιονίου () και αντινετρίνο του ταυ (). Τα αντινετρίνα διακρίνονται από τα αντίστοιχα νετρίνα γιατί έχουν αντίθετο λεπτονικό αριθμό, αντίθετη χειραλικότητα (και κατά συνέπεια αντίθετο πρόσημο ασθενούς ισοσπίν). Τα νετρίνα είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν γιατί αλληλεπιδρούν ελάχιστα με την ύλη. Ενδεικτικά, θα μπορούσαν να διασχίσουν μόλυβδο πάχους ενός έτους φωτός πριν σκεδαστούν. Ενώ τo νετρίνο του ταυ ανιχνεύθηκε το 2000 από την ερευνητική ομάδα DONut στο Fermilab, το αντίστοιχο αντινετρίνο του ταυ δεν έχει ανιχνευθεί ακόμα. Το νετρίνο του ταυ ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά από το πείραμα DONUT το 2000 [Observation of Tau Neutrino Interactions]. Νετρίνα του ταυ ανίχνευσε και το πείραμα OPERA το 2011. Kαι τα δύο πειράματα ανίχνευσαν πολύ μικρό αριθμό νετρίνων ταυ – δέκα γεγονότα το καθένα. Δεδομένου ότι η ενεργός διατομή σκέδασης των αντινετρίνων ταυ είναι πολύ μικρότερη των νετρίνων ταυ, είναι φανερό γιατί δεν παρατηρήθηκαν αντινετρίνα του ταυ.Σε ποιό εργαστήριο είναι πιθανό να παρατηρηθεί για πρώτη φορά το αντινετρίνο ταυ; Μάλλον στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN, όπου μπορεί να παραχθεί μεγάλος αριθμός (αντι)νετρίνων και κάποια από αυτά να ταυτοποιηθούν από τον ανιχνευτή FASER.Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το μοναδικό σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου που δεν ανιχνεύθηκε ακόμα, στο βίντεο που ακολουθεί: 00:00 Introduction 01:55 How to detect tau neutrinos 07:33 Why haven’t we seen the tau antineutrino? 09:52 LHC as a neutrino source 11:16 FASER and detecting tau antineutrinos 16:49 Separating tau neutrinos and antineutrinos 21:33 Why haven’t we made the measurement! 25:55 The future

Roscosmos Ο Alexander Grebenkin ετοιμάζεται για την πρώτη του πτήση προς τον ISS Ο αστροναύτης ξεκίνησε το τελευταίο στάδιο της εκπαιδευτικής συνεδρίας μαζί με άλλα μέλη του πληρώματος του Crew-8 - τους αστροναύτες Michael Barratt, Matthew Dominick και Jeanette Epps. Στη βάση του SpaceX στο Hawthorne (Καλιφόρνια), είχαν πρακτική εκπαίδευση για να εξασκηθούν σε διάφορα στάδια της πτήσης. Στη συνέχεια, το πλήρωμα ταξίδεψε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα για να δει το διαστημόπλοιό του και να κάνει πρόβες για τις εργασίες της ημέρας εκτόξευσης. Και στο Διαστημικό Κέντρο Lyndon Johnson (Χιούστον, Τέξας), το πλήρωμα εκπαιδεύτηκε στον προσομοιωτή του αμερικανικού τμήματος του ISS. Η καθέλκυση του πλοίου Crew Dragon είναι στα τέλη Φεβρουαρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569138

Rocket and Space Corporation "Energia" Το διαστημικό φορτηγό Progress MS-26 βρίσκεται ήδη στην «πανοπλία» του φέρινγκ κεφαλής και είναι σχεδόν έτοιμο να σταλεί σε τροχιά. «Ντύνουν» το πλοίο στο φέρινγκ για αρκετές ώρες, όσο πιο προσεκτικά γίνεται. Αλλά «γδύνεται» ήδη εν πτήσει μέσα από τα σπάνια στρώματα της ατμόσφαιρας και κυριολεκτικά σε λίγες στιγμές. Αλλά αυτή δεν είναι λιγότερο σημαντική στιγμή - τα δύο ιπτάμενα πτερύγια δεν πρέπει να χτυπήσουν τον πύραυλο, πολύ λιγότερο να βλάψουν τον