kkokkolis

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως όλα αυτά είναι εκτός θέματος; Widefield! Ας πούμε πως το δικό μου είναι αρκετό για να βλέπω όσα μπορώ να δω.

Ναι, η Datura Stramonium περιέχει επίσης ατροπίνη (ελπίζω να εννοούσες αυτό!), αν και ένα κολλύριο τροπικαμίδης μπορεί να προκαλεί μυδρίαση με κόρη εισόδου μεγαλύτερη ή ίση των 9mm με λιγότερες παρενέργειες. Αλλά μήν το πιείτε! Για να μην σας μπερδεύουμε, μιλάμε για τα κολλύρια με αντιμουσκαρινική δράση που χρησιμοποιούν οι οφθαλμίατροι όταν θέλουν να κάνουν βυθοσκόπηση. Προκαλούν μυδρίαση που διαρκεί για μια ολόκληρη αστροπαρατήρηση, αλλά και φωτοφοβία ή θάμβος οράσεως. Τα χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες από την αρχαιότητα για να μεγεθύνουν τις κόρες τους, να γίνουν μαυρομάτες κατά την μόδα, εξ ού και Bella Donna, έως ότου η επιδημία συφίλιδος μετά την ανακάλυψη του νέου κόσμου οδήγησε τους άνδρες να αποφεύγουν τις γυναίκες με ανισοκορία, σύμπτωμα κοινό στην αφροδίσια νόσο και την μη συμμετρική δοσολόγηση ανά οφθαλμό. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΩ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, το ακριβώς αντίθετο θέλω να καταδείξω, μέσω διδακτικής υπερβολής στην θεωρία και μόνο. Πιστεύω πως τα χόμπυ υπάρχουν για να μας διασκεδάζουν και όχι να προκαλούν την ενεχόμενη δυσφορία και τον κίνδυνο κάθε ακραίας συμπεριφοράς. Ο ατροπινισμός θα μεγιστοποιήσει την κόρη εισόδου. Θα μπορείς να χρησιμοποιείς ένα Plossl 50mm ή ένα SWA 40mm. Θα βλέπεις το υπόβαθρο φωτεινό, τον ουρανό gris souris. Ε, και τι θα κερδίσεις; Αν το παρακάνεις (συχνή χρήση) μπορεί να έχεις πάρεση του σφιγκτήρα της κόρης. Εγώ λέω να υποθέσεις πως κάποια στιγμή θα έχεις κόρη εισόδου 6mm και το κύριο τηλεσκόπιό σου θα είναι f/5 το ελάχιστο. Πάρε αν και όταν μπορείς ένα καλό 30mm (θες Pentax, θες Nagler, θες Explore Scientific; ) να το έχεις και στα γηρατειά σου, όταν οι κόρες δεν θα διαστέλλονται πέραν των 5mm (χώρια ο καταρράκτης). Για ένα mm κόρης πάνω- κάτω, για ένα f/ πάνω- κάτω, για έναν γαλαξία πάνω- κάτω μην σκας. Αγάπα και φρόντιζε τα μάτια σου σαν... τα μάτια σου, όπως είναι. Μέχρι να έχεις τα χρήματα γι' αυτό, πάρε κάτι μεταξύ Hyperion Aspheric 36mm και Skywatcher 38mm αν θες να λες πως αξιοποίησες τις νεανικές κόρες σου στο έπακρο.

Έχεις ακούσει για την Belladonna Atropa;

Autoguider;

Κανένα θέμα δεν είναι κακό. Όλα μπορούν να συζητηθούν. Κακός φάνηκε ο τρόπος που προσεγγίστηκαν ανάλογα θέματα μέχρι σήμερα. Αν τα ψάξεις θα δεις πως κατέληξαν σχεδόν πάντοτε σε σύγκρουση, κάποτε ακόμη και άγρια. Αν αποδεικνύαμε την απαιτούμενη ωριμότητα δεν θα υπήρχε λόγος προληπτικής απαγόρευσης. Μέχρι να την αποδείξουμε όμως ας δεχτούμε τους κανόνες. Πάντως, όπως μαρτυρεί ο αυτόπτης μάρτυρ Χαράλαμπος Τραμπάκουλας: Τα Ούφο υπάρχουν. Αν ποτέ τα δείτε, να προσέχετε την πόρτα! ΥΓ: Χωρίς παρεξήγηση, χάριν ευθυμίας και μόνο, οι παλαιοί θυμούνται τον απίστευτο Χάρρυ Κλύν.

