kkokkolis

Μήπως "ένωσαν" την Ανδρομέδα με τους Ιχθείς στη φαντασία τους; Και τα περισσότερα νεφελώματα ερυθρά τα εμφανίζουν οι φωτογραφίες.

Ακριβώς, 1' της μοίρας ισοδυναμεί με 20/20. Φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι υπολείπονται αυτού και έχει σημασία και ο φωτισμός. Υπάρχει διακύμανση από 0.3' (έντονος φωτισμός) έως και... τίποτε. 4' θεωρούνται αντιπροσωπευτικά για τον μέσο άνθρωπο, σε συνθήκες φωτισμού ιατρείου υποθέτω.

Όπως τα είπε ο Ανδρέας. Τη μυωπία τη διορθώνει ο εστιαστής. Τον αστιγματισμό η μικρή κόρη εξόδου, η παρατήρηση με γυαλιά (φρόντισε να είναι πολυεπιστρωμένα και καθαρά) και το Dioptrix (μπαίνει και στους Hyperions) Εφόσον έχεις ένα αναστιγματικό μάτι, παρατήρησε με αυτό. Με τους χάρτες και τους ερευνητές μοναδικής μεγέθυνσης (RDF, Telrad, Rigel) υπάρχει το θέμα, βγάλε γυαλιά, βάλε γυαλιά. Ένα κορδόνι λαιμού ή ένα τσεπάκι στο αστρογιλέκο ή το υποκάμισο τα πράγματα βολεύονται. Όταν σε 7-10 χρόνια αποκτήσεις και πρεσβυωπία καλώς ήλθες στην κόλαση. Αν και η μυωπία θα σε προστατεύσει για αρκετά χρόνια από τα διπλά ή διπλοεστιακά κρύσταλλα.

Υπάρχει αφθονία πόρων στο διαδίκτυο. Οι οδηγοί του Phil Harrigton στο Astronomy http://www.astronomy.com/en/News-Observing/Urban%20Skies.aspx Ερασιτεχνικές ιστοσελίδες http://www.urban-astronomy.com/, http://urbanastronomer.blogspot.gr/, http://www.urban-astronomer.com/, http://www.dirtyskies.com/ Συμβουλές http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=2839, http://www.astroleague.org/al/obsclubs/urban/urban.html, https://sites.google.com/site/sasthroughtheclouds/astro-blogs/urban-astronomy Ακόμη και από τον θείο Rod http://www.oneminuteastronomer.com/wp-content/uploads/2012/07/Urban-Astronomers-Survival-Guide.pdf Βιβλία http://www.amazon.com/The-Urban-Astronomers-Guide-Practical/dp/1846282160, http://www.amazon.com/Visual-Astronomy-Suburbs-Spectacular-Practical/dp/1852337079, http://uncle-rods.blogspot.gr/2009/07/urban-astronomer.html, http://www.cambridge.org/ar/academic/subjects/astronomy/amateur-and-popular-astronomy/urban-astronomy Μαθήματα http://www.amnh.org/calendar/urban-astronomy-exploratory-course Και λίστες http://www.spacearchive.info/objects.htm πολλές εκ των οποίων συμπεριλαμβάνονται εδώ και χρόνια στις Astrovox Astrolists http://www.mediafire.com/download/daw21bkao7iduld/Astrovox_Astrolists_Ultima_24.rar Πέρα από τη φωτορρύπανση, στην πόλη δυσκολεύεται κάποιος να επιιτύχει σκοτοψία. Ο επίδεσμος του πειρατή και η κουκούλα του αστρογιλέκου βοηθούν σημαντικά. Αυτά έχουν αναφερθεί πολλές φορές, όπως και τα πετάσματα και παραβάν, η χρήση μικρής κόρης εξόδου, η χρήση GOTO στην πόλη, το (σχετικό) πλεονέκτημα των καταδιοπτρικών, η παρατήρηση δορυφόρων, σελήνης, πλανητών, αποκρύψεων, εκλείψεων, διπλών, μεταβλητών, σμηνών, η χρήση φίλτρων φωτορρύπανσης (και οι μικρές προσδοκίες που πρέπει να έχουμε από αυτά), η χρήση φωτοσκίαστρων, το πως αδρανοποιούνται οι λυχνίες του δρόμου, το πως πείθεται ο γείτονας να σβήσει τα φώτα του, το πως να μην παρατηρείς επάνω από μεγάλα κτίρια, το πως να επιλέγεις τις ώρες 2:00-5:00 (εκτός Παρασκευής- Σαββάτου), το πως να εκμεταλλεύεσαι τις μεγάλες βροχοπτώσεις και άλλα πολλά. Όποιος έχει κάτι να προσθέσει σε αυτά δεν χρειάζεται άδεια.