περίπλοκο εξοπλισμό της Progress. Για παράδειγμα, το σύστημα σύνδεσης Kurs-NA. Επομένως, μετά την ενεργοποίηση των πυρολόδων που χωρίζουν το φέρινγκ, ειδικοί μηχανισμοί βοηθούν να περιστρέφονται τα πτερύγια αυστηρά σε μια συγκεκριμένη γωνία και μόνο τότε να τα απορρίπτουν. Σήμερα στο Baikonur πραγματοποιήθηκε η επιθεώρηση του συγγραφέα και το κούμπωμα του φέρινγκ της κεφαλής. Το νέο φορτηγό είναι έτοιμο να μεταφερθεί στο MIC site 31 για γενική συναρμολόγηση με τον πύραυλο! Το πλοίο θα παραδώσει 2.518 κιλά φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένων 1.478 κιλών συσκευής και εξοπλισμού για συστήματα σταθμών, συσκευασίες για επιστημονικά πειράματα, ρούχα, τρόφιμα για τα πληρώματα, 580 κιλά καύσιμα για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό και 40 κιλά αζώτου. Το φορτηγό πλοίο θα ξεκινήσει στον ISS σε μια εβδομάδα - στις 15 Φεβρουαρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569145 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3429

Οι κεραυνοί είναι γονείς της ζωής στη Γη σύμφωνα με νέα μελέτη. πηγή φωτό Uğur İkizler Ερευνητές στη Σορβόννης στηρίζουν τη γήινη και όχι διαστημική καταγωγή της ζωής στον πλανήτη μας.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας με δύο από αυτές να είναι οι κυρίαρχες και τα ευρήματα διαφόρων μελετών ενισχύουν κάθε φορά κάποιες από τις δύο αυτές θεωρίες.Η μια από τις δύο πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής. Η δεύτερη έχει εντελώς αντίθετη προσέγγιση και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας.Υπάρχουν και άλλες θεωρίες όπως μια που αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Άλλη μελέτη έχει υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι στηρίζουν τη θεωρία που συνδέει την παρουσία της ζωής στη Γη με τους κεραυνούς.Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα κεραυνοί που συνόδεψαν ηφαιστειακές εκρήξεις στις περιοχές που βρίσκονται σήμερα η Τουρκία, το Περού και η Ιταλία οδήγησαν στην παραγωγή γιγάντιων ποσοτήτων αζώτου γεγονός που αποτέλεσε τον καταλύτη στην εμφάνιση των πρώτων μορφών ζωής στη Γη. Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας ευρήματα σε αρχαία ηφαίστεια στη κεντρική Τουρκία το νότιο Περού και σε ένα ηφαιστειογενές νησί στη περιοχή της Νάπολη.Το άζωτο είναι απαραίτητο για την ενίσχυση της ζωής στη Γη και όταν συνδυάζεται με κεραυνούς, αντιδρά με το οξυγόνο και παράγει οξείδιο του αζώτου που στη συνέχεια απελευθερώνεται στο έδαφος όπου μπορεί να δημιουργήσει και να διατηρήσει τη ζωή. «Όταν κοιτάξεις τις διαφορετικές πιθανότητες το πιο πιθανό για την εμφάνιση της ζωής είναι ηφαιστειακοί κεραυνοί. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μεγάλη παραγωγή κεραυνών όταν υπάρχουν τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις» αναφέρει ο Σλιμάν Μπέκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το άζωτο είναι το πιο κοινό στοιχείο στην ατμόσφαιρα της Γης αλλά και στο Σύμπαν και προηγούμενες μελέτες έχει δείξει ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες οι κεραυνοί μπορούν να σχηματίσουν νιτρικά άλατα ανεξάρτητα από το αν προκλήθηκαν από καταιγίδα ή ηφαιστειακή έκρηξη. Ωστόσο στις μελέτες αυτές οι ερευνητές απέκλειαν τον κεραυνό καταιγίδας ως αιτία δημιουργίας ζωής λόγω των μικρών ποσοτήτων αζώτου που παράγει.