Φίλε μας, θα σε απογοητεύσω, καθώς το τηλεσκόπιό σου είναι το πιο ασθενές που θα μπορούσες να αγοράσεις. Μην στεναχωριέσαι όμως καθώς δεν πλήρωσες και πολλά (με αστρονομικά μέτρα). Κράτα το να παίζουν τα παιδιά και κοίτα για τουλάχιστον διπλάσιας διαμέτρου Νευτώνιο από εξειδικευμένο κατάστημα όπως αυτό που σου πρότειναν και εταιρίες που παράγουν τηλεσκόπια, όπως Skywatcher, Celestron, Meade, Bresser, Orion, Orion Optics, GSO, TAL. Seben, Tasco, Bushnel, Bluesky προσφέρουν παιχνίδια που είναι οπτικά μέτρια και μερικές φορές ακριβότερα από τα πραγματικά. Οι σωστές εταιρίες αρχίζουν τα Νευτώνια από τα 130mm, αν και προσφεέρουν 76mm και 114mm αλλά δεν το κρύβουν πως πρόκειται για διασκεδαστικά παιχνίδια και δίνουν ονομασίες του τύπου: Celestron Funscope. Μην βιαστείς να αγοράσεις κάτι άλλο, διάβασε το forum, το Nightwatch ή, καλύτερα το Backyard Astronomer's Guide: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=list&cat_id=23, ή πηγές του Internet και θα ξέρεις τι σου χρειάζεται σε λίγο καιρό. Κάνε επαφή με γείτονες ερασιτέχνες να δεις τον εξοπλισμό και να πάρεις γνώμες. Καλώς ήλθες.

Τα μεγέθη του σύμπαντος, ο αριθμός των άστρων και των γαιόμοιων πλανητών αλλά και οι αποστάσεις μεταξύ τους, καθώς και οι αφιλόξενες για την ζωή διαστημικές συνθήκες, οδηγούν τον επιστημονικά σκεπτόμενο άνθρωπο σε δύο ισχυρές υποθέσεις: 1. Υπάρχει ζωή σε πολλά σημεία του σύμπαντος σε διάφορα στάδια εξέλιξης και ενδεχομένως διαφορετικές βιολογίες (διαφορετική διαχείριση πληροφορίας και ενέργειας). 2. Η πιθανότητα μια μορφή ζωής από ένα ηλιακό σύστημα να συναντήσει μιαν άλλη από άλλο σύστημα, ηθελημένα ή άθελα, είναι μηδαμινή. Ακόμη και η ανταλλαγή πληροφορίας είναι εξαιρετικά δυσχερής καθώς οι αποστάσεις κάνουν το φως και κάθε ακτινοβολία να μοιάζει πως ταξιδεύει με ταχύτητα σαλιγκαριού, πόσο μάλλον υλικά ή έμβια σώματα. Σχετικά με τον Όλντριν, δεν τον εξέτασα ακόμη, αλλά το γεγονός πως συμμετείχε σε διαγωνισμό χορού αστέρων (Astronomy, Αύγουστος 2010) με οδηγεί στην υπόθεση πως δεν αντέχει να ζει στην αφάνεια αναπολώντας τις μέρες της δόξας, οπότε επιζητεί την προσοχή με κάθε τρόπο.

''Σ' άλλον ο παπάς αρέσει και σ' άλλον η παπαδιά. Σε κάποιους και οι δύο (bi).'' Λαική σοφία.

Τι λες τώρα! 16'' GOTO; Ρε Άγγελε, θα αντέχουν τα μοτέρ; Την ίδια απορία είχα για τα 14''. Δεν μας λες εσύ σαν μάστορας, αν οι κινητήρες είναι οι ίδιοι, όσο μίκρότερο είναι δεν θα είναι καλύτερα; Αλλιώς νομίζω πως 14 & 16 πρέπει να έχουν άλλους κινητήρες από 10 & 12. Αυτό το Tasco πάντως με ξενέρωσε κάπως. Βέβαια και η Celestron από την Tasco πέρασε ένα φεγγάρι, χωρίς παρενέργειες.