Στους αστερισμούς δεν είμαι μονογαμικός. Μου αρέσει ο Σκορπιός, καθώς ανοίγει τη θερινή αυλαία. Ο Τοξότης, όπως φορά τον μανδύα του γαλαξία. Ο Κύκνος, που απλώνει τα υπερφυσικά του φτερά στον ουράνιο θόλο. Ο Ταύρος με τις Πλειάδες του και τα δυναμικά του κέρατα. Οι Δίδυμοι με τις λαμπρές τους κεφαλές Ο Ωρίων με τον πιστό του σκύλο. Η αιχμηρή Κασσιόπη. Η γιγάντια Άρκτος. Και άλλοι.

Το βρίσκω συγκλονιστικό: Έκλειψη στον Άρη

Για να σας κατευθύνω, με ενδιαφέρουν 13mm: Televue Ethos 14mm: ES100 14, ES82 14 (νέο), TV Delos 14, Pentax 14XW, Denk 14 16mm: WO 16UWA, ES68 16 Ή κάτι παρόμοιο που μου διαφεύγει.

EDIT: Ζητείται ES82 30mm, N2 Purged ES82 14mm, Arg Purged βρέθηκε.

Νομίζω πως, για έναν άνθρωπο που δεν έχει ενδογενή κίνητρα γνώσης, η διδασκαλία Κοσμολογίας και Γεωλογίας είναι απαραίτητη. Η καθεαυτή Αστρονομία θα μπορούσε να διδάσκεται όπως η Γεωμετρία, ως κλάδος των Μαθηματικών. Η Κοσμολογία και η Γεωλογία (με στοιχεία αστροφυσικής και εξωγεωλογίας φυσικά) προσφέρουν μια αντίληψη του κόσμου στον οποίον ζούμε και αν διδάσκονται με βιωματικό τρόπο (όπως επισκέψεις στο Πλανητάριο και εξορμήσεις αστροπαρατήρησης, αλλά και συλλογή πετρωμάτων) είναι αρκετά εύπεπτες ακόμη και για τον πλέον φανατικό κλασικιστή. Θεωρώ πως είναι σκανδαλώδης επίσης η διδασκαλία θρησκευτικών στα σχολεία, ιδίως με τον τρόπο που τα ζήσαμε εμείς, με εξευτελιστική αντιμετώπιση των λίγων (τότε) παιδιών άλλων δογμάτων. Η κατήχηση μπορεί να γίνεται σε όλα τα επίπεδα, από το Κατηχητικό των ενοριών, έως ανώτερες Ιερατικές Σχολές και τη Θεολογική Σχολή (η οποία με τις βάσεις που έχει αμφιβάλλω αν χρειάζεται να συμμετέχει στις Πανελλαδικές). Όποιος επιθυμεί μπορεί ελεύθερα να πηγαίνει εκεί, ή στον Μεντρεσέ του ή στο αντίστοιχο με το δόγμα του ίδρυμα. Ειδάλλως, αν ακολουθήσουμε τις επιθυμίες της πλειοψηφίας, ή τις κυρίαρχες πεποιθήσεις για το τι είναι ωφέλιμο, θα πρέπει επίσης να διδάσκονται στα σχολεία η αστρολογία, η χειρομαντεία, το ξεμάτιασμα, αλλά και -προτείνω- το μακιγιάζ/ μανικιούρ/ πεντικιούρ (κλάδος καλλιτεχνικών, μπας και γλυτώσουμε από εικόνες που θυμίζουν Ιατροδικαστική και Θανατολογία), το στοίχημα (κλάδος εφαρμοσμένων μαθηματικών), το Kino (στα πλαίσια της θεωρίας των πιθανοτήτων, μπας και καταλάβουν την λαιμητόμο που βάζουν το κεφάλι τους ορισμένοι), η σουβλακολογία (για να ξεχωρίζουμε τον χοιρινό γύρο από τον αλογίσιο) και ένα σωρό άλλα. Σχετικά με τα θεολογικά θέματα και προκειμένου να μην παρεξηγηθώ, συντάσσομαι με την άποψη να μην αποτελούν τμήμα της σχολικής ύλης, όχι από αδιαφορία προς το θρησκευτικό συναίσθημα αλλά, αντιθέτως, από σεβασμό προς αυτό, ιδίως τώρα που η κοινωνία μας είναι πολυπολιτισμική και περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό αγνωστικιστών σε σχέση με το παρελθόν. Όταν ο Βίσμαρκ διαχώρισε την εκκλησία από το κράτος το 1870 (για πολιτικούς λόγους φυσικά), έγινε ένα παράδειγμα για πολλές χώρες. Σε αυτή τη γωνιά της Μεσογείου, αν σηκώσεις το κεφάλι σου επάνω από τον πίνακα διδασκαλίας μιας σχολικής αίθουσας, θα δεις μια εικόνα. Ανατολικά απεικονίζει τον Κεμάλ, δυτικά τον Χριστό. Οι διαφορές σταματούν εδώ. Σκεφτείτε να υπήρχε μια αφίσα του Γαλαξία της Ανδρομέδας ή μια απεικόνιση της δημιουργίας του Σύμπαντος ή της θεωρίας των τεκτονικών πλακών. Αν μου τα σβήσετε οι moderators θα καταλάβω και δεν θα θυμώσω. Γερμανική Σχολική Αίθουσα Τουρκική Σχολική Αίθουσα Ελληνική Σχολική Αίθουσα