«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν έναν μοναδικό ρόλο που δυνητικά διαδραματίζουν οι υποαέριες εκρήξεις στην παροχή βασικών συστατικών για την εμφάνιση ζωής στη Γη» αναφέρει η νέα μελέτη. Όταν ο ηφαιστειακός κεραυνός προκάλεσε το σχηματισμό οξειδίου του αζώτου, απελευθέρωσε αμινοξέα στο έδαφος, το οποίο είναι το θεμέλιο για τη δημιουργία αρχαίων μικροοργανισμών, σύμφωνα με μια μία μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο Charles στην Τσεχική Δημοκρατία.«Βλέπετε τα ίδια αμινοξέα σε κάθε οργανισμό, από τον άνθρωπο μέχρι τα βακτήρια και τα αρχαία, και αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα πράγματα στη Γη συνδέονται μέσω αυτού του δέντρου της ζωής που έχει μια προέλευση, ενός οργανισμού που ήταν ο πρόγονος όλων των ζωντανών όντων. Περιγράφουμε τα γεγονότα που διαμόρφωσαν γιατί αυτός ο πρόγονος πήρε τα αμινοξέα που είχε» λέει ο Στίβεν χημικός του Johns Hopkins, εκ των επικεφαλής της έρευνας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1585692/oi-keraynoi-einai-goneis-tis-zois-sti-gi-symfona-me-nea-meleti/

Κλιματική κρίση: Ο Ιανουάριος του 2024, ο θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως. Χάθηκε ο κρίσιμος στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου το 2023 - 13 βαθμοί κελσίου ο μέσος όρος θερμοκρασίας.Ο περασμένος μήνας ήταν ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως, λένε οι επιστήμονες, σε ένα ακόμη καμπανάκι για την κλιματική κρίση.Μάλιστα κατά την περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2023 έως τον Ιανουάριο του 2024, η θερμοκρασία του αέρα στην επιφάνεια του πλανήτη ήταν κατά 1,52°C υψηλότερη από ό,τι την περίοδο 1850-1900!Μέση θερμοκρασία 13,14°C, ο Ιανουάριος του 2024 ήταν ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωπαϊκού δικτύου.Περισσότερες από 190 χώρες δεσμεύτηκαν βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015 να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη σε «πολύ κάτω» από την άνοδο κατά 2 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.Οι χώρες συμφώνησαν επίσης να «συνεχίσουν προσπάθειες» για να διατηρήσουν την θέρμανση εντός του ασφαλέστερου ορίου του 1,5 C, μετά το οποίο οι κλιματικές επιπτώσεις γίνονται ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.Η Samantha Burgess, αναπληρώτρια διευθύντρια της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής (CCCS) της ΕΕ Copernicus δήλωσε: «Το 2024 ξεκινά με έναν ακόμη μήνα που σπάει ρεκόρ. Όχι μόνο είναι ο θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί, αλλά μόλις βιώσαμε μια περίοδο 12 μηνών άνω του 1,5°C πάνω από την προβιομηχανική περίοδο αναφοράς. Οι ραγδαίες μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσει η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας». Με πληροφορίες από Le Figaro, SkyNews