Welcome back και τόπο στα νιάτα. Μην αγχώνεστε, έχετε καιρό, άλλοι άρχισαν έχοντας τα διπλά σας χρόνια και παραπάνω! Και 2 ίντσες λιγότερες!

Σωστά. Είναι η πιο εύλογη λύση, αλλά: 1. Θα με στραβοκοιτάζει η γυναίκα μου και θα απαιτήσει να το φυλάω κάπου που να μην φαίνεται 2. Θα χαλάσει η φορητότητα αν πρέπει να κουβαλώ και αυτό μαζί μου Κάτι όμως με διπλή χρήση μπορεί να πάρει την έγκριση του Στρατάρχη, όπως ένα ψηλό τραπέζι Bar μόνιμα στο μπαλκόνι. Πρέπει να το περάσω ως σικ, θα βάλω και την κόρη μου στο κόλπο...

Εγώ, ως γνωστόν, ως φιλότεχνος, ενδιαφέρομαι πρωτίστως για την αισθητική.

Διαβάζεις αγγλικά; http://en.wikipedia.org/wiki/Carbon_star

Πρόσεξε όμως καθώς ξεκινώντας από αυτές, καταλήγεις στην τελευταία. Νομίζω μάλιστα πως σε κοιτάζει kookoo.

Επειδή βάζω και άλλα πράγματα, όπως δύο χάρτες με όλα τα Messier και Caldwell, μήπως γνωρίζει κανένας αν μπορώ να ομαδοποιήσω τις καρτέλες όπως στο παλιό καλό Lotus 1-2-3; Θέλω να κάνω δηλαδή ομάδες όπως: 1. Εύκολα αντικείμενα 2. Δύσκολα αντικείμενα 3. Αντικείμενα της βάσης δεδομένων του Nexstar 4. Εγχειρίδια Ερασιτεχνικής Αστρονομίας 5. Χάρτες Αυτό το Excel δεν μπορεί να διαχειριστεί ικανοποιητικά πάνω από 5-6 Tabs. Το μόνο που γίνεται είναι δεξί κλικ άνω στα βελάκια των Tabs αριστερά και ένα πλαίσιο με "περισσότερα φύλλα" Ελάτε, τόσοι πληροφορικάριοι εδώ μέσα, κάποιος θα ξέρει! Κατάρα στον Bill Gates!