Ωραία. Και άρα θα μας λύσεις εσύ τις απορίες που μας γέννησες, πράγμα δίκαιο.

Τα ποιήματα δεν σηκώνουν κριτική. Και αν θέλεις κριτική, ζήτα τη από τον/την φιλόλογό σου, όχι για το περιεχόμενο αλλά για το μέτρο, το ύφος, την έκφραση, τον ρυθμό, την ορθογραφία και τη σύνταξη. Μπράβο σου που έχεις τέτοιες ανησυχίες. Προτείνω να μην ησυχάσεις ποτέ.

Δεν είπα πως δεν αξίζουν. Λέω πως για να τα κοστολογεί τόσο η ίδια η Nikon, η οποία έχει και κιάλια των 3.400 ευρώ (10x42 μάλιστα) ανήκουν στην χαμηλή κατηγορία (όλα τα Aculon κοστίζουν μέχρι 175 ευρώ και περιλαμβάνουν και μοντέλα zoom ). Αν τα πωλούσε η Skywatcher μπορεί να κόστιζαν 50 ευρώ. Ακόμη και οι μεγαλύτερες εταιρίες παραγγέλνουν μαζικά προϊόντα από την Κίνα και απλώς βάζουν πάνω τη μάρκα τους και φουσκώνουν την τιμή, με ή χωρίς ποιοτικό έλεγχο επί των προϊόντων. Μην σου κάνει εντύπωση, το έχουμε συνηθίσει (και το εκμεταλλευόμαστε, αποκτώντας φθηνότερα τα ίδια ή παρόμοια προϊόντα από άλλες μάρκες). Τουλάχιστον έχουν πρίσματα Bak-4 απ' ότι βλέπω. http://www.optics4birding.com/nikon-aculon-10x50-a211-binoculars.html http://www.nikon.com/news/2013/0129_aculon_a211_01.htm Αυτό που θες να κάνεις το έχω κάνει με πιθανώς πολύ κατώτερα κιάλια 10x50, των 20 ευρώ.