Ελληνικά μάτια στη μετανάστευση και αναπαραγωγή των χελιών στον πλανήτη. πηγή φωτό (Lifeel) Ερευνητικό πρόγραμμα παρακολουθεί την πορεία των χελιών από την Ελλάδα ως την Καραϊβική.Παρά τα πολλών ειδών προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζει η επιστημονική και ερευνητική κοινότητα στην Ελλάδα καθημερινά ανακοινώνονται σημαντικές πρωτοβουλίες και συμμετοχές Ελλήνων επιστημόνων και ερευνητών σε πολλά προγράμματα, αποστολές με διεθνή απήχηση. Στο πλαίσιο αυτό έχουμε μια σημαντική ερευνητική προσπάθεια που έχει έντονο ελληνικό χρώμα.Ένα ακόμα ταξίδι ζωής με τελικό προορισμό την θάλασσα των Σαργασσών, στην Καραϊβική, ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες για μια ομάδα χελιών, δώδεκα από τα οποία έχουν επάνω τους μια υπερσύγχρονη συσκευή GPS τελευταία τεχνολογίας. Η απελευθέρωση των χελιών από την λίμνη Βιστωνίδα έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Lifeel και υλοποιείται από το ΙΝ.ΑΛ.Ε. (Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας που εδρεύει στη Νέα Πέραμο Καβάλας).Από τα μέσα Δεκεμβρίου, οπότε ξεκίνησε το πρόγραμμα, μέχρι και σήμερα έχουν απελευθερωθεί περί τα 340 χέλια. Τα περισσότερα εξ αυτών έχουν μαρκαριστεί με μια πλαστική ταυτότητα (αναγράφεται ένας αριθμός και η ιστοσελίδα του προγράμματος), ενώ τα δώδεκα τελευταία μαρκαρίστηκαν με τον υπερσύγχρονο μηχανισμό ενός GPS.Μία από τις πιο σημαντικές δράσεις του προγράμματος Lifeel, είναι η μελέτη της αναπαραγωγικής μετανάστευσης του ευρωπαϊκού χελιού. Στη διάρκεια του προγράμματος, οι ερευνητές του ΙΝ.ΑΛ.Ε. μαζί με τους συναδέλφους τους από την Ιταλία, που επίσης συμμετέχουν στο εν λόγω πρόγραμμα, θα μελετήσουν αυτό το μοναδικό ταξίδι ζωής των χελιών, που πλέον αποτελούν προστατευόμενο είδος λόγω της υπεραλίευσης και της κλιματικής αλλαγής. Ένα εντυπωσιακό υπερατλαντικό ταξίδι 8.000 χλμ. «Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό υπερατλαντικό ταξίδι 8.000 χλμ.», υπογραμμίζει ο ιχθυολόγος του ΙΝ.ΑΛ.Ε. και επιστημονικά υπεύθυνος του έργου Δρ. Αργύρης Σαπουνίδης. «Είναι ένα ταξίδι ζωής για τα χέλια», συνεχίζει, «που το ένστικτό τους θα τα οδηγήσει στα θερμότερα νερά όπου θα γεννήσουν και θα πεθάνουν. Αν όλα πάνε καλά (δεν υπάρχει αλίευσή τους και θήρευση από φώκιες και καρχαρίες) τότε τα χέλια αναμένεται να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους, στη θάλασσα των Σαργασσών, μετά από δεκαέξι με δεκαοκτώ μήνες».Η προσπάθεια καταγραφής της πορείας που ακολουθεί το είδος των ασημόχελων στο Αιγαίο και στη συνέχεια στη Μεσόγειο, προβλέπεται να αποδώσει σημαντικά δεδομένα σχετικά με τη διαδρομή που ακολουθούν, την ταχύτητα με την οποία κολυμπούν, καθώς και το βάθος στο οποίο κινούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. Να σημειωθεί ότι τα χέλια ταξιδεύουν σε βάθη που κυμαίνονται από 200 έως 1000 μέτρα Όταν ο πομπός αποδεσμεύεται από το χέλι «Τα συνολικά δώδεκα χέλια που απελευθερώθηκαν από την λίμνη Βιστωνίδα φέρουν στην ράχη τους ειδική δορυφορική συσκευή GPS που συνδέεται με το παγκόσμιο σύστημα ARGOS, το οποίο συλλέγει τα δεδομένα που μεταδίδει ο πομπός», σημειώνει με έμφαση ο κ. Σαπουνίδης