Moon-Woman Cuts the Circle, Jackson Pollock, 1943 Beat Museum

Rubaiyyat, Omar Khayaam, 1048–1131 Μετάφραση Edward J. Fitzgerald I WAKE! For the Sun, who scatter'd into flight The Stars before him from the Field of Night, Drives Night along with them from Heav'n, and strikes The Sultan's Turret with a Shaft of Light. II Before the phantom of False morning died, Methought a Voice within the Tavern cried, "When all the Temple is prepared within, "Why nods the drowsy Worshiper outside ?" III And, as the Cock crew, those who stood before The Tavern shouted -- "Open then the Door ! "You know how little while we have to stay, And, once departed, may return no more." IV Now the New Year reviving old Desires, The thoughtful Soul to Solitude retires, Where the WHITE HAND OF MOSES on the Bough Puts out, and Jesus from the Ground suspires. V Iram indeed is gone with all his Rose, And Jamshyd's Sev'n-ring'd Cup where no one knows; But still a Ruby kindles in the Vine, And many a Garden by the Water blows. VI And David's lips are lockt; but in divine High-piping Pehlevi, with "Wine ! Wine ! Wine ! "Red Wine !" -- the Nightingale cries to the Rose That sallow cheek of hers to' incarnadine. VII Come, fill the Cup, and in the fire of Spring Your Winter garment of Repentance fling : The Bird of Time has but a little way To flutter -- and the Bird is on the Wing. VIII Whether at Naishapur or Babylon, Whether the Cup with sweet or bitter run, The Wine of Life keeps oozing drop by drop, The Leaves of Life keep falling one by one. IX Each Morn a thousand Roses brings, you say : Yes, but where leaves the Rose of Yesterday ? And this first Summer month that brings the Rose Shall take Jamshyd and Kaikobad away. X Well, let it take them! What have we to do With Kaikobad the Great, or Kaikhosru ? Let Zal and Rustum bluster as they will, Or Hatim call to Supper -- heed not you. XI With me along the strip of Herbage strown That just divides the desert from the sown, Where name of Slave and Sultan is forgot -- And Peace to Mahmud on his golden Throne ! XII A Book of Verses underneath the Bough, A Jug of Wine, a Loaf of Bread --and Thou Beside me singing in the Wilderness -- Oh, Wilderness were Paradise enow ! XIII Some for the Glories of This World ; and some Sigh for the Prophet's Paradise to come ; Ah, take the Cash, and let the Credit go, Nor heed the rumble of a distant Drum ! XIV Look to the blowing Rose about us -- "Lo, Laughing," she says, "into the world I blow, At once the silken tassel of my Purse Tear, and its Treasure on the Garden throw." XV And those who husbanded the Golden grain, And those who flung it to the winds like Rain, Alike to no such aureate Earth are turn'd As, buried once, Men want dug up again. XVI The Worldly Hope men set their Hearts upon Turns Ashes -- or it prospers ; and anon, Like Snow upon the Desert's dusty Face, Lighting a little hour or two -- is gone. XVII Think, in this batter'd Caravanserai Whose Portals are alternate Night and Day, How Sultan after Sultan with his Pomp Abode his destined Hour, and went his way. XVIII They say the Lion and the Lizard keep The courts where Jamshyd gloried and drank deep: And Bahram, that great Hunter -- the Wild Ass Stamps o'er his Head, but cannot break his Sleep. XIX I sometimes think that never blows so red The Rose as where some buried Caesar bled; That every Hyacinth the Garden wears Dropt in her Lap from some once lovely Head. XX And this reviving Herb whose tender Green Fledges the River-Lip on which we lean -- Ah, lean upon it lightly ! for who knows From what once lovely Lip it springs unseen ! XXI Ah, my Beloved, fill the Cup that clears TO-DAY of past Regrets and future Fears : To-morrow -- Why, To-morrow I may be Myself with Yesterday's Sev'n thousand Years. XXII For some we loved, the loveliest and the best That from his Vintage rolling Time hath prest, Have drunk their Cup a Round or two before, And one by one crept silently to rest. XXIII And we, that now make merry in the Room They left, and Summer dresses in new bloom, Ourselves must we beneath the Couch of Earth Descend -- ourselves to make a Couch -- for whom? XXIV Ah, make the most of what we yet may spend, Before we too into the Dust descend ; Dust into Dust, and under Dust to lie, Sans Wine, sans Song, sans Singer, and--sans End! XXV Alike for those who for TO-DAY prepare, And those that after some TO-MORROW stare, A Muezzin from the Tower of Darkness cries, "Fools ! your Reward is neither Here nor There." XXVI Why, all the Saints and Sages who discuss'd Of the Two Worlds so wisely -- they are thrust Like foolish Prophets forth ; their Words to Scorn Are scatter'd, and their Mouths are stopt with Dust. XXVII Myself when young did eagerly frequent Doctor and Saint, and heard great argument About it and about: but evermore Came out by the same door where in I went. XXVIII With them the seed of Wisdom did I sow, And with mine own hand wrought to make it grow ; And this was all the Harvest that I reap'd -- "I came like Water, and like Wind I go." XXIX Into this Universe, and Why not knowing Nor Whence, like Water willy-nilly flowing ; And out of it, as Wind along the Waste, I know not Whither, willy-nilly blowing. XXX What, without asking, hither hurried Whence ? And, without asking, Whither hurried hence ! Oh, many a Cup of this forbidden Wine Must drown the memory of that insolence ! XXXI Up from Earth's Center through the Seventh Gate I rose, and on the Throne of Saturn sate, And many a Knot unravel'd by the Road ; But not the Master-knot of Human Fate. XXXII There was the Door to which I found no Key ; There was the Veil through which I might not see : Some little talk awhile of ME and THEE There was -- and then no more of THEE and ME. XXXIII Earth could not answer ; nor the Seas that mourn In flowing Purple, of their Lord Forlorn ; Nor rolling Heaven, with all his Signs reveal'd And hidden by the sleeve of Night and Morn. XXXIV Then of the THEE IN ME who works behind The Veil, I lifted up my hands to find A lamp