Όπως η σταθερότητα του τηλεσκοπίου εξαρτάται από τη στήριξη, το αυτό συμβαίνει και με τα κιάλια. Μόνο που στην περίπτωση τα διαφορετικά μοντέλα είναι πολύ περισσότερα, περίπου 7175596200 αυτή τη στιγμή. Ηλικία, φύλο, μυϊκή ισχύς, κατάσταση του εξωπυραμιδικού συστήματος, χρήση φαρμάκων, κατάσταση της σπονδυλικής στήλης -ιδίως αυχενική μοίρα και οσφυοϊερή-, καταστάσεις όπως το σύνδρομο θωρακικής εξόδου, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, ο ιδιοπαθής τρόμος και το φαινόμενο Raynaud (όλα απίστευτα συχνά, όπως και το λεγόμενο "αυχενικό" σύνδρομο) μπορεί να επηρεάζουν την διάρκεια παρατήρησης με κιάλια. Δεν είναι δυνατό λοιπόν να συμβουλεύσει ένας εύζωνας της Προεδρικής φρουράς έναν 70χρονο Παρκινσονικό, με βάση την προσωπική του εμπειρία. Το βέβαιο είναι πως αν υπάρχει πρόβλημα με ένα ζευγάρι κιάλια, με ένα μεγαλύτερο θα αυξηθεί και το πρόβλημα. Συνήθως σκεπτόμαστε μόνο το βάρος του εξοπλισμού. Σημασία όμως έχει και η κόρη εξόδου (άρα και η μεγέθυνση). Όλη η διαδικασία παρατήρησης προϋποθέτει ευθυγράμμιση της κόρης εξόδου του οφθαλμού με την κόρη εισόδου (των οφθαλμών). Είναι πιο εύκολο να ευθυγραμμίσεις έναν κύκλο 7mm παρά έναν 3.5mm. Επίσης, αν ο ιδιοπαθής τρόμος (όλοι έχουμε εγγενώς, συνήθως αδιόρατο) έχει δεδομένο πλάτος, οι κινήσεις των χεριών θα πολλαπλασιαστούν ανάλογα με τη μεγέθυνση αυξάνοντας το πλάτος κατά 8, 10 ή 15x και τα άστρα θα χορεύουν. Εσύ θέλεις να παρατηρείς χωρίς τρίποδα. Άρα όσο μικρότερα, τόσο καλύτερα. Προσωπικά παρατηρώ με τα 15x70 για πολύ μικρά διαστήματα μέχρι να πονέσουν οι βραχίονες (σύνδρομο θωρακικής εξόδου) και τα άστρα χορεύουν αρκετά, αφήνοντας μετείκασμα (trail). Πρέπει να ακουμπήσω κάπου τους αγκώνες για να έχω σημαντική βελτίωση της παρατήρησης. Mε τα 10x50 ο χρόνος παρατήρησης είναι τουλάχιστον τριπλάσιος και η σταθερότητα βελτιώνεται αντίστοιχα. Με τα 8x30 πρακτικά μπορώ να παρατηρώ όσο θέλω, με μικρά διαλείμματα. Όπως είπα, εσύ μπορεί να έχεις με 10x50 τις επιδόσεις που έχω εγώ με 8x30. Μπορείς να το διαπιστώσεις δοκιμάζοντας δανεικά ή φθηνότερα 10x50. Δυστυχώς τα συγκεκριμένα Nikon δεν τα έχω συναντήσει. Η Nikon πουλά πλέον και χαμηλής κατηγορίας κιάλια (όπως η Celestron και υψηλότερης), άρα το όνομα δεν εξασφαλίζει τίποτε. Τα κιάλια και οι διόπτρες της έχουν την ημερήσια παρατήρηση κατά νου. 100 ευρώ για Nikon φαίνονται ευκαιρία, μπορεί όμως να πρόκειται για κινέζικα κιάλια των 30 ευρώ που πωλούνται ακριβότερα επειδή φέρουν αυτό το βαρύ όνομα πάνω τους. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα μεγάλα ονόματα. Ελπίζω να βρεθεί κάποιος που τα δοκίμασε (τη νύκτα) ώστε να μας λυθεί η απορία.

Υποθέτω πως δεν πήρες απαντήσεις καθώς δεν ήταν σαφείς οι ερωτήσεις σου. Καλύτερα να το δοκιμάσεις τώρα που αδειάζει το φεγγάρι και μετά να διατυπώσεις τις απορίες σου.

http://www.cloudynights.com/ubbarchive/showflat.php/Cat/0/Number/1059054/page/192/view/collapsed/sb/6/o/all/fpart/all/vc/1 Φυσικά σήμερα το ενδιαφέρον εστιάζεται στον ES82 6.7 (ο οποίόσο διαφέρει σε διάταξη και επιστρώσεις από UWA 4k & 5k, απ'ότι λένε).