και υπογραμμίζει ότι «πρόκειται για μια πολύ εξελιγμένη συσκευή το κόστος της οποίας αγγίζει τα 4.800 δολάρια η μια, συν τα κόστη μεταφοράς και εκτελωνισμού. Οι δορυφορικές αυτές συσκευές λειτουργούν με μπαταρία. Μετά από διάστημα οχτώ – δέκα μηνών, που θα χέλια θα έχουν φτάσει περίπου στο Γιβραλτάρ, η μπαταρία της συσκευής τελειώνει και τότε η συσκευή αποδεσμεύεται από την ράχη του ασημόχελου και ανεβαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας. Είναι η στιγμή που συσκευή ξεκινάει να εκπέμπει δορυφορικά όλα τα στοιχεία που κατέγραψε και αποθήκευσε σε αυτό το διάστημα ταξιδιού των χελιών».Η επεξεργασία των στοιχείων είναι εξίσου μια εντυπωσιακή διαδικασία όσο και το ταξίδι των χελιών, αφού οι δορυφορικές συσκευές θα εκπέμψουν στον κεντρικό σέρβερ που βρίσκεται στην Γαλλία και στην συνέχεια τα δεδομένα θα μεταφερθούν στις ΗΠΑ ώστε να γίνει η αποκρυπτογράφησή τους. Ο κ. Σαπουνίδης εκτιμάει ότι σε έναν περίπου χρόνο θα έχουν στην διάθεσή τους όλα τα στοιχεία. Όσο για τα πρώτα χέλια που μαρκαρίστηκαν με την πλαστική ταυτότητα, ο εντοπισμός τους μπορεί να γίνει μόνο αν κάποιος τα αλιεύσει σε κάποιο σημείο του ταξιδιού τους, εντοπίσει την ταυτότητα και επικοινωνήσει με το πρόγραμμα παρέχοντας στοιχεία. Η ερευνητική ομάδα Στην τελευταία απελευθέρωση των χελιών σημαντική ήταν η συμβολή του αλιευτικού συνεταιρισμού Βιστωνίδας, ο οποίος διέθεσε τα χέλια για το μαρκάρισμα. Η δράση διήρκεσε τρεις μέρες οπότε και τα χέλια απελευθερώθηκαν στον Βιστωνικό Κόλπο αφού πρώτα μετρήθηκε το συνολικό μήκος τους, το μήκος του πτερυγίου τους, η διάμετρός τους, η διάμετρος του ματιού τους και το βάρος τους.Η ερευνητική ομάδα αποτελούνταν από τους Δρ. Αργύρη Σαπουνίδη, Δρ. Μάνο Κουτράκη, Φώτη Αράπογλου, Βούλα Παπαδοπούλου από το ΙΝ.ΑΛ.Ε. και τον Dr Kim Aarestrup από το Εθνικό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών της Δανίας. Από τα ακριβότερα αλιεύματα στον κόσμο Το χέλι αποτελεί σήμερα ένα από τα ακριβότερα αλιεύματα κυρίως στις ασιατικές αγορές. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο αποτελεί είδος προστατευόμενης άγριας πανίδας, το οποίο απειλείται με εξαφάνιση, καθώς το χέλι δεν αναπαράγεται στην αιχμαλωσία και η υπεραλίευση του γόνου του έχει ως συνέπεια τη μείωση του πληθυσμού του κατά 90%.Η εξαγωγή του από την Ε.Ε. έχει απαγορευτεί, ενώ εντός των κρατών της Ε.Ε. επιτρέπεται η διακίνησή του, καθώς στις αρχές της ‘Ανοιξης ξεκινάει το μακρύ ταξίδι για τη θάλασσα των Σαργάσσων προκειμένου να γεννήσει. Οι προνύμφες επιστρέφουν στην Ευρώπη, όπου στα ποτάμια της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας γίνονται γυαλόχελα (glass eels) τους μήνες Νοέμβριο έως Μάρτιο και το ψάρεμά τους αν και παράνομο γίνεται κυρίως νύχτες που έχει σελήνη. Τα γυαλόχελα με διάφορους τρόπους βγαίνουν εκτός Ε.Ε. με προορισμό τις ασιατικές αγορές και κυρίως το Χονγκ Κόνγκ όπου η τιμή τους μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 1.500 ευρώ το κιλό. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1585360/ellinika-matia-sti-metanasteysi-kai-anaparagogi-ton-chelion-ston-planiti/