amid the Darkness; and I heard, As from Without -- "THE ME WITHIN THEE BLIND !" XXXV Then to the Lip of this poor earthen Urn I lean'd, the Secret of my Life to learn : And Lip to Lip it murmur'd -- "While you live, "Drink ! -- for, once dead, you never shall return." XXXVI I think the Vessel, that with fugitive Articulation answer'd, once did live, And drink ; and Ah ! the passive Lip I kiss'd, How many Kisses might it take -- and give ! XXXVII For I remember stopping by the way To watch a Potter thumping his wet Clay : And with its all-obliterated Tongue It murmur'd -- "Gently, Brother, gently, pray !" XXXVIII And has not such a Story from of Old Down Man's successive generations roll'd Of such a clod of saturated Earth Cast by the Maker into Human mold ? XXXIX And not a drop that from our Cups we throw For Earth to drink of, but may steal below To quench the fire of Anguish in some Eye There hidden -- far beneath, and long ago. XL As then the Tulip for her morning sup Of Heav'nly Vintage from the soil looks up, Do you devoutly do the like, till Heav'n To Earth invert you -- like an empty Cup. XLI Perplext no more with Human or Divine, To-morrow's tangle to the winds resign, And lose your fingers in the tresses of The Cypress-slender Minister of Wine. XLII And if the Wine you drink, the Lip you press, End in what All begins and ends in -- Yes ; Think then you are TO-DAY what YESTERDAY You were -- TO-MORROW you shall not be less. XLIII So when that Angel of the darker Drink At last shall find you by the river-brink, And, offering his Cup, invite your Soul Forth to your Lips to quaff -- you shall not shrink. XLIV Why, if the Soul can fling the Dust aside, And naked on the Air of Heaven ride, Were't not a Shame -- were't not a Shame for him In this clay carcass crippled to abide ? XLV 'Tis but a Tent where takes his one day's rest A Sultan to the realm of Death addrest ; The Sultan rises, and the dark Ferrash Strikes, and prepares it for another Guest. XLVI And fear not lest Existence closing your Account, and mine, should know the like no more ; The Eternal Saki from that Bowl has pour'd Millions of Bubbles like us, and will pour. XLVII When You and I behind the Veil are past, Oh, but the long, long while the World shall last, Which of our Coming and Departure heeds As the Sea's self should heed a pebble-cast. XLVIII A Moment's Halt -- a momentary taste Of BEING from the Well amid the Waste -- And Lo ! -- the phantom Caravan has reach'd The NOTHING it set out from -- Oh, make haste ! XLIX Would you that spangle of Existence spend About THE SECRET -- quick about it, Friend ! A Hair perhaps divides the False from True -- And upon what, prithee, may life depend ? L A Hair perhaps divides the False and True ; Yes; and a single Alif were the clue -- Could you but find it--to the Treasure-house, And peradventure to THE MASTER too ; LI Whose secret Presence through Creation's veins Running Quicksilver-like eludes your pains ; Taking all shapes from Mah to Mahi and They change and perish all -- but He remains ; LII A moment guessed -- then back behind the Fold Immerst of Darkness round the Drama roll'd Which, for the Pastime of Eternity, He doth Himself contrive, enact, behold. LIII But if in vain, down on the stubborn floor Of Earth, and up to Heav'n's unopening Door, You gaze TO-DAY, while You are You -- how then TO-MORROW, when You shall be You no more ? LIV Waste not your Hour, nor in the vain pursuit Of This and That endeavor and dispute ; Better be jocund with the fruitful Grape Than sadden after none, or bitter, Fruit. LV You know, my Friends, with what a brave Carouse I made a Second Marriage in my house; Divorced old barren Reason from my Bed, And took the Daughter of the Vine to Spouse. LVI For "Is" and "Is-not" though with Rule and Line And "UP-AND-DOWN" by Logic I define, Of all that one should care to fathom, I was never deep in anything but -- Wine. LVII Ah, by my Computations, People say, Reduce the Year to better reckoning ? -- Nay, 'Twas only striking from the Calendar Unborn To-morrow and dead Yesterday. LVIII And lately, by the Tavern Door agape, Came shining through the Dusk an Angel Shape Bearing a Vessel on his Shoulder ; and He bid me taste of it ; and 'twas -- the Grape ! LIX The Grape that can with Logic absolute The Two-and-Seventy jarring Sects confute : The sovereign Alchemist that in a trice Life's leaden metal into Gold transmute ; LX The mighty Mahmud, Allah-breathing Lord, That all the misbelieving and black Horde Of Fears and Sorrows that infest the Soul Scatters before him with his whirlwind Sword. LXI Why, be this Juice the growth of God, who dare Blaspheme the twisted tendril as a Snare ? A Blessing, we should use it, should we not ? And if a Curse -- why, then, Who set it there ? LXII I must abjure the Balm of Life, I must, Scared by some After-reckoning ta'en on trust, Or lured with Hope of some Diviner Drink, To fill the Cup -- when crumbled into Dust ! LXIII Of threats of Hell and Hopes of Paradise ! One thing at least is certain -- This Life flies ; One thing is certain and the rest is Lies ; The Flower that once has blown for ever dies. LXIV Strange, is it not ? that of the myriads who Before us pass'd the door of Darkness through, Not one returns to tell us of the Road, Which to discover we must travel too. LXV The Revelations of Devout and Learn'd Who rose before us, and as Prophets burn'd, Are all but Stories, which, awoke from Sleep They told their comrades, and to Sleep return'd. LXVI I sent my Soul through the Invisible, Some letter of that After-life to spell : And by and by my Soul return'd to me, And answer'd "I Myself am Heav'n and Hell :" LXVII Heav'n but the Vision of fulfill'd Desire, And Hell the Shadow from a Soul on fire, Cast on the Darkness into which Ourselves, So late emerged from, shall so soon expire. LXVIII We are no other than a moving row Of Magic Shadow-shapes that come and go Round with the Sun-illumined Lantern held In Midnight by the Master of the Show ; LXIX But