Δεν θα μετανοήσεις. Ο κλειδόλιθος είναι πάντως ο φακός 10 mm (9-12). Σιγά- σιγά.

Η σύσταση για χρήση Barlow αληθεύει για την χρήση παραδοσιακών φακών Kellner & Plössl, σε κάποιο βαθμό και Abbe Orthoscopic, επίσης Erfle & Köning. Αυτοί οι φακοί έχουν προοδευτικά μικρότερη διάμετρο προσοφθαλμίου και στενότερο eye relief όσο μικραίνει η εστιακή τους απόσταση, ενώ κάποια δείγματα υποφέρουν στα άκρα σε γρήγορα τηλεσκόπια. Ενώ οι Plössl 32 ή 25mm έχουν μεγάλο φακό και άνετο eye relief, κάτω από τα 12mm ο φακός έχει διάμετρο 1cm και μικρότερο και πρέπει να κολλήσεις το μάτι για να δεις. Η Televue μάλιστα σταματά την σειρά Plössls αξιοπρεπώς στα 8mm. Οι ευρυγώνιοι φακοί συχνά βασίζονται στα παραπάνω σχέδια, χρησιμοποιώντας έναν τροποποιημένο Erfle μεγάλης εστιακής, στον οποίον προσθέτουν ένα στοιχείο Barlow (ή Smythe) με 2-3 φακούς. Ο Hyperion 8mm είναι φακός 23mm με Barlow περί τα 3x, το οποίο μάλιστα ξεβιδώνει. Οι υπόλοιποι το ίδιο, ο 10mm 2.5x, ο 13mm 2x, ο 17mm 1.5x (περίπου). Μπορείς να βάλεις και άλλον Barlow αλλά θα έχεις δύο έν σειρά. Ποιο καθαρή είναι η προσθήκη Fine Tune Ring 28mm που μετατρέπει τον Υπερίωνα σε 5mm. 250x είναι πιο ρεαλιστική μεγέθυνση. Θα υπάρξουν ευκαιρίες για 409x αλλά και νύκτες που 120-150x θα είναι το όριο. Το σχέδιό σου δεν είναι κακό, απλώς θα αξιοποιηθεί περισσότερο ένας συνδυασμός 10mm (ο κύριος φακός σου με τη μεγαλύτερη χρήση) και Barlow 2x. Έχε υπόψη πως και οι τιμές Barlow δίνονται στο περίπου. Σε μετρήσεις που έκανα με κανόνα και διαφόρους συνδυασμούς φακού/ τηλεσκοπίου, ο Orion Shorty Plus (ίδιος με Celestron Ultima) ήταν 2.2x, ο GTO Proxima 1.5x (ίδιος με Antares 1.6x & Astrophysics 1.7x) ήταν 1.7x, ο Denk 2x Multiplier ήταν 1.33 επάνω στον φακό και μέχρι 1.8-1.9 με προεκτάσεις 35- 42mm. Μόνο ο Powermate ήταν ακριβώς 2.5x. Ίσως επειδή δεν είναι Barlow. Η μεγέθυνση των Barlow εξαρτάται από την απόσταση από την παύση πεδίου και για τον λόγο αυτό οι φακοί μεγάλου eye relief (Hyperions, Radians, Planetaries, Expanses κλπ) ψηλώνουν όσο μικραίνει η εστιακή, αντίθετα από τους Plössl. Ακριβώς έτσι ο Hyperion από 8mm γίνεται 6, 5 ή 4mm με έναν αποστάτη δακτύλιο 14, 28 ή 42mm.

8mm + 2.5x είναι υπερβολή και ο Hyperion επάνω σε ένα μακρύ Barlow/ Powermate θα φορτίζει τον εστιαστή. Επίσης τα f/4.7 θα υπονομεύσουν τον Υπερίωνα ο οποίος μέχρι τα f/6 αισθάνεται καλύτερα. Προτείνω να στοχεύσεις στα 250x με έναν ES82 4.7mm. Θα έχεις σίγουρα καλύτερη εικόνα, αφού δεν θα παρεμβάλεται barlow.