helpless Pieces of the Game He plays Upon this Chequer-board of Nights and Days; Hither and thither moves, and checks, and slays, And one by one back in the Closet lays. LXX The Ball no question makes of Ayes and Noes, But Here or There as strikes the Player goes ; And He that toss'd you down into the Field, He knows about it all -- HE knows -- HE knows ! LXXI The Moving Finger writes; and, having writ, Moves on: nor all your Piety nor Wit Shall lure it back to cancel half a Line, Nor all your Tears wash out a Word of it. LXXII And that inverted Bowl they call the Sky, Whereunder crawling coop'd we live and die, Lift not your hands to It for help -- for It As impotently moves as you or I. LXXIII With Earth's first Clay They did the Last Man knead, And there of the Last Harvest sow'd the Seed : And the first Morning of Creation wrote What the Last Dawn of Reckoning shall read. LXXIV YESTERDAY This Day's Madness did prepare ; TO-MORROW's Silence, Triumph, or Despair : Drink! for you not know whence you came, nor why : Drink! for you know not why you go, nor where. LXXV I tell you this -- When, started from the Goal, Over the flaming shoulders of the Foal Of Heav'n Parwin and Mushtari they flung, In my predestined Plot of Dust and Soul. LXXVI The Vine had struck a fiber : which about It clings my Being -- let the Dervish flout ; Of my Base metal may be filed a Key That shall unlock the Door he howls without. LXXVII And this I know: whether the one True Light Kindle to Love, or Wrath consume me quite, One Flash of It within the Tavern caught Better than in the Temple lost outright. LXXVIII What! out of senseless Nothing to provoke A conscious Something to resent the yoke Of unpermitted Pleasure, under pain Of Everlasting Penalties, if broke ! LXXIX What ! from his helpless Creature be repaid Pure Gold for what he lent him dross -- allay'd -- Sue for a Debt he never did contract, And cannot answer -- Oh the sorry trade ! LXXX Oh Thou, who didst with pitfall and with gin Beset the Road I was to wander in, Thou wilt not with Predestined Evil round Enmesh, and then impute my Fall to Sin ! LXXXI Oh Thou, who Man of baser Earth didst make, And ev'n with Paradise devise the Snake: For all the Sin wherewith the Face of Man Is blacken'd -- Man's forgiveness give -- and take ! LXXXII As under cover of departing Day Slunk hunger-stricken Ramazan away, Once more within the Potter's house alone I stood, surrounded by the Shapes of Clay. LXXXIII Shapes of all Sorts and Sizes, great and small, That stood along the floor and by the wall ; And some loquacious Vessels were; and some Listen'd perhaps, but never talk'd at all. LXXXIV Said one among them -- "Surely not in vain My substance of the common Earth was ta'en And to this Figure molded, to be broke, Or trampled back to shapeless Earth again." LXXXV Then said a Second -- "Ne'er a peevish Boy Would break the Bowl from which he drank in joy ; And He that with his hand the Vessel made Will surely not in after Wrath destroy." LXXXVI After a momentary silence spake Some Vessel of a more ungainly Make ; "They sneer at me for leaning all awry : What ! did the Hand then of the Potter shake?" LXXXVII Whereat some one of the loquacious Lot -- I think a Sufi pipkin -- waxing hot -- "All this of Pot and Potter -- Tell me then, Who is the Potter, pray, and who the Pot ?" LXXXVIII "Why," said another, "Some there are who tell Of one who threatens he will toss to Hell The luckless Pots he marr'd in making -- Pish ! He's a Good Fellow, and 'twill all be well." LXXXIX "Well," murmured one, "Let whoso make or buy, My Clay with long Oblivion is gone dry : But fill me with the old familiar Juice, Methinks I might recover by and by." XC So while the Vessels one by one were speaking, The little Moon look'd in that all were seeking : And then they jogg'd each other, "Brother! Brother ! Now for the Porter's shoulders' knot a-creaking !" XCI Ah, with the Grape my fading life provide, And wash the Body whence the Life has died, And lay me, shrouded in the living Leaf, By some not unfrequented Garden-side. XCII That ev'n buried Ashes such a snare Of Vintage shall fling up into the Air As not a True-believer passing by But shall be overtaken unaware. XCIII Indeed the Idols I have loved so long Have done my credit in this World much wrong : Have drown'd my Glory in a shallow Cup, And sold my reputation for a Song. XCIV Indeed, indeed, Repentance oft before I swore--but was I sober when I swore ? And then and then came Spring, and Rose-in-hand My thread-bare Penitence apieces tore. XCV And much as Wine has play'd the Infidel, And robb'd me of my Robe of Honor--Well, I wonder often what the Vintners buy One half so precious as the stuff they sell. XCVI Yet Ah, that Spring should vanish with the Rose ! That Youth's sweet-scented manuscript should close ! The Nightingale that in the branches sang, Ah whence, and whither flown again, who knows ! XCVII Would but the Desert of the Fountain yield One glimpse -- if dimly, yet indeed, reveal'd, To which the fainting Traveler might spring, As springs the trampled herbage of the field ! XCVIII Would but some winged Angel ere too late Arrest the yet unfolded Roll of Fate, And make the stern Recorder otherwise Enregister, or quite obliterate ! XCIX Ah Love ! could you and I with Him conspire To grasp this sorry Scheme of Things entire, Would not we shatter it to bits - -and then Re-mold it nearer to the Heart's Desire ! C Yon rising Moon that looks for us again -- How oft hereafter will she wax and wane ; How oft hereafter rising look for us Through this same Garden -- and for one in vain ! CI And when like her, oh Saki, you shall pass Among the Guests Star-scatter'd on the Grass, And in your joyous errand reach the spot Where I made One -- turn down an empty Glass! TAMAM Αυτός ο θόλος, π' όλοι ζούμε κάτωθέ του ζαλισμένοι, είναι του Αλλάχ το μαγικό το θέατρο σκιών, ας πούμε. Λυχνάρι του ο ήλιος και πλατύ λευκό πανί του ο κόσμος κι αμέτρητες φιγούρες πίσω του σκοτεινές, που παραδέρνουν.

Μαΐστορες και Μαϊστόρησες του Astrovox, χρειάζομαι την βοήθειά σας. Υπάρχει τρόπος να βάλω Teflon σε κεφαλή φωτογραφικού τρίποδα; Φυσικά υπάρχει, το θέμα είναι προβλέπεται να δουλέψει ή απλώς πρόκειται να τον χαλάσω; Ο τρίποδας είναι αυτός της φωτογραφίας. Τον χρησιμοποιώ με ένα 4SE και ένα ST80 και είμαι πολύ ευχαριστημένος με όλα, εκτός από την ομαλότητα της κίνησης, ειδικά σε μεγάλες μεγεθύνσεις (πλανητική). Εναλλακτικά δοκίμασα την βάση Dob της άλλης φωτογραφίας και δουλεύει άψογα, δεν έχω όμως αρκετά ψηλό τραπέζι και όταν βλέπω τον Δία κοντά στο ζενίθ στραβολαιμιάζω. Επίσης η γραμμή του βλέμματος δια μέσου του Rigel βγαίνει έξω από τα γιαλιά μου, με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι και στο κεντράρισμά του. Και οι δύο λύσεις καλές αλλά με μειονεκτήματα. Φυσικά έχω την βάση του Nexstar η οποία είναι βράχος με αυτά τα τηλεσκόπια και πατάκια καταστολής κραδασμών, αλλά το νόημα είναι πως χρησιμοποιώ τα μικρά όταν δεν θέλω να μπλέξω με ρεύματα και λοιπά. Επίσης απέκλεισα την αγορά AZ3 ή Vixen Porta Mount μετά από πολλά reviews που αναφέρουν πως οι μικρομετρικές τους ρυθμίσεις είναι αδέξιες και έχουν αρκετούς κραδασμούς. Ο Manfrotto είναι σίγουρα καλύτερος αλλά δεν σχεδιάστηκε για χρήση με τηλεσκόπια σε 200x και "κλωτσάει". Φυσικά επειδή δεν έχει autotracking πρέπει συνεχώς να αναπροσαρμόζω και είναι απογοητευτικό Με 50x όλα καλά είναι, αλλά να έχω το δυναμιτάκι C4 και να περιορίζομαι τόσο χαμηλά δεν με ικανοποιεί. Το έχει δοκιμάσει κανένας; Δεν πρόκειται να λύσω την κεφαλή αν δεν είμαι σίγουρος πως έχει νόημα. Εναλλακτικά, μπορώ να προσθέσω μικρομετρικές κινήσεις, είτε να αγοράσω άλλη συμβατή κεφαλή που να τα καταφέρνει καλύτερα; Ευχαιστώ.