Για την Ανδρομέδα ξαναπροσπαθήστε με ένα ED80 ή ED66 ή καλά κιάλια υπό καλές συνθήκες. Για τα υπόλοιπα βοηθά το DSO Guide του Vlasov. http://www.deepskywatch.com/deepsky-guide.html Αν και το "Turn left at Orion" βρίσκεται πιο κοντά στις δυνατότητες ενός 114mm. http://www.amazon.com/gp/aw/d/0521153972

Είναι καλό να βρίσκεται ψηλά. Μην απογοητεύεσαι. Η εμπειρία σε κάνει καλύτερο, ακόμη και όταν δεν το επιδιώκεις. Γενικώς η Ανδρομέδα δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο περιμένει κανείς, ιδίως αν έχει στο μυαλό του τις φωτογραφίες του Hubble. Τα νεφελώματα είναι πολύ πιο εντυπωσιακά από κάθε γαλαξία. Έχουν μεγάλη ποικιλία στο σχήμα, εντυπωσιακές υφές, ορισμένα μεγάλο μέγεθος, συσχετίζονται συχνά με άστρα και αστρικά σμήνη και πολλά εξ αυτών ενισχύονται με την χρήση κατάλληλων φίλτρων. Κάτσε να δεις το νεφέλωμα του Ωρίωνα σε λίγους μήνες και θα ξεχάσεις την Ανδρομέδα, μέχρι να καταφέρεις κάποια στιγμή να την δεις αξιοπρεπώς. Εγώ μία φορά μόνο την είδα εντυπωσιακή (μεγάλο υψόμετρο, σκοτεινός ουρανός, καλό οράν, προχωρημένη ώρα -είχα κοιμηθεί και στο αυτοκίνητο για μισή ωρίτσα λίγο πριν- τέλεια σκοτοψία, το αντικείμενο στο ζενίθ, πολλά αντικείμενα deep sky -σαν προθέρμανση ας πούμε- κατάλληλο όργανο, καλός φακός), αλλά εκείνη την εικόνα δεν την ξεκολλά τίποτε από το μυαλό μου. Τις περισσότερες φορές, όπως και στις αρχές του Αυγούστου, ο πυρήνας είναι μόνο προφανής. Δεν αλλάζει εκείνη, αλλάζουν οι συνθήκες, ο εξοπλισμός και η κατάσταση του παρατηρητή.

Και με τον 25mm Plossl είχες 1 μοίρα και 15' πεδίο. Και πάλι δεν χωράει. Πρέπει να έχεις πεδίο περίπου 3.5-4 μοίρες, ώστε να υπάρχει και το μαύρο του ουρανού γύρω γύρω για αντίθεση. Με το τηλεσκόπιό σου είναι αδύνατον, καθώς ακόμη και με 2" Plossl 56mm ή Panoptic 41 θα είχες 2.7- 2.8 μοίρες. Εδώ χρειάζεται μικρό διοπτρικό, όπως ένα 66/400 με 24mm SWA. Με τα κιάλια φαίνεται καλύτερα ο πυρήνας, καθώς φαίνεται πιο μικρός (στα 7-15x ας πούμε) και περισσότερο φωτεινός (επειδή η φωτεινότητα συγκεντρώνεται σε φαινομενικά μικρότερη έκταση και τείνει προς το σημειακό 3.4 mag). Τα συνήθη κιάλια έχουν πεδίο>4.5 μοίρες και συνθέτεις 2 εικόνες που διασταυρώνονται στον εγκέφαλο, ενισχύοντας την αντίληψη. Για τον ίδιο λόγο ο γαλαξίας αυτός φαίνεται και με γυμνό μάτι, όταν ο ουρανός είναι σκοτεινός. Η μεγάλη μεγέθυνση "ξεχειλώνει" το αντικείμενο και αυτό γίνεται αμυδρότερο, όπως το χρώμα ενός έγχρωμου μπαλονιού γίνεται λιγότερο έντονο όταν το ξεχειλώνεις. Φυσικά, το γεγονός πως έβλεπες αμυδρό τον πυρήνα μπορεί να δείχνει πως η φωτορρύπανση ήταν σχετικά μεγάλη, ή/και η προσαρμογή σου στο σκότος μέτρια.

Πέραν της φωτορρύπανσης, είχες 0.88 μοίρες πεδίο. Η Ανδρομέδα είναι σχεδόν 4 μοίρες. Δεν χωρούσε ολόκληρη στο πεδίο σου, ώστε να αντιληφθείς τις σπείρες.

Διόρθωση: το 48" δεν είναι του Alvin Huey (ο κύριος δεξιά) όπως νόμιζα, αλλά του άλλου κυρίου στα αριστερά. Ο κος Huey επάνω από το 22" έχει ένα μόνο 30". Αλλά η διαδικασία είναι παρόμοια και με αυτό.

Το τηλεσκόπιο αυτό είναι 48" f/4, με εστιακή 4877mm. Ο ιδιοκτήτης παρατηρεί μικροσκοπικούς γαλαξίες (faint fuzzies όπως λέει) με φακούς Delos και Ορθοσκοπικούς Zeiss (ZAO) και BGO. O ZAOII 6mm δίνει μεγέθυνση 813x και πεδίο 0.05 μοίρες, δηλαδή 3', με άλλα λόγια, το 1/10 της διαμέτρου της Σελήνης. Ο φακός με το μεγαλύτερο πεδίο που χρησιμοποιεί είναι ο Panoptic 24mm που δίνει μεγέθυνση 203x και πεδίο 0.335 μοίρες, δηλαδή 20' 6", τα 2/3 της Σελήνης. Βεβαίως και χρειάζεται ερευνητή και μάλιστα όχι μόνο έναν. Έχει δύο, έναν Telrad που δίνει 4, 2 και 0.5 μοίρες και ένα μικρό διοπτρικό που δίνει 0.5 μοίρες. Ότι βρεθεί στον μικρό κύκλο του Telrad θα βρίσκεται και στο πεδίο του διοπτρικού. Βλέπει, κεντράρει και ότι βρίσκεται στο κέντρο του πεδίου του διοπτρικού θα βρίσκεται στο πεδίο του Panoptic. Κεντράρει και εκεί και ότι βρίσκεται στο κέντρο του πεδίου του Panoptic θα βρίσκεται στο πεδίο ενός Delos 10mm. Κεντράρει και εκεί και ότι βρίσκεται στο κέντρο του πεδίου του Delos θα βρίσκεται στο πεδίο ενός Ορθοσκοπικού. Όλα αυτά προϋποθέτουν άψογες ευθυγραμμίσεις, απουσία ανέμου (βλέπεις πως είναι εγκατεστημένο σε παρατηρητήριο) και χειρουργικής ακριβείας βάση, η οποία και πάλι θα πρέπει να διορθώνεται με το χέρι. Αυτά δεν είναι για τον μέσο ερασιτέχνη και όχι μόνο από οικονομικής απόψεως. Επάνω από τις 20-24" το όργανο χάνει τη γενική του χρήση. Φυσικά όποιος έχει κάτι τέτοιο έχει και αρκετά μικρότερα (το αμέσως μικρότερο του Alvin είναι 22"!!!).

Είναι κάπως ανακριβές το ότι σε ελάχιστους γαλαξίες βλέπουμε σπείρες. Στους face on γαλαξίες, όπως το Μ33, το πάχος του γαλακτικού δίσκου υπό τη γωνία παρατήρησης είναι μικρό, και έτσι μόνος στους σχετικά ευμεγέθεις και κοντινούς παρατηρούνται οι σπείρες. Όταν όμως ο γαλαξίας βρίσκεται υπό γωνία, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Μ31, ο δίσκος παρατηρείται πυκνότερος και όταν ο γαλαξίας είναι edge on όπως ο Μ104 τότε η πιθανότητα να φανούν οι σπείρες (αναλόγως μεγέθους και αποστάσεως πάντοτε) είναι μεγαλύτερη. Αλλά φυσικά δεν φαίνονται τότε σαν σπείρες αλλά σαν μια γραμμή που εκτείνεται εκατέρωθεν του πυρήνα. Σπείρες δεν φαίνονται επίσης στους ελλειπτικούς και ακανόνιστους γαλαξίες. Εν τέλει, η πυκνότητα της αστρικής (φωτεινής) μάζας στις σπείρες ενός γαλαξία είναι ένα μικρό ποσοστό εκείνης στον πυρήνα και μόνο όταν ο πυρήνας είναι αρκετά λαμπρός μπορείς να επιδιώξεις παρατήρηση των σπειρών, οι οποίες θα φαίνονται αχνές και "αραχνούφαντες" ή "αιθέριες" σε σχέση με εκείνον.