A Happy Sky Over Los Angeles, Dave Jurasevich, 2008 Φωτογραφία από το Mt. Wilson Observatory μετά το ηλιοβασίλεμα της 30ης 11ου 2008. Σύνοδος Δία, Αφροδίτης και του χαμόγελου της Σελήνης, διαμέσω της αχλύος και άνωθεν της ηλέκτραστρης Πόλης των Αγγέλων. APOD 3/12/08

Telescope Charm, Ναυτικό Τηλεσκόπιο, Κόσμημα, ΗΠΑ

APM LEITZ 30 mm 88 μοιρών, Γερμανία Το απόλυτο ασφαιρικό widefield.

200'' Telescope Looking Northwest, Russell Porter, ΗΠΑ, 1939 Σχέδιο. Πρόκειται φυσικά για το τηλεσκόπιο του όρους Πάλομαρ, το οποίο θυμάμαι την δασκάλα της 1ης δημοτικού (ήταν πολύ όμορφη) να μας λέει πως ήταν το μεγαλύτερο στον κόσμο. Όχι πια.

USPS R2D2 Mailbox, ΗΠΑ, 2007

Star Wars Galaxy, George Lucas, 1977- Το άγνωστο οικειοποιείται, με λίγη ή απεριόριστη φαντασία.

Buzz Lightyear, Disney- Pixar, 1995 Ο υπεράνθρωπος μιας νέας εποχής. Στο άπειρο κι ακόμη παραπέρα!